You're Paid (Book1&2)-SPG

READING AGE 18+

funnymariaclara
Romance
ABSTRACT
TAGALOG COMPLETED. WARNING: Not suitable for ages 18 and below. Read at you own
risk. (PS. Not your ordinary slave story) BOOK1 -Sa isang kagaya ni Samantha ay
gagawin niya ang lahat para sa pamilya. Kaya nang mangailangan ng pera ang nanay
niya para sa operasyon nito ay hindi siya nagdalawang-isip na pumasok sa isang
high-class bar kapalit ng pagpapakita niya ng katawan. Ngunit dumating ang araw na
tinubos siya ng isang hindi kilalang lalaki mula sa malaking pagkakautang niya sa
may-ari ng pinagtratrahahuhan niyang club. Akala niya ay may sasagip na sa kan'ya
pero nagkamali siya. Mukhang galit na galit sa kan'yaang lalaki at may balak pa na
paghigantihan at parusahan siya sa isang kasalanang hindi niya naman ginawa. BOOK2
-Paano kung pagkaraan nang 5 taon ay kailanganin mo ang tulong ng Ama ng Anak mo?
Handa ka na bang makita ulit ang taong matagal mo nang kinalimutan? Sapat na ba ang
limang taon para maghilom ang lahat ng sugat na ginawa nang nakaraan?

Chapter 1- Book 1
"Natatakot ka ba?"

"Hindi! Bakit naman ako matatakot?!" halos isigaw niya iyon kahit na may
panginginig sa kanyang boses.

"You're acting like this is your first time," sarcastic na saad ni Allen kanya.

Nasaktan si Samantha sa narinig. Hindi dahil nakilala siya nito sa gano'ng klase ng
lugar ay mababang-uri na siyang babae. Pero ano nga ba ang ginagawa niya ngayon?
Hindi ba at binayaran siya nito kapalit ng pagpapaligaya niya rito? At hindi lang
isang gabi kung hindi hanggang sa tuluyang magsawa ito sa kanya.

Hindi niya naisaboses ang kanyang pagtutol nang puwersahan siyang ihiga ni Allen sa
kama.

He started to kiss her in a more sensual and passionate manner.

"Remove those fucking clothes of yours, baby," bulong nito sa kanya.

Dahan-dahan niyang inialis ang kamisetang suot niya habang nanginginigang kanyag
buong katawan.

"Woah! You're really acting like a virgin."

Hindi siya nakaimik sa sinabi nitong tila sampal sa kanyang buong pagkatao.

"Let's get it on, baby." And he started to kiss her wildly, yung may halong pang-
gigigil.

Hindi niya mapigilang mapaungol lalo na nang pisilin nito ang nagmamalaking mga
dibdib niya.

"These are more than a handful, I love your breasts, baby."

At sinimulan na nitong halikan at sipsipin ang magkabila niyang mga dibdib.

Punong-puno ng pagnanasa ang nakikita niya sa mga mata ni Allen.

Habang walang sawa nitong dinadama ang isa niyang dibdib ay dahan-dahan nitong
ibinababa ang suot niyang maikling shorts.
"You're a goddess, baby, I really love your beautiful body." Buong pagkatakam na
saad nito habang pinagsasawa ang dalawa nitong mga mata sa buong katawan niyang
halos hubad na.

Hinalikan siya nito sa punong dibdib, pusod at pababa nang pababa hanggang sa lugar
kung saan wala pang kahit na sino man ang nakakakita.

"Damn, baby! This is so lovely," at bigla nitong hinalikan ang pagkababae niya.

Nagulat siya at biglang napasigaw. Ibang klase ng pakiramdam ang ginagawa nito sa
kanya.

"Oooh!" Halos magdikit niya ang dalawa niyang mga tuhod sa nakakakuryenteng
sensayon na dumadaloy sa sentro ng kanyang pagkababae dahil sa ginagawa ni Allen
dito.

"Don't!" Babala nito at kagyat na pinaghiwalay muli nito ang kanyang dalawang hita.

"Please, Allen..."

Hindi niya alam kung para saan ang pakiusap niya na iyon. Basta ang alam niya,
nawawala na siya sa kanyang huwisyo.

