Silgi: goma de borrar

Defter: cuaderno

Kalem: lápiz

Sıra: pupitre

Çanta: mochila

Sandalye: silla

Bilgisayar: ordenador

Öğretmen: profesor

Öğrenci: alumno

Kitap: libro

Kitaplık: estantería

Tebeşir: tiza

Tahta: pizarra

Harita: mapa

Sözlük: diccinario

Telefon: móvil

Bardak: Vaso

Fincan: taza

Pronombres demostrativos
SINGULAR PLURAL

Bu – Esto/Esta/Este Bunlar – Estos/Estas/Estés

Şu – Eso/Esa/Ese Şunlar – Esos/Esas/Eses

O – Aquel Onlar – Aquellos/Aquellas

BU NE? QUE ES ESTO?

Bello : Bu, Türkçe ne demek? ¿Como se dice esto en turco?

Emre : Bu, kalem. Esto es un lapiz.

Bello : Peki, bu ne demek? ¿Bueno, como se dice esto?

Emre : Bu, defter. Esto es un cuaderno.

Bello : Bunlar masa mı? ¿Estas son mesas?

Emre : Hayır, bunlar masa değil. No, estas no son mesas.

Bunlar sıra. Estos son pupitres

Bello : Teşekkür ederim. Gracias.

Emre : Bir şey değil. De nada.

De nada:

 Bir şey değil. - No es una cosa/algo.

Şey: cosa

Bir şey: algo

 Ne demek.
 Rica ederim.

Naber? – ne haber?

Peki – pek iyi : Bueno, okay, esta bien

İyi değilim.

- No estoy bien.

Bu, kitap – esto es un libro.

Şu, defter. -Eso es un cuaderno

O, benim arabam. – Aquel es mi coche. Benim arabam -m

Araba- coche

Bunlar harita. – Estos son mapas

Harita – el mapa

Bunlar benim haritalarım. – Estos son mis mapas.

Bu, saç. – esto es cabello

Saç – cabello

Bunlar benim saçlarım. Estos son mis cabellos.

Şu, bilgisayar. – Eso es un ordenador.

Bilgisayar – ordenador
Şunlar bardak. – Esos son vasos.

Bardak – vaso

NE? (QUÉ) / KİM? (¿QUIÉN?)

- Bu, ne? – Que es esto?

- Bu, kalem. – Esto es un lápiz.
- Bu bir kalem. – Esto es un lápiz.
- Bu, benim kalemim

- Bu kim? – Quien es esta?

- Bu, Cristina. – Esta es Cristina.

- Şunlar ne? – Que son esas?

- Şunlar masa. – Esas son mesas.

- Onlar kim? – Quien son ellos?

- Onlar, benim arkadaşlarım. – Ellos son mis amigos.
- Arkadaş – amigo

Bu kim? – Quien es este?

Şu kim? – Quien es ese?

O kim? – Quien es el/ella?

KİMİN? – ¿DE QUIEN?

- Bunlar kimin? – De quién son estos?

- Bunlar onun. – Estos son suyos.

-MI, Mİ, MU MÜ- LOS SUFIJOS DE LAS PREGUNTAS DE Sİ o NO

A, I – MI

O, U – MU

E, İ – Mİ

Ö, Ü – MÜ

Bu, perde mi? (Perde: cortina)

Bu, defter mi? (Defter: cuaderno)

Bu, takvim mi? (Takvim: calendario)

Bu, gözlük mü? (Gözlük: gafas)

Bu, kedi mi? (Kedi: gato)

Bu, kalem mi? (kalem: lapiz)

Bu, kolonya mı? (kolonya: colonia)

Bu, kebap mı?

Bu, güzel mi? (¿es esta bonita?)

Bu, kötü mü? (kötü: mal)

Bu, çirkin mi? (çirkin: feo)

Sence bu kız çirkin mi?

Kız: chica

Sence: en tu opinión

Evet, çok çirkin.

Senin gözlüğün var mı? - ¿tienes unas gafas?

Benim siyah bir gözlüğüm var.

