1.

Με βάση την κεϋνσιανή θεωρία ένα από τα πιο κάτω δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο
της συνολικής δαπάνης για το προϊόν σε μια οικονομία:

α) Η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών για κατανάλωση.

β) Η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών για εξαγωγές.

γ) Η ζήτηση μετοχών στο Χρηματιστήριο.

δ) Η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών για τις ανάγκες του Δημοσίου

2. Για να υπάρχει ισορροπία σε μια κλειστή οικονομία χωρίς δημόσιο τομέα πρέπει:

α) Η συνολική επένδυση να είναι μεγαλύτερη από τη συνολική κατανάλωση.

β) Η συνολική αποταμίευση να είναι ίση με τη συνολική κατανάλωση.

γ) Η συνολική επένδυση να είναι ίση με τη συνολική αποταμίευση.

δ) Το συνολικό προϊόν να είναι ίσο με τη συνολική δαπάνη για επενδυτικά αγαθά.

3. Σύμφωνα με το «νόμο τον Say»;

α) Για να υπάρχει πλήρης απασχόληση στην οικονομία πρέπει να διατηρείται σταθερό και
αμετάβλητο το επιτόκιο.

β) Η πτώση των τιμών σε μια οικονομία προκαλεί μείωση της αγοραστικής δύναμης των
ατόμων, οπότε μειώνεται και η ζήτηση τους για προϊόντα.

γ) Η προσφορά προϊόντων δημιουργεί τη δική της ζήτηση.

δ) Οι τιμές των προϊόντων που μειώνονται περισσότερο όταν υπάρχει ύφεση στην
οικονομία αυξάνεται γρηγορότερα όταν υπάρχει ανάκαμψη.

4. Εάν υπάρχει μια ισόποση αύξηση στους φόρους και τις κρατικές δαπάνες, τότε το
άθροισμα C + Ι + G:

α) Μετακινείται προς τα πάνω.

β) Μετακινείται προς τα κάτω.

γ) Δε μετακινείται.

5. Στις σύγχρονες οικονομίες ισχύει για την αποταμίευση και την επένδυση ότι:

2 points

α) Συνήθως γίνονται για τον ίδιο λόγο από τα ίδια άτομα.

β) Συνήθως γίνονται, από διαφορετικά άτομα αλλά για τον ίδιο λόγο.

γ) Συνήθως γίνονται από διαφορετικά άτομα για διαφορετικούς λόγους,

δ) Συνήθως γίνονται από τα ίδια άτομα για διαφορετικούς λόγους,

6. Σε μια οικονομία σε κατάσταση ισορροπίας ισχύει ότι:

α) Χ + C = Ι + G – Ε + Μ

β) Χ = C –Ι– G + Ε + Μ

γ) Χ = Ι - C + G + Ε – Μ

δ) Χ = C + Ι + G + Ε – Μ

όπου Χ = Προϊόν, G = Κατανάλωση, I = Επένδυση, G = Δημόσιες δαπάνες, Ε = Εξαγωγές Μ =

Εισαγωγές.

7. Για να βρίσκεται μια οικονομία σε κατάσταση ισορροπίας πρέπει:

2 points

α) Η σχεδιαζόμενη επένδυση να ισούται με τη σχεδιαζόμενη αποταμίευση.

β) Η πραγματοποιούμενη αποταμίευση να ισούται με τη σχεδιαζόμενη επένδυση.

γ) Η σχεδιαζόμενη αποταμίευση να ισούται με την πραγματοποιούμενη επένδυση.

δ) Η πραγματοποιούμενη επένδυση να ισούται με την πραγματοποιούμενη αποταμίευση.

8. Ως «παράδοξο της φειδούς» θεωρείται το ότι:

2 points

α) Χωρίς αποταμίευση δεν μπορούν να γίνουν επενδύσεις.

β) Όταν υπάρχει και επένδυση που αυξάνεται με την αύξηση του εισοδήματος, μια αύξηση
του ποσοστού του εισοδήματος που αποταμιεύουν τα άτομα καταλήγει σε μείωση των
συνολικών αποταμιεύσεων στην οικονομία.

