The Unwanted Wife

By.Jarm Mijares
SORRY FOR TYPO ERROR.
Si April Rose Torres ay ikinasal sa kanyang nobyo noong high school na si
Marc Juctril Real. Mahal na mahal niya ang lalaki pero sa kasamaang palad
ay kinamumuhian siya nito. Siya ang sinisisi nito kung bakit nasira ang
buhay ni Juctril at tanggap lahat Yun ni April. Nagpadalos dalos siya sa
kanyang mga desisyon at hindi inisip ang mararamdaman ni Juctril.
Maayos pa kaya niya ang gulong ginawa niya noon at mapatawad siya ng
asawa? O mananatili ang galit at mapilitang umalis nalang para matahimik
ang lahat?
PROLOGUE
"Juctril, please stop! Tama na!"
Mula sa pagkakasubsob sa sahig ay marahas niya akong itinayo sa
pamamagitan ng paghila sa aking balikat. Pagkatapos noo'y mariin niyang
hinawakan ang magkabila kong pisngi, at inilapit ito sa kaniyang mukha na
ngayo'y namumula na sa galit dahilan para makita ko ang nanlilisik niyang
mga mata.
"Anong tama na, ha!? Noong nagmakaawa ba ako sa'yo noon, pinakinggan mo
ba ako? Hindi, diba!? Kaya h'wag na h'wag kang magreklamo!" Matapos niya
iyong isigaw sa harap ng mukha ko ay muli niya akong itinulak nang
paulit-ulit hanggang sa mawalan ako ng balanse sa sarili kong katawan at
muling napasubsob sa sahig.
"Ano bang pumasok d'yan sa kukute mo rt gumawa ka pa ng eskandalo
kanina!? Nang dahil sa kahihiyang ginawa mo, nagalit ang pamilya Lopez sa
'min! Putangina, April! Putanginal" Sa tono pa lang ng pagkakabigkas niya
ng mga katagang iyon at ang pagguhit ng kaniyang mga ugat sa kaniyang
lalamunan ay alam ko na kaagad na dahil iyon sa sobrang galit.
Nakuha ko rin namang punto niya. Masyado akong nagpadala sa emosyon ko at
talagang gumawa pa ako
2/3
ng kahihiyan. Pero pinagsisisihan ko na din naman 'yong ginawa ko, e.
Nagpadalos-dalos ako at hindi man lamang pinagana nang maayos ang aking
isip.
Pinahid ko ang panibagong tumulong luha mula sa mga mata ko pero wala
lang ding naging salbi iyon dahil may sumunod pang isa at isa pa,
hanggang sa hindi ko na nga mabilang dahil sabay-sabay na itong nagsi-
bagsakan.
"A-Akala ko kasi--Akala ko kasi kabit mo si S-Stacey. S-Sor---" Hindi ko
na natapos pa ang aking sasabihin at impit na lamang akong napasigaw nang
ihagis niya ang kani-kanina'y hawak niyang baso ng alak sa may dingding.
"Hindi mo alam kong ano ang ginawa mong gulo, April! At isa pa wala kang
karapatan para magselos dahil kasal lang tayo sa papel! Hindi kita mahal!
Matapos niyang sabihin ang mga katagang iyon ay para iyong sirang plaka
na paulit-ulit na dumagundong sa tenga ko. Bigla akong natulala. Bumagal
ang paligid na tila ba ay himalang napagod sa pagtakbo ang oras at
naisipan nitong maglakad.
Nakikita ko siya, ang galit niyang mukha, ang bibig niyang paulit-ulit na
bumubuka't sumasara; ngunit wala akong naririnig dahil ang tanging nasa
isip ko lamang ngayo'y ang huling katagang binigkas niya sa mismong
harapan ko na asawa niya.
Bumalik na lamang sa normal ang paligid nang
marinig ko ang pagsara ng pinto. Naiwan akong nakaupo sa sahig at
nakatulala hanggang sa ang pigil kong pagluha ko kanina ay unti-unti nang
naging hikbi.
His name is Marc Juctril Real, my husband. The only man I promise to love
'til the end of my lifetime. And I am willing to do anything just to make
him love me again.
It's all my fault. Tinanggalan ko sya ng karapatang maging masaya noong
araw na ikakasal na sana siya totoong babaeng mahal niya, ngunit
pinigilan ko iyon dahil ayaw kong mapunta siya sa iba. Ayaw ko siyang
mapunta sa iba at hindi ko maisaisip na nag-aabang siya sa altar ng
simbahan, ngunit hindi ako ang babaeng naglalakad sa pasilyo at ikakasal
sa kaniya.
I am April Rose Torres-Real. And I will do anything to prove my love for
Juctril and that I am more than just an unwanted wife.

1/6
EPISODE 1
APRIL POV
"Kams! Anong nangyari jan sa mukha mo?! Bakit namumula?! Gawa na naman ba
'yan ng asawa mo?' tarantang tanong nt kambal ko na si Josie.
May kambal ako at hindi kami magkamukha.
Pareho kaming teacher rito sa Cuaventio Academy. Nandito kami sa Faculty
ngayon at napansin ulit ni Josie ang pasa sa aking mukha na gawa ng aking
asawa.
Ngumiti ako sa kanya at umupo sa table ko.
"I'm Fine, kams," sabi ko.
Inirapan niya ako at lumapit sa akin.
"Hinding hindi mo ako maloloko, April Rose! Kambal mo kaya ako! Kasama na
kita simula no'ng nasa tyan pa tayo ng nanay natin." Sabi niya.
Napangisi nalang ako.
"Okay lang talaga ako, Kams. N-nagkasagutan lang kami ni Juctril kagabi
kaya ganito mukha ko." Mahina kong sabi at napayuko.
"Tsk! Kung hindi mo lang talaga pinagtatanggol yang asawa mo, matagal ko
na 'yang sinampahan ng kaso!
Napailing nalang ako at pinagpatuloy ang aking ginagawa.
"Kams, punta daw tayo sa bagong bukas na restaurant ni Hannah mamaya sabi
ni Cristy." Sabi niya habang may ginagawa sa kanyang table.
"Okay."
Tahimik kong inayos ang aking garnit at pumunta na sa aking next class.
Kahit medyo masama ang aking pakiramdam ay kailangan ko parin na pumasok
sa klase ngayon.
Tahimik kasi sa bahay namin at wala akong ibang makausap. Gusto kong
magturo ng mga bata para naman maibaling ko sa ibang atensyon ang
problema ko sa bahay.
"April! Anong nangyari jan sa mukha mo?!" tanong ni Gellie. Siya ang
pinakaclose ko sa barkada namin at isa rin siya sa nakakaalam sa
pinaggagawa ng asawa ko sa akin.
"W-wala. Nadulas lang ako sa bahay kaya nagkaganito mukha ko."
Nanliit ang mga mata niya at sumulyap kay Josie. Tinanguan lang ito ng
kambal ko at alam kong na gets na rin ito ni Gellie.
"Ang tanga mo talaga kahit kailan, April!" sabi ni Hannah.
"00, sis! Super tanga talaga ng babaeng 'yan.
Reyna ng katangahan." Sabi ni Josie at inirapan ako.
Alam ko naman na malalim ang ibig sabihin niya sa pagsabi sa akin ng
Tanga at hindi ako magagalit do'n.
Tanga na kung tanga pero mahal ko talaga ang aking asawa.
Titiisin ko ang lahat ng sakit mapatawad niya lang ako at mahalin ulit.
Alas 10 na ng gabi ako nakauwi sa aming bahay. Napasarap kasi ang
kwentuhan namin ng mga kaibigan ko. Kinakabahan ako at baka gising pa si
Juctril at magalit na naman siya sa akin.
Hinay hinay kong binuksan ang gate at pumasok sa bahay namin.
Napahawak ako sa aking dibdib nang makita ang madilim na paligid hanggang
sa bigla nalang bumukas ang ilaw.
"Bakit ngayon ka lang?" Malamig niyang sabi.
Nakita ko ang asawa kong nakatayo habang nakahalukipkip. Nakasuot na ito
ng sando at kanyang shorts.
"Sabi ko, bakit ngayon ka lang?" ulit niyang tanong na nagpakaba sa akin
ng sobra.
"A-ah..kasi..ano 鈥�"
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang sinigawan niya ako bigla.
"Kasi ano?! Nakikipaglandian ka na naman sa iba't ibang lalaki?l Sino
ulit, April? 'yung kasama niyo sa faculty?! 'yung doctor ba?! Anol Bakit
hindi ka makuntento sa akin, huh?! Bakit ang landi landi mo?!" Galit
niyang sigaw.
Hindi ko mapigilang mapaiyak ulit. Wala sigurong araw na hindi ako
mapaiyak sa 100b ng bahay na ito.
Paulit-ulit niya nalang sinasabi ang mga salitang iyon pero masakit parin
pala?
"Juct, nagkakamali ka. Sumama lang naman ako sa mga kaibigan ko kaya ako
natagalan."
"Sinungaling ka talaga 'no?!" hinawakan niya ng mahigpit ang akint braso.

"M-masakit.." nanghihina kong sabi.

Please 'wag muna ngayon...
"Masakit?! Marunont ka palang masaktan, pota! hinila niya ang aking
buhok.
Napatili ako sa sakit.
"Tama na, Juctril! Parang awa mo na!"
Nanghihinang pagmamakaawa ko habang umiiyak.
Sumikip bigla ang aking dibdib at hindi ako makahinga ng maayos.
"Tama na?! Kulang pa lahat ng ito sa ginawa mong pagsira sa buhay 1<0,
Bitch!" sinampal niya ako sa pisngi.
Umikit bigla ang aking paningin at hindi ako makahinga ng maayos.
'"Wag mo akong iniiyak-iyakanl" sigaw niya at muling hinila ang aking
buhok.
"Ah! T-tama na, Juct.."
Hindi ko na talaga kaya..
"Malandi ka 鈥�"
Hindi ko na narinig ang kasunod na sasabihin ni
Juctril nang sumikip na ang dibdib ko at hindi na ako makahinga.
"APRIL!"
Muli kong narinig ang boses ni Juctril na tinatawag ang pangalan ko bago
ako mawalan ng malay.鈥�
EPISODE 2
APRIL POV
Masakit ang ulo ko at parang nanghihina ako. Hinay-hinay kong minulat ang
aking mga mata at napatingin sa aking paligid. Bakit nasa hospital ako?
Anong nangyari sa akin?
"Finally! Gising ka na rin, April." Napatingin ako sa may pintuan at
nakita ang taong pinagkakatiwalaan ko ng sobra.
Hina akong ngumiti sa kanya at napaupo sa aking hinihigaan ngayon.
"Ayos na ba ang pakiramdam mo, Hija?"
Hina akong tumango sa tanong ni Dr. Sy sa akin.
"Ano po ang ginagawa ko dito, Dr. Sy?" Tanong ko.
"Sinugod ka clito ng asawa mo. Buti nalang ako ang naka assigned sa araw
na iyun kundi baka nalaman na ng asawa mo ang sakit mo." Malungkot niyang
sabi.
Napaiwas ako ng tingin sa sinabi ni doctor Sy.
"H-hindi niyo po sinabi ang totoo diba?'

Malungkot siyang ngumiti.

"Kahit gustong-gusto ko na sabihin ang totoo, Hija, alam kong hindi mo
gusto 'yon. Ayaw mong malaman nila na may sakit ka. Rerespetohin ko ang
desisyon mo, April, pero sana mag-ingat ka Iagi."
Napangiti ako at hinawakan ang kamay ni doctor sy.
"Maraming salamat sa lahat, Dr. Sy. Hindi ko talaga alam ang gagawin mo
kung wala ka.."
"Sana ingatan mo sa susunod ang sarili mo, April. Inumin mo ang mga gamot
mo. Palagi mo atang pinapagod ang sarili mo kaya hindi ka nakahinga ng
maayos."
"Sorry po talaga. Hindi ko na uulitin.
May sakit ako sa puso, bata palang ako ay nalaman na namin ang sakit 1<0.
Mabilis akong inoperahan para hindi lumala ang sakit ko. Nang maoperahan
ako ay naging maayos ang pakiramdam ko. Maingat parin sa akin sila Mama
at Papa hanggang sa pinayagan na nila ako noong High School na sumali sa
mga sports. Naging normal ang buhay ko no'n hanggang sa inatake ulit ako
no'ng naglalaro ako ng badminton.
Dinala nila ako sa hospital at do'n ko nakilala si Dr. Sy. Siya ang
naging doctor ko at nakiusap ako sa kanya na itago ang pagbabalik ng
sakit ko.
Palihim akong pumupunta sa hospital para sa check-up ko at pagpapagamot.
Hindi alam ng mga magulang ko pati ang kambal ko at si Juctril. At ayoko
na malaman nila iyon kasi ayokong kaawaan ulit nila ako.
"Inumin mo ang mga gamot mo mamayang gabi, maliwanag?" Paalala ni Dr. Sy.
Ngumiti ako at tumango.
"Opo doc, thank you pala sa pag aalaga sa akin."
"Walang anuman, Hija. Magpasalamat ka din sa asawa mo at binantayan ka
niya clito sa hospital magdamag."
Bahagya akong nagulat sa sinabi ni doctora Sy sa akin. Binantayan ako ni
Juctril dito? Imposible naman. Paano niya ako babantayan kung galit naman
siya sa akin?
"Pwede na ba akong makauwi ngayon, Doc?"
"Pwedeng pwede na, April. Nabayaran na lahat ng asawa mo ang lahat ng
bayarin clito sa hospital. May susundo ba sa'yo?"
"Wala PO, eh. Busy po ang mga kaibigan ko pati ang kapatid ko 鈥�"
"April!"
Sabay kaming napatingin ni Dr. Sy sa may pinto nang bumukas ito.
Bahagya akong nagulat nang makita ko si James Llyod Real, kapatid ng
asawa 1<0.
"James! anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya nang makalapit ito.
Ngumiti siya. "Pinapunta ako ni kuya dito, ako daw muna ang susundo
sa'yo. Busy kasi siya ngayon kasi may mga ka meeting siya."
"P-pinapunta ka ng kuya mo dito?"
"Bakit, nakakagulat ba?" nakangisi niyang sabi.
Hindi ako nakasagot at umiwas nalang ng tingin.
Tinulungan ako ni James mag ayos ng mga garnit ko para makauwi na sa
amin. Nang maayos na ang lahat ay nagpaalam na ako kay Doctor Sy at
umalis na sa hospital.
"Okay ka na ba, April? Balita ko kulang ka daw sa tulog kaya nawalan ka
ng malay." Tanong sa akin ni James habang nagmamaneho.
Malapit ko rin na kaibigan si James simula no'ng
High School kami. Siya ang dahilan kung bakit ko nakilala ang kapatid
niya at naging boyfriend noon.
"Okay lang ako, marami kasi akong trabaho sa academy," sabi ko at
ngumiti.
Nakita ko ang kanyang pagsimangot.
"Bakit ka pa kasi nagtatrabaho, may trabaho naman si kuya at hindi ako
maghihirap! Hindi ka rin mapapagod. Pwede ka naman mamasyal ka nalang ng
mamasyal!'
Napangiti ako sa sinabi niya.
"Masyado ka namang concern sa akin," natatawa kong sabi.
Sumulyap siya sa akin.
"Syempre naman! Mahal kita e! I-i mean kaibigan kita kaya concern ako
sa'yo," sabi niya at napakamot sa batok.
"Nandito na tayo," sabi niya.
Napatingin ako sa labas ng bintana. Nandito na pala kami sa bahay namin
ng asawa 1<0.
Napatingin ako kay James.
"J-james, nasa trabaho parin ba si Juctril hanggang
ngayon?"
"00, eh. May bago kasing mga investors tapos may new project ang kompanya
kaya maraming trabaho si Kuya ngayon. Babalik pa nga ako sa kompanya
ngayon eh."
Nanlaki ang mga mata ko.
"May trabaho ka pa pala! Sana hindi mo nalang ako hinatid. Kaya ko naman
ang sarili kong umuwi."
"Ano ka ba! Para ka namang others. Utos rin ni big brother kaya hindi
pwedeng baliwalain," sabi nito at kumindat sa akin bago lumabas sa kotse.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at tinulungang dalhin ang bag ko sa 100b ng
bahay. Nagpaalam na rin si James nang makapasok na ako sa bahay namin.
Dinala ko ang mga garnit ko sa aking kwarto.
Magkaiba ang kwarto namin ni Juctril kasi ayaw niya akong makatabi.
Nandidiri siya sa akin at ayaw niyang napapalapit sa akin.
Tanggap ko naman kasi kasalanan ko rin bakit siya naging gano'n sa akin.
Kung maibabalik ko pa sana ang panahon matagal ko ng ginawa.
Kahit nagiging desperada na ako ay gagawin ko ang lahat mapatawad niya
lang ako at mahalin ulit.
Pero imposible.. may mahal na siyang iba.
At 'yun si Jessica Ignacio.
Ang babaeng nagmamay-ari na ngayon sa puso ng asawa ko.

EPISODE 3
APRIL POV.
Nagising ako ng maaga nang umatake ulit ang pananakit ng aking puso.
Mabilis kong ininom ang gamot na binigay ni Dr. Sy sa akin at kinalma ang
aking sarili.
Pagkatapos kong pinakalma ang sarili ko aumy nag-ayos na ako ng aking
sarili para makapagluto ng agahan. Ipagluluto ko ng breakfast si Juctril
kahit imposible niya itong kainin.
Patapos na ako mag-ayos ng niluto ko sa lamesa nang makita ko si Juctril
na pababa sa hagdan na nakabihis na.
"Juctril, kumain ka muna. Pinagluto kita ng mga paborito mo," sabi ko at
lumapit sa kanya.
Sinulyapan niya ako gamit ang kanyang malamig na titig.
"Do you think I'll eat that?"
Napayuko ako.
"Wala ka pang kain, Juct. Isa pa, paborito mo ang
I'
mga luto ko noon 鈥�
"Shut up!" He shouted.
Natigilan ako habang siya naman ay nakatingin sa akin ng masama. Hinay-
hinay siyang lumapit sa akin.
"Noon 'yun, April. I changed, kaya 'wag mo nang babanggitin ang bagay na
'yan kung ayaw mo na magalit ako sa'yo lalo." Sabi nito at umalis.
Hina akong napaupo sa upuan na malapit sa akin at napahawak sa aking
dibdib.
Napayuko ako at hindi maiwasang mapaiyak.
It's all your fault, April. Kung hindi pa sana ako nagpadalos-dalos noon
ay maayos ang buhay ko kasama si Juctril na mahal na mahal ako. Kung
hindi sana ako naging tanga, e'di sana masaya ako, kami ni Juctril.
Natigilan ako nang tumunog ang telepono. Tumayo ako at pinunasan ang
aking luha. Kinuha ko ang telepono at sinagot ang tawag.
"Hello?" sagot ko.
"April, is that you?"
Napakunot ang aking noo nang marinig ko ang boses ng isang lalaki.
"Sino 'to? Bakit mo ako kilala."
"Damnl Finally, nahanap na rin kita! It's me, Raven."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
"Raven? Ikaw ba talaga 'yan?"
"Yes, Baby! Let's meet! Kakauwi ko pa lang galing
Paris at hinanap na agad kita. Miss na miss na kita, April!"
"l miss you too, Ravenl Sige, let's meet." Excited kong sabi.
"Jan nalang sa malapit na mall sa subdivision niyo,
April. Sunduin nalang kita sa inyo?"
"No, I'm okay! Magkita nalang tayo do'n."
Dali dali kong pinagligpit yung niluto ko at naligo.
Makikita ko na rin si Ravenl Ang tagal ko na rin siyang hindi nakita kasi
sa Paris na niya pinagpatuloy ang pagkokolehiyo at pagtatrabaho.
"April!"
Malaki ang ngiti ko nang makita si Raven na patakbong papalapit sa akin.
Niyakap niya agad ako nang malapitan ako at niyakap ko rin siya pabalik.
"Raven, Namiss kita!
"Namiss rin kita, Baby ko 鈥攁 ray!"
"'Wag mo nga akong tinatawag na baby."
Ngumuso siya.
"Wala naman dito ang demonyo mong asawa."
Nanlaki ang mga mata ko. "Raven!" sigaw ko.
"Joke langl 'To naman, hindi mabiro." Nakangisi niyang sabi.
Siya si Raven Ramos. Naging magkaibigan kami noong high school kami.
Naging boyfriend ko rin siya noon pero mabilis lang kasi hanggang
kaibigan lang talaga ang tingin ko sa kanya.
"Kumusta bilang asawa ni Marc Juctril Real, April?" tanong ni Raven.
Kumakain kami ngayon sa isang restaurant sa 100b ng Mall.
Ngumiti ako. "Okay lang naman, masaya."
Nakita ko ang pagkawala sa ngiti sa kanyang mukha.
"Masaya?" seryoso nitong tanong.
Kinabahan ako sa pagtingin ni Raven sa akin at ang tono ng kanyang boses.
Pilit akong ngumiti.
"00 naman 鈥攁 ray!" Biglang hinawakan ni Raven ang aking braso na may
pasa.
Natigilan siya at mabilis na tinignan ang aking pasa sa braso. Nakita
niya itong nangingitim ngayon gawa ng panggigigil ni Juctril sa akin.
"Siya ba ang may gawa nito?!" galit na tanong niya.
Napayuko at at napakagat sa aking labi.
"April naman! Alam kong ginagawa mo ang lahat ng ito para mapatawad ka ni
Juctril. Pero hindi na tama 'to, April! Maling mali na ang ginagawa niya
sa'yo!" galit niyang sigaw.
"Raven, mahal na mahal ko siya." Mahina kong sabi.
Narinig ko ang mahina niyang pagmumura at napahilamos sa kanyang mukha.
Bumuntong hininga siya at hinawakan ang aking kamay.
"Mali ang ginagawa mo ngayon, April. Pero wala na akong magagawa do'n,
desisyon mo cyan. Nandito lang ako kapag may kailangan ka, April."
Seryoso niyang sabi.
Tumango ako at ngumiti.
"Maraming salamat, Raven."
"Sigurado ka bang clito kalang?" Tanong ni Raven habang nakatingin sa
labas.
Ngumiti ako at sumagot.
"Malapit lang naman ang bahay namin dito at isa pa safe na ako kasi nasa
subdivision na ako."
"Ganun ba? Sige, alis na ako. Magkita nalang tayo ulit." Sabi niya at
pinaandar na ang kanyang kotse.
"Mag ingat ka," sabi ko at kinawayan siya.
Nakangiti akong naglalakad papunta sa bahay namin ni Juctril. Ginabi na
pala ako. Sana tuloga na si Juctril para hindi na niya ako pagalitan.
Nang makarating ako sa bahay ay nakita ko agad ang sasakyan ni Juctril sa
garahe. Kinabahan ako bigla at posibleng gising pa ang asawa ko ngayon at
hinihintay ako.
Baka matulad na naman ako no'ng huling away namin.
Nakahinga ako ng maluwag ng makita kong naka off ang ilaw.
Hanggang sa bigla nalang itong burnukas at nakita si Juctril na nakatayo
malapit sa switch ng ilaw habang nakahalukipkip.
"J-juctril..
Tahimik na naglakad si Juctril papunta sa sofa at umupo dito habang
nakatingin parin sa akin.
"Nagabihan ka?" Malamig nitong sabi na nagpakaba sa akin ng todo.
"A-ah.."
"What? Nakipaglandian ka na naman?!" sigaw niya.
Napapikit ako at napayuko sa takot.
"Hindi ko kasi namalayan ang oras, sorry," mahina
kong sabi.
"Ganyan ka ba lagi kapag may kasamang ibang lalaki, April?!"
"H-hindi ako nakikipaglandian, Juctril!" mabilis kong sabi.
Tumayo siya at mabilis akong nilapitan. Hinigit niya ang aking balikat at
hinawakan ito ng madiin.
"A-aray.."
"Don't you ever lie to me, April! Nakipagkita ka sa ex mo?! Ano ang
sinabi ng Raven na 'yun sa'yo, Huh?!"
Napapikit ako kasabay ang pagtulo ng aking luha.
"Kinamusta niya lang ako, Juct! H-hindi kita ipagpapalit."
Hinigpitan niya lalo ang pagkakahawak sa braso ko kaya napasigaw ako sa
sakit. May pasa pa ako do'n kaya mas dumoble ang sakit.
"Tama na, Juctl Maawa ka sa akin!"
"Ginusto mo ang lahat ng ito, diba?! Bakit ka nagrereklamo?! Sabihin mo
nga, April, napapagod ka na ba huh?l Sagotl"
Mabilis akong tumango at napahikbi. Naramdaman kong bahagya siyang
natigilan.
"Pagod na pagod na ako, Juct. Pero kahit pagod na ako, hinding hindi ako
susuko," mahina kong sabi.
Narinig ko ang mahina niyang pagmumura at hinila ang braso ko at
kinaladkad.
"S-saan mo ako dadalhin?" kinakabahan kong sabi.
Namalayan ko nalang na papunta na pala kami sa basement ngayon.
Mas lalong tumindi ang takot ko sa aking naisip.
"Juctril, 'wag, please."
Hindi niya ako pinansin. Binuksan niya ang pintuan ng basement at tinulak
ako sa 100b.
Napaaray ako sa lakas ng pagkakatulak niya sa akin.
"Hindi ka makakalabas jan kung hindi ka magtatanda!" sigaw niya at
isinirado ang pintuan.
Dali dali akong tumayo at lumapit sa may pinto.
"Juctril! 'wag ganito, please. Buksan mo ang pinto!
Parang-awa mo na, buksan mo ang pinto!" sigaw ko habang hinahampas ang
pintuan.
Wala akong ibang makita kundi kadiliman lang.
Hina akong napaupo sa sahig at napasandal sa pintuan.
Napayuko at napahikbi at may naalala bigla.
"Natatakot ako
"'Wag kang mag alala, April. Nandito lang ako, hindi kita pababayaan."
Sabi niya at niyakap ako
"P-pero natatakot ako sa dilim."
"Hangga't nandito ako, hinding hindi pababayaan."
Sabi mo hindi mo ako pababayaan? Bakit ganito ang ginawa mo sa akin
ngayon?
Wala na ba talagang pag-asa para mapatawad ako?

EPISODE 4
THIRD PERSON POV.
Galit na bumalik si Juctril sa may sala at iniwan si April na naka kulong
sa madilim na basement.
Napahilamos sa mukha si Juctril at hindi mapigilang hindi mapamura.
'Guck!"
Alam niyang takot si April sa madalim na lugar pero hindi niya mapigilang
magalit ng sobra!
Nakita niya ito sa mall na kasama ang ex-boyfriend na si Raven Ramos na
masayang magkausap.
Hindi siya makapaniwalang hindi parin kayang makontento ni April sa isang
lalaki kaya hindi niya napigilan ang kanyang galit.
Napahilamos sa mukha si Juctril at aakmang babalikan si April sa may
basement nang biglang tumunog ang cellphone niya.
Nawala lahat ng galit niya nang makita kung sino ang tumatawag.
Jessica Calling...
Ang babaeng hindi siya iniwan no'ng walang-wala siya. Ang babaeng tanggap
siya kung ano siya ay mahal na mahal siya.
"Hello."
"H-hon, I need you."
Kinabahan bigla si Juctril sa sinabi nito.
"What happened to you?"
"N-nag away na naman sila Mom at Dad. Ako lang mag-isa dito ngayon kasi
umalis si Cathy. Natatakot ako, Hon."
"Don't worry papunta na ako jan. Please 'wag ka na umiyak. Baka umatake
na naman ang sakit mo," alalang sabi ni Juctril.
"Y-yes, Hon."
Kinuha ni Jutril ang susi sa kotse niya at lumabas ng bahay.
Nangako siya kay Jessica noon na hindi niya ito pababayaan kaya hindi
mapakali si Juctril. Mahalaga sa kanya ang babae kasi malaki ang
naitulong nito sa kanyang buhay at si Jessica lang ang nag-iisang babae
na hindi siya niloko at sinaktan.
JAMES POV.
Bakit kaya hindi sinasagot ni April ang mga tawag ko? Nasa bahay kaya
siya ngayon? May sasabihin pa naman sana akong sekretong malupit sa
kanya.
Matagal ko na itong tinatago at gusto kong may masabihan ako sa sekreto
ko kahit si April man lang.
Sasabihin ko na sa kanya na isa akong bakla.
Yes, I'm a Gay and no one knows about my darkest secret. Sasabog na ako
kaya kailangan kong masabi kay April 'to. She's my bestfriend kaya malaki
ang tiwala kong hindi niya ako babaliktarin.
I can't tell my parents even my brother about my real self. Alam ko kasi
na magagalit sila kapag nalaman nila ang totoo. Walang bakla sa pamilya
namin kaya nakakahiya kapag nalaman ng lahat na bakla ang bunsong anak ni
Jerome Real.
Nang makarating na ako sa bahay nila April ay nagmadali akong bumaba sa
aking kotse at pumasok sa gate. Napasulyap ako sa may garahe at nagtaka
nang hindi ko makita ang kotse ni kuya.
Saan kaya 'yun? Don't tell me umalis silang dalawa ni April? Pero
imposible naman.
"April, nandiyan ka ba?"
Saan kaya si April? At bakit ang tahimik ng bahay?
Binuksan ko ang pintuan ng bahay nila at pumasok sa 100b.
Bahagya akong nagulat ng makita ang kalat sa paligid. Anong nangyari
dito? Bakit parang dinaanan ng bagyo?
Imposible naman na umalis silang dalawa para mag date. My kuya hates
April so much.
Kung maibabalik lang sana ang nakaraan.
Napabuntong-hininga nalang ako at muling hinanap si April.
"April?"
Hinanap ko siya sa may kwarto nila pero wala, pati sa kusina wala rin.
Natigilan ako nang may marinig akong humihikbi sa may basement.
Wait, dont tell me may mumu sa basement?! Juskomaria! Takot pa naman
akesh sa mumu!
Hinay hinay akong naglakad papunta sa may
basement at pinakinggan kung saan nanggagaling ang narinig kong pag
hikbi.
"M-may tao ba jan?" Mahina kong sabi.
Tumigil bigla 'yung pag hikbi. Bigla naman akong kinabahan , juskomarial
"T-tulong.." natigilan ako nang makarinig ako ng boses ng isang babae.
"S-sino yan?" mahina kong sabi at unti-unting lumapit.
"P-palabasin niyo na ako.."
Nanlaki ang mga mata ko nang makilala ko kung kaninong boses iyon.
Dali dali akong lumapit sa may pintuan ng basement at kinatok ito.
"April! April ikaw ba 'yan?l"
"J-james.." mahina nitong sabi.
Napamura ako at napasabunot sa aking buhok.
Tangina!
Bakit siya nakulong sa 100b?! Sinong gago ang gumawa sa kaibigan ko nito!
Bigla kong naalala si kuya.
Napasipa ako sa pintuan sa aking galit. Tangina! Susuntukin ko talaga si
kuya kapag nakita ko siya.
"April, 'wag kang mag-alala tutulungan kita makalabas jan!
"Fuck!" Muli akong napamura ng makita kong naka padlock pala ang pintuan.
Tangina! Hindi ko na maintindihan ang kapatid 1<0! Sukdalan na ba talaga
ang galit niya at nagawa niyang ikulong si April sa 100b ng madilim na
basement?! Alam niya naman na may Phobia si April sa madilim.
Sinira ko ang pintuan. Nang masira ko na ang pintuan ay nakita ko kaagad
si April na naka handusay sa sahig habang namumutla ang mga labi.
Dali dali ko itong nilapitan.
"April! April gumising ka." Napamura ulit ako ng hawakan ko ang kamay
niya na ang lamig lamig.
Kailangan ko siyang maidala sa hospital.
Makakatikim talalaga ng malakas na suntok si kuya sa ginawa niya sa
kaibigan 1<0.
APRIL POV.
"Ang kapal ng mukha niya! Pagkatapos siyang tanggapin ng pamilya namin,
sasaktan niya lang ang kapatid ko?! Hinding-hindi ko siya mapapatawad!"
"Kumalma ka, Josie."
"Kumalma?! Jp, sinaktan niya ang kapatid ko!"
Naalimpungatan ako sa ingay na narinig ko. Hinay hinay kong binuksan ang
aking mga mata at unang nakita ang puting kisame.
"Gising na si April!" boses ni Gellie.
Napatingin ako sa aking paligid at nakita ang mga kaibigan ko pati ang
kapatid ko at ang kanyang asawa na si Jp. Nakita ko rin sa gilid si James
na tahimik lang habang nakahalukipkip.
"Nasaan ako?" mahina kong sabi.
"Nasa hospital ka, April." Sagot ni Raihana.
"Okay ka na ba, April? May masakit ba sa'yo?" Tanong ni Shane sa akin.
Ngumiti ako. "Okay lang ako Shane, 'wag kang mag alala."
"Okay lang? Talaga ba, April?"
Napalingon ako sa aking kapatid na masama ang tingin sa akin ngayon.
Ngumiti ako at tumango.
"O-okay lang ako kams, K-kulang lang siguro ako sa-"
"Mag sisinungaling ka na naman ba April?! Pag tatakpan mo na naman ang
ginawang kahayupan sa'yo ng asawa mo?! Nakakainis na ang pagiging tanga
mo April!" sigaw niya.
Hindi ko mapigilang hindi mapaiyak sa sinabi ng kakambal 1<0.
"M-mahal ko siya.."
"Mahal?! Putang inang pag mamahal Cyan, kamsl Nang dahil sa bwesit na
pagmamahal na 'yan muntik kanang mamatay! Kams, maawa ka naman sa sarili
mo.
Kahit ngayon lang, unahin mo muna ang sarili mo."
Umiiyak siya ngayon habang nakatingin parin sa akin. Niyakap siya ni JP
at hinagod ang kanyang likuran.
Napayuko ako at humagulgol sa pag iyak.
"A-alam kong mali na itong ginagawa ko, Josie.
Pero may tiwala parin ako, magbabago siya. Mamahalin niya ulit ako at
papatawarin. Nararamdaman ko 'yun, Kams." Desperada kong sabi.
Nakita kong napaiwas ng tingin ang mga kaibigan ko sa akin ang iba naman
ay tinignan ako na parang kawawa na talaga ako.
"Ano pa ba ang magagawa ko, eh desisyon mo naman cyan." Malamig na sabi
ni Josie.
"Sa bahay ka nalang muna namin tumira, April." Sabi ni Jp.
"H-huh, bakit?"
"Ayaw mong hiwalayan ang asawa mo diba? Pwes, sa bahay ka muna tumira.
Baka maulit pa ang nangyari at mapatay ko na si Juctril sa ginawa niya
sa'yo."
"Tama si Josie, April. Ako na ang bahala kay Kuya. Mas mabuti muna kung
do'n ka muna sa kanila tumira." Sabi ni James.
Nakita kong sumang-ayon rin ang mga kaibigan namin.
Wala akong magawa kundi umuo nalang.
Siguro tama rin itong lumayo muna sa kanya para makapag-isip ako ng
mabuti. Baka magkasakitan ulit kami at ayaw kong malaman ulit nila Josie.
Baka pilitin niya na talaga akong makipaghiwalay sa asawa ko. Hindi ko
kaya 'yun, mahal ko si Juctril.
Kahit sa papel ko lang nararamdaman na mag-asawa kami.
COL
Dripping Wet
Kathleen Hope
Lesbian Collections5 Hot and Steamy Lesbian StoriesStory 1 : Tessa...

EPISODE 5
APRIL POV
Isang linggo na akong nandito sa pamamahay ng kapatid ko. Namimiss ko na
si Juctril pero hindi ko siya pwedeng tawagan o makita man lang.
Pinagbawalan ako nila Josie at hindi ako papayagan ni James. Naging
mahirap ang isang linggo kong pamamalagi rito pero nakayanan ko naman.
Kumusta na kaya siya? Hinanap niya kaya ako? Sinabi kaya ni James kung
nasaan ako at anong nangyari sa akin?
"Kams, handa ka na ba sa party na pupuntahan natin?" Masiglang sabi ni
Josie sa akin at umupo sa tabi ko.
Ngumiti ako at tumango.
"00 naman, engagement party yun ni Hannah." Sabi ko at ngumiti.
Masaya ako kasi may kaibigan na naman akong ikakasal sa lalaking mahal
nila. Masaya ako kasi nahanap na nila ang lalaking magiging kasama nila
hanggang sa pagtanda.
Nakakainggit kasi mahal sila ng lalaking
papakasalan nila. Samantalang ako ay hindi, sinasaktan pa lagi. Sana
maayos na ang lahat para maging masaya na kami pareho.
"Kams, okay ka lang?"
Napatingin ako sa kambal ko. Ngumiti ako at tumango.
"00 naman."
"Iniisip mo na naman siya?" Napaiwas ako ng tingin at napabuntong
hininga.
"Hindi maiiwasan 'yun, kams. Pero alam ko naman na wala siyang paki-alam
sa akin, eh."
Hinawakan ni kams ang balikat ko.
"Nakita ko si Juctril no'ng nakaraang araw."
Mabilis akong napatingin kay Josie.
"Kasama niya si Jessica," malungkot niyang sabi.
Napangiti ako ng malungkot.
Si Jessica, ang babaeng papakasalan sana ni Juctril. Kung hindi lang sana
ako umeksina ay baka mag asawa na sila ngayon. Pero masaya naman ako sa
ginawa kong pag sira sa relasyon nila kasi naging akin
naman si Juctril kahit sa papel lang.
"April, hindi ka ba napapagod?" Tanong ni Josie sa akin.
Ngumiti ako bago sumagot.
Parang tanong lang ni Juctril.
"Syempre napapagod na rin ako. Pero hindi ako susuko, kams. Alam ko,
ramdam ko, mapapatawad rin ako ni Juctril at magiging masaya ulit kami.
"0mg, Aprill I'm glad you came." Sabi ni Hannah at niyakap ako.
"Congrats, Hannah! Ikakasal kana talaga kay Ian. Masayang sabi ko.
"00 nga, eh! Parang kailan lang hinahabol ko pa 'yun pero ngayon
magpapakasal na kami!" Bumingisngis siya.
Nagpaalam na muna si Hannah sa akin at pumunta sa ibang bisita kaya
naiwan na ulit kami ni Josie rito kasama ang asawa niya.
"Kams," tawag ni Josie.
Napatingin ako sa kanya. "bakit?" tanong ko.
"May pupuntahan lang kami saglit ni Jp, kams. Dito ka muna huh? Balik
lang kami."
"Sige, okay lang ako dito."
Naiwan na ako mag-isa sa tinatayuan ko kaya napatingin ako sa paligid at
hinanap ang iba ko pang kaibigan. Nasaan na kaya ang mga 'yun? Sigurado
akong may mga date ang mga 'yun, samantalang ako ay wala.
"April!"
Mabilis akong napalingon at nakita si Raven na papalapit sa akin.
Napangiti ako at nilapitan siya.
"Raven!" finally, may kakilala na talaga ako dito.
"Bakit mag-isa ka lang?" tanong niya.
"Iniwan ako ng kapatid ko rito. At isa pa, wala rin akong date," pabiro
kong sabi.
"Ako nalang ang date mol" masigla niyang sabi.
Mahina kong sinuntok ang balikat niya.
"Susl Baka magalit ang date mo."
"Wala akong date, April. Kaya tayo nalang!" at kinindatan ako.
Ngumiti ako at turnango.
"Let's go?" sabi niya at hinawakan ako sa aking beywang.
Nagsimula na kaming maglakad at naghanap ng bakanteng table.
Nang makaupo na kami ay tinanong agad ako ni Raven.
"Balita ko do'n ka na nakatira ngayon sa bahay nila Josie, totoo ba?"
"00, pero temporary lang. Babalik rin naman ako sa amin."
"Bakit ka pa babalik? Sasaktan ka rin naman ulit ng demonyo mong asawa."
Galit na sabi niya.
Nalaman ni Raven ang ginawang pag kulong ni Juctril sa akin sa may
basement at galit na galit si Raven nang malaman niya 'yon, alam niya din
kasi na may phobia ako sa madilim.
"H-hindi naman sa ganun-"
"Speaking of your demonyong asawa, look who's
Napatingin ako kung saan nakatingin si Raven ngayon. Nanlaki ang mga mata
ko nang makita si Juctril na naka suit na may kausap na matandang lalaki
at hindi nakaligtas sa paningin ko ang babaeng nakahawak sa braso niya
ngayon, walang iba kundi si Jessica Ignacio.
"At kasama pa talaga niya ang kabit niya ah?" Sabi ni Raven at ngumisi.
Napaiwas ako ng tingin at biglang turnayo.
"R-raven, uuwi na ako pakisabi nalang-"
"No, hindi ka uuwi. Lets go." Sabi ni Raven at bigla nalang akong hinila.
Nanlaki ang mga mata ko nang papunta ang direksyon namin sa pwesto nila
Juctril at Jessica.
"Raven, ano ba-"
"Hey, Marc Juctril Real!"
Namutla ako nang batiin bigla ni Raven si Juctril.
Napatigil si Juctril sa pakikipag-usap sa matandang lalaki at napatingin
sa amin. Nakita ko ang pagdilim sa mukha ni Juctril nang makita niya kami
ni Raven na magkasama. Nakita ko rin na napasulyap si Jessica sa amin.
Bahagya akong lumapit kay Raven at binulongan siya.
"R-raven, umalis na tayo dito please."
Hindi niya ako sinagot at nginitian lang ako. Bahagya akong nagulat ng
hapitin ako ni Raven sa bewang at mas nilapit sa kanya.
"What are you doing here, Ramos?" Malamig na sabi ni Juctril habang
nakatingin ng masama kay Raven.
Ngumisi si Raven bago sumagot.
"Invited ako at isa pa date ako ni April ngayon." Nakangising sabi ni
Raven at kinindatan ako.
Nakita ang pag yukon ni Juctril sa kanyang mga kamao.
Bumaling ang tingin ni Juctril sa akin at tinignan ako ng masama.
"Lumayo ka sa lalaking yan, April."
"J-juct.."
"Why, Mr. Real? Kaano-ano mo ba si April? Bakit mo
siya pinapalayo sa akin? Hindi ka ba nahihiya sa date mo ngayon,"
nakangising sabi ni Raven at sinulyapan si Jessica.
Napatingin si Juctril kay Jessica at mukhang natauhan sa sinabi ni Raven.
Hindi parin kasi alam ni Jessica na mag asawa na kami ni Juctril. Ang
alam niya lang ay Ex ako ni Juctril.
"Ano, hindi ka makasagot, Mr. Real?" Nakangising sabi ni Raven.
"Back off, Ramos."
"April is mine." Sabi ni Raven at hinala ako papalapit sa kanya.
Natigilan ako nang pigilan ako ni Juctril at hinawakan ang wrist 1<0.
Napatingin ako sa kanya na may halong pag tataka.
"Juctril.."
"We need to talk," sabi niya habang nakatingin sa akin.
"P-pero-"
"Hon, ano ba? Hayaan mo na si April at Raven." Sabat ni Jessica.
Nanlaki ang mga mata ko nang bigla akong hilain ni Juctril at hinatak
palayo kay Raven.
Nag simulang mag lakad si Juctril habang hatak parin ako. Narinig kong
tinawag ako ni Raven at ang boses ni Jessica na tinatawag si Juctril.
Wala akong ibang nagawa kundi magpa hatak nalang, gusto ko din siyang
makausap. Miss na miss ko na siya at gusto ko ng makauwi sa bahay namin.
"Sakay," hindi ko namalayan na nandito na pala kami sa may parking lot ng
hotel na pinuntahan namin.
Wala akong angal na sumakay sa kotse. Pumasok na din si Juctril at
pinaandar na ang kotse.
Hindi ko alam kung saan kami pupunt. Tahimik lang akong nakatingin sa
labas ng bintana at siya rin na nagdadrive ngayon. Nag taka naman ako
bigla ng makita na puro puno nalang ang nakikita ko sa labas, napatingin
naman ako kay Juctril na seryosong nag dadrive.
"J-juct-"
"Don't talk! Hindi pa ako tapos sa'yo!"
"Juctril, ano ba! Hinay hinay ka nga sa pag dadrive." Napakapit ako ng
mahigpit sa seatbelt 1<0.
Biglang tinigil ni Juctril ang kotse sa gitna ng daan.
Napatingin ako kay Juctril.
Nanlilisik ang mga mata niya ngayon habang nakatingin sa akin.
"Kaya ka ba nawala ng isang linggo at walang pasabi sa akin kasi
nakikipaglandian na sa ex mo?! Siya ba ang dahilan kung bakit ka umalis,
April?! Sagutin mo ako!"
Hindi ko mapigilang hindi siya sampalin.
"Hindi ako malandil llang ulit ko bang sasabihin cyan sa'yo ha! 00, 1
week akong nawala kasi nilayo muna ako ng kapatid ko sa'yo, kasi alam
niya ang lahat ng mga pinag gagawa mo sa akin! Si Raven, 00 ex ko siya!
Pero kaibigan ko parin siya, kaibigan ko lang siya! Ikaw lang 'yung mahal
ko. Kahit na lagi mo akong sinasaktan, mahal na mahal parin kita."
Tumulo ang kanina ko pang pinipigilang mga luha sa aking mga mata.
Nakita kong natigilan si Juctril at napaiwas ng tingin. Pagkatapos ng
ilang minutong katahimikan ay pinaandar niya ulit ang sasakyan.
"Sana lumayo ka nalang talaga." Mahina niyang sabi pero narinig ko parin
ito.
Pinunasan ko ang aking luha at turningin nalang sa labas ng bintana.
Makalipas ang ilang oras ay tinigil na rin ni Juctril ang sasakyan.
Napatingin ako sa labas, may nakita akong lumang bahay pero hindi katulad
no'ng mga nasa horror movies.
"Labas," hindi ko namayalan na nakalabas na pala si Juctril.
Dali dali akong lumabas at inayos ang suot kong Dress.
"J-juctril, nasaan pala tayo?" Tanong ko.
Napasulyap siya sa akin.
"Nandito tayo sa bahay 1<0, and from now on dito kana titira." Sabi niya
na ikinagulat ko.
Naguluhan ako sa sinabi niya. Dito na ako titira? Hindi ko nga alam kung
nasaan ako ngayon! Hindi ko nga alam kung anong lugar ito. Ang alam ko
lang ay malayo ito sa Manila pero hindi ko alam kung nasaan ako.
"April!
"N-nadiyan na," patakbo akong lumapit kay Juctril hanggang sa makapasok
na kami sa bahay.
Napatingin ako sa paligid. Hindi siya katulad ng
ibang lumang bahay na madumi at maraming mga alikabok. Dito, Maayos ang
mga kagamitan at parang Iaging nililinisan.
"Juct, wala bang ibang tao dito kundi tayo lang?" Tanong ko.
Tumingin siya sa akin.
"No, nandito sila Manang Bebeng at Tatay Bobong na nag aalaga sa bahay."
Tumango tango ako at umupo sa couch.
"J-juct-"
"What?'" Inis nitong sabi.
Napayuko ako at nahiya ng mag tanong.
"W-wala."
"Dito ka na titira sa ayaw at sa gusto mo."
"P-pero malayo ito sa Manila."
"Alam ko, kaya nga dito kita dinala." Sabi nito at ngumisi.
"P-pero 'yong trabaho 1<0."
"Hindi kana mag ta-trabaho." Sabi niya.
"H-huh?l A-anong.. hindi pwedel"

"If I say no, It's already a no, April!

