You are on page 1of 3

‫تاریخ نشر‪ ۲۷ :‬جوزا ‪ ۱ ،‬و ‪ ۲‬سرطان ‪۱۳۹۸‬‬

‫تاریخ احمدشاهی؛ واقعیت یا کذب؟‬


‫سیدضیا فرهنگ‬
‫‪3‬‬ ‫‪2‬‬
‫از قبــول مســتدعیات ایشــان ابــا و اســتنکاف‬ ‫آمدــه‪ ،‬آوردــه اســت‪ .‬او تاریــخ ایــن واقعــه را‬ ‫به‌صــورت دقیــق معلــوم نیســت‪ ،‬ولــی گندــا‬ ‫کــه فــردای قتــل نادر‌شــاه‪ ،‬احمــد خــان ابدالــی‬ ‫او را خراســانی می‌خوانــد) در کتــاب درســی‬ ‫از شــروع تدریــس مضمــون تاریــخ دــر مکاتــب‬
‫فرمــود‪ ...‬ایســتادگی و اصــرار آن‌ جماعــت از‬ ‫دــر جریــان مــاه اکتوبــر ‪ 1747‬میالدــی یعنــی‬ ‫ســینگهـ بــه اســتناد از کتــاب «تذکــرۀ اننــد رام»‬ ‫زمــام امــور قــوای افغــان را به‌دســت گرفتــه‪،‬‬ ‫صنــف نهــم چیــزی نیامــده اســت‪ ،‬ولــی در‬ ‫کشــور‪ ،‬یعنــی از ســال‌های ‪1907-1908‬‬
‫حــد گذشــت‪ .‬مع‌هــذا درویــش عاقبت‌اندیــش‬ ‫تقریبــا ســه مــاه بعــد از کشته‌شــدن نادرشــاه‬ ‫تألیــف «اننــد رام» کــه هم‌دــوره‌ی احمد‌شــاه‬ ‫قــوای مذکــور را از میــدان معرکــه خــارج و‬ ‫کتــاب صنــف دوازدهــم آمــده اســت کــه‪:‬‬ ‫میالدــی بــه این‌ســو‪ ،‬بــرای دانش‌آمــوزان‬
‫تجرد‌کیشــی‪ ...‬موســوم بــه درویــش صابــر کــه‬ ‫افشــار قیــد می‌کنــد (احمد‌شــاه بابــا‪ ،‬ص ‪.)47‬‬ ‫بــود‪ ،‬از مکتوبــی یــاد می‌کنــد کــه احمد‌شــاه‬ ‫بــدون ضیــاع وقــت به‌ســوی قندهــار شــتافت‪.‬‬ ‫«ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻛﺸﺘﻪ‌ﺷﺪﻥ ﻧﺎﺩــﺭ ﺍﻓﺸﺎﺭ‪ ،‬ﺩــﺭ ﺍﺭﺩــﻭﻱ‬ ‫معلوماتــی ارایــه شــده و می‌شــود کــه تعدادــی‬
‫از بــدو حــال همیشــه مــازم رکاب (می‌بــود)‬ ‫آقــای غبــار دــر کتــاب «تاریــخ احمد‌شــاه بابــا»‬ ‫آن را بــه تاریــخ ‪ 15‬جــوالی ‪ 1747‬میالدــی‬ ‫قابــل توجــه اســت کــه منشــی نه‌تنهــا از‬ ‫ﺑﺰﺭگ ﺍﻭ ﺑﻲ‌ﻧﻈﻤﻲ ﺭﻭﻧﻤﺎ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ‬ ‫از مؤرخیــن نیــز آن‌هــا را دــر آثــار خــود‬
‫و پیــش از‪ ...‬قتــل نادر‌شــاه عــرض کــرده‬ ‫(صفحــات ‪ 46‬و ‪ )47‬و دــر کتــاب «افغانســتان‬ ‫(یعنــی ‪ 27‬روز پــس از قتــل نادر‌شــاه افشــار)‬ ‫ســپاس‌گزاری حــرم نادر‌شــاه و اعطــای‬ ‫ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﺨﺶ ﺍﺭﺩــﻭﻱ ﻧﺎﺩــﺭ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﺭﺍ ﻗﺸﻮﻥ‬ ‫به‌عنــوان واقعیت‌هــای تاریخــی‌ای غیــر‬
‫بــود کــه‪ ...‬قصــر دولــت خدیــو (یعنــی احمــد‬ ‫دــر مســیر تاریــخ» (ص ‪ )355‬نیــز روایتــی را‬ ‫عنوانــی محمد‌حســین خــان افریدــی فرســتاده‬ ‫المــاس کــوه نــور چیــزی نمی‌گویــد‪ ،‬بلکــه بــه‬ ‫ﺍﻓﻐﺎﻧﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ می‌دــاد‪ .‬ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁن‌هــا ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ بــه‬ ‫قابــل انــکار دــرج کرده‌انــد‪ .‬دــر ایــن میــان‬
‫خــان)‪ ...‬وقتــی بــر ســرپا خواهــد شــد کــه‪...‬‬ ‫کــه دــر کتــاب صنــف دوازدهــم آمدــه‪ ،‬آوردــه‬ ‫اســت و طــی آن از تخت‌نشــینی خــود بــه او‬ ‫وضاحــت می‌گویــد کــه چــون «قــوای قزلبــاش»‬ ‫چهــارﻫﺰﺍﺭ ﻏﻠﺠﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﻭﺍﺯﺩــﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺪﻭﺯﺍیــی‬ ‫می‌تــوان از مــؤرخ شــهیر کشــور مرحــوم‬
‫دولــت نــادری ســرنگون شــود‪ .‬در آن روز‪...‬‬ ‫اســت‪ .‬او تاریــخ ایــن واقعــه را دــر جریــان‬ ‫خبــر دادــه و مقــام ملــک مذکــور را منحیــث‬ ‫خیــال قتل‌عــام افغان‌هــا را داشــتند‪ ،‬احمــد‬ ‫ﻭ ﺍﺯﺑﻚ مــی‌رﺳﻴﺪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ‬ ‫«میرغالم‌محمــد غبــار» نــام بــرد کــه دــر کتابــی‬
‫ظاهــر گردیــد [و] در اثنــای اســتدعا و التمــاس‬ ‫مــاه اکتوبــر ‪ 1747‬میالدــی‪ ،‬یعنــی تقریبــا ســه‬ ‫ملــک و ریش‌ســفید قــوم افریدــی تأییــد‬ ‫خــان مانــع کمــک بــه خانــدان نــادری گردیــد‬ ‫ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬ﻧﻮﺭمحمــد خــان غلجایــی و احمــد‬ ‫تحــت عنــوان «احمد‌شــاه بابــای افغــان» کــه‬
‫مــردم و ابــا و اســتنکاف خدیــو جهان‌ســتان‪،‬‬ ‫مــاه بعــد از کشته‌شــدن نادرشــاه افشــار قیــد‬ ‫می‌کنــد (احمد‌شــاه درانــی پدــر افغانســتان‪،‬‬ ‫و بــا عجلــه‪ ،‬بــا غنایــم‪ ،‬بــه صــوب قندهــار‬ ‫خــان لبدالــی قطعــات افغانــی بــه قندهــار ســوق‬ ‫دــر ســال ‪ 1937‬میالدــی بــه ســفارش ســردار‬
‫گیــاه ســبزی (نــه خوشــه‌ی گندمــی) به‌دســت‬ ‫می‌کنــد (احمد‌شــاه بابــا‪ ،‬ص ‪.)47‬‬ ‫صفحــات ‪ 31‬و ‪ .)54‬‬ ‫حرکــت کــرد‪.‬‬ ‫دادــه شــدند‪( ».‬ص ‪.)7‬‬ ‫محمد‌دــاوود خــان نوشــت و همچنــان دــر‬
