Τα επτα χι του Νίκου Σιδέρη

 Χαμόγελο
 Χιούμορ
 Χέρι
 Χώρος
 Χορός
 Χρόνος
 Χαιρετισμός
Ελάχιστες διευκρινήσεις για τον τρόπο που χρησιμοποιούνται εδώ αυτοί οι όροι:

Το χαμόγελο είναι κατάφαση, εξημέρωση, αποδοχή τού ότι τη γυμνή αλήθεια δύσκολα τη χωνεύει
μια ψυχή.
Το χιούμορ αλαφραίνει τα βαριά— δικά και ξένα.
Το χέρι χαϊδεύει, κρατά, αποτρέπει  — μπορεί και κάποια που δεν μπορούν τα λόγια.
Ο χώρος είναι εν μέρει κοινός αλλά και εν μέρει αδιαμοίραστος.
Ο χορός συνδυάζει τη χάρη με την εναρμόνιση των ρυθμών.
Ο χρόνος καλεί στη μέγιστη κατάφαση  — στην παροδικότητα των πάντων, καλών και κακών.
Και ο χαιρετισμός υποδέχεται (καλωσορίζει) το μερίδιο κάθε ανθρώπου στη χαρά και στον πόνο,
όπως και αποδέχεται (αποχαιρετισμός) την απώλεια, τη μοίρα της ύπαρξης.

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο στην πολυσημία και τον πλούτο της μνημοτεχνικής αυτής
σύνοψης. Ας το κάνει κάθε ενδιαφερόμενος ο ίδιος: Να χάσει, δεν πρόκειται. Να κερδίσει, είναι
πιθανό. Σημειώνω μόνο ότι, μέσα από τη σύνδεση της οδύνης, του παράδοξου και της λύτρωσης με
τον λόγο, οι κουβέντες που ακολουθούν μπορούν να φωτίσουν και τον στοχασμό και τον
διαλογισμό πάνω σ’ αυτόν τον σχηματικό οδηγό μιας τέχνης του ζην. (σελ. 16 – 17)

ΒΙΒΛΙΟ

ΟΠΩΣ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ

ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ ΤΟΥ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΗