Sistem Tasarımı

Sistem tasarımı yazılım şekline dönüştürülmesi olarak tanımlanabilir. Ön tasarım ve Ayrıntılı

tasarım olarak 2 aşamada gerçekleştirilir. Ön tasarımda amaç ve hedeflere ilişkin tanımlamalar
yapılır modül adı verilen bağımsız değerlere ayrılmaktadır. Ayrıntılı tasarımda modüller alt
modüllere ayrılmakta ve ayrıntılı olarak tasarımı yapılmaktadır. Ayrıntılı tasarım rapor olarak
sunulduktan sonra kabul edilirse programın kodlanmasına başlanmaktadır. Program Geliştirme
süresinin her aşamasında “Kalite Kontrolü” yapılır ve son aşamada “Kabul Muayenesi” adı ile
testten geçirilir.
Genel Tasarım: Sistem alt yapısını belirleme ve sistem mimarisinin oluşturulması
Sistem Altyapısını Belirleme: mevcut donanım, yazılım ve ağ yapısının belirlenip önerilen
sisteme uygun altyapının ortaya konmasıdır. Envanter Belirleme, İş yüklerinin tahmini,
Donanım değerlendirme, Yazılım Değerlendirme, Satıcı firmayı belirleme, Satın alma şeklini
belirleme işlemlerinin yapılmasıdır.
Envanter Belirleme: Sistem Analisti; mevcut Donanım modelini, durumunu, yaşını, ömrünü,
işletmedeki fiziksel yerini, sorumlu çalışanını ve finansal durumunu belirler. Daha sonra
önerilen sistem ile kıyaslama yapılır.
İş Yüklerinin Tahmini: Sistem Analisti mevcut ve planlanan iş yüklerini hesaplar donanımın
kapasitesinin bu iş yüklerine uygun olup olmadığını belirler. Bu şekilde gereksiz donanımlar
ile işletmenin karmaşıklaşması önlenir.
Donanım Değerlendirme: değerlendirme sorumluluğu yönetim, kullanıcı ve sistem analistine
aittir. Sistem analisti gerekli donanımın satın alınmasından önce yönetimi bilgilendirmeli
kullanıcıyı eğitmelidir. İş yükleri farklı sistemler üzerinde simülasyonu yapılarak karşılaştırılır.
Bu karşılaştırmalarda göz önünde bulunması gerekenler;
 Sistemin toplam kapasitesi
 CPU’nun atıl zamanı
 Önerilen belleğin büyüklüğü
Yazılım Değerlendirme: Sistem analisti yazılım alım kararını yönetim ile birlikte aşağıdaki
kriterlere göre vermeli;
 Performans Etkinliği
 Performans Verimliliği
 Kullanım Kolaylığı
 Esneklik
 Dokümantasyon Kalitesi
 Üretici Desteği
Satıcı Firmayı Belirleme: Satıcıyı belirlemede en önemli etken sunduğu hizmetlerdir. Bunlar
değerlendirilirken;
 Donanım Desteği
 Yazılım Desteği
 Kuruluş ve Eğitim
 Bakım

Kriterleri göz önünde bulundurularak satıcı firma seçimi yapılır. Sadece fiyat karşılaştırması
yapmaktan ibaret değildir. Üretici firmanın güvenilir olması firmayı belirlemede göz önünde
bulundurulmalıdır. Satın alma şeklinin belirlenmesi: Satın alma, Kiralama, Leasing
yöntemlerinden biri tercih edilmelidir. Bu üç seçiminde kendine göre avantajları ve
dezavantajları bulunmaktadır.
Genel olarak seçim yapılırken kullanılacak donanım veya sistemin kullanım süresi dikkate
alınıp hesaplama yapılır.

