You are on page 1of 215

Table of Contents WARNING

PROLOGUE

Chapter 1

Chapter 2

Chapter 3

Chapter 4

Chapter 5

Chapter 6

Chapter 7

Chapter 8

Chapter 9

Chapter 10

Chapter 11

Chapter 12

Chapter 13

Chapter 14

Chapter 15

Chapter 16

Chapter 17

Chapter 18

Chapter 19

Chapter 20

Chapter 21

Chapter 22

Chapter 23

Chapter 24

Chapter 25

Chapter 26

Chapter 27

Chapter 28
Chapter 29

Chapter 30

Chapter 31

Chapter 32

Ending

Epilogue

Special Chapter 1

Description [WARNING: R-18 MATURE CONTENT] #Series 2 Braxton Zane Marcus, the hot
and gorgeous doctor wants to settle down with his long time girlfriend, Haezell
Mariano. Haezell refused because she still have dreams that she wanted to achieve,
he is really persistent in asking her to marry him, but things changed when he saw
a patient who got shot by a terrorist. Even in her dying state she captured his
eyes and attention. He wanted her, he has the hots for her so he chase her but the
problem is, he is in a relationship. But, that doesn't stop him from wanting her.
Will the iniquitous relationship that they have will bring them to real happiness
or it will just crash them both? (Photo not mine, ctto) Status: Completed Highest
Rank: 1 wattpadphilippines

This is a work of fiction. Names, characters, places, and incidents are either the
product of the author's imagination or are used fictitiously, and any resemblance
to actual persons, living or dead, business establishments, events or locales is
entirely coincidental.

I'm not a professional writer, expect a lot of errors, loopholes, misspelled words
or even grammatically wrong sentences, please bear with me. I'm not writing to
become famous, I'm writing to express my thoughts and to share how wonderful my
imagination is.

Thank you for supporting Billionaire'sLust. Sana suportahan niyo rin po ang second
novel ko. Salamatttt!

Ps- this story contains mature scenes. Beware :)

"Sister, naman. Masyado mo naman akong bine-baby," she laughed when one of the nuns
in the church put towel on her back.

"Hay nako bata ka, baka magkasakit ka," the nun tapped her back lightly, "galingan
mo ha?"
She smiled proudly, "of course, sister, this is Zam! One of the best singer of this
church," then she showed her gummy smile.

At the age of 22 she is totally happy with her life, she is a graduate of BEED and
currently working at a Interworld University Elementary Department and she's a well
known singer in their town. She lives at church together with the nuns that took
care of her ever since she was a baby, they gave her a shelter, a beautiful name
and love. She never got the chance to meet her family but she's not mad about that,
sister Esmeralda and the others made her feel special, they didn't let her feel
alone or abandoned.

She sighed, no time to be nervous! she scolded herself because her palms were
sweating like crazy! She will perform to the mini concert at their plazuela because
of the fundraising event of the church to help the orphans like her.

Ever since she was a child she loves singing, well who wouldn't? singing is a gift
from God, siguro kaya siya nawili sa pagkanta ay dahil sa araw-araw ba naman siyang
nasa simbahan ay palagi siyang nakakarinig ng mga choir members na nagkakantahan,
then later on when she was 8 she became part of the choir.

"Zammy!" Sister Esmeralda one of the most intimidating nun called her, napatayo
siya nang matuwid nang marinig ito.

"Yes, sister?"

The nun kissed her cheeks and smiled at her, "you never changed, you're still the
Zammy who got frightened by me," they both laughed, natutuwa siya dahil noong bata
pa siya takot rito, hindi naman siya pinagagalitan nito. Ewan ba niya, there's
something about the nun that made her shiver in fear. But she love her to the bits.

"God bless, Zam," Sister Esmeralda kissed her cheeks again she giggled. "sister
naman, pinupugpog mo ako sa halik," she protested.

Naglakad na siya papunta sa stage nang tawagin ng emcee ang pangalan niya, the
crowd went wild when they saw her, she is the darling of the crowd, her long curly
hair, pale complexion, chestnut brown eyes, bow shaped pink lips and pointed nose
like a doll makes people wonder if she's really a human or a doll.

Her look is not the sophisticated or fierce type but the opposite, her look is like
a holy type, yung tipong walang gagawing masama sa buhay. She remembered her
classmate in college noong nag-uusap sila, kung papipiliin raw siya kung sex or
chocolates kahit wala raw sa choices ay pipiliin niya ang rosary at ipagdarasal
sila.

She's not offended because that was only a joke, but that's true, she grew up in
the church as an orphan, she is also the bubbly type of a person but she's afraid
to show it to people because they see her as miss prim and proper type.

Now looking at the people cheering her at the mini concert for the fundraising made
her heart jump.

She can help the children, plus, magagawa pa niya ang gusto niya. She smiled at
that thought.

"Good evening!" she screamed loudly and that made the people go wilder, "thank you
for coming tonight, the beneficiaries of this fundraising event will be glad, I'm
sure of that," Then she started strumming her guitar.

She is enjoying her singing when people are having a chaos down the stage kaya
tumigil siya sa pagkanta.

"What is going on?" she asked the emcee who's now panicking, everyone in the mini
concert is now panicking. "Terrorist, Zam, Magtago ka, dali!" the emcee shouted at
her.

Nanlamig ang buong katawan niya, she's immobile at the moment, she don't know what
to do.

Then she saw Sister Esmeralda running towards her, on the other side of the hall,
she saw a gunman pointing it's sniper at sister Esmeralda.

"Sister!" she shouted and she run towards the nun, then she heard a gunshot, she
can't think straight, so she pushed sister Esmeralda as hard as she could and then
the next thing she knew she's lying on the stage, blood is flowing from her belly,
then everything went black.

________________________________________________________ :)

Hi! How are u pips?

Ps-please bear with mah errors.

[R-18]

Their phones beeped. Meaning, there's an emergency patient, Braxton, immediately


get up and put his hospital gown on.

"what happened?" he asked one of the nurses waiting for the upcoming patient, he is
sanitizing his hand while waiting for the patient. At the age of 26 he is already a
licensed General Surgeon, yes he is too young to be a GS but he worked hard to
achieve what he have now. Besides, he is accelerated when he was in highschool.

"May terrorist shooting po sa isang mini-concert ng St. Rose Church, Doc," one of
the nurse told him,he nod his head. Terrorist, tss. How can they hurt innocent
people? He asked himself.

"Doc, pito ang sugatan, minor injuries and one patient with gunshot wound on her
left abdominal part," one of the nurse informed him.

"Prepare the OR, call our anesthesiologist, " he told the nurse, the nurse nod her
head and went to the operating room.

Ambulances stopped in front of the hospital,kaagad niyang sinalubong ang mga laman
noon,nakita niyang may mga sugatan sa braso, paa at ulo. Then he saw the emergency
patient with a gunshot wound on her left abdominal part.

"Emergency room!" he shouted, he saw how rescuers are putting pressure on her wound
to stop the bleading.

"Vitals?" he asked the one of the rescuers, "BP 90/60, Respiratory rate: 12 breaths
per minute, Pulse Rate: 57, Doc," napailing na lamang siya, her vitals are below
normal to her age.

"Exit wound?" He asked the rescuers, hindi sila nakasagot, "no exit wound?" He
asked them, they sighed as they nod their heads.

"Did you checked her blood type?"

"A+, doc," he sighed in relief, marami silang reserba na A+, AB ang wala.

Again he put sanitizers after he put his gloves on at dahan dahang iniangat ang
gasa sa may sugat ng dalaga, laking gulat nila nang bumulwak ang dugo roon,the
blood is flowing!

"EB! ( elastic bandages) a lot of EB and two packs of type A+ blood!" he shouted,
he look at the patient. She's too pale, wala na itong dugo, then his eyes landed on
her face, she looks like an angel! He shook his head, no! you already had a
girlfriend fucker! He scolded himself.

He stopped the bleeding first and when the operating room is ready, they
immediately operated her.

The operation went for three hours, good thing that it didn't hit her kidney, but
they had a hard time finding the bullet because she's bleeding too much.

She's now stable, he felt relief on his chest he don't know why, he just shrugged
that idea off of his mind.

When he went out of the operating room, he saw three nuns, patiently waiting and
when they saw him, agad silang tumayo.

"Kumusta si Zammy, doc?" one of them asked him.

"She's stable for now, we just need to monitor her until she recovered, ma'am," he
answered politely.

One of them cried, "bakit pa niya kasi sinalo ang bala?" she asked. "salamat, doc,"
one of them give thanks to him. He smiled genuinely.

"No problem, sister, it is my job to help people."

"Still, thank you for saving our baby Zammy," she insisted. He just nod his head
and excused himself.

While walking he smiled, "Zammy huh? Cute name," he thought.

"Doc, kape," one of his colleague, Magnus handed him a coffee, he accepted it and
then took a sip.

"The girl that you operated, she's gorgeous right?" sa hindi malaman na kadahilan
ay nag-init ang ulo niya sa narinig niya. "You're already married fucker," he
reminded the man.

"Hindi naman halata," the other man joked.

Nailing na tumayo siya, he hates cheater, he can't stand seeing or talking to them.

"Saan punta mo doc? Sa pasyente mo?" his colleague teased him but he didn't laughed
or even smiled at him, wala siyang ganang makipaglokohan, lalo na at mukhang
nagkakagusto pa ito sa pasyente niya.

Oh, ano naman ngayon kung nagkakagusto si Magnus sa kanya? One part of his mind
shouted at him. Malamang kasi may asawa na si Magnus, bawal na babae sa kanya! he
mumbled.

Sus, maybe you like that lady, the other part of his brain told him. Kaya naman
iritado siyang napakamot sa ulo niya "no!" he whispered to himself.

He has a girlfriend, not even that. Gusto na niyang mag-settle down at yayain
magpakasal si Haezell but he's not sure if she's going to accept his proposal, may
mga pangarap pa kasi ang dalaga.

"Magra-rounds ako saglit," paalam niya sa kasama niya, natatawang nailing na lamang
sa kanya si Magnus. He didn't bother to ask the man why he is laughing because
obviously he is just being malicious, after his rounds ay pumunta na siya sa kwarto
nilang mga doctor at umidlip saglit, it's already three in the morning.

He woke up at five am, he just washed his face then put his jogging pants on and
his white t-shirt then he he went out to jog a bit. Hindi na niya duty ngayon pero
on call parin siya, magjojogging lang siya saglit pagkatapos ay uuwi na para gawin
ang mga gagawin niya sa bahay niya. While jogging he saw three nuns sitting at the
bench outside the hospital.

He's wondering why the goddess who is now inside the ICU is accompanied by nuns,
wala bang pamilya ang dalaga? Or baka nag mamadre rin ito? He is getting curious.

Damn! Agaw buhay pa ang dalaga nang makita niya ito and he can't remove her
beautiful face on his mind, damn it! You're in trouble, Braxton! He scolded
himself.

So immediately,he jog inside the hospital, grabbed his things and went home. I just
need a cold shower maybe, he thought.

He got home at exactly 7 in the morning, he feel so exhausted and all but her
picture flashed on his mind, he don't know why that pale face of her makes him
hard. Mukhang masama ang tama niya kaya napagdesisyunan niyang maligo para
matanggal ang init ng katawan niya,

While taking a bath, her face showed up again on his mind and in what reason, he
don't know why he became hard, she's dying at that time, Braxton! He hissed. Pero
lalo ata siyang nanigas.

So, he hold his shaft and made a few strokes, "ahh," he moaned, he is imagining her
face while he is masturbating. His hand moves faster as his imagination gets
wilder. Now he is imagining her at the bottom and he's doing wicked things above of
her. He can feel his pre-cum came, so he slowed down his pace, he wanted to prolong
this experience.

"Ahhh, Braxton" he imagined her voice, how he wish that she have that angelic voice
that he always dream about. Now, he is imagining her on top of him and riding
him,"Zammy," he groaned and then he growled. "Zammy,"again he called her.

He moves his hand faster as he imagined her getting faster on topof him. "Ah ah ah,
Braxton" she moaned loudly on his imagination, "Braxton," then he imagined her
flushed face with her eyes fluttering, she's so beautiful and seeing her aroused
face makes him hard even more. "Zammy," he moaned loudly as he moves his hand on a
desperate speed, his shaft twitched as he came.
"Fuck!" he moaned, and when he realized what he has done, he cursed again "fuck it,
Braxton! You already have a girlfriend!"

Akala niya ay mawawala ang init sa katawan niya dahil sa naligo siya but he was
wrong, mas lalo ata siyang nag-init because inside the shower room, he can imagine
her in different positions and it's so frustrating! He can't do anything to stop
the thoughts that running inside his head.

"I'm so fucked up," he whispered as he went out of the shower room.

He was shocked when he saw a woman standing in front of him as he went out of the
shower room, he is still naked and the only thing that is covering his manhood is
the towel that wrapped around his waist.

He is not that big body build type but he has muscles and six pack abs that made
him the hot doctor. He made sure that he can still visit the gym twice a week to
keep his muscles firm and also, to keep the healthy lifestyle that he has.

"Hi, baby," the woman greeted her, she is wearing a color black tube dress, that
emphasizes every curves of her body, the dress is too short that it looks like a
slutty dress, half of her big round breast is exposed and she is wearing a killer
heels. Her short chestnut brown hair, pointed nose and beautiful sophisticated face
made her look fierce and strong.

"What are you wearing?" he asked the woman, the woman just kissed his lips lightly
and chuckled. "Dress," she proudly answered. He just shook his head. Well, he is in
a relationship with a beauty queen after all.

"What? You don't like it?"

"That's too short."

Well he is not against sexy clothes or anything, he is sure that the woman who is
standing in front of him is strong enough to save herself but what he doesn't like
is that she wears that thing and go to bar clubbing or hang out with her friends,
most of her friends were boys.

"Haezell," he whispered, yes, his girlfriend is Haezell Mariano,a well known beauty
queen. She won different big pageants around the world and what he don't understand
about that is that she doesn't want her title go away. It was like every time that
her term is already finished, she's joining another pageant and won the crown and
the cycle goes on.

"Babe naman," she kissed him again, maybe aware that he is pissed.

Her kisses were deep and wild that it made him had a hard on every time that she
kisses him but not today, while she is kissing him, an angelic face pops up into
his mind.

Parang napapaso niyang naitulak si Haezell sa pagkabigla niya.

"Aray naman!" she hissed.

"I'm sorry," he whispered.

Halatang nainis ang babae sa kanyang inasta kaya naman tinalikuran niyaito at nag-
martsa na pumunta sa living room niya at umupo sa couch niya.

They are ina relationship for 5 long years and he still doesn't get it why
everytime that she's pissed, she's always walking out. He just shook his head. Kung
may dapat mang umintindi sa kanilang dalawa, walang iba kundi siya, siya kasi ang
lalaki kaya dapat ay iniintindi niya rin ang kasintahan. Nagbihis muna siya nang
jogging pants at white fitted sando bago lumabas sa kwarto niya,nakita niyang
nakaupo pa rin ang kasintahan at nakabusangot ang mukha nito, so he decided to woo
her.

Dali-dali siyang nagluto ng carbonara na paborito nito, he loves cooking, bukod sa


pagiging doctor,ang isa pa niyang pangarap ay maging isang chef, he is fascinated
by kitchen wares and dishes.

Nang maluto naniya iyon ay inilagay na niya iyon sa plato at dinala sa dalaga.

"Sorry na, baby," he whispered as he kissed her cheeks, the woman sighed.

Inabot paniya ang carbonara na niluto niya para dito.

"Alam mo namang diet ako," nalungkot siya sa sinabi ng dalaga because he put all of
his effort to cook the pasta yet she rejected it.

Hindi niya ipinakita sa dalaga na nasaktan siya, he loves to cook kaya gusto niya
sana sa babae ay maganang kumain, para siya ang taga-luto at ito naman ang taga-
kain. Pero kahit na ganito ang ugali ni Haezell ay naiintindihan niya ito, she has
the reputation that she always dream about. Dahil nasa kamay na ng dalaga ang kamay
nito, he wanted to settle down, but looks like she's not ready.

"Have you think about what we talked last time?" he asked her, he is talking about
the wedding, inaapura na siya ng mga magulang niya na magpakasal at gusting-gusto
na rin niyang magsettle down dahil,una may trabaho at investments na siya,kaya na
niyang buhayin ang pamilya niya and second, he think it's the perfect age to get
married.

She sighed, "alam mo namang may pangarap pa ako, hindi ba?"

He sighed, looks like they have different plans.

"Okay," he whispered.

The woman leaned closer as she kissed him deeply and aggressively, her kisses were
so wild and hot that it made him hot every time.

Their kisses were hot and aggressive, then later on they are kissing on the couch
and moaning each other's name. "Braxton, more," she whispered, he don't know why he
can imagine another person's face. He is aroused by that face, so he fastens his
pace. "That's it," she moaned loudly. He keeps on slamming and drilling her, making
her scream in pleasure.

"Braxton, Braxton," the woman moaned, "yes that's it,moan my name," he told her as
he imagined another woman's face, he got harder by that.

"I'm cumming" she announced, he can still imagine the angelic face of the woman who
is still lying at one of the hospital beds right now.

He fastens his pace and later on he came.

They continued what they are doing inside his room, and the whole time, he is not
thinking about his girlfriend, he is thinking about her. How jerk I am he
whispered.
They are on his bed all day along until midnight, he didn't expect him to be wild
like that, just by thinking about that woman makes him hard! He is totally fucked
up.

"Hey, marry me, please?" he asked his girlfriend, they are now lying on the bed,
naked under the blanket.

Naisip niya, kapag pinakasalan na niya ang dalaga, makakapag-settle down na siya at
isa pa, mawawala na sa sistema niya ang magandang dalaga na nabaril kahapon.

She sighed, "I told you, Braxton, I still have things that I wanted to do. Hindi ko
na magagawa ang mga iyon kapag kinasal na tayo."

He sighed as he hug her to sleep.

When he woke up,Haezell is not on his side, he woke up alone on his bed. He saw a
letter on his bedside table.

"I'm so sorry but I can't marry you, let's think about things separatedly, okay?"

He don't know what to feel, suddenly, his world came crushing down. May masakit na
nakadagan sa dibdib niya, he can't explain the feeling inside his chest, it is too
painful to bear.

He keeps on calling his girlfriend buts she's not responding! Her phone is out of
coverage.

Then Zammy's face flashed into his mind, napasabunot siya sa buhok niya, her face
makes him feel calm.

Agad-agad siyang bumangon sa kama niya.

"Zavaiah, kailangan kitang makita."

_____________________________________________________________

Hi. Ps-please bear with my errors. Mwa

She woke up with her whole body aching, so she groaned, there she saw sister
Esmeralda sleeping at her side. She’s thirsty so she tried to get some water but
when she tried, she groaned again.

“Ouch,” finally sister Esmeralda stirred to life. “Zammy, huwag kang gagalaw,” at
tsaka siya inalalayan na humiga nang maayos. Kaya naman napabuntong hininga siya.

Honestly, akala na niya mamamatay na siya because memories came flashing on her
mind. But then, thanks God at hindi pa siya nito kinuha, may mga pangarap pa siya
sa buhay. The beeping sound of the machines attached to her is irritating her. Ayaw
niya sa maingay, her ears gets irritated easily because of some trauma that she
experienced when she was a kid.

“Sister, water,” parang hirap na hirap na saad niya. Ilang araw na ba siyang
natutulog?

“Ilang taon po ba akong walang malay?” she asked Sister Esmeralda, tumawa naman
ito.

“Zammy, wala pang 24 hours, kumalma ka, anak,” she giggled a bit but her wound
started to hurt when she tried to move a muscle.

“Saglit lang ha? Tatawagin ko lang ang doctor,” paalam nito sa kanya, tumango naman
siya bilang tugon.

Dahil halos tatlong minuto na at wala pa rin si Sister Esmeralda ay napagdesisyunan


niyang ipikit muna ang kanyang mga mata. Her body ache is killing her, hindi niya
maipaliwanag kung ano ang nararamdaman niya, naiirita pa siya sa ingay ng machine
na ansa gilid ng kama niya.

She’s just imagining things when she inhaled an intoxicating manly scent that makes
her wanna hug the owner of that scent. It’s so addicting. Siguro hihingian niya
nalang ng wisik ang may-ari noon, or pupwede naman niyang tanungin kung ano ang
pabango ng may-ari para makabili siya.

She slowly opened her eyes to see who is the owner of that addicting scent when she
saw a handsome man wearing a doctor’s robe, staring intently at her.

Her heart beats erratically when their eyes met. “Stay still, you little heart! You
can’t be fooled twice by a handsome face!” she reminded her heart.

Her first heartbreak is almost the cause of her death, good thing that she
recovered but she’s not going tolet that happen to her again.

But the man! His gray eyes is eyeing her! Walang binatbat ang beeping sound ng
machine sa tabi ng kama niya sa puso niyang naghuhurementado sa paningin ng
binatang nakatitig sa kanya.

Habang pinag-aaralan ang mukha ng binata, she can’t help but to gulp when she saw
those gray eyes, clean cut hair, pale complexion and oh! His nose! Mas matangos pa
ata ito sa kanya and his manly jaw line! She can’t help but to stare at him, she
can’t take her eyes off him. But then her mind says no, she can’t be fooled twice,
tama na ang unang sakit na naramdaman niya. Nakakatakot magmahal ng gwapo,marami
kang kaagaw, lalo na kapag magpapaagaw ito. No, she can’t let her heart break for
the second time. Guard your heart, Zammy! She hissed at herself.

“What are you mumbling about?” The hot doctor asked her, kaya naman napaayos siya
ng pwesto at naupo kahit masakit ang tagiliran niya, pinilit niyang umupo.

“Ouch,” she protested.

“Hey, miss, you don’t need to force yourself to sit,” Then he hold her elbow to
help her.

She can feel the electricity flowing to her body kaya naman parang napapasong
umiwas ulit siya sa doctor.

“Ouch!” napadaing siya nang malakas.

“Kulit naman kasi.”

“Excuse me?” she asked the doctor, parang narinig niya kasing nagtagalog ito, she
thought he is an American.

“Don’t force yourself to move when you can’t, wait until you recover, ” he told
her, kaya naman napatango siya sa binata.
“How are you feeling?”

“My whole body aches, doc. Baki parang nakipag-wrestling ako? Nabaril lang naman
ako! Hindi naman ako nasagasaan, why am I feeling this?” parang batang sunod sunod
na tanong niya.

The doctor looked like he was taken back by her words but that’s true! Masakit ang
buong katawan niya, “my whole body aches, doc,” then she pouted like a kid.

The doctor look at her, now he looked amused by her. “That’s normal, just wait for
a day or two and then the body pain will go away,” then he changed her dextrose.

“Ouch naman, doc!” she hissed when the doctor poked her veins with needle. “Oh,that
hurts,” she mumbled.

“Let me remind you, hinarang mo ang bala na tatama sana sa isang kasama mo, and now
you’re complaining about a needle?” he teased her, how did she know? Because he is
chuckling the whole time.

“You just need to take your medicines and then you can go out.”

“Ilang araw po ba doc?” she asked, her voice is now calm, she got used to the body
pain she is feeling.

“Maybe a week or two”

“That long?” she asked the doctor, he just nod his head. She sighed “I will die
here” she whispered but enough for him to hear it.

Pinitik niya ito sa noo, “ouch,” parang batang saad niya,hindi niya alam kung bakit
ganito umasta ang doctor na nasa harapan niya, mukha pa naman siyang tanga dahil
sigurado siya, mukhang pugad ng manok ang buhok niya.

“You need to be fully recovered”

“But I heard, hospital food sucks,” protesta niya iyon naman ang ikinatatakot
niya,mamamatay siguro siya kapag hindi siya nakakain ng heavy meals, ayaw niyang
mag diet! Good thing that she has still the curves kahit matakaw siya, maybe she's
gifted with a great metabolism?

He laughed, his laughter echoed to the whole room. Kaya naman tinignan niya ito ng
nagtataka.

“Why?”

He just shook his head and then look at his chart “it’s because we are making sure
that it’s healthy.”

She shook her head ,“they’re bland.”

“What’s your favorite?” He asked her.

Without hesitating she answered the hot doctor, “anything, I’m not a picky eater.”

He look at her like he doesn’t believe what she said. “sure?” He asked her again,
she just nod her head.

“Caldereta?” He asked
“Fine with me.”

“Singang?” he asked again, she sighed at the hot doctor “I love sinigang na sugpo.”

“Veggies?”

“I love veggies too.”

“Kahit okra?” The doctor raised his eyebrow at her kaya naman tinignan niya ito ng
masama.

“I told you, I’m not a picky eater”

“okay,” then again he look at the chart he is holding. “see you, later, Zammy” then
he turned his back at her.

She was about to ask him why he knew her nickname but it’s too late, nakalabas na
ito ng kwarto.

He went inside her room as he sighed, there he saw a woman who’s eyes is closed. He
is just standing there for a minute admiring her beauty, she’s really beautiful. He
is wondering if she has a foreign blood dahil sa kaputian ng dalaga, parang hindi
man lang nasisikatan ng araw ito. His eyes trailed down to her hand, there he saw
beautiful slim, long and delicate fingers. Even her nails were pink! God! God must
be bragging when he made you, he whispered.

Slowly her eyes opened. He saw a beautiful pair of chestnut brown eyes and then she
gulp. They are staring for each other for a minute and for somewhat reason, he
don’t understand why he is being hypnotized by her eyes. Her eyes is too beautiful.

He contain his laughter when she speak. She’s too bubbly! He can’t believe it, he
thought that she is the silent shy type but no, she’s not. He can’t believe it, by
just hearing her voice makes him hard already. Her hair looks like a birds nest but
she didn’t bother fixing it. He smiled at that. She’s still beautiful, how can she
manage to be beautiful even if she got shot yesterday? He asked himself.

“But I heard, hospital food sucks,” he can’t help but to admire the beautiful lady
who is sitting in front of him, she’s too beautiful even in her worst state. He
wonder how beautiful she was if her eyes fluttered? But he can feel it, she’s
guarding herself.

He saw how she looks away and avoiding his gaze, he can feel it, the woman
experienced a painful heartbreak.

He went out of her room smiling like an idiot, “she’s not a picky eater, thanks
God,” but then he remembered something. He is still in a relationship, then again,
he felt a heavy thing on his chest, he is hurting. He just shrugged his head, he
needs to focus on his work and he must not let his personal life interfere with his
work.

“Doc, nandito ka po pala, yung patient niyo raw po, gising na,” one of the nurses
approached him, he nod his head.
“Yeah, galing na ako sa kanya, she’s recovering fast”

Halatang nagulat ang nurse sa sinabi niya, pumunta siya sa tapat nito at binasa ang
nasa monitor ng computer nito.

“Let me read her information,” so the nurse moved a bit to give him the information
that he needed.

“Zavaiah Mavery Salvador,” he muttered, his tongue rolled smoothly as he mentioned


her name. Kaya pala Zammy ang palayaw ng dalaga, he thought. Cute name.

“She’s just 22?” he asked himself. Tumikhim naman ang nurse na nasa tabi niya.

“Yes po,doc, she’s an Elementary School Teacher”

Bakit parang alam na alam nito ang information ng dalaga? Hindi niya pinakita but
he is getting pissed.

“Ah, okay,” he just nodded, pero gusto pa niyang malaman ang ibang information ng
dalaga, tumalikod at aalis na sana siya nangmagsalita ulit ang nurse na katabi
niya.

“She’s my niece’s teacher, doc. Single yun,” he told him, bigla naman siyang
napalingon. So she’s single?

“Do you like her?” he asked the nurse, he just shrugged his shoulder and then nod
his head. Sinasabi na nga ba niya e! ang daming nagkakagusto sa dalaga, how can she
attract people on her dying state?

Naguguluhang napailing nalamang siya. “How can you sure that she’s single?” he
asked the nurse.

”Nakaka-usap ko naman siya sa school ng pamangkin ko, doc”

In what reason, he doesn’t like his answer, bakit nakaka-usap ng dalaga ito? Why?
Kalog din ba ang dalaga kapag ibang tao ang kausap niya?

He just shrugged his thoughts off, ayaw niyang isipin muna ang dalaga. He has a
girlfriend for Pete’s sake!he is ready to settle down, hinihintay na lamang niya na
mag-agree ang kasintahan para makapagpakasal na sila. He can’t let the woman
invaded hislife.

So the whole morning he worked hard, not giving himself a break.

She pouted when she saw the food that was given to her, napangiwi siya nang tikman
ito, the food is bland! “sister, wala bang mas masarap dito?” tanong niya sa madre
na kausap niya, natatawang nailing naman ang kasama niyang madre.

“Anak, ganyan talaga ang pagkain ng hospital,” paliwanag sa kanya ng kausap niya.

“Bakit naman ganito, sister, hindi masarap,” reklamo niya, she’s not a picky eater
but hey! The food is too bland that she felt like eating a rubber.
“Zammy, just be thankful kasi may nakakain ka pa, you are still blessed,” Sister
Esmeralda told her, at the age of 22 kung ituring siyang mga madre ay parang bata
parin. She sighed as she tried to eat the food that was given to her

Her teardrop fell, gusto lang naman niyang kumain ng matinong pagkain, it’s been
what? Four days, four days of bland food, gusto niya kumain ng instant noodles! Or
kahit ano huwag lang ganito.

“May masakit ba sa’yo?” Sister Esmeralda saw her teardrops fell, she just shook her
head .

“I’m fine, sister.”

“Why are you crying?”

“I want to eat kwek kwek,” parang batang saad niya, natawa naman si Sister
Esmeralda.

She caressed her hair as she sighed, “you need to eat healthy foods to become
healthy okay? After that, ipagluluto kita.” her face lit up.

“Thank you sister”

While she is eating, she’s trying her best not to gag, napaka-arte niya naman! Ito
ba ang side effect ng pagkakabaril? umaarte? No, she can’t be like this, hindi siya
pinalaking ganito nila sister Esme.

She just ate a quarter of the food that was given to her, sumasakit din kasi ang
sugat niya kaya hindi na muna siya gumagalaw galaw.

“Kumain ka pa,” tsaka inilapit ng madre ang pagkain sa kanya lalo, she just shook
her head and then sighed.

“Okay na po ako, sister.”

“Kapag ba binigyan ka ng lutong bahay kakain ka?” sister Esmeralda sighed as she
asked her, tumango tango naman siya.

“Okay, tatanungin ko lamang ang doctor mo niyan,” then Sister Esmeralda’s phone
rang, they both sighed, may emergency na naman siguro sa simbahan kaya may
tumatawag ditto kaya naman nginitian niya lang ang madre.

“I’m fine, sister, kaya ko naman na ang sarili ko, sister,” then she kissed her
cheeks “mag-iingat ka po.”

“Ikaw rin, Zammy,” then she stormed out of her room.

Wala na siyang maka-usap kaya napagdesisyunan niyang kunin ang cellphone niya at
mag-browse sa internet, while busy checking some articles when she heard someone
cleared his throat.

“Hey, Zammy” the hot doctor greeted her, she smiled weakly at the doctor. How can
he manage to make her heart beat faster than the normal?

Then his eyes trailed on the food tray that is on the bedside table, “you didn’t
eat?” he sked her, she just shrugged her shoulders.

“Taste it,” she answered him,gusto niyang ipatikim sa doctorkung anoang pagkain
nabinibigay sa kanila.

And why are they talking casually? She don’t know.

Then, using her spoon, he eat a spoonful, she laughed when she saw him making face.

“Yeah, eat this instead” then he handed her a paper bag with some tupperwares
inside it. She grinned when she saw what’s inside.

“Bistek!” she giggled, then she saw how his face lit up when he saw her reaction.

“Eat well, ba-“ he didn’t finished his words, what is he saying? Hindi na niya
pinansin ang sinasabi ng binata at dali-daling binuksan ang Tupperware.

Braxton, removed his coat then placed it into her bed. Tinignan niya ito, oh, he
looks so good in powder blue long sleeves polo.

Then he set up the table, siya naman ay dahan-dahang tumayo, aalalayan n asana siya
ni Braxton but she waved her hand, “kaya ko na, doc.”

So he just shrugged his shoulders.

Magana siyang kumakain, “wow! This is good” she whispered to herself “Hmm, saan
niya kaya binili ito?” she asked herself as she shook her head.

Pinapanood naman siya ni Braxton, “you want some, doc?” she asked him, he just
shookhis head. “I already ate, besides mukhang kulang pa iyan sa iyo”

She grinned at him and, “this is good, where did you bought this?”

The doctor smiled proudly at her, “I made that”

Nanlaki ang mata niya.

“Wala akong pambayad sa’yo,” she joked, then she licked her lips.

She saw how he gulped. “Doc?” she called him out.

“Fuck this,” he whispered and the next thing she knew is his lips covering hers.

________________________________________________________

Hiiii!

Ps- please bear with my errors.

NOT EDITED

NOT REVISED

MAY CONTAIN ERRORS BUT I'M ALWAYS OPEN TO CONSTRUCTIVE CRITICISMS.

It’s been two weeks since she got out from the hospital and she can’t help but to
scoff every time she remembers that incident.

“Nadulas ako,” that’s what the hot doctor told her, ang ganda ng palusot nito sa
kanya, sobrang ganda, napaka-realistic. They are exchanging messages from time to
time since she got out from the hospital and she feels giddy every time that he
sends her a message. Hindi niya kung bakit napapabilis ng binata ang tibok ng puso
niya.

Minsan kahit nasa simbahan siya ay nagpapalitan sila ng mensahe ng binata at


nahuhuli siya ng mga madre na nakangiti na nagtitipa sa kanyang telepono. Kaya ang
hinala ng mga ito ay may katipan na siya, na kanyang pinabulaanan.

From: Doc Braxton

Hi, good morning. Take care!

A simple message that he sent but man! Her heart jumps erratically. Hindi niya
dapat maramdaman ito dahil natatakot siyang masaktan but there’s something about
the Doctor that keeps her fighting and keeps her from wanting him. Honestly,
natatakot siya sa nararamdaman niya, ayaw na niyang masaktan but Braxton is
different, she knows it. Unang pagkikita palang nila alam na niyang may kakayahan
ang binata na wasakin ang pader na inilagay niya sa paligid niya.

“Ma’am Zammy, yung branch niyo po ng Zam Skin Care sa Pangasinan wala na raw pong
stock,” one of her workers called her, kaya naman tinanggal niya ang reading glass
niya at tsaka niya inilagay sa gilid ng table niya ang mga test papers ng mga bata
na kanina pa niya iwinawasto dahil tatawagan niya lang ang manager ng branch ng
cosmetic shop niya sa Pangasinan.

Aside from being a teacher, she also owns cosmetic shops, hindi naman siya mahilig
maglagay ng make-up sa mukha niya dahil nga laking simbahan siya pero nang mag-
college siya ay doon siya natuto. Kaya nang makapagtapos siya at makapagturo ay
inipon niya ang sweldo niya at nagpatayo ng isang branch ng cosmetic shop malapit
sa pinasukan niyang university, and then her business boomed, mayroon na siya
ngayong 10 branches ng Zam Skin Care sa buong Luzon.

She’s busy fixing her business problem when her phone rang again, without looking
at the caller ID she immediately answered the call.

“Hello?”

“Zammy!” a manly ecstatic voice greeted her, biglang bumilis ang tibok ng puso
niya, suddenly her world stopped spinning, bumilis ang tibok ng puso niya. All she
can hear at the moment is her heartbeat.

“Zam? Still there?” Braxton asked her, kaya naman nagising ang diwa niya.

“Yes, doc, what do you want?” she asked him, hindi naman kasi ito tumatawag sa
kanya. Palagi lang silang magkatext pero hindi sila nagtatawagan, nahihiya siya sa
binata.

Braxton laughed, his laughter is really refreshing, hindi niya alam kung bakit
nakangiti siya ngayon habang pinapakinggan ang tawa ng binata, she felt butterflies
on her stomach. Ilang linggo pa lamang sila magkakilala ng binata, she’s sure that
she’s not in love with him. Maybe she’s happy talking to him but she’s not in
love ,hindi siya pu-pwedeng ma-inlove sa binata.

“Have you eaten your lunch?” he asked her, natawa namana siya ng kaunti sa tanong
ng binata, typical playboy, ganyan ang mga tanungan pero kahit na ganoon ay
natutuwa pa rin siya.

She grabbed her pen and made it spin on her fingers as she answered him .“Doc,
anong oras pa lang, hindi ko pa lunch break,” she told him, It’s just eleven in the
morning at 11:30 pa ang lunch break nilang mga guro. Kailangan niyang hintayin ang
out niya para hindi siya mag-undertime, may kaltas din kasi iyon sa sweldo niya,
sayang naman.

“It’s already eleven in the morning, ma’am,” he sighed, she just let out a small
chuckle.

“How about you? Have you eaten your lunch?” she asked him, kinuha naman niya ulit
ang mga papel na kanyang iwinawasto kanina and resumed on checking them.

“Not yet,” napataas naman ang kilay niya sa sagot ng binata, “naka-duty ka?” she
asked him, at patuloy parin siya sa pagche-check ngmga papers ng mga bata.

“I just fnished my rounds, ma’am,” It seemed like he heard her checking papers so
he asked her, “you busy?” napakunot naman ang noo niya nang marinig ang binata,
dali-dali niyang binagalan ang pagchecheck ng activities para huwag marinig iyon ng
binata.

What are you doing, Zammy? She scolded herself, ayaw niya na kasing matapos ang
pag-uusap nila ng binata kaya naman sumagot siya “no,no, I’m not, gusto mo sabay
tayong kumain?” she asked.

Biglang nanlaki ang mata niya nang narealize niya kung ano ano ang sinabi niya.
Dumbass she scolded herself. Nanginginig na hinawakan niya ng mahigpit ang phone
niya dahil kinakabahan talaga siya sa sasabihin ng binata.

“Hello?” she called him out, wishing that he didn’t heard her pero mukhang
imposible iyon dahil narinig na niya ang malalim na paghinga ng binata.

“Can you please repeat it?” he asked her, napakunot naman ang noo niya.

“Wala naman akong sinabi,” she lied smoothly. God, pagbigyan mo na ako ha?
Pakikiusap niya sa itaas.

She heard him chuckled, “liar liar burn in fire,” and just like earlier her heart
beats erratically, hindi siya mapakali dahil sa pagtawa ng binata sa kanya.

“I can’t go out now, Zam, but you can go here, please? Bayad ng bistek ko,” he
answered her, nalaki naman ang mata niya sa narinig niya, he heard her!

“Gotta go, Zam, I’ll wait for you,” he told her and then hang up the phone. Tulala
naman siyang napatitig sa cellphone niya. Nagulat siya sa sarili niya, how can she
be so blunt? Hindi siya pinalaking ganoon.

Pero nang tignan niya ang repleksyon niya sa salamin ay mas lalo siyang nagulahan,
nakangiti kasi siya, sa buong durasyon ng pag-uusap nila ng binata ay nakangiti
siya.

She didn’t realize that, not until she saw her reflection. She sighed as she piled
her paper works and put on the corner of her table. Because she has no class at
that time she grabbed her pouch and applies a light make-upon her face, and then
she combs her natural wavy hair and the giggled when she look at herself.

Kinuha na rin niya ang paperbag na kung saan ay naroon ang baon niya para sa araw
na iyon, sakto namang lunch break na nila, she smiled as she walk out of their
school.

“I’m doomed,” she whispered at herself when she realized she’s standing in front of
the hospital, she just shrugged her shoulders as she went to the hospitals
cafeteria, nagmessage kasi ang binata sa kanya na naroon na siya.

There, she saw a beautiful figure sitting at the corner and sipping his coffee,
hindi niya talaga malaman kung bakit ang bilis ng tibok ng puso niya, gusto niyang
batukan ang sarili niya dahil kaunting galaw lang ng binata ay naghuhurementado na
ang puso niya, she can’t do anything to stop her heart from beating fast. But it
beats so good.

Nilapitan niya ito kaagad at tsaka tinapik sa braso. She smiled widely at him and
then showed him a paper bag.

“I got our food, doc.”

After that call, one of his colleague look at him with a grin on his face, he just
shrugged his shoulders at the man.

“Looks like you’re getting better,” his colleague and friend at the same time told
him. He sighed, no, I’m not, he thought.

There’s still the heavy feeling inside his chest, Haezell needs space, and she
wanted them to cool off because obviously they have different plans about the
future. He can feel the stinging pain on his chest but somehow, the woman, he
called earlier made him feel at ease, she’s his painkiller. Kaya nitong tanggalin
ang sakit sa puso niya.

He smiled when she asked him if they can eat together, she’s really bubbly and she
likes that, natutuwa siya sa dalaga.

Umupo na siya sa gilid cafeteria para walang istorbo sa kanya, then he messaged
her, malapit lang naman ang working place ng dalaga sa hospital kaya madali lang
siyang naghintay.

He is busy sipping his coffee when he felt a light tap on his shoulders, napatingin
naman siya sa gawing iyon ng balikat niya, there he saw a beautiful woman who is
standing in front of him. She’s wearing her uniform. Button down color powder blue
blouse and pencil skirt with two inches heels. Napalunok siya, man, she has curves.
Napadako ang tingin niya sa binti ng dalaga and he gulped when he saw how long and
round they are. He wondered how soft they are.

Stop lusting her, fucker! His mind told him. He can’t lust over the woman; she’s
too precious to be lust with. She’s too precious to be hurt and use.

His mind went blank to the next thing that she did, she smiled widely at him,
showing her gummy smile and dimples, then she showed him a paper bag.

“I got our food, doc.”

Dali-daling umupo ang dalaga sa tapat niya and then she take out the tupper wares
inside the papebag. Medyo marami iyon kaya naman napataas ang kilay niya.
“Did you really prepared for our lunch?” he joked, he saw how her eyebrows creased,
like she’s confused with his words.

“Hindi, ganyan talaga ako kadami magbaon,” saad nito at inilabas ang kubyertos sa
paper bag.

“What do you mean?”

“Binabaunan ko minsan mga co-workers ko,” she answered him as she put food on his
plate.

“Now let’s eat because I only have an hour and a half” she told him and then
started eating her food.

Natulala naman siya sa dalaga, she’s really something. His heart beats fast,
there’s something about the woman that can make his heart beats fast, his heart
hurts so good. He smiled genuinely when he saw her happily munching her lunch.

He look at his plate there he saw rice, a boiled egg, banana, and bicol express. He
arched his eyebrow. Did she cook it? He asked himself pero hindi na niya muna
tinanong ang dalaga dahil mukhang nakalimutan nito na kasama siya nito.

He ate a spoonful of the rice and dish that she gave and he think he can cry at any
moment, sobrang anghang ng pagkain na binigay sa kanya ng dalaga, but there’s
something about the dish that makes you wanna eat it again and again, masarap ang
luto ng dalaga, sobra.

He look at her and then he saw that she’s eating with gusto, he smiled. Her spice
tolerance is high huh? he asked himself, napansin siguro ng dalaga na nakatitig
siya sa kanya kaya tumingin ito sa kanya.

Nagkatitigan sila, he felt his heart jump a little bit but he chose to ignore it,
he’s still in a realationship with Haezell, he can’t cheat. He hates cheater. All
his life he is a one woman man, ngayon ang siya tumingin sa ibang babae bukod sa
girlfriend niya. There’s something about the woman who is staring at him right now
that make him feel that he needs to take care of her.

Umiwas siya ngtingin sa dalaga. “Hindi ba masarap?” she asked him, napatingin ulit
siya sa dalaga, her eyes is full of hopes and he can’t let those eyes be sad.

He smiled at her “masarap, sobra,” and like a rainbow after the rain, she smiled
and showed him her gummy smile. She’s so genuine.

“Thank you for the compliment, doc,” she grinned at him like she’s proud or
something. He chuckled. Natutuwa siya na hindi nahihiya ang dalaga sa kanya. He
just wink at her and then they continued on eating.

They are now done eating at naayos niya na rin ang pinagkaininan nila, nakaupo sila
ngayon habang nagkakape sa cafeteria ng hospital.

“You’re not busy?” she asked him, baka kasi nakakaistorbo na siya sa binata, kahit
naman gusto niyang makasama ito aymay kanya kanya sa silangmga trabaho. Mayroon pa
siyang forty minutes, kaya naman pinaunlakan niya ang alok na kape ng binata.
“Nope, wala namang emergency patient and I’m already finished with my rounds,
mamayang 2 ulit” paliwanag nito sa kanya, napatango tango naman siya at tsaka
sumimsim ulit ng kape na hawak niya.

Napansin siguro ng binata ang kamay niya kaya kumuha ito ng wipes sa bulsa ng
kanyang hospital gown at tsakahinawakan ang kamay niya para linisin ang tinta ng
ballpen roon.

Parang nakuryente naman siya sa ginawa ng binata sa kanya, babawiin na niya


sanaangkamay niya nang hinigpitan ng binata ang hawak rito. Just like the past few
days, her heart beats erratically, again.

“Doc, ano bang ginagawa mo?” she asked him,seryosong seryoso kasi ang binata sa
ginagawa nito sa kamay niya. His soft palms is holding her hand, wiping her hand as
if it is the most delicate thing in this world. She can feel something inside her
chest and on her stomach, butterflies again.

Nang matapos ang binata sa ginagawa niya ay tinignan siya nito. “Looks like you’re
busy earlier,” he told her,namula naman siya. Nahuli na ba siyang binata?

She lightly shook her head, “hindi naman gaano, doc,” she smiled at him.
Nangalumbaba pa siya na tinignan ito.

The doctor is really handsome, you can stare at him all day and you will not get
tired of his face.

“I’m curious about something,” he asked her, his face is serious now. Hindi naman
siya gumalaw sa pwesto niya, nakapangalumbaba parin niyang sinagot and doctor.

“About what?”

“Why are you always with the nuns?”

She smiled as she look at his beautiful face. “I’m adopted, sila na ang nagpalaki
sa akin”

Mukhang nagulat ang binata sa sinabi niya kaya naman natawa siya ng kaunti. “That’s
fine, I grew up in a healthy environment. Mabuti nga at kinupkop nila ako. Maswerte
parin ako.” She smiled genuinely at him.

That’s true, she’s really thankful that she grew up in the church. Lumaki siyang
may takot sa Diyos at naramdaman niya na kahit papaano, may nagmamahal sa kanya.

Hindi nagkulang ang mga madre sa pagpapakita sa kanya ng pagmamahal at suporta.

“I’m so sorry to hear that,” hinging paumanhin ng binata, natawa naman siya ng
kaunti sa kanya.

“Hindi mo naman kasalanan, ang sabi ni sister Madeline, dapat magpasalamat pa ako
dahil binigay pa ako sa kanila. Inisip pa nila ang kapakanan ko, atleast they
didn’t kill me,” she smiled at him, she’snot used to people pitying her. Pinalaki
siya ng mga madre na kontento na sa buhay.

Kahit hindi nagtatanong ang binata ay nagkwento siya, “sister Esme told me that it
was raining, one December night, December 25 to be exact when they hear a knock
outside the church and when they opened it, they saw me inside a box. Hinanap
panila ang mga magulang ko but they didn’t succeeded, they never found them.”

Hindi naman nagsalita si Braxton kaya naman tinuloy-tuloy na niya ang kwento niya.
“Pinaregister na ako ng kapatid ni Sister Esmeralda at nang asawa niya, they
registered me as their own daughter, they gave me name but it’s sister Esme who
took care of me”

Nang matapos siyang magkwento ay nakatitig lang ang binata sa kanya kaya naman
napanguso siya ng kaunti rito. “Ang dami kong kinukwento sa iyo tapos hindi ka
naman nakikinig,” she pouted again.

He took a deep breath and then look at her, “do you want to find them?” he asked
her.

“Sino?” taking tanong naman niya sa binata.

“Your real parents,” he answered her, his face is dim and serious now, kaya naman
napalunok siya. “Of course, who wouldn’t right?”

“But they left you,” he snapped at her.

“So? They must have their reasons,” paliwanang naman niya. “Hindi naman masama ang
loob ko na iniwan nila ako, naniniwala ako na may rason sila kung bakit nila ako
iniwan.”

“How can you be so soft?” he asked her, this time, his expression is calmer.

“Maganda ako eh,” she smiled widely at her.

Out of nowhere, her phone rang. So she smiled at Braxton, tatayo na sana siya para
sagutin ang tawag pero hinawakan ni Braxton ang kamay niya kaya naman nagtatakang
tinignan niya ito.

“Answer it, here,” he told her, kahit nagtataka ay sinagot niya ang tawag.

“Hey, Mark! Why did you call?” she asked her college friend, Maria Ramil Karmela
Harake. Yes, she’s a girl. They are friends since college and she likes it when
she’s calling her Mark, astig daw.

Nakita naman niya na humigpit ang hawak ng binata sa kamay niya,hinsi pa pala niya
natatanggal ang hawk nito sa kanya. Tatanggalin na niya sana ang pagkakahawakng
binata nang hinigpitan pa nito lalo ang hawak nito sa kanya kaya naman napabuntong
hininga siya.

“Friend! Help me,” her friend sounded so problematic kaya naman napabuntong hininga
siya. Malamang ay pinagalitan na naman ito ng boss niya.

“Pinagalitan ka na naman ng boss mo?”

“Oo friend! Ang sungit sungit, hindi naman gwapo,” she laughed when she heard her
friend. Nakita na niya ang boss nito at napakagwapo niyon! Hindi niya alam sa
kaibigan niya kung bakit galit na galit ito sa boss niya.

Tinignan niya si Braxton at nakita niyang madilim ang mukha nito, hindi niya na
muna pinansin ito.

“Puntahan mo nalang ako sa church later, Mark, okay? love you,” magsasalita pa sana
ang kaibigan niya nang patayan niya na ito ng tawag. Natatawang tinago niya ang
phone niya sa bulsa ng blouse niya.

“Mark huh?” Tila nang-uuyam na saad ng binata sa kanya kaya naman kumunot ang noo
niya.

“Yep, we’re friends since college,” paliwanag niya sa binata, hindi niya alam kung
bakit siya nagpapaliwanag dito.

“Is it normal to say I love you to your male friend?” he asked her, furious.

Wait,wait. Akala ba ng binata ay lalaki si Mark? Nanlaki ang mata niya!

“God, Braxton, babae siya” she snapped, tumayo na siya.

“Where are you going?” he asked her, she smiled at him.

“May pasok pa ako ng 1, bye,” at tsaka niya pinulot ang paperbag sa gilid ng upuan
niya. Tumayo na rin si Braxton at tsaka inagaw sa kanya ang paperbag na hawak niya.

Medyo maayos na ang itsura nito ngayon, nagtaka siya nang dalhin siya nito sa
parking lot ng hospital. Then he called someone on his phone.

“Man, I need your help. Bilisan mo kung ayaw mong tapusin ko ang buhay mo,” then he
ended the call. Nagtataka naman niyang tinignan ang binata.

“You don’t need to threaten your friend” she told him he just shrugged his
shoulders.

“Sanay na iyon sa akin.”

Minutes later and she saw a sports car in front of her, “what now?” a man who look
like a runway model asked Braxton.

“Can you please take her to her working place? On duty ako e,” pakiusap ni Braxton
sa kaibigan nito. "Sa Interworld din, e-"

Hindi nito pinatapos ang sasabihin ni Braxton, "Elementary Department, alam ko,
sure man."

"Don't scare her! And don't touch her, Alert Agill" Braxton warned his friend.

He sounded so territorial but that doesn't pissed her, tila natutuwa pa siya dahil
dito.

His friend laugh at him, "I won't, I won't. Geez Jelly Ace at it's finest," kumunot
ang noo niya. Wala siyang naintindihan.

Pinagbuksan na siya ni Braxton at hinawakan sa ulo para huwag mauntog sa sasakyan.

“I’m really sorry but I can’t drive you now, 'bawi ako sa susunod” then she blushed
and she felt butterflies again on her stomach to the next thing that he did.

He kissed her lips again.

This time hindi na nagdahilan ang lalaki. The kiss was light as a feather but her
heart beats erratically, she felt her world stops spinning.

Then she realized one thing.

“I’m doomed” she whispered to herself.

May gusto na siya sa binata.


______________________________________________________________

Hi! How's your day mga kumukutikutitap na alitaptap? HAHAHAHAHAH

[Tapusin ko ng mabilisan ang story na ko ito para sa MU na ako hahaha inaamag na


story ni Kattaleya. HAHAHA]

PS-PLEASE BEAR WITH MAH ERRORS.

NOT EDITED

NOT REVISED

MAY CONTAIN ERRORS--- but I'm always open to constructive criticisms.

Mwa!

Since she realized that she likes the man, mas lalo na siyang napapangiti kapag
nagpapalitan na sila ng mensahe. Gabi gabi rin ito kung tumawag sa kanya. Kung
minsan ay pumupunta siya sa hospital para sabay kumain. She’s happy whenever she’s
with him. Natutuwa siya na kasama ang binata, the feeling is so addicting. She
never felt that way kahit sa huling naging katipan niya. She didn’t feel the
eagerness to be with him every lunch break, every dinner and every Sunday.

“Zammy, wuy,” her friend Mark waved her hands at her, “earth to Zammy,” then she
giggled like a kid in front of her.

“Ah yes?” She asked her friend, napanguso naman ito sa kanya, nagpapa-baby na naman
sa kanya ang kaibigan niya kaya naman dali-dali niya itong kinurot sa pisngi at
dahil sa nanggigigil siya ay napasobra ang kurot niya at namula iyon.

“Ouch naman, friend,” ngumuso sa kanya ang kaibigan niya, “gigil na gigil ka ha?
Kung ako sa’yo reserve mo ang panggigigil mo sa pipino ng poging ka-text mate mo.”
Mark told her as she massage her cheek.

Nanlaki naman ang mata niya sa sinabi ng kaibigan biya, kahit kalian talaga ay
napaka-green nito mag-isip. “Huy, marinig ka naman ng mga tao rito,” she warned her
friend.

They are now having their lunch at a restaurant, nag-aya kasi ang kaibigan niya
dahil bwisit na naman daw ito sa boss niya, natawa naman siya sa rason nito sa
kanya.

“Bakit, alam ba nila na penis ang tinitukoy ko?” Her friend asked her kaya naman
mas lalong nanlaki angmata niya at tinignan ang kaibigan niya.

“Mark! Please lang naman,” she pleaded her friend, kahit kalian talaga ay hindi na
siya nasanay sa kaibigan niya, naaasiwa parin siya kapag naririnig niya itong
nagsasalita sa ganoong lengwahe.

“Ha-ha! Ikaw naman pikon, I’ll stop na,” she told her, napabuntong hininga naman
siya, mabuti naman at mukhang duduguin ang tenga niya kapag pinakinggan pang
kaibigan niya.
“Pero friend,” biglang sumeryoso ang mukha ng kaibigan niya, kaya naman tinignan
niya ulit ito.

Napabuntong hininga ang kanyang kaibigan na tila hirap na hirap na tanungin siya sa
isnag bagay, she smiled at her, encouraging her friend to tell her what’s on her
mind. “Hindi mo ba talaga napapansin kung bakat?”

“Mark!”

Out of nowhere ay biglang tumunog ang phone ng kaibigan niya, kaya naman sinagot
nito ang tawag kahit magkaharap sila.

“What now, boss?” her friend sounded so irritated.

“What? I already ate my lunch with Zam,” parang batang saad nito at iritadong
napakamot sa ulo niya, “so?”

Bigla namang namutla ang kaibigan niya sa narinig sa kabilang linya kaya hinawakan
niya ito sa kamay. “You okay?” she mouted, her friend just nod at her .

“Oo na, ito na pupunta na, bwisit,” she mumbled and then she ended the call. Parang
bwisit na bwisit na ang kaibigan niyang tumayo at tsaka sinuklay ang buhok gamit
ang kamay niya.

Then she looked apologetically at her, “I’m so sorry, Zammy. The demon is looking
for me,” she breathe out, natatawang tumango naman siya sa kaibigan niya.

“Take care,” she smiled at her friend, hinalikan naman siya ng kaibigan niya sa
pisngi at tsaka siya nagmadaling umalis na. Naiwan siyang kumakain mag-isa.
Tinignan niya ang relo niya at tinignan ang oras na natuwa naman siya nang makitang
may isang oras pa ang natitira sa sa kanyang lunch break. Kukunin niya sana ang
phone niya para itext si Braxton kung kumain na ito nang may ma-realize siya.

Naiwan niya ang cellphone niya sa table niya kaya naman napabuntong hininga siya,
pupuntahan niya nalang ang binata sa hospital.

So she takeout food and went to the hospital.

Hindi niya alam kung bakit ginagawa niya iyon. Dahil gusto niyang makita ang
binata? She doesn’t know too. All she knows is that she’s excited to go to the
hospital and gave him food. He always enjoys the food that she cooks. Hindi nga
lang nakapagluto ngayon dahil may usapan sila ni Mark na kumain sa labas at hindi
niya nasabi sa binata iyon.

Bakit naman ako magpapaalam? Tanong niya sa sarili niya, napailing na lang siya sa
kanyang sarili because she’s getting fond of him. She really wanted to see the man,
so bad! Feeling niya ay hindi kumpleto ang araw niya kapag hindi niya ito nakikita.

When she entered the hospital, agad niyang tinanong ang nurse na kakilala niya.

“Si Braxton, I mean, doc Braxton?” she asked him, nakita naman niya ang mapanuksong
ngiti ni Paul, ang nurse na tiyo ng estudyante niya. Nakakausap niya rin ito minsan
kapag may event sa school at nagkakasalubong sila, he’s just like her, bubbly.

“Ay baka nagrarounds po, ma’am Zammy,” the nurse answered her, kaya naman napatango
siya.

“Pwede bang makitext? Naiwan ko kasi ang phone ko sa school,” pakiusap niya kay
Paul kaya naman lalong lumawak ang ngiti nito sa kanya.
“Nako, ma’am iba na iyan ah?” Paul teased her, natatawang inirapan niya lang si
Paul at aabutin n asana ang cellphone nito nangmay isnag kamay ang humawak sa kamay
niya, kaya naman nagulat siyang napatingin sa may-ari ng kamay.

“Braxton!” she smiled at him, he looks so dim and not in the mood.

“Ay, hindi niyo na po ba hihiramin, ma’am?” Paul asked her, natawa naman siyang
humarap kay Paul at tsaka ito kinindatan. Nakita naman niyang napalunok ito kaya
natawa siya ng kaunti.

“Ay hindi na, salamat nalang ha?” paalam niya kay Paul at tsaka tinignan si
Braxton.

He looks scary now, she saw how his jaw clenched and unclenched. Hihilain na niya
sana ito papuntang cafeteria nang siya na ang hilain nito at tsaka dinala sa garden
ng Hospital.

The fresh air relaxes her, sa sandaling iyon ay nawala ang sakit ng ulo niya sa
stress niya kaya naman tinignan niya na ang binata. Laking gulat niya nang makitang
madilim parin ang mukha niya at tila galit, so she sighed.

“You don’t want me here?” She asked him, parang ayaw naman kasi siyang makita ng
binata, she didn’t know why does it stings. Bakit masakit kapag iniisip niya iyon.

“Dadalhan lang naman kita ng lunch mo, sige alis na ako.” Tumayo na siya at
ibinigay ang supot ng pagkain na tinake out niya para sa binata, aalis na siya at
may klase pa siya. Thirty minutes nalang at may pasok na naman siya sa hapon.

Tumalikod na siya nang hawakan ni Braxton ang kamay niya t hinila siya, dahilan
para mapaupo siya sa bench na inuupuan niya kanina. “Did I told you that I don’t
want to see you?” he growled at her. Natameme naman siya sa binata kaya naman
umiling-iling siya.

“Sorry?” she told him, not sure with her words because she don’t know why the man
is acting weird today.

Braxton tsked at her, “why are you not answering my calls?” He asked her, napakamot
naman siya sa kilay niya. Iyon ba ang dahilan kung bakit naggagalit ang binata sa
kanya?

“I forgot my phone, naglunch kami ni Mark,” paliwanag niya sa binata. She heard him
sighed as he moved closer to her .

Nanigas siya nang yakapin siya ng binata, her heart beats fast again. She likes it,
she likes the feeling under Braxton’s hug. The hug is so comfortable, she didn’t
know why, pero gustong gusto niya na niyayakap siya ng binata ngayon.

Sinubsob pa nito ang mukha niya sa leeg niya. She can feel the tingling sensation
in her bodyand she likes it. He chuckled at, nagsitaasan naman ang mga balahibo
niya sa katawan nangmaramdaman niya ang labi ng binata sa leeg niya.

“Braxton,” she breathe out, hindina niya kaya ang sensation na nararamdaman niya
kaya napalunok siya at tsaka kumalas sa yakap ni Braxton.

Now he looks calmer than before, she sighed as she look at him.

She saw how he gulped when he saw her kaya naman una na siayng bumawi ng tingin
sakaniang dalawa at dali-daling binuksan ang supot na may lamang mga pagkain na
binili niya sa binata.

Natawa naman sa kanya si Braxton nang makita nitong aligaga siya sa pagbukas ng
pagkain niya kaya inagaw na niya iyon sa kanya at siya na mismo ang nagbukas.

Pero nagulat siya nang iabot sa kanya ni Braxton ang bukas na pagkain.

“I already ate my lunch,” saad niya sabinata, tumawa naman si Braxton.

“Feed me,” he wink at her “you made me wait!” Sabat nito sa kanya kaya naman
napabuntong hininga siya na inabot ang pagkain at tsaka sinubuan ang binata.

Tuwang tuwa namang kumain ang binata at tsaka ngumiti sa kanya.

"Are you happy?” she asked him, tumango-tango namang parang bata sa kanya ang
binata.

She smiled at him, “good because I am too.”

“Ayan na airplane wiiii,” Parang batang saad niya at tsaka nilalaro ang kutsarang
may pagkain na parang erolpano tsaka isinubo kay Braxton.

“Galing naman,” she smiled at him, tumawa pa siya nang marealize niya nag kalokohan
niya.

“One more time,” Braxton told her kaya naman tuluyan na siyang natawa, “are you
serious?” She asked him, sinamaan lang siya nito ng tingin. “Sabi ko nga.”

“Another airplane, ahhh!” ulit pa niya, and Braxton being the playful doctor opened
his mouth to received the food that she is giving.

Ganoon ang eksena nilani Braxton nang may narinig silang pumapalakpak sa likod
nila.

“Wow, naman. What a nice scene,” a girl said to them. Nagulat siyang napalingon sa
pinaggalingan ng boses. Nakita niya rin na natigilan si Braxton kaya nagtataka
siyang siniko si Braxton pero hindi siya nito tinapunan ng tingin.

The woman looks so sophisticated, her natural tan complexion and fierce face made
her shiver in fear and made her insecure with her looks. She’s always confident
with her looks but looking at the girl who is smiling at them made her question her
appearance. She’s so insecure right now.

“Haezell?” Braxton asked the lady, she don’t know why her heart is beating fast
right now. Hindi niya gusto ang tumatakbo sa isip niya, natatakot siya.

“What’s happened to will you marry me, Babe?” the lady asked Braxton, nanigas naman
ang katawan niya sa narinig niya. Babe? may kasintahan si Braxton?

Bakit hindi niya naisipang tanungin ang bagay na iyon, she looked at Braxton, his
face shows shock and guilt. Totoo nga na kasintahan niya ang babae. How stupid! She
told to herself, bakit hindi niya naisip iyon?

Suddenly all the happiness that she felt for the past few weeks vanished. There’s
something heavy on her chest,parang sinasaksak siya ng paulit-ulit dahil doon.

“Fuck you, Braxton,” the woman cursed as she walk away, dali-daling tumayo si
Braxton. Hinawakan niya ang manggas ng gown ng binata para sana sabihin na huwag na
niyang habulin ang babae.

Hindi ba pupwedeng siya nalang muna sa ngayon? Pero nadurog and puso niya nang
unti-unting tinanggal ng binata ang pagkakahawak ng kamay niya sa lab coat nito at
tsaka dali-daling tumakbo papunta sa gawi ng umalis na dalaga.

She tried her best not to cry. “No, bakit naman ako iiyak,” she told to herself.
“Hindi ako iiyak dito,” saad niya sa sarili niya.

Ilang beses siyang bumuntong hininga para pigilan ang pagluha niya pero sa bawat
paghinga niya ay mas lalong sumasakit ang dibdib niya, hindi niya kinakaya ang
sakit kaya dali-dali niyang nilisan ang hospital at pumunta na sa paaralan.

Nang makarating siya sa paaralan ay kinausap niya ang co-teacher niya.

“Ma’am Sunny, pu-pwede po bang--” she didn’t finished her words, tumulo bigla ang
mga luha niya at tsaka niyakap ang co-teacher niya.

“Zammy, what happened?” the teacher asked her, she shook her head as she sobbed
hard.

“Ma’am Sunny,” that’s the only thing that she can say because she’s hurting and she
can’t utter the words that she wanted to say.

The feeling is really painful, hindi niya matanggap na kasalanan niya ang lahat,
kung hindi niya sana in-entertain ang binata, hindi sana siya masasaktan.

That’s the hardest part when you let someone enter your heart, may kakayahan talaga
silang wasakin ang puso mo... in an instant.

“Kaya mo bang magturo?” her co-teacher asked her, she sighed as she gather all her
strength.

“Kakayanin, ma’am,” and she forced herself to smile even in reality, she wanted to
cry and cry. Bago siya nagturo ay pinatay niya namuna ang kanyang cellphone at nag-
ayos ng kanyang sarili, she needed to be professional.

Ilang oras siyang nagpanggap na ayos lang siya sa harap ng kanyang mga estudyante,
gusto niyang mawala ang sakit na nararamdan niya sa pamamagitan ng paglunod niya sa
sarili sa trabaho. Pero hindi parin pala epektibo iyon dahil nang mag-uwian na ang
mga bata at naiwan siyang mag-isa sa classroom ay tuluyan nang bumagsak ang mga
luha niya.

She sobbed hard as he arranged her things. Nagmamadali siyang ayusin ang mga gamit
niya para makauwi na at para doon umiyak.

Walang kasalanan si Braxton, she keeps on reminding herself. Siya ang may kasalanan
ng lahat dahil siya ang nag-assume na may gusto sa kanya nag binata. Wala naman
itong sinabi sa kanya kaya wala siyang kasalanan.

