ெசந் த ழ்

ரியன் உச் வானில் நின் ெகாண் உக் ரமாய் பார்த் ெகாண் க்க,
எல் ேலா ேம அந் த ெபரிய ைளயாட் ட ல் யர்ைவயால் நைனந்
ெகாண் ந் தனர். 

அந் த பள் ளி ல் ஸ்ேபார்டஸ ் ் ெகாண்டாட்டம் ெவ மர்ைசயாய் நடந்

ெகாண் க்க, எல் ேலா ேம ேபாட் களில் ஆர்வமாய் பங் க் ெகாண் தங் கள்
றைமகைள பைறச்சாற் க் ெகாண் ந் தனர். அவர்கைள உற் சாகப் ப த் யப
ஒ ட்டம் ஆரவாரித் ெகாண் ந் த . 

அ ம் ஓட்டப் பந் தயம் நிக ம் ேபா ம் எ ம் சத்தம் அங் ேக ஓ பவர்களின்

ேவகத்ைத ம் ெவற் ைய ம் ட ர்மானித்த . அந் த ெபரிய ட ல் ஒ ஓரமாய்
அைமக்கப் பட் ந் த ேமைட ல் நின்றப ெவற் ைய அ த் ெகாண் ந் தார்
ஆ ரியர் மேகந் ரன் தன் கனிர் ரலால் . அவரின் யத ழ் உச்சரிப் ன் கம் ரம்
அந் த இடத் ள் ளவர்கைள வ கரித் ெகாண் ந் த .

ேபாட் ன் கள் எல் லாம் அ க்கப் பட்ட ல ெநா களில் அரங் கத் ல்
ெப ம் ழப் பேம ைளந் ெகாண் ந் த . ேநதா ம் ஜான் ராணி ம்
ஒன்ேறா ஒன் ேமா க் ெகாண் ந் தன. 

இ ெவற் ேகாப் ைபைய யார் தட் ச் ெசல் வ என்ற ச ல் இ அணி ேம

ட் ெகா க்க தயாராக இல் ைல. இத்தைகய சைல சமாதானம் ெசய் ய ேவண் ய
ஆ ரயர்க ம் ட சண்ைட ட் ெகாண் க்க அந் த ரச்சைனக் ர் காண
யாமல் நீ ண் ெகாண் க்க இ யாய் ஒ க் வந் தனர்.

ேநதா அணி னர் ேசர்ந் அந் த அணி ன் தைலவன் ர ைவ ஜான் ராணி

அணி னரில் இ ந் யாராவ ஒ வர் கலந் ெகாண் ழ் த் ட்டால்
ெவற் ைய ட் த வதாக ெசால் ல, யா ேம அவைன எ ர்த் ஓட்ட பந் தயத் ல்
பங் ேகற் க தயாராக இல் ைல.

இப் ேபா உண்ைம ல் ரச்சைன க் வந் ெவற் ேநதா அணிக்

அ க்கப் ப ம் நிைல ல் , ஜான் ராணி அணி ந் அேத வ ப் மாண
ெசந் த ழ் ன்னா வந் தான் ேபாட் ல் கலந் ெகாள் ேறன் என ன் வர
அங் ேக ெப ம் ஆரவாரேம நிகழ் ந் த . ஆ க் நிகராய் ெபண் என்பைத தாண்
இ வ ேம ஓட்டபந் தயத் ல் வல் லைம ெபா ந் யவர்கள் என அந் த பள் ளிக்ேக
ெதரி ம் .

ஆ டன் ெபண் ேபாட் வதா என்ற சர்சை

் சகைள அந் த பள் ளி ன் உடற் கல்
ஆ ரியர் மாற் யைமத்தார். அவர்கள் இ வ ேம சரிசமமான பலம் ெகாண்டவர்கள்
என் உைரத் ேபாட் க் சம் மதம் ெசால் ல களத் ல் இ வ ேம இறங் னர். 

ஆ ரத் இ ட்டர் ஓட்டப் பந் தயம் அ க்கப் பட்ட . எல் ேலா ேம அந் த
ேபாட் நடக் ம் களத்ைதேய ஆர்வமாய் உற் ேநாக் ெகாண் ந் தனர்.

ர மற் ம் ெசந் த ழ் இ வரின் பார்ைவ ம் ஒ ேசர ேமா க் ெகாள் ள அவர்கள்

இ வ க் ேம ெவற் ைய ஈட் வேத க்ேகாளாய் இ ந் த . உடற் கல் ஆ ரயர்
 ரைல உயர்த் கம் ரமாய் "ஆன் வர் மார்க்... ெகட் ெசட் ேகா" என்றார்.

இ வ ேம ஒ வைர ஒ வர் ழ் த்த ம் ரமாய் ஓட்டம் க்க, அ வல் லவா

ேபாட் என்றள க் அந் த ைளயாட் த் டேல அவர்கைள உற் சாகப் ப த்த
அ ர்ந் ெகாண் ந் த . இ வ ேம ட் ெகா க்க தயாராக இல் லாத பட்சத் ல்
சரிசமமாய் ஓ ம் அவர்களில் யார் ெவற் ெகாள் வார்கள் என்பைத ர்மானிக்க
யாமல் ர்ைமயான கேளா பார்த் ெகாண் ந் தனர். இ வ ேம கைட
ற் ல் தங் களின் யற் ேயா ேவகெம க்க

"த ழச் த ழச் த ழச் " என் ரல் ஓங் ய அேத ேநரத் ல் அவ க்ெகன்ற
ஒ ட்டம் "ர ர ர " என் ஒ க்க அங் ேக ேநதா அணி, ஜான் ராணி அணி
என்பைத மறந் அந் த ேபாட் ஆர்வத் ன் எல் ைல ன் ளிம் ல் ெராம் ப ம்
எ ர்பார்ப்ைப அ கரிக்க கைட ல ெநா களில் ெவற் ைய யார் ழ் த் வார்கள்
என்ற ஆவ ல் ... ெதாப் ெபன் ப க்ைக ன் ந் ேழ ழ அவள் கன
கைலந் த்ெத ந் தாள் . 

அவள் அப் ப ந் தால் அ படாத வண்ணம் ேழ ெமத்ைத ரிக்கப் பட் க்க,

இ அவ க் எப் ேபா ம் வழக்கம் ேபால. 

அ ர்த் ேயா எ ந் "த ழ் ... உனக் இேத ேவைலயா ேபாச் " என்
தனக் த்தாேன க ந் ெகாண்டவள் தைர ல் அமர்ந்தப ேயாசைன ல்
ஆழ் ந் தாள் . 

எல் ேலா ேம இயல் பாய் தமான அல் ல அர்த்த ல் லாத, ஏன் ல ேநரங் களில்
நடக்க ேபா ம் நிகழ் கைள ட கனவாய் காண்பார்கள் . ஆனால் அவ க்
எப் ேபா ம் நடந் ந் த நிகழ் கள் அப் ப ேய நடந் த ேபாலேவ கனவாய்
ேதான் வ வழக்கம் . கன ன் பா ேலா அல் ல ேலா இப் ப
ப க்ைக ல் இ ந் ழ் வ ம் வழக்கமான ஒன் தான். 

அைத த் ம் ரமாய் ந் த்தவள் 'ேநத் அந் த நீ ஸ் ப ச்சேதாட தாக்கம் ...

அதான் ர ஞாபகம் வந் ச் ... இேத சாக்கா ைவச் அவ க் கால் பண்ணி
ேப னா என்ன?" என்றப ேதாள் களில் சரிந் த ைய ேகா யப எ ந்
ெகாண்டாள் .

ேமைஜ ந் த ைகப் ேப ைய எ த் அவள் அைழப் க்க எ ர் றத் ல் ஒ

ரல் உற் சாகமான ெதானி ல் "ஏ த ழச் ... என்ன ர் என் ஞாபகம் "
என்றான்.

"இல் லடா... ஒ கன கண்ேடன்.." என் அவள் ெசால் ப் பதற் ன்பாக,

எ ர் றத் ல் ரிப் ன் ஒ அ கமாய் ேகட்க ெச ந் ைகப் ேப ைய தள் ளி

ைவத் ெகாண்டாள் .

அவள் ேகாபத்ேதா "ேபா ம் நி த் டா" என் ெசான்ன ம்

"அ ஒண் ம் படலேய... ஆம் லன்ஸ் ஏதாச் ம் அ ப் பட் மா ?" என் அவன்
ேகட்க

"அெதல் லாம் ேசஃப் பா ேலண்டா ட்ேடன்" என்றாள் . 

 ண் ம் ரித்தவன் "ஒ ஏ எட் வ ஷம் ன்னா நடந் த ... இன் மா
உனக் அந் த கன வ ... " என் ேகட்டான்.

" ன்ன... கன ல ம் வந் டார்சச

் ர் பன்ற" என் ெசால் ல ம்

"கன ல ம் நான்தாேன ன் பண்ணி ப் ேபன்" என்றான்.

"அ க் ள் ள நான்தான் ச் ட்ேடேன"

" ச் ட்ேடன் ெசால் லாேத... ந் ேதட்ேடன் ெசால் "

"ஆமாம் ... ந் தட்ேடன்... பட் நீ ன் பண்ணிட்ேடன் மட் ம் ெசால் லாேத...

ஃராட் ... நீ எப் ப ன் பண்ேணன் எனக் தாேன ெதரி ம் " என்றாள் .

"எப் ப ேயா... ெஜய் ச் ட்ேடன் இல் ல... தட்ஸ் அ ேமட்டர் "

"ேநர்ைம ல் லாத ெவற் நிைலக்கா "

"அன்ைனக் ம் இதான ெசான்ன... என்னாச் ... ல் ைட ேநதா ம் தாேன

வாங் ச் " என்றான் கர்வத்ேதா . அப் ேபா அந் த நாள் அவள் கண் ன்ேன
நிழலா ய . அந் த நிகழ் ன் தாக்கம் இப் ேபா ம் காயப் ப த்த
ெமௗனமா ந் தவளிடம்

"என்ன த ழ் ... ைஸலன்ட்டா ட்ட... ப் ஃ ங் ஸா... " என்றான்.

"இப் பவைரக் ம் நீ என் ட்ட ஸாரி ேகட் யாடா" என்றவளின் ேகாபத்ைத

உணர்ந்தவன் "இட்ஸ் ஜஸ்ட் அ ேகம் ... நல் லா ேயா ச் பா ... நீ ேதாற் றா ம் நீ
என் ட்ட ைதரியமா ேபாட் ேபாட்ட க்காக ெப ைமயா ேப வாங் க... அ ேவ நான்
ேதாற் றா... ெபாம் பள ள் ள ட்ட ேபாய் ேதாற் ட் ேயன்
அவமானப் ப த் வாங் க..." என்றான் ர .

"தப் ைப நியாயப் ப த் ற... சரி ேபாகட் ம் ... ேபானா ேபா ன் மன்னிச்

ட் ட்ேடன்" என்றாள் .

இ வ ேம ஒ வ க்ெகா வர் அந் த ப ைமயான நாட்கைள எண்ணி

ன்னைக த் ெகாள் ள, த ழ் அவனிடம் "நாம ட் பண்ணி ெராம் ப நாள்
ஆ ச் ல் ல" என்றாள் .

ர ம் ஆேமா த் "ம் ம் ம் ... ஆமாம் ... ... நான் இப் ேபா ஒ ேகஸ் ஷயமா
ெசன்ைனக் வர்ேறன்... அப் ேபா ட் பண் ேவாம் " என்றான்.

த ழ் ேயாசைனேயா "ேகஸ்னா அந் த ஆர்க் யலா ஸ்ட் ைசட் ேகஸ்தாேன...

ஏதாச் ம் க் ைடச் தா" என் அவள் ஆர்வமாய் ேகட்க

"உம் ஹ ம் ...ஒ ன்ன க் ட ைடக்கல ... இ க் ன்னா ஏேதா ெபரிய

ேமட்டர்... ெபர்ஸன்ல் ரிஸன் மா ரி எ ம் ெதரியல... 
ஆமாம் உனக்ெகன்ன அந் த ேகஸ்ல இவ் வள ஆர்வம் " என் அவன் சந் ேதகமாய்
ேகட்க அவள் இயல் பாக
"ஆர்வம் தான் ர ... ஏன்னா எனக் அவைர நல் லா ெதரி ம் ... அவேராட ெடத்
எனக் ேம ெபரிய ஷாக்"
என்றாள் .

"ஓ அப் ப யா" என் ேயாசைன ல் ஆழ் ந் தவன் அப் ப ேய ல ெநா கள் அைம
காக்க

"ஏ ர ... என்ன ேபா ஸ் ைள ேயா க்க ஆரம் ச் ச்சா" என் ெசால் ம் ேபாேத
எ ர் றத் ல் அவன் தாரித் ெகாண் ,

"நாம ெசன்ைன வந் த ற உன்ைன வந் ட் பன்ேறன்... இைத பத் அப் ேபா
ைடல் லா ேப ேவாம் ..." என்றான்.

"ஒேக ர ... வந் த ம் மறக்காம ெமஸ்ஜ் பண் " என் ெசால் ல

ர ம் "கண் ப் பா" என் ெசால் ய ன் அவர்களின் உைரயாடல் அங் ேக

ற் ற . 

அவனிடம் ேப ய ன் அவள் ந் தைன ல் ஆழ் ந் ட உடேன அவள ல் இ ந் த

பைழய ெசய் தாைள ரட் அ ந் த ெசய் ைய ப க்கலனாள் . ற ெமல் ல
அவள் கத்ைத ைடத் ெகாண் எ ந் றப் பட தயாரா ெகாண் ந் தாள் .

இந் த ேநரத் ல் அவளின் ப க்ைக அைற த் வரித்ைத ப ெசய் ேத ர

ேவண் ம் . அந் த அைற இயல் பான ேதாரைண ல் காட் யளிக்க ல் ைல.
ற் மாய் த் யாசமாக ம் அத்தைன சாலமாக ம் ஒ ட் ன் கப் பைற
என் ெசால் மள க் இ ந் த . அந் த அைற அவளின் ெசல் வெச ப் ைப மட் ம்
ர ப க்க ல் ைல. அவளின் எண்ணங் கைள ம் ர ப த்த . 

அங் ேக நிரம் ந் த பழைமயான ெபா ட்க ம் த்தகங் க ம் அ ஒ

அ ங் காட் யகேமா அல் ல லகமாகேமா என சந் ேதகம் ெகாள் ளச் ெசய் ய அங் ேக
கைலந் ந் த ல் கள் பல ம் த ழ் சார்ந்த இலக் யங் க ம் வரலா க மாகேவ
இ ந் தன. அ மட் ன் வேற ெதரியாதள க் அத்தைன படங் கள்
மாட் க்க அைவ அைனத் ம் ேகா ல் கள் கல் ெவட் கள் ற் பங் கள் மற் ம்
பழைமயான ெபா ட்களின் ைகப் படங் களாகேவ இ க்க அைவ எல் லாேம அவேள
ேத ேத படம் த்தைவ என்ப ெதளிவாக ெதரிந் த . 

இவற் ேறா அல் லாமல் அந் த ந் ைதயான அைற ல் மற் ெறா றப் பம் சம்
வற் ல் வைரயப் பட் ந் த ஓ ம் . 

ர்ைமயான க ம் தைலப் பாைக ம் ைச ம் மட் ம் அ த்தமான

க ைமநிறத் ல் ட்டப் பட் க்க அ கம் ரத் ன் ெமாத்த உ வமான மகாக
பார ன் வம் . 

அந் த கத்ேதாற் றம் அந் த அைற ன் கம் ரத்ைத பன்மடங் அ கரிக்க த ழ்

பற் ைற அல் ல த ன் தான அவளின் அ த காதைல ம் ேமாகத்ைத ம் அந் த
அைற அ த்தமாய் பைறசாற் ெகாண் ந் த .

ெசந் த ழ் அவ க்ேக உரிய பாணி ல் ேபண்ட் ஷர்டை

் ட உடல் அைமப் க்
ஏற் றவா கச் தமாய் அணிந் ெகாள் ள, ேதாள் களில் சரிந் த ந் தைல க் ஒ
ைன ல் கட் க் ெகாண்டாள் . உைட ேமற் கத் ய ரீ ல் இ ந் தா ம் அவள் த ழ்
கலாச்சாரத் ன் அக்மார்க் ரகெபண் என் அவேள ெசான்னால் ஒ ய யா க் ம்
ெதரிய வாய் ப் ல் ைல. அ வல் லா அவைள அவளின் ேதாற் றத் ன் அழைக
தாண் ம் ைதரிய ேம ண்ணமாய் ர ப க்க அழ ற் கான
க் யத் வம் அவைள ெபா த்த வைர ெகாஞ் சம் ைற தான். அேத சமயத் ல்
அவள் தன் அழைக ன்னி த் னால் பார்ப்பவர்கைள ரம் ப் ல் ஆழ் த் ம்
ேதவைத அம் சம் என்ப ம் ஐயப் பா ல் ைல.
த ழ் றப் பட் அைறைய ட் ெவளிேயற அவளின் ரம் ப் ட் ம் அந் த
ரமாண்டமான ஆள் அரவ ன் காட் யளிக்க அவள் அைழத்த ன்னேர
ேவைலயாட்கள் ஒவ் ெவா வராய் எட் ப் பார்த்தனர். அவர்களில் ஒ வனிடம் " ைம
க்ளன ீ ் பண்ணிட் ... லாக் பண்ணி ங் க" என் ெசால் சா ைய அவனிடம்
நீ ட் னாள் . 

க ணா தைலயைசத் ஆேமா த்தவன் அவளிடம் ெமல் ல"ஐயா... நீ ங் க எ ந் த ம்

உங் க ட்ட ேப ம் ெராம் ப ேநரமா காத் ட் க்கா " என்றான்.

இைத ேகட் அவளின் கம் ற் மாய் ெவ ப் பாய் மா ந் த . அவள்

ச ப் ேபா எப் ப இவ க் ெசால் ரிய ைவப் ப என் ேயா க்க "த ழ் " என்
அவளின் தந் ைத க்ரமவர்மனின் அைழப் ேகட்  
ப் ப ன் அவர் ன்ேன வந் நிற் க கம் ரமாய் ேசாபா ல் வாட்டசாட்டமாய்
அமர்ந் ந் தவர் இ க்கமான கத்ேதா "உட்கா த ழ் .. நான் உன் ட்ட
ேப ம் " என்றார். 

"சாரிப் பா எனக் ெகாஞ் சம் ேவைல இ க் ... நாம அப் றம் ேபசலாம் " என்
த ர்த் ட் அவள் ேவககாய் வாசல் றம் ேநாக் ேபாக

"த ழ் நில் ...." என் ரைல உயர்த்த, அவள் ம் வந் நின்றாள் . 

ேம ம் அவர் "நீ இப் ப ெகா க்காமேல நடந் க் ட்டா என்ன அர்த்தம் ...
மாப் ள் ைள ட்ல எப் ப வந் பார்க் ற ன் நச்சரிச் ட்ேட இ க்காங் க" என்றார்.

"எனக் ப் ப ல் ைலன் ன்னா ேய ெசால் ட்ேடன் ல... ம் ப ம் ப இேத

ேகள் ையேய நீ ங் க ேகட்டா என் ப ல் மா மா என்ன?" என் ேகாபமாய் ெசால் ல
அப் ேபா ன்ேனா வந் த ஒ ெபண்மணி ன் ரல் "அதான் ேவண்டாங் றேள
அப் றம் ஏன் அவைள ெதால் ைல பன் ங் க" என்ற .

த ன் பார்ைவ யப் ல் அகல ரிந் த ' த் ஏன் இன்ைனக் நமக் சாதகமா

ேப றாங் க' என் ேயா த் ெகாண் க்க க்ரமவர்மன் அவரின் இரண்டாவ
மைன ஜயாைவ ேநாக் "நீ உள் ேள ேபா... ேதைவ ல் லாம இ ல நீ
தைல டாேத" என்றார்.

ண் ம் அவர் த ைழ ேநாக் "உன் ப் ப ந் தா ம் இல் லன்னா ம் இந் த

கல் யாணம் நடக்கதான் ேபா ... நீ ேய ேபசாம உன் மனைச மாத் க் ற வ ைய
பா " என்றார்.

த ழ் ர்க்கமாய் அவைர ேநாக் "என் ப் ப ல் லாம எைதயாச் ம் ெசஞ் ங் க...

அப் றம் ஏடா டாமா நான் எைதயாச் ம் பண்ணி ேவன் பார்த் க்ேகாங் க" என்
எச்சரிக்ைகயாக அவள் உைரத் ட் அகல, அவ க்ேகா உண்ைம ல் இந் த
மணத்ைத எப் ப நடத்த ேபா ேறாம் என் அச்சம் ெதாற் ெகாண்ட .
தன்னிைலைமைய எப் ப அவ க் ரிய ைவப் ப என் ேயா த் ெகாண் க்க
ஜயா அப் ேபா அைறக் ள் இ ந் த தன் மகன் ர வர்மனிடம் ஏேதா ஓ க்
ெகாண் ந் தாள் .

"அந் த ச்சவேள கல் யாணம் ேவணாங் ற... இவ க் என்னடா ர்

ெபாண்ைண ேமல ெராம் ப அக்கைறயாம் ... இந் த சம் பந் தத்ைத நம் ம ேத க்
பார்த் க்கலாம் நான் எத்தைன தடைவ ெசான்ேனன்... அந் த மனிஷன்
கா ேலேய வாங் க்கலேய ... என்னதான் இ ந் தா ம் நான் அவ க்
இரண்டாந் தாரம் தாேன" என் அவர் அ த் ெகாண் வ த்தப் பட,

ர அப் ேபா தன் உைடைய கண்ணா ல் பார்த் சரி ெசய் ெகாண் ந் தான்.
அவனின் ேதாற் றம் ஆடம் பரத்ைத மட் ம் ர ப க்க ல் ைல மாறாய் அவனின்
பணத் ைர ம் உைரக்க சாவகாசமாய் அம் மா ன் இ பக்க ேதாள் கைள
த்தப "நீ ங் க ஏன் இவ் வள வ த்தப் பட ங் க... அ ம் நான் இ க் ம் ேபா ...
மாப் ள் ைள ட் ல இ ந் இந் த கல் யாணத்ைத அவங் கேள ேவணான்
ெசால் வாங் க... அ ம் இந் த மா ரி ெபாண் ேவண்டேவ ேவண்டான்
ெசால் வாங் க... அ க்கப் றமா எப் ப யாவ ேப இந் த சம் பந் தத்ைத நம் ம ேத க்
ேப க் ேறன்... பார்த் க் ட்ேட இ ங் க" என்றான்.

ஜயா அவைன ேநாக் "எப் ப றா ?" என் ேகட்க அப் ேபா ர தன் தா டம்
ட்சமமாய் பார்த்த பார்ைவ ல் அவன் ஏற் கனேவ ட்டத்ைத சாமர்த் யமாய்
ெசயல் ப த் ட்டான் என் ேதான் ய .

அப் ேபா தான் ஜயா ன் மன ல் கனெலன எரிந் ெகாண் ந் த ெபாறாைம

ேலசாய் அடங் ய . 

த ழ் காரில் றப் பட்ட ல ெநா களில்  

அவளின் தாத்தா ம் மவர்மைன பற் ய எண்ணங் கள் அவைள அைலக க்க
அவரின் மைற வார்த்ைதகளால் வரிக்க யாத ேபரிழப் . அந் த மரணேம
அவ க் தனிைம ன் ெகா ைமைய ரிய ைவத்த . றந் த ம் தா ன் மரணம் ,
உடன யாக அப் பா ன் இரண்டாவ மணம் என ேமாசமான ழ் நிைலகளில்
இ ந் அவ க் பக்கபலமாக ம் எல் லா உறவாக ம் ைண நின்ற அவளின்
தாத்தா ம் மவர்மன்தான். அவர் "ஏ த ழச் " என் ெசல் லமாய் அைழப் பைத
மன ற் ள் எண்ணி பார்த் ெகாள் ள இப் ேபா அந் த ஞாபகங் கள் அவ க் ள்
ேவதைன த் கண்கள் கலங் கச் ெசய் த . ேபச் ேபாட் களில் கலந் ெகாண்
'நான் உங் கள் த ழச் ேப ேறன்' என் ெசான்னால் மட் ேம ேபா ம் .
எல் ேலா ேம ெவற் ேகாப் ைப யா ைடய என்பைத ர்மானித் வர்.
அதனாலேய த ழச் என்ப அவளின் ெபயைரேய மறக்க த் அவளின் தனி
அைடயாளமாய் மா ந் த . 

ம் மவர்மனின் த ழ் பற் தான் அவ க் ள் ம் இப் ேபா மைலெயன வளர்ந்

நிற் ற . அவர் பழைமயான ஓைலச் வ கள் ெசப் ேப கள் ேபான்றவற் ைற
ேசகரித் அவற் ைன எல் ேலா க் ம் ரி ம் வண்ணம் லாக ெவளி ட்டவர். 

ெஜ ன் வம் சத் ல் றந் ந் தா ம் ம் மவர்மன் ெசாத் ஆடம் பரம் இ ல்

எல் லாம் நாட்ட ல் லாதவர். த ன ேபாராட்டம் ேபான்றவற் ல் த டத் ல்
நிற் ம் அவ க் மக்கள் ெசல் வாக் ம் அரி யல் பத க ம் ேத வர அவற் ைற
எல் லாம் ச்சமாக ஒ க் ட்டவர். ஆனால் ெசந் த ன் தந் ைத க்ரமவர்மன்
அைத தன் வளர்ச ் க் சாதகமாக் அரி யல் சாம் ராஜ் யத் ல் ந்
அவ க்ெகன் ஒ ெபயைர நிைலநாட் க் ெகாண்டார். 

இன் அைமச்சர் பத ந் ெகாண் அர யல் ெசல் வாக்ைக சரியாய்

பயண்ப த் க் ெகாள் ம் த் ரதாரி. அ ம் தந் ைத ன் மரணத் ம்
அ தாபத்ைத சம் பா த் ெபயைர ம் கைழ ம் அ கரித் ெகாண்டார். 
ஆனால் ெசந் த ற் தந் ைத ன் ெசாத் ெசல் வாக் அர யல் பத ல்
நாட்ட ல் ைல. அவ ைடய தாத்தா நடத் வந் ெகாண் ந் த 'த ழச் ' என்ற
பத் ரிக்ைகைய அவ க் றகாய் அேத ேபால ஏற் நடத் வ ம் ெதால் ெபா ள்
ஆராய் ச் மற் ம் கல் ெவட் யல் கற் ப ேம அவளின் ஆர்வம் ந் ந் த .

ஆ மாதங் க க் ன்னர் தாத்தா க் ம் அப் பா க் ம் இைட ல் நடந் த பல

சல் களில் மனம் ெநாந் ேத அவளின் தாத்தா மரணித்தைத இன் ம் அவள் மறக்க
இயல ல் ைல. அதற் ள் மணத் ற் கட்டாயப் ப த் ம் தந் ைத ன்
அவ க் ள் ேகாப ம் ெவ ப் ம் ஏற் பட்ட . 

மரணிக் ம் த வா ல் அவளின் தாத்தா ம் மவர்மன் ெசான்ன இப் ேபா ம்

அ த்தமாய் அவள் நிைன ல் ப ந் ந் த . எந் த காரணத்ைத ெகாண் ம்
நம் ைடய பாரம் பரிய அரண்மைனைய ற் க டாெதன் ம் , அேத சமயத் ல் உன்
தந் ைத காட் ம் மாப் ள் ைளைய மட் ம் நீ மணம் ெசய் ெகாள் ளேவ
டாெதன் ம் உைரத்தார். மணம் ரிபவன் உன் மன ற் ப் பமானவனாக
மட் ேம இ க்க ேவண் ெமன அவர் அத்தைன கண் ப் பாய் உைரத் க்க
இப் ேபா தன் தந் ைத ன் எண்ணத்ைத எப் ப ய ப் ப என்பேத அவளின் ஒேர
க்ேகாளாய் இ ந் த .

அப் ேபா அவளின் ந் தைனைய தைட ெசய் ம் தமாய் வந் த ைகப் ேப

அைழப் ைப ஏற் றவ க் ைடத்த தகவல் ேகாபத்ைத ஏற் ப த்த காைர உடேன
அ ஸ்ெடன்ட் க ஷன்ர் அ வலகம் ேநாக் ப் னாள் . 

*****

ேரந் ரன்

பரபரப் ேபா ெசயல் பட் ெகாண் ந் த அந் த காவல் நிைலயத் ல் உள் ள

காவலர்கள் எல் ேலாரின் பார்ைவ ம் அச்ச ம் என்ன நடந் க் ம் என்ற
ஆவ ம் ெவளிப் பட் க் ெகாண் க்க அ ஸ்ெடன்ட் க ஷ்னர் ராஜ ேரந் ர ப
தன் அைறக் ள் ேகாபத் ன் உச்சத் ல் நின் ந் தான்.

உயர ம் கம் ர ம் அவனின் காக் உைட ல் இன் ம் க்காய் காண் க்க அந் த
ர்ைமயான கள் அவனின் ற் றத்ைத அ த்தமாய் ெவளிப் ப த்
ெகாண் ந் த . சாதாரணமாய் இப் ேபா யா ம் அவன் ன்னிைல ல் ேபாக
யா எ ம் ெபா அவனின் ேகாபத் ற் காரணமானவேள அவைன
ேநர யாக சந் க்க வந் ெகாண் ந் தாள் . 

இ வ ேம பணம் ணம் அ ேநர்ைம எண்ணம் ைதரியம் என எல் லாவற் ம்

ஒேர ேபாலேவ இ க்க எ ர் எ ராய் நிற் க ைவக் ம் ழ் நிைல எ ?

உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த் ெதரி க்க

யாமல் ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல நிைனத்தைத ஒ க்ளிக்
ெசய் டலாம் . க் யமாய் த் ந் தால் ைலக் பட்டைன அ த்த
மறந் டா ர்கள் .
 ேரந் ரன்

ேரந் ரனின் அைலேப காைல ந் ஓயாமல் ரீங்கார ட் அவைன

எரிச்சல் ப த் ெகாண் ந்த . இப் ேபா யார் என் ேகாபமாய் எ த் ெபயைர
பார்த்தவன் தன் தந்ைத மேகந் ர ப என்ற ந் சற் ேயா த்தான்.

ன் அவரின் அைழப் ைப தாமதமாய் ஏற் க, "ெஹேலா ர்" என்ற கம் ரமான ர ல்

மேகந் ரன் அைழத்தார். அவேனா ப ன் ெமௗனமாகேவ இ ந்தான்.

அவர் எல் லா ஷய ம் ெதரிந் தான் அைழத் ப் பார் என் அவ க் ெதரி ம் . அவர்

நிச்சயம் அவன் பக்க க் ம் நியாயத்ைத ேகட்க மாட்டார் என்ற ந்ேத அவன் அைம
காக்க, அவேரா ெவ ேநரமாய் அவைன வைச மா ெபா ந் ெகாண் ந்தார்.
அவ க்ேகா தவேற ெசய் யாமல் தண்டைன அ ப ப் பைத ரணித் ெகாள் ளேவ
ய ல் ைல.

இ யாய் அவனின் தந்ைத மேகந் ர ப ர்க்கமாக, "நீ இலட் யம் கன ன்

ெசால் ச்ச ேபா ம் ... ஒ ங் கா ேவைலைய ரிைஸன் பண்ணிட் வந் ேச ...
இ க் ேமல ம் ம் ப ெகௗரவத்ைத ெக க்காேத... ெசால் ட்ேடன்" என் ெசால் ட
அவ க் ள் எந்தள க் னம் தைல க் ற் என் ெசால் லேவ யா . தன்
ைகப் ேப ைய அந்த ெநா ெவ ப் ேபா க் எரிந்தான்.

இந்த ேவைலக்காக தந்ைத டம் எவ் வள ேபாராட்டம் , வாக் வாதம் என

எல் லாவற் ைற ம் எ ர்ெகாண் க ம் ரமப் பட்ேட தன் இலட் யத்ைத அைடந்தான்.

ஆனால் இப் ேபா அைவெயல் லாம் ெபாய் ெயன்றான . கைட ல் அவர் ெசான்ன
ேபால ம் ப ெகௗரவத் ற் பங் கம் வந்த தான் ச்சம் . அவனின் ம் பத் ல்
ஆடம் பரத் ற் ம் ெசல் வ ெச ப் ற் ம் பஞ் ச ல் ைல எனி ம் தனக்கான ஒ
அங் காரத்ைத ேத க் ெகாள் ள நிைனத்த அத்தைன ெபரிய தவறா என் அவன்
மன ல் ேதான் ய ேகள் ைய அவனால் த ர்க்க ய ல் ைல.

ேபாதாக் ைறக் அவன் பார்டம ் ன்ட் ல் ேசர்த் ைவத்த மரியாைத, ெபயர், கழ்
அதேனா தன் தந்ைத டம் இலட் யத் ற் காக த்த வாதம் என எல் லாவற் ைற ம்
ஒேர நாளில் தைல ழாய் மாற் ட்ட
'அந்த த ழச் யார்... எ க் தன்ைன பத் இப் ப எல் லாம் ேமாசமா எ த ம் ' என்
எண்ணி ெகாண்டான்.

அப் ேபா கான்ஸ்டப் ள் அவன் அைற வாசல ல் அச்சத்ேதா வந் அ ம ேகட்

நின்றார்.

அவன் ேபசாமல் வங் கைள உயர்த் ேகள் ேயா பார்க்க, "சார்... த ழச்
பாத் ரக்ைக ல் இ ந் " என் ெசால் ப் பதற் ன்பாகேவ "உடேன உள் ேள
அ ப் ங் க" என்றான். 

'வரட் ம் ... இந்த ர் யா ன் இன்ைனக் நான் அவங் க க் ரிய ைவக் ேறன்' என்
தனக் ள் இ ந்த னத்ைத இன் ம் அ கப் ப த் க் ெகாண் காத் ந்த சமயத் ல் ,

ெசந்த ழ் வாச ல் வந் நின் , "ேம ஐ கம் ன்" என் அவள் அ ம ேகட்க "எஸ்" என்
ெசால் நி ர்ந் பார்த்தவனின் கள் ேகாப உணர்ச் க் ப லாய் யப் ைப
ெவளிப் ப த் ய .

ேநர்ெகாண்ட கேளா ம் அச்சத் ன் சாயல் ட ப யாத கத்ேதா நின்றவைள

அவைனய யாமல் ஏேனா அவன் கள் ர க்க ெதாடங் க, ேகாபப் பட ேவண் ய
இடத் ல் சலனம் ஏற் ப வைத எண்ணி யப் ற் றவன், ெமல் ல தன்ைனத்தாேன
சமன்ப த் க் ெகாண்டப "நீ தான் அந்த த ழச் யா? " என் ேகட்டான்.

அவேளா உணர்ச் களற் ற கத்ேதா "ஆமாம் " என் தைலயைசத்தாள் .

இப் ேபா அவ க் ள் இ ந்த ேகாபம் வ மாய் தைல க்க ேமைஜ ந்த அந்த
பத் ரிக்ைகைய எ த் ய த்தான்.

அ தைர ல் ெசன் அவள் கால ல் ழ அ அவள் கத் ற் கான தான். ஆனால்

அந்தள க் அவமரியாைதயாய் நடந் ெகாள் ள மனம் வராமல் அதைன அப் ப
யவன், அவைள ர்ைமயாய் ேநாக் யப "அப் ேபா என்ைன பத் எ ன ..." என்
அடங் காத ற் றத்ேதா ேகட்க

இைதெயல் லாம் அவள் எ ர்பார்த்ேத வந்ததால் , ம் அச்சம் ெகாள் ளாமல் "ஆமாம் ...
நான்தான் எ ேனன்..." என் உைரக்க எத்தைன ர் அவ க் என்ற எண்ணம்
அவ க் ள் ேதான் ற் .

ேரந் ரன் அவைள ேநாக் , "பத் ரிக்ைக நடத் னா உங் க இஷ்டத் க் என்ன ேவணா
எ ங் களா... எ ற ெபாய் யா உண்ைமயான்ெனல் லாம் சாரிக்க மாட் ங் களா... "
என் ேகட்டான்.

"எைத ம் சாரிக்காம எல் லாம் எ லஏ சார்... எல் லாம் ெதளிவா சாரிச்ச

ற தான் எ ேனன்... அன்... உங் கைள மா ரியான ஆ ங் க ப் பார்டம ் ன்ட்ல
இ க் றேத தப் ... அ ம் இந்த மா ரி பத ல இ க் ற ெராம் ப ெராம் ப ெபரிய தப் "
என்றாள் அ த்தமாக.

"என்ன ெசான்ன... நான் இந்த பத ல இ க் ற தப் பா... உனக் என்ைன பத் என்ன
ெதரி ம் ... ேநர்ைம ல் லாதவன்... ேமாசமானவன்... இப் ப ஏதாச் ம் எ ந்தா ட
ேபானா ேபா ன் ட் ப் ேபன் ... ஆனா ெபாண் ங் க ட்ட தப் பா நடந் க் றன்
எ க்க... ஸ் இஸ் அட் ரா யஸ்... 

நான் ஏ. . யா இப் ேபா இந்த ன்பாஃர்ம்ல இ க் றதனால நீ தப் ச்ச.. நான் மட் ம்
ேரந் ரனா இ ந்ேதன்... உன் நிைலைம ெராம் ப ேமாசமா க் ம் ? " என்றான்.

அவனின் பார்ைவ ெகாஞ் சம் அவைள ரட் யைடய ைவத்தா ம் அவள் காட் க்
ெகாள் ளாமல் நிற் க அவேன ண் ம் "இப் ப ம் ஒண் ம் ெகட் ேபா டல... நீ
எ ன க்ெகல் லாம் தப் ன் ம ப் ெசய் ேபாடற வ ைய பா " என்றான்.

அவேளா "ஏன் ம ப் ேபாட ம் ... யா " என் அலட் க் ெகாள் ளாமல் தைலயாட்ட

" யாதா... என்ன நிைனச் ட் க்க உன் மன ல... ஏேதா ன்ன ெபாண்ணாச்ேசன்
பார்க் ேறன்... இல் லன் ேவற மா ரி நான் ஆ ன் எ த் ப் ேபன்... " என்றான் ரட்டல்
ெதானி ல் .

அவள் அசராமல் பார்த்தப "ெபாண் ங் கன்னா மட் ம் உங் க க் இரக்கம் வந் தா

ஏ சார்... அதனாலதான் அந்த ல் வாக்கம் ேகஸ்ல ராதாதான் ற் றவாளின்
ெதரிஞ் ம் நீ ங் க அந்த மார்டைர ஆக் ெடன்ட்டா மாத் ட் ங் க... இல் ல" என்றாள் .

அவ க்ேகா அவள் ேபச் ேமன்ேம ம் ேகாபப் ப த்த "ஸ்டாப் இட்... ஏேதா ேபான
ேபா ன் பார்த்தா ெராம் ப ஓவரா ேப ட் க்க.... நான் ெசய் ற எல் லாத் க் ம் உனக்
ளக்கம் ெகா க்க ேவண் ய அவ ய ல் ல..." என்றான்.

"அேத ேபால் நா ம் யா க் ம் ளக்கம் ெகா க்க ேவண் ய அவ யம் இல் ல ஏ சார்...

என் பத் ரிக்ைக ல ேவைல ெசய் றவங் கள ரட் ன ... பத் ரிக்ைக தந் ரத் ல
தைல ட்ட ன் ... அேதா உங் கைள பத் ன கார் எல் லாத்ைத ம் உங் க
ேமல காரி ட்ட அ ப் உங் கைள ேவைல ல இ ந் க்க ைவக்க ம் " என்
படபடெவன ெபா ந்தாள் .

அவன் இப் ேபா அலட் ய பார்ைவேயா , "உன்னால ஞ் சா ெசய் ... பார்ப்ேபாம் "
என்றான்.

"ஏன் யா ... என்னால ம் " என்றாள் .

இப் ேபா அவன் நின்ற இடத் ந் அவைள ெந ங் க அவேளா ன்ேனா நகரத்

ெதாடங் னாள் .

"நீ கைத கைதயா என்ன ேவணா எ தலாம் ஆனா நிஜத் ல எல் ேலா ம் அைத
நம் ப ம் ல... அ ம் இல் லாம இப் ப சரியான ஆதார ல் லாத ல் யான்ன
கம் ைளன்ட் க்ெகல் லாம் ஸ்மஸ் பண்ண மாட்டாங் க ஸ். த ழச் ... ேஸா ெபட்டர்
நான் உன் ட்ட தப் பா நடந் க் ட்டன் ேபாய் கம் ைளன்ட் ெகா ... அப் ப
ெசஞ் சன்னா நீ நிைனச்ச நடக் ம் " என் அவன் ெசால் ல அவள் அப் ப ேய அ ர்ச் ல்
உைறந்தப நின்றாள் .

"என்ன ஷாக்கா ட்ட... ேபாய் கம் ைளன்ட் ெகா ... அந்த கம் ைளன்ட்ைட எப் ப ேபஃஸ்
பண்ண ம் எனக் நல் லா ெதரி ம் ..." என் ேகாபமான பார்ைவேயா அவன்
ெசால் க்க அவ ம் அேத ேகாபத்ேதா "ெராம் ப மச்சா ேப ங் க ஸ்டர்.
ேரந் ரன்... இ க்ெகல் லாம் நீ ங் க ெராம் ப வ த்தப் ப ங் க" என்றாள் .

அவன் பார்ைவ அவைள ைளத்தப

"நான் ேப ன மச்னா... நீ என்ைன பத் எ னிேய... அ மச் இல் லயா" என்
ேகட்க அவள் ெமௗனமாய் நின்றாள் .

அவன் அவைள ேநாக் "நீ ஸ்பா ல் பண்ண என் க்னிட் ைய... அைத நான் அவ் வள
ேல ல ட மாட்ேடன்... இ க்காக நீ உன் வாழ் க்ைக ரா வ த்தப் படற மா ரி ெசய் ேறன்"
என்றான்.

"பார்க்கலாம் ... ஸ்டர். ேரந் ரன்" என் ெசால் ட் ெவளிேய யவ க் ேலசாய்

த மாற் றம் உண்டான . அவனின் ேநர்ெகாண் பார்த் ேப ம் களில் ெதரிந்த
ேகாபத் ல் ேநர்ைம இ ந்ததாக ேதான்ற தான்தான் தவ ெசய் ட்ேடாேமா என்ற
எண்ணம் உண்டான .

இ ப் ம் ேரந் ரன் ெந ங் வந்தைத ம் எண் ம் ேபா ஏற் பட்ட எரிச்ச ம்

ேகாப ம் கட் ப த்த யாமல் அவைள ேவதைனப் ப த்த அவைன ஏதாவ ெசய் ேத
ர ேவண் ம் என்ற எண்ணம் அவ க் ள் ழ் ந் ெகாண்ட .
 ேரந் ரனிற் ேகா அவளின் களில் ெதரிந்த ணிச்ச ம் ேநர்ைம ம் ஏேதா தவறான
ரிதேல இவற் ற் ெகல் லாம் காரணம் என் ேதான் னா ம் அைத அவன் மனம்
ஏற் காமல் அவள் ெசய் த அவமானத்ைதேய ேவ ன் ெகாண்ட . 

ெசந்த ழ் அங் ந் ெவளிேய ய அேத சமயத் ல் ேவெறா ெபண் அவைள

கவனித்தப ேய ேரந் ரன் அைறக் ள் ைழந்தாள் .

அழகான ேநர்த் யான க ம் காந்தமான க ம் ந த்தர உயர ம் ெகாண்ட அந்த

ெபண் ஸ்ேவதா ேரந் ர க் ைர ல் மைன யாக ேபா றவள் . அந்த
உரிைம ல் தான் ேநராய் கதைவ ட தட்டாமல் அவள் அவன் அைறக் ள் ைழய

ஏற் கனேவ எரிச்சேலா ம் ேகாபத்ேதா ம் தைல ல் ைகைவத்தப அவன் அமர்ந் க்க

" ர்" என்றைழத் அவன் கவனத்ைத ஈர்த்தாள் .

அந்த ெபண்ைண பார்த்த ம் அவன் யற் ெசய் ன்னைக க்க எண்ணிய ேபா ம்
அ அவனால் ய ல் ைல.

அவேளா ேகாபத்ேதா "இெதல் லாம் என்ன ர்" என் த ழச் பத் ரிக்ைகைய
அவனிடம் நீ ட்ட அவன் ெமௗனமாய் அமர்ந் ந்தான்.

"ப ல் ெசால் ங் க ர்" என் அவள் அ த்தமாய் ேகட்க அவன் ெவ ப் ேபா "நான்
ேபா ஸ் ப் பார்டம் ன்ட்ல இ க்ேகன்... இந்த மா ரி தப் பான நீ ஸ் ஆ ரம் வரலாம் ...
அெதல் லாம் நீ நம் ட் என்ைன க்வ ன் பண்ணி இரிேடட் பண்ணாேத... இதபத் நாம
அப் றம் ேப ேவாம் ... ப் ளஸ
ீ ் இப் ேபா ளம் ... எனக் ேவைல இ க் " என் த ர்த்தான்.

ண் ம் அவன் ேவைல ல் ஈ பட யற் ெசய் ய அவள் ந்த ேகாபத்ேதா அவைன

ேநாக் "யாேரா ஒ ெபாண் ட்ட இவ் வள ேநரம் ேப ட் ந் ங் க... என் ட்ட
ேப ற க் தான் உங் க க் ேநரம் இல் லயா ?" என் ேகட் ட் அவள் அவன் ப ைல
எ ர்பார்க்காமல் ேகாபமாய் ெவளிேய ட அவன் "ஸ்ேவதா" என் அைழத் ம் அவள்
கவனிக்க ப் ப ன் ெசன்றாள் .

*****
இ ைன கத்

த ழச் பத் ரிக்ைக அ வலகத் ல் ெசந்த ழ் ேகாபமாய் ைழய அவளிடம் ேபச

வந்தவர்கள் எல் ேலாைர ம் த ர்த் ட் எ ட்டர் ரமணியம் மாள் அைறக் ள்
ைழந்தாள் .

ரமணியம் மாள் ஐம் ப வய நிரம் ய கம் ரமான ேதாற் றம் ெகாண்டவர். அந்த
பத் ரிக்ைக ன் ெபா ப் பா ரியர்யராய் ெராம் ப வ டங் களாய் பணி ரிபவர். 

ெசந்த ன் கத் ல் ெதரிந்த ேகாபத்ைத கவனித்தப ேய அவர் அவைள அமரச்

ெசால்  
"ஏ ைய ட் பண்ணிட் வந் ேயா ?" என ேகட்க

"ம் ம் ம் " என் தைலயைசத்தாள் .

"அப் ேபா ேபாய் ரச்சைனைய இ த் ட் வந் க்ேகன் ெசால் " என்றார். 

"இல் ல ரமணிம் மா... நான் ெபா ைமயாதான் ேப ேனன்... அந்த ேரந் ரன்தான் என் ட்ட
வைர ைற இல் லாம ேப னான்" என்றாள் .

அவர் அவைள ேநாக் "நீ ஏன் இந்த ஷயத் ல இவ் வள அவசரப் பட்ட த ழ் ... இ
ெராம் ப ெஸன் ட்டவான ஷயம் ... நா ேம நீ ெசான்னைத நம் இந்த ஷயத் ல
அவசரப் பட் ட்டன் இப் ேபா ேதா ..." என் அவர் ெசான்ன ம் அ ர்ச் ேயா
நி ர்ந்தவள் .

"என்ன ெசால் ல வர் ங் க... நான் எ ன அப் ேபா தப் ன் ெசால் ங் களா ?" என்
ேகட்டாள் .

"அப் ப தான் ேதா த ழ் " என்றார்.

"ஏன்"

"இப் பதான் க ஷனர் கால் பண்ணா ... ஏ ேரந் ரன் ப இப் ப ஒ தப் ெசய் ய
வாய் ப் ேப இல் ல... நமக் ைடச்ச தகவ ல் தப் இ க் ன் ெசான்னா " என்றார். 

த ழ் நம் பாமல் "ஒேர ப் பார்டம் ன்ட்தாேன... ட் ெகா த் ப் பாங் களா என்ன... எனக்
ைடச்ச தகவல் தப் பா இ க்க வாய் ப் ேப இல் ல... நாேன ஒண் க் பத் தடைவ
ேநர யா சாரிச்ச ற தான் இந்த நீ ைஸ பப் ளிஷ் பண்ேணன்... அெதப் ப
ெபாய் யாய் இ க்க ம் " என்றாள் . 

"பல ேநரங் களில் ெபாய் உண்ைம மா ரி ெதரி ம் த ழ் ... இப் ப ம் அப் ப தான்
நடந் க்ேகான் ேதா ...நீ இன்ெனா தடைவ சாரிச் பார்ேறன்" என்றாள் . 

"உங் க க் என் ேமல நம் க்ைக இல் ைலயா ரமணிம் மா" என் ேகட்க

"அந்த நம் க்ைக இ ந்த னாலதான் நீ இப் ப ஒ ஆர்ட் க்கல் ேபாடப் ேபாேறன்
ெசான்ன ம் நான் சம் ம ச்ேசன்... ஆனா இப் ேபா ேயா ச்சா...?" 
"நான் எ ன உண்ைமதான் நான் ப் ப் பண்ேறன்" என் ர்க்கமாய் ெசால் ட்
ேவகமாய் அந்த அைறைய ட் ெவளிேயற ேபானவைள, "த ழ் ஒ நி ஷம் "
என்றைழக்க அவ ம் ம் நின்றாள் .

"ஏ ேரந் ரன் ேமல இ க் ற ேகாபத்ேதாட இந்த ஷயத்ைத பார்க்காேத... ம் ப

ம் ப அ தப் பாதான் ேபா ம் " என்றார். 

ரமணியம் மாளிற் த ைழ பற் நன்றாகேவ ெதரி ம் . அவளின் ணிச்சலான எ த் ல்

எப் ேபா ம் தவ ஏற் ப்பட்டேத இல் ைலெய ம் ேபா இம் ைற எப் ப அவ் வா
நிகழ் ந் க் ம் என அவ க்ேக ரிய ல் ைல.

இர அந்த பத் ரிக்ைக அ வலகத்ைத 

ட் எல் ேலா ம் றப் பட் அந்த இடேம ெவ ச்ேசா ேபாக, ரமணியம் மாள் றப் பட
யத்தனிக்க த ழ் மட் ம் தைல ல் ைகைவத்தப தனிேய அவள் அைற ல்
அமர்ந் ந்தாள் .

ரமணியம் மாள் அவள் ேதாள் கைள ெதாட் , "இன் மா அந்த ரச்சைனைய பத்
ேயா ச் ட் க்க" என் ேகட்க

த ழ் தைல நி ராமேல "நான் ெபரிய தப் ெசஞ் ட்ேடன் ரமணிம் மா... " என் ைரக்க
அவர் ப ல் ேபசாமல் ேயாசைன ேயா நின்றார்.

அவேள ண் ம் "அந்த ெபாண் இப் ேபா அப் ப ேய உல் டாவா ேப றா ரமணிம் மா...
நான் அவ ெசான்னெதல் லாம் ெரகாட் பண்ணி ைவச்செதல் லாம் என் வாயஸ் இல் லன்
ெசால் றா... இந்த ட் ங் ேவைல பார்த் என்ைன ஏமாத் ன ல் லாம இப் ப ஒ
ஆர்ட் க்கைல ேபாட ைவச் என்ைன ெபரிய க்க ல் மாட் ட் ட்டா... நான் ேவற
அந்த ஏ ேரந் ரன் ட்ட ஏடா டாம ேப ட்ேடன்... எல் லாத் க் ம் அவதான்
காரணம் ... நாைளக்ேக அவைள ேபா ஸ்ட்ட ேஹண்ட் ஓவர் பண்ணப் ேபாேறன்" என்றாள் .

ரமணி அவள் எ ேர இ ந்த இ க்ைகைய நகர்த் அ ல் அமர்ந்தவள்

" ைளயா யா... நீ அந்த ெபாண்ைண ேபா ஸ்ல ேஹண்ட் ஓவர் பன்ற உனக்ேக
ரச்சைனயா ம் ... " என்றார். 

"என்ன ெசால் ல வர் ங் க"

"எனக் ம் இ க் ம் சம் பந்தம் இல் லன் இப் ப ெசால் றவ... நாைளக்ேக நீ தான் ரட்
இப் ப எல் லாம் ெசால் ல ெசான்னன் ம் ெசால் வா... அ ம் இல் லாம இந்த
ரச்சைன ல நீ தான் ன்னா நிக் ற... ேபாதாக் ைறக் அ ஸ்டன்ட் க ஷனர்
ஆ ஸ் வைரக் ம் ேபாய் வம் வளர்த் ட் வந் க்க" என்றார். 

"இெதல் லாம் நான் ேவ ம் பண்ணல... எப் ப இப் ப ஒ தப் நடந்த ன் எனக்ேக

ரியல" என்றாள் . 

ரமணியம் மாள் ேயாசைனேயா "இைத அந்த ஏ க் ேவண்டாதவங் க யாராவ

ெசஞ் க்க ம் ... " என்றார்.

த ழ் மனம் ஆ தலைடயாமல் "நான் ெசஞ் ச ெபரிய தப் ரமணிம் மா... நான் ஸ்டர்.
ேரந் ரன் ட்ட தல் ல மன்னிப் ேகட்க ம் " என்றாள் .
அவர் ெபா ைமேயா "நீ இப் ேபாைதக் இந்த ரச்சைனைய ... அப் றம்
பார்த் க்கலாம் ... 
தல் ல நீ ட் க் ளம் ற வ ைய பா ..." என் அவர் உைரக்க அவள் மனேமா
ஆ தலைடயேவ இல் ைல. 

ரமணியம் மாள் எப் ப ேயா ேப சமாதானம் ெசய் அப் ேபாைதக் அ வலகத்ைத

ட் அவைள அ ப் ைவத்தார்.

அேத சமயத் ல் ேவைலைய த் ேரந் ரேனா தன் ட் ைன அைடந் ந்தான்.

ஆனால் அவன் மனநிைல ல் தள ம் மாற் றம் ஏற் பட ல் ைல. அந்த ரமாண்டமான
மாளிைக ேபான்ற ட் ன் கப் பைற ேலேய தந்ைத மேகந் ரன் அமர்ந் க்க, 

வந்த ம் வராத மாய் அவர் அவைன அைழத் "எ க் டா ஸ்ேவதா ட்ட அப் ப ேப ன
?" என் ேகட்க 

அப் ேபா ேரந் ரன் ேகாபமான பார்ைவேயா "ஆ ஸ் ேநரத் ல வந்

ேதைவ ல் லாம ெதாந்தர பண்ணா" என் ேகட்டான்.

அப் ேபா அவன் தாய் ேதவ அவர் கணவைர ேநாக் "வந்த ம் வராத மா என்ன...
அப் றம் ேப க்கலாம் ங் க" என்றார்.

மேகந் ரன் நி த்தாமல் "ெபரிய ேவைல... இந்த ேவைலதான் இவ க் ரச்சைனன்

ெசான்னா ேகட் றானா... அந்த ெபாண் க் ட்ட ெபா ைமயா ெசால் ரிய
ைவச்சாதான் என்ன... அைத ட ம் இந்த ேவைல ெராம் ப க் யமா" என் ேகட்க

அவன் உக் ரமான பார்ைவேயா "சாரி ேடட்... எனக் எல் லாத்த ட ம் என் ேவைலதான்
எனக் தல் ல... " என் ர்க்கமாய் ெசால் ட் அவன் அைறக் ள் ெசன்றான்.

இங் ேக நிைலைம இப் ப என்றால் ெசந்த ழ் ட் ல் க்ரமவர்மன் ேசார்வான

கத்ேதா வந்த மகைள வாசேலா நி த் "நீ நிைனச்ச மா ரிேய ெசஞ் ட்ட இல் ல"
என் ேகட்க

த ழ் அவர் ேப வதன் அர்த்தத்ைத ளங் ெகாள் ள யாமல் "நான் என்ன ெசஞ் ேசன்...
நீ ங் க என்ன ேப ட் க் ங் கன் எனக் ஒண் ம் ரியல" என்றாள் . 

"உனக் ரியா ... மாப் ள் ைள ட் ல இ ந் இந்த கல் யாணேம ேவணான்

ெசால் ட்டாங் க... சந்ேதாஷமா" என் ேகட்க அ உண்ைம ேலேய அவ க்
சந்ேதாஷமான ஷயம் தான். 

எனி ம் தான் எ ம் ெசய் ய ல் ைலேய என் ழம் யவளிடம் க்ரமவர்மன் ல

ேபாட்ேடாக்கைள காண் க்க அவள் அைத வாங் ப் பார்த்தாள் .

"இந்த ேபாட்ேடாைவ மாப் ள் ைள ட் க் அ ப் ன யா த ழ் " என் ேகட்க அந்த

ேபாட்ேடாக்கள் எல் லாம் ர ம் அவ ம் இைணந் எ த் ெகாண்ட . 

எரிச்சேலா க்ரமவர்மைன ேநாக் யவள் "அப் ேபா இந்த ேபாட்ேடாதான் காரணமா"

என் ேகட்க அவர் அைம யாக நின்றார்.

த ழ் ேகாபமான பார்ைவேயா "ஒ ப் ரண்ட் யா நா ம் ர ம் எ த் க் ட்ட

ேபாட்ேடாைவேய தப் பான ேநாக்கத்ேதாட இப் ப பார்க் றவன் கல் யாணத் க் அப் றம்
பார்த் ந்தா... நீ ங் க எனக் பார்த்த மாப் ள் ைள இந்த இலட்சணம் ... நல் ல ேவைள இந்த
கல் யாணம் நடக்கல" என் ெப ச்ெச ந் ெசால் ட் அைற ேநாக்
ேபானவளிடம்

க் ரவர்மன் "உனக் கல் யாணம் நடக்கலன் நிம் ம யா இ க் ... ஆனா எனக்ேகா

தைலேய ேபாறள க் ரச்சைன... " என்றார்.

அவள் அ ர்ச் ேயா அவைர பார்க்க

க்ரமவர்மன் அவைள ேநாக் " ஸ்னஸ்ல ெபரியள ல் லாஸ்... நா ம் அைத எப் ப
எப் ப ேயா சமாளிச் பார்த் ட்ேடன்.. ஆனா என்னால யல... நம் ம அரண்மைனைய
த்தாதான் ரச்சைனைய சரிகட்ட ம் " என் உைரக்க

"அ க் " என் ேகட்க

"நீ கல் யாணம் பண்ண ற தான் நம் ம பாரம் பரிய அரண்மைனைய ற் க ம் ...
உங் க தாத்தா அப் ப தான் உ ல் எ ைவச் க்கா ... இப் பேவ நிைலைம ைகைய
ேபா ச் ... அரண்மைனைய நம் ம ைக ல அல் ல... அதனாலதான் ெசால் ேறன்... நீ
எவ் வள க் ரம் கல் யாணம் பண்ணிக் ேயா அவ் வள க் ரம் எல் லா
ரச்சைனக ம் சரியா ம் " என்றார்.

ெசந்த ன் கம் இ ளடர்ந் ேபான . ெமாத்தத் ல் இந்த ணம் தன் தான

அக்கைற இல் ைல என் ேயா த்தவள் அவைர ேநாக் கண்கள் கலங் க "உங் க
யநலத் க்காக நான் கல் யாணம் பண்ணிக்க ம் ... அ ம் உடேன... இல் லயா" என்
ேகட்க

க்ரமவர்மன் அவைள ேநாக் "என் நிைலைமைய ரிஞ் க்ேகா த ழ் " என்

பரிதபமாய் ெசால் ல ம் அவள் அப் ப ேய ைலெயன நின்றாள் .

க்ரமவர்மன் அந்த ெநா அவைள தனிேய த் அங் ந் அகன் ட அவள்

ேயாசைனேயா தன் அைறக் ள் ெசன் தளர்ந்தப அமர்ந்தவளின் மனம் ஏேனா
அைம யைடய ம த்த . 

அவள் தன் தாத்தாைவ நிைன ர்ந் 'இப் ப என்ைன ரச்சைன ல மாட்

ட் ட் ங் கேள தாத்தா... அப் ப என்ன உங் க க் என் ேமல ேகாபம் ' என் தனிேய
லம் ப யா ேம இப் ேபா அவ க் ைண ல் ைல. தன் ேத அவ க் இரக்கம் ஏற் பட
ல நிமடங் களில் அவைள அ யாமல் கண்கைள ழற் ெகாண் அவ க் உறக்கம்
வந்த . 

டேவ எப் ேபா ம் ேபால் ஒ கன . இம் ைற ெதால் ெபா ள் ஆராய் ச் ல் ைடத்த

ெபா ட்கைள ரமாய் அவள் ஆராய் ந் பார்த் ெகாண் ந்த ேபா ைடத்த
மண்பாடங் கள் மற் ம் பல பழைமயான கலயங் க க் இைட ல் ஒ த் யாசமான
கத் . அைத அவள் ைக ல் ஏந் பார்க்க அந்த பழைமயான கத் அவைள யப் பைடய
ெசய் த . அப் ேபாேத கவனித்தாள் . அ இ ற ம் ர்ைம உள் ள இ ைன கத் .
ைகயாள் பவர் ெகாஞ் சம் கவனமாய் ைகயாள ல் ைல என்றால் அ அவர்கைளேய
காயப் ப த் டக் ம்

சட்ெடன் ஒ பயங் கரமான சத்தம் கனைவ கைலத் அவைள க்க ெசய் ய,

அ ர்ந்தப அவள் உறக்கத் ந் த்ெத ந்தாள் . 
உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த் ெதரி க்க யாமல்
ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல நிைனத்தைத ஒ க்ளிக் ெசய் டலாம் .
க் யமாய் த் ந்தால் ைலக் பட்டைன அ த்த மறந் டா ர்கள் .
காலம் கடந்த ஞாேனாதயம்

அந்த பயங் கரமான சத்தத் ற் கான காரணத்ைத அ ந் ெகாள் ள அவள் அைற ந்த
ஜன்னல ல் ெசன் பார்த்தவள் அ ர்ந் ேபானாள் .

அந்த ெநா ேய ேநராய் ட் ன் வாசல் றம் ெசன் பார்க்க, ர தள் ளா யப ேய வந்

ெகாண் ந்தான். அவன் வந்த கார் ஏடா டாமாக ேமா நின் க்க, த ஞ் ய
ேபாைத ல் வந்தவைன அவள் வ ம த்த ேபால் நின்றாள் .

அவனால் அவைள அைடயாளம் ட காண யாமல் த மாற் றத்ேதா நிற் க, த ழ்

னத்ேதா அவன் ேபாைத ெதளி ம் ப யாய் ஓங் அவன் கன்னத் ல் ஒ அைற
ெகா த்தாள் .

ர வர்மன் அப் ேபா ெதளி ெபற் அ ர்ச் ேயா நி ர்ந் பார்க்க அவ ம் அவைன
ேநாக் , "இந்த மா ரி ச் ட் ைரவ் பண்ணிட் வர்றைத மட் ம் நான் இன்ெனா
தடைவ பார்த்ேதன்... என்ன பண் ேவன்ேன ெதரியா " என் ெசால் ட் அவள்
ேவகமாய் ண் ம் உள் ேள ெசன் ட
அவன் ஏற் கனேவ அவள் தான வஞ் சத்ைத ம் ேராதத்ைத ம் வளர்த் ந்தான். 

ஆரம் பத் ல் ம் மவர்மன் அரணாய் இ ந்ததால் அவைள எ ம் ெசய் ய ய ல் ைல.

யாரின் ைண ம் இல் ைலெயனி ம் இப் ேபா ம் தன்னால் இவைள எ ம் ெசய் ய
ய ல் ைலேய என்ற இயலாைம மன ல் கனெனன் ெகாண் க்க அவ க் ள்
இன் ம் அவள் தான ப உணர் அ கரித் ெகாண்ேட ேபான .

த ழ் தன் அைறக் ள் ைழந்த ம் ர ன் ெசயல் கைள எண்ணி எரிச்சலைடந்தவள்

ெமல் ல அந்த எண்ணத் ந் ண்ட ேபா அவ க் வந்த கனைவ த்
நிைன ர்ந்தாள் . 

கன ல் வந்த காட் கள் எல் லாம் இரண் வ டங் க க் ன் நடந்த சம் பவம் தான்.
அந்த கத் ன் ைகப் படம் ட அவளின் அைற வற் ல் மாட் க்க அப் ப ஒ
கன வந்ததன் காரணத்ைத கண்ட ய எண்ணிய ேபா தன் தாத்தா இந்த
இ ைனகத் ைய பற் ெசான்ன க த் நிைன க் வந்த .

'நம் நாக் ம் ஒ தஇ ைனகத் ேபாலதான்... நாம ரேயா க் ம் வார்த்ைதகள்

றைர தாக்க ற் ப ம் ேபா ... ெகாஞ் சம் கவனாம இல் லன்னா அ நம் ைமேய பதம்
பார்த் ம் ' என் ெசான்ன நிைன க் வர, தான் இன் அந்த ேரந் ரனிட ம்
அப் ப ஒ இ ைன கத் ெகாண் தாக் இப் ேபா தா ேம அதனால் காயப் பட்
நிற் ேறாம் என் எண்ணிக் ெகாண்டாள் .

ஆனால் அவள் எண்ணிய ேபால அந்த காயம் சாதாரணமாய் மைறயப் ேபாவ ல் ைல.
ஆறாத வ ைவ அவள் வாழ் க்ைக க்க அ த்தமான நிைன களாய் மாற
காத் ந்த .

இந்த எண்ணங் க க் ள் க் ெகாண்டவைள உறக்கம் ெந ங் க ம க்க, ந்த ம்

யாத மாய் அவள் மனம் தல் ேவைளயாய் ேரந் ரைன சந் த் மன்னிப் ேகட்க
ேவண் ம் என்ற எண்ணம் ெகாண்ட .

எப் ேபா ம் ேபால் அைறைய ட் ட் அவள் றப் பட யத்தனிக்க, அவள் கைள இ

கரங் கள் மைறத் ெகாண்ட . 

அந்த ெமன்ைமயான கரத் ைன அைடயாளம் கண் ெகாண்டப "ேத "

என்றைழத்தாள் . அ மட் ன் அவைள த ர ேவ யார் அத்தைகய ைளயாட்ைட
அவளிடம் ைளயாட ம் என் எண்ணி ெகாண் ம் பார்த்த ேபா
ப் பான கேளா ம் இதழ் கள் நிைறய ன்னைகேயா ம் அவள் தங் ைக
நின் ந்தாள் .

த ழ் அவைள அைணத் ெகாண் "பார்த்ேத ெராம் ப நாளா ச் ..... ேநத்ேத

ஹாஸ்டைல ெவக்ேகட் பண்ணிட் வர்ேறன் ெசான்ேன இல் ல... சாரி டா... நான்தான்
மறந் ட்ேடன்... எக்ேஸம் ஸ் எல் லாம் ஒ ங் கா பண்ணியா... ?!" என் ேகட்க

அவள் கம் கைள ழந் "ப் ளஸீ ் அக்கா! அைத பத் மட் ம் ேகட்கா ங் க..." என்றாள் .
ெசந்த ழ் இைத ேகட் ரிக்க, இ ஒன் ம் தல் ல. ேத ப ப் ல் ெகாஞ் சம்
மந்தம் தான். இ ப் ம் எப் ப ேயா யன் ெபா யல் ப த் ட்டாள் . 

இவர்கள் இ வ ம் மாற் றான் தாய் வ ற் ல் உ த் ந்தா ம் அவர்க க்

இைட லான சேகாதரத் வம் அன்பால் ைணக்கப் பட் ந்த சற் யப் பான
ஷயம் தான். 

அவர்கள் ேப க் ெகாண்ேட கப் பைற ேநாக் வர, அங் ேக இ ந்த இ க்ைக ல்

தைலைய தாங் யப அமர்ந் ந்தான் ர வர்மன். அவர்களின் வ ைகைய உணர்ந்
நி ர்ந் பார்த்தவனின் களில் அவள் அ த்த அைற ன் தாக்க ம் , இர ேபாைத ம்
ெகாஞ் சம் ட ெதளிய ல் ைல என்ப நன்காகேவ ெதரிந்த .

த ழ் தன் தங் ைக டம் ம் , "சரி ேத ... ைடமாச் நான் ளம் ேறன்" என்
ெசான்னவள் ர வர்மைன பார்த்தப , "உங் க அண்ண க் ெலமன் ஜ ஸ் ெகா ...
அப் பதான் ைநட்ட ச்ச ெதளி ம் " என் எகத்தளமாய் உைரத் ட் அவள்
ெவளிேய ட ேத ம் தைமயனின் நிைலைய பார்த் கத்ைத ளித் ட்
ெசன்றாள் .

ர ேகாபமான பார்ைவேயா 'என்ைன அ ச்ச ல் லாம எகத்தாளமா ேப ட் ேபாற...

இனிேமதான் இ க் உனக் ... உன் ைதரியத்ைத உைடச் யா ைடய ைண ம்
இல் லாம உன்ைன கத கத அழ ைவக் ேறன்... பா ?' என் தனக் த்தாேன
ப ணர்ைவ ெவளிப் ப த் ெகாள் ள அங் ந்த ம் மவர்மன் படத் ந்த காய் ந்த
மாைல அவன் தைல ல் ழ அ ர்ச் ற் றவன் நி ர்ந் பார்த்தான். அங் ேக தாத்தா ன்
படம் இ ந்த .

ெகாஞ் சம் ரட் யைடந்தவன் அவர் படத்ைத பார்த் "ஓ... உங் க ேபத் ைய ஒண் ம்
ெசால் ட டாேதா... 
ெசால் ற மட் ல் ல... நான் ெசான்னைத ெசஞ் காட் ேறன்... ஞ் சா உங் க ேபத் க்
வர ேபாற ரச்சைன எல் லாம் த த் பா ங் க... பார்ப்ேபாம் " என் தாத்தா ன் படத் ன்
ன்னிைல ல் ர ரமாய் சவால் ட் ெகாண் ந்தான். 

ர வர்ம க் மைறந்த தன் தாத்தாவால் என்ன ெசய் ட ம் என்ற ைதரியம் தான்

எனி ம் அவரின் பரி ர்ண ஆ ர்வாதம் எப் ெபா ம் ெசந்தம ற் அரணாய் நிற் க
ேபா ற என்பைத உணர்ந் ெகாள் ம் அள க் அவ க் த் க் ர்ைம இல் ைல.

*****
 க்ரமவர்மன் தன் கட் அ வலகத் ல் ம் ரமாய் ல ெதாண்டர்கேளா
உைரயா க் ெகாண் க்க, அப் ேபா மேகந் ர ப உள் ேள ைழந்தார். அங் ேக
இ ந்தவர்கள் எல் ேலா ம் பயபக் ேயா மரியாைத ெகா க்க, இ வ ேம அந்த
கட் ல் சரிசமமான பலம் ெகாண்டவர்கள் என்பைத அப் ேபா ெசால் லாமேல உணர்ந்
ெகாள் ள ந்த . 

ஒேர கட் ல் இ ந்தா ம் இ வ க் ைட ம் எப் ேபா ேம ஒ த ேமாதல் இ க் ம் .

அவர்கள் இ வ ேம ட்டதட்ட இ வங் கள் . இன் ேநற் அல் ல. இரண் ன்
சந்த க க் ன் ந்ேத மேகந் ர ப ன ம் ப ம் க்ரமவர்மனின் ெஜ ன்
ம் ப ம் எ ர்எ ர் அணி ல் நின் இ வரில் யார் ெபரியவர்கள் என ேமா க்
ெகாண் ந்தனர். 

இப் ேபா க்ரமவர்மனின் நிைலைம ப ேமாசமான மா க் ெகாண் க்க,

மேகந் ரன்தான் அப் ேபா அவைர ைக க் ட் காப் பாற் னார். அதற் காரணம்
அந்த அரண்மைனைய ெசாந்தமாக் ெகாள் ள ேவண் ம் என்ற ேபராைச ல் தான்.
அதற் காகேவ உத வ ேபால் ஆரம் த் ெமல் ல ெமல் ல அரண்மைன ன் உரிைமைய
ைகப் பற் ெகாண்டார். 

இ ந்தா ம் அந்த அரண்மைன ெசந்த ன் ைகெய த் இல் லாமல் ைமயாய்

அவரால் ெசாந்தமாக் ெகாள் ள இயலா என் அவ க் ெதரி ம் . அ ேவ அவ க்
ெந டலாய் இ க்க ெசந்த ழ் ேவ ேரந் ரன் பற் தவறாய் எ ய அவைர
ெபரி ம் ேகாபப் ப த் இ ந்த . 

இப் ேபா எரிமைலயாய் ெபாங் ய னத்ேதா மேகந் ர ப க்ரமவர்மைன

சந் க்க வந்தார்.

க்ரமவர்மன் தன் இ க்ைக ல் அமர்ந்தப மேகந் ரைன வரேவற் அமரச் ெசால் ல

அவர் த ழச் பத் ரிக்ைகைய ேகாபத்ேதா அவர் ன்ேன ட் "என்ன க் ரமா
இெதல் லாம் ?!" என் அ கார ெதானி ல் ேகட்க

க்ரமவர்மன் என்னெவன் ரிந் ெகாள் ள யாமல் பார்த்தார்.

"உன் ெபாண் என்ன நிைனச் ட் என் ைபயைன பத் இவ் வள தரக் ைறவா
எ க்கா ?" என் ேகட்டார்.

க்ரமவர்மன் இைத ேகட்ட டன் அந்த பத் ரிக்ைகைய ரட்ட மேகந் ரன் அவைர
ேநாக் , "உன் ெபாண் ெசஞ் ச ெகாஞ் சங் ட சரி ல் ல... நான் உனக் கஷ்டத் ல
உத ன க் இ எனக் தண்டைனயா ?!" என் ேகட்க

"நீ ங் க தல் ல உட்கா ங் க.... ெபா ைமயா ேப ேவாம் " என் க்ரமவர்மன் அவைர
அைம ப் ப த்த யன்றார். 

அவேரா சற் ம் ேகாபம் ைறயாமல் "உட்கார்ந் ேபச எல் லாம் நான் வரல க்ரமா...
ஒண் நான் ெகா த்த பணத்ைத ப் ெகா ... இல் லன்னா அந்த அரண்மைனைய
என் ேப க் மாத் ெகா " என்றார்.

க்ரமன் கலக்கத்ேதா "இப் ேபா என் ட்ட அவ் வள பணம் இல் ல... அேத ேநத் ல
அரண்மைனேயாட உரிைமைய என்னால உடேன மாத் க் ெகா க்க யா ... என்
ெபரிய ெபாண் ெசந்த ேழாட ைகெய த் ேவ ம் ... அ ம் அவ கல் யாணம் ஆன
 ற , ேபாட்டாதான் ெசல் ப யா ம் " என்றார்.

மேகந் ரன் ேகாபமான பார்ைவேயா "அெதல் லாம் எனக் ெதரியா க்ரமா... ஒ

மாசம் உனக் ைடம் ... அரண்மைனைய என் ேப க் மாத் ெகா க்க ம் ... இல் லன்னா
நான் ெகா த்த பணத்ைத ப் ெகா க்க ம் " என்றார் அ த்தமாக.

க்ரமவர்மன் ஒ மாதத் ல் எப் ப மக க் மணம் த் ைவப் ப என்

அ ர்ச் ற மேகந் ரன் ஏளனமான ன்னைகேயா ஒ அைழப் தைழ நீ ட் னார். 

"இந்தா க்ரமா... என் ைபயேனாட கல் யாண இன் ட் ேஷன்... என்னதான் நம் ம
ம் பத் க் ள் ள ம் நமக் ள் ள ம் ஆ ரம் பைக இ ந்தா ம் ஒேர கட் ல
இ க் ேம..." என் ெசால் ல க்ரமவர்ம க் மன ல் ண்ட எரிச்சைல காட் க்
ெகாள் ள ய ல் ைல.

அவர் ேவ வ ன் அதைன வாங் ெகாள் ள மேகந் ரன் ண் ம் "அப் றம்

இன்ெனா க் யமான ஷயம் ... எ க் அந்த அரண்மைன ட் ேய இ க்க ம் ...
அந்த அரண்மைன லதான் என் ைபயேனாட கல் யாணத் க் ஏற் பா பண்ணி
இ க்ேகன்... ராண்டா... கைட கைட யா நீ உன் ம் பத்ேதாட வந் அந்த
அரண்மைனைய பார்த் ட் ேபாற க் ஒ ேசன்ஸ்... அதனால ம் பத்ேதாட வந் "
என்றார்.

மேகந் ரன் அங் ந்த ெசன்ற ன் அந்த அைழப் தைழ க்ரமன் ரித்
ப க்கலனார். தன் ன்ேனார்கள் எல் லாம் கம் ரமாய் ெச ப் ேபா வாழ் ந்த அரண்மைன
அ . ஆனால் இன் தன் காலத் ல் அைத இழக்க ேநரி வ ெப ம் அவமானத் ற் ரிய
ஷயம் என் எண்ணி வ த்த ற அ இனி காலம் கடந்த ஞாேனாதயம் தான். 

இவற் ைற எல் லாம் ட ெபரிய ேவதைன ம் மவர்மன் தன் ேபத் க் அந்த

அரண்மைன ல் தான் மணம் க்க ேவண் ம் என் அ க்க வாய் ஓயாமல்
ெசால் க் ெகாண் ப் பார்.

இப் ேபா அவரின் தந்ைத ன் கன ஈேடறாமேல ேபாகப் ேபா ற என்பைத

நிைனக் ம் ேபா அவரின் கண்கள் கலங் ேவதைன அவைர ழ் க த்த .
ஈர்ப் ைச

ெசந்த ழ் ேரந் ரைன பார்க்க அவனின் அ வலகத் ற் ேபாய் காத் க்க, ஆனால்
அதற் கான அ ம ைடக்கெபற ல் ைல. அவன் அவளிடம் ேபச ம் பாமல் அவ் வா
த ர்க்க அவ ம் மன்னிப் ேகட்காமல் வதா ல் ைல என் வம் ப யாய்
காத் ந்தாள் . 

அந்த சமயத் ல் அவள் எ ர்பாராத ேவெறா சந் ப் நிகழ் ந்த . ெவளிேய

ைகக காரத்ைத பார்த் ெகாண் ச ப் ேபா நின்றவைள "ஏ த ழச் " என் ர
அைழக்க அவ ம் ஆவலாய் தன் நண்பைன கண் களிப் ற் றாள் . 

அவ ம் அவ ம் ட்டதட்ட பள் ளி ல் ஆ வ ட காலமாய் நண்பர்கள் . ஆனால்

ெதாடர்ச் யாய் நண்பர்கள் என் ெசால் ல யா . ேமா க் ெகாள் வ ம் ேசர்ந்
ெகாள் வ ம் என அவர்க க் இேத ேவைலதான். அ ம் ேபாட் ெயன் வந் ட்டால்
நட் எல் லாம் ர எ ந் ட் ெவற் ைய மட் ேம இலக்காய் ெகாண் க்க
அவர்களின் பள் ளிக் காலம் பல அ ர யான ஞாபகங் கைள அவர்க க் ள் ேதக்
ைவத் ந்த . 

ர ன் தந்ைத ேபா ஸ் ேவைல ல் இ ந்தப ேய ம த் ேபாக அவ ம் ெராம் ப ம்

ரமமப் பட் தன் தந்ைத ன் ேவைலைய ெபற் ட்டான். இப் ேபா இரண் வ ட
காலமாய் இன்ஸ்ெபக்டராக இ க் றான். இந்த ரி ன் காலத் ல் தான் இ வ ேம
அவர்களின் நட் ன் ஆழத்ைத அ கமாய் உணர்ந் ெகாண்டனர். 

ர கம் ரமான ேதாற் றத்ேதா ேபா ஸ் உைட ல் நிற் க அவேளா அவைன தைல தல்
கால் வைர அளெவ த் ட் "ஸ்மார்டட
் ாதான்டா இ க்க... " என்றாள் .

தன் ேதா ெசான்னைத ேகட் ெப தத்ேதா காலைர க் ட் ெகாண்டவனிடம்

அவள் ேம ம் , "நான் உன்ைன இங் க பார்ப்ேபன் எ ர்பார்க்கேவ இல் ல.. ெசன்ைனக்
வந்த ம் ெமஸஜ் பன்ேறன் ெசான்ேனன் ல... ஏன்டா பண்ணல" என் அ கரமாய்
ேகட்டாள் . 

"சாரி , ெகாஞ் சம் க் யமான ேவைலயா வந்ேதன்... இப் ப ம் தான்... ேவைல

ஞ் ச ம் உன்ைன நாேன வந் ட் பண்ணலான் ... பட் அ க் ள் ள நீ ேய இங் க...
ஆமாம் நீ ஏன் இங் க வந்த ?" என் அவன் ேகட்க

அப் ேபா த ழ் தான் பத் ரிக்ைக ல் ேரந் ரன் பத் தவறாய் ேபாட்ட ெசய் த்
வரிக்க அவேனா அ ர்ந்தப "அ ப் பா ... அந்த ைய பத் ைவச்ச நீ தானா ?" என்
ேகட்க

"உனக் ெதரி மா ?" என் ேகட்டாள் . 

"ம் ம் ம் ... பத் ரிக்ைக ல நீ ஸ் வந்த தான் இங் க ஹாட் டாப் க்... பட் அப் ப ஒ நல் ல
காரியத்ைத ெசஞ் ச ண்ணியவ நீ தான் இப் ப நீ ெசால் தான் ெதரி ம் ... மனிஷன்
ேவற இரண் நாளா ெசம காண்ட்ல இ க்காராம் ... நான் ேவற இந்த ேநரத் ல இங் க வந்
மாட் க் ட்ேடன்... " என்றான். இைதெயல் லாம் ேகட் ட் த க் என்ன
ேப வெதன்ேற ரிய ல் ைல. அவள் ெமௗனமாய் நிற் க ர அவளிடம் " தல் ல
இங் ந் ளம் ெதய் வேம... எரி ற ெந ப் ல எண்ெணய் ைய ஊத் டாேத"
என்றான்.
"நான் ஒண் ம் ரச்சைன பண்ண வரலடா... ஜஸ்ட் ஒ ஸாரி ேகட் ட் ேபா டலாம் ..."
என் ெசால் ல

"அெதல் லாம் இப் ேபாைதக் ஒண் ம் ேவண்டாம் ... ஆல் ெர ேவெறா ெடன்ஷன்ல
இ க்கா ... அப் றம் உன் பா தான் கஷ்டமா ம் " என் அவன் நிைலைமைய
எ த் ைரக்க த ழ் என்ன ெசய் வ என் ேயாசைன ேயா நின்றாள் .

ர ேம ம் " தல் ல ளம் த ழ் ... நீ ம் நா ம் ேப க் றைத அந்த ஏ பார்த் ட்டா...

அப் றம் நா ம் கா ... ளம் மா தாேய" என் ெகஞ் க் ெகாண் க்க 

அவ ம் ச ப் ேபா "இப் ேபா ளம் ேறன்... பட் நான் சாரி ேகட்ேட ேவன்" என்றாள் .

ர நிம் ம ெபற் றவனாய் "சாரி ேகட் றைத ட சண்ைட ேபாடற மா ரி ெசால் ற... நீ
ெகாஞ் ங் ட மாறல ... ஓேக ஓேக சரி அெதல் லாம் அப் றம் பார்த் க்கலாம் ... நீ உடேன
றப் ப " என் அவைள ரட்ட ேபாேத அவள் பார்ைவ ேவ றம் ம் ப, அவன்
வத்ைத உயர்த் என்னெவன் ேகட்டான்.

த ழ் ன்னைகேயா , "ர ... நீ கா ..." என்றாள் .

ர ரியாமல் "ஏன்?" என் ேகட்க அவள் ம் பார்க்க ெசால் யைசவால்

உைரக்க ன் றம் ேரந் ரன் நின் ெகாண் ந்தான். அ ம் த ம் ர ம் ேப க்
ெகாண் ப் பைத கவனித்தப ேய தன் அைற ந் ெவளிேய வந்தான்.

ர அச்சப் பட் நிற் க அவள் ளி ம் அச்ச ன் "இப் ேபா என்ன பண்ண ேபாற ர "
என் ேகட்க "உன்ைன யா ன்ேன ெதரியா ன் ெசால் ேவன்" என் ெசால் ல அவள்
ேகாபமாய் ைறத் "நீ ெயல் லாம் ஒ ப் ரண்ட்டா ?" என் ேகட்டாள் .

ர ரைல உயர்த் "ஏ சாைர இப் ேபா பார்க்க யா ... நீ ங் க ளம் ங் க" என்
ெசால் ேரந் ரனின் ன்னிைல ல் ந க்க த ழ் ெம தாக " ட் க் வ வ
இல் ல...அப் ேபா உன்ைன பாத் க் றன்டா" என்றாள் .

அப் ேபா ேரந் ரனின் பார்ைவ ன் ெபா ைள உணர்ந் ர அவன் அ ல்

ெசன்றான்.

ேரந் ரன் ர ைவ சந்ேதகமாய் பார்த் ெசந்த ழ் த் ேகள் எ ப் ப அவ ம்

சமார்த் யமாய் சமாளித் தப் த் ெகாண்டான். உண்ைம ேலேய அப் ேபாைதக்
அவர்கள் இ வ ம் நண்பர்கள் என் ேரந் ரன் அ ந் ெகாண்டால் நிச்சயம் ர
அவனிடம் க் ன்னா ன்னமாய் ேபாய் வான். 

ர ேரந் ரன் இ வ ம் உைரயா க் ெகாண்ேட ெவளிேய றப் பட , ர ஒ மைறவாய்

தைலயைசத் அவைள ேபாகச் ெசான்னான். அவ ம் வாதமாய் அவன் தன்ைன
என்ன ெசய் வான் என்ப ேபால் அங் ேகேய நின்றப இ ந்தாள் .

அவளின் கள் ேரந் ரைனேய ைவத் பார்த் ெகாண் க்க, அவைள கடந்
ேபா ம் வைர ேரந் ரனின் ர்ைமயான க ேம அவளிடேம ல த் ந்தன. அந்த
பார்ைவ ல் ஏளன ம் ேகாப ம் ெவளிப் பட்டா ம் உள் க் ள் அவள் அவ க் ள்
உண்டான ஈர்ப் ைச ம் அ ல் கலந் ந்தைத த ழ் உணர்ந் க்க ல் ைல. 
*****

ப உணர்

ெ◌ந்த ழ் அன் தன் தங் ைக ேத ைய பார்ப்பதற் காகேவ ெபா ேதா ேவைலகைள

த் ட் ட்ைட அைடந்தாள் . அவர்கள் இ வ ம் ெவ நாட்கள் க த்
இன்பகரமாய் அளவளா ெகாண் க்க, அப் ேபா ட் ற் வந்த க்ரமவர்மன்
காரணத்ைத சரியாய் உைரக்காமேல ெசந்த ன் தன் னத்ைத காண் த்
ெகாண் ந்தான். 

அவைள ேபசேவ டாமல் அவர் வார்த்ைதகைள அவள் சரமாரியாய்

ெகாண் ந்தார். அவ க்ேகா அவரின் ற் றத் ற் கான காரணத்ைத ரிந் ெகாள் ளேவ
ய ல் ைல.

இப் ேபா அவரின் நிைலைம இன் ம் ெந க்க ல் இ ப் பதற் அவளின்

பத் ரிக்ைக ம் அவ ேம காரணம் என க ந் ெகாண்டார். அவளின் த் க்
இைதெயல் லாம் பார்க்க ேபரானந்தமாய் இ ந்த .

த ழ் ெபா ைம ழந்தவளாய் "உங் க க் இப் ப என்னதான் ரச்சைனப் பா ... நான்

இந்த ட் ல இ க் ற க்கலன் ெசால் ங் க... நான் ேபா ட்ேட இ க்ேகன்"
என்றாள் .

க்ரமவர்ம ம் ேகாபத்ேதா , "ஆமாம் க்கல... ஆனா இப் ப ேய நீ ேபாேனன் ... அ

எனக் தான் ெகட்ட ேபர்... உனக் ஒ கல் யாணம் பண்ணி ைவக் ேறன் ேபா " என்
அவர் ெசான்னைத ேகட்ட ெநா அப் ப ேய மன ைடந் ேபாய் நின்றாள் .

இைத ட ம் அவைள ேவெறந்த வார்த்ைதக ம் காயப் ப த்த டேவ யா . இப் ப

ஒ நிைல ல் அவைள தாங் கேவா ேதற் றேவா ஏன் பரிந் ேபச ம் அம் மா ம் இல் ைல.
அவ க் ெப ம் ைணயாய் நின்ற தாத்தா ம் இல் ைல என் தனக் த்தாேன எண்ணி
ேவதைனப் பட்டாள் . 

அந்த ெநா ெசந்த ன் மேனா டெமல் லாம் ஆட்டம் கண் ட வார்த்ைத வராமல்
ெமௗனமாய் நின்றவளிடம் "இத பா த ழ் ... இன் ம் ஒ மாசத் ல உனக் கல் யாணம் ...
நான் எந்த மாப் ள் ைளைய பார்க் ேறேனா ம வார்த்ைத ேபசாம அவைனதான் நீ
கட் க்க ம் ..." என்றார்.

ெசந்த ழ் ெப ச் ட்டப தன் நீ ைர ைடத்தவள் தன் தந்ைதைய ேநாக்

" எ த் ட் ங் க இல் லப் பா... அ ப் ப பண் ங் க... எனக் நீ ங் க கல் யாணம்
பண்ணி ைவச்சா ம் சரி... இல் ல க மா ேய பண்ணா ம் சரி... நான் அ க்
ஒத் க் ேறன்" என்றாள் .

க்ரமவர்மன் அப் ப ேய அவள் ெசான்னைத ேகட் அ ர்ந் ேபாக ெசந்த ழ்

ேகாபத்ேதா தன் தாத்தா ன் படத் ன் ன்னிைல ல் ேபாய் நின் "இப் ேபா
உங் க க் சந்ேதாஷமா இ க்க இல் ல தாத்தா... இவ் வள ரச்சைனக் ம் நீ ங் கதான்
காரணம் ... நீ ங் க மட் ம் தான் காரணம் ... அப் ப ஒ உ ைல நீ ங் க எ ைவக்காம
இ ந் ந்தா இப் ப எல் லாம் நடக் மா?!... ஏன் இப் ப பண்ணீங்க?!... " என்
ஆற் றாைமயால் ேவதைன ற் றவள் ண் ம் நி ர்ந் "நான் இப் ேபா ெசால் ேறன்
ேகட் க்ேகாங் க... இனிேம என் வாழ் க்ைக ல என்ன நடந்தா ம் அ க் நீ ங் கதான்
தாத்தா ெபா ப் ... ெசால் ட்ேடன்" என் அ த்தமாய் தாத்தா ன் படத் டம்
ெசால் ட் கண்ணீேரா அவள் அைறக் ள் ெசன் ட ேத க் அப் ேபா
சேகா ரிைய எப் ப சமாதானப் ப த் வ என்ற வ ெதரிய ல் ைல. 

க்ரமவர்மேனா த ன் வார்த்ைதகைள ேகட் உைடந் ேபாய் அமர்ந் ெகாண்டார்.

ர வர்மன் அப் ேபா தான் உள் ேள ைழய, அவன் தாய் அவைன அைழத் ெகாண்
ேபாய் நடந்த நிகழ் கைள ெசால் ஆனந்தப் பட்டாள் . அவ க்ேகா அவனின் ட்டம்
ெராம் ப ம் சரியாய் அரங் ேக ெகாண் ப் பைத எண்ணி ெப த்த ம ழ் ச ் . 

ெசந்த ன் ணிச்சைல சாதகமாக் ெகாண் ேரந் ரைன தாக் னால் அ

மேகந் ர ப ைய ேகாபப் ப த் ம் . அவர் தன் ேகாபத்ைத க்ரமவர்மனின்
காட் வார். அைத க்ரமவர்மன் ைண ன் நிற் ம் ெசந்த ன் காட்ட அ
அவைள நிைல ைலய ைவத் ம் என் ெராம் ப ம் கச் தமகேவ காய் கைள
நகர்த் இ ந்தான்.

வய ந் ர வர்மனின் தாய் அவ க் ள் த ன் த் யப ணர்

இப் ேபா மைலெயன வளர்ந் நின் க் ற . 

அந்த எண்ணத்ேதா ர தன் மன ற் ள் 'இன் ம் யல த ழ் ... இன் ம் நீ பார்க்க

ேவண் ய நிைறய இ க் ... அ க் ள் ள உைடஞ் ட்டா எப் ப ?' என்றான். 

(அ த் அத் யாயத் ல் ... ண் ம் அவள் ேரந் ரனிடம் மன்னிப் ேகட்க வர... அவள்
வாழ் க்ைகையேய ரட் ேபாடப் ேபா ம் அந்த சம் பவம் ....)

இந்த கைத ன் ெதாடக்கத் ேலேய வாசகர்களா ய உங் களின் ஆதர ம் , ந் வ ம்

க த் க்க ம் என்ைன மைலக்க ைவக் ற . எந்தள க் ஊக்கத்ைத நீ ங் கள் எனக்
தந் க் ர்கள் என் வார்த்ைதகளால் ெசால் ல யா . நன் ன் ெவ ம்
வார்த்ைதயாக ெசால் லாம கைதைய ேம ம் ேம ம் வராஸ்யமாய் ைரவான
ப கேளா உங் களிடம் ெகாண் ேசர்க்க என்னால் ந்த வைர யற் க் ேறன்😍
😍😍😍

உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த் ெதரி க்க யாமல்
ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல நிைனத்தைத ஒ க்ளிக் ெசய் டலாம் .
க் யமாய் த் ந்தால் ைலக் பட்டைன அ த்த மறந் டா ர்கள் .
நட்

(த ழச் ைய வாசகர்கள் நீ ங் கள் ைரவாய் பார்க்க அல் ல ப க்க ஆைசப் பட்டதால்

உங் கள் ப் பத் ற் இணங் க)

ெசந்த ழ் தன் தந்ைத ெசான்ன வார்த்ைதகளால் ெராம் ப ம் மனதள ல்

காயப் பட் ந்தாள் . அவள் மனம் க்க வ ம் ேவதைன ம் நிரம் க்க, ேத ேயா
அவ க் ைணயாய் சமாதானமான வார்த்ைதகைள உைரத் ேதற் ற யற் ச ் த்
ெகாண் ந்தாள் . 

ெசந்த ைழ ெபா த்த வைர அன்ைன தந்ைத ன் பாசம் என்ப கானல் நீ ராகேவ
ேபாய் ட, தாத்தா ன் அரவைணப் ல் மட் ேம வளர்ந்த அவ க் கணவன் மற் ம்
வாழப் ேபா ம் ம் பத் ன் அ தமான எ ர்பார்ப் க ம் கன க ம் நிைறேவ
இ ந்தன. இப் ேபா அ ேம தன் ப் பம் ேபால் நடக்க ேபாவ ல் ைல என்ற ஏமாற் றம்
அவைள ேவதைன ற ெசய் ந்த .

அவள் இந்த உலகத் ேலேய அ கமாய் ேந த்த அவளின் தாத்தா ம் மவர்மன்தான்.

அந்த இழப் அவள் வாழ் க்ைகைய ரட் ேபாட்ட . அவைள ெராம் ப ம்
தனிைமப் ப த் ய .

இப் ேபா ண் ம் அத்தைகய ஒ ேமாசமான மனநிைலக் அவள் தள் ளப் பட் க்க,
அதனால் ஏற் பட்ட மனச்ேசார்வால் எந்த ேவைல ம் ஈ பட யாமல்
அைறக் ள் ேளேய டங் டந்தாள் .

க்ரமவர்மனின் மனைத ம் த ன் இந்த நிைலைம பா த் க்க மகைள

எ ர்ெகாள் ம் ைதரியம் இப் ேபாைதக் அவரிடம் இல் ைல. ேத க்ேகா ெசந்த ன்
நிைலைய ரிந் ெகாள் ள ம் அவ க் ஆ தல் ற ம் ர்ச் இல் ைல.

ந் இப் ேபா ெபா ம் சாய் ந் மாைல ேநரம் உதயமாக, த க் அந்த நாேள

வ மாய் இ ளடர்ந் ந்த . அந்த சமயத் ல் ர அவைள காண ட் ற்
வந் ந்தான்.

அவைன பார்த்த ம் ஜயா ஜாைட மாைடயாய் அவர்களின் நட்ைப தாழ் த் ேபச, அைத
ேகட்க அ த்தமாய் அவ க் ள் ேகாபம் உ த்த ேபா ம் எ ம் ேபசாமல் த ழ் அைற
ேநாக் ைரந்தான். அப் ேபா எ ேர வந்த ேத ைய பார்த் "த ழ் ட் ல இ க்காளா
?" என் ேகட்க

அவேளா வ த்தமான கப் பாவைனேயா "ம் ம் ம் ... ஆனா ட் ல ெகாஞ் சம் ரச்சைன...
அக்கா ெராம் ப அப் ெசட்டா இ க்காங் க?" என்ற ம்  

ஜயா ரைல உயர்த் "ஏ ேத வா இங் க... இெதல் லாம் உங் க அக்கா ெசால் லாமலா
இவர் இங் க வந் ப் பா " என் ைரக்க ர ன் கம் ேம ம் ேகாபமாய் மாற ேத
கண்ணைசவால் தன் தாய் ேப யதற் வ த்தம் ெதரி த் ட் அங் ந் அகன்றாள் .

த ன் அைறக் ள் ைழந்த ர ன் பார்ைவ ப க்ைக ல் சாய் ந்தப

அமர்ந் ந்தவைள பார்த் ேவதைன ற் ற . 

அவள் அவனின் வ ைகைய பார்த்த ம் கத்ைத ைடத் ெகாண் "வா ர ... வர்ற
ேபாேறன் ஒ கால் ட பண்ணி ெசால் லல" என்றாள் .

ர அவள் அ ல் இயல் பாய் அமர்ந்தப "இப் ேபாதான் ைடம் ைடச்ச ... உடேன
உன்ைன பார்க்கலாம் ... ஆனா இங் க வந் பார்த்தா நீ இப் ப இ க்க" என்றான்.

அவள் இயல் பாய் இ க்க யன்றப "எப் ப இ க்ேகன்... ஐம் ட்... ெகாஞ் சம் உடம் க்
யல... அவ் வள தான்" என் சமாளித்தாள் . 

"இந்த கைதெயல் லாம் என் ட்ட டாேத... வ ம் ேபா ேத ைய பார்த் ட் தான்

வந்ேதன்..." என்றான்.

அவள் ப ல் ேபசாமல் ெமௗனமா ட ர அவைள ேநாக் "என்ன ஆச் ... அ ம் நீ

இந்தள க் ேசார்ந் ேபா ர்க்கன்னா... ஏதாவ ெபரிய ராப் ள்மா ?!..." என் ேகட்க

அவள் ெப ச்ெச ந்தப "என் ேமேரஜ் ... அ தான் இப் ேபா ெபரிய ரச்சைன" என்றாள் .

ர ரித் ட் "அ உனக்ெகப் ப ரச்சைன... உன்ைன கல் யாணம் பண்ணிக்க

ேபாறவ க் தாேன ரச்சைன" என்றான்.

"ேபா ர .. நாேன ெராம் ப ப் ரஸ்ட்டா இ க்ேகன்... நீ என்னன்னா ேநரங் காலம் இல் லாம
ேக பண்ணிக் ட் " என்றாள் .

ர ெம தான ன்னைகேயா " ப் ரஸ்ட்டா இ க் யா ?!... சா ஏேதா ெசால் ற... நம் ப

ய ேய" என்றவைன அவள் ைறத் பார்த்தாள் .

அவன் அந்த அைற ன் கம் ரமான பார ன் ஓ யத் ன் ன் நின்றப "எப் ப ம் இந்த
பார யார் கத்ைத பார்த்தா... ைதரியம் வ ம் உத்ேவகம் வ ம் ... எல் லா ரச்சைனக ம்
கடந் வர்ற சக் ைடக் ம் ெசால் வ... வாட் ேஹப் பன் ஆல் தட்" என் ேகட்க

அவள் ரக் யான ன்னைகேயா "ம் ம் ம் ... வ ம் தான்... ஆனா என்னதான் இ ந்தா ம்
இட்ஸ் ஜஸ்ட் அ ெப ன்ட் ங் ... இட் கான்ட் ஸ்ப் க் ைரட்... பார எனக் ைதரியத்ைத
ெகா ப் பா ... என்னதான் நான் ைதரியமா ரா இ ந்தா ம் ... அெதல் லாத்ைத ம்
கடந் ... ஒ ஸ் ராங் ஸப் ேபார்ட் ேவ ம் ... உ ள் ள என் உணர் கைள ரிஞ் க்க
எனக் ஒ உற ேவ ம் ... ஜஸ்ட் ைலக் ைம பார ...அேத ேபால ஷார்ப் ஐஸ்ேஸாட
...எ க்காக ம் யார் ட்ட ம் தைலவணங் காத ேராட.... யார் ன்னா ம் ட்
ெகா க்காத தான்ங் ற அந்த அகங் காரத்ேதாட... எனக் ஒ ரச்சைனன்னா ன்னா
நின் தாங் ச் க் ற ணிேவாட..." என் வரிைசயாய் தன் மனக்கற் பைனகைள
நண்பனிடம் வரிக்க

ர ந் த்தப "ஓ... அப் ப ... பட் அந்த மகாக பார ேய உன் ேமல இரக்கப் பட்
ேம ந் இறங் வந்தால் தான் உண் " என்றான்.

"அெதல் லாம் நடக்கா ர ... ட்ரீம்ஸ் ஆர் ஆல் ேவஸ் ட்ரீம்ஸ்..." என்றாள் ரக் ேயா .

ர ற் அவள் ேபச் ல் ெதரிந்த ரக் அவன் மன ம் ேவதைனைய த்த அவன்

வார்த்ைதகளின் ெமௗனமாய் அமர்ந் அவைள சமாதானப த் ம் வ கைள
ேயா க்கலானான்.

அப் ேபா தான் த ழ் தன் நண்பன் மனைத ம் தான் ேவதைனக் ள் ளாக் ட்ேடாேமா
என ரிந்தவள் ேபச்ைச மாற் ம் தமாய் "சரி நீ ெசன்ைனக் வந்த ேவைல ஞ் தா
?!" என் ேகட்க 

அவ ம் அப் ேபாைதக் அந்த ழ் நிைலைய மாற் ற எண்ணி "ம் ம் ம் .. ஒரள க்

ஞ் " என்றான்.

"ஆமாம் ... அந்த ஏ ேரந் ரன் ட உனக்ெகன்ன ேவைல ?" என் ேகட்க

"அ அந்த ஆர்க் யால ஸ்ட் தர்மா ெடத் ேகஸ் இ க் இல் ல... அைத இனிேம அவர்தான்
சாரிக்க ேபாறா ... நான் அவர் ட இ ந்த அ ஸ்ட் பண்ண ேபாேறன்... அ க்காகதான்
க ஷனர் ஆ ஸ் வைரக் ம் ேபா ட் அப் ப ேய அவைர ம் ட் பண்ண ேபாேனன்..."
என்றான்.

த ழ் ேயாசைனேயா "நீ ெசால் றத பார்த்தா... ஏேதா பழைமயான ெபா ைள கடத் ற

மா ரி ேகங் இன்வால் வ் ஆ ப் பாங் களா ?!" என் ேகட்க

"ம் ம் ம் ... அந்த மா ரியான பா ன்ட்லதான் இன் ஸ் ேகஷன் பண்ணிட் க்ேகாம் ... பட்
ெபரிசா க் ைடக்கல... ஆனா அவர் ம் ல இ ந்த இந்த ெபய் ன் ங் " என் ெசால்
தன் ைகப் ேப ைய எ த்தவன் அ ந்த ல க ப் ெவள் ைள ஓ யங் கைள அவளிடம்
காட் னான்.

வரிைசயாய் அந்த ஓ யங் கைள பார்த்தவளின் கள் அகல ரிய அந்த

யப் ைய ர ம் கவனித்தான். 

ர அவளிடம் "உனக் இைத பத் எதாச் ம் ெதரி மா ?!" ேகட்க

அவள் ப ல் ேபசாமல் ேநரம் ேயாசைன ல் ஆழ் ந்தாள் . 

"த ழ் என்னாச் ?!" என் ர ேகட்க அவள் அவனிடம் "எனக் இந்த ெப ன்ட் ங் ஸ்
எல் லாம் ேநர்ல பார்க்க ேம" என்றாள் .

ர ஆர்வமாய் "உனக் ஏதாச் ம் ரி தா?.. இ க் ம் அவர் மார்டர்க் ம் சம் பந்தம்

இ க் மா ?" என் னவ

த ழ் அ த்தமாக "அெதல் லாம் என் ட்ட இப் ப ேகட்காேத ர ... எனக் அந்த
ஆர்க்யால ஸ்ட் தங் ந்த இடத்ைத பார்க்க ம் " என்றாள் .

"நாட் பா ப் ள் ... இப் ேபா அந்த இடம் ேபா ஸ் கஸ்ட ல இ க் ... ேவண்ணா ஏ
ேரந் ரன் அ ம ேயா " என் ெசான்ன ம்  

"ேநா... நீ ம் நா ம் மட் ம் ேபாேவாம் ... யா க் ம் ெதரியாமா... ரக யமா" என் அவள்

ெசால் ல அவன் அ ர்ந்தான்.

"ஏய் ... ெமாத்தமா என் ேவைலக்ேக உைல ைவக்க ஐ யா பண்ணிட் க் யா ?!" என் ர
ேகட்டான். 

"ேபா ஸான ம் பயந்தாேகாளியா மா ட் யாடா ?!... .நம் ம ஸ் ல் ேடஸ்ல

ேசலஞ் ங் கான ேமட்டர்னா ன்னா நிக் ற ர இப் ப எங் க...?!" என் அவள் ேகட்க
"என்ன உ ப் ேபத் யா?!.. அந்த ஏ க் மட் ம் ெதரிஞ் ... ேநாண்
ெநாங் ெக த் வான்"

"ெபரிய ஏ ... அவன் என்ன அப் ப ச் வான் பார்க்கலாம் ... நீ அத பத் எல் லாம்
ேயா க்காேத 
ர ... உன்னால மா யாதான் மட் ம் ெசால் " என்றாள் .

அவன் அவள் அப் ப ேகட்பதன் காரணம் ரியாமல் தயங் க அவேள ண் ம் , "ர ப் ளஸ ீ ் ...
இ லஒ க் யமான ேமட்டர் இ க் டா... அதனாலதான் ெசால் ேறன்..." என்றாள் .

"என்ன ேமட்டர் ?"

"நான் அதபத் அப் றம் ெசால் ேறன் ர ... பட் ப் ளஸீ ் நீ என்ைன ட் ட் ேபா... ஏேதா
ைளயாட்டா ெசால் றன் நிைனக்காேத... ரிய இட்ஸ் ர்யஸ்" என் அவள் ெசால் ம்
தத் ல் ஏேதா க் யமான ஷயம் ஒ ந் ப் பைத உணர்ந் ெகாண்டான். 

எனி ம் தயக்கத்ேதா அவளிடம் "அப் ப ன்னா... இத பத் நாம ஏ ேரந் ரன் ட்ட
ேபசலாேம ?!" என்றான். 

"ஸ்டாப் இட் ர ... அந்த ேரந் ரன் பத் ேபசாேத... இஸ் சச் அ இரிேடட் ங் ேமன்...
அன்ைனக் அவன் என் ட்ட ேப ன ேபச் க்ேக... என்னால அைத மறக்கேவ யா ...
அவன் ஷயத் ல நான் ஒ ெபரிய தப் ெசஞ் ட்ேடன்... அந்த ல் னஸ்...
அ க்காகதான் அவைன ட் பண்ணி சாரி ேகட்க ம் நிைனக் ேறன்... இல் லன்னா...
அவைன நான் பார்க்க ட ப் பப் படல" என் அவள் ெசால் ம் ேபாேத அவளின்
கள் அத்தைன ெவ ப் ைப உ ழ் ந்த . 

ர ற் அவளின் ெவ ப் ைப எப் ப எ த் ெகாள் வெதன்ேற ரியாமல் நிற் க த ழ்

அவனின் ஒற் ைற ப க்காக காத் ந்தாள் . அவ ம் ேயா த் ட் அைரமனேதா
தைலயைசத் சம் மதம் உைரத்தான்.

"சரி...உனக் அந்த ஆர்க் யால ஸ்ட் ெதரி மா ?!" என் ர அவைள ேநாக் னவ

"ம் ம் ம் ...காஞ் ரத் லதாேன... ெதரி ம் ... அங் ேகதாேன எங் க ெசாந்த ஊர் இ க் ...
நா ம் அவர் ட் க் ஒேர தடைவ ேபா க்ேகன்... பட் சரியா ஞாபகம் இல் ல" என்றாள் . 

"ைபஃன்... ேபாேவாம் ... என்ைனக் எப் ேபான் ெசால் ேறன்... அப் ேபா ேபாேவாம் "
என்றான்.

இ வ ேம இவ் வாறான சம் பாஷைணக் ற அைறைய ட் ெவளிேய ேப க்

ெகாண்ேட வர, அத்தைன ேநரம் அவள் கத் ல் படர்ந் ந்த ேசாகம் ெமாத்தமாய்
ல ந்த . 

ேத யப் ேபா "ஏதாச் ம் ேம க் பண்ணிங் களா... அக்கா நார்மலா ட்டா ?" என்
ர டம் ேகட்க

அங் ந்த ர வர்மன் ேத டம் "அ ேம க் எல் லாம் இல் ல ேத ..." என்றான்.

ேத ர ைய ேநாக்க ,அவன் ட்சமமாய் ன்னைக த் "அெதல் லாம் உன் வய க்

ரியா ... நீ ன்ன ெபாண் " என்றான்.
ர அவன் ேபச்ைச ேகட் எரிச்சலைடய த ழ் அவனிடம் ச ஞ் ைசயால் றப் பட
ெசான்னாள் .

ர வர்மன் டாமல் "என்ன ர சார் அ க் ள் ள ளம் ட் ங் க... நீ ங் க வந்த ேவைல

ஞ் ச் ேபால" என்ற ம் ர அவனிடம் ேகாபத்ைத காட்ட யற் க்க த ழ்
அவைன கட்டாயப் ப த் த த் ெவளிேய அைழத் ெகாண் ேபானாள் .

ர எரிச்சேலா "இவைன எப் ப நீ டால் ேரட் பண்ணிட் க்க... எனக் வந்த

ஆத் ரத் க் " என் னத்ேதா ெசால் ல அவேளா அைம யாக "ேச ேமல கல் ைல
க் எரிஞ் சா அ நம் ம ேமலதான் ெத க் ம் ... அவன் ட்ட ேபாய் நீ வாயக்
ெகா க் ற ம் அப் ப தான்... ஜஸ்ட் இக்ேனார் ம் " என்றாள் .

ர ம் அவள் ெசான்னைத ஆேமா த்தப "சரி ஒேக... நான் ளம் ேறன்... அப் றம் நான்
ெசால் ல வந்தைதேய மறந் ட்ேடன் பா " என்றான். 

"என்ன ?"

"நீ அந்த ஏ ைய ட் பண்ணி சாரி ேகட்க ம் ெசான்ேன இல் ல"

"ஆமாம் ெசான்ேனன்... பட் எப் ப ட் பன்ற "

"ஆ ஸ்ல எல் லாம் கஷ்டம் ... பட் ஒ ஐ யா இ க் "

"வாட் ?"

"அவன் ேடய் ஷ்வலா... எ யாட் ச்ல ஜாக் ங் ேபாவான்... அங் ேக ேவணா ட்

பண்ணலாம் " என்றான் ர .

" ட் ஐ யா ர " என் அவைன பாராட் ட அவ ம் அவளிடம் ைடெபற் ெகாள் ள

அவைன வ ய ப் ட் ட் ற் ள் ெசன்றாள் . 

அத்தைன ேநரம் அவைள வ மாய் ஆட்ெகாண் ந்த மனேவதைன எல் லாம்

நண்பைன கண்ட மாத் ரத் ல் ைட ெபற் ெகாண் ட்டைத எண் ம் ேபாேத
அவ க்ேக யப் பாய் இ ந்த . ேதாள் ெகா க்க நண்பன் இ ந்தால் யரெமல் லாம்
பறந் ஓ ம் . னிதமான ஆண் ெபண் நட் என்ப ஞ் மலைர ேபால
ெராம் ப ம் அரிதாய் ைடக்க ெப ம் ெபாக் ஷம் . ஆனால் எல் ேலா க் ம் அத்தைகய
நட் வாய் க்க ெப வ ல் ைல என்ப தான் உண்ைம.
த ழ் உள் ேள ைழந்த ெநா ர வர்மன் அவைள வ ம த் ேராதத்ேதா
"அன்ைனக் நான் ச் ட் ைரவ் பண்ேணண் என்ைன அ ச்ச... நீ ெசய் ற
தப் க்ெகல் லாம் உன்ைன யா அ க் ற " என் ேகட்டான்.

" ேபாட் ேப ன்னா ச் ேவன் ராஸ்கல் ... நான் உனக் அக்காங் றைத மன ல
ைவச் க்ேகா" என்றாள் . 

"அக்காவா... நீ என்ன எங் க அம் மா வ த் ல றந்தவளா...?" என் ேகட்டான். 

"ேவண்டாம் ர ... நீ உன் ட்ைட தாண் ேப ட் க்க... "

"என்ன பண் வ" என் ராய் ேகட்க

அவள் ைகைய கட் நின்றப "மாப் ள் ைள ட் க் ர ம் நா ம் ேசர்ந் க் ற

ேபாட்ேடாைவ அ ப் ன நீ தான் அப் பா ட்ட ெசால் ேவன்" என்றாள் . 

அவன் பதட்டமைடந்தவனாய் "என்ன ேபாட்ேடா... எனக் எ ம் ெதரியா ?" என்

தப் க்க ற் பட

"ஏன்டா ந க் ற... நீ தான் அந்த ேபாட்ேடாைவ அ ப் இ ப் பன் எனக் அன்ைனக்ேக

ெதரி ம் ... இந்த மா ரி ழ் தனமான ேவைலைய உன்ைன த ர ேவற யா ெசய் ய
ம் ... நான் அப் பா ட்ட அப் பேவ ெசால் இ ப் ேபன்... பட் ெதரிஞ் ேசா ெதரியாமேலா
நீ யாேவ எனக் ஒ நல் ல ெசஞ் ட்ட... அதனால ேபானா ேபா ன் உன்ைன மன்னிச்
ட் ட்ேடன்... ஆனா எப் ப ேம இப் ப ேய இ ப் பன் மட் ம் நிைனக்காேத" என் அவள்
ெசால் ல அவன் ப ல் ேபச யாமல் அைம யாய் நின்றான்.

த ழ் அவைன கடந் ெசன் ட் ண் ம் அவன் றம் ம்

"இத பா ர ... நீ என் வாழ் க்ைகைய ெக க் றன் என்ன ேவணா பண்ணி ெதாைல...
அைத பத் எனக் கவைல இல் ல... ஆனா என் ம் க் ள் ள மட் ம் ைழயற ேவைல
ைவச் க்காேத..." என்றாள் .

ர ேயாசைனேயா தான்தான் இவள் க் ள் ைழந் ேபாட்ேடாைவ எ த்தேதாம்

என்பைத இவளா த்தாளா அல் ல ேவ யாராவ ெசால் இ ப் பார்களா என
ந் த்தவன் இ அந்த ேவைலயாள் க ணா ன் ேவைலயாக ட இ க் ம் என்
சந்ேத த்தான்.

அந்த அைற ல் ஏேத ம் ரக யத்ைத ைவத் ப் பாேளா என்ற எண்ணம் அவ க் ள்

அ க்க ேதான் ெகாண் தான் இ ந்த . ஆனால் இன் அவள் ேப வைத ைவத்
பார்த்தால் நிச்சயம் ஏேதா ரக யம் உள் ேள இ க் ம் என்ேற அவன் உ ெசய் தான். 

மன்னிப்  

ெசன்ைன ெபசன்ட் நகரில் உள் ள எ யாட்ஸ் கடற் கைர. தங் க நிறத் ல் தகதகெவன
ன்னிக் ெகாண் க் ம் க ரவனின் ெபான் ரணங் கள் பட் கடல் நீ ைர எல் லாம்
ெபான்னாய் ெஜா க்க ெசய் ய, அந்த அழகான யல் ெபா ல் ஜா ங் உைட ல் த ழ்
தன் ரத்ைத ப் அப் ப ம் இப் ப மாய் ேரந் ரைன ேத க் ெகாண் ந்தாள் . 

அவள் க ம் ழன் ழன் அவைனேய காண த் ெகாண் க்க இன் ம்

மன்னிப் ேகட் ம் வாய் ப் ட்டாேதா என மனதள ல் நம் க்ைக இழந்தாள் . 

அந்த சமயத் ல் எ ர்பாராமல் அவள் ேதாள் ேலசாய் இ ப் பட கடந் ேபானவைன ட்ட

யத்தனித்த சமயத் ல் ஒ கம் ரமான ரல் "சாரி" என் ெசால் யப ம் ப அப் ேபா
அவர்கள் இ வரின் சந் ப் ம் இயல் பாகேவா அல் ல ன் வசத்தாேலா
நிகழ் ந் ட்ட .

ேரந் ரன் த ைழ பார்த் சற் ஸ்தம் த் நிற் க அவ ேம அந்த ெநா ஜா ங்

உைட ல் அவனின் உயரமான கம் ர உடலைமப் ைப கண் யந் நின்றாள் . 

உடன யாய் அவன் கள் ர் வாளாய் மா அவைள ேகாபமாய் தாக்க ற் பட,

அவேளா அவைன கண் ட்ட களிப் ல் அழகாய் இதழ் கள் ரிய ன்னைகைய
உ ர்த்தாள் .

அந்த ன்னைகைய கண்ட ெநா அவனின் ேகாபெமல் லாம் காணாமல் கைறந்

ேபாவைத த க்க இயலாமல் சட்ெடன ம் அவைள கவனிக்காத ேபால் ண் ம்
அவன் ஓட்டத்ைத ெதாடர்ந்தான்.

த ழ் அவன் ன்ேனாேட ேபாய் "ெஹேலா.. ஏ சார்" என் அைழக்க அவன் கா ல்

வாங் க் ெகாள் ளாமல் ன்ேன ெசன்றான்.

அவேளா டாமல் ரத் யப "ஏ சார் நில் ங் க..." என்றாள் .

அவ ம் ெபா ட்ப த்தாமல் ஓ க் ெகாண் க்க ண் ம் ண் ம் அவளின் அைழப்

அவன் ெச ைய ைளத் ெகாண் ைழந்தா ம் அவன் ைள கர்வமாய் அவைள
ம க்க ேவண்டாெமன கட்டைள ட் ெகாண் ந்த . 

அவ க்ேகா இப் ப ேவண்டா ெவ ப் பாய் த ர்ப்பவைன ன்ெதாடர்வ எரிச்சைல

ஏற் ப த்த மன ற் ள் 'ெபரிய இவன் நிைனப் ... ப் ட ப் ட ேகட்காத மா ேய
ேபாறான்... அவ் வள ம் ஈேகா.....' என எண்ணி ெகாண்டவள் ரைல உயர்த் "ஒ
ெபாண்ைண நின் கத் க் ேநரா ேபஃஸ் பண்ண யாம ெத ச் ஓ ங் க...
இ தான் ஏ சாேராட ரமா?! நீ ங் ெகல் லாமா நம் நாட்ேடாட சட்ட ஒ ங் ைக காப் பாத்த
ேபா ங் க... ேஸா ேஸட்" என் ஏளனமாய் உைரக்க

அந்த வார்த்ைதகள் அவன் ஈேகாைவ அ த்தமாய் ண் ட அப் ப ேய தன் ஓட்டத்ைத

நி த் யவன் அவைள ேநாக் ற் றமாய் எ ம் வ ம் கடல் அைலகள் ேபால
ெவன வந் எ ேர நின்றான். அவ க் அவனின் உக் ரமான பார்ைவ ேலசாய்
ைய உண் பண்ணிய .

இ ந்தா ம் அவைன எ ர்ேநாக் டமாய் அவள் நிற் க அவன் னத்ேதா "இப் ேபா
யா ெத ச் ஓ ன " என் ேகட்டான். 

அவள் அலட் யமான ன்னைகேயா "ேவற யா ஏ சார்... நீ ங் கதான்" என்றாள் . 

" தல் ல ஒ ஷயத்ைத ரிஞ் க்க... நான் உன்ைன பார்க்க ேபச ட ப் பப் படல...
அதனாலதான் ஒ ங் ேபாேறன்... அைத நீ உனக் சாதகமா எ த் க்காேத... " என்றான்.

அவள் ஏேதா ேபச யத்தனிக்க அவைள ேபச டாமல் "நீ ெசஞ் ச ேவைலக் உன்ைன
எல் லாம் ... !" என் ெசால் ட் அவன் ேகாபத்ைத காட்ட யாமல் இயலாைமேயா
நின்றவன், ெவ ப் ைப பார்ைவ ேலேய உ ழ் ந் ட் ம் ெசல் ல யத்தனிக்க 

அவ க் ேகாபம் ஏற் பட்டா ம் அைத காட் ம் ேநரம் இ இல் ைல என ெபா ைமேயா

"ஏ சார்... நான் ெசால் றைத ேகட் ட் ஒேர நி ஷம் ேபாங் க" என்றாள் .

அவன் ம் அவைள அேத மாறாத ெவ ப் ேபா ேநாக்க அவள் நிதானமாய் "எனக்

உங் க ேகாபம் ரி ... பட் நான் அப் ப ஒ தப் ைப ெதரிஞ் ெசய் யல... இந்த மா ரி
தப் ைப நான் என் கரியர்ல இ வைர ம் ெசஞ் சேத இல் ல.. ஏேதா
ஸ்அன்டர்ஸ்ேடன் ங் லதான் அப் ப ஒ தப் பான நீ ஸ் பப் ளிஷ் பண்ணிட்ேடன் ...
எக்ஸ்ட் ரீம் சாரி பாஃர் தட்... " என் ெசால் ல அவனின் ேகாபம் ளியள ம்
ைறந்ததாகேவ ெதரிய ல் ைல.

அவன் அலட் ய பார்ைவேயா " த் காயப் ப த் ட் சாரி ேகட்டா சரியா ேபா மா"
என்றான். 

"நீ ங் க ெசால் ற ரி ... நான் ம ப் ெசய் ம் ெகா த் ட்ேடன்...அ ெநக்ஸ்ட் க்

ேமக ன்ல வந் ம் " என்றாள் . 

"அெதப் ப ?!... உங் க இஷ்டத் க் நீ ங் க எ ங் க... அப் றம் ம ப் ெசய்

ெகா த் ட்டா ஞ் மா... எனக் இதனால ஏற் பட்ட அவமானத் ற் என்ன ப ல் ? "
என் ேகட்டான்.

அவள் ெமௗனமாய் நிற் க அவேனா ர்ைமயாய் ேநாக் "ப ல் ெசால் ல யல இல் ல"
என் ேகட்க

அவள் ஏேதா ெசால் ல யத்தனிக்க அவன் ைகயமர்த்

"நான் என்ன ெசான்னா ம் உன்னால என் நிைலைமைய ரிஞ் க்க ம் யா ... இப் ப நீ
ேபாடற உன் ம ப் ெசய் யால எைத ம் மாத் ட ம் யா ... நீ எனக் ஏதாவ
ெசய் ய ம் னா... ெபட்டர் ேடான்ட் கம் இன் ைம ேவ... காட் இட்" என் அ காரமாய்
ெசால் ட் அவைள றக்கணித்தப அவன் எ ர் றத் ல் ன்ேன ேவகமாய்
ெசல் ல அவள் மனேமா த ப் ற் ற .

ஆனால் ண் ம் ஏேதா எண்ணம் ேதான்ற ர ெசன்றவைன ேநாக் ஓ வந்தவள்

அவைன வ ம த் ச் ைறத்தப நின்றாள் .

அவன் ரியாமல் அவைள பார்க்க அவள் தன்ைனத்தாேன ஆ வாசப் ப த்

ெகாண் ட் அவைன ேநாக் " ம் ப ம் ெசால் ேறன்... உங் க ேபைர
ெக க்க ம் ேனா... இல் ல உங் க க்னிட் ைய ஸ்பா ல் பண்ண ம் ேனா நான் இப் ப
எல் லாம் ெசய் யல... என்ைன நம் ங் க... 

ஒ காேலஜ் ெபாண் ... நீ ங் க அவ ட்ட ஸ் ேகவ் பண்ணதா ெசான்னா... நீ ங் க டாம

டார்ச்சர் பன்றதா ேவற ெசான்னா... நான் இைத பத் க ஷ்னர் ட்ட கம் ைளன்ட்
பண்ணலாம் ெசான்ன க் ... ேபா ஸ் ட்ட ேபானாேல என் கரியர் ைலஃப் எல் லாம்
ஸ்பாய் லா ம் பயந்தா.. அதான்" என் நிைனத்தைத ேப ட் அைம யானவைள
ேநாக்
ழப் பத்ேதா "யார் அந்த ெபாண் ... அவ ைடல் ஸ் இ க்கா உன் ட்ட" என் ேகட்க

"ம் ம் ம் " என் ெசால் அவள் ைகப் ேப ல் இ ந்த ஒ ெபண்ணின் ைகபடத்ைத

காண் த் அவள் ப ெசய் ைவத் ந்த அந்த ெபண் ேப யெதல் லாம் அவ க்
ேபாட் காண் க்க, அவன் அவற் ைற எல் லாம் ேகட் ைகப் ற் றான்.

அவன் அவைள ேநாக் "யாராச் ம் என்ைன பத் இப் ப தப் தப் பா ெசான்னா உடேன
அைத நம் எைத ேவணா எ டறதா?" என் ண் ம் ேகாபமாய் ேகட்க

"அப் ப இல் ல... நாேன தனிப் பட்ட ைற ல உங் கைள பத் சாரிச்ேசன்"

"என்ன சாரிச்ச ?"

"நீ ங் க காேலஜ் ேடஸ்ல எல் லாம் ேள பாயாேம ... நிைறய ேகர்ள் ரண்ட்ஸ் அப் ப ன் "
என் ெசான்னவைள ேகாபமாய் ைறத்

"ஸ்டாப் இட்... அெதல் லாம் என் பைழய கைத" என் ெசால் ல

"அப் ேபா அெதல் லாம் உண்ைமதானா ?" என் ேகட் நம் ப யாமல் பார்த்தவளிடம்

"அ என் ெபர்ஸன்ல் " என்றான். 

"சரி ஒேக ... அப் ேபா அந்த ராதா ேகஸ்" என் அவைன ேநாக் ேகட்க

ேரந் ரன் தன் கவாயாய் தட யப ேயா த்தவன் ெமல் ல தன் பாைத ல் ன்ேன
நடக்க அவ ம் அவைன ன்ெதாடர்ந்தாள் . ன்னர் அவன் அவைள ேநாக் "அந்த
ேகஸ்ல... ராதாேவாட ஹஸ்ெபன்ட் ட் ல ேவைல ெசய் ற ெபாண் ட்ட ஸ் ேகவ்
பண்ணி க்கான்... அவைன த க்க ராதா யற் க் ம் ேபா ெகாஞ் ச பலமா அ ச்ச ல
அவன் இறந் ட்டான்... தற் காப் க்காக ெகாைலன் ைபஃல் பண்ணி க்கலாம் ... ஆனா
ேகார்ட் ேகஸ் அைலய ம் ... ராதா... அப் றம் அந்த ப ெனட் வய ெபாண்ேணாட
ப் ச்சர் ... எல் லாத்ைத ம் பத் ேயா ச்ச ேபா ... ேநர்ைமயா இ க் றைத ட
மனதா மானத்ேதாட நடந் க்க ம் ேதா ச் ... ேஸா நான் அந்த ேகஸ்ைஸ
ஆக் ெடன்ட் ைபஃல் பண்ேணன்...இ ல என்ன தப் ..." என் அவன் ேகட்க ம்
அவ க் அந்த ெநா அவனின் அள கடந்த மரியாைத ஏற் பட்ட . அவைன ேபாய்
தவறாக த் ரித் ட்ேடாேம என்ற ேகாபம் அவ க் அவள் ேத உண்டான . 

த ன் மன ல் அவன் மைலெயன உயர்ந் நிற் க, ேரந் ர க் ம் ஒ வா த ழ்

ஏற் பட்ட தவறான ம் பம் மா ந்த . இ வ ேம ெமௗனமாய் அந்த மணற் பரப் ல்
நடந் ெகாண் ந்தனர்.

த ழ் தன் ெமௗனத்ைத கைலத்தப "நான் ேகட்ட... சாரிச்ச ஷயம் எல் லாம் உங் கைள
தப் பாேவ காட் ச்சா... இல் ல நான்தான் தப் பான கண்ேணாட்டத் ல உங் கைள
பார்த் ட்டனான் எனக் ெதரியல... பட் எப் ப பார்த்தா ம் நான் ெசஞ் ச ெபரிய
தப் தான்... எனக் ெராம் ப ல் யா இ க் ... ப் ளஸ ீ ் என்ைன மன்னிச் ங் கேளன்"
என் ேகட்டாள் . 

அவன் அவைள பார்த்தப "தப் ெசய் ற எல் ேலா ேம பண் வாங் க... பட் அந்த
தப் க் இறங் வந் மன்னிப் ேகட் ற ணிச்சல் ... அ நிைறய ேபர் ட்ட
இ க் ற ல் ல... ேஹவ் தட் கட்ஸ்" என் ெசால் யவன் அவனின் கத் ன்
இ க்கத்ைத தளர்த் ன்னைகைய னான்.

அவனின் அந்த காந்தமான ன்னைக ல் இ ந்த ஈர்ப் ைச ல் த ழ் ளாமல்

அப் ேபா க் ெகாண்டாள் என்ேற ெசால் ல ேவண் ம் . அந்த சமயத் ல் அவளின்
நிைனெவல் லாம் எங் ேகா ெதாைலந் ேபா க்க அவள் வ ல் இ ந்த ேமட்ைட
கவனிக்காமல் இ த் சற் த மா ழப் ேபாக அவன் அவைள ழாமல் தன் கரத்தால்
தாங் ெகாண்டான். 

அவனின் கரத் ன் ெகாஞ் சம் அ த்தமாக அவள் ேதகத் ல் ப ந் க்க அச்சப் பட்
அவசரமாய் ல நின் கத்ைத ேவ றம் ப் ெகாண்டாள் .

எத்தைனேயா ேபைர அவன் கரம் ஆண் ெபண் ேபத ன் தாங் க்க இன் அவைள
ெதாட்ட ம் உணர்ச் கள் ஊற் றாய் ெப வைத அவனால் த ர்க்க யாமல் த மாற,
அவேளா சரிந் ந்த ேபா தாங் ெகாண்டவனிடேம மன ம் சரிய பார்ப்ப ைன
த க்க யாமல் த ப் ேபா நின்றாள் . 

அப் ேபா இவர்களின் இந்த சந் ப் ன் காரணத்ைத அ ந் ெகாள் ளாமல் ஸ்ேவதா

நின் கரெவா எ ப் ப, அந்த சத்தம் இ வைர ம் அவரவர்கள் நிைலப் பாட் ற்
இ த் வந்த . அந்த ெநா இ வரின் பார்ைவ ம் ஸ்ேவதா ன் றம் ம் ப... ????

த ழச் வ வாள் ...

காதைல உணர்ந்த த ணம்

ஸ்ேவதா அவர்கள் அ ல் வந் நிற் க ேரந் ரனின் கம்

கைள ழந் ேபான . அவள் ண் ம் தவறாக எண்ணிக்
ெகாண்டாேளா என நிைனத் ட் அவளிடம் நிைலைமைய ரிய
ைவக்க யத்தனிப் பதற் ள் அவேள ந் ெகாண் , "வாட் அ
ேராமான் க் ன்... ர்..." என் ெசால் ண் ம் ைக தட்ட இ வ ேம
அ ர்ந்தனர்.

ேரந் ரன் அந் த நிைலைமைய ேம ம் ேமாசமாக் டலாம் இ க்க

ஸ்ேவதா ன் கரங் கைள த் , "ஸ்ேவதா வா... ட் க் ேபாய்
ேப க்கலாம் " என்றான்.

அவள் ெவ ப் பாய் அவன் ைகைய உத , "எனக் இங் க இப் பேவ

ேபச ம் ர்... உனக் இப் ப ைடம் இ க்கா ேப ற க் இல் ல...
என்ைன பார்த்த ம் யா ட் யா....?!" என் த்தலாக ேகட்க,
த ழ் அவர்கள் இ வ க் ைட ல் தான் நிற் ப சரி ல் ைல என்
எண்ணிக் ெகாண்டவள் அங் ந் ெசல் ல பார்க்க,

ஸ்ேவதா ரல் ெகா த் "எங் ேக அ க் ள் ள, ெவ ட் பண் ங் க"

என்றாள் .

த ழ் சங் கடத் ல் க் ெகாண்ேடாேமா என த த் க்க, ஸ்ேவதா

அவைள ேநாக் , "எனக் ஒேர ஒ ஷயம் ெதரிய ம் ?" என்றாள் .

ர் இவள் ஏேத ம் ஏடா டாமாய் ேகட்க ேபா றாேளா என்

எண்ணியப ஸ்ேவதாைவ வ கட்டயாமாக ைக த் இ த் "நீ
வாய ட் தல் ல என் ட வா" என்றான்.

ஸ்ேவதா அவள் கரத்ைத அவன் ந் லக் ெகாள் ள

யாமல் த த்தப , " ர்... இப் ப ம் ேபசலன்னா என் ைலஃப் ேப
ெமாத்தமா ஸ்பா லா ம் " என் ெசால் ல

"நீ தப் பா ரிஞ் க் ட் ேப ட் க்க ஸ்ேவதா..." என்றான் ர்.

"நான் தப் பா ரிஞ் ட் ேப ட் க்ேகனா... சரி அப் ப ேய

இ க்கட் ம் ... நான் தப் பா ரிஞ் க் ட்ேடன்... அப் ேபா அைத ெதளி
ப த் ேவண் ய உன் கடைம இல் லயா ?!" என் ேகட்க

அவ க்ேகா அவ க் ரிய ைவக்க இயலாெதன ெவ ப் ேபா

அவள் கரத்ைத உத ட் நடப் ப நடக்கட் ம் என ைகைய கட்
ெகாண் நிற் க, ஸ்ேவதா அவைன ேநாக் "இவ க் ம் உனக் ம்
என்ன ரிேலஷன் ப் ர்" என் ேகட்டாள் . அந் த ேகள் த ைழ
ஆழமாய் காயப் ப த்த ேதைவ ல் லாமல் அவர்கள் ஷயத் ல்
தைல ட ம் பாமல் அப் ேபாைதக் அைம காத்தாள் .

ேரந் ரன் அவைள ேநாக் "நீ நிைனக் ற மா எங் க க் ள் ள

எந் தெவா ரிேலஷன் ப் ம் இல் ல... இன் ம் ேகட்டா அவ ெபயர் ட
எனக் சரியா ெதரியா ..." என் ெசால் ம் ேபாேத

ஸ்ேவதா அவைன பார்த் ஏளனமாய் ன்னைக த் ட் "என்ன

ெசான்ன ர்?... ேபர் ட ெதரியாதா ?!... நீ எங் கேயா ேபா ட்ட...
அன்ைனக் ேபா ஸ் ஸ்ேடஷன்ல ட் ங் ... இன்ைனக் ஜா ங்
ேளஸ்ல ட் ங் ... ஆனா ேபர் ட ெதரியா ... உன் ரண்ட்ஸ்லாம்
ெசால் ம் ேபா ட நம் ப யல... இப் ப நம் ேறன்... நீ கண் ப் பா
காேலஜ் ேடஸ்ல ேள பாயாதான் இ ந் ப் ப" என் ெசால் ல
ேரந் ரன் ேகாபத்ேதா "ேபா ம் நி த் ஸ்ேவதா... " என்றான்
அதட்டலாக.

ஸ்ேவதா அவைன ேநாக் "என்ைன நி த் என்ன பண்ணப் ேபாற

ர்...? அதான் அந் த ேமக ன்ல உன்ைன பத் வந் ... ஊேர
ேப ட் க்ேக... நான் ட அ உண்ைமேயா ெபாய் யான் சந் ேதகம்
பட்ேடன்... பட் அெதல் லாம் சத தம் உண்ைமதான்" என்
ெசால் ம் ேபா ேரந் ரனின் பார்ைவ எரிச்சேலா த ன் றம்
ம் ப, அப் ேபா அவள் ெசய் த தவ ன் ைள கைள எண்ணி
அ ர்ந் நின்றாள் .

ஸ்ேவதா ண் ம் அவைன ேநாக் "உனக் அவைளதான்

ச் க் ன்னா... என்ைன ஏன் கல் யாணம் பண்ணிக்க சம் ம ச்ச
ர்... ேபசாம நீ அவைளேய கல் யாணம் பண்ணிக்க
ேவண் ய தாேன" என் ைரக்க

த ன் ெபா ைமெயல் லாம் அந் த ெநா கைறந் ேபான .

அப் ேபா அவள் அள ல் லாத னத்ேதா "வாட் நான்ஸன்ஸ்... என்ன
ேப ேறாம் ெகாஞ் சம் ேயா ச் ேப ங் க ஸ்.ஸ்ேவதா... இல் ல
நான் ெதரியாமதான் ேகட் ெறன்... ஒ ஆ ம் ெபண் ம்
ேப ட் ந் தா அ தப் பான ரிேலஷன் ப் பாதான் இ க்க ம் ஏன்
இப் ப அ க்ெகட்டதனமா கற் பைன பண்ணிக் ங் க... நான் ஒ
ஜர்ன ஸ்ட்... அவர் ஒ ேபா ஸ்...அதான் எங் க க் ள் ள இ க் ற
ரிேலஷன் ப் ைரட்... மத்தப நீ ங் க நிைனக் ற மா ரியான எ ம்
எங் க க் ள் ள இல் ல... க் யமான ஷயம் என்னன்னா... அவைர
பத் ேமக ன்ல தப் தப் பா எ ன ஆள் நான்தான்... பட் நான்
அைத தப் ன் ரிஞ் ட் சாரி ேகட்கலாம் தான் வந் ேதன்...
அவைர ட் பண்ேணன்... இன் ம் ேகட்டா அவர் என் ட்ட ேபச ட
ப் பப் படல... நான்தான் வ கட்டாயமா வந் அவர் ட்ட சாரி
ேகட் ற க்காக ேப ேனன்... இப் ப ரிஞ் தா உங் க க் ...
ேதைவ ல் லாம இப் ப வார்த்ைதைய டா ங் க" என் படபடெவன
அவள் ெபா ந் தள் ள ஸ்ேவதா ற் ற ணர் ல் ப ல் ேபச
யாமல் ெமௗனமாய் நின்றாள் .

த ழ் ேம ம் ேரந் ரைன ேநாக் "ஸாரி ஏ சார்... என்னால

உங் க க் நிைறய ரச்சைன... ெதரிஞ் ேசா ெதரியாமேலா
எல் லாத் க் ம் நாேன காரணமா ட்ேடன்... இ க்ெகல் லாம் ஒ
கட்ட ம் னா இனிேம நாம இரண் ேப ம் ட் பண்ணிக்காம
இ க் ற தான் நல் ல ன் நான் நிைனக் ேறன்... இ ேவ நம் ம
லாஸ்ட் ட் ங் கா இ க்கட் ம் ... ட் ைப" என் ெசால் ட் அவள்
அவர்கைள த் ல ெசன் ட, அவனின் பார்ைவ அவ டேன
ெசன் ெகாண் ந் த .

ஸ்ேவதா ெமல் ல ேரந் ரன் அ ல் வந் நின்றப , "சாரி ர்...

நான் அவசரப் பட் ெபரிய தப் ெசஞ் ட்ேடன்" என் ெசால் ல அவன்
அவள் றம் ம் " ஆர் ைரட் ... ெபரிய தப் தான்... பட் அ
இன் ம் ெபரிசாகாம இப் பேவ நாம அந் த தப் ைப த் க் ேவாம் "
என்றான்.

ஸ்ேவதா ம் தைலயைசத்தப "இனிேம இந் த மா ரி தப் " என்

அவள் ெசால் க் ெகாண் க் ம் ேபாேத அவன் க் ட் "நான்
தப் ன் ெசான்ன நீ என்ைன சந் ேதகபட்டைத இல் ல... நமக்
வா க் ற கல் யாணத்ைத பத் ... இப் ப நாம அந் த தப் ைப
த் க்கலன்னா... அப் றம் நாம வாழ் க்ைக ரா கஷ்டபட ேவண்
வ ம் ... ஏேதா ேகாபத் ல ெசால் ேறன் நிைனக்க ேவண்டாம் ... நம் ம
இரண் ேபர் நல் ல க்காக ம் தான் ெசால் ேறன்... என்ைன ட
ெபட்டரான ஒ த்தனா... உன்ைன நல் லா ரிஞ் க் ட்டவனா... நீ
நல் லா ரிஞ் க் ட்டவனா பார்த் ேமேரஜ் பண்ணிக்ேகா..." என்
ெசால் ல ஸ்ேவதா அ ர்ந்தப " ர்" என்றான். ஆனால் அவன்
நிதானமாக "ெபட்டர் ேகன்ஸல் ஸ் ேமேரஜ் " என்றான்.

ஸ்ேவதா அவைன ேநாக் "பட் ர் நம் ம கல் யாணத் க் இன் ம்

பத் நாள் தான் இ க் " என்றாள் .
 ேரந் ரன் அலட் ய ன்னைகேயா "பத் நாள் தான் இ க்கா ?...
அ உனக் இப் பதான் ெதரிஞ் தா ? நீ அவசரப் பட் வார்த்ைதயா
ட் ேய, அப் ப ெதரிய யா ஸ்ேவதா ?" என் ேகட்க அவள்
தைலக ழ் ந் தப ப ல் இல் லாமல் நிற் க

ேரந் ரன் ெபா ைமேயா " ஸன்... பத் நா க்காக பார்த்தா

அ க்கப் றம் வாழ் க்ைக ரா கஷ்டபட ேவண் வ ம் ... இப் ப
ஏத் ற க் ெகாஞ் சம் கஷ்டமா ந் தா ம் ... அப் றமா இந் த
ல இ க் ற நல் ல ... உனக்ேக ரி ம் " என் அவன் ெசான்ன
ெநா ஸ்ேவதா ற் அவைன சமாதானப த்த ம் என்ற
நம் க்ைகயற் ேபான . ஏெனனில் அவன் ேபச் ல் அத்தைன
ெதளி ம் ர்க்க ம் ெவளிப் பட்ட .

அவன் வார்த்ைதகைள எ ம் ேபச யாமல் அவள்

மனேசார்ேவா அங் ந் றப் பட் ட்டாள் .

ஆனால் ேரந் ரேனா அந் த இடத்ைத ட் ெசல் ல யாமல் ஏேதா

ரியாத த ப் ேபா கடலைலகளின் பார்ைவைய ப த்தப
நின் ந் தான்.

ந் ய த் ெகாண் ேமெல ம் வந் த கடல் அைலகள் கைரைய

ெதாட்ட ம் ைரயாய் காணாமல் ெதாைலந் ேபாவைத பார்க்க,
ேரந் ர க் த ன் தான ெவ ப் ம் ேகாப ம் ட அவ் தேம
கைரந் காணாமல் ேபாய் ட்டேதா என ேதான் ய .

சற் ேநரம் ன் ... பார்க்க ட ப் பப் பட ல் ைல என

நிராகரித்தவைள, இப் ேபா அவனின் மனம் பார்க்க ஏங் ய .
ன ம் பரபரெவன ழ ம் அவனின் ேநரத்ைத அன் த ழ்
களவா ெகாண் ெசன் ட்டாள் .

இ ேவ நம் ைடய கைட சந் ப் என் அவள் வாய்

ெசால் ட் ேபாக, தல் ைறயாய் அவனின் காதைல அவேன
உணர்ந்த த ணம் அ .
காதல் யல்

ேரந் ரைன சந் த் ட் ட் ற் வந் த த ன் மன ம்

ேலசான சஞ் சலம் ெதாற் ெகாண் ந் த . அத்தைகய
நிைல ந் ப வதன் வ ைய ேத க் ெகாண் ந் தவளிடம் ,
க்ரமவர்மன் பல மாப் ள் ைள ைகபடங் கைள நீ ட்ட, த ழ் அவற் ைற
ைக ல் ட வாங் ெகாள் ள ற் பட ல் ைல.

அவள் அவைர ேநாக் "அன்ைனக் ெசான்ன தான்ப் பா

இன்ைனக் ம் ... உங் க ப் பம் ேபால யாைர மாப் ள் ைள
பார்த்தா ம் எனக் ஒேகதான்... ஜஸ்ட் ேகாெஹட்" என் ெசால் ட,
அந் த வார்த்ைத ல் அவள் ட் காட் ய ப் ப ன்ைமைய
உணராமல் , க்ரமவர்மன் ஒ வா மகளின் சம் மதத்ைத
ெபற் ட்டதாக நிம் ம யைடந் தார். 

இங் ேக நிைலைம இப் ப இ க்க ேரந் ரனின் ட் ல் ெப ம்

கலவரேம நிகழ் ந் ெகாண் ந் த . அங் ேக ஸ்ேவதா மற் ம்
ேரந் ரன் ம் பத் க் இைட ல் ய ய ம் றாவளி ம்
ேரந் ரைன ம் அவனின் ைவ ம் அைசத் ட பார்க்க
ய ல் ைல. 

எல் ேலா ேம மனதள ல் ஏற் ெகாள் ள ரமமான ஷயம் தான்

என்றா ம் ேரந் ரன் எல் ேலா க் ேம தன் நிைலபாட்ைட
ெபா ைமயாய் ளக் ட்டான். இதனால் மண ஏற் பா கள்
ஸ்தம் த் ேபா க்க, அ கமாய் இதனால் காயப் பட்ட ம்
அ ர்ச ் ல் உைறந் ேபா ப் ப ம் மேகந் ர ப தான்.
ஊைரேய ட் ழா ேபால் . ஏன் ? அதற் ம் ேமலாக
ஆடம் பரத் ன் உச்சத் ல் மணத்ைத ேமற் ெகாள் ள ட் ய ட்டம்
எல் லாம் மகனின் வாதத்தால் ைதந் ேபான . ெசலவான பணம்
ஒ பக்கம் என்றால் மண அைழப் தழ் கைள ஊ க்ெகல் லாம்
வழங் ெப ைமயாய் பைறசாற் வரேவற் ற இந் த ேநரத் ல்
மணம் நடவாமல் ேபானால் ெப ம் தைல னி . 

மேகந் ரன் மகைன எப் பா ப் பட்டாவ சம் ம க்க ைவத் டலாம்

என அவைன அ ல் அமர ைவத் ெபரிய ெசாற் ெபா ைவேய
நிகழ் த் த் க்க ேரந் ரன் அப் ேபா ம் அசராமல் , "என்
கல் யாணத் ல அடங் க் ற உங் க ெகௗரவத்ைத மட் ம்
பார்க் ங் க... அ ல அடங் க் ற என் வாழ் க்ைக... அ
உங் க க் க் யமா இல் லயா ேடட்" என் அ த்தமாய் ேகட்க

அவனின் தாய் சந் ரா மகைன ெந ங் , "கல் யாண

 ஷயத் லாயாச் ம் அப் பா ெசால் ேபச்ைச ேக ர்" என்
உைரக்க 

அவன் ச ப் பான கத்ேதா தன் தா ன் றம் ம் "அப் பா

ெசால் ேபச்ைச ேகட்ட னாலதான் ஸ்ேவதாைவ கல் யாணம்
பண்ணிக்க சம் ம ச்ேசன்... ஆனா என்னாச் ... அவ க் ெபயரள ல்
ட என் ேமல நம் க்ைக இல் ைலேய... வாழ் க்ைக ரா ம் நான்
நல் லவன் உத்தமன் அவ ட்ட ப் ஃப் பண்ணிக் ட்ேட இ க்க மா...
அப் ப ஒ வாழ் ைகைய வாழற க் கல் யாணேம பண்ணிக்காம
இ ந் ட் ேபாேறன்?" என் வாய் உைரத்தான்

அவன் ெசான்னைத ேகட் சந் ரா அ ர்ச ் யைடய மேகந் ர

ப க்ேகா ேகாபம் ெபாங் ெகாண் வர "இெதல் லாத் க் ம் அந் த
க்ரமவர்மேனாட ெபாண் தான் காரணம் ... " என்றார். 

ேரந் ரன் தந் ைதைய ேநாக் ரியாமல் "யாைர ெசால் ங் க ?"

என் ேகட்க

மேகந் ரன் அவைன ேநாக் "உன்ைன பத் தப் தப் பா எ னாேல

அவதான்... நான் இைத ம் மா டப் ேபாற ல் ல... அந் த க்ரமைன
ஒ வ பண்ணி ேறன்" என்றார்.

ேரந் ரன் தன் தந் ைத டம் "கெரக்ட் ேடட்... எல் லாத் க் ம் அவதான்
காரணம் ... அவ மட் ம் தான் காரணம் ...இப் ப நடந் ட் க் ற
ழப் பத் க் ம் அவதான் காரணம் ..." என் ெசால் நி த்த இதைன
ேகட் அவனின் தந் ைத ன் ற் றம் இன் ம் அ கரித்த .

ேரந் ரன் தன் தந் ைதைய ேநாக் "அவ ெசஞ் ச தப் ைப அவேள சரி
ெசய் யட் ம் .... எ க்காக நீ ங் க ேபாப் அனாவ யமா உங் க
ெகௗரவத்ைத ட் ெகா க்க ம் " என்றான்.

மேகந் ரன் ழப் பத்ேதா "இப் ப நீ என்ன ெசால் ல வர்ற ர்" என்
ேகட்டார்.

ேரந் ரன் அவரிடம் "அவைளேய எனக் கல் யாணம் பண்ணி

ைவ ங் க.. அ ம் எந் த நாள் ல எனக் கல் யாணம் நிச்சயம்
பண்ணிங் கேளா... அேத நாள் ல" என்றான். 

சந் ரா அ ர்ந்தப "ேட ர்... அந் த ெபாண் ஏேதா தப்

ெசஞ் ச் தான்... ஆனா அ க்காக ேபாய் இப் ப ஒ வா ?"
என் ேகட்டார்.
ஆனால் மகனின் ேயாசைன மேகந் ர க் அந் த ரச்சைனக்
சரியான ர்ெவன் ேதான் ற் . அவர் மைன ைய ேநாக் "நீ
அைம யா இ சந் ரா... ர் ெசால் ற தான் சரி" என்றார்.

சந் ரா ற் ேகா அ ர்ச ் தாங் க ல் ைல. எப் ேபா ம் தந் ைத ம்

மக ம் எந் தெவா ம் ஒத் ேபாகாதவர்களாய் இ க்க, இந் த
ல் இ வ ேம ஒற் ைமயாய் ஆேமா த்த ெப த்த
ஆச்சர்யமாய் இ ந் த .

