ORACIONES TEMPORALES

1. Expresión de la FS Tiempo
a. Ἐπιδάμνον ἡμετέραν οὖσαν κακουμένην μὲν οὐ προσεποιοῦντο,
ἐλθόντων δὲ ἡμῶν ἐπὶ τιμωρίᾳ ἑλόντες βίᾳ ἔχουσιν (Th. 1.38.5).
b. λύσαντες τὰς σπονδὰς ἐς τὸν πόλεμον κατέστησαν (Th. 1.23.4).
c. οὐκ ἔλαθον νυκτὸς ἀφορμισάμενοι (Th. 2.83.3).
d. μετὰ τὰ Τρωικὰ ἡ Ἑλλας ἔτι μετανίστατο (Th. 1.12.1).
e. ταῦτ’ οὖν ἀκούοντες οἱ τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις, καὶ ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον,
ἐβούλοντο μὲν μάλιστα παρὰ βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ δὲ μή, οἴκαδε
ἀπελθεῖν. (X. HG 1.4.4).
f. πρότερον δ’οὐκ ἦν γενος ἀθανάτων πρὶν Ἔρως ξυνέμειξεν ἅπαντα (Ar.
Av. 700).
g. ἀλλ’ ἐπειδὴ ἡγήσαντο ἡμᾶς οὐ πειρόψεσθαι, τότε καὶ τὸ εὐπρεπὲς τῆς
δίκης παρέσχοντο (Th. 1.39.2).

2. Temporales que expresan anterioridad. Conjunciones: ὅτε, ὁπότε, ἡνίκα,

ὁπηνίκα / ἐπεί, ἐπειδή / ὥσπερ, ὅπως, ὅπου / ἀφ’ οὗ, ἐξ οὗ, ἐξ ὅτου
a. ἡνίκα δὲ ἔδοξε τῷ Κύρῳ καιρὸς εἶναι, ἐξῆρχε παιᾶνα, συνεπήχησε δὲ πᾶς
ὁ στρατός (X. Cyr. 7.1.25).
b. εἰ δὲ βούλοιο ξένον ποιῆσαι ὑποδέχεσθαι σεαυτόν, ὁπότε ἔλθοις εἰς τὴν
ἐκείνου, τί ἂν ποιοίης; (X. Mem. 2.3.13).
c. Ἀλλ’ οὔτε Αἰγυπτίους δοκέω ἅμα τῷ Δέλτα τῷ ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ
<Αἰγύπτῳ> γενέσθαι αἰεί τε εἶναι ἐξ οὗ ἀνρώπων γένος ἐγένετο (Hdt.
2.15.3).
d. ἐπειδὰν δὲ παρέλθῃ, ἀποδώσομεν ὑμῖν ἃ ἂν παραλάβωμεν (Th. 2.72.3).
e. Καί κε γυνὴ φέροι ἄχθος, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη (Ar. Eq. 1056)

3. Oraciones temporales que expresan simultaneidad. Conjunciones: además de las

anteriores, ὄφρα, ἕως, ἔστε, μέχρι(ς), ἄχρι(ς), ἐν ᾧ, ἐν ὅσῳ.
a. ἐνθυμούμενοι ὅτι καὶ ὑμεῖς ὅτε πλείστων ἤρχετε, τότε πλείστους ἐχθροὺς
ἐκέκτησθε (X. HG 3.5.10).
b. πέμπει τῶν ἑταίρων τινὰς τῶν ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ τῶν
Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν (Th. 7.73.3).
 ORACIONES TEMPORALES

c. ἡ δὲ Αἰολὶς αὕτη ἦν μὲν Φαρναβάζου, ἐσατράπευε δ’ αὐτῷ ταύτης τῆς

χώρας, ἕως μὲν ἔζη, Ζῆνις Δαρδανεύς (X. HG 3.1.10).
d. ὅτε δὲ παρεκάλουν ἡμᾶς οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ, τότε ἅπασα ἡ
πόλις ἀπεψηφίσατο μὴ συστρατεύειν αὐτοῖς (X. HG 3.5.8).
e. ναυμαχήσετε, ἔφη, ὅταν βούλησθε (X. HG 2.1.26).
f. Παῖδα γάρ σ’ εἰκὸς καλεῖν, ἕως ἂν οὕτως τὰς γνάθους ψιλὰς ἔχῃς (Ar. Th.
581-582).

4. Temporales que expresan posterioridad. Conjunciones: ὄφρα, ἄχρι(ς), μέχρι(ς)

(οὗ), ἔστε, ἕως, ἐν ᾧ, ἐν ὅσῳ, εἰς ὅ, πρόσθεν ἤ, πρότερον ἤ, πρίν (ἤ).
a. ἐμοὶ δέ κε ταῦτα μελήσεται ὄφρα τελέσσω (Hom. Il. 1.523).
b. προσμείναντες δὲ ἕως τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο οἱ προσήκοντες
ἀνεχώρησαν εἰς ἄστυ (Χ. HG 2.4.7).
c. ἔνθα καθεζόμενος μεῖναι χρόνον, εἰς ὅ κεν ἡμεῖς
ἄστυδε ἔλθωμεν καὶ ἱκώμεθα δώματα πατρός (Hom. Od. 6.294-295).
d. τόν τε γὰρ Μῆδον αὐτοὶ ἴσμεν ἐκ περάτων γῆς πρότερον ἐπὶ τὴν
Πελοπόννησον ἐλθόντα ἢ τὰ παρ’ ὑμῶν ἀξίως προαπαντῆσαι (Th. 1.69.5).
e. ἀποπέμπουσιν οὖν αὐτὸν πρὶν ἀκοῦσαι καὶ ἐκέλευον ἐκτὸς ὅρων εἶναι
αὐθημερόν (Th. 2.12.2).
f. οὐ μέντοι πρότερόν γε οἱ ξύμπαντες ἐπαύσαντο ἐν ὀργῇ ἔχοντες αὐτὸν
πρὶν ἐξημίωσαν χρήμασιν (Th. 2.65.3).
g. Θεμιστοκλὴς τοῖς Ἀθηναίοις κρύφα πέμπει κελεύων ὡς ἥκιστα ἐπιφανῶς
κατασχεῖν καὶ μὴ ἀφεῖναι πρὶν ἂν αὐτοὶ πάλιν κομισθῶσιν (Th. 1.91.3).

5. Las subordinadas temporales admiten complementos de carácter proposicional

(epistémicos)
a. ἀλλ’ ἐπειδὴ φανερῶς ἤδη τὰ πλοῖ’ ἐσεσύλητο, Χερρόνησος ἐπορθεῖτο (D.
18.139).
b. (37b) ἀλλ’ ὅμως ὁ Κότυς [...] ἐπειδὴ βεβαίως ἡγήσατο σῶς εἶναι, οὐχ ὅπως
ἀποδώσει χάριν ἐσπούδασεν αὐτῷ καὶ πρὸς ὑμᾶς δι’ ἐκείνου τι
φιλάνθρωπον ἔπραξεν (D. 23.131).