‫گرفتــه‪ ،‬نزدیــک آمــده‪ ،‬به‌جــای جلیقــه بــر‬ ‫امــا «منشــی جامــی» داســتان تخت‌نشــینی‬ ‫ضمــن بیــان حوادــث مربــوط بــه راه‌‌پیمایــی‬ ‫از جانــب دیگــر‪ ،‬برخــاف ادعــای آقــای غبــار‬ ‫آقــای غبــار دــر کتــاب «احمد‌شــاه بابــای‬ ‫اثــر شناخته‌شــده‌ی دیگــرش «افغانســتان دــر‬
‫گوش ـه‌ی کاله (نــه عمامــه) آن‌حضــرت اســتوار‬ ‫احمــد خــان ابدالــی را طــور دیگــری می‌گویــد‪:‬‬ ‫قشــون درانــی بیــن فتح‌آبــاد و گرشــک‪،‬‬ ‫کــه مدعــی اســت قــوای درانــی از طریــق‬ ‫افغــان» می‌نویســد کــه قشــون افغــان بــه‬ ‫مســیر تاریــخ» روایت‌هــای درج‌شــده دــر‬
‫ســاخته ایــن خطــاب مســتطاب را تکــرار نمــود‪:‬‬ ‫«از قصب ـه‌ی گرشــک آن حضــرت چنــد نفــر از‬ ‫منشــی جامــی می‌گویــد کــه پــس از مواصلــت‬ ‫هــرات مســتقیما وارد قندهــار شــد‪ ،‬منشــی‬ ‫ســرکردگی نور‌محمــد خــان غلزایــی بعــد از‬ ‫کتاب‌هــای تاریــخ مکاتــب را بــا تفصیــل‬
‫ای قبای پادشــاهی راست بر باالی تو‬ ‫غازیــان درانــی را‪ ...‬بــه جهــت اخبــار قتــل‬ ‫بــه منــزل‌گاه ســلطان‌میدان کــه اولیــن محــل‬ ‫جامــی می‌نویســد کــه قشــون درانــی از‬ ‫آن‌کــه امنیــت بازماندــگان شــاه مقتــول را تأمیــن‬ ‫بیش‌تــر تشــریح و قبــول کردــه اســت‪.‬‬
‫تاج شــاهی را فروغ از لؤلؤی الالی تو‬ ‫نادــر و مژدــه‌ی ورود مقدــم میمنــت نمــود‪...‬‬ ‫اتــراق قشــون بــود‪ ،‬اســرا و زنبورک‌هــا بــه‬ ‫طریــق ســلطان میــدان‪ ،‬ترشــیز‪ ،‬تربــت حیدریــه‪،‬‬ ‫کردنــد و بــه پــاس آن حــرم نادر‌شــاه‪ ،‬المــاس‬ ‫ناگفتــه نمانــد کــه تعدادــی از کتاب‌هــای‬
‫آفتــاب فتح را هردم فروغی می‌دهد‬ ‫بــه دارالقــرار‪ ...‬قندهــار پیــش خوانیــن نامدــار‬ ‫امــر «آن حضــرت و بــه پــاس حقــوق دوســتی»‬ ‫جنابدتــون و فــراه وارد قصب ـه‌ای گرشــک شــد‪.‬‬ ‫کــوه نــور را بــه احمــد خــان (؟) تحفــه دــاد‪،‬‬ ‫تاریــخ مکاتــب افغانســتان دــر زمــان ســلطنت‬
‫در کاله خســروی رخسار مه‌سیمای تو‬ ‫درانــی کــه همــراه نور‌محمدخــان علیزایــی‬ ‫رهــا و بازگشــتانده شــدند (تاریــخ احمد‌شــاهی‬ ‫میــرزا محمد‌مهــدی اســترآبادی مؤلــف کتــاب‬ ‫از راه هــرات بــه قندهــار آمدنــد‪( .‬احمد‌شــاه‬ ‫محمدظاهــر شــاه نیــز از خام ـه‌ای مرحــوم غبــار‬
‫«‪ ...‬در همــان ســاعت فرصــت نــداده‪ ،‬مجلــس‬ ‫بودنــد‪ ،‬فرســتاده‪ ،‬اعــام کردنــد کــه خزانــه و‬ ‫ص ‪ .)56‬معلــوم می‌شــود کــه احمــد خــان‬ ‫«جهان‌گشــای نــادری ـ واقعــات نــادری»‬ ‫بابــا صفحــات ‪ 45‬و ‪ .)46‬درحالی‌کــه دــر اثــر‬ ‫بــود‪.‬‬
‫فاتحــه‌ی‪ ...‬فیــروزی و دوام ســلطنت‪...‬‬ ‫فیل‌خانــه و فرمایشــات ممالــک موضوعــه را کــه‬ ‫شــصت عرادــه توپــی را بــا خــود آوردــه‬ ‫در مــورد رفتــار قشــون درانــی پــس از قتــل‬ ‫دیگــرش «افغانســتان دــر مســیر تاریــخ» تنهــا‬ ‫«تاریــخ احمدشــاهی» کتــاب اســت کــه به‌قلــم‬
‫آن‌حضــرت بــه گــوش‪ ...‬کافـه‌ی انــام رســانیده‪...‬‬ ‫بــه خراســان بــه اردــوی نادر‌شــاه می‌آوردنــد‪،‬‬ ‫بــود‪ ،‬حفــظ کردــه و قــوای نظامــی خــود را‬ ‫نادر‌شــاه چنیــن مــی‌آورد‪« :‬صبح‌گاهــان کــه‬ ‫از حرکــت قــوای افغانــی به‌ســوی قندهــار‬ ‫محمودالحســینی جامــی‪ ،‬منشــی و واقعه‌نــگار‬
‫مجلــس پادشــاهانه ترتیــب داده و در‪...‬‬ ‫دــر هــر جــا رســیده باشــند‪ ،‬بــه همان‌جــا نــگاه‬ ‫بــا یــک قطع ـه‌ای مکمــل قــوای توپچــی مجهــز‬ ‫ایــن خبــر انتشــار یافــت (خبــر کشته‌شــدن‬ ‫می‌نویســد‪ ،‬ولــی از امنیــت بازماندــگان نادر‌شــاه‬ ‫رســمی احمد‌شــاه درانــی کــه زیــر نظــر مســتقیم‬
‫ســاعت ســعد‪ ...‬آن شاهنشــه کشــور‪ ...‬اریک ـه‌ی‬ ‫داشــته‪ ،‬خــود نیــز بــار اقامــت کشــانیده و‬ ‫ســاخت‪ .‬همچنــان از نوشــته‌ای منشــی جامــی‬ ‫شــاه) اردوی همایــون به‌هــم برآمــد و طائفــان‬ ‫و المــاس کــوه نــور چیــزی نمی‌گویــد (ص‬ ‫پادشــاه مذکــور نوشــته شــده اســت‪ .‬بــا دــر‬
‫فرمان‌فرمایــی را‪( ...‬به‌دســت گرفــت)» (ص‬ ‫لشــکر افاغنــه‪ ...‬دــر حفــظ و مراقبــت‪ ...‬غفلــت‬ ‫و از نوشــته‌ای میــرزا محمد‌مهدــی اســترآبادی‬ ‫افغــان و اوزبــک بــه اتفــاق احمــد خــان‬ ‫‪.)354‬‬ ‫نظرداشــت ایــن کتــاب‪ ،‬نگارند ـه‌ی ایــن ســطور‬
‫‪ 59‬و ‪.)60‬‬ ‫و کوتاهــی نکننــد» (ص ‪.)58‬‬ ‫واضــح اســت کــه احمــد خــان ابدالــی فرماندــه‬ ‫ابدالــی کــه هواخــواه دولــت نــادری بودنــد‪،‬‬ ‫دــر مــورد همیــن وقایــع «منشــی جامــی»‬ ‫بــر آن شــد تــا تفصیــل بنیان‌گــذاری دولــت‬