"Please what? Say it!" utos nito habang tinatakam-takam siya nito sa patuloy na
pagpapaligaya nito sa kanya.

Nang walang anu-ano'y bigla nitong ipinasok ang dila sa kanyang pagkababae.

"P-please, I can't hold it anymore!" nanghihina na sabi niya.

"Say it!" Then he inserted his middle finger that made her toes curl.

"T-take me now, please!"

"As you wish, baby," saad nito bago biglang ipinasok ang pagkalalaki nito sa
pagkababae niya.

"Araaay!" puno ng sakit na sigaw niya..

"Y-you're still a virgin?!" Hindi makapaniwalang tanong nito habang titig na titig
sa nakangiwi niyang mga labi dulot ng kirot at hapdi na nararamdaman niya sa sentro
ng kanyang katawan..

'Ni hindi niya nagawang umimik dahil sa sakit na naramramdaman.

"Fuck! Bakit hindi mo kaagad sinabi?! Why did you make me believed that you're like
the other woman in that club?" Galit na galit na tanong nito sabay sa paghihiwalay
ng mga katawan nila.

Tumayo ito at mabilis na nagbihis.

"Get dress and get out!" galit na galit na sigaw nito sabay hagis ng mga damit niya
sa kanya.

"Pero... bayad na ako..." nanginginig na sabi niya kay Allen.

"Be my slave, that's for being a fucking liar, whore! And always remember, YOU'RE
already PAID for that!"
At tuluyan na itong lumabas ng kuwarto at iniwan siya.

Nagpasya siya na huwag munang umalis hanggang hindi pa dumarating si Allen. Hindi
siya ganoong klase ng babae na tumatakas nalang basta-basta sa isang
responsibilidad. Kailangan niyang linawin dito ang lahat ng nangyari. Kung
kailangan niyang magpaalipin dito ay gagawin niya. Kung iyon lang ang tanging
paraan para makabayad siya ay gagawin niya.

Lampas alas-dos na ng umaga nang makarinig siya nang ugong ng sasakyan. Tumayo siya
para buksan ang pinto. At tila nagulat pa ito pagkakita sa kanya.

"Why are you still here?!" Galit na sabi nito habang nakakunot ang dalawang mga
kilay.

"Mr. Montemayor, gusto ko lang malaman kung bakit ka nagagalit sa akin?"

"Because you're a fucking liar and totally insane! Sinong matinong babae ang
magbebenta ng virginity niya sa taong hindi niya kilala? You're a whore! What kind
of woman are you!" Malakas ang boses nitong nakasigaw sa kanya.

Hindi niya napigilan ang sarili at nasampal niya ito.

"Who gave you permission to do that?" Tila sasabog na ito sa galit base na rin sa
nakikita niya sa mukha nito.

Nahintakutan siya sa nakikita niyang mukha nito. Habang umuurong siya ay umaabante
naman ito hanggang sa maramdaman niya ang malamig na pader.

"Alam mo bang wala pang babaeng nakakasampal sa akin? At alam mo rin ba kung anong
ginagawa ko sa mga babaeng katulad mo?" Nakangising sabi nito habang diretsong
nakatingin sa dalawang mga mata niya.

Itinaas nito ang dalawa nitong mga kamay at isinandal sa pader.

"Tutal ay bayad ka na naman at ako na rin ang nakauna sa'yo, why don't we just
continue what we are doing awhile ago?" Pabulong nitong sabi sa kanya.

Nangilabot siya sa ginawa nito at parang may milyong-milyong bultahe ng kuryente

ang dumaloy sa buong pagkatao niya.

Nang akmang hahalikan siya nito ay mabilis siyang nakaiwas.

"What? Don't deny it, baby, I know you want it too. The way you moaned and respond
to my touch and kisses." At sinibasibib na siya nito ng halik. Halik na
mapagparusa, halik na mapaghangad at halik na punong-puno nang pagnanasa.

Ngunit mabilis siyang umiwas at nanlaban.

"Ano ba bitawan mo ako! You ruthless man!" At pilit siyang kumakawala mula sa
pagkakahawak nito.

"Fuck! Ang arte mo!" At binitawan na siya nito.

