Ενδεικτικά θέματα Προόδου Α’ Εξαμήνου

1.Για ποιο λόγο επαλείφουμε με λιπαντικό τα εσμυρισμένα σημεία του

καλύμματος του απλού ξηραντήρα; Σε τι χρησιμεύει το ξηραντικό μέσο στο
εσωτερικό του ξηραντήρα;

Ο ξηραντήρας πρέπει να κλείνει αεροστεγώς και αυτό επιτυγχάνεται ε

επάλειψη λιπαντικού (βαζελίνη ή σιλικόνη) στα εσ υρισ ένα ση εία επαφής
του καλύ ατος και του κυρίως σώ ατος του ξηραντήρα.
Το ξηραντικό στο εσωτερικό του ξηραντήρα είναι απαραίτητο για τη δέσ ευση
των ατ ών του διαλύτη και της υγρασίας και πρέπει να αντικαθίσταται όταν
καταστεί ανενεργό λόγω κορεσ ού από υγρασία ή ατ ούς από διαλύτη. Συνήθη
ξηραντικά είναι το καυστικό νάτριο, το χλωριούχο ασβέστιο, το θειικό οξύ, το
θειικό ασβέστιο, το θειικό αγνήσιο και άλλα.

2.Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρεί ένα ξηραντικό μέσο;

Οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρεί ένα ξηραντικό έσο για την ξήρανση
διαλύ ατος:
1)Να είναι στερεό αδιάλυτο στο διάλυ α.
2)Να η δρα καταλυτικά ε την προσδιοριζό ενη ουσία και τον διαλύτη.
3) Να έχει εγάλη ταχύτητα κατακράτησης.
4) Να έχει εγάλη χωρητικότητα κατακρατού ενου νερού.
5) Να πορεί να επιτύχει εγάλης έντασης ξήρανση.
6) Να ην είναι τοξικό.
7) Να είναι οικονο ικό.

3.Ποια είναι τα στάδια του έμμεσου προσδιορισμού της υγρασίας;

Οέ εσος προσδιορισ ός υγρασίας, εκτελείται σε τρία στάδια:

α) Ζύγιση ιας ποσότητας κάποιου ένυδρου δείγ ατος
β) Θέρ ανση του δείγ ατος έχρι την πλήρη απο άκρυνση του νερού(σταθερό
βάρος δείγ ατος) και
γ) Ζύγιση του άνυδρου πλέον προϊόντος.
4.Τι εννοούμε όταν λέμε θέρμανση και τι όταν λέμε πύρωση;

Όταν η αύξηση της θερ οκρασίας ενός σώ ατος φθάσει τους 400 έως 500οC,
τότε ιλά ε για θέρ ανση αυτού. Σε υψηλότερες των 500οC θερ οκρασίες
έχου ε πύρωση.
Στα χη ικά εργαστήρια συνηθίζεται για εν τις θερ άνσεις να
χρησι οποιούνται οι λύχνοι, τα υδρόλουτρα (ή ατ όλουτρα ή ελαιόλουτρα), τα
α όλουτρα, οι θερ αντικοί ανδύες, οι θερ αντικές πλάκες και τα
πυριαντήρια. Για τις πυρώσεις χρησι οποιούνται συνήθως οι λύχνοι και οι
ηλεκτρικοί κλίβανοι.
:ς πηγές θέρ ανσης των πειρα άτων στο εργαστήριο χρησι οποιούνται
συνήθως ο λύχνος Bünsen, τα διάφορα λουτρά (υδατόλουτρο, ελαιόλουτρο, κ.λ.π.)
και οι θερ ο ανδύες. Ο λύχνος Bünsen χρησι οποιείται κυρίως για υδατικά
διαλύ ατα ή η εύφλεκτες ενώσεις γιατί η γυ νή φλόγα είναι επικίνδυνη
πηγή πυρκαγιάς. Η θέρ ανση εύφλεκτων ουσιών γίνεται ε τη χρήση λουτρών
ανάλογα ε τη θερ οκρασία που θέλου ε να επιτύχου ε. Επίσης για θέρ ανση
από 100ºC έχρι και 300ºC χρησι οποιού ε ηλεκτρικούς θερ ο ανδύες στους
οποίους πρέπει να προσέχου ε τυχόν επαφή εύφλεκτων ουσιών ε τη ζεστή
επιφάνεια του ανδύα καθώς υπάρχει κίνδυνος έκρηξης.

