ΚΟΧΛΙΕΣ

1
Οι κοχλίες συνδέσεως έχουν ως αποστολή την ασφαλή και
λυόμενη (μη μόνιμη) σύνδεση, ανεξάρτητων στοιχείων μιας
κατασκευής ή μηχανής μεταξύ τους.

Οι κοχλίες κινήσεως μετατρέπουν κατά κανόνα την

περιστροφική κίνηση του κορμού τους σε ευθύγραμμη
κίνηση του περικοχλίου τους.

2
3
4
Είδη και τυποποίηση κοχλιών 
Ένας τυπικός κοχλίας διαμέτρου d, εξαγωνικής κεφαλής φαίνεται στο Σχήμα7‐1. Οι
χαρακτηριστικές διάμετροι του κοχλία είναι: η διάμετρος d του κορμού, βάσει της οποίας
τυποποιείται ο κοχλίας, η εξωτερική διάμετρος d1 του σπειρώματος που είναι συνήθως ίση
με τη d, η εσωτερική διάμετρος d3 του σπειρώματος που αντιστοιχεί στη μικρότερη
καταπονούμενη επιφάνεια του κοχλία. Υπάρχουν κοχλίες όπου η διάμετρος του κορμού είναι
ίση με την εσωτερική διάμετρο του σπειρώματος d = d3.

Σχήμα 7‐1: Βασικά τμήματα  κοχλία‐περικοχλίου 

5
Τρία είδη κοχλιών σύσφιγξης μπορούμε να διακρίνουμε ανάλογα με τη μορφή και τη χρήση 
τους: 
(α) το σύστημα κοχλία‐περικοχλίου (bolt‐nut ),που χρησιμοποιείται για να συνδέσει δύο ή 
περισσότερα αναξάρτητα στοιχεία, περνώντας τον κοχλία από τις αντίστοιχες οπές και 
βιδώνοντας το περικόχλιο. 
(β) τον βιδωτό κοχλία (screw), δηλαδή αυτόν που βιδώνεται σε τρύπα με σπείρωμα αντί του 
περικοχλίου, για να δημιουργήσει τη σύνδεση.
(γ) τον ακέφαλο κοχλία (stud) με σπείρωμα και στις δυο άκρες, όχι συμμετρικοί κατ΄ ανάγκη. 

6
Αρχή λειτουργίας είναι η μετατροπή της περιστροφικής κίνησης σε ευθύγραμμη και
στηρίζεται στη ύπαρξη σπειρώματος.
Το σπείρωμα λειτουργεί σαν κεκλιμένο επίπεδο γύρω από τον κορμό του κοχλία.
Με μία πλήρη περιστροφή ο κοχλίας προχωρεί κατά L=p (pitch).
Η γωνία κλίσης του σπειρώματος α δίνεται από tan α =L/πd

Τυπικός κοχλίας εξαγωνικής διατομής
‐διάμετρος d του κορμού (τυποποίηση κοχλία)
‐εξωτερική διάμετρος d1 του σπειρώματος (συνήθως ίση με d)
‐εσωτερική διάμετρος d3 του σπειρώματος 
(μικρότερη καταπονούμενη επιφάνεια κοχλία)
7
8
9
10
Οι κοχλίες κεφαλής διακρίνονται ανάλογα με τον τύπο της κεφαλής τους σε
εξαγωνικούς (με εξαγωνική κεφαλή), βυθισμένους (φρεζάτους), ημιστρόγγυλους και
κυλινδρικούς

11
Τους φυτευτούς κοχλίες (δεν έχουν κεφαλή και έχουν τον αυχένα στη μέση) τους
χρησιμοποιούμε για συνδέσεις που λύονται σπάνια και προς αποφυγή της φθοράς
του εσωτερικού σπειρώματος της τυφλής οπής που δύσκολα επιδιορθώνεται