"If this is what you want, I will give it to you! trying hard to get ha? Kailangan
mong makabayad sa akin sa loob ng bente-kwatro oras and after that we're quits,"
Ngisi nito sa kanya.

"Bente-kwatro oras? Nagbibiro ka ba? Saang kamay ng Diyos ko naman kukuhanin o

hahanapin ang 2million sa ganoong oras lang?" Gulat na gulat na sabi niya.

"That's not my problem anymore," Nakangising sabi nito.

"Paano kung hindi ako makabayad?"

"Then you need to work hard for it, you will work for me. Gagawin mo ang lahat ng
gusto ko. LAHAT-LAHAT hanggang sa makabayad ka."

Sa mga panahong iyon ang pakiramdam niya ay ginigipit siya nito pero wala siyang
ibang choice kung hindi ang pumayag sa mga gusto nito.

"At paano naman kung hindi ako pumayag?"

"I'll see you in court then." Lalong lumawag ang pagkakangisi nito at tila nang-
aasar pang tumitig sa kanya.

"Alam mong wala akong magagawa kaya ginigipit mo ako nang ganito pero kung iniisip
mong susuko ako, nagkakamali ka. Sige, pumapayag ako." Mariin at matatag na sabi
niya habang buong tapang na tumitig din dito.

"Good," sabay ngiti na parang nagtagumpay.

Wala siyang nagawa kung hindi palihim na manalangin nang taimtim habang tinatawag
ang pangalan ng Diyos.

Chapter 2
May plano talaga si Allen, na pahirapan siya. Tinago nito ang mga washing machine,
vacuum cleaner at lahat ng mga electric cleaner. Mano-mano ang mga trabaho niya at
nakakapagod talaga nang sobra.

One week na siya roon pero parang isang buwan na ang nakakaraan. Sa umaga ay
ipagluluto niya ito ng almusal dahil hindi sanay si Allen, na hindi kumakain ng
breakfast. Pagkatapos nito ay aalis na ito at hindi man lang siya kakausapin.

Pagkaalis nito ay maglilinis at maglalaba naman siya. Tila ito na ang naging normal
na araw niya sa bahay na iyon.

Kasalukuyan siyang naglalaba nang biglang tumunog ang doorbell sa labas.

Isang napakaganda at napakaseksing babae ang bumungad sa kanya nang pagbuksan niya
itong ng pintuan.

"Where is Jade?" Maarteng tanong nito na nakapamewang pa sa kanya.

"Jade?" Nagtatakang tanong niya.

She rolled her eyes, then answered "Allen Jade Montemayor."

"Ah si Allen? pumasok na po siya sa opisina," Mabilis na sagot niya rito.

"Okay, I'll just wait him here," At tuloy-tuloy na itong pumasok sa loob ng condo
na tila pag-aari nito iyon.

Umupo ito sa may sofa at itinaas ang mga paa. "Give me a cup of coffee, faster!"
Maarteng sabi nito sa kanya at tinignan pa siya mula ulo hanggang paa.

Pagkabigay niya sa kape na hinihingi nito ay kulang na lamang ay itapon niya iyon
rito dahil sa pagkainis.

"What the fuck! Ano ba yan! Walang kalasa-lasa! Gumawa ka ng bago!" Nakataas ang
kilay na sabi nito at ngumiti nang parang nang-aasar.

Padabog niyang kinuha ang tasa at umalis na para sundin ang iniuutos nito.
Pagkalapag sa bagong timplang kape ay muli nanaman itong nagsalita.

"Are you some kind of an idiot? It's just a cup of coffee and you don't even know
how to make!" Galit na galit na sigaw nito sa kanya sabay tayo mula sa pagkakaupo.

"Mawalang-galang na po pero kung gusto niyo nang masarap na kape, sa coffee shop po
kayo pumunta" Mariin at punong-punong sabi niya rito.

"Aba! Sumasagot ka pa!" Sabay sampal sa kanya na halos mabaling na ang kabilang
mukha niya sa lakas nang pagkakasampal nito. "I will tell him na wala kang modo
para sisantehin ka na niya!"

Walang sino man ang may karapatan na sampalin siya kaya sinampal niya rin ito nang
ubod ng lakas.

