அத் யாயம் ----1

நட்சத் ர ஓட்டல் ஒத்த

அைமப் ைபக் ெகாண்ட அந்த
ெபரிய ம த் வமைன ல் ஒ
ஆ கார் ைழய, ன்
இ க்ைக ல் அமர்ந் ந்த
ெசல் லம் மாள் ஓட் னர்
இ க்ைக ல் அமர்ந்
இ ந்தவைர பார்த் ….
“ ைர அண்ணா தல்
ைழவா ல் நி த் ங் க.”
என் ெசால் ய ெசல் லம் மா
ர ல் இ ந்த கர கரப் ல் ….
“பயப் படாேத பாப் பா ன்ன
அய் யா க் ஒன் ம் ஆகா .”
என் ைதரிய ட் னா ம்
அவ க்ேக ெகாஞ் சம் பயமாக
தான் இ ந்த . .
காைர நி த் ய ம் உள்
ைழந் கண்ைண நாளா
பக்க ம் பார்த்த ெசல் லமாள் ,
அங் ரிசப் ஷனில் உள் ள
ெபண்ணிடம் ெசன் … “இங்
ஐ. . எங் இ க் …? என்
பதட்டத் டன் சாரித்தாள் .
இ ேபால் னம் ேபைர
பார்த்த அந்த ரிசப் ஷனிஸ்ட்
லாக “ெலப் ட் ேபாய் ைரட்
ம் ங் க.” என் ெசான்ன அந்த
வரேவற் ப் ெபண் ண் ம்
கணினி ல் தன் ேவைலையய்
ெதாடார்ந்தாள் .
பதட்டத் ல் இ ந்த
ெசல் லம் மா க் அந்த ெபண்
ெசான்ன சரியாக ைள ல்
ப ய ல் ைல என்றா ம் ,
அப் ெபண் காட் ய ைகய் பக்கம்
தன் காைல ெச த் னாள் .
ஐ. . வா ல் அமர்ந்
இ ந்தவைன பார்த்
ெசல் லம் மா ஓ ெசன்றாள் .
கா ன் ஓைச ல் தைல ல் ைகய்
ைவத் அமர்ந் இ ந்தவன்
தைல நி ர்த் பார்க்க, அங்
ெசல் லம் மாள் வ வைத பார்த்
ைரந் எ ந்தவன், அவள் தன்
அ ல் வ வ க் ன்னேவ
அவள் அ ல் ெசன் …
“பயப் படாேத… பாப் பா ஒன் ம்
இல் ைல.” என் அவள் தைல
வ ஆ தல் ெசால் ல.
“அண்ணா க் என்ன ஆச் …?”
என் அந்த ன் வார்த்ைத
ெவளிவ வதற் க் ள் அவளின்
அ ைக ெவளி வர, அவளின்
அ ைகையய் ைடத்தவன்.
“பாப் பா நான் தான் ஒன் ம்
இல் ேலன் ெசால் ேறன்ேல…”
சற் அ த்தம் ெகா த்
ெசால் க் ெகாண் இ க் ம்
ேபாேத, அங் வந்த டாக்டைர
பார்த் ெசல் லம் மாைவ
மறந்தவனாய் அவரிடம் ைரய
டேவ ெசல் லாம் மா ம்
பயத் டம் ெசன்றாள் .
தன்ைன இ வ ம் பயத் டன்
பார்த் ப் பைத பார்த்த அந்த
ம த் வர். கன் ெசான்னைதேய
ெகாஞ் சம் ம த் வ ேபச்சாக
“பயப் ப ம் ப ஒன் ம் இல் ல.
ெகாஞ் சம் . இன் ரிஸ்
ஆனதால அவேராட ஆட்ர ் ட்
அ கமா ஆ ைமனர் ஹார்ட்
அட்டாக்.” என் அந்த ம த் வர்
ெசால் நி த் னார்.
ெசல் லம் மா க் அவர்
ெசான்னைத ரிந் க்
ெகாள் ளேவ ல ெநா
ேதைவப் பட்ட . ரிந்த ம் …
“என்ன ஹார்ட் அட்டாக்கா…?”
என் கண்ணில் டன்
ேகட்டாள் .
“ைமல் ட் ஹாட்டாக் தாம் மா
பயப் படாேத…” என்
ெசான்னவர்.
கைன பார்த் “இன் ம் ஒன்
அவர்ல அவைர க் ப் ட்
ெசய் ேவாம் .” என்
ெசான்னேதா தன் கடைம
ந்த் என் அந்த ம த் வர்
ெசன் ம் ட்டார்.
ஆனால் நம் ெசல் லாம் மாேவா
த் த்த நின்ற இடத்ைத
ட் அகலா அப் ப ேய நின்
ட்டாள் .
 கன் தான் ெசல் லாம் மா ன் ைக
த் அங் இ க் ம்
இ க்ைக ல் அமர ைவத்தவன்,
“அ தான் டாக்டர்
பயப் ப வ க் ஒன் ம்
இல் ேலன் ெசால் றா ேல.
அப் றம் என்ன…?” என் அவன்
ெசான்னைத கா ேல
வாங் காதவளாய் …
“என்ன ரச்சைன…?” என்ற
ெசல் லம் மா ன் ேகள் ரியாத
கன்.
“என்ன ரச்சைனயா…? என்ன
ேகட் ற பாப் பா…?”
“அண்ணா க் என்ன
ரச்சைன…?” அ த்தம்
த்தமாக கைன ேநர்
ெகாண் பார்த் ெசல் லம் மாள்
ேகட்டாள் .
அவளின் கண்ைண பார்க்கா
பக்க வாட் ல் பார்த் க்
ெகாண்ேட… “ ரச்சைனயா…?
என்ன உலர்ற…? என் ம ப் ப
பார்த்தவனின் தாைட த்
தன்ைன பார்க்க ைவத்தவள் .
“இப் ேபா நீ ங் க ெசால் லேலன்னா
அப் பாைவ ம் , தாத்தாைவ ம்
ப் ேவன்.” என் ெசால் க்
ெகாண்ேட தன் ஐய் ேபாைன
எ த்தவளின் ேபாைன ங்
“ேவண்டாம் …” என்ற கைன
பார்த்தவள் …
“எனக் ம் என்ன…? ஏ …? என்
ெதரியா . ஊரில் இ க் ம்
அவங் கைள பயப் பட ைவப் ப ல்
ப் பம் இல் ல. நீ ங் க எல் லாம்
ெசான்னா தான் அவங் க க்
ெசால் லலாமா…?
ேவண்டாமான் …?
பண்ண ம் .” என் ெசல் லம் மா
ட்ட வட்டமாக ேகட்ட ம் ,
“ெதா ல் ெகாஞ் சம் ரச்சைன
பாப் பா.” என்றவனின் ேபச்ைச
நம் பா .
ஐ. . வாைட கா த் “உள் ேள
ப த் இ றவ க் வய
இ பத் ெயட் தான். ேதா
இப் ேபா லா ெசால் ட்
ேபாறாேர ைமல் ட் ஹட்டாக்
வ ம் வய இல் ல. என்ன
ரச்சைன…?” ஏேதா ெசால் ல
வந்தவனின் ேபச்ைச த த்
நி த் யவள் ,
“எனக் உண்ைமேய ெசால் ங் க
அண்ணா. ெதா ல் ரச்சைன
என்ற சப் ைப கட் எல் லாம்
ேவண்டாம் . ன்ன வய ல்
இ ந்ேத ெதா ல் ேபச்ைச ேகட்ேட
வளந்தவங் க நாங் க. இ க்
எல் லாம் ெடன்ஷன் ஆனா…”
அ த் ஏேதா ெசால் ல வந்தவள் .
ன் “இப் ேபா உண்ைமேய
ெசால் ங் களா…” என்
ேகட்டவைள பார்த்தவ க்
இேதா ெகாஞ் ச ேநரம் ன்
ழந்ைத ேபால் அ க்
ெகாண் வந்தவளா? என்
எண் ம் ப இ ந்த அவள்
ேபச் ம் , பார்ைவ ம் . ன்
ம் மாவா ெவங் கட ப ன்
ேபத் யாச்ேச. அந்த நி ர் எங்
ேபா ம் என் எண்ணியவன்.
ஆனால் அவரின் அந்த நி ர்
தாேன, இேதா உள் ேள
ப த் ப் பவ க் ைனயாக
ந்த . இப் ப மன ஒ றம்
நிைனத்தா ம் , அவனின்
நியாயமான மன அ மட் ம்
தான் காரணமா என் ம்
நிைனக்க ேதான் ய .
ன் ேகள் ேகட் ட்
தன்ைனேய பார்த் க் ெகாண்
இ க் ம் ெசல் லமாைவ
பார்த்தவன், இவள் ெசால் லாமல்
ட மாட்டாள் என் .
“ேபான வாரம் ெடல் ல் நைக
கண்காட் நடந்த ல் நம் நைக
ைச க் தான் ெபஸ்ட் என்ற
பரி ைடத்த .” என்
ெசான்னவனிடம் எந்த எ ர்
ேபச் ம் ேபசா ட்டா ம் , இ
எனக் ெதரிந்த தாேன என்
அவள் கண் காட் ெகா த்த .
“உனக் ெதரிந்த தான் பாப் பா.
ஆனால் அதனால் தான் வந்தேத
ரச்சைன.”
“அதால் என்ன ரச்சைன ஆக
ேபா ” என் ேகட்டவளிடம் .
“அந்த ைசன் ஏற் கனேவ
ளா க் ேகால் டன்
ஹ ஸ்ஸ க் ெசாந்தமான
என் அதன் உரிைமயாளன்
மனிஷ் ேகஸ் ேபாட்
இ க்கான்.” என் ெசால்
நி த் யவைன இன் ம்
அ த்த டன் பார்த்தாள் .
“என்ன பாப் பா இன் ம் என்
கத்ைதேய பார்த் ட் இ க்க.
அ தான் ெசால் ட்ேடன்ேல
ஷயத்ைத.” என்
ெசால் யனிடம் பார்ைவ
ப் பா .
“பா தாேன ெசால் இ க் ங் க
அண்ணா. .” என்றவைள
ெமன் ங் பார்த் க்
ெகாண்ேட…
“ேவண்டாம் பாப் பா. நீ ன்ன
ெபண். உனக் ெதரிய
ேவண்டாம் .” என்றவனிடம் ..
“நீ ங் க பாப் பா பாப் பான்
 ப் வதால் நான் பாப் பா
இல் ல. என்ைன பார்த்தா பாப் பா
மா ரியா ெதரி …?.” என்
அதட் யவள் ெசால் வ ேபால்
அவள் பாப் பா இல் ைல தான்.
எம் .ஏ த ழ் ட்ெரச்சர் இரண்டாம்
ஆண் ப த் க் ெகாண்
இ க் ம் இ பத் ெரண்
வய ைடய ெபண்.
வய மட் ம் அல் லா
பார்ப்பதற் க் ம் அவள் பாப் பா
மா ரி இ க்க மாட்டாள் .
ஐந்தைரய உயர ம் , பால்
ேகாவா நிற ம் . ள்
என்பதால் ந்தல் இைடையய்
தாண் இல் ைல என்றா ம் ,
இைடையய் ெதாட் ம்
ரத் ல் பார்ப்பவைர ம்
பார்க்க ைவக் ம் இயற் க்ைக
அழ டன் ளிர்பவைள பாப் பா
என்றால் ேகாவம் வர தாேன
ெசய் ம் .
ேகாபத் டம் நான் பார்க்க பாப் பா
மா ரியா இ க் ேறன்
என்பவைள நி ர்ந் பார்த்த
 கன் “இந்த அழ ம் தன் நண்பன்
இப் ப ப த் க் ெகாள் ள ஒ
காரணேமா என் நிைனத்த
எல் லாம் ஒ ெநா தான்.
ேச இந்த ரச்சைனக்
காரணம் சஞ் சய் ன் ட்டாள்
தனம் தான். என் நிைனத் க்
ெகாண் இ ப் பவைன “இப் ேபா
ெசால் ல ேபா ங் களா…?” என்
ஒ வாதத் டன் ேகட்பவைள
பார்த்தவன்.
அவைள ழந்ைத ப வத் ல்
இ ந்ேத ெதரிந்த காரணத்தால்
இவள் ெசால் லாமல் ட மாட்டாள்
என்ற ேவா ெசால் ல
ஆராம் ப் பதற் க் ன் “நீ உன்
அண்ணைன தவறாக நிைனக்க
டா .” என்றதற் க் .
“நான் ஏன் என் அண்ணாைவ
தவறாக நிைனக்க ேபாேறன்.
ெசால் ங் க கன் அண்ணா.”
என்பவளிடம் எப் ப ெசால் வ
என் ெமன் ங் யவன்.
ன் “ஆ மாதம் ன் ஒ ெபண்
தான் ைசன் ெசய் த நைக மாடல்
ேகட் லாக் ைவத் க் ெகாண் நம்
பாராம் பரிய தங் க மாளிைகக்
ேவைல ேகட் வந்தா. அவளிடம்
இ ந்த ைசன் ஒன்ெனான் ம்
அவ் வள அ ைமயா இ ந்த .”
என்பவனின் ேபச்ைச இைட
ம த்த ெசல் லம் மாள் .
“நீ ங் க அவங் க ப ச்ச சர் ேகட்
எ ம் ேகட்கைலயா…?” என்
ேகட்பவைள அ சயத் டன்
பார்த்தவன். இவள் ெசான்ன
ேபால் இவள் பாப் பா இல் ைல
என்ற ேவா தயக்கம் இன்
அைனத் ம் ெசால் ல
ஆராம் த்தான்.
இவளாள் இவன் அண்ணாைவ
இந்த இக்கட் ழ் நிைல ல்
இ ந் காப் பற் ற ந்தால்
நல் ல தாேன என் .
“இல் ைல பாப் பா. அங் தான்
நா ம் சஞ் சய் ம் ட்டாள் தனம்
ெசய் ட்ேடாம் . ேகட்
இ ந்தால் த ேலேய அவளின்
 ள் ள் ெதரிந் இ க் ம் .”
என் ெசான்னவன்.
ன் “ெசால் வதற் க் இல் ைல
இவைள அ ப் யவன் அ க் ம்
ஏதாவ வ ெசய் அ ப் ம்
இ க்கலாம் .” என்பவனின்
ேபச்ைச ெசல் லம் மாள் கவனித்
ேகட்க ஆராம் த்தாள் .
தான் நிைனத்த ேபால் இந்த
ெபண் ெவ ம் அம் தான்
ஏய் தவன் யார் ….? என்ற
ேகாபத் டம் கனின் ேபச் ல்
கவனத்ைத ெச த் னாள் .
“நா ம் தப் பண்ணிட்ேடன்
பாப் பா. நான் தான் அவளின்
ைசைன த ல் பார்த்ேதன்.
பார்த்த உடன் அப் ப ேய நான்
அசந் ட்ேடன். அந்த ம ழ் ச ் ல்
அவள் யார் என்ன ப ப் ன் ட
ேகட்கா சஞ் சய் ட்ட ட்
ேபா ட்ேடன். அங் தான் நான்
ெபரிய தப் பண்ணிட்ேடன்
பாப் பா.” தன் நண்பனின் இந்த
நிைலக் தா ம் ஒ
காரணமா ட்ேடாேம என்ற
ஆதாங் கம் அவன் ேபச் ல்
அப் பட்டமாக ெதரிந்த் .
அவன் ைகய் பற் ய
ெசல் லம் மாள் “ேபான
ேபாகட் ம் அண்ணா.அ த்
என்ன ஆச் . அண்ணாைவ
அைறக் மாத் வாங் க.” என்
கைன ேபச
அவசரப் ப த் னாள் .
“சஞ் சய் அந்த ெபண்ைண பார்த்த
உடன் ேவைல ேபாட்
ெகா த் ட்டான்.” என்ற ம் .
“ஓ…” என்றவள் . “அவ் வள
அழகா…?” ஆம் என்
தைலயாட் ய கன். ன் அவள்
ெகா த்த ைசன் தான் அ த்
அ த் ஆபரணமாக
வ வைமக்க பட்ட . அப் ப
வ வைமக்க பட்ட நைக தான்
ெடல் ல் பரி ெபற் ற .”
என்றைத ேகட்ட ெசல் லமாள் .
நடந்தைத ேநரில் பார்த்த ேபால்
“பரி வாங் ய ம் அந்த
ெபண்ைண நம் கைடக்
அ ப் யவன் ேக ம்
ேபாட் ட்டான். அ தாேன…?”
என் ேகட்டவளின் அ
றைமையய் மனால்
பாராட்டமல் இ க்க
ய ல் ைல.
“பாப் பா எப் ப பாப் பா…..? என்
அ சயத் ேகட்டான்.
“என்ன எப் ப ன் இைத ஒ
நிஜமான பாப் பா ட
ெசால் வாள் . அந்த ெபண்
அழ ல் அண்ணா தான்
மயங் னான் என்றால் , நீ ங் க
என்ன ெசய் ட் இ ந் ங் க. எந்த
ஒ ைச ம் அப் வ்
ெசய் வ க் ன் அந்த நைக
வ வாைமப் பாளர் ட்ட
அக்ரிெமண் ல் ைசன்
வாங் க ேம
வாங் னிங் களா…..?” சரியான
பா ண்ைட க்க.
“இல் ல பாப் பா.” என்ற ம் ,
இத்தைன வ டம் ெதா ல்
பார்த் அண்ணா என்னத்ைத
கற் றார் என் தான் ெசல் லம் மாள்
நிைனத்தாள் .
ட் ல் அப் பா, தாத்தா, ெதா ல்
ேபச் ேப ம் ேபா அண்ணா
எல் லாம் ேகட் ட் தாேன
இ ந்தார். ெதா ன் வந்தா
ெசாந்த பந்தம் ட்ட ட கறாராக
தான் நடந் ெகாள் ள ேவண் ம்
என் .
ட் ெபண்கள் தங் கள்
கைட ல் நைக ட த்த
எ த் ட யா . ெதா ல்
ேவ , ம் பம் ேவ என்
தாேன ரித் ைவத் ந்தனர்.
இைத எல் லாம் பார்த்
வளந்தவன் எப் ப ஒ
ெபண்ணிடம் ஏமாந்தான் என்
நிைனக் ம் ேபாேத….ஏேதா ஒன்
ெசல் லாம் மா க் இட ய .
ஷயம் இ அல் ல. இன் ம்
ஏேதா இ க் என்ற
சந்ேதகத் டம் கைன
பார்த்தாள் .
 கன் அப் ேபா ெசல் லாம் மாைள
தான் பார்த் ந்தான். அதனால்
ெசல் லம் மா ேகட்பதற் க்
ன்னேவ…
“ ரச்சைன அ மட் ம் இ ந்
இ ந்தா இ மா ரி சஞ் சய்
ப க்ைக ல் ப க் ற நிலைம
வந் இ க்கா பாப் பா.”
என்ற ம் .
இப் ேபா தான் ரச்சைன ன்
ைமய் ய ள் ளி ல் வந்
இ க் றார்.அ என்ன…?
என்ன…?என் ெசல் லம் மா ன்
மன அ த் க் ெகாண்டதற் க்
ஏற் றவா கன்..
“ ளா க் ேகால் டனின் தலாளி
ட்ட சஞ் ச ம் , அந்த ெபண் ம்
ேசர்ந் இ க்க மா ரி ேபாட்ேடா
இ க் . உன் அண்ணா க் இந்த
நைக ேக இ எல் லாம் ஒ
ஷயேம இல் ல. அந்த ேபாட்ேடா
தான் இவைன இந்த நிைலக்
ஆளாக் ட்ட .” என் கன்
ஐ. . வார்ைட காண் த்
ெசான்னான்.
ெசல் லம் மா க் நம் பேவ
ய ல் ைல “என்
அண்ணாவா… ஒ
ெபண் டன்….? மன ேகட்கா
கனிடம் ேகட்ேட ட்டாள் .
“நீ தப் பா நிைனக்காேத பாப் பா.
உன் அண்ணாைவ பற் நான்
ெசால் ெதரிய ேவண் ய
இல் ைல. அவன் அந்த ெபண்ைண
கல் யாணம் ெசய் ய ேவண் தான்
பழ னான்.” என்றவனிடம் .
“கல் யாணம் ெசய் க்க
ேபாறவங் கன்னா எப் ப ேவணா
இ க்கலாமா…? என் ேகட்டவள் .
“இ மா ரி நான் நடந்த….” அந்த
வார்த்ைத ைம ெபறா
த த்த கன்.
“பாப் பா என்ன ேபச் ேப ற.”
என் அதட் யவன்.
“உன் அண்ணா க் ம் இ தான்
ற் ற ணர்ச் யா இ ந்த
பாப் பா. ட் ல் ஒ வய ெபண்
ைவத் க் ெகாண் இப் ப நடந்
ட்ேடேன என் . அ ம்
இல் லா …” இந்த ஷயத்ைத
எப் ப ளக் வ என் தயங் க .
“இன் ம் என்ன இ க் …? ேவ
ஏதாவ இ க் ேமா என்ற
பயத் ல் ெசல் லம் மாள்
ேகாபத் டன் ேகட்டாள் .
“நீ நிைனப் ப ேபால் அவன் அந்த
ெபண்ணிடம் எல் ைல எல் லாம் ற
ல் ைல பாப் பா. த்தம் தான்.”
என் ெசால் ட் கன் தைல
னிந்தான். அதற் க் ேமல்
ெசல் லாம் மா ம் ஒன் ம்
ேகட்கா அைம காத்தாள் .
அ த் என்ன ேப வ என்
இ வ ம் தயங் ெகாண்
இ க் ம் ேவள ல் , அந்த
இடத் க் வந்த நர்ஸ்…
“ேபஷன்ைட க்
மாத் யாச் ….” என் ெசால்
ட் ெசன்றவள் .
ன் ம் அவர்களிடம் வந்
“ேபஷன் டம் அ கம்
ேபசா ங் க.இப் ேபா தான் அவரின்
. ையய் நார்ம க் ெகாண்
வந் இ க்ேகாம் . பாத் ங் க.”
என்ற அ ைரேயா தன் கடைம
ந்த என் ெசன் ட்டாள் .
அேத சமயம் ளா க் ேகால் ட்
அ ஸ் ல் தன் அைற ல் ம
கணினி ல் எைதேயா
ரமாக பார்த் க் ெகாண்
இ ந்த மனி ன் அைறக் எந்த
தஅ ம ம் ேகட்கா வந்த
அவனின் .ஏ னேலாச்சனி
அவன் அமர்ந் இ ந்த ழல்
நாற் கா ன் ைகய் ேமல்
அம் ர்ந் அவன் கட் இ ந்த
ைடைய தளர்த் ய வாேர…
“பாராம் பரிம் பாராம் பரிய ன்
த் க் ட்டாங் கேல, அந்த
ம் பத் ன் வாரி இப் ேபா
ஹாஸ் ட்ட ல் ஹார்ட்
அட்டாக் ன் ப த் ட்
இ க்கான்.” என் ெசால் ய
தான்.
அவளின் ைகையய் தட்
 ட்டவாேர….” வாட்…..” என்
அ ர்ந் எ ந் நின்றான்
இதற் க் எல் லாம் த்ரதாரியான
மனிஷ்.

அத் யாயம் ----2

னேலாச்சனி ெசான்ன ஹார்ட்
அட்டாக் என்ற வார்த்ைத ல்
எ ந்த மனிஷ். தன் ெந க்கத் ல்
வந் நின்ற னாைவ ட்
ெகாஞ் சம் தள் ளி நின்றவன்.
“நீ ெசான்ன உண்ைமயா…?
என் ேகட்டவனின் கத் ல்
இப் ேபா ன் ேபால் அ ர்ச்
காணப் பட ல் ைல.
அதனால் ண் ம் ெந ங் க
யன்ற னாைவ த த் “அங்
நின்ேற ேப .” என் யவன்.
ம் ப ம் “நீ ெசான்ன
உண்ைமயா…..? என்ற ேகள் க் .
“ஸ்ேநகன் ெசால் வ ேபால்
ெசால் ல ன்னா சத தம்
உண்ைம பாஸ் என் வாய்
ரித் க் ெகாண் ெசான்னா ம் ,
மன தன்ைன தள் ளி நின்
ேப ன் ெசால் ட்டாேன என்
அ ேலேய நின்ற .
அவன் அ த்ததாக “எந்த
ஹாஸ் ட்டல் …?” என்ற அவன்
ேகள் க் ப ல் அளிக்கா .
“எ க் பாஸ் ேபாய் பாக்கவா
ேபா ங் க.” என் ங் க டன்
னேலாச்சன ேகட்டாள் .
“ தல் ல இ மா ரி ெகாஞ்
ேப வைத நி த் ன் உனக்
எத்தைன தடைவ ெசால்
இ க்ேகன். ெதா ல் ெசய் ம்
இடத் ல் இ மா ரி எனக்
க்கா . அப் றம்
க் யமான நான் ேகள்
ேகட்டா ப ல் ெசால் . நான்
ேபாவதா ேவண்டாமான் நான்
ெசய் ப் ேபன்.” என் ட்ட
வட்டமாக ெசால் ட்டான்.
“ அந்த சஞ் சய் கைடக்
ேபான ல் இ ந் நாம் ட்
பண்ணேவ இல் ல. ட்ட தட்ட நாம
தனியா இ ந் ஆ மாசம்
ஆ ச் . அந்த சஞ் சய் என் ேமல
ைகய் ேபா ம் ேபா எல் லாம்
எப் ப இ க் ம் ெதரி மா…?”
அ த் என்ன ேப
இ ப் பாேளா….
ைகய் காட் த த்தவன். “
கட் ட்டவ ேப ற ேபாலேவ
ேப ற…” என் மனிஷ் கம்
த் ெசான்னான்.
அ எல் லாம் பார்த்தால் நான்
எப் ப வாழ் வ என் அைத
சட்ைட ெசய் யா . “ என்ன பாஸ்
தா கட் ட்டா தானா…? நான்
உங் க ேமல ம் , நீ ங் க என்
ேமேல ம் ெவச் இ க் ற .”
என் அவன் கத்ைத பார்த் க்
ெகாண்ேட ேப யவள் . அவன்
கத் ல் ேதான் ய
அ ெவ ப் ல் வாய் அைடத்
ேபானாள் .
என்ன தான் வச யான
வாழ் க்ைகக்காக மான
அவமானம் எல் லாம் பார்க்க
டா என் நிைனத் ,
அைனத் ம் ைடத் ேபாட்
ேப னா ம் , கைட யாக அவன்
கத் ல் ேதான் ய அந்த
அ ெவ ப் ல் ,
னேலாச்சனி ன் ேபச் தைட
பட் நின்ற .
“என்ன னா ேபச்ைச நி த் ட்ட.
நீ ேப வ உனக்ேக அபத்தமா
ப தா…? என்ன ெசான்ன…? நீ என்
ேமல. நான் உன் ேமல. நம் ம
இ வ க் ம் என்ன இ க் ன்
ெசால் லட்டா….?” என் ேகட்
ட் ,
கட்ைட ரைல ம் , ந ர ன்
னிையய் ேதய் த் “உனக் எம்
ேமல் இ ப் ப பணத் ன் ேதைவ.
எனக் உன் ேமல் இ ப் ப .”
அவளின் உடைல காண் த் .
“இந்த ேதைவ மட் ேம, அவன்
ட்ட எ க் ேபாேறன்
ெதரிஞ் தாேன ேபான.
என்னேவா என்ைன த ர யா ம்
உன்ைன ெதாட்ட இல் ேலன்
ேபால ேப ற.எனக் ன் நீ
எங் ேக இ ந்ேதன் ெதரி ம் .
சஞ் சய் மா ரி ட்டா ன்
நினச் யா...?இந்த கத்ைத
பார்த் ஏமாந் ேபாக.
இனி இ மா ரி
ேபசாேத.அ ம் இங் ேவைல
ஷயம் த ர ஏதாவ ேப னா
ேவைலய ட் க் ேவன்.” நீ
ேபா என்ப ேபால் ைசைக
ெசய் தவன்.
ைக ேப ல் தனக் வந்த
அைழப் ைப ஏற் அவள்
ேபானாளா…?இல் ைலயா…?என்
ட பாரா ேபானில்
ேப யவைனேய ேநரம்
நின் பார்த் ட் , ன் ஒ
ெப ம் ச்ேசா
னேலாச்சைன அந்த
அைறையய் ட்
ெவளிேய னாள் .
மனிஷ் ேபானில் ேகட்ட
ெசய் ல் தன் இ க்ைக ல்
அமர்ந்தவனின் நிைன
ன்ேநாக் ெசன்ற .
மனிஷ் ெசன்ைன ல் ெசட் ல்
ஆனா ஒன்ப வ டம் ன்
தான். அவனின் ர் கம்
ம் ைபய் அங் அவன், அவன்
தந்ைத சா ேகஷ். அவரின்
இரண்டாவ மைன
ர னிபாய் ேயா மார்ெகட்
நகரில் தான் இ ந்தான்.
அவன் தந்ைத அேத ெத ல்
“காலணி உலகம் ” என்ற ெபயரில்
காலணி கைட ைவத் ந்தார்.
மனி ன் தாய் கமலாபாய்
அவன் எட் வய இ க் ம்
ேபாேத இறந் ட , ட்ைட ம்
ழந்ைத ம் பார்த் க் ெகாள் ள
அவனின் பத்தாவ வய ல்
சா ேகஷ் ரத் உறவான
ர னிபாையய் இரண்டாவ
மணம் ெசய் க் ெகாண்டார்.
எந்த காரணத் க்காக மணம்
நடந்தேதா அந்த கடைமையய்
மனி ன் த் சரியாக ெசய்
வந்தார் என் தான் ெசால் ல
ேவண் ம் .
இ ந் ம் ஏேனா மனிஷ க்
த் ன் அவ் வள
ஒற் தல் எல் லாம் வர ல் ைல.
அதற் க் என் க்கா
எல் லாம் இல் ைல. தான் உண்
தன் ேவைல உண் என்
இ க் ம் சமயத் ல் தான். அந்த
நைக கைட வந்த .
அவன் ன் பக்கம் இ ந்த .
ட் ன் ன் கைட. த ல் அ ல்
ணிக்கைட இ க்க. அைத கா
ெசய் த ம் அந்த இடத் ல் நைக
கைட வந்த .
மனிஷ் பள் ளி ேநரம் ேபாக
ேநரம் எல் லாம் அந்த நைக
கைட ல் தான் இ ப் பான்.
மனிஷ் ப ைனந் வய ேலேய
வளர்ந் ெபரிய ைபயன் ேபால்
காணப் ப வதால் ,
அந்த கைட ன் தலாளி ம்
பள் ளி ேநரம் ேபாக ேநரத் ல்
அவைன ற் பைன ரி ல்
ட் ட்டார்.
அப் ேபா ஆராம் பமான நைக
ெதா ல் உள் ள ேமாகம் .
த ல் ற் பைன ரி ல் அதன்
ட் மத்ைத ெதரிந் க்
ெகாண்டவன் .
அந்த கைட ன் ஆச்சாரி
உ வாக் ம் நைக ன்
வ வைமப் ைப பார்த் அதற் க்
உண்டான ப ப் ைப
ேதர்ந்ெத த்தான்.
அ த் அந்த தலாளி பவளம் ,
த் , ைவரம் , ெபா ட்கைள
வாங் க அந்த அந்த ஊ க்
ேபா ம் ேபா மனிஷ ம்
அவ டன் பயணம் ெசய் தான்.
அந்த அள க் அவன் அந்த
கைடேய க என் டப் பான்.
