Isang gabi habang masayang naghahapunan ang pamilya ni
Berto. “Anak, kaagad kang pumanhik sa iyong kwarto at matulog ng maaga, tayo ay magsisinmba pagkatapos ay samahan mo akong mamili sa may bayan bukas.” wika ng kanyang nanay. “Talaga po nay? sige po!” tuwang tuwa na sagot ni Berto. Tiktilaok! Tiktilaok! Sumilip na si haring araw. Biyernes at maagang nagising si Berto ng may ngiti sa kanyang mga labi. Dahil iyon ang unang araw na makakapunta siya sa Bayan ng Arayat. Dali daling bumaba si Berto, naligo at isinuot ang magara niyang damit. Panandaliang natigilan si Berto at napaisip “ano kaya ang makikita ko doon?”,nakangiting tanong sa sarili. Masayang pumasok sa loob ng tricycle si Berto at nagpaalam sa kanyang tatay. “Ang bilin namin sa iyo ng nanay mo anak!” malakas na sambit ng kanyang tatay habang umaandar papalayo ang tricycle na kanilang sinasakyan. Bakas sa mukha ni Berto ang saya sa mga taong nakikita niya at manghang mangha sa iba’t ibang mga tindahan na kanilang nadadaanan. Nag- iisang anak si Berto ngunit hindi siya laki sa layaw. Nasa ika- limang baitang na si Berto. Siya ay mabait at tahimik na bata ngunit masasabing isa siyang listo at alertong bata. Pagkagaling sa paaralan diretso agad sa bahay upang gawin ang mga takdang- aralin. Kahit pagod sa pag- aaral tumutulong parin siya sa kanyang nanay sa mga gawaing bahay. Maging sa mga trabahong bukid ng kanyang tatay. Nakarating na sila sa malaking simbahan ng St. Catalina. Mas lalo siyang namangha sa kanyang mga nakikita. “Inay, totoo nga ang sabi ng aming guro, tunay ngang kay laki at ganda ng simbahan dito sa may bayan”. “Higit na mas malaki kaysa sa ating bisita sa baryo. “Aba, oo naman. Kaya napakadaming mga tao din mula sa iba’t ibang baryo ang dumarayo rito lalo na pag araw ng Linggo”,sagot ng kanyang nanay. “Madali ka, at mag uumpisa na ang misa” pahabol na tugon ng kanyang inay. Pagkatapos ng unang misa para sa araw na iyon, agad nagtungo ang mag- ina sa may palengke, dahil Biyernes ang araw ng palengke at pamimili sa bayan ng Arayat. Nagkataon na iyong araw din iyon ang pista sa bayan kaya hindi mahulugang karayom sa dami ang mga tao. Kabilaan ang mga tinderang nag aalok ng kani- kanilang paninda. Sa kanilang paglalakad, hindi niya napansin na nakabitaw siya sa kanyang pagkakahawak at nawalay sa kanyang nanay.
Nagulat na lamang siya na naglahong
parang bula na sakanyang paningin ang kanyang nanay. Noon nalang niya napansin nawawala na pala siya sa sobrang dami at
Bagaman sa nangyari,hindi bakas sa mukha ni Berto ang takot o anumang
pag-aalala. Dahil si Berto ay isang batang alerto at listong bata. Naalala niya agad ang bilin ng kanyang tatay.
Una siyang lalapit sa makikita niyang guwardiya o pulis. Sasabihin na
napawalay siya sa kanyang inay. Hindi naman nahirapang makakita ng pulis si Berto at agad niya itong nilapitan. Pangalawa ay sabihin ang buong detalye tungkul sa kanyang sarili, pangalan, tirahan at pangalan ng kanyang mga magulang. Hindi siya nag atubiling sabihin lahat ng ito sa pulis na kanyang nakita. Bigla din sumagi sa kanyang isipan ang isinulat niyang numero ng telepono ng kanyang mga magulang na inilagay sa bulsa ng pantalon na kanyang isusuot gabi bago siya matulog. Kaya hindi nahirapan ang pulis na kanyang nilapitan. “Magaling ang iyong ginawa bata,”nakangiting sabi ng pulis kay Berto. “Nakausap na namin sa telepono ang iyong nanay, at paprito na siya”. Nagkita muli sila ng kanyang nanay, ng walang bakas ng takot at pag-aalala sa kanyang mukha. Dahil tiwala ang kanyang nanay na hindi mapapahamak si Berto, naniniwala ang kanyang nanay na si Berto ay isang listo at alertong bata. “Magaling Berto at sinusunod mo ang tagubilin naming ng iyong tatay. Kaya Malaki ang tiwala naming sa iyo anak”. Nagpasalamat ang kanyang ina sa pulis sa tulong na nagawa para sa anak na si Berto.
Sa mga Magulang at Guro
Ito ay kwento ng isang batang listo at alerto. Isang araw sila ay nagtungo sa isang pamilihan. Siya ay nawalay sa kanyang ina. Ngunit sa kanyang pagkakawalay ay nagawa niya padin makita muli ang kanyang inay kahit sa gitna ng madaming tao sa pamilihan.
Ang pagiging listo, alerto at masunuring bata sa lahat ng pagkakataon kahit saan man lugar ay aral na mapupulot sa kwentong ito.