แนว อ สอบไทย ไ ตก 7

ต ย 1 อ 6 คะแนน ( แ งไ

-
พระบรมราโชวาท ( สอน ก ๗ เ อง )

ปร ย 42 อ [ 14 คะแนน\

แ อ -
เ นแ ก ดประสง ด งหมาย ค ก ของ ว ละคร นาย การ ออก เยอะร แ ด อ ด ต

e อ -
พระบรมราโชวาท พระ
กยาเธอ ง 4 พระอง พระค ง าง เ ยห ด ด งหมายใน การ แ ง เ อง
( งหมด 12 อ7

20 อ -
ห ก ภาษา ระ บ ภาษา รแ อ] า บ พ บ ญ พ ชาการ พ ชา พ

- พระบรมราโชวาท e อ

1.
ป ตน เห อน สา ญชน ไ อวด าง า เ นเ า (ไ ใ ห า อ แสดง าเ นเ านาย ควรใ พระนาม เ ม

2. ทรง แจง า เ น ใ ใน การ กษา เ น เ น พระค ง าง ไ ใ เ นแ น น .

.

3. งใจ กษา เ าเ ยน เ อ ก บ มา ประโยช ใ แ ประเทศชา

\ ff
4. อน อม อมตน านอนสอน าย ประพฤ ตน ไป ใน ทาง เหมาะสม ดจะไ บ การ ลง โทษ

5. ใ าย อ างประห ด ไ มเ อย
เ ยน ภาษา าง ประเทศ ชา เลข ใ เ น ความ น ใ ไทย ชา ไป เ ยน อ งกฤษ ฝ งเศส เยอร น บ
ฐาน ไ
6. ควร และ ควร ละเลยการ ภาษา ( ชา เลข )

f. กรม ห น เทวะ วง ไรป การ

ว ทรง บเ น ระ างๆ ใน ประเทศ ใน าง ประเทศ จะ ราช ต คอย แล ทรง บใ พระโอรส งใจ กษาเ าเ ยน

เ นพระค ง าง = เ น ถวาย พระมหาก ต 6 อใ ในพระราช จ างๆ แ ง :

พระบาทสมเ จพระ ลจอมเก าเ าอ ว ร 5
.

เ ยห ด i เ นง หนด าย เ น ราย ใ แ พระบรมวงศา วง

แบง ะ
ธนาคาร ธน ตร

พระโอรส ง 4

พระเ าบรมวง เธอ กรม นท เ ม พระอง เ า ยาก รอร กษ ฒ นา าน การ ค ง เศรษฐ จ

ฤนาค
1. น พระนาม r ว และ

2. พระเ าบรมวง เธอ กรมหลวงราช เรกฤท พระนาม เ ม ( พระอง เ า อ มน ก ว ฒนา าน กฎหมาย ( พระ ดา แ งกฎหมาย ไทย1

พระเ าบรมวง เธอ บ พระนาม เ ม พระอง เ าปร อด รอ ฒโน ดม ) ฒนา าน ราชการ ( ไ บแ ง งเ น องคมนต ]
3. กรมหลวงปราง ( .

4. พระเ าบรมวง เธอ กรม หลวง นคร ไชย ศ รเดช พระนาม เ ม ( พระอง เ า รประ อร เดช ) ฒนา าน กอง พ บกไทย ( พระ ดา แ ง กอง

พบกไทย)

