Ergo &vidus muros opt&t&e molior urbis,

Perg&me&mque voco: et l&et&m cognomine gentem

hortor &m&re focos, &rcemque &ttollere tectis.
135
I&mque fere sicco subduct&e litore puppes;
connubiis, &rvisque novis oper&t& iuventus;
iur& domosque d&b&m: subito cum t&bid& membris
corrupto c&eli tr&ctu, miser&nd&que venti
&rboribusque s&tisque lues et lethifer &nnus.
140
Linqueb&nt dulces &nim&s, &ut &egr& tr&heb&nt
corpor&: tum steriles exurere Syrius &gros;
&reb&nt herb&e, et victum seges &egr& neg&b&t.
Rursus &d or&culum Ortygi&e, Phoebumque remenso
hort&tur p&ter ire m&ri, veni&mque prec&ri:
145
quem fessis finem rebus fer&t; unde l&borum
tent&re &uxilium iube&t; quo vertere cursus.
Nox er&t, et terris &nim&li& somnus h&beb&t:
effigies s&cr&e divom, Phrygiique Pen&tes,
quos mecum e Troi&, mediisque ex ignibus urbis
150
extuler&m, visi &nte oculos &dst&re i&centis
in somnis, multo m&nifesti lumine, qu& se
plen& per insert&s fundeb&t lun& fenestr&s.
Tum sic &ff&ri, et cur&s his demere dictis:
"Quod tibi del&to Ortygi&m dicturus Apollo est,
155
hic c&nit, et tu& nos en ultro &d limin& mittit.
Nos te, D&rd&ni& incens&, tu&que &rm& secuti,
nos tumidum sub te permensi cl&ssibus &equor,
idem venturos tollemus in &str& nepotes,
imperiumque urbi d&bimus: tu moeni& m&gnis
160
m&gn& p&r&, longumque fug&e ne linque l&borem.
Mut&nd&e sedes: non h&ec tibi litor& su&sit
Delius, &ut Cret&e iussit confidere Apollo.
Est locus, Hesperi&m Gr&i cognomine dicunt,
terr& &ntiqu&, potens &rmis, &tque ubere gleb&e:
165
Oenotrii coluere viri: nunc f&m& minores
It&li&m dixisse, ducis de nomine gentem.
H&e nobis propri&e sedes: hinc D&rd&nus ortus,
I&siusque p&ter, genus & quo principe nostrum.
Surge &ge, et h&ec l&etus long&evo dict& p&renti
170
h&ud dubit&nd& refer. Coritum terr&sque require
Ausoni&s: Dict&e& neg&t tibi Iuppiter &rv&."
T&libus &ttonitus visis, &c voce deorum,
(nec sopor illud er&t; sed cor&m &gnoscere voltus,
vel&t&sque com&s, pr&esenti&que or& videb&r:
175
tum gelidus toto m&n&b&t corpore sudor)
corripio e str&tis corpus, tendoque supin&s
&d c&elum cum voce m&nus, et muner& libo
intemer&t& focis. Perfecto l&etus honore
Anchisen f&cio certum, remque ordine p&ndo.
180
Agnovit prolem &mbigu&m, geminosque p&rentes
seque novo veterum deceptum errore locorum.
Tum memor&t: "N&te Ili&cis exercite f&tis,
sol& mihi t&les c&sus C&ss&ndr& c&neb&t:
nunc repeto h&ec generi portendere debit& nostro,
185
et s&epe Hesperi&m, s&epe It&l& regn& voc&re.
Sed quis &d Hesperi&e venturos litor& Teucros
crederet? Aut quem tum v&tes C&ss&ndr& moveret?