You are on page 1of 6

ΟΙΜΠΟΥΑΤΤΗΣΠΛΑΚΑΣ

Όσοκαιν αθέλουμεν αζούμετοτώρα, τηνκάθεστι γμή,αξι


οποιών ταςκάθε
ευκαιρίαπάνταθαυπάρχουνστι γμέςπουθαν οσταλγούμετοπαρελθόνπου
ζήσαμε…ήκαιόχι .Δενείναιαπλάταχρόν ιαπουπερν άνεαφήν ον τας
εμφαν ήσημάδιαπάνωμας, είναιαυτάπουζήσαμε, αυτάπουν ιώσαμεμετα
αγαπημέναμαςπρόσωπα.Εί ναικαικάποιεςφωτογραφί εςπουυπάρχουν

’φυλακίζουν’
’μέσατουςγι απάντααυτάτασυν αι
σθήματα.Σήμεραόμως
δενθασαςαν αφέρωκάποι αδικιάμουιστορίαούτεσυμμετέχωσεαυτή.Η
ιστορίακαιηφωτογραφί ααν ήκουνστονπαππούμουπουαρν είταιν α
μεγαλώσει,πουπαραμέν ειγιαχρόν ι
αστηνίδιαδεκαετία,στηνί διαηλικία,
σταίδιαστέκια,μετηνίδιαπαρέα.Θυμάταικαιμουμι λάειγι
ατι ςΜπουάτ
τηςΠλάκας:
Δενθαμπωστι ςλεπτομέρειεςτωναριθμώνκαιθαδι ατηρήσωτην
νεότηταμουγι ααυτήτηναφήγηση.ΕίμαιοΠαύλοςκαιγι αεσάςσήμερα
είμαιοεικοσάχρονοςφοιτητήςτηςδεκαετίαςτου΄60καιμαζίθαπάμε
βόλτασεμι αάλληεποχή.ΉτανΔεκέμβρης, παραμονήΧριστουγέννων,ο
Παν αγι
ώτης,οΟρφέας, ηΝεφέλη,ηΜαρί ακαιεγώπροφαν ώςχορτασμένοι
απότογι ορτιν
ότραπέζι,χωρίςναυπερβάλωηΝεφέληεί χεδώσειτον
καλύτεροτηςεαυτόγι αναμείνουμεόλοιευχαριστημένοι
.Σεεκείνεςτι
ς
γιορτέςείχαμεαποφασίσειναμηνγυρίσουμεσταπατρικάμας,να
γιορτάσουμεμεταξύμαςοικογενειακά.
Μετάαπόπολιτικέςσυζητήσεις,διαφων ί
ες,φιλοσοφι
κούςστοχασμούς,
μελλον
τικάσχέδιακαιπροβλέψει ςσηκωθήκαμεαπότοτραπέζιχωρί ς
άλλεςβλέψει
ςγιατηνημέρα, μαοιτοί χοιδενμαςχωρούσανάλλοκαιη
απλωμένημπουγάδατουαπέν αντιδιαμερίσματοςδενμαςμετέφερετο
κλίματωνημερών .Έτσιλοι
πόνψάχναμετηνδι έξοδομας,έναντρόπον α
εγκλιματι
στούμε, νααναμει
χθούμεμετουπόλοι ποπλήθος,ναγιορτάσουμε
παρέα.ΟΠαν αγι
ώτηςπουπάν ταείχετιςκαλύτερεςιδέες,επεξεργάστηκε
μεέναμει δίαματαβλέμματαόλωνμαςκαιεί πεαυτήτηνλέξ ηπουέμελλε
ναγίνειηπιον οσταλγι
κήμας,μπουάτ.Όσοκαιανμαςάρεσεηδι ασκέδαση
σανπαρέα, δενείχαμεπάειξανάστα‘’
κουτιά’
’τηςπλάκας.
Απότηνστι γμήπουέφταν εςήτανσανν ααν οίγεταιμπροστάσταμάτι ασου
έναςκαι νούριοςκόσμος,σχεδόναποσυν δεδεμέν οαπότηνπραγματι κότητα
πουζούσες, έναςάλλοςτρόποςζωήςδημι ουργούν τανσεαυτάταστεν ά.Οι
μελωδί εςξ επετάγονταναπόπαν τούκαιήτανσαντονμαγι κόαυλότου
βοσκού.Καταλήξ αμεμετάαπόδι αβουλεύσει ςστονΧρυσόΚόκορα, οχώρος
ήτανπράγματιπολύμι κρόςκαιηπι ομακρινήαπόστασηήτανέξ ιμέτρααπό
τηνσκην ή.Οτραγουδι στήςκαιτοκοι ν
όεπι κοινων ούσαμεάμεσα.Αυτόπου
συνέβαινεήτανκαθηλωτι κό,σχεδόνμυσταγωγι κόμέσαστονχαμηλό
φωτι σμόκαιτοαποσβολωμέν οπλήθος.Τομόν οπουάκουγες, τομόν οπου
είχεσημασί αν αακούςήτανηφων ήτουκαλλι τέχνητηνοποί ασυν όδευε
μόνομι ακιθάρα.Τατραγούδι ααφορούσαν ετονέρωτα, τηνκοινων ί
α,την
πολιτική,ήτανόπωςαπαι τούσεηεποχήν αεί ναι,
επαν αστατι
κά.Ηχούν τα
φαινότανπωςεί χεέρθειγι αναμεί ν
εικαιεμεί ςπροσπαθούσαμεν α
αντιδράσουμεμεκάθεμέσοπουμαςδι νόταν.Βρισκόμαστανωστόσοσε
επιφυλακήγι ατουςασφαλί τες,έν αςλάθοςστί χος, μι
ααν αφοράστο
πραξ ι
κόπημακαιθαβρι σκόμαστανσεπεδί ομάχης.Οιτραγουδι στέςείχανε
εκπαιδευτείπι α,ήξερανναχει ρίζονταιτουςστί χους, γι
αν απερνάνετα
μηνύματατουςμέσααπόκρυφάν οήματακαιμεταφορές.
Περάσανεαρκετέςώρες, καθισμένοιστηνί
διαθέση,καρφωμένοιστηνί
δια
σκηνή,μεέναποτό,δραχμέςπαραπάν ωδενπερίσσευαν.Θυμάμαι
χαρακτηρι
στικάκάποιαστιγμή,βουρκωμένησχεδόνηΝεφέλην αμε
ρωτάειμεέναπαραπον ι
άρικοβλέμμα
-
Μ’αγαπάς;
Καιτοαγαπημένοτηςτραγούδιν απαίζειαπόπί σω…κιανσ’ αγαπώδενσ
’ορίζωμήτεκαιελπίζων αγιατρευτώ…, πουναήξ ερεότιονειρευόμουνμια
ζωήπλάιτηςκαιμόν οκαιηαλήθει αείναιπωςτηναγάπησαόσοτί ποτα
άλλοσεαυτόντονκόσμο.Αγάπησακαιαυτάταμι κράστέκιακάτωαπότην
Ακρόπολη,πουτώραεί ναιμιαγλυκιάανάμνηση,μαανμερωτάτεδενθέλω
ναγυρίσωπίσω,δενθέλων ααλλάξωτίποτα, θέλων αθυμάμαιαυτέςτι ς
στιγμέςόπωςείναιεγκλωβισμένεςσεαυτέςτι ςφωτογραφί ες.
ΠερίΨυχήςκαιΜετεν
σάρκωσης