Natahimik ako at hindi na nagsalita.
Nilapitan ako ni Juctril at hinawakan ng mahigpit ang panga 1<0.
"Ito ang parusa mong pag alis sa bahay ng walang paalam at pag landi sa
ex mo. Dito kalang, bawal
Cellphone at bawal lumabas." Nakangising sabi ni Juctril at marahas na
binitawan ang pagkakahawak sa panga ko.
Iniwan niya akong mag isa clito sa Living room ng bahay niya.
Tumulo ulit ang aking mga luha sa sakit. Parusa na naman?hanggang kailan
ba matatapos ito?
Pagod na pagod na ako sa buhay na ito, pero hindi ako pwedeng sumuko.
Hangga rt buhay ako, kakayanin ko.
Para sa pag mamahal ko kay Juctril at kapatawaran
EPISODE 6
APRIL POV.
Maaga akong nagising sa tilaok ng manok.
Napakusot ako sa aking mata at hinay-hinay na tumayo. Napatingin ako sa
orasan, 4:00 am palang pala.
Humikab ako at dumeritso sa cr upang makapag ayos ng sarili.
Nang matapos na akong mag-ayos ay bumaba na ako sa kwarto at pumunta sa
may kusina. Mag Iuluto nalang ako ng agahan ngayon baka maagang magising
si Juctril.
Nang makarating akong kusina may nakita akong matandang babae na
nagluluto.
Napalingon ito sa akin at napatigil sa kanyang ginagawa.
"Gising na po pala kayo, Ma'am!" Sabi ni matandang babae sa akin.
"Magandang umaga po, Manang." Nakangiti kong sabi.
"Manang Bebeng nalang, ang aga niyo namang
nagising, alas 4 pa ng umaga," sabi ni manang Bebeng.
Napakamot ako sa ulo ko.
"Maaga po talaga akong nagigising, eh, kahit nasa Manila pa po kami.
Gusto ko rin kasing ipagluto ng agahan si Juctril."
Nakita kong napangiti si Manang bebeng na parang kinikilig.
"Ang swerte naman ni sir Juctril sa inyo, Ma'am. Alam niyo bang binili
niya ang mansion na ito para sa inyo?"
Bahagya akong nagulat sa sinabi ni Manang
Bebeng. Binili ni Juctril ang mansion na ito para sa akin?
I' p_po?"
"Totoo po ang sinabi kol Masaya nga ako ng malaman ko na dito na raw kayo
titira ni Sir."
Napangiti ako.
"Biglaan lang PO. Nagulat nga ako ng sabihin niyang dito na raw ako
titira," nakangiti kong sabi.
"Nako, Ma'am Jessica, gusto ka lang sigurong masolo ni sir kaya ka dinala
dito."
Nawala ang ngiti sa aking labi nang banggitin niya ang pangalan ni
Jessica.
"Maam Jessica, okay lang po kayo?" Alala nitong tanong.
"Hindi po ako si Jessica." Malamig kong sabi.
Nanlaki ang mga mata niya sa gulat.
"N-nako, ma'am! S-sorry po talaga hindi ko sinasadya. Sabi kasi ni Sir sa
akin noon na Jessica raw 'yung pangalan ng kasintahan niya at ang
babaeng dahilan kung bakit niya binili ang mansion na ito."
Napaiwas ako ng tingin. Para pala kay Jessica ang bahay na ito, bakit pa
ako dinala ni Juctril clito kung para pala sa kabit niya ang bahay na
ito.
Malungkot akong ngumiti kay manang Bebeng.
"April po ang pangalan ko at..at asawa po ako ni Juctril."
"N-nako, Ma'aml S-sorry po talaga. Mapatawad niyo sana ako, sorry po
talaga."
"Okay lang PO." Sabi ko at ngumiti.
"Hindi ko po talaga sinasadya. Pangako PO, hindi ko na babanggitin ang
pangalan ni Maam Jessica."
4/9
Ngumiti nalang ako at hindi na nag salita.
Tumulong ako kay Manang Bebeng sa pag luluto. Hindi naman ako tinutulan
ni Manang kasi gusto niya rin na ako ang mag luto ng agahan para sa asawa
1<0.
Nang matapos na kaming mag luto ay inayos na rin ni Manang Bebeng ang
hapag kainan at nilagay na ang mga niluto namin.
"Sir Juctril, gising na pala kayo!" Napatigil ako sa ginagawa ko ng
makita ko si Juctril na pababa ng hagdan habang naka ayos ng damit.
Saan na naman kaya ang lakad niya? Wala naman siyang trabaho ngayon kasi
Sabado.
Walang imik na umupo si Juctril sa kainan at nag sandok ng pagkain.
Urnupo na rin ako at nag simulang kumain. Iniwan muna kami ni Manang
bebeng kasi mag wawalis pa daw ito sa labas ng mansion.
Napatingin ako kay Juctril na tahimik at Seryosong kumakain.
"J-juctril, may pupuntahan kaba ngayon?"
Napatigil sa pag kain si Juctril at napatingin sa akin. "Yes," sabi nito
at nag simula na ulit kumain.
"Saan ka pala pupunta? Wala ka namang trabaho ngayon kasi 鈥�"
Hindi ko naipagpatuloy ang sasabihin ko nang pumasok si Manang Bebeng
kasama ang asawa niyang si Mang Bobong sa Dining room.
"Magandang umaga, sir!" Bati ng matandang lalaki kay Juctril.
Turnayo si Juctril at niyakap si Mang Bobong.
"Magandang umaga din, Tay Bobong! Masaya akong makita ka ulit."
Nakangiting sabi ni Juctril.
Tumibok ng malakas ang aking puso nang makita ko si Juctril na nakangiti
ngayon.
Ang mga ngiti ng lalaking minahal ko noon hanggang ngayon.
"Ako din, Hijo! Namiss kitang bata ka. Ang Iaki Iaki mo na at mas pumogi
ka lalo!" Nakangiting sabi ni Mang Bobong.
Napakamot sa ulo si Juctril na parang nahihiya.
"Salamat PO, Tay." Nakangiting sabi ni Juctril
Hindi ako makapaniwalang mabilis lang siyang nakakangiti sa ibang tao,
samantalang sa akin ay hindi.
Napabaling sa akin si Mang Bobong at nginitian ako.
"Sino pala itong kasama mo, Hijo?"
Napatingin sa akin si Juctril at ngumiti.
Bakit niya ako nginitian?
Bahagya akong nagulat nang bigla akong hilain ni Juctril patayo at
inakbayan.
Namula ang mukha ko sa ginawa niya.
"Asawa ko nga po pala." Nakangiting pakilala ni Juctril sa akin kay Mang
Bobong.
Nakita kong napangiti si Manang Bebeng na parang kinikilig.
Napayuko ako para di nila makita ang pamumula ng mukha ko.
"A-asawa? Nag asawa ka na pala, Hijo?" Gulat na sabi ni mang Bobong.
Napatango si Juctril.
7/9
"Biglaan PO, Tay. Sorry kung hindi ko kayo nasabihan."
"Okay lang 'yun, hijol" Napabaling ang tingin sa akin ni Mang Bobong.
"Ano palang pangalan mo, Hija?" Nakangiting sabi sa akin ni mang Bobong.
"A-april Rose PO."
"Napakagandang pangalan, bagay na bagay sa iyo,
Napangiti ako sa sinabi ni Mang Bobong.
"Hijo, mag hihintay nalang ako sa'yo sa labas. Kumain ka nalang muna
jan." Nakangiting sabi ni mang bobong.
Napatingin ako kay Juctril.
"May pupuntahan kaming importante ni Tay Bobong." Sabi ni Juctril.
Napatango ako.
"Sige, Hijo at Hija kumain na muna kayo jan, sa labas muna kami ng asawa
ko." Sabi ni Manang bebeng at lumabas na sila.
Bahagya akong nagulat ng bigla akong itulak ni Juctril. Buti nalang at
naka hawak agad ako sa isang upuan kung hindi ay baka sa sahig ang bagsak
ko ngayon.
"'Wag kang mag assume na okay na tayo. Nag papanggap lang ako kanina kasi
nandyan si Tay Bobong at Manang Bebeng," malamig nitong sabi.
Napayuko ako sa aking narinig galing sa kanya.
Akala ko totoo na lahat kanina. Ang mga ngiti niya sa akin, ang pag-akbay
niya sa akin 鈥�
Ang sakit.
"Kapag nandiyan sila tatay at manang, mag panggap ka rin na okay lang
tayo, Maliwanag ba? Ayokong malaman nila ang totoo." Sabi ni Juctril at
inawan akong mag isa dito sa dining room.
Hinang-hina akong napaupo sa upuan at napainom ng tubig.
Bakit kailangan pa naming magpanggap?
Mas gustuhin ko pang saktan niya ako ng pisikalan kaisa gawin niya sa
akin 'to.
Mas masakit 'to sa akin. Aasa na naman ako na magiging maayos kami.
Hanggang kailan mo ba gagawing miserable ang buhay ko, Juctril?
Paano kung sabihin ko na sa'yong ayaw ko na at sawang-sawa na ako?
EPISODE 7
APRIL POV.
"Magandang umaga, hija! Halika na at makakain na." Nakangiting sabi ni
Manang Bebeng.
Ngumiti ako pabalik at naglakad na papuntang Dining area.
Bahagya akong nagulat ng makita ko si Juctril na prenteng nakaupo habang
may hawak na dyaryo.
Napatingin siya sa akin.
"Gising ka na pala, kumain ka na at may pupuntahan tayo." Malamig niyang
sabi.
Turnango nalang ako at urnupo na at nag simulang kumain.
"Hija, magbihis ka na raw sabi ni Juctril." Nakangiting sabi ni Manang
Bebeng habang nakadungaw sa pinto ng kwarto ko.
Ngumiti ako at turnango.
"Opo."
Saan kaya kami pupunta ni Juctril? luuwi na niya na ba ako sa Bahay
namin?
Napangiti ako ng maisip ko iyun. Nagmadali akong mag-ayos ng aking sarili
para hindi mainip si Juctril.
"Juctril, saan pala tayo pupun 鈥�"
"Shut up. Pumasok ka nalang," inis na sabi at pumasok sa kotse.
Wala akong nagawa kundi pumasok nalang sa kotse niya.
Napatingin ako sa kanya nang hindi niya pa pinapaandar ang kotse.
"May problema ba 鈥�"
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang bigla siyang lumapit sa akin.
Lumakas ang tibok ng aking puso.
"Mag seatbelt ka." Malamig niyang sabi at kinabit ang seatbelt ko.
Nakatingin lang ako sa mukha niya na malapit sa akin.
Kailan ko kaya makikita ulit ang kanyang mga ngiti? "Staring is rude."
Napaiwas ako ng tingin. Shit, nakita niya.
Nakita ko siyang ngumisi at pinaandar na ang kotse.
"J-juctril, bakit tayo nandito? Kaninong farm ba ito?" Tanong ko habang
nakatingin sa paligid.
Marami akong nakikitang mga alagang hayop like Kambing, Baka , Kalabaw ,
Manok , Kabayo at iba pa.
"Nandito tayo ngayon sa farm namin at ipapasyal kita dito." Mahinahon
niyang sabi habang nakatingin din sa paligid.
Bakit parang bumait yata si Juctril ngayon? Ay, oo nga pala, kailangan
nga pala naming mag panggap na totoong mag asawa.
"Juctril! April! Buti nakarating na kayo!" Nakita namin si mang Bobong na
nakangiting papalapit sa amin.
"Magandang umaga PO," nakangiting bati ni Juctril sa matanda.
"Magandang umaga din. Mabuti naman at isinama mo ang iyong asawa dito sa
farm." Nakangiting sabi ni
4/8
Mang Bobong.
Nanlaki ang mga mata ko nang bigla akong akbayan ni Juctril.
"Syempre naman PO, hindi pa kasi siya nakapunta sa mga ganito kaya sinama
ko na din siya diba, love?" Nakangiting sabi ni Juctril sabay tingin sa
akin.
Love?
'Yun ang tawag niya sa akin noong kami pang dalawa.
"Love, are you okay?" Alalang tanong ni Juctril habang nakatingin sa
akin.
"A-ah, yes..o-okay lang ako..l-love." Sabi ko at napaiwas ng tingin.
Nakita ko siyang ngumisi.
"Ang sweet niyo talagang mag asawa! Kailan niyo ba balak magkaanak?"
Napaubo ako sa gulat sa sinabi ni mang bobong.
Nakita kong natawa si Juctril habang nakatingin sa akin.
"Wala pa po sa plano namin ang magka anak, Tay Bobong, pero darating din
tayo jan." Nakangising sabi ni Juctril at sabay kindat sa akin.
Napatawa si mang Bobong.
"Nako hijo, nahiya siguro si April!" sabi nito at tumawa.
"Haha, ganyan talaga 'yan si April, Tay." Natatawang sabi ni Juctril.
At ang gago, nagawa pa akong asarin.
"J-juctril, hindi ako marunong mangabayo..."
"Tss. Problema ba 'yun? Edi sumakay ka nalang sa'kin."
"H-huh? P-pero-"
"Fuck, April! Faster, may gagawin pa ako!"
Lumapit ako sa kanya, inalalayan niya naman ako para makasakay sa kabalo.
Napakapit ako ng mahigpit sa kanya nang biglang gumalaw ang kabayo.
Narinig ko siyang mahinang tumawa.
Tinignan ko siya ng masama.
"Ano ba, Juctl Sumakay ka na nga lang. B-baka biglang 鈥� Waaah! Jusko!
Lord, ayoko pang mamatay!" Mangiyak ngiyak ako habang nakapikit sa gulat.
Sinong hindi magugulat sa ginawa ng gagong itol Bigla bigla nalang
tumalon sa kabayo kaya ayun, gumalaw 'yung kabayo na sinasakyan ko.
"Haha! Hey, hindi ka pa mamamatay." Natatawang sabi ni Juctril sa likuran
ko.
Nanigas ako nang bigla siyang yumakap sa beywang ko. Ramdam ko din ang
mainit niyang hininga sa aking leeg.
"Humawak kang mabuti, baka mahulog ka" Mahinang sabi niya sa may tenga
ko.
Wala akong nagawa kundi tumango.
"Heya!" Napapikit ako at napahawak sa kamay niya nang nagsimula ng
tumakbo ang kabayo hanggang bumilis ito.
"Hey, open your eyes." Natatawang sabi ni Juctril.
Umiling iling ako habang nanlalamig parin ang mga kamay.
"A-ayoko nga."
Narining ko siyang mahinang tumawa.
"Trust me, open your eyes." Malambing niyang sabi at hinalikan ang pisngi
ko.
Bumilis ang pag tibok ng puso ko. Wala akong nagawa kundi dumilat nalang.
Nanlaki naman ang mata ko sa aking nakita.
"Wow.."
"Sabi ko naman sayo, eh."
Nakatingin lang ako sa paligid. Ang darning bulaklak tapos ang lawak ng
kapatagan. Nakikita ko din cyung malakaw na taniman ng mais at palay sa
hindi kalayuan.
"Enjoying the view?" Hindi ko namalayan na tumigil na pala ang kabayo.
Nanigas ako ng biglang nilapit ni Juctril ang mukha niya sa mukha ko
habang nakayakap parin siya sa aking likuran.
"April.."
Hindi ako nakasagot.
Nakita ko ang pag ngiti niya.
"Alam mo bang ang saya saya ko ngayon?"
Bumilis ang pagtibok ng aking puso.
Ano bang pinagsasabi ng lalaking ito?
"At dahil 'yun sa'yo, April. Pinasaya mo ako." Mahinang sabi niya at
hinalikan ako sa labi.
Nanlaki ang mga ko sa ginawa niya at hindi naka react.
Napakapit ako ng mahigpit sa kamay niya.
Bakit niya ako hinalikan?
Kasali parin ba ito sa pagpapanggap?
EPISODE 8
APRIL POV.
"At dahil 'yun sa'yo, April. Pinasaya mo ako."
Napabalikwas ako ng bangon at ginulo ang buhok ko.
Argh! Jusko, April! Please, matulog ka na! Ala una na ng madaling araw.
Bakit ba kasi kapag pumipikit ako naalala ko 'yung ginawa ni Juctril sa
akin kanina.
Argh, bwesit! It's just a kiss, April. 'Wag kang feeling teenager.
Pero bakit niya kasi ako hinalikan!
At.. at ang mga ngiti niya para sa akin.
"Pimasaya mo ako,
Pinasaya?
Pinasaya ko siya?!
Seryoso ba siya? Kaya lagi akong nasasaktan kasi
2/8
ang bilis kong bumigay.
Napailing ako at muling pumikit.
Pinagtripan niya lang siguro talaga ako.
"Maam April, Okay lang kayo?"
Napakurap ako at napatingin kay manang Bebeng
"Okay lang naman PO," aking sabi at ngumiti.
"Maam, gusto niyo bang mamasyal sa bayan?鈥� Nakangiting sabi ni Manang
bebeng,
Nasabik agad ako sa sinabi ni Manang Bebeng. Hindi pa kasi ako nakapunta
sa bayan at hanggang farm lang ako nila Juctril nakapunta.
"Pwede po ba?" Masayang sabi ko.
Tumango siya at ngumiti.
"00 naman at isa pa si sir Juctril na din ang nag sabi na ipasyal ka daw
sa bayan."
"Si Juctril PO?" gulat na tanong.
"00, hija." Nakangiting sabi ni Manang na mukhang kinikilig.
"Nasan po ba si Juctril ngayon, manang?" Tanong ko at napatingin sa
paligid.
Kanina ko pa kasi hindi nakikita si Juctril.
"Umuwi muna sa Manila, hija. May tumawag kasi sa kanya kanina tapos
mukhang emergency siguro kasi grabe 'yung alala ni Sir."
Emergency?
Napatango ako. "Ganun po ba."
"Hija, hindi nga pala kita masasamahan ngayon sa pamamasyal kasi may
gagawin pa ako dito."
"Ako nalang po 鈥�"
"Sasamahan ka nalang ng anak ko, Hija. Anak! Lumapit ka dito."
Napatingin ako sa lalaking lumapit kay manang bebeng.
Mukhang nasa 18 na siguro ito. Maputi, matangkad at poging bata itong
anak ni Manang bebeng.
"Magandang umaga po," magalang na bati ng anak ni manang Bebeng sa akin.

4/8
Ngumiti ako at bumati pabalik.
"Magandang umaga din sa'yo."
"Siya pala ang anak kong si Rexel. Kakauwi niya lang galing sa Manila,
do'n kasi siya nag-aaral." nakangiting sabi ni Manang.
"Ganun po ba."
"Halika na maam April, ipapasyal na kita sa bayan." nakangiting sabi ni
Rexel.
Ngumiti ako at tumango.
"Ang saya pala dito sa bayan, Rexel, 'no? Ang darning mga panindal Tapos
ang sarap ng mga pagkain. Masayang sabi ko habang kinakain ang binili
naming fishball.
Ngumiti si Rexel sa akin. Nakol Napaka gwapong bata talaga nito.
"00 nga PO, Ate April. Kung papipiliin siguro ako kung saan ko gusto, sa
Manila ba o dito? Dito ang pipiliin ko." Nakangiting sabi ni Rexel.
Ate April na ang tawag ni Rexel sa akin, ayaw ko kasing tawagin niya
akong Ma'am! Namimiss ko kasi 'yung mga estudyante ko.
At isa pa, kaya napakagaan ng 100b ko kay Rexel
kasi kasing edad niya lang 'yung mga estudyante ko sa campus. Kumusta na
kaya sila? Nag aaral kaya silang mabuti?
"Ate April, totoo ba 'yung sabi ni Mama na asawa mo si kuya Mj?"
"Kuya MJ?"
"Si kuya Juctril PO."
"Ah, si Juctril ba? Yes, asawa niya ako."
Napangiti siya.
"Masaya po ako kasi nag asawa na din si Kuya." nakangiting sabi niya.
"Close ba kayo ni Juctril?"
"Ah, opo! Lagi po umuuwi si kuya dito kapag weekend noon. Tapos lagi po
kaming naglalaro at pumupunta sa farm. Pero no'ng mag trabaho na si kuya,
madalang na siyang dumadalaw dito kasi lagi na siyang busy. Pero hindi
parin siya nawawalan ng connection sa amin, lalong lalo na sa akin."
Magiliw na kwento ni Rexel.
Napangiti ako sa kinuwento niya.
"Ganun ba? Natutuwa akong close kayong dalawa.l '
"Ako din! Natutuwa akong ikaw ang naging asawa ni Kuya Mj. Ang bait at
ang ganda mo kasi, ate April." Nakangiting sabi niya at kumindat sa akin.
Bahagya kong ginulo ang buhok niya.
"Nakol Nambola ka pa. Halika na nga, urnuwi na tayo. Mag gagabi na at
baka hinahanap na tayo ng Mama mo."
Tumango siya at ngumiti.
"Opo!"
Ligtas kaming nakauwi ni Rexel sa mansion.
Pinauna ko nalang si Rexel na pumasok sa Mansion nanh biglang mag ring
ang Cellphone 1<0.
Buti nalang hindi pa nakukuha ni Juctril ang Cellphone ko, sabi niya kasi
bawal akong mag cellphone.
Wala siya kaya pwede kong sagutin ang tawag sa cellphone ko.
Nilabas ko ito at tinignan kung sino ang tumatawag.
RAVEN CALLING....
Tumatawag si Raven. Sasagutin ko ba?
Pero baka magalit si Juctril. Pero wala naman siya kaya hindi niya
malalaman.
Bumuntong hininga ako bago ko sinagot ang tawag ni Raven.
"H-hello?"
"God! Finally, sinagot mo na ang tawag ko! I'm so damn worried about you,
April! Hinahanap ka din nila Josie! Where are you right now? Kasama mo ba
si Juctril?"
Napapikit ako.
"I'm sorry, Raven, kung pinag-alala ko kayo."
"Nasaan ka ba kasi?! Muntik na ngang makunan si
Josie sa pagkawala mo, buti nalang okay lang siya."
"Sandali, buntis si Josie?'
"Yes. Sagutin mo nga ang tanong ko! Nasaan ka ba at susunduin na kita
jan!"
"Nasa 鈥�"
Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang may biglang umagawa sa cellphone
ko at sinira ito.
Nanlaki ang mga mata ko. Tinignan ko kung sino
ang may gawa nito.
Nakaramdam ako ng takot ng makita ko si Juctril na madilim na nakatingin
sa akin.
"J-juctril..."
"Diba sabi ko sa'yo na hindi ka pwedeng gumamit ng cellphone? At kausap
mo pa talaga ang tarantadong cyun," galit na sabi ni Juctril.
"Juctril, kasi 鈥�"
"Shut up! Damn it!"
Dripping Wet
1/6
EPISODE 9
WARNING: MATURE CONTENT. Rated 18+ Read your own risk.
Please be responsible.
APRIL POV.
"Shut up! Damn it!"
Napatili ako nang biglang hilain ni Juctril ang aking buhok at marahas
akong kinaladkad papasok sa bahay.
Nakita kong natigilan sila Manang Bebeng at Rexel sa ginagawa ni Juctril
sa akin ngayon.
"H-hijo.."
"K-kuya.."
"Wag kayong mangialam!l"
Dinala ako ni Juctril sa kwarto niya at mabilis na nilock ang pintuan at
marahas akong binitawan.
"Aray.." Napahawak ako sa braso ko.
Napasabunot si Juctril sa kanyang buhok at lumapit sa akin at hinawakan
ng mahigpit ang aking braso.
Napaaray ako at tuloy-tuloy ang pagbagsak ng aking mga luha.
"Binabaliw mo ako, April, alam mo ba 'yun?!" sigaw niya.
Napahikbi ako at hindi makapag salita.
"Stop crying, fuck you!"
Napaaray ako ng bigla akong sampalin ni Juctril sa pisngi.
Napahawak ako sa mukha ko at hirap na tumingin sa kanya.
"J-juctril, nasasaktan na ako. Tama na please." Mahinang sabi 1<0.
Nakita kong ngumisi si Juctril. Lumapit siya sa akin at pinatayo ako at
marahas na itulak sa kama.
Nanlaban ako nang biglang pumaibabaw sa akin si Juctril.
Hinawakan niya ang magkabila kong pulsohan.
Nagpupumiglas ako habang umiiyak.
Hindi magagawa ni Juctril ang bagay na iyon.
Mabait siyang tao.
Hindi niya ako pipilitin.
"Akala mo ba hahayaan kitang mapunta ulit sa putang-inang ex mo?! Akala
mo ba hahayaan kong maging masaya ka?! Pwes, nagkakamali ka! Hindi ko
hahayaang maging masaya ka! I will make your life miserable, remember?!"
Napaiyak ako ng malakas nang biglang punitin ni Juctril ang suot kong
dress.
Nanghihina ako at nanlalabo ang aking paningin.
Gusto ko ng mamatay..
Ayoko na...
Hindi ko namalayan na nahubad na niya pala ang suot kong dress pati na
ang suot kong underwear.
Nanginginig ang katawan ko at hindi makatingin ng diretso sa mga mata
niya.
"Beautiful.]' Mahinang sabi ni Juctril.
Napasinghap ako nang biglang halikan ni Juctril ang leeg ko at hawakan
ang dibdib 1<0.
Hindi ko mapigilang hindi mapaiyak ulit.
"J-juctril.."
"This is mine.]' Sabay halik niya sa balikat ko.
"This is all mine.." Sabay pisil niya sa aking isang dibdib.
Hindi ko mapigilang hindi mapaungol sa sakit.
"A-ahh.."
Nakita kong napangisi si Juctril.
"Moan, April. Moan and say my name." he said huskily while sucking my
nipple.
Napasabunot ako sa buhok niya.
"Juctril, ahh."
Dinilaan niya ito habang ang isang kamay niya ay burnaba patungo sa aking
gitna.
Nanigas ako nang bigla niyang ipasok ang isa niyang daliri.

"You're so wet, love.."

Fuck, April! Manlaban kal Hindi pwede I to!
Pero asawa ko si Juctril, pwedi niyang gawin ang lahat ng gusto niyang
gawin sa akin.
Hindi ko namalayan ng ipasok na ni Juctril ang sarili niya sa akin.
Napakapit ako sa balikat niya at hindi mapigilang hindi mapaiyak sa
sakit.
"Ahhh!! A-ang sakit."
"Fuck! Fuck! Ang sikip! Ahhh!" Gumalaw ng mabilis si Juctril sa ibabaw
ko.
Napahiyaw ako.
"Ahh! Juctril, hinay langl Ahhh! Masakit!"
"l can't! You're so fucking hot! You're mine only, April! Akin kalang!
Akin lang 'to!"
Wala akong nagawa kundi umiyak nalang ng tahimik at hinayaan siyang
galawin ako ng parang hayop.
Namalayan kong ipinutok na niya ito sa aking 100b.
Sumubsob ang mukha niya sa may leeg ko habang humihingal.
"Akin ka lang, April, at hindi ko hahayaang mapunta ka sa iba lalong lalo
na sa Ramos na 'yun. You're mine, mine alone." Mahinang sabi nito at
niyakap ako ng mahigpit.
Napatango nalang ako at napahikbi.
Nakuha na ni Juctril ang pinaka iingatan ko.
Wala ng natira sa akin.
Feeling ko ang dumi dumi ko na.
Napapikit ako at napabuntong hininga.
Napatingin ako kay Juctril na nakatulog na ngayon.
Hinaplos ko ang buhok niya.
"Mahal na mahal kita Juctril."
EPISODE 10
APRIL POV.
"Hija, kumain ka muna. Pinaghanda kita ng adobo, halika." Nakangiting
sabi ni manang bebeng at pinaupo ako sa kainan.
Alas diez na ako nagising at wala na si Juctril sa tabi ko. Tinanong ko
si manang Bebeng kung nakita niya ba ito, sabi naman ng matanda na ay nag
mamadali raw itong umalis ng mansion. Saan kaya pupunta si Juctril?
Argh, ang sakit parin ng katawan ko! Lalong lalo na 'yung nasa baba ko.
"Hija, t-tungkol pala kagabi, bakit..bakit ka sinaktan ni Sir?"
Napatigil ako sa pag kain at napatingin kay manang Bebeng na seryosong
nakatingin sa akin ngayon.
Magsasabi ba ako ng totoo kay Manang Bebeng? Alam kong nagulat talaga
sila ni Rexel kagabi sa ginawa ni Juctril. Pero ayoko naman na magalit
ulit sa akin si Juctril. Kasalanan ko naman kung bakit siya nagkaganun.
Kung hindi ko sana sinagot ang tawag ni Raven ay baka nasa maayos na
sitwasyon pa kami ni Juctril.

"Away asawa lang po 'yun, Manang. 'Wag po kayong mag-alala, nagsorry na

po si Juctril sa akin." Sabi ko at ngumiti para hindi makita ang aking
pagsisinungaling.
Nakita ko siyang bumuntong hininga.
"Sana nga hindi na mauulit 'yun, Hija. Nagulat talaga kami ng anak ko sa
nakita namin kagabi. Hindi ako makapaniwalang kaya 'yung gawin ng alaga
ko. Malungkot niyang sabi.
Hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti.
"'Wag po kayong mag-alala. Hindi na po uulitin ni Juctril 'yun. Mahal na
mahal po ako ng alaga niyo eh."
Nakita kong parang kinikilig si Manang.
"Nako, dapat lang talaga! Hindi ka dapat sinasaktan ng asawa mo kung
mahal ka niya talaya:"
Napawi ang ngiti sa aking mukha at napayuko.
Tumahimik nalang ako at nagpatuloy sa aking pag kain.
Kaya ako sinasaktan ni Juctril kasi hindi na niya ako mahal.
THIRD PERSON POV
Nagising si Juctril sa madaling araw nang may
tumawag sa kanya. Tulog parin si April sa kanyang tabi at alam niyang
pagod na pagod ito sa ginawa nila kagabi.
Nakita niyang tumatawag si Jessica kaya nagmadali siyang sinagot ito at
nalamang inaatake na naman ito ng kanyang sakit.
Nagmadali siyang umalis at nagpaalam nalang kay Manang Bebeng na maagang
nagising para mag-ayos sa bahay.
Nang makarating si Juctril sa bahay nila Jessica ay nagmadali siyang
pumasok rito para hanapin ang dalaga. Nangako kasi siya sa babae noon na
hindi niya ito papabayaan kahit anong mangyari.
"Jessica!"
Umakyat siya sa hagdan patungo sa kwarto ng dalaga.
Binuksan niya ito at nagtakang nakita ang dalaga na umiinom ng alak.
Patakbong lumapit si Juctril kay Jessica at hinawakan ang magkabilang
balikat nito.
"Are you okay? Why are you drinking that!" kinuha ni Juctril ang alak sa
kamay nito at inilayo sa dalaga.
"You camel" lasing na sabi ng dalaga at kumapit sa balikat ni Juctril.
Inalis niya ito at inalalayan ang dalagang mahiga sa kama.
"Bakit ka naglalasing?! Diba sabi mo inatake ka ng sakit mo?" inis na
sabi ni Juctril.
Ngumisi si Jessica. "l was just joking, Hon."
Mahinang napamura si Juctril at napaiwas ng tingin. Tulog pa sana siya
ngayon habang nakayakap kay April na hubo't hubad sa tabi niya.
"It's not a good joke, Jessica! Alam mo bang ang layo ng binyahe ko para
mapuntahan ka dito?!"
"I-I'm so sorry, Hon. Gustong gusto lang talaga kitang makita! Hindi ka
nagparamdam sa akin simula no'ng party!" naiiyak na sabi ni Jessica.
Napahilamos siya sa kanyang mukha at muling napatingin kay Jessica.
"I'm sorry, Jessica. Masyado akong busy kaya hindi kita napuntahan."
"Where have you been ba?! Ano bang ginagawa mo?l Saan ka galing?!
"l can't say it to you, Jess."
"Let me come with you, hon! Gusto kong sumama."
Napapikit si Juctril sa kakulitan ni Jessica.
Jessica is her girlfriend when his in college.
Tinulungan siya ng dalaga no'ng walang-wala siya kaya malaki ang
pasasalamat niya dito.
"Jessica."
"Hon, please! Mababaliw na ako dito sa bahayl
Anong gusto mo, magpakamatay ako clito habang wala
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ng dalaga.
"No! Why are you saying that?! Fine! Sumama ka!
"Omg! Thanks, hon!" niyakap siya ng dalaga habang siya naman ay iniisip
ang magiging reaksyon ni April kapag nakita si Jessica sa bahay nila.
APRIL POV.
l 'N-nako ate April, hindi ko po crush si Maria! Namumulang sabi ni
Rexel at hindi makatingin ng diretso sa mata ko.
Natawa ako sa reaksyon niya.
"Okay lang naman sa akin, Rexel. Normal lang naman magkaroon ng crush at
isa pa hindi ko naman ipagkakalat." Nakangising sabi ko.
Nagpasama ako kay Rexel mamasyal sa bayan ngayong araw. Masakit pa ang
katawan ko pero para akong mamamatay sa pagiging bored sa bahay kaya
nagpasya akong mamasyal nalang habang wala si Juctril.
Habang namamasyal kami ni Rexel ay nalaman kong maty crush pala siya sa
dalagang nagngangalang Maria. Anak ito ng isang tindira ng isda sa bayan.
Maganda at palangiti ito kaya siguro crush ni Rexel.
"00 na, hindi na kita aasarin." Nakangisi kong sabi.
Nakita kong nakasimangot parin si Rexel.
May nakita akong nagtitinda ng Cotton Candy sa malapit kaya dinala ko si
Rexel do'n para makabili.
"Bili tayo nito, Rexell" sabay turo ko sa Cotton Candy.
Turnango si Rexel.
"Kuya, pabili po ng dalawang cotton candy. Dalawa po sana tapos ang isa
ay kulay pink then ang isa ay
blue." Masaya kong sabi.
Matagal na rin akong hindi nakakakain ng ganitol
"20 pesos po ang dalawa, Ma'am." Sabi ng tindero.
Ngumiti ako at dinukot ang wallet sa aking bulsa. Nanlaki ang mga mata ko
ng hindi ko ito maikapa.
Hala! Nasaan na 'yung wallet kol
"Ma'am, okay lang po ba kayo?"
Napatingin ako sa kanya at nag peace sign.
"Wait lang PO, manong. Hanapin ko lang ang wallet ko."
Nasaan na ba kasi 'yun!
"Ate April, nawawala po ba ang pitaka niyo? Pwede naman po na ako nalang
ang mag bayad
"Nol Ako na. Hanapin ko lang."
"Miss, kukunin mo ba 'tong cotton candy o hindi?! Wala kabang pera?! Kung
wala kang pera, umalis ka na dito sa pwesto ko!" Inis na sabi ng Tindero.
Biglang nag init ang ulo 1<0.
"Wait lang kasi, Manong! May pera ako 鈥�"
"Here, manong. That's 100 pesos, keep the change, barya lang sa'kin
'yan."
Napatingin ako sa lalaking biglang sumulpot sa tabi namin ni Rexel.
Kunot noo ko siyang tinignan.
Sino naman 'to?
"Kuya Michael?"
Napatingin ako kay Rexel nang tawagin niyang Kuya Michael ang lalaking
kaharap namin.
Kinuha niya ang dalawang Cotton Candy at binigay sa amin. Wala naman
akong magawa kundi kunin ito.
"Ikaw pala 'yan Rexel! Hi!" bati nito.
Ngumiti si Rexel at bur-nati pabalik sa lalaki.
Tumingin at ngumiti naman ito sa akin at nagpakilala.
"Hi miss, I'm Michael Corpuz and you are?"
"I'm April."
"Nice name, bagay sayo.." Nakangiting sabi ni Michael at kinindatan ako.
May dinukot ito sa bulsa niya at binigay sa akin. Nanlaki ang mga mata ko
ng malaman kong ang Wallet ko pala ito!
"B-bakit nasa sayo ang wallet ko?"
Ngumiti si Michael at nilagay ang dalawang kamay sa bulsa nito.
"Nag lakad lakad kasi ako dito sa bayan tapos nakita ko kayo ni Rexel na
nagtatawanan hanggang sa nalaglag 'yung wallet mo. Kinuha ko nalang ito
at hinabol kita kasi you know? Baka may importante jan sa wallet mo,
mahirap na." Nakangiting sabi ni Michael.
Napangiti ako sa kanya sa tuwa.
"Michael, maraming salamat talaga, ha? Thank you at nahanap mo 'tong
wallet ko." Masaya kong sabi at niyakap ang wallet ko.
Nandito kasi sa 100b ng wallet ko ang kaisa-isang picture namin ni
Juctril noon na masayang magkayakap.
No'ng panahon na masaya pa kaming nagmamahalan. Kaya nag papasalamat
akong may nakahanap sa wallet ko.
"Mag gagabi na, hindi pa ba kayo uuwi?"
Napatingin ako sa aking relo.
"Halal 6 pm pala!" Bigla akong nataranta.
5 pm lang kasi ang paalam namin kay manang Bebeng at sigurado akong nag
aalala na ito sa amin ngayon.
"Ihatid ko na kayo, nanjan lang sa tabi ang kotse ko." Nakangiting sabi
ni Michael.
Urniling iling ako.
"'Wag na, Michael. Nakakahiya naman sa'yo."
"No, ihatid ko na kayo. Baka ano pang mangyari sa inyo sa daan,"
seryosong sabi nito.
Tumingin ako kay Rexel na nasa likod ko.
Tumango siya at ngumiti.
"00 nga ate, magpahatid nalang tayo kay kuya at isa pa delikado na.."
Lumapit sa'kin si Rexel at burnulong.
"Libre sakay na ito ate kaya urnoo ka na. Mahirap na tayong makahanap ng
sasakyan ngayon at baka mas gabihin tayo patay tayo kay Kuya Juctril."
Napapikit ako at nag buntong hininga.
"S-sige.."
Nakita kong ngumiti si Michael.
"Goodl Lets go."
Sumunod kami kay Michael patungo sa kotse nito.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na rin kami sa Mansion.
Pinauna ko na si Rexel pumasok sa 100b. Nilingon ko naman si Michael at
nginitian.
"Maraming salamat pala sa pag pulot at pag sauli mo sa wallet ko at sa
free ride. Thank you talaga, Michael." Masaya kong sabi.
Ngumiti siya at kumindat sa akin.
"No problemo, mi amor! Haha, so see you next time, April. Masaya akong
nakilala kita, bye!"
Nakangiting sabi nito at pumasok na sa 100b ng kotse
Ngumiti ako at kumaway sa kanya.
Nang makaalis na ang Kotse ni Michael ay pumasok na ako sa 100b ng bahay.
Nanibago ako nang makitang walang katao-tao ang bahay. Nasaan sila manang
Bebeng? Hindi pa ba nakauwi si Juctril?
Paakyat na sana ako sa papunta sa kwarto ng may biglang magsalita sa
aking likuran.
"Long time no see, April! "
Napalingon ako, nanlaki ang mga mata ko at natigilan ng makita ko si
Jessica sa harapan ko na nakangiti ngayon sa akin.
B-bakit nandito siya?
"So, totoo pala talaga ang narinig ko na clito ka dinala ni Juctril."
"A-anong ginagawa mo dito?" Nauutal kong sabi.
Nakita ko siyang ngumisi at tinaasan ako ng kilay.
"Dito na ako titira. Akala mo masosolo mo na si Juctril? No way, Bitch!
Hindi ako papayag na maagaw mo siya sa akin!"
EPISODE 11
April POV.
"Dito na ako titira. Akala mo masosolo mo na si Juctril? No way, Bitch!
Hindi ako papayag na maagaw mo siya sa akin!
Namutla ako sa sinabi ni Jessica.
"Jessica.."
Natigilan ako ng tumawa ito ng napakalakas.
"Your face is so funny, April! Natakot ka ba?" Nakangisi nitong sabi.
"B-bakit ka nandito?"
"Nasabi ko na kanina diba? Dito na ako titira! I'm her girlfriend kaya
dapat magkasama kami lagi."
Napakurap ako sa sinabi niya at hindi nakapagsalita.
"Why are you here pala? Don't tell me inaagaw mo na naman si Juctril sa
akin?" nakataas na kilay niyang sabi.
Mabilis akong umiling.
"H-hindi. Nandito ako kasi 鈥�"
"l know it, April." Seryoso niyang sabi.
"Huh?"
"Juctril said nandito ka raw kasi turnakas ka sa inyo and you're here
working as a maid."
Bahagya akong nagulat sa sinabi ni Jessica.
Ako? Yaya? Bakit sinabi ni Juctril 'yun..
"It's okay lang naman na you're here, girl. Alam ko naman na naawa lang
sa'yo ang boyfriend ko at hindi mo siya malalandi kasi nandito na ako."
Nakangisi niyang sabi.
Tinignan ko siya ng malamig at hindi na nagsalita.
I'm not a maid here. I'm Juctril's wife and Jessica is the mistress.
"Jessica?"
"Hon!"
Lumapit si Jessica kay Juctril na pababa ng hagdan.
Nakita kong napatingin si Juctril sa akin.
"Bakit ngayon kalang?" tanong niya sa akin.
"Pumunta kaming Bayan ni Rexel." Sagot 1<0.
Tumango siya at tumingin kay Jessica.
"Why you're still here?"
Natigilan ako sa ginawa ni Jessica.
Hinalikan niya si Juctril sa harapan ko.
Hinalikan niya ang asawa ko..
"Gusto ko kasi makita si April, hon. Hindi parin ako makapaniwalang
nandito siya at namamasukan biglang maid niyo." Sabi nito at ngumiti sa
akin.
Tumingin ako kay Juctril at nakita ko siyang umiwas ng tingin sa akin.
"Y-yeah..
"Halika na, hon! I know you're so tired sa byahe kasi maaga kang pumunta
sa bahay kanina. Gusto mo massage kita?" Sabi ni Jessica at hinila si
Juctril paakyat sa kwarto.
Napayuko ako at kasabay nito ang pagbagsak ng aking mga luha.
Tangina, ang sakit sakit pala, ano?
"Manang Bebeng, ba't may maleta dito? Ba't niyo nilalagay ang mga gamit
niyo jan?" taka kong tanong habang nakatingin kay manang na nag tutupi ng
mga damit.
Matapos ko kasing umiyak sa may sala ay dumeritso na agad ako dito sa
kwarto ni manang. Gusto ko kasi ng may makausap ngayon.
Ngumiti sa akin si manang at seninyasan akong lumapit sa kanya.
"Manang, saan kayo pupunta?" Mahinang sabi ko nang makalapit ako at umupo
sa tabi niya.
Hinaplos ni manang ang buhok ko.
"Hija, alam ko na ang lahat."
Nagtaka ako ng may biglang pumatak na luha sa mata ni manang.
"M-manang, okay lang kayo?"
"Hija, hindi ko gusto ang iwan ka. Napamahal na ako sa'yo at ayaw ko na
masaktan ka ulit ng asawa mo. April, alam ko na ang lahat, lahat lahat
anak.." umiiyak na sabi.
Natulala ako at tumulo ang aking luha.
Niyakap niya ako ng mahigpit.
"M-manang.."
I 'M-masakit, hija, hindi ko akalain na kaya kang saktan ng asawa mo.
Akala ko mahal ka niya, akala ko talaga nagmamahal kayo."
"Mahal ko po siya, manang." Mahina kong sabi.
"Hija, lagi mong alagaan ang sarili mo, 'wag kang
Kumalas ako at tumingin kay manang.
"Ano po bang pinagsasabi niyo manang?"
Pinahid niya ang luha niya at hinawakan ang kamay ko.
"Hija, pinapaalis na ako ng asawa mo dito. Pinapapunta niya na akong
Manila para do'n na mag trabaho sa bahay nila. Hija, maiiwan na kita
dito." Malungkot na sabi ni manang at umiyak ulit.
Tumulo ang luha ko at pinagmasdan siyang umiiyak.
Mawawalan na ako ng kakampi sa bahay na ito. Akala ko pa naman may
mapagsasabihan na ako ng problema pero mali pala. Alam ni Juctril na
napapalapit na ako kay Manang Bebeng kaya niya ito pinapaalis. Gusto
niyang mag-isa lang ako at walang kakampi.
"Manang, please, 'wag niyo akong iwan." Humihikbi kong sabi habang
nakatingin sa kanya.
Umiiling siya at hinaplos ang pisngi ko.
"Hija, kahit ayaw ko, wala na akong magagawa. Si Juctril parin ang amo ko
at wala na akong magagawa pa do'n. Lagi mo lang tatandaan na mahal na
mahal kita, Hija. 'Wag kang magpapatalo kay Maam Jessica. Ikaw hija, ikaw
ang may karapatan ng lahat dahil ikaw ang asawa. 'Wag kang magpapaapi
hija, maliwanag ba iyon?"
Tumango ako at muling niyakap si Manang.
"Mamimiss po kita."
"Mamimiss din kita."
BUONG gabi akong hindi nakatulog, ngayon na kasi ang alis ni manang sa
Mansion. Si manang lang ang pinadala ni Juctril sa Manila kasi mananatili
lang clito si Mang Bobong na mamamahala sa Farm.
"Hija, mag iingat ka clito ah? 'Yung bilin ko sayo,
'wag mong 鈥�"
"Manang, hindi pa ba kayo aalis? Kanina pa kayo jan, eh." Sabi ni Jessica
habang nakataas ang kilay.
Napayuko si Manang at pinahid ang luha niya. Tinignan ko ng masama si
Jessica. Tinaasan niya naman ako ng kilay at nginisihan bago umalis.
Bitch!
"April.]'
Muli akong napatingin kay Manang.
"Mag iingat ka.."
"Kayo din PO, mamimiss po kita."
"April!"
Napatigil ako sa pagpupunas ng bintana at napatingin kay Jessica na
prenteng nakaupo sa couch habang nanonood ng TV.
Bumuntong hininga ako at lumapit sa kanya.
"Ano 'yun?"
Turningin siya sa akin at nginitian ako.
"April.." Umubo siya at tumingin sa akin.
"Pwede mo ba akong timplahan ng Lemon Juice? Kasi inuubo ako, eh. They
said nakakagaling daw ang Lemon Juice." Nakangiti nitong sabi sa akin.
"Walang lemon sa kusina, Jessica."
Sumimangot siya.
"Mag hanap kal Ah, I mean..please, April?"
Napaiwas ako ng tingin. Hindi ako sanay makipag plastikan.
"Sige, may mga lemon naman jan sa bakuran, pipitas nalang ako." Sabi ko
at umalis na para mamitas ng Lemon.
NANG makabalik na ako galing sa bakuran ay dali dali ko namang tinimpla
ang Lemon Juice na sabi ni Jessica.
"Jessica, ito na yung lemon 鈥�"
"April, kasi.."
Napatingin ako kay Jessica na nagkakamot ng ulo habang nakangiti sa akin.
"Ayaw ko na kasi ng Lemon Juice, eh. Pwede bang timplahan mo nalang ako
ng coffee?" Sabi nito at nag puppy eyes.
Kinuha ko ang Lemon Juice na dala ko at walang pasabing bumalik sa kusina
upang ipag timpla siya ng kape.
"Jessica, Ito na yung kape mo."
Ngumiti siya at kinuha ang kape sa akin.
Napabuntong hininga ako. At last, maipagpapatuloy ko na ang pagpupu 鈥�
"April, ngayon ko lang pala naalala na bawal pala ako sa mga kape. Sorry
talaga, pwede mo ba akong ipag timpla ulit? Ice Tea nalang sana, promise
last na 'to," nakangiting sabi nito at nag peace sign.
Napapikit ako sa inis at kinuha ang kape sa kanya at walang pasabing
bumalik sa kusina upang timplahan siya ng Ice Tea.
Burnalik ako sa sala habang dala dala ang Ice Tea niya.
"Ice Tea mo," walang emosyon kong sabi.
Ngumiti siya at kinuha ang ice tea sa akin.
"Thanks, April!" Sabi nito at ininom ang ice tea na dala ko.
Aakmang aalis na ako ng tawagin niya ulit ako. Tinignan ko naman siya.
"Pwede mo ba akong dalhan ng tubig, April? Ayaw ko na kasi ng ice tea,
eh," nakangiti nitong sabi.
Napapikit ako at bumuntong hininga upang pakalmahin ang sarili 1<0.
Kalma, April.
Dumilat ako at tinignan ng masama si Jessica.
"Ano bang problema mo Jessica, huh?!" Galit kong sabi habang nakatingin
ng masama sa kanya.
Napatawa ito at tumayo sa pagkakaupo.
"Wala naman, ah? Meron ba?" Nakangisi nitong sabi.
"Alam kong sinadya mo ang lahatl"
"Ngayon mo lang napansin 'yun? How stupid, nakangisi nitong sabi habang
umiiling.
Nanginginig ang mga kamay ko sa inis.
Bahagya siyang lumapit sa akin habang nakangisi.
"Anong akala mo sa akin, April? mapapaniwala mo akong katulong ka lang
dito? No way, alam ko lahat. Alam kong asawa mo sa papel ang boyfriend
ko, at alam ko din na pinilit mo lang siyang maikasal sa'yo. Gosh, you're
so pathetic, April." Nakangisi nitong sabi.
Napaiwas ako ng tingin at pinigilang hindi mapaiyak.
"Anong akala mo, maibabalik mo pa ang tiwala at pagmamahal ni Juctril
sa'yo? Gosh, April! Dream on! Ako ang mahal niya at hindi ikaw!"
Tinignan ko siya ng masama.
"Asawa niya parin ako! Kabit kalang!
"Atleast ako mahal, ikaw, mahal ka ba?l"
Napatili siya nang bigla kong hilain ang buhok niya at sinabunutan siya.
"Bitawan mo ako, malandi kal" Sigaw nito at sinabunutan din ako.
"Mas malandi ka, Jessica! Hindi ako makakapayag na tapak tapakan mo ako!"
Sabi ko habang sinasabunutan siya.
"Fuck you!" Sigaw nito at kinagat at braso ko.
Napatili ako sa sakit at naitulak siya ng malakas.
Napaupo naman siya sa sahig.
"Jessica!"
Napatigil ako nang marinig ko ang boses na iyon.
"April, what the fuck?!" Sigaw nito habang nakatingin ng masama sa akin.
Nanlamig ako at hindi makagalaw sa takot.
"J-juctril.."
EPISODE 12
APRIL POV.
"J-juctril.."
Nakita kong tumayo si Jessica at yumakap kay Juctril.
"Hon! S-sinabunutan ako ni April. Binigyan ko lang naman siya ng Ice tea,
eh, pero bigla niya nalang akong inaway."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Jessica.
"That's not true! You pissed me off!
"Shut up!" Galit na sigaw ni Juctril habang nakatingin ng masama sa akin.
Bumaling si Juctril kay Jessica ay inalalayan ito.
"Are you okay?" Alala nitong tanong.
Napaiwas ako ng tingin at hindi mapigilang hindi mapaiyak.
"No, hon. Para akong 鈥�"
Nanlaki ang mga mata ko nang makitang nawalan ng malay si Jessica.
"Fuck! Jessica, wake up!" Dali daling kinarga ni Juctril si Jessica.
Tinignan ako ng masama ni Juctril bago nagmadaling lumabas ng mansion
habang karga karga parin si Jessica na walang malay.
Nawalan ako ng balanse at napaupo sa sahig.
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon. Magkahalong galit at
lungkot ang nararamdaman ko. Galit sa kasinungalingan ni Jessica. Galit
na naman sa akin si Juctril at 'yun ang pinakaayaw ko sa lahat. Kung
kinalma ko sana ang sarili ko kanina ay hindi ito mangyayari.
Ano bang kabaliwan ang ginawa mo, April?
TATLONG ARAW na pero hindi parin umuuwi sa Mansion si Juctril pati na din
si Jessica. Saan na kaya sila? Hindi parin ba nakalabas si Jessica sa
Hospital?
Napatingin ako sa paligid. Ang tahimik, ang lungkot ng paligid. Parang
gusto ko nalang umiyak ng umiyak sa lungkot.
Napatayo ako sa pagkakaupo nang may marinig akong tunog ng kotse.
Napatakbo ako sa may pintuan ng mansion at binuksan ito.
Napangiti ako ng makita ang kotse ni Juctril.
Nandito na siya!
Lumabas ako at lumapit sa may kotse.
Mas lalo akong napangiti ng makita ko siyang lumabas sa kotse niya.
"Juctril!" Masaya kong sambit sa pangalan niya.
Tinignan niya ako bago maglakad papasok sa mansion.
Nalungkot ako nang hindi niya ako pinansin. Anong nangyari? Bakit mukhang
puyat at problemado si Juctril? May masama bang nangyari kay Jessica?
Nagmadali akong pumasok sa loob at hinanap si Juctril.
Nakita ko siya sa may Office niya dito sa may Mansion. Nakaupo siya
ngayon sa kanyang Swivel Chair habang nakayuko.
Lumapit ako sa kanya.
"Juctril, Okay ka lang?'
Nag angat siya ng tingin at walang emosyon akong tinignan.
"Come here," malamig nitong sabi.
Napalunok ako at lumapit sa kanya.
Nanlaki ang mga mata ko ng bigla niya akong hilain paupo sa kanyang
kandungan.
"J-juctril.."
Aakmang aalis na ako sa pagkakaupo sa kandungan niya nang hawakan niya
ang bewang ko.
Hindi ako nakagalaw sa ginawa niya.
A-anong nangyayari sa lalaking ito?
"J-juctril.."
"Shhh."
Kumabog ng malakas ang puso ko nang yakapin niya ako.
"April.." Mahina nitong sabi.
Napapikit ako.
Naramdaman ko ang mga kamay ni Juctril na hinahaplos ang aking balikat.
Nanlamig ako nang maramdaman ko ang kanyang malambot na labi na dumampi
sa aking leeg at hinay-hinay na nagtungo sa aking balikat.
"Juctril, anong ginagawa mo?" pagtataka kong tanong.
"l don't know, I just missed you." Mahina niyang sabi at biglang
sinunggaban ang aking labi ng halik.
Nanlaki ang aking mga mata sa gulat at hindi nakagalaw. Hinawakan niya
ang batok ko at mas diniin ang halik habang ang isang kamay naman ay nasa
aking beywang ngayon.
Bumigay rin ako sa wakas at kumapit sa batok ni Juctril at hinalikan siya
pabalik.
Namiss rin kita, Juctril. Namiss kita ng sobrang sobra.
"What the fuck?! Do something, stupidl"
Naalimpungatan ako sa ingay na aking narinig.
Napaupo ako sa kama at kinusot ang aking mga mata. Nakita sa hindi
kalayuan si Juctril na nakatayo habang nakaharap sa may bintana. Nakasuot
na siya ng cargo shorts ngayon pero wala paring damit pangtaas.
Napatingin ako sa aking sarili. Nakatabon ang aking hubo't hubad na
katawan sa malambot ka comforter ngayon sa kama. Naramdaman ko ang
pagpula ng aking mukha nang maalala ko ang nangyari sa amin ni Juctril
kagabi.
"Gising kana pala," sabi ni Juctril ng sinulyapan ako.
Napakapit ako ng mahigpit sa comforter.
"Juctril.."
Lumapit siya sa akin at umupo sa kama. Kumabog ng malakas ang puso ang
aking puso nang hawakan niya ang aking pisngi.
"Okay ka na ba? Hindi na ba masakit?" Tanong nito sa akin.
Napaiwas ako ng tingin at bahagyang napalayo sa kanya.
I 'M-masakit? Anong.. masakit?" Nauutal kong sabi habang hindi parin
makatingin sa kanya.
Narinig ko siyang tumawa ng mahina.
"Alam kong alam mo ang tinutukoy ko, April," napatingin ako sa kanya.
Nakita ko siyang nakangisi habang nakatingin sa
akin.
Muli akong namula.
"Okay lang ako."
"Ganun ba? Maligo ka na, ipahanda mo ako ng maikakain," sabi nito at
lumabas ng kwarto.
Do'n ko lang napansin na nandito pala ako ngayon sa kwarto ni Juctril.
May nakita akong isang picture frame sa hindi kalayuan, napangiti ako
nang makitang kaninong picture ang nando'n.
Wedding Picture namin ni Juctril.
"Thanks for the food," nakangiti nitong sabi at kumain na sa niluto ko sa
kanya.
Lito ko siyang pinagmasdan habang nakangiting kumakain sa niluto ko sa
kanya. Nagtataka kung anong pumasok na mabait na kaluluwa sa asawa ko at
ganito kabait sa akin ngayon.
First time niyang mag thank you at kumain sa niluto ko simula no'ng
ikasal kami.
"Anong tinatayo-tayo mo jan? Urnupo ka na din at kumain," sabi nito nang
sinulyapan ako.
Umupo ako sa tabi niya at kumain na.
"Juctril, bakit.. bakit parang ang mabait ka ata sa akin ngayon? May
taning na ba ang buhay mo?" Mahinang sabi ko habang taka paring
nakatingin sa kanya.
Napatigil siya sa pagbabasa ng dyaryo at turnawa ng malakas.
"M-may nakakatawa ba?' taka kong tanong.
Nakangisi siyang nakatingin sa akin.
"Gusto mo na ba akong mamatay?" nakangisi parin siya ngayon.
Mabilis akong umiling.
"H-hindil"
"Masama na ba talaga ako masyado sa'yo?" nakangisi niyang sabi.
Napaiwas ako ng tingin at hindi na nagsalita.
"April.."
Napatingin ako sa kanya.
"B-bakit?"
Ngumiti siya at urniling.
"Wala."
Tumango ako at sumulyap ulit sa kanya. Bahagya pa akong natigilan nang
makita ko siyang nakatingin pala sa akin ngayon.
"What?"
Bumuntong hininga ako bago maglakas 100b na magtanong sa kanya.
"B-bakit hindi mo kasama si Jessica umuwi ng mansion? N-nasaan na siya?'
Nawala ang ngiti sa labi niya at napalitan ng malamig na tingin.
"Pinauwi ko na siya sa Manila. At kung itatanong mo kung okay lang ba
siya? Yes, she's fine."
Napatango ako at napangiti.
"Mabuti naman. S-sorry pala sa nangyari," mahina kong sabi.
Ngumiti siya ulit.

"It's okay. Alam ko na ang lahat.