மேகந் ர க்ேகா அந் த ஒற் ைற வால் மகனின் மணத்ேதா

ேசர்த் அந் த அரண்மைனைய ம் ெசாந் தமாக் ட ம் எ ம்
ேபா அைத ெசய் வ ல் ஒன் ம் தவ ல் ைல என் அவர் கணிக்க
அேத சமயத் ல் இக்கட் ல் இ க் ம் க்ரமவர்மைன சம் ம க்க
ைவப் ப ம் லபம் தான் என எண்ணிக் ெகாண்டார். 

தந் ைத ன் சம் மதம் ேரந் ரைன களிப் பைடய ெசய் ய அவன் தன்
மன ற் ள் 'வா என் த ழச் ... நீ ஏ யாதாேன என்ைன
பார்த் க்க... ேரந் ரனா பார்த்த ல் ைலேய... இனிேம பார்ப்ப'
என் மன ல் நீ ங் காமல் நின் ட்ட அவைள பற் எண்ணிக்
ெகாண்டான்.

த ேழா அந் த ேநரத் ல் அ த ேவகத்ேதா ம் சக் ேயா ம் அவைள

தாக்க வரப் ேபா ம் அந் த காதல் யல் த்த தகவைல அ யாமல்
ஆழ் ந் த உறக்கத் ல் கன ல ல் டந் தாள் . 

அந் த சலமான அரண்மைனைய ற் பார்க்கேவ கண்கள் ேகா

ேவண் ம் . பழைமைய பைறசாற் ம் இ க்ைகக ம் , கம் ரமாய்
நின் ெகாண் க் ம் ண்களின் அணிவ ப் க ம் , வற் ல்
வண்ணமயமாய் ட்டபட்ட கைல ட்பமான ஓ யங் க ம் , அலங் கார
ெபா ட்க ம் ந ேவ க்கள் நிரப் பப் பட்ட ெபரிய வட்டமயமான
ண்ணங் க ம் சற் தைலைய நி ர்த் பார்த்தால் உயரத் ல்
ெஜா த் ெகாண் க் ம் அலங் கார ளக் க ம் என அந் த இடம்
ற் றாண் கள் கடந் ன்ேனாக் ெசல் ல ைவக்க அப் ேபா
ஆஜானபா வாய் கத் ல் ராஜகைளேயா ஒ வர் நடந் வந் தார்.

அவர் ைகைய ெகட் யாய் த் ெகாண் கேளா

பார்த்தப ட் ேதவைதயாய் ெசந் த ழ் தன் மழைல மாறாத
ரேலா "ேபாங் க தாத்தா... எனக் இங் க இ க்கதான் ச் க் "
என்றாள் அ த்தமான வாதத்ேதா .

"தாத்தா ெசால் றைத ேகட்க மாட்ட" என் அவர் ரட்டலாய் ேகட்க

அவேளா ெகாஞ் ச ம் பய ல் லாமல் "ேகட்க மாட்ேடன்" என் ல
ேபாய் ைககைள கட் ெகாண் ம் ெகாள் ள அவளின் அந் த
ள் ைளத்தனமான ேகாபத்ைத ர த்தப "என் த ழச் க்
ேகாபம் க் ேமல வ ேத..." என் அவளின் அ ல் ெசன் க்ைக
ள் ள, அவேளா "நான் எங் க ம் ேபாகமாட்ேடன் ேபாகமாட்ேடன்
ேபாகமாட்ேடன்" என் ட்டவட்டமாய் ைககைள அைசத்
அ நயமாய் உைரத்தாள் .

"என் அழ த ழச் " என் அவைள தன் வ வான கரங் களால்

க் ெகாண்டவர் இ க்ைக ல் அமர்ந் ம ல் அமர்த்
ெகாண்டப "உங் க அப் ப க் நம் ம அரண்மைனைய
கட் காப் பத் ற அள க் ராணி இல் ைலேய... நான் என்ன ெசய் ய..
ெசாத்ைத எல் லாம் த் ட் மதராஸ் ேபாய் தான் ைழப்
நடத்த மா... தாத்தா க் ம் உங் க அப் பன் ட்ட மல் கட்ட
யலமா... அரண்மைனயாவ நம் ம ம் ப ெகௗரவத் ற் காகன்
ெசால் காப் பாத் ைவச் க்ேகன்...இனிேம நீ ெபரியவளான
ற தான் நீ இங் க வர ம் ... நான் உன் கல் யாணத்ைத இங் க நடத்
அைத கண் ளிர பார்க்க ம் " என் தன் மனேவதைனைய ெசால்
லம் ெகாண் ந் தவரிடம் த ழ் ேகள் ேயா "என்
கல் யாணமா... அப் ப ன்னா ?" என் ேகட்க

ம் மவர்மன் கம் ர ரிப் ஒ ேயா "என் த ழச் ேயாட

கல் யாணம் இந் த ஊேர அசந் ேபாறள க் ழா மா ரி
நடக் ம் ... நம் ம அரண்மைன எல் லாம் வால ேதாரணம்
கட் க் ம் ... வான ேவ க்ைக எல் லாம் நடக் ம் ... அப் ேபா என்
த ழச் ைய கட் க்க ராஜா மா ரி ஒ ஒ த்தன் வ வான்" என்றார். 

"ராஜா மா ரின்னா... அவன் எப் ப இ ப் பான் ?" 

"உயரமா கம் ரமா ஊேர அவைன பார்த் மரியாைத ெகா க் ம் .. "

"உயரமான்னா ?... உங் கைள டவா தாத்தா"

"உயரமான்னா... உடம் ல மட் ம் இல் ல... மன ல ம் ... அவன் இந் த

தாத்தாைவ ேபால உன் தங் கமா ைவச் தாங் வான்... பா " என்
ெசால் ல அவளின் கள் ஆைசேயா அகல ரிந் த .

அவள் எ ர்பார்ப்ேபா "அவன் எப் ப வ வான் ?" என் ேகட்க

"நீ ெபரியவளா ஆன ம் "

"நான் எப் ேபா ெபரியவளாேவன்... ?" 

"நீ தாத்தா மா ரி உசரமா வள ம் ேபா ..."

அவேளா அவரின் ப ைல ேகட் ெபா ைம ழந் தவளாய்

"உம் ஹ ம் ... எனக் இப் பேவ கல் யாணம் பண்ணி ைவ ங் க தாத்தா...
நான் என் கல் யாணத்ைத பார்க்க ம் !" என் அவள் அடம் க்க
அப் ேபா அவர் அவள் ெமன்ைமயான காைத யப

"அ க் ள் ள என்ன அவசரம் ... எல் லாம் காலகாலத் ல நடக் ம் "

என்றார். 

த ழ் ேகாபத்ேதா "நீ ங் க எனக் கல் யாணம் பண்ணி ைவக் ற வர்ற

ைவக் ம் நான் உங் க ட்ட ேபச மாட்ேடன்... ேபாங் க தாத்தா" என்
அவள் னத்ேதா ம் மவர்மனின் ம ல் இ ந் ரி ெகாண்
எ ந் ஓட, ேபத் ன் அ யாைமைய கண் அவர் கலகலெவன
ரித்தார். அப் ேபா அந் த ரிப் ஒ கம் ரமாய் அந் த இடம்
வ ம் எ ெரா க்க அவள் கா ல் இப் ேபா ம் அவரின் ரிப் ன்
ஒ பலமாய் ேகட் ெகாண் ந் த . டேவ அவள் ைகப் ேப ம்
ரீங்கார ட ழப் பமான மனநிைலேயா அவள் கன கைலந்
த்தாள் .
 மண ெசய்

கைள றந் த ெநா த ழ் ற் ம் தன் தாத்தா ன் ரிப் ெபா

ேகட்பதாய் எண்ணிக் ெகாள் ள, அவர் தன் டன் இல் ைல என்பைத
இன் ம் ஏற் ெகாள் ள அவ க் ரமமாய் தான் இ ந் த . 

தான் ட்டதட்ட ப க்ைக ன் ஓரத் ல் ரண் வந் ட்ேடாம் .

ஆனால் ழாமல் தப் யவைர சந் ேதாஷம் என் எண்ணியவள்
ஒ வா தாரித் ெகாண் எ ந் ெகாள் ள, அவள்
ள் ைளத்தனமாய் தாத்தா டம் ேகட்ட ேகள் கள் எல் லாம்
வரிைசயாய் அப் ேபா நிைன க் வந் அவளின் இதழ் களின்
ஓரமாய் ன்னைக மலர்ந்த . 

அவள் தனக் த்தாேன ரித் ெகாண் தைல ல த் ெகாள் ள,

அப் ேபா அவைள அ யாமேல கண்களில் கண்ணீர் ளிர்த் ,
ஒ த ேவதைன ஆட்ெகாள் ள 'சாரி தாத்தா... உங் க ஆைச நடக்கா ...
ராஜா மா ரி மாப் ள் ைள ம் வரமாட்டான்... என் கல் யாணம்
அரண்மைன ல் நடக் ற க் வாய் ப் ம் இல் ல... உங் க ள் ைள
அரண்மைனைய மட் ம் இல் ல... என் வாழ் க்ைகைய ம் ேசர்த்ேத
பணயம் ைவச் ட்டா ... இனிேம எ ம் பண்ண ம் யா .. இந் த
நி ஷம் நீ ங் க இல் லங் ற நல் ல தான் ேதா ... நீ ங் க
நிைனச் ெதல் லாம் நடக்க ேயன் அப் றம் மன கஷ்டப ங் க'
என் எண்ணி ெகாண்டாள் .

அவள் ந் தைனைய தைடைய ெசய் ம் தமாய் அவள் ைகப் ேப

ஒ க்க , அதைன எ த் அ ல் ர ன் அைழப் ைப கண் ஆர்வமாய்
ஏற் றாள் . 

அவள் எ த்த ெநா ேய "நான் எத்தைன தடைவ கால் பண்ேணன்... ஏன்

எ க்கல ?" என்றான். 

"சாரி ர ங் ட் ந் ேதன்... என்ன ஷயம் ெசால் " என்றாள் .

"நான் இப் ப உடேன காஞ் ரம் ளம் ேறன்... த ழ் " என்றான்.

"இப் ப உடேனவா ?... அப் ேபா நா ம் றப் பட் வரவா ?" என் அவள்
ேகட்க,

"இல் ல த ழ் ... நான் அங் க ேபான ம் நிலவரம் எப் ப இ க் ன்

பார்த் ட் .. அப் றமா நாேன கால் பண்ேறன்... நீ றப் பட் வா...
அந் த ஏ க் ேவற கல் யாணமாம் ... ேஸா அவன் இப் ேபா இந் த
ேகஸ்ல ர்யஸா இறங் கல... அவன் இன்வால் வ் ஆ ற க் ன்னா
நாம அந் த ஆர்க் யால ஸ்ட் ட் க் ேபா ட் வந் ேவாம் ...
ஆனா இப் ப ம் ஒ தடைவ ேயா ச் க்ேகா... இ ல நிைறய ரிஸ்க்
இ க் " என்றான்.

"ேயா க்காம நான் இவ் வள ெபரிய ஷயத்ைத ெசய் ய ம்

ெசால் வனா ர ... " என் அவள் அ த்தமாய் ேகட்க

"அந் த காரணத் னாலதான் நா ம் இவ் வள ெபரிய ரிஸ்க்

எ க் ேறன்" என்றான்.

"ஒேக ர ... நீ ேபா ட் எப் ேபா வர ம் பார்த் ட் கால் பண் ...

நான் உடேன ளம் வர்ேறன்" என் ெசால் ல ம் அவ ம்
ஆேமா த் அைழப் ைப ண் த்தான்.

த ழ் தான் எத்தைன ெபரிய ஆபத் ல் தைலைய ெகா க்க

ேபா ேறாம் என் ெதரிந் ந் ம் அைத ெசய் ய ணிந் தாள் . 

அதனால் ைளயப் ேபா ம் எைத ம் எ ர்ெகாள் ள இன் அவள்

மனம் தயாராக இ ந் தா ம் நாைளய நிைலைம ற் ம் மா பட
ேபாவைத அவள் அ ந் க்க சாத் ய ல் ைல.

த ைழ ேரந் ர க் மண த் ைவக்க மேகந் ர ப

ெவ த்த கணேம அைத எப் ப யாவ சா த் ட ேவண் ம் என
உடன யாக க்ரமவர்மைன அ வலகத் ல் சந் த் மேகந் ர
ப ேப னார். அவர் ெசான்ன ஷயங் கள் எல் லாம் எ ர்பாராத
அ ர்ச ் ேயா ஆச்சர்யத்ைத ம் உண் பண்ணிய .

த க் தாேன ேத னா ம் ேரந் ரன் ேபான்ற மாப் ள் ைள

ைடப் ப அரி . அ ன் அரண்மைன ல் தன் தந் ைத
எண்ணிய ேபால அத்தைன ஆடம் பரமாய் இப் ேபா இ க் ம்
நிைல ல் தன்னால் த க் மணம் ெசய் ய இயலா .

யாய் தன் மக க் அைமத் த ம் வாய் ப் ைப அவ க்

ேவண்டாம் என்  
ம க்க மனம் வர ல் ைல. அ ல் லாமல் த ழ் எந் த
மாப் ள் ைளைய பார்த்தா ம் தனக் சம் மதம் என்
உைரத் ந் தாள் . ஆதலால் இன் ம் அவ க் எ க்க க ம்
வச யா ந் த . 

ஆதலால் க்ரமவர்மன் தாேன மேகந் ர ப டம் த ன்

ப் பத்ைத ேகட்காமேல மணத் ற் சம் மதம் அளித் ட,
நிைனத்தைத ேபால மகனின் மணத்ைத நடத் டலாம் என்ற
த் ணர்ச ் உண்டா ட்ட .

அன் இர ம் ரமாய் த ழ் ஏேதா த் கங் கைள ைவத்

ெகாண் ல க் யமான ப் கைள எ த் ெகாண் க்க ேத
கதைவ தட் க் ெகாண் உள் ேள ைழந் தாள் .

த ழ் அவைள நி ர்ந் ட பார்க்காமல் "என்ன ஷயம் ேத " என்

ேகட்டப எ ெகாண் க்க ேத தயக்கத்ேதா " ேழ... அப் பா"
என் ேமேல ேபச யாமல் நி த் னாள் .

த ழ் அவைள நி ர்ந் ேநாக் வத்ைத உயர்த்த, ேத

ச ஞ் ைசயால் என்னெவன் வரித்தாள் . 

த ழ் ேயாசைனேயா "சரி வர்ேறன் ேபா" என்றாள் .

த ழ் தன் ேவைலகைள ஒ க் ைவத் ட் தன் தந் ைத ன்

அைறக் ள் தயக்கத்ேதா ெசல் ல, ட் ேலேய அவர் ம
பாட் ல் கைள ைவத் ம அ ந் ெகாண் ப் பைத பார்த்த ம்
அ ர்ச ் யைடந் தாள் .

எப் ேபாதாவ க்ரமவர்மன் இப் ப ம அ ந் வ வழக்கம் தான்

எனி ம் அ ம் தன் நிைலதப் ம் அள ற் ெகல் லாம் ப் ப ல் ைல.
ஆனால் ப் ப ட ச தாய அந் தஸ் என் மா ட்ட நிைல ல்
அ ந் இன்ைறக் யா ேம தப் வதற் வாய் ப் ல் ைல.

இன் த ழ் தன் தந் ைதைய பார்த்த ேபால் இ வைர எப் ேபா ம்

பார்த்தேத இல் ைல. அந் தள க் ேபாைத ல் இ க்க அவள்
ேகாபத்ேதா உள் ேள வந் அந் த பாட் ல் கைள அவ் டத் ந்
அகற் னாள் . 

ன்னர் தன் தந் ைதைய ேநாக் "என்னப் பா இெதல் லாம் சா..

அ ம் இந் த அள க் ... தல் ல ேபாய் ப ங் க" என் அ காரமாய்
உைரக்க

க்ரமவர்மன் ேபாைத நிைல ல் "உங் க தாத்தா க் அப் றம் இந் த

 ட் ேலேய என்ைன அ காரம் பன்ற நீ மட் ம் தான் த ழ் ... இப் ேபா
நீ ம் ேபா ட்ேடன்னா ?" என் வ த்தத்ேதா ற ம்  

"நான் எங் ேக ேபாகப் ேபாேறன்... நீ ங் க தல் ல எ ந் ரீங்க" என்

ைகத்தாங் கலாய் அவைர க்க

"நீ ... கல் யாணம் .. பண்ணி ேபா ட்டா? !" என்றார். 

அவைர அவள் ரமப் பட் ப க்ைக டத் ட் அலட் யமாய்

பார்த்தப "நான் இங் க இ க் ற தான் உங் க க் க்கலேய ...
அப் றம் நான் கல் யாணம் பண்ணி ேபானாதான் என்ன... இல் ல
எங் கயாவ ெதாைலஞ் ேபானாதான் உங் க க் என்ன?" என்
ேகட்க

அவர் பரிதாபமாய் பார்த்தப "நான் உன் ேமல எந் தள க் பாசம்

ைவச் க்ேகன் உனக் ெதரியா த ழ் " என்றார். 

அவள் அந் வார்த்ைதகைள ேகட் ெவ ப் பாய் பார்த் , "இைத

எல் லாம் என்ைன நம் ப ெசால் ங் களாக் ம் ... கம் ப ங் க.. நான்
ேபாேறன்" என் ெசல் ல பார்த்தவளின் கரத்ைத த் ெகாண்

"கல் யாணம் ஆ நீ ேபான ம் இங் க யா த ழ் என்ைன இவ் வள

அக்கைறயா பார்த் ப் பா?" என் அவர் ேகட்க அவள்
எரிச்சலைடந் தவளாய்

"அய் ேயா அப் பா ... ஏன் இப் ப ேப ட் க் ங் க... என்னேவா

நாைளக்ேக எனக் கல் யாணம் ஆ ட ேபா தா... ம் மா லம் பமா
ங் ங் க" என் ெசால் அவள் கரத்ைத த் ெகாண்டாள் . 

"நாைளக்ேக இல் ல... இன் ம் ஒ வாரத் ல" என் அவர் ெசால் ல

த ழ் அப் ப ேய அ ர்ந்தப நின்றாள் . 

"என்ன ேபாைத ல உள ங் ளா... ?" என் சந் ேதகமாய் ேகட்க

க்ரமவர்மன் ரித்தப "உங் க தாத்தா ஆைசப் பட்டப உனக் நம் ம

அரண்மைன ல கல் யாணம் நடக்கப் ேபா த ழ் !" என்ற ம் அவள்
அ த்தப அவர் உைரத்தைத நம் பாமல் தைல ல த் ெகாண்
"சத் யமா உங் க க் ேபாைத தைலக்ேக ேபாச் " என் ைரத்
அைற ன் ளக்ைக அைணத் ட் ேமேல அவர் லம் பைல
ேகட்காமல் ெவன ெவளிேய னாள் .
இைதெயல் லாம் ேகட் ெகாண் ந் த ஜயா ம்
அ ர்ச ் யைடந் தப தன் மகனிடம் ,

"எ க்கடா என்னிக் ம் இல் லாத நாளா உங் க அப் பா இப் ப

அளப் பைற பன்றா ... உண்ைம ேலேய அவர் ெசான்ன ேபால
ெபாண் க் அரண்மைன ல கல் யாணம் பண்ண ேபாறாேரா ?!"
என் ஜயா ேகட்ட ம்
ர வர்மன் அடக்க யாமல் ரித் ரித் ஓய் ந் தான்.

ன்னர் ஜயாைவ ேநாக் "ேபாம் மா... நீ ேவற... அந் த அரண்மைன

இப் ேபா நம் ம ைக லேய இல் ல... இ ல அவர் ெபாண் க் அங் க
கல் யாணம் ... உன் ரிஷ க் ேபாைத தைலேக ச் ... அ ல
உள ட் க்கா ..." என் ெசால் ல யா ேம அன் க்ரமவர்மன்
ெசால் வைத நம் பத் தயாராக இல் ைல. 

அ த்த நாள் ெபா லர்ந் மகளிடம் க்ரமவர்மன் மணத்ைத

பற் ேப டலாம் என்பதற் ள் அவள் அ வலகத் ற்
ெசன் ந் தாள் . இர வந் அவர் ெபா ைமயாய் இந் த ஷயம்
த் ேபசலாம் என எண்ணி க்க அதற் கான வாய் ப் ம் அவ க்
ட்ட ல் ைல. த ழ் அன் ைரவாய் ட் ற் வந் ட் எங் கேயா
காைர எ த் ெகாண் அவசரமாய் றப் பட் ெசன்றதாக
ேவைலயாள் க ணா உைரக்க அ ர்ச ் யைடந் தவர் அவளின்
ைகப் ேப க் அைழக்க அ ம் அைணத் ைவக்கப் பட் ந் த .

ஜயா டம் ேகட்ட ேபா அவள் அலட் யமாய் ப ைரக்க

இ யாய் ேத க் மட் ம் காரணம் ெதரிந் ந் த . 

அவள் தன் தந் ைத டம் அக்கா காஞ் ரம் வைர ஏேதா க் யமான
ேவைலயாக ேபா ப் பதாக ெசால் ல ம் அவர் ெராம் ப ம்
ற் றமைடந் தார்.

இப் ப அவள் எந் த வர ம் உைரக்காமல் ெசன்ற அவர் மனைத

கலக்கமைடய ெசய் ய எப் ப அவளிடம் மணம் த்த தகவைல
ெதரி ப் ப என்ற பதட்டம் அவைர ஆட்ெகாண்ட .

இ ல் அவ க் ஒ ன்ன நம் க்ைக அவள் காஞ் ரம்

ெசன் ப் ப தான். எப் ப யாவ அவைள ெதாடர் ெகாள் ள
ந் தால் அவைள அரண்மைனக் ேநர யாய் வரவைழத் டலாம்
என் நிைனத் ெகாண் ந் தார். 
இப் ேபாைதக் ட் ப் பவர்களிடமாவ மண ஏற் பா கைள
பற் ெசால் ர ேவண் ம் என எல் லாவற் ைற ம் அவர் வரிக்க,
ேத உட்பட வ க் ம் அ ரிச் அைடந் தனர். 

ர க் ம் ஜயா க் ம் அ ர்ச ் தாள ல் ைல. ர க் தான்

ரமப் பட் ட் ய ட்டெமல் லாம் இப் ேபா ெமாத்தமாய்
ள் ளாய் ெநா ங் ட இத்தைன ெந க்கத் ல் மணத்ைத
தைடப த் வ சாத் ய ல் ைல என் ஜயா நம் க்ைக இழந் தாள் .
ஆனால் அவ் வள லபத் ல் ேதால் ைய ஏற் ெகாள் ள ர
ப் பப் பட ல் ைல.

ர க் தாத்தா ன் படத்ைத பார்த்த ேபா அவர் ஏளனமாய் ரிப் ப

ேபான்ற உணர் உண்டாக தன் மன ற் ள் 'நான் எப் ப யாச் ம் இந் த
கல் யாணத்ைத நி த் ேய ேவன்... இப் ப ஒ வாழ் க்ைகைய
உனக் அைமயேவ டமாட்ேடன் த ழ் ... ெநவர்' என் உ
ண்டான்.

எப் ப யாவ இந் த மணத்ைத நி த் ட அவன் ஆழமாய்

எண்ணி ெகாண்ட அேத சமயத் ல் க்ரமவர்மேனா இந் த
மணத்ைத எப் ப யாவ நடத் ட மனதள ல் உ யாய்
இ ந் தார்.
 க்ரம் வர்ம க்ேகா இந் த தகவைல த டம ேபாஃனில்
ெதரியப் ப த் னால் அவள் ஏடா டாமாய் ேகாபத் ல் ெவ த்
மணத் ற் வராமல் ேபாய் ட்டாள் என் அச்சம் ஏற் பட, அவைள
ேநரில் சந் த்த ன்னேர இதைன ெதரியப் ப த்த ேவண் ம் என
ெவ த் ந் தார். ஆதலால் ேத டம் த ழ் ைகப் ேப ல்
ேப னால் மணம் த்த தகவைல பற் உைரக்காமல்
அரண்மைனக் வரவைழத் ட ெசால் உைரக்க அக்கா டம் எப் ப
உண்ைமைய மைறப் ப என்ற இக்கட்டான நிைல ல் அவள் க்
ெகாண் பரித த்தாள் .

ஆனால் இவற் ைற த்த எந் த தகவைல ம் அ ந் ெகாள் ளாமல்

த ழ் தன் நண்பன் ர ேவா அன் ந நி ல் அந் த
ஆர்க் யா ஸ்ட் தர்மா ன் ட் ற் ள் ைழய ற் பட்
ெகாண் ந் தனர்.

ர தன் ேதா ைய ேநாக் "இப் ப ம் ஒண் ம் ரச்சைன இல் ைல

த ழ் ... ேபசாம இந் த ேயாசைனைய ைக ட் ேவாம் " என்றான்.

த ழ் அவைன பார்த் ைறக்க ர த ப் ேபா "ஏய் அந் த ஏ

நிைனச்சாேல பயமா இ க் ... ப் ளஸ
ீ ் ம் ேபா ேவாம் "
என்றான்.

"ஏன்டா இந் த ேநரத் ல அந் த ஏ ைய ஞாபகப் ப த் ற ?!... எனக்ேக

அவைன நிைனச்சா பயமாதான் இ க் ... சரியான ஞ் ... ஒ
சாரி ேகட் ற க் ேபானா என்ைன ேபாட் பாடா ப த் ட்டான்...
எந் த ெஜன்ம ல ம் அந் த ஞ் ைய நான் பார்க்கேவ டா ? "
என்றாள் .

"அதனால் தான் ெசால் ேறன்... இந் த ேவைலேய ேவண்டாம் " என்றான்

ர .

த ழ் ர டம் ர்க்கமாக "நான் உள் ேள ேபாய் பார்க்காம ேபாறதா

இல் ல... என்ன ரச்சைன வந் தா ம் சரி... ேபசாம கதைவ ற...
ெகான் ேவன்" என் ரட் னாள் .

அப் ேபா ரமப் பட் யன் ர கதைவ றந் தான். அந் த ேட

இ ளடர்ந் க்க த ழ் டார்ச ் ைலட்ைட ைவத் ெகாண் அந் த
ட் ன் ஒவ் ெவா ைள க் கைள ம் பார்த்
ெகாண் ந் தாள் . 

"ைலட் ேபாடலாமா ர ?" என் அவள் ேகட்க

"அ க் நீ ேபசாம ேபா ைஸ ப் ட் நாம இங் கதான்
இ க்ேகாம் இன்பாஃர்ம் பண்ணிேடன்" என்றான்.

"இல் லடா... இ ட்டா இ க் ஒண் ம் ெதரியல... " என் அவள்

ெசான்ன ம்  

"ேபசாம சாவகாசமாய் காைல ல் வந் ேத ேவாமா... சா நீ ..

ட் இ க் ற ட் ல... அ ம் ேபா ஸ் கஸ்ட ல இ க் ற ட் ல
ர் ந ராத் ரில ைலட் எரிஞ் சா... ேவற ைனயா ேவண்டாம் ..
நாமேல ேபாய் அ க் ேபா ஸ்ல சரன்டர் ஆ டலாம் " என் ர
ெசால் ல இ ட் ல் அவள் நிைனத்தைத எைத ம் கண் க்க
மா என்ற கவைல அவைள ஆட்ெகாண்ட . 

எப் ப ேயா த ழ் அந் த மங் ய ெவளிச்சத் ம் அந் த ஓ யங் கள்

இ ந் த அைறக் ள் ைழந் தாள் .

அங் ேக இ ந் த ேரக் வ ம் த்தகங் கள் வரிைசயாய்

அ க் க்க அந் த அைறக் ள் நிைறய ஓ யங் க ம்
ைவக்கப் பட் ந் த . அவள் டார்ச ் ைலட் ைவத் அந் த ஓ யங் கைள
ரமாய் ஆராய் ந் தப ஒவ் ெவான்றாய் பார்க்க அப் ேபா ர
அவளிடம் "இெதல் லாம் என்ன ெப ன் ங் ... இ க் ற
ெப ன் ங் க் ம் தர்மா ெடத் க் ம் சம் பந் தம் இ க் ம்
நிைனக் யா ?!" என் ேகட்க அவள் ப ேல ம் ேபசாமல் அந் த
ஒவ் ெவா ஓ யத்ைத ம் ர்ைமயாய் கவனித் ெகாண் ந் தாள் . 

ன்னர் ெபா ைமயாய் எல் லாவற் ைற ம் ஆராய் ந் தவள் "ஒ

ெபய் ன் ங் ஸ் ங் ர " என்றாள் .

அவன் அ ர்ச ் ேயா "ஒ ெபய் ன் ங் ஸ் ங் உனக்ெகப் ப

ெதரி ம் ?!... நீ ஏற் கனேவ இைத எல் லாம் பார்த் க் யா ?!" என்
ேகட்டான்.

"பார்க்கல ர ... ேகட் க்ேகன்" என்றாள் .

" ரியலேய" என் ர ழப் பமாய் ேகட்க,

"எங் க தாத்தா இைத பத் எல் லாம் கைதயாய் ெசால்

ேகட் க்ேகன்... பட் அைத எல் லாம் இப் ேபா கண்ெண ேர இந் த
ஓ யங் கள் ெகாண் வந் நி த் ச் ... என்ேனாட கணிப் ப் ப
நிச்சயம் ஒ ெப ன்ட் ங் ஸ்ஸா ... நீ ேய பா ர ... இந் த
ேபார்டல் மட் ம் ெப ன் ங் இல் லாம கா யா க் ... யாராவ
இந் த ெப ன்ட் ங் ைக எ த் ட் ேபா ந் தா? !... ஒய் நாட்
அவங் க க் ம் இந் த ெகாைலக் ம் சம் பந் தம் இ க்க ட
வாய் ப் க் " என்றான்.

ர அவள் ெசால் வைத ெபா ைமயாய் ேகட்ட ன் "நீ ெசான்ன

ேமட்டெரல் லாம் ேநர யா ேபா ஸ்ல ெசால் இந் த மார்டர் ேகைஸ
ல் பண்ணா என்ன?" என் ேகட்டான்.

த ழ் அங் ந் த த்தகங் கைள பார்த்தப ேய "ேபா ஸ்ல

ெசால் ற ம் டன் ட்ட நாமேல சா ெகா க் ற ம் ஒண் ...
அந் த ரிஸ்க்ைக நான் எ க்க ம் பல!" என்றாள் .

ர ேகாபமாக "எங் க ப் பார்ட்மன்ட் பத் என் ட்டேய தப் பா

ேப யா... உனக் இ ந் தா ம் . ெராம் பதான்" என்றான். 

அப் ேபா த ழ் ஏேதா ஒ த்தகத்ைத அந் த ேரக் ந் எ க்க

ேபாக ர அவைள த த்தான். 

"ேவண்டாம் த ழ் ... எைதயாச் ம் நீ மாற் ைவச் ட்டா

ரச்சைனயா ம் ... வா ேபா டலாம் " என் அைழக்க "சரி
ேபா டலாம் " என்றவள் அவன் ன்ேனா நடக்க அவள் ைகத்தவ
டார்ச ் ைலட் ேழ ந் த . 

அ அைணந் ட இ ளில் ர அதைன எ த் ண் ம் சரி ெசய்

ஆன் ெசய் ய அதற் ள் ளாக த ழ் அந் த அைற ந் த இ ந் த ஒ
ைடரிைய எ த் மைறத் ைவத்தாள் . 

ர நி ர்ந்தப "என்னாச் ?!... என்ன சத்தம் ?" என் ேகட்க அவள்

"நத் ங் ... இ ச் க் ட்ேடன்" என் ெபாய் ைரத்தாள் .

ர அக்கைறேயா "ஒண் ம் ஆ ேய" என் ேகட்க அவ ம்

தைலயைசத் இல் ைலெயன் ெசால் ட் சமாளித் ட்டாள் . 

இ வ ம் ஒ வ யாய் தர்மா ட் ந் றப் பட் டத க்

நிைறய ழப் பங் க ம் ேகள் க ம் மனைத ழ் ந் ெகாண்டன.

ர தங் ந் த ேபா ஸ் வட்டர்ைஸ இ வ ம் வந் தைடந் தனர்.

த ழ் ட் ற் வந் த ம் மைறத் ைவத் ந் த ைடரிைய எ த் தன்
ேப ற் ள் ணித்தாள் . அத்தைன ேநரம் அைணத் ைவத் ந் த
ேபாஃைன ஆன் ெசய் ைவக்க, ந் ம் யாம ம்
அ காைல ேலேய த க் ேத அைழப் த்தாள் . 

"அக்கா இப் ேபா எங் க இ க் ங் க!" என் பதட்டத்ேதா ேகட்க

"அதான் ெசான்ேனேன காஞ் ரத் ல... ஏன் ேகட் ற"

"உடேன றப் பட் நம் ம அரண்மைனக் வாங் க அக்கா" என்றாள் . 

"அரண்மைனக்கா?! எ க் ேத " 

"அப் பாதான் வரச் ெசான்னா "

"எ க்காக ?" என் ண் ம் சந் ேதகத்ேதா அவள் ேகட்க அப் ேபா
எங் ேக தான் உள டப் ேபாேறாம் என்ற பயத் ல்
"எ வா ந் தா ம் நீ ங் க அப் பா ட்ட ேகட் க்ேகாங் க அக்கா...
எனக் ெதரியா ?" என் அைழப் ைப ண் த்தாள் .

த ம் என்னவா க் ம் என்ற ேயாசைனேயா இ க்க, அப் ேபா

அவளின் பத் ரிக்ைக அ வலகத் ல் இ ந் ரமணியம் மாள்
அைழத்தார். இயல் பாய் அவள் எ த் "ெசால் ங் கம் மா... ஏதாவ
க் யமான ஷயமா ?" என் ேகட்க 

எ ர் றத் ல் "நீ இப் ேபா எங் க இ க்க ?" என் ேகட்டார்.

"காஞ் ரத் ல... ஏன்?"

"எங் க யார் ட்ட ம் ெசால் ல ம் ேதாணலயா த ழ் உனக் ?" என்

ரமணியம் மாள் ேகட்க 

த ழ் ரியாமல் "என்ன ெசால் ல யா... ரிய ேய ரமணியம் மா"

என் ேகட்டாள் .

"உன் கல் யாணத்ைத பத் தான் ேகட் ேறன் த ழ் "

"எனக் கல் யாணம் உங் க க் யார் ெசான்ன ..." என் அவள்

ெசால் ல அைம யாய் இ ந் தவர் ண் ம் அவளிடம் "அப் ேபா
ேபப் பர்ல வந் த நீ ஸ்" என் ேகட்டார்.

"என்ன நீ ஸ்... எனக் ரிய ேய" என் அவள் ேகட்க "நீ ேய ேபாய்
பா " என் ரமணியம் மாள் ெசால் ல என்ன ஏெதன்ற ழப் பத்ேதா
அைழப் ைப ண் த் ட் ர டம் அவசரமாய் ெசய் தாைள
ேகட்க அவ ம் அப் ேபா அ ர்ச ் ல் உைறந் ந் தான்.

"என்னாச் ர " என் த ழ் அவன் கபாவத்ைத பார்த் ேகட்க

அவன் ப ைரக்காமல் ெசய் தாைள நீ ட் னான். 
த ழ் ரியாமல் அதைன ரித்தவள் அ ல் அைரப் பக்கத் ற்
ேரந் ர க் ம் அவ க் மான மணச் ெசய் ைகப் படத்ேதா
வந் க்க அதைன நம் ப யாமல் அவ ேம அ ர்ந் ேபானாள் .
உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த்
ெதரி க்க யாமல் ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல
நிைனத்தைத ஒ க்ளிக் ெசய் டலாம் . க் யமாய் த் ந் தால்
ைலக் பட்டைன அ த்த மறந் டா ர்கள் . 
 ம் மன் அரண்மைன

த ழ் அந் த ெசய் தாைள ண் ம் ண் ம் வா த் பார்த் நம் ப

யாமல் ர டம் ம் , "இ ெபாய் யான நீ ஸா இ க்கலாம்
இல் ல ர ?" என் அவள் சந் ேதகமாய் ேகள் எ ப் ப அப் ப
இ ந் ட டாதா என்ற கைட நம் க்ைகதான் அவ க் .

அவள் அத்தைகய ேகள் ேகட்ட ம் ர தாம க்காமல் ேவகமாய் தன்

ைகப் ேப ைய எ த் ல நி டங் கள் ேப தகவல் கைள
ேகட்ட ந் தவன் ேசார்ேவா அவள ல் வந் , "ெபாய் ல் ைல
த ழ் ... உண்ைமதான்... இந் த நீ ைஸ ேபப் பர்ல தந் த ஏ
ேரந் ரேனாட அப் பா" என் ைரக்க அவளின் கைட ளி
நம் க்ைக ம் ந் ேபாக அந் த ெசய் தாைள ேகாபத்ேதா
க் ெய ந் தாள் .

"வாட் ெஹல் ... என்ைன ேகட்காம எப் ப இந் த மா ரி நீ ஸ்

ெகா க்கலாம் ?!" என் தைல ல் ைகைவத் ெகாண் அமர்ந்
ெகாண்டவளின் ேதாள் கைள ர தட் "ரிேலக்ஸ் த ழ் ..." என்
அவைள சமாதானப் ப த்த யல அவள் ேகாபமாய் நி ர்ந் "இ
ரிேலக்ஸா ற ஷயமா ர ?!... யாேராட ைலஃப் லயாச் ம் இப் ப
எல் லாம் நடக் மா ?!... எனக் கல் யாணம் நாேன நீ ஸ் ேபப் பர்ல
பார்த் ெதரிஞ் க் ற மா ரியான ேமாசமான நிைலைம... என்னால
இைத ைடஜஸ்ட் பண்ணிக்கேவ யல... அ ம் அந் த ஏ
ேயாடன் நிைனச்சா தைலெயல் லாம் த் டா... ஐம் ெகட் ங் ேமட்"
என் அடக்க யாமல் தன் உணர் கைள நண்பனிடம் ெகாட் த்
ர்க்க அவளின் நிைலைய அவனால் ரிந் ெகாள் ள மட் ேம
ந் த . சமாதானம் ெசய் வதற் கான வ ெதரிய ல் ைல. 

அவள் நடந் தவற் ைற எல் லாம் ஒவ் ெவான்றாய் ேயா க்க

ெதாடங் னாள் . ேரந் ரனிடம் ேபசப் ேபாய் ஸ்ேவதா
சந் ேதகப் பட்ட , ேபாைத ல் தன் தந் ைத உள ய வார்த்ைதகள் ,
இ யாய் தங் ைக அரண்மைனக் காரணம் ெசால் லாமல் வர
ெசான்ன என நடந் த எல் லாவற் ைற ம் ெதாடர் ப த் ய ேபாேதா
என்ன நிகழ் ந் க் ம் என்பைத அவள் ஒ வா த்தாள் .

அவள் அப் ப ெமௗனமாய் அமர்ந் ப் பைத பார்த்தவன் "என்ன

த ழ் ... இப் ப என்ன பண்ண ேபாற...?" என் ேகட்டான்.

அவள் ஒ வா ெதளி ெபற் றப எ ந் ெகாண்டவள் "எங் க ஊ க்

ேபாகப் ேபாேறன் ர " என்றாள் .

"ஏன்?" என் ழப் பமாய் ேகட்டவனிடம் த ழ் இயல் யான நிைலக்

மா யப "அங் கதாேன ர ... எனக் கல் யாண ஏற் பா நடக் "
என்றாள் . 

"அப் ப ன்னா... உனக் ஓேகவா?" என் அவன் சந் ேதகமாய் ேகட்க

அவள் அவைன ேநாக் "என் ட்ட ெசால் லாம என் ப் பத்ைத
ேகட்காம எனக் கல் யாணம் ஏற் பா பண் வாங் க... நான் அ க்
சம் ம க்க மடா..." என்றாள் .

ர அவளின் எண்ணத்ைத ரிந் ெகாள் ள இயலாமல்

" ப் ப ல் ைலன்னா நீ ேபாகாம இ ந் த ழ் ... அவங் க என்ன
பன்றாங் க பார்க்கலாம் " என்றான்.

"இல் ல ர ... ரச்சைனைய பார்த் ஓ ஒளியற அதற் ர் இல் ல...

எவ் வள ெபரிய ரச்சைன வந் தா ம் நான் அைத ேந க் ேநராய்
ேபஃஸ் பண் ேவன்...அப் ப தான் என் தாத்தா எனக் ெசால்
ெகா த் க்கா ... நான் ேபாய் இெதல் லாம் நியாயமான் ேகட்க
ேபாேறன்... அ ம் அந் த ஏ நிைனச்சாேல எனக் அப் ப ேய
ேகாபம் ேகாபமா வ ... அவ க் இவ் வள ம் கர்வ ம்
ஆகா ... எல் ேலார் ன்னா ம் எனக் இந் த கல் யாணத் ல
ப் ப ல் ைல ெசால் அவைன நிக்க ைவச்ச
அவமானப் ப த்த ம் ... அப் பதான் என் மன ஆ ம் " என்றாள் . 

"நல் லா ேயா ச் க்ேகா த ழ் ... அங் க ேபான ம் உன்ைன

கட்டாயப் ப த் கல் யாணத் க் சம் ம க்க ைவச் ட்ட"

"ெநவர்... அப் ப எல் லாம் என் ப் ப ல் லாம யா ம் என்ைன இந் த

கல் யாணத் க் சம் ம க்க ைவக்க யா ..." என்றாள் . 

"அப் ப சம் ம க்க ைவச் ட்டா ?!" என் ர அ த்தம் தந் ேகட்க ம்
அவைன ேகாபமாய் ைறத்தவள் ன் ச்ைச இ த் ட்
ெகாண் "அப் ப மட் ம் நடந் ச் அந் த ஏ ெசத்தான்... அப் றம்
ைலஃப் லாங் அவ க் ஆ ள் தண்டைனதான்... நான் தப்
ெசஞ் ட்டன் அவன் ட்ட இறங் ேபாய் மன்னிப் ேகட்ட னாேல
என்ைன அவன் ெராம் ப சாதாரணமா எைட ேபாட் ட்டான்... அவ க்
ெதரியா ... நான் ஒ ஷயத் ல வாதாமா நின் ட்டா
எ க்காக ம் யா க்காக ம் இறங் வர மாட்ேடன் " என் அவள்
ேகாபமாய் ெசால் ல ம்
ர அவைள ேநாக் "சரி த ழ் ...ேபாலாம் ... நா ம் உன் ட வர்ேறன்"
என்றான்.

த ழ் அவைன ேநாக் "ேவண்டாம் ர ... நீ மட் ம் என் ட வராேத ...

உன்ைன ட் ட் ேபாய் நான் இந் த கல் யாணத்ைத ேவண்டாம்
மட் ம் ெசான்னா என் த் ம் ர ம் இதான் ேசன்ஸ் நம் ம
ரிெலஷன் ப் ைப தப் பா ரிச் வாங் க ... அைத என்னால
தாங் க்கேவ யா ... ேஸா இைத நாேன ேமேனஜ்
பண்ணிக் ேறன்" என் உைரக்க ம் ர அவைள ரிந் தவனாய்
தைலயைசத் ஆேமா த் "ஒேக த ழ் ... நான் வரல... நீ பாத்
பத் ரமா ேபா" என்றான். அவ ம் ைடெபற் ெகாண் தன் காைர
எ த் ெகாண் ெசாந் த ஊைர ேநாக் றப் பட்டாள் .

த ன் எண்ணெமல் லாம் இதற் ேரந் ரன் எவ் தம்

சம் ம த் க்க ம் என்ப தான். அப் ேபா அவர்களின் தல்
சந் ப் ன் ேபா நிகழ் ந் தைவ அவ க் நிைன க் வந் த . அன்
ேரந் ரன் அவளிடம் ேகாபமாக 'நீ ஸ்பா ல் பண்ண என்
க்னிட் ைய... நான் அைத ேல ல டமாட்ேடன்... அ க்காக உன்ைன
வாழ் க்ைக ரா வ த்தப் பட ைவக் ேறன்' என் ெசான்னைத
எண்ணியவள் அவன் தன் தான ப ணர்ைவ ர்த் ெகாள் ளேவ
இந் த மணத் ற் சம் ம த் ப் பாேனா என் எண்ண ட்டாள் .
அ ேவ அவ க் ள் ஆழமாய் ப ந் ட, அவன் தான ெவ ப் ைப
மட் ேம இப் ேபா அவள் மனம் மந் ெகாண் ந் த .

இந் த ந் தைனேயா காைர ஓட் ெகாண் வந் தவள் ம் மவாசல்

எல் ைல ஆரம் பம் என்ற அந் த ஊரின் வரேவற் பலைகைய
கவனித்தாள் . அந் த கணேம மற் ற ஷயங் கள் ன் க் தள் ளப் பட்
பைழய ஞாபகங் கள் அவ க் ள் அைலகளாய் எ ம் ன.

அவள் அங் வந் பலவ டங் கள் க ந் ட்ட நிைல ல் பல

இனிைமயான நிைன கள் ப ைமயாய் அவ க் நிைன ந் த .

அந் த ஊைர ஒட் ள் ள கடற் கைரைய பார்க் ம் ேபாெதல் லாம்

அவளின் தாத்தா ெசான்ன ஷயங் கள் ஞாபகத் ற் வர, இன் ம் பல
மரக்கலயங் க ம் கப் பல் க ம் அங் ேக நின் ெகாண் ப் பதாய் ஒ
ரைம அவ க் ேதான் ம் .

பல ற் றாண் கள் ன்னர் கண்டங் கள் தாண் பன்னாட் வணிக

மக்கள் மைலமைலயாய் ெபான்ைன ம் ெபா ைள ம் அரிய வைக
 த் க்கைள ம் பவளங் கைள ம் அந் த ஊரின் கடற் கைர ன்
வ யாக எ த் வந் ற் பைன ெசய் வ வழக்கமா ந் த
என ம்
பல ரேதசங் களின் வணிக ெப மக்கள் யாபாரம் ெசய் ய
ைழவா லாய் அந் த இடம் இ ந் த னால் அதைன ம் மவாசல்
என்றைழக்கப் பட்டதாக ம் அவள் தாத்தா ந் தார்.
அ மட் ேமயன் ராஜ ம் மனால் அன் இ ெப வணிக நகரமாய்
அைமக்கப் பட்டதால் இதைன அவனின் ெபயராலேய ெதான் ெதாட்
வழங் ந் தனர் என் ம் வரலா ப் ட்ட ந் த . 

அத்தைகய வம் சத் ல் றந் தவள் தான் என் எண் ைக ல்

ெசந் த க் எப் ேபா ம் ல் லரிப் ம் ெப த ம் ஏற் ப ம் . 

ம் மவாசல் வறண்ட ரேதசமாக ம் உப் காற் ம் அன ன்

தாக்க ம் உள் ள ஊர் என் அங் ேக ைழந் மாத் ரத் ேலேய
அ ந் ெகாள் ளலாம் . இன் அந் த ஊரின் றப் பம் சேம
பார்ப்பவர்கைள ரம் ப் ல் ஆழ் த்த ைவக் ம் ராஜ ம் மனின்
அரண்மைனதான். அவன் சந் த கள் அந் த ஊைர ட் ேபானா ம்
அந் த அரண்மைன அவனின் ெபயைர ம் கைழ ம் இன் ம்
அ யாமல் நிைலெபற் க்க ெசய் ெகாண் ந் த . 

த ழ் அரண்மைனக் வந் ட்ட கணம் அவள் கள் எல் லாம்

ஸ்தம் த் ேபா ன. அவளின் தாத்தா வய ல் அவளிடம்
வரித்த அவளின் மண ைவபவத்ைத இன் காட் யாய் அவள்
கள் பார்த் நம் ப யாத ைகப் ல் இ ந் தன. அவள் தான்
பார்ப்ப கனவா நிஜமா என் ஒ ைறக் இ ைற கைள
றந் பார்ததாள் . 

ம் மன் அரண்மைன ற் மாய் வர்ணம்

ெஜா க் ம் ப யாய் வண்ண ளக் கள் ெதாங் க டப் பட்
ைழவாச ல் இ ந் வ ேயற மாைலகள் ேதாரணங் களாய்
அலங் கரித் க்க வண்ண அழ ய ேகாலங் கள் ஓ யங் களாய் வாசல்
வ ம் ேநர்த் யாய் வைரப் பட் க்க காவலாளிக ம்
வரேவற் பவர்க ம் இைச ட் பவர்க ம் ந் தாளிக ம் என
அரண்மைன வாசல் றேம நிரம் க்க இன் தான் ராஜ ம் மன்
காலத் ற் ேக ெசன் ட்ேடாமா என்ற எண்ணம் அவ க் ள் ேதான்
மைறந் த . 

ராஜ ம் மேன வந் தா ம் இன் ெபா ேவா க ம் தன்

அரண்மைனைய பார்த் அசந் ேபா ப் பான் ேபால என
எண்ணி ட் ெகாண்டவள் கைள எ க்க யாமல் யப் ல்
ழ் னாள் . ெமல் ல அந் த ரம் ப் ன் தாக்கத் ந்
பட்டவள் , நாைள தங் கள் சந் த க க்ேக இந் த அரண்மைன
உரிைமயற் ேபாகப் ேபா றேத என்பைத எண்ணிக் ெகாள் ள
அவ க் க்கம் ெதாண்ைடைய அைடத்த . 

தான் இழக்க ேபாவ ெவ ம் கற் கள் மணல் களால் கட் ெய ப் ய

அரண்மைனைய அல் ல. தன் ன்ேனார்களின் ஞாபகங் கைள ம் பல
சந் த களாய் கட் காப் பாற் ய அவர்கள் ெப ைமகைள ம்
கைழ ம் என் எண்ணம் ேதான்ற இயலாைமயால் வ ந் த
கண்ணீைர அவளால் த க்க ய ல் ைல. அவள் ஒ வா மனைத
ேதற் ெகாண்டப காரி ந் இறங் அரண்மைனக் ள் ைழய
ற் பட அங் ேக ரமாண்டமாய் வண்ண க்களால் ராஜ ேரந் ர
ப ெவட்ஸ் ெசந் த ழ் என்ற ேபார்ட் ைவக்கப் பட் ப் பைத
பார்த்தாள் . அப் ேபா உள் ளெமல் லாம் ெகா ப் பைடய அந் த ெநா ேய
ேபார்ட் ல் அவ டன் ேசர்ந் ந் த தன் ெபயைர ரித் எரிய
ேவண் ம் என்றள க் அவள் மனம் ற் றமைடந் த . 

இந் த மணத்ைத நி த் ேய ர ேவண் ம் என்ற எண்ணத் ல்

அரண்மைன ன் ரமாண்ட வாச க் ள் ைழந் தவைள த ல்
பார்த்த ர வர்மன்தான். 

அந் த மண ஏற் பா கைள நி த்த இயலாைமயால் ெவ

ெகாண் ந் தவன் இப் ேபா அவளின் வ ைகைய பார்த்த ம்
இன் ம் இன் ம் ெவ ப் பைடந் தான். 

அரண்மைன உள் ேதாற் ற ம் அைமப் ம் ற் ம்

மாற் யைமக்கப் பட் மணத் ற் கான வ வைமப் ல் இ ந் த .
பழைமயான ஓ யங் க ம் வண்ண அலங் கார ளக் க ம் மட் ேம
பைழயப தன்னிைல ல் இ ந் மாறாமல் இ ந் தன.

ஆங் காங் ேக உற னர்கள் ேவைலயாட்கள் நின் க்க யா ைடய

கவனத்ைத ம் ஈர்க்க ம் பாமல் த ழ் தன் தந் ைதைய மட் ம் அந் த
இடத் ல் ேத னாள் . 

அப் ேபா ேத அவள் கரத்ைத பற் "அக்கா... எங் க நீ வராம

ேபா ேயான் பயந் ட் ந் ேதன்... நல் ல ேவைள ... நீ வந் ட்ட..."
என் ெசால் அவைள அவசரமாய் அைறக் அைழத் ெசன்
கதைவ அைடத்தாள் . 
அந் த அரண்மைன ன் ஒவ் ெவா ைல க் க ம் ட அவளின்
நிைன ல் ஆழ ப ந் க்க அந் த சலாமான அைற டனான தன்
நிைன கைள ேயா த்தப நின் ந் தாள் . 

அப் ேபா ேத அவள் ைககைள பற் "அக்கா" என் ஏேதா ெசால் ல

யத்தனிக்க, த ழ் ெவ ப் ேபா அவள் ைகைய உத னாள் .

அவள் ேகாபமாய் தன் தங் ைக ன் றம் ம் "உனக் ம் எனக் ம்

இனி ேப ற க் எ ம் இல் ல ேத ... நீ ேபாய் அப் பாைவ ட் ட்
வா... நான் அவர் ட்ட ேபச ம் " என்றாள் .
ேத அப் ப ேய உைறந் ேபாய் நிற் க அத்தைன ேநரமாய் த ழ்
அவள் கத்ைத ட பார்க்காமல் நிராகரித் ந் தாள் என்பைத
அப் ேபாேத அவள் உணர்ந் ெகாண்டாள் .

ேத கண்ணீேரா , "என் ேமல ேகாச் க்காேத அக்கா ப் ளஸ

ீ ் " என்
ெகஞ் ச த ழ் ச ப் ேபா "நான் ஏன் உன் ேமல ேகா க்க ேபாேறன்...
அ க் எனக் உரிைம இ க்கா இல் ல ஏதாச் ம் நமக் ள் உற தான்
இ க்கா? " என் ேகட்டாள் . 

ேத ன் களில் தாைர தாைரயாய் நீ ர் வ ந் ட அவள் ண் ம்

"ப் ளஸ
ீ ் க்கா ஸாரி... என்ைன ரிஞ் க்ேகா... அப் பாதான்" என்
ெசால் க் ெகாண் ந் தவைள த ழ் ைககாட் ேபசாமல் த த்

"நி த் ேத ... நீ எனக் எந் த ளக்க ம் தர ேவண்டாம் ... அைத

நான் ேகட்க ம் ப் பப் படல..." என் ெசால் ட் அந் த அைற ன்
இ ந் த இ க்ைக ல் அமர்ந் ெகாள் ள ேத தைர ல் அவள ல்
அமர்ந்தப "நான் ெசஞ் ச தப் தான்... என்ைன மன்னிச் க்கா..."
என் ேவதைன ற் றவளின் கத்ைத த ழ் நி ர்த் "நீ ெசஞ் ச
தப் பா ேத ... உன் ேமல நான் எவ் வள நம் க்ைக ைவச் ந் ேதன்...
எப் ப உன்னால இப் ப பண்ண ஞ் ... தாத்தா க் அப் றம்
நம் ம ட் ல உன்ைனதான என்ேனாட எல் லாம் நிைனச்ேசன்...
எல் லா ம் என் ட்ட இந் த ஷயத்ைத மைறச் ட்டாங் க... நீ ம்
அவங் க ட ேசர்ந் ட் மைறச் ட்ட இல் ல... ேபாஃன்ல என் ட
ேப ம் ேபா ட உனக் எ ம் ெசால் ல ம் ேதாணல இல் ல...
ேபா ... நீ ம் என்ைன ஏமாத் ட்ட... யா ேம இல் லாம அனாைதயா
இ க் ற ெகா ைமன்னா... எல் லா உற க ம் இ ந் ம்
அனாைதயா இ க் ற இ க் பார்... அ தான் ெகா ைம ம்
ெகா ைம... நான் இந் த நி ஷம் அப் ப தான் உணர்ேறன்... ?!" என்
ெசால் ேவதைனேயா கத்ைத அவள் ெகாள் ள ர உள் ேள
ைழந் எகத்தாளமாக "இப் பதான் நீ தனியாள் ங் றைத
உணர்ந் யா... ேலட்" என்றான் .

த ழ் ேகாபமாய் நி ர்ந் பார்க்க அவன் அவைள ேநாக் நடந்

வந் தப "இவ் வள ஆடம் பரமான கல் யாணம் ... நீ ெராம் ப லக் தான்...
இல் லாட் ேபான யாேரா உட்கார ேவண் ய மணேமைட ல் நீ உட்கார
ேவண் வந் க் மா ?!" என்றான்.

"ர ஸ்டாப் இட்... உன் ட்ட நான் ேபச ப் பப் படல" என்றாள் . 

"இன் ம் ெசால் ல ேவண் ய எவ் வளேவா இ க் ... அ க் ள் ள

நி த் ன் ெசான்னா எப் ப ... இந் த கல் யாணம் எதனால் எப் ப
வாச் ன் நீ ெதரிஞ் க்க ேவண்டாமா? " என் ர ேகட்க, த ழ்
அவன் ெசால் வைத ேகட்க ஆவலாய் எ ந் நின்றாள் . அப் ேபா ேத
தன் தைமயனிடம் "ேவண்டாம் ர ... நீ எைதயாவ ெசால்
அக்காைவ ழப் பாேத" என்றாள் .

ர அவைள ெபா ட்ப த்தாமல் "நீ அைம யாய் இ ... உனக்

எ ம் ெதரியா " என்றான். ேத அவைன த க்க யல த ழ்
இ க்கமான கத்ேதா "ேத ெகாஞ் சம் அைம யாய் இ ... ெலட்
ம் டாக்" என்றாள் . 

ேத அவைன த க்க யாமல் தந் ைதைய அைழத் ெசல் ல

ைரந் டர ஏளனமான ன்னைகேயா "இெதல் லாம்
உனக் தான் ஏற் பாடா க் ன் மனேகாட்ைட கட் க்காேத... நீ
ஏேதா இந் த கல் யாணத் க் அவசரமா ைடச் க் ற
சப் ஸ்ட் ட்... அவ் வள தான்... இன் ம் ெசால் ல ம் னா அந் த
ேரந் ரன் ம் ப ெகௗரவத்ைத காப் பாத் க்க உன்ைன ஸ்
பண்ணிக் றாங் க... " என்றான்.

அவன் ெசான்ன ஒவ் ெவா வார்த்ைத ம் அவ க் ள் ஈட் யாய்

பாய் ந் காயத்ைத ஏற் ப த்த ர ண் ம் "இங் க நடக் ற ேமேரஜ்
இல் ல... எல் லா க் ம் ஒ வைக ல அவங் க அவங் க ரச்சைனைய
சரி ெசய் ய ேபாற ெசால் ஷன்...... உன் வ ங் கால மாமனா க் இந் த
கல் யாணம் நின் ேபாகாம அவர் ெகௗரவத்ைத காப் பாத் க்க ம் ...
உன் லமா இந் த அரண்மைனைய ெசாந் தமாக் க்க ம் ... அந் த
ஏ க் தா கட்ட ஒ ெபாண் ேவ ம் ... அ ம் இல் லாம நீ
அவைன பத் தப் பான நீ ஸ் ேபாட்ட க்காக உன்ைன ப ம்
ர்த் க்கலாம் பா ... இ ல நம் ம அப் பா க் ம் லாபம் தான்... உன்
வ ங் கால மாமானார் ட்ட வாங் ன கட க் உன்ைன ம் இந் த
அரண்மைனைய ம் ேசர்த்ேத தனமா ெகா த் ட்டா... அவர் பார ம்
க ஞ் ம் ... அதான் ெசான்ேனன்... இ கல் யாணம் இல் ல... உன்ைன
ைவச் எல் ேலாேராட ரச்சைனைய ம் ர்த் க் றாங் க" என்றான்.

இவற் ைற எல் லாம் ேகட் த ழ் அ ர்ந் ேபானப அவமானத்தா ம்

ேவதைனயா ம் உட ம் மன ம் ன் ேபாய் நின்றாள் .

ர அலட் யமாய் ன்னைக த் "அட்வான்ஸ் ேஹப் ேமரிட்

ைலஃப் ஸ்டர்... ப் ச.் .. ேஹப் ங் ற வார்த்ைதைய இனிேம உன்
வாழ் க்ைக ல வார்த்ைதயள லதான் இ க் ம் " என்
ெசான்னவ க் அவளின் மணத்ைத அப் ேபாைதக் நி த்த
 யாமல் ேபானா ம் அவைள ந் தள க்
காயப் ப த் ட்ேடாம் என்ற நிம் ம ஏற் பட அவைள வ மாய்
ேவதைன ல் ஆழ் த் ட் அைறைய ட் ெவளிேய னான்.

அப் ேபா யா க் ேம தன் உணர் கைள பற் எந் த த ம ப் ம்

கவைல ம் இல் ைலயா என் எண்ணி ெகாண்டவளின் மனம்
ேவதைனயால் உழன் ெகாண் க்க, அந் த சமயத் ல் ேத ம்
க்ரமவர்ம ம் அைறக் ள் ைழந் தனர். 

க்ரமவர்மன் தன் மகள் அ ல் வந் "த ழ் " என்றைழக்க அவள்

கத்ைத ப் ெகாண் "ப் ளஸ ீ ் நீ ங் க எ ம் ேபச ேவண்டாம் ...
நா ம் எைத ம் ேகட்க ப் பப் படல" என்றாள் .

"நான் ெசால் றைத ேக த ழ் ... நான் ன்னா ேய உன் ட்ட

ெசால் ல ம் தான்" என் ெசால் ல ம் அவள் ம் ைறத்தப
"அப் ப ட ெசால் ல ம் தான் நிைனச் ங் க... என் ப் பத்ைத
ேகட்க ம் நிைனக்கல... இல் ல" என்றாள் .

"இல் ல த ழ் நான் ெசால் றைத ேக "

"என்ன ெபரிசா ெசால் ட ேபா ங் க... நான் இந் த கல் யாணத் க் ம்

சம் ம க்க ம் ... அதாேன... கண் ப் பா அ மட் ம் யேவ
யா " என்றாள் ர்க்கமாக.

க்ரமவர்ம க் ேகாபம் உண்டாக "நீ தாேன என் ட்ட எல் லாம் உங் க
ப் பம் ெசான்ேன... இப் ப வந் யா ன் ெசான்னா என்ன
அர்த்தம் " என் ேகட்டார்.

"நான் ெசான்ேனன்தான்... இப் ப ட நீ ங் க எனக் கல் யாணம் ேப

ச் ந் தா நான் சம் ம ச் ப் ேபன்... ஆனா நீ ங் க என்ைன ைவச்
ஸ்னஸ் ேப ச் க் ங் க... உங் க ரச்சைன எல் லாம் இந் த
கல் யாணத் ன் லமா ர்த் க்க பார்க் ங் க... அப் ப தாேன ?!"
என் ேகட்டாள் . 

"இல் ல த ழ் ... நீ நிைனச் ட் க் ற தப் ... நான் அப் ப மட் ம்

ேயா ச் இந் த கல் யாணத் க் சம் ம க்கல" என்றார். 

"நீ ங் க என்ன ளக்கம் ெகா த்தா ம் இந் த கல் யாணம் நடக்க

ேபாற ல் ல... நடக்க ம் நடக்கா " என் அவள் அ த்தமாய்
ெசால் ம் ேபா ேரந் ரனின் தாய் சந் ரா அந் த அைற வாச ல்
அவள் ெசான்னைத ேகட் அ ர்ச ் யாய் நின் க்க, ேத ம்
க்ரமவர்ம ம் அவைர கண் பதட்டமைடந் தனர்.

அப் ேபா ேத த ன் கரத்ைத பற் "மாப் ள் ைளேயாட

அம் மாக்கா... ப் ளஸ
ீ ் அப் றம் ேப க்கலாம் " என் அவைள
அைம யாக்க யல, த ழ் அவள் ெசான்னைத ெபா ட்ப த்தாமல்
அேத ேகாபத்ேதா "ஓ... அப் ேபா ஏ சாேராட அம் மா நீ ங் கதானா? "
என் ேகட்டாள் . 

சந் ரா என்ன ெசால் வெதன்ேற ரியாமல் த ப் ேபா நிற் க த ழ்

அவைர ெந ங் "உங் க ள் ைள ட்ட ெசால் ங் க... எனக் இந் த
கல் யாணத் ல இஷ்ட ல் ல... இந் த கல் யாணம் நடக்கா ன் ..." என்
உைரக்க ம் க்ரமன் ேகாபத்ேதா "த ழ் " என் ரல் ெகா க்க
அவள் அவர் றம் ம் " ம் மா கத்தா ங் க... நான் ெசான்னா
ெசான்ன தான்... நடக்கா ன்னா நடக்கா " என் அ த்தமான
வாதத்ேதா ெசால் நி த் னாள் . சந் ரா அ ர்ச ் ற் றப
அந் த இடத்ைத ட் அகன் ெசன்றார்.

அப் ேபா ேரந் ரன் தன் அைறக் ள் நின்றப ைகப் ேப ல்

அளவளா ெகாண் க்க, சந் ரா ேவதைனேயா அைறக் ள்
ைழந் ச் வாங் க ப க்ைக ல் அமர்ந் ெகாண்டார்.

அவரின் கண்களில் கண்ணீர் எட் ப் பார்க்க அதைன கவனித்தப

ைகப் ேப ைய ண் த் ட் அ ல் பரிவாய் அமர்ந் "என்னாச்
அம் மா... உடம் க் ஏதாவ பண் தா... ேவைல ெசய் ற க் ஆளா
இல் ல.. நீ ங் க ஏன் ஸ் ெர ன் பண்ணிக் ங் க" என்றான்.

சந் ரா மகனின் ேதாளில் சாய் ந் தப "அெதல் லாம் இல் ல ர்" என்

கண்ணீைர ெப க்க ட "அம் மா என்னாச் ? ஏன் அழ ங் க..." என்
ேகட்க ம் அவர் கத்ைத ைடத்தப ஏ ட் பார்த்தவர்"இவ் வள
ஏற் பா கள் ெசஞ் இந் த கல் யாணம் நின் ட்டா... உங் க அப் பா"
என் ேபச யாமல் நி த் ண் ம் கண்ணீர் வ த்தார். 

ேரந் ரன் ரியாமல் "என்னமா ெசால் ங் க? இந் த கல் யாணம் நிக்க

ேபா தா... ஏன் ேதைவ ல் லாம பயந் ட் க் ங் க...
அப் ப ெயல் லாம் ஒண் ம் ஆகா " என் அவன் நம் க்ைகேயா
ெசால் ல அவர் அ த்தமாக "கல் யாணம் ெபாண்ேண இந் த கல் யாணம்
ேவண்டாம் ெசால் ம் ேபா எப் ப றா இந் த கல் யாணம் நடக் ம் ?!"
என் ேகட்டார். 
 ேரந் ரன் ேகள் யான பார்ைவேயா "ேவண்டாம் ெசான்னாளா
?... யார் ட்ட ெசான்ன ?" என் ேகட்டான்.

"அவங் க அப் பா ட்ட ெசால் ட் ந் தா ர்... ேபாதாக் ைறக்

என்ைன ம் பார்த் உங் க மகன் ட்ட ேபாய் ெசால் ங் க... எனக்
இந் த கல் யாணத் ல இஷ்டம் இல் ைல... இந் த கல் யாணம்
நடக்கா ன் ெசான்னா ர்" என்றார்.

அவன் பார்ைவ ல் ேகாபம் ெத க்க "உங் கைள ேநர யா பார்த் அவ

அப் ப ெசான்னாளா அம் மா ?" என் ேகட்க அவர் "ம் ம் ம் ... ஆமான்டா"
என் வ த்தமாய் தைலயைசத்தார். 

ேவகமாய் எ ந் தவன் ற் றத்ேதா "அவ் வள ரா ?... இவ் வள

ரம் வந் த ற தான் ேமடம் கல் யாணம் ேவண்டாம்
ெசால் வாங் களாம் மா...?!!" என் ேகட்க சந் ரா ம் எ ந் நின்றப
"ெபா ைமயா இ ர்" என்றார்.

அவன் ேகாபம் சற் ம் ைறயாமல் இ க்க அவர் ேம ம் "நீ

எப் ப யாவ அந் த ெபாண் ட்ட சமாதானமா ேப சம் ம க்க ைவ
ர்... அப் பா க் மட் ம் ெதரிஞ் சா" என் ெசால் க் ெகாண் க்க
அவன் ேகாபத்ேதா

"சமாதனமா ேப றதா... ேபா ம் ேபா ம் அவ ட்ட... சத் யமா

மாட்ேடன்" என்றான்.

"நீ தாேன ர் அவைள கல் யாணம் பண்ணிக்க ம் ெசான்ன... இப் ேபா

நீ ேய இப் ப ேப னா எப் ப ? "

"நான் அவ ட்ட சமாதானமா ேபசமாட்ேடன்தாேன ெசான்ேனன்...

அவைள சம் ம க்க ைவக்க மாட்ேடன் ெசால் லேவ இல் ைலேய? நீ ங் க
ெடன்ஷனாக ங் க... அவ ப் பப் பட்டா ம் ப் பப் படலனா ம்
இந் த கல் யாணம் கண் ப் பா நடக் ம் ..." என் ெசால் ட் அவன்
ெவளிேயற அவ க் அவன் ேகாபத்ைத கண் அச்சம் உண்டான . 

சந் ரா ற் இந் த மணம் நடக் மா என்ற நம் க்ைகேய தளர்ந்

ேபா க்க இப் ேபா இந் த மணம் நடந் தால் வாதத் ன்
உச்சத் ல் இ க் ம் இ வ ம் எப் ப ஒத் ப் ேபாவார்கள் என்ற
எண்ணம் ேவ அவைர ேம ம் கலைடயச் ெசய் ந் த .
 தண்டைன

ேரந் ரன் அத்தைன ேகாபத்ேதா ேவகமாய் த ழ் இ ந் த அைற

ேநாக் வந் ெகாண் ந் தான்.

த ேழா ேத ம் க்ரம ம் ெசால் ம் எைத ம் ேகட்க ம்

ப் பப் பட ல் ைல. 

அவள் எதற் காக ம் யா க்காக ம் ளியள ம் இறங் வர ம்

தயாராக இல் ைல. க்ரமவர்ம க் அவைள சம் ம க்க ைவக்க
ம் என்ற நம் க்ைகயற் ேபான . 

அப் ேபா அந் த அைற ன் வாச ல் வந் நின்ற ேரந் ரைன

வ ேம கவனிக்க தவ னர். 

க்ரமன் கைட யற் யாய் அவளிடம் இறங் யப , "இந் த

கல் யாணம் நடக்கலன்னா எல் லார் ன்னா ம் நான் தைல னிஞ்
நிற் க ேவண் க் ம் ... உனக் அைத பத் எல் லாம் ெகாஞ் சங் ட
கவைல இல் ைலயா?!" என் ேகட்க ம் அவள் , "உங் க க்ேக என் ேமல
அக்கைற ல் லன் ம் ேபா எனக் ம் மட் ம் என்ன... ?! எனக் ம்
எைதபத் ம் கவைல இல் ைல" என் அவர் கத்ைத ட ஏ ட்
பார்க்காமல் அலட் யமாய் ப லளித்தாள் . 

ேத தன் அக்கா ன் அ ல் வந் "ெகாஞ் சம் ேயா ச் பா க்கா...

இவ் வள ரம் வந் ட்ட ற " என் தயக்கத்ேதா ேகட்க

"என்ைன கன் ன்ஸ் பண்ண ட்ைர பண்ணாேத ேத ... நான் இங் ேக

வந் தேத இந் த கல் யாணத்ைத நி த் ற க் தான்" என் த ழ்
அ த்தமாய் ெசால் ட் ம் ம் ேபா ேரந் ரைன
பார்த் ட, அவளின் கள் அவனின் கத் ல் ெவளிப் பட்ட
ேகாபத்ைத ம் ேசர்த்ேத உள் வாங் ெகாண்ட . 

அப் ப அவள் யாைர பார்த் அ ர்ச ் றாள் என்பைத அ ந்

ெகாள் ள க்ரமவர்ம ம் ேத ம் தங் கள் பார்ைவைய ப் ப,
அங் ேக கம் ரத்ேதா நின் ந் த ேரந் ரைன பார்த் இ வ ேம
அ ர்ச ் ல் உைறந் ேபாய் நின்றனர்.

த ன் வாத ம் ேகாப ம் அவைன பார்த்த ெநா

அ கரித்தா ம் , அதைன அவனிடம் ெவளிப் ப த்த ேலசான அச்ச ம்
ஏற் பட்ட .

ேரந் ரன் க்ரமவர்மைன ேநாக் , "நான் த ழ் ட்ட ெகாஞ் சம்

தனியா ேபச ம் அங் ள் " என்றான். த ழ் இைடம த் "எ க்
ேபச ம் ?... அெதல் லாம் ஒண் ம் ேவண்டாம் " என்றாள் . 

ேரந் ரனின் கள் ேகாபமாய் அவைள பார்க்க, ேத ம்

க்ரம ம் ஒ வர் கத்ைத ஒ வர் பார்த் தங் கள் அச்சத்ைத
ெவளிப் ப த் ெகாண்டனர். 

அப் ேபா க்ரமவர்மன் தயக்கத்ேதா ேரந் ரைன ேநாக் , "இல் ல

மாப் ள் ைள... அவ" என் ஏேதா ெசால் ல யத்தனிக்க அவன்
ெதளிவான பார்ைவேயா , "ேகாபமா இ க்கா... அதாேன அங் ள் ...
நான் பார்த் க் ேறன்" என் ெசான்ன ம் த ழ் எரிச்சேலா , "என்ன
நீ ங் க பார்த் க்க ேபா ங் க ?!" என் ேகட்டாள் . 

அவன் ப ல் ெசால் லாமல் க்ரமைன பார்க்க, அவர் ேத ைய

பார்த் கண்ணைசக்க இ வ ம் ெவளிேய னர்.

அவர்கள் ெவளிேய வைதேய பார்த்த ம் எரிச்சேலா அவள்

கத்ைத ேவ றம் ப் ெகாண் என்ன ேபசப் ேபா றாேனா
என்ற ந் தைன ல் ஆழ் ந் க்க, அப் ேபா அந் த அைற ல் ஒ த
அைம ஆட்ெகாண்ட .

அவள் ேயாசைன ேயா ஏன் அவன் எ ம் ேபச ல் ைல என்

ம் யவள் அ ர்ச ் யைடந் தாள் . அவன் கதைவ அைடத் ட் வர
அவள் மன ல் ளிர் ட்ட அச்சத்ைத மைறத்தப "இப் ப எ க்
ேடாைர க்ேளாஸ் பண்ணீங்க..." என் அைற கதைவ றக்க
ன்ேன யவைள வ ம த் நின்றவன், "நீ ேப ற
ஊ க்ெகல் லாம் ேகட்க மா... அதான் கதைவ ேனன்" என்றான்.

அவள் அவைன ைறத்தப "ேகட்கட் ம் ஏ சார்... எல் லா க் ம்

ேகட்கட் ம் ... எனக் இந் த கல் யாணத் ல ப் ப ல் ைலன்
எல் லா ம் ெதரிஞ் க்கட் ேம ?!" என்றாள் .

அவனின் ேகாபம் அ கரிக்க, "உன் மன ல என்ன

நிைனச் ட் க்க... ஏற் கனேவ என்ைன பத் தப் தப் பா எ
அவமானப் ப த் ன... இப் ப ஊைரேய ட் ைவச் இந் த கல் யாணம்
ேவணான் ெசால் என்ைன ம ப ம் அவமானப் ப த்தலாம் னா
பார்க் யா...?!" என் ேகட்க
"உங் கைள அவமானப் ப த்த ங் ற என் ேமாட் வ் இல் ல... எனக்
இந் த கல் யாணத் ல ப் ப ல் ல... அவ் வள தான்"

"என்ன ைளயா யா?... இவ் வள ரம் வந் த ற இந் த

கல் யாணத் ல ப் ப ல் ைலன்னா ெசான்ன... யார் என்ன பண்ண
ம் ?"

"என்னவாச் ம் பண் ங் க... ஐ ேடான்ட் ேகர்... ஆனா எனக் இந் த

கல் யாணம் நடக்க டா ... அவ் வள தான்"

அவனின் ேகாபம் அவளின் அலட் யமான வார்த்ைதகளால்

எல் ைலைய ெகாண் ேபாக ரைல உயர்த் "நீ நிைனச்ச
மா ெயல் லாம் ெசய் ய யா ... உனக் ப் ப ல் ைலன்னா
என் ட்ட ெசன்ைன ேலேய ெசால் க்க ம் ... அைத ட் ட்
இங் க வந் நின் ட் ேவண்டாங் ற" என் னான்.

அவள் இறங் யப " தல் ல ஒ ஷயத்ைத ெதரிஞ் க்ேகாங் க...

எனக் இன்ைனக் காைல லதான் கல் யாணம் ங் ற ஷயேம
ெதரி ம் ... அ ம் நீ ஸ் ேபப் பர்ல பார்த் தான் நாேன
ெதரிஞ் க் ட்ேடன்" என் அவள் ெசான்ன ம் அவர்க க் ைட ல்
நிகழ் ந் த அனல் ெத க் ம் வாதம் சற் தணிய, ேயாசைனேயா
நின்றவன் ண் ம் அவைள ேநாக் "நீ ெசால் ற ெகாஞ் சம் ட
நம் ற மா ரி இல் ைலேய... ட் ல கல் யாண ஏற் பா பண்ற டவா
உனக் ெதரியாதா ?!" என் சந் ேதகமான பார்ைவேயா ேகட்டான். 

"எனக் உண்ைம ேலேய ெதரியா ... நான் இரண் நாளா ஊர்ல

இல் ல... என் ட்ட ம் யா ம் இைத பத் ெசால் லல" என்றாள் . 

"ஊர்ல இல் லாம ேமடம் எங் க ேபானீங்க ?" என் வத்ைத உயர்த்
அவன் ேகட்க, ேபா ஸ் த் அவைன அவ் தம் ேகட்க ைவக்க
அவ க் ஆர்க் யால ஸ்ட் ட் ற் ெசன்றெதல் லாம் அந் த ஒ
ெநா கண் ன்ேன ேதான் ட் ய .

அவன் தான் ெசய் தைத கண் த் வாேனா என்ற அச்சம்

ெதாற் ெகாள் ள அத்தைன ேநரம் அவன் கத்ைத பார்த் ேப
ெகாண் ந் தவள் ேலசான த மாற் றத்ேதா நின்றாள் .

ேரந் ரனின் பார்ைவ அவைள ஊ யப "ெபாய் ெசால் யா ?"

என் ேகட்டான்.
இவனிடம் தாேன க் ெகாள் ள ேபா ேறாேமா என தாரித்
ெகாண்டவள் "நான் ெபாய் ெயல் லாம் ெசால் லல" என்றாள் .

"அப் ப எங் க ேபா ந் த ?!"

தன்ைன ேகள் ேகட்க 'அவன் யார் ?' என்ற எண்ணம் எழ "நான்

எங் கேயா ேபாேனன்... அெதல் லாம் உங் க ட்ட நான் எ க்
ெசால் ல ம் ... நீ ங் க என் ட்ட ேகட் ற க் உங் க க்
உரிைமைய ம் இல் ல... எனக் உங் க ட்ட ெசால் ற க் ப் ப ம்
இல் ல" என் அவள் உைரக்க எைதேயா மைறக் றாள் என்பைத அவன்
ேபா ஸ் ைள த் ெகாண்ட . இன்ெனா றம் அவள்
ெசான்னைத எண்ணியவன் மன ற் ள் 'உரிைம இல் ைலயாேம...
இ க்கட் ம் ... ய க் ரம் அந் த உரிைம வ ம் ... அப் ேபா உன்ைன
பார்த் க் ேறன்' என் எண்ணிக் ெகாண்டான்.

இவன் தன்ைன பற் தான் ஏேதா ஏடா டாமாய் ந் க் றான்

என்பைத த்தவள் வாழ் க்ைக வ ம் இவனிடம் மட் ம் ேபாய்
க் ெகாள் ளேவ டா என் ர்க்கமாய் எண்ணி ெகாண்டாள் . 

ேரந் ரன் அவள் கத் ல் ஏதாவ மா தல் ெதரி றதா என

ேயா த்தவன் அவளிடம் ெபா ைமயாக "இவ் வள ஏற் பா கள்
பண்ண ற இந் த கல் யாணத்ைத நி த்த யா த ழ் ... ேஸா
இைத நீ அக்ெசப் ட் பண்ணிக்கதான் ேவ ம் " என் வாய்
ெசால் ட் ெவளிேயற ேபாக., அவள் தன்னிைல ல் இ ந்
இறங் வராமல் " யேவ யா ... நான் இந் த கல் யாணத்ைத
நி த்ததான் ேபாேறன்... என்ைன யாரா ம் த க்க யா " என்
ெசால் ட் கத்ைத ப் ெகாண் நின் ெகாண்டாள் .

அவள் ெசான்னைத ேகட் ேபாகாமல் நின்றவ க் ேகாப ம்

எரிச்ச ம் அள கடந் ேபாக ேவகமாய் அவைள ேநாக் "என்ன
ஓவரா பண்ணிட் க்க... இந் த கல் யாணம் நின்னா எவ் வள ெபரிய
லாஸ் ெதரி மா? " என்றான். 

அவன் அப் ப ேப ய ம் ரட் ேயா நின்றவள் ஒ வா

தாரித் ட் அவைன ேநர்ெகாண் பார்த்தப "எனக் எைத
பத் ம் கவைல இல் ைல... இந் த கல் யாணம் மட் ம் நடந் தா என்
வாழ் க்ைகேய லாஸா ேம... அைத யார் ப் த வா?" என்றாள் .

அந் த வார்த்ைத ேரந் ரனின் மனைத அ த்தமாய் காயப் ப த்த ம்

அவமானப் ப த்த ம் ெசய் த . அவளின் வாதம் அவனின்
டமான மனைத ம் அைசத் பார்த் ட ச்ைச இ த் ட்ட
"இப் ப என்ன... உனக் இந் த கல் யாணத்ைத நி த்த ம் ... ேபா... ேபாய்
நி த் க்ேகா... எல் லாைர ம் ப் ட் நிக்க ைவச் நீ ேய ைமக்
ேபாட் ெசால் ... எனக் இந் த கல் யாணத் ல
ப் ப ல் ைலன் ... ேபா" என் ரட்டலாய் அந் த இடம் அ ர
கத் னான். 

அவள் என்ன ெசய் வ என் ரியாமல் நிற் க ண் ம் அவன் ரைல

உயர்த் "இன் ம் ஏன் நிற் ற... ேபாய் ெசால் " என்றான்.

அவ ம் ர்க்கமாக "கண் ப் பா நான் ெசால் லத்தான் ேபாேறன்... நீ ங் க

இப் ப ெயல் லாம் கத் ற னால நான் பயந் வன் மட் ம்
நிைனக்கா ங் க... இப் பேவ ேபாய் எல் லார் ட்ட ம் ெசால் ேறன் " என்
ெசால் ட் ன்ேன ெசல் லப் ேபானவளிடம் "இந் த ஊ க் ள் ள
நான் வந் த ல் இ ந் ஒ ேபர்தான் ம் ப ம் ப என் கா ல
ேகட் ட்ேட இ ந் த ... " என் ெசால் ல அவன் இப் ேபா ஏன்
சம் பந் த ல் லாமல் உள றான் என் ேயாசைனேயா நின்றாள் .

அவன் ேம ம் "யாேரா உங் க தாத்தாவாேம... அவைர பத் தான்

ெப ைமயா ேப ட் ந் தாங் க" என் அவன் ெசால் ல அவள் அவன்
றம் ம் "எங் க தாத்தா யாேரா இல் ல... ம் மவர்மன்...
ேகள் ப் பட்ட ல் ைலயா நீ ங் க... இந் த ம் மவாசைல உ வாக் ன
ராஜ ம் மன்ங் ற மன்னர் லம் வ வந் த ம் பம் ... எங் க தாத்தா
எத்தைன த்தகங் கள் எ க் றார் ெதரி மா உங் க க் ...
ஓைல வ களா இ ந் த த ழ் இலக் யங் கள் அ ஞ் ேபா டாமா
இ க்க அைத எல் லாம் த்தகங் களா மாற் க்கா ... இந் த
ஊ க்ேக தன்ேனாட பல ெசாத் க்கைள தானமா
ெகா த் க் றார்... அவைர பத் ேகள் படாதவங் க யா ேம இந் த
ஊர்ல இ க்க யா ... ஏன் த ழ் நாட் லேய" என் ெசால் க்
ெகாண் க் ம் ேபாேத அவள் கண்களில் ன்னிக் ெகாண் ந் த
கர்வத்ைத ம் ைர ம் உற் கவனித்தவன் அவைள ேநாக்
"அப் ேபா உங் க தாத்தா ெராம் ப ரபலமானவர்தான் ேபால... பட்
எனக் தான் சரியா ெதரியல" என்றான்.

த ழ் இ க்கமான பார்ைவேயா "அவைர பத் ெதரிஞ் க்காத

உங் கேளாட தப் " என்றாள் .

"ஆனா உனக் ெதரி ம் இல் ல, இந் த ஊர்ல... ஏன் த ழ் நாட் லேய

உங் க தாத்தாேவாட ெப ைம கழ் எல் லாத்ைத ம் பத் ?" என்
ேகட்க அவேளா ழப் பமானாள் . 

இவன் ற் வைளத் தன்ைன மாட் ட யத்தனிக் றாேனா என்

எண் ம் ேபாேத "உங் க தாத்தாேவாட ேப ம் க ம் இந் த ஊர்
க்க ெகா கட் பறக் ... நீ இப் ப என்ன பன்ன ேபாற ெதரி மா...
அவேராட ேப உங் க ம் பத்ேதாட வரலா ெப ைம ெகௗரவம்
எல் லாத்ைத ம் ஒண் ேம இல் லாம த ெபா யாக்க ேபாற..."
என்றான்.

அவன் எங் ேக ற் எங் ேக வ றான் என்பைத உணர்ந்

ெகாண்டவள் அவைன ேகாபமாய் ைறத்தப "நான் இந் த
கல் யாணம் ேவண்டாம் ெசான்னா... எங் க தாத்தாேவாட ேபைர ம்
எங் க ம் பத்ேதாட ெகௗரவத்ைத ம் ெக த்ததா மா... ல் ட்...
ைபத் யகாரத்ததனமா ேபசா ங் க" என்றாள் . 
அவ ம் ரைல உயர்த் யப " ன்ன ஆகாதா ?... இங் க உன்ேனாட
கல் யாணம் நின் ேபாச் ன்னா அ உனக் ம் எனக் மான
ரச்சைன மட் ம் இல் ல... நம் ம இரண் ேபர் ம் ப ெகௗரவம்
சம் பந் தபட்ட ... என் ம் பத்ைத ட... உங் க ம் பத் க் தான்
அ க அவமானம் ...ஏன்னா நீ நிக் ற உங் க ஊர்ல... உங் க
அரண்மைன ல... நீ எ ெசஞ் சா ம் ம் மவர்மேனாட ேபத் யாதான்
எல் லார் கண் க் ம் ெதரிவ... உங் க ம் ப வரலாைற பத் உயர்வா
ேப றவங் க... நீ இப் ப பண்ணா நாைளக்ேக ம் மவர்மேனாட ேபத்
அகம் பாவ ம் ச்சவன் ேப வாங் க... நீ இப் ப ெசய் ற
உன் ம் பத்ைத ம் உன்ைன ம் நீ ேய அவமானப் ப த் க் ற
மா ரி..." என்றான். 

"ேபா ம் நி த் ங் க... எந் த தப் ைப ம் ெசய் யாத நான் ஏன்

அவமானப் பட ம் "

"அதனால் தான் ெசால் ேறன்... இந் த கல் யாணம் மட் ம் நடந் தா

ரச்சைன நமக் ள் ள ெபர்ஸன்லா இ க் ம் ... நீ இைத நி த் ம்
நிைனச்ேசன் ... நம் ம இரண் ேப ம் ம் ப ெகௗரவத்ேதாட
ேசர்த் எல் லாேம பா க்கப் ப ம் ... அ ம் இல் லாம நீ ஸ் ேபப் பர்
வைரக் ம் வந் ச் ... இனிேம இந் த கல் யாணம் நின்னா ம்
நடந் தா ம் இரண் ம் ஒண் தான்... நீ எங் க ெவளிய ேபானா ம் என்
ெபாண்டாட் யாதான்.. எல் ேலா ம் உன்ைன பார்ப்பாங் க" என்றான்.

அவள் ேகாபமாக அவைன ைறக்க " ைறக்காேத... அ தான்

நடக் ம் ... அேததான் என் நிைலைம ம் ..." என்றான்.

"என் பல னம் ெதரிஞ் ைவச் ட் என்ைன கார்னர் பன் ங் க

ஏ சார்" என் அவள் வ த்தத்ேதா ெசால் ல அவன் ைககட்
நின்றப "நான் கார்னர் பண்ணல... ெட ஷன் இஸ் நவ் வர்ஸ்"
என்றான்.

தன்ைன ற் இப் ப ஒ க்கல் ன்னப் பட் க் றதா என

ேயா த்தவள் தன் தாத்தா ன் ெகௗரவத்ைத ம் ட தன் ம்
க் ய ல் ைல என் எண்ணினாள் .

இ ந் ம் அவ டனான மணத்ைத ஏற் ெகாள் ள மன ல் லாமல்

அவைன ேநாக் "யாைர ேகட் எனக் உங் க க் ம் கல் யாணம்
பண்ணீங்க... இப் ேபா அதனால் தான் எனக் ேதைவ ல் லாத
ரச்சைன" என் ேகட்க ம் அவன் அலட் யமான பார்ைவேயா
" ரச்சைனைய உண் பண்ண நான் இல் ல த ழ் நீ தான்...
பத் ரிக்ைக ல என்ைன பத் சாரிக்காம எ ன இல் லாம என்
ன்னா ேய வந் மன்னிப் ேகட் ேறன் ரச்சைனைய இன் ம்
ெபரிசாக் ட்ட... உன்னாலதான் ஸ்ேவதா என்ைன சந் ேதகப் பட்டா...
உன்னாலதான் என் கல் யாண ம் நடக்காம ேபாச் ..." என் ெசால் க்
ெகாண் க்க அவள் இைட ந் "நி த் ங் க ேபா ம் ... ம் மா
உன்னாலதான் உன்னாலதான்... என்ைனேய ன்பா ன்ட்
பண்ணா ங் க.. ஸ்ேவதா உங் கைள சந் ேதகப் பட்ட க் நான் காரணம்
இல் ல" என்றாள் . 

" ன்ன ேவற யார் காரணமாம் ... நீ தான்... ேமக ன்ல என்ைன பத் நீ
தப் பா எ ன னாலதான் அவ என்ைன தப் பா ரிஞ் க் ட்டா...
ஆர் ெரஸ்பான் ள் ..." என்றான்.

"ேநா ஐம் நாட்..." என் ரைல உயர்த் கத் னாள் .

அவ ம் அேத ேகாபத்ேதா "நீ கத் உன் தப் ைப சரி கட் டலாம்

மட் ம் பார்க்காேத" என் அவன் அ த்தமாக உைரக்க

அவள் த ப் ேபா "அய் ேயா!!... ம் ம் த ல் இ ந் அந் த

ரச்சைனைய ஆரம் க்கா ங் க... நான்தான் ம ப் ெசய்
ெகா த் ட்ேடன் இல் ல... அ இன்ைனக் ேமக ன்ல பப் ளிஷ ம்
ஆ ச் ... இ க் ேமல நான் என்னதான் பண்ற ?!" என் ேகட்டாள் . 

"நீ ம ப் ெசய் ெகா த்தா எல் ேலா ம் நம் வாங் களா...

நிச்சயமா மாட்டாங் க... நான் என் பவைர ஸ் பண்ணிதான் ேபாட
ைவச்ேசன் நிைனப் பாங் க"
என்றான். அவன் ண் ம் ண் ம் தன்ைனேய ற் றாவாளியாய் நிற் க
ைவக் றாேன என் அவள் அவ ற,

அவன் ர்ைமயாய் ேநாக் யப "பட் நீ ெகாஞ் சம் இறங் வந் தா உன்

தப் ைப சரி ெசய் ய ம் த ழ் " என்றான்.

அவள் அவைன வங் கள் ச் ட பார்க்க, அவன் அவைள உற்

ேநாக் யப "எ ன நீ ேய என்ைன கல் யாணம் பண்ணிக் ட்டா...
அப் ப எல் லா ம் நம் வாங் க இல் ல... அ க்கப் றம் என்ைன யார்
தப் பா ேபச ம் ... ேஸா உன் தப் ைப த் க்க பா ...
இப் ேபாைதக் இ தான் ஒேர வ " என்றான். 

"இ தப் ைப த் க் ற க்கான வ யா எனக் ெதரியல... இ என்

தப் க்கான தண்டைன மா ரிதான் ெதரி ... " என்றாள் . 
அவன் அவள் ெசால் வைத ேகட் ேதாள் கைள க் யப "நீ எப் ப
எ த் க் ட்டா ம் ... ஐ ேடான்ட் ேகர்... உங் க ம் ப ெகௗரவ ம் சரி...
நீ உைடச் என் ெகௗரவ ம் சரி... இரண் ேம இந் த கல் யாணம்
நடக் ற லதான் இ க் " என்றான். 

அவ க் தன் மன ணர் கைள பற் ளி ட

அக்கைற ல் ைலேயா என் அவள் எண்ணி ெகாள் ள ேவதைனேயா
அவனின் பார்ைவ ந் ம் நின் ெகாண்டாள் . 

அவள் தன் தாத்தா ன் ெகௗரவத்ைத பற் எண்ணி இந் த

மணத் ற் சம் ம க்க அவள் ன்னேம தயாரா ட்ட நிைல ல்
அவன் ஏதாவெதா சந் தர்பத் ல் இந் த மணத் ல் ப் பம் என
ெசால் ட மாட்டானா என் எண்ணிேய இத்தைன ேநரம் அவனிடம்
ேபாரா பார்த்தாள் . ஆனால் அவேனா தண்டைனயாகேவ இந் த
உறைவ தன் ணிக்க நிைனக் றான் என்ற எண்ணம் அவைள
அ த்தமாய் காயப் ப த் ந் த . 

ேரந் ரனின் நிைலைம ம் அேததான். அவ க் இந் த

மணத் ல் ப் பேம இல் ைல என அவன் கத் க் ேநராய்
ெசால் ட, அந் த நிராகரிப் ைப ஏற் ெகாள் ள யாமல் அவைள
தன் ைடய உறவாக் ெகாள் ள ேவண் ேம என்ற
மனப் ேபாராட்டத் ல் அவைள கட்டாயத் ற் ள் தள் ளினான் என்பேத
உண்ைம. இப் ப இ வ ேம ஒேர நிைலபாட் ல் இ ந் தா ம் அதைன
ெவளிகாட் க் ெகாள் ள யாமல் ண் ம் ண் ம் அவர்கள் எ ர்
எ ராய் நிற் ம் ழ் நிைலேய உ வா ய . 

இவ் வாறாக ல நி டங் கள் ெமௗனமாய் ேயாசைன ல் இ ந் த

அவர்கள் இ வ ம் ஆழ் ந் ட அவள் அந் த அைற ன் ெமௗனத்ைத
கைலத் ேவதைன கலந் த ரேலா "எனக் இந் த தண்டைன
ேதைவதான் ஏ சார்... உங் கைள பத் சாரிக்காம எ ன ...
என்ேனாட தல் தப் ... அைத ட ெபரிய தப் ... உங் க ட்ட நான்
மன்னிப் ேகட்க வந் த ... " என் உைரக்க இப் ேபா ம் அவள் தன்ைன
மணம் ெசய் ெகாள் வைத தண்டைனயாய் க றாளா என்ற
ேவதைன ற அதைன காட் க் ெகாள் ள ம் பாமல் "அப் ேபா உனக்
கல் யாணத் க் சம் மதம் ... அப் ப தாேன" என்றான். 

அவன் தன் வ ைய ஒ ெபா ட்டாக ட ம யாமல் அவ க்

ேதைவயானைத மட் ேம எ த் ெகாள் றாேன என் த க்
ேகாபம் எ ந் தா ம் அைத ெவளிக்காட் க் ெகாள் ளாமல் அவள்
ெமௗனமாகேவ நின்றாள் .

அவளின் அைம ேரந் ர க் அவளின் சம் மதத்ைத ரிய

ைவத் ட, அவன் கத் ல் ெவற் ன்னைகைய மலர்ந்த . அந் த
ன்னைக அவ க் ள் ெவ ப் ைப ைதத் ட அவைன பார்க்க ட
ப் பப் படாமல் கத்ைத ப் க் ெகாண்டாள் . 

ேமேல ேபசாமல் அவ ம் அந் த அைறைய ட் ெவளிேய வன்

வாசல் வைர ேபாய் நின் "ஏ த ழச் இந் த ேபன்ட் சட்ைட எல் லாம்
கழட் ேபாட் ட் நல் லா டைவயாய் மாத் க்ேகா" என் ெகாஞ் சம்
அ கார ெதானி ல் உைரத் ட் ைரவாய் ெவளிேய ட
அவ க் அவன் ெசான்னைத ேகட் எரிச்சல் ந் த .

'கல் யாணத் க் சம் ம ச் அஞ் ெசகண்ட ட ஆகல... அ க் ள் ள

அ காரம் பண்றான்..' என் தனக் த்தாேன ெசால் ெகாள் ள
அவ க் ள் ேகாபம் ெவ ப் அ ைக என எல் லா உணர் க ம்
ஒன் ேசர்ந் ஆட்ெகாண் அவைள ணற த்த .

ப க்ைக ன் இயலாைமேயா சரிந் தவள் த ப் ேபா 'ர

அப் பேவ ெசான்னா... ேபாகாதன் ... நான் ேகட்ேடனா... எனக்
ேவ ம் ... இன் ம் ேவ ம் ... இ க் ேமல ம் ேவ ம் ...
தாத்தாதாதாதா... இப் ப மட் ம் நீ ங் க கண் ன்னா வந் ங் க...
உங் கைள... உன்ைன கட் க்க ேபாறவன் ராஜா மா வ வான்
ெசான்னிங் க... ராட்சஸன் மா வந் க்கான்... என்ைன இரிேடட்
பன்றான் தாத்தா... உயரமா கம் ரமா வ வான்... அெதன்னேவா...
அப் ப தான் இ க்கான்... ஆனா என்ன ெசான்னிங் க... உன்ைன
தங் கமா ைவச் தாங் வான்... மன்னாங் கட் ... அவன் என்ைன தகரமா
ட ம க்கமாட் றான்... ேஹவ் ேநா ெரஸ்ெபக்ட் ைம ப் ஃ ங் ஸ்...
ேபாச் ... என் வாழ் க்ைகேய ேபாச் ... எல் லாம் ஞ் ச் ...
ப் ஃனிஷ்...' என் தனக் த்தாேன லம் யப ப த் ந் தாள் .

அப் ேபா ேத கதைவ ெமல் ல றந் அச்சத்ேதா எட் பார்த்

ெம தாக "மாமாைவ பார்த்தா அப் ப எல் லாம் ெதரி லக்கா ?" என்
ெசால் ல த ழ் அவள் றம் ம் ைறத் ட் தைலயைணைய
க் அவைள பார்த் எ ந் ட் "என் பக்கத் ல மட் ம்
வந் ராதா ... உன்ைன ெகான் ேவன்... மாமாவாம் மாமா... யா
மாமா உனக் " என் ேகட்க ேத ம் த்தனமான ன்னைகேயா
"அதான் அக்கா உயரமா கம் ரமான் ெசான்னிேய... அவர்தான் ராஜ
ேரந் ர ப ... ராஜா மா ரிதான்..
எனக் ேதா " என் ெசால் ல அவளின் ேகாபம் அ கரித்த .
"ேதா ேதா ம் ... உனக் ேநத் வந் தவங் க எல் லாம் என்ைன
ட ெராம் ப க் யமா ேபா ட்டாங் க இல் ல? !!" என்றாள் .

ேத ெமல் ல ெமல் ல ெந ங் "அய் ேயா அப் ப எல் லாம் இல் லக்கா...

நீ தப் பா ரிஞ் ட் க்க... எனக் எப் ப ேம நீ மட் ம் தான் க் யம் ...
ேவற யா ம் க் ய ல் ல... ப் ளஸ
ீ ் தப் பா எ த் க்காம நீ இந் த
டைவைய மட் ம் கட் க் ட் வந் ேரன்... எல் ேலா ம் ெவளிய
ப் றாங் க" என் தான் ைக ல் மைறத் ைவத் ந் த அழகான
ேராஸ் நிற டைவைய நீ ட்ட த ன் ேகாபம் எல் ைலைய ய . 

ப க்ைக ந் இறங் தங் ைகைய ேநாக் ஓ வர அவள்

தப் த் ெகாள் ள யாமல் வற் ேறாரம் அமர்ந் ெகாண்
அச்சத்ேதா "ப் ளஸீ ் க்கா அ க்காேத" என் தைலைய க ழ் ந்
ெகாண்டாள் .

த ழ் அவைள அ க்காமல் அப் ப ேய நின்றப "ஏன் இப் ப

எல் லா ம் ேசர்ந் என்ைன டார்சச
் ர் பன் ங் க... உங் க எல் லா க் ம்
அப் ப நான் என்னதான் பண்ணேனன் " என் ெசால் ட்
ேவதைனேயா அைம யா ட ேத ெமல் ல தைலைய நி ர்த்
பார்த்தாள் .

த ழ் அவைள ைறத்தப "உன்ைன யா ம் அ க்கல... எ ந் "

என்றாள் .

ேத தயக்கத்ேதா எ ந் " டைவ" என் நீ ட்ட அதைன த ழ்

எரிச்சேலா வாங் ெகாண் "கட் ெதாைலயேறன்... ஆனா..
இெதப் ப கட் ற ... அம் மான் யாராச் ம் இ ந் ந் தா...
இெதல் லாம் கட் பழ க்கலாம் ... எனக் தான் அந் த
ெகா ப் பைனேய இல் ைலேய" என்றாள் .

ேத ன்னைகேயா "நான் இ க்க நீ ஏன்க்கா கவைல படற... "

என்றாள் .

"உனக் கட்ட ெதரி மா ?!"

"உம் ஹ ம் ... நான் ட் ஷ்யன்ைஸ வரைவச் க்ேகன்... எல் லாம்

அவங் க பார்த் ப் பாங் க" என்ற ம் த ழ் அவைள உற் ேநாக் யப
"எல் லாம் ஏற் பா ம் பண்ணிட் ங் க... ஆனா என் ட்ட மட் ம் ெசால் ல
மறந் ட் ங் க அப் ப தாேன" என் ேகட்க ம் ேத மன ல்
'இெதன்னடா வம் பா ேபாச் ... ேவதாளம் ம் ம் ங் ைங மரம்
ஏ ேத' என் எண்ணிெகாண்டப "அெதல் லாம் அப் றம்
ேப க்கலாேம... நீ ேபாய் ெரஷ்ஷா ட் வா... நான் ேபாய்
ட் யன்ைஸ ப் றேன" என் ந ெகாண்டாள் . 

த ழ் ச ப் ேபா ேவ வ ல் லாமல் அந் த நிைலைம ம்

ழ் நிைலைய ம் ப் ப ல் லாமல் ேபானா ம் ஏற் ெகாள் ள
தயாரானாள் . 
ேதட ம் அச்ச ம்

த ழ் கண்ணா ன்னிைல ல் அமர்ந் க்க ஒப் பைனயாளர்கள் அவளின்

ந் தைல ன்னி ந் ெகாண் ந் தனர். அவளின் ம் ப ம் அவ ம் ேவ ேவ
ைச ல் ம் இ ந் தனர்.

அவள் ந் தைன அங் இல் ைல என்பைத அவள் கம் அப் பட்டமாய் காட்
ெகா க்க, சற் ேநரம் ன் ர டம் அவள் ைகப் ேப ல் நிகழ் த் ய
காரசாரமான சம் பாஷைண த் தான் அவள் நிைனத் ெகாண்
அமர்ந் ந் தாள் .

"ெசத் ேபான உங் க தாத்தா க்காக... நீ யா உன் வாழ் க்ைகைய ெக த் க்க

ேபா யா... நான் ெசால் றைத ேக ... ேபசாம யா க் ம் ெதரியாம நீ ளம் வந்
த ழ் ... யாேரா எக்ேக ெகட்ேடா ேபாகட் ம் " என் ர ெசான்ன ம் "ஓ
வந் ன் ெசால் யா ர " என் ேகாபமாய் ேகட்டாள் . ர எவ் வளேவா
சமாதானம் உைரத் அவ க் ரிய ைவக்க யற் ெசய் த ேபா ம் அவள்
ர்க்கமாக "ேபா ம் ர ... இ க் ேமல ஒ வார்த்ைத ேபசாேத...இந் த னால
என் வாழ் க்ைகேய ேபானா ம் பரவா ல் ல ... எந் த காரணத்ைத ெகாண் ம் எங் க
தாத்தா க் என்னால ெகட்ட ேபேரா ெகௗரவ ைறச்சேலா ஏற் ப ற மா ரியான
ேவைலைய நான் எந் த காலத் ல ம் ெசய் ய மாட்ேடன்..." என் அவள் ெசால் ல
அவன் னத்ேதா தன் ேதா ைய வைச மா ெபா ந் ட் "நான் ெசால் றைத நீ
ேகட்க மாட்ட இல் ல... ேபா ... எக்ேக ெகட்ேடா ேபா... இத்ேதா உனக் ர ன் ஒ
ப் ரண் இ க்கான்றைத மறந் " என் ெசால் ட் ேமேல ேபச ம் பாமல்
அைழப் ைப ண் த்தான். 

ஏற் கனேவ ழ் ந் க் ம் ரச்சைனகள் ேபாதாெதன் ர ம் ேசர்ந் ெகாண்

அவைள ேவதைன ப த் ட்டான். இத்தைன வ ட நண்பேன தன்ைன ரிந்
ெகாள் ளாத ேபா ேரந் ரனிடம் எத்தைகய ரிதைல தான் எ ர்பார்க்க ம்
என் ரக் யாய் ன்னைக த் ெகாண்டாள் . 

தன் மணம் காதேலா ெதாடங் கா ட்டா ம் பரவா ல் ைல. ஆனால் இப் ப

ற் ற ணர்ேவா ம் ேகாபத்ேதா ம் ெதாடங் க ேவண் மா என்ற ஆதங் கேம அவைள
ெபரி மாய் ேவதைனப த் ய .

அந் த சமயத் ல் ேத அவள் ேதாள் கைள ெதாட் "அக்கா" என் அைழக்க, த ழ்

தன் ந் தைன ந் ெவளிவந் தாள் . 

அப் ேபா எ ேர இ ந் த கண்ணா ல் ர ப த்த அவள் ம் பத்ைத அவளாலேய

நம் ப ய ல் ைல. இப் ப ஒ நா ம் அவள் அலங் கரித் ெகாண்டேத இல் ைல.
அதற் கான சந் தர்ப்ப ம் அவ க் வாய் த்த ல் ைல. மணம் ேபான்ற
நிகழ் க க் ேபானா ம் ட இேத ேபால் ேபண்ட் ஷர்டத
் ான். அெதன்னேவா
அவ க் அப் ப ேய பழ ேபாய் ட்ட . அதனாலேய இ தன் ம் பம் தானா என
அவ க் அவேள ேகள் ேகட் க் ெகாள் ள, ேத ேயா யப் ேயா தன்
தமக்ைக ன் அழைக கண் க த்தப " டைவ ல நீ அவ் வள அழகா
இ க்கக்கா... " என் ெந ழ் ந் பாராட்ட த ன் கத் ேலா ேலசான ன் வல்
ஏற் பட்ட . ஆனால் அவளின் அந் த மாற் றத்ைத அவளால் ஏற் ெகாள் ளேவா
இன்ப றேவா ய ல் ைல. 
அப் ேபா அைறக் ள் ெவன ைழந் த ஜயா த ன் ஒ த
ெவ ப் பான பார்ைவைய உ ர்த் ட் ேத டம் "நீ என்ன இவ க்
ேவைலக்காரியா... இெதல் லாம் ெசய் ய ம் உனக்ெகன்ன தைலெய த் " என்
ெசால் அவைள வ கட்டாயமாய் இ த் ெகாண் ெசல் ல அவள் ேபாகேவ
மாட்ேடன் என வாதம் த்தாள் . த ழ் அவைள சமாதானப் ப த் ேபாகச்
ெசால் ட ேத ப் ப ன் றப் பட் ெசன்றாள் . 

அந் த அைற ல் தனிைம ம் அைம ம் ழ் ந் ெகாள் ள, அப் ேபா த க் ம்

அ ேதைவயா ந் த . 

அவளின் அந் த அைம ைய ைலக்க ேவண் க்ரமவர்மன் உள் ேள ைழய

ஒ த அலட் ய பார்ைவயைய அவர் ப த் ட் ம் ெகாள் ள
அவ க்ேகா மகள் மணத் ற் சம் ம த் ட்ட ெசய் இன்பத்ைத
நல் ந் த . ஆதலால் அவளின் அலட் யத்ைத ெபரிதாய் எ த் ெகாள் ளாமல்
அ ல் வந் தவர் ஒ நைக ெபட் ைய அவள ல் ைவத் "இெதல் லாம் உன்ேனாட
அம் மாேவாட நைக... அப் றம் நமம் ம் ப பாரம் பரிய நைக த ழ் " என் ற ம்
அவள் ம் ஒ பார்ைவ பார்த் ட் "பரவா ல் ைலேய... இைத எல் லாம் நீ ங் க
ற் காம பத் ரமா பா காத் ைவச் க் ங் க.. அ சயமா இ க் " என்றாள் . 

"உங் க தாத்தா இந் த நைக எல் லாம் உனக் தான் ெகா க்க ம் ைவச் ந் தா "
என் ெசால் ல அவள் ஏளனமாய் "ஓ... அதனால் தான் இெதல் லாம் பத் ரமா இ க்கா
?" என் ேகட்க அவளின் அந் த வார்த்ைத அவைர ெராம் ப ம் காயப் ப த் ய . 

இ ந் ம் மகள் மணத் ற் சம் ம த் ட்ட காரணத்தால் இைத எல் லாம் அவர்

ெபரிதாக எ த் ெகாள் ள ம் ப ல் ைல.

"உன் ேகாப ம் வ த்த ம் எனக் நல் லா ரி த ழ் ... ஆனா ஒ ஷயத்ைத நீ

ரிஞ் க்ேகா... நாேன பார்த் பார்த் ேத னா ம் இப் ப ஒ மாப் ள் ைள
உனக் ைடச் க்க மாட்டா ... " என்ற ம் அவ க் ேரந் ரனின் கம்
நிைன க் வந் ெவ ப் ைப ைதத் ட அத்தைன ேநரம் தந் ைதைய
பார்க்காமல் த ர்த் ந் தவள் அவைர ேநாக் "ஆமாம் ஆமாம் ... நீ ங் க ேத ேத
ச் ந் தா ம் இப் ப்ப்ப்ப ஒ மாப் ள் ைளைய நிச்சயமா எனக் நீ ங் க
பார்த் க்கேவ யா " என் அ த்தமாய் உைரத்தாள் . அந் த வார்த்ைத ன்
லம் அவள் இன் ம் ேரந் ரைன தவறாக ரிந் ெகாண் க் றாள் என்பைத
அவரால் உணர ந் த . 

இ ந் ம் ேமேல அதைன த் அவர் வா க்க ம் பாமல் "சரி த ழ் ... நீ இந் த

நைகெயல் லாம் ேபாட் க்ேகாம் மா... ெவளிேய எல் ேலா ம் .." என் அவர் ெசால்
ப் பதற் ன்னதாக "ஹம் ம் ம் ... எல் ேலா ம் காத் ட் க்காங் க... நான்
ெபாம் ைம மா ரி வந் அவங் க ன்னா நிக்க ம் ... அப் ப தாேன" என்
ேகட்டாள் .

க்ரமவர்ம க் ஒவ் ெவா ஷயத் ற் ம் இவளின் சம் மதம் வாங் வ ெப ம்

ேபாராட்டமாய் இ ந் த . ேபாதாக் ைறக் இந் த நைக எல் லாம் பார்த் ட்
ஜயா தன் மக க் தான் பாரம் பரியய நைககைள தர ேவண் ம் என
சண்ைட ட் ேகாபத் ல் ெகாப் பளத் ெகாண் ந் தார். அவைர சமாளித் ட்
வந் த ன் இவள் இப் ப ரண் க் றாேள என அவர் த ப் ேபா நிற் க, த ழ்
தன் தந் ைத ன் எண்ணஓட்டத்ைத ம் த ப் ைப ம் உணர்ந்தவளாய் அவேள
இறங் வந் "சரி ேபாங் க நான் வர்ேறன்" என் ெசால் ல அவர் நிம் ம யைடந்
ெப ச் ட்டப அந் த அைறைய ட் ெவளிேய னார். 

த ழ் தனக் த்தாேன இந் த நிைலைய தான் ஏற் ெகாண் தான் ஆக ேவண் ம்

என் மன ற் ள் ேளேய ஜ த் ெகாண் அந் த பாரம் பரிய நைககைள ேபாட்
ெகாள் ள கண்ணா ன் நிற் க சட்ெடன் த ழ் அவள் க த்ெதாட் ந் த
ெச ைன தட பார்த்தாள் . உடேன அவள் பார்ைவ ற் ற் ம் ேதட ஆரம் த்த .
அவள் நின்ற இடத் ல் எல் லாம் ேத யவள் ன் அங் ல் ைல என் எண்ணம்
ேதான்ற எங் ேக ெதாைலத்ேதாம் என ேயா க்கலானாள் . 

அவள் ேத வ அவள் ெச னில் இ ந் த ங் க க டாலர். தன் தாத்தா டம்

இ ந் த ேபாலேவ அவளிடம் ஒன் இ ந் த . எங் ேக ெதாைலத் ப் ேபாம் ...
கைட யாய் எப் ேபா பார்த்ேதாம் என் வரிைசயாய் தனக் ள் ேளேய ேகட்
ெகாண்டவ க் ெரன் ஆர்க் யால ஸ்ட் தர்மா ட் ற் ெசன்ற
நிைன க் வந் த . அங் ேக ட் ப் ேபாேமா என் சந் ேத க்க, அவ க்
அ ர்ச ் ல் இதயேம நின் ம் ேபால் ேதான்ற அவ க் ள் ேள 'ேசச்ேச... அப் ப
இ க்கா ' என் மனைத ேதற் ெகாள் ள ண் ம் 'அப் ப இ ந் தால் ????' என்ற
ேகள் எ ந் த .

ஆனால் அவள் மனம் அப் ப இ க்கா என ம் அப் ப இ ந் தால் என ம் மா

மா ஊசாலாட்டத் ல் இ க்க இ யாய் ஏன் ர ன் ட் ம் இ க்க
வாய் ப் க் ற என்ற எண்ணம் ேதான்ற எதற் ம் ர டம் இைத பற் ெசால் ல
ேவண் ம் என அவ க் ைகப் ேப லம் அைழப் த்தாள் . நிைலைம
ரியாமல் அவேனா அவள் ேம ந் த ேகாபத் ல் அைழப் ைப ஏற் க ம த்தான். 

' க் அப் கால் ர ' என் பல ஞ் ெசய் ம் அ ப் ட்டாள் . ஆனால் அவன்

அதைன பார்த் ெதாைலத்தாேனா என்னேவா. ப ல் அைழப் வராமல் ேபாக
இன் ம் அவள் பதட்டமைடந் தாள் .

அப் ேபா ேத எப் ப ேயா தன் அம் மா டம் இ ந் தப் ெகாண் வந்
"இன் மா நீ ங் க நைக எல் லாம் ேபாட் க்கல... எல் ேலா ம் ெவ ட் ங் ?!" என்
ெசால் ல.

ேத ன் ரைல ேகட்ட ம் த ழ் அவள் ேதாள் கைள பற் யப டாலைர பற்

சாரிக்க அவள் ெதரியா என் உைரக்க அவைள டாமல் க்க சாரைண
ெசய் ய ேத ேயாசைனேயா " ம் லதான் இ க் ம் நம் ம இரண் ேப ம்
ெபா ைமயா ேத பார்ப்ேபாம் ... இப் ேபா எல் ேலா ம் ெவ ட்
பண்ணிட் ப் பாங் க... நாம ேபாேவாம் " என் ெசால் ல த ழ் "அெதல் லாம் அப் றம்
பார்த் க்கலாம் ... நீ தல் ல ேத ... நா ம் ேத ேறன்... டாலைர பார்த்ததான் எனக்
நிம் ம " என் ெசால் த ழ் ேத ைய ம் கட்டாயப் ப த் அைற க்க ேதடச்
ெசான்னாள் . இ வ ம் அந் த அைறையேய வ மாய் அல ெகாண் க்க "ஏ
த ழச் " என் ஒ கனிர் ரல் ஒ த் த ழ் ெச ைய மட் ல் ைல மனைத ம்
ேசர்த் ைளத் கலைடயச் ெசய் ய அ ேரந் ரனின் ரல் என்பைத கணித்
ெகாண்டாள் . தான் ம் னால் தன் கத் க் ம் பதட்டத்ைத
கவனித் வாேன என கத்ைத காட்டாமல் நின் ெகாண் க்க அவன்
ேகாபத்ேதா "என்ன நிைனச் ட் க்க உன் மன க் ள் ள... ெவளிேய எல் லா ம்
எவ் வள ேநரமா காத் ட் க்காங் க ெதரி மா... நீ பாட் க் ம் லேய இ ந் தா
என்ன அர்த்தம் ... ஒவ் ெவா த்தாரா வந் உன் ட்ட ெகஞ் ட் க்க மா ?!" என்
ேகட்க ேத அவனிடம் "இல் ல மாமா அ வந் " என் ஏேதா ெசால் ல யத்தனிக்க
த ழ் இைடம த் "ஒ ைபஃவ் னிட்ஸ்தான்... நான் இேதா வர்ேறன்... நீ ங் க
ேபாங் க" என்றாள் . அவளா இத்தைன பவ் யமாய் ப ைரக் றாள் எண்ணி
ஆச்சர்யப் பட்டவன் கத்ைத ப் பாமேல அவள் நின் ப் பைத ஏக்கமாய்
பார்த் ட் ெசன்றான். 

ேத டம் அவன் ெசன் ட்டைத உ ப த் ெகாண் ட் த ழ் ச்ைச

இ த் ட் ெகாண்டாள் .

ன்னர் அவள் தன் தங் ைக டம் "ேத ... நீ ஏ ட்ட மட் ம் என் டாலர்
ெதாைலஞ் ஷயத்ைத தப் தவ ட ெசால் டாேத" என் ெசால் ல அவள்
ரியாமல் "ஏன்க்கா? " என் ேகட்க ம் அவள் காரணம் ெசால் லாமல் "ப் ச.் ..
ெசால் லாதன்னா... ெசால் லாத" என் கண் ப் பாய் உைரக்க அவ ம் ழப் பமாய்
தைலயைசத் ைவத்தாள் . 

த ழ் தனக் த்தாேன ேதைவ ல் லாமல் பயப் ப ேறாம் என் ெசால்

ைதரியமாய் இ க்க யற் த்தா ம் அவள் மனைத அ த் த் ெகாண் ந் த
பயம் லகமாட்ேடன் என் அடம் த்த .

எ எப் ப ந் தா ம் ேரந் ரனிடம் எைத ம் காட் ெகாள் ள டாெதன்

எண்ணிக் ெகாண்டாள் . அவன் ஏ யாக இ க் ம் ேபாேத ரச்சைன எ ம் ேபா
இப் ேபா கணவனாய் மா ட்டால் தன் க அேதா க என் அவள் ந் த்
த ப் ற் ெகாண் ந் தாள் . அந் த சமயத் ல் ேத அணிகலன்கைள எல் லாம்
த க் அணி த் ட் தயாராக் னாள் . 

த ழ் கண்ணா ல் அவள் கத்ைத பார்த்தப "ரிலாக்ஸ் ரிலாக்ஸ் ரிலாக்ஸ்"

என் ெசால் ச்ைச ேம ம் மாய் இ த் ட ேத க் அவளின் ெசயைல
ரிந் ெகாள் ள இயல ல் ைல.
அடங் காத கனல்

த ழ் அவைள இயல் நிைலக் மாற் ெகாண் அைறைய ட் ெவளிேய வந்

அந் த அரண்மைன ன் ெபரிய சாலமான ந் னர்கள் ம் அைறக் ,
அதாவ ட்டதட்ட ஒ ைளயாட் டல் அள க் ெபரியதாய் இ ந் த அந் த
அைறக் வர மேகந் ர ப , க்ரமவர்மன் மற் ம் பல உற னர்கள் நண்பர்கள்
என ஒ ெபரிய ட்டேம அவர்கைள காண ந் த . எல் ேலாரின் பார்ைவ ம்
த ழ் அங் ேக ைழந் த மாத் ரத் ல் அவைள ழ் ந் ட, ஜயா ற் அவள்
க த் ந் த பாரம் பரிய நைககள் ேத கண்கள் இ ந் தன. ேகாப ம்
ெபாறாைம ம் அ த்தமாய் அவ க் ள் அப் ேபா ெபாங் ெகாண் ந் த . 

தனக்ேக உரிய கம் ரத்ேதா அந் த ட்டத் ேலேய ஆ ைமேயா நின் ந் தான்
ேரந் ரன். ஆனால் அவைனேய அப் ேபா ஆ ைம ெசய் ஆட் த்
ெகாண் ந் த த ன் அழ தான்.

அவள் அழகான ேராஸ் நிற பார்டரில் தகதகெவன ன்னி ெகாண் ந் த பட்

டைவ ல் வந் ெகாண் ப் பைத பார்த்த கணேம அவன் யப் ல் ைலெயன
சைமந் தான். இ நாள் வைர ல் இயல் பான உைட மாய் , அலங் கரிப் ைபேய
காணாத கமாய் அவன் கண் ன்ேன ேதான் ந் தாள் . அப் ப இ க் ம் ேபாேத
அவள் அழ அவைன ெவ வாய் சலனப் ப த் க்க, இன் வானி ந்
இறங் வந் த ேதவைதயாய் அவள் வ ைக தர அவன் கள் அவைள மட் ேம
காட் ப் ப த் ய .

டைவக் ள் ஒளிந் ெகாண்டா ம் அவளின் ேதக அைமப் ேநர்த் யாய்

அைமந் ப் பைத அவன் கள் அளெவ க்க, ம் ெபாட் ம் வைளய ம்
கா ல் அைசந் தா ம் தங் க ேதா ம் அவளின் அழ ற் ெபா ைவ
ட் ட்ட . மலர்ந் ந் த மல் ைக அவள் ந் த ல் ஏ ேதாள் களில்
தவழ் ந் ப் பைத பார்த்த ெநா ெமாத்தமாய் உலைகேய மறந் அவளின்
அழ க் ள் ள யாமல் ெதாைலந் ேத ேபானான். 

த ன் அழகால் அவன் தன்னிைல மறந் ல ெநா கள் நின்றா ம் ரமப் பட்

தாரித் ெகாண்டவன் இயல் பான கபாவத்ேதா எல் ேலார் ன்னிைல ம்
நிற் க அப் ேபா உற னர்கள் த ைழ கட்டாயப் ப த் அவன் அ ல் நிற் க
ைவக்க, அவனின் கம் ர ம் அவளின் அழ ம் அரிதான ெபா த்தமாய்
பார்ப்பவர்கைள யந் ேபாக ெசய் த . 

அப் ேபா மேகந் ர க் அவர்களின் ேஜா ெபா த்தத்ைத பார்த் ஆச்சர்யம்

ந் த . ெரன் அவசரமாய் வான மணமாய் அவர்களின் ெபா த்தம்
இ க்க ல் ைல. 
அ ன் ட் ேய ர்மானித்த உற என்ற உண்ைம அப் ேபா அவர்கள்
இ வைர அ க ேக பார்த்த ெநா அவர் உணர்ந் ெகாண்டார். 

ஆனால் சந் ரா மட் ம் ெகாஞ் சம் இ க்கமான பார்ைவேயா நின் ந் தாள் . 

அப் ேபா த ன் அ ல் வந் த சந் ரா தயக்கத்ேதா "உனக் ஏ ம் மனவ த்தம்

இல் ைலேயம் மா... சம் மதம் தாேன" என் ெம தாய் ேகட்க அவள் ப ல் ெசால் ல
யாமல் ெமௗனமாய் நின்றாள் . 
அவள் வா ந் சம் மதம் என்ற வார்த்ைத வர ல் ைலேய என் அவர்
ேவதைனேயா ஏங் யப நிற் க, ேரந் ர க்ேகா அவளின் அள ல் லாத
ேகாபம் எழ "சம் மதம் ஒ வார்த்ைத ெசான்னா ைறஞ் சா ேபா வ" என்
அவள் காேதாரமாய் உைரக்க அவள் ம் ைறப் ேபா ெசால் ல மாட்ேடன்
என்ப ேபால் அவைன பார்த் தைலயைசத்தாள் . 

சந் ராேவா வ த்தப் பட ேரந் ரன் அவைள சமாதானப த்த ன்னைகேயா

"என்னம் மா நீ ங் க... நான் வாங் தந் த டைவையேய அவ கட் க் ட் க் ம்
ேபாேத... உங் க க் ரியல... அவ க் சம் மதம் ... " என் தன் அம் மா டம்
அவன் ெசால் ல, அதைன ேகட்ட த ன் கள் இ அவன் வாங் தந் த டைவயா
என் நம் ப யாமல் அ ர்ச ் ல் அகல ரிந் தன. 

இதைன ேகட் ஒ வா சந் ரா ம ழ் ற் றப "ஆமாம் இல் ல" என் ேகட் ட்

த க் ைககளால் ஷ் க த்தப "என் ஷ் ேய பட் ம் ேபால...
அவ் வள அழகா இ க்க... அ ம் இந் த டைவ உனக் ெராம் ப எ ப் பா இ க் ...
எப் ப ர் இவ் வள ெபா த்தமா ெசலக்ட் பண்ண" என் ேகட் தன் மகைன
பார்க்க அவன் கர்வமான ன்னைகேயா "ெபா த்தமா இ க் ம் தாேன ெசலக்ட்
பண்ேணன்" என்றான். 

சந் ரா ஒ வா மனம் ம ழ அவேனா ண் ம் த ன் ெச ல் ரக யமாக

"இப் ப எ க் உன் கண் இரண் இன்ச் ெபரிசா ... ஷாக் ரிய ன் எல் லாம்
ேவண்டாம் ... இ நான் எ த் ெகா த்த டைவதான்" என் ெசால் ட
எரிச்சேலா மா ய அவள் கபாவத்ைத பார்த்தவன் ண் ம் அவளிடம் " ம் மா
ெசால் லக் டா த ழச் ... நீ இந் த டைவ ல நச் ன் இ க்க" என்றான்.

அவேளா "இ யட்" என் ேகாபத்ேதா உைரக்க அவன் ண் ம் "ேகாபப் பட்டா ட

அழகாதான் இ க்க" என்றான். 

அவ க்ேகா அவனின் ேபச் எரிச்சைல ஏற் ப த்த அவள் ேகாபமாய் ல ப் ேபாக

யத்தனிக்க அவளின் கரத்ைத அ த்தமாய் த் ெகாண் த த் அ ேலேய
நிற் க ைவத் ெகாண்டான். "எல் ேலா ம் இ க்காங் க... ைகைய ங் க" என்
த த்தாள் .

அவள் கரத்ைத த் ெகாள் ள 

யற் ெசய் ய அவன் ேகள் யாய் "உனக்காக இவ் வள அழகான ஸாரி வாங் ட்
வந் க்ேகன்... ேதங் க்ஸ் ெசால் லாம ேகாபப் படற" என் ேகட்டான்.

"எனக் க்கைல" என்றாள் .

"எ ... என்ைனயா இல் ைல டைவயவா ?!"

"இரண் ேமதான்"

அவன் ன்னைகத ம் ப " வர் ேபட் லக்... க்கலன்னா ம் இரண் த்ைத ம் நீ

கட் க் ட் தான் ஆக ம் " என் ெசால் ட் அவள் கரத்ைத த்தான்.

அவள் ேகாபமாய் ைறத்தப நிற் க அந் த த ணம் அத்தைன ெந க்கத் ல்

அவளின் ர்ைமயான கள் அவனின் கர்வத்ைத ெகாஞ் சம்
சாய் த் ட்டெதன்ேற ெசால் ல ேவண் ம் . 

அவைள அழெகன் ஒற் ைற ெசால் லால் மட் ம் வர்ணித் ட யாெதன்

அவ க் ேதான் ற் . ர்யனின் ரகாசத்ைத ேபான் கண்கள் ச ைவக் ம்
ேபரழ யாகேவ அவள் அவ க் காட் யளிக்க கட் ப த்த யாத காட் யாய்
காதல் அவ க் ள் பர வைத அவனால் த க்க ய ல் ைல. 

அவள் அ காைம ல் அவன் மனக்கட் பா ெமல் ல ெமல் ல ைதந்

ெகாண் க்க, அேத அள லான உக் ரமான அவன் ைறத்தப நின் ந் த
த ன் பார்ைவ ல் ேகாபமாக ம் ெவ ப் பாக ம் ஒளி ய . இரண் ேம
ட்டதட்ட அடங் காத கனலாய் எரிந் க்க எந் த எைத ஆட்ெகாள் ள ேபா றேதா?!

அைறக் ள் அைற

ெமல் ல ெமல் ல ட்டெமல் லாம் கைலந் டத ம் அைறக் ம் னாள் .

அப் ேபா அவளின் மனநிைல ேரந் ரனின் வார்த்ைதகளா ம் டாலர் ெதாைலந் த
ழப் பத்தா ம் ெராம் ப ம் ேமாசமாய் மா ந் த . அவள் வாழ் ல் ேமாசமான
நாட்கள் இைவகளாகதான் இ க்க ம் என் எண்ணி ெகாள் ம் அள ற் கான
நிைல அ . 

அன் இர ேத ம் த ம் ஒேர அைற ல் இ க்க த ழ் அவன் வாங் தந் த

டைவ ஏமாற் கட்ட ைவத்ததற் காக ேத டம் சண்ைட ட் அவைள ஒ வ
ெசய் ட்டாள் .

ேத ேயா ந் தள சேகா ரிைய சமாளித் ட் கைளத் ேபாய் உறங் ட,

த ழ் மட் ம் த் ெகாண் அமர்ந்தப அத்தைன ெந க்க ம் ேவ ல
ஷயங் கைள த் ம் ேயா த் ந் தாள் . தர்மா ன் ட் ல் எ த்த ைடரிைய
ேப ந் எ த்தவள் அதைன ரட் பார்த்தாள் . அ ந் எ த் க்கள்
எல் லாம் யா ம் ரியாத வண்ணம் இ க்க, எப் ப ேயா ைடரிைய எ க்க
ேவண் ெமன்ற எண்ணம் நிைறேவ ட்டைத எண்ணி அந் த நிைல ம்
ம ழ் ற் றாள் . அேத சமயத் ல் அந் த டாலர் அங் ேக ந் ந் தால் தான் என்ன?
அதனால் தனக்ெகான் ம் பாதகம் ேநரா என ஒ வா ைதரியப் ப த்
ெகாண்டாள் . ஆனால் இப் ேபா ரச்சைன அ வல் லெவன் ம் தான்
அரண்மைன ல் இ க் ம் இந் த அ ைமயான சந் தர்ப்பத்ைத ட் ட டா
என் எண்ணி ெகாண்டவள் அந் த இ ளில் தன் ைகப் ேப டார்சை ் ச ஆன் ெசய் தப
அைறக் ெவளிேய வந் தாள் . யார் பார்ைவ ம் க்காமல் ெராம் ப ம்
ெபா ைமயாய் மைறந் மைறந் வந் தப ஒ ஓரத் ல் ழன் ழன் ேமேல
ெசல் ம் ண் ப க்ெகட் வ ேய ேமேல ெசன்றாள் . அத்தைன லாவகமாய்
அந் த இ ளி ம் ெசல் ம் தம் அந் த இடத் ற் ம் அவ க் மான ெந ங் ய
ெதாடர்ைப உணர்த் ய .

ஆனால் அவள் என்னதான் மைறந் மைறந் ெசன்றா ம் ேரந் ரனின் பார்ைவ

அவைள கவனித் ட்ட அவளின் ர ஷ்டம் தான். காதலா ம் அவளின் அழ ன்
தான மயக்கத்தா ம் உறக்கத்ைத ெதாைலத் ட் அந் த இ ளில் ேநரம்
ேபாகாமல் அரண்மைனைய ற் உலா ெகாண் ந் தவன் அவள் அைறைய
 ட் ெவளிேய வந் அப் ப மைறந் ெசல் வைத கவனித் ட்டான். அவனின்
ேபா ஸ் ைள ம் ெகாஞ் சம் காதல் ைல ம் அவைள ன்ெதாடர ெசால் ல, அவள்
எங் ேக ெசல் றாள் என்ற ஆவேலா அந் த இ ளில் அவைளேய ைவத்
பார்த்தப ன்ேன ெசன்றான். அவேளா மா க் ெசன் , ன் ல ரம் நடந்
ஒ அைறகதைவ றந் ெராம் ப ம் ெம வாய் உள் ேள ெசன்றாள் .

அவ் வப் ேபா அவள் ம் பார்க்க அவளின் பார்ைவ ல் க்காமல் வ வ

ேரந் ர க் ெப ம் பாடாய் இ ந் த . அந் த அைறக் ள் அவ ம் ைழய
ரமாண்டமான அந் த அைற ெகாஞ் சம் அவைனேய அசர ைவத்த . அவள்
நிற் காமல் ேம ம் அந் த அைறக் ள் இ ந் த மற் ெறா கத வ ேய ந் ட
ரியாமல் ைகத்தவன், அவ ம் ெபா ைமயாக அதற் ள் ம் ைழந் தான்.

ஆனால் இப் ேபா அவன் களால் அவைள கண்ட ய ய ல் ைல. ற் ம்

ஒ ைறக் இ ைற பார்ைவைய ழற் ட மாயாமாய் மைறந் ட்டாளா
என ழம் நின்ற சமயத் ல் "ஆ..." என்ற அலறல் சத்தம் ேகட் டமான அவ ேம
அந் த இ ளில் ரண் ேபானான். 

அப் ேபா தான் த ழ் அந் த அைற ன் வல ற ஓரமாய் நின் ந் த ெபரிய

அலமாரி ன் ேமல் றத் ல் ஏ அமர்ந் க் றாள் என்பைத அவன் கண்கள்
கண் யப் பைடந் தன. ெகாஞ் ச ேநரம் ழப் பமாய் உற் பார்த்தவன் ன்னர்
அடக்க யாமல் ரிக்க ெதாடங் ட, த க் அப் ேபா தான் தான் கண்
அச்சம் ெகாண் கத் ய ேபேயா தேமா இல் ைலெயன் ம் ரிந் த . ஆனால்
இவன் அவற் ைற எல் லாம் ட ேமாசமானவன் என் எண்ணி ெகாள் ள அப் ேபா
ேபய் தத் டம் மாட் க் ெகாண் ந் தாேள பரவா ல் ைலேய என எண்ண ட்
ெகாண்டாள் . 

அவேளா ல் உைறந் ேபா க்க அவேனா அவைள பார்த் பார்த்

பரிக த் ரித் ெகாண் ந் தான்.

தான் ேபா ம் ேபா ம் அவனிடம் தாேன மாட் ெகாள் ள ேவண் ம் என இறங் வர

தயங் யப ேமல் அமர்ந் ெகாண் ஒற் ைற கரத்தால் கத்ைத மைறத்
ெகாண் அமர்ந் ந் தாள் . 

காத ம் ேமாத ம் ெதாட ம் ... 

ைலக் பட்டைன அ த் ம் மற் ம் அழகழகாய் க த் ம் என் மனம் கவர்ந்த

வாசகர்க க் என் நன் . உங் களின் ஆதரேவ இந் த கைதைய ைரவாய் நகர்த்
ெசல் ல ஏ வாய் இ க் ற .
பாதாளச் ரங் கம்

ேரந் ரன் தன் ரிப் ைப ரமப் பட் கட் ப த் யப ேமேல

அமர்ந் ப் பவைள ேநாக் னான். சட்ெடன் பார்ைவைய
இ க்கமாக மாற் ெகாண் " சா நீ ... எ க் இப் ப அந் த கத்
கத் ன" என் ேகட்க, 

அந் த இக்கட்டான நிைல ம் அவைன பார்த் ரண்டைத எண்ணி

ரித் ெகாண்டவள் , அவைன ேநாக் ஏளன பார்ைவேயா "என்ன
பன்ற ஏ சார் ?!... உங் கைள இந் த இ ட் ல பார்த்த ம் தேமா
இல் ல ேபேயான் நிைனச் ட்ேடன்... " என்றாள் .

அைத ேகட் அவன் பார்ைவைய உயர்த் " ேபய் மா ந ராத் ரல

நடந் வந் த நீ .. இ ல நீ என்ைன ேப ன் நிைனச் யாக் ம் ...
உனக்ேக இ ெகாஞ் சம் ஓவரா இல் ல ?!" என்றான். 

அப் ெபா தான் அவன் தன்ைன ன்ெதாடர்ந் வந் க் றான்

என்ப உணர்ந்தவள் அவைன ேநாக் ேகாபத்ேதா "உங் கைள யா
என் ன்னா வர ெசான்ன ?... ேவற ேவைல ெவட் ேய இல் ைலயா
உங் க க் ?!" என் ேகட்டாள் . 

அவன் ன்னைக த ம் ப "இ ம் என் ேவைலதான் த ழச் " என்

ெசால் ல ம் அவள் கத்ைத க் யப "எ ? என் ன்னா ேய
வந் என் உ ைர எ க் றதா ?!" என் ேகட்டாள் .

"ம் ம் ம் ... அப் ப ம் ைவச் க்கலாம் " என் அவன் ெராம் ப ம்

இயல் பாய் ெசால் தைலயைசக்க அவள் எரிச்சேலா 'என் ஆ ள்
க்க வந் என் உ ைர எ க்க ேபாற பத்தல ... இப் பேவ வந்
என்ைன டார்சச ் ர் பண்ண மாக் ம் ?!' என் அவள் வாய் க் ள் னக
அவன் ர்ந் கவனித் ம் அவள் ேப ய அவன் ெச க்
எட்ட ல் ைல.

"ஓய் ... என்ன? ேமேலேய உட்கார்ந் தனியா லம் ட் க்க ?...

எ வா ந் தா ம் இறங் வந் ேப " என் அவன் அ கராமாய்
உைரக்க,

அவனிடம் தனியாக ேபாய் க் ெகாள் வதா என ந் த்தவள் , "நான்

எ ம் ேபசல... நீ ங் க தல் ல இங் ந் ேபாங் க... நான்
இறங் க் ேறன்" என்றாள் .
அவன் ேயாசைனேயா பார்த்தப "உனக்ெகன்ன மர ற
கழன் ச்சா ?... ரங் காட் ம் அ ேமல ஏ உட்கார்ந் ட் ... இறங்
வர மாட் ற" என் ேகட்க ம் அவன் ேப யைத ேகட் ேகாபம்
ெபாங் ெகாண் வந் ததா ம் அவனிடம் ேதைவ ல் லாமல் வாைய
ெகா க்க டா என எண்ணியப ெமௗனமாய் அமர்ந் ந் தாள் . 

அவள் கபாவைனகைள கவனித்தவன் ன்னைகேயா "என்ன

த ழச் ... இறங் வர பயமா இ க்ேகா ?!! ... நான் ேவணா ெஹல் ப்
பண்ணட் மா?!" என் கல் ஷமான பார்ைவேயா ன்ேன வர
அவள் கலவரத்ேதா கால் கைள ேமேல மடக் ைவத் ெகாண்  
"எனக் பயெமல் லாம் இல் ல... நான் இைத ட ெபரிய ெபரிய
ேகா ல் கள் ேமேல ஏ கல் ெவட்டாராய் ச் எல் லாம்
பண்ணி க்ேகன்... ஐ ேகன் ேமேனஜ் ... நீ ங் க இங் ந் ேபாங் க" என்
அவைன ரத்த யத்தனிக்க. 

அவன் சத்தமாய் ரித்தப "அ சரி... அலமாரி ேமல உட்கார்ந்

என்ன ஆராய் ச் பண்ணிட் க்க ?" என் ேகட்டான்.

"என்னேவா பன்ேறன்... உங் க க் என்ன ?!... நீ ங் க ப் ளஸ

ீ ் இங் ந்
ேபாங் க" என் ெகாஞ் சம் ெகஞ் சலாகேவ உைரத் ம் பார்த்தாள் . 

அவள் தன்ைன ரத் வ ேலேய யாய் இ க் றாேள என

சந் ேதகமாய் ேயா த் ட் ண் ம் அவைள ண் ம் தமாய் "ஏன்
த ழச் ?உயரத்ைத பார்த் தான் உனக் பயம் இல் ல.. பட் இந் த
பல் ரான் கரப் பான் ச் .. இைத பார்த் ட உனக்
பய ல் ைலயா?" என் ேகட்க அவன் ெசான்னைத ேகட்ட ெநா
அ வ ற் ல் ஏேதா உ ண்ட ேபால் ஒ உணர் .

அவள் மன ல் ேலசாய் அச்சம் ெதாற் ெகாண்ட . ஏ வதற் ன்

அவற் ைற பற் எல் லாம் பற் தான் ேயா க்கேவ இல் ைலேய என
பார்ைவைய அவள் ற் ம் ழற் ற, ெவ நாளாய் பயன்ப த்தாத
அந் த அைற ல் ம் ம் ம் ஏற் கனேவ மா ப த் ந் த .
நிச்சயம் அவன் ெசான்ன வரா கள் இங் ேக வ க்க
வாய் ப் க் ற என எண்ணிக் ெகாண்டாள் . அப் ேபா ஒ ரல்
அவள் மன ற் ள் இ ந் 'ேநா த ழ் ... இ க்ெகல் லாம் பயந் நீ
அவன் ட்ட ேபாய் மாட் க்காேத' என் எச்சரித்த .

அவளின் கப் பாவைனகைள அவன் உற் கவனித்தப "இப் ேபா

இறங் வர ஐ யா இ க்கா இல் லயா உனக் ... இல் ல ைநட்ெடல் லாம்
அங் கேய உட்கார்ந் ட் க்க ேபா யா ?!" என் ேகட்டான்.
அவள் த ப் ேபா "ைநட்ெடல் லாமா... ேநா" என் பத யவைள
பார்த் அவன் ன்னைக த்தப "அப் ப ன்னா இறங் வா... நீ
இறங் வர்ற வைரக் ம் நான் இங் ந் ஒ இன்ச் ட நகரேவ
மாட்ேடன்..." என் ர்க்கமாய் ெசால் ல அவள் அப் ேபா அந் த
அைற ன் தனிைமைய ம் இ ைள ம் எண்ணி அச்சம் ெகாண்டவள்
இறங் வராமல் ேயாசைன டன் அமர்ந் க்க, அவனின் ெபா ைம
ற் ம் கைறந் ேபான .

அவன் அதட்டலாய் , "நா ம் ன்ன ள் ைளக் ெசால் ற மா ரி

ெசால் ேறன்... நீ ம் அடவா யா ேமலேய உட்கார்ந் ட் க்க... இப் ப நீ
இறங் வ யா மாட் யா ?!" என் அ த்தமாய் ேகட்டவன் ப ல்
இல் லாமல் ரட் யாய் அமர்ந் ப் பவைள பார்த் "உம் ஹ ம் ...
உன் ட்ட எல் லாம் ேப னா சரிப் பட் வரா ... இேதா வர்ேறன்" என்
ைரவாய் வர, அவன் என்ன ெசய் ய நிைனக் றான் என்பைத
த்தவள் பதட்டமாய் , "ேவண்டாம் ... ேவண்டாம் ... நாேன வர்ேறன்...
ப் ளஸ
ீ ் " என் இறங் க தயாரானாள் . 

அவ ம் தன் யற் ைய ைக ட்டப அப் ப ேய ைககட் நின் ட,

அவள் நிதானமாய் ம் அந் த உயரமான அலமாரி ல் இ ந்
இறங் க ெதாடங் னாள் . ஏ ம் ேபா இல் லாத த மாற் றம் , இறங் ம்
ேபா ஏன் ஏற் ப ற என எண்ணியவள் அளந் அளந்
அ ெய த் ழ் ேநாக் ைவக்க, அவள் பாதம் ேலசாய்
த மா ய தான் தாமதம் .

அவனின் இ கர ம் அவளின் இைடைய தாங் த் ேழ இறக்

ட் ட, காற் ல் தந் த ேபான்ற உணர் ேதான் ய அவ க் .
அவன் கரத்ைத எ க்க ய ம் ேபாேத அவள் கால் கள் தைரைய
ெதாட ம் அவள் அவசரமாய் ல வந் நின் ெகாண்
எரித் வ ேபால பார்த்தவள் "என்ன நிைனச் ட் க் ங் க உங் க
மன ல... யா உங் கைள க்க ெசான்ன ... " என் ேகட்க

"நான் மட் ம் க்கலன்னா நீ ேழ ந் ப் ப..." என்றான். 

அவள் ேகாபத்ேதா " ந் ட் ேபாேறன்... உங் க க் என்ன

அக்கைற ?!" என் ேகட்டாள் . 

அந் த ேகள் ேய அவ க் ேகாபத்ைத உண்டாக்க "எனக்

அக்கைற ம் இல் ல. ஒ மண் ம் இல் ல... நாளன்ைனக்
கல் யாணத்ைத ைவச் ட் நீ ந் ைக காைல உைடச் க் ட்ட...
அப் றம் யா க் நஷ்டம் " என் ெசான்ன ெநா அவள் கெமல் லாம்
வக்க "அப் ேபா உங் க ரச்சைன ம் கவைல ம் அ தான் இல் ல...
நீ ங் க சரியான ெசல் ஃஷ்... " என் ேகாபமாய் உைரத் ட்
அங் ந் ெசல் ல பார்த்தவளின் கரத்ைத அ த்தமாய் பற்
நி த் னான்.

அவள் ரியாமல் அவைன பார்க்க அவேனா இ ய கத்ேதா , "

எங் க ஓ ற ... இ ம் மா... நான் ேகட் ற ேகள் க் ப ல் ெசால் ட்
ேபா" என்றான். அவன் என்ன ேகட்பான் என்பைத ரிந் தவள் "ெஹேலா
ஏ சார்... இ ஒண் ம் ேபா ஸ் ஸ்ேடஷன் இல் ல... நீ ங் க ேகள்
ேகட்ட ம் நான் ைகைய கட் ப ல் ெசால் ற க் ... ேஸா என் ைகைய
ங் க நான் ேபாக ம் " என்றாள் . 

அவன் இ க்கமான கத்ேதா "இ ேபா ஸ் ஸ்ேடஷன் இல் லதான்...

பட் நீ என் ட்ட ைக ம் கள மா மாட் க் ேய" என்ற ம் அவள்
ேபசாமல் அவன் கரத் ந் ைகைய க்க யற் ெசய் ய
அவனின் கரத் ன் அவைன ேபாலேவ உ யாய் இ ந் த .

அவன் அவள் யற் க் ம் அைசந் ெகா க்காமல்

ைறத்தப "என்ன ட் த்தனம் பன்ற க் ேமடம் இந் த ராத் ரில
இங் க வந் ங் க ?" என் ேகட்க ம் அவ க் னம் அ கமான .

" ட் த்தனமா... நான்ெஸன்ஸ் ... இ என் தாத்தாேவாட ம் ... இங் க

வர்ற க் யாேராட ெபர் ஷ ம் எனக் ேதைவ ல் ல..." என்றாள் .

"நான் நான்ெஸன்ஸ்தான்... பட் நீ ெராம் ப ெஸன்ேஸாடதான் அலமாரி

ேமல ஏ உட்கார்ந் ட் ந் யா ?!" என் ேகட்க ம் அவள்
எரிச்சேலா , "இப் ப என்ன ெதரிஞ் க்க ம் உங் க க் ?!... நான் அந் த
அலமாரில என்ன எ க்க ேபாேனன்... அதாேன ?!" என் ேகட்க

"ம் ம் ம் " என் ர்க்கமான பார்ைவேயா தைலயைசத்தான்.

அவைன சமாளிக் ம் தமாய் "அந் த அலமாரி ேமல நா ம் எங் க

தாத்தா ம் இ க் ற ேபாட்ேடா ஒண் இ ந் ச் ... அைத
எ க்கலாம் தான் வந் ேதன்" என் ெசால் ட் அவன்
நம் றானா என அவைன ஊ யப பார்க்க

"ேபாட்ேடாைவ எ க்க வந் யா அ ம் இந் த இராத் ரிலயா?!" என்

ேயாசைன ேயா அவன் ேகட்க "எப் பவா இ ந் தா என்ன... ஞாபகம்
வந் த எ க்க வந் ேதன்.. இ ல என்ன தப் ?!" என் அலட் யப்
பார்ைவேயா ேகட்டாள் . 

"சரி ேபாட்ேடா எங் க?!" 

"அ ... " என் த மா யவள் ன் இயல் பாய் மா "நீ ங் கதான்

அ க் ள் ள என் ன்னா ேய வந் பய த் எ க்க டாேம
பண்ணிட் ங் கேள" என்றாள் . 

அவள் த மாற் றத்ைத கவனித்தவன் "நீ ெசால் றைத நம் ப யலேய...

?!" என் சந் ேதகமாய் பார்க்க. 

அவள் ேதாள் கைள க் யப "நம் க்ைக இல் ைலன்னா நீ ங் கேள

ஏ பார்த் க்ேகாங் க" என் அலட் யமாய் ெசால் ல ம் அவன்
தள ம் தயங் காமல் ேவகமாய் அந் த அலமாரிைய ஏ பார்க்க
ற் பட்டான். 

ஒ வார்த்ைதக் ெசான்னால் அவன் அவ் தம் ெசய் றாேன என

ேயா த்தவள் , அவ க் தன் ப் பம் தான் இல் ைல என்
பார்த்தால் ளி ட நம் க்ைக ம் இல் ைல ேபா ம் என் எண்ணிக்
ெகாண் அவள் டமாய் நிற் க ேரந் ரன் அப் ேபா அந் த
அலமாரி ன் ேமல் லாவகமாய் ஏ அங் ேக இ ந் த ேபாட்ேடாக்கைள
பார்த் ேத னான். அவள் ெசான்ன படம் அவன் பார்ைவ ல் பட
அதைன எ த் ெகாண் ஒேர தாவலாய் இறங் னான். 

அங் ேக அந் த ேபாட்ேடா இ க் ம் என் அவ க் ெதரி ம் . அேத

ேநரத் ல் அவள் ேத வந் த அதைன இல் ைல என்ப ம் அவ க்
மட் ேம ெதரி ம் . 

அவன் வ வைத பார்த் மன ற் ள் 'ஏமாந் ட் ங் கேள ஏ சார்...

நான் என்ன ேத வந் ேதன் உங் களால ெகஸ் ட பண்ண யா '
என் எண்ணியப கர்வமாய் நின் ந் தாள் . 

ேரந் ரன் அவைள ெந ங் "இதான் அந் த ேபாட்ேடாவா ?" என்

ேகட்டப அதன் ப ந் ந் த ைய ஊ னான்.

அந் த ேபாட்ேடா ல் ெபண்ணாய் தன் தாத்தா ன் ம ல் த ழ்

பாவைட சட்ைட அணிந் ெகாண் இரட்ைட ன்னல் ேபாட்
கள் ளங் கபட ல் லாத கமாய் அமர்ந் க்க அதைன பார்த்த ம்
அவைளய யாமல் களில் நீ ர் ேதங் ய . 
அதைன அவள் ேத வர ல் ைல என்றா ம் இப் ேபா அந் த பைழய
ஞாபகத்ைத அந் த படம் நிைன ப த்த அவளின் மனம் அந் த அழகான
நாட்க க்காக ஏங் ய .