5.Για ποιο είδος θέρμανσης χρησιμοποιούμε το υδρόλουτρο και για ποιο το

αμμόλουτρο;

Τα υδρόλουτρα χρησι οποιούνται για ήπιες θερ άνσεις, κάτω από το ση είο
βρασ ού του νερού.
Τα α όλουτρα είναι για να επιτύχου ε ακό α υψηλότερες θερ οκρασίες, από
250οC έως 400οC.
Το δοχείο ε το υπό θέρ ανση δείγ α, στα υδρόλουτρα και στα α όλουτρα
βυθίζεται έχρι ένα ορισ ένο βάθος στο νερό ή την ά ο, αντίστοιχα.

6.Πότε επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε τη φυγοκέντρηση ως μέθοδο

διαχωρισμού;

Με τη έθοδο αυτή διαχωρίζου ε ίγ ατα τα οποία αποτελούνται από δύο

υγρά ε διαφορετική πυκνότητα ή από υγρά ε ικροσκοπικές στερεές
προσ ίξεις. Το ίγ α τοποθετείται σε ειδικές φυγοκεντρικές συσκευές και
αναγκάζεται σε γρήγορη περιστροφή ε αποτέλεσ α τα αιωρού ενα στερεά
συστατικά ή το υγρό συστατικό ε τη εγαλύτερη πυκνότητα να κινούνται
προς την περιφέρεια της συσκευής, σε αντίθεση ε τα υγρά συστατικά ε τη
ικρότερη πυκνότητα που κινούνται προς τον άξονα περιστροφής.
7. Τι είναι τα πυριαντήρια και για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται;

Τα πυριαντήρια είναι ειδικά θερ αινό ενοι θάλα οι ε εταλλικά τοιχώ ατα
διαφόρων εγεθών, ε θερ ό ετρο και θερ οστάτη για τη ρύθ ιση της
θερ οκρασίας. Είναι χρήσι ο έσα στο πυριαντήριο, να υπάρχει αφυγραντική
ουσία για τη δέσ ευση της υγρασίας και την επιτάχυνση της διαδικασίας
ξήρανσης. Επίσης, τα πυριαντήρια χρησι οποιούνται και ως αποστειρωτές.
Η χρήση του πυριαντηρίου ε ελεγχό ενη θερ οκρασία 20D300οC, περιορίζει
ση αντικά το χρόνο ξήρανσης ιας ουσίας. Για την ξήρανση ιας ουσίας σε
πυριαντήριο, πρέπει να επιλέγεται ια θερ οκρασία χα ηλότερη από το ση είο
τήξεως ή αποσύνθεσης της.

8. Με ποιον τρόπο παραλαμβάνεται το ίζημα μετά την φυγοκέντρηση;

Συνήθως, ετά τη φυγοκέντρηση, αφού έχει διαχωριστεί το ίζη α από το

ητρικό υγρό, παρατηρού ε αν έγινε πράγ ατι πλήρης απόθεση του ιζή ατος
υπό ορφή συ παγούς στερεού. Παρατηρού ε επίσης αν το υπερκεί ενο υγρό
είναι διαυγές και αν πορεί να αποχυθεί χωρίς να συ παρασύρει έρος του
ιζή ατος. Αποχύνου ε το υπερκεί ενο υγρό και στη συνέχεια λα βάνου ε το
ίζη α από τον σωλήνα φυγοκέντρησης, συνήθως ε ια σπάτουλα και το
ξηραίνου ε, ανάλογα ε τις ιδιότητες αποσύνθεσης του, είτε σε θερ ό αέρα είτε
σε ξηραντήρα.

9.Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την τοποθέτηση των δειγμάτων σε μία

φυγόκεντρο;

Τοποθετού ε το σωλήνα του δείγ ατος σε υποδοχέα της φυγοκέντρου και για
ισοζύγιση τοποθετού ε αντιδια ετρικά ένα δεύτερο σωλήνα ε δείγ α ή
διαλύτη.

