Moim autorytetem są moi rodzice.

Od urodzenia wychowywali mnie w wierze katolickiej,

chodzili ze mną do kościoła, poświęcali czas na wspólną modlitwę i uczyli, jak szukać Boga we
współczesnym świecie. Umieją oni pogodzić pracę, własne problemy i zmartwienia z obowiązkami
domowymi. W naszym domu zawsze jest czysto, zawsze obiad jest na czas, niczego nie brakuje –
są perfekcjonistami w tym zakresie. Rodzice są bardzo rodzinni. Często odwiedzamy babcię,
pomagamy jej. A także chodzimy na cmentarz, aby sprzątać grób drugiej babci. Często spotykamy
się też z innymi członkami rodziny. Zaradność to ich duża zaleta. Potrafią wyjść z każdej, nawet
najbardziej niekorzystnej sytuacji – posiadają oni nie tylko mądrość, w sensie naukowym, ale
przede wszystkim mądrość życiową. Rodzice są obowiązkowi – mogę na nich zawsze liczyć, kiedy
mi coś obiecają. Podchodzą poważnie do swojej pracy – nigdy nie lekceważą jej. Są oni osobami
zaufanymi, bo nigdy nie zdradzą tajemnicy, którą im powierzę. Punktualność jest ich cechą. Nigdy
się nie spóźniają, zawsze wolą przyjść przed czasem lub odmówić sobie i innym, aby uniknąć
opóźnienia. Na zak9ończenie, są szczerzy, ponieważ otwarcie mi mówią, co robię dobrze, co źle, o
co mają do mnie żal, a o co do innych. Za to wszystko ich kocham i szanuję.