Δέκατο τρίτο μάθημα – lekcja trzynasta

Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει

Τα γενέθλια μου

Χτες γιόρτασα τα γενέθλια μου. Έκανα το τραπέζι σε όλους τους φίλους μου. Τι γιορτή ήταν αυτή!
Πήγαμε σε μια μικρή ταβέρνα της γειτονιάς, γνωστή για την εξαιρετική ρετσίνα της. Όπως πάντα, τέτοια
ώρα, σχεδόν όλες οι θέσεις ήτανε κιόλας πιασμένες. Βρήκαμε όμως ένα τραπέζι στη γωνιά. Ο
ταβερνιάρης έβαλε αμέσως επάνω του ένα κάτασπρο τραπεζομάντιλο, έφερε πιάτα, ποτήρια, μαχαίρια,
πηρούνια, κουτάλια, αλάτι και πιπέρι. Όλοι μας πεινούσαμε πολύ και παραγγείλαμε διάφορα φαγητά.
Πρώτα-πρώτα για μεζέ πήραμε ελιές, τυρί φέτα, καλαμαράκια ψητά, χταπόδι, ζαμπόν και διαφορές
σαλάτες. Ο Γιώργος ήθελε ρώσικη, ο Θεμιστοκλής τζατζίκι, ο Αλέκος προτιμούσε χωριάτικη, η Μαρία
και η Βάσω πήραν μελιτζανοσαλάτα, εγώ χόρτα – μου αρέσουν πολύ. Όταν ήμουν μικρός τα μαζεύαμε
πάντα στα βουνά μας στην Κρήτη. Ύστερα ο ταβερνιάρης μας συμβούλεψε να πάρουμε αρνάκι της
σούβλας για το οποίο η ταβέρνα του είναι γνωστή σ’ όλη την πόλη. Μόνο ο Αλέκος διάλεξε ψάρι. Κάνει
πάντα δίαιτα, ο καημένος. Μου φαίνεται πως ήπιαμε ένα βαρέλι ολόκληρο ρετσίνα. Χορεύαμε όλο το
βράδυ. Ακόμη και ο Γιώργος, που δεν ξέρει ελληνικούς χορούς, χόρευε κι αυτός, και μάλιστα με πολύ
κέφι. Γλεντήσαμε με την καρδιά μας. Περάσαμε θαυμάσια!
Στην υγειά σου, Βασίλη! Χρόνια πολλά!

Διάλογος
Στο εστιατόριο
Γκαρσόνι: Τι να σας φέρω, παιδιά;
Γιάννης: Ποια είναι η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού;
Μοσχαράκι του φούρνου με πατάτες. Έχουμε και κρασί πρώτης τάξεως. Να σας φέρω και για αρχή φέτα
με βλήτα; Τι λετε και για κανένα ουζάκι;
Χρίστος: Εντάξει, φέρε μας.
Νίκος: Εγώ θέλω κανένα ψάρι, φρέσκο να είναι όμως, έτσι;
Ελπίδα: Κι εγώ καμιά μπριζόλα χοιρινή με πατάτες τηγανιτές.
Γκαρσόνι: Ωραία, λοιπόν έχουμε και λέμε: τέσσερις μερίδες μοσχαράκι με πατάτες φούρνου, μια χοιρινή
και μια μπακαλιάρο...
Γιάννης: Ακόμα φέρε μας τρεις μπύρες, ένα μισό κιλό κρασί βαρελίσιο και τα δικά σου ορεκτικά, έτσι;
Χρίστος: Και πού ‘σαι, μην αργήσεις, γιατί πεινάμε σαν λύκοι!
Γκαρσόνι: Εντάξει, έφτασα.

Συνταγές μαγειρικής — Κουραμπιέδες

Υλικά: μισό κιλό βούτυρο, μισό κιλό αλεύρι, ένα-τέταρτο κιλό ζάχαρη ψιλή, δύο αυγά (μόνο οι κρόκοι),
ένα ποτηράκι κονιάκ, ένα κουταλάκι γαρίφαλα τριμμένα ή αμύγδαλα ή καρύδια.
Εκτέλεση: Χτυπάτε καλά το βούτυρο. Το βάζετε σε μια λεκάνη με τους κρόκους των αυγών και λίγη
ζάχαρη και τα ανακατεύετε λίγο ακόμα. Προσθέτετε το αλεύρι με δόσεις. Βάζετε λίγο-λίγο το κονιάκ, τα
γαρίφαλα και ζυμώνετε καλά το μείγμα. Η ζύμη πρέπει να είναι καλά δουλεμένη ούτε πολύ μαλακή αλλά
ούτε και σφιχτή. Πλάθετε έπειτα τη ζύμη σε πιτούλες και κόβετε τους κουραμπιέδες σε σχήμα φεγγαριού
με ένα ποτηράκι. Τους βάζετε στο ταψί και τους ψήνετε επί ένα τέταρτο σε θερμοκρασία 150-170
βαθμών. Αμέσως έπειτα τους βάζετε τη ζάχαρη.
Καλή όρεξη!