γ) Όταν η καμπύλη επένδυσης έχει θετική κλίση, μια αύξηση της αποταμίευσης προκαλεί
πληθωρισμό

δ) Μια αύξηση στη σημερινή αποταμίευση μπορεί να επιτρέπει την αύξηση της
κατανάλωσης στο μέλλον.

ε) Η αποταμίευση και η επένδυση αυξάνονται πάντοτε με τον ίδιο ετήσιο ρυθμό στην
οικονομία.
9. Σε μια οικονομία με δημόσιο τομέα, αλλά χωρίς εξωτερικό τομέα, η οποία βρίσκεται σε
κατάσταση ισορροπίας, ισχύει ότι:

2 points

α) Χ = C + Ι + G

β) S + Τ = Ι + G

όπου Χ = Προϊόν, C = Κατανάλωση, Ι = Επένδυση, G = Δημόσιες δαπάνες S = Αποταμίευση, Τ

= Φόροι,

γ) Το εθνικό εισόδημα μεταβάλλεται από τη δραστηριότητα του δημόσιου τομέα κατά το

μέγεθος (G - βT) / (1 - β), όπου β= οριακή ροπή για κατανάλωση,

δ) Όλα τα πιο πάνω.

10. Συνάρτηση κατανάλωσης είναι η σχέση που υπάρχει μεταξύ:

2 points

α) Της κατανάλωσης και της αποταμίευσης.

β) Της κατανάλωσης και της επένδυσης.

γ) Της κατανάλωσης και του εισοδήματος

δ) Της κατανάλωσης και της παραγωγής.

11. Η οριακή ροπή για κατανάλωση δείχνει:

2 points

α) Πώς μεταβάλλεται το εισόδημα, όταν μεταβάλλεται η κατανάλωση.

β) Πώς μεταβάλλεται η κατανάλωση, όταν μεταβάλλεται η επένδυση.

γ) Πώς μεταβάλλεται η αποταμίευση, όταν μεταβάλλεται το εισόδημα.

δ) Πώς μεταβάλλεται η κατανάλωση, όταν μεταβάλλεται το εισόδημα.

12. Ένα από τα πιο κάτω δεν αποτελεί στοιχείο της μαρξιστικής ανάλυσης:

2 points

α) Η θεωρία περί, αξίας της εργασίας.

β) Η σύγκρουση ανάμεσα στους εργάτες και στους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής.

γ) Η «υπεραξία» που μένει στους επιχειρηματίες από την απασχόληση των εργατών.

δ) Η σταθερή εξέλιξη της οικονομίας προς υψηλότερο επίπεδο ευημερίας.

13. Μια από τις πιο κάτω θεωρίες δεν θεωρείται σύγχρονη:

2 points

α) Η θεωρία των ορθολογικών προσδοκιών.

β) Ο μονεταρισμός.

γ) Η απλή θεωρία του Κέυνς.

δ) Η θεωρία του πραγματικού οικονομικού κύκλου.

14. Με βάση τη θεωρία του ο Μαρξ προέβλεψε ότι:

2 points

α) Το κεφαλαιοκρατικό σύστημα θα καταρρεύσει, κάτι που συνέβη στην πράξη.

β) Το κεφαλαιοκρατικό σύστημα θα θριαμβεύσει, κάτι που δε συνέβη στην πράξη.

γ) Το κεφαλαιοκρατικό σύστημα θα καταρρεύσει, κάτι που δε συνέβη στην πράξη.

δ) Το κεφαλαιοκρατικό σύστημα δε θα επηρεαστεί από τις ιστορικές μεταβολές που

περιέγραψε ο ίδιος,

15. «Πληθωριστικό κενό» υπάρχει στην οικονομία όταν:

2 points

α) Η αξία του προϊόντος στο επίπεδο πλήρους απασχόλησης είναι μικρότερη από τη
συνολική δαπάνη στο επίπεδο αυτό.