அவள் அந் த படத்ைத வாங் க கரம் நீ ட்ட அவன் ஏமாற் யப அதைன

றம் மைறத் ைவத் ெகாண்டான்.

அவள் ரியாமல் "அைத ைவச் ட் நீ ங் க என்ன பண்ண ேபா ங் க...

ெகா ங் க" என்றாள் .

அவன் ெகா ப் ப ேபால நீ ட் ண் ம் அதைன தன் றம் இ த்

ெகாண் ஏமாற் ற ம் அவள் அைத வாங் க ேபாராட அவ ம்
ைகமாற் ைகமாற் ைவத்தப அவைள கலங் க த்தான். அவள்
அவைன ெந ங் ேபாட்ேடாைவ வாங் க ற் பட ேபாரா ய ேபா
அவைன அ யாமல் அவள் ெந க்கத்ைத ம் ேலசான உரசல் கைள ம்
ெகஞ் சல் கைள ம் ர க்க ெதாடங் னான். அதற் காகேவ அந் த
படத்ைத ெகா க்க ம் பாமல் அவன் அவைள ஏமாற் ைளயாட,
அவளின் அழ ல் அவனின் கண்ணியம் காணாமல் ேபான .
இ யாக அவள் கள் அவன் தன்ைன ர ப் பைத ஒ வா
கணித் ட அவள் ன்வாங் யப "ேபாட்ேடாைவ தரப்
ேபா ங் களா இல் ைலயா ?" என் ெகாஞ் சம் அ காரமாய் ேகட்க
அவன் ைறப் பாக நின்றப "நீ ேகட்டா... நான் உடேன
ெகா த் ேவனா ?" என் ெசால் அவன் ேபாட்ேடாைவ ம்
அவைள ம் அப் ேபா மா மா பார்த்தான். 

ன்னர் ன்னைகேயா " ட் த ழச் ெராம் ப க் ட்டா இ க்காேள

?" என்றான். 

அவள் ேகாபத்ேதா " ஸ் இஸ் வர் ட்... ேபாட்ேடாைவ

ெகா ங் க... என்ைன இந் த மா ரி நீ ங் க பார்க் ற எனக்
இரிட்ேடட் ங் கா இ க் " என் ெசால் ேபாட்ேடாைவ வாங் க
யத்தனித்தாள் .

அவள் கண்களில் ெதரிந் த ெவ ப் ைப ஏற் ெகாள் ள யாமல்

அவன் அவைள ேநாக் "நீ இந் த கல் யாணத் க் மனேசாட
சம் ம க்கலன் எனக் ெதரி ம் த ழ் ... பட் ரிஞ் க்ேகா... இப் ப
இ க் ற நிைலைமைய எ ேவா அைத ஏத் க்க பா " என்றான். 

"அட்ைவஸ் பன் ங் களா இல் ல ஆர்டர் ேபா ங் களா ஏ சார் ? பட்

எ வா ந் தா ம் சரி... நான் இந் த கல் யாணத்ைத...அப் பேவ
ெசான்ன மா ரி என் தப் க்கான தண்டைனயாதான் ஏத் ப் ேபன்...
இன் ம் ெசால் ல ம் னா நீ ங் க கட்டப் ேபாற தா என் ைடய
தப் ைபதான் எனக் ஞாபகப் ப த் உ த் க் ட்ேட இ க் ம் "
என்றாள் . 

அவளின் வார்த்ைதைய ேகட்ட ம் ேகாபம் ஏற் பட்டா ம்

ெபா ைமயாய் "அப் ப ன்னா இந் த கல் யாணத்ைத நீ
ரிேலஷன் ப் பா ஏத் க்கமாட்ட ?!" என் ேகட்க ம் அவள்
அலட் யமாய் பார்த்தப

"கண் ப் பா ஏத் க்க மாட்ேடன்" என்றாள் .

"இவ் வள ம் அெடமன்ட் ம் நல் ல ல் ல த ழ் "

"உங் க ஈேகா ம் தைலகண ம் மட் ம் நல் லதா ஏ சார்" 

"ஸ்டாப் இட்... ம் மா ஏ சார் ஏ சார் ப் ட்

க ப் ேபத்தாேத... கால் ர்... ஜஸ்ட் ர்" என்றான் அ த்தமான
பார்ைவேயா .
"என்னால அப் ப ப் ட யா ..."

"ஏன்? "

"ஏன்னா உங் க ட்ட அந் தள க் என்னால உரிைம எ த் க்க

யல... எ த் க்க ம் ப் பப் படல" என்றாள் .

அவளின் வார்த்ைத அ த ேகாபமாய் அவ க் ள் தைல க்க "ஒேக...

நீ எப் ேபா இந் த கல் யாணத்ைத தண்டைனயா ஏத் க் ேறன்
ெசால் ட் ேயா... நா ம் தண்டைனயாேவ இந் த உறைவ உனக்
தர்ேறன்..." என்றான். 

"அைததாேன நா ம் ெசான்ேனன்" என் அவள் அலட் யமாய்

பார்க்க "ெவ ட்... நான் இன் ம் ேப க்கல" என்றான்.

அவள் அவன் ெசால் வைத ேகட்க ப் பப் படாமல் கத்ைத ப்

ெகாள் ள அவன் ேம ம் "உன்னால என் ட்ட உரிைம எ த் க்க
யலன்னா பரவா ல் ைல... பட் எனக்கான உரிைமைய நான்
எ த் ப் ேபன் த ழ் ... அைத ம் நீ தண்டைனயா ஏத் க் ட் தான்
ஆக ம் " என்றான் அ த்தமாக.

அவள் அ ர்ந்தப "என் ட்ட உங் க க் என்ன உரிைம இ க் ? "

என் அவள் ேகாபமாய் ேகட்க அவள் எ ர்பாராத அந் த த ணத் ல்
அவைள தன் ஒற் ைற கரத்தால் இ த் அைணத் ெகாண்
ெகாஞ் சம் வஞ் சமாய் ன்னைக த்தவன் "என்ன உரிைமன் இப் ேபா
ரிஞ் தா? !" என் ேகட்க " ங் க என்ைன" என் ெசால் அவள்
அவன் அைணப் ந் ெவளிவர ேபாரா ரி ெகாண்
தைர ல் ந் தாள் . 

அவன் க் ள் இ ந் த அந் த ல ெநா கள் அவள் உடெலல் லாம்

ந க்க ற ெசய் க்க 
அவன் அவைள பார்த் ரித்தப "ெராம் ப ரண் க் ேய
த ழச் ... இந் த ர் பத் உனக் ெதரியல... காேலஜ் ேடஸ்ல என் ட்ட
மடங் காத ெபாண் ங் கேள இல் ல... ப் ேள பாய் ... டேவ ெவரி ேபட்
பாய் ... பட் ேபா ஸ் ெர னிங் ேபான ற ... ேபானா ேபா ன்
ந் ட்ேடன்... பட் நீ என்னடான்னா... ேதைவ ல் லாம அந் த ேபட்
பாைய ண் ெவளிேய வர ைவச் ட் ேய ... " என் ெசால் ல அவள்
எ ந் க்காமல் அ ர்ச ் ல் உைறந் ேபா ந் தாள் . 

"சரி எ ந் , ேபாலாம் ... " என் ைக ெகா க்க அவள் தாேன எ ந்

ெகாண் அலட் யமாய் பார்த்தப நிற் க "ஓ... ேமடம் என் ைகைய
ச் எ ந் க்க மாட் ங் கேளா ?! சரி ஒேக... எல் ேலா ம் நம் ம
இரண் ேபைர ம் ேதட ஆரம் ச் ட ேபாறாங் க... அப் றம் கற் பைன
பண்ணீ தப் பா ேப வாங் க... பரவா ல் ைலயா? !" என்றான். 

"ெராம் ப ேப ங் க நீ ங் க, இத பா ங் க ஏ சார்.. இந் த

கல் யாணத்ைத நான் என் ப் ப ல் லானா ம் ஒத் க் ட்ேடன்...
அ க்காக எல் லா ஷயத் ைல ம் என்ைன கட்டாயப த்
சம் ம க்க ைவக்க ம் மட் ம் கற் பைன ட பண்ணா ங் க...
அ எந் த காலத் ல ம் நடக்கா "என்றாள் .

"ம் ம் ம் ... பார்க்கலாேம..." என்றவன் 

"சரி... வா ேபாேவாம் " என்றைழக்க அவள் கத்ைத ப் ெகாண்

"நான் உங் க ட வரல... என் ேபாட்ேடாைவ ெகா த் ட் நீ ங் க

ேபாங் க" என் ெவ ப் ேபா அவள் உைரக்க

"ேபாட்ேடாவா என்ன ேபாட்ேடா ?" என் ெதரியாத ேபால் ேகட்க

"உங் க ைக ல இ க்ேக அந் த ேபாட்ேடா" என் அவள் ேகட்க ம்

அவன் ன்னைகேயா யாெதன தைலயைசத்தப

"ெகா க்க மாட்ேடன்... எனக் இந் த ட் த ழச் ம் ேவ ம் ...

ெபரிய த ழச் ம் ேவ ம் ..." என் ெசால் ல ம் அவள் எரிச்சேலா

" ... இ யட்... ராஸ்கல் " என் வரிைசயாய் ேதான் ய வார்த்ைதகைள

எல் லாம் ெசால் க ந் ெகாண் க்க அவன் அவள் ெசால் வைத
கா ல் வாங் ெகாள் ளாமல் அந் த அைறைய ட் ெவளிேய னான்.
த க் நிைலைமைய சமாளிப் ப ம் அவைன எப் ப சமாளிப் ப ம்
என ேயா த் ேயா த் கைளத் ேபானாள் .

ேரந் ர க் த டம் ேப ய ந் அவள் தான காதைல

அள ல் லாமல் அ கரித் க்க தன் ப க்ைக ல் சாய் ந் தப
ைகேயா எ த் வந் த ேபாட்ேடாைவ பார்த்
'கண்ணா அ ... பாதாளச் ரங் கம் ... ந் ட்ேடன்... ஆனா
ெவளிேய வரேவ ய ேய' என் அவளின் கத்ைத
கண்ெண க்காமல் ர த் க்க நா ைகக ம் ேரந் ர க்
ெநா களாய் கடந் ேபா ன. 
ஆனால் த க் ஒவ் ெவா ெநா ம் நரகமாய் கடந் ெசன்றன. 

மணம்

அரண்மைன ல் மணத் ற் கான ஏற் பா கள் ேகாலேகாலமாய்

நடந் ெகாண் ந் தன. ராஜ ம் மன் காலத் ல் அந் த ஊர் நகரமாய்
ேபாற் றப் பட்டா ம் இன் அ ஒ ய ஊராகேவ
ப க்கப் பட் ந் த . அன் ந் த கெழல் லாம் இன் ேதய் ந்
காணாமல் ேபா க்க அந் த அரண்மைன மட் ேம அந் த ஊரின்
ச்சம் ெப ைமைய மந் ெகாண் ந் த . ஆனால்
இப் ெபா அரண்மைன ல் நிக ம் மணம் அந் த ஊரின்
பலரின் பார்ைவைய ப் ட்ட . ெபரிய ெபரிய அர யல்
ர கர்க ம் ெதா ல பர்க ம் ைல யர்ந்த கார்களில்
வந் தவண்ணம் இ ந் தனர். ழாைவ ம் ஞ் ய வண்ணம் அந் த
மண வரேவற் ரமாண்டமாய் நைடெபற் ெகாண் க்க,
இப் ேபா அந் த அரண்மைன ன் ேதாற் றம் ஒ ெபரிய நட்சத் ர
ேஹாட்டலாய் காட் யளித்த . 

வரேவற் ெபல் லாம் ரமாதமாய் ஏற் பா ெசய் யப் பட் க்க, ராஜ
ந் உபச்சாரம் எப் ப இ க் ம் என்பைத அங் ேக பரிமாறப் பட்ட
உண வைககளி ம் மற் ம் றப் பான ந் ேதாம் ப ம் காண
ந் த . எல் லாேம றப் பாய் அைமந் ட்ட இந் த மணத் ல்
க் யமான ைற ஒன் இ ந் த . வந் த எல் லா ந் னர்க க் ம்
அ ெகாஞ் சம் உ த்தலாக ம் பல க் வாதத் க் ரிய
ஒன்றாக ம் மா ந் த .

அேத ஷயத்ைத த் தான் ர ம் ஜயா ம் வா த்

ெகாண்டனர். ஜயா ஏேத ம் மாயாஜாலங் கள் நிகழ் ந் இந் த
மணம் நின் டக் டாெதன என எண்ணி ெகாண் ந் தாள் .
அதற் காரணம் பாரம் பரிய நைககள் ைகைய ட் ேபாய் ேடாேமா
என் அச்சம் தான். ஆனால் ர அவற் ைற த் கவைல றாமல்
மணேமைடைய பார்த்தப "இந் த கல் யாணம் நடக் ற தான்
நல் ல ... இல் லாட் ேதைவ ல் லாத கடன் ைமைய நம் ம தைல ல
வந் ம் ... அெதல் லாம் எ க் ... இந் த அரண்மைனேயாட எல் லாம்
ஒ யட் ம் " என்றான்.

அப் ேபா ஜயா ேகாபமாக "ேட... அ ெகட்டவேன... அவ

க த்த க் ற நம் ம ம் ப பாரம் பரிய நைகேயா ம ப்
ெதரி மாடா உனக் ... எல் லாம் ைக ட்ட ேபாகப் ேபா ன் நாேன
கவைல ல இ க்ேகன்... நீ என்னடான்னா? " என் அவள் வ த்தப் பட
ர தன் அம் மாைவ பார்த் ன்னைக த்தப "எப் ப ம் மா நம் ம
ைகைய ட் ேபா ம் ... எ ைவச் க்ேகா... அவ வற் ல அ ச்ச
பந் மா ரி ம் ப நம் ம ட் க் வாழெவட் யா வ வா... அ ம்
 ய க் ரம் ... அப் ேபா ம் வாங் க்கலாம் " என்றான்.

"அெதப் டா அவ் வள உ யா ெசால் ற"

"நீ ங் க அவ க த் ல இ க் ற நைகைய பார்க் றைத ட் ட்

அவங் க இரண் ேபைர ம் பா ங் க... அப் ேபா நான் ெசால் ற
உங் க க் ரி ம் .." என் ர ெசான்ன ேபா ஜயா அவர்கள்
இ வைர ம் கவனித்தாள் . 

எந் த மணேமைட ம் பார்க்க யாத காட் அ .

 மனெபா த்தம்

பல வண்ண மலர்களால் அலங் கரிக்கப் பட்ட அந் த மணேமைட ல்

அத்தைன அழ ம் ஒேர இடத் ல் சங் க த் க்க, அந் த
வண்ணமயமான காட் ைய கண் ர க்கேவ கண்கள் ேகா
ேவண் ம் . அந் தள க் றப் பாய் அந் த ேமைட
அலங் கரிக்கப் பட் க்க, அந் த அழ ய ேமைட ல் த ழ்
ெபண்ைம ன் இலக்கணமாய் அழ ப ைமயாகேவ
அமர்ந் ந் தாள் . அவள் கேமா வ கரிக் ம் ம யாய் ஒளி
யப இ க்க, ேரந் ர ம் அவள் அழ ற் கான இைணயான
கம் ரத்ேதா ேவட் சட்ைட ல் க்காக ம் நி ர்வாக ம்
அமர்ந் ந் தான்.

இத்தைன அம் சமாய் பார்ப்பவர்கைள யக் ம் ப யாய் அவர்கள்

கெபா த்தம் அைமந் க்க, எல் ேலா ேம அப் ேபா ேம
அ த்தமாய் ைறபட் வா த் ெகாண் ந் த அவர்கள்
மனப் ெபா த்தேம இல் லாதவர்ளாய் அமர்ந் ப் ப தான். 

எப் ேபா ம் மணேமைட ல் அமர்ந் க் ம் மணமக ம் மணமக ம்

பார்த் ெகாள் ளாமல் அமர்ந் ப் பர். அ நாணத் ன்
காரணமாகேவா அல் ல தயக்கமாகேவா த ப் பாகேவா எ ர்கால
வாழ் க்ைக த்த கவைல னா ம் ட அவ் தம் ெமௗனமாய்
அமர்ந் ப் ப வழக்கம் . ஆனால் இங் ேக இவர்கள் இ வ ம் ஒ
கணம் ட அைம யாய் இராமல் அத்தைன ேபர் ன்னிைல ம்
எைத த் ம் கவைல இல் லாமல் ழந் ைதத்தனமாய் சண்ைட ட்
ெகாண் ந் தனர். 

மணேமைட ல் ட்டதட்ட ெபரிய கேளபரேம நிகழ் ந் ெகாண் க்க,

இந் த மணம் நடக்காமல் நின் ட ேமா என்றள க் பல ம்
பயந் ந் தனர். 

இத்தைகய நிைலக் அப் ேபா க் ய காரணேம ேத தான்.

ெசந் த ழ் மணேமைட ஏ வந் தவள் உல ன் அத்தைன எரிச்சைல ம்
ேகாபத்ைத ம் மன ல் மந் ெகாண் அவன ல் அமர்ந்தாள் .

ேரந் ரன் அவள் அப் ப கத்ைத ைவத் ப் பைத

கவனித்தவ க் ேகாபம் எ ந் த . இ ப் ம் இன் ம் ல
மணி ளிகளில் அவள் தனக்ேக உரியவளா ட ேபா றாெளன்ற
எண்ணத் ன்பால் ெபா ைமயாகேவ அமர்ந் ந் தான். 
ஆனால் ேத த டம் இயல் பாகேவ "மாமா... பார்க்க ெராம் ப
ஸ்மார்ட்டா ேஹன்ட்ஸமா இ க்கா ... நீ ெராம் ப லக் க்கா...!" என்
ெசான்னைத ேகட்ட ெநா அவ க் உச்சப் பட்ச ேகாபம் ெபாங் ய .
இதற் ற ம் தன் எரிச்சைல மைறத் ெகாண் ெமௗனம் காப் பதா?
உள் க் ள் எரிந் ெகாண் ந் த இன் ம் அ கமாய் பற் எரிய
அவன் கா படேவ "உனக்ெகன்ன கண் ெகட் ேபாச்சா... பார்க்க
இஞ் ன்ன ரங் மா ரி ஒ ஞ் ... இ க் ேபர் ஸ்மார்ட்டா...
இ ல நான் லக் ேவற... ஓ ேபா " என்றாள் .

அவன் கா ல் இந் த வார்த்ைதகள் ந் த ன் அவன்

ெபா ைமேயா ம் அைம ேயா ம் இ க்க மா? அவைள
ேநாக் "என்ன ெசான்ன?" என் ரட்டலாய் ேகட்க ம் அவள் ம் மா
இல் லாமல் "ம் ம் ம் ... இஞ் ன்ன ரங் ன் ெசான்ேனன்" என்றாள் . 

" ரங் ேசட்ைட எல் லாம் பண்ற நீ ... என்ைன நீ ரங் ங் யா ?!

நீ தான் ரங் " என் ேகாபத் ல் ெசால் ட் அவைள பார்க்க
அவள் ெவட்கம் நாணம் இைத எல் லாம் ர எ ந் ட் "ேவண்டாம்
ஏ சார்" என் அவள் எச்சரிக்க அவன் ேகாபம் இன் ம்
அ கமான .

"ஏ ன் ப் டாதன் ெசான்ேனன் இல் ல"

"நான் அப் ப தான் ப் ேவன்" என்றாள் .

இதற் ைட ல் ேத ன்ேனா ந் "சாரி மாமா... இ க்ெகல் லாம்

நான்தான் காரணம் ... இத்ேதாட ட் ங் கேளன்" என் ெசால் ல ம்
த ழ் இைட ந் "சாரின்ற வார்த்ைதக் எல் லாம் சா க் அர்த்தேம
ெதரியா " என்றாள் .

அவள் த்தலாய் உைரப் பைத உணர்ந்தவன் "தப் ெபல் லாம் ெசஞ் ட்

சாரிக் ேகட்ட மன்னிச் ட மா... தப் ேபாட அள ன் ஒண் இ க்
த ழ் " என் அ த்தமாய் அவள் ய கத் ைய அவள் றேம
ப் ட ன்னா ந் தவர்கள் யார் ெசால் ம்
அ ைரகைள ம் இ வ ம் ேகட்பதாக ெதரிய ல் ைல.

மந் ரம் ெசால் ம் ஐயர் சந் ராைவ ேநாக் "எைதயாச் ம் ெசால்

அவங் கைள சமாதானப் ப த் ங் ேகா... என் இத்தைன வ ஷ
அ பவத் ல ெபாண் ம் ள் ைள ம் ேமைட ல இப் ப சண்ைட
ேபாட் பார்த்தேத இல் ைலேய... ேநக் மந் ரெமல் லாம் மறந் ம்
ேபால இ க் ம் மா" என்றார்.

சந் ரா த ப் ேபா மகைன ெந ங் "என்ன ர் ன்ன ள் ைள

மா ரி... அைம யா இ டா" என்ற ம் அவன் அவள் றம் ைக
காண் த் "நீ ங் க தல் ல அவைள வாைய ட ெசால் ங் க"
என்றான்.

"நான் எைத ம் ஆரம் க்கல... அவர்தான் என்ைன ண் றா "

என்றாள் .

"யா ஆரம் ச்சா... நீ தான் என்ைன பார்த் இஞ் ன்ன

ரங் ன் ெசான்ன" என் ண் ம் அவர்கள் ெதாடக்கத் ந்
ஆரம் க்க சந் ரா ற் என்ன ெசய் வெதன்ேற ளங் க ல் ைல. 

ஆ ரம் ேபர் ன்னிைல ேலேய இப் ப ேயா க்காமல்

சண்ைட ம் இவர்கள் தனி அைற ல் எப் ப இ ப் பார்கள் என்
ேயா த்தால் அவ க் தைலேய ழன்ற .

ஐயர் ெபா ைம ழந் தவராய் "சத்த ேநரம் இரண் ேப ம் ம் மா

இ க்ேகளா... இந் த கல் யாணத்ைத நடத் றதா ேவணாமான் எனக்
ெடௗட்ேட வந் ச் " என்ற ம் ேரந் ரன் ர்க்கமாக "அந் த
ெடௗட்ேட ேவணாம் ஐயேர... இந் த கல் யாணம் நடந் ேத ர ம் ...
அப் பதான் நான் இவைள... நல் லா ைவச் ெசய் ய ம் " என்றான்
அவள் றம் பார்ைவைய ப் னான்.

அவள் ைறப் ேபா "யாைர யார் ைவச் ெசய் றான் பார்க்கலாம்

ஏ சார்" என்றாள் .

ஐய க்ேகா இப் ப தான் ேப ய வார்த்ைதைய ம் த் ெகாண்

சண்ைட ட ெதாடங் ட்டனேர என தைல ல த் ெகாள் ள, ஒ
சடங் டாமல் எல் லாவற் ைற ம் சண்ைட ட்ேட ெகாண்ேட அவர்கள்
ெசய் ய ம் அங் அமர்ந் ந் த ட்டேம தாங் கள் பார்க்க வந் த
மணத்ைததாேன என சந் ேதகம் எழ, எல் ேலா ம் ஓயாமல்
அவர்களின் ெசயைல த் வாதம் ெசய் ெகாண் ந் தனர்.
ஜயா ற் அவர்கள் அப் ப சண்ைட ட் ெகாள் வைத பார்த் ர
ெசான்னவற் ைற நடக் ெமன நம் க்ைக றந் த . 

இப் ப யாக அவர்கள் இ வ ேம தங் கள் ப் ப ன்ைமைய

கத் ம் ெசய ம் ெதள் ளத்ெதளிவாய் ெவளிக்காட் ய தான்
அங் ேக வாழ் த்த ந் தவர்களின் ந் தைனைய ம் மனத்ைத ம்
கலங் க த்த . ேத சந் ரா க்ரமவர்மன் என யார்
வார்த்ைதக க் ம் இ வ ம் ெச சாய் க்கேவ இல் ைல. தங் கள்
நிைலப் பாட் ல் இ ந் மா பட ம் இல் ைல. ஏெனனில் அ தான்
அவர்களின் இயல் ேப. இ வ ேம மனெபா த்தம் இல் லாதவர்கள் என
அங் ேக இ ப் பவர்கள் அைனவ ம் எண்ணி ெகாண் க்க உண்ைம
அ வல் ல. அவர்கள் இ வ ம் ஒேர மா ரியான ண ம் மன ம்
ெகாண்டவர்கள் . ஒேர மா ரியான ந் தைன ம் ெசய ம்
ெகாண்டவர்கள் . மற் றவர்க க்காக தங் கள் இயல் ைப ஒ நா ம்
மாற் ெகாள் ளாதவர்கள் . 

இ வ க் ம் பண ம் ெசல் வாக் ம் ெப மள ல் இ ந் தா ம்
தங் க க்கான யஅங் காரத்ைத ப் பமான ைற ல் ேபாரா
நிைலநி த் ெகாண்டவர்கள் . வாதத் ம் ேகாபத் ம்
தங் க க்கான வைரயைறைய வ த் ெகாண் அ ந்
எந் நிைல ம் எதற் காக ம் இறங் வர ற் படாதவர்கள் . அேத
ேநரத் ல் தவெறன் ரிந் ெகாண்டால் அைத உடேன த்
ெகாள் ம் ணி ம் ெகாண்டவர்கள் . தங் கள் தங் கள்
யமரியாைதக்காக எைத ம் ட் ெகா க்க ம் தயங் காதவர்கள் .
எந் த காரியத் ல் இறங் னா ம் அ ல் எத்தைகய இைட
வந் தா ம் ன்வாங் காமல் ெசய் க் ம் இயல் ெகாண்டவர்கள் .
இவர்கள் இ வ ம் ரண்பா கேள இல் லாமல் ரண்ப் பட்
நிற் பவர்கள் .

காந் தத் ன் இரண் ஒேர மா ரியான வங் கள் ஒன்ைற ஒன்

லக் ம் என்ப ேகாட்பா . இங் ேக ம் அத்தைகய ேகாட்பாட் ற்
ஏற் றவாேற இ வ ம் இன் அ க ேக அமர்ந் ந் தா ம்
மனதள ல் ெவ ரம் ல இ ந் தனர். 

மண சடங் கைள ப் ப ன் இ வ ம் சண்ைட ட்டப ேய

ஏற் ெசய் ய ேரந் ரன் மாங் கல் யத்ைத கட்ட வ ம் ேபா த ழ்
மன ல் 'என் ைலஃேப ஞ் ேபாச் ' என் எண்ணி
வ த்த ற் றாள் .

அவ க்ேகா அப் ேபா 'நீ ங் க கட்டப் ேபாற தா என் தவைறேய

ஞாபகப த் உ த் க் ட் க் ம் ' என் அவள் அ த்தமாய்
ெசான்ன வார்த்ைத நிைன க் வந் ேகாபத்ைத ஏற் ப த்த அவன்
ராயத்தனப் பட் அந் த எண்ணத்ைத கட் ப் ப த் ெகாண்டான்.
அந் த ெநா அவள் தான தன் ெவ ப் ேகாபம் மற் ம் காதைல ம்
அவளிடம் ணிக்க உதவப் ேபாவ அந் த மாங் கல் யம் தான் என்ற
எண்ணத்ேதா ச் கைள ெராம் ப ம் இ க்கமாய் அவன்
ேபாட்டப அவைள பார்க்க, அவர்களின் உத கள் ெமௗனமா
கள் ஒ ேசர ேமா ெகாண்டன. அவர்க க் ன் அக்னி
ண்டத் ல் எரிந் ந் த ைய ட ம் அவர்களின் பார்ைவகள்
கக் ய கனல் தான் அ க உஷ்ணத்ைத உண்டாக் ய என் ெசால் ல
ேவண் ம் . 

இைணயாத இைணேகா களாய் அவர்கள் இ வ ம் இனி

ேசர்ந்ேததான் பயணித்தாக ேவண் ம் என ேய கட்டாயப த்
எ ெர ராய் நின்றவர்கைள இந் த மண பந் தத் ல் இைணத்
ைவத் ட்ட . இனி அவர்களாகேவ மனம் ஒத் இைணந் தாேல அந் த
பந் தத்ைத காத் ெகாள் ள ம் . ஆனால் அப் ப ெயான்
இப் ேபாைதக் சாத் யமா என்ப ேகள் தான்.

மண ழா ந் தா ம் ந் த . ஒ வர் டாமல்
அவரவர்களின் அ பவ பாடத்ைத அ ைரயாய் த ழ் ேரந் ரன்
மத் ட் ெசல் ல, அவர்கள் இ வ ம் அந் த அ ைரகளின்
பாரத்ைத மக்க யாமல் எதற் காக சண்ைட ட் ெதாைலத்ேதாம்
என் மனம் ெநாந் ேபா னர். 

ஐய ம் றப் ப ம் ேபா அவ ைடய பங் க் "எல் லா ம்

கல் யாணத் க் அப் றம் தான் சண்ைட ேபாட் ப் பா... ஆனால்
இப் பேவ இரண் ேப ம் இப் ப சண்ைட ேபாட் க் ேறேள...
என்னேவா? எப் ப ேயா? சண்ைட ட் னாவ ேசர்ந்ேத இ ங் ேகா"
என் அ ர்வ க்க அந் த ெநா இ வ க் ேம தங் கள்
ள் ைளத்தனமான ெசயைல எண்ணி ரிப் தான் வந் த .

மண ழா அழகாக ம் ரமாண்டமாக ம் மணமக்களின்

சண்ைடயால் ெகாஞ் சம் அடவா யாக ம் ந் ட் க்க ெமல் ல
ெமல் ல அந் த இடத் ன் ஜனசஞ் சாரம் ைறய ெதாடங் ய .
இ ப் ம் ஊர்கார்க ம் உற னர்க ம் வாழ் த் யவண்ணம் வந்
ெகாண்ேட இ க்க ன் நீ ண் ெகாண்ேட இ ந் த அந் த
வரிைச.
 மணம் ந் வாழ் த் ைரக ம் ந் ட்ட நிைல ல்
ேரந் ரன் உடேன தான் ெசன்ைனக் றப் பட்ேட ர ேவண் ம்
என ம் தனக் க் யமான ேவைலகள் பல காத் ப் பதாக ம்
ெசால் தனியாய் றப் பட ம் அவன் தயாரா ட்டான். அவனின்
வாத்ைத மாற் வ கஷ்டெமன எல் ேலா க் ேம ெதரி ம் .
அ ம் இல் லாமல் அவன் ெவ த் ட்டால் அவைன நி த்
ைவப் ப சாத் ய ல் ைல என்பதால் ஊ க் றப் ப வதற் கான
ஏற் பா கைள ைரவாய் ஏற் பா ெசய் ய ெதாடங் னர்.

ஆனால் அப் ப ேய எல் லா ேவைலகைள ட் எல் ேலா ம் றப் பட

யா என்பதால் ேரந் ரனின் தாய் மற் ம் ேத , ஜயா, ர ம்
மணமக்கைள அைழத் ெகாண் றப் பட ஆ த்தமா னர்.

க்ரமவர்ம ம மேகந் ர ப ம் அரண்மைன ேலேய தங்

ஆட்கள் ைவத் த்தம் ெசய் மற் ற ேவைலகைள ம் த் ட்
றப் ப வெதன ெவ த்தனர்.

அரண்மைன ல் இ ந் றப் ப வதற் த க் மட் ம்

ப் பேம ல் ைல. அன் ைடத்த ஒ நல் ல வாய் ப் ேரந் ரனால்
ணானைத எண்ணி இன் ம் அவ க் ேகாபம் கனெனன்
ெகாண் தான் இ ந் த . இைதெயல் லாம் ட ெபரிய கவைலயாய்
அவ டன்தான் இனி தன் வாழ் க்ைக என்பைத அவளால்
ஏற் ெகாள் ளேவ ய ல் ைல. ேபாதாக் ைறக் அவ க் ேவைல
இ ப் பதால் தா ம் உடேன றப் பட ேவண் மா என்ற அவளின் ஈேகா
எட் பார்க்க தான் இன் ம் இரண் நாள் அரண்மைன ல்
தங் ட் தான் வ ேவன் என ரண் த்தாள் .

இப் ப இவர்கள் ற் ம் எ ர் எ ர் அண ல் நின் அவரவர்கள்

ப் பத்ைத ெசய் ேவன் என அடம் த் க்க அவர்கள்
ம் பத் னர் ெப ம் இக்கட்டான நிைல ல் க்
ெகாண் ந் தனர். இ வரில் ஒ வராவ ட் ெகா த்
ேபா றவர்களாய் இ ந் தால் பரவா ல் ைல. ஆனால் தங் கள்
ப் பத் ற் மட் ேம தன்ைம க் யத் வம் த பவர்களாய்
இ ந் தனர்.

அ ம் மணம் ந் த ைகேயா இ வ ம் ெவவ் ேவ ைச ல்

இ ப் ப ல் சந் ரா ற் உடன்பா ல் ைல. ஏற் கனேவ இ வ ம்
தாமைர இைல ம் அதன் ள் ள நீ ர் ேபால ஒட் தேல இல் லாமல்
இ க்க, இந் த ரி இன் ம் அவர்கள் உறைவ பல னப த் ம்
என எண்ணி ந் தார்.
க வாள ல் லாத ைர

கைட யாய் சந் ரா ேரந் ரனிடம் , "த ழ் உன்ேனாட வர

சம் ம ச்சா ளம் ேபாலாம் ... இல் லன்னா அவ ெசான்ன ேபால
இங் கேய இரண் நாள் இ ந் ட் ேபாலாம் ... இதனால் உனக் என்ன
ேவைல ெகட் ேபானா ம் பரவா ல் ைல... ஏன் உன் ேவைலேய
ேபானா ம் பரவா ல் ைல ?" என்றார்.

ேரந் ரன் அப் ப ேய அ ர்ந் ேபானான். ேவைலைய வைத

பற் வார்த்ைதயள ல் ெசான்னால் ட அதைன ஏற் ெகாள் ளவ
அவ க் ெராம் ப ம் க னமான ஒன் . இப் ப அம் மா ெசால் ல
காரணம் அவள் தான். அவளின் வறட் வாத ம் ம் தான் என
எரிச்சேலா எண்ண ட்டவன் இப் ேபாைதக் அைம யாய் ேப
அவைள றப் பட சம் ம க்க ைவத் ட ேவண் ம் என எண்ணி அவள்
இ ந் த அைறக் ெசன்றான். 

அப் ேபா ேத தன் அக்கா டம் ேப றப் பட ைவத் டலாம் என

ேமற் ெகாண்ட யற் கெளல் லாம் ேதால் ற் ற காரணத்தால்
மனவ த்தத்ேதா அைற வாச க் கத்ைத ெதாங் கப் ேபாட்
ெகாண் வந் ெகாண் க்க, ேரந் ரன் அவைள பார்த்
வரத்ைத ம் அப் ேபாைதய அவளின் அக்கா ன் மன
நிலவரத்ைத ம் அ ந் ெகாண்டான். த ழ் அவளின் ந்
ளியள ட இறங் வர தயாராக இல் ைல என்பைத ம் அ ந்
ெகாண்டவன் உள் ேள ெசல் வதற் ன்ேப ' ரியம் க் ய ல் ல ர்...
காரியம் தான் க் யம் ' என் தனக் த்தாேன ெசால் ெகாண்
உள் ேள ைழந் தான்.

வாச ல் ேத டம் ேரந் ரன் ேப ம் ேபாேத த ழ் அவற் ைற

கா ல் ேகட் ெகாண்டவள் அவன் இப் ேபா தன் ைவ நயமாய்
ேப மாற் ற யத்தனிக்க பார்ப்பான் என்பைத த்தப ப க்ைக ல்
அவன் வ வைத கண் ம் காணாமல் ம் அமர்ந் ந் தாள் .

அந் த ெசயல் அவைன ஆரம் பத் ேலேய ேகாபப் ப த் ட ம் "என்ன

நிைனச் ட் க்க மன ல... இப் ப ளம் ப ேபா யா இல் ைலயா ?!"
என் ேகட் ெகாண் க்க அவள் அசராமல் "நான் வரமாட்ேடன்..."
என்றாள் அவன் கத்ைத ம் ம் ேநாக்காமல் .

அ ேவ அவ க் எரிச்சல் ட்ட 'ெபா ைமயா இ ர்' என்

தனக் த்தாேன ெசால் ெகாண் ட் அவளின் எ ர்கேக ஒ
இ க்ைகைய ேபாட் அமர, அவன் எண்ணம் என்ன என்பைத
அவளால் கணிக்க ய ல் ைல.

அவன் ெராம் ப ம் நிதானமாக, "நான் ெசால் றைத ரிஞ் க்ேகா

த ழ் ... க ஷ்னர் ஆ ஸ்ல இ ந் த கால் ... ஒ க் யமான ேகைஸ
ல் பண்ண ேவண் க் ... அ நான் ேபானாதான் பண்ண
ம் ... ேஸா கான்ட் ஸ்ேட... இப் பேவ ளம் னாதான் நாைளக்
ேபாய் சார்ஜ் எ த் க்க ம் .." என் அவன் நிைலைமைய
ெதளிவாய் ரிய ைவத் ட அைத எல் லாம் ஆர்வமாய் ேகட்டவள் "ஓ...
அப் ேபா ஏன் ெவ ட் பன் ங் க ?!... உடேன ளம் ங் க ஏ சார்"
என்றாள் .

"நான் ளம் ப ம் னா நீ ம் என் ட வந் தாக ம் அம் மா

ெசால் ட்டாங் க"

அவள் அலட் யமாக, "சாரி... நான் வரல... எனக் இங் க இரண் நாள்
இ ந் ட் வர ம் ேபால இ க் " என்றாள் . 

அவன் தன் ேகாபத்ைத கட் ப த் ச்ைச இ த் ட் ெகாண்

"இரண் நாள் என்ன .. அப் றமா பத் நாள் டஇ ந் க்ேகா... பட்
இப் ப ரண் க்காம ளம் " என்றான். 

" யா ... என்ைன கட்டாயப் ப த்தா ங் க ப் ளஸ

ீ ் ... நான்
வரமாட்ேடன்....." என்றாள் .

அவன் ேகாபம் எல் ைலைய ெகாண் ேபாக கைட யற் ைய

ேப பார்ப்ேபாம் என நிதானமாக, "நான் ெசால் றைத ேக " என்
ெசால் ல ஆரம் க் ம் ேபாேத அவள் இைட ல் நி த் "சாரி ...நான்
நீ ங் க ெசால் ற எைத ம் ேகட்க ப் பப் படல... ேஸா ப் ளஸ
ீ ் " என்
ெசால் வாசல் றம் ைக காண் த் அவைன ெவளிேயறச் ெசால் ல

அவளின் ெசயல் அவைன அ த எரிச்ச க் எ த் ெசல் ல கத்ைத

ப் யப அமர்ந் ப் பவளிடம் ெபா ைமைய கைட க் ம்
எண்ணத்ைத ற் மாய் றந் தவன் "உன்ைன !!!" என் ெசால்
அவள் கரத்ைத வ கட்டாயமாய் அ ந் த் அவைள
ப க்ைக ல் தள் ளினான்.

அவளின் இ கர ம் இப் ேபா அவ ைடய இ கரத் ற் ள் க்

ெகாண் க்க அவள் எ ந் க்க யாத நிைல ல் டந் தாள் . 
'நீ இப் ேபா என் கட் பாட் க் ள் ' என் யாலேய உணர்த்
கர்வமாய் அவன் பார்க்க ம் அப் ேபா அவள் ெவ ப் ேபா ம்
இயலாைமேயா அவைன ேநாக் னாள் .

அவன் ஏளனமாய் "ெபா ைமயாய் ெசான்னா உனக் ரியாதா? !"

என் ேகட்க ம் அவ ம் ேகாபத்ேதா "உங் க ப் பத் க்ெகல் லாம்
நா ம் ஆட ம் நீ ங் க நிைனக் ற ... நியாயேம இல் ல" என்றாள் .

அவளின் வாதத் ன் உ அவளின் வார்த்ைத ல் ெவளிப் பட

அவன் ர்க்கமாக "நியாயம் அநியாயம் எல் லாம் அப் றம் ... என்
ேவைலதான் எனக் தல் ல... ேஸா நீ இப் ப ஒ ங் கா என் ட
ளம் ற" என்றான்.

" யா ..." என் அவனிடம் தான் மாட் க் ெகாண் க் ேறாம்

என்பைத ம் மறந் ம த த் கத்ைத ேவ றம் ப் ப அவ ம்
அவன் வாதத்ைத ட தயாராக இல் ைல. எப் ப யாவ அவைள
சம் ம க்க ைவக்க ேவண் ம் என்ற எண்ணத்ேதா

" யாதா ?!... இப் ேபா நீ ேய என் ட வர சம் ம ப் ப... பார்க் யா? !"
என் ெசால் ல ம் அவன் ஏடா டாமாய் ஏேதா ேயா க் றான்
என்பைத உணர்ந் ெகாண்டவள் என்னெவன் ரியாமல் அவைன
பார்க்க அந் த பார்ைவ உணர்த் ய ெபா ள் அவைள ெமாத்தமாய்
கலவரப் ப த் ய . 

அப் ேபா அவனிடம் க் ெகாண் க் ம் அவைள ேநாக் யவன்,

அவைன ஒேர ெநா ல் ழ் த்த காத் க் ம் அவளின் ரிய
களிட ந் தப் த் தன் கைள ழ் இறக்க, அந் த
ெமன்ைமயான இதழ் கள் தாம் இரக்க ல் லாமல் தன்ைன வன்ைமயாய்
வார்த்ைதகளால் வ த் எ க் ற என ேயா க்க, ெகாஞ் சம்
அதைன க த் காயப் ப த் னால் என்ன என் பரீதமாய்
ேயா த்தான். அதைன ரிந் ெகாண்டேதா அந் த இதழ் கள் "என்ைன
ங் க ப் ளஸ
ீ ் " என் ெகஞ் சலாய் உைரக்க ம் அவன் ேபானா
ேபா றெதன அதைன ம் மன்னித் ட் அவளின் சங் க த்ைத
பார்த் சலனம் ெகாள் ள, அதற் ம் ழாய் இறங் க பார்த்த அவன்
கைள கண் அ ர்ந்தவள் த ப் ேபா "ஸ்டாப் இட்... உங் க க்
என்ன ? நான் ெசன்ைனக் வர்ற ம் .. .அவ் வள தாேன? !.. நான்
வர்ேறன்... ப் ளஸ ீ ் வ் நவ் " என் ெசால் ல ம் அவன் ஏக்கத்ேதா
அவள் இன் ம் ெகாஞ் சம் ெபா ைமயாய் ஒத் ெகாண் க்கலாேம
என ெப ச்ெச ந் தப அவள் கரத்ைத த் ட் நீ ர்ந்
ெகாண்டான். 
அவன் அவைள கர்வமாய் பார்த் "நான்தான் அப் பேவ ெசான்ேனன்
இல் ல த ழச் ... ெராம் ப ேபட் பாய் ... நீ ஏன் ேகட்காம இப் ப
என்ைன ண் ப் பார்க் ற... ெபட்டர் இப் ப நான் எப் ப ன்
ரிஞ் ட் ப் ப நிைனக் ேறன்... உன்ேனாட இந் த வாதத்ைத
எல் லாம் ட்ைட கட் ைவச் ட் ளம் ற வ ைய பா ... உனக்
ெராம் ப ேநரம் ைடம் இல் ல... ஜஸ்ட் தர்ட் னிட்ஸ்... காட் இட்" என்
அ காரமாய் ெசால் ட் அவளின் உணர் கைள கவனிக்காமல்
அவன் ைரவாய் ெவளிேய னான்.

க வாள ல் லாத ைர ேபால கட் க்கடங் காமல் ேபான அவனின்

பார்ைவைய அப் ேபா கட் க் ள் இ த் வரேவ ேவ வ ன்
அவள் வாதத்ைத எரிச்சேலா ைக ட்டாள் . 

அவன் ெசன் ட்ட ற ம் அவன் பார்ைவ ன் தாக்க ம் அவன் தன்

பலத்ைத ரிேயா த் அ த் ந் த அவள் கரத் ல் உண்டான
வ ம் அவைள ேவதைனப த் க்க ஏன் அவைன தன்னால்
எ ம் ெசய் ய ய ல் ைல என ந் த் அவளின் இயலாைம ன்
அவேள ெவ ப் ெகாண்டாள் . அவ க் தன் உணர் கள்
ம ப் ல் ைல என்ற எண்ணம் அவன் தான ெவ ப் ைப ம்
ேகாபத்ைத ம் அள ல் லாமல் வளரச் ெசய் ெகாண் ந் த . 

ேரந் ர க் த ன் காத ம் ப் ப ம் இ ந் தா ம்
ஒ பக்கம் அவளின் வாத ம் இன்ெனா பக்கம் அவேனாேட
ஒட் ந் த உடன் றப் களான ேகாப ம் தைலகண ம் அவளிடம்
அவைன ெராம் ப ம் இறங் ேபாக டாமல் பார்த் ெகாண்ட .
அதற் ம் ேமலாக அவன் அ கமாய் ேந ப் ப ம் க் யத் வம்
வாய் ந் ததாக க வ ம் அவனின் ேபா ஸ் ேவைலையதான்.
அதற் காக எதைன ம் ட் ெகா க்க ம் அவன் தயாராகேவ
இ ந் தான். 

ஆனால் ேரந் ரேனா இனி ைளயாடப் ேபா ம்

ைளயாட் ல் அவன் ட் ெகா க்க ேநரிட ேபாவ அவன்
ைண யாய் இ ந் தால் என்ன ெசய் வான்?

(அ த்த அத் யாயம் . ேரந் ரைன த ழ் ரள ைவக் ம் த ணம் ) 

உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த்

ெதரி க்க யாமல் ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல
நிைனத்தைத ஒ க்ளிக் ெசய் டலாம் . க் யமாய் த் ந் தால்
ைலக் பட்டைன அ த்த மறந் டா ர்கள் .
 காத ம் ேமாத ம்

ேரந் ரன் ேப ட் வந் த ன் த ழ் அவள் வாதத்ைத ட்

றப் பட தயாரான எல் ேலா க் ேம யப் பாக ம் ழப் பமாக ம்
இ ந் த . அ ம் ேத ம் சந் ரா ம் ஆச்சர்யத் ன் ளம் ல்
இ ந் தனர்.

இ வ ம் மணேமைட ல் அந் தள க் சண்ைட ேபாட் ந் ட்

அைறக் ள் ேபான ம் அவன் அப் ப என்ன மாயமந் ரம் ேபாட்டான்
என்ற எண்ணம் எல் ேலா க் ள் ம் ேகள் யாய் இ க்க, அதைன
ேத த டம் ெவளிப் பைடயாக ேகட் ம் ட்டாள் . ஆனால் த டம்
ப ேல ம் ைடக்க ல் ைல. மாறாய் அள ல் லாத ேகாபத்ேதா
தங் ைகைய எரிப் ப ேபால் பார்த் ட் ெசன் ட, அவளின்
மனக் மறைல அப் ேபா யாரிட ம் ெவளிப் ப த் ம் நிைல ல்
அவளில் ைல.

தமழ் ேரந் ரேனா ைணயாக ஜயா, சந் ரா, ேத மற் ம் ர

றப் பட ம் , ேரந் ரன் மட் ம் காஞ் ரத் ல் ேவைல
இ ப் பதாக ெசால் தனி காரில் றப் பட யத்தனிக்க, அவ டன்
தனிேய ெசல் ல மாட்ேடன் என வாதமாய் ெசான்னவைள 
வம் ப யாய் தன்ேனா அைழத் ெகாண் ெசன்றான். 

ேவ வ ன் எல் ேலாரின் வற் த்தலால் ச த் ெகாண்

அவ டேன காரில் பயணித்தாள் .

ேரந் ர க்ேகா அவைள சம் ம க்க ைவக்க தான் நடந் ெகாண்ட

ைற தவெறன் உள் க் ள் ற் ற ணர் ஏற் பட, அவளிடம்
மன்னிப் ேகட்க ம் தன் மன ல் உள் ள ப் பத்ைத
ெவளிப் ப த் ட ம் அந் த தனிைமயான நீ ண்ட ர பயணம்
உத யாய் இ க் ம் என் எண்ணினான். 

ஆனால் அவன் நிைனத்த ஒன் ம் நடந் தபா ல் ைல. மாறாய் இன் ம்

அவள் வாதம் அ கரிக்க ேரந் ரன் த டம் "ஒேர நி ஷம்
நான் ெசால் றைத ேக " என் ெசால் ல ம் அவன் ெசான்னைத கா
ெகா த் ேகட்க ம் பாமல் அ த்தமாய் காைத க் ெகாள் ள,
அப் ேபா என்னதான் அவன் தன் ேகாபத்ைத கட் ப த்த
நிைனத்தா ம் அவளின் ெசயல் இன் ம் அவைன அ கமாய்
ேகாபப் ப த் ெகாண்ேடதான் இ ந் த .
"நீ அடங் கேவ மாட் யா ?!" என் ேகட்க அவள் ம் "நீ ங் க ெராம் ப
அடங் றவேரா ?!" என் ேகட்க அவன் அதற் ேமல் ேபச்
ெகா த்தால் தன் நிைலைம அவ் வள தான் என எண்ணியவன்
அவளிடம் "அம் மா தாேய... நான் எ ம் ேபசல... என்ைன ட் "
என் ெசால் ட் ெமௗனமானான். 

த ம் அதற் ேமல் ேபச் ெகா த் அவர்க க் இைட ல்

வாக் வாதத்ைத வளர்க்க ம் பாமல் அவள் அமர்ந் ந் த
இ க்ைகைய ன் றம் சாய் ந் தப கைள க்ெகாண்டாள் .
அத்ேதா இல் லாமல் டைவைய ந் தாைனைய இ த் கத்ைத ம்
வ மாய் க் ெகாள் ள, ேரந் ர க் ேகாபம் எழ "இப் ப
எ க் ஞ் ைச சா க் ட் ங் ற" என் ேகட்க

"ஏன் உங் க க் ெதரியாதா ?!" என் ெசால் ட் அவள்

த்தலாக பார்த்த பார்ைவ ல் ேவதைன ெகாண்டவன் டாமல்
அவள் றம் ம் "இவ ெபரிய ர ... அப் ப ேய இவ கத்ைத
பார்க்கத்தான் நாங் க ஏங் ட் க்கமாக் ம் ?!" என் தன் ெவ ப் பாய்
ெசால் ல ம் அவள் அலட் யமாக ,"நான் ர ன் உங் க ட்ட
ெசான்ேனனா?... இப் ப நான் கத்ைத ட்டா உங் க க் என்ன ?...
நீ ங் க வண் ஓட் ற ேவைலைய மட் ம் பா ங் க... நான் ங் கப்
ேபாேறன்" என் ப ல ெகா த் ட் அவள் இைமகைள க்
ெகாண்டாள் .

உடன யாய் அவன் ,"உன்ைன எல் லாம் அப் ப ேய கட் ெகாண்

ேபாய் கட ல் க் ேபாட் ர ம் " என் ேகாபமாய் ெசால் ல ம்
த ழ் கைள யப ேய "கடல் இங் கதாேன இ க் ... உங் க ட
வாழறைத ட அ எவ் வளேவா ெபட்டர்... ப் ளஸ
ீ ் இட்... " என்
எரிச்சேலா உைரக்க ம் அவன் ' ம் ம் ஆரம் பத் ல இ ந் தா? '
என் தனக் த்தாேன ெசால் ெகாண் அ த்த வார்த்ைத ேபசாமல்
உத கைள அ த்தமாய் ெகாண்டான். 

அவேளா இரண் ன் நாட்களாய் சரியாய் உறங் காத காரணத்தால்

அவள் கள் ய ல நிமடங் களில் ஆழ் ந் த உறக்கத் ற் ள்
ெசன்றாள் . அவேனா ஜம் பமாய் ேப ட்டாேன த ர அவள் கத்ைத
பார்க்க ட யாமல் அப் ப ந் தாைன ல் ப் ப
ஏக்கமாய் இ ந் த . அவ டன் மனம் ட் ேப டலாம் என்ற
அவனின் எ ர்பார்ப் கள் எல் லாவற் ைற ம் அவளின் வாதம்
உைடத் ட, அத்தைன ர பயண ம் ணாய் ேபா றேத என்ற
வ ேயா காரிைன ஓட் க் ெகாண் வந் தான். 
 ர்யைன க ேமகம் ழ் ந் ெகாண்டாள் பர ம் இ ள் ேபால
அந் த ெநா க் டந் த அவள் கத்ைத பார்க்க பார்க்க அவன்
மன ல் காரி ள் பரவ ெதாடங் க, அதற் ேமல் ெபா ைம ன்
அவள் உறங் ட்டைத உ ப த் யவன் ெமல் ல அவள்
ந் தாைனைய லக் க் டந் த அவளின் வ கரமான கத்ைத
தன் க் ள் ைறெய த்தான். அவளின் உணர்ச ் கள் ைடத்த
கேம அவள் அயர்ந் ங் றாள் என்பைத உணர்த் ய . 

அவன் ம் ேய ழ் ந் த அவள் ன் ரங் கம் அப் ேபா

வ ன் டக்க, அவளின் மனைத ம் யா ம் ைழய டாமல்
அ ந் த ட் க் டக் றாேளா என் எண்ணியவன் அதன்
ற ேகாைல எங் கனம் தான் கண்ட ய என ேயா க்கலானான்.
அப் ேபா அவ க்ேக உரிய கர்வம் அவள் மனைத றக்க யாமல்
ேபானால் அதைன உைடக்க ம் தயங் க டா என சவால்
ட் க்ெகாள் ள, அவன் தனக் த்தாேன ஏன் அவள் தான்
இந் தள க் ப் பம் ெகாண் க் ேறாம் ? ஏன் தன்ைன அவள்
இந் தள க் ஈர்க் றாள் ? அவள் தன்ைன அவமானப் ப த்
ெகாண்ேட இ க்க அப் ேபா ம் தன் மனம் அவைளேய நா வேதன்?
என வாரிைசயாய் ேகள் எ ப் னான்.

ன் அதற் கான ைடைய அவேன கண்ட ந் தவா 'ேசலஞ் ச்னா இந் த

க் ெராம் ப க் ம் ... ேச ஞ் ங் கான ேகைஸ சால் வ் பண்ண
இன் ம் ெராம் ப க் ம் ... நீ ம் அப் ப தான் த ழச் ... கெரக்டா
ெசால் ல ம் னா அடங் காத ைர நீ ... உன்ேனாட அந் த
ஆட் ட் ட்தான் என்ைன உன் ட்ட இ க் ... உன்ைனஅடக் என்
கட் பாட் ல ெகாண் வ வ ல் தான்... வரஸ்யேம இ க் ' என்
அவேன ெசால் ெகாள் ள, அத்தைகய பல வராஸ்யங் கைள
அவனின் த ழச் அவ க்காக அளிக்க காத் க்க, இன் ம் ஒரி
ெநா களில் அப் ப ஒ நிகழ் நடக்க ம் ேபா ற . 

த ழ் அயர்ந் உறங் ெகாண் ந் த மட் ேம ேரந் ரனின்

பார்ைவக் லப் பட்ட . ஆனால் அவள் அப் ேபா உறக்கத் ன்
வ ேய கன ல ற் ள் ெசன் ட்டைத அ ந் க்க வாய் ப் ல் ைல. 

த ன் அபாரமான ஞாபக சக் உறக்கத் ன் ேபா த்

ெகாண் பைழய நிைன கைள காட் யாய் கன கள் வ ேய
ெகாண் ேசர்க்க, இம் ைற ம் த ழ் நிஜமாய் நடந் த ஒ ேமாசமான
நிகழ் ைவ கனவாய் கண் ெகாண் ந் தாள் .

அைலகள் எ ம் எ ம் அந் த கப் பல் ஆட்டம் கண்டப ேபாய்

ெகாண் க்க அன் த க் றந் த நாள் . அவள் ம்
ஆைசப் பட் ேகட்டதால் ம் மவர்மன் அவளின் றந் த நாைள
கப் ப ல் ஏற் பா ெசய் தார். க் யமான உற னர்க ம்
நண்பர்க ம் அவைள வாழ் த்த வந் ந் தனர்.

த க் பன்னிெரண் வய க்க, ர அவைள ட ம் இரண்

வய யவன். 

ஜயா ற் அத்தைன ெபரிதாக இப் ேபா றந் த நாள்

ெகாண்டாட்டம் ேதைவயா என ம் உனக்காக இப் ப எல் லாம்
ெசய் வார்களா ர என் அவர் ேகள் ைய அவ க் ள் யாய் ட்ட
அவன் மனம் அப் ேபா த க் மட் ம் இத்தைன ச ைககளா என
ேகட் அ த்தமாய் ெபாறாைமயால் ெகா ந் ட் எரிந்
ெகாண் ந் த .

த ழ் அழகாய் ெபரிய லாங் க் ஸ்கர்ட் அணிந் ெகாண் அவள்

ெபண்ைமக் ம் ழந் ைதத்தன்ைமக் ம் இைட லான ஒ
ந நிைலயான ேதாற் றத்ேதா எல் ேலா க் ம் இனிப் ைப வழங்
ெகாண் ந் தாள் .

இ யாய் ர ைய பார்த் ஆைசயாய் அவனிடம் இனிப் கைள

வழங் க நீ ட் ய ேபா அவன் அதைன அவசரமாய் ங் கட க் ள்
ேபாட் டத க் ேகாபம் ெபாங் ெகாண் வர "ஏன்டா இப் ப
பண்ண...?" என் அவன் சட்ைடைய த் உ க் னாள் .

"நான் அப் ப தான் பண் ேவன்" என் ெசால் ல ம் அவள்

ேகாபமாக, "இ டா... தாத்தா ட்ட ெசால் ேறன்" என் ெசால் ெசல் ல
பார்க்க ம் அவர்க க் ள் சண்ைட ற் ய .

அப் ேபா அங் ந் தவர்கள் யா ம் நடந் த அந் த சண்ைடைய

கவனிக்க தவ ட அவர்க க் இைட ல் நடந் த அந் த ெப ம்
ேபாராட்டத் ல் த ைழ ர ெகாஞ் சம் ேகாபமாய் தள் ளி ட அவள்
ச த் ரத் ல் "தாத்தாதாதாதா..." என் கத் யப ந் தாள் . 

இந் த நிைன கேளா காரில் அைம ேய உ வமாய் உறங்

ெகாண் ந் தவள் எ ந் சத்தமாய் உ ர் ேபாவ ேபால
"தாத்தாதாதா" என் கத் ட ம் அவன் ரண் என்னேவா ஏேதா
என் சடாெரன ேரக் ன் காைல ைவத் அ த் னான்.

கன காண்ப ம் கத் வ ம் அவ க் தல் ல எனி ம்

 ேரந் ர க் அவள் ெசயல் அ ர்ச ் ைய ஏற் ப த் ய . ச்ைச
இ த் ட் ெகாண்டவன் ைலெயன இ கைள ம்
அகல ரித் அமர்ந் ப் பவைள பார்த் ேகாபமாக "ஏ த ழச் ...
உனக்ெகன்ன ைபத் யமா ? எ க் இப் ப கத் ன ?" என் ேகட்க ம்
அதைன கா ல் வாங் யவள் யநிைன ெபற் றாள் .

ற் ம் ற் ம் கவனிக்க ஒவ் ெவா ைற ம் கன கண்ட ன் அந் த

கன வந் ததற் கான காரணத்ைத ேயா ப் ப அவ க் வழக்கம் .
அப் ேபா தான் அவள் ங் வதற் ன் ேரந் ரன் 'உன்ைன கட்
கட ல் க் ேபாட ம் ' ெசான்ன நிைன வர அவைன ேநாக்
பார்ைவைய ேகாபமாய் ப் னாள் .

அவன் அப் ேபா அவள் ஏேத ம் ேமாசமான கன கண்

கத் க்க ம் என தனக் த்தாேன த் தண்ணீர் பாட் ைல
றந் அவளிடம் நீ ட்ட, அப் ேபா அவள் கள் கார் நின் ந் த
இடத்ைத கவனித்த .

உடன யாய் எைத பற் ம் ேயா க்காமல் அவசரமாய் காரி ந்

இறங் க அவன் ரியாமல் "ஏ... எங் க இறங் ற? !" என் ேகட்க ம்
அவள் ப ல் ெசால் லாமல் நடந் ெசன் ெகாண்ேட இ ந் தாள் .
அவன் ெவ ப் ேபா ம் எரிச்சேலா ம் 'இவ க் ைபத் யம் தான்
ச் க் ' என் எண்ணியவன் தண்ணீர் பாட் ைல ஓரம்
ைவத் ட் கதைவ றந் ெகாண் ச ப் ேபா ெவளிேய வர,
அவன் பார்த்த காட் அவன் மனைத உ க் ட்ட . 

அவன் நின் ெகாண் ப் ப கடற் கைர ஓர சாைல ல் . அவேளா

மணற் பரப் ல் இறங் ச த் ரத்ைத ேநாக் ேவகமாய் நடந்
ெசல் ல, அவன் ைள அர்த்த ல் லாமல் ேயா க்க ெதாடங் ய .

'அப் ப இ க் மா ?!' என் தனக் த்தாேன ேகட் ெகாண்டவன்

அவள் எைத ம் ெசய் ம் ணி ெகாண்டவள் தான் என் அவன்
ைள எச்சரிக்க ம் பதட்டமாய் , "த ழச் நில் " என் அைழத்
ெகாண்ேட ைரவாய் நடக்க அதற் ள் ளாக அவள் ெவ ரம்
ெசன் ந் தாள் .

அவள் கட க் அ காைமக் ெசல் ல அவன் கால் கள் நடப் பதற்

ப லாய் ஓடத் ெதாடங் ன. ஒ றம் தன் ெமாத்த சக் ைய ம்
பயன்ப த் "த ழ் ழ் ழ் ழ் " என் சத்தமாய் கத்த அவள்
ம் பேவ ல் ைல. அவ க் நிச்சயமாய் அவன் ரல் ேகட்க
வாய் ப் ேப ல் ைல. ஏெனனில் கட ன் அ காைம ல் அைலகளின்
ஓைசேய ஆட்ெகாண் க் ம் . 

அந் த மணற் பரப் ல் ஓ வ அவ க் ரமெமனில் , ேவட்

அணிந் ெகாண் ஓ வ ெப ம் இைட றாய் இ க்க, அதைன
அவசரமாய் ம த் கட் ெகாண் , அவைள பற் மட் ேம அவன்
ந் தைன ல் நி த் ெகாண் ஓ னான்.

எத்தைனேயா ேபைர ெபரிய ஆபத் களில் இ ந் காக்க ஓ ம் ேபா

அைசக்க யாத நம் க்ைகைய மட் ேம மக் ம் அவனின் மனம்
தல் ைறயாய் அவ க் ஏதாவ ஆ ேமா என பயத்ைத ம்
பதட்டத்ைத ம் அபரி தமாய் நிரப் ய . தான் அவைள ெராம் ப ம்
ேவதைனப் ப த் ட்ேடாேமா என எண்ணி ற் ற ணர் அவைன
ஒ றம் ஆட்ெகாள் ள இன்ெனா றம் இப் ப ஒ காரியத்ைத
அ னமாய் ெசய் ய ணி றாேள என ேகாப ம் ஏற் பட்ட . கடல்
அைலகைள அவள் ெந ங் ய அேத த ணத் ல் அவ ம் ஓட்டமாய்
அவைள ெந ங் அவள் கரத்ைத த் அவன் றம் ேவகமாய்
ப் னான். அப் ேபா ைமயாய் அவைன ஆ ைம ெசய் த
அவனின் ேகாபம் தான். 
 ேரந் ரன் தன் கரத்தால் ஓங் ஒ அைறைய அவள் கன்னத் ல்
ெகா க்க ம் , அவள் அப் ப ேய அ ர்ந் ேபாய் நின்றாள் . அப் ப ஒ
அ ைய அவள் வாழ் நாளில் வாங் யேத ல் ைல. அவனின்
இ ம் கரத் னால் அ த்த அ அவளின் வான கன்னத்ைதேய
ெபயர்த் ட்டதாய் வ உண்டா ட, ஒ பக்கம் கா ேவ ' ண்'
என் சத்தம் எ ப் ல ெநா கள் ெசய ழந் ேபான .

ஆனால் த க் அந் த அ ர்ச ் ஒ ல நா கேள நீ க்க,

அதைன உடன யாக ேகாபமாய் மாற் யவள் ஓ வந் ததால்
ச் ைறத் இதயம் படபடக்க நின்றவனின் கன்னத் ல் அவளின்
ெமாத்த சக் ைய ம் பயன்ப த் அவன் எ ர்பாராத த ணத் ல்
அவ ேம ப் அைறந் ட்டாள் . ஆனால் அ வைர அவன் தன்
கணவன் என்ற நிைனேவா, உயர்ந்த பத ல் இ க் ம்
ேபா ஸ்காரன் என்ற நிைனேவா, ஏன் ைறந் தபட்சம் அவன் ஒ
ஆண்மகன் என்ற நிைனேவா, ட அவ க் இல் ைல. தன்ைன
காரண ன் அ த் ட்டான் என் ம் அவன் யார் தன்ைன அ க்க
என் மட் ேம அவள் ைள ந் த்த . ஆனால் அவள் அ த் ட்ட
அ த்த ெநா அவன் கண்கள் வந் மார் ைடக்க 
அ ர்ச ் யாய் நிற் க, அதைன பார்த் தான் அவ் தம் ெசய் க்க
டாேதா என் ெகாஞ் சம் ன்வாங் னாள் . அவ க் அந் த அ
வ த்தேதா இல் ைலேயா அவனின் ஈேகாைவ அ அ த்தமாய்
ண் ட உச்சபட்ச ேகாபத் ன் நிைலைய எட் யவன் அவைள
ண் ம் அைறைய ைக ஓங் க, தாரித் ெகாண்டவள் கைள
ல ெகாண்டப "இப் ப என்னா ச் ன் என்ைன அ க்க
வர் ங் க ?!" என் ேகட்க அந் த வார்த்ைதைய ேகட்டவன் தன் கரத்ைத
ன்வாங் அப் ப ேய இ ப் ல் ைக ைவத் ெகாண் நின் ட,
நல் ல ேவைளயாக அவனிட ந் இன்ெனா அைறைய வாங் காமல்
தப் த் ெகாண்ேடாமா என ெமல் ல கைள றந் பார்த்தாள் .

அவன் அ க்க ல் ைலேய ஒ ய ேகாபம் ைறய ல் ைல என் அவன்

கம் உணர்த்த அவன் அவைள ேநாக் ற் றத்ேதா "உனக்
என்னதான் ரச்சைன ?... ஏன் இப் ப மனிஷைன ப த் ற ?... என்
ட உனக் வாழ க்கலன்னா ஒேக... ேநா ராப் ளம் ... நான்
உன்ைன கம் ெபல் பண்ண மாட்ேடன்... ஆனா அ க்காக ேபாய் இப் ப
ஒ ட்டாள் தனமான ைவ எ க்க மா ?!" என் ேகட் க் ம்
ேபா ேகாபம் ைறந் அவன் வார்த்ைத ல் ேவதைன ன் தாக்கேம
அ கமாய் ெவளிப் பட்ட .

ஆனால் அவள் காரணம் ரியாமல் , "உங் க ட வாழப் க்கலன்

ெசான்ன ஒேக... ஏேதா ட்டாள் தனமான ன் ெசான்னிங் ேள,
அெதன்ன ?" என் வத்ைத உயர்த் ேகட்க, அவன் கெமல் லாம்
ெவ த் ேபான . தான்தான் தவறாக ரிந் ெகாண்ேடாேமா என்
எண்ணியவைன பார்த் த ழ் அவன் மனநிைலைய அ ந் ெகாள் ள
நிதானமாக "என்னாச் ஏ சார் ?... எனக் உங் க ேகாபத் க் ம்
காரணம் ரியல... உங் க ெமௗனத் க் ம் காரணம் ரியல... ?"
என்றாள் .

அவள் அப் ப ெசான்ன ம் ேகாபமாய் அவைள ெந ங் யவன்

" தல் ல நீ ஏன் அப் ப ெசஞ் சன் காரணத்ைத ெசால் ?" என்றான்.

"எப் ப ெசஞ் ேசன்.. ரியற மா ெசால் ங் க" என்றாள் . 

" ம் ப ஒ அைற ட்ேடனா எல் லாம் ரி ம் " என்றான். 

அவ க் ம் ேகாபம் எழ "உங் க ட்ட ேபாய் ெபா ைமயா

ேப ட் க்ேகன் பா ங் க... என்ைன ெசால் ல ம் ... சரியான ெடன்ஷன்
பார்ட் .. ஞ் " என் அவைன ேநாக் வைசயாய் அவள்
உைரக்க ம் அவன் எரிச்சேலா "ஏன், இஞ் ன்ன ரங் ைக
ட் ட்ட... அைத ம் ேசர்த் ற தான்" என்றான்.

அவள் ரித் ட் "ஆமாம் இல் ல... சரியான..." என் ெசால் ல வ ம்

ேபாேத அவன் அ த்தமாய் ைறக்க அவள் அந் த வார்த்ைதைய
ெசால் லாமல் அைம யானாள் . 

அவன் தன் ெநற் ல் ைக ைவத்தப அவைள ேநாக் இ க்கமாக

"நீ எ க் கார்ல அப் ப கத் ன ?... ஏன் ெசால் லாம ெகாள் ளாம
ேவகமா கடைல ேநாக் வந் த ?!" என் ேகட்க ம் , அவள் இயல் பான
பார்ைவேயா "அ ..." என் ெசால் ல வந் தவள் ேமேல ேபசாமல்
அவன் ேகட்ட ேகள் ைய ம் நடந் த ஷயங் கைள ேகார்த்
பார்த்தாள் . அப் ேபா அவனின் ேகாபத் க்கான காரணம் ளங் க
அவள் ங் ங் ரித்தப "ஓ ... இப் ேபா எனக் நல் லா
ரி ஏ சார்... உங் க ெடன்ஷ க்கான காரணம் ... நான்
தற் ெகாைல பண்ணிக்க ேபாேறன் நிைனச் ட் ங் க இல் ல? " என்
ேகட் ண் ம் ரிக்க அவ க் அ த்தமாய் ேகாபம் ெபாங்
ெகாண் வந் தா ம் அவன் ெமௗனமாகேவ நின்றான். 

அவள் ரிப் ைப கட் ப த் யப " இல் ல... நான் ெதரியாமதான்

ேகட் ேறன்... என்ைன பார்த்தா அவ் வள பல னமாகவா ெதரி ...
அப் ப ேயன்னா ம் சா றள க் இப் ேபா என்ன நடந் ச் ... உங் க
லா க்ேக ரியலேய... இவ் வள தான் உங் க ேபா ஸ் ைளயா ?.."
என் ேகட் அவைன அவள் ேக யாய் ேப ெகாண் க்க
ேரந் ரன் ச்ைச இ த் ட் ெகாண் 'ேப ேப .. இ உன்
ைடம் ' என் நிைனத் ெகாண்டான்.

அவன் ெமௗனமாய் நிற் பைத உற் பார்த்தவள் 'எப் ப இஞ் ன்ன

ரங் மா ரி நிக் றான்... என்ைன எப் ப எல் லாம் டார்சச ் ர்
பண்ண... ைடச் க் ற இந் த ேசன்ைஸ நான் ட் ேவனா' என்
எண்ணியவள் அவைன ேநாக் "ஏன் ஏ சார்... உங் கைள நான்
கல் யாணம் பண்ணிக் ட்ேடேத ட்டதட்ட தற் ெகாைலதாேன... இ ல
இன்ெனா தடைவ ேவற நான் தற் ெகாைல பண்ணிக்க மா ?!...
அவ் வள நல் ெலண்ணமா உங் க க் " என் ேகட்க ம் அவனின்
ேகாபம் எல் ைலைய ற, ற் றத்ேதா அவள் அ ல் வந் அவள்
கரத்ைத ன் றம் மடக் நி த்த அவள் "ஐேயா வ க் ங் க"
என் கதற அவன் ேகாபத்ேதா "எனக் ம் தான் வ க் ... நீ
ேப ற ஒவ் ெவா வார்த்ைத ம் வ க் ... உனக் க் ற நாக்கா
இல் ல ேதள் ெகா க்கா... அப் ப ேய ெகாட் ெகாட் சாக க் ற... "
என் ெசால் க் ெகாண் க்க அவள் ஓயாமல் " ங் க வ க் "
என் ெசால் க் ெகாண் ந் தாள் .

அவன் ளி ட கா ல் வாங் ெகாள் ளாமல் "என்னெவல் லாம்

ேப ற நீ ?.. என்ைன கல் யாணம் பண்ணிக் ட்டா உனக்
வாழ் க்ைகேய லாஸா... அப் றம் அந் த ம் ல என்ன ெசான்ன ? என்ைன
கல் யாணம் பண்ணிக் ற உனக் தண்டைன... இப் ப ெகாஞ் ச
ேநரத் க் ன்னா என்ன ெசான்ன ?... என்ைன கல் யாணம்
பண்ணிக் ட்ட தற் ெகாைல பண்ணிக் ட்ட மா ரி" என் ெசால்
அடக் ைவத் ந் த ேகாபத்ைத எல் லாம் அவன் அந் த ெநா
ெமாத்தமாய் அவளிடம் காண் க்க அவள் தன் மடக் ய கரத்ைத ட்க
யன்றப த் ெகாண் க்க அவேன அவள் கரத்ைத
த்தான்.
அத்ேதா அவன் ேகாபம் ர்ந் ட ல் ைல. ண் ம் அவைள
ேநாக் , "கார்ல உட்கார்ந் ட் க் ம் ேபா என்ன ெசான்ன? " என்
ேகட்க அவள் அவைன கவனிக்காமல் கரத்ைத சரி ெசய்
ெகாண் க்க அவன் அவள் கத்ைத நி ர்த் யப "உன்ைன
கடைல க் ேபாட் வன் ெசான்ன க் உன் ட வாழறைத ட
அ ேவ ெபட்டர் ெசான்ேனன் இல் ல" என் ெசால் யவன் அவைள
தன் இ கரங் களால் சர்வசாதரணமாய் க் ெகாள் ள "என்ைன
ங் க" என் கத யவளிடம் " டதான் ேபாேறன்... உன்ைன
ெகாண் ேபாய் கடைல தள் ளி டப் ேபாேறன்... நீ தாேன ெசான்ன
அ ேவ ெபட்டர் " என் ெசால் கடைல ேநாக் ன்ேனற
"அய் ேயா... நான் ம் மா ைளயாட் க் ெசான்ன..." என்றாள் .

அவன் ேகாபம் ைறயாமல் "நான் ர்யஸாதான் ெசால் ேறன்" என்

ெசால் ம் ேபா அவன் பாதங் கள் கடல் அைலகைள ெந ங் ட
த ழ் அச்சத்ேதா "உங் க க்ெகன்ன ைபத் யமா? !" என் ேகட்க
அவன் கடற் கைரைய தவழ் ந் ெசன்ற அைலகைள தாண் உள் ேள
ெசன்றப  
"ைபத் யம் தான் .. உன்ைன ேபாய் கல் யாணம் பண்ணிக் ட்ேடன்
பா ... ைபத் யம் தான்" என் ெசால் நிற் க அவன் ர்க்கமாய்
ெவ த் ட்டான் தன்ைன தண்ணி ல் தள் ளி டத்தான்
ேபா றான் என் எண்ணிக் ெகாண் க் ம் ேபா அவன்
கரத் ந் அவள் ேதகம் ந வைத உணர்ந்தவள் , வய ல்
ந க்கட ல் ந் உ க்காக தத்தளித்த அந் த மரணத்ைத
எ ர்ெகாண்ட த ணத்ைத நிைன க் ற பதட்டத்ேதா , "ேவண்டாம்
ஏ சார்" என் ெசால் யப அவள் தன் இ கரத்தால் இ க்கமாய்
அவன் க த்ைத பற் அைணத் ெகாண்டாள் . 

அவ் வள ேநரம் ேகாபத்ேதா அவைள கட ல் க் ேபாட

எண்ணிய என்னேவா உண்ைமதான். ஆனால் இப் ேபா அவளின்
இ க்கமான அைணப் அவனின் ேகாபத்ைத ஒேர ெநா ல்
கைறத் ட அவைள டமாய் ந வ டாமல் த் ெகாண்டான்.
அவனின் ேதகத்ேதா ஒட் க் ெகாண் ப் பவைள ரிக்க
மன ல் லாமல் அவன் நின் க்க, அவள் அவன் க த்ைத
த்தப ேய நி ர்ந் என்ன நிலவரம் என் ெவளிேய பார்த்தாள் .

ன்னர் அவைன ேநாக் "நம் ம சண்ைடெயல் லாம் ட் ல ேபாய்

கன்ட் ன் பண்ணிக்கலாேம... இப் ேபா எ க் ... நாம ெசன்ைனக்
ேபாக ேவண்டாமா ?" என் ெசால் ல ம் இ ந் த அவன் கத் ல்
ன்னைக ெவளிப் பட "ேபாக ம் தான்... பட் உன்ைன ட் ட் ேபாற
ஐ யா எனக் ல் ல... ேபசாம உன்ைன இங் கேய க் ேபாட் ட்
ேபா டலாம் பார்க் ேறன்" என் ெசால் ல அவள் கரத்ைத
அவேனா இ க் யப "வாட்... ேபாட் ட் ேபாகப் ேபா ங் களா...
இ தான் ரிஷ லட்சணமா ?" என் ேகட்டாள் .

அவன் ன்னைக த ம் ப " ஷ லட்சணமா ?... பரவா ல் ைலேய...

நான் உன் ஷங் ற உனக் ஞாபகம் இ க் ... எப் ப ம் அந் த
எண்ணம் இ க்கட் ம் " என் அவன் எச்சரிக்ைகயாய் ெசால் ல ம்
அவள் அவைன நி ர்ந் பார்த்தாள் . 

அவன் கண்ண த் ன்னைக க்க அவன் கத் ல் ம் த்தனம்

ன்னிக்ெகாண் ந் த . அப் ேபா தான் தான் அவைன கட் க்
ெகாண் க் ேறாம் என் எண்ண ட்டவள் கரத்ைத லக்
ெகாள் ள அவன் அவைள ெமல் ல அந் த அைலகளின்
இறக் ட்டான். த ழ் ேகாபமாய் ைறத் ட் ேவகமாய் அவைன
கண் ம் காணாமால் வந் மணல் கால் கைள மடக் யப
அமர்ந் ெகாள் ள அவன் அவள் அமர்ந் ெகாண் ப் பைத பார்த்
"அல் ெர ெராம் ப ைடமாச் ... வா ளம் பலாம் .." என்றவைன நி ர்ந்
ட பார்க்காமல் கடைல பார்த்தப அமர்ந் ந் தாள் . 

அவ ம் தன் ைகக காரத்ைத பார்த் ட் அைம யாக அவள ல்

அமர்ந்தான். இ வ ேம ேநரம் ெமௗனமாய் இ க்க அவன்
கடைல பார்த்தப "நீ ெசால் லாம ெகாள் ளாம அப் ப கார்ல இ ந்
இறங் வந் த னாலதாேன ெடன்ஷன்ல அ ச் ட்ேடன்... சாரி"
என்றான்.

அவ க் மன்னிப் ேகட்கெவல் லாம் ெதரி மா ? என யப் பாய்

அவைன ேநாக் யவள் ன் ண் ம் இயல் பாய் மா ட் "சாரி...
நா ம் நீ ங் க என்ைன அ ச்ச ேகாபத் ல" என் ெசால் நி த்த
அவன் அவள் றம் ம் "ஆமாம் ... நான் அ ச்சா நீ ம் என்ைன
ம் அ ச் றதா ?" என் ெகாஞ் சம் ேகாபமாகேவ ேகட்டான்.

அவள் எகத்தாளமாய் ஒ பார்ைவ பார்த் "அப் ேபா நீ ங் க அ ச்சா

நான் அைம யா வாங் க்க ம் ... அப் ப யா ?" என் ேகட்க ம் அவன்
ன்னைக ளிர அவள் ைதரியத்ைத ம் ைர ம் ர த்தவன் "நீ
ேபா ஸா க்கலாம் ... உன் க் நல் லா ெகத்தா
இ ந் க் ம் " என்றான்.

அவள் அலட் யமாய் பார்த்தப "நிச்சயம் மாட்டான்... உங் க

பார்ட்மன்ட் ேமேல எனக் ளி ட நம் க்ைக ம் இல் ைல...
மரியாைத ம் இல் ைல" என் உைரக்க அந் த வார்த்ைதைய தான்
யாரிடம் உபேயாகப் ப த் ேறாம் என்பைத மறந் தாேளா அல் ல
ெதரிந் ேத ெசான்னாேளா ?! அவன் கத் ல் எள் ம் ெகாள் ம்
ெவ க்க அவன் ேகாபத்ேதா "எ ந் ேபாலாம் ... காரணம் காரியம்
இல் லாமல் எங் கயாச் ம் ைபத் யம் மா ரி வந் உட்கார்ந் ப் யா?!"
என் ேகட்டான்.

அவள் அவன் ேகாபத்ைத ெபா ட்ப த்தாமல் ஆர்பரிக் ம் கடல்

அைலகைள பார்த்தப "காரணம் இ க் " என்றவள் தன் தாத்தா
தண்ணீரில் ந் த ேபா காப் பாற் ட் ெசான்ன வார்த்ைதைய
நிைன ப த் ெகாண்டாள் . 'நம் ம லெதய் வம் இந் த கட ல்
இ க் ம் மா... அேதாட சக் உனக் அப் ப எ ம் ஆக ட் மா
என்ன?... அதனால் தான் அவ் வள கடல் ஆழத் ல ந் ம் நீ உ ர்
ைழச் ட்ட ' என் ெசான்ன அவள் மன ல் அ த்தமாய் இன் ம்
ப ந் ந் த . 

ெமௗனமாய் நிற் ம் அவன் றம் ம் "எங் க லெதய் வம் இங் க

இ க் ... நான் எப் ப ஊ க் வந் தா ம் இங் க வந் ஒ பத் நி ஷம்
நின் ேவண் க் ற வழக்கம் ... பட் இந் த தடைவதான் வர்ற ைடம்
ைடக்கல... கார் இங் க நின்னைத பார்த்த ம் உடேன இறங்
வர ம் ேதா ச் ... வந் ட்ேடன்" என்றாள் .

அவன் அவள் ெசால் வைத ெபா ைமயாய் ேகட்டவன் ன்னர் என்ன

எண்ணி ெகாண்டாேனா ?! ங் ங் ரித்தப ற் ம்
ற் ம் பார்த் ட் "இங் க... உங் க லெதய் வம் ... எ கடைலயா..
... ந ராத் ரில அலமாரி ேமல ஏ ேபாட்ேடா எ க்க ேபாேறன்
ெசால் ற ... இப் ேபா என்னடான்னா கடற் கைர ல ெமாட்ைட ெவ ல
உட்கார்ந் ட் சா ம் ட வந் ேதன் ெசால் ற ... யல... நான்
ஸ்ரியஸா ேகட் ேறன்... ஏதாவ ைசக்கால க்கல் ராப் பளமா
உனக் ... ேவணா ெசன்ைன ேபான ம் நாம ஒ ைசக்காட்ரிஸ் ட்ட
க ன் ங் ேபாேவாமா?!" என் ேகட் அவன் ரிக்க ம் அவள்
அவைனேய எரிச்சலாய் பார்த் ெகாண் ந் தாள் .

அந் த வார்த்ைதகளில் இ ந்
ைளயாட் த்தன ம் ண்ட ம் அவைள அவமானப் ப த்த தன்ைன
த ல் இவன் ைபத் யக்கார ஹாஸ்ெபட் ல் ேசர்த் ட் தான்
ம ேவைல பார்ப்பான் ேபால என் எண்ணி ெகாண்டாள் . இவ க்
தனக் ம் உற க க் அ ப் பைடயான நம் க்ைகேய
இல் ைலெயன் ம் இந் த உற ெவ நாள் நீ க்க ேபாவ ல் ைல என்
எண்ணியப ேவகமாய் அமர்ந் ந் த இடத் ந் எ ந்
அவைன எரித் வ ேபால் பார்த் ட் கடந் ெசல் ல ம்
அவன் ன்ேனா ெசன்றப "ெபரிய கண்ண ... அப் ப ேய
பார்ைவயாலேய எரிச் வா ?!" என் அவள் கா ல் வ ேபால்
ெசால் ல ம் அவள் அவன் றம் ம் நின் "நான் நிச்சயமா
கண்ண இல் ைல... அப் ப நான் மட் ம் கண்ண யா இ ந் ந் தா
ம ைரைய எரிச் க்க மாட்ேடன்... ஷைன எரிச் ப் ேபன்" என்
ெசால் ட் ண் ம் ம் ன்ேன நடந் ெசன்றாள் . 

அந் த ேகாபத்ைத ர த்தவன் 'இவ எல் லாத் க் ம் ப ல்

ைவச் க்காேள... அடங் க ம் மாட் றா... மடங் க ம் மாட் றா...
ெராம் ப ேசலஞ் ங் கான டாஸ்க்தான்...' என் தனக் த்தாேன எண்ணி
ெகாண்ேட நடந் வந் க்க அவள் காரில் சாய் வாய் நின் ந் தாள்  

அவன் ெந ங் ய ம் அவள் கத்ைத ேவ றம் ப் யப "இத

பா ங் க ஏ சார்... இனிேம என்ைன த ழச் ன் ப் டா ங் க"
என் ெசால் ல அவன் ரியாமல் "இெதன்ன வம் பா ேபாச் ... நான்
ஏன் அப் ப ப் ட டா ?" என் ேகட்டான்.

அவள் ைறப் பாக "ஏன்னா என்ைன நல் லா ரிஞ் க் ட்ட எனக்

ெராம் ப ெந க்கமானவங் க மட் ம் தான் என்ைன அப் ப
ப் வாங் க... ப் ட ம் ... ப் ளஸ
ீ ் ேடான்ட்" என் அ காரமாய்
உைரக்க அந் த நி டம் அவள் அ த்த அ ைய ட ம் அவைன அந் த
வார்த்ைத ெகாஞ் சம் பலமாய் காயப் ப த்த த ழ் காரில் உட்கார
ெசல் ம் ேபா அவைள ேவகமாய் கார் கதேவா ெந க்கமாய்
அைணத் நி த் யவன் "என்ன ெசான்ன என் ட்ட...
ெந க்கமானவங் கதான் உன்ைன அப் ப ப் வாங் கேளா ?!...
என்ைன ட ம் உனக் ெந க்கமானவங் களா இனிேம யா ம் இ க்க
யா த ழச் ... இந் த ர் மட் ம் தான்" என் கர் த்த
ேதாரைண ல் ெசால் ட் ல , அவேன கார் கதைவ றந்
ெகாஞ் சம் ரட்டலாய் பார்த் அமரச் ெசால் ல, அவன் ெசான்ன
வார்த்ைத ன் ெபா ள் என்ன என அவள் மனம் ஆராயத்
ெதாடங் ய . அவன் அப் ப யா ம் தனக் இ க்க டா என
ெசால் ல வ றாேனா என ந் க்க அந் த கார் ன்னல் ேவகத் ல்
பயணிக்க ஆரம் த்த .

அவைள ைறத் ெகாண்ேட அவன் ஓட்ட, அவேளா அவன் கத்ைத

பார்க்க த ர்த்தப அமர்ந் ந் தாள் . 

அந் த ழ் நிைலைய மாற் ற ேர ேயாைவ ஆன் ெசய் ய "என் காதேல

என் காதேல என்ைன என்ன ெசய் ய ேபா றாய் ? 
நான் ஓ யன் என் ெதரிந் ம்  
நீ என் கண்ணிரண்ைட ேகட் றாய் , ைவகள் ... ற கள் ...
இரண் ல் என்ன தரப் ேபா றாய் ... ?
ள் வைத ள் ளி ட் ஏன் தள் ளி நின் பார்க் றாய் " 
என் பாட அந் த உணர்ச ் ர்வமான வரிகள் அவர்கள் இ வர்
மனைத ம் ைளத் ெகாண் உள் ேள ேபாய் அவர்களின் காதைல
ெவளிெகாணர பார்த்த . 

உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த்

ெதரி க்க யாமல் ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல
நிைனத்தைத ஒ க்ளிக் ெசய் டலாம் . க் யமாய் த் ந் தால்
ைலக் பட்டைன அ த்த மறந் டா ர்கள் .
 தல் இர ( ெகாஞ் சம் யப தான்)

காஞ் ரத் ல் ேவைல இ ப் பதாக ெசால் ேரந் ரன் பார்க்க

வந் த ர ைவதான். காைர நி த் அவன் ர டம் இ ந் ேகஸ்
ைபஃைல 
வாங் ெகாண் ஏேதா வரங் கள் ேகட் ெகாண் க்க, அப் ேபா
த ழ் ர ைவ பார்த்த ம் ேபச ேவண் ெமன்ற எண்ணம் ளிர்க்க,
அந் த எண்ணத்ைத ேரந் ரன் இ ந் ததால் ராயத்தனப் பட் அடக்
ெகாண்டாள் . ர க் ேதா ன் ேகாபம் பல இ ந் தா ம்
அவைள பார்த்த ெநா அவ க் ேம ேபச ேவண் ெமன்ற ஆர்வம்
ந் ட இைட ல் ேரந் ரன் நிற் ப அவ க் ேம எரிச்சலாய்
இ ந் த . 

ஆனால் அெதல் லாம் ட ம் ர ைவ அ த்தமாய்

அ ர்ச ் க் ள் ளாக் ய த ன் கன்னங் களில் ப ந் ந் த ரல்
வ கள் தான். மணமான தல் நாேள தன் ேதா ைய
அ த் க் றானா என்ற ேகள் எழ ேரந் ரன் ெவ ப்
அள ல் லாமல் வளர்ந் நின்ற . 

நண்பர்கள் இ வ க் ள் ம் அப் ேபா ேப ெகாள் ம் ழ் நிைல

அைமயாமல் ேபானதால் நிைலைம இன்னெதன ர வால் ரிந்
ெகாள் ள ம் இயலாமல் ேபான . 

த க்ேகா ர ைவ சந் த் ம் ேபச யாமல் ேபான க்

ேரந் ரன்தான் காரணம் என ேகாபம் தைலக்ேகற, அவைன
தன்னால் எ ம் ெசய் ய ய ல் ைலேய என்ற ரக் ேயா
மன ணர் கைள கட் ப த் க் ெகாண் அமர்ந் ந் தாள் . 

வானவைன ட் ரியன் ரியா ைடப் ெபற் ெகாள் ள, அந் த

மாைல ேநரத் ல் அவர்கள் இ வர் பயணித் வந் த கார்
ெசன்ைன க் ம் ேரந் ரனின் பங் களா ற் ள் ைழந் த .
ஏற் கனேவ ர ேயா காரில் மற் றவர்க ம் ட்ைட ன்னேம
வந் தைடந் க்க இயல் பாய் ஆரத் சடங் கள் ந் ட் ற் ள்
அவர்கள் இ வ ம் அைழத் ெசல் லப் பட்டனர்.

எல் ேலா ைடய பார்ைவ ம் அப் ேபா ங் ந் த, அ ம் அவன்

ரல் கள் ப ந் ந் த அவள் கன்னத்ைத கவனித் ட ஜயா அந் த
வாய் ப் க்காகேவ காத் ந் த ேபால அதைன ஊ
ெபரிசாக் னாள் . அவள் இஷ்டத் க் ேரந் ரைன இ வாய் ேப
ெகாண் க்க, த க் நிைலைமைய எப் ப சமாளிப் பெதன்ேற
ளங் க ல் ைல. 

ஏற் கனேவ அவன் ம் மாேவ த்ர தாண்டவம் ஆ வான். இப் ேபா

த் இப் ப ெயல் லாம் ேப னால் அந் த ேகாபம் தன் தாேன
ம் ம் என அவள் எண்ணி அச்ச ற் ெகாண் க்க 

ேத அவளிடம் "என்னதான் நடந் த ? ஏன் மாமா உன்ைன அ ச்சா

?!" என் ேகட்டாள் .

த ழ் த ப் ேபா "அெதல் லாம் அப் றம் ெசால் ேறன் " என்றாள் .

எப் ப யாவ நிைலைமைய சமாளிக்க ேவண் ம் என சந் ரா ம்

கவைலப் பட் ெகாண் க்க, த ழ் நிைனத்த ேபால் ேரந் ரனின்
பார்ைவ அவளின் யாய் பாய் ந் ெகாண் ந் த . 

அங் ேக சத்தமாய் ஜயா ேப ெகாண் ப் பைத தைட ெசய் ம்

தமாய் அவ ம் கம் ர ரேலா "ப் ளஸீ ் நி த் ங் களா? தல் ல
என்ன ஏ ன் உங் க ெபாண் ட்ட ஒ வார்த்ைத ேகட் ட்
ேப ங் க" என் அ காரமாய் உைரக்க அனல் ெத த்த அவன்
பார்ைவ ல் . 

த ழ் த் டம் ேபச ேவண்டாம் என ைசைக ெசய் ய அவேரா

அவைள கவனிக்காமல் ேகாபமாக "என்ன ேகட்க ெசால் ங் க ?...
கல் யாணம் ஆன தல் நாேள இப் ப நீ ங் க எங் க ெபாண்ைண
நடத் னா... உங் கைள எல் லாம் நம் எப் ப அவ இங் க சந் ேதாஷமா
இ ப் பான் ட் ட் ேபாற " என் ேகட்க ம் அ நியாயமான
ேகள் யாகதான் பட்ட .

ேரந் ர ம் ப ல் ேபச யாமல் ெமௗனமாய் நிற் க ேத

அக்கா ன் காேதா "எ ஏன் இப் ேபா ஏேராப் ேளன் ஓட் ......
சரி ல் ைலேயா... தாரிச் க்ேகாங் க அக்கா... அம் மா ஏேதா ெபரிய
ேளன் ேபா றாங் க..." என் ற ம் த ம் ேயாசைனேயா
"எனக் ம் நடக் ற எ ம் ரியல ேத " என்றாள் . 

ேரந் ரன் த ைழ ற் றவாளிைய ேபால ைறத் ட் ,

ஜயாைவ ர்க்கமாய் பார்த்தப "இத பா ங் க... நான் ெசஞ் ச
தப் தான்... இல் ைலன்ன ெசால் லல... அேத ேநரத் ல நான்
காரணத்ைத ெசான்னா அைத ேகட் றள க்கான ெபா ைம ம்
இப் ேபா உங் க ட்ட இல் ல... அதனால உங் க க் என் ேமல நம் க்ைக
இ ந் தா உங் க ெபாண்ைண ட் ட் ேபாங் க... இல் ைலன்னா
நீ ங் கேள ட் ட் ேபா ங் க" என் ெசால் ட எல் ேலா ம்
அ ர்ந் ேபா னர் த ழ் உட்பட. 

சந் ரா ேகாபமாக "என்ன ேப ற ர் நீ ?" என் ேகட்டார்.

ேரந் ரன் அைம யாக இ க்க ெசால் தன் தாைய

கண்ணைச னாலேய கட் ப த் ட் த ழ் றம் ம் "நீ
இைததாேன எ ர்பார்த்த... ேபா... நீ ம் னப் ப ளம்
ேபாய் க் ட்ேட இ " என் அவளிடம் ெசால் ட் ெவன
ட்ைட ட் காைர எ த் ெகாண் அவன் ற் றத்ேதா
ெவளிேய னான்.

ர க் இவற் ைற எல் லாம் பார்த் அ த ஆனந் தம் . அ ம் அவளின்

ங் ய கன்னம் அவன் ப ணர் க் னிப் ேபாட்ட . 

ஜயா தான் எண்ணியைத ஈேடற் ற த டம் "அதான் அவேன

ெசால் ட்டான் இல் ல... எ வா ந் தா ம் அப் பா வந் த ம்
ேப க்கலாம் ... நீ இங் க்க ேவண்டாம் ... வா ேபாகலாம் " என்
த ைழ அங் ந் அைழத் ெகாண் ேபாக யத்தனிக்க,
ேரந் ரன் வார்த்ைதகைள ேகட் ைலெயன அைசயாமல்
நின் ந் தவள் ெமல் ல யநிைன ெபற் றாள் .

அவனின் ம் அந் த மணத் ன் ம் எந் த த ப் ம்

இல் ைலெயன்ப உண்ைமதான். ஆனால் அந் த வார்த்ைத அவைள
ெராம் ப ம் காயப் ப த் ய . மணம் நடந் த தல் நாேள தான்
அந் த வாழ் க்ைகக் த யற் றவளாய் க் ெய யப் ப ேறாம்
என்பைத ஏற் ெகாள் ள அவளால் ய ல் ைல. ஒ ைளயாட் ல்
ட ேதாற் ேவாம் என் பயந் அவள் ன்வாங் யவள் அல் ல.
இன் மட் ம் தான் எப் ப அத்தைகய ெசயைல ெசய் ேவன் என தாேன
ந் த் ெகாண்டவள் அவைர நி ர்ந் ேநாக் "என்ைன ேபசேவ
டாம நீ ங் க இவ் வள அவசரப் பட் க்க ேவண்டாம் த் ... தல் ல
என்ன நடந் த ன் ெதரிஞ் க்ேகாங் க... அவர் அ ச்ச என்னேவா
உண்ைமதான்... ஆனா நீ ங் க நிைனக் ற மா ரி ேகாபத் ல எல் லாம்
அ க்கல... தப் பான எண்ண ம் இல் ல... அ அவ் வள ெபரிய
ேமட்ட ம் இல் ல... இன் ம் ேகட்டா நாேன அைத ெபரிசா எ த் க்கல...
நீ ங் க ஏன் இந் த ஷயத்ைத ெபரிசாக் ங் க...ேஸா ப் ளஸ
ீ ் இத்ேதா
இந் த ரச்சைனைய ட் ங் க" என்றாள் . 

இைத ேகட் ஜயா ேமேல எ ம் ேபச யாமல் அைம யாக

நிற் க, ர க் ம் ஆச்சர்யமாய் இ ந் த . அவள் எதனால் அப் ப
ேப றாள் . அவனின் கரிசனமா இல் ைல ெபண்ைமக்ேக
உரித்தான ணமா ? 

ஆனால் ெபண் தந் ரம் என வாய் க் ய ேப ம் இவளா இதைன

அத்தைன ெபரிய ஷய ல் ைல என் றாள் என ேயா த் ம்
அவனால் அவளின் மனஎண்ணத்ைத கணிக்க ய ல் ைல.
சந் ரா ற் ேகா அந் த ெநா ம மகள் ேமல அன் ம் நம் க்ைக ம்
ெப ந் த . 

ேத ஜயா டம் ெம தாக" ம் மா இ ந் க்கலாம் இல் லமா...

இந் த ேநாஸ் கட் உங் க க் ேதைவதானா?" என் ேகட்க ஜயா
அவமான ம் ேகாப ம் நிரம் ப "அந் த ச்சவ க்காக
ேப ன க் எனக் இன்ன ம் ேவ ம் இ க் ேமல ம் ேவ ம் "
என்றார். அவர் என்ன ேநாக்கத் ல் ேப னார் என்ப ேத க் ம்
த க் ம் ரியாமல் இல் ைல. 

அேத ேநரத் ல் ஜயா இத்ேதா அந் த ரச்சைனைய டாமல்

சந் ரா டம் தன் ேகாபத்ைத காண் த் ட் றப் ப வதாக
அவசரப் பட ேத தன் தமக்ைகைய ட் ேபாக மன ல் லாமல்
கண்ணீேரா நின்றவைள ர வ கட்டாயமாக ரித் அைழத்
ெசன்றான். 

த ழால் அந் த ரிைவ தாங் க் ெகாள் ள ய ல் ைல.

அ மட் ன் அந் த பழக்கப் படாத இடம் அவள் மன ன்
ேவதைனைய அ கரிக்க ெசய் ய, சந் ரா மட் ேம அப் ேபாைதக்கான
ஒேர ஆ தல் . அவள் கவைலக்கான வ கால் . 

சந் ரா அன்பாக ம் ஒ தா ற் நிகரான உறவாக ம் அவளிடம்

பழ னா ம் மனம் எல் லாவற் ைற ம் சட்ெடன்
ஏற் ெகாள் ள யாமல் அந் நிய உணர் இ க்கதான் ெசய் த .

அத்தைகய மனநிைல ல் அவள் இ க்க சந் ரா சம் ரதாயம் என்ற

ெபயரில் மணம் நிகழ் ந் த அன் ரேவ த ர ஏற் பா கள்
ெசய் தார். 

இத்தைகய சம் ரதாயங் கள் நிகழ் ந் ேத ர ேவண் மா? அப் ப என்ன

கட்டாயம் ? என த ன் மனம் எ ப் ய ேகள் ைய யாரிடம் ேகட்ப
?. 
சந் ரா ேவ அவைள அத்தைன ஆர்வமாய் அலங் கரிக்க ெசய் ய,
அைத ஏற் ெகாள் ள ய ல் ைல எனி ம் ழ் நிைலக் ஒத்
ேபாக ேவண் ய கட்டாயத்தால் அவள் தயாரானாள் . ஆரஞ் வண்ண
டைவ ல் அழேக பமாய் அவைள அவர் அலங் கரிக்க, அவளின்
அழைக கண் அவேர சற் ேநரம் யப் ல் ஆழ் ந் ட்டார். மகன்
ேகாபத் ல் ெசன் ந் தா ம் இன் ம் ேநரத் ல் ம்
வான் என் ெதரி ம் , ஆதலால் அவ க் அைத த்ெதல் லாம்
கவைல இல் ைல.

அவர் த ைழ அவனின் அைறக் அ ப் வதற் ன் ரிவாய்

நிைறய அ ைரகள் வழங் க, அ ல்  
அ கமாய் அவர் ெசான்ன ஷயம் அவள் ெபா ைம காக்க ேவண் ம்
என ம் அவன் ெராம் ப ம் ேகாபப் படக் யவன் என்ப ம் தான்.

அவர் ெசான்ன வார்த்ைதக் மனம் உடன்பட ல் ைல எனி ம்

ப ேல ம் ேபசாமல் அவள் அைம யாகேவ நின்றாள் . மன ல்
பட்டைத யா க்காக ம் எதற் காக ம் மாற் க் ெகாள் ளாமல்
ெவளிப் பைடயாக ேப ெகாண் ந் த அவளின் இயல் இன்
ெதாைலந் ேபான . 

சந் ரா அவைள அவனின் அைறக் அைழத் ெசல் ல, அவள்

ைழந் ட்ட கணம் அவ க் மனெமல் லாம் க் க்ெகன்
அ த் ெகாள் ள, ஏற் கனேவ இ வ ம் சண்ைட ேகா கள் . இ ல் த்
ேவ தன் பங் க் அவன் ேகாபத்ைத அ கரித் ட்டார். 

அ ேவ அவ க் அச்சம் பதட்டம் கவைல ேகாபம் ெவ ப் என

இன் ம் இதர ெசால் ல யாத உணர் கள் ஆட்ெகாண் ட்ட .
அந் த அைற க்க ம் க்களின் ந மணம் ேவ கமழ் ந்
ெகாண் க்க, அந் த வாசைன அவளின் நா க் ள் ந் தைலைய
கனக்க ெசய் த . ப க்ைக ெவல் லாம்
அலங் கரிக்கப் பட் ப் பைத பார்த்த ெநா அவள் அ வ ப் ப ன்
உச்ச ட்டத் ற் ேக ெசன் ந் தாள் . 

ேகா த் ெகாண் ெசன்றவன் இப் ேபாைதக் வரமாட்டான் என்

தனக் த்தாேன ஆ தல் யவள் ச்ைச இ த் ட் ெகாண்
ெமல் ல ெமல் ல அப் ேபாைதக் இயல் நிைலக் ம் பயப அந் த
அைறைய ேநாட்ட ட்டாள் . 

அப் ேபா அந் த அைற ன் இட ற ஓரத் ல் அைமந் த கண்ணா

கத ட் ய த்தக அலமாரி அவைள ஈர்த்த . இத்தைன ேநரம் அந் த
ம் அந் த அைற ம் அவ க் அந் நியமாகேவ ேதாற் றமளிக்க,
த்தகங் கைள பார்த்த ம் அவள் மனம் பால் ய நண்பைன
கண் ட்ட ேபால் உற் சாகப் பட் நிைலைம இன்னெதன்ெறல் லாம்
ேயா க்காமல் ரிப் ேபா அதன ல் ெசன்ற .

அவள் கள் அதைன ஆராய ஒேரெயா த்தகம் ட அவளின்

ப் பத்ேதா ம் எண்ணத்ேதா ம் ஒன் ேபாக ல் ைல. அந் த
அலமாரி ல் நிரப் ந் த க்கால் வா த்தகங் கள் உலக ஆ ைம
அ கார வர்க்கங் கைள பற் ய வாழ் க்ைக ப் கள் . உலகேம
ம் பார்க்க ட ப் பப் படாத ேபார் சரித் ரங் கள் , உல ல்
ஏற் பட்ட பல ரட் களின் கைதகள் என அவன் த்தகங் க ம் அவைன
ேபாலேவ பைகைம பாராட் ய . அவ ம் சரித் ரங் கள்
ப ப் பவள் தான். ஆனால் அவன் ப க் ம் சரித் ரங் கள் ற் ம்
ேவ . அகம் பாவம் ெகாண்ட ஆ ைமகளாக ம் அதனால் ஏற் பட்ட
அ களாக ம் இ க்க, அ ேவ அவனின் ணமாக ம் இ ப் ப ல்
ஆச்சர்ய ல் ைல என் ேதான் ற் . 

ேம ம் அந் த அைறைய ஆராய் ந் த அவள் களில் ெதன்பட்ட இ

கத் கள் ெசா ய ேகடயம் , காவலாளி உைட ல் ஈட் ைய நி ர்த்
த் க் ம் ெபாம் ைம, ப் பாக் ைய ைக ல் ஏந் யப யான
அவனின் ேபாட்ேடா என அ அைறயா அல் ல சண்ைட களமா என
சந் ேதகம் எ ந் த . அந் த அைறைய அப் பட்டமாய் அவனின்
எண்ணங் கைளேய ர ப த்த . எண்ணங் கள் ேநர்மைறயாய்
இ ந் தா ம் ெசயலால் இ வ ம் ஒன் ப் பட் நின்றனர். அவர்கள்
ஒேர ேபால தங் கள் தங் கள் அைறகைள தங் கள் எண்ணங் களால்
நிரப் ந் தனர்.

இ யாய் அவள் பார்ைவ 

 ேரந் ரன் இைளஞனாய் என் உைட ல் நின் ந் த படத் ன்
ம் ய . அத்தைன ேநரம் மன ல் அவன் நின் ந் த
ேகாப ம் ெவ ப் ம் மறந் அந் த உைட ல் அவன் நின் ந் த
கம் ர ேதாரைண ம் நி ர்ந்த பார்ைவ ம் அவன் கத் ல்
ெவளிப் பட்ட அ ம் ைச ம் அவைள ெமாத்தமாய் வ கரித் க்க
அவள் உணராமேல அவன் அவைள கவர்ந் த்தான். ட்க யாமல்
படத் ல் உள் ள அவனின் கேளா ைணந் ந் த அவள்
கைள அவசரமாய் லக் தாரித் ெகாண்டவள் ேபா ம்
ேபா ம் இவைன ேபாய் தான் ர ப் பதா என் எண்ணியப
தனக் த்தாேன 'சரியான ஞ் ... ஈேகாஸ் க்... அெரகன்ட்...
ேஸ ஸ்ட்" என் அவன் இல் லாத ைதரியத் ல் சத்தாகேவ அவைன
வைசமா ெபா ந் ெகாண் ந் தாள் . அவன் இ ந் தா ம் அவள்
அப் ப தான் ேப ய ப் பாள் என்ப ல் ஐய ல் ைல.

ஆனால் அவன் அப் ேபா அங் ேகதான் இ ந் தான். அவள் அந் த

அைறைய ஆரா ம் ேபாேத அவன் அங் ேக வந் ட் ந் தான்.
இ ந் ம் ெமௗனமாய் அவள் ைசைககைள ர த்தவன் அவன் படத்ைத
பார்த் அவள் ல த்தைத ம் கவனித்தான். இப் ேபா வார்த்ைதகள்
த க்க அவன் ெபா ைம ழந் தவனாய்  

"ம் ம் ம் ... இன் ம் ச்சம் ஏதாச் ம் இ ந் தா அைத ம் ெசால்

த ழச் " என் உைரக்க அவனின் ர ல் ேகட்ட ம் த ன்
இதயத் ன் படபடப் அ கரிக்க ம் பலாமா ேவண்டாெமன்ற
தயக்கத்ேதா ம் யவள் அவன் ைககட் அவள் ன்ேனா நின்ற
ேதாரைண ல் அவள் உடெலல் லாம் உஷ்ணம் உண்டா யர்ைவ
ளிகள் ேதகத் ல் படர்ந்த அேத சமயத் ல் ைககள் எல் லாம்
ல் ட் ேபா ன. அவைன நி ர்ந் பார்க்க ட ேயா த்
ெகாண் ப் பவைள ெந ங் யப "என்ன ெசான்ன... ஈேகாஸ் க்...
ேஸ ஸ்ட்... அெரகன்ட்... ம் ம் ம் ... அப் றம் ... ேவற என்னேமா
ெசான்னிேய... என்ன " என் ேகட்டப ெந ங் க ன்ேனா
நகர்ந்தவள் அவனின் ேபாட்ேடாேவா ேபாய் ேமா ெகாண்
நின்றாள் . 

அவன் அத்ேதா நின்ற டாமல் "என்னன்ன ெசான்னன் ... இப் ேபா

நீ என் கண்ைண பார்த் ெசால் ற" என் அவன் ரட்டலாய் ேகட்
அவைள ர்ைமயாய் பார்த்தப இன் ம் இன் ம் அவளிடம்
ெந க்கமாய் வந் நின்றான்.

அவன் ரல் னி ட அவைள ண்ட ல் ைல எனி ம் அவனின்

ச் காற் அவள் ேதகத்ைத ஸ்பரி க்க, உணர் க க் ள்
க் ண் அவனிடம் அவள் ைறப் பட் நின் க்க, இந் த நிைல ல்
எப் ப அவன் கண்ைண பார்த் ேபச இய ம் என எண்ணிக்
ெகாண்டாள் . 
 தல் த்தம்

அவன் கண்கைள பார்த் தான் அவ் வா ெசான்னால் என்ன நடக் ம்

என எண்ணியவள் , ஒவ் ெவா ைற ம் இப் ப அவனிடம் தான் க்
ெகாள் ள ேவண் மா என தனக் த்தாேன மன ற் ள் ட்
ெகாண்டாள் . ெசால் வைத ெம வாகவாவ ெசால் ெதாைலத் க்க
டாதா என ேயாசைனேயா அவைன நி ர்ந் பார்க்க ட
ணி ல் லாமல் அவ க் இரக்கேம ேதான் ய . அ ம்
அவளின் ங் ய கன்னம் அவன் மனைத இன் ம்
ரணப் ப த் ந் த . 

ேரந் ர க் அவள் ளியள ம் ேகாபம் இல் ைல. சந் ரா

அவன் ட்ைடயைடந் த ம் நடந் த ஷயங் கைள எல் லாம் அவனிடம்
வரமாய் ளக் யவள் , அவைள அ த்த ற் காக அவனிடம்
ெகாஞ் சம் ேகாபமாக க ந் ம் ெகாண்டாள் . அேத ேநரத் ல் அவள் தன்
த் டம் அவைன பற் ட் ெகா க்காமல் ேப ய த் ம்
ெசால் பாராட் கழ் ந் தள் ளி ட்டாள் . 

தல் சந் ப் ல் அவளின் ைதரியத் ன் ஏற் பட்ட ஈர்ப் , ன்னர்

அவளின் அழ ல் ெமாத்தமாய் வ கரிக்கப் பட் காதலாய்
மா க்க, இன் அவள் தன் த் டம் அவ க்காக பரிந்
ேப யைத அ ந் த ன்னர், அவள் இன் ம் உயர்ந்த இடத்ைத அவன்
மன ல் த் ந் தாள் . 

தன்னவைள அத்தைன அ காைம ல் பார்த்த ன்னர், அவன்

கள் அவைள ர க்க ம் அந் த அழைக ெமாத்தமாய் தனதாக்
ெகாள் ள ம் எண்ணம் ெகாண்ட . ஆனால் அவைன கட் இ க் ம்
க ம் அவன் த்த ட க் ம் இதழ் க ம் அவள் தைல
க ழ் ந் யப ேய நின் ந் தால் அவைன நிராகரித் ப் பதாய்
ேதான்ற "ஏ த ழச் !... நி ர்ந் என்ைன பா " என் ேகட்க அந் த
ர ம் அ ஒ த்த ெதானி ம் அவைன பாராமேல அவன்
ேகாபமாக இல் ைல என்பைத உணர்ந் ெகாண்டவள் இந் த ேபாக்
இன் ம் தனக் ஆபத்தா ற் ேற என அச்சப் பட்டாள் .

உயர்ந்த கம் பமாய் வ ம த் ெகாண் நின் ெகாண் ப் பவைன

எப் ப லக் ட் ெவளிேய வெதன அவள் ேயா த் க்க,
அவன் ெபா ைம ழந் தவனாய் தன் கரங் களால் அவள் கத்ைத
நி ர்த் னான். அந் த நிைல ல் அவைன பார்த்ேத ர ேவண் ய
கட்டாயம் ஏற் பட்ட .
அவனின் ேநர்ெகாண்ட பார்ைவ ம் கம் ரத் ம் யாரிட ம்
தைலவணங் காத கர்வத் னா ம் அவள் மனைத எப் ேபாேதா
ப ெகா த் ட்டாள் . இப் ேபா அவனின் ெந க்கத் னா ம்
அவனின் ர்ைமயான பார்ைவக் ள் ம் அவள் அ யா
கட் ண்டாள் . அவள் எத்தைகய காதைல எ ர்ேநாக்
காத் ந் தாேளா அத்தைகய காதைல அவன் கள் உணர்ச ்
ெப க்காய் ரந் ெகாண் ந் தன. அந் த கணம் அவைன
அவ க் ள் ேள உணர்ந் ட்ட த ணம் அ .

தனிைம ம் இர ம் அைம ன் ஆ ைம ம் ெகாண்ட அந் த அைற

அவர்கைள காத ன் உணர் ல் ைளக்க ைவக்க, இ வ க் ம்
இைட ல் நின் ந் த ேகாப ம் மனவ த்த ம் எங் ேகா ெதாைலந்
ேபான . 

அழெகல் லாம் ஒன் ைணந் சங் க த் க் ம் ேதவைதயாகேவ

அவள் அவ க் ேதாற் றமளித்தாள் . 
அவளின் கன்னங் கைள தன் கரங் களால் ஸ்பரி த் அவளின்
இதழ் கைள ெந ங் க, அவைன நிராகரிக்க மனம் வராமல் அைம
காத்தவ க் அந் த ெநா நிைன ந் தெதல் லாம் அவன் தான
காதல் உணர் மட் ம் தான். அவளின் ெமௗனேம அவ ைடய
சம் மதமாய் எ த் ெகாண்டவன் அவன் காத ன் த் ைரயாய் அந் த
தல் த்தத்ைத அவளின் இதழ் க க் வழங் க, ஓயாமல்
சண்ைட ட் ந் த அந் த உத க க் இப் ேபா அந் த த்த ம்
ெமௗன ம் ேதைவப் பட்ட ேபால் அைவ ஆழ் ந் ல த் ந் தன.

ேகாபங் கைள மக் ம் ேபா காதல் அவ க் ள் மைறந் டக்க,

இப் ேபா ேநர்மைறயாய் நிகழ் ந் த அந் த நிகழ் ஒ ல நா கள்
மட் ேம நீ த்த .

அவனின் த்தத் ன் ேபா அவ டனான கசந் த நிைன கள்

ண் ம் ன்ேன ேதான் அவள் ெவ ப் ைப ம் ேகாபத்ைத ம் உ ர்
ெபறச் ெசய் ய அவசரமாய் அவைன தன்னிட ந் ரித்
தள் ளி ட் ல வந் தவள் "ேச... என்ன மா ரி மனிஷன் நீ ங் க... என்
உணர் கைள பத் கவைலேய படாத உங் க க் ... என் உடம் மட் ம்
ேதைவப் ப ேதா ?" என் ேகட் ம் ேபாேத அவ க்ேகா அந் த
வார்த்ைத கட் ப த்த யாத ேகாபத்ைத ஏற் ப த்த அவைள ைக
ஓங் யவன் ஏற் கனேவ ஒ ைற அவைள அ த்
காயப் ப த் ட்ேடாம் என்ற எண்ணத்தால் உண்டான ற் றஉணர்
அவன் மன ல் அ த்தமாய் ப ந் க்க ண் ம் அேத தவைற
ெசய் ய அவன் ப் பப் படாமல் ண் ம் தன் கரத்ைத இறக் னான்.

அந் த த்ததால் எண்ணிலடங் கா இன்பத்ைத அவ க் அவள்

வ ங் ய ல ெநா களிேலேய அவைன அவள் நிராகரித் உச்சபட்ச
அவமானத் ம் தள் ளி ட அவைள என்ன ெசய் வெதன்ேற அவ க்
ரிய ல் ைல. அவ க் உண்ைம ேலேய மனரீ யான
ரச்சைனயா என் சந் ேத க்கேவ ேதான் ய . 

ஆனால் அ அப் ப அல் ல. ெபண்ணின் உணர் கள் எப் ேபா ேம

ளங் ெகாள் ள யாத ர்தான். ெபண்ணின் ைள ம் ஆணின்
ைள ம் ெவவ் ேவறான என் அ யேல ெசால் ற . க்கத் ல்
ட ெபண்ணின் ஆழ் மனம் த் க் ம் என்ப ம் , எந் நிைல ம்
அவளால் எந் த ந் தைன ம் இல் லாமல் இ க்கேவ இயலாெதன ம்
ெசால் ற . அவள் அவனின் த்தத் ற் ள் ழ் ந் தா ம்
அவனின் ேசகரித் ைவத் ந் த ேகாப ம் ெவ ப் ம் அதன்
நிைன க ம் த் ெகாண் ட தன் ெபண்ைமைய அவனிடம்
ட் ெகா த் எப் ப தான் இறங் ேபாேனாம் என அவளின்
ெசயலால் அவேள அ வ ப் பாய் உணர்ந்தவள் உணர்ச ் வசத்தா ம்
ேகாபத்தா ம் என்ன ெசய் வத யா
அவனிடம் அப் ப நடந் ெகாண் ட்டாள் . 

என்ன நிகழ் ந் தெதன் இ வ ேம சற் நிதானித் ந் த்

ெகாள் ள, த ல் அந் த அைற ல் ழ் ந் ந் த நிசப் தத்ைத தன் கனிர்
ரலால் தற த்தவன் ேரந் ரன்தான். 

"நீ என்ைன பார்த் என்ன வார்த்ைத ெசான்ன ?" என் ேகட்க அவள்
ேகாபத்ேதா "தப் பா என்ன ெசான்ன... நீ ங் க அப் ப தான் என் ட்ட
நடந் க் ட் ங் க... " என்ற ம் அவன் ர்ைமயாய் ேநாக் யப
"அப் ேபா... நான் உன்ைன கட்டாயப் ப த் ஸ் பண்ேணன்
ெசால் லற வர்ற... அப் ப தாேன..." என் ேகட்க அவள் ப ல் ேபச
யாமல் ெமௗனமாய் நின்றாள் .

அவேன ண் ம் ெதாடர்ந்தான் "ஏன் ைஸலன்டா நிக் ற... ெசால் ...

நான்தான் எல் லாத் க் ம் காரணம் ெசால் ... என் ேமல தப் தப் பா
ப ைய ேபாடற உனக் ம் வழக்கமா ச் ... எனக் ம் அெதல் லாம்
பழ ச் ... பட் ஒன் ங் ... நான் ஸ் பண் ம் ேபா நீ அைத
அக்ெசப் ட் பண்ணிக்கலன் ெசால் பார்ப்ேபாம் ... " என் அவன்
ேகட்க ம் அவள் தாங் க யாமல் கத்ைத யப கண்ணீர்
வ க்க ெதாடங் னாள் . 
இத்தைன வ ட காலமாய் பா காத்த ெபண்ைம அவ க்
உயர்ந்த தாேன. ஏேனா அந் த சஞ் சலத்ைத ம் அவள் ெப ம்
ற் றமாகேவ க னாள் . அவன் தன் மனக்கட் பா கைள
உைடத்தானா ? இல் ைல தாேன அத்தைன பல னமாய் இ ந் ேதனா ?
என அவ க் அவேள ேகட் ெகாண்டாள் . 

அவ க்ேகா அவள் அப் ப அ வைத பார்த் ேகாபமாய் ெபாங்

ெகாண் வந் த . தனக் த்தம் தந் தைத அத்தைன
அவமானத் க் ரிய ஷயமாய் அவள் க வ அவன் மனைத
ெராம் ப ம் காயப் ப த் ய . அத்ேதா அவைன ேநாக் அவள்
ய வார்த்ைத அவைன இன் ம் அ த்தமாய் காயப் ப த்த
அவனின் கர்வ ம் ஈேகா ம் அந் த ேநரத் ல் அவளின் தான
ெவ ப் ைப மைலயாய் வளரச் ெசய் த . 

அவன் எரிச்சேலா அவள் கத்ைத ந் த இ கரத்ைத தன்

கரங் களால் அ த்தமாய் பற் லக்க அவள்  
ேகாபமாக "ைகைய ங் க" என் அவள் கரத்ைத ட்க
ேபாரா னாள் .

அவன் அவளின் அ வந் ந் த கண்கைள பார்த்தப "என்ைன

இப் ப யா ேம அ ங் கப் ப த்த யா ... ேதங் க்ஸ்... ெராம் ப
ெராம் ப ேதங் க்ஸ்... நான் உண்ைமயா காத ச்ச தத் நீ ெசஞ் ச
ெபரிய உத ... இைத நான் என்ைனக் ேம என் வாழ் நாளில் மறக்க
மாட்ேடன்... " என் வ ேயா ம் ேவதைனேயா ம் அவன் ெசால்
அவள் கரத்ைத த் ட் ஒ ங் ெசன்றான். 

அவன் ெசான்ன எ ம் அந் த ெநா த ன் மனைத ெபரிதாய்

பா க்க ல் ைல. ஏெனனில் அவ ம் அவன் அத்தைன ேகாபத்ைத
ெகாண் ந் தாள் . எனி ம் அவன் காதல் என் ெசான்ன வார்த்ைத
மட் ம் ெகாஞ் சம் ெந டலாய் இ ந் த . 

அவேனா அப் ேபா எரிச்சேலா ப க்ைக ன் அலங் கரித் ந் த

க்கைள உத யவன் ப த் ெகாள் ள யத்தனிக்க "ெஹேலா...
நான் எங் ேக ப த் க் ற " என் அவள் ர க் எரிச்சேலா
ம் யவன் "ஏன் ?... இந் த ஃல் ெபட்ைட ம் நீ ேய அக் ப் ைப
பண்ணிக்க மா ?... ேபாய் அந் தப் பக்கம் ப த் க்ேகா... இல் லன்னா
ேழ ேபாய் ப " என் ெசால் கத்ைத ப் ெகாண்டான்.

"எனக் ேழ எல் லாம் ப த் பழக்க ல் ல... "

"அப் ப ன்னா ேமடம் ேபாய் அந் தபக்கம் ப த் க்ேகாங் க... நான் உங் க
பக்கத் ல ட வரமாட்ேடன்... ேபாங் க" என் ெசால் ட் ப த்
ெகாண்டான். 

அவள் நகத்ைத க த்தப ேயாசைனேயா 'எனக் உ ள் ற பழக்கம்

ேவற இ க்ேக... இப் ப என்ன பன்ற ... ேழ ந் தா பரவா ல் ல...பட்
அந் தபக்கம் ேபா ட்டா... ேபசாம ேழ ப த் க்கலாம் ?" என
ெவ த்தவள் ேபார்ைவைய ம் தைலயைணைய எ க்க

அதைன கவனித்தவன் ேகாபத்ேதா "ஒேர ம் ல ப த் க்க ம்

வா ச் ல.. ஒேர ெபட்ல ப த்தா மட் ம் என்னவாம் ... என்ைன
ெடன்ஷன் ப த்தாம ேபாய் ப த் " என்றான்.

இவன் ேவற ரிந் ெகாள் ளாமல் ேப றாேன என எண்ணியவள்

ேழ ப த்தால் ேதைவ ல் லாமல் எைதயாவ ேப சண்ைடதான்
வ ம் என ேயா த்தவள் தயக்கத்ேதா ப க்ைக ல் ப த் ெகாள் ள
இ வ ம் எ ர் றமாய் ம் ப த் ெகாண்டனர். 

அவ க்ேகா தான் எங் ேக அவன் பக்கம் உ ண் ெசன் ேவாேமா

என பயத் ல் ெராம் ப ம் ஓரமாய் ப த் ெகாண்டவள் ெவ ேநரம்
உறக்க ல் லாமல் த த் ன்னர் நித் ைரக் ள் ஆழ் ந் தாள் .
 ர்யன் ந் ட்டைத அ த் ெவ ேநரம் கடந் ட த ழ்
அயர்ந் உறக்கத் ல் டந் தவள் அப் ேபா தான் தன்னிைலைய ட்
ெகாண் சந் ரா ன் அைழப் ல் கண் த்தாள் . அப் ேபா
ப க்ைக ந் தான் ழாத ஆச்சர்யம் தான் என
ேயா த் க்க, சந் ரா அவள் ேதாைள ெதாட ம் அப் ேபா அந் த
அைறைய ற் ற் ம் பார்த் நடந் தவற் ைற நிைன ர்ந்தவள்
க காரத்ைத பார்த் அ ர்ச ் ேயா "மணி பத்தா?" என் ேகட்க ம்
சந் ரா மலர்ந்த கத்ேதா "அதனால என்னம் மா... ேநற் ெறல் லாம்
ஒேர அைலச்சல் ேவற, டயர்டா இ ந் க் ம் " என்றார்.

த ழ் ேயாசைனக் ேயா "இ ந் தா ம் இவ் வள ேநரம் " என்

ஏேதா ெசால் ல யத்தனிக்க சந் ரா அவள் ேதாள் கைள தட்
"அெதல் லாம் ஒண் ம் பரவா ல் ைல... நீ ேபாய் ளிச் ச் ட்
வா" என் ெசால் ம் ேபாேத த ழ் அந் த அைறைய பார்ைவயால்
ஆராய அவர் ன்னைகேயா " ைர ேத யா... அவன் எப் பேவா
ளம் ட்டாேன" என்ற ம் யப் பாய் சந் ராைவ பார்த்தாள் .

அவள் பார்ைவைய உணர்ந்தப "உன் ரிஷன் இ க்காேன... இ

கம் பேம வந் தா ம் னிப் பார்ஃம் மாட் ட் ளம் ேபா ட்ேட
இ ப் பான்... சரி சரி ேநரமாச் ...நீ க் ரம் ளிச் ட் வா... நான்
பன் எ த் க்க ைவக் ேறன்" என் ெசால் யப சந் ரா
அவசரமாய் ெவளிேய ட த ழ் எரிச்சேலா 'அவன் ஒண் ம் என்
ரிஷன் இல் ல' என் ெசால் தனக் த்தாேன கத்ைத ளித்
ெகாண்டவள் அந் த அைறைய பார்த் எரிச்சலைடந் தாள் . 'இ ம்
மா ரிேய ெதரியல... ெஜ ல் மா ரி இ க் ... ேச... டேவ ஒ
ேபா ஸ்காரன் ேவற' என் எண்ணியப இயல் பாக மா தன் காைல
பணிகைள த்தவள் அ வலகத் ற் றப் பட் ெசன்றாள்
மன ன் அ த்தம் ெகாஞ் சம் ைறயலாம் என் எண்ணி
தயாரானாள் .

இரண் ன் நாளாய் டைவ ல் அலங் காரங் கேளா ற்

ரிந் தைத எண்ணிய ேபா ெவ ப் பாய் ேதான்ற எப் ப ம் ேபால்
உைடயணிந் ெகாள் ள தன் ெபட் ைய ஆராய் ந் தாள் . 

ேபன்ட் ஷர்ட் அணிந் ெகாள் வ ெகாஞ் சம் சங் கடமாய் இ க்க, ஒ

க ப் நிற ன்ஸ் மற் ம் வானின் நீ லத் ல் ஒ டாப் ைஸ அணிந்
ெகாண் கண்ணா ன் ன்னிைல ல் நின்றாள் . 

ஏேதா ஒ வ . அவள் க த் ல் மஞ் சள் க ற் ல் ெதாங்

ெகாண் க் ம் தா . அைத பார்க்க பார்க்க ேகாபம் வந் த . அவசர
அவசரமாய் நடந் ட்ட மண நிகழ் ைவ அவள் மனம் ஏற்
ெகாள் ள ம த்த . அ ப் ன் தான் மணம் த் ட்
வந் ப் பைத பார்ப்பவர்கள் எல் ேலா க் ம் அந் த தா லப் படச்
ெசய் ம் . எல் ேலா ம் தன்ைன ேகள் ேகட்பார்கள் . இன் ம் லர்
ஏன் ெசால் ல ல் ைல என உரிைமேயா ேகா த் ெகாள் வார்கள் .
யாரிடம் தன் நிைலைய ரிய ைவக்க ம் என ேவதைன ற் றவள் ,
இவற் ைற எல் லாம் தான் என்றாக இ ந் தா ம் எ ர்ெகாண்ேட ஆக
ேவண் ம் எ ம் ேபா இதைன மைறக்க நிைனப் ப ட்டாள் தனம்
என எண்ணினாள் .

த ழ் தயாரா அ வலகத் ற் ேபாவைத பற் சந் ரா டம்

ெசால் அ ம ேகட்க அவள் த ல் ேவண்டாெமன
ம த த்தா ம் ன்னர் அவள் நிைல ரிந் சம் ம த் ட்டாள் . 

பத் ரிக்ைக அ வலகத் ற் அவள் ெசல் ல ம் அவள் மணத்ைத

பற் ேக ம் ண்ட ம் அரங் ேக ய . அ ம் ேரந் ரைன
அவள் எ ர்த் க் ெகாண்ட அந் த அ வலகம் க்க ம் அ ந் த
கைத என்பதால் அைத த்த அைனவ ம் பரிக த் ேபச அவ க்
ப் ப ல் லாம ம் ேவ வ ன் ம் அவற் ைற எல் லாம் அவள்
ஏற் ெகாள் ள ம் ேநரிட்ட . 

ஒ வா எல் ேலாைர ம் சமாளித் ட் தன் அைறக் ள்

ைழந் தாள் . அவள் தன் இ க்ைக ல் அமர்ந்தப ேவைலகளில்
ெமல் ல ெமல் ல கவனத்ைத ெச த்த யற் த் நடந் த நிகழ் கைள
ல மணி ேநரங் கள் மறக்க யற் ெசய் தாள் . 

மாைல ேநரமா ேவைல ந் ட ஏேனா ட் ற் ேபாக

ப் ப ன் அமர்ந் ந் தவ க் அப் ேபா தான் தர்மா ட் ல்
எ த்த அந் த ைடரி ன் நிைன க் வந் த . அ இப் ேபா ம் அவளின்
அ வலகத் ற் எ த் வந் த ைப ல் தான் இ ந் த என்பைத
நிைன ப் ப த் யவள் ேவகமாய் அவள் ைப ைன ஆராய் ந்
அதைன ெவளி ல் எ த்தாள் .

இ ல் அப் ப என்ன இ க்க ம் என் ஆர்வமாய் ரிக்க தல்

பா பக்கங் களின் எ த் க்கள் ரியாமல் இ ந் தன. ஆனால் அ
மற் றவர்க க் ேவண் மானால் ரியாமல் இ க்கலாம் . ஆனால் அ
அவ க் ரி ம் . அைவெயல் லாம் கல் ெவட் ந் எ த்
எ தப் பட்ட எ த் க்கள் . 

கல் ெவட் யல் ப ன்றவர்களால் அதைன ரிந் ெகாள் வ சாத் யம்

என எண்ணியவள் வட்ெட த் க்கள் , ரா த என பல் ேவ
கல் ெவட் வைககளில் இ எத்தைகய என ர்ைமயாய்
கவனித்தாள் . இ த வைகதான் என ந் த்தவள் இதன்
அர்த்தத்ைத தான் ெபா ைமயாகேவ கண்ட ய ேவண் ம் என
எண்ணினாள் .

ன் ைடரி ன் ன் பா பக்கங் கைள ப் ப அ இயல் பான

த ல் இ ந் த . 

அந் த பக்கங் கைள ஆர்வமாய் ப க்க ெதாடங் னாள் .

26 சம் பர் 2006 ேபர ைவ உ வாக் ய னா ேபரைலகள் .

ழந் ைதத்ததனமாய் கைரைய ெதாட் ட் ஓ ம் அைலகள்
அன் மட் ம் அ ரனாய் உ வம் த த் கைரைய கடந் வந்
பல் லா ரம் உ ர்கைள ப யாக் ட்டதன் ேநாக்கத்ைத யார் அ ய
ம் . இயற் ைகைய ைளயாட்டாய் எ த் ெகாள் பவர்க க் அ
தன் ய பத்ைத காட் ட்ட . ச த் ரத் ன் ெகாந் தளிப் ல்
காணாமல் ேபான உ ர்கள் பல. உைடைமகள் பல. 
அந் த ேபரிழப் கைள வார்த்ைதகளால் வரிக்க யா . ஆனால்
அத்தைகய கடல் ெகாந் தளிப் ல் எனக் மட் ம் அந் த ச த் ரம்
தந் த ெப ம் வரலாற் ெபாக் ஷத்ைத. 

எ ர்பாராத அந் த வார்த்ைத த ைழ யப் க் ள் ளாக்க அ த்த

பக்கத்ைத ப் ப யத்தனிக் ம் ேபா அவ ைடய அைற கத
தட் ட் உள் ேள எட் பார்த்தவன் ேக யான ன்னைகேயா  
"ேலட்டா ச் ன் உங் க ஹஸ்பண்ட்ேட உங் கைள அைழச் ட்
ேபாக ெவ ட் பன்றா ... க் ரம் ேபாங் க" என் ெசால் ல அவள்
ழப் பமாய் "என்ன மேனா... ண்டல் பன் யா ?" என் ேகட்டாள் .

"நான் ெசால் றைத நம் பலன்னா எட் பா ங் க... நல் லா ைறப் பா

நிக் றா ஏ சார்..." என்ற ம் அவள் எரிச்சேலா தன் அைற
ஜன்ன ன் ைரைய லக் ட் பார்க்க ேழ கம் ரமாய் ேபா ஸ்
உைட ல் காரில் சாய் ந் தப நின் ந் தவைன பார்த்தாள் .

அவன் தகவைல உைறத் ட் ெசன்ற ற ெநற் ைய ேதய் த்தப

'இப் ேபா ஏன் இங் க வந் க்கான்... நான் நிம் ம யாேவ அவ க்
இ க்க டா ' என் எண்ணியப ைடரிைய பத் ரமாய் உள் ேள
ைவத் ட் னாள் .

அவள் ேவகமாய் றப் பட் அ வலகத் ன் வாச க் வர ம் அவன்

இ க்கமான பார்ைவேயா " க் ரம் வா... ேபாக ம் " என் காரணம்
ெசால் லாமல் அ காரமாய் அைழக்க ம்

அவள் அைசயாமல் நின்றப "எங் க ேபாக ம் ... நீ ங் க எ க்

வந் ங் க...?" என் ேகட்க அவன் நிதானமாய் "என்ைன பத் உன் ட்ட
ஒ ெபாண் தப் தப் பா ெசான்னான் ெசான்னிேய..." என்ற ம்
அவ ம் ஆர்வமாய் "ம் ம் ம் " என் தைலயைசத்தாள் .

அவன் அ த உக் ரத்ைத ெவளிப் ப த் யப "அந் த ெபாண்ைண

சாரிச் யார் அப் ப அவைள ெசய் ய ைவச்ச ன்
கண் ச் ட்ேடன்" என்ற ம் அவள் எ ர்பார்ேபா "யா ?" என்
ேகட்க அவன் ைறப் ேபா "உனக் ெதரியாதா?" என் ேகட்டான். 

அவள் அவைன ரியாமல் பார்த்தப "எனக்ெகப் ப ெதரி ம் ஏ

சார் ?" என் ேகட்க ம்

அவன் அவைளேய ர்ந் ேநாக் யப "நிஜமாதான் ெசால் யா ?!"

என்  
சந் ேதகமாய் பார்க்க அவள் ேகாபத்ேதா "ஏன் இப் ப
ேகட் ங் கன் எனக் ெதரியல... ஆனா யா ன் நான் கண் ப் பா
ெதரிஞ் க்க ம் .. அந் த ஒ நீ ஸ் என் வாழ் க்ைகேய ரட்
ேபாட் ச் ... என் கன என் ஆைச எல் லாத்ைத ம்
சாம் பலாக் ச் ..." என் ெசால் ல ம் அந் த வார்த்ைத அவனின்
ெநஞ் ைச ஆழமாய் ைளத்த . 

அைத அவள் உணராமல் கண்களில் வ ந் த நீ ைர ைடத் க்

ெகாண் க்க அவன் அலளிடம் "கவைலப் படாேத... உன் ரச்சைன
எல் லாத் க் ம் இன்ைனேயாட ஒ கட் ேவாம் " என்றான்.

அவள் ரக் யான பார்ைவேயா "என் ரச்சைன மா ?...

ப் ச.் ..இந் த ெஜன்மத் ல அ க்கான வாய் ப் இ க் ம் எனக்
ேதாணல" என் ெசால் அவைன த்தலாய் பார்க்க அவன்
ர்க்கமாய் " ம் த ழ் ... நீ வா... " என் அ த்தமாய் ெசால் ல
அவள் ழப் பமாய் பார்த் ட் காரில் அமர்ந் ெகாண்டாள் .
அப் ேபா ேவகமாய் பயணித்த கார் அவள் ட் வாச ல் ேபாய்
நிற் ம் என அவள் எ ர்பார்க்கேவ ல் ைல. 
 ேராகம்

இ ள் ைய ெமல் ல ெமல் ல ழ் ந் ெகாண் க்க, ேரந் ரனின்

கார் த ன் ட் வாசைல அைடந் ந் த . காரி ந்
இறங் யவள் ஏன் இவன் தன் ட் ற் அைழத் வந் க் றான் என
அவள் ழப் பமாய் பார்க்க, அவேனா ேவகமாய் உள் ேள ெசன்
ெகாண் ந் தான்.

அவைன தைட ெசய் ம் தமாய் , "ஏ சார் !" என் அவள்

அைழக்க ம் , அவன் ம் நின்றான்.

"உங் க ேமல ப ேபாட்டவன் யா ன் காண் க் ேறன் ெசால்

ட் ட் வந் ட் .. இப் ேபா இங் க என் ட் க் ட் ட்
வந் க் ங் க ?!"

அவன் அவைள ேநாக் "இப் ேபா ஏன் வாச ேலேய நின் ேகள்
ேகட் ட் க்க...? உள் ேள வா ேபாகலாம் " என்றான்.

"ஏன் இப் ப இங் க வந் க்ேகாம் ேகட்ேடன் ?!" என் ேகட் அவள்
ைறத்தப நிற் க,

அவன் இயல் பான ன்னைகேயா "எல் ேலா ம் அம் மா ட் க்

ட் ட் ேபாக மாட்டாங் களான் ஏங் வாங் க... நீ என்னடான்னா
இங் ேக ஏன் வந் க்ேகாம் ேகட் ற... ஏன்?!! நான் என் மா யார்
ட் க் வரக் டாதா?" என் கள் ளத்தனமான ன்னைகேயா
ேகட்க ம் அவன் ெசயைல ரிந் ெகாள் ளாமல் யாமல்
ேயாசைனேயா நின் ந் தாள் .

ேரந் ரன் அவள் ன்ேனா வராமல் நிற் பைத கவனித்தவன்

மன ற் ள் 'வா .. என் த ழச் !!... ேநற் நீ எனக் ெகா த் ேய
ஷாக்... இப் ப நான் உனக் ெகா க் ேறன் ஷாக்' என் எண்ணிக்
ெகாண் அவைள உள் ேள வரச் ெசால் ைகயைசத்தான். 

அவ க்ெகன்ன தன் ட் ற் ெசல் ல இத்தைன ஆர்வம் என

தயங் யப வந் தவள் , ழப் பமாகேவ உள் ேள ைழந் தாள் .

யா ன் தனிைம ல் ெவ ச்ேசா ந் த அந் த கப் பைறக் ள்

இ வ ம் ைழய ம் த ழ் ஆர்வமாய் "ேத " என்றைழக்க
அக்கா ன் ரல் ேகட் ஆர்வமாய் அைற ந் ெவளிேய
வந் தவள் இ க்கமாய் த ைழ கட் க் ெகாள் ள, அந் த த ணத் ல்
இ வ ேம ஆனந் த கண்ணீர் ெப க் னர்.

ேத ேரந் ரைன ம் கவனித் " ர் அக்காைவ ட் ட் வந்

நின் இப் ப சர்ப்ைரஸ் ெகா த் ட் ங் க ... ெராம் ப ேதங் க்ஸ்...
மாமா" என் ெசால் ட் தன் தமக்ைக ன் றம் ம் "உனக்
அன் ரன்ட் இயர்ஸ்கா... நான் இப் பதான் உன்ைன பத் நிைனச் ட்ேட
இ ந் ேதன்" என் அவள் பாட் க் ரிப் ல் ேப க் ெகாண் க்க,
இ வ ேம அவைள கவனிக்காமல் ேவெறா மனநிைல ல்
இ ந் தனர். ேரந் ரனின் கேளா அந் த ட்ைட ெமாத்தமாய்
அல ஆராய் ந் ெகாண் ந் த . 

ஜயா சத்தம் ேகட் உள் ேள இ ந் ெவளிேய வந் , அவர்கள்

நின் ப் பைத கவனிக்க, வார்த்ைதக் ட அவர்கைள
அைழக்காமல் கத்ைத ளித் க் ெகாண்டார். அவர் பார்ைவயாலேய
எரிச்சைல ம் ெவ ப் ைப ம் காண் க்க, அதைன ேரந் ரனின்
க ம் கவனித்தன. 

ேத அப் ேபா தைல ல் ைகைவத் ெகாண் "நான் பா ங் க

சந் ேதாஷத் ல உங் க க் எ ம் சாப் ட ெகா க்காம
ேப ட் க்ேகன்... நீ ங் க இரண் ேப ம் உட்கா ங் க... நான் ேபாய்
எ த் ட் வர்ேறன்" என் உள் ேள ெசல் ல பார்த்தவளிடம் ேரந் ரன்
"அெதல் லாம் ஒண் ம் ேவண்டாம் ... உங் க அண்ணன் ர
ட் லதாேன இ க்கான்... அவைன ப் ... நான் ேப ேனாம் "
என்றான்.

த ம் ேத ம் ஒ வைர ஒ வர் யப் பாய் பார்த் ெகாள் ள ேத

ழப் பமாய் தன் தைமயைன அைழக்க உள் ேள ெசன்றாள் . 

த ழ் பதட்டத்ேதா "எ க் ர ைய ப் ங் க... அவன் ட்ட என்ன

ேபச ம் ?" என் ேகட்க, அவள் கபாவத்ைத கவனித்தவன் "நீ
இப் ேபா ஏன் பதட்டப் படற?... நான் என் மச்சான் ட ேபசக் டாதா ?"
என் ேகட்க ம் அவள் ரியாமல் த்தாள் . 

அவன் பார்ைவ ம் ேபச் ம் அவ க் ப் படேவ ல் ைல. ர

ஏேத ம் தவ ெசய் ட்டானா என ேயா த்தவ க் அப் ேபா ம்
அவன்தான் ேரந் ரனின் தான தவறான ெசய் ைய
ேஜா த் ப் பான் என் ேதான்ற ல் ைல. 

ர ச ப் பாய் தன் அைற ந் ெவளிேய வந் ேத ைய க ந்  

ெகாள் ள, ேரந் ரனின் பார்ைவ ல் கனெலன ேகாபம் ெவளிப் பட
த ழ் தன் கணவனின் பார்ைவைய உணர்ந்தவளாய் அவைன ேநாக்
"என்னாச் ? ர ஏதாச் ம் தப் ெசஞ் ட்டானா? " என் சந் ேதகமாய்
ன னாள் .

அவன் ேகாபத்ேதா அவள் றம் ம் "ஏதாச் ம் தப்

ெசஞ் ட்டானாவா ?!! நீ என்ைன அ ங் கப் ப த் பக்கம் பக்கமா
எ னிேய... அ க்ெகல் லாம் அவன்தான் லகாரணம் ..." என்
அ த்தமாய் ெசால் ல ம் அவள் தாங் க யாத அ ர்ச ் ேயா
நின்றாள் . 

அவன் ேகள் யான பார்ைவேயா அவள் ெச கைள ெந ங்

"சத் யமா ெசால் ... என் ேபைர ெக த்த ல அக்கா ம் தம் ம்
ட் தாேன ?!" என் ேகட்க ம் அ த அ ர்ச ் ல் அந் த கணேம
ேவகமாய் உ ரம் அவள் தைல தல் கால் வைர பாய் ந் த . 

ஏற் கனேவ மத்தப் பட்ட ப ேய மாறாத கைரயாய் அவள் ப ந்

டக்க, இப் ேபா ண் ம் அேத ேபால ப ைய தாங் க் ெகாள் வதா ?
அ ம் ேரந் ரன் ன்னிைல ல் ண் ம் ற் றவாளியாய்
நிற் பதா? அவன் சாதாரணமாகேவ அவள் தன்மானத்ைத ண் பவன்.
இப் ேபா அதற் கான வாய் ப் ண் ம் அவ க் ட்டப் ேபா ற . 

இவ் வாறாக ந் த் ெகாண் ந் தவள் எ ர்க்ேக ர

நின் ப் பைத பார்த்த ம் ற் றம் ெகாண்டாள் . 

'எல் லாேம இவனாலதான்' என் எண்ணியவள் ஆக்ேராஷமாய்

ர ைய ெந ங் அவன் சட்ைடைய த் "ஏன்டா இப் ப பண்ண...
நான் என்னடா பாவம் பண்ண உனக் ... என் வாழ் க்ைக கன
எல் லாத்ைத ம் இப் ப க் றா உைடச் ட் ேய டா..." என் அவள்
சந் த்த வரிைசயான ஏமாற் றங் களின் காரணத்தால் தன்னிைல
மறந் கண்ணீேரா அவனிடம் ேகள் எ ப் ப, அவ க்ேகா அவளின்
ெசயல் ளங் க ல் ைல.

ேரந் ர க்ேகா அவள் 'என் வாழ் க்ைக கன எல் லாத்ைத ம்

க் றா உைடச் ட் ேய டா' என் ெசான்னைத ேகட்ட ம் அந் த
வார்த்ைத தன்ைன காயப் ப த்தெவன்ேற ைவத் ெசால் யேதா
என ேதான் ய . அவனின் ெநஞ் சத் ற் எைத ம் தாங் கவல் ல சக்
இ க் றெதன்ப உண்ைமதான். அதற் காக அவள் இப் ப
வார்த்ைதகளால் அதைன ைளத் க் ெகாண்ேட இ க்க ேவண் மா?
என மனேவதைனேயா எண்ணிக் ெகாண்டான்.
ர யால் ஷயம் என்னெவன் க்க யாமல் ேபானா ம்
தமக்ைக ன் ெசயலால் ஆத் ரமைடந் தவன் " " என்
ெசால் யப அவள் கரத் ந் த சட்ைடைய த்
உக் ரத்ேதா தள் ளி ட ம் ன்ேனா ழப் பார்த்த தன்
மைன ைய ேரந் ரன் ேதாேளா அைணத்தப தாங் க்
ெகாண்டவன் , அ த்த ெநா ேய தாமத ன் அவனின் வ ய
கரத்தால் ர ன் கன்னத்ைத பதம் பார்க்க, ன்னல் தாக் ய ேபால
ண் ேபாய் தைர ல் ந் தான். 

ல ெநா களில் அரங் ேக ட்ட அந் த காட் கைள பார்த் ேத

உைறந் ேபா க்க, ஜயா தன் மகன் அ ல் ேபாய் அமர்ந்தப
அவ க் என்னவா ற் ேறா என கவனிக்கலானாள் . 

ர ந் தேமனிக்ேக கன்னத் ல் ைகைவத்தப "எ க் என்ைன

அ ச் ங் க ?!!" என் ேகட்க ம் ேரந் ரன் அனல் ெத க் ம்
பார்ைவேயா ர ைய ேநாக் "எ க்காகவா அ ச்சன் ேகட் ற...
தல் ல நீ எ க்கடா அவைள தள் ளி ட்ட... அவ ேமல உனக்
அக்காங் ற மரியாைத இல் லாம இ க்கலாம் ... ஆனா அவ இப் ேபா
என் மைன ... அ ஞாபகம் இ க்கட் ம் " என் அ த்தம் த்தமாய்
ஆணி அ த்த ேபால் ெசால் ல அந் த வார்த்ைத யா க் உைரத்தேதா
இல் ைலேயா? 

ேரந் ரனின் கரத் ன் அைணப் ல் அவனின் உ யான

ேதாள் களில் சாய் ந் தப நின் ந் தவ க் நன்றாகேவ உைரத்த . 

அந் த சந் தர்ப்பத் ல் அவ க் ம் அவனின் ேதாள் கைள ட் ல ட

மன ல் லாமல் நிற் க, அப் ேபா அவ ம் அவள் ைய ட
மறந் தாேனா ?! இல் ைல ஒ ைணவனாய் அவ க் என் ம்
ைணயாய் இ ப் ேபன் என்பைத அ த்தமாய் ரிய ைவக்க அவன்
அைணத் ந் தாேனா ?!! அந் த கணம் ெமாத்தமாய் அவள் அவன் வசம்
ஈர்க்கப் பட்டாள் . 

அப் ேபா அவள் உணர்ந் ெகாண்டாள் . அவன் அவைள எதச்ைசயாக

தாங் ெகாள் ள ல் ைல. அ ல் தன்னவள் அவன் ெகாண்ட
அக்கைற ம் ெபா ப் ம் ெவளிப் பட்ட . ர ன் கன்னத் ல் ந் த
அைற ெவ ம் ேகாபம் அல் ல. அவளின் அவன் ெகாண்ட ஆழமான
காதல் . 

வா ம் காலம் க்க ம் சாய் ந் ெகாள் ள அத்தைகய உ யான

ேதா ம் , அவைள எந் நிைல ம் ட் ெகா க்காமல் தாங் க்
ெகாள் ம் அத்தைகய இ ம் கர ம் ேவண் ெமன்ற அவளின்
ெந நாைளய கன இன் ப த் ப் ேபானெதன அவள் எண்ணிக்
ெகாண்ட ெநா தன் கணவனின் இ க்கமான கத் ல் உள் ள
ர்ைமயான கண்க ம் , ேநர்த் யாக ம் கம் ரமாக ம்
வளர்ந் ந் த ைச ம் அவள் அைற ல் எ ந் த பார ன்
ஓ யத்ைத கண் ன்ேன நி த் ய . 