ஒ நாள் அவன் அப் பா ட …
“ஏன்டா நம் கைடக் வந்தலாவ
எனக் அ த் பார்த் ப் ப. நைக
கைட ேவைலய கத் க் ட் நீ
என்ன பண்ண ேபாற….?” என்
சா ேகஷ் ேகட்க ம் ,
அதற் க் த் … “ஏன் ெச ப்
கைட ெவச் இ க்கவேராட
மகன் ெச ப் கைட தான்
ைவக்க மா…?நைக கைட
ைவக்க டாதா…?” என்
ேகட்டதற் க் .
தன் மகைன பார்த் “உனக்
நான் ெச ப் கைட ெவச்
இ ப் ப ெகள ரவ றச்சலா
இ க்காப் பா…?” என்ற ேகள் க் .
“நான் இ வைர அப் ப ெசால்
இ க்ேகனா…? எந்த ெதா ல்
என்றா ம் அ ல் ச் டன்
ெசயல் பட ேவண் ம் . இ நீ ங் க
தான் எனக் ெசான்னிங் க.
எனக் என்னேவா நைக
வ வைமப் ேபா…இல் ைல அதன்
ெஜா ப் பா…ெதரியல. எனக்
அதன் நாட்டம் . அதனால
தான் அைத சார்ந்த ப ப் ைப
எ த் ப த்ேதன். நம் ம ெதா ல்
மட்டம் என் இல் ல. உங் க க்
நான் நம் ெதா ைல தான்
பார்த் க்க ம் என்றால் நான்….”
க்க ட ல் ைல.
“ேவண்டாம் மனிஷ். ப் பமான
ெதா ைல ெசய் தா தான்
ன் க் வர ம் . நான் தான்
தப் பா ரிஞ் க் ட்ேடன்.” என்
அத்ேதா அவன் ப் பத் க்
தந்ைத ட் ட்டார். மனிஷ்
அவன் ப ப் ேபா ெதா ைல ம்
பழக. சா ேகஷ் கைட ல் நல் ல
வ மானம் வந்த ேபா ம் அவர்கள்
க்கனமாகேவ ம் பம்
நடத் யதா ம் . ர னிபாய் க்
ழந்ைத பாக் யம்
இல் லாததால் …
மனிஷ் ஒ வேன வாரிசாக
அைனத் பணத்ைத ம் தன்
மக க் ெகா க்க. அேதா
ெகாஞ் சம் ேபங் ல் ேலான்
வாங் யவன் ெசன்ைன ல்
த ல் .நகரில் தன் தல்
கைடையய் ய அள ல்
ெதாடங் யவ க் அைனத் ம்
ஏ கமா ேபான .
ெசன்ைன ல் ன் ம் ,
ேசலத் ல் ஒன் ம் இந்த ய
காலத் ல் ரிவைடந்
அைனத் நைக தலாளிக் ம்
அவைன ெதரிந்த நிைல ல் தான்
தன் த ல் சா ேகஷ்
ெசன்ைன ல் நைடப் ெபற் ற ஒ
மணத் ல் ெவங் கட
ப ன் ேபத் ையய் பார்த்தார்.
தன் நிைன களில் ழ் இ ந்த
மனிஷ க் அந்த நிகழ்
நடவாமல் இ ந் இ ந்தால்
சஞ் ச டம் நான் ஏன் இவ் வா
நடந் இ க்க ேபா ேறன்.
ஹார்ட் அட்டாக் வ ம் வயதா….?
அவன் இ ேபால் ஆ ம் என்
நிைனத் க் ட பார்க்க ல் ைல.
ெவங் கட ப ெசான்ன என்
பரம் பைர என்ற ெப ைமையய்
அ க்க தான் அவன் இ மா ரி
ெசய் தாேன த ர. அதன் வாரிைச
அ க்க இல் ைல. பார்க்க
ேவண் ய கணக்ைக பார்க்கா
கம் ட்டைர ஷட்ட ன் ெசய்
ட் ெசன்ற இடம் பார்.
ெசல் லாமா க் அந்த மனிஷ்
ஏன் இவ் வா ெசய் ய ேவண் ம்
என் நிைனத் நிைனத்
 ழம் யவள் . சரி அவனிடேம
ேகட் டலாம் என்
நிைனத்தவள் . அவன் ேபான்
நம் பர் கனிடம் ேகட்டாள் .
“ேவண்டாம் பாப் பா. இைத
இத்ேதா . நாங் க
பார்த் க் ேறாம் .” என்
அதட் யவனிடம் .
“அ எப் ப நான் ட ம் .
உள் ள ப த் இ க் ற என்
அண்ணா. என்னால ட
யா .” என் ெசல் லம் மா
கைன ைறத் க் ெகாண்
ெசான்னாள் .
“எனக் மட் ம் அவன்
யாேராேவா பாப் பா. இேதா இப் ப
ெவள் ைள ம் , ெசாள் ைள மா,
ேபாட் ட் இ க்ேகன்னா
அ க் காரணம் அவன்.
ப ப் ச் ேவைல
ைடக்காம அப் பா அம் மாேவ
ைமயா நினச் ட்ட.நான்
தற் ெகாைலக் யற் ச ் ெசய்
ஹாஸ் ட்ட ல் இ க் ம் ேபா
என்ைன பார்க்க வந்த உன்
அண்ணா நான் என்ன ெசத்தா
ேபா ட்ேடன். ேவல
ைடக்கேலன்னா எங் க கைடக்
வர மாட் யா…?
ஏன் கைட ல் ேவல பார்ப்ப
ெகளரவ ைறயா
நினக் யான் ேகட் என்ைன
ட் ட் ேபாகமா இ ந்
இ ந்தா….நான் என்ன ஆ
இ ப் ேபன்.
இேதா இப் ேபா எல் ேலா ம்
ெகளரவமா பார்க் ம் நிைல ல்
இ க்ேகன்னா அதற் க் காரணம்
சஞ் சய் மட் ம் தான்.
இன்னிக் என் அப் பா அம் மா
நல் லா ேப னா ம் , எனக்
எல் லாம் சஞ் சய் தான். அவைன
இந்த நிைலக் ட்டவைனய்
நான் ம் மா ட் ேவனா…
அவைன பத் வர ம்
இப் ேபா என் ைக ல் . அதனால
தான் ெசால் ேறன். நீ ேபாகாேத….”
என் அதட் யனின் ேபச்ைச
ேகளா .
“நீ ங் க ெசால் ல ேவண்டாம் . ல்
ஆண்டவர் ட்ட ளா க்
ேகால் டன் ஹ ன் ேபாட்டா
ெதரிஞ் ட ேபா .” என்
அசால் ட்டாய் ெசான்னவளிடம் .
“பாப் பா நான் தான்
ேவண்டா ன்
ெசால் ேறன்ேல….” என் எவ் வள
அதட் ம் அவன் ேபச்ைச
ேகளா இ க்க.
“பாப் பா இந்த ரச்சைனேய
உன்ன ெவச் தான்
ஆராம் ச்ச .”
“என்ன அண்ணா ெசால் ங் க…”
“ஆமா….ஏ மாசம் ன் தாத்தா,
பாட் ெசன்ைனக் ஏேதா ஒ
கல் யாணத் க் வந்தா ேல…..”
என் கன் ேகட்டதற் க் .
“ஆமாம் நான் ட ேபாேனன்.”
என்றவைள பார்த்தவன்.
“நீ ேபாகாமேலேய இ ந்
இ க்கலாம் பாப் பா.”
“ஏண்ணா….?”
“மனிஷ் அப் பா அந்த
கல் யாணத் ல் உன்ைன
பார்த் ட் உன் தாத்தா ட்ட
ெபாண் ேகட் இ க்கார்.
உங் க தாத்தா தரமாட்ேடன்
ெசால் ….” என் கன் தான்
ெசால் ல வந்தைத ெசால்
க்க ல் ைல.
“ெபாண் ெகா க்கேலன்னா
இப் ப பண் வாங் கலா...? என்ன
அநியாயமா இ க் . நான் இைத
ம் மா ட மாட்ேடன்.” என்
ஆேவசத் டன் எ ந்தவைள
ைகய் த் உட்கார
ைவத்தவன்.
“ சா ேக . அவர் ெபாண்
ெகா க்க மாட்ேடன் ெசால்
இ ந்தா பரவா ல் ைல.
ெபாண் ெபத்தவங் க க்
ம க்க உரிைம இ க் .
ஆனா தாத்தா உன் ஜா என்ன…?
என் ஜா என்ன…?ெச ப் கைட
ெவச் இ ந்தவன் எல் லாம் என்
சம் மந் யா ஆக யா .
இப் ேபா உன் மகன் நைக கைட
ெவச்ச ெதாட் எனக் சமமா நீ ...?
என் பாராம் பரியம் என்ன என்
ம் பக்ேகாணம் வந் ேகட் பா
ெசால் வாங் க.
என் தாத்தா காலத் ல் இ ந்
வ வ யா இ க்ேகாம் இந்த
ெதா ல் .
உங் கள மா ரி பஞ் சத் ல் ஆண்
இல் ல நாங் கன் ேப ட்டா
பாப் பா.
அ ம் அந்த கல் யாண
மண்டப் பத் ல் அைனவ ம்
இ க்க. தாத்தா ரல் பத் தான்
உனக்ேக ெதரி ேம…? அந்த
மண்டபத்ைத ட் சா ேகஷ்
சார் ெவளி ல் ேபா ம் ேபா
அவர் கேம ஒ மா ரியா
ஆ ச் …” என் கன்
ெசால் ல ெசால் ல
ெசல் லாம் மா க்ேக ஒ
மா ரியாக தான் இ ந்த .
“அண்ணா அப் ேபா நான் எங்
ேபாேனன்.”
“அந்த மண்டம் பக்கத் ல் தான்
என் ரண் இ க் .
இன்னிக் அவள் பர்த்ேட பார்ட்
ெகா க் றான் ெசால் ட்
தாேன அந்த கல் யாணத் க்ேக
வந்த.” என் கன் ெசால் ல
ெசால் ல தான் ெசல் லாம் மா க்ேக
நியாபகம் வந்த .
“ஓ ….” என் ெசால் தைல ல்
ட் க் ெகாண்டாள் .
ஒ ெபண் இ ந்தால் ேகட்க தான்
ெசய் வார்கள் . ப் பம்
இல் ேலன்னா ேவண்டாம் என்
ெசால் லலாம் . ஆனா இப் ப
அவம த்த ேபால் ேப க்க
டா .
அ ம் அைனவ ம் பார்க்க.
தாத்தா ன் ரல் கம் ரத்ேதா
ஓங் தான் ஒ க் ம் . ஆ ரம்
தாத்தா ேமல் தவ இ ந்தா ம் ,
அவன் என் அண்ணாைவ ெசய் த
சரி என் தன்னால் ஒ ேபா ம்
ஒத் க் ெகாள் ள யா . அவன்
தவைற நான் அவ க்
உணர்த்தாமல் இ க்க மாட்ேடன்.
என் ெசல் லம் மா தன் ள் சபதம்
எ த் க் ெகாண் இ க் ம்
ேவைள ல் ,
அந்த சபத் ற் க் உரியவேனா
ஒ பாரில் இரண் ெபக்
அ க் ம் ேபாேத தந்ைத டம்
இ ந் ேபானில் அைழப் வர,
அ த்த ர ண் ேபாகாமல் காைர
எ த் ட் க் ெசன்றான்.
ஹா ல் அமர்ந் இ ந்த தன்
தந்ைத, த் ையய் பார்த்
“எ க் ங் காம ச் ட்
இ க் ங் க. கைட டேவ
பத் க் ேமல் ஆ ம் . கைட
ெவச் நடத் ய உங் க க்
ெதரியாதா….?” என்
தந்ைதையய் பார்த் ேகட்டான்.
எந்த ப ம் ெசால் லா
தன்ைனேய பார்த் ந்த பார்ைவ
ரியா … “என்னப் பா என்ன
ஷயம் …?” என் மனிஷ் ேகட்க.
“ேதைவ இல் லாம உன் மன ல
ஆச வர ெவச் ட்ேடனா மனிஷ். நீ
பாட் க் நீ உண் உன் ேவைல
உண் ன் இ ந் இ ந்த. நான்
தான் அந்த ெபாண்ண உனக்
கல் யாணம் ெசய் தா நல் லா
இ க் க் ேமன் தான்
ேகட்ேடன்.” தந்ைத ன் ேபச்ைச
த த்தவன்.
“ எல் லா சரி. இ ல் என் ஆச எங்
இ ந் வந்த .”
“அப் ேபா ஏம் பா…? அந்த ட்
ைபயன அப் ப பண்ண…?”
தந்ைத ன் ேகள் ல் அ ர்ந்
அவர் கத்ைத பார்த்தான்
மனிஷ்.
சா ேகஷ் ெபா த்தவைர தன்
மகன் பத்தைர மாத் தங் கம் .
தங் கத் ல் ட ெசம் கலந்
தான் நைக ெசய் வார்கள் . ஆனால்
என் மகன் ெசம் கலக்காத
தங் கம் என் மார்தட்
ெகாள் பவர்.
அவனின் ேகாக் மாக் தனம்
எ ம் அவ க் ெதரியா
என்பைத ட, அவன் ெதரிய
ட்ட இல் ைல.
சா ேகஷ் ெசன்ைனையய் ட
ம் ைப ல் தான் அ கம்
தங் வார். ெசன்ைன ல்
அவ் வள ெபரிய மாளிைகையய்
தன் மகன் கட் ைவத் ந்த
ேபா ம் , அ என்னேவா
 ம் ைப ல் இ க் ம் கம் இங்
இல் லடா…உன் த் ேவணா
இங் இ க்கட் ம் நான்
ேபாேறன் என் அ க்க
றப் பட் வார்.
மனிஷ க் ெசன்ைன வந்
ெகாஞ் சம் வச வாய் ப் ஏற் பட
ஏற் பட வந்த தான் இந்த
ெபண்கள் பழக்கம் எல் லாம் .
அதனால் தான் தன் மகன் உத்தம
த் ரன் என் சா ேகஷ் நம் க்
ெகாண் இ க் றார்.
தந்ைத இப் ப ேகட்ட ம் இவர்
எைத ெசால் றார். னாைவ
பத் ெதரிஞ் ச்சா…என் தன்
மகைன அ ர ைவத்தவர்.
“அப் ேபா ஏம் பா அந்த ைபயன்
கைட ேக ேபாட்ட.”
“அப் பா அந்த ைசன்
உண்ைம ல் என்ன .”
“ெதரி ம் பா. ஆனா அஅந்த
ைபயன் ைக ல் எப் ப
ேபாச் …? அந்த ைபயன் ஏேதா
ெசய் தான் ெசால் லாேத.” என்ற
அப் பா ன் ேபச் ல் ெகாஞ் சம்
ஆ வாசம் அைடந்தான் .
நல் ல ேவைல அப் பா க் அந்த
நைக ைசன் பத் மட் ம் தான்
ெதரிஞ் இ க் என்ற
ைதரியத் ல் .
“நீ ங் க ெசால் வ ேபால் அ என்
ேவல தான்.” அவன் அ த் ஏேதா
ேப ம் ன்.
“உனக் ெசல் லாம் மாைவ
அவ் வள ச் இ க்கா….?”
“ெசல் லாம் மாவா….யா அ ….?”
என் ேகட்டான் மனிஷ்.
அத் யாயம் ----3
“ெசல் லம் மாைவ ெதரியாதா…..?
என் அ சயத் ேகட் ம்
தந்ைதையய் இப் ேபா
ேயாசைன டன் பார்த்தான்
மனிஷ்.
தண்ணி ேபாட்ட நாேன ெதளிவா
ேப ேறன். இவர் ஏன் இப் ப
ழப் றார் என் மன ல்
நிைனத்தவன்.
“ெசல் லம் மா என்ன ப் ைரம்
னிஸ்ட்டரா…?இல் ல ப்
னிஸ்ட்டரா….? எனக்
ெதரியா என்ற ம் இப் ப
அ சயத் ேபாக.” என்
நக்க டன் ேப யவனின் வா ல்
இ ந் வந்த வாசைன ல் கம்
ளித்த சா ேகஷ்.
“என்னடா இ பழக்கம் . எப் ப ட
ேபாற. ேபான இரண் தடைவ
ேகட்ட க் ஒர்க் ெடன்ஷன் என்
ெசால் ட் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமா
ேறன் ெசான்ன.
ஆனா ேபாக ேபாக பழக்கம்
தான் ேபா ேத ஒ ய ைறயற
மா ரி ெதரியல. இ க் தான்
அந்த ெபரிய ம ஷர் உனக்
ெபாண் ெகா க்க மாட்ேடன்
ெசான்னாேரா…..?”
“அப் பா அந்த ேபச்ைச ங் க.”
என் ெசால் ய மகைன
ைறத் பார்த்தவர்.
“எதடா ட ெசால் ற…? இ
மா ரி நீ ெகட் ர் அ வைத
பார்த் கண் ம் காணாம ேபாக
ெசால் யா…?”
அந்த ட்ைட ற் கா த்தவர்.
“ேதா நீ இவ் வள ெபரிய பங் களா
கட் ெகா த் இ க் ேய இந்த
வச பார்த் நீ எப் ப ேபானா
பரவா ல் ைலன் என்னால ட
யா .” என் அதட் ய
தந்ைத டம் .
“ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமா
ட் டேறன்பா. ைடமா ச்
பா ங் க. த் க் கண்ண
கட் ங் க ேபாங் க. எனக் ம்
ெராம் ப ைடயடா இ க் நா ம்
ங் க ேபாேறன்.” என் ெசால்
ேபா ம் மகனின் ைக
பார்த் .
“இனி ெசல் லாமா க்காக அந்த
ம் பத்ைத ஸ்ட்டப் பண்ண
மாட் ேய….?”
ம் தன் தந்ைதையய் பார்த்த
மனிஷ் “ஓ அந்த ெபாண் ேப
ெசல் லம் மாவா….ேபேர இவ் வள
கர்நாடகமா இ க்ேக. அப் ேபா
ஆ எப் ப இ ப் பா…?
அவ க்காகவா அந்த ெபரிய
ம ஷர் ட்ட அவமான பட் ங் க.
 ன்ன வய ல எங் க த ழ் சா
ஒன் ெசால் வா . யைல
ேவட்ைடயா ெவல் வைத ட.
யாைனையய் ேவட்ைடயா
ம் ேதாற் றல் எவ் வளேவா
ேமல் என் .
அவமானம் பட்ட தான் பட் ங் க.
ஒ அழகனா ெபண் க் பட்
இ க்கலாம் ேல….” எப் ேபா ம்
தன் தந்ைத டம் அ கம்
ேபசாதவன். ம ன்
உபேயாகத் ல் வார்த்ைதையய்
அ கம் ட்டான்.
“அந்த ெபாண் பத் ஏதாவ
ெசான்ன எனக் ேகாபம் வ ம் .
ெசல் லம் மா என்ற ேப க்
என்னடா றச்சல் ….? என்ன
ெபா த்தவைர அந்த ெபண்ைண
கட் க்க உனக் ெகா ப் ைன
இல் ேலன் தான் ெசால் ேவன்.
பார்க்க அப் ப…” அதற் க் ேமல்
சா ேகஷ் தன் மகனிடம் என்ன
ெசால் இ ப் பாேரா….
“என்னங் க தம் தான் அப் பேவ
 க்கம் வ ன்
ெசால் ச் ேல. எ என்றா ம்
காைல ல் ேப க்கலாம் .” என்
ஒ கண் ஜாைட டன்
கணவனிடம் ேப ய ர னி பாய் .
மனிைஷ பார்த் …. “நீ ங் க
ேபாப் பா….” என் அவன்
ேபான ம் .
தன் கணவைன பார்த்
ைறத்தவராய் …. “இப் ேபா
எ க் அந்த ெபாண்ண பத்
ேப ட் இ க் ங் க.” என்
ர னி பாய் அதட் யதற் க் .
“நான் என்ன ேப ேனன். அவன்
தாேன ேப னான். ேப
கர்நாடகம் . அந்த ெபாண்ைண
பாக்காமேலேய அந்த
ெபாண்ைண ைற ெசால் வைத.”
என் தன் பக்க நியாயத்ைத
எ த் ெசான்னவைர இன் ம்
பலமாக ைறத்தவர்.
“அ க் அந்த ெபாண்ைண பத்
ஏத் ெசால் ங் களா…? அந்த
ெபாண்ண அவங் க கல் யாணம்
பண்ணிக் ெகா க்க ஒத் க்
ெகாண்
இ ந்தால் பரவா ல் ைல. நீ ங் க
ெசால் வ வாஸ்த்தவமான
ேபச்சா இ க் ம் .
அவங் க தான் பண்ணி ெகா க்க
மாட்ேடன் ெசால் ட்டாங் கல.
அ க் அப் றம் ஏன் அந்த
ெபண்ைண பத் ெப ைமயா
ேபச ம் .” என்ற மைன ன்
ேபச்ைச இைட ம த்த சா ேகஷ்.
“ெபாண் பாக்க மகாலஷ்
மா ரி இ ந்தா. அந்த
ெபாண்ைண ேபாய் இப் ப
ேப றாேன…?நியாயம் ஒன்
இ க் ல ர னி.”
“என்னத்த நியாயம் இ க் …?
என்னத்த நியாயம் இ க் ன்
ேகக் ேறன். ெபாண்
ெகா க்கேலன்னா யா ன்
ெசால் ல ம் .
அைத ட் ட் எல் ேலார்
ன்னா ம் உங் கைள அப் ப
ேபசலாமா….?அந்த ெபரிய
ம ஷர். அ ம் இல் லா அந்த
ெபாண் இந்த ட் க்
வரப் ேபாற இல் ல. அப் ப
இ க் ம் ேபா அந்த
ெபாண்ைண பத் மனிஷ் எ ரில்
ஆ..ஓஓன் ேப னா.
அவன் மன ல ஆைச வராதா….?
அந்த ெபண்ைண பத் ஒன் ம்
ெதரியாத அப் பேவ அந்த ட்
ைபயைன இப் ப பண்ணி ெவச்
இ க்கான்.
அப் ப இ க் ம் ேபா இன் ம்
ெசால் அந்த ெபண்ைண
ஏதாவ ெசய் ட்டா…?” தன்
பயத்ைத தன் கணவரிடம்
ப ர்ந்தார் ர னி பாய் .
“ேசச்ேச...என் ைபயன் அ மா ரி
எல் லாம் இல் ல.” என்
தந்ைதயாய் தன் மகனின்
நம் க்ைக ைவத் ேப ட்
ெசல் ம் தன் கணவைர பார்த்
ஒ ெப ம் ச் தான் ட
ந்த ர னி பாயால் .
ஒ வ டம் ன் வைர அவ ம்
கணவைர ேபால் மனிஷ்
அ க நம் க்ைக ைவத் தான்
இ ந்தார்.
ம பழக்கம் ட அப் ேபா
அவ க் ெதரியாமல் தான்
இ ந்த . ேபான வ டம்
வ மானவரிக்காக ஒ
ராப் பர்ட் ையய் தன் ெபயரில்
வாங் க ேபான் ெசய் “ த் கார்
ட்ைரவர் ட்ட ஒ டாக் ெமன்ஸ்
ெகா த் ேறன் ைசன்
ேபாட் ெகா ங் க.” என்
ெசால் ட் ேபாைன
ைவத்தவனிடம் எ ம் ேபசா
ட்ைரவர் எ த் க் ெகாண் வந்த
ேபப் பரில் ைகய் ெயப் பம் இட்ட
ர னி பாய் . அைத ெகா த்
அ ப் பா .
“நா ம் மனிஷ் கைட பக்கத் ல்
இ க் ம் வன் ேகா க்
ேபாக ம் . உன் டேவ
வந் ேறன்.” என் மனிஷ்
ஆ க் ேபான ேபா தான்
மனி ன் ம ப் பக்கத்ைத ர னி
பாயால் பார்க்க ந்த .
ர னி பாய் மனி டம்
டா ெமன்ைஸ ெகா த் ட்
“அப் ேபா நான் ளம் ேறன்
மனிஷ்.” என் ெசால் க்
ெகாண் இ க் ம் ேபாேத…
மனி ன் .ஏ கதைவ தட்டா
உள் ைழந்தவள் . “ம…என்
ஆராம் த் சர்.” என்
அைழத்தவள் .
“உங் க க் கா
ைடமாச்ேசன் …” என் அந்த
ன் எ த் ேப வதற் க் ள்
அந்த உதட்ைட ன் தடைவ
இ த் ேப யவைள பார்த்த
உடன் ர னி பாய் க் க்கா
ேபாய் ட்ட .
அ ம் மனிஷ் தான் ெகா த்த
டா ெமன்ைஸ ெகா த்
“கப் ேபா ல் ைவத் .”
என்ற ம் .
மனிஷ் அ ல் ெந ங் ய வா
நின் … “ேமடம் எல் லாத் ம்
ைசன் பண்ணியாச்சா…?” என்
ேகட் க் ெகாண்ேட னிந்தைத
பார்த் அப் ப ேய இ த் ெவச்
கன்னம் கன்னமாய் அ க்க
ேதான் ய . இ ந் ம் தன்ைன
அடக் யவராய் அந்த இடத்ைத
ட் ெவளிேய யவ க் ஒன்
மட் ம் நிச்சயம் .இவளின் இந்த
ெசய க் மனிஷ ம் ஒ
காரணம் என் .
கணவன் அைறக் வ வ
ேபால் கதைவ தட்டா வந்த ம்
இல் லாமல் ஒ சாரி ட ேகட்கா
சாதரணமாக ேப ட்
ெசன்ற . இ எப் ேபா ம் நடப் ப
தான் என் ெசால் லாமல்
ெசான்ன ேபால் இ ந்த .
ஒ த் யாய் கண் ம்
காணாமல் வர தான் ந்த
ர னி பாயால் .ஒ தாயாய்
இ ந் இ ந்தால் கண் த்
இ க்கலாேமா….?என்னேவா….?
அ ம் இல் லா ேதா க்
ேமல் வளர்ந்த மகனிடம் இைத
பற் ேபசவா ம் என்
ேகா க் ட ேபாகா
 ட் க் வந்தவர் தான்.
கணவனிடம் ட இைத பற்
ஏ ம் ெசால் லா . “ க் ரம்
மக க் ெபாண் பா ங் க.”
என் ெசான்னதற் க் .
“என்ன ர னி ெரன்
ைபயனின் கல் யாணத்ைத பற்
எல் லாம் ேப ற…?” என் சா
ேகஷ் ேகட்டதற் க் உன்ைமயான
கார்ணத்ைத றா .
“இ ேவ ேலட் ன் நான்
நிைனக் ேறன்.” என்
ெசான்ன தான்.
“என்ன ர னி ஏதாவ
ரச்சைனயா….?” என்
பதட்டத் டன் ேகட் ம் கணவைர
சமாதானம் ப த் ம் வைகயாக.
“ஏங் க ைபயன் வய ஏ . அைத
ெசான்னா….ேதைவ ல் லாம
ேப ட் .” என் தன் மைன
ெசான்ன ற தான்
சா ேகஷ க் நிம் ம வந்த .
“நான் பயந் ட்ேடன் ர னி.
அம் மா இல் லாத ைபயன் தப் பா
ேபா ட்டான் ஊ ெசால் ல
டா பார். அதான். அவன் ட்ட
ேகட் ட் ெபாண்
பார்த் டலாம் .” என் வாக்
வழங் ய கணவைன நிைனத்
தைல ல் அ த் க் ெகாள் ளலாம்
என்ற நிைனப் ைப
அடக் யவராய் .
“அவன் ட்ட ேகட்டா
ேவண்டா ன் தான்
ெசால் வான். நாம தான் பார்த்
க்க ம் .” என் ெசால் தான்
சா ேகஷ் ம் ரமாக மகனின்
மண ேவட்ைட ல்
இறங் ய .
அப் ப தான் ெசல் லம் மாைவ
பார்த்த ம் த் ேபாய் அவள்
தாத்தா டம் ெபண் ேகட்
அவமானப் பட்ட ம் .
சா ேகஷ் வந்த ம் தன்
மைன டம் அைத பற்
ெசால் வ த்தப் பட்டா ம்
“மனிஷ க் ெதரியேவண்டாம்
ர னி. இளம் ரத்தம் ேல ஏதாவ
பண்ணிட ேபாறான்.” இ தான்
சா ேகஷ்.
ெவங் கட ப அவமானப்
ப த் ய ேபா அப் ேபா
வ ந் னா ம் , அைத ெபரிய
ப த்தாமல் ட் ட்டார்.
ர னி பாய் க் ஒன் தான்
ளங் க ல் ைல. இைத பற்
தா ம் ெசால் லா , தன்
கணவ ம் ெசால் லா
மனிஷ க் எப் ப ெதரிய
வந்த என் .

ப க்க ெசன்ற மனிஷ் ேபைர பா

ெசல் லம் மாவா
ெசல் லம் மா….இவ க் நாம்
ெசய் த ம் அ கம் . அவள்
அண்ணன் ப த் இ ப் ப ம்
அ கம் என்ற நிைனேவா
க்கம் த ய என்றால் ….
ங் கா த் க் ம் தன்
அண்ணாைவ பார்த் ந்த
ெசல் லம் மா. சஞ் சய் ைகய் பற் …
“எைத நிைனத் ம் மனைச
ேபாட் ழப் க்காேத அண்ணா.
எல் லாம் சரியா ம் .” என்ற
தங் ைக ன் ஆ த ல் சஞ் சய்
க் ட் ேபானான்.
“எைத நிைனக்காேதன்
ெசால் ற…?” என் பதட்டத் டன்
னவ.
“அந்த ேக ஷயமா தான்
அண்ணா.” என் தன் தங் ைக
ெசான்ன உடன் சஞ் சய் ெகாஞ் சம்
நிம் ம அைடந்தான்.
சஞ் சய் தன்னிைல அைடந்த ம்
தன் நண்பனிடம் ேப ய தல்
வார்த்ைத “ெசல் லம் மா க்
அைனத் ம் ெதரி மா…?”
என்பேத.
தன் அண்ணன் ணம் அ ந்
ெசல் லாம் மா கனிடம்
த ேலேய ெசான்ன ேபால் .
“அந்த ேகால் டன் ஹ ஸ் ேக
ேபாட் இ ப் பைத த ர ேவ
எ ம் ெசால் லேல…” என் தன்
கம் பார்த் கன் ெசான்ன
வார்த்ைதையய் நம் னா ம் ,
தன் தங் ைக இப் ப ெசான்ன ம்
சஞ் சய் அ ர்ந் தான் ேபானான்.
ன் தன் நண்பன் ெசான்னைதேய
ெசான்ன ம் தான் ெசல் லம் மா
கத்ைதேய பார்க்க ந்த
சஞ் சய் யால் .
தன் தங் ைக தன்ைனேய
பார்த் ப் பைத பார்த்
“நிைனக்கல ெசல் லம் .” என்றவன்.
ன் “இரண் நா இங் ேகேய
இ க் ேய.இன் ட் க்
ேபா ட் வாேயன். அ வைர
கன் பார்த் ப் பான்.” என்
எவ் வள ெசால் ம் ேகளா .
“எல் லாம் எனக் ெதரி ம் .
என்ைன பத் ேயா, ேவ எைத
பத் ேயா ேயா க்கா ங் ங் க.
இ மா ரி எல் லாத் க் ம்
கவைல பட் தான் இங் வந்
ப த் இ க் ங் க.
எ வந்தா ம் பார்த் ட ம் என்ற
ைதரியம் ேவண்டாமா.? இப் ேபா
இந்த ெதா க் வந்தவன்
நம் மைல என்ன ெசய் ட ம் .
நம் மல மா ரி தாேன அவ ம் .