10.Ποια όργανα χρησιμοποιούμε για να πάρουμε 50mL μιας υγρής ουσίας

α)με πολύ μεγάλη ακρίβεια β) με μικρή ακρίβεια γ) χωρίς ακρίβεια

α)Για τη λήψη 50ml υγρής ουσίας, ε πολύ εγάλη ακρίβεια, θα

χρησι οποιήσου ε την προχοΐδα ή το σιφώνιο πλήρωσης.
β)Για τη λήψη 50ml υγρής ουσίας, ε ικρή ακρίβεια, θα χρησι οποιήσου ε
σιφώνιο έτρησης, ογκο ετρική φιάλη ή ογκο ετρικό κύλινδρο.
γ)Για τη λήψη 50ml υγρής ουσίας, χωρίς ακρίβεια, θα χρησι οποιήσου ε
ποτήρι ζέσεως ή κωνική φιάλη.
11.Τι εννοούμε όταν λέμε ότι ένα διάλυμα έχει συγκέντρωση 2Μ;

Όταν ένα διάλυ α έχει συγκέντρωση 2Μ, αυτό ση αίνει ότι σε ένα λίτρο
διαλύ ατος, περιέχονται 2 mol διαλυ ένης ουσίας.(Μ=mol/Lt)

12.Τι κάνουμε όταν σε μια απόσταξη το απόσταγμα πρέπει να προστατεύεται

από την υγρασία του αέρα;

Για να προστατεύεται το απόσταγ α από την υγρασία του αέρα, ο υποδοχέας

πορεί να εφοδιαστεί ε σωλήνα CaCl2 ( χλωριούχου ασβεστίου).

13. Τι γνωρίζετε για τον ξηραντήρα κενού; Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την
χρήση του;

Στους ξηραντήρες κενού υπάρχει ια ακό η στρόφιγγα που πορεί να συνδεθεί

ε συσκευές δη ιουργίας κενού. Χρησι οποιούνται όπως ακριβώς και οι απλοί
ξηραντήρες, ε τη όνη διαφορά ότι, λόγω του κενού φέρουν στη βάση τους
ηλεκτρική αντίσταση, οπότε η θέρ ανση σε συνδυασ ό ε το κενό επιταχύνουν
ακό η περισσότερο τη διαδικασία της ξήρανσης.
Κατά τη χρήση του ξηραντήρα κενού απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και
ακολουθείται η παρακάτω διαδικασία: Αρχικά η υδραντλία ή η ηχανική αντλία
κενού συνδέεται ε έναν παχύτοιχο λαστιχένιο σωλήνα ε τη στρόφιγγα του
ξηραντήρα. Στη συνέχεια τίθεται σε λειτουργία η αντλία κενού ενώ η
στρόφιγγα του ξηραντήρα είναι κλειστή. Κατόπιν, σιγά και προσεκτικά
ανοίγεται η στρόφιγγα και αρχίζει να δη ιουργείται κενό στον ξηραντήρα.
Αφού ολοκληρωθεί η ξήρανση υπό κενό, κλείνει πρώτα η στρόφιγγα του
ξηραντήρα και ετά η αντλία κενού. Πριν το άνοιγ α του ξηραντήρα πρέπει να
καταστραφεί το κενό ε προσεκτικό άνοιγ α της στρόφιγγας.

14. Τι είναι η αποσκλήρυνση;

Αποσκλήρυνση είναι η διαδικασία απο άκρυνσης απ’ το νερό των ιόντων

ασβεστίου και αγνησίου, τα οποία προκαλούν τη σκληρότητα του νερού.
Οι αποσκληρυντές νερού λειτουργούν ε ια διαδικασία ανταλλαγής ιόντων. Σε
αυτή τη διαδικασία, το νερό περνά έσα από ένα στρώ α ρητίνης( ικρές,
σφαιρικές χάντρες) που βρίσκεται σε ία στήλη(δοχείο). Η ρητίνη κατακρατεί τα
άλατα ασβεστίου & αγνησίου και τα ανταλλάσσει ε άλατα νατρίου. Μετά
την αποσκλήρυνση συγκεκρι ένου όγκου νερού απαιτείται αναγέννηση της
ρητίνης, η οποία γίνεται ε την προσθήκη χλωριούχου νατρίου (NaCl) στη
στήλη ρητίνης.
15. Πότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανακρυστάλλωση για τον καθαρισμό
μιας ουσίας;