ர தாரித் எ ந் ெகாள் ள ஜயா ேகாபமாக த ைழ பார்த்

"உன் ஷைன ட் ட் வந் என் ள் ைளைய அ க்க
ைவக் யா... நன் ெகட்டவேள... தல் ல அவைன ட் ட்
ெவளிேய ேபா ?" என் ெசால் ல ம்  

அப் ேபா தன்னிைல உணர்ந் கணவனிடம் இ ந் ல வந் தவள்

ேகாபத்ேதா "என்ன ேப ங் க த் ... நாங் க இரண் ேப ம் ஏன்
ெவளிேய ேபாக ம் ... எனக் ம் அவ க் ம் இந் த ட் ல எல் லா
உரிைம ம் இ க் ... அப் ப பார்த்தா உங் க ள் ைளையதான்
ெவளிேய தள் ள ம் ... ெமாத்தமா நம் ம ம் ப மானத்ைதேய
வாங் ட்டான்"என்ற ம் த ழ் உரிைமேயா தன்ைன ம் இைணத்
ேப வைத ஆச்சர்யத்ேதா ேரந் ரன் ேகட் ெகாண் ந் தான்.

ண் ம் ஜயா "அப் ப என்ன என் ைபயன் ம் ப மானத்ைத

வாங் ட்டான் ?" என் த ைழ ேகட்க ம் ர ைய பார்த்தப "ஒண்
இரண் இல் ல... நிைறய... ஆனா இப் ப அவன் ெசஞ் க் ற
இ க்ேக... " என் அவள் எரிச்சலாய் ெசால் க் ெகாண் க் ம்
ேபாேத

ர இைடம த் "ேபா ம் நி த் ..." என் அவன் ெசான்ன தான்

தாமதம் . ேரந் ரன் அவன் சட்ைட காலைர பற் "மரியாைத
ெதரியாதா உனக் ... ேபாட் ேப ற... ெகான் ேவன் ராஸ்கல் "
என்ற ம் த ழ் யப் ேயா ரியாமல் இவன் மட் ம் தன்ைன
ஓயாமல் ' ' ேபாட் ேபசலாேமா ?! என மன ல் எண்ணிக்
ெகாண்டவள் , அந் த உரிைமைய தான் மட் ம் தான் எ த் ெகாள் ேவன்
என்ற அவனின் கர்வத்ைத ம் அப் ேபா ர க்கேவ ெசய் தாள் .

ேரந் ரன் ர டம் "ஒ ெபாண்ைண ரட் ேரப் பண்ணி

என்ைன பத் தப் தப் பா ெசால் ல ைவச் க்க... எ க்கடா அப் ப
பண்ண ?" என் ேகட்க ம் ர க் மன ல் அச்சம் ெதாற்
ெகாண்ட .
இப் ேபா தான் நன்றாய் க் ெகாண்ேடாேம என எண்ணியவன்
எப் ப யாவ நிைலைமைய சமாளிக்க ேவண் ம் என நிைனக்க
ேரந் ரேனா ேகாபமாக " க்காேத... நீ ெசஞ் ச எல் லாத் க் ம்
ஆதாரம் இ க் ... ைறஞ் ச உன்ைன ஐந் வ ஷம் உள் ேள
தள் ள ம் " என் ெசால் ல

அவன் தான் இனி தப் க்கேவ வ ேய இல் ைல என எண்ணியவன்

உடன யாய் த ைழ பார்த் "உங் க ெபாண்டாட் அவைள
காப் பாற் க்க என்ைன மாட் ட பார்க் றா...?" என்றான்.

த ழ் அ ர்ந் ேபானாள் . "ேவண்டாம் ர ... நீ ேப ற சரி ல் ைல..."

என்றாள் .

ேரந் ரன் ர ைய ேநாக் "ெபாய் ெசான்னா எனக் க்கா ர "

என்றான்.

"நான் ெபாய் ெசால் லைல... எல் லாத் க் ம் காரணம் உங் க

ெபாண்டாட் தான்... ஆனா இப் ேபா என் ேமல ப ேபாட் தப் க்க
பார்க் றா..." என்ற ம் த ழ் எரிச்சேலா "ெகான் ேவன்டா
உன்ைன" என்றாள் .

ேரந் ரேனா ெபா ைமேயா "அவ ெசய் யல... நீ ெபாய் ெசால் ற...
நீ தான் அந் த ெபாண்ைண ரட் னன் அந் த ெபாண்ேண என் ட்ட
ெசால் ட்டா" என்றான்.

ர பதட்டப் படாமல் "நான் ரட் னனா ?!... அவ் வள ம் ெபாய் .. அந் த

ெபாண் ட்ட என் ேபர்ல ப ேபாட ெசால் உங் க
மரியாைதக் ரிய ெபாண்டாட் ேய ெசால் க்கலாம் இல் லயா ?!"
என் ேகட்ட ம் த ழ் ெபா ைம ழந் தவளாய் அவன் ெசால் ம்
ெபாய் கைள ேகட் "நீ ெராம் ப ஓவரா ேப ட் க்க ர ... நீ
ெசய் றெதல் லாம் ெசஞ் ட் என் ேமல இப் ப அபாண்டமா ப ப்
ேபாடாேத" என்ற ம் ேரந் ரன் அவள் றம் ம் "இப் ப ஏன்
ெடன்ஷனா ற... அவன் ெசால் ற ல ம் பா ன்ட் இ க் இல் ல"
என் அவன் உைரக்க த ழ் எரிச்சேலா அங் ேக இ க்க ம்
ம் பாமல் ெவளிேயற யத்தனிக்க ேரந் ரன் அவைள
ேபாக டாமல் கரத்ைத த் த த்தான்.

"ைகைய ங் க... இவன் ெசால் ற ெபாய் ெயல் லாம் ேகட் ட்

என்னால இங் க இ க்க யா "
"ெபாய் யா உண்ைமயாங் றைத நான் பன்ேறன்... நீ இப் ப
ெடன்ஷனா றைத பார்த்தா அவன் ெசால் ற ல ம் உண்ைம
இ க் ம் எனக் ேதா " என்ற ம் அ ர்ச ் யானவள் அவ க்
தன் நம் க்ைக இ க்க வாய் ப் ேப இல் ைல.

அந் தள க் அ த்தமான உற ம் அவர்க க் இைட ல் இல் ைல என

எண்ணியவள் இனி நடப் பனவற் ைற எ வா ந் தா ம் ஏற் க்
ெகாள் ளத்தான் ேவண் ம் என ரக் ற் அைம யாய் அங் ேகேய
நின் ெகாண்டாள் .

ேரந் ரன் ர ன் றம் ம் "நீ ெசால் றெதல் லாம் சரி.. அவ ஏன்

என் ேபைர ெக க்க ம் ேதைவ ல் லாமல் " என் ேகட்க,

ர ெதளிேவா "அவைள நீ ங் க ெராம் ப சாதாரணமா எைட

ேபாட் ரா ங் க... எல் லாம் ேளன்... உங் க அப் பா கடன் ெகா த்
எங் க ம் ப அரண்மைனைய வாங் ட்டா ... எங் க ம் ப
ெகௗரவ ம் பாரம் பரிய ம் ைகைய ட் ேபா ற உங் க
ெபாண்டாட் க் க்கல.... அ க்காக உங் க ம் ப ெகௗரவத்ைத
ெகா க்க ம் நிைனச்சா.. அ க்காகதான் உங் கைள பத் அவ
தப் தப் பா எ னா... ஏேதா சந் தர்ப்பவசத் ல இன்ைனக் உங் க
இரண் ேப க் ம் கல் யாணம் ஆ ச் ... இப் ேபா அரண்மைன ம்
ேமட க் ெசாந் தமா ச் ... ரச்சைன ல இ ந் தப் க்க யாேரா
ஒ ெபாண்ைண பத் ெசால் என்ைன மாட் ட பார்க் றா...
அப் பதாேன என் ேபர்ல இ க் ற இந் த ெசாத்ேதாட பங் ைக ம் அவேள
எ த் க்கலாம் .. பா ங் க" என்றான்.

அவன் ெசால் வைத ேகட் ெகாண் ந் தவ க் தைலேய ழன்ற .

ேரந் ரன் ேநர ெமௗனத் ற் ன் "த ழ் தான் அப் ேபா

இெதல் லாத் க் ம் காரணம் ெசால் ல வர் யா? " என் ேகட்க ம்

ர ர்க்கமாக "ஆமாம் " என் ெசான்ன ெநா ேரந் ரன்

ன ந் ட தன் ரல் கைள எல் லாம் மடக் கத் ல் த் யவன்
ேகாபத்ேதா சரமாரியாய் தாக் யப "அவேளாட ேநர்ைமைய ம்
ைதரியத்ைத ம் பார்த் தான்டா நான் அவைள கல் யாணேம
பண்ணிக் ட்ேடன்... நீ என்னடான்னா
அவைள பத் உன் இஷ்டத் க் கைத அளந் ட் க்ேக... உனக்
எவ் வள டா... " என் ெசால் யப அவைன அ க்க

ஜயா மகைன காப் பாற் ற த த் ெகாண் ந் தாள் . ேரந் ரனின்

அ த்தமான நம் க்ைகைய அவன் அவைள த் ைவத் ந் த
எண்ண ம் கண் யப் ல் த க் அவன் காத ம்
மரியாைத ம் க் ெகாண்ேட ேபான .

அவனின் வார்த்ைதகைள ேகட்ட ன் அவள் கால் கள் தைர ல்

நிற் க ல் ைல. ேமகங் கள் ேபால வானில் தந் ெகாண் க்க,
அப் ேபா ர ேயா ேரந் ரன் ல் க் க்கா
ெகாண் ந் தான்.

கணவன் தான காதல் மயக்கத் ல் ைலெயன நின்றவைள ேத

உ க் யப "அக்கா மாமாைவ அ க்க ேவணான் ெசால் " என்
அச்ச ற் றாள் .

த ழ் நிைலைமைய ரிந் அவசரமாய் ெசன் "ப் ளஸ

ீ ் நி த் ங் க.."
என் கத்த ம் அவன் கவனிக்காமல் அ த் க் ெகாண் க்க த க்க
யாதப அவனின் ேகாபம் எல் ைலயற் ற நிைல ல் இ க்க, அவள்
சத்தமாய் "அ க்கா ங் க... அவ க் ஏதாச் ம் ஆ டப் ேபா ...
நி த் ங் களா" என் தன் ரைல உயர்த் ெசால் ல ம் அவன்
நி த் க் ெகாண்டான்.

ேரந் ரன் காயத்ேதா ழ் ந் டப் பவைன பார்த் "இவன்

எல் லாம் இல் லாம ேபா ட்டா நாட் க் ஒண் ம் நஷ்டமா டா "
என்ற ம்

அவள் ேகாபமாக "ெகாஞ் சம் மனிஷத்தனத்ேதாட ேப ங் க... " என்ற ம்

அவன் பார்ைவ கனலாய் அவள் றம் ம் ப, அவள் அவைன
கவனிக்காமல் ர ன் நிைலைய பார்த் பரிதாபம் ெகாண்டவள்
தன் த் ைய ேநாக் , "அவைன உண்ைமைய ெசால் ல ெசால் ங் க
த் ... அப் றம் அவர் ேகாபத் ல என்ன பண் வா ன்ேன
ெதரியா " என்றாள் .

ர கெமல் லாம் வ ந் க்க காயப் பட் நின்றவைன

ஜயா அ கண்ணீர் வ த் உண்ைமைய ெசால் லச் ெசால் ல
அவ ம் அச்சத்ேதா சம் ம த்தான்.

ர ெபா ைமயாக நி ர்ந் அமர்ந்தப ேரந் ரைன ேநாக்

"ெகாஞ் ச நாைளக் ன்னா என் ப் ரண்ட்ஸ் பார்ட் க் ேபா ட்

வந் த ேபா அவங் க ச் ட் ெராம் ப ேரஷா ைரவ் பண்ணிட்
வந் தவ ங் கள... நீ ங் க அவங் கேளாட ஸ்ேடட்டஸ் பத் எல் லாம்
கவைலப் படாம அ ச் உள் ேள ைவச்
அவமானப் ப த் ட் ங் களாம் ... உங் கைள ம் அேத ேபால
அவமானப் ப த் னம் எல் ேலா ம் ேசர்ந் ெபட் கட் னா ங் க..."
என்ற ம் ேரந் ரனின் கம் க க ெவன மாற,

ர ேம ம் "அப் ப சாரிச்ச ேபா தான் நீ ங் க மேகந் ர ப

அங் ள் ைபயன் ெதரிய வந் த ... உங் க அப் பா எங் க அப் பா
நஷ்டத் ல இ க் ம் ேபா உத னா ன் ேகள் ப் பட்ேடன்... "
என் ெசால் ம் ேபாேத ேரந் ரன் இைடம த்தான்.

"ஓ அ க் நீ ெசஞ் ச நன் கடனா டா இ ?" என் ேகட்ட ம்

த ழ் ேகாபத்ேதா ேரந் ரைன பார்த் "இப் ப எனக் ரி

ஏ சார்... .இவன் என்ன நிைனச் ட் ... இப் ப ெயல் லாம்
ெசஞ் ேசன் ... உங் கைள நான் அவமானப் ப த்த என்ைன பகைட
காயா ஸ் பண்ணிக் ட்டான்... நான் ேபாடற நீ ஸ் உங் க அப் பா க்
ெதரிஞ் சா அவர் எங் க அப் பா க் ம் ெரஷ் த வா ... எனக் ம்
அப் பா க் ம் ரச்சைன வ ம் ... ேபாதாக் ைறக் உங் க
ேகாபெமல் லாம் என் ேமல ம் ம் ... நான் அ ங் கப் பட்
அவமானப் ப ேவன்... அைத பார்த் என் அ ைம தம்
சந் ேதாஷப் பட ம் ..." என் ெசால் ல ேரந் ர க் ம் அவள்
ெசான்னைத ேகட் அ ர்ச ் யாக இ ந் த . இ இ வ க்காக ம்
ன்னப் பட்ட வைல என்ப அப் ேபா ரிந் த .

த ழ் ர ைய பார்த் " நீ என்ைன ந க்கட ல் தள் ளி ட்ட ேபா ட

ஏேதா ேகாபத் ல தவ நடந் க் ேகாம் தான்
நிைனச் ட் ந் ேதன்... ஆனா இப் ப ெதரி டா... நீ என் ேமல
எவ் வள வக் ரத்ைத ைவச் ட் க்கன் ..." என்றவள்
ேவதைனேயா வற் ந் த தாத்தா ன் படத்ைத பார்த்
"என்ைன நீ ங் க அன்ைனக் காப் பாத்தாம இ ந் ந் தா... நான்
நிம் ம யா ேபாய் ேசர்ந் ப் ேபன் இல் ல... ஏன் தாத்தா என்ைன
காப் பாத் னிங் க ?!" என் ேகட் கண்ணீர் வ க்க ெதாடங் னாள் .

அப் ேபா ேரந் ர க் ம் த ன் இரக்கம் ஏற் பட ர ைய

ேகாபமாய் பார்த் "நீ ெசஞ் ச ேவைலக் உன்ைன ஒ அஞ்
வ ஷமாச் ம் உள் ேள தள் ள ம் ... அப் பதான்டா என் மன ஆ ம் "
என்ற ம் ர ம் ஜயா ம் அ ர்ந் நின்றனர்.

ேரந் ரனிடம் ர மன்னிப் ேகார ம் ஜயா கண்ணீர் ட்

ெகாஞ் சம் வாய் ட் கத அ தார். அவற் ைற எல் லாம் ேகட்க
 ம் பாமல் தன் ைகப் ேப ைய எ த் கா ல் ைவத்தப
ெவன ட் ற் ெவளிேய ேபாய் நின் ெகாண்டான்.

இப் ேபா ர க் இ க் ம் ஒேர வ த ழ் தான். அவளால் மட் ேம

தன்ைன காப் பாற் ற இய ம் என ேவ வ ன் ர த டம்
மன்னிப் ேகட் ெகஞ் கண்ணீேரா இறங் ேபச ம் ஜயா ேம
மக க்காக
பரிந் ேப கண்ணீர் வ த்தார்.

த ன் மன ம் ேலசாய் இறங் ட ேத ம் த ன் ைககைள

த் ெகாண் "ப் ளஸ
ீ ் ... ேவண்டாம் மாமா ட்ட ெசால் க்கா"
என் ேகட்க ம் அவர்க க் எல் லாம் எப் ப ரிய ைவப் ப .

அவன் யா க்காக ம் எதற் காக ம் தன் வாதத்ைத ட்

தரமாட்டான். அ ம் ெவ ம் எய் த அம் பான தன்ைனேய இந் த
பா ப த் ட்டான். எய் தவேன ட் னால் ம் மா இ ப் பானா ?
அவனின் வாதத்ைத உைடப் பைத ட ம் ரமமான காரியம்
ஒன் இ க்க மா?
அ ம் தான் அவனிடம் ேநற் ேப ய ேபச் க் இப் ேபா தான்
ர க்காக பரிந் ேப னால் அவன் தன்ைன ெகான்ேற வான் என
ேயா த்தவள் , அச்சத்ேதா யற் ெசய் தான் பார்ப்ேபாேம என
வாச ல் ேகாபத் ன் உச்சத் ல் நின் ப் பவன் ன்ேனா ேபாய்
நிற் க, அவன் அவைள கவனித் 'என்ன?' என்ப ேபால் வத்ைத
உயர்த் னான். 

எப் ப ெசால் வ என் தயங் யவைள பார்த் , "உன் தம் ைய

அெரஸ்ட் பண்ண டா அதாேன" என் அவள் கத்ைத பார்த்ேத
மனைத ப த்தவன், 

அவள் ப ைரக்க தயங் க ம் எரிச்சேலா "என்னேவா என்

வாழ் க்ைகைய நாசமாக் ட்டான் அந் த கத் கத் ன... இப் ப
என்னாச் ?" என் ன னான்.

"அ ... ர ... என் ட்ட ம் உங் க ட்ட ம் மன்னிப் ேகட் ம் ேபா ..."
என் அவள் தயங் தயங் ச் ெசால் ம் ேபாேத

அவன் ேகாபமாக "அவைன எப் ப உன்னால மன்னிக்க ...

அவன் எனக் ெசஞ் ச ட பரவா ல் ைல... உனக் ெசஞ் ச ெராம் ப
ெபரிய் ேராகம் .. ேபாதாக் ைறக் ெசய் றெதல் லாம் ெசஞ் ட்
ப ைய க் உன் ேமலேய ேபா றான்... ராஸ்கல் " என்றான்.

த க் அவன் தனக்காக ேகாபம் ெகாள் றான் என எண் ம் ேபா

ெப தம் உண்டானா ம் அதனால் ஏற் படப் ேபா ம் ைள கள்
ேமாசமா ேமா என அஞ் ச ம் ெசய் தாள் .

ேரந் ரேனா ர்க்கமாக, "என் ட்ட நீ அவ க்காக ேபசாேத... உன்

ைடம் தான் ேவஸ்ட்... என் ைவ யார் நிைனச்சா ம் மாற் ற யா "
என் உ யாய் ெசால் ட் ன்ேன ெசல் ல ம்

த ழ் அவைன வ ம த் "அவன் ெசஞ் செதல் லாம் தப் தான்...

மன்னிப் ெகா க் ற உங் க க் பழக்க ல் லாத ஷயமா
இ க்கலாம் ... ஆனா மாற ம் நிைனக் றவ க் ஒேர ஒ ேசன்ஸ்
ெகா க் ற ல என்ன தப் ?... என் தம் ங் ற க்காக நான் இப் ப
ெசால் ேறன் நிைனக்க ேவண்டாம் ... யாராக இ ந் தா ம் இதான்
ெசால் இ ப் ேபன்... அவைன ெஜ க் அ ப் றதால இன் ம்
உங் க ேமல ம் என் ேமல ம் அவ க் ப உணர் தான்
அ கமா ம் ... ப் ளஸ
ீ ் ஸ்ஸ்ஸ் ர க் ஒேர ஒ ேசன்ஸ் ெகா ங் க...
அவன் நிச்சயம் மா வான்" என் அவள் அவனிடம் அந் தள க்
இறங் ஒ ஷயத்ைத ேகட்க ம் அவனால் ஏேனா அதற் ம ப்
ெதரி க்க மன ல் ைல. 

அ மட் ன் அவள் ெசான்ன ம் நியாயம் இ ப் பதாக ேதான்ற,

அவன் அவளிடம் ப ைரக்காமல் ட் ற் ள் ைழந் தவன் ர டம்
தன் ைவ உைரத்தான்.

"இத பா ர .. நீ உன்ைன மாத் க்க ஓேர ஒ ேசன்ஸ்

ெகா க் ேறன்... அ உனக் ைடச் க் ற லாஸ்ட் ேசன்ஸ்...
ம் ம் நீ தப் த் தவ ஏதாவ தப் பண்ேணன் மட் ம்
ெதரிஞ் நான் மனிஷனாேவ இ க்க மாட்ேடன்... அப் றம் உனக்
காலம் ரா ெஜ ல் வாழ் க்ைகதான்" என்ற ம் ர நிம் ம
ெப ச் ட்டப அவனிடம் மன்னிப் ைப ம் நன் ணர்ைவ ம்
ேசர்த்ேத ெவளிப் ப த்த

ேரந் ரன் அவனிடம் "நீ இவ் வளெவல் லாம் த க் ெசஞ் ச ற ம்

உனக்காக அவ ஒேர ஒ ேசன்ஸ் ெகா க்க ெசால் என் ட்ட
ெகஞ் னதாலதான்... நீ ைழச் க் ட்ட" என் ெசால் ல ர க்
த ன் வளர்த் ெகாண் ந் த ப ணர் ம் ேராத ம்
தவேறா என்ற எண்ணம் ேதான் ய .

ஒற் ைற ெசால்

ேரந் ரன் ெவளிேய ெசன்றப த ைழ பார்த் "சரி நான்

ளம் ேறன்" என் ெசால் ல ம் அவள் ரியாமல் "நா ம் வர்ேறன்"
என்றாள் .

அவன் அவள் கத்ைத பாரமேல "ேவண்டாம் ... நீ இங் கேய இ ... உன்
ரச்சைன ய ம் னா அதான் ஒேர வ ... என்னால உன் ைலஃப்
லாஸாக ம் ேவண்டாம் ... உன் கனெவல் லாம் உைடஞ் ேபாக ம்
ேவண்டாம் " என் அவளின் வார்த்ைதைய அவ க்ேக த்தலாய்
ெசால் ட் ெவளிேயற அவ க் என்ன ெசய் வெதன்ேற
ரிய ல் ைல.

ேநற் தான் ெசான்ன அவன் மனைத அந் தள க்

காயப் ப த் க் ற . எனேவ தான் ெசால் ம் எைத ம் அவன்
ேகட் ம் நிைல ல் இல் ைல என்பைத ம் ரிந் ெகாண்டாள் .
ஆனால் சற் ேநரம் ன் தனக்காக ேப ய ஏன் ? இப் ேபா
தன்ைன நிராகரித் ட் ேபாவ ஏன் ? என்ற ேகள் எழ தன் ைடய
உணர்ச ் கைள அவன் ரிந் ெகாள் ளாத ேபால் தா ம் அவனின்
உணர் கைள ரிந் ெகாள் ள தவ ட்ேடாம் என் எண்ணினாள் . 

ஆனால் ஒவ் ெவா ைற ம் தன் வாழ் க்ைக ன் கைள

தன்ைன ேகட்காமேல எ க்க இவன் யார் ? என் ேகாப ம் மன ல்
உ த்த .

தன்ைன ட் ச் ெசல் ம் அவனிடம் எங் கனம் ரியைவப் ப ? தன்

மனைத அவனிடம் ப க்ெகா த்தைத பற் ...

அவன் காதைல உணர்த் யம கணேம அதன் வ ைய ம் உணர்த்

ட்டான்

அவளின் கைள கண்ணீர் மைறக்க, அவைன ெமாத்தமாய்

இழந் ேவாேமா என உள் க் ள் த ப் ம் ந க்க ம் ஏற் பட்ட .

கல் ெநஞ் ேசா ம் ட பாராமல் ெசல் பவைன கைரப் ப

தன்னால் மா என் சந் ேத த்தவளிடம் அவள் மனம்
ெசால் ய . 

யற் ெசய் யாமல் ேதாற் ப் ேபாவ இந் த த ழச் க்

வழக்க ல் ைலேய

அவ க்ேக உரிய வாத ணம் அவளின் காதைல மட் ம் எப் ப

அத்தைன சாதரணமாய் ட் ெகா த் ம் . 

அப் ேபா ர ல ச் ெசன்றவைன அவள் தன் சக் எல் லாம் ரட்

" ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்..." என் அைழத்தாள் .

ேவகமாய் நடந் த கால் கள் அவன் ெபயைர அவள் உச்சரித்த கணம்

ஸ்தம் த் நின்ற . 

அவைள ட் ேபாக ேவண் ெமன்ற எண்ண ம் அந் த ெநா ேய

தளர்ந் ேபான .

' ர்' என்ற அவன் ெபய க்கா அத்தைன ரியம் . 

இல் ைல... அவளின் அைழப் க் ம் அவளின் ர க்கான ரியம் அ .

தான் அவைள அப் ப அைழக்க ெசால் ேகட்ட ேபாெதல் லாம்

யா என் வாதமாய் ம த்தவள் , இப் ேபா ஏன் தன்ைன
அவ் வா அைழக்க ேவண் ம் என்ற ேகள் ேயா ம் னான்.

ஒற் ைற வார்த்ைத ல் அவள் மன ல் உள் ள அவளின் காதைல

அ த்தம் த்தமாய் ெசால் த் ட்டாள் .

எத்தைனேயா ஆ ரமா ரம் வார்த்ைதகள் இ க்கலாம் அவள்

காதைல ெசால் ல.

ஆனால் இைத ட ம் எளிதாக ம் அ த்தமாக ம் அவளின்

எண்ணத்ைத அவ க் ெசால் ட மா என்ன ?

உங் கள் க த் க்காக ஆவேலா காத் க் ேறன். அப் ப க த்

ெதரி க்க யாமல் ேபானா ம் ேமேல Voting poll நீ ங் கள் ெசால் ல
நிைனத்தைத ஒ க்ளிக் ெசய் டலாம் . க் யமாய் த் ந் தால்
ைலக் பட்டைன அ த்த மறந் டா ர்கள் .
 ங் கத் ன் ண்

அவள் " ர்" என் அைழத் ன் அவ க் ேமேல ெசல் ல மனம்

வர ல் ைல. அேத ேநரத் ல் ேநற் நிகழ் ந் த சம் பவத்தால் அவள்
ஏற் ப த் ய அவமானத்ைத ம் அவனால் மறந் ட ம்
ய ல் ைல. 

ஒ பக்கம் ஈேகா ம் இன்ெனா பக்கம் அவ ைடய காத ம் ேமா க்

ெகாண் க்க அவன் எதற் க் யத் வம் த வெதன ரியாமல்
நின் ந் தான்.

அவன் இவ் வாறான ழப் பத் ல் க் க் ெகாண் க்க த ழ் அவன்

அ ல் வந் நின்றாள் .

இ ப் ல் தன் கரத்ைத ைவத் ெகாண் அவைன ைறத் "என்ன

நிைனச் ட் க் ங் க உங் க மன ல ?... ெகாஞ் சங் ட ெபா ப் ேப
இல் லாம நீ ங் க பாட் க் என்ைன ட் ட் ேபானா என்ன அர்த்தம்
?!" என் ேகள் எ ப் ப,

அவைள யப் பாய் பார்த்தவன் "ெபா ப் ேப இல் லாம ட் ட்

ேபாேறன்னா ?!... நீ தான உன்னால என் ைலஃப் ேபாச் ... என் கன
ேபாச் ன் லம் தள் ளின... அப் றம் எ க் நான் உன்
வாழ் க்ைக ல? !" என் அ த்தமாய் ேகட்டான். 

"எவ் வள ெப ந் தன்ைம... ஆனா இந் த நல் ெலண்ணம்

கல் யாணத் க் ன்னா ேய வந் ந் தா ஒேக ... அப் ப எல் லாம்
நான் ேவண்டாம் ேவண்டாம் ெசால் ம் எங் க தாத்தா ேபைர
எல் லாம் ெசால் என்ைன கல் யாணம் பண்ணிக் ட் இப் ப
என்னடான் ெகாஞ் சங் ட மனசாட் ேய இல் லாம ட் ட்
ேபாேறன் ெசால் ங் க... இ தான்... இ க் ேபர்தான் ேஸ ஸம் ..."
என் ேகாபமாய் க ந் ெகாள் ள

அவன் பார்ைவ ம் அனலாய் மா ய .

"யா ?....நான் ேஸ ஸ்டா... நீ தான் ேஸ ஸ்ட்… ஷைன ஒ

மைன எப் ப எல் லாம் இன்ஸல் ட் பண்ணக் டாேதா அப் ப
எல் லாம் இன்ஸல் ட் பண்ணவளாெசௗேச நீ ... என் ெபா ைமக் ம் ஒ
ேரக் ங் பா ன்ட் இ க் த ழ் ... அைத நீ ேநத்ேத உைடச் ட்ட... ட
என் காதைல ம் ேசர்த் ... " என்றான்.
அவள் ேநரம் அைம காத்தவள் ன் தாழ் வான ர ல்
"தப் தான்... நான் அப் ப ேப இ க்க டா ... ஏேதா உங் கைள
ரிஞ் க்காம அப் ப ேப ட்ேடன் ?" என் உைரத்தாள் . 

ஆனால் அவன் ேகாபம் ைறயேவ ல் ைல.

"நீ எப் ேபா என்ைன ரிஞ் க் ட் ேப ன... உனக் எல் லாத் ல ம்

அவசரம் தான்" என்றான்.

அவ ம் ேகாபமாக "ேபா ம் ர்... என்ைன மட் ேம ற் றவாளியா

மாத்தா ங் க... நீ ங் க ம் காரணமதான்... இப் ேபா வந் காதல் ங் ற...
உண்ைமயா ேந ச்ேசன் ெசால் ங் க... ஆனா... ஏன் நீ ங் க
இெதல் லாம் ன்னா ேய என் ட்ட ெசால் லல" என் ேகட்க ம்

"நீ ெசால் ற க்கான வாய் ப் ைபதான் எனக் ெகா க்கேவ இல் லேய"
என்றான் கத்ைத ப் யப . 

" ம் மா என் ேமல ப ேபாடா ங் க... உங் க ஈேகா உங் கைள ெசால் ல
டல"

"ஆமான் ... ஈேகாதான்... இப் ப என்ன பண்ண ம் ங் ற..." என்ற ம்

அவன் கண்ணா ேபால தன் ேகாபத்ைத அப் ப ேய ர ப க் றான்
என் எண்ண ட்டவள் அவ க் நிைலைமைய ெபா ைமயாய்
ெசால் ரிய ைவக்க ேவண் ம் என் ேபச ெதாடங் னாள் . 

"நான் ெசால் றைத ெகாஞ் சம் ெபா ைமயா ேக ங் க ர்" என்ற ம்

அவன் ெமௗனமாக வங் கைள ச் ட அவைள பார்த்தான்.

அவள் ேம ம் "நான் ெசால் ல வர்றைத தப் பா எ த் க்கா ங் க ... நம் ம

இரண் ேபர்க் ள் ள இ க் ற ஈேகாதான் நம் ம ரச்சைனேய... நாம
ெபா ைமயா ேப இந் த ரச்சைனைய சால் வ் பண் ேவாேம... ஏன்
ரிஞ் க்காமேல ரிஞ் ட மன் ெவ க்க ம் " என் அவள்
ேகட்க அந் த கணேம அவள் தன் காதல் ெகாண் தன்ேனா வாழ
ேவண் ம் என்ற எண்ணம் ெகாண் க் றாள் என்பைத ேரந் ரன்
மனம் கணித்த .

அவன் ேயாசைன ேயா ல நிமடங் கள் ெமௗனமாய்

இ ந் ட் "ம் ம் ம் ... நீ ெசால் ற ல ம் பா ன்ட் இ க் ...
ஒத் க் ேறன்... பட் ேநத் நீ எனக் ெசஞ் ச இன்ஸல் ட்ைட என்னால
மன்னிக்க ம் யா ... மறக்க ம் யா ... என்ன ெசய் ய? !" என்
ேகட்டான் ர்க்கமாக.

அவள் ச ப் ற் றப "சரி... நான் என்னதான் பண்ண ம் நீ ங் கேள

ெசால் ங் க" என்றாள் . 

"ேகள் ேகட்காம நான் எ ெசான்னா ம் ெசய் ய ம் ... மா? !"

என் ேகட்டான். 

அவள் கைள அகல ரித்தப "அெதப் ப ம் ?" என்

ேகட்டாள் .

"நாம ஒண்ணா இ க்க ம் நீ ஆைசப் பட்டா ம் "

"அெதல் லாம் ெராம் ப கஷ்டம் ர்... என்னால யா ... ஒ த்தர்

ஒ த்தர் பரஸ்பரம் ரிஞ் க் ற தான்... கணவன் மைன உற ...
நீ ங் க ெசால் ற சர்வா காரம் ... டா ேனஷன்" என் ெபா யவைள
பார்த் ஏளனமாய்

"அந் த யாக் யானம் எல் லாம் எனக் ம் ெதரி ம் ... பட் அந் த
கான்ஸ்ப் ட் நம் ம உற க் ள் ள ெசட் ஆகா ... நீ ம் டாமனிட் ங் ...
நா ம் டா ேனட் ங் ... இரண் ேப க் ம் ெபா ைம ல் ைல...
எ க்ெக த்தா ம் ேகாபம் ... ஈேகா... அப் ப இ க் ம் ேபா இந் த
ரிேல ன் ப் ைப நம் மால எப் ப காப் பாத்த ம் ... ஒேர
வ தான்... யாராச் ம் ஒ த்தர் மட் ம் தான் டா ேனட் ங் கா
இ க்க ம் ... ஒய் நாட்... அ நானா இ ந் ட் ேபாேறன்" என்றான். 

அவள் மனம் அவன் ைவ ஏற் ெகாள் ளாமல் "அ ஏன் நான் ?...
நான் ெசால் றைத நீ ங் க ேகட்க டாதா ?!" என் ேகட்டாள் . 

"நீ தான என் ட்ட வந் ரிஞ் க்காம ரிஞ் ட ேவண்டாம்

ெகஞ் ன... இப் ேபா நான் ஏன் ட் ெகா க்க ம் ேகட் ற...
அப் ேபா நீ ரச்சைனைய ர்க்கலாம் ெசான்னெதல் லாம் ... ம் மா
வாய் வார்த்ைதயா... அ ல் லாம அப் ப ஒண் ம் நான் உன்ைன
அ ைமயா நடத்த மாட்ேடன்... என்ைன நீ ரிஞ் க் ட்ேடனா... வா"
என் ெசால் ல ம் அவன் ர ஷயத் ல் ெசய் தவற் ைற எல் லாம்
நிைன க் ர்ந்தவள் அவ க்காக தான் இறங் ப் ேபானால் தான்
என்ன தவ என் ேதான் ற் . 

அவன் ெசான்னதற் அவள் சம் மதம் ெதரி க்க, தாேன ங் கத் ன்

 ண் க் ள் தைலைய டப் ேபா ேறாேமா என்ற பய ம் அவள்
மனைத ஆட் த்த . 

அவள் காரில் ஏ ய ந் இனி என்னெவல் லாம் நிக ம் என்

கவைலேயா அவள் இ க்க, அவன் மன ேலா அள் ள அள் ள
ைறயாத காதேலா அவள் ராத வஞ் ச ம் இ ந் தேத. 

எல் லாவற் ைற ம் ர்த் ெகாண் ட ம் அேத ேநரத் ல் அடங் காத

ைரைய இ ப் பவைள தன் ைகப் ல் ைவத் க் ஆட் க்க
ேவண் ெமன்ற அவனின் ேபராைச அ .

அப் ேபா அவைள ண் பார்க்க ஒ ெரய் லர் பார்த்தால் என்ன ?

என் ேகள் எழ தன் ைகப் ேப ல் ேவண் ெமன்ேற ஒ பாட்ைட
பாடச் ெசய் தான். 

அந் த பாடல் ேகட்டால் நிச்சயம் அவ க் ேகாபம் ெபாத் க் ெகாண்

வ ம் என எண்ணியவனின் எண்ணம் ெபாய் யாக ல் ைல.

"---—---------" (அந் த பாட் என்ன என்பைத வாசகர்கேள

கண் ங் கள் )

அந் த பாடைல ேகட்ட ேம அவளின் பாதாளச் ரங் க கள் அவைன

ங் வ ேபால் பார்த்தன.

அவேனா ன்னைகேயா "என்ன? " என் ேகட்க தன் னத்ைத

மைறத்தப "நத் ங் " என் ெசால் ட் கத்ைத ேவ றம்
ப் 'ேஸ ஸ்ட்' என் ன னாள் .

அவன் அவளிடம் "ஏதாச் ம் ெசான்னியா? " என் ேகட்க "இல் ைலேய"

என் சமாளித்தாள் .

காட்டாற் ெவள் ளத்ைத அைணப் ேபாட் த த் ட மா ?

த ன் ேகாப ம் இப் ேபா அத்தைகய நிைல ல் தான் இ க்க
கைறந் ேபா ம் ெபா ைமைய ெகட் யாய் த் ெகாண்டாள் . 

அவன் தான காதல் ப த் ம் பா . அவள் இ வைர யாரிட ம்

தைலவணங் கா க்க அவனின் ேமன்ைமயான காதல் ெகாண்ட
மரியாைத அவைள அத்தைகய காரியத்ைத ம் ெசய் ய ைவத்த . 

கார் ட்ைட அைடந் ட அப் ேபா சந் ரா மக ம் ம மக ம்

ேசர்ந் வ வைத பார்த் எத்தைன ஆனந் தம் ெகாண்டாள் என்
வரிக்கலாகா .

இவர்கள் இ வ ம் ஒ வைர ஒ வர் எப் ப ஒத் ப் ேபாகப்

ேபா றார்கள் என்ற அச்சம் அவள் மனைத ட் ெமல் ல
ல ந் த .

ஆனால் இ வரின் கத் ம் இ ந் த த் யாசமான

கப் பாவைனகைள ரிந் ெகாள் ள இயலாமல்
சந் ரா ழப் பமாய் ம மகைள பார்த் "என்னாச் ?!... கெமல் லாம்
ஒ மா ரி இ க் " என்றார்.

அவள் த ப் ேபா "அெதல் லாம் ஒண் ல் லம் மா... ெகாஞ் சம்

டயர்ட்டா இ க் " என் அ த்த ேகள் க் அவ க் வாய் ப்
ெகா க்காமல் அவசரமாய் அைறைய ேநாக் ெசல் ம் ேபாேத
சந் ரா உைடமாற் ெகாண் இ வைர ம் சாப் ட வ ம் ப
பணித்தார்.

அேத ேபால இ வ ம் இர உண உண்ண வர ம் , அ வைர ல்

இ வ ம் ேப க் ெகாள் ளேவ ல் ைல.

சாப் ட் க் ம் வைர ம் ஒ தஇ க்கம் இ வர் கத் ம்

இ க்க,

அப் ேபா சந் ரா ேரந் ரனிடம் "ேவைலன்னா ட்ைடேய

மறந் வ... ெபாண்டாட் ய ட் ட் வர அள க் ெபா ப்
வந் ச்சா ர்" என்ற ம்

அவன் "நீ ங் க நிைனக் ற மா ரி எல் லாம் இல் ல... அவ ஆ ஸ் வர

வ ... அதான்" என் ப ைரத்தான்.

அத்தைன ேநரம் அைம யாய் இ ந் தவள் அவன் ப ைல ேகட்

நி ர்ந் "ஏன் அம் மா ட்ட ெபாய் ெசால் ங் க... நீ ங் க வர வ க் ம்
என் ஆ ஸ க் ம் என்ன சம் பந் தம் ?" என் ேகட்க சந் ரா க ெரன்
ரித் ட்டார்.

அத்தைன ேநரம் இ ந் த இ க்கமான ழல் தளர்ந் ட ேரந் ரன்

மட் ம் தன் ஈேகாைவ ட் ெகா க்காமல் பா ல் எ ந்
ைகக ெகாண் ெசன்றவன் த ைழ பார்த் 'நீ க்கா வா...
உனக் இ க் " என் மைற கமாய் ச க்ைஞ ெசய் ட்
ெசன்றான். 

த ழ் கலைடந் தவளாய் 'வாைய ைவச் ட் ம் மா

இ ந் க்கலாம் ' என் எண்ணி கவைல ெகாள் ள,

சந் ரா த ன் ேதாள் கைள ெதாட் "அவன் அப் ப தான்மா

ெதாட்ட க்ெகல் லாம் ேகாபம் வ ம் ... அ ம் அவைன பத் யா ம்
ைறவா ஒ வார்த்ைத ெசால் லக் டா ... அ க் காரணம் ... அவன்
எல் லாத் ல ம் கெரக்டா இ ப் பான்... மத்தவங் க ம் கெரக்டா
இ க்க ம் நிைனப் பான்" என்றார்.

த ழ் ேயாசைனக் ேயா சந் ரா டம் "அவர் காேலஜ் ேடஸ்ல

எப் ப ம் மா? " என் தயக்கத்ேதா ேகட்டாள் .

சந் ரா ன்னைகேயா "நீ ஏன் ேகட் றன் ரி ... அவைன

எல் ேலா ம் ேள பாய் ெசால் இ ப் பாங் க... அதாேன... நீ ம்
அப் ப தாேன ரிஞ் ட் க்க" என்ற ம் அவள் என்ன ப ைரப் ப
என் ேயாசைன ல் இ க்க ம்  

அவேர ண் ம் "அப் ப எல் லாம் ஒண் ம் ைடயா த ழ் ...

அவ க் காேலஜ் ல எல் லா ெபாண் ங் க ம் ப் ரண்ட்ஸ்...
அ ல் லாம எந் த ெபாண் க் ரச்சைனன்னா ம்
வரிஞ் கட் ட் ேபாய் சண்ைடக் நிப் பான்... அதனால ஆம் பள
பசங் க எல் ேலா ம் இவன் ேமல ெகாஞ் சம் ெபாறாைம... இப் ப
எல் லாம் அவன் பழ ற ெபாண் ங் கேளாட எல் லாம் சம் பந் தப த்
ேபச... ஒ தடைவ சண்ைடக் ேபாய் எ ேர இ க் றவன்
ஞ் ெயல் லாம் உைடச் ட்டான்... அப் ேபா காேலஜ் ல சஸ்ெபன்ஷன்
வைரக் ம் ேபாய் ... அவங் க அப் பா ேபாய் ேப சரி பண்ண
ேவண் யதா ச் ... அந் த ேநரத் ல அப் பா க் ம் ள் ைளக் ம்
ெகாஞ் சம் ட் க் ச் ... 

அப் றம் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமா ெபாண் ங் க ட ேப றைதேய

ட் ட்டான்... அப் ப ம் ஏதாவ ஒ ெபாண் க் ரச்சைனன்
இன்ைனக் ம் ன்னா நிற் பான்... ேபா ஸ் ெர னிங் ேபான ற
ேகாபத்ைத எல் லாம் ட ஒரள க் கன் ேரால் பண்ணிட்டான்... "
என்றார்.
"ேகாபத்ைத கன் ேரால் பண்ணிட்டாரா?" என் அ ர்ச ் யாய்
ேகட் ம் ேபாேத அவள் கண் ன்ேன ர க் ேநர்ந்த க நிைன க்
வர, சந் ராேவா "ஆமாம் த ழ் ... இப் ப அவன் எவ் வளேவா
பரவா ல் ைல" என்றார்.

அவேளா உதட்ைட க் யப எ ந் தன் அைறக் ேபாக சந் ரா

ெசான்னவற் ைற எல் லாம் ேயா த் பார்த்தாள் . 

அ ம் அவைன பற் தவறான ெசய் பரப் ய தற் ெகாண்

அவ க் க்காத எல் லாவற் ைற ம் தான் வரிைசயாய்
ெசய் க் ேறாம் .

இத்தைன ம் தான் ெசய் த ன் ம் அவன் தனக்காக தன் இயல் ைப

ட் இறங் வந் க் றான் என்ற ேபா ம் அைத தான் ரிந்
ெகாள் ளாமல் உதா னப் ப த் ட்ேடாேமா என ற் ற ணர்
ஏற் பட்ட . 

இன்ெனா றம் அவனின் ேமன்ைமயான காதைல

கலங் கப் ப த் ய ேபால் ேப யதற் அவன் தன்ைன என்ன
ெசய் தா ம் த ம் என எண்ணியப அைறக் ள் ைழந் தவள் , ற் ம்
ற் ம் ைய அைலபாய ட ன்னி ந் அைற கத
தாழ் பாளிடம் சத்தம் ேகட்ட .

அவன் வத்ைத உயர்த் ட் ன்னைக க்க... அ

உண்ைம ேலேய காந் த ன்னைகதான். அவைள ெமாத்தமாய் அவன்
வசம் இ த்த ன்னைக.

அவன் அவைள ேநாக் நடந் வர படபடப் பாய் க் ம் இதயத்ேதா

ன்ேனா நகர்ந்தாள் .

அவன் கம் ரமான ர ல் "ஸ்ேட ேதர்" என்றான் அ கார

ேதாரைண ல் . 

அவன் ெசால் வைத தான் ேகட்ேட ர ேவண் மா ? என் அவ க் ள்

ேகள் எழ அப் ப தாேன அவன் தன்னிடம் ெசான்னான் என எண்ண
ேரந் ரன் அ ல் வர ம் நாணமா? பயமா? ஏேதா ஒன் அவள்
கைள க் ெகாள் ளச் ெசய் ய அவேனா அவளின் ஒற் ைற
கன்னத்ைத பற் க் ெகாள் ள உடெலல் லாம் அவ க் ந க்க ற
ஆரம் த்த அவ க் . 
அவன் சத்தமாய் "ஏ அடங் கா டாரி" என்றைழக்க, ேகாபமாய் அவைன
அவள் த் பார்க்க, ெபரிதாய் மா ய அந் த கண்கைள ர த்தவன்
"என்ன ைறக் ற... ேநத் நீ ெசஞ் ச தப் ைப சரி பண் " என்றான். 

அவள் ழப் பமாய் பார்க்க அவன் "நீ என்ைன ஸ் பண்ண ம் "

என்றான் அ த்தமாக

"இெதல் லாம் ெராம் ப ேமாசம் ர்"

"அப் ேபா மாட்ேடன் ெசால் ல வர்ற ?" என் ேகட்க ண் ம் அவைன

ேகாபப் ப த்தாமல் ெபா ைமயாய் ேப தப் க் ெகாள் ள ேவண் ம்
என எண்ண ட்டாள் .

அவ் வாேற பரிதாபமாய் "ஏன் ர் ?... நீ ங் க எல் லா

ெபாண் ங் க ட்ட ம் ெராம் ப ெரண்ட் யா பழ ங் கன்
இப் பதான் அம் மா ெசான்னாங் க... என் ட்ட மட் ம் ஏன் இப் ப ?" என்
யபச்சாதாபத்ேதா அவள் ேகட்க

"அம் மா ெசான்னாங் களா இல் ல நீ யா ேகட் ெதரிஞ் க் ட் யா ?"

என்றான். 

"எப் ப இ ந் தா என்ன?... இரண் ேம ஒண் தாேன"

" சரி... இப் ப என்ன ெசால் ல வர்ற"

"என்ைன ம் நீ ங் க ஒ நல் ல ேதா யா பார்க்கலாேம"

"உன்ைன... ேதா யா... நடக்கா காரியம் ... நார் எவர்" என் இன் ம்
அ த்தமாய் ெசால் ல

"ஏன்" என் ேகட்டாள் . 

"நம் ம பர்ஸ்ட் ட் ங் ைக ேயா ச் பா "

"அெதல் லாம் இப் ப எ க் ?"

"நீ ேகள் பட்ட ல் ல... தல் ேகாணல் ற் ம் ேகாணல் ... நீ என்

கண் ன்னா வந் த ேபாேத நீ எனக் எனி யாதான் வந் த...
இன் ம் ேகட்டா நான் எ ரியா பார்த்த ஒேர ெபாண் நீ தான்"
"அப் ேபா நீ ங் க என்ைன லவ் பண்றன் ெசான்னெதல் லாம் "

"உண்ைமதான்... எனக் உன் ேமல எவ் வள லவ் இ க்ேகா...

அவ் வள ெவஞ் சன்ஸ ம் இ க் " என் ெசால் ல அவைள இந் த
ப ைல அவள் சற் ம் எ ர்பார்க்க ல் ைல. 

அப் ேபா அவன் இதழ் களில் தவழ் ந் த ன்னைக ேதன் கலந் த ஷம் . 

அவன் தன் எண்ணத்ைத எல் லாம் ஈேடற் க் ெகாள் ம் சந் தர்ப்பமா

இ என் அவள் ேயா க் ம் ேபா அவன் கரம் அவள் இ ப் ைப
வைளத் ெகாள் ள " ர்" என் அ ர்ந்தாள் . 

"நீ ஆல் ெர நம் ம கன் ஷைன நிைறய ேகள் ேகட் ட்ட... ேநா
ேமார் க்வ் ன்ஸ்... ம் ம் ம் ... ேகட்டைத ெகா " என்றான்.

அவேளா மன ற் ள் 'என்ன ெபா ப் டா... இவன் ெசால் றெதல் லாம்

நாம ஏன் ேகட்க ம் ... ஒ ன்ன தப் ... அ ன்ன ல் லதான்...
இ ந் தா ம் ' என் தயங் அவள் நிற் க ம் அவன் அவள் காேதாரம்
ெந ங் யப ெம தாய் "என்ைன உனக் க்கலயா த ழ் ?" என்
ேகட்க இ வ ேம அந் த ெநா ஒ வ க் ள் ஒ வைர உணர்ந்
ெகாண்டனர். 

அவள் ெபா ைமயாக "அப் ப எல் லாம் இல் ல ர்...ெராம் ப

ச் க் ... அ ம் ர ஷயத் ல நீ ங் க நடந் ட்ட தம் ...
எனக்காக ேப ன தம் ... ேகாபப் பட்ட ன் .... நான் என்ன
ெசால் ற ன் ெதரியல... நான் ேத இ ந் தா ம் உங் கைள மா ரி
ஒ த்தைர கணவனா அைடஞ் க்கேவ யா ...." என்றாள் . 

அவளின் களில் ன்னிக் ெகாண் ந் த காதல் அவன் மனைத

ெமாத்தமாய் நிைறத் ட்ட . 

"அப் றம் ஏன் தயக்கம் ?" என் ேகட்க

அவ க் அவன் த ப் ரியாமல் இல் ைல.

அவைன அவள் நி ர்ந் பார்த் ட் மைலப் பாக "இப் ப நீ ங் க

ேபாஸ்ட் கம் பம் மா ரி நின்னா எப் ப ர்... ம் " என்றவைள
பார்த் ரித் த்தவன் "நான் இந் த தடைவ இறங் வர
மாட்ேடன்" என் சற் ம் தைலவணங் காமல் நிற் க, ேநற் தான் ெசய் த
ேவைலக் ம் ேப ன ேபச் க் தனக் இ ேதைவதான் என எண்ணிக்
ெகாண்டாள் .

அவள் ெவ ேநரம் ேயா த் ட் அவள் கரத்ைத அவன் க த் ல்

ன்னிக் ெகாண் அவன் உயரத்ைத எட் க்க யற் ெசய் ய
அவேனா வாய் ட் ரித்தான்.

த ழ் த ப் ேபா "ம் ம் க் க்ம்... ம் க் ம் ... யல" என்றாள்

ங் யப .

" யற் ைனயாக் ம் ... நீ ப ச்ச ல் லயா" என்றாள் .

"அ க் ம் இ க் ம் என்ன சம் பந் தம் "

"நாம சம் பந் தப த் க்க ேவண் ய தான்"

"நீ ங் க னியலன்னா ட பரவா ல் ைல... ப் ளஸ

ீ ் இப் ப ேப
ெகால் லா ங் க"

"ைரட்... ேப னா ஸ்டர்பன்ஸா இ க் இல் ல... கன் ன் "

என்றான்.

அவனின் கைள ேநர்ெகாண் பார்க்க யாமல்

"ப் ளஸ
ீ ் ஸ்ஸ்...கண்ைண க்ேகாங் கேளன்" என் ேகட்க ம்

"ஒ ஸ் ெகா க்க ஓரா ரம் கன் ஷனா ?" என்றவன் ச ப் ேபா
கண்கைள ம் க் ெகாண்டான்.

அவள் எட் கால் களின் ைன ல் நின் அவன் இதழ் கைள ெந ங் க

அவன் கரம் அவள் இைடைய ற் வைளத் ப் பதால் அவள் ழாமல்
அவன் உயரத்ேதா ஒ வா சமமா நின்றாள் .

இப் ப பழக்க ல் லாத ேவைலைய ெசய் ய ெசால் றாேன என

எண்ணியப ட்டதட்ட யற் ல் ெவற் ட் ம் சமயத் ல் ஒ
தடங் கல் . அ அவ க் ைனயாக ம் ந் த .

ேரந் ரனின் ைகப் ேப அைழப் அந் த அைற ன் நிசப் தத்ைத

கைலத்த . 

அந் த கணம் ெகாஞ் ச ம் ேயா க்காமல் அவன் கரத்ைத த் ட்

அவன் ைகப் ேப ைய எ க்க ல ட அவள் ந தைர ல் ழ
ெவ ப் ேபா "அடப் பா ... ஒேர நி ஷத் ல இப் ப ைக ட் ட்
ேபா ட்டாேன... எவ் வள கஷ்டப் பட் ட்ட வந் ேதன்... ஜஸ்ட் ஸ்..."
என் ெசான்னவள்  

ன் தைல ல த்தப 'ேச... இப் ப ஸ் ஸ்ஸான ெராம் ப

க் யம் ... ேநத் நடந் த க் ேவ ம் ேட ப ர்த் ட் ப் பான்'
என் தாரித் எ ந் ெகாள் ள யற் ெசய் ய அ அவ க் வ
ந் த .

அவேனா இவைள கவனிக்காமல் அைழப் ைப ஏற் ேப த் ட்

ம் யவன் அ ர்ச ் யாய் ஏ ம் அ யாதவன் ேபால அவைள
பார்த் "என்ன ஆச் ... ேழ ந் ட் யா... எப் ப ? " என் ேகட்க

அவள் ைறத்தப "இ உலக மகா ந ப் டா சா " என்றாள் .

"சத் யமா ெதரியல... ஒ எமரெஜன் கால் வரேவண் இ ந் ச்சா...

அதனாலதான்" என் நடந் தைத நிைன க் ர

"என் நிைலைம ம் இப் ேபா எமர்ெஜன் தான்" என் அவ ேயா

ெசால் ம் ேபா ,

"நான் ெஹல் ப் பன்ேறன்ன்... ேடான்ட் ெவாரி" என் ெசால் அவைள

க்க யத்தனித்தான்.

அவள் ைகெய த் ம் ட்டப "ேவண்டாம் சா ... நீ ங் க

ெசஞ் செதல் லாம் ேபா ம் ... ேபாதாக் ைறக் க் ட்ட க் அப் றம்
எமர்ெஜன் கால் வந் ச் ன்னா... என் நிைலைம... ேநா... ெவந் த
ண்ல ேவல பாய் ச்சா ங் க... ப் ளஸ
ீ ் ேபா ங் க" என்றாள் .

அவன் அவள் ெசால் வைத ெபா ட்ப த்தாமல் அவைள தன் கரத் ல்
க் ெகாள் ள "ஆ... வ க் ... நான் என்னங் க பாவம் ெசஞ் ச
உங் க க் " என் வ ேயா ேகட்க

அவன் இயல் பான பார்ைவேயா "அெதல் லாம் நிைறய ெசஞ் க்க...

" என்ற ம் அவைன தன் கரத்தால் த்த ம் அவன் அலட் க்
ெகாள் ளாமல் "நம் ... நான் எைத ம் ளான் பண்ணி பண்ணல"
என்றான்.

அவள் "நம் ட்ேடன்" என் ெசால் க் ெகாண் க் ம் ேபாேத

அவைள ப க்ைக ல் ப க்க ைவத்தவன் அவளின் இதழ் கைள
ெந ங் யப "ஜஸ்ட் ஸ்.... இப் ப உன் ப் ட்ட வ ம் ேபா தான்
ஸ் ப் பாக மா ?!" என் ேகட்டவன் ஏக்க ெப ச் ட அவேளா
கத்ைத ப் ெகாண்டாள் .

ேரந் ரன் நி ர்ந்தப "ெராம் ப வ க் தா ?" என் ேகட்க அவள்

எரிச்சேலா "உ ர் ேபா வ " என்றாள் .

"நான் ஏதாச் ம் ஆ ன்மன்ட்" என் அவன் ேகட் ம் ேபாேத

இைடம த்தள் "ஆணிைய ங் க ேவணாம் ... ப் ளஸ
ீ ் " என்றாள் .

அவன் அதற் ேமல் அவைள ெதாந் தர ெசய் யாமல் ட் ல ச்

ெசன்றவன் அந் த பக்கமாய் ப த் க் ெகாள் ள , அவன் இவைள
பார்த்த ேபாலேவ ப த் க்க ம் , அவேளா அைத ம் பாமல்
ம் ப த் ெகாள் ளலாம் என் எண்ண அவள் இைட ஒத் ைழக்க
மாட்ேடன் என வ ைய ட்ட எந் த பக்க ம் ம் ப க்க யாமல்
அப் ப ேய மல் லாக்காக ப க்க ேவண் ய நிைல.

"எல் லாம் என் ேநரம் ... ற் பகல் ெசய் ன் ற் பகல் ைள ம்

ம் மாவா ெசால் க்காங் க... எனக் ேதைவதான்' என்
மன ற் ள் ேளேய லம் ப அ ல் ேரந் ரேனா தன் ைய
ெபயரள ல் ட அவள் ந் அகற் ற ல் ைல. இரெவல் லாம்
அவன் கள் எத்தைன ேநரம் அப் ப தவம் டந் தேதா? ! ஆனால்
அவேளா அந் த வ ம் உறங் ப் ேபானாள் . 

ர்யனின் க ர்கள் அந் த அைற ஜன்னல் வ ேய ெமல் ல எட் ப்

பார்க்க த ழ் அப் ேபா உறக்கத் ல் இ ந் த் ெகாள் ள, அவள்
பார்ைவ அவைனேய ற் ம் ற் ம் ேத ய . 

அவன்தான் கம் பம் வந் தா ம் ேவைலக் ேபா றவனா ற் ேற என

எண்ணிக் ெகாண்டவ க் எ ந் க்க யாத வ .

ஆனால் இர ந் தைத ட பரவா ல் ைலதான் என ேதான்ற அவள்

யற் த் எ ந் ெகாள் ம் ேபா அவள் அ ல் ப க்ைக ல்
கலர் ேபப் ரால் த் ந் த பரி ெபா ம் அேதா ஒ
ங் ெகாத் ம் வ க்கான ம ந் ம் ட ைவக்கப் பட் ந் த . 

டேவ ஒ ெவள் ைள ம க்கப் பட்ட கா தம் . அவன் எ ைவத்த

க தேமா என ஆர்வமாய் ரித்தாள் .
17

டாலர் க் ய

த ழ் எ ந் த ம் ப க்ைக ன் ந் த ங் ெகாத் மற் ம்

பரி ெபா ள் என எல் லாவற் ைற ம் பார்த்தவள் க தத்ைததான்
ஆவேலா ரித்தாள் .

“நான் காஞ் ரத் ற் ஒ ேகஸ் ஷயமா ளம் ேபாேறன்.

நான் ரிடர்ன் வர ஆர் த்ரீ ேடஸ் ஆ ம் . ம ந் வாங்
ைவச் க்ேகன். ேபாட் க்ேகா.

ேடக் ேகர்.

ர்” என் ந் ந் த அந் த க தத்ைத ப த்தவ க்

அத்தைன எரிச்ச ம் ேகாப ம் ஏற் பட, அவசரமாய் அதைன
கசக் க் னாள் .

‘அ ப் நர் ெப நர் ேபாட் ந் தா பக்கா அப் ஃ யலான

ெலட்டரா இ ந் க் ம் … என்ன மனிஷன்… நடந் த
ஷயத் க் ஒ சாரி ட இல் ல… அப் றம் எ க் இந் த
ெலட்டர்… இ ல ேடக் ேகர் ேவற.. மன்னாங் கட் … ெகாஞ் சங் ட
மனசாட் ேய இல் ைல… இந் த ஃப் ெடல் லாம் யா க் ேவ ம் …
இ ல ளவர்ஸ் ேவற’ என் ரக் யாய் லம் யவள்
அவசரமாய் அ ந் த ங் ெகாத்ைத ம் ம ந் ைத ம்
க் ெய ந் தாள் .

கணவனின் அன்ைப ம் காதைல ம் ெபற ய ல் ைலேய

என்ற ஏக்கேம அவ க் ேகாபமாய் ெவளிப் பட்ட .

அ ம் உற க்காக ஏங் ம் ெபண்ணவள் அத்தைன உறவாக ம்

கணவைனேய உ வகப் ப த் இ க்க, அவ க் ளியள ம்
தன் அக்கைற ல் ைலேய என் மன ல் ஏற் பட்ட வ ,
காயத் னால் உண்டான உடல் வ ைய ம் மறக்க த் ந் த .

‘என் ேமல காதல் ெவஞ் சன்ஸ் இரண் ம் இ க் ன் ெசான்ன

இல் ல ர்… எனக் ேம அப் ப தான்.. ஒ நாள் இல் ல ஒ நாள்
உன் ஆம் பளங் ற ஈேகா எல் லாம் ட் ட் எனக்காக நீ
இறங் வர ம் … வ வ… அைத நான் பார்க்க ம் ” என்
ரமாகேவ எண்ணிக் ெகாண்டவள் ,

உண்ைம ேலேய அத்தைகய த ணம் வ ம் ேபா அதைன

அவள் ம் ஏற் க யாமல் ேபா ம் .

யாரிட ம் தைலவணாங் காதவன் இவ க்காக இறங் வர

அைத அவள் தாங் க யமால் ேபா ம் .

அேதா ந் டாமல் தான் என் ற அவன்

அகங் காரத்ைத ம் ஆண் என் ற கர்வத்ைத ம்
ட்ெடா த் ட் இவ க்காக அவன் கண்ணீர் வ க் ம்
ேபா அவளின் ெசந் நீ ம் உைறந் ேபா ம் .

அப் ேபா அவனின் காத ன் மகத் வத்ைத இவ ம் , இவளின்

காத ன் ஆழத்ைத அவ ம் ரிந் ெகாள் வான்.

எ ந் க்க யாமல் அவள் அவ ற் றப ப க்ைக ேலேய

சாய் ந் ந் தவள் இன் ம் அங் ேக ச்சமாய் இ ந் த அந் த
பரிைச பார்த் கத்ைத ளித் ெகாண்டாள் .

தனக் க் யத் வம் வாய் ந் தேதா அல் ல தன் மன ற்

த்த ஒன் ம் அ ல் இ க்க ேபாவ ல் ைல என தாேன கம்
ெசய் தவள் அதைன ரித் பார்க்க ம் ம் ப ல் ைல.

ெராம் ப ம் ரமப் பட் தன் அைற ந் ெவளிேய

வந் தவ க் சந் ரா ட் ல் இல் ைல என் அப் ேபா தான்
ெதரிய வந் த .
ஏேதா ேகா ல் ைஜ என் காைல ேலேய றப் பட்
ேபாய் ட்டார் என் ம் இர அல் ல நாைளதான் வ வார் என
ேவைலக்காரப் ெபண் உைரக்க அப் ேபா உத க் ம்
ைண ல் லாமல் தனிைம அவைள வாட் வைதத்த .

நிச்சயம் அவன் தன் தா டம் அவளின் வ ையக் த்

ெசால் இ க்க மாட்டான். ெசால் லக் ய ஷயமா அ .
நடந் தைத ெசால் ல ம் யா .
நடக்காதைத எல் லாம் அவர்கள் கற் பைன ெசய் ெகாள் ள அைத
த க்க ம் யா .

அந் த அைற ல் தனிைம ல் இ ப் ப அத்தைன ெகா ைம.

வ ைறந் ந் தா ம் இந் த நிைலைம ல் தான் ேவைலக்
ேபானால் ேக ெசய் ேத ெகான் வார்கள் .

இதன் காரணத்தாேலேய தர்மா ன் ைடரிைய ம் ப க்க

யாமல் ேபான .

ேகாபத்ேதா ‘இப் ப பண்ணிட்டாேன… அவன் மட் ம் ஜா யா

ேவைலக் ேபா ட்டான்… கஷ்ட ம் நஷ்ட ம் எனக் தாேன’
என் வாய் ஓயாமல் ட் யப தன் ேதைவகைள ம்
ேவைலகைள ம் யா ைடய ைண ன் வ ேயா தாேன
ெசய் ெகாண்டாள் .

தன் ட் ந் ந் தால் ேத யாவ ைணக்

இ ந் ப் பாள் . இங் தனக் அத்தைகய ைண ல் ைல என
ெபா க் ெகாண்டாள் .

*******

காஞ் ரம் மாவட்டத் ல் உள் ள மாமல் ல ரம் ேபா ஸ்

நிைலயம் .

ர ேரந் ரைன பார்த்த ம் அவன் தன் உயர் அ காரி என்ற

ெபயரள லான மரியாைதேயா சல் ட் அ த்தான். ஆனால்
மன ற் ள் வைசமா ெபா ந் ெகாண் ந் தான். அவைன
க்க ல் ைல. தன் ேதா ைய அபகரித் ெகாண்ட
ராட்சஸானகேவ அவன் ெதரிந் தான்.

ேரந் ரன் அவன் எண்ணத்ைத உணராமல் “என்ன ர ?…

தர்மா மார்டர் நடந் த இடத் ற் இன்ைனக் ேபாய்
பார்க்கலாமா… ?” என் ேகட்க,

“எஸ் சார்” என்றான்.

“அப் றம் அவர் ட ேவைல ெசஞ் சவங் க ைடல் ஸ்… ரண்ட்ஸ்

ரிேலட் வ் ஸ்… அவேராட கான்ெடக்ட் ைடல் ஸ் எல் லாேம நான்
ெசான்னப ெர பண்ணிட் ங் களா? “

“அவ க் ரிேலட் வ் ஸ் ெபரிசா யா ம் இல் ைல…

கல் ெவட் யல் ஆராய் ச் பன்ற லதான் அவர் ெராம் ப ஆர்வமா
இ ந் க்ககா … ப் ரண்டஸ் ேவைல பார்த்தவங் க டதான்
அ க ெதாடர் … அவங் க ைடல் ெஸல் லாம் வாங்
ைவச் க்ேகன்”

“ ட்”

“வண் ெர யா க் சார்… ளம் பலாமா ?” என் ர ேகட்க,

அவ ம் றப் பட எ ந் நின் தன் ரடமாய் இ ந் த ேகசத்ைத

மைறத்தப ெதாப் ைய மாட் யவன், ர ன் கத்ைத
அப் ேபா தான் ர்ந் கவனித்தான். ெவ ப் பாய் இ ந் த அவன்
க மாற் றங் கைள பார்த்தப

“என்னாச் ர … உங் க கேம சரி ல் ைலேய ?!” என்

ேகட்டான்.

ர இயல் பாய் இ க்க யத்தனித்தா ம் அவன் எண்ண ஓட்டத்ைத

அவன் கம் ர ப த் ட்ட .
அப் ேபா ர அவைன ேநாக் “காைல லேய ஒ ேகஸ்…
அதான் ெகாஞ் சம ெடன்ஷனா ட்ேடன்” என்றான்.

“என்ன ேகஸ்? “

“ெபாண்டாட் ய ைக நீ ட் அ ச் க்கான் ராஸ்கல் … அவைன

ஒ அ அ ச் ந் தாலாவ நிம் ம யா இ ந் க் ம் … அனா
தா ெசன் ெமன்ட்… அ இ ன் ெவ ம் வார்ன் பண்ணி
அ ப் ப ேவண் யதாய் ேபாச் …. அவன் கத்ைத
பார்த்த ந் த அவ் வள ேகாபமா இ க் … கட் ன
மைன ைய அ க் றவன் எல் லாம் ஆம் ைளயா ?” என் ேகட்ட
வார்த்ைத ல் அத்தைன அ த்தம் .

ேரந் ரனின் இதயத்ைத ம் அந் த வார்த்ைதகள் த் க்

க்க ,
அவன் யாைரேயா ெசால் ல அ ஏன் தனக் உைறக் ற என
எண்ணியவன் எதற் ம் அவன் தன்ைனத்தான் ெசால் றானா
என ர ன் கத்ைத ர்ைமயாய் பார்க்க அவேனா “அந் த
ேமட்டைர ங் க சார்… நாம தர்மா ட் க் ேபாேவாம் ” என்
இயல் பாய் ெசால் ட் ன்ேன ெசன்றான்.

ேரந் ர க் அவன் சமாளிப் நன்றாய் ளங் ற் .

இவ க் த ைழ ெதரிந் க் ேமா என்ற சந் ேதக ம்
உ த்த .

ஆனால் அந் த எண்ணம் ஒ ற க்க ர ம் ேரந் ர ம்

ெதால் ெபா ள் ஆராய் ச் யாளர் தர்மா ன் ட் ைன
அைடந் தனர்.

ர அந் த ட் ன் ஹா ல் வந் நின் தர்மா

ெகாைல ண் ந் த இடத்ைத காண் த்தான்.

“இங் கதான் அவேராட ெடட் பா இ ந் ச் … ைக ல

ர்ைமயான கத் ேயாட க த்த ப் பட்ட நிைல ல” என் அந் த
ஹா ன் மத் ல் நின் காண் க்க ேரந் ரன் “ம் ம் ம் ”
என்றான்.

“கத் யால் க த் ல ப் பட் தான் இறந் க் றான் ேபாஸ்ட்

மார்ட்டம் ரிப் ேபார்ட்… அவர் இறந் த ஷயம் இரண் நாள்
யா க் ம் ெதரியல… பக்கத் ட் க் றவங் கதான் பா
க்கம் ேபாஸா ஸ்ெமல் வர்றைத கண் ச் தகவல்
ெசான்னாங் க… ”

“ம் ம் ம் ”

“அவ க் தற் ெகாைல ெசஞ் க் ற ேமாட் ம் இல் ல …

காரணம் இல் லாமல் எப் ப ஒ த்தர் தற் ெகாைல பண்ணிக்க
ம் … அ ம் தனக் த்தாேன க த்த த் … ேமாேராவர்
அந் த கத் ல இன்ெனா த்ேதாேராட ைகேரைக இ க்ேக…
ேஸா அ மர்டரா இ க்கேவ வாய் ப் க் ன் தான்
சாரிச் ட் க்ேகாம் ” என் ர ளக்கமளிக்க

“ம் ம் ம் ம் ” என்றான் ர்.

“அவேராட ேபஃம் அவர் ட இல் ல… அவர் ஒ ேவா …

ஆராய் ச் ஆராய் ச் ன் ம் பத்ைத கவனிக் ற ல் ல
ெசால் றாங் க… “

“ம் ம் ம் ம் ”

“அந் த ைகேரைகேயாட ரிேலட் வ் ஸ் ப் ரண்டஸ்… அப் றம்

நிைறய க்ரிம் னல் ஸ் ேரைகேயாட எல் லாம் ேமட்ச ்
பண்ணிட்ேடாம் … ஒண் ம் ெசட் ஆகல”

“ம் ம் ம் ” என்றவன் ப ேல ம் உைரக்காமல் தன் க

பார்ைவயால் அந் த ட் ன் இண் இ க் கைள ம் ஆராய் ந்
ெகாண் ந் தான்.
கைட யாய் அவரின் த்தகங் க ம் ஓ யங் க ம் இ ந் த
அைறக் ள் ைழந் தான்.

அப் ேபா ர ெகாஞ் சம் க ப் பா “என்ன சார்… நான் ேப ட்ேட

இ க்ேகன் நீ ங் க ப ல் ேபசாம ம் ம் ம் மட் ம் ெசால் ங் க”
என் ன னான்.

ேரந் ரன் அவன் றம் ம் ன்னைகேயா “நீ ங் க

ெசான்னெதல் லாம் ேகஸ் ைபஃ ல் ப ச் ட்ேடன்.. சா
ஏதாச் ம் ெசால் ங் க ர ” என் ேகட்டான்.

ர மன ற் ள் ‘இ க் றதைததாேன ெசால் ல ம் …
சான் ேகட்டா நான் எங் க ேபாறதாம் ’ என் எண்ணியப
ெமௗனமாய் நிற் க, ேரந் ரன் ன்னைகேயா “நான்
ெசால் லட் மா… ர ?!” என்றான்.

ர ன் அைம ைய பார்த்தப “தர்மா… ஆர்க் யால ஸ்ட்…

த ழ் நாட் ேகா ல் கள் வரலா கள் பற் ய நிைறய ஆராய் ச்
ெசய் தவர்… கல் ெவட் ய ல் ெபரிய எக்ஸ்ெபட்… இ
எல் ேலா க் ம் ெதரிஞ் ச ஷயம் … ஆனா ெதரியாத ஷயம் …
ெவளிநாட் ல இ க் ற ைல கடத்தல் ம் ப க் நம் ம
நாட்ேடாட றப் க்க ைலகைள ம் ெபாக் ஷங் கைள ம்
ேபரம் ேப ற் ற க்ரி னல் … பக்கா க்ரி னல் ” என்
ெசால் ம் ேபாேத அவன் பார்ைவ ல் அத்தைன ேகாபம் .

ேம ம் ெதாடர்ந் “அவர் ேவா ெயல் லாம் இல் ல ர …

ச தாயத் ற் ன்னா அவர் ேபா ற நாடகம் … அவர்
மைன ம் மகன்க ம் ெவளிநாட் ல கேபாகமா
இ க்காங் க… இவ ம் அ க்க க் அவங் கைள பார்க்க
ேபா ட் வ வா … அங் கேய ெசட் லா மனிஷன் ட்டம்
ேபாட் ந் தார்… ஆனா அதற் ள் ள இங் கேய இவர்
ஞ் ச் …. இல் ல எவேனா ச் ட்டான்” என்றான்.
ர உைறந் ேபாய் நின்றான். அவன் எப் ேபா இவற் ைற
எல் லாம் சாரித் அ ந் ெகாண்டான் என அவன்
ேயா த் க்க அப் ேபா ேரந் ரன் அந் த அைற ல் இ ந் த
ஓ யங் கைள ர்ந் கவனிக்கலானான்.

தல் ஓ யம் … கடற் கைற ல் ெபரிய ெபரிய மரக்கலயங் கள்

நின் ெகாண் க்க, நிைறய ெபா ள் கள் ஏற் ம
இறக் ம க்காக த் ைவத் ப் பைத ேபால
வைரயப் பட் ந் த .

இரண்டாவ ஓ யம் …
ஒ ராஜகம் ரமான இைற ன் உ வப் படம் … ஓ யத் ேலேய
பார்க்க ரம் ப் பாய் இ ந் த அந் த ைல, நிஜத் ல் எப் ப
இ க் ம் என ந் த்தவன் “இந் த ைல… எந் த
ேகா ைடய ” என் ர டம் னவ அவன் “ெதரியல சார்”
என்றான்.

அந் த ஓ யத்ைத நன் உற் பார்த் ட் தான் எங் ேகேயா

இதைன பார்த் க் ேறாேம என எண்ணிக் ெகாள் ள ‘எங் ேக
எப் ேபா ’ என் தனக் த்தாேன ேகட் ெகாண்டான்.

ன் அந் த ந் தைனைய த் ன்றாவ ஓ யத் ன் றம்

ம் னான்… ஒ உயரமான ேகா ரம் ெகாண்ட ேகா ல் . கடல்
அைலகைள அதன் ெவளிப் றத் வற் ைற ெதாட் த
ெகாண் க்க, அந் த ேகா ன் ேமல் உச் ல் ஒ ெபரிய
ஒ … பார்க்க அ ஒ கலங் கைர ளக்கத்ைத
நிைன ப் ப த் ய .

நான்காவ பலைக ல் ஓ ய ன் கா யாய் டந் த .

ேரந் ரன் அவற் ைற பார்த் “இந் த ஓ யங் கள் எல் லாேம

ஏேதா ெசால் ர … ஒண்ேணாட ஓன் கெனக்டட் மா ரி
ெதரி .. ஆனா இந் த ேபார்ட் கா யா இ க் றைத பார்த்தா
ஏேதா க் யமான ஓ யம் ஸ்ஸா ” என்றான்.
ர ற் யப் பாய் இ ந் த . அப் ப ேய அச் சகாமல் தன்
ேதா ெசான்னைத இவ ம் ெசால் றாேன என ேயா க்க
ேரந் ரன் “ர ”
என்றைழத்தான்.

“சார்”

“இந் த க்ஸ்ல ஏதாச் ம் த் யாசமா இ க்கான்

பார்த் ங் களா… எனி க் ..” என்றான்.

“பார்த்ேதன்… ேழ அ க் ந் ெதல் லாம் அவர் ப க் ற

க்ஸ்… ேமேல அவேராட ைடரி… அப் றம் அவர் ரிசர்ச ் பண்ணி
எ ன க்ஸ்…” என்றான்.

“அவேராட ைடரில எல் லாம் என்ன இ ந் ச் ன் ப ச்

பார்த் ங் களா…?”

“ேமேலாட்டமா பார்த்ேதன்… எல் லாம் ல ேகா ல் மன்னர்கள்

பத் ன ரிசர்ச ் ேமட்டர்ஸ்… பட் ெராம் ப ஆழமா பார்க்கல”

“என்ன ர … இப் ப ேகர்லஸ்ஸா ப ல் ெசால் ங் க… ஒ

ேகஸ்ைஸ எ த் ட்ேடாம் னா ன்ன ன்ன ஷயங் கைள ட
டாம ஆராய ம் ” என் ெசால் யவன் வரிைசயாய் ஒேர
நிறத் ல் நின் ந் த ைடரிகைள பார்த்தான்.

ஒவ் ெவான் ம் ஒவ் ெவா தைலப் ந் த . வரிைசயாய் பல

ற் றாண் பைழைமயான ேகா ல் களின் ெபயர்கள் அல் ல
மன்னனின் ெபயர்களாக எ க்க
ந ல் ஒ இைடெவளி காணப் பட்ட .

ேரந் ரன் சந் ேதகமாய் “ஏேதா ஒ ைடரி ந ல

ஸ்ஸா ேதா ?!” என்ற ெசால் ல ர ம் அதைன கவனித்தான்.

ஏற் கனேவ தான் இந் த ேரக்ைக பார்த்த ேபா இப் ப ல் ைலேய

என் ர அ ர்ந்தான்.
அன் இர தன் ேதா ைய அைழத் வந் த நிைன க் வர
மன ற் ள் ‘ஏ த ழச் இ உன் ேவைலயா … பா ’ என்
ெவலெவலத் ப் ேபாய் நின்றான்.

அப் ேபா ேரந் ரன் “இந் த ேகஸ்ல ஏேதா ஒ க்ெரட்

இ க் … ஸ்ஸான ஓ யம் … அப் றம் அந் த ைடரி…
இ க்ெகல் லாம் அந் த க்ெரட் ெதரிஞ் க்கலாம் … வாட்ஸ் தட்
க்ெரட் ?.. அைத யாேரா மைறக்க யற் க் றாங் க… இல் ல
எ க்க யற் க் றாங் க… அ க்காக ம் ெகாைல
நடந் க்கலாம் ” என் ெசால் ல “ம் ம் ம் … இ க்கலாம் ஸார்”
என்றான்.

ர ற் அந் த வழக்ைக ேரந் ரன் எ த் ெசல் ம் தத்ைத

கண் யப் பானான்.

ேரந் ரன் அவைன பார்த் “ஒேக ர …. ளம் ேவாம் ” என்

அ காரமாய் ெசால் யப ண் ம் அந் த அைறைய
ேநாட்ட ட்டவன் அவற் ைற எல் லாம் தன் ெசல் ஃேபானில்
படம் த் க் ெகாண்டான்.

ர ன்ேன ெசன் ட ேரந் ரன் அந் த ேரக்ைக கடந்

ெசல் ம் ேபா தைர ல் ஏேதா ன்னிய உணர் . அதைன
கவனித்தவன் உற் பார்த்த ேபா அ ஒ தங் க டாலர். ங் க
கம் ெபா க்கப் பட் ந் த .

அதைன உற் பார்த்தவன் ‘யாேராடதா இ க் ம் . ?..

தர்மாேவாடதா… இல் ைல ற் றவாளி ைடயதா ? எனிேவ…
இ ெபரிய ட்னஸ்… ஆனா இைத எப் ப கவனிக்காம…
இவ் வள நாளா? அந் த ர இந் த ேக ல என்னனதான்
சாரிச் க்கான்… ஸ்ெலஸ்… இவன் எல் லாம் ேபா ஸ்
ஆகலன் இப் ப யா அ தா’ என் ர ன்
எரிச்சலைடந் ட் அந் த டாலைர தன் பாக்ெகட் ல்
ைழத்தவன் ர டம் ட அைத பற் ெதரி க்க
ப் பப் பட ல் ைல.
வாச ல் ர காத் க்க ேரந் ரன் க ஷனரிடம்
ைகப் ேப ல் ேப க் ெகாண்ேட வண் ல் வந் ஏ னான்.

“அந் த ஆர்ட் க்கல் ைல நா ம் ப ச்ேசன்… எனக் ேம

ஷாக் ங் காதான் இ க் … நாேன ேநர்ல ேபாய் இைத பத்
சாரிச் ட் உங் க ட்ட ேப ேறன்” என் உைரத் ட்
அைழப் ைப ண் த்தான்.

இங் கேய இரண் நாட்கள் இ ந் இந் த வழக் ல் ேம ம்

சாரைண ரியலாம் என் எண்ணி ந் த ேரந் ர க்
ேவ ேவைலயால் உடேன ெசன்ைன றப் பட ேவண் ய
ெந க்க .

ஆதலால் ண் ம் ெசன்ைன ம் யவன் ேநராய் பார

பத் ரிக்ைக அ வலகத் ன் வாச ல் தான் தன் ேபா ஸ்
வாகனத்ைத நி த் னான்.

ேரந் ரன் உள் ேள ைழந் த ம் அவனின் கம் ர

ேதாற் றத்ைத ம் ேபா ஸ் உைடைய ம் பார்த் அங் ேக
பணி ரிபவர்கள் அைனவ ம் ெகாஞ் சம் ழப் ப ம் அச்ச ம்
கலந் த பார்ைவேயா அவைனேய பார்த்தனர்.

அங் ேக இ ந் த ஒ ெபண் ேரந் ரைன ேநாக் “என்ன

ஷயம் … எங் க எ ட்டர் இப் ேபா இங் க இல் லேய…” என்
பதட்டத்ேதா உைரத்தாள் .

அவன் நி ர்வாய் நின்றப “நான் ஏ ராஜ ேரந் ர ப …

சப் எ ட்டர் ஆ ைய பார்க்க ம் … ” என் ேகட்டான்.

உடேன அவைன த்த தகவல் ஆ க் ெதரி க்கப் பட்

ேரந் ரன் அைறக் ள் அ ப் பப் பட்டான்.

அவன் உள் ேள ைழந் த மாத் ரத் ல் எ ேர ெவள் ைள நிற

ர் அணிந் ெகாண் ஒ இளம் ெபண். ஆம் இளம்
ெபண்தான் ஆனால் பார்ைவ ம் ேதாற் றத் ம் நின்
அவைன வரேவற் ற ேதாரைண ம் அத்தைன கம் ர ம்
ஆ ைம ம் ெதரிந் த .

ஆ என்ற ெபயரில் இ ப் பவள் ஒ ெபண்ணா என்

யப் க் ேயா அவைள அவன் இ ங் க பார்க்க,
அவேளா கமலர்ச ் ேயா “ஐம் ஆ …ஆ பரேமஸ்ேவரி”
என் தன் வல கரத்ைத நீ ட் னாள் .

அவ ம் யப் ந் ண் ைக க் “ஏ ராஜ
ேரந் ர ப ” என்றான். இ வ ம் தங் கள் இ க்ைக ல் அமர
அந் த ெபண்ணின் கத் ல் ளி ம் ந க்கேமா பதட்டேமா
காணப் பட ல் ைல என்பைத அவன் த் ெகாண்டான்.

அவள் இயல் பான பார்ைவேயா “நீ ங் க பார்க்க ம்

ப் ட் ந் தா நாேன உங் க ஆ ஸ க் வந் ப் ேபேன ?”
என்றாள் .

“யாைர எங் க சாரிக்க ம் ங் ற எல் லாம் என்ேனாட …

” என்றப ேமைஜ ந் த ேநம் ேளட்ைட பார்த்தவன் “ம் ம் ம் …
உங் க க்
இைடஞ் சல் இல் லன்னா ெகாஞ் சம் ேபசலாமா ஸஸ். ஆ ”
என் அ ம யாக ேகட்டான்.

“ஒய் நாட்… ஷ வர்”

ேரந் ரன் ேயாசைனேயா ஒ ேமக ைன எ த் ேமேல

ைவத்தவன், ல பக்கங் கைள ரட் “இந் த ஆர்ட் க்கல்
நீ ங் கதாேன எ ன …அ ம் த ழ் நாட் ல நடந் த ைல
கடத்தல் கள் பத் ள் ளி வரத்ேதாட… எப் ப ? ” என்
ேகட்டான்.

“ சாரிச்ேசாம் … ைடல் ஸ் கெலக்ட் பண்ேணாம் … நியாயமா

பார்த்தா… நீ ங் க ெசய் ய ேவண் ய ேவைலைய நாங் க
ெசஞ் க்ேகாம் ” என்றாள் . அந் த பார்ைவ ல் ஒ ர்.
அைத அவன் சற் ம் ம் ப ல் ைல என்ப ேபால் தன்
ரல் கைள மடக் தன் ெபா ைம ன்ைமைய காண் த்தப

“இந் த தகவல் எல் லாம் ஏன் ேபா ஸ க் நீ ங் க ெகா க்கல…

இன் ம் ேகட்டா நீ ங் க ேபாடற நீ ஸ் ற் றவாளிைய அலர்ட்
பண்ணலாம் … ெதரி மா உங் க க் … ?” என்ேற சற் அ கார
ெதானி ல் அவன் ரல் உயர்ந்த .

ஆனால் அவள் அலட் க் ெகாள் ளாமல் “இப் ப

ெசால் ேறன்ேனன் தப் பா எ த் க்கா ங் க ஸ்டர். ப … பல
க் யமான ேகா ல் களில் இ ந் ேத காணாம ேபான
ைலகேளாட எண்ணிக்ைக ற் க்கணக் லஇ க் … நான்
எ ன தகவல் ெகாஞ் சம் தான்… இந் த தகவல் மக்க க் ேபாய்
ேசர ம் ங் ற தான் என்ேனாட ேநாக்கம் … பட் ேபா ஸ் ட்ட
ெசான்னா… ேவற ைனேய ேவண்டாம் … அ ற் றவாளிகள்
ைகக்ேக ேநர யா ேபா ம் … மக்க க் இைத பத் எல் லாம்
ெதரியாமேல ேபா ம் ” என்ற ம் ேரந் ரன் ேகாபம்
அ கமான .

ேபா ஸ் ப் பார்ட்மன்ட் பத் அவள் வைத ேகட்

ற் றத்ேதா எ ந் நின் ெகாண்டவன் “இ ெராம் ப தப் பான
ேஹட் ட் ட்… ேபா ஸ் ப் பர்ட்மன்ட்ல ஒவ் ெவா த்த ம்
உ ைர ெகா த் ேவைல ெசஞ் ட் க்ேகாம் … நீ ங் க ஏ ம் ல
உட்கார்ந் ட் ஈ யா கெமன்ட் பண்ணிட் க் ங் க…”
என்றான்.

“ஜர்ன ஸ ம் ஏ ல உட்கார்ந் ட் க் ற ேவைல இல் ல… அன்

நாங் க ம் உங் கைள மா ரி ற் றங் கைள கண் க்க
எவ் வளேவா ரிஸ்க் எ க் ேறாம் … இன் ம் ேகட்டா உங் க
ைக லஆ தம் இ க் .. எங் க ைக லஅ ம் இல் ல” என்றாள் .

அவன் அவைள உற் ேநாக் யப “ைபஃன்… உங் க

ஜர்ன ஸத்ைத நீ ங் க பா ங் க… என் ேபா ஸ் ேவைலைய நான்
பார்க் ேறன்… ஒ நாள் இந் த ேபா ஸ் தய உங் க க்
ேதைவப் ப ம் ஆ … அப் ேபா பார்த் க்கலாம் ” என்ற ம்
ஆ க் அவன் ெசால் வதன் அர்த்தம் ளங் க ல் ைல.

இ ந் ம் “பார்க்கலாேம” என் அவ ம் சவலாய் உைரக்க தன்

மைன க் இ க் ம் ர் அப் ப ேய ஆ டம் கண்டவன்
தர்மா ேகஸ் ஷயத்ைத பற் ேகட்கலாமா என்ற எண்ணத்ைத
மாற் க் ெகாண்டான்.

அப் ேபா ெவளிேயற கதவ ல் ேபானவன் சந் ேதகமாய்

ம் “உங் க க் த ழச் பத் ரிக்ைக லஇ க் ற
ெசந் த ைழ ெதரி மா ?” என் ேகட்க அவள் “ம் ம் ம் …
ேகள் ப் பட் க்ேகன்… பட் ேப பழக்க ல் ைல” என்றாள் .

ேரந் ரன் மன ல் ‘இ உண்ைமயா ெபாய் யா ?!’ என்

சந் ேதகத்ேதாேட ெவளிேய னான். ஆ ன் சந் ப் ம் அந் த
ஆர்ட் க்க ம் இந் த வழக் ல் ஏேதா ஒ ெபரிய
ப் ைனைய ெகாண் வர ேபா ற என் அவன்
உள் ணர் ெசால் ற் .

**********

காதல் ேமாகம்

அந் த நாள் க்க வ ஒ ற ம் தனிைம ம ற ம் த ைழ

வாட் வைதத்த .

ைஜ என ெசன்ற சந் ரா ேகா ல் இ ந்

ம் யபா ல் ைல. ேகட்டால் நாைளதான் வ வார் என
ேவைலயாள் உைரக்க ம் அைற ல் தனிேய அைடந் டப் ப
அவ க் நரகமா ந் த .

ெவளிேய கார்டனில் ேநரம் நடந் தாள் . ன்னர் இ ள்

ழ் ந் ட அைறக் ள் ைழந் தவள் அப் ேபா தான் ஓயாமல்
அ த்த ைகப் ேப ைய கவனித்தாள் .
அந் த ெதாைலப் ேப எண் யா ைடய என அவள் ப ல்
அைழப் க்க எ ர் றத் ல் ஒ த்த ரைல ேகட்ட ம் “ஆ ”
என்றைழத் ரகாசமானாள் .

“ம் ம் ம் … ேமடம் எப் ப இ க் ங் க… ேபாஃைன எ க்க ட

ேநர ல் ைல… ெராம் ப ”

“ யா… நீ ேவற… ெவட் யா இ க்ேகன்… ேபார க் ”

“கல் யாணம் ஆன இரண்டாவ நாேள இவ் வள ன் யர்

காமணியாய் உன் ட் க்காரர் ேவைல பார்த் ட் ந் தா
உனக் ேபார க்கதாேன ெசய் ம் …” என் ெசால் ஆ
ன்னைக க்க “ஆ ப் ளஸ
ீ ் ” என்றவள் ன் “நீ ெசால் றைத
பார்த்தா… ஏ உன்ைன பார்க்க வந் தாரா ?” என் த ழ்
ஆ டம் ேகட்க,

“ம் ம் ம் ?”

“தர்மா ேகஸ் பத் சாரிச்சாரா?” என் த ழ் க்க

“தர்மா பத் எ ம் ேகட்கல… ைல கடத்தல் கட் ைர

பத் தான் ேகட்டா ” என்றாள் .

“ஹ்ம் ம் … அவன் மன ல ஏேதா ட்டம் ைவச் க்கான்…

அவன் ட்ட நம் ம க்க டா … அதனால் தான் அந் த கட் ைரயா
இப் ப ேபாட ேவண்டாம் ெசான்ேனன்… நீ தான் ேகட்கல”

“இல் ல த ழ் … அந் த கட் ைரைய நான் ேபாடக் டா ன்

நிைறய ரட்டல் கால் ஸ்… அதான் ேபாட்ேடன்… நாைளக் நம் ம
நிைலைம எப் ப இ க் ம் ெசால் ல யாேத”

த ழ் ெமாத்தமாய் ந் தைன ல் ழ் க ஆ ேய ேமேல

ெதாடர்ந்தாள்
“இன்ெனா ஷயம் த ழ் …ஏ உன்ைன எனக்
ெதரி மான் ேகட்டா ?!”

த ழ் பதட்டத்ேதா “அய் ேயா… ெதரியா ன் தாேன ெசான்ன

???” என் ேகட்க

ஆ “ஆமா… பழக்கேம இல் லன் ெசால் ட்ேடன்” என்

ெசான்ன ம் த ழ் நிம் ம யைடந் தாள் .

“ ப் பர்… அப் ப ேய ெம ன்ெட ன் பண் ேவாம் … கால்

பண் ம் ேபா ட நீ ேலண்ட் ைலன்ேன ஸ் பண் ”

“சரி… அந் த தர்மாேவாட ைடரி”

“என் ஆ ஸ்ல இ க் … நான் இன் ம் அைத ப க்கல… அந் த

ைடரி ைகக் வந் த ல் இ ந் ரச்சைன ேமல ரச்சைன…
இன்ைனக் ஆ ஸ் ேபாலாம் பார்த்தா இ ப்
ச் க் ச் …. யல” என் அவள் ெசால் க்க ஆ
டாமல் ரிக்க ஆரம் த்தாள் .

த ழ் ேகாபத்ேதா “என் வ … உனக் ரிப் பா இ க்கா?”

என் ேகட்டாள் .

ஆ ரித்தப ேய “அந் த ஏ ெராம் ப ைறப் பா இ க் ம்

ேபாேத நிைனச்ேசன்… என்ன த ழ் ? ெராம் ப ரட் த்தனமா
நடந் க் ட்டாேரா ?!” என் பரிகாசமாய் ேகட்க அவேளா
த ப் ேபா ,

“அய் ேயா… ஆ … நீ நிைனக் ற மா ரி ஒ மண் ம் இல் ல”

“அப் றம் எப் ப ?”

“அ ேவற ஷயம் ”

“என்ன ஷயம் ?”
“ ந் ட்ேடன்” என் ெசால் த ழ் அ த் க் ெகாள் ள

“எங் ேக இ ந் ?” என் ஆ நி த்தாமல் ேகட்டாள் .

த ழ் ச ப் ன் யால் “ஹ்ம் ம் ம் ம் … ெபரிர் ேபாஸ்ட்

கம் பத் ந் ந் ட்ேடன்…” என்றாள் .

“ேபாஸ்ட் கம் பமா… என்ன உளற நீ …”

“கட ேள…. ேபா ம் ேடன்..” என் த ழ் இறங் ெகஞ் ச ம்

“ஒேக ஒேக ட் டட்ேடன்… ெடன்ஷனாகேத… நீ ெகாஞ் சம்

ஜாக் ரைதயா இ … உன் ட் க்கா ெராம் ப ரமா
இ க்கா தர்மா ேகஸ்ல… ” என் ெசால் க் ெகாண் க்க
த ழ் மன ற் ள் ேயா க்கலானாள் .

‘அந் த ஏ காஞ் ப் ரத் ற் ேபாறதா இல் ல ெலட்டர்ல

எ ந் தான்’

அவள் உடன யாய் ஆ டம் “ஏய் ஆ … நீ அந் த ஏ ைய

எப் ேபா ட் பண்ண ?!”

“இப் பதான் ஒ அைரமணி ேநரம் ன்னா இ க் ம் ”

“இப் பவா ?” என் அவள் அ ம் ேபாேத வாச ல் அவனின்

வாகனத் ன் சத்தம் .

நடந் ெசன் ஜன்ன ல் எட் ப் பார்த்தவள் “அய் ேயா… ஏ ”

என் அல னாள் .

“என்னத் க் இப் ப அலற் ற ?”

“நீ தல் ல ேபாஃைன ைவ… அந் த ஏ ட் க் வந் ட்டான்”

“அவர் உன் ட் க்காரர்மா… ட் க் வராம”

“ ட் க்காரனா… ேபா ஸ்காரன்… “

“சரி சரி ேபாய் உன் ேபா ஸ்காரைர கவனி… நான் ேபாஃைன

ைவக் ேறன்” என் ஆ அைழப் ைப ண் க்க ெவளேய
அவனின் ரல் அ காரமாய் ஒ த் ெகாண் ந் த .

கதவ ல் ேபாய் எட் ப் பார்க்க அவன் சத்தமாய்

“இப் ப அம் மா க் ேகா ல் ைஜதான் க் யமா ேபாச்சா ?”

என் ேகட்டவன் ேவைலக்கார ெபண்மணிைய பார்த் த ழ்
சாப் ட்டாளா… ங் னாளா என் அவைள பற் ேய
அ க் க்காய் ேகள் கள் ேகட் சாரித் ெகாண் ந் தான்.

அவ க் ழப் பமா ந் த .ஒ ேநரம் தன் அவ க்

அக்கைறேய இல் ைலேயா என ேயா க்க ைவத்தவன் இன்ெனா
சமயம் அன்ைப ம் அக்கைறைய ெபா ந் தள் றான்.

அப் ேபா தான் கவனித்தாள் . அவள் க் ெய ந் த மலர்

வா க்க அவன் எ யக தம் கசங் ந் த . அவன்
வாங் ைவத் ந் த பரி ம் ரிக்கபடாமல் ப க்ைக ன்
ேகட்பாரின் டக்க அவற் ைற எல் லாம் பார்த்தால் அவன் மனம்
ேவதைன ெகாள் ேம என எ த் ைவக்க எண்ணிய ேபாேத
கத றக் ம் ஓைச.

அந் த சத்தம் அவள் இதயத் ப் ைன அ கரித் மத்தளம்

ெகாட் வைத ேபால அவள் ெச ல் ேகட்க ‘த ழ் நீ கா ’ என்
எண்ணி உைறந் ேபாய் நின்றவைள பார்த்த கணம் அவன்
ன்ேனா வந் இ க்கமாய் அவைள அைணத் ெகாண்டான்.

அத்தைன காதைல ம் த ப் ைப ம் அவன் அைணப் ல்

உணர்ந்தா ம் அைத அ பவத் ர யாமல் ‘இப் ேபா எப் ப
எல் லாத்ைத ம் அவ க் ெதரியாம எ த் ைவக் ற ’ என்
எண்ணியப அவள் இைடைய ட் ந் த அவன் கரத்ைத
லக்க யற் ெசய் ெகாண் க்க, அவேனா தன் கரத்ைத
இன் ம் இ க்கமாய் ட் க் ெகாண் அவள் கா ல்
த்தான்.

“ஐ லவ் என் த ழச் ”

உணர்ச ் ர்வமாய் அவனில் இ ந் ெவளிவந் த அந் த ஒற் ைற

வாக் யம் அவளின் ேதகத் ன் அத்தைன ேகாடா ேகா
ெசல் களி ம் எ ெரா த் அவைள லா க்க ைவத் ட, அவள்
ெசய ழந் … ெசால் ழந் … அவன் காதேலா கைறந்
ேபானாள் .

இன்ன நிைலைம என அப் ேபா மறந் ம் ேபானாேள !

காதல் ேமாகம் ெதாட ம் …

(இந் த கைத ல் இப் ேபா ைழந் க் ம் ஆ என்ற

கதாப் பாத் ரத்ைத என் ைடய இரண்டாவ கைதயான
‘ஆ ேய அந் தமாய் ’ ப த்த வாசகர்க க் ெதரிந் க் ம் .
அந் த கைத ன் நாய இந் த கைத ல் நம் த ழச் ேயா
இைணந் பயணிக்க இ க் றாள் … ஆதலால் இன் ம் நிைறய
வர யங் கேளா வா என் த ழச் உங் க க்காக… )

அப் றம் அந் த பாட் மறந் ட்டேன.

(ெசந் த ழ் நாட் த ழச் ேய…) நம் நாயக க் இைத டஒ
பாடல் அவைள ெவ ப் ேபற் ற இ க்க மா ?!!
 காதல் ேமாகம்

அவைள அைணத் ந் தப ேய அவன் அவள் ெச மடல் களில் ஓ ய

காதல் மந் ரம் அவைள உைறபனியாய் மாற் க்க, அவன்
ெசந் தழலாய் அனேலற் அவைள உ க ெசய் ந் தான்.

இ வ ேம கைள ேவ உல ற் ேக ெபயர்ந்த ட்டைத

ேபால யாவற் ைற ம் மறந் ந் த அந் த ெநா ேரந் ரன் அவள்
காேதா , "சாரி என் த ழச் ... ேநத் நான் உண்ைம ேலேய
அப் ப ெதரிஞ் ெசய் யல... ேவைலன் வந் ட்டா ெகாஞ் சம்
ெசல் ப் ஷ்ஷா மா ேறன்" என்றான்.

அவள் ேகாபமாக "ெகாஞ் சம் இல் ல ஏ சார்?... ெராம் ப ெசல் ஷ்...

கம் பேம வந் தா ம் யா க் என்ன ஆனா ம் நீ ங் க ஆ ஸ்
ேபா ங் க... இல் ல...?!" என் த்தலாய் அவள் ேகட்ட தான்
தாமதம் .

அவன் தன் கரத்ைத த் அவசரமாய் அவைள தன் றம்

ப் னான்.

அவன் கரங் கள் அவள் கத்ைத ஏந் யப , "உனக் ெதரி மா ?!..

காைல ல எ ந் த ம் தல் ேவைளயா உனக் ம ந் வாங் ட் ...
அப் றமா ெபாக்ேக ஷாப் ேபாய் பார்த் பார்த் அந் த ளவர்ைஸ
வாங் ட் வந் ேதன்... ஆைசயா நீ ம் உங் க தாத்தா ம் இ க் ற
ேபாட்ேடாைவ நாேன ேபக் பண்ணி ைவச்ேசன்... " என் அவன்
ெசால் ல 'அப் ேபா அ நா ம் என் தாத்தா ம் இ க் ற ேபாட்ேடாவா?
ேச, எப் ப ம் நாம இவைன தப் பாேவ ரிஞ் க் ேறாம் ' என்
ற் ற ணர்ேவா எண் ம் ேபாேத 

அவன் ேம ம் "நீ ைநட் வ ல அவஸ்த்ைத பட் ட் ந் த...

உன்ைன எழப் ப மன வரல ... அதான் அவசரத் ல ஒ ெலட்டர்
எ பக்கத் ல ைவச் ட் ளம் ப ேவண் யதா ேபாச் ... உன்ைன
த க்க ட் ட் ேபாேனாம் எனக் மட் ம் என்ன ஆைசயா ?!...
என் ேவைல அப் ப ... இன் ம் ேகட்டா நான் இப் ேபா
காஞ் ரத் லதான் இ க்க ம் ... க ஷனர் ெசன்ைன ல ஒ
ேவைலன் ெசான்ன ம் ... உடேன ைடச்ச ேசன்ஸ் உன்ைன
பார்க் ற க்காகேவ ளம் ஓ வந் ட்ேடன்... ெதரி மா ?" என்ற ம்
அவள் ெந ழ் ந் ட அப் ேபா அவள் களில் ஊற் றாய் ெப ய
கண்ணீர் அவள் கன்னத்ைத ஏந் ந் த அவன் கரங் கைள ம்
ேசர்த்ேத நைனத்த . 

அவள் அவன் மார் ன் சாய் ந் ெகாள் ள அவன் அவைள

அைணத்தப "ேவைல எல் லாம் ஒ காரணம் தான .. என் மன க்
மட் ம் தான் ெதரி ம் ... உன்ைன பார்க்க ங் ற எனக் ள் ள இ க் ற
த ப் ைப..." என் உைரத்தான். 

அவள் அப் ேபா ம் ஏக்கத்ேதா "ஒ ேபானாஃச் ம் பண்ணி

இ க்கலாேம ர்... அம் மா ம் ேகா க் ேபா ட்டாங் க... வ யால
ேவைலக் ம் ேபாக யல... இங் க யா ேம இல் லாம எனக்
ைபத் யேம ச் ச் ... ெதரி மா?!" என் அவள் ழந் ைதயாய்
மா அ ட

அவ ம் தன் மைன ன் த ப் ைப உணர்ந்தவனாய் "சாரி ...

எனக் அம் மா ேகா க் ேபாவாங் கன் ெதரியா த ழ் ...
ெதரிஞ் ந் தா அவங் கைள ேபாக ேவண்டாம் ெசால் இ ப் ேபன்...
எனக் மட் ம் உனக் ேபாஃன் பண்ணன் ம் இ க்காதா என்ன ?...
ஆனா என்ன ? நான் உன் ட்ட கால் பண்ணி ேப ட்டா என்னால
ெவார்க்ல கான்ஸன் ேரட் பண்ணேவ யா ... அப் றம் என்
நிைனப் ெபல் லாம் உன்ைன த் ேய இ க் ேம... ரிஞ் க்ேகா... என்
ேவைல ல ன்னதா கான்ஸ் ரஷன் ஸ்ஸானா ம் எல் லா
தப் பா ம் .. இந் த ஏ ேயாட மைன யாய் என்ைன நீ ரிஞ் க்க
மாட் யா ?!" என் அவன் னவ ஏேனா அவனின் ேவைல
அவ க் எப் ேபா ேம ம ப் ைடயா .

மாறாய் அவன் வார்த்ைதகள் ெவ ப் ைபேய வளர்க்க ெமௗனமாய்

இ ந் தவள் சட்ெடன் அவன் அந் த க்கைள ம் , ரிக்காமல் இ ந் த
அந் த பரிைச ம் பார்த் ட்டால் என்ற எண்ணம் ேதான்ற அவனின்
இத்தைன காத ம் அப் ப ேய ேகாபமாய் ஸ்வ பம் எ க் ேம என
அச்ச ற் றாள் .

அவேனா அவைள இ க்கமாய் கட் ைணத்தப ேய இ க்க

எப் ப யாவ அவன் கண்ணில் படாமல் அவற் ைற எல் லாம்
இப் ேபாைதக் அப் றப் ப த் ட ேவண் ம் என ரமாய்
ேயா க்கலானாள் .

மன ல் ஒ க் உ க்க அதைன ெசயலாக்கம் ெசய் ய " ர்"

என்றைழக்க ம் "ம் ம் ம் " என்றான்.

அவன் தன்ைன மறந் த நிைல ல் இ க் றான் என்பைத உணர்ந்தவள்

" ர்... நீ ங் க டயர்ட்டா இ ப் ங் க... ேபாய் ரஷா ட் வாங் கேளன்...
நான் உங் க க் சாப் பா எ த் ட் வர்ேறன்" என்றாள் .

அவேனா டமாட்ேடன் என்ப ேபால் அவைள அைணத்தப ேய

"எனக் இப் ேபாைதக் உன்ைனதான் சாப் ட ம் " என் அவளின்
காேதாரம் தன் இதழ் களால் வ டத் ெதாடங் க,

அவேளா அவஸ்ைதேயா "ப் ளஸ ீ ் ர்... ேபாய் ளிச் ட் வாங் க...

மத்தெதல் லாம் அப் றமா... பார்த் க்கலாம் " என் இ த்தாள் . 

"அப் றம் அப் றம் என்ைன அைலக்க க் றேத உனக் ேவைலயா

ேபாச் ... இன்ைனக் நீ இந் த ர் ட்ட இ ந் தப் க்க யா "
என் தன் கரத்ைத அவள் ேதகத் ல் இ க்க,

அவள் எரிச்சேலா அவைன லக் ட யன்றப " ங் க ர்...

அேனாேகான்டா மா ரி த் ட் இ க் ங் க... எனக் ... வ க் "
என்றாள் .

"அேனாேகான்டாவா ?... சா சா ேபர் ைவச் ட் ற... ஹ்ம் ம் ம் ...

நான் அேனாேகான்டாதான்.... உன்ைன என்ைன பன்றன் பா " என்
அவனின் வ ய கரங் களால் அவள் ெம ந் த ேதகத்ைத அ த்தமாய்
ற் வைளத் ெகாண் க்க அவள் வ ேயா "சாரி சாரி சாரி..
ெதரியாம ெசால் ட்ேடன்... ப் ளஸ
ீ ் ப் ளஸ
ீ ் ப் ளஸ
ீ ் வ க் ... ங் க"
என் கதற அவன் கரத்ைத த்தான்.

அவள் ச்ைச இ த் ட் ெகாண் "ஆ... என்ைன பார்த்தா

உங் க க் பாவமா இல் ைலயா ?" என் வ ேயா ேகட்டவளிடம்
அவன் தள ம் ேயா க்காமல் "சத் யமா இல் ல" என்றான்.

அவேளா ஷயம் ெதரியாமேல இவன் தன்ைன இந் த பா

ப த் றாேன என ந் த்தவள் , எப் ப யாவ அவைன அங் ந்
அ ப் ேய ர ேவண் ம் என்ற ேநாக்கத்ேதா அவன் கவனத்ைத
ைசத் ப் எண்ணி" யர்ைவயா இ க் ங் க... இட்ஸ்
இரிட்ேடட் ங் ... ேபாய் ளிச் ட் வாங் க... " என் கத்ைத
ளித்தாள் .

அவன் ச ப் ேபா "அவ் வள அ க்காவா இ க்ேகன்" என்

ேகட்டான்.

அவைன அ ப் ப ேவ வ ேய இல் ைல என எண்ணியவள் "ம் ம் ம் ...

ெராம் ப" என் கத்ைத ப் யவைள வஞ் சத்ேதா பார்த்தவைன
அவள் கவனிக்க தவ னாள் .

அப் ேபா அவன் அவைள இ த் அவள் கத்ைத த்தங் களால்

ஆரா க்க அவேளா அவைன லக் ட யாமல் அவற் ைற ஏற் க
ேவண் யதா ற் .

அவேன ேபா ெமன்ப ேபால் அவைள ட் ட அவனின்

ெசய் ைகயால் ேகாபம் ள அவள் " ... என்ன நீ ங் க... " என் கத்ைத
அ ந் த ைடத் ெகாண்டாள் .

"இப் ப நீ ம் அ க்கா ட்ட.. வா இரண் ேப ம் ளிக்கலாம் " என்

அந் த கணேம எ ர்பாராமல் அவள் ைகைய பற் ெகாண்
ளியலைறக் அைழத் ேபாக யத்தனிக்க " டா ராஸ்கல் ...
வா ல நல் லா வந் ம் ..." என் அவன் கரத்ைத எரிச்சேலா
உத னாள் .

அவன் அந் த ெநா ந் ந் ரிக்க ெதாடங் க அவள் ஒன் ம்

ளங் காமல் த்தாள் .

அத்தைன ேநரம் அடக் ைவத்த ரிப் ைப எல் லாம் ெகாட் த்

ர்த் ட்டைத ேபால " ஞ் தா உன் ராமா ?" என் ேகட்டான். 

"என்ன ராமா ?" என் அவள் ரியாமல் ேகட்க,

அவன் நடந் ெசன் கசங் ந் த க தத்ைத ம் வா ந்

மலைர ம் காண் த் "ஆைசயாய் வாங் ைவச்சா... இதான் நீ
அ க் தர ம ப் பா.?!" என் ேகட்க அவேளா ெமௗனமாய் நின்றாள் .
எப் ேபா கவனித் ப் பான் என அவள் ேயா க் ம் ேபாேத

"நான் ேபா ஸ்காரன் ... என் பார்ைவ க பார்ைவ... ன்ன ண்

ஊ ைய ட டாமாட்ேடன்... அெதப் ப என் பார்ைவ இைத எல் லாம்
கவனிக்காம ட் ம் ... உள் ேள என்ட்ரி ஆன ேம எல் லாத்ைத ம்
பார்த் ட்ேடன்... " என்றான்.

"அப் ப யா ?!...அப் ேபா என் ேமல ேகாபம் வரலயா ?!" என்

யப் ேயா அவள் ேகட்க

"ஏன் வரல ?... வந் ச் ... உன் இன்ெனா கன்னத்ைத ம் ங் க

ைவச் ரலாம் ங் ற அள க் ... ஆனா உன் ட்ட சண்ைட ேபாட்
சண்ைட ேபாட் எனக் ேபார ச் ச் ... உனக் த் ம்
வந் தபா ல் ைல... அதான் ெகாஞ் சம் ெராமான் க்கா ைளயா
ெவ ப் ேபத் ேனன்... நீ பயந் தைத ம் த ச்சைத ம் பார்த்
ர ச்ேசன்... " என் கண்ண த் ன்னைக த் ேபா அத்தைன
கள் ளத்தனம் . 

" " என் அவள் ேகாபத்ைத கட் ப த்த யாமல் அவன் க த்ைத
ெந க்க ேபாக, அவன் அசராமல் ைககைள ரித்தப "கம் மான்
த ழச் ..." என் அவைள கட் யைணக்க காத் ப் பவன் ேபால்
நிற் க அவேளா ' ம் ம் இந் த அேனாேகான்டா ட்ட ேபாய்
மாட் க் றதா... ேநா ேசன்ஸ்' என் தன் எண்ணத்ைத ைக ட்டாள் .

அவன் ன்னைகேயா "சரி சரி ைளயாட்ெடல் லாம் ேபா ... இனிேம

நாம ெகாஞ் சம் ரியஸா ெராம் ன்ஸ் பண் ேவாம் ... நான் ேபாய்
ெரஷ்யா ட் வந் ேறன்... " என் ளியலைற ேநாக்
ெசல் ல ம் அவ க் க் வாரிப் ேபாட்ட .

'இனிேமதான் ரியஸா ெராமன்ஸ் பண்ணப் ேபாறானா... என்

நிைலைம ர்யஸா ம் ேபா க்ேக' என் எண்ணி அ ர்ச ் யாய்
நின்றவளிடம் தன் னிபாஃர்ைம கழற் நீ ட் னான்.

"என் னிபார்ைம பார்த் கசங் காம ேஹங் கர்ல மாட் ைவக்க ம் ...
அப் றம் டவல் எ த் ைவ" என் அ கார ெதானி ல் உைரத் ட்
அவன் ெசல் ல அவன் கதவைடத்தைத பார்த்த ம் 'ெபரிய னிபாஃர்ம்'
என்றப அதைன க் ர எ ந் தாள் .

அ ேழ டக்க அவள் அதைன பார்த் 'என்ைன இந் த கசக்

கசக் ட்ட... உன்ைன மட் ம் கசங் காம எ த் ைவக்க மாேம...
ராஸ்கல் ... அப் ேபா நீ தான் அவ க் ெராம் ப க் யம் ... நான்
இரண்டாம் பட்சம் தான்?!' என் உ ள் ள ெபா ளிடம் ேப ய
ேபாலேவ அந் த சட்ைடைய பார்த் ேப ெகாண் க்க, அவன்
உள் ளி ந் தப ேய "ஏய் த ழச் ... என் சட்ைட ட உனக் என்ன
சண்ைட... எ த் மாட் ைவ" என்றான்.

அவள் ேகாபமாக ரல் கைள மடக் யப 'சரியான பாம் கா ...

நான் ேப றெதல் லாம் ேகட் ேம !... க கண் ...பாம் கா ...
அேனாேகான்டா ைக.... இஞ் ன்ன ரங் மா ரி ஒ ஞ் ..
சரியான ஜங் ள் க்டா நீ ' என் ட் யப அவன் சட்ைடைய ைக ல்
ஏந் யவள் 'உன்ைன நான் மாட் ைவக்க மா ?... ஏ சார் ஆர்டர்
ேபாட்டா ' என அவள் அதைன ெபாறாைமயாய் பார்த் எரிச்சேலா
உத மாட்ட யத்தனிக்க ம் தைர ல் ஏேதா ந் 'க்ளாங் க்' என
சத்தம் எ ப் ய .
 லவ் ளஸ் ெவஞ் சன்ஸ்

த ழ் அந் த சத்தத்ைத கவனித் ட் தைர ல் ந் த என்னெவன் கவனிக்க

யத்தனித்த ேபா ர் “த ழ் ” என் ரல் ெகா க்க ம் தன் ைக ந் த அவன் காக்
சட்ைடைய ேஹங் கரில் மாட் ட் அவசரமாய் ண்ைட எ த் நீ ட்ட அவன் அவள்
ெமல் ய கரத்ைத பற் இ க்க யன்றான்.

“ ர் ைகைய ங் க… ” என் த த்தப அவன் யற் ைய ய த் அவன் ல்

இ ந் தப் த் ல வந் தாள் .

அவனின் ெசயல் ஒவ் ெவான் ம் அவ க் ள் கலவரத்ைத ைதக்க, ‘இவைன எப் ப

சமாளிக் ற ’ என எண்ணி தைல ல் ைகைவத்தப ப க்ைக ன் அமர்ந்
ெகாண்டாள் .

அந் த த ப் ல் ேழ ந் த ெபா ள் என்னெவன் கவனிக்க மறந் க்க,

ேரந் ரன் அப் ேபா ேரக் ேபண்ட் அணிந் ெகாண் தன் க த் ல் ண்ைட
ேபாட் ந் தவன் அவள் அ ல் வந் அமர, அவள் அவைன த ர்த் ல ெசல் ல
யத்தனித்த ேபா அவைள நகர டாமல் ம ல் தைலசாய் த் ப த் ெகாண்டான்.

அவளின் பார்ைவ அவைன னிந் ேநாக்க, அவனின் கட்டைமப் பான ஜங் க ம்

அகண்ட ேதாள் க ம் அவளின் பார்ைவைய ஈர்த்த .

அவேனா காதல் ன்னைகேயா “ம் ம் ம் .. ேநத் ட்டைத கன் ன் பண் ேவாமா என்
த ழச் ” என் ேகட்க

அவள் ெபாய் யான ேகாபத்ேதா “என்ன ைளயா ங் களா ?… நான் எவ் வள

கஷ்டப் பட் ட்ட வந் ேதன்… எல் லாத்ைத ம் ஸ்பா ல் பண்ண நீ ங் கதான்” என்றாள்

“அதான் உனக்காக இவ் வள ரம் இறங் வந் ட்ேடேன … இனிேம நீ ெகாஞ் சம்
இறங் வந் தால் தான் என்ன?” என் அவன் ெசான்ன ம் அவள் கத் ல் ன்னைக
அ ம் ப, அவ ம் அவன் இதழ் கேளா இறங் ெந ங் வந் தாள் .

அந் த சமயத் ல் தான் அைற கத தட் ம் ஓைச ேகட்க ேவண் மா ?

இ வரின் கத் ம் ஒ தச ப் ஏற் பட ெவளிேய இ ந் ேவைலக்கார ெபண்மணி

“அம் மா… ைடனிங் ேட ள் ல சாப் பாட் எ த் ைவச் க்ேகன்… சாப் ங் க… நான்
ளம் பட் மா? !” என் பணிேவா ேகட்டாள் .

த ழ் உடேன “ம் ம் ம் … சரி சரி றப் ப ங் க” என் ப லளிக் ம் ேபாேத,

ேரந் ரன் ச ஞ் ைசயால் அவளிடம் தன் காதல் ைலகைள கண்ணைசவால்
ெவளிப் ப த் ெகாண் ந் தான்.

அவள் அவனிடம் “ தல் ல எ ந் ங் க ர்” என்றாள் .

“எ க் ? யா ” என்றான் ர்க்கமாக.

“ப் ச…
் . நான் ேபாய் ேடார் லாக் பண்ணிட் … அப் ப ேய நமக் ன்னர் எ த் ட்
வர்ேறன்..” என்றாள் .

“ேடார் லாக் பண்ணலன்னா இப் ப என்ன? ெவளிேய ெசக் ரிட் இ க்கான்… அ க்

ேமல இந் த ஏ இ க்ேகேன… எவன் என் ட் க் ள் ள ைதரியமா ைழஞ் வான்…”
என் ேகட்க த ழ் ங் ங் ரித்தப “அதாேன… ங் கத்ேதாட ண் ல
எவனாச் ம் தானா தைலைய ெகா ப் பானா? அந் த ஒன் அன் ஒன் இளிச் வாய் நான்
மட் ம் தான்” என்றாள் .

“என்ன நீ மனிஷங் க ஸ்ட்லேய ேசர்க்க மாட் யா ?”

“அப் ப ஒ நா ம் நீ ங் க நடந் க்க ேய ர்”

“அப் ப யா ெசால் ல வர்ற… அப் ப கமா மா ட ேவண் ய தான்” என் அவைள

இ த் வ க்கட்டாயமாக தன்வசப் ப த் யவன் அவள் இதழ் கைள தம் இதழ் களால்
இைணத் ெகாண்டான்.

அவைள எழ டாமல் அவன் கரம் அவைள அ ந் த் ந் த . காத் ந் ைடத்த

த ணத்ைத அவன்
அத்தைன க் ரத் ல் வதாக இல் ைல.

அவ ம் அவனிட ந் ள யாமல் க் க்க, இ யாய் ேரந் ரனின்

ைகப் ேப அைழத் அவனிட ந் அவைள காப் பாற் ட்ட .

ெமாத்தமாய் இன்பத் ல் ைளத் ந் தவன் அ த்த கணேம அவசரமாய் அவைள

த் எ ந் தன் ைகப் ேப ைய ெச ல் ைழத் ெகாண்டான்.

தப் த்ேதாம் என்ற உணர் ஏற் பட்டா ம் அப் ப அவைள அத்தைன சாதாரணமாய்
ஒவ் ெவா ைற ம் உத ட் ேபாவைத எண்ணி ெவ ப் ேபா ‘அப் ப ேய இவர்தான்
ேபா ஸ் ப் பார்ட்மன்ட்ைட க் நி த் ேபாறாறாக் ம் ’ என்றவள் அவள் இதழ் கைள
ெதாட் பார்த்த ேபா வ த்த .

எ ந் கண்ணா ல் பார்த்தவ க் அவளின் இதேழாரம் வந் க்க ேகாபமாய் ,

அவன் றம் ம் னாள் .
அவன் அப் ேபா தான் அைழப் ைப ண் த் ட் அவைள ேநாக்க அவள் அவைன
ேவகமாய் அவன் மார் ன் த்தத் ெதாடங் னாள் .

“நீ மனிஷேன இல் லடா” என் அவள் க ந் ெகாள் ள அவன் ன்னைக த் அவைள
இ த் அைணத்தப “லவ் ப் ளஸ் ெவஞ் சன்ஸ்…என்ன பண்ண ெசால் ற?” என் ெசால்
கண்ண த்தான்.

அவள் அ ைக ெதானி ல் “ேபாடா ராஸ்கல் … இப் ப பண்ணி ைவச் க்க… நாைளக்

நான் எப் ப றா ஆ ஸ் ேபாேவன்… ” என இரக்கத்ேதா ேகட்க

அவ ம் பரிதாபமாக “ச்சே
் சா…அைத பத் நான் ேயா க்கேவ இல் ைலேய… ேபசாம நீ
ஒண் பண் ” என்றவைன அவள் ேபசாமல் ைறத்தப பார்க்க,

அவன் ண் ம் ன்னைகேயா , “நீ ம் ப க் என்ைன அேத இடத் லக ச் ேரன்”

என் ெசால் ட் ரித்தான்.

அவள் எரிச்சேலா அவைன தள் ளி ட் ட் நகர்ந் ேபானவைள “ஏ த ழச் …”

என்றைழத்தப அவள் ன்ேனா ெசன்றவன் பாதத் ல் ஏேதா தட் ப் பட்ட .

அவன் ேழ னிந் அதைன எ க்க, அத்தைன ேநர ந் த ேரந் ரனின் கம் ேவ

பரிமாணத் ற் மாற் றமைடந் த .

அவன் ேகாபமாய் அவள் ேதாள் கைள பற் ப் ப அவ க் ேம அவன் கமாற் றம்

ழப் பமைடயச் ெசய் த .

அவன் ற் றத்ேதா “உன்ைன சட்ைடைய பத் ரமாதாேன மாட்ட ெசான்ேனன்… நீ என்ன

பண்ண ?… க் ேழ ேபாட் யா ?” என் அவன் னவ ம் ‘ேநர்ல பார்த்த மா ரிேய
ெசால் றான்’ என் எண்ணியவைள ைறத்தப ேய “உன்ைனதான் ேகட் ேறன்… ப ல்
ெசால் …” என் ரட் னான்.

அவள் ரியாமல் “இப் ப என்னா ச் ன் இவ் வள ெடன்ஷன் ர்” என் ேகட்டாள் .

அப் ேபா அவன் அந் த டாலைர அவளிடம் காண் த் “ க் யமான எ டன்ஸ் இ …

ேழ டந் த … என் ேபக்ெகட்ல இ ந் எப் ப ேழ ம் ” என் ேகட்க அவள்
டாலைர பார்த்த ெநா அ தன் ைடய தான் என்பைத அ ந் அ ர்ந்தவள்
‘எ ெடன்ஸா?’ என்ற அவன் ெசான்ன வார்த்ைதைய நிைன ர்ந் அப் ப ேய
ைலயாய் நின்றாள் .

த ன் கத் ல் அச்சம் படர்ந் க்க, அவள் ெநற் ல் யர்ைவ ளிகள்

அ ம் ய .
இவன் எதற் அந் த டால க்காக இத்தைன ேகாபமைட றான் என எண்ணிய ேபா
காஞ் ரத் ற் ர் ெசன்றைத நிைன ப் ப த் யவள் , அவன் எ டன்ஸ் என்
உைரத்தைத பார்க் ம் ேபா இ தர்மா ன் ட் ந் ைடத் க்க ேவண் ம் என
தாேன த்தாள் .

அந் த ந் தைனேயா உைறந் ேபாய் நின் ந் தவைள தன் கரங் களால் உ க் யவன்
“ஏய் த ழச் …” என்றைழக்க நி ர்ந் பார்த்தவள் , தாேன அவனிடம் தன் மனநிைலைய
காட் வ சரியல் ல என அவன் கத்ைத ஏ ட் ம் பார்க்காமல் அவைன கடந் ெசன்
ப க்ைக ன் ப த் ெகாண்டாள் .

அவன் எ டன்ஸ் எ டன்ஸ் என் ெசான்ன வார்த்ைத மட் ேம அவள் மனைத ற்

ழன் ெகாண் ந் த .

ேரந் ரன் அவள் ெசயைல பார்த் ெவ ப் ேபா அவள் ன்ேன நின் “இப் ப
என்னா ச் ன் இப் ப வந் ப த் க் ட்ட?” என் ேகட்க அவள் அவன் கத்ைத
ஏ ட் ம் பார்க்காமல் “ேவைலன் வந் ட்டா நீ ங் க பக்கா ெசல் ஷ்ஷா மா ங் க
இல் ல… எ ர்க்ேக நிற் ற யா ன் உங் க க் ெதரிய மாட்ேடங் க … ” என்றாள் .

“நீ ஷர்டை
் டஒ ங் கா எ த் ைவச் ந் தா… டாலர் ேழ ந் க்கா … நா ம்
ெடன்ஷனா க்க மாட்ேடன்”

“நீ ங் க உங் க பாக்ேகட்ல க் யமான எ டன்ஸ் ைவச் ப் ங் கன் எனக்ெகன்ன

ேஜா யமா ெதரி ம் … அ ம் இல் லாம ெபா ப் பானவரா இ ந் தா… ேபக்ெகட்லயா
ைவச் ப் பாங் க ?!” என் அவள் ேகட்க

“நான் எைத எங் க ைவக்க ம் எல் லாம் நீ ளாஸ் எ க்காேத… ைரட்… எனக்
நம் க்ைகயான இடத் லதான் நான் ைவச் க்க ம் … அப் றம் ஒ சாதாரணமான
ஷயத் க் நீ இவ் வள ரியாக்ட் பண்ண ேவண் ய அவ யேம ல் ைல” என்றான்.

“சரி… சாதாரணமான ஷயமாேவ இ க்கட் ம் … ஆனா இப் ேபா என் மன சரி ல் ல…

நான்” என் அவள் இ க் ம் ேபாேத அவன் ச ப் ேபா “ப த் க்ேகா… நல் லா
நிம் ம யா ங் ” என்றவன் தன் ேதாளின் ந் த ண்ைட அவசரமாய்
ட்ெட ந் ட்
ேமேல எ ம் ேபசாமல் தா ம் ேபாய் ப க்ைக ன் சரிந் தான்.

அந் த டாலைர பார்த்த ெநா ஏற் பட்ட மனஉைளச்சல் அவளின் ெமாத்த நிம் ம
சந் ேதாஷத்ைத களவா ந் த .

லறந் த காற் றா ைய அவள் மனம் அைலப் பாய் ந் ெகாண் க்க, இந் த நிைல ல்
அதைன ஒ நிைலபாட் ல் ெகாண் வந் அவ டன் உறவா வ அவ க்
சாத் யேம இல் ைல.

அ ன் தன் மனநிைலைய அவன் கண்ட ந் ெகாண்டால் அ இன் ம்

பாதகமா ம் என் ேதான் ய . இவற் ைற எல் லாம் தாண் ஒவ் ெவா ைற ம்
தன்ைன கட்டாயப் ப த்தாமல் அவன் ல ேபாய் வைத பார்க் ம் ேபா அவைன
ேபாய் தன் உணர் கைள ம க்க ெதரியாதவன் என் எண்ணிேனாேம என
ற் ற ணர் ம் உண்டான .

ேரந் ர க் ஒவ் ெவா ைற ம் அவளால் ட் ய ஏமாற் றம் தான். அவள் தன்ைன

நிராகரிக் றாளா இல் ைல தான்தான் அவள் மனைத காயப் ப த் ேறாேமா என்ற
ேயா த்தவ க் ப ல் ைடத்தபா ல் ைல.

ேபாதாக் ைறக் தான் அவளிடம் அந் த டால க்காக அந் தள க் ேகாபம்

ெகாண் க்க டாேதா என தன்ைனத்தாேன க ந் ம் ெகாண்டான்.

ட்டதட்ட இ வரின் மனநிைல ம் ஓர் பாைத ல் ஒேர ேபாலேவ பயணித்தா ம்

இைணயா ேகா களாகேவ அவர்கள் நின் ந் தனர்.

ேரந் ரனின் மனச்ேசார் ம் உடல் ேசார் ம் அவைன ங் கச் ெசய் ந் த .

ஆனால் த ழ் உறங் னால் தான் ம் பாத தர்மா ன் நிைன கள் கனவாய் வ ேமா
என்ற அச்சத் ல் ங் க டா என ெவ ேநரம் அவள் மன ற் ள் ஜ த் க்க, அவள்
யற் ைய அவள் ைள ய த் வ கட்டாயமாய் அவைள உறங் கச் ெசய் ட்ட .

எைத த் அவள் நிைனக்க ம் ப ல் ைலேயா அ ேவ அவ க் ள் கனவாய்

உ த்த .

ஆேவசம்

ஒ மாைல ேநரம் .

தர்மா ன் .
எகத்தாளமாய் தர்மா ரித் ெகாண் ந் தார். நாற் ப க் ம் ஐம் ப க் மான
இைடப் பட்ட வய . உயரமான கட்டைமப் பான உ வம் .

அவர் கத் ல் நிைனத்தவற் ைற எல் லாம் சா த் ட்ேடாம் என் ற ெவற் களிப் .

அந் த அைற ைன நிரப் ய அவரின்

ரிப் ன் ஒ ல் கர்வம் எ ெரா த்த .
அவரின் எ ேர ஆ ம் த ம் ேகாபத் ன் உச்சத் ல் நின் ெகாண் க்க, அவர் தன்
கெரட்ைட பற் ற ைவத்தப அந் த ேதா களிடம் “நீ ங் க பக்கம் பக்கமா ஆதாரம் ரட்
எ த் ட் ேபாய் ெகா த்தா ம் என்ைன எல் லாம் யா ம் ஒண் ம் பண்ண யா …
நீ ங் க ெகா த்த ேபப் ரஸ் எல் லாம் என் ட்டதான் இ க் …” என் ெசால் அதைன
எல் லாம் காண் த் ட் தன் ைலட்டரில் அவற் ைற பற் ற ைவத்தார்.

அவேர ேம ம் எகத்தாளமான பார்ைவேயா “நீ ங் க ேபா ஸ்ல ேபாய் என்ைன பத் பத்த
ைவச் ங் கேள… அந் த ெந ப் தான்… நல் லா எரி தா?!” என் எகத்தாளமாய் ேகட்
ரித்தப ேய நின் ந் தார்.

அ த்த ப ேவா நாைள த ழச் ஆேவசமாய் வ வாள் …

ஆேவசம்

த ழ் அவரின் ெசயலால் உணர்ச ் வசப் பட் ெகாண் க்க ஆ

அைம யாக இ க் ம் ப அவள் கரத்ைத பற் ெகாண் ந் தாள் .

அவர் எரித்த ஆதாரங் கள் யா ம் பல மாதங் களாய் அந் த இ

ேதா க ம் பா பட் ேசர்த்தைவ. பல வ ட காலங் களாய்
ெதாைலந் ேபான, காணாமல் ேபான, ேகா ல் நிர்வாகங் க க்
ெதரிந் ம் ெதரியாம ம் ெவளிநாட் ற் ேயற் றம் ஆன பல
ெபாக் ஷங் கள் , ைலகைள பற் ய ெமாத்த தகவல் கள் .

அவர் ன்னிைல ல் எரிந் ெகாண் ந் த ெவ ம் பக்கங் கள்

அல் ல. அவர்களின் பல மாத உைழப் . அவர்களின் ேதடல் . ைல
கடத்தைல ேபான்ற ச க ேராதங் கைள ேவேரா அ க்க
ேவண் ெமன்ற அவர்கள் இ வரின் கன .

அந் த ெந ப் ெமல் ல ெமல் ல அைணந் ேபாக அவர்கள் மன ன்

ெந ப் ேபா எரிமைலயாய் க் ெகாண் ந் த .

ஆ அவைர ேநாக் , "இத்ேதாட நாங் க ேதாற் ேபா ேவாம்

நிைனக்க ேவண்டாம் ஸ்டர். தர்மா... எப் ப யாச் ம் உங் கைள ம்
உங் க க் ன்னா இ க் ற ெநட்ெவார்ைக ம் ஒ ச்
கட் ேவாம் " என் ைரத்தாள் .

அவர்கைள ஏற இறங் க அவர் பார்த்தப " ன்ன ெபாண் ங் க... வாழ

ேவண் ய வயச ேவற... ணா ேதைவ ல் லாத ஷயத் ல எல் லாம்
தைல ட் உங் க வாழ் க்ைகைய அ ச் க்கா ங் க" என் ெசால்
அவர்க க் அ ைர வ ேபால எச்சரிக்ைக த்தார். 

த ழ் ேகாபமாக, " ன்ன ெபாண் ங் களா ?!... எங் கள அவ் வள

சாதாரணமா நிைனச் ட் ங் களா?!... ன்ன ப் ெபா ேபா ம் ...
எவ் வள ெபரிய காட்ைட ம் ட அ ச் ம் .... இனி ம் ஒ ன்ன
ெபா ள் ட எங் க நாட்ைட ட் ேபாக நாங் க அ ம க்க
மாட்ேடாம் " என் த ழ் ெசால் க்க ஆ அவள் ைகப் பற் யப
" ணா இவர் ட்ட ேப ற ைடம் ேவஸ்ட்... வா ேபாலாம் " என்
த ைழ அைழத்தாள் .

இ வ ம் அங் ந் ெசல் ல யத்தனிக்க, தர்மா அவர்கள் கா ல்

ம் ப "இ வைரக் ம் கடத் னெதல் லாம் ஒண் ேம இல் ல...
ெவ ம் அஞ் ஆ ேகா அரிய வைக ைலங் க... அ த் நாங் க
கடத்த ேபாற ஒ ெபாக் ஷம் ... அ ேதாராயமா ேகா
ம ப் ... உம் ஹ ம் ... அ க் ம் ேமலதான் இ க் ம் ... சரியான
ேமன்ட்... ஞ் சா த த் தான் பா ங் க" என்றார் சவாலாக.

இ ேதா க ம் அ ர்ச ் ேயா ஒ வர் கத்ைத ஒ வர் பார்த்

ெகாண்டனர்.

ஆ அவைர ேநாக் " ட மாட்ேடாம் தர்மா... இனி ம் அப் ப எந் த

ெபாக் ஷ ம் எங் க நாட்ைட ட் ேபாறைத நாங் க அ ம க்கேவ
மாட்ேடாம் ... எங் க ஊேராட ைலைய பா காக்க எங் க அப் பா அவர்
உ ைரேய ெகா த் க்கா ... நான் அவேராட மக... நான் அ க்
ேமல ம் ேபாேவன்... இ க்காக ெகாைல ெசய் ய ேவண் வந் தா ம்
தயங் க மாட்ேடன்... " என்றாள் ரட்டலான பார்ைவேயா . 

தர்மா அலட் ய ன்னைகேயா கெரட்ைட ைகத் ெகாண் க்க

த க் அவைர பார்க்க பார்க்க உள் க் ள் ேகாபத் ைகந்
ெகாண் ந் த .

த ழ் பார்ைவயாலேய ெவ ப் ைப உ ழ் ந் தப "எவ் வள
ெப ைமயான நம் ம ன்ேனார்கேளாட வரலாற் ைற ப ச் ந் ம்
ட நீ ங் க இப் ப ஒ காரியம் ெசய் ய உங் களால எப் ப தான்
... என்ன மா ரி மனிஷன் நீ ங் ெகல் லாம் ?!... பணத் க்காக
என்ன ேவணா ெசய் ங் களா ?" என் ேகட்டவைள பார்த் ,

அவர் ெவ ப் ேபா  

"பணம் சம் பா க் ற க்காக ம் அந் தஸ்த் க்காக ம் இன்ைனக்

த ழ் ெமா ையேய ேவண்டாம் எல் ேலா ம் ச்சமாய் க் ஓரமா
ேபாட்டாச் ... இ ல த ழேனாட வரலா பராம் பரியத்ைத
எல் லாத்ைத ம் மட் ம் மந் ட் என்ன க்க ேபா ங் க...
ேபாங் க ேவைலைய பார்த் ட் " என்றார்.

இ வ ேம ற் றமைடய த ழ் ச் வாங் யப "யார பாத் டா...

ங் ற... ெகான் ேவன்.." என் உணர்ச ் வசப் பட்டாள் .

அவர் பயங் கரமாக ரித்தப " ழந் ைத மா ரி இ ந் ட் நீ என்ைன

ெகால் லப் ேபா யா... ெபாம் பள ள் ைளயா அடக்க ஒ க்கமா
இ க்கப் பா " என்ற ம் த ன் கள் வந் த . அவைன ஒன் ம்
ெசய் ய ய ல் ைலேய என்ற இயலாைமயால் அவ க் ெவ
 ந் ெகாண் ந் த . 

ஆ அவைர ேநாக் "ெஜய் ச் ட்ேடாம் ெராம் ப ஆடாேத தர்மா...

ய க் ரம் உன் ேகவளமான கத்ைத அம் பலப த் ... உன்ைன
அ ங் கப் ப த்தல" என ெசால் ம் ேபாேத அவர் ைகநீ ட்
இைடம த்தார்.

"எ ?!!! என்ைன நீ ங் க இரண் ேப ம் அ ங் கப் ப த்த ேபா ங் களா

?!... ைலைய கடத் றேதாட... உங் கைள ம் ேசர்த் ெவளிநாட் க்
எக்ஸ்ேபார்ட் பண்ணி ேவன்... அ க் ம் ெசம ேரட் இ க் ... நீ ங் க ம்
ேவற... நல் லா ெச க் ன ைல மா ரிதான் இ க் ங் க" என்
இ வாய் ேப அவர் பார்த்த பார்ைவ ல் இ வ ேம அ வ ப் பாய்
உணர்ந்தனர்.

ஆ உக் ரத்ேதா அவன் சட்ைடைய ைணத் ெகாண்

"ெபா க் ராஸ்கல் ... எக்ஸ்ேபார்ட் பண்ணி ேவனா ெசால் ற ?... ேபாய்
உன் அம் மாைவ ெபாண்டாட் ைய ம் பண்ண ேவண் ய தாேன...
யா க் ெதரி ம் ?!கா ெகா த்தா நீ எல் லாம் அைத ம்
ெசய் வடா...ஹ்ம் ம் ம் ... இப் ப மட் ம் என்ன? தாய் நாட்ேடாட
பாரம் பரியத்ைத .
ற் றவன்தாேன நீ " என்ற ம் தர்மா ற் அவமானத் ன்
உச்சத் ல் கெமல் லாம் வக்க, ஆ ைய தாக்க ற் பட்டார்.
அப் ேபா ேநராய் ஒ கத் அவர் இதயத்ைத த் ட வந் த .

த ழ் ஆரம் பத் ந் ேத தன் ேகாபத்ைத எல் லாம் அைணப் ேபாட்

த த் ந் தாள் . ஆனால் கைட யாய் அவர் ேப ய அந் த
அைணைய உைடத்ெத ந் ட்ட .

அப் ேபா அ ல் பழத் ன் ெசா ந் த கத் அவள்

கண்களில் பட, ைள கைள பற் எல் லாம் அவள் ேயா க்க ல் ைல.
அவனின் ற் றங் க ம் இ வான ேபச் க ம் மட் ேம அவள்
கண் ன்ேன நின்ற .

அதைன அவசரமாய் தன் கரத் ல் எ த்தவள் , தர்மா ன் இதயத் ற்

ேநராய் பாய் ச்ச, அ ஆழப் பாய் ந் ெவள் ளப் ெப க்காய்
ெவளிேய இ க்க ேவண் ய .

அதற் ள் ர ஷ்டவசமாய் ஆ அவள் கரத்ைத பற் த க்க "

ஆ ... நம் மல எக்ஸ்ேபார்ட் பண் வானாேம? !... இ டா உன்ைன நான்
ேமேலாகத் ற் எக்ஸ்ேபார்ட் பண்ணிடேறன்" என்ற ம் ஆ
த டம் "ேவண்டாம் ... கத் ைய ேழ ேபா த ழ் " என்றாள் .

"ேபாடமாட்ேடன்... நம் ம நாட்ேடாட வளைமைய அ க் ற

ெபாக் ஷத்ைத ற இந் த மா ரியானவங் கைள மன்னிக்கேவ
டா ... ேபா ஸ்ெஸல் லாம் ேவஸ்ட் ... நாேன இவ க் இன்ஸ்டன்டா
தண்டைன ெகா க் ேறன்" என்றவளின் ேகாபம் ெவ ம் ரட்டல்
அல் ல.

தர்மா அப் ப ேய அ ர்ச ் ல் உைறந் ேபா ந் தார். ஆ மட் ம்

த ைழ த க்க ல் ைல என்றால் நிச்சயம் இந் ேநரம் ேமேலாகம் ேபாய்
ேசர்ந் ப் பார். அத்தைன ெந க்கமாய் வந் த அந் த கத் அவர்
கண்க க் மரணத்ைத காட் ட் ேபான . 

இயல் ைப ட ம் ெபரிதாய் மா ந் த அவள் களில் அத்தைன

ேகாப ம் ஆக்ேராஷ ம் ெகாண் க்க, உக் ரமான ெபண்
ெதய் வங் களின் அவதாரமாகேவ அவள் நின் ந் தாள் .

அேதா அல் லாமல் இவள் ேபா ம் சத்தத் ல் அக்கம் பக்கத் ல்

உள் ளவர்கள் எல் லாம் வந் வார்கேளா என்ற அச்சம் ேவ
தர்மாைவ ஆட்ெகாண் ந் த .

த ன் ேகாபம் தணிந் தபா ல் ைல. ஆ யால் ஒ நிைலக் ேமல்

அவைள த க்க யாமல் தத்தளிக்க, "என் ைகைய ஆ ... இவன்
எல் லாம் உ ேராட இ க்க டா ... " என் அவைன த்த த்தவள்
"ேட தர்மா... ெபண் ைலகள் தான் கத் ம் ல ம் ைவச் க் ம்
நிைனச் யா ?... உண்ைம ேலேய ேதைவப் பட்டா உன்ைன
மா ரியான ஆட்கைள ெகால் ல கத் ம் லத்ைத நாங் க ம்
எ ப் ேபாம் ... " என் ெசால் ம் ேபாேத ஆ ன் கரம் த ன்
ஆேவசத்ைத த க்க இயலாமல் ந ய .

அவைன த் ெகான் டலாம் எ ம் ேபா அவள் ண் ம்

கட் ண்ட ேபால் ஓர் உணர் . ேவேறா கரம் அவள் கரத்ைத ம்
ேதகத்ைத ம் ெமாத்தமாய் கட் ப் ேபாட்ட ேபான் ேதான்ற அவள்
ேகாபம் ராமல் "என்ைன ... நான் அவைன ெகால் ல ம் " என்றாள் .

"யாைர ? என்ைன ெகால் லப் ேபா யா ?!" என் ேகள் அவளின்

ெச ன் உள் ந் ேகட்ட . 

அடங் கா யாய் ெகா ந் ட் எரிந் ெகாண் ந் த அவள்

ேகாபெமல் லாம் ஒ ெநா ல் அைணத் ட்ட ேபால அந் த ரல்
அவள் கா ல் ைழந் அவள் ைளைய ப் பைடய ெசய் த .

அப் ேபா கண் க்காமேல அவள் மனம் ந் க்க ஆரம் க்க, என்ன
நிகழ் ந் த ? என ேயா த் , நடந் தவற் ைற எல் லாம் நிைன ர்ந்தாள் .
அப் ேபா டாலரில் ெதாடங் தர்மா ைன பற் கண்ட கன வைர
வரிைசயாய் எல் லாம் அணிவ க்க ெமல் ல ெமல் ல இயல் நிைலக்
ம் யவ க் இ யாய் ப க்ைக ல் தான் அவன் அைணப் ல்
டக் ேறாமா என்ற எண்ணம் உ த்த கணம் அவள் கைள
றக்க, அவைன அத்தைன ெந க்கமாய் கண்டவளின் இதயம் தன்
ப் ைன பதட்டத் ல் அ கரிக்க ெசய் த .

அவன் அப் ப இ ப் பதற் கான காரணத்ைத ம் தாேன த்தாள் .

அவள் ேழ ழ ேபா ம் ேபா அவன் கரம் அவைள
த த்தாட்ெகாண் க்க ேவண் ம் .

ஆனால் ரச்சைன இப் ேபா அ வல் ல. உறக்கத் ல் தான்

என்னெவல் லாம் உள ேனாேமா ?! அவன் அ த்
என்னெவல் லாம் ேகள் எ ப் ப ேபா றாேனா?! அதற் தான் எப் ப
ப ல் ெசால் சமாளிப் பேதா?! என மன ல் வரிைசயாய் எ ம் ய
ேகள் களால் அச்சப் பட்டப இ க் ம் ேபாேத, அவனின் ரல் கள்
அவள் ெநற் ந் வ யப தன் அணிவ ப் ைப
தங் த்தைட ன் ெதாடர அதைன உணர்ந் அவசரமாய் அவன்
ரைல தட் ட் நி ர்ந்தவ க் அவன் காட் தந் த தம்
கலவரப் ப த் ய .

பாற் கட ல் பள் ளிெகாண்ட ெப மான் ேபால தன் ஒற் ைற கரத்தால்

தைலைய தாங் ெகாண் க்க, அவன் கேளா ல் லங் கமான
ைச ல் பரீதமாய் பார்த் ெகாண் ந் த .

அ ர்ந்தப அவைன ட் லக யத்தனிக்க ' டமாட்ேடன்' என்ப

ேபால் ெமௗன பாைஷ ல் உைரத்த அவனின் ர்ைமயான
அவைள வ மாய் ங் ட காத் ந் த .

அவைள நாண ம் த ப் ம் ஒ ேசர ஆட்ெகாள் ள " ர்" என் ஏேதா

ெசால் ல யத்தனிக்க, அவன் அவள் இதழ் களில் தன் ரல் கைள ைவத்
"உம் ஹ ம் ... நீ எ ம் ெசால் ல ேவண்டாம் ... நா ம் எைத ம் ேகட்க
ேபாற ல் ைல...எனக் இந் த ெமாமன்ட் ேவ ம் ... நீ ேவ ம் " என்
அ த்தமாய் தன் ைவ ெசால் ட் அவைள தன் ல்
இன் ம் இ க்கமாய் ைணத் ெகாண்டான்.
அவன் தன் ப் பத்ைத ேகட்க எண்ண ல் ைல என்ப ெகாஞ் சம்
ேகாபத்ைத அவ க் உண்டாக் னா ம் அவள் அவைன த க்க
ற் பட ல் ைல.

அவனின் ந் தைன ேவெறைத த் ம் ேயா க்காமல் அவைள

ற் மட் ேம இ ப் ப அந் த த ணத் ல் அவ க் சாதகமான
ஒன் தான் என எண்ணியவள் எ ர் ைன எ ன் அவனின்
ப் பத் ற் இணங் ட, அவளின் தான தன் உரிைமைய அவன்
ெகாஞ் சம் அ காரத்ேதா நிைலநாட் ெகாண்டான்.
அந் த ரம் யமான காைல ெபா ல் பகலவன் உதயமா மகைள
இதமாய் வ ெம ேகற் ற, தன்னவைள காதேலா
ைணத் ந் தவ க் காலம் ேநரம் எல் லாம் காணாமல்
ேபா ந் த . 

அந் த யல் அவர்களின் உறைவ ேம ெம ேகற் ற, அவனின் இந் த

காத ம் அரவைணப் ம் டாலைர பற் ெதரி ம் வைரதான். அந் த
உண்ைமைய ெதரிந் ெகாண்ட ன் எவ் தம் அவளிடம் நடந்
ெகாள் வான் என அவள் கற் பைன ட ெசய் க்க மாட்டாள் .
 ெபாக் ஷம்

அந் த அைற இ ளின் ந் ெமாத்தமாய் ண் ெவளிச்சம்

படர ெதாடங் ந் த . 

ேரந் ரனின் உள் ணர் ய ைன உணர்ந் ெமல் ல த்

ெகாள் ள யற் க்க, இர நடந் தைவ எல் லாம் நிைனவைலகளாய்
அவ க் ள் எ ம் ய .

அப் ேபா அவன் உள் ளேமா மைழ ெபா ந் ெப ய ெவள் ளம்

ேபால உற் சாகத் ல் நிரம் வ ந் க்க, அவன் கரங் கள்
அனிச்ைசயாய் அ காைம ல் இ ந் த தன் மைன ன் ேதகத்ைத
அைணத் ெகாள் ள ேத ய . 

ஆனால் அவன் கரத் ற் அவள் க்க ல் ைல. "த ழ் " என் அவள்
ெபயைர அைழத்தப ேய த் ெகாண்ட ேபா அவள் அ ல்
இல் ைல என்பைத அ ந் ெகாண்டான்.

அவள் எ ந் ட்டாேளா என் எண்ணத்ேதா தன் ேபார்ைவைய

லக் எ ந் தவன் கத்ைத அ ந் த ைடத் ெகாண் அைற ல்
மாட் ந் த க காரத்ைத கவனித்தான்.

உடேன தைல ல த் ெகாண் "என்ன? இவ் வள ேநரம்

ங் ட்ேடன்" என்றவன் அவசரமாய் தன் பார்ைவைய ழற் ற
அப் ேபா ம் அவள் அவன் கண்க க் ெதன்பட ல் ைல.