அவன் எப் ப நம் ைம சாச்சாேனா
அ மா ரி சாய் க்க ளான்
ெசய் றைத ட் ட் இப் ப
ேசார்ந் யா…? நீ இப் ப
ப த் இ ப் ப ட் க்
ெதரிஞ் சா…?” என் ெசால்
க்க ல் ைல.
“ேவண்டாம் பாப் பா அவங் க ட்ட
எ ம் ெசால் லாேத
கஷ்டப் ப வாங் க.” என் அவன்
ெசால் ல.
“ஆமாம் ேவதைன தான்
ப வாங் க” என் தன்
அண்ணனிடம் ெசால் யவள் .
மன க் ள் தங் கள் வளர்ப்ைப
நிைனத் ேவதைன ப வாங் க.
என் னக.
“என்ன பாப் பா…” என் சஞ் சய்
ேகட்டதற் க் .
“ஒன் ம் இல் ேலன்னா…” என்
ம ப் ட் ப த்தவ க்
க்கம் தான் ட்ட வ ேவனா
என் அடம் த் நின்ற .
அ த் இரண் நாளிேலேய
ட் க் ேபாகலாம் என்
ம த் வர் ெசால் ட.
ெசல் லம் மா ஒ வாரம்
ம த் வமைன ல் வாசம்
ந்த ன் தான் ட் க்ேக தன்
அண்ணேனா வந்தாள் .
அதன் ன் ட பாராம் பரியம்
தங் கநைக மாளிைகக்
அ ப் பா காேலஜ் ேநரம் த ர
கைட ம் ேநரம் வைர
கைடேய தன் இ ப் டமாக
ஆக் ெகாண்ட ெசல் லம் மா
ேநரம் தவறா ேவைலயாைள
அைழத் அண்ணாைவ பற்
சாரிக்க ம் தவர ல் ைல.
கன் ெசல் லம் மா ன் கத் ல்
இ க் ம் ேசார்ைவ பார்த் .”நீ
ட் க் ேபா பாப் பா நான்
பார்த் க் ேறன்.” என்
எப் ேபா ம் சஞ் ச ன் வல
ைகய் யாக ெசயல் பட்ட கன்
எவ் வளேவா ெசால் ம் ட
ேகட்கா .
“பரவா ல் ைல அண்ணா. நா ம்
ேவைல கத் க்க ம் தாேன….?”
ேவைல கற் கேவ வ ேறன் என்
ெசான்னா ம் , அவள் ெசயல்
அைனத் ம் ேவ ஏேதா ஒன்ைற
எ த் க் வ ேபாலேவ
இ ந்த க க் .
அதற் க் ஏற் றார் ேபால் ஒ
மாதம் ெசன்ற நிைல ல் கன்
ெசல் லம் மா டம் .
“ெகால் கத்தா ல் அைனத்
நைக யாபரிகளின் சந் ப்
அ த்த வாரத் ல் உள் ள .
அதற் க் சஞ் சய் ேபாக
ேதைவ ல் ைல நாேன ேபாய்
வ ேறன்.” என்ற ம் .
“நீ ங் க ேவண்டாம் அண்ணா.
நாேன ேபாேறன்.” என்
ெசால் யவைள சந்ேதகமாக
பார்த்த கன்.
“ஏன்…..?” என்ற ேகள் க் .
“இங் தனியா நான் எப் ப
சமாளிப் ப அண்ணா.
அங் ன்னா எல் ேலா ம்
ேப வாங் க நான் பாட் க்
ேகட் ட் வந் ேவன்.” என்
ெசால் யவைள இன் ம் சந்ேதக
கண் டன் பார்த்த கன்.
“ உனக் ஒன் ம் ெதரியேல…?
இைத என்ைன நம் ப ெசால் ற….? நீ
ெசால் வ ன் ட் க் நீ ச்சல்
ெதரியேலன் ெசால் ற ேபால
இ க் .” என் ெசால் யவன்.
ன் “ேவண்டாம் பாப் பா நீ எ க்
ேபாக ேவண் ம் என்
நிைனக் ேறன் எனக்
ெதரி ம் . ேவண்டாம் அவன்…”
என் இ த் நி த் ய ம் .
“என்ன அவன் ஒ மா ரி அ
தாேன…? அேதா நம் ம கைடக்
வந்த ெபாண்ேணாட நிஜப் ெபயர்
னேலாச்சனி. அவள் மனிேஷாட
பர்சனல் ெசகெரட்ரி. ஆ க்
மட் ம் இல் லா அைனத் க் ம்
அவள் அவ க் பர்சனல்
சரியாண்ணா…?” என் ேகட்
தன் வத்ைத உயர்த் யவைள
பார்த் அ சயத் தான்
ேபானான் கன்.

அத் யாயம் ----4

தன் லக்ேகைஜ பாக் ெசய் க்
ெகாண் இ ந்த
ெசல் லாம் மா க்
உத கள் ெசய் க் ெகாண்
இ ந்த சஞ் சய் .
“என்ன பாப் பா பங் கஷ க்
ேபா ற மா ரி ஒ ட்ர ம் எ த்
ைவக்கல…?” என் தன் அண்ணா
ேகட்ட டன் தன் தைல ல் தட் க்
ெகாண்ட ெசல் லம் மா.
“மறந் ட்ேடன் அண்ணா. சாரி”
என் மன்னிப் ேகட் ம் ர ல்
ெசான்னவளிடம் .
“இ க்ெகல் லாம் மா மன்னிப்
ேகட்க ம் . மன்னிப் ேகட்க ம்
என்றால் நான் தான் ேகட்க ம் .
என்னால் தாேன நீ உன்
ப ப் ேபா கைட ம்
பார்த் க் ற. இ ேபாதா ன்
ேதா அவ் வள ரம் ேபாற.”
என் தன் ஆதாங் கத்ைத
ெகாட் ய அண்ணாைவ ஒ
பார்ைவ பார்த் க் ெகாண்ேட….
ெசான்ன ெபாய் க் ஏற் ப ஒ
ஆடம் பர டைவ ம் அதற் க்
ஏற் ற அணிகலன்கைள ம்
ேசர்த் தன் லக்ேக ல் ைவத் க்
ெகாண்ேட…
“அண்ணா என் ரண் க்
ெகால் கத்தா ல் கல் யாணம் .
அப் ப ேய இந்த ட் ங் ைக ம்
ேசர்த் க் ட்ேடன். இ ல எனக்
என்ன கஷ்டம் …..?” என்
ெசான்னவ க் ஆ ரம்
அ ைரகைள அவள் கார் ஏ ம்
வைர ெசான்னவ க் .
ைரவர் ட் பக்கத் ல் வந்
அமர்ந்த கன். “நான் தான் ட
ேபாேறன்ல. அப் றம் என்ன பயம் .
நீ ெசல் லம் மாைவ பத்
பயப் படாம இ . ஆ கைடக்
ம யம் வைர இ ந்தா ேபா ம் .
இப் ேபா தான் உடம் ெகாஞ் சம்
சரியா ட் வ . கண்டைத
நினச் ட் உடம் ப
ெக த் க்காத.” என் தன்
நண்பனிடம் ெசான்ன ன் அந்த
கார் ஏர் ேபார்டை
் ட ேநாக்
ெசன்ற .
கார் ஏர் ேபார்ட் வ ம் வைர
இ வ ம் ஒன் ம் ேபசா அவர்
அவர் ேலப் டாப் ல் ழ் ட.
ைர ன் “பாப் பா இடம்
வந் ச் ….” என்ற ம் தான்
ெசல் லம் மா தன் கண்ைண
நி ர்த் பார்த்தாள் .
ைரக் ஒ ன் ரிப் ைப
உ ர்த்த வாேற காைர ட்
இறங் யவளிடம் “பாப் பா
பத் ரம் .” ேவைலக்கார
வாசத் ல் ெசால் ல.
கேனா… “ ைர நீ மா…? உன்
பாப் பாைவ பத் ரமா ட் ட்
வர்ற என் ெபா ப் .” என்ற
வாக் ேயா
ெசல் லாம் மாைவ பார்த்தான்.
ெசல் லம் மாேவா ஒ ரக ய
ரிப் ைப உ ர்த்த வாேற ப் ைளட்
ஏ ம் ன் தன் ேபானில் தன்
ேதா ையய் அைழத்
என் ேப கைட ல் “பார்த்
ேத .” என்ற ெசால் ேலா
ேபாைன அைணத்தவைள
பார்த்த கன்.
“பாப் பா என்ன பாப் பா. எனக்
ெதரியாம ஏதாவ
ெசய் யா…?” என் தன்ைன
சந்ேதகத் டன் பார்த் ேகட் ம்
கைன பார்த் கண்
ட் யவள் .
“நான் என்ன ெசய் ேதன் அண்ணா.
நீ ங் க என் பக்கத் ேலேய தாேன
இ க் ங் க. உங் க க்
ெதரியாம நான் ஏதாவ
ெசய் ேதனா…..?ேதா இப் ேபா ட
என்ைன நம் பாம அண்ணா க்
உத யா இல் லாம என் ட
வர் ங் க.” என்ற ெசல் லாம் மா ன்
ர ல் ஆதாங் கம்
ெவளிப் பட்டா ம் கண்ணில்
ம் ன்னி மைறந்தைத
பார்த்த கன்.
“நீ என்னேவா ெசய் ய ேபாற….”
என் ஆராம் த்தவன்.
ன் “ெசய் ய ேபா யா...?இல் ல
ெசய் ய ஆராம் ச் ட் யா…?
ெதரியல. ஆனா பார்த்
ெசல் லம் மா உன் ட் ல் என்ைன
நம் தான் அ ப் ெவச்
இ க்காங் க.” என் இவர்களின்
ேபச் வாக் ல் ப் ைளட் ல்
ஏ ட்டனர்.
பயணம் வ ம் ெசல் லாம் மா
ம் ப ம் தன் ேலப் டாப் ேலேய
க ய. நம் கன் தான் கண்ைண
அங் ம் இங் ம் ற் ேநாட்டம்
ட் க் ெகாண் இ ந்தான்.
தன் ேவைல த்த ெசல் லம் மா
கைன பார்த் “அண்ணா அவன்
இரண் நாள் ன்னேவ
ெகால் கத்தா ேபா ட்டான்.
அதனால அவைன ேதடா உங் க
வய க் ஏத்த மா ரி ஏதாவ
பா ங் க.” என் அவள்
ப் பதற் க் ம் , ைளட் ேலண்ட்
ஆவதற் க் ம் சரியாக இ ந்த .
 கன் ெசல் லாம் மா ேபச் க்
ப ல் ேபச் ேபசா அவ டன்
வந்தா ம் , அவன் ந்தைன
வ ம் மனீைஷ பற்
அைனத் ம் சாரித்
இ க் றாள் . அவன் எப் ேபா
ெகால் கத்தா ெசன்றான் என்ப
வைர.
இதனால் ெசல் லமா க் ஏதாவ
ரச்சைன வந் மா…?
என்ப ல் தான் மன க்…
க்….என் அ த் க் ெகாண்ட .
ெபண் ஆழம் ெதரியாமல்
கால் ைவக் றாேளா. அ ம்
அவன் ெபண்கள் ஷயத் ல்
எப் ப என் ெதரிந்த ன்
ெசல் லம் மாைவ அவ டன் ேமாத
வ சரியா…? என் ஒ
பக்கம் நிைனத்தவன்.
இன்ெனா பக்கேமா அவ க் ம்
அவைன பற் ெதரிந் தாேன
இ க் . அதனால் பார்த்
நடந் ப் பா என் நிைனத்தவன்.
நான் ேவண்டாம் என்றா ம் ,
கண் ப் பா அவைன இவள் ம் மா
ட மாட்டாள் . அவளின்
வாதத்ைத அ ந்த அவன்
நிைனத் க் ெகாண் இ ந்ததால்
ெசல் லம் மா அைழத்த காரில் ஏ
அமர்ந்தவன்.
எங் ெசல் ற என் ட
பாரா இ க்க. தாங் கள் தங் க
ேவண் ய ஓட்டல் வந் ட்ட
என் ெசல் லம் மா ெசால் தான்
ற் ற் ம் பார்த்த கன்.
“நாம் தங் க ேவண் ய இடம் இ
இல் ல பாப் பா. இடம் மா வந்
இ க்க.” என் ெசான்னவன்.
காைர ட் ேழ இறங் கா
ைரவரிடம் தாங் கள் தங் க
ேவண் ய ஓட்ட ன் கவரிையய்
ெசால் “அங் ேபாய் ங் க.”
என் ஆங் லத் ல் ெசால் ல.
அவேனா கைன ேவற் ரகத்
வா மா ரி பார்த் ைவக்க. ஓ
ஆங் லம் ெதரியல ேபால. என்
ெபங் கா ல் ேபச.
அந்த ைரவேரா ய த ல் ….
“அவங் க இந்த கவரிையய்
ெசால் தான் வண் ல்
ஏ னாங் க. நான்
ட் ட்ேடன்.வண் ய ட்
இறங் னிங் கனா நான் அ த்த
சவாரி ஏத்த வச யா இ க் ம் .”
என் ெசான்ன ம் அதற் க் ம்
ேமல் தாம க்கா காைர ட்
இறங் யவன்.
ெசல் லம் மாைவ ைறத் க்
ெகாண்ேட “இந்த ட் ங் ைக
ஏற் பா ெசய் தவங் க நாம்
தங் வ க் ம் ஏற் பா ெசய்
தாேன ெகா த்தாங் க. அங்
தங் காம இங் ஏன் தங் க ம் …?”
என் ேகட்டதற் க் .
“நாம அவங் கல ேநாட்
பண்ண ம் . நம் மல அவங் க ேநாட்
பண்ண ட டா .” என் கண்
ட்ட.
கண் ட்டல் என்ப
ெசல் லாம் மா ன் ேமனரிசம் .
மற் றவர்க க் ெதரியாமல்
ஏதாவ ெசய் தால் அைத
ெசால் ம் ேபா எப் ேபா ம் இ
ேபால் கண் ட் வாள் . அ
பார்க்க அவ் வள அழகாக
இ க் ம் .
கேனா தங் ைக என்ற பாசத் ல்
அவள் தைல ையய் கைலத்த
வா …. “ஏேதா ெசய் ேறன்
ெதரி . ஆனா என்னன் தான்
ெதரியல.” என் ஒ ெப ம்
ச்ேசா அவள் ன்
ெதாடர்ந்தான்.
அைனத் ஏற் பா ம் ன்னேவ
ெசய் த ேபால்
வரேவற் ப்பைற ல் அமர்ந்
இ ந்த ெபண்ணிடம் ெசல் லம் மா
ெசன்றாள் .
இவர்கைள பார்த்த அப் ெபண்
“எனி எல் ப் ….” ரித்த
கத் டன் ேகட்ட ெபண்ணிடம் .
அேத ன்னைகையய் பரிசாய்
தந்த ெசல் லம் மா. “ கன்,
ெசல் லாம் மா ன் ெபயரில் இ
அைற ெசன்ற வாரம் ப ெசய்
இ க் .” என் ெசால் ய ம் .
தன் ன்னைகையய் ெதாடர்ந்த
வா …. தன் ன் உள் ள
கம் ட்டரில் …ஏேதா பட்டைன
தட் பார்த்த அப் ெபண்.
தன் கத் ல் உள் ள ன்னைக
மைறயா … “உங் க அைற
தயாராய் இ க் ேமம் .” என்
ஆங் லத் ல் ெகாஞ் ச.
றந்த வாய் டா பார்த் ந்த
கனின் ைகய் த் . த ல் …
“அப் றம் அந்த ெபண்ைண
பாக்கலாம் .” என் இ த்
ெசன்றவளிடம் அசட் ரிப் ைப
உதர்த்தவன்.
“அந்த ெபண் ரிச் ட்ேட
இ க்ேக. வாய் வ க்காதான்
தான் பார்த்ேதன் பாப் பா.” தன்
வ ச்சைல சமாளித்தவைன
பார்த் ரித் க் ெகாண்ேட…
“ஆ நம் ட்ேடன்.” என் இ வ ம்
ேப க் ெகாண்ேட தன் அைறக்
ன் வந் நின்ற
ெசல் லம் மா டம் .
“லாக் ெசய் இ பாப் பா.
எ ன்னா ேவ ன்னா என்ைன
ேக . யாராவ கதைவ
தட் னா….எனக் ேபான் ேபா
நான் வர்ேறன்.” என் ெசான்ன
அைனத் க் ம் தைலயாட் ய
ெசல் லம் மா.
“ கன் அண்ணா நான் பாப் பா
இல் ல. “ என்ற ெசால் ேலா தன்
அைற கதைவ னாள் .
ய கதைவ ஒ நி டம் பார்த்
ட் தன் அைறக் ெசன்ற
கன் தல் ேவைலயாக தன்
நண்பன் சஞ் சய் க் ேபான் ெசய்
தாங் கள் வந் ட்டைத ெதரிய
ப த் யவன்.
தவ ம் தங் க க் ஏற் பா
ெசய் த ஓட்ட ல் தங் கா ேவ
ஓட்ட ல் தங் இ க் ேறாம்
என் ெதரிய ப த்த ல் ைல.
ம நாள் காைல வதற் க் ள்
தன் ெசல் ன் அைழப் ல்
கண்ைண றவா அைத ஆன்
ெசய் கா ல் ைவத்தவ க்
அந்த பக்கத் ல் ெசான்ன
தகவ ல் .
அவசர அவசரமாக… “பாப் பா நீ
தனியா ேபாகாேத நா ம்
வர்ேறன்.” என் இவன்
கத்த க் ப லாக அந்த பக்கம்
ேபாைன அைனத் ட்ட என்ற
வைகயாக ... என்ற ஒ
மட் ேம எ ம் ய .
க்கம் பறந்ேதாட
ெசல் லம் மா ன் கதைவ
தட்ட க் ர ப ப் பாய்
கதைவ றந் காட் யளித்த
ெசல் லம் மாைவ பார்த் .
“என்ன பாப் பா உன் ரண்ைட
ெபண் பார்க்க தாேன வர்றாங் க
கல் யாணம் இல் ைலேய….?” என்
ேகட் ம் வைகயாக இ ந்த
ெசல் லமா ன் அலங் காரம் .
உடல் வ ம் சந்தன நிறம்
இடம் ெபற் இ க்க .அடர் பச்ைச
நிறத் ல் ங் ெகா ேபால் உடல்
வ ம் பர இ ந்த அந்த
பட் டைவ ல் ெசல் லம் மா
பார்க்க அப் ப ேய மணப் ெபண்
ேபாலேவ காட் அளித்தாள் .
அ ம் அந்த ேசைலக் ஏற் ப
த் , மரகதம் , ப த்த
அட் ைக ம் ,அதற் க் ஏற் ப
காதணி ம் ,ெசல் லமா க்
அழ க் அழ ேசற் ப ேபால்
இ ந்த .
அவளின் இந்த அழைக பார்த்
அவைள இந்த
யாற் காைல ல் தனிேய
அ ப் ப மனம் இல் லா .
“ெடன் னிட்ஸ் ெவ ட் பண்
பாப் பா நா ம் வந் ேறன்.”
என் ெசான்னவன் அவளின்
ப ைல எ ர் பாரா ெசான்ன
ேபால் பத் நி டத் க் எல் லாம்
அவள் ன் கன் வந் நின்றான்.
அவைன ேம ம் மாய் பார்த்த
ெசல் லம் மா. “இ உங் க க்ேக
அ க ப யாய் இல் ல.” அவனின்
ேகாட் ட்ைட பார்த்
ேகட்டதற் க் .
“ ட்ேகஸ் ேமலேய இ தான்
இ ந்த பாப் பா. நீ எங் என்ைன
 ட் ேபா ட ேபா ேயான்
அவசரத் க் எ த் மாட் ட்
வந் ட்ேடன்.”என் ெசான்னவன்.
“என்ைன நீ ஏன் இப் ப
அ கப யான அலங் காரத் ல்
ேபாேறன்
ெதரிஞ் க்கலாமா….?”
“நான் எ த் ட் வந்த டைவ
ப் ர் ேகாட்டா சாரி. அ ட் ங்
எ த் ெவச் ட்ேடன். அைத த ர
ன்ஸ் ர்த் தான் இ க் .
அண்ணா ட்ட ெசான்ன ெபாய் ய
ெம ன்டன் ெசய் ய இந்த
ேசைலையய் எ த் ெவச்ேசன்.
அ இப் ேபா ஸ் ஆ .” என்
ெசான்ன ம் .
“அப் ேபா இங் வந் தான் உன்
ரண்ைட ெபண் பாக் ற
ெதரி மா…..?”
“ஆமா அண்ணா.ேநத் ைந ட்
ேபான் ெசய் காைல ல்
ஏ மணிக் காளிேகா ல்
ெவச் அவைள ெபண்
பாக் றாங் கலாம் . ஒேர ெநர்வசா
இ க் .
நீ இப் ேபா ெகால் கத்தா ல்
தாேன இ க்க வான் ப் ட்டா.
சரி நமக் க் ம் ப ெனா
மணிக் தாேன ட் ங் . நாேன
அந்த ேகா க் ேபாக ம்
என் நினச்ேசன். அதான் ஒேர
கல் ேல இரண் மாங் கான் .”
தன் கண்ைண ட்
ெசான்னாள் .
அவள் ெசான்னைத அைனத் ம்
ெபா ைம டன் ேகட் க்
ெகாண்ேட தைர தளத் க்
வந்த ம் .
“காைர க் ெசய் யலாமா….?”
என் தன் ேபாைன எ த்த
கைன த த்தவள் .
“இன் ம் ெகாஞ் ச ேநரத் ல்
அவேள இங் வந் வா…”
“கார் எல் லாம் அ ப் ற
அள க் யா …? உன் ட
ெசன்ைன ல் ப த்தவளா….?
இல் ல ம் பேகாணத் ல்
ப த்தவளா….?என்ற ேகள் க் .
“ெசன்ைன ல் தான்
அண்ணா.இரண் வ ஷமா தான்
ெதரி ம் .” என்றதற் க் .
“இங் ேக இ ந் ெசன்ைனக்கா
ப க்க வந்தா…?”
“இல் ல. அப் ேபா இங் இல் ல.
அவங் க அப் பா ,அம் மா ட
ெசன்ைன ல் தான் இ ந்தா.
ேபான வ ஷம் ஒ ஆக் ெடன்ல
அவங் க இரண் ேப ம்
இறந் ட்டாங் க .அப் றம் அவங் க
ெபரியப் பா ட இங் வந் ட்டா.
இந்த வ ஷம் இங் தான்
ப க் றா…இப் ேபா ம் டச் ல
தான் இ க்ேகாம் . அவ லமா
தான் இந்த ஓட்டைல க்
ெசய் ேதன்.” கனிடம் அவள்
ெசால் க்க ம் ,
ெசல் லம் மா க் ேபானில்
அைழப் வர ம் சரியாக
இ ந்த .
“அண்ணா அவ வந் ட்டா….”
என் ம ழ் ச ் டன் ெசல் பவள்
ன்ேன ெசன்ற க க் அவள்
ேதா ையய் பார்த் அ த்த அ
ைவக்க யாமல் ைலயாக
நின் ட்டான்.
தன் ேதா டம் ேப ட்
காரின் ன் பக்கம் அமர்ந்தவள் .
கன் வராதைத பார்த்
“அண்ணா என்ன அங் ேகேய
நின் ட் ங் க வாங் க. அவங் க
ெபரியப் பா ெபரியம் மா
ேகா ல் காத் இ ப் பாங் க.”
என்ற ெசல் லமா ன் ேபச் ல்
நிைன க் வந்த க க்
அப் ேபா தான் ஒன் உைறத்த .
நான் என்ன ெசய் க் ெகாண்
இ க் ேறன். அவைள ெபண்
பார்க்க வர்றவங் க க்காக
ெசய் த அலங் காரத்ைத நான்
ர த் க் ெகாண்
இ க் ேறேன….என் . என்ைன
நியாபகத் ல் ைவத்
இ ப் பாளா…?என்பேத சந்ேதகம் .
பார்த்த ஒ ல
நி டங் கேல...அ ம் அந்த
ழ் நிைல ல் அவள் எங்
உன்ைன பார்த் இ க்க
ேபா றாள் . என் தன்ைனேய
டப் ப த் க் ெகாண்டவன்.
ைரவர் பக்கத் இ க்ைக ல்
அமர்ந்தவைன.
“ெஜயந் நான் கன்
அண்ணான் ெசால் ேவன்ல அவர்
தான்.” என்ற ெசல் லம் மா ன்
அ கத் ற் க் .
“ஹேலா….” என்ற ெசால் ேலா
ெஜயந் த் க் ெகாண்டால் .
இவ ம் ப க் ஒ “ஹேலா…”
என்றேதா ெவளிப் பக்கத் ல்
பார்ைவ ெச த் ய க்
மனேமா ெவற் டமாக.

அத் யாயம் ----5

ெசல் லம் மா கைன பார்த் ஒ
ந ட் ரிப் ரிக்க. அந்த
ரிப் சத்தத் ல் ன் பக்கம்
ம் ெசல் லம் மாைவ
பார்த்தான்.
தன்ைன பார்த் க் ெகாண்
இ ந்த கைன பார்த்
ெசல் லம் மா க் இன் ம்
ரிப் ெபாங் க் ெகாண்
வந்த .
அவைள ஒ ைற ைறத்த
ெஜயந் , அவளின் ைகய் த்
அ த் ட்டவாேர ெமல் ல “நீ ேய
காட் ெகா த் டாத …..” என்ற
ச ஞ் ைச ல் தன் ரிப் ைப
அடக் னா ம் , அவளின்
இதேழாரம் த்த ப் அவள்
இன் ம் மன ல் ரித் க்
ெகாண் தான் இ க் றாள்
என் ளங் ய .
எப் ேபா ம் கன் ேகட் ம்
ேகள் யான… “பாப் பா நீ
என்னிடம் ஏதாவ
மைறக் யா….?” என் ேகள்
ெசல் லம் மா டம் இ ந்தா ம் ,
பார்ைவ வ ம் ெஜயந் டம்
நிைலப் ெபற் இ ந்த .
ெஜயந் ம் ட்
ப் ப ேபால் இ க்க. இவர்கள்
என்னேவா ெசய் றார்கள் ….என்
நிைனத் க் ெகாண்ேட இப் ேபா
ெசல் லம் மாைவ பார்த்தவன்,
“பாப் பா….” என் அ த்தம்
த்தமாக அைழத்தவன். “என்ன
ெசஞ் ெவச் இ க் ங் க…?”
என் ேகட்டவனின் ர ல்
இப் ேபா ேகாபம் எட் பார்த்த .
“அண்ணா….” என்
ஆராம் த்தவள் .
ெஜயந் ையய் காண் த் ….
“இவ ஒ த்தைன லவ் பண்றா….”
என் ெசான்ன ெசல் லம் மா கன்
கத்ைத ர்ந் பார்த்தாள் .
அைத ேகட்ட கன் ‘ஓ இ
ேவறா…’ என் மன க் ள்
நிைனத்தவள் ெவளி ல்
“அ க் ….?” தன் ேகாபத்ைத
ைறயா ேகட்டான்.
ெசல் லம் மா ன் இந்த
அ கப் ப யான அலங் காரம்
இப் ேபா ஏேனா பரிதமாக
க க் பட்ட .
“அ க் ஒன் ம் இல் ல.இவ
காத க் ற ெதரியாம அவ
ட் ல் மாப் ள் ைள
பார்த் ட்டாங் க.”
“அ க் …..?” ம் ப ம்
ஒத்த
வார்த்ைத ல் ேகள்
எ ப் யவைன ெகாைல
ெவ ேயா ஒ பார்ைவ பார்த்த
ெசல் லம் மா.
“அ க்காக நான் இ க் ம்
ேபாட்ேடாைவ மாப் ள் ைளக்
அ ப் ப ெசால் ட்ேடன். அ க்
தான் இப் ேபா ேகா க்
ேபாற .”ெசல் லம் மா ன் ேபச் ல்
அ ர்ந்த கன்.
கார் ைரவைர பார்த்
“நி த் …நி த் ….” என்
கத் யவன். ைரவர் நி த் யம் .
கார் கதைவ றந்
இறங் யவன். ன் பக்கம் வந்
ெசல் லம் மா அமர்ந் இ க் ம்
பக்கத் ன் கார் கதைவ றந்
ட்ட வாேர…
“இறங் ெசல் லம் மாள் .”
எப் ேபா ம் பாப் பா. இல் ல
ெசல் லம் என்ற அவன் அைழப்
காணாமல் ேபாய் , அவளின்
ெபயர் அைழப் ேப கனின்
ேகாபத் ன் அளைவ ரிய
ெசல் லம் மா க் ேபா மானதாக
இ ந்த .
“அண்ணா…” என்ற அவளின்
அைழப் ைப கா ல் வாங் கா
அவளின் ைகய் த் ெவளிேய
இ த்தவன்.
கார் ைரவைர பார்த் …“இப் ேபா
ேபாப் பா…” என் ெசான்னான்.
ெஜயந் ேயா கார் நக ம் ன்ேன
காரில் இ ந் இறங் யவள் .
ேநரிைடயாக கைன ைறத்
பார்த் ைறத்தாள் .
இவ என்னத் க் இப் ேபா
என்ைன றச் பாக் றா…?
என் மன ல் நிைனத் க்
ெகாண் இ க் ம் ேபாேத, கார்
ைரவர் “நான் இப் ேபா வண்
எ க்கட் மா…? ேவண்டாமா….?
என் ஒ த ச ப் டன்
ேகட்டான்.
ன் என்ன காைல ல் நல் ல
ராக் யாக ங் காரிச் ட்
ஒ ெபண் தன் வண் ல் ஏ ேத
என் ம ழ் ந் ேபாய்
வண் ையய் ஓட் யவ க் ,
அ த்த அ ர்ஷ்டமாய் அைத ட
ங் காரிப் ம் , அழ ம் .
க்கலாக மற் ெறா ெபண்
ஏ ய ம் ம ழ் ந் ேபாய் காைர
எ க்கலாம் என் இ க் ம்
ேபா ல் லனாய் கன் ஏ யைத
பார்த் க ப் பா சரி
ைழப் ைபயாவ பார்க்கலாம்
என் நிைனத் காைர
எ த்தால் …
அந்த ைழப் க் ம் பங் கம்
ைள க் ம் ப ந ேராட் ல்
நின் இப் ப தகரா ெசய் தால்
அவ க் எப் ப இ க் ம் . அந்த
க ப் ல் ேகட்டவனிடம் .
அைத ட க ப் பாக கன்.
“இன் மா நீ ேபாகல…?” என்ற
ேகள் யால் எரி ம் ல்
எண்ைணையய் கன்
ஊத் னான்.
“நல் லா வா ல வ யா
வார்த்ைத. ஏ னிங் கேல
காைல ேலேய சா ராக் யா.
ட்ட ெகா யா, நான் ேபாேறன்.”
என்ற ம் தான் அ வாடைக
வண் என்பேத அவ க்
ெதரிந்த .(அவன் எங்
வண் ையய் பார்த்தான்).
“ஓ வாடைக வண் யா…?” என்
ேகட் க் ெகாண்ேட தான் ேகார்ட்
பாக்ெகட் ல் ைகய் ட்டவனிடம் .
அவைன ஒ சாக பார்த் க்
ெகாண்ேட….”நீ எங் ேக வண் ய
பார்த்த.” என் இ
ெபண்கைள ம் பார்த் க்
ெகாண்ேட ெசால் யவ க்
எ த்த பணத்ைத ெகா க்கா .
“என்னயா ேப ற….?”
ெசல் லமாைவ காண் த் .
“அவ எனக் தங் கச் யா…” என்
எரிந் ந்தவனிடம் .