β) Η συνολική δαπάνη είναι μικρότερη από το προϊόν στο επίπεδο ισορροπίας.

γ) Η ex ante επένδυση είναι μικρότερη από την ex post αποταμίευση.

δ) Η ex post επένδυση διαφέρει από την ex ante αποταμίευση.

16. «Αντιπληθωριστικό κενό» ή «κενό υποαπασχόλησης» υπάρχει όταν:

2 points

α) Η συνολική δαπάνη είναι μεγαλύτερη από το προϊόν στο επίπεδο πλήρους απασχόλησης.

β) Η ex ante αποταμίευση είναι μικρότερη από την ex ante επένδυση.

γ) Η αξία του προϊόντος στο επίπεδο πλήρους απασχόλησης είναι μεγαλύτερη από τη
συνολική δαπάνη στο επίπεδο αυτό.

δ) Η ex post επένδυση είναι μικρότερη από την ex post αποταμίευση.

ε) Όλοι οι συντελεστές είναι απασχολημένοι

17. Ο τακτικός προϋπολογισμός τον κράτους δεν περιλαμβάνει ένα από τα πιο κάτω
κονδύλια:

2 points

α) Τα έσοδα από τους φόρους που πληρώνουν οι αγοραστές των διαφόρων προϊόντων.

β) Τα ποσά που δαπανά το κράτος σε συντάξεις, επιδοτήσεις κ.ά.

γ) Το συνάλλαγμα που δαπανά η χώρα για την εισαγωγή καυσίμων.

δ) Τους φόρους που πληρώνουν τα άτομα με βάση το εισόδημά τους.

18. πολλαπλασιαστής φόρου εισοδήματος σε μια οικονομία, όταν όλα τα μεγέθη εκτός από
την κατανάλωση είναι ανεξάρτητα από το εισόδημα, ισούται με:

2 points

α) 1/ (1-β)

β)-β/ (1-β)

γ) β / (1-β)

δ)(1-β)/β

19. Ο πολλαπλασιαστής έμμεσων φόρων σε μια οικονομία, όταν όλα τα μεγέθη εκτός από
την κατανάλωση είναι ανεξάρτητα από το εισόδημα, ισούται με:

2 points

α) β/(Ι-β)

β) 1/(1 + β)
γ)-β/(1-β)

δ) -1/(1-β)

20. Ο πολλαπλασιαστής μεταβιβαστικών πληρωμών σε μια οικονομία, όταν όλα τα μεγέθη

εκτός από την κατανάλωση είναι ανεξάρτητα από το εισόδημα, ισούται με:

2 points

α)(1-β)/(1 +β)

β) 1/(1- β)

γ)-β/(Ι +β)

δ) β/(Ι-β)

21. Ο πολλαπλασιαστής δημόσιας δαπάνης σε μια οικονομία, όταν όλα τα μεγέθη εκτός
από την κατανάλωση είναι ανεξάρτητα από το εισόδημα, ισούται με:

2 points

α) 1 /(Ι -β)

β) 1 / β

γ) β/(1-β)

δ)-β/(Ι-β)

22. Η δημοσιονομική πολιτική είναι κυβερνητική οικονομική πολιτική για τη

σταθεροποίηση του συνολικού προϊόντος σε επιθυμητό επίπεδο μέσω:

2 points

α) Της προώθησης των ιδιωτικών επενδύσεων

β) Της ρύθμισης των όρων του εξωτερικού εμπορίου

γ) Της αύξησης ή της μείωσης της προσφοράς χρήματος.

δ) Της μεταβολής των φόρων και των δαπανών του κράτους για τον επηρεασμό της
συνολικής δαπάνης στην οικονομία.

23. Ποιο από τα παρακάτω δεν είναι σωστό;

2 points

α) Τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού συντελούν στη διόγκωση (πραγματική ή

ονομαστική) του εγχώριου εισοδήματος, ενώ τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού
συντελούν στη μείωση του.