‫تاریــخ دقیــق ایــن تخت‌نشــینی معلــوم نیســت‪،‬‬ ‫منشــی جامــی ادامــه می‌دهــد‪« :‬دــر ایــن وقــت‬ ‫ایــن قــوا بــود نــه نور‌محمدخــان علیزایــی‪.‬‬ ‫پــاس حقــوق آن اوجــاق را (مقصــد حــق‬ ‫به‌طــور خالصــه چنیــن مــی‌آورد‪:‬‬ ‫احمد‌شــاهی را طــوری‌ کــه منشــی جامــی‬
‫ولــی اگــر بــه مکتوبــی کــه گنــدا ســینگهـ در‬ ‫نور‌محمدخــان علیزایــی دــر قندهــار بــه امــر‬ ‫راجــع بــه انتخــاب احمدخــان ابدالــی به‌حیــث‬ ‫نمــک می‌باشــد) مرعــی داشــته‪ ،‬بــه افشــاریه‬ ‫نادر‌شــاه افشــار دــر اثــر توطئــه‌ای ‪ 14‬تــن‬ ‫دــر اثــر خــود آوردــه‪ ،‬بــا آنچــه دــر مکاتــب‬
‫صفح ـه‌ی ‪ 31‬کتابــش از آن یــاد کــرده‪ ،‬مراجعــه‬ ‫نادــر افشــار قشــون‌های (جدیــد) درانــی را‬ ‫پادشــاه و مراســم تخت‌نشــینی‌ای او دــر کتــاب‬ ‫و لشــکریان آغــاز ســتیغ کردنــد‪ .‬افشــاریه نیــز‬ ‫از سرلشــکرانش‪ ،‬بــه تاریــخ ‪ 18‬جــون ‪1747‬‬ ‫افغانســتان تدریــس می‌شــود و بــا نوشــته‌های‬
‫کنیــم‪ ،‬ایــن تخت‌نشــینی بایــد قبــل از پانزدهــم‬ ‫جمــع کردــه و دــر دشــت ســنجری کــه دــر‬ ‫تاریخــی صنــف نهــم آمدــه اســت‪« :‬ﺍﺣﻤﺪﺧﺎﻥ‬ ‫قــوای خــود را ‪( ...‬؟) ســاخته بــه مجادلــه‬ ‫میالدــی دــر محلــی بــه نــام فتح‌آبــاد دــر‬ ‫آقــای غبــار مقایســه کنــد‪ .‬این‌طــوری مشــخص‬
‫مــاه جــوالی ‪ 1747‬میــادی صــورت گرفتــه‬ ‫یــک فرســخی (دــر حدــود پنــج کیلومتــری)‬ ‫ابدالــی ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺑﻴﺴﺖ‌ﻭﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻃﻲ ﺟﺮﮔﻪ‌ی‬ ‫پرداختنــد‪ .‬افاغنــه ایشــان را از پیــش برداشــته‪،‬‬ ‫حوالــی خبوشــان واقــع دــر خراســان ایــران دــر‬ ‫شــود کــه آنچــه بــه فرزندــان خــود می‌آموزیــم‬
‫باشــد‪.‬‬ ‫قندهــار واقــع اســت‪ ،‬توقــف داشــت‪ .‬تقــی خــان‬ ‫ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻴﺮ ﺳﺮﺥ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺷﻪ‌ی‬ ‫پــس نشــانیدند و اردو را غــارت کــرده از‬ ‫جریــان شــب کشــته شــد‪ .‬فردــای آن پــس از‬ ‫تــا چــه حــد بــا حقیقــت هم‌نــوا اســت‪.‬‬
‫در مــورد خزانــه‌ی نــادر افشــار کــه بــه امــر‬ ‫(شــیرازی) و ناصــر خــان (صوبه‌دــار کابــل و‬ ‫ﮔﻨﺪﻡ ﺭﺍ ﺻﺎﺑﺮﺷﺎﻩ ﻛﺎﺑﻠﻲ ﻛﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺘﺪﻳﻨﻲ ﺑﻮﺩ‪،‬‬ ‫آن‌جــا روانــه‌ی قندهــار شــدند» (فصــل «در‬ ‫این‌کــه خبــر کشته‌شــدن شــاه بــه گــوش ســپاه‬ ‫به‌دلیــل این‌کــه اثــر «منشــی جامــی» وضاحــت‬
‫او از قندهــار بــه کالت (شــهری اســت در‬ ‫پشــاور) کــه خزان ـه‌ی نادــر افشــار را همراهــی‬ ‫ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﺭ ﻣﻮﺻﻮﻑ ﺑﻪ‌ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﻤﺒﻮﻝ ﺷﺎﻫﻲ ﻧﺼﺐ‬ ‫بیــان خاتمــه کار خاقــان‪.)»...‬‬ ‫رســید‪ ،‬مردــم دــر پــی تــاراج مــال یکدیگــر‬ ‫کامــل نداشــت بــه دــو اثــر معتبــر دیگــر‪ ،‬یعنــی‬
‫والیــت خراســان ایــران) بــرده می‌شــد‪ ،‬منشــی‬ ‫می‌کردنــد نیــز دــر هما‌ن‌جــا بــا او پیوســتند‬ ‫ﻛﺮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩ ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺷﺎﻫﻲ‬ ‫افتادنــد‪ .‬دــر ایــن میــان «قــوای قزلبــاش» تمــام‬ ‫کتــاب «جهانگشــای نادــری» نوشــته‌ی میــرزا‬
‫جامــی می‌گویــد بــا وجــود آن‌کــه پــس از‬ ‫و قــرار بــود بــه اتفــاق هــم به‌ســوی خراســان‬ ‫ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ شــد» (ص‪ .)11 .‬‬ ‫قــوای توپ‌خانــه را کــه مرکــب از شــصت‬ ‫محمد‌مهدــی اســترآبادی و کتــاب «احمد‌شــاه‬
‫شایع‌شــدن خبــر قتــل نادر‌شــاه «طوایــف‬ ‫حرکــت کننــد‪ .‬منشــی عــاوه می‌کنــد کــه «دــر‬ ‫امــا دــر کتــاب تــارخ صنــف دوازدهــم می‌آیــد‬ ‫عرادــه تــوپ بــزرگ و کوچــک و هفت‌صــد‬ ‫درانــی‪ ،‬پدــر افغانســتان نویــن» نوشــته‌ی گندــا‬
‫ایــات درانــی» بــه چــور و چپــاول پرداختــه‪،‬‬ ‫آن اثنــا‪ ...‬چاپــاران‪ ...‬بــا خبــر قتــل نادر‌شــاه و‬ ‫کــه‪« :‬نور‌محمــد خــان از ســران غلجایــی‪،‬‬ ‫عدــد تــوپ زنبــورک بــود بــر قشــون «ایــل‬ ‫ســینگهـ نیــز رجــوع شــده اســت‪.‬‬
‫اســباب دولــت و ســرمایه‌ی ســران و خوانیــن‬ ‫حکــم خســرو دین‌پنــاه دــر خلــوت‪ ،‬حقایــق‬ ‫ازبــک‪ ،‬ابدالــی و هــزاره خواهــان تشــکیل یــک‬ ‫جلیلــه‌ی درانــی» کــه ســرکردگی آن‌را‬ ‫مشــخصات آثاری‌کــه دریــن نوشــته از آن‌هــا‬
