to epoka w historii Europy trwająca od V do XV wieku (476 – 1492 r.).
Średniowiecze powstało na gruzach cesarstwa rzymskiego. Średniowiecze trwało ponad 1000 lat. To niemal tyle samo, co wszystkie późniejsze epoki razem wzięte. Nazwa średniowiecze w języku łacińskim brzmi media aeva, czyli wieki średnie (w lp. medium aevum). „Średnie” oznacza tu: w środku, pomiędzy. W tym przypadku – pomiędzy starożytnością a odrodzeniem antyku. Nazwa ta została epoce nadana przez uczonych i artystów renesansu.
RAMY CZASOWE ŚREDNIOWIECZA – od 476 r. do
1492 r. Trudno ustalić zarówno jedną datę początkową, jak i moment zakończenia średniowiecza i badacze dyskutują nad tym po dziś dzień. Zacznijmy jednak od podstaw. Za początek średniowiecza najczęściej podaje się 476 r. n.e. Wówczas średniowiecze zapoczątkowałby upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego. Co zakończyło średniowiecze? Jeśli chodzi o datę końcową, to spośród paru propozycji najczęściej wymienia się trzy: – 1492 rok, czyli odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba, – 1453 rok, w którym Turcy zdobyli stolicę Bizancjum – Konstantynopol (dzisiejszy Stambuł) – lub 1517 r., tzn. początek reformacji. Jeśli myślimy o procesach, które do tego doprowadziły to było to wszystko po trochu i na przestrzeni dłuższego czasu, co sprawia, że wybór jednej daty jest niemożliwy. Nigdy nie nastąpiła bowiem żadna zmiana, która z dnia na dzień średniowiecze zmieniła w renesans. Prawda jest taka, że przy każdym z tych wydarzeń (a więc dat) można znaleźć choć jeden argument za, i jeden przeciw, dlaczego miałyby właśnie stanowić końcową granicę.
Średniowiecze w Polsce rozpoczęło się dopiero w X wieku, a dokładnie w 966
r. czyli w roku, który historycy przyjęli za datę chrztu Mieszka I. Czy wydarzyło się to naprawdę w tym roku, to już kwestia dyskusyjna. PODZIAŁ ŚREDNIOWIECZA – wczesne średniowiecze, czyli początek średniowiecza (V–X w.), – pełne lub dojrzałe średniowiecze (XII i XIII w.), – późne średniowiecze, czyli koniec średniowiecza (XIV–XV w.).