Professional Documents
Culture Documents
Αρχείο Νικόλαου Νέρη στο ΕΛΙΑ
Αρχείο Νικόλαου Νέρη στο ΕΛΙΑ
14/09
Τίτλος ΝΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Χρονολογία (ες) 1900-2007
Επίπεδο περιγραφής Αρχείο
Μέγεθος και υπόστρωμα της ενότη- 14 αρχειακά κουτιά
τας περιγραφής (Ποσότητα, όγκος ή
διαστάσεις)
Όνομα παραγωγού (ών) Νικόλαος Νέρης (1900-1990)
Διοικητική ιστορία / Βιογραφικό ση- Ο Νικόλαος Νέρης ήταν γιος του Ιωάννη Νέρη και της
μείωμα Μαριγώς Κωβαίου. Ο πατέρας του καταγόταν από την
Αθήνα και διετέλεσε διευθυντής των ΤΤΤ στην Αμορ-
γό όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τη μητέρα του. Ο Ν.
Νέρης γεννήθηκε στη Μύκονο όπου είχε μετατεθεί ο
πατέρας του. Είχε δύο αδελφούς τον Γιώργο (γεν.
1909, μετέπειτα εφέτης στην Αθήνα) και τον Αριστεί-
δη (γεν. 1906, μετέπειτα υπάλληλος σε υπουργείο).
Άλλα δύο αδέλφια του, ο Γιώργος και ο Δημοσθένης,
είχαν πεθάνει σε νηπιακή ηλικία. Είχε επίσης δύο με-
γαλύτερες ετεροθαλείς αδελφές, την Ξανθή και την
Ελένη, από πρώτο γάμο του πατέρα του (στην Κύθνο,
όπου υπηρετούσε ως τηλεγραφητής∙ η πρώτη του σύ-
ζυγος ονομαζόταν Παγώνα και πέθανε νέα). Ο Ν. Νέ-
ρης φοίτησε στο Δημοτικό της Αμοργού, ολοκλήρωσε
το Δημοτικό σχολείο και την πρώτη τάξη Ελληνικού
στη Φολέγανδρο, την Β΄ Ελληνικού στη Σκιάθο, επέ-
στρεψε στην Αμοργό, τελείωσε το Γυμνάσιο στην Α-
θήνα. Σπούδασε στην Νομική Αθηνών και στη Γαλλι-
κή Ακαδημία και παράλληλα εργαζόταν στο Υπουρ-
γείο Οικονομικών (μετά από εξετάσεις το 1917). Στη
στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε στη Στρατονομία
ως νομικός και από εκεί το 1920 (ή 1921) στην Αστυ-
νομία Πόλεων. Φοίτησε στη σχολή Αστυνομίας Πό-
λεων στην Κέρκυρα και έκτοτε σταδιοδρόμησε σε αυ-
τό το σώμα. Υπηρέτησε στην Αστυνομία Πάτρας
(1922-1927) και από το 1928 στην Αθήνα. Στα 1933-
1940 εργάστηκε για την ίδρυση και διοργάνωση της
Τουριστικής Αστυνομίας. Έφτασε μέχρι τη θέση του
Αρχηγού της Αστυνομίας (1958-1960). Το 1940-41
οργάνωσε την παθητική αεράμυνα και τα εθελοντικά
συντάγματα κατά των αλεξιπτωτιστών (διοικητής πα-
θητικής αεραμύνης της προστασίας του αμάχου πλη-
θυσμού και διοικητής του συντάγματος των λόχων
αεραμύνης). Στάλθηκε από την κυβέρνηση ως μάρτυ-
ρας κατηγορίας στη δίκη των εγκληματιών πολέμου
της Νυρεμβέργης. Το 1947 ο βασιλιάς Παύλος του
ανέθεσε τη δημιουργία του Εθνικού Ιδρύματος με στό-
χο τη συγκρότηση τεχνικών σχολών και αγροτολεσχών
για την επαγγελματική κατάρτιση του πληθυσμού και
ειδικά των ανήλικων πολιτικών κρατουμένων του εμ-
φυλίου, το οποίο ο Νέρης διηύθυνε άμισθα για δέκα
χρόνια (1947-1957), παράλληλα με την έμμισθη διοί-
κηση της Τουριστικής Αστυνομίας. Από το Εθνικό
Ίδρυμα παραιτήθηκε το 1957 και επανήλθε στην Α-
στυνομία από όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1960. Στο
διάστημα αυτό εργάστηκε για τη δημιουργία του Τα-
μείου Υγείας των αστυνομικών. Στη διάρκεια της δι-
κτατορίας του αφαιρέθηκε ο βαθμός του αρχηγού της
Αστυνομίας (και ποσοστό της σύνταξής του). Κατά
την μεταπολίτευση ανακλήθηκε για να συνδράμει στις
κρίσεις των αξιωματικών που είχε απολύσει η Χούντα.
Αντίστοιχες σχολές επαγγελματικής κατάρτισης κλή-
θηκε να οργανώσει στο Ιράκ. Το 1961-1963 διετέλεσε
σύμβουλος του Μακαρίου για θέματα τουρισμού και
συντέλεσε στην οργάνωση του παραθαλάσσιου τουρι-
σμού της Κύπρου. Αντίστοιχη προσπάθεια έκανε και
στο Λίβανο, την ίδια περίοδο. Υπήρξε για πολλά χρό-
νια αντιπρόεδρος του Κοινωφελούς οργανισμού Κυ-
κλάδων νήσων (Κ.Ο.Κ.Ν.) και πρόεδρος του συνδέ-
σμου Αμοργίνων. Ασχολήθηκε συστηματικά με τον
προσκοπισμό. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις. Έδωσε
πολλές διαλέξεις στο Εθνικό Ίδρυμα, ασχολήθηκε και
με τη λογοτεχνία χωρίς να δημοσιεύσει έργα του. Τα-
ξίδεψε στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, την Αμε-
ρική και άφησε πολλές ταξιδιωτικές εντυπώσεις.
Παντρεύτηκε την Τασία Παναγοπούλου, στην Πάτρα
(1924) και απέκτησε δύο παιδιά, από τα οποία το πρώ-
το πέθανε νωρίς (1932). Με την πρώτη του οικογένεια
έζησε στην Παλλήνη, όπου ο ίδιος διατηρούσε και ένα
χωριστό οίκημα για τη μελέτη του, το οποίο αποκα-
λούσε Κελί. Με τη δεύτερη σύζυγό του, φιλόλογο
Βιργινία Βέργη γνωρίστηκαν το 1957 και παντρεύτη-
καν το 1974 στον άγιο Σάββα της Αλεξάνδρειας. Την
ακολούθησε στους τόπους εργασίας της: Αλεξάνδρεια
(1969-1977), Αμοργό, Αιθιοπία (1981-1983), Σκιάθο.
Ο Ν. Νέρης πέθανε στην Αθήνα το 1990, ύστερα από
τραυματισμό του από αυτοκίνητο.
Ι. Κείμενα