“அப் ேபா அந்த ெபாண் .”
ெஜயந் ையய் காண் த்
ேகட்டதற் க் , ப ல் அளிக்கா
ைக ல் உள் ள பணத்ைத
ெகா த்தவன்.
“ தல் ல எடத்த கா பண் .”
என் அவைன ரட் னான்.
“ேபாேறன். ேபாேறன். நான் என்ன
இங் ேகவா இ க்க ேபாேறன்.”
என் ெசான்னவன்.
காைர ஸ்டாட் ெசய் தவன் கைன
பார்த் “அந்த ெபாண் உனக்
யா ன் ெசால் லேவ இல் ல
பார்த் யா…?ஆனா எனக்
ெதரிஞ் ச் . உங் க டா
தாேன…? என்ற ெசால் ேலா
காைர பறக்க ட்டான்.
அவன் ேப ய ேபச்ைச மறக் ம்
ெபா ட் . “ெகால் கத்தா ல்
ெசன்ைன பாைஷ என்னமா
தாண்டவமா .” என்
ெசால் க் ெகாண்ேட
வந்தவ க் அப் ேபா தான்
ெஜயந் ையய் ெபண் பார்க்க
வ வ ம் , ெசல் லம் மா ெசய் த
ெசய ம் நிைன க் வந்த .
தன் தலாக ெஜயந் டம்
ேநராக பார்த் … “ேதாம் மா உன்
ரச்சைனையய் உன் காதலன்
ட்ட ெசால் இ க் என்ன
ெசய் ய ம் என் நீ ேய
ெசய் . ணா எங் க ட்
ெபண்ைண இந்த ரச்சைன ல்
இ த் டாேத.” தன்
மன க் ணயவளிடம் இ ேபால்
ேப வ கஷ்டமாக இ ந்தா ம் ,
ெசல் லம் மா எந்த
ரச்சைன ம் மாட்ட டா
என்பதால் மனைத க னமாக்
ெசால் ட்டான்.
அேத ப ல் பார்ைவ பார்த் க்
ெகாண்ேட ெஜயந் . “நான்
ம் வ அவ க் ெதரியா .
அப் ப இ க் ம் ேபா அவரிடம்
எப் ப நான் உத ேகட்க
ம் .” அவள் ேபச் ம் ,
பார்ைவ ம் ஏேதா தன்னிடம்
ெசால் வ ேபால் இ ந்த .
தைலையய் உ க் தன்
நிைலக் வந்தவன். “ஓ இ
ேவறா….? ஏம் மா உன் காதைல
சம் மந்த பட்டவங் க ட்ட தல் ல
ெசால் மா…” என்
ெசான்னவனிடேம…
“ஐ .லவ் . கன்.” தன் ைக ல்
ெப ம் ர ல் மாட் இ ந்த
ேமா ரத்ைத கழட் கனின்
ைக ல் மாட் ட்ட வாேர
ெஜயந் ெசான்னாள் .
அவைள ம் , ேமா ரத்ைத ம் .
ரியா மா மா பார்த் க்
ெகாண் இ ந்த கனின்
ேதாளில் ைகய் ைவத்த
ெசல் லம் மாள் .
“என்ன அண்ணா ேமா ரம்
க்கைலயா…?” என்ற
ெசல் லம் மா ேகள் க் .
ெஜயந் … “யம் மா உன்
அண்ணா நைக கைட ல் ேவைல
பாக் றவ . அவ
ஆ ெரத்ெதட் ைசன் பார்த்
இ ப் பா . அவ க் இந்த
ேமா ரம் இலப் பமா தான்
ெதரி ம் . ஆனா என் ட்ட
இ க் ற ேலேய நல் ல ைசனா
பார்த் தான் நான் எ த் ட்
வந்ேதன்.” என் ெஜயந்
க த்ைத ப் க் ெகாண்
ெசான்னாள் .
அவளின் ேபச்ைச ர த் க்
ெகாண் இ ந்த கன். அேத
சமயம் “தான் நைக கைட ல்
ேவைல பார்ப்ப இவ க்
எப் ப ெதரி ம் …? ெதரிய
வந்தால் ெசல் லம் மா தான்
ெசால் இ ப் பாள் . அப் ேபா
இரண் ேபர் என்ைன பத் ேப
இ ப் பாங் கலா….?எ க் ….?
இப் ப ஆ ெரத்ெதட்
ேகள் கள் அவன் மன ல் உ த்த
அேத ேவள ல் . இப் ேபா
ெஜயந் ையய் ெபண் பார்க்க
வந்தவர்கள் ேகா ல் காத் க்
ெகாண் இ ப் பார்கேள….? என்
நிைன வந்த டன்,
ெசல் லம் மாைவ பார்த் …
“எனக் ெஜயந் ையய் ெதரி ம்
என் உனக் எப் ப ெதரி ம் …?”
என் கன் ேநரிைடயாகேவ
ெசல் லம் மாைவ பார்த்
ேகட்டான்.
“உங் க க் ெஜயந் ய
ெதரி மா…? ெசல் லம் மா ன்
ேபச் ல் அ ர்ச் ர ல்
இ ந்தா ம் , கண்ணில் ம்
ெதரிந்த .
“பாப் பா….” வாட்ைச பார்த் க்
ெகாண்ேட…. “ைடமா ச்
பாப் பா. ெரண் ேப ம் ேசர்ந்
என்ன காரியம் ெசய் ெவச்
இ க் ங் கன் ெசான்னா தான்
நான் என்ன ெசய் ய ம் என்ற
க் வர ம் .” என்ற
அவன் ேபச்ேச அைனத் ம் ெசால்
என் ெசான்ன .
ெசல் லம் மா ம் தன் ைளயாட்
ேபச்ைச ட் ட் “ பத் நாள்
ன் சஞ் சய் அண்ணாக்
ெகாஞ் சம் ரிேலக்ஸ் ேதைவ என்
வண்ட ர் ஜ ேபாய் இ ந்தப் ப
நாம ேப ம் ேசர்ந்
எ த் க் ெகாண்ட ெசல் ைய
வாட்சாப் ல் ேபாட்ேடன். அைத
பார்த்த அ த்த ெசகண்ட்
அம் மணி ேபான் ெசய் நீ ங் க
யா ன் ேநரிைடயா ேகட்க
யாம, ஏேதா ஏேதா ேப
க த்ைத அ த் தள் ளிட்டா…
ேபச் வ ம் அந்த
ேபாட்ேடாைவ பத் தான்.அப் ேபா
தான் ஷயம் அந்த
ேபாட்ேடா ல் இ க் .
உன்ைன பத் ேயா, இல் ல சஞ் சய்
அண்ணா பத் ேயா ெதரிஞ் சக்க
தான் இப் ப த் வளச்
ேப றா.
தல் ல சஞ் சய் அண்ணாைவ
பத் ெதரிஞ் க்க மான்
ேகட்ேடன். அ க் இவ என்
ட்டேய உன் அண்ணா பத்
ெதரிஞ் எனக் என்ன ஆவ
ேபா என் ேகட் றா.
அப் ேபா தான் ஓ அம் மணி உங் கள
பத் ெதரிஞ் க்க ஆைச
ப றான் எல் லாம் ெசான்ேனன்.
அப் றம் அவ ட்ட கன்
அண்ணாைவ எப் ப ெதரி ம்
என் ேகட்ட க் ….மயக்க ல்
பார்த்ேதன். பார்த்த பத்
நி டம் தான். ஆனா என் அப் பா
அம் மா இறந்தப் ப அவர் என்
பக்கத் ல் இ ந்தா நல் லா
இ க் ேம என் நிைனக்க
ேதா ச் என் ெசான்னாள் …”
ெசல் லம் மா ெஜயந் ன்
ெபற் ேறார் இறந்த என்ற ேபச்
வந்த ேபா தான் க க்
ெஜயந் ன் ெபற் ேறார் மைற
நியாபகத் ற் க் வந்த .
ெசல் லம் மா இ ப் பைத ட
ெபா ட்ப த்தா . ெஜயந் ன்
அ ல் ெசன்றவன். அவன் ைகய்
த்த வாேர…
“அ…ன்னிக் அன்…னிக் .?” தன்
நிைலையய் ெசால் ல வார்த்ைத
வராமல் கன் க் க்
ேப னான்.
ெஜயந் ம் அப் ேபா தான் தன்
ெபற் ேறாைர ப ெகா த்த
ேபால் ேதம் ேதம்
அ தவள் .ச ைக டன் அவன்
மார் ல் த் ய வாேர…
“அப் ேபா ஏன் என்ைன ட் ட்
ேபானிங் க.?” என்ற ேகள் க்
என்ன ப ல் ெசால் வ என்
 ெதரியா , தன் மார் ல் அவள்
கத்ைத ப த்தவன் அவள்
தைலையய் வ ட்டான்.
“சாரி ட் ம் மா..” என்
ஆ தல் ப த் யன்.
அந்த நாள் நிைன ல் ஆழ் ந்
ேபானான். கணக் ல் வராத
தங் க கட் கைள சஞ் ைச ம் .
க ம் , எப் ேபா ம் காரில்
எல் லாம் எ த் க் ெகாண்
ெசல் ல மாட்டார்கள் .
சாதரண ஒ ேப ல் … அேதா
ஒ சாதரண லரில் தான்
எ த் க் ெகாண் ேபாவார்கள் .
அப் ப ஒ நாள் இர பத்
மணிக் ெசங் கல் பட்
ைபபா ல் ேபா ம் ேபா தான்
ஒ கார் ஆக் ெடண்ட் ஆ
இ ப் ப ம் பக்கத் ல் ஒ வர்
ைகையய் ைசந் நின் க்
ெகாண் இ ப் பைத ம்
பார்த் வண் ையய்
நி த்தலாமா…? ேவண்டாமா…?
என் அவன் மன நடத் ய
பட் மன்றத் ல்
மனிதா மானம் ெவன் ட.
வண் ையய் ஓரத் ல்
நி த் யன் தன் ேபைக ன்
பக்கம் வ ம் மா மாட் க்
ெகாண் காரின் அ ல்
ெசல் ம் ேபா காரில் இ ந்
ஒ ைகய் அைசப் பைத பார்த்
ஓ ேபாய் கார் கதைவ றக்க
பார்த்தான்.
ைகையய் ைசந் நின் க்
ெகாண் இ ந்த அந்த மனிதர்.
“ேவண்டாம் தம் ேபா க்
ேபான் ெசய் இ க்ேகன்.
இப் ேபா வந் வாங் க. நீ ங் க
ைகய் ெவச் டா ங் க.” அவன்
ேபா ஸ் என்ற அந்த
வார்த்ைத ல் ெகாஞ் சம் ெஜர்க்
ஆ னா ம் ,
தயங் கா கார் கதைவ உைடத்
அந்த ைகய் க் உரியவைர
ெவளி ல் இ க்க. ெவளி ல்
வந்தேதா அழகான இளம் ெபண்.
அந்த கத் ல் அழேகா ….வ ,
ேவதைன,அேதா ய பயம்
ெதரிய. வாய்
தன்னால் …”பயப் படாேத
ட் ம் மா உனக் ஒன் ம்
 ஆகா .” என்ற அவன்
வார்த்ைத ல் ஒ நி டம்
ரித்தாேளா...என் நிைனக் ம்
வைகயாக அவளின் கத் ல்
ஒ மலர்ச் வந் ேபான .
ன் என்ன நிைனத்தாேளா தன்
ைகையய் கார் பக்கம் நீ ட்
ஏேதா ெசால் ல வாய்
றந்தவ க் வார்த்ைத வரா
அப் ப ேய மயங் சரிய ம்
காவல் வண் வ ம் சத்தம்
அ ல் ேகட்க ம் சரியாக
இ ந்த .
இதற் க் ேமல் இங் இ ப் ப
சரி ல் ைல. தன் ைக ல்
உள் ளைத ேபா ஸ் பார்த்
ட்டால் ...கைட ெபயேரா நம்
சஞ் சய் ேப ம் அ ப ம் என்
நிைனத்தவன் அந்த இடத்ைத
ட் ேபா ம் ேபா
கைட யாக அந்த ெபண்ணின்
கத்ைத பார்த் ட்
ெசன்றான்.
ம நாேள….. பாய் ேபாக
ேவண் ன்னேவ ைளட்
க்ெகட் எ த் ைவத்
 இ ப் பதால் ... ய காைல ேல
பாய் க் பறந் ட்டான்.
அங் இ ந்த ப ைனந் நா ம்
அந்த ெபண்ணின் கேம கண்
ன் வந்த . ெசன்ைனக் வந்த
உடன் அவன் ெசய் த தல்
ேவைல காவல் நிைலயத் ல்
அந்த ஆக் ெடண்ட் பற்
சாரித்த தான்.
ேகட்ட ந்த அப் ெபண்ணின்
தாய் தகப் பன் இறந் ட்டார்
என்ற ம் மன பதற.
“அப் ..ெபண்….” என்ன ப ல்
வ ேமா...என் பயத் டன்
ேகட்ட க் .
“ ைழத் ட்டாள் .” என்ற
ெசய் ல் ஆ வாசம்
அைடந்தவன். ைகய் ேயா
அவர்கள் ட் கவாரி வாங்
ேபாய் சாரித்த ல் ட்
டந்த .
பக்கத் ட் ெபண். “ெபரியங் க
ேபான ற வய ெபாண்
எப் ப ஒத்ைத ல் இ க் ம் .
அ தான் அவங் க ெபரியப் பா
ைகேயா ஊ க் ட் ட்
ேபா ட்டா .” என்ற ப ல்
எந்த ஊ ெபண்ணின் ெபயர்
எ ம் ேகட்கா வந்
ட்டான்.
ஆனால் அவைள பார்ப்ேபாம்
என்ற மன மட் ம் அ த்
ெசான்ன . அவன் மன ேபச்
ெபாய் ஆகா இேதா இவைள
பார்த்தேதா அவளின்
ப் பத்ைத ம் அ ந்த க்
ெகாண்ட ல் ம ழ் ச ்
என்றா ம் ….
இந்த ெபண் பார்க் ம்
ஷயத்ைத எப் ப ைகயால் வ
என் ெதரியா ழம் ேபாய்
நிற் க் ம் அேத ேவள ல் . தன்
ெசல் ல் ெஜயந் அ ப்
இ ந்த ேபாட்ேடாைவ பார்த் க்
ெகாண்ேட ேகா ன் வாச ல்
மனிஷ் ெசல் லம் மா க்காக
காத் க் ெகாண் இ ந்தான்.
அத் யாம் ----6
தன் ெமாைப ல் ஒ கண் ம் ,
ேகா ல் வாச ல் ஒ கண் ம்
ைவத் ந்த மனி ன் கண்
ேகா ல் வாசைல ட ேபானில்
உள் ள ெபண்ணின் எ ல் அந்த
ேபானிேலேய நிைல ெபற ைவத்
ட.
ெசல் லம் மா ன் க வ ைவ
தட ய வாேர…. “கல் யாணம்
என்றாேல கால ரம் ஓ யவைன
பார்த்த ெசகன் ல் எப் ேபா
கல் யாணம் ைவப் பாங் கான்
ஏங் க ெவச் ட் ேய…..? என்
ேபானில் ெசல் லம் மா ன்
ைகப் பட்த்ைத பார்த் ேப க்
ெகாண் இ ந்தான்.
ெசல் லம் மா பக்கத் ல் ஒ
ைல ல் இ ந்த மற் ெறா
ெபண்ைண பார்த்
‘மாப் ள் ைளக் அ ப் ம்
ேபாட்ேடா ல் ெபண் மட் ம்
இ க் ம் ேபாட்டாைவ அ ப் பாம
டேவ ஒ ெகா க் மா ரி
ெபண்ேணா அ ப்
இ க்காங் க. ”
தனக் இந்த ேபாட்ேடாைவ
அ ப் ய ெபண்ணின்
ெபரியப் பா என் நிைனத்
அவைர மன ள் ட் க் ெகாண்
இ ந்தவ க் , டேவ ேநற்
இந்ேநரம் தன் த் டம்
வாதா ய மன ல் வந்
ேபான .
ஒ மாதமாகேவ த் தனக்காக
ரமாக ெபண் ேத ம்
படலத் ல் இறங்
இ க் றார்கள் என் ெதரிந் ம்
கண் ம் காணா இ ந்
ட்டான்.
ைபனல் நம் ம தாேன பண்ணி
ஆக ம் . அப் ேபா ெபண்ைண
க்க ல் ைல என் ெசால்
டலாம் என் அசால் ட்டாய்
ட் ட்டான்.
எப் ேபா ம் ெதாடர் ெகாள் ளாத
த் ேநற் ேபானில் …. “தம்
இன் ம் ெகாஞ் ச ேநரத் ல ஒ
ெபண் ேபாட்ேடா வ ம் பார்த்
ச் இ ந்தா எனக் ேபான்
ேபா .” மனி ன் ப ைல
ேகட்கா ேப ன் அந்த
பக்கத் ைவத் இ ந்த ர னி
பாய் ேப ைய ைவத் ட்டார்
வர வர த் சரி ல் ல. ெராம் ப
தான் பண்றாங் க என் மன ல்
தன் த் ையய் ைவய் தவன்.
ம் ப தன் த் க் தாேன
அைழத்தான்.
“என்ன மனிஷ் ேபாட்ேடாைவ
பார்த்தாச்சா…? ச் க்கா…?”
என் த் ேகட்டதற் க் .
இப் ேபா தான் ப ல் அளிக்கா .
“ த் நான் இப் ேபா ெதா ல்
ஷயமா ெகால் கத்தா க் வந்
இ க்ேகன்.” என் மனிஷ்
ெசான்னதற் க் ,
“ெதரி ம் தம் .” என் த்
ெசான்ன ம் ,
“ெதரிஞ் ம் எ க் இப் ேபா
என்ைன ஸ்ட்டப் பண் ங் க…?
நாைளக் ஒ ட் ங் இ க் .”
என்றவனிடம் .
“நாைள ட் ங் க் ஏன்பா
ன்னேவ ேபா ட்ட…?” என்ற
 த் ன் ேகள் க் ஒ
நி ஷம் ப ல் ெசால் லா
அைம காத்தவனிடம் .
“மன்னிச் க்கப் பா ெதரியாம
ேகட் ட்ேடன்.” தன்னிடம்
மன்னிப் ேகட் ம் த் ையய்
பற் மன ல் ேயாசைன
ஓ னா ம் ….
“மன்னிப் ன் ெபரிய வார்த்ைத
எல் லாம் ேவண்டாம் த் .”
என்றவன்.
அவர் ேகட்ட ேகள் யான
“ெகாஞ் சம் ெதா ல் சம் மந்தம் மா
ேவைல இ ந்த . அ தான்
ன்னேவ வந் ட்ேடன் த் .”
இ வைர கம் ரமாய் ஒ த்த
அவன் ரல் கைட ல் ெபாய்
ெசால் ம் ேபா ர ல்
அ த்தம் ைறந் ேகட்க.
அவன் ர ேலேய ெபாய்
ெசால் றான் என் ரிந்தா ம்
ேம ம் அைத பற் ேபசா .
“ெபாண் ெகால் கத்தா ல்
அவள் ெபரியப் பா ட் ல் தான்
இ க் தம் . ேபாட்ேடா ல்
த் இ ந்தா அ த்த
ேபசலாம் .” என் ெசால் ேலா
தன் ேபச் த் க் ெகாண்டார்.
வாட்சாப் ல் ேபாட்ேடா வந்த
ெதரிந் ம் அைத ஓபன் ெசய்
பார்க்கா தான் இ ந்தான்.
ஆனால் பக்கத் ல் இைவ
அைனத் ம் ேகட் க் ெகாண்
இ ந்த னேலாச்சனி அவன்
த் அவ க் ெபண்
ேத றார்களா…..?
அன் ஆ ல் தான் ரித் ம் ,
ைறத் க் ெகாண்
ெசன்றவைர னேசாச்சனிக் ம்
க்கா ேபாய் ட்ட .
மனிஷ்க் ர னி பாய் த்
தாேன என்ற எண்ணத் ல் ….“
இந்த ெபாண் அவங் க
ெசாந்தமா தான் இ க் ம்
மனிஷ்.” என்ற அவள்
ேபச் ேலேய ஏேதா
ல் லங் கமாய் தான் ெசால் ல
ேபா றாள் என் ெதரிந்ேத….
“எத ெவச் ெசால் ற…..? என்
ேகட்டான்.
“அப் ேபா தாேன அந்த
ெபாண்ைண ைகய் ேழ
ேபாட் ட் இப் ேபா இ க் ற
மா ரி ெசா சா வாழலாம் . நீ ங் க
ெகா க் ற இந்த வச ெச ப்
க் ற அவங் க கணவன்
ெகா க்க மா…?” என்
ேகட்டவைள அ க்க ைகய்
ஓங் யவன் ன் என்ன
நிைனத்தாேனா….
“ ைம ட் ேபா…” என்ற ம் .
அ க்க ைகய் ஓங் ய ேலேய
அவனின் ேகாபம் ரிந்த னா.
அவன் ெவளி ல் ேபா என்ற ம் .
“இல் ல மனிஷ் உன் நல் ல க் ….”
என் ேம ம் என்ன ெசால்
இ ப் பாேளா….
“என் நல் லைத பார்க்க என் அப் பா
இ க்கார். என் த் இ க்காங் க.
அதனால நீ அைத பத் எல் லாம்
கவைல படாேத. உனக் ைளட்
க்கட் க் ஏற் பா ெசய் ேறன்
ெசன்ைன ேபாற வ ய பார்.”
என் ெசால் யவைன
ெகாஞ் ச ல் சரிக்கட்ட எண்ணி
அவன் பக்கத் ல் ெசல் ம்
ேபாேத…
அவளின் எண்ணம்
ரிந்தவனாய் … “ க் ரம் உன்
லக்ேகைஜ ேபக் ெசய் . “ என்
ெசால் க் ெகாண்ேட…
தன் ெசக் க்ைக எ த்தவன் மட
மட ெவன் ஒ ெதாைகையய்
எ ைகய் ெயப் பம் இட்
அவளிடன் நீ ட் னான்.
இவ் வள ேநரம் ெசன்ைனக்
தனியா ேபாக மா என்
வ த்தத் ல் இ ந்தவள் . அவன்
ெசக்ைக நீ ட் ய ம் ம ழ் ந்
ேபாய் அவனிடம் வாங் அதன்
ெதாைகையய் பார்க் ம் ேபாேத…
மனிஷ் “உன்ேனாட மாசம்
சம் பளத்ேதாட என்ேனாட
கைட ல் இ ந் உன்ைன
லக் ேறன்.” என்ற
வார்த்ைத ல் .
“மனிஷ்…” என் ஏேதா ேபச
வந்தவைள ைகய் காட்
த த்தவன்.
“நீ எ க் என்னிடம் பழ ன.
நான் எ க் உன்னிடம்
பழ ேனன் இரண் ேப க் ம்
நல் லா ெதரி ம் . ஆனா ெகாஞ் ச
நாளா நீ அ க் ேமல ஆைச
ப ேயான் ேதானிட்ேட
இ ந்த . இப் ேபா அ கன்பாம்
ஆ ச் . இனி ம் உன்ைன என்
ட ெவச் இ க்க நான் ட்டாள்
இல் ல.” என் ெசால் அவைள
ெசன்ைனக் ளம் ேபாக
ெசான்னான்.
‘ த க்ேக ேமாசம் வந் ச்ேச…’
என் வ ந் யவளாய் . “நான்
உங் க த் ையய் அப் ப
ேப ய தப் தான் மனிஷ். இனி
ேபச மாட்ேடன்.” என் மன்னிப்
ேகட் ம் .
“நான் இத ெவச் மட் ம்
உன்ைன ேவைல ல் இ ந்
நீ க்கல. என் பர்சனல் ல இப் ேபா
எல் லாம் நீ ெராம் ப தைல ற….
என் பர்சனல் ல என் அப் பா
தைல ட்டாேல எனக்
க்கா . அப் ப இ க் ம்
ேபா நீ ….” என் ேகள் ேயா
அவைள பார்த்தான்.
“இனி…” ேபச வந்தவைள த த்த
மனிஷ். ேபாகலாம் என்ப ேபால்
கத ன் பக்கம் ைகய்
காட் னான்.
இதற் க் ேமல் இவைன
சமாதானப் ப த்த நம் மால்
யா . இனி ேவ ஒ ெபரிய
ைகய் பார்த் ேபாக ேவண் ய
தான் என் எண் ம் ேபாேத,
இவன் இவ் வள க் ரம் கழட்
ட் ட் வான் என் ெதரிந்
இ ந்தால் ,
அந்த பாரம் பரரியகாரைனேய
த் இ க்கலாம் என்ற ெப ம்
ச்ேசா அந்த இடத்ைத ட்
அவள் அகன்ற ம் .
ஏேதா ஒ உந் த ல்
வாட்சாப் ல் வந்த ேபாட்ேடாைவ
ஓப் பன் ெசய் பார்த்தவ க்
கண்ைண அந்த ேபாட்ேடா ல்
இ ந் நகர்த்த யா ேபாய்
ட்ட .
ன் என்ன…? த் ையய்
அைழத்தவள் . “ த் ெபண்
ெபயர் என்ன…? என்ற மனி ன்
ேகள் ேலேய…
ெபண்ைண மனி க் த்
ட்ட என் ம ழ் ந்
“ெபண்ைண ச் இ க்கா
தம் ...?” என் எ ர் பார்ப்ேபா
ேகட்டார்.
“ஏேதா பரவா ல் ைலயா
இ க்கா.” என் ெசான்னவன்.
ம் ப ம் ெபண்ணின் ெபயர்
அ ம் ஆவ ல் ெபயர்
ேகட்டான்.
மனிைஷ ெவ ப் ஏற் ம்
ெபா ட் …. “என்ன ெபாண்
மாரா இ க்கா!!!!!!.அந்த
ெபண்ேணாட ெபரியப் பன் என்
ெபாண் ஆ..ஓ...ஓன்
த் க் ட்டார். ெபாண் மாரா
இ ந்தா ேவண்டாம் தம் .
உனக் ேவ ெபாண்ைண
பாக் ேறன்.” என் ெசான்ன
தான்.
அவசரமாக… “ ேவண்டாம் .
ேவண்டாம் . இந்த ெபாண்ைணேய
ச் டலாம் .” என்
ெசான்ன ம் அந்த பக்கம் ரித்த
த் . இப் ேபா பாசத் டன்.
“ெபண்ைண ச் இ க்கா
தம் …?” என் ேகட்டதற் க் .
“ ச் இ க் த் .” என்ற
ப ல் .
“சந்ேதாஷம் தம் . இப் ேபா தான்
என் பா பாராம் றஞ் சா மா ரி
இ க் .”
எப் ேபா ம் ஒ அ த்தத் டன்
இ க் ம் மனிஷ் இப் ேபா அந்த
அ த்தம் ைறந்தவனாய் …
“நான் பாராம த் …?” என்ற
தான்.
“அய் ேயா நான் அப் ப ெசால் லேல
தம் .”என் பதட்டத் டம் ர னி
பாய் ேகட்க.
“ த் நான் தாமாஷா தான்
ெசான்ேனன். அைத ேபாய் இப் ப
ரியசா எ த் க் ட் .”
“நீ தமாஷா ெசான்னா ம் நான்
ரியசா ெசால் ேறன் தம் .
இப் ேபா தான் என் பாராம்
றஞ் சா மா ரி இ க் . நான்
என்ன தான் உன்ன நல் ல ப யா
கவனிச்சா ம் நான் உன்
அம் மாவா ஆ ட யா
தாேன….?” ர னி பாய்
வ த்தத் டன் ேகட்டார்.
“ த் .” என்றவ க் அ த்த
ேபச் வர ல் ைல.
ர னி பாய் ெசான்ன ற் ம்
உண்ைம தான். த் நல் லவர்கள்
தான் அ ல் எந்த சந்ேதக ம்
இல் ைல. ஆனால் அவைர
அன்ைன ஸ்தானத் ல் ைவக்க
அவனால் தான் ய ல் ைல.
வய ல் இைத பற்
ெபரியதாக எ த் க்
ெகாள் ள ல் ைல தான். ஆனால்
ெகாஞ் ச காலமாய் தனக் ஏன்
த் டம் ஒ ஒட் தல்
வர ல் ைல….?
ன்ன வய ல் இ ந் நன்றாக
தாேன பார்த் க் ெகாண்டார்கள்
என்ற எண்ணம் வந் ேபாய்
ெகாண் தான் இ ந்த . ஏன்
அவர்கைள ஏற் க மனம்
வர ல் ைல என் ேகள் க்
ைட மட் ம் அவ க்
ைடக்கா இ ந்த .
அதற் க் ைடயாய் … “உங் க
அம் மா உன்ன ட் ட் ேபா ம்
ேபா . நீ ழந்ைத இல் ல மனிஷ்
வளர்ந் ம் வளராத இரண்
ெகட்டான் நிைல. உங் க அம் மா
பாசத்ைத ைமயா
அ ப ச்சவன். ழந்ைதயா
இ ந் இ ந்தா….ஈ யா
என்ைன ஏத் ட் இ ப் ப. இல் ல
பக் வமான வயதா இ ந்தா
நிலைம ரிஞ் இ க் ம் .
அப் பாேவா அம் மாைவ பார்த்த
உனக் .
அவேரா என்ைன பார்க்க
யா ேபா ச் . அம் மா
இடத் ல் ேவ ஒ த்தரா….?
அைத ஏத் க்க உன்னால யல.
அ உன் ேமல தப் இல் ல
மனிஷ்.” அவன் நிைலையய்
ெதள் ள ெதளிவாக ர னிபாய்
ளக் னார்.
“ த் ….” அந்த த் என்
மனிஷ் ெசால் ய தேம ர னி
ெசான்ன ற் க்
உண்ைம என் ெசான்ன .
“நா ம் உன்ைன மத்த பசங் க
மா ரி கல கலப் பா இ க்க
ைவக்க பார்த்ேதன். ஆனா
என்னால யல.
சரி கல் யாணம் ெசஞ் சா மத்த
பசங் க மா ரி சந்ேதாஷமா
இ ப் யான் உனக் ச்ச
ெபாண்ணா பாக்க ேமன்
தான் ெபாண் பார்த் ட்
இ ந்ேதன். என் எ ர் பார்ப் ண்
ேபாகல தம் .ேதா ேபாட்ேடா
பார்த்த ேம உன்ன இந்த
அள க் ம ச் யா ேபச
ெவச் ட்டான்னா….உனக் அவ
தான் ெபாண்டாட் மனிஷ்.நான்
மத்தத அந்த ெபண்ேணாட
ெபரியப் பா ட்ட ேப க் ேறன்.”
என் ெசான்ன த் ன் ேபச்
மனிைஷ பலமாக தாக் ய .
என்ேனாட சந்ேதாஷத்ைத
மட் ேம பார்த்த த் டம் நாம்
ஒன் இ க்க ேவண் ேமா…?
என் நிைனத்தவன்.சரி
இனியாவ அவர்க க் ஒ
நல் ல மகனாய் நடந் க்
ெகாள் ளலாம் என்ற ேவா .
“சரி த் நான் ெவச் டேறன்.”
என்ற மனி டம் .
“அப் ேபா ெபண்ணின் ேப
உனக் ெதரிய ேவண்டாமா….?”
“நீ ங் கேல ெசால் ங் கன்
பார்த்ேதன்.” என்
ெசான்னவனிடம் ெபண்ணின்
வர ம் ெசால் ல
ஆராம் த்தார்.
“ெபண்ணின் ெபயர் ெஜயந் .”
என்ற ம் .
