You are on page 1of 3

CUENTO DE EL ZORRO Y LA HUALLATA

ATUQMANTAWAN WALLATAMANTAWAN (Hawari)

Huk p'unchawsi wallata irqinkuna chupaykusqa qucha patapi puriykachaq


kasqa. Mama atuqtaqsi, wallatata irqinkunatawan munapayaspa qhawasqa.
Chaymantas, mama wallataman chimpaykuspa, kayhinata rimapayaykun:
_Mamay wallata, ¡Ama hinachu kay!. Willariway. ¿Imaraykutaq
wawachaykikunaq chakin munay pukaniraq?. Wallatataq, pay tukusqallaña,
atuqta nin: _Wawachaykunaq pukaniraq chakichankunaqa, pari hallp'api, thullpa
ukhupi wathiyasqaraykun. Qampis uñachaykikunata, munay chakichayuq
kanankupaq wathiyarquy; t’uqyaqtintaq: ¡pinta!, ¡pinta!, ¡pinta! nispa ninki.
Atuqqa kusisqas: chhiqachá nispa wasinman, phawaylla kutin. Hinas
uñankunata, pari
hallp'a thullpa ukhupi wathiyarqun, t’uqyaqta uyarispataq _¡pinta!, ¡pinta!, ¡pinta! nispa nisqa. Hinas, hurnumanta
uñankunata yanallataña hurqusqa ; mancharikuymantas atuqqa qhaparin hinamanta nin _¡Maypitaq chay
wallatari! nispa qucha patata utqalla purin. Wallataqa atuqta rikuspas qucha chawpiman waykuytakusqa. Hinas
atuqqa wallatata hap'iyta munaspa unuta upyayta qallarin, sinchi muqch'isqanmantas wañuyninta tarin.
Kayhinatas wallataqa, atuqta q'uqaykusqa.

CUENTO DE EL ZORRO Y LA HUALLATA

TRADUCIDO EN CASTELLANO

EL ZORRO Y LA HUALLATA

(Cuento)Cierto día, una huallata seguida por sus polluelos caminaba orgullosapor
la orilla de una laguna.La mamá zorra admirada, observaba la belleza de la
huallata y suspolluelos desde lejos. Acercándose a la mamá huallata le
conversóde la siguiente manera: _Señora huallata, por favor, dígame ¿Porqué las
patitas de sus pollitos son tan coloraditas?.La huallata llena de orgullo respondió:
_Las patitas de mis hijitosson tan coloraditas porque yo las he tostado en ceniza y
fuegodentro de un horno. Tú también hornea a tus hijos, para que suspiececitos
sean coloraditos. Cuando escuches que revientan vas adecir: ¡pinta!, ¡pinta!,
¡pinta!

.La zorra creyendo que era cierto regresó corriendo a su casa yhorneó a sus cachorros y cuando el fuego crepitaba,
ella decía_¡pinta!, ¡pinta!, ¡pinta!, tal como había sido instruida por la huallata. Pero alsacarlas del horno los
cachoritos se encontraban completamentechamuscados; la zorra lanzó un alarido de susto e inmediatamentese echó
a buscar a la huallata, diciendo: _¿Dónde está esa huallata?Y corrió hacia la laguna en su búsqueda. La huallata al
verla se fue al centro de la laguna. La zorra queriendo atrapar a la huallata comenzó a beber el agua de la laguna y
de tanta boconada de agua murió. Así, de esta manera, la huallata se burló de la mamá zorra.
CUENTOS EN QUECHUA Y TRADUCIDO EN CASTELLANO

HUKUCHAMANTAWAN ANKAMANTAWAN
(Hawari)
Huk p'unchawsi, anka tutamanta huk urqupi huk’uchawan
taripanakunku. Ankas huk'uchata tapurisqa: _¿Imatataq
rurachkanki? nispa. Huk'uchataqsi kayhinata kutichin:
_Ñuqaqa wawaykunapaqmi mikhunata apachkani. Hinaspas
ankaqa huk’uchata nisqa: _¡Yarqasqam kani!, Mikhusqaykim.
Huk’uchataqsi, mancharisqa kayhinata kutichin: _Amapuni,
ñuqata mikhuwaychu, wawaykunata qusqayki. Ankaqa,
_¡Chhiqachá! sunqun ukhullapi nisqa. Chayqa kusisqa, mana
payta mikhusqachu.
Hukuchaqa, qunqayllamantas, ankata kayhinata niykun:
_Haku purisun, wawaykunata, qumusayki. Hina ankataqa
purichin. Chaymantas, huk’uchaqa, qunqayllamanta, huk
tu'quman waykuyt'akun, hinas ankaqa nin: _¡Wawantachá
quwanqa!. Chaymanta, kusisqa, huk'uchata wawankunantinta
suyasqa. Manas huk'uchaqa rikhurimunchu, qhipa karu
t'uquntas lluqsirqapusqa. Ankaqa, t'uquq siminpis
suyaykuchkan. Mana huk'ucha rikhurimuqtintaq ankaqa nin:
_Paytachari mikhuyman karqa nispa; _maypipis tarillasaqpunim
ñuqata yanqhalla q'utuykuwan: _wawayta qusayki nispa.
Chayta nispas hanaq pachaman ankaqa phawarikun.

TRADUCIDO EN LENGUA CASTELLANA

EL RATÓN Y EL ÁGUILA
(Cuento)
Dicen que un día, muy de madrugada, en la cumbre de un cerro un
águila se encontró con un ratón. Y dicen que el águila preguntó
al ratón: _¿Qué estás haciendo? Y el ratón le respondió así:
_Yo estoy llevando comida para mis hijos. El águila le dijo:
_¡Estoy hambriento! Te voy a comer. El ratón muy asustado le
dijo: _Por favor no me comas, te daré a mis hijos. El águila,
creyendo que era cierto, dejó libre al ratón.
De pronto, el ratón, le dice al águila: _Vamos te daré a mis
hijos.
De esta manera, hizo el ratón que el águila caminara junto a él.
De repente el ratón, se metió a un hueco y el águila se dijo:
_¡Me dará a sus hijos!. Y muy contento se puso a esperar al
ratón. Dicen que el ratón no apareció, ya que éste logró, escapar
del águila saliéndose por otro hueco. Al ver que el ratón no
aparecía el águila molesto dijo: _Debí haberme comido al ratón,
pero en algún lugar lo encontraré y de todas maneras me lo
comeré; a mí nadie me engaña.Prometiéndose esto, el águila voló al cielo

You might also like