_ po té pres akoma edhe njé dité a dy, - th; Pramé kohé dé po € ngroh. Do bj dur rosa kllocké, Bases kesh gejf, - tha rosa plaké ia ane fund, vezae madhe Geli. “Pip, pip! aay gne doli- Sa i madh e i shémtuar qé ishte! Ro: a OBE Mish Heike e madhe, ~ tha ajo. - Asnjéra mea He ne véshtroi. - p se prape nuk mund té jeté zog miske D eae et ta shpie ta hedh né ujé. Pe noun Té nesérmen, bénte njé kohé shumé - dialli fletét € lépjetés. Rosa kllocké es ae ne ndrionte prané Kanalit, flask! u hodh né uje, - Kankan! i Nae ce gjitha rosat € vogla u zhytén njéra pas ce ee é mbuloi uji por menjéheré dualén pérséri eae Dee odh ree peérséri dhe notuan me lehtési- né mé t€ madhe. Kembét u léviznin veté; né ujé ishin té gji tha, edhe rosaku i vogél bojéhiri. Be Pe jo, s’éshté zog miske, - mendoi ajo. - Si i pérdor ké- mbét! Sie mban trupin drejt! Eshté krejt fémija ime. Kur e sheh nga afer ie vertet i bukur”. - Kankan! Hajdeni me mua tashti, do t’ju nxjerr népér boté dhe ju njoh me gjithé rosat. Vec, géndroni prané meje gé té mos ju shkelé njeri dhe kini mendjen nga macja. Dhe késhtu hyné né oborrin e rosave. Atje béhej njé zhurmé gé s’e merrnin dot me ménd; - dy familje po haheshin pér njé koké ngjale. Mé né fund erdhi macja dhe e rrémbeu. _ E shihni se ¢’ndodh né boté? - tha rosa kllocké, dhe fshiu sqepin e gjere, se edhe ajo veté e kishte gejf kokén e ngjalés. - Ecni me kémbét tuaja! - u foli pérséri. - Pérpiquni té mbaheni sa mé miré dhe ta pérshéndetni rosakun plak. fishté mé i shquari nga té gjithé sa jané kétu. Eshté prej ra- es spanjolle. pér kété arsye Eshté aq 1 madh. E shikoni korde-Jen e kuge gé ka né kémbé? Eshté njé gig shumé @ nderi mé i madh gé mund t’i béhet njé rosaku; kjod a se ai nuk duhet té humbasé, dhe se njeréz e kafg h shohin me njé sy etér. QEndroni miré! Mos i mbanj j ngjitur. Njé zog rose i rritur miré i mban kémbét hay ati dhe e éma. Ja! Pérkulni qafén dhe thoni: kankan!_ Béné si tha e éma, kurse rosat e tjera, té grumb il pér rreth tyre, thoshin me.zé té larté ia 3 - Shikoni! Do na shtohet edhe kjo tufé! Sikur nuk q mijaft! Hi! C’éshté ky faré rosaku? S’e duam. - Dhe aty aty njé rosak i madh u pérplas mbi rosakun e vogél e mtuar dhe e kafshoi né qafé. date a - Lereni pra! - tha kllogka. - Ai s’i bén keq njeriu, - - Ashtu vértet! Po éshté shumé i madh dhe i cuditshéy Do rrahur! ~ - Ke zogj té bukur, - i tha rosaku plak me kordhele té né kémbé. - Té gjithé jané té bukur, vec atij gé s’ka dal i miré. Uné do té desha gé ta krijoje pérséri. - Eshté e pamundur, - tha rosa kllogké. - S’éshté i bukur po ka njé karakter shumé té miré dhe noton si askush tjetér, kété mund ta vértetoj. Mendoj se do té béhet i bukur dhe se do té jeté pak mé i vogél. Ndenji né vezé pér shumé kohé dhe prandaj nuk ka dalé shumé i miré. - Dhe kllogka ia 1é- monte pendét né qafé e né gjithé trupin. - Pastaj rosak éshté al, se mos éshté rosé! - foli ajo prapé. - Bukuria s’ka shumé rendési pér té. Besoj se éshté i forté dhe se do ta kalojé miré jetén. i oTeé Yerét jané té lezecém, - tha rosaku plak. - Tani, fé- Miljet € mi, ju jeni né shtépiné tuaj. Po gjetét koké ngjale, si- Imani mua,é én té kérkojné né, vallézuar. Rendén té erko : ous Ne émbélsira dhe té gjithé thané ak gé ka ardhur rishtaz éshté mé e bu sa e re dhe e kéndshme gé eshté! Dhe mjellmat mé té médha né moshé y Saj. fs if - ee ajo e njohu veten té turpéruar dhe futj kok krahé; nuk dinte se si té qéndronte. Ishte shumé e lumi Jo kryelarté, se njé zemér e miré nuk éshté kurré ky Tani gé dégjonte t’i thoshin se ishte meé e kéndéshm; se si ishin tallu NEn dhe | me kur nga pérkulén. gjithé shpendéve sillte népér méndej se puna ishte zgjatur shumé dhe se pal tonin rral ‘osat € tjera donin mé miré té Notonin a se sa té vinin té uleshin j pér té bi Mé sé fundi, vezét, njéra pas tj pip” dégjoheshin té plasurat. I dhe nxirrnin kokén. “Kankan”, tha rosa kllocké dhe zogjté donte gejfi, ata shikonin nga t dhe kllocka i véshtronte pa u u bén miré syve. 4 - Sae madhe gé éshté bota! - thané rosat e vogla, se ato zinin njé vend tjetér dhe nuk ishin mé né vezé. " - Ju kujtoni se kjo gé shihni éshté e gjithé bota? - u Kllocka. - Ajo shtrihet mé tutje, nga goshja tjetér e kopshtit gjer te ara e priftit, por uné s’kam shkuar kurré gjer atje. jini té gjitha aty? - pyeti ajo dhe u ngrit. Jo, veza mé e ma- dhe nuk kishte gelur akoma. - Uf! Sa u zgjat! Mjaft mé! Dhe rosa u shtri pérséri. - E moj, si shkon puna? - i tha njé rosé plaké gé erdhi pér ajo po mé zit i béré vizité. - Ka mbetur kjo vezé pau celur, -u pérgjegj rosa kllogké. - S’duket né té as vrima mé e vogél, po ti shiko té tjerat; ja- né rikat mé té bukura qé kam paré, né boté. Té gjitha i ngjaj- né té jatit. Dreqi! S’vjen as té mé shohé! - Tregomé pak vezén gé nuk do té gelé! - tha rosa plaké. - Dégjomé mua ti, kjo do té jeté vezé miske! Edhe uné jam génjyer njé heré e kam patur shumé zor me zogjté, se kané friké té futen né ujé. Nuk mund t’i futja dot brenda, gulcoja, u bija kokés, por s’deshén t’ja dinin fare. Tregoma vezén! Eshté ‘amam vezé miske, Lére kétu dhe MEsoji té tjerat si té notojné. iROSAKU I VOGEL I SHEMTUAR Sae bukur gé ishte fusha! Ishte veré. Grunjérat zverdhnin osi ari, tershéra jeshilonte dhe né livadhe pari ishte mbledhur né mullaré gé kundérmonin eré te miré. Lejleku shétiste me kémbét e tij t€ gjata e te kuae dhe fliste arabisht, gjubé ge € kKishte mésuar nga ¢ éma. Rrethe rrotull arave dhe livadheve shtriheshin pyje té médhenj ge priteshin né mes nga ligene te thellé. Fusha ishte me te yérteté e bukur sa té mahnitte. Di- elli ndriconte me rrezet e tij njé shtépi té madhe € té vjetér __gé kishte pér rreth kanale dhe mbi muret ¢ té cilit vareshin _ gjer né ujé fleté té médha lépjete; keto ishin aq te gjera $a fémijét ¢ vegjél mund te mbroheshin nén to. Vendi im 1 pa - shkelur si ne thellési té pyllit, atje njé Tose ngrohte vezet, 109as ku shkonin por i deshte si s’kishte dashur shte zili; si mund té déshironte njé bukurj Ai, njé shpend i gjoré dhe i shémtuar do té kishte qéne tur sikur edhe rosat ta kishin pranuar né gjirin e tyre. Moti u bé i ftohté, shumé i ftohté. Rosaku j Vogel nop né ujé gé té mos e linte té ngrinte plotésisht; Por ¢do pg cara € akullit zvogélohej gjithmoné e mé shumé: akulli gl pér rreth dhe kérciste. Rosaky duhej té lévizte Pa pushim| mbét gé uji t€ mos ngrinte. Mé né fund, mbeti né vend, j béré