Hirap na hirap siyang niligpit ang mga gamit niya dahil nanlalabo ang kanyang
paningin pero kahit ganoon ay pinilit niyang punasan ang mga luha niya.

Stop crying, Zammy! She scolded herself. “Stop crying!” she hissed at herself. But
her tears are still flowing. She can’t do anything to stop it. Sutil ang mga luha
niya kaya nanghihina siyang napaupo sa sahig. Napasalampak siya habang umiiyak.
Then a strong arm hugged her.
“Zammy, what happened?” The man asked her, napangiti naman siya ng mapait nang
marinig niya ang boses na iyon.

“Leave me alone, Braxton,” she whispered, her voice cracked up.

Kumalas na ang binata sa yakap sa kanya at tsaka pinunasan ang luha niya, tinampal
naman niya ang kamay nito sa mukha niya.

“Zam naman, let me explain,” he told her, she shook her head at him.

Pinatayo siya ni Braxton at tsaka siya pinaupo sa swivel chair niya at tsaka
sinarado ng binata ang lahat ng pintuan at bintana sa classroom niya.

"Leave,” she whispered at him.

Nakita niyang nagulat si Braxton sa sinabi niya, bakit naman magugulat ang binata?

“Let me explain,” he take a step forward kaya tumayo siya at umatras.

“I don’t need your explanations, Braxton. Bakit ka naman magpapaliwanag?” she asked
him. Pinilit niyang patatagin ang sarili niya para huwag siayng magkuhang mahina sa
harap ng binata, yet she knows her eyes are starting to betray her.

"I made you cry,” He told him, she saw how pain flashed into his eyes, she shook
her head at him.

“No you did not.”

“Yes I did, I’m sorry, please forgive me,” he told her

“Wala kang kasalanan,” pagpupumilit niya sa binata, she saw how he control his
anger. She smiled weakly at him.

“Leave me alone, Braxton,” she coldly told him, pinipilit niyang maging matatag

Then he hold her nape and crashed her lips into his.

No, this is not right! She keeps on reminding herself, ayaw niya nang magkaroon pa
ng kaslaanan. Hindi siya pinalaking ganito nila sister Esmeralda.

Nagpupumilit siyang kumalas sa halik ng binata but Braxton hug her tighter, as he
kiss her nonstop. His kiss is so passionate. She’s trying her best not to moan when
he sucked hislower lip but she cannot contain the feeling when he bit her lip.

She moaned.

He took the opportunity to enter his tongue inside her mouth. She cried as she stop
fighting him. She put her palms on his broad chest as she closed her eyes and
kissed him back.

Pwede namang pagbigyan ang sarili ko ngayon hindi ba? Promise last na ito. She told
to herself as her teardrops fall.
They kissed until they run out of breath.

“Zam,” Braxton smiled when they finished kissing. But his smile fade away in an
instant when she talked.

“Let’s forget each other now, Braxton.”

Saying those words is like stabbing her own heart and twisting it numerous times.
She can't breathe. Her heart is hurting but she know this is the best thing to do.

Hindi na niya hinintay na magsalita ang binata dahil tinalikuran na niya ito at
kinuha ang kanyang mga gamit at tuloy tuloy na lumabas sa classroom niya. Leaving
Braxton who’s immobile at the moment.

_______________________________________________________

Hi.

Ps-please bear with my errors.

NOT EDITED

NOT REVISED

MAY CONTAIN ERRORS

He run immediately to Haezell, he knows what the woman can do. Nagulat din siya
nang makita ang kasintahan.

Nang maabutan niya ang dalaga ay dali-dali niyaitong hinawakan sa kamay. “Haezell,”
he breathe out. Suddenly his mind went blank. Hindi niya alam kung ano ang
sasabihin niya sa dalaga kaya nabitawan niya ang kamay nito.

Haezell arched her eyebrows as she smiled mockingly at him, “what now, Braxton?”
She asked him as she look at him coldly. Kahit siya ay hindi niya alam ang
sasabihin niya kaya naman napabuntong hininga siya.

“Hindi ko naman akalain na makakahanap ka kaagad, Braxton,” she sarcastically said


to him. He saw how her eyes showed betrayal and hurt and it hurts him too. Hindi
niya alam kung anong gagawin niya. After all ilang taon niya itong nakasama.

“Haezell,” he called her out once again. “Ano, Braxton? Puro Haezell nalang kaya
mong sabihin ngayon? what did I tell you? I just need time to think,” she snapped
at him. Sinampal pa siya nito ng magkabilaan.

“Mas magaling ba siya, ha?!” she asked him. Nag-init naman ang ulo niya nang
marinig niya ang sinabi ni Haezell kay Zam.

“Ano, Braxton? Is she a great fucker? Is she wild on bed?”

Dali-dali niyang hinawakan ng mahigpit ang kamay ni Haezell, he knows that Haezell
can utter those words, tanggap niya na ganoon magsalita ang dalaga pero ang hindi
niya matanggap ay ang pang-aakusa nito kay Zammy.

He gripped her arms tightly making her feel his wrath, “don’t you ever talk to her
like that,” he warned her. “Talk shits about her again and I will ruin you,” he
growled at her. Haezell laughed hard like she heard the most hilarious joke of all
time and then she look at him.

“I’m your fucking girlfriend, Braxton!” she hissed at him. “Ako ang kasintahan mo,
hindi ang malanding baba-” he didn’t let her finished her words when he shouted at
her.

“Not anymore, let's end it now! ” He turned his back at her. He heard her calling
him but he didn't bother looking at her, he needed to see Zammy.

I need to talk to Zammy, he whispered. Dali-dali siyang naglakad papunta sa


inuupuan nila ng dalaga kanina pero hindi na niya ito naabutan. “Shit!” He hissed,
nakita niya rin ang pinagkaininan niya sa basurahan. Mukhang tinapon muna ng dalaga
ang mga kalat nila bago ito umalis.

He smiled weakly, even in that state, pinili parin ng dalaga ang tama. Zammy is
really one of a kind. He told to himself.

Nagmadaling tumungo siya sa lounge ng hospital para sana tignan kung naroion si
Zammy pero wala siyang makitang Zammy kahit saan kaya nang makita niya si Paul ay
dali-dali niya itong tinanong.

“Paul, have you seen Zammy?” he asked the nurse. The nurse immediately nod his head
as he answered him, “opo, doc. Umalis na po at may klase pa raw po siya.”

Suddenly he felt a stinging pain on his chest, the pain is so suffocating. Hindi
niya alam kung anong nararamdaman niya kaya tinawagan niya ang dalaga, but her
phone is out of coverage.

“Shit naman!” He hissed at himself. He doesn’t know why he has the feeling that he
needs to explain his side to the beautiful woman. But when he was about to go to
the parking lot to chase her, suddenly there’s an emergency patient so he have no
choice but to treat the patient first.

“I hope you can wait,” he whispered to the air, hoping that it will send it to
Zammy.

“Kung ang paborito mong ulam ay pinakbet bakit ka ginawang kabit?” she look at her
friend, Mark who is now busy mixing different kinds of drinks. A tear fell from her
eyes again.

“Hush now, kaya ka nga nandito ngayon sa hideout natin para kalimutan ang okra na
iyon” She winked at her. “Now stop crying and let’s enjoy this night.” Mark waved
the bottle of alcohol on her hands.

Kahit masama ang pakiramdam niya ay tumawa siya ng mahina. She’s really happy that
she have her friend Mark, dahil kung wala ay buong gabi lang siyang magmumukmok sa
kanyang tinutuluyan at baka marinig pa siya ng mga madre, baka mag-alala ang mga
ito sa kanya. She don’t want that to happen. As much as possible ay ayaw na niyang
bigyan ng stress ang mga madre dahil may mga edad na ang mga ito.

Gusto niya na rin sanang bumukod sa mga ito para ma-explore naman niya ang buhay
niya at para huwag na maging pabigat pero natatakot siyang magsabi. Nasanay na ang
mga ito na nasa tabi nila siya palagi, baka maging malungkot pa sila.

“Zammy, tumigil ka nga kakaiyak mo diyan, may label ba kayo? Bakit ka umiiyak?”
Mark asked her, natigilan naman siya sa tinanong ng dalaga sa kanya, wala nga pala
silang label. Wala silang relasyon, pero bakit kahit ganoon ay masakit parin sa
puso niya ang mga nangyayari? Ilang buwan pa lamang, ilang buwan pa lamang at
nawasak na ng binata ang puso niya. Hindi niya maipaliwanang ang sakit na
nararamdamanniya.

Se slightly shook her head as she answered her friend, “wala kaming label,”
nahihiyang yumuko siya sa kaibigan niya.

“Oh pala, bakit ka nagmumukmok diyan? Sa una lang ‘yan masakit, may makikilala ka
ulit,” napailing na lamang siya sa kaibigan niya, her friend is really like this,
she keeps on telling her that she can meet someone better than her past.

“May makikilala ka pang mas better,” she whispered at her as she handed her liquor.
See? Ganyan talaga magsalita ang kaibigan niya.

“Yuhoo!” Itinaas pa ng dalaga ang baso niya kaya naman nakitaas na rin siya sabaso
niya. “Para sa wasak na puso ni Zam, cheers,” and they drink their drinks.

Ilang ulit nila iyong ginawa hanggang sa mahilo na siya. Lasing na rin si Mark
dahil mas madaldal na ito kaysa da dati.

“Zammy, ano ang tawag sa kalamansi na matamis?” Tanong sa kanya ni Mark at tsaka
nilalaro sa daliri niya ang balat ng kalamansi na ginamit nila.

“Wala namang ganoon,” she told her friend, napakamot naman siya sa kilay niya dahil
feeling niya ay alam niya ang sagot.

“Kalamansi Juice?” she asked her friend, tumawa naman ng malakas si Mark at tsaka
siya tinignan sa mata.

“Engk! Mali, ang tamang sagot ay Kalamansweet,” at tila proud pa ang kaibigan niya
sa kalokohan niya. Natatawang napailing na lamang siya.

Nagpapasalamat siya at mayroon si Mark dahil kung hindi ay mababaliw siya kakaisip
sa binata.

“Hija, bakit ang lungkot mo yata?” sister Juliana asked her, napangiti naman siya
ng pilit sa madreng tumabi sa kanya. Nakaupo kasi siya ngayon sa loob ng simbahan,
katatapos lang ng klase niya sa araw na iyon at gusto niyang magpahinga muna kaya
dumiretso siya sa loob ng simbahan.

Hinalikan niya sa pisngi ang matandang madre at tsaka siya ngumiti ulit, “hindi
naman ho, sister. Sadyang pagod lang po ako,” paliwanang niya. Isang linggo na
siyang subsob sa trabaho at hindi tumitigil para mabaling ang sakit na nararamdaman
niya. Hindi niya na kasi kakayanin kapag hahayaan niyang kainin siya ng kalungkutan
kaya habang maaga pa ay nililibang na niya ang sarili niya. Hindi niya na rin
nakita si Braxton simula noon kaya naman nawalan siya ng pag-asa.

Honestly, hindi na niya alam ang iisipin sa binata, ang dami niyang gustong itanong
dito. Gusto niyang tanungin si Braxton kung ano ang dahilan ng pagiging sweet nito
sa kanya, kung ano ang dahilan kung bakit siya nito pinakitaan ng motibo kahit may
katipan na ito.

Her world crushed in an instant and she knows, no one can be blamed but herself.

The pain she is feeling inside is nothing compared to the pain that she had given
to Braxton’s girlfriend. Alam niya ang pakiramdam ng maloko, masakit iyon kaya
naman lumayo na siya para huwag na masaktan ang kasintahan ni Braxton. Lumayo na
rin siya para isalba ang sarili niya sa sakit na nararamdaman niya.

Then she felt a light tap on her shoulders, sister Juliana is smiling at her.
“Pupwede ka namang magkwento sa akin, napapansin kasi namin na malungkot ka,” she
smiled at sister Juliana as she hug her.

“I’m really fine sister, ayos lang po ako,” inulit pa niya. Pilit niyang
kinukumbinsi ang sarili niya na huwag umiyak pero ilang minuto lang ay tumulo na
ang mga luha niya.

“Ang sakit po pala, sister,” she sobbed hard, feeling the pain inside her chest.
She’s hurting, bakit ganoon? Why it still hurts even if she’s trying her best not
to focus on the pain? She’s ignoring him for a reason but why does it feel that
she’s making things hard for herself.

Ang sabi niya ay hindi niya mahal ang binata, but why does it hurts so much?

“Tahan na, Zam,” sister Juliana just tapped her back, urging her to stop crying.
Humarap siya sa madreng kausap niya.

“Sister, hindi po ba ako kamahal-mahal?” she asked her, nakita niyang umiling ang
madre sa kanya and then she caressed her face.

“You are,” then she wiped her tears, “stop crying, everyone is worthy to be loved.
Nakararamdam ka lang ng sakit ngayon dahil gusto niya," she's pertaining to God,
"mas maging malakas ka.” Sister Juliana kissed her forehead. She sobbed as she hug
the nun again.

“Bakit ang hirap naman, sister. My heart is breaking,” she sobbed hard. “Ang sakit
sakit, sister,” then she cried and let all the pain inside her burst. Tanggap niya
na talo na siya, ano namang laban niya sa tunay na kasintahan hindi ba?

“I love you, Nana,” she whispered.

“Mahal ka rin namin, Zammy. Tumayo ka na at ipaghahanda kita ng hapunan.”

“Zammy, anak, kumain ka pa, parang nangangayayat ka ata?” Sister Esme told her as
she put vegetables on her plate, suminghot singhot pa siya pagkatapos ay tumango sa
madre na mukhang nag-aalala sa kanya.

“May masakit ba sa iyo?” She asked her, she just shook her head and then smiled at
the nun.
"Okay lang po ako, sister Esme,” she gave her a reassuring smile, she saw how the
nuns sighed.

Kaya ko pa naman, she whispered to herself, kaya pa niya. Kaya naman huminga siya
ng malalim at nilakasan ang loob niya.

“Sister, akyat na po ako,” paalam niya sa mga kasama niyang mga madre at tsaka
pumanhik sa kanyang silid. She’s like this, isang linggo nang ganito ang routine
niya. Pero kakayanin niya.

She opened her facebook and instagram to check what’s going on, she blocked
Braxton, well, noong nakaraang linggo pa, dali-dali niyang blinock ang binata sa
kanyang socialmedia accounts at nagpalit na rin siya ng numero para huwag nasiyang
ma-contact ng binata.

Humiga siya sa kama niya at tsaka pinakatitigan ang kisame, she sighed hard when
she felt that stinging pain again, inulit ulit niya iyon nang may kumatok sa kwarto
niya, nagulat siya kaya naman napa-upo siya sa kama niya.

“Hindi ka pa ba magbibihis?” tanong sa kanya ni sister Esmeralda, kaya naman


tumango na siya at kumuha ng pajama sa kanyang aparador.

“Magbibihis lang po ako saglit, sister,” paalam niya rito tumango naman ang
matandang amdre sakanya. Pagkatapos niyang magbihis ay nagsalita ang madre.

“May naghahanap sa iyo sa labas ng simbahan, anak, labasin mo at kanina pa siya


naghihintay sa’yo.”

Wala naman siyang inaasahang bisita sa oras na iyon, kaya naman nagtataka siyang
tumango na lamang at pinuntahan ang sinasabingmadre.

Labis na lamang ang tibok ng puso niya ng makita kung sino ang naghahanap sa kanya.

The man is now wearing a set of pajamas, his hair is messy not like the usual but
either way, napaka-gwapo aprin nito sa paningin niya.

For a moment her world stopped spinning, she can feel those butterflies inside her
again. The man standing infront of her smiled weakly as he run to hug her.

Niyakap siya nito ng mahigpit na mahigpit.

Kahit gusto niyang yakapin pabalik ang binata ay pinigilan niya ang saril nia,
kailangan niyang panindigan ang desisyon niya. Kailangan niyang iwasan na si
Braxton.

“Braxton, let me go,” she whispered, gusto na niyang kumalas sa yakap ng binata,
his hug is too powerful that it can break all her walls. She likes the feeling that
it fits so right but she knows better, hindi siya ang mahal ng binata at may
kasintahan na ito.

“Braxton,” tila nanghihina niyang saad. Braxton hugged her tighter as he kissed her
forehead, “let me hug you, please? I really miss you,” he pleaded.

“Braxton, this is not right,” umiling iling pa siya, “ayokong magkasala ka pa.”

Kumalas na si Braxton sa yakap sa kanya,niya ay tapos na ang binata pero hindi pa


pala. “I really miss you, bumalik ka na, please?” She saw how pain flashed in his
eyes.
“You lied,” her voice cracked, “you gave me motives without telling me that you
have your girlfriend.”

“I’m sorry.”

Niyakap siya ulit ng binata, “sorry na, Zammy. Please come back to me,” he pleaded.
Tinulak niya si Braxton.

“Wala naman tayong relasyon, Braxton, pinaasa mo lang ako. Huwag na sana tayong
magkita pa,” she turned her back at him, nanlamig ang buong katawan niya nang
niyakap siya ni Braxton.

“I’m so sorry, Zammy but I can’t live now without you,” he whispered into her ear.

__________________________________________________________ :)

Hi! Kung may nagbabasa man loveyou. Stay safe y'all

[R-18]

He drank the beer that’s on his hand while thinking about her, damn, it’s been a
week since he didn’t talk to her and everyday feels like torture, he felt like
drowning. “Damn,” he whispered to himself, cursing himself is nothing, he deserve
that curse after all.

“I need your favor,” his friend Alert told him, he arched his eyebrow at his
friend, if he looks like shit right now, his friend looks like hell.

“Give it to Secretary but please, don’t do something stupid.” His friend pleaded.
He let out a chuckle.

“Bakit? May ginawa ka na namang katarantaduhan ano?” He asked his friend.

He saw how Alert sighed as he drank his beer, “hindi ko naman sinasadya,” paliwanag
nito sa kanya.

He sighed in annoyance, right, kailangan niyang bigyan ng space si Zammy. She needs
time to cool down, he knows it, she’s mad at him, he saw how hatred and pain
flashed on her eyes the last time that they talked and honestly, that made him
weak.

He needed time to sort out things, kapag naisip niya parin ang dalaga kahit may
kasama siyang iba, pupuntahan niya na talaga ito, so he nod his head to his friend.
“Nasaan ang idedeliver ko?” He asked his friend.

Inabot naman ni Alert sa kanya ang isang supot ng groceries and he was shock when
he saw what’s inside the plastic bag.

“Unhealthy,” he tsked at his friend, he saw how his friend grinned at him. “She
doesn’t know how to cook.” He saw how his eyes glimmered, “he’s inlove” he thought.

So he went to Secretary’s apartment, yeah, Alert’s admirer and fling name is


Secretary, what a weird name. When he knock the door of her apartment, it
immediately opened, he saw a beautiful woman standing infront of him, halatang
nagulat ito pero pinapasok parin siya nito.

He tried all his tactics to make him forget Zammy but everything that he does to
Secretary, ang naaalala niya ay si Zammy and that made his heart ache. How can he
think about her when he made a terrible mistake?

Napakasama niya, pinaasa niya ang dalaga. Walang ibang dapat sisihin kundi ang
sarili niya, he gave motives but didn’t clear things about Haezell.

Hanggang sa makaalis siya sa apartment ni Secretary ay si Zammy parin ang naiisip


niya. Dumaan muna siya sa bahay ni Alert at tsaka umuwi sa bahay niya.

It’s already seven in the evening, nakapantulog na siya at handa na sanang matulog
but his mind is all about her, frustrated siyang napahilamos sa mukha niya.

No, I need to see her! I can’t take this anymore.

“Ma’am Zavaiah, may naghahanap daw po sa inyo, Braxton daw po ang pangalan,” the
guard approached her as she walk to the hallway.

Napatampal naman siya sa noo niya, ano bang ginagawa ni Braxton? Malinaw naman na
humindi siya sa gusto nitong mangyari. She hates to admit it but she’s really
afraid to entertain him but one part of herself keeps on telling her that she
should see him. Nababaliw na yata siya, hindi na niya alam ang sasabihin at gagawin
niya sa binata.

“Nasaan po siya, manong?” She asked the guard, they are still walking.

“Nasa table niyo na po sa faculty,” sagot naman sa kanya ng guard kaya naman
napataas ang kilay niya, bakit nandoon na ang binata? There are lot of questions
running on her head but she chose not to ask the guard.

Inayos niya pa ang kanyang uniporme nang pumasok siya sa faculty room, luckily at
walang ibang tao roon dahil medyo maaga pa at may klase pa sila.

She saw him sitting on her swivel chair while looking at her pictures on the table,
she sighed, her heart beats erratically again just like before, the butterflies on
her stomach became wilder. Dahan dahan siyang lumapit sa binata.

She saw how his sultry gray eyes landed on her face when she tapped his shoulders.
“Zam,” he called her out, hindi makapaniwala na nakikita siya. Isinandal naman niya
ang pang-upo niya sa lamesa niya at hinarap si Braxton.

“Why are you here?” She asked him, she uses her authoritative voice that every
student fears but it seems like the hot doctor doesn’t mind the seriousness on her
voice.

“I just miss you, love,” he answered her, she was pinned to the ground. What did he
just said? Love? tinawag siya nitong love? She must be jumping in joy but why does
it hurts? Bakit ang sakit? Bakit hindi niya matanggap?

“Hey, love,” tumayo bigla si Braxton at hinawakan siya sa mukha, he wiped her
cheeks, doon niya napansin na umiiyak na pala siya.

“Let’s not talk here,” at hinila siya ng binata palabas. Bakit ba ganito umasta ang
binata? Mayroon siyang katipan, dapat iniiwasan siya nito, dapat ay hindi sila
nagkikita. Dapat wala itong pakielam sa kanya, pero bakit kabaliktaran ang
nangyayari?

Why is he chasing her?!

Pinasakay siya nito sa kotse niya, kahit nagtataka siya ay sumakay na siya sa kotse
ng binata, pagkatapos siya nitong pasakayin ay sumakay naman na ito sa driver’s
seat.

“What now?” she asked him, nahihirapan siyang huminga, ayaw niya sanang silang
dalawa lang ng binata, bumibilis kasi ang tibok ng puso niya at hindi niya
mapigilan ang atraksyon sa binata kapag nakakasama niya ito. No, it can’t be!
Kastigo ng utak niya sa sarili niya, pero ang sutil niyang puso ay hindi parin
matigil sa pagtibok. Being with him can make her feel weird feelings, mixed
emotions that she’s afraid of.

“Love,” tinawag siya ng Braxton at tsaka siya hinawakan sa magkabilang braso at


pinaharap sa kanya, nagtititigan lang sila, she can feel her heartbeat getting
faster as she look into his sad eyes.

“I thought were okay? why are you avoiding me?” He asked her like a kid, then he
pouted his lips, she looked away.

“Love naman, bati na tayo please?” He pleaded, napangiti naman siya ng malungkot sa
binata, she tried her best not to cry but her eyes have their own will, tears
started to fall from them.

“A simple sorry and please will not take the pain, Braxton,” she whispered at him,
then she wiped her tears as she look at him. “Hindi ba sabi ko ayaw na kitang
makita?” She asked him.

Braxton hug her tightly to the point that she can’t even breathe, “hindi ba sinabi
ko sa’yo na hindi ko kaya?” He asked her.

Isinubsob pa ng binata ang kanyang mukha sa leeg niya as he sniffed his neck,
nagsitayuan naman ang lahat ng balahibo sa katawan niya. He clung heavily to her
waist.

“Chasing you is tiring but because it’s you, I’ll keep on chasing,” naramdaman niya
ang mga luha ng binata sa kanyang leeg. Umiiyak si Braxton! He’s crying!

“Please, love, come back to me,” he told her as he cried hard. Humarap na ito sa
kanya kahit lumuluha.

“Ilang buwan pa lamang tayong magkakilala but you saved me from the pain, you saved
me from the drowning pain, please, tanggapin mo na ulit ako.”

“Braxton, wala namang tayo,” she told him, hindi siya makapaniwala sa sinasabi ng
binata, bakit ba ganito ito magsalita ngayon?

“Isa pa, may girlfriend ka,” kahit hirap na hirap siya ay pinilit niyang sabihin
ang mga katagang iyon, gusto niyang ipamukha sa binata na wala siyang karapatan
dito, na wala silang dapat balikan dahil hindi naman naging sila, there was never
going on between them two. Siya lang ang nag-assume na gusto siya ng binata.
Braxton smiled as he cupped her face, “let’s not talk about her, please come back
to me,” he pleaded. Hindi niya na mapigilan ang emosyon sa dibdib niya.

“Bakit nga gusto mong bumalik?!” pasigaw na tanong niya sa binata, hindi na kasi
siya sigurado sa mga kinikilos ng binata.

“Hindi naman pupwedeng gusto mo lang, Braxton. There must be a reason,” she take a
deep breath, “naguguluhan na ako,” she honestly told him.

“I like you, damn it! Hindi pa ba sapat na rason iyon, Zavaiah?!” He snapped at
her, nagulat siya sa narinig niya, tila nabingi siya sa mga naririnig niya, hindi
siya makapaniwalang tinignan ito sa mata.

Dahan dahan niyang iniling-iling ang kanyang ulo, “no, you can’t like me, Braxton,
may girlfriend k-” He didn’t let her finished her words, he grabbed her nape and
pulled her into a kiss.

He hug her using his one arm and the other is on her nape, pulling her closer.

She moaned when his kisses became aggressive and deep, gone the passionate Braxton,
he is like a mad beast kissing her.

“Kiss me back,” he whispered at her, and she, being the obedient girl, obliged to
his command. His kiss were so aggressive that I brings out the best of him. He can
feel that she’s the most precious woman in this world. Iniyakap pa niya ang mga
braso niya sa leeg ni Braxton as she pulled him closer, it seems she wanted to feel
him more. Naramdaman niya ang pagngiti ni Braxton dahil doon, then his kissed
trailed down on her jawline, she moaned as she gripped his hair.

“Braxton,” she called him out, “may makakita sa atin.” Nahihirapang saad niya sa
binata. He just chuckled.

“Heavily tinted ang sasakyan ko, love.” And then he continued on kissing her neck
again. “So sweet,” he muttered.

Then he carry her to his backseat, at gumapang naman ito papunta sa harapan niya.
He look at her, asking permission.

She knows it, alam niyang mali ang ginagawa nila, but why does it feel so right
when she’s doing it with Braxton? She just gave him a simplenod.

With his trembling hands, he removed her blouse and pencil cut skirt. Tanging
undergarments na lamang niya ang nakasuot sa kanya ngayon kaya naman nahihiyang
tinakpan niya ang kahubaran niya kay Braxton. He just smiled at her, “no, don’t you
look beautiful,” he assured her as he kissed her again.

In an instant he removed all the cloth that is covering her, he smiled at her as he
kissed her again, his kisses were so light and sweet. Sobrang bilis ng kabog ng
dibdibniya ngayon, hindi niya alam ang gagawin niya kaya napaungol na lamang siya
nang halikan ni Braxton ang kanyang mga bundok, she cannot help but to call out his
name. Th sensation is new to her but she knows that she’s enjoying it.

Little by little his kisses trailed down until it reached her feminity.

He opened her legs, pero nahihiya siya kaya pinilit niyang pinagdikit ang mga hita
niya para huwag na gawin iyon ni Braxton, “how can I pleasure you if you won’t let
me?” He asked her, kaya naman kahit nahihiya ay pinilit niyang ibinuka ang mga hita
niya.
Ipinatong naman ni Braxton ang hita niya sa balikat nito, he smiled as he started
licking and eating her.

“Braxton,” she moaned loudly when his lips touches her wet mound, she screamed when
he entered his tongue inside of her.

“Oh God,” she moaned loudly, the feeling is too deliriously good, she closed her
eyes to feel the sensation more. Hinawakan niya ang ulo ni Braxton at tsaka idiniin
sa kanyang pagkababae, she wanted to feel more of his wicked tongue.

“More,” she pleaded when his movement slowed down, she creamed when she felt a
finger insertedinsideof her, she moaned oudly. She can feel the stinging pain but
it vanished in an instant when he started moving his fingers inside of her as he
suck her flesh.

“Braxton, ooh,” that’s the only thing that she can utter, the feeling is too
delicious and then she felt something building up inside of her as he fasten the
movements of his hands.

“Let it out,” he told her and then sucked her flesh as he rummaged her flesh using
his fingers. So she did what he told her, he let out her juices went out.

“Sweet,” he muttered as he removed all of his clothes, napalunok siya nang makita
kung gaano kalaki ang binata, his manhood is too big! Hindi niya alam kung
kakayanin niya iyon!

“That’s too big,” she whispered, he just chuckled.

“You can take it, I promise you,” and then rubbed his manhood on her wet mound.

Masarap sa pakiramdam iyon kaya naman sinabayan niya ang indayog ng balakang ni
Braxton, “please?” She asked him, Braxton’s lips twitched upwards.

“Please what?” he asked her, kahit hinihingal na siya ay pinilit niyang magsalita,
she can’t take it anymore, she wanted to feel him too.

“Enter me, I want you,” she pleaded.

He kissed her lips one more time as he entered her, she felt the pain that almost
made her feel weak, it was like she is being cut into two, she saw how his eyes
showed eagerness. Nakikita niyang nagpipigil ang binata na biglain siya.

A teardrop fell from her eyes, Braxton kissed her eyes todry her tears, “I promise,
I’ll be gentle, love,” he whispered into her ear. Then slowly he entered her.

The feeling is really painful so they waited for a minute or so to let the pain
subside.

“You’re too beautiful, love,” he whispered into her ears, she just nod her head.
Then he started moving. At first it was really slow and waiting for her reaction
but little by little, binibilisan na ng binata ang galaw niya.

She can’t feel the pain right now, what she’s feeling now is pure bliss. Braxton on
top of her is busy pumping and drilling her, he looks so hot in those dark, pure of
desire look. She moved her hands and feel his hard muscles, then her hands went to
his abs, his hard abs.

“Damn, love, you’re too tight” he can’t contain the happiness that he is feeling
right now, seeing Zammy at his bottom is really blissful, her hands trailed down on
his abs kaya mas lalo siyang tinigasan.

The woman knows how to make him hard without her knowing it. He pumped fast and
hard, hitting her orgasmic point, he smiled when he saw how her eyes fluttered and
how her cheeks turned red. Just like what he used to imagine. Her hard pink nipples
are too beautiful that he can stare at them the whole day.

Her walls are contracting his manhood hard so he knows that she’s near, good, he
whispered, he can no longer hold it too. “Braxton,” she moaned his name, mas lalo
niyang binilisan ang galaw niya, the feeling is so addicting, her moans are like
music to his ears.

“Braxton, I’m near,” She shouted as she scraped her fingernails on his back, he can
feel the pain but that made him became more aggressive, he drilled her insides and
let her cum. He moaned hard when he felt her body went frozen, he moved in a
desperate speed as he let his juices filled her.

“Zam,” he moaned hard.

Nang matapos sila ay hingal na hingal siyang umupo sa tabing dalaga, what now? He
asked himself.

Napatingin siya sa binata nang may kinuha ito sa harapan ng sasakyan niya, kinuha
nito ang box ng tissue at tsaka siya nito pinunasan, she cried, she never thought
that she will give the most precious thing to Braxton, bakit sa may girlfriend pa?
she asked herself. But seeing the man being gentle on her made it felt right.

“I like you, very much, please say that you won’t avoid me anymore, Zavaiah,” he
pleaded as he wiped her flesh.

She let out a small sad smile, naibigay na niya ang lahat, lulubusin na niya. Gusto
naman na niya ako hindi ba? Pwede naman sigurong piliin ko ang maging masaya kahit
minsan lang, she thought.

She cupped his face as she nod her head. “I won’t.”

Braxton smiled as he kissed her mound again, and again, taking her to heaven one
more time.

_________________________________________________________________ :)

Hi everyone. Happy new year!

Ps- bear with my errors

Not edited

Not revised

May contain errors---but I'm always open to constructive criticisms.

It’s been a week since that happened pero ang masaklap, si Braxton naman ang hindi
nagpaparamdam. She unblocked him in all of her social media accounts at inilagay na
rin niya sa cellphone niya ang luma niyang numero and still! Wala paring Braxton na
nagpaparamdam! Hindi na niya kinakaya ang stress. Kaya naman napabuntong hininga
siya, pakiramdam niya ay ginamit lang siya ni Braxton.

“But he’s too sweet when we did that!” She hissed to herself. So? Anyone can fake
their feelings, the other part of her mind told her. Inis na napaupo siya sa swivel
chair niya sa loob ng classroom niya.

Mabuti na lamang at break time ng mga bata kaya naman malaya siyang maglabas ng
inis niya, gusto niyang kumain nang kumain.

“Ma’am Zam, anong oras ang start ng program natin niyan?” One of her newest co-
teacher asked her, napabuntong hininga naman siya na tumingin sa relo niya, oo nga
pala at may program pa pala sila. Science fair ng mga bata kaya naman busy sila
para sa paghahanda. Good thing that she’s a little bit busy, hindi niya gaanong
naiisip si Braxton but still!

“Bukas pa naman, hindi ba?” Tanong niya sa kausap niya, nakita naman niyang
tumango-tango ito.

“Opo, ma’am, wala kasi akong hawak na invitation.”

“Ah gano’n ba? 7 ang call time natin at 7:30 and start ng program,” she smiled at
her co-teacher.

“Uniform po ba ang isusuot?”

“No, no, semi formal naman, kailangan natin ibalandra ang kagandahan natin para
naman makapag-boy hunting tayo ng patago,” she joked and they both giggled.

“Oh, sige po ma’am, salamat po,” her co-teacher smiled at her as she make her way
out of her classroom.

She smiled while looking at her co-teacher, the woman is beautiful, she looks like
an angel ang she’s too demure, parang napaka-mahiyain niya pero natutuwa siya na
Education ang kinuha nitong kurso. Mapa-practice ng dalaga ang communication skills
niya.

Tinignan niya muli ang cellphone niya nang makaalis na ang kausap niya kanina at
parang bula na nawala ang ngiti sa kanyang mga labi.

Seriously, what’s his problem? She asked herself, hindi niya na talaga maintindihan
si Braxton. She tried calling him, her hands were trembling sweat formed on her
forehead but she doesn’t care about that right now, kakausapin niya ang binata.
Hindi niya kasi maintindihan ang inaasta ng binata, ngayon hahabulin siya, bukas
mawawala.

Bumalik na kaya siya sa nobya niya? She thought, kaya naman dali-dali niyang
ibinaba ang tawag. She immediately blocked him again on her phone. Nanginginig
siyang napatingin sa cellphone niya.

“No,” she whispered. Oo nga pala, wala nga palang sinabi ang binata kung ano nang
mayroon sa kanila ng kasintahan nito. Nanginginig na kinuha niya ang tubig niya at
uminom.

Did he lied again? She thought, kung gayon ay wala siyang karapatan na magdemand ng
oras sa binata.

Nakuha na ng binata ang lahat ng pwede niyang ibigay and the he left her. Her eyes
started to water, so she took a deep breath as she look up, trying not to cry.
“He just used me,” she whispered to herself. She keep on reminding herself that she
should not hold into words, bakit ba kasi ang dali niyang magpadala sa mgasalita?
Ang sabi niya, ay hindi na siya magpapadala sa mga lalaki, lalong lalo na sa
gwapong lalaki.

She heard a shattering piece inside her, it’s her heart shattering again for the
nth time. She hindi na siya nadala. Now she realized that she’s inlove with the
man, her heart won’t stop aching and craving for him. He made her fall in love with
him in an instant, and where is he now? She sniffed as she wiped her tears.

“No, Zammy, you need to be strong,” she whispered to herself as she massaged her
chest. “Lalaki lang ‘yan Zam,” she convinced herself.

“Oo lalaki lang iyan, Zam. Kaya mo ‘yan,” she told herself. Right, nakaya nga niya
ang sakit noon sa dati niyang kasintahan, kakayanin niya ulit. Ulitin niya lang ang
ginawa niya noon.

The whole day she tried herself hyper like the way she used to be, nagulat pa nga
ang mga co-workers niya nang makita nila siyang grabe ang pagkahyper. Pero kung ang
mga kasamahan niya ay naloko niya hinding hindi niya maloloko ang sarili niya.

When she went home she cried and cried, feeling the pain in her chest. She let out
all the pain, she cried, hoping that crying will help her comeback to her senses.
She cried herself to sleep.

“I told you, I broke up with her,” he wiped his lips with a cloth while looking at
his parents and then he sipped his wine. They are having their lunch at their house
right now.

“Why? I thought you’re serious with her?” His dad, Mr. Brandon Marcus arched his
eyebrow at him, he just shrugged his shoulders. “We need answers, Braxton,” his mom
warned him.

“I don’t love her anymore.”

“That’s it?” Halatang nagulat ang ina niya nang marinig ang paliwanag niya.

Then her eyes got widened, “don’t tell me, you met another lady?” Napangiti siya
nang maalala si Zammy. She really looks like an angel, hindi niya pa nakakausap ang
dalaga dahil umuwi siya sa Amerika dahil may pag-uusapan daw sila ng ama niya, but
it turned out that they just wanted to see him.

“You cheated?” His father’s voice echoed. Kaya naman napabuntong hininga siya, he
massaged his temple as he look at his parents.

“No, I did not. Haezell doesn’t want to marry me and then she left me, telling me
that we needed time to think, and then I met her.” Mahabang paliwanag niya sa mga
ito.

“She never told you that she’s breaking up right?” His mother asked him,
napabuntong hininga siya.

“I did not cheat okay?”


“Pumayag siya na makipag-relasyon sa iyo kahit gano’n? Seriously, Braxton? Are you
out of your mind? Haezell is a jackpot! Kung saan-saan ka ba nakakakilala ng babae?
Are you sure that she’s not a gold digger?” Her mother told him, bigla namang nag-
init ang ulo niya sa narinig niya, He can’t take it anymore, no one can talk shits
about Zammy, not even his parents.

“Mom! She’s not like that!”

“How can you be s-” he didn’t let her finish her words, tumayo na siya. “She’s not
what you think she is! Please mom, shut up, habang kaya ko pang igalang kayo,
excuse me.” He walked out of their dining table and packed his things, uuwi na
siya, hindi na niya kayang hindi makita ang dalaga.

After a 16 long hours of flight, he didn’t felt any jetlagged or anything, parang
wala lang sa kanya. He went straight to his house, he checked the time. 6 in the
morning.

“Great,” he whispered to himself, mayroon pa siyang isang oras para maglito. Ilang
araw siyang nawala kaya naman inayos na niya ang lulutuin niya para sa dalaga,
gusto niyang bumawi sa ilang araw na wala siya. Tinignan niya ang phone niya na
naiwan niya, pagkacharge niya ay may nakita siyang isang missed call.

“Isa lang?” He asked himself, somehow, he felt that somethings wrong kaya naman
binilisan niya ang pagluluto ng breakfast ng dalaga.

He just wore a faded jeans, long sleeve polo that is rolled up to his elbows, and
derby typed shoes. Inayos pa niya ang buhok niya because he likes it when his hair
is combed in a very clean way. Dali-dali niyang kinuha ang paperbag na may lamang
pagkain ng dalaga and with a smile he drove towards Interworld University,
Elementary Department.

Nagulat siya nang makitang may program, tinignan niya ang pambisig niyang relo at
napakunot ang noo niya nang makitang alas otso na pala ng umaga. Mabuti nalang at
may program dahil kung hindi, malamang ay lunch break na niya makikita ang dalaga.

He roamed his eyes around, nakita niya ang ibang co-teachers ng dalaga at mga
batang nakasuot ng mga semi-formal na damit, nakita niya rin ang ibang mga magulang
ng mga ito. They all looked classy and rich, he tsked.

“Rich kids,” he whispered.

He look around and then his eyes settled on a woman whose wearing a cream a long
sleeve bishop style top with her signature pencil cut 2 inches above the knee
pencil cut skirt but now, it is color white and the lady is wearing some two inches
color black heels, napangiti siya.

The woman is stunning in that simple outfit of hers, litaw na litaw ang kaputian at
kagandahan nito, she’s also wearing her eyeglasses that made her look hot even
more. Her long wavy hair is being blown by the gentle wind and that made his smile
grow wider. She looks like a model, he felt a tingling sensation in his stomach
when he saw her laugh while talking to a kid, she’s too beautiful.

“She’s mine, thanks God,” he whispered to himself.

Nawala bigla ang ngiti niya nang makitang may kumausap sa kanyang lalaki. The kid
hurriedly run to the man and the man carried the kid, lumapit pa ang lalaki sa
dalaga at hinawakan siya nito sa balikat.
He saw how she tucked her hair infront of that man! Nakita pa niya kung paano
natuwa ang dalaga nang makita ang lalaki! Sino ba iyan at mukhang attracted ang
dalaga sa kanya, nagdilim ang paningin niya nang marealize niyang mukhang isang
pamilya ang tatlo kaya dali-dali siyang naglakad papunta sa gawi ni Zammy.

“Love,” he called her out, nakita niyang nagulat ang dalaga, but he noticed one
thing, her eyes, they were swollen as if she cried hard last night.

Biglang naglaho ang galit niya at napalitan ng pag-aalala para sa dalaga, “what
happened to your eyes, love?” he asked her.

“Zammy, I’ll go ahead,” the man waved his hand to Zam as he walked away, hindi man
lang siya nito tinapunan ng tingin. Not that he’s affected because he is worried
about her.

Nakatitig parin siya sa dalaga and she noticed that she’s ignoring him.

“Love,” he called her out once again.

Hinawakan pa niya ito sa kamay kaya nagulat siya nang biglang agawin ni Zammy ang
kamay niya. “What are you doing here, Braxton?” He don’t know why he felt shivers
down his spine when he heard her voice. It was so cold and distant.

“Who are you talking to?” He asked her back, hindi siya nagpainda sa boses ng
dalaga.

“Why are you here?” She asked her one more time kaya naman napabuntong hininga
siya.

“I brought you breakfast,” he waved the paperbag that he is holding and then made a
smile. She just rolled her eyes ar him, kahit masakit sa dibdib niya ay pinilit
niyang pasiglahin ang boses niya.

“Tsked, after you went missing for a week, magpapakita ka na parang wala lang?” She
asked him, nanunumbat ang boses nito kaya naman pilyong nginitian niya ang dalaga.

“Namiss mo ako?” He asked her, she looked away but he saw her blushing, hindi na
niya mapigilan ang mapangiti.

“Sorry na love, umuwi ako ng America, kauuwi ko lang kanina,” mahabang paliwanag
niya sa dalaga, the woman looked at his eyes like she’s assessing if he’s telling
the truth or not.

“Hindi kita namiss,” she answered him and then turned her back at her kaya naman
dali-dali niyang hinawakan ang kamay nito at hinila paharap sa kanya.

“Ako namiss kita,” halatang nagulat si Zammy sa sinabi niya kaya naman namula ang
mukha nito.

“L-let go, Braxton, kakausapin ko pa si Brian.” Natuwa siya nang makitang nataranta
ang dalaga,that only means one thing. He has effects on her.

Pero natigilan siya nang marinig niya ang pangalan ng lalaki sa sinabi ng dalaga,
Brian? Sino si Brian? Damn!

“Who’s Brian?” He asked her, nakita niyang nataranta naman ang dalaga sa tanong
nito sa kanya.

“Yung kausap ko kanina?” Not sure with her answer, bigla namang kumulo ang dugo
niya. “No, you won’t.” Madiing banta niya sa dalaga.

He saw how confusion flashed into her eyes.

“Why not?”

“Because you are mine!” he snapped.

“I’m not yours, Braxton. Walang nag mamay-ari sa akin.” She tried her best not to
stutter I front of him. Gusto niyang yakapin ang binata, miss na miss na niya ito
pero natatakot siya, natatakot siyang mawala na naman ito bigla at hindi
magparamdam sa kanya.

“The moment that you gave yourself to me means you are mine,” he growled, nanlaki
naman ang mata niyang tinignan ang binata.

Hinila na siya nito papunta sa parking lot at pinasakay sa kotse niya, namula naman
siya nang maalala nila ang ginawa nila sa kotseng sinasakyan nila ilang araw na ang
nakakaraan.

“Why are you blushing? Remembered something?” He teased her, namula naman ang mukha
niya lalo. She can feel it, her face feels to hot right now.

“Stop it,” sita niya sa binata, and again Braxton smiled widely at her, no he is
not smiling, he is grinning at her.

“I love teasing you, my hot headed girl,” he chuckled and tousled her hair.

“Hey, stop it,” she warned him because her hair is getting messy.

“I’m not your girl.” She told him, there’s a hint of bitterness in her voice, she
saw how his face dimmed.

“Dahil gusto mo si Brian?” He asked her, nagulat naman siya sa binata, dinahilan
niya lang si Brian kanina kay Braxton. May girlfriend ka, Braxton! Her mind
shouted.

“What are you talking about?” She asked him, hindi niya alam kung matutuwa ba siya
na nakikitang may pagseselos ang binata sa tatay ng estudyante niya o kung
malulungkot siya dahil nakakasira siya ng relasyon.

Pero sa hindi malaman na kadahilanan, napangiti siya, “are you jealous?” She asked
him.

“Yes I am! What now?” he snapped at her, nagulat naman siya, di kalaunan ay natawa
na siya ng mahina, wala na bumigay na siya. Ikaw na ang pinaka-marupok na babaeng
nakilala ko, she thought.

She doesn’t know why does it feels so right when she’s with him, but she knows
better, hindi lang siya ang nilalaman ng puso ng binata, may iba pa. Hindi siya ang
nauna kaya hindi sakanya magwawakas si Braxton. She’s just a test to him, a sinful
test.
Nagulat siya nang bigla siyang yakapin ng binata, it was fast and sudden but
there’s a hint of softness to it, he hug her as if she’s the most precious and
delicate thing here on this world. He hug her as if he really love her.

“I miss you,” he hugged her tightly, feeling her warmth, hindi na niya alam ang
gagawin niya. Her heart jumps like a crazy clown again, the feeling is so surreal.

Suddenly, nawala lahat ng sama ng loob niya sa binata sa loob ng isang linggo. In
just a simple hug, the pain that she felt vanished into the thin air. She let out a
heavy sigh as she realized one thing.

Hulog na hulog na siya sa binata.

______________________________________________________________

Wazzup bumubusibusilak na kulitaptap!

Ps- Please bear with my errors.

NOT EDITED

NOT REVISED

MAY CONTAIN ERRORS---BUT I'M ALWAYS OPEN TO CONSTRUCTIVE CRITICISMS.

[R-18]

She hurriedly removed the button of his polo while kissing him torridly the moment
that they entered his room, he groaned when he felt her soft palms on his bare
skin.

“Fuck, love,” he muttered a curse while kissing her, she just smiled between their
kisses. With her trembling hands, she unbuckled his belt, and in an instant his
pants fell into the floor. Tinigan niya ang dalaga tsaka niya nginitian, nakita
niyang humihingal ito dahil kanina pa sila nagkakahikan, her eyes is full of desire
so he decided to tease her a little bit.

It’s just a week since they last did it but it seemed that they are both craving
each other like an infant craving for milk, like a lion craving for meat, he can
stare at her face forever. She’s too beautiful while wearing that dress and he
wanted to fuck her wearing her pencil cut skirt, he wanted to take her wearing that
beautiful dress. Dahan dahan niyang hinalikan ang dalaga at tsaka pinahiga sa kama
niya, his kisses were so slow and passionate, he can feel it, she’s getting pissed,
nararamdaman niya kasing idinidiin ng dalaga ang sarili nito sa kanya, feeling the
firmness of his body. His original plan is to tease her but it’s like she’s teasing
him, she rubbed her feminity to his hard crotch, nanigas siya nang maramdaman na
iginigiling ni Zammy and balakang nito sa kanya kaya naman nawalan na siya ng
pasensya, dali-dali niyang tinanggal ang panty ng dalaga at iniangat ng kaunti ang
palda niya and he started eating her.

“Braxton!” she moaned so hard and that made him feel hard again, harder than
before, “ah, Braxton, that’s it.” Her moans and plea made him go to his edge,
pakiramdam niya ay lalabasan siya kaagad, marinig niya lang ang mga ungol at
pakiusapng dalaga ay napupunta na siya sa kasukdulan.
He look at her, her head is moving dise to side and her hands gripping his
bedsheet, the way she moaned shows how much she enjoys being eaten. Good because he
loves tasting and sipping her too.

“Braxton, enter me please?” she pleaded kaya naman dali-dali niyang tinanggal ang
natitirang saplot niya at pinasok nang dahan dahan ang kanyang kahabaan sa dalaga.

They moaned to the deliriously good sensation that they felt. He felt how she
covered his shaft, it was too delicious, she’s too tight and so good.

“Ahh,” she moaned when he started moving, he can feel her hands roaming around to
his body and then it reached his buttocks, she pulled him, making him go deeper and
deeper.

Hinawakan niya and dalawang binti ng dalaga at tsaka niya ipinatong sa balikat niya
and then he started rummaging her, he started moving hard, deep and fast and that
made her scream. She’s screaming in so much pleasure, her screams and moans made
him hard even more, it was like music to his ears.

Pinatuwad niya ang dalaga and then again he started taking her from behind, she
moaned hard when he pumped and drilled her and that made him smile, she likes it
rough huh, he thought.

“Harder, Braxton,” she commanded, so he did, “oh God,” she moaned hard, he smiled
with that, even in her delirious state, she can’t utter a curse, so pure.

Minutes later she announced “I’m near, love,” nanigas siya sa narinig niya and then
he smiled, love, yes, she called him love. Binilisan niya na ang galaw niya.

“Wait for me, love,” he whispered. They are saying inaudible sounds and in a minute
they both came. Humihingal siyang napahiga sa tabi ng dalaga, hinawi pa niya ang
buhok nito na magulo na. He saw how she smiled at him, so he pulled her closer into
a hug, “lagot ka nag-awol ka,” he joked while tucking her hair and looking at her
beautiful face.

He saw how her eyes widened and then she playfully punched his arms, “hmp, ikaw
nanghila sa akin.”

“Ha-ha!I’m so sorry, love.” He whispered as he kissed her forehead.

“Don’t be,” she answered and he didn’t answered back, he just let her fall asleep
in his arms.

He woke up when he heard his phone ringing, nayayamot na napakamot siya sa ulo
niya, napanaginipan na naman niya kasi ang nangyari sa kanila ni Zammy, nabitin
siya sa panaginip niya kaya iritadong tinignan niya ang phone niya para naman
masinghalan sana ang istorbong iyon pero nawala ang pagkabusangot niya at napalitan
ng ngiti nang makita niya kung sino ang tunatawag.

He even rubbed his eyes, double checking if she’s really calling him, “good, God.”
He whispered as he answered her call.

“Hey, love,” he greeted her, “good morning, how’s your sleep?” He heard how Zammy
giggled like a kid.

“It was good, kagigising mo lang?” She asked him, tumayo na siya para pumunta sa
banyo at tsaka sinagot ang tanong ng dalaga.

“Yeah, thanks to you,” he smiled, he don’t know what did she do to him to make him
get attracted to her, he never felt this kind of blissfulness in his life, ngayon
lang, kay Zammy lang.

“I’ll hang up the phone, I’ll wait here at church,” she told him, napangiti naman
siya nang maalalang magsisimba pala sila. Honestly, he is not the church type but
when he’s with Zammy, pakiramdam niya, kailangan niyang pumunta sa simbahan para
naman maging worth it siya sa dalaga, that’s what he feel.

She’s too pure that it’s also making him feel that he needed to repent on his sins
too, he’s not the most perfect type of guy and he doesn’t think about being one but
when he’s with her, he feel like he needed to be.

Dali-dali siyang nag-ayos ng para naman makadalo siya sa second mass, he just wore
a denim pants, a polo shirt and shoes, that’s too simple but he looks like a model
while wearing that kind of cloth, kunuha pa niya ang aviator glasses niya at
isinukbit sa may harapan ng polo niya and then he went to the church to meet his
girl, yes his girl.

“Zammy, hija, magpahinga ka na muna,” sister Juliana smiled as she gave her water,
katatapos lang kasi ng unang misa at kasama siya sa kumanta, singing for the Lord
is really fulfilling, she’s happy using her talent that the Lord has given her to
worship him. Hindi dapat ikinahihiya ang paglabas sa talent lalo na kung sa
kabutihan mo ito gagamitin.

“Sister, kanta na rin po ako para sa second mass,” paalam niya kay sister Juliana,
she haw how the nun smiled at her.

“Sige hija, pumanhik ka na para naman magkaroon ka ng pahinga sa itaas,” habilin


nito sa kanya,sa taas kasi ang pwesto nilang mga choir members kaya naman nginitian
niya muna ang madre at tsaka tumango.

“Yes, ma’am,” natatawang saad niya, nakita niyang ngumiti ng malapad ang matandang
madre and gave her a shh sign, “makita ka ni father, loko kang bata ka.” Natatawang
pumanhik na siya para naman makapagpahinga siya sa itaas.

Kaunti palang ang tao dahil katatapos ng first mass,kaya naman naisipan niyang
tignan ang kanyang telepono to check if Braxton, the great doctor messaged her,
saktong pagtingin niya sa phone niya ay saktong tumunog iyon.

From: Braxton

Where are you, love?

She smiled when she read his message, seryoso talaga ang binata nang sabihin nito
sa kanya na sasamahan siya nito sa simbahan at magsisimba ito.

To: Braxton

Sa taas.

From: Braxton

What?

Napailing naman siya nang makita ang message nito, nakita niya sa ibaba si Braxton,
searching for her, he’s just wearing a simple clothes but her heart beats for that,
bumilis ang tibok ng puso niya. Her palms began to sweat as she look at him.

Then suddenly her phone ring kaya naman sinagot niya iyon kaagad.

“Love where are you?” Tanong ni Braxton sa kanya, tinignan niya si Braxton mula sa
itaas and then she saw him seated on one of the bench, so she smiled.

“Tingin ka sa itaas mo,” she answered him, slowly Braxton look up and then their
eyes met each other, the world stops spinning, she can’t hear anything but her
heartbeat, just by looking at the man and she knows it, she can’t escape from the
man.

He smiled as he turned off the call and then started going to her direction,
nataranta naman siyang sinalubong ang lalaki kaya naman patakbo siyang bumaba ng
hagdan but she missed one step, she was about to fall when Braxton immediately
grabed her waist.

Ngayon ay para silang magkayakap sa hagdanan, good thing at wala pangmasyadong tao
kaya walang nakakita sa kanila.

“T-thanks,” nahihiyang saad niya, Braxton smiled at her and then kissed her
forehead, she can feel her cheeks burning with his gestures, humiwalay na siya sa
yakap niya sa lalaki at kunwaring inayos ang bestidang suot niya.

“Doon ka nalang sa baba,” taboy niya kay Braxton, she saw how his eyebrows arched
and then gave her a smirk.

“No, love, dito lang ako sa tabi mo,” he hold her hand and then ang binata na ang
humila sa kanya paakyat sa dati niyang kinauupuan.

Nang makarating sila sa dati niyang pwesto ay nakita niya ang nakakalokong tingin
ng mga kasamahan niya sa choir. She saw how their eyes landed on Braxton, maybe
wondering what’s with them.

“Ah, guys, si Braxton,” she introduced him to them. Other waved their hands at him
and the others gave him a small smile.

“Braxton, mga kasamahan ko sa choir,” she added, she saw how he smiled at them and
gave them one by one a handshake, nasa labinlima siguro sila at inisa-isa sila ng
binata na kamayan, napakamot naman siya sa batok niya nang makitang tinignan siyang
mga kasama niya.

“Boyfriend mo?” One of them asked her, namula naman siya, hindi niya alam kung
bakit kinikilig siya sa tanong nito dahil wala namang nakakakilig sa tanong ng
kasamahan niya.

“Speechless si madam,” saad naman ng isa, mas lalo siyang namula nang marinig niya
ang ,mahinang pagtawa ni Braxton na parang natutuwa sa kanyang nakikkita, sinamaan
niya ito ng tingin.

“Love naman,” parang batang ngumuso si Braxton sa kanya, nanlaki ang mata niyang
tinignan ang binata, ang mga kasamahan naman niya ay nagsitawanan na parang
natutuwa sa nakikita nila.

“Love naman pala, ma’am Zammy,” one of them teased her kaya dahil sa hiya niya ay
yumuko siya itinago ang mukha miya.

Mas lalo siyang namula nang maramdaman niyang niyakap siya ni Braxton sa harap ng
mga kasamahan niya, “nahihiya ang mahal ko,” pakikisakay ng binata sa kanila.

“Mamaya ka lang,” banta niya sa binata.

“Tama na muna iyan at mag-uumpisa na ang misa,” saad naman ng isa kaya naman
kumalas na ng yakap si Braxton at umupo sa mga bench na naroon para sa mga choir
members. The mass has started so she focused on praying. Kahit na binibigyan siya
ng makahulugang tingin ng mga kasama niya ay ipinagsawalang bahalaniya ang mga iyon
para makapagfocus siya sa pagdarasal.

“Sabihin ninyo sa katabi niyo, mapalad akong makasama ka,” the priest announced
kaya naman tinignan niya ang katabi niyang kasaman niya sa choir.

“Mapalad akong makasama ka,” she smiled at her, and then she felt a strong arm
holding her shoulders and make her look at her back, nagulat siya nang yakapin siya
ni Braxtonand then he kissed her temple, “mapalad akong makasama ka, my
painkiller,” he whispered.

She just smiled as she sniffed that intoxicating scent of him, he smells so divine,
so good.

“Me too,” she whispered at him, she heard her chuckled a little bit, “let’s date
after this,” he told her, she just nod her head at him and then smiled genuinely.

Pagkatapos ng misa ay naglakad siya sa gawi nila sister Esme at tsaka siya nagmano,
nagmano rin ang kasama niyang lalaki sa madre. She saw how sister Esmeralda’s
eyebrow arched like she’s asking who the man is.

“Magandang umaga po, sister, I’m Braxton Zane Marcus,” magalang na pakilala ng
binata sa kanya, nakita naman niya kung papaano unti-unting lumiwanag ang mukha ni
sister Esmeralda.

“Doc, kayo ho pala.” Then she gave her a questioning look, ang tingin na parang
sinasabi sa kanyang kailangan nila mag-usap pagkatapos ng gagawin nila,she just
smiled at sister Esmeralda as she nod her head.

“Ipagpapaalam ko ho sana si Zammy na mamasyal kahit ngayon lang ho, ibabalik ko po


siya bago magtakipsilim,” napataas naman ang kilay niya kay Braxton, really? Bakit
ang lalim naman nito magsalita ng tagalong ngayon?

She saw how sister Esmeralda nod her head, kaya naman napangiti ng malapad si
Braxton.

“Salamat ho, sister.”

“Walang anuman, basta ingatan mo siya.”

“Opo, aalis na ho kami” saadnito at tsaka siya hinila papunta sa sasakyan niya.

Natatawang tinignan niya ang mukha ni Braxton na hirap na hirap na kunin ang plushy
sa isang vending machine.

“Huwag na kasi iyan, Braxton.” Awat niya sa binata, nakita niyang napakamot ito ng
ulo at tsaka nginitian siya ng alanganin, “sorry?” he told her she just nod her
head and then gave him a light kiss on his cheeks.

“That’s fine,” she smiled at him and then hinila na niya ito sa isang bookstore,
her eyes widened when she saw someone on the cashier, hihilain niya na sana si
Braxton nang makita siya ng lalaki. Nanlaki ang mata nitong tumingin sa kanya.
“Zam?” the man asked her, nakita naman niyang dumilim ang mukha ni Braxton at tsaka
siya hinapit papalapit sa kanya.

“Zam! Ikaw nga, how are you?” the man hugged her tightly kahit na nakayapos na si
Braxton sa kanya.

“Man, you’re hugging my girl tightly,” madiin na saad ni Braxton sa binata kaya
naman parang napapasong kumalas ang lalaki sa yakap nioya.

“Kiro,” she called his name,the man slowly smiled at her.

“Akala ko nakalimutan mo na ako,” he told her, how can he joke like that after that
heartbreaking moment.

Suddenly all the pain that she experienced that day flashed back, but she chose to
look strong.

“Bakit naman sana kita makakalimutan, Kiro?” she asked the man.

"How are you?” Kou asked him, “She’s fine now, excuse us.” Hinila na siya ni
Braxton palabas sa bookstore, habang tulalang nakatingin sa kanya si Kiro at tsaka
siya dinala sa isang karaoke booth.

“What was that?” he asked her, Tulalang napatingin siya sa lalaki, suddenly all the
pain that she felt earlier vanished in an instant. May biglang sumakit sa dibdib
niya, but it was so good. She looked at him as she made a small smile.

She hugged him tightly as she cried.

“Thank you, love,” she sobbed in his arms.

She realized one thing, she’s over Kiro and she’s really in love with someone else,
the man who’s now hugging her is the reason of her smiles and laughters now. “Thank
you for saving me”

Braxton sighed as he hugged her back and then kissed her forehead and then her nose
and her lips, “I don’t know why you are thanking me but you are welcome, love.”

“Shall we continue our date?” he asked her again as he wiped her tears.

She smiled widely at him and then cupped his face and then pressed their lips
together. Nang maghiwalay ang mga labi nila ay tumango-tango siya.

“How about a date at my room?” He asked her naughtily, she laughed hard as she nod
her head.

“That’s great,” narinig niya ang mahinang pagtawa ni Braxton at hinila na siya nito
patayo.

“Tara na, I promise, I will rock your world,” He told her and then winked at her.

Natatawa naman siyang sumunod nalang sa binata. You already rocked my world,

she whispered.

________________________________________________________

Hi!
Ps- Paulit-ulit po akong humihingi ng patawad sa mga errors ko.

[R-18]

“Hindi mo parin ba tinatanong kung ano nang score sa inyo?” Her friend Mark asked
her. She sighed and take a sip of her coffee, binisita kasi ito ng dalaga sa
kanyang trabaho and they talked about a lot of things, hanggang sa napunta na kay
Braxton ang usapan. Even me, I don’t know what’s the real score between us and if
he still have a girlfriend, kung nahiwalay nab a sila o hindi. She whispered at the
back of her mind.

Ayaw naman niyang manira ng relasyon, but Braxton is making it hard for them, mas
lalo siyang nahuhulog sa mga ginagawa ng binata at alam niya, walang makakasagip sa
kanya kundi ang binata lamang. Pero, kung may nasasaktan naman sila, mas maganda
nalang na magparaya ang isa, hindi ba? Hindi naman siya ang nauna at kahit kalian
ay hindi pa siya sinabihan ni Braxton na mahal siya nito, so why assume?

“Gaga! Alam mo? Masarap kang kaltukan ng paulit-ulit,” her friend playfully pulled
the end of her hair making her react a little bit. “Ouch ha? Mapanakit? Mapanakit?
Ikaw sabunutan ko ng buhok si kili-kili mo, gusto mo?” She joked, she saw how her
friend’s lips moved upwards, forming her signature grin.

“Tangin--” hindi niya hinayaan na matapos ni Mark ang sasabihin niya at tinampal
niya ito sa bunganga, nakita niyang napanguso naman ito sa kanya, acting like a
battered kid, she laughed.

“You told me to slap that pretty mouth of yours whenever you curse,” paalala niya
sa kaibigan niya.

“Hayop ka, college palang tayo no’n, mag-aasawa ka na nga ngayon,” her friend
snapped at her, bigla namang lumungkot ang mukha niya. She don’t know why she felt
that way, mahal na nga niya si Braxton but something is stopping her, it’s the fact
that they are hurting the feelings of his girlfriend. What they have is a sinful
affair! Hindi na kinakaya ng konsensya niya, she can’t sleep properly thinking
about that. They need to talk, they need to clear things out.

Her friend saw how her playful expression changed, kaya naman inabutan niya ito ng
isang potchi, “oh, kainin mo na para naman tumamis ng kaunti buhay mo,” she joked,
napailing nalang siya at kinain ang binigay ang kaibigan, hoping that a piece of
gummy can ease the pain that she is feeling but that didn’t make a thing. Mas lalo
pang sumakit. Paano ko natitiis na ganito? Hindi ako pinalaking ganito. Her mind is
protesting.

Nagulat siya nang may biglang humalik sa pisngi niya kaya naman tinignan niya kung
sino iyon, her eyes widened when she saw who kissed him, biglang bumilis ang tibok
ng puso niya and again,just like before, butterflies are making a party inside her
stomach.

Naramdaman niyang kinalabit siya ni Mark, “friend, ang gwapo,” her friend keeps on
tugging her uniform kaya naman pinandilatan niya ito ng mata at tsaka humarapulit
kay Braxton. He’s wearing a khaki pants, polo shirt and sandals, parang
magbabaksyon lang ang itsura nito at napaka-casual, mukha siyang turista na nagawi
lang sa paaralan nila.
“Hi, love, let’s go?” He asked her, kaya naman napakunot siya ng noo. Saan kami
pupunta she asked herself, wala kasi siyang maalala na sinabi ng binata.

She saw how his face shows disappointment. “Guess I was right...you didn’t listen
to me last night,” he murmured.

“I fell asleep early?” Kamot niya sa ilong niya, she saw how he sighed and then
smiled sweetly at him, and then he look at her friend. “Hi, you must be Mark,” and
then he offered a handshake, “Braxton Zane.”

Mark being her gaga friend hurriedly accepted his handshake. “Ah, yes, I’m Mark.
And no, my name is not weird, by the way... may kuya ka bang single?” Siya pa ang
nahihiya sa tanong ng kaibigan niya kay Braxton.

“Mark,” she hissed at her friend.

“Friend naman, hayaan mo na ako, para sabay tayong may love life,” her friend
smiled at the two of them so she just smiled awkwardly at Braxton. He just laughed
out a bit and then shook his head, “I’m an only child,” he told Mark, napasimangot
naman si Mark. Even her, nalungkot siya, wala man lang siyang alam tungkol kay
Braxton, It was like he is a big mystery and she can’t solve it. Bakit ang hirap
mong mahalin, Braxton. She asked herself.