Sistem Mimarisi
Mimari tasarımda programın ana yapısal öğeleri arasındaki ilişkiler belirlenmektedir. Amaç
modüler bir program geliştirmek ve modüller arası ilişkilerin denetimini göstermektir. Sistem
mimarisi yapı diyagramı ile açıklanabilir. İyi bir yapısal diyagram için; Ön tasarım ayrıntılarıyla
tanımlanmalı, mimari tasarım ayrıntılarıyla tanımlanmalı, ayrıntılı tasarım tüm detayları ile
tanımlanmalıdır. Tasarım notasyonlarından biri olan HIPO diyagramı sistemdeki her
fonksiyonun birbiriyle olan ilişkisini belirlemek amacıyla kullanılır. Görsel bir yöntem olan
HIPO diyagramı ile sistem fonksiyonları daha kolay anlaşılır. HIPO yönteminde 3 temel
diyagram vardır;
1. Görsel içerik tablosu
2. Genel IPO Diyagramı
3. Ayrıntılı IPO Diyagramı
Ayrıntılı Tasarım: Ayrıntılı tasarım kapsamında; çıktı, girdi, veri tabanı, program ve ana birim
tasarımı yapılır.
Çıktı Tasarımı: Çıktı, bilgi sisteminin aldıkları veriler ile kullanıcıya verdikleri bilgidir. Çıktı
tasarımında;
 Belirlenen amaca hizmet etme
 Kullanıcı için anlamlı olma
 Uygun miktarda olma
 Çıktının dağıtılacağı kullanıcıları doğru belirleme
 Çıktının zamanında sağlanması
 Doğru çıktı yönteminin seçilmesi
 Çıktıların kullanıcıları etkileyecek şekilde yönlendirilmesi;
 Bilgilerin alfabetik, kronolojik veya maliyete göre sıralanması
 Kabul edilebilir sınırların belirlenmesi
 Grafik tipi – rengi ve ölçeğinin ayarlanması

Özellikle grafiklerde bazı renklerin anlamları vardır kırmızı renk bütçede problemi belirtir.
Ayrıca grafik seçiminde bir bütünün oranlarını ortaya çıkarmak için pasta grafiği, birden fazla
veri grubunu göstermek için çubuk grafik tipi kullanılması daha doğru olacaktır.
Girdi Tasarımı: Girilen verinin kalitesi çıktı olarak elde edilen bilginin kalitesini belirler.
“Hatalı veri girerseniz hatalı bilgi alırsınız.” Kuralı geçerlidir. İyi tasarlanan girdiler için;
Etkinlik, Doğruluk, Kullanım Kolaylığı, Uyumluluk, Basitlik, Çekicilik önemlidir. Tasarım
aşamasında karar verilmesi gereken önemli kavramlardan biri de kodlamadır.
 Kodlama mümkün olduğunca kısa olması gerekir.
 Kodlama kolay değişmeyecek şekilde olmalıdır.
 Tekrarlanmamalı, tekil olmalıdır.
 Kodlamada birbiri ile karışabilecek simgeler kullanılmamalı “I”, “1” gibi
 Kodlamada kısaltmalar varsa anlamlı olmalıdır.
 Araya eleman eklemeye izin verecek şekilde değişikliğe açık olabilmeli.

Verilerin alınacağı formlar tasarlanırken aşağıdaki özelliklere dikkat edilmeli;

 Kolay doldurulması
 Tasarımın amacını karşılaması
 Doğru tamamlamayı sağlaması
 Güzel görünmesi
Ekran tasarımında ise;
 Kolay kullanım ve basit olacak şekilde gereksiz bilgi bulunmayacak girilecek
bilgiler ile ilgili açıklamalar
 Bilgi toplama formları ve diğer ekranların birbirleri ile uyum içinde olması
 Ekrandan ekrana geçerken veya kaydırmalar yaparken hareket kolaylığı sağlamalı
 Tüm ekranların belli bir düzene uygun hazırlanması imleç, font tipinin seçimi ile
çekici ekran tasarımı