'எங் க ேபானா ?... என்ைன ம் எ ப் இ க்கலாம் ... இல் ல' என்

எண்ணி ேத யவன் ளியலைற ம் அவள் இல் ைலேய என்ற
ஏமாற் றத்ேதா அைறைய ட் ெவளிேய வந் "த ழச் " என்
அைழத்தப ேத னான்.

அவன் அைழப் ற் ப ல் இல் ைல. அப் ேபா சந் ரா அவன்

கண் ன்ேன ேதான்ற "த ழ் ஆ ஸ் ேபா ட்டாேள ர் ?!... உன் ட்ட
ெசால் ட் ேபாகலயா?" என் ேகட்க அவன் கம் ேகாபத்தால்
வந் த .

சந் ரா அவைன யப் ேயா பார்த் "என்ன ர் நீ ...

ங் ட் யா... எப் ப ம் ைட க் எ ந் ஜா ங் ளம் ேய ?!"
என் ேகட்டார்.
தானா இந் தள க் ேநரத்ைத கவனிக்காமல் உறங் ட்ேடாம் என
அவன் ெசயைல எண்ணி அவேன அ சயத் ெகாண்டான். அதற் கான
காரணம் தான் அவ க் ெதரி ேம. அதைன காட் க் ெகாள் ள
ம் பாமல் தன் தாைய ேநாக் "நீ ங் க எப் ேபா வந் ங் க ?!" என்
ேகள் எ ப் னான்.

"ைநட்ேட வந் ட்ேடன்... நீ ங் க இரண் ேப ம் தான் ெபா ப் பா கதைவ

ட்டாம ங் ட் ங் கேள" என் ெசான்ன ம் ேரந் ரனின் கக்
அசட் த்தனமான மாற அதைன கவனித்த சந் ரா ன் கத் ல்
ன்னைக ளிர்ந்த .

அவர் டாமல் மகைன ேநாக் "ைநட் சாப் ட ட இல் ைலயா ?!"

என் ேகட்டார்.

இந் த ேகள் க க்ெகல் லாம் என்ன ப ல் வெதன ரியாமல் தன்

தாைய ேநாக் "ப க்கல சாப் டல... இப் ேபா என்னா ச் ?... ம் மா
ேகள் ேகட் நச்சரிக்கா ங் க... நான் ளம் ப ம் " என் ந க்
ெகாள் ள பார்த்தான்.

சந் ரா அவனின் வார்த்ைத ல் உள் ள மைறெபா ைள நன்றாகேவ

உணர்ந் ெகாண்டாள் .

அப் ேபா அைறைய ேநாக் ெசல் ல இ ந் தவைன ரைல உயர்த்

"ேட ர்... ெகாஞ் சம் இ ேப ேனாம் " என்றார்.

"என்னம் மா ? ைடம் ஆ ச் ளம் பேனாம் " என்

அவசரப் பட்டவைன,

" உங் க அப் பா ேபாஃன் பண்ணா " என்ற ம் அவன் அைம யாய்
நின்றப என்ன என்ப ேபால் ச ப் பாய் பார்க்க, "உங் க அப் பா ம் ...
த ழ் அப் பா ம் நாைளக் றப் பட் வர்றாங் களாம் ..." என்றார்.

"அ க் இப் ேபா நான் என்ன பண்ண ம் ?"

"அப் பா உன் ட்ட ஒ ஷயம் ெசால் ல ெசான்னா " என்ற ம் அவன்

ெப ச் ட் "என்ன ?" என் ேகட்டான்.

"த ைழ அவங் க ட் க் அைழச் ட் ேபா ட் இரண் நாள்

இ ந் ட் வர ெசான்னா " என்ற ம் அவன் மனம்  
அவர்கள் ட் ல் நிகழ் ந் த அந் த கசப் பான நிகழ் கைள
நிைன ப் ப த் ய .

அவன் எரிச்சேலா "கண் ப் பா அைழச் ட் ேபாேனாமா? " என்

ேகள் எ ப் னான்.

"இதன்ன ேகள் ர்? ேபாக ம் ... இெதல் லாம் சடங் ... த ேழா
த் எ ல ம் ஆர்வம் எ த் க்க மாட் றாங் க... அட் ஸ்ட்
நாமளாச் ம் இெதல் லாம் ெசய் ய ம் "

"அவங் க க்ேக ப் ப ல் லன்னா நீ ங் க ஏன் இெதல் லாம்

பண்ணிட் க் ங் க... அ ல் லாம அவங் க அன்ைனக் என்ைன
என்னெவல் லாம் ேப னாங் கன் மறந் ட் ங் களா ?" என் ேகட்
ெவ ப் ைப ெவளிப் ப த்த,

"என்ன ேப ற ர் நீ ... அவங் க ெபாண்ைண நீ அ ச்சா உன்ைன

ெகாஞ் வாங் களாக் ம் ... அதான் ெகாஞ் சம் ேகாபப் பட்
ேப ட்டாங் க..."

"அ ெகாஞ் சமா ?!" என் க் ெகாண் நின்றான்.

" ன்ன... நீ ெசஞ் ச ேவைலக் இன் ம் ேகட்டா அவங் க ஒ அைற

ெகா த் ந் தா ம் தப் ல் லன் தான் நான் ெசால் ேவன்"
என்ற ம் அவன் வாய் க் ள் ேளேய 'அதான் அந் த ச்சவேள
ப் எனக் அைற ெகா த் ட்டாேள !' என் ன யவனிடம்
"என்ன ெசான்ன ர்" என் ேகட்டார்.

"ஒண் ல் ல... " என்றவன் அப் ேபா ம் அவைள அைழத் ேபாக

ப் பம் ெதரி க்க ல் ைல. 

"சரி... அ இ க்கட் ம் ... நீ த ழ் ட்ட நல் லப யா நடந் க் யா ர்

?!" என் ேகட்ட ம் அவன் ழப் பமாக "ஏன் அப் ப ேகட் ங் க ?"
என் ேகட் ழப் பமாய் பார்த்தான்.

"காைல ல த ழ் கம் வாட்டாம இ ந் ச் ?" என்ற ம்

ேரந் ரனின் மனம் ேநற் அவள் ப் பத் ற் மாறாய் தான்
நடந் ெகாண் ட்ேடாமா ? என்ற ேகள் அவன் மனைத ைளத்
ெகாண் ந் த .

அவர் அப் ேபா அவன் ேதாளிைன ெதாட் "நான் ெசால் றைத ேக

ர்... ம் மா ேவைல ேவைலன் ேவைலைய கட் ட் அழாம அவ ட
ெகாஞ் சமாச் ம் ைடம் ஸ்ெபன்ட் பண் ... க் யமா அவங் க
ட் க் அைழச் ட் ேபா... அவ வாழ் ந் வளர்ந்த ... அவ க் ம்
ேபாக ம் ேதா ம் ல... உன் ேகாபத்ைத எல் லாம் க் ேபா ... அவ
பாவம் ... அம் மா இல் லாத ெபாண் ேவற... அவ மன ல இ க் றைத
எல் லாம் யார் ட்ட ெசால் வா ?... நீ தான் இனிேம அவ க்
எல் லா மா இ க்க ம் ..." என் ெசால் ல ம் ேரந் ரனின் மன ம்
ஆழமாய் தன் தா ன் வார்த்ைதகைள ந் க்க ெதாடங் ய . 

அன் அவள் த் ம் தம் ம் நடந் ெகாண்டைத

நிைன ப் ப த் ய ேபா அவ க் அவள் ட் ல் ெபரியள லான
ைணேயா அன்ேபா ைடத் க்கா என்பைத உணர்ந் அவள்
இரக்க ம் ஏற் பட்ட .

இனி ஒ ேபா ம் தான் அவள் மனைத ேவதைன அைடய டக் டா

என் ம் ந் தள அவைள சந் ேதாஷமாய் கவனித் ெகாள் ள
ேவண் ம் என் எண்ணியவன், தல் ைறயாய் அவ க்காக
தன் ைடய ல ேகாட்பா கைள தளர்த் ெகாள் ள ம்
ெவ த்தான். 

*****

த ழச் பத் ரிக்ைக அ வலகம் .

தர்மா ன் ைடரி.

'அந் த கடல் ற் றத்தால் கடற் கைர ல் ஒ ங் ந் த எல் ேலாரின்

பார்ைவக் ம் ெவ ம் கல் லாகேவ ெதரிந் த . அந் த ெபரிய கல் ல்
ெபரிய ெபாக் ஷத் ன் ரக யம் இ க் ம் என அதைன பார்க் ம்
ஒ வ ம் அ ந் க்கேவா த் க்கேவா மாட்டார்கள் .

அன் தான் ஒ ங் ந் த பாைற என் கண்ணில் பட்ட . அ

சாதரணமான பாைற அல் ல. அ ஒ ேகா ல் கட்டைமப் ன்
ரமாண்டச் வர் என் நான் மட் ேம அ ந் ெகாண்ேடன். அ
எந் த ஊரில் இ ந் த ேகா ல் என் ெதாடங் ய ேதட ல் ைடத்த
ைட என்ைன ரம் ப் ல் ஆழ் த் ய . அந் த வற் ல் அ ல்
ெபா க்கப் பட் ந் த கல் ெவட் க்கள் தலமைடந் ந் த ேபா
அதைன ெப ம் யற் ேயா ப ப் ட அ ல் ட் ய தகவல்
என்ைன அ சயக்க ைவத்த .'

த ழ் இ வைர ப த் ட் உடேன ன் றம் இ ந் த

கல் ெவட்ெட த் க்கைள ப் பார்த்தாள் . 

த , ரா வைக லான என்ற கல் ெவட் யல் எ த் க்கைள த

இ ந் தா ம் அ வட்ெட த் க்களாக தற் ேபாைதய த ழ்
ெமா ேயா ெதாடர் ைடயதாக ம் இ ந் த .

அவள் அவற் ைற ரி ம் ப யாக மாற் எ னாள் . அந் த கல் ெவட்

'ராஜ ம் மன் எ ப் ய இராஜஇராேஜ வரி அம் மன் ேகா ல் ' என்ற
தகவைல உைரத்த . ெமல் ல ெமல் ல அவ க் அந் த எ த் க்கள்
ெசால் ம் ரக யம் யாெதன்ப ளங் க ெவலெவலத் ப் ேபானாள் . 

இராஜஇராஜ வரி அம் மன் அவர்கள் சந் த கள் காலம் காலமாய்

வ பட் வந் த ெதய் வம் . ெமல் ல ெமல் ல ச த் ரத் ன்
ஆக் ர ப் பால் வ மாய் அந் த ேகா ல் கட க் ள்
ழ் ட்டதாக அவள் தாத்தா ெசால் ந் தார்.

தர்மா ெசான்ன அந் த ேகா ம ப் ள் ள ெபாக் ஷம் ???

அப் ப ெயனில் தன் ைடய வம் சத் ன் ெபாக் ஷத்ைத களவாட

அந் த தர்மா ட்ட ட் ந் தானா என எண் ம் ேபா அவளின் மனம்
பதட்டத்ைத நிரப் ய . 

அவ க் ன்ேன இ க் ம் அந் த ட்டத் ற் இவற் ைற த்த

தகவல் ெதரிந் க் மா என் எண்ணியவள் அவர்கள் ேத வந் தால்
தான் எங் கனம் அதைன பா காப் ப என த ப் பைடந் தாள் .

தைலைய அ ந் த த்தப அந் த ரச்சைனக்கான ர்ைவ அவள்

ேயா க்க
அப் ேபா அவளின் ெசல் ேப ஒ த்த .

யாெரன் கவனியாமேல அந் த ெசல் ேப அைழப் ைப ஏற்

"ெஹேலா" என்றாள் .

எ ர் றத் ல் "ஏ த ழச் ... நீ மட் ம் என் கண்ணில பட்ட... ெசத்த

மவேள..." என் ர ன் ரல் ேகாபமாய் ஒ த்த .

தன் நண்பனின் ரைல ம் அ ந் த ேகாபத்ைத ம் உணர்ந்தவள்

"ஏன்டா இப் ப கத் ற ?... என்னடா ஆச் ?" என் அ காரமாய்
ேகட்டாள் .
"ெசய் றெதல் லாம் ெசஞ் ட் என்னாச் ன்னா ேகட் ற... ?!" என் அேத
ேகாபத்ேதா ெதாடர்ந்தான். 

"ப் ச.் ..இப் ப என்ன ெசஞ் ட்டன் இவ் வள ெடன்ஷன்? "

"ஹ்ம் ம் ம் ... அந் த தர்மாேவாட ைடரிைய யா எ த்த ?"

அவன் ேகாபத்ைத உணர்ந்தவள் இயல் பாக "என்ன ைடரி ? எந் த தர்மா

?" என் ேகட்டாள் .

"ஏ த ழச் ... ேநர்ல வந் ேதன் உன்ைன உரிச் உப் கண்டம்
ேபாட் ேவன் பாத் க்ேகா" என்றான்.

"நீ என்ைன உரிக்க ேபா யா ?... ேநர்ல வா... யார் யாைர

உரிக் றான் பார்க்கலாம் ?" என்றாள் .

"ஓ... அப் ப யா த ழச் ... சரி...இந் த ைடரி ேமட்டைர நான் உன்

ஏ ஷன் ட்ட ெசால் லட் மா... ?!" என் ரட்டலாய் ேகட்டான்.

அவன் இப் ப ெசான்ன ேம அவ க் உடல் ந க்க ற் ற .

இ ந் ம் மனைத டப் ப த் யப "ேட ... ஏ ட்ட ெசான்னா

நீ ம் ேசர்ந் தான் க் வ" என்றாள் .

"பரவா ல் ைல... எனக் ஒ கண் ேபானா உனக் இரண்

கண் ேபா ம் ல" என் அவன் உைரத்த ம கணேம அவள்
பதட்டமைடந் தாள் .

"ேட ர ... நம் ம ரண்ட்ஸ்... நமக் ள் ள எவ் வள ேவணா சண்ைட

ேபாட் க் ட்டா ம் ... ஆனா ணாவ மனிஷன் ட்ட ட்
ெகா த் க்கலாமா?" என் அவள் தடலா யாய் மாற் ேபச ம்
அவன் ந் ந் ரித்தான்.

"யா ணாவ மனிஷன்... அந் த ஏ உன் ஷன் " என்ற ம்

அவள் ெமௗனமானாள் . 

ஆம் , அவன் தன் ஷன்தான். ஆனால் அவைன தன் மனம்

ம் னா ம் ஏேனா அவைன தன் ள் ஒ வனாய் ஏற் கேவா
ெந க்கமாய் உணரேவா ம க் ற என தனக் ள் ேளேய ெசால் க்
ெகாண்டாள் . 
ர ெதாடர்ந்தப "அந் த ஏ இந் த ேகஸ்ல ஒவ் ெவா ன்ன ன்ன
ஷயத்ைத ம் ட டாம ேநாட் பண்றான்... ைடரி ஸ்ஸானைத
கண் ச்ச ட அவன்தான்... நாம ெசஞ் ச ேவைல ெதரிஞ் சா
சங் தான்... அதனால நீ அந் த ைடரிைய என் ட்ட ெகா த் ... நான்
எப் ப யாவ தர்மா ட் ல ைவச் ட் ... இந் த ரச்சைனைய ேமேனஜ்
பண்ணி ேறன்" என்றான்.

அவேளா ேயாசைன ல் ஆழ் ந் தாள் . இப் ேபா இந் த ைடரிைய

ெகா த்தால் இந் த ரக ய ம் ெவளிப் பட் ேம. ற அந் த
ெபாக் ஷத் ற் இன் ம் ெபரிய ஆபத் ேநரலாம் என அவள்
எண்ணி ர ற் ப ைரக்க ல் ைல.

அவன் எ ர் றத் ல்
"த ழ் ... ப் ளஸ
ீ ் நான் ெசால் றைத ேக ... உன் ட்ட ைடரிைய
இ க் றைத அந் த ஏ மட் ம் கண் ச்சா... நீ கா ..." என்
அவன் அவைள அச் த் ெகாண் க்க இன் ம் டாலர் பற்
ர ற் ெதரியாதா என அவள் ேயா க் ம் ேபா அைற கத தட் ம்
சத்தம் ேகட் நிமர்ந்தாள் .
அப் ேபா கதைவ றந் ேரந் ரன் கம் ரமாய் பார்மலான ேபண்ட்
ஷர்ட் ல் ன்னைகேயா "உள் ேள வரலாமா? " என் நி ர்ேவா
ேகட்க அவள் ெநஞ் சம் படபடத்த .

'இவன் இப் ப ஷாக் ெகா த் ெகா த்ேத க் ரம் என்ைன ஹார்ட்

ேபஷன்ட்டா மாத் வான் ேபாலேய' என அவள் எண்ணியவள்
ந் ம் யாம ம் அவன் எங் ேக அந் த கனைவ பற் ேகள்
எ ப் வேனா அல் ல தன் கத்ைத பார்த் தன் மனநிைலைய
அ ந் ெகாள் வாேனா என எண்ணி அ வலகத் ற் அவன்
க் ம் ன்னேர றப் பட் வந் தாள் .

ஆனால் அவன் இப் ப தன்ைன காண வ வான் என அவள்

நிைனக்கேவ ல் ைல. அ ம் ேவைலக் ேபாக ேவண் யவன்
னிபார்ஃம் ட இல் லாமல் பார்க்க வந் ப் ப அவ க்
சந் ேதகத்ைதேய த் ய . 

அதற் ள் அவன் அவள் அ ம ல் லாமேல உள் ேள ைழந் ேநராய்

அவள் இ க்ைக ன் அ ேக வந் நிற் க, த ன் கா ற் ள் ர ன்
ரல் "ப ல் ெசால் த ழச் " என் ேகட் ெகாண் க்க, அவள்
அதைன அவசரமாய் அைணத் ேமைஜ ைவக் ம் ேபா
அங் ந் த தர்மா ன் ைடரிைய பார்த்தவள் ம் ேரந் ரைன
ஒ பார்ைவ பார்த்தாள் .

அவன் க பார்ைவ அந் த ைடரிைய அைடயாளம் கண் மா என

அச்சத்ேதா "என்ன ர்... நீ ங் க ஸ்ேடஷன்... ேபாகாம... இங் க... ஏன்?"
என் வார்த்ைதகைள சரியாக ேகார்க்க யாமல் ந க்கத்ேதா
ேகட்டாள் .
ஆனந் தமாய் ஒ பயணம்

ேரந் ரன் அவள் அமர்ந் ந் த இ க்ைகேயா ெந க் யப

நின்றவன், "ஏன் என்ைன பார்த்த ம் நீ இவ் வள பதட்டப் படற ?!"
என் ேகட் ம் ேபாேத, த ழ் அவன் தான பார்ைவைய எ க்காமேல,
லாவகமாய் ைடரி ன் அ ந் த ைபஃைல அதன் நகர்த்
ைவத் மைறத் ந் தாள் .

அப் ேபாைதக் மனம் அைம யைடந் தா ம் அவன் எதற் காக,

வந் க் றான் என்ற ேகள் ேயா ம் , டாலைர பற் ய ஷயம்
ெதரிந் க் ேமா என்ற சந் ேதகத்ேதா ம் அவைன ேநாக் யவ க்
அவனின் ெதளிவான கத் ம்
ேநர்ெகாண் பார்ைவ ல் அப் ப ஒன் ம் லப் பட ல் ைல.

ெமல் ல அவள் தாரித்தப "ப் ளஸ ீ ் ... ெகாஞ் சம் தள் ளி நில் ங் க... இ
ஆ ஸ்" என் உைரத் அவைன ல ேபாகச் ெசால் ல, அவன்
உடேன "இ க்கட் ேம... நீ என் ெவாய் ஃப் " என்றான்.

"அ ட்லதான் ஏ சார்... இங் க நான் சப் -எ ட்டர்... ேஸா ெகாஞ் சம்
மரியாைதயா நடந் க்கலாேம..." என்றாள் .

"ஹ்ம் ம் ம் ... நடந் க்கலாேம !" என்றவன் அவள் இ க்ைக ல் இ ந்

ைககைள எ த் ெகாள் ள அவள் இன் ம் நி ர்வாய் அமர்ந்தப ,
"உட்கா ங் க ஏ சார்" என் எ ேர இ ந் த இ க்ைகைய
காண் த்தாள் .

அவ ம் அவளின் ேதாரைணைய பார்த் ட் இ க்ைக ல்

அமர்ந்தவன் அவைளேய ர்ந் ேநாக் னான்.

அவ ம் அவன் கைள மட் ேம பார்த்தப "ஏ சார்

காரண ல் லாம வரமாட் ங் கேள... என்ன ஷயம் ?.. அ ம்
மஃப் ல் ல ?... எ ம் க்ெரட் ஆப் ேரஷனா? " என் தைலைய தாழ் த்
ரக யமாய் ேகட்டாள் .

அவன் ன்னைக த் ட் த்த ர ல் " க்ெரட்தான்...

ெராம் ப ெபரிய க்ெரட்... அைத ஆப் ல ேபச ேவண்டாம் ... ெவளிேய
ேபாய் ஸ்கஸ் பண் ேவாேம" என்றான்.

அவள் கவாைய தட யப ேயா த் ட் " ெகாஞ் சம் யா

ேவைல பார்த் ட் க்ேகேன...இப் ப யாேத ஏ சார்" என்றாள் .

அவன் இறங் யப "என் ெவார்க் எல் லாம் ஒ க் ட் இங் க

உங் க க்காக வந் க்ேகன்... சப் எ ட்டர் ேமடம் மன ைவச் ங் கனா
!" என் ேகட்க ம் அவள் ன்னைக த் ட் ன் தன் கம் ரத்ைத
ட் ெகா க்காமல்

"ஸாரி ஸ்டர். ேரந் ரன்... 

நீ ங் க ன்னா ேய ெசால் இ ந் தா யற் பண்ணி இ ப் ேபன்... பட்
இப் ப உடேன யா " என்றாள் .

" யா ?!!!" என் ேகாபமாய் ேகட்டான்.

"உம் ஹ ம் ... யா " என் அவள் ர்க்கமாக தைலயாட்ட ம் ,

"அப் ப ேவற வ ேய இல் ல... க் ட் ேபா ட ேவண் ய தான்"

என் இ க்ைக ல் இ ந் எ ந் நின்றான்.

அவள் அவைன ெபா ட்ப த்தாத ேபால "என்ன ?... ச்சாண்

காட் ங் களா ?!" என் வத்ைத உயர்த் ேகட்க

அவன் ர்ைமயாய் ேநாக் யப " ச்சாண் காட் றனா ?... ஏ

த ழச் ... நான் பாட் க் உன்ைன அேலக்கா க் ட்
ேபா ேவன்... அப் றம் நாளப் ன்ன இந் த ஆ ஸ க் நீ தான்
வர ம் .. பார்த் க்ேகா" என் ெசால் ல,

அவள் ஏளனமான பார்ைவேயா "இ க்ெகல் லாம் இந் த த ழச்

பயந் வாளா ?! நீ ங் க மட் ம் என்ைன க் ட் ேபாங் க... ஆ ஸ்ல
வந் கலட்டா பன் ங் கன் உங் க ேபர்ல கம் ைளன்ட்
பண்ணி ேவன்" என்றாள் .

"கம் ைளன்ட் ... என் ேமல... அ க்காகேவ உன்ைன க் ட்

ேபாேறன் " என் தன் ைகசட்ைடைய க் ட் அவைள
ெந ங் னான்.

அவள் அவைன தள் ளி நி த் ட் " ட்டா க் வங் க ேபாலேய...

ேபாங் க ர்... ேபாய் ட்ல உட்கா ங் க" என் பணித்தாள் .

"அந் த பயம் இ க்கட் ம் "

"ெஹேலா... யார் இப் ேபா பயந் தா ?... நீ ங் க இப் ப நடந் க் ட்ட

உங் கைள பத் தான் எல் ேலா ம் தப் பா ேப வாங் க ... அந் த
அக்கைற ல ெசான்னா நீ ங் க அ க் ேபர் பயம்
நிைனச் றதா..?" 
"ஹ்ம் ம் ம் ... யா ம் அப் ப ேபசலன்னா ம் நீ ேய ேபச ைவச் வ... என்
ேபைர ஸ்பா ல் பன்ற ஒேர ஆள் நீ ஒ த் தான்.. இ ல நீ அக்கைற
படற... அைத நான் நம் ப ம் " என் ெசால் த்தலாய் பார்த்தவைன
ேகாபமாய் அவள் ைறத் ட் எ ந் ம் நின் ெகாண்டாள் .

அவன் பத யப அவ க் ேநராய் "ஏய் ேகாச் க் ட் யா? !"

என்றவைன அவள் ம் ேநாக்கேவ ல் ைல.

அவன் ச ப் ேபா "ப் ளஸ

ீ ் ... சண்ைடைய ஸ்டார்ட் பண்ணிடாேத...
நாேன வ் ேபாட் ட் ஜா யா ெவளிேய த்தலாம் ளான்
எல் லாம் பண்ணி வந் க்ேகன்" என் ெசால் அவள் ைகைய பற்
ெகாண்டான். 

அவள் கள் அகன்றப "நிஜமாதான் ெசால் ங் களா ர்?!" என்

யப் பானாள் .

"ஆமான் என் த ழச் " என் ெசால் ம் ேபாேத அவன் கத் ல்

ஒளிர்ந்த ன்னைக ல் அள ட யாத காதைல அவள் உணர்ந்
ெகாண்டாள் .

"என்ன ர் ஞாேனாதயம் .?... அ ம் கர்ணேனாட கவசம்

ண்டலமா ரி... உங் க காக் னிபார்ஃேமாடேவ த் ங் கன்
அம் மா ெசால் வாங் க... என்னால இப் ப ம் நம் ப ய ேய" என்
அவள் ேகட் சந் ேதகமாய் பார்க்க,

"ஹ்ம் ம் ம் ... எல் லாம் ேபா ம் ேபா ேப ட்ேட ேபாலாம் ... நீ இப் ேபா
க் ரம் ளம் வா..." என்றைழத்தான். 

"இப் ப ர் ப் ட்டா எப் ப ர்... எனக் ேவைல இ க்ேக"

என்றாள் .

அவன் கம் ேகாபமாய் மாற "அெதல் லாம் எனக் ெதரியா ... நீ வர...
நான் கார்ல ெவ ட் பன்ேறன்... ைபஃவ் னிட்ஸ்ல நீ வரல... நான் வந்
உன்ைன க் ட் ேபா ேவன்... பார்த் க்ேகா" என் அ காரமாய்
ெசால் ட் ெவளிேய ட அவள் ெப ச்ெச ந் தன்
இ க்ைக ல் வந் அமர்ந் , தர்மா ன் ைடரிைய பத் ரமாய் எ த்
ைவத் ட் னாள் . 

'ைடரிைய மட் ம் பார்த் ந் தான்... நாம ைகமாதான்... நல் ல ேவைள...

ஆனா இவன் எப் ேபா ேகாபமான ட்ல இ க்கான்... எப் ேபா
ேராமான் க் ட்ல இ க்கான் ஒண் ம் ெதரிய ேய... இப் ப
க ற் ேமல நடக் ற மா ரி என் ெபாழப் இ க்ேக ?!" என்
 லம் யப ளம் ம் ன்னர் அைறைய ஒ ைற சரிபார்த் ட்
தன் ெசல் ேப ம் ேபைக ம் எ த் ெகாண் ரமணியம் மாளிடம்
தகவைல ெதரியப் ப த் ட் ெவளிேய ெசன் காரில் ஏ னாள் . 

"இப் ைபயாச் ம் ெசால் ங் க... என்ன ர் " என் ேகட்க ம் அவன்

காைர ஓட் யப ,

"நீ பாட் க் காைல ல என் ட்ட ெசால் லாம ட வந் ட்ட... அ ம்

இல் லாம உன் கம் வாட்டமா இ ந் ச் ன் அம் மா
ெசான்னாங் க...?!" 

அவள் க் ட் "அ க்காகவா ட் ட் க் ேபாகல ?!" என் ேகட்

யப் பானாள் .

" ன்ன... நான் ெராம் ப அப் சட்டா ட்டான்... ட் ட் க் ேபாக யல...

ெராம் ப ல் யா இ ந் ச் ... அதான்" என்றான்.

"எ க் ல் ..?" என் அவள் ேயாசைனயாய் ேகட்க

அவன் தன் ஒற் ைற கரத்தால் அவள் ைககைள தன் கரத் ற் ள் ேசர்த்

ெகாண்டப "ைநட் நான் அப் ப ....ப் ச.் .. என்ைன என்ன பண்ண
ெசால் ற த ழ் ... நா ம் நார்மல் ஹ மன் ங் தாேன... எனக் ம்
உணர்ச ் கள் இ க் ... நீ ஏேதேதா கத் என்ைன க்கத் ல இ ந்
எ ப் ட் யா.... என்னன் எ ந் பார்த்தா நீ ங் னப ேய
உள ட் ந் த..." என் அவன் ெசால் ம் ேபாேத அவள் ச்
ன் க் ன் ரணனான . 

அவள் பரித க்க அவன் ெதாடர்ந்தப "சட் ன் ெகாஞ் ச ேநரத் ல

நீ ழ ழ பார்த்த... நான் உன்ைன ழாம க்க ம் ங் ற
எண்ணத் லதான்... ஆனா அ க்கப் றம் நடந் தெதல் லாம் என்
கன் ேரா ல் இல் ல..." என் அவன் ெசால் க்க அப் ேபா அவன்
கன ல் தான் உள ய எைத ம் ெபரிதாக எ த் ெகாள் ள ல் ைல
என்ப ெதளிவான .

அவள் அப் ப ேய ெமௗனமாய் அமர்ந் க்க ேரந் ரன் அவளிடம்

"உனக் என் ேமல ேகாபம் இல் ைலேய?" என் ேகட்டான்.

"உம் ஹ ம் ... அெதல் லாம் இல் ல" என்றாள் .

அவன் அவள் கரத்ைத வ யப "சரி ைநட் நீ ஏன் அப் ப கத் ன ?...

என்னேவா ெசான்னிேய... நான் அவைன ெகால் ல ம் ... அ ம்
ெராம் ப ேகாபமா... ஏதாச் ம் ெகட்ட கனவா ?" என் ேகட்டவனிடம் தன்
அ ர்ச ் ைய காட் க் ெகாள் ளாமல் இயல் பாக ரித் ட் "நத் ங் ...
எனக் இந் த மா ரி க்கத் ல கன கண் கத் ற ... ெபட்ல
இ ந் ழறெதல் லாம் அ க்க நடக் ம் " என்றாள் .

அவ ம் ரித் ட் "இனிேம அப் ப எல் லாம் நடக்கா " என்றான்.

"அெதப் ப ?!"

"உன்ைன நான் ங் க ட்டாதான .... கன வ ம் ... அப் றம் நீ

கத் வ... ேழ வ" என்ற ம் அவள் அவன் கரத் ைன ள் ளி ட
"ஆ" என் அல னான்.

இ வ ம் ன்னைக த் ெகாள் ள அவள் ேயாசைன ேயா "சரி...

இப் ேபா எங் கதான் ேபாேறாம் ?" என் ேகட்டாள் . 

"எங் கேயா? நீ ம் நா ம் மட் ம் ... ஜா யா ைடம் ஸ்ெபண்ட் பண்ண

ேபாேறாம் ... அவ் வள தான்" என்றான் காைர ஒட் யப .

ஒ கணவனிடம் மைன இைத ட ம் ேவெறன்ன எ ர்பார்த் ட

ேபா றாள் . அ ம் ேரந் ரன் மா ரி ேவைலேய க என்
டக் ம் ஒ வன் இப் ப உைரப் ப ஆச்சர்யத்ைத ம் இன்பத்ைத ம்
அவ க் உண்டாக் ய அேத கணம் இந் த சந் ேதாஷம் எப் ேபா ப
ேபாய் ேமா என்ற பய ம் ேசர்ந்ேத அவைள ஆட் த்த .

அவனிடம் உண்ைமெயல் லாம் ெசால் ட ெசால் ஒ ரல்

அவ க் ள் ேகட்க, அந் த எண்ணத்ேதா ம் ேநாக் யவ க்
அவன் கத் ல் ஒளிர்ந் ந் த சந் ேதாஷத்ைத ஏேனா அப் ேபாேத
ப த் ட மனம் வராமல் அைம யாய் இ ந் ட்டாள் .

அவர்களின் அந் த பயணம் அத்தைன இன்பகரமாக இ ந் த . ைக

ேகார்த்தப ெகாஞ் சம் காதேலா ம் ல வந் தப
ஊடல் கேளா ம் அவர்கள் இ வர் மட் ேம அந் த உல ல் வ ப் பதாக
எண்ணி ெகாண் ஆனந் தமாய் ற் ரிந் தனர். 

அந் த நாளின் அ பவம் அவர்கள் ெமாத்த வாழ் ல் மறக்க யாத

நிைன களாய் ப வான என்ேற ெசால் ல ேவண் ம் .

ஆனால் அந் த சந் ேதாஷம் எல் லாம் கார் த ன் ட் ைன

அைட ம் வைரதான். ட்டதட்ட எல் லா ரச்சைனகைள ம்
மறந் ந் தவ க்  
அங் ேக வந் த ெநா எல் லாேம ண் ம் நிைன க் வந் அவைள
ேவதைனப் ப த்த, அந் த சந் ேதாஷம் எல் லாம் ெமாத்தமாய் ப ப் ேபாக
ேபாவைத அவள் மனம் உணர்ந் ெகாண்ட
காதலா? கடைமயா? 

இந் த காதல் எல் லாம் கனவாய் கைலந் மா என்ற

ேயாசைனேயா நின் ந் தவளின் கமாற் றத்ைத அவன் பார்ைவ
கவனித்த .

அவள் ேதாள் கைள பற் அைழத் ெகாண் வந் தவன் "ஏன் ஒ

மா ரியா ட்ட ?... ேபான தடைவ நடந் தெதல் லாம் ேயா ச்
பார்க் யா... ... அெதல் லாம் நா ம் மறந் ட்ேடன்... நீ ம்
மறந் " என்றான். 

அவ க் அவனின் அந் த மாற் றத்ைத ம் ேபச்ைச ம் பார்த்

யப் பாய் இ ந் த .

அவனிடம் தாேன உண்ைமைய ெதரியப் ப த் வேத நல் ல

என் எண்ணியவ க் அவனின் ேகாபத்ைத ட ம் அவன்
ெகாண்ட காத ம் நம் க்ைக ேம அவைள ெசால் ல டாமல்
பல னப் ப த் ெகாண் ந் த . 

நடப் ப எ வா ம் தான் அதைன எ ர்ெகாள் ள ேவண் ம் என்

மனைத டப த் ெகாண் அவேனா உள் ேள ைழந் தவைள,
ஜயா அத்தைன ஆர்வமாய் வரேவற் ஆச்சர்யத் ல் ஆழ் த் னார். 

ேரந் ரன் த ன் றம் தைல சாய் த் "ம் ம் ம் ... உன் தம் ைய

அ ச்ச அ .. உன் த் க் ம் உைறச் க் ம் ேபால" என் ெசால் ம்
ேபாேத த ழ் அவைன ர்ைமயாய் பார்த் ைறத்தாள் .

இ வைர ம் அவர் நலம் சாரித் அமர ெசால் ட் உள் ேள

ெசன் ேவைலயாட்களிடம் ஏேதா பணித் ெகாண் க்க, த க்
அப் ேபா அவள் அைறக் ெசல் ல ேவண் ம் என் உள் ளம்
பரபரத்த .

அப் ேபா ேரந் ரன் அந் த ரமாண்டமான ேசாபா ல் கம் ரமாய்

அமர்ந் ட் , த ப் ேபா நிற் பவைள கரத்ைத த் அ ல்
அமர்த் னான்.

ெசாந் த ட் ற் ேக தான் ந் தாளியாய் மா ட்ேடாமா என்ற

உணர் . அ ெவ ம் உணர்வல் ல. ஒவ் ெவா ெபண் ம்
ஏற் ெகாள் ள ேவண் ய யதார்த்தம் . 

அவள் பார்த் பார்த் வ வைமத்த அந் த அைற ல் இனி தான்

வ க்கேவ யாேதா என்ற கவைல அவள் மனைத அ த்
ெகாண் க்க

"நீ இப் ேபா ேஹப் யா இ க்க இல் ல த ழ் " என் ேரந் ரன்
ேகட்க ம் அவள் ப ல் ேபசாமல் தைலைய அைசத் அவனின்
மனநிைற க்காக ன்னைக த்தாள் .

அப் ேபாத ர அவர்கள் ன்னிைல ல் கத் ல் காயங் கேளா ம்

ெநற் ம் ைககளி ம் கட்ேடா ம் வந் நின்றான். 

"எப் ேபா வந் ங் க ?!... அப் பா ேபாஃன்ல ெசான்னா ... நீ ங் க

வ ங் கன் ... எனக் தான் நீ ங் க வ ங் கேளான் " என்
ற் ற ணர்வால் ேபச யாமல் தைலக ழ் ந் தான்.

த ழ் அவனின் மன ணர் கைள ரிந் எ ந் நின் அவன்

ேதாள் கைள ெதாட் "பழைச எல் லாம் ர ... அவ ம்
எல் லாத்ைத ம் மறந் ட்டா ... நீ அெதல் லாம் பத் மறந் ட் ...
இனிேம அப் பா க் ஸப் ேபார்ட்டா ஸ்னஸ்ைஸ கவனிச் க்ேகா"
என் ெசால் அவன் காயத்ைத தட யப ேய கணவைன
ைறத்தாள் . 

ேரந் ரன் ேதாள் கைள க் "நான் ேலசாதான் அ ச்ேசன் பட் அ

ெகாஞ் சம் பலமா ந் ச் " என்றான்.

"இ ந் தா ம் இ ெராம் ப மச் ர்" என்ற ம்

ர தன் சேகா ரிைய பார்த் "இல் ல த ழ் ... மாமா அ ச்ச

நியாயம் தான்...நான் ெசஞ் ச தப் அந் த மா ரி... ெகாஞ் சங் ட வாய்
சாம உன் ேமல ப ேபாட் உன் வாழ் க்ைகைய ெக க்க
பார்த்ேதன்... ெபரிய தப் ... உன் ேமல இ ந் த ெபாறாைம... தாத்தா
எப் ப ேம உன்ைனேய தைல ல க் ைவச்
ெகாண்டா றாேரன் ேகாபம் ... உன்ைன நிம் ம யா இ க்க டாம
என்னன்னேவா பண்ேணன்... அெதல் லாம் ெதரிஞ் ம் நீ என்ைன
மன்னிச் ேய... மாமா அ ச்ச அ ைய ட அ தான் எனக் ெராம் ப
வ ச் " என்றான்.

அவனின் மனமாற் றம் த ைழ கலங் க ைவத் ந் த . ர க்

ஆரம் பத் ந் ேத த ழ் தான ெபாறாைம ம் தவறான எண்ணேம
அவைன அந் தள க் யவைன மாற் ந் த . அதற்
ஒ தத் ல் ஜயா ம் க் ய காரணம் . அப் ப இ க் ம் ேபா
த ழ் அந் த ழ் நிைல ல் அவைன மன்னித்த அவளின் தான
கண்ேணாட்டத்ைத ற் ம் மாற் ந் த . அ ேவ அவனின்
மனமாற் றத் ற் காரணமாய் அைமந் த .
 ஜயா அவர்கள் இ வ க் ம் ளிர்பானத்ைத எ த் வந்
ெகா த் ட் த ன் ைககைள பற் யப "நான் உன்ைன ஒ மக
மா ரி நடத் னேத இல் லேய... எப் ப எப் ப ேயா
அவமானப் ப த் ன... நீ அைத எல் லாம் மன ல ைவச் க்காம ர ைய
மன்னிச் ட்ட... அப் பா க் மட் ம் இ ெதரிஞ் சா ர ைய ட்ைட
ட் ெவளியேவ அ ப் வா ... ஆனா நீ இப் பவைரக் ம் எ ம்
ெசால் லலேயம் மா" என் கண்ணீர் ட்டார்.

"ப் ளஸ
ீ ் த் ...இந் த ஷயத்ைத இேதாட ங் க... நா ம் அப் பா ட்ட
ெசால் ல மாட்ேடன்... நீ ங் க ம் எ ம் ெசால் ல ேவண்டாம் .." என்றாள் .

இத்தைன நாளாய் அவ க் ட்டாத அன்ெபல் லாம் ெமாத்தமாய்

அன் ைடக்கெபற ெகாஞ் சம் க் க்கா தான் ேபானாள் . 

ர ம் ஜயா ம் ேப யவற் ைற எல் லாம் ேரந் ர ம் கவனித்

ெகாண் தான் இ ந் தான். அவர்களின் மனமாற் றம் அவ க் ம்
ஆச்சர்யத்ைத ட் ய .

த ழ் அந் த சமயம் ேத ைய ேத யப ர டம் சாரிக்க "அவ

எப் ப ம் ம் லதான் இ க்கா ?... என்ைனதான் பன்றாேளா ?! உன்ைன
பத் ன ஞாபகமா... என்னன் ஒண் ம் ெதரியல" என்றான்.

த ழ் ேரந் ரைன பார்த் "நான் ேபாய் ேத ைய பார்த் ட்

வர்ேறன்... நீ ங் க ர ேயா ேப ட் ங் க" என்ற ம் அவன் "த ழ் "
என்றைழக்க அவள் கவனியாமல் ெசன் ட,

அவன் தனக் ள் ேளேய 'அம் மா ட் க் வந் தா இந் த ெபாண் ங் க

ரிஷைன மறந் வாங் கேள !!" என் எண்ணி ெகாண்டான். 

ர ேரந் ரனின் அ ல் ெகாஞ் சம் அஞ் யப ேய நிற் க அவன்

ர ைய ேநாக் "இன் ம் என்ைன பார்த் உனக் என்ன பயம் ர ?!
நடந் த ஷயத்ைத எல் லாம் மறந் ... ரிஞ் தா..." என் ைரத்தான்.

அவன் பவ் யமாக "சரிங் க மாமா" என்ற ம் ேரந் ரன்

ன்னைகேயா "இயல் பா இ ... ர " என்றான்.

"சரிங் க மாமா" என் ண் ம் அவன் ெசான்னைத ேகட் ச ப் பாய்

பார்த்தவன் எ ந் ர ன் ேதாள் ைகப் ேபாட் அவைன
சகஜமாய் மாற் ற யத்தனிக்க, அப் ேபா ம் அவன் கத் ந் த
ளி ம் மாறேவ ல் ைல.
 ேரந் ரனின் பார்ைவ அந் த கப் பைறைய ற் அளெவ க்க
அவன் பார்ைவ மாட்டப் பட் ந் த ம் மவர்மனின் ேபாட்ேடாைவ
கவனித்த . 

அவன் அதைன ெந ங் பார்த் க்க ர அப் ேபா "எங் க தாத்தா

ம் மவர்மன்" என்றான்.

அவைரதான் அவ க் ஏற் கனேவ ெதரி ேம. ஆனால் இம் ைற

அவன் கள் கவனித்த அவர் க த் ல் ெதாங் ெகாண் ந் த
ம் ம இலட்சைன ெபா த்த டாலைர. அவன் பார்ைவ அத்தைன
ர்ைமயாய் அதன் ேத ப ந் ந் த .

இந் த டாலர் த ன் தாத்தா ைடயதா என ேயா த்தவன்

அப் ேபா தர்மா ன் ட் ல் ைடத்த டாலர் இவர்கள் ம் பத்ேதா
ெதாடர் ைடயதா என்ற ேகள் எழ, அ ந் த ர ைய ம்
சந் ேதகமாய் பார்த்தான். ஆனால் அ த் அவனிடம் ேகட்க
ற் பட ல் ைல.

அவன் எண்ணெமல் லாம் இப் ேபா த ழ் ஏன் அந் த டாலைர பார்த்

எ ம் றாமல் அைம காத்தாள் என்ப தான்.

அவன் ழப் பத்ேதா இ க்ைக ல் அமர்ந் ட அவ ைடய

ேபா ஸ் ைள ரிதமாய் நடந் த நிகழ் கைள ண் ம் ஒ ைற
ன்ேனாக் ெசன் ேயா த்த . அந் த ெநா தைல ல் இ ேய
இறங் ய ேபான்ற அ ர்ச ் .

அப் ேபா ேமைஜ த ழ் மறந் ைவத் ந் த ைகப் ேப அைழப்

அவன் ந் தைனைய தைட ெசய் த . 

அந் த ைகப் ேப அவள் நண்பனின் ெபயைர ர ப த்தப

எ ெரா க்க... 

காதலா? கடைமயா? ெதாட ம் ... 

VET23

சேகாதரத் வம்
ேரந் ரன் அவளின் ைகப் ேப ைய ைக ல் எ த் பார்க்க, அ ல் ர என்ற ெபயர்
ஒளிர்ந் ெகாண் ந் த .

அவ க் உடேன நிைன க் வந் த இன்ஸ்ெபக்டர் ர ன் கம் தான்.

அவனாகதான் இ க் ம் என் சந் ேதக ம் வ த்த .

தான் ெசய் வ இங் தமற் ற ெசயல் என் ெதரிந் ம் அைத ெசய் ய ெசால் மனம்
நிர்பந் த்த .

அந் த ரல் ர ைடய தானா என ெதரிந் ெகாள் ம் ஆர்வம் .

கணவனாக தான் ெசய் ய நிைனக் ம் ெசயல் தவெறனி ம் ேபா ஸ்காரனாக தன்

ெசய ல் தவ ல் ைல என் தனக் த்தாேன ஒ நியாயத்ைத
கற் த் ெகாண்டான்.

எப் ேபா ம் தன் கணிப் தவறாகா என ெப தம் ெகாள் பவன், இன் தன் கணிப்
தவறா டக் டாதா என்ற எண்ணத்ேதாேட அந் த அைழப் ைப ஏற் க,
எ ர் றத் ல் ர ன் ரல் அ த்தமான பாணி ல் ேகட்ட .

“ஏ த ழச் … என்ன நிைனச் ட் க்க… ?!” ‘த ழச் ’ என்ற ஒற் ைற அைழப் ேப

ேரந் ரன் இதயத்ைத இரண்டாய் ளந் ட்ட .

அ ம் இன்ஸ்ப் ெபக்டர் ர ன் ரல் என்ப அவ க் அ த்த ேபரி .

ர தன் ேதா டம் தான் ேப வதாக எண்ணி ேகாபமாக “ஆமாம் … யாைர ேகட் நீ
நான் ேப ட் க் ம் ேபாேத ேபாஃைன கட் பண்ண ?… நீ யா கால் பண் வன்
பார்த்தா அ ம் இல் ல… நான் ெசால் றைத ஒ ங் கா ேக … அந் த ைடரிைய என் ட்ட
ெகா த் … அப் றம் உனக் தான் ரச்சைன” என்றான்.

ேரந் ர க் அ ர்ச ் ஒ பக்க ம் ேகாபம் ஒ பக்க ம் ஆட் ப் பைடக்க, அவன்

உள் ளம் ெகா ப் பைடந் த .

“…….”

“ஏன் ைஸலன்ட்டா இ க்க…?!”

‘எத்தைன ேபா வான் ?… ராஸ்கல் ’ என ேரந் ரன் மன ற் ள் ட் யப ேய
ெமௗனமாய் இ ந் தான்.

ர ேம ம் “ஏ த ழச் ேப ” என்றான்.

“…..” ேரந் ரன் உடெலல் லாம் உஷ்ணம் ஏ ய .

“த ழ் ” என் அைழக்க அப் ேபா ம் ப ல் இல் ைல.

கைட யாய் ேகாபம் ைறந் அமர்த்தலாய் ேப னான்.

“என்னாச் ?!… ேபான தடைவ ம் ப ல் ேபசாம கட் பண்ணிட்ட…. உன் ஏ

ஷன் பக்கத் லஇ க்கானா ?!… அதனாலதானா !… சரி நீ யா அப் றமா கால்
பண்ணி ேப … ” என் ெசால் ட் ர அைழப் ைப ண் க்க ேரந் ரன் கள்
எரிமைல ழம் பமாய் மா ந் த . அவன் எ ேர வந் யார் அப் ேபா நின்றா ம்
அ த்த ெநா ேய சாம் பல் தான்.

*****
த ழ் சத்த ன் ேத ன் அைறக் ள் ைழந் தங் ைகைய இன்ப அ ர்ச ் ல்
ஆழ் த்தலாம் என எண்ணி ந் தாள் .

சேகா ரி ன் ைழைவ ட கவனிக்காமல் ேத ரமாய் ப க்ைக ல்

தைலயைண ைகைவத் கன்னங் கைள தாங் த்தப ஏேதா ெசய்
ெகாண் க்க, த ழ் ன்ேனா ெசன் அவள் கண்கைள க் ெகாண்டாள் .

அந் த கணேம ேத தன் சேகா ரி ன் ெதா ைகைய உணர்ந் “அக்கா” என்றைழக்க

,இ வ ம் ஆரத்த ெகாண்டனர்.

சட்ெடன் ேத ன் கம் மாற் றம் அைடந் த ப் ேபா தைலயைணைய பார்க்க,

த ன் பார்ைவ ம் அந் த ைச ல் ம் ய .

அப் ேபா இ வ ேம தைலயைண ந் த த்தகத்ைத எ க்க யத்தனிக்க, அதைன

த ன் ைக ல் எ த் ட ேத ன் க ம் ழ ம் ங் ேபான .

த ழ் அந் த த்தகத்ைத ரட் ய ெநா ேழ ந் த ேபாட்ேடாைவ பார்த்

அ ர்ச ் யானாள் .

தங் ைகைய ேநாக் “என்ன இ ?” என் ரட்டலாய் ேகட்க ம் ேத தயங் யப

“உன் ஞாபகேவ இ ந் ச்சா ?” என் ெசால் ம் ேபாேத த ழ் ேபாட்ேடாைவ னிந்
எ த் ந் தாள் .
அ த ம் ர ம் ேசர்ந் ந் த ைகபடம் .

த ழ் ேத டம் அந் த ேபாட்ேடாைவ அவள் ன்ேன நி த் “என் ஞாபகமா

ைவச் க்க உனக் இந் த ேபாட்ேடாதான் ைடச் தா?” என் ேகட்டாள் .

ேத தைலக ழ் ந் தப நின் க்க

“ப ல் ெசால் ” என் த ழ் அவள் கத்ைத நி ர்த் னாள் . அவளிடம் ப ல் ைல.

த ேழ ெதாடர்ந்தப “உனக் ர ைவ ச் க்கா ேத ?” அ த்தமாய் ேகட்க ம்

ேத ன் ப் பான கள் ன்ன, உத கள் ன்னைக க்க யாமல்
நாணத்தால் த்தன.

அவள் கேம அவள் எண்ணத்ைத ெவளிக்காட் டத ழ் ெப ச்ெச ந் தப

ேயாசைன ல் ஆழ் ந் தாள் .

ேத தன் சேகா ரி ன் மனநிைலைய உணர யாமல் ெமௗனமாய் நிற் க த ழ்

ர்க்கமான பார்ைவேயா “இ சரி பட் வரா ேத … ேவண்டாம் ” என்றாள் .

ேத ன் கம் வா வதங் கண்ணீைர உ ர்க்க காத் க்க, த ழ் ேம ம்

“ஸ்ேடட்டஸ்… இல் ல சா மதம் இப் ப எைத ம் நிைனச் ெசால் லல… ராக் க்கலா
இந் த ரிலஷன் ப் சரியா வரா … ரிஞ் க்ேகா” என்றாள் .

ேத க் சேகாதரி ன் வார்த்ைதகள் ேபர ர்ச ் யாய் இ க்க “ஏன்? ” என்

ேகட்டப ேய அவள் ன் அைண உைடந் த .

அேதா நி த்தாமல் கண்ணீேரா “நீ ங் க இப் ப ெசால் ங் கன் நான் சத் யமா
எ ர்பார்க்கல” என்றாள் .

“இப் ப என்ன ெசால் ட்டாங் கன் இப் ப அழற” ரட்டலாய் ஒ த்த த ன் ரல் .

ேத ேபசாமல் ேதம் யப இ க்க அவளின் அ ைகைய பார்க்க யாமல் அவள்

தைலைய தட “சரி அழாேத… நாம இைதபத் ர ட்ட ேபசலாம் ” என்றாள் .

ேத ன் கண்ணீர் உைறந் ேபாய் ட தன் தமக்ைகைய ேநாக் “கண் ப் பா ேப

சம் ம க்க ைவச் ங் க இல் ல” என் ேகட்க,

த ழ் ேகாபத்ேதா “ஏய் என்ன ைளயா யா ?… நாம ேபசலாம் ெசான்ேனன்…

சம் ம க் றெதல் லாம் அவன் பா … உன் பா ” என்றாள் .
ேத த ப் ேபா நிற் க த ழ் ேயாசைன ேயா “ஆமாம் … அவைன ேபாய் உனக்
எப் ப ச் … அப் ப என்ன பண்ணான் ?… எனக் ெதரியாம உன் ட்ட ல்
ட்டானா ?!… ெசஞ் ப் பான்… ேக ” என் ேகாபமானாள் .

“ச்ேச… அப் ப எல் லாம் இல் லக்கா… இன் ம் ேகட்டா அவேராட அந் த ேகரக்டர்தான்
என்ைன இம் ரஸ் பண்ணி ச் … ேநத் என் காேலஜ் ப் ரண் ஒ த்தன் ரப் ேபாஸ்
பண்ணிட்டான்… நான் அவன் ட்ட ப் ரண்ட் யா ேப னைத அட்வான்ேடஜா
எ த் க் ட்டான்… இ யட்… ஆனா ர உங் கேளாட இத்தைன வ ஷ நட்ைப எவ் வள
கண்ணியமா பார்த் க் றா … இஸ் ேரட்” என் ெசான்ன தான் தாமதம் .

த ழ் ங் ங் ரிக்க ஆரம் த்தாள் .

ேத க் ஒன் ம் ரிய ல் ைல.

த ழ் ரித் ரித் வ ற் ைற த் ெகாண்டவள் “ யல” என் ெசால் யப

ெப ம் பா பட் ரிப் ைப நி த் னாள் .

“ஏய் … நீ பார்க் றர ேவற… அவன் ஊ ப் பட்ட ெபாண் ங் கள என் கண்

ன்னா ேய ைஸட் அ ச் த் இ க்கான்… இன் ம் ேகட்டா… ஸ் ல் ல இ ந்
காேலஜ் வைரக் ம் ஏகப் பட்ட ெபாண் ங் ட்ட ேராஸ் ெகா த் பல் ப் வாங்
இ க்கான்” என் ெசால் ண் ேம ரித்தாள் .

ஆனால் ேத ர்க்கமான பார்ைவேயா “அெதல் லாம் சரி… ஆனா அவர் உன்ைன

ைஸட் அ ச் க்காரா ?… இல் ைல எப் ைபயாச் ம் உன் ட்ட ரப் ேபாஸ் பண்ணி
இ க்காரா ?!” என் ேகட்ட ெநா த ழ் வங் கள் ங் க “அெதப் ப
பண் வான்… நாங் க ப் ரண்ட்ஸ்” என்றாள் அ த்தமாக.

“அ …அ தான் ஷயம் ….. உன் நட்ைப ம் நம் க்ைகைய ம் இத்தைன வ ஷமா

காப் பாத் றாேர… அப் ப ப் பட்டவர் நிச்சயம் எல் லா உற க் ம் ம ப் ெகா ப் பா …
ெபண்கைள மரியாைதயா நடத் வா … இைத டஒ த்த க் ேவெறன்னகா த
ேவ ம் … கல் யாணம் ெசஞ் க் ட்டா அவைர மா ரி ஒ த்தைர ெசஞ் க்க ம் …
இல் லக்கா… அவைரதான் ெசஞ் க்க ம் … ” என் ர்க்கமாய் அவள் ெசான்ன
தத் ல் ர எந் தள க் அவள் மன ல் உயர்ந் நிற் றான் என்ப நன்
ரிந் ந் த .

தங் ைகக் இ ப் ப ெவ ம் ஈர்ப் என் எண்ணிேய த ழ் எப் ப எல் லாேமா அவள்

மனைத மாற் ற யத்தனித்தாள் . ஆனால் ேத ன் ப ல் இ ந் த உ த ைழ
ேயா க்க ெசய் த .
த ழ் தங் ைக ன் ைககைள பற் “இன்ன ம் நீ ன்ன ெபாண் ன் நான்
நிைனச் ட் க்ேகன் ேத … ஆனா நீ வளர்ந் ட்டன் இப் ப எனக் நல் லாேவ ரி
ைவச் ட்ட… நிச்சயம் உன் வாழ் க்ைக பத் ன ைவ தனியா நீ ேய எ க் ற ெதளி ம்
ைதரிய ம் உன் ட்ட இ க் … ேஸா ேகாெஹட்… ஆனா…. இப் ப ம் ெசால் ேறன்…
இ ல என்ைன ட் ேசர்க்காேத… ர வாச் நீ யாச் ” என்றாள் .

“இப் ப ெசான்னா என்னக்கா அர்த்தம் ?… நான் அவர் ட்ட ேப னேத இல் ல… அப் றம்
எப் ப இந் த ஷயத்ைத பத் ”

“ேத …ெவற் ேயா ேதால் ேயா… யற் பண்ண ம் … நீ ேப பா … அவன்

மன ல என்ன இ க் ன் நீ ேய ேகட் ெதரிஞ் க்ேகா… அ என்னவா ந் தா ம்
ஏத் க்ேகா” என்ற ம் ேத ஆழ் ந் த ேயாசைனக் ள் ேபானவள் ண் ம் தமக்ைகைய
ேநாக் “எனக் பயமா இ க் க்கா ?” என்றாள் .

த ன் கத் ல் ண் ம் ம் த்தனம் ேயற “பயமா இ க்கா… அ ம் ர ைவ

பார்த்தா… நீ ேவற… அவன் சரியான மாங் கா … உன்ைன மா ரி ஒ த் லவ்
ெசான்னா… ம் ேபாட் கல் யாணம் பண்ணிப் பான்… ஆனா இப் ப ம் ெசால் ேறன்
ஒ ைற நல் லா ேயா ச் க்ேகா… நீ யா ேபாய் ைத ல ந் ட் என் ேபர்ல ப
ேபாட டா ” என்றாள் .

images (5).jpeg

“ ைளயாட ங் க… ெகாஞ் சம் ர்யஸா ேயா ச் ேப ங் க… த் ம் ர ம்

ேசர்ந் க் ட் ர ைவ எப் ப எல் லாம் இன்ஸல் ட் பண்ணி இ ப் பாங் க… இன் ம்
ேகட்டா… உங் க இரண் ேபைர ம் ேசர்த் ைவச் … ேச… அப் ப இ க் ம் ேபா
அவர் எப் ப என்ைன” என் ேகட் வ த்த ற் றாள் .

“ஹ்ம் ம் ம் … கெரக்டத
் ான்…இைத நிைனச் தான் நா ம் உன் ட்ட தல் ல ேவணாம்
ெசான்ேனன்… “

ேத ேகாபமாக “அவங் க இரண் ேப ம் ெசஞ் ச தப் க் நான் தண்டைன

அ ப க்க மா? ” என் ேகட்ட ம

ர கதவ ல் வந் நின் “நீ தண்டைன அ ப க்க ேவண்டாம் ேத … நான் ெசஞ் ச

தப் ைப நாேன சரி ெசய் ேறன்… ர ட்ட நான் மன்னிப் ேகட் ேறன்” என்றான்.

சேகா ரிகள் இ வ ம் யப் ைய ெவளிப் ப த்த, ர உள் ைழந் த ம் ேத

“நிஜமாதான் ெசால் யா?” என் ேகட்டாள் .
“ஹ்ம் ம் ” என் தைலயைசக்க த ழ் ன்னைகேயா “மன்னிப் ேகட் றவன்
மனிஷன்… மன்னிப் ேகட்க ெதரிஞ் சவன் ெபரிய மனிஷன்… என் தம் ெபரிய
மனிஷனா ட்டான்” என் அவன் ேதாள் கைள ெதாட் ெப தம் ெகாண்டாள் .

“என்ைன அப் ப நீ ங் க மாத் ட் ங் கக்கா” என்றான் ர .

த ழ் யப் ேபா “இப் ேபா அக்கான் ப் ட் யா ர ” என் ேகட்க “ஹ்ம் ம் ம் ”

என்றான்.

“ேவண்டாம் ர … நீ என்ைன த ழ் ேன ப் ”

ேத க் ட் “ ப் டட் ேம… இப் ப எ க் ேவண்டாங் ங் க” என்றாள் .

த ழ் அவள் றம் ம் “அப் ேபா நீ அவைன அண்ணான் ப் ” என்றாள் .

ேத ேதாள் கைள க் யப “ ப் ட்டா ேபாச் … என்னடா அண்ணா” என்றாள் .

த ழ் ேத ன் தைல ல் நங் ெகன் ெகாட் னாள் . ர ன்னைகேயா “நல் லா

ேபா ங் க” என்றான்.

இத்தைன வ டங் க க் ற வ ேம இன் தான் அவர்களின் சேகாதர வத்ைத

ைமயாய் உணர்ந் ெகாண்டனர்.

நிர் லமான

த ன் மனம் ஆனந் தத் ல் உயர உயர பறந் ெகாண் க்க அவளின்

ைர ேலேய அவைள அகலபாதாளத் ல் தள் ள காத் ந் த .

சந் ேதாஷத் ல் ைளத் ந் தவ க் கணவனின் நிைன வர ம் ர ைய ேநாக்

“அவைர தனியா ட் ட் வந் ட் யா ர ?” என் ேயாசைன ேயா ேகட்டாள் .

ர அவளிடம் “இல் ல… உன் ைம பார்க்க ம் ெசான்னா …” என்ற ம்

அ ர்ந்தவள்

ேத ன் றம் ம் “என் ம் உன் ட்டதாேன இ க் ” என் ேகட்டாள் .

“அ நீ வரப் ேபாறன் அம் மா ெசான்னாங் க… க்ளன

ீ ் பன்ற க்காக ைம நான்தான்
றந் ேதன்… அப் பதான் இந் த ேபாட்ேடா ைடச்ச ?” என் இ த்தவைள ேகாபமாய்
ைறத்தவள் தன் அைற ேநாக் ேவகமாய் நடந் தாள் .
ஏேதா தவறாய் நடக்க ேபாவதாய் அவள் உள் ணர் உைரத் ெகாண் க்க,
பதட்டத்ேதா தன் அைறக் ைரவாய் ஓ னாள் .

அப் ேபா அவள் கள் கண்ட காட் ைய அவளால் நம் பேவ ய ல் ைல.

தன் அைற வைத ம் பார்ைவைய படர ட்டவளின் கண்களில் கண்ணீர் த ம்

நின்ற .

அவள் அ ர்ச ் ேயா தைல ன் தன் கரத்ைத ைவத் த் ெகாண் க்க,

அப் ேபா அவனின் ரல் கனிெரன் அந் த அைற க்க ம் எ ெரா த்த .

“வா … என் த ழச் … வா… உனக்காகதான் … காத் ட் க்ேகன்” என்

பற் கைள க த் ெகாண் அ த்தம் ெகா த் அைழத்தான்.

jdwmSLcbhbdsi.jpg

அவைன பார்த்த ேம அவள் க் ட் நின்றாள் .

மறவாமல் ஒவ் ெவா அத் யாயத் ம் உங் களின் க த் க்கைள ப ர்ந்

ெகாண் க் ர்கேள. அதற் நன் .

ஆ கைதநாய யாக இடம் ெபற் ற ஆ ேய அந் தமாய் கைத இனி ெதாடர் நாவலாக தம்
தளத் ல் இடம் ெபற ேபாவைத வாசகர்களிடம் ெப தத்ேதா ெதரி த்
ெகாள் ேறன்.
 சேகாதரத் வம்

ேரந் ரன் அவளின் ைகப் ேப ைய ைக ல் எ த் பார்க்க, அ ல்

ர என்ற ெபயர் ஒளிர்ந் ெகாண் ந் த .

அவ க் உடேன நிைன க் வந் த இன்ஸ்ெபக்டர் ர ன்

கம் தான். அவனாகதான் இ க் ம் என் சந் ேதக ம் வ த்த .

தான் ெசய் வ இங் தமற் ற ெசயல் என் ெதரிந் ம் அைத ெசய் ய

ெசால் மனம் நிர்பந் த்த .

அந் த ரல் ர ைடய தானா என ெதரிந் ெகாள் ம் ஆர்வம் .

கணவனாக தான் ெசய் ய நிைனக் ம் ெசயல் தவெறனி ம்

ேபா ஸ்காரனாக தன் ெசய ல் தவ ல் ைல என் தனக் த்தாேன
ஒ நியாயத்ைத 
கற் த் ெகாண்டான்.

எப் ேபா ம் தன் கணிப் தவறாகா என ெப தம் ெகாள் பவன்,

இன் தன் கணிப் தவறா டக் டாதா என்ற எண்ணத்ேதாேட
அந் த அைழப் ைப ஏற் க,
எ ர் றத் ல் ர ன் ரல் அ த்தமான பாணி ல் ேகட்ட .

"ஏ த ழச் ... என்ன நிைனச் ட் க்க... ?!" 'த ழச் ' என்ற ஒற் ைற
அைழப் ேப ேரந் ரன் இதயத்ைத இரண்டாய் ளந் ட்ட .

அ ம் இன்ஸ்ப் ெபக்டர் ர ன் ரல் என்ப அவ க் அ த்த

ேபரி . 

ர தன் ேதா டம் தான் ேப வதாக எண்ணி ேகாபமாக "ஆமாம் ...

யாைர ேகட் நீ நான் ேப ட் க் ம் ேபாேத ேபாஃைன கட் பண்ண ?...
நீ யா கால் பண் வன் பார்த்தா அ ம் இல் ல... நான் ெசால் றைத
ஒ ங் கா ேக ... அந் த ைடரிைய என் ட்ட ெகா த் ... அப் றம்
உனக் தான் ரச்சைன" என்றான்.

ேரந் ர க் அ ர்ச ் ஒ பக்க ம் ேகாபம் ஒ பக்க ம்

ஆட் ப் பைடக்க, அவன் உள் ளம் ெகா ப் பைடந் த .

"......."

"ஏன் ைஸலன்ட்டா இ க்க...?!" 

'எத்தைன ேபா வான் ?... ராஸ்கல் ' என ேரந் ரன் மன ற் ள்
ட் யப ேய ெமௗனமாய் இ ந் தான்.

ர ேம ம் "ஏ த ழச் ேப " என்றான்.

"....." ேரந் ரன் உடெலல் லாம் உஷ்ணம் ஏ ய . 

"த ழ் " என் அைழக்க அப் ேபா ம் ப ல் இல் ைல.

கைட யாய் ேகாபம் ைறந் அமர்த்தலாய் ேப னான்.

"என்னாச் ?!... ேபான தடைவ ம் ப ல் ேபசாம கட் பண்ணிட்ட....

உன் ஏ ஷன் பக்கத் ல இ க்கானா ?!... அதனாலதானா !... சரி
நீ யா அப் றமா கால் பண்ணி ேப ... " என் ெசால் ட் ர
அைழப் ைப ண் க்க ேரந் ரன் கள் எரிமைல ழம் பமாய்
மா ந் த . அவன் எ ேர வந் யார் அப் ேபா நின்றா ம் அ த்த
ெநா ேய சாம் பல் தான்.

*****
த ழ் சத்த ன் ேத ன் அைறக் ள் ைழந் தங் ைகைய இன்ப
அ ர்ச ் ல் ஆழ் த்தலாம் என எண்ணி ந் தாள் .

சேகா ரி ன் ைழைவ ட கவனிக்காமல் ேத ரமாய்

ப க்ைக ல் தைலயைண ைகைவத் கன்னங் கைள தாங்
த்தப ஏேதா ெசய் ெகாண் க்க, த ழ் ன்ேனா ெசன்
அவள் கண்கைள க் ெகாண்டாள் .

அந் த கணேம ேத தன் சேகா ரி ன் ெதா ைகைய உணர்ந்

"அக்கா" என்றைழக்க , இ வ ம் ஆரத்த ெகாண்டனர். 

சட்ெடன் ேத ன் கம் மாற் றம் அைடந் த ப் ேபா

தைலயைணைய பார்க்க, த ன் பார்ைவ ம் அந் த ைச ல்
ம் ய . 

அப் ேபா இ வ ேம தைலயைண ந் த த்தகத்ைத எ க்க

யத்தனிக்க, அதைன த ன் ைக ல் எ த் ட ேத ன் க ம்
ழ ம் ங் ேபான .

த ழ் அந் த த்தகத்ைத ரட் ய ெநா ேழ ந் த ேபாட்ேடாைவ

பார்த் அ ர்ச ் யானாள் .

தங் ைகைய ேநாக் "என்ன இ ?" என் ரட்டலாய் ேகட்க ம் ேத

தயங் யப "உன் ஞாபகேவ இ ந் ச்சா ?" என் ெசால் ம் ேபாேத
த ழ் ேபாட்ேடாைவ னிந் எ த் ந் தாள் . 

அ த ம் ர ம் ேசர்ந் ந் த ைகபடம் .

த ழ் ேத டம் அந் த ேபாட்ேடாைவ அவள் ன்ேன நி த் "என்

ஞாபகமா ைவச் க்க உனக் இந் த ேபாட்ேடாதான் ைடச் தா?" என்
ேகட்டாள் .

ேத தைலக ழ் ந் தப நின் க்க

"ப ல் ெசால் " என் த ழ் அவள் கத்ைத நி ர்த் னாள் .
அவளிடம் ப ல் ைல.

த ேழ ெதாடர்ந்தப "உனக் ர ைவ ச் க்கா ேத ?"

அ த்தமாய் ேகட்க ம் ேத ன் ப் பான கள் ன்ன,
உத கள் ன்னைக க்க யாமல் நாணத்தால் த்தன.

அவள் கேம அவள் எண்ணத்ைத ெவளிக்காட் டத ழ்

ெப ச்ெச ந் தப ேயாசைன ல் ஆழ் ந் தாள் .

ேத தன் சேகா ரி ன் மனநிைலைய உணர யாமல்

ெமௗனமாய் நிற் க த ழ் ர்க்கமான பார்ைவேயா "இ சரி பட்
வரா ேத ... ேவண்டாம் " என்றாள் .

ேத ன் கம் வா வதங் கண்ணீைர உ ர்க்க காத் க்க, த ழ்

ேம ம் "ஸ்ேடட்டஸ்... இல் ல சா மதம் இப் ப எைத ம் நிைனச்
ெசால் லல... ராக் க்கலா இந் த ரிலஷன் ப் சரியா வரா ...
ரிஞ் க்ேகா" என்றாள் .

ேத க் சேகாதரி ன் வார்த்ைதகள் ேபர ர்ச ் யாய் இ க்க "ஏன்? "

என் ேகட்டப ேய அவள் ன் அைண உைடந் த .

அேதா நி த்தாமல் கண்ணீேரா "நீ ங் க இப் ப ெசால் ங் கன்

நான் சத் யமா எ ர்பார்க்கல" என்றாள் . 

"இப் ப என்ன ெசால் ட்டாங் கன் இப் ப அழற" ரட்டலாய்

ஒ த்த த ன் ரல் . 

ேத ேபசாமல் ேதம் யப இ க்க அவளின் அ ைகைய பார்க்க

யாமல் அவள் தைலைய தட "சரி அழாேத... நாம இைதபத்
ர ட்ட ேபசலாம் " என்றாள் .
ேத ன் கண்ணீர் உைறந் ேபாய் ட தன் தமக்ைகைய ேநாக்
"கண் ப் பா ேப சம் ம க்க ைவச் ங் க இல் ல" என் ேகட்க,

த ழ் ேகாபத்ேதா "ஏய் என்ன ைளயா யா ?... நாம ேபசலாம்

ெசான்ேனன்... சம் ம க் றெதல் லாம் அவன் பா ... உன் பா "
என்றாள் .

ேத த ப் ேபா நிற் க த ழ் ேயாசைன ேயா "ஆமாம் ...

அவைன ேபாய் உனக் எப் ப ச் ... அப் ப என்ன
பண்ணான் ?... எனக் ெதரியாம உன் ட்ட ல் ட்டானா ?!...
ெசஞ் ப் பான்... ேக " என் ேகாபமானாள் .

"ச்ேச... அப் ப எல் லாம் இல் லக்கா... இன் ம் ேகட்டா அவேராட அந் த
ேகரக்டர்தான் என்ைன இம் ரஸ் பண்ணி ச் ... ேநத் என் காேலஜ்
ப் ரண் ஒ த்தன் ரப் ேபாஸ் பண்ணிட்டான்... நான் அவன் ட்ட
ப் ரண்ட் யா ேப னைத அட்வான்ேடஜா எ த் க் ட்டான்... இ யட்...
ஆனா ர உங் கேளாட இத்தைன வ ஷ நட்ைப எவ் வள கண்ணியமா
பார்த் க் றா ... இஸ் ேரட்" என் ெசான்ன தான் தாமதம் .

த ழ் ங் ங் ரிக்க ஆரம் த்தாள் .

ேத க் ஒன் ம் ரிய ல் ைல. 

த ழ் ரித் ரித் வ ற் ைற த் ெகாண்டவள் " யல" என்

ெசால் யப ெப ம் பா பட் ரிப் ைப நி த் னாள் .

"ஏய் ... நீ பார்க் ற ர ேவற... அவன் ஊ ப் பட்ட ெபாண் ங் கள

என் கண் ன்னா ேய ைஸட் அ ச் த் இ க்கான்... இன் ம்
ேகட்டா... ஸ் ல் ல இ ந் காேலஜ் வைரக் ம் ஏகப் பட்ட
ெபாண் ங் ட்ட ேராஸ் ெகா த் பல் ப் வாங் இ க்கான்" என்
ெசால் ண் ேம ரித்தாள் . 

ஆனால் ேத ர்க்கமான பார்ைவேயா "அெதல் லாம் சரி... ஆனா

அவர் உன்ைன ைஸட் அ ச் க்காரா ?... இல் ைல எப் ைபயாச் ம் உன்
ட்ட ரப் ேபாஸ் பண்ணி இ க்காரா ?!" என் ேகட்ட ெநா த ழ்
வங் கள் ங் க "அெதப் ப பண் வான்... நாங் க ப் ரண்ட்ஸ்"
என்றாள் அ த்தமாக.

"அ ... அ தான் ஷயம் ..... உன் நட்ைப ம் நம் க்ைகைய ம்

இத்தைன வ ஷமா காப் பாத் றாேர... அப் ப ப் பட்டவர் நிச்சயம்
எல் லா உற க் ம் ம ப் ெகா ப் பா ... ெபண்கைள மரியாைதயா
நடத் வா ... இைத ட ஒ த்த க் ேவெறன்னகா த ேவ ம் ...
கல் யாணம் ெசஞ் க் ட்டா அவைர மா ரி ஒ த்தைர
ெசஞ் க்க ம் ... இல் லக்கா... அவைரதான் ெசஞ் க்க ம் ... " என்
ர்க்கமாய் அவள் ெசான்ன தத் ல் ர எந் தள க் அவள் மன ல்
உயர்ந் நிற் றான் என்ப நன் ரிந் ந் த .

தங் ைகக் இ ப் ப ெவ ம் ஈர்ப் என் எண்ணிேய த ழ் எப் ப

எல் லாேமா அவள் மனைத மாற் ற யத்தனித்தாள் . ஆனால் ேத ன்
ப ல் இ ந் த உ த ைழ ேயா க்க ெசய் த .

த ழ் தங் ைக ன் ைககைள பற் "இன்ன ம் நீ ன்ன

ெபாண் ன் நான் நிைனச் ட் க்ேகன் ேத ... ஆனா நீ
வளர்ந் ட்டன் இப் ப எனக் நல் லாேவ ரி ைவச் ட்ட... நிச்சயம்
உன் வாழ் க்ைக பத் ன ைவ தனியா நீ ேய எ க் ற ெதளி ம்
ைதரிய ம் உன் ட்ட இ க் ... ேஸா ேகாெஹட்... ஆனா.... இப் ப ம்
ெசால் ேறன்... இ ல என்ைன ட் ேசர்க்காேத... ர வாச் நீ யாச் "
என்றாள் .

"இப் ப ெசான்னா என்னக்கா அர்த்தம் ?... நான் அவர் ட்ட ேப னேத

இல் ல... அப் றம் எப் ப இந் த ஷயத்ைத பத் "

"ேத ...ெவற் ேயா ேதால் ேயா... யற் பண்ண ம் ... நீ ேப

பா ... அவன் மன ல என்ன இ க் ன் நீ ேய ேகட் ெதரிஞ் க்ேகா...
அ என்னவா ந் தா ம் ஏத் க்ேகா" என்ற ம் ேத ஆழ் ந் த
ேயாசைனக் ள் ேபானவள் ண் ம் தமக்ைகைய ேநாக் "எனக்
பயமா இ க் க்கா ?" என்றாள் .

த ன் கத் ல் ண் ம் ம் த்தனம் ேயற "பயமா இ க்கா...

அ ம் ர ைவ பார்த்தா... நீ ேவற... அவன் சரியான மாங் கா ...
உன்ைன மா ரி ஒ த் லவ் ெசான்னா... ம் ேபாட் கல் யாணம்
பண்ணிப் பான்... ஆனா இப் ப ம் ெசால் ேறன் ஒ ைற நல் லா
ேயா ச் க்ேகா... நீ யா ேபாய் ைத ல ந் ட் என் ேபர்ல ப
ேபாட டா " என்றாள் .

" ைளயாட ங் க... ெகாஞ் சம் ர்யஸா ேயா ச் ேப ங் க... த் ம்

ர ம் ேசர்ந் க் ட் ர ைவ எப் ப எல் லாம் இன்ஸல் ட் பண்ணி
இ ப் பாங் க... இன் ம் ேகட்டா... உங் க இரண் ேபைர ம் ேசர்த்
ைவச் ... ேச... அப் ப இ க் ம் ேபா அவர் எப் ப என்ைன" என்
ேகட் வ த்த ற் றாள் . 

"ஹ்ம் ம் ம் ... கெரக்டத

் ான்...இைத நிைனச் தான் நா ம் உன் ட்ட
தல் ல ேவணாம் ெசான்ேனன்... "

ேத ேகாபமாக "அவங் க இரண் ேப ம் ெசஞ் ச தப் க் நான்

தண்டைன அ ப க்க மா? " என் ேகட்ட ம

ர கதவ ல் வந் நின் "நீ தண்டைன அ ப க்க ேவண்டாம்

ேத ... நான் ெசஞ் ச தப் ைப நாேன சரி ெசய் ேறன்... ர ட்ட நான்
மன்னிப் ேகட் ேறன்" என்றான்.
சேகா ரிகள் இ வ ம் யப் ைய ெவளிப் ப த்த, ர
உள் ைழந் த ம் ேத "நிஜமாதான் ெசால் யா?" என் ேகட்டாள் .

"ஹ்ம் ம் " என் தைலயைசக்க த ழ் ன்னைகேயா "மன்னிப்

ேகட் றவன் மனிஷன்... மன்னிப் ேகட்க ெதரிஞ் சவன் ெபரிய
மனிஷன்... என் தம் ெபரிய மனிஷனா ட்டான்" என் அவன்
ேதாள் கைள ெதாட் ெப தம் ெகாண்டாள் .

"என்ைன அப் ப நீ ங் க மாத் ட் ங் கக்கா" என்றான் ர .

த ழ் யப் ேபா "இப் ேபா அக்கான் ப் ட் யா ர " என் ேகட்க

"ஹ்ம் ம் ம் " என்றான்.

"ேவண்டாம் ர ... நீ என்ைன த ழ் ேன ப் "

ேத க் ட் " ப் டட் ேம... இப் ப எ க் ேவண்டாங் ங் க"

என்றாள் .

த ழ் அவள் றம் ம் "அப் ேபா நீ அவைன அண்ணான்

ப் " என்றாள் .

ேத ேதாள் கைள க் யப " ப் ட்டா ேபாச் ... என்னடா

அண்ணா" என்றாள் .

த ழ் ேத ன் தைல ல் நங் ெகன் ெகாட் னாள் . ர

ன்னைகேயா "நல் லா ேபா ங் க" என்றான். 

இத்தைன வ டங் க க் ற வ ேம இன் தான் அவர்களின்

சேகாதர வத்ைத ைமயாய் உணர்ந் ெகாண்டனர். 

நிர் லமான

த ன் மனம் ஆனந் தத் ல் உயர உயர பறந் ெகாண் க்க

அவளின் ைர ேலேய அவைள அகலபாதாளத் ல் தள் ள
காத் ந் த .

சந் ேதாஷத் ல் ைளத் ந் தவ க் கணவனின் நிைன வர ம்

ர ைய ேநாக் "அவைர தனியா ட் ட் வந் ட் யா ர ?" என்
ேயாசைன ேயா ேகட்டாள் . 
ர அவளிடம் "இல் ல... உன் ைம பார்க்க ம் ெசான்னா ..."
என்ற ம் அ ர்ந்தவள்  

ேத ன் றம் ம் "என் ம் உன் ட்டதாேன இ க் " என்

ேகட்டாள் .

"அ நீ வரப் ேபாறன் அம் மா ெசான்னாங் க... க்ளனீ ் பன்ற க்காக

ைம நான்தான் றந் ேதன்... அப் பதான் இந் த ேபாட்ேடா ைடச்ச ?"
என் இ த்தவைள ேகாபமாய் ைறத்தவள் தன் அைற ேநாக்
ேவகமாய் நடந் தாள் .

ஏேதா தவறாய் நடக்க ேபாவதாய் அவள் உள் ணர் உைரத்

ெகாண் க்க, பதட்டத்ேதா தன் அைறக் ைரவாய் ஓ னாள் .

அப் ேபா அவள் கள் கண்ட காட் ைய அவளால்

நம் பேவ ய ல் ைல. 

தன் அைற வைத ம் பார்ைவைய படர ட்டவளின் கண்களில்

கண்ணீர் த ம் நின்ற .

அவள் அ ர்ச ் ேயா தைல ன் தன் கரத்ைத ைவத் த்

ெகாண் க்க,

அப் ேபா அவனின் ரல் கனிெரன் அந் த அைற க்க ம்

எ ெரா த்த .

"வா ... என் த ழச் ... வா... உனக்காகதான் ...

காத் ட் க்ேகன்" என் பற் கைள க த் ெகாண் அ த்தம்
ெகா த் அைழத்தான்.

அவைன பார்த்த ேம அவள் க் ட் நின்றாள் .

VET24

நிர் லம்

“வா … என் த ழச் … வா… உனக்காகதான் … காத் ட் க்ேகன்” என்

பற் கைள க த் ெகாண் அ த்தம் ெகா த் அைழத்தான்.

அவைன பார்த்த ேம அவள் க் ட் நின்றாள் . சற் ேநரம் ன் காதேலா

அவள் கரத்ைத அ ந் த த் ெகாண்டவனா அவன் என் உற் ேநாக் யவ க்
ஏமாற் றம் தான் ச்சம் .

ேரந் ரன் அவள் ெகாண்ட அத்தைன ேகாபத்ைத ம் ெமாத்தமாய் அந் த

அைற ன் காட் அதைன வம் சம் ெசய் ந் தான்.

அவன் உள் ேள ைழந் த ம் அவைன அ யக்க ைவத்த, ைகக்க ைவத்த, ஏன் ஒ

ெநா அவள் தான மரியாைதைய ட அவ க் அ கரித்த ைவத்த அந் த அைற.

யா ம் ெதரியப் ப த்தாமேல அவ க் அந் த அைற எத்தைன க் யத் வம்

வாய் ந் த என்பைத பார்த்த டேன உணர்ந் ம் ெகாண்ட ெநா அந் த அைறைய
நிர் லமாக்க ம் ெவ த்தான்.

தர்மா சம் பந் தப் பட்ட ஏதாவ ஒன் அந் த அைற ல் இ க் றதா என் ேத வ
அவ க் ைடத்த ஒ காரணம் மட் ேம. அந் த காரணத்ைத ைவத் ெகாண் அந் த
அைறைய ற் மாய் சர்வநாசம் ெசய் ந் தான்.

த ழ் ண் ேம ஒ ைற அவள் அைறைய ற் பார்த்தாள் .

அவள் ர த் ர த் ப த்த த்தகங் கள் எல் லாம் ேகட்பாரின் ேழ சரிந் டந் தன.

அவள் ேத ேத ேசகரித்த பழைமயான வரலாற் ைற பைறசாற் ம் ெபாக் ஷங் கள்

எல் லாம் ச்சமாக க் எ யபட் ந் தன.

அவள் ப க்ைக ட பாரபட்ச ன் கைலத்ெத யபட் ந் த .

தாய் ைம உறைவேய கண் ராத அவ க் அந் த அைறதான் பல ேநரங் களில் அவளின்

உணர் கைள மந் ெகாண்ட தாய் ம . அவள் தாத்தா ன் மைற ற் ற அந் த
அைற அவள் உலகமாக மா ந் த .
இைவயைனத் ம் தான் ேந த் காத த்தைவ என்பைத உணர்ந் தான் இப் ப
ெசய் தானா ? என்ற ேகள் எழ, அவைள பல இன்னல் களில் இ ந் தளர டாமல்
காத் நின்ற கம் ரமான பார ன் ஓ யத் ன் றம் தன் பார்ைவைய ப் னாள் .

அந் த க ேம அவனின் ெசயைல த க்க யாமல் இயலாைமேயா பார்ப்பதாய்

ேதான்ற ேகாபத் ன் உச்சத்ைத எட் ந் தாள் .

யா ம் அவள் அ ம ன் அந் த அைறக் ள் ைழய ட டமாட்டாள் . அவைள

த ர்த் ேவ யா ம் அங் ள் ள ெபா ள் கைள ண்ட ம் டாமல் அவள் பா காத்
ைவத் ந் தாள் . ஆனால் ெகாஞ் ச ம் ேயா க்காமல் அவன் அத்தைன ம் ேசதாரம்
ெசய் ந் தான்.

அவன் தன் கணவனாகேவ இ ப் ம் அதைன அவளால் ஏற் க ய ல் ைல.

அேத ேநரத் ல் தன் ெமாத்த ேகாபத்ைத ம் ெவளிகாட் அந் த உறைவ

காயப் ப த் ட ம் மனம் வராமல் அந் நிைலைய எப் ப எ ர்ெகாள் வ என்ற
ேயா த் நின்றவளின் கத் ல் சேரலன் ஒ த்தகத்ைத க் ெய ந்
அவள் கவனத்ைத ப் னான்.

அவனின் ெசயலால் அவமானப் பட் ம் காயப் பட் ம் நின்றவளிடம் “எங் க அந் த

ைடரி?” என் ேகாபத்ேதா ேகள் எ ப் னான்.

அவ க் எங் கனம் ைடரிைய பற் ெதரிந் க் ம் என் ழம் யவள்

அப் ேபா தான் ேழ ந் த த்தகத்ைத கவனித் அ ர்ந் ேபானாள் .

அ அவளின் மரியாைதக் ரிய பார யார் க ைதகள் . அவன் என்ன ெசய் ேறாம்
என்பைத உணர்ந் தான் ெசய் றானா என் எண்ணியவள் அதைன னிந் எ க்க
ேபானவளின் கண்களில் பட்ட இந் த வரிகள் தாம் .

‘அச்ச ல் ைல அச்ச ல் ைல அச்செமன்ப ல் ைலேய

ச்சமாக எண்ணி நம் ைமச் ெசய் த ேபா ம்
அச்ச ல் ைல அச்ச ல் ைல அச்செமன்ப ல் ைலேய’

அைத ப த்த ெநா அவள் உணர் கள் ளர்தெ

் த ந் ட அந் த த்தகத்ைத
எ த் ேமைஜ ன் அ ல் ெசன் ைவத்தாள் .

ண் ேம அவள் பார்ைவ பார ன் ஓ யத்ைத காண அந் த ர்ைமயான கள்

நிமர்வாய் பார்த்தப ‘எைத உைடத்தா ம் உன் மேனா டத்ைத அவனால்
உைடத்ெத ய யா ’ என் நம் க்ைக த வ ேபால ேதான் ய .
அவள் அப் ப ந் தைன ல் நிற் பைத பார்த் ெபா ைம ழந் தவன் அவள் கரத்ைத
பற் தன்ன ல் இ த் “ேகட் ட்ேட இ க்ேகன்… நீ பாட் க் ரா நின் ட் க்க
… ல் யாேவ இல் ைலயா உனக் ” என்றான்.

“எ க் ல் யாக ம் நான் என்ன தப் ெசஞ் ேசன்”

“ெபாய் ெசால் ற ம் ட் த்தனம் பன்றெதல் லாம் உனக் தப் ல் ைலேயா ?!”

“ஹ்ம் ம் ம் … என்ைன ெபா த்த வைரக் ம் நியாயமான ஷயத் ற் காக இெதல் லாம்
ெசஞ் சா தப் ல் ைல” என்றவைள அவன் நி ர்ந் ேநாக்க அவள் சற் ம் அசராமல்
நின் ந் தாள் .

ேரந் ரன் ேகாபத்ேதா “உன் நியாயத்ைத பத் ன ளக்கம் எல் லாம் ஒ மண் ம்
ேவணாம் … எனக் ேதைவ அந் த ைடரி ?” என் ேகட்டான்.

“எந் த ைடரி ?” என் ெராம் ப ம் நிதானமாய் ேகட்டாள் .

“அ ங் க… அந் த தர்மா ட் ல இ ந் நீ எ த் ைடரி” ெகாந் தளிப் ேபா ேகட்டான்.

“யார் அந் த தர்மா ர்?” என் ெதரியாத ேபால் ேகட்க ம்

அவன் பார்ைவ ல் ப் ெபா பறந் ெகாண் ந் தைத த ம் கவனித்தாள் .

அவன் ேகாபத் ல் அவள் க த்ைத இ க்க “யார் தர்மான் உனக் ெதரியேவ

ெதரியா …” என் ேகட்டான்.

அவன் ல் அவள் க த் க் ந் த ேபா ம் “ெதரியா ” என் ப லளித்தாள் .

அவன் அவள் க த்ைத த் ேவகமாக ன்ேனா தள் ள, ப க்ைக ன்

ழ் ந் தாள் .

ேரந் ரன் ஒற் ைற காைல அதன் ைவத் ெகாண்டவன் ரட்டலாய் பார்த்தப

“நான் என்ன ேகட் ேறன் ? … எைத பத் ேகட் ேறன் ம் மா ெதரியாத மா ரி
ந க்காேத… ெகான் வன்” என் அவன் ரட்ட அவள் தாரித் எ ந்
உட்கார்ந்தப “உங் க ேபா ஸ் ைர காட் ங் களா ?… உங் க ரட்ட க் எல் லாம்
பயப் படற ஆள் நான் இல் ல” என்றாள் .

“என்ன ேப ட் க்க? யார் ட்ட ேப ட் க்ேகாம் ெதரிஞ் தான் ேப யா ?!”

என் ேகட்டான்
“ஏன் ெதரியாம? ஏ ராஜ ேரந் ர ப … கெரக்ட்” என் ேகட்டாள் .

“இல் ல… இந் த நி ஷம் வைரக் ம் நான் ஏ யா நடந் க்கல… என்ைன அப் ப

நடந் க்க ைவச் தா… அப் றம் நீ ெபரிய ெபரிய ைள கைள சந் க்க ேவண்
வ ம் ”

“அப் ேபா என் ைம இப் ப கைலச் ேபாட்ட …ஏ இல் ல… என் ஆ ர் கணவன்

ர்… அப் ப தாேன” என் ேகட்டாள் .

அவளின் ேகாபத் ற் ம் இந் த எகத்தாளத் ற் ம் காரணம் இந் த அைற ன் தான்

ெசய் த தாக் தல் களா என எண் ம் ேபாேத அவள் அவைன ேநாக் “உங் க னிபார்ம்
கசங் ட டா ன் அப் ப ேய ச் ங் க… அந் த மா ரிதான் என் ம் … இங் க
இ க் ற ஒவ் ெவா ெபா ம் எனக் ெராம் ப ஸ்ெபஷல் … இன் ம் ேகட்டா எல் லாேம
எனக் உ ர்… நான் பார்த் பார்த் ேசகரிச்ச ” என் ெசால் ம் ேபாேத அவள்
கண்கள் கலங் ட, அவசரமாய் அந் த நீ ைர ெவளிேய வர டாமல் ைடத்தவள்
“உங் க க் என்ன ேகட்க ம் னா ம் என்ைன ப் ட் ஒ வார்த்ைத
ேகட் க்க ம் … ஸ் இஸ் அட் ராஸ் யஸ்… என்னால ரனிக்கேவ யல…
ஹ்ம் ம் … நாேன உங் க ட்ட எல் லாைத ம் ெசால் டலாம் நிைனச்ேசன்… ஆனா இப் ப
மாட்ேடன்… நீ ங் க தைல ழா நின்னா ம் என் ட்ட இ ந் ஒ வார்த்ைத வாங் க
யா … உங் களால என்ன பண்ண ேம பண் ங் க… நான் அைத ேபஃஸ்
பண்ணிக் ேறன்… ேபாங் க” என் ெசால் கத்ைத ப் ெகாண்டாள் .

ேரந் ரன் அவள் ெசான்னைத ேகட் ேம ம் ேகாபமைடந் தவனாய் “இெதல் லாம்

உைடச் ட்டன் உனக் ெராம் ப கஷ்டமா இ க் இல் ல… என் நம் க்ைகைய
உைடச் ேய… எனக் எப் ப இ க் ம் ?!!… அன்ைனக் ேழ ந் த டாலைர
பார்த் ட் எ ம் ெதரியாத மா ரி இ ந் ட்ட இல் ல… அ ம் அரண்மைன ல
அன்ைனக் நீ தாத்தா ேபாட்ேடாைவதான் எ க்க ேபாேனன் … என்னமா ந ச்சடா…
ெமாத்தத் ல என்ைன ட்டாளக் ட்ட இல் ல… ? ! என்னால ம அைத ரனிக்கேவ
யல” என்றவன் ேவகமாய் வேற ெதரியாத மா ரி மாட் ந் த அவளின்
ேபாட்ேடா கெல ன் ல் ஒன்ைற ைககளில் எ த்தான்.

“ேவண்டாம் ர்… அைத ைவச் ங் க” என் அவள் ெசால் ம் ேபாேத அந் த ேபாட்ேடா
ேழ ந் கண்ணா கள் கள் த ட அவள் ெசால் ல ெசால் ல நி த்தாமல்
வரிைசயாய் ஒவ் ெவா படங் களாக தற த்தான்.

அவைன நி த்த யாமல் ெச கைள ெபாத் ெகாண் கண்கைள ம் இ க்

ெகாண்டாள் .

அப் ேபா கதைவ தட் ர “என்னாச் க்கா ?… என்ன சத்தம் ?” என் ேகட்டான்.
த ழ் பதட்டத்ேதா ெசன் தன் தம் உள் ேள வந் வாேனா என எண்ணி கதைவ
தாளிட்டவள் “ஒண் ல் ல ர ” என் ெசால் ம் ேபாேத ேரந் ரன் ஒ
ேபாட்ேடாைவ ம் க்ெகன்ேற உைடத்தான்.

“அக்கா கதைவ றங் க” அவன் அ காரமாக ேகட்க ம் அவள் சமாளிப் பாக

“ேபாட்ேடாஸ் ைகத்தவ உைடஞ் ச் ” என்றாள் .

ேரந் ரன் எகத்தாளமான ன்னைகேயா “ ம் மா கதைவ ற … என்ைன உன் தம்

என்னதான் பன்றான் பார்க்கலாம் ?” என் ெசால் க் ெகாண்ேட இன்ெனா
ேபாட்ேடாைவ ம் ேழ ேபாட் ெநா க் னான்.

அந் த ேபாட்ேடாக்கள் எல் லாம் அவள் ஆைசயாய் பல ெதால் ெபா ள் ஆய் களி ம்
ேகா ல் களி ம் எ த்தைவ.

ர டாமல் “ஏதாச் ம் ரச்சைனயா ?” என் ேகட்டப ெவளிேய நின் கதைவ

தட்ட ம் ேரந் ரன் ன்னைக த ம் ப “ யல… உன் பாச மலர் தம் அப் ப ேய
உ றான்… ர் அக்கா ேமல பாசம் ெபாங் வ ” என் பரிகாசமாய்
உைரத்தவைன ைறத்தவள் , ர டம் ர்க்கமாக “ர … நீ ேபா…. இ எங் க
ெபர்ஸன்ல் … ேதைவ ல் லாம நீ தைல டாேத” என்றாள் .

அதற் ேமல் ர ன் ரல் ேகட்க ல் ைல.

த ழ் ேவகமாக தன் கணவைன ெந ங் “உைட ங் க…ஏன் நி த் ட் ங் க ர்…

உைடங் க… எல் லாேம நான் பார்த் பார்த் எ த்த ேபாட்ேடாஸ்… கன் ன்
பண் ங் க” என் ெசால் ைகைய கட் அவைன ைறத்தப நின்றாள் .

ேரந் ரன் அவள் வாதத்ைத உைடக்க யாத க ப் ேபா அவைள

ெந ங் யவன் “அப் ேபா நீ எ ம் ெசால் ல மாட்ட ?!” என் ேகட்க ‘மாட்ேடன்’ என்ப
ேபால் தைலயைசத்தாள் .

“இவ் வள ெநஞ் ச த்தம் ஆகா ” என் ெசால் ல ம் அவள் ெமௗனமாகேவ

நின்றாள் .

சற் ேநரம் ெமௗனமாய் நின்றவன் ன்

வ கரமான ன்னைகேயா “லாஸ்ட்டா என் ட்ட இன்ெனா ஆ தம் இ க்
டார் ங் … அ ல நீ ந் ேத ஆக ம் ” என்றான்.

அவள் வங் கள் ச் ட அவைன பார்க்க ேரந் ரன் அவள் ைகப் ேப ைய எ த்

காண் த்தான்.
இ எப் ப அவன் ைக ல் என் ேயா த்தவளிடம் “ர ட்ட இப் பதான் ஜஸ்ட் நவ்
ேப ேனன்… நீ ேவணா ேப யா?!” என் ேகட் ம் ேபாேத அவள் ைரவாய் தன்
ைகப் ேப ைய ப த் ெகாண்டாள் .

“இனிேம வாங் … உன் ரீல் அந் ேபாச் ” என்றான்.

ர டம் இவன் உண்ைம ேலேய ேப னானா அல் ல ேபாட் வாங் றானா என

அவள் ைள ேவகமாய் ந் க்க, ைடரிைய பற் அவைன த ர ேவ யார் ெசால்
இ க்க ம் என எண்ணிக் ெகாண் நின்றவைள பார்த்தப “ம் ம் ம் … இப் பவாச் ம்
ெசால் யா ?!” என் ேகட்டான்.

த ழ் அவைன ேகாபமாய் ேநாக் “என் ேபாஃைன எ த் எப் ப நீ ங் க ேபசலாம் …

ெகாஞ் சங் ட ேமேனர்ேஸ ெதரியாதா உங் க க் ” என்றாள் .

“ஓ ெதரி ேம… அதான் நான் ேபசல… ஜஸ்ட் ேகட்ேடன்… அந் த ராஸ்கல் ர

ேப னைத… அவன் மட் ம் என் பக்கத் ல நின் அப் ப ேப இ க்க ம் … என் ட்ட
க் ன்ன ன்னாம ஆ ப் பான்” என்றான்.

‘அப் ப என்னத்ைத ேப ெதாைலச் ப் பான்’ என் ந் த்தவளின் தைலைய

நி ர்த் பார்க்க ைவத்தவன் ஏளனத்ேதா “நீ எ ம் ெசால் ல ேவண்டாம் … நான்
அந் த ர ைவ உள் ேள ைவச் ன் ச்சா நீ ெசால் ல ேவண் யைத ம்
ேசர்த் அவேன ெசால் வான்” என்றான்.

த ழ் ேயாசைன ன் ேரந் ரனின் சட்ைடைய த் ெந க் யவள் “ர ேமல ைக

ைவச் ங் க… நான் என்ன பண் ேவன்ேன ெதரியா ” என்றாள் .

“என்ன பண் வ… அப் ப அவன் யா உனக் ?” என் ேகட்க த ழ் ேகாபத்ேதா

“அவன் என்” என் ெசால் ம் ேபாேத அவன் க் ட் “உன்…” என் அ த்தமாய்

ேகட்டான்.

அவள் ேபச யத்தனிக் ம் ேபா ண் ம் அவைள ேபச டாமல் “ப் ரண் ன் மட் ம்
ெசால் என்ைன ஏமாத்த பார்க்காேத த ழ் ” என்றான்.

அவன் வார்த்ைத அவைள அப் ப ேய ேபச டாமல் ஊைமயாக் ட, அத்தைன ேநரம்

அவள் ெகாண் ந் த ைதரியெமல் லாம் ெமாத்தமாய் உைடய பார்த்த . அவள்
அைறைய நிர் லமாக் யவன் இப் ேபா ம் அவைள ம் ேசர்த்ேத நிர் லம்
ெசய் ட்டான்.
ஆச்சர்ய

த ழ் அவன் ெசான்ன வார்த்ைதகளால் அப் ப ேய நிைல ைலந் நின் ந் தாள் . 

அவர்கள் நட்ைப தவறான கண்ேணாட்டத்ேதா பல ம் ேப ய ேபா அவர்க க்

ளக்கம் ற ட ப் ப ல் லாமல் அலட் யமாய் க் எ ந் தவளால் , இன்
அவ் தம் ய ல் ைல.

அவனா தன்னிடம் அப் ப ெசான்ன ? என இன் ம் அவளால் நம் ப ய ல் ைல.

ர அவைள பற் தவறாய் ெசான்ன ேபா ஒ வார்த்ைத ட ளக்கம் ேகட்காமல்
தன்ைன ரிந் ெகாண்டவனா ற் ேற. அந் தநம் க்ைகதாேன அவர்க க் ள் உற
பாலத்ைத கட்டைமத் அவைள அவனிடம் இைணத்த .

அந் த நம் க்ைக இப் ேபா இல் லாமல் ேபானதா ?

இந் த ேவதைனைய கடந் அவன் அப் ப ேப பவன் அல் லேவ என் அவள் மனம்
கணவன் தான நம் க்ைகைய ம் ட்ெடா க்காமல் த் ந் த .

அவள் இப் ப ந் தைன ல் ழ் ந் த காரணத்தால் அத்தைன ேநரம்

ரணகளப் பட் ெகாண் ந் த அந் த அைற நிசப் தமாய் மா ந் த .

ேரந் ரன் அந் த ெமௗனத்ைத கைலக் ம் தமாய் "த ழ் " என்றைழக்க ம் அவள்
அவைன நி ர்ந் ேநாக் னாள் .

அவள் அழ ல் ைல. ஆனால் அவள் கம் ற் மாய் ெவ த் ேபா ந் த .

உத கள் த் க்க அவளின் கள் கனல் ஏ ந் த . அந் த ர்ைமயான
கள் அவைன ைவத் தாக் யப

"ஏன் ர்?!! .... என் ம் ல இ க் ற ங் ைஸ எல் லாம் உைடச் ம் ட உங் க மன

ஆறலயா ?!... என்ைன ம் உைடச் ேவதைனப் ப த் பார்த்தாதான் உங் க மன
ஆ ம் ... இல் ல..." என் ேகட்க அவன் ப ல் ேபசாமல் நின் ந் தான்.

இல் ைல ! அவள் கத் ல் ஊற் ெற த்த ெவ ப் ைப பார்த் ப ல் ேபச யாமல்

உைறந் ந் தான்.

அவள் தாங் க யாமல் அவன் சட்ைடைய த் "ஏன் ைல மா நிக் ங் க ?!...

ெசால் ங் க நா ம் ர ம் ப் ஃரண் இல் லன்னா... அப் றம் ேவெறன்ன ?... அைத ம்
உங் க வாயாலேய ெசால் ங் க... நீ ங் க இ வைரக் ம் எனக் ெசஞ் ச
அவமானத்ேதாட ேசர்த் அந் த அவமானத்ைத ம் நான் தாங் க் ேறன்" என்
படபடேவன ெபா ந் தள் ளினாள் .

ேரந் ரன் அதற் ேமல் தான் அைம காப் ப சரியல் ல என அவள் ேப யைத
ேகட் த ப் ேபா "இல் ல ... நான் அப் ப !" என் ெபா ைமயாய் அவன்
எ த் ைரக்க எண்ணி அவள் கன்னங் கைள அவன் கரம் த ட யத்தனிக் ம்
ேபாேத அவள் அவன் ைககைள அவசரமாய் தட் ட் "ெதாடா ங் க... ஐ ேஹட் "
என் ெசால் ல நின் ெகாண்டாள் .

தன் மைன ச்சமாய் பார்த்த பார்ைவ ம் நிராகரிப் ம் அவைன அவமானத் ன்

உச்சத் ல் நி த் ட,
அவைள ம் க்ெகன்ேற ெவ ேயா தன்ன ல் இ த் அவள் இைடைய
அ த்தமாய் வைளத் ெகாண்டான்.

அவள் எரிச்சேலா "என்ைன ங் க..." என் த த்தவளிடம் "சரியான அவசர

க்ைக... எல் லா ல ம் அவசரமா உனக் " என் ேகட்டப உச்சந் தைல ல்
அ த்தான்.

"ஆ... ர்ர்ர்" என் அவள் வ யால் தைல ல் ேதய் த்தப ழப் பமாய் பார்த் க்க, 

"என்ைன அவ் வள ப் பான ெமன்டா ட் யானவன் நிைனச் ட்ட இல் ல... ...
நான் ெசான்ன அர்த்தம் ேவற... நீ ரிஞ் க் ட்ட அர்த்தேம ேவற" என்றான்.

அவள் வங் கள் உயர "மாற் ேபசா ங் க... ப் ஃரண் ன் ெசால் ஏமாத்த
பார்க்காதன் தாேன 
என் ட்ட ெசான்னிங் க... " என்றாள் . 

"ஆமாம் ெசான்ேனன்... அ க்காக... நான் உன்ைன அந் த இ யட் ர ேவாட ேசர்த்

ைவச் சந் ேதகப் படறன் அர்த்தமா?!" என்றான்.

த ழ் ேயாசைன ேயா அவைனேய பார்த் க்க, ேரந் ரன் எரிச்சேலா

"நம் ேமாட தல் சந் ப் ல ஆரம் ச் இந் த ெசகண்ட் வைரக் ம் நீ என்ைன
தப் பாேவ ரிஞ் ட் க்க " என் ெசால் ல

"....." அவள் ப ன் அவன் கத்ைதேய பார்த் ந் தாள் .

அவேன ேம ம் கம் ரமான ரேலா ெதாடர்ந்தான்.

"உன்ைன ட நட் ேமல எனக் மரியாைத அ கம் த ழ் ... எனக் ம் காேலஜ் ல

நிைறய ேகர்ள் ப் ரண்ட்ஸ்... அ உனக் ம் ெதரி ம் ... ஏன் ? என் காேலஜ் ெமட்
ஒ த்தன் என்ைன ம் என் ப் ரண்ைட ம் இைணச் தப் பா ேப ட்டான் அவன்
ஞ் கைர எல் லாம் உைடச் காேலஜ் ல சஸ்ெபன்ஷன் வைரக் ம்
ேபா க்ேகன்... அ மட் மா !... அந் த ஸ்ேவதா... உன்ைன ம் என்ைன ம் தப் பா
ேசர்த் ைவச் ேப ன ஒேர காரணத் க்காக எைத பத் ம் ேயா க்காம
கல் யாணத்ைத நி த் னவன்... அெதப் ப நாேன அப் ப ஒ தப் ைப ெசய் ேவன்
நீ நிைனச்ச" என் ேகட்ட அவன் கள் அவைள எரிப் ப ேபால் பார்த் ந் தன.

அவள் த ப் ேபா 'ஏன் எனக் இப் ப நடக் ?... நான்தான் ம ப ம் தப் பா

ரிஞ் க் ட்ேடனா... ?!' என் எண்ணியவ க் உள் ர அவன் அப் ப
ேயா க்க ல் ைல என்ப நிம் ம யாய் இ ந் த . 

ேரந் ரைன நி ர்ந் ேநாக் யவள் "நான் ேவ ம் ேட உங் கைள தப் பா

நிைனக்கல ர் .... நீ ங் க ேப ன ேடான் அப் ப இ ந் ச் ... அ ம் ப் ஃரண் ன்
ெசால் ஏமாத்தாேதன் ெசால் ம் ேபா ... ப ைனஞ் வ ஷ நட் ... சட் ன்
மன க் ெராம் ப கஷ்டமா ச் ... அ ம் ேவற யார் ெசால் இ ந் தா ம்
பரவா ல் ைல... நீ ங் க ெசால் ம் ேபா " என் தன் ஆதங் கத்ைத
ெவளிப் ப த் னாள் .

அவைளேய உற் பார்த்தவன் ேகாபத்ேதா "இப் ப ம் அேததான் ெசால் ேறன்...

நீ ங் க இரண் ேப ம் என் கண் ன்னா ேய ஒ த்தைர ஒ த்தர் ெதரியாத
மா ரி ந ச் க் ங் க... இப் ப ர் ப் ஃரண் ன் ெசான்னா... நான் நம் ப மா?!"
என் ேகள் எ ப் யவன் ேகாபத்ேதா அவள் இைடைய வைளத் ந் த அவன்
கரத்ைத இ க் னான். 

"வ க் ர்... ங் க... "

"நீ எனக் ஏற் ப த் ன காயத்ைத டவா இ ெபரிய வ ?" என் ெசால் ம் ேபா
அவள் இைடைய ெந க் ந் த கரத்தால் அவ ற் றப

"ெராம் ப அெரகன்ட்டா நடந் க் ங் க" என்றாள் .

"நீ தாேன என்ைன அெரகன்ட் ேஸ ஸ்ட் ஈேகாஸ் க் ெசால் வ... நான் அப் ப தான்
நடந் ப் பான்" என்றான் அ த்தமாக.

"உங் க ேகாபம் நியாயம் தான்... ஆனா உங் கைள ஏமாத்த ம் ங் ற எங் க எண்ணம்
இல் ல... எங் க ழ் நிைல அப் ப அைமஞ் ேபாச் " என்றாள் .

"அப் ப என்ன ெபரிய ழ் நிைல ?!... 

அன்ைனக் ஸ்ேடஷ்னல அவன் உன் ட்ட ேப ட் க் றைத பார்த் ... 
ேகட்ட க் ... உன்ைன யா ன்ேன ெதரியா ன் அப் பட்டமா ெபாய்
ெசால் ட்டான்... இ தான் ப ைனந் வ ஷ நட்பா ?" என் ேகட்க ம்  

"அன்ைனக் இ ந் த நிைலைமக் அவன் மட் ம் என்ைன ப் ரண் ன் உங் க ட்ட

ெசால் இ ந் தா... நீ ங் க அவைன க ச் ெகா இ ப் ங் க... ?" 

"என்ன ெசான்ன ?!! ... என்ன ெசான்ன க ச் ெகா ேவனா... என்ைன பார்த்தா
எப் ப ெதரி இரண் ேப க் ம் ... ங் கம் மா ரியா" என் ேகட்க 

அவள் உள் மனம் 'ஆமாம் ெசான்னா அ க் ேவற என்ைன இன் ம் டார்சச

் ர்
பண் வாேன' என் எண்ணியப நின் ந் தாள் .

அவன் அவைள பார்த் "சரி... நாம ேப ம் காஞ் ரத் ல ட் பண்ேணாம் ல...

அப் ப நீ ெசால் க்கலாேம?!" என் ேகட்க

"ெசால் இ க்கலாம் ... ஆனா நம் ம கல் யாணத் னால நான் ஏற் கனேவ அப் ெசட்டா
இ ந் தான்... அந் த ேநரத் ல நான் அவைன ேவற அ கப த் உங் க ட்ட வாங்
கட் க்க ெசால் ங் களா ?... அ ம் இல் லாம அந் த ர க் ேவற உங் கைள பார்த்
ெகாஞ் சம் பயம் ... அதான்" என்றாள் .

"யா ?! அவ க் பயமா ?! நான் அன்ைனக் உன்ைன அ ச்சைத தப் பா

ரிஞ் ட் அந் த ராஸ்கல் என்ைன பார்த் என்ன ேகட்டான் ெதரி மா ?!"

அவள் ரியாமல் த்தப "என்ன ேகட்டான் ?" என்ற ம்

"ஹ்ம் ம் ம் ... ெபாண்டாட் ய ைக நீ ட் அ க் றவன் எல் லாம் ஆம் ைளயான்

ேகட்டான்... அ ம் ேநர யா ேகட்காம யாைரேயா ேகட் ற மா ரி"

அவள் அ ர்ச ் ேயா 'அடப் பா ர ... இப் ப சனியைன க் தாேன பனியன்ல

ேபாட்க் ட்ட... இந் த ேகாபத்ைத எல் லாம் மன ல ைவச் ட் தான் இவன் என்ைன
ேபாட் இப் ப ஜ ஸ் றானா.. ப் ரண் ன் ஒ அைற ... ஷன் ஒ
... இரண் க் ம் இைட ல் நான் மாட் க் ட் க் ேறன்... என்ன
ெபாழப் டா ?!!' என் அவள் எண்ணி ெகாண் க்க

அவன் அவள் கபாவங் கைள உற் கவனித்தப "ஏேதா மன க் ள் ள ட் றன்

ெதரி ... ஆனா என்னன் ெதரியல... என்ன நிைனச்ச ?" என் ேகட்டான். 

"நான் ஒ மண் ம் நிைனக்கல... என்ைன தல் ல ங் க ப் ளஸ

ீ ் ... ெமன்டல்
டார்சச
் ர் தர்ற பத்தா ன் .. இப் ப க்கல் டார்சச
் ர் பன் ங் க..." என்றாள் .

அவன் ரித் ட் "ேபா ஸ் சாராைணன்னா இப் ப தான் என் த ழச் ... !"
என்றான்.

"எ ? இ சாரைணயா ? எந் த ஊர்ல ஏ சார் இப் ப கட் ச் ட் சாரைண

பண் வாங் க? தல் ல என்ைன ங் க" என் அவனிடம் இ ந் ல
யற் த் ந் தவைள அந் த ேகாபத் ம் ர த்தவன் 
சற் நிதானமாய் தன் ைய லக் ட் ன்ேன வந் தான்.

அவன் கரம் பட்ட றேக அவள் ேதகத் ன் ரத்தம் ஓட்டம் தைடப் பட் ரான
ேபால உணர்ந்தவள் அவள் உடைல ெநளித்தப ல வந் நிற் க அப் ேபா
"ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆ..." என் வ யால் த்தாள் .

அவள் பாதத் ல் அவன் உைடத்த படங் களின் கண்ணா கள் கள் த்

வ ய ெதாடங் ய . அதைன அவன் கவனித்த ெநா அவள் கரத்ைத பற்
ப க்ைக ல் அமர ைவத்தான்.

"அ ல் ல உனக் ... பார்த் கால் ைவக்க மாட் யா?" என் க ந் ெகாண்டான்.

அவள் ேகாபத்ேதா "நான் பார்த் கால் ைவக் ற இ க்கட் ம் ... நீ ங் க ெசஞ் ச

ேவைலயாலதான் எனக் இப் ப யா ச் ... நீ ங் க ெசஞ் ச தப் க் என்ைன
ட் ங் களாக் ம் " என் ேகட் ம் ேபாேத அவன் ேயா க்காமல் தைர ல் அமர்ந்
அவள் கா ல் இ ந் த கண்ணா கைள ைடத் தன் ைக ட்ைடயால் ரத்தம்
வராமல் கட் னான். 

அத்தைன ேநரம் ேகாபத்தால் அவைள படாய் ப த் யவனா இவன் என எண் ம்

அள ற் காய் அவன் ெசயல் அவைள ைகப் ற ெசய் த . 

அவன் அவைள நி ர்ந் ேநாக் "வா.. டாக்டர் ட்ட ேபா ட் வரலாம் ... ெஸப் க்
ஆ ட ேபா " என்றான். 

அவள் ேகாபம் ண் ம் தைலெய க்க "உங் க அக்கைறேய ேவண்டாம் சா ...

என்ைன ஆைள ங் க... ர் எப் ப ஒ ேசஞ் ச் ஓவர்... நீ ங் க என்ன 
ஸ்ப் ட் பர்ஸ்னா ட் யா.. எப் ப அந் நியனா மா ங் க எப் ேபா ெரேமாவா
மா ங் கன் எனக் சத் யமா ெதரியல " என் ேகட்டவைள 

"என்ன ண்டலா ?!" என் ேகட்டப எ ந் நின் ேகாபமாய் ைறக்க 

" ர்யஸா ெசால் ேறன்... அப் ப்பேபா நீ ங் க காட் ற அக்கைற ம் காத ம் எனக்
 ல் லரிக் ... அேத ேநரத் ல 
உங் க ேகாபம் ... என்ைன ெகால் ..." என்றவள் ெமல் ல எ ந் ெகாள் ள, பாதத்ைத
ஊன்ற யாமல் த மாறப் ேபானவளின் கரத்ைத அவன் க்க வர அதைன
ம் பாதவளாய் அவைன ட் ஒ ங் நின் ெகாண்டாள் .

அவேனா அவளின் நிராகரிப் ைப பார்த் ப ல் ேபசாமல் அைம யாய் அவைளேய

பார்த் க்க

த ழ் ர்க்கமான ேயா "உங் க க் என்ன? தர்மா ேகஸ் ஷயத் ல நீ ங் க

ேகட் ற ேகள் க்ெகல் லாம் நான் ப ல் ெசால் ல ம் ... ைரட்... நான் ெசால் ேறன்... பட்
இன்ைனக் என்னால யா ... நாைளக் இந் த ேகஸ் பத் ைடலா
எல் லாத்ைத ம் ெசால் ேறன்... நீ ங் க இப் ேபா இங் ந் ளம் ங் க ர்... நா ம்
ெடன்ஷனா இ க்ேகன்... நீ ங் க ம் என் ேமல ேகாபமா இ க் ங் க... ேதைவ ல் லாம
நமக் ள் ள ரச்சைன வளர ேவண்டாம் " என் அவள் அ கார ெதானி ல் உைரக்க
அவனின் ேகாபம் அ கரித்த . 

இ ந் ம் அவள் ெசான்ன ேபால ரச்சைனைய வளர்க்க ம் பாமல்

"ேபாேறன் ... ஆனா நாைளக் நீ ப ல் ெசால் லல... இன் ம் ேமாசமான ைர நீ
பார்க்க ேவண் க் ம் ... எனக் என் கடைமதான் க் யம் ... அ க் ைட ல யார்
வந் தா ம் இந் த ம் மா ரிதான் அவங் க நிைலைம ம் " என் அவைள
எச்சரித் ட் அந் த அைறைய ட் ேவகமாக ெவளிேய னான்.
த ழ் அவன் ெசான்னைத ேகட் ேகாபம் வந் தா ம் ம றம் அவள் பாதத்ைத
த் கட் ேபாட்டவ ம் அவன்தாேன என எண்ண ம் வர அவைன ரிந்
ெகாள் ள யாமல் தைல ல் ைகைவத்தப த ப் ேபா அமர்ந் ெகாண்டாள் . 

ேரந் ரன் ேழ ேபான ம் அவைன ர ம் ஜயா ம் ேபாக டாமல் வ ம த்

நின் ெகாண் அவைன சங் கடத் ல் ஆழ் த் ெகாண் ந் தனர்.

அவர்கள் ெசால் ம் எைத ம் கா ல் வாங் காமல் அவன் தப் ேபாக எண்ண

அவர்கள் டாமல் சாப் ட் ேபாக ெசால் வற் த் ெகாண் ந் தனர்.

ேத அந் த சமயத் ல் தன் அக்காைவ பார்க்க அவள் அைறக் ந் தாள் .

அங் ேக ெசன் பார்த்தவ க் ேபர ர்ச ் . அவள் இ க க ம் அைச ன்
நின் ட்ட . அவள் பார்த் பார்த் யந் த அைற அத்தைன அலங் ேகாலமாய்
மா ந் த . 

ேத இ பற் தன் அக்கா டம் ட ேகட்காமல் நிைலைமைய சமாளித் றப் பட

இ ந் த ேரந் ரைன வ ம த் "ஏன் மாமா இப் ப ெசஞ் ங் க ?" என் ேகட் ம்
ேபாேத அவள் கண்கள் கலங் ந் தன.

அேதா நி த்தாமல் அவள் ேம ம் "அக்கா அவ ைம எப் ப ைவச் ப் பான்

ெதரி மா? எப் ப உங் களால இப் ப ெசய் ய ஞ் ... யா ம் அவ ம் ல ஒ
ெபா ைள ட ெதாட டமாட்டா" என் ேகட்க ர க் ஒரள க் என்னெவன்
ரிந் த .

அவன் தங் ைக டம் "ேத ெகாஞ் சம் அைம யா ேப " என் தன் தங் ைகைய
அைம யாக்க யன் ெகாண் ந் தான். 

வய ல் யவள் எனி ம் அவள் ேகள் ேரந் ரன் மனைத த் ைள ட்ட . 

த ழ் அப் ேபா அைறைய ட் ெவளிேய வந் நடப் பைத பார்த்த ம கணம்

"ேத ...ேபா ம் நி த் ... நீ நிைனக் ற மா ரிெயல் லாம் எ ம் இல் ல... நான்தான்
எல் லாத்ைத ம் கைலச் ேபாட்ேடன்... நீ தல் ல வ ... அவ க் ேவைல
இ க் ... றப் படட் ம் " என்றாள் .

அந் த சமயத் ல் ஜயா க் ட் த டம் "என்ன த ழ் ... நீ ேய இப் ப ேப ற...

உங் க க் ள் ள ரச்சைனயா இ ந் தால் அைத ேப ர்த் க்கலாம் ... இப் ப
அவைர தனியா அ ப் ற சரி ல் ைல... நாைளக் உங் க அப் பா வந் த ற
பார்த் ேப ட் இரண் ேப மா ஒண்ணா ளம் ங் க... ஏேதா எனக் ேதா ச்
ெசால் ட்ேடன்மா...நான் ெசால் றைத நீ ேகட்க ம் நிைனச்சா ேக ... " என்றார். 

அவளின் த் இத்தைன நாள் அல் லா அவளின் நல க்காக இன் ேபச, அவளால்

ம த் ேபச யாமல் ேரந் ரைன த ப் ேபா பார்க்க, அவன் என்ன
ெசய் யட் ம் என்ப ேபால் ேகள் யாய் அவைள பார்த்தான்.

அவள் தயக்கத்ேதா ேயா த்தவள் ன் அவனிடம் ேபாக ேவண்டாம் என

களாலேய ச க்ைஞ ெசய் ய, அவள் அத்தைன ேகாபம் இ ந் தா ம் அவள்
ெசால் வைத நிராகரித் ெசல் ல யாமல் ஏேதா ஒன் அவைன த த்த . அதன்
ற ேவ ேயாசைன ன் அங் ேகேய தங் க சம் ம த்தான். 
அவைன த த்த ேவெறான் ல் ைல. காந் தமாய் இ க் ம் அவளின் ன்
தான ஈர்ப் தான். 

அத்தைன ேநரம் அவர்கள் த த்த ேபா  

ெகா க்காமல் வாதமாய் ெசல் ல பார்த்தவன் அவளின் ஒற் ைற
யைச ல் நின் ட்டான் என்பைத கண் வ ேம யந் ந் தனர்.

ேரந் ரன் த க் ம் ட அவர்கள் உற ஒ ஆச்சர்ய தான். எப் ேபா

அவர்கள் எந் நிைல ல் இ ப் பார்கள் என்பைத அவர்களாலேய ர்மானிக்க
ய ல் ைல.
ஊட ம் ேதட ம்

இர ன் வ ைகயால் நட்சத் ரங் கள் ெமல் ல ெமல் ல வானவன்

பைடெய க்க ெதாடங் ன. 

அந் த நட்சத் ரங் கைள ெவ த் பார்த்தப ட் ன் ன் றம்

அைமக்கப் பட் ந் த அழ ய ேதாட்டத் ல் அமர்வதற் காக
ைவக்கப் பட் ந் த நீ ண்ட இ க்ைக ல் கால் கால் ேபாட்
ெகாண் தைலைய ன் றம்  சாய் ந் தப அமர்ந் ந் தான் ர்.

அவன் பார்ைவ என்னேவா நட்சத் ரங் கள் ந் தா ம் மனம்

க்க தன்னவளின் நிைன ல் தான் இ ந் த . 

அந் த சமயம் பார்த் ேத அவன் அ ல் வந் நின் "மாமா"

என்றைழத் அவன் எண்ண அைலகைள தற க்க,

தைலைய நி ர்த் யவன் அவைள பார்த்த ம் கத்ைத அ ந் த

ைடத் ெகாண் "ெசால் ேத " என்றான்.

"அ ... த் சாப் ட ப் ட்டாங் க..." என் தயங் யப அைழக்க 

"ம் ம் ம் ... வர்ேறன்" என் அவன் இயல் பாய் தைலயைசத்தான்.

ஆனால் அவேளா றப் படாமல் தயக்கத்ேதா நின் க்க அவன்

ேயாசைன ேயா "என்ன ேத ?... ேவற ஏதாச் ம் ெசால் ல மா ?"
என் ேகட்டான்.

"ம் ம் ம் " என் தைலயைசத் ைகைய ைசந் ெகாண்

நின் ந் தவைள வத்ைத ஏற் யப பார்த் ந் தான்.

ஆனால் அவள் எ ம் ெசால் லாமல் அைம யாய் நின் க்க அவன்

எ ந் நின்றப "என்னாச் ... ெசால் ?" என் ேகட்க

"சாரி மாமா" என் ெசால் ட் அச்சத்ேதா அவைன

ேநாக் னாள் .

"எ க் சாரி ? " 

"அ ... நான்ன்ன்... உங் க ட்ட அப் ப ேப ன க் "

அவன் கம் மலர அவள் தைலைய அ த் யவன் "அெதல் லாம் நீ
ேப ன ல ஒ தப் ம் இல் ல.... நா ம் அைத தப் பா எ த் க்கல...
இ க்ெகல் லாம் ேபாய் சாரி ேகட் யா ?... ஏன் ? உங் க அக்கா ட்ட நீ
உரிைமயா ேபசமாட் யா ? இல் ல சண்ைட ேபாடமாட் யா...
அப் ப தான் நா ம் உனக் ... சரியா? !"என்றான்.

அவள் ெந ழ் ச் அைடந் தவா ன்னைகேயா "சரிங் க மாமா"

என் தைலயைசத் ட் ெசல் ல யத்தனித்தவைள "ேத ... ஒ
நி ஷம் " என்றைழத்தான்.

ம் வந் அவன ல் நின்றவள் "என்ன மாமா ? ெசால் ங் க"

என் ேகட்க

ேரந் ரன் ந் தைனேயா "அ .. ஒண் ல் ைல... உங் க தாத்தா

ேபாட்ேடால ஒ ங் க கத் ல டாலர் ேபாட் க்காேர... அ உங் க
ேபஃம் டாலரா ேத ?!" என் ேகட் ட் அவள் தன் ேகள் ைய
எப் ப எ த் ெகாள் றாள் என அவள் கத்ைதேய உற் பார்த்தான்.

"ஆமாம் மாமா... ஆனா நாங் க யா ம் அந் த மா ரி டாலர்

ேபாட் க்கல... அக்கா மட் ம் ேபாட் ந் தா" என்றாள் இயல் பாக
பார்த்தப !

"அப் ப யா ?! ... ஆனா நான் உங் க அக்கா க த் ல அந் த மா ரி ஒ

டாலைர பார்த்தேத ல் ைலேய ேத " என் சமார்த் யமாய்
ன னான்

"அ ..." என் ந் த்தவள் சட்ெடன் நிைன வந் தவளாய் "ஆ...

கல் யாணத் க்காக அக்கா அரண்மைனக் வந் த ேபா தான்
ெதாைலஞ் ேபாச் ... நா ம் அக்கா ம் எவ் வளேவா ேத
பார்த்ேதாம் ... பட் ைடக்கேவ இல் ைல" 

'எப் ப ைடக் ம் ... ெதாைலஞ் ச இடத்ைத ட் ட் ேவற இடத் ல

ேத னா' என் தனக் ள் ேளேய ெசால் யவன் ண் ம் ேத ைய
ேநாக் " ைடக்கலயா... அப் ப ன்னா உங் க அக்கா ேவெறங் கேயா
ட் ப் பாளா இ க் ம் ...அவ் வள ெபா ப் ேமட க் "

"இல் ல மாமா... அக்கா எப் ப ேம எந் த ெபா ைள ம் அவ் வள

க் ரம் ெதாைலக்க மாட்டா... எப் ப ஸ் பண்ணாங் கன்ேன
ெதரியல.. "
"ம் ம் ம் ... அவ ேபட் ைடம் " என்றான் அ த்தமாக. 

அந் த அ த்தத் ன் அர்த்தத்ைத அவள் உணர்த் க்க ல் ைல.

அவேன ேம ம்

"சரி ேத ... நான் ம் மாதான் ேகட்ேடன்... உங் க அக்கா ட்ட இைத

பத் எல் லாம் ெசால் ட் க்காேத... அப் றம் ம் ம் டாலைர
ெதாைலச்சைத பத் நிைனச் வ த்தப் படப் ேபாறா" என்
சா ர்யமாய் ேப அவைள அ ப் ட்டான். 

அவர்கள் ைளயா ம் அந் த பரீத ைளயாட் ல் ேத ைய பகைட

காயாய் பயன்ப த் ெகாண்டான். ஆனால் அவ க் அப் ேபா ம்
ெதளி ைடத்தபா ல் ைல.

'ேக ... அப் ேபா கல் யாணத் க் ன்னா காஞ் ரத் ல தர்மா
ட் ற் ேபா க்கா... அ க்கப் றம் தான் அவங் க தாத்தா ம் ல
அந் த ைலேயாட ஓ யத்ைத பார்க்க ம் ேத க்கா..." என்
எண்ணி ெகாண்டவ க் அன் அலமாரி த ன் ேபாட்ேடாைவ
ேத ம் ேபா எதச்ைசயாய் அந் த இைற ைல ன் ஓ யத்ைத
பார்த்த நிைன ந் த .

அதனால் தான் தர்மா ட் ல் அந் த ைல ன் ஓ யம் அவ க்

பார்த்த ேபான்ற உணர்ைவ ஏற் ப த் ந் த .

அேதா நிற் காமல் அவன் ைள ரமாய் அந் த ைடரிைய பற்

ந் க்க வங் ய .

'ைடரி இங் ேக இல் லன்னா ேவற எங் க ைவச் ப் பா... காஞ் ரத் ல
இ ந் ேநரா அரண்மைனக் வந் தவ... அப் றம் கல் யாணம் ஞ்
ேநரா எங் க ட் க் தாேன ேபாேனாம் ... அங் க ைவச் ப் பாளா...
ம் ஹ ம் ... எனக்காக பயந் தாச் ம் அவ அங் க ைவக்க மாட்டா... ஒய்
நாட்.. அவ ஆ ஸ்ல... எஸ்... அவ ேக ன்ல...ேசன்ஸ் இ க் ... ஹ்ம் ம் ம் ..
அதனாலதான் காைல ல என்ைன ஆ ஸ்ல பார்த்த ம் அவ் வள
ெடன்ஷனானியா ... என் த ழச் ' என் கங் கைள அ க் யப ேய
ட் ற் ள் ைழந் தான்.

எல் லாவற் ைற ம் நடந் த நிகழ் கேளா நிைன ப் ப த் ஒப் ட்

ைடைய அ ய ற் பட் ெகாண் ந் தான். ஆனால் ேமேலாட்டமாக
மட் ேம அவனால் கண் க்க ந் த .
ஆழ் ந் எல் லாவற் ைற ம் ெதளி ப் ப த்த ேவண் ெமனில் அ
அவளால் மட் ேம சாத் யம் .

ஆனால் ெசால் வாளா ? 

நிச்சயம் மாட்டாள் ? என்ற ஒ ரல் கா ல் ஒ த்த . 

அவள் ஒ த நம் க்ைகயற் ற நிைல அவ க் ள்

ப வா ந் த .

அவன் ேந த்த அவன் காத த்த அவளின் ேநர்ைம ம் ைதரிய ம்

எங் ேக ? அ க்க க்காய் இத்தைன ெபாய் கள் ... அவளிட ந் ...
தன்ைன ட்டாளாக் ட்டாள் என்ற ேகாபம் ம றம் அவைன த்
க்க ெசய் ந் த . அவன் மனைத இ க ெசய் ந் த .

எவ் வள ேகாப ந் தா ம் அவள் தான காத ேம அபரி தமாய்

இ ந் த . 

ட் ள் ைழந் கப் பைற ல் வந் அமர்ந்தான். 

எல் ேலா ம் அப் ேபா உண உண்ண அமர, த க்

ேரந் ர க் ம் ந் உபச்சாரம் எல் லாம் தட டலாய் ஜயா
ஏற் பா ெசய் ந் தார்.

ேத ேரந் ரனிடம் ண்ட ம் ேக யாய் ேப ெகாண் க்க,

ர ம் ட அவர்கள் உைரயாட ல் ஆர்வமாய் கலந் ெகாண்டான்.

ஜயா ம் அவற் ைற எல் லாம் கண் மனம ழ் ந் க்க, த ழ் மட் ம்

இ க்கமாகேவ அமர்ந் ந் தாள் .

அவ க் அந் த உண ெகாஞ் ச ம் க்க ல் ைல. மாறாய் நாைள

அவைன எப் ப சமாளிப் ப என்ற ேயாசைன.

அவன் இங் ேக மட் ம் இல் லாமல் இ ந் தால் ஆ டம் நிைலைமைய

எ த் ைரத் க்கலாம் .

அதற் ம் வ ல் ைல. 

ர ற் அைழப் த் சரமாரியாய் ட்டலாம் என்ற எண்ண ம்

ஈேடற ல் ைல.

அதற் ேம இைடஞ் சலாய் அவன் தன்ேனா இ க் றான். 

அ ம் தன்னாலேய...

இப் ப யாக அவள் மன ல் ந் தைனகள் கைர ரண்

ஓ ெகாண் க்க,
அவள் என்னதான் அப் ப ந் க் றாள் என் அவ் வப் ேபா அவன்
பார்ைவ அவைள அளெவ த் ெகாண் தான் இ ந் த .

ேரந் ரன் உணெவல் லாம் ந் ேநர உைரயாட க் ன்

அவளின் அைறக் ள் ைழந் தவன் சற் யந் நின் ட்டான்.

அவள் அைற ன் ெபா ட்கள் எல் லாம் பைழய நிைலக்

மா ந் த . ந் தள எல் லாவற் ைற ம் சரி ெசய் ந் தாள் . 

இ ப் ம் அவன் ஏற் ப த் ய தாக்கம் அந் த அைற ல் ஆங் காங் ேக

ெதன்பட அவற் ைற எல் லாம் கவனித் ந் தவனின் கள் த்தக
அலமாரிைய ம் ரமாய் அ க் ெகாண் ந் த மைன ன் ம்
ந் த .

அவள் ஸ் ல் ஏ த்தங் கைள எ த் அ க் ேமேல ைவத்

ெகாண் க்க காயம் பட் ந் த அவள் பாதத்ைத பார்த்த ம்
எங் ந் தான் அவள் தான அக்கைற ஊற் ெற த்தேதா அவ க் ? 

அ ல் ெசன்றவன் "நான் எ த் ைவக் ேறன்... நீ இறங் ...

ஏற் கனேவ கா ல் அ ப் பட் இ க் " என்றான்.

"ேதைவ ல் ைல... எனக் என் க்ைஸ அ க் க்க ெதரி ம் ... நீ ங் க

ேபாய் உங் க ேவைலைய பா ங் க" என் அலட் யமாய்
ப ைரத்தாள் .

அவள் அலட் யம் ேகாபத்ைத ஏற் ப த்த, ேமேல அவளிடம்

வாக் வாதம் ெசய் ய ம் பாமல் "அப் றம் உன் இஷ்டம் " என்
நகர்ந் ெகாண்டவன் ேயாசைனேயா ப க்ைக ல் அமர,
சட்ெடன் அவளின் அலறல் சத்தம் ேகட் ம் னான்.

அவேளா ழாம ம் எழ யாம ம் நின் ந் தாள் .

ஸ் ல் ஆட்டம் கண் ேலசாய் சரிய அவள் அலமாரி ைன த்
ழாமல் காப் பாற் ெகாண்டவள் ெமல் ல ஒ வா சமாளித்
நிைலப் ப த் ெகாண்டைத ேரந் ரனின் பார்ைவ ம் கண்ட .

ெகாஞ் சம் ரமாய் ந் க்கலாேம என் அவன் மனம்

எண்ணிய அ த்த ெநா 'ேஸ ஸ்ட்' என் தன்ைனத்தாேன க ந் ம்
ெகாண்டான். 

அேத சமயத் ல் தாேன தாரித் ெகாண்டவைள ெமச் யப "

ேமடம் ... உயரம் உயரமான ேகா ல் ேமல ஏ கல் வட்டாராய் ச்
பண் வங் களாச்ேச... அத ம் இல் லாம அலமாரி ேமல எல் லாம் ஏ
பழக்கம் ேவற... ப் ச.் .. அதான் கெரக்ட்டா ேபலன்ஸ் பண்ணிட் ங் க"
என் ேகட் எள் ளலாய் ரித்தான்.

" ழலன் ெராம் ப வ த்தமா இ க்ேகா ?!" என் ேகட் அவள்

ைறப் பாய் பார்க்க,

தன் மன ன் எண்ணத்ைத ெதளிவாய் ப த் ட்டாேள என

ைகத்தான்.

அவள் ண் ம் பைழயப த்தகங் கைள அ க்க ெதாடங் னாள் .

"நீ ெபரிய ராங் கைனதான் ... ஆனா ெசால் றைத ேக ... இறங் ...
நான் அ க் தர்ேறன்" என்றான் ண் ம் அக்கைறேயா .

அவள் அவைன பாராமேல "ேவண்டாம் ... நாேன அ க்க னாதான்

கெரக்டா இ க் ம் ..." என்றாள் .

"சரி நான் ஸ் ைல ஸ்ெட யா ச் க் ேறன்... நீ அ க் " என்

த் ெகாண்டவைன கவனியாமல் "நீ ங் க ஒண் ம் ச் க்க
ேவண்டாம் ... எெமர்ெஜன் கால் வந் த ம் யா க் என்னன்
ட் ட் ேபா ங் க" என் அவள் த்தலாய் ேப வைத
ேகாபமாய் பார்த்தான். 

"என் ேமல நம் க்ைக இல் ைலன் ெசால் ல வர் யா? !" என் ேகட்க

"நம் ப ப் ப ல் ைலன் ெசால் ல வர்ேறன்" அலட் யமாக

ப ைரத்தாள் .
"நீ மட் ம் ... என் நம் க்ைகைய உைடக்கல... நீ என் ட்ட
ேப னெதல் லாம் ெபாய் தான " என் அவன் வார்த்ைத ேகாபமாய்
வந் ழ அப் ேபா அவள் ற் றமாய் பார்த்தாள் . 

"இ க் ேமல ஒ வார்த்ைதைய ேபசா ங் க" 

"என்ன ? உண்ைமைய ெசான்னா கசக் தா ?" 

" ர்ர்ர்ர்... ேபா ம் ... நான் ஒண் ம் ெபாய் எல் லாம் ெசால் லல... நான்
ஜர்ன ஸ்ட்... நீ ங் க ேபா ஸ்... ேஸா எனக் ஜாப் சம் பந் தபட் நிைறய
ெபர்ஸன்ஸ் இ க் ம் ... எல் லாத்ைத ம் நான் உங் க ட்ட ெசால் ல
மா... அைத நீ ங் க உடேன ெபாய் ... ஏமாத் ற ன்
எ த் க் ட்டா எப் ப ... ?!" என் ேகட்டாள் .

ஏளனமாய் ன்னைக த் "இ நல் ல சமாளிப் " என்றான்.

"நீ ங் க எப் ப எ த் க் ட்டா ம் அைத பத் எனக் கவைல இல் ைல"

என் ெசால் கத்ைத ப் ெகாண்டாள் .

அவள் ஏற் கனேவ ரின் உச்சாணி ெகாம் ல் நின் ப் பவள் ,

இன் உச்சமாய் ேவ ேமல் நின்றப ேப ெகாண் க்க, தான்
அவைள நி ர்ந் பார்ப்பதா என அவனின் ஆண்ைம ம் ஈேகா ம்
ண்டப் பட்ட .

அப் ெபா தான் அவள் தான பார்ைவ ெகாஞ் சம் மா ய . 

அவள் நின்ற மார்க்கத் ல் ... எட் எட் த்தகங் கைள அ க்

ெகாண் க்க அவளின் வப் நிற ைநட் ரஸ் ல் அவளின்
தங் கநிற இைட எட் எட் பார்த் அவனிடம் கண்ணா ச்
ைளயா ெகாண் ந் த . 

ேவண்டாம் ேவண்டாம் என் அவன் ைள கட் பா க்க

அவனின் கள் ேகட்கமாட்ேடன் என அவைள அங் கம் அங் கமாய்

ர த் ெகாண் ந் த .   

காதல் எ ம் எல் ைலக் ள் இ க் ம் வைரதான் கண்ணியம் . 

இப் ேபா அத்தைகய எல் ைலைய அவன் உள் ளம் உைடத்ெத ய
ெசால் ல,
அந் த எல் ைலைய அவனின் காதல் ேமாகமாய் மா ெமல் ல
ெமல் ல அவைன தன்னிைல மறக்க ெசய் ந் த .

உள் க் ள் அவளின்  
எரிந் ெகாண் ந் த ேகாபத் ெயல் லாம் ேமாகத் யால் ழ் ந்
ெகாண்ட .

இ யாய் அவள் அ க் த் எல் லாம் சரியா இ க் றதா என்

சரி பார்த் நின்றவைள ெகாஞ் சம் ரமாய் பார்த்தவன் தன்
காலால் ஸ் ைல அைசத் ட, அப் ேபா அனிச்ைசயாக அவள் " ர்"
என் அைழத்தப த மா ழப் ேபானவைள தன் இ கரங் களால்
ன் றம் அைணத்தப தாங் ெகாண்டான். 

அவன் க் ள் இ ந் தவளிடம் ன்னைகேயா "பார்த் யா... நான்

இல் லன்னா நீ ேழ ந் ப் ப" என் நல் லவன் ேவஷம் ேபாட
அவள் ழப் பமாய் பார்த்தாள் .

அவன் அ காைம ல் இ ந் தவளின் இத டம் ெந ங் ெசல் ல,

சட்ெடன் அவன் அைணப் ைப தள் ளி ட் அவள் ல வந் தாள் .

அவைன இ ங் க பார்த்தவள் "என்ைன ஏமாத்த பார்க்கா ங் க...

நீ ங் கதாேன ஸ் ைல அைசச் ட் ங் க" என் ேகட்டாள் . 

அவன் உத ல் தவழ் ந் த அந் த ன்னைக ல் வஞ் சம் இைழேயாட,

ற் றமைடந் தவள் எல் லா ேகாபத்ைத ம் ெமாத்தமாய் மன ல் ஏற்
ெகாண் தன் ெமாத்த பலத்ேதா "இ யட்... ராஸ்கல் .. ெபா க் "
என் ட் யப அவைன அ த் ெகாண் ந் தாள் .

அவேனா அைசயாமல் அவைளேய பார்த் க்க

அவள் நி த்தாமல் "எனக் ெதரி ம் டா... உன் லவ் ம் ெதரி ம் ... உன்
ெவஞ் சன்ஸ ம் ெதரி ம் " என்றாள் . 

உடன யாக அவைள தன் கரத் ல் இ த் அைணத்தவைன ட்

ேமா ெகாண் " டா" என் ெவளிேய வர த த்தவைள பார்த்
"அெதன்ன ர் ர் மரியாைத ேத ... டா...ங் ற..." என்
ேகட்டான்.
"ஆமான்டா... அப் ப தான்டா ப் ேவன்... டா" என்
தன்னவனின் கரத் ன் ைற ந் ள யாமல் அவள் த க்க
அவன் ன்னைக த ம் ப "நீ இப் ப ப் ம் ேபா தான் ...
ேராமான் க்கா இ க் ... ப் " என்றவைன எரிச்சைல பார்த்தாள் .

அவைன தள் ளி ட பார்த் அவள் யற் ஒன் ம்

பலனளிக்க ல் ைல.

அவன் கரத் ந் ள யா என்பைத உணர்ந்தவள் தன்

யற் ைய ைக ட் "ேமல் சாவனிஸ்ட்... உங் க ப் பப் ப எல் லாம்
நான் நடந் க்க ம் ... அெதப் ப ர்... எ ேம நடக்காத மா ரி
ேப ங் க" என்றாள் .

"நடந் தெதல் லாம் சரி... ஆனா காைல ல் இ ந் நீ ம் நா ம்

எவ் வள சந் ேதாஷமா இ ந் ேதாம் ... அெதல் லாம் மறந் ேபாச்சா
உனக் " என் உணர்ச ் ெபாங் க ேகட்டான்.

அவள் அலட் யமாய் "ஆமாம் ... மறந் ேபாச் ... ெகாஞ் சங் ட
ேயா க்காம என் ைம நாஸ் பண்ணீங்கேள... அப் பேவ மறந்
ேபாச் .." என்றாள் .

"உங் க தாத்தா க த் ல இ ந் த அந் த டாலர்... அப் றம் அந் த ர

ேப ன ... எல் லாத்ைத ம் ேகட் ெராம் ப அப் சட்டா ட்ேடன் த ழ் ...
ேயா ச் பா .. உனக் என் ேகாபத் ல இ க் ற நியாயம்
ரியலயா?!"

"ஹ்ம் ம் ம் ... உங் க ேகாபம் நியாயம் தான்... நான் அைத தப் ெசால் லல...
அைத நீ ங் க காட் ன தம் தான் ெராம் ப தப் "

"சரி... தப் ... நீ தான் எவ் வள ெபரிய தப் ைப ம் அஸால் ட்டா

மன்னிச் ேய... என்ைன ம் அப் ப மன்னிச் ரலாேம"

அவள் ரமாய் பார்த்தப "மன்னிப் ... அ ம் உங் க க்கா ? ேநா

ேசன்ஸ்... அன்ைனக் ச்ல மன்னிப் ேகட்க வந் த ேபா என்ன எப் ப
எல் லாம் இன்ஸல் ட் பண்ணிங் க... உங் க ன்னா ேய அைலய
ைவச் ங் கேள... மறந் ேபாச்சா ர்" என்றாள் .

"அெதல் லாம் இப் பதான் ெசால் த் காட்ட மா?" என்ற ேபா

அவன் ன் இ க்கம் ைறந் ப் பைத உணர்ந்தவள் அவைன
லக் ட் நகர்ந்தாள் .
"ெவஞ் சன்ஸ் உங் க க் மட் ம் தானா... ஏன் எனக் ல் ைலயா?" என்
ேகட்டவள் தைர ல் ெமத்ைதைய ரிக்க அ ர்ந் ேபானான்.

"ஏய் .. ேழ ப க் றெதல் லாம் மச்... என்ன சா.. பர்ஸ்ட் ைநட்

அன்ைனக் ட சண்ைட ேபாட் ட்ேடாம் ... அப் ேபா ட நீ ேழ
ப க்கலேய..."

"நான் ேழ ப த் க்க ேபாேறன் உங் க ட்ட ெசான்ேனேன.... உங் க

ேவைலய பா ங் க" என்றவள் தைலயைணைய ஒன் ந ல்
ைவத் ட் கட் ல் ப த் ெகாண்டாள் . 

"ஏய் நீ சா ... ேழ அப் றம் எ க் ெபட்ைட ேபாட்ட" என்

ேகட்டப அவ ம் ப க்ைக ல் ப த்தான் 

அவள் அவைன பாராமேல "நான் உ ண் ேழ ந் தா அ படாம

இ க்க..." என்றாள் .

அவன் ரித்தப ந ல் இ ந் த தைலயைணைய க் ேபாட்டவன்

அவைள அ ல் இ த் அைணத் ெகாண்டான்.

"அய் ேயா ர்" என் அ ர்ந்தவைள தன் றம் ப் யவன் "சண்ைட

ேபா ஸ க் ம் ஜர்ன ஸ்ட் க் ம் தாேன... க் ம் த க் ம்
இல் லேய" என் தன் ெசய க் நியாயம் கற் த்தான்.

" ங் க ர்" என் ஒ ங் ெசல் ல பார்த்தவைள இன் ம்

இ க்கமாய் தன் கரத் ல் ைணத் ெகாண்டான்.

அவைள ெமாத்தமாய் த்தத் ல் ழ் க த்தவன் அவளின்

உணர் க க் ள் உள் ளார்ந் ெசன்றான்... 

அவனின் ரட் த்தனத் ற் ம் காத ற் ம் இைட ல் ெவ ேநரம்

ேபாரா யவளின் உணர்ச ் கள் ெமல் ல ெமல் ல அவனிடம் வசப் படேவ
ேநர்ந்த .

வறண்ட ைய ண் ய மைழ ளிகளால் எ ம் மண்வாசத்ைத

கர்ந்த உணர் ...

அந் த ஊடல் ர்ந் காதலாய் ம் ேபா ...

அவர்களின் ேகாபத் ன் ெதாடக்க ைரக் ேமாகம் ைர
எ ட்ட .

அவேனா தன்னிைல மறந் தவள் உறக்கத் ல் ஆழ் ந்

கன க் ள் ம் ழ் னாள் .

தன்ைன மறந் அவள் "ஆ" என் அலற அ ர்ந் எ ந் தவன் அவள்

உறங் வைத பார்த் சற் ழம் னான்.

'இப் ப க்கத் ல கத் கத் என்ைன ைனக் ம் ங் க ட மாட்ட

ேபாேலா... என்ன பழக்கேமா? !' என் எண்ணி ண் ம் ப த்
ெகாண்டவன் 'ேபய் தேமான் நிைனச்ேசன்' என் அவள்
ன வைத ேகட் எரிச்சலைடந் தான்.

"ஏ த ழச் " என் எ ப் ப ற் பட்ட ேபா இ அவளின் இயல் என்

ண் ம் அவைள அைணத்தப உறங் க எண்ணிய ேபா அவள்
உ ர்த்த வார்த்ைதகள் ெச ைய ைளத் அவன் ைளைய
ழப் பைடயச் ெசய் த .

அன் அலமாரி ல் ஏ நின் அவனிடம் ெசய் த

வாக் வாதங் கள் தான் அவளின் உளறல் கள் என்பைத
நிைன ப் ப த் யவன் ம கணேம ேநற் அவள் உள ய
வார்த்ைதகைள நிைன ப் ப த் னான்.

'என்ைன ... நான் அவைன ெகால் ல ம் ' 

இப் ப அவள் ஆேவசமாய் ெசான்ன ெவ ம் கன ல் வந் த

கற் பைனயா? இல் ைல நிஜத் ல் நடந் த நிகழ் வா ?

சட்ெடன் எ ந் தமர்ந்தவன் ெமாத்தமாய் தன் உறக்கத்ைத

ெதாைலத் ந் தான் .

தர்மா ன் ெகாைலக் ம் அவ க் ேம சம் பந் தம் இ க் ெமன அவன்

இ வைர ல் எண்ணிெகாள் ள ல் ைல.

மாறாய் தன் பத் ரிக்ைகக்காக அவள் அவைன த் ெசய்

ேசகரிக்க ல க் த்தனமான ெசயல் களில் ஈ பட் ப் பாள் என்ற
வைரயைறக் ளதான் அவன் ந் தைன நின் ந் த .