“Sayang naman, pero kapag may naghahanap ng single na kakilala mo, sabihan mo lang
ako ha?” Her friend is really persistent, natawa naman si Braxton at tsaka siya
hinapit papalapit tsaka sinagot si Mark, “of course, ‘di ba, love?” He asked her,
tumango tango naman siya para sa pag-sang ayon para naman matapos na ang usapan
nila.

Then suddenly, Mark’s phone rang, nakita niyang nayamot ang mukha ng kaibigan niya
kaya may hinala na siya kung sino iyon. “Hello? Oh? Nag-undertime lang eh, eto na
pupunta na, bwisit.” Natawa naman siya nang makita ang kaibigan na nagmamadaling
ininom ang natitirang kape nito, pati si Braxton ay nagulat kay Mark pero
kinakalabit kalabit parin siya nito sa bewang kaya naman pinandilatan niya ito ng
mata.

“Later,” she hissed, she saw how his eyes sparkled as he whistled.

“Friend, alis na ako ha? Punyeta kasi ‘yong boss ko, hindi pa lang mauna,” at tsaka
naman ito tumingin kay Braxton, “una na ako, ingatan mo ‘yan. Kakaltukan kita ng
isang daang beses,” nakita niyang ngumiti si Braxton at mas lalo naman siya nitong
hinapit papalapit sa kanya.

“Of course, she’s my girl after all,” she saw how her friend nodded and then went
to her boss.

Mabuti nalang at Friday at maaga ang uwian kaya sila nalang ang natitira sa faculty
room kaya naman walang makakakita sa kanilani Braxton, tinalukuran niya muna ang
binata at tsaka niligpit ang gamit niya. Habang nagliligpit siya ng gamit niya ay
naramdaman niyang niyakap siya ng binata salikod, she can feel his manhood rubbing
her butt so she moaned, “Braxton, baka may makakita sa atin,” she told him. Bigla
namang humiwalay si Braxton sa kanya and then he went to the door and locked it.

“Let’s make it quick then,” he told her and then lifts her to her desk. He
immediately removed her panties and lift her skirt up, and then he unbuckled his
belt and take out his manhood. Inayos pa niya ang higa niya sa lamesa niya para
huwag siyang mahulog, good thing at nasa dulo ang lamesa niya at may malaking
cabinet na nakatakip sa kanila. Then slowly he entered her, napaungol naman siya
nang maramdaman niyang lumalaki ang kahabaan ni Braxton sa loob niya.
“Hmm,” she’s trying her best not to moan because someone might hear them but
Braxton pushed harder and that make her scream in pleasure, “ohh,” she can’t help
it, she pulled him into a kiss, they are kissing aggressively, iniangat pa ng
binata ang blouse niya and then unhook her bra and he started lapping her
mountains.

“Braxton, faster,” she pleaded, inalalayan naman siya ni Braxton para makatayo at
pinatuwad. Hinawakan niya and kanto ng lamesa niya para hindi siya mabuwal and then
he started taking her from behind, he is drilling and pumping her, every orgasmic
point inside of her is reached by the man, they are both moaning and grunting to
the sensation that they are feeling.

Tumatama na sa pader ang lamesa niya at lumilikha iyon ng ingay but she didn’t give
a care about her table right now, she is focused on the pleasure that Braxton is
giving her, she moaned hard when he pushed hard.

And then he pumped in a desperate speed, “I’m cumming,” she moaned loudly, voice
cracked so Braxton continued on drilling her, and then like a firework in the sky,
like explosives, she came and exploded, she can see different color and that’s
beautiful and then Braxton came, filling her with his seeds and that’s the most
satisfying part, to be filled by him.

Tumulo ang katas nila sa hita niya kaya naman kahit nanginginig ay iniabot niya kay
Braxton ang tissue box sa may harapan niya, she heard him chuckled. “I’ll clean
you, wait,” and then like what he said, he cleaned her, making her free from their
loads.

Inayos pa niya ang sarili niya sa harap ng salamin sa ibabaw niya habang nag-aayos
din si Braxton ng sarili niya, kahit nanginginig ang kanyang mga kamay ay pinilit
niyang suklayinang buhok niya at punasan ang mga pawis niya.

She saw how Braxton’s sweat dripped so she pulled his hand, “ang pawisin mo,” she
whispered as she wiped his face with a tissue, nakayuko ngayon sa Braxton para
maabot niya dahil nakaupo siya sa swivel chair niya.

He smiled at her and then again, her heart jumps like crazy kaya naman umiwas na
siya ng tingin at pinagpatuloy ang pag-aayos sa sarili.

Nang medyo maayos na ang itsura nila ay tumayo na siya para maka-alis na sila ni
Braxton, nanginginig ang tuhod niya habang naglalakad and Braxton seemed to notice
that so he hold her waist at inalalayan niya itong maglakad, kinuha na rin ni
Braxton ang handbag niya at siya na ang nagbuhat, napangiti naman siya dahil doon.

Nang nasa hallway na sila ay nakita sila ng guard, “ma’am Zavaiah, ayos lang ho ba
kayo? Bakit namumula po kayo?” He asked her, kaya naman napangiti siya ng
alanganin, “opo, manong, napagod lang po siguro ako sa mga bata,” she answered the
guard, she saw how Braxton’s lips twitched like he is amused with her words or
something.

“Ay ganoon po ba? Sige po, ma’am ingat kayo sa pag-uwi ninyo, mabuti nalang at
nandiyan ang iyong nobyo,” the guard smiled at her, papabulaanan niya sana ang
sinabi nito nang magsalita si Braxton.

“Salamat po, mauna na po kami,” and then he pulled her lightly, making her walk
properly because she’s really tired.

Nang makarating sila sa kotse ay bumuntong hininga siya, “where are we going?” She
asked him, nakita niyang inistart na ng binata ang sasakyan nito and then he just
winked at her.

“Pinagpa-alam na kita kay sister Esme,” he told her,nanlaki naman ang kanyang mga
mata sa sinabing binata, ano? Pinagpaalam? Kalian?

“What are you talking about?” She asked him, confused, he smiled at her and then
gave her a wink, “we will go out for a little refreshment,” he winked at her again
kaya pinalo niya ito sa braso.

“Kanina ka pa kumikindat, para kang napuwing,” tumawa pa siya and then suddenly she
felt tired so she yawned.

“Sleepy?” he asked her sweetly, she just nod her head and then closed her eyes,
“just drive, don’t mind me,” she answered him.

Hinawakan naman ni Braxton ang kamay niya at tsaka iyon hinalikan and then he
intertwined their fingers, covering her palms with his, their hands are perfect
with each other, gusto niya sanang natungin sa binata kung ano ang mayroon sila
pero hindi na niya iyon natanong.

She woke up when she felt someone’s kissing her so she slowly opened her eyes.

“Were here?” she asked him, he smiled at her and then kissed her lips again, “yes
ma’am,” he answered.

Bumaba na sila sa kotse at pumunta muna sa hotel room na inupahan ni Braxton,


“where are we?” she asked Braxton who is busy changing into pajamas and sando,
seriously? Bakit pa sila namasyal kung magsusuot na ito kaagad ng pantulog.

Siya naman ay walang baon na damit kaya naman nahiga siya sa kama and then Braxton
handed her a paperbag, may laman iyong mga damit pambabae, even undergarments kaya
naman namula ang mukha niyang tinignan ang binata, “thank you,” she told him and
then lowered her head, nahihiya kasi siya tsaka siya tumakbo papuntang kwarto,
narinig naman niya ang pagtawa ni Braxton kaya naman dinalian niya ang pagligo para
makapagbihis na siya.

Nang malabas na siya sa banyo ay dali-dali siyang sinuotan ni Braxton ng step ins
kaya naman nginitian niya ito, his sweet gestures made her smile and feel giddy but
she knows better, may katapusan ang lahat, hindi lang siya ang ginaganito ng
binata.

Hinila naman siya ni Braxton patungo sa labas ng hotel and her jaw almost dropped
when she saw the scenery. The orange color of the sunset that kissed the ocean made
it look like a fairytale place, she really loves beaches but she never got the
opportunity to go to one of them because when she was younger, sa simbahan lang
siya palagi at wala naman silang pera noon. Ngayon na may ipon na siya, nawalan
naman na siya ng panahon para magliwaliw.

Then she look at the sand, she saw how white they are, umupo siya kaagad at
hinawakan iyon, she giggled like a kid and then she looked at him, “thank you,” she
mouthed, umupo na rin si Braxton sa tabi niya and then he draped his arm on her
shoulder.

“Welcome, love,” he kissed her temple and then pulled her closer. They just stay
there, watching the sunset, she’s enjoying the view because this may be the last,
hiram lang naman niya si Braxton at hindi niya pupwedeng angkinin ito. Bigla siyang
nawalan ng gana, she didn’t know that going to her favorite place can break her
too.
Madilim na nang ayain siya ni Braxton papunta sa isang cottage na inupahan nito,
kumuha na ito ng pagkain nila at naiwan siya, she sighed. Hanggang kalian kami
magiging ganito? Ayoko na talaga sa nararamdaman ko. She thought, then her
teardrops fell, nang makita niya si Braxton ay dali-dali niyang pinunasan ang mga
luha niya at tsaka sinalubong ng ngiti ang binata.

She ate the food that he gave her quietly, nawala kasi siya sa mood, she can’t be
happy when someone is hurting, hindi pupwede iyon. Mali ang ginagawa nila.

Braxton offered to peel the shrimp that she’s eating but she refused, mukhang
napansin naman ng binata na wala siya sa mood kaya nanahimik na ito. After they
ate, she excused herself, ang paalam niya ay gagawi lang siya sa CR pero gusto niya
munang lumanghap ng sariwang hangin, she wanted to feel the cold breeze of air
hanggang sa hindi niya namalayan at nasa malayong parte na siya ng beach resort.
Umupo siya sa ilalim ng puno and then she closed her eyes as she take a deep
breath.

Braxton, I need to let you go now. She told herself, habang maaga pa kailangan na
niyang pakawalan si Braxton,kailangan na niyang pigilan ang sarili niya. Hindi
pupwedeng palaging ang atraksyon nalang nila sa isa’t isa ang pianiiral niya.

Then a man running towards her direction caught her attention,nang makita siya nito
ay binilisan nito ang takbo at humahangos na nakarating sa kanya, “love!” He
snapped at her, “may problema ba tayo?” He asked her, she sighed as she looked into
his eyes, nakatayo ito ngayon sa harap niya at siya naman ay nakaupo sa
ilalimngpuno.

“Zava-”

“Braxton,” she called him out, nakita niyang sumeryoso ang tingin ng binata sa
kanya, “after this, let’s stop seeing each other,” she added.

Nakita niyang nandilim ang mukha ng binata sa sinabi niya.

“My conscience can’t take it anymore,” she pleaded, “please, Braxton? Hindi ka ba
naaawa sa girlfriend mo?” She asked him.

“Do you like me?” Braxton asked her, nagulat naman siya sa tanong ng binata, of
course she like her, hindi lang like, mahal na rin niya ang binata, kinakabahan
niyang tinignan si Braxton.

She cried, “I’m sorry, Braxton,” she sobbed. Napaupo si Braxton sa harapan niya,
“tell me you like me,” he pleaded.

Hindi parin siya sumasagot she keeps on crying, hindi niya matanggap na nagmahal
siya sa maling paraan, the happiness that she felt came from an iniquitous way, she
can’t accept it. Mali iyon, maling mali.

“Damn it, answer me, do you like me or not?” He snapped at her.

“I love you!” She shouted back.

_________________________________________________________

Happy new year everyone. Hope I will finish this at the end of January. Isasabay ko
na rin ang Uncertainties dahil nilulumot na siya sa drafts ko haha.

Thank you sa support, mahal na mahal ko kayo.

“I love you!” she shouted back at him, she didn’t care about the pain that she is
feeling right now, kailangan niya nang sabihin sa lalaki na mahal niya ito para
kung sakali mang matapos na ang kung anong mayroon sa kanila, atleast nasabi na
niya ang lahat.

She saw how his lips twitched making him smile widely at her, “Braxton, we can’t be
together,” she told him, umiwas pa siya ng tingin sa binata.

Braxton held her face and then make her look at him, his expression is still the
same, he looks so happy, “why not?” He asked her.

“Hindi mo ba naririnig ang sarili mo? We are having a sinful affair! Hindi mo ba
nararamdaman, kapag magkadikit ang mga katawan natin we ended up having sex, ayoko
nang masaktan pa natin ang kasintahan mo, Braxton.” She sighed asher teardrops
fall, “let’s save each other from the pain,” she told him.

“You are my painkiller, I’ll take care of Haezell, okay?” He told her pero hindi
siya kumbinsido, ayaw niya sa ganoon, hindi kakayanin ng konsenya niya.

“But you are in a relationship, Braxton!”

“Just trust me okay? and no, this is not a sinful affair!” He shouted at her,
“please, trust me,” he begged, “just let me handle things, okay? ”

Hindi pa siya nakapag-react nang halikan na siya bigla ng binata. He kissed her so
passionately good and that made her cry even more, her heart is beating fast and
she don’t know what to say, so all this time ay tama siya na siya ang third party?
Na nakasisira siya ng relaayon? paano nalang kung nagsisinungaling si Braxton sa
kanya, hindi niya talaga alam. There are lots of questions in her head but she
chose to focus on his kisses.

His kisses trailed down on her neck and her collar bone, she moaned when he sipped
that part of her body, the cold breeze of the wind is nothing compared to the heat
that she is feeling right now. Dinaganan na siya ng binata ay siya naman ay kinawit
ang kanyang mga braso sa leeg ng binata, she deepened their kisses, gusto niyang
nararamdaman ang katawan ng binata habang naghahalikan sila. She don’t know why she
can wanted to be closer to him, close to the point that she wanted to hug him and
hug him even tighter. Whenever he is kissing her, all her rational thoughts are
driven away.

“Love, may makakita sa atin,” she whispered at him when she realized that he’s
removing her tops, but Braxton just hushed her and then kissed her mountains, no
she didn’t kissed them she lapped them, papalit palit iyon, he sucked them and bit
them a little bit making her wet and hotter than before.

And then in a one swift moved he removed her pajamas and panty, he also removed his
sando and just tossed it. He kissed her again and that made her writhe in pleasure,
just his kiss and it can take her to the edge. She moaned when he opened her legs
and then put afinger inside her.

“Braxton,” she moaned hard, his finger moved wickedly inside her, and then he
lapped her flesh, she shouted in pleasure. Hinawakan pa niya ang ulo ng binata at
idiniin sa pagkababae niya, she loves it when she’s being eaten by him.

Ikinawit niya ang mga hita niya sa balikat ng binata, he moved his finger fast and
then lapped and sucked her like she’s the most delicious food in the universe.

“Braxton,” she don’t know where to move her head, her hand moved to her mountains
and she massaged them. Braxton bit her clitoris and she moaned, bigla siyang
nilabasan dahil sa sarap niyon.

“Love!” she moaned hard. And then itunutok ng binata ang daliri nito sa bunganga
niya, “suck it, love,” he commanded, she gulped as she put his fingers inside her
mouth, nakita niya kung papaano nagdilim ang mukha ni Braxton like he enjoys it. So
she hold his shaft and made a few strokes, she heard him groan. “Love,” he called
her out.

“That’s it,” he moaned, dali-dali naman niyang pinaikot ang posisyon niya, he is
now on top of him and he is breathing hard, she can feel it.

Tumayo muna siya at tsaka pumwesto sa babang bahagi ng katawan nglalaki, she gulped
when she saw how big he is, hindi yata kakayanin ng bibig niya but that made her
feel excited even more.

Walang sabi-sabing isinubo niya ang pagkalalaki ni Braxton and then she looked at
him, she saw how hard he bit his lips. Kinuha niya ang mga kamay ni Braxton at
tsaka ipinatong sa ulo niya, making him take control of everything. Slowly, Braxton
moved his pelvis upwards, she choked but that made her feel hot even more, siya na
mismo ang nagtaas baba sa ulo niya and then she swirled her tongue and sucked him,
like what she’s doing when eating a lollipop. She sucked him hard and she heard how
he moaned, his moans were like music to her ears, she never felt this proud before.
Satisfaction is consuming her when she heard his moans.

“Love stop,” he told her as he hold her hand, dali-dali naman siyang tumayo at
tsaka pinatungan ang lalaki, she can feel his manhood poking her pussy.

“Mali ba ang ginawa ko?” she asked him innocently, he shook his head and then
laughed before kissing her, “you’re excellent for a beginner,” He told her and then
pulled her up.

“Hold tightly okay?” He told her, nasa likod na kasi sila ng puno na sinasandalan
niya kanina, that part is dim and you can’t see someone if you’re from afar.

Without notice he entered her. “Braxton!” she shouted at the pleasure, he moved
desperately and then pushed himself deeper. He really knows how to fuck right and
that made her pouted, ilang babae na kaya ang napag-practice-san ng binata? She
thought.

Nawala siya sa iniisip niya nang isagad muli ni Braxton ang sarili niya sa kanya,
napahiyaw siyang napayakap ng mahigpit sa puno, "Love, deeper, deeper,” she
commanded.

“Faster, Braxton!” tila nahihibang na siya sa sensasyon na pinaparanas sa kanya ni


Braxton, pinaharap namansiya ni Braxton at pinahiga sa buhanginan. He fucked her
good in that position, she moved her pelvis upwards to meet his movements. God
forgive her but it was too good!

“I’m near, love,” she told him, kaya naman binilisan ni Braxton ang galaw nito and
then they both came.

“Love, what are you cooking?” She asked him when she woke up, niyakap pa niya ito
sa bewang at tsaka niya hinalikan ang likod ng binata, and then he turned his body
tolook at her, “just a simple breakfast,” he answered and then gave her a lingering
kiss. She smiled. Pwede namang umasa na sana kami nalang hindi ba? This sinful
affair made her feel alive, she's alive inside. Braxton is making her feel alive.

Para silang mag-asawa sa ginagawa ng binata sa kanya. Oo alam niya parang mabilisan
ang lahat pero mahal naman niya ang binata, sapat na dahilan na siguro iyon para
panghawakan niya and he told me that he will handle things.

May naalala siya bigla kaya naman pinalo niya sa braso si Braxton, "ouch, love what
was that for?” He asked her, sinamaan niya ito ng tingin.

“Bakit lingerie na ang suot ko?” She aked him,tinignan niya ang sarili niya at
namulas iya nang makita na naman ang mga pulang marka sa maputi niyang balat.
Hickeys are everywhere!

“You wicked man,” narinig naman niyang natawa si Braxton sa kanya at tsaka hinapit
siya sa bewang.

“Ikaw naman, love, minsan lang mag lingerie e,” and then he pouted.

“Kailangan see through?” she asked. Doon na humalkhak si Braxton kaya naman
sinamaan niya ito ng tingin.

“Sorry na sorry na, tulog na tulog ka kasi kagabi e, naka-apat na rounds palang
tayo.”

“Braxton!”

“Joke lang naman, let’s eat”.

“Okay.”

Natawang inilapag ni Braxton ang pagkain niya, she happily eat while he’s just
watching her. Occasionally ay sinusubuan niya ang binata at hindi naman ito
tumatanggi.

“Bakit milk? I want coffee,” she protested.

“Too much caffeine will cause you palpitations, you know that?” he asked her, she
just smirked at him.

"Kahit naman hindi ako magkape napapabilis mo na tibok ng puso ko,” she whispered.
Nakita niyang nanlaki ang mata ng binata kaya naman tinawanan niya lang ito.

“Kinikilig ka na niyan?” She asked him, he slowly nod his head. Humagalpak na siya
ng tawa, she never knew that this man can make her laugh without trying.
Nagkukunwaring pinunasan pa niya ang luha niya na dulot ng labis niyang pagtawa at
tsaka tinignan si Braxton, tulala parin ito kaya naman napanguso siya.

“Uy, love! OA?” she asked him and then gave him a kiss.

“Don’t do that again,” he whispered, “I might die from heart attack.”

Doon na siya tumawa ng malakas, she didn't know that Braxton has this side kaya
naman tinignan niya kung tatalab ang mga charms niya sa binata, slowly she batted
her eyebrows while pouting at him.

There she saw how he gulp and then leaned to her and give her a heartwarming
morning kiss.

"Braxton!"

"Why?"

"Nagpapa-cute lang ako," namumula na saad niya.

She saw how his lips moved upwards, giving her signature smirk. "Kahit naman hindi
ka magpacute sa akin, cute ka na sa paningin ko."

Her heart beats erratically because of that, she can't control the blushing of her
face kaya naman nagkunwari siyang kumain ng marami.

"You're cute you know?" He asked her again and again just like a teenager who saw
her crush she blushed.

"Kumain ka na nga," at tsaka sinudsudan ng pagkain si Braxton. Ngingiti-ngiti


namang ngumunguya ang binata ng pagkain kaya naman sinamaan niya ito ng tingin.

"Stop playing and eat your food," she warned him. She saw how he nod his head and
then moved closer to her, he gulped first and then kissed her temple as he hug her.

"My big baby is mad e?" He teased her, pinalo niya ito sa braso. "I'm not a baby
anymore!" She protested.

"But, you are my baby." He pouted his lips. He's too cute! Her heart can't take it.

"Fine fine, pero umuwi na tayo mamaya ha? Magpiprint pa ako ng visuals ko, may demo
ako niyan." She told him, sabado na kasi at malapit na ang demo niya. She saw how
he nod his head and then drink his coffee.

"You want me to help you?"

"I can manage," she rejected his offer.

"How sure you are?" He asked her.

"Mas sigurado pa sa ating dalawa," nagulat siya nang masabi niya ang nasa isip
niya, tinignan niya si Braxton. She saw how he put his utensils down and then look
at her, his eyes showed pain. There are something on his eyes that she can't name.
"Zavaiah-"

"Joke lang naman ikaw naman di ka mabiro, joke lang." Natatarantang wika niya,
cutting him off.

"I know it's not, come here." He sighed as he tapped his lap. Kaya kahit
naguguluhan at umupo siya sa hita ng lalaki. She straddled him. She felt how his
manhood stir to life. Tatayo na sana siya nang yakapin siya ni Braxton ng mahigpit
and started rubbing his manhood on her feminity. She gulped. Wala siyang panloob at
see through na lingerie lang ang nakasuot sa kanya kaya naman ramdam na ramdan niya
ang binata. Naramdaman niya ang pagtanggal ni Braxton sa pajamas niya kaya naman
napakagat siya sa labi niya.

"Let me show you how much I want you," he told her as he pushed himself inside her.
Napaungol naman siya ng malakas, she don't know how can Braxton make her feel hot
in an instant.

He moved his pelvis to create some motion and that made her moan. She kissed him so
aggressively, she wanted to feel more kaya naman siya na mismo amg gumalaw sa
ibabaw ng binata.

Up and down she can feel him inside of her, hitting the same spot. "Hmmm, Braxton,
so good." She moaned hard, she grinded her hips and made circular motion. Braxton
moaned too.

"Fuck, love. You're great," he moaned and started moving too, ngayon ay
nagsasalubong na ang mga galaw nila. She can the sounds made by their body and that
made her hot even more.

He moved in a desperate speed and she came, soon after he filled her again.

"Don't doubt my feelings for you, this is real Zavaiah Mavery , so real." He told
her as he kissed the tip of his nose. Kahit humihingal siya ay nginitian niya ng
kaunti ang binata.

Sana nga, Braxton.


Sa nga

________________________________________________________

Putukan is real. HAHA joke! Anyways how's your new year? Wishing you a great year!
Mwa.

Ps-please bear with mah error

"Friend ako naman ang kinakabahan," her friend Mark told her, natatawa namang
hinawakan niya ang kamay nito, naramdaman niyang pinagpapawisan ang mga kamay nito
kaya naman nginitian niya ito at tsaka nginusuan.

"Hindi naman ikaw ang magdedemo, ako naman ha," she joked, even her, she's also
nervous but she believe she can make it, araw-araw ba naman siya kung magturo. Siya
kasi ang ipinadala ng Interworld na makipag-compete sa demo teaching. Every year ay
may ganito, siya sana ang ilalaban last year but her co-teachers disagree to that
idea, telling her that she's a newbie in teaching and she needs to still learn a
lot through experience. She graduated as a magna-cum laude and that hurts her ego
but she whole heartedly accepted their decision. she thought, oo nga, iba ang
actual na pagtuturo kaysa noong nag-aaral pa ako. She strived harder everyday
making herself worth it to compete, so here she is right now, representing their
school. Good job, Zammy. Good job.

She checked her phone to see if Braxton sent her a message and she was right. Her
inbox is bombarded by him.

From: Braxton

Love, goodmorning. Goodluck on your demo!

Eat your breakfast first before going to the venue okay?

Don't drink too much coffee!

May dala ka bang face towel? Extra shirt? Water? Make sure to bring them with you,
kapag pinagpawisan ka, ask Mark to put towel on your back, okay?

Hey?

You busy, love?🥺

Hmm?

Love 🥺

Okay, you're probably busy. Ha-ha!

I miss you, you know that?


You don't need to reply, I'll ask Alert is where's the venue and I'll try my best
to watch you.

You got that, okay? Ilang araw tayong nagpuyat para diyan.

Goodluck my love, show them what you got! Mwa! ❤️

She smiled when she saw his messages. Kung kanina ay kinakabahan siya ngayon naman
ay excited na siya, she's grinning while typing her reply.

To: Braxton

I'm here at the venue, kinda nervous but excitement is overflowing. Don't mind me,
just focus on your work and save lives!

She saw how her friend look at her with a very suspicious eye. "May label? Bakit
kung makangiti wagas?" She rolled her eyes at her friend, basag trip talaga ito
kahit kailan.

"Mark naman..." she protested and then look at her fingers and played with it,
"wala hehe."

Nilapitan siya ng kaibigan niya at tsaka binatukan ng mahina, "hayop ka! Rupok ka?"
Natawa naman siya sa kaibigan niya, she knows that her friend is just concern but
she can't do anything. Everyday, her feelings for him gets deeper. Mahal ko kasi!

"Speechless?" Her friend asked her, natawa naman siya ng mahina habang tinitignan
ang kaibigan, "kaya ko 'to, Mark..."

Itinago na niya ang phone niya sa bag niya at tsaka tinignan muli ang kaibigan
niya, "kapag nasaktan, edi tagay puno."

Doon na sila natawa ng kaibigan niya, since they were college, ganoon na talaga
niya kausapin si Mark and Mark is the only one who doesn't question her. She grew
up in church, bahay ampunan to be exact that is organized by nuns and she being the
adopted niece of sister Esmeralda, she literally lived with nuns surrounding her,
kaya akala ng iba na she's the miss prim and proper. She's also a normal lady!
She's bubbly and jolly, sometimes she is questioned by her behavior by others kapag
napag-aalaman nila na galing siya sa simbahan kaya naman doon niya binawas-bawasan
ang pagiging kalog niya at pinapakita na lamang sa mga close niya, gaya ni Mark.

"Ang galing mo talaga, Zam. Sana talaga masaya ka sa ginagawa mo," her friend
warned her. Natawa naman siya at tsaka pinabuhat ang bag niya sa kaibigan.

"Help me, bubuhatin ko kasi mga ito," she told her friend, dala niya ang laptop at
iba niyang visual aids niya.

"Okay, ma'am. Pasalamat ka at wala si boss ngayon," nailing na lamang silang


pumasok sa classroom na waiting area nila.

The school where her demo will be held is a public school. The environment is
really different from Interworld, but it was good different. Makikita mo ang mga
batang masayang naglalaro, nagtatakbuhan. Ang daming nagbebenta ng streetfoods sa
gilid ng paaralan.

"Friend, libre mo ako mamaya ng fishball ha?" Parang batang saad ni Mark kaya naman
tinanguan niya ito at tsaka niya nilapag sa lamesa ang gamit niya. "Oo, papakyawin
natin 'yan mamaya."

"Sure?" Her friend's eyes widened in excitement.

She nod her head, "oo, ubusin mo, kapag hindi mo naubos, ikaw magbabayad."

"Sabi mo iyan ha!"

"Oo nga," she assured her.

"Iba talaga ang business woman," her friend joked her, tinawanan niya ito. "Ay wow?
Baka may investment ka?" She asked her.

Tumawa ulit sila.

Narinig niyang tumunog ang phone niya sa bag niya kaya naman dali-dali niya itong
kinuha, nilapag na kasi ni Mark sa table ang bag niya.

"Ay, excited much? Parang hindi magkatext kanina ah?" Her friend joked, she just
shrugged her shoulders as she answered the call.

"Hello? Wala po kaming tindang bagoong, wrong number po kayo." She answered the
call, narinig niyang parang may ginawa ang caller at ilang segundo lang ay
nagsalita na ito.

"I thought, I called the wrong number," Braxton answered, she laughed out loud.

"Love," he called her out, parang nagwalaan naman lahat ng paru-paro sa tiyan niya.
Just by hearing him saying their endearment is enough to bring her to cloud 9.

"Hmm?" She hummed.

"Kumain ka ba bago ka umalis?" He asked her, " ang sabi ni sister Esme, inaya ka ni
Mark sa labas kumain."

Nakausap niya si sister Esme?

"Nakausap mo si sister?"

"Yes ma'am..." he chuckled, "textmates na kami."

Nanlaki naman ang mata niya sa sinabi ng binata, "Braxton!" She don't know what to
say.

"Yes, love?" His voice is sweet and gentle.

"Don't say anything stupid," she sighed. Please?

"Bakit? Ikinahihiya mo ako?" Braxton asked her, baka mamaya bawiin ka ni Haezell sa
akin, wala pa naman akong karapatan sa'yo gusto niya sanang sabihin but she just
clamp her mouth shut.

"Okay, I'll delet-"

"No, not that, okay?" she told him, cutting him off.

She heard how he sighed, "maybe I'm disturbing you, I'll hang up the phone." His
voice is cold, she shut her eyes to stop herself from sighing.
"But, I like talking to you..." she answered him, "but okay, I'll han-"

"Joke lang naman, love. Ikaw naman hindi mabiro." And then he laughed, he is back
from being playful again.

Okay? What was that? She asked herself, medyo magulo kausap ang binata ngayon.

"Nagdala ka ba ng extra towel mo?" Braxton asked her, she nod her head. Napatampal
siya sa noo nang ma-realize niyang tawag lang pala ang ginagawa nila.

"Hey?"

"Ah, o-oo, dalawa pa nga." She answered him, embarrassed with herself.

"How about water?"

She rolled her eyes, "yes boss..." And then she look at her friend waving her hand
at her, telling something.

"I'm coming," she mouthed at her friend.

"Madami akong water dito, Mark is calling me na, bye, love. Mwaaa!" She didn't let
him answered her, she immediately hang up the phone and then run towards Mark.

"Ikaw na raw, friend." Mark told her, she saw how her friend's face become pale,
natawa siya. Mas kabado talaga si Mark kaysa sa kanya.

She kissed her best friend's cheeks. "I got this, watch me," she confidently said.

Luckily, she was given 20 minutes to prepare everything that she needed for her
demo. She take a deep breath as she pray.

Please po, Papa G help me. I know, you're always on my side, please guide me. I'm
not aiming the first place, what I'm aiming is that I can learn from this
experience, I'll leave everything to you. Amen.

She smiled as she entered the room and she saw the panels at the back and her
students. She smiled at them.

Let's rock this one, Zammy.

"Madami akong water dito, Mark is calling me na, bye, love. Mwaaa!"

"Okay, good lu-" he didn't even finished his words when Zammy the hot teacher hang
up the phone. He nod his head while smiling.

She even said mwa! He smiled with that. Be still, my heart! He told himself.

He needed to see her, kailangan niyang makita ang dalaga dahil mababaliw siya kapag
hindi niya nakita. Good thing that he is just on call kaya naman pupwede niyang
puntahan ang dalaga.

"Alert" he called his friend, son on the one of major shareholder of Interworld
University.

"What?" His friend answered him, he chuckled.

"Init naman ng ulo mo" he joked. " I'm busy with something..." And then he heard
him sighed, " what do you want, Braxton Zane?"

"Saan lalaban ng demo ang contestant ng Interworld?" He asked.

"Ha-ha! Sa Burgos Elementary School, ingat ka, iba na talaga tama mo." His friend
hang up the phone.

He smiled as he drive his way to the said school, alam niya iyon dahil malapit lang
iyon sa simbahan. Pwedeng lakarin.

Malakas na talaga tama mo, Braxton.

Sobrang lakas.

HE SAW Mark at the window of a classroom, parang sinisilip niya lang ang nasa loob
kaya naman nilapitan niya ito at kinalabit.

He saw how shocked her face is when she saw him. "Braxton, ikaw pala..." she smiled
at him and then point her finger inside the classroom, "siya na ang nakasalang oh,
manood ka na lang."

He saw how beautiful Zammy is, she is smiling at her students. She' s wearing her
uniform and her hair is in a tight bun. He can clearly see her beautiful face.
She's so hot wearing that uniform and holding a chalk on her left hand. She's
ambidextrous, he smiled at that thought. Nakikita niya kasi ang dalaga na minsan
nagsusulat sa kanan at kung minsan sa kabila.

He saw her hand with bandaids kaya naman napailing pa siya, siya pa yata ang
kinakabahan sa dalaga. Napaso kasi nito ang kamay niya sa laminator noong gumagawa
sila ng visuals. Oo kasama niya ang dalaga kahit ang role niya lang ay tagagupit.

"Is her hand okay?" He asked.

Mark heard him kaya naman natawa ito, "paso lang iyon, Braxton. Mas malala pa noong
college kami, she's the clumsiest in our room." Natawa naman siya sa sinabi ng
kaibigan nito.

Another fact. He thought.

He is busy watching Zammy dancing and singing, her face can make his world stop. He
never felt this way before, even with Haezell, he never felt this feeling before.
He is really proud to her, she can rock her performance and capture the hearts of
her students in an instant.

"Alam niyo ba ang kantang leron leron sinta?" Zammy asked the students. He smiled.

"Yes ma'am!" The children's ecstatic voice echoed to the room.

Zammy smiled to them, "hindi iyon ang kakantahin natin."


Natigilan ang lahat ng panels kay Zammy, even the students.

Sila naman ni Mark ay natawa. She's being crazy again!

Nakita naman niyang napatampal sa noo si Mark habang tumatawa.

"Gago ka talaga, Zavaiah..." Umiling-iling pa si Mark sa kaibigan niya.

He turned hus back and then let out a small chuckle. He is trying his best not to
laugh hard at baka makaistorbo siya.

"Hello?" Zammy asked her students, "hindi natin kakantahin iyin dahil hihiramin
lang natin ang tono ng kanta at papalitan ang lyrics"

That was smooth! He thought. He saw how Mark sighed, maybe she's relieved that her
friend made it.

She started singing. "Sundan ni'yo ako ha?" She asked her students.

"Opo, ma'am Zammy!" They all cheered.

Basura'y ilagay sa tamang lalagyan

Huwag ikalat ang pinagkainan

Inang kalikasan ating alagaan

Magtulungan tayo, para sa kalinisan!

Papel at plastic ay

Dapat ihuwalay

Pati narin ang prutas at mga gulay

Ang mga nabubulok at gawing fertilizer

Ang mga hindi ay ating irecycle!

Basura'y ilagay sa tamang lalagyan

Huwag ikalat ang pinagkainan

Inang kalikasan ating alagaan

Magtulungan tayo, para sa kalinisan!

They sang the song merrily ans that made him smile, Zammy is really unpredictable.

He saw how the panels smiled at her and her students. Natapos ang demo niya nang
masaya. Lumabas si Zammy ng classroom na nakangiti at tila proud.

She look at him the moment that she went out the room, and then she smiled widely
at them.
"Ayos ba?" She asked them. He saw how Mark showed her a thumbs up sign. Siya naman
ay niyakap ang dalaga at tsaka hinalikan sa gilid ng ulo nito and then he let her
go.

"Baliw ka!" Mark hisses at Zammy and the latter just shrugged her shoulders.

"Wala na akong masabi eh, naloka 'ata 'yong mga estudyante, friend." Natatawang
saad niya sa kaibigan niya. Hinawakan naman ni Zammy ang braso niya and then she
looked at him.

"Ayos ba?" She asked him, he nod his head and then chuckled. "That was great, love.
So proud of you." He saw how she blushed and then gave him a wink.

"Nagugutom na ako," Mark told them, nakita naman niyang ngumiti si Zammy.

"Uy excited kumain ng kwek kwek! Tara na" at niyakag sila nito papunta sa
nagbebenta ng streetfoods.

He was hesitant to eat those color orange eggs, parang pingpong balls!

Ito na ang kwek kwek? He asked himself.

Nagulat siya nang itinapat ni Zammy sa bunganga niya ang kwek kwek kaya naman kahit
nag-aalangan siya ay sinubo niya iyon.

He saw how her face lit up, she's showing him her gummy smile.

He smiled when he taste the food.

It was surprisingly good.

I guess, I need to buy a farm. He whispered at the back of his mind.

Nakita niya rin na nag-eenjoy ang dalawa na kumain, especially Zammy. He didn't
expect her to eat streetfoods.

Sa ganda ng dalaga ay aakalain mong maarte siya but she prove him wrong. She's a
jackpot! His heart beats erratically again when he saw her smiling at him.

"Kuya, magkano po lahat ng ito?" Turo niya sa mga paninda ng vendor." Halatang
nagulat ito pero nang makahuma ay sinagot siya nito.

" One thousand five hundred po ang puhunan ko, sir."

Inabutan niya ito ng sampung libo. " Bibilhin ko na po lahat." And then he gave him
a smile, nagulat pa ang matandang nagbebenta.

"Ang laki naman po nito, sir."

"Tip ko na po, manong," he told the vendor. I can buy this for a million just to
see her smile.

His heart skipped a beat when his gaze turned to the woman who is wearing her
uniform. She's looking at him with so much affection.

"Thank you," she mouthed at him, teary eyed.


He smiled at her, enjoying the feeling inside his chest. "Welcome"

He saw how she gave him a flying kiss and a wink, and then she continued on eating.
Nagulat pa nga siya at naubos nila ang lahat ng paninda ng matanda. He didn't know
that he can still eat that lot.

I guess my ten thousand is sulit.

"Thank you for today, love. I'm really happy." Zammy told him as she hug him. Nasa
kotse na sila ngayon at pauwi na, si Mark ay tinawagan na naman ng boss niya kaya
iniwan sila.

But it was a blessing in disguise, nasolo niya si Zammy.

"I'm so proud of you," he smiled as he kissed her temple.

"Are you tired?" He asked her because he heard her yawn, she lazily nod her head.

"Ang antukin naman ng big baby ko," paglalambing niya sa dalaga.

"Yes, I'm a sleepyhead and I'm your baby," she told him as she lean her head on his
shoulders.

He kisses her head. You will always be my baby. You're mine, Zavaiah.

He is overwhelmed by the feeling inside his chest. Her scent is enough to take him
into bliss. He can stay like this forever. He smiled when he heard her little
snores. She's really tired. Again, he pressed his lips on her head.

He chuckled when he realized one thing.

Damn, I can't live anymore without her.

________________________________________________________________ :)

Hi! Goodnight.
Sabi ko magrereview ako kasi may demo ako bukas at may exam ako sa 4, but look at
me now, updating. HAHAHAHA! Enjoy! Loveyou all.

Ps- Please bear with my error. I didn't proofread my works.

"Braxton," she moaned as she wrapped her arms inyo his nape, they are now at his
kitchen. The dinner and celebration that they supposed to have became hot and
intense since they can't resist each other's charm.

"Ah- ah, love." She let out a low moan when she felt that she carried her and
tossed her to bed. She saw how his eyes were full of desire and lust and that made
her hot, hotter than before.

In an instant, he removed all of his clothes and she saw how his friend stir to
life just by looking at her.

"Love," he called her using his throaty voice, "you're so hot." He just chuckled as
she removed her uniform slowly. "I know, Braxton, I know."

She was about to remove her brassiere when he stopped her, so she looked at him,
her eyebrows furrowed. "Why?"

He grabbed her brassiere and tore them apat. Nanlalaki ang matang tinignan niya ang
binata, "Braxton! That's Victoria's Secret!" She hissed.

Braxton smiled. "I always fantasize ripping your bra, dream come true, love. I'll
just replace it."

"Still!"

"Love naman isa lang e," he scratched the back of his head, "pagkatapos niyan isa
ulit." They both laughed to that.

"Okay, okay, now come here and please pleasure me." She commanded.

In an instant, pinned her into his bed, feeling the softness of their body. And
then he kissed her wholeheartedly. She gladly returned the kisses that he is
giving. She smiled in his mouth when she felt him biting her lower lip.
Magkakasugat na na naman ako sa labi nito panigurado.

"Braxton," she moaned again when she felt him rubbing himself to her womanhood, the
familiar pleasure is shooting higher and higher everytime that he is grinding
himself to her, she can't take it anymore so she did what she think us right.

She moved and then in an instant, she's now on top of him, she saw how his eyes
darkened because of that so she smirked. "I'll drive you crazy." She moaned, she
saw how he gulped hard and then hold her hips, she guided him inside of her and in
a one swift move she take him. Wholly.

She moaned when their bodies became one. "Ah, love" she slowly moved her body up
and down to feel his length, he is really big and she's thankful that he is.
Slowly, she made love to him. Itinukod niya sa hita ni Braxton ang mga kamay niya
at tsaka binilisan ang paggalaw sa ibabaw niya, her head shot back as her eyes
rolled back. God forgive her but it was deliriously good. The feeling is too good
to ignored. She can't take the pleasure anymore but she wanted more so she moved
fast and hard, she can feel her sweat dripping from her forehead as she move but
she doesn't care about that. She saw how flustered Braxton is, his eyes were dark
and heavy and his breathing is uneven, he is calling her name repeatedly as he
groan and growl.

"Braxton, ahhh!" She shouted when he moved his pelvis, hitting the same spot
continuously. Pinagpalit na rin ng binata and pwesto nila so she hold her legs and
shot them above to give him a better access.

"Fuck, baby, you're too tight," he moaned hard, " I wanna fuck you until you can't
walk." He added and then he pumped hard.

She moaned and scream when she heard that, "yes, Braxton. Fuck me hard," now she's
doing the dirty talk. Sorry po, sorry po.

She saw how his lips twitched forming a smirk on his face. "Oh, I love it when you
talk dirty." He chuckled and moved harder.

And then suddenly, she felt the familiar sensation building inside her, so she
moaned, "Braxton, I think Im cum-"

He stopped grinding his pelvis as he carry her. "Hold it," and then he turn her
around. Tinukod niya ang kamay niya sa kama at ang mga tuhod niya, she wanted to
feel him more kaya naman tinignan niya ito.

"Faster, Braxton!" She hissed. He just laughed and then started rummaging her.

"Ahhhh!ahhh!" She moaned hard when he pumped inside her, hardly, hitting the same
spot again and again.

"Zammy, Zammmy. Ohhh!" He growled as he moved and then grabbed her hair and kissed
her lips. Kahit masakit sa leeg niya ay pinilit niyang halikan pabalik si Braxton.

Minutes later she can feel it again, her body heated up as he moved hardly.

"Hindi ko na talaga kaya!" She moaned as she exploded. She can feel that his
movements became faster meaning he is near too. And minutes later after moving in a
desperate speed he exploded inside her.

"One more?" He asked her.

Pabagsak naman itong humiga sa tabi niya, pabirong pinalo niya ito sa braso and
then she nod her head.

He laughed out loud and then claimed her lips once more.

"Tapos, tinanong kami ng professor namin kung ano ang pangarap namin," natatawa
niyang kwento kay Braxton, "sabi ni Mark maging mug."

Kumunot naman ang noo ni Braxton, "mug?" He asked her, "bakit naman mug?"

She laughed when she remembered how hilarious the situation is, "mug-ing akin ka,
sir," she laughed hard, "tapos binato siya ng white board marker ni sir ha-ha!" She
laughed hard.

Nakitawa na rin sa Braxton sa mga kwento niya.

Then he look at her. Her hair is being blown by the wind, the cool breeze of the
wind made her feel alive inside. So much alive, lalo na at kasama si Braxton.

"I'm so proud of you, love. Akalain mo, effective ang pabitin mo sa mga estudyante
mo." He laughed hard while saying those words to her yet his eyes is showing too
much affection.

She smiled at him, "thank you love," her sweet voice made him smile, "thank you sa
tiwala."

"Can I hug you?" She asked him tightly. Nakaupo sila ngayon sa may rooftop ng bahay
ni Braxton, it's almost midnight and here they are, enjoying each other's company.
She loves ot when he is with her, kahit hiram lang si Braxton alam niya na masayang
masaya siya. How I wish this will never end. She whispered into the thin air.

"What?" He asked her, eyebrows furrowed.

She shook her head and then smiled at him, "wala, sabi ko ang pogi mo." Kumalas na
siya sa yakap ni Braxton at umupo sa upuan nila.

"I know that already, no need to tell me," amusement is evident in his voice.

"Ang kapal mo!" Natatawang wika niya kay Braxton, she never realized that Braxton
is a walking hurricane. The way he smiled at her is too heartwarming and honestly,
everytime that he smiles at her, her heart gets swayed easily.

Her heart never stays still when he is around but somehow, it felt good. Ganito
siguro ang sinasabi sa kanta ng Lany na ILYSB. She heaved out a heavy sigh.

"Can you tell me about your childhood?" He wiggled his eyebrows, napakunot naman
siya ng noo. Yes, they are talking about their personal lives and that made her
smile, finally he is letting her enter his life and that's a good thing.

Napakunot ang noo niya nang subukang alalahanin kung ano ang mayroon siya noong
bata siya, ang naalala niya lang ay magmula noong walong taon siya, ang sabi ni
sister Esmeralda sa kanya, at the age of five she started singing at church, pero
hindi niya maalala iyon. It was like they are faked memories.

"I don't know," she told him, sadly, "wala akong maalala." Pag-aamin niya sa
binata.

She saw how his eyes widened. "What do you mean?"

"All I know is that I was left on church when I was a baby, sister Esmeralda's
sister registered me and then left me at church in the custody of sister Esme."
Napabuntong hininga pa siya bago tumingin sa kalangitan. There are no stars but
only the beautiful big moon, wala man kang stars it was like they know that
something bad will happen, kinabahan siya bigla.

"Sister Esme told me that I started singing at the age of eight..." She stopped
talking her ears started ringing, she heard him calling her name but it was
distorted. She looked at him.

"Love..." Nahihirapang saad niya, "help me." And then her head hurts like hell. It
was like someone is ripping her head.
"Putang-ina! Bakit ba hindi ka kasi nakikinig?!" A beautiful woman slapped a
beautiful kid. Her face shows no remorse with everything that she'd done to the
poor kid.

"Magsama kayo ng demonyo mong tatay! Mamatay ka na! Mamatay ka na!" She shouted as
she kicked the poor child in her stomach.

"Ma-m-ma, ma-a-wa ka p-po," the poor child begged, pain is evident in her voice.
"D-di ko na po uulitin" she begged as she coughed blood.

Natawa ng pagak ang babae, it was like she's mocking the child. "Tanga! Bakit ako
maaawa sa'yo? Sinira mo buhay ko?" She asked her, "sinira mo pagkatao ko! Magsama
kayo ng tatay mo sa impyerno!" And with that she grabbed her head and smashed it
into the floor three times. The child coughed blood as she look at her mother.

"S-sorry po, m-mama" hirap na hirap na saad niya. And then everything turns black.

Nagising siyang may nagbabantay sa kanyang matandang madre na natutulog sa upuan


nito, ang ulo naman niya ay nakapatong sa hospital bed niya.

She smiled weakly, I needed answers she told herself. Ngayon niya lang ulit
narealize ang mga bagay-bagay. It was like everything is tampered, everything is
fake. She shook her head when she felt that familiar pain again. Not again! No, not
again!

She is trying her best not to focus on the pain that she is experiencing when she
heard the door of her room opened. She saw him, wearing his hospital gown, worry is
evident in his eyes.

"Love?" He whispered, his voice is low and pain is evident in his voice, "are you
okay?" He asked her.

She shook her head when she realized one thing, she's the battered kid and that's
her mother.

She look at him, her eyes started to water. Dahan dahang lumapit si Braxton sa
kanya para alalayan siya, nang makatayo siya ay kinuha niya ang kumot niya at
ikinumot kay sister Esme. Naglakad siya palabas ng kwarto niya.

The moment that she stepped out of her room, tears started to flow from her eyes, a
strong arm enveloped her and that made her cry even more.

"They lied, love. They lied," nanghihinang saad niya, everything is tampered,
everything is a lie! She can't believe it! All her life, pinaniwalaan niya ang
sinasabi ng nakapalibot sa kanya! She didn't realize it because she believed them.

"Love," her voice cracked as she looked at him. "Gulong-gulo na ako," niyakap niya
muli ang binata, Braxton tapped her back and then kissed her temple, "bakit ang
sakit sa dibdib ko?" She asked him.
"Love, let's not jump into conclusions, let's do some tests, okay?" Pampapakalma sa
kanya ng binata, she shook her head. Kunalas siya sa yakap ng binata at umatras
papalayo para magkaharap sila.

Tinuro niya ang puso niya, "b-bakit masakit dito?" She pointed her chest where her
heart is placed. "Bakit may nagsasabi sa akin na ako iyon, Braxton? Bakit ang
gulo?!" She cried hard, pinagtitinginan na sila ng mga tao sa hallway ng hospital,
dahan dahang lumapit sa kanya si Braxton and then he hold her hands, her trembling
hands.

"Shh," he calmed her down, "I know, you are confused but you need rest." He hugged
her and then inakay niya ito papunta sa chapel ng simbahan.

Nang makaupo na sila ay niyakap niya si Braxton ng mahigpit, she buried her face
into his armpit, that somehow made her calm.

"Love, don't make me worry again, please?" He asked her, "hindi ko kinakaya ang
sakit kapag nakikita kang nahihirapan." He told her as he stroke her hair, she
sniffed and then look at him.

"Braxton, kapag ba sinabi ko sa'yong anak ako ng rapist, matatanggap mo ako?" She
asked him, pain , hatred and confusion is evident in her eyes.

"Kapag ba sinabi kong anak ako ng mamamatay tao, tatanggapin mo ako?" She asked
again.

Nakita niyang natigilan si Braxton, she saw how doubt flashed into his eyes. Guess
I was right

Kahit nasasaktan na siya ay tumawa siya ng mahina. "That's fine and undestandable,"
her voice showed pain pero hindi natinag ang lalaki sa pagkatulala. "I'll go ahead,
I wanted to take a rest, doc."

Tumayo na siya at iniwan ang nakatulalang si Braxton, with every steps that she
make, her heart is breaking. Kailangan niyang malaman ang lahat lahat, kailangan
niyang mabuo ang pagkatao niya, with or without him

That's right, Braxton. Don't love me, let's not continue this. After all, what we
had is a sinful affair.

___________________________________________________________ :)

Hi, kahit walang nagbabasa ng story ko, tatapusin ko ito. Promise ko sa sarili ko
'yan. Maybe this is not the time para mabasa niyo ito, pero hindi ako nawawalan ng
pag-asa naniniwala ako na may makakabasa parin ng mga akda ko. I'll keep on
writing. Kung sakaling may makakabasa man nito, I just wanted to tell you, thank
you at binigyan niyo ng pagkakataon ang akda ko para mabasa. I promise, hindi ako
titigil sa pagsusulat. In every dream, the first step is always the hardest one. I
will not give up, I will not give up! I will not!

Not Edited

Not Revised

May contain typographical errors

"Sister," lumuluha siyang lumuhod sa madre na umiiyak na rin sa harapan niya. She
kneeled to asked her the truth, ngayong may naaalala na siya, hindi na siya titigil
hanggang hindi niya nalalaman ang lahat. Kailangan niyang malaman ang lahat,
"please, tell me the truth. Deserve ko rin naman malaman 'yon, 'diba?" She pleaded.
Niyakap pa niya ang binti ng madre.

"Zammy, anak," Sister Esme seemed helpless. "Bakit kailangan mo pang malaman? Okay
ka naman na?" She asked her.

Umiiyak na umiling siya at tsaka tinignan ang madre, her eyes were bloodshot and
her head is pounding but she doesn't care about that right now. Kailangan ko rin
naman malaman ang katotohanan! She demanded.

Hindi man lang siya sinundan ni Braxton kaya nawasak ang puso niya pero anong
magagawa niya? May kailangan din siyang ayusin sa buhay niya.

"Hindi ba kayo naaawa sa akin? Araw -araw akong nabubuhay sa kasinungalingan?" She
asked the nun, pain and betrayal is evident in her voice.

" Kailangan ko rin naman malaman 'yong totoo, sister!" She shouted, her knees are
trembling, her head is pounding and her heret is breaking but she doesn't care
about that.

"Masasaktan ka lang," sister Esmeralda's stern voice echoed the room.

"Sa tingin ni'yo, hindi ako nasasaktan sa mga nangyayari ngayon?" Tinanggal niya
ang pagkakayakap sa paa ng madre, "nasasaktan ako sister, masakit na masakit!" She
pointed her chest. "Dito oh," pinalo palo pa niya and dibdib niya, "masakit na
masakit," she cried hard as she look at the nun.

"Zammy, anak," inakay na siya ng matandang madre na tumayo pero hindi siya
nagpatinag, naglumuhod parin siya, "maawa ka sa sarili mo, Zammy." Naiiyak na saad
ng madre.

"Sister, totoo ba?" She asked the nun, her voice is cracking same with her heart,
"totoo bang anak ako ng rapist?" She asked sister Esmeralda, "totoo bang anak ako
ng mamatay tao?" She asked, she don't know what to assume, hindi niya alam kung
anong gusto niyang sagot.

Dahan-dahan ay tumango ang madre sa kanya, she collapsed on the ground as she cried
hard, sobrang sakit ng nararamdaman niya, hindi niya maipaliwanag kung gaano
kasakit ang mga nalalaman niya ngayon.
She laughed hard while tears are streaming down her face, " sana namatay nalang
pala ako." She whispered. Lumapit sa kanya si sister Esmeralda and then she hugged
her tightly.

"Hindi, anak, huwag kang magsalita ng ganyan," nahihirapang saad ng madre. Tumawa
ulit siya ng pagak dahil sa narinig niya.

"Bakit hindi, sister? Anak ako ng kriminal, walang karapatang mabuhay ang kagaya
ko!" Pagpupumilit niya, "bakit ako nasa simbahan? Hindi ni'yo dapat ako
tinatanggap, sister." Umiiyak na siya, her tears are continuously falling, she is
feeling the numbness and the pain.

In an instant her world crumbled. Her whole life was a lie. Dapat lang sa kanya ang
mamatay.

"Bakit hindi? Wala kang kasalanan" sister Esmeralda is trying to calm her down,
nagpupumiglas siya sa yakap ng matanda. "Hindi, sister, hindi!" She shouted.

Pinipilit niyang kumawala sa yakap ng madre, they are having a chaos inside her
room. Gusto niyang magwala, gusto niyang ilabas lahat ng sakit sa dibdib niya and
then the staffs of the hospital entered her room. Nakita nila ang eksena nila. A
strong arm hugged her at may naramdaman siyang itinurok ng mga ito sa kamay niya,
tinignan niya ang kamay niya, dumudugo na ito, malamang dahil sa swero niya. Pero
wala siyang maramdaman na sakit sa kamay niya, ang nararamdaman niya ay sakit sa
puso niya. Nagpupumiglas siya sa yakap ng binata sa kanya pero hindi siya nito
pinakawalan. Ilang minuto pa ay nakaramdam na siya ng hilo, her eyelids became
heavy.

Naramdaman niyang parang lumulutang siya, hindi binubuhat siya ng isang pigurang
kilalang kilala niya.

"Don't pity me. Kill me now, Braxton. I don't deserve to live." And then she passed
out.

"Braxton, kapag ba sinabi ko sa'yong anak ako ng rapist, matatanggap mo ako?" She
asked him, pain , hatred and confusion is evident in her eyes.

"Kapag ba sinabi kong anak ako ng mamamatay tao, tatanggapin mo ako?" She asked
again.

Natigilan siya sa dalaga, he can feel the pain in her voice, naaawa siya, she
wanted to hug her and whispered it to her that she has nothing to do with her
parents problem pero hindi siya makahuma sa narinig niya sa dalaga, why does she
need to suffer? Kailangan niya ba talagang masaktan ng ganito? She doesn't deserve
the pain. Honestly, his heart is breaking for her, pero hindi niya alam kung ano
ang gagawin niya, hindi niya alam kung paano patatahanin ang dalaga because he is
shocked too.

Suddenly, he heard her sighed, "that's fine and undestandable," her voice showed
pain pero hindi natinag ang lalaki sa pagkatulala. "I'll go ahead, I wanted to take
a rest, doc."
Nakatulala lang siya, she walked slowly but he didn't move a muscle, he can't
absorb the informations. His heart is tightening, it was like someone gripped his
heart and then gripped it tightly, so tight that he can't even breath. A tear fell
from his eyes, mas nasasaktan siya he whispered and then he looked at his
surroundings.

She's gone, wala na ito kaya dali-dali siyang tumayo. Zammy, I'm so sorry. He
whispered into the thin air.

He gripped his hair hard and made a low groan, I doubted. He hissed at himself.
Hindi niya masisi kung magagalit ang dalaga sa kanya, he doubted earlier, hindi
siya naging positive. Nasaktan niya si Zammy.

No, I will talk to her he told himself as he run into her room.

He was about to open the door into her room when he saw through the small glass
what Zammy is doing, she's kneeling! She's hurting!

Nakaluhod ang dalaga at umiiyak, niyayakap pa niya ang binti ng madre, the scene is
too painful to watch, it was like he is being stabbed in his heart, he can feel her
pain, her agony. Naririnig niya ang sinasabi ng dalaga.

"Sister totoo ba?" Her voice is pleading and that made his heart cracked, dapat ay
kasama niya ito pero nagduda siya, he is nothing but a coward.

" Totoo bang anak ako ng rapist? Totoo bang anak ako ng kriminal?"

He saw how sister Esmeralda nodded her head slowly, his heart breaks. But he know,
the pain is more severe in her part. He saw how she collapsed into the tiled floor
of her hospital room. Nagwawala na siya, his hand landed in her fist, he saw how
her IV moved and then blood came out from her veins. Dali-dali siyang tumakbo para
kumuha ng first aid at nang tranquilizer.

Nang nakapasok na siya ay nakita niyang nakalupay parin ang dalaga at tinatanggal
ang pagkakayap ng madre sa kanya uttering words that breaks his heart, he can't
bear to see her breaking.

He hugged her tightly but that doesn't bother her, nagpupumiglas parin ito sa mga
yakap niya, she is trying to escape so have no choice but to give her tranquilizer

Dahan-dahan niya itong binuhat when he felt that she's calming down. Nang maihiga
niya ito sa kama, a tear fell from her eyes as she look at him

"Don't pity me. Kill me now, Braxton. I don't deserve to live."

"Man, I heard what happened to your patient, Room 301," Magnus tapped his
shoulders, he is now sitting at his office and sipping some coffee. After that
incident he left in her hospital room and let her rest, his heart is breaking just
by seeing her suffer. He don't want to make it hard for her so he contacted the
private investigator that he know, he is hoping that he will get answers about her
real identity.
"Yeah," he sighed and then massages his temple, "she's hurting." Dagdag pa nito.

"So you are completely whipped?" Magnus asled him and then showed him his famous
smirk. He shrugged his shoulders and then smiled at him, "I am, so what now?"
Naguguluhang tanong nito sa kasama.

"You cheated on your long time girlfriend" madiing sabi ni Magnus sa kanya.

He sighed, "I did not," madiing sabi niya, "she told me to do things separately,
that's breaking up right?" He asked Magnus.

Magnus chuckled, "still, no official break-up, man, that's cheating." He told him.

Napabuntong hininga siya, bakit parang sunod sunod na ang mga problema nila ni
Zammy? It was like never ending but no, he will not give up, he will not let her
go.

He went into her room, nakita niyang payapa nang natutulog na ang dalaga, her
breathing is now even and her face is too innocent, hindi mo aakalain na may
nangyaring masama kanina. He didn't want to let her go, she is his pain killer, all
the pain, worry and anxieties that he have are melting in an instant just by
thinking about her. Wala si sister Esmeralda dahil tinawag sa simbahan kaya mag-
isang natutulog ang dalaga.

He hold her soft hands and then kissed it, "love, kapit ka lang ha? I'm so sorry,"
he whispered to her, "I love you." He smiled, ngayon niya lang na-realize na hindi
niya pa nasabihan ang dalaga na mahal niya ito. He is overwhelmed by the feelings
inside his chest to the point that just by thinking about his feelings and his
heart couldn't stay still. Yes, I'm inlove with her, this is not lust, it's love!
Napangiti siya nang ma-realize iyon.

And then she slowly opened her eyes, she looked at him and then she slowly removed
her hand on his, pero maagap niyang hinawakan iyon nang mahigpit, no! I will not
let you go.

"Love," he whispered, "how are you feeling?" He asked her.

Her eyes looks so cold and distant, it's not the same anymore, his heart twitched
because of that. May parang masakit sa puso niya na hindi niya mawari, Zammy being
cold is something he can't stand with.
"Nothing," she coldly answered him.

Again, the pain flashed in his heart, "hmm?" He asked her one more time.

"Hindi mo ako tanggap, hindi ba?" She asked him, may panunumbat sa tono niya kaya
naman napapikit siya.

"No, love, it's not like that," umiiling iling niyang saad, he heaved a sigh and
then hold her face, "I was just shocked." Pagpapaliwanag niya.

"I saw doubt," she whispered, her voice is breaking, "akala ko, ikaw ang inang
tatanggap sa akin," umiling-iling pa si Zammy sa kanya, "ikaw pala ang unang
tatalikod sa akin."

Her tears started to fall kaya naman daki-dali niya itong pinunasan, she's just
crying silently while staring at the ceiling and that breaks him.

"Sabagay, bakit mo naman ako sasamahan, kabit mo lang naman ako."

"What are you talking about?!" He sternly asked her, saan ba napupulit ng dalaga
ang sinasabi nito?

"Haezell Mariano, right? You deserve her, a classy woman. Don't settle to a
criminal's child."

Tumayo siya at tinignan ang dalaga. He can't take it anymore, saan va napupulot ng
dalaga ang mga sinasabi niya? She's not the Zammy that he knew, no she's not the
sweet and bubbly Zammy.

"Bakit ganyan ka magsalita?" Nanunumbat niyang tanong sa dalaga.

Umupo si Zammy sa kama niya at tsaka siya nito tinitigan sa mata, "totoo naman,
Braxton." She coldly told him.
His heart shattered.

"Binabalik na kita sa kanya, mas sasaya ka sa kanya." Madamdaming saad ni Zammy, he


saw how her shoulders shake as she told him those words, they were like knives,
stabbing them but he will not let ho of her, never.

"Bakit? Hindi mo ba ako napapasaya?" He asked her, nakita niyang natigilan ang
dalaga sa tanong niya.

"Paano ko malala--"

"You make me happy everytime, Zammy, sa'yo lang ako sumasaya ng ganito, please
don't push me away, it was like asking me to kill myself." He pleaded. Lumapit siya
sa dalaga at niyakap ito, isiniksik pa niya ang uli niya sa leeg ng dalaga.
Inhaling her scent.

"Braxt--"

"Let me hug you, love." He begged.

He clung heavily into her waist, he hugged her tightly.

"I love you, Zammy, I really do."

________________________________________________________________________

Hi!

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo, hija?" Tila nababahalang tanong ni sister


Esmeralda sa kanya. She sighed as she closed the zipper of her bag.

"Opo, sister, pasensya na po. Bibisita naman po ako," she breathe out, "kailangan
ko lang po talaga mapag-isa." She hugged sister Esmeralda one more time and then
she kissed her cheeks, "mamimiss kita, mami," a teardrop fell from her eyes, sister
Esmeralda caressed her face, wiping her tears. "Babalik ako, pangako."

Sister Esmeralda nod her head and then gave her a reassuring smile, "hihintayin ka
namin, enjoy your life, okay? Be happy." Napahagulgol na siya nang malakas dahil sa
sinabi ni sister Esmeralda.

How can I be happy knowing that I ruined my mother's life?

"Patawarin mo na ang sarili mo, Zavaiah," tila nahihirapang saad ng matandang madre
sa kanya, "wala kang kasalanan."
She nods her head and then stand up, she showed her gummy smile even if she's
crying nonstop. "Aalis na po ako, mag-iingat ka, mami ha?" Habilin niya sa
matandang madre, "bibisita naman ako, pangako." She hugged the nun one more time
and then turn her back at her and started walking out of the place that became her
home for the past fourteen years, she smiled sadly as teardrops fell from her eyes.
Aayusin ko lang ang buhay ko, pangako.

Pumara na siya ng taxi at tsaka nagpahatid sa kanyang bagong titirhan, she rented a
small apartment beside Interworld University. She heard, may kakilala si Alert sa
building na ito kaya tiwala siya na ligtas ang apartment na iyon.

Bumaba siya sa taxi and then take a deep breath as she entered her room, it was a
small apartment but big enough for her, hindi naman siya maarte, kasya ang lahat ng
gamit niya rito. Right, kailangan ko ring masanay na mag-isa.

It's been three days since she was discharged from the hospital, Braxton is trying
his best to talk to her. Siya lang ang matigas ang puso, hindi niya kasi kayang
tanggapin ang pagmamahal ni Braxton. Dapat masaya siya na mahal siya ni Braxton,
but why does it feel different? Her heart is ripping apart, it is shattering.

Lahat nalang ba ng nasa paligid ko nasasaktan ko? Her heart breaks upon realizing
one thing, hindi siya dapat mahalin, she ended up breaking people beside her. And
that's tearing her up too. Hindi niya matanggap na maraming nasasaktan sa kanya.

Do I deserve to live? She asked God, teardrops fell from her eyes. Then her phone
beeped, she looked at her phone's screen to see who texted her.

She smile weakly when she saw the name of the sender on her phone's screen.

From: Braxton

Good Morning!

Have a nice day, how's your sleep by the way?