Ekran Tasarımında Renk Kullanımı: zemin ve kalem renklerinin doğru belirlenmesi bilgi
girişini kolaylaştıran etmenlerdendir. Fazla parlak ve koyu renklerin kullanımından kaçınarak
zemin ve kalem rengi zıt renk olmalıdır. Zemin ve kalem renklerinde en uyumlu renkler; Sarı
üzerine siyah, beyaz üzerine yeşil, beyaz üzerine mavi, mavi üzerine beyaz, siyah üzerine beyaz
olarak sıralanabilir. Zemin ve kalem renklerinde en zor okunanlar; yeşil üzerine kırmızı, kırmızı
üzerine mavi olarak sıralanabilir. Doğru veri girişi birimi tasarımının gerçekleştirilmesi için;
 Etkin kodlama
 Etkin ve verimli veri girişi
 Doğruluk ve geçerlilik testleri ile kalitenin sağlanması.
Veri Yapısı Tasarımı: veri tasarımı veri yapısının tamamlanması olarak adlandırılabilir.
Sistemin tasarlanmasında ilk olarak ele alınan en önemli görevdir. Veri tasarımı sistemin
kalitesini önemli ölçüde belirler. Veri tasarımında ilk iş gereksinim analizi ve özelleştirme
aşamasında tanımlanmış veri yapılarını mantıksal gösteriminin seçilmesidir. Veri tasarımı
yapısında amaçlanan;
 Verinin kullanıcının istediği anda kullanılabilir olması
 Doğru ve uyumlu olması ve veri bütünlüğünü sağlanması
 Güncelleştirmenin etkin yapılabilmesi
 Bilgi geri çağırmanın amaca uygun ve etkin gerçekleştirilmesi
 Saklanan veriden elde edilen bilginin yönetim, planlama, kontrol ve karar vermede
yararlı olacak şekilde
Kullanıcı Arabirim Tasarımı: kullanıcı arabirimi, sistemin kullanıcı ile iletişim kuran
elemanıdır. Arabirimler; doğal dil arabirimleri, soru – cevap sorgulamaları, menüler, girdi/çıktı
formları, komut dili şeklinde olabilir.
 Bilgisayarın girdiyi kabul edip etmediği
 Doğru formda olup olmadığını
 İşlemde gecikme olacağını
 İşlem veya isteğin tamamlanıp tamamlanmadığını bildirecek şekilde olmalıdır.
 Arabirim tasarımcısının görevi insan yetenekleri ve bilgisayar gücünün birbirini
tamamlayacak şekilde çalışması.
 Etkinlik (gereksinimlere uygun olarak sisteme erişim sağlanabilmeli)
 Verimlilik (hataları azaltma veri giriş hızını arttırma)
 Kullanıcı görüşlerinin alınabilmesi (işlem sırasında oluşan eksik ve hatayı geri
bildirim yapabilmesi) • Ergonomik olması (kolay kullanılabilir işlevsel) Bir
kullanıcı arabirimini bir defada doğru olarak tasarlanmasının genellikle mümkün
olmaması nedeniyle prototip oluşturma, test etme tekrarlı tasarım kullanarak
değişikliği planlamak gerekmektedir. Arabirim tasarımında etkileşim arttıkça
arabirim kullanılabilirliği artmaktadır.
Mühendislik Modeli: sistemi tanıyan kişilerin sistemin tüm işlevlerine ulaşabilmek ve tam
denetim altında tutabilmek için kullanacakları arabirimlerin geliştirmek amacıyla kullanılır.
Kullanıcı Görev Modeli: kullanıcıların gerçekleştirmesi gereken işlevler için kolay
erişilebilirlik sağlayan hata yapmayı önleyen ve hızlı öğrenilen arabirimlerdir.
Arabirimlerde Oluşan Problemlerden Bazıları:
 Bilginin düzensiz ve yığınlar şeklinde olması
 Kullanıcının yapması gereken çeşitli ekran geçişlerinin uyumlu olmaması
 Ekran üzerindeki komutlardaki kelimelerin karmaşık olması
 Hata mesajlarının açıklayıcı olmaması
 Kullanma kılavuzlarının anlaşılmaz derecede karmaşık olması