Η ανακρυστάλλωση είναι ια χη ική διαδικασία που χρησι οποιείται για τον

καθαρισ ό των στερεών ουσιών D κρυστάλλων. Μερικές φορές, οι κρύσταλλοι δεν
είναι καθαροί, αλλά περιέχουν διάφορες προσ ίξεις π.χ. χώ α στο ξηρό αλάτι
που συλλέγεται από τα ορυχεία άλατος. Αυτό οφείλεται στο ότι εξατ ίστηκε όλο
το νερό, αφήνοντας στη στερεά κατάσταση το είγ α ουσιών που περιεχόταν
στο διάλυ α. Μπορού ε να πάρου ε καθαρούς κρυστάλλους ε τη διάλυση της
ουσίας σε δισαποσταγ ένο νερό και έπειτα αφήνοντας την ουσία να
κρυσταλλωθεί, χωρίς να αφήσου ε όλο το διαλύτη(νερό) να εξατ ιστεί. Αυτή η
διαδικασία καλείται ανακρυστάλλωση. Η ανακρυστάλωση είναι ια πολύ
χρήσι η διαδικασία για τη χη εία, που επιτρέπει την παρασκευή καθαρών
ουσιών.

16. Ποιο νερό ονομάζουμε απιονισμένο;

Είναι το νερό από το οποίο έχουν αφαιρεθεί τα εταλλικά ιόντα (άλατα). Ο

απιονισ ός του νερού γίνεται έσω ηλεκτρικά φορτισ ένων ρητινών, οι οποίες
έλκουν και διασπούν τα άλατα απο ακρύνοντας τα από το νερό. Παρόλο που οι
περισσότερες ακαθαρσίες στο νερό είναι εταλλικά άλατα, το απιονισ ένο νερό
είναι σχετικά καθαρό, περιέχει ό ως βακτήρια και ιούς τα οποία δεν έχουν
ηλεκτρικό φορτίο και δεν πορούν να αφαιρεθούν.

17. Τι είναι η διήθηση;

Α’ Απάντηση:

ιήθηση ονο άζεται η έθοδος ε την οποία απο ονώνονται στερεά σω ατίδια
που περιέχονται σε ένα υγρό ίγ α.
Με τη έθοδο αυτή το είγ α διοχετεύεται από έναν ηθ ό (διηθητήρα D
φίλτρο). Ο ηθ ός είναι υλικό που φέρει πολύ ικρές οπές. Έτσι το υγρό είγ α
περνάει από τις οπές αυτές οι οποίες ό ως κατακρατούν τα στερεά σω ατίδια.
Συχνά υποβοηθείται και ε τη δη ιουργία κενού αέρος κάτω από το φίλτρο.
Το απο ονω ένο πλέον υγρό που έχει διέλθει από αυτό το φίλτρο
ονο άζεται διήθη α.
Το στερεό κατάλοιπο που έχει συγκρατήσει το φίλτρο ονο άζεται ίζη α.

Β’ Απάντηση:

Vιήθηση είναι η τεχνική που χρησι οποιείται για το διαχωρισ ό στερεού από
υγρό. Επιτυγχάνεται ε τη χρήση κατάλληλου διηθητικού έσου (ηθ ός) το
οποίο πορεί να είναι διηθητικό χαρτί, ή ειδικό γυαλί ε πολύ λεπτούς πόρους.
Κατά τη διήθηση το υγρό διαπερνά τον ηθ ό λόγω βαρύτητας (συνηθισ ένη
διήθηση) ή ελαττω ένης πίεσης κάτω από τον ηθ ό (διήθηση ε κενό) ενώ το
στερεό συλλέγεται πάνω στον ηθ ό.
Στην πρώτη έθοδο χρησι οποιού ε συνήθως διηθητικό χαρτί κυκλικού
σχή ατος το οποίο διπλώνεται δυο φορές στη έση και ανοίγεται στο σχή α
κώνου. Ο ηθ ός αυτός τοποθετείται σε γυάλινο χωνί φροντίζοντας τα άκρα του
να απέχουν 1D2 cm από τα άκρα του χωνιού. Στη συνέχεια στερεώνου ε το
χωνί ε τη βοήθεια στηρίγ ατος και τοποθετού ε κάτω από αυτό φιάλη
συλλογής του διηθή ατος. Ο ηθ ός υγραίνεται ε λίγες σταγόνες διαλύτη από
το ίγ α που θέλου ε να διηθήσου ε για να στερεωθεί στο χωνί και στη
συνέχεια αποχύνου ε το προς διήθηση ίγ α στο χωνί (πρώτα το υγρό και προς
το τέλος το ίζη α για να ην φράξουν από την αρχή οι πόροι του ηθ ού). Η
φιάλη που περιείχε αρχικά το προς διήθηση ίγ α, ξεπλένεται, στο τέλος της
διήθησης, ε λίγο καθαρό διαλύτη και το έκπλυ α προστίθεται και αυτό στο
χωνί. Για να γίνει πιο γρήγορα η διήθηση χρησι οποιείται ο λεγό ενος
πτυχωτός ηθ ός που διευκολύνει το πέρασ α του υγρού λόγω της αυξη ένης
επιφάνειας χαρτιού – γυαλιού.
Στη δεύτερη έθοδο ε χρήση κενού, χρησι οποιού ε αντί για το γυάλινο χωνί,
το λεγό ενο χωνί Βόchner (Μπούχνερ) ή το χωνευτήρι Gooch (Γκούχ)( ε ειδικό
γυάλινο ηθ ό) ενώ το κενό επιτυγχάνεται συνήθως ε τη βοήθεια υδραντλίας.
Με τη έθοδο αυτή πορού ε να διηθήσου ε ίγ ατα που δεν διηθούνται
εύκολα ε κοινή διήθηση κυρίως επειδή περιέχουν εγάλη ποσότητα στερεού.
Για να αποφύγου ε την είσοδο νερού από τη βρύση στο διήθη α λόγω
αναρρόφησης, παρε βάλλου ε εταξύ της βρύσης και της φιάλης του
διηθή ατος ία φιάλη ασφαλείας (παγίδα). Η αναρρόφηση πορεί να συ βεί
είτε λόγω εταβολής της παροχής νερού, είτε όταν φράξει ο ηθ ός από την
ουσίας ας ή αν κλείσου ε τη βρύση πριν βγάλου ε τη φιάλη διήθησης από το
κενό. Στο χωνί Βόchner πρέπει να εί αστε προσεκτικοί ώστε να εφάπτεται
ακριβώς το διηθητικό χαρτί στο χωνί αλλιώς το στερεό περνά στο διήθη α και
το διήθη α δεν είναι πλέον διαυγές.
18. Ένα δείγμα που θέλουμε να υπολογίσουμε την υγρασία του ζυγίζεται και
βρίσκεται ότι είναι 6,5 g. Κατόπιν τοποθετείται στο πυριαντήριο στους C
και ζυγίζεται κατά διαστήματα. Οι μετρήσεις που κάνουμε είναι οι ακόλουθες:

Χρόνος (h) 0 1 2 3 4
Βάρος Δείγματος (g) 6,5 6,39 6,30 6,24 6,24

Να υπολογίσετε την %w/w περιεκτικότητα του δείγματος σε νερό (υγρασία).

Για να προσδιορίσου ε την % w/w περιεκτικότητα του δείγ ατος ας σε H2O,
θα βρού ε πρώτα το βάρος που χάθηκε κατά τη διαδικασία ξήρανσης:

H2O = αρχικό βάρος δείγ ατος – τελικός βάρος δείγ ατος =>
H2O = 6,5g – 6,24g = 0,26g

Στη συνέχεια βρίσκου ε την αναλογία H2O σε 100g δείγ ατος:

Σε 6,5g δείγ ατος περιέχονταν 0,26g H2O

Σε 100g δείγ ατος περιέχονταν χ g H2 O
Κάνου ε τις πράξεις: 6,5g/100g = 0,26g / χg =>
χ= 100 x 0,26/6,5 = 26/6,5 = 4g H2O

Συνεπώς το δείγ α ας έχει 4% w/w περιεκτικότητα σε υγρασία.

19. Πόσα mL διαλύματος HCl 1Μ θα χρειαστούμε για να παρασκευάσουμε

250mL διαλύματος 0,5 Μ;

Έχου ε αραίωση πυκνού διαλύ ατος. Συνεπώς θα χρησι οποιήσου ε τον τύπο
για την αραίωση διαλυ άτων.

= ⋅
⋅ ⋅
= ⇒ ⋅ = ⋅ ⇒ = ⇒ = ⇒

⋅
= ⇒ = ⇒ = ⇒ =

Οπότε για την παρασκευή 250ml αραιού HCl διαλύ ατος, θα χρειαστού ε
125ml πυκνού HCl διαλύ ατος.
20. Να παρασκευάσετε ένα διάλυμα NaCl 25% w/w. (Υπολογισμοί -Πειραματική
διαδικασία).