ด งหมายใน การ แ ง

ทรง เ ยน งสอน พระราชโอรส และ ประโยช เหมาะ ห บ ง อ ใน ย เ ยน

กฺกฺ
ข้
กฺกฺอั
ผู้
ข้
ลู
ข้
ข้
จุ
ลู
บุ
มุ่
จุ
ลํ้
ตั
นำชี
คิ
ข้
คิ
ทั้
ลู
ข้
ที่
ข้
มุ่
จุ
ข้
ข้
ทั้
ทั
ค่
ข้
ศั่
บั
ศั
ศั
วิ
วิ
ข้
มี
ว่
คำนำ
ว่
ที่
ชื่
ที่
ว่
ชี้
ศึ
ที่
ข้
ศึ
ตั้
ทำ
อ่
ว่
รั
ทำผิ
ที่
ฟุ่
อ่
ต่
รู้ขั้
อั
คื
ที่
วิ
วิ
กั
มี
ต่
ต่
ธุ
รั
กำ
ดู
ศึ
ตั้
คำศั
ที่
ที่
ข้
บ่
ผู้
ต่
ปี
จ่
มีกำ
ทั้
จั
กั
ลั
ด้
บี
บั
ศั
ด้
พั
กิดิ
ด้
พั
รั
สุ
บํ
ทั
ด้
พั
จุ
ทั
มี
สั่
สำ
ผู้ที่ยั
วั
ดิ
ดิ
ดิ
จ้
ข้
ดิ
งิ
งิ
รี
งิ
ป็
งิ
รี
ล่
ดิ
งิ
งิ
รี
จ้
ป็
ด้
ที่
ป็
ป็
ป็
ขี
บื่
ป็
บี้
รื่
ป็
รื่
ม่
บี้
ก่
ม่
ห็
ด้
ม่
ม่
ย่
ม่
ก่
ตํ
ห่
ต่
ช้
น้
บั
ช้
ห้
ต่
ช้
ผ่
ห้
ห้
ก่
ช้
ลั
ลั
ต่
ห้
ช่
ม่
ช้
ห่
มื่
ต่
ง่
ต่
ลั
ช้
วิ
รี
รั่
ยู่
ฎ่
ศ์
ชั
ดั
มื
จ่
บั
นั
บิ
ดี
มั
ดิ์
วั
บิ
นั
มุ่
ศั
น้
ขั
รี
อ้
ชี
ทู
ท์
ดิ
ลิ
ญั
น์
ท์
ติ
รั
ตั้
มั
ก์
ลั
ยั
ฟื
ลั
ณ์
ท์
ลั
จ้
จ้
จ้
ดํ
บุ
จ้
วั
ค์
ค์
ติ
ล่
ติ
กิ
วั
กิ
ค์
ค์
ค์
ท์
รี
ถ่
รี
น์
จ้
น์
จ้
จ้
รี
ษั
ติ
ง่
ค์
ริ
ด็
ย์
นุ
บุ
ศ์
ศ์
ศ์
ศ์
รี
ดิ
ศ์
จุ
ธิ์
ล้
จ้
ยู่
หั
 ปแบบ ประ น

เ น จดหมาย อยแ ว น เอก ง พระราชวรวง เธอกรมห น ทยาลงกร ไ แปลพระบรมราโชวาท ฉ บ เ น ภาษา

-
( น ม
. .
ส ) ทรง
งกฤษ

เ นแ ก r เ น พระราช พน ใน พระบาทสมเ จพระมง ฎเก าเ าอ ว รร เอ ทรง

.
ใ นาม แฝง า พระขรร เพชร

วรรณกรรม - งาน เ ยน ไป
อ อยแ ว อย กรอง งาน เ ยน ส างสรร

วรรณค ไ บ ยก อง า แ ง ณ า ทาง วรรณ ล ด ไ บ การ แปล เ น ภาษา าง ประเทศ

ฮํนาน
วรรณกรรม บท ละคร
°
¥
-

นาม แฝง - อ ป งแ ง ห อ ง น เ อใ แทน อจ ง ง 13 ภาษา

นามปากกา -
นาม แฝง ของ ก เ ยน และ ใ บน ปกห ง อ _

เ อง เ น แ กเ น บท ละคร ด อยแ ว

ว ละคร ย
ค กของ กษณะ

1. นาย การ บ เดชะ)

ความ เ นแ ว ตอน
น โยน ความ ดใ น บ น เงก

เ อหมดทาง หา น ห ง จะ ต วย การ ใ
ขสบาย
แ ลออ เ ยง
ความ เ ยสละ เ อ ก นาย ยอม เ ยสละ งหนทาง สบาย เ อใ ก

อนาคต

ก ความ สบาย ขอบทางสด และ เ อก ไ เ น เ ว ง การ

งาน
จ ต
โกง เ อก า งาน ไ
ฉลาด แกม
จ ต

2. พระยา
ก นฤนาถ
ความ เมตตาก ณา เ น ใ โดยไ ห ง งใด ตอบแทน อ ด ด

ต ญญาณ ความ เ น อ ปรารถนาจะใ แ ละออ อนาคต 1.

ม ษ ก คน
ไ าไพ ความ ก ก เสมอ

วาจา ต ( อ ต ) บปาก แ นวลไ า จะ เ ยง แ ลอยใ 2. เ อ จะ เ ยง ใด ควร ใ ความ ก ความ เมตตา แล ทะ ถนอม