Kodlama
Tasarım aşamasında yazılım fiziksel olarak tanımlanıp diyagramlar ile gösterildikten sonra
makine tarafından okunabilecek bir program halinde düzenlenmektedir. Kodlama test ve bakım
aşamaları için büyük önemdedir. Kodlama yapılırken belli bir düzen olmalıdır bir düzeni
olmayan kodlamalarda sonradan müdahale güç olur. Kodlama aşamasına geçilmeden önce
programlama dili seçimi ve geliştirme platformu belirlenmesi gerekir. Programlama dili
seçilirken yazılımın amaç ve görevlerine uygun olmalıdır.
Programlama Dili Seçimi
Büyük projelerde tek bir programlama dili gereksinimleri karşılamaya yetmeyebilir bu
durumda gereksinimleri karşılayabilecek diller liste halinde belirlenmelidir. Kullanılacak
programlama dili seçiminde dikkat edilecekler:
 Genel uygulama alanı
 Algoritma, bilgi işlem ve veri yapısı açısından karmaşıklık derecesi
 Yazılımın kullanılacağı ortam
 Uygulama Koşulları
 Yazılımı geliştirmede görevli personelin bilgi düzeyi
Programlama dili seçiminde özellikler dışında belirli bir programlama diline yapılan yatırımlar,
tecrübesi fazla olan personel gibi diğer etmenler de dikkate alınmalıdır.
Yapısal Kodlama: Programın uygulaması aşamasında düzenli bir kontrol akışının
sağlanmasıdır. Bir girişi ve bir çıkışı bulunan yapısal programlama ile sağlanabilir.
Kodlama Biçimi: Programcının işlemleri kod olarak ifade şekline denir. Kodlama biçiminde
genel bir standart olmasa da proje ekibi tarafından kodlama düzeni ortaya konmalıdır.
Açıklama Satırları: Programdaki kodun anlaşılabilir olması için gereklidir. Denetim yapılarının
öncesinde veya sonrasında ne yapıldığını açıklamak amacı ile kullanılır.
Kod Yazım Düzeni: Programının anlaşılabilir olması ve kodların okunabilirliğini
kolaylaştırmak için düzenli bir şekilde kod yazmak gerekmektedir. Kodlama yapılırken anlamlı
isimlendirme yapılmalı anlamayı güçleştirecek aşırı kısaltmalardan uzak durulmalı
Yazılım Kalite ve Test Teknikleri
Yazılım Kalitesi Faktörleri
 Doğruluk
 Güvenilirlik
 Verimlilik
 Güvenlik
 Kullanışlılık
 Hata Bulma Kolaylığı
 Esneklik
 Sınama Kolaylığı
 Taşınabilirlik
 Tekrar Kullanılabilirlik
 Bağlana bilirlik

