Η ΣΧΕΣΗ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ (ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ-

Carl Rogers).

Ποιοι είναι οι παράγοντες δημιουργίας της θεραπευτικής σχέσης; Ο

Rogers, πατέρας της προσωποκεντρικής θεραπείας, αναφέρει τρεις :
αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή και ενσυναισθητική κατανόηση ή
ενσυναίσθηση.
Ο ίδιος λέει για την αυθεντικότητα: ‘Ανακάλυψα πως όσο περισσότερο
είμαι πραγματικός σε μια σχέση, τόσο πιο βοηθητικός είμαι. Αυτό σημαίνει
επίγνωση των συναισθημάτων μου, όσο είναι δυνατό, παρά να παρουσιάζω
ένα ‘προσωπείο’ (façade). Μόνο παρουσιάζοντας την αλήθεια μου το άλλο
πρόσωπο (‘θεραπευόμενος’) μπορεί να ψάξει με επιτυχία την αλήθεια μέσα
του.
Για την ‘άνευ όρων αποδοχή’ ο Rogers αναφέρει: ‘ Βρήκα πως όσο
περισσότερη αποδοχή αισθάνομαι απέναντι στον θεραπευόμενο τόσο
περισσότερο δημιουργώ μια σχέση που μπορεί να τον βοηθήσει. Σαν
‘αποδοχή’ ορίζω έναν θερμό σεβασμό της αξίας του ανεξάρτητα από την
κατάστασή του, την συμπεριφορά ή τα συναισθήματά του. Η αποδοχή είναι
κενή αν δεν εμπεριέχει την κατανόηση.
Κατά τον Rogers μόνο μια ευαίσθητη ενσυναίσθηση κάνει την
θεραπευτική σχέση σημαντική. Λέει χαρακτηριστικά: ‘Μόνο αν καταλάβω
συναισθήματα και σκέψεις που μου μοιάζουν φοβερά, αδύναμα, πολύ
συναισθηματικά ή τόσο παράδοξα και τα δω όπως ο θεραπευόμενος και τον
αποδεχτώ, τότε μόνο θα αισθανθεί ελεύθερος να διερευνήσει τα πιο φοβερά
και κρυμμένα στοιχεία μέσα του’.
Όταν οι παραπάνω συνθήκες ικανοποιούνται ο θεραπευτής γίνεται
σύντροφος του θεραπευόμενου και τον συνοδεύει στην δύσκολη διερεύνηση
του εαυτού του που τώρα αισθάνεται πως μπορεί να ξεκινήσει.