Janek stawia, Janek pije

Moje urodziny

Wczoraj obchodziłem urodziny. Wyprawiłem przyjęcie (tu: stół) dla wszystkich przyjaciół. Co to było za
święto! Poszliśmy do niewielkiej tawerny po sąsiedzku, znanej z doskonałej retziny. Jak zawsze o tej
porze, prawie wszystkie miejsca były już zajęte. Ale znaleźliśmy stolik w rogu. Obsługa (tu: właściciel
tawerny) natychmiast położyła biały obrus, przyniosła talerze, filiżanki, noże, widelce, łyżki, sól i pieprz.
Wszyscy byliśmy bardzo głodni i zamówiliśmy różności (jedzenie). Najpierw na przekąskę wzięliśmy
oliwki, ser feta, pieczone kalmary, ośmiornice, szynkę i różne sałatki. Jerzy chciał sałatkę warzywną (tu:
rosyjską), Temistokles – tzatziki, Aleks – sałatkę grecką (tu: wiejską), Maria i Vaso wzięły sałatkę z
bakłażanów, ja zioła – lubię je bardzo. Gdy byłem dzieckiem, zbierałem je zawsze w naszych górach na
Krecie. Właściciel tawerny doradził nam wzięcie jagnięciny z rożna, z którego (to dania) tawerna jest
znana w całym mieście. Tylko Aleks wybrał (zamówił) ryby. Zawsze jest na diecie, biedak. Wydaje mi
się, że wypiłem beczkę pełną wina. Tańczyliśmy całą noc. Nawet Jerzy, który nie zna greckich tańców,
tańczył i z pewnością (był) w dobrym nastroju. Cieszyliśmy się w naszych sercach. Bawiliśmy się
doskonale!
Twoje zdrowie, Bazyli! Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin!

Dialog
W restauracji
Kelner: Co wam podać, „dzieci”(tu: zwrot poufały nieprzetłumaczalny, gdy w towarzystwie są kobiety)?
Janis: Co jest specjalnością zakładu?
Cielęcina z pieca z ziemniakami. Mamy wino w pierwszym gatunku. Czy (dać wam) ser feta z ziołami
(na przystawkę)? Co powiecie na trochę wódeczki?
Christo: W porządku, prosimy (przynieś nam).
Nikos: Ja chcę jakąś rybę, tylko żeby była świeża, dobrze?
Elpida: A ja jeden stek wieprzowy z pieczonymi ziemniakami.
Kelner: Pięknie, więc mamy w sumie: cztery porcje cielęciny z pieczonymi ziemniakami, jeden
wieprzowy i dorsza...
Janis: Niech pan przyniesie nam jeszcze trzy piwa, pół kilograma (w znaczeniu: 0,5 litra) wina
beczkowego i jakąś własną przekąskę, dobrze?
Christo: I pośpiesz się, nie spóźnij, bo jesteśmy głodni jak wilki!
Kelner: Dobrze, zdążę.

Przepisy kulinarne – Kurambidy

Składniki: 0,5 kg masła, 0,5 kg mąki, 0,25 kg dobrego (tu: wysokiego) cukru, dwa jaja (tylko żółtka),
szklanka koniaku, jedna łyżeczka roztartych goździków lub migdałów lub orzechów włoskich.
Realizacja: Rozetrzeć (tu: ubić) dobrze masło. Umieścić w misce żółtka i trochę cukru i wymieszać razem
jeszcze. Dodać mąkę stopniowo (tu: w porcjach). Dolać po troszeczku koniak, goździki i dobrze
wymieszać. Ciasto powinno być dobrze wypracowane, ani zbyt miękkie, ani ścisłe. Następnie z ciasta
zrobić (tu: ukształtować) kulki, (rozwałkować) i szklaneczką wycinać kawałki półksiężyców. (Następnie)
włożyć do brytfanny i piec kwadrans w temperaturze 150-170 stopni. Natychmiast po wyciągnięciu
posypać cukrem.
Smacznego!