ไ ตาม บปาก 3. เ อกประกอบ อา พ จ ต

4. ไ ม รา และ ไ ง เ ยว บ สารเสพ ด ก ช ด

3. แ ลออ

ยามารยาท งดงาม ก กาลเทศะ ด งหมาย ใน การ แ ง

มองโลกใน แ -
ใ เ น บท ละคร ด แสดง เ อ ความ นเ ง แฝง อ ด ใ เ น ง

ดจา อนหวาน เคารพ ให ความ ก ความ เ ยสละ ของ อ อ

ก

[
คำ
รู
ร้
สํ่
ชั้
อั
นี้
ลู
ว่
ร้
ที่
ร้
รั
ที่
ว่
ดีมีคุ
ที่
พู
ที่
ชื่
ต่
รั
ขึ้
ตั้
ชื่
นั
ดึ
ลู
ร้
พู
บุ
นิ
ลั
ตั
ทั
ลํ้
ผิ
ที่
คำฝํ่
ตั
ก็
กั
จี
กั
ขั
มีชี
ด้
ที่สุ
ลำ
ลู
ทั้
ที่
ทำ
ที่ดีรั
มี
ลู
ทุ
ทั้
ท่
สุ
ภั
มี
ผู้
มีจิ
นำปีวั
คิ
ข้
สิ่
พ่
ที่ดี
มี
ทุ
ว่
ผู้
สั
มี
ลู
รั
มี
ซื่
รั
ว่
ดี
ก็
ผู้
ดู
รั
ที่รั
ก็ทำ
สุ
สุ
ดื่
ทุ
ตั
กั
ยุ่
มีกิ
รู้
มุ่
จุ
ดี
บั
พู
คิ
ข้
ที่
ผู้
อ่
พู
ถึ
ลู
ที่มีต่
บ่
รั
งิ
ขี
ขี
ขี
ลื
กี่
มื่
สี
ด้
ป็
พื่
ห็
พื่
ลี้
ห็
มื่
สี
ลื
ป็
ป็
ด้
ป็
ป็
ลี้
ลื
ป็
ป็
พื่
ลี้
รื่
ห็
ร็
ป็
สี
ม่
ริ
ม่
ม่
ม่
พื่
ม่
นิ
ด้
ว้
ด้
ด้
ต่
ห้
ม่
บั
ช้
ห้
ห้
ก่
ม่
ม่
ห็
ห้
ห้
จั
รื
ช้
ช้
ต่
ก่
ห้
ม่
ร้
ช้
ง่
ห้
วั
ริ
วั
ห้
ม่
วิ
นั
ดี
นุ
รุ
สั
ก่
ย่
นุ
ร่
ชี
วิ
ญ่
ย์
ริ
ริ
ค่
ริ
สั
ทิ
ก้
พั
ดี
สื
ก้
ลิ
ย์
ก้
ดู
ดู
ศิ
ต่
ดี
ย์
ค์
ธ์
นิ
ค์
ป์
รุ
ด็
ธ์
ศ์
กุ
มื่
ล้
พิ
จ้
ยู่
หั
ณ์
 ห ก ภาษา

อ การใ ห อภาษา เ ยน ใน โอกาส แตก าง ห อใ ใ แตก าง นไป

ระ บ ภาษา ภาษา
ด บ บ สาร แ ละ
คคล อม การ ภาษา
-

1. ภาษา ระ บ การ

- เ นภาษา การ เ อกสรร อย ใน ระ บ ง ไพเราะ สละสลวย

-
โอกาส ใ ภาษา ระ บ จะ เ น งาน อ ญ

2. ภาษา ระ บ ทางการ ( เ ยก ก อ าง า ภาษา แบบแผน ว

เ นภาษา เ อกสรร อย อ าง ก อง ไ ใ พ ชาการ ปะปน อ วย

การ ตาม แบบแผนของ ภาษา ไทย อย
ภาพ อาจ จะ การ ทาง
-

-
เ ด น เ องจาก า แ งห า ห อ การ ด อประสานงาน เ นทางการ

3. ภาษา ระ บ งทาง การ

- เ น ภาษา ใ เ อ การ สาร ใ เ ด ความ เ าใจ วย ความ รวดเ ว ลด ความ เ น ทาง การ ลง าง

- กใ ใน การ ป กษาหา อ จ ระ ระห าง คคลห อ ก ม คคล การ

ประ ม ก ม วาง แผน วม น

4. ภาษา ระ บสนทนา r ไ เ น ทางการ ไ

-
ไ อสาร ระห าง
คคล ความ ม น งไ ง นส ทสนม

- ใ เฉพาะ การ ๑ สนทนาใน ต ประ น

5. ภาษาระ บ ปากห อ ระ บ นเอง

เ น ภาษา เ ใน วง ด ใ บ ส ทสนม น
-

คคล นเคย
- สถาน ไ กเ น วน ว

- เ น ความ ส ก สนามไ ยม น ก เ นลาย กษ กษร

พ ญ อ การ ด พ โดยใ ภาษาไทย ภาษา บา และ ภาษา นสกฤต แทน พ อาเขา

งกฤษ โดย าน การ จารณา จาก คณะ กรรมการ

และ การ ยอม บ จาก ใ ภาษา

ห ก ใน การ ญ พ ไ แ ด พ ไทยใ ตรง าม บความหมาย เ ม ส าง ให โดยใ ภาษา บา -

นสกฤต สามารถ ออก เ ยงไ สะดวก

าไ สามารถหา เหมาะสมไ ใ ใ บ พ

บ พ เ ดจาก การหา พ น แทน ภาษา างประเทศ ไ ไ เหมาะสม ใน กร เรา สามารถ ไ ภาษา าง ประเทศไ แ า างประเทศ น บ ญ
แ ว ควรใ พ ญ าง ประเทศ น
อ แทน ภาษา

