Τα Λόγια του Τσιν – Μια ιστορία και δύο τραγούδια

Richard Dawson – The Hermit

Ας αρχίσουμε ήρεμα. Με 11 λεπτά μιας οργανικής αταξίας, και εκεί που την έχεις
καταβρει, εκεί που σε έχει πάρει το κύμα ενός πρωινού του Αυγούστου στην ανατολική
Πελοπόννησο, ξεπετάγεται μια φωνή από το τίποτα που απευθύνετε σε όλο το υπόλοιπο
τίποτα. Οι κιθάρες ξυπνάνε, για λίγο, πάντα για λίγο, όπως και το πιάνο και τα τυμπανάκια.
Η ροή σε παίρνει, είναι σαν να ξυπνάει η φύση αλλά μάλλον όχι τόσο λυρικά όσο
διαβάζετε. Τα υπόλοιπα 40 λεπτά θα ακούσεις πολλά πράγματα, από φάλτσα μέχρι μια
μεγάλη παύση και χορωδία. Αυτό το τραγούδι κυκλοφόρησε με τη μορφή single εν έτη
2022! Το δε άλμπουμ διαρκεί 80 λεπτά, στην εποχή του spotify, του γρήγορου και του «ας
περάσει ο επόμενος» το Hermit του Richard Dawson είναι μια όαση που αξίζει να πάρεις το
βιβλίο σου, να βάλεις ακουστικά, να αρχίζεις να διαβάζεις στην αγαπημένη σου
πολυθρόνα και την κατάλληλη στιγμή να πεταχτείς πάνω ή να κοιτάξεις μακριά με το βιβλίο
στα πόδια και να ψιθυρίσεις ένα «και γαμώ».

https://www.youtube.com/watch?v=iXfDNVcUA90

Τηλεφωνικές δουλειές

Τι έγινε; Πείνασες; Όχι ε, ωραία λοιπόν όταν πεινάσεις πάρε με τηλέφωνο να σου πω πως
να το ζεστάνεις. Όχι, όχι μη με περιμένεις, θα έρθω λίγο πιο μετά. Εντάξει ας το κάνουμε
τώρα, λοιπόν βάλε το φαγητό στο φουρνάκι. Το έβαλες; Ωραία, τώρα πάτα το σταρτ, τι δεν
δουλεύει. Οκ, οκ πάτα το στοπ, τώρα ξανά το σταρτ. Τίποτε έτσι; Άνοιξε το πορτάκι. Κλείστο
τώρα. Πάτα το σταρτ. Πάτα το στοπ. Πάτα πάλι το σταρτ. Πάτα το στοπ, δύο φορές, τώρα το
σταρτ.

Χμμ, θα κόλλησε δεν εξηγείται αλλιώς, κάτσε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Άνοιξε το
πορτάκι. Κούνα το πιάτο, κούνα το μπορεί να μην έχει καθίσει καλά. Το έφτιαξες; Ωραία
κλείσε την πόρτα. Πάτα το σταρτ. Πάτα το στοπ. Πάτα το σταρτ. Πάτα το στοπ. Ξαναπάτησε
το σταρτ. Πάτα το στοπ δύο φορες, και άλλη μια τώρα σύνολο τρεις. Πάτα το σταρτ. Πάτα
το στοπ. Πάτα το σταρτ πιο δυνατά. Το στοπ τώρα. Σταμάτα λίγο.

Πάτα το σταρτ. Πάτα το στοπ. Ξάνα το σταρτ. Τίποτε; Οκ, φάε σαλάτα.

Olli Hirvonen – Kielo

Στη δύση του 2022 και αυτό το άλμπουμ του Φιλανδού κιθαρίστα από το Μπρούκλιν. Θα
σου πω πως είναι ένα τζαζ άλμπουμ. Μετά θα ανασκευάσω και θα σου πω πως είναι post
rock. Μα όχι δεν έχει τέτοια δομή το post, ούτε τέτοια αρμονία, μήπως είναι πολύ προχώ
για post; Τελικά δεν ξέρω, μάλλον δεν με ενδιαφέρει και τόσο πολύ παρά να το πω post
jazz, νομίζω κάπου εδώ συμφωνώ με εμένα. Άκουσε το Kielo και θα καταλάβεις. Μα αν
τελικά δεν καταλάβεις τίποτε, μην ανησυχείς καλά είναι και έτσι.

https://www.youtube.com/watch?v=3oZbASsGyC0