dot asnjé lévizje, rob i akullit. = TE nesérmen njé fshatar gé kaloi aty prané e pa, they llin, e mori dhe e shpuri né shtépi. Kétu rosaku erdhi né ve te. Fémijét deshén té lozin me té, por rosaku kujtoi se ata de. nin t’i bénin keq; i frikésuar u hodh né teneqené e quméshtit gé u derdh népér dhomé. Gruaja thirri dhe pérpoqi duart, ké shtu gé, i trembur pa masé, rosaku u fsheh né tundés, gé ké- tej né magje dhe pastaj s’diti nga fluturoi. O Zot! C’pamje Kishte marré dhoma! Gruaja bértiste dhe e ndiqte me mashé, Fémijét vraponin njéri pas tjetrit gjoja pér té kapur rosakun; geshnin, thérrisnin. Dera ishte e hapur, rosaku kérceu népér drizat mbi déborén e posa réné dhe u shtri i képutur nga lo- dhja. Do é ishte njé gjé e pikéllueshme té kallézohen gjithé myerimi dhe té gjitha vuajtjet e tij gjaté dimrit... Ishte shtriré né kéneté, midis xunktheve, kur dielli zuri té ndriconte dhe t€ pérhapte té ngrohtit e tij. Laureshat po kéndonin, ishte njé pranveré e kéndshme. ‘ Hapi krahét. Ato pérplaseshin né ajér mé fort se pérpara dhe e mbanin mé miré, Pa e Véné re se si kishte ndodhur, kurré, Noy aq té pen ee So té shténat me arme ndiqnin njéra tje scnte dhe mishte np kala . ; dités pushoi zhurma, por shpendi i ‘a gm 08 ue wt akoma edhe shume oré pa- ve ak guxonte t© th e rrotull tij dhe mé né fund iku nga ri é shohe NE Kapércente luadhe e ara, por era att samund’ iS kishte friké té shkonte pérpara. te ag shumeé S ja, rosaku i vogél mbérriti né njé kasolle Ary 82 ties ale aq té mjerueshme sa mezi géndronte « as binte andej e hé kétej. Era frynte me aq furi eke té vogél iu desh té mbéshtetet te shtépia pér té e Ne aeiiet era; moti po keqésohej shumé e mé shumé. oan re se porta kishte dalé nga ¢irciveté; ishte menjanuar kaq shumé sa duke kaluar nga e hapura mund té futej né dho- mé; dhe késhtu béri. Ave, banonte njé grua plaké sé bashku me macen dhe pu- lene saj. Macja, gé ajo e quante “Fiston”, ishte e Zonja té agrinte Jart shpinén dhe té gérhiste, ajo léshonte shkéndija nga syte po ta férkoje né drejtim té kundért dhe Uingrije qi- men pérpjeté. Pula i kishte kémbét té shkurtéra dhe pér kété - ge e thérrisnin “Kémbé-shkurtra ”. Ajo bénte goxha vezé dhe plaka e kishte shumé pér zemér, si té ge fémija e saj. Té nes¢rmen € vuné re rosakun e huaj gé kishte ardhur tek ‘pty Macja Zuri té grindet dhe pula té thérrasé, 7, ¢ Kini? ~ tha gruaja duke veshtruar rreth e rrotull, Por me gé nuk shihte miré, kujtoi se isht Shumé miré Vezé prej ros U € ndonjé rosé e madhe. - ~ tha ajo. - Po ge rosé m €. Do té shohim. Osakun e mbajtén né Prové pér Ti javé Trje: vezé trija sht. 1g k 5 pi J rjeshi » por vezét le t€ vérteté, do té kemi re. Macja dhe pula ishin zotér né shtépi, dhe 115 itjetér veg té shtrihej né kallamet dhe mogali. I kaloi késhtu dy dité. Atéhere erdhén te ky venm té egra ose mé miré té 1). mi dy patoké té ger, S?kj mé kohé gé kishin da. a veza dhe ishin shumé shém. - Dégjo, véllacko, ti je aq i shémtuar sq S’shihy déshiron té jesh shpend shtegtar? Shumé afér késa\ ka pata té egra shumé té bukura, pothuajse té gjitha zon gé kéndojné jo llafe. Mbase do té gjesh atje lumturing sado i shémtuar qofsh. Né cast, u dégjua “Pif! Pif!”