12
13
14
15
 DIN 555 • Hexago n Nut s • 0,8d

DIN 501-600
DIN 525 - Weld Studs With Hexagon Nuts
DIN 529 A - Anchor Bolt s (Stone Bolt ) DIN
529 B - Anchor Bolt s (Stone Bolt )
DIN 529 C - Masonry Bolts With Hexagon Nuts
m DIN 529 D . Anchor Bolt s (Stone Bolt)
DIN 529 E - Foundation Bolts With Hexagon Nuts
d1
I s I e I m I DIN 529 F - Anchor Bolts (Stone Bolt)
Din 546 - Slo tted Round Nut
M5 8 8.63 4
I I I I DIN 547 - Round nuts With drilled holes in one face
M6 10 10.89 5 DIN 548 - Round nut s with set pin hole s in side
I I I I DIN 551 - Slotted Set Screws With Flat Point
M8 I 13 I 14.2 I 6.5
I DIN 553 • Slotted Set Screws With Cone Point
M10 17 18.72 8 DIN 555 - Hexagon Nuts - 0,8d
I I I I DIN 557 - Square Nuts
M12 I 19 I 20.88 I 10
I DIN 558 - Fully Threaded Maching Bolts
M14 22 24.49 11 DIN 562 - Square Thin Nuts
I I I I DIN 571 - Hexagon ag Screws
M16 24 26.17 13
I I I I DIN 580 • ifting Eye Bolts
M18 27 29.56 15 DIN 582 - ifting Eye Nuts
I I I I
M20 I 30 I 32.95 I 16
I
M22 I 32 I 35.03 I 18
I
M24 I 36 I 39.55 I 19
I
M27 41 45.2 22
I I I I
M30 46 50.85 24
I I I I

16
17
18
19
Τα βασικά χαρακτηριστικά σπειρώματος:
•Η εξωτερική ή ονομαστική διάμετρος του
κοχλία d ή του περικοχλίου D. Η διάμετρος
αυτή μαζί με τον κατάλληλο συμβολισμό του
σπειρώματος (π.χ. Μ για το μετρικό
σπείρωμα) ορίζει το σπείρωμα (π.χ. Μ20).
•Το βήμα του σπειρώματος p (pitch). Το
βήμα σε πολλές περιπτώσεις συμμετέχει
στο συμβολισμό του σπειρώματος (π.χ.
σε τραπεζοειδές σπείρωμα Tr10x2).
20
Γεωμετρικά χαρακτηριστικά ενός σπειρώματος:
•Η διάμετρος του πυρήνα του κοχλία ή εσωτερική διάμετρος σπειρώματος d3
(μικρότερη καταπονούμενη επιφάνεια του κοχλία)
•Η μέση διάμετρος του κοχλία d2 ή του περικοχλίου D2 που 
χρησιμοποιείται στους υπολογισμούς των κοχλιών.
• Η γωνία των πλευρών του σπειρώματος β.
• Το ύψος του γεννήτορος τριγώνου Η.
• Το πραγματικό βάθος σπειρώματος h3.
• Η ακτίνα καμπυλότητας στο βάθος των διακένων

21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
Όταν ένας κοχλίας υπόκειται σε δυναμική 
καταπόνηση, πρέπει να υπολογίζεται
λαμβάνοντας υπ' όψη τον συντελεστή
συγκέντρωσης τάσεων.

Τα κρίσιμα σημεία για αστοχία είναι:

(α) το σημείο αλλαγής της διαμέτρου
κάτω από την κεφαλή του κοχλία
(β) το σημείο αρχής του
σπειρώματος
(γ) κατά μήκος του σπειρώματος μέσα
στο περικόχλιο.
Ο συντελεστής συγκ. τάσεων
εξαρτάται από το λόγο d/R (R ακτίνα
καμπυλότητας στο σπείρωμα)

Διάγραμμα διαρκούς δυναμικής αντοχής σe για χαλύβδινους 

κοχλίες διαφόρων κατηγοριών
Το σe εμπεριέχει το συντελεστή συγκέντρωσης τάσεων

31
32
Ο κοχλίας σύσφιγξης αποτελείται συνήθως από ένα τμήμα με σπείρωμα και ένα
τμήμα δίχως σπείρωμα (αυχένας). Άρα η σταθερά ακαμψίας του κοχλία kb
εκφράζεται από δύο ελατήρια σε σειρά με σταθερές k1, k2

1 1 1 k1k2
   kb  At E
kb k1 k2 k1  k2 k1   kt
lt
Θεωρούμε
Ad E
k2   kd
ld
33
 (ii)
(i)

Για τον υπολογισμό της ακαμψίας του κοχλία διακρίνουμε τις 2 παραπάνω περιπτώσεις:

Ad At E
kb 
Ad lt  At ld
35
36
37
38
https://www.youtube.com/watch?v=BdX7tunDb5w

39
40
41
42
43
44
45
46
47