Bakit nasa tabi ko parin siya? Bakit hindi niya nalang ako iwan?! Hindi naman ako
ang karapat-dapat sa kanya. I love him but it doesn't matter now, I'm a child of a
criminal.

Hindi naman siya ang dapat sa lalaki, after all she's just a third party to his
relationship with Haezell, she saw Haezell on TV one time, she's a beauty queen, a
ramp model, a motivator, she came from a wealthy and perfect family. Samantalang
siya? Wala. Anak ng criminal at rapist.

He don't belong to her, she's not the right person to Braxton. Just by imagining
it, her heart breaks pero anong magagawa niya? Totoo naman, wala pa siya sa
kalingkingan ni Haezell. It was like Haezell is a precious diamond and she's just a
pebble.

Her phone beeped again, Braxton sent her a message again.

From:Braxton

Love? Talk to me please? This is driving me nuts

Three days is already hell, talk to me, love. Please?

That's when her teardrops fall again, she look up to her ceiling, drying her tears.
Pero, sino nga bang niloloko niya? Sarili lang din niya, wala paring katapusan ang
pagluha niya. The pain is unending, just like her teardrops. Hirap na hirap na siya
sa sitwasyong mayroon siya.

Dapat malakas ako dahil nakakapit ako sa Diyos, pero bakit nanghihina ako? Bakit
nawawalan ako ng pag-asa na mabuhay?

Napaupo siya sa malawak na sahig ng apartment niya, wala pa itong gamit dahil hindi
pa naayos, puro karton lang ang mga nakalagay sa kwarto niya. Umiiyak na bumaluktot
siya sa pagkakahiga niya sa sahig ng apartment niya.

She curled up and hugged her legs, her face is burried on her knees and she cried
hard, she let out all the pain that she's feeling. Inilabas niya ang lahat ng sakit
ng loob niya sa pag-iyak niya.

She was like that the whole morning while her phone is ringing nonstop. Alam niya
kung sino ang tumatawag sa telepono niya kahit hindi niya iyon tignan and that
breaks her heart. Hindi na kaya ng konsenya niya , gusto na niyang makalimutan ang
sakit na nararamdaman niya. Pero... sino bang niloko niya? Sarili lang din niya.

Mahal niya si Braxton, mahal na mahal niya ang binata. That what breaks her heart
most. It's the fact that she loves him but she can't do anything because she's
afraid. Afraid that she might hurt him and ruin his life, just like what she did to
her mother.

Natatakot siya, natatakot siyang matakot sa kanya si Braxton, now, she's the one
being unsuee of ehat she should feel. Dapat ay matuwa siya na sinabi na ng binata
na mahal siya nito but she's not, she's hurting inside, she's breaking inside.
Dapat ay iwan na niya ang binata at ibakik an sa tunay na nagmamay-ari sa kanya
pero there's something inside her that didn't want to let him go. Litong lito na
siya, hee mind is clouded by questions and uncertainties, doubt, hatred and pain.

She stays in that position until sleep take her away.

Naramdaman niyang may bumubuhat sa kanya at inilagay siya sa malambot na higaan,


she sighed, her mind is still hazey, she don't know what is happening. She felt a
soft kiss in her forehead and then on the tip of her nose. She inhaled the familiar
intoxicating scent.

She slowly opened her eyes, nasa apartment parin siya pero nakaayos na ito, ang
kama niya ay nasa kwarto na and Braxton is on her side, watching her. He smiled
weakly at her, he looked so tired. Mayroon itong eyebags and he seemed so worn out.

"Love," tila hirap na hirap na saad sa kanya ni Braxton, "I miss you." He told her
and then he hugged her, he is still sitting on a monoblock chair, she smiled weakly
at him.

"Bra-xton," she stammered, "what are you doing here?" Her voice cracked, her throat
seemed so dry. Inalalayan siya ni Braxton na umupo at inabutan siya ng tubig. With
her trembling hands, she accepted the water and then she drink it, bottoms up.

"I asked sister Esme where you are staying now," he sighed and then pain flashed
into his eyes, "she told me that you needed time to think about things but I can't
let you go now, Zavaiah, I told you, I love you, right?"
Napatango naman siya ng dahan-dahan at tsaka napayuko. Her heart is beating fast
but it was not good fast anymore. The faster her heart beats now, the harder it is.
She's breaking, the pain is more severe than er first heartbreak with Kiro.

He hold her chin and the. Lift her head up. "Look at me, love," he whispered, his
voice is low and serious, "I know, you are confused right now, I know that you are
hurting right now but I'm still here right? Hindi kita iiwan."

She look into his eyes and she can see that he is telling the truth. How can I
deserve you? She look down again and then he gripped her blanket. " Masakit,
Braxton. Sobrang sakit," just by saying that it hurts is enough to break her heart,
to shatter her into tiny pieces, "I'm not supposed to be loved, ang dapat sa akin
nasasaktan lang. You can't stay with me."

"Why not?"

"I don't deserve happiness," her voice cracked.

" Yes you do."

"No, I don't-"

He kissed her lips to shut her up, "believe me, you do," his voice is full of
sincerity, his voice is full of conviction.

"You deserved the best here in this world"

She shook her head harshly, "No, I deserve to die."

Hinawakan siya ni Braxton sa balikat niya at tsaka siya niyugyog nito. "What are
you talking about?! That's not you, Zavaiah! Wake up!" Galit na galit na wika ni
Braxton.

"Love naman, bakit pinahihirapan mo ng ganito ang sarili mo?" He hardly asked her,
tears are forming on his eyes but he fought them back, she can sense it. He is
trying his best not to break down infront if her.

Niyugyog siya ulit nito, "hindi mo ba naririnig ang sarili mo? How can you utter
words like that? That's not you, love, bakit gustong gusto mong pinahihirapan ang
sarili mo? Tayo?" Naiiyak na saad ng binata sa kanya.

She removed his hand on her shoulders, "sabi ko na nga ba, nahihirapan ka na sa
akin," hirap na hirap niyang bigkas. Her heart is breaking.

"Kung nahihirapan ka na pwede mo na akong iwa-"

"Putang ina naman, hindi nga ako nahihirapan sa'yo! I'm not tired of you and I will
never be!" He shouted at her, tumayo pa si Braxton at tsaka pinagsasabunutan ang
sarili sa harap niya.

Humarap ito sa kanya, tears is streaming down his face, "how can I remove the pain,
Zavaiah?" He asked her, pleading.

"Just don't- don't ask me to leave you, love, please?" He asked her, no he is
pleading her.

Her tears is still flowing from her eyes, "Braxton-" her voice cracked, "how can
you love me? I don't deserved to be loved." Madiing wika niya, totoo naman.
"Iwan mo nalang ak-" hindi niya natapos ang sasabihin niya nang tawirin ni Braxton
ang espasyo nilang dalawa and kissed her lips. "Sabi ko naman sa'yo, don't ask me
to leave you because I won't do that."

He hugged her, doon na siya napahagulgol ng iyak, she let out the pain she is
feeling. How ironic, she keeps on pushing Braxton away, pero alam niyang siya ang
kailangan niya, si Braxton ang kailangan niya. She keeps on pushing him yet she
wanted to keep him.

"Love," he weakly whispered, "please? Don't say words like that, don't give up,
nahihirapan akong nakikita kang nahihirapan."

She tightened her hug as she nod her head, her walls crashed down again. She let
him entered her life again. She felt him sighed as he tighten his hug.

"Push me hundred times and I will crawl back to you thousand times," he kissed her
forehead, "break me thousand times and I will fix myself million times and offer
myself to you again, that's how much I love you, just please, please don't give
up." He begged.

"I'm your sinful affair," she told him, "we are living in a sin, Braxton."

She felt him kissed her on her temple, "trust me okay? Just trust me, love."

Slowly, she nod her head.

Sana tama po ang ginagawa ko. She prayed silently.

"Trust me okay?" He asked her, his soothing voice is calming her nerves. Suddenly
all the pain that she felt earlier vanished in an instant. The pain is bearable
now, hindi na siya masyadong masakit gaya ng kanina.

"Bati na tayo?" He softly asked him and then stroked her hair, she let out a small
chuckle as she sniffed.

" Hindi maman tayo nag-away"

"Ilang araw mo akong iniwasan, love." Parang nagtatampong batang saad ni Braxton sa
kanya, she sniffed and then look up to see his face.

"I'm sorry"

He smiled softly and then kisses her on her forehead lightly, "I'm so sorry too,
love, just don't ignore me like that again huh?" He begged her.
"Mahal mo parin ako kahit anak ako ng kri-"

He shut her up with a kiss, "don't nake that as an excuse, mahal kita at walang
makakapagbago roon. When I told you that I love you, I really mean it and no one
can change that." He kissed her lips gently and then he hugged her tightly.

"Let's find answers to your questions together, walang aalis, walang mang-iiwan. I
will stay by your side until the very end"

She smiled weakly at him, hoping that those words are true, dahil hindi na niya
alam ang gagawin niya kapag hindi totoo ang mga iyon.

Sana nga Braxton...

Sana nga...

____________________________________________________________

Hi! Sabi ko magrereview ako pero look at me now, updating again. Pinipilit kong
tapusin iti kahit walang nagbabasa dahil naniniwala ako, one day may makakabasa rin
nito. Hakhak.

[R-18]

"Love, take care, okay? Message me every hour hmm?" He kissed her forehead, she
just nod her head and then gave him a small smile. Pupunta kasi sila sa isang
camping site, and being a teacher means, kailangan niya ring pumunta roon.

"Towel mo? Dala mo na?" He looked at her eyes and then gave her a worried look,
"medicines? Water? Pads?" Sunod sunod na tanong ng binata sa kanya. She let out a
small chuckle, masakit parin ang ulo niya dahil sa pag-iyak niya kagabi but she
have no choice but to go to the camping site because that's her duty, her
responsibility.

"Opo, doc, dala ko po," she sincerely told him, nakita naman niyang bumuntong
hininga si Braxton, "tatlong araw lang ako roon." Paliwanag niya sa binata.

She saw how his eyes saddened and then in an instant his face lit up as if he got a
brilliant Idea.

"Pupuntahan kita mamayang gabi, love, okay?" He kissed her forehead again. Kaya
naman napahigpit ang hawak niya sa strap ng duffle bag niya.

"Okay," she smiled at him, "take care." Nakita niyang ngumiti si Braxton and then
gave her a reassuring smile, a smile that can make her anxieties melt in an
instant. "I will, love, you too."

Nagpaalaman na silang dalawa, si Braxton ay uuwi muna saglit at siya naman ay


pumunta muna sa Interworld dahil doon ang meeting place nila bago sila pumunta sa
camping site.

Pagkarating niya sa faculty ay inilapag niya ang malaki niyang bag at ang tent na
hawak niya, lumapit naman sa kanya si Aji, ang co-teacher niyang medyo mahiyain.

"Ma'am Zam, good morning po, pupwedeng humiwalay ako sa'yo mamaya?" Aji's voice is
low and weak, halatang nahihiya sa kanya ang dalaga. She smiled at her and gave her
a warm welcome, "oo naman, tsaka kailangan ko rin ng space para may bebe time," she
joked, they both giggled to her words, kay Aji siya nagiging maloko kaya alam
niyang nasasanay na ang dalaga sa kanya.

Pinakatitigan naman siya ni Aji, she looked at her face, she saw how worry filled
her beautiful green eyes.

"What happened to your eyes, ma'am Zam?" Aji's soft voice touches her heart. She
shook her head, "nanood ako ng drama kagabi, ha-ha!" Palusot niya sa dalaga, hoping
that she will bite it.

"Sus ma'am, nagbreak kayo ng jowa mo?" Pakikiusyoso sa kanya ni Aji, now Aji's
voice is not low anymore, para na silang magkaibigan na matalik dahil umupo pa ang
dalaga sa tabi niya at tsaka siya tinusok-tusok sa tagiliran.

Napatigil naman siya, ano ba kami ni Braxton? She asked herself, she just shook her
head to remove her thoughts, her negative thoughts.

She will use the camping as her opportunity to refresh her mind from her problems.

"Sira, wala akong jowa!" Natatawang saad niya sa dalagang kausap niya. Nanlaki
naman ang mata nito sa kanya, "sino iyong nakita ko noong isang araw? I saw you
two, kissing, sa may parking lot." Nanlaki ang mata niyang tinignan si Aji.

"Aji!" Hindi makapaniwalana saad niya, hindi siya makapaniwala na mayroong nakakita
sa kanila ni Braxton. "Wala 'yon," pagtatanggi niya, iniiling pa niya ang ulo niya,
"hindi ko siya boyfriend." Nahihiyang saad niya at tsaka siya napayuko.

"Oh my God! Momol lang?" Aji asked her, napatingin naman siya sa dalaga. "Momol?
Ano iyon?" Her voice is full of curiosity, she don't know what momol means! At
tsaka bakit ba sila ganito mag-usap?

"Make out, make out lang," kinumpay pa ni Aji ang kamay niya, "alam mo yun, ma'am?
Yung kiss kiss lang." Napayuko ulit siya at namula ang mukha niya, hindi naman
momol lang ang ginawa nilan ni Braxton! They did more than momol!

Tumayo na siya kahit nahihiya siya, tinignan naman siya ng may pagtataka ni Aji sa
mukha. "Saan ka pupunta, ma'am?" She asked her. She cleared her throat, "sa bus na,
tara na." Hinila na rin niya sa kamay si Aji, kinuha na nila ang mga gamit nila at
tsaka sila pumunta sa bus na sasakyan nila. Sumakay siya sa bus kung nasaan ang mga
bata, the moment that she entered the bus, she heard her students laughing ang
cheering and that makes her happy.

Napaka-satisfying marinig ang mga masasatang tawanan ng mga bata, these kids grew
up in a luxurious way kaya alam niyang naibibigay ang lahat ng mga pangangailangan
nila. Hindi naman siya naiinggit na may pera ang mga ito dahil masaya naman siya sa
kung anong mayroon siya, naiinggit lang siya dahil noong bata siya, hindi niya
naranasan ang mga ganitong bagay. Now, seeing her students happy face made her feel
proud, parang siya ang nagpalaki sa mga ito.

Being a teacher is not easy, akala ng karamihan ay madali lang pero hindi, her
profession is hard too. Wala namang madaling propesyon, she will guide the students
to build their foundation in their learning. Kailangan niyang maging maingat sa mga
ituturo niya sa mga ito dahil it can change their lives forever.

"Ma'am ganda!" One student called her, she waved her hand at him and then gave him
a warm smile. Lumapit siya sa bata, "yes, Wendell? Do you need anything?" She asked
her student.

She saw how he anxiously hold his backpack and then look at her, "I'm not used
riding in a bus, I feel dizzy, ma'am." Nakanguso pa ang bata sa kanya, she smiled
at him and then gave him a reassuring smile.

"How about teacher will seat beside you? You want that?" She asked the little kid,
she saw how his face lit up and then slowly he nod his head.

She smiled, sa buong byahe nila ay nakayakap ang bata sa kanya and she keeps on
tapoing the kid's back, calming him. Nang makatulog ang bata sa bisig niya, inayos
niya ito ng higa sa upuan nila and made her lap as his pillow. Isang oras din ang
byahe nila at halos 40 minuto tulog ang bata, she smiled while stroking the little
boy's hair, the kid really looks like Kiro, yes, he is the child of his ex.
Naghiwalay sila dahil nabuntis ni Kiro ang nanay ni Wendell and now, she's his
teacher. Pero walang kasalanan ang bata.

Nang makarating na sila sa destinasyon nila, dali-dali tumayo ang mga bata at
masayang nagsilabasan sa bus, Wendell is still sleeping so she smiled as she
carried him. May kabigatan ang bata pero kaya naman niya, mabuti nalang at naka
pants at tees siya.

Lumabas siya sa bus na buhat buhat ang natutulog na si Wendell at nakasukbit naman
sa braso niya ang mga gamit nila. Then a strong arm immediately helped her.

"Thank you for taking care of my child, Zam." Nagulat siya nang magsalita si Kiro
sa tabi niya. Kiro Myoui, her highschool boyfriend. Ilang taon din sila pero nang
mag-college na sila, napag-alaman niyang nakabuntis ito kaya nag-break sila.

"Let me help you with your bag." Kiro offered but she just shook her head and gave
him a warm smile. "Salamat nalang, Kiro. Kaya ko naman." She rejected.

"Zammy naman, for old times sake," pagpupumilit ni Kiro, napabuntong hininga siya,
makukit parin ang dati niyang kasintahan. "Hindi na talaga, Kiro. Ang bigat kaya ng
anak mo." Pagak siyang natawa, dati noong napag-alaman niyang nag-aaral sa
Interworld ang anak ni Kiro, she cried hard, she cried until she passed out but
now, she didn't expect to love the kid. He is too adorable, kamukhang kamukha niya
ang tatay niya at tsaka mabibo ang bata.

She didn't expect that one day, she will accept the fact that Kiro and her didn't
end up together.

Thanks to someone.
Biglang pumasok sa isip ni si Braxton. Napatampal siya sa noo niya. "Kiro, mauna na
ako ha? May tatawagan pa kasi ako." Paalam niya sa dating kasintahan, nakita niyang
kumunot ang noo nito.

"Yung kasama mo sa mall?" He asked her, now, it's her time to crease her eyebrows.

"Um, y-yes?"

Kiro gave her a sad smile and then nod his head, nagtataka man siya ay nginitian na
niya ito at inilabas sa bulsa niya ang cellphone niya.

Tumalikod na siya kay Kiro at pumunta sa pwesto nilang mga teachers.

Then she tapped her phone to send Braxton a message.

To: Braxton

Hi, I just got here.

Don't worry about me, okay? I'm good.

Agad agad naman nagreply ang binata sa kanya kaya naman napangiti siya.

From: Braxton

That's good love, I will visit you later.

Parang tangang napangiti siya sa reply ni Braxton sa kanya. Hindi niya na muna
nireply-an ang binata dahil tinawag na siya ng mga kasamahan niya. Laking gulat
niya nang sabihin ng organizer ng event na hindi siya sila sa tent matutulog,
excited pa naman siya sa tent. May nagbayad daw kasi ng mga hotel rooms para sa
kanila at ang malala, sa kanya ang pinakamagarbo.

Kahit nagtataka na ay pumunta na siya roon para ilagay ang mga gamit niya. Nasa
isang camping site sila ngayon but it is a modernized one. Halatang pinaghandaan ng
Interworld ang camping event na ito. Marami ring guards ang nakapalibot sa buong
lugar kaya siguro sila sa kaligtasan ng lahat.

Buong maghapon ay umalalay siya sa mga estudyante niya, nakalimutan niya rin ang
ohine niya sa hotel room niya kaya naman hindi na siya magmessage kay Braxton.
Naiintindihan naman siya siguro na busy ako. She whispered at the back of her mind.

9 pm na nang matapos sila sa mga ginagawa nila kaya naman pagod na pagod siyang
pumunta sa hotel room na tutuluyan niya ng tatlong araw. Pagkabukas niyaa y nagulat
siya nang may nakita siyang pigura ng lalaki na natutulog sa queen size bed na
higaan niya.

She slowly walked towards the man and grabbed something that she can use for
defense.

She was about to smash the head of the man when it immediately grabbed her hand and
pulled her in a hug. Pabagsak siyang napahiga sa ibabaw ng lalaki.

"Braxton?" Hindi makapaniwalang saad niya sa binata. "Paano ka naman nakapunta


rito? She asked Braxton, naguguluhan siya.

"I rented the whole hotel, love." Parang inaantok na saad nito sa kanya. Nanlaki
naman ang mata niyang hindi makapaniwala sa narinig niya, he did what?
"Ano?" Hindi makapaniwalang saad niya, "you did what?"

"Rented the while building, love."

Pinalo niya si Braxton sa balikat. Nakadagan parin siya sa binata. "Why did you do
that?" Her voice is now low.

"Just wanted you to be comfortable," he stated and then he kissed her, "I don't
want my big baby to be uncomfortable."

He smiled at her, pupungay pungay pa ang mata niya kaya alam niyang nakatulog ang
binata. Natawa naman siya tsaka umupo, inupuan niya ang tiyan ni Braxton. She is
now straddling him.

"Gusto ko pa naman matulog sa tent!" Reklamo niya and then crossed her arms.

Natawa si Braxton sa kanya.

"We can set up your tent here inside," pang-aalo nito sa kanya, "nasaan ba?"

Lumaki ang mata niya. She can't believe it! "Really?" She asked him in an excited
voice. Pumapalakpak pa siya na parang bata.

Natatawang tumango si Braxton at pinilit na tumayo kaya umalis na siya sa


pagkakadagan niya sa binata. Nang makatayo na si Braxton, dali-dali naman siyang
sumampa sa likod nito.

"Piggy back ride yehey!" She cheered. Natatawang nilingon siya ni Braxton, "bigat
mo love." Reklamo nito sa kanya. Napanguso naman siya, "baba na ako," she was about
to remove her legs wrapped on his waist but he hold them tightly.

"No, let me carry you, love." He smiled at her so she giggled like a kid because of
excitement and then kissed his head.

Dali-daling in- assemble ni Braxton ang tent niya sa loob ng kwarto, inilagay niya
ang comforter sa loob at mga unan para malambot parin ang higaan nila.

"Is this okay?" Lingon sa kanya ni Braxton, the whole time ay nakapasan lang siya
sa likod ng binata, she's a lightweight but that doesn't mean he's not suffering.
Pero walang reklamo ang binata. Mas nagagalit pa nga ito kapag gusto na niyang
bumaba.

She nod her head at him and gave him a gummy smile. "I love it!" She cheered. Sa
wakas ay binaba na siya ni Braxton.

Humarap ang binata sa kaya at niyakap siya, magkaharap na sila ngayon habang
magkadikit ang mga katawan nila. "Are you happy?" He asked her sincerely.

She nod her head at him, "yes I am. I'll just take a bath okay?" Kahit gusto niyang
nakadikit palagi si Braxton sa kanya, kailangan niya rin namang maligo.

The luke warm water made her feel relaxed after the tiring day, she sighed when it
hits her face. Today is really exhausting. Wala pa siya sa kalagitnaan ng pagligo
niya nang makitang pumasok si Braxton sa banyo, wala rin itong saplot. Her cheeks
turned red. Hindi parin siya nasasanay na nakikitang hubad ang binata.

"Gusto mo, mauna ka nang maligo?" She asked Braxton, but he was just looking at
her, his eyes trailed down from her face to her breast up to her feminity. She
blushed. Tatakpan na niya sana ang sarili niya nang halikan siya bigla ni Braxton.

He kissed her hungrily, he kissed her lips like a mad beast, like an animal eating
it's prey. She moaned hard. "Braxt--" she didn't finished her words when he kissed
her neck ang sipped it. Napahiyaw naman siya dahil doon. His hands is trailing her
curves and then went up to her breast and he massage them.

"Ohhh, ah!" She couldn't say the words that she wanted to say, tanging nga ungol at
halinghing lang ang lumalabas sa bibig niya. Then his kisses went down to her
breasts. She moaned again when he sucked them and gave them the attention that they
deserved.

The feeling is so heavenly that she wanted it to do to him again and again so she
grabbed his hair and then pushed his face harder on her mountain and let him suck
her. Hard.

"Ah, ah! Braxton!" She moaned when she felt his hand trailed dow on her mound. He
parted her legs apart using his knee and then we kneeled infront of her as he eat
her flesh. She moaned hard when she felt his wicked tongue on her mound.

"Braxton!" She shouted his name, urging him do do more, he inserted two fingers
inside of her and then sucked her feminity. Hindi niya alam kung saan niya
ibabaling ang katawan niya at ang ulo niya dahil sa labis na sensation na
nararamdaman niya. It was like he is taking her to heaven.

Itinaas niya ang isang paa niya at ipinatong sa balikat ni Braxton para makain siya
nito ng tuluyan. She keeps on moaning and shouting his name. Pinagsawaan ni Braxton
ang kanyang pagkababae bago tumayo at binuhat siya.

Dinala siya nito sa loob ng tent at pinatalikod. In a one swift move he entered her
wholly.

They both moaned to the sensation that their bodies brought. Sobrang sarap sa
pakiramdam.

"Ah, love-" she moaned hard when he started moving behind her, tinampal tampal pa
ni Braxton ang kanyang puwitan and that stings but in a good way. He moved hard and
fast now. While slapping his butt cheeks.

"Ah! Braxton, more, more, slap me more!" She pleaded. She heard him groaning,
growling and calling her name.

"Zam, you're too tight love. Fuck, fuck!" He keeps on cursing while moving in a
desperate speed.

Dahil mataas naman ang tent at tumayo siya at tumuwad sa harapan ni Braxton, hindi
niya nakikita ang mukha ng binata pero alam niyang nagdidilim na ang paningin nito.

"Fuck me hard tonight, Braxton!" She pleaded.

"Damn, love!" He groan and then he entered her once again, he is rummaging her
inside and hitting the same spot over and over again.
"Ahh, ahh! Ah! Oh God, Braxton, more!" She keeps on moaning because of the
delicious sensation she is feeling. Napakasarap sa pakiramdam noon.

"Fuck me more" she pleaded.

So he pumped hard and fast, so fast that even the tent is moving. But she Didn't
give a care about the tent. Ang gusto niya ay maramdaman si Braxton.

He is hitting the same spot again and again while slapping her butt it was like a
mixture of pain and overflowing pleasure.

The pleasure is too much to contain, she can feel him inside if her and that's
enough to make her go wild and crazy about him. He is really good in fucking.

Pinatayo na siya ni Braxton at binuhat, ikinawit naman niya ang kanyang mga binti
sa bewang ng binata and he pushed himself inside of her as he pumped ferociously,
"fuck, love, you're really tight! " He moaned.

"Hmm, I'm near, Braxton, faster, please? Faster" she pleaded. So he pumped hard one
more time. And then she came, lupaypay siyang nakakapit sa leeg ni Braxton and then
she moaned hard again when she felt him speeding up. Hindi pa nakakarecover and
katawan niya nang maramdaman na naman niya ang pamilyar na sensation sa kanyang
kalooban.

"Faster, faster!" She keeps kn saying.

"Fuck, I'm cumming, love," he announced and then pumped hard and fast. So fast that
her body bounces up and down.

They moaned hard when they both came, she can feel her body froze a bit same with
him when they reached their peak. It was too delicious and the pleasure is really
satisfying.

Tumawa siya ng mahina at bumaba kay Braxton.

Hinila niya ang binata sa kama nito and then she pushed him into the bed. Sinakyan
niya ito and then she grinded her hips to feel his manhood. Naramdaman niyang unti-
unting nabubuhay na naman ang pagkalalaki ni Braxton kahit hingal na hingal pa
siya.

"Love," he whispered, "let me enter you please?" He begged. She saw how his eyes
darkened as he begged so she smiled seductively at him and then guided him inside
of her.

She moved up and down again and again...

And made love until dawn.

________________________________________________________
Hi! Please bear with my errors.

"Good morning, love," she heard Braxton whispered into her ears and then he pulled
her closer into his arms. She inhaled his scent and that made her smile. Ang
gumising ng umaga na katabi ng binata ay napakasarap sa pakiramdam. It is very
heart warming. The pain that she felt for how many days vanished in his touch.
Nakaunan siya sa braso ng binata and they are covered in a white blanket inside the
tent. Natawa siya nang mahina nang ma-realize na para silang naglalaro ng bahay-
bahayan ng binata. She checked her phone. Nanlaki ang mata niya nang makitang 7 am
na. Dali-dali siyang bumangon at naligo.

"Love, dahan dahan ka naman," she heard Braxton told her while he is watching her
changing her clothes. Nagsuot siya ng jogging pants and some white T-shirt para
komportable siya.

Nang makapag-ayos na siya ay lumapit siya kay Braxton na ngayon ay may suot ng
damit pero halatang inaantok parin. She kissed him lightly on his lips and gave him
her gummy smile. "Alis na muna ako ha?" Paalam niya sa binata.

She saw how he pouted his lips, "ingat ka," and then he patted the side of his bed,
"upo ka saglit."

Kahit nagtataka ay umupo siya sa kama, she blushed when he put towel on her back,
"baka matuyuan ka ng pawis." And then he kissed her on her forehead. "Ingat ka,
love, enjoy okay?"

She nod her head and then she immediately get up to go to the site.

Humahangos na dumating siya sa mga kasamahan niyang teacher, she saw how they look
at her, their eyebrows creased.

"Ma'am, akala namin masama pakiramdam mo?" Aji told her, napakunot naman ang noo
niya, ano?

"Ha?" She asked them and then looked at them one by one.

"Diba magmessage ka sa akin na masama pakiramdam mo? Sana nagpahinga ka nalang."


Teacher Sunny told her.

Braxton! She scolded him on her mind

She faked a cough, "ahm- ayos lang naman po ako, kaya ko ito." Palusot niya sa mga
ito. "Uminom na po ako ng gamot" dagdag pa niya.

"Osige, kung ganoon, dito ka nalang sa may kitchen, magluluto ng pagkain ng mga
bata," teacher Sunny tapped her shoulders, she smiled at her and then she nod her
head. "Thank you po, ma'am Sunny."

"Ano ka ba naman, wala iyon, magpahinga ka pagkatapos niyan," kinumpay kumpay pa ng


co-teacher niya ang kamay niya.

"Maiwan ko na muna kayo ni Aji rito ha?" Paalam ng matandang guro sa kanila, parang
mga batang tumango naman sila ni Aji.
Nang makalabas na ang guro, parang batang napagalitan ang lagay nila ni Aji. Walang
nagsasalita sa kanilang dalawa, kakausapin niya na sana ito nang bigla itong
magsalita.

"Ahm, ma'am Zammy, sorry," nahihiyang saad ni Aji sa kanya kaya naman napakunot ang
noo niya rito, "nakita ko kasi may lalaking pumasok sa kwarto mo kagabi." Parang
hirap na hirap na saad nito sa kanya. Nanlaki ang mata niya at dumaplis ang
kutsilyo sa daliri niya. Nasugat ito.

"Hala, kukuha ako ng first aid!" Natatarantang wika ni Aji kaya pinigilan niya ito
at sinipsip lang ang dugo sa daliri niya.

"Huwag na, Aji," ngumiti siya ng marahan sa kasama at tsaka tinignan ng seryoso,
"may sinabi ka ba sa mga kasama natin?" She asked, hoping that Aji didn't say a
word.

Kaagad na umiling iling si Aji kaya naman napabuntong hininga siya, "salamat, Aji,"
she sincerely told her.

"Ma'am imbento ko lang din po na nagmessage ka sa akin," dagdag pa ni Aji sa


sinasabi niya kanina kaya naman napa-iling siya ng marahan. Smart move, Aji, thank
you.

"Salamat ng marami, Aji," she hold her hand and then smiled at her, "thank you for
not judging me."

Aji just smiled at her, "ang pogi naman po pala, Ma'am! " Aji hissed at her, natawa
naman siya ng marahan.

"Hanap ka ng iyo," she joked, nakita niyang napangiti ng malapad si Aji sa sinabi
niya.

"Ma'am may nakita nga po ako kagabi e, kasama ng boylet mo," parang nahihiyang saad
ni Aji sa kanya, nagulat naman siya. May kasama si Braxton kagabi?

"Pogi rin, ma'am. Narinig ko po, Speed po ang pangalan."

Nanlaki ang mata niya nang marinig ang sinabi ni Aji, "Speed, Speed Agell
Ghebreyesus, anak ng school President, Aji."

Nakita niyang yumuko si Aji na parang lumungkot ang mukha, "wala pala akong pag-
asa, ma'am," nahihiyang turan niya.

She hold Aji's hand and then smiled at her, "what? You have, hindi mo ba nakikita
sarili mo? You're a mind blower Aji, a head turner." Pampapalakas ng loob niya
rito.

Nakita niyang sumigla ang mukha nito kaya naman napabuntong hininga siya, mabuti
naman at gumaan ang pakiramdam niya she thought.

"Ma'am Zavaiah, may naghahanap po sa inyo" humahangos na saad ng isang guard sa


kanya kaya naman napakunot siya ng noo. "Sino po iyon, kuya?" She asked the guard.

Hindi pa nakakapagsalita ang guard na kausap niya nang may biglang babaeng pumasok
sa kusina at dali-daling pumunta sa harapan niya.

Nanlamig siya sa nakita niya, it was like all the color in her face drained away.

"So, ikaw ang kabit ng fiancé ko?" Her voice is stern and powerful. She is wearing
a body fitted tube dress in the color of red, bagay na bagay ito sa kanya. Her face
shows power and her expressions shows how powerful she is.

Dahan dahan siyang tumayo sa inuupuan niya, "Haezell," she nervously uttered her
name, "Haezell." She uttured her name one more time.

"Oh, so you know me dear?" Haezell laughed sarcastically. "Didn't know that you're
aware with my existence," then she hold the tip of her hair at tsaka hinila iyon,
"you witch."

"Ouch!" nahihirapang saad niya. Pinilit niyang tanggalin ang kamay ni Haezell sa
buhok niya pero sadyang mahigpit ang hawak nito sa kanya kaya wala siyang nagawa.
"Let me go, Haezell," she pleaded.

Nakita niyang tumakbo palabas si Aji kaya naman napapikit siya hoping that Aji will
go to Braxton.

Haezell laughed sarcastically at her, "why would I?" nang-iinsulto niyang saad sa
kanya. "Bakit naman kita pakakawalan?" Hinila hila pa siya nito at tsaka
pinagsasampal, "dapat lang sayo 'yan! You slut!"

She can feel her heart breaking, ito na ba? Babawiin na ba nito si Braxton sa
kanya? Bakit parang ayaw na niyang ibigay si Braxton?

Isa-isang nagsidatingan ang mga co-teachers niya , nakita nilang pinagsasampal sila
niya ni Haezell, she just stood there, accepting Haezell's rage. I'm so sorry.

Hinila pa siya ni Haezell at tsaka iniharap sa mga kasamahan niya. "If I were you,"
tinignan pa sila ni Haezell isa isa, "itatago ko ang kasintahan ko sa babaeng ito,
mang-aagaw!" Sinabutan ulit siya ni Haezell, pilit na inaawat sila ng mga kasamahan
niya, hindi na siya pumalag. She cried hatd, she cried. Napaluhod na siya habang
sinasabunutan ni Haezell pero wala siyang ginawa para bumangon.

I deserve this. I deserve this.

"Kabit ka! Kabit!" gigil na wika ni Haezell sa kanya, "nawala lang ako saglit,
inagaw mo na siya! Kabit ka! Mamatay ka na!" Haezell's words were like knives, the
hit her hard. She laughed inwardly. Sabi ko na nga ba, dapat talaga akong mamatay.

"Haezell! Get your hands off her!" A loud voice echoed inside the kitchen, nagulat
ang mga guro na nasa loob ng kusina. Same with Haezell, halatang nagulat si Haezell
kay Braxton pero kaagad din itong nakabawi.

She laughed sarcastically at him, "siding your whore?" her voice is mocking,
nahihiyang napayuko naman siya. Inalalayan siya ng mga kasama niyang guro at tsaka
pinaupo pero hindi pa siya nakakaupo nang hawakan na naman ni Haezell ang mga braso
siya at pinihit paharap sa kanya at tsaka siya sinampal ng malakas. Her cheeks felt
numb, her slaps made her realize one thing. Wala siyang karapatan kay Braxton.

"Haezell!" Braxton was fuming mad, dali-dali itong lumapit sa kanya at itinago sa
likod niya. Mukhang nakaintindi naman ang mga gurong kasama niya kaya iniwan sila
sa kusina.

"Touch her one more time," his voice was deep and menacing, " I will kill you with
my own hands!" He shouted at Haezell.

"Bakit, Braxton? Kaya mo?" Haezell mocked Braxton, "ang alam mo lang mambabae!" Her
voice cracked, Haezell is also crying now.
"Sabi mo magpapakasal tayo?" nanunumbat na saad ng dalaga, "bakit may iba ka na
kaagad?" pumiyok pa ang dalaga, she breathe out and then look at Braxton, "bakit
may pinalit ka kaagad?"

Lumapit sa kanila si Haezell, kaya itinago siya ni Braxton sa likod niya,


protecting her from Haezell.

Hinawakan ni Haezell ang braso ng binata, "let's get married na ha? Payag na ako,
kailan mo gusto? Kahit ngayon na, babe, balik ka na sa'kin." Nagmamakaawa si
Haezell kay Braxton.

Her heart breaks upon hearing those words. Her words were like knives. They made
her realize one thing. Nanira siya ng relasyon.

"Haezell," halatang nahihirapang saad ni Braxton, "I'm so sorry but I can't do that
anymore," he breathe out, "hindi na kita mahal."

She saw how pain flashed into Haezell's face, dapat masaya siya, kasi siya na ang
mahal ni Braxton pero bakit nahihirapan siya sa narinig niya.

"Gan'on nalang 'yon, Babe?" Nagmamakaawang saad ni Haezell, nakita niyang pumasok
si Aji at nilapitan sila. Tinalikuran saglit ni Braxton si Haezell and then he
kissed her forehead.

"Love, wait for me, mag-uusap lang kami okay?" Naniniguradong saad ni Braxton sa
kanya, she just nod her head, tears fell from her eyes.

Tumalikod na sa kanya si Braxton, "let's talk outside, Haezell." Mariing saad nito
at hinila ang dalaga palabas sa kusina.

Pagkalabas ng dalawa at nanghihinang napaupo siya sa sahig.

"Zam," inalalayan siya ni Aji para tumayo at tsaka dali-dali itong kumuha ng tubig
at iniabot sa kanya, " ayos ka lang ba?" Aji asked her.

Doon na pumatak ng tuloy-tuloy ang mga luha niya. Her tears fall like they have
their own will. She cried hard. Her heart is breaking. It was like someone grabbed
her heart and smashed it into the ground.

Nakita niya ang ilang kasamahan niyang teachers. Nahihiyang yunuko siya sa mga ito.
Sumisingkot singhit pa siya na yumuko. Wala siyang mukamhang ihaharap sa mga ito at
alam niya, kasalanan naman niya talaga kung bakit siya nasa ganitong sitwasyon
ngayon.

Kasalanan naman niya ang lahat, kung noong una palang sana ay lumayo na siya kay
Braxton edi sana hindi na siya nakasakit ng ibang tao, hindi na siya nakasira ng
relasyon, hindi sana siya nasasaktan ngayon.

Tanggap naman niya kung masama ang tingin ng mga ito sa kanya pero nagulat siya
nang may hunawak sa ulo niya at tsaka inayos ang buhok niya. Ang isa naman ay
pinupunasan ng alcohol ang mga kalmot ni Haezell sa kanya at ang isa naman at
nilalapatan ng cold compress ang bukod niya sa ulo.

Doon tumulo na naman ang mga luha niya.

"Bakit?" her voice is low, "bakit ang bait niyo parin sa akin?" She asked them.

Teacher Sunny cupped her face and gave her a reassuring smile. "Alam namin na hindi
mo magagawa iyon, anak." Then she comb her hair using her fingers.
Umiiyak siyang niyakap si teacher Sunny.

"Sorry po, sorry po," nagmamakaawang saad niya sa mga ito, "sorry po."

Dahil wala na siyang mukhang naihaharap sa mga ito ay tumayo na siya armt tumakbo
papuntang hotel room niya habang umiiyak.

Umiiyak siyang nageempake ng gamit niya, kailangan kong umalis, kailangan kong
lumayo.

Her heart is shattering and what's more painful is the fact that she's the ine who
caused it. Wala namang ibang pupwedeng sisihin kundi siya lang.

Nakita niya ang damit ni Braxton kagabi kaya naman umupo siya sa kama saglit at
niyakap iyon. "I'm so sorry for causing you pain, live, I'm so sorry. Ibabalik na
kita," hirap na hirap na saad niya. Humahagulgol siya habang niyayakap ang damit ng
binata. She kissed them one last time and then fold them in a clean way.

She sighed as she went out of her hotel room.

Nakita niyang papunta si Aji sa kanya. "Aji, ikaw na ang bahala rito ha? Sorry."
Naiiyak na turan niya, she saw how confusion flashed on Aji's face. Niyakap niya
ito ng mahigpit.

"Mamimiss kita, magreresign na ako, pupuntahan ko na si sir Peter ngayon."

"Pero, Zam-"

"I needed to do this, Aji. Please take care of yourself ha? Kahit wala na ako,
dapat masaya ka palagi. Masaya ako na nakilala kita, wala na kasi akong mukhang
maiharap sa inyo kaya ako aalis." Hirap na hirap na saad niya.

She saw how Aji nod her head.

She smiled one more time at her and then walked away.

While walking outside the camping site, umaasa siyang makita man lang si Braxton
kahit huling sandali man lang, she wanted to see him one last time, but she didn't.
Her heart breaks because of that, hindi siya makahinga dahil sa sakit ng puso niya.
It was like she is being stabbed numerous times.

She take a deep breath as she step out of the big gate.

Braxton, I'm so sorry. You don't deserve me, you deserve someone else. Mahal na
mahal kita, binabalik na kita sa tunay na nagmamay-ari sa'yo.
_________________________________________________________

Ps- Please bear with my errors huhu.

Her heart breaks the moment that she stepped out of Mr. Peter Ghebreyesus office,
ano pa bang aasahan niya? Na tatanggapin siya ulit ng Interworld dahil sa ginawa
niya?

Hindi pa siya nakakapagpasa ng resignation letter, nalaman na niya na tinanggal na


siya sa trabaho. Her heart sank, she loves teaching and building the mind of the
youngsters but she guess she's not fit to her profession. Sino nga ba ang
maniniwala sa naninira ng relasyon na kagaya ko?

Dala-dala niya ang duffle bag niya at ang tent niya na lumabas sa office ng
kanilang school President and her tears were flowing. It was like a river, a body
of water, they never stop.

Her phone starts ringing so she closed her eyes and take a deep breath. She look at
her phone and her hands tremble when she saw the name of the caller.

Huwag mo namang pahirapan pa ang sarili mo, Braxton. She begged inside her head.
She closed her eyes and tears fall from her eyes again. Masakit talaga, sobrang
sakit ng nararamdaman niya. It was like a knife is being stabbed at her heart and
twisted it repeatedly. All the happy memories that she had flashed.

How she teaches her students happily.

How she makes test papers and visual aids until dawn.

How they play inside the classroom.

How Braxton make her smile.

How he carry her, how he kiss and hug her, how he make her feel special. All of her
memories flashed in a span of seconds and that hurts on her part.

Nagsabay sabay ang mga problema niya, hindi niya alam ang uunahin niya. Nagpatong-
patong ang mga problema niya. Is this my karma? Ito na ba ang kabayaran sa mga
kasalanan ko?

Kung sabagay, wala naman talaga silang label ni Braxton, they are just using each
other. Tawag ng laman lang ang pinaiiral nila.

But her heart knows better than her mind, alam niyang mahal na mahal niya ang
binata pero kailangan niya nang sumuko at iwan ito. Braxton deserves the best here
in this world. Hindi siya deserve ng binata. Sayang ang buhay ng binata kung sa
kanya lang siya babagsak.

Dali-dali niyang pinunasan ang mga luha niya at dali-dali siyang naglakad palabas
sa eskwelahan, she left Interworld with her broken heart. Pinatay niya rin ang
cellphone niya at itinago niya iyon sa bag niya.
Kailangan niyang lumayo, kailangan niyang layuan ang binata, ang lahat. Lahat
lahat.

Pumunta muna siya sa simbahan and the moment that she stepped inside the church, a
familiar warmth welcomed her, kahit masakit na ang ulo niya kaiiyak ay hinayaan
niya paring tumulo ang mga luha niya sa mga mata niya. Umupo siya sa pinakadulong
bahagi ng simbahan. Inilagay niya rin ang kanyang mga gamit sa upuan sa gilid niya.
She closed her eyes, inhaling the scent of candles and flowers that she always love
when she was a kid.

Church is always her sanctuary, she can find peace inside the church, pero ngayon,
hindi siya makahanap ng kapayapaan sa loob ng simbahan? She's really lost. Hirap na
hirap na ako, she whispered as she look at the crucifix hanging on the wall.

She let herself cry and be weak inside the church, she cried all the pain that she
is feeling. Lahat ng sakit na nararamdaman niya ngayon, idinaan niya sa iyak. She's
asking God to take the pain away, to take her agony away. They say that everything
happens for a reason pero bakit sobra sobra sa kanya? Sobrang sakit ng pakiramdam
niya, sobrang hirap na ang puso niya.

Lumuhod siya hindi sa kneeler kundi sa mismong sahig ng simbahan, halos halikan
niya na ang sahig sa paraan ng pagkakaluhod niya at tumingin sa siya altar, her
whole body is aching and trembling but that doesn't bother her, kailangan niyang
manalangin. Kailangan niyang pakiusapan ang nasa itaas para tanggalin ang sakit na
nararamdaman niya.

Kahit hirap na hirap siya ay pinilit niyang magsalita.

"I-im sorr-y," her voice cracked, pain is evident on her voice, "sorry po, p-please
forgive me." She cried, her breathing is uneven and she's hyperventilating but she
didn't stopped from crying, kailangan niyang umiyak, kailangan niyang ilabas ang
lahat. Dahil kung hindi siya iiyak, mamamatay siya.

"I-im so so-rry, ma-hal na maha-l k-ko po kasi siya," she begged, her voice is
trembling, "kahi-t hindi na ako, s-sana mahanap n-iya ang par-a sa kanya."
Humihikbi na saad niya.

Nasa ganoong posisyon siya nang makita siya ng mga madre na nag-alaga sa kanya.

"Mahabaging Diyos!" Sister Juliana gasped when they saw her, kaagad na
nagsitakbuhan ang mga ito papunta aa gawi niya, nagulat siya nang hilain siya ng
mga ito ng marahan para paupuin. Pero nagpupumilit siya sa pwesto niya, kailangan
kong magdasal! I needed it! Kailangan na kailangan ko ito ngayon!

"Zammy, hindi masosolusyunan ang problema mo kung ganyan ka, tumayo ka na diyan,
anak," sister Julian begged her sabay hila sa kanya paupo. Pabagsak na naupo siya
sa upuan ng simbahan. Tinignan niya sina Sister Juliana at Esmeralda. She cried as
she hugged the two nuns.

"Sorry po," hirap na hirap sa sabi niya sa dalawang madre, "sorry po talaga." Sorry
kasi may pinalaki kayong makasalanan.

While hugging the two nuns she felt something heavy on her chest again, when it
will emd? She asked herself.

"Sister, hirap na hirap na po ako," humahangos na saad niya, dahil siguro sa labis
niyang pag-iyak ay kinakapos na siya sa hangin. "Pagod na pagod na po ako," tila
nagmamakaawang saad niya sa mga madre.
Mas lalong hinigpitan ng dalawang madre ang kanilang yakap sa kanya.

Saan ba naging magulo ang lahat? Masaya naman siya noong una, she's happy and
contented before. She sobbed when she realized how great her life before, noong
hindi pa niya nakilala si Braxton. She's happy managing her business, going to
different charities, singing for the Lord, teaching her students.

Masaya rin naman siya noong dumating si Braxton, she's happy. Braxton made her feel
loved and special, he make her realize that her life can be more happier, and then
everything crashed down. Instantly. Tama nga siguro sila, kapag sobrang saya mo,
iiyak ka pagkatapos.

"ANO bang nangyari sa iyo, Zammy?" Nag-aalalang tanong sa kanya ni sister Esme.

She just looked at her, her eyes started to roam around, nandito siya sa dati
niyang silid, her comfort zone for how many years, hindi niya akalain na kahit
mayroon na siyang sariling tinitirhan ay dito parin pala ang bagsak niya.

Her heart sank, how can she turned her back at them? Tapos ngayon babalik din siya?
Hindi niya akalain na tinalikuran niya ang mga nagmahal at nag-alaga sa kanya
simula sa pagkabata.

"Zammy," sister Esmeralda asked her softly, ahe caressed her hair and then smiled
at her, "ano bang problema mo?"

Huminga siya ng malalim at tsaka siya tumingin sa dalawang madre, "sister,"


nahihirapan niyang saad, "w-wala na po akong t-trabaho." Her voice cracked, hirap
na hirap ang kalooban niya sa sinabi niya.

"N-natanggal po ako s-sa t-trabaho" mahina at lumuluhang saad niya, her voice is
too low that even her, she can't hear her voice, pero tila alam na ng madre ang
sinabi niya.

Niyakap lang siya nito, "tahan na, siguro mau dahilan ang Diyos," mahinahong saad
ni sister Juliana aa kanya.

"At tsaka hindi lang naman iisa ang paaralan hindi ba?" Pampapakalma ni sister Esme
sa kanya.

"Alam na ba ito ni Braxton?" Sister Esme asked curiously. Hearing his name is like
breaking her heart. Gustong gusto niyang yakapin si Braxton because he is her
painkiller but she knows that she's not the right one for him. Hindi siya ang
nararapat kay Braxton, hindi siya ang babae para sa kanya.

She shook hee head at sister Esme, inabutan naman siya ni sister Juliana ng isang
baso ng tubig. Tinanggao naman niya iyon pero hindi siya uminom. Pinakatitigan niya
lang ang baso.
"Dumating po ang kasintahan niya sa camping site, sinugod ako," her heart breaks
upon saying those words, they were like poison in her mouth, killing her.

"Ano?" tila nagulat ang dalawang madre sa kanilang narinig "hindi ko maintindihan,"
nalilitong saad ni sister Esme.

"Sorry po talaga," umiiyak na saad niya sa dalawang madre, yumuko siya para itago
ang mukha. Wala siyang mukhang maiharap sa mga ito, hiyang hiya siya, hindi niya
alam kung saan siya kumukuha ng kapal ng mukha ngayon.

"Sorry po, mahal ko po kasi," nahihirapan na bigkas niya, "mahal na mahal ko po si


Braxton." She is crying and breaking while saying those words.

"Pinigilan ko naman po," parang batang pagsususmamo niya, "pinigilan ko naman ang
nararamdaman ko, pero mahal na mahal ko po kasi siya sister e," she sobbed,
"sobra."

"Zavaiah-"

"Naiintindihan ko naman po kung magagalit kayo sa akin," tinignan niya ang dalawang
madre sa mata nila, pinunasan niya ang luha niya gamit ang likod ng palad niya,
"kasalanan ko naman po, pero lalayo na po ako, lalayo na po." Again, just like
earlier, it was like something is being stabbed on her chest, hindi niya kinakaya
ang sakit.

Napahigpit ang hawak niya sa baso kaya nabasag iyon, bumaon sa kamay niya ang nga
bubog ng baso at tila gripong umagos ang dugo sa kanang palad niya.

"Diyos ko!" Sister Esme immediately stand up to check her wound.

"Kumuha ka ng first aid, sister," utos nito kay sister Juliana. The lattee
immediately stand up and went to the kitchen where the first aid is located.

She just looked at her wound, she can't feel the pain. She's just looking blankly
at her wound, at the dripping blood.

"Zammu! Zammy!" Niyuyugyog na siya ni sister Esmeralda.

"Zam!" Tila kinakabahang saad ninsister Esmeralda sa kanya, pero tila wala siyang
naririnig. Nas masakit parin ang nasa puso niya kaysa sa sugat niya sa kamay niya.

"Putangina mong bata ka! Tumahimik ka!" Sigaw sa kanya ng kanyang ina, galit na
galit ito at may hawak na sinturon.

Nagsusumiksik ang batang babae sa gilid ng bahay nila, takot na takot, nanginginig,
"mamatay ka na! Mamatay ka na!" Sigaw sa kanya ng nanay niya habang hinahampas siya
ng sinturon. Paulit-ulit.
"Patayin mo nalang ako, mama," she pleaded as she closed her eyes.

"Zavaiah!" She was like awakened by sister Esmeralda's voice, she looked at sister
Esmeralda. Tears streaming down her face.

Kitang kita ang pag-aalala sa mukha ng matandang madre, takot na takot ang mukha
nito.

"Masakit ba? Malapit na si sister Juliana," tila natatarantang saad ng matandang


madre sa kanya. Without thinking, she grabbed a piece if a broken glass, nanlaki
ang mata ni sister Esmeralda sa kanya.

"Sister," nagmamakaawang saad niya, "naaalala ko na po ang lahat," she whispered.


Her heart is breaking.

Niyakap siya ng madre, "Zavaiah, anak!" Sister Esme cried hard, nang niyakap siya
nito, nagkaroon siya ng pagkakataon para diinan ang pagkakahawak sa basag na baso.

Slowly, she cut her wrist, she can feel the stinging pain coming from it but ahe
didn't give a damn. Mas diniinan niya ang pagkakabaon ng bubog sa pulsuhan niya.
The pain in her chest is more severe. Mas masakit parin ang nararamdaman ng puso
niya kaysa sa kamay niya.

Tinanngal na ni Sister Esme ang pagkakayakap sa kanya, laking gulat nito nang
makita nito ang kamay niya, nanlalaki ang mga matang tinignan siya nito.

"Zammy, what have you done?" She asked her, her voice is full of concern.

She smiled weakly and the next thing she knew is she's lying on the floor, slowly
closing her eyes.
I'm so sorry but I think, this is how we will end, mahal na mahal kita, Braxton.
Sobra.

"Ouch, Braxton," maarteng reklamo ni Haezell at hinablot sa pagkakahawak niya ang


kamay nito sa kanya, "nasasaktan ako!" she hissed at him.

He brought him at the parking lot of the camping site, near to where he parked his
car.

"I told you, masasaktan ka talaga," his voice is menacing, he wanted to strangle
and wring her neck. He can still remember how this woman, pulled the hair of Zammy.
"Sinabi ko naman na sa'yo, I'm done! We're done!" He shouted at her, he can feel
his veins popping out but he didn't give a damn about them. He wanted to shout at
her, to wake her up from the reality that they are not lovers anymore, that he is
not into her anymore.

Haezell laughed, a mocking one and that irritates her, she looked at him, her face
is emotionless, "wow? Agad agad, Braxton?" nanunumbat na saad ng dalaga sa kanya.

Hinawakan siya ng dalaga sa braso niya pero kaagad niya iyong iwinaksi, "don't
touch me!" His voice echoed, you can feel that he is really mad, he really is. How
dare you lay a finger on her! He is mentally killing her.

"Bakit,Braxton?" Haezell smirked at him, "bakit ayaw mo na? Dati naman isang hawak
ko lang bumibigay ka na," she mocked at him and that made his blood boil. "Bakit
ngayon ayaw mo na? Is it because she's good in bed?" She sarcastically laugh.

Hindi siya nakatiis he snapped, "don't talk shits about her, Haezell," he growl,
galit na galit siya. Diniinan niya ang pagkakahawak sa braso ni Haezell, he saw how
pain flashed on her eyes and that satisfied him.

"I can ruin you, all of you," he warned her, she saw how fear flashed her eyes this
time.

"I can ruin you too, Braxton," pagbabanta ni Haezell sa kanya. Hindi siya
nagpatinag, nakipagtitigan siya sa dalaga.

"I'm well known right?" she's now confident, "one post and I can ruin the both of
you." She warned him. Nagdilim ang paningin niya, mas lalo niyang hinawakan ng
mahigpit sa braso si Haezell.

"Don't you dare," he warned her, "you left me first!" Nanunumbat na saad niya sa
dalaga. He can still remember how she leaves everytime he asks her to marry him.
Parang takot na takot ang dalaga sa commitment, sa usapang kasal, sa pagsesettle
down.

He saw how pain flashed into her eyes but it was only in a span of seconds, it
changed into hatred instantly, "kaya ka naghanap ng iba?" nanunumbat na saad ng
dalaga sa kanya.

"What I'm asking is time to think, Braxton! Just let me finish my reigning period!"
Her voice is sharp and full of hatred, bumitaw siya ng hawak sa dalaga at
napahilamos s amukha niya gamit ang palad niya.

"And then what? After another, sasali ka na naman? And when I asked you to marry
me, tatakas ka ulit?" Nanunumbat na tanong niya kay Haezell, "that's not right,
Haezell! Ngayong may mahal na akong iba, tsaka mo ako babalikan? Don't you think
that's unfair?"

"Sa tingin mo, fair din ba ang ginawa mong naghanap ka kaagad ng pamalit sa akin?"
Tears started to flow from Haezell's eyes, "mahal na mahal kita, Braxton. It's just
that I'm no-"

"I know, you're not ready to settle down." He cut her off.

"But I'm ready now," hinawakan siya ni Haezell sa kamay, "I'm ready to marry you
now, kahit ngayon pa." Her voice is full of hope, honestly, he never see her in
this state right now. She's really begging him to come back. May Zavaiah na ako,
and I love her so much.

"I'm so sorry, Haezell," he removed her hands on his hands and then looked into her
eyes, nakita niya ang gulat at sakit sa mata ng dalaga. "I can't marry you. I love
her, so much." His voice is sincere and soft now.

Nakita niya kung papaanong nanghina si Haezell at pabagsak na naupo sa sahig ng


parking lot. The great Haezell Mariano, a well known beauty queen is begging him to
come back to her, kung dati siguro, baka iiyak din siya sa tuwa. But, his feeling
for her is long gone now, may iba nang nagmamay-ari sa puso niya.

Dali-dali niyang inalalaayan na tumayo si Haezell, but she hugged him tightly,
"Braxton, mahal na mahal kita, come back please?" She pleaded. Gone the fierce and
sophisticated look that she have, she looks like a lost child, nasasaktan din naman
siya, he's not that heartless but he can't also lie about his true feelings.

Zavaiah made him feel things that he didn't delt with Haezell, pinaramdam ni Zammy
sa kanya na may kwenta siyang lalaki, she made sure that he felt loved and adored
despite of her own problems and hardships, naiparamdam ng dalaga na mahal siya
nito. Malayong malayo kay Haezell.

Yes, he is asking Haezell to marry him, pero ngayon niya lang narealize na kaya
niya inaaya ang dalaga dahil gusto niya lang mag-settle down, wala nang ibang
dahilan.

But with Zavaiah, he has this feeling that he wanted to keep her and make her his
because he will go mad and crazy if he didn't, if she's not his. He never felt the
possessiveness before, something inside him is telling him to keep her and to make
her mine. He is sure of that. He never felt so sure in his entire lifetime. Ngayon
lang, kay Zavaiah lang.

"Haezell, It's true," he take a deep breath and then removed her arms on his body,
"my feelings for you are all true but, it is long gone, I'm so sorry." He looked at
her face, the color of her face drained away.

"I loved you, believe me. I really did, pero mahal na mahal ko na si Zavaiah
ngayon."

He saw how she trembled. Parang ngayon palang nagsisink in sa utak ng dalaga ang
mga sinasabi niya, "Braxton," Haezell's voice cracked, "kahit katiting wala na
talaga?" her voice is pleading. "Kahit konti, wala na ba talaga?" Inulit pa ng
dalaga ang tanong nito sa kanya.
He smiled weakly and pulled her in a hug, may pinagsamahan parin naman sila kaya
seeing hee crying makes him feel guilty too. "Haezell, I'm so sorry. Hindi ko na
kayang mabuhay nang wala siya."

He removed his hug from her and then looked straight into her eyes, "maybe we are
not really for each other, nakikita ko na kasi ang future ko sa kanya, in time,
mahahanap mo rin ang sayo."

He saw how tears started to fall from her eyes again, so he caressed her face for
the last time and then he smiled weakly at her, " just don't hurt her again,please?
I can't stand it when she's crying." He begged, nakatitig parin sa kanya si
Haezell, her eyes were full of tears. She take a deep breath.

"You'll regret this, Braxton," her voice is menacing and then she turned her back
at him, wala na siyang nagawa nang sumakay na ito sa kotse niya at tsaka niya
pinaharurot ang sasakyan niya.

Zammy! His mind snapped kaya naman dali-dali siyang tumakbo papunta sa kusina ng
camping site, kung saan niya iniwan saglit si Zammy.

Humahangos siyang binalibag ang pagbukas sa pintuan, nakita niya ang mga guro na
kasamahan ng dalaga, they all looked shocked, kaya naman tumikhim siya. "Nasaan po
si Zammy?" He asked gently, he saw how their face saddened. Then a teacher who's in
her early or mid forties stood up and hold his hand. Inakay siya nito sa isang
upuan.

Inabutan muna siya ng tubig, kaagad naman niya itong tinanggap.

"I'm so sorry, but where's Zavaiah?" He asked again, tinignan siya ng mga ito ng
nakakaawang tingin.

"Mahal mo ba talaga si Zavaiah?" The teacher who handed her a glass of water asked
him, without thinking he nod his head.

"Mahal na mahal ko po siya, sobra." He sincerely told them, tumayo na siya, "nasaan
po ba siya?" Kinakabahan siya, dahil hindi sumasagit ang mga ito, nagsiiwasan lang
sila ng tingin sa kanya.

"Shit!" He cussed and run again, going to her hotel room, parang may alam na siya,
may nararamdaman siyang kakaiba. Kaya kahit pagod siya mula sa pagkakatakbo kanina
ay binilisan niya lalo ang takbo niya papunta sa tinutuluyan nila ng dalaga.

Please, Zammy. Huwag mo naman akong sukuan ng ganito. He begged as he run fast.
Huwag naman sana. Please.

People are looking at him, he run like a mad man, hunting somebody but he didn't
give a fuck right now, kailangan niyang makita ang dalaga. Pagkabukas niya sa
kwarto ng dalaga nanlumo siya sa nakita niya...

The room is cold and empty, ang nakikita niya lang ay ang damit niya kagabi na
maganda pa ang pagkakatupi. Nanghihinang napaupo siya sa kama. Not again, Zavaiah.
Not again.

He keeps on calling her name, unti-unting nanghihina ang mga tuhod niya. His knees
were trembling.

Pinilit niyang tumayo para tignan kung nasa banyo lang ba ang dalaga, unaasa siyang
nasa banyo lang ito and she's just pulling some prank on him but his hope fade away
when he saw the empty comfort room. Nanghihinang napasalampak siya sa tiled floor
ng banyo.

Zammy naman, didn't I tell you to wait for me? He keeps on asking her inside his
mind. Nasaan ka na, love. Where are you. He keeps on calling her phone but it's
just ringing.

Palagi nalang nagtatago ang dalaga sa kanya, bakit parang ang dali lang sa dalaga
na iwanan siya? Bakit parang wala lang siya sa dalaga? Pinapakita naman niyang
espesyal ito, pinararamdam naman niya, pero bakit wala parin? Bakit wala na naman
ang dalaga? Where are you, love? He is lost again.

His phone rang so he immediately answered his phone looking at the caller ID. the
phone without

"Love!" He immediately answered.

"Man, I heard the news, she's in the President's office!" The man told him. Shit!
Shit! What are you doing, Zavaiah? He asked himself and then fished oit his car
keys on his pocket and run towards the parking lot.

Pagkasakay niya ay dali-dali niyang pinaharurot ang sasakyan niya, ang dapat na
isang oras niyang byahe ay naging 25 minutes lang dahil sa bilis ng patakbo niya.
Love, please, huwag namang ganito. He is pleading while driving, hindi siya
mapakali sa nararamdaman niya, may kakaiba kasi, hindi niya maipaliwanag pero alam
niyang masakit sa puso niya ang nararamdaman niya. It was like she will leave him.

Alam niya kasing kayang kaya siyang iwanan ng dalaga, pero siya? Hindi niya magawa-
gawa iyon.

Isang araw palang na hindi niya makita o makausap man lang ang dalaga ay hindi na
niya kinakaya, samantalang si Zavaiah, kung taguan siya nito, parang hindi siya
mahal.

Ang daming tumatakbo sa isip niya but he chose to shrugged them off.

Pagkarating sa office ng President ng Interworld he saw a man, a intimidating man


sitting prettily on his swivel chair.

"Braxton," Peter Ghebreyesus menacing voice echoed the room.

"Where is she, tito?" He asked the man, there's a hint of eagerness on his voice.

" Why so eager?" The man mocked him, "but she's really a beauty." He nod his head.

He take a deep breath, "what did you do to her, tito?" He asked the man, his voice
is low and anyone can hear it will tremble in fear.

The man laughed hard and then looked at him, "I kicked her out, we don't need her
here," he looked at him, his voice is cold too.

"What? Without hearing her side? Our side?!" He snapped, his heart breaks, may tila
mabigat na dumagan sa kanyang dibdib. The pain is suffocating.
"With or without explantations the two of you dragged the school's name in a
scandal!" He warned him, "besides, she gladly accepted my decision." Peter stated.

He felt his teardrops fell, he kneeled infront of Peter Ghebreyesus. I know this is
so low, but what can I do? Mahal na mahal ko siya to the point that I don't think
about myself anymore. She's the most important thing that happened to me.

"Tito, I'm begging you," his voice is full od desperation, "give her another
chance, she deserves it."

Umiiyak na tinignan niya ang Presidente ng paaralan.

He laughed hard again, "what did you see in her?" He asked curiously.

"I can see my future in her." He stated, he is sure of that. Gusto niyang makasama
ang dalaga hanggang sa pagtanda nila. Damn! I love her so much!

"Get up, I'll just let the issue cool down," Peter gave him a reassuring smile and
help him get up.

"She really loves teaching, tito, please?" He begged. Peter just smiled at him and
then tapped his shoulders.

"I know, now go and find her, she left my office crying."

Dali-dali niya ring pinunasan ang mga luha niya at pinuntahan ang apartment ng
dalaga na malapit lang sa Interworld pero nanlumo siya nang makitang walang tao
roon.

Then a place popped his mind.

Church!

Pagkarating niya sa simbahan ay dali-dali siyang pumasok roon, there he saw her
duffle bag and her things, he sighed in relief. Alam niyang ito ang palaging
pinupuntahan ng dalaga, he roamed his eyes around to look for her but he couldn't
see her.

Love, where are you?

He keeps on calling her phone but it's now out of coverage. Then he realized one
thing. Mayroon siyang number ni sister Esmeralda.

He tried to call the nun, hoping that she will answer him at hindi nga siya nabigo.

But his heart breaks when sister Esmeralda's voice welcomed him.

"B-Braxton-," her voice is low and he can tell that she's crying.

"Sister, si Zavaiah?" He asked the nun. Please, sana naman walang nangyaring
masama. He keeps on praying inside his head. Please.