ஆனால் இப் ேபா ஏேனா அவள் ெகாைல ெசய் ப் பாளா? இந் த

ேகள் அவைன ர்த் ேபாக ெசய் த .

தல் ைறயாய் அவள் தான காதலால் தன் கடைமைய

தவ ட்ேடாேமா என்ற ற் ற ணர் அவன் ெதாண்ைடைய
அைடத்த .

இல் ைல... இைவ எல் லாம் தன் கம் தான் என எண்ணியவன்

அவைளேய க்க ெசய் தன் சந் ேதகத்ைத ர்த் ெகாள் ளலாமா
என் ேயா த் ன் அ ட்டாள் தனம் என அந் த எண்ணத்ைத
ைக ட்டான்.

யதார்த்தப ஒற் ைற ெபண்ணாக தர்மாைவ அவள் ெகால் வ

லபமல் ல. அேத ேநரம் ர ன் ைணேயா ெசய் ப் பாேளா
என்ற எண்ண ம் ேதான் ய .

அவள் கத்ைத பார்த்தவன் அப் ப அவள் ெசய் ய யவள் அல் ல

என் ெதளிந் தான்.

அப் ேபா அவன் உடெலல் லாம் யர்த் ேபா ந் தைத உணர்ந்

எ ந் ெசன் கத்ைத அலம் ெகாண் வந் தான்.

அவனால் உறங் க ய ல் ைல.

அவன் அந் த அைறக் ள் ேளேய ேயாசைனேயா நடந் க்க அந் த

அைற ன் ெபா ட்கள் அவன் கவனத்ைத ஈர்த்த .

ன்ேன ேகாபமாய் பார்க் ம் ேபா கவனிக்காமல் ட்டைத எல் லாம்

இப் ேபா நிதானமாய் பார்ைவ ட்டான்.

அ ஒ அ ங் காட் யகம் தான்.

பாரம் பரியத் ன் தான...பழைம ன் தான... த ன் தான...

இலக் யங் கள் தான... அவளின் ராத காதைல அந் த அைற
அ த்தமாய் பைறசாற் ெகாண் ந் த .

அவன் சாதாரணமாய் க் ேபாட் உைடத்த ைகபடங் கள் ேபால

பல படங் கள் வற் ல் மாட் க்க ஒவ் ெவான் ம்
கல் ெவட் க ம் பாரம் பரிய ெபா ட்க ம் பழைமயான
ேகா ல் க ம் அதன் அரிய ைலக ம் ஒ ஆழமான கைதகைள
எ த் ைரத் ெகாண் ந் த . 
அவள் பத் ரிக்ைகக்காரி என்பைத தாண் , பாரம் பரியத்ைத
ேந ப் ப அவன் அ யாத அவ ைடய இன்ெனா கம் என்
எண்ணியவ க் தர்மா ன் இன்ெனா க ம் நிைன க் வந் த .

தர்மா பல வரலாற் ெபாக் ஷங் கைள ைலேப ற் பவன் என

த க் ெதரிந் ந் தால் ... அ ெகாைல ல் ெசன் மா ???

இல் ைல... இ க்கா ... ஆனால் அவள் உணர்ச ் வசப் பட்டால்

ெகாைல ம் ெசய் ய யவள் தான் என் அவன் ேபா ஸ் ைள
அ த் ய .

அதற் சாட் யாய் ேகாபத்தால் ஒ ைற தன்ைனேய அவள்

ேயா க்காமல் அைறந் தவள் தாேன? என்ற எண்ண ம் ேசர்ந்
ெகாண்ட .

அவனின் மனம் இப் ப அ ேவகமாய் ஓ க் ெகாண் க்க, அவன்

சந் ேதகத்ைத ர்த் ெகாள் ம் வ என்னெவன் நடந் தப ேய
ந் த்தான். 

தர்மாைவ ெகான்ற கத் ந் த ைகேரைகைய பற் ய நிைன வர,

அவளின் ைகேரைக ம் ர ன் ைகேரைக ம் அதேனா ஒத்
பார்த்தாள் என்ன? என் எண்ணிய ம கணம் அவளின் ைகேரைக
ப ந் த ெபா ட்கள் ஏதாவ ஒன்ைற எ க்க யத்தனித்தான்.

அவ க்ேக ெதரியாமல் ....

அந் த ேநரத் ல் ஒ த்த அவனின் ைகப் ேப , அந் த அைற ன்

நிசப் தத்ைத த் ெகாண் ேகட்க, அவள் த் வாேளா
என்ற அச்சத் ல் அவசரமாய் அந் த அைழப் ைப ஏற் றான். 

அ ல் வந் த தகவல் ேரந் ரைன பதறச் ெசய் த .

*******
இர ந நி ேநரம் ... அந் த ெபரிய ம த் வமைனேயா ஆட்கள்
நடமாட்டம் ைறந் காணப் பட ஒன் ரண் ெச யர்கள் மட் ேம
ஆங் காங் ேக ெதன்பட்டனர்.

அந் த ம த் வமைன ன் ஒ அைற ல் ஆ ெநற் ல் கட் மாய் ,

வல ற கரத் ல் ஏற் பட்ட ராய் ப் பால் ம ந் ம் தடவப் பட்
கட் ல் அமர்ந் ந் தாள் .

அவள் காயப் பட்டைத எண்ணி ட தள ம் வ ந் தப் பட ல் ைல.

ஆனால் அவள் கத் ல் பர ந் த ல் க்க, பக்கத்

இ க்ைக ல் அைம ேய உ வமாய் அமர்ந் ந் தவனின் கத்ைத
பார்த் தான். 

அசாத் ய ைதரியம் ெகாண்ட அவளின் ைதரியத்ைத அைசத்

பார்க்க ய வல் லைம அவ க் மட் ேம உண் .

எப் ேபா ேவண் மானா ம் அந் த எரிமைல ெவ க்கக் ம் என்ற

எச்சரிக்ைக உணர்ேவா ..

" ..ஷ்..வா" 

என் ெராம் ப ம் நிதானமாக அவள் கணவனின் ெபயைர

அைழத்தாள் .

Thank u my dear friends for all yor great support

ேபான பத ல் க த் ேபாட் ஊக் த்த அைனத் நல் ல
உள் ளங் க க் ம் நன் ... 

தாமதமான ப க் மன்னித் ங் கள் ... எப் ேபா ம் ேபால் உங் கள்

ைலக்... மற் ம் என் உத்ேவகத்ைத ம் என் எ த் ன் ேவகத்ைத ம்
அ கரிக் ம் உங் களின் க த்ைத தர மறந் ட ேவண்டாம் .
ேதாழைமேயா காதல்

ஆ அவன் ெபயைர உச்சரித்த ம கணேம ஷ்வா ன் பார்ைவ

ம் பாம் ைப ேபால படெம த்த . 

அதற் ள் அந் த அைற ள் ஒ நர்ஸ் ைழய, ஷ்வா தன்

இ க்ைக ல் இ ந் எ ந் நின் ெகாண்டான்.

" ச் ட் ங் களா ?!" என் ஆ ைய ேகட்டப அந் த ெபண் அவள்

உடல் நிைலைய ேசா த்தாள் .

ன்னர் ஷ்வா ன் றம் ம் "அவங் க ரிப் ேபார்டஸ

் ் எல் லாம்
நார்மல் தான்... அவங் கைள நீ ங் க அைழச் ட் ேபாகலாம் டாக்டர்
ெசால் ட்டா " என்றாள் .

ஷ்வா இ க்கமான பார்ைவேயா "அ க் ள் ளயா ?!... ஒ இரண்

நாளாவ அட் ட் பண் ங் க" என்றான்.

ஆ ழப் பமாய் பார்த் " ஷ்வா.. ?!" என் அைழத்தவைள அவன்

ம் ம் பார்க்க ல் ைல.

அந் த நர்ஸ் அவனிடம் "அெதல் லாம் அவ ய ல் ைல... ஜஸ்ட் ந் த

அ ர்ச ் ல அன்கான் யஸ் ஆ ட்டாங் க... அவ் வள தான்...
மத்தப அவங் க நல் லதான் இ க்காங் க... " என் ரிப் ேபார்டை
் ஸ
அவனிடம் ெகா த்தார்.

ஷ்வா எரிச்சேலா "ஹ்ம் ம் ... அவ நல் லா இ க் ற தான்

ரச்சைனேய" என் லம் யப அைறைய ட் ெவளிேயற
ஆ ம் அவைன ன்ெதாடர்ந்தாள் .

அவர்கள் இ வ ம் ட்ைட அைட ம் வைர அவன் ஒேர ஒ வார்த்ைத

ட ேபச ல் ைல.

ஆ ச ப் ேபா 'ேகாபம் வந் தா ஒண் ... ேப டார்சச் ர்

பண் வான்.. இல் ல ேபசாம டார்சச
் ர் பண் வான்' என் எண்ணி
ெகாண்டாள் .

ட்ைட அைடந் த ம் ஷ்வா ேநராய் யாைர ம் கவனிக்காமல் தன்

அைறக் ள் ைழந் ட்டான்.
 ஷ்வா ன் தந் ைத க ணாகர ம் தாய் சாரதா ம் ஆ ைய
அமரைவத் "என்னம் மா ?! என்னாச் ?! நாங் க ெராம் ப
பயந் ட்ேடாம் " என் அவளிடம் படபடத் ெகாண் ந் தனர்.

அவள் ெராம் ப ம் இயல் பாக "ஜஸ்ட் ைபக் ஸ் ட்டா ச்

அங் ள் ...மத்தப ஐம் ஆல் ைரட்... இ க் ேபாய் அந் த ஷ்வா ஞ்
க் ைவச் க் ட்டான்" என்றாள் . 

இ வ ம் ன்னைக க்க சாரதா அவளிடம் "அவ க் உன் ேமல

அவ் வள இஷ்டம் மா! உனக் ஒண் ன்னா அவனால தாங் க
யா " என்றார்.

அந் த ஒ காரணத் க்காகதாேன அவன் எவ் வள ேகாபப் பட்டா ம்

தாங் ெகாள் ள ேநர் ற என அவள் ெப ச் ட்டப அைறக் ள்
ைழய அவேனா உைடெயல் லாம் மாற் ப க்ைக ன்
அமர்ந் ந் தான்.

அவன் ேகாபத் ற் கான காரணம் அவ க் ெதரியாமல் இல் ைல.

அந் த ைலகடத்தல் கட் ைரைய அவள் ர ரித்தால் உன்

மைன ைய ெகான் ேவாம் என ஒ வாரம் ன் ஷ்வா ன்
ைகப் ேப ல் வந் த ரட்டல் அைழப் ...

அ த் அவன் அவளிடம் ெசால் எச்சரிக்ைக க்க, அவள்

இெதல் லாம் தன் ேவைல ல் இயல் ெபன ெசால் சமாளித் ட்டாள் . 

அன் நடந் த ல மணிேநர வாக் வாதத் ற் ன்னர் அவளின்

சா ர்யமான ேபச்சால் அவ ேம சமாதானமைடந் தான்.

ஆனால் இப் ேபா நிைலைம அவள் ெசான்னதற் எ ர்மைறயாய்

நிகழ் ந் ந் த .

ஆ ெமல் ல அவன் ேதாள் களில் ைகைவத் " ஷ்வா... நான்

ெசால் றைத ேக " என் ெசால் ம் ேபாேத அவன் அவள் கரத்ைத
தட் ட் எ ந் நின் ெகாண்டான்.

அவன் கத் ல் எள் ம் ெகாள் ம் ெவ த் க்க "என் ட்ட ேபசேவ

ேபசாேத" என் அ த்தமாய் உைரத்தான்.
உலகத் ன் அத்தைன ேகாபத்ைத ம் ெமாத்தமாய் த்தைக
எ த்தவைன ேபால ஒ பார்ைவ...

அந் த ெநா ெகாஞ் சம் அரண் ேபானவள் , ெதாண்ைட அைடத்

ெகாண் வார்த்ைதகள் வராமல் ண னாள் .

அவன் ஒரிடத் ல் நில் லாமல் அப் ப ம் இப் ப மாய் நடந்

அவனின் ேகாபத்ைத கட் ப த்த யன் ம் சாத் யப் பட ல் ைல.

அவள் த ப் ேபா " ஷ்வா... ப் ளஸ

ீ ் ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் நான் ெசால் றைத... ஒேர
நி ஷம் ேக " என்ற ம் ,

அவைள ேநர்ெகாண் பார்த்தவன் "ஹ்ம் ம் ம் .. ெசால் ... நீ

ெசால் ற க் இன் ம் என்னெவல் லாம் கைத இ க்ேகா..
எல் லாத்ைத ம் ெசால் ..." என்றான்.

அவனின் ரல் ஒ த்த ெதானி ேலேய அவள் க் த் ேபா க்க

அவேன ெதாடர்ந்தான்.

"ெகாஞ் சங் ட பயேம இல் ைலயா உனக் ... நீ என்ன ெசய் ய ம்

நிைனக் ேயா அைததான் ெசய் வ... அப் ப தாேன..." என்
ேகட்டான்.

அவன் ேப ம் ேபாேத அவன் கரத் ல் ஒ ந க்கம் . அவ க்

என்னவானேதா என்ற பதட்டத் ல் உண்டான ந க்கம் , இன் ேம
அவ க் ைறய ல் ைல என்பைத உணர்ந்தவள் அவன் கரத்ைத
பற் ற ம் அவன் உத ட் வற் ல் சாய் ந் தப நின் ெகாண்டான்.

மணமா ஒ வ டம் ற் ற நிைல ம் அவன் ேகாபத் ல்

இம் யள ட மா பட ல் ைல. 

அவள் ச்ைச இ த் ட் ெகாண் "நீ நிைனக் ற மா ரி எல் லாம்

இல் ல ஷ்வா... ஜஸ்ட் ைபக் ஸ் ட்டா ச் " என்றாள் .

அவன் கத் ல் ஏளனமான ன்னைக ெவளிப் பட்ட .

"ெவளிேய அவங் கைள ஏமாத்தனமா ரி என்ைன ம் ஏமாத்தலாம்

பார்க்க யா... இந் த ஷ்வாைவ என்ன இளிச்சவாய் நிைனச் யா
?!"
"இல் லடா... உண்ைமயாதான்" என் அவள் ெசால் ம் ேபாேத

"எ உண்ைம ?... நீ ஸ் ட்டானதா? நீ எப் ப ைரவ் பண் வன்

எனக் ெதரியாதா ... ம் ப ம் ப என்ைன ட்டாளா
மாத்தாத்ேத... ெசால் ட்ேடன்" 

அவன் ரைல உயர்த் ேப ட அவள் ெராம் ப ம் நிதானமாக "ஏன்

ஷ்வா ரிஞ் க்க மாட் ற... என் ேவைல ல இெதல் லாம் சகஜம் ...
இ க் எல் லாம் பயந் ட்டா... ல ச க ேரா கைள எப் ப
மக்க க் அைடயாளம் காட்ட ம் " என்றாள் .

"உன் ச க அக்கைறெயல் லாம் சரிதான்... ஆனா இப் ப உ ர் ேபாற

அள க் ரிஸ்க் எ க்க மா ஆ ...? "அவ க் உள் ளம் ம ய .

எரிச்சலைடந் த மனநிைல ல் "எனக் தான் எ ம் ஆகைலேய...

அப் றம் என்ன ?" என் ேகட்டாள் .

"ஆ ந் தா? !!" பதட்டத் ன் உச்ச ம் ேகாப ம் ெவளிப் பட்ட அவன்

கத் ல் .

" நீ ஏன் இப் ப ெநகட் வ் வாேவ ங் பன்ற... அம் மா என் ட்ட

ெசால் க்காங் க... எப் ப ேம பாஸ் ட் வ் வாதான் ங்
பண்ண ம் ..." என் அவள் அவ க் உைரக்க ம் , அவன் ைககட்
ெகாண் எகத்தாளமாய் பார்த்தான்.

"ெசால் றெதல் லாம் ெராம் ப ஈ தான்... என் இடத் ல நின் பா

ெதரி ம் " என்றான். 

அவள் கத் ம் ேகாபம் ளிர் ட்ட . 

ெபா ைம ழந் தவளாய் "மறந் ேபாச்சா ஷ்வா உனக் ...கத்

த் ப் ட் நீ சாக டந் ேய... அன்ைனக் நீ ைழச் க்க ங் ற
எண்ணத்ைத த ர ேவெறத ம் நான் நிைனக்கல... அந் த
நம் க்ைகதான் உன்ைன காப் பாத் ச் நான் இப் ப ம் நம் ேறன்... "
என்றாள் .

அவன் சமதானமைடயாமல் "எல் லாம் சரி... ஆனா அன்ைனக்

என்ைன த் ன கத் எனக் யாய் வந் ததா ? ...... ெசால் " என்
ேகட்க அவள் ெமௗனமானாள் .
" ரச்சைனைய எல் லாம் வாலன்ட் யரா இ த் ட் க் ற நீ தான்...
உலக நியாயம் எல் லாம் ேப ற உனக் ... ஏன் என் வ ரிய
மாட்ேடங் ?!... உன் ேவைலக் ம் உன் ப் பத் ற் ம் நான்
சப் ேபார்ட் வ் வா இ க்க ம் ... ஆனா என் ப் ங் ஸ க் ம் நீ ம ப் ேப
ெகா க்க மாட்ட... அப் ப தாேன" என் ன னான்.

அவன் ன்ேன வந் ர்க்கமான பார்ைவேயா நின்றவள் "சரி.. இப் ப

நான் என்னதான் பண்ண ம் ங் ற ?!" என் ேகட்க ம்  

அவன் கத் ல் உள் ள ேகாபெமல் லாம் மா ேயாசைனயாய்

நின்றவன் அமர்த்தலாகேவ உைரத்தான்.

"ஜர்ன ஸத்ைத ட் ஆ ... எனக்காக... ப் ளஸ

ீ ் ஸ்ஸ்..." 

அவள் அப் ப ேய அ ர்ந் நின்றவள் ெமௗனத்ைத மந் தப நிற் க

ெவ ேநரம் ெபா ைம காத்தவன் ன் எரிச்சலான பார்ைவேயா
"எனக் ெதரி ம் ஆ ... உன்னால அ யா ... ஏன்னா உன்
யஅங் காரம் பா க்கப் ப ம் ... ைரட்..." என் ேகட்டான்.

அவள் ப ல் ேபசாமல் உணர் களற் அவைன பார்த் அ த்தமாய்

'ஆமாம் ' என தைலயைசத்தாள் .

அவளின் ரிய பார்ைவ ம் ெமௗன ம் அவைன தாக்

காயப் ப த் க் ெகாண் க்க அவன் உணர்ச ் ெபாங் க "ெதன் ல்
ேட ட்.... " என் சத்தமாக கத் ட்டான்.

அ ர்ந்தவள் " ஷ்வா... ப் ளஸ

ீ ் காம் ட ன்" என் அவைன ெந ங் க ம்
அவன் அைம யைடயாமல் ெதாடர்ந்தான்.

"ஒவ் ெவா நி ஷ ம் உனக் என்ன ஆ ேமான் நான் பயந்

பயந் சா றைத ட... இட்ஸ் பாஃர் ெபட்டர்... ல் ... " என்
அவள் ேதாள் கைள உ க் யப உணர்ச ் ேவகத் ல் ேப யவனின்
கரத்ைத உத ட்டவள் , அந் த கணேம அவனின் சட்ைடைய பற்
தன்ன ல் இ த் அவளின் இதழ் களால் அவன் இதழ் கைள அ ந் த
ட்டாள் ...

அந் த த்தம் ேமாகத்தாேலா காதலாேலா அல் ல... ேகாபத்தால் அவள்

ரிந் த த்தம் ... ஷ்வா ேவ வ ன் அவளிடம் சரணைடந் ேத ர
ேவண் ய நிைல...
அவள் உத களால் பர ய உஷ்ணம் அவன் ேகாபத்ைத
சாம் பலாக் ட
ெமாத்தமாய் அவைன அவள் கட் க் ள் ெகாண் வந் ந் தாள் .

எ ர்பாராத அவளின் அந் த த்தத்தால் தன்னிைலைய இழந்

ள யாமல் ஆழமாய் அத ள் அவேளா ம் ... அவளின் இதேழா ம்
ழ் ைளத் ந் தவைன, அவள் சமன்ப த் லக் ட
யத்தனிக்க அவன் தன் கரத்தால் அவைள ன்னி ந் வைளத்
ெகாண் அவைள ல ேபாக டாமல் தன் அைணப் க் ள்
டத் ட்டான். 

வாய் த்த சந் தர்ப்பத்ைத அவன் ெவ சமார்த் யமாய் த் ெகாள் ள,

இப் ேபா அவள் க் ண ெகாண் ந் தாள் .

தல் பா ல் அவன் அவள் வச க்க, அ த்த பா ல் அவள்

அவன் வசம் இ ந் தாள் .

ேகாபம் ... காதல் ... காமம் ... என அவனின் எல் லா உணர் கேளா ம்
அவள் க் க்கா ெகாண் க்க, அந் த நீ ண்டெதா த்தம் நீ ண்
ெகாண்ேட ந் த .

இ யாய் அவள் அவனிட ந் ேபாரா படேவண் யதாய்

ேபா ற் .

அப் ேபா அவனின் பார்ைவ ல் அத்தைன கல் ஷம் இ க்க,

அவேளா அவைன ைறப் பாய் பார்த் ந் தாள் .

ஷ்வா ன் கம் மலர்ந் க்க அவன் உதட் ல் ன்னைக

வ ந் ேதா ய  

இத்தைன ேநரம் நின் ந் த ஷ்வா ற் மாய் ேவ

பரிமாணத் ற் மா ந் தான். 

மா ந் தான் என் ெசால் வைத ட அவளின் த்தம்

மாற் ந் த .

அவைள சந் ேதகமாய் பார்த்தவன் "ஏ ஆ ... நான் ல் ... ன் தாேன

ெசான்ேனன்... ஸ் ன் ெசால் லேவ... இல் ைலேய... " என் ேகட்
ன்னைக ரிய
அவள் ேகாபமாய் ம் ெகாள் ள அவன் அவள் ன்ேன வந் நின்
"பரவா ல் ைல யர்... ன்ன ஸ்அன்டர்ஸ்டான் ங் தான்... இட்ஸ்
ஒேக... " என்றான் எகத்தாளமாக.

அவள் எரிச்சேலா "ேட ஷ்வா... இரிேடட் பண்ணாேத... ேபா "

என் அவனிட ந் ல நடந் தாள் .

அவன் ன்ேனா அைணக்க யத்தனிக்க உத ட்டவள் ேகாபத் ன்

உச்சத் ல் "ராஸ்கல் ... என்ன ேபச் ேப ட்ட நீ ... வந் த ேகாபத் க்
ெச ல் ல ஒண் ட் ப் பான்... நீ அப் றம் லேபா ேபான் கத்த
ஆரம் ச் வ... அதான் ேவறவ ல் லாம நான் உன்ைன கன் ேரால்
பண்ண இப் ப ெசய் ய ேவண் யதா ேபா ச் " என்றாள் .

அவன் ரிப் தாளாமல் "ஓ... அப் ேபா இ கள யல் த்த ல் ல...

உள யல் த்தம் ... இ க்காகேவ அ க்க ேகாபப் படலாம் ேபால"
என் அவன் ேப க் ெகாண் க்க அவள் ேகாபம் உச்சபட்ச நிைலைய
எட் ந் த .

சட்ெடன் அவன் கன்னத் ல் ேவகமாக அைறந் தாள் .

அவன் ம் அ ர்ச ் றாமல் ரித்தவன் "இ ஸ்வல் தான்... பட்

ன்னா ெகா த்த தான் அன் ஸ்வல் " என்றான்.

அவள் ேகாபமாக அவன் சட்ைடைய பற் ெகாண் "இன்ெனா

தடைவ ஜர்ன ஸத்ைத ட் ன் ெசால் பா " என்
ைறத்தாள் .

அவன் ெராம் ப ம் யதர்த்தமாய் அவள் இைடைய வைளத் ெகாண்

"ெசான்னா என்ன பண் வ ?" என் ேகட்டான்.

"உன்ைன ட் ேவன்" என்றாள் அ த்தமாக.

"நான் உன்ைன ெகான் ேவன்" என்றான்.

இ வரின் கள் ஒேர ேநர்ேகாட் ல் பார்த் க்க, அதற் ேமல

தாங் க யாமல் இ வ ேம க ெரன ரித் ட்டனர். 
ஆ அந் த சந் தர்ப்பத் ல் அவன் ேமேல சாய் ந் ெகாள் ள அவைள தன்
கரத் ற் ள் ைணத் ெகாண்டான். 

அவள் நிதானமாய் "எனக் ஏதாவ ஆ ம் ங் ற உன் பய ம்

கவைல ம் எனக் நல் லா ரி ஷ்வா... பட் நீ நிைனக் ற மா ரி
எனக் ஒண் ம் ஆகா ... அைத நான் ஸ் ராங் கா நம் ேறன்... நீ ம்
என்ைன நம் ... உன்ேனாட ஸப் ேபார்டத
் ான் என்ேனாட பலம் ... நீ ேய
இப் ப என்ைன பல னப் ப த் ற மா ரி ேபசலாமா ?!" என் ேகட்க 

"உனக் ஆக் ெடன்ட் ெசான்ன ேம நான் ெசத்ேத

ேபா ட்ேடன் ... ஒ நி ஷம் நீ இல் லாம... நான் எப் ப இ ப் ேபன் ...
என் மன கண்ட ேமனிக் கற் பைன பண்ண ஆரம் ச் ச் ... !
ெதரி மா ?!அதனாலதான் நான் அப் ப எல் லாம் உன் ட்ட
ேப ட்ேடன்..." என் ெசால் யவன் அவள் கத்ைத ெமல் ல நி ர்த்
"உன் த்தம் தான் என்ைன ம் ம் உ ர் ைழக்க ைவச் ...
ேதங் க்ஸ் பாஃர் ைலஃப் ஆஃப் ஸ்" என்ற ம் அவள் நாணியப
கத்ைத அவன் மார்பகத் ல் ைதத் ெகாண்டாள் .

அவள் அப் ப நாணப் ப வைத அ யத் பார்த்தவன், அவைள

இ க்கமாய் தனக் ள் ைணத் ெகாண்டான்... 

அவர்கள் உற உணர் ர்வமான காதலாக மட் ேம அல் ல...

ரிதேலா ைண க் ம் ேதாழைமயாக ம் இ ந் தால் ... ஆ க்
ஷ்வா கணவனாக ம் அேத ேநரத் ல் ேதாழனாக ம்

அைமந் ந் தான்.   

அத்தைகய ரித ம் ேதாழைம ம் தான் ேரந் ர க் ம் த க் ம்

இைட ல் ைறபாடாக இ ந் த .

அவர்களின் உற க் ைட ல் கண்கள் லப் படாத ஒ மாயத் ைர

இ ப் பைத அவர்கள் இ வ ேம அ ந் க்க ல் ைல. 

*****

ேரந் ரனின் கார் காஞ் ரத்ைத ேநாக் ேவகமாய் ன்ேன

ெசன் ெகாண் ந் த .

அவனின் ைகப் ேப ன் லம் வந் த தகவைல ேகட்ட ந் அவன்

மனம் அங் ேக இ ப் ெகாள் ள ல் ைல.

'ர ற் எ ம் ேநர்ந் ட டா ' என தனக் த்தாேன ைதரியம்

உைரத்தவன் தன் மைன ைய த்ேத அ க கவைல ற் றான்.

இந் த ெசய் ைய அவ க் ெதரியப் ப த் னால் அவள்

நிைல ைலந் வாேள என அஞ் யவன், தான் த ல் ேநரில்
ேபாய் ர ன் நிைலைமைய பார்த் ட் அவ க் தகவல்
ெசால் ேவாம் என் எண்ணியப தன் உைடகைள மாற் ெகாண்
றப் பட் ட்டான்.

தர்மா ெகாைலக் ம் அவ க் ம் சம் பந் தம் இ க்கேவ டா என

மனதள ல் எண்ணி ெகாண்டா ம்

அப் ப இ ந் ட்டால் ... 

அந் த எண்ணேம அவைன அவ ற ெசய் த .

கடைமக் ம் காத க் ம் இைட ல் அவன் மனம் நிகழ் த் ம்

ேபாராட்டத் ல் எ ெவற் கண்டா ம் வ ம் ேவதைன ம் அவைன
ஆட்ெகாள் ளேவ ேபா ற . 

ஆதலால் றப் ப வதற் ன் அந் த அைற ன் த்தக அலமாரிைய

கவனித்தவன் அவள் ைகைகேரைகைய அந் த த்தகங் கள் யா ம்
ப ய ைவத் க் ேம என் ேயாசைன ேதான்ற, ஒ த்தகத்ைத
மட் ம் ைகப் படாமல் எ த் ைவத் ெகாண்டான். 

அவளிடம் உண்ைமைய ேகட்ட வதற் ன்னதாக தன் சந் ேதகத்ைத

ெதளி ப் ப த் ெகாள் ள ேவண் ம் என் எண்ணினான்.

அப் ேபாேத அவள் ெசால் வ உண்ைமயா ெபாய் யா என தான்

கண்ட ய ம் என ெசய் ேத அப் ப ஒ ெசயைல
ெசய் தான். 

அவைள எ ப் ெசால் ட் ேபா ம் மனநிைல ல் அவன் இல் ைல.

ஆதலால் ர ன் அைற கதைவ தட் தான் க் யமான ேவைல
காரணமாக றப் ப வதாக ெதரி த் ட் றப் பட்டவன் இப் ேபா
ட்டதட்ட பா ரத்ைத கடந் ந் தான். வதற் ன்னதாகேவ
ெசன் ட ேவண் ம் என எண்ணியவன் தன் காைர அத்தைன
ேவகமாய் ஓட் னான்.

******
க தம்    

ஆதவனின் வ ைக இ ளின் ஆ க்கத்ைத சரிந் ேபாகச் ெசய் ய,

வானில் வப் மஞ் சள் நிறங் கைள ைழத் ஊற் யைத ேபால் ஓர்
வர்ண ஓ யம் ட்டப் பட் ந் த .

அந் த அழ ன் ெசா பமாய் கழ் ந் த அந் த ய ன் காட் ைய

பார்த்த த ன் மனேமா அைத ர க்கேவா ல க்கேவா யாமல்
சஞ் சலப் பட் ெகாண் ந் த .

அதற் காரணம் ந் த ம் அவன் அ ல் இல் ைல என்பைத

உணர்ந்தவள் ேநராய் ேதாட்டத் ற் வந் ந் தாள் .

அப் ேபா வாசல் றத் ல் அவன் கார் இல் லாதைத ம் கவனித்தாள் .

அ அ ர்ச ் யாய் இல் லாத ேபா ம் ெகாஞ் சம் ேவதைனயாகேவ

இ ந் த . அதற் ற அவள் மனம் எங் ந் இயற் க்ைக ன்
வர்ணஜாலங் களில் ல க்க ம் .

இரெவல் லாம் தன் உணர் கேளா ைளயா யவன் இப் ேபா

எங் ேக?

இந் த ேகள் அவள் மனைத அ த்த, 

அந் த ேநரம் நடந் தவற் ைற எல் லாம் எண்ணி ெகாண்டவள்
அவமானத் ன் யால் அவனின் எல் லா உணர் கைள ம்
மக் ம் ைமதாங் யா தான் என் தனக் த்தாேன ேகட்
ெகாண்டாள் . 

இவற் ைற எல் லாம் தாண் தர்மா வழக் பற் அவன் ேகட் ம்

ேகள் க க்ெகல் லாம் ப ல் ெசால் வதாக ெசால் ந் ம் ,.அைத
பற் ேகட்காமேல றப் பட் க் றான் எனில் உண்ைம ேலேய
ஏேதா க் யமான ேவைலயாகதான் இ க்க ம் என் ம்
சாமதானமைடந் தாள் .

அந் த சமயத் ல் ர அவைள ேத வந் இர அவசரமாய்

ேரந் ரன் றப் பட்ட தகவைல உைரத்தான்.

ர டம் உைரத்தவன் ஏன் தன்னிடேம ெசால் ட்

ேபா க்கலாேம ? அப் ப தன்னிடம் ெசால் ல யாத ஏதாவதா ?
என் எண்ணியவள் ெகாஞ் சம் ழப் பமைடந் ந் தாள் .

ர அப் ேபா தன் சேகா ரி டம் ஒ க தத்ைத நீ ட் னான்.

"என்ன ர இ ?"

"ெதரியலக்கா... வாட்ச ் ேமன் தந் ட் ேபானார்.. கவர்ல உன் ேபர்தான்

இ ந் ச் " என் நீ ட்ட அவள் ரியாமல் "எப் ேபா வந் த ெலட்டர் ர "
என் ேகட்டாள் .

"இப் பதான் யாேரா வந் ெகா த்தாங் களாம் !" என் ெசால் ல ம்
அதைன வாங் ெகாண்டவள்

அந் த க தத் ன் ேமல் உைற ல் ெசந் த ழ் என் க்க ஆர்வமாய்

ரித் அதைன ப த்தவள் அ ர்ச ் அைடந் தாள் . 

ேவகமாய் தன் அைறக் ஓ யவள் , தன் ைகப் ேப ைய எ த்

ர ற் அைழப் த்தாள் . ஆனால் அவள் அைழப் ெசன்
ேசர ல் ைல. பதட்டமைடந் தவள் உடேன ஆ க் அைழப் த்தாள் .
அந் த அைழப் ஒ த் ஒ த் அைணந் த . ண் ேம ெதாடர்ந்
யற் ச் த்தாள் . 

அவளின் அைழப் ஆ ன் ைகப் ேப ல் ரீங்காரி ட,.அந் த சத்தம்

ஷ்வா ன் உறக்கத்ைத கைலத் ட்ட .

எரிச்சேலா எ ந் பார்த்தவன் ஆ ைய ேதட, அவள் அைற ல்

இல் ைல. 

க காரத்ைத பார்த்தவன் ெமல் ல எ ந் ெகாண் அவளின்

ைகப் ேப ைய எ த்தப அவன் அைறைய ட் ெவளிேய ெசல் ல
அந் த அைழப் தானாகேவ அைணந் ந் த .

அப் ேபா ஆ சைமயலைற ல் சாரதா டம் "ெகா ங் க ஆன்ட் ..

நான் கா ேபா ேறன்" என்றாள் .

ஷ்வா உள் ைழந் தப "அம் மா ேவண்டாம் ... நீ ங் கேள கா

ேபா ங் க... காலங் காத்தாெல அந் த கன்றா எல் லாம் என்னால
க்க யா " என்றான்.

ஆ ேகாபத்ேதா "ேபாடா ராஸ்கல் " என் அவசரமாய் ைக ல்

ைடத்த ஒ ளாைஸ ட்ெட ந் தாள் .
அ அவன் ேமேல படாமல் தள் ளிநின் ெகாண்டவன் ரித்தப
"உண்ைமையதாேன ெசான்ேனன்... நீ ேபாடற கா ஒண் கசாயம்
மா இ க் ம் ... இல் ல பாயாசம் மா இ க் ம் ..." என்றான்.

ஆ ண் ம் ேவெறேத ம் அவன் ட்ெட ய ைடக் றதா என

ேத ெகாண் க்க சாரதா அவைன ேநாக் "அவைள ண்டல்
படறைத ட் ட் .. நீ வந் ேபா றா பார்ப்ேபாம் " என்றார்.

ஆ ஷ்வாைவ பார்த் பார்ைவ ேய பரிகாசம் ெசய் ய, ஷ்வா

ங் ய கத்ேதா "இெதல் லாம் ெராம் ப ஓவர்மா..." என்றான்.

ஆ அவைன ேநாக் " யா ல் ல...ேபா... ேபாய் உன் ேவைலைய

பா " என்றாள் .

அவன் உடேன ேமைட ந் த கறண் ைய அவள் பார்த்

எரிய அவள் தைலைய க ழ் ந் ெகாண்டாள் .

இவற் ைற எல் லாம் சாரதா கவனித்

அைம யாய் ன்னைக த் ெகாண்டார்.

மணம் என்ற ஒன் ஆ ட்டேத ஒ ய இ வ ேம

வய ந் இப் ப ேய இ ப் பதால் அ அவ க்
பழ ந் த .

ஷ்வா எரிச்சேலா "அம் மா... அவ மட் ம் கா ேபாட்டா... நான்

க்க மாட்ேடன்... ெசால் ட்ேடன்" என் ெசால் யப ேய
ெவளிேயற ஆ சத்தமாய் "உனக் நான் ேபாடேவ மாட்ேடன்"
என்றாள் .

ஷ்வா ண் ம் ஒ த்த அவள் ைகப் ேப ன் அைழப் ைப

கவனித்தவன் ேகாபமாக அைத ேமைஜ ைவத் ட் "ஏ அ ...
உன் ேபாஃன் அ ச் உ ைர எ க் ... நீ கா ேபாட் ச்ச
ேபா ம் ... வந் எ த் ேப " என்றான்.

அப் ேபா சைமயலைறைய ட் ெவளிேய வந் தவள் கா ைய எ த்

வந் அவனிடம் நீ ட்ட அவன் அதைன வாங் காமல் "இ க் ப லா நீ
எனக் ெகாஞ் சம் ஷம் கலந் ெகா த் ரலாம் " என்றான்.

"இப் ப ேய ேப ட் ந் தான்னா அதான் நடக்க ேபா " 

"ஐம் ெர ... ல் " என் ெசால் அவள் கரத்ைத பற் அ ல்

இ த்தான்.
"என் கா ைய க்க மாட்ட இல் ல... ேபா" என் ல ேபானவைள
த த் கா ைய ெபற் ெகாண்டவன் "அந் த ஒ த்தத் ற் காக...
மரணத்ைத ட ெதாட் ட் வ ேவன்... இந் த கா ைய க்க
மாட்ேடனா... " என்றவன் அந் த கா ைய க்க ெதாடங் ச க்காமல்
கத்ைத ளித்தவன் "என்ன இ ? " என் ேகட்டான்.

அவள் ஏளனமான ன்னைகேயா "உப் கா ... ஸ்ெபஷல் ேமட்

பாஃர் ... நீ இப் ப ெசான்ன டயலாக் க் நீ ச்ேச ர ம் ..."
என்றாள் .

அப் ேபா ண் ம் அவள் ைகப் ேப ஒ க்க அவள் கவனம் ைச

ம் ய .

ஷ்வா அவளிடம் " க் ரம் எ த் ேப ... காைல ந்

அ ச் ட் க் " என்றவன் அவள் தன் ைகப் ேப ைய ைக ல் ஏந்
ெசல் வைத பார்த் "தப் ச்ேசன்டா சா " என்றப அந் த கா ைய
அவசரமாய் வாஷ்ேப னில் ெகாட் னான்.

ஆ தன் ைகப் ேப ைய எ த் தன் ேதா ன் ெபயைர

கவனித்தவள் ணக்கமைடந் தாள் .

ெநா ேநரத் ல் ேநற் நடந் த பத் கண் ன்ேன ேதான்

மைறந் த . அவ க் ெதரிந் க் மா இல் ைல அவ க் ஏதாவ
ரச்சைன இ க்க மா என் எண்ணியப அைழப் ைப ஏற் றாள் .

த ழ் எ த்த ேம "ஆ ... உனக் ஒண் ம் இல் ைலேய... நல் லா

இ க்க இல் ல" பதட்டமாய் ேப னாள் .

ஆ உடேன "உனக்ெகப் ப ? !" என் ேகட் நி த்த த ன்

இதயத் ப் அ கரிக்க க் ண யப "அப் ப ன்னா..." என்
ேகட்டாள் .

ஆ சற் நிதானித் "நத் ங் ெவார்ரி... ன்ன ஆக் ெடன்ட்... பட்

ஐம் ஆல் ைரட் த " என் அ த்தமாய் னாள் .

த ழ் அ ர்ச ் ேயா "ஆக் ெடன்ட்டா?" என் ேகட்ட ம் ஆ

இயல் பாக "ெடன்ஷாகேத... எனக் ஒண் ம் இல் ல... நான்
ட் லதான் இ க்ேகன்" என் ெதளி ப் ப த் னாள் .

ஆனால் த ழ் ந க்கத்ேதா "அப் ேபா ர க் " என் ேகட்டவள் ேபச

யாமல் த ப் பைடய ஆ ம் ரியாமல் "ர ன்னானானா? !! உன்
ப் ரண்ட்தாேன" என் ேகட்டாள் .

த ழால் ேமேல ேபச ய ல் ைல. 

"ேப த ழ் "

"...."

"என்னாச் த ழ் ... ேப "

"......"

"த ழ் ழ் ழ் ழ் ழ் "

அவள் ந ங் யப "ஐ ல் கால் ேபக்" என் அவசரமாய்

அைழப் ைப ண் த்தாள் .

அப் ேபா ேரந் ரன் றப் பட்டைத நிைன ப் ப த் யவள் அவ க்

நிச்சயம் ெதரிந் க் ம் என் அைழப் த்தாள் .
காஞ் ரத் ல் உள் ள மல் ஸ்ெபஷா ட் ஹாஸ்ப் ெபட் ல் அ .

ேரந் ரன் அங் ேக நின் ந் த ம த் வரிடம் ேகாபமாய் வா த்

ெகாண் க்க அப் ேபா வந் த அவளின் அைழப் ைப கவனியாமேல
ண் த்தான். ண் ம் ண் ம் அவள் அைழக்க தன் ைகப் ேப ைய
வ மாய் அைணத் ைவத் ட் ம த் வைரேய ர்ைமயாக
பார்த்தான். 

ம த் வர் அவனிடம் "ஐம் சாரி... இ ேமஜர் ஆப் ேரஷன்... நீ ங் க என்ன

ெசான்னா ம் ரிேலஷன்ஸ் ைஸன் பண்ணாம இைத பண்ண
யா " என்றார்.

"அவங் க அம் மா இன் ம் ெகாஞ் ச ேநரத் ல வந் வாங் க... நீ ங் க

பண் ங் க... ேல ஆக ஆக ர ற் ஏதாவ ஆ ட்டா... "

"ெகாஞ் சம் க்ரிட் க்கல் தான்... பட் ப் ெரா ஜர்ப யா ... இ ல

நிைறய ரிஸ்க் இ க் ... ஒ ேபா ஸா உங் க க் இ ெதரியாதா...
?!" என் ேகட்டார்.

அவன் இ க்கமாக "ேபா ஸா இல் ல... நான் ஒ மனிஷனா

ேப ட் க்கான்... ப் ெரா ஜர் எல் லாம் ... நாட் அ ேமட்டர்... நான்
ைஸன் பன்ேறன்... நீ ங் க அவைன ைழக்க ைவங் க... ப் ளஸ ீ ் " என்றான்.

" ல் ஸ்ப யா ... ஸாரி" என்றான் ர்க்கமாக.

அவன் ரல் அ கார ெதானி ல் மா ய .

"நீ ங் க இப் ப பண்ணிேய ஆக ம் .. இல் லன்னா" என் நி த்த அந் த

ம த்தவ ம் ேகாபமாய் பார்த்தார்.

"உங் க பவைர நீ ங் க இங் க காட்ட யா ஏ சார்... இங் க உங் க

அ காரம் ெசல் ப யாகா "

"ெசல் ப யாகாதா ?... என் பவைர பார்க் ங் களா... யார் ேப னா

ேகட்ப் ங் க... உங் க னா... இல் ல அ க் ேமல னிஸ்டர்... எம் ...
ேவற யாராச் ம் ... இப் ப நீ ங் க ஆ ரஷைன ஸ்டார்ட் பண்ணி ர ைவ
காப் பாத்தல..." என் எரிப் ப ேபால் பார்த்தவன் ேவகமாய் தன்
ைகப் ேப எ த் ஆன் ெசய் தான்.

அ ந் த த ன் அைழப் ைப ெபா ட்ப த்தாமல் தன் தந் ைதக்

அைழத்தான்.

அவரிடம் நிைலைமைய உைரக்க தல் ைறயாய் தன் மகன் அவரின்

தயைவ ேகட்க அவர் யந் ேபானார். அ த்த ெநா ேய ற் மாய்
நிைலைம மா ய .

யநிைனவற் ற நிைல ல் இ ந் த ர ைவ ஆப் ேரஷன் யட்ட க்

அைழத் ேபாக அவேன ஆப் ேரஷ க்கான பாஃர் ல்
ைகெயாப் ப ட்டான்.

ர ற் எ ம் ஆ டா என்ற நம் க்ைகைய மட் ேம மந் தப

நின் ந் தான். 

அப் ேபா அவன ல் வந் சல் ட் அ த் நின்ற காவலாளிைய

பார்த்தவன் அவைர தனிேய அைழத் வந் தான்.

"என்ன சண் கம் ... ர ேவாட அம் மா எப் ேபாதான் வ வாங் க" என்
ேகட்க "இன் ம் ெகாஞ் ச ேநரத் ல வந் வாங் க..." என்றான்.

சற் ேநரம் ேயா த்தவன் ேநராய் தன் கார் ேநாக் ைரந் தான்.
சப் இன்ஸ்ெபக்டர் சண் க ம் அவைன ன்ெதாடர் அவன் கார்
கதைவ றந் தன் ேப ந் த கவைர எ த் நீ ட் னான்.

"இந் த க்ைக பாஃரன் க் (Forensic) ப் பார்ட்மன் க் அ ப் ...

இ க் ற ைகேரைக தர்மாைவ ெகாைல பண்ண கத் ல இ க் ற
ைகேரைகேயாட ஒத் ேபா தான் ெசக் பண்ண ெசால் ங் க...
உடேன" என்றான். 

"எஸ் சார்" என் ெசால் அந் த கவைர சண் கம்

ெபற் ெகாண்டான். 

ர ைவ காப் பாற் ற ேவண் ம் என்ப ல் அவ க் ந் த அேத ரம்

தன் மைன ன் ெகாண்ட சந் ேதகத்ைத ெதளியப் ப த்
ெகாள் வ ம் இ ந் த . 
28

(எல் லா அத் யாயங் க க் ம் தைலப் ெகா ப் ப எனக் வழக்கம் .

இந் த அத் யாயத் ற் என்ன தைலப் ெகா ப் ப என்
ழப் பமா க் ற . நீ ங் கள் ப த் ட் உங் கள் தைலப் ைப
ப ர்ந் ெகாள் ங் கள் . தைலப் அத் யாயத் ற் ள் எ தப் பட்ட
வார்த்ைதயாக இ ந் தால் நலம் ...)

ர ற் ஆப் ேரஷன் நைடெபற் ெகாண் க்க, ேரந் ரன்

ஒரிடத் ல் நில் லாமல் நடந் ெகாண் ந் தான். ர ற் எ ம்
ேநர்ந் டக் டாேத என்ற கவைல மட் ேம அவைன
ஆட்ெகாண் ந் த .

அந் த சமயத் ல் ர ன் அம் மா பதட்டத்ேதா ஒ நர் ன்

வ காட் தேலா ைழந் தார்.

அவர் கெமல் லாம் இ ளடர்ந் க்க கண்களின் கண்ணீரின் தடம் .

ல வ டங் கள் ன் தன் கணவைன இழந் ந் தார். இன் மகன்
மட் ேம ஒற் ைற ைணயா க்க, இந் த ெசய் அவைர எந் தள க்
பா த் க் ம் என்பைத வார்த்ைதகளால் வரிக்கேவ யா .
அத்தைன யேரா வந் நின்றவர், ேரந் ரைன
அ க ல் லாமேல அவன் ேபா ஸ் என்பைத கண்ட ந் தார்.

அவன் அ ல் வந் தவர், ேபச க் ண யப ஏேதா ேகட்க

யத்தனிக்க ம் ,. ேரந் ரன் ந் ெகாண் "நீ ங் கதான் ர ேவாட
அம் மாவா?" என் ேகட்ட கணேம அவர்கள் களில் நீ ற் ெப
ஓ க்ெகாண் ந் த .

ேரந் ரன் உடன யாக "நீ ங் க ஓண் ம் பயப் படா ங் கம் மா...
ர ற் ஒண் ம் இல் ல.. நல் லா இ க்கான்" என்றான்.

அவர் சற் நிம் ம யைடந் "எங் க இ க்கான் ?... நான் அவைன

பார்க்க ம் " என்றார்.

அவன் உள் ளம் ந ங் னா ம் கத் ல் அதைன காட் ெகாள் ளாமல் ,

"பார்க்கலாம் ... நீ ங் க தல் ல இப் ப உட்கா ங் க" என் ெசால்
அவைர இ க்ைக ல் அமர ைவத்தவன், 
தண்ணீர் எ த் வந் ெகா த் "நீ ங் க ெராம் ப ெடன்ஷனா
இ க் ங் க... தண்ணீர் ங் க" என்றான்.
ஒேர மகைன இழந் டப் ேபா ேறாேமா என்ற அவரின் அவஸ்த்ைத
கண்களில் அப் பட்டமாய் ெதரிந் த .

அவர் தண்ணீைர ப காமல் "இல் ல தம் ... எனக் இப் ேபா ர ைவ

பார்த்ததான் நிம் ம ... அவன் எங் க இ க்கான் ?" என் நீ ைர
ைடத்தப ேகட்டார்.

"அவ க் ஒண் ம் இல் லம் மா... நீ ங் க தல் ல தண்ணி ங் க..

ரிேலக்ஸா இ ங் க... அவ க் டாக்டர் உள் ேள ரீட்மன்ட்
பண்ணிட் க்கா ... ஞ் ச ம் உங் க ள் ைளைய நீ ங் க ேபாய்
பார்க்கலாம் " என் நிதானமாய் ெசால் ல அவன் ெசான்ன தத் ல்
அவ க் ம் நம் க்ைக ஏற் பட் ந் த .

தண்ணீைர வாங் த் த் ட் அைம ைய ச்

இ த் ட் ெகாண் காத் டந் தார்.

தான் ெசான்ன ெபாய் யாக இ ப் ம் அ ர ன் அம் மா ற்

ைதரியத்ைத ஏற் ப த் ப் பைத உணர்ந் அப் ேபாைதக்
நிம் ம ப் ெபற் றான்

ேநரம் கடந் ெகாண்ேட ேபாக ஆப் ேரஷன் நல் லப யாய் நடந் ய

ேவண் ேம என அவன் த ப் ற் ந் தான்.

அப் ேபா ஒ நர்ஸ் அவன ல் வந் நின் "நீ ங் கதாேன ஏ

ேரந் ர ப " என் ேகட்டாள் .

"எஸ்"

"உங் க க் ேபாஃன் வந் க் ... ரிசப் ஷ்னல"

ழப் பமாய் பார்த்தவன் ன் ேவகமாய் ரிசப் ஷனிற் ெசன் அங் ேக

இ ந் ெதாைலப் ேப ரி வைர எ த் கா ல் ைவத்
"ெஹேலா" என்றான்.

"நான் எத்தைன தடைவதான் கால் பன்ற .. ஏன் என்ைன இப் ப

ெடன்ஷன் ப த் ங் க... ?" என் த ழ் ேகட்க ம் , 
அவ க் எப் ப ெதரிந் க் ம் என ேயாசைன ல் நின்றவைன
அவள் ரல் ண் ம் ட்ெட த்த .
"ப் ளஸ
ீ ் ெசால் ங் க ர்.... ர எப் ப இ க்கான்? " அவள் ேகட்டப ேய
அழத் ெதாடங் னாள் .

அ ைக ெதானி ல் ஒ த்த அவள் ரல் அவன் மனைத என்னேவா

ெசய் த . 
"த ழ் அழாேத... நீ ெடன்ஷன் ஆகற அள க் ஒண் ல் ைல..."
என்றான்.

அவள் ம் பேலா "ெபாய் ெசால் லா ங் க ர்... எனக் ெதரி ம் ...

ர ற் ெராம் ப யஸா இ க் ... அ என் ட்ட ெசால் ல
யாமதான் என் ேபாஃைன அட்ெடன்ட் பண்ண மாட் ங் க"
என்றாள் .

அவன் அதற் ேமல் அவைள சமாளிக்க யாமல் "சரி... நாேன உன்

ைல க் வர்ேறன்... நீ கட் பண் " என் ெசால் யவன் அைழப் ைப
ண் த் ட் தனிேய வந் நின் தன் ைகப் ேப எ த்
அைழத்தான்.

அவள் ஏற் ற ம் அவன் நிதானமாக நிைலைமைய எ த் ைரத்தான்.

"ர க் இப் ேபா ெகாஞ் சம் ர்யஸ் கன் ஷன்தான்... ெஹட்

இஞ் ரி... ஆப் ேரஷன் நடந் ட் க் ... ர ேவாட அம் மா ேவற ெராம் ப
உைடஞ் ேபா க்காங் க... எனக்ேக என்ன ெசய் ற ன் ரியல"

அவன் ர ல் இ ந் த ைதரியமற் ற நிைலைய உணர்ந்தவள்

ெமாத்தமாய் உைடந் ேபானாள் .

அவள் ம் பல் சத்தம் ேகட் ெகாண் க்க "அழாேத த ழ் ... ப் ளஸ

ீ ் ...
என்னால தாங் க யா ... நீ இப் ப உைடஞ் ேபா வன் தான்
நான் உன் ட்ட ெசால் லாம ட றப் பட் வந் ட்ேடன்?!!" என் அவன்
உைரத் ெகாண் க்க அவள் அைம யானாள் . 

அவள் ரல் ண் ம் ரமப் பட் ெவளிவந் த . 

"ர ற் எ ம் ஆக ல் ல ர்..." என் ேகட்க,

அவன் அ த்தமாக "கண் ப் பா ர ற் ஒண் ம் ஆகா ... நீ

ைதரியமா இ " என்றான்.

அவள் ெமல் ல தன்ைன ேதற் ெகாண்டவள்  

" ர்..." என் அைழத்தாள் .

"ெசால் த ழ் "

"ர ேவாட அம் மா ெராம் ப 

பாவம் ர்... அவைன த ர ேவற யா ம் அவங் க க் இப் ேபா
ஸப் ேபார்ட் ைடயா ...... நீ ங் க ெகாஞ் சம் பக்கத் ந் " என்
அவள் ெசால் க் ம் ன்னேர அவன் ர்க்கமாக

" ரி த ழ் ... நான் அவங் க டஇ ந் பார்த் க் ேறன்... "

என்றான்.

"சரி... நான் ஞ் சள க் க் ரம் வந் ேறன்" என்றாள் .

ேரந் ரன் ேயாசைனேயா "அ சரி... உனக்ெகப் ப ர ற்

ஆக் ெடன்ட் ெதரி ம் " என் ேகட்டான்.

"ெதரி ம் ர்" என்றாள் .

"அதான் எப் ப ?... அ ம் இந் த ஹாஸ்ெபட் ல் எப் ப ெதரி ம்

உனக் "

"ர க் கால் பண்ண ேபா ... ைலன் ேபாகல... அதான் நான்

ஸ்ேடஷ க் கால் பண்ேணன்... அங் ேக சாரிச் ேபா தான்...
இப் ப ன் ெதரிஞ் க் ட்ேடன்" என்றாள் .

க தத்ைத பற் மட் ம் அவள் உைரக்க மைறத் க்க ேரந் ர க்

அவள் ெசால் வ ல் உண்ைம இல் ைலேயா என் ேதான் ற் .

"நீ என்ைன காத க் ற... பட் என்ைன நம் பேவ மாட் ற இல் ல" என்
மன ல் உ த்த எண்ணத்ைத ெவளிப் பைடயாக ெசால் ட்டாள் .

அவன் ெசான்னைத ேகட் அவள் அைம யாய் இ க்க அவேன ேம ம்

"என்ைன ஏ யா பார்க்காேத த ழ் ... உன் ஹஸ்ெபண்ட்டா பா ...
அட் ஸ்ட் ஒ ெவல் ஷ்ஷரா பா ... எந் த ஷயமா இ ந் தா ம்
என் ட்ட ெவளிப் பைடயா ெசால் " என்றான்.

அவன் ேப ய தத் ேலேய அவ க் ஏேதா ெதரிந் க் ற

என்பைத உணர்ந்தவள் நிதானித் "ெசால் ேறன் ர்... ஆனா ேபாஃன்ல
ேவண்டாம் ... நான் எல் லாத்ைத ம் ேநர்ல வந் ெசால் ேறன்... நீ ங் க
ஆப் ேரஷன் ஞ் ச ம் எனக் மறக்காம கால் பண் ங் க" என்றாள் .

அவ ம் ஆேமா த் அைழப் ைப ண் த்தான்.

மனெமல் லாம் அவள் என்ன ெசால் வாேளா என கவைல ல்

ஆழ் ந் ட அந் த சமயத் ல் ஆப் ேரஷன் ற் டாக்டர் அவைன
அைழத் ந் தார்.

அவர் ேரந் ரனிடம் "நத் ங் ெவார்ரி... இஸ் ஆல் ைரட் நவ் ...
இப் ேபாைதக் ஐ ல ைவச் க்ேகாம் ... நாைளக் இல் ல ஈவனிங்
ட நார்மல் வார் க் மாத் ரலாம் " என்றார்.

அவனின் மன ன் பாரம் இறங் யதாக ெப ச் ட்டவன் உடேன

த க் ம் அைழத் இந் த ெசய் ைய ெசால் ந் தான்.

ர ஐ ல் மயக்க நிைல ல் தைல ல் கட் ப் ேபாட்ட நிைல ல்

இ க்க உடம் ெபல் லாம் ஆங் காங் ேக காயங் க ம் கட் க்க ம்
ேபாடப் பட் ந் த . 

வாச ழாய் ேவ ெபா த்தப் பட் க்க இந் த நிைல ல் தன் மகைன
பார்த்த ர ன் தாய் அ அரற் ற ஆரம் த்தார். அத்தைன ேநரம்
இ ந் த ைதரியெமல் லாம் ெநா ங் ேபா ந் த அவ க் . 

ேரந் ரன் அவைர ேதற் நிைலைமைய ளக் ரிய ைவத்தான்.

ெமல் ல ெமல் ல அவ ம் அவனின் நம் க்ைகயான வார்த்ைதகளால்
தன் க்கத் ந் ண் வந் ந் தார்.

ேரந் ர க் மா மா அைழப் கள் வந் ேவைலகள்

ந் டக்க, ர ன் அம் மாைவ ைணயாக ஸ்ேடஷனி ந்
ஒ ெபண் கான்ஸ்ட்ெட ைள வரவைழத் ட் ச்ெசன்றான்.

அவன் ஸ்ேடஷ க் ெசன் ளித் த் ேவைல ல்

ஈ ப் பட்டா ம் மனம் ஒ பக்கம் பாஃரன் க்(forensic) ரிப் ேபார்ட்
பற் ேய நிைனத் ெகாண் ந் த .

அவனால் ைமயாய் எ ம் கவனம் ெச த்த ய ல் ைல. 

அவள் ம த் வமைனக் வந் ப் பாளா என்ற எ ர்பார்ப் ம்

காத் ப் ம் உள் க் ள் இ ந் த .
மாைல ேநரம் எட் ந் த நிைல ல் ம த் வமைன ல் ர ைவ
நார்மல் வார் க் மாற் ந் தனர். 

அவன் கண் த்தா ம் யநிைன ெபற யாமல் ஒ த

ெமௗனநிைல ேலேய இ ந் தான். அவன் உடல் எந் த த ெசயைல ம்
ெசய் ய யாதப கட் ண் டந் த .

அவன் அம் மா ன் ர ம் கண்ணீைர ம் அவனால் உணர ந் தேத

ஒ ய ஒ வார்த்ைத ட ேபச யாமல் த ப் ற் றவன் தன்னிைல
மறந் ண் ம் மயக்கநிைலக் ெசன் ந் தான். 

ஸ்ேடஷனி ந் ேரந் ர க் அவன் வார் க் மாற் றப் பட்ட

தகவைல அங் ந் த கான்ஸ்ட ள் உைரக்க, அவன் றப் பட் ெசல் ல
யத்தனித்த ேபா எஸ். ஐ சண் கம் அவன் எ ர்பார்த் காத் ந் த
அந் த ரிப் ேபார்டை
் ட எ த் வந் அவனிடம் ெகா த்தார். 

அதைன ைக ல் ெபற் ெகாண்ட மாத் ரத் ல் அவ க் ள் ஒ த

படபடப் ம் ந க்க ம் ெதாற் ெகாண்ட .

தல் ைறயாய் தன் கம் ெபாய் யாக இ க்க ேவண் ம் என்

மன ற் ள் ேவண் க் ெகாண்ேட அந் த ரிப் ேபார்டை
் ஸ ரித்
பார்க்கலானான்.

*****

ர ன் ைள தன்ைன ட் ெகாள் ள ேபாராட அப் ேபா

அைறமயக்க நிைல ேலேய நிகழ் ந் த அந் த ேகாரமான பத் அவன்
நிைன க் வந் த .

ஒ ெபரிய வண் கட் பா ல் லாத ேவகத்ேதா வந் தன்

வாகனத் ல் ேமா ய மாத் ரத் ல் தான் க் ய யப் பட்ட
நிைன க் வர மரணத்ைத ெதாட்ட உணர் அவ க் .

அ நிச்சயம் எ ர்பாராத பத்தல் ல என் ேயா த் ந் தவ க்

அவன் கரத் ல் ஒ த ல் ட்ட உணர் . 

அந் த நிைல ம் அவன் ெச கள் நன்றாகேவ ேவைல ெசய் தன.

"ஐ லவ் ர ... " என்ற வார்த்ைத ஒ க்க இப் ப யார் தன்னிடம்
ெசால் ல ம் . கனவாக இ க்க ேமா என் எண்ணி 
அவன் ரமப் பட் த் ெகாள் ள யற் ெசய் தான். 

அவன் கள் ரிந் தா ம் காட் கள் மங் க்க ெராம் ப ம்

அக்கைறயாக ஒ ரல் "உங் க க் ஒண் ம் இல் ல ர ...
நல் லா ம் " என் அவ க் நம் க்ைக ட் ய .

ஆழமாக ேயா த்தால் பரிட்ைசயமான ரல் ேபால ம் இ ந் த .

பரிட்ைசயமாகத ரல் ேபால ம் இ க் றேத என் எண்ணியவனின்
கள் இப் ேபா ெதளிவாய் பார்க்க ந் ந் த .
அவன் அ ல் நின் ந் தவைள பார்த் யப் ன் உச் க்ேக
ெசன் ட்டான்.

அவள் தன் கண்ணீைர ைடத்தiப "நான் ேப ற ேகட் தா? " என்

ேகள் எ ப் னாள் .

அவைள அங் ேக எ ர்பாராதவன் ழப் பமைடந் தான். அவன் ேகட்ட

வார்த்ைதகள் இன் ம் அவைன ழப் ட்ட .

அவன் ேபசாமல் அப் ப ழப் பமாய் பார்த் க்க அவள் "ர ...
ஏதாச் ம் ேப ங் க" என் ேகட்க அவன் அப் ேபா நிதானித் ேபச
ெதாடங் னான்.

அவன் "த ழ் எங் ேக ேத ?" என் ேகட்டப அந் த அைறைய ற்

கைள அைலபாய ட்டப ேகட்டான்.

அவன் ேப ய ம் ச்ைச இ த் ட் நிம் ம ெப ச் ட்டவள்

அவனிடம் "பக்கத் ல நிற் ற நாங் ெகல் லாம் மனிஷங் களா
ெதரிய யா ?" என் ேகாபம் ெகாண்டவள் ேபால கத்ைத ைவத்
ெகாண்டாள் .

அவளின் ேபச் ம் அவள் பார்ைவ ம் டாமல் த்

ெகாண் க் ம் அவள் கர ம் அவ க் ெராம் ப ம் தாய்
இ ந் த .

சற் ர்ைமயாய் அவைள பார்த்தவன் ேலசான ன்னைகேயா

"மனிஷங் களா ெதரியலேய..." என்றான்.

"அப் ப ன்னா?!" 

"எனக் உ ர் ெகா க்க வந் த ேதவைத மா ரி" என்றான்.

அ வந் ந் த அவள் கம் , அவன் ெசான்ன வார்த்ைதயால்

ெவட்கத்தால் வப் ேபற அப் ப ேய ைலெயன நின் ட்டான்.

அவன் ேயாசைன ேயா "அப் ேபா நீ தான் ெகாஞ் ச ேநரத் க்

ன்னா என் கா ல ஐ லவ் ன் ெசான்னதா ?!" என் ேகட்க அவள்
பதட்டமைடந் தாள் .

அவள் கள் அைலபாயந் ெகாண் க்க

"உங் க அக்கா க் மட் ம் இந் த ஷயம் ெதரிஞ் ... என்ைன

ெகான் ைதச் வா... " என்றான். 

இத்தைன ேநரம் ெமௗனம் காத்தவள் இப் ேபா சட்ெடன "அக்கா க்

ெதரி ேம... நான் ெசால் ட்ேடன்" என்ற ேம அவள் தன்ைன
ம் றாள் என்ப அவன் ரிந் ெகாண்டான்.

அந் த ேபச்ைச அேதா நி த்த எண்ணி "சரி... அம் மா எங் ேக ?" என்
ேகட்க

"அம் மாைவ இப் பதான் அண்ணாேனாட சாப் டஅ ப் ைவச்ேசன்"

என்றாள் .

"அண்ணனா... யார் ? அந் த ர யா ? அவன் வந் க்கானா ?" 

"ம் ம் ம் ..."

"அவன் ஏன் இங் க வந் தான்...?" 

"நீ ங் க ஏன் இப் ப ேகட் ங் கன் ரி ... நீ ங் க நிைனக் ற மா

இல் ல... அண்ணா ெராம் ப மா ச் ... "

அவன் அந் த நிைல ம் ஏளனமாய் ன்னைக த்தப "ஹ்ம் ம் ...

நம் ற மா ரி எதாவ ெசால் ேத " என்றான்.

அந் த வார்த்ைதகள் அவ க் ர ந் த ெவ ப் ைப
ட் காட் ய .

ேத அப் ேபா "நம் ப யா தான்... ஆனா ல ஷயங் கள் நம் ற

மா ரி நடந் ச் " என்றவள் நடந் த வரங் கைள க்கமாக ெசால்
க்க ர ற் தன் ேதா க் நடந் த அநியாயத்ைத எண்ணி
கண்ணீர் ெப ற் .

"த ழ் ெராம் ப பாவம் ..." என்றான்.

"ம் ம் ம் ம் ... ஆனா மாமா எல் லாத்ைத ம் சமாளிச் ட்டா " என் ேத
உைரக்க 

"என்ன ெபரிசா சமாளிச்சா உங் க மாமா... உங் க மாமா மட் ம்

ர ைய அெரஸ்ட் பண்ணி இ ந் தா...இரண் ம் ப ம்
ரிஞ் க் ம் ... அவங் க கல் யாண உற ஒண் ல் லாம
ஆ க் ம் ... யா க் ம் எந் த ரச்சைன ம் வராம.. எல் லா
கஷ்டத்ைத ம் தாேன தாங் க் ட் த ழ் தான் எல் லாத்ைத ம்
ேஹண்ட்ல பண்ணி இ க்கா" என்றான்.
தன் ேதா அவன் ெகாண்ட மரியாைதைய ேத யப் பாய்
பார்த் ெகாண் க்க அவன் அப் ேபா பைழய நாட்கைள
நிைன ர்ந்தவன் "உனக் ெதரி மா ேத ? ஒ தடைவ ஒ
ரன்னிங் ேரஸ் காம் ட் ஷ்னல நான் ெஜய் க ம் ங் ற க்காக ெராம் ப
யநலமா எனக் ஈக்வலா ஓ வந் தவைள லாஸ்ட் னிட்ல
தள் ளி ட் ட் ன்னிங் பா ன்ட் ரீச ் பண்ணிட்ேடன்.. அப் ேபா
எல் ேலா ம் த ழ் ட்ட எப் ப ந் தன் ேகட்ட க் அவ என்ைன
பத் ெசால் லாம தானாதான் ந் ட்டன் ெபாய் ெசால் ட்டா...
அவ க் யார் ெகட்ட ெசஞ் சா ம் ட... அவ எப் ப ேம
எல் ேலா க் ம் நல் ல மட் ம் தான் நிைனப் பா.. அதான் அவேளாட
ேகரக்டர்" என் தன் ேதா ைய பற் ெசால் ெப தப் பட்
ெகாண் ந் தான்.

அந் த ேநரத் ல் ேரந் ரன் அந் த அைறக் ள் ைழந் க்க

ேத ன் கள் அவைன கவனிக்க, ர ம் ம் ேநாக் னான்.

அவன் ெராம் ப ம் இயல் பாய் ேபக்ெகட் ல் தன் கரங் கைள

ைழத்தப வந் தவன் ேத ைய பார்த் "ேத ...நீ எப் ப இங் ேக ?
ஆமாம் யா இந் த சார்? உனக் ெராம் ப ெதரிஞ் சவரா ?!" என்
ேகட்டான்.

இ வ ேம ஸ்தம் த் இ க்க ண் ம் அவன் ேத டம் "என்ன

ேத ? ப ல் ெசால் லாம நிற் ற... யா ன் ெசால் ... நா ம்
ெதரிஞ் ப் ேபன் இல் ல" என்றான்.

ேத ேயாசைன ேயா நிற் க, ர ற் அவன் என்ன எண்ணி

ெகாண் இப் ப எல் லாம் ேப ேறன் என்ப ரிய ல் ைல.

ேரந் ரன் இன் ம் அ த்தமாக "யா ன் ெசால் ேத ?"

என்றான்.

அவள் அச்சத்ேதா "அ வந் ... 

ர ... அக்காேவாட ப் ரண்ட் " என்றாள் . 

ேரந் ரன் ர ைவ தாய் பார்ப்ப ேபால "ஹாய் ர ... நான்

ேரந் ர ப ... உங் க ப் ரண்ட்ேடாட... ஹஸ்ெபண்ட்" என்றான்.
கைட இ வார்த்ைதக ம் அ த்தமாய் ெவளிவந் த .

ர ற் ெதாண்ைட அைடத்த . எச் ல் ங் யப "சார்"

என்றவைன இயல் பாய் பார்த்தப
"என் ெவாய் ஃேபாட... க்ேளாஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ப் ரண்ட் நீ ங் க... நீ ங் க ேபாய்
என்ைன ஸார் எல் லாம் ப் ட் ... ப் ளஸ
ீ ் கால் ர்" 

ர ப ல் ேபசாமல் அைம யா க்க ேரந் ரன் ேத டம்

"ஆமாம் ... த ழ் எங் ேக ேத ? " என் ேகட்டான்.

"அ ... அக்கா வரல மாமா... .நா ம் ர அண்ணா ம் தான் வந் ேதாம் "

ேரந் ரன், ர இ வ ேம அ ர்ச ் யா னர்.

ேரந் ரன் கம் ழப் பமாய் மாற "வர யா... ஏன் ? என் ட்ட
வர்ேறன் ெசான்னாேள ?!" என்றவன் ேத ன் ப ைல
எ ர்பாராமல் த ன் அைலேப க் அைழப் த்தான். 

எ ர் றத் ல் அவளின் அைலேப அைணத்

ைவக்கப் பட் ப் பதாய் ேகட்க ம் அவன் ெகா ப் பைடய
கெமல் லாம் கனலாய் மா ந் த .

ேத ேரந் ரனிடம் , "ெடன்ஷனாகா ங் க மாமா... அக்கா

வந் ேறன் ெசான்னா? இப் ேபா வந் வா" என்றான்.

"உங் க அக்கா க் என்ைன ெடன்ஷன் ப த் ற ம் இரிேடட்

பன்றத ம் தான் ேவைல" என் ேரந் ரன் லம் ப, ர ன் மன ம்
த ழ் வராதைத த் தான் ந் த் ெகாண் ந் த

ேரந் ரன் ஆழ் ந் த ேயாசைனக் ெசன்றவன் ன் ேத ைய நி ர்ந்

பார்த் "நான் ர சார் ட்ட தனியா ேபச ம் ... நீ ெவளிேய ெவ ட்
பண் ... அப் ப ேய ெகாஞ் ச ேநரத் ற் யா ம் உள் ேள வர
ேவண்டாம் ெசால் " என்றான்.

ேத ர ைவ இரக்கமான பார்ைவைய பார்த்தப ேய ெவளிேயற அந் த

பார்ைவ ன் ெபா ைள ர உணர்ந் ெகாண்டாேனா இல் ைலேயா? !
ேரந் ரன் உணர்ந் ெகாண்டான்.

ேத ெசன்ற ம் இயல் பாய் ேரந் ரன் அங் ந் த இ க்ைகைய

அவன் ப க்ைகக் அ ல் ேபாட்டப அமர்ந் ர ைவ ஆழமான
பார்ைவ பார்த்தான்.

உட ன் காயங் கைள ட அவன் பார்ைவ ர ைவ அ கமாய்

காயப் ப த் ய .

ர அவனிடம் ேபச யத்தனிக் ம் ேபாேத ேரந் ரன் ந் ெகாண்

"ஆமாம் ... த ழ் உனக் ப் ரண் ... ேத உனக் யா ?" என் ேகட்
வத்ைத ஏற் னான்.

"ேத ம் எனக் நல் ல ப் ரண் தான்" என் சற் ம் ேயா க்காமல்

ப ைரத்தான்

" ட்... ப் ரண் ங் ற வைரக் ம் ஒேக... பட் அந் த ட்ைட நீ க்ராஸ்

பண்ணிடாேத... ைரட்" என் ெசால் அவன் ரட்டலாய் ஒ பார்ைவ
பார்த்தான்.

ர ற் ேகாபம் வந் தா ம் அதைன காட்ட யாத இயலாைம ல்

உள் க் ள் ெபா ெகாண் ந் தான்.

ேம ம் ேரந் ரேன ர ைவ பார்த் "ஆமாம் ெகாஞ் ச ேநரத் க்

ன்னா உன் ப் ரண்ைட பத் யா ெலவ க் ேப ட் ந் த
இல் ல... ெகட்ட ெசஞ் சா ட அவ நல் லேத நிைனக் றவளா... இதான்
இத்தைன வ ஷத் ல... நீ அவைள பத் ரிஞ் க் ட்டதா? !" என்
ேகட்க

ர ேகாபமாக "நான் அவைள ரிஞ் க் ட்டைத பத் எல் லாம் நீ ங் க

ேபசா ங் க... உங் க க் அவைள பத் என்ன ெதரி ம் ? " என் ேகட்
அலட் யமாய் பார்த்தான். 

ேரந் ர க் ம் னம் ந் த .
'உ க்ைக இழந் தவன் ைகேபால ஆங் கண
இ க்கண் கைளவதாம் நட் '

இ வாள் கள்

ேரந் ரன் கத் ல் ேகாபம் யாய் எரிந் ெகாண் ந் த . 

அவர்க க் ைட ல் நி ய அைம ெப ம் ய க்கான

அ ைய அ த் க் ெகாண் க்க,

ேரந் ரன் எரிச்சலைடந் தவனாய் "ஹ்ம் ம் ... எனக் அவைள பத்

என்ன ெதரி ம் ?" 

அலட் ய ன்னைகேயா ெதாடர்ந்தான் "த ழ் அவ ேந க் ற

ஷயங் கைள யா க்காக ம் எ க்காக ம் ட் ெகா க்க மாட்டா...
அ தான் அவ ேகரக்டர்... நீ அவேளாட உ க் உ ரான
நண்பனாச்ேச... உன்ைன மட் ம் அவ மத்தவங் க ன்னா ட்
ெகா த் வாளா என்ன!" என் ெசால் ல ர யப் பானான்.

அவன் வார்த்ைத ல் அத்தைன ெதளி ம் ரித ம் இ ந் த அவைள

பற் .

ெராம் ப ம் ய நாட்கள் அவ டன் இ ந் தா ம் அவைள பற்

ணக்கமாய் அல இ ந் தான்.

ர அைம யா க்க ேரந் ரேன ெதாடர்ந்தான்.

"அவ ேல பட்டவ இல் ல... அவ க் ச்ச ஷயங் கைள

ட் ெகா க்காம இ க்க எந் த எக்ஸ்ெடன்ட் க் ம் ேபாவா" என்
ெசால் ம் ேபாேத அவன் கள் ர ன் கைள ஆராய் ந்
பார்த்தன.

ர ன் உணர் கைள ேரந் ரன் க்கமாய் கவனித்

ெகாண் ந் தான்.

அேத சமயத் ல் ர ேரந் ரனின் ஒவ் ெவா வார்த்ைத ம் ஏேதா

ஒ உள் ளர்த்தம் ெபா ந் ப் பைத கணித்தவன் "நீ ங் க த ைழ பத்
இந் தள க் ெசால் றைத பார்த்தா... அவைள நீ ங் க மைன யா இல் ல...
அக் ஸ்ட்ைட பார்க் ற மா ரி இ க் " என் மன ல் பட்டைத
ெவளிப் பைடயாய் ெசால் ட்டான்.
அவன் ரித்தப "அக் ஸ்ட்ைட ேவெறப் ப பார்ப்பாங் க...
அப் ப தான்" என்றான்.

ர ற் அவன் ப ல் அ ர்ச ் ைய ஏற் ப த்த "என்ன ேப ங் க... இ

சரி ல் ல" என்றான். 

ர ன் கள் ேகாபத்ைத உணர்த்த ேரந் ரன் நிதானமாய் கால்

கால் ேபாட் அமர்ந்தவன் "எ சரி ல் ல ர ... நீ ேபா ஸா
இ ந் ட் ஒ அக் ஸ்ட் க் ைண ேபாறதா..." என் ேகட்டான்.

ர ற் தைல ழன்ற . அ ம் தன் ேதா ைய 'அக் ஸ்ட்' என்

ெசால் வைத தாங் க யாமல் " தல் ல அக் ஸ்ட் ெசால் ற
நி த் க்ேகாங் க... என்ன ஆதாரம் இ க் உங் க ட்ட?... அவைள
அப் ப ப் ட" என் ற் றமாய் ேகட்டான்.

ர ற் ேரந் ரனின் ப ேம ம் அவன் றைம ன் ேம ம்

அள கடந் த மரியாைத இ க் ற ... ஏன் ெகாஞ் சம் பய ம்
இ க் ற ?!

ஆனால் ேதா ைய தைர ைறவாய் ேப ம் ேபா

அெதல் லாவற் ைற ம் மறந் ந் தான்.

ேரந் ரன் அவனின் ேகள் ைய ம் ேகாபத்ைத ம்

ெபா ட்ப த்தாமல் ெமச் ன்னைக த்தவன் 

"நட் ன்னா இ வல் லவா நட் !.... ஹ்ம் ம் ... ஆதாரம் ேகட்ட இல் ல" என்
ெசால் யப த ன் ங் க கடாலைர அவனிடம் தன் கரத் ல்
காட் னான்.

ர ன் கள் அகல ரிய 

"இ .... த ேழாட ெச ன் டாலர்... அ ம் அவங் க ேபஃ டாலர்...

இ வா ஆதாரம் ? !" என் ைறப் பாய் ேகட்டான்.

"இந் த டாலர் தர்மா ட் ல ைடச் ேத... அப் ேபா இ ஆதாரம் தாேன"

அவன் உடன யாய் "அெதப் ப சார்? ... லாஸ்ட் ைடம் இரண் ேப ம்

ஒண்ணாதாேன தர்மா ட் ற் ம் ேபாேனாம் ... நீ ங் க இந் த டாலைர
ைடச்சைத பத் எ ம் ெசால் லேவ ல் ல... " என் ேகட்ட .
ேரந் ரன் உத கள் இகழ் ச் யான ன்னைகைய
ெவளிெகாணர்ந்த . 
"நீ எனக் ெதரியாம... என் ட்ட ெசால் லாம என்ெனல் லாேமா
ெசஞ் க்க... ஆனா நான் உன் ட்ட எல் லாத்ைத ம் ெசால் ல ம் ...
இல் ல... ெதரியாமதான் ேகட் ேறன்... நான் உனக் ேமல காரியா
இல் ல நீ எனக் ேமல காரியா? !"

இந் த ேகள் ைய ேகட் க் ம் ேபா ேகாபம் ழ் ந் ந் த அவன்

கத் ல் ...

ர ப ல் ெசால் ல யாமல் ெமௗனம் காத்தான். 

ேரந் ரன் உக் ரமாய் "இத பா ர ... இ வைரக் ம் நீ ெசான்ன

ெபாய் ... ேபாட்ட ராமா எல் லாம் ேபா ம் ... எனக் உண்ைம
ெதரிஞ் சாக ம் ... "

ர ரியாமல் "எந் த உண்ைம ?" என் ன னான்.

"ஹ்ம் ம் ம் ... ைடரி பத் ன உண்ைம... அந் த ம் ல ஸ்ஸான

ஓ யத்ைத பத் ன உண்ைம... கல் யாணத் க் ன்னா
அரண்மைனக் வர்ற க் ன்னா த ழ் எங் க ேபானாங் ற
உண்ைம... இெதல் லத் க் ம் ேமல தர்மாேவாட ெகாைலைய பத் ன
உண்ைம"

ர அ ர்ந்தப "நா ம் த ம் தர்மா ட் ற் உங் க க்

ெதரியாம ேபான உண்ைமதான்... அப் ேபா ேவணா அவேளாட டாலர்
ஸ்ஸா க்கலாம் ... பட் ெகாைல பத் த க் ம் சரி எனக் ம்
சரி... எ ம் ெதரியா ..." என்றான்.

"சரி தர்மா ெகாைல பத் அப் றம் ேப ேவாம் ... நீ எ க் த ைழ

தர்மா ட் ற் ட் ட் ேபான.. இ தான் நீ ேகைஸ சாரிக் ற
இலட்சணமா ?" 

"நீ ங் க நிைனக் ற மா ரி இல் ல... தர்மா ஒ ஆர்க் யால ஸ்ட்...

கண் ப் பா த க் அவைர பத் ெதரிஞ் க்கலாம் ... அந் த
ஓ யங் கைள பத் அவ க் எதாவ ெதரிேயாேமான் என்
ெசல் ேபான்ல இ ந் த அந் த ஓ யங் கேளாட. ேபாட்ேடாைஸ த ழ் ட்ட
காண் ச்ேசன்... பார்த்த ேம ேநர்ல அந் த ஓ யத்ைத பார்க்க ம்
வாதம் ச்சா!"

"நான்ெஸன்ஸ் அவ வாதம் ச்சா நீ அவைள ட் த்தனமா

ட் ட் ேபா யா... நீ ேபா ஸ்ங் றத மறந் ட் யா"

"அப் ப இல் ல... அவ அந் த ஓ யத்ைத பார்த்தா ஏதாச் ம் ேமட்டர்

 ைடக் ம் ேதா ச் ... "

"நான்தாேன அந் த ேகஸ்ல சாரைண அ காரி... அப் ப இ க் ம்

ேபா என் ட்ட ெசால் லாம... நீ எப் ப அவைள ட் ட் ேபாலாம் "

"உங் க க் தான் த ைழ க்காேத... ேஸா... ெசான்னா ெபர் ஷன்

ைடக்கா ன் " 

இைத ேகட்ட ம் அவன் கம் க க ெவன மாற அப் ேபா டாக்டர்

நர்ஸ டன் அைறக் ள் ைழந் தார்.

ேரந் ரன் அைறக் ெவளிேய காத் க் ம் ப பணித்ததால் அவன்

ெவளிேயற ேவண் யதா ற் . 

அவன் தனக் ள் ேளேய 'அவைள க்கலன் நான் எப் ேபா

ெசான்ேனன்... இவங் க இரண் ேப ம் ேசர்ந் ட் இஷ்டத் க்
கற் பைன பண்ணிக்க ேவண் ய ... இ க் ற ரச்சைன எல் லாம்
இ த் ட் ட் என்ைன டார்சச
் ர் பன்ன ேவண் ய ... அவ
வரட் ம் ... இ க் அவ க் ' என் மைன ைய ட் க்
ெகாண் க்க சட்ெடன பார்ைவைய ேத ன் றம் ப் யவன் 

"இன் ம் த ழ் வர யா... கால் பண்ணி பார்த் ங் களா? !" என்

ேகட்டான்.

ர ம் ேத ம் ஒ வர் கத்ைத ஒ வர் பார்த் ெகாள் ள அவன்

ண் ம் "என்னாச் ?... அவன் ஏன் உங் க ட வரல... அப் ப என்ன
ேமட க் க் யமான ேவைல ?" என் ேகட்டான்.

ர ன்வந் "ெதரியல... அக்கா எ ம் ெசால் லல... நீ ங் க ேபாங் க,

நான் ன்னா ேய வந் ேறன் ெசான்னாங் க" என்றான்.

அவன் உள் ளெமல் லாம் கலக்க ற ஆரம் த்த . அவள் றப் பட்டாளா?
ஏன் இன் ம் வந் ேசர ல் ைல ? என் தன்ைனேய ேகட் ெகாள் ள
ர அவன் அ காைம ல் வந் நின்றான்.

ர ஏேதா ெசால் ல எண் றான் என்பைத உணர்ந் ெகாண்டவன்

ஆவேலா அவைன நி ர்ந் ேநாக் னான்.

"காைல ல... அக்கா க் ஒ ெலட்டர் வந் ச் ... அந் த ெலட்டைர

ப ச்ச ம் அப் சட்டா ட்டாங் க... என்னன் ஒண் ம் ெதரியல... "
என்றான்.
"என்ன ெலட்டர் நீ பார்க்க யா... " ேரந் ரன் கலக்கமாய்
ன னான். 

"உம் ஹ ம் ... பார்க்கல"

ேரந் ரன் ெமௗனமாய் ேயாசைன ல் ஆழ் ந் டர ேம ம்

"இன்ெனா க் யமான ஷயம் ெசால் ல ம் " என்ற ேபா டாக்டர்
அைறைய ட் ெவளிேய வந் ந் தார்.

அவர் ர ன் அம் மா டம் "உங் க ள் ைளக் ஒண் ம் ரச்சைன

இல் ைல... க் ரேம ணமா வா ..." என்றார்.

ர ன் அம் மா அவைர நன் ேயா பார்த் கண்ணீர் ெப ட அவர்

ேரந் ரைன ட் காட் "உங் க ள் ைள இப் ேபா
நல் லா க்கா ன்னா ஏ சா க் தான் அ க பங் இ க் "
என்றார்.

ர ன் அம் மா ெநக ச் ேயா ேரந் ரனின் கரத்ைத த்

கண்ணீரில் நைனக்க அவன் வார்த்ைதகளின் நின்றான்.

ேரந் ரன் ேத டம் தன் பார்ைவயால் ஏேதா ெசால் ல ம் உடேன

அவள் அவைர சமாதானப் ப த் னாள் .

ேரந் ரன் ர டம் தான் ேகட்ட ந் ெகாள் ள எண்ணியைத

மாய் ேகட்க அைறக் ள் ைழந் தான்.

ர அவைன பார்த்த ம் "ேதங் க்ஸ்... நீ ங் கதான் ெராம் ப ரமப் பட் "

என் ெசால் நன் ைரக்க யத்தனித்தவைன ைகமர்த்
"அவசரப் பட் ேதங் க்ஸ் எல் லாம் ெசால் லாேத... நீ ெசஞ் ச ேவைலக்
உனக் அப் ேபா ஆக் ெடன்ட் மட் ம் ஆ க்கல... நீ என் ைக ல
அ வாங் இேத மா ரி அட் ட் ஆ ப் ப" என்றான்.

ர ற் அவன் எத்தைகயவன் என்பைத கணிப் ப லபமல் ல என்

ேதான் ற் . 

ேரந் ரன் அவன் ப க்ைகக் அ ல் வந் தவன் "உண்ைமைய

ெசால் ... தர்மா ெகாைல ேகஸ க் ம் உனக் ம் என்ன சம் பந் தம் "
என் ேகட்டான்.

"நீ ங் க நிைனக் ற மா ரி எ ம் இல் ல... அன்ைனக் த ைழ தர்மா

ட் க் ட் ட் ேபான ட ேகஸ்ல ஏதாச் ம் க்
ைடக் மான் தான்... ஆனா த ழ் ைடரிைய எ த்த எனக்
ெதரியா ... நீ ங் க ைடரிைய பத் ேகட்டேபா தான் நாேன அைத
கவனிச்ேசன் !"

"சரி... ேகஸ் பத் க் ைடக் ம் நீ அவைள ட் ட் ேபான...

கைட ல அவ உன்ைன காைல வாரி ட் ட்டா... பார்த் யா"
 ேரந் ர க் அவர்களின் நட் ன் இைணப் ைப உைடத் பார்க்க
ேவண் ம் என்ற ேபராைச ம் அந் த வார்த்ைத ல் இ ந் த .

ர ெமௗனமானான். இலக் என் வந் ட்டால் நட் என்பைத பற்

எல் லாம் இ வ ேம கவைல ெகாள் வ ல் ைல. 

அப் ப யான ஏேதா ஒ க் யமான எண்ணத்ேதா தான் த ழ்

வந் ப் பாேளா என் ர ரமாய் ந் க்க, அன் நடந் தவற் ைற
நிைன ர்ந்தான்.

உடேன அவன் ேரந் ரைன ேநாக் அன்ைனக் ... த ழ் அந் த

ஓ யத்ைத பார்த் அவங் க ன்ேனார்கேளாட கைதன் அவங் க
தாத்தா ெசான்னதா ெசான்னா" என்றான்.

ேரந் ரன் ஆவேலா "என்ன ஏ ன் ெசான்னாளா" என் ேகட்க

இல் ைல என்ப ேபால் ர தைலயைசத்தான்.

"அதாேன... அவ ட்ட இ ந் அவ் வள க் ரம் ஒ ேமட்டைர வாங் க

யா ... சரி அந் த ஸ்ஸான ெபய் னிட்ங்"

"த ேம நீ ங் க ெசான்ன மா ரி ஏேதா ஒ ெபய் ன் ங்

ஸ்ஸா ன் ெசான்னா... ஆனா என்னவா க் ம் எ ம்
ெசால் லல"

ேரந் ரன் ஆழ் ந் த ந் ைன ல் ழ் ட ர அவனிடம் "நீ ங் க

ேயா க் ற மா ரி த க் ம் இந் த ெகாைலக் ம் எந் த
சம் பந் த ல் ல... அவ இந் த ேகஸ்ல இன் ரஸ்டட்டா இ க்கா...
அவ் வள தான்" என்றான்.

ேரந் ரன் னத்ேதா "நீ ெசால் ற மா ரி இ ந் தா தர்மாைவ

ெகாைல பண்ண கத் ல த ேழாட ைகேரைக எப் ப வ ம் ... " என்
அ த்தமாய் ேகட்க ர ன் பார்ைவ அ ர்ச ் ல் ஒரிடத் ேலேய
நிைல த் நின்ற .

எப் ப இ சாத் யம் ? என் தன்ைனத்தாேன ேகட் ெகாண்டவன்

ேரந் ரைன பார்த் "அப் ப ன்னா... நீ ங் க த ேழாட ைகேரைகைய
எ த் ெசக் பண்ணீங்களா" 

அவன் பார்ைவ ேகாபமாய் மாற ேரந் ரன் தைலைய மட் ம்

அைசத்தான்.
ர பார்ைவ ேலேய ெவ ப் ைப உ ழ் ந் தான்.

"பைழய ேகாபத்ெதல் லாம் மன ல ைவச் ட் த ைழ ப வாங் க

இப் ப எல் லாம் பண்ணிட் க் ங் களா ?... உங் க ேபைர அவ
ெக த் ட்டாங் ற ஒேர காரணத் க்காக அவ வாழ் க்ைகையேய
ஸ்பா ல் பண்ற அள க் ேபா ட் ங் கேள... அந் தள க்
ெவஞ் சன்ஸா உங் க க் அவ ேமேல..."

ெவஞ் சன்ஸ் என்ற வார்த்ைத ேரந் ரைன ஆழமாய் த் ய .

அ க்க தான் அவளிடம் ெசால் ம் வார்த்ைத எனி ம் அ
உண்ைமயல் ல. அவைள தான் எந் தள க் ேந க் ேறாம் என்ப
அவன் மன ற் மட் ேம ெதரி ம் .

பாஃரன் க் ரிப் ேபார்டை

் ட பார்த்த ெநா ந் த் த்த
ேபால அவஸ்த்ைத பட்ட அவ க் மட் ேம ெதரி ம் .

ர ேகாபமாக "என்ன ஏ சார்... உண்ைமெயல் லாம்

ெசால் ட்ேடன் ெராம் ப த்தலா இ க்கா" என் ேகட்க
ேரந் ரனின் ேகாப ம் ண்டப் பட்ட .

இ வாள் கைள ேபால அவர்களின் பார்ைவகள் ேமா ெகாண்டன. 

"ஸ்டாப் இட் ர ... இ க் ேமல ஒ வார்த்ைத ேபசாேத... அவ

வாழ் க்ைகைய ேபாய் நான் ஸ்பா ல் பண் ேவன்னா... சா நீ ... அவ
என்ேனாட ெவாய் ஃப் "

"இவ் வள ேநர ம் அவைள ஒ ற் றவாளி மா ேப ட் ... இப் ப

ர் ெவாய் ஃப் ெசால் ங் க.. அப் ப ஒ எண்ணம் உங் க மன ல
இ க்கா"

"ெசாந் த வாழ் க்ைகைய ம் கடைமைய ம் ழப் க்க டா ... நான்

அப் ப தான்... இன் ம் ேகட்டா என் கடைமக் தான் த டம் ...
மத்தெதல் லாம் ெசகண் தான்... ேகட் க்ேகா ர ... இந் த
ேகஸ க்காக உன் ப் ரண்ட்ைட... சாரி என் ெவாய் ஃைப அரஸ்ட் பண்ண
ேவண் வந் தா ம் ... ஐ ல் தட்... " என் அ த்தம் த்தமாய்
ெசால் ட் அைறைய ட் ெவன ெவளிேய னான்.

ர ன் மனம் ேவதைன ல் உழன் ெகாண் க்க, அவள் ெகாைல

ெசய் ப் பாளா இல் ைலயா என்பைத பற் எல் லாம் அவன்
ேயா க்க ல் ைல. அப் ப ேய அவள் ெசய் தா ம் அ ல் அ த்தமான
காரணம் இ க் ம் . ஆதலால் இந் த ரச்சைன ல் இ ந் த ைழ
காப் பாற் வ எப் ப என்ற எண்ணம் மட் ேம அவைன
ஆட்ெகாண் ந் த .

ேரந் ரன் ெவளிேய வந் த ம் ர ன் தாய் அவன் ெசல் வதற்

ன்னதாக "தம் " என்றைழத்தார்.

மன ன் எண்ணங் கைள மைறத்தப "ெசால் ங் கம் மா" என்றான்.

"நீ ங் கதான் த ைழ கல் யாணம் பண்ணிக் ட்டவரா" என் ேகட்டார்.

த ழ் அவ க் ேம ெராம் ப ெந க்கமானவள் . ஆதலால் தான்
ேரந் ரனிடம் அத்தைன கமலர்ச ் ேயா அவர் ேகட்க அவன்
கம் ங் ேபான .

அவைள மணம் ெசய் த தான் தன் வாழ் ல் தான் ெசய் த ெபரிய

தவேறா என்றள க் எண்ணி ந் தவன் அவர் ேகட்டதக் ேவண்டா
ெவ ப் பாய் ன்னைக த்தான்.

"ர மா ரிதான் எனக் த ம் ... நீ ங் க அவ ஷன் இப் பதான்

எனக் ெதரி ம் ... ர ம் இைத பத் என் ட்ட ெசால் லேவ இல் ல... "
என் ஆதங் கப் பட்டார்.

"அ எங் க கல் யாணம் ெகாஞ் சம் அவசரமா வா ச் "

" ரி தம் ... ேத எல் லாம் ெசான்னா... அவசரமா வானா ம்

ெராம் ப ெபா த்தமான ேஜா தான் நீ ங் க... 
இரண் ேப ம் அப் ப ேய ஒேர ேபால ணம் உள் ளவங் க... த ழ்
இங் ந் தா எனக் எப் ப ைதரியம் ெசால் இ ப் பாேளா... எப் ப
பார்த் க் ட் ப் பாேளா... அப் ப ேயதான் தம் நீ ங் க ம் " என்றார்.

அவர் ெசான்னவற் ைற ெம தான ன்னைகேயா ேகட்

ெகாண் ந் தவனிடம் "ர ணமான ம் நீ ங் க இரண் ேப ம்
கண் ப் பா ஒ நாள் ட் க் வர ம் ' என்றார்.

"ம் ம் ம் ... கண் ப் பா வேராம் மா" என்றவன் றப் ப வதாக ச ஞ் ைச

ெசய் ட் ெசல் ம் ேபா அவர் ெசான்னைத த்ேத அவன்
மனம் ற் வந் த .

'இரண் ேப ம் ஒேர ேபால ண ைடயவர்கள் '

உண்ைம ேலேய இ வ ம் அப் ப தாேனா என் தனக் த்தாேன
ேகட் ெகாண்டான்.

அவர் ெசான்ன உண்ைம என்பதற் சான்றாக பல

சம் பவங் கள் அவன் கண் ன்ேன ேதான் மைறய, அவனின்
ேதட க் ம் ழப் பத் ற் ம் ைடைய தந் தைத ேபால் இ ந் த .

அப் ெபா தான் அவன் மனம் தர்மா ன் ேக ல் 'தான்

அவளிடத் ல் இ ந் தால் என்ன ெசய் ப் ேபாம் ' என ேகட்
ெகாண்ேட நடந் தவன் ர ஏேதா க் யமான ஷயம் என்
ெசான்னைத நிைன ப் ப த் ெகாண்டான்.

ண் ம் ர ன் அ காைம ல் வந் நின் "நீ ஏேதா க் யமான

ஷயம் ெசான்ன இல் ல... என்ன ? " என் ேகட்டான்.

"அ வந் மாமா" என் ர தயங் க

ேரந் ரன் ச ப் பைடந் தவனாய் "எனக் ைடம் இல் ல ர

... க்கரம் ெசால் " என்றான்.

"அ ... காைல ல அப் பா ட மேகந் ரன் அங் ம் வந் ந் தாங் க"

"ஓ இரண் ேப ம் ஒ வ யா வந் ட்டாங் களா... சரி இ வா

க் யமான ஷயம் "

"இல் ல மாமா... அங் ள் அக்கா ட்ட ெகாஞ் சம் ரச்சைன

பண்ணிட்டா ... ெபரிய வாக் வாதமா ... " என் ரேவ ேமேல ெசால் ல
யா க் நிற் க ேரந் ர ம் ைகப் ற் றான்.

"கெரக்ட்டா ெசால் ... ரச்சைன பண்ண உங் க அக்காவா இல் ல

எங் க அப் பாவா" 

இந் த இக்கட்டான ேகள் க் ர யால் ப ைரக்க ய ல் ைல. 

அவன் அைம யா க்க ேரந் ரேன ேகாபத்ேதா "உங் க

அக்காதான் ஏதாவ ரச்சைன பண்ணி இ ப் பா? அவ க் தான்
ரச்சைன பன்ற ெராம் ப பழக்கம் " 

ர அவன் வார்த்ைதகைள ேகட் அ ர்ச ் ற் றான். அவன் தன்

சேகா ரிைய எந் நிைல ம் ட் ெகா க்க மாட்டான் என்ற
எண்ணம் அவனின் வார்த்ைதகளில் ேலசாய் காயப் பட் ேபான . 

ேரந் ரேன ெபா ைம ழந் "சரி... என்னதான் ரச்சைன? 

ர தயக்கத்ேதாேட உைரத்தான்.

"அ ... அரண்மைனைய ெடமா ஷ் பண்ண ம் அங் ள்

ெசான்ன தான் ரச்சைன... அக்கா அ க் சம் ம க்க மாட்ேடன்
ெசால் ட்டா... பத் ரத் ல ம் ைகெய த் ேபாட மாட்ேடன் ம்
ெசால் ட்டா... அங் ள் ெராம் ப ேகாபப் பட் நீ என் ம மகளாக
இ க்க ம் னா இந் த பத் ரத் ல ைகெய த் ேபாட்டாதான்
ம் ெசால் ட்டா ... அக்கா... " என் அவன் நி த் ய ேம
ேரந் ரனின் மனம் நிைலைமைய ரிந் ெகாண்ட . 

அவள் இந் த வார்த்ைதகளால் உைடந் ேபா க்க ம் . இப் ப ஒ

ழ் நிைல ல் தான் அவ டன் ைணயாய் நிற் க இயலாமல்
ேபாய் ட்ேடாேம என் அவன் மனம் த க்கலான .

ேரந் ரன் ேயாசைன ேயா ர ைய பார்க்க அவேன ேம ம்

"கைட யா அங் ள் வாதமா உனக் அரண்மைனதான்
ேவ ன்னா இந் த ெஜன்மத் ல என் மக க் மைன யாய் இ க்க
யா ன் ெசால் ட்டா " என் ெசால் ல ம்  

அவன் இதயத்ைத இரண் ண்டாய் ளந் த ேபான்ற உணர் . அந் த

ேநரத் ல் அவளின் நிைலைம ம் அ வாகதான் இ க் ம் என்
எண்ணியவன் 'அவர் யா அப் ப ெசால் ற க் ' என் மன ற் ள்
ேகட் ெகாண்டான். 

தன் தந் ைத ெசான்ன தவறா ம் அவள் என்ன ப ல் ெசால்

இ ப் பாள் என்ற ஆவல் , அவைன பரித க்க ெசய் த .

ர ைய நி ர்ந் ேநாக் னான். எல் லா ஆண்க க் ம் இ க் ம் அேத

எ ர்பார்ப் தான் அவ க் ம் . தான் அவைள எத்தைகய இடத் ல்
ைவத் ந் தா ம் அவ க் தான் தன்ைமயானவனாக மட் ேம
இ க்க ேவண் ம் .
ேகள் க்கான ைட

ேரந் ரனின் எ ர்பார்ப்ைப அவன் கள் ெதளிவாய் வரித்த .

ர அவைன கவனித்தப "அக்கா... அங் ள் ட்ட எனக் என்

அரண்மைன ம் க் யம் ... அவ ம் க் யம் ... நான்
இரண் த்ைத ேம ட் தர மாட்ேடன் வா ெசால் ட்டாங் க? !"
என் ெசால் த்தான்.

இைத ேகட்ட ெநா ேரந் ரன் ளங் கா தம் அைடந் தான்.

அவன் இ ய கத் ல் சட்ெடன ன்னைக ன்னெலன ன்னி 

மைறந் த . 

இப் ப அவள் ெசால் ம் ேபா தான் அ ந் ேகட் ராமல்

ேபாய் ட்ேடாேம என்ற எண்ணம் உள் ரத ப் ைப ஏற் ப த் ய . 

ஆனால் அ த் கணேம ர ெசான்னைத ேகட் அவன் இதயத் ல்

ரிய ஈட் பாய் ந் த .

"அக்கா ... நீ ங் க எந் த ழ் நிைல ம் அவங் கைள ட் ெகா க்க

மாட் ங் கன் ம் ெசான்னா... " அ த்தம் த்தமாய் ெசான்னான்.

ேரந் ரைன அந் த வார்த்ைத த் க்க ர ேம ம் " அங் ள்

ேகாச் ட் அப் பா ட்ட சண்ைட ேபாட் ட் ேபா ட்டா ...
அப் பா ம் அக்கா ட்ட ெராம் ப ேகாபப் பட் ேப ட்டா ... அக்கா அந் த
அரண்மைன த ர எனக் ேவெறந் த ெசாத் ம் நைக ம் ேவணாம்
ெசால் ட்டாங் க..." என் நடந் த நிகழ் ைவ க்கமாய்
ளக் ட்டான். 

இவற் ைற எல் லாம் ேகட்ட ன் ேரந் ரைன ற் ற ணர் தாக்

ெகாண் ந் த . 

எந் த ழ் நிைல ம் தான் அவைள ட் ெகா க்கமாட்ேடன் என்ற

அவளின் நம் க்ைகைய தான் ேபாட் உைடத் ட்ேடாம் என்
ேதான் ய .

சற் ன் ர டம் அவைள க் ெய ந் ேப யைத எண்ணி

ேவதைன ற, இந் த நிைல ல் தா ம் அவ க் எ ராய் நிற் ம்
 ழ் நிைல ஏற் பட் ட்டைத எண்ணி வ த்த ற் றான்.

இதைன அ ந் தால் அவள் மனம் எந் தள க் ேவதைன ெகாள் ம் என

எண்ணியவன் ர ைய ேநாக் "இந் த ரச்சைன னாலதான் அவ
வர யா ர ?!" என் ேகட்டான்.

"இல் ல மாமா... அக்கா றப் படலாம் ளம் ட்டா... அப் ப ஒ ேபாஃன்

கால் வந் ச் ... அதக்கப் றம் தான் நீ ங் க ன்னா ேபாங் க... நான்
வந் ேறன் ெசான்னா" என் ெசான்னைத ேகட்
ெகாண் ந் தவனின் மனம் அவ க் ஏேத ம் ேநர்ந் க் ேமா
என் ேகள் ைய ேகட் அவைன அச் த் ய .

உடேன த ன் ட் ற் அைழத் ஜயா டம் சாரிக்க அவள்

எப் ேபாேதா றப் பட் ட்டதாகேவ ெசான்னார்.

அ த்த யற் யாய் அவள் அ வலகத் ற் அைழத் ேப னான்.

அங் ேக ேவெறா அ ர்ச ் கரமான தகவல் காத் ந் த . 

ரமணியம் மாள் தான் ேரந் ரனிடம் ேப னார். எ த்த ேம அவன்

த ைழ பற் சாரிக்க அவர் அங் நிகழ் ந் த ெபரிய கேளபரத்ைத
பற் வரிக்கலானார். 

"ஆ ஸ்ல... ேநத் ைநட்... யாேரா த ேழாட ேக ன்ல ந்

எைதேயா க்காங் க..." என்றார். 

இைத ேகட்ட ம் அவ க் ஷாக்க த்த ேபான்ற உணர் .

தர்மா ன் ைடரி களவாடப் பட் க்கலாம் என் த்தவன் அவரிடம்

"ஓ.. அப் ேபா இந் த ஷயம் ெதரிஞ் த ழ் அங் க வந் ந் தாேளா"
என் ேகட்டான்.

"ம் ம் ம் ம் ... நான் ஆ ஸ் வந் பார்த்த ேம அவ க் இைத பத் கால்

பண்ணி ெசான்ேனன்... அவ ம் வந் பார்த் ெராம் ப
ஷாக்கா ட்டா... நான் ேபா ஸ் ட்ட ேபாலாம் ெசான்ன க் ...
ஒண் ம் ரச்சைன ல் ைல... இைத பத் அவ உங் க ட்ட
ேப க் றன் ெசான்னா... அவ இைத பத் உங் க ட்ட
ெசால் ல யா... ?!" என் அவர் ேகட்க, ேரந் ர க் ஒன் ம்
ளங் க ல் ைல.

அவள் இ பற் தன்னிடம் எ ம் ெசால் ல ல் ைல. 

அவள் ேபாஃ ம் இப் ேபா ஸ்வ் ட்சட
் ் ஆஃப் . 

அவன் ைள ட்டதட்ட ஸ்தம் த் க்க எ ர் றத் ல்

ரமணியம் மாள் "என்னாச் ?... த க் ஏதாவ ரச்சைனயா ?!"
என் பதட்டமாய் ன ம் ,

"அப் ப எல் லாம் இல் ல... அவ ேபாஃன் ஆஃப் ல இ ந் ச் ... அதான்

ஆ ஸ்ல இ க்காேளான் " என் இ த்தான். 

"இல் ேய... காைல ல வந் பார்த் ட் உடேன ளம் ட்டா... ஆ...

அப் றம் இன்ெனா ஷயம் ெசால் ல மறந் ட்ேடன்" 

"என்ன ேமடம் ? " என் ஆர்வமாய் ன னான்.

"த ேழாட ேக ன்ல ங் ஸ் எல் லாம் கைலஞ் ந் த ... அங் ேக ேட ள்

ேமல ஒ ெலட்டர் அவ ேபர் ேபாட் இ ந் ச் "

"ெலட்டரா ?" அ ர்ச ் யானவன் உடேன ர ெசான்ன நிைன க்

வர "ெலட்டர்ல என்ன இ ந் ச் ேமடம் ?" என் அவசரமாய்
ன னான்.

"உம் ஹ ம் ... எனக் அ ந் த வார்த்ைதகள் ரியல ேரந் ரன்... "

என்றார்.

" ரியாதள க் அப் ப என்ன?"அவன் ேயாசைனேயா ேகட்டான்.

" ஏேதா கல் ெவட்ெட த் க்களாம் ... அப் ப தான் த ழ்

ெசான்னா...அப் றம் அந் த ெலட்டைர எ த் க் ட் உடேன அவ
ளம் ட்டா... " என்றார்.

அ ர்ச ் ேமல் அ ர்ச ் அவ க் . அவர் ெசான்ன தகவல் கைள

ேகட்டவன் அவரிடம் ஆ ன் ல் ப வான ேயாக்கைள
தன் ைடய ெம க் அ ப் ப ெசால் ட் ன் அைழப் ைப
ண் த்தான்.

ரச்சைன ெமல் ல ெமல் ல ரமைடய ஆரம் த் ந் த .

அதைன அவ ம் உணர்ந் ந் தான். 

அ ம் இந் த ஷயத் ல் க் யமாய் ைவக்கப் பட் ப் ப
த ழ் தான் என்பைத அவன் ேகட்ட ந் த நிகழ் கள் உணர்த் ன.

அவள் இப் ேபா எங் க் றாள் ? அவ க் ஏேத ம் ஆபத்

ேநரந் க் மா? இந் த ேகள் கேள அவைன ழற் அ க்க அவன்
அவ க்ேக ேகாபம் ெபாங் ெகாண் வந் த . தான் இப் ப ஒ
பத ல் இ ந் ம் அவைள பா காக்காமல் ட் ட்ேடாேமா ?! 

அவைன அவமானம் ஒ பக்கம் ன் ெகாண் ந் த .

எப் ேபா ேம ரிதமாய் ேயா க் ம் அவன் ைள ேவைல நி த்தம்

ெசய் த . எைத ெசய் வெதன்ேற ரியாமல் தைலைய அ த் த்
ெகாண்டவன் ண் ம் உ ர் ெபற் றவனாய் ர இ ந் த அைறக் ள்
ைழந் தான்.

ர ன் தாய் அவன் கரத்ைத த் ெகாண் கவைல ல்

ஆழ் ந் க்க ேத ன்ேனா நின்றப அவ க் ஆ தல்
உைரத் ந் தாள் .

ர ன் நிைனப் ெபல் லாம் இவர்களிடம் இல் ைல. அவன் ேதா ைய

பற் ய எண்ணத்ேதாேட ப த் டந் தான்.

ேரந் ரன் ண் ம் உள் ேள ைழந் த மாத் ரத் ல் எல் ேலாைர ம்

ெவளிேய காத் க்க ெசான்னான்.

ர ற் ேகா அவைன பார்த் ேகாபம் ெபாங் ெகாண்ட .

மைன ைய ட ைக ெசய் ேவன் என் ெசால் ம் அவன் கடைம
உணர்ச ் ைய எப் ப எ த் ெகாள் வ என் ரிய ல் ைல.

" ர ... கெரக்டா ேயா ச் ெசால் ?.. உனக் நடந் த ஜஸ்ட்

ஆக்ஸ்ெடன்தானா? " சந் ேதகமாய் ேகள் எ ப் னான்.

ர அப் ேபா தான் அைத ெசால் ல மறந் ட்ேடாேம என

எண்ணியவன் நி ர்ந் ேநாக் யப "இல் ல... கண் ப் பா அ
ஆக்ஸ்ெடன்ட் இல் ல... ப் ேளன் பண்ணி ேமா க்காங் க" என்றான்.

ேரந் ரன் இதயம் அ ேவகமாய் க்க அவனிடம் "யார்? எதனால்

இப் ப ெசஞ் ப் பா? " என் ேகட்டான்.

ர ழப் பமாய் ெதரியா என்ப ேபால் தைலயைசக்க

 ேரந் ர க் அப் ேபா காைல ல் த ழ் ம த் வமைன
ெதாைலப் ேப க் அைழத் ேப ய நிைன க் வந் த .

அவ க் எப் ப ர ன் பத் த் ெதரி ம் என் ேகட்டதற்

ஏேதா காரணம் ெசால் சமாளித் ட்டாள் . ர ெசான்ன க தம்
பற் எண்ணியவன் அ ல் ர ன் பத் பற் இ ந் க் ேமா? !
என் எண்ணி ெமௗனமா க்க ர அவன் ந் தைனைய தைட
ெசய் தான்.

"த க் ஏதாவ ரச்சைனயா ? அவ ஏன் இன் ம் வரல ?"

ேரந் ரன் ப ைரக்க யாமல் நிற் க ர அவைன ேநாக்

ேகாபமாய் "ஏன் ப ல் ெசால் ல மாட் ங் க ?... அப் ேபா
உண்ைம லேய ஏேதா ரச்சைன" என் அ த்தமாய் ேகட்டான்.

ேரந் ரன் நிதானமாக "எனக் சரியா ெசால் ல ெதரியல... பட்

அவைள கான்ெடக்ட் பண்ண யல... ெவ ட் பண்ணி பார்ப்ேபாம் "
என்றான்.

"எ க் ? அவைள அெரஸ்ட் பண்ற க்கா ?" ர ன் வார்த்ைதக.

ரிய வாெளன அவைன தாக்க ற் பட்டன. 

"நீ ேவற... என் ெடன்ஷன் ரியாம ேபசாத ர "

"உங் க ெடன்ஷன் என்னன் எனக் நல் லா ரி ... அவேளாட

ைகேரைக ேமட்சா ச் ... ேஸா... அ த்த ஆ ன் அெரஸ்ட்தாேன...
அ க் தாேன ெவ ட் பன் ங் க" 

ேரந் ரன் கெமல் லாம் ேகாபத்தால் வந் தா ம் அவள்

ெகாண்ட அவனின் ய் ைமயான நட் ன் அவைன அ யாமல்
ம ப் உண்டான .

ஆதலால் அவன் ெபா ைமயாக"இத பா ர ... நல் லா ேகட் க்ேகா...

உன் ப் ரண்ட் ேமல எனக் எந் த ெவஞ் சன்ஸ ம் ேகாப ம் இல் ல...
அன்ைனக் நான் அவைள அ ச்ச க் ட அவதான் காரணம் ...நான்
அவ க் எந் த ரச்சைன ம் ெகா க் ற ல் ல... இன் ம் ேகட்டா
அவ க்கான ரச்சைனைய எல் லாம் அவேளதான்
இ த் ட் க் றா... இப் ப ம் என்ன ரச்சைன ல
க் ட்டாேளான் பயமா இ க் ... ப் ளஸ
ீ ் அவ வந் தா என் ட்ட எல் லா
ஷயத்ைத ம் மைறக்காம ெசால் ல ெசால் ... அப் பதான் நான்
எதாவ பண்ண ம் ... நீ அவ க் நல் ல ப் ரண்ட்னா... இைத ெசய் "
என் அ த்தமாக ம் ெகாஞ் சம் அ காரமாக ம் உைரத் ட்
றப் பட்டான். 

அவ ைடய வாகனம் ம த் வமைனைய ட் ேவகமாய் ைரந் த .

அவன் த ழ் றப் பட் காரின் எண்ைண ைவத் காஞ் ரம் வ ம்

சாைலகளில் எல் லாம் சாரிக்க உத்தர ட் ந் தான்.

அேதா அல் லாமல் த ன் ைகப் ேப எங் ேக கைட யாய்

அைணத் ைவக்கப் பட்ட என் ம் அவள் ேப ய அைழப் கள்
பற் ய வரங் கைள ம் அ வதற் கான யற் ல் இ ந் தான்.

அவள் ைதரியமானவள் . எத்தைன ெபரிய ரச்சைனைய ம் அவள்

சமாளித் வாள் என் அவ க் அவேன ைதரியம் உைரத்
ெகாண்டா ம் மனம் நிம் ம யைடய ம த்த .

அவைள பார்க்காமல் இனி எ ம் ஓடா அவ க் . அவைள பார்த்ேத

ர ேவண் ம் . எங் ந் தா ம் அவைள தான் ேத கண் த்ேத ர
ேவண் ம் . அவ க் எந் த த ஆபத் ம் ேநர்ந் டாமல் ... 

அவைள பற் ய தகவல் கள் ைடக்கெபறாமல் அவன் நம் க்ைக

ெமல் ல தளர்ந் ேபாய் ெகாண்ேட இ ந் த .

அந் த சமயத் ல் ேசார்ேவா காவல் நிைலயத் ற் ள் அவன்

ைழய ம் அங் ேக ஒேர அமள மளியாய் இ ந் த .

அங் ேக ஒ ெபண் ஒ ஆணிண் சட்ைடைய ேபாட் உ க் யப

கண்ட ேமனிக் ேகாபம் தாங் காமல் கத்த ெதாடங் னாள்
"இப் ப ன் ெசால் இ ந் தா... நான் உன்ைன ட் அப் பேவ
ேபா ப் ேபேன ப பா ... நான் ழந் ைத றக்கலன் ெசான்ன
ேபா ... றக் ம் றக் ம் ெசான்னிேய... இப் ப
க த்த த் ட் ேய டா... ....வர ேகாபத் க் உன்ைன த்
ெகான் லாம் இ க் டா" 

அத்தைன ேநரம் அந் த ெபண் காத் ைவத் ந் த

ெபா ைமெயல் லாம் ஆக்ேராஷமாய் மா ந் த .

ஒ ெபண் கான்ஸ்ெட ள் அவைள கட் ப த்த யாமல் அவ ற,

ேரந் ரன் அப் ேபா தான் அங் ேக வந் நின்றான்.
எல் ேலா ம் அவைன பார்த் ந ங் நிற் க, அந் த ெபண் ம் அவைன
பார்த்த ம் சற் அஞ் யப நின்றார்.

ேரந் ரன் ேகாபப் ப வதற் ன்னதாக எஸ்.ஐ சண் கம் ந்

ெகாண் "ஏம் மா... நான் ெபா ைமயா ேபச ெசால் ெசான்னா நீ உன்
இஷ்டத் க் நடந் ட் க்க.. இ ேபா ஸ் ஸ்ேடஷனா இல் ல
ேவறெதச் மா" என் ேகட் அந் த ெபண்ைண உ ட் ரட் னான்.
 ேரந் ரன் ர்ைமயாய் பார்த்தப நிற் க ம் சண் கம் ேம ம் "நான்
இந் த ேல க் ட்ட அப் ப ந் ெசால் ட் க்ேகன் சார்...
ேதைவ ல் லாம இப் ப கத் ஊைர ட் ராங் க" என்றான்.

அந் த ெபண்ைண ேரந் ரன் பார்க்க ம் அ ந் த ெபண்

கான்ஸ்ெட ள் காேதாரம் "ஏ சார்... வந் ட்டார்... ேபாச் " என்
பய த் ெகாண் ந் தாள் .

ேரந் ரன் அந் த ெபண்ைண ேநாக் வந் தவன் நிதானித்

"என்னம் மா ரச்சைன ?... பயப் படாம ெசால் ங் க" என்றான்.

அவள் கண்ணீைர ெப க்க சண் கம் ஏெதா ெசால் ல யத்தனிக்க

ற் பட, அவன் அவைர ைககாண் த் நி த் னான்.

"நீ ெசால் ம் மா"

அந் த ெபண் தன்ைன ைதரியப் ப த் ெகாண் "பா ... என்

வாழ் க்ைகேய ெக த் ட்டான் சார்... கல் யாணமா ஏ
வ ஷமா ... எனக் ெதரியாம ேவ ஒ ம் பம்
ைவச் க்கான்... " என் ெசால் தாைர தாைரயாய் கண்ணீர்
வ த்தார்.

ேரந் ரன் ஆழமாய் அவைன பார்த்தவன் "ெபாண்டாட் க்

ெதரியாம ேவ ஒ ம் பம் ைவச் க் யா...?!" என் ேகட்டான். 

அவன் கத் ல் ல் ழ் ந் ட படபடப் பாய் நின்றவைன

ர்ைமயாய் ேநாக் "ஹ்ம் ம் ம் ... ேகட்ட க் ப ல் ெசால் " என்றான்.

அவன் அச்சத்ேதா ப ல் ேபசாமல் நிற் பைத ைவத்ேத அவன்

மனஎண்ணத்ைத ப த்தவன், அ த்த ெநா ேய அவன் கன்னம்
வந் ட அைறந் ட் ேகாபமாக "உன்ைன மா ஆெளல் லாம்
மன்னிக்கேவ டா றா... ஹ்ம் ம் ... இேத ேபால ேராகத்ைத உங் க
அப் பா உங் க அம் மா க் ெசஞ் சா மன்னிச் யாடா... ராஸ்கல் ...
உன்ைன எல் லாம் " என் ண் ம் அ க்க ைக ஓங் யவன் ன்
அவ் வா ெசய் யாமல் சண் கம் றம் பார்ைவைய ப் னான்.

"இவன் ேபர்ல எஃப் ஐ ஆர் ேபா ங் க..." என் ெசால் ல அேனா

தயங் யப "சார் ேபஃம் ராப் ளம் ... ெகாஞ் சம் ேயா ச் "
என்ற ம் அவன் கம் ேகாப கனலாய் மா ய .
"அப் ேபா மன்னி டலாம் ... என்ன சண் கம் ... "

"இல் ல சார்"

அவன் அந் த ளக்கங் கைள ேகட்க ம் பாமல் "ஒ ஷயத்ைத

ரிஞ் க்ேகாங் க... ச க ேரா கள் ,
ரா தகள் ,ெகாைலகார ங் க, வானத் ல இ ந்
க் ற ல் ைல... ேமாசமான ம் ப அைமப் கள் ... ேமாசமான
ேபரண்ட்ஸ்... அங் ந் தான் உ வா றாங் க... இந் த தப் ைப
மன்னிச்சா நாைளக் இவன் ஒ தப் பான உதாரணமா மா வான்...
இவன் ெசஞ் ச ெராம் ப சாதாரணமான ஷயமா ம் ... தப் ேபாட
ஆணி ேவைற ட் ட் ைளைய ெவட் க் ட் ற
ைபத் யகாரத்தனம் ... இவ ங் கதான் ச க ர்ேக க க் தல்
காரணம் " என் ெசால் ட் அந் த ெபண் றம் ம்
"இதபா ம் மா... இன்ைனக் இப் ப எல் லாம் ேப ட் ... நாைளக்
ரிஷன் ரிஷன் வர டா ... ெசால் ட்ேடன்" என் கண் ப் பாய்
உைரத் ட் தன் அைறைய ேநாக் ெசன்றான்.

அவன் ெசன்ற ன் அந் த இடேம யல த் ஓய் ந் த ேபால் அைம

ழ் ந் த . 

ேரந் ரன் கவைலேயா தன் இ க்ைக ல் அமர்ந் ெகாள் ள,

அவன் மனம் சட்ெடன காவல் நிைலயத் ற் ள் ைழந் த ேபா
நிகழ் ந் த கலட்டாைவ எண்ணி ெகாண்டன.

அந் த ெபண்ணின் ஆேவசம் த ைழ நிைன ப் ப த் ய .

'வர ேகாபத் க் உன்ைன த் ெகான் லாம் இ க் ' என்

அந் த ெபண் ெசான்ன ேபா அன் ர த ழ் ஆக்ேராஷமாய் 'என்ைன
நான் அவைன ெகால் ல ம் ' என் ெசான்னேதா ெபா த்
பார்த்தான்.

அப் ேபா தான் அவன் மன ற் ள் 'த ழ் உணர்ச ் வசப் பட்டா

நிச்சயம்  
ெகாைல ட பண் வா... கன ல அவ கத் னைத பார்த்தா அ
ெவ ம் ேகாபம் தான்...அவ எைத ம் ப் ேளன் பண்ணி பண்ணல.. பட்
ேகாபத் ல கத் ைய எ க் றவங் க த்ததாேன ெசய் வாங் க...
யா ேம லாவகமா க த்ைத ெவட் வாங் களா என்ன ? தட் ன்ஸ்...
ேகாபத் ல அவ ெகாைல பண்ண கத் எ த் க்கலாம் ... அப் ேபா
யாராவ அவைள த த் க்க ம் ... கன ல ட அவ ெசான்னைத
பார்த்தா... அவ ட யாராச் ம் இ ந் க்கலாம் .. அேத ேநரத் ல
அந் த கத் ைய ேவற யாேரா அவைள மாட் ட ஸ் பண்ணி
இ க்காங் க' 

இவ் வாறாக அ க்க க்காய் தன் எண்ண அைலகைள படர ட்டவன்,

ேத ய ேகள் க்கான ைட ட் யதாக ேதான் ய . மன ன் பாரம்
ேலசாய் இறங் ய

அப் ேபா தான் ேரந் ர க் த ன் ைகப் ேப அைணத்

ைவக்கப் பட்ட காஞ் ரத் ல் என்ற தகவல் வந் ேசர, அவன்
அ ர்ந் ேபானான்.

அப் ப ெயனில் அவள் ஏன் இன் ம் வந் ேசர ல் ைல ? இந் த

ேகள் ேயா அவள் கைட யாய் அைழத்த அைழப் களின்
வரங் கைள ப த்தான்.

அ ல் இ ந் த சந் ேதகத் ரிய அைழப் ஆ பரேமஸ்வரி. 

பார பத் ரிக்ைக ல் தான் சந் த்தவளா ற் ேற. அன்

நடந் தவற் ைற நிைன ப் ப த் யவன் நிச்சயம் அவ க் த ைழ
நன்றாகேவ ெதரிந் க்க ம் என் அன்ேற கணித் ட்டான். 

எனில் தன் கணிப் சரிதான். அன் ஆ தன்னிடம் ெசான்ன ெபாய் .

இவர்கள் இ வ க் ேம தர்மா ன் வழக் ல் ஏேதா க் ய
ெதாடர் க் ற .

இவன் இந் த ந் தைனேயா ஆ பரேமஸ்வரிக் அைழக்க அவள்

ேபாஃ ேம ர ஷ்டவசமாய் அைணத் ைவக்கப் பட்டதாக ப ல்
வந் த .

அவன் பதட்டம் அ கரித்த .

இ வ ம் ஏேதா ஆபத் ல் க் ெகாண் க்க ம் என அவன்

ைள எச்சரித் ெகாண் ந் த .

ஆ ன் அ வலகத் ல் சாரித்தவன் அவள் இல் ைல என்பைத

அ ந் ட் ற் ேபாஃன் ெசய் தான்.

இ யாய் ஷ்வா டம் அவன் அைலப் ேப ல் சாரிக்க,

அவ க் தைல ல் இ ேய இறங் ய . ேநற் ேற அவ க் நடந் த
 பத்தால் அவன் க கலங் ேபா ந் தான்.

இப் ேபா ண் ம் இன்ெனா அ ர்ச ் யா ? அதைன தாங் ம்

அள க்காய் பலமான இதயம் அவனிக் ல் ைல.

ேரந் ரன் ேகள் க்ெகல் லாம் ஷ்வாவால் ப லளிக்க

ய ல் ைல. இ ந் ம் நடந் த பத்ைத பற் வரிக்க இந் த தகவல்
ேரந் ரைன அ ர்ச ் க் ள் ளாக் ய .

இ யாய் ஷ்வா டம் "கவைலபடா ங் க... உங் க ெவாஃய் ப் க்

ஒண் ம் ஆகா ... கண் ச் டலாம் " என் அவ க் ைதரியம்
வ ேபால தன் மன ற் ம் நம் க்ைக வார்த்ைதகைள கட்
ெகாண்டான்.

ஆனால் அவன் மனம் பல னப் பட் ெகாண்ேட வந் த .

******
ேதடல்

ஷ்வா ேரந் ரன் ெசான்ன தகவல் கைள ேகட் அ ர்ச ் ல்

அப் ப ேய ேசாபா ல் அமர்ந்தவன், ல நி டங் கள் ைலயாகேவ
டந் தான். 

ேநற் நடந் த பத் ன் காரணத்தால் இந் த தகவல் அவைன

ெராம் ப ம் அச்சப் ப த் ந் த .

ஆ ன் ைதரியத்ைத பற் அவ க் ெதரி ம் . எைத ம்

சமாளிக் ம் இ ம் மனி தான். ஆனால் தான் அப் ப இல் லேய !

காைல ல் இ ந் ஓயாமல் ஒ த்த அவளின் அைலேப அவளின்

ஆபத் ற் கான எச்சரிக்ைக மணியாக இ க்க ம் என் அவன்
அ ந் ந் தானா என்ன ?

அந் த அைழப் ைப ஏற் ேப ய ன்தான் அவள் அவசர அவசரமாய்

றப் பட் ெசன்றாள் . எங் ேக ஏ என் ட ெதரி க்க ல் ைல. தா ம்
அவைள ேகட்க ல் ைல. அப் ப அவளிடம் அவன் ேகட் ம்
பழக்க ல் ைல.

ெமல் ல அ ர்ச ் ந் ண்டவன் தன் ைகப் ேப எ த் அவன்

பங் ற் ஆ ன் அைலேப க் அைழத் பார்த்தான். 

ஒ ைறயல் ல... பல ைற... ம் ப ம் ப ஒேர ப ல் தான்

ஒ த்த .

'ஸ் ட்சட
் ் ஆஃப் '

எரிச்சலைடந் தவன் ேகாபத்ேதா அ ந் ஜா ைய

க் ெய ய அ ெநா ங் ேபா ந் த .

அவன் ெசயைல கண் க ணாகரன் அதட்டலாய் "ேட ஷ்வா... ?

ேகாபத் ல ைக ல ைடக் றத எல் லாம் க் ேபாட் ற என்னடா
பழக்கம் ... அந் தள க் இப் ப என்னா ச் ?" என் ேகட்டார்.

அவன் ற் றமாக எ ந் த நின்றப "என்னா ச்சா ?உங் க ஆைச

ம மகைள காேணாமா... எங் க ேபானா... என்ன ஏ ன் ஒண் ம்
ெதரியல... ேபாஃன் பண்ணா... ஸ் ட்சட
் ் ஆஃப் ..." அவன்
வார்த்ைதகளில் ேகாபத்ைத கக் னா ம் அவன் களில் நீ ர்
ளிர்த் ழ் ந் தன. 

அவன் ேதாள் கைள க ணாகரன் தட யப "பயப் படாேத ஷ்வா...

ஆ த் சா யான ெபாண் ... அப் ப எந் த ரச்சைன ம்
மாட் க்க மாட்டா.. வந் வாடா... நீ ைதரியமா இ " என்றார். 

சாரதா பதட்டத்ேதா "அெதப் ப ங் க ைதரியமா இ க் ற ... ஷ்வா

ெசால் றைத பார்த்தா எனக் ம் ெராம் ப பயமா இ க் ...
ெசல் லம் மா க் ேவற இந் த ஷயம் ெதரிஞ் சா? " என் ேகட்ட
மாத் ரத் ல் ஷ்வா ட்ெடன நி ர்ந்தான்.

"ேவண்டாம் மா... ெசல் லம் மா ஆன் க் ட்ட மட் ம் ெசால் டா ங் க..

அவங் க ெராம் ப பயந் ந வாங் க... அப் ப ேய அவங் க ஆ ைய பத்
சாரிச்சா ஏதாவ ெசால் சமாளிங் க... ஆ அவேளாட ப் ரண்ேடாட
காஞ் ரம் தான் ளம் னாலாம் ... நா ம் காஞ் ரம் ேபாய் என்ன
ஏ ன் பார்த் ட் கால் பன்ேறன்... நீ ங் க பயப் படாம இ ங் க"
என்றப எ ந் ெகாண் றப் பட தயாரானான்.

சாரதா ம் க ணாகர ம் மா மா பார்த் ெகாண்டனர்.

க ணாகரன் ேயாசைன ேயா "ஆ ைய பத் எங் க க் எந் த

பய ம் இல் ல.. நாங் க ைதரியமாதான் இ க்ேகாம் .. நீ எ ெசய் றதா
இ ந் தா ம் ெகாஞ் சம் ெபா ைமயா ேயா ச் பண் " என்ற ம்
ஷ்வா ன் கத் ந் த வ த்தெமல் லாம் மா ண் ம்
ேகாபமாய் உ ெவ த்த .

ெபா ைம என்ற வார்த்ைததான் அவன் அகரா ேலேய ைடயாேத! 

"இந் த அட்ைவஸ் எல் லாம் எனக் பண் ங் க... ஏன் ? உங் க

ம மக க் பண்ண ேவண் ய தாேன... அந் த ச்சவைள
என் தைல ல கட் ைவச்சா ம் ைவச் ங் க... ன ம் என்ைன
ெடன்ஷன்ப த் ேய உ ைர எ க் றா..." என் ற் றத்ேதா
ெசால் ட் ெவன ெவளிேய னான்.

க ணாகரன் தன் மைன டம் "என்ன சாரதா ?!... நாம என்னேவா

இவைன கட்டாயப் ப த் கல் யாணம் பண்ணி ைவச்ச மா ரி இல் ல
ேப ட் ேபாறான்"
"அவன் ேப ன இப் ேபா ெராம் ப க் யமா... ஆ க்
என்னேவான் நாேன பதட்டத் ல இ க்ேகன்" என்றார்.

"எ க் பதட்டம் ?!... ஆ க் இெதல் லாம் ல் ல... ஆ எல் லா

ரச்சைனைய ம் சமாளிச் வா... எனக் இப் ேபா உன் மகைன
நிைனச்சாதான் கவைலயா இ க் , இவன் ேகாபத்தா ம்
அவசரத்தா ம் என்ன பண் வான்ேனா" என் அவர் கவைல ற
சாரதா ற் இப் ேபா யா க்காக வ த்தப் ப வெதன்ேற ழப் பம்
உண்டான .

****
மஹாப ரம் சாைலேயாரத் ல் த ன் கார் ைண ன்
நின் ந் த தகவல் வந் த . 

அ த்த கணேம ேரந் ரன் அந் த இடத் ற் ைரந் ந் தான்.

அந் த கார் சாைல ன் ஒ க் றமாய் நின் ந் த . அவன் ெசன்ற

உடேன காரின் உள் ேள வ ம் ஆராயத் ெதாடங் னான். உள் ேள
அவன் பார்ைவக் எந் த ெபா ம் ெதன்பட ல் ைல. 

எத்தைனேயா வழக் கைள ெவ சமார்த் யமாய் ைகயாண்டவ க்

இன் ஏேனா அவ் வா ெசயல் பட ய ல் ைல. காவலனாக அல் ல
கணவனாக.... இரண் மாக ம் ெசயல் பட யாத இரட்ைட நிைல. 

அந் த காைர அல ஆராய் ந் தவனின் கண்க க் எ ம்

லப் படாமல் ேபாக,
இ யாய் ேடஷ் ேபார்டை
் ட றந் தவன் அ ந் த பார யார்
க ைதகள் த்தகத்ைத எ த்தான்.

அதைன பார்த்த ெநா தளர்ந் ந் த அவன் உணர் கள் எல் லாம்

ளர்ந் உ ர் த் ெகாண்டன. 

அதற் காரணம் அந் த த்தகம் அவளின் மேனா டத்ைத ம்

ைதரியத்ைத ம் அவ க் நிைன ர்ந்த .

அந் த த்தகத்ைத தன் மார்ேபா அைணத் ெகாண் 'எங் க

இ க்க... என் த ழச் ..?' என் த ப் பாக ம்
உணர் ர்வமாக ம் ேகட் ெகாண்டான். 
அவனின் ெவளித்ேதாற் றம் இ இ ந் தா ம் உள் க் ள்
அவ க்காக ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாய் ம ெகாண் ந் தான். 

இத்தைன நாளாய் தான்தான் அவைள ஆ ைம ெசய்

ெகாண் ந் ேதாம் என்ற எண்ணம் ெவ ம் மாைய என்
இப் ேபா தான் ரிந் த .

அவள் தான் தன்ைன ஆ ைம ெசய் ெகாண் க் றாள் . தன்

எண்ணங் கைள... தன் உணர் கைள... தன் காதைல...
ஒட் ெமாத்தமாய் தன்ைனேய...

இ நாள் வைர கடைமதான் க் யெமன் ம் ப ம் ப

ெசான்னதற் ண்ணனி ல் , அவள் தனக் க் யத் வம்
வாய் ந் தவளாய் மா ட்டைத ஏற் ெகாள் ள மன ன் இ ந் த
அவனின் ஈேகா ன் பங் களிப் ...

இப் ேபா அந் த ஈேகா ம் கர்வ ம் சரிந் ேபா ந் த . அவள்

தான காதல் மட் ேம ச்சமா ந் த .

கண்ணீைர ெவளிக்ெகாணர அவன் கண்கள் காத் க்க அதற் கான

வாய் ப் ைப தராமல் தாரித் ெகாண்டான். 

இப் ப எண்ண ட்டப அவன் அந் த த்தகத்ைத ரட்ட, அ ந் த

கா தங் கள் ேழ ந் தன. அதைன அவசரமாய் கரத் ல் எ த்
ரித்தான்.

'உன் ெந ங் ய நண்பர்கள் இரண் ேப க் ம் ஆபத் . 

அவங் க இரண் ேபைர ம் காப் பாத்த ெசால் உன் லெதய் வத்ைத
நல் லா ேவண் க்ேகா ! 

ஆனா உங் க லெதய் வம் தான் கட ல் ழ் ச்சாேம. 

எைத ைவச் ேவண் ப் ப?' 

என் ஏேதா ட்சமமாய் எ ப் பைத ப த்தவன் ெராம் ப ம்

ழம் ேபானான்.

ஆ க் ம் ர ற் ம் ஏற் ப த்தப் பட்ட பத் த ைழ

ரட் வதற் காகேவா! இ ல் லெதய் வம் என் எைத அர்த்தப் ப த்
எ ந் த என்பைத அவனால் ளங் ெகாள் ள ய ல் ைல. 
அ த க் மட் ேம ரிய ய ரக யேமா ? என் ந் த்தவன்,
இ தான் ர ெசான்ன க தமாக இ க்க ம் என்
ர்மானித்தான்.

உடன யாக அந் த த்தகத் ந் த மற் ெறாெமா கா தத்ைத ம்

ரிக்கலானான்.

அ ந் த எ த் க்கள் வட்ட ம் ேகா மாய் ரியாமல் இ க்க அ

ரமணியம் மாள் உைரத்த க தம் என்பைத த்தான்.

இதற் கான அர்த்தத்ைத உடேன அ ந் ெகாள் ள ேவண் ம் .

கல் ெவட் யல் அ ந் த யாைரயாவ அ க ேவண் ம் என எண்ணி
ஸ்ேடஷ க் றப் பட்டான். 

வானில் இ ள் ழ ழ, ேரந் ரனின் மன ம் ெமல் ல ெமல் ல

இ ள் படர ெதாடங் ய . 

இந் த ெநா வைர ஏேதா ஒ நம் க்ைக அவ க் ள் ஓட் க்

ெகாண் ந் த . 

அதற் காரணம் ஆ ம் த ம் பத் ரிக்ைக ைற ல்

இ ப் பவர்கள் . இ வ ேம ைதரியத் ற் ம் த் சா த்தனத் ற் ம்
ைறந் தவர்கள் அல் ல. சவாலான காரியங் ளில் ஈ ப வ அவர்கள்
ேவைலகளில் நிச்சயம் பழக்கமான ஓன்றாக இ க் ம் .

ஆைகயால் அவர்கள் அத்தைன லபமாய் ெதாைலந் ப் பார்கள்

அல் ல கடத்தப் பட் ப் பார்கள் என் அவன் எண்ண ல் ைல. 

ஆனால் இப் ேபா அவளின் கார் தனிேய நின்றைத பற்

எண்ணியவனின் நம் க்ைக ெமாத்தமாய் உைடந் ேபாக
ெசய் ந் த .

இதற் ேமல் காலதாமதம் ெசய் யாமல் அவர்கைள ேத வதற் கான

பணிைய ரப் ப த்த எண்ணியவன், ஆ பரேமஸ்வரி மற் ம்
த ன் ைகபடங் கைள ம் எல் லா காவல் நிைலயங் க க் ம்
அ ப் ைவத்தான். 

அவனின் சந் ேதகெமல் லாம் தர்மா ன் ண்ணனி ந் அந் த

ைலகைள கடத் ம் ம் பல் தான். அவர்கள் தாள் இைத
ெசய் க்க ம் . ஆனால் இப் ேபா வைர அந் த ம் பைல பற் ய
எந் த த தகவ ம் காவல் ைற டம் இல் ைல.

அவர்கள் எங் ந் ெசயல் ப றார்கள் எப் ப ைலகைள

கடத் றார்கள் , அந் த ைலகள் எந் த மார்க்கமாக ேவற் நாட் க்
ெகாண் ெசல் லப் ப ற இப் ப யாக எந் த த தகவ ம் ைடக்க
ெபறாமல் எல் லாேம மர்மமாகேவ இ ந் த . 

ஆனால் பல ைலகள் காணாமல் ேபான ம் அதற் ண்ணனி ல்

தர்மா ன் ைகங் கரியம் இ க் ற என்ப மட் ேம காவல் ைறக்
ைடத்த ஒேர ரக ய தகவல் . அப் ெபா ேத இந் த வழக் அவன்
ெபா ப் ற் வந் ட்ட .

தர்மாைவ ைக ம் கள மாய் த் டலாம் என் காத் ந் த

சமயத் ல் தான் அவ ம் மரணித்தார். 

ெராம் ப ம் தாமதமாய் அந் த வழக் ல் அவன் ைழந் த ேபால்

காட் க் ெகாண்டா ம் ன்னேம அவன் பல தகவல் கைள ரக யமாய்
ேசகரித் ந் தான்.

தர்மா ன் மரணத் ற் கான ைட ம் அந் த மர்ம ம் பல் பற் ய

வரங் கைள ஒ ேசர அ ய ேவண் ெமனில் ண் ம் அவர்கள்
ஏேத ம் ஒ கடத்த ல் ஈ பட ேவண் ம் . அப் ேபாேத ட்ட ட்
அவர்களின் ட்டத்ைத க்க இய ம் என் எண்ணி அதற் காக
காத் டந் தான்.

இந் த எண்ணங் கேளா ேயாசைன ல் ஆழ் ந் தவன், ஸ்ேடஷைன

வந் தைடந் தான். 

ேவகமாய் தன் அைறக் ள் ெசன் அந் த கல் ெவட்ெட த் க்கள் பற்

ெதரிந் தவர்கள் யாைரயாவ ெதாடர் ெகாண் அந் த க தத் ன்
அர்த்தத்ைத கண் ப் க் ம் யற் ல் ைனப் பாய்
இறங் னான்.

அவனின் யற் ன் பலனாக அந் த க த்த ன் அர்த்தம்

ளங் ற் .

'நாங் க ேத ற அந் த ெபாக் ஷம் உன் ட்டதான் இ க் ன்

எங் க க் ெதரி ம் . அைத நீ ேய ெகா த் ட்டா உனக் ம் , உன்ைன
ற் க்கவங் க க் ம் நல் ல . 
அப் ப ெகா க்கலன்னா ைள கள் ெராம் ப பரீதமா இ க் ம்
ெசந் த ழ் .

ேயா ச் ெவ '

ேரந் ர க் இதைன ெதரிந் ெகாண்ட ம் பதட்டம் அ கரிக்க,

த ழ் எப் ப இதைன எ ர்ெகாண் ப் பாள் என்
ேயா க்கலானான்.
த டம் ஏேதா ெபாக் ஷம் இ க் ற . அந் த கடத்தல் ம் ப க்
அ ெதரிந் இ க்க ம் . ஆனால் அ என்ன ெபாக் ஷம் ? 

ேரந் ரன் அவளின் அ வலகத் ல் நைடெபற் ற ட்ைட பற்

நிைன ர்ந்தவன், தன் ெம க் வந் ந் த அந் த
காட் கைள பார்த்தான்.

அவள் ேக ன் க்க இ ள் ழ் ந் தப இ க்க இ ளில் மைறந் தவா

கத்ைத ந் த மர்ம நபர் ைழந் அவள் ேமைஜ ெபா ட்கைள
ஆராய் வைத ம் , ற ரா ன் ட்ைட உைடத் அ ந் த
எைதேயா எ த் தன் ேப ல் ைழத் ட் ன் ஒ ெலட்டைர
எ த் ேமைஜ ைவத் ட் றப் ப வைத ம் பார்த்தவன்
நிச்சயம் அவன் எ த்த அந் த ைடரியாகதான் இ க்க ம் என்
எண்ணி ெகாண்டான்.

அப் ப என்ன அந் த ைடரி க் யத் வம் வாய் ந் த . 

அைத எதற் காக த ழ் தர்மா ன் அைற ந் எ த்தாள் . 

ழ ல் மாட் ய உணர் ... 

எல் லாேம ர்களாய் இ க்க அந் த ர்க க் ைடயளிக்க

த ழால் மட் ேம ம் . ஆனால் இப் ேபா அவள் எங் ேக என்ற
ேகள் க்ேக அவனிடம் ைட ல் ைல.

அந் த ெபாக் ஷத் ற் காகதான் அவைள கடத் ப் பார்கள் என்

கணித்தவன்
அதைன பற் ய தகவல் நிச்சயம் தர்மா ன் ட் ல் ைடக்க
ெபறலாம் என அந் த இர ல் அங் ேக றப் பட் ெசன்றான்.

தர்மா ன் அைற ல் இ ந் த ஓ யங் கைள ண் ம்

பார்ைவ ட்டான். 

அந் த கப் பல் கள் , ேகா ல் , இைற ன் ைல, அ த்த ஓ யம்

இல் லாத ஒ பலைக... 

இைவெயல் லாம் த ன் ன்ேனார்களின் வரலா என ர , த ழ்

ெசான்னதாக உைரத்தைத இப் ேபா நிைன ப த் ெகாண்டான். 

அந் த கா யான பலைக ல் என்ன ஓ யம் இ ந் க்க ம் ... 

மற் ற ன் ஓ யங் க க் ம் ெதாடர் ைடயதாக ம்

அேத ேநரத் ல் அந் த ெபாக் ஷத்ைத த்த ஏேதா ஒ க் யமான

தகவல் தான் அந் த கைட ஓ யமாக இ க் ம் ..?

அந் த சமயத் ல் தான் அவனின் ைகப் ேப ஒ த் அவன்

எண்ணங் கைள ைச ப் ப, அதைன எ த்த ேபா அவன்
அம் மா ன் அைழப் ...

த ைழ காேணாம் என்பைத பற் ய ஷயம் ெதரிந் க் மா என்ற

ேயாசைனேயா அைழப் ைப ஏற் றான். 

அவர் ரல் ந க்கத்ேதா "எங் க இ க்க ர் ?" என் ேகள்

எ ப் னார்.

அம் மா க் த ைழ காேணாம் என் ற ஷயம் ெதரிந் க் மா

என் சந் ேத த்தவன், எதற் ம் ஷயத்ைத தாேன
ெவளிப் ப த் டாமல் " நான் ஸ்ேடஷன்லதான் இ க்ேகன்... ஏன்
ேகட் ங் க..." என்றான்.

"அ ல் ல ர்... வந் த ந் உங் க அப் பா ஒண் ம் சரி ல் ைல...

அவர் ேப றெதல் லாம் ேகட் எனக் ெராம் ப பயமா க் "

"என்ன ெசான்னா ?"

"அவ க் த ழ் ேமல ஏதாச் ம் ேகாபமா ெதரியலடா... அவ இனிேம

இந் த ட் க் ம மக இல் லன் ெசால் றா ... இனிேம அவ இந் த
ட் வாசப் ப ேய க்க டாதாம் " என்றார்.

ஏற் கனேவ ரச்சைனகள் தைலக் ேமல் இ க்க இவற் ைற எல் லாம்

ேகட் இன் ம் ெவ ப் பைடந் தவன் "அவ க் ைபத் யம்
ச் ச் ம் மா... நீ ங் க ெடன்ஷனாக ங் க" என்றான்.

"ேட... என்னடா ேப ற ?!"

"நான் எ ம் ேபச ம் பல... அவ ம் ேதைவ ல் லாம எ ம்

ேப ட் க்க ேவண்டாம் ெசால் ங் க... நான் ேபாஃைன
ைவக் ேறன்" என் ெசால் ம் ேபாேத அ ல் அவன் தந் ைத ன்
ரல் ேகட்ட .
' உன் ள் ைள ட்ட நான் ெசான்னெதல் லாம் ெசால் ட் க் யா...
ஹ்ம் ம் ... அவன் ெபாண்டாட் க் அந் த அரண்மைனதான் க் யமா...
அவன் க்கய ல் ைலயாம் ... இைத ம் ெசால் ..." என்றார்.

அவன் ேகாபமாக தன் அம் மா டம் "மா... ேபாஃைன ஸ் க்கர்ல

ேபா ங் க" என்றான்.

"எ க் ர் ?" என் சந் ரா ேகட்க "ெசால் றைத ெசய் ங் கமா"

என்றான் அ கார ெதானி ல் .

அவன் ெசான்னைத ேபாலேவ சந் ரா ம் ேபாஃைன ஸ் க்கரில்

ேபாட் ட்டார்.

"அப் பா..." என்றைழக்க எ ர் றத் ல் ப ல் இல் ைல. ஆனால் அவர்

ேகட் ெகாண் ப் பார் என்பைத அ ந் தவன் ேபசத் ெதாடங் னான். 

"நல் லா ேகட் ங் ேகா... இந் த ெஜன்மத் ல த ழ் தான் எனக் மைன

உங் க க் ம மக... அைத யாரால ம் இனி மாத்த ம் யா ...
ம க்க ம் யா "

எ ர் றத் ல் மேகந் ரனின் ரல் கம் ரமாய் ஒ த்த .

"நான் எைத ம் மாத்த ம் ேனா மைறக்க ம் ேனா நிைனக்கல ர்...

எனக் ேவண் யெதல் லாம் அந் த அரண்மைன... அவ் வளேவதான்"

"அந் த அரண்மைனைய அவ ெராம் ப ேந க் றா... அைத

ட் ங் க..."

" யா ... அந் த அரண்மைனைய ெடமா ஷ் பண்ணதான் ேபாேறன்"

"ெநவர்... அந் த அரண்மைன ல இ ந் ஒ ெசங் கைல ட யா ம்

ெபயர்தெ் த க்க டமாட்ேடன்... ெசால் ட்ேடன்" என் ர்க்கமாய்
ெசால் அவர் ப க் காத் ராமல் அ த்த கணேம அைழப் ைப
ண் த் ட்டான்.

அந் த சம் பாஷைண ந் த ம் ேரந் ர க் ன்னல் ேபால ஒ

எண்ணம் ேதான் மைறய,
அந் த கைட ஓ யம் என்னவாக இ க் ம் என்பைத அப் ேபா
த்தான்.
************
இ ள் ழ் ந் த அைற

அந் த அைற க்க ம் இ ள் கவ் ெகாண் ந் த . 

சற் ன் நிகழ் ந் த என்ன ? எப் ப தப் த் இந் த அைறக் ள்

வந் ேதாம் . ஆ தனக் த்தாேன ேகட் ழம் ெகாண்டாள் .

அேத ேநரம் நடந் தைவ எல் லாம் த ன் சாமர்த் யத்தால் நிகழ் ந் த

என்ப ம் அவ க் ரிந் த . 

அந் த அைற ன் இ ள் ஒ வர் கத்ைத இன்ெனா வர் பார்க்க

யாதள ல் அடர்ந் ந் த . ஆதலால் அந் த இ ேதா க ம்
தங் கள் கரங் கைள இ க் ேகார்த் ெகாண்டனர். 