ΤικοινόμπορείναέχουνοιΠυθαγόρειοιμετονΠλάτων α,τονΧριστι
ανισμό,
τονΙνδουισμόκαιτονΒουδισμό;Κάτωαπότηνστέγηποι ουθέματοςθα
μπορούσανν ασυναντηθούν;Τοθέμαπουθατουςφι λοξ
εν ήσειστο
σημερινόάρθροείναιημετεμψύχωσηκαιανέχετετηνεν τύπωσηότι
αποκλίνουντόσομεταξ ύτουςσεένατόσοαμφιλεγόμενοζήτημααξ ί
ζεινα
διαβάσετετηνσυνέχεια.
Είναιδύσκολον αμιλήσουμεγιατηνψυχήδί χωςν ααν αφερθούμεστους
Πυθαγορείουςκαιτηνδι κήτουςθεωρί α.Ξεκινώνταςλοι πόν,οι
Πυθαγόρειοιπίστευανσεέν ανατέρμον οκύκλομετεν σαρκώσεωναπότην
ανθρώπι ν
ημορφήσεολοέν ακαικατώτερασώματα, όπωςταζώαήτα
φυτά,γιατίαυτόόμως; Ηεξήγησηπουμαςδί νουνέγκει ταιστηνδιαφορά
ψυχήςκαισώματος.Τοσώμαεί ναιαυτόπουέχειδέσμι ατουτηνψυχή,
επίσηςτοσώμαεί ν
αιαυτόπουκαθόλητηνδι άρκειατουβί ουαμαρτάνει
μέσωτωνδι αρκώναπολαύσεωνκαιηδον ώνπουεπι θυμεί ,όπωςομόχθος
γι
απλουτι σμόήηεπί δοσησεερωτι κέςαπολαύσει ς.Κατ’ αυτόντοντρόπο
οιδιαρκείςμετεμψυχώσει ςεπιβάλλον ταιωςποι νήστοσώμαπουμέσω
τωνπράξ εωντουμολύν ειτηνψυχή, ηοποίακαιπρέπειν αεξ αγν
ιστεί