NAPATIGIL si Juctril nang mag ring ang Cellphone niya. Kinuha niya ito sa
kanyang bulsa at tinignan kung sino ang turnatawag. Kumunot ang noo nito
na parang ayaw sagutin ang tawag.
Sa huli ay sinagot niya naman ito.
"Hello, mom?"
Napatingin ako kay Juctril.
Si Tita Jane ba o ang mama ko?
"Yeah, nandito siya. Okay PO," tinignan ako ni Juctril at inabot ang
cellphone niya sa akin.
Tinignan ko siya.
"Sino 'to?"
"Your mom," maikli at malamig nitong sabi.
Dali dali kong kinuha ang cellphone niya.
"H-hello, mom?"
Narinig ko ang mahinang paghikbi sa kabilang linya.
"April, anak.. please, urnuwi ka na dito. Umuwi
kana.."
"M-mom."
1/6
EPISODE 13
APRIL POU
"H-hello, mom?'
Narinig ko ang mahinang paghikbi sa kabilang linya.
[April anak..please..umuwi kana dito..umuwi kana]
Napakunot naman ang noo ko.
Bakit umiiyak si mom?
"M-mom"
["Anak yung kambal mo, gabi gabi nalang umiiyak at hinahanap ka..baka
anong mangyari kay Josie, anak
Jusko, si Kams.
"M-mom dont-
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng kunin ni Juctril ang Cellphone sa
akin.
Bahagya siyang lumayo.
"Hell, mom..yeah It's me, Juctril..l'rn sorry mom, hindi kasi makakapunta
jan si April..yeah, paki sabi nalang kay Josie na okay lang ang kambal
niya dito. Okay, thanks."
Nang matapos na niyang kausapin si Mom tinignan niya ako ng masama.
"Hindi ka pwedeng umalis maliwanag?" Matigas nitong sabi.
Napalunok ako ng laway.
"P-pero J-juct, si Josie kasi kailangan niya ako-"
"No! Diba sabi ko hindi? Wag kang makulit kung ayaw mong masaktan ulit"
galit nitong sabi at umalis.
Napabuntong hininga ako at napahawak sa aking noo.
TATLONG araw na ang lumipas simula nung umalis si Juctril. Simula nung
araw na iyun hindi na siya burnalik clito sa mansion. Nasaan na kaya
siya? Medyo natatakot akong mag isa clito kasi ang laki laki ng mansion
at ako lang ang mag isa dito. Okay lang sana kung nandito si Manang
bebeng ngunit wala siya, nasa Maynila na din siya kaya mag isa ako ngayon
dito.
Napabuntong hininga naman ako at napag pasyahang pumunta sa kwarto ni
Juctril upang mag linis. May dala ako ngayong walis.
Nang makapasok na ako sa kwarto niya nag simula na akong mag walis at
ayusin ang mga gamit na nasa kwarto niya.
Nang makarating ako sa may cabinet niya binuksan ko naman ito. May nakita
naman akong isang Cellphone na nakalagay sa 100b ng isang Jacket. Dali
dali ko itong kinuha.
Napangiti naman ako ng makitang gurnagana pa ito. Napaupo naman ako sa
may kama at tinignan ang cellphone.
May cellphone na ako, makakatakas na ako dito. Napangiti ako sa iniisip
ko.
Pero napawi naman din ang ngiti ko ng maalala ko si Juctril.
Kapag umalis ako hindi ko na siya makikita.
00 pagod na ako, pero hindi ako susuko.
Hindi sumusuko ang isang April Rose.
Pero kailangan kong makaalis at mapuntahan ang kapatid ko. Masilan ang
pag bubuntis niya at ayaw kong may masamang mangyari sa kambal ko at sa
magiging pamangkin ko.
Napabuntong hininga naman ako at nag simulang mag type sa number ni Raven
sa keypad na cellphone na hawak hawak 1<0.

['Hello?]
Napakagat ako sa labi ko sa kaba. Tama ba itong ginagawa ko?
Inis ko namang ginulo ang buhok ko at bumuntong hininga.
"R-raven." Matagal namang hindi nakasagot si Raven sa kabilang linya.
Narinig ko naman siyang nagmura.
['Fuck! April ikaw ba yan?! Okay ka lang ba?
N-nasaan ka ngayon?]
Napapikit ako at napahawak sa dibdib ko ng sumakit ito bigla. Bumuntong
hininga naman ako at pinakalma ang aking sarili.
"R-raven k-kailangan ko ang tulong mo. Tulungan mo akong makaalis dito,
kailangan kong makita si Josie"
D-dont worry tutulungan kita. N-nasaan ka ngayon? Sino kasama mo jan?
Kasama mo ba ang putang inang Juctril na yan jan?!]
Napabuntong hininga naman ako bago magsalita at sabihin kay Raven kung
nasaan ako ngayon.
"D-dinala ako ni Juctril clito sa-"
Hindi ko naman naituloy ang sasabihin ko ng may biglang naghagis sa
cellphone na hawak ko sa sahig.
Napatili ako sa gulat at napatingin sa may kagagawan nito.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si Juctril na masamang nakatayo sa
harapan ko.
"J-juctril.." Nauutal at takot kong sabi.
"Ginagalit mo talaga ako April alam mo yun?" Malamig at madiin nitong
sabi habang nakatingin parin ng masama sa akin.
Napailing ako habang nanginginig ang aking mga kamay sa takot.
"J-juctril n-nag kakamali ka..w-wala akong intensyong t-takasan ka-"
"Stop that bullshit!" Sigaw nito.
Napapikit ako at kasabay ang pagtulo ng aking mga luha.
Napaaray ako ng hawakan ng mahigpit ni Juctril ang braso ko at sapilitan
akong pinatayo.
"Ano ba talagang gusto mo April huh?! Gusto mo akong takasan?! Pagod
kana?! Hindi mo na kaya ang pagpaparusa ko sayo?!" Galit nitong sabi.
Napahikbi ako at tumingin sa kanya ng malungkot.
"J-juctril ayoko na..pagod na pagod na ako. Pagod na pagod na akong mag
mahal ng isang katulad mo" nahihirapan kong sabi habang urniiyak.
Nakita ko siyang natigilan at napaiwas ng tingin.
"Ano ako tanga para pakawalan ka. Mag dusa ka April..kulang pa Iahat yan
sa ginawa mo sa akin at sa buhay ko." Malamig nitong sabi at maharas na
binitawan ang pagkakahawak sa braso ko.
Tumalikod siya sa akin at namulsa.
Napahawak ako sa braso ko at tinignan siya ng masama.
Humihikbi parin ako.
Hindi ko na kaya ito. Sobra sobra na! Ayoko na!
Pagod na ako!
"Juctril, matagal na yun! At nagsisisi ako sa ginawa

kong pang iiwan sayo! Kalimutan nalang natin ang nakaraan

please..pakawalan mo na ako. P-pagod na pagod na ako" nahihirapan kong
sabi at napaupo sa sahig habang patuloy parin ang pag iyak.
Nakita ko namang napasabunot si Juctril sa sariling buhok at lumingon sa
akin na may galit.
Tinapon niya sa pader ang pinakamalapit na lampshade sa tabi niya.
"Bullshit! April, kalimutan?! Hinding hindi ko makakalimutan ang ginawa
mong pagsira sa buhay ko! Mahirapl Ang hirap hirapl.." Pumunta siya sa
may pader at sinuntok clito ng paulit ulit at nanghihinang napaupo sa
sahig habang nakayuko.
"N-nakalimutan na sana kita noon..pero bigla mo ulit sinira ang buhay ko.
A-anong klaseng tao ka April?' Nasaktan ako sa sinabi niya.
Alam ko Juctril..alam ko kung bakit ka nagkakaganyan. Kasa(anan ko ang
lahat kung bakit ka nag bago. Kasalanan ko at pinagstsisihan ko na 'yun.
Pero patawad, hindi ko na kaya. Patawad kong napagod na ako, patawad kung
susuko na ako, Pero (agi mong tatandaan na mahal na mahal parin kita
Juctril.
Nag angat siya ng tingin at malamig akong tinignan.
"Ngayon sabihin mo..ganun ganun nalang kalimutan ang lahat?" Malamig
nitong sabi.
Napahikbi ako at napahawak sa bibig ko upang mapigilang hindi mapaiyak ng
malakas.
"I-im sorry..m-mahal na mahal kita." Humihikbi kong sabi habang
nakatingin sa mga mata niya.
Napapikit siya at hinay hinay na tumayo.
Nakita ko ang mga dugo sa may kamay niya.
"Hindi ka pwedeng umalis. Hindi ka pwedeng
sumama sa Raven Ramos na iyun. Hindi ko hahayaan na magkasama ulit kayo."
Malamig nitong sabi at walang pasabing lumabas sa kwarto niya.
Napayakap ako sa sarili ko at umiyak ng umiyak.
1m so sorry Juctril..
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
IDENT
MISTRESS BY ACCIDENT ( Ta.
0 11.2K Read
TAGS billionaire manipulative mistress
�
EPISODE 14
April's P.O.V
Matapos ang nangyaring sagutan namin ni Juctril no'ng nakaraan ay hindi
na niya ako pinapansin at iniiwasan na niya ako.
Maaga siyang umaalis sa bahay at late umuwi kapag gabi. Ang nakakagulat
at masakit pa ay nagdadala siya ng babae kada gabi sa bahay, iba't ibang
babae. Hindi ko kayang makitang ganito si Juctril. Hindi niya ugaling
magpalit-palit ng babae pero hindi ko na alam ang iisipin ko.
Hindi na siya ang Juctril na nakilala ko noon. Ang Juctril na palabiro at
mahal na mahal ako.
Miss na miss ko na ang dating siya.
"Babel 'wagjanl May kiliti ako jan!
Napatigil ako sa pag kain at napatingin kay Juctril na may iba na namang
kasamang babae.
Nakayakap si Juctril ngayon sa babae habang hinahalikan nito ang leeg.
Napahawak ako sa dibdib ko at umiwas ng tingin sa kanila.

Sa mga nakalipas na araw ay madalas na ding sumasakit ang dibdib ko. Wala
na kasi akong gamot at hindi ko alam kung paano makakapunta sa Bayan at
hindi ako makalabas clito sa mansion. Bantay sarado ako, may mga guard na
din na nag babantay sa labas ng Mansion.
Ayaw talaga akong paalisin ni Juctril.
"Hey, maid!"
Napatigil ako sa ginagawa ko at napatingin sa babaeng kasama ni Juctril
kanina nang pumasok ito sa kusina.
Walang emosyon ko siyang tinignan.
Sanay na akong tawaging katulong ng mga babae ni Juctril. Hindi ko sila
pinapatolan kahit ang sarap na sampalin sa pagiging assumera. Ako na
naman kasi magmumukhang masama at magagalit na naman si Juctril sa akin.
"'Wag na 'wag mong aakitin ang boyfriend ko! Maliwanag?!" sabi nito at
umalis.
Napatawa nalang ako ng mahina at napailing.
Gaga. Kung alam mo lang ha pangpalipas oras kalang ni Juctril. Iba iba
ang babaeng dinadala niya sa bahay lagi kaya hindi na ako magugulat kapag
sinabi ng mga babae niya sa akin na girlfriend sila ni Juctril.
Wala akong pakialam kasi ako parin ang asawa.
Speaking of Girlfriend, hindi ko na nakita pa si
Jessica. Saan na kaya siya? Sila parin kaya ni Juctril?
Kung sila pa ni Juctril, bakit [aging may dalang babae si Juctril clito
kapag umuuwi siya gabi gabi?
NAPABANGON ako nang biglang umikot ang aking sikmura. Patakbo akong
pumunta sa may cr at sumuka sa may lababo.
Napahawak ako sa aking tyan at huminga ng malalim.
Hindi ko na alam ang nangyayari sa akin, last week pa ako nagkakaganito.
Everyday akong nagsusuka at sumasakit ang ulo at nagiging antokin na rin
ako. Nagtaka nga din ako kasi ang pinakaayaw kong prutas na apple ay
nagugustuhan ko na ngayon.
Napatingin ako sa salamin at tinignan ang sarili ko.
Napansin kong rin ang pag laki ng aking mukha. Napailing nalang ako at
naghilamos.
Nang pababa na ako sa hagdan ay nakarinig agad ako ng ingay sa baba.
"Nasaan ang babaeng 'yun! Kailangan ko siyang makausap!"
Napakunot ang noo ko at nagmadaling bumaba.
Nakita ko si Jessica na hawak hawak ng dalawang guard.
"Ano bal 'Wag niyo nga akong hawakan!"
"Maam, bawal pong mag eskandalo dito. Magagalit si Sir kapag nalaman niya
ito."
"Wala akong pakialam! Gusto kong makausap ang malanding April na 'yan!"
"Jessica."
Napatigil siya at napatingin sa akin.
"Malandi ka! Kakalbuhin kitaaa!" Aakmang susugurin na ako ni Jessica nang
mahawakan siya ng dalawang guard.
"Ano bal 'Wag niyo nga akong hawakan!"
Napapikit ako sa inis at napabuntong hininga.
"Kapag hindi ka turnahimikjan, papaalisin kita dito!" Inis kong sabi.
Tinignan niya ako ng masama.
"Abal At sino ka naman para utusan ako?!"
Tinignan ko ang dalawang guard at sinenyasan sila.
"Palabasin niyo na po siya," sabi ko at tumalikod.
"S-sandali! Hindi pwede 鈥攐 o na! Tatahimik na ako!
Kailangan lang talaga kitang makausap, April."
Tumigil ako sa paglalakad at nilingon siya.
Sinenyasan ko ang dalawang guard na umalis at iwan kaming dalawa ni
Jessica.
"Anong kailangan mo?" Walang emosyon kong sabi.
Kita ko sa mukha ni Jessica at galit at lungkot.
"Anong ginawa mo kay Juctril?l B-bakit hindi na siya umuuwi sa bahay
namin?! Bakit palagi niya nalang akong iniiwasan?' Sabi nito at urniyak.
Napakunot ang noo ko.
Nag-away ba sila?
"Hindi ko alam at wala akong alam," walang emosyon kong sabi.
Kung ano mang isyo ang mayroon ngayon kay
Juctril at Jessica ay wala na akong pakialam do'n. May sarili akong
problema kaya bahala na Sila sa problema nila.
"Liar! Alam kong kagagawan mo ang lahat! Inakit mo ba si Juctril, huh?!
Ano, mag salita ka!"
"Kung wala ka ng sasabihin pa ay umalis ka na sa bahay na ito. Marami pa
akong gagawin." Sabi ko at tumalikod.
"Huwag mo akong tatalikurang, malandi ka!
Napatili ako nang bigla niyang hilain ang aking buhok at sinabunutan ako.
"Bitawan mo ang buhok 1<01" Sigaw ko habang hinihila rin ang buhok niya.
"Kakalbuhin kitang bruha ka!" Sigaw nito.
"Kakalbuhin muna kita bago mo maubos ang buhok ko!" Sigaw ko rin at
sinabunutan siya.
Kalmot at sabunutan ang nangyari sa aming dalawa ngayon ni Jessica.
Napatigil ako nang biglang nanikip ang dibdib ko. Hindi ako makahinga.
Napabitaw ako sa pagsabunot kay Jessica at hinawakan ang dibdib ko.
Patuloy niya parin akong sinasabunotan.
"Ano?! Hindi mo na kaya?! Weak!"
Napasigaw ako sa sakit nang bigla niya akong sipain sa may tyan.
Napaupo ako sa sahig at napahawak sa tyan ko nang sumakit ito.
Napatingin ako sa may paa ko nang may makita akong dugo.
"April!"
Nanlabo ang mga mata ko at nahimatay.
NAPAHAWAK ako sa aking ulo at hinay-hinay na
dinilat ang aking mata.
Napatingin ako sa paligid. Nasaan ako? Bakit puting pader lang ang
nakikita 1<0?
"Buti gising ka na," napatingin naman ako sa nagsalita.
Bahagya akong nagulat ng makita si Raven na nakaupo sa may Couch malapit
sa hinihigaan ko.
Turnayo siya at lumapit sa akin.
"N-nasaan ako?' Mahina kong sabi.
"Nasa hospital ka," malamig nitong sabi.
Hindi ako sanay na ganito si Raven.
"M-may problema ba?" Alala kong tanong.
"Bakit hindi mo sinabi na may sakit ka pala?" Malamig nitong sabi. Pero
ramdam ko parin ang alala at lungkot sa boses niya.
Napayuko ako at hindi mapigilang hindi napaiyak.
I 'l-im sorry."
"Buti nalang naabutan pa kitang buhay sa bahay ng putang ina mong asawa."
"R-raven."
"Hindi mo ba alam na muntik ka ng mamatay?"
"A-ano?'
"Umatake ang sakit mo kanina habang kaaway mo si Jessica. Kaya ka
nahimatay at isa pa, buntis ka 鈥�"
"S-sandali, sinong buntis? B-buntis ako?'
Napaiwas ng tingin si Raven at namutla.
"A-ah, wala 'yun. S-sabi ko, kailangan mong 鈥�"
"Sagutin mo ang tanong ko!" Sigaw ko habang umiiyak.
Napapikit siya at nag buntong hininga.
"00, buntis ka, April. Pero no'ng nakipagsabunotan ka kanina ay nakunan
ka. Hindi nakaligtas ang baby mo.
I'm so sorry."
Napatulala ako sa sinabi niya.
Para akong binagsakan ng langit at lupa.
Nabuntis ako?
Wala na ang baby ko?
Nakunan ako?
Napahawak ako sa aking sinapupunan at napaiyak ng malakas.
"A-ang baby 1<0," mahina kong sabi habang urniiyak.
Lumapit si Raven sa akin at niyakap ako.
"W-wala na ang baby ko.."
"Shh Nandito lang ako, tutulungan kita at hindi kita pababayaan."
Hinayaan ko nalang na yakapin ako ni Raven habang ako'y umiiyak.
Wala na ang baby 1<0.. TO BE CONTINUED...
EPISODE 16
3 years after..
"Mommy April! Mommy April!" Napalingon ako at napangiti nang makita ko si
Zeus na patakbong papunta sa akin.
Kinarga ko siya at hinalikan sa pisngi. Ang cute talaga ng batang ito.
"Yes baby, ba't mo tawag si mommy?" Nakangiti kong sabi habang hinahalik
halikan ang matambok nitong pisngi.
"Miss po kasi ikaw Zeus, Mommy,"cute nitong sabi at kumapit sa leeg ko.
Napatawa nalang ako sa pinapakitang ka cute-tan ng batang ito.
"Zeus! Nakong bata ka, nandito kalang pala sa mommy April mo. Akala ko
naman nawala ka na.," sabi ni Josie na nagkakamot ng ulo habang papalapit
sa amin.
Napatawa nalang ako sa kanya.
"Nako kams, ang spoiled na talaga ng anak ko sa'yo.l ' Sabi ni Josie
habang kinukuha si Zeus sa akin.
Napatawa ako.
"Nako kams, okay lang 'no. At isa pa ang cute ng pamangkin ko, mana sa
tita!"
"Chel mas mana sa akin 'to kasi ako ang ina."
Nag tawanan kami ni Josie.
Nandito kaming dalawa ngayon ni kams kasama ang anak niya sa may mall
para mamili ng mga bagong damit ni Zeus pati mga laruan.
Nakauwi na akong Pinas galing Paris. Kailangan na kasing bumalik ni Raven
clito at ayaw ko namang maiwan mag-isa do'n kaya sumabay na ako sa kanya.
Namiss ko na rin ang kapatid ko at ang aking pamangkin kaya umuwi na rin
ako.
Malaking tulong sa akin ang pagpuntang Paris. Nilibang ko ang sarili ko
do'n sa Paris at namasyal sa magagandang lugar do'n. Tinulongan rin ako
ni Raven kaya hindi ako nahirapan.
Kaya ko nang harapin si Jessica at kunin ang dapat ay sa akin.
Handa na rin ako para harapin si Juctril. Sana hinintay niya ako.
"Tapos kana ba mamili, Josie?" Tanong ko.
Hindi siya nagsalita. Nakatulala lang siya na parang may tinitignan.
Napatingin ako sa direksyon na tinitignan niya.
Nagulat ako sa aking nakita.
"K-kams, halika na uwi na ta-" hindi na naituloy ni Josie ang sinabi
niya.
Napaiwas ako ng tingin at napatalikod.
Nakita ko ang asawa ko..
Kasama si Jessica habang magkahawak ang kamay.
Turningin ako kay Josie na nakatingin pala sa akin ngayon.
"Halika na, uwi na tayo."
Tumango siya at tahimik na naglakad.
Iba parin talaga kapag makita mo sila sa personal, ano? Kahit anong sabi
mo pa sa sarili na ready ka na, hindi parin pala talaga kapag personal
na.
Sa tatlong taon na pamamalagi ko sa Paris ay
maraming balita ang nasagap ko.
Kagaya ng pagbabalikan nila Juctril at Jessica.
Hindi ko masisisi si Juctril kapag nakipagbalikan siya kay Jessica.
Unang una, iniwan ko siya. Pangalawa, hindi niya ako mahal kaya bakit
niya ako pag aaksayahan ng panahon, diba?
"April, are you sure you will attend the party?" Tanong ni Josie sa akin.
Nandito na kami sa bahay ngayon. Kasalukoyang natutulog si Zeus, napagod
siguro sa pamamasyal namin kanina.
Tumango ako at ngumiti.
"Pero makikita mo ang asawa mo at kabit niya do'n!"
"Diba ganun din naman ang plano ko, Kams? Kailangan ko silang harapin,
hindi habang buhay na magtatago lang ako. Kukunin ko kung ano ang dapat
na para sa akin. Magbabayad si Jessica sa ginawa niya sa akin at sa anak
ko."
Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha 1<0. Niyakap ako ni Josie
at hinaplos ang aking likod.
"Susuportahan kita kung saan ka magiging masaya, April. Lagi mong
tatandaan na nandito lang ako sa tabi mo."
Tumango ako at mas lalo siyang niyakap.
"Orng, April! you're so pretty sa suot mong black tube gown! Ang puti
puti mo talaga. I'm so naiinggit sa skin mo, girl." Sabi ng kaibigan kong
si Gellie habang nakatingin sa akin at sa suot kong Gown.
Siya kasi ang nag design sa gown na suot ko.
"Thank you talaga sa gown na ito, Gellie."
"Ano ka ba, girl! Okay lang 'no! You're my bestfriend at isa pa namiss
kitang gaga ka!"
Natawa ako sa sinabi niya.
"Pero, girl, handa ka nabang makaharap ang super malansang isda na si
Jessica Ignacio at ang pinaka gagong lalaki sa ubong mundo na asawa mo?"
Natawa ako sa sinabi ni Gellie. Kahit kailan talaga ang babaeng ito.
A-attend kasi ako ngayon sa anniversary party ng
Real Group of Companies. At sigurado akong nando'n si Juctril kasi siya
ang CEO ng kompanya. Maganda rin ang naging takbo ng kompanya at numero
uno parin ito sa buong Pilipinas at pati sa ibang bansa.
At bilang asawa niya, kailangan kong dumalo at suportahan siya. Alam kong
pupunta do'n si Jessica.
Makapal ang mukha ng babaeng 'yun kaya hindi na ako magtataka na makita
ko siya na nakadikit na parang linta kay Juctril.
I'm the wife and she's just the mistress. Ako parin ang lamang kahit
nasolo niya si Juctril sa 100b ng tatlong taon.
"00, at sisiguraduhin kong magugulat talaga sila sa pagdating ko mamaya."
Nakangisi kong sabi at tinignan ang sarili ko sa malaking salamin.
Ang ganda ganda ko talaga.
Napangiti ako at napahawak sa aking pisngi.
Hindi man ako tuluyan naging malakas gaya ng inaasahan ko, alam ko naman
sa sarili ko na kaya ko na silang harapin nang hindi natatakot.
"Kams, nasa baba na si Raven hinihintay ka," napatingin ako sa may pinto
nang pumasok si Josie.
Ngumiti ako at tumango.
"Wow! You're so beautiful, April." Puri sa akin ni Raven nang makababa
ako sa hagdan.
Ngumiti ako at nilapitan siya.
"Are you ready for your grand comeback, miss beautiful?" Nakangiting sabi
ni Raven habang nakatingin sa akin.
Ngumiti ako at turnango.
"I'm ready, Raven. Very ready."
Nang makarating na kami sa venue ng party ay hindi na muna ako bumaba.
Tinignan ko muna ang mga ibang bisita na pumapasok sa entrance.
"April, halika na?" Sabi ni Raven habang hawak niya ang invitation card
upang maka pasok kami.
Sinuot ko muna ang mask ko at inayos ang aking sarili.
Masquerade theme kasi ang party ngayon.
"Lets go?" Hindi ko namalayan na nakalabas na pala si Raven sa kotse at
binuksan ang pintuan ng kotse na malapit sa akin.
Ngumiti ako at lumabas na.
"Lets go." Sabi ko at kumapit sa braso ni Raven.
Naglakad na kami papunta sa may entrance at pinakita ang invitation card.
Nang makapasok kami sa 100b ng venue ay bumungad sa amin ang masayang
nag-uusap na mga businessman. Naka tuxedo at gown silang lahat.
Hinanap ko sa aking paningin si Juctril pero hindi ko siya mahagilap.
"Punta muna tayo sa table natin, April. Mamaya na natin hanapin ang asawa
mo," tumango ako at surnunod kay Raven.
Nang makarating na kami sa table namin, may lalaki namang pumunta sa may
stage at nagsalita.
Good evening ladies and gentlemen! Thank you for coming tonight. Now,
let's welcome our CEO of Real Group of Companies, no other than Mr. Marc
Juctril Real!" Tumayo lahat ng bisita at nagpalakpakan.
Tumayo na din ako at nakipalakpak at hinintay na dumating si Juctril.
Nakita ko siya na naka tuxedo habang may suot din na mask. Naningkit ang
mga mata ko nang makita si Jessica sa tabi niya na nakakapit sa braso
nito.
Hindi ako nagkamali. Nandito nga siya.
"Bitch."
Narinig kong tumawa si Raven sa tabi ko. Tinignan ko siya habang
nakakunot ang noo.
"What?!" Inis kong sabi.
Umiling siya habang nakangisi.
"You look hot when you're jealous, April," nakangisi niyang sabi.
"S-shut up! I-im not jealous." Napaiwas ako ng tingin.
Muli naman akong napatingin kay Juctril na nasa may stage ngayon.
"Good evening, salamat sa mga pumunta sa party na hinanda namin ngayon.
And also, I would like to say thank you to my board of members in my
company and also my family and the girl beside me." Nakangiting sabi ni
Juctril at tinignan si Jessica na nasa tabi nito.
Naghiyawan ang mga tao.
Hindi ko mapigilang magalit at magselos sa nakikita 1<0.
"Meet my girlfriend, Jessica Ignacio!" Pakilala ni Juctril at hinapit sa
bewang si Jessica at hinalikan sa pisngi.
Nagpalakpakan ang mga tao.
Napapikit ako at nanginig.
I can't take this.
"Hey, April. Please calm down, hindi makakabu 鈥�"
"STOP!" Napatigil ang lahat at napatingin sa akin.
Natigilan rin sila Juctril na nasa stage ngayon at napasulyap sa akin.
Nakita ko ang gulat sa kanyang mukha habang nakatingin sa akin.
Hinay-hinay akong lumapit sa kanya at pumunta din sa may stage.
"Who are you?!" Inis na sabi ni Jessica at hinubad ang mask niya.
Ngumisi ako at tumingin sa harapan kung saan nakatingin sa akin lahat ng
mga bisita sa party na ito, pati ang mga media na inimbita ni Juctril.
"Gusto niyo din ba na makilala kung sino ako?l" Sigaw ko habang
nakangisi.
Nagtinginan at nagbulungan ang mga tao sa paligid.
Muli kong tinignan si Juctril at Jessica.
"Well..." Hinay-hinay kong tinanggal ang mask ko at turningin sa kanila.
Napasinghap ang lahat at nakita ko ang gulat sa mga mukha nila pati na
rin si Jessica. Habang si Juctril naman ay tahimik na nakatingin sa akin
ngayon na paranh hindi makapaniwala sa nakita.
Ngumisi ako.
"Hi love, long time no see."
"A-april?' sabi nito at mabilis na hinubad ang kanyang maskara. Nakita ko
ang pagpula ng kanyang mga mata.
"What are you doing here?! You bitch!" Galit na sigaw ni Jessica habang
nakatingin sa akin.
Tinaasan ko siya ng kilay at hinay-hinay na lumapit sa kanya.
"Bakit ako nandito?"
Pinantay ko ang mukha ko sa mukha niya at nginisihan ito.
"Kasi asawa ako ni Juctril. Nandito ako para bawiin
kung ano ang dapat na sa akin, Jessica! Kasi kahit anong gawin mo, ako
parin ang mananalo kasi kabit kalangl"
Muli akong humarap sa mga bisita at kinuha ang mic.
"Hi, everyone! Let me introduce myself, I'm April Rose Real, the Wife of
Mr. Marc Juctril Rea." Pakilala ko sa mga bisita na hanggang ngayon ay
gulat parin.
Muli akong napasulyap kay Juctril at nakitang nakatingin parin ito sa
akin ngayon.
Nginitian ko siya.
Akin kalang Juctril.
EPISODE 17
APRIL POU
"Ladies and Gentlemen! I'm April Rose Torres Real the Wife of Marc
Juctril Real." Nakangiting sabi ko at tinignan si Juctril na nakatingin
parin sa akin habang hindi nagsasalita.
Mas lumakas ang mga bulungan ng mga tao at sunod sunod ang pag click ng
flash sa camera.
"Fuck you bitch! Matapos mo umalis ng walang paalam mag papakita ka dito!
Tapos sisirain mo pa ang party na pinaghandaan ni Juctril! Fuck you,
April!" Galit na sabi ni Jessica.
"Enough."
Napatingin kami ni Jessica kay Juctril ng magsalita ito. Nakatingin parin
siya sa akin.
Hindi ko naman mapigilang hindi manginig. Iba parin talaga kapag
nakaharap mo siya.
I ' Juctril!
Nanlaki ang mga mata ko ng bigla niya akong hilain pababa sa stage at
kinaladkad patungo sa lugar na walang tao.
Nakaratinging kami sa may likod ng building ng venue ng party.
"J-juctril.."
Bahagya akong nagulat ng bigla niya suntukin ang pader na malapit sa
kanya.
"TANGINA!"
Napapikit ako ng sumigaw siya.
"Ang tangina!" Sigaw nito at napaupo habang
2/5
nakayuko.
Bahagya akong nagulat ng marinig ko siyang humikbi.
"J-juctril"
Nag angat siya ng tingin. Hindi ko mapigilang hindi mapaiyak ng makita
ang kanyang luhaan na mga mata.
"B-bakit k-ka pa burnalik?" Nahihirapan nitong sabi habang patuloy parin
ang pag iyak.
Napahikbi ako.
"M-mahal kita-"
"Mahal?! April, naririnig mo ba ang sinasabi mo?!
Kung mahal mo ako bakit mo ako iniwan?! Bakit!"
Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi.
"M-makinig ka sa a-akin please..k-kaya ako umalis para ayusin ang sarili
ko..p-para maipaglalaban ko ang pagmamahal ko s-sayo."
Umiling iling siya at inalis ang kamay kong nakahawak sa pisngi niya.
Tumayo siya at pinunasan ang luha niya.
Tumingala ako sa kanya at nagpunas din ng luha.
"Alam mo ba kung gaano ako katagal nag hintay sayo? 3 years April, 3
years kitang hinintay."
Tumayo ako at hindi maiwasang hindi mainis.
"Kung hinintay mo ako bakit nagkabalikan kayo ni
Jessica?! B-bakit mo siya pinakilalang girlfriend?l
A-ako..ako ang asawa mo Juctril!"
I 'l know! I knowl Pero masisisi mo ba ako April?! Si Jessica lagi ang
nasa tabi ko, si Jessica lagi ang kasama ko at siya lagi ang nag aalaga
sa akin!-
"Mahal mo ba siya?"
Natigilan siya sa tanong ko.
Napahikbi ako at napaiwas ng tingin.
Bigla akong natawa ng narealize ko ang tanong ko kanina lang.
"Ang shunga ko talaga haha! 0-00 nga pala, m-mahal mo siya noon pa..k-
kahit na nakatira tayo sa iisang bubong siya parin ang babaeng nilalaman
ng puso mo. K-kahit k-kasal na tayo s-siya parin ang-"
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng bigla niya akong hilain palapit sa
kanya at hinalikan sa labi. Hinapit niya naman ang bewang ko ang mas
nilapit pa sa kanya.
Pumikit ako at kumapit sa leeg niya at hinalikan siya pabalik.
God! I missed him so much!
Pareho kaming naghahabol ng hininga. Dinikit niya naman ang noo niya sa
noo ko.
"l missed you" mahina niyang sabi.
Kumabog ng malakas ang dibdib ko.
"A-ano?"
Tinignan niya ako sa mata at hinawakan ang pisngi ko.
"l missed you wife..and..and..l love you." Natulala ako sa sinabi niya.
/ missed you wife..and..and../ love you.
T-totoo ba 'tong sinabi niya.
Bahagya akong lumayo sa kanya.
"D-diba mahal mo s-si..si Jessica- I'
"Kahit kailan hindi ko siya minahal, April. Ikaw lang ang mahal ko,
hanggang ngayon ikaw parin." Muli akong napaiyak sa sinabi niya.
Naalala ko 'yung nangyari noon nung umiyak si Juctril sa harapan ko at
nagmakaawa.
O
4/5
'P-please L-love..mahal na mahal kita..please ako nalang ulit?"
Aakmang hahawakan niya ang kamay ko ng bigla ko itong nilayo.
Umiwas ako ng tingin.
"Si Raven na ang mahal ko "
Umiling siya habang patuloy parin ang pag iyaki
M
N-no! A-ako parin ang mahal mo love d-diba? A-akala mo lang na mahal mo
si Raven..kasi..kasi malayo ako sayo! S-siya (agi ang kasama mo! Ako
parin ang mahal mo April!-
"Shut Up! Umalis kana Juctril! Hindi na kita mahal!
Hindi kita mahal! Isaksak mo yan sa kukuti mol l'
Napapikit ako at hindi mapigilang mapaiyak ng malakas.
Naramdaman kong niyakap ako ni Juctril.
Ginantihan ko siya ng yakap at sumiksik sa may dibdib niya.
"S-sorry..sorry sa lahat lahat J-juctril..sorry kung-" "Shh..stop. Ako
dapat ang humingi ng sorry sayo. Sorry kasi sinaktan kita Physically and
Emotionally, I-im so sorry..sana mapatawad mo ako. I love you April" sabi
niya at hinalikan ang tuktok ng ulo 1<0.
Mas hinigpitan ko ang pagyakap sa kanya.
"M-mas mahal kita. Mahal na mahal kita Juctril"
"Please don't leave me again, L-love."
"H-hinding hindi na kita iiwan pangako.."
Muli niyang hinawakan ang magkabila kong pisngi at hinalikan ako sa labi.
Hinalikan ko siya pabalik at napakapit sa balikat niya.
Fuck you bitch! Matapos mong umalis ng walang paa(am mag papakita ka
dito! Tapos sisirain mo pa ang

party na pinaghandaan ni Juctril! Fuck you April!

Napatigil ako ng maalala ko bigla si Jessica.
"Hey, what's wrong?" Alalang tanong ni Juctril at hinaplos ang pisngi ko.
Napakapit ako sa braso niya.
"P-paano na si J-jessica..p-pati na din yung mga nasa party kanina at ang
mga media? P-panigurado na dumating na ang balitang iyun sa mom at dad
mo." Napapikit siya at napasabunot sa buhok siya.
"I'm such a bullshit! Fvck..b-bakit di ko naisip yun?! Tanginal 'l Galit
na sabi ni Juctril habang nakapamewang.
Niyakap ko siya.
"W-wag kang mag alala J-juctril. H-hindi kita pababayaan."
Ginantihan niya ang yakap ko at hinalikan ang aking noo.
"Thank you so much wife. I love you so much."
"l love you too."
THIRD PERSON POU
Nanginginig ang buo niyang katawan habang nakatingin sa mag asawang nag
yayakapan ngayon. Halo halo ang nararamdaman niya ngayon habang
pinagmamasdan niya ang dalawa.
Inis, galit, lungkot, pagkadismaya at iba pa.
"Hindi ako makakapayag na maging masaya kayo samantalang ako malungkot."
Mahinang sabi niya habang nakatingin parin sa dalawa.
Pag hihiwalayin ko kayo..
TO BE CONTINUEEEED...
1/6
EPISODE 18
James POV.
"What the fuck, Marc Juctril Real! Anong pumasok sa kukuti mo at ginawa
mo ang eksenang iyun! Hindi mo ba alam na kalat na kalat na sa business
world ang mga nangyari sa party!" Galit na sabi ni Daddy habang
nakatingin sa gago kong kuya na nakayuko ngayon.
Nandito kami ngayon sa office ni dad sa bahay. "Dad, 1m sorry" maikling
sabi ni kuya.
Nanlaki ang mga mata ko ng biglang suntukin ni dad si kuya.
Dali dali siyang inawat ni mommy.
"Hon, calm down please!"
"No, hon! Sumosobra na itong lalaking 'to!" Sabi ni dad. "Kasal ang anak
mo kay April, pero ano ang ginawa niya! Pinakilala niya 'yung Jessica sa
harap ng mga tao bilang girlfriend niya?!" Muling sabi ni dad.
"Pero nandun naman si April. Hon, e-"
"Kahit nal Nakakahiya!" Sigaw ni dad at lumabas sa kanyang office.
Napaupo si mom at napahawak sa kanyang noo. "Mom, are you okay?' Alalang
tanong ko.
"I'm fine, son. Dont worry." Sabi ni mom at nginitian ako.
Nilapitan ni mom si kuya na nakayuko parin ngayon.
"My son, I'm so sorry. Nasaktan ka tuloy ng daddy mo. Wag kang mag alala,
ako bahala sa daddy mo just make sure na aayusin mo ang gulong nagawa mo.
Is that
clear, Marc Juctril Real?' Sabi ni mom habang nakatingin kay kuya.
Tumingin si kuya kay mom at ngumiti.
"Thanks mom, yes I will."
Ngumiti si mom at hinalikan ang noo ni kuya bago lumabas ng office.
Napabuntong hininga ako at turnayo at lumapit kay kuya.
"Ang gago mo kuya, alam mo yun?"
Napatingin sa akin si kuya at biglang ngumisi.
Aba! Kalerke 'tong brother ko! Baliw na siguro 'tong gagong to. Nasuntok
na nga sa felaks! Nagawa pang ngumisi.
"Alam ko na yun, James. Matagal na" mahina nitong sabi.
Napatabi ako ng upo kay kuya at muli siyang tinignan.
Act like men, James! Kaya mo this! You're a good actress right? Myghaaad!
"May problema ba kuya?" Alala kong tanong.
Mula 'nung umuwi si Kuya clito sa mansyon lagi nalang siyang ganito.
"Hindi ko na nakikita si April. Tapos si Jessica, hindi ko pa nasasabi sa
kanya ang katotohanan." Mahinang sabi niya.
Napabuntong hininga ako at napahilot sa aking noo.
Nakakastress!
"Kailangan mong makausap si Jessica, Kuya. As soon as possible."
Tumingin siya saakin at ngumiti.
"Yes, I know. Don't worry, aayusin ko ang lahat."
APRIL POU
"Anak..."
Napatingin ako sa pinto ng aking kwarto. Nakita ko naman si mom na
nakadungaw.
"Mom.]'
Ngumiti si mom. "Can I come?" Tumango ako at ngumiti.
Lumapit si mom sa akin at niyakap ako.
"Anak, are you okay?" Alala nitong tanong.
Ngumiti ako at tumango.
"Yes mom, I'm okay."
"Pero anak..pinag bawalan ka ng dad mong lumabas ng bahay-"
"It's okay mom. Hindi naman siguro ito panghabang buhay diba?" Biro kong
sabi at tumawa.
Napangiti si mom at hinaplos ang aking mukha. "I'm so proud of you anak.
Mana ka talaga sa akin." Nakangiting sabi ni mom habang nakatingin sa
akin. "Morn..l love my husband so much" wala sa sarili kong sabi at
napatingin sa kawalan.
Matapos mangyari ang eksena sa may Party at ang pag uusap namin ni
Juctril pinauwi na agad ako ni dad sa bahay namin. Alam ko naman na
magagalit si dad sa ginawa ko. Ginulo ko ang party ng Real Group of
Companies. Gumawa ako ng eksena.
Kaya hindi din ako nag sisisi na hindi ako pinayagan ni Dad na lumabas ng
bahay namin. Pati nga cellphone,laptop even my PC kinuha ni dad. Hays,
what a boring life!
I miss my husband so much!
Ano na kayang nangyari kay Juctril? Ano kayang ginagawa niya ngayon?
"Alam ko naman yun, anak. Bata palang kayo ni Juctril nasubay bayan ko na
ang storya niyo. Mula nung naging matalik kayong magkaibigan hanggang sa
naging magkasintahan kayo. Botong boto ako kay Juctril, anak. Ramdam kong
mahal ka talaga ng asawa mo. Pero nalungkot lang ako sa kanyang ginawa
'nung party nila." Sabi ni mom. "Akala ko wala na sila ni Jessica. Anak
mag sabi ka nga ng totoo. Ano ba ang nangyari sa inyo ni Juctril?" Tanong
ni mom.
Ngumiti ako at hinawakan ang kanyang kamay.
"Mahabang storya mom. But dont worry, sasabihin ko din sa inyo sa takdang
panahon" sabi ko at niyakap siya.
MAI-AKI ang ngiti sa aking labi ngayon habang nakasakay sa taxi. Pauwi na
kasi ako ngayon sa bahay namin, sa bahay namin ni Juctril.
Pinayagan na akong umuwi ni dad sa bahay namin. Hindi na din siya galit
sa akin, ayusin ko lang daw ang mga problema ko.
Tinawagan ko din si Juctril na pauwi na ako. Mamaya pa daw siya uuwi kasi
kausap niya pa daw dad niya.
Nang pababa na ako sa taxi nawala naman bigla ang ngiti sa aking labi sa
aking nakita.
"What are you doing here?' Malamig kong sabi ng makalapit ako sa kanya.
"April, we need to talk."
"Fuck you, Jessica."
Mugto ang kanyang mga mata habang ang kanyang mga buhok ay buhaghag. Amoy
alak din siya.
Bahagya akong nagulat ng bigla siyang lumuhod sa harapan ko habang
umiiyak.

"H _ hey!"
Hinawakan niya ang tuhod ko at tumingin sa akin.
"Please, April. Ibalik mo si Juctril sa akin. Akin nalang siya please, I
need him!
Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa tuhod ko at bahagyang lumayo.
Tinignan ko siya ng masama.
"At sino ka naman para gawin ko yun?" Malamig kong sabi.
Napahikbi siya habang nakaluhod pa din.
"l need him! We need him!"
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"What do you mean?"
Tumingin siya sa akin at napahawak sa may tyan niya.
"I-im pregnant, April and Juctril is the father."
Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niya.
Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha sa aking mga mata.
"Buntis ako April! Kailangan namin siya ng anak niya! Mag kakaanak na
kami."
Hinay hinay akong lumapit sa kanya at pinatayo siya. Nang makatayo na
siya ay buong lakas ko siyang sinampal sa kanyang makapal na mukha.
Napaatras siya sa lakas ng pagsampal ko sa kanya.
"Ang kapal ng mukha mo ll galit kong sabi habang nakatingin sa kanya.
Tuloy tuloy parin ang pag bagsak ng aking mga luha.
"Ang kapal ng mukha mo Jessica!" Sigaw ko habang nanginginig ang mga
kamay.
"Hindi ka ba naaawa sa bata, April?! Maawa ka sa magiging anak naminl
Kailangan niya ng ama-" Lumapit ako sa kanya at pinagsasampal siya sa
mukha.
"Putangina mo Jessica! Demonyo ka! Nung pinagbubuntis ko ba ang anak
namin ni Juctril naawa kaba?! Pinatay mo demonyo ka ang anak namin! Kaya
ngayon, wag na wag mong sasabihin sa akin na maawa ako sa anak mo. Kasi
kahit anak man yan ni Juctril hinding hindi ko siya ibibigay sa iyo. Mag
dusa ka, malandi ka!" Galit kong sabi at tinulak siya.
Dali dali akong pumasok sa bahay namin at sinirado ito.
Napasandal ako sa may dingding at napahikbi.
Si Juctril ang tatay ng pinagbubuntis ni Jessica.
Magiging tatay na si Juctril. Magkakaanak na sila ni Jessica.
liwan ako ni Juctril-
Napailing ako sa inisip ko.
No. Hindi ako makakapayag na iwan ako ni Juctril.
Hindi ako papayag na mapunta siya kay Jessica.
Hindi ako makakpayag, dahil akin si Juctril.
TO BE CONTINUED...
1/6
EPISODE 19
APRIL POU
Buntis ako April! Kailangan namin siya ng anak niya! Mag kakaanak na
kami.
"AHHH! I ' Napasigaw ako at napahawak sa aking noo.
Hindi ko mapigilang hindi mapaiyak.
Kung totoo mang buntis si Jessica at si Juctril ang ama, hindi ko na alam
ang gagawin ko.
Mahal na mahal ko si Juctril. Handa ko na siyang ipaglaban. Pero naaawa
ako sa bata, ayaw kong lumaki siyang walang kinikilalang ama.
Pero hindi ako makakapayag na pumasok ulit si Jessica sa buhay namin.
Gumising kana, April! Wala na ang April na mahina, iyakin, at martyr.
Ipaglaban mo na ang karapatan mo bilang isang asawa.
"April?"
Napatingin ako sa may pintuan ng kwarto ko.
Napatayo ako at napangiti ng makita si Juctril. Dali dali naman akong
lumapit sa kanya at niyakap siya. Niyakap niya ako pabalik at hinalikan
ang aking noo.
"Damn, I missed you so much wife." Bulong sa akin ni Juctril at hinalikan
ang leeg ko.
Napapikit ako at mas hinigpitan ang pagyakap sa kanya.
"1 missed you too, husband" bulong ko.
Bahagya akong napaungol ng dilaan ni Juctril ang

leeg ko.
"l love you"
Napatili ako ng bigla niya akong buhatin at dalhin sa may kama.
Pumaibabaw naman siya sa akin at hinubad ang damit na suot niya.
Napatawa ako sa ginawa niya.
"l want you.." husky nitong sabi at hinalikan ako sa labi.
Kumapit ako sa batok niya at hinalikan siya pabalik. And then.. We make
love..
"Love, bakit parang ang tahimik mo?" Tanong sa akin ni Juctril habang
laro laro ang aking buhok.
Nakahiga kami ngayon sa kama namin habang nababalutan ng comforter ang
aming hubad na katawan.
Napabuntong hininga naman ako at napapikit. "Juct, nagkikita parin ba
kayo ni Jessica?" Napatigil siya sa pag laro sa buhok ko.
"Hindi na."
Nakahinga ako ng maayos sa sinabi niya.
Tiningala ko si Juctril.
"Nagpapakita parin ba siya sayo?" Ngumiti siya sa akin at umiling.
"No, kaya wala ka ng dapat pang problemahin" Tumango ako at muling
sumandal sa dibdib ni Juctril.
"0mg, April girl! I miss you" sabi ng kaibigan kong si Hannah at niyakap
ako.
Ngumiti ako at niyakap siya pabalik.
"Kumusta ka na girl? Tagal mong hindi nagpakita sa amin 'a?" Nakangising
sabi ni Raihana.
Ngumiti ako at umupo sa tabi nila.
"I'm fine, sorry kung matagal akong hindi nagpakita"
"Balita ko gumawa ka daw ng eksena sa party ng kompanya ng asawa mo?"
Tanong sa akin ni Gellie.
Ngumiti ako. "Pinaglaban ko lang and karapatan
"Tama lang yung ginawa mo girl! Nako haha ang epic ng mukha ni Jessica !
Ang sarap niyang sabunutan gigil!"
Muli akong napaisip Kay Jessica . Saan na kaya siya ngayon?
THIRD PERSON POU
Masayang tinatrabaho ni Juctril ang mga papeles na nakatambak sa table
niya ngayon.
Napatigil naman si Juctril sa kanyang ginagawa ng may kumatok.
"Come in."
Pumasok ang sekretarya niya.
"Mr. Real , may nag hahanap po sa inyo sa labas. Jessica Ignacio po daw
ang pangalan"
Napataas ang isang kilay ni Juctril at bahagyang niluwagan ang necktie na
suot niya.
"Papasukin mo l ' malamig nitong sabi.
Lumabas ang secretary nito at mga ilang minuto ay nakita na niyang
pumasok si Jessica
Bahagya siyang nagulat sa mukha ni Jessica.
Maputla ito at mugto ang mga mata.
Napatayo siya at nilapitan ito.
"What happened to you Jessica?!" Tumulo ang Luha ni Jessica at niyakap ng
mahigpit si Juctril. Napahagulgol ito sa pag iyak.
"Juctril please bumalik ka na sa akin. Please bumalik kana I need you!"
Bahagyang tinulak ni Juctril si Jessica at bahagyang lumayo dito.
"I'm sorry Jessica. But I love April, masaya na kaming dalawa"
Umiling iling si Jessica at hinawakan ang kamay ni Juctril.
"No! Hindi pwede! Nangako ka diba? Aalagaan mo ako? Hindi ka lalayo sa
akin"
"Pwede parin tayong maging mag kaibigan-"
Hindi naituloy ni Juctril ang sasabihin ng biglang sumigaw si Jessica.
"No! Hindi ako makakapayag! Kailangan kita Juctril! I'm pregnant and
you're the Father!" Natigilan si Juctril sa sinabi nito.
"W-what did you say?"
Napahikbi si Jessica at napahawak sa may tyan nito.
"I'm pregnant, Juctril. Magiging tatay kana" nakangiting sabi nito.
APRIL POU
Napatingin ako sa may orasan at napakagat sa aking kuko.
11 pm na pero wala parin si Juctril.
Nasaan na kaya yun?
Kinuha ko ang cellphone ko at muling tinawagan siya.
The number you have -
Napahilamos ako sa mukha ko sa Pag aalala. Jusko!
Saan na ba ang lalaking yun?
Atomatiko akong napatayo ng may marinig akong

tonog ng kotse sa labas.

Dali dali ko namang binuksan ang Pinto.
Nakita ko si Juctril na kakalabas lang ng kotse. Napatingin naman siya sa
akin at nagsimulang mag lakad.
"Bakit ngayon kalang?" Tanong ko ng makalapit ito sa akin .
Nagtaka ako ng hindi niya sinagot ang tanong ko at nilagpasan ako.
Sinirado ko ang Pinto ng bahay at sumunod sa kanya sa aming kwarto.
"Juctril, tinatanong kita!"
Tinignan niya ako ng malamig at hinubad ang polo niya.
"I l m tired, April." Sabi nito at pumasok sa cr.
Bakit ang lamig niya ngayon? May problema kaya?
Napaupo ako sa kama at hinintay siyang lumabas sa cr.
Nang lumabas na siya ay tumayo naman ako at nilapitan siya.
Aakamang hahalikan ko siya ng bigla siyang umiwas at nilampasan ako.
Nainis ako sa ginawa niya.
"Ano bang problema, Juctril?! Bakit ka ganyanl" Tinignan niya ulit ako ng
malamig at nagbihis ng damit at nahiga na sa karna patalikod sa akin .
'Tm tired, April " sabi nito at hindi na nagsalita pa. Hindi ko namalayan
na tumulo na pala ang luha sa aking mata.
Dali dali ko itong pinahid at napabuntong hininga.
Humiga ako sa kama namin at niyakap si Juctril sa likod. Sumiksik naman
ako sa kanya at muling napaluha. "l love you, Juctril."
Hindi ko kayang mawala ka ulit sa akin.
Mahal na mahal kita.
Readers also enjoyed:
SINFUL HEART (BOOK 1) SR
0 9.6K Read
EPISODE 20
APRIL POU
"Juctril! Wag mo akong tatalikuranl Kinakausap pa kita."
"Ano ba, April?! Pwede bukas na yan? I'm so damn tired right now! Can you
please allow me to sleep?!" Inis nitong sabi at pumasok sa kwarto namin.
Pinunasan ko ang luhang pumatak sa mata ko.
Simula nung isang linggo lagi nalang hating gabi umuuwi si Juctril sa
aming bahay.
Palaging mainit ang ulo niya. Hindi niya ako laging pinapansin, may Hindi
ba ako alam?
Naguguluhan na ako! Minsan nga sinusundan ko na si Juctril kung saan siya
pumupunta pero wala akong makitang may masama siyang ginagawa o
magpapasakit sa akin.
Okay naman kami diba? Pero bakit parang bumalik nanaman ang pakikitungo
ni Juctril sa akin noon?
May Hindi ba ako alam?
"Nako, friend. You should confront your husband na talaga. I smell
something fishy na kasi sa hubby mo friend."
Napasimangot ako sa sinabi ni Gellie.
Niyaya ko kasi siyang lumabas. Siya lang din kasi ang available na
makakausap ko ngayon kasi may iba't ibang mga pinagkakaabalahan ang mga
kaibigan ko.
"Gellie, natatakot akong iwan ni Juctril."
"Ano kaba girl? Bakit ka naman iiwan ng asawa mo aber? Mahal ka kaya
nun."

