Professional Documents
Culture Documents
TASK IN
CONTEMPORARY
SUBMITTED BY: JAMES ANDREI L. LEONIDA
Nabuo na ang aking pasya. Pero ewan ko ba kung may papatol nga
sa itsura kong ‘to. Hay naku, mahirap talagang maging writer, oo.
Kung hindi lang talaga dahil sa article na ‘to di sana ‘di ko pa
naisipan ang kalokohang ‘to hhahahhahaha. Ah, basta bahala na,
bahala na si batman hahahahah.
Ganito kasi ang nangyari. Noong gabing maalala ko na maghanap
ng girlfriend, may dumaang isang shooting star na every 1000 years
lang dumadaan kaya nag-wish ako kaagad. Sabi ko kung sino man
ang unang babaeng makita kong nakasuot ng t-shirt na kulay
skyblue kinabukasan ay siya na iyon. Tatlo lahat ang wish ko,
tungkol lang iyon sa paghahanap ko ng girlfriend. Ang ikalawa sabi
ko kinakailangang makita ko siya sa harap mismo ng gate ng school
namin at lastly sabi ko sana ay mahulog ang puso niya sa akin.
Napaka-weird ko talaga no. Wala naman akong magawa kasi heto
talaga ang totoong ako. Hahamakin ang lahat para lang
makapagsulat.
At agad kaming umalis kasama ang mga kaibigan ko. Hindi siya
nakakibo nang sabihin ko iyon sa kanya.
“Hoy, ano ba kayong dalawa, bitiwan nyo nga ang kamay ko, kaya
ko namang maglakad eh”
Noon lang ako nakabawi, pero hindi pa rin ako makatayo dahil titig
na titig ako sa sobrang laki este sobrang ganda nang kanyang
mukha, pinilit ko ang aking sarili. Mabuti na lamang at inalalayan
ako ni Camille.
“Wala ma, napagod lang siguro ako. Hihingi na lamang po sana ako
ng gamot.”
“Kelan ba talaga ninyo ako titigilan ha? At saka kung ako sa inyo
iuwi nyo na lang iyang mga dala-dala ninyo kasi baka malason pa
ako at mamatay nang tuluyan.”
“Alam mo, itong kamay na ‘to kapag ako ang napili siguradong
hinding-hindi ko na bibitiwan pa hahahahahh.” ani Yanna.
“Teka lang Jen, hindi naman ako nagbibiro ah, totoo ang lahat ng
mga sinabi ko sa iyo. Kahit na wala pa ang deal talagang mahal na
mahal kita. Please ako na lang ang piliin mo. Maawa ka naman sa
akin,. Please naman,” pamimilit pa rin ni Camille. Hindi namin alam
na tanaw na tanaw pala kami ni Yanna mula sa dagat.
“Ah… eh… huwag mo nang pansinin ang sinabi ko. Ang totoo, wala
talaga akong alam tungkol dyan, sige aalis na tayo.”
Pagdating namin ay kauumpisa lang ang laro. Close fight ang laban
kaya unpredictable kung kaninong team ang mananalo. Nariyang
lumalamang ang team ni Camille. Nariyan namang ang kay Yanna
ang nangunguna. At heto na nga, dumating na ang aming
pinakahihintay, ang final round ng laro. Halos, ayoko nang manood
habang ang dalawa ay tahimik lang sa pagbabantay ng resulta. Last
shot panalo ang team ni Yanna. Hindi ako makapaniwala, akala ko
ay may iiyak pero parang iba yata ang nangyari. Nagkayakapan pa
ang dalawa. Sa palagay ko ay silang dalawa lang ang may deal at
parang silang dalawa na ang magkakatuluyan. Hamakin mo ba
namang halos hindi na sila magbitiw sa pagkakayakap sa isa’t-isa.
Lahat na nga ng spectators ay sa kanila na napatuon ang atensyon.
Ni hindi na nila ako napansin, sa isip ko ang kakapal talaga ng mga
mukha, siguro nga lahat ay pustahan lang nila. Napapaluha na
talaga ako at patakbo na akong palabas nang may pumigil sa akin.
Si Yanna.
“Tama siya Jen, ang deal kasi namin, kailangan ko siyang paranasin
na maging isang tunay na Babae; at ako naman kailangan kong
magkaroon ng boyfriend. Ang deal, kapag ako ang pinili ng boy,
ibig sabihin ay talagang tomboy siya at siyempre sa wakas ay
matutupad na ang matagal kong wish na magka-boyfriend.”
Ano akala ninyo, hindi happy ending ang love story ko no?
The End