. Té dy patokét e egé né kallamishtet dhe uji u bé i kuq si gjaku. “Pif! Pafl” gjua pérséri dhe gjithé tufa e patave té egra fluturoj mbi kallamishtet. Krisén dhe armé. Kishin dalé pér Gjahtarét ishin shkriré rreth e rrotull kénetés, disa kishi pur né degét e peméve gé zgjateshin mbi xunkthet; tymi ik; Itert pérhapej posi njé re ndérmjet peméve té erréta dhe qe dronte i varur mbi ujé. Qenté shkuan pérpara né baltén e hg llé, pliaq! pllaq! Xunkthet dhe kallamat pérkuleshin nga ff gjitha anét. Sa friké e madhe pér té gjorin rosak té vogél! A € pérkulte kokén pér ta fshehur nén krahét e tij kur vuri re njé gen té madh té tmerrshém me gjuhén jashté dhe me sy té eger gé i ndrisnin si shkéndijé; e kthen fytyrén nga rosaku, ia kérciti dhémbét e mprehté dhe pllaq! pllaq! u largua pa e prekur fare. ~ Ah! Zot i bekuar! - tha rosaku duke psherétiré, - Uné Jam aq i shémtuar sa edhe geni veté nuk bén kabull té mé ka- fshojé. Qé€ndroi pa lévizur fare nga vendi, ndérsa plumbat fishkéllo- je ‘€ Pinte pax téb, i" sné si né épi te tyre. dil bate $ iN Da yt: e shtyné dhe e tallén té gjo- fy, Pol ee a fraiktte i shémtuar dhe gé kishte dalé i fu- Mi pn rosak eT aes shumé i madh - thoshin té gjithé, ne vt jn n82 sh lindur me mamuze dhe gé kujtonte se ishte ly, QE) ndithty gé kish Tindw 4) nite) si ndonjé anije gé ka ngritur té gjitha velat, , ‘\ y oh ae gjer tek e bardha e syve duke ee ee “y | ecigne. ciu-glu-glu, Rosaku i vogél nuk dinte sesi té bénte. Me, O rrjen'e glu-glu-glu. 8 Hh ‘ y geagi pikélluar gé ishte i shémtuar ale gée tallnin té gjithé yl sipendeét € qymezit! i u i owe Cre q Késhtu ndodhi ditén e pare dhe gjerat shkuan k a 3 le ; "y keq. Té gjorin rosak te vogelie perzune té gjithe, vél ezérit e ‘tis.| motrat i thoshin: - Sikur té té rrémbente macja, 0 krijesé e ; kege! - Kllocka psherétinte: - Do té desha té shkoje shume ty, larg. - Dhe rosat e kafshonin, pulat e rrihnin dhe shérbyesja 'h ie geushgente shpendét i binte me kémbé. " Atéheré, rosaku i vogél iku e kapérceu gardhin duke fluturu- ar. Zogjté e vegjél, té trembur, rendén me vrap. “U trembén nga gé jam i shémtuar” - mendoi rosaku i vogél dhe i mbylli syté. Megjithé kété, ai e vazhdoi rrugén. Mbérriti te kéneta emadhe ku kishin foleté rosat e egra. Ndenji shtriré pér gji- thé natén, ishte shumé i mérzitur dhe shumé j lodhur! Té nesérmen né méngjes, kur u zgjuan, rosat e egra e pa- ne shokun e tyre té ri. - Kush je ti? - i thané ato. Rosaku i vogél u kthye sa andej - kétej dhe pérshéndeti sa mundi mé miré. - Tije i shémtuar, pér qejfl € egra. - Por ne aq na bén, sojin toné, 1 - i thané me 26 té larté rosat mjafton gé ti t mos martohesh né Ishkreti! Nuk mendonte kurré té martohej; s’kérkonte gjé j 113thoshin Sjithmone- “Ne dhe botal» &lysma e botés dhe bile &iysma Mée ees besonj n Se duhej té ndérronin mendje, Porse ‘ Be 4 € degjonte té fliste késhtu, ule s'eg ~ A bén VeZE ti? - e Pyeste ajo, ~ Jo. dot I ~ Atéheré nuk ke té drejté ta thuash Mendimi; ~ C’flet ashtu? - iu Pergjegj pula, - Ti s’ke ¢’bén, t€ teket pér té tilla gjéra, Ose béj veze OSe gérhit dhe kesh kohé té ™mendosh ashtu.anjé kopsht té madh, ku mollét kishin celur lule, jar- ne ne yndérmonin, té