"P-pero buntis si Jessica. P-paano kung sabihin ni Jessica kay Juctril

ang kalagayan niya? Gusto ko munang maging madamot ngayon, Gellie. Hindi
ko kayang mawala si Juctril sa akin at sumama kay Jessica at sa anak
neto."
Hinawakan ni Gellie ang kamay ko.
"Don't worry girl, I have an idea. Buntis si Jessica? Edi magpabuntis ka
din kay Juctril! Aba girl, asawa ka kaya. At isa pa, sure ka na ba
talagang si Juctril ang ama ng pinagbubuntis ng higad na yun?."
"Sa nakalipas na tatlong taon na wala ako sa tabi ni Juctril, si Jessica
lang ang Iagi niyang kasama. Kaya sigurado akong si Juctril ang ama nun."
Malungkot kong sabi at patagong pinunasan ang luhang pumatak sa mata ko.
"Don't loss hope, April. Lagi mong tatandaan, ikaw ang legal na asawa at
may karapatan ka. Wag mo hayaang sirain ulit ni Jessica ang buhay niyo."
Seryosong sabi ni Gellie sa akin.
Turnango ako at ngumiti.
"l will, Gellie. Thank you so much." Ngumiti siya at kumindat.
"No problem girl! Basta always mo lang tatandaan nandito lang us if gusto
mo ng katulong ipapatay si Jessica."
"Haha! Joke lang girl, ikaw naman hindi agad mabiro haha."
(NEXT DAY)
"Saan ka galing kagabi? Bakit late ka ng umuwi." Malamig na tanong ni
Juctril sa akin habang kumakain kami ng almusal dito sa dining area.
"Nakipag kita lang ako kay Gellie." Maikli kong sabi at pinagpatuloy ang
aking pag kain.
"Ah, ganun ba. Ma lalate pala ulit akong uuwi mamaya. I have a business
meeting for our foreign investor."
Napatigil ako sa aking pag kain at napatingin sa kanya.
"Nanaman?"
Hindi ko maiwasang mainis. Sumusobra na kasi. Lagi nalang siyang may
meeting, o hindi kaya busy siya sa work kasi ang daming problema. Wala na
nga siyang time sa akin.
Napabuntong hininga siya at lumapit sa kinauupuan ko. Bahagya siyang
lumuhod naman sa aking harapan at hinawakan ang aking kamay.
"Love, l'm so sorry. Please understand me. Para din naman ito sa atin
Malambing nitong sabi at hinalikan at kamay ko.
Napabuntong hininga ako at tinignan siya.
"Naintindihan naman kita, Juct. Pero sumusobra ka na kasi.l need your
time too! I need you! Miss na miss na kita. Lagi ka nalang walang time sa
akin. Lagi ka nalang work tapos kapag umuuwi ka naman gabing gabi na.
Tapos-"
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng bigla niya itong pinutol garnit ang
paghalik sa labi ko.
Hinawakan niya niya ang magkabila kong pisngi habang dinidiin ang
paghalik sa akin.
Napapikit ako at napahawak sa batok niya habang hinahalikan siya pabalik.
"J-juct.."
Binuhat at pinaupo niya ako sa ibabaw ng dining
table. Hinawakan nya naman ang bewang ko at mas nilapit pa lalo sa kanya.
Hinaplos niya ang pisngi ko garnit ang isa nyang kamay habang nakatingin
sa akin.
"l love you so much April. Ikaw lang ang babaeng mamahalin ko. Mahal na
mahal kita."
Hindi na ako nakasagot ng halikan niya ulit ako.
Mabilis ko din tinugon ang kanyang mainit na halik.
Bahagya din akong napaungol ng haplusin niya ang mga parte ng aking
katawan.
"Fuck. I missed you so much wife."
Napatigil siya sa paghalik sa akin at madaling hinubad ang damit niya.
Hinubad ko din ang aking damit at ang aking suot na bra.
Mabilis niya ulit akong hinalikan na may kahalong pananabik. Napakapit
ako sa braso niya at pinulupot ang aking mga binti sa kanyang bewang.
Nilapit niya ang mukha niya sa may tenga ko at bumulong sa akin.
"l want you wife. I want you.." Husky nitong sabi.
Bahagya akong napaliyad at napaungol ng ipasok ni Juctril ang isa niyang
kamay sa aking kaluob luoban.
"Ohh..juct..please take me now."
"Your wish is my command." Mabilis niya namang hinubad ang natitirang
telang nakatakit sa aking katawan.
Hindi ko naman namalayan na pareho na pala kaming wala ng damit sa
katawan at pareho ng hubo't hubad. Napakapit naman ako sa braso niya ng
bigla niyang ipasok ang kanya sa akin.
Napapikit ako at napaawang ang aking bibig. "J-juct.."
Mabilis naman siyang gumalaw habang
nakasubsob ang ulo sa aking leeg.
"Ugh..April.."
"I-i..i love..hmm..love you.]' "1 love you more. Fuck!"
"Ahh!! Ahh!!"
Paulit ulit naman akong inangkin ni Juctril hanggang sa pareho na kaming
napagod.
(After 2 weeks.)
"Juct, pwede mo ba akong samahan ngayon sa hospital?" Tanong ko sa kanya
ng makita ko siyang nag aayos sa kanyang necktie sa harap ng salamin.
Napatigil siya sa kanyang ginagawa at napatingin sa akin.
Ang hot niya ngayon sa kanyang suot na salamin. Lumapit ako sa kanya at
tinulungang ayusin ang pagkakasuot sa necktie niya.
"Gusto kong pumunta sa 0B ngayon."
Napataas ang isa niyang kilay habang nakatingin sa akin.
"And why?"
Ngumiti ako at hinalikan ang pisngi niya.
"1 think I'm pregnant." Nakangiti kong sabi.
Nakita ko siyang natigilan.
"R-really? Your pregnant?"
"Hindi pa naman ako sure. Pero feeling ko lang," natatawa kong sabi
habang nakatingin sa kanya.
Natatawa ako sa reaksyon niya. Parang hindi niya alam ang gagawin, haha.
"Fuck! Magiging tatay na ako!
Napatili ako ng bigla akong buhatin ni Juctril at pinaikot-ikot.
"Juctril, put me down!"
"I'm sorry, Mr and Mrs Real pero hindi na ulit kayo mag kakaanak pa."
Para akong pinagsakluban ng langit at lupa sa sinabi ng doctor sa amin.
Hindi ako makapagsalita.
"W-why? Anong ibig niyong sabihin na hindi na ulit siya makakaanak ulit?
This is her first time. Hindi pa siya nabuntis noon."
Napaiwas ako ng tingin at hindi mapigilang hindi mapaiyak.
"Misis, naka experience ka na ba ng miscarriege noon?"
Napatingin ako sa doctor.
Tinignan ko si Juctril na nakatingin sa akin na parang naguguluhan.
Napaiwas ako ng tingin sa kanya at muling tinignan ang doctor.
"Y-yes..three years ago.."
"What the fuck, April! Anong pinagsasabi mo kanina sa may 0B? Hindi ko
maintindihan! Nabuntis ka noon? Three years ago? Sinong ama?! Si Raven
ba?! Bakit nalaglag ang bata. Dahil ba inaaraw araw ka ni Raven?! Kaya ka
nakunan-"
*PAK*
Hindi ko mapigilang sampalin siya ng malakas.
Nanginginig ang buo kong katawan sa galit.
"How dare you to say that! Hindi ako ganun ka ruming babae Juctril!
Ganyan na ba talaga ang tingin mo sa akin?! 00. Nabuntis ako noon three
years ago at ikaw ang ama! Nakunan ako Juctril! At kagagawan lahat iyon
ni Jessica. Pag gising ko nasa hospital na ako at dun ko nalaman na
nakunan pala ako. Masakit Juctril! Masakit mawalan ng anak. Hindi ko na
alam ang gagawin ko sa mga panahong iyon kaya wala akong ibang choice
kung hindi sumama kay Ravan papunta sa ibang bansa. I was so damn down
that time Juctrill Parang gusto ko ng mamatay nang malaglag ang anak ko."
Napaupo ako sa sahig at napaiyak.
I still remembered all the pain three years ago. Ang pagkawala ng anak
ko.
Hindi ko namalayan na yakap yakap na pala ako ni Juctril.
"I-im sorry..i-im sorry.." Muli akong napaiyak ng marinig ko ang kanyang
pag hikbi at ang kanyang luha sa aking leeg.
Paulit ulit niyang sinasabi ang salitang 1m Sorry habang mahigpit akong
niyayakap.
Niyakap ko siya pabalik at hinagod ang kanyang likod.
"l-im sorry..i-im sorry baby..
Napapikit ako at muling napaiyak.
Hindi na Illit ako magkakaanak. TO BE CONTINUED..

1/6
EPISODE 21
APRIL POU
Napagkasunduan muna namin ni Juctril na urnuwi muna ako sa bahay nila
mommy at siya naman ay bahay nila. Masyado kasi kaming naapektuhan sa
sagutan namin 'nung isang linggo. Alam kong masakit 'yun sa parte ni
Juctril. Nagsisi din ako na hindi ko sinabi nang mas maaga sa kanya. Pero
hindi ko parin matanggap na hindi na ako ulit magkakaanak.
Napahawak ako sa tyan ko at hindi mapigilang hindi mapaluha.
"Anak, are you okay?
Napapahid ako sa aking luha nang pumasok si mommy sa kwarto 1<0.
"Mom, ikaw pala."
Lumapit sa akin si mom at hinawakan ang kamay ko.
"What's the matter baby? Bakit nakita kitang umiyak kanina. May problema
ba kayo ng asawa mo?" Hindi ko mapigilang mapaiyak ulit. Niyakap ko si
mommy.
I'M-mom.."
Niyakap ako pabalik ni mommy.
"Anak, nandito lang ako. Pwede mo sabihin ang problema mo sa akin para
hindi ka mabigatan."
"Mom, hindi na ako mag kakababy," nahihirapan kong sabi habang nakayakap
parin sa mommy ko.
"W-what?"
"P-pumunta kami ni Juctril sa doktor nung isang
linggo t-tapos sinabi ng doktor na hindi na daw ako magkakaanak."
"Hey.]' Hinawakan ni mom ang magkabila kong pisngi at pinunasan ang luha
ko.
"Sweety, marami pang paraan para magkaanak kayo. Don't lose hope anak.
May awa ang dios," nakangiting sabi ni mom at hinalikan ang noo ko.
Ngumiti ako at tumango.
"Thank you mom."
"Tagal na din nating hindi nagkita, April. Namiss kita!" Sabi ni Raven at
inakbayan ako.
Napasimangot ako at kinurot siya sa bewang.
"Aray! Sakit nun," sabi niya habang nakanguso.
"Wag ka ngang nguso nguso jan! Para kang bibe."
"Bakit ba ang sungit mong babae ka? Buntis ka ba?" Natigilan ako sa
sinabi ni Raven at hindi mapigilang mapaluha.
Taranta siyang lumapit sa akin.
"H-hey! Bakit ka umiiyak? Hoy, joke lang yun. May problema ba?' Alala
niyang tanong.
"R-raven.."
Niyakap niya ako.
"Ssh. I'm sorry, wag kana umiyak. Pasyal nalang tayo para sumaya ka
naman."
[Mall]
"Ano ba Raven! Kanina pa tayo lakad ng lakad dito." Nakasimangot kong
sabi habang nakatingin sa kanya. Nakahawak siya sa kamay ko ngayon kaya
hindi ako makatakas sa kanya.
"Ano ka ba. lenjoy muna natin mag iko't ikot dito" sabi niya at
kinindatan ako.
"Pero pagod na ako! Gutom na ako," sabi ko at
ngumuso.
Lumapit siya sa akin at kinurot ang pisngi 1<0.
"Ang cute mo talaga! "
"Ano bal Kanina mo hinahawakan ang pisngi kol Bakit ba gigil na gigil ka
sa pisngi ko. May pisngi ka naman ah!"
Minsan talaga hindi ko din maintindihan ang lalaking I to. Sa tagal ko
siyang nakasama sa Paris ay mas naging close ko siya. Although close
naman talaga kami ni Raven pero mas napalapit pa ako lalo sa kanya. Para
ko na din siyang kapatid kung ituring.
"Halika na nga. Gutom na si baby ko, kain na tayo!
Napangiti ako sa sinabi niya.
"Saan mo gusto kumain baby 1<0?" Nakangiti nitong sabi.
"Sa jollibee PO!" Masaya kong sabi at nagtatatalon.
Ginulo niya ang buhok ko at hinalikan ako sa pisngi.

"Na miss ko ang childish side mo. Halika na nga.

Masaya kaming pumunta ni Raven sa Jollibee. Ewan ko ba kung bakit dito ko
gusto kumain. Hindi ko naman type na kumain dito noon kasi pang bata
masyado.
Kay Raven ko lang din pinapakita ang Childish side ko. Sabi niya kasi
cute daw ako pag nag papacute ako haha.
"Ito na ang order mo baby ko!" Nakangiting sabi ni Raven at nilagay ang
order namin sa lamesa.
"Wow! Thank you po daddy" natatawa kong sabi.
Nakita ko namang napasimangot si Raven.
"So daddy mo na ako ngayon?' Masungit nitong sabi.
Napatawa ako at kinurot ang pisngi niya.
"Joke lang PO. Ang cute mo talaga mainis." Napaiwas siya ng tingin.
Mas lalo naman akong natawa ng makitang namula ang tenga niya.
"K-kumain ka nalang nga jan." Sabi niya at nagsimula ng kumain.
Napatawa nalang ako at nagsimula na din kumain.
Napatingin ako sa may labas.
Naningkit ang mga mata ko ng makita ko si Jesssica sa hindi kalayuan.
Tama ba 'tong nakikita ko? Bakit naka maternity dress siya?
Natulala ako sa muli kong nakita.
May lumapit sa kanyang lalaki at binigyan siya ng maiinom.
Ang lalaking iyun ay walang iba kung hindi ang asawa ko.
Lumakas ang kabog ng dibdib ko.
Napahawak ako sa dibdib ko ng bigla itong sumikip. Yung parang hindi ako
makahinga na ang sakit. Hindi ko maintindihan.
Nakita kong natigilan si Raven sa pag kain at napatingin sa akin.
"A-april, okay kalang?"
Napatingin ako kay Raven habang nahihirapan.
Na out of balance naman ako at nahimatay.
"Nako, hijo. Kailangan niyang mag ingat at hindi masyadong ma stress.
Baka mas lumala pa ang mangyari sa kanya sa susunod."
Nagising ako ng may marinig akong nag uusap.
"Gising na pala siya."
"April, okay ka lang?" Napatingin ako sa humawak
sa kamay ko.
"Raven.." Mahina kong sabi.
"Anong nangyari?' Tanong ko.
"Umatake nanaman ang sakit mo hija." Napatingin naman ako sa doktor na
kasama namin.
Nakahinga ako ng maluwag ng malaman na si Dr. Sy pala ito.
"Iniinom mo ba ang mga gamot mo hija?" Tanong saakin ni dr. Sy
Umiling ako.
"Sorry po..a-akala ko kasi magaling na ako." Napabuntong hininga si Dr.
Sy.
"Hija, kahit gumaling ka na kailangan mo paring mag ingat. Babalik at
babalik parin ang sakit mo. Kagaya ng nangyari ngayon. Kailangan mo mag
maintain ng gamot at alagaan mo ng mabuti ang sarili mo.
Nagkakaintindihan ba tayo?'
Tumango ako at ngumiti.
"Opo. Sorry po talaga."
Pagkatapos akong kausapin ni Dr. Sy pinayagan na din nya akong ma
discharge at makauwi. Kasama ko parin si Raven na kanina pa tahimik sa
tabi ko.
Kasalukuyan kaming nasa kotse ngayon para ihatid ako pauwi sa bahay.
Napatingin kay Raven na tahimik na nag dadrive.
"Raven, okay ka lang?"
Napasulyap siya sa akin at muling tumingin sa daan.
"00 naman."
Bumuntong hininga ako.
"Alam kong hindi. Anong problema?' Muli kong
tanong.
Napatingin siya sa akin.
"Dapat ako ang nag tatanong niyan."
Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "Huh?'
"Okay kalang ba April? Alam kong nakita mo din sila kanina na mag
kasama."
Napakurap ako sa sinabi niya at napaiwas ng tingin.
"A-ano bang pinagsasabi mo jan-"
"Nakita mong magkasama si Juctril at Jessica kanina diba?"
Natigilan ako sa sinabi niya.
"Kaya ka inatake kanina kasi nakita mo silang magkasama. At ang masakit
pa dun nakasuot ng maternity dress si Jessica at alam mong buntis siya at
si Juctril ang-"
"STOP!"
Napahagulgol ako at napatingin sa labas ng bintana ng kotse.
"Please..stop.."
"Tama na din April. Wag ka ng magpaka martyr ulit.
Nandito lang naman ako eh. Handa akong alagaan ka.
Please sa akin ka nalang?"
22
EPISODE 22
JESSICA POU
"Atel Itigil mo na yang kahibangan mo. Maawa ka naman sa pamangkin 1<0.
Alam naman nating lahat na hindi si kuya Juct-"
"Manahimik ka!" Sinampal ko ng malakas sa mukha ang kapatid kong si
Catherine.
Kahit kailan talaga ang babaeng I to!
"Ate totoo naman eh! "
"Manahimik kang babae ka. Kung away mong patayin kita janl"
Natahimik siya at napaiwas ng tingin.
Napatawa ako at napahawak sa Wan 1<0.
"Kunti nalang baby. Magiging sa atin din ang lahat."
APRIL POU
"Maam April! Welcome back PO." Nginitian ko ang mga kasambahay namin
dito.
"Nakauwi na ba ang asawa ko?"
"Yes maam! Nasa kwarto niyo po si ser."
"Okay salamat.
Nagsimula akong maglakad papunta sa kwarto namin. Nagpaalam muna ako kay
mom at dad na uuwi muna ako clito sa bahay namin ng asawa ko.
Miss ko na siya.
Nang buksan ko ang kwarto nakita ko si Juctril na nakahiga sa kama namin.
Napangiti ako at lumapit sa kanya at humiga din sa kama.
Niyakap ko siya at hinalikan sa pisngi. Bahagya

22 2/7
siyang gumalaw.
"A-april?" Mahina nitong sabi.
Napatingin ako sa kanya at nginitian siya.
"Hi hubby, I miss you." Sabi ko at hinalikan siya sa labi.
Hinawakan niya ang pisngi ko at hinalikan siya pabalik.
"l miss you too, my wife." Niyakap ko siya ulit.
"Sorry sa lahat ng kasalanan ko. Please bati na tayo u lit? "
"Hey.." Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi.
"You don't have to say sorry okay? Wala kang kasalanan. Besides, It's all
my fault. Kasalanan ko ang lahat. Ako dapat ang mag sorry sayo. I'm so
sorry, Love." Sabi niya at hinalikan ang noo ko.
"Ipangako mo na ako lang mamahalin mo." Mahina kong sabi habang
nakapikit.
"Yes, ikaw lang. Mahal na mahal kita April kung alam mo lang."
"Oy! Laki ng ngiti ni maam ngayon ah! Good morning maam."
Napatingin ako sa dalawa kong kasambahay na sila Analyn at Amor.
Nginitian ko sila at binati pabalik.
"Ang bango po ng niluto niyo maam! Nakakatakam hehe." Sabi ni Analyn.
"00 nga maam. Pwede ba kami makatikim niyan?--aray, Analyn! Ba rt mo ako
binatukan!"
"Mahiya ka nga kay maam Aprill Amo parin natin siya kahit mabait sa atin
si maam."
Napatawa ako sa kanilang dalawa.
"Wag kayong mag alala. Makakatikim kayo nitong luto 1<0" sabi ko at
nginitian sila.
Napatalon si Amor.
"Ayie! Ang bait talaga ni maam. Expire na expire!' Sabi ni amor.
Binatukan siya ni Analyn.
"Hoy, gagal Anong expire ka jan?! Inspire yun.
I-N-S-P-I-R-E got it?'
Napapout si Amor.
"Edi ikaw na magaling sa english! You're so road.
Napatawa ako sa sagutan nila.
"Tama na yan. Tulungan niyo nalang ako dito. Baka magising na yung asawa
ko" nakangiti kong sabi.
Sabay silang nag salute sa akin at inayos na ang lamesa.
"Good morning!" Masigla kong sabi ng makita ko ang aking asawa na pababa
na.
Nakasuot na siya ngayon ng business suit.
Sinulyapan niya ako at nginitian habang patuloy sa pag aayos sa necktie
niya.
"Good morning, wife."
Lumapit ako sa kanya at tinulungan siya sa pag aayos sa necktie niya.
Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at mabilis siyang hinalikan.
"Ang gwapo talaga ng asawa 1<0. I love you, Juctril." Nakangiti kong sabi
habang nakatingin sa mga mata niya.
Hinawakan niya ang bewang ko at mas nilapit sa kanya. Dinikit niya ang
noo niya sa noo ko.
Tinignan niya ako sa mata.
"Mahal na mahal kita. Lagi mo yang tatandaan.
Ikaw lang ang nag iisang babaeng mamahalin ko."
Seryoso nitong sabi habang nakatingin parin sa akin. Hindi ko maiwasang
mapaluha.
"l trust you, Juctril. Mahal na mahal kita" sabi ko at hinalikan siya.
Hinalikan niya ako pabalik.
"Maam..ser-ayl Jusko w-wala po akong n-nakita promise PO!"
Napalayo kami sa isa't isa ni Juctril.
"0-okay lang, Amor. T-tapos na ba kayo ni Analyn sa pag aayos sa kusina?"
Nauutal kong sabi.
"Yes po maam. Sige PO, may gagawin pa po akong importante."
Tinignan ko si Juctril at nginitian siya. Hinawakan ko naman ang kamay
niya.
"Halika na. Let's eat. Pinagluto kita ng breakfast" masigla kong sabi.
"Really?" Nakangiti nitong sabi.
Tumango ako at ngumiti.
"Umupo kana."
Umupo siya habang nakatingin parin sa akin. Nilagyan ko naman ng kanin at
ng mga niluto kong ulam sa plato niya.
"Ang darni nito love. Mapaparami ako nang kain nito." Natatawa niyang
sabi at nag simula ng kumain.
Nakatitig lang ako sa kanya habang nakakain siya. Sana ganito nalang kami
lagi. Masaya lang at walang problema.
"Okay ka lang April? Bakit hindi ka pa kumakain jan? Sayang 'tong niluto
mo kapag hindi mo natikman. Baka maubusan ka" sabi niya at kumain ulit.
Napangiti nalang ako ng may naiisip ako.
"Sana ganito nalang tayo lage Juct, 'no? Yung masaya lang lage. Yung
walang problemang kinakaharap. Mas masaya sana kung magkakaroon tayo ng
anak" napayuko ako.
Hinawakan niya ang kamay ko.
"Hey, listen to me.." Napatingin naman ako sa kanya.
Ngumiti siya at hinalikan ang kamay ko.
"Okay lang naman kahit tayo lang dalawa. Masaya na ako kapag kasama kita.
Huwag ka ng malungkot"
"P-pero hindi na kita mabibigyan ng anak" napayuko naman ako at hindi
mapigilang mapaiyak.
Lumapit si Juctril sa pwesto ko at niyakap ako.
"00, gusto ko ng anak. Pero in your case April, It's okay kahit hindi
tayo magkaroon ng anak. Atleast we both happy together. Mahal na mahal
kita April always remember that." Sabi niya at hinalikan ako sa noo at
niyakap ako ng mahigpit.
Napapikit nalang ako at napaluha.
Nasasabi mo yan kasi magkakaroon ka na ng anak kay Jessica
[Next morning]
Pag gising ko sa umawa wala na si Juctril sa tabi ko.
Napabuntong hininga ako at pumunta na sa banyo upag mag linis ng katawan.
Nang matapos na akong maglinis pumunta na akong kusina upang mag luto.
Nadatnan ko naman dun si Analyn na nagluluto.
Napatingin siya sa akin at binati ako.
"Magandang umaga po maam!"
"Good morning din. Nasaan pala si Amor?"
"Maaga po siyang namalengke maam. Ito pala
maam pinagluto kita. Utos kasi ni sir Juctril sakin" nakangiting sabi
nito.
"Kanina pa ba umalis si Juctril?' "Opo maam, mga 6 po siya umalis."
Ang aga naman.
"Ah okay, salamat pala dito sa pagkain Analyn." "Wala anuman po."
DINGDONG..
"Analyn, paki tingin nga dun sa labas kung sino yung bisita."
"0ka po maam."
Mga ilang minuto bumalik si Analyn na hinihingal.
Tinignan ko siya na may halong pag tataka.
"Bakit ka hinihingal? Tumakbo ka ba? Sino pala yung nag doorbell." Tumayo
naman ako at naglakad papuntang sala.
"M-maam babae po tapos may dala po siyang mga maleta t-tapos parang
buntis po siya." Napatigil ako sa paglalakad.
Parang buntis?
Nagmadali ako maglakad at lumabas ng bahay. Natigilan ako ng makita ko si
Jessica na nakatayo habang may suot na shades at naka maternity dress
parin. May mga maleta sa tabi niya.
Napatingin siya sa akin. Hinubad niya naman ang suot niyang shades at
nginitian ako.
"Hey, April!" Bahagya siyang lumapit sa akin.
Hindi ko maiwasang mainis.
"Anong ginagawa mo dito?" Malamig kong sabi.
"Ang rude mo naman sa akin, April. Anong ginagawa dito? Edi dito na ako
titira! Ang saya diba." Nakangisi nitong sabi habang hinihimas ang tyan
niya.
Mas lalo akong nagalit.
"How dare you, Jessica! Lumayas ka sa pamamahay ko!"
"Kahit anong gawin mo April pagbaliktarin mo man ang mundo anak parin ni
Juctril itong dinadala ko. At ikaw, hindi kana magkakanak diba? Paano mo
mapapasaya si Juctril? 00, mahal ka niya. Pero lalaki parin siya,
kailangan niya parin ng anak. Kailangan niya ng tagapagmana sa kompanya
nila. Kaya wala kanang magagawa April. Ako parin ang panalo." sabi nito
at nilagpasan na ako.
Hindi ako nakasagot at natulala lang.
Pumatak bigla ang mga luha 1<0. Napaupo naman ako at napahikbi.
Talo na ba ako?
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
SINFUL HEART (BOOK 1) SR
0 9.6K Read
EPISODE 23
APRIL POU
"Lumabas ka sa pamamahay ko Jessica! Bago ko makalimutang buntis ka."
"Ayoko nga! Si Juctril ang pinunta ko dito kaya 'wag kang assuming."
Maarte nitong sabi at inirapan ako.
Nakaupo siya ngayon sa may couch habang nanonood ngTV.
Feel na feel niya talaga ang moment. Ang kapal talaga ng mukha.
"Maam April sino po ba ang babaeng yan? Bakit ang maldita. Dito na ba yan
titira?" Bulong sa akin ni Amor ng lapitan niya ako.
Napabuntong hininga ako at tumalikod. Tinignan ko si Amor.
"Puntahan mo ako sa kwarto namin kapag dumating na ang asawa ko. Hindi ko
masikmurang makasama ang higad na yan." Sabay tingin kay Jessica.
Turnango si Amor.
"Opo maam."
Naglakad ako palayo sa sala ng biglang magsalita si Jessica.
"Heyl Where are you going?" Maarte nitong sabi. Tinignan ko siya.
"Sa kwarto namin ng ASAWA 1<0. Bakit?" Malamig kong sabi.
Turnayo siya at tinaasan ako ng kilay.
"Ang yabang mo talagang babae ka."
2/5
"Ang landi mo din, babae ka." Sabi ko at naglakad na.
Narinig ko siyang nagsalita pero hindi ko na pinansin.
Pumunta ako sa kwarto namin ni Juctril at umupo sa may kama. Tinignan ko
ang litrato namin ni Juctril sa may dingding. Picture yun na kinunan sa
kasal namin. Nakabusangot si Juctril nun habang ako naman nakangiti.
Tumulo nalang bigla ang mga luha ko.
Maging malakas ka April. You need to face the reality. Ano naman kung
totoong anak ni Juctril yung pinagbubuntis ni Jessica? Pwede naman akong
maging ina ng bata. Besides hindi na din naman ako magkakaanak.
Tatanggapin ko ang lahat. Hindi ko iiwan si Juctril, hindi na ulit lalayo
pa.
Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
"M-maam April! M-maam!
Napabalikwas ako ng bangon ng sunod sunod ang katok sa pinto ng kwarto
namin.
Tumayo ako at binuksan ito.
Nakita ko naman si Amor na parang natataranta.
"May problema ba Amor?" Taka kong tanong.
"M-maam nasa sala na po si sir Juctril t-tapos po para po silang
magkaaway nung sinasabi niyong higad kanina. Nag sisigawan po kasi sila."
Dali dali akong bumaba sa hagdan.
Nang makababa na ako nakita ko naman sila Juctril at Jessica na nag
sisigawan.
"Diba sabi ko sayo dun ka lang sa condo na binigay ko sayo!"
"Ayaw ko nga dun, hon! Gusto ko kasama kita.
Gusto namin ni baby na kasama ka! Mahirap ba yun Juctril?l" Tumulo ang
luha ni Jessica at napahawak sa tyan niya.
Napasabunot sa buhok si Juctril at napamura.
"Hindi ka pwede dito Jessica! May asawa ako!
Paano nalang kung malaman ni Apri 鈥�"
"Hindi na kailangan. Alam ko na ang totoo." Lumapit ako sa pwesto nila.
Bakas sa mukha ni Juctril ang gulat.
"A-april.."
Nginitian ko si Juctril.
"Alam ko na ang totoo. Ikaw ang ama ng dinadala ni Jessica diba? I'm so
happy for you. M-magiging tatay kana." Hindi ko mapigilang mapaiyak.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabila kong pisngi.
Pinunasan niya naman ang luha ko at hinalikan ang noo ko.
"I-im sorry..i-im sorry wife..please forgive me.]' Nakita ko na tumulo
ang luha ni Juctril.
Ang sakit..
"Ano bal Mag dadrama nalang ba kayong dalawa jan!" Tinignan ko ng masama
si Jessica.
"Baka makalimutan kong may pinagbubuntis ka pala. Baka masipa kita
palabas clito sa pamamahay namin," galit kong sabi.
"Hey, Juctril! You have to choose between your bitch wife or ako kasama
ang anak mo!"
Ang kapal talaga ng pagmumukha ng babaeng to.
"Jessica, wag mo namang gawin 'to." Mahinang sabi ni Juctril.
"Mamili ka! K-kung yang asawa mo ang pipiliin mo
O
4/5
magpapakamatay ako! Isasama ko ang anak mo!"
Hindi ko mapigilang sampalin sa mukha si Jessica.
"Ang kapal din ng mukha mong mangblockmail
Jessica 'no? Dadamayin mo pa yung bata.l '
Hinawakan niya yung mukha niyang sinampal ko. Tinaasan niya ako ng kilay.
"Ano namang pakialam mo? Anak mo ba 'to? Anak ko 'to kaya wala kang
karapatan! Palibhasa hindi kana magkakaanakl Yan ang napapala sa mga
malanding katulad mo 鈥�"
"STOP!"
Napatingin ako kay Juctril na galit na galit na nakatingin kay Jessica.
"J-juctril.."
Napatingin sa akin si Juctril. Hinawakan niya naman ang kamay ko.
"We need to talk." Sabi niya at hinila ako.
"Juctril! Hoy burnalik kayo dito hindi pa ako tapos!"
Dinala niya ako sa kwarto namin.
Nilock niya ang pintuan at hinarap niya ako.
"Juct 鈥攍 ' hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng bigla niya akong
halikan.
Matapos niya akong halikan, niyakap niya naman ako ng mahigpit.
"P-please don't leave me..alam ko na galit ka sa akin ngayon kasi
nabuntis ko si Jessica. But believe me, April. Matagal ng walang nangyari
sa amin ni Jessica.
H-hindi ko alam kung bakit..bakit ko siya nabuntis."
Umiiyak niyang sabi habang nakasubsob sa leeg ko. Para siyang batang
inaaway at nag sumbong sa nanay.
"Hindi kita iiwan.."

Nag angat naman siya ng tingin. Para namang tinusok ng karayom ang puso
ko ng makita ang itsura niya.
"T-talaga? H-hindi mo na ako iiwan?" Parang bata niyang sabi.
Hinawakan ko ang mukha niya.
"Hindi kita iiwan. At hindi ko kamumuhian ang anak mo kay Jessica. Pwede
akong maging nanay ng bata. Me, you and the baby. Tatanggapin ko siya at
mamahalin kagaya ng pagmamahal ko sayo. Mahal na mahal kita," napaiyak
naman ako habang nagsasalita.
Nanginginig niyang hinaplos ng mukha ko at tinitigan ako.
"Thank you for everything. I-i love you so much. T-thank you for
forgiving me. Thank you for loving me. I love you so much," he said and
hug me tight.
Niyakap ko siya pabalik.
"lpangako mong ako lang ang babaeng mamahalin mo. N-natatakot akong
maagaw ka ulit ni Jessica.
Natatakot akong 鈥�"
"Shh..ikaw lang ang babaeng mamahalin ko April. Ikaw lang at wala ng
iba." TO BE CONTINUED..
EPISODE 24
APRIL POV
"Hoy April! Baka nakakalimutan 'mo na pinagbubuntis ko ang anak ni
Juctril ngayon. Wag mo akong tatalikurang punyeta ka!"
Napapikit nalang ako sa mata ko at kinontrol ang inis ko.
Napag-usapan na namin ni Juctril ang tungkol sa pagbubuntis ni Jessica.
Sa ngayon clito muna siya sa pamamahay naming mag-asawa kahit masakit sa
part ko.
Naimagine niyo yun? Yung totoong asawa at ang kabit plus nabuntis pa
nakatira sa iisang bahay. Kung siguro nalaman to ni Korina Sanchez
ipapalabas siguro kami sa Rated K.
Hinarap ko si Jessica at plastik na nginitian.
"Baka nakakalimutan mo 'din na ako ang totoong asawa? Kabit kalang
Jessica, wag kang mag maldita jan kasi ang panget mo. Panget ka na nga,
mas papanget ka pa lalo?" Sabi ko at nginisihan niya.
"How dare you!" Tumayo siya at aakmang susugirin na ako ng magsalita ulit
ako.
"Hepl Baka makunan ka. Remember? Nung nag-away tayo nun nakunan din ako.
Baka kapag nag away tayo ngayon makunan ka din." Nakangising sabi ko.
Galit niya akong tinignan.
"Sisiguraduhin kong iiyak ka at luluhod ka sa harapan ko! Ang kapal ng
mukha mo"
Tinaasan ko siya ng kilay.
"Ako pa ang makapal? Eh ano ka nalang? PINAKAMAKAPAL? Wag mo akong
uunahan, Jessica. Hindi mo pa ako kilala," sabi ko at naglakad na papunta
sa kwarto namin ni Juctril at dun ng mukmok.
Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha 1<0. Ang hirap parin talaga
ng sitwasyon namin 'no? Feeling ko mas grabe ang sakit ngayon kaysa noon.
Yes, mahal ako ni Juctril ngayon. Pero may kaagaw na ako sa atensyon
niya. Ako ang totoong asawa pero wala akong karapatan.
Kapag ba pinapili ko si Juctril sino kaya pipiliin niya?
Natatakot ako na maiwan.
Natatakot akong piliin niya ang anak niya kasama si Jessica.
Hindi na ako makakapayag na mawala ulit siya sa akin.
Alam kong nagpapakatanga nanaman ako.
Burnabalik nanaman ang dating April na kilala ng lahat. Ang April na
baliw at nagpapakatanga sa pag-ibig.
Napahiga ako sa kama at napabuntong hininga.
Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
"Love, gising na."
Naalimpungatan ako at hinay hinay na napaupo.
Kinusot ang mata ko at tinignan si Juctril.
Ngumiti siya at hinalikan ako sa noo.
"Hindi ka daw kumain ng tanghalian." Sabi nito habang hinahaplos ang
buhok ko. Napatingin ako sa may bintana.
Gabi na pala.
"Sorry, nakatulog kasi ako." Mahinang sabi ko at napaiwas ng tingin.
Napabuntong hininga siya at niyakap ako.
"Alam kong nahihirapan kana, April. I'm really sorry.
Kung hindi lang sana ako 鈥�"
"Shh.." Napasandal ako sa may dibdib niya. "O-okay lang. K-kaya ko pa
naman ang lahat,
Juctril. Kaya ko pa," kahit ang sakitsakit na
"l love you]' Mahina nitong sabi at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.
Napangiti ako.
"Mas mahal kita."
I 'JUCTRIL!" Napatayo bigla si Juctril ng sumigaw bigla si Jessica.
Tinignan niya ako.
"P-pupuntahan ko lang muna si Jessica. B-baka anong nangyari sa kanya."
Alalang sabi niya at turnakbo palabas ng kwarto.
Napatulala ako at kasabay nito ang pagpatak ulit ng luha ko.
Pinunasan ko ito at napatingala.
Ang hirap hirap..
"Girl, ito ice cream oh. Nako, April! Ang putla mo na at ang payat! Ano
bang nangyari sayo girl?" Sabi ni Gellie habang nakatingin sa akin.
Niyaya ko siyang lumabas at nandito kami ngayon sa may park.
Si Gellie lang kasi ang hindi busy sa mga kaibigan ko.
Ngumiti ako at kinain ang ice cream na binigay niya. "Okay lang ako. Wag
kang mag-alala." Tinaasan niya ako ng kilay.
"Really? Okay lang? Balita ko sa bahay niyo na
4/8
nakatira ang kabit ng asawa mo." Napaiwas ako ng tingin.
"Kailangan kasi.." Mahina kong sabi.
"Anong kailangan?! Papayag ka nalang ba na maagaw sayo lahat ng Jessica
na yun?! My Gosh, girl. Mag isip ka nga, you're the legal wife! May
karapatan ka,
April. Wag ka namang ganyan."
Napatingin ako kay Gellie. Nakita ko naman siyang naiiyak na kaya hindi
ko mapigilang mapaiyak.
"I-im sorry, pero mahal ko talaga siya.." Mahina kong sabi.
Lumapit sa akin si Gellie at niyakap ako.
Umiyak ako ng umiyak.
"Bakit ba kami nagkaroon ng baliw sa pag-ibig na kaibigan. My gosh girl,
pasalamat ka bestfriend kita." Natawa nalang ako sa sinabi ni Gellie.
Bahagya naman akong lumayo at pinunasan ang luha ko.
"Ayan, ikaw kasi nag dadrama ka. Natunaw na tuloy ice cream ko." Sabi ko
sa kanya at ngumuso.
Napatawa siya.
"Ang complicated kasi ng life mo girl!"
Natawa nalang ako sa sinabi niya.
Tama si Gellie. Napaka complicated ng buhay ko, ng buhay namin ng asawa
ko.
Karma na kaya 'to sa lahat ng ginawa kong pasakit at maling desisyon ko
noon? Pero sobra naman atang karma ang nakuha ko ngayon.
Napatayo si Gellie at nagpaalam na sasagutin lang muna ang tawag sa
cellphone niya. Tumango naman ako at napatingin sa masayang pamilya na
nag lalakad habang nagtatawanan.
Kung nabuhay siguro ang anak namin ni Juctril baka ganito din siguro ang
pamilya namin 'no?
"April girl."
Napatingin ako kay Gellie.
"Bakit?'
Napanguso siya.
"Need ko kasi pumunta sa house eh. Pinapunta ako ni mama, importante
claw. Maiwan muna kita dito ah? O kung gusto mo ihatid kita sa inyo."
Umiling ako.
"Nako, kaya ko na ang sarili ko. Mauna kana, clito lang muna ako."
Nagpaalam sa akin si Gellie at umalis na.
Napangiti nalang ako at napabuntong hininga.
Napatingin ako sa ibang tao na namamasyal clito sa park.
May mga mag jowa, pamilya, may magbabarkada, may nag-iisa kagaya ko. May
mga bata din na nag lalaro. Kinuha ko ang cellphone ko sa aking bag at
kumuha ng mga litrato sa paligid.
Natigilan ako ng may biglang humarang sa camera ko.
Binaba ko ang cellphone ko at tinignan ito.
Nakita ko ang isang lalaking nakangiti habang nakatingin sa akin.
"Sino ka?" Tanong ko dito.
Napanguso siya at napaupo sa tabi ko.
"Ang sungit mo naman. Pasalamat ka nga nilapitan pa kita eh."
Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.
Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa.
Naka t-shirt siya at nakasuot ng leader jacket at naka ripped jeans.
Mukha siyang bad boy tignan pero para namang isip bata mag salita.
"Oy, baka matunaw ako nyan miss."nakangisi nitong sabi.
Napairap ako at hindi siya pinansin.
"0y, miss. Pansinin mo naman ang poging katulad ko."
Tinignan ko siya ng masama.
"Sino kaba?!"
Napaayos siya ng upo at kumindat sa akin.
"Knight Valdez pala. Ang knight and shining armor ng buhay mo. Naks!
Points yun haha."
Napailing nalang ako at hindi maiwasang matawa sa sinabi niya.
Bahagya akong nagulat ng nilapit niya ang mukha niya sakin.
"Ngumiti ka." Manghang sabi niya habang nakatingin parin sa akin.
Inilayo ko ang mukha niya garnit ang kamay ko. Napanguso siya sa ginawa
ko.
"Aray! Grabe ka sakin miss ah. Ano ba pangalan
"Secret."
"Abal May pa secret kana miss ah, Ano nga?" Tinignan ko siya at ngumiti.
"April, April Rose Real."
Ngumiti siya pabalik sa akin.
"Mas lalo ka palang gumaganda kapag nakangiti. Na love at first sight
siguro ako sayo hahaha." Napailing ako at napatawa.

7/8
"Sorry ka nalang, may asawa na ako." Nagulat siya sa sinabi ko. "M-may
asawa kana?"
Tumango ako.
Napailing siya at napakamot sa ulo.
"Sayang naman. Akala ko pa naman pwede pa tayo."
Kinurot ko bewang niya.
"Aray!"
Napatawa ako.
"So kaibigan na tayo?" Nakangiting sabi niya.
Napatango ako at ngumiti.
"Sige, friends.'l
Ang gaan na agad ng pakiramdam ko sa lalaking 'to. Kaya hindi na agad ako
nagdalawang isip na makipag kaibigan dito.
Nagkwentuhan lang kami hanggang sa malapit ng mag gabi kaya kailangan ko
ng magpaalam sa kar 谋 ya.
Ihahatid niya pa sana ako sa bahay namin kaso hindi na ako pumayag. Baka
makita pa kami ni Juctril at baka iba pa maisip nun. Akoyong mag away
nanaman karni.
Pag uvvi ko sa bahay ay nakarinig agad ako ng tawanan sa may kusina.
Pumunta ako dun at sumilip.
Nanikip ang dibdib ko ng makita si Jessica na sinusubuan ng pagkain si
Juctril.
"Oh diba masarap!鈥� Nakangiting sabi ni Jessica.
Ngumiti si Juctril at nag thumbs up.
"Yeah, masarap nga."
Napangiti si Jessica at napahawak sa tyan niya.
"Ayan baby! Nagustuhan ni daddy yung luto natin
Hinawakan ni Juctril ang tyan ni Jessica at hinaplos ito.
"Love ka ni daddy, baby."
Napatalikod ako at nag lakad palayo sa kanila. Tulala lang ako habang
tuloy tuloy ang pag bagsak ng mga luha ko.
"Maam.."
Napatigil ako sa paglalakad ng tawagin ako ni Amor na awang nakatingi sa
akin ngayon.
Ngumiti ako at pinunasan ang luha ko.
"H-huwag kang mag alala. O-okay lang ako, wag mo nalang sabihin kay sir
mo na dumating na ako. Maliwanag ba yun?'
Tumango siya.
Naglakad ako papuntang guest room at doon nagkulong.
Hanggang kai(an ko ba matitiis itong pag hihirap
TO BE CONTINUED.
EPISODE 25
APRIL POV.
Nakatira parin si Jessica sa pamamahay namin ni Juctril. Sa mga araw na
nandito siya ay lagi niyang pinaparamdam sa akin na mas may lamang siya
at mas binibigyan ng pansin.
Wala naman akong magawa kindi tanggapin nalang lahat kahit masakit makita
na inaalagaan ng asawa ko ang kabit niya. Kapag titignan mo ay para
silang bagong kasal at masayang masaya kasi magkakaanak na sila.
Naintindihan ko naman si Juctril kung bakit niya ginagawa 'yun. Ginagawa
niya 'yun kasi masilan ang pagbubuntis ni Jessica at kailangan ingatan
ang bata. Ayoko naman na may masamang mangyari sa baby kahit gustong
gusto ko na may masamang mangyari kay Jessica, masagasaan man ito ng
sasakyan o di kaya mahulog sa hagdan. Pero mabait ako at may awa sa bata
kaya hindi ko nalang inisip 'yun.
"Hoy, April! Bakit ganyan ka makatingin sa akin, ha?!" Inis na sabi ni
Jessica habang nakaupo sa may couch habang kumakain ng Apple.
Hindi ko nalang siya sinagot at nagpatuloy lang sa ginagawa kong
pagwawalis.
Day off kasi nila Amor at ni Analyn kaya ako nalang muna nag linis ng
bahay.
Mamaya ay uuwi na din clito si Juctril. Sabi kasi neto ay maaga siyang
uuwi kaya maaga din akong nagluto ng hapunan namin.
"April!"

Napatigil ako sa ginagawa ko ng tawagin ako ni Jessica.

