Professional Documents
Culture Documents
Yeni Trendler
Editör
Prof. Dr. Kader Sürmeli
Güzel Sanatlar Alanında Yeni Trendler
Editör: Prof. Dr. Kader Sürmeli
© Duvar Yayınları
853 Sokak No:13 P.10 Kemeraltı-Konak/İzmir
Tel: 0 232 484 88 68
www.duvaryayinlari.com
duvarkitabevi@gmail.com
Özgür BADOĞLU2
Sercan ÖZKELEŞ3
GİRİŞ
William John (Bill) Evans, 16 Ağustos 1929’da New Jer-sey’deki Pla-
infiel’de büyümüştür. Evans müzik hayatına küçük yaşlarda klasik batı
müziği eğitimi ile başlamış, piyano, keman ve flüt ile ilgilenmiştir. Evans
piyanoda J. S. Bach, J. Brahms, F. Chopin, Beethoven, Schumann ve Rach-
maninoff’un yanı sıra Kabalevsky, Debussy, Stravinsky, Petrouschka, Da-
rius Milhaud, Ravel, Gershwin, Villa-Lobos, Khachaturian ve Scriabin’e
ait eserler üzerine de ayrıntılı bir biçimde çalışmıştır. Evans bu bes-teci-
leri okumayı ve araştırmayı, egzersiz ve etüd çalmaktan çok daha ilginç
bulmuş ve nihayetinde bu merakı Evans’ı klasik mü-zikle ilgili teorik an-
lamda geniş çapta bir tecrübe etmesini sağla-mıştır. Klasik müzik ile ilgili
yaptığı bu çalışmalar ilerde kendini teknik anlamda geliştirmiştir4
Evans, caz müziği ile henüz 15 yaşlarında tanışmış ve amatör olarak
ilgilenmiştir. 1956 yılında ilk profesyonel caz kaydı sırasında bir piya-
nist ve kuramcı olan George Russell ile tanışıp öncü grubuna katılmıştır.
Evans, Russell’ın “Lydian Chromatic Concept” adlı kitabı üzerine çalış-
malar yapmıştır. Bu çalışmayı inceledikten sonra Evans George Russell’ın
iyi bir kompozitör olduğunu ve doğaçlama yapmak için müzik teorisinin
tüm unsurlarının iyi anlaşılması gerektiğini belirtmiştir (Murray, 2011).
Evans’ın caz piyanoda en çok etkisi altında kaldığı piya-nistlerden biri
Nat “King” Cole olmuştur. Evans’ı, onun en çok melodiye yaklaşımı, fi-
kirlerinin açıklığı ve tonunun canlılığı etkilemiştir. Evans’ın etkisi altında
kaldığı bir başka piyanist ise Lennie Tristano olmuştur. Evans onun bir-
1 Bu çalışma Doç. Dr. Sercan ÖZKELEŞ danışmanlığında yürütülen “Bill Evans Doğaçlamalarında
Melodik ve Armonik Yapı” Isimli yüksek lisans tezinden üretilmiştir.
2 Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müzik ASD
3 Doç. Dr. , Ordu Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi, Müzikoloji Bölümü, ORCİD
0000-0003-2845-5667
4 https://www.allaboutjazz.com/bill-evans-1929-1980-bill-evans-by-aaj-staff.php?page=1
281
çok farklı yönü olmasına rağmen, onun müziğe mantıksal açıdan yaklaşı-
mını ve yapısal sağlamlılığını anlamak istemiştir (Murray, 2011).
Bill Evans icracılığının ve besteciliğinin yanında aynı zamanda iyi bir
dinleyici olmuştur. Caz piyanistliği ile ilgili birçok şeyi caz müzisyenleri-
ni dinleyerek öğrenmiştir.
Evans, doğaçlamaları 1920’lerden 1960’lara kadar, filmler için yazılmış
şarkılar veya halk ezgilerini, armoni için bir araç olarak kullanmıştır. Bun-
lar genellikle “Standarts” veya “The Great American Songbook” olarak
adlandırılır. Diğer birçok caz müzisyeni gibi Evans’da bu standart ezgi-
lerin armonik ilerlemele-rini, doğaçlamalarında akor yürüyüşleri olarak
kullanmak üzere uyarlamıştır (Gross, 2011).