"A-anak, nandito kami sa h-hospital ngayon," and then sister Esme cried, kahit
kinakabahan siya at may hinala na siya ay pinatatag niya ang loob niya.

"B-bakit po, s-sister?" He asked her, hoping that it has nothing to do with
Zavaiah.

Please, Lord, please. Wala naman sanang nangyaring masama sa kanya, please. He
keeps on begging, he keeps on praying.

Pero nanlumo at nanigas siya sa narinig niya, his world crashed in an instant and
he felt that his heart shattered in a span of seconds.

Why?

Sister Esmeralda cried hard, "nandito siya sa hospital, she tried to kill herself"

_____________________________________________________________

Ps- please bear with mah errorssssxzsxz

"Braxton," sister Esmeralda called him. Napatingin naman siya sa matandang madre,
she looked at her and he can still see blood stains on her dress.

"Braxton, ikaw na muna ang bahala sa kanya ha? May aasikasuhin pa kami sa
simbahan," paalam ng matanda sa kanya. Tumayo na ito, siya naman ay tumayo na para
alalayan ang madre na tila gulat pa sa mga pangyayari.

"Sister, magpahinga kayo, okay?" pakiusap niya sa matanda, ngumiti naman ito at
tsaka siya tinapik sa kamay. "Oo naman, kayong dalawa alam kong hindi
pagkakaimtindihan lang ang mayroon sa inyo, pag-usapan ninyo iyan, bibisitahin ko
siya bukas." Paalam nito sa kanya at tsaka lumabas na sa kwarto ng dalaga.

Halos wala pang isang linggo simula noong nandito ang dalaga at heto na naman siya,
nakahiga sa hospital bed. Tinignan niya ang pulsuhan nito and he can't help it but
to feel upset and sad when he saw her wound.

He kissed her forehead, "mahal na mahal kita, huwag mo nang uulitin ha?" He
whispered and pleaded. Hindi na niya kakayanin pa kung may mangyayari na namang
ganito sa susunod. He is trying his best now not to go berserk, he is trying his
best to be calm dahil alam niya, sasama ang loob ng dalaga kapag nagalit siya.

"Love, please, stop hurting yourself," hirap na hirap na saad niya sa dalaga,
nakita niyang kumunot ang noo ni Zammy kaya naman tinapik tapik niya ito sa
balikat. "Shh," he hushed, ge smiled when her breathing relaxed, that means tulog
parin ang dalaga.
Bigla namang bumukas ang pintuan ng kwarto kaya naman napalingon siya sa pumasok,
hawak hawak parin niya ang kamay ni Zammy habang tinitignan kung sino ang pumasok
sa silid na iyon.

"Braxton," it was Magnus who entered the room. He saw how Magnus lips moved upwards
and gave him a meaningful smirk. "Totally whipped e?" He teased him.

Naiiling nalang na napangiti siya sa kasamang doktor, "how is she?" He asked


Magnus.

"She's fine, 5 stitches sa left pulse niya, at tig dalawa naman sa palad niya, she
lost too much blood, good thing at nadala siya kaagad," mahabang paliwanag ni
Magnus sa kanya.

"She just needs rest." Ngumiti ito at tinapik siya sa braso, "why don't we grab
some coffee?" Magnus wiggled his eyebrows.

"No, thank you, walang magbabantay sa kanya," he look at Zavaiah who is now
peacefully sleeping like nothing happened. Her beautiful face makes him calm,
nawawala lahat ng pangamba niya dahil sa dalaga. He is so sure of one thing. He
really love her.

Natawa ng mahina si Magnus at tsaka siya tinignan ng seryoso sa mata, "you got it
bad, man, really bad," and then he whistled.

Nagulat sila nang biglang gumalaw si Zavaiah, kaya naman tinapik tapik niya ulit
ang balikat nito gaya kanina para pabalikin ito sa tulog. "Shh, sleep, love." He
whispered softly.

"Fuck," Magnus is shocked, he just shrugged his shoulders.

"Hindi ka pa ba bumabalik?" Magnus asked him, he slowly lowered his head, being a
doctor is his dream, his ultimate goal in life, pero, dahil may kaedaran naman na
ang kanyang mga magulang, they told him to manage their business. Nasa larangan
parin naman ng medisina iyon pero hindi na siya gaya ng dati na may oras para
magperform sa operating room, kapag kulang nalang ang mga doctor.

"Ang daming naghahanap na pasyente sa'yo," Magnus joked, tinignan niya ito sa mata.
"I'll try my best to get back, Magnus, I'll try." He told his friend full of
conviction. He really wanted to help, to cure the diseases of people, to give new
hope- but, how can he do that when he has too many responsibilities on his
shoulders? He has his own problems too, pero ayaw naman niyang magpadala sa mga
iyon.

Kailangan niyang maging malakas, kung hindi, mawawala ang lahat sa kanya, even
Zavaiah.

"Alis na muna ako, babalik ako mamaya," paalam ni Magnus sa kanya kaya naman
napatango tango nalang siya.

"Thank you"

Magnus waved his hand, "no worries, buddy!"

The moment that Magnus stepped out of the room, Zavaiah slowly opened her eyes.

Those sad eyes, he looked at her eyes and he can feel the pain just by seeing them.
Masyadong malungkot ang mga mata ng dalaga and that hurts.
"B-Braxton?" Her weak voice showed confusion.

Dali-dali niya itong inabutan ng isang basong tubig, "here, love. Drink this."

Her trembling delicate hands recieved the glass of water and then she drink it,
bottoms up. Pagkatapos ay inabot ulit sa kanya ng dalaga ang basong ginamit niya.
Inilapag naman niya iyon sa may bedside table sa gilid niya.

" Love," He called her, he saw how her eyes showed pain and guilt. He immediately
cupped her face and kissed her forehead. "Huwag mo na kaming pinakakaba ng gan'on
ha?" He pleaded, his voice is soothing and calming at the same time. He saw how her
tears streamed down her face so he caressed her face and dried her tears.

"Let's stop this, Braxton," her voice is low and full of hurt. He looked at her
face, he can see that she's really serious with her words but he will not let her
go, never.

Never.

"Let's stop this, Braxton," she told him, saying those words is like a suicide and
it is killing her heart but what she can do? Hindi siya ang karapat dapat sa babae.

"Love-,"

"Braxton, please? Gusto mo pa bang pahirapan ang sarili mo?" She asked him, she saw
how pain flashed in his eyes. Umiwas siya ng tingin, hindi niya dapat hayaang
masira ang desisyon niya.

Leaving him is really painful, mahal na mahal niya ang binata pero alam niyang mali
ang ginagawa nila, maling mali.

"And you think, leaving me will make me happy?" Nanunumbat na sumbat ni Braxton sa
kanya. "You leaving will be the death of me, Zavaiah," his voice cracked.

Alam niyang nasasaktan din ang binata, kung sana hindi nalang ako dumating sa buhay
mo.

"Braxton, you deserve all the best things here in this world"

"No, I don't care about the best things here in this world, Zavaiah, what I need
and want is you," he cupped her face, his teardrops fell, "only you."

Mali ito, maling-mali!

Dali-dali niyang inilihis ang ulo niya para matanggal ang pagkakahawak ni Braxton
sa mukha niya, "what we have is a sinful affair, Braxton," hirap na hirap niyang
saad.

He saw how his breathing became uneven, she saw how his adams apple moved, "ilang
beses ko bang sasabihin sa'yo na hindi!" He hissed at her. Tumayo si Braxton at
tumalikod sa kanya, sinundan niya ito ng tingin, she saw how he run his fingers
into his hair, he is really mad.

Humarap ito sa kanya, he look so lost and pained, "wala ka bang tiwala sa akin?" He
asked her.
She looked away, hindi niya kayang nakikitang malungkot ang binata.

"Zavaiah naman, huwag naman ganito," he pleaded. There's a hint of desperation in


his voice.

"Mahal na mahal kita"

"May karelasyon ka, Brax-"

Mabilis umiling si Braxton, "matagal na kaming wala, Zavaiah," his voice is low.
Mariin ang pagkakasabi niya sa mga salitang iyon, "wala na kami, please naman, just
listen to me."

Hindi siya makapaniwala sa mga sinasabi ni Braxton, dahan dahang lumapit sa kanya
si Braxton and then he cupped her face.

"You're not my secret affair," he kissed gee forehead and just like that her
dedication to leave him vanished.

Hindi ko na alam ang gagawin ko, ang gulo gulo na.

"You are my painkiller, my life. Please Zavaiah, just trust me."

Umiiyak na umiling iling siya, "Braxton naman, I'm giving yiu the chance to met
someone who's better than me," pinipilit niyang itulak si Braxton. Sumakit ang mga
kamay niya pero hindi niya iyon ininda, mas iniinda niya ang sakit sa puso niya.
Ang sakit sa loob ng dibdib niya.

"I don't want a better one! Ikaw lang ang gusto ko, ikaw lang!" He hissed at her
and then he hug her, tightly, so tight that she can't even breathe.

"Love, please, just stay?" He pleaded. Halatang nahihirapang saad ng binata sa


kanya, he kissed her temple at isinubsob ng binata sa leeg niya ang mukha niya.

He hugged her silently, and then she heard him sobbing. His sobs breaks her heart,
how can she hurt this man, paano niyang nagawang sirain ang buhay ng binatang ito?
Paano niya nagawang wasakin ang puso nito?

"Love, I'm begging you, alam ko, alam kong kayang kaya mo akong iwanan," iniaangat
ni Braxton ang mukha niya para magharap sila, he is still crying.

Hinawakan siya nito sa mukha, "alam kong kaya mo akong iwanan," inulit pa nito ang
sinasabi niya, "pero please, huwag naman. Hindi ko kakayanin." He begged.

"Mahal na mahal kita, Zavaiah and without you, my life is nothing," his voice
cracked.

"One more time, please? Let's try this one more time," he begged and then kissed
her forehead.

Braxton is crying and begging her not to leave him, ilang beses na bang nagmakaawa
sa kanya ang binata na huwag niyang iwan ito? Bakit? The more that she loves him,
the more that he gets hurt. But, I love him, mahal na mahal ko siya. All her
dedication vanished, hindi na niya alam ang gagawin niya. Kung kanina, buo na ang
desisyon niya na huwag na nilang ituloy ang kung anong mayroon sa kanila, ngayon,
ang gusto niya nalang ay makayakap ang binata.

He kissed her lips, it was light and gentle, he can feel his love with that kiss.
His kisses were making her alive, inside.

Their kiss only lasted for seconds but she knew it was enough to change her
decision, she knew that one kiss and she will come back to him.

So she grabbed his nape and pulled him in a kiss one more time. Naramdaman niya na
anigas si Braxton at tila nagulat pero di kalaunan ay umupo na ito sa kama at tsaka
siya niyakap at sinagot ang mga halik niya. She straddled him in an instant at
dahil nakabestida na siya, mas madali para kay Braxton na haplusin ang mga binti
niya.

She moaned when she felt his hands carresed her thighs and and then his hands
roamed to her flesh, cupping it and teasing it.

She felt that everything is right at this moment. Why does everything felt so right
when I'm with him?

She moaned when he slid his one finger inside her panties and teased her cave,
"ahhh! Braxton," mahinang halinghing niya, she felt him smiled through their
kissed. Her moans muffled on his mouth because he is busy kissing her while
touching every corner of her mound. Then he removed his finger. His face is red and
it is covered with desire and that made her hot.

She can feel her loud heartbeat, her sweat dripping from her forehead. Naramdaman
niyang iniangat siya ni Braxton at tsaka dahan dahang pinahiga sa kama, he removed
his panties and put it inside his pocket.

"Just don't scream too loud, okay?" Habilin ng binata sa kanya, tumago-tango naman
siya dahil doon.

Tumayo muna si Braxton at nilock ang pinto and then he closed all the blinds of the
windows.

After that he kissed her hungrily, she wrapped her legs on his waist, "don't leave
me again, love," he pleaded while kissing her, she cried and nod her head. "Hindi
na," she looked into his eyes, "mahal na mahal kita"

He smiled and then unbuckled his belt, she saw how his friend becoming alive as he
look at hee flesh, and then he leaned down, kissed and lapped her feminity.

"Ah! Braxton!" She moaned and then covered her own mouth because someone might hear
them, "that's it, love, eat me," she moaned and grinded hee hips on his face.

"You're too delicious, Zavaiah," he whispered and his breath reached her feminity
and that brings tingles to her, napakasarap niyon sa pakiramdam.

He put a finger inside her, napasinghap siya nanag maramdamang kinakain siya nito
kabang inuulos ng binata ang daliri niya sa loob niya, she's moaning so hard and
trying not to scream because of the pleasure that she is feeling right now.
"Braxton! Ah! Ah!"

She keeps on moaning and groaning, his lips is making wicked things on her flesh
same with his fingers, they are making her go wild and crave for him.

"Zavaiah," he looked at her, so with her eyes fluttered and cheeks that is crimson
because of pleasure she looked at him, "why?" She asked him.

"Marry me, love" he told her and then he teased hismanhood on her, she felt the
sensation, delicious sensation that Braxton is always giving her.
"Ohh, Braxton!" She moaned as he rubbed his manhood.

"Marry me, please?" He asked and then rubbed his manhood on her dripping wet mound.

"Ofcourse I will marry you, now move and pleasure me," her breathing is uneven and
she can't wait any longer.

Braxton kissed her lips and then pushed himself inside of her.

"Oh!" Sabay silang napaungol dahil sa pag-iisa nila.

"Now, move and make me scream, future husband," she saw how his eyes glimmer from
tears and then he moved hard. Taking her to heaven.

_________________________________________________________

Bitin? Bawi next chapter haha! Mamaya ulit.

Ps& please bear with my errors.

"Zavaiah, hija, kumusta ka diyan sa Tarlac?" Sister Esmeralda's voice is full of


concern, idang linggo na simula noong nakalabas siya sa hospital at napagpasiyahan
niyang magpakalayo-layo muna, ger name is the hot topic in Interworld University
now, masama ang loob niya dahil doon pero anong magagawa niya? Wala naman siyang
karapatang magalit dahil kahit saang anggulo, may nasaktan silang tao.

At si Braxton, nasaktan din siya.

Ang usapan nila ng binata ay magpapahinga lang siya at titignan ang isang branch ng
Zam Skincare here in Tarlac but it's been almost a week and she's still not
answering his calls.

Hindi naman sa hindi niya gustong pakasalan ang binata, gusto niya iyon, gustong
gusto, but there's something that is stopping her.

" Hope you can wait me, Braxton," she whispered into the cold breeze. Honestly,
Tarlac is a great province, may nahanap siyang maliit na paupahang bahay malapit sa
bayan kaya naman kaagad niya na iyong kinuha. Nagbayad siya ng pang-isang buwan
kahit hindi siya sigurado kung gaano siya katagal sa lugar.

She smiled as the cold breeze of wind carresed her hair, the cold breeze of the
wind made her feel toxic free. She smiled again as she tale a deep breath. Tanaw na
tanaw niya ang naggagandahang bumbilya mula sa plaza ng bayan, ang mga nagbebenta
ng ukay-ukay at mga street foods.

It is really refreshing here. She whispered. Umupo siya sa bangko na nasa rooftop
and then ipinatong niya ang mga siko niya sa may railings ng rooftop. I miss you,
Braxton. She whispered.

"I miss you more, love," a deep baritone voice answered her kaya naman dali-dali
siyang napalingon sa likod niya, there she saw him, standing lang a model, watching
her movements, his hands tucking his pants.
"I miss you," he told her once more and that made her smile, a teardrop fell.from
her eyes, she quickly hug him.

"I'm so sorry," she whispered into his arms. She's im his arms, back in his arms
and the feeling is so surreal. Bakit ba kasi niya tinataguan ang binata? She's
making things hard for the both of them. Ngayon sigurado na siya, makita palang ang
binata na nag- excert ng effort para makita siya, panalo na siya, alam na niya.
He's not bluffing, e is serious with her.

He caressed her hair and chuckled lightly, "kailan ba ako nagalit sa'yo, love? I
totally understand you," and then she felt his lips pressed on her temple. She
smiled in satisfaction. Mas hinigpitan pa niya ang yakap niya sa binata.

"Miss na miss mo ba ako?" he teased her, sumisinghot singhot naman siyang tumango.

"Then don't run away again. I didn't sleep for days because I terribly miss you,"
he whispered into her ear, his breath is fanning her ear and that made her feel
hot. The cold breeze didn't win over the hotness that she is feeling at the moment.

And then he leaned down and kissed her forehead. Pinaglapat pa nito ang mga noo
nila, sje closed hee eyes, enjoying the moment. Her heart is beating erratically,
her whole being is waiting for Braxton's next move.

"Mahal na mahal kita, Zavaiah, marry me now, please?" He asked her, her eyes were
still closed, she smiled at him.

"I told you, I will"

"Then let's do it now."

Napatanga naman siya at napahiwalay sa yakap ni Braxton, tinignan niya ito sa nata,
there's no hint of joke on his eyes, seryosong seryoso ito.

"Now na? Bakit atat ka?" She asked him, but she's smiling the whole time.

Hinapit siya ni Braxton sa bewang, she can feel his manhood on her belly and that
brings tingles on her whole being.

"It's because I love you, now wear your white dress and let's go," he kissed her
lips quickly.

Without thinking she nod her head and run downstairs papunta sa kwarto kung nasaan
ang nga damit na pinamili niya, mabuti nalang at may dress siyang puti, nagbihis na
siya ang put some light make up, she just brushed her hair and because they are
natural wavy she just put a hairclip with a single pearl design in it. She looked
at herself at the mirror and she giggled when she noticed the design of her dress.

She is wearing a long white string strap dress at ang tela nito ay see through sa
ibabaw at may nakapaloob na silk sa ilalim. It is hugging her breast and
emphasizing her tiny waist, pero flowy ang nasa bandang ibabang bahagi nito.

Napansin niyang lumalabas ang strap ng bra niya kaya tinanggal niya ang bra niya at
napailing nalang siya nang makitang bakat ang nipples niya.

"Braxton!" Nagulat siya nang tulungan siya ni Braxton sa pagtanggal ng strap ng bra
niya sa braso niya, napailing siya nang tinignan ni Braxton ang kanyang dibdib.

"Shh!" Tinampal niya ang kamay ni Braxton dahil hahapitin na naman siya sana nito.
"Bakat! Wala akong nipple tape or strapless bra," nahihiyang saad niya, "bukas na
kaya tayo magpaka-"

"What? No!" Mabilis na sansala sa kanya ni Braxton, "Scotch tape, meron ka?" He
asked her.

Kahit nagtataka siya ay tumango siya, he smiled, "give it to me," he told her.

Kahit hindi niya alam kung anong sasabihin ng binata, kinuha niya sa pouch niya ang
tape niya, mabuti nalang at nadala niya ang mga gamit niya , ang pouch niya na
lalagyan niya ng ballpens.

Nang makuha niya ang scotch tape ay agad niya iyong iniabot kay Braxton, pinapanood
niya lang kubg paano kagatin ng binata ang tape para hati-hatiin. Nang makahati na
ito ng ilang piraso ay agarang ibinaba nito ang damit niya sa may bandang dibdib,
"Braxton!" Gulat na sita niya sa binata.

"What? Hashtag resourceful," and then he winked at her.

Kahit nahihiya siya ay hinayaan niyang lagyan ni Braxton ng tape ang nipples niya,
pagkatapos ay inayos na ng binata ang damit niya and then he looked at her,
satisfied. " See? I told you, it will work," pagkatapos ay tinignan ang ibabang
bahagi ng katawan niya, "later, bud, later," bulong niya na nakabukol sa ilalim ng
pants niya.

"Ha-ha!" Tumawa siya ng malakas dahil mukha silang mga tanga, tinignan naman siya
ni Braxton na may pagtataka sa mukha, "why, love?" He asked her, totally confused
with her actions.

"Wala naman, sure ka ba na ngayon na? Alas otso na, love," she asked him, parang
wala naman na kasing bukas na opisina nang ganitong oras.

"Ofcourse, love! I'm always prepared," he told her and then he hold her hand.

"Tara na?"

"Tara."

Ilang minuto lang ang byahe nila at pumasok sila sa isang building, her hands are
getting cold and her knees started to tremble, kinakabahan na siya.

"Chill love," he whispered as he intertwined their fingers she just smiled and nod
at him. Madilim na sa buong building pero pagbukas nila sa isang silid, nagulat
siya sa nakita.

Flower petals scattered on the floor, fairy lights hanging from the ceiling, hindi
masyadong maliwanag sa silid but it was enough to see the whole room, may mga
candle lights din. Pinaghandaan niya pa talaga.

Her eyes started to heat up, alam niyang paiyak na siya pero hindi niya hinayaang
tumulo ang luha niya, pagtingin niya sa paligid niya, may nakita siyang tatlong
tao, ang isa, sigurado siyang iyon ang magkakasal sa kanila at ang dalawa...

Si Mark at ang boss nito, both of them are wearing white semi formal attire. She
smiled and then look at the man who is now holding her hand.

"Thank you," she whispered.


.

He smiled when he saw how happy Zavaiah is, her eyes started to glimmer, she looks
so beautiful on her dress, pinipigilan niya ang sarili niyang halikan ang dalaga,
he wanted to get married first.

When it comes to Zavaiah, he is sure with everything.

Nang malaman niyang nasa Tarlac ang dalaga ay agad agad niyang kinontak ang kanyang
ninong na judge sa Tarlac.

"What? Are you nuts, Braxton Zane?!" Thaw was the exact words that his Ninong
Frederico, a judge in Tarlac told him when he heard his request.

"Nuts about her," he stated.

"Just this once, ninong. Mamamatay ako kapag hindi pa ako ikinasal sa kanya," his
voice is pleading.

He heard the judge sighed, "malamang dahil mahirap ang maghiwalay rito."

"Kailan ba?" His ninong Frederico asked him.

" Susunduin ko lang siya, I hired someone to decorate your office, I want to give
her a beautiful wedding kahit na sa huwes lang," he smiled.

Nakita niya kung paano ngumiti ang matandang judge sa kanya, "whipped," he
commented. He just laughed and then texted Mark and Sim, sila na ang nagdecorate sa
office ng ninong niya at sila na rin ang witness sa kasal nila.

Now, looking at Zavaiah, he can't help it but to smile, she's really a sweetheart.
He can't wait to get married with her.

"Love, this is too much," he heard her whispered. Hinigpitan niya ang pagkakahawak
niya sa kamay ng dalaga, he didn't say a word he just smiled.

He is overwhelmed by the feeling inside his chest. He can't believe it, he is


marrying the woman beside him. Happy is understatement of what he is feeling right
now.

The ceremony started and the whole time he is holding her hands they were cold and
sweating and he smiled because of that, kinakabahan din ang dalaga kagaya niya.

Sa sobrang saya niya, hindi niya na alam ang gagawin niya, his hands were trembling
while putting the ring on her hands, his eyes were tender pati na rin ang kay
Zavaiah. He heard her chuckled when he tickled her palms.

"Mahal na mahal kita, Zavaiah," he whispered.

"Same, Braxton. Same," napanguso siya sa sagot ni Zammy. Narinig niyang nagtawanan
sa silid ang tatlong kasama nila.

"Joke lang naman, I love you more, love. Mahal na mahal kita," her tears started to
fall from her eyes, they are cascading nonstop so he cupped her face and wiped her
tears.
" Mahal na mahal kita, Braxton, sobra," ulit pa ng dalaga. He smiled and then nod
his head. "same," pang-uulit niya sa sinabi ni Zavaiah kanina. Ang dapat na
sagradong kasal ay naging tawanan dahil nag-aasaran sila ni Zammy, and he's happy
about that.

"When will I expect the marriage certificate, Ninong?" He asked his ninong
Frederico, napailing naman ang matandang Judge at tumingin sa kanya.

"Next week."

He groaned, "tomorrow evening," he pleaded. He saw how the man sighed and then nod
his head. He beamed. "Thank you, ninong."

"Welcome, tell to your parents I said hi," paalam ng matandang Judge sa kanya.
Ngumiti naman siya at tsaka tumago.

Hinawakan niya ang kamay ni Zammy na busy makipag-usap kina Sim at Mark.

"Wife," he called Zammy, nilingon naman siya ni Zavaiah at tsaka nginitian, "saan
tayo?" She asked him.

"Nagpareserve ako sa isang restaurant nearby, let's go," hinila niya si Zavaiah at
tsaka nilingon ang dalawa nilang kasama.

"Let's go, lovers!" He joked, he saw how Sim smirked and how Mark turned crimson.

After the dinner, umuwi kaagad sina Sim at Mark dahil may aasikasuhin pa raw ang
dalawa sa opinisina kinabukasan kaya naman pinayagan niya ang mga ito na bumyahe
kahit alas onse na ng gabi.

"Love," inaantok na saad ni Zammy sa kanya, nakita niyang umupo ang asawa sa kama
kaya naman nginitian niya ito.

"Yes, love?"

"I'm really happy, thank you for not giving up on me," her eyes started to water.

No, it's thank you for coming into my life, Zavaiah. He answered her inside his
head.

He smiled and then gave her a wink, nakita naman niyang napangiti ang dalaga at
tsaka humiga sa kama, "hindi ka na maliligo?" He asked Zavaiah, halatang pagod na
kasi ang asawa niya at pabagsak na ang mga talukap ng mata.

"Ikaw na muna, love," she answered him, yawning.

"Hmm, ayaw mo ng sexy time?" He wiggled his eyebrows. Natawa naman ng mahina si
Zavaiah.

"Gusto, pero mamaya naman na, let me rest!" She giggled

"Okay, ma'am, copy that!"

Natatawang naligo siya pero walang naganap na sexy time sa kanila, they just
cuddle, alam niya kasing pagod ang asawa niya.

"Love," he called hee out, magkapayap sila, nakaunan si Zavaiah sa braso niya at
ang isang braso naman niya ay nakayakap sa bewang ng asawa.
"Yes?" She answered him, her voice is weak.

"Thank you," he told her sincerely.

Thank you for coming into my life. Thank you for not giving up, thank you kasi ikaw
ang pinakasalan ko. He wanted to say those words but he just smiled.

"Kasi?" Zavaiah asked him.

"Thank you for not giving up, I'm so proud of you"

"It's thank you for giving me the reason to fight, Braxton. Thank you for not
giving up on me," she hugged him tightly.

"Let's sleep, love. Babawi ako bukas," she chuckled.

"Sure?"

"Ofcourse"

"I'll make sure you will get pregnant this time," he chuckled.

"I am"

Napatanga siya sa sinabi ng asawa kaya dali-dali siyang napabangon.

"Y-you what?" He asked her, checking if he heard her right.

"Pregnant, I just found out this morning. I'm so sorry that I tried to hurt
myself," she told him. Her eyes started to water.

"Hush now, I'm really happy! Thank you! Thank you!" He hugged her tightly.

" This calls for celebration," he chuckled at dinaganan ang asawa and then he
kissed her lips.

Pinalo naman siya ni Zavaiah, "bukas na, inaantok na kami ni baby, love."

Natatawang niyakap niya ang asawa and then he kissed her temple, "right, goodnight,
love. I love you"

Zavaiah hugged him tightly and kisses d his chest, "I love you too, good night."

_____________________________________________________________________________

Hi, this is a boring chapter, yes I know boring ito. HAHA anuways enjoy. Next
chapter nalang ang jerjer HAHA!
[R-18]

Read at your own risk-chereret! Haha! 💦

"Oh, Braxton,"she moaned when Braxton cupped her breast while kissing her, he is
sucking her mountain and his other hand is massaging her other be breast.

"Mmm!" Braxton muffled while he is busy sucking and licking and biting her chest,
she can't do anything but to moan, ahe moaned hard and grabbed his hair and pushed
him harder on her chest.

Tila tuwang tuwa nanan ang asawang dinilaan ang gitna ng mga bundok niya. "Love,"
he called her out, his eyes is full of lust and desire and she can tell that it
made her feel excited.

"Yes?"

"I want to fuck your mountains," napatanga siya sa sinabi ng asawa pero di kalaunan
ay nakahuma rin siya, she smiled wickedly at him.

"Fuck me then," she whispered, she saw how his eyes darkened as he removed their
remaining clothes and in an instant, they are both naked.

Hinalikan siya ulit ni Braxton sa labi niya, his kiss were deep and passionate and
rough at the same time. They are nibbling and sucking each other's mouth, his
tongue went inside her mouth like he is finding treasure inside her mouth. She
moaned hard when he sucked his tongue and nibble it. Kapwa silang naghahabol ng
hininga nang matapos ang paghahalikan nila. Pero si Braxton parang walang
kapaguran. Binuhat siya nito at tsaka pinahiga sa kama. He spread her legs and then
started lapping her mound.

"Ah, Braxton, ah-ah!" She's just moaning to the pleasure that he is giving. He
lapped and sucked, and she moaned and moaned.

He keeps on sucking and lapping her mound and then his hands moved upwards,
massaging her mountains so she moan again.

"Braxton," she's just moaning his name, hindi niya alam kung saan niya ibabaling
ang ulo niya, she likes it when he is eating her.

"Yes, moan my name, wife," he muffled on her womanhood and that made her moan
again, the vibration of his voice made her shiver and made her hands moved on their
own. She grabbed his hair and then pushed his head on her womanhood, he chuckled,
she moan.

"Ahh! That's it! Lick me hard!"

"Ang sarap mo, love" he whispered and then kissed her womanhood again, she can feel
her orgasm coming so she arched her body.

Tila alam naman ni Braxton ang nangyayari sa kanya kaya ipinasok na nito ang dila
niya sa loob niya.
He is tongue fucking her and that made her go crazy one more time, "ahhh!" She
moaned hard when he scrape his teeth on her clit.

"Ahh! More!"

He sucked.

"That's it, love, more more"

He sucked and tongue fucked her.

"Braxton!" She arched her body.

He scraped his teeth again. "Her body shivered, she writhed in too much pleasure,
she felt something inside her exploded and that is a very wonderful experience.

Nanghihinang tinignan niya ang binata, she tapped his head like he is talking to a
kid.

"J-job well done," her voice cracked. He just smirked.

Hinila na siya paupo ni Braxton and then he cupped her breast, "I'll fuck them
now," he announced.

Hindi niya maintindihan ang sinasabi ng binata pero nagulat siya nang ipadaan ni
Braxton ang matigas niyang kahabaan sa gitna ng dibdib niya at dahil sadyang malaki
ang kanyang dibdib, kumiskis ang pagkalalaki ng asawa niya sa mga bundok niya.

He moved again and again, siya naman ay hinawakan ang dalawang bundok niya at tila
iniipit ang pagkalalaki ni Braxton.

"Oh, fuck! That's it, wife," he growled when he realized what she is doing. Kaya
naman mas inipit pa niya sa dibdib niya ang pagkalalaki ni Braxton. His hard and
erect manhood is ucking her breast and that made the two of them go wild and crazy
to the pleasure.

Umaabot sa bibig niya ang pagkalalalki ni Braxton kaya naman inaabot niya ito at
dinidilaan kapag may pagkakataon siya. He moaned and growled while fucking her
breast.

"Fuck! That's it, you're doing it right wife!" Putol putol na saad ng asawa niya sa
kanya. She opened her mouth and then sinasalubong niya ang ulos ni Braxton gamit
ang maliit niyang bibig.

Ilang minutong ginawa iyon ni Braxton, he really fucked her breasts and that made
her feel proud. Pasalamat talaga siya at biniyayaan siya ng malaking hinahanap.

Tinulak niya si Braxton paupo sa gilid ng kama, ang mga paa ng binata ngayon ay
nasa sahig na habang nakaupo ito sa gilid ng kama, dahan dahan siyang lumuhod sa
harap nito at nang makaluhod siya ay tinignan niya ang binata.

She saw his aroused face and that made her smile. Slowly she entered his manhood on
her mouth. She is staring at him while putting his sword inside of her little
mouth. "Fuck!" He cursed and shot his head upwards.

He is huge, nararamdaman niyang nabibinat ang labi niya sa sobrang kalakihan ng


asawa pero ininda niya iyon, seeing his aroused face amd hearing his moans makes
her feel proud of herself.
She started moving his head, slowly. Up and down.

"Love, that's it, that's it!" His moans were loud and clear.

She sucked and played with his manhood. Dinidilian niya iyon na tila ice cream,
iluluwa niya pagkatapos ay kamay naman niya ang gagalaw habang dinidilaan niya ang
ilalim bahagi ng pagkalalaki nito.

She hold his shaft and spit a little bit on it, he moaned "love!" Tila hirap na
hirap na sAd ng asawa niya sa kanya.

"Shh!" She hissed, "let me," she winked at him. She saw how he nod his head like a
kid.

She spitted on his manhood again and then moved her hand up and down while sucking
his tip.

"Zavaiah, oh! You are killing me!" He moaned.

Bumaba ang labi niya papunta sa balls ng asawa and then she sucked and played with
them while her hands is still doing some job on his manhood.

"Keep doing that, love" he commanded, his voice is low and raspy. His breathing is
uneven.

She sucked and moved her head up and down, tila hindi na nakuntento ang asawa at
tumayo na ito at tsaka umulos. Hawak hawak ni Braxton ang ulo niya habang umuulos.
Siya naman ay masayang tinatanggap ang bawat galaw ng asawa.

She saw how his head shot upwards and how he bit his lips while groaning.

Pinatayo na siya nito at pinatuwad and then he started taking her from behind.

They both moaned to the sensation that they felt the moment that he entered her.

"Hmmm!" She keeps on moaning.

"Ah, Braxton!" She moaned hard when he pushed himself deeper. Kaya gustong gusto
niya ang ganitong posisyon dahil sagad na sagad ang kahabaan ni Braxton sa kanya.

He moved mercilessly and fastly.

Bigla naman siya nitong pinatayo at tsaka pinahiga sa kama, siya naman ay agad agad
na ibinuka ang kanyang mga hita at tsaka ipinatong sa balikat ng asawa and then he
started moving again.

"Braxton. Ah. Ah. Ahhh!" She's moaning hard and that made Braxton smile, he fasten
his pace.

Mas lalo niyang nabaliw nang bagalan ng asawa ang galaw at binibigla bigla ang
pagpasok sa kanya. Siya naman ay sinasalubong ang galaw ni Braxton.

"Bilisan mo naman!" Tila naiinis na saad niya, Braxton laughed hard kaya sinamaan
niya ito ng tingin.

"Sorry na love, ito na ito na," he started rummaging her. He is drilling his
manhood inside her. His movements were desperate and his moans were getting louder.
"So tight, love, ang sarap!" He growled.

"Ahh! Ahhh!" She gripped his buttocks and then pushed him harder inside her. Mas
binilisan naman ni Braxton ang galaw niya.

The bed is creaking but they didn't pay attention to it, mas inigihan pa ni Braxton
ang paggalaw sa ibabaw niya. She can feel it, she's near, so she moaned hard and
staro rubbing her clit using her one hand.

"I'm near!" She announced at binilisan pa niya ang pagtapik at pag rub ng kanyan
kamay sa clit niya and in an instant she felt her body got frozen and shivered when
she exploded.

She heard him moaned hard as his pace fasten. She heard a low growl and then his
hot semen filling her.

Pabagsak na nahiga ito sa tabi niya.

"That's a goodmorning," he kissed her lips one more time.

"Anong niluluto ng maganda kong misis?" Braxton's sweet baritone voice asked her.
She look at Braxton and then gave him her gummy smile.

Kinurot naman ng asawa ang pisngi niya, "ang cute mo kapag ganyan ka, love." He
kissed her lips. She just giggled and then smiled at him one more time. "This is
sinigang na sugpo, love, alam mo naman ito!" She pouted her lips.

Kumuha siya ng kutsara at tsaka sumandok ng kauntinh sabaw, hinipan niya muna ito
at tskaa itinapat sa labi ni Braxton, "try mo nga, love, kung sakto na ang asim."

Agaran namang tinanggap ng asawa ang nakatapat sa kanya, she saw how he beamed the
moment that he taste her cooking.
"Ang sarap naman, love," pambobola sa kanya ng asawa pagkatapos ay hinapit siya
nito sa bewang,

"Pero, mas masarap ka," and then he winked at her. Natatawang tinapik niya sa braso
ang asawa.

"Ikaw ha, mamaya na naman iyan, kumain na muna tayo."

"Aye aye ma'am!"

Kinuha na ni Braxton ang kubyertos at pinggan at siya ang nag-ayos sa lamesa.

Ngayon ay tahimik na silang kumakain, nararamdaman niyang hinahawak-hawakan na


naman ng binata ang kanyang hita.

"Love, mamaya na," tinapik niya sa braso si Braxton nang maramdaman niyang
kinikiliti na naman siya nito at hinahawakan ang hita niya. Kumakain sila ngayon ng
pananghalian at mamaya ay luluwas na sila para umuwi sa apartment niya.

"Wala ka bang trabaho?" Tanong niya sa asawa. Napansin kasi niya na hindi man lang
ito nagbubukas ng telepono at hindi na rin ito pumapasok.

She saw how his eyes saddened, "nagresign na ako, I'm managing the hospital
nalang,"

"Kailan pa?"

"Kailan lang," Braxton quietly eat his food. Nalungkot naman siya, may
pinagdaraanan na pala ang asawa niya at hindi niya man lang ito nahalata.

Lumapit siya rito at tsaka kumalong sa asawa. She kissed him softly on his lips and
then cupped his face. "Cheer up okay? Nandito lang ako," she smiled at him.
She saw how his face lit up, hinapit siya ng asawa sa bewang at tsaka hinalikan ng
mariin sa labi. "Thank you for staying, love," he kissed her one more time. "Basta
nandito ka sa tabi ko, solve na ako."

Ngingiti-ngiti naman siyang tumayo at tsaka bumalik sa upuan niya at tsaka kinain
ang kanyang pagkain.

Nakita niyang ngumiti na si Braxton at masayang kumain. I hope I made you feel
better too.

Pagkatapos nila kumain ay nag-empake na sila. Tila may bumabagabag parin kay
Braxton kaya nilapitan niya ito.

"Love?" She called him out, nakita niyang nagulat ang binata sa kanya.

"Mm?" Niyakap siya nito, isinubsob naman niya ang mukha niya sa dibdib ng asawa.

"Still upset?" She asked him. Umiling iling naman ang asawa niya.

"Then why are you spacing out?" She asked again.

Umiwas ng tingin ang asawa sa kanya kaya alam niyang may mali talaga.

"Tell me," she look at his face and gave him an encouraging smile.

"I don't want to stress you out"

"Love, mag-asawa na tayo," pagpapaalala niya sa asawa.


She saw how he sighed and then he hold her shoulders at inakay papuntang sofa.

"Huwag kang masyadong madadala ha?" Pagpapaalala ni Braxton sa kanya. Kinakabahan


na siya pero hindi niya pinakita sa asawa.

"Honestly, I got you investigated," nakayuko at tila nahihirapang saad ni Braxton.

"Hinanap ko ang information about your parents," it's her time to look down, alam
na talaga ng asawa ang lahat sa kanya. She got nothing to hide.

"Sabi mo noon gusto mong makita ang mga magulang mo 'diba?" He asked her.

Slowly she nod her head. Kahit naman may masama siyang pinagdaanan, alam niya deep
down her heart, she love her real mother.

"I found her, love," saad ni Braxton sa kanya pero tila hindi ito natutuwa. Parang
hirap na hirap pa siya sa nalaman.

"Where is she? I wanted to see her," there's a hint of excitement on her voice.

Pinakatitigan siya ng asawa, she saw how confusion and anger flashed into his eyes.

"After what she did to you? I saw your pictures back then," he told her, his voice
is dark and low. She can tell that he is mad. Pero wala na iyon sa kanya, matagal
na iyon. Napatawad na niya ang nanay niya. Ang gusto niya ay makita ang nanay niya
at makasama man lang kahit ilang araw man lang.

" That was all in the past, is she alright?" Her voice is full of hope and
excitement.

"I want to see her, love." She hold Braxton's hands and then kissed them, "please?"

She saw how Braxton's eyes filled with pain.


"Where is she?" She asked him again.

"Love, she's in Spain, she's Haezell's step mom"

_________________________________________________________________________

Hi. Last na ito for today, bukas ulit haha!

Ps- Please bear with my errors.

"I want to see her, love." He felt her soft palms oh his and then she kissed them,
"please?"

Zavaiah, how can you love the person who first broke you? Honestly ayaw na niya
sanang sabihin sa dalaga kung ano ang nalaman niya pero hindi siya makatiis. It was
like something is being stabbed on his chest the moment that he knew who's
Zavaiah's mom is.

"Where is she?" She asked him again, and again, his heart breaks, her face is full
of hope. Parang wala siyang pinagdaanang masama sa kamay ng nanay niya.

He sighed. "Love, she's in Spain, she's Haezell's step mom"

He saw how pain written on her beautiful face but it was just in a span of seconds
bigla itong naging malamlam.

She smiled at him, "Haezell? As in your ex?" She asked him, her voice is softly
fading.

He nod his head at her, natatakot siya kung ano ang magiging reaksyon ng dalaga.
Kaya ayaw niya na sanang sabihin dahil grabeng emotional torture na naman ang
mararanasan nito, alam naman niya na may pinagdadaanan pa ang asawa sa kanyang
personal na buhay.

Her eyes started to glimmer, "so her life is good now?" Her voice cracked she is in
the verge of crying. She nods her head and then she smiled at him, "mabuti naman
kung maayos na ang buhay ni mama," she wiped her eyes, and then smiled at him.

Zavaiah, love. How- how can you be so understanding?

"You still want to see her?"


"Hmm, yeah?" Suddenly her face became unsure, na ipinagtaka naman niya, kanina ay
excited pa ang asawa na makita ang nanay nito, pero ngayon bakit hindi na?

"Kasi, masaya naman na ang buhay niya, she's living lavishly good," she whispered,
her voice is fading. Tinignan niya ito at nakita niyang nilalaro laro ng asawa niya
ang dulo ng damit niya.

"Maybe when she saw me, her bad memories will haunt her again, I'll just watch her
from afar." She look at him, her eyes showed pain this time, ginagagalaw galaw pa
ng asawa kanyang tuhod na tila kinakabahan talaga.

"I remember everything now, love," she whispered into his ears, "my real name is
Patricia, Patricia Garcia," she looked into his eyes and then she holds his hand
and then he intertwined their fingers. Hinila niya papalapit ang asawa at tsaka
niyakap.

"Patricia Garcia or Zavaiah Mavery Salvador, I don't care," he hugged her tightly,
"as long as it's you, love," naramdaman naman niyang niyakap siya ng mahigpit ng
asawa.

"Thank you," she whispered at him.

"Always welcome, love, always," and then pinihit niya ang asawa paharap sa kanya,
he quickly kissed her forehead, her nose and then her lips.

He looked into her eyes lovingly, "talikuran ka man ng buong mundo, tandaan mo,
nandito lang ako para sa'yo," his wife smiled, a gummy smile. She's really cute
when she does that. Parang nagpapacute lang talaga.

"I love you na," she chuckled and then gave him a quick kiss.

"Pasyal tayo?" Zavaiah asked him.

"Akala ko gusto mo na umuwi kaagad?"

"Gusto ko sulitin muna natin araw natin."

"So, it's a date then?" He wiggled his eyebrows, "and then, you know," kinindatan
niya ang asawa, natatawang tumango naman si Zavaiah sa kanya.

"Yes!" He shouted.

They are now at a plazuela sa Tarlac parin, honestly, this municipality looks like
a city too! There are lots of establishments, schools and buildings too. She never
realized that province is crowded too.

Ang dami niyang nakikitang mga estudyante sa park, marami rin kasing nagbebenta bg
streetfoods aa gilid ng kalsada at talagang dinudumog iyon ng mga estudyante, she
looked at her wrist watch and she understands why they are lots of students roaming
around the plaza, anong oras na pala, alas kwatro na ng hapon.

Naramdaman niyang hinawakan ni Braxton ang kamay niya at itinago sa gilid niya, ito
ngayon and nasa side kung saan marami ang nakakasalubong. She smiled at her
husband. He looks to good in his khaki pants and color powder blue shirt, grabe ang
puti ng asawa niya at tila artista ito kung maglakad. Napanguso siya nang makitang
tinitignan siya ng mga kababaihan kaya naman tumigil siya sa paglalakad.

Ngumuso siya at tumigil sa paglalakad, naramdaman niyang tumigil din si Braxton at


tinignan siya.

"Why, love?" He asked her, inirapan niya ito, hindi niya alam kung maiinis ba siya
sa binata o matutuwa dahil ang gwapo niya! Hindi siya mapakali ang daming
tumitingin sa asawa niya, there are lots of girls eyeing him.

"Bakit ang pogi mo kasi," parang batang maktol niya sa asawa. Hinarap siya ni
Braxton at tumawa ito nang marahan, "huwag mo akong tinatawanan, gusto mo
magpakalbo ka? Or, pakulayan natin ng orange iyang buhok mo, odikaya naman ay
pink-"

Braxton shut her up with a quick kiss, ngingiti-ngiti naman siyang tinignan ng
asawa, "ang selosa naman pala ng asawa ko," he teased her, "sa'yo lang naman ako,"
at kinindatan pa siya nito!

He intertwined their fingers once more and then smiled at her, "sabi mo gusto mo sa
may playground, let's go, wife"

"Sige na nga"

Parang batang naglaro sila sa swing ng playground, tinitignan sila ng ibang tao but
they didn't give a damn about the people, may mga natutuwa namang teenagers sa
kanila kaya naman kinindatan niya ang mga kababaihan na tinitignan sila.

Honestly, hindi maganda ang pakiramdam niya nang malaman niyang step mother ng
dating kasintahan nito ang nanay niya, pero anong magagawa niya? Nawala siya ng
matagal. Mabuti na rin siguro iyon.

Atleast now, she's having a good life.

Hindi na sumama ang loob niya dahil may ibang anak na inalagaan abg nanay niya,
sino ba naman siya para magdemand ng pag-aalaga sa nanay niya? Anak lang naman siya
ng rapist nito.

She sighed, naramdaman siguro ni Braxton malalim ang iniisip niya, kaya hinalikan
siya nito sa pisngi ng mabilis kaya naman napalingon siya sa asawa niya.

"You're spacing out, love," he pouted at her, napangiti naman siya. Parang batang
nagmamaktol kasi ang asawa niya sa kanya.

"Ha-ha! Look at your face, para kang batang nagmamaktol diyan," she laughed at him.

Braxton playfully crossed his arms and then shot her a death glare na lalo niyang
ikinangiti, "hmp! Di mo na ako love?" tila batang saad nito sa kanya.

"Love na love, super!" She even made a circle hand gesture and then a finger heart
and showed it to him.

"Then be with me, love," his voice is now serious.

"I am with you,"

"You are spacing out, love," his eyes looked sad.


"Sorry," napayuko naman siya at tsaka hinawakan ang laylayan ng summer dress niya.

Pinalo ng marahan ni Braxton ang kamay niya and then he squatted infront of her,
"don't do that, love, masisilipan ka," he whispered at her and then kissed her
lips.

Napatango naman siya sa asawa at tumayo na siya, umayos na rin ng tayo si Braxton
at inakbayan siya, "upo tayo sa may bench, love. Parang makikita ang sunset doon
oh!" Masayang turo niya sa lugar kung saan maraming tao para abangan ang sunset.

Braxton smiled at her and then kissed her temple.

"Come love, let's watch the sunset together."

She didn't know how Braxton made her feel ecstatic in every thing that he does,
tulad ngayon, nakaupo lang sila sa bench habang pinapanood ang magandang tanawin,
ang palubog na araw. The color orange that reflected into his face makes her smile
and realize how lucky she is.

Napakaswerte niya dahil pinakasalan siya ng isang Braxton Zane Marcus. Who would've
thought na sila ang ikakasal? Na maiintindihan ng binata ang lahat ng iniisip at
galaw niya? He is understanding in every thing. He understands every thing that she
does. Napaka-maintindihin niya, ang dami niyang kasalanan sa binata but look at
them now, they are still together.

She kissed his cheeks quickly kaya naman napalingon sa kanya si Braxton, "stealing
kisses now huh?" He teased her, napatawa naman siya ng marahan dahil doon.

"What can I do? I have the most handsome man beside me," she looked at him,
lovingly, her eyes started to water, "and the most understanding man," she cupped
his face and then kissed his lips quickly.

"Thank you talaga, love, thank you for not giving up." She sincerely told him.

Dati, natatakot talaga siyang magmahal ulit, after that heartbreak with Kiro? Hindi
na niya hinayaan na mahulog siya sa iba, she guarded her heart, her walls were so
high to the point that she forget how to open her heart to others. But then,
Braxton came into her life, in an instant her walls crumbled, the walls that she
used to push other men ay agarang nasira ng binata.

The moment that she laid her eyes on him, alam niya, alam niyang may espesyal na
gampanin ang binata sa kanyang buhay, and she was right. He showed her beautiful
things, made her feel loved and special.

Si Braxton ang umintindi sa kanya kahit noong siya mismo, hindi naiintindihan ang
sarili niya.

"I love you," he whispered into her ears and then pulled her closer to him, he
draped his arm on her shoulder and then he smiled one more time.

"I will always love you, Zavaiah," her teardrops fall. Ano bang ginawa niya para
maging deserving kay Braxton? Ano bang kabutihan ang ginawa niya para biyayaan siya
ng napaka-understanding na asawa? Braxton is everything that she could ever wish.

He kissed her eyes to dry her tears and then smiled at her, "hormones," he joked.

Natatawang tumango-tango siya at tsaka kinurot ang asawa sa bewang, "ngayon na nga
lang sweet eh!" Pagsusungit niya.
"Ay love, what are your plans now?" He asked her, napatingin naman siya sa
magandang kalangitan. The orange color of the sky and sun made her smile.

"To be with you, everyday," she whispered and then looked at him. Nakita naman
niyang napangiti si Braxton sa kanya.

"Is that a banat?" He joked, nailing nalang siya sa ka-conyo-han ng asawa niya.

"Asa," she snorted.

"Maybe, I'll focus on our baby, tsaka na ako mag-aapply sa ibang school," she
answered his question. Tumango naman si Braxton na tila naiintindihan ang kanyang
desisyon.

"Your business is booming, love. Never thought that you're into cosmetics," he
chuckled a little bit.

"Triny ko lang naman," dahilan niya sa asawa niya.

"Wow? Ten branches, try lang?" His eyes widened.

He hugged her tightly, hindi na nila inantala ang mga tao sa paligid nila, "I'm so
proud of you, love. Swerte ko naman sa'yo," isinubsob pa ni Braxton ang mukha nito
sa leeg niya. Natatawang tinapik tapik niya ang balikat ng asawan

"Mas blessed ako kasi ikaw ang pinakasalan ko, jackpot!" She giggled. Humarap na sa
kanya si Braxton at tskaa siya pinakatitigan sa mata.

"Pakakasalan kita sa harap ng altar, love, sorry that I pulled you into an urgent
wedding," he sincerely told her.

She smiled and then cupped his face, "I don't need grand gestures, Braxton. The
important thing is that you're my husband now," she smiled at her husband and then
gave him a quick kiss.

"Still, you deserve the best."


"Kahit hindi na best basta kasama kita."

"Bakit ba nagpapakilig ka?" Braxton asked her, she just shrugged her shoulders,
"kinikilig ka ba?" She teased him.

"Of course!"

"Good, because kinikilig din ako eh!" Nagtawanan silang dalawa.

Inakbayan siya ulit ni Braxton at tsaka hinalikan sa ulo, binalik naman niya ang
tingin niya sa kalangitan.

"Puntahan natin sina sister niyan," she told him.

"Oo naman, love," he whispered.

"Thank you talaga, love, salamat sa lahat," naramdaman niyang dumiin ang
pagkakaakbay sa kanya ng asawa kaya naman tinignan niya ito.

"Don't say thank you, just say I love you," he winked at her.

"I love you," she looked at his eyes and then she looked away.

She's one lucky woman indeed. Braxton is the best gift that she ever had. Napaka-
blessed niya dahil si Braxton ang ibinigay sa kanya. It was like he is the missing
piece of her life. He is her savior, her new beginning, her reason to fight.

"Sino mas love mo sa amin ni Kiro?" He asked suddenly.

Napakunot naman siya ng noo sa asawa, ang tagal tagal na ng sa kanila ni Kiro! At
tsaka asawa na niya si Braxton, bakit nagtatanong pa ang asawa ng ganoon?

"Malamang ikaw," she answered him.

"Bakit parang galit ka?"

"Ano?" Her pitch got higher, "hindi, siraulo ka, pakakasalan ba kita kung hindi
kita mahal?" Sukat doon ay lumuwag ang ngiti ng asawa at tsaka siya hinapit
papalapit sa kanya.

Medyo madilim na at nagsisialisan na ang tao kaya noong halikan siya ni Braxton sa
labi ay kaagad niyang hinawakan ang batok ng asawa at tsaka mas lalong pinalalim
ang halikan nila.

They are nibbling and sucking each other's lips. It was like they missed each
other. It was like their first time kissing each other. She can feel her insides
getting hyped. Her heart beating faster, hus kisses were making her feel alive ...

And loved.

"Fuck, uwi na tayo love," his eyes is full if desire.

She laughed hard. Hindi na naman sila makakauwi sa apartment niya.

Tumawa muna siya ng marahan at tsaka hinila ang asawa patayo, "ano pang hinihintay
mo? Let's go home and let's make love,"

Nakita niyang ngumisi si Braxton, "Hell yeah!" At tsaka siya inakbayan.


I hope this will never end.

___________________________________________________________

Hi! How's your day? Sorry for my errors. Honestly nawawalan ako ng pag-asa kanina,
parang super down ako. Then, nagpunta ako sa chapel. After that, parang naliwanagan
ako sa nga bagay bagay.

He's really great.

[R-18]

Please lang, kung may nagbabasa mang minors, kung hindi kayo comfortable sa BS you
can skip the BS part. Huhu at tsaka, please lang, huwag gagayahin ha? Mwa.

_______________________________________________________

"Love," mabilis na pinigilan niya si Braxton nang makita niyang bubuksan na sana ng
asawa ang drawer niya, "huwag 'yan, ako na diyan."

Pinaningkitan naman siya ng mata ni Braxton, "why?" And then hus eyebrows raised.

"W-wala naman"

"Hindi ako naniniwalang wala lang," natatawang saad ni Braxton at tsaka binuksan
ang drawer niya. Namumula ang mukha niyang lumabas ng kwarto ng apartment niya.
Nakauwi na kasi sila at binilin siya ni Mark na may regalo ito sa kanya, nang
buksan niya ito kanina, naloka siya sa mga nakita niya. Hindi niya alam kung
papaano niya itatapon ang mga iyon dahil obviously, saan niya gagamitin? May asawa
naman siya!

Natatawang sinundan siya ni Braxton, "love," hinaklit siya nito paharap sa kanya
kaya namab yumuko siya. Nahihiya parin siya at hindi niya alam kung paano titignan
sa mata ang asawa.

Humanda ka sa akin , Mark! She hissed mentally.

Natatawang niyakap siya ni Braxton, "Damn Sim," he muttered a curse, nagtataka


naman niyang nilingon ang asawa niya, kahit nahihiya ay tinanong niya ito, "anong
kinalaman ni Sim?"

"You don't know? Regalo nila ni Mark ang nga 'yon," ngingiti-ngiti pa ang asawa.
His playful side is showing again.
"Alam mo?" She asked him. Nakakunot na ang noo niya, kung kanina gusto niyang
lumubog sa lupa dahil sa kahihiyan, ngayon naman ay gusto niyang sapakin ang asawa
dahil sa mapaglarong ngiti sa mga labi nito. Looks like he's enjoying teasing her.

"Ofcourse! They even asked me what color do I want!" Wow, at proud pa ang asawa
niya.

Hinampas niya ito sa braso, "bakit naman sex toys!" She hissed at him.

"Ouch naman, love," natatawang pinipigilan ni Braxton ang kanyang mga hampas, "sila
nagsabi anong tanggihan ko, sayang naman," at tsaka siya nito hinapit papalapit sa
kanya.

Nahigit naman niya ang kanyang hininga. She can smell his mint breath and that
makes her go gaga over him. She never imagined that marrying Braxton would feel
like this, everyday feels like heaven. She's really happy and contented on her life
now.

"You want us to try them now?" He asked her sensually and then licked her earlobe,
napaungol naman siya ng mahina dahil sa ginawa ng asawa. She felt how his friend
down there becoming alive.

"Tumigil ka, Braxton," pinaningkitan niya ang asawa niya na tila natutuwa sa
reaksyon niya, "katatapos lang natin kanina!" She hissed.

Tumawa nang malakas si Braxton, his laughter echoed to her whole apartment. His
laughter is so carefree and she just watch him while he is laughing whole
heartedly. How blessed I am she whispered to herself.

"How about I'll cook for our lunch?" Braxton asked her and that made her smile.
Gusto niyang matikman ulit ang luto ng binata.

"Better"

Natatawang hinalikan siya ni Braxton sa labi at tsaka siya dahan dahan na hinila
papunta sa kusina ng apartment niya. Maliit lang ang kusina niya pero malinis iyon,
napatampal siya sa noo nang makitang wala siyang nadalang kutsilyo. Nahihiyang
tinignan niya si Braxton.

"Wala akong kutsilyo."

She heard him chuckled at hinila siya palabas sa apartment niya, nagulat siya nang
kumatok si Braxton sa isang unit.

After three knocks, bumukas ang pintuan, nakita niya ang magandang babaeng
nakasando at pajamas lang but still, she rocked the outfit. She looks like a doll.

"Braxton!" The woman smiled the moment thay she saw Braxton, napakunot naman siya
ng noo, siya ba ang sinasabi ni Braxton na kakilala ni Alert dito?

"Hi," the woman waved her hand at her, she just smiled a little bit, "hello,"
naramdaman naman niyang hinawakan siya ni Braxton sa bewang.

"Your girl?" The woman asked Braxton.

"My wife," Braxton proudly answered her. Napangiti naman siya ng malapad.

"Tss. So madaya, you did not invite me," nilingon siya ng babae, "hi, I'm
Secretary," nilahad pa nito ang kamay niya at tinanggap naman niya. Mukhang mayaman
ang babae dahil sa itsura nito. She looks like a princess kaya naman nagtataka siya
kung bakit nakatira ito rito.

Tinanggap naman niya ang kamay ng dalaga, "hello, I'm Zavaiah Mavery but you can
call me Zammy or Zam," mahabang pakilala niya.

"Gosh! Your name is beautiful," umikot ang mata ng dalagang kaharap niya na tila
amy problema sa buhay, "sana all, yung sakin kasi Secretary! Oh! I'm so bastos
naman, tuloy kayo," at niluwagan ni Secretary ang pagkakabukas ng pintuan niya.

"Pahiram kutsilyo," Braxton asked Secretary. Napailing naman niya nang maalala ang
pangalan ng dalaga, napaka-weird.

Nakita niyang nagulat si Secretary sa sinabi ni Braxton, tapos ay napakamot ito sa


batok niya, "I don't know the types of knives e, why don't you go to the kitchen
and grab anything you like there?" Mahabang litanya ni Secretary kay Braxton.
Tumango naman ang asawa niya at tsaka nagpunta sa kusina. Kumunot ang noo niya,
alam ni Braxton kung saan ang kusina ni Secretary?

"Oh oh, don't be jealous, I'm head over heels kay Alert no!" Maarteng saad ni
Secretary sa kanya. Napakunot naman siya ng noo. Ito ba ang katipan ni Alert?
Parang sa mukha ni Secretary ay hindi niya kailangan ng kasintahan. She look so
strong.

"Ghebreyesus?!" Narealize niya na anak pala ni Peter Ghebreyesus si Alert!

"Uh-huh! Ha-ha! He's lucky no?" Natatawang saad ni Secretary sa kanya.

"Sobra," hindi makapaniwalang saad niya, "umm, ganda mo!" She hisses at Secretary.
She saw how the lady beamed and then look at her, "you're a head turner too! parang
ang amo ng mukha mo, ate!" She giggled.

Natawa naman siya sa sinabi ni Secretary, palagi niya kasi naririnig ang katagang
iyon, simula noong magdalaga siya, palagi siyang sinasabihan ng ganoon kaya nasanay
na siya.

"Pero dapat bawi ka sa performance," parang matandang saad ni Secretary sa kanya,


nanlaki naman ang mata niya, "don't get me wrong ate ha? Dapat rawr!" And then she
laughed.

Natatawang pinalo niya ang braso ni Secretary, "loko kang bata ka!" Pinaningkitan
niya ito ng mata, "syempre! Hindi naman pwedeng missionary lang!" Natatawang sagot
niya. Nanlaki ang mata ni Secretary pero kaagad na nakabawi ito at natawa. "High
five!" Secretary told her kaya madali siyang nakipag- apir sa dalaga. Saktong
lunabas si Braxton galing sa kusina at may hawak na itong kutsilyo.

Tumayo na siya, "alis na kami, ibabalik ko nalang sa'yo mamaya yung kutsilyo,"
paalam niya sa dalaga.

Tumango naman si Secretary at tsaka sila inihatid papunta sa pintuan.

"Bye, ate Zammy!" And she gave her a wink. Natatawang kinaway naman niya ang kamay
niya. Hinawakan naman siya ni Braxton sa bewang at tsaka inalalayan papasok sa
apartment niya.

.
.

"Love, come here," Braxton called her, kaya naman dali-dali siyang umupo sa sofa sa
tabi ng asawa. Kumain lang sila saglit sa apartment niya pagkatapos ay umuwi sila
sa bahay ni Braxton. Dala niya na rin ang ibang gamit niya, yeah, they are living
together now.

"Hmm?" She hummed, asking him.

"Wala lang, lapit ka nga sa akin, hug mo ako," ngumuso pa si Braxton at parang
batang nagoapababy sa kanya, tinignan niya ang orasan sa dingding at nakita niyang
7pm na pala. Katatapos lang nila kumain mi Braxton ng hapunan at katatapos naman
niya nagshower.

Natatawang lumapit siya sa asawa at tsaka kumandkng dito, he immediately snaked hee
arms on her waist and then kissed her lips.

"Maligo ka kaya muna? Ang asim mo na," natatawang loko niya kay Braxton, she saw
how his eyes widened and then he tried to sniff himself. Ofcourse that was only a
joke. Sobrang bango ng asawa niya, his intoxicating scent is making her feel hot.

"Hindi naman!" Reklamo ni Braxton sa kanya kaya tumawa siya ng malakas at tsaka
hinalikan sa labi ang asawa.

"Love you," she beamed.

Nanlaki ang mata ni Braxton na tila hindi makapaniwala sa narinig niya, "ulitin mo
nga, love," utos pa nito sa kanya.

" Sabi ko i love you," ngumuso siya, agad agad naman siyang hinalikan ng mariin ng
asawa sa labi.

"Damn, love, isang I love you mo lang, I'm hard as rock already," mahinang saad
nito at hinalikan na naman siya ng mariin sa labi.

And because she is straddling him, she can feel his manhood and he is not lying!
Talagang nararamdaman niya ang unti-unting pagkabuhay nito.

He kissed her kips hungrily and then nibble and bit it. Napaungol naman siya sa
ginagawa ni Braxton sa kanya, he can really make her feel hot.

"Hmmm" her moans muffled on his mouth, he smirked and then pulled her closer to
him, he started to rub his manhood on her and she can feel how hard he is right
now. May mga damit pa sila pero ramdam na ramdam na niya si Braxton. Niyakap naman
niya ang asawa at tsaka tumingala, offering her neck to him, agad naman itong
hinalik halikan ni Braxton. He sipped and bit her neck up to her collar bone and
that made her moan and groan to the pleasure.

"Love," she called him out, agad na tumayo naman si Braxton kaya naman ikinawit
niya ang kanyang mga hita sa bewang ng asawa. Hinawakan naman siya nito sa kanyang
pang-upo. Supporting her weight as he carry him into their room. Walang putulan ng
halik, naghahalikan sila ng marahas at malalim habang papunta sa kwarto nila.

They are like hungry animals craving for each other. They can't control their
feelings towards each other. Pabasak na nahiga sila sa kama, and then they kissed
again. Their kisses are never ending. She immediately removed his clothes and with
her trembling hands, she removed her jogging pants. Si Braxton naman ay tinanggal
ang kanyang damit at hinila na naman niya ang kanyang panloob. Sinamaan niya ito ng
tingin. Iiling iling nalang na tumayo si Braxton kaya nagtaka siya kung saan
pupunta ang asawa pero hindi niya na ito tinanong.

Nagulat siya nang hawak hawak na ni Braxton ang mga regalo sa kanila nila Sim at
Mark, nanlaki ang matang tinignan niya ang asawa.

"Oh god," she whispered. She saw how he smirked.

"Lick this one," inabot sa kanya ni Braxton ang nude color na dildo, gawa naman
iyon sa silicone at may parang ugat pa! Makatotohanan talaga! She gulped when he
offered it into her mouth.

So as an obedient wife, she licked it, slowly and sensually. Imagining it was his
husband's.

"Fuck!" He hissed. Hinawakan nito ang kamay niya at pinahawakan sa kanya iyon.
Tumayo ito sa harapan niya. Siya naman ay hawak hawak na ang díldø na regalo sa
kanila habang nakahiga at nakabuka ang kanyang mga hita.

"Do whatever you want with that," Braxton's eyes is full of desire and
anticipation. So she did what she wanted to do with it.

Sinubo niya iyon ng dahan dahan at tsaka niya tinignan ang asawa, she saw how he
immediately removed his boxers and started stroking himself, umupo pa ito sa sofa
at pinanood siya kaya naman pinag-igihan niya ang kanyang ginagawa. She teased
herself with the dildø that she's holding and sucking. She suck it and swirls her
tongue with it. And then she rubbed it in her clit.

She moaned when she felt it's tip in her entrance so slowly she entered the thing
inside her. She moaned hard when it fully entered her. Tila nawala naman sa sarili
si Braxton at tumayo na papunta sa kanya at ito na ang gumalawa sa dildø sa kanya.
Napasabunot naman siya sa sarili niyang buhok nang maramdaman niyang inuulos ni
Braxton sa kanya ang bagay na iyon.

Napasigaw siya nang may maramdaman pa siyang isang bagay na itinapat ni Braxton sa
kanyang clit. The vibratør!

