Interview cliënt 1

Algemene gegevens: 
1. Hoe oud ben je 
Ik ben 38 jaar oud.

2. Hoelang woon je al in de noodopvang Tezamen?

Ik woon nu ongeveer 8 maanden in de noodopvang Tezamen.

3. Hoe lang ben je al officieel dakloos?

Ik ben officieel dakloos sinds 2018. Ik heb een aantal keer bij vrienden thuis kunnen slapen
maar niet voor lang. Hij wilde ook zijn rust.

4. Hoe ben je dakloos geworden? 

Ik heb lang samengewoond met de moeder van mijn zoon. Mijn zoon is 16 jaar oud en het is
net uit met zijn moeder. Zij wilde mij het huis uit hebben dus ik huurde een appartement om
in te wonen. Ik heb een aantal boetes gereden en ik hield alle brieven die binnenkwamen
niet meer bij. Door verschillende betaalachterstanden ben ik uiteindelijk ook achter gaan
lopen met het betalen van de huur. Op die manier ben ik eigenlijk dakloos geraakt en zit ik in
de schulden.

5. Is dit de eerste keer dat je dakloos bent geworden, zo niet dan doorvragen.
Dit is de eerste keer dat ik dakloos ben geworden. Ik heb eigenlijk nooit gedacht aan een
situatie zoals dit. Mijn familie wilde niet dat ik samen ging wonen met deze vrouw omdat wij
niet zijn getrouwd.

6. Kun je bij familie terecht, zo niet dan waarom? 

Ik kan niet meer bij mijn familie terecht. Ik bezoek ze nog wel en we bellen soms nog maar ik
kan hun niet om hulp vragen.

Kenmerken cliënt: 
7. Wat zijn voorbeelden van iets wat je goed kan?
Ik kan goed klussen. Ben erg handig met mijn handen en ik heb daar mensen ook mee om
soms wat extra's te verdienen. Soms geven mensen me een klein bedragje als ik ze help met
bijvoorbeeld verven.

8. Wat zijn voorbeelden van dingen waar je moeite mee hebt en hoe komt het dat je hier
moeite mee hebt?
Ik heb moeite met administratie. Wanneer ik brieven binnenkrijg dan krijg ik er gewoon stres
van. Vanaf jongs af aan al was ik niet echt van het naar school gaan en in de schoolbanken
zitten. Ik moet bezig zijn met mijn handen.

9. Wanneer je hoort “licht verstandelijke beperking” waar denk je dan als allereerst aan? 
Wanneer ik hoor licht verstandelijk beperkt dan denk ik eigenlijk aan iemand waarvan je ziet
dat er een beperking is. Zoals bijvoorbeeld in het gezicht of ergens anders. Ik ga er ook van
uit dat die persoon niet normaal werk kan doen.

10. Als je nu denkt aan jezelf, waar denk je dan als allereerst aan? 
Wanneer ik aan mezelf denk dan denk ik dat ik aan iemand die een doener is. Iemand die
graag met zijn handen bezig is.

Begeleiding 
11. Wat vind je belangrijk aan een begeleider 
Ik vind het belangrijk als een begeleider niet altijd van die moeilijke woorden gebruikt. Soms
begrijp ik daardoor niet wat ze precies bedoelen. Verder vind ik het belangrijk dat ik me op
me gemak voel en vragen kan stellen. Soms gaat alles te snel voor me en ik wil graag weer
een eigen huis dus ik wil het goed doen dit keer.

12. Hoeveel uur per week spreek je jouw begeleider 

Ik probeer me begeleider per week wel 2 uur te spreken. Vaak zien we elkaar op donderdag
avond wanneer we reageren op woningen samen. Verder hebben we soms een extra gesprek
omdat we ook bezig zijn met een woning via de stichting. Toen ik net binnenkwam bij
Tezamen heb ik haar wel vaker gesproken want toen moesten we ook nog alles regelen wat
met mijn schulden te maken had.

13. Hoeveel uur per week spreek je je trajectregisseur? 

De regisseur spreek ik eigenlijk alleen als er nieuws is over het huis wat ik misschien via de
stichting krijg.

14. Heb je het gevoel dat je altijd bij iemand terecht kan met je vragen?
Ja ik kan wel altijd bij de begeleiding naar binnen stappen als ik vragen heb. Ik krijg alleen
niet altijd antwoord op de vragen die ik heb. Sommige begeleiders zijn nieuw of vallen alleen
in dus die kunnen me dan niet verder helpen. De andere begeleiders die wel hier echt
werken die hebben het vaak wel druk dus dan kan er een paar dagen overheen gaan voor ik
antwoord krijg.

15. Heb je het idee dat er soms te veel van je gevraagd wordt 
Nu niet meer want ik bespreek eigenlijk wekelijks hetzelfde met mijn begeleider. We
reageren op woningen en kletsen over hoe het met mij gaat. Ik eet vaak bij mijn moeder
thuis dus ik ben hier ook niet heel veel. Er zijn wel momenten geweest dat ik te veel vragen
tegelijkertijd kreeg. Iedereen wilde iets van mij hebben en ik heb zoiets nog nooit
meegemaakt.