‫را بــه غــارت بردنــد‪ ،‬ولــی احــدی جــرأت آن‌‬ ‫احــوال‪ ...‬بــه خوانیــن درانــی ظاهــر نمودنــد»‬ ‫جرگــه‌ی قومــی شــد تــا یــک تــن از اعضــای‬ ‫نورمحمــد خــان غلزایــی بــه عهدــه داشــت‪،‬‬ ‫اســتفاده شــده و تعدادــی کــه دــر ســایت‬
‫را نکــرد کــه از حکــم احمد‌شــاه (کــه هنــوز‬ ‫(ص ‪.)58‬‬ ‫جرگــه به‌حیــث زعیــم یــا پادشــاه تعییــن‬ ‫بســتند تــا قــوای مذکــور را درهــم شــکنند (امــا‬ ‫«مرکــز معلومــات افغانســتان» (‪www.acku.‬‬
‫احمدخــان بــود) ســرپیچی کــرده‪ ،‬بــه خزان ـه‌ی‬ ‫بــه گفتــه‌‌ی منشــی بــا نشــر ایــن خبــر‪ ،‬دــر‬ ‫شــود‪ ....‬جرگـه‌ی مــزار شــیر ســرخ دــر قلعـه‌ی‬ ‫چنانچــه بعدــا می‌آیــد نور‌محمــد خــان دــر‬ ‫‪ )edu.af‬قابــل دسترســی اســت‪ ،‬قــرار ذیــل‬
‫مذکــور دســت‌اندازی کنــد و آن خزانــه بــدون‬ ‫اردــو تزلــزل و بی‌اتفاقــی رخ دــاد و افــراد‬ ‫نظامــی نادرآبــاد قندهــار منعقــد گردیــد و بــرای‬ ‫آن هنــگام دشــخصا دــر فتح‌آبــاد نبــود)‪ .‬دــر‬ ‫انــد‪ :‬تاریــخ احمــد شــاهی‪ ،‬منشــی محمــود‬
‫کم‌وکاســت به‌دســت شــاه جدیــد افتــاد (ص‬ ‫بــه چــور و چپــاول رو آوردــه و حتــا «غازیــان‬ ‫نُــه یــوم ادامــه پیدــا کــرد‪ .‬اعضــای جرگــه بــه‬ ‫حالی‌کــه درانی‌هــا ترتیبــات مدافعــه را اتخــاذ‬ ‫الحســینی جامــی (شــماره‌ی دسترســی ‪)19245‬؛‬
‫‪.)60‬‬ ‫درانــی و همچنــان تقــی خــان‪ ،‬ناصــر خــان‬ ‫یــک فیصلــه‌ی نهایــی نمی‌رســیدند‪ ....‬تنهــا‬ ‫می‌کردنــد احمــد خــان کــه منشــی جامــی‬ ‫احمد‌شــاه بابــا افغــان‪ ،‬میرغالم‌محمــد غبــار‪،‬‬
‫قــراری ‌کــه دیــده می‌شــود ایــن روایــت بــا‬ ‫و رفقای‌شــان را برهنــه کردــه‪ ،‬پیــش کســی‬ ‫کســی‌که دریــن جرگــه خاموشــی اختیــار‬ ‫بدــون ذکــر نامــش او را «آن حضــرت» خطــاب‬ ‫ترجمــه‌ی پشــتو (شــماره‌ی دسترســی ‪)8242‬؛‬
‫روایــت کتاب‌هــای درســی و روایــت آقــای‬ ‫چیــزی باقــی نگذاشــتند و ســوای خزانــه و‬ ‫کردــه بــود‪ ،‬احمــد خــان ابدالــی بــود‪ ....‬دــر‬ ‫میکنــد «ظاهــر» گردیــد‪ .‬همــه بــه دــور او جمــع‬ ‫واقعــات نادــری (جهانگشــای نادــری)‪،‬‬
‫غبــار کامــا متفــاوت اســت‪ .‬برعــاوه در‬ ‫امــوال پادشــاهی کــه محفــوظ مانــد‪ ،‬دســت‬ ‫روز نهــم فیصلــه کردنــد کــه یکــی از اعضــای‬ ‫شــدند و بــاالی قــوای قزلبــاش حملــه نمودــه‬ ‫محمد‌مهدــی اســترآبادی (شــماره‌ی دسترســی‬
‫کتاب‌هــای درســی و در آثــار آقــای غبــار از‬ ‫غارت‌گــری از امــوال احدــی برنداشــتند» (ص‬ ‫جرگــه را به‌حیــث حاکــم انتخــاب کننــد‪.‬‬ ‫و بــا یــک یــورش آن قــوا را درهــم شکســتند‪.‬‬ ‫‪ )2368‬و همچنــان کتاب‌هــای افغانســتان‬
‫غصــب خزانــه‌ی نادر‌شــاه توســط احمد‌شــاه‬ ‫‪.)58‬‬ ‫شــخص مذکــور همــان صابر‌شــاه کابلــی‪....‬‬ ‫بــه گفتــه‌ای منشــی جامــی اگــر چــه قــوای‬ ‫دــر مســیر تاریــخ‪ ،‬میرغالم‌محمــد غبــار‪،‬‬
‫ذکــری نرفتــه اســت‪ .‬همچنــان منشــی جامــی نــه‬ ‫دــر بیــان وقایــع بعدــی‪ ،‬منشــی جامــی مـی‌آورد‪:‬‬ ‫بــود‪ .‬ایــن صوفــی از جــا برخاســته‪ ،‬احمــد‬ ‫درانــی می‌خواســت تــا قــوای قزلبــاش را از‬ ‫چــاپ ششــم‪ 1393 ،‬هـــ‪.‬ش‪ ،‬انتشــارات میونــد؛‬
‫از جرگــه ســخن می‌گویــد‪ ،‬نــه از زیــارت شــیر‬ ‫«تمامــی خوانیــن عظــام و رؤســا کــرام و‬ ‫خــان ابدالــی را معرفــی کــرد و چنــد خوش ـه‌ی‬ ‫میــان بردارنــد و حــرم شــاه مقتــول را به‌جــای‬ ‫احمد‌شــاه درانــی‪ ،‬پدــر افغانســتان نویــن‪ ،‬گندــا‬
‫ســرخ و نــه از حضــور نماینــدگان اقــوام هــزاره‬ ‫ســرکردگان واالمقــام‪ ،‬بعــد از مصلحــت و‬ ‫گندــم را بــر عمامــه‌ی او نصــب کــرد‪ .‬خان‌هــا‬ ‫محفوظــی منتقــل ســازند ولــی «آن حضــرت»‬ ‫ســینگهـ‪ ،‬چاپ‌خانــه‌ی آســیا‪ ،‬نیویــورک‪1959 ،‬‬
‫و ازیــک‪ .‬نــام‌ زیــارت «شــیر ســرخ» و کلم ـه‌ی‬ ‫کنــکاش از خــواص و عــوام‪ ،‬بــه جمعیــت و‬ ‫ناگزیــر بیعــت کردنــد» (صفحــات ‪ 7‬و ‪.)8‬‬ ‫غازیــان را از قتــل عــام بازداشــت و بــا اســرا‬ ‫(متــن انگلیســی) و کتاب‌هــای تاریــخ صنــوف‬
‫«جرگــه» در کتــاب تاریــخ احمد‌شــاهی بــه‬ ‫ازدحــام‪ ،‬وارد دــرگاه سپهر‌احتشــام گردیدــه‪،‬‬ ‫آقــای غبــار دــر کتــاب احمد‌شــاه بابــا افغــان‬ ‫و توپ‌خانــه و زنبوک‌هــا به‌ســوی قندهــار‬ ‫نهــم و دوازدهــم‪ 1390 ،‬هـــ‪.‬ش‪ ،‬وزارت معــارف‬
‫چشــم نمی‌خــورد‪ .‬همین‌طــور در کتــاب‬ ‫متفق‌اللفــظ والکلمــه‪ ،‬اســتدعای جلــوس‬ ‫(صفحــات ‪ 46‬و ‪ )47‬و دــر کتــاب افغانســتان‬ ‫حرکــت کــرد (تاریــخ احمد‌شــاهی‪ ،‬صفحــات‬ ‫افغانســتان‪.‬‬