Evans’ın müzikal gelişimine bakıldığında, küçük yaşlarda klasik batı
müziği ile başlayan müzik eğitimi hayatı, sonrasında caz müziği ile de-
vam etmiştir. Evans’ın doğaçlamalarında hem caz müziğinin geleneksel
öğelerini hem de çağdaş müziğin farklı tınılarını görmek mümkündür.
Bill Evans üzerine yapılan akademik çalışmalar genellikle Evans’ın etki-
leşimli müzik (trio) üzerine olup, solo kayıtları üzerine yapılan çalışmala-
rın sınırlı olduğu görülmüştür. Bu durumun sonucu olarak Evans’ın do-
ğaçlamalarında kullandığı armonik yaklaşımların eğitici ve sanatsal yön-
leri bilinmemektedir. Bu bağlamda araştırmanın problem cümlesi “Bill
Evans’ın “Here’s That Rainy Day” doğaçlamasında kullandığı armonik
yaklaşım nasıldır?” şeklinde oluşturulmuştur.
Bu çalışmada Bill Evans’ın 1968 yılında yayımlanmış olan “Alone
Solo” albümündeki “Here’s That Rainy Day” eserinin ikinci “chorus”1’u-
nun armonik analizi yapılmıştır. Çalışmanın amacı Evans’ın “Here’s That
Rainy Day” doğaçlamasındaki armonik (akor türleri, fonksiyon değiş-
kenleri, akor konumlandırmaları) yapılarının ortaya çıkartılması ve bu
öğelerin kullanımlarına ilişkin değişkenleri saptamaktır.
1. KURAMSAL BİLGİLER
1.1. Voicing
“Voicing”, akor seslerinin konumlandırma şeklini ifade eder. Şarkılar-
da veya eserlerde yer alan akor sembolü gösterimleri, (Örn. “Am7”) akor
seslerinin hangi sırayla veya düzenle çalınacağını belirtmez. Seslendirme
1 Eserin doğaçlama yapılan bölümüdür. Caz müzisyenleri genellikle bir eserin tamamında veya birkaç bölü-
münde doğaçlama yapabilir. “Chorus çal” ifadesi, bir müzisyenin doğaçlama derecesini tanımlar (Wikipedia,
2022)
282
daha çok sanatçıya, besteciye veya düzenleyiciye bırakılmıştır. Bu kap-
samda gerek belirli bir dönemden gerekse bir müzisyenin stilinden yola
çıkarak, akor tınılarından farklı renkler elde etmek mümkündür (Smith,
2008). Voicing kullanmanın temel amaçlarından biri de minimum hare-
ketlerle birçok renkli akor sesleri elde etmektir. Örneğin bir DΔ7 akoru
re-fa#-la-do# sesleri ile çalınabilir ancak caz müziğinde herhangi bir şarkı
veya eserde bir DΔ7 akoru, caz müzisyenleri tarafından bu akorun sadece
re-fa#-la-do# sesleri ile çalınması anlamına gelmemektedir. Bir DΔ7 ako-
ru caz müzisyenleri tarafından doğal veya altere gerilimli seslerle birlikte
kullanılabilmektedir (Mullins, 2002, Sabatella, 2000).
284
Şekil 3: 3/7 Köksüz voicing altere gerilimli sesler
Şekil 4 caz kadansı dışında farklı akor fonksiyonları ile beraber kök ses
ile birlikte kullanılan voicinglere örnek olarak gösterilebilir (Smith, 2008).
Genel olarak, 3/7 voicinglerde notaları ikiye katlamaktan kaçınılmış-
tır (sol el ve sağ elde aynı notaları seslendirmek). Bunun nedeni armonik
zenginliği genellikle mümkün olduğu kadar farklı notalar çalarak elde
etmektir. 3/7 voicingler caz müziğinin en önemli ses ailelerin biri olarak
görülmektedir ve birçok varyasyon mümkündür. Her birinin birçok var-
yasyonu birçok farklı tonda denenebilir (Sabatella, 2000).