β) Αν η οριακή ροπή για αποταμίευση ισούται με 0,20 και αυξηθούν τόσο τα κρατικά έσοδα
από άμεσους φόρους όσο και οι κρατικές δαπάνες κατά 500 δισ. ευρώ, το εισόδημα
ισορροπίας θα αυξηθεί επίσης κατά 500 δισ. ευρώ.

γ) Με οριακή ροπή για αποταμίευση ίση με 0,25, μια μείωση των φόρων εισοδήματος κατά
200 δισ. ευρώ θα αυξήσει το εισόδημα ισορροπίας λιγότερο από όσο μια αύξηση των
κρατικών δαπανών κατά 200 δισ. ευρώ.

δ) Αν η οριακή ροπή για κατανάλωση ισούται με 0,90, μια αύξηση των έμμεσων φόρων
κατά 100 δισ. ευρώ θα προκαλέσει μείωση του εισοδήματος ισορροπίας κατά 900 δισ.
ευρώ.

ε) Αν η οριακή ροπή για κατανάλωση ισούται με 0,75 και το εισόδημα ισορροπίας έχει
παρουσιάσει αύξηση κατά 400 δισ. ευρώ, αυτό θα μπορούσε να έχει προκληθεί από μια
αύξηση των δημοσίων δαπανών κατά 100 δισ. ευρώ.

24. Όταν υπάρχει πληθωριστικό κενό στην οικονομία η κυβέρνηση μπορεί να το εξαλείψει
με:

2 points

α) Μείωση των κρατικών δαπανών.

β) Μείωση των μεταβιβαστικών πληρωμών.

γ) Αύξηση των άμεσων φόρων.

δ) Όλα τα πιο πάνω.

25. Η αύξηση των κρατικών δαπανών για την αγορά αγαθών και. υπηρεσιών και των
μεταβιβαστικών πληρωμών είναι ενδεδειγμένη όταν:

2 points

α) Υπάρχει πληθωριστικό κενό.

β) Η επένδυση είναι μικρότερη από την κατανάλωση.

γ) Η επιθυμητή αποταμίευση είναι μικρότερη από την επιθυμητή επένδυση.

δ) Υπάρχει κενό υποαπασχόλησης.

26. Όταν η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, δηλαδή υπάρχει αντιπληθωριστικό κενό, η
δημοσιονομική πολιτική πρέπει να αποβλέπει σε:

2 points

α) Μείωση των φόρων και των δημόσιων δαπανών.

β) Μείωση των δημόσιων δαπανών και αύξηση των φόρων.

γ) Διατήρηση της ισοσκέλισης του προϋπολογισμού.

δ) Αύξηση των δημόσιων δαπανών και μείωση των φόρων.

27. Το πρόβλημα του πληθωρισμού θα χειροτερέψει σε μια οικονομία όταν η κυβέρνηση:

2 points

α) Αυξήσει την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του δημόσιου τομέα.

β) Αυξήσει τα φορολογικά της έσοδα.

γ) Ασκήσει περιοριστική νομισματική πολιτική.

δ) Αυξήσει το δανεισμό της χώρας από το εξωτερικό για να χρηματοδοτήσει διάφορες

δημόσιες δαπάνες.

28. Συγκρίνοντας την κατάσταση στην οποία ολόκληρο το δημόσιο χρέος είναι εσωτερικό με
εκείνην στην οποία ένα μέρος του είναι εξωτερικό, μπορούμε να δεχθούμε ότι το βάρος
στην κοινωνία θα είναι:

2 points

α) Το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις, γιατί για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους,
εσωτερικού ή εξωτερικού, πρέπει να χρησιμοποιηθούν εθνικοί πόροι.

β) Το ίδιο, γιατί και στις δύο περιπτώσεις η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους δεν απαιτεί
τη χρησιμοποίηση εθνικών πόρων αλλά είναι απλώς θέμα χρηματικών πληρωμών.

γ) Μικρότερο στη δεύτερη περίπτωση, γιατί για την εξυπηρέτηση του δεν είναι ανάγκη να
αυξηθούν πολύ οι φόροι, αφού μπορεί να γίνει εν μέρει με τα συναλλαγματικά έσοδα από
τις εξαγωγές.