‫منشــی جامــی از نــام افغانســتان نیــز یــک بــار‬ ‫میمنــت مأنــوس اقدــس بــر اورنــگ ســلطنت‬ ‫دــر مســیر تاریــخ (ص ‪ )355‬نیــز همیــن‬ ‫‪ 54‬و ‪.)55‬‬ ‫راجــع بــه وقایعــی‌ کــه فردــای قتــل نادر‌شــاه‬
‫هــم ذکــری نرفتــه اســت‪.‬‬ ‫موروثــی نمودنــد‪ .‬هــر چنــد آن‌حضــرت‪...‬‬ ‫روایتــی را کــه دــر کتــاب صنــف دوازدهــم‬ ‫تاریــخ رســیدن قــوای درانــی بــه گرشــک‬ ‫از گفتــار منشــی جامــی چنــان به‌نظــر می‌رســد‬ ‫افشــار (آقــای غبــار لقــب افشــار او را حــذف و‬
‫‪5‬‬ ‫‪4‬‬
‫مهــد اصلــی دولــت و قدــرت خــود را دــر‬ ‫عنوانــی عالم‌گیــر پادشــاه مغلــی هنــد فرســتاد‬ ‫اســلحه‌ی ســنگین قــرار داشــت‪ ،‬جمــع شــوند‬ ‫صابرشــاه به‌منظــور امان‌خواهــی رو آوردنــد‬
‫ســرزمین‌های می‌دیــد کــه یــک قســمت‬ ‫و دــر آن او را «پادشــاه هندوســتان» خطــاب‬ ‫و کار را از همان‌جــا آغــاز کننــد کــه مــرگ‬ ‫و بنابــر گفت ـه‌ی منشــی جامــی درویــش مذکــور‬
‫بــزرگ آن افغانســتان امــروزی را تشــکیل‬ ‫کــرد (منشــی جامــی ص ‪ .)312‬درحالی‌کــه دــر‬ ‫نادــر افشــار بــه آن خاتمــه دادــه بــود‪ ،‬یعنــی‬ ‫محب ـت‌ خــان‪ ،‬مانــو خــان‪ ،‬گدــو خــان و ســران‬
‫می‌دهــد و دــر اعتــای دولــت او اســاف‬ ‫موافقت‌نامــه‌ای ‌کــه بعدــا بــا همــان عالم‌گیــر‬ ‫«حملــه بــه هندوســتان»‪ .‬مکتوبــی کــه بــه عجلــه‬ ‫طوایــف (احتمــاال منظــور از کــرم خــان بریجــی‬
‫اکثریــت اقوامــی کــه امــروز دــر افغانســتان‬ ‫امضــا کــرد‪ ،‬از خــود به‌عنــوان «شاهنشــاه‬ ‫بــرای حســن خــان افریدــی (و یقینــا بــرای‬ ‫و مقصــود خــان ترینــی ‌باشــد) را «ریســمان‬
‫زندگــی می‌کننــد‪ ،‬ســهم گرفتنــد‪.‬‬ ‫گیتی‌پنــاه» یــاد کــرد‪ ،‬نــه شاهنشــاه قندهــار‬ ‫بــزرگان دیگــری کــه دــر طــول راه هندوســتان‬ ‫بــه گردــن انداختــه‪ ،‬کشان‌کشــان بــه حضــور‬
‫دــر مــورد چگونگــی نــام افغانســتان چنانچــه‬ ‫یــا شاهنشــاه افغانســتان یــا شاهنشــاه کدــام‬ ‫قــرار داشــتند) فرســتاد‪ ،‬نیــز بــه همیــن منظــور‬ ‫آورد» و آن حضــرت بــه حبــس آن‌هــا فرمــان‬
‫گفتــه شــده‪ ،‬ایــن نــام توســط احمد‌شــاه درانــی‬ ‫جــای دیگــر (منشــی جامــی ص ‪ .)330‬چنیــن‬ ‫ارســال شــده بــود‪ .‬دــر همیــن رابطــه گندــا‬ ‫صادــر کــرد و بعــد از آن «هیــچ کــس ندانســت‬
‫بــر کشــورش گذاشــته نشــده اســت‪ .‬اســتفاده‬ ‫می‌نمایــد کــه او دــر پــی ایجــاد یــک سلســله‌ی‬ ‫ســینگهـ دــر صفح ـه‌ی ‪ 54‬اثــرش می‌گویــد کــه‬ ‫کــه خاتمــه‌ی کار محبــت و مانــو و گدــو دــر‬
‫از ایــن نــام دــر کتاب‌هــای درســی مــا و دــر‬ ‫شــاهی بــود و بــا وجــود رقابت‌هــای قومــی‬ ‫مکتــوب مــؤرخ ‪ 15‬جــوالی ‪ 1747‬احمد‌شــاه‬ ‫محبــس بــه کجــا کشــید» (صفحــات ‪ 61‬الــی‬
‫آثــار آقــای غبــار منحیــث نــام سلطنت‌نشــینی‬ ‫کوشــید کــه بعــد از خودــش امپراطــوری درانــی‬ ‫بــه هاشــم خــان افریدــی (دــر صفحـه‌ی ‪ 31‬او را‬ ‫‪ .)71‬قابــل توجــه اســت اشــخاصی‌که دــر بــاال‬
‫احمد‌شــاه نادرســت اســت‪ .‬ایــن نــام بــرای بــار‬ ‫بدــون چــون و چــرا بــه فرزندــش تیمورشــاه‬ ‫حســین خــان می‌نامــد) توســط امیربیــگ خــان‪،‬‬ ‫منحیــث گــروه وفادــار بــه احمد‌شــاه از آن‌هــا‬
‫اول دــر ســال ‪ 1801‬میالدــی یعنــی ‪ 28‬ســال‬ ‫برســد؛ چنانچــه دــر ســال دهــم ســلطنت و دــر‬ ‫معــاون ناصرخــان صوبه‌دــار کابــل بــه تاریــخ‬ ‫نــام رفــت دــر طــول ســلطنت او برجســته‌ترین‬
‫پــس از مــرگ احمد‌شــاه دــر یــک معاهدــه‌ی‬ ‫اوج قدــرت‪ ،‬طــی یــک محفــل بســیار باشــکوه‬ ‫اول ســپتامبر بــه دربــار دهلــی فرســتاده شــد و‬ ‫چهره‌هــا و بزرگ‌تریــن اراکیــن دولــت او را‬
‫کــه بیــن دولــت انگلیــس‌ و دولــت ایــران بــه‬ ‫و بــزرگ دــر دهلــی نــام شــهزاده تیمــور را‬ ‫اطــاع دادــه شــد کــه عنقریــب احمد‌شــاه بــه‬ ‫تشــکیل می‌دادند‪ .‬‬
‫امضــا رســید‪ ،‬بــر امپراطــوری درانــی گذاشــته‬ ‫از «تیمــور میــرزا» بــه «تیمــور شــاه» تبدیــل‬ ‫هندوســتان حملــه خواهــد کــرد‪.‬‬ ‫دــر مــورد اعدــام ســران افغــان نیــز بیــن‬
‫شــد‪ .‬قبــل از آن ایــن نــام دــر آثــاری کــه از‬ ‫کــرد (منشــی جامــی صفحــات ‪ 331‬و ‪.)332‬‬ ‫بغــاوت اقــوام بالفاصلــه پــس از تخت‌نشــینی‬ ‫اظهــارات منشــی جامــی و آقــای غبــار تفــاوت‬
‫قــرن پانزدــه میالدــی بــه بعــد دــر دســت‌اند‪،‬‬ ‫همچنــان دــر ســال بیســت‌وپنجم ســلطنتش‬ ‫احمد‌شــاه مبیــن آن اســت کــه دــر اول‪ ،‬امــر‬ ‫بزرگــی موجــود اســت‪. ...‬‬