The vibration made her scream to the intensity if their love making. He is really
wicked man! Pilit niyang inillalayo ang balakang niya dahil sa grabeng intensidad
na nararamdaman niya pero hinahabol iyon ni Braxton at mas lalong dinidiinan ang
pagkakadikit ng vibratør sa clit niya. Napapasigaw na lang siya at napapaungol sa
intensidad na nararamdaman niya.

Too much pleasure! This is one if the best that she ever had with her husband. Alam
na alam talaga ni Braxton kung papaano siya baliwin.

"M-more!" She moaned and shouted at him and then she felt how he fasten his hands
movements and she can feel it, she's really near. The pressure is building up
inside her and she can't take it anymore.

So she moved her own hips fastly and grabbed the vibratør, siya na mismo ang
nagdiin nito sa sarili niya habang si Braxton naman ay busy sa paggalaw ng dildø sa
loob niya.
"I'm cumming!" She announced and then she exploded. Her juices went out like a
river. Napakarami niyon. Nanghihinang tinignan niya si Braxton. Nakangiti ito sa
kanya at tila proud na proud pa sa ginawa nila.

Hinayaan muna siya ni Braxton na makahinga saglit. Nang maramdaman na ni Braxton na


medyo kumalma na siya ay kaagad nitong ipinasok sa loob niya ang kanyang kahabaan.
Napaungol na naman siya.

"Braxton," she moaned his name.

"Ah! Too tight, ang sarap," he growled. She can feel her walls stretching. She
can't help it but to moan, napakasarap sa pakiramdam na nasa loob niya ang kahabaan
ng asawa niya. Sa sobrang laki ni Braxton, kahit hindi ito gumalaw ay nababaliw na
siya.

Them he slowly moved, in and out and that made her shot her legs upwards. Initaas
niya ang kanyang mga hita at niyakap ang mga iyon, giving Braxton the access that
he needed.

He pushed harder, nababaon na siya sa kama nila pero wala silang pakielam, the
feeling is too intense. She keeps on moaning and he keeps in pushing and moving. It
was like he is trying to reach a certain point. Sumisigaw na siya nang mas lalong
binibilisan ni Braxton ang galaw niya.

Tumayo ito kaunti at tsaka siya pinatalikod at pinatuwad. She smiled, he really
loves it when he is taking her from behind.

Hinawakan pa ni Braxton ang balakang niya at inigihan ang pagbayo sa kanya.

"Ah! Ah! Love! That's it! Love!" She keeps on moaning and shouting his name.
Inisubsob niya ang mukha niya sa unan at hinawakan ng mahigpit ang bedsheet na tila
doon kumukuha ng lakas.

"Fuck love! Ang sarap!" He keeps on moving whole groaning too.

"Faster, please-" she pleaded, -"faster, Braxton, faster," she can't help it but to
moan hard.
Mas lalong binilisan ni Braxton ang paggalaw sa kanya. They are moaning each
other's name. They are one tonight, their love making is the proof how they are
comfortable with each other, how they love each other.

"Spank me!" Utos niya sa asawa. Tila nabaliw naman ito dahil sa narinig niya at
tsaka siya pinalo palo sa kanyang pang-upo.

His slaps stings but that added to the pleasure that building uo inside her, mas
binilisan ni Braxton ang galaw niya kaya nangsisisigaw na soya sa labis na
sensation na nararamdaman niya.

"Love, mal-" hindi niya matapos tapos ang sasabihin niya nang isagad na naman ng
asawa niya ang kanyang kahabaan sa loob niya.

They keep on moaning and moaning and then in a one more push, she exploded, coating
his amnhoid with her juices. Naramdaman niyang bumilis pa lalo ang galaw ni
Braxton, his movements were now desperate and then he exploded inside her. Filling
her insides with his juices. They both moaned when he removed his manhood inside
her.

Pabagsak na humiga ito sa kama. Pawis na pawis sila pero tila hindi pa napago md
ang asawa at pinagdiskitahan naman ang kanyang mga bundok. Napaungol na naman siya
nang halik halikan itonng asawa niya.

Kahit himihingal pa siya ay pinilit niyang tumayo at dinaganan ang asawa, she
straddled him and when she saw how his eyes darkey she just winked at him.

"Let me drive you crazy tonight," she whispered at him and then she guided his
already erect manhood inside her and she started driving her. Taking them selves
into cloud nine once more.
.

Nagising siya nang marinig ang komosyon sa labas ng kwarto nila ng asawa niya,
nakasuot na siya ng tshirt na malaki at mayroon na rin siyang underwear. Alam
niyang ang asawa niya ang nagsuot nito sa kanya.

Isinuot niya muna ang pajama niya at tsaka dahan-dahan na lumabas sa kwarto.

"How dare you cheated on my daughter," a sophisticated woman who is now wearing a
beige dress and heels with jewelries on her is standing in front of Braxton.

"Ma'am, I didn't cheat. Hiwalay na kami ni Haezell bago ako nagpakasal," mahinahon
pero mariin na saad ni Braxton sa kausap niya.

Nakatayo lang siya roon, she was rooted on her place.

" Still! How dare you hurt my daughter?!" The woman shouted angrily at Braxton at
lumingon sa gawi niya.

Nakita niyang natigilan ang ginang nang makita siya pero kaagad itong nagbawi ng
tingin na tila hindi siya nakilala. Her teardrops fell. Nakita niya kung paano
nanlaki ang mga mata ni Braxton nang makita siya.

She's now looking at the woman who hurt her years ago. She's no longer wearing
baggy and old clothes. She looks so sophisticated and classy in her dress. She let
out a small sad smile as she called her.

"Mama"
_________________________________________________________

Hi, plano ko sanang gumawa ng dalawang chapters tonight but something happened.
Anyways, goodnight. Happy 125 reads. Mwa.

Ps-please bear with my errors.

"Mama," she called the sophisticated woman once more but the latter didn't look at
her.

Ang sakit. Her eyes started to water, her hands were trembling. After how many
years, she saw the woman again, ang unang taong minahal niya at ang unang taong
nagparamdam sa kanya ng salitang sakit.

She missed her so much but she can't move her body, nakatayo lang siya roon sa
pwesto niya, tinitignan ang nanay niya, it was like she's near yet so far. Hindi
niya magawang mahawakan ang nanay niya dahil natatakot siya, natatakot siya na
mayroon paring kirot sa puso ng nanay niya, after all, it's her fault why her
mother became miserable back then.

"Love," Braxton called her out, his eyes showed pain, hindi niya alam kung bakit
may tila mabigat sa loob niya, there's something heavy on her chest that she can't
bear. Hindi siya makahinga, her breathing started to get heavy.

"Love," tawag ulit sa kanya ni Braxton kaya napalingon siya sa asawa, her eyes
glimmered from her tears but she's trying her best not to cry. Hindi ito ang tamang
oras para umiyak.

"Mama," inulit niya ang tawag niya sa kanyang ina. Doon na siya ulit nito tinapunan
ng tingin.

"Siya ba ang kabit mo, Braxton?" The woman pointed a finger on her, she didn't do
anything, she's just standing, rooted at her place, can't move a single muscle,
overwhelmed by her feelings.

"Tell me, is she your other woman?!"

"She's my wife, ma'am, she's not my other woman," mahinahon at mariin na turan ni
Braxton. She knows that he is trying his best not to become mannerless.

"Hindi mo ba siya kilala?" Braxton asked her mother, there's a hint of pain and
confusion on his voice.

"No, who is she?" Her mother's cold voice breaks her heart, hindi siya kilala ng
nanay niya? Gan'on na ba siya nito kinasusuklaman at tila pati ang existence niya
ay kinalimutan na ng sarili niyang ina?

Ang luhang kanina pa niya pinipigilan ay tuluyan nang tumulo. Her mother's words
towards her are like knives and daggers, shooting her chest and stabbing her
numerous times.
Tinignan siya ulit ni Braxton, for the first time in her life, she felt so useless,
pakiramdam niya ay isa siyang basurang itinapon lang sa daan. Pakiramdam niya ay
isa siyang tutang pinamigay lang, isang sakit na nakakahawa at ayaw lapitan.

Braxton's eyes showed sympathy and pain, alam niyang nasasaktan ang asawa niya
dahil sa tinuran ng kanyang nanay. Mas lalo naman sa part niya.

"She's just a trash, how can you cheat on my daughter to that?" Parang nandidiri na
saad ng kanyang nanay at tsaka siya tinapunan ng tingin. Still the heartless.

Braxton's voice became deeper and his gray orbs became colder. "No one dares to
call my wife like that, ma'am," he puffed a loud breath, "no one."

Humakbang ulit siya papalapit sa dalawa, her mother is just looking at her while
her eyebrows were raised, and Braxton is trying to hold her arms, maybe protecting
her from the pain that her mother might caused.

She look at her mother lovingly, she missed her mother. Kahit naman ilang beses
siya nitong sinaktan ay mahal niya parin ito and then slowly she hugged her mother.

"M-mama, ako 'to, si Patricia," her voice is hopeful, she's hoping that her mother
will finally notice her. Nakayakap parin siya sa ginang at tila ayaw niya itong
bitawan. Hugging her mother is one of her dreams, kahit kailan noong bata siya ay
hindi man lang niya nayakap ang nanay niya. Hindi niya man lang ito nahalikan sa
pisngi not like the other kids.

Never in her life, she felt that she's loved by her mother. Naiinggit siya sa mga
bata noon kapag nakikita niya ang mga ito na sinusundo ng mga nanay nila,
pinupunasan ng pawis at hinahalik-halikan. Siya kasi, she never experienced that.

Now that she's hugging her mother, something inside her felt alive. Napakasarap
pala sa pakiramdam na mayakap mo ang nanay mo hindi niya naman kasi naranasan iyon.

Ilang saglit lamang iyon dahil dali-dali siyang itinulak ng ginang. Her actions
breaks her heart. Agad naman siyang nasalo ng asawa niya at hinawakan siya sa
bewang.

"Wala akong kilalang Patricia..." her mother's voice is cold and distant "...at si
Haezell lang ang anak ko, wala nang iba." Her mother told her with finality.

Agad agad naman siyang umiling at tsaka nilapitan ulit ang nanay niya, hinawakan
niya ito sa kamay at tila nagmamakaawang tumingin sa ginang. Nararamdaman niyang
pinipigilan na siya ni Braxton pero hindi siya nagpaawat.

"Mama naman, ako 'to," tinuro turo pa niya ang sarili niya at tsaka tinignan ang
nanay niya, "anak mo ako, si Patricia? Tricia?" Iwinaksi ng nanay niya ang kamay
niya at tsaka sinalubong ang kanyang mga mata.

"Si Haezell lang ang anal ko, wala akong anak na Patricia," nanlulumong hinawakan
niya ulit ang kamay ng ginang pero hindi na siya nagtagumpay.

Nagulat nalang siya nang may palad na dumapo sa kanang pisngi niya, "ma'am!"
Braxton shouted ate her mother kaya dali-dali niya itong hinarap.

"She must be shocked," inaawat niya ang asawa dahil mahahalatang sasabog na ito sa
galit.

"Love, she slapped you," he whispered, halatang hirap na hirap ang kalooban ng
asawa niya. She smiled weakly at her husband. She caressed his face and then
reassuringly smiled at him.

"Give us five minutes, love, please?" She pleaded.

She saw how Braxton sighed and then slowly nod his head. Umalis ito at pumasok sa
kwarto nila.

Now that they are alone in the living room, she looked at her mother. She really
look like a rich woman and that made her smile weakly. Atleast, hindi na
nakakaranas ng hirap ang nanay niya ngayon.

"Mama"

"Si Haezell lang ang anak ko, ano ba Patricia! Matagal ka nang patay!" Her mother
shouted at her, her words were like knives. Masakit magsalita ang nanay niya pero
hindi niya pinakita na nasasaktan siya.

"Ma-"

"Ilang beses ko bang sasabihin na hindi kita anak?! Si Heazell lang ang anak ko, si
Heazell lang!" Her mother shouted, she's going berserk. Siya naman ay napayuko lang
dahil sa sakit na nararamdaman niya sa puso niya.

Her tears started to flow, they are cascading down byt she didn't bother to wipe
them because there's no use, tuloy-tuloy ang agos ng luha niya, sa pag-iyak niya
nalang nabubuhos ang lahat ng sakit sa puso niya.

"Anak mo rin naman ako, mama," her voice cracked. Tila nagmamakaawang tumingin siya
sa nanay niya, "anak mo rin naman ako," she breathe hard.

"Okay lang naman sa akin na iba ang alagaan mo, pero sana naman kahit alalahanin
ni'yo lang ako bilang anak ni'yo, masaya na ako doon," again her tears started to
flow. Tinuro pa niya ang puso niya.

"Kahit masakit dito," dinuldol niya ang sarili niyang dibdib, "kahit masakit, na
ibang anak ang ipinagtatanggol niyo, ayos lang, ang gusto ko lang, tawagin niyo rin
akong anak," lumuhod siya sa nanay niya. Niyakap niya ito sa binti at tila napapaso
naman ang isa at pilit tinatanggal ang pagkakayapos niya sa nanay niya.

But she didn't even flinched or moved, she hugged her mother's legs tightly.

"Mama naman, please?" She whispered.

"Hindi ikaw si Haezell, hindi ikaw ang anak ko, inagaw mo ang kasintahan niya,
malandi kang babae ka!" Her mother's stern voice bring shivers down her spine. She
really knows how to break her. Her mother really knows how to cut her heart and
shatter it using her words. Nanghihinang tinignan niya ang nanay niya.

"Mahal na mahal ko po si Braxton," naglulumuhod parin siya sa harap ng nanay niya


and her mother just stood there, watching her on her knees, "ibalik mo si Braxton
kay Heazell and I will call you as my child," her mother's cold voice echoed to the
whole room.

Napatangang tinignan niya ang nanay niya, "ma," she breathe out, isipin niya palang
na iiwanan niya si Braxton, hindi na niya kinakaya, "mahal ko po si Braxton,"
pakiusap niya sa nanay niya.

"Huwag naman po iyon," she pleaded.


Her mother laughed sarcastically, "then kill yourself," saktong bumukas ang pintuan
ng kwarto nila ng asawa niya. Nakita siya ni Braxton na nakaluhod kaya mabilis
nitong tinakbo ang gawi niya at tsaka siya inalalayang tumayo, ayaw pa niya sanang
tumayo pero malakas si Braxton at tila wala lang sa asawa ang bigat niya.

Niyakap siya nito at tsaka hinawi ang ilang hibla ng buhok sa kanyang mukha, "stop
crying, wife, makakasama kay baby 'yan," his voice is soothing.

Tinignan ni Braxton ang kanyang ina, his eyes were dark and dangerous.

"Ma'am with due all respect, gusto kong sabihin sa inyo na mahal na mahal ko ang
asawa ko at hindi ako papayag na iwanan niya ako para lang tanggapin ni'yo siya,"
he told her with finality.

Itinago pa siya ni Braxton sa likod niya kaya nanghihinang isinubsob niya ang mukha
sa likod ng asawa.

"Umalis na po kayo sa bahay namin habang pinipigilan pa ako ni Zavaiah," his voice
boomed inside the living room. Ramdam na ramdam niya ang panggigigil ng asawa niya,
ramdam niya ang galit ni Braxton. Nanginginig ang buong katawan ng asawa niya kaya
naman hinawakan niya ang braso nito, trying to calm him down.

Nang-iinsultong tinignan sila ng ginang, "kinakampihan mo ang anak ng criminal?"


She asked Braxton mockingly.

She felt him got stiffened and his breathing became heavy, "asawa ko siya, and no
one dares to call her, like that, umalis na kayo, hindi ko kailangan ng mang-
iinsulto sa asawa ko," his voice is cold, tila nakaramdam naman ng takot ang ginang
at tsaka sila tinalikuran.

Nang pipihitin na nito ang door knob ay nagsalita muna ito, "patay na si Patricia,
pinatay ko na siya," and then she went out.

Nanghihinang napayakap siya sa likod ng asawa niya, her knees started to tremble,
so is hee whole being. Mabuti na lamanh at maagap na nasalo siya ng asawa. He
carried her, bride style and then make her sit on the sofa, dali-dali itong
nagpunta sa kusina at tsaka siya inabutan ng isang isang basong tubig.

With her trembling hands, she accepted the water and drank it. Pero kaunti lang
dahil labis labis ang panginginig niya. Hinawakan ni Braxton ang kamay niya at
tsaka siya niyakap ng marahan. And again, her tears started to flow from her eyes.

"Ang sakit sakit pala, love," she cried, and sobbed. She never know that seeing her
mother will cause her too much pain. Grabe ang sakit na nararamdaman niya ngayon,
hindi niya kinakaya ang hapdi sa puso niya. Bakit kailangang si Haezell pa ang
maging step daughter nito?

"Love," he whispered, they are still hugging each other, sa asawa na lamang siya
kumukuha ng lakas.

"Please, stoo crying, that can harm our baby," he pleaded,"nandito lang ako,
nandito lang ako," inuulit ulit na pang-aalo sa kanya ni Braxton.

She nod hee head and then gave him a small smile, a smile that didn't reached her
eyes, "thank you, love," her tears fall down again, "thank you talaga, hindi ko
alam kung anong mangyayari kapag wala ka," he cupped her face and using his thumb,
he wiped her tears.
"I'm always here, love. We are each other's painkiller, right?" He softly asked
her, she slowly nod her head. Yes he is right, they are each other's painkiller.

"Talikuran ka man ng lahat, ako nandito lang ako sa tabi mo, mahal na mahal kasi
kita,"his soft voice made her smile. She smiled at him and nid her head.

"Kahit anak ako ng kriminal?" She asked him.

"Kahit anak ka pa ng pinakamasamang tao sa mundo, what's important is that it's


you, ikaw kang ang mamahalin ko, ikaw lang, " his voice is soothing and that made
her relaxed.

"So please, stop crying now. I'm always here, I will always protect and love you
kahit kalabanin ko ang lahat ng tao rito sa mundo"

She hugged him tightly and kissed his chest. Naramdaman naman niya ang pagganti ng
yakap ng asawa niya, he sighed and then kissed her temple.

She smiled as she closed her eyes. Thank you, love. Mahal na mahal kita .

Somehow, she felt that she's not alone, kakampi niya ang asawa niya and they will
face their problems together.

She's really blessed to have him

________________________________________________________________________

Hi! Kumustasa? Ayos lang ba kayooo?! Stay safe pips.


Please bear with my errors.

[R-18]

"Sister," nagmano muna siya kay sister Esmeralda bago siya umupo sa upuan sa loob
ng simbahan.

"Hija, kumusta ka naman? Bakit namamaga ang mga mata mo?" Sister Esmeralda's voice
is full of concern. Nginitian naman niya ang matandang madre at tsaka siya
napabuntong hininga.

Pumunta siya ngayon sa simbahan dahil namimiss na niya ang mga madreng nagpalaki sa
kanya at ang simbahan. Feeling niya kasi kapag nasa simbahan siya, safe siya sa
sakit, ligtas siya sa kahit anong masamang bagay.

Sakto namang may pinuntahan ang asawa niya, aayusin daw nito ang mga bagay sa
hospital. She's quite happy that he is getting used to his work now. Alam niyang
nalulungkot ang asawa dahil hindi na nito nagagawa ang bagay na gusto niya pero
unti-unti naman nang nakaka-adapt ito sa pagmamanage ng hospital. Nasa hospital
parin naman ang asawa niya pero hindi na gaya ng dati.

"Zavaiah," sister Esmeralda's voice awakened het senses. Nagulat naman siyang
napatingin sa madre.

Then she smiled at her and gave her a warm hug. Halatang nagulat pa si sister Esme
sa kanyang ginagawa pero di kalaunan ay gumanti ito ng yakap sa kanya.

"Ay naglalambing ang baby namin," sister Esme joked at her and that made her smile.
Napakaswerte niya parin dahil kahit hindi siya minahal ng tunay niyang nanay,
nabigyan siya ng pagkakataon para maalagaan ng mga mapagmahal na madre.

She's still blessed.

Natatawang kumalas siya sa yakapan nila and then she looked at sister Esmeralda's
eyes, she take a deep breath, "sister," her voice is now weak, "nagkita po kami ni
mama," now she can't even hear her own voice.

"Ano?"

"Nagkita na po kami ni mama," mas malinaw at mas malakas niyang saad. Nakita niya
kung papaano nanlaki ang mga mata ng madreng kausap niya. Pagkatapos ay hinawakan
siya nito sa pisngi niya pagkatapos ay sa kamay at sa mga braso niya.

"Wala naman siyang ginawa sa'yo ano?" May bahid ng kaba ang boses ng matandang
madre ngayon, she shook her head lightly and gave sister Esme a smile.

A sad smile that didn't even reached her eyes.

Nakita niyang lumungkot ang mukha ni sister Esme at tsaka siya hinawakan sa kamay,
"saan kayo nagkita?"
"Sa bahay po ni Braxton."

"Kailan?"

"Tatlong araw na po ang nakararaan," umiwas siya nang tingin nang makita niyang
dumaan ang awa sa mata ng madre.

"Sister," she called sister Esmeralda, tinignan naman siya ng matanda, "bakit kahit
sinaktan niya ako, mahal ko parin siya?" She asked.

"Kasi hindi naman nawawala ang pagmamahal, Zavaiah," mahinahon na sagot ng madre sa
kanya.

She smiled weakly, kung hindi nawawala ang pagmamahal, hindi rin ba nawawala ang
galit? Kasi hanggang ngayon, galit na galit parin siya sa akin.

"Kung hindi nawawala ang pagmamahal, hindi rin ba nawawala ang galit?" She
curiously asked.

Nakita niyang napangiti ang madre sa kanya at hinawakan siya sa dalawa niyang
kamay, humarap pa ito sa kanya kaya ngayon ay magkaharap na sila, "anak, may kanya-
kanyang dahilan ang bawat tao kung bakit sila galit o nasasaktan," hinigpitan nito
ang hawak sa kamay niya, "pero nasa kanila iyon kung paano nila tatanggapin ang
sitwasyon at kung papaano nila palalayain ang sakit at galit sa mga puso nila,
hindi naman minamadali ang pagpapatawad, pero naniniwala ako, na lahat may
kapatawaran," sister Esmeralda's words hits her heart.

"Kung ganoon, may pag-asa ba na mapatawad ako ni mama?" Parang batang tanong niya
sa madre, her voice is full of hope. Umaasa siya na mapatawad pa siya ng kanyang
ina.

"Wala ka namang kasalanan sa kanya, hija," mahinahon at pagpapaalala ng matanda sa


kanya. She shook her head and look at sister Esme.

"Sister, I ruined her life, kung hindi sana ako nabuo, hindi sana siya nasaktan
noon," she whispered. Napayuko siya dahil nagbabadya na namang tumulo ang mga luha
niya. Pinikit niya ang kanyang mga mata at tsaka siya huminga ng malalim.

"Anak, hindi mo kasalanan na nabuo ko, wala kang kasalanan, minahal mo siya, alam
naming lahat iyon," iniangat ni sister Esmeralda ang kanyang mukha and then she
stroked her hair.

"Darating ang araw na hindi ka na iiyak sa sakit, magkakabati rin kayo ng nanay mo.
Hindi man sa ngayon, pero malay natin malapit na," sister Esmeralda comforted her.
Napayakap naman siya sa matandang madre at tsaka naluluhang isinubsob niya ang
mukha niya sa balikat nito.

"Thank you po, kahit matigas ang ulo ko, mahal niyo ako," she whispered. Narinig
naman niya ang pagtawa ng matanda at tsaka siya nito tinapik sa likod. It was like
she's telling her to stop crying.

Sumisinghot singhot pa siyang humarap muli sa madre at tsaka ipinakita ang singsing
niya. Kahit kinakabahan ay pilit niyang tinignan aa mukha ang matandang madre.
Natatakot siya sa magiging reaksyon nito pero ayaw naman niyang magtago sa matanda.

"Sister, sorry, nagpakasal na po kami ni Braxton," napakagat pa siya sa labi niya


dahil kinakabahan siya.
Narinig niyang natawa ng mahina ang madre sa kanya kaya naman napakunot ang noo
niyang tinignan ito.

"Nagpaalam si Btaxton sa amin, hija."

Nanlalaki ang mga mata niyang hindi makapaniwala sa naririnig. "Seryoso? Weh?"

"Ha-ha! Oo nga, noong una ayaw namin dahil gusto namin sa simbahan," mahinahon na
paliwanag nito sa kanya, "pero, ipinaliwanag niya sa amin ang plano niya."

Hindi niya alam kung anong gagawin niya o kung paano magrereact sa mga naririnig
niya pero alam niyang tumulo ang luha niya.

She's really blessed to have Braxton.

"Mahal na mahal ka ng asawa mo, anak."

Sumisinghot singhot na naman siyang tumango sa madreng kausap niya, "mahal na mahal
ko rin po siya, sister."

Saying those words makes her happy and giddy. The feeling is so overwhelming that
all she can do is to cry and thanked God because he has given her the most precious
gift that she could ever recieve. Mahal na mahal niya ang asawa at hindi niya
mapigilan ang maluha kapag naaalala niya kung paano pinararamdam ni Braxton sa
kanya kung gaano siya nito kamahal. Ngayon alam na niya ang dahilan kung bakit
hindi sila nagkatuluyan ni Kiro, dahil may mas magandang plano pala ang Diyos para
sa kanya.

"Love, I heard that," nagulat siya nang marinig ang baritonong boses ng asawa niya
kaya naman napalingon siya sa kanyang likuran.

There she saw Braxton smiling widely while looking at her. Tinignan niya ang mata
ng asawa at hindi niya mapigilan ang ang pagngiti niya nang makita kung paano
kasaya ang mga mata nitong nakatitig sa kanya.

"Love," tawag niya kay Braxton pero hindi na siya tumayo, nginitian niya lang ang
asawa at hinintay na makarating sa pwesto nila. Pagkarating sa kanila ay nagmano
ito kaagad kay sister Esme at tsaka siya hinalikan sa tuktok niya. She closed her
eyes and then smiled.

Nang buksan na niya ang mga mata niya ay nakita niyang nakatitig na sa kanya ang
asawa niya. His eyes were tenderly looking at her, like she's the most precious
thing that he ever seen.

"Love, I heard you," nang-aalaskang saad ng asawa niya sa kanya.

"Ano?"

"Sabi mo mahao na mahal mo ako."

"Totoo naman."

Nakita niyang nanlaki ang mga mata ni Braxton at tsaka namula ang pisngi nito,
umiwas pa ng tingin sa kanya ang asawa niya kaya ngingiti-ngiti itong nilingon ang
mukha niya.

"Kinikilig ka?" She teased him.

"No."
"Okay, sabi mo e," parang wala lang sa kanya na saad niya pero ang totoo ay
natatawa na siya aa asawa. Nakita naman niyang tumayo na si sister Esmeralda kaya
naman tinignan niya ito.

"Aalis ka na sister?" She asked. Tinignan din ni Braxton ang madre.

"Oo anak, may aasikasuhin pa kasi ako, bisita ka lang kapag gusto mo ha?" Habilin
sa kanya ng madre kaya naman abot langit ang ngiti niyang tinanguan ito.

"Opo"

Tinanguan din ng madre ang asaws niya at hindi nakalagpas sa paningin niya kung
paano ngumiti si Braxton.

She smiled. Ang bait talaga ng asawa niya.

Tatayo na sana siya nang hawakan ni Braxton ang pulsuhan niya kaya nagtatakang
nilingon niya ito, "bakit love?"

"Kinikilig parin ako," doon na siya natawa ng marahan at tsaka hinila ang asawa.

"Umuwi na tayo, ipakita mo kung papaano ka kiligin"

"Fuck, love, keep doing that, oh!" He moaned hard when she sipped his tip, natutuwa
talaga siya na tignan ang aroused na itsura ng asawa niya. It was like she's very
powerful. She let out a few muffled moans and then continued on sucking and
swirling his tongue on his hard and thick shaft.

"Oh!" He groaned and then he holds her head and pushed himself deeper on her mouth.
Halos maluha luha siya dahil sa laki ng asawa niya pero hindi siya sumuko. Palaban
ka gurl! Hindi mo na ito first time. She scolded herself.

Maramdaman niyang malapit na ang asawa dahil mas nagiging marahas na ito at mas
lumalakas na ang mga ungol at halinghing nito sa mga ginagawa niya so she sucked
him hard and then scraped her teeth on his shaft. Hindi naman madiin, but enough to
make him scream in pleasure and she's right. He exploded, she swallowed every drop
of him and then she look at Braxton who's now biting his lips and his eyes
fluttered to the extreme pleasure that he experienced.

Tumayo muna siya para sana uminom ng tubig nanag maramdaman niyang hinawakan siya
ni Braxton sa pulsuhan.

"Where are you going love?" He asked her, his voice is hoarse and raspy. She smiled
and then tinuro niya ang kusina. "Iinom ng tubig, nauuhaw ako e."

Nakita niyang tumango ang asawa kaya naman kahit nakahubad siya ay nagtungo siya sa
kusina at binuksan ang ref para kumuha ng malamig na tubig. Nagsalin siya ng tubig
at uminom pero nagulat siya nang biglang ipasok ng asawa niya ang buong pagkalalaki
niya sa kanya kaya naman napaungol siya sa sensation na naramdaman niya.

Mabuti nalang at hindi nabasag ang baso nang mahulog ito kaya medyo sinipa niya
iyon para mapunta sa ilalim ng lamesa dahil baka masagi nila ni Braxton.
"Love oh!" She moaned hard when he started rummaging her. His thick and ling shaft
is stretching her whole being. Alam niyang binat na binat ang buong pagkababae niya
sa laki at haba ng asawa.

"More?" He asked when he moved slowly but he pushed harder, pumping harder and
drilling harder.

"Ah ah ah! M-mmore, ah! " She keeps on moaning and groaning. Nakahawak na siya sa
gilid ng lamesa at habang ang asawa ay abala sa pagulos mula sa likuran niya.
Napapahigpit ang kapit niya sa lamesa kapag sinasagad nh asawa niya ang pagulos sa
kanya.

"Sikip mo parin, love, ang sarap!" He keeps on shouting and groaning her name too.

Tumigil sa pagulos ang asawa at tsaka siya binuhat pahiga sa lamesa nila. Siya
naman ay hinawakan ang mga hita nita at itinaas para mabigyan ng kalayaan ang asawa
sa kung ano man ang gagawin sa kanya.

And then he entered her slowly.

He pumped hard, "ahhh! Ah!ah! Braxton! Keep doing that!"

He keeps on pumping and drilling her. Napakasarap ng ginagawa ni Braxton sa kanya.


Alam niyang nagugustuhan din ng asawa niya ang ginagawa niya dahil nakikita niyang
napapapikit ang mga mata nito habang umuulos. He bit his lips ang groaned.

"Mahal na mahal kita!" He shouted and drilled faster. His movements are making her
crazy. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib niya at sobrang bilis ng galaw ng asawa
niya sa kanya. Sa sobrang bilis ng galaw ng asawa niya ay nararamdaman niyang
umuusog ang lamesa. Sa sobrang sarap ng nararamdaman niya ay hindi na siya mapakali
sa pwesto niya.

She keeps on moaning and moaning. Sobrang sarap na, hindi na niya kinakaya.

She can feel her libido going to it's peak and her orgasm nearing. Alam na alam
niyang malapit na niyang maabot ang rurok ng kanilang oagniniig.

Kanina pa sila nagniniig pero tila hindi napapagod ang asawa niya at tila mas lalo
itinv ginaganahan kapag naririnig ang mga ungol at sigaw niya. Sa sobrang sarap ng
nararamdaman niya ay tumitirik na ang kanyang mga mata.

He pumped hard so she moaned.

He pumped harder and drilled her, she screamed.

He fastens his movements and he pumped hard almost breaking the table, she arched
her body and then she exploded.

"Ahh!" Sigaw niya nang marating niya ang rurok ng kanilang pagniniig. Naramdaman
niyang bumilis lalo ang galaw ng asawa at ilang minuto pa ay nilabasan na ito.

They keep on calling each other's name amd keep on saying how much they love each
other.

She pulled him and gave him a one lingering kiss, and then she cupped his face.

"I love you, love," he whispered.


"Mahal na mahal din kita, trust me okay? Don't leave me okay?"

Kumunot ang noo niya at tumango siya.

May masama siyang pakiramdam, huwag naman sana. Please, huwag naman sana.

____________________________________________________________________

Hi! Kumusta?

Ps-please bear with my errorssssxzsxz.

She really knows that there's something, kanina pa kasi nagriring ang cellphone ng
asawa niya pero hindi naman niya ito sinasagot.

"Love," tawag pansin niya kay Braxton na tahimik na kumakain ng agahan nila ngayon,
napalingon naman sa kanya ang asawa at tsaka siya nginitian ng tipid.

"Hmm?"

"May problema ka ba?" She asked him and then tapped Braxton's shoulders. Umiling
naman ang asawa niya at tsaka pinagpatuloy ang pagkain niya.

And then again, his phone ring, hindi na siya makatiis kaya tinignan niya ulit ang
asawa, "hindi mo ba sasagutin? Ilang araw na 'yan, love," she stated.

"Hayaan mo lang."

"Pero-"

"Can you please," Braxton sighed, trying to calm himself, "trust me?" He asked.
Hindi na siya umimik at tsaka tumango ng marahan. Alam niyang may pinagdadaanan ang
asawa pero bakit ayaw nito sabihin sa kanya?

Akala niya ba kapag mag-asawa ay walang taguan ng sikreto? Bakit tila iba ang
depenisyon ni Braxton?

"Diba dapat walang secrets?" She asked him in a low voice, nakatitig lang siya sa
plato niya at nilalaro laro ang pagkain niya, nawalan siya ng ganang kumain.

She heard him sighed kaya hindi na lang siya umimik, may kakaiba talaga sa asawa
niya, he's not the same Braxton. Lately ay ilag ang asawa niya sa kanya. Gusto pa
naman sana niyang tanungin kung saan nakatira ang nanay niya para masulyapan niya
man lang ito.

Masakit isipin na parang may bumabagabag sa asawa niya at hindi man lang ito
nagsasabi sa kanya, parang wala namang tiwala si Braxton sa kanya kaso may sinasabi
ang asawa niya eh, trust me. Iyon lang ang palagi nitong sinasabi sa kanya kaya
naman kahit mabigat sa loob niya, hindi niya nalang inuusisa pa ang asawa niya.

Pero paano siya magtitiwala kung hindi man lang siya binibigyan ng sagot ng asawa
niya? It was like she's in the middle of the dark, she can't see anything but she
can feel something. Ganoon na ganoon. Hindi niya alam kung bakit pero kinakabahan
talaga siya.

Hindi kaya, narealize ng asawa niya na hindi pa pala ito sigurado sa kanya? Hindi
hindi naman siguro.

Pakiramdam niya ay umasim ang panlasa niya dahil sa mga naiisip niya kaya naman
dahan dahan niyang binitawan ang kanyang kubyertos at tsaka siya uminom ng gatas
niya.

"What's wrong?" Braxton asked her, may pagtataka sa mukha nito at tila tinitignan
ang kanyang mga galaw.

What's wrong? Hindi ba dapat ako ang magtanong sa kanya ng kung anong mali? Kung
may problema ba kaming mag-asawa? Gusto niyang ibalik sa asawa abg mga katagang
iyon pero tila naghihirap ang damdamin niya, masakit sa dibdib niya. Hindi niya man
lang matulungan ang asawa kung may problema ba ito. She felt so useless. Hindi niya
maintindihan kung vakit kakaiba ang asawa niya. Sana man lang ay pinaguusapan nila
ang mga bagay, hindi iyong ganito. Pakiramdam niya ay nagtataguan sila ng asawa
niya.

Pakiramdam niya tuloy ay hindi tunay ang pagmamahal ng asawa niya sa kanya. Parang
may punyal na sumaksak sa puso niya nang maisip iyon.

Dali-dali niyang iniiling ang ulo niya at tsaka nginitian si Braxton. Pero tila
hindi kumbinsido ang asawa niya sa pag-iling niya. Tinanggal na nito ang
pagkakahawak sa pulsuhan niya.

"Wala naman, sige kumain ka lang diyan," at tsaka niya tinalikuran ang asawa. Nang
palabas na siya sa kusina ay nakita niya ang isang katulong nila na tila nakita ang
eksena nila kaya naman nginitian niya ito.

"Manang, kumain na rin po kayo," magalang na saad niya sa matanda at tsaka niya ito
nginitian.

"Hay nako bata ka, kumain na ako kanina hindi ba at pinakain mo na ako kanina ng
luto mo?" Napakamot naman siya sa batok niya nang maalala iyon, kaya kahit may
mabigat sa loob niya dahil sa inaasal ni Braxton ay napangiti siya sa matanda.

"Oo nga po pala ano? Matutulog nalang po ako saglit, masama po pakiramdam ko,"
palusot niya, pero may bahid naman iyon ng katotohanan. Masama naman talaga ang
pakiramdam niya.

Lalo na sa puso niya.

Hindi man lang siya nilingon ng asawa at tahimik itong bumalik sa pagkain.

She sighed. Ano ba talaga, Braxton? Ang sakit naman.

Mas lalong naghihirap ang damdamin niya nang makita niyang tumayo si Braxton at
tsaka sinagot ang tawag.

"Hello?" His voice is soft.


"Sa mall, 3pm" sagot niya sa katawag niya.

Hindi nakaligtas sa pandinig niya ang pakikipag-isap ng asawa niya, at may plano pa
yata itong makipagkita.

Her eyes are starting to water but she tried her best not to cry.

Pinigilan niya ang mag-isip ng hindi maganda dahil hindi naman ganoon ang asawa
niya. Pinaramdam naman ng asawa niya na mahal na mahal siya nito. Hindi na siya
nakinig pa sa usapan ng asawa niya at ng kausap nito. Naglakad na siya patungong
kwarto nila. Dala na rin siguro ng paglilihi niya ay nakatulog siya. Nagising
nalang siya at hapon na, wala si Braxton sa tabi niya kaya napabalikwas siya ng
bangon.

May kinatagpo nga pala ito sa mall!

Paikot-ikot siya sa higaan nila dahil hindi siya mapakali. She's fighting the urge
to get up and go after her husband. Ayaw naman niyang magmukhang walang tiwala sa
asawa niya kaya pinipigilan niya talaga itong sundan pero sa huli ay hindi nagwagi
ang kagustuhan niya iyon.

Sinundan niya ang asawa niya.

She's wearing a color powder blue summer dress with her step ins. Hindi na siya
nag-abala pa na magpaganda because she know it, she's a natural beauty. Kahit naman
hindi siya magmake up ay maganda na siya. Her pale complexion and doll like face
compliments every dress that she wears. Nag-ipit lang siya ng high pony tail at
tsaka niya kinuha ang kanyang purse.

Pagkarating niya sa mall ay wala siyang ideya kung nasaan ang asawa niya, kung saan
niya ito hahanapin dahil honestly napakalaki ng mall!

She's lost.

So she started roaming around, hoping to see Braxton. Pero habang tunatagal ay mas
lalo siyang kinakabahan sa mga nangyayari. She didn't know why but she's having a
gut feeling that something is really not right. So she roamed around, trying to
find Braxton. The love of her life na sana ay hindi niya nalang pala ginawa.

She saw Braxton. Nagtagumpay itong makita ang asawa, pero imbis na matuwa dahil
nakita niya ang asawa ay kabaliktaran ang naramdaman niya.

Pakiramdam niya ay nadurog siya sa nakita niya. She felt that something stabbed her
chest and grabbed her heart out of it and slammed it to the ground.

Pakiramdam niya ay walang kwentang asawa siya, her world started to crash down the
moment that she saw him.

He's with Haezell at magkahawak ang mga kamay nila.


Kahit nanginginig ang kanyang buong katawan niya ay dahan dahan niyang nilapitan
ang asawa niya at ang kahawakan niya ito ng kamay. They are sitting at a bench and
looks like Haezell is enjoying what they are doing. Pinipilit niyang tignan ang
reaksyon ng asawa kung ano ba ang pakiramdam nito ngayon pero nakatalikod ito sa
kanila pero kilalang kilala niya ito.

Tila napansin naman siya ni Haezell at tsaka siya nilingon nito. Nakita niyang
ngumisi pa si Haezell at tsaka hinawakan ang braso ng asawa niya. Nangngingitngit
ang kalooban niya.

Ako na ang asawa hindi ba? Ako na hindi ba? Ako na ang mahal hindi ba? Bakit may
ganito?! Gusto niyang magwala at sumigaw sigaw at komprontahin si Braxton pero ayaw
naman niyang mag-eskandalo at ipahiya ang asawa. Kahit wasak na wasak na ang puso
niya ay lumaoit parin siya, pero habang papalapit siya ay nararamdaman niyang
nawawasak ang puso niya. Nararamdaman niya ang sakit na unti-unting bumabalot sa
buong pagkatao niya.

Napalingon si Braxton sa gawi niya, she saw how shocked he is. Dumaan ang sakit sa
mata ng asawa niya nang makita siya. Tinignan niya ang mga kamay nila na
magkasakop.

"Z-zavaiah?" He asked her, Zavaiah nalang ngayon? Wala na ang love?

Pinipilit na tanggalin ni Braxton ang kamay niya sa pagkakahawak ni Haezell at


nagtagumpay naman ito. Tumayo ito at tsaka siya nilapitan. Napaatras siya nang
makitang palapit nang palapit ito sa gawi niya. She saw how his eyes showed pain to
her actions pero dapat siya ang may karapatang masaktan hindi ba? Bakit?

"Zavaiah-"

"Don't you dare get near me," banta niya sa asawa, nakita niyang nagulat ito,
nakita niyang nahihirapan ang mukha nito.

Sa kanilang dalawa, siya ang may karapatang masaktan.

"Kaya ba?" Tanong niya sa asawa, nakita niyang nagtataka itong tumingin sa kanya,
"kaya ba nanlalamig ka? Sana sinabi mo nalang," her voice cracked, her body
trembled.
"Sana sinabi mo na mahal mo pa siya, Braxton," inulit pa niya pero ngayon mas
malinaw na. Nakita niyang lumungkot ang mukha ng asawa pero hindi ito nagsalita.

"Zavaiah-"

"Love ang tawag mo sa'kin, Braxton. Hindi Zavaiah," mariin niyang saad, tumulo ulit
ang kanyang mga luha kaya pinunasan niya ito gamit ang likod ng palad niya.

Tumayo na si Haezell sa kinauupuan niya at tsaka lumapit kay Braxton.

Mas lalong nadurog ang puso niya at nawasak ang mundo niya nang makitang ipinulupot
ni Haezell ang nga kamay niya kay Braxton at hindi man lang umiwas ang asawa niya.

Harap-harapan siyang ginagago ng asawa niya. Sobrang sakit sa puso niya. Pakiramdam
niya ay hindi siya makahinga at tila gumuho ang mundo niya.

Hindi niya akalain na ang taong nagsabi sa kanya na hindi siya iiwan ay nagloloko
sa kanya.

Hindi niya akalain na ang lalaking nagsabing siya ang lunas sa hapdi sa puso niya
ay siyang wawasak sa puso niya.

She can't believe it, the one who told her that he's her painkiller will cause her
pain. No he didn't hurt her. He shattered her.

"Babe, akala ko ba humiwalayan mo na?" Haezell asked Braxton and then mockingly
look at her, her lips twitched and formed into a smirk. She cant help but to
imagine her face being smashed to the ground.

"Get your filthy hands off my husband," mariin at madilim na utos niya kay Haezell.

Natawang tinignan siya ni Haezell, " oh! Husband? Inagaw mo lang naman siya sa
akin," she mockingly told her.
"Wala akong inagaw, Haezell, siya ang naghabol sa akin noon," ngumisi siya. Nakita
niya na nagulat si Braxton sa sinabi niya at tila nay kumislap sa mga mata nito
pero panandalian lamang iyon. Bigla na namang lumamig ang mga mata ng asawa and
that hurts her.

Akala ko ba, ako lang, Braxton? She asked him inside her head.

"Pero bakit ako ang may hawak sa kanya?"

"Malay ko sa inyo?" Pabalang na sagot niya sa dalaga. Nakikita niyang


pinagtitinginan na sila ng mga tao kaya naman huminga siya ng malalim

I need to save myself too! She thought.

Honestly, hindi niya alam kung saan siya kumukuha ng lakas ng loob, hindi niya alam
kung papaano niya nahaharap ang dalawa ngayon. Hindi niya alam kung ano ang
pinaghuhugutan niya.

Is it because she's the wife now? O dahil sa sinabi ni Braxton na mahal siya nito?
O dahil sa sinabi ng asawa na magtiwala lang siya sa kanya?

Hindi niya alam.

Pero pakiramdam niya, nawalan siya ng lakas ng loob sa sumunod na nangyari.

Haezell grabbed Braxton's nape and kissed him. At ang asawa niya ay hindi man lang
umiwas at sinagot ang halik nito sa kanya.

One by one, her tears started to fall, wala na, talo na siya. Sobrang sakit na ng
nararamdaman niya, hindi na niya kaya. Nakapahawak siya sa dibdib niya kung nasaan
ang puso niya, kung nasaan ang parte na may masakit.

Bakit mo ako pinahihirapan ng ganito, Braxton? Wala naman akong pagkukulang sa'yo.
Bakit?
Lahat ng lakas ng loob niya ay nawala at tila tinakasan siya. Ang alam niya lang ay
masakit sa dibdib niya, sobrang sakit niyon at tila hindi na niya kinakaya.

Pagkatapos maghalikan ng dalawa ay tinignan siya ni Haezell, nakayuko na si Braxton


at hindi niya matignan sa mata.

She stand straight and take a deep breath and then look at them.

"B-braxton, mamili ka," nadudurog ang puso niya habang sinasabi ang mga katagang
iyon, "ako o si Haezell?" Her voice cracked.

Nakita niyang nagulat si Braxton pero ang mas ikinawasak niya ay hindi ito
nagsalita at tinignan lang siya ang dami nang nakatingin sa kanila.

"Hindi pa ba, halata?" Haezell asked her. Tumulo na naman ang mga luha niya, she
take a deep breath and then look at Braxton.

"Hindi ikaw ang kinakausap ko, Haezell. Shut up," pinatatag niya ang boses niya
kahit na ang totoo ay wasak na wasak na siya, "ano Braxton?" Tila galit na wika
niya.

"Umuwi ka na," he coldly told her.

Tila nawasak siya sa harapan ng dalawa. Nawasak ang mundo niya, hindi niya alam
kung papaano gagalaw, hindi niya alam kung papaano sasagutin si Braxton. Tumulo
lang ang mga luha niyang tinignan ang asawa.

"Ak-o ang a-asawa mo," she whispered. Tinignan lang siya ng asawa.

Nagulat nalang siya nang may biglang lalaking pumunta sa harapan ni Braxton at
tsaka siya binigyan ng malakas na suntok. Narinig niyang napasinghap ang mga tao na
nanonood sa kanila.

"Fuck you! Go to hell! Fuck you!" Galit na galit na saad ng lalaki na sumuntok sa
asawa niya.
"Let's go, Mavery, you don't deserve a coward like him," at hinila siya ng lalaki
papalayo sa dalawa.

Hindi na niya nilingon ang asawa.

She look at the man. She smiled weakly even her eyes are blurry because of her
tears kilalang kilala niya ang lalaking nanghihila sa kanya.

His curly hair, his sharp jaws, ang singkit nitong mata, matangos na ilong at hindi
kalaparan na balikat. Kilalang kilala niya ito.

Nanghihinang tumigil siya sa paglalakad kaya napatigil din ang lalaking humihila sa
kanya.

Dahan dahan niyang niyakap ang lalaki. With her broken heart and trembling voice
she tried to speak straight. She slowly hugged him and buried her face into his
chest. Naramdaman niyang tinapik siya nito sa likod. Parang ang ginagawa nito sa
kanya dati kapag may problema siya.

"T-thank you, K-kiro".

__________________________________________________________

Hi! Kumusta?

Ps- please bear with my errors.


"Here, drink this," abot ni Kiro sa kanya sa bottled water. Tinignan niya ito, her
eyes hurts big time dahil magmula nang umalis sila sa mall hanggang sa makarating
sila kung nasaan sila ngayon ay umiiyak parin siya. Tinignan niya ang paligid niya,
nasa likod sila ng dati nilang paaralan noong highschool pa sila.

This place is their haven back then, dito sila nagkukwentuhan ng mga bagay bagay
noong highschool pa lamang sila, noong magkasintahan palang sila.

"Tahan na kakaiyak, Zammy," Kiro tapped her shoulders, siya na rin ang nagbukas ng
tubig nito at tsaka iniabot sa kanya, "inom ka ng marami, mamaya dehydrated ka na,"
he let out a sigh. Both of them did.

"Thank you ha?" She softly look at Kiro, gone the playful look into his face, he
look so serious this time.

"Mavery," nanigas siya nang tawagin siya ni Kiro sa kanyang pangalawang pangalan.
Tinatawag lang siya nito nang ganoon noon kapag may hindi siya nagustuhan o kapag
nagagalit ito.

He sighed and then he run his fingers into his own hair, he looks so frustrated,
"bakit?" He asked weakly.

Nagtataka naman niyang tinignan ang dating kasintahan, "anong bakit?" Her voice
cracked.

"Bakit hinahayaan mong saktan ka niya?"

Mas lalong kumunot ang noo niya, hindi niya alam ang sasabihin niya dahil ngayon
lang naman nagkaganoon ang asawa niya at hindi niya alam kung kakayanin niya pa
kapag may kasunod pa iyon.

"Mavery," sumeryoso na ang boses ni Kiro at tsaka inagaw sa kamay niya ang bottled
water at uminom din doon.

"Ikaw rin naman, sinaktan mo ako noon," tila wala sa sarili niyang saad. Hindi
naman niya gustong halungkatin ang nakaraan nila pero naalala niya lang bigla. Wala
naman nang kirot kapag naaalala niya ang mga iyon, parang aral nalang sa kanya
iyon.

She saw how pain flashed into his eyes kaya naman tinapik niya ang balikat ng
dating kasintahan, "joke lang, oy, kaseryoso mo sa buhay," she tried to be her
usual self, the bubbly one but that technique didn't convinced Kiro.

"I'm sorry," he softly told her, his eyes showed pain and guilt kaya naman
hinawakan niya ang kamay nito at tsaka nginitian, "wala na iyon," tapos ay bigla
siyang may naalala, "are you sorry that you got her pregnant?" She asked.

Umiling si Kiro and that made her smile, "I'm sorry that I hurt you pero hindi ako
nagsisisi na nabuntis ko siya, having Wendell in my life is the greatest gift from
above."

She smiled when she heard that. Ibig sabihin ay minahal nga niya ang babaeng
nabuntis niya, mabuti naman, Kiro is a great guy and she knows it. Ilang taon din
sila naging magkasintahan ng binata. Kilala na niya ito.

"That's good, how is she?" She asked Kiro, totally clueless about the girl.

"You didn't know?" Balik tanong sa kanya ng dating kasintahan at nangunot pa ang
noo nitong nakatingin sa kanya. She slightly shook her head.

"She died while giving birth to our child," hirap na hirap na saad ni Kiro sa
kanya, she felt something heavy on her chest, "alam naman niya na mahihirapan siya
sa panganganak pero pinili niya na buhayin ang anak namin." A tear fell from Kiro's
eyes kaya naman pinunasan niya ito gamit ang kanyang palad.

"She's a great mom," nakangiting turan niya sa binata.

"Yes, she is," tumango-tango pa si Kiro sa kanya.

She breathe out. Hindi na niya alam ang sasabihin niya, nabalot na sila ng
katahimikan but it's not awkward at all. Kahit naman noon ay ganito sila ng dating
kasintahan kapag nakaupo sila, nakaupo lang sila at tahimik, busy sa panonood sa
mga nagbabagsakang dahon mula sa puno. Napansin niya na palubog na ang araw kaya
naman tinignan niya ang pambisig na relo.

4:23 palang naman ng hapon bakit dilaw na ang kalangitan?

Then she felt Kiro's hand on her palms, hinawakan ito ng dating kasintahan,
"Mavery, promise me one thing," he looked into her eyes and she can see how
sincerely he is now.

"Promise me to be happy," he breathe out, "hindi man ako ang epilogue ng buhay mo,
alam ko namang may naging maganda akong alaala sa iyo, please, take care of
yourself," he hold her hand tightly.

She slowly nod her head. Pipilitin ko, pipilitin ko, Kiro.

"Minahal kita, seryoso ako, pero mas minahal ko siya," he told her. Napangiti naman
siya dahil doon. May her soul rest in peace. Tumango tango siya sa binata.

"Alam ko naman iyon, Kiro, let's forget the past, let's be friends again," she
smiled at him, she saw how his face lit up as he slowly nod his head.

The closure made her smile, atleast ngayon kahit naka-move on na siya sa dating
kasintahan, may proper closure talaga sila. Wala nang katanungan sa isipan niya.

"Now, friend, tell me, anong pinakain sa iyo ng gagong iyon?" Tila naglolokong
tanong ni Kiro sa kanya, imbes na matawa siya ay lumungkot ang mukha niya.

She didn't know that just by thinking about him makes her heart shattered into tiny
pieces. Sobrang sakit ng nararamdaman niya. She didn't know when the pain will
stop. Masakit sa dibdib niya, she can hear a shattering sound inside of her. It was
like her heart is being shattered for the nth time.

"Pagkain," she slowly answered Kiro, "he even understand me, you know how crazy my
imagination is sometimes, naiintindihan niya ang lahat ng mayroon sa akin, even my
flaws," a teardrop fell from her eyes. Ang dami rin palang pinakita sa kanya ni
Braxton, ang dami ring pinaramdam ng asawa sa kanya. He treated her like a real
queen.

"Kaya nga nasasaktan ako kung bakit ganoon ang nangyari."

Kiro tsked and then handed her a handkerchief, "gago naman pala," he commented.

"Hindi, hindi, he is the best man here in this world." Pagtatangol niya sa asaw
niya, tumaas ang kilay ng dating kasintahan.

"I mean no offense ha? Mahal ko e," bigla kasi siyang nahiya dahil dating
kasintahan pala niya ang lalaking kasama niya.

"How can you say that? He hurted you? I saw how he kissed the lady earlier," she
jolted when she heard his angry voice.

Naalala niya ang nangyari kanina ang that breaks her heart pero pinipigilan niya
ang magbreak down, pinipigilan niyang ipakita sa dating kasintahan na mahina siya.
She keeps on telling to herself that there must be a reason pero paulit-ulit ding
sinasabi ng kabilang parte ng isip niya na wala siyang kwentang asawa.

Seeing Braxton holding Haezell's hand is already a torture, mas lalo na nang makita
niyang hinalikan ng dalaga ang asawa niya at wala man lang ginawa ang asawa niya
doon. Parang siya na rin mismo ang sumaksak sa sarili niyang puso, parang siya na
rin mismo ang pumapatay sa sarili niya.

She take a deep breath and then look at the sky.

"Our love started in a iniquitous way," she stated. Kahit masakit aminin alam
niyang iyon ang katotohanan... ito na ba ang karma niya dahil sa mga kasalanan
niya? Is this the price of her mistakes and sins?

"Mavery, still, you don't deserved the pain," naramdaman niya ang mahigpit na
pagyakap sa kanya ng dating kasintahan.

"I deserve it, Kiro," pagpupumilit niya, "sa kanya naman talaga si Braxton, siya
ang nauna-"

"Asawa ka na niya ngayon," mabilis na putol ni Kiro sa sasabihin niya, "sa inyong
dalawa, ikaw na ang mas may karapatang magalit."

"Paano mo nalaman na kasal na ak-"

"You're wearing a ring"

Tinignan niya ang singsing niya, the diamond ring looks perfectly on her hand, she
smiled weakly as she removed it, tinago niya ang singsing niya sa purse na dala
niya. Hindi niya akalain na napakabilis ng pangyayari. Everything happened so fast,
nagpakasal sila ng mabilisan kaya ba ngayon ganito ang nangyayari sa kanila?
Mabilis din siya kung masaktan at mabilis din matapos ang kung ano man ang meron sa
kanila ni Braxton.

"Bakit mo tinanggal?"

She just smiled weakly, naramdaman niyang tumulo rin ang mga luha niyang kanina pa
niya pinipigilang tumulo.

Niyakap siya ni Kiro at marahan na tinapik tapik nito ang likod niya, "just cry and
let the pain out, iyak ka lang," he tapped her back. So she did what he told her.

Humagulgol siya ng iyak, trying to clear her mind, trying to let the pain inside
her subside pero sa bawat pag-iyak niya ay tila mas sumasakit ang puso niya.
Mas nararamdaman niya ang kirot sa puso niya. The pain is really unbearable and her
chest is getting heavy with every sob that she made.

She cried hard and he is just tapping her back, the same and old Kiro that she knew
never changed.

Pero alam niyang may nagbago, ito ay hindi na nila mahal ang isa't isa. Tanging
pagkakaibigan nalang ang mayroon sa kanila.

Nagulat siya nang may humaklit sa kanya sa pagkakayakap niya kay Kiro, halatang
nagulat din ang binata sa nangyari kaya hindi ito kaagad nakagalaw.

Niyakap siya ng mahigpit ng lalaking pumihit sa kanya kaya dali-dali siyang


nagpupumiglas sa yakap nito.

Umatras siya at tumayo siya para lumayo kay Braxton.

Lalapit sana si Braxton sa kanya nang harangan ito ni Kiro, "just let her be," he
warned.

Pero hindi natinag si Braxton, he looked at Kiro, nagsusukatan sila ng tingin,


"she's my wife." Mariin na pagkakasabi niya.

Natawa naman si Kiro sa sinabi ni Braxton, "wow, asawa mo naman pala, bakit
nakikipaghalikan ka sa mall?" He asked Braxton mockingly.

Tinignan siya ng asawa dahil doon, nakita niya ang sakit na dumaan sa mga mata
nito.

"Wala kang alam!" Braxton hissed at Kiro pero tila walang pakielam ang dating
kasintahan sa pinapakita ni Braxton at tsaka siya itinago sa likod nito.

"Anong dapat naming malaman? Na halos mahimatay siya sa sobrang pag-iyak? That
she's breaking inside?!"

Her heart started to break again, nagtago siya sa likod ni Kiro para huwag siyang
makita ni Braxton, bakit si Kiro pa ang mas may alam sa nararamdaman niya? Hindi ba
alam ni Braxton na wasak na wasak siya? At bakit ito nagmamakaawang makausap siya.
Doon na siya kay Haezell, siya naman ang mahal.

"Just please, let me talk to my wife, " nagmamakaawang saad ni Braxton at pinilit
na abutin siya, "love, please?"

Nagpupumilit siyang magtago sa likod ni Kiro pero naabot siya ng asawa at hinila
siya papalapit sa kanya, bago pa siya makapagreact ay nayakap na siya ng asawa.

"Love, sorry," his voice cracked.

Hindi ba dapat ako ang mas nasasaktan? Bakit parang siya ang mas nahihirapan?
"Love, talk to me, please? Hmm?" He cupped her face, she knew she's crying, because
his thumb caressed her face drying her tears. Naramdaman niya ang kamay ni Kiro sa
balikat niya.

"Talk to him," his voice is calm now, "just shout when you need me, Mavery, just
shout. I'll just give you privacy," he smiled at her. Naluluhang tumango siya sa
binata at tsaka ngumiti ng tipid.

"Thank you, Roro," she whispered. Naramdaman niya ang tapik ni Kiro sa braso niya
bago ito tumalikod sa kanila.

Now, they are alone, nakikita niya ang mga sakit sa mata ng asawa niya kaya hindi
niya mapigilan ang masaktan din.

"Ano p-pa bang kailangan nating pag-usapan?" She asked him, her voice is cold but
she knew, she's breaking inside. She's just trying to be cold and heartless but
she's not like that. Hirap na hirap siya.

"Y-you, I want you to listen to me, wife, please?" His voice is pleading, his voice
is cracking ang showing pain.

Hindi niya maintindihan ang mga nangyayari kung bakit ganito unasta ang asawa niya
ngayon.

"B-braxton, h-hindi pa ba sapat ang mga nakita ko?" Nanunumbat na saad niya sa
asawa niya.

"Love-"

"Seeing you holding hands with her is already deadly-" she take a deep breath and
then look straight into her eyes, "and seeing you two kissed into my very eyes..."
nanghihinang napatingin siya sa asawa niya,"... it's killing me, Braxton."

"Maghiwalay nalang tayo, Braxton," she look straight into his eyes and she saw how
shocked he is.

"Lo-"

"Masakit kasi ibabalik na kita kay Haez-"

He didn't let her finish her words, he kissed her lips.

"No, I'm not that crazy to let go of you, mahal na mahal kita at magkamatayan man
pero hinding hindi kita pakakawalan."
________________________________________________________

Hi :)

Ps- bear with my errorssssxzsxz.

"Shit!" He cursed multiple times upon recieving Haezell's message. Ilang beses na
bang nagpapadala ng mensahe ang dating kasintahan? Hindi na niya mabilang. At ang
malala pa ay may sinasabi itong ipapahiya ang asawa sa national television kapag
hindi siya nakipag-cooperate.

Alam niya, magagawa iyon ni Haezell at alam niya ang magiging epekto nito sa asawa
niya, mawawalan ito ng lisensya. Ilang araw na rin niyang gustong sabihin sa asawa
ang nararamdaman niya pero hindi niya masabi sabi, he didn't know why, maybe
because he didn't want her to be stressed out? Or he didn't want her to do reckless
things?

Alam kasi niya na kapag nalaman ng asawa na may natatanggap siyang banta, alam
niyang tatakbo ito at iisipin ang kapakanan ng ibang tao, kahit na ito pa ang
mahirapan that's how soft Zavaiah is.

Kahit anong tago niya sa kanyang pagkabahala, alam niyang nararamdaman ng asawa na
may kakaiba. There's something wrong, Zavaiah is not dense. Alam niya, alam niyang
nagdududa na ang asawa niya.

Fuck it! Fuck it! Why don't you just let us live in peace! He ia cursing Haezell
inside his head. Nang malaman niyang step mother ng dating kasintahan ang nanay ng
kanyang asawa, hindi niya mapigilan ang maawa kay Zavaiah. Mas lalo na nang piliin
at ipagtanggol ng ginang ang anak ng iba kaysa sa sarili nitong anak.

Seeing Zavaiah beg and kneel infront of her mother just to acknowledge her as her
daughter is heartbreaking. May ina pa palang nakakayang matiis ang anak?

Now, seeing Haezell's name on the screen makes him feel the rage. Galit siya- galit
na galit. Natatakot din siya because he knew thag when Haezell snap, she can do
what she said and that scares him. Hindi para sa sarili niya kundi para sa asawa
niya. Grabeng emotional torture na ang nararanasan ni Zavaiah nitong nakaraan kaya
hanggat maaaari ay gusto niyang huwag sabihin sa asawa ang bumabagabag sa kanya.

Pinuntahan niya ang asawa niya sa kwarto at nakita niyang natutulog ito, he can't
help but to smile whenever he sees her sleeping. She sleeps like a baby, her long
curly hair is covering her face that's why he tucked them into her ears. Sinundan
niya ng tingin ang mukha ng asawa, even if she's sleeping, she can make his heart
beat faster. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya. He leaned and then kisses her
forehead. Gumalaw naman ang asawa niya kaya tinapik tapik niya ito sa balikat para
huwag magising.

"Love, just trust me hmm?" Mahinang bulong niya sa asawa, "I promise, I will do
anything just to keep you and the little Braxton safe hmm?" At tsaka niya ulit
hinalikan sa pisngi ang asawa.
Bago siya lumabas sa kwarto nila ay nilingon pa niya ang asawa niyang natutulog,
"mahal na mahal kita," he whispered and then turned his back at her.

I'll finish this today.

Dali-dali niyang pinuntahan si Haezell sa mall na pinag-usapan nilang pupuntahan


nila. She asked for one day and then after that she'll let him go, iyon lang ang
pakiusap ng dalaga sa kanya. One day. After that, they will be free.

While driving, he has the gut feeling that something bad will not happen. He just
shook his head and continued on driving.

Nagkita sila ni Haezell sa isang chinese restaurant sa isang mall and the moment
that she saw him ay kaagad itong tumayo at inakay papuntang upuan nila.

"Babe," she tried to kiss him pero umiwas siya, she saw how she mockingly scoffed.

"One last day, Braxton and I will truly let you go," she reminded him. Wala siyang
nagawa kundi ang um-oo.

Nakaupo sila ngayon sa isang bench sa labas ng restaurant nang maramdaman niyang
may tinitignan si Haezell.

His eyes widened and he felt his heart twitched when he saw how pain flashed into
her eyes, grabe ang bilis ng tibok ng puso niya. Damn it, huwag kang maniniwala sa
nakikita mo, love. He keeps on praying.

Pinilit niyang tanggalin ang pagkakahawak ni Haezell sa kamay niya at nagtagumpay


naman siya, kaya dali-dali siyang tumayo at umikot ng upuan para makaharap at
hawakan ang asawa.

"Zavaiah-"

"Don't you dare get near me," she warned him. Natigilan siya sa asawa niya, no love
no. Hindi niya alam kung papaano sasabihin ang mga nangyayari, kung papaano niya
ipapaliwanag na ginagawa niya lang ang lahat ng iyon para sa kanya. He didn't want
her to get hurt. Kaya niya ginagawa ang mga pinagagawa ni Haezell dahil mahal na
mahal niya ito.

She looked so helpless and he wanted to punch himself for being a jackass. Gustong
gusto niyang hampasin ang sarili dahil sa nararamdaman na sakit ng asawa niya.

"Kaya ba?" She asked him, may nanunumbat na na himig sa boses niya, "kaya ba
nanlalamig ka? Sana sinabi mo nalang," her voice cracked. Ramdam na ramdam niya ang
sakit sa boses ni Zavaiah. No, love! You got it all wrong. Mahal na mahal kita, I'm
doing this for you! He wanted to shout but he became immobile at the moment. Hindi
niya alam ang gagawin niya.