δ) Μεγαλύτερο στη δεύτερη περίπτωση, γιατί για την εξυπηρέτηση του θα απαιτηθεί να
μεταβιβαστούν στους ξένους αγαθά και υπηρεσίες.

29. Σύμφωνα με το θεώρημα τον ισοσκελισμένου προϋπολογισμού:

2 points

α) Ο κρατικός προϋπολογισμός πρέπει να είναι πάντοτε ισοσκελισμένος.

β) Δεν είναι δυνατόν για μια χώρα να αυξάνει ισόποσα τα κρατικά έσοδα και τις κρατικές
της δαπάνες για να εξασφαλίζεται η ισοσκέλιση του κρατικού προϋπολογισμού.

γ) Όταν ο κρατικός προϋπολογισμός είναι ισοσκελισμένος, η οικονομία βρίσκεται

οπωσδήποτε σε ύφεση.

δ) Αν κρατικά έσοδα και δαπάνες αυξηθούν ισόποσα, ώστε να παραμείνει ο

προϋπολογισμός ισοσκελισμένος, θα υπάρξει ισόποση αύξηση του συνολικού εισοδήματος.

30. Οι «αυτόματοι σταθεροποιητές» της οικονομίας:

2 points

α) Επηρεάζουν το διαθέσιμο εισόδημα, έτσι ώστε να περιορίζονται οι διακυμάνσεις του

συνολικού εισοδήματος, και χρησιμοποιούνται από τους υπεύθυνους για τη
σταθεροποίηση της οικονομίας όταν αυτοί το κρίνουν σκόπιμο.

β) Επαρκούν για να εξασφαλιστεί η πλήρης σταθερότητα της οικονομίας.

γ) Περιορίζουν τις πολλαπλασιαστικές επιδράσεις των μεταβολών της αυτόνομης δαπάνης,

π.χ. της αυτόνομης επένδυσης.

δ) Ισχύουν κυρίως στους προϋπολογισμούς των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.

31. Ένα από τα πιο κάτω δεν αποτελεί αυτόματο σταθεροποιητή:

2 points

α) Τα επιδόματα ανεργίας και οι άλλες εισοδηματικές μεταβιβάσεις.

β) Η πολιτική των σταθερών μερισμάτων που ακολουθούν πολλές επιχειρήσεις.

γ) Η ύπαρξη προοδευτικής φορολογίας εισοδήματος.

δ) Η αυξομείωση των δημοσίων δαπανών.

ε) Η συνήθεια των νοικοκυριών να διατηρούν βραχυχρόνια σταθερά τα επίπεδα της

κατανάλωσης τους.

32. Η σχέση που υπάρχει μεταξύ του κυκλικού ελλείμματος και του διαρθρωτικού
ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού είναι η ακόλουθη:
2 points

α) Το πρώτο είναι πάντοτε ίσο με το δεύτερο.

β) Το δεύτερο είναι πάντοτε μεγαλύτερο από το πρώτο.

γ) Το πρώτο είναι πάντοτε μεγαλύτερο από το δεύτερο.

δ) Το δεύτερο συνδέεται με συνθήκες πλήρους απασχόλησης στην οικονομία και το πρώτο

με συνθήκες οικονομικής ύφεσης.

33. Όταν αυξάνεται η δημόσια δαπάνη;

2 points

α) Αυξάνεται πάντοτε και η ιδιωτική επένδυση.

β) Μειώνεται πάντοτε η ιδιωτική επένδυση.

γ) Όταν η επέκταση της κρατικής δαπάνης χρηματοδοτείται με δανεισμό του Δημοσίου,

αυξάνεται το επιτόκιο και αποθαρρύνεται η ιδιωτική επένδυση.

δ) Το κράτος μπορεί να μειώνει το χρέος του.