Για να παρασκευάσου ε διάλυ α ε % περιεκτικότητα w/w, ζυγίζου ε την

ουσία που θέλου ε να διαλύσου ε καθώς και τον διαλύτη.
Για να παρασκευάσου ε διάλυ α NaCl ε 25% περιεκτικότητα w/w, θα
χρειαστού ε 25g NaCl και 75g H2O.
Επάνω σε ηλεκτρονικό ζυγό, τοποθετού ε ένα καθαρό ποτήρι ζέσεως και
ηδενίζου ε τον ζυγό. Στη συνέχεια ζυγίζου ε έσα στο ποτήρι ζέσεως 25g
NaCl. Έπειτα συ πληρώνου ε H2O, έχρι ο ζυγός να ας δείξει ότι περιέχει
100g διαλύ ατος. Αναδεύου ε έχρι να διαλυθεί η ουσία ας στον διαλύτη και
το διάλυ α ας είναι έτοι ο. Στη συνέχεια πορού ε να το αποθηκεύσου ε ε
τη βοήθεια ενός χωνιού, σε ογκο ετρική φιάλη ε ετικέτα που αναγράφονται
τα στοιχεία του διαλύ ατός ας.
21. Να παρασκευάσετε ένα διάλυμα NaOH 1Μ σε ογκομετρική φιάλη των
250mL. (Υπολογισμοί -Πειραματική διαδικασία).

Για να παρασκευάσου ε 250 ml διάλυ α NaOH 1M, αρχικά θα υπολογίσου ε

την ποσότητα της ουσίας που θα διαλύσου ε.
Έχου ε:

= = = .

Υπολογίζου ε τα mol του NaOH του διαλύ ατος που θα παρασκευάσου ε:

= ⋅ ⇒ = ⋅ =

Στη συνέχεια πρέπει να υπολογίσου ε τη άζα που αναλογεί στα 0,25 mol
NaOH, ε τον τύπο:
= ⋅
Το οριακό βάρος του NaOH:
= + + = + + =

Οπότε η ποσότητα του NaOH που θα χρειαστού ε για την παρασκευή του
διαλύ ατος ας είναι:
= ⋅ = ⋅ =
Ζυγίζου ε σε ύαλο ωρολογίου 10g NaOH, ε τη χρήση του ηλεκτρονικού ζυγού.
Σε καθαρό ποτήρι ζέσεως ρίχνου ε περίπου 100ml απιονισ ένο νερό και στη
συνέχεια ρίχνου ε έσα τη ζυγισ ένη ποσότητα του NaOH, αναδεύου ε καλά
έχρι τη διαύγαση του διαλύ ατος ας. Προσέχου ε, διότι η αντίδραση είναι
εξώθερ η. Έπειτα παίρνου ε ια καθαρή ογκο ετρική φιάλη των 250ml,
ρίχνου ε έσα στη φιάλη ας ε τη βοήθεια γυάλινου χωνιού το διάλυ α ας.
Προσθέτου ε αρκετό απιονισ ένο νερό, έχρι τη χαραγή της φιάλης ας. Στη
συνέχεια πω ατίζου ε καλά και αναδεύου ε έχρι την ο ογενοποίηση του
διαλύ ατος ας. Το διάλυ α ας είναι έτοι ο. Τέλος, επικολλού ε στην
ογκο ετρική ας φιάλη, ετικέτα που περιγράφει τα στοιχεία του διαλύ ατος
ας. Επειδή το διάλυ α ας είναι βασικό και προσβάλλει τις γυάλινες φιάλες,
θα πρέπει να το φυλάξου ε σε πλαστικό φορέα, διαφορετικά απορρίπτεται ετά
τη χρήση του καταλλήλως.
22. Τι όργανα χρειαζόμαστε για να παρασκευάσουμε ένα διάλυμα NaOH 15%
w/w;