‫محــل ســکونت افغان‌هــا را نشــان می‌دــاد‪.‬‬ ‫هنگامی‌کــه شــهزاده تیمــور بــرای عیادــت پدــر‬ ‫رســیدن ناگهانــی احمــد خــان دــر رأس یــک‬ ‫از نوشــته‌ی «منشــی جامــی» چنیــن اســتنباط‬ ‫کتاب‌های تاریخ صنف نهم و دوازدهم ب ‌ه تبعیت از آثار مرحوم غبار با روایت‌های کتاب «تاریخ‬
‫احمدشاهی» در تناقض قرار می‌گیرد‬
‫همان‌طــوری کــه می‌گفتنــد ترکســتان نــام‬ ‫مریضــش از هــرات بــه قندهــار آمــد‪ ،‬شــاه امــر‬ ‫قــوای بــزرگ‪ ،‬منظــم و مجهــز بــا توپ‌هــای‬ ‫می‌شــود کــه برخــاف ادعــای کتاب‌هــای‬
‫مناطــق واقــع دــر شــمال افغانســتان کنونــی‬ ‫کــرد کــه همــه شــاه‌زادگان و رجــال دولتــی‪،‬‬ ‫ســنگین آن‌هــا را غافل‌گیــر کردــه و تــاب‬ ‫درســی و اظهــارات آقــای غبــار‪ ،‬هنــگام قتــل‬
‫بــود‪ .‬پــس از معاهد ـه‌ی ‪ 1801‬و ســه معاهد ـه‌ی‬ ‫بدــون اســتثنا از شــاهزاده‌ی مذکــور پذیرایــی‬ ‫مقاومــت را دــر خــود ندیدــه تســلیم شــدند‪،‬‬ ‫نادر‌شــاه افشــار‪ ،‬نور‌محمــد خــان علیزایــی‬ ‫(بارکزایــی) نیــز دــر دربــار حاضــر بودنــد‪،‬‬ ‫دــر بیــان وقایعــی ‌کــه پــس از اعــان پادشــاهی‬
‫دیگــری کــه بیــن افغانــان و انگلیســی‌ها امضــا‬ ‫و «شــرایط فدویــت و بندگــی به‌جــا آورنــد»‬ ‫ولــی چندــی بعــد تــاش کردنــد تــا خــود را‬ ‫‪-‬میرافغــان‪ -‬ســرکرده‌ی قشــون افغــان دــر‬ ‫ولــی پــس از آن‌کــه نواب‌خــان الکوزایــی از‬ ‫احمد‌شــاه دــر طــول ســال اول پادشــاهی‬
‫شــد (‪ 1855 ،1839‬و ‪ 1857‬میالدــی) نیــز نــام‬ ‫(منشــی جامــی ص ‪ .)588‬از نــگاه احمد‌شــاه‬ ‫منســجم ســاخته‪ ،‬او را از میــان بردارنــد کــه‬ ‫محــل حاضــر نبــود و دــر قندهــار مشــغول‬ ‫یاغیــان جدــا شــده بــه احمد‌شــاه پیوســت‪،‬‬ ‫او رونمــا شــد‪ ،‬کتاب‌هــای درســی چیــزی‬
‫افغانســتان را بــه خــود اختیــار کــرد‪ ،‬ولــی‬ ‫ایــن سلســله‌ی جدیــد سلســله‌ی درانــی بــود‪.‬‬ ‫ایــن حرکــت طــوری کــه دــر بــاال گفتــه شــد‪،‬‬ ‫جمــع‌آوری قشــون جدیــد بــرای نادر‌شــاه‬ ‫روشــن ســاخت کــه ایــن ســه تــن دــر خفــا‬ ‫نمی‌گویــد‪ ،‬ولــی آقــای غبــار دــر کتــاب‬
‫معلــوم نیســت کــه نــام افغانســتان به‌صــورت‬ ‫چنــان می‌نمایــد کــه بــرای احمد‌شــاه‪ ،‬ایــل‬ ‫دــر نهایــت نــاکام شــد‪.‬‬ ‫بــود‪ .‬دــر نتیجــه احمــد خــان از موقــع اســتفاده‬ ‫بــا یاغیــان همدســت بودــه و وظیفــه داشــتند‬ ‫«افغانســتان دــر مســیر تاریــخ» از بغــاوت‬
‫دقیــق بــر کدــام ســرزمین اطــاق شــده بــود‪.‬‬ ‫درانــی بــه معنــی افغــان یــا پشــتون ُســچه‬ ‫امپراتوری درانی و کشــور افغانستان‬ ‫کردــه‪ ،‬ســرکردگی قــوا را به‌دســت گرفــت؛‬ ‫تــا حیــن رســیدن قــوای مخالــف بــه قند‪،‬هــار‬ ‫تعدــاد بزرگــی از ســران افغــان دــر ســال‬
‫دــر معاهدــه‌ی گندمــک (‪ )1879‬امیــر محمــد‬ ‫نبــود و معنــای فراقومــی داشــت کــه عالیــم‬ ‫دــر کتــاب تاریــخ صنــف دوازدهــم آمدــه‬ ‫چــون هــرات به‌دســت علی‌قلــی خــان‪،‬‬ ‫دروازه‌هــای شــهر را بــه‌روی آنهــا بگشــایند‪.‬‬ ‫‪ 1749‬میالدــی‪ ،‬یعنــی تقریبــا دــو ســال بعــد از‬
‫یعقــوب خــان به‌حیــث امیــر افغانســتان یــاد‬ ‫آن دــر دــو جــای کتــاب بــه وضاحــت دیدــه‬ ‫اســت‪« :‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ آن‌کــه ﺍﺣﻤﺪﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ‬ ‫خواهرزادــه‌ی نادر‌شــاه افشــار بــود (منشــی‬ ‫احمد‌شــاه آن‌هــا را محکــوم بــه اعدــام کــرد و‬ ‫تخت‌نشــینی احمد‌شــاه‪ ،‬و اعدــام آن‌هــا یــاد‬
‫شــده اســت‪ .‬همچنــان عبدالرحمــن خــان و‬ ‫می‌شــود‪ .‬یکــی دــر اعطــای «خطــاب مســتطاب‬ ‫ﺭﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻧﻜﺎﺕ ﺫﻳﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ‌مثابـه‌ی ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﻬﻢ ﺟﻬﺖ‬ ‫جامــی ‪ -‬ص ‪ .)56‬وی از راه تربــت حیدریــه‬ ‫ایــن حکــم دــر حضــور خــود او بــا انداختــن‬ ‫می‌کنــد (ص‪ .)357‬‬
‫حبی ـب‌اهلل خــان ســراج نیــز از جانــب انگلیــس‬ ‫درانــی بامیزایــی» بــه خیــل کردتبــار زعفرانلــو‬ ‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻳﻚ ﻧﻈﺎﻡ ﺑﺎﺛﺒﺎﺕ ﺩــﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪ :‬ﺍﻭﻟﻴﻦ‬ ‫و ترشــیز و فــراه بــه گرشــک رفــت‪ .‬احمــد‬ ‫محکومیــن بــا دســت‌ها و پاهــای بســته بــه‬ ‫امــا منشــی جامــی بغــاوت ســرداران را دــر‬
‫بــه صفــت امیــر افغانســتان شــناخته می‌شــدند‬ ‫و دیگــری هــم دــر اعطــای خطــاب درانــی‬ ‫ﻫﺪﻑ ﺍﻭ به‌ﺟﻮﺩﺁﻭﺭﺩــﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﻣﻠﻲ ﻭ ﺍﺣﻴﺎﻱ‬ ‫خــان بــرای رســیدن بــه گرشــک بــه حدــی‬ ‫زیــر پــای فیل‌هــای اردــوی شــاهی تعمیــل‬ ‫ماه‌هــای اول ســلطنت احمد‌شــاه درانــی ثبــت‬