“என்ன ெஜயந் யா…?” என்
ேகட்ட ம் .
“என்ன தம் ேப
க்கைலயா…..?” த் ன்
ர ல் கவைல எட் பார்த்த .
“ த் அந்த ேபேர ப் ட ம்
என் எந்த அவ ய ம் இல் ல.
நமக் ச்ச மா ரி
ப் ட் க்கலாம் .” என்
த் டம் ேப க் ெகாண்ேட ….
மன ேவகமாக எந்த ெபயர்
ெகாண் அைழக்கலாம் என்
வரிைசப் ப த் க் ெகாண்
இ ந் .
டா , ேப , ட் , ச் ...என்
நிைனத்தவன். கண்ணம் மா,
ெசல் லம் மா என்ற ெபயர்
நிைனக் ம் ேபாேத ன்
கர்நாடகமாக ெதரிந்த ெபயர்
இப் ேபா ெகாஞ் சலாக
அைழப் ப ேபால் இ ந்த .
சரி அப் பா ஆைசப் பட்டா மா ரி
அந்த ெசல் லம் மா தான்
ம மகளாய் அவ க் ெகாண்
வர ய ல் ைல.அந்த
ெபயராவ அவரின் ம மக க்
இ க்கட் ம் என்
ெசல் லம் மா...என் தன்
வ ங் கால மைன க் ெசல் ல
ெபயர் இட் ம ழ் ந்தான்.
ன் த் ெசான்ன மறற
வரமாய் அவ க் ெபற் ேறார்
இல் ைல. ஒ வ டமாக
ெபரியப் பா டம் தான்
இ க் றாள் என் இதர
தகவைல ம் ேகட் ைவத்த ம் .
ண் ம் ேபான் அைழப் வர.
ெசல் லம் மா ன் கவ ைவ
பார்த் க் ெகாண் இ க்கலாம்
என் பார்த்தால் ட மாட்டார்கள்
ேபாலேவ என் ஒ த
ச ப் டன் ேபாைன
எ த்தவ க் இனிய
ெசய் யாய் .
ெபண்ணின் ெபரியப் பா…. “
மாப் ள் ைள நாைளக் காளி
ேகா க் எட் மணிக்
வந் ங் க. நாங் க எங் க
ெபாண்ண அங் ேக அழச் ட்
வந் ேறாம் .” என்ற ம் .
“சரி சார்.” என் ேபாைன
ைவத்தவன் என்ன
நிைனத்தாேனா தன் த் க்
அைழத் .
“ த் ெபண்ைண உங் க க்
ச் இ க்கா…?” மனி டம்
இ ந் இந்த மா ரி
ேகள் ையய் சத் யமாக ர னி
பாய் எ ர் பார்க்க ல் ைல.
ெந ழ் ச ் டன் “எனக் ெராம் ப
ச் இ க் தம் .” என்
ெசான்னவர்.
“என்ைன தம் . உனக்
ச் இ க்கா…?”
“ ச்ச ெதாட் தாேன
உங் களிடம் ேகட் ேறன்.” என்
ெசான்னவன்.
ன் “அப் பா க் ...?” அப் பா ன்
ப் பத்ைத ம் ேகட் ம்
மனி ன் இந்த தன்ைம
 யதாக இ ந்த .
“அவ க் ம் ெராம் ப ச்
இ க் தம் . அந்த காளியம் மன்
இந்த ெபண்ைணேய ச்சா
நல் லா இ க் ம் .” ெபண்ைண
ேபாட்ேடா ல் பார்த்த க்ேக
மகனிடம் இந்த அள க் மாற் றம்
ெதரி றேத, அந்த ெபண்ேண
மக க் மைன ையய்
அைமந் ட்டால் நல் ல என்ற
அர்த்தத் ல் தா ர னி பாய்
அப் ப ெசான்ன .
ஆனால் மனிஜ க் ர னி
பா ன் இந்த ேபச் பதட்டத்ைத
ெகா த் ட்ட . “என்னத் க்
காளிக் ட்ட ேவண் க்க
ெசால் ங் க. என்ைன
ம ப் பாங் கலா…?” ம த்
வார்கேலா ? என்ற ேலேய
இந்த பதட்டப் ப ம் மனிஷ க் .
ெசல் லம் மா, ெஜயந் நடத் ய
நாடகம் ெதரிய வந்தால் ……?
அத் யாயம் ---7
மனி ன் இந்த பதட்டம்
ர னிபாய் க்
சந்ேதாஷத்ைத ம் , பயத்ைத ம் ,
ேசர்த் ெகா த்த எனலாம் .
ஏதாவ காரணத்தால் இந்த இடம்
தைழயா ேபானால் அந்த
ெபண்ணின் நிைல என்ன ஆவ .
ஆம் அந்த ெபண்ைண நிைனத்
தான் ர னியாய் க் கவைல
அ கரித்த . மனி டம் ேப
த்த ம் தல் ேவைலயாக
கட ளிடம் அந்த காளியம் மான்
தான் இந்த இடத்ைத த்
ைவக்கேவண் ம் என் ேவண் க்
ெகாண்டார்.
ெசல் லம் மாைவ பார்த் க்
ெகாண்ேட கன ல ல்
இ ந்தவைன ெஜயந் ன்
ெபரியப் பா “வந் ெராம் ப ேநரம்
ஆ தா மாப் ள் ைள…?” என்ற
ேகள் ல் அவைர ரியா
பார்த்த மனி டம் .
“பார்த் ங் கலா நான் என்ைன
அ கம் ப த்தாமேலேய
ேப ேறன்.” என் ெசான்னவர்.
தன் ைகய் நீ ட் …. “நான்
ெபண்ணின் ெபரியப் பா
சந் ரேசகர். ன்னதா ேபன்
ஸ்ேடார் ெவச் நடத் ட்
வர்ேறன்.” என் மனி டம்
ைறப் ப தன்ைன அ கம்
ப த் க் ெகாண்டார்.
தன்னால் அவர் ைகையய் பற் க்
ெகாண்ட மனிஷ்… “ஐயம் மனிஷ்.”
என் தன்ைன அ கப் ப த் க்
ெகாண்டவன். அவரின் அ ல்
இ ந்தவர்கைள ஆவேளா
பார்த்தான். தான் எ ர் பார்த்தவள்
அங் இல் லா ஏமாற் றத்ைத
ெகா த்தா ம் அைத கத் ல்
காட்டா ரித் க் ெகாண்
மற் றவர்களின் அ கத்ைத ம்
ஏற் க் ெகாண்ட ன்.
ெஜயந் ன் ெபரியம் மா
சாந் … “ெபாண் அவ
ரண்ேடா வர்ேறன் ேபானா
ேதா வந் வா….” என் அவர்
ெசால் க் ெகாண் இ க் ம்
ேபாேத ெசல் லம் மா, ெஜயந்
இ வ ம் அங் வந் ேசர்ந்தனர்.
சாதரண அலங் கரிப் ல் இ ந்த
ேபாட்ேடாைவ பார்த்ேத ந்த
மனிஷ். இந்த ேசஷ
அலங் கரிப் ல் ழாமல்
இ ப் பானா என்ன…?
இ வைர நாகரிகம் பார்த்
ெகாண் தன் கத் ல் எ ம்
காட்டா இ ந்தவன்
ெசல் லம் மா ன் அழ ல்
நாகரிகம் என்றால் என்ன என்ற
நிைலக் தள் ளப் பட்டவன் ேபால்
அவன் கண்கள் அங் இங்
அைசயா ெசல் லம் மா ன்
கத் ேலேய நிைலப் ெபற்
இ ந்த .
“இவ தான் என் தம் மகள் .”
என் ெசால் க் ெகாண்ேட
மனிைஷ பார்த்த சந் ரேசகர்
அவன் பார்ைவ ெசன்ற இடத்ைத
பார்த் அ ர்ச் யா தன்
மைன தன் ள் ைளகைள
பார்த்தார். அவர்க ம்
அ ர்ச் டன் சந் ரேசகைர
பார்த்தனர்.
அ ர்ச் யாக ேவண் ய
ெஜயந் ேயா லாக தங் கள்
ட்டத் ன் தல் ப
ெவற் ையய் ெகாண்டா ம்
தமாக ெசல் லம் மாைவ பார்த்
ரித்தாள் .
ேபா ம் ேவஷத் க் த ந்த
தமாக ெவட்கம் என்ற
ேபார்ைவ ல் தைல க ழ் ந்
இ ந்த ெசல் லம் மா தங் கள்
ட்டம் ெஜ த்த ல் ம ழ் ச ்
அைடந்தா ம் , கம் ெதரியா
ஒ வன் தன்ைன ெவ த்
பார்க் றான் என்ற நிைனப்
அ ெவ ப் ைப ெகா த்த .ஆம்
ெசல் லம் மா இன் ம் மனி ன்
கத்ைத நி ர்ந்
பார்க்க ல் ைல.
ஆனால் அவன் தன்ைனேய தான்
பார்த் க் ெகாண் இ க் றான்
என் தன் உடல் ச ல்
ெதரிந் க் ெகாண்டவ க்
எப் ேபா இங் இ ந்
ேபாேவாம் என் ஆ ட்ட .
ைக ல் உள் ள ெசல் ைல பார்த் க்
ெகாண் இ ந்த ெசல் லம் மா
ெவளி ேலேய இ என் அதட்
ட் வந்த கன் அண்ணாைவ
அைழக்கலாமா…? என்
நிைனக் ம் ேபாேத…
என் அங் வந்த கன்
ெசல் லம் மா ெஜயந் ன் ந ல்
நின் க் ெகாண்
ெசல் லம் மாைவ பார்த் .
“பாப் பா ட் ங் ப ெனா
மணிக் நியாபகம் இ க்கா…? “
என் ேகட்டவன்.
“உள் ேள ேபாய் சா பார்த் ட்
ேபாக சரியா இ க் ம் வா…”
என் ெசால் க் ெகாண்ேட
ெசல் லம் மா ன் ைகய் பற்
இ த்தான்.
கன் இ வர் ந ேவ நிற் க் ம்
ேபாேத, இவைன எங் ேகேயா
பார்த்த மா ரி இ க்ேக என்ற
மனி ன் எண்ணம் ஓ ம்
ேபாேத….
உரிைம டன் தன் மனம்
கவர்ந்தவளின் ெபண்ணின் ைகய்
பற் இ க்க ம் , எங்
பார்த்ேதாம் என்ற நிைனைவ
றம் தள் ளி ட் சந் ரேசகைர
பார்த்தான்.
ெஜயந் ையய் ட்
ெசல் லம் மாைவ ஆர்வமாக
பார்க் ம் ேபாேத, தங் கள் ட்
ெபண் க் இந்த மாப் ள் ைள
ேதைவயா…? என்ற எண்ணம்
வந் ட்டதால் மனி ன்
பார்ைவக் ப ல் அளிக்க
ப் பம் இல் லா .
கனிடம் … “பாப் பா ட்ட எங் க
ட் ேலேய தங் க ெசான்ேனன்.
ஆனா பாப் பா தான் இல் ல
ஓட்ட ேலேய தங் க் ேறன்
ெசால் ச் . ஊ க்
ேபாற க் ன்னவாவ
ட் க் வந் ேபாங் க.” என்
அைழப் த்தவரிடம் .
“கண் ப் பா அங் ள் .” என்
தன்ைமயாக ப ல் அளித்தான்.
ெஜயந் ையய் ெபண் ேகட்க
அவரிடம் தாேன ெசல் ல ேவண் ம்
அதனால் உண்டான பணிேவா
ைழய.
இ வைர தைல னிந்ேத இ ந்த
ெசல் லம் மா கனின் இந்த
அ கப் ப பணிைவ பார்த்
ன்னைக டன் ெஜயந் ையய்
பார்த் ைசைக ெசய் தாள் .
ெஜயந் க் ம் ரிப் ைப அடக்க
யா ரித் ட.
ெஜயந் ன் ெபரியம் மா க்
இந்த இடம் யா என்ற
எண்ணம் வ ம் ேபாேத,
ெசல் லம் மா ன் அலங் காரத்ைத
பார்த் இந்த ெபண் ஏன்
இவ் வள அலங் காரத் ல்
வந்தாள் என் ம் நிைனயாமல்
இ க்க ய ல் ைல.
ெஜயந் ன் ெபரியப் பா
ம் பத் க் ெபண்ணின்
ேபாட்ேடா மாற் அ ப் ய
ஷயம் ெதரியாததால் , மனிஷ்
ஒ ெஜாள் பார்ட் என் தான்
நிைனக்க ேதான் ய .(அ ம்
ஒ தத் ல் சரி தான்.)
இவர்களின் ேபச் ல் தைல டா
ஒ த ர்ைம டன் பார்த் க்
ெகாண் இ ந்த மனிஷ். கன்
ெசல் லம் மாைவ அைழத்
ெசல் ம் ேபா தன் ைகய் ன்
நீ ட் த த் க் ெகாண்ேட
சந் ரேசகைர பார்த் .
“நான் ேபச ம் .” என்
ெசான்னான்.
மனிஷ் ைகய் நீ ட் ம் ேபாேத,
ெசல் லம் மா அ த்த அ எ த்
ைவத்தால் மனிைஷ ண்
ேமா என் அவசரமாக
“ெசல் லம் மா….” என் தன் பக்கம்
இ த் க் ெகாள் ம் ேபா தான்
கைன மனிஷ க் அைடயாளம்
ெதரிந்த .
பாராம் பரியம் சஞ் ச ன் வல
ைகய் கன். ெசல் லம் மா
சஞ் ச ன் தங் ைக. தனக்காக
ெபண் ேகட்
அவமானப் ப த்த க் ப லாக
தான் அவமானப் ப த் னால்
ப க் ….
சத் யமாக அவர்களிடம் இ ந்
இவன் இப் ப ஒ பழவாங் காைல
அவன் எ ர் பார்க்க ல் ைல.
என்ன மா ரியான ப வாங் கல் .
மனம் ெகா த் தான் ேபான .
தா ம் அவ் வா தான் சஞ் சையய்
பழவாங் ேனாம் என்
மறந்தவனாய் , தன் ெசல் ல்
உள் ள ேபாட்ேடாைவ
சந் ரேசகரிடம் காண் த் .
“இைத நீ ங் க தான் எனக்
அ ப் னிங் கலா…?” என்
ேகட்ட ம் . மனி ன் ெசல் ைல
எட் பார்த்தவர். அ ல் உள் ள
ெசல் லம் மா ேபாட்ேடாைவ
பார்த் .
“நான் ஏன் ெசல் லம் மா
ேபாட்ேடாைவ உங் க க்
அ ப் ப ேபா ேறன்….?” பாவம்
பக்கத் ல் ஒ ஓரத் ல் தன் தம்
மகள் இ ப் பைத பார்க்கா
ெசான்னார்.
அைத ட் காட் ய மனிஷ்…
“இ ல் ஓரத் ல் இ ப் ப
யா ன்னாவ ெதரி தா…?”
என் மனிஷ் ேகட்ட ம் தான்
நன் உற் பார்த்த சந் ரேசகர்
ெஜயந் என் அ ந் க்
ெகாண்டவர்.
அப் ேபா ட ெவள் ளந் யாக…
“அ பாப் பா ம் நம் ம
ெபாண் ம் ரண் . அதான்
ஒன்னா ேபாட்ேடா ச்
இ க்காங் க.” என் இ ஒ
ைறயா என்ப ேபால் ேகட்டவர்.
ன் “இந்த ேபாட்ேடா உங் க க்
யா அ ப் ச்சா…?” என்
சந் ரேசகர் ேகட்டார்.
“அ தான் யா அ ப் ச்சா….?”
என் ேகட்ட மனி ன் ேபச் க்
இைட ல் ந் அந்த
ேபாட்ேடாைவ பார்த்த ெஜயந் .
“அய் ேயா இந்த ேபாட்டாைவயா
அ ப் ச்ேசன்…” என்
பத யவளாய் .
தன் ெபரியப் பாைவ
பார்த் ….”ெபரியப் பா என்
ேபானில் பைழய ேபாட்ேடாைவ
பார்த் ட் இ ந்ேதன்னா
அப் ேபா தான் நீ ங் க
மாப் ள் ைளக் இன் மா
ேபாட்ேடா அ ப் பேலன்
ட் னி ங் க ளா …அ வ ச ர த் ல்
ைகய் பட் இந்த ேபாட்ேடா
ேபா ச் ேபால ெபரியப் பா….”
என் கண் ட் அ யா
ள் ைள ேபால் ெஜயந்
ேப னாள் .
அைத பற் ஒன் ம் ேகட்காத
மனிஷ் சந் ரேசகரிடம் …
“என்ைன பற் ய வரத்ைத
உங் க ட் ெபாண் க்
எப் ேபா ெசான்னிங் க…? என்
ேகட்டான்.
“அ பத் நா க் ன்னேவ
ெசால் ட்ேடன் தம் .” என்
ெசான்னவர்.
மனிைஷ தவறாக நிைனத்
ட்ேடாேம என்
வ ந் யவராய் …
“மன்னிச் ங் க தம் .” என்
ேகட்டதற் க் .
எ க் என் ேகட்கா …
“பரவா ல் ைல….” என்
ெசான்னவன். ஏேதா
ெசய் தவனாய் . “எனக் உங் க
ெபண்ைண ெராம் ப ச்
இ க் . என்ைன ச் இ ந்தா
ேமற் ெகாண் ேபசலாம் .” என்
அசால் ட்டாய் ஒ ண்ைட
ேபாட் ட் அங்
இ ந்தவர்கைள பார்த் க்
ெகாண் வந்தவன்.ெசல் லம் மா,
கன் வ ம் ேபா தன்
பார்ைவையய் அவர்களிடம்
நிைலக்க ட்ட வாேற ெசால் ல .
அைத ேகட் ெசல் லம் மா,
அ கமாய் அ ர்ந்தாளா…? கன்
அ கமாய் அ ர்ந்தானா….?
இல் ைல ெஜயந் யா…?
ரிந்த ந் ெசால் ல
ய ல் ைல என்றா ம் ,
ெமாத்தமாய் அ ர்ந் தான்
ேபா னர்.
அ ம் ெஜயந் அ ர்ேவா
ேகாப ம் எட் பார்த்
ெசல் லம் மாைவ ைறத்
பார்த்தாள் . இ வைர
அ ெவ ப் என்ற வைக ல்
தைல னிந் இ ந்த
ெசல் லம் மா.
தன் த ல் நி ர்ந் ேநர்
ெகாண் பார்ைவேயா அவைன
அள, அள ெவன்
அளெவ த்தாள் .
ெசல் லம் மா தன்ைன
ைமயாக பார்க் ம் வைர
அவைளேய பார்த் க் ெகாண்
இ ந்த மனிஷ். அவள் பார்த்
த்த க் அைடயாளமாய்
அவன் கண்ணில் அவள் பார்ைவ
நிைல ெப ம் ேபா .
வத்ைத உயர்த் என்ன என்ற
வைக ல் ேகட்டவ க் , ப லாய்
ெசல் லம் மா ன் தைல தானாய்
ஒன் ம் இல் ைல என் ஆ ய .
அவள் ஆட்டளில் அவள் கா ல்
ேபாட் இ ந்த க் ம்
ேசர்ந் ஆட. ட மாட்ேடன் உன்
அழ ம் எனக் தான். உன்
ம் எனக் தான் என்
மனிஷ் நிைனத் க் ெகாண்
இ க்க.
ெசல் லம் மா க்ேகா அவன்
அழேகா அவனின் த் ர்ைம
தான் ேயா க்க ைவத்த . தான்
ேபாட்ட ட்டத் ல் கண் ப் பாக
ெஜயந் ையய் ேவண்டாம் என்
ெசால் வான். சந் ர்ப்பம்
பார்த் கனின் காதைல
அங் களிடம் ெசால் இ வைர ம்
ேசர்த் ைவத் டலாம் .
அத்ேதா என் அண்ணா க்
ெசய் த க் ப ல் அ ெகா த்
டலாம் என் நிைனத் அவள்
ேபாட்ட ஒ ட்டம் இ மா ரி
ம் என் எ ர் பார்க்கா
அ த் என்ன ெசய் ய என்
அவள் ைள ேயா க் ம்
ேபாேத…
அதற் க் இடஞ் சலாய்
ெஜயந் ன் ெபரியம் மா டம்
மனிஷ்….
“ஆன் என் அப் பா க் ம் ,
த் க் ம் உங் க ட் ெபாண்
ேபாட்ேடா தாேன அ ப் னிங் க.”
என் பணிவாய் ேகட்டான்.
“ஆமாப் பா. ட் க் என் ைபயன்
அ ப் னான். அவன் சரியாக
தான் அ ப் னான்.” என்
தல் தகவல் ெசான்னார்.
“அப் ேபா அவேர எனக் ம் அ ப்
இ ந் இ க்கலாேம….”
“நா ம் அ தான் ெசான்ேனன்
தம் . ஆனா ெஜயந் தான் உங் க
ட்ட இ க் ற எல் லாம் பைழய
ேபாட்ேடா. நான் சா ெசல்
எ த் அ ப் ேறன்
ெசால் ட்டா. ெசான்ன
உடேனவாவ ெசய் தாளா….?
அேதா இேதான் அவங் க
ெபரியப் பா சத்தம் ேபாட் ேநத்
தான் உங் க க் அ ப் னா.
அ ம் ஒ ங் கா அ ப் பாம
இப் ப ெசாதப் ெவச்
இ க்கா.”
மனிஷ் ெபரியம் மா ேபச்ைச
ேகட் க் ெகாண் இ ந்தா ம்
பார்ைவ வ ம்
ெசல் லம் மா டேம இ ந்த .
ெசல் லம் மா ம் இப் ேபா
ேநர்ெகாண் அவைன தான்
பார்த் க் ெகாண் இ ந்தாள் .
இவன் சாதரணமானவன்
ைடயா . இவனிடம் ேமாத
அ த்த அ பார்த் தான் எ த்
ைவக்க ேவண் ம் என்
ெசல் லம் மா நிைனத் க்
ெகாண்ேட அ த் இவன் என்ன
ட்டம் ேபாட ேபா றான் என்
மனிைஷ பார்த்தாள் .
ெசல் லம் மா நிைனத்த ேபால் …
“நல் ல ேவள எங் க ட் க்
சரியான ேபாட்ேடாைவ அ ப்
ெவச் ங் கேள அ ேபா ம் .
அப் பா க் ம் , த் க் ம் , உங் க
ட் ெபண்ைண ெராம் ப ச்ச
ெதாட் தான் இந்த ெபண்
பார்க் ம் ஷயத் க்ேக நான்
ஒத் க் ெகாண்ேடன்.
என்ைன ெபா த்த வைர
ெபரியவங் க ப் பம் தான் என்
 ப் பம் . நீ ங் க உங் க ட்
ெபண்ைண ேகட்
பண் ங் க.” என் ெசான்னைத
ேகட்ட கன் வா ல் ைகய்
ைவத் அ ர்ச் ல் அப் ப ேய
நின் ட்டான்.
கன் நின்ற ேகாலத்ைத பார்த்
மனிஷ க்ேக ரிப் வந்
ட்ட . அைத அடக் யவனாய்
‘யார் ட்ட…?’ என் மனிஷ்
மன ற் க் ள் நிைனத்தான்.
மனி ன் ேபச்ைச ேகட்ட
ெஜயந் ன் ெமாத்த ம் ப ம்
ெமாத்தமாய் ழ் ந் ட்ட . ேச
மாப் ள் ைள ெபண் ேபாட்ேடா
மாத் அ ப் ச்ச ெதாட் தான்
ெபாண் ெசல் லம் மான்
பார்த் இ க்கார்.
ேபாட்ேடா மாத்
அ ப் ச்ச க் ேகா ச் க்காம
ெபரியவங் க ப் பம் தான்
ெசால் றா ன்னா எவ் வள நல் ல
ள் ைள என் ெமாத்த
ம் ப ம் அவ க்
ெபண்ைண ெகா க்கலாம் என்ற
ேவா ஒ வ க் ஒ வர்
பார்ைவ பரிமா க் ெகாண்
தங் கள் ைவ எ த்தவர்கள் .
ம் ப தைலவராய் சந் ரேசகர்.
“எங் க ட் ெபாண் ம்
ெபரியவங் க ேபச் க்
ம வார்த்ைத ெசால் ல மாட்டா
மாப் ள் ைள.” மனிஷ் தான்
தங் கள் ட் மாப் ள் ைள என்ற
ேவா ேப னார்.
“ எ க் ம் ெபண் ட்ட ஒ
வார்த்ைத ேகட்ேட கல் யாணத்ைத
பண் ங் க.” என்
ெபண்ணின் ப் பம் தான்
க் யம் என்ப ேபால் மனிஷ்
ேப னான்.
ெபண்ைண ம க் ம் அந்த ேபச்
ெஜயந் ன் அண்ணிையய்
ெவ வாக கவர்ந் ட.
“உங் க க் என்ன றச்சல் .
உங் கல கல் யாணம் ெசய் க்க
எங் க ட் ெபாண் ல
ெகா த் ெவச் இ க்க ம் .
இ ந்தா ம் உங் க அப் பா
அ ப் ய ேபாட்ேடாைவ பத்
நாள் ன்னேவ காட் ட்ேடன்.
அவ க் ச்ச ெதாட் தான்
இந்த ெபண் பார்க் ம் சடங் ேக…”
என் ெஜயந் ன்
“அப் ேபா என்ன பத் ய ைட ல்
என் ேபாட்ேடாேவ காட் ட் ங் க .
ெராம் ப சந்ேதாஷம் . இனி ட்
ெபரியவங் க நீ ங் க
ெசய் ங் க.” என் ேநரத்ைத
பார்த்த மனிஷ்.
“மன்னிச் க் ங் க ஒ
ட் ங் க் தான் இங்
வந்ேதன். வந்த இடத் ல் என்
வாழ் க்ைக ைணைய ம்
ேசர்த் பார்த் ட்ேடன்.” என்
ெசல் லம் மாைவ பார்த் க்
ெகாண்ேட ெசான்னவன்.
அைனவைர ம் பார்த் ைகய்
ப் “அப் ேபா நான்
ளம் ேறன்.” என் ைட
ெபற் றவன்.
ெசல் லம் மா, கைன கடக் ம்
ேபா …. “எனக் ைவத்த ஆப் ைப
உங் க க்ேக எப் ப ப் ேனன்
பார்த் யா….?”என்ேற
ெசால் ேலா அந்த இடத்ைத
ட் அகன்றான்.
அத் யாயம் ---8
அந்த ட் ங் ல் தங் கத் ன்
இறக் ம ேபான ஆண்ேடா
இன்ைறய ஆண் ைறந்
இ ப் ப க் உண்டான
காரணத் ல் இ ந் , ற் பைன
ைறந்த ல் .எஸ். வரி
க் ய பங் வ த் இ ப் ப ,
மற் ம் தற் ேபாைதய ஆபரண
வ வைமப் என் பல தரப் பட்ட
ரச்சைன ேப க் ெகாண்
இ ந்தா ம் , அந்த ட் ங் ல்
இடம் ெபற் இ ந்த ன்
ேபரின் கா ல் அைத பற் ஒன்
ட ழா அவர் அவர்
எண்ணத் ல் ழ் இ ந்தனர்.
மனிஷ் என்ன தான் அவர்களிடம்
சவாலாய் ேப ட் வந்தா ம் ,
மன ல் இப் ப ஏமாற்
 ட்டாேள….இதற் க்
கண் ப் பாக ப ல் அ
ெகா க்கா இ க்க டா .
என்ைன என்ன ெசாம் ைபயன்
என் நிைனத் ட்டாளா…?
த ல் ெபண் மா ய
அவ க் அ ர்ச் அளித்தா ம் ,
கன் ெஜயந் பார்ைவ ல்
இ ந் ஓ.ஓ கைத இப் ப
ேபா தா…? என் அப் ேபாேத ஒ
எ த்தவனாய் அ த்த கட்ட
நாடகத் க் அச்சாரம் ேபாட்
ட்டா ம் , இேதா ட
அவ க் மன ஒப் ப ல் ைல.
சஞ் சய் , னேலாச்சனிைய
ைவத் படம் எ த்த . சஞ் சைய
ஒ ரட் ரட்ட தான். மற் ற ப
அைத ைவத் அதற் க் அ த்
ேபா ம் எண்ணம் எல் லாம்
அவ க் இல் ைல. அ ம்
சஞ் ச ன் உடல் நிைல பற்
ேகட்ட ல் மன
ற் ற ணர்ச் ல் ெகாஞ் சம்
க்க ம் ெசய் த .
ஏன் ேநரில் பார்த் மன்னிப்
ேகட்கலாம் என் ட
நிைனத் ந்தான். ஆனால்
இப் ேபா தான் ேபாய் பார்த்தால்
இன் ம் அவன் உடல் நிைல
பா க் ேமா என் அந்த
எண்ணத்ைத ட்ட மட் ம்
அல் லா அவன் ேபாட்ட
ேகைச ட வாபஸ் வாங் க என்ன
ெசய் ய ேவண் ேமா ெசய் ங் க
என் ெகால் கத்தா வ ம் அன்
தான் தன் வக் டம் ேப ட்
வந் ந்தான்.
சஞ் சய் தரப் ல் இ ந் அ ம்
அவன் தங் ைக டம் இ ந்
இப் ப ஒ நடவ க்ைகையய்
அவன் சத் யமாக எ ர்
பார்க்க ல் ைல.
மணேம ேவண்டாம் என்
இ ந்த என்ைன நிழல்
வ வத் ேலேய என்ைன
மாற் யவளிடம் இ ந் .
ேச...என் தைல உதர.
“என்ன மனிஷ் உடம்
சரி ல் ைலயா….?” என் அவன்
ேதாள் பற் ேகட்ட க்ரலாைல
பார்த் ன்னைக டன். “இல் ைல
அங் ள் .” என் அவரிடம் ப ல்
அளித்தா ம் , எ ரில்
என் கனிடம் ேப க் ெகாண்
ெசல் லம் மா டேம மனி ன்
பார்ைவ இடம் ெபற் இ ந்த .
அைத பார்த்த க்ரலா க் தான்
. எ ய . கரலால் தான்
மனி ன் . அப் ப தான் அவர்
அைனவரிட ம் ெசால் க்
ெகாண் ரி றார். பம் பா ல்
மனிஷ் ட் ன் கைட
ைவத் ந்தவர் தான் இந்த
க்ரலால் .
மனிைஷ பார்த்த உடன் ெதரிந்
ட்ட ைபயன் ெகட் க்காரன்
என் . ன் ம் ெபண்ணாய்
ைவத் க் ம் க்ரலா க்
கைடக் ஒ நம் பகமானவன்
ேதைவ என்ற ேபா தான் மனிஷ்
கண்ணில் பட்ட .
கைட ேதைவக் மட் ேம
மனிஹ க் தன் ெதா ைல
பற் அைனத் ம் கற்
ெகா த்த . ஆனால் மனிேஷா
க் ஞ் ய ஷ்யனாய்
அ ல் உள் ள ெநளி , ல
வற் ைற அவ க்ேக கற் க்
ெகா த்தான்.
அய் ேயா இவன் நமக்ேக
ைனயாக வந்
வாேனா...என் அவர்
ப் பதற் க் ள் ெசன்ைன ல்
தான் ஒ கைட றப் பதாக
அைழப் தழ் நீ ட்ட.
தன் கைடக் இ க் ம்
ேயாசைனையய் ைகய் ட்டவர்.
தன் ம் பத் க் ள் இ க் ம்
யற் ச ் ல் இறங் னார். தன்
தல் மகள் மணம் ந்த
நிைல ல் தன் இரண்டாம்
மக க் மாப் ள் ைளயாக்க
ேல பாசாக தன் எண்ணத்ைத
மைற கமாக அவனிடம்
ெதரியப் ப த் னார்.