1.3. Axis voicing
Axis voicingleri, axis 3 ve axis 7 olarak ikiye ayrılır. Bu voicing türü, sol
elde daima tam beşli aralığındadır. (Verilen akorun kök ses ve tam beşlisi)
ve axis sesi daima akorun üçlüsü veya yedilisini oluşturmaktadır (Smith,
2008).
285
Şekil 5: Axis 3 ve axis 7 voicinglerin kullanımı
1.4. Polychord
Polychord akorlarının temeli, piyanoda, aynı anda iki farklı akor çal-
maya dayanmaktadır. İki akor arasındaki ilişki, ortaya çıkan akorun ka-
rakterini belirler. Bunlar çoğunlukla bir piyanoda iki elle yapılan voicing-
ler veya gitarda beş veya altı telle yapılan voicingler olarak da bilinmek-
tedir. Bazı temel akorlara kıyasla daha zengin ve karmaşık ses çıkarmak-
tadırlar. Bir Polychord voicingin en temel şekilde C ve E akorlarının aynı
anda çalınması olarak açıklanabilir. Polychordlar, yazılı müzikte, notas-
yonlarda nadiren açıkça gösterilmektedir, bu yüzden notaya almanın
standart bir yolu bulunmamaktadır. Fakat yaygın bir şekilde bir akorun
üstüne çizilen yatay bir çizgi ve onun üstünde bulunan farklı bir akor, bu
akorların aynı anda çalınması gerektiği anlamına gelmektedir (Sabatella,
2000).
Polychordlar iki akorlu yapıdan oluşur. Seçilen akor dizisi üstüne ku-
rulan farklı bir akor yüksek derecede gerginlik yaratır. Bu akorların ka-
rakterini, aynı anda seslendirilecek olan iki akor arasındaki aralık mesa-
feleri belirler (Nettles ve Graf, 1997).
286
Şekil 6: Dominant akorların polychord aralık fonksiyonları (Mantooth,
1986 s.20)
287
Şekil 7: Polychord armonizasyonu (Nettles ve Graf, 1997, s.141).
288
Bu kapsamda çalışmada sergilenen armonik analiz modeli;
Akor tür değişkenleri, akor fonksiyon değişkenleri (vekil akorlar, tri-
ton durumu) ve akor konumlandırmaları (3/7 voicing, voicing dışı ko-
numlandırma) olarak 3 ana boyutta analiz edilmiştir.
1.Akor tür değişkenleri; Ana ezgi içerisinde kullanılan minör karakter-
deki (m6, m7, m7b5, m7/9, m11 vb.) akorların değişimleri sarı renk, majör
karakterdeki (majör 6’lı, maj7, maj9 vb.) akorların değişimleri mavi renk,
dominant7 karakterindeki (7, 7#5, 7/9, 7/#9, 7/9/b13 vb.) akorların de-
ğişimleri ise yeşil renk kullanılarak gösterilmiştir.
2.Akor fonksiyon değişkenleri: Ana ezgi içerisinde kullanılan orijinal
akorların fonksiyonlarındaki (derecelerdeki) değişimler mor renkle gös-
terilmiştir.
3.Akor pozisyonlarının konumlandırmaları: Doğaçlamalarda akorla-
rın sol elde hangi voicing tekniğinde konumlandırıldığını göstermek için
kırmızı kareler kullanılmıştır.
3. BULGULAR
3.1. Here’s That Rainy Day doğaçlamasının armonik yapısı
289
Şekil 9: 1. cümledeki akor konumlandırmaları
290
Şekil 11: 2. cümledeki akor konumlandırmaları
291
3. cümledeki akorların konumlandırmalarına bakıldığında Evans GΔ7,
Bb7, EbΔ7, AbΔ7, Am7, D7, GΔ7, Dm7 ve G7 olmak üzere 9 akor yürüyü-
şünde 3/7 voicing kullanmıştır. Bununla birlikte cümlenin 17, 18, 20, 21,
23 ve 24, ölçülerde kırmızı ok işareti ile gösterilen seslerde akor kök sesle-
ri sonradan duyurulmuştur. Bu sesler GΔ7, Bb7, AbΔ7, Am7, GΔ7 ve G7
olmak üzere 6 akor üzerinde kullanılmıştır.