ேம ம் அந் த அைறக் ள் கால சத்தங் க ம் ச்சல் க ம் ேகட்

அவர்கைள ெகாஞ் சம் ட் ெகாண் ந் தன.

அப் ேபா அந் த அைற ன் ேம ந் த வாரத் ன் வ ேய ஏேதா

ஒ ஒளி ைழந் அந் த இடத்ைத நிரப் ப, அந் த இ ேதா களின்
மன ம் நம் க்ைக ன் ஒளி படர்ந்த . 

அ ஏேதா ஒளி அல் ல. வான்ம ேயானின் ஒளி... அன் நில ன்

வ ைக மட் ம் இல் லாமல் ேபா ந் தால் அவர்கள் ெமாத்தமாய்
இ க் ள் ழ் டக்க ேவண் ய தான்.

அந் த அைறக் ள் காற் ல் ைல. ேபாதாக் ைறக் அந் த அைற

க்க ம் அ த்தமா க்க, ஆ க் ம் மல் வந் 'ஹச்' என்
ம் ட்டாள் .
த ழ் அவசரமாய் தன் கரத்தால் ஆ ன் வாைய ெபாத் ட் ,
உடன யாக அ த்த ம் மைல அவள் ெவளி ட்டாள் .

ற இ வ மாக ேசர்ந்ேத ெதாடர்ந் 'ஹச் ஹச் ஹச்' என்

ம் ட, ஒ ரல் ஈனஸ்வரத் ல் ேகட்ட .

"எங் க இ க் ங் க..?"

அ த் அ காரமாய் ஒ ரல் "நல் லா ேத ங் கடா" என் ம்

ன் இன்ெனா ரல் ரட்டல் ெதானி ல் "எங் ந் தா ம் ட

மாட்ேடாம் ... நீ ங் க தப் க்க யா !"

இந் த ரல் க க்ெகல் லாம் ப ைரயாய் " ஞ் சா ச்

பா ங் கடா" என் த ழ் சவாலாய் உைரக்க, ஆ உடேன தன்
ேதா ன் கரத் ல் க்ெகன ள் ளி ட்டாள் . 

வா என் த ழச் ... ைவ ேநாக் ய பயணம் ...

 ைழ சந் தர்ப்பம்

என் அன் வாசகர்களின் க த் ற் ம் உங் கள் அன் ற் ம் நன் ...

இேதா உங் கள் எ ர்பார்ப்ைப ண் ம் அ த்த வார்ஸமான
அத் யாயம் .

"வ க் ஆ " என் த ழ் வ ேயா கரத்ைத ேதய் த்தாள் .

ஆ உடேன "இப் ப நீ சவால் டற ெராம் ப க் யமா ?" என்

ேகட் க ப் பானாள் .

" ன்ன, ஓவரா ேப றா ங் க" என் ெபாங் யவளின் கரத்ைத

அ த் ய ஆ "ெகாஞ் சம் ெம வா ேப ... மாட் க்க ேபாேறாம் "
என் த்தத ர ல் உைரத்தாள் .

த ம் தன் ரைல தாழ் த் யப "ேசன்ேஸ இல் ல.. நம் ம இ க் ற

இடத்ைத அவ ங் களால கண் க்கேவ யா " என்றாள் .

அப் ேபா அவர்களின் ெராம் ப ம் அ காைம ல் கால சத்தம்

ேகட்க ம் இ வ ம் ஒேர ேநரத் ல் மா மா தங் கள் வாய் கைள
ெபாத் க் ெகாண்டனர்.

கண் க்க யாெதனி ம் அச்சம் அவர்கள் மனைத

ஆட் த்த . 

இ ேளா நிசப் த ம் ஆ ைம ரிந் த அந் த அைறக் ள் இ வரின்

எண்ண ம் ன்ேனாக் ெசன் நடந் த நிகழ் கைள
அைசப் ேபாட்டன.
******
த ழ் அவளின் அ வலகத் ல் ைவக்கப் பட் ந் த அந் த க தத்ைத
பார்த்த நி டத் ல் இதயம் அ ேவகமாய் படபடக்க, நடந்
ெகாண் க் ம் அைனத் ரச்சைனக்கான ர்ைவ ம் அவள்
கணவானால் மட் ேம அளிக்க ம் என்ற நம் க்ைக ேதான் ய .

அ வல் லா அைலேப ல் இத்தைன க் யத் வம் வாய் ந் த

ஷயங் கைள அவனிடம் ப ர்ந் ெகாள் வ பா காப் ல் ைல என்
எண்ணினாள் .

ஏெனனில் ைடரி ப் ேபானதற் ண்ணனி ல் யாேரா அவள்

அைலப் ேப தகவல் கைள ஒட் ேகட் க்க ம் என்ற
சந் ேதகம் தான். 

அ வலத் ல் தான் ைடரி ைவத் க் ம் ஷயத்ைத ஆ டம்

அைலேப ல் உைரத்தைத த ர மற் றப ேவ எப் ப ம் இந் த
ஷயம் க ய வாய் ப் ல் ைல. இவ் வா ந் த்தப ேய காரில் ஏறப்
ேபானவைள ஒ கரம் பற் இ க்க ெகாஞ் சம் அரண் ேபானாள் .

ஏெனனில் அவைள ற் ந் த ரச்சைனகள் அப் ப அவைள

ரட் ெகாண் ந் த .

ஆனால் ன்ேனா ஆ நின் க்க ம் நிம் ம அைடந் தவள் சற்

ச்ைச இ த் ட்டாள் .

த ன் கப் பாவைனைய ஆ உற் ேநாக் யப "என்ன

ரச்சைன த ழ் ? 
எைதேயா கண் பயந் த மா ரி இ க்க... ேபாதாக் ைறக்
காைல ல ேபாஃன் பண்ணி என்ைன ேவற ெடன்ஷன் ப த் ட்ட"
என் ெதாடர்ச ் யாய் ேப க் ெகாண்ேட ேபானாள் .

"ஆ ... ப் ளஸ
ீ ் ... ரிேலக்ஸ்... என்ன ரச்சைன ஏ ன் உனக்
அப் றமா ைடலா ெசால் ேறன் நீ ளம் " என் ெசால் ட்
உடேன ம் நடக்க ெதாடங் னாள் .

ஆ க் அவளின் இந் த நிராகரிப் தாய் இ க்க, த க் தன்

ேதா ன் பா காப் ேப ன்நின்ற .

ஆ தன் ேதா ன் மனநிைலைய கணித் ட அவசரமாய்

ன்ேன ெசன் அவள் ைக ந் கார் சா ையப த்
ெகாண்டாள் . 

"ஆ ... ப் ளஸ
ீ ் " என் த ழ் த ப் ற ஆ கார் கத ல் சாய் ந் தப
"எங் க ேபாற?" என் ேகட் வத்ைத உயர்த் னாள் .

த க் ஷயத்ைத ெசால் ஆ ைய ம் ரச்சைன ல் க்க

ைவக்க மனம் வர ல் ைல. என்ன ெபாய் ெசான்னா ம் அ ஆ க்
ப் பட் ம் .

என்ன ெசால் வ என் த ழ் ேயா த் க்க ஆ கார் கதைவ

றந் ஓட் நர் இ க்ைக ல் அமர்ந்தப "சரி... வா ேபா ம் ேபா
ேப ட்ேட ேபாேவாம் " என்றாள் .
த க் ெடன்ஷன் தைலக்ேகற "ஆ ... ப் ளஸீ ் ெகட் ட ன்... உனக்
ஏற் கனேவ என்னால வந் த ரச்சைன ேபா ம் ... இ க் ேமல உன்ைன
ஆபத் ல க்க ைவக்க நான் ப் பப் படல" என் கா க் ள்
தைலைய ட்டப இ க்கமாக உைரத்தாள் .

ஆ ஸ் யரிங் ைகைவத்தப ேய " ரச்சைனகள் எனக்

ல் ல... பட் நீ இப் ப என்ைன ெவட் டற மா ரி ேப ற சா
இ க் ... ெராம் ப கஷ்டமா இ க் ...

உ க்ைக இழந் தவன் ைக ேபால ஆங் கண் இ க்கண் கைலவதாம்

நட் ... இந் த ர க்கான ளக்கத்ைத நான் உனக் ெசால் ல
ேவண் ய இல் ல... இ ந் தா ம் ெசால் ேறன்... ேதாழைமக் ஒ
ரச்சைனன்னா அைத அவங் க ெசால் லாமேல ரிஞ் க் ட்
உத யா இ க் ற தான் உண்ைமயான நட் ... 
நீ என் நட்ைப ம க் றன்னா... வா ேபாகலாம் " என்ற ம் அந் த
வார்த்ைதைய ற யாமல் த ழ் பக்கத் இ க்ைக ல் அமர்ந்
ேடஷ் ேபார்ட் ல் அவள் ைக ல் இ ந் த்தகத்ைத ைவத்
னாள் .

ஆ எங் ேக ெசல் வ என் ேகட்க த ழ் ம த் வமைன பற் ய

வரங் கைள நடந் ேத ய நிகழ் கைள பற் ம் அந் த ரட்டல்
க தங் கைள பற் ம் ெசால் த்தாள் .

ஆ அ ர்ச ் ேயா "அெதன்ன ெபாக் ஷம் ...? இைத பத் நீ என் ட்ட
ஒ தடைவ ட ேப ன ல் ைலேய" என்றாள் .

"ெசால் ல டா னில் ைல... ெசால் ல டா ன் எங் க தாத்தா

என் ட்ட சத் யம் வாங் இ க்கா ... இைத பத் ெவளிேய
யா க் ேம ெதரிய டா ன் ெசால் இ க்கா ... உனக் தான்
ெதரி ேம... நான் என் தாத்தாேவாட வார்த்ைதக் எந் தள க் ம ப்
ெகா ப் ேபன் " என்றாள் .

ஆ ம் ரிந் தப தைலயைசத்தவள் அவளிடம் "சரி... உன்

ேபா ஸ்காரர் ேகட்பாேர அப் ப என்ன பண் வ" என்றாள் .

"அைத ெசால் ல டா ன் தாேன அவர் ட்ட நான் நிைறய

ஷயங் கைள ெசால் ல யாம மைறக்க ேவண் யதா ேபாச் "

"இ வைரக் ம் சரி... பட் இப் ப ேகட்டா"

"ெசால் ல ேவண் ய ஷயங் கள் மட் ம் ெசால் ேவன்... "

"அந் த தர்மாைவ ெகாைல ெசய் ய ேபானிேய... அைத ம் ேசர்த்தா"

"ெசால் த்தாேன ஆக ம் "

"நீ ெசால் ற உண்ைமைய ேரந் ரன் நம் வாரா த ழ் "

"ஹ்ம் ம் ம் ... ெதரியல"

"அந் த ெகாைல ெசஞ் ச கத் ல உன் ைகேரைக இ ந் தா... அைத அவர்

ெசக் பண்ணா"

"கண் ப் பா ெசக் பண் வா ... " என்றாள் கணவனின் மனநிைலைய

ரிந் தவளாய்

ஆ கலக்கத்ேதா "ேகஸ் உனக்ெக ரா ைபஃல் ஆ ம் ... ெசய் யாத

ெகாைல ப உன் ேமல ந் ம் ..."

த ழ் ன்னைகேயா "ெகாஞ் சம் ட் ந் தா அந் த தர்மாைவ நாேன

ேபாட் ப் ேபன்... நீ ந ல வரலன்னா... நான் த் ற க் ள் ள அந் த
ராஸ்கல் வா ட்டான்" என் அந் த நாைள நிைன ப் ப த் க்
ெகாண்டாள் .

ஆ ன் ந ய ேபா த ழ் தர்மா ன் கத் ைய ஓங்

ெகாண் ேபாக அவர் தாரித் அவைள த த் அந் த கத் ைய
ப த் ெகாண்டார். 

த ழ் தைர ல் ழ் ந் ட யத்தனிக்க ஆ அவைள ழாமல் தாங்

ெகாண்டாள் .

தர்மா கர்வப் ன்னைகேயா "ெபட்டர் லக் ெநக்ஸ்ட் ைடம் " என்ற ம்

த க் ேகாபம் ெபாங் ெகாண் வர "நீ ெயல் லாம் நல் லாேவ
இ க்க... த் தான் சாவ" என் ச க்க தர்மா உணர்ச ் களற்
நின் ந் தார்.

ஆ அத்ேதா த ைழ வ க்கட்டாயமாக அைழத் ெகாண்

ெவளிேய டத ன் சாபம் ைரவாய் ெமய் ப் த் ேபான . 
இந் த நிைன க க் ள் இ ேதா க ம் ழ் ட, அப் ேபா அந் த
ஆளில் லாத சாைல ல் ேவகமாய் ன்ேன வந் த அவர்கள் கார்
ன் ஒ ைபக் ேவகமாய் ம த்தப வந் ேழ ழ ம் ஆ
அவசரமாய் ேரக் ன் கால் ைவத் அ த் னாள் . 

ஆ கதைவ றந் என்னெவன் பார்க்க ேபாக அந் த சமயம்

இ வ க் ம் ளங் ற் .

நிகழ் ந் த பத்தல் ல... அவர்கைள ேநாக் வந் த ஆபத் ...

ல நா களில் ப் பாக் ைன ல் அவர்களின் அைலேப கள்

ப க்கப் பட் ேவ வாகனத் ல் ஏற் ற அந் த இ ேதா க ம் அந் த
அ ர்ச ் ந் ளேவ ல நி டங் கேள த்த .

ட்டத்தட்ட ஆேற மர்ம நபர்கள் இ க்க எ ர்த் ேபாராடவ

அத்தைன உ த ல் ைல என் இ வ ேம ெவ த்தனர்.

அந் த மர்ம நபர்களின் க் ய த ழ் தான். 

அவைள ேநாக் ஒ வன் "அந் த ெபாக் ஷம் எங் க இ க் ... " என்
ேகட்க அவள் சலன ன் "எந் த ெபாக் ஷம் பாஸ்.." என்றாள் .

ஆ க் ரிப் ைப அடக் யப உதட்ைட க த் ெகாண்டாள் .

"இந் த ைளயாட்ெடல் லாம் ேவற யார் ட்டயாவ ைவச் க்ேகா...

அப் ப ேய கடைல கட் க் ேபாட் ேவன் பார்த் க்ேகா" என்
கத்ைத ெகா ரமாய் ைவத் ெகாண் ரட் ய ேபா ம் த ழால்
ன்னைக க்காமல் இ க்க ய ல் ைல.

அந் த வார்த்ைத அன் அவள் கணவைன ம் அன் நடந் த

நிகழ் ைவ ம் நிைன ப் ப த்த அவள் அவைன ஏ ட் பார்த்
"எங் கைள ஒ ங் கா இறக் ட் ங் க... அப் றம் ரச்சைன
உங் க க் தான்..." என் அ த்தமாய் உைரத்தாள் .

அவன் ஏளனமான ரித்தப "ேமடம் நம் மல ரட் றாங் க" என்ற ம்

அந் த வாகனத் ல் உள் ளவர்கள் எல் லாம் சத்தமாய் ரித்தனர்.

த ழ் இ க்கமான கத்ேதா "நான் ர்யஸா ெசால் ேறன்... நீ ங் க

எங் கைள கடத் ைவச் க் ற மட் ம் என் ஹஸ்ெபண் க்
ெதரிஞ் சா... அப் றம் உங் க நிைலைம எல் லாம் ெராம் ப
 ர்யஸா ம் " என்றாள் .

"ஓ... அந் த ஏ ைய ெசால் யா ... அவன் என்ன அவ் வள ெபரிய

ஆளா"

" ன் இல் ைலயா... இஸ் 6' 2'' "

என் அவன் உயரத் ன் அளைவ ெசால் ல ம் அவன் க ப் பானான்.

அவள் ேம ம் யதார்த்தமான பார்ைவேயா "ெசால் றைத ேக ங் க...

அந் த மனிஷைன சமாளிக் ற ெராம் ப கஷ்டம் ... நீ ங் க எல் லாம்
க் ன ன்னா ன்னமாக் வா ... அப் றம் ேவ ல ேபாற
ஓணாென த் ேவட் க் ள் ள ட் ட்ட கைததான்...
ெசால் ட்ேடன்" என் எச்சரிக்ைக த்தாள் . 

"உன் ரிஷன் வந் தா நாங் க சமாளிச் க் ேறாம் ... நீ அந் த

ெபாக் ஷத்ைத பத் ெசால் " என் நிதானமாகேவ ேகட்க த ழ்
ேயாசைனேயா அைம யானாள் .

அவன் ேகாபம் அ கரிக்க ஆ ன் ெநற் ல் ப் பாக் ைய

அ த் யப "இப் ப ம் ெசால் ல மாட் யா" என்றான்.

த ழ் பதட்டத்ேதா "ஏ ெவ ட் ெவ ட் நான் ெசால் ேறன்"

என்றாள் .

ஆ உடேன "அவங் க ஜஸ்ட் ரட் றாங் க... நீ ெசால் லாேத" என்றாள் .

"உன் உ ைர ட அந் த ெபாக் ஷம் எனக் ெபரி ல் ல ஆ ... நான்

ெசால் ேறன்" என்ற ம் அவன் ரட்டலான பார்ைவேயா "ஹ்ம் ம் ...
ெசால் " என்றான்.

"த ழ் ேவண்டாம் ெசால் லாேத" ஆ அலற த ழ் அவைள

ெபா ட்ப த்தாமல்

"அ ம் மவாசல் அரண்மைன ல இ க் " என்ற ம் அவைள

ர்ைமயாய் ேநாக் யப "அவ் வள ெபரிய அரண்மைன ல எங் க
இ க் " என்றான்.

"ெசான்னா ரி ... நாேன எ த் ெகா க் ேறன்... பட் எங் க

இரண் ேபைர ம் அ க்கப் றம் ட் ர ம் " என்ற ம் அவன்
நமட் ச் ரிப் ேபா தைலயைசத்தான். 
அந் த வாகனம் ம் ம வாசைல ேநாக் க் ெகாண் பாய் ந் த .
எப் ப யாவ அந் த ெபாக் ஷத்ைத ைகப் பற் ம் ரத் ல் அவர்கள்
இ க்க, ைழயாய் சந் தர்ப்பம் ட் னா ம் அைத
பயண்ப த் தப் க்ெகாள் ள அந் த இ ேதா க ம் காத்
டந் தனர்.
அரண்மைன வாசைல அைடந் த ம் த ைழ காரி ந் இறக் ட,
அவைள பார்த்த ேம காவலாளி அந் த சாலமான ேகட்ைட
றந் தான்.

அதற் றகாய் அந் த கடத்தல் ம் பல் காவலாளி தல்

ேவைலயாட்கள் வைர அவர்கள் கட் பாட் ல் ெகாண் வர, அன்ைறய
மாைல ெபா மங் இ ள் ழ காத் ந் த .

அரண்மைனக் ள் ரேவ த்த ம் த க் அங் ேக நிகழ் ந் த

அவர்களின் கல் யாணம் நிைன க் வர, அ க் ம்
ேபாெதல் லாம் அனாவ யமாய் சண்ைட ட் ட் இப் ேபா அவன்
அ காைமைய ேத ம் அவள் மனைத என்ன ெசால் ல?

இப் ப ேயா த்தவாேற அவள் கால் கள் அன் ேபால் அவள்

தாத்தா ன் அைறக் ெசல் ல, அந் த ம் ப ன் லர் ஆங் காங் ேக
பா காப் க் நி த் ட் க் யமான வர் மட் ேம அவைள
ன்ெதாடர்ந்தனர்.

அ ல் ஒ வன் ஆ ன் தைல ல் ப் பாக் ைய த்தப ேய

வந் தான்.

அவள் தாத்தா ன் அந் த ரமாண்டமான அைறக் ள் ைழந் த ேம

அவ க் ள் ஒ ைதரிய ம் உத்ேவக ம் றந் த .

அவள் தாத்தா ன் அவ க் அபாரமான நம் க்ைக. எந் த

ழ் நிைல ம் தன்ைன அவர் ைக டமாட்டார் என் எண்ணி
ெகாண் க்க அவள் ன்னி ந் ஒ ரல் ரட்டலாய் " ேமாட
ைலட்ைட ஆன் பண் " என்றான்.

அவ ம் அவன் ெசால் ப ளக்ைக ேபாட ம் ேம ந் த அந் த

ர ப் பான அ க் ன் ளக் அழகாய் ரகா த்த .

படபடத் ெகாண் க் ம் ெநஞ் சத்ேதா நிற் பவள் தன் ேதா ைய

ம் ப ேநாக் னாள் .

"என்ன நிக் ற.. எங் கள ஏமாத்தலாம் ேயா க் யா"

"ேசச்ேச... அப் ப எல் லாம் இல் ைல... " என் ேதாள் கைள க்க ஆ
தன் ேதா ன் ெசய ல் இ க் ம் ட் த்தனம் நன்றாகேவ
ரிந் த .
"சரி... அந் த ெபாக் ஷம் எங் ேக ?"

அவள் உடேன அங் ந் த ெபரிய மர ேராைவ ைக நீ ட் காண் க்க

அவன் அவைள ைறத்தப "என்ன ைளயா யா..." என்

ேகட்டான்.

"நான் ைளயா ல... அந் த ேரா க் ன்னா ஒ ரக ய

கத க் " என்றாள் .

எல் ேலா ேம யப் பைடந் தனர் ஆ உட்பட. 

அ ல் ஒ வன் "உண்ைமயாவா" என் சந் ேதகமாய் த ைழ பார்க்க

அவள் எரிச்சேலா "நீ ங் க நம் ற ம் நம் பாத ம் உங் க இஷ்டம் ...
ஆனா நீ ங் க ேகட்ட அங் கதான் இ க் " என்றாள் . 

உடேன இ வர் ெசன் அந் த ேராைவ நகர்த்த யற் த்தனர்.

இப் ேபா ப் பாக் ேயா ஆ ன் அ க் ம் ஒ வைன

மட் ம தான் சமாளிக்க ேவண் ம் என் த ழ் எண்ணி ெகாண்டாள் .

ஆனால் அ அத்தைன லபமல் ல. அவன்தான் அந் த ட்டத் ல் அ க

பலம் வாய் ந் தவனாக ம் த் சா யாக ம் இ ப் பான் என்
ேதான் ற் .

அவர்கள் அந் த ேராைவ நகர்த் , தான் ெசான்ன ெபாய் ைய

கண்ட ம் ன்னர் ஏேத ம் ெசய் ய ேவண் ம் என எண்ணியவள்
'தாத்தா... ெஹல் ப் பண் ங் க' என் ன னாள் . 

ஆனால் அந் த ப் பாக் ஏந் நிற் பவன் சற் ம் கண்ணசராமல் அந் த

இ ெபண்கைள ம் கண்காணித்தான். 

அேத சமயம் அந் த இ வர் ேராைவ நகர்த் ய மாத் ரத் ல்

சடசடெவன அந் த இ க் களில் இ ந் த ெவௗவால் கள் ெவளிேய ட
அ ல் ஒன் அந் த ப் பாக் ைவத் ந் தவன் பாய் ந் பறந்
ெசல் ல அவன் அரண் ேபானான்.

த ழ் எ ர்பார்த்த அந் த ைழ சந் தர்ப்பம் ைடத் ட்ட ... அைத

சரியாய் த் ெகாண்டாள் .
உடன யாய் த ழ் தன் ேதா ன் கரத்ைத பற் ெகாண் அந் த
அைற ன் ளக்ைக அைணத் ட்டாள் .

அந் த கடத்தல் ம் பல் நிைலைமைய உணர்ந் தட் த்த மா

ளக்ைக ேபாட்ட ேபா அவர்கள் மாயமாய் மைறந் ந் தனர்.

ெபண்கெளன் அத்தைன லபமாய் எண்ணி ட்டதனால் வந் த

ைன. 

அதற் றகாய் நடந் ெதல் லாம் ஆ க் மாையதான். இ ள் ழ் ந் த

அந் த ரக ய அைறக் ள் வந் தா ட்ட .

ெவளிேய கால சத்தம் ெம ெம வாய் ைறந் க்க ஆ தன்

ேதா ன் கரத்ைத பற் ெகாண் "இெதன்ன ம் ... இந் த ம் க் ள் ள
எப் ப வந் ேதாம் ..." என் ேகட்டாள் .

த ழ் த்த ர ல் "இந் த ம் தான் எங் கேளாட லாக்கர் மா ரி...

இங் கதான் க் யமான பாரம் பரிய நைககள் ெபாக் ஷங் கள்
எல் லாம் ன்னா ைவச் பா க்காக்கப் பட் ச் ..." என்றாள் .

"அ சரி... நாம எந் த வ யா இந் த ம் க் ள் ள வந் ேதாம் "

"ெவளிேய தாத்தா ம் ல வற் ல ஆ யரத் க் எங் க தாத்தா

ராஜ ம் மேனாட ஓ யம் இ க் ... பார்க்கதான் அ ஓ யம் ... ஆனால்
அ ஒ ேரா ங் ேடார்... ெகாஞ் சம் அ த் ழற் னா இந் த
அைறக் ள் ள வந் டலாம் ... அப் றம் பைழயப ழற் உள் ேள லாக்
ேபாட் லாம் " என்றாள் .

ஆ யப் க் ேயா "ரியல் " என்றாள் .

"ஹ்ம் ம் ... இந் த மா ரியான ரக ய வ கள் இன் ம் இரண் ன்

இ க் ... இ எனக் தாத்தா க் மட் ம் தான் ெதரி ம் " என்றாள் .

"சரி... அப் ேபா அந் த ெபாக் ஷம் இங் க இல் லயா... நீ ெசான்ன
க்க ரீலா"

த ழ் ப ல் ேபசாமல் இ க்க ஆ "ேக ... என் உ ைர பணயம்

ைவச் ... நீ ெபாய் ெசால் இ க்க" என்றாள் .
"ெபாய் ைம ம் வாய் ைம டத் ன் வள் வர் ெசால்
இ க்கா இல் ல" என்றாள் .

"அெதல் லாம் சரி என் அ ேமதா ... இங் ந் எப் ப ெவளிேய

ேபாற "

த ழ் வரமாய் ேயா த்தப "இந் த ம் ல இ ந் ெவளிேய ேபாக

ேவற ஒ வ இ க் ன் தாத்தா ெசால் க்கா ... பட் அ என்ன
மா ரி வ ? .. எங் க இ க் ம் இந் த இ ட் ல ஒண் ம்
ெதரியலேய..." என்றாள் .

"இப் ப என்ன பன்ற ... வந் த வ ேய ம் ேபாக மா"

"அ ெராம் ப ரிஸ்க்"

"ஆனா இந் த ம் ல இப் ப ேய காத் ல் லாம... ைலட் ல் லாம... ெராம் ப

ேநரம் இ க்க ம் யா ... அ ம் நமக் ரிஸ்க்தான்" என் ஆ
ெசால் ல அவர்கள் இ வரின் நிைலைம ம் ெராம் ப ம்
பரிதாபகரமாகேவ இ ந் த .

அந் த ல நிமடங் களில் மைழ ல் நைனந் த ேபால் ெமாத்தமாய்

அவர்கள் யர்ைவ ல் நைனந் ந் தனர்.

அங் ேக இன் ம் ல மணி ளிகள் அைடந் டப் ப ட ெராம் ப ம்

ரமம் தான். 

த ழ் ழப் பமாக "ெகாஞ் ச ேநரம் ேமேனஜ் பண் ேவாம் ஆ ..

அப் றமா என்ன பன்ற ன் ேயா க்கலாம் " என்றாள் .

ேவ வ ன் இ ேதா க ம் ஆதரவாய் ஒ வர் ஒ வர்

தைலசாய் த் ப த் ெகாண்டனர். 

ஆ த ப் ேபா "நான் பயப் படலடா... பட் என் ஷ்வாைவ நிைனச்சா

கவைலயா இ க் ... ெராம் ப அப் சட்டா வான்" என்றாள் .

"இப் ப ஷ்வாைவ பத் கவைல பட் என்ன ஸ்... என் ட

வர்ற க் ன்னா நீ ேயா ச் க்க ம் " என்றாள் .

"ேபா ... இப் ப ம் உன் ட வந் த ல எனக் எந் த தவ த்த ம்

இல் ல"
"அப் ேபா ஷ்வா பாவம் இல் லயா"

"ஏன்... உன் ஏ சா ம் உன்ைன ேத ட் ப் பாேர... அவைர பத்

உனக் கவைல இல் லயா"

"கவைல படற அள க்ெகல் லாம் ஒண் ல் ைல... என்ைன

காேணாம் இன்வஸ்ட் ேகஷன் பண்ணிட் ப் பா ... க் ரேம
வந் வா ... அவேராட காதல் ேமல நம் க்ைக இ க்ேகா
இல் ைலேயா... அவேராட கடைம உணர்ச ் ேமல எனக் நிைறய
நம் க்ைக இ க் ... ேநா... யா ம் இல் லாத கைடக் யா க் டா
ஆத் றங் ற மா ரி... அவ் வ் வ் வ் வள கடைம உணர்ச ் ... " என்
அவள் ைளயாட்டாக ெசான்னா ம் அந் த வார்த்ைத ல் அத்தைன
ேகாப ம் எரிச்ச ம் இ ந் த .

"அப் ேபா அவர் ஃல் பண்ண மாட்டா ன் ெசால் யா ?!"

" ஃல் பண் வாரான் ெதரியல... ஆனா மனிஷன் ெசம காண்டல

இ ப் பா ... நான் மட் ம் ைடச்ேசன்... இ க் ற ரச்சைன எல் லாம்
இ த் யான் ... என் கன்னத்ைத ேபத் வா ... அதான்
ெகாஞ் சம் பயமா இ க் " 

"நீ யா த ழ் பயப் ப ற... ெகாஞ் ச ேநரத் க் ன்னா அசால் ட்டா

அவ ங் க எல் ேலாைர ம் சமாளிச்ச"

"நீ ேவற ஆ ... அவ ங் ெகல் லாம் டம் ல் லன்... ேரந் ர

ப தான் ைம ரியல் ல் லன்..." என் த ழ் ெசால்
ெகாண் க் ம் ேபாேத இ வ ேம ர ம் வண்ணம் ஒ நிழல்
ேபான்ற உ வம் அ ேவகமாய் ஓ மைறந் த .

இ தயேம நின்ற ேபால அமர்ந் ந் த அந் த இ ேதா க ம் ,

உடேன அந் த உ வம் எப் ப உள் ேள வந் மைறந் க் ம் என்
ேயா க்க ற் பட்டனர்.

******

சரியாய் அேத சமயத் ல் ேரந் ரனின் வாகனம் ம் மவாசல்

ஊ க் ள் ைழய, ஷ்வா ம் அவ டன் வந் ெகாண் ந் தான். 

இ வ க் ம் இைட ல் சற் ன் நடந் த ெப ம் வாக் வாத ம்

 ச ம்  
அவர்கள் இ வரின் கத் ம் ெவ ப் ைப ஊற் ெற த்
ெகாண் ந் த . 
 ரங் க பாைத

ேரந் ரன் அந் த கைட ஓ யம் என்னவாக இ க் ம் என்

ட்டதட்ட த் ட்டான். 

அ நிச்சயம் அந் த அரண்மைனயாகதான் இ க்க ம் . 

அந் த ன் ஓ யங் க ம் ஏேதா ஒ தத் ல் த ன் ம் பத் ன்

பாரம் பரியமான வரலாைறேய ைவக் ற .

அப் ப இ க்க தர்மா க் யத் வம் வாய் ந் த அந் த அரண்மைனைய

வைரயாமல் ட் க்க மா... ?

அப் ேபா தான் த ழ் அரண்மைன ல்  

இ ப் பாேளா என்ற எண்ணம் ேதான்ற, இ வைர ம் அவன் கம்
தவறானேத இல் ைல.

இம் ைற ம் தவறாகா என் ேதான்ற, உடன யாக ஸ்ேடஷ க்

றப் பட்டவன், அங் ந் காவலளிகள் லேரா றப் பட
ட்ட ட்டான்.

அேதா அல் லா ம் மவாசல் காவல் நிைலயத் ற் தகவல் அ ப்

உடன யாக அரண்மைனக் ேபாய் ேசா க்க பணித்தான். 

ேரந் ரன் காவல் நிைலயத் ல் இ ந் றப் ப ம்

ேநரத் ல் , ஷ்வா ஸ்ேடஷைன வந் தைடந் தான். 

ேரந் ரன் இ ந் த அவசரத் ல் அவனிடம் ேப ம் நிைல ம்

இல் ைலெயன்பதால் அவைன 
த ர்த் ட் அவன் ெசல் ல ம் "ெஹேலா ஏ சார்... உங் க க்
ஆ ரம் க் யமான ஷயங் கள் இ க்கலாம் .. பட் எனக் என்
மைன தான் க் யம் ... " என்றான். 

தான் நிற் ம் இடத்ைத பற் ேயா, ேப ெகாண் க் ம் நபரின் பத

பற் ேயா கவைல ெகாள் ம் நிைல ல் அவன் இல் ைல.

இப் ேபா ஆ மட் ேம அவன் மன ல் நின் ெகாண் ந் தாள் .

ேரந் ரன் ஷ்வாைவ யாெரன் அ க ல் லாமேல கணித் ட,

அந் த சமயத் ல் எஸ்ஐ சண் கம் ஷ்வா டம் க ந் ெகாள் ள
எண்ணிய ேபா ேரந் ரன் தன் கண்ணைசவாலேய அவைர தைட
ெசய் தான். 

ஷ்வா தன் ேகாபம் ைறயாமல் "ெசால் ங் க ஏ சார், என்

ெவாய் ஃப் ஆ பத் தகவல் ெதரிஞ் தா? " என்றான்.

"ஒ ன்ன க் ைடச் க் ... அ ஷயமாதான்

ேபா ட் க்ேகன்... நீ ங் க ெடன்ஷாகா ங் க" என் அமர்த்தலாகேவ
உைரத்தான்.

"ெடன்ஷாகாம எப் ப இ க்க ம் .... என்னால யா ... நா ம்

வர்ேறன்" 

"அெதல் லாம் . ரிஸ்க்... நீ ங் க வர ேவண்டாம் "

"என் மைன ரச்சைன ல இ க் ம் ேபா நான் என் பா காப் ைப

பத் எல் லாம் கவைல பட மா... உ ர் ேபாற ரிஸ்காேவ
இ ந் தா ம் பரவா ல் ைல" என்றான்.

அவனின் மனநிைலைய ேரந் ரனால் உணர்ந் ெகாள் ள ந் த .

அேத ேநரத் ல் அவைன அைழத் ெசன் ஏேத ம் ஆபத் ல் அவன்
க் ெகாண் ட்டால் ...

அ ம் இத்தைன உணர்ச ் வசப் ப பவைன உடன் அைழத்

ெசல் வ ெப ம் ரச்சைனயா டலாம் என ந் த்த அ த்த கணம்
"சாரி... உங் கைள ட் ட் ேபாக யா " என் ெசால்
த ர்த்தான்.

ஷ்வா டாமல் "சரி எங் கன் ெசால் ங் க... நாேன ேபாய்

பார்த் க் ேறன்... உங் கைள மட் ேம நம் என் மைன க் எ ம்
ஆகா ன் என்னால ட்டாம் ேபாக் ல உட்கார்ந் ட் க்க
யா " என்ற ம் ேரந் ர க் அ த எரிச்சல் ண்ட .

அதற் ள் எஸ்ஐ சண் கம் ஷ்வாைவ ைறத்தப "இத பா ங் க...

ரச்சைன ல மாட் ட் இ க் ற உங் க மைன மட் ல் ைல...
சாேராட மைன ம் தான்... உங் க க் இ க் ற அேத ெடன்ஷ ம்
கவைல ம் அவ க் ம் இ க் ... அவங் கைள கண் ப் க்க சார்
எவ் வள ேபாரா ட் க்கா ன் ெதரியாமா ேபசா ங் க" என்
உணர்வசப் பட் உைரக்க 
"சண் கம் ேபா ம் ..." என் ேரந் ரன் அவைர ேபச டாமல்
நி த் ட் "இத பா ங் க... என் மைன ன் இல் ல... யாரா
இ ந் தா ம் நான் இப் ப தான் ேபாரா ப் ேபன்... உங் க
ெவாய் ஃப் க் எந் த ஆபத் ம் வரா ... இரிேடட் பண்ணாம இங் ந்
ளம் ங் க..." என்றான்.

ஷ்வா அப் ேபா ம் தன் எண்ணத் ந் ன்வாங் வதாக

இல் ைல.

அவன் ேகாபமாக "உங் க மைன ையேய உங் களால பா காக்க

யல... இ ல நீ ங் க ெராம் ப ெபா ப் பா என் மைன ைய
கண் ச் வங் களாக் ம் ... " என்ற ம் ேரந் ரன் உச்சபட்ச
ேகாபத்ைத எட் யவன் "ஹ்ம் ம் ... இேத வார்த்ைதைய நான் உங் கைள
ப் ேகட்க ம் ... ைமன்ட் இட்" என்றான்.

அப் ேபா ேரந் ர க் மண்ைட ல் உைரத்த . இப் ப வாதம்

ெசய் ேநரத்ைத ணாக் வைத சரி ல் ைல என் எண்ணியவன்,
அத்ேதா தன் ேபச்ைச நி த் ெகாண்டான்.

ஷ்வாைவ ைகயைசத் வரச்ெசால் ட் ேபா ஸ் வாகனத் ல்

ஏ க் ெகாண்டான்.

ஷ்வாைவ ெபா த்தவைர அவ க் ேகாபம் வந் ட்டால்

ேயா க் ம் றனற் ேபாய் வான். 

அப் ப இ ப் பவைன சமாளிக்க ம் , கட் க் ள் ெகாண் வர ம்

ஆ யால் மட் ேம ம் .

இப் ேபா அவ க் என்ன ேநர்ந் ட்டேதா என் ெநா க்

ெநா க் பதட்டத் ல் த த் ெகாண் ப் பவன் எைத ேபச
ேவண் ம் என்ன ேபச ேவண் ம் என்ெறல் லாம் அளந்
ெகாண் ப் பானா என்ன? 

அந் தள க்கான ெபா ைம ம் அவனிடம் இல் ைல.

அவர்கள் இ வரின் மனநிைல ம் ஒேர ேநர்ேகாட் ல் இ ந் தா ம்

இ வ ம் இ வங் களாகேவ அமர்ந் ந் தனர்.

ேரந் ரன் ஷ்வா ன் றம் ம் ம் ேபாெதல் லாம் ேகாபப்

பார்ைவைய ச, ப க் ஷ்வா ம் கண்களாலேய ேகாபத்ைத
அனலாய் கக் ெகாண் ந் தான்.

இப் ப யாக எ ர் ரமாய் அவர்கள் இ வ ம் அமர்ந் க்க,

அவர்களின் மைன மார்கள் இ வ ம் அந் த இக்கட்டான
ழ் நிைல ம் ஒ வ க் ஒ வர் உ ைணயாய் இ ந்
வந் தனர்.

********

த ம் ஆ ம் தங் கள் ன்னதாக கடந் ெசன்ற அந் த நிழல்

என்னவாக இ க் ம் என்ற ேகள் ேயா ஒ வர் கத்ைத மற் றவர்
பார்த் ெகாண்டனர்.

ஆ த டம் சன்னமான ர ல் "எ யா இ க் ேமா ?!" என்றாள் .

த ம் அப் ப தான் இ க் ம் என் தைலயைசத்தவள் ன்

ேயாசைன ேயா "அெதப் ப உள் ேள வந் க் ம் " என்றப
ஆ ைய ேநாக்க இ வ ேம ேயா க்கலா னர்.

இந் த அைறைய ட் ெவளிேய ம் வ யாக இ க் மா என்

எண்ணியவர்கள் தவழ் ந் த வாக் ல் அந் த உ வம் மைறந் த ைச
ேநாக் ெசன் பார்க்க அந் த இ ளடர்ந்த அைற ல் அவர்களால்
எைத ம் காண இயல ல் ைல.

ஆதலால் இ வ ம் தங் கள் கரங் களால் ெதாட் தட யப அந் த

இடத்ைத ஆராய் ந் ெகாண் ந் தனர். 

அப் ேபா ஆ ன் கரத் ல் சட்ெடன சமதளம் பள் ளமாய் மா

ங் வதாய் உணர்ந்தாள் .

அவள் தாரித் ெகாண் "த ழ் " என் தன் ேதா ைய அைழக்க ம்  

"என்ன ?... ஏதாவ வ ைடச் தா?" 

ஆ அவள் கரத்ைத த் அந் த இடத் ல் ைவக்க, அவர்கள் ெதாட்

பார்த்த இடத் ல் ஒ கம் பள ரிப் இ ந் த . 

அதன் ஒ பக்கம் எ தான் வந் ேபாக வ யாய் வட்டமாய் த்

ைவத் ந் த .
ஆ ேயாசைனேயா "இ ஏதாச் ம் ரங் கமா இ க் மா?" என்
ெம தாய் ேகட்க ம் த ழ் ழப் பமைடந் தப "இந் த கார்ெபட் எ த்
பார்ப்ேபாம் " என் ெசால் யப அவர்கள் பள் ளெமன உணர்ந்
இடத் ல் மைறக்கப் பட்ட கம் பள ரிப் ைப லக் பார்க்க
யத்தனித்தனர்.

இ வ ேம அந் த ரிப் ைப ட்ட ம் , அ ந் பறந் யால்

ம் ம ஆரம் த்தனர்.

ெராம் ப ம் ரமப் பட் க்ைக ெபாத் க் ெகாண்டா ம் , அவர்களால்

அதைன கட் ப த் வ இயலாத காரியமாய் இ ந் த . 

அந் த சமயத் ல் ெவளிேய கால சத்தம் பரபரப் பாய் ேகட்க ம்

இ வ ம் அைம யைடந் தனர்.

ண் ம் ெவளிேய இ ந் ஒ ரல் ஆக்ேராஷமாய் "இங் கதான்டா

அவ ங் க இ க்காங் க... ேத ங் கடா" என் அ காரமாய் ெசான்ன .

இன் ம் ல ெநா கள் இங் ந் தால் நிச்சயம் மாட் க் ெகாள் ேவாம்

என்ற எண்ணம் இ வ க் ம் உ த்த .

த ழ் ெம தாக "ேபாச் ... அவ ங் க ட்ட மாட் ேனாம் ... ெசத்ேதாம் "

என் ெசால் ல ம் ஆ ெபா ைமயாக "ேபசாம... இந் த வ ல நாம
எஸ்ேகப் ஆக மான் பார்க்கலாேம" என் உைரத்தாள் .

ஆ லபமாய் ெசால் ட்டா ம் அ அத்தைன லபமான காரியம்

அல் லேவ !

ஆ ெசான்னேதா நிற் காமல் அந் த பள் ளத் ல் ெமல் ல தன்

கால் கைள இறக்க, த ழ் அச்சத்ேதா அவள் கரத்ைத இ க்க பற்
ெகாண் "பாத் பத் ரம் " என்றாள் .

ஆ கால் கள் அந் தரத் ல் ெதாங் க ெமல் ல சற் ஆழமாய் இறங் க ம்

தைரத்தட் ப் பட்ட . 

அ ஏேதா ப ெகட்ைட ேபால ேழ இறங் க "இ கண் ப் பா ரங் க

பாைததான்" என் உ ப த் னாள் .

த ழ் ஆழமாய் ந் த்தவள் "எனக் இப் ப ஞாபகம் வ ... தாத்தா

ஒ தடைவ ெசால் இ க்கா ... அரண்மைன ல இ ந் ஒ ரங் க
பாைத ெவளிேய இ க் ற தாமைர மண்டபத் ல ம் ... ேம
இ அந் த வ யா இ க்கலாம் " என்றாள் .

"ரிய ...இந் த ேமட்டர் ெசம இன்ட் ரஸ் ங் கா இ க் த ழ் " 

"பட் இந் த வ ேசஃப் இல் ல ஆ "

"என்ன மா ஆபத் இ க் ம் ெசால் ல வர்ற ?!" 

"ஏதாச் ம் ஷவா தாக் னா... இல் ல ஏதாச் ம் ஷ ஜந்

தாக் னா" என்ற ம் ஆ க் ரிப் வந் த .

" ஷவா எல் லாம் ேசன்ஸ் இல் ல... எ ேசஃப் பா வந் ேபா
இல் ல... அ ம் இல் லாம ெவளிேய இ க் ற அந் த ஜந் ங் கைள
டவா ேமாசமான ஜந் க்கள் உள் ள இ ந் ர ேபா ... " என்றாள் ஆ .

"நீ ெசால் றெதல் லாம் சரி... பட் நம் மக் ட்ட ைலட் ட இல் ைலேய"

"ஹ்ம் ம் ம் .... ெகாஞ் ச ேநரத் க் நம் ம ைளன்டா (Blind )மா ட்ேடாம்

நிைனச் க்க ேவண் ய தான்" 

இ வ க் ம் அவர்கள் ெசய் ம் காரியத் ன் பரீதம் ரிந் தா ம்

இப் ேபாைதக் அந் த ரங் கத்ைத த ர தப் க்க அவர்க க்
ேவ வ ல் ைல. 

இனி அந் த அைற ல் இ ப் பைத ட அந் த ரங் கத் ேலேய இறங்

பார்த் டலாம் என் ெவ த்தனர்.

ஆ ெமல் ல அந் த ரங் கத் ற் ள் றங் க, அவைள ன்ெதாடர்ந்

த ம் இறங் க யத்தனிக் ம் ேபா ெவளிேய இ ந் ஒ ரல்
ரட்டலாய் ஒ த்த .

"எங் க க் ெதரி ம் ... நீ ங் க இங் கதான் எங் கேயா

ஒ ஞ் ட் க் ங் க... இப் ப நீ ங் களா ெவளிேய வரல... அப் றம் நடக்க
ேபாற பரதத்ைத யாரால ம் த க்க யா " என்றான்.

த ழ் அவன் ரட்டைல ெபா ட்ப த்தாமல் அ ெய த் ேழ

ைவக்க, ண் ம் அந் த ரல் "ஏ ெசந் த ழ் ... நீ இப் ேபா வரல இந் த
அரண்மைன இ ந் த தடம் ெதரியாமல் மண்ேணா மண்ணாய்
ேபா ம் " என் ெசான்ன ம் த ழ் அதற் ேமல் அ ெய த்
ைவக்காமல் அ ர்ந்தப நிற் க
ஆ அவள் கரத்ைத பற் ெகாண் "த ழ் வா... நம் ம ேபா ேவாம் ...
அவ ங் க ம் மா ரட் றா ங் க" என்றாள் .

த க் என்ன ெசய் வெதன்ேற ரியாமல் இ க்க ெவளிேய

இ ந் தவன் இன் ம் சத்தமாக "இப் ப நீ ங் க ெவளிேய வரல... இந் த
அரண்மைனைய ெமாத்தமா ெகா த் ேவாம் " என் ரட்ட,
த ன் சப் தநா க ம் ஒ ங் ேபான . 

அவர்கள் ெசால் வ ேபால ெசய் ட்டால் தன் ன்ேனார்கள்

காலகாலமாய் கட் யாண்ட இந் த அரண்மைன சாம் பலாய்
ேபாய் ேம!

அவர்கைள இங் அைழத் வந்

தான் ெபரிய ட்டாள் தனத்ைத ெசய் ட்ேடாேமா என் எண்ணி
தைல ல த் ெகாண்டாள் .

ஆ க் இந் த நிைல ல் என்ன ெசய் வெதன் ரிய ல் ைல. ஆனால்

த ழ் என்ன ெசய் ய ேவண் ம் என்பைத ெதளிவாய்
ெவ த் ட்டாள் .

அவள் ஆ ைய ேநாக் ச ஞ் ைசயால் ரங் கத் ன் வ யாய் ேபாக

ெசான்னாள் .

ஆ அ ர்ந் நிற் க த ழ் அவளிடம்

"நீ ஞ் சா தப் ச் ேபாய் க் தகவல் ெசால் ... நான் அவ ங் க

எந் த பரீத ம் பண்ணாம சமாளிச் க் ேறன்... "

"அ க்காக உன்ைன தனியா 

இவ ங் க ட்ட ட் ட் ேபாக ெசால் யா... ேநா... நீ வரலன்னா
நா ம் உன் டேவ இ க்ேகன்"

"அய் ேயா ஆ ... நீ இ க் ள் ள ேபாற ம் ரிஸ்க்தான்... பட் நீ ெவளிேய

ேபாக ஞ் சா... ைர கான்டக்ட் பண்ண ேம... அதனால் தான்
ெசால் ேறன்.. ப் ளஸ
ீ ் நீ ேபா... அப் ப வ ல் லன்னா ம் வந் ...
ஆனா நான் இப் ப ேபாலன்னா ... அவ ங் க நிச்சயம் ேகாபத் ல
அரண்மைனைய எரிச் வா ங் க... ேஸா நான் ேபாேறன்"

"உன்ைன ஏதாவ பண்ணி வாங் க த ழ் "

"உம் ஹ ம் ... மாட்டா ங் க... அந் த ெபாக் ஷத்ேதாட ரக யம் ெதரிய
வைரக் ம் என்ைன ஒண் ம் பண்ண மாட்டா ங் க... " 

ஆ ேயாசைனேயா நிற் க த ழ் ர்க்கமாக "ைடம் ேவஸ்ட்

பண்ணாத ஆ ... நீ ேபா..." என் ரிதப் ப த் னாள் .

த க் அரண்மைன எத்தைன க் யத் வம் வாய் ந் தெதன்

ஆ க் நன்றாகேவ ெதரி ம் . ஆதலால் இனி அவள் நிச்சயம்
வரமாட்டாள் . அேத ேநரத் ல் த் சா த்தனமாய் ேயா த்தால்
ஒ வராவ தப் ேபாய் ரச்சைன ன் வரத்ைத ேரந் ர க்
ெதரியப் ப த் வ அவ யம் என்ற த ன் வாத ம் சரிெயன்
ேதான் ய . 

அந் த இ ேதா க ேம நிைலைமைய சமாளிக்க இ ேவ ஆபத்தான

வ கைள ேதர்ந்ெத த்தனர். 

ஆ கண்கள் லப் படாத ஆபத் கள் அடங் ய அந் த ரங் கத் ற் ள்

ெசல் ல ற் பட்டாள் .

த ழ் அந் த ெகா ரமானவர்கைள எ ர்ெகாள் ள தயாரானாள் . 

ஆ உள் ளிறங் ெசல் ல ெசல் ல அவ க் எ ம் ஆ ட டா

என் த ழ் த ப் ற் றப நிற் க

அைறக் ெவளிேய இ ந் "அவ ங் க வர மா ரி ெதரியல... ஒ ம்

டாம எல் லாம் ம் ல ம் ெந ப் ைப பத்த ைவ ங் க... அவ ங் க
எப் ப தப் க் றா ங் கன் நா ம் பார்க் ேறன்" என்ற ஒ ரல்
அ கார ெதானி ல் ேகட்க, த ழ் அஞ் யப உள் ளி ந்
"ேவண்டாம் ... ேவண்டாம் .. அப் ப எல் லாம் பண்ணா ங் க... நாேன
வந் ேறன்" என்றாள் .

அவளின் ரல் வந் த ைசைய இம் ைற அவர்கள் ெதளிவாய்

கணித் ட ஒ வன் ஓ யத் ற் அ ல் வந் "இங் ந் தான்
சத்தம் வ .. " என்றான்.

த ழ் அவசர அவசரமாய் அந் த ரங் க பாைத ெதரியா வண்ணம் அந் த

கம் பள ரிப் ைப சரி ெசய் தாள் .

அவர்கேளா ெவளிேய ராஜ ம் மன் ஓ யத்ைத உைடக்க யற்

ெசய் ம் சத்தம் ஒ க்க அவள் உடன யாக "ப் ளஸ
ீ ் அந் த ஓ யத்ைத
எ ம் பண்ணிட ேவண்டாம் ... நாேன ெவளிேய வந் ேறன்"
என்றாள் .

த ழ் ந் தவைர தாம க்க தாம க்க ஆ அவர்களிடம் க்காமல்

ெதாைல வாவ கடந் வாள் என்பேத அவளின் எண்ணம் !

ஆ ெசன்ற பாைத ஆழமாய் உள் இறங் க இறங் க தனிைம ஒ ற ம்

இ ள் ம ற ம் அவளின் அஞ் சா ெநஞ் சத்ைத அைசத் பார்க்க
ெதாடங் ய .

ற் ம் எந் த த சத்த ம் எழ ல் ைல. அவள் இதயம் மட் ம் லப் -

டப் - லப் -டப் என் த் அவள் ெச ைய ைளத்
ெகாண் ந் த .

ட் ைதரியம் என் ெசால் வார்கேள ! அவ் வாேற ஆ ன்

ைதரியத்ைத இப் ேபா வரிக்க ேவண் ம் . 

கள் உண்ைம ேலேய பார்க் ம் சக் ைய இழந் ட்டால் எப் ப

இ க் ேமா அப் ப இ ந் த அவ க் . 

ேநரத் ல் ப கள் மா சமதளமான தைரயாய் மா ட, அவள்

உயரத் ற் ெகாஞ் சம் னிந் ெசல் ல ேவண் ய நிைலதான்.

எப் ப இந் த பாைதைய உபேயாகப் ப த் ப் பார்கள் என்

யப் பானாள் .

அவள் நடக்க நடக்க அந் த பாைத யாமல் நீ ண் ெகாண்ேட ேபாக,

அவள் ெபா ைம கைரய ெதாடங் ய . 

இந் நிைல ல் ெவளிேய ம் வ இல் லாமல் ேபானால் ண் ம் தான்

இத்தைன ரம் ன்ேனாக் ெசல் ல ேவண் மா? ! 

இவ் வா எண் ம் ேபாேத அவள் உள் ளம் பத ய .

அவள் ச் ேவ ட்ட ஆரம் த்த . அவள் தைலெயல் லாம் ழல

உடெலல் லாம் யர்ைவைய ஊற் , நாக் உலர்ந் ேபான .

ேமேல ெசல் ல ம் என்ற அவள் நம் க்ைக ெமல் ல உைடய

ஆரம் க்க, 
ெவளிேய ெசன் ேவாேமா ?! 
என்ற ேகள் எழ அவளின் மனஉ ம் தளர்ந்த .

உட ம் ேசார் ற் அவைள மயக்க நிைலக் தள் ள யத்தனிக்க சாயப்

பார்த்த ேபா ஏேதா ஒ சக் அவைள ழ டாமல் தாரிக்க
ெசால் ல, அப் ப ேய னிந் த வாக் ல் அ ல் தட் ப் பட்ட வற் ைற
பற் ெகாண்டாள் .

அவள் க த் ந் ஆ பரேமஸ்வரி டாலர் ெதாங் யப

ஊசாலா ெகாண் ந் த . 

கட ள் பக் ைய தாண் அ அவளின் மேனாபலத்ைத க்

நி த் ம் சக் . எத்தைனேயா மரணத்த வாைய அவள்
கடந் வந் தைத இப் ேபா நிைன ப் ப த் ெகாண்டாள் . 

அவள் ந் ம் என் எண் ம் கைட ெநா ல் ஏதாவ

ஒ அ யம் நிகழ் ந் அவைள காப் பாற் இ க் ற . ேநற் நடந் த
பத் ல் ட அப் ப தான் உ ர் ைழத் ெகாண்டாள் .

இந் த ரங் கம் அவற் ைற எல் லாம் ட ெபரிய ஆபத் இல் ைல என்
ெசால் டப் பட்டவள் தன் ஒற் ைற கரத்தால் ஆ பரேமஸ்ேவரி
டாலைர பற் ெகாண்டப 'ஆ ... ங் பாஸ்ட் வ் .. உனக் எ ம்
ஆகா ..." என் ஒயாமல் ெசால் க் ெகாண்ேட நடக்கலானாள் .

அப் ேபா ல் ெலன் காற் அவள் ேமனிைய த ெசன்ற .

யர்ைவயால் நைனந் ந் தவ க் அந் த ெவளிக்காற் பட்ட ம்
அத்தைன இன்பகரமான உணர் . 

அந் த காற் வந் த ைசைய உணர்ந் நி ர்ந் பார்த்தாள் .

ஏேதா ஒ ெவளிச்சம் . ெராம் ப ம் ைறவாய் ... ஒ வாரத் ன்

வ ந் த .

உற் கவனிக்க அந் த எ ன் ேவைலயாக இ க் ம் என்பதாக

த்தவள் மான கமாய் அந் த எ க் நன் ெதரி த் ெகாண்
ச்ைச இ த் ட் ண் ம் டப் பட் நடக்க ெதாடங் னாள் .

சட்ெடன் ஏேதா த க்க, அ ப க்ெகட் கள் என்பைத உணர்ந்தவள்

ெராம் ப ம் ஜாக் ரைதயாய் ஏறத் ெதாடங் னாள் .

ேமேல ஆ ெசன் ெகாண் க்க, அவள் தைல த் ெகாண்ட .

அப் ப ேய ஸ்தம் த் நின்றாள் . தைலைய ேதய் த்தப இனி
ெவளிேய ம் வ ைய கண்ட ய ேவண் ம் என ேமேல இ த்த அந் த
கல் ைல க்க ற் பட்டாள் . அ அவளால் சாத் யப் ப ம் என்
ேதான்ற ல் ைல. 

ெவளிேய ெசல் ம் வ தட் படேவ ல் ைல.

ண் ம் ேசார் உண்டான . ம் ெசன் ட ேவண் ய தானா?

உ ைர த் ெகாண் வந் கைட ல் தன் யற் ேதால் ைய
த ட்டதா என் எண்ணி த ப் ேபா ன்ேனா தட் ப் பட்
வற் ல் தைலைய சாய் க்க ேபாக ஏேதா ர்ைமயாய் அவள்
ன்மண்ைடைய த் ட, அ என்னவாக இ க் ம் என் ெதாட்
பார்த்தாள் .

அந் த ர்ைமயான ெபா ைள த் உணர்ந்தவள் அதைன

அைசத் , ற ரமப் பட் அ த் பார்த்தாள் . 

ெமல் ல ேமற் றம் ஏேதா நகர்ந் தனித் ேமெல ம் ய .

ரம் ப் ேபா பார்த் ந் தவள் ேம ந் த அந் த கல் ைல நகர்த்த அ
அைசந் ெகா த்த . ச்ைச இ த் த் ெகாண் தள் ளினாள் . 

ஆம் ... றந் த . அவள் ெசல் வதற் கான வ றந் த . ெவளிச்சம்

ெமல் ல ெமல் ல ைழந் த . ஆ பரவாசமானாள் . யப் ற அ
ைமயாய் றப் பைத கவனித்தாள் .

ெராம் ப ம் ரமப் பட் அந் த வாரத் ன் வ ேய தைலைய

ைழத் ேதகத்ைத லாவகமாய் ெவளிேய ெகாண் வந் தாள் . 

ெவளிேய வந் நின்றவள் , ற் ம் ற் ம் பார்ைவைய ழற் னாள் .

அவள் உடல் ெமாத்தமாய் நைனந் க்க எட் ப் பார்க் ம் ரத் ல்

கடல் அைல காற் அவள் ேதகத்ைத வ ர் ட் அவைள
உ ர்ப் க்க ெசய் த .

அவள் நின் ெகாண் ந் த இடேமா அரண்மைனக் ன் றம்

கட்டைமக்கப் பட் ந் த இைளபா ம் மண்டபம் என்பைத அ ந்
ெகாண்டாள் . 

அந் த மண்டபத்ைத ற் ம் கல் ண்கள் அைமக்கப் பட் க்க

ந நாயகமாய் கற் களால் ெச க்கப் பட்ட ஒற் ைற தாமைர மலர்
இ ந் த .

இப் ேபா அந் த மலேர நகர்ந் அவள் ெவளிேய வர

வ ட் க் ற . 

இதைன கண்டவள் யப் ன் ளம் ற் ெசன்றாள் . ெமல் ல அந் த

தாமைரைய அ த் ரமப் பட் அவள் நகர்த்த அ ண் ம்
தன்னிடத் ல் லாவகமாய் ெசன் அமர்ந் ெகாண்ட . 

அந் த பயணம் ஆபத்ேதா ஆரம் த் ெப ம் ஆச்சர்யமாய்

ந் ந் த .

ஆ பரேமஸ்ேவரி ேகா ல் ஒ ளங் ெகாள் ள யாத

அ சயெமனில் , இந் த அரண்மைன ற் ம் ேவ தமான
அ சயம் ! 

ஆச்சர்யத் ற் ெகல் லாம் ேமலாக ெப ம் வராஸ்யம் !

இவற் ைற எல் லாம் ட ேபரா சயம் இதைன கட்டைமத்த த ழனின்

ைள. 

ஆனால் இன்ேறா அத்தைகய த ழ் சந் த களில் றந் த பல ம் தன்

ைளைய அயல் நாட் ன க் அ மட்டத் ற் ற் க்
ெகாண் க் ம் அவலத்ைத எண்ணி அந் த ெநா அவள் மனம்
ேவதைன ல் உழன்ற .

இத்தைகய அரண்மைனைய கட் காக்க ேவண் ம் என்ற த ன்

நிைனப் ல் தவெறான் ல் ைல என்ற ந் தைன எழ, அவைள
எப் ப யாவ காப் பாற் ட ேவண் ேம என்ற எண்ணம் ேமேலாங்
நின்ற .

இத்தைன ேநரம் இ ளிேலேய இ ந் த னாேலா என்னேவா அவள்

பார்ைவ மங் கலாய் ெதரிந் த .

அ வல் லா கடல் அைல ன் ஓைச ெச க் ள் ைழந் அவள்

மனைத ைசந் ெகாண் ந் த . 

ஆ ேவகமாய் யார் லமாவ ேரந் ைன ெதாடர் ெகாள் ள

ேவண் ம் என்ற எண்ணத்ேதா உடல் வ ைம ன் ய ேபா ம்
மனவ ைமேயா சாைலைய ேநாக் ஓடத் ெதாடங் னாள் .
***********
அந் த ேபா ஸ் வாகனம் ேவகமாய் அரண்மைனைய ேநாக் வந்
ெகாண் க்க, ேரந் ரனின் கள் அந் த கடற் பரப் ைபேய
பார்த்தப இ ந் தன.

இேத கடற் பரப் ல் ைவத் தான் தான் ெகாஞ் ச ம்

ன்ேயாசைன ல் லாமல் அவைள அ த் காயப் ப த் ட்ேடாம்
என்ற எண்ணம் மனைத அ த் காயப் ப த் ய . 

தன்னவளின் நிைன களில் ேரந் ரன் ஆழ் ந் தப வந் க்க,

வாகனம் அரண்மைனைய ெந ங் ெசன்ற சமயத் ல் ஷ்வா
"வண் ைய நி த் ங் க" என் உரக்க கத் னான்.

ஓட் நர் ழப் பமாய் ேரந் ரைன பார்க்க, அப் ேபா ஷ்வா பார்த்த
ைச ல் இவ ம் பார்த்தான். 

அ ர்ந்தவன் உடன யாய் வண் ைய நி த்த ெசால் ல, ஷ்வா

அவசரமாய் ேழ இறங் னான். 

ேரந் ர ம் அேத ேவகத்ேதா இறங் க,

அவர்கள் நின் ந் த ைச ன் ெவ ரத் ல் ஆ ஓட யாமல்
க் ண யப அந் த மணற் பரப் ல் வந் ெகாண் ந் தாள் . 

"ஆ " என் ஷ்வா தன் ெமாத்த சக் ைய ம் ரட் அைழக்க

அவள் ச் வாங் யப அவைன ேநாக் னாள் .

ஷ்வா அவைள ேநாக் ஓ வந் ெகாண் ந் தான்.

தான் பார்ப்ப கனவா நிஜமா என்ற அவள் சந் ேதகமாய் பார்த்

ெகாண் க் ம் ேபாேத அவைள ெமாத்தமாய் தன் கரத் ற் ள்
ைணத் ெகாண்டான். 

அவேளா ள யாமல் அவனின் காத ற் ள் ம் அவன்

கரத் ற் ள் ம் க் க்கா ெகாண் ந் த சமயத் ல் ,
ேரந் ரனின் பார்ைவேயா தன்னவைள, தன் உ க் ரானவைள
ற் ம் ற் ம் ேத க் ெகாண் ந் த .

அவள் எங் ேக ?

அவள் ஆ டன் வர ல் ைலயா ?! 

என் தனக் ள் ேகட் ெகாண்ட ம கணேம ேரந் ரன்
ஏமாற் றத்ேதா ம் அ ர்ச ் ேயா ம் அப் ப ேய உணர்வகளற்
நின் ட்டான். 
ஆ ஷ்வாைவ தன்னிட ந் ரித்தவள் கணவைன
ச ஞ் ைசயால்  
அைம யைடய ெசால் ட் , நில ைன பார்த் ஏக்கமாய்
ெபாங் ெகாண் க் ம் கடல் அைலகைள பார்த்தப ைலயாய்
நின்றவனின் அ காைம ல் ெசன்றாள் .

ேரந் ரன் தன் கண்ணீைர அவசரமாய் ைடத் ெகாண்

த ப் ேபா "என் த ழச் எங் ேக?" என் ேகட்க ம்
ஆ ைய ற் ற ணர் த் ய .

தான் யநலமாக நடந் ெகாண்ேடாேமா என்ற ற் ற ணர் .

ேரந் ரன் உணர்ச ் வசத்ேதா அந் த கடல் அைலகளின் சத்தேம

அ ழ் ந் ம் ப "த ழ் எங் ேக ?" என் தன் ரைல உயர்த் ேகட்க,
அவனின் ேகாபம் , காதல் , த ப் என்ற அவன் உள் ளடக் ய அத்தைன
உணர் க ம் ெமாத்தமாய் ெவளிவந் த .

ஆ யால் அவனின் மனநிைலைய நன்காகேவ உணர்ந் ெகாள் ள

ந் த .

அவள் ேம ம் தாம க்காமல் அவர்கள் கடத் வந் த தல் , நடந் த

நிகழ் ைவ ம் அவள் தப் வந் த வ ைய ம் பற் ெசால் க்க
ஷ்வாவால் அவள் ெசால் வைத எல் லாம் நம் பேவ ய ல் ைல.

ேரந் ர ம் யப் பைடய அவைள ேநாக் "நீ ங் க வந் த வ ல

இ ந் அரண்மைனக் உள் ேள ேபாக மா ஆ " என் ேகட்க
ஆ ெதளிவற் ற நிைல ல் பார்த்தாள் .

"உம் ஹ ம் ... யா ன் தான் நிைனக் ேறன்" 

ேரந் ரன் உடேன ன்ேனா வந் த எஸ்ஐ சண் கத்ைத

அைழத்தவன் "அந் த மண்டப் பத் ல இரண் கான்ஸ்ட ைள நிற் க
ைவ ங் க... அந் த கல் ரிட்ஸ் அந் த வ யா தப் ச் ேபா ட டா "
என் உைரத்தான்.

எந் நிைல ம் அவன் ேபா ஸ் ைள தளராமல் ெதளிவாக ம்

ர்க்கமாக ம் ந் க்கலான .

அவன் ேம ம் ஆ ஷ்வா ன் றம் ம் "நீ ங் க இரண் ேப ம்

ளம் ற க் வண் அேரஞ் ச் பண்ண ெசால் ேறன்... ேபா ங் க"
என் ெசால் ய ம கணேம தன் வாகனத்ைத ேநாக் ெவன
நடக்க

ஆ அவசரமாய் அவன் ன்ேனா ெசன்றப "இல் ல... த ழ் நல் லா

இ க்காளான் ெதரியாம நாங் க இங் ந் ேபாக
யா " என்றாள் .

சட்ெடன் ம் அவைள ேநர்ெகாண் பார்த்தவன் "த க்

எ ம் ஆகா ... நான் பார்த் க் ேறன்... அன் ேமாேராவர்...
உங் க க் ம் எந் த ரச்சைன ம் வந் ர டா ன் தான்
ெசால் ேறன்... ப் ளஸ
ீ ் ளம் ங் க... உங் க ஹஸ்ெபண்ட் மா நீ ங் க ம்
அடம் க்கா ங் க... நிைலைமைய ரிஞ் க்ேகாங் க" என்
ர்க்கமாய் அவள் ேமேல ேப ம் சந் தர்ப்பத்ைத வழங் காமல்
வாகனத் ல் ஏ றப் பட் ட்டான். 

"ேபாட் ெகா த் ட்டாேன" என் ஷ்வா லம் ம் ேபாேத ஆ

அவன் றம் ம் யவள் "நீ ஏதாவ ேகாபத் ல ஏடா டாம
ேப னியா... ஷ்வா" என் ேகட்டாள் .

"ேசச்ேச... அப் ப எல் லாம் இல் ைலேய" என் சமாளித்தான்.

"நீ ேப ப் படா... ெடன்ஷன்ல என்ன பன்ற ஏேதா பன்றன்ேன

உனக் தான் எ ம் ெதரியா " என் ெசால் யவள் அப் ேபா நிற் க
யாமல் அந் த மணற் பரப் ல் ழப் ேபாக ஷ்வா தன் கரத்தால்
அவள் ழ் ந் டாமல் தாங் த் ெகாண்டான்.

தண்ணீ ம் காற் ம் இன் எப் ப ேயா மேனாபலத்ேதா உ ைர

த் ெகாண் வந் ேசர்ந ந் தாள் . இப் ேபா அந் த
கைளப் ணர்ைவ வ க்கட்டாயமாய் அவள் ேதகம் அவ க்
உணரத்த, ஷ்வாேவா அவைள தன் கரத் ல் தாங் க த்தப
என்னவானேதா என த ப் ற் றான்.

******

ேரந் ரன் வாகனத் ல் ெசல் ம் ேபாேத என்னெவல் லாம் ெசய் ய

ேவண் ம் என் ர்மானித்தவன் ம் மவாசல் காவல்
நிைலயத் னரிடம் அவன் ேசா க்க ெசான்னைத பற் ேகட்க உள் ேள
ெசல் வதற் வ ல் லாமல் கத ட்டப் பட் ப் பதாக உைரத்தனர்.

உள் ேள ஆள் அரவம் எ ம் ெதன்பட ல் ைல என் தகவல்

உைரத்தனர்.

அவன் அவர்களின் தகவைல ேகட் எரிச்சலைடந் தவன்

அரண்மைனக் ெவளிேய பா காப் ெபன நிற் க ெசான்னான். தான்
வ ம் வைர யா ம் உள் ேள ெசன் ட டாெதன் ம்
பணித் ந் தான்.

அவ க் தன் மைன ன் ைதரியத் ன் அபார நம் க்ைக

இ ந் த . அவளின் அந் த ைதரியம் தான் இன் ம் அவைன டமாய்
தாங் த் ெகாண் ந் த .

ஆனால் அவளின் அேத ணி தான் அவைன ெப ம்

ய க் ள் ளாக்க ம் ேபா ற என்பைத அப் ேபா அ ந் க்க
மாட்டான். 
 கேளபரம்

ஷ்வாைவ ம் ஆ ைய ம் ட் ெசன்ற ன் ேரந் ரனின்

வாகனம் அரண்மைன வாசைல ெந ங் ய . 

அங் ேக ெசன்ற ம் அரண்மைனக் ள் நின் ந் த ஒ வாகனத்ைத

கவனித்தான். அ அந் த கடத்தல் ம் ப ன் வாகனம் தான் என் ஆ
ெசான்ன தகவைல ைவத் ஒ வா கணித்தான். 

அவன் உடேன அங் ேக ந் ந் த காவலர்களில் லைர

அரண்மைனைய ற் ம் பா காப் க் நிற் க ெசால் ட் ,
லைர தன்ைன ன்ெதாட ம் ப பணித்தான்.

அவன் உள் ேள ெசல் ல யத்தனிக்க, அந் த ரமாண்டமான ெவளிவா ற்

கத உள் பக்கமாய் ட் ந் த .

உடேன சண் கத் டம் "ேவற பக்கம் ேடார்ஸ் ஓபனா இ க்கான்

ெசக் பண் ங் க" என் பணித்தவன், தாம க்க ம் பாமல்
அரண்மைனக் உள் ேள ெசல் ல ேவண் ெமன்ற ேவா , அவன்
மட் ம் ன் றம் வற் ைன த் சமர்த் யமாய் ஏ தல்
தளத் ல் இறங் னான். 

அவன் எ ர்பார்த்த ேபால் அங் ந் த கத றந் க்க

உள் ைழந் தவன் சற் ழப் பமானான். 

அங் ேக இ ள் ழ் ந் ந் த . அந் த வா ற் கத றக்கப் பட்ட ம்

நில ன் ெவளிச்சம் ைழந் ஒளி பரப் ட, எந் தபக்கம்
ெசல் வெதன் ரியாமல் ைகத்தான். 

அவன் நின் ந் த இடத் ந் ழன் ெசல் ம் ப க்ெகட் கள்

அவன் கண்களில் பட, மணத் ற் ன்னதாக அரண்மைன ல்
த ைழ ன்ெதாடர்ந் வந் த அந் த இரைவ நிைன ப் ப த்
ெகாண்டான்.

ஆம் , அந் த ப க்ெகட் ன் வ யாகேவ அவள் ஏ வந் தாள் . 

அவ க் ெதரியாமல் அவள் ன்ேனா அவளின் தாத்தா ன்

அைறக் ள் ைழந் தைத தன் கண் ன்ேன காட் ப் ப த்
ெகாண்டான். இம் ைற ம் அவேள தன்ைன வ நடத் வதாக
எண்ணியப ஒ ம் பத்ைத ன்னி த் ெகாண் ெசன்றான்.

அந் த ரமாண்டமானஅைற ன் கத றந் தான் இ ந் த . இந் த

ெநா வைர யள லான சத்தம் ட ேகட்காத ஏன் என்ற
சந் ேதகம் எ ந் த .

அ ம் எல் லா அைற ன் ளக் ேம அைணக்கப் பட் ந் த .

அப் ப ஏதாவெதா அைற ல் ளக்ெக ந் தாலாவ
கண்ட ந் டலாம் .

அந் த கடத்தல் ம் பல் நிச்சயம் சமார்த் யசா கள் தான் என

எண்ணியவன் தன் ைகத் ப் பாக் ைய உயர்த் த்தப
அைறக் ள் ைழய ஆள் அரவேம இல் ைல.

அந் த அைற ன் வாச ல் ஓர் பச்ைச நிற ைர ைல ந்

பா யாய் இ ந் தைத கவனித்தான்.

யா ம் இல் ைலயா அல் ல ேபா ஸ் வந் ததைத அ ந் எல் ேலா ம்

ஒளிந் ெகாண் ப் பார்களா என் எண்ணியவ க் அங் ேக தன்
ட்ஸ் சத்தம் மட் ேம எ ெரா த்த .

அவன் தன் ைக ந் த அைலேப ன் ஒளிைய காண் த்

அைற ன் ளக்ைக ேபாட்டான். 

ற் ம் ற் ம் யா ம் அவன் க க் ெதன்பட ல் ைல. ண் ம்

அவ க் ஏமாற் றேம ச்சமா ந் த . 

அவன் வாழ் ல் இத்தைன ேமாசமான நாைள கண்டேத இல் ைல

என்றள க் அந் த நாள் அவைன பாடாய் ப த் ெகாண் க்க தன்
ப் பாக் ைய இறக் னான்.

தன்னவைள காண யாத த ப் ேபா ெப ச்ெச ந் தவன் ஆ

ெசான்னைத ைவத் அந் த ராஜ ம் மன் ஓ யத்ைத அைடயாளம்
கண் , அந் த ஓ யத்ைத அ த்தமாய் ழற் றந்
உள் ைழந் தான். 

அவனின் ெசல் ஃேபான் ெவளிச்சத் ல் அந் த அைற வ மாய்

ப ந் ப் பைத பார்த்தவன், அேத சமயம் அந் த ரங் க பாைதைய ம்
எட் பார்த்தான். 
ஏேதா ஒ உள் ணர் அவர்கள் இந் த வ யாக தப் ப்
ேபா ப் பார்கள் என் ெசான்ன .

உடன யாக தன் வயர்ெலஸ் லம் தாமைர மண்டபத் ல் நிற் க

ெசான்ன கான்ஸ்ெட ள் க க் ெதாடர் ெகாள் ள யற் ெசய் ய
அந் த சமயத் ல் அங் ெப ம் கேளபரேம நிகழ் ந் ந் ந் த .

அவன் ேபச யற் ெசய் ய ப ைரேய இல் ைல. 

"த்ரீ நாட் ெசவன்... ேப ங் க... அங் ேக என்னாச் " 

அவன் ஓயாமல் அைழத் ெகாண் க்க எ ர் றத் ல் ப ல் இல் ைல.

என்ன ேநர்ந் க் ம் ... ஆ ரம் கங் கள் அவன் ைளைய
ற் ைக ட்டன.

அந் த ெநா தைலேய ழன்ற அவ க் ... , ஒேர ேகள் தான்

ண் ம் ண் ம் எ ந் அவைன த் க்க ைவத்த .

எங் ேக அவள் ? எங் ேக தன் மைன ?

இந் த ேகள் க்கான ப ல் எப் ேபா ைடக் ம் ?!

தன் ேதடல் எப் ேபா ம் ம் என் த ப் ற் றவனின் மனம்

ெராம் ப ம் கைளப் ற,அவளில் லாத ஏக்கம் அவைன ெவ ெகாள் ளச்
ெசய் த .

அவளால் மட் ேம இப் ேபாைதக் தன் ேசார்ைவ ம் கைளப் ைப ம்

ர்க்க ம் என் எண்ணி ெகாண்டான். 

ஆம் அவளால் மட் ேம ம் .

அதற் அவள் ேதகத்ைத தன் கரத்தால் ஆரத்த க் ெகாள் ள

ேவண் ம் .

தன்ைன இப் ப பரித க்க ட் ேபான ராட்ச ...

இரக்க ல் லாதவள் ... இப் ப யாக மன ல் வைசப் பா ெகாண்ேட
அந் த அைற ன் வற் ல் தன் கரத்தால் த் னான்.

அப் ேபா அவன் அைலப் ேப அைழக்க எ த்தவன் எ ர் றத் ல்

ஆ ன் ரைல உணர்ந்தான்.
அத்தைன பதட்டத்ேதா ம் த ப் ேபா ம் ஒ த்த அவள் ரல் .

**********
ஆ ஷ்வா ன் ைக ல் மயங் ந் த ம் அவ க் ஒ ெநா
என்ன ெசய் வதன்ேற ரிய ல் ைல. 

ஒ வா அ ர்ச ் ந் ண்டவன், அவைள தன் கரத் ல் க்

ெகாண்டான்.
கட ன் சற் அ காைம ல் நின் ந் த பைழய ன் கப் பல்
அவைள சாய் ந் ேமனிக் ப க்க ைவத் ட் தன் ைக ட்ைட ல்
கடல் நீ ைர நைனத் வந் அவள் கத்ைத ைடத் ட் "ஆ "
என் அைழத்தவன் தண்ணீைர அவள் கத் ல் ந் ட்டான்.

மயக்கம் ெதளிய கைள க் யவள் உலர்ந் ந் த உதட் ல் பட்ட

நீ ர் ளிைய ைவத் ெநா "த் ...த் " என் ெசால் யப
கத்ைத ளித்தாள் .

ஷ்வா அவள் ேதாள் கைள பற் ற ஆ அவைன ைறத்தப "என்னடா

ஷ்வா...உனக் உப் தண்ணிதான் ைடச் தா" என்றாள் .

அவள் எ ந் தைத பார்த் ம ழ் ற் றவன் அவளின் கப் பாவத்ைத

பார்த் "உப் தண்ணி ெதளிச்ச க்ேக இவ் வள ரியா னா ? ேமடம்
ெகாஞ் சங் ட மனசாட் ேய இல் லாம எனக் உப் கா
ெகா த் ங் கேள" என்றான்.

"ேபாடா இ யட்" 

"இ யட்தான்... உன்ைன கல் யாணம் பண்ணிக் ட்ேடேன... நான்

இ யட்தான்... ஏேதா அவசரத் க் இந் த கடல் தண்ணிதான்
ைடச் ... நான் என்ன பண்றதாம் ... பக்கத் ல எங் க ம் ஒ ஷாப்
ட ெதரியல... ெஹல் ப் க் ட ஆளில் ைல... " என் ெசால் யவன்
ன் ச ப் ேபா "உன் டேபா ம் டா சா ... யல... ேபசாம ேபாய்
இந் த கட ல் ச் டலாமான் பார்க் ேறன்... " என்
ெசால் யப எ ந் நின் ேகாபமாய் கத்ைத ப்
ெகாண்டான்.

"உனக் நீ ச்சல் ெதரியா ... ேதைவ ல் லாம அெதல் லாம் ட்ைர

பண்ணாேத" என் ெசால் யப ஆ அவன் கரத்ைத பற் எ ந்
ெகாள் ள, அவன் அவைள கவனியாமல் நின் ந் தான்.
ஆ ேம ம் "எனக் ெராம் ப தாகமா இ க்கடா... ேபாய் தண்ணி
வாங் ட் வாேயன்" என்றாள் கைளப் ேபா !

அவன் ேகாபத்ேதா ம் "என்ைன ஷனா ேவண்டாம் ...

அட் ஸ்ட் ஒ மனிஷனாவாவ ம க்கலாம் இல் ல ?!" என் ேகட்டான்.

"இந் த மா ரி ஓல் ட் ைடயலாக் எல் லாம் ேப என்ைன சாக க்காேத...

உன் ட்ட சண்ைட ேபாடற அள க் என் ட்ட ெதம் ல் ைல... ப் ளஸ ீ ்
ேபாய் தண்ணி வாங் ட் வா" என் ெகஞ் சலாக ேகட்டாள் . 

அவள் வா வதங் ய கத்ைத பார்த்த ேம அவன் ேகாபெமல் லாம்

கைறந் ேபான .

"சரி... வா... ெகாஞ் ச ரம் நடந் ேபானா ஏதாவ ஷாப் வ ம் "

என்றான்.

"ேநா... நான் இங் ந் வரமாட்ேடன்... த ழ் நல் லா இ க்காளான்

ெதரிய ம் "

"உன்ைன இப் ப தனியாய் ட் ட் ேபா றதா? என்னால

யா ..." என்றவைன அவள் ேகாபமாய் ைறக்க, அவள்
பார்ைவைய ரிந் தவன் "சரி இப் ேபா உனக் தண்ணி ேவ ம்
அப் ப தாேன...?!" என் ேகட்டான்.

அவள் ேவகமாய் தைலயைசக்க ஷ்வா ற் ம் ற் ம் பார்த் ட்

அவள் எ ர்பாரா வண்ணம் அவைள தன் கரத் ல் ைணத்
அவளின் உலர்ந்த உத கைள தம் உத களால் நைனக்க
ஆரம் த்தான். 

வற் றாத ஊற் றாய் ெப ம் அவன் காதலால் அவள் தாகத்ைத

தணிக் ம் யற் ெகாஞ் சம் ெவற் ம் கண்ட . தாகம்
ர்ந்தபா ல் ைல எனி ம் அவனின் இதழ் கள் ெகாஞ் சம் அவைள
இைளபாறச் ெசய் த்த .

அவன் ெசய் த ெசயலால் ேகாபமைடந் தவள் அவைன என்ன

ெசய் வெதன் ரியாமல் எரிச்சலைடய அவன் ன்னைகேயா
" ைறக்காத ... நான் உனக் ெஹல் ப் தாேன பண்ேணன்" என்றான்.

"இ ெஹல் ப் பா ?!"

" ன்ன... ேநத் நீ ெகா த் ேய உள யல் த்தம் ... அந் த மா ரி இ
ெகாஞ் சம் ம த் வ த்தம் " என்றான்.

அவள் ேகாபமாய் பார்ைவைய ழற் பார்த்தவள் அவள் அ ல்

இ ந் த ன் கப் ப ல் இ ந் த ஒ மரப் பலைகைய ைக ல் எ க்க
ஷ்வா அச்சத்ேதா "ஏ... ஆ ேவண்டாம் ... " என் ன்ேனாக்
நகர்ந்தான்.

"நான் இங் க உ ர் ேபாற ெடன்ஷன்ல இ க்ேகன்... நீ என்னடான்னா"

"உன் ெடன்ஷைன ைறச்ேசன்... அ ஒ தப் பா?" என் ெசால்

தப் க் ெகாள் ள ஓ யவைன அவள் ரத் ெசன்றாள் .

அப் ேபா அவள் ரத் ல் நிகழ் ந் த அந் த காட் ைய பார்த்

அ ர்ச ் ற் நின் ட்டாள் .

" ஷ்வா... ஸ்டாப் " என் ரல் ெகா க்க 

"நீ அந் த கட்ைடைய ேழ ேபா அப் பதான் வ ேவன்" என்ற ம் அவள்

பதட்டத்ேதா "அய் ேயா அங் ேக என்ன நடக் ன் பா " என்
ைகநீ ட் அவள் பார்த்த காட் ைய காண் த்தாள் .

அவன் பார்த்த ைச ல் அந் த கடத்தல் ம் பல் தாமைர

மண்டபத் ந் ெவளிேய வந் ெகாண் க்க, அவர்கைள
க்க வந் த கான்ஸ்ட்ட ள் கைள சரமாரியாய் தாக் ட்
எல் ேலா ம் ெவளிேய னர்.

ஆ உடேன " ஷ்வா ... நீ ட் ஸ்டாப் ெதம் " என்றாள் . 

ஷ்வா அ ர்ந் தன் மைன ைய பார்க்க, அவேளா தன் ேதா ைய

காண ல் ைலேய!

அவளின் நிைலைம என்ன ஆனேதா என் ந் க்கலானாள் .

அப் ப ேய நிற் காமல் அவள் ஷ்வா ன் கரத்ைத பற் "அவ ங் கள

தப் க்க டாம பண்ண ம் " என்றாள் .

ஷ்வா அவள் ைகைய அ த் பற் நி த் யவன் "நம் ம இரண்

ேபரால என்ன பண்ண ம் ஆ .. அவ ங் க ஆ ேபர்... அ ம்
இரண் ேபர் ட்ட கன் ேவற இ க் ... ராக் க்கலா ரிஸ்க்" என்
 ரத் ந் ேத எல் லாவற் ைற ம் ஆராய் ந் யதார்த்தத்ைத
உைரத்தான்.

ஆனால் அவேளா உடல் பலத்ைத நம் பவள் அல் ல. மேனாபலத்ைத

நம் பவள் . எைத ம் ெசய் ய ெமன்ற டமான நம் க்ைக
அவளிடம் உண் .

அவள் உ யான எண்ணத்ேதா அவைன ேநாக் " ஷ்வா

ேப ட் க்க ைடம் இல் ல... நீ ேரந் ரன் நம் பர் ைவச் க் யா"
என் ேகட்க "ஸ்ேடார் பண்ணல.. பட் இ க் ம் " என்றான்.

"சரி உன் ேபாஃைன ெகா " என் வாங் ெகாண்டாள் .

அவள் ஆபத் என் ேயா க்காமல் அவன் கரத்ைத த் நடந் தப

அவர்கைள க்க என்ன ெசய் ய ேவண் ெமன் மனதள ல்
ட்ட ட்டவள் அதைன தன் கணவனிடம் வரித்தாள் .
அதற் ள் அந் த ம் பல் மண்டபத் ந் ரம் நடந்
வந் க்க ஆ டமாய் அவைன பார்த் "நான் ெசான்ன மா
ெசஞ் ஷ்வா" என்றாள் .

அவளிடம் "ஏ ைளயா யா... நான் எங் கம் மா க் ஒேர ைபயன்

..." என்றான்.

"நாங் க மட் ம் " 

"ஆ ... நமக் இன் ம் ஒண் ட றக்கலேய ... அைத

பத் யாவ ேயா ச் யா" என் அவன் அவ க் ெகா க்காமல்
ேப னான்.

"இப் ப அ தான் ெராம் ப க் யம் " 

" ன்ன இல் ைலயா... என் வம் சாெவளி வளர ேவணாமா ?!"

அவள் பார்ைவ கனலாய் மாற, அவன் ெப ச் ட்டப " நான்

ெசான்னா நீ ேகட்கவா ேபாற... உன் இஷ்டப் ப ெசய் ... ஹ்ம் ம் ... என்ைன
கத் த் வாங் ைவச்ச... இப் ப ப் பாக் வாங் ைவக்க
ேபாற... " என் ன யவைன நி ர்ந் பார்த்தவள் " ஷ்வா இப் ப
எல் லாம் ேபசாேத... ங் பாஸ் வ் ... உன் பலம் உனக்ேக ெதரியா ...
ேகன்" என் ைதரியப் ப த் னாள் . 

'இப் ப உ ேபத் உ பத் ேய உடம் ைப ரணகளமாக் வா

ேபா க்ேக...' என் எண்ணியவன் ேவ வ ன் அவள்
ெசால் வைத ெசய் ய தயாரானான். 

ஆ அவன் அைலப் ேப ல் இ ந் அவள் பத் ரிக்ைக ல் ேவைல

ெசய் ம் ேஜம் ஸ க் அைழத் ேப அவ க் ேதைவப் ப ம் உத
பற் வரித் ட் உடன யாக தன் ட்டத்ைத ெசயல் பட
யத்தனித்தாள் .

அந் த கடத்தல் ம் பல் சாைலைய ேநாக் ஓ க் ெகாண் க்க ஆ

தன் உடல் நிைலைய ஓட்ட ம் நைட மாய் ெசன் ச்
வாங் யப அவர்கைள வ ம த்தாள் .

அவர்கள் இவைள பார்த்த ம் எரிச்சலைடய அவேளா "எங் கடா என்

ப் ரண் ?" என் ேகட்டாள் .
உடேன அ ல் ஒ வன் ரக யமாய் தன் ம் ப டம் "இவ நம் ம
எல் ேலாைர ம் பார்த் ட்டா... இவைள ெகான் டலாம் " என் ெசால்
ப் பாக் ைய எ க்க யத்தனிக்க, அ ந் தவன் ைகயமர்த்
ேவண்டாெமன் தைலயைசத் "பப் ளிக்கா ேவண்டாம் ... இப் ப நாம
தப் ச் ேபாற தான் க் யம் " என்றான்.

அந் த ம் ப ன் தைலவன் ஆ ன் றம் ர்க்கமாய் பார்த் "எங் க நீ

உன் ப் ஃரண்ைட ட் ட் வந் ேயா அங் ேகேய ேபாய் பா ..." என்
ெசால் அலட் யமாய் அவைள கடந் ெசல் ல யற் க்க,

ஆ அவர்கள் ெசல் வதற் ன்னர் அவள் இ கரத் ல் ந் த

மணைல அவர்கள் கண்களில் னாள் . 

அவர்கள் எல் ேலா ம் தங் கள் கைள றக்க ரமப் பட, அவர்கள்
தாரித் ெகாள் ம் ன் ன்ேனா வந் த ஷ்வா தன் ைக ல்
இ ந் த மரப் பலைகைய ஓங்  
அவர்கள் ன்னந் தைல ல் அ த்தான்.

அவனின் தாக் த ல் வர் ேழ ழ, இன் ம் இ ந் த வரில்

இ வர் ஷ்வாைவ தாக்க ற் பட அ ல் ஒ வன் ஆ ன் க த்ைத
இ க் ெந க் ச் ட யாமல் தத்தளிக்க ெசய் தான்.

ஷ்வா தன் மைன க் ஆபத் என் உணர்ந்த ம் அவ க் ள்

உ த்த ெவ , அவைன தாக்க ற் பட்ட இ வைர ம் வம் சம் ெசய் ய
ைவத்த .

அத்தைன ேநரம் அைம ன் உ வமாய் இ ந் த கடற் பரப்

இவர்களின் சத்தத்தா ம் ச்சலா ம் ேபார்களமாய் மா ந் த .

ஆ ன் க த்ைத இ க் யவன் தன் ப் பாக் ைய எ க்க ய ம்

ேபா ஷ்வா அந் த ப் பாக் ைய 
ப த் ெகாள் ள,

ஆ ன் க த்ெத ம் ந் ம் நிைல ல் அவைள

த் ந் தான். அவள் த மா ழ ம் ஷ்வா அவைள
க் ம் ேபா அவன் தப் த் ஓட ற் பட்டான். 

அங் ேக நடந் த கலவரங் கைள பார்த் னவர்கள் லர் ஓ வந் ,

தப் த்த ெசன்ற அந் த கடத்தல் ம் ப ன் தைலவைன த்தனர். 
ஆ சற் ெதளி ப் ெபற் ஷ்வாைவ ேநாக் னாள் . 

அவன் அவள் கரத் ல் இ க் ெகாள் ள ஆ அவனிடம் "ைக ல

ப் பாக் ைவச் ட் ேவ க்ைக பார்த் ட் க்க... அவைன
ஓட டாம ட் க்கலாம் இல் ல" என் ேகட்

ஷ்வா அவன் ைக ல் இ ந் த ப் பாக் ைய அவளிடம் னித்தவன்

"நான் ெவ ம் சாஃப் ட்ேவர் இன்ஞினியர்... எனக் கம் ட்டர்தான்
ஆப் ேரட் பண்ண ெதரி ம் ... கன்ெனல் லாம் ஆப் ேரட் பண்ண
ெதரியா " என்றான். அவன் ெசால் வ ம் சரிதான். அவன்
ைக ந் த ந ன ப் பாக் ைய பழக்க ன் யா ம்
உபேயாகப த் ட யா .

அேத சமயம் ஆ தன் கணவைன யப் ேயா பார்த்தாள் .

யா என் ெசால் ட் அவர்கள் ஆ ேபைர ம்
அசாதாரணமாய் சமாளித் ட்டாேன !

அதற் ள் ேஜம் ஸ் அ ப் ய ல ஆட்க ம் வந் ட அந் த

னவர்களின் உத ேயா அந் த கடத்தல் ம் ப ன் கரத்ைத
ைணத்தனர்.

ஆ ண் ம் அந் த ம் ப ன் தைலவனிடம் "ெகாஞ் ச ேநரத் க்

ன்னா நீ தாேன என் தைல ல ப் பாக் ைவச்ச..." என் ெசால்
ேகாபமாய் ைறத்தவள் "எங் க என் ப் ரண்ட் த ழ் " என் ேகட்டாள் .

அவன் கத் ல் ஒ ர ன்னைக ஒளிர்ந்த . ஆ அதைன கண்

ெகாஞ் சம் க கலங் நிற் க, அவன் ெசான்ன தகவல் ேகட் அங் ேக
நின் ந் த எல் ேலா ேம பத ப் ேபா னர். 

ஷ்வா ம் அ ர்ந் ேபாக, ஆ க் இதயேம நின் ட்டதாய் ஒ

உணர் .

ஆ அப் ப ேய நின் டாமல் உடன யாய் அவன் ெசான்ன அந் த

தகவைல உைரக்க, ேரந் ரனின் எண்ைண கண்ட ந் அைழப்
த்தாள் .
 க் க் நி டங் கள்

ஆ அவனிடம் ெசான்ன இ தான். 

"அரண்மைன ல 9.00 மணிக் ெவ க் ற மா ரி ைடம் பாம் ெசட்

பண்ணி இ க்காங் களாம் ... அ ம் த ைழ அைடச்ச ைவச்ச ம் ல" 

ேரந் ரன் அந் த தகவைல ேகட் அப் ப ேய உைடந் ெநா ங்

ேபானான்.

தன் ைகக காரத் ல் அவசரமாய் ேநரத்ைத பார்க்க அ 8. 54 என்

காண் க்க அவன் பதட்டத்ேதா "எந் த ம் ?" என் ேகட்டான்.

"அந் த ஆ ... என்ைன ெகான்னா ம் ெசால் ல மாட்ேடன்... ஞ் சா

கண் ச் க்ேகான் ெசால் ட்டான்" என்ற ம் , ேரந் ரன்
ேகாபத்ேதா "ஜஸ்ட் ஷ ட் ஹ ம் " என் ெசால் அைழப் ைப
ண் த்தான். 

ெநற் ெயல் லாம் யர்ைவ வ ய அவசரமாய் ெவளிேய வந் தவன்

சண் கத் ற் அைழத்தான்.

ெவளிேய நிற் ம் எல் லா காவலர்கைள ம் அரண்மைனக் ள் அ ப்

ேதடச் ெசான்னான்.

அ வ ற் ல் இ ந் "த ழச் " என்

ழக்க ட்டான்.

அந் த அரண்மைன க்க ம் எ ெரா த்த . அ அவள் கா ல்

ந் க் மா... ெதரியா ... ண் ம் அேத ேபால் பல ைற
கத் யவன் ச் வாங் க ட ேநர ல் லாமல் அந் த ரமாண்ட
அரண்மைன ன் ஒவ் ெவா அைறக் ள் ம் ைழந் ேத னான்.

அவன் கண்ணீர் உைடப் ெப க்க ஆரம் க்க, ெராம் ப ம்

ராயத்தனப் பட் தன் உணர் கைள கட் க் ள் ெகாண் வந் தான்.
அவன் ேத ய ேபாலேவ ஒவ் ெவா காவலர்க ம் ேத னர். 

ஆனால் அவர்களின் ேதடல் அத்தைன லபமாய் ந் மா என்ன

? இ ளின் ல் இ க் ம் அந் த அரண்மைன ன் ஒவ் ெவா
அைற ம் ரம் ப் ட் ம் அள ற் ெபரிய . அவர்கள் ேதடல்
அத்தைன லப ல் ைல.

அவன் அந் த அரண்மைன பற் இ வைர ம் அ ந்

ெகாள் ள ல் ைல. ெபா ைமயாய் ெதரிந் ெகாள் ள ம் , ஆராய் ச்
ெசய் ய ம் இப் ேபா அவ க் ேநர ல் ைல.

தன் மணத் ற் வந் த ேபா ட இத்தைகய ெபரிய

அரண்மைனைய ர க்கேவா ற் பார்க்கேவா ட அவ க்
ேநரேமா ெபா ைமேயா இ க்க ல் ைல. 

ஆனால் இன் அந் த அரண்மைன ன் ரமாண்டம் அவைன

ரட் யைடய ைவத்த . ஒ பக்கம் எரிச்சைல ம் ேகாபத்ைத ம்
ஏற் ப த் ய . 

அவன் ஒவ் ெவா அைறக் ள் ம் ைழய அ இன்ெனா

அைறேயா இ ந் த . 

ேநரத்ைத கவனித்தான் 8.57.

இன் ம் ன் நி டங் கேள த க்க ழ் தளத் ற் இறங் னான்.

அவள் இ க் ம் அைற ல் தான் அந் த ெவ ண் இ க் ெமனில்

அவைள கண் த்தால் மட் ேம எ ம் ெசய் ய ம் .

அவள் இ க் டத்ைத இப் ேபா வைர யாரா ம் கண்ட ய

ய ல் ைல எ ம் ேபா அவள் எங் ேக ? மனம் அ தமான
பதட்டத்ைத நிரப் ப ேநரத்ைத கவனித்தான்.

அேத 8.57தான்... கால சக்கரம் ழலாமல் அப் ப ேய நின் ட்டாள்

என்ன ? என் ேதான் ய .

அங் ேக ேத ெகாண் க் ம் காவலர்கள் யா க் ம் எ ம்

ேநர்ந் ட டாெதன்ற கவைல உண்டாக, எல் லா காவலர்கைள ம்
உடன யாய் ெவளிேயற ெசால் உத்தர றப் த்தான்.

சண் கம் உடனி ப் பதாக ெசால் ல அவைர ம் கட்டாயப் ப த்

ெவளிேயற ெசால் ட் அவன் மட் ம் தன்னந் தனியாய் நின்றான்.

அந் த அரண்மைன வ ம் நிசப் தமா ட அவன் சத்தமாய் "ஏ

த ழச் ... எங் க இ க்க ?" என் ஆவசமாய் கத் னான்.
அவன் ரல் அந் த அரண்மைன வ ம் எ ெரா த்த . ஆனால்
எந் த த ப ம் இல் லாமல் ண் ம் நிசப் தமான .

மணி 8. 58ஐ ெதாட் ட்ட . 120 நா கள் ... என்ன ெசய் வெதன்
ரியாமல் அப் ப ேய நின் ட்டான்.

ஒவ் ெவா ெநா ம் மரணித் ம் உணர் ... 

அப் ேபா அந் த நிசப் தத்ைத உைடத்தப ஏேதா ந் த சத்தம் .

ர்ைமயாய் ட் காத் ந் த அவன் ெச கள் அந் த சத்தம் வந் த
ைசைய சரியாய் கணிக்க, அவசரமாய் ஓ ச்ெசன்றான்.

அங் ந் த அைறைய றக்க, பைழய ெபா ட்கெளல் லாம் அங் ேக

ைவக்கப் பட் ந் த .

"த ழச் " என்றைழத்தப அந் த அைற க்க அவன் அவசரமாய்

ேத னான். ஆனால் பலனில் ைல.

அப் ேபா அவனின் க பார்ைவ அங் ேக டந் த பச்ைச நிற

ைர ைலைய கவனித்த .

உடேன அ ேமேல அவள் தாத்தா அைற ல் பார்த்தைவ என்

கணித்தான்.

சட்ெடன் அவன் மன ல் உ த்த எண்ணம் அவைன

அ ர்ச ் க் ள் ளா ய .

இப் ப ம் அவள் ெசய் ய மா ? 

இத்தைன ைதரியமா அவ க் ? என் தாேன ேகட்டப

நிைல ைலந் ேபானான்.

அவைள பற் ர டம் அவன் ெசான்ன வார்த்ைத இப் ேபா அவன்

கா ல் ஒ த்த .

'அவ க் ச்ச ஷயங் கைள ட் ெகா க்காம இ க்க அவ எந் த

எக்ஸ்ெடன்ட் க் ம் ேபாவா' 

ஒ ெநா அப் ப ேய அைசவற் அ ர்ந் நின்றவன் அ த்த

ெநா ேய ேநரத்ைத பார்க்க 8.59... இன் ம் 60 நா கள் மட் ேம...

ல நி டங் க க் ன்பாக... 

ஆ ரங் க பாைத வ யாய் ெசன்ற ேபா த ழ் அந் த ஓ யத்ைத

றந் ெவளிேய வந் தாள் .

அவள் வந் த வ ைய பார்த்த அங் ந் த வ ம் யப் ல்

ஆழ் ந் ட்டனர். 

அ ல் தைலைமயாய் இ ந் த ஒ வன் உடன யாய் ஆச்சர்யத் ல்

இ ந் ண்ட ெநா "எங் க உன் ட இ ந் தவ ?!" என் ேகட்க,

"ெதரியா " என்றாள் .

"ேட... இவ ேவைலக்காக மாட்டா... நீ ங் க உள் ேள ேபாய் ேத ங் கடா"

என் ஆட்கைள பணித்தவன், அத்ேதா நிற் காமல் அவைள
வ க்கட்டாயமாய் இ த் அைற வாச ல் அைசந் ெகாண் ந் த
பச்ைச நிற ைர ைலைய த் அவளின் இ கரத்ைத ம்
ைணத்தான்.

சற் ன் தான் அவளின் சாகசத்ைத ம் த் ர்ைமைய ம்

பார்த்தாேன! இனி ம் அவைள அப் ப சாதாரணமாய்
ட் வானா என்ன? அவள் தப் க்க எந் த த சந் தர்ப்பத்ைத
இனி ம் அவ க் வழங் க அவன் தயாராக இல் ைல.

அவைள ெவ ப் பாய் பார்த்தவன் "இப் ப காட் உன்

த் சா த்தனத்ைத ம் ைர ம் " என்றான் சவால் ெதானி ல் .

த ழ் ம் அஞ் சாமல் ரித்தப "என்ன பாஸ்... என் ைகைய

கட் ட் காட் ன்னா... எப் ப ம் ? கழட் ங் க காட் ேறன்"
என்றாள் .

அதற் ள் அவனின் ஆட்கள் ஓ வந் "உள் ேள ஒ ரங் க பாைத

இ க் ... அ வ யாதான் அந் த ெபாண் ெவளிேய ேபா க்கா"
என்றார்கள் .

அவள் ன்னைகேயா "ப் ர் யன்ட்தான்.. கண் ச் ட் ங் கேள"

என்றாள் .
அத்தைன ேநரம் அவன் ெகாண் ந் த ெபா ைமெயல் லாம்
ேகாபமாய் மாற, த ழ் ெநற் ல் ப் பாக் ைய நி த் யவன் "உன்
கட் கைதெயல் லாம் அளக்காம ெபாக் ஷம் எங் கன் இப் ப
உண்ைமைய ெசால் ற... இல் ல" என் ரட்டலாய் பார்த்தான். 

"இல் லன் என்ன பண் வ...... ட் யா... ... ஆனா என்ைன

த ர அந் த ெபாக் ஷத்ைத எ க்க ம் யா ... யா ம்
கண் க்க ம் யா " என்றாள் .

"உன் உ ைர ட அந் த ெபாக் ஷம் க் யமா? "

"அேததான் நா ம் ேகட் ேறன்.. உங் க எல் லார் உ ைர ட அந் த

ெபாக் ஷம் க் யமா... ஒ ங் கா ஓ ேபா ங் க" என் அவள்
எச்சரிக்க ம் அவன் ேகாபத் ல் அவள் கன்னத் ல் அைறந் தான்.

அவள் ற் றமா அவைன ைறத்தப "ேவண்டாம் ... நீ

ெசய் றெதல் லாம் என் தாத்தா பார்த் ட் க்கா ... அப் றம் உன்
நிைலைம அேதாக தான்"

"எங் க உன் தாத்தா ?" என் ேகட் ரித்தான்.

"அேதா" என் வற் ல் மாட் ந் த ம் மவர்மன் ைகப் படத்ைத

காண் க்க அங் ேக இ ந் தவர்கள் இன் ம் சத்தமாய் ரித்தனர்.

"ெசத் ேபான தாத்தா உன்ைன வந் காப் பாத் வாரா... ?!"

"நீ ங் ெகல் லாம் ெசத்தா மண்ணாதான்டா ேபா ங் க... எங் க தாத்தா

இறந் கட ளா வாழ் றா ... அவர் என்ைன நிச்சயம் காப் பாத் வா "
என் டமான நம் க்ைகேயா உைரத்தாள் .

அந் த அைறக் ள் அவசரமாய் ஓ வந் தவன் "ெவளிேய ேபா ஸ்

நிற் " என்றான்.

அவர்களின் தைலவன் அந் த கணேம "எந் த ம் ைலட் ம் எரிய டா

ஆஃப் பண் ங் க" என் ெசால் அந் த அைற ன் ளக்ைக ம்
அைணத்தான்.

த ழ் ன்னைக த்தப "மாட் னிங் களா !" என் ெசால்

பரிக த்தவள் அவர்கைள ேநாக் "அதான் ெசான்ேனேன எங் க
தாத்தா என்ைன காப் பாத் வா ன் " என் ெசால் ல ம்  
தன் அைலேப ஒளிைய எரிய ட் , அவள் தைல ைய அவன்
த் ெகாள் ள " றா" என் னாள் .

"ெராம் ப உனக் ... நாங் க ெசத்தா... மண்ணா ேபாேவாம்

ெசான்ன இல் ல .. இப் ப நீ ... உன் அரண்மைன... உன்ைன ேத வர உன்
ஆற மனிஷன்... எல் லா ம் மண்ணா ேபா ங் க... அப் ப உன்
தாத்தா வந் காப் பாத் வாரா " என் ஆக்ேராஷமாய் ேகட்டவன்
தன் ஆட்களிடம் இ ந் த ெபட் ைய றந் காண் க்க அவள் அ ர்ந்
ேபானாள் .

அவள் தைல ைய டாமல் இ க் யப "என்ன... ரண் ட் யா...

இதான் ளாஸ் க் எக்ஸ் ேளா வ் ... ன்ேன ன்ன
பார்த் க் யா" என் ேகட்க அந் த ெநா அவளின் ரத்த
நாளங் களில் ெசங் க் ப லாக ெசந் தழல் பாய் ந்
உஷ்ணேமற் ய உணர் .

அவள் நிைனத்தைத ட ம் இவர்கள் ெராம் ப ம்

ெகா ரமானவர்களாய் இ க்க, இப் ப ஒ ேமாசமான நிைலைய
எ ர்ெகாள் ள ேநரி ம் என் அவள் கன ம் எண்ணி
ெகாண்ட ல் ைல.

அந் த ெநா இெதல் லாம் கனவாய் இ ந் ட டாதா என்ற ஏக்கம் . 

என்ன ெசய் ய? கன ம் ட அவ க் கற் பைன அல் ல? நிஜ

நிகழ் கள் தாேன !

ரிதமாய் ந் க் ம் அவள் ைள அப் ேபா ந் க் ம் றைன

இழந் ஸ்தம் த் டக்க, மத்தளமாய் ெகாட் ம் அவள்
இதயத் ப் அவள் ெச ைய ைளத் இன் ம் அவள் உ ேரா
இ க் றாள் என்பைத பைறசாற் ெகாண் ந் த .

ஆனால் இன் ம் எத்தைன நிமடங் கள் ... அவ ம் அந் த

அரண்மைன ம் ... 

தன் உ ைர ட ம் அரண்மைனேய அவ க் க் யத் வம்

வாய் ந் ததாய் பட, தன் எ ேர ெகா ரமாய் நின் ந் தவனிடம்
மன்றாட ஆரம் த்தாள் . 
 இதயங் கள் ேப ய

த ழ் படப் படப் ேபா "ப் ளஸ

ீ ் அப் ப எ ம் பண்ணிடா ங் க" என்
அவர்களிடம் இறங் ேப னாள் .

அவன் ர ன்னைகேயா "அப் ேபா அந் த ெபாக் ஷம் எங் க

இ க் ன் ெசால் ?!" என்றான். 

இப் ேபா உண்ைமைய உைறப் பைத த ர ேவ வ ம் இல் ைல. இனி

ெபாய் ைரத்தால் அவர்கள் பரீதமாய் ஏேத ம் ெசய் ய ம் என்
ந் த் ந் தவளின் கவாைய அ த் த் நிமர்த் யவன்
"ெசால் ல ேபாற ல் ைலன்னா... ... நான் என்ன ெசய் ய ம்
எனக் ெதரி ம் " என் ெசால் ட் அலட் யமாய் ம் தன்
ஆட்களிடம் ஏேதா ெசால் ல யத்தனிக்க, 

இயலாைமேயா "ெசால் ேறன்... " என்ற ம் அவன் ஆர்வமாய்

ம் னான்.

இப் ேபாைதக் அரண்மைனைய காப் பேத க் யம் என் அவ க்

ேதான் ய . ஆதலால் அவள் தயக்கத்ேதா ெபாக் ஷத்ைத த்த
அைனத் தகவைல ம் உைரத்தாள் .

அவள் ெசான்ன தகவல் கைள ேகட்ட ெநா , அவன் கம்

ரகாசமான . இ ந் ம் ேலசான சந் ேதகம் எழ "ெபாய் இல் லேய
?!"என் ேகட்க 

அவள் தளர்ேவா "உம் ஹ ம் " என்றப தன் தாத்தா ன் படத்ைத

பார்த்தாள் .

அப் ேபா அவள் களில் கண்ணீர் ளிர்க்க 'நான் உங் க க்

ெசய் த ெகா த்த சத் யத்ைத றட்ேடன் தாத்தா... என்ைன
மன்னிச் ங் க... உங் க நம் க்ைகைய உைடச் ட்ேடன்..." என்
எண்ணி ற் ற ணர் ல் ஆழ் ந் தாள் .

அவன் தான் நிைனத்தைத அைடய ேபா ேறாம் என்ற ஆனந் தம்

ெப ட நின்றவன் உடேன தன்ேனா இ ந் தவர்களிடம் "இவ வாைய
கட் ... ேழ இ க் ற ம் ல கட் ேபா ங் க... அந் த ம் லேய பாைம
ெசட் பண் ங் க" என்றான்.
அவள் அ ர்ந் ேபானப அவைன ேநாக்க, அவன் ஏளனமாக பார்த்
"உன்ைன உங் க தாத்தா எப் ப காப் பாத்த ேபாறார் நா ம்
பார்க் ேறன்" என்றான் சவலாக!

அவள் ெவ ப் ைப உ ழ் ந் தப " பாஸ்டட்... உன்ைன" என்

ற் றமைடந் தப அவைன எரிப் ப ேபால் பார்த்தாள் .

அவன் பயந் த பாவைன ல் "அய் ேயா நி த் ம் மா... அன்ைனக்

தர்மா ற் சாபம் ட்ட மா எனக் ம் ட் றாத...." என்றான்.

அவள் வங் கள் ங் க சந் ேதகமாய் பார்க்க அவன் சட்ெடன தன்

பார்ைவைய மாற் வன்மத்ேதா ரித்தான்.

"என்ன பார்க் ற ?!... நீ தர்மா க் ட்ட சாபம் எனக் எப் ப

ெதரி ம் னா... அந் த சாபத்ைத பளிக்க ைவச்சேத நான்தாேன... நீ அந் த
ேகஸ்ல எப் ப யாச் ம் க் வன் பார்த்ேதன்... நடக்கல... ஆனா இப் ப
நீ தப் க்கேவ யா ... அ ம் ரிஷ ம் ெபாண்டாட் மா
ேசர்ந் பரேலாகம் ேபாகப் ேபா ங் க... உங் க க் கல் யாண ஆன
இடத் லேய உங் க யப் ேபா " என்றான்.

"உனக் என்ைன ெகால் ல ம் னா ஷ ட் பண் ... இந் த

அரண்மைனைய மட் ம் எ ம் பன்னிடாேத" என் அவள்
ேகாபத்ேதா உைரக்க ம்

அவன் பயங் கரமாய் ரித்தான்.

"ெராம் ப ைதரியம் தான் உனக் ...ஆனா எனக் நீ ம் இந் த

அரண்மைன ம் டார்ெகட் இல் லேய... என்ேனாட ஒன் டார்ெகட் அந் த
ஏ மட் ம் தான்... எஸ்... அவன் இந் த தர்மா ேகஸ்ல ஆரம் ச்
ேதைவ ல் லாத ஷயத்ைத எல் லாம் ஆராய் ச் ெசஞ் ட் க்கான்..
அவன் இ ந் தா இந் த ெபாக் ஷத்ைத நாங் க எ க்க ம் யா ..
ஒண் ம் பண்ண ம் யா ... அவைன ெகால் ல ம் ... அ ம்
அவன்தான் எங் க டார்ெகட் யா ம் கண் க்காத மா ரி
ெகால் ல ம் ... அப் பதான் ேதைவ ல் லாம எங் க பக்கம் கவனம்
ம் பா ... உன்ைன கடத் ன ... அந் த ெபாக் ஷத் க்காக மட் ம்
இல் ல... அந் த ஏ ைய ெகால் ல ம் தான்... அதனாலதான் உன்ைன
காஞ் ரம் வரைவச் கடத்தேனாம் ..." என் ெசால் க்
ெகாண் க் ம் ேபாேத, அவனின் ஆட்களில் ஒ வன் "அந் த ஏ
வந் ட்டான்" என்றான்.
உடேன தன் ைகப் ேப ைய பார்த் ட் "இவைள வாயக்கட் ேழ
இ க் ற ஸ்ேடார் ம் ல யா க் ம் ெதரியாத மா ரி அைடச் ட் ...
பாைம 9 மணிக் ெவ க் ற மா ரி ெசட் பண் ங் க... அப் றம் நம் ம
ேளன்ப ன் றம் ேபாக ேவண்டாம் ... இந் த ரங் க பாைத வ யாய்
ேபா டலாம் ... யார் கண்ணல ம் க்கேவ மாட்ேடாம் " என்றான்.

அவன் ெசான்னப ேய த ன் வாைய கட்ட, அவேளா

அ ர்ச ் ந் ளாமல் இ ந் தாள் . 

அவன் ேப யைத ைவத் பார்க் ம் ேபா அவர்கள் ன்னேம இந் த

ட்டத்ைத ட் க் றார்கள் என் ேதான் ய .

அப் ேபா தான்தான் வ ய வந் இவர்களிடம் க் க் ேறாமா ? 

அந் த சமயத் ல் அந் த ட்டத் ன் தைலவன் தன் ஆட்களிடம்

கண்ணைசக்க, த ைழ இ வர் வ கட்டாயமாக இ த் ெசன்
பழைமயான ெபா ட்கள் இ ந் த அைறக் ள் அைடத்தனர்.

அவைள ங் கால் ேபாடச் ெசய் அவள் கால் கைள

ைணத் ட் ,
அவள காைம ல் அந் த ெவ ண்ைட தயார் ெசய் ைவத்தவர்கள்
"சா " என் ெசால் ட் ெவளிேய னர்.

யா அவைள ேத னா ம் அவைள காண்ப கஷ்டம் தான்.

அங் ேக இ ந் த ெபா ட்கேளா ெபா ட்களாய் அவள்

டத்தப் பட் ந் தாள் .

அ ேல இ க் ம் ெவ ண் ல் ேநரம் ேவகமாய் ன்ேன ேபாய்

ெகாண் ந் த . எ ம் ெசய் ய யாத இயலாைம. 

இ ளில் அவள் பார்ைவக் ஒன் ம் லப் பட ல் ைல.

எத்தைன காலங் களாய் கட் யாண்ட அரண்மைன... 

ம் றப் பமாய் பல ெவற் ழக்கங் கைள ம் பல ழாக்கைள ம்

பார்த் க் ம் ...

இன் ம் அேத பலத்ேதா ம் கம் ரத்ேதா ம் நின் ப் ப ல் தன்

ன்ேனார்களின் அவ க் எப் ேபா ம் அலா யான ெப ைம...
இன்ேறா ... 

இன் ம் ற் ல நி டங் கேளா ... 

அந் த ெப தம் எல் லாம் மண்ேணா மண்ணாய் ேபாக ேபா ற ... 

இந் த அரண்மைனேயா ேசர்த் ... தன்ேனா ேசர்த் ...

இரண் ம் ேவ ேவ அல் லேவ...

இ ெவ ம் கல் லாய் மண்ணாய் கட் டமாய் மட் ேம பல க்

ெதரிந் க் ம் ... 

ஆனால் தனக் அப் ப யல் ல... ஒவ் ெவா அைற ம் ஒவ் ெவா
ைள க் களி ம் அவள் தாத்தா ம் அவ மாய் ற் ரிந் த
நிைன கள் ... 

அவள் ழந் ைதயாய் வைளய வந் தப ...

ஒவ் ெவா ைண ம் ஆைசயாய் கட் ெகாண்டப ...

ஒவ் ெவா ைள க் களில் எல் லாம் ஒளிந் ெகாண்டப ...

நடந் ... ஓ ...ஆ ற் ரிந் த்த ைளயா ய இடங் கள் ... 

இந் த அரண்மைனைய ட் ெவ ரம் ெசல் லப் ேபா ேறாம்

என்ற ந் ேபா ஒவ் ெவா ைண ம் அவள் கட் ெகாண்
அ க் றாள் ... 

கட் ப த்த யாமல் கண்களில் இ ந் கண்ணீர் ஊற் றாய் ெப

ெகாண்ேட இ க்க வாய் ட் கதற ேவண் ம் ... 

அ ம் யாத இயலாைமேயா ...

அப் ேபா எங் ந் ேதா ேரந் ரன் அைழத்தான். 

"த ழச் " 

ஆழமாய் அ த்தமாய் உ ேராட்டமாய் உணர் ர்வமாய்

அைழத்தான்.

அந் த அைழப் அவளின் ஒவ் ெவா ெசல் களி ம் உ ர்ப்ைப ம்

ர்ப்ைப ம் ஏற் ப த் ட்ட .

அந் த அைழப் ஊற் றாய் ெப ெகாண் ந் த அவள் கண்ணீைர

உைறந் ேபாகச் ெசய் ந் த .

அந் த ர ல் அத்தைன வ ம் காத ம் பதட்ட ம் ேவதைன ம்

கலந் ந் த .

அதைன உணர்ந் ெகாண்ட ெநா அவைன ஓ ச் ெசன் அைணத்

ெகாள் ள த்த அவ க் ...

அவனின் அைணப் ல் ழ் ைளக்க எண்ணிய ... 

இேத அரண்மைன ல் தான் அவன் தல் ைறயாய் அவைள

அைணத் க் றான்... அவைள உறவாக் ெகாண் க் றான்...
அவன் பார்ைவயாலேய அவளின் உணர் கைள ண் உ ர் க்க
ெசய் க் றான்... ஆனால் தான் அவைன அற் பமாய்
உதா னப் ப த் ேப க் ேறாம் ...

'இந் த கல் யாணம் நடந் தா என் ைலஃேப லாஸா ேம' இங் ேக

நின்றப இந் த வார்த்ைதைய யாய் உ ர்த்தாள் .

அந் த வார்த்ைதெயல் லாம் இன் வ யாய் இ ந் த ...

மனதார அவற் ற் ெகல் லாம் அவனிடம் மன்னிப் ேகட்க ேவண் ம்

என் எண்ணி வ த்த ற் றாள் .

அவைன காத க்க ேவண் ம் . ச க்க ச க்க காத க்க ேவண் ம் .

அவேனா வாழ ேவண் ம் . அவைன மன ம் அவன் உ ைர
தனக் ள் ம் மக்க ேவண் ம் . 

ஏங் த த்த அவள் மனம் ... 

அவள் உ ர் வைர பாய் ந் த வ ...

தைலக ழ் ந் அ தவள் இெதல் லாம் இனி மா ?! என்ற ேகட்டப

என் வண் ேபானாள் .
அப் ேபா ததான் ேதான் ய . அவ ம் இங் ேகதான் இ க் றான்.
அவ க் ேம ஆபத் . அவ க் எ ம் ஆ டக் டாேத !

அந் த எண்ணம் ேதான் ய ம கணம் அவள் மேனா டம் ண் ம்

கம் ரமாய் தைல க் ய .

' யற் ெசய் யாம ன்வாங் ற ம் ... ேதால் ம் ஒத் க் ற ம் ...

த ழச் க் பழக்க ல் ைலேய... இெதன்ன சா...' ேகட்
ெகாண்டாள் .

அந் த ஒற் ைற வாக் யம் அவைள ைதரியப் ப த்த, எப் ேபா ம் அவைள
ரச்சைன ந் காக் ம் தன் ஆபந் பாந் தவைன அைழத்தாள் .

'தாத்தா எங் க இ க் ங் க ?!...ஏதாவ ஒ வ காட் ங் க' என்

மான கமாய் ேகட் ெகாண்ட அந் த ெநா அவளின் அைற கத
றந் ஒ வன் ைழந் தான்.

அவன் ேபா ஸ் உைட ல் இ ந் தான்.. அவனிடம் தன்ைன காட் க்

ெகாள் ள அவள் யற் ெசய் ய, அவேனா அந் த அைற ன் இ ளில்
அவன் ைக ந் அைலப் ேப ெவளிச்சத்தால் அந் த அைறைய
ேநாட்ட ட் ெகாண் ந் தான்.

அப் ேபா ெவளிேய இ ந் ஒ அைழப் ேகட்ட .

'எல் ேலா ம் உடேன அரண்மைனைய ட் ெவளிேய ேபாங் க'

அவ ம் இைத ேகட் அவசரமாய் அந் த ெவளிச்சத்ைத அவைள

ற் ம் படர ட் ண் ம் இ ளில் அவைள ழ் க த் ட்
ெசன்றான்.

ண் ம் ஏமாற் றேம ச்சமான . வண் ேபானவ க் அப் ேபா

அவன் காண் த்த ெவளிச்சத் ல் பார்த்த ஷயங் கள் நிைன க்
வர, அத்தைன ேநரம் இைத அவள் கவனிக்க ல் ைல. பைழய
ெபா ட்கள் இ க் ம் இடமல் லவா இ . 

அவன் காட் ய ெவளிச்சத் ல் அவள ேலேய இ ந் த பைழய கத்

ெசா ய ேகடயத்ைத பார்த்த நிைன வர ன் றம் ைணத் ந் த
கரத்தால் அதைன ெதாட் உணர்ந் ைக ல் எ த் அந் த
ைணப் ைப க்க எண்ண, அ ெவ ம் ெமல் ய ணி
என்பதால் ெநா ெபா ல் அ ந் ேபான . 

அவசரமாய் தன் கால் கட்ைட ம் வாய் கட்ைட ம் அ ழ் த்தவள் , அந் த

அரண்மைன ன் நிசப் தத்ைத த் ெகாண் "ஏ த ழச் ... எங் க
இ க்க ?" என் ேரந் ரனின் ரல் ஓ க்க ,
அவ ம் ப க் ரல் ெகா க்க எண்ணினாள் .

ஆனால் அந் த பாம் ... அதைன பார்த்தவ க் 8. 58 என் இரண்

நி டம் மட் ேம த ப் பதாய் அவ க் ெசால் லாமல் ெசால் ல,
இப் ேபா தன்னவைன ம் தன் அரண்மைனைய ம் காப் பாற் ற
ேவண் ம் என்ற எண்ணம் ேமேலாங் ய ... 

அதற் ற அவள் ெசய் ய நிைனத்தைத ெசயலாக்கம் ெசய் தாள் .

அந் த பாைம மேனா டத்ேதா தன் கரத் ல் ஏந் ெகாண் அந் த

அரண்மைனைய ட் ெவளிேயற ேவண் ம் என்ற எண்ணி,
அவசரமாய் ெசல் ம் ேபா இ ளில் ஏேதா அவள் தட் ட, அந் த
அைற க்க அந் த சத்தம் எ ெரா த்த .

ேரந் ரன் வந் டப் ேபா றாேன என்ற பதட்டம் ெதாற்

ெகாண்ட .

அவன் தன்ைன பார்த் ட டா .

ன் அவன் தன்ைன காப் பாற் வ ேலேய யாய் இ ப் பான். அேத

ேநரத் ல் அவைன ஆபத் ல் க்க ைவக்க மனம் வராமல் தன்ைன
ைதரியப் ப த் ெகாண் அந் த அைறைய ட் அகன்றாள் .
அ த அச்ச ம் பதட்ட ம் அவைள ெதாற் ெகாள் ள ஆரம் க்க, 

"அச்ச ல் ைல அச்ச ல் ைல அச்செமன்ப ல் ைலேய

உச் வானி ந் ன்ற ேபா ம்

அச்ச ல் ைல அச்ச ல் ைல அச்செமன்ப ல் ைலேய"

என் மகாக ன் ரமான வரிகைள உச்சரத்தப ேய ைக ல் அந் த

பாைம க் ெகாண் அந் த இ ளி ம் ன்வாசைல ேநாக்
ஓ னாள் . 

இ ளடர்ந் ந் தா ம் அந் த அரண்மைன அவ க்

தண்ணிப் பட்டபா . 

ைரவாய் வாசைல அைடந் தாள் .

இர ழ் ந் இ ள் பர னா ம் ட்சண்மாய் ய நிலெவாளி
அவ க் வ காட் யாய் ெதாடர்ந் வந் த .

ேரந் ர ம் தன் மைன ன் ெசயைல த் ரண்டவன்

அவசரமாய் வாசைல அைட ம் ேபா 40 ெநா கள் மட் ேம இ ந் த .

அவன் பயந் த ேபாலேவ அவள் வாசைல தாண் ஓ க்

ெகாண் க்க, அவனின் இதயேமா அவன் ஓட்டத்ேதா ேபாட்
ேபாட் ெகாண் த் அவைன பதற த்த .

அவள் பாதம் ட்டதட்ட காற் ல் பறந் க்க ேரந் ரன் தன் ரைல
உயர்த் "ஏ த ழச் நில் .. " என் கத் ெகாண்ேட அவைள
ரத் னான்.

அவ க்ேகா ஒ பக்கம் அரண்மைனக் எந் த த ேசத ம் வந் ட

டா . இன்ெனா பக்கம் தன் ஆ ர் கணவ க் ம் எந் த ஆபத் ம்
ேநர்ந் ட டா .

இந் த எண்ணம் அவைள ஆ ைம ெசய் ய, ஒ வா அரண்மைனைய

ட் ல வந் ட்டாள் . 

ஆனால் ன்ேனா கணவனின் அைழப் ேகட்க, 

அவன் தன்ைன ெந ங் வந் ட டாேத என்ேற இன் ம்

ேவகெம த் ஓ னாள் .
இன் ம் 30 நா கேள...

அவள் கால் கள் மண ல் ஓட யாமல் த மாற ஆரம் த்தன. 

அவள் கரம் வ ழந் ந ங் க ஆரம் க்க,

"அங் கேய நில் நான் வர்ேறன்" என் அவன் ெசால் ல ம் , அவள்

ைளேயா நின்றால் ேநரம் ேபா ம் . அவன் ெந ங் வந் இந் த பாம்
ெவ த் ட்டால் ....

அந் த எண்ணம் ேதான் ய ெநா ேய ண் ம் ேவகெம த்தாள் .

மணற் பரப் ம் அவள் கால் கள் ஓட ஆரம் த்தன.

அவன் அ ர்ந்தப  

"ஏ த ழச் ... நில் ன் ெசான்ேனன்"

கட்டைள ெதானி ல் ... அந் த ெவட்ட ெவளி ல் ஓங் காரமாய் ஒ த்த

அவனின் ரல் .

அவள் ெச சாய் க்காமல் வாதமாய் ஓ னாள் .

எ இலக்ெகன் ெதரியாமேல ஓ யவ க் ஆரவாரித்

ெகாண் க் ம் கட ன் அைலேயாைச அைழப் த்த . 

அவள் இலக் எ என் இப் ேபா ர்க்கமாய் ர்மானித் ட்டாள் .

அைலகள் உயர எ ம் ெகாந் தளித் ெகாண் க் ம் அந் த கடைல

அைடந் ட ேவண் ம் .

இன் ம் 20 ெநா களில் ...

அவள் ஓட்டம் கடைல ேநாக் தான் என்பைத அ ந் இன் ம்

படபடப் பானான்.

அன் ம் இப் ப தான் அவைன ஓட ைவத் கலங் க த்தாள் .

இன் ம் அத்தைகய நிைல...

ஆனால் உச்சபட்ச படப் படப் ேபா இ வ ம் ஓ னர்.

அவன் உ ைர காப் பாற் ற அவள் ஓட, அவைள காக்க ேவண் அவன்

 ரத் ெகாண் ந் தான்.

"ஏ ைபத் யக்காரி... நில் "த ப் ன் உச்சத் ல் கத் னான்.

அவள் டாப் ப யாய் ஓ னாள் .

ஓட்டப் பந் தயங் கள் பலவற் ல் ெவற் கண்ட பள் ளிப வத்
த ழச் யாய் மா ... இன் ம் ேவகெம த் அவள் ஓட, 

அவள் ஓட்டத் ன் ேவகம் ேரந் ரைன யப் க் ள் ளாக் ய .

இ ந் ம் அவ ம் தன் வாதத்ைத ம் உ ைய ம்
ட் ெகா க்காமல் ஓ னான்.

என் ேம ெவற் ைய ட யா க் ம் ட் த்தராதவன், தன்

வாழ் க்ைகைய ட் ெகா த் வானா என்ன? !

ஆம் , அவள் தான் தன் வாழ் க்ைக.

அவள் மட் ேம தன் வாழ் க்ைக.

அவளில் லாமல் தன் வாழ் க்ைக இல் ைல.

அவளில் லாமல் தான் இல் ைல...

இந் த எண்ணங் கள் மட் ேம அவ க் ள் உ யாய் நின்ற . அவன்

மன ைய அ ர தமாய் ெப க் ய .

இன் அவைள ட் ெகா த்தால் தன் வாழ் ேவ ற் ேபா ம்

என் எண்ணியவன் அ ேவகமாய் அவைள ரத் த் ம்
ப் ேபா ஓ னான். 

10.ெநா யான ... "த ழச் ... " என் ெந க்கமாய் அவன் ரல்
ேகட்க உச்சபட்ச பதட்டம் அவைள ஆட்ெகாண்ட . என்ன
ெசய் வெதன் அவ க் ரிய ல் ைல.

அவளின் உட ன் ந க்கம் அ கரித்த .

தான் மரணித் ட ேபா ேறாம் என்ற உணர் அவைள

ஆட் பைடக்க ஆரம் க்க, எல் லா உ ப் க ம் அவ க் ெசயலற்
ேபான நிைல, கால் கைள த ர. 

9
8

6 

ேநரம் ைறந் ெகாண்ேட வர நிற் காமல் ஓ னாள் .

5 நா கள் . கடைல ெந ங் ட்டாள் .

"ஏய் த ழச் ... அைத க் ேபா " என் கத் னான். 

அவன் ெசான்ன ேகட்டா ம் அவள் ந ங் ம் கரத் ற் இப் ேபா

அத்தைகய சக் ல் ைல.

4 நா கள் அவன் உச்சபட்ச பதட்டத்ேதா

"ஏய் ... க் ேபா " என் கத்த, அைலேயாைச சத்தேம

ேமேலாங் ேகட்ட .

3 நா கள் தான். அதற் ள் அவன் எட் அவள் ேதாள் கைள த்

ெகாண்டவன் தாம க்காமல் அவள் கரத் ந் த பாைம ைகப் பற்
க் னான்.

அ வா யர பறந் ெசல் ல

அந் த ெநா ேரந் ரன் த ன் ேதாைள பற் ேழ அமர ைவத்

அவைள அைணத் ெகாள் ள, அவள் தன் கரத்தால் கா கைள அ த்
த் ெகாண் கைள இ க க் ெகாண்டாள் .

2.... 

1... கட ல் ழ் ந் த .

வானேம ன் இ ந் ந் தைத ேபான்ற சத்தம் .

கடல் நீ ர் வா யர எ ம் ஸ்வ பம் எ த் , ண் ம் அடங்

ேபான ேபா , அவர்கள் இ வர் ம் அந் த நீ ரைலகள் மைழ ேபால
ெகாட் ர்த்த .

த ன் ேதகம் இன் ேம பதட்டம் ைறயாமல் ந ங்

ெகாண் ந் தைத உணர்ந்தவன் அவைள தன்ேனா இ க்
ெகாண்டான்.

தா ன் அைணப் ல் இ ந் த ழந் ைத ேபால அவேனா ஒன் அந் த

கதகதப் ல் அவள் தன்ைன ஆ வசப த் ெகாள் ள, அவ ேம
அவைள ேத ேத கைளத் ஓய் ந் ேபானவன் அவள் தைல தன்
தைலைய சாய் த்தப அைம யைடந் ந் தான்.

இ வ ம் அந் த அைணப் ற் ள் ழ் ட... 

இ வரின் ச் காற் ம் ஒ வைர ஒ வர் உர ட.

இ வரின் கண்க ம் கண்ணீைர ஊற் றாய் ெப க்ெக த் ஒ வைர

ஒ வர் நைனத் ட

அந் த சமயத் ல் இ வரின் உத க ம் அ த்தமாய் ெமௗனம்

சா க்க

அவர்களின் இதயங் கள் மட் ம் ேப க்ெகாண்ட .

ஒன் ைணந் ஓேர ேநரத் ல் சத்தமாய் ேப ெகாண்ட .

லப் .. டப் .. லப் .. டப் .. என் ஒ ேசர இைணந் படபடத்

ெகாண் ந் த .

அந் த இ ளின் ளி ம் , நில ன் ெசௗந் தர்ய ம் ,

அைலேயாைச ன் த ம் அவர்களின் மனைத வ ட, ெமல் ல
ெமல் ல அவர்கள் தங் கள் உணர் கைள சமன்ப த்
ெகாண் ந் தனர்.

ெதாட ம் ...
 பரிமாணம்

இ வ ம் மரணத்ேதா ேபாரா உ ர்ெபற் வந் ந் தனர்.

சற் ன் ேவகமாய் ழன் ந் த உலகம் , இப் ேபா அப் ப ேய

ழலாமல் நின் ட்டதாய் ேதான் ய .

ெவ ேநரமாய் அவர்களின் அைணப் ன் இ க்கம் தளரேவ ல் ைல. 

அவ க் ள் ழ் டந் தவ க்ேகா அவைன ரி ம் எண்ணேம

எழ ல் ைல. அவ க் ேம அவைள ட் லகட மனேம வர ல் ைல.

ஆனால் ேரந் ரன் தன் அ காைம ல் அைசந் த நிழ ைவ கண்

த ைழ தன் அைணப் ந் த்தான்.

கள் அவன் ேமல அயர்ந் ந் தவள் அவன் லகப் ேபான ம்

தன்னிைல உணர்ந்த த் க் ெகாண்டாள் .

அவன் எ ந் நின் ெகாண் தன் கரத் ந் மணைல

தட் யப ேய "அந் த கடத்தல் ம் பல் எங் க இ க்காங் க சண் கம் ?"
என் ேகட்க,

சண் கம் அவனிடம் ரத் ல் கட் ைவத் ப் பவைள ைகநீ ட்

காண் க்க அவர்கைள பார்த்தவன் ஷ்வா ஆ ைய ேநாக்
நடந் தான்.

த ழ் தன் எ ேர ேமா க் ெகாண் ந் த அைலகைள

நன் ணர்ேவா பார்த்தாள் .

தாத்தா அ க்க ெசால் வ ண் . இந் த கட ம் இந் த கட ல் இ க் ம்

அவர்களின் லெதய் வ ம் அவர்கைள என் ம்
ட் ெகா த் டா என் .

எ ந் நின்றவள் , ன்ேனா ரமாண்டத் ன் பமாய்

நின் ந் த அரண்மைனைய பார்த் நிம் ம ெப ச் ட்டாள் .

அேதா அவள் ன்ேன நடந் ெசன் ெகாண் ந் த ேரந் ரைன

ேநாக் னாள் .
இத்தைன ேநரம் தன்ைன இ க்கமாய் அவனின் அரவைணப் ல்
ைவத் ந் ட் , இப் ேபா கண் ம் காணாமல் ெசன்
ெகாண் ந் த ஏன்?

தன் தான ேகாபமா என் எண்ணத்ேதா ரக் ற் றவவள் நடக்க

யாமல் நடந் வந் தாள் .

ெவ ங் கால் கேளா ஓ வ ம் ேபா அவள் கால் கைள த் ய

எ ம் அப் ேபா வ க்க ல் ைல. ஆனால் இப் ேபா நடக்க
யாமல் அவஸ்த்ைதயாய் இ ந் த .

ேரந் ரன் ேநராய் ஷ்வாைவ பார்த்த ம் ன்னைக த்தப

" ேரட் ஷ்வா... உண்ைம ேலேய நீ ங் க ெசஞ் ச ெராம் ப ெபரிய
ஷயம் ... என்ன கட்ஸ் ?!! " என் பாராட் யப அவைன தன்
ேதாேளா அைணக்க ஷ்வா யப் ன் ளிம் ல் தன் மைன ைய
பார்த்தான்.

சற் ன் வைர ஷ்வா ம் ஆ ம் படபடப் ேபா என்ன ேந ேமா

என் காத் ந் த சமயத் ல் ரத் ல் த ம் ேரந் ர ம்
அவர்கள் உ ர்கைள பைணய ைவத் பாைம க் யைத பார்த்
ெகாண் தான் இ ந் தனர்.

எல் ேலா ேம ட்டதட்ட பரபரப் ன் உச்சத்ைத எட் ய த ணம் அ .

அந் த பாம் ெவ த்த சத்தம் அந் த இடத்ைதேய அ ர ைவத் ந் த .

ஷ்வா த ழ் ேரந் ரனின் ரசாகசத்ைத பார்த் ெமய் ர்த்

ேபா க்க அவன் தன்ைன பாராட் ேப வ ெநகழச் யாய்
இ ந் த .

ேரந் ரனின் கழ் ச் க க் தான் உரித்தானவன் இல் ைலேய என்ற

எண்ணத்ேதா ஷ்வா "ஸார் நான்.." என் அவன் ேப வதற் காக
ன்னதாக ஆ அவன் கரத்ைத பற் ெகாண் அ த் னாள் . 

அவன் ெமௗனமா ட ன்னர் அவள் ன்னைகேயா " ஷ்வா மட் ம்

இல் ைலன்னா அவ ங் க தப் ச் ேபா ப் பாங் க... நான் ேவண்டாம்
ஷ்வா... அவ ங் க ஆ ேபர் இ க்கா ங் க ரிஸ்க்
ெசான்ன க் ... ரிஸ்க்ெகல் லாம் எனக் ரஸ்க் சாப் டற மா ரின்
அஸால் ட்டா அவ ங் கள அ ச் ேபாட் ட்டா " என்றாள் .

ேரந் ரன் ன்னைக த்தப ேகட் ட் ஷ்வா ன் ேதாைள

தட் ெமச் ய பார்ைவ பார்க்க, அவேனா வத்ைத ஏற் தன்
மைன ெசான்னைத ேகட் யப் பாய் பார்த் ந் தான்.

அவன் தன் மைன காேதா "நான் எப் ேபா இப் ப எல் லாம்
ெசான்ேனன்... நீ பாட் க் ஏ சார் ட்ட கைதயா அளந் ட் க்க"
என்றான்.

ேரந் ரன் ழப் பமாக "என்ன ஷ்வா? ஏதாச் ம் ெசால் ல மா? !"
என் ேகட்க ம் ஷ்வா ேயாசைன ேயா "அ ஒண் ம் இல் ல...
ேபா ஸ் ஸ்ேடஷ்னல உங் க ட்ட ெகாஞ் சம் டா ேப ட்ேடன் சாரி"
என்றான்.

" ங் க ஷ்வா... உங் க பா ன்ட் ஆஃப் லஇ ந் பார்த்தா நீ ங் க

ேப ன ல ஒண் ம் தப் ல் ைல" என்றான்.

இப் ப இவர்கள் ேப க் ெகாண் க்க, த ழ் ெபா ைமயாய்

அவர்களிடம் வந் ேசர ஆ தன் ேதா ைய இ க் அைணத்
ெகாண் "ெராம் ப ெடன்ஷன் ப த் ட்ட த ழ் ... எங் க க்ெகல் லாம்
உ ர் ேபாய் உ ர் வந் த மா ரி இ ந் ச் " என்றாள் .

த ம் தன் ேதா ைய த யப "ஹ்ம் ம் சாரி" என்றாள் .

ஆ தன் ேதா ன் கத்ைத பார்த் "சாரிைய என் ட்ட இல் ல... உன்
ஹஸ்ெபண்ட் ட்ட ெசால் ... பாவம் அவர்தான் ெராம் ப
ெடன்ஷனா ட்டா ... அவர் உனக்காக ஓ ன ஓட்டம் இ க் இல் ல...
ப் ச.் .. நாங் ெகல் லாம் அப் ப ேய ஸ்டர்ன் ஆ ட்ேடாம் ... அவர் கத் ட்
ஓ னைத பார்த் என்ன நடக் ேமான் பார்த் ட் ந் த எங் க க்ேக
எ ச் ... ஏ சார் நிைலைம" என் ெசால் க்
ெகாண் க்க ஷ்வா ேரந் ரைன பார்த் "நீ ங் க ரியல் ேரா
சார்" என்றான்.

ஆ தன் ேதா ன் கத்ைத பார்த்தப "ட் " என்றாள் . 

ேரந் ரன் தைலயைசத் "நீ ங் க ெசால் றள க் எல் லாம் இல் ல...

நான் ஒ ட்ெர ன்ட் ேபா ஸ்... பட் நீ ங் க ெசஞ் ச தான் ெபரிய
ஷயம் " என் ஷ்வாைவ ம் ஆ ைய ம் கழ, த ழ் அவர்கள்
ேப யதன் அர்த்தம் ரியாமல் பார்த் ெகாண் ந் தாள் .

ேரந் ரன் தன் அைலப் ேப எ த் ெகாண் அவர்களிடம்

"எக்ஸ்க் ஸ் " என் ெசால் அகன் ட, ஆ அப் ேபா அந் த
கடத்தல் ம் பைல த்த நிகழ் கைள தன் ேதா க் வரித்த அேத
சமயத் ல் தன் கணவனின் க ைரக ம் ஓயாமல் பா ர்த்தாள் .

த ழ் ஷ்வாைவ ேநாக் "பயங் கரமா ைபஃட் பண்ணி இ க் ங் க

ேபால... நான்தான் அந் த ஸ்டன்ட் ெனல் லாம் பார்க்க யாம ஸ்
பண்ணிட்ேடன்" என்றாள் .

"பாைம க் ட் ஓ னைத டவா... நான் ெசஞ் ச ெபரிய ஸ்டன்ட் "

என்றான் ஷ்வா.

த ழ் அசட் த்தனமாய் ரிக்க ஷ்வாேவ ேம ம் ெதாடர்ந்தான்.

" ரிஷன்மார்கைள ெடன்ஷன்ப த் ற ல உங் க க் எல் லாம்

அப் ப ஒ ஆனந் தம் " என்றான்.

ஆ ேகாபமாய் ைறத் "இப் ப என்ன ெசால் ல வர்ற...? " என்

ேகட்டாள் .

ஷ்வா அந் த ேபச்ைச ெதாடராமல் "நீ ங் க இரண் ேப ம் ெராம் ப

டயர்ட்டா இ க் ங் க... தண்ணி பாட் ம் சாப் ட ஏதாச் ம்
வாங் ட் வர்ேறன்" என் ந ெகாண்டான்.

ெபண் உரிைம, ெபண் தந் ரம் என் ேபச ஆரம் த்தால் ஆ

வைசமா ெபா ந் அவைன ஒ வ ெசய் வாள் .
அதனால் தான் ெராம் ப ம் சாமர்த் யமாய் அந் த ேபச்ைச
வளர்க்காமல் தப் க் ெகாண்டான். 

த ழ் தன் ேதா ைன பார்த் "நீ ஷ்வா சாைர ெராம் பதான்

ரட் ைவச் க்க" என்றாள் .

"அய் ேயா ? அவனா ரள் வான்... உலக மகா ப் ராஃட் " என் ஆ
ஷ்வாைவ பற் ெசால் ரிக்க த ம் இதைன ேகட்
ன்னைக த்தாள் . 

இவர்களின் சம் பாஷைண நிகழ் ந் ெகாண் க் ம் அேத சமயத் ல்

ேரந் ரன் ேநராய் கட் ைவக்கப் பட் ந் த அந் த கடத்தல் ம் ப டம்
அ ல் ெசன்றான். 

ேரந் ரன் சண் கத் டம் ம் " ற் நிக் ற எல் லாைர ம்

க்ளியர் பண் ங் க" என்றான்.
அங் ேக நடந் த கலவரத்தா ம் எ ந் த ெபரிய சத்ததா ம் மக்கள்
ட்டம் அந் த இடத்ைத ழ் ந் ெகாண் ந் த . அவர்கள்
எல் ேலாைர ம் சண் க ம் மற் ற கான்ஸ்ட ள் க ம்
ராயத்தனப் பட் ேபாகச் ெசய் ய இப் ேபா அந் த இடம்
ெவ ச்ேசா ப் ேபான . 

ேரந் ரன் எந் த உணர் கைள ம் ெவளிப் ப த்தாமல்

அங் ப் பவர்கள் ஒவ் ெவா ெபயராய் சாரித்தான். அந் த ட்டத்
தைலவன் யார் என்பைத ஆ வரித்தைத ைவத் கண்ட ந் தான்.
அவன் தன்ைன உேமஷ் என் ெசால் அ கம் ெசய்
ெகாண்டான். 

அப் ேபா ேரந் ரன் ரத் ல் நின் ேப க் ெகாண் ந் த இ

ேதா கைள ம் அ ல் வர ெசால் ைகயைசத் அைழத்தான். 

அப் ேபா உேம ன் தைல ைய பற் யவன் ஆ ைய ேநாக்

"என்ைன ெகான்னா ம் பாம் எங் க ைவச் க்ேகன் ெசால் ல
மாட்ேடன் ெசான்ன ரா ரர் இவன்தாேன" என் ேகட்க "ஆமாம் "
என்றாள் .

த ம் எரிச்சேலா "இவன்தான் என்ைன அ ச் என் ெயல் லாம்

ச் இ த் ெராம் ப இன்ஸல் ட் பண்ணான்" என் அவள்
ெசால் க் ெகாண் க் ம் ேபாேத ேரந் ரனின் ேகாபம்
கட் க்கடங் காமல் ேபாய் க்ெகாண் ந் தன. 

உடேன சண் கத் டம் ம் யவன் "இந் த அஞ் ேபைர ம் ப் ல

ஏத் ங் க.. இவைன த ர" என் ேரந் ரன் ெசால் ல உேம ற்
க கலங் ேபான . 

அந் த பயத்ைத ேரந் ரனின் கள் க்கமாய் கவனிக்க,

சண் க ம் அவன் ெசான்ன ேபாலேவ அந் த ஐந் ேபைர ம்
வண் ல் ஏற் னான்.

உேமஷ ம் அவன் ண்ணனி ல் உள் ள ட்டத் ன ம் ேரந் ரனின்

ணத்ைத பற் சாரித்த ன்னேர இப் ப ஒ ட்டத்ைத
ட் ந் தனர். 

நிச்சயம் இந் த ண் ெவ ப் ல் அவன் இறந் வான் என்

அவர்கள் கட் ய மனக்ேகாட்ைட எல் லாம் இப் ேபா ட் க்கட்
ேகா ரமாய் சரிந் க்க தனியாய் வந் ங் கத் ன் வா ல்
தைலைய ெகா த் ட்ேடாம் என் ேதான் ய அவ க் .

ேரந் ரன் அவன் கமாற் றங் கைள கவனித்தப ேய ெந ங் தன்

ப் பாக் ைய அவன் வா ல் ைழத் ெதாண்ைட ல்
அ த் வ ேபால் இறக்க அவன் அரண் ேபாய்

"உஹ ம் ஹ ம் " என் கைனத்தப தைலயைசத்தான்.

ேரந் ரன் வத்ைத ஏற் யப "என்னடா ?!... ெகான்னா ம்

பரவா ல் ைல நீ தாேன ெசான்ன " என் தன் ப் பாக் ைய
எ க்காமேல ேகட்க, அவன் ெசயைல பார்த் ெகாண் ந் த
த க் ம் ஆ க் ம் ட அச்சம் ெதாற் ெகாண்ட .
அவன் ரட் ேயா ேவண்டாம் என்ப ேபால் தைலயைசக்க
ேரந் ரன் ரமான ன்னைகேயா "அப் ேபா சா க் பயம்
இ க் " என்றப ப் பாக் ைய ெவளி ல் எ த்தான்.

"சரி... உன்ைன மன்னிச் ட் ேறன்... ஆனா இப் ப நான் என்ன

ெசால் ேறேனா அைத அப் ப ேய ெசய் ய ம் " என்றான்.

அவன் ரியாமல் பார்த்தான்.

"ஒண் ல் ைல... இப் ப நான் க ண்ட் ட ன் ஸ்டார்ட் பண் ேவன்....

அேதா ெதரி பா ... அந் த பைழய ேபாட் ... அைத ேபாய் நீ
ெதாட் ட் ஓ வர... உனக் 20 ெசகண்ட் ைடம் ... ரிஞ் தா... நீ
எத்தைன ெசகண்ட் ேலட் பண் ேயா அத்தைன ண் உன் உடம் ல
இ க் ம் ... அேதா ட மாட்ேடன்... உன்ைன ெகாண் ேபாய்
ஜலசமா பண்ணி ேவன்... என்ன ? ேகம் ஸ்டார்ட் பண்ணலாமா ?!"
என் ேகட்க உேம ன் கம் ெவளி ேபான .

'ெசய் யமாட்ேடன்' என் ெசான்னா ம் அவன் டமாட்டான் என்

இவ க் நன்றாய் ெதரி ம் .

தன் அைலப் ேப ைய எ த் பார்த்த ேரந் ரன் "நீ ைடம் ெசட்

பண்ண... இப் ப நான் உனக் ைடம் ெசட் பன்ேறன்?" என்றான்.