அைத கண் ம் காணாத ேபால
அவன் ேபச் ல் , தன் இரண்டாம்
மகைள அவ க்
க்க ல் ைலேயா….என்
நிைனக் ம் ேபா நல் ல இடத்
சம் மந்தம் ஒன் தாேன வ யவர.
சரி மனிைஷ ன்றாம்
ெபண் க் மாப் ள் ைளயாக்
டலாம் எங் ேபாக ேபா றான்.
நம் ப ைபயன் தாேன என்ற
எண்ணத் ல் தான் மாப் ள் ைள
இ க் ம் இடமான ெசன்ைன ல்
தன் இரண்டாம் மக க்
மணத்ைத ைவத்தார்.
தன் மைன ேயா மனிஷ்
ட் ல் இ க் ம் சமயம் ெசன்
மண அைழப் தைழ
ெகா த்தவர் ம் பத்ேதா வர
ேவண் ம் என் ெசான்னதற் க்
அைழப் தைழ எ த் பார்த்த
மனிஷ்.
“சாரி அங் ள் அன்னிக் நான்
ெசன்ைன ல் இ க்க மாட்ேடன்.
அப் பா கண் ப் பாக வ வார்.”
என் வாக் த் ெகா த்
 ட் தன் தந்ைதையய்
பார்த்தான்.
மகனின் பார்ைவையய் ரிந் க்
ெகாண்ட சா ேகஷ் க்ரலாைல
பார்த் . “நான் கண் ப் பா
வந் ேறன் சார்.” என்றதற் க்
ெவளி ல் ரித்தா ம் , மன ள் நீ
வந்தா என்ன…? வரேலன்னா
என்ன…?
உன் ைபயன் வந்தா என்
ன்றாம் ெபண்ணின் அழைக
பார்ப்பான். ற சம் மந்தம்
ேபசலாம் என் பார்த்தால் , என்
நிைனத் ெநாந் ேபாய் தான்
க்ரலால் அன் மனி ன்
ட்ைட ட் ேபான .
ஆனால் தன் ட்
மணத் ற் க் வந்த சா ேகஷ்
ெவங் கட ப டம் அவர்
ேபத் ையய் ெபண் ேகட்டைத
பார்த் ஆத் ரம் ஆத் ரமாக
வந்த .
மனிஷ் இந்த நிைலக்
வ வதற் க் காரணம் நான்.
இவர் கண் க் என் மகள்
எல் லாம் ெதரியைலயா….?
இவர்கேளா உயரத் ல் இ க் ம்
பாரம் பரிய தங் க நைக மாளிைக
ம் பம் தான் கண் க்
ெதரி றேதா...என் க்ரலால்
நிைனத் க் ெகாண் இ க் ம்
ேபா தான் ெவங் கட ப
சா ேகைஷ
அவமானப் ப த் ய .
இந்த சந்தர்ப்பத்ைத தான் பயன்
ப த் க் ெகாள் ள ேவண் ம்
என் ட்டம் ட்ட க்ரலால் .
அங் மண ைவேபாகத்ைத
ேயா எ த் க் ெகாண்
இ ப் பவனின் கா ல் ஏேதா ஓ
அவன் பாக்ெகட் ல் பண ம்
ணித்தார்.
அங் நடந்தைவகைள அழகாக
ேயா எ த் க்ரலா டமந்த
ேயா காரன் ெகா க்க.
மனிஷ் ஊரில் இ ந் வந்த ம் ,
க்ரலால் மனி டம் மன்னிப்
ேவண்ட டன்…
“சாரி மனிஷ். எங் க ட்
ேசஷத் க் வந் உங் க
அப் பா க் இவ் வள ெபரிய
அவமானம் வந்தைத நினச்சா
எனக் வ த்தமா இ க் .” என்
நீ கண்ணீர ் வ க்க.
அவர் எ ர் பார்த்த மா ரிேய…
“என்ன அங் ள் அப் பா க்
அவமாரியாைதயா….?” என்
வம் ேம ட ேகட்டவனிடம் .
தன் ெசல் ல் கா ெசய் த ப ைவ
கா த்தார். அைத பார்த்த ம்
மனிஷ க் ஆத் ரம் ஆத் ரமாக
வந்த .
ெபண் ெகா க்க ப் பம்
இல் ைல என்றால் , அைத
நா க்காக தாேன ெசால் ல
ேவண் ம் . இத்தைன ேபr
இ க் ம் ஒ இடத் ல் தன்
தந்ைத அவம க்க பட்டத்ைத
அவனால் ெபா த் க் ெகாள் ள
யா ேபான .
அப் ேபாேத அவன் ெசய்
ட்டான். அவர்களின் ம் ப
பாராம் பரியத்ைத ெவளிச்சம்
ேபாட் காட்டாமல் ட டா
என் .
த ல் எங் கள் ட் ெபண்ைண
ேகக்க உங் க க் என்ன
அ கைத இ க் என்
ேகட்டதற் க் அந்த ெபண்ைண
தான் ஏதாவ ெசய் யலாம் என்
ேயா த்தான்.
ஆனால் இ வைர ம் ப
ெபண்ணிடம் அவன்
மரியாைதேயா தான் இ ப் பான்.
எந்த அள க் மரியாைதேயா
நடந் ெகாள் வான் என்றால் ,
அவன் கைடக் வ ம் க் ஷாட்
எல் லாம் இவன் கைடக் வ ம்
ன், இவனிடம் ெதரியப் ப த்
ட் தான் வ வார்கள் .
மனிஷ ம் அவர்கள் எந்த
ரான் க் வ றார்கேளா
அவர்கள் வ ம் சமயம் தான் அந்த
ரான் ல் இ க் ம் ப பார்த் க்
ெகாள் வான்.
அப் ப ெபரிய ெதா ல் ெசய் ம்
 ம் பம் வ ம் ேபா அைழத்
வந்த ஆண்க க் ட்
ெபண்கள் நைககள்
ேதர்ந்ெத க் ம் வைர
அவர்கேளா இ க்க ேநரம்
இ க்கா .
அப் ேபா எல் லாம் அவர்கள்
மனி டம் தான்… “பார்த்
ட் க் அ ப் ெவச் ங் க
ஸ்டர் மனிஷ்.” மனி டம் நம்
ட் ெசல் வர். அவனின் பார்ைவ
எப் ேபா ம் ம் ப ெபண்
தப் பாய் ந்த ைடயா .
அதனால் அந்த எண்ணத்ைத
ைகய் ட்டவன்.
ன் தன் அ த்த இலக்காய்
ேதர்ந் த்த சஞ் சய் ைய தான்.
தான் நிைனத்த ப ப வாங்
ட்ட ல் ம ழ் ந் இ ந்தவன்
சஞ் ச ன் உடல் நிைல ெகட்ட ல்
ெகாஞ் சம் பத தான் ேபானான்.
அப் ப பட்ட தன்ைன இப் ப ப
வாங் ய . அ ம் ெசல் லம் மா.
அைத நிைனக்க நிைனக்க
அப் ப ேய ெவட் சாய் க்க
ேவண் ம் என் அவ க் ெவ
உண்டான .
அந்த நிைனப் வந்த உடன்
என்ன நிைனப் ெசல் லம் மாைவ
நான் அ ப் பதா…? இ ேவ
மனநிைல ல் மனிஷ் ழம்
ேபானான்.
அப் ப அவன் ழம் ேபாய்
இ க் ம் ேபா தான் அந்த
ட் ங் ந் வந் இ க் ம்
அைனவ க் ம் பப் ேப ைற ல்
வழங் ம் உணைவ தனக்
ேவண் யைத ஒ ப் ேளட் ல்
ெசல் லம் மா எ த் ைவத் க்
ெகாண் இ ப் பைத பார்த்த
மனிஷ் அவள் அ ல் ெசன் …
“அண்ணன் ட்ட ட் வாங் ன
ேபால…?” அண்ணன் என்
மனிஷ் ெசான்ன ம் த ல்
ெசல் லம் மா ன் நிைன க்
வந்த சஞ் சய் தான்.
ெசல் லம் மா மனிஷ் ேகட்ட
ேகள் க் ப ல்
அளிக்கா …’என் அண்ணன்
என்ைன ஏன ட்ட ேபாறான்…?
இங் நடந்ைத இவன் ஏதாவ
ெசால் இ ப் பாேனா…’என்
ெசல் லம் மா நிைனக் ம் ேபாேத…
மனிஷ் அ த் ெசான்ன…
“அவன் காத ய அ த் வ க்
க் ெகா த்தா ட்ட தான்
ெசய் வான்.” என் டர்ந்த
மனி ன் ேபச் ல் …
‘ஓ இவன் கைன ெசால் றான்
என் நிைனத்தவன்.’ அவன்
ேகட்ட் க் ம் ெசய் த் க் டாக
ஏதாவ ப ல் அ ெகா க்க
ேவண் ம் .
“அ த்தவைன காத க் றவைள
கல் யாணம் ெசய் க்க ன்
நிைனக் ேய… நீ எந்த ஸ் ல்
ேசர்த் ...? ” ெசல் லம் மா ன்
ேபச் . அவள் ேப ம் ேபா அவள்
கத் ல் ேதான் ய
அ ெவ ப் ல் ேகாபம் ெசாண்ட
மனிஷ்.
“ ரண்ட் கல் யாணம் ெசய் க்க
ேபா ற மாப் ள் ைளக் தன்
ேபாட்ேடாைவ அ ப் ய
ஸ் ேலேய என்ைன ம்
ேசர்த் க்க.” ெசல் லம் மா ேப ய
ேபச் க் மனிஷ் டாக ப ல்
அ ெகா த் க் ெகாண்
இ க் ம் ேபா பார்த்த
க்ரலா க்ேகா… ‘ அப் பன், மகன்
இ வ க் அந்த ெபண் தான்
ெபண்ணா ெதரி றாங் கலா…?
என் வ எரிந் க் ெகாண்
இ க் ம் ேவள ல் , மனிஷ க்
ைகய் ேப அைழப் வந்த் ம்
ெகாஞ் சம் ஒ ங் ேபச
ெதாடங் ய மனிஷ்…
ைகய் ேப ல் ேப க் ெகாண்
இ ந்த மனிேஷா ேபச ேபச
பார்ைவ ெசல் லம் மா
கத் ேலேய ர்ைம ெபற்
ன் நிைலத் நின் ட்ட .
ெசல் லம் மா ம் மனிைஷ த ல்
பார்க்க தயங் ய பார்ைவ
பார்க்கா அவ ம் மனிைஷ
ைவத்த கண் டா ைறத்
பார்த் ந்தாள் .
மனிஷ் ைகய் ேப ேபச்
க் வந்த உடன் ெசல் லம் மா
அ ல் ஒ மந்தகாச
ன்னைக டன் ெமல் ல நடந்
வந்தான்.
அவனின் ஒவ் ெவா அ யாய் தன்
கால் ன் ேநாக் எ த் ைவக்க
ைவக்க, ெச ல் லம் மால் தன்
பாத்த்ைத ன் ேநாக் எ த்
ைவத்தாள் .
அ ல் ேம ம் அவன் ன்னைக
ட ெசல் லம் மா ன் அ ல்
வந்த மனிஷ்… “ெசல் லம்
ெசன்ைன ல் எனக் ெசக்
ைவத் ட்ேட நீ
ெகால் ெகாத்தா க் வந்
இ க்க ேபால. ம் ெவரி
இன்ரஸ் ங் . நம் ம வாழ் க்ைக
ெராம் ப ெராம் ப வார யமா
ேபா ம் .” என்ற ெசால் ேலா
ம் ப ம் தனக் வந்த
ேப ல் அைழப் ைப கா ல்
ைவத்த ேவேற…
“அ த்த ப் ைளட் ல் ெசன்ைன
வந் ேவன்.” என் ேப ல்
ேப க் ெகாண்ேட மனிஷ் அந்த
இடத்ைத ட் அகன்றான்.
அத் யாயம் -----9
ெசன்ைன ஏர்ேபார்ட் ல் இ ந்
ேநராக தன் .நகர் ரான் க்
வந்த மனிஷ் ேமனஜர்
ஷண் கத்ைத அைழத்தவன்
“ ட்ேடைஜ ேபா ங் க.” என்ற ம் .
எந்த ட்ேடஜ் என் ேகளா
மனிஷ் ேகட்டைத ேபாட்டவர்.
அவன் எ ர் பார்த்த ேநரம் வ ம்
ேபா மனிைஷ பார்த்த
வாேற….”இ தான் சார்.” என்
ஒ ங் நின்ற ம் .
அ ல் தன் பார்ைவையய்
ர்ைம டன் ெச த்த… சரியாக
ஆறைர மணிக் அ க ட்டம்
வ ம் ேநரம் பார்த் வந்த அந்த
இளம் ெபண். ெநக்லஸ் ப க்
ெசல் வ ள் ளியமாக
மனிஷ க் ெதரிந்த .
அந்த ற் ப்பைன ரி ல் இ ந்த
ெபண்ணிடம் மார் அைர
மணிேநரமாக “அந்த ைசன்
கா ங் க. இந்த ைசன் கா ங் க.”
என் ஒவ் ெவா நைகயாக
எ த் பார்த் க் ெகாண்
இ ந்தாள் .
ன் அந்த ற் பைன
ெபண்ணிடம் “எனக் எந்த
ைச ம் க்கல.” என்ற ம் .
அந்த ற் பைன ெபண் எ த்
கா த்த அந்த நைககள் அைமந்
உள் ள பாக்ைஸ எ த் ைவத்
ம் ம் ேநரத் ல் அவசரமாக
தன் ஹான்ேப ல் ஏேதா எ த்
ைவப் ப ேபால் பார்த்த ற் பைன
ெபண் தான் எ த் ைவத்த
ேஷாேக ல் இ ப் ப ல் ஒ
ெநக்லஸ் ைறந் இ ப் பைத
பார்த் பதட்டத் டன் அந்த
ெபண்ணின் ேபைக ங் அ ல்
இ ந்த நைகையய் பார்த்
ேகாபத் டன் கத் னாள் .
 ற் பைன ெபண் ேபாட்ட
சத்தத் ல் அங் இ ந்த
அைனவ ம் அந்த
ெபண்ைண ஒ வார்த்ைத ட
ேபச டா , அைனவ ம்
ட் ய மட் ம் அல் லா அந்த
கைட ன் வா க்ைகயாளர்
ஒ வர் அந்த ெபண் ைகய்
ைவத்த சமயத் ல் காவல் ைர
வந் ட்ட .
ன் அைனத் ம் காவல் ைர
பார்த் க் ெகாள் வதாக ய
மக்கைள கைலத்த காவல் ைர.
“எனக் யார் ேபான்
ெசய் த ….?” என் ேகட்ட ம் .
ஷண் கம் ன் வந் “நான்
தான் சார் ேபான் ேபாட்ேடன்.”
என்ற ப ல் .
“நீ ங் க இந்த கைட ல் என்னவா
இ க் ங் க……?” என்ற
இன்ஸ்ெபக்டர் ேகள் க் .
“ேமனஜரா இ க்ேகன் சார்.”
“எத்தைன வ ஷமா…?…”
“இந் த கைட ஆராம் ச்ச ல்
இ ந் ேத நான் தான் சார்
ேமனஜர்.”
“இப் ேபா இந்த கைட எப் ேபா
ஆராம் ச்ச ன் நான்
ேகட்க மா…..?” என்ற அவர்
ேகள் ல் தன் தவ உணர்ந் .
“சாரி சார். எட் வ ஷமா
இங் ேமனஜரா இ க்ேகன்
சார்.” என் தன்
சாரைணையய் அந்த
ேமனஜரிடம் நடத் க் ெகாண்
இ ந்தா ம் இன்ஸ்ெபக்டர்
பார்ைவ வ ம் அந்த
ெபண்ணிடேம இ ந்த .
அந்த ெபண் ம் எந்த த
பய ம் இல் லா ைகய் கட் க்
ெகாண் அவர்களின் ேபச்ைச
ேகட் க் ெகாண் இ க்க.
அ த்த மாதம் ஓய் ெப ம்
நிைல ல் இ க் ம் அந்த
இன்ஸ்ெபக்ட க் ெதரிந்
 ட்ட அந்த ெபண்
ட ல் ைல என் .
அந்த கைட ஊ யரில் ஒ வன்
அ ல் இ ப் பவனிடம் …
“ சாரைண இப் ப தான்
இ க் மா…..? என் ேகட்டவன்.”
ன் “ஆனா னிமா ல் ேவ
மா ரி காட் வாங் கேல…..? என்ற
சந்ேதகத்ைத ம் டேவ
எ ப் னான்.
அதற் க் அ ல் இ ந்தவன்
“ெராம் ப க் யம் …..நாேன இங்
என்ன நடக் ன் ெதரியாம
பார்த் ட் இ க்ேகன். இ ல்
இவன் ேவ .” என்ற இவர்களின்
இந்த , ேபச்
இன்ஸ்ெபக்ட க் இடஞ் சலாய்
இ ந்த .
“ ெகாஞ் சம் அைம யா இ ங் க.
நான் இங் சாரிச் ட்
இ க்ேகன்ேல ….” என் ஒ
அதட்டல் ேபாட.
அ ல் இ வ ம் ஒ
ேசர….” சாரிங் க சார்.
சாரிங் க.” என் அைம யா
ட்டனர்.
“ம் …..” என்ற ெசால் ேலா தன்
பார்ைவைய ேத ன் பக்கம்
ம் யவர்.
“உன் ெபயர் என்னம் மா…?” என்ற
ேகள் க் ,
“ேத சார்.”என் தன் ெபயைர
ெசான்ன ேத ன் ேபச் ல்
ந க்கேமா, பயேமா இல் லா
இ ந்த .
“என்னம் மா இங் என்ன
நடந்த …? ேத டம் தன்
சாரைணைய ெதாடார்ந்தார்.
“சார் நான் ைபனல் இயல்
ெமக்கானிக்கல் ஸ் டண்ட் சார்.
காேலஜ் ச் ட் இங் நைக
வாங் க வந்தா என்னக் ட்
பட்டம் கட் அ ங் க
ப த் ட்டாங் க சார்.” என்
ெசால் க் ெகாண் வந்த ேத
அங் இ ந்த ஒ வைர
காட் யவள்
“என்ன இவன் அ ச் ட்டான்
சார்.” அ ச் ட்டான் என்ற
வார்த்ைத ேத ெசால் ம்
ேபாேத ரல் அ ைக நிைலக்
ெசன் ட்ட .
ேத ன் ப ப் ைப ெசால் ம்
ேபாேத ப க் ம் ெபண்ைண
இப் ப அ ங் க்ப்ப த்
ட்டனேர என் ேகாபத் ல்
இ ந்த அந்த இன்ஸ்ெபக்டர்
ஒ வைன காட் என்ைன அ த்
ட்டான் என் ெசால் ம் ேபாேத
அ ேத ேத ன் ேபச் ல் இந்த
வய ல் இ க் ம் தன் ெபண்
நிைன வந் ட்ட .
“கவைல படாேதம் மா தப் உன்
ேமல் இல் ேலன்னா நான்
இவங் கைள ம் மா ட
மாட்ேடன்.”
இந்த ெபண் தவ இ க்கா
என் ெதரிந் இ ந்தா ம் , தவ
இல் லாத படச்சத் ல் உனக்
உத ெசய் ேவன் என் ெசான்ன
அந்த இன்ஸ்ெபக்டர்.
ேத ெசான்ன தன் ப ப் பான B.E
ெமக்கானிக் என்ற ேத ன்
ப ப் அவைர ேகள் ேகட்க
ண் ய .
“இந்த ப ப் ெபா வா பசங் க
தாேன ப ப் பாங் க. நீ எப் ப இந்த
ப ப் ைப ேதர் ெசஞ் ச…?”
“கார் வ வைமக்க சார்.” என்ற
ேத ன் ப ல் … “உன் வய
பசங் க கார் வாங் க ஆைச
ப வாங் க. நீ என்னம் மா நீ ேய கார்
வ ம் ைமக்க ம் என் ெசால் ற.”
என்ற ேகள் க் ,
“கார் வ வைமக்க ேவண் ம்
என்ப என் ன்ன வய கன
சார்.” என்ற ேத ன் ப ல் …
ேத ன் கனைவ ேகட் ம்
ஆவளில்
“ இந்த கன உனக் எப் ப
வந்த ன் நீ ெசால் ம் மா…..”
அவளின் கனைவ ேகட் ம்
ஆவேளா அந்த இன்ஸ்ெபக்டர்
ேகட்க.
அங் இ ந்தவர்கைள ற்
பார்த்த ேத க் அவர்களின்
மனநிைல ரிந் ேபாக வந்த
ரிப் ைப அடக் னா ம் , தன்
கன ப ப் பற் ேப ம் ேபா
உணர்ச் வயப் பட்ேட ேபச
ஆராம் த்தாள் .
“நான் றந்த ல் இ ந்ேத ஸ்க் ,
ேபனர், ஆ ல் ,இெதல் லாம்
பார்த் வளந்ேதன் சார்.”
அவள் என்ன ெசால் றாள் என்
ரியா பார்த்த
இன்ஸ்ெபக்டட ் ைர பார்த்
ரித்தவள் .
“என் அப் பா ெமக்கனிக் சார்.
கைட ன் பக்கம் தான் . நான்
 ட் ல் இ ந்தேதா கைட ல்
தான் அ க ேநரம் இ ந்
இ க் ேறன். அ ல் வந்த
ஆர்வமா இல் ைல என்
பன்னிெரண்டாவ வய ல்
அப் பா இறந்த ம் . அந்த ெதா ல்
தான் எங் க க் கஞ் ஊத் ய
என்ற வாசமான் ெதரியல.
ெகாஞ் ச நாள் கைட ல் ேவைல
பார்த்த ைபயன் வந்த பணத்ைத
ஒ ங் கா தான் ெகா த்தான்.
உைடயவன் பாக்கேலன்னா
…..அ எப் ப ேபா ன்
அப் றம் தான் ெதரிஞ் ச . க்கா
வா அவன் எ த் ட் கால் வா
தான் ெகா த்தான்.
அ ேலேய அவ க் சம் பள ம்
ெகா க்க ம் . ஒ நாள் அவன்
ல் , ல் ,பார்த்
ட் ன க் ேவைலய ட் ட்
ேபா ட்டான். அப் றம் என்ன என்
ப னாஞ் சாவ வய ல இ ந்ேத
இந்த ைகய் ஸ்ெபனர க்க
ஆராம் ச்ச . ப ப் ைப ம் டல.
இந்த ெதா ல ேவைலயா
பாக்காம என் அப் பாவா
பார்த்ேதன் சார். என் அப் பா ஆைச
எல் லாம் ெபரிய ஒர்க் ஷாப்
ைவக்க ம் என் . என் ஆைச
அேதா ஒ கார நாேன
வ வைமக்க ம் என் . அ தான்
இந்த ப ப் ைப ேதர்ந்ெத த்ேதன்
சார்.”
அவள் ேபச ேபச அவள் கனைவ
நிைனவாக் வாள் இந்த ெபண்
என் நிைனத்தவராய் . ேத க்
ைகய் ெகா த்தவர்.
“உன் கன ெவற் யைடய என்
வாழ் த் மா…..” என்
வாழ் த் யவர்.
ன் அங் இ ந்தவர்கைள
பார்த் ….” இந்த ெபண்ணின்
ஹான் ேபக் எங் ேக…..?” என்
ேகட்ட ம் .
“அப் பா இப் ேபாவாவ
ேகட்டாேர…..” தன் ைக ல்
உள் ளைத தன் வயைத ம்
ெபா ட்ப த்தா ேமனஜர் ஓ
வந் ெகா த்தார்.
அவர் வாங் ய ச் ல் …“இப் ேபா
எ க் இப் ப ஓ வர் ங் க.
வய க் ஏத்த நிதானம் ேதைவ.
அப் ப இ ந் இ ந்தா இப் ப
ஒ அப் பா ெபண்ைண அ ங் க
ப த் இ க்க மாட் ங் க.” என்
ஒ ட் ைவத்த ன் அந்த
ேபைக வாங் பார்த்தவர்.
அ ல் இ ந்த ெநக்லைஸ எ த்
ஒ ஓரத் ல் நின் க் ெகாண்
இ ந்த ற் பைன ெபண்ைண
அ ல் அைழத்தவர்.
“இந்த நைகயாம் மா…..?” என்ற
ேகள் க் .
“ஆமாம் சார்.” என் பவ் யமாய்
ப ல் அளித்த அந்த ெபண் க்
உள் க் ள் ஒேர ந க்கமாய்
தான் இ ந்த .
ேத ன் ேபச்ைச ேகட்டவ க்
தவ ெசய் ட்ேடாேமா…..?
என்ற எண்ணேம வந் ட்ட .
அந்த நைகையய் அங் இ ந்த
த்த ஊ யர் ஒ வைர
அைழத் . “இ உங் க கைட
நைகயா…..?” என் ேகட்ட க் .
ம் ேயா யா . “எங் க கைட
நைக தான் சார்.”
“அ எப் ப ேமேலாட்டமா பார்த்த
உடேன ெசால் ங் க…?” என்
ேகட்டதற் க் .
“இந்த வ வைமப் எங் க
தலாளிேயாட சார். அ தான்
உடேன ெசால் ட்ேடன்.”
“ஒ அப் ப யா…?” என் ேகட்டவர்.
ெபரிய ெபரிய கைட ல் தங் கள்
கைட ன் த் ைரையய்
நைக ல் ப த் ப் பைத உற்
பார்த்தவ க் ேகாபம் வந்
 ட்ட .
“உங் க கைட நைகயா இ …?
பா ங் க. பா ங் க.” என்
ஆேவசத் டன் ேகட்டார்.
ஏற் கனேவ ல் இ ந்த அந்த
ற் பைன ெபண் மயக்கம் வ ம்
நிைலக் தள் ளப் பட்டவளாய் ,
அங் இ ந்த இ க்ைக ல்
அமர்ந் ட்டாள் .
ேமனஜேரா தலாளி ஊரில்
இல் லாத ேபா கைட ன்
ெபா ப் நம் ம ஆச்ேச...இந்த
சமயத் ல் இ மா ரி வகாரம்
நடந்தால் நம் ட்ைட த்
வாேர….
தலாளிைய நம் ைவத்த தன்
மகளின் மணம் என்ன
ஆவா …? என்ற பதட்டத் ல்
இன்ஸ்ெபக்டர் எச்சரித் ம் ஓ
ேபாய் அந்த நைகையய்
ங் காத ைறயாய் ப த்
நைக ல் உள் ள த் ைரையய்
சத்தமாக.
“P.P.T.M” என்ற பாராம் பரியம் தங் க
மாளிைக ன் த் ைர ப த்
இ க்க. நம் ப யா அந்த
நைகையய் உற் உற்
பார்த்தவர்.
“சார் இ எங் க தலாளி
வ வமச்ச சார்.” என்
ெசால் ம் ேபாேத…
நிைன வந்தவராய் ….“அந்த
நைக கைட தன் ைசைன
யதா எங் க தலாளி ேக
ேபாட் இ க்கா சார்.” ஏேதா
கண் த்தவராய் ெசால் ல.
“ேக ேபாட்ட ெதரிஞ் ச
உங் க க் , அந்த ேக வாபஸ்
வாங் ன ெதரியாதா.?”
“என்ன வாபஸ்
வாங் ட்டாரா…?’ என் அ ர்ந்
ேகட்டவரின் ேபச்ைச ைகய்
ெகாண் த த்தவர்.
“இப் ேபா ரச்சைன அ இல் ல.
இந்த நைக உங் க கைட நைகேய
இல் ல. ணா அந்த ெபண்ணின்
ப மத் இ க் ங் க.
அ ச் ேவற இ க் ங் க. இ க்
இந்த ெபண் இந்த கைட மான
நஷ்டவழக் ேபாட்டா என்ன
ஆ ம் ெதரி மா……?”
ெசல் லம் மா ேபாட்ட ட்டத் ன்
அ ப் பைடையய் அந்த
இன்ஸ்ெபக்டேர எ த்
ெகா த்தார்.
“ேபாட்டாவா….?ேபாட தான்
ேபாேறன் சார். ஒ சாதரண
ெபண் கைடக் வந்தா என்ன
ேவணா ெசய் யலாம் . அவ பயந்
ஒன் ம் ெசய் ய மாட்டான்
என்ற ைதரியத் ல் தாேன
என்னன் ட ேகட்கா ட்
பட்டத்ைத எனக் ெகா த்தாங் க.
ஒ சாதரண ெபண் நினச்சா
என்ன ேவணா ெசய் ய
ன் இவங் க க்
காட் ேறன்.” என்
ெசால் யவள் . தன் நைகையய்
ேகட்க.
அந்த நைகைய ெகா க்கா
ம் ப ம் அைத உற்
பார்த்தார். ஏதாவ ைடக்காத
இந்த ரச்சைன ல் இ ந்
தப் க்க என் த த் தான்
ேபானார் அந்த ேமனஜர்.
ன் ஏேதா
நிைனத்தவராய் ….”இந்த நைக
ல் எங் ேக…..? என்
ேகட்டவைர….இன்ஸ்ெபன்டர்
ேத இ வ ம் ஒ ேசர
ைறத்தனர். ைறத்த ேத
அந்த ல் ைல ெகா த்தாள் .
அப் ேபா ம் சந்ேதகம் நீ ங் க
ெபறாதவராய் . “என்னம் மா
நைகய பாக் ல் ேபாட்
ெகா க்கா அப் ப ேயவா
ெகா த்தாங் க.”
அந்த கைட ன் பாக்ைஸ பார்த்
இ ந்தா...இந்த ரச்சைன வந்
இ க்காேத என்ற ஆதாங் கத் ல்
ேகட்டவ க் ….
“ஏன் சார் இன்ஸ்ெபக்டர்
ெசான்ன ேபால் வய க் ஏத்த
ெபா ைமேய இல் ைலயா சார்.”
“ஏம் மா...ஏம் மா இப் ப
ேகட் ற….?” ப ல்
இ க் றவ ெசால் றா ...எ ம்
ேபச யா ேகட்க ேவண்
இ க் . இந்த ெபண் ம் இப் ப
ேகட் ேத….என் ேகாபத் ல்
ேகட்டவரிடம் .
“ ன் என்ன சார். தல் ல ல் ைல
பா ங் க. ேபான மாசம் ல் .
இந்த நைக ேபான மாசம்
வாங் ன . ஒ தடைவ தான்
ேபாட்ேடன் ஊக் வந் ச் .
அ தான் ல் ைல எ த் ட்
ேபாய் வாங் ன கைட ேலேய
ெகா த் சரி ப த் வாங் ட்
வர்ேறன்.
சரி இந்த கைட ைசன் நல் லா
இ க் ன்
ெசான்னாங் கேல...ஒ நைக அந்த
கைட ல் வாங் ஒேர மாசத் ல்
ஊக் ைகேயாட வந் ச் .
இன்ெனான் ம் அங் ேக
வாங் மான் இந்த கைடக்
வந்ேதன்.
வந்த க் நல் லா டச்ச சார்.
எங் கள மா ரி ந த்தர வர்க்கம்
எல் லாம் பாக் ம் ேபா எல் லாம்
நைக வாங் க யா சார்.
ேதா நீ ங் க ைக ேல ெவச்
இ க் ங் கேல நைக அ எங் க
அம் மா ன் இ ப மாதம்
ேச ப் ல் வாங் ன .
இப் ேபா என் தங் ைகக் வாங் க
வந்த என் இ ப மாத ேச ப் .