Kalitenin Güvence Altına Alınması

 Yazılım geliştirmesinin yüksek bir kalitede gerçekleştirme
 Ölçüm yolu ile kalite derecesini belirleme
Kaliteyi Yükseltmek için
 Gereksinim analizi aşamasında sistemin kolayca kullanılıp öğrenile bilir olması.
 Modüllere ayırmada taşınabilirlik ve bağlanabilirlik
 Ayrıntılı tasarımda doğruluk faktörüne önem verme
 Sınama aşamasında doğruluk ve olduğunca performans faktörlerin ölçümü
Kalitenin Belirlenmesi için
 Doğrudan objektif kalite ölçümleri kullanmak
 Kaliteyi olaylı ölçülerden yararlanmak
 Uzmanların kişisel takdirine başvurma
Yazılım Kalitesinin Sağlanması
Çok sayıda alt programlardan oluşan bir yazılımın geliştirilmesi için çok fazla sistem analistinin
katkısı ile uzun bir sürede gerçekleşmektedir. Yazılım kalitesinin sağlanması için hata ve
eksikliklerin bulunması ve hızlı bir şekilde düzeltilmesi büyük önem taşımaktadır. Yazılım
Kalitesi
 Geliştirme planlaması aşamasında kalite kontrol yönteminin belirlenmesi
 Geliştirme sürecinin duraklarında yapıların gözden geçirilmesi
 Kaynak programın sınanması
 Bu işlemlere üretim sürecinde kalite kontrolü adı verilmektedir. Yazılım tesliminde
kabul muayenesi yapılmalı!
Yazılımda Kalite Kontrolünün Planlanması
 Yazılım inceleme Planı: Tasarım inceleme, Onaylama, Kaynak Programı Sınama ve
Belgeleri Onaylama
 Kaynak Programı Sınama Planı: Sınama Amaçlarını, kriterlerini, sistem Birleştirme
planını, Modüllerde uygulanacak yöntemleri ve kullanılacak özel test programları
belirtilmelidir.
 Kabul Muayene Planı: Onaylanacak gereksinimler, gereksinimlerin test programları,
test programından beklenen sonuçlar ve testlerin yeterliliğinden oluşmalıdır.
Yazılımın Sınanması
 Fonksiyonel Sınama: Örnek girdi değerleri ile alınan çıktı değerlerinin beklenen ile
karşılaştırılmasıdır.
  Performans Sınama: Değişik durumlarda yanıt süresi, alt programın payı, bellek
kullanım değerlendirme
 Dayanıklılık Sınama: Sisteme gereğinden çok terminal bağlayarak zayıf ve kuvvetli
yönleri tespit
 Yapısal Sınama: İç işletim mantığının sınanmasıdır.
Yazılım Sınama Basamakları
Ünite Testi: Modüller üzerinde uygulanmaktadır. Ayrıntılı tasarımdaki tanımlara dayanarak
modül üzerindeki hataları bulmak, önemli kontrol yolları sınanmaktadır. Saydam kutu yöntemi
olarak yürütülen bu işlem aynı anda çok sayıda modül üzerinde eş zamanlı olarak
yürütülmektedir. Veri Giriş ve çıkışının uygunluğu denetlenir.
Bütünleme Testi: Modüller bağımsız olmayıp, birbirlerine ya da bir donanım öğesine veya
işlemciye bağlı olmalıdır. Bu bağlantı yazılım arabirimi ile sağlanmaktadır. Bu aşamada
oluşabilecek hataların bulunması için bütünleme testi uygulanmaktadır. Bütünleme testi
 Bütün olarak sınama: Modüller grup ya da bütün olarak birleştirildikten sonra sınanır.
Karışıklığa yol açar
 Arttırmalı sınama: Modüller teker teker birbirine bağlanıp hatalar kolayca bulunması
sağlanır.
Onaylama Testi: Bütünleme testi sonunda arabirim hataları bulunup düzeltilmiş olmalıdır.
Onaylama testinde müşteri ve kullanıcı beklentilerini gerçekleştirme olanağı değerlendirilir.
Düzenleme testi ve kabul muayenesi olarak yürütülmektedir.
 Onaylama Testi: Hazırlanan kullanıcı belgeleri ve Yazılım gereksinimleri
spesifikasyonu ile karşılaştırılarak yapılmaktadır. Bir dizi kara kutu testi
uygulanmaktadır. Uygulama daha önce hazırlanan test planına göre yürütülmektedir.
Hata düzeltme işlemleri müşteriye danışarak yerine getirilmektedir.
 Yazılım düzenin gözden geçirilmesi: bütün elemanların uygun biçimde geliştirildiği,
düzenlendiği ve bakım onarım için yeterli ayrıntıyı içerdiğini onaylanması aşamasıdır.
 Kabul Muayenesi: Müşteri tarafından yazılımın tamamının kullanıcı gözü ile
incelenmesidir.
Sistem Testi: Yazılımın Bilgisayar donanımları ile uyum testi olarak düşünebiliriz. Bu test
sistem mühendisinin görevi olmakla birlikte yazılım mühendisi hataları önceden kestirmek ve
karşılamak için teste katılmalıdır.
 Düzeltme Testi
 Güvenlik Testi
 Dayanıklılık Testi
 Performans Testi
Hata ve Eksikliklerin Giderilmesi
Sınama sonucu bulunan hata ve eksikliklerin nedenleri bulunup düzeltilmesi gerekmektedir.
Hataları giderme (debugging) adı verilen bu işlemde belirtiler ile nedenlerinin karşılaştırılması
sonrada hataların düzeltilmesi yoluna gidilmelidir. Nedeni bilinmeyen hataların ortaya
çıkardığı durumlar:
 Belirti ve nedeninin programın değişik yerlerinde olması
 Belirtinin, düzeltilen başka bir hata nedeni ile ortadan geçici olarak kaybolması
 Belirtinin hatadan ileri gelmemesi
 Belirtinin gözden kaçan bir insan hatasından oluşması
 Belirtinin işlem sorunundan çok zamanlama sorunu olması
 Gerçek zamanlı sistemlerde girdi koşullarının doğru olarak yinelenmesi güçlüğü
 Belirtinin kesintili olması
Hata nedeni doğrudan bulunmaması halinde bilimsel yöntemler uygulanarak keşfedilmeye
çalışılmaktadır. Tümdengelim, tümevarım ve geri dönüş yöntemleri uygulanmaktadır. Tüm
 bu testler ve hata düzeltmeleri sonunda bile yazılımın içinde bulunamamış hataların oluşma
olasılığı bulunmaktadır.

