Professional Documents
Culture Documents
1 - 85988ο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΝΕΑ ΥΛΗ
1 - 85988ο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΝΕΑ ΥΛΗ
Π 6 : Το μεγαλύτερο από τα τοπικά μέγιστα (ή ελάχιστα) της f στο είναι και το ολικό μέγιστο
(ή ελάχιστο) της f στο .
ki
f χ 0 0 .
Π 8 : Αν α , β , η f είναι παραγωγίσιμη στο α , β και παρουσιάζει τοπικά ακρότατα στα
po
f χ 1 f χ 2 0 .
s
Π 9 : Αν α , β και η f είναι συνεχής στο , τότε το μικρότερο από τα τοπικά ελάχιστα της
f στο θα είναι και το ολικό ελάχιστο της f στο .
Π10 : Αν α , β , τότε οι πιθανές θέσεις τοπικών ακροτάτων της f στο θα είναι και τα
κρίσιμα σημεία της f στο .
Π11 : Αν α , β , η f είναι παραγωγίσιμη στο και για κάποιο χ 0 α , β ισχύει :
f χ 0 0 , τότε η f δεν παρουσιάζει ακρότατο στο χ 0 .
Μάνος Μαυρογιάννης
ΘΕΜΑ Β
Δίνεται η συνάρτηση f ορισμένη στο 0 , με τύπο : f χ nχ .
n nχ , αν χ e ,
ki
(ii) Αν h χ
1 , να αποδείξετε ότι η εξίσωση : h χ χ
n nχ , αν χ , 1
e
so
, .
s
(i) Να αποδείξετε ότι οι εφαπτόμενες της Cf στα σημεία , είναι κάθετες μεταξύ τους .
Mονάδες 4
(ii) Να αποδείξετε ότι η παράσταση : κ 2 λ α είναι σταθερή (ανεξάρτητη του α ) .
2
Μονάδες 3
ΘΕΜΑ Γ
Μάνος Μαυρογιάννης
Γ3 . Να αποδείξετε ότι : f g χ g f χ χ , για κάθε χ > 0 . Tί συμπεραίνετε για τις
συναρτήσεις f , g ; Nα δικαιολογήσετε την απάντησή σας . Μονάδες 6
Μονάδες 8
ΘΕΜΑ Δ
Δ1 . Nα αποδείξετε ότι : α = f (1) = 0 . Μονάδες 6
ki
Δ2 . Nα αποδείξετε ότι η συνάρτηση f είναι γνησίως αύξουσα στο ( 0 , +∞ ) και να βρείτε τον
τύπο της συνάρτησης f . Μονάδες 7
so
po
Δ3 . Nα αποδείξετε ότι : e χ > χ , για κάθε χ > 0 και στη συνέχεια να αποδείξετε ότι υπάρχει
eχ −χ
s
Δ4 . Ένας κυνηγός βρίσκεται στη θέση Κ , σε απόσταση ( ΚΛ ) = 1 + 2e ⋅ n2 (σε δεκάδες μέτρα)
από την αρχή ενός λόφου Λ , ο οποίος παριστάνεται από τη γραφική παράσταση της
συνάρτησης f , για χ ≥ 1 , όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα .
Μάνος Μαυρογιάννης
As
ki
so
po
li
(α) Να βρείτε τη μεγαλύτερη απόσταση κυνηγού — λαγού κατά την οποία ο κυνηγός έχει
οπτική επαφή με το λαγό . Μονάδες 4
s
Μάνος Μαυρογιάννης
ΛΥΣΕΙΣ 8oυ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤA ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝ. Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
(ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΝΕΑ ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ )
ΘΕΜΑ Α
Π1 : Ψευδής (αν το α , β δηλαδή κλειστό διάστημα , τότε
αν η f είναι συνεχής στο α , β από το θεώρημα μέγιστης
και ελάχιστης τιμής θα έχει μέγιστη και ελάχιστη τιμή π.χ η
συνάρτηση f : f χ = χ 3 είναι ορισμένη και γνησίως αύξουσα
στο 0 , 1 και ισχύει f 0 = 0 f χ f 1 = 1 )
χ 2 , 0 χ 1
Π 2 : Ψευδής (π. χ η συνάρτηση f : f χ
1 , χ 0
ορισμένη στο 0 , 1 και συνεχής στο 0 , 1 δεν
παρουσιάζει μέγιστη τιμή , δηλαδή δεν υπάρχει χ 0 0 , 1
As
Μάνος Μαυρογιάννης
χ 2 , χ < 0
Π 5 : Ψευδής (π.χ η συνάρτηση f : f χ . όπου
e χ , χ 0
το χ 0 = 0 είναι σημείο ασυνέχειας της Cf , αφού
im f χ 1 im f χ 0 , αλλά αποτελεί τοπικό ελάχιστο
χ 0 χ 0
2
χ , χ 1
Π 7 : Ψευδής (διότι η συνάρτηση f : f χ 1
ki
, χ >1
χ
παρουσιάζει στο χ 0 = 1 τοπικό μέγιστο το f 1 = 1 , αλλά
so
2 χ , χ < 1
f χ 1 , οπότε η f δεν είναι παραγωγίσιμη στο
po
2 , χ >1
χ
li
του , ισχύει στα εσωτερικά του σημεία κι όχι στα άκρα του (αν αυτό
είναι κλειστό διάστημα) π.χ η συνάρτηση
f : f χ = 1 χ 2 ορισμένη και συνεχής στο 1 , 1 είναι
παραγωγίσιμη στα σημεία χ1 1 χ 2 1 με f χ = 2 χ , η
οποία παρουσιάζει τοπικά ελάχιστα στις θέσεις χ1 , χ 2 , αλλά
f χ1 =f 1 2 0 και f χ 2 =f 1 2 0 .)
Π 9 : Αληθής (διότι από το θεώρημα μέγιστης και ελάχιστης τιμής στο κλειστό διάστημα α , β
,η συνάρτηση f χ1 θα παρουσιάζει μία μέγιστη και μία ελάχιστη τιμή , οπότε , αν f χ1 είναι ένα
τοπικό ελάχιστο της f στο θα ισχύει f χ f χ1 , για κάθε χ α , β χ 0 δ , χ 0 δ , ενώ
αν f χ 2 είναι ένα ολικό ελάχιστο της f στο , θα ισχύει f χ f χ 2 , για κάθε χ α , β ,
άρα ισχύει f χ 2 f χ1 .
Μάνος Μαυρογιάννης
Π10 : Αληθής (διότι αν το χ 0 α , β είναι θέση ενός τοπικού ακροτάτου της συνάρτησης f στο
, τότε ή θα ισχύει f χ 0 0 , είτε η συνάρτηση f δεν θα είναι παραγωγίσιμη στο χ = χ 0 , άρα
το χ 0 θα είναι και κρίσιμο σημείο της f στο .)
Π11 : Ψευδής
(π.χ η συνάρτηση f : f χ = χ 3 είναι ορισμένη και γνησίως
αύξουσα στο 1 , 1 με f χ = 3 χ 2 0 και για το σημείο
1 , f 1 1 Cf ισχύει f 1 3 0 , αλλά η συνάρτηση f
παρουσιάζει στο χ 0 1 τοπικό ακρότατο (μέγιστο) , αφού ισχύει
f χ f 1 = 1 . )
Π12 : Ψευδής
(π.χ η συνάρτηση f : f χ = χ 3 είναι ορισμένη και γνησίως αύξουσα
στο 1 , 1 με f χ = 3 χ 2 0 και για το σημείο 0 , f 0 0 Cf
ισχύει f 0 0 , αλλά η συνάρτηση f δεν παρουσιάζει στο χ 0 0
As
χ 1 , 1 .)
so
po
ΘΕΜΑ Β
li
nχ , αν χ 1
Β1 . Ισχύει : f χ nχ
nχ , αν 0 < χ <1
s
f χ f 1 nχ
Για χ 1 , έχουμε im im f 1 1 ,
χ 1
χ 1 χ 1 χ 1
Μάνος Μαυρογιάννης
nχ , αν χ 1
nχ , αν χ 1
Β2 . Αν θεωρήσουμε f1 χ και τ1 χ , με f1 = τ1
nχ , αν 0 < χ <1
nχ , αν 0 < χ <1
Παίρνουμε τέσσερις περιπτώσεις :
1η Περίπτωση : Αν f1 χ nχ , με χ 1 και τ1 χ nχ , με χ 1 , τότε
Α f τ χ /χ 1 , nχ 1 χ e e , με f1 τ1 χ n nχ .
1 1
1
n nχ , χ 0 ,
e
so
g χ = f f χ
n nχ , χ 1 , e
po
1
n nχ , χ , 1
e
li
s
Μάνος Μαυρογιάννης
φ : φ χ nχ χ , ορισμένη και παραγωγίσιμη στο e , με
1 χ
0 , άρα η συνάρτηση φ είναι γνησίως φθίνουσα στο e , με
1
φ χ = 1
χ χ
φ e , im φ χ , φ e 1 e < 0 και , επειδή 0 φ e , , η εξίσωση
χ
φ χ 0 είναι αδύνατη στο e , .
1
Η συνάρτηση h είναι γνησίως αύξουσα στο διάστημα , 1 με h χ 0 , για
1
e χ nχ
1
κάθε χ , 1 , οπότε , σύμφωνα με την πρόταση της Β3 (i) θα ισχύει η ισοδυναμία
e
1
h χ χ n nχ χ nχ χ , όπου χ , 1 . Θεωρούμε τη συνάρτηση
e
1
τ : τ χ nχ + χ , ορισμένη και παραγωγίσιμη στο , 1 με
e
1
1 >0 , άρα η συνάρτηση τ είναι γνησίως αύξουσα στο , 1 με
1
τ χ
χ e
As
1
1
τ , 1 im τ χ , im τ χ 1 < 0 , 1 και επειδή 0 τ , 1 θα υπάρχει
1
e χ1 χ 1 e
e
e
ki
1
μοναδικό χ 0 , 1 , άρα , χ 0 0 με τ χ 0 0 .
e
so
1
ε : ψ f χ 1 f χ 1 χ χ 1 ψ α χ χ 1 (1)
li
χ1
Η εξίσωση της εφαπτομένης της Cf στο σημείο χ 2 , α είναι η εξής :
s
1
ε : ψ f χ 2 f χ 2 χ χ 2 ψ α χ χ 2 (2) .
χ2
1
Οι εφαπτόμενες της Cf στα σημεία , έχουν συντελεστές διεύθυνσης λ1 και
χ1
1
λ2 αντίστοιχα . Επειδή η συνάρτηση f είναι 11 σε καθένα από τα διαστήματα
χ2
0 , 1 και 1 , θα υπάρχει μοναδικό χ 2 0 , 1 : nχ 2 α και μοναδικό
χ 1 1 , : nχ 1 α , οπότε θα ισχύει :
nχ 2 nχ 1 nχ 1 nχ 2 0 n χ 1 χ 2 0 χ 1 χ 2 1 , οπότε
1 1 1
λ1 λ 2 1 , άρα οι εφαπτόμενες της Cf στα σημεία , είναι
χ 1 χ 2 χ1 χ 2
κάθετες μεταξύ τους .
Μάνος Μαυρογιάννης
(ii) Για να βρούμε το σημείο Ρ κ , λ λύνουμε το σύστημα των σχέσεων (1) και (2) .
1
1 1
2 χ1 χ 2
ψ α χ χ 1
χ χ 2 χ χ 1
χ κ
χ1
χ χ1
χ1 χ 2
,
2
1
1
χ 2 χ1
ψ α χ χ 2 ψ α χ χ 2 ψα + λ
χ
χ
χ χ
2 2 2 1
oπότε τελικά παίρνουμε :
2 χ 1 χ 2 χ χ 1
2 2
χ 1 χ 2
χ 2 χ 1
ΘΕΜΑ Γ
Γ1 . Αφού η Cf δεν βρίσκεται κάτω από τη Cg για κάθε χ > 0 , άρα θα ισχύει f χ g χ ,
για κάθε χ > 0 , δηλαδή , e χ1 α χ nχ + α + 1 (1) , για κάθε χ > 0 . Έστω η συνάρτηση
κ : κ χ = e χ1 α χ nχ α 1 . Από τη σχέση (1) έχουμε : κ χ 0 = κ 1 , οπότε η
συναρτήσεων , άρα και στη θέση χ =1 , από το θεώρημα Fermat θα ισχύει : κ 1 0 (2) .
so
Cf , Cg έχουν κοινή εφαπτομένη και σε κάποιο μη κοινό τους σημείο . Έστω λ , f λ και
Μάνος Μαυρογιάννης
Γ3 . Έχουμε : f g χ g , g χ f χ > 0 , nχ + 1 0 , με
f g χ f g χ e nχ χ . Eπίσης έχουμε :
g f χ f , f χ g χ , e χ1 0 με
g f χ g f χ ne χ1 1 χ . Για κάθε χ > 0 ισχύει f g χ g f χ χ .
Έχουμε : f χ e χ1 0 και f συνεχής στο , άρα f , άρα και 11 στο .
Όμοια g χ 0 , για κάθε χ > 0 και g συνεχής στο 0 , , άρα g , άρα και
1
χ
f 11
11 στο 0 , , οπότε ισχύουν : f g χ χ f 1 f g χ f 1 χ g χ f 1 χ και
g 11
g f χ χ g1 g f χ g1 χ f χ g1 χ , άρα οι συναρτήσεις f , g είναι
αντίστροφες μεταξύ τους .
1
h 1 = 0 . Έχουμε : h χ = e χ1 0 , με h συνεχής στο 0 , , άρα
χ2
so
Έχουμε :
li
e χ e e χ e nχ 1 e χ 1
e e χ1 nχ 1 e χ 1
nχ 2 1 e e χ1 n χ e 1
2 2 2
h 1 , χ1
h χ h e χ χ 2 e χ χ χ e 0 0 χ e 1 χ e .
s
ΘΕΜΑ Δ
χ 2 + n ( χ + 1)
0 , τότε αν h : h ( χ ) =
Δ1 . Επειδή f (1) ∈ και im ( χ − α ) = , έχουμε
χ→α χ −α
h ( χ ) ⋅ ( χ − α ) =χ 2 + n ( χ + 1) ⇒ im h ( χ ) ⋅ ( χ − =
α ) im χ 2 + n ( χ + 1) ⇒ α 2 + n ( α +
= 1) 0 .
χ→ α χ→ α
χ 2 + n ( χ + 1) n ( χ + 1)
έχουμε : f (1) = im − 1 = im+ χ + −1 = ∈ .
χ→0 +
χ χ→0
χ
Μάνος Μαυρογιάννης
n ( χ + 1) n ( χ + 1) − n1 χ +1 =ψ
nψ − n1
Ισχύει :=
im im = =
im+ 1 , διότι εκφράζει την
χ→0 +
χ χ→0 +
( χ + 1) − 1 ψ→1 ψ −1
f ′ (1) = 1 της συνάρτησης f με f ( χ ) = nχ , άρα
= (1) 0 .
f=
Δ2 . Από τη σχέση που μας δίνεται θα πρέπει να ισχύει ο περιορισμός χ ⋅ f ′ ( χ ) > 0 , για κάθε
χ ∈ ( 0 , +∞ ) , άρα f ′ ( χ ) > 0 , οπότε η f είναι γνησίως αύξουσα στο ( 0 , +∞ ) . Έχουμε
1χ 1χ
(
f e f ′( χ )
)
+ n ( χ ⋅ f ′ ( χ ) )= f e ⇒ f e
f ′( χ )
( ) 1
+ nf ′ ( χ )= f e + n (1) . Αν θεωρήσουμε τη
χ
( )
συνάρτηση κ : κ ( χ ) = f e χ + nχ , χ > 0 , η οποία είναι παραγωγίσιμη στο ( 0 , +∞ ) ως άθροισμα
χ → eχ
Δ3 . Γνωρίζουμε ότι : nχ ≤ χ − 1 ⇒ neχ ≤ eχ − 1 ⇒ χ +1 ≤ eχ ⇒ eχ ≥ χ +1 > χ ⇒ eχ > χ (μεταβατική
so
( )
f e χ − f (χ ) 1 χ − nχ eχ −χ
(
ξ∈ χ , e χ
) : f=
′(ξ ) ⇒
= =
⇒ ξ , το οποίο είναι μοναδικό διότι
li
eχ −χ ξ eχ −χ χ − nχ
( 0 , +∞ ) .
1
f ′( t )
=
s
Δ4 . (α) Αφού ( ΚΛ ) = 1 + 2e ⋅ n2 και Λ =(1 ,0 ) , άρα Κ = ( −2e ⋅ n2, 0 ) . Ο κυνηγός θα έχει
οπτική επαφή με το λαγό μέχρι ο λαγός να φτάσει στη θέση Μ ( χ 0 , nχ 0 ) , χ 0 ≥ 1 του σχήματος
(σημείο επαφής της καμπύλης της f ( χ ) = nχ , για χ ≥ 1 με την εφαπτομένη της στο Μ )
H εφαπτομένη της Cf στο Μ είναι η εξής :
1
ψ − f ( χ 0 ) = f ′ ( χ 0 ) ⋅ ( χ − χ 0 ) ⇒ ψ − nχ 0 = ⋅ ( χ − χ 0 ) (2) και επειδή η οπτική επαφή του
χ0
κυνηγού διέρχεται από τη θέση του Κ = ( −2e ⋅ n2, 0 ) από τη σχέση (2) παίρνουμε
1
0 − nχ 0 = ⋅ ( −2e ⋅ n2 − χ 0 ) ⇒ χ 0 ⋅ nχ 0 − χ 0 = 2e ⋅ n2 (3) . Θεωρούμε τη συνάρτηση
χ0
φ : φ ( χ ) =⋅
χ nχ − χ , όπου χ ≥ 1 , με φ ( 2 ⋅ e ) = 2 ⋅ e ⋅ n2 η οποία είναι παραγωγίσιμη στο
[1 , +∞ ) με φ′ (=
χ) nχ ≥ 0 με φ′ (1) = 0 , άρα η συνάρτηση είναι και 1 − 1 στο [1 , +∞ )
Μάνος Μαυρογιάννης
οπότε το χ 0 = 2 ⋅ e είναι η μοναδική λύση της (3) . Άρα Μ ( 2e , n ( 2e ) ) , οπότε
( ΜΝ ) ⇒ εφθ t =ψ ( t ) =nχ ( t )
(β) Από το ορθογώνιο τρίγωνο ΟΜΝ ισχύει εφθ = () (4)
( ΟΝ ) χ (t) χ (t)
Παραγωγίζοντας τη σχέση (4) κατά μέλη και γνωρίζοντας ότι χ ′ ( t ) = −1 μονάδα / sec παίρνουμε
χ ′ ( t ) ⋅ (1 − nχ ( t ) )
⇒ θ′ ( t )
= ⋅ συν 2θ ( t )
χ (t)
2
χ t 0 1 nχ t 0
Για t = t 0 παίρνουμε : θ t 0 συν 2θ t 0 , όπου
χ t 0
2
Άρα παίρνουμε :
n 2e 1 4 e2 n 2e 1 n2
so
θ t 0 rad / sec ..
4e 2
4 e n 2 e 4 e n 2 e 4 e n 2 2 e
2 2 2 2 2
po
li
s
Μάνος Μαυρογιάννης