Streszczenie Przedmowy z III części Dziadów

W Przedmowie Adam Mickiewicz stara się nakreślić tło panujących w utworze

wydarzeń, podając przy tym wiele faktów historycznych.

m.in.:
Wymieniając daty, imiona np. Imperatora Aleksandra czy senatora
Novossiltzoffa.

Wprowadzając nas niejako w ówczesne realia. Autor Opowiada także, o

licznych prześladowaniach ze strony władz rosyjskich głównie młodzieży
porównując tę sytuację do Biblijnej historii o rzezi niewiniątek. Mickiewicz z
wielką starannością opisuje terror panujący na uprzednich Polskich
terenach, „nic nie dodając i nigdzie nie przesadzając”. W przedmowie
uwidoczniony jest także mesjanizm zauważalny szczególnie w ostatnim
zdaniu utworu.