Tinaasan ko siya ng kilay.
"Ano?" Malamig kong sabi.
Turnayo siya at kinuha ang juice na nasa harapan niya at tinapon ito.
Lumikha ng tunog ang basong nabasag niya.
Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya.
Tinignan ko siya ng masama. "Why did you do that?l"
Nginisihan niya ako.
"Linisin mo."
Hinawakan ko ng mahigpit ang walis na hawak ko at kinontrol ang galit ko.
"Ikaw ang mag linis nyan, kasi ikaw ang may kagagawan." Sabi ko habang
nagpipigil ng galit.
Tinaasan niya ako ng kilay.
"Ayoko nga! Haler?! l'm preggy kaya. At hindi ako pwede mag linis kasi
masilan ang pagbubuntis ko. Ikaw nalang. Total hindi ka naman magkakaanak
pa, loser!" Sabi niya at binuhos ang laman ng pitchel na juice sa sahig.
Binitawan ko ang walis at dali daling lunapit sa kanya at hinawakan ng
mahigit ang buhok nito.
"Sumusobra kanang babae ka! Bwesit na bwesit na ako sayo, Jessica!" I
said angrily.
Napaaray siya at hinawakan ang kamay ko na nakahawak sa buhok niya.
"Ahh! Bitawan mo ako! Masakit!"
Hindi ko mapigilang mapaiyak sa galit habang nakatingin sa kanya at hawak
hawak parin ang buhok niya.
"Masakit?! Masakit ba, Jessica?! Kulang pa yan sa lahat ng ginawa mo sa
akin! Alam mo ba na galit na galit ako sayo! Nang dahil sa iyo nawalan
ako ng anak! Nang dahil sayo hindi ko mabibigyan ng anak si Juctril! Nang
dahil sayo nasira ang buhay naminl"
"Oh! Shut up, bitch! Let my hair go! Fuck you! Sigaw niya at bigla akong
sinabunutan.
Napasigaw din ako sa sakit.
Hindi ako nagpaawat at sinabunutan din siya pabalik.
Parang nagdilim bigla ang aking paningin. Ang gusto ko lang ngayon ay
maipalabas ang galit na matagal ko ng kinikimkim, ang galit ko kay
Jessica. Sa lahat ng ginawa niya sa buhay ko, sa pagsira niya sa
pagsasama namin ni Juctril.
"Damn!"
Napatigil ako ng may urnawat sa amin.
Nakita ko namang inalalayan ni Juctril si Jessica na parang hindi
makahinga.
Tinignan ako ng masama ni Juctril.
"Fuck, April! Papatayin mo ba si Jessica?! Diba sinabi ko sayo huwag mo
siyang awayin! Masilan ang pagbubuntis niya April! Paano kung makunan
siya?!" Galit na sabi ni Juctril sa akin.
Napaiwas ako ng tingin at hindi mapigilang mapaiyak.
Gusto ko siyang sigawan pero hindi ko magawa.
Masakit masyado at hindi ko alam ang gagawin ko.
"J-juctril..h-hindi ako makahinga.." Sabi ni Jessica habang nakahawak sa
may dibdib niya. Nakita ko namang nataranta si Juctril.
"1-i need w-water.." Sabi ni Jessica.
4/9
Nagmadaling pumunta si Juctril sa may kusina at kumuha ng tubig.
Nagtaka ako kay Jessica ng bigla siyang turnawa ng makaalis si Juctril.
Hindi ako makapaniwalang tinignan si Jessica.
Seriously?! Nagpanggap lang siya?!
"Nakita mo yun, April? Alalang alala sa akin ang asawa mo. Ayaw niya
talaga na may mangyaring masama sa akin. To bad, April parang nakalimutan
kana ni Juctril na asawa ka nya." Sabi niya at biglang pumikit at
hinawakan ang dibdib.
Nakita ko si Juctril na palapit kay Jessica na may dalang baso ng tubig.
"Drink." Sabi ni Juctril at inalalayan si Jessica. Napabuntong hininga
ako at nagmartsa paakyat sa kwarto ko at nilock ito.
Humiga ako sa kama at niyakap ang unan ko at umiyak ng umiyak hanggang sa
nakatulog nalang ako kakaiyak.
Naalimpungatan ako ng may yumakap sa likod ko at hinalikan ang likod ng
tenga ko.
Napapikit nalang ulit ako at hinayaan nalang siya. Hindi na ako nagtaka
kung bakit niya nabuksan ang kwarto namin.
"Love... I'm so sorry. I love you so much." Mahinang sabi niya at niyakap
ako ng mahigpit at sumiksik sa may leeg 1<0.
Tumulo ang luha sa mga mata ko at pumikit nalang ulit at natulog.
TANGHALI na nung nagising ako kaya dali dali akong naligo at pumunta sa
may kusina.
Nakita ko na may pagkain ng nakahain sa may lamesa at may sticky note din
na nakalagay sa tabi. Kinuha ko naman ito at binasa.
Hi, love. Sorry kung hindi na kita ginising pa / prepare foods foryou.
Kumain ka ng marami. Take care and i love you.
- Juctril.
Napabuntong hininga ako at umupo na at nagsimula ng kumain.
Matapos kong kumain ay nilinis ko na ang mga pinagkainan ko at pumuntang
sala.
Nagtaka ako ng hindi ko makita si Jessica. Saan kaya ang malanding iyon?
Wala parin sila Amor at Analyn kasi umuwi sila sa kani kanilang mga
pamilya.
Umupo ako sa may couch clito sa sala at nanood ng
Wala akong ibang ginawa kundi manood ng TV. Hindi ko namalayan na alas 8
na pala ng gabi at hanggang ngayon hindi parin umuuwi si Juctril pati na
din si Jessica.
Ang boring pala talaga kapag wala kang pinagkakaabalahan.
Tumigil na kasi ako sa pagtatrabaho magmula nung pumunta akong Paris
kasama si Raven.
Speaking of Raven. Hindi ko na siya nakita at nakausap ulit. Kumusta na
kaya siya?
Napatigil naman ako sa pag iisip ko ng biglang tumunog ang cellphone ko.
RAVEN CALLING...
Napangiti ako ng makita ko kung sino ang tumatawag.
Dali dali ko itong sinagot.
"Hello?"
[IA -april.."]
Napakunot ang noo ko ng marinig ang boses ni Raven.
"Raven, Are you okay? Bakit parang umiiyak ka." ["I need you.."] Sabi
nito habang humihikbi.
Napatayo ako.
"W-where are you right now? Pupuntahan kita."
["My condo.. I']
"Okay, jan kalang. 'Wag kang gumawa ng nakakasama sayo okay?"
Dali dali akong pumunta sa kwarto ko at nagpalit ng damit. Kinuha ko
naman ang susi sa kotse ko pati ang pitaka ko.
Hindi pa siguro uuwi si Juctril kaya pupuntahan ko muna si Raven.
He needs me right now at nag aalala ako sa kanya ngayon.
Nang makarating ako sa building ng condo niya ay dali dali na agad akong
pumunta sa unit niya. Alam ko ang passcode sa unit niya kaya hindi ako
nahirapan na makapasok.
"Raven?" Sabi ko ng makapasok ako sa unit niya. Nakarinig ako ng nabasag
sa may kwarto niya kaya dali dali akong pumunta dun at binuksan ito.
Nakita ko si Raven na nakayaka sa sahig habang may hawak na bote ng alak
at sa tabi niya ay mga basag na bote.
"Raven!"
Dali dali akong lumapit sa kanya at inagaw ang bote ng alak sa kamay niya
at nilayo sa kanya.
7/9
Napaangat siya ng tingin at tinignan ako.
Bakas sa mukha niya na galing siya sa pag iyak.
"A-april.." Mahinang sabi niya habang nakatingin sa akin.
"Hey, what happened? B-bakit ka nagkakaganyan.." Alala kong tanong habang
hinahaplos ang mukha niya.
Natigilan ako ng hawakan niya ang kamay ko na nakahawak sa mukha niya.
Hinawakan niya ito ng mahigpit at tinignan ako.
"R-raven.
"April, I can't hide my feelings anymore.
Nahihirapan na akong itago ito."
Naguluhan ako sa sinabi ni Raven.
R-raven.."
"April, I still love you. Mahal na mahal parin kita.. at hindi ko
mapigilang hindi ka mahalin ulit. Mahal kita hindi bilang kaibigan, mahal
kita April." Sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko.
Nanlamig ang mga kamay 1<0.
Binawi ko ang mga kamay ko na nakahawak sa kanya.
Turnayo ako at urniwas ng tingin sa kanya. "N-no. Hindi pwede Raven. Alam
mo naman na kaibigan lang ang 鈥�"
"00, April! Alam kong hanggang kaibigan lang ang turing mo sa akin! Pero
masisisi mo ba ako?! Tao lang ako April! Mahal kita!" Turnayo siya.
Hindi ko mapigilang mapaluha.
"I'm sorry..pero hindi ko talaga masusuklian ang uri ng pagmamahal mo sa
akin. I-i need to go. Hinahanap na ako ng asawa ko 鈥�"
"No! Hindi ka uuwi! Akin ka!" Hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko.
Kita ko sa mukha niya ang galit.
Parang hindi na siya ang Raven na nakilala 1<0.
"A-ano ba Raven! Bitawan mo ako!"
"No, April! Hindi ako makakapayag na iwan mo ako! Akin ka! Akin kalang!"
Sigaw niya at bigla akong hinalikan ng pwersahan sa labi.
Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at tinulak siya palayo. Pero mas malakas
parin siya sa akin.
Pinagsusuntok ko siya sa dibdib niya. Hindi ko naman mapigilang manginig
at mapaiyak sa takot.
Burnababa ang halik niya sa aking leeg. Tinulak ko naman siya ng tinulak
at sumigaw ng sumigaw.
"Tama na please! Raven!"
Napatigil siya sa paghalik sa akin. Tinulak ko naman siya palayo sa akin.
Sinampal ko siya ng malakas.
Para siyang natauhan sa ginawa niya.
"A-april.. I-im sorry. i"
"WAG KANG LUMAPIT SAKIN!
Ang kapal ng mukha niyal Akala ko ba kaibigan ko siya? Akala ko ba..
Bakit niya ako binaboy ng ganito.
Hindi na siya ang Raven na kilala ko.
I don't know him anymore.
"April, let me explain.]' mahinang sabi niya habang umiiyak.
Napailing ako.
"l hate you." Sabi ko at nagmadaling lumabas sa unit niya.
Nang makasakay ako sa kotse ko ay nagsimula
naman ulit akong umiyak.
Kinuha ko ang panyo ko sa bag ko at pinunas sa labi ko pati sa leeg ko.
Napatigil ako at naalala ang ginawa ni Raven sa akin kanina.
Napasigaw ako at napaiyak.
Bakit ganito ang mga nangyayari sa buhay ko?
Bakit palagi nalang akong pinaparusahan.
Pagod na pagod na ako.
EPISODE 26
APRIL POV.
TUI-ALA akong lumabas sa kotse ko at naglakad papunta sa bahay namin ni
Juctril. Hindi ko nga alam kung paano ako nakapagdrive ng maayos sa
kalutangan ko ngayon eh.
Hindi parin ako makapaniwalang nagawa iyun ng matalik kong kaibigan. Ang
lalaking tinuring ko ng kapatid.
Hindi ko mapigilang mapaiyak ulit.
"Bakit ngayon kalang?"
Napatigil ako sa paglalakad at napatingin sa harapan ng pintuan ng bahay
namin.
Nakita ko si Juctril na madilim ang mukha habang nakatingin sa akin.
Pinunasan ko ang luha ko bago ko sinagot ang tanong niya.
"M-may pinuntahan lang ako.." "Pinuntahan?l"
Napayuko ako ng bigla niya akong sigawan.
Napatingin ako sa relo ko.
Alas 11 na pala ng gabi. Napapikit ako sa inis.
"S-sorry hindi ko namalayan ang oras"mahina kong sabi habang nakayuko.
"Hindi mo ba alam na alalang alala ako sayo?!
Paano kung may nangyaring masama sayo, April." Hindi ko mapigilang
mapaiyak ulit ng maalala ko ang nangyari kanina.
Napahikbi ako.
"H-hey..why are you crying?"
Umiling iling ako at nagpatuloy parin sa pag iyak. Naramdaman ko na
lumapit siya sa akin at niyakap ako.
"Shh.. I-im sorry. Hindi ko intensyon na sigawan ka. Nag-alala lang ako
kasi bigla kang umalis, stop crying." Malambing niyang sabi at hinalikan
ako sa ulo.
Hinigpitan ko ang pagkakayakap sa kanya at umiyak ng umiyak.
"H-hey, April. Why are you crying? What happened?" Alala niyang tanong.
Umiling ako.
"G-gusto lang kitang yakapin. Mahal na mahal kita."
Bumuntong hininga siya at hinigpitan ang yakap sa akin.
"l love you, April."
"Uhm.." ungol ko habang nakikipag halikan kay Juctril.
Isinandal ako ni Juctril ng makapasok na kami sa may kwarto sa may
dingding.
Napakapit ako sa batok niya habang siya ay nakahawak ang isang kamay sa
may bewang ko at ang isa naman ay sa may dibdib ko habang hinihimas.
Burnababa ang labi niya sa aking leeg. Napatingala ako at hindi
mapigilang mapaungol.
Tumigil siya at nagmadaling hinubad ang damit ko at ang aking suot na
bra. Bumaba siya patungo sa aking dibdib at hinalikan ito.
"Ahh..J-juctril.."
Pinangko niya ako at naglakad papunta sa may
kama at inihiga.
Nakatingin siya sa akin habang hinuhubad niya ang kanyang pang itaas na
damit at ang kanyang pangbaba na suot.
Pumaibabaw siya sa akin at hinalikan ako sa noo.
"l love you.." he whispered.
"l love you too.."mahina kong sabi.
Hinubad niya ang suot kong pantalon pati ang aking underwear.
And we're now finally naked.
"I'm gonna take you now." Mahina niyang sabi at pumwesto sa akin.
Napahawak ako sa balikat niya at hinanda ang pagpasok niya sa akin.
"Ahhh.."
Napaungol ako ng bigla niya yung pinasok sa akin at mabilis na umulos.
"Shit..ahhh.."
"J-juctril.."
Hindi ko mapigilang mapaliyad at mapaungol ng malakas sa uri ng pag
angkin sa akin ni Juctril.
Hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan siya sa labi habang gumagalaw
parin siya sa itaas ko. "I-i love you.
NAALIMPUNGATAN ako nang may humahalik sa likod ng tenga ko pababa sa
aking leeg.
"A-ano ba.."mahina kong sabi habang inaantok pa din.
Naramdaman ko ang kamay niya sa aking dibdib at hinimas ito.
Napamulat ako at kinurot ang tagiliran ni Juctril.
"Ano bal"
Tawa siya ng tawa.
"Good morning, beautiful." Nakangiting sabi niya at hinalikan ako sa
labi.
"Good morning, handsome." Nakangiti ko ding sabi.
Napatili ako ng bigla siyang pumaibabaw sa akin.
"Ano bay Juct! Umalis ka nga jan." Ngumisi siya.
"Ayaw ko nga. Gusto ko pa round 4 eh." Sabi niya at hinalikan ang leeg
ko.
Hindi ko mapigilang mapaungol.
Hinawakan ko ang magkabila niyang balikat at hinay siyang tinulak.
"A-ano bal'
Urnupo ako at sumandal sa may headboard ng kama.
Sumunod si Juctril sa akin.
"Bakit hindi ko nakita si Jessica kagabi. Nasaan siya?" tanong ko.
"Umuwi muna siya sa kanila. Nag wala kasi ang kapatid niya kaya kailangan
niyang umuwi." Turnango ako at hindi na nagsalita.
Napatingin ako sa may side table ng biglang tumunog ang cellphone ko.
Kinuha ko ito at sinagot kung sino ang turnatawag.
"Hello?"
["April! Si knight and shining armor mo 'to! Hehe.
Napangiti ako ng makilala kong sino ang tumawag.
"Knight, ikaw pala! Anong atin?"
Nakita kong napakunot ang noo ni Juctril habang
nakatingin sa akin.
 "Yayayain sana kitang pumunta sa mall mamaya. Uuwi na kasi akong
probinsya bukas eh. Kaya gusto ko sana makasama kita kahit sa huling
pagkakataon."]
"Sure! Saan ba?"
["Dun nalang tayo kita sa park! Kita kits. Text na(ang kita ah? i']
"Sige Sige bye!"
"Sino yun?" Tanong ni Juctril ng matapos na ang pag uusap namin ni
Knight.
"Kaibigan ko.l ' Sabi ko at ngumiti. "Lalaki?" Malamit nitong sabi.
Hindi ko mapigilang matawa.
"Hey, What's funny? Sino nga yun." Inis na sabi niya. Lumapit naman ako
sa kanya at mabilis siyang hinalikan sa labi.
"Kaibigan nga diba. Ano ka ba, no need to get jealous. Kaibigan ko lang
si Knight, ikaw parin mahal ko." Malambing kong sabi at sumandal sa
dibdib niya. Hinalikan niya ang tuktok ng ulo 1<0.
"Sana ganito nalang tayo lagi." Mahina niyang sabi.
Napapikit ako.
Sana nga..sana nga..
"Maaga akong uuwi mamaya kaya mag luto ka, okay?' Sabi ni Juctril habang
nag aayos sa necktie niya.
Lumapit ako at tinulungan siya sa pag aayos.
Ngumiti ako at mabilis siyang hinalikan sa labi.
"0po, love. Mag iingat ka."
"Ikaw din. I love you." Sabi niya at hinalikan ako sa noo.
Nang makaalis na siya ay pumunta akong kwarto namin upang mag ayos.
Magkikita kasi kami ni Knight ngayon. Kawawa naman kung hindi ko siputin
haha.
PARK l 'Oy, April! "
Napalingon ako ng marinig ko ang pangalan ko.
Nakita ko si Knight na nakangiting palapit sa akin.
Naka leather jacket parin siya at naka ripped jeans pero iba na ang pang
100b niya na damit sa leather jacket.
"Kanina ka pa? Sorry kung na late ako ah? May inasikaso lang ako sa
bahay."
Tumayo ako at ngumiti sa kanya.
"Nako, okay lang."
"So, ano tara?"
Tumango ako at sumunod sa kanya.
MALL
Masaya kami habang nililibot ang 100b ng mall. Nakapaglaro na din kami sa
Tom's World at nag window shopping din kami hahaha.
"April, kain muna tayo. Gutom na kasi ako." Parang bata niyang sabi
habang nakahawak sa tyan niya habang nakanguso.
Hindi ko mapigilang matawa sa ginawa niya.
"Ewan ko sayo, halika na nga."
Pumunta kami sa pinakamalapit na restaurant sa aming kinatatayuan ngayon.
Pagkatapos naming mag order ay naghanap na kami ng mauupuan at nagsimula
ng kumain.
Nagtingin tingin ako sa paligid habang nginunguya
ang pagkain ko. Laking gulat ko nang makita ko si Jessica sa malapit na
store sa pinagkainan naming restaurant ni Knight. May kasama siyang
lalaki pero hindi ko kilala.
"April, okay ka lang?"napatingin ako ulit kay Knight.
Tinignan niya sila Jessica.
"Kilala mo sila?" Tumango ako.
"P-pwede ba natin silang sundan?'
Ngumiti siya at turnango.
"Sure, busog na din naman ako. Halika na." Sabi niya at hinila ako na ako
palabas.
Tahimik namin na sinundan sila Jessica. Nakaakbay ang lalaki sa kanya
habang siya naman ay nakayakap sa bewang nito.
Sino ba 'tong kasama niya? Don't tell me boyfriend niya?!
"Babe, can't wait to meet our baby." Sabi ng lalaki at hinalikan ang noo
ni Jessica.
Napatigil ako sa sinabi ng lalaki.
Can 't wait to meet our baby..
"April, Okay kalang?"
Napakurap ako at napatingin kay Knight.
"Tulala ka kasi. Ayan tuloy hindi na natin nasundan yung sinusundan natin
kanina."
"P-pwede bang umuwi na tayo? Nahilo kasi ako bigla."
Tumango si Knight at inalalayan ako.
Hinatid niya ako sa bahay namin. Nagpasalamat ako sa kanya.
Pumasok ako sa bahay habang gulong gulo parin.

Hindi si Juctril ang ama ng pinagbubuntis ni Jessica. Niloloko niya lang

kami para masira ulit ang relasyon namin ni Juctril. Ang kapal ng mukha
niya! Ang kapal ng mukha niyang lokohin kami ng asawa ko,
"Hey, April bitch! Nandito ka pala. Akala ko umalis kanay
Napalingon ako at nakita si Jessica na nakangisi habang nakatingin
saakin.
Suot suot niya parin yung damit na suot niya sa mali.
"Saan ka galing?鈥� Tanong ko.
"Pake mo?"
"Sino ang kasama mo kanina?" Napakunot ang noo niya.
"Ano bang pinagsasabi mo!
Lumapit ako sa kanya at hinawakan ng mahigpit ang braso niya.
"Mag sabi ka ng totoo Jessica! Hindi si Juctril ang ama ng batang
dinadala mo diba?!鈥�
"Ano ba! Bitawan mo nga ako! Ano nanaman ba yang pinagsasabi mong bruha
ka huh?l Anak namin 'to ni Juctril!"
"Sinungaling ka!鈥�
Sinampal ko siya.
"Nakita kita kanina kasama ang totoong tatay ng batang pinagbubuntis mo.
Wag ka ng magsinungaling pa Jessica. Kitang kita na kita.鈥�
Nakita kong natigilan siya sa sinabi ko.
Ngumisi ako at bahagyang lumayo sa kanya.
"At sasabihin ko ang lahat ng nalalaman ko kay
Juctril."
Nanlaki ang mga mata niya.
"No! Hindi pwede! H-hindi niya pwedeng malamanl"
"Kailangan niyang malaman Jessica! Ang kapal ng mukha mong lokohin kami
at sirain ang relasyon namin!"
Tinignan niya ang ng masama.
"Hindi pwede! Akin lang si Juctril! Papatayin kita! Sigaw niya at
sinugod ako at sinabunutan ako.
Sinabunutan ko siya pabalik.
Hinawakan niya ng mahigpit ang buhok ko at hinila ito.
Napasigaw ako sa sakit.
Tinulak ko siya ng malakas.

" J ESSICA!
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si Juctril papasok ng bahay.
Inalalayan niya patayo si Jessica. Nakita ko namang umiiyak ito.
Damn!
"April, why did you do that?!" Sigaw ni Juctril.
Juct! Niloloko lang tayo ng babaeng 'yan! Hindi ikaw ang totoong ama ng
bata jan sa tyan ni Jessica. Niloloko lang niya tayo!"
"Shut up, April! Bakit hindi mo nalang kasi tanggapin na magkakaanak na
kami ni Juctril. Sinaktan mo pa ako para lang mawala ang baby kol You're
so selfish, Aprill Wala kang awa!" Sabi nito at umiyak. Hindi ko
mapigilang magalit at manggigil.
"Ang kapal ng mukha mo!" Sigaw ko at susugurin na sana siya ng pumagitna
bigla si Juctril.
Napatigil ako at tinignan siya.
"Juct, seriously?! Mas kakampihan mo pa ang
babaeng yan kaisa sa akin. Asawa ko ako Juctril!" Sigaw ko at hindi
mapigilang mapaiyak.
Napapikit si Juctril at napabuntong hininga.
"April, napag usapan na natin 'to diba 鈥�"
"Pero pagod na pagod na ako, Juctril. Sawang sawa na ako! 00, alam kong
buntis siya. Alam kong masilan ang pag bubuntis niya. Alam kong kailangan
kong mag adjust kasi buntis siya. Pero potangina, Juctrill Ayoko nal
Sawang sawa na ako. Ayoko ng magpauto pal Lalong lalo na ngayon na alam
kong hindi talaga ikaw ang totoong ama ng dinadala niya," mahaba kong
sabi habang nakatingin parin sa kanya habang umiiyak.
"April, wag mo ng siraan si Jessica. Alam kong ayaw mo sa kanya pero wag
mo naman sana siyang siraan ng ganyan."
Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.
"So mas kinakampihan mo pa siya ngayon?" Bumuntong hininga ako at
tinignan ng masama si Jessica at tinignan ulit si Juctril.
"Mamili ka. Ako o si Jessica?" Humihikbi kong sabi habang kinakabahan sa
kanyang maaaring sagot.
Napakurap si Juctril at napailing.
"No.. don't do this, love." Aakmang hahawakan na ako ni Juctril ngunit
mabilis akong lumayo.
"No! Kailangan mo ng mamili! Pagod na ako Juctril.." Umiyak ako ng umiyak
habang hinihintay ang sagot ni Juctril.
Nakatingin lang siya sa akin.
Nakita ko ang pamumuo ng luha sa mga mata niya. "Love.. please.."
Umiling ako.
"N-no..mamili ka." Matigas kong sabi.
llang minuto ang lumipas pero wala parin ang matanggap na sagot kay
Juctril. Napailing ako at tumakbo papunta sa may kwarto namin.
Narinig ko namang tinawag niya ang pangalan ko pero hindi ko na siya
nilingon.
Nang makapasok na akong kwarto ay dun ko bunuhos lahat ng luha ko.
Kinuha ko naman ang cellphone ko at dinial ang number ni Knight.
["Hello, April? "l
Pinigilan ko na hindi mapahikbi.
"P-pwede ba akong sumama sayo pauwi sa probinsiya niyo? G-gusto ko ng
umalis dito."
Matagal namang hindi nakasagot si Knight.
["Sure, pwedeng pwede. Kukunin nalang kitajan b ukas
"T-thank you.
Nag impake ako sa mga gamit ko at pumunta sa kabilang kwarto upang
makapag pahinga. Nilock ko naman ito at pumunta na sa kama.
Tumulo ulit ang mga luha ko hanggang sa lumakas ng lumakas ang pag iyak
1<0. At hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako kakaiyak.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 27
APRIL POU
Maaga akong sinundo ni Knight sa bahay namin. Alas 3 ng madaling araw
nasa labas na siya ng bahay. Gusto ko kasing umalis ng hindi nila
nalalaman. Ayoko na ng gulo. Gusto ko tahimik ang pag alis ko.
Bandang 2pm nakarating na din kami sa probinsya nila Knight dito sa
Mindanao.
Tumigil ang sinasakyan naming taxi sa isang simpleng bahay. Hindi siya
kalakihan at hindi din siya maliit.
"Salamat po manong!" Pasalamat ni Knight sa taxi driver.
Napatingin si Knight sa bahay at napabuntong hininga.
"Nakauwi na din ako, sa wakas." Sabi niya habang nakangiti.
Ngumiti ako.
"Nasaan nga pala tayo?" Napatingin siya sa akin.
"Nandito tayo sa baranggay ng Pantukan.
Probinsya ng Davao de Oro, kaya hindi ka masusundan dito ng asawa mo kasi
masyadong malayo."
"Knight, anak!"
Napatingin kami sa matandang lalaki na nagbukas ng bahay nila knight.
"Pa!" Turnakbo naman palapit si knight sa kanyang ama at niyakap ito.
"Buti naman nakauwi ka ng ligtas dito anak."
Napatingin ang tatay niya sa akin.
"Sino nga pala itong kasama mo anak. Girlfriend mo ba itong magandang
babaeng ito?"
"Nako! H-hindi niya po ako girlfriend." Sabi ko habang namumula ang
mukha.
Lumapit sila sa akin.
"Pa, si April nga pala kaibigan ko.l '
Tinignan siya ng papa niya na parang hindi parin naniniwala.
Nagsalita si Knight.
"Pa, magpapaliwanag po ako."
Sinabi ni Knight ang dahilan kung bakit ako sumama sa kanya. Nagpaliwanag
din naman ako. At salamat sa dios naintindihan naman ako ng papa niya na
si tay isko.
Pinapasok kami ng papa niya sa bahay nila at pinagmeryenda.
Nakilala ko din ang dalawang kapatid ni Knight na si Isabela at si
Leandro.
Si Isabela ay 14 years old na habang si Leandro naman ay 17 years old.
"Ate April, gwapa jud kaayo ka promise." Sabi ni Isabela habang
nakatingin sa akin.
Namula ang mukha ko sa sinabi ni Isabela. Kahit medyo hindi ko
maintindihan kasi bisaya, naintindihan ko naman yung salitang gwapa.
"S-salamat."
Parang kuminang ang mga mata niya.
"Hala! Omg. Ate April, kabalo ka mo bisaya?" Naguluhan ako sa sinabi
niya. Napakamot ako sa ulo ko.
"H-hindi kita maintindihan eh."
"Ay! Sorry ate hehe. Akala ko kasi nakakaintindi ka ng bisaya. Girlfriend
po ba kayo ng kuya Knight ko? Omg! sana girlfriend ka talaga niya para
may ate na akong pretty. Kasi si Kuya Leandro, yung girlfriend niya
panget tapos ang panget pa ng ugali." Nakangusong sabi Isabela.
"Hoy, Isabela. Ano nanamang pinagsasabi mo jan sa ate April mo ni Knight
na nanggaling sa kanyang kwarto.
Ngumiti si Isabela sa kanyang kuya at nag peace sign.
"Akala ko kasi girlfriend mo si Ate April. Sayang, akala ko magkakaate na
ako ng maganda." Sabi ni Isabela at sumimangot.
Natawa ako sa sinabi ni Isabela.
Ang Cute niya
Napakamot sa ulo si Knight at napatingin sa akin.
"Pagpasensyahan mo na itong kapatid ko April, ha. Siya lang kasi nag
iisang babae sa amin kaya sabik na sabik talaga siyang magkaate."
Ngumiti ako kay Knight at napatingin kay Isabela na busy sa pagbabasa ng
libro.
"Nako, Okay lang sa akin yun. Isa pa, nag eenjoy din naman ako kay
Isabela kasi ang cute at ang kulit niya."
"Mag pahinga ka muna, April. Baka napagod ka sa byahe kanina. Ihatid muna
kita sa magiging kwarto mo." Sabi ni Knight at dinala ang mga gamit ko sa
aking magiging kwarto.
Sumunod ako kay Knight papunta sa aking magiging kwarto.
"Pagpasensyahan mo nalang ang magiging kwarto mo April kung hindi
masyadong kagandahan at ka sosyal kagaya ng kwarto niyo." Sabi ni Knight
ng makapasok na kami sa magiging kwarto ko.
"Nako, ano ka ba. Ang ganda kaya ng kwarto na ito. Maraming salamat
talaga Knight, ha. Ang laki talaga ng tulong mo sa akin."
Ngumiti si Knight sa akin.
"Walang anuman yun. Sige na, magpahinga ka muna. Labas muna ako." Sabi ni
Knight at iniwan na ako dito sa magiging kwarto ko.
Napaupo ako sa may kama at nilabas ang aking cellphone.
205 messages. 378 missed call
Yung iba galing sa aking mga kaibigan tapos ang pinakamarami ay kay
Juctril.
Napabuntong hininga ako at tinext si Gellie.
To Gellie,
Gel! Pki sabi kay kams na nagbakasyon lang ako, Sbhn mo sa kanya na wag
sabihin kay Juctril, Lumayas na kasi ako dun ehh.. wag kau mag alala ok
lang ako! Bye.
*message send. *
Binuksan ko ang phone ko at kinuha ang sim at sinira ito.
Baka kasi mahanap ako ni Juctril o kung sino pa yan.
Gusto ko munang mapalayo sa kanila.
Pagod na pagod na kasi akong masaktan lagi.
Lalong lalo na ngayon na wala na akong ibang masasandalan pa. Kasi si
Raven..si Raven na niloko din ako.
Hindi ko parin maalis sa isip ko ang ginawa niya.
Maybe soon mapatawad ko siya. Pero ngayon, hindi

muna.
NAGING maayos ang aking buhay dito sa probinsya nila Knight. Napalapit
din ang loob ko sa pamilya ni Knight lalong lalo na sa kapatid niyang si
Isabela.
Marami na din akong naging kaibigan na kapitbahay nila Knight. Isa na
dito si Jenica at Aigie. Kasing edad ko lang din si 艂 a, at kagaya din si
艂 a ng mga kaibigan ko sa Manila. Maingay at makulit.
Namiss ko tuloy ang mga kaibigan ko.
Tatlong linggo na ako dito sa Probinsya at salamat sa Dios wala namang
gumugulo sa akin cli 艂 o.
Tama nga si Knight. Hindi ako mahahanap nila
Juctril dito kasi masyadong malayo ang lugar na ito.
Nandito ako ngayon sa may kusina upang magluto ng hapunan namin.
Kukunin ko na sana ang karne sa may ref nang bigla akong nahilo. Buti
nalang may nakasalo sa akin.
"April! Okay kalang?鈥� Sabi ni Knight habang nakahawak sa akin.
Napatango ako at napahawak sa ulo ko.
"M-medyo sumakit lang ang ulo ko.鈥�
"Mag pahinga ka nalang muna. Ako na ang bahala dito sa kusina.鈥�
Tumango ako at naglakad.
Pero napatigil ako ng bigla akong naduwal. Tumakbo naman ako papunta sa
may lababo at nagsuka.
Lumapit sa akin si Knight.
"Okay ka lang?"alala nitong sabi.
Nagpunas ako bago ako humarap sa kanya.
"H-hindi ko alam..鈥�
Matagal siyang hindi nakasagot.
"B-buntis kaba?"
Napatingin ako kay Knight ng sabihin niya iyun.
Buntis nga ba ako? Pero hindi..hindi na ako pwedeng mabuntis ulit.
"Maupo ka muna jan. Bibilhan kita ng PT sa malapit na pharmacy dito."
Sabi ni Knight at umalis na.
Napaupo ako sa upuan at urninom ng tubig.
"April okay kalang ba jan?" Sabi ni Knight habang kinakatok ang pinto ng
cr kung nasaan ako ngayon. Nanginginig ang aking kamay habang hawak hawak
Hindi ko mapigilang mapaiyak ng makita ko ang resulta.
Dalawang linya.
Positive..
Buntis nga talaga ako. TO BE CONTINUED..
EPISODE 28
APRIL POV.
"Hindi totoo ang sinabi ng doctor na tumingin sa iyo noon, misis. Pwede
ka pang mag kaanak aytito na nga, you're 4 weeks pregnant misis,
congrats!"
"P-pero doc, bakit ganun?"
"Ang doctor lang na tumingin sa iyo noon ang makakasagot sa tanong mo
misis."
Napailing ako at hindi mapigilang mapaiyak. Bakit? Bakit sinabi nung
tumingin sa akin noon na hindi na ulit ako magkakaanak?
"April?"
Pinunasan ko ang luha ko.
Nakita ko si Knight, nginitian ko naman ito.
"Knight, ikaw pala.."
Urnupo siya sa tabi ko.
"Matulog kana. Hindi yan makakabuti sa inyo ng anak mo."
Napayuko ako at bumuntong hininga.
"Hindi ko alam..p-pero bakit parang pinaglalaruan ata talaga kami ng
tadhana. Buntis ako, oo masaya ako kasi akala ko talaga hindi na ako
magkakaanak pa. Pero paano na ang anak 1<0? Paano na kami, ayokong
bumalik sa Manila at ipagsiksikan ang sarili sa buhay nila Juctril. Mas
pinili niya si Jessica kaya wala na akong karapatan na bumalik ulit sa
buhay niya." "Nandito naman ako eh.."
Napatingin ako kay Knight.
Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.

"Pwede kitang tulungan. Nandito lang naman ako eh, pwede akong tumayong
tatay ng anak mo. Mamahalin ko siya na parang totoong anak ko. Tutulungan
ka naming alagaan ang anak mo." Bahagya akong nagulat sa sinabi niya.
"K-knight.."
"April..please..kaibigan na din kita. At handa akong tulungan ka. Please
let me help you."seryoso niyang sabi habang nakatingin sa akin.
Kahit bago lang kaming magkakilala ni Knight ay alam kong isa siyang
mabuting tao. At sa mga ilang linggong nakasama ko siya nakita ko kung
gaano siya kabuting tao at anak.
At nagpapasalamat ako kasi nakilala ko ang isang Knight na katulad niya.
Hindi ko alam ang gagawin ko pag wala siya. Baka siguro hanggang ngayon
nasa poder parin ako ni Juctril. Nagpapakamartyr at nagpapakatanga
nanaman.
Tinignan ko si Knight at nginitian.
"S-sige."
"Talaga?" hindi maka paniwalang sabi niya.
Tumango ako at ngumiti.
Niyakap niya ako. Niyakap ko naman siya pabalik.
Hinalikan niya ang noo 1<0.
"Thank you. Pangako, aalagaan ko kayo ng anak mo.. ang anak natin."
Tumango ako at napapikit.
"Maraming salamat, Knight.
3 months later..
"Ganda namang buntis 'to si April!" Sabi ni Jenica ng makapasok sa bahay.
"Omg, hi friend!" Sabi ni Aigie at niyakap ako.
"Bakit ngayon lang kayo. Saan na yung pasalubong ko?! Galing kayong
Palawan pero pasalubong wala," nakasimangot kong sabi at umupo sa sofa
habang hinihimas ang tyan ko.
Ang cute lang kasi tapos ang sarap lang gawin. Medyo lumalaki na din ang
tyan ko pero hindi pa naman masyado.
"Ano kaba! Syempre hindi pwedeng wala kaming pasalubong sa iyo, gaga."
Sabi ni Jenica at may binigay sa akin.
Binuksan ko naman ito at tinignan ang laman.
Napangiti ako ng makita ko ang napakadaming Cashew Buttercotch.
"Hala! Daghang salamat, Jenica, " sabi ko at nagsimula itong kainin.
"Syempre hindi pwedeng si Jenica lang may pasalubong 'no. Ako din
syempre, "sabi ni Aigie at may binigay sa akin.
Limang maternity dress ang binigay niya.
"Omg, ang ganda! Maraming salamat Aigie."
"No problem, friend."
"Uy! Nakauwi na pala kayo."
Nakita si Knight na pababa ng kwarto.
Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa noo.
"Wala bang masakit sa iyo? Gutom kana ba? Gusto mo lutuan kita?"
Napatawa naman ako sa kanya.
Hindi ko maiwasang kurutin ang pisngi niya.
"Ang cute mo."
Napasimangot siya at tumabi sa akin.
"Nako! Kaya ayokong nakikita kayong magkasama
eh, kasi masyadong sweetjusko," sabi ni Jenica.
"00 nga, sana all may ganyang asawa," sabi ni Aigie habang nakanguso.
Napailing nalang ako at napasandal sa balikat ni Knight.
Sa nakalipas na tatlong buwan mas naging close kaming Knight.
Seneryoso niya talaga ang sinabi niyang aalagaan niya ako at ang anak ko.
Napakaswerte namin kay Knight.
Hindi na siya bumalik sa Manila at napiling clito nalang sa probinsya
nila maghanap buhay. May naipon din naman si Knight kaya wala na daw
akong dapat problemahin sa pagbubuntis 1<0.
Masaya ako kasi magaan akong tinanggap ng papa at mga kapatid ni Knight.
Walang namamagitan sa amin ni Knight. Hanggang kaibigan lang talaga ang
turing ko sa kanya. Pero kailangan naming magpanggap na mag-asawa para
hindi sila makahalata.
"April, aalis na muna pala ako. Pupunta ako sa bayan, may bibilhin lang
akong importante. May gusto kang ipabili? 'l
Ngumiti ako at tinignan siya.
Mahina siyang napatawa at bahagyang ginulo ang buhok ko.
"Opo, ma'am. Mauna na ako, uwi lang akong maaga," sabi ni Knight at
muling hinalikan ang noo ko. Turnayo siya at nagpaalam na sa amin.
"Grabe, April. Napakaswerte mo talaga kay fafa Knight! Hindi mo ba alam
na crush ko yun nung high

school pa kami. Siya talaga ang crush ng bayan sa dito sa amin eh, kaya
ang darning mga inggit sayo," sabi ni Jenica.
"Ay! 00 nga. Naalala ko pa noon, ang clami talagang nagkakagusto kay
Knight kasi gwapo na nga mabait at matalino pa. April, ang swerte mo
talaga sa asawa mo," sabi ni Aigie.
Asawa..
Malungkot akong napangiti ng mag maalala ako.
Kumusta na kaya siya?
Pinaandar naman ni Aigie ang TV.
"Omg! Si Marc Juctril Real ba yan?! Halaaa. Bakit ang pogi pogi niya?!"
Bigla akong nanlamig sa sinabi ni Jenica.
Hinay hinay akong napatingin sa TV.
Napakurap ako at napatulala sa nakita ko.
Si Juctril..
"Ang pogi niya talaga! Pero sayang, may asawa na daw yan eh."sabi ni
Aigie at ngumuso.
Napatayo ako.
"April, okay ka lang?'alalang tanong ni Aigie.
"N-nahilo lang ako bigla. M-mag papahinga muna ako sa kwarto. Maiwan ko
muna kayo jan." Sabi ko at dumiretso na agad sa kwarto.
Umupo ako may kama at bumuntong hininga.
Napahawak naman ako sa may dibdib ko ng mahirapan akong huminga.
Dali dali kong hinanap ang gamot ko at ininom.
Muli naman akong bumuntong hininga at umupo sa may gilid ng kama ng
kumalma na ako.
Napahimas ako sa tyan 1<0.
"Baby, sorry kung biglang na stress si mommy.."
Hindi daw kasi ako pwedeng ma stress kasi delikado sa lagay namin ni
baby.
Hindi ko mapigilang mapaiyak.
Bakit ganun? Bakit ang sakit sakit parin. Kay tagal na ng panahon na
hindi ko siya nakita. Miss ko na siya at mahal ko parin siya, pero hindi
pwede.
Masaya na ako at kontento na ako sa buhay ko ngayon kasama ang anak ko at
si Knight.
May Jessica at may anak na din si Juctril kaya wala na akong karapatan na
bumalik sa buhay niya kasi wala na kami.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 29
UNWANTED 30 - HIS POV.
MARC JUCTRIL'S POV.
"Juctril, Maawa ka naman sa akin. Kausapin mo ako please!
Galit ko siyang nilingon at hinawakan ng mahigpit ang braso niya.
"Hindi mo ba talaga ako titigilan, Jessica? I said, I don't want to see
your face ever again! Get lost!" Nagsimula siyang umiyak.
"No! H-hindi ako aalis! H-hindi pwede! Akin kalang!"
Bahagya ko siyang tinulak.
"Tama na Jessica. 'Wag mo na akong lokohin at paikotin ulit! Sawang sawa
na ako, utang na 100b! Wala ka na ngang kwentang ina kasi pinatay mo ang
sarili mong anak! Sa tingin mo mapapatawad pa kita jan?"
Isang buwan na ang nakakaraan ng malaman ko ang katotohanan. Niloko ako
ni Jessica. I'm so mad at her. Niloko niyang may sakit siya at dun ako
nagalit sa kanya.
Nangako ako noon sa kanya na aalagaan ko siya at hindi ko siya
papabayaan. Hindi ko naman alam na gagawin niya itong pangblockmail sa
akin at sabay panakot na magpapakamatay.
I can't believe Jessica can do that. I trust her so much but she's just
manipulating me. Mas pinaniniwalaan ko pa siya kay April noon. At
pinagsisihan ko talaga iyun.

2/3
I'm not also the real father of her unborned child that's why I really
got mad at her. Pinalayas ko siya sa bahay ko but she's so stubborn.
Tinakot niya ulit ako pero hindi ako nagpatinag. Hanggang sa sinaksak
niya ang sarili niya at nakunan siya.
She killed her baby. She's a killer.
Kinamumuhian ko siya.
Hindi ko akalaing ganito si Jessica.
Nagsisisi ako at gusto kong maibalik pa ang dati at maitama ang lahat.
Hinayaan ko nalang na umalis sa buhay ko ang nag-iisang babae na minahal
ko.
I miss her so damn much! Mahal na mahal ko si April.
"Ayoko ng makita ang pagmumukha mo clito sa kompanya ko," malamig kong
sabi sa kanya at umalis sa opisina ko.
"Akin ka Juctril! akin kal 'l rinig kong sabi niya.
Napailing nalang ako.
She's crazy.
Nang makauwi na akong bahay ay tinawagan ko agad ang kapatid kong si
James.
"James."
["Yow! Kuya. Kumusta yung interview kanina?
Nakita kita sa TV, ang pogi naks.
"Okay lang naman. James, I need your help."
["Shoot kuya! l']
"Help me to find April."
["Oh! Totoo ba 'tong narimg ko o nabibingi na ako?"]
Napapikit ako sa inis.
"I'm serious, James."
["Okay, fine. Finally kuya natauhan ka na din.
"Gusto kong itama lahat ng pagkakamali ko. Gusto kong iparamdam kay April
kung gaano ko siya kamahal, kung gaano ako nagsisi sa lahat ng ginawa
ko," hindi ko naman mapigilang pigilan ang luha ko.
Damn!
["l understand you, Kuya Don 't worry, / will help you find April. I miss
my friend too. Sana Wya maayos mo na talaga ang lahat.
"Thank you so much, bro."
["Ew! Don 't bro me! Nakakakilabot alam mo yun?
Sige na nga ibababa ko na ito. Good luck, kuya! 茂']
Nang matapos na ang pag-uusap namin ni James ay dumiretso na agad ako sa
may bar counter at kumuha ng maiinom sa ref.
Simula nung umalis si April alak na ang palagi kong sandalan..
Masakit palang iwan ano?
Everytime I remember her beautiful smile, I ended up crying like a baby.
If only I could bring back the past, I will fix everything.
Huwag kang mag-alala, April.
Hindi ako mapapagod na hanapin ka kahit nasa malayo ka pa ngayon.
Hindi ako susuko, mahal na mahal kita.
At patawad..
TO BE CONTINUED..
1
EPISODE 30
APRIL POV.
"Ethan! Bumalik ka dito."
"Mama, laro lang kami ni Stacey!"
"Wag kayong masyadong lumayo."
"Nako, friend ang gwapo talaga ng anak mo na si Ethan. Bagay na bagay
sila ng anak kong si Stacey." Sabi ni Aigie habang nakatingin sa mga anak
naming naghahabulan.
Napatawa ako sa sinabi ni Aigie.
"Malay natin, sila pala para sa isa't isa. 'Wag nalang muna natin
pangunahan." Napanguso si Aigie.
"Ah basta, bagay talaga sila."
"Bakit ka ba nandito? Diba ngayon ang uwi ng asawa mong si Esmundo?"
"Nako, friend! Mamaya pa daw siya makakauwi kasi may problema claw. Kaya
dito muna ako, at isa pa gusto kita kausap eh hehe."
Limang taon na ang nakalipas ng maipanganak ko ang aking nag iisang
anghel na si Ethan. Mapagmahal, magalang at makulit siyang bata. Sabi pa
ng mga kapitbahay namin clito gwapong bata itong anak ko. At habang
tumatagal, mas nagiging kamukha na niya si Juctril.
Marami ngang naguguluhan kung bakit daw hindi ito kamukha ni Knight o di
kaya sa akin.
"April!"
"Sam, ikaw pala."sabi ko at nginitian siya.

Nakita ko namang napairap si Aigie.

"May kailangan ka ba?"tanong ko dito.
Ngumiti siya at umiling.
Siya si Sam Rodriguez. Ang bago naming kapitbahay. Mabait naman siya at
palakaibigan. Pero hindi ko talaga maintindihan si Aigie kung bakit inis
na inis siya dito.
"Gusto ko lang sanang ibigay itong mga chocolates sa 'yo para sana kay
Ethan. Umuwi kasi ng Pinas 'yong kapatid ko at ang dami niyang dalang
pasalubong. Naalala ko si Ethan kaya pumunta ako clito at dinala ito,
nakangiting sabi ni Sam.
Kinuha ko ang bigay niya sa akin.
"Nako, salamat sam, ha. Nag abala ka pa talaga."
"Ano kaba, hindi ka na din iba sa akin."
"Nako, ang plastik," sabi ni Aigie habang nakasimangot.
Sinaway ko ito.
Ang hilig talaga gumawa ng away ng babaeng 'to.
"Aigie, bakit ba inis na inis ka sakin? Naiingit kaba kasi mas maganda
ako sayo," nakangiting sabi ni Sam habang nakatingin kay Aigie.
"Abaft!" tumayo si Aigie at bahagyang lumapit kay Sam.
Napahawak ako sa noo ko.
Lagi nalang nangyayari 'to pag mag kita silang dalawa.
"Hoy! Kahit may asawa't anak na ako maganda parin ako. At isa pa hindi ka
naman ka inggit inggit, ang pangit mo kaya!" inis na sabi ni Aigie habang
nakatingin kay Sam.
Napabuntong hininga ako.
"Ano ba tama na nga yan.." Hinila ko paupo si Aigie.
Nginitian ko naman si Sam.
"Pagpasensyahan mo na si Aigie, Sam, ha? May tupak talaga 'tong kaibigan
ko."
"Hoy! Anong may 鈥�"dali dali kong tinakpan ang bunganga ni Aigie.
"Nako, April. Nasanay na ako sa isang yan," sabi ni Sam at tinignan si
Aigie.
"Sige, April. Balik na ako sa bahay namin," sabi ni Sam at naglakad na
pabalik sa bahay nila.
Pagkaalis ni Sam ay tinignan ko ng masama si Aigie na nakanguso ngayon.
"lkaw talaga, kahit kailan napaka ano mo." Napanguso si Aigie.
"Ayaw ko lang kasi talaga sa kanya friend eh. First meet ko palang sa
kanya nun hindi ko na siya feel. Para kasing may hidden agenda siya tapos
ang plastic niya super."
Napailing nalang ako sa sinabi nitong kaibigan ko.
Mabait si Sam kaya imposible ang mga sinasabi nitong si Aigie.
"Papa Knight!" sigaw ni Ethan at dali daling pumasok sa pamamahay namin.
Nakita ko si Knight na nagwawalis. Tumigil siya ng makita niya si Ethan
at kinarga ito.
"Ang gwapo talaga nitong anak ko!" nakangiting sabi ni Knight at ginulo
ang buhok ni Ethan.
Napatawa si Ethan at kumapit sa leeg ng papa niya at nakipag laro dito.
Nakangiti ako habang pinagmamasdan silang dalawa. Masaya na akong makita
na masaya ang anak ko.
Ang laki din ng pasasalamat ko kay Knight kasi hanggang ngayon hindi niya
parin ako iniwan. Hindi niya kami pinabayaan ng anak ko.
Siya na ang tumayong ama ni Ethan. Nung una ay nahihiya pa ako sa kanya
kasi ayaw kong magkaproblema siya sa akin, sa amin ng anak ko. Pero siya
na ang nagpumilit kaya wala na akong nagawa. At isa pa para hindi daw
magtaka ang mga tao clito sa barangay namin.
Ang alam ng karamihan ay mag asawa kami ni Knight.
Okay na din ito sa akin para hindi kami mapag chismisan lalong lalo na
ngayon at lumalaki na si Ethan. Ayoko namang eh bully nila itong anak ko.
Hindi ko kayang makitang saktan at pagsalitaan nila ng masama ang anak
ko.
"Mama! Halika lapit ka samin ni papa!"sabi ni Ethan habang nakangiti sa
akin.
Ngumiti ako at lumapit sa kanila.
Tinignan ko si Knight at nginitian,Nginitian niya naman ako pabalik.
"Kiss na yan!"
Napatingin kami ni Knight kay Ethan.
"Kiss kayo mama at papa please!"sabi ni Ethan at ngumuso.
Ginulo ni Knight ang buhok ni Ethan.
"Ikaw talagang bata ka."
Tinignan ako ni Knight at nginitian.
Lumapit naman si Knight sa akin at hinalikan ako sa pisngi.
Bahagya akong natulala sa ginawa niya.
"Ayieeel Ang sweet ng mama at papa ko!"kilig na

sabi ni Ethan at niyakap kaming dalawa ni Knight.

Napangiti ako at niyakap silang mag ama.
Tinignan ko si Knight na nakatingin pala sa akin ngayon.
"Salamat," mahinang sabi ko.
Ngumiti siya sa akin.
"Mama, masakit po talaga," naiiyak na sabi ng anak ko habang nakayakap sa
akin.
Napabuntong hininga ako at hindi maiwasang mapaluha.
Nandito kami ngayon sa hospital. Umatake nanaman kasi ang sakit ni Ethan.
Namana niya sa akin ang pagiging sakitin at yun ang pinakaayaw kong
nakuha niya sa akin.
Nasasaktan akong nakikita ang anak kong umiiyak sa sakit.
"Anak..magiging okay din ang lahat okay? Sige na sleep kana," malambing
kong sabi at hinalikan ang noo niya.
Pumikit si Ethan at natulog na.
Napatingin ako sa may pinto ng bumukas ito.
Pumasok si Knight na may dalang mga gamit.
"Kumusta si ni Knight at lumapit sa kinahihigaan nito.
"Wala paring sinabi ang doctor," mahina kong sabi. Napabuntong hininga
siya.
"Wala talagang kwenta ang mga hospital clito eh. Mas mabuti pa sigurong
dalhin natin si Ethan sa Manila at dun ipagamot."
Dali dali akong napatingin kay Knight. "Knight.."
Tinignan niya ako ng seryoso.
"Alam kong ayaw mo ng bumalik ng Manila. Pero kailangan nating mapagamot
si Ethan as soon as posible."
Napaiwas ako ng tingin sa kanya at napatingin sa anak kong natutulog sa
hospital bed.
"Pag iisipan ko.."mahina kong sabi.
Handa naba akong harapin ang mga taong kinalimutan ko na?
Hindi imposibleng hindi ko sila makita dun.
Handa na ba ako?
Paano kung makita ko stya. Handa na ba akong makita ulitsiya?
Pero hindi mya pwedeng makita at makilala si Ethan.
Dahil wala siyang karapatan makilala ang anak 1<0.
TO BE CONTINUEEEED.
EPISODE 31
THIRD PERSON POV
"Get out of my office now!
Nagmamadali sa takot na umalis ang empleyado sa 100b ng office ni
Juctril.
Napahawak si Juctril sa kanyang noo.
Kanina pa siya inis na inis, hindi parin kasi siya tinitigilan ng baliw
na si Jessica.
Palagi parin siya nitong ginugulo, kagaya ng nangyari kanina.
"Hey, kuya!
Nakita ni Juctril ang kapatid niyang si James.
Lumapit ito at umupo sa may upuan.
"Bakit parang bad mood ka ata." Hindi umimik si Juctril.
Bumuntong hininga si James.
"Si Jessica nanaman?"
"Ginagalit niya ako," malamig na sabi ni Juctril.
Napailing si James.
"Ano nanamang ginawa ng baliw na yun? Pinipilit niya parin ba sayo na
ikaw ang ama ni Zack?" Napapikit sa inis si Juctril.
Gusto niyang sakalin si Jessica pero hindi niya magawa. Palagi nalang
sinasabi ni Jessica na si Juctril ang tatay ng Apat na taong gulang na
anak nitong si Zack at sa kasamaang palad siya na ang kinilalang ama ni
Zack.
Pero hindi talaga siya ang totoong ama ni neto kasi

2/5
matagal ng walang nangyari sa kanila ni Jessica at isa pa simula nung
malaman niya ang totoo ay pinalayo na niya si ito sa buhay niya.
"Sasabihin mo ba sa bata ang totoo?' Napatingin si Juctril sa kanyang
kapatid.
"Hindi ko alam."
Kahit kinamumuhian niya ang ina ng bata ay hindi niya parin magawang
magalit sa dito. Napamahal na din siya sa bata kaya hindi niya kayang
sabihin ang totoo na hindi siya ang totoong ama nito.
"Daddy Juctril!"
Napatingin si Juctril sa pintuan ng office niya.
Atomatiko namang nawala ang galit niya ng makita niya si Zack na
nakangiting palapit sa kanya.
"Hey, kiddo."
Yumakap ang bata sa kanya. Kinarga niya naman ito at hinalikan sa pisngi.
"Daddy, miss po kita!" nakangusong sabi ng bata.
Napatawa si Juctril at ginulo ang buhok ng bata.
"Eh ako Zack 'di mo ako namiss?" nakangusong sabi ng kapatid ni Juctril.
Umiling si Zack at mas kumapit pa kay Juctril ng mahigpit
"Ayaw ko sayo! Bakla ka tito James! "
Natawa si Juctril sa sinabi ni Zack sa kapatid.
At bahagya namang nagulat si James sa sinabi nito.
"Daddy, uwi na po kayo sa house please," malungkot na sabi ng bata habang
nakatingin kay Juctril.
Napabuntong hininga si Juctril at tinignan si Zack.
"Look, Zack, hindi ako pwede dun sa house niyo kasi may sarili akong
house. Hindi din ako pwede dun kasi may asawa ako."
"Eh paano si Mommy? 'Di niyo ba siya wife?" malungkot na sabi nito.
Napapikit si Juctril sa inis na nararamdaman niya para kay Jessica.
Tinignan niya ulit ang bata at nginitian.
"Hindi ko wife si mommy mo kasi may wife ako. Pero kahit na may wife
akong iba, ako parin ang daddy mo okay?"
Lumiwanag ang mukha ni Zack.
"Talaga, daddy?! Kahit hindi niyo wife si mommy at may wife kayo na iba
ikaw padin daddy ko?"nakangiting sabi nito.
Ngumiti at tumango si Juctril sa bata. "Yes. I'm still your daddy,
anak.t'
"Yehey!
Napatingin sila sa pintuan ng may kumatok dito.
"Come in."
Pumasok ang secretary niya na si Edhel.
"Sir, nasa labas po si Mr. Cruz," sabi ng secretary ni Juctril na
kakapasok lang sa office.
Nagkatinginan sila ni James.
"Zack, sumama ka muna kay Edhel. May pag-uusapan lang kaming importante,"
sabi ni Juctril sa bata at pinasama ito sa kanyang secretary sa labas
upang aliwin.
Pinapasok niya na din si Mr. Cruz.
"Magandang tanghali po Mr. Real." Tumango si Juctril.
"May balita ba?"tanong nito sa kanyang private investegator.
"Yes, sir."may kinuha si Mr Cruz sa bag nito at
4/5
ibinigay kay Juctril.
Isang folder.
Binuksan ito ni Juctril. Unang bumungad sa kanya ay ang larawan ni April
na nakangiti.
Hindi niya mapigilang malungkot habang tinitignan ang larawan ng babaeng
mahal niya.
"Sir, napag alaman ko po na nasa Davao si Mrs. Real at sa darating na
linggo ay lilipad sila pabalik dito sa
Manila."
Natigilan si Juctril ng may makita siyang litrato ni April na may
kasamang bata.
"S-sino itong kasama ng asawa ko?"
"Ah! Nakalimutan ko palang sabihin sa inyo sir. May kinakasama po pala sa
Davao si Mrs. Real at may anak na din sila. Ang pangalan ng lalaking
kinakasama niya ay si Knight Valdez."
Natigilan si Juctril sa sinabi nito.
Tinignan niya ang mga kasunod na mga litrato. Nandun ang mga larawan ni
April na may kasamang lalaki.
Napayukom siya sa kanyang kamao sa galit.
Tinapon niya ang folder at napasigaw sa galit at inis.
"Kuya.."
"No. Hindi pwede 'to. Hindi pwedeng may ibang lalaki si April. Kakausapin
ko siya, kukunin ko siya. Hindi siya pwedeng sumama sa iba kasi akin lang
siya at asawa ko siya."
TO BE CONTINUED..
1/6
EPISODE 32
APRIL POU
"Anak, ready kana ba?'
Turnango ang anak ko at lumapit sa akin habang dala dala ang monkey
stufftoy niya na bigay ni Knight. "Mama, malayo po ba ang Manila?"tanong
niya sa akin.
Hinaplos ko ang buhok niya at ngitian si Ethan.
"Medyo malayo anak pero 'wag kang mag alala sasakay naman tayo ng
airplane."
Parang kumislap ang mata ng anak ko.
"Airplane mama?! Wow, makakasakay na tayo ng airplane. Yehey!
Napatawa nalang ako sa aking anak.
"April, nasa labas na lahat ng malita, aalis na tayo," sabi ni Knight at
lumapit kay Ethan at kinarga ito.
"Ready naba si big boy na umalis?"nakangiting sabi ni Knight kay Ethan.
Napabungisngis ito at tumango.
"Opo, papa!"
Napatingin si Knight sa akin, nginitian ko naman siya at naglakad na
palabas ng kwarto.
Tama si Knight, mas dapat kong isipin ang kalagayan ng anak 1<0.
Kailangan naming mapagamot si Ethan upang hindi na lumala ang sakit niya.
Hindi ko kayang nakitang nahihirapan ang aking anak.
Hindi imposibleng magkita kami ng pamilya ko o mga kaibigan ko sa Manila.
Bago ako sumama kay Knight clito sa Davao at nagpakalayo layo ay nag iwan
ako ng sulat para sa aking kapatid at sa aking mga magulang. Alam kong
mag aalala sila sa akin kapag nawala nalang ako ng parang bula na walang
pasabi. Ayoko din na mag alala sila kaya nag bilin ako ng sulat para sa
kanila.
Miss ko na sila Mommy at Daddy lalong lalo na ang kapatid kong si Josie.
Kumusta na kaya sila? Miss ko na din ang mga kaibigan ko. Hinahanap kaya
nila ako? Eh siya kaya, hinahanap niya kaya ako?
Napailing ako.
Ano ba 'tong pinagsasabi ko.
Pero paano kung magkita kami ulit?
Anong gagawin ko? Anong mangyayari?
Hindi niya pwedeng makilala si Ethan.
MANILA.
"Pagpasensyahan mo na clito sa bahay, April. Alam mo na, matagal na din
akong hindi nakauwi dito."sabi ni Knight at inihiga si Ethan sa kama na
tulog na tulog.
Nginitian ko siya.
"Ano kaba, okay lang yun 'no. Bukas maglilinis ako dito sa bahay."
Lumapit si Knight sa akin at niyakap ako. Niyakap ko naman siya pabalik.
"Mahal kita, April," mahina nitong sabi. "Knight.."
"Shh.. okay lang kahit hindi mo masuklian ang pagmamahal ko sayo. Lagi mo
tatandaan na nandito lang ako sa tabi mo, sa tabi niyo ni Ethan. Hindi ko
kayang mawala kayo sa piling ko, April. Mahal na mahal ko kayo ni Ethan,
sana hindi niyo ako iwan."
Humigpit ang yakap ko kay Knight at napasandal sa dibdib niya.
"Hinding hindi ka namin iiwan ni Ethan. Maraming salamat sa lahat lahat.
Ang swerte namin ni Ethan kasi dumating ka sa buhay namin," malambing
kong sabi at nginitian siya.
Ngumiti siya pabalik at hinalikan ako sa noo.
"Maraming salamat din at dumating kayo sa buhay ko, April."
"Mama, gusto ko po dun sa jollibee kainl"sabi ni Ethan habang hila hila
ako papunta sa Jollibee.
Napatawa nalang ako sa kacute-an ng aking anak.
"00 na, sa Jollibee tayo kain."
"Yehey! Thank you mama,"masayang sabi nito at niyakap sa bewang.
Napangiti ako at kinarga siya at naglakad papuntang Jollibee.
Pinasyal ko muna si Ethan dito sa isang mall na malapit lang sa bahay ni
Knight. Bagot na bagot na kasi si Ethan sa bahay at wala din TV kaya iyak
siya ng iyak at gusto daw nito mamasyal. Kaya umuo nalang ako at pinasyal
siya dito sa mall.
Wala din kasi si Knight ngayon kasi may inaasikaso siya sa kanyang
trabaho. Kaya kami lang ni Ethan dalawa ang magkasama ngayon.
"Hinay hinay lang sa pag kain anak," sabi ko at pinunasan ang gilid ng
bibig niya na may sauce ng spaghetti.
Napangiti siya na kita ang ngipin at nagpatulog sa pag kain.
"Thank you for this mama and I love you."
Ngumiti ako at bahagyang ginulo ang buhok niya. "l love you din, anak."
Napakasweet talaga ng anak ko. Ang swerte ko at
dumating ang isang anghel na katulad ni Ethan sa buhay ko. Mahal na mahal
ko si Ethan at gagawin ko ang lahat gumaling lang ang anak ko at maging
normal ang kanyang buhay.
"April?"
Nanlamig ang buo kong katawan ng marinig ko ang boses na iyun.
"R-raven?"
"Mama! Gusto pa spaghetti please."
Napatingin ako sa anak ko at nilagyan ng spaghetti ang plato niya.
"May anak kana pala?"
Muli akong makatingin kay Raven ngayon.
llang taon na din ang lumipas nung huli naming kita. Hindi maganda ang
huling pagkikita namin. Hindi ko parin nakakalimutan ang ginawa niya sa
akin pero alam ko naman na dahil lang yun sa alak na nainom niya kaya
niya ako nasaktan at nagawa niya yun.
At isa pa pinapatawad ko na siya. Hindi ko magawang magalit kay Raven
kasi naging parte na din siya ng buhay ko at kaibigan ko siya.
"Nice to see you again, April. llang taon na ang lumipas simula nung huli
nating pagkikita. T-tapos hindi pa ako nakapag sorry sa ginawa ko sayo
noon" Nginitian ko si Raven.
"Ano kaba, matagal na kitang pinatawad. Hindi ko naman magawang magalit
sa iyo ng matagal."
Ngumiti siya sa akin at tumingin sa anak kong si Ethan na kumakain parin.
"Ang laki na pala ng anak niyo ni Juctril. Ano nga palang pangalan ng
anak niyo?'
"Uhm.. Ethan, Ethan ang pangalan niya."

