Stake tarafından geliştirilen uygunluk modelinde geçen uygunluk terimi programdan beklenen ile ortaya çıkan arasındaki sonuçlar üzerine odaklanır (Stake, 1967). Stake değerlendirmenin; 1.Girdi, 2.Süreç, 3.Çıktı (Ürün) bölümlerindeki uygunluk sonuçlarına göre yapılaması gerektiğini savunmaktadır Stake 1967). Giriş davranışı olarak da adlandırılan girdi; öğretme ve öğrenme sürecinde var olan ve çıktıları etkileyebilecek şartlardır, öğrencilerin önceki başarı notları, disiplin ve devam durumları girdilere örnek olarak verilebilir. Süreç; sınıf ortamı, ayrılan zamanlama, iletişim, karşılıklı (öğretmen ile öğrenciler, öğrenciler ile öğrenciler, öğrenciler ile kaynak kişiler arasında) etkileşimin meydana geldiği bölüm, çıktı ise programın ürünü olan akademik başarı, tutum ve becerileri içeren bölümdür. Stake, çıktıların eğitimin sonuçları olduğunu vurgulamaktadır. Bu modelde üç tür veri bir matriste toplanmaktadır (Ornstein ve Hunkins, 1988). İstenilen Girdiler Uygunluk
Bu modelde değerlendirme uzmanı hedeflenen ve programın sonunda
gözlemlenen çıktılar arasındaki benzerliğe ve uyuma dikkat eder. Benzerlik ve uyum olup olmadığı ile ilgilenirken, hedeflenen ile gözlemlenen çıktıları eşit kılmak için de çaba sarf eder. Stake’in uygunluk modelinde dikkat çektiği bir diğer nokta ise değerlendirme amaçları ve işlemleri bir yerde uygulanabilir ancak başka bir yerde istenen sonucu vermeyebilir. Örneğin bir yerde maliyet çok önemli iken, diğer yerde önemli olmayabilir (Stake, 1967). Stake’in program
değerlendirmeye kazandırdığı en önemli özellik programın uygulanması
aşamasında daha önce öngörülen hedeflerin programa iştirak eden öğretmenler, öğrenciler, yöneticiler ve veliler tarafından tartışılıp değerlendirilebilir olmasıdır.