Narkotyki na śmietniki!

Scenariusz warsztatów profilaktycznych dla

uczniów

Dodaj do ulubion

Dzisiejsze nastolatki żyją w świecie, w którym wszelkie informacje są na wyciągnięcie ręki.

Wystarczy wpisać hasło w wyszukiwarkę. Jest to również świat szybki i pełen presji. Łatwo
się w nim pogubić. Narkotyki to od dekad zgubny i destrukcyjny sposób regulacji napięcia.
Dla nastolatka to również czasem eksperyment, sposób na zaistnienie w grupie rówieśniczej,
zaspokojenie ciekawości. Profilaktyka i poszerzanie świadomości na temat nie tylko wpływu,
ale i funkcji narkotyków chroni młodzież przed podejmowaniem niebezpiecznych decyzji.
Jednak najlepszą profilaktyką jest budowanie partnerskiej relacji z uczniami. Dzięki zaufaniu
i poczuciu bezpieczeństwa mamy szansę na to, że dorastający uczeń poprosi o pomoc w
kłopotach.

Uczestnicy Uczniowie

Cel ogólny Profilaktyka uzależnień – używania oraz rozpowszechniania narkotyków

i dopalaczy

 psychoedukacja w zakresie mechanizmów uzależnienia od

Cele substancji psychoaktywnych
szczegółowe  trening kreatywnego szukania rozwiązań w sytuacjach trudnych
 trening asertywności
 rozwój umiejętności identyfikowania, nazywania, rozumienia i
wyrażania emocji w sytuacjach związanych z presją

Potrzebne Załącznik nr 1. Dlaczego ludzie biorą narkotyki? Załącznik nr 2.

materiały Symulacja sytuacji rówieśniczej flipchart lub tablica długopisy małe
karteczki samoprzylepne

Czas 60 minut
trwania
zajęć
 Liczba 20–30 osób
uczestnikó
w

Przygotowanie do warsztatów
Warsztat dotyczy uzależnień, jest to temat, który może być aktualny w rodzinie ucznia. Być może ktoś z
grupy ma nieprzyjemne doświadczenia w tym zakresie lub codziennie zmaga się z uzależnieniem kogoś z
bliskiego otoczenia.  Dlatego niezwykle istotne jest zadbanie o komfort grupy – umawiając się na:

 zachowanie poufności poruszanych kwestii

 unikanie oceny wypowiedzi innych, krytycznych komentarzy
 prawo do wycofania się z dyskusji, jeśli będzie się czuło potrzebę

Ważne jest również ustawienie sali – aby każdy widział resztę grupy, warto ustawić krzesła w krąg, wynieść
ławki.

Wprowadzenie
Dzisiejsze warsztaty pomogą nam lepiej zrozumieć duży problem społeczny, jakim jest zażywanie są
narkotyków. Substancje psychoaktywne – bo tak je można nazwać – są obecne w społeczeństwie od lat. Od
ponad dekady w obiegu funkcjonują się również niezwykle niebezpieczne formy narkotyków, zupełnie
niezbadane mieszanki, jakimi są… Być może ktoś z was wie, jak się nazywają? Tak, chodzi o dopalacze. Dzisiaj
postaramy się przyjrzeć nie tylko temu, jak narkotyki wpływają na ludzi, ale również co powoduje, że ludzie
po nie sięgają.

Zadanie 1. Dlaczego ludzie biorą narkotyki? (załącznik nr 1)

Prowadzący rozdaje uczniom karty pracy Dlaczego ludzie biorą narkotyki. Uczniowie mogą pracować
indywidualnie lub w parach. Ważne, by podkreślić, że warto zapisać wszystkie skojarzenia, myśli i pomysły.
Uczniowie odpowiadają na pytania:

 Jakie emocje zagłuszają narkotyki?

 Jakie problemy sprawiają, że ludzie sięgają po narkotyki?
 Dlaczego uzależnione osoby nie mogą przestać brać narkotyków?

Prowadzący zapisuje pytania na tablicy. Prosi uczniów, by podzielili się swoimi pomysłami. Dopisuje ich
pomysły, tworząc mapę myśli.

Pomocne pytania to:

 Jakie są relacje osób, które biorą narkotyki?

 Po jakich wydarzeniach niektórzy decydują się na narkotyki?
 Kto najczęściej waszym zdaniem sięga po substancje psychoaktywne?
 Co to znaczy, że ktoś jest uzależniony?
 Dlaczego jedni są ciekawi narkotyków, a inni nie?
 Od czego zależy to, czy ktoś się uzależni?
 Jakie sytuacje sprawiają, że ktoś próbuje zagłuszyć emocje?
 Jakie trudne uczucia sprawiają, że ludzie szukają sposobu, by je obniżyć?
 W jakich sytuacjach inni proponują narkotyki?
  Co sprawia, że trudno im odmówić?

Ważne, by rozmowę prowadzić w taki sposób, by uczniowie nie czuli się oceniani, czy ,,sprawdzani” przez
dorosłych. Nie chodzi o to, by dowiedzieć się, jakie jest ich doświadczenie w kwestii narkotyków, ale by
porozmawiać o ich refleksjach.

Zadanie 2. Symulacja sytuacji rówieśniczej (załącznik nr 2)

Prowadzący dzieli uczniów na małe, maksymalnie czteroosobowe zespoły. Każda grupa dostaje do
opracowania jedną z sytuacji zawartych na karcie pracy Symulacja sytuacji rówieśniczej. Zadaniem grupy jest
wyreżyserowanie krótkiej scenki na podstawie sytuacji i wskazówek zawartych w karcie pracy.

Po zakończonej pracy w grupach prowadzący zaprasza grupy kolejno na środek, by zaprezentowały historie
Marty i Franka.

Po odegraniu scenek nauczyciel zadaje pytania:

 Jakie emocje wzbudzają te sytuacje?

 Co może czuć ich bohater?
 Jak rozmawiać z osobą, która sięga po narkotyki?
 W jaki sposób się zachować, by rówieśnik nie poczuł się odrzucony?
 Jak zacząć trudną rozmowę?
 Kogo można poprosić o pomoc w takiej sytuacji?
 Co mogłoby ochronić bohaterów sytuacji, by nie sięgnęli po narkotyki?
 Z kim można się skontaktować, by otrzymać pomoc?
 Jak wyjaśnić rówieśnikowi decyzję o zgłoszeniu sytuacji, by zrozumiał naszą motywację?

Podsumowanie
Nie jest łatwo zareagować na uzależnienie rówieśnika. Często taka sytuacja wymaga zgłoszenia dorosłym.
Zawsze ponosi się ryzyko, że rówieśnik zareaguje złością. Jednak bezpieczeństwo i zdrowie to wartości
nadrzędne. To, co można zrobić, to spróbować go zrozumieć i poprosić, by zrozumiał nas w trudnej sytuacji.

Informacje zwrotne
Na koniec warto zebrać wypowiedzi wszystkich uczestników na temat tematyki warsztatu, jego konstrukcji i
przydatności. Informacje zwrotne grupa może udzielić na forum, swobodnie je wyrażając lub np. w formie
małych karteczek dla prowadzącego.