Ngumiti si Raven at tinawag ang pangalan ng anak ko.

"Hi, Ethan."
Napatigil sa pag kain ang anak ko at napatingin kay Raven.
"Kilala mo ako?"inosenteng sabi ng anak 1<0.
Ngumiti si Raven at ngumiti.
"Ako nga pala si Tito Raven mo. Matalik akong kaibigan ng mama mo."

"Talaga PO? Tito kita? Bigyan moko toys tito!

Sinamaan ko ng tingin si Ethan.
"Ethan!"
"Okay lang April. Pagbigyan na natin si Ethan, at isa pa gusto ko din
mapalapit sa anak mo," nakangiting sabi ni Raven.
BINILHAN ni Raven ng mga laruan si Ethan at ang anak ko naman ay tuwang
tuwa habang pumipili ng mga laruan na gusto niya.
Sinabihan ko na din si Raven na huwag ipaalam sa iba na nag kita kami.
Sinabi ko din sa kanya ang lahat ng nangyari sa buhay ko. Ang pag alis ko
sa bahay namin ni Juctril, ang pag sama ko kay Knight papuntang Davao. No
l ng una nagalit si Raven pero na explain ko naman ang lahat sa kanya.
Mapagkakatiwalaan ko si Raven kasi kaibigan ko siya. At isa siya sa
tumulong sa akin noon kaya alam kong hindi ako ilalaglag ni Raven.
"Thank you pala sa mga binili mong toys sa anak ko Raven, ha?"
"Ano kaba, small thing. Namiss din kaya kita "sabi niya at kinurot ang
pisngi ko.
Napasimangot ako at siya naman ay napatawa. Ang Raven na kilala ko,.
"Namiss din kita, thank you talaga. At sana huwag mo sabihin sa iba na
nagkita tayo at nandito na ako sa Manila lalong lalo na sa kanya."
Tumango si Raven at ngumiti sa akin.
"Makakaasa ka. By the way, nakita ko kahapon si Juctril sa isang mall
malapit lang din dito."
Kumabog bigla ang dibdib ko.
"At may kasama siyang bata. Siguro anak niya yun kasi tawag sa kanya nung
bata ay Dadd 每' Natulala ako sa sinabi ni Raven.
So may anak na si Juctril? Totoo pala yung naririnig kong chika sa galing
sa kapitbahay ko noon na si Sam. Sino ang ina? Wag mong sabihin na si
Jessica..
TO BE CONTINUED..
EPISODE 33
APRIL POU
Mas lumala ang sakit ni Ethan at kailangan niyang manatili sa 100b ng
hospital upang mabantayan ng mabuti. Kailangan na din maoperahan ang anak
ko ng mabilisan pero ang problema ay hirap kaming humanap ng blood donor
ni Ethan kasi walang match, pati sa akin ay hindi.
"Huwag kang mag alala, April. Makakahanap tayo ng blood donor ni Ethan,"
sabi ni Knight at hinawakan ang kamay ko.
Nginitian ko siya at muling pinagmasdam ang anak kong mahimbing na
natutulog sa hospital bed.
NAGPAALAM na muna ako kay Knight na may pupuntahan na importante at
pinabantay ko muna ang anak ko clito kasi nakatulog ito kakaiyak kanina
sa mga gamot na tinuturok sa kanya.
Mahigpit akong napahawak sa tasa ko at humigop.
Nandito ako sa pinakamalapit na coffee shop sa hospital at may hinihintay
akong taong makakatulong sa akin lalong lalo na sa aking anak.
"A-april.." hindi makapaniwalang sabi ng nasa harapan ko habang nanlalaki
ang mga mata.
Napatayo ako.
"James."
Lumapit siya sa akin na may gulat parin sa mukha.
"Totoo ba ito? Ikaw ba talaga yan?" hindi niya parin makapaniwalang sabi.
Ngumiti ako at hindi maiwasang maging emotional.

2/5
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
"l missed you, James."
"Namiss din kita, April. Gosh! You're real," sabi niya at hinawakan ang
magkabila kong balikat at tinitigan ako.
Napatawa ako sa kanya.
"Ano kaba. Yes, I'm real, I'm still Mrs. Real," sabi ko at ngumiti.
Nang makarecover si James sa pagkakita sa akin ay niyaya ko na siyang
umupo.
Marami siyang tanong sa akin.
Expected ko na 'to na mangyari. Unang una, wala man lang akong pasabi na
aalis ako at pangalawa, walang alam si James sa nangyari.
At gusto kong malaman niya ang lahat kasi kaibigan ko siya.
Kahit kapatid siya ni Juctril, siya parin ang matalik kong kaibigan na si
James at kailangan niyang malaman ang lahat.
"W-what the..so a-anak niyo ni kuya si Ethan?" hindi makapaniwalang
tanong niya.
Tumango naman ako.
"P-pero bakit mo tinago ito kay kuya? Hindi mo alam kung anong
pinagdaanan ni kuya ng mawala ka, April," seryoso niyang sabi.
Napayuko ako.
"Kinakailangan kong umalis no'n para hindi na kami masaktan ng sobra."
Napabuntong hininga siya.
"So ano ang plano mo? May sakit si Ethan.
Kailangan niya din ng tatay, April."
"May tatay na siya."
Kumunot ang noo ni James.
"What do you mean?"
"May kinikilala na siyang ama at siya ay si Knight.
Siya ang tumulong sa akin noon at hanggang ngayon.
Siya ang tumayong tatay ng anak ko."
"Pero iba parin kung totoong ama ni Ethan ang mag alaga sa kanya."
Napapikit ako.
"Please, 'wag na natin pag-usap ito. Kailangan ko ang tulong mo James at
alam kong matutulungan mo ako."
Tumango si James at tinignan ako ng seryoso.
"Anong tulong ba?"
"Malala na ang sakit ng anak ko at kailangan na niyang maoperahan. Bago
siya maisalang sa operasyon ay kailangan niya muna ng blood donor. Pero
hindi kami match ng anak ko. Kailangang match ng anak ko ang maisasalin
sa kanya upang hindi magkaproblema." "So, nagbabasakali ka na baka match
kami ni Ethan?"
Tumango ako at hindi mapigilang maluha.
"S-sana matulungan mo ako, James."
"Ano kaba.." umupo naman siya malapit sa akin at inakbayan ako.
"Pamangkin ko si Ethan at kaibigan kita. Tutulungan ko kayo, April.
Gagaling din si Ethan magtiwala lang tayo."
Sabay kaming pumunta ni James sa hospital. Magpapa test ng dugo si James
para malaman kung match ba sila ng anak ko.
Makalipas ang ilang oras binigay na ang result sa test sa amin.
4/5
Nanlumo ko sa aking nakita.
"Hindi kami match ni Ethan.." malungkot na sabi ni James.
Hindi ko mapigilang mapahagulgol.
Niyakap niya ako at pinatahan.
"H-hindi ko na alam anong gagawin ko, James. Hindi ko kayang mawala si
Ethan sa akin. Mahal na mahal ko ang anak ko. Bakit pa kasi nagkasakit si
Ethan eh! Dapat ako nalang yun eh, dapat ako nalang yung nagkasakit."
"Shhh. Don't say that, April. May alam pa ako na makakatulong sa inyo ni
Ethan."
Tumigil ako sa pag-iyak ko at napatingin kay James.
"Si kuya, April."
Napakurap ako sa mga mata ko.
Bumilis ang tibok ng puso ko at napaiwas ng tingin. "N-no.."
"April! We don't have no choicel Posible na match sila ni Kuya kasi anak
niya si Ethan. Please, April for Ethan, kahit ngayon lang April pababain
mo ang pride mo."
Pinunasan ko ang mga luhang pumatak ulit sa mga mata ko. Bumuntong
hininga ako at turningin kay James.
"S-sige..pag-iisipan ko."
Napapikit si James na parang inis na inis na.
Hinawakan niya naman ang kamay 1<0.
"Look, April. You need kuya Juctril and everyone knows that at kailangan
na din malaman ni Kuya ang tungkol sa inyo ni Ethan. He deserves to know
everything, April. Matagal ng naghihintay si Kuya sayo at alam kong sabik
na sabik na siyang makita ka ulit lalong lalo na ngayon na dalawa na kayo
ni Ethan." "Please, April.
Napapikit ako at bumuntong hininga.
"H-haharapin ko na si Juctril..at..at kailangan na niyang malaman ang
lahat."
TO BE CONTINUEEEED..
1/6
EPISODE 34
CHAPTER 35 - THE TRUTH
APRIL POV.
"Shems! Kamukhang kamukha niya si kuya." Hindi makapaniwalang sabi ni
James habang nakatingin sa anak kong natutulog sa hospital bed.
Napabuntong hininga ako at hinalikan ang anak ko sa noo.
"At hinding hindi ko siya maitatago kay Juctril habang buhay."
"Kaya kailangan mo ng sabihin kay kuya ang lahat." "Pero natatakot ako,
ayokong mapalayo ang anak ko sa akin."
Natatakot akong kunin siya ni Juctril sa akin. Hindi ko kayang mawala ang
anak ko.
"Hindi naman siya mawawala eh. Mabubuo lang naman ang pamilya niyo, ayaw
mo yun?"
Napaiwas ako ng tingin.
Hindi pwede. May anak na si Juctril sa ibang babae at nandito na si
Knight sa buhay namin ni Ethan kaya hindi na kailangan mabuo ang pamilya
namin.
"April, kahit pagbali-baliktarin pa natin ang mundo kasal ka parin sa
kuya ko. Asawa ka parin niya at anak niya si Ethan," sabi ni James.
Napabuntong hininga ako at napapikit.
"April, May pupuntahan kaba?"tanong sa akin ni Knight.
Napatingin ako sa kanya at lumapit dito.
"May kailangan lang akong kitain na tao."
"Sino? Pwede kitang samahan."
"Wag na.."napatingin ako sa anak kong natutulog sa kanyang higaan clito
sa hospital.
"Ikaw na muna ang mag babantay kay Ethan. Madali lang naman ako dun kaya
'wag kang mag alala, nakangiti kong sabi at hinalikan siya sa pisngi.
"Maraming salamat sa lahat lahat, Knight." Ngumiti siya at hinalikan ako
sa noo.
"Thank you din sa lahat, April. Thank you kasi dumating kayo ni Ethan sa
buhay 1<0."
Hinawakan ko ang kamay niya.
"Mahal na mahal ka namin ni Ethan. Hinding hindi ka namin iiwan,"sabi ko
at hinalikan ang kamay niya.
Ngumiti naman siya. "Mahal kita. Mahal ko kayo ni Ethan."sabi niya at
niyakap ako. Niyakap ko naman siya pabalik at napapikit.
Hinding hindi namin iiwan Knight. Ang lalaking tumulong sa akin, nag
mahal at tinanggap ako ng buong puso.
"Good morning ma'am. May appoinment po ba kayo kay Sir Juctril?'tanong sa
akin ng secretary niya. Ngumiti ako at umiling.
"Wala eh, p-pero kilala niya ako. Pakisabi nalang sa kanya na 鈥�"
"Nako, ma'am! Strikto po kasi si sir Juctril pag dating sa ganito. Ayaw
niya po kasing ma istorbo, dapat po may appoinment po muna kayo para
makausap niyo si sir."
"Pero kilala niya akol Ako si April Rose Real ako ang asawa niya."
"Nako ma'am 鈥� I' "Edhel."
Napalingon ako.
"S-sir Juctril.."
Natulala ako ng makita ko ulit siya sa malapitan.
Bumilis naman ang pag tibok ng puso ko.
"S-sir..k-kasi po n-nagpumilit po siya na 鈥�"
"It's okay. I can handle it."malamig nitong sabi.
Bigla akong kinabahan nang mapatingin siya sa akin.
"Follow me,"maikli nitong sabi at naglakad papuntang office niya.
Tahimik akong sumunod habang kinakabahan parin.
"5 years. Wow, nice to see you again, wife," malamig na sabi ni Juctril
at lumingon sa akin.
Napalunok ako sa laway ko at tinignan siya sa mga mata.
"J-juctril."
"What do you want, April?'
Hindi ko mapigilang mapaiyak. Dali dali ko naman itong pinunasan at
bumuntong hininga.
"l need your help," mahina kong sabi.
"l don't have a time to help you and I'm busy. Now, you may now go,"
malamig niyang sabi at umupo sa kanyang swivel chair.
Hindi ko mapigilang mapahikbi.
"J-juct..please..kailangan na kailangan ko ng tulong mo. Ikaw nalang ang
makakatulong sa anak ko."
Napakunot ang noo niya habang nakatitig sa akin.
"Ano namang kinalaman ko jan sa anak mo?"
Napalunok ako sa aking laway.
"Si Ethan..may sakit ang anak ko sa puso. Bago siya operahan kailangan
niya munang abunuhan ng dugo. Pero hindi kami nag match at napakahirap
hanapin ng type ng kanyang dugo. At..at..i-ikaw nalang ang pag-aga ko,
Juctril."
Nakita ko ang gulat sa mukha niya. Tumayo siya at bahagyang lumapit sa
akin. Napaatras naman ako ng mas nilapit niya ang sarili sa akin hanggang
sa naramdaman na ang pader sa aking likuran.
"Bakit, Sino ba ang ama ni Ethan?' mahina niyang sabi habang nakatitig
parin sa akin.
Hindi ako makahinga ng maayos sa lapit niya sa akin at hindi siya
magawang sagutin.
"Answer me!"
Napalunok ako sa aking laway.
Malakas na malakas ang tibok ng aking puso ngayon.
"1-ikaw..i-ikaw ang ama.."mahina kong sabi at kasabay nito ang pag tulo
ng aking mga luha.
Napakurap si Juctril. Kita sa mukha niya ang gulat.
Napahikbi ako.
"J-juct..hindi ko 鈥攈 mm.."
Nanlaki ang mga mata ko ng bigla niya akong hinalikan sa labi.
Hinawakan niya ng kanyang isang kamay ang bewang ko at mas nilapit sa
kanya. Ang isa naman ay nasa pisngi ko at mas pinalalim pa ang pag halik.
Napapikit ako at napakapit sa batok niya at hinalikan siya pabalik.
"April."

"Ayusin mo ng mabuti yang damit mo," dali dali naman akong napatingin sa
damit ko. Nakaopen pa ang dalawang butones nito. Dali dali ko itong
sinirado.
Namumula parin ang mukha ko sa nangyari kanina.
At talagang clito pa talaga sa office niya namin ginawa ang kababalaghang
iyon.
"J-juctril, tungkol dun sa nangyari kanin 鈥�"
"Kalimutan mo na yun. Wala lang yun," malamig nitong sabi.
Napayuko ako.
"Kailan ko makikita ang anak ko?" tanong nito sa akin.
"B-bukas siguro o sa susunod. H-hindi pwedeng malaman ni Knight na
humingi ako ng tulong sayo."
Kumunot ang noo niya.
"And why? I'm the father of Ethan and I'm still your husband."
Bumilis ang pagtibok ng puso ko.
"A-alam ko. Pero please give me a time para masabi ko kay Knight ang
lahat. Ayokong masaktan siya."
"Do you love him?"
Nagulat ako sa tanong niya.
"Mahal mo ba siya?'malamig niyang sabi habang nakatingin sa aking mga
mata.
Napalunok ako.
"0-oo..mahal ko siya kasi siya yung turnu 鈥�"
"That's enough. You may now go. Tawagan mo nalang ako pag okay na ang
lahat,"sabi niya at tumalikod sa akin.
Turnayo ako at bumuntong hininga.
"0-okay. S-salamat sa lahat, Juctril,"sabi ko at naglakad na paalis.
Napatigil ako sa pag lalakad ng tawagin ako ni Juctril.
"April.]'
Napalingon ako. Nakatalikod parin siya sa akin.
"Nag hintay ako.."
Napakurap naman ako sa sinabi niya.
Nag hintay siya sa akin?
TO BE CONTINUED..
EPISODE 35
APRIL POV.
"April, nakauwi ka na pala,l ' nakangiting sabi ni Knight at hinalikan
ako sa pisngi.
Napaiwas ako ng tingin sa kanya.
"A-ah, 00. Punta lang akong taas.."sabi ko at nagmadaling umalis at
pumunta sa kwarto namin ni Ethan.
Nakalabas na ng hospital ang anak ko. Pinayagan na kasi kami ng doktor
na iuwi ang si Ethan clito sa bahay. Ayaw ko namang nakikitang malungkot
ang anak ko, at alam kong ayaw niyang manatili sa hospital.
Naguguilty na din ako sa pinaggagawa ko. Gustong gusto ko ng sabihin kay
Knight ang totoo pero natatakot ako.
Baka magalit si Knight kapag nalaman niya ang totoo.
Nung isang araw pumunta naman ako sa bahay ng mga magulang ko.
Nagulat sila ng makita nila ako. Wala na akong ibang matatakbuhan pa
kundi sila nalang. Malaki na din ang naitulong ni James sa akin kaya
humanap na ako ng ibang paraan.
Sinabi ko sa kanila ang lahat ng nangyari sa aking buhay, pati na sa
aking anak ko na si Ethan. Gustong gusto na nga nila makita ang kanilang
apo. Pero hindi pa pwede, kailangan ko munang makausap si Knight.
"Knight..
Tumingin sa akin si Knight na nakaupo sa sofa sa

sala habang nanonood ng TV.

"Ano yun? May problema ba, April?"
Lumapit ako ako sa kanya at umupo sa tabi niya.
"May dapat kang malaman."
Sumeryoso ang mukha niya. "Humingi na ako ng tulong sa mga magulang
ko,"mahina kong sabi at yumuko.
Narinig ko na nagmura ng mahina si Knight.
"Bakit mo ginawa yun?! Napag usapan na natin ito diba."
"00 alam ko. Pero Knight, alam kong hindi mo na kaya ang mga bayarin sa
hospital. Ayoko naman na mahirapan ka eh."
Napahawak siya sa kanyang noo.
"Kaya ko! Kaya ko, April! Hindi pa naman ako nag reklamo diba? Humahanap
ako ng paraan para mabayaran ang operasyon ni Ethan."
"Pero Knight..masyadong malaki.."mahina kong sabi.
Tumango siya at bumuntong hininga.
"Alam ko. Kaya nga humahanap ako ng bagong trabaho ngayon diba?"
"Kaya ginawa ko yun! Humingi na ako ng tulong sa mga magulang ko kasi
ayaw ko na mamroblema ka pa."
Inis naman siyang turnayo.
"Pero mali! Mali ka April!"
Naguluhan ako sa sinabi niya.
"Bakit mali? May karapatan din silang malaman kung anong nangyari sa
buhay 1<0. At may karapatan din silang tumulong kasi anak nila ako at apo
nila si Ethan." Tumahimik siya at bumuntong hininga.
"Knight..
"Okay."
"A-anong ibig mong sabihin?" Napatingin siya sa akin.
"Nakipagkita ka kay Juctril diba?"
Bahagya naman akong nagulat sa sinabi niya.
"Kaya ka laging wala kasi nakikipag kita ka dun sa dati mong asawa?
Sinabi mo na ang totoo sa lalaking iyun na anak niyo si Ethan diba?"
Hindi ako nakasagot sa tanong niya. Hindi ko akalain na alam na pala si
Knight ang totoo.
Malungkot naman siyang ngumiti sa akin. "Mabubuo na din ang pamilya
niyo." Hindi ko mapigilang maging emosyonal.
"Knight.."
Lumapit siya at hinawakan ang kamay ko.
"Takot na takot ako nung papunta na tayo clito sa
Manila, April. Takot ako na baka magkita ulit kayo ni Juctril at iwan
niyo ako ni Ethan. Mahal na mahal ko kayo, mahal na mahal kita, April."
"Pero na realize ko, nung nahospital na si Ethan na kailangan niya ng
totoong ama. Alam kong si Juctril lang ang match ni Ethan at hindi ko
maibibigay yun. Kailangan ni Ethan ng totoong ama at hindi ako yun. Alam
ko din na hanggang ngayon si Juctril parin ang mahal mo..alam kong
hanggang ngayon umaasa ka parin na mabubuo ang pamilya niyo. At hindi ko
ipagkakait iyun sa inyong dalawa ni Ethan kasi mahal na mahal ko kayo."
Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng aking luha. Hindi ko kayang nahihirapan
at nasasaktan si Knight ng ganito.
"Knight..
"Shh.. 'wag kang humingi ng tawad. Ginusto ko naman itong mangyari eh.
Huwag kang mag alala, nandito parin ako sa tabi niyo ni Ethan,"mahina
niyang sabi at hinalikan ang noo 1<0.
Tama si Knight. Hanggang ngayon si Juctril parin ang laman ng puso ko at
hindi na mababago yun.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 36
APRIL POV.
"Good morning. Nanjan ba si Juctril?"
"Nasa meeting pa po si Sir Juctril, ma'am. May I know your name PO?"
"April po.."
Ngumiti ito at napatango.
"Kayo pala yan Ma'am April, pumasok lang po kayo sa office ni sir.
Pakihintay nalang daw po siya sa 100b." Tumango ako at ngumiti sa
secretary ni Juctril.
"Salamat," sabi ko at pumasok na sa office ni Juctril.
Umupo ako sa couch at napatingin sa paligid. Namula ang mukha ko bigla ng
maalala ang nangyari sa amin ni Juctril clito sa office niya.
Hays, ano ba 'tong iniisip mo April!
Napatingin ako bigla sa may pintuan ng bumukas
ito.
"Juctril!
"M-maam wala nga po si sir dito-"
Napatayo naman ako bigla ng makita kung sino ang pumasok.
Nanlaki ang mga mata niya ng makita ako.
"Anong ginagawa mo clito babae ka!"
"M-maam umalis nalang po kayo. B-baka magalit po si Sir eh.."
Tinignan niya ito ng masama.
"Wala akong pakialam! Nanay ako ng anak ng boss
mo kaya wala kang karapatan! Umalis ka nga dito!"
Dali dali namang lumabas ang secretary ni Juctril.
"Jessica.."mahina kong sabi.
Muli siyang napatingin sa akin.
"April."
"Mommy, where's daddy?"
Napatingin naman ako sa kasama ni Jessica.
Isang batang lalaki na nakahawak ngayon kay Jessica.
Ngumiti naman si Jessica sa bata at hinimas ang ulo nito.
"Nandito na si daddy mo maya maya baby don't worry," malambing na sabi
nito.
Muli napatingin si Jessica sa 'kin.
"Oh, bakit parang gulat na gulat ka jan. Hindi kaba makapaniwala sa
nakita mo April?"nakangising sabi ni Jessica.
Napakurap ako.
"K-kaninong anak yan?"
"Kay Juctril. Bakit, hindi ka makapaniwala?"
Bumukas ang office ni Juctril at nakita ko itong galit na pumasok.
"Jessica!"
"Daddyyyl"
Nakita ko sa mukha ni Juctril ang gulat at pagkawala ng galit sa mukha ng
makita niya ang batang lalaki. Tumakbo palapit yung bata kay Juctril at
yumakap dito.
"Hey, kiddo."
"Juctril! Kanina ka pa namin hinihintay," sabi ni Jessica at lumapit kay
Juctril.
Napaiwas ako ng tingin ng biglang halikan ni Jessica si Juctril sa labi.
"Ano ba Jessica!"
"Bakit, Bawal ba?!"
"Umalis ka na dito,"inis na sabi ni Juctril.
"Ayoko! Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Miss na miss kana ni Zackl
Bakit ka ba hindi umuuwi sa bahay huh?"
Bumuntong hininga ako at kinuha ang bag ko at naglakad paalis.
Napatingin ako sa paglalakad ng tawagin ako ni Juctril.
"April.."
Napatingin ako kay Juctril.
Nginitian ko siya.
"Aalis nalang muna ako. Bukas nalang siguro ako babalik di-"
"No. Stay here," seryoso nitong sabi.
Nakita ko naman ang inis sa mukha ni Jessica.
"Paalisin mo na yan!"
Tinignan siya ng malamig ni Juctril.
"lkaw ang dapat umalis Jessica."
Tinignan ni Juctril ang batang nakayakap sa kanya na kanina pa tahimik.
"Hey Zack, gusto mo ba ng ice cream?" Tumango at ngumiti ang bata.
"Yes PO, daddy!"
"Go to tita Edhel and eat ice cream with her okay?"tumango naman ang bata
at dali daling lumabas sa office.
"Juctril!"sigaw ni Jessica.
4/9
"Get out."
"Ayoko! Anong gagawin niyo nito ng higad na 'to ah?! Magpapakasarap!?
Ganun!" Napapikit si Juctril sa inis.
"Sumagot ka!"
"1 said get out!" sigaw ni Juctril.
Napatahimik si Jessica at padabog na lumabas sa office ni Juctril. Pero
bago ito nakalabas tinignan muna niya ako ng masama.
Nakita ko namang hinilot ni Juctril ang ulo niya. "May away pala kayo ni
Jessica."salita 1<0.
Tinignan niya ako at pumunta sa upuan niya.
"Don't mind her."
"Dapat ayusin niyo na yang away niyo. Makakasama yan sa anak niyong
dalawa," sabay tinaasan ng kilay ni Juctril.
"Bakit ka pala nandito."
"Uhm, tungkol kay Ethan."
"What about my son?"
"Pinayagan na kami ng doctor na sa bahay muna si Ethan. Ayaw ko kasing
nakikitang malungkot yung bata kaya inuwi na namin."
Kumunot ang noo niya.
"Kumusta siya?"
"Okay naman siya. Pwede mo na siyang makita."
Napakurap si Juctril.
"R-really?'
Ngumiti naman ako at tumango.
"00, pero huwag mo sana muna sabihin na ikaw yung totoo niyang ama."
Kumunot ang noo niya.
"Baka kasi mabigla yung bata. Siguro pagkatapos na sa operasyon niya
pwede mo ng sabihin ang totoo." Tumango siya at tumayo. "Let's go."
Napatingin ako sa kanya.
"Huh?'
Tinignan niya ako.
"Gusto ko ng makita ang anak ko kaya halikana."
Napakurap ako at kinuha ang bag ko at sumunod sa kanya.
"Okay ka lang ba?"tanong ko kay Juctril na nag dadrive ngayon.
Hindi kasi siya mapakali at parang kinakabahan.
Bumuntong hininga siya.
"I'm fine."
Tumango ako at napatingin nalang sa labas ng bintana.
"Ano nga pala ang mga gusto ni Ethan?"
Muli naman akong napatingin sa kanya.
"Mga gusto niya? Laruan tapos chocolate cake," simple kong sagot.
Tumango siya.
"Punta muna tayo ng mall may bibilhin lang ako," sabi niya.
Tumango nalang ako at hindi na nagsalita.
NATAPOS na sa pagbili si Juctril ng mga laruan ni Ethan at cake. Nagtaka
ako nung una nung sinabi niyang may bibilhin siya sa mall. Yun pala para
kay Ethan yung bibilhin niya. Kaya din siya nag tanong sa akin ng mga
gusto ni Ethan upang may ibigay si Juctril sa bata.
"Magugustuhan kaya niya 'to?" tanong ni Juctril habang nakatingin sa mga
pinamili niya.
Ngumiti ako at tumango.
"00 naman. Magugustuhan niya lahat ng 'yan." "Thanks."
Ngumiti siya sa akin at nag simula na ulit mag drive.
"Halika na,"sabi kay Juctril at lumabas sa kotse.
Nandito na kami sa harapan ng bahay namin.
Lumabas naman si Juctril sa kotse niya at kinuha ang mga pinamili kanina
sa mall. Nakita ko naman siyang burnuntong hininga.
"Huwag kang mag alala, mabait naman si Ethan " nakangiti kong sabi.
Tumango siya at bumuntong hininga.
Pumasok ako sa bahay at sumunod naman si Juctril sa akin.
Pinaupo muna si Juctril sa may sala at hinanap sila Knight at Ethan.
Nakita ko si Knight sa may kusina na nag titimpla ng Juice. Tinawag ko
naman ito.
"Nandito ka na pala, April." Nakangiting sabi ni Knight at hinalikan ako
sa may noo.
Ngumiti ako sa kanya.
"Nandito siya.."
Nakita ko namang nawala ang ngiti sa kanyang mukha. Pero ilang minuto
ngumiti ulit siya pero hindi na abot sa mata.
"Talaga ba? N-nasa kwarto si Ethan, kukunin ko muna," sabi niya at
pumunta sa kwarto ni Ethan.
Binati ni Knight si Juctril ng mapadaan ito sa may sala, tinanguan lang
ito ni Juctril na mukhang kinakabahan parin.
7/9
Lumapit ako kay Juctril at umupo sa tabi niya.
"Okay ka lang?"tanong 1<0.
Tumango siya habang nakatingin sa ibang direksyon.
"Mama!"
Napatingin ako sa harapan ko. Napatayo ako ng makita ko ang aking anak na
patakbong lumapit sa akin at niyakap ako sa bewang.
Ngumiti ako at hinalikan siya sa kanyang ulo. Nakita ko na tumayo si
Juctril sa tabi ko.
"Okay lang ba ang anak ko?" tanong ko sa aking anak.
Ngumit siya at tumango sa akin.
"Opo, mama! Nag laro po kami ni papa kanina tapos kumain."masayang sabi
ni Ethan.
Sinulyapan ko naman si Knight na nakasandal sa may pader malapit sa amin.
Napatingin siya sa akin at nginitian ako.
Tinignan ko si Juctril na nasa aking tabi. Nakatingin siya kay Ethan at
kita sa mga mata nito ang saya at lungkot.
"Uhm, Ethan..si t-tito Juctril mo pala," sabi ko at sinulyapan si
Juctril.
Napatingin siya sa akin at muling tinignan si Ethan at nginitian ito.
"Hello, tito Juctril!" nakangiting sabi ni Ethan at kumaway kay Juctril.
Ngumiti si Juctril at lumapit sa aking anak.
Natuwa ako sa aking nakita ng yakapin ni Juctril si Ethan at halikan ito
sa noo.
"Ethan.."mahinang sabi ni Juctril habang niyayakap parin ang aking anak.
"Tito, ba rt kayo naiyak?'inosenteng tanong ni Ethan.
Bahagyang natawa si Juctril at ginulo ang buhok ni Ethan.
"l just missed you, Ethan."
"Miss din po kita kahit ngayon lang tayo nag kita
Ngumiti muli si Juctril.
"You're so cute."
"Hehe, thank you PO! Kayo po tito pogi hehe."
Hindi ko mapigilang mapaluha habang pinagmamasdan ang mag ama.
Ang gaan gaan ng 100b ko ngayon.
"Ngayon ko lang nakita si Ethan na ganyan kasaya," rinig kong sabi ni
Knight sa aking tabi habang nakatingin kay Ethan at Juctril na naglalaro
sa may sala.
Tawa sila ng tawa habang may hawak na mga laruan. Kita sa mukha ng aking
anak ang saya at tuwa. Hindi ko naman maiwasang maging masaya.
Ang ganda nilang pagmasdan.
"Ngayon, mas nabuo ang desisyon kong ibilin kayo kay Juctril."
Napatingin ako kay Knight ng sabihin niya iyun. Ngumiti siya sa akin at
hinawakan ang kamay ko.
"Alam kong mas magiging masaya kayo ni Ethan kapag kasama niyo si
Juctril. Kailangan din ni Ethan ng totoong ama, at si Juctril yun."
"Knight.."
"Don't worry, okay lang ako. Wag mo na akong alalahanin, kaya ko ang
sarili ko. Masaya na ako kasi nakasama ko kayo ni Ethan ng
matagal,"nakangiti niyang sabi.
Hindi ko mapigilang mapaiyak sa sinabi niya. Mahina siyang napatawa at
pinunasan ang aking luha.
"Mahal na mahal kita April. Mahal na mahal ko kayo ni Ethan," sabi niya
at niyakap ako.
Niyakap ko siya pabalik at muling napaiyak.
"Thank you for everything, Knight. Hindi ko man masuklian ang uri ng
pagmamahal mo sa akin pero gusto ko lang sabihin sayo na mahal kita,
mahal ka namin ni Ethan at ang swerte namin kasi nakilala ka namin."
Madamdamin kong sabi habang nakayakap ng mahigpit sa lalaking tumulong at
kasama ko sa nakalipas na limang taon. TO BE CONTINUED..
EPISODE 37
APRIL POV.
Matapos naming mag usap ulit ni Knight sa mga plano ko sa buhay ay
napagpasyahan namin na lumipat na kami ng bahay ni Ethan. Wala namang
reklamo si Knight at mas makakabuti din daw ito kay Ethan.
Binilhan kami ng bagong matutuluyan ni Ethan.
Nagkasagutan pa kami ni Juctril kasi sobra na ang binili niya para sa
amin ng anak ko. Pwede naman kaming bumalik sa dating bahay namin ni
Juctril pero ayaw niya. Marami daw masasamang ala-ala dun kaya ayaw
niyang dun kami manirahan.
Naging malapit na din si Ethan kay Juctril, pero hindi niya parin alam na
si Juctril ang totoong ama niya. Hindi ko kasi alam kuny saan ako
magsisimula at ayokong masira ang pamilya ni Juctril at Jessica at ang
anak nila.
Kinausap ako ni Jessica at binalaan na lumayo kay
Juctril. Wala naman akong magawa kasi kailangan ko si Juctril ngayon at
kailangan siya ng anak ko. Alam kong wrong timing itong pagdating ko sa
buhay nila pero wala na akong magagawa pa. Kailangan ni Ethan si Juctril
at hindi ko kayang mahirapan ito sa kanyang sakit.
Hindi ko na din binigyan ng pansin ang nararamdaman ko para kay Juctril.
Hindi ko maloloko ang sarili ko. Alam ko naman na hanggang ngayon siya
parin ang mahal ko at nilalaman ng puso ko.
Kahit anong ulit niya akong sinaktan at niloko, mahal ko parin siya. Tama
nga siguro ang kambal ko noon na ang martyr ko talaga at ang tanga tanga
ko sa
2/5
pag ibig. Hindi kagaya niya na pinag-iisipan niya muna ng mabuti bago
pumasok sa isang bagay.
Hindi kagaya ko na padalos dalos nalang kaya lagi nalang nasasaktan.
Nandito ako ngayon sa supermarket sa pinakamalapit na mall sa amin. Wala
na kasi kaming mga pagkain sa bahay kaya kailangan kong mamili. Binilin
ko muna si Ethan sa bahay kasama ang kanyang yaya na si Janice.
Kasalukuyan akong namimili ng mga chocolates para kay Ethan ng may mag
salita sa aking likuran.
"Look who's here]'
Nakita ko si Jessica paglingon ko na nakataas ang kilay habang nakatingin
sa akin.
May kasama siyang dalawang babae na mukhang mga kaibigan niya.
"Ikaw pala Jessica."
"Kumusta ang buhay mo, April?" nakangiting sabi nito sa akin. Pero alam
ko naman na plastikan lang ang pagngiti niya.
Kilalang kilala ko na siya noon pa kaya 'di na niya ako maloloko.
"Okay lang naman," sagot ko at ngumiti.
"Buti naman at okay ka lang, April. Balita ko binilhan ka ng bahay ng
Asawa 1<0. Ganyan ka naba talaga ka gold digger?"
Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.
"Anong sabi mo? Ako? Gold digger?"mahina naman akong napatawa. Nakita ko
ang inis sa mukha niya.
"Baka nakakalimutan mo Jessica mayaman din ang pamilya ko," nakangisi
kong sabi.
Nakita ko naman na inis na inis na siya.
"l don't care! Basta binabalaan na kita, April.
Lumayo ka kay Juctril kung ayaw mong masaktan at ang anak mo."
Lumapit ako sa kanya at madiin na hinawakan ang braso nito. Napaaray
naman siya sa ginawa ko.
l 'Huwag na huwag mo idadamay ang anak ko sa kagagahan mo, Jessica. Kundi
ako talaga ang makakalaban mo," sabi ko at marahas na binitawan ang braso
niya.
Tinignan niya naman ako ng masama.
"Hindi ako natatakot sa 'yo!" siyaw niya at umalis sa harapan ko. Sumunod
naman ang dalawa niyang kaibigan sa kanyang pag alis.
Napabuntong hininga ako at pinagpatuloy ang aking pamimili.
Kahit kailan talaga napakawalang hiya ng babaeng yun. Hindi pa talaga
siya makontento kung anong meron siya ngayon. Nasa kanya na si Juctril at
may anak na din Sila. Bakit kailangan niya pa akong guluhin? Lumapit lang
naman ako sa asawa niya kasi nangangailangan ng dugo ang anak ko at si
Juctril lang ang makakapagbigay nito. Subukan niya lang idamay ang anak
ko at magkakagulo talaga ang lahat.
JESSICA POV.
"Jessica, can you please calm down?! Kanina kapa palakad lakad jan!"inis
na sabi ng kaibigan kong si Stephanie.
Napatigil ako sa paglalakad at napasigaw na inis. Kinuha ko ang
pinakamalapit na baso sa aking pwesto at hinagis ito sa pader sa inis.
"Girl, calm down!" natatakot na sabi ni Jhoriza at nilapitan ako.
Hinihingal akong pinaupo ni Jhoriza sa upuan.
4/5
"Ano bang problema ni Stephanie.
"Naiinis ako sa babaeng yun! Gustong gusto ko na siyang mawala sa buhay
ko, sa buhay namin ni Juctril! Isa siyang malaking balakid sa
pagmamahalan namin ni Juctril at ayaw na ayaw ko yun!" galit kong sabi at
muling nag wala.
Gustong gusto ko na sabunutan si April kanina ng magkita kami kaso hindi
pwede, may nakabantay sa mga galaw ko at kapag may mali akong ginawa
malalaman agad ito ni Juctril and I hate it!
Dapat talaga tinapos ko na si April noong nasa davao pa siya eh.
Napakatanga mo talaga Jessica! Bobal Argh!
"Anong plano mo, sa akin ni Jhoriza.
Napatingin ako sa kaisa isang litrato namin ni Juctril na masayang
nakangiti nabang nakahawak siya sa bewang ko habang ako naman ay
nakasandal sa kanya.
Mahal na mahal ko si Juctril at gagawin ko ang lahat para maging akin
lang talaga siya.
Napangisi ako sa aking naisip kung paano ko paalisin sa buhay namin si
April.
"Bakit ganyan ang ngisi mo girl? May masama ka nanamang plano no?
Nako."umiiling na sabi ni Stephanie.
"Sisiguraduhin kong iiyak talaga ng dugo si April sa gagawin
ko,"nakangisi kong sabi habang nakatingin sa kawalan.
Mag handa kana April.
APRIL POV.
Alas nuebe na ng gabi ng mapatulog ko ang aking anak na si Ethan.
Nanonood pa kasi ito ng Cartoon
Network sa TV at naninibago pa sa bago naming bahay.
Pagkatapos kong ayusin ang hinihigaan ng anak ko ay lumabas ako ng kwarto
upang makainom ng tubig.
Muntik na akong mapasigaw sa gulat ng may nakita akong lalaking
nakasandal malapit sa may lababo. Nag angat ito ng tingin sa akin.
"J-juctril..anong ginagawa mo dito? B-bakit pumasok ka nalang bigla sa
bahay?'
Hindi nya ako sinagot. Nakatingin lang siya sa akin. "Juctril,"tawag ko
sa kanya.
Napakurap siya at hinay hinay na lumapit sa akin.
Nanlaki ang mga mata ko sa sunod niyang ginawa sa akin.
Hinalikan niya ako sa labi.
"Mahal parin kita, April. Please be mine again,"mahina nitong sabi at
niyakap ako ng mahigpit.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 38
April 18, 2019
APRIL POV.
"Mahal parin kita April, please be mine again."
Napabangon ako sa pagkakahiga ko ng muli ko maalala ang sinabi ni Juctril
sa akin nung nakaraang araw.
"Mama, ba't di ka pa tulog?" inaantok na tanong sa akin ng aking anak.
Hinimas ko ang buhok niya at hinalikan sa noo.
"Shh. Tulog kana. May iniisip lang si mama," tumango naman si Ethan at
muling burnalik sa pagtulog.
Muli kong naalala ang pag uusap namin ni Juctril.
THROWBACK
"Mahal parin kita April, please be mine again,"mahina nitong sabi at
niyakap ako ng mahigpit.
Natulala ako sa sinabi niya.
Naamoy ko ang amoy ng alak kay Juctril.
Lasing siya.
Bahagya akong lumayo sa kanya.
"Ano ba Juctril ba rt ka ba naglalasing," inis kong sabi.
Yumuko siya at hindi ako sinagot.
"Nag away ba kayo ni Jessica? Umuwi kana sa inyo baka hinahanap ka na ng
anak mo."
"My son is here,"sagot niya habang nakatingin sa akin.
"l mean yung isa mong anak. Ang anak niyo ni
Jessica baka 鈥�" "Hindi ko siya anak!"sigaw niya habang bakas sa mukha
ang inis.
Bahagya akong nagulat sa sinabi niya.
"He's not my son. Yes, tinatawag niya akong daddy but he's not my son.
Anak siya ni Jessica sa ibang lalaki at pinagpipilitan ng babaeng yun na
ako ang ama ng anak niya hanggang sa ako na ang tinuring na ama ni
Zack. .1 1
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang dalawa kong kamay.
"Si Ethan lang ang anak ko, April at ikaw lang din ang mahal ko," mahina
niyang sabi at hinalikan ako sa noo at pinagdikit ang aming noo.
Napapikit ako at hindi mapigilang mapaluha.
"Sa nakalipas na limang taon, April, ikaw parin ang mahal 1<0. Nasaktan
ako noon nang inawan mo ako, nagalit ako sayo no'n pero hindi parin
nawawala ang pagmamahal ko sayo."
Napapunas ako sa luha ko at tinignan siya sa mga mata.
Ngumiti siya sa akin.
"Wala akong ibang babae na minahal ng ganito
April kundi ikaw lang," sabi niya at hinalikan ako sa labi.
" Juctril.."
"Can you be my mrs. Real again?"nakangiti niyang sabi.
Ngumiti ako at pinunasan ang luhang tumutulo sa mata ko.
"Lasing kalang eh.]'
Marupok na kung marupok pero mahal ko parin si
Juctril. Nasaktan man ako sa nangyari noon, alam kong nasaktan din siya
kagaya ko. Hanggang ngayon sinasaktan ko parin siya kagaya nalang ng
pagpapakilala ko sa kanya sa anak namin bilang tito niya.
"Matino parin ako mag-isip kahit lasing ako April,"nakangisi niyang sabi.
"So?'
Bigla siyang lumuhod sa harapan ko.
"Hoy, anong ginagawa mo," kinakabahan kong sabi.
"April Rose Real, my wife. Please be mine again.. I love you so much,"
nakangiti niyang sabi at may tumulo na luha sa kanyang mga mata.
Hinawakan ko ang kamay niya at pinatayo siya.
"P-para kang tanga nakaluhod jan." Sabi ko habang humihikbi.
Napatawa na din siya.
"So, what?"tanong niya.
Ngumiti ako at hinawakan ang pisngi niya.
"Yes, Juctril. I'm all yours.. I love you so much."Sabi ko at niyakap
siya.
Niyakap niya din ako at hinalikan ako sa may ulo.
"1 love you, April."
END OF THROWBACK.
Matapos mangyari ang pag-uusap namin ni Juctril lagi na niya akong
tinatawagan at pumupunta din siya lagi sa bahay.
Tuwang tuwa nga si Ethan kasi nandito lagi si Juctril upang makipaglaro
sa kanya eh.
"Juct?" Tawag ko sa kanya na busy sa paghihimas ng ulo kay Ethan na
nakatulog na sa lap ni Juctril.
Napatingin siya sakin.
"Si Jessica pala.."
Nakita ko ang inis sa mukha niya.
4/8
"What about her?"
"Paano natin sasabihin na nagkabalikan na tayo?" Bumuntong hininga siya
at muli akong tinignan.
"Don't mind her. Wala naman akong responsibilidad sa kanya eh. Siya lang
ang nagpumilit na pumasok ulit sa buhay ko."
"Pero yung bata?'
Natahimik siya bigla.
"Paano mo sasabihin sa bata ang totoo?
Siguradong masasaktan si Zack kapag nalaman niya ang katutohanan."
Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.
"Don't worry, I can handle this. Matatanggap din ni Zack ang totoo at isa
pa anak ko parin siya kahit hindi ko siya totoong anak."
Ngumiti ako at sumandal sa balikat niya.
Nandito kami ngayon sa bahay ng kakambal kong si
Josie. Kasama ko ang aking mag ama na si Juctril at Ethan. Birthday namin
ng kambal ko ngayon at may hinanda siyang party para sa aming dalawa.
Ayoko sana ng ganito pero nagpumilit siya kasi matagal na daw kaming
hindi nagkikita.
"Kams!"
Napalingon ako at nakita ko ang kambal kong nakangiti habang patakbong
palapit sa akin.
"Josie!" sigaw ko at niyakap siya ng mahigpit ng magkalapit na kami.
Happy birthday!"
"Happy birthday din sayo!"
Narinig ko ang pag hikbi niya. Hindi ko na din mapigilang mapaiyak.
"Ang daya daya mo! Akala ko pa naman walang
taguan ng sekreto! Pero bakit mo ginawa niyang sabi habang nakayakap sa
akin ng mahigpit. Napahikbi ako.
"Sorry. Ayoko naman kasing dumagdag ako sa problema niyo at buhay ko 'to
and I can handle it."
"Ewan ko sayo! Tama na nga! Ang importante nandito kana at hindi mo na
ako iiwan."nakangiti niyang sabi at pinunasan ang luha niya.
Ngumiti na din ako at pinunasan ang luha ko. "By the way, high way.
Where's my pamangkin?"sabi niya habang nakataas ang kilay.
Hinanap ko si Juctril at Ethan. Nagpaalam kasi ang dalawa na mag ccr daw
muna sila. Nakita ko sila naglalakad papalapit sa amin.
"Ethan!"tawag ko sa anak ko.
Turningin siya sa akin at ngumiti. Tumakbo naman siya papalapit sa akin.
"Mama, darni po kwento sa akin ni tito Juctril tapos sabi niya sakin
dadalhin daw niya ako sa hongkong! "tuwang tuwa na kwento ng aking anak.
Napangiti ako at hinalikan siya sa noo.
Napatingin ako sa kapatid ko. Nakatingin siya kay Ethan na halatang gulat
na gulat.
"Kams, anak ko pala si Ethan."nakangiti kong sabi.
Napakurap siya at napatingin sa akin.
"G* go. Kamukha ng tarantado niyang tatay"
Sinaway ko bigla si Josie.
"Good evening, Josie and Happy birthday," bati ni Juctril ng makalapit
siya amin.
Inirapan siya ni Josie.
"Thanks."maikli nitong sabi.
Muli siyang napatingin kay Ethan. Nginitian niya
naman ito.
"Hi, Ethan, ako nga pala si tita Josie mo. Kapatid ako ng mama April mo."
Napakurap sa mata si Ethan at napatingin sa akin.
Ngumiti ako.
"Bumati ka sa tita mo dali."
"Hello po tita Josie ako po si Ethan."nakangiting pakilala ng anak ko.
Niyakap ni Josie si Ethan.
"Finally, nakilala na din kita! I'm so happy to finally meet you
pamangkin," masayang sabi ni Josie.
Nagsimula na ang event at medyo nahihiya parin ako kasi ilang taon akong
hindi nakadalo ng ganitong party at makakita ulit ng ganitong mga tao.
Maraming bumati sa amin lalong lalo na sa akin at kinamusta ako.
Nagtanong din sila kung saan nga ba daw ako nanggaling. Hindi ko naman
masagot ang tanong nila kaya nginitian ko nalang ito. Maraming pumunta sa
ginawang birthday party ng kapatid ko. Kasama na clito ang mga kaibigan
namin at mga business partners nila. Nandito din ang parents namin ni
Josie, tuwang tuwa sila mommy na makita kaming tatlo nila Juctril at
Ethan na magkasama.
"0mg, April! "
Napatingin ako sa tumawag sa aking pangalan.
Nanlaki ang mga mata ko ng makilala kung sino ito.
"S-sam? Anong ginagawa mo dito?"
Umupo siya tabi 1<0.
Umalis kasi si Juctril at nakipag usap sa mga kaibigan niya sa business.
"Isa ako sa nag ayos at nag design sa event na ito.
Akalain mo 'yun, magkikita pala tayo ulit! Kaano ano mo
pala si Ma'am Josie?"
"She's my twin sister," nakangiti kong sabi.
Nakita ko ang gulat sa kanyang mukha.
"H-ha? So ikaw pala 'yung sinabi nilang nawawalang kambal ni Ma'am Josie!
Hala! Bakit hindi mo sinabi sa akin na mayaman ka pala, April."
Nginitian ko naman ito
"Sige, April alis na muna ako, ha? May aasikasuhin pa kasi ako,"nakangiti
niyang sabi at umalis.
Nagpaalam din ako sa kanya.
Napatayo ako sa kinauupuan ko at hinanap sa paningin ko si Ethan.
Saan nanaman kaya ang batang yun?
Lumapit ako kina mommy.
"April, anak ikaw pala, happy birthday," nakangiting sabi ni mom.
Ngumiti ako pabalik.
"Thank you, mom. Mom, alam mo ba kung saan si Ethan ngayon?"
Napakunot naman ang noo niya.
"No, urnalis na siya pagkatapos ko siyang bigyan ng chocolates."
Kinabahan ako bigla.
"Ah ganun po ba. Sige po hanapin ko lang sa 100b ng bahay."
Patakbo akong pumasok sa bahay nila Josie at hinanap ang anak 1<0.
Makalipas ang 30 minuto di ko parin nakikita si Ethan. Nalibot ko na ang
buong bahay nila Josie. Nalaman na din nila Juctril pati ang ibang tao
dito sa party na nawawala ang anak ko.
"Juctril, yung anak ko.."umiiyak kong sabi habang nanginginig.
Niyakap niya ako ng mahigpit.
"Makikita din natin si Ethan.."
Hindi man pinapakita ni Juctril pero ramdam ko din ang grabe nitong pag-
aalala.
"Kams.."napatingin ako kay Josie.
Umiiyak na din siya.
"Sorry kasi nawala ang pamangkin 1<0," sabi niya habang umiiyak.
Umiling ako at nilapitan siya.
"Hindi mo kasalanan, Josie. Hindi kita sinisisi sa nangyari."
Tumunog bigla ang phone ko.
"Wait lang.."
Lumayo ako sa kanila at inopen ang cellphone ko.
May natanggap naman akong unknown message. Inopen ko naman ito at binasa.
From: 09356652728
Hi April! Birthday mo pala ngayon no? Hahaha. Happy birthday! Nahanap mo
na ba ang anak mo? Di pa diba? Kasi nandito siya kasama ko HAHAHAHA..
gusto ko maglaro april :) hanapan hahaha! Dapat mahanap mo anak mo sa
(00b ng isang linggo kung hindi patay anak mo hahahaha.
Nanghina ako sa nabasa ko. Nabitawan ko naman ang cellphone na hawak ko
at napahawak sa dibdib kong naninikip.
"APRIL!"huli kong narinig bago ako nawalan ng malay.
TO BE CONTINUED.. Vote and Commentl
EPISODE 39
APRIL POV.
Dalawang araw na ang lumapas pero hanggang ngayon hindi parin nakikita si
Ethan. Lahat ng kakilala namin ay tumulong na sa paghahanap sa anak ko.
Nalaman na rin ni Knight at nangyari at tutulong din siya para sa
paghahanap kay Ethan.
Napatayo ako ng matapos na makipag usap ni Juctril sa isa sa mga agent
niya sa telepono.
"Ano, Juct, may nakakaalam na ba kung nasaan si
Ethan?"
Bumuntong hininga siya at mahinang umiling. Naramdaman ko ang pagyakap ni
Juctril kaya napaiyak ulit ako sa aking nalaman.
"Wag kang mag-alala, kams. Mahahanap din natin si Ethan," sabi ni Josie
sa akin at tinapik ako sa balikat. Hindi na ako nagsalita at patuloy lang
sa pag-iyak.
"April, aalis muna ako. May pupuntahan lang akong importante."sabi ni
Juctril na nagpatigil sa akin.
Kita sa mukha ni Juctril ang pagod. llang araw na din siyang walang tulog
kakahanap sa anak namin at palagi nalang siyang umaalis para mahanap si
Ethan. Tumango ako at napayuko.
Hinawakan niya ang pisngi ko kaya napatingin ako sa kanya.
Maliit siyang ngumiti at hinalikan ako sa noo.
"Mahahanap din natin si Ethan. Uuwi siyang maayos clito sa bahay kaya
'wag kang mag alala."
Hindi ko mapigilang mapaluha sa sinabi niya.
2/5
Pinagdikit niya ang mga noo namin.
"Mahal na mahal kita,"mahina niyang sabi.
"Mahal din kita,"sagot ko.
Mabilis niya akong hinalikan sa labi at umalis na.
"Huwag kang mag-alala kams magtiwala lang tayo sa asawa mo."
Tumango ako at bahagyang ngumiti.
Buong araw akong nagkulong sa kwarto ni Ethan. Nakayakap ako sa dala dala
niya laging stuff toy. Wala akong gana kumain o lumabas man lang ng
kwarto.
Nanghihina ako. Gusto ko ng mayakap ang anak ko.
Nag aalala ako ngayon sa lagay niya. Kumusta na kaya siya? Nakakakain ba
siya ng tatlong beses sa isang araw? Nakakatulog ba siya ng maayos?
Nababaliw na ako.
"Ethan,"mahina kong sabi at napapikit. "April."
Nakapikit parin ako habang yakap yakap ang laruan ni Ethan.
"A-april, don't be like that," mahina niyang sabi at mahinang napamura.
"Ginagawa ko lahat ng makakaya ko makita lang natin si Ethan, April.
Please help me.. help with me.. I need you.."mahina niyang sabi at
narinig ang mahina niyang pag hikbi.
Hindi ko kayang makita si Juctril na ganito. He's showing his weak side.
He's crying like a baby infront of me. Masakit makitang ganito siya.
Nanginginig ang mga kamay kong abutin ang mukha niya.
Napatingin siya sa akin.
Tumulo ang luha ko.
"I-i'm sorry.."mahina kong sabi habang tinitigan ang buong mukha niya.
Lumapit siya sa akin at pinagdikit ang noo namin.
"I-i'm sorry.."ulit kong sabi at napahikbi.
Umiling siya at maliit na ngumiti.
"Don't say sorry. I know what you feel right now. I just want you to be
strong, April. Mahahanap natin ang anak natin. Hindi ako titigil hanggang
hindi ko siya nahahanap," determinado niyang sabi habang nakatingin sa
aking mga mata.
Ngumiti ako at tumango.
"l love you," mahina niyang sabi at napatingin sa aking mga labi.
"l love you too," sagot ko at hinalikan siya sa labi.
Hinalikan niya ako pabalik at hinapit ako sa beywang.
He needs me and I need him too. We need each other. Tama siya, kailangan
ko maging malakas at matatag para sa kanya at para kay Ethan.
From: 09356652728
Hi April! Birthday mo pala ngayon no? Hahaha. Happy birthday! Nahanap mo
na ba ang anak mo? Di pa diba? Kasi nandito siya kasama ko HAHAHAHA.,
gusto ko maglaro april hanapan hahaha! Dapat mahanap mo anak mo sa 100b
ng isang linggo kung hindi patay anak mo hahahaha.
Bumuntong hininga ako pagkatapos ko ulit basahin ang text na galing sa
hindi ko naman kilalang tao.
Malaki ang hinala ko na nasa kanya si Ethan.
Kailangan kong tulungan si Juctril sa paghahanap sa anak namin. Hindi
pwedeng siya nalang ang
4/5
gumagawa ng action.
Kailangan ko siyang tulungan at may hinala na ako kung sino ang kumuha sa
anak namin.
"Good morning PO, ma'am! How can I help you sabi ng trabahante sa isang
shop ng mga gown na pinuntahan ko ngayon.
Balita ko nandito daw si Jessica at pagmamay-ari niya ang shop na ito.
"Nandito ba ang may-ari ng shop na ito?" Tumango siya at ngumiti.
"Si Ma'am Jessica po ba? Opo, ano po'ng kailangan niyo?"
"Gusto ko sana siyang makausap. Paki sabi ang pangalan ko, April Rose
Real."
Tumango siya at ngumiti.
"Okay PO, paki hintay nalang po at umupo nalang muna kayo jan sa may
sofa,"sabi nito at umalis na. Bumuntong hininga ako at napatingin nalang
sa mga iba rt ibang gown clito sa shop.
"Ma'am.."
Napatingin ako sa trabahante na nakakalabas lang sa office ni Jessica.
"Sabi po ni Ma'am Jessica pasok lang daw po kayo sa office niya."
Tumango ako at naglakad na papunta sa office ni Jessica.
Binuksan ko ito at pumasok.
Nakita ko siyang nakaupo sa kanyang Swivel chair. "Oh! Hi, April.
Nakakagulat naman ang pagbisita mo clito sa akin,"nakangisi niyang sabi.
Hindi na ako nagpaligoy ligoy pa at sinabi na ang pakay ko sa kanya.
"Nasaan ang anak ko, Jessica."malamig kong sabi habang nakatingin sa
kanya.
Napawi ang ngisi niya sa mukha at tinignan ako ng seryoso.
"What did you say?" iritado niyang tanong.
Hindi ko mapigilang magalit.
I 'llabas mo na ang anak ko Jessical Alam kong nasa sayo si Ethan!"galit
kong sabi sa kanya.
Nakita ko ang pag ngisi niya at pagtawa ng malakas.
Turnayo siya at bahagyang lumapit sa akin.
"At bakit ko naman kukunin ang anak mo. May sarili akong anak, April at
hindi ko kailangan 'yang anak mo kaya wag mo akong pagbintangan!"sigaw
nito sa akin.
Nanginig ako sa galit.
"Kaya nga Jessica eh! May anak ka! Alam mo ang nararamdaman ko ngayon
kasi ina ka din! Nawawala ang anak ko at hindi ko na alam kung ano ang
gagawin ko! Kaya ibalik mo na sa akin si ko at hindi mapigilang
mapaiyak.
Ngumisi naman siya.
"l don't care, April. Hanapin mo mag isa ang anak mo. Kasalanan mo yan
kasi pabaya kang ina! Kung hindi mo pa sana inalis sa paningin mo ang
anak mo edi sana hindi siya nakuha ng kung sino sino!" Natigilan ako sa
sinabi niya.
"Kaya pwede ba April, leave my office now."madiin niyang sabi habang
nakatingin ng matalim sa akin. Napatulala ako at walang buhay na lumabas
sa office ni Jessica.
TO BE CONTINUED..
1/6
EPISODE 40
APRIL POU
Tulala akong lumabas sa shop ni Jessica habang patuloy ang pag agos ng
aking mga luha sa aking mata. Naninikip ang dibdin ko habang iniisip ko
kung nasaan ba talaga ang anak ko ngayon. Hindi pa siya maayos, hindi pa
siya naoperahan.
"Anak.."
Magpakita kana sa akin, anak. Hindi ko na kayang hindi ka makita ng
ganito katagal.
Umuwi kana..
"Miss tumabi ka!
"Jusko, miss tabi!"
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang isang kotse na malapit na sa akin.
"Jusko!"
Huli ko na napagtanto ang papalapit na kotse sa aking kinatatayuan
hanggang sa bumangga ang katawan ko dito.
"Tumawag kayo ng ambulansya!"
Nanghihina ako at kinakapos ng hangin na hinihinga. Hinay hinay naman
akong napa pikit at nilamon na ng dilim.
THIRD PERSON POU
Hindi mapakali ang mga magulang ni April sa labas ng emergency room.
Sinugod ito sa hospital matapos na nabangga ng isang kotse.
Nandito lahat ang mga malalapit sa buhay ni April naghihintay sa kanya.
Hindi din mapakali sa may harapan ng emergency room si Juctril. Kanina pa
siya palakad lakad at napapasuntok sa pader.
Sinisisi niya ang sarili niya kung bakit naaksidente ang asawa.
Pinabayaan niya ito. Hindi niya ito nabantayan ng mabuti dahil marami
siyang ginagawang importante at para mahanap na din sa [along madaling
panahon ang nawawalang anak na si Ethan.
Hindi mapigilan ni Juctril na manghina sa mga nangyayari sa buhay niya.
Siguro karma na ang lahat ng ito sa lahat ng ginawa niyang kademonyohan
noon.
Sa pananakit niya kay April physically and emotionally. Baka ito na ang
karma niya, ang maging miserable ang buhay niya habang nahihirapan ang
pamilyang meron siya.
"Kuya," napatingin si Juctril sa kapatid niyang si James.
Malungkot itong ngumiti sa kanya at tinapik sa balikat.
"Don't worry kuya, gagaling din si April. At makikita niyo din si Ethan
sa lalong madaling panahon." Bumuntong hininga si Juctril at tumango.
"1 hope so, James. I can't leave without my wife and son,"nanghihina
nitong sabi at kasabay nito ang pagtulo ng kanyang luha na kanina niya pa
pinipigilan.
APRIL POV.
Tatlong linggo na ang nakalipas ng ma discharged na ako sa Hospital.
Hindi naman ako masyadong napurohan kaya madali akong gumaling. At simula
nung ma discharged ako sa hospital ay hindi ko na din nakikita si
Juctril.
Dito ako umuwi sa bahay namin ni Juctril kahit pinipilit ako ng mga
magulang kong doon na muna
tumuloy sa kanila.
I want to talk to Juctril. I want to see him. I missed him.
Pero hindi siya umuuwi clito sa bahay. Kung umuwi naman ito ay tulog na
ako at hindi ko siya naaabotan sa umaga sa aga ng pag alis niya.
Sabi pa ni James may lead na daw sila kung nasaan si Ethan at masayang
masaya ako sa narinig ako. Pero hindi pa daw sila sure at pupuntahan pa
nila ang lugar na iyun. Kaya walang araw na hindi ko pinagdadasal sa Dios
na mahanap na sana si Ethan.
Kaya din siguro busy si Juctril kasi focus ito sa paghahanap kay Ethan.
Pero mali naman atang ganito nalang kami lagi.
Pwede ko naman siya matulungan eh.
Naalala ko pa yung sinabi niya sa akin noon na kailangan niya ng tulong
ko. Na magtulungan kami para mahanap si Ethan. Pero bakit siya ganina
ngayon?
Naiinis ako sa kanya! Simula no r ng maaksidente ako, nag iba nanaman
siya at ayaw ko ganito.
Alas dose na ng madaling araw at nandito parin ako ngayon sa sala upang
hintayin si Juctril na makauwi sa bahay.
Sabi kasi ng mga kasambahay namin na mga alas dose daw umuuwi si Juctril
kaya hindi ako natulog ng maaga ngayon kahit inaantok na ako para lang
maabutan ko si Juctril.
Napatayo ako ng marinig ko ang tunog ng kotse sa may labas ng bahay. Dali
dali ko namang inayos ang sarili ko at hinintay si Juctril na makapasok.
Natigilan siya ng makita niya ako.
"Bakit hindi ka pa tulog?" malamig nitong sabi. "H-hinintay kita," mahina
kong sabi at napakagat sa labi ko.
Malamig niya akong tinignan.
"Matulog kana, matutulog na din ako."sabi niya at nilampasan ako.
Napatingin ako sa kanya at hindi maiwasang masaktan.
"Juct, lets talk please."
Napatigil siya sa paglalakad pero hindi niya ako nilingon.
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya sa likod. Tumulo naman ang luha ko
at napahikbi.
"Miss na miss na kita."mahina kong sabi at mas hinigpitan ang pagyakap sa
kanya.
Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya.
Hinawakan niya naman ang mga kamay kong nakayakap sa akin at kinalas ito.
Hinarap niya naman ako at hinaplos ang mukha ko at pinunasan ang mga luha
sa aking pisngi.
"I'm sorry," mahina nitong sabi at napayuko.
Napahikbi naman ako habang nakatingin parin sa kanya.
"Diba sabi mo magtulungan tayo? Pero bakit ka ganito." Mapait kong sabi
habang nakatingin sa kanya.
Hindi siya sumagot.
"S-simula nung maaksidente ako lumayo ka nanaman sa akin. G-galit kaba sa
akin? k-kasi.. kasi naaksidente ako?" malungkot kong sabi.
Umangat naman ang tingin siya sa akin at hinawakan ang magkabila kong
pisngi.
Umiling siya at hinalikan ako sa labi.
"No. I'm not mad at you, April. Hindi ako magagalit