"Sana sinabi mo nalang na mahal mo pa siya, Braxton," she repeated, mas malinaw na
ngayon ang sinasabi ng asawa niya and that hurts. Hindi niya maipaliwanag ang sakit
sa puso niya habang pinapanood ang asawa na kulang nalang ay mawasak sa harap niya.

"Zavaiah-"

"Love ang tawag mo sa akin, Braxton. Hindi Zavaiah," he heard her stern voice. His
chest tightened because of that. I'm sorry, love. I'm doing this for you.

He can't move a muscle, he can't take the pain inside his chest. Para siyang
sinasaksak ng paulit-ulit dahil sa sinabi ng asawa niya. Hindi niya halos matignan
ang asawa sa mata dahil kitang kita kung paano siya nahihirapan. Stupid, Braxton!
He muttered himself a curse.

Hindi siya nakagalaw nang tumayo si Haezell at ipulupot ang mga kamay nito sa
kanya, he just stood there, watching Zavaiah, hoping that she will be brave enough
to face their problem. Hoping that nothing bad will happen to her.

"Babe, akala ko ba hihiwalayan mo na?" Haezell's high pitch voice is irritating


him. He wanted to wring her neck but he stopped himself. Marami na ring nanonood sa
kanila kaya hindi niya maiwasang maawa sa asawa niya.

"Get your filthy hands off my husband," nagulat siya sa boses ni Zavaiah. Her voice
is cold. May diin ang boses niyang inutusan si Haezell. He wanted to smirk and gave
her a thumbs up but he stopped himself. Just hold on, love. I promise, after this,
I will tell you everything.

Haezell laughed mockingly at Zavaiah, "oh! Husband? Inagaw mo lang naman siya sa
akin."

"Wala akong inagaw, Haezell, siya ang naghabol sa akin noon." He felt something
inside his chest. Is it the feeling of proudness? Good, love. I'm so sorry that I'm
a bad husband to you. I'm just doing this for you.

"Pero bakit ako ang may hawak sa kanya?"

"Malay ko sa inyo?"

He wanted to go to Zavaiah and push Haezell away. Damn! Hindi na niya kaya ang
sakit na nakikita niya sa mata ng asawa niya. Pakiramdam niya ay siya ang mas
nasasaktan. Gustong-gusto niyang yakapin ang asawa niya at gustong gusto niyang
sabihin na mahal na mahal niya ito.

But then Haezell grabbed his nape and gave him a lingering kiss. He felt so dirty.
Hindi siya makagalaw. Nanigas siya sa kinatatayuan niya.

"We have our deal, Braxton. I'll kill them both." Haezell whispered. Nanigas siya
sa kinatatayuan niya. Damn. Dapat at huwag siyang matakot pero kilala niya kasi ang
dating kasintahan. Kilalang kilala niya.

Tinignan niya si Zavaiah and he wanted to kill himself when he saw her tears,
sobrabg sakit sa puso niya ang mga nangyayari. Hindi niya kayang tignan ang asawa
na nasasaktan.

Tinignan niya ang sahig dahil wala siyang lakas ng loob para harapin ang tingin ng
asawa niya. Seeing her pained expression makes him sad and useless. He can't accept
the fact that he's hurting Zavaiah. The love of his life. Love.

"B-braxton, mamili ka," she paused, no, no, love, huwag namang ganito. Love, be
brave, love. He keeps on praying," ako o si Haezell?"

Fuck! Fuck! Why can't I do anything? Love, please. Huwag ganito. Be brave please.

Hindi siya makapagsalita sa mga nangyayari, ang alam lang niya ay nasasaktan niya
ang asawa niya at pati siya ay nasasaktan din dahil wala siyang magawa.

"Hindi pa ba halata?" Haezell mockingly asked his wife.

"Hindi ikaw ang kinakausap ko, Haezell, shut up," binalingan siya ng tingin ng
asawa niya, "ano, Braxton?" She asked him. Her voice is now cold and that felt so
bad.

Gusto niyang lapitan ang asawa at yakapin at sabihing siya lang nang maramdaman
niyang may pinapakita si Haezell, her flashdrive.

Kuha iyon ng cctv nang may nangyari sa kanila ni Zavaiah sa faculty noon. Hindi
niya akalain na makakakuha ng kopya si Haezell. Takot na takot siya na baka lumabas
iyon. Gusto niyang hablutin sa kamay ni Haezell ang bagay na iyon. Gustong gusto
niyang magmakaawa na huwag ikakalat iyon.

Kaya nga siya nagtitiis nang ganito para huwag masaktan ang asawa. Pero bakit
nasasaktan parin siya?

"Umuwi ka na," he coldly answered her. Nakita niya ang sakit na dumaan sa mukha ng
asawa niya. Nakita niya kung papaano tumulo ang mga luha sa nata nito. I'm sorry
love. Sorry.

"Ako ang asawa mo," she whispered. Her voice is now weak and breaking.

Love, I'll just need to get rid of that video and promise. Hinding hindi na mauulit
pa ito. Love, be strong he keeps on oraying and hoping that Zavaiah will hear him.
Pero wala, nakikita niyang umiiyak parin ang asawa niya dahil sa kanya. Masakit,
sobrabg sakit. Hindi niya mapigilan ang hindi masaktan habang pinanonood ang asawa
na umiiyak dahil sa kanya.

Mahal na mahal kita.

Nagulat nalang siya nang may biglang lalaking sumuntok sa kanya at gumising sa
kahibangan niya, "fuck you! Go to hell! Fuck you!" He shouted angrily at him.

Tinalikuran siya ng lalaki at tinignan niya kung saan ito gagawi. Nagulat siya nang
hawakan nito ang kamay ni Zavaiah, huwag kang sasama, love.

"Let's go, Mavery, you don't deserve a coward like him," pakiramdam niya ay may
sumaksak ng paulit-ulit sa puso niya. He can't explain the oain that he is feeling
at the moment. Sobrang sakit na Ibang tao pa ang magtatanggol sa taong mahal mo. He
can't move a muscle. Seeing his wife crying and breaking down is enough to kill
him.

Mas lalong nawasak ang puso niya nang makitang sumama ang asawa niya sa lalaki. He
didn't know what to do,

Tila natulos siya sa kinatatayuan niya at natakasan siya ng kulay nang makitang
hindi man lanh siya nilingon ng asawa. Her back is still facing him and watching
her walk away is enough to break him. Wasak na wasak ang puso niya. He can hear a
shattering sound inside his chest. It's his heart, breaking.

Wala siyang magawa kundi ang tignan ang papalayong pigura ng asawa na hawak hawak
ng ibang lalaki. Wala siyang magawa. Napakatanga niya. Napakagago niya. At
napakaduwag niya.

He is the most coward husband in this world.

Mas lalo siyang nanghina nang tumigil ang asawa niya, umaasa siya na lilingunin
siya nito pero hindi niya ito ginawa bagkus ay yumakap siya sa lalaking nanghila sa
kanya.

Again, his heart breaks little by little.


Ibang tao pa pala ang magkiligtas sa taong mahal niya.

Hinayaan niyang makaalis muna ang asawa at ang lalaki bago humarap kay Haezell,
there he saw satisfaction on her face.

"Ghad! That was so satisfying!" She exclaimed. He wanted to wring her neck right at
the moment. Gustong gusto niyang sampalin ang dalaga. He look at her.

"Let's go to the parking lot," hindi na niya hinintay pa na makasagot si Haezell at


tinalikuran na niya ito.

"Give it to me," he commanded. He is referring to the flashdrive.

"Not so fast, Braxton," Haezell smirked at him so he did what he wanted to do.

He put his hands on hr neck. Sinakal niya ang dalaga, his eyes are cold as ice now,
his voice is low and dark. He really wanted to do this.

Seeing her red face satisfies him. But he stopped himself when he felt that she's
gasping for air. Hinablot niya ang flashdrive sa kamay nito.

"Tapos na ang usapan, Haezell! I love my wife! Just let us be, this is the last
time that I will warn you. I can ruin you too," he saw how her face became pale.

He turned his back at Haezell who's now gasping for air. Sumakay na siya sa kotse
niya.

I need to find my wife!

________________________________________________________

Hi.

Pls bear with my errorssssxzsxz. I'm still learning hehe.

"Mark," he called the only person that can help him, hindi niya kasi matawagan ang
asawa, her phone keeps on ringing but she's not picking it up.

Frustrated siyang napasabunot sa buhok niya. Wife, please, let me talk to you, he
pleaded. "Mark, help me, kasama siya ni Kiro-" hindi niya matapos tapos ang
sasabihin niya nang nakita niyang nanlaki ang mata ni Mark sa sinabi niya.

"What? Kasama siya ni Kiro? H-how come?" Halatang nagulat din si Mark sa sinabi
niya, magkausap kasi sila ngayon. Pinuntahan niya si Mark sa office ni Sim kaya
magkaharap sila ng dalaga.

"Long story, please. Help me," he never felt so hopeless in his entire life. Ngayon
lang, ngayong hindi niya lang mahanap ang asawa.

Natatakot siya na baka grabeng sakit ang naramdaman ni Zavaiah sa kanya at may
mangyaring masama sa kanila. Natatakot siya na iwanan ng asawa, may tiwala naman
siya kay Zavaiah, kay Kiro, wala.

"Mahal na mahal ko ang asawa ko, Mark, please naman," pagmamakaawa niya.

Napabuntong hininga si Mark at tsaka siya hinarap, " kung mahal mo talaga siya,
sana hindi ka nagtago 'di ba? You don't trust her enough," tila nahihirapang saad
ni Mark sa kanya. "Akala ko mahal mo? Don't just ask, do something!" She shouted.

Tapos ay parang biglang naalala si Mark dahil bigla itong natigilan.

"Sino nga ulit ang kasama niya?" Tinignan siya nito, "si Kiro?"

Tanging tango lang ang naisagot niya.

"Alam ko na kung saan sila!" She exclaimed, kahit nagmamadali siyang mahanap ang
asawa ay binigyang pansin niya ang sinabi ni Mark.

"Where?"

"Sa dating tambayan nila noong sila pa," then she look apologetically at him, "they
were bestfriends before," then she sighed, "and then became lovers."

Biglang nanikip ang dibdib niya sa sinabi ni Mark. Alam niyang dapat wala siyang
ipagselos dahil alam naman niya at ramdam naman niya na mahal siya ni Zavaiah, pero
natatakot kasi siya. Lalo na ngayon, ngayong may nagawa siyang hindi maganda sa
asawa.

Kahit nahihirapan ay tinignan niya ng diretso sa mata si Mark, "and where is that
place?" He asked, full of hope. He is hoping na sana ay naroon ang asawa niya.

"St. Lorenzo Catholic School, sa likod, yung maliit na park doon," dire-diretsong
sagot ni Mark. Hindi na siya nagdalawang isip pa, lumabas na siya ng opisina ni Sim
na tumatakbo, pinagtitinginan siya ng mga nagtatrabaho roon but he is too
preoccupied to give them attention.

Agad agad siyang nagpunta sa sinabi ni Mark, while driving, he keeps on calling
Zavaiah's phone but still, just like earlier, walang sumasagot. Hindi sinasagot ng
asawa ang kanyang tawag.

"Damn it, love!" He hissed. Nangangati na siyang makita ang asawa, gustong gusto
niyang makita ang nakangiting mukha nito, ang maganda nitong mukha, her milk like
complexion, her wavy her, her beautiful eyes. Gustong-gusto na niyang makausap ang
asawa.

Binilisan niya ang pagpapatakbo sa kanyanv kotse at nang makarating siya sa sinabi
ni Mark ay dali-dali siyang bumama sa kotse niya at tumakbo papunta sa likod ng
paaralan.

Pero bahagyang bumagal ang kanyang galaw nang may makita siyang dalawang pigura ng
tao.

He saw how the woman removed her ring. Pakiramdam niya ay gumuho ang mundo niya,
pakiramdam niya ay isa-isang nagsiguhuan ang kanyang lakas.

He didn't know that just the sight of Zavaiah together with other man is enough to
break him, kahit nangangatog ang mga tuhod niya ay pinilit niyang maglakad papunta
sa gawi ng asawa niya. He saw how Zavaiah hug Kiro back and how Kiro comforted her.

"Just cry and let the pain out, iyak ka lang," narinig niyang bulong ni Kiro kay
Zavaiah. He felt something kicked inside his heart. Siya dapat ang gumagawa ng
bagay na iyon. Siya dapat ang nagpapatahan sa asawa niya. Siya dapat ang kayakap ng
asawa niya.

It's because I'm a coward and I didn't trust her enough, she's with other man now.
His heart breaks again. Ilang beses na ba niyang nararamdaman na tila may bumabasag
sa puso niya?

Mas lalong naghihirap ang kalooban niya nang marinig ang malakas na hagulgol ni
Zavaiah. Her cries and sobs were enough evidence that she's really hurt and he's
useless husband. Napakawalang kwenta niyang asawa.

Selos na selos siya pero pinipigilan niya ang sarili niyang magalit dahil alam
niya, wala siyang karapatang magalit ngayon. He hurt her and seeing her with Kiro
is the price. Masakit lang sa puso niya pero ayaw niyang magalit sa asawa.

Pero habang tumatagal ay mas lalong lumalakas ang hagulgol ng asawa, mas lalong
sumasakit ang puso niya kaya hinila na niya ang asawa at siya na ang yumakap dito.

Naramdaman niyang nanigas ang asawa niya at tila hindi nakagalaw sa pagkakagulat.
Pati na rin si Kiro na tila natulos sa kinauupuan.

Ilang saglit pa ay naramdaman niyang nagpupumiglas si Zavaiah sa yakap niya.


Masakit iyon sa parte niya, damn! His wife is trying her best to get off his arms
wrapped around her. Parang napapaso ang asawa niya sa yakap niya.

Nakita niyang umatras ang asawa at lumayo sa kanya, ayon na naman ang pakiramdam na
tila may sumasaksak sa puso niya.

Love, don't do this to me, please? He pleaded inside his head because he felt a
lump on his throat. Hindi siya makapagsalita, hindi na rin siya makahinga.

Tumayo na rin siya para sana hawakan ang asawa pero kaagad siyang naharangan ni
Kiro. "Just let her be," he warned him, he wanted to punch Kiro, he wanted to smash
his face into the ground, pero iniisip niya ang asawa niya. Natitiyak niyang hindi
matutuwa si Zavaiah kapag ginawa niya iyon.

"She's my wife," he reminded him, hoping that he will know his place, but the
wicked man just laughed hard, he mockingly look at him.

"Wow, asawa mo naman pala, bakit ka nakikipaghalikan ka sa mall?" He saw how


Zavaiah face saddened by that question, gustong-gusto niyang hablutin ang asawa.

"Wala kang alam!" Hindi mo alam kung papaano ko tiniis lahat ng sakit para lang
maligtas ko ang mag-ina ko! Hindi mo alam kung papaano ko gustong patayin ang
sarili ko nang makita kong umiiyak ang asawa ko dahil sa akin! Wala kang alam!
Wala!

He wanted to shout his thoughts to Kiro pero pinipigilan niya ang sarili niya.

"Anong dapat naming malaman? Na halos mahimatay siya sa sobrang pag-iyak? That
she's breaking inside?" Kiro shouted at him. Doon siya natigilan.
I'm so sorry, love. Hindi ko kasi talaga alam kung ano ang dapat gawin.

"Just please, let me talk to my wife," his voice is now low, nagmamakaawa na siya
kay Kiro, wala na siyang pakielam kung naapakan na ang ego at pride niya. Ang
kailangan niya ay makausap si Zavaiah.

"Love, please?"

Nagpupumilit na magtago si Zavaiah sa likod ni Kiro pero pinilit niya talagang


abutin ang asawa and luckily he did. Hindi na siya nagdalawang isip na yakapin ang
asawa nang mahawak na niya ito. He will do his best.

"Love, sorry," he don't know what to say, ang alam niya lang ay gusto niyang
humingi ng tawad sa asawa. He wanted to say sorry for being weak, for doing things
on his own. Mag-asawa na sila, hindi talaga dapat sila nagtataguan ng sikreto nito.

"Love, talk to me, please?" He pleaded. Hindi parin kasi nagsasalita ang asawa niya
at siya at nahihirapan siya. He cupped her face and dried her tears, seeing his
wife cry is really painful, napakagago niya para hayaang masaktan ang asawa niya.

Nakita niyang hinawakan ni Kiro ang braso nh asawa niya, "talk to him, just shout
when you need me, Mavery. Just shout. I'll give you privacy," nagulat siya, Kiro's
voice is surprisingly calm now. He look at him and he saw how he mouthed, "make it
up to her" to him .

"Thank you, Roro"

Ngayong sila nalang ang magkaharap ng asawa niya at bigla siyang natameme. Hindi na
niya alam ang sasabihin niya, her beautiful face is making him speechless. His
heart is beating fast, his hands are getting colder than before.

"Ano pa bang kailangan nating pag-usapan?" Nagulat siya sa tono ng pananalita ng


asawa. Her voice is cold and sharp and that hurts him.

"Y-you, I want you to listen to me, wife, please?"

"B-braxton, h-hindi pa ba sapat ang mga nakita ko?" Nanunumbat na sabat ng asawa
niya sa kanya.

"Love-"

"Seeing you holding hands with her is already deadly-" he saw how she take a deep
breath, trying to stop her tears, -"and seeing you kissed into my very eyes... it's
killing me, Braxton."

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin ng asawa niya, pinakikinggan niya lang ang
asawa niya pero alam niyang nasasaktan na ito, sobrang sakit pala talaga kapag
nakikita mo ang mahal mong umiiyak dahil sa'yo

"Maghiwalay nalang tayo, Braxton," she looked so serious. His heart breaks again.
Hindi siya papayag. Mahal na mahal niya ang asawa at hindi siya papayag na
hiwalayan siya nito.

"Lo-"

She didn't let him finished his words, "masakit kasi ibabalik na kita kay Haez-"
hinalikan niya ng mabilis ang asawa niya. Hindi siya papayag na maghiwalay sila.
Magkamatayan na.
"No, I'm not that crazy to let go of you, mahal na mahal kita at magkamatayan man
pero hinding hindi kita pakakawalan"

Natigilan siya sa sinabi ni Braxton, malinaw pa sa isipan niya kung paano iyti
halikan ni Haezell kanina, kung papaano sila maglingkisan kanina.

Anong nangyayari? Pinilit niyang patatagin ang damdamin niya. Kahit masakit sa loob
niya ay pinilit niyang harapin ang asawa.

"Hindi ako tanga, Braxton, malinaw naman sa akin na si Haezell pa ang gusto mo!"
She hissed at him. Kitang kita niya kung papaano dumantay ang sakit sa mata ng
asawa niya, nasasaktan din naman siya. Sobrang sakit.

"Love, just listen to me, please?"

"Ano pa bang sasabihin mo? Na mahal mo pa ang ex mo?"

She saw how he take a deep breath and look straight into her eyes, "ikaw ang mahal
ko, ikaw" he whispered.

"Tama na, Braxton, maghiwalay na ta-" hindi na naman niya natapos ang sasabihin
niya nang halikan na naman siya ng asawa sa labi.

"No, hindi ako papayag na makipaghiwalay ka sa'kin!"

"Stop being unfair!"

"I'm not, just please, hear me out, love" halos yapusin na siya ng asawa. Hindi na
siya nakagakaw nang tuluyan na siyang mayakap nito.

"Diba sabi ko sa'yo trust me?" He asked her.

"May hawak na video si Haezell, remember the time that we made love at the faculty
room?"

Nanlaki ang mata niyang tinignan si Braxton, hindi siya makapaniwala sa naririnig
niya.

Kahit masakit ang dibdib niya at ayaw niyang kausapin ang asawa ay kumalas siya sa
yakapan nila at tsaka tinignan ito ng diretso sa mga mata.

"Nak-uhana n-ng video?" Halos magkabuhol buhol ang dila niya dahil sa kaba na
mayroon sa puso niya.

Slowly, Braxton nod his head.

"And she's blackmailing you?" She asked him again, her voice is now soft and calm.
"Y-yes, I'm sorry," hinawakan ni Braxton ang baba niya at tsaka nito hinaplos ang
mukha niya.

Nanunubig na naman ang mga niya, he look into his eyes and all she can see is love
and affection.

"I'm sorry, natakot kasi ako, natakot ako na kaoag kumalat ang video mawalan ka ng
lisensya," he look into her eyes, a teardroo fell from his eyes. Halatang
nahihirapan din ang asawa niya.

Sobrang lakas ng kabog nh dibdib niya.

"Im sorry, I didn't trust you enough," he whispered and then hug her again.
Isinubsob na naman ng asawa ang mukha nito sa balikat niya. Naiyak na silang
dalawa.

Napakatanga niya, hindi niya muna tinignan ang ibang possibilities.

Siya ang walang tiwala sa asawa niya.

"Love, I'm so sorry," he whispered, he is still sobbing.

"Sorry, love, mahal na mahal kasi kita, kaya kahit masakit ginawa ki iyon. I've got
no choice, wala akong maisip na ibang paraan. When it comes to you, I'm a stupid
man," paghigpit nang paghigpit ang yakap ni Braxton sa kanya.

She take a deep breath. Suddenly, all the pain thag she felt earlier vanished in an
instant. Lumayo siya ng kaunti sa asawa at tsaka niya ito hinarap.

She cupped his face and dried his tears. "I'm sorry-" her voice cracked, -"I didn't
trust you enough, you should hate m-"

He kissed her lips.

"No, I love you, sorry love ha?" His voice is now soothing and he is looking at her
lovingly.

"Mahal na mahal kita, please say that you love me t-" hindi na niya pinatapos ang
asawa, hinalikan na niya ito ng mabilis sa labi.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay niyakap siya ni Braxton ng mahigpit.
Naramdaman niyang hinahaplos haplos pa nito ang buhok niya at hinalikan siya sa
gilid ng ulo niya.

"From now on, I will tell you anything and everything, I promise, I will not keep
secrets and I will be honest with you," he take a deep breath and then release her
from his hug.

Kinuha ng asawa niya ang purse niya at tsaka kinuha ang singsing sa loob niyon.

"Please, one more chance, love?" His eyes were tender as he look at her.

She slowly nod her head and then look at him, "mahal na mahal kita, Braxton," she
whispered and then look at him. "Sobra sobra"

She saw how he smiled and put hee ring on her finger and then he kissed her, a
passionate one.

"Damn, I miss you," he whispered between their kisses.

She just smiled and then she hugged him tight.

"Umuwi na tayo, ipakita mo sa akin kung gaano mo ako na miss" she smirked at him.

Nakita niyang nanlaki ang mata ng asawa niya at hinapit siya sa bewang, "let's go,"
he whispered and carry her bridal style.

"Let's not sleep tonight," he whispered at her while carrying her.

Natatawang tumango tango siya sa asawa niya.

"Okay okay, I love you muna," she pouted.

Tumigil si Braxton at tsaka siya ibinaba lumayo kauntinang asawa niya sa kanya at
tsaka bumuo ng heart shape gamit ang mga braso nito.

"Mahal na mahal kita Zavaiah Mavery Marcus!" He shouted. She just smiled at him,
trying to calm her heart.
Mahal na mahal din kita, Braxton. Sobra sobra.

______________________________________________________________

Hi!

Please bear with my errors.

Thank you po pala sa 400 followers huhu. I'm so happy right now. Hindi ko po
akalain na may 400 followers na ako. Thank you po ng maramiiiii.

Babawi ako bukas after ko magsimba, promise. Mahal na mahal ko po kayo.

[R-18] please, read responsibly.

__________________________________________________________

"Mmm," she let out a muffled moans because their lips were still clamped together.
Hinawakan ni Braxton ang kanyang mga hita kaya hindi niya mapigilan ang impit na
ungol niya, his hands were so soft and it feels so right to be touched by him.

"B-braxton," tila nanghihinang saad niya nang maramdaman niya ang mga daliri nito
na nilalaro ang kanyang pagkababae, sobrang sarap!

"Love, nasa gilid tayo ng kalsada," paalala niya Braxton. Naalala niyang nasa gilid
lang pala sila ng national highway. Tumigil lang saglit si Braxton para halikan
siya, dahil tila hindi na ito makatiis na makauwi muna sila.

He chuckled in between their kisses at mas lalong nilaro ang kanyang pagkababae, "I
know, love, I know," he whispered and then kissed her earlobe. Tila nawala naman
siya sa katinuan nang gawin iyon ng asawa kaya imbes na sitahin ito dahil nasa
gilid sila ng kaldasa ay kumandong na siya rito.

Her breathing is uneven, her lips were now swollen but she didn't give a care about
her lips right now. Paharap siyang kumandong kay Braxton kaya narinig niya ang pag-
ungol nito.

"Love," he whispered and then look at her, "nasa gilid tayo ng kalsada," pang-aasar
nito sa kanya pero hindi siya natawa. Siya na mismo ang nagtanggal sa dress na suot
niya at tsaka sinunggaban ng halik ang asawa.

"This is heavily tinted, right?" She's pertaining to his car, he nod his head and
then he kissed her lips again. This time it's more aggressive, more passionate and
more needy.

Naramdaman niyang dahan-dahan kung tanggalin ng asawa niya ang strap ng bra niya
kaya naman mas lalo siyang naeexcite sa ginagawa ni Braxton sa kanya, she rubbed
her butt on his manhood and that made him groan.

She can feel him getting bigger, nararamdaman niya ang matigas na umbok sa gitna ng
mga hita nito, napangiti naman siya.

Hinila siya papalapit ni Braxton at halos magdikit na ang kanilang katawan nang
sunggaban na naman siya nito ng halik, his kisses trailed down on her neck and on
her collar bone. Kinakagat at sinisipsip ng asawa niya ang kanyang leeg at hindi
niya alam kung paanong ungol ang gagawin niya dahil doon.

She keeps on moaning and moaning, sobrang sarap ng pakiramdam niya, the pleasure of
his kisses is too powerful, halik palang ng asawa ay tila nawawala na siya sa
ulirat.

Napasinghap siya ng isubo ng asawa ang kanyang kanang bundok, and then he played
her left nipple using his thumb and point finger. Kinukurot kurot at pinapaikot
ikot pa ng asawa ang kanyang utong at ang isa naman ay sinisipsip sipsip niya.
Sumisigaw sigaw na siya sa loob ng kotse ng asawa at tila nababaliw na dahil da
labis labis na sensation na kanyang nararamdaman.

Pinalipat-lipat ni Braxton ang bibig niya at tila pinagsasawa ang sarili sa kanyang
malulusog na dibdib. "Braxton," she just keeps on calling his name. Hinawakan niya
ang ulo ng asawa at tinutulak ito papalapit sa kanya habang ginigiling niya ang
balakang niya para maramdaman ang matigas nitong pagkalalaki.

Tila nasa alapaap ang kanilang pakiramdam. Napakasarap sa pakiramdam ng kanilang


ginagawa.

Braxton groaned in pleasure, tumigil ito sa paghalik sa kanya at tsaka siya


itinulak ng dahan dahan papunta sa backseat ng kotse niya. He slowly removed her
panties and then when he saw how dripping wet she is, he immediately fisted on her
wet folds.

"Braxton," she just called his name, hindi niya alam kung saan idadako ang kanyang
kamay dahil sobrang sarap na ng ginagawa ni Braxton sa kanya. He keeps on sucking
and lapping her wet folds and that makes her go wild.

Inaangat angat pa niya ang kanyang balakang para maidiin ni Braxton ang bibig nito
sa kanya. She moaned hard when she felt a finger is inserted inside her. "Mmm,
ohhh!" Hindi niya maiwasang mapaungol nang sunod sunod nang dahan-dahang iginalaw
ng asawa ang daliri nito sa loob niya.

"Faster, ahh! Ahh! Braxton!"

Pero binagalan ng asawa ang kanyang galaw kaya sinamaan niya ito ng tingin,
natatawang tinanggal ni Braxton ang kanyang belt at pantalon isinunod nito kaagad
ang boxers niya.

Lumantad sa kanya ang alaga nitong ubod ng laki. Nagpapasalamat siya na malaki ang
asawa dahil sobrang sarap at tila naaabot niya ang langit kapag nagniniig sila.

Tinutukso-tukso pa ni Braxton ang kanyang pagkalalaki sa kanyang basang basang


pagkababae. Tila ihahampas nito ng marahan ang kanyang alaga sa kanyang basang
bukana kaya naman napapaungol siya ng mahina dahil dito.

Then he will enter the tip of his manhood, just the tip! And then pulled out again.
Nababalik niyang ikinawit ang kanyang mga hita sa balakang ng asawa.

"Just enter me, I want you inside me so bad," she whispered. Hirap na hirap na saad
niya sa asawa niya. Hindi na niya kinakaya ang foreplay na ginagawa ni Braxton sa
kanya..sobrang tagal naman nito!
May mga naririnig siyang dumadaan na sasakyan pero hindi niya na iyon inantala.
Pinatalikod siya ni Braxton kaya naman kahit masama ang loob niya ay tumalikod
siya. Nilingon niya ang asawa niyang ngayon ay nakangisi na sa kanya.

"Make it real good," nagbabantang saad niya.

He just chuckled as he entered her.

"Ohhh, ahh!" Sabay silang napaungol dahil sa pag-iisa nila. She can feel her
womanhood getting stretch by his fat and hard cock. He can make her scream in
pleasure just by entering her.

Kahit hindi yata gumalaw ang asawa ay ramdam na ramdam na niya ang sarap.

Mas lalo siyang napaungol nang malakas nang gumalaw ang asawa, mabagal lang ang
galaw nito pero sagad. They keeps on moaning ang groaning to the pleasure that they
are experiencing. Habang tumatagal ay mas lalong bumibilis ang galaw ng asawa kaya
hindi na niya maiwasan ang sumigaw.

"Ahh! Ahh! Braxton, sige pa!" Mariin at putol putol niyang utos sa asawa.

Tila napagod naman si Braxton kaya tumigil ito saglit pero saglit lang ay bumayo na
naman ito. Rummaging her, drilling his hard friend inside her. Nagsisisisgaw na
siya sa loob ng kotse ng asawa. Hindi niya alam kung gumagalaw ba ang kotse or its
just her imagination pero hindi na niya ito binigyan ng pansin. Gusto niya ay
marating ang rurok.

Sobrang bilis na ng galawa ni Braxton at sobrang sarap na ng nararamdaman nila, she


can feel her orgasm building inside her kaya naman ginagalaw galaw na rin niya ang
balakang niya para salubungin ang galaw ng asawa niya.

Then minutes after she screamed when she reached her peak. They both did. Pabagsak
na nahiga siya sa backseat ng kotse at hinihingal na tinignan si Braxton. He is
sweating bullets.

She smiled at him, hindi na siya makapagsalita, nginitian niya lang ang asawa
pagkatapos siya nitong halikan and then she doze off.

She woke up when she felt someone is caressing her face, dahan dahan niyang
iminulat ang mata niya. The moment that she opened her eyes, she saw her husband.
Staring lovingly at her. He smiled a weak one on her and that made her smile back
at him.

Hindi niya akalain na maaayos pa nila ng asawa niya ang problema niya, she's just
happy that, again, he didn't gave up. Sa kanilang dalawa, ang asawa ang palaging
kumakapit sa relasyon nila at siya ang emotional, siya ang agad agad na nagpapadala
sa emosyon niya kaya minsan alam niyang nasasaktan niya na si Braxton. Pero heto
parin ang asawa niya, looking at her like she's the most precious thing here in
this world.

A teardrop fell from her eyes, she can't believe how much pain her husband
experienced. Tapos siya, grabe ang sisi sa asawa.
Halatang nagulat si Braxton sa pag-iyak niya kaya kaagad nitong pinunasan ang
kanyang mga luha. "Why, love? May masakit ba sa'yo?" He asked her, his voice is
full of concern.

"Love, masama parin ba ang loob mo sa akin?" He asked her again, mas maingat na ang
boses nito at may bahid na ng sakit. She saw how pain flashed into his eyes.

She slightly shook her head and then pulled him into a tight hug, binuhos niya ang
pagmamahal niya sa yakap niya sa asawa, gusto niyang iparamdam dito kung papaano
niya ito kamahal sa pamamagitan ng yakap niya.

She's the luckiest woman because she's with Braxton. She's just weak and stupid to
ignore that fact.

"Mahal na mahal kita," bulong niya sa asawa niya, "sorry, sorry that I didn't trust
you enough," tuloy tuloy na nagbagsakan ang mga luha niya, mas lalo siyang diniinan
ang pagkakayakap sa asawa niya.

She felt him stiffened and then she felt light taps on her back, and a kiss in her
head, "I love you more, love. I'm sorry that I keep those, sorry," his voice is
soft and calm.

Iniharap siya nito sa kanya and then he smiled as he dried her tears, using his
thumb. "Is that why are you crying? Didn't I told you, I will love you forever?
That I will do anything to make you safe?" He asked her, his face is still calm.
She saw how his eyes glimmered from tears that was about to fall from his eyes yet
he is trying his best not to cry infront of her.

She slowly nod her head, "I'm just happy, how can you understand me the whole
time?" Her voice is weak. Lumihis pa siya ng tingin dahil hindi niya kinakaya ang
intensidad ng tingin ng asawa sa kanya.

He cupped her face and then make her look into his eyes, "Zavaiah, I love
you,paulit-ulit kong sasabihin sa'yo, mahal na mahal kita and I will understand you
in everything. Hell, mas mababaliw ako kapag nawala ka," he kissed her forehead.

Tumulo na naman ang luha sa mata niya, pinagdikit pa ng asawa ang kanilang noo. She
smiled and then closed her eyes.

She's enjoying the moment when hee stomach grumbled. Narinig niya ang mahinang tawa
ng asawa niya kaya naman namumulang yumuko siya para hindi nito makita ang namumula
niyang mukha.

"Nagugutom na pala ang mag-ina ko, bakit hindi sinasabi ni mommy?" He asked her,
she just pouted at him.

"What do you want, wife?"

Wife? Did he just call me wife? Napakasarap pakinggan ng katagang iyon. Lalo na
kung galing kay Braxton. She tried to fight her tears because she can feel them
again. Grabe naman ang kanyang hormones!

"Wife?" Nauutal at nahihiyang tanong niya sa asawa. Braxton beamed at her, "why?
Love naman e, asawa naman kita!" He pouted. Natawa naman siya sa asawa niya.

"Wala namang akong sinabing bawal, now, hubby, I want sinigang na mangga," tila
natatakam na saad niya.

Nakita niyang ngumiwi si Braxton sa sinabi niya pero dahil doktor naman ito ay
naiintindihan niya ang mga cravings niya.

"Love, grabe talaga cravings mo, bakit mangga lang?" He asked, tila nawala siya sa
mood sa sinabi ng asawa kaya naman nag-isip nalang siya ng iba.

"Edi huwag," tila nagtatampong saad niya, nakita niyang nanlaki ang mata ng asawa
at tila natuliro.

"H-hindi, love, magluluto na ak-"

"Ayoko na nga!" Hindi niya hinayaan na matapos ni Braxton ang sasabihin niya.

"Love naman, " napabuntong hininga si Braxton sa kanya.

She rolled her eyes and crossed her arms, "hmm," tila nag-iisip siya. Lumiwanag ang
mukha niya nang may pagkain na pumasok sa isip niya, "pakwan na dilaw tapos chili
paste!" She look at him, her face full of hope.

She saw how he beamed and then he nod his head, "wait for me, I'll just call
someone to buy those," he kissed her temple.

Tumatango-tango naman siyang tinignan ang asawa, "okay," umayos pa siya ng upo sa
higaan nila and then gave him a flying kiss.

She's busy muching watermelons and her eyes widened when she saw how many
watermelons he bought!

Bumili lang naman ang asawa niya ng isang truck ng pakwan, halos malaglag ang panga
niya.

"Love," tawag niya kay Braxton na kinakausap ang driver nila at ilang guards.

"Excuse me, I'll just talk to my wife," narinig niyang paalam ng asawa niya sa nga
kausap nito.

"Why love?" Naglalambing na hinapit siya nito sa bewang.

"Love, ang dami niyan! Isa o dalawa lang naman ang makakain ko! Sayang pera mo, I
know you have tons but you need to be thrifty," mahabang litanya niya sa asawa

He laughed hard at her, "edi, let's give it to the orphanage, how about that?" He
asked her.

Nanlaki ang mata niya sa excitement. Pero napasimangot siya nang maalalang halos
alas nuebe na ng gabi.

"Bukas nalang," he whispered into her ear.

"Thank you," she whispered. Biglang nahring ang telepono ng asawa, nakita niyang
tinignan siya ni Braxton at iniharap sa kanya ang screen ng cellphone nito sa
kanya.

"B-babe, I'm sorry, please come back to me naman na," halos matawa siya sa boses ni
Haezell ngayon.

"Stop pestering us, Haezell, can't you see? We're happy now," hee voice is menacing
and cold.

Nakita niyang biglang nanlaki ang mata ng asawa niya.

"You bitch, si Braxton ang gusto kong kaus-"

"Sorry but she gave me his phone, I'm the wife, duh," pagmamaldita niya sa dalaga.

"Stop bothering us," hindi niya mapigilang magalit kapag naaalala niya kung papaano
nito halikan si Braxton.

"Who are you to tell me what to do?"

"I'm the wife, Haezell and your just a pathetic ex trying to win my husband back.
Too bad he's head over heels to me," sunod sunod niyang salita sa dalaga and then
shot Braxton a death glare when he snaked his arms around her waist.

Binabaan na niya ng telepono ang babae at tsaka tinignan si Braxton ng masama,


"'yang ex mo, masasapak ko," gigil niyang saad.

"Hawakan ko, sapakin mo," natawa naman siya sa sagot ng asawa. Supportive.

Tumunog ulit ang telepono nga asawa kaya kahit hindi niya tinitignan ang caller ID
au sinagot niya ito.

"Haezell," she's trying hee best not to shout, "just please, let us be. Masaya na
kami ng asawa ko, tumigil ka na, isa pa, makakalbo kita,"

"Hello, daughter-in-law," nanigas siya nang may marinig na boses ng babae sa


kabilang linya. Nanlalaki anh matang tinignan niya ang caller ID.

"Mommy"

Patay

Natatawang kinuha ni Braxton ang cellphone nito nang makitang ang nanay niya ang
tumatawag.

"Mommy," he answered hee mother.

"Uhm, sorry about that," he paused and then he leaned forward to hug her, "my wife,
yeah."

Naramdaman niyang hinalikan siya ng asawa sa gilid ng ulo niya habang nakikinig sa
sinasabi ng ina nito.

"Yeah, tomorrow, see you," and then he ended the call.

"Nakakahiya!" Palatak niya sa asawa. Natawa naman si Braxton sa kanya.

"They wanted to see you, love"


Halos gusto niyang lumubog sa lupa dahil sa kahihiyan. Niyakap ulit siya ng asawa
at tsaka hinalikan sa pisngi.

"Let's go inside, malamig dito sa labas," inakay na siya nito papasok sa bahay
nila.

"We will get some rest dahil gigisahin nila tayo bukas," he told her.

Kiankabahan siyang tumingin sa asawa, "Braxton!" She hissed at him.

Natatawang hinakawan siya nito sa kamay.

"I'm just kidding, they will love you, I promise."

Sana nga.

_______________________________________________________________

Hi! Please bear with my errorssssxzsxz. Hehe. Salamat po pala sa mga nagbabasa. Mwa

Last 4 chapters na tayo, guys. Hehe. Tulog muna ako, kalamig ngayon dito sa Tarlac
HAHAHA

"Calm down, love, " natatawang hinawakan ni Braxton ang kamay niyang nanginginig at
pinagpapawisan, "they will love you, just be yourself, hmm?" Then, he kissed the
back of her hand and that made her smile.

Kumalma naman na kaunti ang tibok ng puso niya pero kinakabahan parin siya. Hindi
niya alam kung bakit siya kinakabahan, samantalang noong nagtuturo siya ay sanay
siyang makihalubilo sa mga mayayaman na magulang ng mga estudyante niya. Is it
because they are Braxton's parents? Baka mas gusto nila si Haezell kaysa sa kanya?

She take a deep breath as she look at her husband who is busy driving.

"Love, sa susunod nalang kaya tayo pumunta?" She suggested. Sobrang lakas kasi ng
kabog ng dibdib niya at pakiramdam niya ay aatakihin siya.

"There's no turning back, love, c'mon, daldalan mo lang si mommy matutuwa iyon," he
chuckled. Napanguso naman siya dahil doon.

"So sinasabi mong daldalera ako?" She raised an eyebrow and then pouted. Wala lang
trip niya lang magpa-cute sa asawa.
Natatawang nilingon siya ng asawa, "you're bubbly and I love you," naglalambing na
saad nito sa kanya.

Inikutan niya ito ng mata, "parehas din 'yon!"

"Ha-ha! Atleast I said that I love you, isn't that heartwarming?" He asked her,
natatawang tinignan pa siya ng asawa niya kaya hinampas niya ito ng box ng tissue.
Natatawang sinasalo ng asawa niya ang mga hampas.

Natigil sa ere ang paghampas niya nang may maalala siya.

She cleared her throat and then look at her husband, " love," her voice is now
serious, he just look at her and then smiled, "sure ka bang iyon ang number ni
mama? Ilang araw na kasi akong nagmemessage, hindi man lang nagrereply," parang
nahihirapang saad niya.

Nakita niyang lumungkot ang mukha ng asawa, "yes, love, I am sure," hinawakan siya
nito sa kamay. He sighed as he kissed her hand, "let's just wait okay?" He asked
her.

She slightly nod her head. Hindi niya maiwasang malungkot dahil sa lagay nila ng
ina niya. Kahit sa huling pagkakataon, gusto niyang makita at mayakap man lang ang
ina niya. Pagkatapos, hahayaan na niya ito, hahayaan na niya ito na kasuklaman at
kalimutan siya.

Kahit minsan lang.

Hindi na siya nagsalita buong byahe dahil nababasag ang puso niya kapag naiisip ang
ina, pinagkasya niya nalang ang sarili niya sa panonood sa mga nadadaanang
establishments.

Nagulat siya nang dumaan sila sa isang medyo liblib na daanan, the place is too
beautiful, wala na ang mga nagsisilakihang gusali, tanging mga helera nalang ng
puno ang naroon, gusto niyang pabuksan ang bintana ng kotse pero nahihiya siya.

Parang alam naman ni Braxton ang gusto niya at binuksan ang bintana ng kotse,
napangiti siyang nilanghap ang sariwang hangin. Tinatangay pa ang buhok niya at
humahampas ng marahan ang hangin sa mukha niya.

She loves it when the wind is gently caressing her face. She look at Braxton who's
now driving with his eyebrows furrowed.

She hold his hand and then kissed the back of it. Nagulat pa ang asawa sa ginawa
niya pero nginitian niya lang ito.

"Thank you, love," she mouthed. She saw how he smiled at her.

Dahan-dahang nanlaki ang mata niya nang maramdamang tumigil ang kotse nila sa isang
malaking bahay. The gate automatically opened when it detected Braxton's car.

The mansion is designed with medieval theme. Napakaganda, tila may mga ginto pang
nakadikit sa pader nito. It has a mixture of modern and ancient design.

"Tunay na ginto ba ang mga iyon?" Tukoy niya sa mga nakadesign sa mga poste ng
bahay.

She heard Braxton chuckled, " yes, love," proud nitong saad. Napatanga siya, gaano
ba kayaman ang asawa niya?!
"Sana sinabi mo para nag-ayos ako, hindi yung mukha akong basahan," she punched his
arm while they are walking towards the big door.

Nagulat siya nang lumapit sa kanya ang asawa at hinapit siya papaharap sa kanya,
"love, kahit basahan isuot mo, you're stunning," pambobola nito sa kanya at tsaka
siya nito hinalikan ng mabilis sa labi.

Yumuko siya para itago ang hiya at lara itago ang namumula niyang pisngi.

Biglang humalakhak ang asawa niya dahil doon, kaya naman tumingala siya para tignan
ang asawa at tsaka ito sinamaan ng tingin.

Pabiro niya pang sinuntok ang braso nito, at ang asawa niya at natatawang sinasalag
ang mga suntok niya.

Nasa ganoong tagpo sila nang biglang magbukas ang pintuan ng bahay nila Braxton.

Nabitin sa ere ang suntok niya sana para kay Braxton nang makita niya ang magandang
ginang at may kasama ito na kamukha ni Braxton.

Kitang kita niya ang gulat sa mga mata ng mga ito.

Dali-dali siyang umayos ng tayo at tsaka yumuko. Rinig na rinig niya ang tawa ng
asawa kaya palihim niya itong kinurot.

"Mommy, dad, she's Zavaiah, my wife," pakilala ni Braxton sa kanya. Tinignan lang
siya ng ginang ng ulo hanggang paa kaya lumapit siya sa mga ito hindi para kamayan
ang mga ito kundi para magmano.

"Hello po, magandang umaga ho," nahihiyang saad niya habang nagmamano sa mag-asawa.

Nanlalamig ang kamay niya af pinagpalawisan. Naramdaman yata ng ama ni Braxton ang
kanyang kamay na nanlalamig kaya natawa ito.

"Don't be afraid, we wont eat you," he joked.

Tinaasan naman siya ng kilay ng ina ni Braxton, pagkatapos ay pinasadahan ulit siya
nito ng tingin.

Nakasuot siya ng kulay dilaw na bestida na lagpas tuhod, bukod sa singsing niya ay
wala na siyang abubot sa katawan.

"Zavaiah, right?" The woman asked her. Dahan dahan siyang tumango.

"Yes po, ma'am," she politely answered the lady.

Natawa ito kaya naman nagulat siya dahil sa malakas na tawa ng ginang na tila
tuwang tuwa. Tinignan niya ang asawa at tsaka ang ama ng asawa niya. Parehas ng
expression ang dalawa, they are both grinning.

"Gosh! I love your style! Come inside, paano ka napasagot ng anak ko?" Hinila na
siya ng ginang kaya papasok sa bahay pero bago siya makapasok ay tumigil muna siya
kaya nagtatakang nilingon siya ng ginang.

"Tatanggalin ko lang po ang sapin ko sa paa," paalam niya. Nakita niyang nanlaki
ang mga mata ng ginang at tsaka siya nginitian ng bahagya.

"Manang, pakikuhanan naman po ng sapin sa paa ang asawa ni Braxton," nagulat siya
sa sinabi nito. Mabilis siyang umiling-iling.
"Huwag na po, ma'am-"

"No, malalamigan ka, and please call me mama."

Natigilan siya sa sinabi ng ginang, dahan dahan niyang nilingon si Braxton and then
a teardrop fell from her eyes. She never thought that the feeling is so
heartwarming.

Hindi niya alam na ganito pala kasaya kapag may nagsabi sa iyo na tawagin mo nalang
siyang mama.

Tila napansin ng ginang ang pag-iyak niya kaya nataranta itong hinawakan ang kamay
niya, "ayaw mo ba sa mama? Nabigla ba kita? Ano ba gusto mo? Mommy? Tita?"
Tarantang taranta na ang ginang.

Umiling iling siya at niyakap ang ginang, hugging the woman is so heartwarming. It
is so fulfilling. Napakasarap sa pakiramdam na mayakap ng isang nanay.

"I'm good with mama, ma," she whispered and then dried her own tears.

"Jusko! You made me nervous, hija, do you know how to cook? Let's go to the
kitchen," hindi na niya nalingon ang asawa nang hilain na siya ng nanay ni Braxton
papuntang kusina.

Halos lumuwa ang mata niya nang makita ang kusina, parang tatlong apartment niya
ang laki nito! She can't believe it! Braxton is not just rich! He is a prince!

"Anak," the woman asked her kaya naman napalingon siya rito, inabutan siya nito ng
tubig, " I'm sorry if I startled you," hinging paumanhin nito.

Umiling-iling naman siya, "you didn't startle me, ma'am-mama, I'm just
overwhelmed," tinignan niya ang basong hawak hawak niya, "I grew up in an
orphanage," kwento niya rito.

Halatang nagulat ang ginang sa kwento niya at nanlaki pa ang mga mata nito, "oh my,
I'm so sorry to hear that, hija," marahan pa siya nitong hinila at tsaka niyakap.

Hinahaplos-haplos siya nito sa buhok.

Parang mag mainit na humaplos sa puso niya dahil sa galaw ng ina ni Braxton, akala
niya ay hindi siya nito magugustuhan. Ngayon na yakap yakap siya nito, tila gusto
niyang umiyak nang umiyak dahil sa sobrang kasiyahan sa puso niya.

She didn't expect this to happen.

"From now on, just call me mama and when you needed someone to talk to, just call
me okay?" Tila naglalambing na saad sa kanya ng ginang. Tumango tango naman siya
bilang sagot.

"Thank you po, m-mama, I'm really happy," she couldn't help it, a teardrop fell
from her eyes.

"God, you're crying again, don't tell me you're pregnant and that's hormones?"

"Mama, buntis po ako," tila natatakot na saad niya.

Nagulat siya nang yakapin siya ng ginang nang mahigpit na tila tuwang-tuwa sa
kanyang sinabi.
"Oh, God! Thank you, thank you!" She jumps in glee.

Tumakbo ito palabas ng kusina at tsaka sumigaw sigaw, "I'm having a grand child!
I'm having a grandchild!" Naririnig niyang sigaw ng ginang. Nahihiyang uminom siya
ng tubig habang pinakikinggan ang masayang boses ng ina ni Braxton.

Nagulat siya nang biglang may tumabi sa kanya at ginawaran siya ng halik sa pisngi.
Napalingon siya sa gawing iyon at napangiti siya nang makitang si Braxton iyon.

"See?" Tanong sa kanya ng asawa, "I told you, they will love you," hinalikan siya
muli ng asawa niya sa labi kaya naman napakapit siya sa braso nito.

His kisses were becoming deep and passionate and she can't do anything to stop him,
gimagantihan pa niya ito ng halik.

His hands is roaming around and then it reached her thighs, naiangat pa ang kanyang
dress dahil ipinasok ng asawa ang kanyang kamay sa loob ng dress niya at pilit na
hinihimas ang kanyang hita.

Hindi niya mapigilan ang mapaungol sa ginagawa ni Braxton sa kanya.

Nasa ganoong posisyon sila nang may marinig silang singhap.

"Oh, I'm so sorry, just continue that, I promise i didn't see anything!" Sunod
sunod na sabi ng ina ni Braxton kaya naman naitulak niya ang asawa niya. Nang
makaalis na ang ginang ay sinamaan niya ito ng tingin.

"What?" He asked her, faking his innocent face.

She just rolled her eyes, "mamaya nalang natin ituloy," natatawang saad niya sa
asawa niya at tsaka tinanggal ang stain ng lipstick sa gilid ng labi nito.

"Nakakahiya!" Palatak pa niya.

Natawa naman ang asawa niya at tsaka siya hinila palabas sa kusina.

Buong maghapon ay nagkukwentuhan sila ng ginang at ng ama ni Braxton. Ang dami


niyang nalaman. She learned that her husband is really one of a kind. Na
accelerated ito noong nag-aaral pa siya, how he became a doctor kahit bata pa siya.

Nakwento rin niya ang mga bagay bagay sa buhay niya.

"Sorry to ask this, hija pero anong pinagkakaabalahan mo?" Braxton's mother asked
her.

She smiled at the couple, wala kasi si Braxton dahil inutusan ng ginang at halata
namang gusto nilang masolo siya dahil parang tuko si Braxton na nakakapit sa kanya,
" may cosmetic shops po ako, mama,"

Bumuntong hininga pa siya, "licensed professional teacher po ako," natigil siya sa


sasabihin niya nang bigla siyang tablahan ng hiya pero hinawakan ng ginang ang
kanyang kamay at saka siya nginitian, "kaso po, natanggal ako sa trabaho, sumugod
po kasi si Haezell," nahihiyang saad niya.

Nakita niya ang gulat sa mga mata ng mag-asawa kaya naman ngumiti siya ng tipid at
tsaka kinumpay kumpay pa ang kanyang kamay, " okay lang po 'yon, maghahanap nalang
po ako ng ibang paaralan," she encouraged them, or herself?
"Nako, nako, at first to be honest," tumigil ang ginang at tsaka bumuntong hininga,
" I don't like you for my son," yumuko siya dahil sa sinabi ng ginang.

Nagulat siya nang hawakan siya nito sa mukha at marahang hinaplos iyon, "but seeing
you and talking to you, makes me realize how great you are, kaya pala grabe ka
nalang kung ipagtanggol ni Braxton sa amin, be brave okay?"

Tumango tango naman siya at ngumiti sa ginang.

"I really love your son, mama, papa. Mahal na mahal ko po siya," madamdaming saad
niya.

"And he loves yoy too," sagot naman ng tatay ni Braxton.

She smiled weakly.

Ganito pala ang feeling nang tanggap ka ng pamilya ng mahal mo, napakasarap sa
pakiramdam. Parang nasa alapaap.

Nakauwi na sila ni Braxton sa bahay nila at ang asawa niya ay tulog kaagad dahil
pinagod ng nanay nito. Kung ano ano ang inuutos sa kanya ng ina nito at hindi sila
hinayaang magsama.

Tila natutuwa kasi ang ina ni Braxton na kasama siya at halos buong araw ay
nagluluto sila.

Sobrang saya niya. Pero nawala ang kanyang kasiyahan nang tinignan niya ang
cellphone niya. Wala paring text ang tunay niyang ina sa kanya.

Ilang beses na siyang nagpaladala ng mensahe para sa kanyang ina pero kahit isa ay
wala itong tugon sa kanya.

Bumangon siya ng dahan dahan mula sa kama upang hindi magising si Braxton at inabot
ang kanyang celllphone

Nagtipa ulit siya ng mensahe sa ina niya.

Nagulat siya nang bigla siyang nakatanggap ng mensahe mula rito.

From: Mama

If you really want to make it up to me, meet me infront of Interworld University,


ngayon na.

Tinignan niya ang relo at napakunot ang noo niya nang makitang alas onse na ng
gabi. Aalma sana siya kaso naisip niya. Iyon na ang pagkakataon niya.

She will not let her chance slip away.

Nagsuot lang siya ng jacket at pants tsaka dahan-dahang lumabas ng kwarto nila.
Halos mapatalon siya sa kinatatayuan nang makita niya ang kawaksi na tinitignan
siya.

"Gabi na, anak, lalabas ka pa?" Tanong nito sa kanya.

Tumango tango siya at tsaka ngumiti ng malapad, "nagreply na po si mama, manang,


magkita raw kami!" Tuwang tuwa na saad niya.

"Hindi mo ba gigisingin ang asawa mo?"

"Hindi na po, mabilis lang po ako," bago makasagot ang kawaksi at umalis na siya ng
bahay nila, laking pasalamat niya at tulog na rin ang driver nila kaya nagtaxi
nalang siya.

Nasa tapat na siya ng Interworld University at wala siyang makitang maski isang
tao. She rubbed her hands because she felt the cold breeze of wind and it's
chilling.

Kahit na malamig ay tiniis niya iyon, gustong gusto niya kasing makausap ang ina.
Umaasa siya na sana ay maayos pa nila ang kung anong problema sa kanila.

Gusto niyang mayakap ang ina, gusto niyang sabihin na mahal na mahal niya ito.

Titignan niya na sana ang cellphone niya para itext kung nasaan na ito nang may
rumaragasang sasakyan ang papunta sa gawi niya.

Hindi niya maigalaw ang kanyang mga paa. It was like she was rooted to her place.

Napapikit siya nang maramdaman ang paglilad ng kanyang katawan at ang malakas na
pagbagsak ng katawan niya sa lupa, sobrang sakit ng katawan at ng ulo niya.

Hindi siya makahinga, hindi niya maigalaw ang kanyang katawan.

"Ma-ma," kahit hirap na hirap siya ay guston niyang tawagin ang ina.

Hirap na hirap na siya, sobrang sakit na ng loob niya, she can't breathe, tila pati
ang paghinga ay may pumipigil sa kanya. Lahat ng parte ng katawan niya ay masakit
at hindi siya makagalaw. Ang tiyan niya ang una niyang inalala. Ang anak nila! No!

Kahit sobrang sakit ng katawan niya ay hinawakan niya ang tiyan niya, please, hold
on tight she pleaded to her baby.

Then she coughed, parang may sumuntok na literal sa dibdib niya, sobrang sakit
niyon.

Hindi siya pupwedeng mamatay, hindi. Bubuo pa sila ni Braxton ng masayang pamilya
ng masaya at malaking pamilya.

Slowly her consciousness is fading away...

... Lord, help me.

That's her last prayer and then everything went black.


_______________________________________________________

Hi! Sabi ko magrereview ako huhu. Heto ako ngayon, nag-uupdate

Please bear with my errorssssxzsxz. Mwa.

I'll try to type one more update for tonight pero huwag niyo nalang pong hintayin,
baka bukas ko na maipopost.

"Love," his raspy voice let out of his mouth to call his wife, napamulat siya nang
mata nang maramdaman ang bakanteng espasyo ng kama nila ng asawa niya. Nag-banyo ba
siya? Tanong niya sa sarili niya pero tatlong minuto na ang nakalilipas at wala
paring Zavaiah ang nagpapakita sa kanya.

Then his phone rang, napakunot naman siya ng noo, sino ang tatawag ng hating gabi?
Pero mas lalong kumunot ang noo niya nang makita sa caller ID na ang asawa ang
tumatawag sa kanya kaya dali-dali niya itong sinagot.

"Love,-"

"Sir, I'll drop the formalities, si Paul ito, sinugod po si ma'am Zavaiah dito-"
bigla siyang nanigas sa naririnig.

Papaanong nangyari iyon? Magkatabi pa silang humiga kanina.

"Sir, kritikal po ang lagay ni ma'am Zavaiah!" The nurse almost shouted kaya naman
nagising siya sa kanyang diwa.

And without looking at his appearance he immediately grabbed his car keys and went
to the hospital.

Halos paliparin niya ang sasakyan niya dahil sa kaba at takot. There are lots of
questions runnibg inside his head. How? One part of his mind is asking him.

Kahit nanginginig ang kanyang kamay at tila may mabigat sa dibdib niya at
natutulirong pinapaharurot niya parin ang kotse niya, he didn't know what to do,
sobrang kaba ang nararamdaman niya at higit sa lahat ay sobrang sakin din ng
nararamdaman niya sa dibdib niya.

Just imagining her at the hospital is enough to kill him, it is enough to break his
heart. Lalo na ngayon.

Ilang minuto pa ay narating na niya ang hospital kaya dali-dali siyang tumakbo
papasok roon, nakita niyang nagbigay galang ang lahat ng empleyado sa hospital pero
wala siyang pinansin. Dumiretso siya kay Paul.

"What happened to my wife?" Humahangos na saad niya, he keeps on praying that the
man will say that it was minor or just a prank pero nang makita niya na tila
nahihirapan itong magsabi sa kanya ng kung anong kalagayan ng asawa ay halos
matumba siya.

"Where is she?"

Hindi na niya hinintay ang sagot ni Paul at dali-dali siyang tumakbo papuntang
emergency room.
Halos manluma siya sa nakita niya, his wife, she's lying on one of the hospital
beds, she's unconscious, she's soaking with blood. Halos mapigtas ang hininga siya
sa nakikita niya.

Hindi niya alam kung papaano siya gagalaw, he can't move his feet to go to her.
Nakatitig lang siya sa asawa niya, hoping that what he is seeing right now is not
real

Love, anong ginagawa mo diyan?! He felt a hot feeling on his eyes, God. Why? He
asked.

Kahit noong dalhin ang asawa niya sa operating room ay nanghihinang tinignan lang
niya ito. Gulat na gulat siya sa mga nangyayari. Kanina ay katabi niya lang ang
asawa, they are happily chatting about random things. They are happy having a
family dinner.

Bakit halos maligo na ito ngayon sa dugo?!

Unti unti siyang napasalampak sa malamig na sahig ng hospital, he can't breathe


properly, he can't even think straight damn it. Just by the sight of her in that
state is enough to kill him.

Nagulat siya nang tulungan siya ng mga nurses na tumayo at iupo sa waiting area ng
operating room.

"Sir, Braxton, kumalma po ka-"

"Kumalma? How can I fucking calm? My wife is dying and I can't do anything about
it! I'm a fucking doctor!" He shouted, his tears started to fall, "putangina,
doktor ako, pero bakit hindi ako makagalaw? Hindi ko siya matulungan?" Nanghihinang
napasabunot siya sa buhok niya.

"Putangina, wala akong kwentang asawa! Wala!" He keeps on shouting.

"Sir, hindi po makakatulong kung mag-wawala kayo riyan," lumapit sa kanya si Paul.

He planted two taps on his shoulders.

"She's pregnant, Paul, buntis ang asawa ko," muli ay tumulo ang mga luha sa kanyang
mga mata.

Hindi niya matiis ang sakit, sobrang sakit sa dibdib. Para siyang sinusuntok suntok
sa dibdib ng paulit-ulit. Para siyang sinasaksak.

At ang ikinawawasak pa ng loob niya ay ang pagiging mahina niya. Hindi siya
makagalaw, hindi niya maigalaw ang kanyang mga paa.

"Doctor ako," he whispered. Tinignan niya si Paul.

Tumayo siya bigla at nagpunta sa opisina niya. He immediately put on his robe, his
PPE, surgical mask and cap.

Naghahanda siya. I'm going to save them both. I'm going to save them. Paulit-ulit
niyang sinasabi sa kanyang isipan. Hindi siya papayag na mawala ang mag-ina niya sa
kanya.

Halatang nagulat si Paul sa ginagawa niya, "Sir, Braxton-"


"Sinong nagcoconduct ng operation?"

"Si Doc Magnus po."

"Good, I'll assist," he told him. Pagpasok niya sa operating room ay pinigilan
niyang maiyak nang makita ang asawa niya, may sumalubong sa kanya at nilagyan siya
ng gloves at salamin.

I will save you both. I promise, wife. Keep on fighting and I will do the rest.

Ilang oras na nagtagal ang operation nila at ilang packs ng dugo ang naubod at
naisalin nila sa asawa niya. Nanghihinang napaupo siya sa sahig ng operating room
ng matapos ang operasyon.

Isa-isang nagsituluan ang kanyang mga luha na kanina pa niya hinihintay. Halos
maglupasay na siya sa kanyang pwesto. Sobra sobrang pag-iyak ang ginagawa niya
ngayon. He just keeps on crying.

Naramdaman niya ang marahan na pag-hila sa kanya ni Magnus kaya naman napatayo
siya, he hugged Magnus, akala niya ay itutulak siya nito pero laking gulat niya
nang yakapin siya nito pabalik and then he tapped his back.

"You did your best," he weakly told him. Tumulo na naman ang mga luha niya,
naghihirap ang kalooban niya. He can feel the stinging pain inside his chest. He
can feel the pain ruling his body. Hindi siya makahinga. His chest feels so tight.

Masakit iyon, sobrang sakit.

Lumabas siya sa hospital room na lulugo-lugo.

Pagkalabas niya ay nagulat siya nang may biglang yumakap sa kanya, it was his
mother, she's now crying.

"Ma-"

"How is she? How is your wife?" Tila natatarantang tanong ng ina niya sa kanya.

And again, he can feel the pain inside his chest. It was so suffocating.

Gustong gusto niyang ipagpalit ang pwesto nila, kung pupwede lang ay siya nalang
sana ang nasagasaan at hindi ang kanyang asawa. Zavaiah, ang dami niyang
naramdamang hirap. Ang dami niyang pinagdaanang hirap.

"Mommy," he hugged her mother tightly. Hindi niya na alam ang gagawin niya, he felt
so lost. Nanghihinang niyakap niya ang nanay niya.

"I'm a useless husband!" He keeps in crying. Kahit pala umiyak siya nang umiyak ay
hindi niya maaalis sa puso niya ang sakit. Every sobs is killing him.

Sobrang sakit.

"Doc, inihanda na po namin ang ICU, ready to transfer na po ang pasyente," the
nurse told him, slightly he nod his head.

"She's safe?" Halatang hindi makapaniwalang saad ng kanyang ina. Kumunot ang noo
niya.

"Wh-"
"Then why are you crying like that?! Get yourself together! You need to fight!" His
mother shouted at him.

"The baby? How's the baby?"

"Survivor," he whispered. Nakita niyang napabuntong hininga ang kanyang ina. His
mother sighed in relief at pabagsak na naupo sa bench.

"Thank God, thank God!" Tears fell from her eyes. Tinignan siya nito at marahan na
nginitian.

"You did a great job"

He sighed. Nanghihinang napasalampak siya sa tiled floor ng hospital. I didn't.


Hindi ko siya naprotektahan...

Ilang araw na ang nakararaan at hindi parin nagigising si Zavaiah, looking at her
body full of cuts and bruises, a neck brace and a head bandage, hindi niya alam
kung papaano pakakalmahin ang sarili niya.

May oxygen ding nakakabit sa asawa niya at ang daming nakasaksak na aparato sa
kanya. She's now stable but they don't know when she will wake up.

He sighed as he hold her hand, "I promise, I'll just talk to them," iyon ang sabi
niya sa asawa niya. Nakita niya rin sina sister Esmeralda at Juliana na tinitignan
lang si Zavaiah. The two nuns were in the state of shock, up until now. Pati rin
naman siya ay shocked parin sa nangyari. Halos ayaw na niyang umuwi sa bahay nila
because their house is too quiet without her. Walang buhay ang bahay nila kapag
wala si Zavaiah. Napakalungkot. Napakatahimik.

Tumayo na siya at tsaka tinignan ang dalawang madre na, "may aayusin lang po ako,
kayo na po muna ang bahala sa asawa ko," halod pabulong niyang habilin sa mga ito.

Nakita niyang tumango-tango ang dalawang amdre kaya napangiti siya ng tipid at
tsaka siya lumabas ng kwarto, bago siya makalabas ay nilingon niya muna ang asawa.
I promise, I will make the battle easy for you. I love you, be strong.

Tumigil ang sasakyan niya sa isang bahay, the house is two hours away from the
hospital but still he drove fast and it only took him 45 minutes to reach the
house.

It was beautiful, you can say that just by looking at the house, the owner came
from an influential family.