Η % περιεκτικότητα w/w ιας διαλυ ένης ουσίας σε ένα διάλυ α, προσδιορίζει

την αναλογία γρα αρίων της διαλυ ένης ουσίας που περιέχονται ανα 100
γρα άρια διαλύ ατος.
Συνεπώς για την παρασκευή ενός τέτοιους διαλύ ατος οι ετρήσεις ας θα
γίνουν σε γρα άρια, άρα θα χρησι οποιήσου ε ηλεκτρονικό ζυγό. Μπορού ε
να ζυγίσου ε την ουσία ας, τοποθετώντας τη σε ύαλο ωρολογίου ή απευθείας
σε ποτήρι ζέσεως αναλογούντων διαστάσεων ε το διάλυ α που θα
παρασκευάσου ε. Για τη εταφορά της ουσίας από τον περιέκτη, θα
χρησι οποιήσου ε καθαρή σπάτουλα. Επίσης, θα χρησι οποιήσου ε υδροβολέα
για την προσθήκη του διαλύτη ας (H2O). Για την ανάδευση, πορού ε να
χρησι οποιήσου ε αγνήτες ανάδευσης και αγνητικό αναδευτήρα ή ράβδο
ανάδευσης.
ιαδικασία παρασκευής: Ζυγίζου ε σε ποτήρι ζέσεως ε ηδενισ ένο ζυγό,
15g ΝαΟΗ, στη συνέχεια συ πληρώνου ε ε τον υδροβολέα H2O, έχρι ο ζυγός
να δείξει 100g. Τοποθετού ε αγνήτη ανάδευσης και τοποθετού ε το ποτήρι
ζέσεως σε αγνητικό αναδευτήρα, και στη συνέχεια τον θέτου ε σε λειτουργία.
Όταν το διάλυ α ας διαυγάσει, είναι έτοι ο. Προσοχή στη θερ ότητα, η
αντίδραση είναι εξώθερ η.
23. Έχουμε ένα διάλυμα HCl που έχει συγκέντρωση 2M και θέλουμε να κάνουμε
σε μια ογκομετρική φιάλη των 1000 mL ένα διάλυμα HCl 0.1M. Τι
κάνουμε;(πράξη)

Έχου ε αραίωση πυκνού διαλύ ατος. Συνεπώς θα χρησι οποιήσου ε τον τύπο
για την αραίωση διαλυ άτων.

= ⋅
⋅ ⋅
= ⇒ ⋅ = ⋅ ⇒ = ⇒ = ⇒

⋅
= ⇒ = ⇒ = ⇒ =

Οπότε για την παρασκευή 1000ml αραιού HCl διαλύ ατος, θα χρειαστού ε
50ml πυκνού HCl διαλύ ατος.

Παρασκευή: Παραλα βάνου ε ε το σιφώνιο πληρώσεως 50ml πυκνού HCl

διαλύ ατος και το ρίχνου ε σε καθαρή ογκο ετρική φιάλη των 1000ml. Στη
συνέχεια ρίχνου ε αργά στη φιάλη ας, ε τον υδροβολέα το H2O.
Πω ατίζου ε καλά και αναδεύου ε. Στη συνέχεια συ πληρώνου ε νερό έχρι
τη χαραγή, πω ατίζου ε, αναδεύου ε ξανά και το διάλυ α ας είναι έτοι ο.
Τοποθετού ε στη φιάλη ετικέτα ε τα στοιχεία του διαλύ ατος.
24. Από τι εξαρτάται η αποτελεσματικότητα ενός ξηραντικού;

Η αποτελεσ ατικότητα ενός ξηραντικού έσου εξαρτάται από τη η

καταλυτική του δράση ε την προσδιοριζό ενη ουσία, τη χωρητικότητα και τη
ταχύτητα κατακράτησης υγρασίας, καθώς και τη επιτυχία εγάλης έντασης
ξήρανσης.

25. Ποια μειονεκτήματα έχει η απόσταξη και ποια ο απιονισμός του νερού;

Μειονεκτή ατα απόσταξης του νερού: η απόσταξη είναι ία βραδεία διαδικασία

και χαρακτηρίζεται από υψηλό κόστος λόγω των τι ών αγοράς των συσκευών
και του κόστους λειτουργίας τους. Ακό α απαιτείται ο περιοδικός καθαρισ ός
των διαφόρων τ η άτων της συσκευής απόσταξης. Το αποσταγ ένο νερό
παρουσιάζει χα ηλότερο pH, πρέπει να περιέχεται σε γυάλινα δοχεία και
χαρακτηρίζεται από ία ουδέτερη γεύση.

Μειονεκτή ατα απιονισ ού του νερού: ο απιονισ ός είναι ία διαδικασία από

την οποία προκύπτει νερό που πορεί να φέρει σω ατίδια και παθογόνους
ικροοργανισ ούς, ιούς και βακτηρίδια. Vεν είναι πόσι ο.