sayo,"malambing nitong sabi.

"Kung hindi ka galit sa akin bakit ka umiiwas sa akin ah?!"
Napapikit naman si Juctril at bumuntong hinga.
"Kasi sinisisi ko ang sarili ko kung bakit nangyayari ito ngayon sa
pamilya natin."
Natigilan ako sa sinabi niya.
Nakita ko ang lungkot sa mukha ng pinakamamahal ko.
May tumulong luha sa kanyang mata.
"Noong maaksidente ka, April, parang gumuho ang mundo ko. Hindi ko kayang
makita kang ganun, walang malay at maraming dugo. Nawala na nga si Ethan
tapos mawawala ka pa sa akin. Hindi ko kaya yun, April." Nahihirapan
nitong sabi.
" J uct. .1 1
"Kaya no'ng gumaling ka at nadischarged sa hospital, nagpakalayo muna ako
sayo. Kasi kapag nakikita kita, April, nasasaktan ako. Gusto ko humarap
ako sayo na kasama na si Ethan. Kasi alam kong nangungulila kana sa anak
natin."
Hinawakan ko ang mga kamay niya at ngumiti.
"Hindi mo kasalanan ang lahat, Juct. Hindi kita sinisisi sa mga nangyari
sa pamilya natin. Ayokong sinasarili mo ang mga problema kasi nandito
naman ako. I'm your wife Juctril and I will help you with this problem."
Niyakap ko siya at niyakap din niya ako pabalik.
"l love you, April. Thank you for everything," bulong niya sa 'kin.
"l love you too, Juctril." TO BE CONTINUED..
EPISODE 41
APRIL POV.
l '
"Nahanap na namin si Ethan.
Hindi ko mapigilang mapaiyak sa tuwa ng malaman kong nahanap na nila
Juctril ang anak namin.
Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Makokompleto na ulit tayo,"bulong niya sa may tenga ko at hinalikan ang
aking leeg.
"Thank you, Juct," mahina kong sabi at tumingala sa kanya at nginitian.
Ngumiti siya pabalik at mabilis akong hinalikan sa labi.
"N-nasaan si Ethan, Juct? Gusto ko siyang makita ngayon."
Hinaplos naman ni Juctril ang aking pisngi at pinaupo ako sa couch.
Hinawakan niya ang kamay ko.
"Listen, April. Hindi pa natin pwedeng makasama si
Ethan."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"P-pero bakit? Akala ko ba nahanap mo na ang anak natin."
Turnango siya at muli akong tinignan.
"Yes, nahanap na namin si Ethan. Pero kailangan muna namin siyang itago
hanggang sa hindi pa namin nahuhuli si Jessica."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
"W-what?"

2/5
"Si Jessica ang nagpadukot kay Ethan nung birthday niyo ni Josie, April.
Matagal na akong may hinala na siya ang may pakana ng pagkawala ng anak
natin. Kaya sinundan ko siya lagi kaya matagal akong nakakauwi clito sa
bahay nung mga nakaraang araw."
Ang kapal ng mukha ng babaeng yun.
She's crazy!
Akala ko ba wala siyang kinalaman sa pagkawala sa anak ko?
Liar!
"Nasa Davao ngayon si Ethan."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Juctril.
"D-davao? Anong ginagawa ng anak ko dun!"
"Don't worry mas ligtas si Ethan dun. Nandun din si manang Bebeng at mang
Bobong para bantayan si Ethan at marami din akong nilagay na mga security
dun para walang masamang mangyari sa anak natin." Napabuntong hininga ako
at tumango.
Hinawakan niya ang mukha ko.
"Don't worry, love. Mapapakulong din natin si Jessica."
"Dapat pinakulong niyo na siya ngayon!" Hindi ko naman mapigilang
magalit.
Gusto ko siyang mabulok sa kulungan!
"We can't do that right now, April. Malakas ang pwersa ngayon ni Jessica.
May kinakasama siyang leader ng mafia kaya mahihirapan tayong ipakulong
siya."
Natahimik ako sa sinabi niya.
Malakas ang kapit ni Jessica sa mga sindikato ngayon kaya hindi siya
natatakot.
"At gusto kong makuha si Zack kay Jessica, April."
Napatingin ako kay Juctril. Seryoso siyang nakatingin ngayon sa akin.
I know he loves Zack. T inuring na din niya itong totoong anak kaya
naintindihan ko siya kung bakit gusto niya makuha si Zack.
Ngumiti ako at hinawakan ang kamay ni Juctril.
"Don't worry makukuha din natin si Zack. Hindi naman siya siguro sasaktan
ni Jessica kasi anak niya yun diba."
Nakita ko ang galit sa mukha ni Juctril.
"She's crazy, April. Nakita ko na siya noong sinaktan si Zack kaya kinuha
ko ang bata kay Jessica. Pero nakuha ulit ni Jessica si Zack kasi hindi
naman ako ang totoong tatay ng bata."
God! She's crazy! Pati sariling anak sinasaktan.
"Kaya gusto kong makuha si Zack sa poder ni Jessica. I can't imagine my
son's crying every night,"mahinang sabi ni Juctril.
Niyakap ko ito at hinaplos ang buhok niya.
Malungkot naman akong napangiti.
He really loves Zack.
Kung makuha na namin si Zack kay Jessica I will love Zack as my own son.
Walang kasalanan ang bata kaya wala akong dapat ikagalit sa kanya.
"H-hello, anak."
"Mama!"
Hindi ko mapigilang mapangiti ng marinig ko ang boses ni Ethan.
Pinayagan kasi ako ni Juctril nakausapin si Ethan kasi sa telepono
nalang.
"K-kumusta ka jan anak?'
"Okay naman ako clito mama, pero mama miss na
4/5
kita na sabi ni Ethan.
Hindi ko mapigilang mapaluha.
"M-miss na din kita anak. Don't worry magkikita din tayo anak, kunting
tiis nalang okay?"
"Okay po mama. Okay naman po ako dito mama kasi kasama ko si Iola Bebeng
at si 1010 Bobong. Inalagaan mo nila ako ng mabuti dito," rinig kong
masayang sabi ni Ethan.
Napanatag na din ako sa narinig ko. Buti nalang okay lang si Ethan. Sabi
ni Juctril sa akin pinapacheck up naman daw si Ethan nila manang Bebeng
sa hospital upang masigurado na okay lang ang anak namin.
"Mama, sabi pa ni Iola Bebeng si tito Juctril daw ang papa ko? Totoo po
ba yun mama?"
Nagulat ako sa tanong ni Ethan. Matagal naman akong nakasagot dito.
"Uhm, anak. M-mahirap eh explain sayo clito sa telepono pero totoo ang
sinabi ni Iola Bebeng mo, si Juctril ang totoo mong papa."
Narinig ko siyang sumigaw sa kabilang linya.
"Talaga mama?! Si Tito Juctril po ang papa ko?
Halal May papa na ako yehey!"
Napangiti ako sa narinig 1<0. Akala ko hindi matatanggap ni Ethan ang
katotohanan na si Juctril ang totoong ama niya. Buti nalang tanggap niya
at masaya sya sa kanyang nalaman.
"Sige na anak kailangan mo ng matulog alas otso na ng gabi."
"Sige po mama! Tawag ka po ulit sa akin ah?"
"00 naman. Sige na goodnight, I love you."
"Goodnight din mama! I love you din po at kay papa!
Napangiti ako at binaba na ang tawag. Buti nalang okay lang si Ethan.
"Tapos na kayo mag usap ni Ethan?"
Napatingin ako sa may pintuan ng cr.
Nakasuot na ng white shirt si Juctril at boxer shorts at pinupunasan ang
buhok niyang basa pa.
Ngumiti ako sa kanya.
"00 tapos na. At alam na pala ni Ethan na ikaw ang totoo niyang arna."
Natigilan at napatingin sa akin.
"A-alam na niya?"
Tumango ako at ngumiti.
"00, at ang saya saya niyan nung ma kompirma niya na ikaw ang ama niya."
Ngumiti siya at dali dali akong nilapitan. Hinalikan niya ako sa labi ako
niyakap ng mahigpit.
"I'm so happy. Damn," bulong niya sa may tenga ko at hinalikan ang aking
leeg.
Napatawa ako at kinurot siya sa tagiliran. "Kailan nga pala tayo
makakadalaw kay Ethan?"tanong ko sa kanya.
Umupo siya sa tabi ko at niyakap ako sa may bewang.
"Siguro next week? Hahanap ako ng paraan na hindi malalaman ni Jessica na
nasa atin na si Ethan, tumango ako at sumandal sa dibdib niya.
"Kailan kaya matatapos ang problema natin na ito, Juct?"mahina kong sabi.
"Malapit na April. Malapit na malapit na," paos nitong sabi nito at
hinalikan ako sa labi at hinila ako palapit sa kanya.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 42
APRIL POV.
"Pupunta si Jessica sa birthday party ni James."
Hindi na ako nagulat sa sinabi ni Juctril. No'ng sinabi niya sa akin na
dadalo kami sa birthday party ni James nag expect na ako na dadalo din si
Jessica clito at hindi nga ako nagkamali.
"Kaya kailangan nating mag handa,"sabi ni Juctril at may tinawagan sa
kanyang cellphone.
Incase of emergency daw baka anong gulo ang gawin ni Jessica dun sa
party.
"April, sorry talaga huh kung invited man si Jessica sa party ko. Kapag
kasi hindi ko siya nasali baka magtaka siya," sabi ni James sa akin nang
makapasyal siya clito sa bahay namin ni Juctril.
Nginitian ko ang kaibigan 1<0.
"Ano kaba, okay lang 'no. Wala namang problema sa akin kung invited man
siya o hindi. Sana nga lang hindi siya gumawa ng gulo sa party mo."
"Nako, don't worry. Magpapadagdag pa daw si kuya ng mga security sa araw
ng party. Oh diba? bongga!" Napatawa ako kay James.
Nako kailan niya kaya aaminin sa pamilya niya na bakla siya. Tanggap
naman siguro siya nila tito pati ni Juctril eh.
"Are you ready?" bulong ni Juctril sa akin ng makalapit siya.
Turnango ako at hinarap siya.
"I'm ready."
"Juctril! April! Miss ko na ni mommy Jane at niyakap kami ni Juctril.
Ngayon ko lang ulit nakita si Mommy Jane. Busy kasi ito sa pag tatravel
sa ibang bansa.
Nagmano ako sa kanila ni Daddy Jerome, ang dad ni Juctril.
"Buti nalang nakapunta kayo ngayon," nakangiting sabi ni Mommy Jane.
"Of course, Mom. It's James birthday, hindi pwedeng wala kami." Nakangiti
kong sabi at tumingin kay Juctril na nakahawak sa bewang ko ngayon.
"Mom, punta po muna kami kay James para bumati." sabi ni Juctril at
iniwan na sila Mommy Jane na may kausap na kakilala.
"James!"
Nakita ko naman si James na may kausap na mga lalaki na mas matanda sa
kanya. Napatingin si James sa amin. Kumaway naman siya at nag excuse sa
mga kausap niya kanina.
"April! Kuya!"
"Happy birthday, bro," nakangiting sabi ni Juctril at niyakap si James.
"Thanks, kuyal"
"Happy birthday, James!"masaya kong bati at niyakap siya.
"Thank you ng marami, April!"
"April.."napatingin ako kay Juctril ng tawagin ako nito.
"Hmm?"
"Kausapin ko muna sila Mr. Ocampo, mag usap muna kayo dito ni James,"
sabi ni Juctril at mabilis akong hinalikan sa labi.
Tumango ako sa kanya.
Hinila ako ni James at pinaupo sa pinakamalapit na table.
"Nako, friend huh! Stay strong na talaga kayo ng kuya 1<0," mahinang
binabaeng sabi ni James.
Napatawa ako sa kanya.
"Sana nga tuloy tuloy na ito eh."
"Sana nga! At sana makulong na talaga ang Jessica na yun. Nako!
Nanggigigil talaga ako sa isang yun eh,"inis na sabi nito.
Napatawa ako sa kanya.
"James!" Sabay kaming napatingin ni James sa babaeng nakangiti habang
papalapit sa amin.
Narinig kong mahinang nagmura ang kaibigan ko at tinignan ng masama ang
babae.
"Anong ginagawa mo dito?" malamig na sabi ni James.
Hindi ko mapigilang mapataas ng kilay.
Nakita ko namang ngumuso ang babae.
"Syempre birthday ng future husband ko ngayon!" l ' Faye!"
Tinignan ko si James habang nakataas parin ang ki lay.
Tinignan niya ako at ngumiwi.
"Hi, April!" Napatingin ako sa babae ng batiin ako nito.
Ngumiti ako at binati siya pabalik. "Hi din sayo. Kilala mo pala ako?"
Tumango siya at ngumiti.
"00 naman! Nakikita kita sa mga party noon eh at
isa pa schoolmate tayo noong high school. I'm Faye Aisha Castillo, ang
future wife ni James!"masiglang sabi nito.
Turnayo si James at hinawakan ang braso ni Faye.
"Ano ba, Faye. Pwede ba 'wag ka clito mag iskandalo!"
"Hindi naman ah! Nandito lang naman ako kasi gusto kita makita,"
malungkot na sabi ng babae at nagmadaling umalis.
"Faye!" Inis na umupo ulit si James at napabuntong hininga.
"Care to explain?" nakangisi kong sabi habang nakatingin sa kanya.
Napairap siya sa akin.
"She's nothing! Siya 'yung nireto ni Dad sa akin at ayoko sa kanya."
"Diba siya 'yung ex girlfriend mo noong high school? Comeback naba?"
Nakangisi kong sabi.
"No way!
"Baka mabalitaan ko nalang James na bigla ka nalang naging straight,"
natatawa kong sabi.
Inirap niya ako.
"Oh, shut up, April."
Hindi na ako nagsalita at mahina nalang napatawa.
"Speaking of gigil. Nandito na ang demonyo," sabi ni James habang
nakatingin sa may entrance.
Nakita namin si Jessica na naka red tube gown. Kasama ni Jessica ngayon
ang anak niyang si Zack na naka formal attire din.
"At dala dala niya pa talaga si Zack, ha," mahinang sabi ni James habang
nakatingin parin kay Jessica.
Nakita kong papalapit si Jessica sa pwesto namin.
Ngumiti siya at kumaway sa amin.
"Plastik," mahinang sabi ni James. Mahina ko itong sinapak.
Tumakbo papalapit sa amin si Zack at niyakap si James.
"Happy birthday po tito James! Kahit bakla ka!" Nanlaki ang mga mata ko
sa sinabi ni Zack. Nakita ko din na bahagyang nagulat si James sa sinabi
ng bata.
"Nako! Ikaw talagang bata ka. Pasalamat ka mahal kita," sabi ni James at
kinurot ang mukha ni Zack.
"Thank you PO!" nakangising sabi ni Zack.
Bumaling ang tingin sa akin ni Zack. Kinabahan ako bigla pero nawala din
agad ito ng ngumiti siya sa akin.
"Hello po sa inyo!"
Ngumiti ako. "Hello din sayo, Zack."
"Happy birthday, James. Pagpasensyahan mo na ang anak ko huh?"sabi ni
Jessica ng makalapit sa amin. "No worries, Jessica. Thank you pala sa
pagbati at sa pagpunta dito sa party ko."
Ngumiti si Jessica at tumingin sa akin.
"Hi, April. Nandito ka pala, akala ko nasa hospital kapa."nakangising
sabi ni Jessica.
Tinago ko ang galit ko sa kanya sa pamamagitan ng pagngiti.
"Matagal na akong na discharged, Jessica. Buti nga hindi masyado seryoso
ang natamo ko sa aksidente." Tumango si Jessica at muling ngumisi.
"Sayang naman.."
Tinignan ko siya ng masama.
Tumawa siya ng malakas.
"What I mean is sayang kasi hindi kita natulungan. Doon ka pala na
sagasaan malapit sa shop ko. Ang tanga mo naman."
Hinawakan ni James ang kamay ko at sininyasang 'wag nang patulan.
"Jessica, stop it."seryosong sabi ni James.
Napatawa si Jessica.
"Oh, sorry birthday boy. I can't help it, sorry again nirerespeto ko
naman ang kaarawan mo,"nakangising sabi ni Jessica.
"Daddy!"
Tumakbo si Zack papalapit kay Juctril na naglalakad palapit sa amin.
Ngumiti si Juctril at niyakap si Zack. Binuhat niya naman ito papalapit
sa amin.
"Hi, Juct. I missed you" malambing na sabi ni Jessica.
Malamig namang tinignan ni Juctril si Jessica at tinanguan.
"Daddy, miss na miss na po kita," sabi ni Zack habang nakangusong
nakatingin kay Juctril.
"Miss na din kita, big boy," nakangiting sabi ni Juctril.
"Juct, gusto ni Zack na doon ka muna sa bahay tumuloy. Miss na miss kana
ng anak natin at 鈥�"
"No. Dadalhin ko siya sa bahay namin ni April." Napatingin ako kay
Juctril.
Nakita ko namang sininyasan niya si James na ilayo muna ang bata sa amin.
Dinala ni James si Zack sa malayo.
Nakita ko namang natigilan si Jessica.
"Anong sabi mo?"
"Sabi ko kukunin ko si Zack at dadalhin ko sa bahay namin ni April."
Nakita ko ang panginginig ng mga kamay ni Jessica at ang masamang tingin
sa amin ni Juctril.
"No! Anong akala niyo sa akin, tanga?! Matapos niyong mawala ang anak
niyo, anak ko naman ang kukunin niyo?! No. Hindi ko ibibigay si Zack
sayo, Juctril. Magkamatayan man tayo." TO BE CONTINUED..
EPISODE 43
APRIL POV.
Sumama ako ngayon kay Juctril clito sa kompanya. Wala kasi akong magawa
sa bahay ngayon at hindi parin nakakauwi si Ethan kaya mas pinili ko
munang sumama kay Juctril at libangin ang sarili ko.
"Are you sure na clito kalang?"ulit na tanong sa akin ni Juctril habang
inaayos ang mga papers niya na dadalhin niya ngayon sa meeting.
Tumango ako at ngumiti sa kanya.
"00 naman. Don't worry hihintayin lang kita dito sa office mo."nakangiti
kong sabi.
Nakaupo ako ngayon sa sofa na malapit lang sa table niya.
Turnango siya at lumapit sa akin. Mabilis niya naman akong hinalikan sa
labi at bahagyang hinaplos ang mukha 1<0.
"Fine. I ' ll be quick. Take care. I love you,"sabi ni Juctril at muli
akong hinalikan bago ito umalis papunta sa meeting niya.
Napabuntong hininga ako at napatingin sa iba't ibang sulok ng office
niya.
Ngayon lang ako nakatagal ng pasok clito sa office ni Juctril. Noon kasi
hindi ako nakakapasok agad sa office niya at ayaw na ayaw niyang nag
pupunta ako dito.
Muli ko namang naalala si Jessica at ang sinabi niya noong party ni
James. Hinding hindi ibibigay ni Jessica si Zack kay Juctril kahit
magkamatayan man.
Siguro naiisip ni Jessica na kapag makuha na namin si Zack wala na siyang
laban para makuha ulit si Juctril at mapalapit dito.
Alam niya kasing mahal na mahal ni Juctril ang bata kahit hindi niya
naman ito totoong anak.
Napagpasyahan kong lumabas sa office ni Juctril at naglibot sa buong
companya. Malaki ang Real group of companies at hindi lang ito ang
kompanyang pag-aari ng mga Real.
Nasabi na din sa akin ni Juctril na kapag naayos na ang problema namin ay
ibibigay na niya kay James ang pagiging CEO clito sa kompanya.
Okay lang naman kay James na ibigay ang kompanya sa kanya kung gustuhin
man ito ni Juctril. Magaling naman si James kaya walang magiging problema
kapag iniwan na ito ni Juctril.
Gusto din kasi na bumawi ni Juctril sa amin ni Ethan. Sang-ayon ako sa
gusto ni Juctril kaya walang problema.
Sa aking paglilibot sa 100b ng building ay napadpad ako sa 1st floor.
Binati ako ng mga nakakasalubong kong mga empleyado dito sa kompanya.
Kilala na kasi nila akong lahat bilang asawa ni Juctril.
Napakunot ang noo ko ng makarinig ako ng sigaw dito sa may 1st floor.
"Papasukin niyo ako! Papasukin niyo kami ng anak
Nang makalapit ako clito ay nakita ko naman ang mga taong nag kukompolan
at mga guards na parang may inaawat.
Lumapit ako sa isang empleyado.
"Anong nangyayari dito?"
Bahagya itong nagulat ng tumingin sa akin.
"H-hala, ma'am April.. May isa kasing babae na nag iiskandalo clito sa
1st floor. G-gusto niya daw po kasing makausap ang asawa niyo kaso
pinagbabawal po ni Sir na papasukin siya. M-may dala din po siyang bata
eh."
Muli akong napatingin dun. Narinig ko naman ang iyak ng isang bata.
Oh my, Zack!
Lumapit ako dito.
"Ano bal Sabing gusyo kong makausap si Juctril eh! Hinahanap siya ng anak
niya!
"Maam, umalis na po kayo dito. Hindi po kayo pwedeng pumasok clito sa
kompanya."
"Ang kakapal ng mga mukha niyo! Padaanin niyo ako!
"ltigil niyo yan."
Napatigil ang lahat at napatingin sa akin.
Napatingin sa akin si Jessica na parang ilang araw ng walang tulog.
Napatingin ako sa mga empleyadong nagkukumpulan kanina na bahagyang
lumayo ngayon. "Bumalik na kayo sa trabaho niyo."sabi ko.
Tahimik silang umalis at bumalik sa kanilang mga trabaho.
Napatingin ako kay Zack na umiiyak ngayon sa gilid ni Jessica.
Napayukom ang kamao ko.
"What are you doing here?" malamig kong tanong kay Jessica.
Tinignan niya ako ng masama.
"Gusto kong makausap si Juctril! llabas niyo siya!"sigaw nito at mas
hinigpitan ang pagkakahawak sa bata.
4/9
Nakita ko na parang nasaktan si Zack sa ginawa ng ina.
Tinignan ko ng masama si Jessica.
"Bitawan mo ang bata, Jessica! Nasasaktan na siya! " galit kong sigaw
habang nakatingin parin ng masama sa kanya.
Mas hinigpitan niya lalo ang pagkakahaway kay Zack. Narinig ko namang
umaray ang bata at urniyak ng tudo.
"Wala kang pakialam kasi anak ko 'tol I need Juctril! llabas niyo
siya!"sigaw niya ulit habang tinitignan ang paligid.
Napailing ako habang masama parin ang tingin dito. She's crazy.
"M-mommy bi..bitawan niyo na po ako..m-masakit.
"Tumahimik kang bata ka!"
"Jessical"
Nakita ko si Juctril na galit na galit habang papalapit sa amin.
Nakita kong ngumisi si Jessica.
"Ohl Hi, Juctril. Buti naman at nagpakita kana.
Naiinis kasi ako sa pagmumukha ni April eh."
Nanginig ako sa galit habang matalim parin siyang tinitignan.
"Bitawan mo si Zack!" sigaw ni Juctril.
"D-daddy.."mahinang sabi ng bata habang patuloy paring umiiyak.
"Nol Sumama ka sa amin Juctril at iwan mo 'yang asawa mo!
Napatingin ako kay Juctril.
Nakita ko ang panginginig ng bibig niya.
Galit na galit na siya.
"Hinding hindi ako sasama sayo," malamig na sabi ni Juctril.
Napasigaw si Jessica at may kinuha sa kanyang bag.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang hawak hawak niya.
Isang baril.
Tinutukan niya kami at ang mga guard na malapit sa kanya. Bahagya naman
silang lumayo at baka mabaril sila nito.
Tinutukan niya ako ng baril.
Napahawak ako kay Juctril sa gulat.
"Bitawan mo yan Jessica!"
"No! Matagal ko na 'tong gustong gawin eh,"sabi nito at burnaling sa
akin.
Ngumisi naman siya habang nakatutok parin ang baril sa akin.
"Alam mo ba April na pangarap kong patayin ka," nakangisi parin nitong
sabi.
"Fuck! Stop it Jessica!
"Tumahimik ka Juctril kung ayaw mong saktan ko itong si Zack!"sigaw nito
at tinutok ang baril sa bata.
Sumigaw naman si Zack at urniyak ng urniyak. Nanginig ako sa takot at
hindi mapigilang mapaiyak.
"Walang hiya ka Jessica! Wag mo idamay ang bata ditol"sigaw ko.
Turnawa siya na parang baliw.
"Manahimik ka! Hindi porket nakuha niyo na si Ethan sa akin, makukuha
niyo na din itong anak ko!
Hinding hindi niyo siya makukuha! Pwera nalang kung sasama sa amin si
Juctril," nakangising sabi nito.
"Napakasama mo Jessica! Baliw ka!
"Yes, April. Baliw nga ako! Baliw jan sa potangina mong asawa!
"Jessical Lets talk please," mahinahong sabi ni
Juctril at hinay hinay na lumapit sa pwesto ni Jessica.
Napatigil si Juctril nang mas diniin pa ni Jessica at pagtutok sa baril
kay Zack.
"Tumigil ka! Kung ayaw mo pasabugin ko 'tong ulo ng batang I to!"
"D-daddy! D-daddy..help.."
Nanlaki ang mga mata ko ng may makita akong mga lalaking may dalang baril
sa hindi malayo at hinay hinay na lumapit sa likod ni Jessica. Nakita ko
din sa hindi kalayuan si Raven at Knight.
Napatingin ako kay Juctril.
Nakita kong sinenyasan niya ang mga ito.
"Jessica, sasama na ako sayo kaya please ibaba mo na yang
baril,"malambing na sabi ni Juctril dito. Nakita kong umaliwas ang mukha
ni Jessica.
"T-talaga? S-sasama ka na sa amin?"
Turnango si Juctril at hinay hinay na lumapit kay Jessica.
"Yes. So please put your gun down at aalis tayo dito."
Napalunok ako habang tinitignan ang ginagawa ni Juctril. Nakita kong
gumalaw na ang mga lalaki sa kanilang pinagtataguan.
Hinay hinay na binaba ni Jessica ang baril niya at ngumiti. Binitawan
niya si Zack. Tumakbo naman si Zack papunta kay Juctril at yumakap dito.
"D-daddy.."
7/9
"Shh.. Ligtas kana, big boy."
"Umalis na tayo Juct!"sigaw ni Jessica.
"Yes, Jessica but 鈥�"
"Ano?! Niloloko mo lang pala ako?!"sigaw nito at tinutukan ng baril si
Juctril.
Nanginginig ako sa takot at baka anong mangyari sa kanya.
Napasigaw kami ng may biglang may nagputok ng baril.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita si Jessica na nakaupo sa sahig habang
napasigaw sa sakit. Nabaril ang isa niyang balikat.
Nagsilapitan ang mga lalaking may baril at ang mga pulis at inaresto si
Jessica.
Dali dali akong lumapit kay Juctril na yakap yakap parin si Zack.
"J-juct.."
Napatingin siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit. "A-are you okay?
Sinaktan ka ba niya?" Alala niyang tanong.
Ngumiti ako at umiling.
Napatingin ako kay Zack na mahigpit paring nakayakap sa bewang ni Juctril
habag humihikbi.
Pumantay ako kay Zack.
"Zack?"
Tumingin siya sa akin habang humihikbi parin.
"T-tita A-april.."mahina nitong sabi at niyakap ako. "Shh..okay na ang
lahat. Hindi ka na masasaktan ni Jessica."
"B-bakit ganun si m-mommy..b-bakit niya ako sinaktan?"
Hinaplos ko buhok ni Zack at pinatahan siya.
"Huwag kang mag-alala. Nandito na kami ng Daddy Juctril mo. Hindi ka
namin pababayaan,"malambig kong sabi.
Nakita ko si Juctril na nakipag usap ngayon sa mga pulis at sa mga
lalaking may baril.
"April."
Nakita ko si Raven at Knight na papalapit sa amin. Kinarga ko naman si
Zack at lumapit sa dalawa. Nginitian ko ito at binati.
"Okay ka lang ba?"alalang tanong ni Raven.
Tumango ako at ngumiti.
"Okay lang ako. Salamat pala at nandito kayo."
"Tinawagan kasi kami ni Juctril kanina at sinabihang magdala ng back-up
baka gumawa ng gulo si Jessica dito,"seryosong sabi ni Knight.
Tumango ako at napabuntong hininga.
"Buti nalang hindi napaputok ni Jessica ang ni Raven.
"00 nga eh, at salamat kasi nahuli na talaga siya." "Kailan nga pala ang
uvvi ni Ethan?"tanong ni Knight sa akin.
"Hindi ko pa alam, Knight. Pero baka malapit na kasi nadakip na si
Jessica at wala ng problema,"sabi ko at ngumiti.
Magiging okay na din ang lahat. Wala ng manggugulo sa pamilya ko. Wala ng
Jessica na makikipasok sa buhay namin ni Juctril at makakapiling ko na
din ulit ang anak namin. TO BE CONTINUED
EPISODE 44
APRIL POV.
"Mama, bakit po ang tahimik ni Zack at ayaw niya po makipaglaro sa
akin?"nakakunot ang noo na tanong ng anak kong si Ethan.
Matapos makulong ni Jessica ay napag usapan na namin ni Juctril na iuwi
clito sa Manila si Ethan. Buti nalang at ayos lang si Ethan at wala
namang nangyaring masama sa kanya noong kinuha siya ni Jessica sa amin.
Nasa bahay na din namin si Zack. Pero tahimik lang ito at lagi nalang
umiiyak gabi-gabi. Siguro na trauma siya sa ginawa ng kanyang sariling
ina.
That bitch.
Napatingin ako kay Zack na nasa sala habang nakatulala.
Hinarap ko si Ethan at hinaplos ang pisngi nito.
"Kakausapin ko lang si Zack, Ethan, ha? Punta ka muna do l n kay Iola
Bebeng mo sa may kusina, okay?" Turnango ang anak ko at pumunta na ng
kusina. Naglakad ako papalapit kay Zack at umupo sa tabi nito.
Sinulyapan niya ako at muling tumingin sa kawalan.
"Zack, okay ka lang ba?"
Kumurap si Zack at napayuko.
Nakita ko namang tumulo ang luha nito.
Naawa ako sa kalagayan ng bata. Ang bata bata pa niya at naranasan na
niya ang ganitong kalupit na buhay. Siguro nasasaktan parin siya sa
nakita niya sa kanyang ina, ang kanyang ina na desperada at demonyo.
2/5
"Bakit ganun si m-mommy, tita?"mahina nitong sabi at tumingin sa akin.
Hinaplos ko ang buhok niya at bumuntong hininga.
Hindi ko alam ang isasagot ko. Kahit na ganun si Jessica, nanay parin
siya ni Zack at ayokong saktan ang damdamin ng bata.
"l-i don't know, Zack. P-pero alam ko na mahal ka ng mommy mo."
Umiling siya at humikbi. Niyakap ko ito at hinaplos ang kanyang likuran.
"H-hindi po ako love ni mommy, t-tita. Lagi nalang po akong sinasaktan ni
mommy sa bahay tapos..tapos sinasabi niya sa akin na wala na daw po
akong..akong silbi sa kanya."
Bahagya akong nagulat sa sinabi ni Zack.
What the fuck, Jessica!
Nagawa niya talaga yun sa sarili niyang anak. Napakademonyo niya.
"Zack..don't worry hindi ka na ulit masasaktan ng mommy mo okay?"
Nag angat siya ng tingin sa akin.
"Nakulong na po ba si Mommy, tita? Kasi po malapit niya po kayo barilin
ni daddy at pati ako sa gun niya eh."
Tumango ako at hinaplos ang likod niya.
"Mabubulok na siya sa bilanguan at hindi na ulit niya tayo masasaktan
ulit."
Tumango si Zack at sumuksok sa akin.
"Can we join?'napaangat ako ng tingin ng marinig ko ang boses ni Juctril.
Nakita ko siyang nakangiti habang buhat buhat si Ethan.
Bahagya akong natawa at tumango.
"Of course! Come here."
Lumapit siya at umupo sa tabi namin ni Zack.
Lumapit naman si Ethan kay Zack.
"Zack, friends na tayo ah?" nakangiting sabi ng anak ko.
Napakurap si Zack at unti unting nginitian ang anak namin ni Juctril.
"Sige, friends na tayol"
"Yehey!" Niyakap naman ni Ethan si Zack at niyakap din ito ni Zack
pabalik.
Nagkatinginan kami ni Juctril habang hindi parin nawawala ang mga ngiti
sa aming labi.
Hinawakan niya ang kamay ko at bahagya itong hinaplos.
"Mama! Sama po kayo ni Papa sa hug namin ni
Zack."
Napatawa kami ni Juctril at niyakap silang dalawa.
Sana ganito nalang lagi. Sana wala ng mangyaring masama at mga problemang
dumating sa amin.
Tama na ang ilang taon na paghihirap naming magpamilya. Gusto ko ng
sumaya at mamuhay ng tahimik kasama si Juctril at sila Ethan at Zack.
Tumingin sa akin si Juctril at hinalikan ako sa aking noo.
"1 love you," mahina nitong sabi at ngumiti.
Ngumiti ako. "Mas mahal kita."
"Juctril, April, may problema tayo,"sabi ni Raven ng mapadalaw siya bigla
clito sa aming bahay.
Napakunot ang aking noo.
"Anong problema?"
"Nakatakas si Jessica sa kulungan."
4/5
Nanlaki ang mga mata ko. "Fuck! How did she escape there?!"galit na sabi
ni Juctril na nakatayo na ngayon.
Napapikit si Raven at napabuntong hininga.
"l don't know. Alam naman nating lahat na malakas ang kapit ni Jessica
ngayon sa mga sindikato. Baka tinulungan siya ng mga ito para makatakas."
Narinig ko ulit ang pagmumura ni Juctril.
Nakaramdam ako ng takot.
Nakatakas si Jessica? Delikado ang buhay namin at [along lalo na sa
dalawang bata.
Baliw si Jessica at gagawin niya ang lahat makaganti lang sa amin.
"Hihingi ako ng tulong kay tito para matulungan kayo at para mahanap si
Jessica at ang sindikatong tumulong sa kanya," seryosong sabi ni Raven.
Tumango si Juctril at kinuha ang cellphone niya at may ti nawagan.
Napabuntong hininga ako at nanlamig.
Hindi ko magawang makapagsalita sa takot na nararamdaman ko ngayon.
Napaangat ako ng tingin ng tapikit ako ni Raven sa balikat.
Ngumiti siya sa akin.
"Don't worry, April. Matatapos din ang lahat ng ito." Tumango ako at
napapikit.
Akala ko wala ng problema. Mas lumala pa pala ito at mas naging delikado
ang buhay namin.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 45
APRIL POU
"Papa Knight, bakit po bawal kaming lumabas clito sa bahay?"rinig kong
tanong ni Ethan kay Knight.
"May mga bad guys kasi sa labas, Ethan. Kaya bawal kayong lumabas muna ni
Zack. Dito muna kayo sa house hanggang sa mawala ang mga bad guys sa
labas, okay?" Nakita ko namang turnango ang dalawang bata. Naglakad ako
papunta sa kanila habang dala dala angjuice na tinimpla ko.
"Thank you po mama!" Sabi ni Ethan at kumuha ng isangjuice. Kumuha din si
Zack at uminom.
"Thank you talaga sa pag punta mo dito Knight ah?'sabi ko kay Knight at
umupo sa tabi ng mga bata. Ngumiti siya. "No problem, April. Nakiusap din
sa akin ang asawa mong samahan muna kayo dito.
Mahirap na, baka pumunta clito si Jessica."
Tumango ako at napatingin sa mga lalaking may dala dalang malalaking
baril sa labas.
Maraming mga dinagdag na tao clito sa bahay si Juctril para sa kaligtasan
naming mga bata. Bawal din kaming lumabas ng bahay. Kahit nakakatamad na
dito sa bahay wala kaming magagawa kundi sundin ang kagustuhan ni
Juctril. Para din naman ito sa kaligtasan namin.
Busy ngayon si Juctril kasama si Raven sa paghahanap kay Jessica at sa
sindikatong kasabwat nito. Nagpatulong din si Juctril sa kanyang tito na
General sa AFP at nagpatulong din si Raven sa malapit
2/5
na kaibigan na Secret agent
Siguro naman mahuhuli na si Jessica nito para matapos na ang lahat.
Nagpaalam na si Knight sa amin ng makauwi na sa bahay si Juctril. Kita sa
mukha ng asawa ko ang pagod pero nagagawa niya paring ngumiti sa amin.
Matapos ko ng patulogin ang mga bata. Nahirapan pa akong patulogin si
Zack kasi iyak ito ng iyak. Pero kumalma naman ito at nakatulog na.
Pumunta na ako sa kwarto namin ni Juctril at hinanap siya. Nakita ko ito
sa kama namin na nakahiga na habang napapikit.
Lumapit ako dun at tumabi sa kanya. Gumalaw naman siya at napadilat.
Ngumiti ako. "Matulog kana. Alam kong pagod na pagod kana." Umiling siya
at mas lumapit sa akin. Niyakap niya ako at sumiksik sa may leeg ko.
"l love you," paos nitong sabi at hinalikan ang leeg ko.
Napangiti ako sa ginawa niya.
"Mahal na mahal din kita."
"Ayoko na ulit na mapahamak kayo ng mga bata. Hindi ko kayang nasasaktan
kayo at nahihirapan,"mahina nitong sabi.
Hinaplos ko ang buhok niya.
"Hindi mangyayari 'yon. Hanggang sa magkasama tayo, walang mangyayaring
masama."
Nag-angat siya ng tingin at hinalikan ang labi ko.
"Sorry sa lahat ng nagawa ko sayo."
"Ano kaba. Wala na sa akin 'yon, Juct. Ang mahalaga ay magkasama na tayo
at okay na tayo."
Hinaplos niya ang pisngi ko.
"Mahal na mahal kita, April."
Napatawa ako at kinurot ang pisngi niya.
Napasimangot naman siya sa ginawa ko.
' l Bat ang cute cute mo?" Natatawa kong sabi.
"I'm not just cute, I'm handsome."
Napangisi ako. "00 na pogi kana."
Naramdaman ko namang hinaplos niya ang Wan 1<0.
"Kailan ulit kaya magkakalaman ito?"mahina niyang sabi at ngumisi sa
akin.
"Ewan. Gusto mo naba magkalaman yarn?" Pilya kong sabi.
Napatili ako ng kumaibabaw siya sa akin.
"l want it now," paos nitong sabi at hinalikan ako.
Napakapit ako sa leeg niya at hinalikan siya pabalik.
"Magiging okay din ang lahat," sabi niya at muli akong hinalikan.
Napapikit nalang ako ang napaungol sa ginagawa niya sa akin ngayon.
"Good morning.."mahina nitong sabi at hinalikan ako sa pisngi.
Napakusot ako sa mata ko at napatingin sa kanya. Nakangiti siya sa akin
ngayon.
Ang pogi.
Nginitian ko siya pabalik.
"Good morning din.]' bati ko pabalik at napatingin sa alarm cloack sa
table.
Nanlaki ang mga mata ko ng makitang alas syete na ng umaga.
"Hala! 7 na pala. Bakit hindi mo 'ko ginising!" inis kong sabi at
nagmadaling suotin ang darnit kong nakakalat sa sahig.
4/5
Narinig ko siyang turnawa. Nakasuot na siya ngayon ng boxer at puting
sando.
"Tapos ng kumain ang mga bata. Naglalaro na sila sa may sala ngayon.
Hindi na kita ginising kasi alam kong pagod na pagod ka,"nakangisi nitong
sabi.
Hinagisan ko siya ng unan sa inis. Turnawa naman siya ng malakas at
napatayo na.
"Ewan ko sayo Marc Juctril Real! Jan ka na nga." Sabi ko at pumasok na sa
cr upang makaligo.
Pagkatapos naming kumain ni Juctril sa may Dining area ay umalis na ito
upang magtrabaho. Nasa labas parin ang mga lalaking may dala dala na mga
baril. Mas mabuti na I to kaysa naman makapasok clito si Jessica
Nandito ako ngayon sa likod ng bahay namin habang binabantayan sila Ethan
at Zack na naghahabulan. Napatingin naman ako sa telepono ko ng tumunog
ito.
Sinagot ko ang tawag. "Hello?"
"April! Si April ba 'to?"
"00, ako nga. Sino 'to?"
"Si Sam 'to!"
"Oh, Sam. Napatawag ka pala."
"Gusto ko sana makipagkita sayo April kung pwede sana? May sasabihin lang
sana ako sayo."
Napakunot ang noo ko.
"Ano ba l yon?"
"Uhm..tungkol sa pagkawala ni Ethan noong birthday niyo ni Ma'am Josie.
M-may alam kasi ako, April. At dapat ko 'to masabi sayo sa personal."
Napatayo ako sa sinabi niya.
"S-sige. Saan tayo pwede magkita?"sabi ko at napatingin sa mga bata.
"Isend ko nalang sayo kung saan, April!' "Sige, Sam."
"Mag ingat ka." Sabi niya at binaba na ang tawag. Napatingin ako sa mga
lalaking nagbabantay sa paligid.
Paano ba ako makakalabas nito ng hindi nila alam?
"Ethan! Zack!"
Napatigil ang dalawa at lumapit sa akin.
"Bakit po mama?"
"May gusto ba kayo ipapabili sa akin sa labas? Baka may gusto kayo,
lalabas ako,"nakangiti kong sabi.
"Mama! Gusto ko po ng Pizza!"masayang sabi ni Ethan.
"Ako po Tita gusto ko po ng donuts,"nakangiting sabi ni Zack.
"Sige. Ibibili ko kayo ng Donuts at Pizza basta 'wag kayong maingay na
aalis ako, okay?" Napatango silang dalawa.
"Good boy. Sige na maglaro na kayo jan." Umalis naman sila at naglaro
ulit.
Turnayo ako at pumunta na sa 100b upang makapagbihis.
Kailangan kong makalabas dito ng hindi nila nalalaman.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 46
APRIL POU
Madali lang akong nakatakas sa mga security sa bahay kahit ang darni
nila. Buti nalang talaga hindi nila napansin na nawala na ako.
Hindi kasi ako pwedeng lumabas ng bahay kahit mag dala pa ako ng mga
bodyguards. Mabilis lang din naman ako at mag iingat kaya hindi ako
makikita ni Jessica o kahit sino pa.
Nagmadali akong pumunta sa address na binigay ni Sam sa akin. Nang
makarating na ako kay nakita ko siya may table na patingin tingin sa
paligid Lumapit ako at tinawag siya. "April, nandito kana pala."
Umupo ako at binati siya.
"Mag order muna tayo." Sabi niya at tinawag na ang waiter.
"Sorry talaga kung naabala kita, April." Sabi niya sa akin ng maka order
na kami.
Nginitian ko naman siya. "Okay lang, Sam. Alam ko naman na importante ang
sasabihin mo sa akin. Pero gusto ko sana mabilis lang tayo kasi turnakas
lang ako sa bahay."
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko.
"Hala! Nako, April. Sorry talaga laking abala ko pala sayo,"pahingi ng
paumanhin sa akin.
"Ano kaba, okay lang." Nakangiti kong sabi.
Hinatid naman ng waiter ang inorder naming pagkain.
2/5
"Kumain muna tayo,"sabi niya at sinang-ayunan ko naman.
Nagutom kasi ako bigla.
Napainom ako sa inorder kong juice at turningin kay Sam.
"Sam, pwede mo na ba sabihin sa akin ang mga nalalaman mo?' Napatigil
naman siya sa pag kain at uminom ng juice bago mag salita.
"Ganito kasi yan April.. diba ako yung ginawang designer sa birthday ni
ma'am Josie? Busy ako noong time na 'yon pero napansin ko si Ethan.
Kinuha siya ng isang 鈥擜 pril, okay kalang?"
Napahawak ako sa ulo ng bigla akong nahilo.
Naramdaman ko ang paglapit ni Sam sa akin.
"April? April, okay kalang?"
Umiling ako at napakapit sa kanya hanggang sa nawalan ako ng malay.
Hinay hinay akong napadilat ng biglang sumakit ang ulo ko. Napatingin
naman ako sa paligid.
Nasaan ako?!
Ginalaw ko ang kamay ko pero hindi ko ito magawa. Nanlaki ang mga mata ko
ng makita ang mga kamay kong nakagapos sa likuran. Nakaupo ako ngayon sa
lumang kama at nandito ako ngayon sa lumang kwarto at hindi ko alam kung
saan ako ngayon.
"Tulong! Tulungan niyo ako ditol"sigaw ko at gumalaw galaw. Pero mas
sumisikip lang ang pagkakatali habang pinipilit kong makawala.
No..
Hindi ako pwedeng magtagal ditol Hahanapin ako nila Juctril.
"Tulong! Tulungan niyo ako!"
Napatigil ako ng bumukas ang pintuan ng kwarto at pumasok ang isang
malaking lalaki habang may dala na tray ng pagkain. Nilapag niya ito sa
harapan ko ngayon.
"K-kuya..tulungan niyo po ako dito. Pakawalan niyo po ako please."
Diretso lang ang pagmumukha nito at parang walang naririnig.
"Kuya! Ano ba! Pakawalan niyo ako dito!"
"Ano ba 'yan, Aprill Ang ingay ingay mo naman." Nanlaki ang mga mata ko
ng makitang pumasok si Jessica.
Nanginig ako bigla sa galit.
"Walang hiya ka Jessica! Pakawalan mo ako dito! "sigaw ko.
Tumawa siya ng malakas.
"Ayoko nga! Ngayon pa at nasa mga kamay na kita. Hinding hindi kana
makakauwi sa inyo kasi mamamatay kana dito!" Ulit niyang sabi at tumawa
ng malakas.
"Napakademonyo mo, Jessica! Bakit ako nandito ah?! N-nasaan si Sam?!
Anong ginawa mo sa kaibigan ko! "
Ngumisi naman siya.
"Ang tanga mo parin pala talaga, April. Akala ko pa naman nagtanda kana.
Pero ganun ka pa rin talaga, uto-uto."
Nangingilid ang mga luha ko.
"A-anong ibig mong sabihin huh?"
Ngumisi siya at may tinawag sa labas.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita si Sam na pumasok.
Malamig niya akong tinignan at tumabi kay Jessica.
"S-sam.."mahina kong sabi kasabay ang pagbuhos ng mga luha ko.
4/5
"Anong akala mo, April.. matatakasan mo na ako? Mas matalino parin ako
sayo, gaga ka. Tanga ka kasi kaya ang dali mong mauto."
Wala akong masabi. Tuloy tuloy parin ang pagbuhos ng mga luha 1<0. Hindi
ko akalain na kakampi pala ni Sam si Jessica.
Matagal ko ng kilala si Sam. Noong nasa Davao de Oro pa kami ay
magkakilala na kami.. so, ibig sabihin nito ay..
"Matagal na kitang pinapasunod kay Sam, April. Alam ko ang lahat ng mga
pangyayari sa buhay mo. Sana pala talaga pinatay na kita habang nasa
malayo ka pa eh!"
"Walang hiya ka talaga Jessica! Napakademonyo mol Sana masunog ka sa
impyerno!
Tumawa siya ng malakas.
"Wag kang atat, April. Darating din tayo jan hahaha. Pero sa ngayon, ikaw
muna ang mauuna sa atin," nakangisi nitong sabi.
"Salamat nga pala sa pag alaga sa anak namin ni Juctril ah? Hindi mo
talaga siya pinabayaan. 'Wag kang mag-alala, pag namatay ka, ako na ang
mag aalaga kay Ethan,"nakangisi niyang sabi at tumawa.
"Hinding hindi mangyayari 'yan! Hindi ko hahayaan na makalapit ka ulit sa
mga bata!"
Ngumisi siya.
"Talk to yourself, bitch. Aagawin ko ang lahat ng dapat sa akin. Kukunin
ko si Juctril sayo!"
Sabi nito at lumabas sa kwarto. Sumunod ang lalaki kay Jessica at naiwan
si Sam.
Tinignan ko si Sam ng malungkot.
"S-sam..bakit mo 'to nagawa sa akin?"
"Hindi ako mayaman, April. I need money para sa mga anak ko at sa pamilya
namin." Malamig nitong sabi at tinalikuran ako at lumabas sa kwarto.
Napahagulgol ako at napatulala nalang.
Tanga ka kasi kaya ang dali mong mauto,
Hindi lang ako tanga sa pag-ibig, tanga ako sa lahat. Ang dali dali kong
mag tiwala sa isang tao, kaya napapahamak ako eh.
Sana hindi pa huli ang lahat.
TO BE CONTINUED.
1/6
EPISODE 47
APRIL POV.
"Gumising ka na jan!"
Napabalikwas ako ng bangon at napatingin sa malaking lalaki na walang
emosyon na nakatingin sa akin.
Nilapag niya ang tray na may pagkain sa harapan ko. Inalis na din nila
ang pagkakatali sa aking mga kamay upang magamit ko ito sa aking pag
kain.
Sa 100b ng tray na nasa aking harapan ay isang pritong isda at maliit na
kanin, may isang baso din ng tubig.
Umalis ang lalaki at narinig ang paglock sa kwarto.
Napabuntong hininga ako at nagsimula ng kumain. Dapat akong kumain at
magpalakas. Hahanap ako ng paraan para makalabas clito at makaalis.
Dalawang araw na akong nakakulong clito at gustong gusto ko na talaga
makalabas dito.
Hindi na din bumalik si Jessica o di kaya si Sam para dalawin ako dito.
Lagi nalang l yong malaking lalaki ang pumapasok clito sa kwarto habang
may dala dalang pagkain.
Napapikit ako at napahilamos sa mukha 1<0. Bakit kasi ang tanga tanga ko?
Ang dali kong magtiwala sa tao kaya ako naloloko agad.
Ang bobo ko at naniwala ako sa mga kasinungalingan nila.
Tumulo naman ang luha ko ng maalala ko si Juctril
at ang anak ko.
I'm sorry, Juctri(. I'm sorry kung naging pabigat nanaman ako sayo.
Sana mahanap mo na ako.
Wala na akong ibang pag-asa kundi si Juctril nalang at may tiwala ako sa
kanya na mahahanap niya din ako.
Sana hindi pa huli ang lahat.
Dios ko, parang awa mo na tulungan niyo ako.
Napatigil ako ng bumukas bigla ang pintuan.
Pumasok naman si Sam na malamig paring nakatingin sa akin.
Galit ko naman siyang tinignan.
"Anong ginagawa mo dito?"inis kong sabi.
"Okay ka lang ba?" Napataas naman ang kilay ko sa tanong niya.
"At tinatanong mo pa talaga yan sa akin, Sam? Alam mo naman ang sagot
diba? Hindi ako okay! Kaya pakawalan niyo na ako dito!"
"We can't do that. Malakas si Jessica at kahit tumakas ka pa, mahahanap
ka parin niya." Seryoso nitong sabi.
"Wala akong pakialam sa baliw na 'yon! Hinahanap na ako ng anak 1<0, Sam!
Please maawa ka tulungan mo ako dito!" Hindi ko naman mapigilang mapaiyak
sa harapan niya.
Nakita ko ang lungkot sa mukha niya.
"I-im sorry..A-april." Mahina nitong sabi.
"Gusto kitang tulungan pero may pamilya din ako." Hindi ako nakasagot sa
sinabi niya. Matalim ko lang itong tinitignan ngayon.
"Alam kong galit ka sa akin. Hindi kita masisisi,
April. Naging mabuti ka sa akin kahit nandun pa tayo sa Pantukan. P-pero
maniwala ka April..totoo lahat ng pinapakita ko sayo.]' Nakita ko naman
ang pagtulo ng luha niya. Mabilis niya naman itong pinunasan.
"Pero kailangan kong gawin ang inutos ni Jessica sa akin. Siya ang amo
ko, at ang kailangan kong gawin ay bantayan lahat ng kinikilos mo para
may mareport ako kay Jessica araw araw."
Nanggigil naman ako sa sinabi niya.
Matagal na pala akong pinapasundan ng baliw na 'yon. Ang kapal talaga ng
mukha niya.
"P-pero maniwala ka, April..naging totoo ang turing ko sayo..sorry kung
nagawa ko 'to sayo pero kailangan talaga eh.." Umiiyak na sabi ni Sam.
Malamig ko siyang tinignan.
"Gusto mo mapatawad kita? Tulungan mo akong makaalis dito." Malamig
nitong sabi.
Napaiwas siya ng tingin at pinahid ang luha niya. Muli niya akong
tinignan.
"Gagawin ko lahat ng makakaya ko." Sabi niya at lumabas na ng kwarto.
Tulala ako ng makalabas na siya.
Naging mabuting kaibigan si Sam sa akin pero hindi ko makakalimutan ang
ginawa niya.
Amo niya parin si Jessica at kahit anong mangyari, kay Jessica parin siya
kakampi.
Hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya. Pero kung seryoso ang sinabi
niyang hahanap siya ng paraan makaalis ako dito, mapapatawad ko pa siya
sa ginawa niya.
Hindi ako mahirap magpatawad. Pero kung si Jessica? Nevermind. Kahit
anong gawin niya, hindi ko mapapatawad ang katulad niyang baliw.
Alas 10 ng gabi ng mapabalikwas ako ng bangon ng bumukas ang kwarto.
Napakusot ako sa mata ko at umayos ng upo.
Nakita ko si Jessica na may kasamang limang lalaki sa likuran.
Ngumisi siya sa akin.
"Naistorbo ba kita sa tulog mo, April?" Nakangisi nitong sabi.
"What are you doing here?"
Binigyan siya ng upuan ng tauhan niya at umupo.
"Well, I'm here to visit you. Matagal tagal na din noong nabisita kita.
Kumusta ka na pala? Bakit hindi ka pa patay?" Nakangisi nitong sabi at
turnawa ng malakas.
Matalim ko itong tinignan.
"Ano bang kailangan mo, Jessica."
"Actually, nandito ako para makipag chikahan sayo my dear friend
Naningkit naman ang mata ko.
"Mamamatay ka na din naman kaya sasabihin ko na lahat sayo." Nakangiting
sabi niya.
"Alam mo naman kung gaano ko kamahal si Juctril diba?"
Napataas naman ako ng kilay.
"00. Kaya ka nga nabaliw ngayon diba?" Tumawa siya ng malakas.
"Exactly! Kasalanan ng asawa mo pero mas kasalanan mo pa din ang lahat."
Nakangisi nitong sabi. "Nakilala ko si Juctril noong College days namin.
Naging magkaibigan kami at napamahal ako sa kanya. Umamin ako sa kanya
at umamin din siya sa akin na gusto niya ako kaya he courted me."
'Yon din ang kwento ni James sa akin noon kung