34. Ισορροπία επιτυγχάνεται σ' ένα υπόδειγμα με δύο τομείς, όταν:

2 points

α) Η αποταμίευση ισούται με την επένδυση.

β) Κατανάλωση συν επένδυση ισούνται με την αξία του προϊόντος.

γ) Η προγραμματισμένη αποταμίευση ισούται με την προγραμματισμένη επένδυση.

δ) Η συνολική δαπάνη ισούται με τα έσοδα των επιχειρήσεων.

35. Μια οικονομία βρίσκεται σε ισορροπία όταν:

2 points

α) Η προγραμματισμένη κατανάλωση υπερβαίνει την προγραμματισμένη αποταμίευση.

β) Η προγραμματισμένη κατανάλωση υπερβαίνει την προγραμματισμένη επένδυση.

γ) Η προγραμματισμένη δαπάνη ισούται με την αξία του προϊόντος.

δ) Η προγραμματισμένη δαπάνη ισούται με τα έσοδα του επιχειρηματικού τομέα.

36. Εάν η προγραμματισμένη αποταμίευση είναι μεγαλύτερη από την προγραμματισμένη
επένδυση:

2 points

α) Η παραγωγή θα αυξηθεί.

β) Η παραγωγή θα μειωθεί.

γ) Η παραγωγή δε θα αλλάξει.

δ) Τίποτε από τα παραπάνω δε θα συμβεί.

37. Εάν η αξία του προϊόντος υπερβαίνει την προγραμματισμένη δαπάνη:

2 points

α) Υπάρχει απούλητο προϊόν και το επίπεδο του εισοδήματος θα πέσει.

β) Υπάρχει απούλητο προϊόν και το επίπεδο του εισοδήματος θα ανέβει.

γ) Δεν υπάρχει απούλητο προϊόν και το επίπεδο του εισοδήματος δε θα αλλάξει,

δ) Τίποτε από τα παραπάνω δε θα συμβεί.

38. Εάν η προγραμματισμένη κατανάλωση ισούται με C=40 +0.90 Υd και η

προγραμματισμένη επένδυση I= 50, το επίπεδο ισορροπίας του εισοδήματος είναι:

2 points

α) 90

β) 400

γ) 500

δ) 900

39. Εάν η προγραμματισμένη αποταμίευση ισούται με S= - 40 +0.20 Υd και η

προγραμματισμένη επένδυση είναι I=60, το επίπεδο ισορροπίας του εισοδήματος είναι:

2 points

α) 100

β) 400
γ) 500

δ) 1000

40. Η πραγματική επίδραση του πολλαπλασιαστή στο μέγεθος του ακαθάριστου εγχώριου
εισοδήματος θα μειωθεί όταν:

2 points

α) Αυξηθούν οι συντελεστές του φόρου στα κέρδη των επιχειρήσεων.

β) Μειωθεί το ποσοστό των κερδών που διανέμουν οι επιχειρήσεις στους μετόχους τους.

γ) Αυξηθεί η οριακή ροπή για αποταμίευση.

δ) Όλα τα πιο πάνω.

41. Με βάση την επίδραση του πολλαπλασιαστή:

2 points

α) Μια αύξηση της επενδυτικής δαπάνης, θα προκαλέσει ισόποση αύξηση της

αποταμίευσης και της κατανάλωσης.

β) Μια αύξηση της κατανάλωσης θα προκαλέσει μεγαλύτερη αύξηση της επένδυσης.

γ) Μια μείωση της επενδυτικής δαπάνης θα προκαλέσει αύξηση του εγχώριου

εισοδήματος.

δ) Μια αύξηση της επενδυτικής δαπάνης θα προκαλέσει μεγαλύτερη αύξηση του εγχώριου
εισοδήματος.

42. Λόγω της επίδρασης του πολλαπλασιαστή:

2 points

α) Μειώνεται η οριακή ροπή για κατανάλωση καθώς αυξάνεται το εισόδημα.

β) Μειώνονται οι διακυμάνσεις των τιμών των προϊόντων στην οικονομία.

