Ang Mahiwagang Pagong Script

SCENE 1- STEPHEN & SALAMANGKERA

Stephen :( Tumakbo ng mabilis habang umiiyak patungo sa ilog at umiiyak)

Uuuughhgughgughgughghuhg!!!Aaaghghgagahhhh!!

Salamangkera : (Lumapit at nagtanong ng mahinahon) Bakit ka umiiyak? Anong

ginagawa mo?

Stephen: (Saglit siyang tumigil sa pag-iyak at tumingin sa magandang

Salamangkera) Dahil naghiwalay kami sa aking kasintahan. Halos tatlong taon na
kaming nagsama tapos ipinagpalit niya lang ako sa isang araw niyang nakilala.

Salamangkera: Ooh so sad... Napakamalas mo naman sa pag-ibig. Acceptance is

the key to be truly free. I can take the pain away.

Stephen: Paano?( Mahinahon na tanong).

Salamangkera: (Kinuha ang batong pagong sa bulsa)Sa pamamagitan ng pagong

na ito. Makatutulong ito para mawala ang iyong paghihirap na dinaranas. Alam
mo ba noong unang panahon ay buhay ang batong pagong na ito ngunit isinumpa
kaya ito ay naging bato.

Stephen: Ano ang gagawin ko para mapasaakin ang pagong na iyan?

Salamangkera: Ibibigay ko ito sa iyo dahil ang pagtingin ko sa iyo ay isa kang
mabuting tao na marunong magpalaya sa kaniyang kasintahan kahit ayaw niyang
magkipaghiwalay sa kanya. Ang gagawin mo lamang ay sa kabilugan ng buwan, sa
hating gabi dalhin mo itong pagong sa pinakamataas na tuktok ng bundok at ito’y
itaas hawak sa iyong mga kamay at agad itong mabubuhay. Magagawa mo ba
‘yan?

Stephen: Kakayanin ko. (Tinanggap niya ang mahiwagang batong pagong).