‫و امــا جانــب افغانــی بــرای اولیــن بــار ‪96‬‬ ‫بــه بیات‌هــا کــه دــر کتــاب از ســرکرده‌ی‬ ‫ﻣﺠﺪﺩ ﺩــﻭﻟﺖ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﺩــﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ؛ ﻫﺪﻑ‬ ‫عجلــه داشــت کــه حتــا توپ‌هــای زنبورکــی‬ ‫گردیــد‪ .‬از قضــا یکــی از فیل‌هــای خشــمگین‬ ‫کردــه و به‌طــور خالصــه چنیــن آوردــه اســت‪:‬‬
‫ســال قبــل‪ ،‬دــر عصــر «شــاه امــان‌اهلل» اطــاق‬ ‫آن‌هــا بــه نــام «احمد‌خــان درانی‌بیــات» یــاد‬ ‫ﺩــﻭﻣﻲ ﺍﻭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺳﺮﺣﺪﺍﺕ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺍﺯ ﺩــﺭﻳﺎﻱ ﺁﻣﻮ‬ ‫را کــه از اردــوی نادــری بــه غنیمــت گرفتــه‬ ‫عبدالرحمــن خــان را خرطــوم پیــچ نمودــه‪ ،‬بــه‬ ‫درحالی‌کــه تعدادــی از ســران به‌شــمول هیأتــی‬
‫ایــن نــام را بــه تاریــخ ‪ 20‬حمــل ‪ 1302‬هجــری‬ ‫می‌شــود (منشــی جامــی صفحــات ‪ 236‬و‬ ‫ﺗﺎ ﺩــﺭﻳﺎﻱ ﺳﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﺪﻑ‬ ‫بــود‪ ،‬دوبــاره مســترد کــرد؛ از نــگاه تدارکاتــی‬ ‫بیــرون محوطــه پرتــاب نمــود و شــاه بــا دیدــن‬ ‫از کابــل و نمایندــگان قزلباش‌هــا بــرای باریابــی‬
‫شمســی مصادــف بــه ‪ 10‬اپریــل ‪ 1923‬میالدــی‬ ‫‪ .) 259‬امــا بــه گمــان اغلــب موفــق نشــد ایــن‬ ‫ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻓﺎﻉ ﺩــﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻫﻤﺠﻮﺍﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫برایــش مشــکالت زیادــی فراهــم کردــه و‬ ‫ایــن حادثــه مجــرم را مــورد عفــو قــرار دــاد‪،‬‬ ‫(یعنــی بیعت‌کردــن) نــزد احمد‌شــاه آمدــه‬
‫بــا تصویــب اولیــن قانــون اساســی کشــور‬ ‫مفکــوره را بــاالی بــزرگان اقــوام دیگــر افغــان‬ ‫ﻧﻤﻮﺩــﻩ ﺑﻮﺩ» (ص ‪ .)9‬‬ ‫ســبب کندــی راه‌‌پیمایــی او می‌شــد‪ .‬علــت‬ ‫امــا دــو نفــر دیگــر توســط فیل‌هــا لگدمــال‬ ‫بودنــد‪ ،‬ســران بریجــی و ترینــی‪ ،‬کــرم خــان‬
‫(نظام‌نامــه اساســی دولــت علیــه‌ی افغانســتان)‬ ‫تحمیــل کنــد و از ادامــه‌ی آن دســت کشــید‪.‬‬ ‫آقــای غبــار می‌گویــد کــه «احمــد خــان‬ ‫ایــن عجلــه عالقــه‌ی او بــه دســت‌یابی بــه‬ ‫گردیدــه‪ ،‬جــان باختنــد‪ .‬اعدــام ســران ابدالــی‬ ‫و مقصــود خــان‪ ،‬از ایــن امــر ســر بــاز زدــه‪،‬‬
‫بــر کشــور خــود رســمیت دــاد‪.‬‬ ‫ســوالی کــه درین‌جــا مطــرح می‌شــود‪ ،‬ایــن‬ ‫بــرای افغانســتان آرمان‌هــای زیادــی دــر دــل‬ ‫خزانــه‌ای بــود کــه بــرای نادر‌شــاه می‌بردنــد‬ ‫بــه یاغیــان موقــع دــاد تــا به‌نــام خون‌خواهــی‬ ‫علــم مخالفــت برداشــتند‪ .‬شــاه محبت‌خــان‬
‫از جملــه‌ شــگفتی‌های دیگــر کتــاب «تاریــخ‬ ‫اســت کــه اگــر احمد‌شــاه‪ ،‬شــاه شــاهان بــود‪،‬‬ ‫داشــت» (احمد‌شــاه بابــا‪ ...‬ص ‪ )45‬و دــر‬ ‫و او می‌دانســت کــه اگــر کاروان مذکــور‬ ‫بــه مخالفــت خــود مشــروعیتی قایــل شــده‬ ‫درانــی و مانوخــان [درانــی] را جهــت ســرکوب‬
‫احمد‌شــاهی» اشــاره نکردــن بــه لقــب‬ ‫پــس حیطــه‌ی جغرافیایــی کــه او خــود را‬ ‫اثــر دیگــرش‪ ،‬افغانســتان دــر مســیر تاریــخ‪،‬‬ ‫از حدــود قندهــار خــارج شــود‪ ،‬به‌دســت‬ ‫و بــرای برانداختــن شــاه جدیــد به‌ســوی‬ ‫آن‌هــا به‌ترتیــب بــه فوشــنج و شــورابک گســیل‬
‫«بابــا» اســت‪ .‬منشــی جامــی دــر چنــد جــا‬ ‫بدــان منســوب می‌دانســت کدــام بــود؟ شــاید‬ ‫می‌نویســد‪« :‬روی‌هم‌رفتــه احمد‌شــاه دــر‬ ‫حکمــران نادــری هــرات افتادــه و از دســت‬ ‫قندهــار حرکــت کردــه و دــر حوالــی قریــه‌ی‬ ‫کــرد‪ .‬همچنــان بنابــر تقاضــای مانوخــان یــک‬
‫از عدالت‌خواهــی احمد‌شــاه و از این‌کــه‬ ‫جــواب ایــن ســوال را دــر ترکیــب افــواج و‬ ‫تشــکیل مجدــد افغانســتان‪ ،‬مرهــون خط‌مشــی‬ ‫خواهــد رفــت‪.‬‬ ‫«ده‌زنه‌خــان» دــر چهــار فرســخی شــهر قندهــار‬ ‫تعدــاد توپ‌هــای ســنگین و اشــتران زنبــورک‬
‫دــر هــر جــا رعیــت را بــه حضــور پذیرفتــه‬ ‫قشــونی کــه او دــر کشورگشــایی‌های خــود بــا‬ ‫مؤســس و پیش‌قدــم خــود‪ ،‬میرویــس خــان‬ ‫مســلم اســت کــه هدــف احمــد خــان از‬ ‫(تقریبــا ‪ 20‬کیلومتــری) صف‌آرایــی کننــد‪.‬‬ ‫را بــا قــوای امدادــی بیش‌تــر بــه ســرکردگی‬
‫و بــه شکایات‌شــان گــوش دادــه و عدالــت‬ ‫خــود همــراه بردــه اســت بیابیــم‪ .‬منشــی جامــی‬ ‫هوتکــی‪ ،‬اســت‪ .‬البتــه احمد‌شــاه آن طــرح‬ ‫به‌دســت‌آوردن خرانــه‌ی نادر‌شــاه ایــن بــود‬ ‫احمد‌شــاه دــر وهلــه‌ی اول عبدالحمیدخــان‬ ‫عبدل‌خــان ماکــو مامــور شــورابک ســاخت‪.‬‬
‫را برقــرار می‌کــرد‪ ،‬ذکــر کردــه اســت؛ ولــی‬ ‫دــر چنــد جــا‪ ،‬ایــن ترکیــب را معرفــی کردــه‬ ‫نــاکام را تکمیــل کــرد (ص ‪ .)358‬امــا مطالعـه‌ی‬ ‫تــا توســط آن مصــارف اولیـه‌ی دولــت جدیدــی‬ ‫درانــی را بــرای مقابلــه بــا آن‌هــا فرســتاد‪ ،‬ولــی‬ ‫ولــی آن‌هــا نیــز علــم مخالفــت برافراشــته و‬
‫از این‌کــه مردــم بــه او لقبــی دادــه باشــند‪،‬‬ ‫اســت و می‌گویــد کــه این‌هــا دــر کل عبــارت‬ ‫کتــاب تاریــخ احمد‌شــاهی نشــان می‌دهــد کــه‬ ‫کــه آرزوی تأســیس آن‌ را داشــت‪ ،‬تأمیــن کنــد‬ ‫او بــا مشــاهده‌ی عظمــت قــوای مخالــف تــاب‬ ‫بــه یاغیــان پیوســتند‪ .‬پــس از آن کار مخالفیــن‬
‫چیــزی نمی‌گویــد و ایــن بــا ادعــای آقــای‬ ‫بودنــد از ابدالیــان هــرات‪ ،‬افغان‌هــای شــهر‬ ‫احمد‌شــاه خــود را پادشــاه یــک کشــور نــه‪،‬‬ ‫و بــا همــکاری اقــوام دــر رد پــای نادر‌شــاه‬ ‫مقابلــه را دــر خــود ندیدــه‪ ،‬دوبــاره بــه قندهــار‬ ‫بــاال گرفــت و قســمت بــزرگ خوانیــن ابدالــی‪،‬‬
‫غبــار (احمد‌شــاه بابــا ص ‪ )56‬مغایــرت دــارد‪.‬‬ ‫احمد‌شــاهی (قندهــار)‪ ،‬مهمند‌هــا‪ ،‬وردک‌هــا‪،‬‬ ‫بلکــه شــاه شــاهان بــه معنــی اصلــی کلمــه‬ ‫افشــار کــه سیســتم ادــاره و رمــوز عســکری‬ ‫برگشــت‪ .‬ســپس احمد‌شــاه شــخصا پــس از‬ ‫بــه گفتــه‌ی منشــی جامــی فریــب یاغیــان‬
‫موضــوع دومــی کــه منشــی جامــی از آن دــر‬ ‫یوســف‌زی‌ها و گروهــی از قزلباشــان‪ ،‬گروهــی‬ ‫می‌دیــد‪ .‬یعنــی او کســی بــود کــه شــاهان را‬ ‫او را بــا درایــت و فراســت طبیعــی‌ای ‌کــه‬ ‫آن‌کــه از وفادــاری یــاران خــود بــا ســوگنددادن‬ ‫را خوردــه‪ ،‬بــا آن‌هــا یکجــا شــدند‪ .‬تعدــاد‬
‫هیــچ جــا یــاد نمی‌کنــد‪ ،‬عالقــه‌ی شــاه بــه‬ ‫از ازبــکان‪ ،‬گروهــی از مردــم بلــخ و ســمرقند و‬ ‫نصــب و عــزل می‌کــرد و شــاه آن شــاهان‬ ‫داشــت به‌دقــت مطالعــه کردــه و آموختــه بــود‬ ‫بــه «زن طالقــی» اطمینــان حاصــل کــرد‪ ،‬دــر‬ ‫ســرانی‌که بــه احمد‌شــاه وفادــار ماندنــد‪،‬‬
‫شــعر و شــاعری اســت‪ .‬او بارهــا از عالقــه‌ی‬ ‫سیســتان و زابــل و غلجایــی و توخــی و کابلــی‬ ‫بــود‪ .‬به‌طــور مثــال می‌تــوان از تفویــض‬ ‫تــا راه هندوســتان را دــر پیــش گیــرد‪ .‬شــاید‬ ‫رأس قشــونش به‌ســوی میدــان جنــگ شــتافت‪.‬‬ ‫خیلــی اندــک و مهم‌تریــن آن‌هــا عبــارت‬
‫احمد‌شــاه بــه شــکار‪ ،‬بــه ســیر و ســیاحت‪،‬‬ ‫و تاجیــک و قندــز و امــام و بغــان و بدخشــان‬ ‫ســلطنت خراســان بــه شــاهرخ میــرزا‪ ،‬تفویــض‬ ‫مقصــد منشــی جامــی از نوشــتن مطلــب مرمــوز‬ ‫ولــی قبــل از آن‌کــه بــه آن‌جــا برســد قراوالنــش‬ ‫بودنــد از شــاه‌ولی‌خان درانــی بامیزایــی‪،‬‬
‫بــه اسب‌ســواری و بــه دایرکردــن مجالــس‬ ‫و جوانشــیر و پشــاور و اتــک و ختــک (منشــی‬ ‫تخــت دهلــی بــه عالم‌گیــر و یــا تفویــض‬ ‫«چاپــاران ‪ ...‬دــر خلــوت حقایــق احــوال ‪ ....‬بــه‬ ‫قــراوالن مخالفیــن را شکســت دادــه‪ ،‬مجبــور‬ ‫شاه‌پســندخان‪،‬‬ ‫فوفلزایــی‪،‬‬ ‫عبداهلل‌خــان‬
‫شب‌نشــینی بــا فقه‌هــا و علمــای دیــن یــاد‬ ‫جامــی صفحــات ‪،302 ،295 ،190 ،183 ،156‬‬ ‫ســرداری بلوچســتان بــه نصیــر خــان بلــوچ‬ ‫خوانیــن درانــی ظاهــر نمودنــد‪ ».‬ایــن باشــد کــه‬ ‫بــه فــرار کردــه بودنــد‪ .‬دــر نتیجــه روحیــه‌ی‬ ‫برخوردارخــان اچکزایــی‪ ،‬محبت‌خــان‬
‫می‌کنــد‪ ،‬ولــی نــه از شــاعربودن شــاه چیــزی‬ ‫‪559 ،552 ،550 ،515 ،494 ،359 ،356 ،350‬‬ ‫یــاد کــرد‪ .‬عالمــت دیگــری کــه نشــان می‌دهــد‬ ‫احمــد خــان بــرای خوانیــن پیشــنهاد کــرد تــا‬ ‫مخالفیــن درهــم شکســته و ســران ابدالــی‌ای‬ ‫ضبط‌‌بیگــی و جعفرخــان فوفلزایــی‪ .‬ســه نفــر‬
‫می‌گویــد و نــه نمونــه‌ای از شــعر او را دــر‬ ‫و ‪.)566‬‬ ‫احمد‌شــاه خــود را شــاه یــک کشــور نــه‪ ،‬بلکــه‬ ‫به‌دــور او کــه دــر رأس یــک لشــکر مرکــب از‬ ‫‌کــه دــر صــف یاغیــان قــرار داشــتند‪ ،‬متفقــا‬ ‫دیگــر‪ ،‬نور‌محمدخــان علیزایــی [میرافغــان]‪،‬‬
‫کتــاب خــود مــی‌آورد‪.‬‬ ‫از ترکیــب بــاال واضــح می‌شــود کــه احمد‌شــاه‬ ‫شــاه چنــد کشــور می‌دیــد دــر مکتوبــی کــه‬ ‫شــانزده‌هزار جنگ‌جــوی مجــرب و مجهــز بــه‬ ‫بــه احمد‌شــاه پیوســتند‪ .‬باقی‌ماندــه بــه‬ ‫میان‌دادخــان اســحق‌زایی و عبدالرحمن‌خــان‬

You might also like