γ) Μειώνονται οι διακυμάνσεις της οικονομικής δραστηριότητας στην οικονομία.

δ) Μια μεταβολή στο ποσόν της συνολικής δαπάνης προκαλεί πολύ μεγαλύτερη μεταβολή
στο προϊόν και στο εισόδημα.

43. Ο απλός πολλαπλασιαστής δαπάνης ισούται με:

2 points

α) 1/ΟΡΚ

β) 1/(ΟΡΑ - ΟΡΚ)

γ) 1/(1-ΟΡΑ)

δ) 1/(1 - ΟΡΚ)

όπου ΟΡΚ = Οριακή ροπή για κατανάλωση, ΟΡΑ = Οριακή ροπή για αποταμίευση

44. Αν η οριακή ροπή για κατανάλωση είναι ίση με 0,80, η τιμή του απλού πολλαπλασιαστή
δαπάνης θα είναι ίση με:

2 points

α) 3,3

β) 2,5

γ) 5

δ) 4

ε) 1,5

45. Αν στο επίπεδο εισοδήματος 5 τρις. ευρώ η αποταμίευση ισούται με 300 δισ. ευρώ, ενώ
με εισόδημα 6 τρις. ευρώ η αποταμίευση είναι 550 δισ. ευρώ, η τιμή του απλού
πολλαπλασιαστή δαπάνης θα είναι:

2 points

α) 2

β) 4

γ) 2,5

δ) 6

ε) 3

46. Η διαφορά μεταξύ του απλού και του σύνθετου πολλαπλασιαστή δαπάνης είναι ότι:

2 points
α) Για τον υπολογισμό του πρώτου θεωρείται ότι όταν αυξάνεται το εισόδημα αυξάνεται
μόνον η κατανάλωση, ενώ για τον υπολογισμό του δεύτερου θεωρείται ότι αυξάνεται όχι
μόνον η κατανάλωση αλλά και η επένδυση.

β) Ο πρώτος επηρεάζεται από την επενδυτική δαπάνη, ενώ ο δεύτερος από τη δαπάνη του
δημόσιου τομέα.

γ) Ο πρώτος επηρεάζει την επένδυση, ενώ ο δεύτερος την αποταμίευση.

δ) Ο δεύτερος επηρεάζει την επένδυση, ενώ ο πρώτος την κατανάλωση.

ε) Και οι δύο επηρεάζουν στον ίδιο βαθμό το εισόδημα της οικονομίας.

47. Ο σύνθετος πολλαπλασιαστής δαπάνης σε σχέση με τον απλό πολλαπλασιαστή

δαπάνης είναι:

2 points

α) Μικρότερος

β) Ίσος

γ) Μεγαλύτερος

δ) Βραδύτερος

ε) Ταχύτερος

48. Η τιμή του σύνθετου πολλαπλασιαστή δαπάνης ισούται με:

2 points

α) 1/(ΟΡΚ + ΟΡΑ)

β) ΟΡΕ/(ΟΡΑ + ΟΡΚ)

γ) 1/(1 - ΟΡΑ - ΟΡΕ)

δ) 1/(1 - ΟΡΚ - ΟΡΕ)

όπου ΟΡΕ = Οριακή ροπή για επένδυση

49. Η τιμή του σύνθετου πολλαπλασιαστή επηρεάζεται:

2 points

α) Μόνον από την επένδυση, όχι από την κατανάλωση.

β) Μόνον από την κατανάλωση, όχι από την επένδυση.

γ) Από την κατανάλωση και από την αυτόνομη επένδυση.

δ) Από την κατανάλωση και από την παράγωγη επένδυση.

50. Σε µια κλειστή οικονομία όπου έχουμε καταναλωτές, επιχειρήσεις και κράτος και
συμβολίζουμε µε Υ το εισόδημα της οικονομίας µε C, την κατανάλωση µε S, την
αποταμίευση και G τις κρατικές δαπάνες ισχύουν πάντοτε τα εξής:

2 points

α) Y = C + S

β) Y = C + S + G

γ) S = G

δ) S = Υ – G