Senin gözlüğün yok mu? – ¿no tienes gafas?

Senin bugün planın var mı?

Senin çocuğun var mı?

Senin tişörtün siyah mı?

DEĞİL (la palabra de negación) – no ser/no estar

Bunlar masa mı? - ¿estas son mesas?

Hayır, bunlar masa değil. – No, estas no son mesas.

Hayır, bunlar şişe. -No, estas son botellas.

Bunlar bilgisayar mı? – ¿Estos son ordenadores?

Hayır, bunlar bilgisayar değil. – No, estos no son ordenadores.

Hayır, bunlar telefon. – No, estos son móviles.

Bu, kalem mi? – Esto es un lápiz?

Hayır. Bu, kalem değil. – No, esto no es un lapiz.

Hayır. Bu, defter. – No, esto es un cuaderno. Bu defter mi?

Hayır. Bu, kalem değil. Bu, defter.

Şunlar klavye mi? – Esos son teclados?

Hayır, şunlar kulaklık. – no, esos son auriculares. Şunlar kulaklık mı?

Hayır, şunlar klavye değil. – No, esos no son teclados.

Kulaklık: auriculares

Klavye: teclado

Onlar kutu mu? – Aquellos son cajones?

Hayır, onlar sandalye. – No, aquellas son sillas.

Hayır, onlar kutu değil. – No, aquellos no son cajones.

Kutu: cajón

Sandalye: silla

Bu, perde mi? – Esta es una cortina?

Hayır, bu perde değil. – No, esta no es una cortina.

Hayır, bu halı. – No, esta es una alfombra.

Perde: cortina

Halı: alfombra

Sıra: pupitres

Bir şey değil.

Bir: uno

Şey: cosa
Bir şey: algo

Değil: no es/no son

Bir şey değil. – no es una cosa – no es algo

Bir şey değil – de nada.

Rica ederim – de nada

Ne demek. – de nada

Bu, ne demek? Como se dice / (Que decir)

Demek – decir

Pizarra: tahta

Gafas: gözlük

Telefon: movil

Şişe: botella

Örnek: ejemplo

Ördek: pato

Mı, mi, mu, mü

Bu gözlük mü? Bunlar gözlük mü? Şunlar gözlük mü?

-Hayır, bu gözlük değil. -Hayır, bunlar gözlük değil. -Hayır, şunlar gözlük değil.

Tijeras - Makas

Pantolones – pantolon

Prismaticos - dürbün

Auriculares – kulaklık

Gafas – gözlük

Bu telefon mu? – Esto es un telefono?

Hayır, bu telefon değil. – No, no es un telefono.

Bu şişe mi? – Esta es una botella?

Hayır, bu şişe değil. No, esta no es una botella.

Bu örnek mi? – Esto es un ejemplo?

Hayır, bu örnek değil. – no, esto no es un ejemplo.

Bu, ördek mi? (Ördek: pato) – Esto es un pato?

Evet, bu ördek. – Si, esto es un pato.

Hayır, bu ördek değil. – No, esto no es un pato.

Onlar şişe mi? – Aquellas son botellas?

Evet, onlar şişe.

Hayır, onlar şişe değil.

Ben Benim

Sen Senin

O Onun

Biz Bizim

Siz Sizin

Onlar Onların

Bu

Şu

Bunlar

Şunlar

Onlar

Okul arkadaşım
Sınıf arkadaşım

İş arkadaşım

Fabrikadan arkadaşım

Bu kaç? – cuanto es esto? / NO ES EL PRECİO

Bu ne kadar? ¿Cuanta cuesta esto? / pardon bakar mısınız, bu ne kadar acaba?

Bu kaç lira? -

Bu kaç para? -maleducado

Burada kaç tane masa var? – ¿cuantas mesas hay en este lugar?

Tane/adet

Kaç tane mango

Kaç kilo

Domates

Bunlar masa. - estas son mesas.

Bunlar sandalye. – estas son. sillas

Bu sandalyeler temiz. Estas sillas son limpias.

Şu masalar kirli. Esas mesas son sucias.