When the guard noticed his car, they immediately opened the big gate for him. Tuloy
tuloy siya sa pagbukas ng pintuan ng bahay na iyon, just by entering the place
makes his blood boil.
" Babe!" Haezell greeted him and was about to kiss his lips when he slightly pushed
her.

"Uh-huh? Why, babe? Iniwan ka na ba ng kabit mo?" She mockingly asked him. Wala
siyang pakielam kung nasa pamamahay siya ng babae, she grabbed her arm and gripped
them hard, so hard that it almost break.

"Ouch!" Matinis na sigaw ng babae sa kanya. Nagulat siya nang may humablot sa
dalaga at itinago ito sa likod niya.

Hindi niya mapigilan ang magalit nang makita kung sino iyon, he laughed
sarcastically while looking at Zavaiah's mom, trying to protect the woman who
almost killed her own daughter.

Talagang mas mahal ng ginang ang hindi nito anak kaysa sa anak niya.

"I'll make sure, you'll rot in jail!" He growled at Haezell, nakita niyang nanlaki
ang mga mata ng dalaga at tinignan siya bg hindi makapaniwala.

"And you!" Halos sigawan na niya ang ina ni Zavaiah, "how can you tolerate that
rotten attitude of hers?!" Gustong gusto niyang saktan ang dalawang babae pero
pinipigilan niya ang sarili niya.

Nanay parin siya ng asawa niya.

"Alam ko na ang lahat, Haezell! I know the whole fucking truth!" His voice boomed
to the whole house, nagsipasukan na rin ang mga gwardya sa bahay pero wala siyang
pakielam kahit tutukan pa siya ng mga baril.

Then suddenly, a group of men entered the mansion, he smirked.

Damn, hindi siya tanga para hindi maghanda.

He saw how their faces turned out pale and that made him smirk.

"This is trespassing!" Zavaiah's mom shouted.

"What you both did is a crime!" He shot back.

"M-mommy," Haezell called her step mom. Dahan dahan siya nitong nilingon. The
middle-age woman cupped Haezell's face and then gave her a small nod.

"Let me handle this, darling," she softly told Haezell. Siya naman ay halos madurog
ang puso sa mga nakikita niya.

Bakit ang anak ng iba ay mahal nito? Sariling anak niya ay hindi niya malingon? How
can she be so heartless when it comes to her own daughter? His heart breaks for his
wife. Grabeng sakit ang napagdaanan ng asawa niya sa nanay nito.

A teardrop fell from his eyes, "papaano mo nagawang mahalin ang anak ng iba? While
your own daughter is longing for love and affection?" His voice cracked, "how can
you be so heartless?"

"Hindi ko siya an-"

"She's your child! Anak mo siya! Anak mo siya! Oo nga at anak siya ng gumahasa
sa'yo pero anak mo parin siya!" He shouted, cutting her words off.
"M-mommy," he heard Haezell, he smirked at them.

"How can you hurt her when the only thing that she do is to love you?!" He shouted.

"She keeps on messaging you, asking for forgiveness even if she didn't do anything
wrong?" Tinignan niya ang ginang na halos mawalan ng kulay sa mukha, " alam niyo
kung anong kasalanan niya? Yun ay mahalin kayo ng todo-todo, she keeps on loving
you even if she's breaking! Inuuna niyang iniisip ang kapakanan ninyo kaysa sa
kanya!"

Tinuro niya ang puso niya, "masakit dito," halos hampasin na niya ang dibdib niya,
"masakit dito na makitang nahihirapan ang asawa ko, how can you so heartless ma'am?
Isang araw lang na magkausap kayo. Iyon lang ang gusto niya! Na makausap ka and she
will let you live in peace, hindi niyo man lang pinagbigyan!" He is fuming mad.
Nagdidilim ang paningin niya.

"And that!" Tinuro niya si Haezell, "iyang tinuturing mong anak, sinagasaan lang
naman ang tunay niyong anak," hindi na niya pinunasan ang mga luha sa mata niya.

She saw how their faces turned pale. Kitang kita ang sakit na dumaan sa mukha ng
ginang.

"She went to that place, alone, hoping that you will give her a chance, hoping that
she can hug your for the last time," he looked at them, "and that fucking step
daughter of yours tried to kill her amd our child!"

Dahan dahang napalingon ang ginang sa likod ni Haezell, "m-mommy, t-that's not t-"

"Yes it is! I have evidences with me!" He shouted, cutting Haezell's words.

"Where is she?" Nagulat siya nang magsalita ang ina ni Zavaiah, "where is she?!"
She shouted at him.

"Our hospital, she's unco-" hindi na niya natapos ang sasabihin niya nang tumakbo
ang ginang at sumakay sa kotse at tsaka pinaharurot iyon.

Naiwan sila ni Haezell, her face is pale and she's motionless.

Pero nagulat ito nang may lalaking naglagay ng posas sa kanya.

"Babe, let me explain, b-"

"I don't fucking need your fucking explanations, rot in jail, that's where you
belong," he coldly told her and then turned his back..

"Kayo na ang bahala sa kanya," habilin niya sa mga kasama niya, ang mga guwardiya
naman ay walang nagawa nang may mga dumating na pulis sa tapat ng bahay ng dalaga.

"You'll pay for this! I will kill her! I will kill her!" Sigaw ni Haezell sa kanya
kaya umikot siya at muling hinarap anh dalaga.

"Before you can lay a finger on her, you're already cold and dead."

He turned his back on Haezell who's now shocked.

Hinayaan na niya na isakay ng mga pulis sa sasakyan ang walang kibong si Haezell,
he saw how pain and guilt struck her. He saw how a teardrop fell from her eyes.

Pero hindi siya naaawa, dapat lang sa dalaga iyon.


He take a deep breath when he remembered his wife's beautiful smiling face. Sumakay
na siya sa kotse niya at tsaka nagmaneho papuntang hospital.

Wait for me, wife. The battle's already over.

___________________________________________________________________________

Hi! How are you? Sorry kung may naguguluhan man po sa way ng pagsusulat ko. Huhu.
But I'm really trying my best :( sorry po talaga.

He saw how Zavaiah's mother rushed inside the hospital, gone the sophisticated and
fierce looking lady, she's now a mother who's afraid to lose her child.

A teardrop fell from his eyes, he is watching how the lady asks the hospital staffs
where her child is.

Love... your mom, she loves you. He whispered into the air, he closed his eyes and
then slowly walked to the lady.

"Tita, she's at the ICU," siya na ang sumagot sa ginang, he saw how she nod her
head and run straight to the ICU.

"Trisha!" She gasped when she saw what his wife's condition at the moment. She
looks like a poor girl, trying to fight for her life, he can't stop the pain in his
chest. Sobrang sakit ng nararamdaman niya, he can't do anything.

All he can do is pray and ask for another chance. Another chance to be with his
wife again.

"Trisha," he saw how the woman's hands tremble as she hold Zavaiah's face, "God, I
didn't know, I- I-," she can't continue her words, she cried.

"Paula?" Napalingon sila sa pinanggalingan ng boses na iyon, it was sister


Esmeralda who's now looking at the woman with hurt in her eyes.

Tumayo na ang madre at hinawakan ang mukha ng nanay ni Zavaiah, "Paula, i-ikaw nga
y-yan," the nun hold Zavaiah's mothers face.

Nakita niya kung papaano tumango-tango ang mukha ng ginang.

"S-sister, ako nga," she hugged the nun immediately, "a-ang anak ko, sister," she
cried and sobbed hard.

"Ang anak ko, sister, " parang nanghihinang saad ng ginang kay sister Esmeralda.

"Trisha, nandito na si ma-ma," the lady hold his wife's hands again, "a-anak,
nandito na si m-mama, sorry," her tears were still cascading down her face.

Hindi niya mapigilan na maiyak dahil sa nakikita niya, Zavaiah's mom is really
here. Nandito na ang nanay ng taong mahal niya.
Siya nalang ang hinihiling ni Zavaiah, he can feel a warm feeling inside his chest
and at the same time, a tightening pain.

Kahit nandito na ang nanay niya, wala paring malay ang asawa niya, he felt a
teardrop fell from his eyes.

"Trisha, s-sorry sa mga kasalanan ko, anak, b-" she sobbed hard, inaawat ito jo
sister Esmeralda dahil baka ito naman ang ma-heart attack pero hindi niya
pinapansin ang madre, "babawi si mama, promise, "

He felt something pain when he saw how Zavaiah's mom kneeled infront her daughter.

" 'Diba gustong gusto mo ng beach? Let's go there. You want me to make you dress
right? Palagi kang nagrerequest sa akin noon, gumising ka na, gagawan kita kahit
ilan gusto mo," umiiyak na saad ng ginang. Ramdam na ramdam niya ang sakit sa boses
nito. Ramdam niya ang pagsisisi sa boses nito.

"You want me to cook for you, right? Ipagluluto ka na ni mama simula ngayon,
Trisha, gumising ka na anak," halos halikan na ng ginang ang sahig habang
nagmamakaawang gumising na ang anak.

"Please naman, gumising ka na, Trisha-" she begged.

Lumapit na siya sa ginang at marahan na hinila papatayo, "tumahan na po muna kayo,


tita," he take a deep breath, "baka ikaw naman po ang mapaano," nahihirapang wika
niya.

Tinignan niya si sister Esmeralda at tsaka tinanguan, tila nakuha naman ng madre
ang kanyang ibig sabihin kaya naman inakay nito palabas ang ina ni Zavaiah na
humihingi parin ng tawag at umiiyak.

Dahan-dahang umupo siya sa kama ng asawa. He's looking at her beautiful face,
maganda parin ang asawa niya sa lagay nito at hindi niya mapigilang haplusin ang
mukha nito.

"Love, the war is gone," he whispered. Hinalikan pa niya ang asawa sa noo nito,
again, teardrops fell from his eyes.

"Nandito na ang mama mo, alam kong maganda ka kahit tulog ka pero mas maganda kung
gigising ka," hinawakan niya ang kamay ng asawa.

"I know, you're in pain, too much pain, but please," he take a deep breath and then
look at her sleeping face, "p-please hold on, don't give up, huh?"

Sobrang sakit na sa parte niya na tignan ang asawang walang malay, na nakaratay ito
sa hospital, fighting for her life and he can't do anything about it.

"Mahal na mahal kita, Zavaiah," he closed his eyes and then he kissed her hand. He
is feeling the softness of her hands while crying. Mahal na mahal kita, pinapangako
ko, paggising mo, ipararamdam ko kung gaano kita kamahal. Just please wake up,
love. Please don't leave me.

He slowly opened his eyes when he felt someone is caressing his face, drying his
tears.

Tinignan niya ang kamay na iyon, at ang mukha ng asawa niya.

She weakly smiled at him. A teardrop fell from her eyes.


"I l-love you m-more, Braxton," she whispered.

Halos hindi siya makagalaw sa kanyang kinauupuan. He can't move because of shock.

"W-water, love," she weakly uttered. Doon siya natauhan at tsaka niyakap ng
mahigpit ang asawa. Tuloy-tuloy nang umagos ang kanyang mga luha.

He's really happy right now! He can't express through words how happy he is. Basta
ang alam niya ay masaya siya, sobrang saya niya.

"L-love, water," ulit pa ni Zavaiah sa kanya. He cupped her face and then gave her
a quick kiss.

Tumayo siya para kuhanan ng tubig ang asawa niya at tsaka niya ito pinainom.

Tinapik tapik pa siya ni Zavaiah sa kamay nang halos malunod ito dahil hindi niya
napansin.

"B-braxton!" She weakly hissed at him.

"What?"

Sinamaan siya nito ng tingin, at dahil nakaupo na ito ay niyakap niya ulit ang
asawa, his tears are falling again.

"I'm really happy, love, I thought I would lose you, I'm sorry," he cupped her
face, "I'm sorry that I'm not there that time," he look into her eyes, he saw how
pain flashed into her eyes and then she cried.

"I'm sorry, love, I'm sorry. I'm sorry." she keeps on saying. Paulit-ulit.

"Shh, what's important is that both of you are safe now," he whispered.

"Our baby is a tough one right?" He kissed his wife, unti-unting tumango ang asawa
niya.

"He is"

Sukat doon ay biglang bumukas ang pintuan ng ICU at pumasok ang isang babae.

He saw how Zavaiah's eyes got widened in shock. Nanigas ito sa kanyang bisig.

"Trisha!" She saw how her mother run towards her, Trisha, that was her nickname
when she was a kid. Noong hindi pa napapalitan ang pangalan niya.

"Trisha," she felt her mother's cold and trembling hands caressed her face. Hindi
niya alam ang nangyayari, she can't move, she can't react.

"Anak, n-nandito na si mama," doon siya tuluyang nagising sa kanyang iniisip,


nandito ang kanyang ina. Hindi siya nananaginip.

The pain inside her chest is enough proof that her mother is real, that her mother
is really holding her hand.

"M-mama?" Hindi makapaniwalang tanong niya, "ikaw ba talaga iyan?" She asked one
more time and then she hold her mother's face.

Her hand is ready to get slapped by her mother but it didn't, she didn't slapped
her hands, bagkus ay hinawakan pa nito ang kamay nitong may swero, her trembling
hands covered her hand as she look at her, "ako nga, Trisha," and then again, her
mother cried.

Tinignan niya ang asawa na nasa tabi niya, "love," she called Braxton, "I'm not
dreaming right?" She asked him.

"No, no, love, you're not, she's real"

Doon na isa-isahang nagbagsakan ang mga luha niya. Hindi siya makapaniwala na
darating ang araw na ito. Hindi niya akalain na darating ang kanyang ina at
tatawagin siya nitong anak.

She look at her mother, slowly, she hugged her. Tinignan niya rin ang asawa niya at
tsaka niya ito nginitian. She saw how Braxton smiled at her and then gave her a
nod.

"Ma-ma," tawag niyang muli sa nanay niya na nakayakap sa kanya, "why are you
crying?" She asked her mother. Umiiyak parin kasi ito, gaya niya. It was like their
tears are unlimited.

"I'm just happy, Trisha, I'm really hapoy that you're fine now," hinawakan siya
nito sa mukha, "sorry ha? Sorry duwag si mama," ramdam na ramdam niya ang sakit sa
boses ng kanyang ina. Ramdam na ramdam niya ang pagsisisi nito.

She nod her head, "wala na po 'yon, that's all in the past," she whispered at her
mother and then again, she hugged her mother again.

Hindi niya akalain na mayayakap niya muli ang nanay niya, hindi niya akalain na
makakausap niya pa ito. She's really happy.

Tinignan niya ang asawa niya na papalabas sa kwarto, "I love you," she mouthed.
Alam niyang ang asawa niya ang dahilan kung bakit kayakap niya ang ina niya ngayon.

He nod his head and smiled at her, " I love you more," he mouthed at her and then
gave them the privacy that they needed.

Nang makaalis na si Braxton sa kwarto nila ay dahan dahan niyang tinanggal ang
yakap ng kanyang ina. She cupped her face and gave her mother a forehead kiss.

"Mama, stop crying now," she whispered at her mother and then dried her tears.

"I'm just happy, anak, sobrang saya ko ngayong nakita kitang gising na," halata na
nagpipigil ang kanyang ina ng luha, halatang halata sa boses ng ina ang sakit sa
kanyang boses.

"Kapag magaling ka na, pumunta tayo sa beach hmm?"

Lumiwanag ang kanyang mukha, palagi niyang pinapangarap na makapunta sa dagat


kasama ang kanyang nanay. Ang dami niyang pangarap noon at kasama na roon ang
mahalin siya ng kanyang nanay. Ngayon ay abot kamay na niya ang kanyang pangarap.

"Babawi si mama, Trisha," her mother whispered. She slowly nod her head at her
mother and then gave her a small smile.

"Mahal niyo ba ako, mama?" She asked her mother.

Nakita niya ang sakit an dumantay sa mukha ng kanyang ina, "anak, ang dami kong
kasalanan sa'yo, hindi kita tinuring na anak noong bata ka," nakita niyang umiyak
na naman ang kanyang ina, "pero pinagsisisihan ko ang lahat ng iyon."

Pakiramdam niya ay tila may humaplos sa dibdib niya, all this time she thought her
mother doesn't love her, nagkamali siya, mahal pala siya ng nanay niya. And hearing
her words makes her cry.

"Mahal na mahal kita anak, pasensya na sa mga pagkukulang ko sa'yo, babawi ako,
babawi ako," hindi na niya pinigilan ang sarili niya. Niyakap na niya ang kanyang
in.

She poured all her love into that embrace. Hindi siya makapaniwala na nangyayari
ang mga ito ngayon.

Pakiramdam niya ay buo na siya, pakiramdam niya ay tila nabuo na siya. Sobrang saya
niya ngayon.

Biglang tumunog ang telepono na hawak ng kanyang ginang. She saw how her mother's
eyes glared at her phone. Sobrang higpit ng hawak nito sa telepono niya.

Sinagot nito ang tawag at tsaka siya nito hinawakan sa kamay gamit ang isang kamay.

"What now, Haezell?" Nanigas siya sa pagkabanggit ng nanay niya sa pangalan ni


Haezell.

"You tried to kill my daughter, what would you expect me to do? Support you? I'm
done!" She shouted.

Hindi naman siya makahuma sa sinabi ng kanyang ina. Si Haezell ang sumagasa sa
kanya?

"I loved you like my own, I neglected her for too many years, I treated you like my
own, tapos ito ang igaganti mo sa amin? No, " her mother sighed, "kailangan mong
panagutan ang mga kasalanan mo!" And then she turn off the call.

"M-ma, si Haezell ang may gawi nito?" She asked, bewildered with the information.

Tumango-tango ang kanyang ina. Tumayo iti at tsaka hinalikan siya sa ulo, "I'll
talk to my husband, we will not tolerate Haezell's wrong doings," pagkatapos ay
niyakap siya nito.

"Wait for me, anak ha? Mahal na mahal ka ni mama," tumango naman siya bilang sagot.

Pagkalabas ng kanyang ina ay pumasok si Braxton. She smiled at her husband who's
now looking intently at her.

"Love, I know, may ginawa ka kung bakit napunta rito sa mama," she smiled at
Braxton, umupo naman ang asawa niya sa mismong kama niya, "salamat talaga," she
kissed his cheeks and then gave him a very tight hug.

Naramdaman niyang gumanti ng yakap ang asawa niya sa kanya.

"I'll do anything, just for you," he whispered and then he kissed her lips,
passionately.
.

"Love, halika nga," niyakap siya ni Braxton kaya naman pinalo niya iyon sa kamay,
"makita ka ni mama, magtago ka dali," natatarantang saad niya kay Braxton.

"Bakit kung makita niya tayo?"

Pinaikot niya ang mata niya tsaka niya ito hinarap, "e hindi ba, malas daw kapag
nagkita ang couple the night before the wedding?"

Malakas na natawa si Braxton sa sinabi niya kaya naman kumunot ang noo niya, "love,
kasal na tayo, remember? Uulitin lang natin bukas," natatawang turan ng asawa niya
sa kanya kaya naman napaisip siya. Kung sabagay may point naman ang asawa niya.

Dalawang buwan na simula nang makalabas siya sa hospital at napagpasiyahan nilang


magpakasal muli. This time hindi na takas, sa harap na ng simbahan.

Hinakawan ni Braxton ang tiyan niya, may umbok na ito kaunti dahil mag-aapat na
buwan na ito. She smiled when she saw how he smiled.

"Baby, please huwag mo na pahirapan si mommy hmm?" He whispered into her tummy.
Natatawang tinapik niya naman ito sa braso.

"Hindi ka naririnig niyan, no!"

"I love you," he whispered into her ear and then gave her a lingering kiss.

Nang matapos ang halikan nila ay hinila na siya ng asawa niya papunta sa kwarto
niya. Nasa mansion kasi sila ng mga Marcus at tila hindi parin siya nasasanay kapag
nakikita niya ang mga ginto at dyamante na abubot lang sa mga poste at pader ng
bahay. Natawa siya nang maalala na pilit silang hindi pinagtatagpo ng nanay ni
Braxton, kahit nasa iisang bahay lang sila.

Pagkapasok nila sa malaking kwarto ng asawa ay kaagad siya nitong sinunggaban ng


halik. His kisses were slow and passionate.

Dahan dahan siyang inihiga ng asawa sa kama nito at dahan rin siya nitong
hinubaran. Sa kanilang dalawa, it looks like she's the one who's more eager to do
it. Kaya naman siya na ang nagtanggal sa natitira niyang saplot at sa suot ji
Braxton.

She heard Braxton chuckled.

"Calm down, wife," he told her and then plunged into the bed giving her a
heartwarming and mouthwatering kiss.

His kisses trailed down on her jaw to her neck upto her collarbone. He sucked and
bit her causing her to moan and groan his name.

"Love," she can't help it, she wanted him, all of him. Siya na mismo ang kumuha sa
kamay ni Braxton at itinapat iyon sa kanyang pagkababae.

"Aggressive, I like it," Braxton whispered and then kissed her again. And then do
wicked things on her feminity. He played with her mound and that made her hot and
wetter than before.

"Ahhh!" She moaned hard when he inserted two fingers inside her, she keeps on
moaning and he keeps on thrusting his fingers inside her. Iniikot ikot pa ng asawa
ang kanyang daliri at iyon ang nagpapaliyad sa kanya sa kama.

"Braxton, I want you now, " she pleaded. Tinignan naman siya ng asawa at tinanggal
ang daliri nito sa loob niya, at itinapat ito sa kanyang bibig na dali-dali naman
niyang dinilian at sinipsip.

"Fuck!" Tila napigtas ang pagtitiis ni Braxton nang gawin niya iyon kaya agarang
ipinasok nito ang pagkalalaki niya sa kanya.

Both of them moaned when he entered her. She can feel her walls getting stretched
with his thick manhood.

"Ahhh!" She moaned when he started moving. His moves were fast and desperate and
that makes them wild and hot.

Tumuwad siya para mas mabaon ng asawa ang pagkalalaki nito sa kanya. Hinawakan
naman siya ni Braxton sa balakang and then he rummaged his cock inside her. Making
her scream in the pleasure.

"Ahhh! Aaah! Oh!" She keeps on moaning and he keeps on pumping. Hindi tumitigil ang
asawa niya sa pagbayo sa kanya kaya ramdam na ramdam niya ang sarap.

"Fuck! Still tight!" He cursed and then he grabbed her hair and then pushed again,
harder this time. At dahil napapalibutan ng salamin ang kwarto ng asawa ay kitang
kita niya kung papano ang mukha nito. How aroused his face is.

Kung papaano tumulo ang pawis sa asawa niya, how his eyes fluttered because of the
pleasure. Napakaganda tignan ng eksenang iyon.

She's really a one lucky woman. She will forever thank God because He gave her the
most beautiful gift that she could ever recieve.

"Ahhh! I'm cumming!" She shouted, Braxton held her hips tightly ang pushed hard and
then she felt her orgasm shooting. She came, they both did.

Humahangos na tinabihan siya ng asawa niya, she hugged him tightly and then kissed
his chest.

"Love, thank you for coming into my life," she whispered.

Just saying those words makes her feel happy. Napakaswerte niya sa asawa niya.
Hindi niya akalain na sa dinami-rami ng pupwedeng mahalin ng asawa ay siya pa ang
minahal nito.

Niyakap siya nito ng mahigpit at tsaka hinalikan sa tuktok.

"No, it's thank you for coming into my life, you gave me real happiness," he
whispered into her ear.

"You save me from the pain, hindi mo ako sinukuan, Braxton, I'm forever grateful,
mahal na mahal kita," naiiyak na hinalikan niya sa pisngi ang asawa.

She heard him chuckled.

"Mahal na mahal din kita, ano, isang round pa?" He wiggled his eyebrows.
Natatawang tinignan niya ang asawa.

Hindi na yata siya magsasawa sa asawa. She's so blessed to have him, she's thanking
God that he gave her another reason to live and another chance to enjoy life. To
create a family together with Braxton.

Bumangon siya at tsaka dinaganan ang asawa. Nakita niyang nanlaki ang mga mata nito
at di kalaunan ay ngumisi.

"Looks like we will be late at our own wedding tomorrow," he chuckled.

He giggled and then guided him to go inside her and then she moved, she rocked his
world. They did it multiple times until they get tired.

Mahal na mahal kita, Braxton at kung may buhay pagkatapos nito, hahanapin kita at
mamahalin kita. Paulit-ulit.

"I love you," she whispered while moving.

Braxton's eyes glimmered from tears that were about to fall from his eyes, he is
overwhelmed by the feeling, he look lovingly into his wife and then he smiled at
her.

"I love you more, wife, sobra-sobra"

If there's a life after this, I will find you and love you. Again and again.

Wakas

_________________________________________________________

Hi! I know this is kinda lame, huhu sorry. But babawi ako sa Epilogue hahaha! Love
you all! Salamat po sa nagbasa ng story ko hanggang dulo huhu. Mahal na mahal ko
kayo. Honestly noong una 18 reads lang po ito, sa akin pa ang 8 reads huhu. Never
thought na aabot ito sa 1k reads hehe. Mahal na mahal ko kayong lahat.
"Love, slow down!" Braxton hissed at her and then he grabbed the tiny box that
she's holding. Napaikot naman siya ng mata sa asawa niya, jusko! Mas malaki pa yata
ang box ng zest-o sa hawak niya pero kung makapag-react naman ang asawa niya,
feeling naman nito ay isang kotse ang dala niya.

"I'm pregnant not sick, Braxton, tigilan mo ako baka tanggalin ko iyang ulo mo,"
kabuwanan na niya ngayon pero sumama siya sa asawa niya sa orphanage kung saan siya
lumaki para naman mamigay ng mga regalo sa mga batang ulila.

Nakita niyang napakamot ng batok ang asawa niya at tsaka siya hinalikan ng mabilis
sa labi, pinaikot na naman niya ang mga mata niya.

"Sungit naman ni misis," he chuckled and then draped his arm on her shoulders.

"Paano naman kasi! A-" hindi niya matuloy-tuloy ang sasabihin niya nang tablahan
siya ng hiya.

"You saying something, wife?" Braxton wiggled his eyebrows, halatang niloloko siya
nito kaya naman hinampas niya ito sa tiyan. Tatawa-tawang hinalikan siya ni Braxton
sa pisngi.

"Oo na, after this, I'll let you suck it," he whispered sensually into her. Nanlaki
ang mga mata niya, hindi niya alam kung dahil ba sa hiya or dahil sa excitement.
But she know the latter is winning over the former.

"Someone is excited," Braxton joked kaya naman katulad kanina, hinampas na naman
niya ang asawa sa tiyan.

"Tara na nga sa mga bata," natatawang aya sa kanya ni Braxton at tsaka siya
inalalayan na maglakad papunta sa mga pwesto ng mga batang masayang nakapila,
waiting for their gifts.

Pagkarating nila sa pwesto nila ay nakita niya sina sister Esme at Juliana together
with her mom and Braxton's mom. Inisa-isa niya sila ng halik.

Binigyan naman siya ng upuan ng asawa niya kaya naupo siya at hinarap ang kanyang
ina.

"Mama! Alam mo ba, nanaginip ako kagabi, si Braxton daw may babae," sumbong niya sa
kanyang ina pati na rin sa nanay ni Braxton.

Iiling-iling na hinalikan siya ni Braxton sa noo, "I love you, okay? Bakit ako
mambababae? I'm not that stupid pa," tinaasan niya lang ito ng kilay.

"Hmp! May babae ka sa panaginip ko, magsorry ka," tinalikuran na niya ang asawa at
hinarap ulit ang kanyang ina.

"Tapos, mama, sa panaginip ko sumasayaw si Braxton ng BDZ by twice, nung


pinapasayaw ko siya kaninang paggising ko, ayaw niya namang sumayaw, nababadtrip
ako sa kanya," mahabang kwento niya habang nakanguso.

Narinig niyang nagtawanan ang mga kasama nila roon. Kaya tinignan niya ang asawa,
napakamot ito sa batok, "pinanood ko iyong sinasabi mo, love and that's hard!"
Reklamo nito.

"Edi wow pop pop," pambabara niya sa asawa niya.

Natatawang tinignan siya ng asawa at tsaka tinignan nito ang mga magulang nila,
"see mama, mommy? She's turning weird," parang batang sumbong nito sa kanya.
Nagsitawanan lang ang dalawang ginang at hindi iti pinansin kaya naman nginisian
niya ang asawa, "1-0" she mouthed.

Nilapitan siya ng asawa at tsaka bumulong, "guess you can't taste it later,"
mapang-asar itong ngumisi sa kanya.

And in an instant she changed her attitude towards him. She smiled widely at him,
showing her gummy smile. Alam naman niyang marupok ang asawa niya sa mga ngiti niya
kaya nagoapacute siya rito.

"That's cheating!" Sabat ng asawa niya sa kanya, "walang pakitaan ng charms,


natatalo ako e," he protested.

Niyakap niya ang bewang ng asawa dahil nakatayo naman ito sa harap niya ,"mahal na
mahal kita," she whispered.

Nakita niyang napabuntong hininga ang asawa niya, meaning... siya na naman ang
panalo.

"2-0" she chuckled.

"That's not fair!"

"Ate, Zavaiah, ang laki na po ng baby mo sa tummy mo, lalabas na po ba siya, tapos
little brother namin siya?" Tanong ni Mela sa kanya, isa sa mga bata sa orphanage.

Nginitian niya ito, "oo bebe, lalabas na siya soon, tapos maglalaro kayo hanggang
kailan niyo gusto," she played the little kid's hair.

The little girl giggled and that made her smile. Napakasarap talaga sa pakiramdam
na may natutulungan ka. Na may napapasaya ka. She's really happy helping the
unfortunate kids.

Hanggang kaya niya ay tinutulungan niya ang mga ito sa abot ng kanyang makakaya,
Braxton is very supportive and that makes her happy. Sa lahat ng bagay ay kasama
niya ang asawa niya at hindi man siya nito iniwan sa mga desisyon niya.

He is one supportive husband and a very reliable one. She's really blessed to have
him. Tinignan niya ang asawa niya na busy sa pakikipaglaro sa mga bata, she can't
help it but to smile.

Her husband is not just handsome outside, he is also a good man, ngayong minamanage
na nito ang hospital nila ay nagkaroon ito ng time para sa mga medical missions at
natutuwa siya sa desisyon ng asawa niyang iyon.

He is really a great man. Hindi lamang pansariling interes ang iniisip ng asawa
niya.

Napangiti siya lalo nang makitang nakikipaghabulan na ito sa mga bata, he looks
like a kid too! Parang bata kung umasta ngayon ang asawa niya, her heart beats
erratically whenever she sees him.
Walang nagbago sa tibok ng puso niya. Mahal na mahal parin niya ang asawa niya. She
smiled when she remembered all the challenges that they faced. Kung papaano siya
nito binigyan ng rason para lumaban.

Kung papaano siya nito minahal kahit wasak na wasak siya.

Kung papaano siya nito pinatawad sa mga kasalanan niya.

At kung papaano siya nito hinawakan ng mahigpit noong muntikan na siyang bumitaw sa
kanilang dalawa.

Ang daming sinakripisyo ni Braxton sa kanya, sobrang dami.

Gabi gabi ay nagpapasalamat siya sa Diyos dahil ibinigay nito sa kanya si Braxton.
He's her painkiller, siya ang naging dahilan niya kung bakit siya lumaban sa buhay.
Si Braxton ang naging dahilan kung bakit siya naging matapang.

Everything really happens for a reason.

That terrorist attack... kung hindi niya sinalo ang bala noon para kay sister
Esmeralda at kung hindi siya natamaan ng bala, hindi niya sana makikilala ang asawa
niya ngayon.

Siguro ay iyon ang way ni God para maayos na niya ang buhay niya... he is her
living guardian angel.

Napangiti siya nang makitang tinatawag siya ng asawa at sinesenyasan na lumapit sa


kanya.

"Pawis na pawis ka," Braxton kissed her head.

Magkatapat na kasi sila ng asawa niya kaya kitang kita niya kung papaano pumatak
ang mga pawis sa noo nito. At dahil may dala siyang panyo ay inilabas niya iyon at
pinunasan ang mukha ng asawa niya.

Braxton leaned forward para maabot niya ang mukha nito. His eyes were closed and
that gave her the opportunity to look into his face freely.

Hindi niya parin maiwasang mamangha kapag naiisip niya na asawa na niya si Braxton.
It was like very impossible thing to be but look at them now, sila ang
nagkatuluyan.

She keeps on saying sorry because she knows it, may parte siya kung bakit tuluyang
nagkahiwalay si Braxton at Haezell but Braxton keeps on saying that she's innocent.
That she have nothing to do with their break up.

Naniwala naman siya sa asawa niya.

She's really lucky and blessed to be the wofe of the great Braxton Zane Marcus.
Wala na siyang mahihiling pa.

Braxton make sure that she's happy everyday. Sure, may mga pinag-aawayan sila, pero
at the end of the day, they will cuddle in bed and sleep together as if nothing
happened.

Sobrang understanding ng asawa niya sa kanya, he is the proof that not all men were
short tempered. Parang hindi nga naiinis ang asawa niya sa kanya, he always
understands her to the point na siya na ang naiinis dahil hindi man lang naiinis
ang asawa niya sa kanya kaoag inaasar niya ito.
Slowly he opened his eyes. Nagtama ang mga mata nila and there again, her whole
being started to become giddy, she can feel the butterflies no, the whole damn zoo
inside her stomach. She can feel her heart beats erratically.

Araw-araw ay mas lalo niyang minamahal ang asawa. His gray depths were taking her
to heaven. Tila nalulunod siya sa paraan ng pagtitig ng asawa sa kanya. His stare
is making her feel hot and loved.

Tingin palang ng asawa niya, ulam na.

"Gwapo ng asawa mo 'no?" He joked at her. Natatawang sinudsod nanan niya ang panyo
sa mukha nito kaya medyo napaatras si Braxton sa kanya.

"Kapal mo naman," she shot back.

"Aray love ha, nagiging bayolente ka na, this is abuse," he dramatically told her.
Tila niyayakap pa ng asawa and sarili niya kaya natatawang niyakap niya ito.

Isinisiksik niya ang mukha niya sa kili-kili ni Braxton, hindi niya alam kung bakit
gustong-gusto niya na isiksik ang mukha sa kili-kili ng asawa niya.

"I love you," he whispered and then kissed her temple.

Pakiramdam niya ay biglang nagsilabasan lahat ng anghel sa paligid nila at


nagsiawitan sa paligid nila.

Happy is understatement of what she is feeking right now. Sobrang saya niya.

Sobra-sobrang saya ang pinaparamdam no Braxton sa kanya at nagpapasalamat talaga


siya dahil minahal siya ng isang Braxton Zane Marcus.

"Iloveyouuuuu," mahabang sagot niya sa asawa niya.

Narinig niya ang halakhak nito kaya naman napakalas siya ng yakap sa asawa at
tinignan niya ang masayang mukha nito. Just like the first time, her world stops
spinning and all she can see is Braxton, the happy and laughing Braxton.

Tila nawala lahat ng tao sa paligid niya at kay Braxton lang siya nakatingin.

Dati akala niya kuntento na siya sa buhay niya, that after the heartbreak that she
experienced with Kiro, she will never love again.

But Braxton prove her wrong. Pinaramdam ng asawa niya na may isasaya pa siya. Na
may pag-asa pa siyang buksan ang puso niya sa iba at higit sa lahat.

Binuo siya ng asawa niya.

Hindi nga niya makuha kuha kung bakit sinasabi ni Braxton na siya ang painkiller
nito, eh, mas mukhang si Braxton ang painkiller sa kanilang dalawa.

Sa kanilang dalawa, si Braxton ang mas umiintindi, siya ang matatag.

Hindi na niya siguro kakayanin kung mawawala pa ang asawa niya.

"Uh, naglalambing, may gusto na namang kainin ang asawa ko," parang batang saad ni
Braxton sa kanya kaya ngumuso siya sa asawa.

"Hindi ba pwedeng naglalambing lang?" She asked him.


"Sus, I know you too well, love," he chuckled. Kaya naman naiiling na niyakap niya
ang asawa niya.

"Wala nga, I'm just happy that you chose me. Ang daming magagandang babaeng
nakapalibot sa'yo yet you chose a broken girl and then fixed her, you fixed me,
made me whole," her tears started to fall from her eyes.

"I'm really lucky to have you, love. Mahal na mahal kita," binuhos niya ang lahat
ng pagmamahal niya sa yakap niya sa asawa niya.

"Woah woah! You're too sweet, love, ipapakain ko na nga ito sa'yo mamaya e," he
chuckled. Natawa naman siya na kumalas sa yakapan nila.

"Kahit hindi ako sweet alam ko, gusto mong isubo ko iyan," she shot back.

"Damn, you're really witty, love," natatawang hinalikan siya ng asawa.

" Don't thank me for loving you, thank yourself for being strong and for loving me
back," he whispered and then caressed her face.

"Mahal na mahal kita, Zavaiah and I promise, I will love you everyday," he kissed
her lips.

Inakbayan na siya ng asawa, "pumasok na tayo, baka nagugutom na kayo ni baby."

Nginitian niya ang asawa niya at tsaka sinimulan ang maglakad.

She's now complete. Salamat kay Braxton na hindi sumuko sa kanya. It's all because
if Braxton who still loves her despite of her imperfections. She's really
blessed...

Uulit-ulitin niyang pasasalamatan ang Diyos dahil binigay nito sa kanya si Braxton.

I promise I will love him until were gray and old.

Excited silang naglalakad papasok sa orphanage dahil matitikman na niya ulit ang
lutong bahay ng kanyang nanay na niluto pa talaga nito para sa kanya.

Nakita niyang kumakaway ang kanyang ina sa kanila, urging them to go to her kaya
naman ngumiti siya sa kanyang ina at tila sinasabihan na papunta na sila.

Bigla siyang natigil sa kanyang paglalakad nang may maramdaman siyang masakit sa
tiyan niya at tila may tubig na umaagos sa kanyang mga hita.

"Yes love?" Tila naramdaman ni Braxton ang pagtigil niya kaya tumigil din ito sa
paglalakad at tsaka nakangiting lumingon sa kanya.

Unti-unting nawala ang ngiti ni Braxton nang makita ang kanyang mukha.

Dahan-dahang tumingin si Braxton sa kanyang hita at nakita niya kung papaano


nanlaki ang kanyang mga mata nang makita ang hita niyang basang basa.

Natawa siya nang kaunti nang makita ang reaksyon ng asawa kahit humihilab ang tiyan
niya.

"I think your water broke," he breathe out, still bewildered.

Natawa na naman siya at humilab ang tiyan niya pero pinakalma niya ang sarili niya
at natatawang tumango sa asawa.

"Hindi ko matitikaman 'yan mamayang gabi," she joked.

"Ano? Tatanggalin ko ulo mo, umayos ka, Braxton, hoy!" Tinapik niya ang asawa dahil
mukhang natulala ito.

"Manganganak nako!" Sa wakas ay nakasigaw siya.

Doon lang naalarma si Braxton at binuhat siya.

"Oo nga, love, manganganak ka na!" Natatarantang saad niya.

Natatawang tinignan niya ang asawa niya, "don't laugh, love," sita nito sa kanya.

Pero hindi niya ito pinakinggan, kahit humihilab ang tiyan niya ay tumatawa parin
siya dahil sa mukha ng asawa niya.

Siya lang yata ang manganganak na hindi umiiyak, siya lang yata ang manganganak na
tumatawa.

She smiled as she hold her belly.

"We are doing great baby, huwag mo akong pahirapan mamaya ha?"

_____________________________________________________________________

Hi! Again, this is Lyka Jobelle, (ljmxdxnx) I know, this story is kinda lame,
kaunti lang ang sweet moments nila. Why? Because I'm trying to show you how cruel
life is sometimes. Just like Zavaiah, may mga kanya-kanya tayong problema. Pero
lagi nating tatandaan na no matter how hard the situation is, kailangan nating
maging matapang.

Kailangan nating lumaban.

At nagpapasalamat ako sa inyo dahil kahit boring ito ay pinagtiisan niyo oaring
basahin. Maraming salamat po sa inyo. Mahal ko kayong all!

Q&A

-Why I didn't kill the character of Zavaiah?

Kasi pinapakita ko sa inyo na in every problem there's always a light, may way ang
nasa itaas kung papaano niya tayo isesave sa pain. Nasa saatin nalang kung papaano
natin iaappreciate nag bigay niya.

-May story ba sina Mark at Sim?

Yes po, pero sa series 4 pa po iyon. Kung nabasa niyo po ang series 1 nabanggit ang
kapatid ni Secretary doon. Si Donya Scent. Siya po muna sa Series 3. Iyak muna
tayo, di po kasi ako fan ng light stories chos.

-Bakit pinalitan ko ang mga pangalan ng characters ko? Lalo na ang kapatid ni
Alert?

Kasi po sa Heart Series ko, Magnar and Ekon din ang pangalan ng Characters ko. Huhu
bobo talaga ako sa names. Super duper mega bobo ganon.

-Ilang araw ko ginawa ang story ko?


I started last December 14 tapos tinigil ko, dahil nay ongoing ako noon, tinuloy ko
siya last December 26 tapos natapos ngayong araw, January 11. Dibale 18 days? Haha
ewan ko. Basta tapos chour.

-Napapasana all po ba ako sa sinulat ko?

Syempre! Sana all ako sa'yo, Zammy. Fan kasi ako ng habulan habulan. Gusto ko sana
magbebreak sila tas papatayin ko si Zammy kaso di deserve ni Braxton. So, sana all,
Zavaiah. Sana all.

-Rate ko raw po ito according sa sakit.

30% ganoon. HAHAHA! Like, napapasana all lang naman ako rito. Pinakamalala na away
na yata nilang noong naging boplaks si Braxton. Yun langgg. Braxton ninyo lover boy
pero medyo bobo. HAHAHA charot!

Kung may mga questions pa po kayo feel free to ask me. Thank you rin po pala sa mga
nagbasa ng story kong ito. Hindi man siya kagandahan pero pinagtiisan niyo parin.
I'm really thankful. Sobrang salamat po sa inyo. Mahal na mahal ko kayo.

Nagsimula lang ito sa 18 reads. Nasa chapter 20+ na po ako noon pero zero reads
parin ang ibang chapters niya halos mawalan ako ng pag-asa. Good thing I didn't.

Salamat salamat sa mga nagbasa! Mahal na mahal ko kayo, sana basahin niyo parin ang
susunod kong story mwaaaa! And of course, thank u kay Papa G. I keep on praying
every night na sana nay magbasa ng story ko, kahit hindi na karamihan, okay na ako
sa may napapasaya ako.

And look, 1k+ reads na huhu I'm so happy. To all aspiring authors out there like
me, please, keep on writing. Just write, yung simpleng makatapos tayo ng storya ay
napakalaking achievement na. Don't lose hope, one day, hopefully may makakabasa sa
mga akda natin.

Ps- hanggang ngayon hindi pa ako nakakareview para sa finals ko. Nauna pa akong
nakatapos ng isang storya bago magreview haha!

Pps- magrereview lang ako after that ariba tayo sa next story. Doon ko nalang kayo
paiiyakin. Mwaaa! Promise, iyakan muna. Mwa

Ppps- bear with my errorssssxzsxz ha-ha! No idea with technicalities but I'll edit
it once I'm done with my series. Mwa

Once again, i love u all.

Braxton and Zavaiah signing off

"Branzin! Braxton!" She shouted when she saw her son running at the kitchen
together with her husband. Both of them were covered in flour. Parang nagpagulong-
gulong ang anak nila sa harina kaya naman napatampal nalang siya sa noo niya.

Braxton is spoiling their son...well, not in a bad way, pero minsan talaga
nasosobrahan ng asawa niya. Gaya nalang ngayon, mukhang cringles ang anak nila.

Kumunot ang noo niyang tinignan ang mga ito, "what happened to the both of you?"
She look at her husband, "love? Hmm? nag-eexperiment na naman kayo nitong anak mo."

Binuhat na ni Braxton ang dalawang taong gulang nilang anak, he leaned forward and
gave her a lingering kiss. Natawa siya nang makitang tinatakpan ng anak nila ang
sarili nitong mata.

Slowly she chuckled as she removed her son's tiny palms on his eyes.

"Baby...I love you, I'll wash you up later ha? Love you ulit, Zinzin ko," she
whispered to the little kid, and then look at her husband, "tse!" pagsusungit niya
rito.

"Love naman," niyakap ulit siya ni Braxton at tsaka hinalikan sa pisngi, "bakit
naman sinusungitan mo ako?" Parang batang reklamo ni Braxton sa kanya. "Love...mag
I love you ka rin sa akin." He pouted.

"Tignan mo anak mo, mukhang espasol, kaunting itlog at baking powder nalang at
pwede nang i-bake 'yan." Mahina ang boses niya para hindi marinig ng anak nila ang
sinsabi niya.

"Ikaw naman," Braxton smiled warmly at her, "we are just trying to bake his
favorite red velvet cake," he kissed her cheeks one time again and then carried
their two years old son who's now pouting.

"Sorry, mommy," Braxton pouted and then look at her.

"Sowi mommy," bulol na sabat naman ng bata, "lurv you, mommy," dagdag pa nito.

Tila may umusbong na kung anong kasiyahan sa kanyang dibdib. They are now living
peacefully. Everyday seems like a fairy tale. Hanggang ngayon ay hindi siya
makapaniwalang may masaya na siyang pamilya. 'Yung klase ng pamilya na hindi niya
naranasan noong bata pa siya.

"Sorry na raw, mommy," Braxton grinned at her, alam kasi nito na kapag nag join
force na sila ng anak nila ay bumibigay siya kaagad.

She let out a sigh and then look at her husband who's now grinning from ear to ear.
Tila nilalaro pa nito ang buhat buhat na anak nila sa harapan niya at ang anak
naman nila na nagmukhang binudburan ng powdered sugar ay nakangiti ng malapad sa
kanya, showing his tiny teeth.

"Fine, fine, forgiven," she smiled at them, mahirap tiisin ang dalawang lalaking
nasa harapan niya. Masyado silang cute para tiisin. Alam na alam na ni Braxton kung
papaano siya palambutin and he never failed. Sa ilang taon na mag-asawa sila,
walang araw na hindi pinaramdam ni Braxton sa kanya na mahal na mahal siya nito ang
she's really thankful for that. Lalo na ngayon at may anghel na sila. Everything is
perfect.

"Yay! We love you, mommy!" Masayang sigaw ni Braxton at tsaka siya hinalikan ng
mabilis sa labi.

"Alabadabummommy!" The cute little man told her kaya naman natatawang kinarga niya
iyon. She let out a small groan, medyo mataba kasi ang anak nila dahil mahilig
kumain ito. Pinagsasabihan nga niya si Braxton. Kung umasta kasi ito sa anak nila
ay parang hindi ito doctor. Kung sabagay, napakasarap kasing panoorin si Branzin
kapag kumakain na ito.

"Love, mabigat na si Branzin, baka mahirapan ka," Braxton assisted her, hanggang
ngayon ay sweet parin ito sa kanya. Parang pakiramdam nga niya ay mawala lang siya
ng ilang saglit sa paningin nito ay mababaliw na si Braxton. Totoo ang sinabi nito
noon sa kanya na...mamahalin at aalagaan siya nito habang buhay. Walang palya si
Braxton. Araw-araw ay ramdam na ramdam niya na mahal na mahal siya nito.

Natawa naman siya ng mahina at hinalikan ang anak nilang tinitikman ang harina sa
daliri nito, "ano ka ba naman, love. He's not that heavy pa naman at tsaka hindi
naman ako buntis o baldado pra huwag gumalaw," tumawa siya ng malakas.

Tinakpan muna ni Braxton ang tenga ng anak nila at tsaka nito itinapat ang bibig
nito sa kanyang tenga, "malaki na si Branzin, love. Gusto mo sundan na natin?" He
asked her. Napalunok naman siya dahil doon.

"Love, pwede mamaya nalang?" Maingat niyang tanong kaya naman nakita niyang nanlaki
ang mga mata ng asawa niya. "I mean, oo gusto ko nang sundan si baby pero hindi ba
pupunta tayo kina mama?" She asked her husband.

Kitang kita niya kung papaano tumango si Braxton at tsaka siya hinalikan ng mabilis
sa labi. Sinunod naman nitong halikan ang anak nila sa ulo nito.

"Ako na ang magpapaligo sa kanya, love." Kinuha na ni Braxton si Branzin sa kanya


kaya wala siyang nagawa.

"Okay okay, magbibihis lang ako." She kissed Braxton one more time at umakyat na sa
kanilang kwarto.

Nagbihis lang siya ng summer dress at sandals, kinuha rin niya ang isang sling bag
na may kalakihan dahil may mga damit ay gatas ng anak nila kaya naman napangiti
siya kapag naaalala niya ang anak nila ni Braxton.

Tapos na siyang magbihis at nakaupo nalang siya sa study table ng asawa niya nang
may biglang humalik sa tuktok niya. She pivoted to look at her husband. Kitang kita
niya ang malamlam na mata nito na nakatingin sa kanya kaya naman tumayo siya at
tsaka niya ito niyakap.

"Love...hindi pa ako naligo," natatawang niyakap siya pabalik ni Braxton. Natawa


naman siya at tsaka niya ito tinignan sa mukha.

"Mabango pa parin naman, love. Tsaka mahal na mahal parin kita." She sincerely told
him. Saying those words to him is still causing her to feel giddy like a teenager.
Hulog na hulog talaga siya sa asawa niya. Minsan nga niloloko niya ito at
tinatanong kung anong pinakain nito sa kanya pero tatawa lang si Braxton.

"Ako nga ang pinakakain mo ng ano." That's his line. Kaya papaluin nalang niya ito
sa braso dahil sa kamanyakan nito.

"Love, stop making me feel like a teenager, bahala ka, hindi natin mabibisita si
mama." Braxton chuckled and then kissed her forehead, "let me take a bath first
okay?"

Kumalas na siya sa yakapan nila at tsaka tumango. Nang malapit na si Braxton sa


banyo ay lumingon ito sa kanya, "you look so beautiful, Zavaiah, and I love you."
He smiled at her one more time and then he entered the bathroom.

Lumabas muna siya at doon nakita niya ang anak niyang binibihisan ng kanilang
kawaksi.

"Manang, ako na po, magpahinga na po muna kayo." Agarang tulong niya nang makita
niyang naglulumikot si Branzin.
"Oh sige, anak. Lalabas yata kayo? " Tanong ng kanilang kawaksi kaya naman ngumiti
siya at tumango.

"Opo manang, bibisitahin po namin si mama. Gusto niyo pong sumama? Mag-eenjoy po
kayo roon."

Umiling lamang ang matandang kawaksi at tsaka siya nginitian ng marahan, "hindi na,
Zammy, magpapahinga nalang ako rito. "

"Gan'on ho ba? Basta manang i-message ni'yo po ako o si Braxton kapag may kailangan
kayo ha?" Niyakap pa niya ang kawaksi. Parang ina na rin kasi ang turing niya rito.

"Oo naman, Zammy. Ingat kayo roon."

Tinignan nila ang anak niyang busy na naman sa paglalaro kaya binuhat niya ito at
tsaka pinugpog ng halik sa pisngi.

"Ang laki laki mo na, anak. Ang hirap mo na buhatin." She chuckled.

Napangiti siya nang natatawang niyakap siya ni Branzin sa leeg niya. "Alabadu
mmmy!" He kissed her cheeks. Natutuwa siya at sweet ang anak niya sa kanya.

"It's I love you, mommy. Anak." She chuckled.

"Alabadu mmmy!" Bulol na bigkas ng anak niya kaya natawa siya ng marahan.

"I," mabagal at dahan dahan niyang saad.

"Ayyyy," Branzin mimicked her.

"Love," she continued.

"Lab."

"Youuuu," hinabaan pa niya ang nguso niya.

"Yooooooow!" Parang tuwang tuwa na saad ng anak niya.

"I love you." Mabilisang saad niya.

"Alabadu" Branzin beamed, showing his gummy smile that obviously nakuha nito sa
kanya.

Hindi niya mapigilan na halikan ulit sa pisngi ang anak nila ni Braxton dahil sa
kakulitan nito.

Nagulat siya nang marinig ang tunog ng camera sa kabilang dako ng bahay nila kaya
naman napalingon siya doon. She saw her husband wearing casual clothes and holding
his phone.

"Can't help it, you two looks so cute," he smiled ate her. Natawang tinapik tapik
naman niya ang sofa kung saan sila nakaupo ng anak nila. Urging him to seat beside
her.

"Yes, love?" He asked her. Kinuha pa nito ang anak nila at tsaka kinalong. She just
hugged his him.

"Thank you." She whispered. "Thank you kasi hanggang ngayon nandito ka parin sa
tabi ko, Braxton." She sniffed. Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Braxton kaya
nagsumiksik siya lalo rito.

"Love, I promised diba? I told you, I will love you forever." He kissed her head
and then their son's head.

"Kaya nga ako nagpapasalamat, kasi...kahit matigas ang ulo ko minsan, natitiis mo
ako. Promise, hindi na kita bubwisitin kapag nag-aasaran tayo." She chuckled.

"Love. Kahit araw araw mo pa akong bwisitin ayos lang sa akin, as long as you're
with me." He sincerely told her, "I love you...and I always will."

Tumayo na siya at tsaka tumalon talon para pigilan ang sarili niya sa pag-iyak.
"Puntahan na natin si mama." She chuckled.

"Right let's go."

"Ma!" She run towards her mothet who's now cooking lunch for them. Hindi naman sila
nag-hiwalay ng ama ni Haezell. Masaya parin sila kahit na gan'on ang nangyari.

"Hey, papa." She greeted her step father and gave him a light kiss on his cheeks.
Sa loob ng ilang taon ay nagpalagayan na sila ng loob ng asawa ng kanyang ina.
Nagulat nga siya nang sabihin nito na hindi ito galit sa kanya at gusto pa nitong
tawagin siyang papa.

"Where's your husband, and that cutiepatotie Branzin?" Her stepfather asked.

"May kinuha lang po sa kotse, papa. Susunod din po iyong mga 'yun." She smiled.

"Zammy, tikman mo nga itong niluto ko, anak." Her mother gave her a spoon kaya
naman napangiti siya nang kumuha ng kaunting sarsa ng Kare-kare. Napangiti siya
nang malapad nang matikman iyon.

"Sarap, mama! The best ka talaga!" She beamed. Inabutan niya rin ng kutsara ang
asawa ng kanyang ina at tsaka niya ito nginitian.

"Try it, papa. Baka mas lalo kang mabaliw kay mama, magkaroon pa ako ng kapatid."
She joked. Natawa naman ang matandang lalaki at pinalo naman siya ng marahan ng
kanyang ina sa kaniyang braso.

"Loko kang bata ka! Okay na kami sa inyo ni Haezell no!" Her mother chuckled.

She smiled because of that. Yes, nakalaya na si Haezell. Hindi pa niya ito
nakakausap dahil medyo nahihiya pa siya at wala pa siyang mukhang maihaharap. Nang
mapag-usapan nila ni Braxton iyon. Braxton told her not to worry, that...he will
take care of things.

Nagtiwala nalang siya sa asawa niya. Kilala niya ito. Kapag sinabi niya, gagawin
niya and she's happy because of that. Never siyang pinilit ni Braxton sa mga bagay
na ayaw niya. Never siyang pinagbuhatan ng kamay nito. At never nagkulang si
Braxton sa pagpapakita kung gaano siya nito kamahal. Paulit ulit niyang sasabihin
that she's really blessed to have him.

Nagulat siya nang may maliit na braso ang yumakap sa binti niya, kasunod ang asawa
niya. Nagmano muna si Braxton sa kanyang ina at sa step father niya.

"Hello po, mama, papa. May dala kaming watermelons," he smiled. Natawa naman siya
dahil doon.

Noong naglilihi pala siya at gusto niya nang pakwan, binili pala ng asawa niya ang
watermelon plantation para sa kanya. Kaya pala isang truck ang na-i-deliver sa
kanila.

"Thank you, I'll ask the maids to slice them, for sure, pang-isang baranggay na
naman ang dinala mo." Her mother joked. Natawa siya dahil totoo iyon.

"Mama naman, " nahihiyang saad ni Braxton.

Inakbayan siya nito at tsaka siya hinalikan sa pisngi.

"I love you," he whispered, she just smiled at him and carried their baby who's now
tugging her dress.

"Anak mo, ang kulit." She chuckled. Natatawang kinuha ni Braxton si Branzin sa
kanya at tsaka lumabas sa kusina. Sumunod na rin siya dahil kakain na rin sila ng
pananghalian.

"Hi," nagulat siya nang may lumapit bigla sa kanya. Tinignan niya muna ang babaeng
nakatayo sa harapan niya kaya nanlaki ang mata niya at dahan-dahang tinatanggal ang
pagkakasansal ng ulo ni Braxton sa kanyang balikat. Nang matanggal niya iyon ay
inayos pa niya ng pagkakasandal ng ulo ni Braxton aa sofa. Tulog kasi ito at
mukhang napagod kakalaro kasama ang anak niya. Ang anak naman niya ay nasa kwarto
ng kaniyang ina at ng asawa nito. Doon iyon natulog.

"Let's talk outside?" Haezell asked her. She just smiled and nod her head.

"Uhmm...can I call you Zam?" She asked. Wala na ang masungit na awra nito ngayon.
Parang tumaba na ito ng kaunti pero all in all, maganda parin ito.

"Yep, so..." she take a deep breath and smiled at Haezell, kitang kita niya ang
gulat sa mga mata nito. "Can I call you ate?" She asked.

She saw how Haezell's eyes started to water kaya iniangat niya ang kamay niya.
Pumikit ito. Akala siguro nito ay sasampalin niya ito. She just wiped her tears.

"Zam... I'm sorry," Haezell's voice cracked. "I was blinded by anger that time.
Hindi ko man lang inisip ang nararamdaman ni Braxton. All I did was to focus on my
career. Masyado kong ti-nake advantage ang pagmamahal niya sa akin."

Nginitian niya lang ito ng marahan at tsaka pinunasan ulit ang mga luha nito,
"tapos na 'yun, ate Haezell. Let's move on okay? Napatawad na kita. Ako nga ang
nahihiya." She confessed.

"Ha?"

"Kasi inagaw ko si B--"

"No you did not." Mabilis na pinutol ni Haezell ang sasabihin niya sana. "I want
you to stop thinking that way. Hindi mo inagaw ni Braxton. I'm sorry kung nasabi ko
iyon sa iyo noon."

Siya naman ngayon ang naiiyak dahil sa sinabi nito sa kanya. "Ate... thank you."
She sincerely told her.

Haezell wiped her tears, "kung sa ibang pagkakataon siguro tayo nagkakilala baka
bestfriends na tayo. But it's not too late pa naman hindi ba?"

Dahan dahan ay tumango siya, "we got a lifetime to catch up things, ate."

"Good! I like you agad. Bridesmaid kita ha?" Mabilis na nagbago ang ekspresyon ni
Haezell kaya naman napatingin siya rito.

"Ikakasal ka na?" She asked.

"Nako si mama talaga makakalimutin na," Haezell let out a small chuckle. "Oo, sis!"

Hindi niya alam na may isasaya pa pala siya. Ngayong ayos na sila ni Haezell at
magkakaroon na rin ito mg asawa ay tila tuwang tuwa siya. Hindi naman siya
threatened na aagawin nito si Braxton sa kanya. Parang gusto niya lang na
masigurong masaya na rin si Haezell sa buhay niya.

"I'm happy for you." She sincerely told Haezell and then kissed her cheeks. Her
sister just laughed hard.

"Balik na tayo sa sala at baka gising na ang mag-ama mo."

"Love, tulog na si Zin," tinabihan siya ni Braxton at tsaka masuyong hinalikan sa


kanyang labi. She smiled because of that.

Dahan dahan at maingat ang mga halik ni Braxton sa kanya, siya naman ay ikinawit
ang kanyang mga braso sa leeg ng asawa niya. Pulling him closer to her body.

She bit his lips when she felt his friend stir to life. She let out a small muffled
moan when he started kissing her neck and started to move his hips in a circular
motion. Walang nagbago hanggang ngayon ay kaya parin siyang baliwin ng asawa niya.

Slowly, Braxton removed her nighties, bumungad sa asawa niya ang malulusog niyang
dibdib.

"Don't scream okay? Magigising si Branzin." Braxton let out a raspy chuckle and
started sucking and playing with her mountains. Hinawakan niya ang bibig niya para
pigilin ang pag-ungol niya pero may mga nakakatakas paring mga halinghing sa
kanyang labi kaya kinakagat niya ang mga labi niya at napapapikit siya dahil sa
labis na sensation na hatid ng mga hawak ni Braxton.

"Love. Eat me." She commanded. Nakita niya ang pagngisi ng asawa niya at ang
pagdausdos nito sa kama.

Hinalikan muna nito ang kanyang mga binti at ang kanyang singit and then he started
lapping and sucking her wet mound making her whimper and shot her head up and down
because of too much pleasure.

"Love. More..more," she let out a small moan and then grabbed a fistful of his
hair. Ipinagduldulan pa niya ang ulo nito sa kanyang pagkababae.

He keeps on sucking and lapping and biting her mound and that makes her go crazy.
The feeling is too powerful. Sobrang sarap ng pinalalasap ng asawa niya sa kanya.
"I'm, shit...do that one more time." Kinagat kagat kasi ni Braxton ang clit niya
kaya naman napaungol siya ng malakas dahil doon.

Inulit ulit pa iyon ni Braxton kaya nawawala na siya sa sarili niya. Napasabunot na
siya sa sarili niyang buhok and she arched her body when she came. Halos mapugto
ang hininga niya nang labasan siya.

"Sweet." Braxton smiled.

Tinanggal na ni Braxton ang pantulog nito at bumungad sa kanya ang mahabang


pagkalalaki nito.

Braxton kissed her lips one more time. Nalasahan niya ang sarili niya pero hindi
siya nakaramdam ng pandidiri. Mas lalo pa siyang nag-iinit dahil doon.

While they are kissing he slowly entered her. They both moaned when he entered her.
She can still feel her walls getting stretched because of him.

He started moving in a slow pace kaya naman nakakagat niya ang labi ng asawa niya.
He moved slow, hot and passionate.

"I love you, wife." He moaned and started to fasten his pace. Siya naman ay
ikinawit niya ang kanyang binti sa balakang ng kanyang asawa.

"I love you more, love. Now, fuck me hard and fast. Don't control yourself." She
winked at him.

In an instant, nawala ang masuyong paggalaw ng kanyang asawa. He really fucked her
fast and hard. Halos masugat na ang mga labi niya dahil sa diin ng pagkakakagat
niya rito. He fucked her senselessly.

Siya naman ay sinasalubong ang bawat galaw ng kanyang asawa. She likes it when he
is doing it fast and hard. Maya maya ay bumagal ang galaw ng asawa niya kaya naman
tumalikod siya at tumuwad.

Braxton chuckled and then entered her again, he take her from behind. Halos isubsob
na niya ang mukha niya sa kama kapag sinasagad ni Braxton ang kahabaan nito sa
kanya.

"Love... malapit na ako," she announced.

"Cum for me, I want your juices wrapped on my shaft." He groaned and started
slapping her butt cheeks. Nagpakawala siya ng mahinang tili dahil doon.

Ilang ulit pang pinalo palo ni Braxton ang kanyang pang-upo at ilang ulos pa ay
sumabog na siya. She can feel her body shaken because of that. Braxton groaned.

Diniinan nito ang hawak sa kanyang balakang at tsaka binilisan ang galaw nito. He
moaned hard when he came.

Halos pugto ang hininga nilang bumagsak sa kama. Naramdaman niyang niyakap siya ni
Braxton.

"Wife...I love you, tandaan mo palagi iyan ha?" He whispered. Natawa naman siya ng
marahan dahil doon. She hugged him back.

"I love you too. Gusto mo pa ba ng isang round?" Shs asked him.

"Hell yeah!" He chuckled. Akmang hahalikan na sana siya ulit ni Braxton nang
marinig nila ang iyak ng anak nila na nasa kabilang kwarto. Kaya naman napaungol
nalang si Braxton.

"Bukas nalang." She winked at him..

"Promise?"

"Yeah." Naisuot na niya ang nighties niya at kahit nanlalagkit siya ay pinuntahan
na niya ang anak nila.

Binuhat niya ito at dinala sa kwarto nila.

"Sleep now, wife. Ako na magtitimpla ng gatas niya." Braxton told her and kissed
her head. She slowly nod her head and went to bed.

"Hey, love." She called Braxton out. Tinignan naman siya nito.

Papikit na ang mga mata niya pero pinipilit niyang tignan si Braxton sa mukha.

"Mahal na mahal na mahal kita, goodnight. Love." Iyon lang ang nasabi niya at
nakatulog na siya.

He looked at his wife who's now sleeping like a baby. Kitang kita niya ang pagtama
ng ilaw ng lampshade sa mukha nito at tila bumilis ang tibok ng puso niya. Walang
nagbago...kahit panoorin lang niya si Zavaiah na natutulog ay nahuhulog parin siya
rito. Araw araw siyang nagpapasalamat dahil sa wakas ay masaya na sila ni Zavaiah.
Na wala na itong iniisip tungkol sa nakaraan niya. He's really happy.

Well he is totally whipped by her. Mahal na mahal niya ito at mamahalin niya pa
ito.

Itinabi na niya ang anak nila sa natutulog niyang asawa. He stared at the two of
them. He let out a small chuckle when he saw his son smiled a little bit.

"Alabadabummommy," he baby talked. Napangiti ulit siya dahil doon. Lumaki pa ng


kaunti ang anak nila ay may kaaway na siya sa atensyon ni Zammy. He chuckled at
that thought.

"I love you both. Sobra sobra." He kissed them on their foreheads and lay down on
the bed. Kinumutan pa niya ang mag-ina niya at tsaka muling hinalikan amg dalawa sa
kanilang mga tuktok.

He is feeling complete right now. Wala na siyang mahihiling pa.

Slowly he closed his eyes.

Lord, thank you for giving them to me. Wala na akong mahihiling pa. Salamat sa
biyayang binigay mo sa akin. I promise, I will take care of them and I will love
them endlessly. Thank you thank you.

________________________________________________________:)
Ps-please bear with my errors.

You might also like