காேலஜ் ேபாக என் கைட ல்
ேவைல பார்த் ம் பத் க்
ேபாக ச்சம் ச் ெகாஞ் ச
ெகாஞ் சமா ட் கட் வாங் ற .
அப் ப வாங் வ நல் லதா
இ க்க ேமன் வந்தா ட்
பட்டம் ெகா க் ங் க. ட
மாட்ேடன் நான் இைத ட
மாட்ேடன்.” என் ஆேவசத் டன்
ேத கத் னாள் .
இன்ஸ்ெபக்க டம் …”நீ ேபா மா
ேக . உனக் உத யா நான்
இ க்ேகன்.” என் இ வ ம் ஒ
ேசர ெவளிேய ய காட் ப ைவ
பார்த் த்த மனிஷ்.
தான் எப் ேபா ம் நா ம்
ெடக் வ் ஏெஜன் க் ேபானில்
அைழப் த்தவன்.
“இப் ேபா நான் ஒ ேபாட்ேடா
அ ப் ேறன் அந்த ெபண் க் ம்
பாராம் பரியம் தங் க நைக
மாளிைக வாரி
ெசல் லம் மா க் ம் என்ன
ெதாடர் ன் ெதரிய ம் .” என்
ெசான்னவன்.
ன் “ஆ அவங் க க் ள் ள
ஏதாவ பணம் பரிவரித்தைன
வங் லமா நடந்
இ க்கான் ம் சாரிங் க.”என்
ெசால் ைவத்தவன்.
ப ல் இ ந்த ேத ையய்
பார்த்த மனிஷ். “எங் இ ந்
ச்சா இந்த ெபண்ைண
என்னம் மா ஆக்ட்
ெகா க் றா…..” என் மனிேஷ
யந் ேபா ம் அள க்
இ ந்த ேத ன் ந ப் .

அத் யாயம் ----10

ெடக் வ் ெகா த்த
ரிப் ேபார்டை
் ட ப த் பார்த்த
மனிஷ க் தைல வ வந்த
தான் ச்சம் . ம் ப ம் அந்த
ெடக் வ் ஏெஜன் க் ேபான்
ெசய் த மனிஷ்….. “ ேரஷ் நீ ேய
தாேன இைத எல் லாம் கெலக்ட்
ெசய் த……?” என் சந்ேதகத் டன்
ேகட்க.
“என்ன சார் இப் ப
ேகட் ங் க…..? உங் க
ஷயத் க் மட் ம் நான் ேவற
யாைர ம் அ ப் ப மாட்ேடன்.
நாேன கலத் ல ச் ேவன்
உங் க க் ெதரியாதா சார்…..?”
என் ேரஷ் ெசான்ன ம் .
“ெதரி ம் ேரஷ்…..இ ந் ம்
ஏேதா இ க் ….” என் தன்
சந்ேதகத்ைத ைகய் டாதவனாய்
ெசால் ல.
“என்ன சார் இ க் ……?”
மனி ன் சந்ேதகத்ைத ெதளி
ப த்த ேகட்டான்.
“ஒன் ம் இல் ல ...நாேன
பார்த் க் ேறன்….” என்ற
அவனின் நாேன பார்த் க் ேறன்
என்ற க் ேவ ஏெஜன்
பார்த் க்க
ேபாறாேரா…..மத்தவங் கல ட
ட ள் பங் ேபெமண்ட்
ெகா ப் பாேர…..என்ற பயத் ல் .
“சார் நான் ெகா த்த ரிப் ேபார்ட்
உண்ைம சார்.” என் சத் யம்
ெசய் யாத ைறயாக அ த்
ெசால் ல.
“நான் ெபாய் ன்
ெசால் லைலேய ேரஷ். எ க்
இவ் வள பதட்ட ப ேற…..”
ெராம் ப லாக ேகட்க.
“இல் ல சார் நாேன
பார்த் க் ேறன்
ெசான்னிங் கேல….அ தான்…..”
என் இ த் நி த் யவனிடம் .
“ஓ நான் ேவ ஏெஜன்
பார்த் க்க ேபாேறன் தப் பா
நினச் ட் யா…..ேசச்ேச….உன்
ரிப் ேபார்ட் தப் என் எனக்
ெதரிந்தா தான் நான் ேவ
பார்ப்ேபன். அதனால கவைலய
.” என் அவ க் நம் க்ைக
ெகா த்தா ம் டா .
“அப் ேபா நீ ங் க பார்த் க் ேறன்
ெசான்ன .”
“நாேன சாரிச் க் ேறன்
அர்த்தம் ேரஷ்.” என்ற மனி ன்
ேபச் ேரஷ க்
ஆச் ரியத்ைத ெகா த்த .
“சார் நீ ங் க ரான்ச் உங் க
ஊரில் றப் ப ல் யா இ க்க
இந்த ேநரத் ல் நீ ங் கேலன்னா…
ெராம் ப
க் யமானவங் கேளா……?”
வார்த்ைதயால் ண் ல்
ேபாட்டவ க் க்காத மனிஷ்.
“இ என் பர்சனல் ேரஷ்.” என்
ெசான்னவன்.
ன்…..”ஆ உன் ெதா ைல என்
ட்ட காட்ட மாட்ேடன்
நிைனக் ேறன். காட் னா நான்
என்ன ெசய் ேவன் உனக்
ெதரியாத ம் இல் ல.” என்ற
வார்னிங் ேகா தன் ேபச்ைச
த்தவன்.
ம் ப ம்அந்த ரிப் ேபார்டை
் ட
ஒ ரட் ரட் க்
ெகாண்ேட...ெசல் லம் மா க் ம் ,
ேத க் ம் , இைடேய ஏதாவ ஒ
ங் காவ ைடக்காதான்
ெசால் ப் பார்த் க் ெகாண்டான்.
“ 1. ப ப் -----ெசல் லம் மா
எம் . ஏ..த ழ் ட்ேரச்சர்.-----
ேத …. .ஈ ஆட்ேடாெமாைபல் .
2. ெதா ல் ----ெசல் லம் மா நைக
...ேத ெமக்கானிக்.
3. ஊ ...ெசல் லம் மா ச பத் ல்
தான் ெசன்ைன வாசம் . ேத ….
றந்த ல் இ ந்ேத
ைசதாப் ேபட்ைட ப் பத் ல்
வ ப் பவள் .
4. ன் பலத் ம் ஒ
சம் பந்த ம் இல் ைலேய….. சரி
பாராம் பரியம் வரி லக்
ச ைக ெபற அரக்கட்டைள
லம் ப க்க ைவக் ம் ஸ்ட் ல்
ட ேத ன் ெபயர் இடம்
ெபற ல் ைல.
வங் பரிவர்த்தைன
பாராம் பரியம் தங் க நைக
மாளிைக ல்
இ ந்ேதா…...தனிப் பட்ட
ெசல் லம் மா வங் ன்
லமாகேவா….ஏன் அவர்கள்
ம் பத் ல் இ க் ம் யாரின்
வங் லமாகேவா ஒ
பரிவர்த்தைன ம் இடம் ெபற
ல் ைல என்ற ரிப் ேபார்டை
் ட
ப த்தால் மண்ைட காயாதா….?
இல் ைலயா……?
யற் காைல நான் மணி ல்
இ ந் பார்த்த ரிப் ேபார்ட் ல்
எட் மணி கடந்த ன் ம்
ஒன் ம் கண் க்க யாத
ரிப் ேபார்டை
் ட ரம் யவன்.
ஒ நாள் ட் பார்க்கலாம்
ஏதாவ ைடக் தா என் ….?
ஒன்ப மணி கைடக்
ெசல் வதற் க் நிதானமாக
ளம் ேழ வ ம் ேபா
த் ன்
ரல் ...ஆதாங் கத்ேதா …… “
இவேனா நல் ல மாப் ள் ைள
எவன்….வந் றான் நான்
பாக் ேறன்.” என் ேகாபத்ேதா
தந்ைத டம் ேப க் ெகாண்
இ ந்தவர்.
தன் கால ஓைச ல் ேபச்
நி த் யவராய் …..
“வாப் பா….. பன் எ த்
ைவக்கட் மா……?” என்
மனி டம் ேகட்டவர்….
ேவைலக்கார
ெபண்ணிடம் ….”எல் லாம் எ த்
ெவச் ட் யா…..” என் ேகட் க்
ெகாண்ேட….சாப் பா அைற
ேநாக் ெசல் ம் ர னி பாையய்
த த் நி த் ய மனி ன்
“ெபண் ட் ல்
ேப ட் ங் கலா…..?” என்ற
வார்த்ைத.
“ஆ….” என் த மா ய ஒ
நி டம் தான். ன் தன்ைன
சமாளித்தவராய் ….”அ பத்
தான் உன் அப் பா ட்ட ேப ட்
இ ந்ேதன் தம் .” என் மக க்
ப ல் அளிக்க..
“ஓ…..” என் இ த்தவன். ன்
“எப் ேபா வர ெசான்னாங் க….?”
என்ற ேகள் ல் ர னி பாய்
தான் பத த்தார்.
“அய் ேயா...ெபண்ைண
மனிஷ க் ெராம் ப
 ச் ச் ன் அன்னிக்
ேபான் பண்ணப் பேவ ெதரிஞ்
இ ந்தா ம் …...அவேன
ஆவேளா ெபண் பார்க் ம்
ைவபவத்ைத பற் ேப ய ேபா .
கட ேள ெபண் க் இந்த இடம்
க்க ல் ைல என் எப் ப
ெசால் வ என் தயங் யவர்.
“அ தான் தம் உன் அப் பா ட்ட
ேப ட் இ ந்ேதன். ெபண் க்
கண் ெவளிேய த் க் ன்
நிக் …. க் அநியாயத் க்
உள் ேள ேபாய் டக் ……
உனக் அந்த ெபண்ைண
ச்சா…..பாக் றவங் க என்ன
ெசால் வாங் க.
ராஜா மா ரி இ க் ம்
ைபய க் இ மா ரி
ெபாண் பாத்
இ க்காங் கேல….இ ேவ அவங் க
ெபத்த ைபயனா
இ ந்தா…..இப் ப ச்
இ ப் பாங் களான் ஊ ெஜனம்
என்ன தாேனப் பா தப் பா ேப ம் .”
அசல் னிமா வசனம் ேபால் ேப
ைவக்க.
அைத ேகட்ட மனிஷ க் ரிப்
வந்தா ம் , அைத
அடக் யவனாய் ….தன் ெசல் ல்
உள் ள ெசல் லம் மாைவ பார்த் க்
ெகாண்ேட….
“எனக் ஒன் ம் அப் ப
ெதரியைலேய…..?நல் லா தாேன
இ க்கா…..?” என்
ெசான்னவனிடம் .
அவசரமாக…. “அ இப் ேபா தான்
ேபாட்ேடா ச் என்ன
என்னேவா ெசய் அழகா வர
மா ரி ெசய் றாங் கேல….”
அவேன ெபண்ைண ேவண்டாம்
என் ெசான்னால் ரச்சைன
இல் லாமல் ேபாய் ேம என்
வழக்காட.
இதற் க் ேம ம் த் ையய்
ேசா க்கா “உங் க க்
க்கேலன்னா இந்த இடத்ைத
ட் டலாம் த் . ட் ல்
இ க் ம் ெபண்க க் த்தா
தான் நான் ெதா ைல நிம் ம யா
பாக்க ம் .” என்
த்தவன்.
ன் தந்ைதைய பார்த்
….”உங் க க் ெசல் லம் மாைவ
பார்த்த ம் நம் ம ட் க்
ம மகளாய் ஆக் க்க ம் என்
ேதா ச்சாப் பா…..?” என் ேகள்
எ ப் ப.
இவ் வள ேநர ம் மைன
மகனின் உைரயாடைல
ேயாசைன டன் ேகட் க்
ெகாண் இ ந்த சா ேகஷ்…
ர் என் ெசல் லம் மா ேபச்ைச
எ த்த ம் ….
ேயாசைன சந்ேதகமாய்
மாற…...அவன் ேகட்ட ேகள் க்
ப ல்
அளிக்கா ….”ெசல் லம் மாைவ
எங் காவ பார்த் யா…..?” என்
ப ல் ேகள் ேகட்க.
ஒ நி டம் தன் தந்ைதையய்
ஆழ் ந் பார்த்தவன்….. ன்
ரிப் டேன….”இல் ேலப் பா
உங் க க் த்த
ெபண்ைணேய ம மகளாய்
ஆக்கலா ன் தான்.” என்
ெசால் ட் தன் த் ையய்
பார்க்க.
ெஜயந் ம த்தைத ெசால் லா
என்ன என்னேவா ேப மகேன
இந்த இடம் ேவண்டாம் என்
ெசால் ட்ட ல் ம ழ் ந்
இ ந்த ர னி பாய் .
ெசல் லம் மாைவ ம மகளாய்
ஆக்கலாம் என்ற ல் ெநஞ் ைச
நீ ட்டவளாய் ….”இவன் எனக்
ெநஞ் வ வராம ட மாட்டான்
ேபாலேவ……” என் பத
மனிைஷ பார்க்க.
அவேனா லாக…. “ பன் ைவக்க
ேபா ங் கலா... ?இல் ேல ெவளி ல்
பார்த் க்கவா….?” என் ேபச்ைச
மாற் யவைன ரிந் க் ெகாள் ள
யா .
“வா….” என் அைழத் மகைன
அ ப் ட் கணவனின்
ேயாசைன தவழ் ந்த கத்ைத
பார்த்த வாேர….அவர் அ ல்
அமர்ந்தவர்…..”என்னங் க
ேயாசைன …...?” என்
ேகட்டவளிடம் .
“ஒன் ம் இல் ேலம் மா……” என்
ம ப் பலாக ப ல் அளிக்க.
“மனிஷ் ெசல் லம் மா பத்
ேப ய ல் பயந் ட் ங் கலா…..?”
என் ேகட்டவள் .
ன்…”அவன் ஏேதா
ைளயாட் க் ேப ட்
ேபாறான். இைத நினச் எல் லாம்
பயந் க்கா ங் க….” என்
ைதரியம் ெசால் சாப் ட
ைவத்தா ம் . மனி ன் ேபச்
ர னி பாய் க் பயத்ைதேய
ெகா த்த .
வளர்த்த தாய் ஹா ல் பயப் பட….
தங் கள் அைறக் ெசன்ற
சா ேகஷ ம் மைன ன்
ேபச் க் ரிப் ைப தந்
மைன மன ல் பயத்ைத
ஏற் ப த்த ேவண்டாம் என்
சாப் ட் ட் வந்தவ க் ம்
மனி ன் ேயாசைன தான்.
ெஜயந் ையய் ர னி ேவண்டாம்
என் ெசான்ன ம் சரி...என்
ஒத் க் ெகாண்டேத
சா ேகஷ க் சந்ேதகத்ைத
ைள க்க ேபா மானதாக
இ ந்த .
அ ம் ேநற் தான் ஊரில்
இ ந் வந்த ம் க
மலர்ச் டன் தன் மைன
மனிஷ் அந்த ெபண்ைண க ம்
த் ட்டதாக ெசால்
ெசால் மாய் ந்த ம்
…..சா ேகஷ க் ம் ம ழ் ச ்
ஏற் படேவ ெசய் த .
அந்த ம ழ் ச ் நீ க்கா
காைல ல் அந்த ெபண் க்
மனிைஷ க்க ல் ைலயாம்
என் மைன ெசான்ன ல்
இ ந்ேத... மகனின் வாதத்ைத
பற் ெதரிந்தவ க் பயப் பந்
உழல ஆராம் த் ட்ட .
ெசல் லம் மாவாவ தனக் த்த
ெபண். ஆனால் இந்த ெபண்
ேபாட்ேடா ல் இல் லா ேநரி ம்
பார்த் தன் ஒப் தைல
ெதரி த் இ க் றான். அப் ப
இ க் ம் ேபா அந்த ெபண்
ம த்த ெதரிந்தால் ….என்ன
ஆ ேமா என் பயந் க்
ெகாண் இ ந்தவ க்
மனி ன் இந்த ெசயல் …
ய க் ன் வ ம் அைம ேயா
என் நிைனத் க் ெகாண்
இ க் ம் ேபாேத...அ த்
ெசல் லம் மாைவ பற் ேகட்ட ல்
ஷயம் ெதரிந் ட்ட
ெசல் லம் மாைவ எங் ேகா பார்த்
இ க் றான் என் ….ஆனா ம்
ெஜயந் ையய் எ க் …….?
த் தந்ைதையய் ட் ல் லம் ப
ட்டவ க் ெசல் லம் மாைவ ம்
லம் ப ட மன க்க. .
ேநற் ேற ெகால் கத்தா ல் இ ந்
ெசன்ைன வந் ட்டாள் என்
அ ந் க் ெகாண்டவ க் ….
தாேன அைழப் க்க
தன்மானம் இடம்
ெகா க்க ல் ைல என்றா ம் ,
அவளிடம் ேபச மன க்க…
கைடக் வந்த ம் சரி ேப தான்
பார்ப்ேபாேம என் வ ேவ
பாணி ல் நிைனத்
ெசல் லம் மா க் அைழப்
க்க… இரண் ன் தடைவ
அைழப் த் ம் எ க்காமல்
இ க்க...நம் ம நம் பர்
ெதரிஞ் ச்ேசா…?
அதான் எ க்கைலேயா……? என்
சந்ேதகம் எ ந்த ம ெநா
சந்ேதாஷம் , வ த்த ம் ேசர்ந்
ஒன்றாக தாக் ய . நம் ப
எண்ைண ம் ெதரிந் ைவத்
இ க் றாேள...என்ற நிைனத்
சந்ேதாஷம் எ த்த அ த்த ெநா
எ க்க ல் ைலேய…..அவைள
லம் ப ைவக்க ேபாட்ட ேபான்
அவைன லம் ப ல் ஆழ் த்த.
கல் ரி ல் பாடத்ைத
கவனித் க் ெகாண் இ ந்த
ெசல் லம் மா ைசலன்ட் ேமா ல்
ேபாட் ைவத்த ெசல் ெதாடர்ந்
ெதால் ைல ெகா த்த .
எவன்டா அவன்….?நாேன
எப் பேவா தான் பாடத்ைத
கவனிப் ேபன். அேதாட எப் பேவா
தான் ேம ம் ேபார் அ க்காம
நடத் வ .
இ ல் இ ேவற...என் ேபானில்
ஒ கண் ம் ேம ன் ஒ
கண் ம் ைவத் ந்த
ெசல் லம் மா க் அ க ேநரம்
அந்த ரமத்ைத ெகா க்கா
அந்த வ ப் ேநரம்
ெபற் ற .
ேமடம் ெவளி ஏ வதற் க் ன்
வ ப் ைப ட் ெவளிேய ய
ெசல் லம் மா….வந்த எண்ணில்
அைழப் ைப த்தாள் .
நான் ைற அைழத் ம்
எ க்காத க ப் ல் இ ந்த
மனிஷ் ெசல் லம் மா டம் இ ந்
வந்த அைழப் ல் ளிர்ந்த
ேபானவனாய் ேபாைன எ த்த ம்
தானாக ரல் ைழந் …..
“ெசல் லம் ……” என்ற அைழப்
அவைள ஏேதா ெசய் த .
அத் யாயம் ….11
மனி ன் ெசல் லம் என்ற
அைழப் ல் ெசல் லம் மாள்
தன்னிைல மறந்த ல ெநா
தான் . அ த் ….” அவள் ேகட்ட….
“ யார்…..?” அவள் ெபயைர
அைனவ ம் ெசல் லம் என் தான்
அைழப் பர்.
ஆனால் அைழத்த தம் , அந்த
ர ல் இ ந்த ஏேதா ஒன்
சரி ல் ைல என் அவ க்
எ த் உைரக்க ேபச்ைச
வளர்கா ேப க்க
பார்த்தாள் .
ம் ப ம் “ ெசல் லம் ….” என்
அைழத் ெதாடர்ந் ….. “ யா
உனக் இந்த ேபர ெவச்ச …..?
பா அவன் அவன் உன்ன
ெசல் லம் ெசல் ல ன்
ப் ட…..என் அைழப்
தனிப் பட் ெதரியா ேபா
…..” ஆதாங் கப் பட்டவனின் ரைல
இப் ேபா இனம் கண்
ெகாண்டவளாய் …
“ நான் ெகா த்த அ ல
இந்ேநரம் ேத ய பத்
சாரிச் ட் இ ப் ேபன்
பார்த்தா….என் ெபயர
சாரிச் ட் இ க்க…..”
அந்த பக்கத் ல் இ ந் பலத்த
ரிப் ெபா ல் ….” என்ன
ெதாடர் ைடத்த ஆப் ல ள
ள ழம் ச்சா என்ன…..?”
அப் ேபா ம் மனிஷ் ெதாடர்
ரித் ட்ேட….. “ சான்ேச இல் ல
ேபா….. ெபாம் ம மா ரி
ெபாண் ங் கல மட் ேம பார்த்த
எனக் …. நீ …..ெவரி இன்ெரஸ் ங்
ெசல் லம் .”
“அப் ேபா ஒத் க் ற….நிைறய
ெபண்கள பார்த்ேதன் …..”
ெசல் லம் மா ன் ேபச் ல் ஒ
நி டம் அைம காத்தவன்…
ன்….. “ இல் ேலன் ெசான்னா
நம் யா…..?”
“ேநா...ேநா….. ள இ க்க யா ம்
நம் ப மாட்டாங் க….அ ம் நான்
ேநா சான்ஸ்….”
“ நீ ெசால் ற ஒ வைக ல் சரி
தான்….இ ந்தாங் க...ஆனா
இப் ேபா இல் ல….”
“ஓ…” இைத பற்
ெசல் லம் மா க் ேம ம் ேபச
ப் பம் இல் ைல. இந்த ேபச்ேச
எ த்த தவேறா என்
நிைனக் ம் ேவள ல் ….
“ இைத யா நம் பேலன்னாக ம்
நீ நம் ப ம் ெசல் லம் ….”
“ அ எ க் ….? ெசல் லம் மா ன்
ட்ெட யனா ேபச் ல் அைம
காத்த மனிஷ்.
தன்ைன பற் ேப ம் சமயம் இ
அல் ல….அ ம் ேபான வாரம்
இந்த சமயத் ல் ெகால் கத்தா ன்
னேலாச்சனி டம் இ ந் …
இப் ேபா நான் மா ட்ேடன் என்
ெசால் வ அவ க்ேக
அபத்தமாய் தான் இ ந்த .
அ ம் இல் லா தனக்
ெசல் லமாைவ த்
இ க் ….அ ல் சந்ேதகம்
இல் ைல. ஆனால் எந்த அள …..?
அைத பற் ய யபரி லைன
ெசய் ய ேவண் ம் . அதற் க்
ெகாஞ் ச நாள் க் ம் . த ல்
ெசல் லம் மா தன்ைன
ம் வாளா….? தனக் ள்
ேகள் எ ப் யவ க் ப ல்
இல் ைல என்ேற வந்த .
அவள் ைக க்க ெகாஞ் சம்
என்ன ெராம் பேவ ரமப் பட
ேவண் இ க் ம் என்ற
நிதர்சனம் அவன் உணர்ந்தா ம் ,
எந்த ழ் நிைல ம் அவைள
மணம் ெசய் ய யா என்
ன்வாங் க அவன்
நிைனக்க ல் ைல.
இந்த ந்தைனயால் ேப ல்
ெசல் லம் மா “ ஹேலா...ஹேலா….
ஹேலா ” ன் நான் ைற
கத் ய ன்ேன தன்னிைலக்
வந்த மனிஷ்…
“ ெசால் ெசல் லம் ….”
“ இந்த ெசல் லம் ….மரியாைத
இல் லாம ேப ற ேவல எல் லாம் என்
ட்ட ெவச் க்காேத ….”
அப் ேபா தான் அவனின் ஒ ைம
அைழப் கவனத் ல் பட்
அவைன ட் னாள் .
“ எனக் ட தான் என்ன
மரியாைத இல் லாம ேப னா
க்கா . ேகாபம் வ ம் . ஆனா நீ
ேப னா…..ேகாபம் வரல…..
இன் ம் ெசால் ல ன்னா நீ
அப் ப ேப வ ச் ட
இ க் …..”
காலம் காலமா காத ப் ப ேபால்
அவன் ேப ய காதல்
வசனத் ல் ….. “ ஸ்டர் இப் ேபா
எ க் என்ன ப் ட் ங் க…..?
அந்த ஷயத்ைத
ெசால் ங் க…..எங் க தாத்தா க்
கண்டவங் க ட்ட ேப னா
க்கா . எங் க கைட ேப
மட் ம் இல் ல. எங் க ம் பேம
பராம் பரியமான ம் பம் .”
எைத பற் ேப னால் அவ க்
ேகாபம் வ ேமா…..அைத பற்
ேப அவ க் ேகாபத்ைத ட்ட
எண்ணினாள் .
அவள் எண்ணத் க் ஏற் பேவ…..
“இ க் ….உன் தாத்தா க்
இ க் …..” அந்த பக்கம் மனிஷ்
பல் ைல க த் தன் ேகாபத்ைத
அடக் வைத ெசல் லம் மாவால்
நன் உணர ந்த .
அவனின் ர் ேபச்ைச ட
ேகட் டலாம் ேபால் ….அவனின்
காதல் வசனம் ேகட்க
ச க்கல….ேபான வாரம் ஒ
ெபாண் ட த் அ ச் ட்
இப் ேபா காதலாம் . மனிஷ்
நிைனத்ைத தான் அவ ம்
நிைனத்தாள் ...என்ன ஒன் ேவ
மா ரி….
“ என்ன ஏதாவ ஷயம்
இ க்கா...? இல் ல ேவல ெவட்
இல் லா இ ப் ப க் ஏேதா ஒ
நம் பர ேபாட் கடைலய
வ த் ட் இ க் யா…..?”
அவளின் கடைல என்ற ேபச் …..
“ஆ...ஆ….” என் சத்தமாக
ரித்தவன்.
“ அந்த வயச கடந் ட்ேடன்
ெசல் லம் …..”
“ஆமா ஆமா….எல் லாம் கடந்
கைர ரண் ஓ யவர் தான்
நீ ங் க…..” அவள் எைத பற்
ெசால் றாள் என் மனிஷ க்
நன்றாக ரிந்த .
ஆனால் அைத பற் இப் ேபா
ேப னால் …..அந்த ேபச் ேக
த் ஆ ம் என்ப
நிச்சயம் அவ க் ….
அதனால் …. “ேத க் ம் உனக் ம்
எந்த தத் ம் ெதாடர்
இல் ைலேய...எங் க ச்ச அந்த
ெபாண்ண….. கா க் …..”
இ த்தவனின் அ த்த ேபச்ைச
ேபச டா .
“ என் ட்ட பழ றவங் க யா ம்
கா க்காக இல் ல. என்ன த்
இ க் றவங் கல பத் இப் ப
தப் பா ேப னா...அவ் வள
தான்…..” அவைன எச்சரித்த ல்
இ ந்ேத ேத ெசல் லமா க்
எவ் வள க் யமானவள்
என்ப ெதரிந்த .
அவ க் ேம ேத ைய
கா க்காக இைத ெசய் தாள் என்
நிைனக்க
ேதான்ற ல் ைல...கா க்காக
வ பவர்கைள பற் அவ க்
தான் நன் ெதரி ேம…. ஆனால்
எந்த வைக ல் ெதாடர் அ
தான் அவ க் ழப் பமாக
இ ந்த .
ேத நஷ்ட ஈ என் வழக்
ேபாட்டால் என்ன ல லட்சம்
ேகட்பாளா…..அைத ெகா த் ம்
ெகா க்காத வா ம் இந்த
வழக்ைக க்க அவனால்
ம் .
ஆனால் ஷயம் அ
அல் ல…..காதல் …..ேவ ….இந்த
ச ரங் கம் ேவ . எந்த ஒ
ன்பல ம் இல் லா இந்த
ெதா ல் இறங் யவ க்
எ ர்ப் எத்தைனேயா வைக ல்
வந் ேபாய் இ க் ன்றன.
த ல் த மா யவ க் ேபாக
…ேபாக…. இ அவ க் இட்ட
சவால் . சவா ல் ெஜ த்தால்
ட் ம் ேபாைத அவ க்
த் இ ந்த . அதனால்
சவாைல அவன் ம் ேய
ஏற் றான் என் ட ெசால் லலாம் .
அ ம் இப் ேபா அவன்
ைணயாக வர
இ ப் பவ டனான இந்த ேமாதல்
அவ க் க த்த ஒன்றாய்
ஆ ேபான . ெசல் லம் மா ன்
அந்த நி ர் …. த்
சா ர்யம் ….பார்க்க பார்க்க
அவ க் யப் ேப….
காத ல் அவளிடம் ேதாற் க அவன்
தயார். ஆனால்
ச ரங் கத் ல் ….அவ டனான
இந்த ேமாதைல அவன் ச ரங் க
ைளயாட்டாய் தான் க னான்.
என்ன ஒன் மற் றவர்க டன்
ஆ ம் ஆட்டத் ல் ெவற்
ைடத்தால் ெபா ளாதாரத் ல்
அவன் அ த்த கட்டத் ல் அ
எ த் ைவப் பான். இவ டனான
இந்த ஆட்டத் ல் அவன் கவனம்
 வ ம் ராணிேய….
இவ டனான இந்த ஆட்டத் ல்
அவன் ெவன்
ட்டால் ….ெசல் லம் மாள் தனக்
ைடத் வாள் . எப் ேபா ம்
டநம் க்ைகைய நம் பாதவன்
ெசல் லம் மா ஷயத் ல் நம் ப
ஆராம் த்தான். பார்க்கலாம் யார்
ெவல் வ என் ….
ம் ப ம் மனிஷ் “ ேத உன்
பள் ளி ேதா யா இ ப் பாேளா…..?”
என் ேகட்டவன் ன் ம் ப ம்
அவேன….
“ அவ ெசன்ைன ல் அர
பள் ளி ல் ப ச்சா….நீ
ம் பேகாணத் ல . . ல
ப ச் இ க்க….. ஆமா .
ல ப ச் ட் த ழ் ட்ேரச்சர்
ெராம் ப ரண்பாடா இ க் ேய
ெசல் லம் .”
த ல் அவ க் ள் ேப வ
ேபால் ெசல் லம் மா டம்
ேப யவனின் ேபச் , ல்
அவளிடேம ேகள் ேகட்
 த்தான்.
அவன் ேகள் க் ப ல்
அளிக்கா ….. “ அப் ேபா ேத ய
பத் சாரிச் இ க் ங் க…..”
என் ேகட்டவள் .
ன்…… “ ஒன் ம் பட்
இ க்காேத…..இப் ேபா ட
ஒன் ம் இல் ல….ேதால் ய
ஒத் க்க…..என் அண்ணன் ட்ட
மன்னிப் ேக …..இந்த ச ரங் க
ஆட்டத்ைத நி த் டலாம் .”
அவளின் ச ரங் க ஆட்டம் என்ற
வார்த்ைத ல் ….நாம்
நிைனத்தைதேய அவ ம்
நிைனத் இ க் றாள் ….
ஒ பக்கம் ம ழ் ச ்
என்றால் ...மற் ெறா பக்கம்
ெகாஞ் சம் கலக்கமாக தான்
இ ந்த . அைனத் வைக ம்
நான் ேயா ப் ப ேபால் அவ ம்
ேயா த்தால் , என் நிைல….
தன் கலக்கத்ைத அவ க்
காட்டா …. “ இந்த மனிஷ் எந்த
ஷயத் ம் ன் வாங் யதாய்
இல் ைல….”