saan sila nagkakilala ni Jessica.

"Naging masaya ang buhay namin bilang magjowa, April. Plano na niya sana
akong alukin ng kasal pero umiksina ka naman!" Sigaw niya.
"Alam mo bang galit na galit ako sayo, huh?! Bakit ka pa burnalik kung
iniwan mo na naman si Juctril in the first place. You hurt him! At ako
ang nasa tabi niya noong walang wala siya."
Napaiwas ako ng tingin.
I know.
At pinagsisihan ko ang lahat ng ginawa ko noon.
"Pero anong ginawa mo, April! Tinali mo si Juctril sayo! Walang hiya ka!"
Sigaw nito at tumulo ang luha sa mukha niya.
"Mahal na mahal ko si Juctril kaya tiniis ko ang lahat. Gurnawa ako ng
paraan para hindi ako iwan ni Juctril kahit natali na siya sayo."
"Nagpanggap akong may sakit sa kanya para hindi niya ako iwan! Because he
promised me na kahit anong mangyari aalagaan niya ako!" Umiyak naman siya
ng umiyak.
"Sana hindi ka nalang bumalik eh."
"Mahal ko siya Jessica 鈥�"
"Mahal ko din siya! At hanggang ngayon mahal na mahal ko parin siya!
Hindi ako makakapayag na sumaya ka! Akin si Juctril." Sabi niya at kinuha
ang baril sa tauhan niya at tinutok sa akin.
"Nagawa ko na ang lahat para manatili lang si Juctril sa akin. At ito
nalang ang huli kong paraan para maging maligaya kaming dalawa."
Nanlamig ang buong katawan ko.
"Now, alam mo na ang lahat, kaya kailangan mo ng
mamatay." Malamig nitong sabi.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 48
APRIL POV.
"Now, alam mo na ang lahat. Kaya kailangan mo ng mamatay." Malamig na
sabi ni Jessica at kinasa ang baril na hawak hawak niya.
Tuloy tuloy naman ang agos ng aking luha at hindi mapigilang manginig sa
takot.
Ayoko pa na mamatay. Gusto ko pang mabuhay. Gusto ko pang alagaan sila
Ethan at makita ang kanilang paglaki.
Napapikit naman ako at hinintay ang pagputok ng baril ni Jessica.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto kaya napadilat din ako.
Nakita ko namang binaba ni Jessica ang baril at napatingin sa tauhan
niyang pumasok. Kita sa mukha nito ang takot at hinihingal ito ngayon.
"M-ma'am..may problema po tayo.."
"Ano?! What do you mean?!" Sigaw ni Jessica dito.
"G-gusto din daw po kayong kausapin ni Boss. Nasa b-baba po siya ngayon,
rn-ma'am."
Narinig ko ang malutong na mura ni Jessica.
Binalingan niya naman ako.
"Maswerte ka at hindi kita napatay ngayon!" Galit nitong sigaw sa akin at
binalingan ang ibang tauhan sa tabi niya.
"Bantayan niyo ang babaeng ito! Hindi pwedeng makatakas siya. May
pupuntahan lang akong importante." Sabi ni Jessica at nagmadaling umalis.

Lumabas na din ang mga tauhan nito at nilock ang kwarto kung nasaan ako
nakakulong ngayon.
Napabuntong hininga ako at napahawak sa aking dibdib.
Muntik na ako dun.
Napapikit naman ako. Maraming salamat po panginoong Dios.
Napadilat ako ng bumukas ang pintuan.
Nakita ko si Sam na hinihingal. Sinirado niya ang pintuan at nilapitan
ako.
"April, we need to go." Sabi nito na parang hindi mapakali.
"Anong ibig mong sabihin?"
"Kailangan na nating makaalis dito! Itatakas kita, April. Umalis na tayo
clito at umuwi kana sa inyo." Sabi ni Sam at hinila na ako palabas ng
kwarto.
Napasinghap ako sa gulat ng makita ang mga tauhan na nakabantay sa akin
dito sa labas.
Nakabulagta na silang lahat ngayon sa sahig habang naliligo ng kanilang
sariling dugo.
"Ano mang oras nasa may kakahuyan na si Knight at naghihintay sa atin."
Sabi ni Sam habang tuloy tuloy parin ang paglalakad na nakahawak parin sa
akin.
Magsasalita na sana ako ng hilain ako ni Sam bigla at nagtago sa pader.
Napatingin ako sa dalawang lalaki na lumabas galing sa kusina.
Nagtatawanan ang mga ito habang kumakain ng sandwich.
"Hindi nila tayo pwedeng makita." Mahinang sabi ni Sam at naglakad na
ulit kami pero maingat na.
Nakalabas kami ng bahay. Napatingin naman ako sa paligid. Ang claming mga
kahoy sa at sa hindi kalayuan ay isang gubat.
"Nakatakas ang babae!" Rinig naming sigaw ng isang tauhan sa 100b ng
bahay.
"Tangina!" Mura ni Sam at hinila na ako patakbo.
"Ayun silal" Rinig kong sabi sa likuran naman.
Napalingon naman ako. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang apat na
lalaki na hinahabol kami. Sunod sunod ang mura ni Sam.
Nagtago naman kami sa isang malaking puno.
"April.."hinihingal nitong sabi.
"Dumiretso ka sa daang ito at hanapin mo si Knight. Naghihintay siya sa
'yo dun at ililigtas ka."
Naguluhan ako sa sinabi niya.
"P-pero paano ka?" Mahina kong sabi at hindi maiwasang mapaluha.
Ngumiti siya at hinawakan ang aking kamay.
"Okay lang ako, April. Nandito din ako para pagbayaran ang lahat ng
kasalanan ko sayo. Sana mapatawad mo na ako." Nakangiti niyang sabi.
"P-pinapatawad na kita, Sam. Kaya please sumama ka sa akin."
Umiling siya at nilabas ang dala niyang baril.
"Kailangan kong harapin ang mga tauhan ni Jessica na humahabol sa atin
ngayon para hindi kayo masundan. Kaya April.. Umalis kana at bumalik sa
bahay niyo." Sabi ni Sam at tumayo.
Muli siyang napalingon sa akin habang nakangiti.
"Go, April." Sabi ni Sam at tumakbo pabalik sa tinahak namin kanina.
Napahikbi ako habang nakatingin sa likod niya.
Thank you for being a good friend to me, Sam.
Tinignan ko ang daan padiretso sa aking harapan
ngayon. Sabi pa ni Sam ay naghihintay na si Knight sa akin doon.
Napabuntong hininga ako at tumakbo na paalis.
Napatigil ako ng makarinig ako ng sunod sunod na putok ng baril.
Muli namang tumulo ang luha at muling inalala si Sam.
Sana okay lang siya..sana hindi siya mapano.
"Knight?"
Napalingon siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
Nakablack jacket ngayon si Knight at nakasuot ng cap na itirn. May dala
dala din siyang baril sa isa niyang kamay.
"B-bakit ka nandito? B-bakit ikaw lang isa?" Tanong ko.
"Tinawagan ako ni Sam. Humingi siya ng tulong sa akin kaya dali dali na
akong pumunta dito. Pero huwag kang mag alala, tinawagan ko na din sila
Juctril at papunta na din sila dito."
"A-ano?! B-bakit mo pinapunta dito! B-baka ano pang mangyari sa kanila."
"Maraming back-up sila Juctril, April. Kaya 'wag kang mag alala."
"Ayon sila!"
Nanlaki ang mga mata ko at napalingon. Nakita ko ang apat na lalaki
kanina na humabol sa amin ni Sam.
"Fuck!" Pinaputok ni Knight ang baril niya at hinila na ako patakbo.
"Kailangan nating makaalis dito." Sabi ni Knight at pinaputok ulit ang
baril sa mga humahabol sa amin.
Napatigil kami sa pagtakbo ng may kotseng humarang sa amin.
Lumabas ang tatlong lalaki na may dala dalang baril. Kasunod na lumabas
ang isang babae na nakaitim na may dala dala din na baril.
Nanlamig ang buong katawan ko ng makitang sino ito.
Jessica.
Hinawakan ako ng mahigpit ni Knight.
"Akala mo matatakasan mo na ako, April?" Nakangising sabi nito.
"Traydor din pala ang Sam na iyon, ha. Ang kapal ng mukha niyang tulungan
kang makatakas. Kaya ayon, pinatay ko na siya kasi wala siyang silbi."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Jessica.
"P-patay na si Sam?" Mahina kong sabi.
Ngumisi naman siya at burnaling kay Knight. "Nandito pala si Knight. Your
Knight and Shining armor diba?" Nakangising sabi ni Jessica.
"Tanggapin mo nalang ang katotohanan Jessica na hindi ka mahal ni Juctril
at hinding hindi na siya babalik sayo."
"Shut up!"
Nanlaki ang mga mata ko ng pinaputok ni Jessica ang baril na hawak niya
sa may tyan ni Knight.
Napaluhod naman si Knight sa sakit.
"Knight!"
Ang daldal kasi eh! Nabubwesit ako sayo!" Sigaw ni Jessica.
Tinignan ko naman ng galit si Jessica. "Napakawalang hiya mo!"
"l know, April." Nakangisi nitong sabi.
Bumaling siya at bumaling sa mga tauhan niya.
"Kunin niyo ang babaeng yan!"
Lumapit ang dalawa sa kanila at hinawakan ang magkabila kong braso at
hinila ako palayo kay Knight.
"Knight! A-ano ba! Bitawan niyo ako!" Nagpupumiglas naman ako.
Lumapit si Jessica kay Knight at hinawakan ito sa mukha.
Namumutla ngayon si Knight at nanghihina.
"Alam mo, sayang ka eh. Kung umuo kapa noon sa deal ko edi sana okay ang
lahat."
Tinignan siya ng malamig ni Knight.
"I'm not like you, Jessica. Hindi ako baliw katulad mo kaya hinding hindi
ako makikipagsabwatan sayo." "Akala ko pa naman mahal mo si April."
Napatingin ako kay Knight.
Napasulyap sa akin si Knight at ngumiti.
"Yes, I love her. At gagawin ko ang lahat sumaya lang siya kahit hindi sa
piling ko."
Napatawa ng malakas si Jessica.
"Orng! Napaka martyr mo pala, Knight. Ang dapat sayo..mamatay."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Jessica. "N-no! 'W-wag mo siyang
patayin!" Sigaw ko at nagpupumiglas.
Sumulyap naman si Jessica sa akin.
"Cry, April. Saksihan mo ang pagkamatay ng Knight and shining armor mo sa
iyong harapan." Sabi ni Jessica at tinutok ang baril kay Knight.
Sumulyap din sa akin si Knight at ngumiti.
"Mahal kita, April."
Nanlaki ang mga mata ko ng pinaputok ni Jessica ang baril.
Urnubo ng dugo si Knight at napahiga.
Nanghina ako sa aking nasaksihan at napahagulgol. "K-knight.."
"Goodbye, boy." Nakangising sabi ni Jessica at tumawa ng malakas.
"Knight!" Sigaw ko at nagpupumiglas upang makalapit kay Knight.
"Knight! gumising ka!"
Umiyak ako ng umiyak.
"Dalhin niyo 'yang babae sa may kotse. Umalis na tayo dito." Rinig kong
sabi ni Jessica at naglakad na.
Habang ako kay nakatingin parin sa aking kaibigan na si Knight na wala ng
buhay habang naliligo sa sariling dugo.
"K-knight.."
Wala na si Knight.. Wala na ang lalaking tumulong sa akin at sa amin ng
anak ko.
Mahal na mahal kita, Knight. At maraming salamat sa lahat ng naitulong mo
sa amin. Naging isa kang mabuting kaibigan sa akin, hinding hindi kita
makakalimutan.
TO BE CONTINUED..
EPISODE 49
APRIL POV.
Tulala parin ako hanggang ngayon.
Wala na si Knight..at naiwan siya ngayon doon sa may kakahuyan mag-isa.
Napaluha ulit ako at naninikip ang aking dibdib.
"Ma r am, may mga sasakyan po malapit sa atin. Hindi po tayo
makakalabas." Napatingin naman ako sa harapan namin.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang kotse ni Juctril sa hindi kalayuan.
"Fuck! Hindi maaari." Rinig kong sabi ni Jessica.
"Humanap kayo ng ibang daan!" Sigaw ni Jessica.
"Ma r am, wala na pong ibang daan."
"Tangina."
Napasulyap sa akin si Jessica.
"Lumapit kayo sa kanila at bumababa tayo." Sabi ni Jessica at may
tinawagan sa Cellphone nito.
Kinabahan naman ako sa mga pwedeng mangyari pagbaba namin.
Sana walang mangyari na masama.
Tumigil ang kotseng sinasakyan namin ng makalapit kami sa kotse nila
Juctril. Hinanda naman nila ang kanilang mga armas.
"Hawakan niyo ng maigi ang babaeng yan."
Malamig na sabi ni Jessica at bumaba na sa kotse.
Tinulak ako palabas ng isang tauhan ni Jessica at hinawakan nila ako sa
magkabilang braso.
Nakita ko naman ang mga kalalakihan na lumabas sa mga kotse sa tabi ng
sasakyan ni Juctril.
Kumabog ng malakas ang aking puso ng makita si Juctril at si Raven na may
seryosong mga mukha.
Hinila ako ng mga lalaking nakahawak sa akin papalapit kay Jessica habang
nakatutok ang isang baril sa aking ulo.
"Long time no see, Juctrill" Nakangising bati ni Jessica sa asawa 1<0.
"Pakawalan niyo ang asawa ko.'l Malamig na sabi ni Juctril at napasulyap
sa akin.
Tumulo ang aking mga luha ng magtama ang paningin namin.
Nakita ko naman ang pag aalala sa kanyang mga mata.
"Ayoko nga! Ano ako, tanga?" Sabi ni Jessica at tumawa ng malakas.
"Sumuko kana, Jessica. Mas madami kami sa inyo kaya wala na kayong
laban." Sabi ni Raven.
"Nol Hindi niyo ako matatalo! Marami pa akong mga tauhan at hindi niyo
ako mapapabagsak!"
"You mean the Lozia Mafia, Jessica? I'm sorry to tell you pero nahuli na
namin sila. Pati ang leader nilang kinakasama mo." Malamig na sabi ni
Juctril.
Nakita ko naman ang pagkatigil ni Jessica sa sinabi ni Juctril.
"No..hindi totoo yan!" Sigaw ni Jessica at pinaputukan ang isang
kasamahan nila Juctril.
Naging alerto naman ang lahat sa ginawa ni Jessica.
"H-hindi niyo ako mapapabagsak!" Sigaw ni Jessica at muling nagpaputok.
Kumilos na din ang ibang mga tauhan ni Jessica.
Napapikit ako at napaupo upang hindi madamay sa gulo.
Naging mabilis ang pangyayari. Nakahandusay lahat ng tauhan ni Jessica at
siya nalang ang natira.
Nakahawak siya ngayon ng mahigpit sa aking braso habang nakatutok ang
baril sa aking ulo.
May tama ng bala si Jessica sa kabilang braso at sa tyan nito pero parang
wala lang ito sa kanya.
"Let her go, Jessica!" Galit na sigaw ni Juctril habang nakatutok ang
baril na hawak kay Jessica.
"No! K-kung wala na talagang pag-asa na magkabalikan tayo, Juctril. Edi
papatayin ko nalang ang babaeng dahilan kung bakit tayo nagkahiwalay!"
Sigaw ni Jessica habang umiiyak.
Naging mabilis ang mga pangyayari. Nadaplisan ako ng basa sa may braso.
Nakahiga ngayon si Jessica sa may lupa na nahihirap sa paghinga. Umuubo
din ito ngayon ng dugo. Maraming bala ang tumama sa iba l t ibang parte
ng katawan niya.
"April!" Nakita ko naman ang paglapit ni Juctril sa akin at niyakap ako
ng mahigpit.
Sumiksik siya sa may leeg ko habang nakayakap parin sa akin. Narinig ko
naman ang mahina niyang paghikbi.
Hindi ko din mapigilang mapaiyak. Hinaplos haplos ko naman ang buhok at
likod niya.
"O-okay na ang lahat, Love." Mahina kong sabi at hinalikan ang ulo niya.
"l-im sorry..please forgive me.."mahina nitong sabi at tuloy tuloy parin
sa pag iyak.
Umiling ako at mas niyakap siya ng mahigpit.
"Hindi mo kasalanan. 'Wag mong sisihin ang sarili mo kasi wala kang
kasalanan. Mahal na mahal kita, Juctril."
"l love you more, April."
Sinakay ako ni Juctril sa kotse niya at dalhin sa pinakamalapit na
hospital. Gusto ko pa sana sumama kay Raven kung saan naiwan ang bangkay
ni Knight.
Masakit parin sa akin na wala na si Knight. Pero kailangan kong tanggapin
na kinuha na siya sa amin.
Binawian na din ng buhay si Jessica sa darni ng bala na tumama sa katawan
niya.
Nakahinga na din ako ng maluwag na okay na ang lahat. Wala na kaming
problema at wala na si Jessica.
Pero nawala sa akin ang dalawa kong kaibigan na si Knight at Sam. Pero
hindi sila mawawala sa puso't isipan ko.
Nandito ako ngayon sa hospital sa Manila at nagpapahinga. Nagamot na din
ang sugat ko sa may braso.
Nandito ngayon sa aking kwarto si Ethan at Zack na naglalaro sa may
Couch.
Nakangiti ko naman silang pinagmamasdan na masayang naglalaro.
Napatingin ako sa may pintuan ng kwarto ng bumukas ito. Pumasok naman si
Juctril.
"Papa!" Sabi ni Ethan at nagpabuhat kay Juctril.
Napatawa naman si Juctril sa kakulitan ng anak namin.
"Kumusta kayo ni Zack dito? Inalagaan niyo ba ang mama niyo?"
Tumango naman ang dalawang bata.
"Yes PO, daddy. Inalagaan po namin ng mabuti si

mommy April." Masiglang sabi ni Zack.

Ngumiti naman ako sa kanila.
Lumapit si Juctril sa akin at hinagkan ako sa noo.
"Kumusta?"
Ngumiti ako. "I'm fine na PO."
"Good to hear that." Nakangisi nitong sabi at hinaplos ang aking kamay.
"Tuloy ba ang pagbibitaw mo sa posisyon mo sa kompanya as CEO?" Tanong ko
dito.
Tumango at ngumiti siya.
"Yes. Kaya naman ni James 'yon. I want to be with my family. Gusto ko
muna mag focus sa inyo at sa new baby natin." Nakangiti sabi ni Juctril
at hinimas ang tyan ko.
Napangiti naman ako.
Tatlong araw na ang nakalipas ng malaman namin ni Juctril na buntis pala
ako. Buti nalang malakas ang kapit ni baby kaya hindi siya napano.
"Thank you so much, Juctril." Malambing kong sabi at napaluha.
Ngumiti naman siya.
"Thank you din sa lahat lahat, April. Sa lahat ng sakripisyong ginawa mo
para sa akin at sa amin ni Ethan. Thank you at nanatili ka parin sa akin
noong mga panahon na magulo ang utak ko." Umiiyak na sabi ni Juctril.
Pinunasan ko ang luha sa mukha niya at ngumiti. "Ganun kita kamahal,
Juct. At hindi ako nagsisi na nagpaka martyr ako sayo." Nakangit kong
sabi.
Ngumiti din siya at hinalikan ako sa noo.
"You're not my Unwanted Wife anymore, April.
'Cause you are my wanted wife and my one and only
wife."
Tumango ako at ngumiti.
"Yes, Juctril. I'm not your Unwanted Wife anymore." Sabi ko at hinalikan
siya sa kanyang labi.
l, April Rose Torres Real signing off as The Unwanted Wife of Marc
Juctril .
EPILOGUE
Tatlong taon na ang nakalipas, naging maayos ang buhay namin ni Juctril.
Tinuloy na din niya ang pagbitaw niya sa kompanya. Tinupad niya ang
sinabi niyang mag fofocus muna siya sa amin.
May baby girl na din kami sa pamilya, si baby Amara Ryleigh Real. Buti
nalang may namana ang baby girl namin sa akin. Pero mas maraming nakuha
si Lily sa tatay niyang si Juctril.
3rd death anniversary din pala nila Knight at Sam kahapon kaya pumunta
kami ng buong pamilya sa cementeryo.
Si Ethan at Zack naman ay mga big boy na ngayon. Ang bilis nilang
tumangkad at mag mature. Paano pa kaya pag nagbinata na ang dalawang 'to?
Siguradong maraming maghahabol na mga babae sa mga anak ko.
Natutuwa din ako kasi tinuturing na akong mommy ni Zack. Hindi na din
siya katulad dati. Dinala namin siya noon ni Juctril sa isang
psychologist, bumalik kasi siya sa dati na parang wala sa sarili at iyak
ng iyak ng malaman niyang wala na si Jessica. Pero sa awa ng Dios naging
okay naman ang lahat.
Ang kaibigan ko nga pala na si Gellie at si Raven ay kinasal na. Hindi ko
akalain na sila pala ang magkakatuluyan sa huli at bilang kaibigan ko
silang dalawa ay masayang masaya ako.
Si James naman ay busy sa pagiging CEO niya sa kompanya. Wala man lang
panahon sa lovelife niya, puro nalang trabaho. Tumawag nga siya sa akin
noong nakaraang araw kasi nirereto nanaman daw siya ni Dad

2/5
sa iba't ibang babae. Isa na clito ay si Faye, 'yung babaeng nakilala ko
noong birthday party ni James.
Bakit kasi hindi pa umamin si James sa pamilya niya. Alam ko naman na
matatanggap parin siya ng mga magulang niya at ang kapatid niyang si
Juctril. Pero sayang din kung hindi siya mag asawa. Ang gwapo kaya ni
James tapos babakla bakla lang siya? Sana naman may babaeng magpapabago
sa baklang kaibigan kong iyon.
"Mama! Nandito na po kami." Rinig kong sabi ng anak kong si Ethan.
Nilapag ko muna ang pagkain sa mesa at pumunta sa may sala upang
salubongin ang aking mag ama. Pumunta kasi sila sa may mall. May gusto
kasing bilhin sila Ethan kaya sinamahan sila ni Juctril.
"Nandito na pala kayo. Nakaluto na ako, kumain na tayo ng tanghalian."
Nakangiti kong sabi.
"Mommaaa!"
Napalingon ako at nakita ang aking bunso na tumatakbo papunta sa akin.
Nakasunod sa kanya ang yaya niyang hinihingal.
Binuhat ko naman ito ng makalapit sa akin at hinalikan sa pisngi.
Napakakulit talaga ng batang ito at ang bilis bilis ng tumakbo. Minsan
nga kinakabahan kami ni Juctril baka bigla nalang siyang madapa.
"What do you want baby girl?" Malambing kong sabi.
"1 want hug from momma!" Sabi nito at niyakap ako ng mahigpit.
"Sa akin wala?" Napalingon naman ako at nakita si Juctril na nakanguso.
"Dada, hug me!" Sabi ni Lily. Binigay ko naman siya sa kanyang ama at
niyakap ito.
Napaka papa's girl din ng bunso namin. Spoiled din kasi ito kay Juctril
eh.
"Sige na. Kumain na tayo sa may dining."
Matapos naming kumain ay pumunta na kami sa may likod ng bahay.
May mumunti kaming garden clito at may mga upuan din.
Nakipaglaro naman sa mga kuya niya si Lily, naghahabulan sila ngayon.
Tuwang tuwa ako habang pinagmamasdan sila.
"Ang saya nila 'no?"
Napalingon ako kay Juctril na nakaupo na pala sa tabi 1<0.
Humilig naman ako sa kanya at ngumiti.
"00 nga eh. Sana ganito nalang tayo lage." "Wala ng masamang mangyayari,
April. Pinapangako ko sayo na poproteksyonan ko kayo hanggang sa dulo."
Napaluha naman ako sa sinabi ni Juctril. Sa mga araw na lumipas ay
nagiging emosyonal nanaman ako. Siguro ganito lang talaga kapag
nagdadalang tao, nagiging emosyonal.
00, buntis ako. Pero hindi ko pa nasasabi kay Juctril ang katotohanan.
Kahapon ko lang kasi nalaman na buntis ako kasi gumamit na ako ng
pregnancy test. Nagsusuka din kasi ako sa mga lumipas na araw kaya
feeling ko buntis talaga ako at nagkatotoo nga.
"Juct..may sasabihin sana ako sayo." Napatingin naman siya sa akin habang
nakataas ang isang kilay. "Good news or bad news?" Sabi nito.
4/5
Mahina akong napatawa at mahina siyang sinuntok sa braso.
"Both?" natatawa kong sabi.
"What is it?"
"Guess mo." Nakangisi kong sabi.
"Ano nga kasi."inis nitong sabi.
Lumapit ako sa may tenga niya at bumulong sa kanya.
"I'm pregnant..again."
Napatulala siya at napakurap.
Natawa naman ako sa eskpresyon niya.
"Dada, bakit ka gulat face?" Sabi ni Lily ng makalapit sa amin.
"H-huh?" Sabi ni Juctril at napasulyap sa aming baby girl.
"Okay ka lang?" Alala kong tanong.
Huminga siya ng malalim at napa tayo.
Sumigaw naman siya ng malakas at nagtatalon. Napatigil din sila Ethan at
Zack sa paglalaro nila at napalapit din sa amin na parang naguguluhan
din.
"Momma, bakit dada is so weird?' Nakakunot na tanong ni Lily habang
nakatingin sa ama niya. Napatawa ako at lumapit kay Lily.
"Masaya lang si dada mo anak kasi magkakaroon kana ng kapatid." Nakangiti
kong sabi.
"Really, momma?! Yehey! May baby kapatid na ako!"
"Buntis po kayo, mom?" Tanong ni Zack.
Tumango ako at ngumiti.
"Wow! Sana po lalaki." Nakangiting sabi ni Ethan.
"No! I want girl, kuya." Nakapout na sabi ni Lily.
"We want boy, Lily." Sagot ni Ethan sa kapatid
"But dalawa na kayo ni Zack! I want playmate din."
Napatawa nalang ako habang pinagmamasdan sila.
Lumapit si Juctril sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
"Thank you, love. Thank you so much! I love you..mahal na mahal ko kayo."
Malambing na sabi nito. "Momma, hug din po kami nila kuya!" Sabi ni Lily
at lumapit sa amin.
Nagkatinginan naman kami ni Juctril at napatawa. "Group hug nga!" Lumapit
naman ang mga bata at yumakap sa amin.
Napasulyap ako kay Juctril at nginitian ito.
Marami man ang dumating na mga pagsubok sa atin, mananatili parin ako sa
tabi mo kasi mahal na mahal kita. Sumuko man ako noong una, pero ngayon
mananatili ako sa tabi mo at sa tabi ng mga anak natin
.SPECIAL CHAPTER
The reason of everything
"April, ikakasal na si Kuya." Sabi ni James na nagpatigil sa akin.
Nasa New York ako ngayon para magpalamig at iwan ang lahat ng problema sa
Pilipinas. Hindi ako makapaniwalang magpapakasal na si Juctril, ang nag-
iisang lalaki na minahal ko.
"No, hindi pwede." Mahinang sabi ko at napapikit, kasabay nito ang
pagtulo ng aking mga luha.
Kasalanan ko ang lahat. Kung hindi lang sana ako nagpadala sa tukso ay
baka hanggang ngayon ay kami parin ni Juctril.
"April, mahal kita."
Napatigil ako sa aking ginagawa at napatingin sa lalaking lagi kong
kasama na si Raven.
Si Raven ang transferee student ng school namin. Naging close ko na rin
ito kasi wala itong kaibigan.
Simula no'ng umalis si Juctril papuntang Singapore ay wala na akong
laging nakakausap at nakakasama kundi si Raven nalang lagi. Tinatamad na
rin akong makipag-usap kay Juctril kapag may free time itong makipag
video call.
Alam kong mali itong ginagawa ko at pagtataksil kay Juctril pero hindi ko
rin mapigilang mahulog kay Raven. Mabait si Raven at masarap kasama, kaya
hindi ko mapigilan na mahulog sa lalaki.
"Mahal rin kita, Raven."
At do'n nagsimulang gumulo ang aking buhay.
"Kams! May boyfriend ka! Mahal na mahal ka ni Juctril tapos ikaw,
niloloko mo siya!" galit na sigaw ni Josie ng malaman niya ang
pinaggagawa 1<0.
"Alam ko! Pero masisisi mo ba ako? Wala rito si Juctril at kailangan ko
siya! Kailangan ko siya dito sa tabi kol Pero ano? Wala! Pinili niyang
sumama do'n kahit may choice naman siya! Ayoko na! Gusto ko ng maging
masaya!" sigaw ko at iniwan ang kapatid na nagyuyupos parin sa galit.
Nakipag relasyon ako kay Raven kahit kami parin ni Juctril. Walang
kaalam-alam ang mga kaibigan ko sa aking kabaliwan at si Josie lang ang
may alam ng lahat kaya hindi ito umiimik sa akin hanggang ngayon.
"Mali 'to, April. Mahal mo si Juctril diba? Ayokong makasira ng
relasyon." Sabi ni Raven.
Malungkot akong ngumiti.
Nasira mo na, Raven. Simula no'ng dumating ka sa buhay ko, nasira na ang
buhay na binubuo ko kasama si Juctril.
"Mahal din kita, Raven."
Napapikit siya at napahilamos sa kanyang mukha.
"Then, break up with him! Hindi pwedeng dalawa kami, April. Hindi ka ba
naaawa sa kanya?l Lalaki rin ako at alam ko kung gaano kasakit itong
ginagawa natin kapag nalaman niya."
Napayuko ako at hindi nakasagot sa kanya.
I'm a Cheater. I'm a selfish bitch. I want Raven and I want Juctril too.
Alam kong mali itong ginagawa ko pero hindi ko magawang mamili sa kanila.
2 months after Raven confront me ay natauhan na ako. I don't really loved
Raven. I just loved being with him not romantically.
Nakipagkita ako kay Raven para tapusin na ang lahat ng namamagitan sa
amin at itama lahat ng kamalian na nagawa ko. Pero mapaglaro nga talaga
ang tadhana.
Juctril saw me with Raven hugging with each other.
Nagalit si Juctril sa akin at nasira na ng tuluyan ang buhay 1<0.
"You cheated on me?! So totoo pala 'yung narinig kung usap-usapan na
'yung magaling kong girlfriend sa Pinas ay may nilalanding ibang lalaki!"
Galit niyang sigaw.
Napahikbi ako at aakmang hahawakan siya ng lumayo siya sa akin.
"'Wag kang lumapit sa akin at 'wag mo akong hahawakan! Nandidiri ako
sa'yo!"
"J-juct, alam kong nagkamali ako pero maniwala ka, ikaw lang talaga ang
mahal 1<0. Nabulag lang ako kasi si Raven nalang lagi ang kasama ko at
wala ka sa tabi ko
"Potangina, April! Nagawa ko ngang hindi tumingin sa ibang babae sa
Singapore! Kasi iniisip kita! Kasi mahal kita! Pero anong ginawa mo?
Niloko mo ako! Naghanap ka ng iba! Hindi ka nakapaghintay sa akin at
hindi nakontento."
Hindi ako nakapagsalita at hinayaan siyang pagsalitaan ako ng masasamang
salita. I deserved it cause I hurt him so bad.
"I-I'm so sorry.]'
Umiling siya habang nakatingin parin sa akin ng masama.
"Nandidiri ako sa'yo. Hindi na ikaw ang babaeng minahal ko noon, April.
Let's break up!"
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at mabilis na hinawakan ang
kanyang kamay habang siya naman ay inaalis ito.
"N-no! Give me a second chance, please! Mahal na mahal kita! 'wag mong
gawin sa akin 'to!"
"Respect my decision, April! Ayoko na! Itigil na natin 'to at 'wag ka na
magpakita sa akin!" sabi niya at inalis ang kamay ko sa kamay niya at
iniwan akong mag-isang nanghihina.
Pagkatapos no'n ay palagi nalang akong nagmumukmok sa kwarto ko at hindi
kumakain. Pumasok sa kwarto ko si Josie at akala ko tatawanan niya ako
pero I was wrong. She hugged me so I cried like a baby in her arms. Siya
ang palaging nasa tabi ko habang ako ay parang namatayan.
My parents decided na dalhin ako sa New York at do'n magsimula ulit sa
buhay ko. Sinamahan ako ni Josie at do'n namin pinagpatuloy ang pag-aaral
namin sa kolehiyo.
James is still contacting me even though I hurt his brother so bad. He's
still my bestfriend kahit sinaktan ko ng todo ang kuya niya. Kapag
nagkakausap kami ay hindi niya sinasali sa usapan si Juctril at alam ko
kung bakit niya ginagawa 'yun. Pero kahit hindi niya sabihin ay alam ko
parin ang nangyayari sa buhay ni Juctril.
He's taking business ad in college and trained himself in their company
to be the next CEO. Nalaman ko din na may girlfriend na siya at nasaktan
ako ng sobra sa nalaman ko. Pero wala akong magagawa. Galit parin siya sa
akin at nakikita kong masaya siya ngayon kaya hindi ko na siya ginambala.
Pero no'ng nalaman kong magpapakasal na siya ay hindi ko matanggap. I
can't imagine Juctril to marry someone else. Dapat ako lang, ako lang ang
babaeng papakasalan niya.
Bumalik ako agad sa Pinas at humingi ng tulong sa aking mga magulang.
Matalik na magkaibigan ang mga pamilya namin kaya mabilis lang nilang
nagawa ang gusto ko.
I will marrying Juctril.
When he knows about the arrange marriage ay agad niya akong sinulong.
"What the fuck are you trying to do, April?!" galit sabi.
Malamig ko siyang tinignan.
"Break up with your girl toy cause I'm the only one
who will marrying you."
Galit niyang sinuntok ang pader sa kanyang likuran at tinignan ako ng
masama.
"l will make your life miserable! Hinding hindi ka magiging masaya sa
kasal na ito." Madiin niyang sabi at umalis.
At tama nga siya, ginawa niyang miserable ang buhay 1<0. Pero masaya
parin ako kasi ako ang asawa niya.
END.