ψυχήθαμπορούσεν ασωθείεάντομέληματουαν θρώπουήτανη
καλλιέργειατηςμνήμης, τηςγνώσης, τηςμάθησηςγι ααυτόκαιη
φιλοσοφίαπαρουσι άζεταιαπαραίτητηγι ατηνσωτηρί ατηςψυχής.Η
ενασχόλησημετηνφι λοσοφίαμπορείόχιαπλάν αφαν είσωτήριαγιατην
ψυχήμακαιν ατηνφέρεισεεπαφήμετηνθεότητααπότηνοποί α
προέρχεται.
ΗΠλατων ικήθεωρί αγι ατηνψυχήδενεί ν
αιαποκομμέν ηαπότους
Πυθαγόρει ους,αντιθέτωςεπηρεασμέν η.Ταυτόχρον αέχειν ακάν ειμετον
διαχωρι σμόστονοποί οπίστευεοφι λόσοφοςμεταξ ύν οητούκαιαι σθητού
κόσμου.Έτσιόπωςχωρί ζειαυτόντονκόσμοσταδύοχωρί ζεικαιτοσώμα
απότηνψυχή, τοπρώτοαν ήκειστοναι σθητόκόσμο, είναιφαύλο,
μεταβάλλεται ,
αλλοι ών εταικαιπεθαί ν
ειεν ώηδεύτερηαν ήκειστονν οητό
κόσμο, είναιάυλη, άφθαρτηκαιαθάν ατη.Ακόμηπερι σσότεροοΠλάτων ας
όπωςκαιοιΠυθαγόρει οι,πίστευεστηνκακότητατουσώματοςτοοποί ο
δεσμεύειτηνψυχήκαιτηνεμποδί ζειαπότηναπόκτησητηςαλήθει αςκαι
τηςσοφί ας.Έναεπι χείρημαγ ιατηναθαν ασίατηςψυχήςέχειν ακάν ειμε
ταεν άντια.Κάθεπράγμαήκατάστασηέχεικαιτοαν τίθετοτης, τοέν α
προέρχεταιαπότοάλλοκαιτοέν αεμπερι έχειτοάλλο.Όπωςγι α
παράδει γμασυμβαί νειμετοαν τι
θετικόζεύγοςζωήκαιθάν ατος,τοέν α
υπάρχειμέσαστοάλλοκαιόπωςμεταβαί νουμεαπότηνζωήστονθάν ατο
θαπρέπειν αμεταβαί νουμεκαιαπότονθάν ατοστηνζωή.Τοεπόμεν ο
επιχείρημαέχειν ακάν ειμετηνπροέλευσητωνγν ώσεωνμας.Υπάρχουν
οιγνώσει ςπουαποκτούμεμέσωτωνεμπει ρι
ώνήτωναι σθήσεωνκαι
υπάρχουνγν ώσειςπουκατέχουμεήδη, όπωςηι δέατηςδι καιοσύνηςήη
ιδέατουκαλούκαιτουκακού.Αυτέςτι ςγν ώσειςτιςεί χεηψυχήμαςπρι ν
συνδεθείμετοσώμαμας.
Τοτρί τοεπιχείρημααφοράτηνταύτι σητηςψυχήςμεταόν τωςόν τα,
δηλαδήτι ςαόρατες, νοητέςκαιάφθαρτεςιδέεςεναντιθέσειμετα
πεπερασμέν αόν τατουεμπει ρι
κούκόσμου.Ηψυχήαν ήκεισταπρώταγι ατί
καιηί δι
αείναιαι ών ια,αόρατηκαινοητή.Γι
ατηνμετενσωμάτωσηο
Πλάτων αςσυμφων ών ταςμετουςΠυθαγορείουςμαςλέειότιεάνο
άνθρωποςστηνδι άρκει ατηςζωήςτουφρόν τι
ζεμόνοτοσώματουηψυχή
τουθαεν σαρκων ότανσεκάτιχει ρότεροενώκάποιοςπουφρόν τιζετην
ψυχήτουπερι σσότερομετάτονθάν ατοθαήτανστηνσυν τροφι άτωνθεών
σεκατάστασηευδαι μονίαςκαιδενθαμετενσαρκωνόταν.Ενδιαφέρονέχει
νααν αφερθείότιμετονθάν ατοκάποιουηψυχήτουοδηγεί ταιαπότον
δαίμονατηςσεέν αντόπογι ανακριθείκαινααποφανθείη‘’τύχη’
’της.
Ηέν νοι
ατηςκρί σηςυπάρχεικαιστονΧρι στιανισμό,οοποί
οςόμωςδεν
πιστεύειστηνενσάρκωσητηςψυχήςσεάλλοσώμα.Οάν θρωποςγεν ν
ιέται
καιπεθαίνειμιαφορά, μπορείόμωςαν αλόγωςτονβί οπουέχει
ακολουθήσειν α‘
’αγγί
ξει’’
τονΘεό, ναθεαθείτηναλήθει ακαιμετάθάν ατον
νααπολαύσειτουςκαρπούςτωνπροσπαθει ώντουγι ατηνΘέωση.Έπει τα
έχουμετονΙ ν
δουισμόγι ατονοποί οηψυχήεί ν
αιαι ώνι
ακαιαναλλοίωτη
καιμετάτονθάν ατοτουυλι κούσώματοςθαμετεν σαρκωθείσεκάτιάλλο
γιατοοποί οπαράγονταςεί ναιτοκάρμα.Όποι οςστηνζωήτουεί χεέν α
κακόκάρμαθαμεταβείκαισεέν αχειρότεροσώμακαιθαμετεμψυχών εται
μέχριηψυχήτουν αεξ αγνιστείκαιναφτάσειτονΘεό.Τέλοςστον
Βουδισμόηψυχήκαιπάλι‘ ’μπλέκεται’
’σεένανφαύλοκύκλοεν σαρκώσεων ,
στονοποίορόλοδι αδραματί ζειπάλιτοκάρμακαισκοπόςεί ν
αικάποια
στιγμήναεπι
τευχθείην
ιρβάνα,ηαπαλλαγήαπότονπόνοπουεπιφέρειτο
επίγει
οσώμα.Ωστόσογιααυτήτηνθρησκείαοισυν
εχεί
ςμετενσαρκώσεις
είν
αιπιοδύσκολοναεπι
τευχθούν.
Τελικάαυτόπουέχεισημασί α,αυτόστοοποί οοφεί λουμεναδώσουμε
σημασί αείναιηπν ευματι
κήμαςφρον τίδα,ηφρον τίδατηςψυχήςμας,
απαλλαγμέν οιαπότηνυλι κήμαςεξ άρτηση.Εί ναιπροτιμότερονα
πλουτί σουμετονεσωτερι κόμαςκόσμοαπότηντσέπημαςώστεν α
αντικρίσουμεκαιτηναλήθει ατηςΔημι ουργίας.Μπορούμεν αφαν ταστούμε
τονκόσμοστονοποί οβρισκόμαστεσαντηνΘεί αΚωμωδί ατουΔάν τη.
ΒρισκόμαστεστηνΚόλαση, στοχαμηλότεροκαιέσχατοστάδι οτης
ύπαρξ ηςμας, υπάρχειηδυν ατότηταναακολουθήσουμετηναν ηφορική
πορείαπροςτοΚαθαρτήρι οκαιν αεξαγνίσουμετηνψυχήμαςαρκείν α
καθυποτάξ ουμεόσεςαμαρτί εςμαςκρατάν εδέσμι ουςστηνΚόλασηκαι
τελικάν απεράσουμεστοαν ώτεροαπόόλαταεπί πεδακαινα
απολαύσουμετονΠαράδει σο.

Στοι
χεί
ααρθρογράφου
e-
mai
l
:lenzmpampaousi
@gmai
l
.com
Facebook:
ElenaMpampaousi
I
nst
agr
am:
babaousi
_

You might also like