1

MAKALELER

ÇEREZCİOĞLU, Aykut Barış (2014). “Indie Müzikte Tanım Ve Sınıflandırma

Problemi”, Folklor/Edebiyat Dergisi, 20(78),ss. 91-106.

ÇEREZCİOĞLU, Aykut Barış (2016). “Otantisite Göstereni Olarak Canlı

Performans” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi The Journal of International
Social Research, Cilt: 9 Sayı: 44 Volume: 9 Issue: 44.

DOĞAN, E.- DÖNMEZ, B. M. (2016). Türkiye’de Altmış Sekiz Kuşağı

Dünya Algısının Popüler Müziğe Yansıması. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, 2(1), ss. 45-75.

EREN, Ozan (2018). Türkiye’de 1960’larda Müzik Alanı ve Protest Müziğin

İlk Nüveleri: Anadolu Pop Akımı. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 38(1), ss.
131-162.

ESGİN, Ali (2012). Bir Müzik Sosyolojisi Var mıdır?. Doğu Batı, (62), ss.
153-182.

FILENE, Benjamin (1991). Our Singing Country': John and Alan Lomax,
Leadbelly, and the Construction of an American Past. American Quarterly, 43(4), ss.
602-624..

FRITH, Simon (2000). Music industry research: Where now? Where next?
Notes from Britain, Popular Music, 19(3), ss. 387-393..

LULL, James (2003). Hegemony, Gender, Race And Class In Media - A

Critical Reader, ss.61-66

MORTON, Charlene (2000). Addressing bias in music: A Canadian case

study. Music education research, 2(2), ss. 111-125.

STREET, John (2003). Fight the power: The politics of music and the music of
politics. Government and Opposition, 38, ss. 113-130.
2