ห ก การ บ พ 1. การ บ พ ใ ถอด กษร ใน ภาษา เ ม เ อ พอควรแ การ แสดง มาของ ป พ และ ใ เ ยนใน ป าน ไ สะดวกในภาษา ไทย

2. บ พ ไ น มานาน จน อ เ น ภาษา ไ และ ปรากฏใน พจนา กรม แ ว ใ ใ อตามเ ม

3. า สาบานยาม ใ น มา นาน แ ว อาจใ อไป ตามเ ม

4. พ ชาการ ฃํ่งใ เฉพาะ

ก มไ ใ พ วไป อาจ เ มเ มห กเกณ น ตาม ความ เ น
คื
พู
ที่
ผู้รั
กั
มี
ย่
บุ
ที่
กั
บํ
ถ้
ที่มี
ที่
สู
สำ
บ่
นี้
อี
ถ้
ที่มี
ว่
ถู
ที่ดี
มี
คำสุ
ด้
ศั
วิ
ดํ
ขึ้
ด้
ติ
ที่
ที่
กึ่
สํ่
ด้
มั
บ้
กิ
บุ
บุ
กั
ร่
สื่
สั
ที่มี
บุ
ยั
ขั้
ดึ
ชี
บู
วั
จำ
ที่
กั
ที่
บุ
กั
กั
คุ้
ตั
ที่ส่
มั
บั
นิ
ศั
บั
คำศั
คิ
คื
คำ
คำศั
สั
ผู้
รั
มี
พิ
ผ่
อั
บั
ศั
คำศั
คิ
กั
คำ
คำ
ที่
สั
คำที่
ถ้
ศั
คำทั
คำทั
คำศั
ต่
ที่คำ
อื่
นี้
ต่
คำ
ที่บั
มีคี
นั้
คำต่
ด้
ศั
บั
นั้
ต่
คำ
ทั
ศั
ทั
อั
ศั
รู
ที่
ที่อ่
รู
คำทั
ที่
ถื
กั
ที่
อิ
ค่
ต่
กั
ศั
ต่
วิ
ศั
ทั่
จำ
ขึ้
กิ
ดิ
กิ
ดิ
ดิ
ดิ
ดิ
กิ
รี
น้
ขี
ขี
ข้
ลื
ป็
ป็
บื่
ป็
ป้
ลื
พิ่
ป็
ป็
ป็
สี
ป็
ป็
ม่
ป็
พื่
ป็
นื่
ป็
ด้
ด้
ข้
ด้
ม่
ข้
ข้
ด้
ม่
ด้
ด้
ข้
ม่
ม่
ก่
ล้
ด้
ห้
ช้
ม่
ห้
ต่
ล้
ช่
ช้
ช้
ข้
ต่
ช้
ร้
นิ
ช้
ช้
ช้
ล้
ช้
ห่
ช้
ช้
ช้
ย่
รื
ช้
ช้
ลั
นิ
ห้
ห้
ห้
ช้
ลุ่
ช่
ช้
ห้
ลั
รื
ช้
รื
ชี
ช้
รื
ลั
ย่
น้
ยู่
ยู่
รึ
ลุ่
ลุ่
นุ
รื
ดั
วิ
ดั
ดั
ดั
ดั
ดั
ลั
ดั
ณี
ดั
ลี
ดั
กั
ลี
คั
ต่
ม่
ท์
ธุ
ท์
ท์
ข้
ทึ
ท์
ป็
ต้
ศั
คำ
ท์
ท์
ญั
ศั
พั
ท์
ต่
ท์
ว่
ท์
ท์
ท์
ท์
ศั
ญั
ต่
ว่
จำ
ท์
ชุ
ญั
คำ
ก่
ญั
ที่
ลั
ติ
ร็
ติ
นุ
ที่
ติ
ติ
ท์
ท์
ธ์
ท์
ฑ์
ณ์
รื
อั
ศั
ขั
ดิ
พิ่
ท์
ญํ
ดํ
เ มเ
ม พ
ญ