varur né fund té degéve té gjata ee Sa bukuri qé ishte kudo, sa ndjehej pranvera D are! Nga thellési e pyllit dualén atéhere tri mjellma a shumé t& bukura. Pérpogén krahét, pastaj zune te ine né Uje- Rosaku i vogél njohu shpendét e shkélqyeshém oe hipi mie melankoli e cuditshme. “Do té shkoj ti takoj kéta shpendé té bukur; do te mé vra- si gé guxova tu afrohem uné i shémtuari; po ¢’réndési ka? Ay ye miré 18 vdes sesa té mé kafshojné rosat, t¢ me cukitin y| pulat, té ha shgelma nga rojtarja e qymezit dhe té heq té fto- tit e madh te dimrit”. Shkoi pérpara né ujé dhe notoi drejt mjellmave. Kéto, kur e pané, u vérsulén mbi té me pendé té ngriura pérpjeté. - Vraméni! - u tha shpendi i gjoré dhe e vari kokén mbi si érfage té ujit, duke pritur vdekjen. Cfaré pa né kété kohé né ujét gé ndriste si pasqyré? Ai pa né ujé fytyrén e tij; por nuk ishte mé njé shpend bojéhiri, i sh¢mtuar \ dhe i péshtiré. Ishte dhe ai veté njé mjellmé. % Pak réndési ka té lindésh ndérmjet rosave né gofté se gjendesh né njé veze mjellme. Ishte vecanérisht i lumtur pér té gjitha vuajtjet gé kishte hequr. Tashti, shkonte me hov drejt lumturisé, drejt kénaqgési- ve qée prisnin. Dhe mjellmat e médha notonin rrotull tij dhe e pérkédhelnin me sgepin e tyre. Fémijé té vegjél erdhén né kopsht; atau hodhén mjellmave kokrra gruri dhe thérrime buke. Mé i vogli prej tyre tha me zé té larté: - Njé mjellmé e re! Fémijét e tjeré thirrén nga gézimi. - Vértet, paska njé té re, - thané ata duke pérpjekur duart a pe i jo 4g bal9s! Erdhi thérris shkoje en re, ener? ii w Sho inem gibt ‘ élush! Dhe pér té mirat gé it mend o vogélush! het it o rime Mos sid ténd. Ke ardhur né njé dhomé shumé falender© rolgienst njé shogéri nga e cila ti mund té mé- x Le irc ti po na thua pallavra, por ne s’na eka ge h Shum emi me ty. Besomé, té dua té mirén. Po té a hidhura por nga kéto duken miqté e vérteté. érpigu té bésh vezé dhe té gérhasésh. ea ; Pot besoj se ka ardhur koha té shkoj népér botén e jeré, -tharosaku. oe ke me vend, - ja priti pula. tt Dhe rosaku u nis. Notoi né ujé, u zhyt, por nga gé ishte i shémtuar té gjitha shpendét e tjera e véshtronin me pérbuzje. yjeshta. Pyjet u zverdhén dhe u nxiné, era i rrémbente ‘il fletét dhe i sillte rrotull. Lart ajri ish shumé i ftohté. Reté vareshin té rénduara nga breshéri dhe débora, mbi gardh bufi te ga-ga-ga! Bente aq ftohté sa ngrije, mjaft gé ta neper mend. Né té vérteté, rosaku i gjoré nuke ndjente veten miré. Njé mbrémje kur dielli,po peréndonte madhérishém, doli nga kacubet njé tufé shpendésh té mrekullueshém; rosaku S’kishte paré kurré kaq té bukur; shkélgenin nga té bardhét e tyre dhe kishin gafa té gjata té zhdérvjellta. Ato léshuan njé Zé té cuditshém, hapén krahét e tyre té mahnitshém dhe flutu- Tuan pér t’u Jarguar nga kéto ané té ftohta dhe pér té vajtur né véndet e ngrohta, duke kapércyer detet e pakufishém. U . Dgjitén a NE ujé sj dhe léshoi njé ~ edhe veté q Jart e aq lart sa rosakut iu morén mendté. U vértit ndonjé rroté, zgjati qafén sikur desh t’i ndiqte pas Z€ aq té larté dhe aq té jashtézakonshém sa pati friké. Ah! Kurré nuk do Vi harronte kéta shpen- tur e té shkélqyer. Nuk ua dinte emrin, nuk e dinte 117