Sınama Yöntemleri
Saydam Kutu Testi: Modül düzeyinde uygulanmakta ve programın iç yapısı denetlenmektedir.
Koşul ve döngü durumları çalıştırılarak mantıksal yollar sınanmaktadır. Tasarlanan ve beklenen
yapıda olup olmadığı sınanmak için değişik noktalarda incelemeler yapılır. Bu Test ile:
 Bir modüldeki bütün bağımsız yolların en az bir defa test edileceği garanti edilir.
 Bütün mantıksal kararların “doğru” ve “yanlış” durumları denenmiş olmakta
 Bütün döngülerin kendi içinde ve çevresinde işlerliği sağlanmakta
 İç veri yapıları denenerek geçerliliği güvence altına alınmaktadır. Bu testler yapılırken:
1. Temel Yollar Testi: İşlemsel tasarımın mantıksal karmaşıklığını ölçmek için yapılır.
2. Döngü Testi: Döngü içerisindeki başlama hatalarının, indeksleme ve artırma
hatalarının, döngüyü sınırlama hatalarının bulunması amacındadır.
Kara Kutu Testi: Yazılımın bütünlenmesi sırasında yazılım arabirimi üzerinde yapılan bir
sınamadır. Bu sınama ile yazılım işlemlerini yerine getirdiği, girdilerin kabul edildiği, çıktıların
doğru olarak üretildiği ve dış bilişim bütünlüğünün sağlandığı gösterilmektedir. Temel sistemin
modeli denenmiş olmaktadır.
 Hatalı ve eksik olan işlevler
 Arabirim hataları
 Veri yapılarında ve veri tabanı erişimindeki hatalar
 Performans Hataları
 Başlama ve bitirme hataları.
Kara kutu testi son aşamada ve programın bütünü için uygulanmaktadır. Bir dizi test
programı oluşturulmaktadır.
1. Eşdeğerli Bütünleme: programın girdi alanı, test programları oluşturabilecek veri
sınıflarına bölünmektedir. Böylece her test programı belli bir bölümdeki hatayı
ortaya çıkarmaktadır.
2. Sınır Değer Analizi: Dayanıklılık testi adı verilen bu analizde en büyük ve en küçük
değerdeki parametreler ile test yapılmaktadır.
3. Veri Onaylama Testi: Kullanıcı tarafından türetilen özel komutların doğruluğunun
onaylanması için • Yanlış söz dizimi komutları • Sırasız ya da zamansız komut
girişleri • Çok sayıda niteleyici veri gerektirmesi • Komut giriş halinde sistemin
kesilmesi
4. Neden Sonuç Graf Çizimi: Mantıksal durumlar ve durumları ile ilgili işlemlerin özlü
olarak gösterimi • Modüle ait girdi koşullarının ve sonuçların liste halinde
getirilmesi ve tanıtıcılara atanması • Bir neden-sonuç grafının geliştirilmesi • Grafın
bir karar tablosuna dönüştürülmesi • Karar tablosu kurallarının test programlarına
dönüştürülmesi

Var olan Sistemden Yeni Sisteme Geçiş

Yeni Sistem Eğitimi
Eğitim alacaklar gruplara ayrılır ve her grup için belirlenen amaca göre eğitim programı
düzenlenir. Bu gruplar genelde sistemle ilgilenecekler, uç kullanıcılar ve üst yönetimdekiler.
Yeni Sisteme Mevcut Verilerin Aktarılması
Yeni sistemin kullanıma başlamadan önce veri tabanı kayıtlarının aktarılması gerekmektedir.
Bu işlem o kadar önemlidir ki günümüzde sadece bu işleri yapan şirketler bulunmaktadır.
Yeni Sisteme Geçiş Yöntemleri
  Doğrudan Geçiş: Belirlenen bir tarihten itibaren eski sistemin tamamen bırakılıp yeni
sistemin kullanmaya başlaması ile yapılır.
 Paralel Geçiş: Belirlenen süre boyunca eski sistem ile yeni sistemin birlikte çalışması
 Dereceli Geçiş: Yeni sistem belli işlevleri ile kullanılmaya başlanır zaman ilerledikçe
tüm işlevleri devreye alınarak geçiş tamamlanmış olur.
 Prototip Geçiş: Dereceli geçişe göre daha organize bir yapısı vardır. Sistemin bir
prototipi oluşturulup kullanıma geçilir. Çalışma sonuçlarına göre gerekli düzenlemeler
yapılıp yeni sisteme geçilir.
 Dağıtılmış Geçiş: Dağıtılmış geçişte kurumun her bir bölümünde aşamalı olarak tek tek
geçiş söz konusudur. Sistemin belirli periyotlarla değerlendirilmesi ve bakımının
yapılması gerekmektedir. Veri tabanı aktarımı bakımından dereceli geçiş ile benzerlik
göstermektedir.

Kaynak
Sistem Analizi ve Tasarımı, Nurettin Dönmez.