“ எ க் ம் தல் ஒன்
இ க் ல் ேல…..அ என்னால்
வந்ததா இ க்கட் ேம….. ேவ
ஏதாவ உள ன்னா
க் ரம் உள ட் ேபாைன
ைவங் க...உன்ன மா ரி நான்
ெவட் இல் ல….ேதா அ த்த
க்ளா க் சார் வரார்….”
“அ ப் பா நான் ெவட் யா…..?
ெசால் வ….என் மன ல்
நிைனத்தவன்….. “ இப் ேபாைதக்
ஒன் ம் இல் ல. உன் ரல்
ேகட்க ன் நினச் ேபான்
ேபாட்ேடன். அ பா நீ
ேப ேயா ேபச மாட் ேயான்
நினச் தான் ேபான்
ேபாட்ேடன்.ஆனா நான்
நினச்ச க் ேமைலேய நீ
ேப ட்ட….இ தான் என் தல்
ெவற் ….” என்றேதா அந்த
பக்கம் ேப அைணக்கப் பட்ட .
தான் ேப ய ேப ேலேய தன்
தைலைய ெகாட் க் ெகாண்
இ ந்தவைள, அ த்த வ ப்
எ க்க வந்த ஆ ரியர் அவைள
ஒ மா ரி பார்ைவ பார்த் க்
ெகாண்ேட வ ப் க் ள்
ைழவைத பார்த் இன் ம்
பலமாக ெகாட் க் ெகாள் ம்
ப யாக தான் ஆ ட்ட .
“ ஆத்தா…..இன் மா ேசா
வ க்கல…..” பக்கா ெசன்ைன
பாைழ ல் தன் தா டம் ேப க்
ெகாண் இ ந்த ேத ைய….
ெவளி ல் இ ந்
“யக்ேகா கைடக் ஆ வந்
இ க்காங் க….” தன் கைட ன் எ
க் ைவத் க் ம் ைபயன்
ரல் ெகா க்க ம் ….
தன் ட் ல் மாட் இ க் ம்
க காரத் ல் மணி பார்த் …..”
இன் ம் நீ ஸ் க் ேபாகமா
என்ன பண்ணிட் இ க்க …..?”
சத்தம் ேபாட்ட ேத டம் …
“ ேதாக்கா இந்த வண் ய
பார்த் ட் ேபா ேறன்.”
“அெதல் லாம் நான்
பாத் க் ேறன். தல் ல நீ
ளம் ற வ ய பா …..” அவைன
அதட் ளப் ய றேக…
கைடக் வந் இ க் ம்
கஸ்டமைர பார்க்க ெசன்றாள் .
“என்னம் மா எவ் வள ேநரம்
நிக் ற ….. க் ரம்
ப் ங் க…..” அவர்
ெசான்னைத கா ல் வாங் கா ….
வண் இ க் ம் நிைல ல் என்ன
ரச்சைன என் ெதரிந்த
ேத …..ைடயைர கழட்ட அதற் க்
ஏற் ற ஸ்பனைர எ த் க்
ெகாண் அவர் வண் ன்
அ ல் அமர்ந்தவைள
பார்த்தவர்…
“நீ யாம் மா பஞ் சர் பாக்க
ேபாற…..அம் ள பசங் க
இல் ைலயா…..?” ேத ைய
சந்ேதகத் டன் பார்த்
ேகட்டவரிடம் …. ஒ ெமல் ய
ரிப் ேபா …
“ இ என்ேனாட கைட தான்
அண்ணா.” ைக ல் இ க் ம்
ெபா ைள கா த் ….” இத ஏ
வ ஷமா ச் ட் இ க்ேகன்.
ேவல த்தம் இல் ேலன்னா நீ ங் க
ட் ெகா க்க ேவணாம் ” என்
ெசான்னேதா தன் ேவைல ல்
இறங் னாள் .
அவள் ைடயைர கழட் ம்
தத் ல் இ ந்ேத அவள்
ேவைலக்காரி என் ரிந் க்
ெகாண்டவர், ேவைல ந்த ம்
ெகா க் ம் பணத் க்
அ கமாய் ெகா த்தைத ம் ப
அவரிடேம ெகா த் ட் ….
“ என் ேவைலக் ேபா ம்
அண்ணா….” அவர் ெசன்ற ம் ,
இன் ெகா க்க ேவண் ய
வண் ைய சரிப் ப த் க்
ெகாண்ட ேநரத்ைத பார்க்க அ
அவள் கல் ரிக் ளம் ப
இன் ம் ெகாஞ் ச ேநரேம
இ ப் பைத காட் ய .
ைய மாைல வந் பார்த் க்
ெகாள் ளலாம் என் கட
கடெவன் அன்ைன சைமத்
ைவத்த ல் சாப் ட்டவள் ,
ைய ம யத் க் எ த் க்
ெகாண் ெவளி ல் வ ம்
ேவள ல் ….
பக ல் கைடைய பார்த் க்
ெகாள் ம் கந்தன் ேத
பார்க்கா இ ந்த வண் ல் ழ்
அமர்ந் ேவைல ெசய் வைத
பார்த் …
“ என்ன அண்ேண அண்ணிக்
உடம் சரி ல் ல
ஹாஸ் ட்ட க் ட் ட்
ேபாக ம் , இன்னிக் வர
யா ன் ேநத்
ெசான்னிங் க….இப் ெபா வந்
இ க் ங் க….? அண்ணிய
ஹாஸ் ட்டல் ட் ட்
ேபாகைலயா…..?”
ைக ல் த் இ ந்த ஸ்பனைர
ேழ ேபாட்ட கந்தன் அந்த ைக
ெகாண்ேட தைலைய ெசா ந்த
வா ….. “ அ வா
தங் கச் …..உடம் க் ஒன் ம்
இல் ல...அ தான் வந் ட்ேடன்.”
இப் ப ெசால் ம் கந்தன்
கத் ல் ெகாஞ் சம் ெவக்கம்
ெதரி றேதா….என் அவனின்
கத்ைத உத் பார்த்த ேத …
“ ேநத் ெராம் ப யல...ேசாந்
ேசாந் ப த் க் றாங் கன்
ெசான்னிங் க. இப் ேபா ஒன் ம்
இல் ேலன் ெசால் ங் க….” என்
ேகட்டவள் .
ன்….“ எ க் ம் ஹாஸ் ட்டல்
ட் ட் ேபா ட்
வாங் கண்ணா….இன்னிக்
அவசர ேவைல எல் லாம்
ச் ட்ேடன். நீ ங் க வ ம் வைர
கைடய அம் மா பார்த் ப் பாங் க….”
என் ெசான்னவைள பார்த் …
“ அ இ மா ரி சமயத் ல்
அப் ப தான் இ க் ன்
பக்கத் ட் ழ ெசால் ச்
தங் கச் …. மாசம் க ச்
ட் ட் ேபானா
பரவா ல் ேலன் ….” கந்தன்
ேப ய ேபச் ல் …
“ அண்ேண…. நான் அத்ைதயா
ஆக ேபாேறன்றைதயா இப் ப
ெசால் ங் க….?நீ ங் க பேல
ஆ ன்ேன….எங் க ஸ் ட் ….”
கந்தன் ைகைய ம ழ் ச ் டன்
பற் கலத் டன் ேப ம்
மகளின் ேபச்ைச ேகட் க்
ெகாண்ேட அங் வந்த கமலம் ….
“ என்ன கந்தன் நீ அப் பா ஆக
ேபாறைத தான் இத்தன
லட்சணமா ெசான்னியா….?”
என் அவைன ண்டல் ெசய்
தன் வாழ் த்ைத ம்
ெதரி த்தவர்…
மகைள பார்த் ….. “ நீ ேபா
காேலஜ க் ேநரம் ஆ ச் ….”
ேத டம் ெசான்ன ம் , ேத
தன்ைன பார்ப்பைத பார்த் …
“ நான் பார்த் க்க மாட்ேடனா…..?”
என் ெசான்னேதா கந்தன்
ைக ல் பணத்ைத ெகா த்
அவைன அ ப் ட்டார்.
கல் ரி ேப ந் க்காக காத் க்
ெகாண் இ ந்த ேத க் ,
ைக ைளப் ப ேபால் ஒ
உணர் . இந்த உணர் இன்
மட் ம் இல் ைல. ன் நாளாய்
யாேரா நம் மல
கண்காணிக் றாங் க…
இந்த கண்காணிப் டல
பசங் களின்
பார்ைவேயா…. த ல் அப் ப
சந்ேதகப் பட் தான் ற் ம்
ற் ம் பார்த்தாள் .
பார்த்தவ க் கண் க்
எட் ய வைர அந்த பார்ைவ
பார்த் க் ெகாண் யா ம்
ெதரியாததால் ….
பார்ப்பைத ட் ட் ந் க்க
ஆராம் த்தாள் . ைட ஒ சமயம்
அப் ப ேயா….ெசல் லத் க்
ேபான் ேபாட ைக பற பற என்
பறந்தா ம் , அடக் ெகாண்
த ந்த ேநரத் க்காக காத் க்
ெகாண் இ ந்தாள் .

அத் யாயம் ….12

“ ேத உனக் ரச்சைன
ஒன் ம் இல் ைலேய….?”
ெசல் லம் மாள் மனி டம் என்ன
தான் ைதரியமாக ேப
ட்டா ம் , மன ல் ெகாஞ் சம்
பயமாக தான் இ ந்த .
மனி க் ம் தனக் மான இந்த
ேமாதலால் தான் இல் ைல தன்
ம் பம் பா க்கப் பட்டால் ட
பரவா ல் ைல.
ஆனால் இ ல் சம் மந்தேம
இல் லாத ேத க் ஏதாவ ஒன்
ஆ ட்டால் ….. அவைள அவேள
மன்னிக்க மாட்டாள் . ேத ைய
நிைனத்தாேல….
ெசல் லம் மாள் தான் ஒ
ைதரியமான ெபண் என்
நிைனத் ந்தால் ….ேத ைய
பார்க் ம் ன் வைர. அவைள
பார்த்த அந்த நாள் …..இன்
நிைனத்தா ம் ….ெசன்ைன வந்த
. ம் பேகாணம் ப
இண் , இ க் சந் …ெபாந் …
அைனத் ம் அவ க் தண்ணிர்
பட்ட பா ….
ஆனால் ெசன்ைன….வந்த
 ன்றாம் மாதம் . அந்த மைழ
நாள் . காரில் தன் ேதா ைய
பார்த் ட் வ ம் ேபா , வ
தவ ைசதாப் ேபட்ைட ஏேதா ஒ
சந் ல் ைழந் , வ ெதரியா
ண்டா ….சரி ேபாைன எ த்
பார்க்கலாம் என் பார்க்க….
சார்ஜ் இல் லா ேபாக, காரிேலேய
சார்ைஜ ேபாட் ட் ெகாஞ் ச
ேநரம் ெசன் பார்க்கலாம்
இைளயராஜா பாடைல ஒ க்க
ட் கண் ர க் ம்
ேவள ல் …
இைட றாய் யாேரா காரின்
கண்ணா தட் ம் ஓைச ல் ,
ஏேதா ஒ நிைன ல் , சட்ெடன்
கண்ணா ைய இறக் ய தான்
ெதரி ம் . நான் ேபர். அ ல்
ஒ வன் காரின் சா ைய எ க்க
….மற் ெறா வன் இறக் ய
கண்ணா வ ேய ைக ட்
லாக்ைக ரி ஸ் ெசய் , காரில்
இ ந் அவைள த்
இ க்க….
அதற் க் என் காத் ந்த
ேபால் மற் ற இ வர் என்
இ பக்கம் உர ய வா
நிற் க...இைவ அைனத் ம் அவள்
என்ன ஏ என் உண ம்
ன்னேவ ஒ ல ெநா களில்
நடந் ந் ட்ட .
ெசல் லம் மாள் ைதரியமான ெபண்
தான். ஆனால் ய இடம் ,
ெகாஞ் சம் இ ள் ழ் ந்த மைழ
ெபய் ம் நிைல ல் , நான் ேபர்
ந ல் அ த் என்ன ெசய் ய
ேவண் ம் என் ட ேதானா
மைலத் நின் ட்டாள் .
மைழயால் வந்த ந க்கமா….?
பயத்தால் வந்த ந க்கமா…. ?
உடல் ெவளிப் பைடயாகேவ
நடங் ய . “ என்ன பாப் பா
தா….?” தன் இ ப் பக்கம்
நின் க் ெகாண் இ ந்தவனின்
ஒ வன் தன் பான்பராக் ெமன்
ெமன் கைர ப ந்த அந்த
பற் கைளக் ெகாண் ….
ஈ….என் இளித் க் ெகாண்
ெசான்னவன் ேபச் ல்
அ ெவ த் ….. “ ….” என்
ெசால் ஒ ங் யவளின் உடல்
ம ப் றம் நின் க் ெகாண்
இ ந்தவனின் ேமல் பட்ட .
“ பாப் பா க் உன்ேனாட என்ன
தான் ச் இ க் சகல….”
மத்த ேநரத் ல் மச்சான் என் ம் ,
இ ேபால் சமயத் ல் சகைல
என் ம் சமயத் க் ஏற் ப
வார்த்ைதைய
உபேயாகப் ப த் யவனின்
ேபச் ல் …
“அப் ப யா ெசால் ற…..?சரி சரி
அப் ேபா தல் சான்ஸ் உனக்
தான்.” ெசால் யவனின் பார்ைவ
ஒ ங் க ஏதாவ இடம் இ க்க
என் அைல பாய் ந்த .
மற் ெறா வர் தனித் இ க் ம்
ஒ ட்ைட காட் …..” ேநத்
தான் ஊ க் ேபாய்
இ க்காங் க…..அங்
ேபா டலாமா…..?” ெசால் க்
ெகாண்ேட இ க் ம் ேபா
நிலைம ன் ரம் ரிந்
இன் ம் பயந் இப் ப ேய நின்
இ ந்தால் அவ் வள தான்…
ஓட பார்த்தவைள….” என்ன
பாப் பா ஓட மா…..? ேதா பா
….” ேம ம் என்ன ேப
இ ப் பாேனா…..இவர்கள்
பக்கத் ல் உர ய வா ஒ
ல் லட் வந் நின்ற .
கத்ைத தைலகவச ம் , .உடல்
வ ம் ெரய் ன் ேகாட் மைறத்த
ஒ வர் நின்ற ம் , அவன் ஏதாவ
உத ெசய் வான் என்
ெசல் லம் மா க் ெகாஞ் சம்
நிம் ம யாக இ ந்த .
கண்ணா கதைவ உைடத்தவன்
“ எவன்டா….?” என்
ேகட்டதற் க் ….
தைலகவசத்ைத கழட் ய
வாேற…..” எவன்டா இல் ல
எவடா…..” வந்த ெபண்
என்ற ம் , ெசல் லம் மா க் வந்த
நம் க்ைக ெசயல் இழந்தேதா …
அவன்கள் ேப ய….. “ நா
ேப க் ஒன் ேபா மான்
ேயா ச் ட்
இ ந்ேதன்….கட ளா பார்த்
தான் உன்ன அ ப் ெவச்
இ க்கா …..”
ல் லட் ல் இ ந் அசால் ட்டாய்
இறங் ய வாேற….. ேப யவனின்
ெநத் ேலேய ஒ ேபா
ேபாட் ….. “ ஏன்டா க மாேலா
எ எ க் கட ள
இ க் ற ன் இல் ல…..”
அவள் அ ல் ….” ஏய் ...யா ேமல
ைக ெவச்ச…..” மற் ெறா வன்
கட் வ ேபால் ைக காைல அந்த
பக்கம் இந்த பக்கம் என் ஏேதா
த்ைத ெசய் பவன் ேபால்
ெசய் தவனின் பரட்ைட ைய
ெகாத்தாக த்தவள் ….
தன் பான்ட் பாக்ெகட் ல் இ ந்
ஸ்பனரால் அவன் கத் ல் ஒ
ேபா ேபாட்டவள் …. “ உம் ேமல
ட தான் ைக ெவச்ேசன்.அ க்
இப் ேபா என்னாங் ற…..?”
இன் ம் அவைன அ ப் பவைள
ேபால் அவன் ன் ன் ேபாக….
ஏற் கனேவ கத் ல் த் ய
த்தால் , வாய் தவைட...எ
வ க் ற என் ெதரியா
கம் வ பர ய வ யால்
...பயந் ேபாய் தன்னால் ன்
நகர்ந்தான்.
அைத பார்த்த மற் ற வ ம்
ெசல் லம் மாைவ ட் அவள்
அ ல் ெசல் ல ம் ….அந்த
ெபண்ணின் ைதரியத் ல் ,
ெசல் லம் மா க் தன்னா ம்
ம் என் அப் ெபண் அ ல்
ேபான இ வரின் சட்ைடைய
த் இ த்தாள் .
அைத பார்த்த அப் ெபண்….. “ெவரி
ட்…..” இ வைர ேப ய பக்கா
ெசன்ைன பாைஷ
ட் …..நாகரிகமாக
ேப யவைளேய
பார்த் ந்த ல் , சட்ைடைய
த் க் ெகாண் இ ப் பன்
ெசல் லம் மா ன் கத்ைத பற் ற
ேபாக...அதற் க் ள் அப் ெபண்
அவைன இ த் ேழ
தள் ளினாள் .
இப் ேபா நாள் வ ம் தனி
தனி ல் லா அப் ெபண்ைண
ற் வைளக்க ம் ,
ெசல் லமா க் சமாளித்
வாளா….? பயம் வந்த அ த்த
ெநா ...அ என்ன சமாளித்
வாளா…. நாம என்ன ெசய் ய
ேபா ேறாம் என் நிைனத்
ற் பார்த்தவளின் கண்ணில்
தன் காரின் சா ைய எ த்தவன்
அப் ெபண் அ த்த அ ல் ேழ
ேபாட் ட….
அைத எ த் காரின் ன் பக்கம்
இ ந்த ஸ்ெட னி எ த்
ஒ வனின் தைல ல் பார்த்
ேபாட…அதன் கணத் ல் அவன்
ெபாத்ேதன ழ் ந்தான்.
ம் ப ம் அந்த டயைர
எ ப் பதற் ள் அப் ெபண் ன்
ேபைர அ த்த அ ல் ேழ
ந் இ ந்தவைன ம்
இ த் க் ெகாண் ஓ ட்டனர்.
ன் தான் ெசல் லம் மா
அப் ெபண்ைண உத் பார்த்தாள் .
மாநிறத் ல் கைலயாக, அவள்
என்ன தான் ெசன்ைன பாைஷ
ேப னா ம் ப த்த கைல
கத் ல் ெதரிய பார்க்க
அழகாகேவ இ ந்தாள் .
அப் ெபண்ேணா ெசல் லம் மாைவ
பார்க்கா அந்த காைரேய ற்
வந்தவள் ன் ெசல் லம் மாைவ
பார்த் …. “ கார் ஏதாவ
ரச்சைனயா…..?பஞ் சர் எல் லாம்
இல் ல. கார றங் க நான்
என்னன் பாக் ேறன்.” என்
ெசான்னேதா தன் வண் ன்
ன் ைவத் ந்த ஒ ேபைக
எ த் அ ல் இ ந் ஒ
ஸ்பானைர எ க் ம் ேபா
தான்…..
ெசல் லம் மா “ நீ ங் க
ெமக்கானிக்கா…..?” என் ேகள்
எ ப் னாள் .
“ஆமாம் ….” என் ெசான்னவள் .
“ைடமா ச் பா ங் க க் ரம்
வண் ய சரி ப த்
ெகா க் ேறன். நீ ங் க பார்த்
ேபாய் ேச ங் க…..”
அப் ெபண்ைண பார்த்தாேல
ெதரிந்த வச இல் ைல என் …
ெமக்கானிக்கான அவள் என்
காைர பார்த்ேத என் வச என்ன
என் ெதரிந் இ க் ம் .
அப் ப இ ந் ம் , சற் ன்
அவள் ெசய் த உத . அவள் மட் ம்
வரா இ ந்
இ ந்தால் ….ெசல் லம் மா
ைதரியமான ெபண் தான். ஆனால்
ரம் ….இப் ெபண் ேபால்
அவர்கைள அ த்
இ ப் ேபனா….கண் ப் பாக
என்னால் தனியாக அவர்கைள
சமாளித் இ க்க யா .
அவள் வரா ேபானால் என் நிைல.
அைத நிைனத் பார்க்க ட
அவளாள் ய ல் ைல. அவ ம்
ஒ ெபண். நான் ஆண்களின்
ந ல் மாட் னால் தான் என்ன
ஆ ேமா என் கவைல படா
என்ைன காக்கா வண் ைய
நி த் ய .
இேத இவர்கள் வட்டத் ல் இ
ேபால் ஒ ழ் நிைல வந்தால்
நமக் எதற் க் வம் என் ,
அவர்கள் பா காப் ைப மட் ம்
தான் பார்த் ப் பர். யநலமாய்
ேயா க்கா தன்ைன
காத்ததாேலா….அவைள
ெசல் லம் மா க் க ம் த்
ட்ட .
ெசல் லம் மா அைனவரிடம்
சாதரணமாக பழ ட மாட்டாள் .
அவர் நட் வட்டம் க ய .
உற ைற ல் ட தனக்
ெந க்கமானவர்ளிடம் மட் ேம
ெகாஞ் சம் ேப வாள் .
மற் றவர்களிடம் என்ன….?என்றால்
என்ன….? இ தான் அவள்
ேபச்சாய் இ க் ம் .
அ ம் தாேன ெசன் நட்ைப
ஏற் ப த் க் ெகாண்டேத இல் ைல.
தன் த ல் …..
தன் ைக அவள் றம் நீ ட் …..”
ரண்ஸ்….” என் ரித் க்
ெகாண்ேட அவளிடம் நட்
கரத்ைத நீ ட் னாள் .
அப் ேபா தான் அவைள ம்
அவள் காைர ம் பார்த்தவள் .
தன்ைன னிந் அ க் ப ந்த
தன் ெர ன் ேகாட்ைட ஒ
தடைவ பார்த் க் ெகாண்
ெசல் லம் மா கத்ைத பார்த்தாள் .
அவள் அப் ேபா ம் ரித்த
கத் டன் தன் ைகைய
இறக்கா இ ப் பைத பார்த் …. “
ரண் க் ேப எல் லாம்
இல் ைலேய…..?” தன் ைக
ெகா க்கா ேகள்
ேகட்டவ க் ப லாய் …
“ ெசல் லம் மாள் …..” தன்ைன
அ கம் ப த் க் ெகாள் ள…
அப் ெபண் ம் நீ ட் ய
ெசல் லம் மா ைகய் பற் … “
ேத ….இங் க பக்கத் ெத ல்
ெமக்கானிக் கைட ெவச்
இ க்ேகன்…..”
ெமக்கானிக் கைட ல் ேவைல
பார்க் றாேளா…அவள்
உைடைய ம் , அவர்கைள அ க்க
அவள் எ த்த ெபா ட்கைள
பார்த் நிைனத் க் ெகாண்டவள் .
ஆனால் அவேள ெமக்கானிக்
கைட ைவத் ப் பாள் என்
அவள் எ ர் பார்க்க ல் ைல.
ெசல் லம் மா கத்ைத பார்த்ேத
அவள் என்ன நிைனக் றாள்
என்பைத ரிந் க் ெகாண் ….
“ அ எங் க அப் பா கைட. இப் ேபா
அவ இல் ல. கைட பக்கத் ேலேய
…. பள் ளிக் டம் ட்ட ம்
அங் தான் ெக யா இ ப் ேபன்.
அந்த பலன் தான் அப் பா
ேபானா ம் எங் கல காப் பாத் ட்
இ க் .”
அவள் ெசான்னைத எந்த
இைட ம் இல் லா
அைம யாக ேகட் க்
ெகாண்டவள் …
“ப க்கைலயா…..?” தயங்
தயங் தான் ேகட்டாள் . தன்ைன
இக்கட்டான ழ் நிைல ல்
இ ந் காப் பாற் யவளின்
மனைத, தான் ேப ம் எந்த ஒ
ேபச் ம் அவைள பா த்
டக் டா என் கவனத் டன்
ேகட்டாள் .
அவள் தயக்கத்ைத ரிந் க்
ெகாண் … “ நீ என் ப ப் ப பத்
தாேன ேகட்ட…இ ல தப் பா
எ த் க்க ஒன் ம் இல் ல
ெசல் லம் மா….” ேத ன் ஒ ைம
ேபச் ம் , ெபயர் ெசால்
உரிைமயான அந்த அைழப் ம்
ெசல் லம் மா ம ழ் ந் தான்
ேபானாள் .
ெசல் லம் மா இப் ேபா தயக்கம்
உத யவளாய் …..” நீ
ப க்கைலயா ேத …..”
ெசல் லம் மா ம் உரிைம எ த்
ேப னாள் .
மைழ ட்டா ம் வானம்
டா ேபால் …. ளிகள்
அவர்கள் ெதளிக்க….
“ என் கைத ெராம் ப ேசாக கைத
ஆச்ேச….. வண் ல உக்காந்
ேபசலாமா…..?” என் ேகட்ட
ேத …
“ நீ வண் ல என்ன
ரச்சைனன் ெசால் லேவ
இல் ைலேய….?”
“ ரச்சைன இ ந்தா தாேன
ெசால் ல…..”
“வண் ய நி த் யா ரச்சைன
பண்ணாங் க…..?”
“ வண் ய நி த் எல் லாம்
ரச்சைன ெசய் யல…..நி த் ன
வண் ய தட் ைறயா தான்
ரச்சைன பண்ணாங் க…..”
இப் ப ண்ட ம் ேத டம்
ேப க் ெகாண் இ ந்தா ம்
ேத வர ல் ைல என்றால் …..
இப் ப என்னால் அைத பற்
ரித் க் ெகாண் ேப க்
ெகாண் இ ப் ேபனா…..அைத
நிைனத்த ம் ெசல் லம் மா ன்
பார்ைவ ேத ன்
நன் டன் ப ந்த .
“ெசல் லம் மா என்ன இப் ப
பாக்காத….இெதல் லாம் ஒ
ேமட்டர இல் ல…..”
“ ேமட்டர் இல் ைலயா….? நீ
வரேலன்னா இன்ேநரம் ேமட்டர்
ஆ க் ம் ெதரி மா…..?”
ெசல் லம் மா ன் ேபச் ல் …
ேத க் ரிப் வர…. “ேமட்டர்
நம் ம ேபச் ல சாதரணமா
உபேயா க் ம் வார்த்ைத .
இப் ேபா அைத இப் ப
ஆக் ட்டாங் கேல…..”
ேத ெசான்ன ேபால் காரில்
உட்கார்ந் அந்த வய க்ேக
உரிய ேபச் ேப க் ெகாண்
இ ந்தா ம் , ெசல் லம் மா ேத
ப க்க ம் ய ப ப் ….அவள்
ம் ப ழ் நிைல அைனத் ம்
ேபச் வாக் ல் ெதரிந் க்
ெகாண்டாள் .
ன் வ டம் ன் வந்த
ெவள் ளத்தால் அவர்கள் ட் ல்
அைனத் சான் தழ் க ம்
அ த் ெசல் லப் பட் ட்ட .
அைத வாங் க காலதாமதம்
ஆனதால் , ேத ப க்க ம் ய
.ஈ ஆட்ேடாெமாைபல்
ெமக்கானிக் ப ப் ப ல் தடங் கள்
ஏற் ப்பட் உள் ள என்
ெதரிந் க் ெகாண் …
ேத ம க்க ம க்க அவ க் ம் ,
அவள் தங் ைகக் ம் , ப ப் க்
அைனத் உத ம் ெசய் க்
ெகாண் இ க் றாள் .
ெசல் லம் மா இந்த உத கள்
அைனத் ம் தன் ட் க்ேக
ெதரியாமல் ெசய் வதால் …
வங் பரிவர்தைன லம்
இல் லா ேத ன் ைக ல்
பணமாக தான் ெகா த்
வாள் . அவள் நிைனத்தால்
அவர்கள் நடத் ம் ட்ரஸ்ட்
லமாகேவ உத ெசய் இ க்க
ம் .
ஆனால் ெசல் லம் மா க்
ேத ைய பத் ல் ஒ வராய்
உத ெசய் வ ல் ப் பம்
இல் ைல. ேத அவள் ேதா .
அவ க் நான் ெசய் ய
ேவண் ம் . இ தான் அவள்
எண்ணமாய் இ ந்த .
ேதா என்ற ைற ல்
ெசல் லம் மா ேத ட் க்
வ ேறன் என்
ெசான்னா ம் ….” நீ அங்
எல் லாம் ேவண்டாம்
ெசல் லம் மா…..” என் ெசால்
ம த் வாள் .
அேத ேபால் தான்
ெசல் லாம் மா ம் , ேத ைய தன்
ட் க் அைழத் ெசன்ற
இல் ைல. தன் ட்டவர்கள் ட
ேத ைய ழ் தரமாய்
ேப னாேலா…. நிைனத்
ட்டாேலா…. அவள் ம் மா
இ க்க மாட்டாள் .
அதனால் அவர்கள் சந் ப்
எல் லாம் ெவளி டங் களில் தான்
நடக் ம் . அப் ப பட்ட ேதா ைய
மனிஷ் வகாரத் ல் அவேள
இறக் ட் இ ப் பாளா…..?
இ வ ம் ஒ வர் ட் க்
ஒ வர் ெசல் ல ல் ைல என்றா ம் ,
இ வ க் ம் மற் றவர்கள் ட் ன்
ம் ப ஷயங் கள் ெதரி ம் .
நட் ய காலம் தான்
என்றா ம் , அவர்க க் ள் எந்த
ஒளி மைற ம் இ ந்த
இல் ைல.
அப் ப தான் ெசல் லம் மா ன்
அண்ணன் வகாரம் ...மனிஷ்
ெசய் த ரச்சைன அைனத் ம்
ெசான்ன ெசல் லம் மா…..
“ ஏதாவ ெசய் தாக ம் …..இப் ப
ஒன் ம் ெசய் யாம கைட... ,
ப ப் ன் இ க் ற . நான்
எ க் ம் லாக்
இல் ைலேயா...என்னால அவன
ஒன் ம் பண்ண
யாேதா…..ெராம் ப கஷ்டமா
இ க் ேத .”
அப் ப ெசல் லம் மா ன் அந்த
லம் பளில் தான் ேத …. “
எவ் வள ெபரிய யாைனயா
இ ந்தா ம் ..அ கா ல ன்ன
எ ம் ேபானா ம் , அதால
சாதரணமா இ க்க யாதாம் .”
இப் ப ெசான்ன ேத …
அ த்
ேபசா …..ெசல் லம் மாைவ ஒ
பார்ைவ பார்க்க…. அதன் ற
ேபாட்ட தான் இத் ட்டம் .
ஆனால் இதற் க் ேவ யாராவ
ஏற் பா ெசய் யலாம் என் தான்
ெசல் லம் மா ெசான்னாள் …
ஆனால் ேத … “ பணம்
ெகா த் ெசய் தா…..அவங் கேல
நம் மல ப் ளாக் ெம ல் ெசய் ய
வாய் ப் இ க் . அதனால நாேன
இைத ெசய் ேறன்.” ெசல் லம் மா
எவ் வள த த் ம் ேத இைத
ெசய் த்தாள் .
எந்த ெதாடர் ம் இல் லா ேத ,
ெசல் லம் மா ன் ெதாடர்ைப
மனிஷ் எப் ப அ ந் க்
ெகாள் வான். ….? அ ந்தால்
ேத க் ஏதாவ ரச்சைன
ெகா ப் பானா…..? ேத க் ஒன்
என்றால் ெசல் லம் மா ம் மா
வாளா…. பார்க்கலாம் .
அ த் என்ன என்
ெதரிந் க் ெகாள் ள அ த்த பாகம் .