அவனால் எ ம் ேபச ய ல் ைல.

ேரந் ரஜ் சண் கத் டம் அவன் கால் கட்ைட அ ழ் த் ட ெசால்

பணித் ட் அந் த ேபாட் ல் அ ல் ேபாய் நிற் க ெசான்னான். 

உேமஷ் அவைன நி ர்ந் ேநாக் "ஸார் ைக கட்ைட அ ழ் க்கலேய"

என் ெசால் ல ேரந் ரன் மாறாத ன்னைகேயா "எ க் டா...
கால் தாேன ஓடப் ேபா " என்றான்.

உேம ன் உடெலல் லாம் தடதடக்க ஆரம் க்க ேரந் ரன் தன்

ப் பாக்கைய ைக ல் ஏந் யப "ெர ... ெகட் ெசட்... ேகா" என்
அ த்தமாய் உைரத்த ம கணேம உ ைர த் ெகாண் ஓ னான்.

ஆ த ைழ பார்த் "என்ன இ " என் ேகட்க

" ஃஸ்க்கல் ஸஸ் ெமன்டல் டார்சச

் ர் (Physical plus mental torcher)
நான்தான் அப் பேவ ெசான்ேனேன... ேகட்டா ங் களா... ேதைவதான்...
ெகால் க் கட்ைட எ த் தைல ல ெசாரிஞ் க் ட்ட கைததான்"
என்றாள் . 

ஆ ன்னைக த்தப "நீ அவ ங் க ட்ட ெசான்னேதாட அர்த்தம்

இப் ேபாதான் ரி " என்றாள் .

அதற் க் ள் உேமஷ் அந் த மணற் பரப் ல் ஓட யாமல் ஓ அந் த

பைழய கப் பைல ெதாட் ட் தன்னால் இயன்றள ேவகமாய்
ஓ வந் ேரந் ரன் ன்னா வந் ந் பதட்டத்ேதா
ச் வாங் னான்.

ேரந் ரன் அவைன ஏளனமாய் பார்த்தப "ஸ் ட் பத்தல... இரண்

ெசகண்ட் ேலட்டா ச் உேமஷ்" என்ற ம் அ ர்ந்தப "ஸார்ர்ர்ர"்
என் உச்சபட்ச பதட்டமைடந் தான். 

ேரந் ரன் அலட் க் ெகாள் ளாமல் "ஸா ம் இல் ல ேமா ம் இல் ைல...
ெசான்ன ெசான்ன தான்" என் ப் பாக் ைய கரத் ல் ஏந் யவன்
சண் கத்ைத பார்த் "ஆ ேபர்ல ஒ த்தன் தப் க்க ேபானான்
ட் ட்ேடாம் ெரகார்டல
் எ ங் க" என்ற ம் த ம் ஆ ம் ட
அ ர்ச ் ல் உைறந் ேபா னர்.

உேமஷ் அவனிடம் ெகஞ் சத் ெதாடங் னான். அத்தைன ேநரம் அவன்

ெசய் த ேவைலெயல் லாம் த க் நிைன களாய் எ ம் ப
ேரந் ரன் அவைன ேநாக் "மன்னிக்க நான் என்னடா மகாத்மாவா
?!" என் ேகட் ட் ப் பாக் ைய அவன் தைல ல் ைவத் அ த்த
த ம் ஆ ம் ட பதட்டத்ேதா கைள க் ெகாண்டனர்.

ேரந் ரன் தன் ப் பாக் ட்ரிகைர அ த் ய ெநா உேம ன்

மண்ைட த இ க் ம் .

ஆனால் அப் ப ெயான் ம் நிகழ ல் ைல. உேமஷ் மனதள ல்

மரணத்ைத ெதாட் ட் வர த ம் ஆ ம் என்ன நடந் க் ம்
என் கைள றந் பார்க்க ேரந் ரன் கள் ளத்தனமான
ன்னைகேயா நின் ந் தான்.

"அச்சச்ேசா !! கன்ைன ேலாட் பண்ண மறந் ட்ேடேன !" என்றான்.

உேமஷ் உள் ேள இ த்த ச்ைச ெவளிேய ட ேரந் ரன்

சண் கத்ைத பார்த் "இவைன ம் ெகாண் ேபாய் வண் ல ஏத்
ஸ்ேடஷ க் ளம் ங் க" என்றவன் உேமைஷ பார்த் "இ ெவ ம்
 ெர லர்தான் தம் ... ெம ன் க்சர் நாைளக் காட் ேறன்"
என்றான்.

சண் கம் தன் ேபா ஸ் வாகனத் ல் அவர்கைள ஏற் க் ெகாண்

றப் பட் ட ஷ்வா ெவ ரத் ல் இ ந் நடந் வந்
ெகாண் ந் தான்.

ஷ்வா அைலந் ரிந் உண ெபா ெளல் லாம் வாங்

வந் ந் தான். ஆனால் த ம் ஆ ம் த ல் வ நிைறய
தண்ணீைர ேபாட் ேபாட் த் ர்த்தனர்.

"ஏய் ... தண்ணிேய ச் ட்டா சாப் பா " என் அவன் ேகட் க்

ெகாண் க்க அவர்கேளா அவன் ெசால் வைத கவனியாமல் தாகம்
ம் வைர தண்ணீைர த்தனர். அவர்கள் கடத்தப் பட்ட ந்
ெசாட் தண்ணீர் ட இல் லாமல் படாதபா பட்ட
அவர்க க் தாேன ெதரி ம் .

ேரந் ரன் அவர்கள் எல் ேலாைர ம் அரண்மைனக் ள்

ெசன் டலாம் என்றைழக்க இப் ேபாைதக் அந் த இ
ேதா க க் ம் அந் தள க் ெபா ைமெயல் லாம் இல் ைல.

நால் வ ம் ற அந் த கடல் காற் ேலேய அமர்ந்தப சாப் ட

ெதாடங் னர். 

ஏேதா அைறவ ம் கால் வ மாய் ைடத்த உணைவ பங் ேபாட்

ெகாள் ள, அவர்கள் நால் வ ம் அைலந் த அைலச்ச க் அ நிச்சயம்
ேபாதா தான். இ ப் ம் அந் த ப ல் உண்டேத அவர்க க்
அ ர்தமாய் இ ந் த .

சாப் ட்ட த்த ன் ஆ ம் ஷ்வா ம் றப் பட தயாரா னர்.

ேரந் ரன் அவர்கைள அரண்மைன ல் தங் க் ெகாள் ள ெசால் ல

த ம் கட்டாயப் ப த் இ க்க ெசான்னாள் .

"இந் த ேநரத் ல இரண் ேப ம் எப் ப ேபா ங் க" என் ேகட்டாள்

த ழ் .

" ட் ல அம் மா அப் பா ெராம் ப பயந் ப் பாங் க... நாங் க ேபானதான்

நிம் ம யா இ ப் பாங் க... அ ம் இல் லா நான் காைல ல ஆ ஸ்
ேபாக ம் " என் ஷ்வா ெசால் ல ேவ வ ன் ம க்க யாமல்
 ேரந் ரன் உடேன அவ ைடய வாகனத் ன் ைரவைர அைழத்
அவர்கைள ட் வரச் ெசான்னான்.

ஷ்வா அவனிடம் "என் கார் மஹாப ரம் ஸ்ேடஷன்ல இ க் ...

நான் அங் க ேபாய் இறங் க் ேறன்" என்றான்.

அவர்கள் றப் ப வைத த ழ் ஏக்கமாய் பார்த்தவள் ேரந் ரனிடம்

"நா ம் அவங் கேளாடேவ ளம் பலாமா ?!" என் ேகட்க ேரந் ரன்
ைறத்த ைறப் ல் ப ேல ம் ேபசாமல் அைம யானாள் .

எவ் வள ணி ந் தா ம் அவைன பார்த்தால் அவள்

ைதரியெமல் லாம் எங் கேயா ெசன் ஒளிந் ெகாள் ற .

என்னதான் மாயேமா ?!

த க் இப் ேபா உள் க் ள் ஒ த ளிர்

பர க்ெகாண் ந் த . தன்னந் தனியாய் தன் ேதா இப் ப
ட் ட் ேபாய் ட்டாேல என்ற வ த்தம் . அந் த கடத்தல் ம் ப டம்
க் ய ேபா ட இவ் வள பயத்ைத உணர்ந்த ல் ைல. ஆனால்
இப் ேபா அவ க் தன் கணவேனா தனித் இ ப் ப னால்
உள் க் ள் பரவத் ெதாடங் ய .

த க் பைழய நிைன கள் ஓடத் ெதாடங் ந் த . ஒ ைற

தான் தற் ெகாைல ெசய் ெகாள் ள ேபா ேறாம் என் எண்ணி அவன்
தன் கன்னம் வக்க ெகா த்த அைற. 

இப் ேபா அத்தைகய அைற ேமா !

எல் ேலா ம் இ ந் ததால் அ க்காமல் ட் ட்டாேனா ! 

இப் ேபா அ க்க ேபா றாேனா என் அவள் எண்ணிக் ெகாண்

த ப் ம் ேபாேத ேரந் ரனின் கரம் அவைள க் ெகாள் ள " ர்"
என் அ ர்ந்தாள் .

அவைன ழப் பமாய் பார்க்க அவன் கேமா நிலெவாளி ன்

ெவளிச்சத் ல் ரகாசமாய் ன்னிக் ெகாண் ந் த . அதற்
காரணம் அவன் உத கள் உ ர்த்த ன்னைக ம் கண்களில்
இைழேயா ய காத ம் தான்.

"என்ன பண் ங் க ர்... இறக் ங் க" என்றாள் .

"எனக்காக இந் த கால் என்ன ஓட்டம் ஓ ச் , ெகாஞ் ச ேநரம் உன்ைன
நான் தாங் க் ட்டா தப் ல் ைல" என் உைரக்க த ழ் ைகத்
ேபாய் அவைன பார்த் ெகாண் ந் தாள் .

அவள் ெமௗனமாய் அவைன பார்த்தப இ க்க அவன் அவைள

பத் ரமாக க் வந் தாமைர மண்டபத் ல் அமரைவத்தவன்
அவ க் ழாய் அ ல் அமர்ந்தப அவள் கால் கைள த்
ெகாண் தன் ம ல் ைவத்தான்.

" ர்" என் பத யவைள "ஷ்ஷ்ஷ், ெகாஞ் ச ேநரம் அைம யா இ "

என் ெசால் தன் ேபக்ெகட் ல் இ ந் த ம ந் ைத தட யப

"என்ன ெபாண் நீ ... ேநத்ேத கா ல் அவ் வள ெபரிய காயம் ..

எப் ப உன்னால ஓட ஞ் " என் அவன் ேகட் ம் ேபாேத
அவளின் கா ல் பட்ட காயம் நிைன க் வந் த . 

அதனால் தான் தன் கால் இந் தள க் வ க் றதா என்

ேயா த் ந் தவ க் ம ந் தட த்தவன் எ ந் அவள்
அ ல் அமர்ந்தான்.
 ேரந் ரன் தன் மைன ன் கத்ைத நி ர்த் த் "உன்
ைக ல இ ந் த பாம் மட் ம் ெவ ச் ந் த ... நீ என்னஆ ப் பன்
ெதரி மா?!... ண் ண்டா த ேபா ப் ப" என் ெசால் ம்
ேபாேத ேவதைனேயா அவன் கள் நீ ைர உ த்த .

அவன் கண்ணீைர ைடக்க உ ர்த் ய அவள் கரத்ைத த த் த்

ெகாண் "ப் ளஸ
ீ ் த ழ் என்ைன அழ ... நான் அழ ம் ... என்னால
இ க் ேமல யா " என் ெசால் தான் கட் ப த் ந் த
ேவதைனெயல் லாம் கண்ணீராய் கைரத்தப அவள் மார் ன்
கம் ைதத் ெகாண் ஒ ழந் ைதயாய் மா அழத்
ெதாடங் ந் தான். 

அவனின் கம் ரத்ைத ம் ஆணவத்ைத ம் தைலநி ர்ந் க் ம்

ஆ ைமைய ம் பார்த்தவ க் அவனின் இந் த பரிமாணம்
ெராம் ப ம் . 

அவன் தன் ஈேகாைவ எல் லாம் ெமாத்தமாய் த் அவளிடம்

சரண் ந் ட்டான். 

அவள் தன் கரத்தால் அவன் ேகசத்ைத தட யப அவைன

சமாதானப் ப த்த எண்ண அ சாத் யப் பட ல் ைல.

அவனின் வாதம் ேகாபத்ைததான் கட் ப த்த இயலா எ ம்

ேபா இந் த நிைல ம் அவைன கட் க் ள் ெகாண் வர அவளால்
ய ல் ைல. 

அவ க் ள் இ க் ம் ற் ற ணர் அவைன த் த்
ெகாண் ந் த .

அவனின் கர்வ ம் ஆணவ ம் அவனின் கண்ணீரில் வ ந் ேதாட

அவளால் அவன் அப் ப அ வைத தாங் ெகாள் ளேவ ய ல் ைல. 

"ப் ளஸ
ீ ் ர்... நீ ங் க அ ச்சா ட தாங் க் ேறன்... ஆனா நீ ங் க இப் ப
அழறைத என்னால சத் யமா தாங் க்க யல" என் அவ ம்
ேசர்ந் அவேனா கண்ணீர் வ க்க அந் த வார்த்ைதைய ேகட்ட ெநா
தைலைய நி ர்த் அவள் கத்ைத பார்த்தான்.

"ப் ளஸ
ீ ் நீ இந் தள க் என்ைன லவ் பண்ணாத ... நான் உன் காத க்
ெகாஞ் சங் ட த யானவன் இல் ல" என் உைரத்தப அவன் எ ந்
நின் ெகாள் ள அவ ம் ேகாபத்ேதா அவன் ன் ெசன்றாள் . 

"என்ன ேப ங் க ர்? !... த அ இ ன் ... இப் ப எல் லாம்

ேப னிங் கன்னா எனக் ெராம் ப ேகாபம் வந் ம் ெசால் ட்ேடன்"
என்றாள் .

"ேகாபப் ப த ழ் ... நான் ெசஞ் ச எல் லாத் க் ம் ேகாபப் ப ... நம் ம

கல் யாணத் க் உன்ைன கட்டாயப் ப த் சம் ம க்க ைவச்ச ..
காரண ல் லாம உன்ைன அ ச்ச ... டா ேனட் பன்ேறன்
ெசான்ன ... உன்ைன ழ ழைவச்ச ... ெகாஞ் ச ம் ேயா க்காம
உன் ைம அ ச் உைடச்ச ன் ... எல் லாத் க் ம் ேசர்த்
ேகாபப் ப ... ைபஃன்... அைத நான் ஏத் க் ேறன்... ஆனா நீ உன்
உ ைர ெகா த் காப் பாத்தற அள க் நான் என்ன பண்ேணண்
உனக் ... அைத என்னால ஏத் க்க யல... ல் யா இ க் " என்
ெசால் யப அவள் கத்ைத ஏ ட் பார்க்க யாமல் கடல்
அைலகைள ெவ த்தப நின்
ெகாண்டான்.

த ழ் அவன் ெசான்ன எந் த ஷயத்ைத ம் ெபா ட்ப த்தாமல் " ர்...

அெதல் லாம் ஞ் ேபான கைத... அ ம் இல் லாம எல் லா
ட் ேவஷன்ல ம் என் தப் ம் இ க் ... நீ ங் க இப் ப உங் கைள மட் ம்
தப் ெசால் க்கா ங் க... " என் அவனின் கத்ைத பாராமேல
உைரத்தாள் .

அவைன ன்ேனா தன் கரத்தால் ைணத்தவள் தன் மனைத

நிைறத் ந் த அவன் தான காதைல வார்த்ைதகளால் ேகார்த்தாள் .

"இந் த த ழச் எத்தைன ைற ம த்தா ம் ... அத்தைன ம் ைற ம்

றந் வ வாள் ... உனக்காக... உன்ைன ேசர்வதற் காக... உன்ேனாட
வாழ் வதற் காக... " 

என் ெசால் யவள் அவன் றம் ஆதரவாய் தைலசாய் த்

கைள இன் ற் றாள் .

அவளின் அைணப் ம் வார்த்ைதகளி ம் அவன் ெமாத்தமாய்

றங் ேபானான். 

அவள் காதைல ெசான்ன தத் ல் லா த் ேபானவன்

ள யாமல் அவேளா ைணந் த தன் உணர் கேளா
கண் ண் மயக்கத் ல் டந் தவன் சட்ெடன் த் ெகாண்
அவைன ேசர்த் ந் த அவள் கரத்ைத ரித் அவள் றம் ம்
நின்றான்.

அவள் ரியாமல் பார்க்க அவன் த ப் ேபா "ஏன் இப் ப என்ைன

ெகால் ற... நீ லவ் பண்ற அள க் நான் உன்ைன லவ் பண்ணல த ழ் ...
நீ எனக்காக உன் உ ைர ட ட் ெகா க்க தயாரா இ க் ... ஆனா
நாேனா என் ேவைலக் க் யத் வம் ெகா த் உன்ைன
உதா னப் ப த் இ க்ேகன் " என்றான்.

"அய் ேயா இப் ப ேப றைத நி த் ங் களா... எனக் தான் நல் லா

ெதரி ேம.. நீ ங் க உங் க ேவைலைய ெராம் ப ேந க் ங் கன் ...
அதனால எல் லாம் உங் க காதல் ைறஞ் ேபா டா ... ரிஞ் தா"
என் அ காரமாகேவ உைறத்தாள் .

"அப் ப யா.... அப் ேபா உனக் ெதரியாம உன் ைகேரைகைய தர்மா

ேகஸ் எ டன்ஸ்க்காக நான் ெசக் பண்ேணன்... அ தப் ல் ைலன்
ெசால் ல வர் யா?!" என் ேகட்க அத்தைன ேநரம் அவனிடம் அவனின்
காத க்காக வாக் வாதம் ரிந் தவள் இப் ேபா ெமௗனமாய்
நின்றாள் .

அவேன ேம ம் "நான் ஒ ஷனா உன் பக்கம் இ க் ற நியாயம்

என்னன் ட ேகட்காம... உன்ைன அரஸ்ட் பண்றள க் ேபாக
இ ந் ேதன்.. அ ெதரி மா? !" என் தன் மனைத அ த் ய
ஷயத்ைத அவன் ெவளிப் ப த் ட்டான்.

அப் ேபா அவர்க க் இைட ல்  

ஒ நீ ண்ட ெமௗனம் தன் ஆ ைமைய ெச த்த ெதாடங் ய .

அவேளா அந் த அ ர்ச ் ைய தாங் க இயலாமல் ன்ேனா ெசன்

தாமைர மண்டபத் ல் அமர்ந் ெகாண்டாள் .

அவளின் உணர் க ம் காத ம் அவன் ெசான்னைத ேகட்

அ ப் பட் ேபானெதன்ேற ெசால் ல ேவண் ம் .
 ரக யம்

அந் த இடம் க்க அைலேயாைச ன் சத்தம் மட் ேம ேகட்

ெகாண் ந் த .

உள் ளத் ன் உணர் கள் ெபாங் ெகாண் க்க, உத கள் ேபச

வார்த்ைதகளின் ஊைமயாய் டந் தன.

ேரந் ரனின் கள் கடலைலகேளா சங் க த் ந் தா ம் அவன்

மனம் அவளிடேம சங் க க்க த த் ந் த .

ஆனால் அவள் கத்ைத பார்க்க இயலாத ற் ற ணர் . அவளின்

காதைல தான் காயப் ப த் ட்ேடாேம என்ற வ .

அவ க் இக்கட்டான ழ் நிைல வந் த ேபா அவள் உ ைர

ெபா ட்ப த்தாமல் அரண்மைனைய ம் காப் பாற் தன்ைன ம்
காப் பாற் ற யத்தனித் க் றாள் என்ற எண்ணேம அவைன
ழ் த் ந் த .

அவேளா தான் ேந த்த எைத ேம ட் ெகா க்க தயாராக ல் ைல

எ ம் ேபா , தாேனா காதலா கடைமயா என்ற ேகள் ல் , அவளின்
காதைல ஓவ் ெவா ைற ம் ச்சமாய் உத ட் கடைம ன்
பக்கம் நின்றைத எண்ணி ெகாண்டான். 

அவனின் ெசயைல நியாயப த்த ம் என் அவ க்

ேதான்ற ல் ைல. மாறாய் அவளிடம் மன்னிப் ேகட்ப மட் ேம ர்
என் எண்ணியவன் தயங் காமல் அைத ெசய் ய ணிந் தான்.

அவள் றம் பார்ைவைய ப் யவ க் அவள் உைடந் ேபாய்

அமர்ந் ப் பைத பார்க்க, இதயம் கனத் ேபான .

தன்ைன அவள் மன்னிக்க மா? என் சந் ேதகத்தப ேய அவைள

ெந ங் அமர்ந்தான்.

அவள் அந் த கணேம தாம க்காமல் எ ந் நின் ெகாள் ள, அவைள

ல ச் ெசல் ல டாமல் அவள் கரத்ைத பற் நி த் யவன்

"ஏ த ழச் , சாரி ... நான் உனக் ெதரியாம அப் ப ெசஞ் க்க
டா தான்... உன்ைன ஹார்ட் பண்ண ம் ெசய் யல... அந் த
ேநரத் ல... ஒ சந் ேதகத் லதான் உன் ைகேரைகைய ெசக்
பண்ணலாம் ..." என் தான் நிைனத்தைத ெசால் க்க
ணி ன் தன் வார்த்ைதகைள அவன் ங் க,

"சரி... உங் க சந் ேதகம் ெதளிவா ச்சா?" என் அவைன ம்

பார்க்காமேல அவள் பளிச்ெசன் ேகட்டாள் .

அந் த ைகேரைக ஒத் ப் ேபானேத. அவள் ெகாைல ெசய் ய ல் ைல என

த்தா ம் அ ெவ ம் கம் தாேன !!

அந் த ேகள் க் என்ன ப ல் ெசால் வ ? என் எண்ணியவன் அவள்

கரத்ைத த் ட் ெமௗனமாய் அமர்ந் ந் தான்.

அவன் றம் ம் யவள் "ப ல் ெசால் ங் க ர்" என் ம் ப ம்

அேத ேகள் ைய ேகட்க ம் ேகாபமானவன், 

"என்ன ப ல் ெசால் ல ெசால் ற ?... உன் ைகேரைக அந் த கத் ல

இ ந் த ைகேரைகேயாட ேமட்சய ் ா ச் ... " என்றான்.

அவன் ெசான்னைத ேகட் சற் ம் பதறாமல் "அப் றம் ஏன் என்ைன

நீ ங் க இன் ம் அெரஸ்ட் பண்ணல ?!" என் ேகட்டாள் .

அ ர்ந்தப எ ந் நின்றவன் "இப் ப என்ன உன் ரச்சைன? நான்

உன் ைகேரைக ெசக் பண்ணதா... இல் ல அெரஸ்ட் பண்ணாம
இ க் றதா !!"

"ைகேரைக ேமட்சச
் ான ற ம் என்ைன நீ ங் க அெரஸ்ட் பண்ணாம
இ க் ற " அவள் வார்த்ைத ர்க்கமாய் ெவளிவந் த .

அவன் வங் கள் ச் ட் ெகாள் ள, ழப் பமாய் பார்த்தவைன

"நீ ங் க இப் ப பண் ங் கன் நான் ெகாஞ் சம் டஎ ர்ப்பார்க்கல

ர்" என்றாள் .

அவன் ேயாசைன ேயா "எப் ப பண்ணிட்ேடன்?!" என் ேகட்டான்.

"உங் கைள பத் இந் த உலகம் என்ன ேப ம் ... ெகாஞ் சமாவ

ேயா ச் ங் களா ?!" 

அவள் பார்ைவ ம் ேபச் ேவ ைச ல் மா ெகாண் ந் த .

"என்ன ேப ம் ?" அவைள தைலசாய் த் ேகள் ேயா பார்த்தான்.

"கடைம கண்ணியம் கட் பா ன் இ ந் த ஏ இராஜ ேரந் ர

ப யா இப் ப ன் ேபசாதா ? !" என் அவள் ேகட்க 

எரிச்சலைடந் தவன் "எப் ப ன் ேப க் ம் ?... ஒ ங் கா ரியற மா ரி

ெசால் " என்றான்.

"காத க்காக கடைமைய ட் தந் ட் ங் கன் " என்

உைரத்தவளின் கத் ல் எட் ப் பார்த்த ன்னைக இ இ ந் த
அவன் மனைத ெநா ல் தளர்த் ட்ட .

"அப் ேபா நீ ேகாபமா இல் ைலயா ?!" 

"ஹ்ம் ம் ம் ... ேகாபம் தான்... தல் ல நீ ங் க ெசான்னைத ேகட்ட ம்

ெராம் ப ேகாபம் வந் ச் ... ஆனா ேயா ச் பார்த்தா... நான் ஏன் உங் க
ேமல ேகாபப் பட ம் ... நீ ங் கதான் என் ேமல ேகாபப் பட ம் ... அந் த
தர்மாைவ நான் ெகாைல பண்ண யற் பண்ணதாலதேன
உங் க க் ேதைவ ல் லாத சங் கடம் ... இ எல் லாேம என்ேனாட
தப் தான்... நீ ங் கதான் அப் ப பார்த்தா என்ைன மன்னிக்க ம் " என்
தன் எண்ணத்ைத தயக்க ன் ெதளிவாய் ெசால் த்தாள் . 

அவள் ெதளிேவா தன்னிைல ல் நின் ேயா த் ப் பைத எண்ணி

மனநிம் ம யைடந் தவன் அவனின் சந் ேதகத்ைத வ மாய் ர்க்க
எண்ணி அவைள ர்ந் ேநாக் "அப் ேபா நீ அந் த தர்மாைவ ெகாைல
ெசய் யலயா ?!" என் ேகட்டான். 

அவள் இயல் பான ன்னைகேயா "பரவா ல் ைல ஏ சார்...

கெரக்ட்டா பா ன்ட்ட ச் ட் ங் க" என்றாள் .

அவள் பார்ைவ ல் இைழேயா ய ம் த்தனத்ைத ர த்தவன் 

எட் நின்றவைள தன் கரத்தால் க்க யற் ெசய் ய அவள்
ன்ேனா நகர்ந்தப "ேவண்டாம் ர்... என்ன ேகட் றதா
இ ந் தா ம் அங் க நின்ேன ேக ங் க... நான் ப ல் ெசால் ேறன்"
என்றாள் . 

"ஏன்?" 

"என்னால உங் க அேனாேகான்டா ட்ட மாட் க் ட் அவஸ்த்ைத பட

 யா ... ேஸா அந் த பார்டைர தாண் நா ம் வர
மாட்ேடன்...நீ ங் க ம் வரக் டா ... ேபச் ேபச்சாேவ இ க்கட் ம் "
என் அச்சப் பார்ைவேயா ம் த்தனம் இைழேயாட
உைரத்தவைள அவனால் ர க்காமல் இ க்க ய ல் ைல. 

அவைள இ த் அைணக்க ைககள் பரபரத்தா ம் அந் த எண்ணத்ைத

கட் க் ள் ெகாண் வந் தவன் தன் ைககைள கட் யப "சரி ட்ட
வரல... இப் ப ெசால் ... உனக் ம் அந் த தர்மா க் ம் என்ன ரச்சைன
?" என் ேகட்டான்.

த ம் அவன் எ ேர நின்றப நடந் தவற் ைற ளக்க ஆரம் த்தாள் .

"அவன் ஒ சரியான ரிமனல் ர். நம் ம ஊேராட பழைமயான

ைலகள் எல் லாம் ெவளிநாட் க் கடத் ட் க்கான்... இந் த மா ரி
எத்தைனேயா ைலகள் கடத்தப் பட் க் ... காணாம
ேபா க் ன் தகவல் ைடச்ச ... ேஸா அைதபத் நா ம்
ஆ ம் ைடல் ைஸ கெலக்ட் பண் ம் ேபா இ ஒ ெபரிய
கடத்தல் ெநட்ெவார்க்ேகாட ேவைலன் ம் அ க் ைகக் யா
இ க் ற இந் த தர்மான் ெதரிய வந் த ... இைத பத்
காஞ் ரத் ல இ க் ற க ஷ்னர் ட்ட கம் ைளன்ட் ெகா த்ேதாம் "
என் ெசால் ல ம்  

"கம் ைளன்ட் ெகா த் ங் களா?!" என் யப் பாய் பார்த்தான்.

"ஆமாம் ... ெகா த்ேதாம் ... பட் நாங் க கஷ்டப் பட் ேசகரிச்ச எல் லா
தகவைல ம் அந் த தர்மா ட்டேய ெகா த் ட்டான் அந் த க ஷ்னர்" 

"வாட் ?!" அவன் அ ர்ந் ேகட்க

"உங் க ப் பார்ட்மன்ட்ல இந் த மா ரியான ஆட்கள் நிைறய ேபர்

இ க்காங் க.. " 

ேரந் ரனால் அவளின் வாத்ைத ைமயாய் ஏற் க ய ல் ைல.

"எல் லா ைற ம் ல தப் பானவங் க இ க்கதான் ெசய் வாங் க

த ழ் " என் ட் ெகா க்காமல் உைரத்தவைன ேகாபமாய்
ைறத்தாள் .

"இ ப் பாங் கதான்... ஆனா அெதல் லாம் ேவற... ரி னல் ைஸ க்க

ேவண் ய ேபா ஸ் ப் பார்ட்மன்ட்ல இ க் றவங் கேள ரி னல் ஸா
இ ந் தா? !!" 

இதைன ேகட் அவன் ேகாபம் எல் ைல கடந் ட"நி த் .. " என்

அவன் கத் ட அந் த இடம் நிசப் தமாய் மா ய .

அவேன ண் ம் "ெசால் ல வந் த ேமட்டைர மட் ம் ெசால் ... எங் க

ப் பார்ட்மன்ட் பத் தைர ைறவா ேப ற ேவைல ைவச் க்காேத...
அ ம் நீ கண் ப் பா ேபசேவ டா " என் ெசால் நி த் யவைன
ைறப் பாய் பார்த்தவள் "அேதன்ன நான் ேபச டா ?!" என்
ன னாள் .

அவன் கனேல ய பார்ைவேயா "ஏன்னா நான் உன் ஹஸ்ெபண்ட்...

நா ேம அேத ப் பார்ட்மன்ட்ல இ க்ேகன்... அப் ப நீ தப் பா ேப ற
என்ைன தாழ் த் ேப ற க் சமம் ...காட் இட்" என் கண் ப் பான
பார்ைவேயா உைரக்க அவனின் வார்த்ைத அவைள ஆழமாய்
பா த்த .

அவள் எ ம் ேபசாமல் நின் ட, ல நி ட அைம க் ற

அவேன நிதானித் "எனக் உன் வ ரியாமல் இல் ைல த ழ் ...
ஆனா நீ ெகாஞ் சம் ேயா ச் பா .. எங் க ப் பார்ட்மன்ட்ல நிைறய
ேபர் இராத் ரி பகல் பார்க்காம நாள் ழைமன் இல் லாம தன்ேனாட
தனிப் பட்ட சந் ேதாஷங் கைள எல் லாம் ட் ட் ேவைல
ெசய் றாங் க... எத்தைனேயா ேமாசமான ரி னல் ைஸ க்க ேபாய்
உ ர் யாகம் பண்ணி இ க்காங் க... ஒ ல க்காக எல் லாைர ம்
ெபாத்தாம் ெபா வா அப் ப ற் றம் சாட்ட டா " என்றான்.

அவள் ெசால் ம் வார்த்ைத ன் நியாயம் அவ க் ரிந் த .

"இனிேம நான் அப் ப ேபசமாட்ேடன்" என்றாள் ெம தான ர ல் .

"சரி அைத ... அப் றம் என்னாச் ன் ெசால் " 

"அப் றம் என்ன ? அந் த தர்மா எங் கைள ப் ட் நிற் க ைவச் எங் க
கண் ன்னா ேய நாங் க அைலஞ் ரிஞ் கண் ச் ெகா த்த
எல் லா இன்ஃபார்ேமஷன்ைஸ ம் ஒேர ெநா ல எரிச் ட்டான்...
எந் தந் த ேகா ல் என்ன மா ரியான ைலகள்
கடத்தப் பட் ந் ங் ற ெமாத்த வர ம் அ லதான் இ ந் ச் "
என் ெசால் ேசார்ந் ேபாக ேரந் ர ம் அவளின் ேவதைனைய
உணர்ந் ெகாண்டான்.
அவேள ெதாடர்ந்தாள் . 

"அந் த தர்மா ெராம் ப தப் தப் பா ேப ட்டான்... அ ம் என்ைன ம்

ஆ ம் மரியாைத இல் லாம ேப இரண் ேபைர ம் ெவளிநாட் க்
எக்ஸ்ேபார்ட் பண்ணி வன் ெசான்ன ம் என்னால தாங் க யல...
ெராம் ப ேகாபம் வந் ச் ... ைடனிங் ேட ளில் ேமல இ ந் த கத் ைய
பார்த்த ம் அைத எ த் அவைன த் ட ம் ேதா ச் ... " என்
அவள் ெசால் க் ம் ேபாேத இைட ந் "உடேன ேமடம் அந் த
தர்மாைவ த்தப் ேபா ட் ங் க" என் ேகட் கைள
க் னான். 

அவள் ேபச யாமல் அ த்தமாய் நிற் க, அவேன ெதாடர்ந்தான்.

"எப் ப ேம நாம ெசய் ய ேபாற காரியத்ேதாட ைள என்னன் நீ

ேயா க்கேவ மாட் யா... இன்ைனக் ட பாைம க் ட்
அஸால் ட்டா ஓ ற... என்ன ... உனக் அப் ப ஒ அசட் ைதரியம் ...
த் இ க் ற யாைர பத் ம் ேயா க் ற ல் ைல... தன்ைன
பத் ம் ேயா க் ற ல் ைல" என் அவன் கண் ப் பான ர ல்
அவளின் னம் ண்டப் பட்ட . 

"ஏன் ர்... ? ெகாஞ் ச ேநரத் க் ன்னா உங் க ப் பார்ட்மன்ட் பத்

தப் பா ேப ட்ேடன் உங் க க் எவ் வள ேகாபம் வந் ச் ...
ெபாண்டாட் ன் ட பார்க்காம என் ட்ட அப் ப ேய ைறச் ட்
நின்னீங்க... அேத ேகாபம் தான் எனக் ம் ... என் ெபண்ைமைய ம் என்
நாட்ேடாட பாரம் பரியத்ைத ம் ஒ த்தன் ற் றன் ெசால் வான்...
நான் ைககட் அவன் ெசால் றைத எல் லாம் ேவ க்ைக
பார்த் ட் க்க ம் ... அப் ப தாேன? !" என்றாள் .
"ஏன் ர் ?... இப் ப மாட் க் ற அந் த உேமஷ் அந் த ைல கடத்தல்
ெநட்ெவார்க்ேகாட தைலவனா ?!" என் ேகட்டாள் .

"இல் ல... அவ ம் அந் த ெநட்ெவார்க்ல ஒ த்தன்... அவ் வள தான்...

ேவற யாேரா ேபாட் த்தர ட்டத்ைத அவன் ெசயல் ப த் ரான்"
என்ற ம் த ழ் ேபச யாமல் ந் தைன ல் ஆழ் ந் தாள் .

அந் த உேம டம் தான் ெபாக் ஷத் ன் ரக யம் த்த ெசான்ன

அந் த ட்டத் ற் ெதரிய வந் தால் ம் ப ம் ேவெறேத ம் ஆபத்
நிகழ ேமா என அவள் ேயா த் க்க 

அவள் கத் ல் ப ந் ந் த கவைல ேரைகைய பார்த் "என்னாச் ?

!" என் அவன் ன னான்.

"இன் ம் ஒ க் யமான ஷயம் இ க் ... அைத உங் க ட்ட

ெசால் ல ம் " என் தயங் யவைள அவன் ர்ந் ேநாக் யவன்
அவளிடம் "என்ன ஷயம் ? " என் ெதரியாதவன் ேபால் ேகள்
எ ப் ப அவள் "இங் ேக ேவணாம் ர்... உள் ேள ேபாய் ேப ேவாேம"
என்றாள் . 

அவள் அந் த ெபாக் ஷம் த் ேபசப் ேபா றாேளா என்

ந் த்தப வர,
இ வ ம் அரண்மைனக் ள் ைழந் தனர். 

ஆங் காங் ேக இர ளக் கள் எரிந் ெகாண் ந் த . 

"யார் ைலட்ஸ்லாம் ேபாட் ப் பா ?!" த ழ் சந் ேதகமாய் ேகட்க,

"என்ன ேகள் இ ? இங் ேக ேவைல ெசய் றவங் கதான்" என்றான்.

"அவங் கைள எல் லாம் அந் த கடத்தல் ம் பல் அ ச் கட் ப் ேபாட்

ைவச் ந் தாங் க"

"அவங் க எல் ேலாைர ம் காப் பாத் யாச் ... யா க் ம் ஒண் ம்

இல் ல" என் ெசால் ம் ேபாேத த ழ் தன் அரண்மைனைய ற்
பார்ைவைய படர ட்டவள் தன் தாத்தா ன் நிைன வர
வ த்த ற் றாள் . 

அப் ேபா ேரந் ரைன ெந ங் வந் த ேவைலயாள் பவ் யமாய்

நின்றப "வாங் க ஐயா" என் வரேவற் றவன் "இரண் ேப க் ம்
சாப் பா எ த் ைவச் க்ேகன்..." என் ெசால் ல ேரந் ரன்
ேவண்டாெமன தைலயைசத்தான். 

அவன் ேரந் ரனிடம் ைககட் நின்றப "ஐயா நீ ங் க ம் அம் மா ம்

கல் யாணம் ஞ் அன்ைனக்ேக அவசரமா ளம் ேபா ட் ங் க...
இன்ைனக் நீ ங் க வந் த ேநரம் என்ெனன்னேவா அசாம் பா தம் நடந்
ேபாச் ... நாங் க எல் ேலா ம் ெராம் ப பயந் ட்ேடாம் ... நீ ங் க ம்
அம் மா ம் இல் லன்னா" என் தன் வ த்தத்ைத அவன் ெசால் க்
ெகாண் க்க ேரந் ரன் இைடம த்  

"அெதல் லாம் பத் ங் க... அதான் எ ம் தப் பா நடக்க ேய"

என்றான்.

அவன் ேரந் ரனிடம் "ஆனா... ெபரிய ஐயா அரண்மைனைய

இ ச் ர ேபாறதா ேப ட் ந் தாேர... அ உண்ைமயா? !" என்
சந் ேதகமான பார்ைவேயா ேகட்க, த ன் ெச ம் அவனின்
ேகள் ைள ட் வாட்ட ற ெசய் ய
ேரந் ர ம் தன் மைன ன் மா ய கபாவத்ைத கவனித்தான்.

உடேன அந் த பணியாளனிடம் "அப் ப எல் லாம் ஒண் ம் நடக்கா ...

நீ ங் க ேபாங் க" என் அவைன அ ப் ைவத்தான்.

அதற் ள் ளாக த ழ் அங் ந் த ேநராய் நடந் தவள் ம் வல ற

அைறக் ள் ைழந் தைத கவனித்தவன் அவளின் ன்ேனா
ெசன்றான்..

அந் த அைற அவ க் பைழய நிைன கைள ன்னி த் ய . 

அங் ேக நின்றப தான் அவள் மணம் ேவண்டாெமன்

வாதமாய் ெசால் ல, அவன் அவைள தாத்தா ன் ெகௗரவம் பற்
ெசால் வாதமாயய் அவைள மணத் ற் சம் ம க்க
ைவத்தான்.

ஆனால் ெராம் ப ம் ய நாட்களில் அவர்களின் உற ம் அதன்

ரித ம் யப் தான்.

அந் த எண்ணங் கைள ஓட் யப ேய அவள் றம் ம் ப, அவேளா

ேசார்ந் ப க்ைக ல் அமர்ந்தப தைலக ழ் ந் கண்ணீர் வ த்
ெகாண் ந் தாள் .
அவளிடம் இத்தைன ேநர ம் க்ெகாண் ந் த உ ம்
ைதரிய ம் ெதாய் வைடந் ந் த .

அவளின் மனேவதைன அவ க் ரியாமல் இல் ைல.

தன் தந் ைத ேப ய வார்த்ைதகளால் அவள் ெராம் ப ம்

காயப் பட் க் றாள் என்பைத உணர்ந் அவள் அ ல் ெசன்
தைலைய வ ெகா த்தான்.

அவைன நி ர்ந் ேநாக் யவள் "இன்ைனக் இந் த அரண்மைனைய

காப் பாத் யாச் ... ஆனா எப் ப ேம அப் ப மான் ெதரியல"
என் ெசால் ம் ேபாேத அவள் உத கள் த்த .

அவளின் பயத் ன் காரணத்ைத அவள் ெசால் லா ட்டா ம் அவன்

நன் உணர்ந் ந் தான்.

ேரந் ரன் அவள் அ ல் அமர்ந் "நீ பயப் படேவ ேவண்டாம் ...

யா ம் இந் த அரண்மைன ஒண் ம் பண்ண யா ... நான்
இ க்ேகன் உன் ட.. சரியா ?!" என் அ த்தமாய் அவன் ற ம் ,
அவன் ேதாள் ஆதரவாய் சாய் ந் ெகாண்டவ க் அவள் தாத்தா
இேத அரண்மைன ல் நின்றப அவ க் வரப் ேபா ம் கணவைன
த் ெசான்ன வார்த்ைதகள் நிைன க் வந் தன.

'என் த ழச் ைய கட் க்க ராஜா மா ரி ஒ த்தன் வ வான். அவன்

இந் த தாத்தாைவ ேபால உன்ைன தங் கமாய் ைவச் தாங் வான் பா '
என் அவர் ெசான்னைத எண்ணியவள் 'நீ ங் க உண்ைம ேலேய
ர்க்கதரி தான் தாத்தா' என் மன ல் எண்ணி யந் ெகாண்டாள் .

அேத ேநரம் ேரந் ர க்ேகா மைன ன் ெந க்கம் மனைத

சலனப் ப த்த அன் வ மாய் அவைள ேத ேத அைலந் த
அவன் த ப் ம் ஏக்க ம் அவன் உணர் கைள எ ப் ட,
சாய் ந் ந் தவளின் கத்ைத நி ர்த் யவன் கடல் காற் ல்
அைலபாய் ந் கைலந் ந் த அவள் ந் தைல வ கா ேனாரம்
ஒ க் ட்டான்.

அவளின் ெசவ் தழ் கைள பார்த் றக்கம் ெகாண் ெந ங்

வந் தவனின் எண்ணம் ரிந் தவளாய் ெபண்ணவள் அவசரமாய் ல
நின் ெகாண்டாள் .

அவளின் அந் த லகல் அவைன வாட் வைதத்த . 

ெகாஞ் சம் ேகாபத்ேதா ம் த ப் ேபா ம் அவள் அவன்
பார்ைவைய ப க்க,
அவனின் உணர் கைள காயப் ப த்த ேவண் ெமன்பதல் ல அவள்
எண்ணம் . 
அவன் அந் த த்தத்ைத வழங் ட்டால் ன் தன் உணர் கேளா
கட் ண் ண் வரமாட்டான். அேத சமயம் அவைள ம் ட்
அைடய டமாட்டாேன!

ன் அவள் ெசால் ல வந் தைத எங் கனம் உைரப் ப என்ெறண்ணியவள்

ெமௗனமாய் அமர்ந் ந் தவனிடம்
"மறந் ட் ங் களா ர்.... நான் ஒ க் யமான ஷயம்
ெசால் ல ம் ெசான்ேனேன..." என் அவ க்
நிைன ப் ப த் னாள் .

ஆம் மறந் தான் ட்டான். அவள ல் அவனின் எண்ணங் கள்

எல் லாம் இரண்டாம் பட்சமாய் தள் ளப் பட் ற .

சகல ம் அவளாகேவ நின் க்க தன் றக்கத் ந் ெமல் ல

தாரித்தவன் 
"ம் ம் ம் ... ெசால் " என்றான்.

தான் அவன ல் நின்றால் அவைன சலனப் ப த்த ேமா என

எண்ணி இன் ம் தள் ளிவந் நின் ெகாள் ள, அவள் ல ச் ெசல் ல
ெசல் ல அவனின் காத ம் கா ம் கட் க்கடங் காமல் ேபா ம் என்பைத
அவள் உணர்ந் க்க ல் ைல.

எங் ந் தான் ெசால் ல நிைனத்தைத ெதாடங் வ என

ேயா த்தவள் ன் ர்க்கமான பார்ைவேயா அவைன ேநாக் " ர்...
நீ ங் க தர்மா ட் ல பார்த்த ஓ யங் கள் இ க் இல் ல... அ ... எல் லாம்
எங் க ன்ேனார்கேளாட வரலா " என்றாள் .

"ஹ்ம் ம் ம் ... ேகள் ப் பட்ேடன்... ர இைத பத் ெசான்னான்..."

"ர தான் தல் ல அந் த ஓ யத்ைத என் ட்ட ேபாஃன்ல காண் ச்

இைத பத் ெதரி மான் ேகட்டான்... அப் பதான் தர்மா ஏன்
இைதபத் ரிசர்ச ் பண்ண ம் ெடௗட் வந் , நான்தான் ர ைவ
கன் ன்ஸ் பண்ணி தர்மா ட் ற் அைழச் ட் ேபாகச்
ெசான்ேனன்" என்றாள் .
இைத ேகட் அவன் ேகாபமாய் ைறக்க

த ழ் அவன் பார்ைவைய கவனித் "இப் ப ஏன் ைறக் ங் க... அந் த

ைடம் ல உங் க ட்ட அ ம ேகட் றள க் எனக் ைதரியம் இல் ல"
என்றாள் .

"உனக் ைதரியம் இல் ல... ஆனா ட் த்தனம் பண்ண மட் ம்

ைதரியம் இ க் "

அவள் ச ப் ற் "இப் ப நான் வந் த ஷயத்ைத ெசால் லவா

ேவண்டாமா ?" என் ேகட்க அவ ம் அேத உணர்ேவா "ெசால் "
என்றப ெசௗகர்யமாய் அமர்ந் ெகாண்டான்.

"தர்மா ட் ல ேபாய் அந் த ஓ யத்ைத பார்த் ட்ட ற அங் ந் த

க் ேரக்ைஸ பார்த்ேதன்... அ ல ராஜ ம் மன் வரலா ன்
ேபாட் ந் த ைடரிைய பார்த்த ம் அப் ப என்ன அந் த தர்மா...
ராஜ ம் மன் பத் ரிசர்ச ் பண்ணி இ ப் பா ங் ற ஆர்வத் ல
ர க் ெதரியாம அந் த ைடரிைய எ த் ட்ேடன்" என்றாள் . 

"எ த் ட்ேடன் ெசால் ல டா ... ட் ட்ேடன் ெசால் ல ம் "

"ஆமாம் ட் ட்ேடன்... இப் ப என்ன பண்ண ம் ங் ங் க"

"ம் ம் ம் ... ஒண் ம் இல் ல... நீ ேமல ெசால் " என்றப பல் ைல க த்
ெகாண் தன் ேகாபத்ைத கட் க் ள் ெகாண் வந் தான். 

அவள் ேமேல ெசால் ல ெதாடங் னாள் .

" னா ன் ேபா ெவளிேய வந் த எங் க ேகா ேலாட மண்டப வர்

அந் த தர்மா கண்ணில பட் க் ... அ ந் த கல் ெவட்ைட ரிசர்ச ்
பண்ணி ெராம் ப வ ஷம் படாதபா பட் அந் த ேகா ல் எங் க
இ ந் த ... என்னன் கண் ச் க்கான்... இ க்காகேவ அந் த
தர்மா காஞ் ரத் ல வந் தங் க்கான்"

"அந் தள க் தர்மா ஏன் ராஜ ம் மன் வரலாைற ஆராய் ச்

பண்ண ம் ... அப் ப என்ன ரக யம் ?!" 

"ரக யம் தான்... அ இந் த ம் மவாச ல் ராஜ ம் மன் கட் ன

ராஜராேஜஸ்வரி அம் மன் ேகா ல் ரக யம் "
"அந் த தர்மா ட் ல இ ந் த ேகா ேலாட ஓ ய ம் அந் த ைலேயாட
ஓ யமா ?!"

"ஆமாம் ... அேததான்... அந் த தல் ஓ யம் ல கடற் கைர பக்கத் ல

நிைறய கப் பல் இ க் ற , ம் மவாசல் ... ராஜ ம் மன் காலத் ல
ெபரிய ைற கமா இ ந் தைத ெசால் ... இந் த கடற் கைற ல
அப் ேபா ெபான் ம் ெபா ம் ஞ் டக் மாம் ...

கடற் கைர க்க ம் ெபரிய ெபரிய பாய் மரக்கப் பல் கள் நிற் மாம் ...
பல ேதசங் களில் இ ந் வணிகர்கள் அவங் க ெபா ட்கைள ற் க ம்
வாங் க ம் வ வாங் கன் ம் ெசால் லப் பட்ட ... இந் த மா ரியான
கப் பல் பயணங் களில நிைறய ஆபத் இ க் ம் .. கடற் ெகாள் ைளயர்...
யல் ... ேபரைல... இந் த ஆபத் க க் பயந்  
அங் ேக வர வணிகர்கள் ேசர்ந் ராஜ ம் மன் உத ேயாட
நிர்மானிச்ச தான் அந் த ேகா ல் ... அந் த இரண்டாவ ஓ யம் ... 

அப் றம் அந் த ணாவ ஓ யம் ... அந் த ேகா க் ள் இ ந் த ராஜ

ராேஜ வரி அம் மேனாட ராஜகம் ரமான ைல... அ ேவ ஒ
ரமாண்டம் ... அந் த ைல உயரமா கம் ரமா இ ந் க் ம் எங் க
தாத்தா ெசால் வா .... 

அந் த ேகா ேலாட றப் ேப அந் த ரமாண்டமான ைலேயாட

ராஜ ம் மன் ெசஞ் ைவச்ச ரீடம் தான்... ேம அந் த தர்மா வைரஞ் ச
கைட ஓ யம் ... அந் த ரிடமா இ க்கலாம் ... அைததான் அந் த
உேமஷ்... தர்மாைவ ெகான் ட் அவன் ட் ல இ ந்
எ த் க்க ம் "

"அப் ேபா அந் த கைட ஓ யம் அந் த ரிடம் தான் ெசால் ல வர் யா
?!"

"அப் ப தான் இ க்க ம் ... எங் க அரண்மைன ல அந் த அம் மன்

ைலேயாட ஓ யம் இ க் ... அ ல அந் த ரிட ம் இ க் ேம...
அைத பார்த் வைரஞ் க்கலாம் "

"ஓ... ஆனா நான் அந் த கைட ஓ யம் உங் க அரண்மைனயா

இ க் ம் நிைனச்ேசன்..."

"ெதரியல... அ ம் இ க்கலாம் " என்றவைள ஆவேலா பார்த்தவன்

"அந் த ரிடத் க்காகதான் அந் த ம் பல் உன்ைன கடத் னாங் களா ?!"

இந் த ளக்கம் ேரந் ர க் ம் த்தலாய் இ ந் த . தா ம் அவள்

நிைலைம ல் நின்றாள் இப் ப தான் நடந் ெகாண் ப் ேபாம் என்
எண்ணி அைம யானான்.
"ஆமாம் ர்... அந் த ரிடத் ல பல நாட் ைலம ப் பான
ரத் னங் கள் ப ச் க் ... அந் த ரிடத்ேதாட அந் த ராஜகம் ரமான
ைல பார்க்க அத்தைன ேதஜஸா இ க் மாம் ... அ அந் த ேகா ல்
கல் ெவட் ல ம் ெபா க்கப் பட் ந் ச் ன் தர்மாேவாட ைடரிைய
ைவச் ெதரிஞ் க் ட்ேடன்... 

அ ம் அம் மேனாட அந் த ரிடத் ல இ ந் வர ஒளி அந் த

கடைலேய ரகா க்க ெசய் ம் வர கப் பல் க க் வ காட் ன் ம்
ேபாட் ந் ச் ... ஆனா அ க் அர்த்தம் ... அ ெவ ம் ேகா லா
மட் ம் இல் ைல... 

கலங் கைர ளக்கம் மா ரி ெபரிய கடல் பாைற ேமல உயரமான

ேகா ரமா கட்டப் பட்ட தான்... அந் த ேகா ல் உச் ேகா ரத் ல
ற கள் எல் லாம் அ க் ேஜா ஏத் ைவச் க்க, அேதாட
ரகாசம் தான ம் மவாச க் ள் ைழயற கப் ப க் வ காட் யா
இ ந் ச் ... 

அ ம் இல் லாம அந் த ரிடத்ைத பார்த்தாேல அந் த அம் மன் ைல

எத்தைன ெபரிசா இ க் ம் நமக் ரி ம் ... ஆனா அைத தரிசக் ற
பாக் யம் எல் லாம் நமக் ல் ல த ழச் எங் க தாத்தா ெசால்
வ த்தப் ப வா .."

"ஏன் ? அந் த ேகா க் என்னாச் ?!"

"அந் த ேகா ல் நாளைட ல கடல் நீ ர் ஆக் ர க்க ஆரம் ச் ச் ...

அப் ேபா அந் த ேகா ைல காப் பாற் ற ஏேதா ஏேதா ெசஞ்
த ப் பரெணல் லாம் அைமச் ேகா ைல காப் பாத்த யற்
பண்ணாங் க... ஆனா ஒண் ம் ஸ் இல் ல... ஒ ெபரிய ேபரைல ல
ேகா ேலாட ேகா ரம் லமைடஞ் ச் ... ைல ம் கட க் ள் ள
ழ் ச்சாம் ... அந் த ேகா ேலாட ஞாபகமா ச்ச க் ற அந் த
ரிடம் மட் ம் தான்... எவ் வள கஷ்டநஷ்டத் ல ம் ராஜ ம் மன்
வாரி கள் அந் த ரிடத்ைத ெராம் ப பத் ரமா பா காக்க
ைவச் ந் தாங் க... " என்றாள் . 

அவள் ெசால் த்தைத ேகட் ட் ேரந் ரன்

ெமௗனமா க்க த ேழ ேம ம் ெதாடர்ந்தாள் .

"அ க்கப் ற ம் அந் த மா ரியான ைல அைமக்க யற் எல் லாம்

நடந் ச் .. இராஜஇராேஜஸ்வரி அம் ம க் நகரத் ல ஒ ேகா ல்
அைமச்சாங் க... ஆனா அந் த ைல அந் த ரிடத்ேதாட ெபா ந்
ேபாகேவ இல் ல... அதனாலேய தாத்தா எப் ப ம் என் ட்ட கடைல
காண் ச் இங் கதான் நம் ம லெதய் வம் இ க் ன் ெசால் வா "

அவன் ேயாசைன ேயா எ ந் நின்றவன் "சரி ... அந் த ரிடத்ைத

எங் க ைவச் க்க ?!" என் ேகட்க த ழ் ேயாசைன ல் ஆழ் ந் தவள்
ன் அவைன நி ர்ந் பார்த் "என் ம் லதான் ைவச் க்ேகன்"
என்றாள் .

"உன் ம் லன்னா... நீ நிைறய ேகா ல் ேபாட்ேடாஸ் எல் லாம் மாட்

ைவச் க்க... அங் கதாேன !"

அவள் வங் கள் ங் க யப் ன் உச் க்ேக ெசன்றாள் .

இ வைர யா ேம கண்ட யாத ஷயம் இவ க் மட் ம் எப் ப

லப் பட் க் ம் என அவள் ேயா த் க்க ேரந் ரன் அப் ேபா
அவளின் அ காைம ல் நின் ந் தான்.

அவன் அவளிடம் "எனக் எப் ப ெதரி ம் தாேன ேயா க் யா"

என் ேகட்க அவள் யப் ல் இ ந் ளாதவளாய் தைலைய மட் ம்
ெபாம் ைம ேபால அைசத்தாள் .

அவ க் மட் மான ெம தான ர ல் "நான் அந் த ேபாட்ேடாஸ்

எல் லாம் உைடக் ம் ேபா நீ ேகாபப் படாம பயந் ேய... உன் கண்ணில
எைதேயா மைறக் ற த ப் ... நான் அன்ைனக் அைத கவனிச்ேசன்
த ழச் " என்ற ம் அவள் அ ர்ந் அவைன ேநாக்க "அ க் ள் ள
ஷாக்கா ட்டா எப் ப ?! நான் சா ெசால் ச் ேரன்" என்றான்
காந் தமான ன்னைகேயா !

அவள் கேளா பதட்டத்ைத நிரப் ப, அப் ேபா தான் அவள் த ப்

ரியாமல் அவன் அவைள ெந ங் தன் ரல் களால் வ ட, அவனின்
இன்ெனா கரம் அவளின் இைடைய வைளக்க யல அவைன த க்க
யாமல் கைள க் ெகாண் , இன் ம் அவன்
எைதெயல் லாம் கவனித் ப் பான் என் ேயா த் க்க அவன்
சன்னமான ர ல் அவள் காேதாரமாய் ெந ங் "பார யாேராட
கண்ணில ெசன்ஸார் ைவஸ் ைவச் க்க இல் ல... என்ன ைள
உனக் ?!" என் அவன் ெசால் க்க அவள் அவசரமாய் கைள
றந் தாள் .

அவன் ேம ம் "அந் த ைவைஸ கவனிச்ச ற தான் ெகஸ்

பண்ேணன்...ஸம் ங் இஸ் ேதர்...அ ல இ ந் க்னல் ேநரா
இ க் ற அேதாட இன்ெனா ைவஸ் ட கான்ெடக்ட் பண் ம்
ேபா அலார்ம் அ க் ம் ... ஆர் எல் ஸ் உன் ேபாஃன்ல அலர்ட் ேடான்
வ ம் .... கெரக்டா"

அவள் ழப் பமாய் " ர்... இெதல் லாம் நீ ங் க எப் ேபா பார்த் ங் க... ஏன்
என் ட்ட ேகட்கல ?" என்றவைள ர்ந் ேநாக் யவன் "நீ ேகட்டா
ெசால் யா... அதான் அன்ைனக் அந் த ேபாட்ேடாைஸ உைடச்
பார்த்ேதன்... தல் ல நீ பயந் ட் ... அப் றமா நீ உைட ங் கன்
ைதரியமா ெசான்ன ம் ம் ம் என் ெகஸ் தப் ேபான்
ேதா ச் ... அதான் அந் த ஷயத்ைத பத் ேபச யல !"

"எனக் என்ன ெசால் ற ன்ேன ெதரியல... ஆனா இப் ேபா என் பய ம்

கவைல ம் அந் த உேமஷ் ட்ட நான் இைத பத் எல் லாம்
ெசால் ட்ேடன்... "

"ெஸன்ஸார் ைவஸ் பத் மா ?!" பதட்டத்ேதா ேகட்டான். 

"இல் ல அைத பத் ெசால் லல"

"அப் ப ன்னா நிச்சயம் அந் த ெபாக் ஷத் க் ஒ ஆபத் ம்

வரா ....... ஆனா இைத பத் உங் க ட் ல இ க் றவங் க
யா க்காவ "

"ெதரியா ர்... இ வைரக் ம் ெசால் லல"

"ஏன் ?"

" எங் க அப் பா எக்கச்சக்கமா கடன் வாங் ைவச் க்கா ... இைத
பார்த்தா அவர் என்ன ேயா ப் பாேரா... அ ம் இல் லாம ர க் ம்
த் க் ம் எங் க பாரம் பரியமான நைககள் ேமேல கண் .. இந் த
ரிடத்ைத பார்த்தா ம் மா வாங் களா... ேத ேயா ன்ன
ெபாண் ... நான் யார் ட்டன் இேதல் லாம் ேஷர் பண்ணிக்க
ம் " என்றவைள ேரந் ரன் யப் ேயா பார்த்தான்.

அவளின் ைதரியம் த் சா த்தனம் சமேயா தம் ரம் மற் ம்

அவள் ம் பத் ன் ம் , நட் ன் ம் , காத ன் ம் ,
தாய் ெமா ன் ம் , தன் பாரம் பரியத் ன் ம் ெகாண்ட பற் தல்
என அவள் அவைன ஒட் ெமாத்தமாய் யப் ல் ஆழ் த் ட்டாள் .

இப் ப ம் ஒ ெபண் அைனத் றந் த 

 ணங் க ம் ஒ ேசர இ க்க மா
என் ைகப் ற் றவனிடம் "என்ன ர் ? என்ன ேயா க் ங் க" என்
ேகட்டவளின் கரத்ைத அ ந் த பற் தன்ன ல் இ த் அைணத்
ெகாண்டான்.

"ெசால் றைத ேக ங் க ர்... ைடமா ச் ங் ெரஸ்ட் எ ங் க...

நாைளக் ம் அப் றம் ஏதாவ ேவைல வந் ம் பரபரன்
ஓ ங் க" என் அக்கைறேயா உைரக்க

"நான் ப த்தா மட் ம் நீ என்ைன ங் க ட் யா... "

"என்ன ? நான் உங் கைள ங் க டமாட் றனா"

" ன்ன... நீ தான் ைனக் ம் ஏதாவ கன கண் ட் என் கா ல

வந் கத் ... எ ப் ட் ர... ெதரி மா ?!"

அவள் ேயா த் ட் வாய் "அப் ப ன்னா நான் பக்கத் ல ம் ல

ேபாய் ப த் க் ேறன்... நீ ங் க நிம் ம யா ங் ங் க" என்ற ம் அவன்
னத்ேதா

"நீ மட் ம் இந் த ம் வாசைல தாண் ப் பாேரன்.. ெகான் ேவன்" 

"சரி இப் ப நான் என்னதான் பண்ணட் ம் " எரிச்சல் உணர்ேவா ேகட்க

"அெதன்ன ? ஒவ் ெவா தடைவ ம் நான் உன் ட்ட வந் ெகஞ் ச மா...
எனக் என்ன ேவ ம் ேமட க் ெதரியாேதா ?!" என்ற ம் அவள்
ேயாசைனேயா நின்றாள் .

ேரந் ரன் அவள் காேதா ெந க்கமாய் வந் த்தான்"அந் த

ஸ்ஸான ஸ் ங் ைன ரீப் ேள பண் ேவாமா ?!" என்
ெசால் ல ம் அவள் பத யப

"என்ன ?... உம் ஹ ம் யேவ யா ..." என் லக

யத்தனித்தவைள அவன் இன் ம் இ க்கமாய் அைணத்
ெகாண்டான்.

"ஒ ஸ்... அ க் ஏன் இவ் வள ெடன்ஷன்"

"நீ ங் க இப் ப டவர் மா ரி வளர்ந் நின் க் ட் என்ைன இப் ப

டார்சச ் ர் பன் ங் கேள... அக் ஸ் க் ம் உங் க ெபாண்டாட் க் ம்
உங் க க் த் யாசம் ெதரியாதா... எல் லாைர ம் ஒேர மா ரிதான்
ட்ரட
ீ ் பண் ங் களா?!"படபடெவன ெபா ந் தள் ளினாள் .

அவன் ேகாபமாக "உனக் வாய் அடங் கேவ அடங் காதா... நீ

இப் ப தான் அந் த கடத்தல் ம் பல் ட்ட ம் எகத்தாளமா ேப ப் ப...
அதனாலதான் உன்ைன ம் ல ைவச் பாம் ைவச்சா ங் க ேபால"
என் ெசால் ரிக்க அவள் ேகாபமானாள் .

"ெஹேலா... பாம் அவ ங் க எனக்காகேவா அரண்மைனக்காகேவா

ைவக்கல... உங் கைள டார்ெகட் பண்ணதான் ைவச்சாங் க... இ
ெதரியாம நீ ங் க என்ைன கலாய் க் ங் களாக் ம் "

" ம் மா ெசால் லாேத.. என்ைன டார்ெகட் பண்ணி ந் தா... அவன்

என்ைனத்தாேன கடத் ட் ேபாக ம் "

" ங் கத்ைத ண் ல அைடக்க யாராவ ேநரா அைத

கடத் வாங் களா ?! அேதாட இைரைய ைவச்சா அ தாேன
ண் க் ள் ள வந் ர ேபா "

அவன் வாய் ட் ரித்தப "அப் ேபா நீ தான் என்ேனாடஇைர... இல் ல"

"நான் ஒ எக்ேஸம் க் ெசான்ேனன்" என் அ த் ெசால் ல

"ஆனா நீ ெசான்ன ட் ேவஷ க் ... எக்ேஸக்டா ெபா ந்

ேபாச் "
என்றான்.

அவேன அவள் கத்ைத நி ர்த் "வளவளன் ேப ைடம் ேவஸ்ட்

பண்ணாேத..." என் உைரக்க

"ஏன் இப் ப நீ ங் க அடம் க் ங் க ர்"

"நீ ம் தான் அடம் க் ற"

" ந் தா அ ம் வ ம் எனக் தாேன"

" ழமாட்ட .. என்ைன நம் "

"அ சரி... இப் ேபா உங் க ேபாஃன் எங் க" 

"அ சார்ஜ் இல் லாம ஸ் ட்சட
் ் ஆஃப் ... ேபா மா ?!"

"நிஜமாவா?!"

"அ ேய த ழச் ... இ க் ேமல எனக் ெபா ைம ல் ைல" என்

உைரத்தவன் தன் கரத்தால் அவளின் இைட ல் தன் கரத்ைத
அ த்தமாய் ப த்தான்.

அதற் ேமல் அவைன சமாதானம் ெசய் ய க னம் என எண்ணியவள்  

ேவ வ ன் ரட் ேயா அவைன ெகட் யாய் தாங் ெகாண்
அவன் இதழ் கைள ெந ங் க, அவன் ரசைனேயா அவைளேய
ஏக்கத்ேதா பார்த் ந் தான். 

அவைள ஆழமாய் ஊ பார்த்தவ க் அவள் ெந ங் ம்

வைர லான ெபா ைம ல் ைல. அவன் தன்வசம் இழந் தான் என்ேற
ெசால் ல ேவண் ம் .

அவளின் இத ன் அ ைத ைவக்க காத் க்க யாமல் அவள்

எம் நிற் ம் ேபாேத தன் ஒற் ைற கரத்தால் அவள் இைடைய வைளத்
க் ெகாள் ள அந் தரத் ல் நின்ற அவள் கால் கள் .

அவள் " ர்" என் சத்த ட அவேனா அ த்த ெநா ேய அவள்

இதழ் கைள ைறெய த் ெகாண்டான்.

அவைள ேத ய ஒவ் ெவா கண ம் அவள் தான காதல் அவ க் ள்

யாய் பர டக்க, அவளின் இதழ் களின் ஈரத்தால் ளிர் த் ட
எண்ணினாேனா ?! 

அவள் ெமல் ய இைடைய வன்ைமயாகேவ பற் யப , அவளின்

தாமைர இதழ் களில் இைணந் ல ெநா கள் அப் ப ேய
ஆழ் ந் டந் தான்.

காற் க் ம் வ டாமல் அவேனா இ க்கமாய் உறவா

ெகாண் ந் த அவள் ேதகத்ைத லக் ட மன ல் லாமல் , அவைள
க் டந் தவன் அந் த த்தத்ைத நீ ட் த் ெகாண க்க, அவனின்
த்தத் ல் பாய் ந் த ன்னல் ற் ல் அவள் ெமாத்தமாய்
ெசய ழந் தாள் . 

ஒ நிைல ல் அவன் உணர் கள் தன் எல் ைலைய ேகாட்ைட

கடந் ட, அவைள அப் ப ேய க் வந் ப க்ைக ல்
 டத் னான். 

அவனின் ஒவ் ெவா அ ம் அவேள நிைலெபற் க்க, இனி

கண ேநர ம் தன்ைன ட் அவள் ரி ம் வாய் ப் ைப அவன்
த வானா ? உணர் கைள கடந் உ ேராட்டமாய் அவேளா
கலந் ட்டான்.
 ைம கமான

நாட்கள் கடந் மாதங் களாக மா க்க ேரந் ரன் ைலக்கடத்தல் வழக் ல்

ரமாய் இறங் ந் தான். உேமஷ் தர்மாைவ ெகாைல ெசய் த ற் றத்ைத ஏற்
ெகாண்டா ம் ைல கடத்தல் ெநட்ெவார்க் பற் ய ைமயான தகவல் அவனிடேம
இல் ைல. 

அ ம் இல் லாமல் தர்மா ன் ெகாைல வழக் எப் ேபா ைலக்கடத்தல் மற் ம்

ெபாக் ஷங் கைள கடத் ம் ற் றம் சார்ந் சாரிக்கப் பட ஆரம் த்தேதா,
அன் ந் ேரந் ர க் ெப மள லான இைட க ம் வர ஆரம் த்தன. 

உயர்மட்ட அர யல் வா கள் அவைன அந் த வழக் ன் சாரைண அ காரி என்ற

பத ந் நீ க்க யத்தனிக்க, அந் த ேநரத் ல் த ழச் மற் ம் பார
பத் ரிக்ைக இதைன மக்களின் பார்ைவக் ெகாண் ேசர்த்த .

அந் த வழக் ன் க் யத் வம் வாய் ந் த தகவல் கள் மக்களால் அ கம் ப ரப் பட,
ேரந் ரனின் தைட நீ ங் அவேன அதன் சாரைண அ காரியாய் ெதாடர்ந்தான். 

மக்களின் சக் க் ன் அர யல் சக் க ம் அ ப் பணியேவ ேநரிட்டன.

அவன் ண் ம் அந் த வழக் ல் ச்ேசா ெசயல் பட ெதாடங் னான்.

அந் த ற் றத் ன் ண்ணனி ல் இ க் ம் அந் த ெபரிய ெநட்ெவார்க் ெகாஞ் சம்

ெகாஞ் சமாய் அவன் க் ள் க்க ெதாடங் ய . 

இதற் ண்ணனி ல் அறநிைலத் ைற அ காரிக ம் சம் பந் தப் பட் ப் ப

ெதரியவர இன் ம் பரவலாய் இந் த வழக் ேபசப் பட்ட .

ேரந் ரன் ற் றவாளிகைள ப் ப ல் மட் ம் ரம் காட்டாமல் ெதாைலந்

ேபான ைலகைள ம் ெபாக் ஷங் கைள ட்ப ம் அ ரமாய் இ ந் தான்.

ெசய் தாள் மற் ம் ெதாைலக்காட் களி ம் அவைன பற் ய பாராட் ைரகள்

ஓயாமல் ஒ க்க ெதாடங் ன.

இவற் ைற எல் லாம் கண்ட மேகந் ர ப ரித் ேபா ந் தார். 

இ ப் ம் தன் மகைன அைழத் பாராட்ட மனம் வராமல் தன் ஈேகாைவ

ெகட் யாய் த் ெகாண் ந் தார்.

ட்டதட்ட ஒ மாதத் ற் ேமலாய் மக டன் ேபச் வார்த்ைதேய இல் ைல.

அதற் காரணம் ேரந் ரன் தன் மைன தான் க் யம் என் ட்ைட ட்
ெவளிேய ய .

எந் த தந் ைதக் தான் ேகாபத்ைத வரவைழக்கா ?அ தான் அவரின் ஈேகாைவ

அ கமாய் ேவ ன் வளரச் ெசய் ந் த . ஆனால் அ அவர் பக்கத் லான
நியாயம் மட் ேம!
கட் ய மைன ைய ட் ற் ள் வர டாமல் த க் ம் தந் ைத டம் எத்தைனேயா
தமாய் சமாதானம் ேப பார்த்தவன் இ யாய் யாமல் மைன ேயா
தா ம் ெவளிேய ட்டான்.

இத்தைகய நிைல ல் மேகந் ர ப அரண்மைனைய இ த் ட்

ெபரியள லான ெராஜக்டை் ட அங் ேக ெகாண் வர எண்ணி ந் தார்.

அ ம் இயலாமல் ேபாக அ ப் பட்ட ங் கம் ேபால அவ் வப் ேபா தன் மைன டம்
மட் ம் கர் த் ெகாண் ந் தார். 

இன் ம் ெதாைலக்காட் ல் மகனின் கத்ைத பார்த் அவ க் ள் இ ந் த

ஏக்கத்ைத ம் ேவதைனைய ம் மைன டம் காட் க் ெகாண் ந் தார்.

"உன் மக க் ேநத் வந் தவதான் க் யம் ... நம் மல பத் ெகாஞ் சங் ட
அக்கைறேய இல் ைல" என் உைரக்க ேமைஜ உண ெபா ட்கைள எ த்
ைவத் ெகாண் ந் த சந் ரா இ ய கத்ேதா அவர் ன் வந் நின்றார்.

"உங் க க் மட் ம் அவைன பத் ெகாஞ் சமாச் ம் அக்கைற இ க்கா? ம மக

மகைன ட அந் த அரண்மைனதான் ெராம் ப க் யமா ..?" என் ேகள்
எ ப் னார்.

"ஆமான் ... அவ க் அவன் வாதம் னா... எனக் என் வாதம் ... நான் அந் த
அரண்மைனைய இ க்காம டமாட்ேடன்" என்றார்.

சந் ரா ற் தன் கணவன் இத்தைனக் ற ம் அந் த அரண்மைன ஷயத் ல்

இறங் வராமல் உச்சாணி ெகாம் ேலேய நிற் றாேர என யப் பாக ம்
ேவதைனயாக ம் இ ந் த . 

என்ன ெசய் வ ?அ தான் மேகந் ரனின் ணம் .. அ தான் ேரந் ரனின் ண ம்

ட... 

ேரந் ர ம் அவ் வாேற தன் வாதத்ைத ட் க் ெகா க்காமல் அரண்மைன ல்

தன் மைன ேயா தங் ந் தான்.

அவர்கள் அங் ேக இ க் ம் வைர தன் தந் ைத அரண்மைனைய தகர்க்க

யற் க்கமாட்டார் என்பேத அவன் எண்ணம் . 

இந் த ேகாபத்ைத எல் லாம் மேகந் ர ப க்ரமவர்மனிடம் ப் ந் தார்.

அவரின் ெதா ல் தற் ெகாண் எல் லாவற் ைற ம் டக் தன் பணத்ைத
உடன யாய் ப் த ம் ப பணித் ந் தார்.

க்ரமவர்மன் ெராம் ப ம் மனம் ெநாந் ந் க்க த ழ் தான் இைவ

எல் லாவற் ற் க் ம் காரணம் என்ற ேகாபம் அவ க் !

இந் த சமயத் ல் ஜயா ேத ைய த க் ைணயாக அரண்மைனக்

அ ப் ப் ப அ ந் அவர் அ த ற் றமானார்.

"யாைர ேகட் நீ ேத ைய அ ப் ன...?" என்றார்.

"இல் ைல த ழ் தான் அவ் வள ெபரிய அரண்மைன ல தனியா
கஷ்டமா க் ன் " என் அவர் தயங் ெசால் ம் ேபாேத இைடம த்தவர்

"அவ அந் த அரண்மைன தான் க் யம் நம் ம எல் ேலாைர ம் க் எரிஞ் ட்

ேபா ட்டா ?...அப் றம் என்ன ?!"

"அப் ப எல் லாம் இல் லங் க... த ழ் அப் ப எல் லாம் ேயா க்க மாட்டா"

அவர் கத் ல் ெவ ப் கலந் த ஒ ன்னைக இைழேயா ய .

"என்ன ஜயா? நா ம் ெகாஞ் ச நாளா பார்க் ேறன்... உன் ள் ைள ம் ... நீ ம் ...

அவைள தைல ல க் ைவச் ஆ ங் க... இனிேம என்னால எந் த ேராஜன ம்
இல் லன் ... அவ பக்கம் சா ங் களாக் ம் " என்றான்.

ஜயா ற் அவர் ெசான்னதற் என்ன ப ல் ெசால் வெதன்ேற ரிய ல் ைல.

ெசாத் ற் காக ம் பணத் ற் காக ம் ஆைசப் பட்ட ேபாெதல் லாம் இப் ப ஒ ப
மத்தப் பட ல் ைலேய !

ஆனால் இன் அவர் மனம் ந் ந் த நிைல ல் அந் த வார்த்ைத அவைர

ெராம் ப ம் காயப் ப த் க்க அப் ப ேய ெமௗனக ல் நின்றார்.

ர தந் ைத ெசான்னெதல் லாம் ேகட்டப ேய ன்ேனா வந் தவன் "ஏன் இப் ப

எல் லாம் ேப ங் கப் பா?... நா ம் அம் மா ம் ெசாத் பணம் ஒ காலத் ல
ேயா ச் க்ேகாம் ... ஆனா அெதல் லாம் ஒண் ேம இல் லன் அக்கா எங் க க்
ரிய ைவச் ட்டா... எவ் வளேவா நாங் க அக்கா க் எ ரா ெசஞ் க் ம் ...
அெதல் லாம் ெதரிஞ் ம் ... அக்கா எங் கைள ட் ெகா க்கல.. அப் பதான் பணம்
காைச ட உற ெபரி ன் ரிஞ் ... இப் ப ட அக்கா அந் த அரண்மைனக்காக
இவ் வள ரம் நிற் றான்னா அ க் காரணம் இல் லாம இ க்கா " என்
ெபா ைமயாய் ளக்க, அவனின் ேபச் ம் அ ல் ெவளிப் பட்ட ர்ச ் ம்
க்ரமவர்ம க் ராகேவ இ ந் த .

இ ந் ம் க்ரமவர்ம க் அவரின் மனக் மறல் அடங் க ல் ைல. 

அவர் தன் மகைன ேநாக் "உனக் நம் ம நிைலைம ரி தா இல் ைலயா... த ழ்

ைகெய த் ேபாடலன்னா நம் ம எல் ேலா ம் ந த்ெத ல நிற் க ம் " என்றார்.

ர ம் ேயா க்காமல் "அக்கா நம் மல அப் ப ட் ற மாட்டாப் பா... இந் த

ரச்சைனைய அக்கா சரி பண்ணி வா... நீ ங் க பா ங் க" என் ர்க்கமாய்
ெசால் ட் அவன் அதற் ேமல் தன் தந் ைத டம் அந் த ஷயம் த்
வா க்காமல் அகன்றான். 

க்ரமவர்ம க் த க் ம் இைட லான உற ல் ஆரம் த் ந் ேத ெப ம்

இைடெவளி இ ந் த . 

அந் த இைடெவளிைய அவரின் தந் ைத ம் மவர்மன்தான் நிரப் ந் தார். ஆனால்

அவர் மரணத் ற் ன் தந் ைதக் ம் மக க் ம் இைட ல் ஏற் பட்ட ெவற் டம்
நிரப் படாமேல இ ந் த .

இன்றள ம் அ அப் ப ேய இ க்க, ரச்சைனகள் ஓய் ந் அவர்கள் இ வ ம்

ஒ வைர ஒ வர் ரிந் ெகாள் ம் நா ம் ெவ ெதாைல ல் இல் ைல.
*********
ம் மவாசல் அரண்மைனைய ட் ெவ ெதாைல வந் த அந் த கார், ஒ
ேகா ன் ன் ற வாச ல் வந் நின்ற .

த ழ் தனக்ேக உரிய கம் ரத்ேதா இறங் க ேத ம் அவேளா இறங் னாள் .

ேத வண்ண 
தவாணி ல் ன்னிக் ெகாண் க்க, த ேழா எப் ேபா ம் ேபாலான அவளின்
உைட ம் நைட ம் மாற் றங் கள் இல் ைல. ன்ஸ் ேபன் ம் நீ ல நிற டாப் ஸ ம்
அேத மார்டன் த ழச் தான்.

அக்கா தங் ைக இ வ க் ம் மைலக் ம் ம க்கான த்தயாசம் . இ வ ம் ேவ

ேவ பாணியான உைடயைமப் ல் இ க்க, ேத உள் ேள ெசல் வதற் ன்
க்கைட ன் வாச ல் நின்றப "அக்கா இ ... வாங் ட் வர்ேறன்" என்றாள் .

"நீ வாங் க்ேகா ேத "

"அப் ப ெயல் லாம் ெசால் ல டா ... " என்றவைள த ழ் ைறத் பார்த்தாள் . தான்
ம் பாதவற் ைற தன் னிக்காேத என்ப ேபான்ற பார்ைவ.

அவ க் மணத் ற் ன் ேவெறா ம் பமாய் தன்ைன மாற் க் ெகாள் ள

இன்றள ம் அவள் மனம் ஏற் க ல் ைல. ன் எப் ப இ ந் தாேலா அப் ப ேய
தன்ைன அைடயாளப் ப த் ெகாள் ளேவ எண்ணினாள் .

த ழ் அக்கா ன் பார்ைவ ரிந் தவளாய் ம் "ஒ ெமாழம் ெகா ங் கக்கா"

என் ெசால் ம் ேபாேத "இல் ல இரண் ெமாழமா ெகா த் ங் க" என்ற ஒ
ஆண்ைம நிரம் ய ரல் .

ம் பார்த்தவ க் ர நிற் ப ரிய சட்ெடன் உதட் ல் தவழ வந் த ன்னைக

ெவளிவராமல் உள் ேளேய ெசன் ஒளிந் ெகாண்ட .

கத்ைத ப் க் ெகாண் அந் த ெபண்ணிடம் ண் ம் "ஒ ெமாழம்

ெகா ங் கக்கா ேபா ம் " என் ெசால் ல அவன் ன்ேனா நின்றப "உன் லாங்
ேஹ க் பத் மா? !" என் ேகட் வத்ைத உயர்த் அவன் உ ர்த்த ன்னைக
அவள் இதயத்ேதா ெசன் ஒட் க் ெகாள் ள, அவள் இன் ம் லெநா கள்
இங் ந் தால் தான் அவனிடம் ற் மாய் ெதாைலந் ேத ேபாேவாம் என
எண்ணியவள் தன் தமக்ைகைய ேத னாள் .

அவள் அங் இல் ைல.

ேகா க் ள் ெசன் ப் பாள் என எண்ணி உள் ேள ெசன் ட அந் த க்காரப்

ெபண்ேணா வாங் ட் ெசல் ல ெசால் கதற, அவள் ம் பேவ ல் ைல.

அந் த ெபண் தனக் நடக்க இ ந் த யாபாரத்ைத ெக த் ட்டான் என எண்ணி

ர ைவ பார்த் வைசமா ெபா ந் தாள் .

ேத ெசன்ற ைச ேலேய நிைல த் பார்த் ெகாண் ந் தவன் அந் த

ெபண்ணின் பாராட் மைழகைள கா ெகா த் ம் ேகட்க ல் ைல.
இப் ப ஒ ேதவைத தனக் உரிைமயாவாளா என்ற ஏக்கம் ஆனந் தம் த ப் என
எல் லா உணர் க ம் அவ க் ள் ன்னிப் ைணந் க்க இ யாய் அவைன
பார்த் அந் த ற் ம் ெபண் ைறப் ேபா "காலங் காத்தால ெபாழப் ைப ெக க்க
வந் ட்டா ங் க.. உன்ைன மா ரி ெபாம் பள ள் ள ட்ட வம் பன்றவைன எல் லாம்
ேபா ஸ்ல ச் ெகா க்க ம் " என் ெசால் ல ம் அவ க்காக பரிந் ெகாண்
வந் தாள் அவன் உ ர் ேதா .

"நா ம் பார்த் ட் க்ேகன்.. நீ ங் க ெராம் ப ஓவரா ேப ட் க் ங் க... அவன்

யா ன் ெதரியாமாம் மா... மஹாப ரம் ேபா ஸ் ஸ்ேடஷன் இன்ஸ்ெபக்டர்"
என் ைரக்க அந் த ெபண் தற் ெகாண் அந் த காட் ைய ேநரம் ேபாகாமல்
பார்த் ந் த அைனவ ம் வாயைடத் ேபா னர்.

இப் ேபா ர தாரித்தப தன் ேதா ன் கரத்ைத பற் ஓரமாய் அைழத்

வந் தவன் "இப் ப எ க் சம் பந் த ல் லாம என் ைடல் ஸ் எல் லாம் அந் த அம் மா ட்ட
ெகா த் ட் க்க" என்றான்.

"ேட அந் த ேல ஓவரா ேப ... உன்ைனேய ேபா ஸ்ட்ட ச் ெகா த் வன்

ெசால் ... அதான் உன் பவர் என்னன் ெசான்ேனன்." என் அவள் இ க்கத்ேதா
ப ைரத்தா ம் அ ள் ள ம் தனத்ைத அவன் அ ந் ெகாண்டான்.
"ஒ ஆணி ம் நீ ங் க ேவண்டாம் ... அேத ஸ்ேடஷ்னலதான் உன் ஷ ம்
இ க்கா ... எவனாவ ேபாய் ஏடா டாம ேபாட் க் ெகா த் ட்டான்னா... அப் றம்
அந் த மனிஷன் என்ைன வ ந் வா வ ந் " என் அச்சத்ேதா உைரக்க த ழ்
ன்னைக த ம் ப "ேட இன் மாடா அவைர பார்த் நீ பயந் ட் க்க" என்றாள் . 

"ஏன் உனக் பயம் இல் ைல?"

"இ க்க்க் ... ஆனா இல் ைல" என்றாள் . அவளால் இன் ம் க்க ய ல் ைல.
அவன் எப் ேபா எந் த பத் ற் மா வான் என் ! 

"அம் மா தாேய ... உன் ஷன் ட்ட ஏேதேதா ெபாய் ெசால் ட் வர்ற க் ள் ள
மண்ைட காஞ் ட்ேடன்... இ ல நீ ேவற"

"ெபாய் ெசான்னியா ?!... ேட அந் த மனிஷன் கண் ச் வாேரடா" 

"அெதல் லாம் அப் றம் பார்த் க்கலாம் ... நான் தல் ல ேபாய் எப் ப யாவ
ேத ட்ட ேப கன் ன்ஸ் பன்னி ேறன்"

"நீ ெசய் ற ேசட்ைடக்ெகல் லாம் நான் ப ஆடா ? அவதான் ஹாஸ்ெபட் ல் ைலேய

உன் ட்ட அவ லவ் ைவ ெசான்னா இல் ல.. அப் பேவ ஒத் க்காம ெபரிய
ங் யாட் ம் ஸ்ேடட்டஸ் த அ இ ன் ேப ட் ... இப் ப வந் என் உ ைர
எ க் ற"

"நீ என் ப் ரண் ... என் காத க் நீ ெஹல் ப் பண்ணாம ேவற யா ெஹல் ப்
பண் வா" என்ற ம் அவைன ைறத்தவள் "நல் ல ெபாழப் ... ேபாய் எப் ப யாவ
ேப அவைள கன் ன்ஸ் பண் " என்ற ம் ர ஆர்வமாய் உள் ேள ெசல் ல
எண்ணியவன் ண் ம் ன்ேனா வந் அவைன வார்த்ைதயாலேய வ த்ெத த்த
க்கார ெபண்ணிடம் "இரண் ெமாழம் ெகா ங் க" என் ேகட் வாங்
ெகாண்டான்.

அந் த ெபண் ம் அவன் ேபா ஸ்காரனா என் சந் ேதகத்ேதாேட ெகாஞ் சம்
அ கமாகேவ ைவ கத்தரித் ெகா த்தாள் .

உள் ேள ெசன்றவன் அந் த ேகா க் ள் இப் ப ம் அப் ப மாய் ற் வந் தான்.

அவன் பார்ைவ அவைள ேதட, அவ ம் தன் தமக்ைகைய ேத ற் வந் தாள் .

அவைள கண்ட ந் த ர "ேத " என்றைழக்க அவன் எங் ேக என் ஆவேலா ேத ய

அந் த ப் பான கைள கண் களிப் ற் றவன் இன் ம் ல ெநா கள்
அவள் ேதடைல ர த்த ன், அவள் கண் ன்ேன ரசன்னமானான்.

அவைன பார்த்த ேம மனம் காதைல ஊற் ெற த்தா ம் , தன் காதைல அவனிடம்

உைரத்த ேபா அவன் தட் க த்தைத எண்ணிய ேபா இன் ம் வ த்த
அவ க் .

காதல் என்ப எத்தைன கேமா அத்தைன ைம. இ வராய் அைத மக் ம் ேபா
கம் .

ஒற் ைறயாய் மப் பவர்க க் அ மனைத ம் உ ைர ம் கனக்க ெசய் ம் ைம. 

அந் த ைமயால் மனம் கனத் அவன் கத்ைத பாராமல் நின் ந் தாள் .

அவ க் அவளின் நியாயமான ேகாபம் ரிந் த . அவள் காதைல ெசான்ன ேபா

ஸ்ேடட்டஸ் அ இ என் அவைள சமாளித் பார்த்தான். 

ஆனால் அவள் அந் த காரணத்ைத ஏற் காத ேபா உன்ைன அத்தைகய

உற ைறேயா பார்க்க இயல ல் ைல என் ட்டவட்டமாய் ம த் ட்டான்.

அதற் காரணம் இல் லாமல் இல் ைல.

ேரந் ரனின் எச்சரிக்ைக ம் இன்ெனா றம் ர ன் தான தவறான பார்ைவ.

ர மனம் ந் மன்னிப் ேகட்ட ேபா ம் அவனால் அைத நம் ப ய ல் ைல.

ேத ைய தான் காத த் அந் த உற ைற தன் ேதா ன் வாழ் க்ைகக்
ரச்சைனயாய் ந் ேமா என்ற ஒேர எண்ணம் மட் ம் தான்.

அதனாலேய தனக் ப் பம் இ ந் ம் ேத ைய நிராகரித்தான். 

ஆனால் த ழ் தன் நண்பனிடம் ேப அவன் அர்த்தமற் ற பயத்ைத

ேபாக் ய ல் லாமல் ேத அவன் ெகாண்ட காதைல ம் ெதளிவாய் ரிய
ைவத் ந் தாள் . 

ேத ன் நின்ற ர "நான் அப் ப ேப உன் மனைச கஷ்டப த் க்க டா "

என் அவைள சமாதானப் ப த்த யல அவள் அவன் றம் பார்ைவைய
ப் னாள் .

"பரவா ல் ைல... என்னால ரிஞ் க்க யா ... நீ ங் க உங் க க் ச்

ெபாண்ணா பார்த் கல் யாணப் பண்ணிக்கங் க" என்ற ம் அ ர்ச ் யைடந் தவன்
"என்ன? பட் ன் இப் ப ெசால் ட் ..." என்றான்.

"எப் ப ெசால் ட்ேடன்? "

"ேவெறா ெபாண்ைண கல் யாணம் பண்ணிக்க ெசால் "

"நீ ங் கதான் என்ைன அந் த மா ரி பார்க்கலேய... அப் ேபா எந் த ெபாண்ைண பார்த்தா
அந் த மா ரி ப் ஃ ங் ஸ் வ ேதா அந் த ெபாண்ைண கல் யாணம் பண்ணிக்ேகாங் க"

" ரிஞ் க்ேகா ேத ... உன்ைன நான் அப் ப பார்க்கலங் ற உண்ைம... அேத
ேநரத் ல உன்ைன அப் ப பார்க்கேவ யா ன் ெசால் லலேய"

இந் த வார்த்ைதகைள ேகட் ேத ன் மனம் இன் ற் ண் ம் காதல் கன ல்

தந் க்க அவேன ெதாடர்ந்தான்.

"உன் ட்ட நான் அப் ப ெசான்னேன அ உன்ைன நிராகரிக்க இல் ைல... ேவற
காரணம் ..." என் ைரத்தவைன ேகள் யாய் பார்த்தாள் .

" உன் அண்ணன் உங் க அம் மான் யா க் ேம த ைழ க்கா ... அ ம்

இல் லாம எங் க நட்ைப கலங் கப் ப த் ேப னவங் க... நாைளக்ேக நான் உன்ைன
காத ச் அெதல் லாம் த ேழாட வாழ் க்ைக ல ரச்சைனயா மா ட்டா... அந் த
பயம் தான்... 

ஆனா த ழ் எனக் ரிய ைவச்சா... உங் க அண்ண ம் உங் க அம் மா ம் ெராம் ப ம்

மா ட்டாங் கன் ... அப் றம் நீ என்ைன எந் தள க் ேந க் றன் " என் ர
ெசால் ல, ேத ெபா ைமயாய் ேகட்டாள் . 

அவன் அவ ைடய ஆைச கன கைள பற் ந் க்காமல் தன் ேதா ன்

வாழ் க்ைகைய பற் ந் த் க் றான் என எ ம் ேபா இத்தைகய நட்ைப ெபற் ற
தன் தமக்ைக உண்ைம லேய ண்ணியம் ெசய் க் றாள் என் ேதான் ய .

இவற் ைற எல் லாம் தாண் ர ன் தான மரியாைத அ கரித் அவன் இன் ம்

அவ க் ள் ேபாற் த க் ரிய இடத்ைத ெபற் ட்டான்.

அவள் சமாதனமானதற் சான்றாய் அவள் உத கள் ன்னைகைய உ ர்க்க ர தன்

கரத் ந் த மல் ைக ைவ அவளிடம் நீ ட் னான்.

அவன் த் யாசமாய் பார்த்தப "எல் ேலா ம் ஸ்வலா ேராஸ்தாேன

ெகா ப் பாங் க" என் ேகட்க 

த ழ் அவர்கள் அ காைம ல் வந் தப "அவன் நிைறய ேப க் ேராஸ்

ெகா த் ட்டான்... ஒண் ம் ெவார்க் அ ட் ஆகல... அதான் உனக் ஃப் ரண்ட்டா
மல் ப் ெகா த் ப் பார்க் றான்.." என்றவள் தன் நண்பனின் றம் ம்
"கெரக்டத
் ாேன ர " என் ம் த்தனமாய் ன்னைக த்தாள் .

அவன் ேகாபமாய் ம் "ஒய் ஸ் ெகாைலெவ ?!" என் பரிதாபமாய்

பார்த்தான்.

"ெராம் ப ஃல் பன்னாதடா... அல் ெர உன் கைத எல் லாம் என் தங் கச் க் ட்ட
எப் பேவா ெசால் ட்ேடன்" என்ற ம் ர ேத ன் றம் ம் "உங் க அக்கா
என்ைன பத் ெசால் றைத எல் லாம் நம் பாேத... ேவ ம் ேட என்ைன பத்
இல் லாதைத ம் ெபால் லாதைத ம் ெசால் வா"

"அடப் பா ... நான் இல் லாதைத ம் ெபால் லாதைத ம் ெசால் ேறனா.. இ இ ...நீ
ெபாய் ெசால் ட் இங் க வந் த ேமட்டைர என் ட் க்கார் ட்ட வத் ைவக் ேறன்" 

"வத் ைவேயன்... எனக்ெகன்ன பயமா ?"

"பயமான்னா ேகட் ற.. இ ... இப் பேவ நான் கால் பன்ேறன் ??? "

ேத ரியாமல் பார்த் க்க, ர ஏளமாய் "பன் " என் தன் ேதா டம்
ைதரியமாக உைரத்தான்.

அவ க் ெதரி ம் . 

அவள் அப் ப எல் லாம் ெசய் ய மாட்டாள் என் !

ஆனால் த ழ் நி த்தாமல் "ஓ அவ் வள ைதரியமா ?" என் தன் ைகப் ேப ைய

எ த்தவள் உண்ைம ேலேய அவ க் அைழக்க ற் பட் ெகாண் ந் தாள் . 
ேத க்ேகா அவர்கள் இ வ ம் ேப க்ெகாள் வைத பார்த் ரிப் தாங் க ல் ைல.
இ வ க் ம் தடலா யாய் பத் வய ைறந் ட்டேதா என் ேதான் ய .

அந் த சமயம் த ழ் தன் கணவ க் அைழக் ம் யற் ைய ைக ட்டவள் "ேட ர ...

ஏ " என்றாள் . 

"என்ன ? ேபாஃன் பண்ணலயா... உனக்ேக ேபச பயமா இ க்கா? !"

"ர ... ர் வந் க்கா "

"இப் ப எல் லாம் ெசான்னா நாங் க பயந் ேவாமா?! ேபா "

"அட எ ைம... ம் பா " என் அவள் பதட்டத்ேதா ற ம் ம்

பார்த்தவ க் கம் பேம வந் த ேபால் ஓர் அ ர்ச ் .

கம் பம் வர ல் ைல. ேரந் ரன்தான் வந் ெகாண் ந் தான். காக் ேபண் ம் நீ ல
நிற ஷர்ட் மாய் கம் ரமாய் வந் ெகாண் க்க ர த டம் "இப் ப என்ன
பன்ற ? " என்றான்.

"என்ைன ேகட்டா? ேபாய் ஒளிஞ் க்ேகா... அவ உள் ேளதான் வரா ... நீ அப் ப ேய
ெவளிேய ேபா " என்ற ம் தன் கரத் ல் இ ந் த ைவ ேத ல் ைக ல்
ெகா த்தவன், அ த்த கணேம ெசன் ஒ ணின் ன் றம் மைறந் ெகாள் ள
ேத தன் தமக்ைக டம் "ட் ட் ைடம் ல மாமா ஏன் இங் க வர்றா ?" என் ேகட்க 

"என்ைன ெடன்ஷன் ப த்ததான்"

"நீ ஏன் ெடன்ஷனாக ம் ... ர ஏன் மாமாைவ பார்த் ஒளிஞ் க்க ம் "
என் ேத ேகட் ெகாண் க் ம் ேபாேத ேரந் ரனின் பார்ைவ அவர்கைள
கவனித் ட்ட .

தன்ைன ேநாக் வ ம் கணவைன கவனித்தப தன் தங் ைக ன் காேதாரம்

"ெதய் வேம ! ட் க் ேபாய் உனக் எல் லாத் க் ம் ளக்கம் தர்ேறன்... உங் க
மாமா ன்னா எைத ம் உள ைவக்காேத" என்றாள் .

ேரந் ரன் அவர்கைள ெந ங் னான். எ ர்பாராமல் மைன ைய பார்த்த ரிப்

அவன் கத் ல் அப் பட்டமாய் ெதரிய அவேளா பயத் ல் வராத ன்னைகைய
இயந் ரத்தனமாய் வரவைழத்தாள் .

"நீ காைல ல என் ட்ட ேகா க் ேபாகப் ேபாேறன் ெசால் லேவ இல் லேய" 

"அ ர் ேதா ச் ... அதான் நா ம் ேத ம் ... நீ ங் க என்ன ?ட் ட் ைடம் ல

ேகா க் வந் க் ங் க"

"ஒ சாரைணக்காகதான்..."

"என்ன சாரைண?"

"அ ஒண் ம் இல் ைல... இந் த ேகா ல் அறங் காவலைர சாரிக்கலாம் இங் க
வர்ற ெசான்ேனன்..." என்றவன் தன் மைன ன் காேதா ரக யமாய் "இந் த
ேகா ல் ட எேதா ஒ ஐம் ெபான் ைலைய மாத் க்காங் கன் தகவல் "
என்றான்.

அவள் அ ர்ச ் ேயா "அப் ப யா ?!" என் ேகட்க அவ ம் தைலயைசத்தான்.

உடன யாக தன் ைகக காரத்ைத பார்த்தவன் "நீ ங் க சா ம் ட் ங் களா ?!" என்
ேகட்க ேத "இல் ல மாமா" என்றாள் .

"சரிமா.. நீ ங் க சா ம் ட் ளம் ங் க.. நான் ெகாஞ் சம் ேவைலயா வந் க்ேகன்"

என்றப த ைழ பார்க்க அவ ம் இயல் பாய் தன் இைமகைள அைசக்க அவ ம் தன்
காந் த ன்னைகைய ட் அங் ந் ெசல் ல ர ம் அவசரமாய்
அகன் ட்டான்.

ேத ர ெகா த்த ைவ தன் தைல ல் க் ெகாண் ஏக்கமாய் வாசைல

பார்த்தாள் . 

பார்த் ர க்க அவனில் ைல என்ற த ப் !

த ழ் தன் தங் ைக ன் மன எண்ணத்ைத கணித்தப "என்ன ேத .. ? ப் ங் ஸா ..
எங் க ேபா ட ேபாறான்? வாழ் க்ைக ரா உன் டேவ வந் உன் ெதால் ைல பண்ண
ேபாறான்" என் ெசால் நைகத்தப தன் தங் ைக ன் ேதாைள அைணத்
த்தாள் .

"ேச !அெதல் லாம் ஒண் ம் இல் லக்கா" என் ெசான்னா ம் அவளின் நாணம்
அவைள காட் ெகா த்த .

அதன் ற இ வ ம் கட ைள வணங் க த ேழா அவர்களின் காத க் எந் த த

இைட ம் வந் டக் டா என் இைறவனிடம் ேவண் க் ெகாள் ள, ேத
சந் ேதாஷத் ன் உச் ல் இ ந் ததால் எந் த ேவண் த ம் ைவக்க ல் ைல. 

அப் ேபாைதக் ர ேவ அவளின் நிைன கைள மாய் ஆக் ர த் ெகாண்டான்.

ேகா ைல ட் ெவளிேய ய சமயம் த ன் கள் கணவைன றப் ப வதற்

ன்னதாக ஒ ைற பார்த் ட மாட்ேடாமா என் ற் ஆராய் ந் ெகாஞ் சம்
ஏக்கமான . 

******
இன்பகரமான த ணம்

அன் இர அரண்மைனக் ெவளிேய இ ந் த தாமைர மண்டபத் ல் த ழ்

கடற் கைரைய ர த்தப அமர்ந் க்க அங் ேக இ ள் படர்ந் ந் த .

இ ப் ம் ைமயான இ ள் ழாமல் அரண்மைன ன் ெவளிச்சம் அங் ேக

க் ெகாண் க்க, த ழ் அந் த மண்டபத் ன் ப க்ெகட் களில் கால் கைள
ெதாங் க ட் ெகாண் கன்னத் ல் கரத்ைத தாங் ெகாண் ஒர் அழ ய
ெபண்ேணா யமாய் அமர்ந் ந் தாள் .

"நீ இங் கதான் இ க் யா? உன்ைன எங் ெகல் லாம் ேத ற " என்றப ேரந் ரன் வர
அப் ேபாேத அைசந் தாள் .

"வந் ட் ங் களா ?"

"வந் ட் ங் களாவா... நான் வந் எவ் வள ேநரமாச் ன் ெதரி மா... ேபாஃைன ம்

ம் ல ைவச் க்க... இந் த அரண்மைன க்க நா ம் ேத ம் ேத ேத
கைளச் ட்ேடாம் " என்றான்.

"அய் ேயா! சாரி ர்... ம் மா நடந் வந் ேதனா. என்னேவா அப் ப ேய அைம யாய்
உட்கார்ந் க்க ம் ேதா ச் ... அதான் இங் ேக" என் தயங் யப ெசால் ல ம்

"சரி ... இங் க வா... நான் உன் ட்ட ஒண் காண் க்க ம் " என் ேரந் ரன்
த ன் ேதாள் கைள அைணத்தப அங் கேய அமர ைவத்தவன் தன் ைக ல் ட்
ைவத் ந் த ஓ யத்ைத நீ ட் னான்.
அவள் ரித் பார்க்க அ ல் ஆடம் பரமான ரிடத் ன் ஓ யம் இ க்க த ழ்
ேரந் ரைன யப் பாய் பார்த்தாள் .

"அந் த தர்மாைவ ம் மா ெசால் ல டா ... ெராம் ப றைமசா தான்" என்

ெமச் யவள் அந் த ஒ யத்ைத உன்னிப் பாய் கவனித்தாள் . அ பார்க்க ஒ ேகா ல்
வட்டவ வ ேகா ரம் ேபால காட் யளித்த . 

"அந் த ரிடம் இப் ப தான் இ க் மா? " என் ேரந் ரன் ேகட்க "ம் ம் ம் ... ட்டதட்ட"
என்றாள் . 

ற ேரந் ரன் அவள் கரத்ைத பற் "சரி இங் க இ ட்டா இ க் ... உள் ேள
ேபாலாேம" என்றைழத்தான்.

"ேபாலாம் ... அ க் ன்னா ஒ ஷயம் ெசால் ல ம் "

"என்ன ?"

"அ வந் ... நம் ம ேத இல் ைல... அவ ர ைவ லவ் பன்றா ?" என் தயங் தயங்
ெசால் ல, அவன் எந் த த உணர்ச ் களற் "அப் றம் " என்றான்.

"என்ன ? இவ் வள சாதாரணமா அப் றம் ெசால் ங் க"

"ப் ச.் .. ெதரிஞ் ச ஷயம் தாேன... ர அ ப் பட் ஹாஸ்ெபட் ல இ க் ம் ேபாேத

நான் இைத ச்ேசன்..."

"அப் ப ன்னா இன்ைனக் ர ேகா க் வந் த ம் ெதரி மா?!"

"இன்ைனக் ேகா க் வந் தானா? என் ட்ட உடம் சரி ல் ைல ெபர்ஃ ஷன்
ேகட்டான்" என் அவன் ற, தாேன உள ட்ேடாமா என த ழ் பதட்டமானாள் .

எப் ேபா ம் அவன் கண் த் வான் என்ற எண்ணத் ல் உள ட்டாள் .

அவேனா அவசரமாய் தன் ைகப் ேப ைய எ த் ர டம் ேபச அைழதத்தான்.

த ழ் தன் கணவனின் கரத்ைத த் த த்தப "ப் ளஸீ ் ேவண்டாம் ... நான்தான்

அவைன ேகா க் வர்ற ெசான்ேனன்... ேவ ம் ன்னா என்ைன ட் ங் க"
என்றவைள அவன் ர்ைமயாய் பார்த்தான்.

எந் நிைல ம் நண்பைன ட் ெகா த் ராத அவளின் உ ைய கண்டவன்

அவள் ைகைய உத ட் ைகப் ேப ைய எ த் உள் ேள ைவத்தான்.

ேமேல ேபசாமல் கடைல பார்த்தப நின்றவனின் கரத்ைத பற் ெகாண்டவள் "ப் ளஸ

ீ ்
ேகாபம் ேவண்டாம் " என் சற் இறங் ேப யவைள ஆச்சர்யமாய் பார்த்தான்.

வார்த்ைதக் வார்த்ைத சண்ைட ேபா பவள் இப் ேபாெதல் லாம் எந் த ரச்சைன
வந் தா ம் அவற் ைற எல் லாம் மறந் உடேன இணக்கமா றாள் .

அவனா ம் அதற் ேமல் வாதமாய் தன் ேகாபத்ைத த் க்க ய ல் ைல.

அேத ேநரத் ல் சட்ெடன் சமாதான ம் ஆக ய ல் ைல.

அவள் அவன் கரத்ைத த் க்க அவள் கத்ைத பார்த்தான்.

கைள எ க்க யாமல் கட் க் ம் ஈர்ப் ! 

லா க்க ைவக் ம் ஒ உணர் !

ரியாத அவள் கரத்ைத தா ம் அ த்ததாய் த் ெகாண்டான்.

அப் ேபா அவள் ெம தாய் " ர்" என்றைழக்க "ஹ்ம் ம் ம் " என் ேகட் அவைள
ேநாக் னான். 

அவன் ேகாபெமல் லாம் கண்காணாத ரம் ேபா ந் த .

த ழ் அவன் கைள பார்த்தப "நாம எத்தைன நாைளக் இங் ேய இ க்க

ம் ... நம் ம ட் க் ேபாலாேம" என் அவள் ெசான்ன ம் ண் ம் னம்
ெகாண்டவனாய்

"எ க் ... அவமானப் படவா? " என் ேகட் எரிச்சலானான்.

"அப் ப எல் லாம் ஆகா ர்... அேனகமா மாமாேவாட ேகாபம் இப் ேபா
ைறஞ் க் ம் " அமர்த்தலாகேவ உைரத்தாள் .

"ேசன்ேஸ இல் ல... எங் க அப் பாேவாட ேகாபம் அவ் வள க் ரம் மாறா ... ஐ ேநா
ம் ெவரி ெவல் "

" ரிஞ் க்ேகாங் க ர்... அப் பா மகன் ட்ட ேகாபத்ைத காட்டலாம் ... ம்
க்கலாம் ... ஆனா" என் ெசால் லாமல் தயங் நி த் யவைள பார்த்
"ஆனா...என்ன?" என் னவ

அவள் அவைன நி ர்ந் பார்க்க யாமல் "ஆனா..... அவங் க ேபரன் ேபத் ட்ட
அப் ப ேகாபப் பட யாேத... நிச்சயம் ேகாபப் பட ம் மாட்டாங் க" என்ற ம்
ேரந் ரன் அவள் கத்ைத நி ர்த் கைள பார்த்தான்.

அவளின் அழ ன் காரணம் இப் ேபா ரிந் த . தாய் ைம ன் ரிப் !

அவைள அவன் ஆரத்த க் ெகாள் ள, ெபண்ணவள் அவ க் ள் கைரந்

ேபானாள் . 

கடலைலகளின் ஓயாத சத்தம் அவர்களின் ெச க் எட்ட ல் ைல. 

நிசப் தமாய் அவ க் ள் அவ ம் அவ க் ள் அவ ம் ைளத் க்க, த ன்

ேயாரம் நீ ர் க ந் நின்ற .

அவன் அவைள இ அைணத்தப ேய "ஐ லவ் என் த ழச் " என்

ெசால் அவள் ெச மடல் கைள சச் ெசய் தவன், அவள் கத்ைத நி ர்த் தன்
கரத்தால் அவள் கன்னத்ைத த வ, அவளின் ேதஜஸ் நிரம் ய ன்னைக ல் அவன்
ச்ச ன் ெதாைலந் ேத ேபானான்.
அவனின் உணர் களின் ஆழத்ைத வரிக்க வார்த்ைதக க் ரியம் இல் ைலேய!

அவன் ெசால் லாதைத அவன் கள் ெமௗனமாய் எ த் ைரக்க, அவன் உத கேளா

ேபசாமேல ேப க் ெகாண் ந் த . த்தத் ன் வ ேய...

இ வ ேம ெராம் ப ம் ெபா ைமயாய அந் த இன்பகரமான த ணத்ைத ர த்

அ ப த் ந் தனர்.

சட்ெடன் தன்னிைல அைடந் தவன் "எனக் ஒ ட் த ழச் ேவ ம் ...

உன்ைன மா ரிேய" என்றான்.

அத்தைன ேநரம் ெமௗனமாய் இ ந் தவள் "ேநா ேவ.. எனக் உங் கைள மா ரிேய
ேவ ம் ... இேத ேபால ஷார்ப் ஐஸ்... னி க் ல ேகாபம் ...எைத ம் அஸால் ட்டா
ேஹன்ட்ல் பன்ற ைதரியம் ... இன் ம் இன் ம் ெசால் ட்ேட ேபாலாம் " என்றாள் .

"இெதல் லாம் என் த ழச் ட்ட ம் இ க்ேக"

"இந் த கைதெயல் லாம் ேவண்டாம் ... 

எனக் ட் ர்தான் ேவ ம் ... "

"உம் ஹ ம் ... எனக் த ழச் தான் ேவ ம் " என்றான் வாதமாக.

"ேநா... ர்தான்"

"அெதல் லாம் இல் ல... த ழச் தான்"

அவள் ர்க்கமாய் பார்த் "இ நாள் வைரக் ம் நீ ங் க நிைனச்சைத எல் லாம்

வாதம் ச் நடத் க்கலாம் ... ஆனா இந் த தடைவ யா ர்"

"ஓ... அப் ப யா ! சரி பார்க்கலாமா ?" சவலாய் அவன் வத்ைத ஏற் ற 

"பார்க்கலாேம" என்றாள் . 

த ழ் ஈன்ெற த்த அவள் எ ர்பார்ப் ன்ப அவளின் ரச்சைனக்க க் ர்வாய்

அைமந் த .

மேகந் ர ப அவர் ம் ப வாரி க்காக அரண்மைனைய ைகப் பற் ம்

எண்ணத்ைத ைக ட்டார். ம மகள் வ த்தம் இ ந் த ம் அ ம் நாளைட ல்
மைறந் ேபான .

ேரந் ரன் ைலக்கடத்தல் வழக் ல் றம் பட ெசயல் பட் ற் றவாளிகைள

எல் லாம் ைக ெசய் ததேதா , கடத் ைவக்கப் பட் ந் த பல அரிய வைகயான
ைலகைள ம் ெபாக் ஷங் கைள ம் ட்ெட த்தான்.

ப ைனந் வ டங் க க் ற ...

15 வ டங் க க் ற ... 

6 

ேநரம் ைறந் ெகாண்ேட வர நிற் காமல் ஓ னாள் .

5 நா கள் . 

"ஏய் த ழச் ... அைத க் ேபா " 

4 "ஏய் ... க் ேபா " 

3 நா கள் தான். கரத் ந் த பாைம ைகப் பற் க் னான்.

அ வா யர பறந் ெசன் கடல் நீ ரில் ழ் ந் ெவ க்க ம் ,

அல யவள் ப க்ைக ல் இ ந் ண் ழப் பார்த்த ேபா
ெகட் யாய் இ ம் ைன ஒத்த ஒ கரம் அவைள ழாமல் தாங் க்
ெகாண்ட .

பதட்டத்ேதா த் பார்க்க அவன் உறக்கத் ேலேய அவைள

ெந க்கமாய் இ த் அைணத்தவன் "கண்டைத நிைனக்காம
ங் ... " என்றான். 

அவள் ெமல் ல அந் த ேமாசமான நிைன களி ந் ண்டவள் ,

அவன் றம் ம் ப த்தாள் .

அதற் ள் ளாக ண் ம் அவன் ஆழ் ந் த உறக்க நிைலக்

ெசன் ந் தான்.

எத்தைன அயர்ந்த உறக்கத் ல் இ ந் தா ம் அவைள ழ டாமல்

தாங் க் ெகாள் வ , இத்தைன வ டக் காலமாய் அவ க் பழ ய
ஷயமாய் மா ந் த .
அ ேவ அவனின் ஆழமான காத க் ம் எ த் க்காட் . 

அன் மட் ம் தான் பாம் ெவ த் இறந் ேபா ந் தால் ... 

இப் ப ெயா வாழ் க்ைகைய வாழ யாத ர்பாக் யசா யாய்

இறந் ேபா ப் ேபேன என் எண்ணிக் ெகாண்டாள் . 

அவள் ன் ன்ேன அேத கம் ர ம் ஆ ைம ம் நிைறந் த

அவன் கம் . அவனின் ைச ல் எட் ப் பார்க் ம் அந் த நைர ம்
ட அவனின் 
கம் ரத்ைத ெப க் யெதன்ேற ெசால் ல ேவண் ம் .

அவ க்காக ம் அவன் காத க்காக ம் இன் ம் பல

வ டகாலங் கள் ட ச க்காமல் அவ டன் வாழலாம் .

இந் த எண்ணங் கைள மந் தப உறக்கம் மறந் அவைனேய

பார்த் ந் தாள் .

ேரந் ரன் ஐந் வ டங் க க் ன் க ஷனராய் ப உயர்

ெபற் ந் தான்.

அேத சமயம் த ழச் ன் பத் ரிக்ைக ம் நல் ல வளர்ச ் ெபற்

அவ க்ெகன்ற றப் பான அங் காரத்ைத ெபற் தந் ந் த .

ஆ ன் பத் ரிக்ைக ம் அந் தள க் வளர்ச ் ைய ெபற் ற ேபா

இ ேதா க ம் ேசர்ந் தங் கள் பத் ரிக்ைககைள இைணத்
ரத ழச் என் ஒேர பத் ரிக்ைகயாய் மாற் அதைன நிர்வாகம்
ெசய் தனர்.

த ழகம் வ ம் மக்களின் நம் பகமான பத் ரிக்ைகயாய்

ரத ழச் வாரஇதழ் மா ந் த .

இ ேதா க க் ம் அ ேப ம் கைழ ம் அள ல் லமால் ெபற்

தந் ந் த . 

அேத சமயம் ராஜ ம் மன் அரண்மைனைய ெசந் த ழ்

ெதால் ெபா ள் ைறக் அளித்ததன் ைளவாக அ நம் த ழனின்
ெகௗரவத்ைத ம் அவனின் கட் ட கைல ன் றைமைய ம்
பைறசாற் ம் வண்ணம் இன்றள ம் கம் ரமாய் நின்
ெகாண் க் ற .
நம் நாட் மக்க ம் பல ெவளிநாட் பயணிக ம் ம் மவாச ல்
அைமந் ள் ள நம் பாரம் பரிய அரண்மைனைய ன ம் பார்ைவ ட்
ெப தப் பட் ெகாண் ந் தனர். 

*********

யைல ெதாட்ட அந் த நாளில் ேநரம் கடந் ெகாண்ேட ேபான .

அல ய அலாரத்ைத அடக் ட் ஷ்வா உறங் க்

ெகாண் ந் தான்.

ஆ அவன் ேபார்ைவைய இ த் ட் "எ ந் டா" என்

சத்தமாய் கத்த ம் " நாளில் ட ஏன் இப் ப டார்சச
் ர் பன்ற ?"
என் ெசால் யவன் ண் ம் ேபார்ைவைய ேபார்த் க் ெகாண்டான்.

" வா.. ேட இன்ைனக் ஸ் க் ேபாக ம் .. ஓபன் ேட" என்றாள் .

ஷ்வா அ ர்ந்தப த் பார்த்தவன் கத்ைத பரிதபமாய்

மாற் க் ெகாண் , "ப் ளஸ
ீ ் ... நீ ேய ேபா ட் வந் யா..." என்
ேகட்டான்.

"அெதல் லாம் யா ... என்ைன தனியா ேபாய் ட் வாங் க

ெசால் யா... ெநவர்" என்றாள் .

"ப் ளஸ
ீ ் ஸ்ஸ்ஸ் ... இந் த ஒேர தடைவ ட் ேறன்" என் ெகஞ் சலாய்
பார்த்தவைன ரட்டலாய் பார்த்தாள் .

அந் த பார்ைவக் சரணைடந் தவன்

"சரி சரி... ைறக்காேத வர்ேறன்" என் ஷ்வா ெசால் ல " க் ரம் "
என்றவள் , உடேன ம் ெவன அைறைய ட்
ெவளிேய னாள் .

'இரண் ைவச் க்கவன் எல் லாம் நிம் ம யா இ க்ேகன்...

ஒண்ேண ஒண் ைவச் க் ட் நான் படற பா இ க்ேக' என்
லம் யப ேய றப் படத் தயாரானான்.

அந் த உயரமான பள் ளிக்கட் டத் ன் ன்ேன நின்ற காரின் ன்

இ க்ைக ன் கதைவ றந் ஆ ெவளிேய வர, ஷ்வா வாகன
நி த்தம் ேநாக் காைர நகர்த் ெசன் நி த் னான்.

காட்டன் டைவ ல் கம் ரமாய் ஆ உள் ேள ெசன் ெகாண் க்க,

ஷ்வா தன் மகைன ம் பார்த் " க்ரமா... இந் த தடைவ
என்ெனல் லாம் ேசட்ைட பண்ணி ைவச் க்க" என்  
தன் ைடய ேதாற் ற சாய லேய வ கரமாய் நின் ந் த தன் மகன்
க் ரமா த் யைன ேகட்டான்.

"இல் லப் பா... நான் இந் த தடைவ எந் த ேசட்ைட ம் பண்ணல...

ேவண்ணா என் ப் ரண்ட் ம் மாைவ ேகட் ப் பா ங் க"

"அவன் அப் ப ேய உன்ைன ட் க் ெகா த் ட்டா ம் "

இப் ப ேய ேப க் ெகாண்டப  
எட்டாம் வ ப் ஏ என் ந் த வ ப் பைறைய வாசைல இ வ ம்
அைடந் ந் தனர்.

ஏற் கனேவ ஆ அவனின் வ ப் பா ரிைய ன் அமர்ந் ந் தாள் .

அவர் ெகா த்த அந் த அட்ைடைய ெபா ைமயாய் ரித் அவள்
பார்த் க்க, ஆ த் யன் கத் ேலா அச்சத் ன் சாயல் .

ஆ தயங் நின்ற தன் கணவைன உள் ேள அைழத்தாள் .

க்ரைம பள் ளி ல் ேசர்த்த நாள் தற் ெகாண் அவைன க ந்

ெகாள் ளாத ஆ ரியர்கேள ைடயா .

அவன் ெசய் த ேசட்ைடகளில் ேவைலைய ட் ச் ெசன்ற ஆ ரியர்கள்

ட உண் . 

அத்தைன ேசட்ைடக்காரன்!

க்ரம் பயங் ெகாள் ளவ ஆ ைய பார்த்தால் மட் ம் தான். அவள்

ைடக் ம் ஆ தத் ல் எல் லாம் ரட் ரட் அ த்
பார்த் ட்டாள் .

ஆனால் அ வாங் ய அ த்த ெநா ேய அவற் ைற எல் லாம்

ைடத் ேபாட் ட் தன் ைலகைள ெதாடங் க வான். 

இப் ேபாேத இப் ப என்றால் வ ங் காலத் ல் ...

நிைனக் ம் ேபாேத உள் ளம் பத ம் அவ க் !

அதற் காரணம் ஆ ெசல் லம் மா ற் ஒேர மகள் . ஷ்வா ம்

சாரதா ற் ஒேர மகன். பாட் கள் இ வரின் ப ச்ெசல் லம் . ஒற் ைற
ேபரன் ேவ .

அவைன சமளிக்கேவ ஆ க் ேநரம் சரியாய் இ க்க இன்ெனா

ழந் ைதயா?

கன ம் அப் ப ஒன்ைற அவள் எண்ண ம் தயாராக இல் ைல. 

அவனின் ரிப் ேபார்ட் கார்டை

் ட வாங் ப் பார்த்தான் ஷ்வா.

வ ப் ல் இரண்டாவதாக வந் ந் தான். அ ஒண் ம் ய ெசய்

அல் ல. ப ப் ல் அவன் அ த் சா தான்.

க்ர ன் ஆ ரியர் அவர்கள் இ வைர ேநாக் தன்

கதாக.காலட்சபத்ைத ஆரம் த்தார்.

" ஸ்டர் & ஸஸ். ஷ்வா... ெசால் ேறேன தப் பா எ த் க்கா ங் க..
உங் க சன் ெராம் ப ெராம் ப நாட் ... எந் த ச்சைர ம் க்ளாஸ் எ க்கேவ
டாம சதா கெமன்ட் பாஸ் பன்றான்... இட்ஸ் ேஸா இரிேடட் ங் ...
எல் லா சப் ஜக்ட் ச்சர்ஸ ம் இேத கம் ைளன்ட்தான்... எவ் வளேவா
வார்ன் பண்ணியாச் ... ஹ்ம் ம் ம் ... ெகாஞ் சங் ட மாறேவ மாட் றான்"
என் இ ய கத்ேதா உைரக்க, ஆ னம் ெபாங் க தன் மகைன
ேநாக் னாள் .

'ேபாட் ெகா த் ட் ேய பத்மா... உனக் இ க் ' என் ஆ ரிைய

மன ற் ள் ைவதா ம் ெவளிேய
அைம ன் ெசா பமாய் நின்றப "சாரி ஸ்... இனிேம அப் ப
நடந் க்க மாட்ேடன்" என் ெசால் அத்தைன பரிதாபமாய்
பார்த்தான். 

ஆ ய க் அவனின் கப் பாவைனைய பார்க்க யப் பாக ம்

பரிதாபகரமாக ம் இ ந் த . 

க்ர ன் ந ப் ெபல் லாம் ஆ ன் ன்னிைல ல் தான். அவள்

அந் தப் ரம் ேபானால் இவன் இந் தப் ரம் தன் ேசட்ைடைய
வங் வான்.
அவர்கள் ேப த் ட் ெவளிேய ய சமயம் , ெசந் த ழ் அந் த
வ ப் பைற வாச ல் வந் நின்றாள்  

அவள் ன்ேனா அவள் மகன் ம் ம ப வந் ெகாண் ந் தான்.

அைம ேயா ய ேதஜஸான ன்னைகேய அவனின் றப் பம் சம் .

அைத தாண் ஒ ராஜகைள அவன் பார்ைவ ம் நைட ம் !

வய னன் எனி ம் நடவ க்ைககளி ம் ெசய ம் அ த

ர்ச ் .

நம் த ழ் ெமா ன் பாரம் பரிய இலக் யங் கைள எல் லாம் அந் த
வய ேலேய கற் ைகத்ேதர்ந்தவனா ந் தான்.

அத்தைகய அ ட அவன் ர்ச ் க் காரணமாக இ க்கலாம் . 

க்ர ம் ம் மா ம் ஒேர வ ப் ல் ப ப் பவர்கள் . இ வ ம் ேவற்

ணம் பைடத்தவர்கள் எனி ம் வய ந் ெந ங் ய
நண்பர்களாகேவ வளர்ந் ந் தனர்.

அந் த நண்பர்கள் இ வ ம் பார்த்த மாத் ரத் ல் பார்ைவயாலேய

தங் கள் நட்ைப பரிமா க் ெகாண் ன்னைக த் ெகாள் ள, ஆ
த ைழ பார்த்தத கணம் ன்னைகேயா "வா த ழ் ... இப் பதான்
உனக் கால் பண்ணலாம் நிைனச்ேசன்" என் உைரத்தாள் .

"நா ம் நீ வந் ட் யான் ேயா ச் ட் இ ந் ேதன்" என்றவள்

ஷ்வாைவ பார்த் "எப் ப இ க் ங் க ஷ்வா சார் ?" என் நலம்
சாரித்தாள் .

"ம் ம் ம் .. நல் லா இ க்ேகன்மா"

"நீ , க்ரமா ?" என் க்ர ன் தைலைய த ழச் ேகாத " ப் பரா
இ க்ேகன் ஆன் " என் ப ைரத்தான்.

"அவன் ப் பராதான் இ ப் பான்... நாங் கதான் அவன் ட்ட பாடாத

ப ேறாம் " என்றாள் ஆ . 

க்ர ன் கம் கைள ழந் ேபான .

"ஏன் அப் ப ெசால் ற ?" என் த ழ் ேகட்க, ஆ அவனின் ஆ ரிைய

வா த்த பாராட் மடைல வார்த்ைத மாறாமல் ஒப் த்தாள் .

இைத ேகட்ட ம் ம ப ந் க் ெகாண் " க்ரம் அப் ப எல் லாம்

இல் ல ஆன்ட் " என் ெசால் ஆ ைய ேநாக் னான்.

அப் ேபா ஆ ம் ஷ்வா ம் ஒ வர் ஒ வர் கத்ைத பார்த்

ெப தம் ெகாண்டனர். இந் த வய ேலேய தவ ட இ வ ம்
ஒ வைரெயா வர் ட் ெகா த் ராமல் இ ப் ப அவர்களின்
நட் ன் ெப ைமைய பைறசாற் ய .

ஆ அப் ேபா தான் கவனித்தாள் .

"ஏ த ழ் ... எங் க உன் ெபாண் த ழச் ைய காேணாம் " என்ற ம்

க்ர ம் யப் ேபா "அதாேன எங் க அந் த ேக ?" என்றான்.

த ழச் ெசந் த ன் இரண்டாவ மகள் . ம் ம ப ைய ட

இரண் வய யவள் . தல் ழந் ைத ஆணாய் றந் த ழ் தன்
சவா ல் ெவன் ட்டா ம் ேரந் ரன் அத்தைன க் ரத் ல்
ேதால் ைய ஏற் பானா? எப் ப ேயா அவனின் ஆைச இரண்டாவ
யற் ேலேய ட் ட்ட .

த ழச் எங் ேக என் ேகட்ட ம் த ழ் ற் ற் ம் பார்த் ட்

ம் ம ப ைய ேநாக் "எங் கடா உன் தங் கச் ைய காேணாம் ?" என்
ன னாள் .

"நீ ங் க ட் க் வா... ைவச் க் ேறன் ெசான்ன தான்... ேமடம்

அப் பேவ 
தாத்தா ட்ட அடம் ச் இ த் ட் ேபா ட்டாங் க" என் அவன்
ெசால் ல ம் மகைன வத்ைத க் ைறத்தாள் . 

"சாரிம் மா... நீ ங் க ன்னா ேபா ம் ேபாேத ன்னா ஸ் யர் ேகஸ்

வ யா ேபா ட்டா? நான் உங் க ட்ட ெசான்னா அப் பா ட்ட ேபாட் க்
ெகா த் ேவன் ரட் றா மா" என்றான்.

ஆ தன் ேதா ன் றம் ம் "நீ ஊைரேய ஏமாத் வ...

உன்ைனேய ஏமாத் றா...உன் ெபாண் ... உன்ைன ட ெபரிய
ல் லாலங் க தான்" என்றாள் .
"நீ ேவற ஆ ... அவ இந் த வய லேய ளாஸ்ல இ க் ற எல் லார்
ட ம் சண்ைட க் றாலாம் ... ஏகேபாகத் க் ேகாபம் ேவற
வ ... அவைள என்ன பன்ற ன்ேன ெதரியல ... எல் லாம் அவங் க
அப் பா ெகா க் ற இடம் ... அதான் ஓவரா ஆ றா...?" என்
னத்ேதா க ப் பானாள் .

இப் ப யாக நீ ண் ெகாண் ந் த அவர்கள் சம் பாஷைணயால் ேநரம்

கடந் ெசல் ல, ஆ தன் ேதா டம் ைடப் ெபற் ெகாண்
கணவேனா ம் மகேனா ம் றப் பட்டாள் .

அதற் ற ம் ம ப ைய அைழத் ெகாண் த ழ் அவனின்

வ ப் பைறக் ள் ைழய, அவனின் ஆ ரியர் அவைள பார்த்த ெநா
ம் மாைவ பற் கழ் ந் தள் ளி ட்டார்.

அவன்தான் அந் த வ ப் ேலேய த டம் . இம் ைற மட் ம் அல் ல.

வரிைசயாய் ஒவ் ெவா வ ப் ம் .
அவன் எல் லா ஆ ரியர்க க் ம் த்தமான மாணவன் என்ற ெபயர்
ேவ . 

த க் ம் ேரந் க் ம் மகன் எனி ம் அவன் ணத் ல்

அவர்கைள ேபால் அல் ல. ற் ம் ேவ . 

த ழ் அவனிடம் யந் கண்ட ந் த அவளின் தாத்தா

ம் மவர்மனின் சாய ம் ண ேம!

*********

ஆ ட்ைட அைட ம் வைர ஒ வார்த்ைத ட ேபச ல் ைல.

ஷ்வா மகனிடம் "உங் கம் மா ெசம ேகாபத் ல இ க்கா ? உனக்

ெசம மாத் இ க் " என் எச்சரிக்க, க்ரம் அரண்டப ேய
ைழந் தான்.

க்ரைம பார்த்த ம் சாரதா ம் க ணாகர ம் மகனின் ரிப் ேபார்ட்

கார்டை
் ட வாங் பார்த் ெப ைமப் பட் ெகாண் ந் தனர்.

ஆ ேகாபமாக "உங் க ேபரன் ப ப் ெபல் லாம் ப ச் வா .. ஆனா

ெகாஞ் சம் ட ஒ க்கேம ைடயா ..." என்றாள் .

அேதா நி த்தாமல் மகைன ேநாக் உக் ரமாய் "ராஸ்கல் !

எவ் வள ரி ந் தா இந் த வய ல ச்சர்ஸ் பாடம் எ க் ம் ேபா
கெமன்ட் பாஸ் பன் வ? " என் ற் றத்ேதா ெபாங் னாள் .

உடேன சாரதா ேபரைன பார்த் "ஏன் தங் கம் அப் ப எல் லாம் பன்ற ?"
என் பரிவாய் ேகட்க ம் ஆ ன் ேகாபம் அ கரித்த .

க்ரம் உடேன "நான் எ ம் தப் பா ெசய் யல பாட் ... ஸ் ளாஸ்

நடத் ம் ேபா எல் ேலா ம் ங் றாங் க.. நான் ஒ
நல் ெலண்ணத் ல கெமன்ட் பண்ணி எல் ேலாைர ம் எ ப் ட்ேடன்"
என் தன் ெசய க் நியாயம் கற் த்தான்.

ஆ உடேன தன் கணவைன ேநாக் "நல் ெலண்ணமா? உங் க ைபயன்

எப் ப சமாளிக் றான் பார்த் ங் களா?!" என்ற ம் ஷ்வா தன்
ரிப் ைப கட் ப் ப த்த யாமல் உ ர்த் ட்டான்.

அப் ப ேய உங் கைள மா ரிேய இ க்கான் என் பார்ைவயாேலேய

அவள் ெசால் ல ஷ்வா ேதாள் கைள க் னான்.

ஆ க்ரைம பார்த்தப ேய உள் ேள ெசல் ல, ஏேதா ெபரிய

ஆயதத்ேதா வரப் ேபா றாள் என் மட் ம் எல் ேலா ேம த்
அவள் ெசன்ற ைச ேலேய பார்ைவைய ப த்தனர்.

க்ர ற் கரெமல் லாம் ல் ட் ேபாக "அப் பா காப் பாத் ங் க"

என் உத க் தந் ைதைய அைழத்தான். 

"அெதல் லாம் கஷ்டம் க்ரம் ... தப் த்தவ த த்ேதன்

ைவச் க்ேகா... எனக் ம் ேசர்த் அ ெகா ப் பா உங் க அம் மா"
என்றான்.

அவனின் பாட் தாத்தா டஆ அவைன அ க்க வந் தால் த க்க

மாட்டார்கள் . 

அவள் எ ெசய் தா ம் சரிெயன் எண்ணம் ெகாண்ட மாமனார்

மா யார் ஆ ற் ேற.

ஆ டம் இ ந் க்ரைம காப் ப ரமம் தான்.

இேத ேபால ஒ காட் த ன் ட் ம் அரங் ேக ய .

பள் ளி ல் இ ந் றப் பட்ட த ழ் , ம் மைன மட் ம் ட் ற் ேபாகச்

ெசால் ட் க் யமான ேவைல என் அ வலகத் ற்
ெசன் ட்டாள் .

அவள் ட்ைட அைடந் த ம் த ல் ேத ய தன் மகைளதான்.

"த ழச் " என் அைழத்தப க்க ம் ேதட, ம் ம ம் அவள்

தாத்தா மேகந் ர ம் சந் ரா ம் ட அவள் எங் ேக என் ேதட
ஆரம் த்தனர்.

அம் மா ட் ள் ைழந் த மாத் ரத் ல் எங் கேயா ெசன் ஒளிந்

ெகாண் ட்டாள் . 

அத்தைன க் ரத் ல் க்க ம் மாட்டாள் . 

எல் ேலா ேம பயந் ேபாக த ழ் இறங் ய ர ல் "த ழச்

ெவளிேய வா.. அம் மா உன்ைன அ க்க மாட்ேடன்" என்றைழத்
பார்த்தாள் . அப் ேபா ம் ப ல் ைல. 

இந் த வாக் க்ெகல் லாம் அவள் மகள் இறங் வாளா ?!

அவள் ேரந் ரனின் ெசல் ல மகளா ற் ேற!

இ யாய் எல் ேலா ேம அவைள வ ம் ேத ேத ேசார்ந்

ேபாய் கப் பைற ல் அமர்ந் க்க, அந் த சமயம் ேரந் ரன்
ேபா ஸ் உைட ல் கம் ரமாய் ட் ற் ள் ைழந் தான்.

அவைன பார்த்த ம் எல் ேலா க் ம் உண்டான .

தன் ெதாப் ைய மைன டம் கழட் ெகா த்தவன் தைல ைய

ேகா யப "ஆமா ேட அைம யா இ க் ... எங் க என் த ழச் ைய
காேணாம் " என் ேகட்டான்.

உள் ேள வந் த மாத் ரத் ல் தன் மகள் இல் லாதைத அவன்

கவனித் ட்டான்.

" ர் அ " என் அவள் தயங் க ம்  

"என்ன த ழ் ? உங் க ட் க் அ ப் க் யா?.. உம் ஹ ம்

இ க்காேத.. என் த ழச் என் ட்ட ெசால் லாம எங் க ம் ேபாக
மாட்டாேள..." என் சந் ேதகம் ெகாண்டவன்.
"த ழச் மா... த ழச் " என் அைழத் பார்த்தான்.

அவன் மைன , மகள் இ வைர ம் ஒேர ேபால அைழத்தா ம்

அவனின் அைழக் ம் ெதானி மா ப ம் .

மைன ைய அைழக் ம் ேபா அ கார ம் காத ம் ெதரிய, மகைள

அைழக் ம் ேபா அ ழ் ந் த ர ல் அன் ம் அக்கைற ம்
ெவளிப் ப ம் .

மகைள ேத ம் கணவனின் கரத்ைத பற் யவள் நடந் தைத எல் லாம்

ைமயாய் வரித்தாள் .

அவைள அனலாய் பார்த்தவன் மகள் எங் ேக ஒளிந் ப் பாள் என்

மன ேலேய ேயா த் அவர்களின் அைற ேநாக் நடந் தான்.

உள் ேள ைழந் த மாத் ரத் ல் "ேடட்..." என் அவன் மகளின் ரல் .

இ வ ம் ரல் வந் த ைச ல் நி ர்ந் பார்க்க, உயரமாய் ேமேல

இ ந் த ெபரிய கப் ேபார் ல் அமர்ந் ந் தாள் அவன் ெசல் ல மகள் .

அவைள பார்க் ம் ேபாெதல் லாம் மைன ன் அந் த வய

ைகப் படம் தான் அவன் நிைன க் வ ம் . அேத சாயல் தான்.

அ ல் உள் ள ட் த ழச் ன் அேத கள் அப் ப ேய

இ ந் தன. அேத ப் பான ண ம் ட அப் ப ேய என் மன ல்
எண்ணி ன்னைக த் ெகாண்டான்.

ஆனால் த ழ் மகளின் அ த ேகாபத்ேதா "நீ இங் கதான்

இ க் யா ? உன்ைன" என் அவைள அ க்க ன்ேன யவளின்
கரத்ைத ர் அ த்தமாய் பற் நி த் னான்.

"பா ங் க ர்... எல் ேலா ம் எங் ெகல் லாம் ேத ட் க்ேகாம் ... இவ

பாட் க் எ ேமல ஏ உட்கார்ந் ட் க்கான் .. அவைள" என்
ெசால் யப ேகாபம் ெகாண் மகளிடம் ன்ேன யவளின் கரத்ைத
ர் பற் தன் றம் ப் யவன் "உன் ெபாண் ேவற எப் ப
இ ப் பா?" என் அலட் க் ெகாள் ளாமல் ேகட்க த ழ் ெமௗனமானாள் . 

"நீ ேபா... நான் அவைள ட் ட் வர்ேறன்" என் அவன் மைன ைய

பார்த் ெசால் ல ம் அவ க் ேகாபம் அடங் கேவ ல் ைல.
அவைன அவள் ைறப் பாய் பார்க்க, அவனின் பார்ைவ ம்
எ ர் ைச ல் அவைள ேகாபமாய் ேமா ய .

அதற் ேமல் அங் ேக நின்றால் ஏேத ம் வாக் வாதம் ேநர்ந் ேமா

என எண்ணியவள் ஆற் றாைமேயா "நீ ங் க ெராம் பதான் அவ க்
ெசல் லம் ெகா த் ெக க் ங் க..." என் லம் க் ெகாண்ேட
ெவளிேய ேபானாள் .

தன் மைன ெசன்ற ம் மகளின் றம் நி ர்ந்தவன் "இெதல் லாம்

என்ன ேவைல த ழ் ச் ... " என் ேகட்டவனின் வார்த்ைத ல்
கண் ப் இ ந் தா ம் பார்ைவ ல் இல் ைல.

"இல் ல ேடட்... நான் எ ேம ெசய் யல... த ழச் தான்... ஸ்

ெசால் றைத அப் ப ேய ேகட் ட் என்ைன அ க்க வர்றா"

"அம் மா அ க்க வந் தா... நீ தப் ெசய் யலன் நின் ப் ப் பண் ...
அைத ட் ட் இப் ப யா ேமல ஏ உட்கார்ந் க் ற ? "

"ேபாங் க ேடட்... த ழச் க் எைத ம் ேகட் ற ெபா ைம இல் ைல...

தல் ல என்ைன அ ச் ட் தான் ம ேவைலேய பார்ப்பா?"

"நீ ெபா ைமயா ேப னா... அவ நிச்சயம் அ க்க மாட்டா... ேமாேராவர்

அம் மா எ ெசான்னா ம் அ உன் நல் ல க் தான் நான்
ஏற் கனேவ ெசால் இ க்ேகன் இல் ல... "

த ழச் தைலக்க ழ் ந் "ெசால் இ க் ங் க" என்றாள் . 

"அப் றம் ....." என் ேகட்டப அவன் பார்ைவ ைறப் பாய் மாற அவள்
ெமௗனமானாள் .

மகளின் கப் பாவைன மா யைத கவனித்தவன்"சரி ... இனிேம நீ

இப் ப பண்ண டா ... ம் ப நீ இப் ப நடந் க் ட்டன்னா... நான்
உன் ட ேபசேவ மாட்ேடன்... காட் இட்" என் அவன் உைரக்க ம் , தன்
தந் ைத ன் ேலசான ேகாப பாவைனைய ட அவளால் ஏற் க
யாமல் கண்ணீர் த ம் ய அவள் கண்களில் !

மகளின் கண்ணீரில் கைரந் தவன் உடேன அவைள ைககப் த்

இறக் ட் "அட ! என் த ழச் அழறாலா... அப் ேபா நீ அப் பா மா
ஸ் ராங் இல் லயா?!" என் ேகட்டான்.
கண்களில் வந் த கண்ணீைர மைறத் ெகாண்டவள் "ேநா ேநா... நான்
அழமாட்ேடன்... என் ேடட் மா ரி நான் ஸ் ராங் தான்... " என்றாள் .

"ெவரி ட்... அப் பதான் நீ ெபரியவளான ம் ... அப் பா மா ரி ேபா ஸ்

ஆ ஸர் ஆக ம் " என்ற ம் அவள் தன் தந் ைதைய கட் க்
ெகாண்டாள் . அவ ேம ரிப் ேபா அவைள அைணத் ெகாண்டான். 

மைன ன் தான அபரி தமான காதேல மகள் ம் பாசமாய்

உ ெவ த் ந் த .
இ வ ம் ஒன்றாய் கரத்ைத த் ெகாண் அைறைய ட்
ெவளிேய வந் தவர்கள் ேநராய் த ழ் ன்னிைல ல் ெசன் நிற் க
த ழச் தன் தா ன் கரத்ைத பற் "சாரி த ழச் ... நான் இனிேம
ளாஸ்ல யார் ட்ட ம் சண்ைட ேபாட மாட்ேடன்... ப் ரா ஸ்" என்
உ யளித்தாள் . 

எல் ேலா க் ேம தந் ைத மக க்கான அந் த உற ன் அத்தைன

யப் ! ஆனால் த க் அ த ேகாபேம தைலத் க் ய .

மகைள பார்த்தவள் "எங் கைள எல் லாம் பார்த்தா உனக்

மனிஷங் களாேவ ெதரி லயா... அெதன்ன உங் க அப் பா ெசான்னா
மட் ம் ேகட் ற... ?!" என் ன னாள் .

த ழச் தன் அப் பா ன் சாய் ந் அைணத்தப "ஏன்னா

அவர்தாேன என்ேனாட ேரா... " என் ெசால் ல ேரந் ரன்
ெப தப் பட் மைன ைன ேநாக் ய ேபா அவள்
உத க் ள் ேளேய ன க் ெகாண்டாள் .

அதைன கவனித்தவன் மகள் ன்னிைல ல் மைன ைய எைத ம்

ேகட்க ம் பாமல் அைம காத்தான்.

உணவ ந் த ேமைஜ அமர்ந் ந் த ர் த ைழ பார்க்க, அவனிடம்

பாரா கமாகேவ பரிமா னாள் .

உண ந் த ன் த ழச் தன் தாத்தா பாட் டன் உறங் கச்

ெசன் ட, ம் ம ப தன் ெபற் ேறார்களின் அைறய ல் உள் ள ஒ
தனி அைற ல் ப த் க் ெகாண்டான்.

ேரந் ரன் அைறக் ள் வந் த ம் மைன ெசான்ன வார்த்ைதைய

நிைன ப் ப த் யப

"ஏ த ழச் .. பாப் பா என்ைன ேரான் ெசான்ன ேபா நீ ஏேதா

ன னிேய... என்ன ?" என் ேகட்டான். 

அவள் அவைன அலட் யமாய் பார்த் ட் அைற ந் த ைய

ஆன் ெசய் ெசௗகர்யமாய் அமர்ந் ெகாண் பார்க்க

" ரா... என்ன ெசான்ேனன் ெசால் ?" என் ேகட் ரிேமாட்ைட

ப த்தான்,
"இப் ப என்ன ெசான்னன் கண் ப் பா ெதரிய மா ?" என்
எரிச்சலாய் பார்த்தாள் .

"ஆமாம் "

"அவ க் நீ ங் க ேரா... ஆனா எனக் நீ ங் க ல் லன்

ெசான்ேனன்... ேபா மா ?" 

அந் த வார்த்ைதகள் அவைன இன் ம் ேகாப் ப த்த "இவ் வள

வ ஷமாச் ... இ ந் ம் உன் ேகாப ம் ம் இன்ன ம் மாறேவ
இல் ல ல் ல"

"நீ ங் க அப் ப ேய மா ட் ங் களாக் ம் " என் ெசான்னப ேய

ெவ க்ெகன ரிேமாட்ைட அவனிட ந் த வாங் னாள் . 

அவன் ண் ம் ேகாபமாக அந் த ைய அைணத்தான்.

த ழ் ெவ ப் ேபா "உங் க ெபாண் க் மட் ம் எல் லா தந் ர ம்

உண் ... எனக் இங் க பார்க்க ட உரிைம ல் ைலயா ?" என்றாள் .

இந் த ேகள் ைய ேகட்ட ம் ப ேல ம் ேபசாமல் ரிேமார்டை

் ட
க் ெய ந் ட் ம் ப த் க் ெகாண்டான். 

அவர்கள் இ வ ம் ஒ காலத் ல் ஊேர ேவ க்ைக பார்க்க சண்ைட

ேபாட் ந் தா ம் ,. ழந் ைதகள் ன்னிைல ல் அந் த தவைற
ெசய் வ ல் ைல என உ ண் ந் தனர். 

ெவளிேய அவன் எ ெசான்னா ம் ப் ப ல் லா ம்

ேகட் வ ேபால அவள் தைலயைசத்தா ம் , அைறக் ள் வந் த
மாத் ரத் ல் தான் ேசகரித்த ெமாத்த ேகாபத்ைத ம் ஏேதா ஓ
தத் ல் காட் வாள் .

இப் ேபாைதக் அவள் ெவறப் ைப காண் க்க ஒ வ அந் த

ெதாைலக்காட் .

அவளின் மன ம் அந் த ெதாைலக்காட் நிகழ் களில்

ல க்க ல் ைல.

எனி ம் மகள் ஷயத் ல் தன் கணவன் ெராம் ப ம் ெசல் லம் தந்

ெக க் றான் என் ம் , ஏன் தனக்ேக அவைள கண் க் ம் உரிைமைய
தரமாட்ேடன் என் றான் என் ம் ஒ தாயாக எ ந் த ஆதங் கம் தான்
அவைள அவனிடம் அப் ப ேகாபப் பட ைவத்த .
இப் ப ேயா த் க் ம் ேபா தான் அந் த ெசய்
ஒளிப் பரப் பான .

யதச்ைசயாகதான் கவனித்தாள் .

அவள் பார்த்த உண்ைமதானா ? 

அவசர அவசரமாய் அ ந் த கணவைன உ க் யப

எ ப் னாள் .

" ர்ர்ர்ர்ர்" என் அவள் சத்த ட ச ப் ேபா எ ந் தவன் " ங் ன

ற தான் கத் என் உ ைர எ ப் ப, இப் ேபா ச் ட் க் ம்
ேபாேதவா" என் ேகாபமாய் ேகட்க, அவளால் ப ல் ெசால் ல
ய ல் ைல.

ன் ந் த பார்ைவைய எ க்காமேல அவனிடம் அந் த

காட் ைய காண் க்க அவ ம் அதைன ேநாக் னான்.

"கட ன் ஆழத் ல் ைடத்த ஓர் ஆ ர்வமான ைல. ராேமஸ்வரம்

கடற் கைர ல் ன் க்க ெசன்ற னவர்கள் கண்ட ந் த அ சயம் .

கட ன் அ ஆழத் ல் ஆற க் ம் உயர ள் ள இராஜ கம் ர ெபண்

கட ள் ைல கண்ட யப் பட்ட .

ெப ம் ேபாராட்டத் ற் ன் அந் த ைல கடல் ரர்களின்

உத ேயா ட்கப் பட்ட . 

இந் த ைல தற் ேபாைதக் கடேலார பா காப் அ காரிகளிடம்

ஒப் பைடத்த நிைல ல் , அந் த ைல ன் காலம் த் கண்ட ய
ெதால் ெபா ள் ஆய் வாளர்களிடம் அந் த ைல ைர ல்
ஒப் பைடக்கப் படப் ப ம் என எம ெசய் யாளர் ெதரி த்தார். 

இவ் வாறாக அந் த ெபண் ெசய் வா ப் பாளர் ெசால் க்

ெகாண் க்க இ வ ேம தங் கள் கைள எ க்கேவ ல் ைல.

ேரந் ர ம் யப் ேபா பார்த் ெகாண் க்க த க்

ெமய் ர்த் ேபான .

அந் த ைலதாேன அ . பல ைற ேகட் க் ெகாண்டாள் .

அவளால் நம் ப ய ல் ைல. ஆனால் உண்ைம !

அவ க் ள் உண்டான ரம் ப் ைன வார்த்ைதகளால் வரிக்கேவ
யா . அத்தைன கம் ரமாய் இ ந் த அந் த ைல வ வம் . 

கன ம் எண்ணிய ல் ைல.

அவளின் காலத் ல் அந் த ைலைய ண் ம் பார்ப்பாள் என் !

ம ர்க ச் உண்டான அவ க் !

காரி ள் ழ் ந் ர்யைன மைறக்க யற் த்தால் அவன்

மைறந் வானா? !

இல் ைல மைறக்கத்தான் இய மா?

த ழனின் பாரம் பரியத்ைத ம் ெப ைமைய ம் என் ேம அ க்க

யாத என்பதற் கான அ த்தமான சான்ேற அந் த ைல !

அந் த ரிடத்ைத எதன் காரணத்தால் நம் சந் த னர் இத்தைன

காலங் களாய் பா காக் ன்றனர் என் அவ க் ள் பல ைற ேகள்
எ ம் . இன் அவற் ற் ெகல் லாம் ைட ட் ய ேபால் இ ந் த .

அந் த ைல ன் ரமாண்டத்ைத அவள் கற் பைன ெசய் க் றாள் .

ஆனால் இப் ெபா பார்க் ம் ேபா அந் த ைல
கற் பைனக க்ெகல் லாம் அப் பாற் ப்பட்ட ஒன்றாய் அ கம் ரமாய்
இ ந் த . 

அதனின் ேநர்த் யான வ வைமப் ம் ேவைலப் பா ம் அந் த

ைல ன் இன்ெனா றப் பம் சம் .

உண்ைமயேலேய அந் த ரிடம் அல் ல ெபாக் ஷம் . 

அந் த ைலதான் ைலம ப் ல் லாத ெபாக் ஷம் என்

ேதான் ய அவ க் !

ஆம் ! அ தான் ெபாக் ஷம் !

அ ேவ நம் த ழ் பாரம் பரியத் ன் றப் ம் ெப ைம ம் ட.

*** ற் ம் ***
************************************