Professional Documents
Culture Documents
Inżynierowie MIT opracowali system, który pomaga chirurgom leczyć zdalnie pacjentów po udarze lub
tętniaku. Pozwala na pracę zdalną – chirurg nie musi znajdować się na tej samej sali operacyjnej co
pacjent.
Problemem jest sytuacja, gdy chirurdzy neuronaczyniowi nie są dostępni na miejscu. Często pracują oni
w głównych placówkach medycznych, do których trudno jest dotrzeć pacjentom z odległych rejonów,
szczególnie w „złotej godzinie” — krytycznym okresie po wystąpieniu udaru, podczas którego należy
zastosować leczenie aby zminimalizować wszelkie uszkodzenia mózgu.
Zespół MIT przekonuje, że ich system robotyczny mógłby być instalowany w mniejszych szpitalach i
zdalnie sterowany przez przeszkolonych chirurgów w większych ośrodkach medycznych. System zawiera
ramię robota medycznego z magnesem przymocowanym do nadgarstka. Za pomocą joysticka i
obrazowania na żywo operator mógłby dostosować orientację magnesu i manipulować ramieniem, aby
poprowadzić miękki i cienki drut magnetyczny przez tętnice i naczynia.
„Wyobrażamy sobie, że zamiast transportować pacjenta ze wsi do dużego miasta, mogliby udać się do
lokalnego szpitala, gdzie pielęgniarki mogłyby przygotować zabieg. Neurochirurg w dużym ośrodku
medycznym mógłby oglądać obrazowanie pacjenta na żywo i używać robota do operacji w tej złotej
godzinie. To nasze marzenie na przyszłość” – mówi Xuanhe Zhao, profesor inżynierii mechanicznej oraz
inżynierii lądowej i środowiskowej na MIT.
Zhao i jego zespół opublikowali swoje badania w Science Robotics. Współautorami MIT są główny autor
Yoonho Kim, Emily Genevriere i Jaehun Choe, wraz z Pablo Harkerem, Robertem Regenhardtem,
Justinem Vranicem, Adamem Dmytriwem i Amanem Patelem z Massachusetts General Hospital (MGH)
oraz Marcinem Balickim z Philips Research North America.