292
Şekil 16: Eserin akor tür ve fonksiyon değişkenleri
293
Şekil 17: 2. Eserin akor pozisyon konumlandırmaları
294
4. SONUÇ
Bill Evans solo “Here’s That Rainy Day” kaydı üzerindeki solo doğaç-
lama bölümünün armonik yapısını inceleyen bu çalışmada Evans’ın vo-
icing kullanımlarında genel olarak 3/7 vocing türünü tercih ettiği, stan-
dart caz akor ilerlemelerinde akor tür ve fonksiyon değişkenlerini kullan-
dığı sonucuna ulaşılmıştır.
Tablo 1: Doğaçlamalardaki armonik yapının akor değişkenlerine iliş-
kin sonuçlar
Akorların değişkenleri f %
Akorların tür değişkenleri 15 %33,4
Akorların fonksiyon değişkenleri 9 %20
Orijinal kullanım 21 %46,6
Toplam 45 %100
ÖNERİLER
•Bill Evans’ın doğaçlamalarında, armonik yapıda kullanılan değiş-
kenlerin (Akor tür değişkenleri, triton ve vekil akor değişkenleri, 3/7 vo-
icing, slash akorlar) teorik çerçevede öğrenilmesi gerekir.
•Doğaçlama öncesinde, referans alınacak eserin armonik yapısı ku-
ramsal bilgiler ışığında analiz edilmeli ve sonrasında armoni özümsenin-
ceye kadar seslendirilmelidir.
295
•Eserde yer alan akorlar öncelikle 1-3-5-7 sesleri ile temel düzeyde ko-
numlandırılmalıdır. Sonraki aşamada farklı renkte akor geçişleri elde et-
mek için ii-V-I akor ilerlemelerinde 3/7 voicing türü kullanılabilir.
•Eserlerde yer alan akorların 3/7 voicing olarak seslendirilmesinin ar-
dından ii-V-I ilerlemesindeki ii. ve V. derecelerde triton değişikliği veya
ii7-V7-IΔ7 derecelerinin vekil akorları şeklinde kullanılabilir. Bir sonraki
aşamada ise referans alınan eserdeki majör/minör/dominant7 karakter-
deki akorların tür değişkenlerinden yararlanılarak daha özgür doğaçla-
malar üretilebilir.
•Caz müzisyenlerinin doğaçlama stillerini tespit etmede, araştırmada-
ki veri analiz tekniğinden yararlanılabilir.
296
KAYNAKÇA
Cazier, D., Jazz Piano Voicings, Conference Columbia Basin College,
Yakima and Spokane, 2001
Gross, A. A., Bill Evans and the Craft of Improvisation University of
Rochester Rochester, Department of Music Theory Eastman
School of Music New York
Mantooth, F., Voicings for Jazz Keyboard, Hal Leonard Corporation,
1997
Mullins, R. (2002). Jazz Piano Voicing An Essential Resource for Aspi-
ring Jazz Musicians. Hal Leonard Press, Australia
Murray, J. W. (2011). Billy’s Touch: An Analysis of the Compositions of
Bill Evans, Billy Strayhorn, and Bill Murray [Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi]. Towson University.
Nettles, B., Graf, R., The Chord Scale Theory & Jazz Harmony, Alfred
Music, 2015
Sabatella, M. (1996). A Whole Approach to Jazz Improvisation. A D G
Productions
Smith, S. (2009). Jazz Theory, https://libguides.uwlax.edu/c.php?-
g=615906&p=4283668
Sönmez, V., & G. Alacapınar, F. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel Araş-
tırma Yöntemleri. Anı Yayıncılık, Ankara.
Wikipedia. (2022) Chorus (Jazz), https://de.wikipedia.org/wiki/Cho-
rus_(Jazz)
https://www.allaboutjazz.com/bill-evans19291980billevansbyaajs-
taff.php?page=1
https://en.wikipedia.org/wiki/Deutscher_Werkbund (07.12.2022)
297