Iyon ang eksenang inabutan ni Allen.

"Samantha, what are you doing?!!" Galit na sabi nito at mabilis na nakalapit sa
kanilang dalawa.

Pagkakita ng babae kay Allen, ay bigla nalang itong umiyak at yumakap dito na
parang aping-api.

"Jade, nakakatakot siya. Masyado siyang bayolente, humingi lang ako ng kape
pagkatapos ay bigla nalang niya akong sinampal." Umiiyak na sumbong nito sa lalaki
na para talaga itong inagrabyado.

"Totoo ba iyon Samantha?" Seryosong tingin ni Allen sa kanya.

Hindi siya sumagot.

"Bakit kailangan mo pang magtanong? Kitang-kita mo namang sinampal niya ako hindi
ba? Sisantehin mo na iyan!" Sigaw ng babae sa kanya.

Ayaw niya ng magsalita dahil baka lalo pang magalit sa kanya si Allen kaya pinili
na lamang niyang manahimik.

"Say sorry to her, Samantha. Now!" Baling nito sa kanya.

Kahit labag sa kalooban niya ay hindi na siya kumontra pa at humingi na rin ng

tawad sa babae kahit ang totoo ay wala naman talaga siyang ginawang kasalanan.

"Ihahatid ko lang si Ashley, then we need to talk," At mabilis na umalis na ang mga
ito.

"Huwag naman sana siyang tanggalin ni Allen, dahil hindi niya alam kung saan
pupulutin at saan kukuha ng pambayad pag nagkataon. Kayang-kaya niyang tiisin ang
lahat wag lang siyang mapunta sa malamig na rehas. Kawawa ang pamilya niya pag
nagkataon.

Kinakabahan na siya sa pagbabalik ni Allen kaya hindi na siya mapalagay at pabalik-

balik na naglalakad sa may kwarto.

Nang biglang tumunog ang pintuan tanda na may pumasok ay parang lumukso ang puso
niya sa kaba.

"Samantha!" Dinig niyang sigaw nito.

Dali-dali siyang lumabas ng kwarto at pinuntahan ito.

"I'm hungry! Serve me!" At dire-diretso na itong pumunta sa may kusina.

Agad naman niya itong ipinaghanda ng pagkain.

"Sit! Join me," Sabi nito nang hindi man lamang tumitingin sa kanya.

Nang hindi siya tuminag ay tumingin ito. "What?"

"Ahm Allen, busog pa kasi ako."

Tanggi niya habang iwinawagayway ang isang kamay.

Agad na sumama ang tingin nito sa kanya. "Nakalimutan mo na ba, Samantha? Susundin
mo ang lahat-lahat ng gusto ko hindi ba?!" Mariing sabi nito sa kanya.
Mabilsi naman siyang tumango at agad na umupo sa may harapan nitong upuan.

"About Ashley--" Simula nito.

"Allen, please maniwala ka, wala naman akong ginagawa. Siya ang unang nanampal sa
akin," Putol niya sa sinasabi nito

"Did I gave you permission to interrupt?!" Galit na sabi nito

"Sorry" Sabay yuko ng ulo.

"Come here" Tawag nito sa kanya.

Nang tumingin siya rito ay nakita niya ang ngisi sa mukha nito.

"Faster!" Mariing sabi nito na may halong galit.

Tumayo siya at lumapit dito.

"Sit on my lap," Utos nito sa kanya sabay turo sa kandungan nito.

Nagulat naman siya sa sinabi nito "Hah?"

"You're a slut. You're an expert on this. Siguro nga ay ako ang nakauna sayo, pero
alam ko na sanay na sanay ka na sa mga ganitong bagay. Now, sit on my lap!" Dinig
na dinig niya ang inis sa boses nito.

Daig pa niya ang sinampal sa mga sinabi nito, at nagsimulang magtubig ang dalawang
mga mata.

Dahan-dahan siyang umupo sa kandungan nito habang unti-unting tumutulo ang mga luha
sa magkabilang pisngi niya.

"Why are you crying?" Seryosong tanong nito sa kanya.

Kitang-kita nito ang pagluha niya dahil naka-kandong siya paharap dito.

Agad siyang umiling, kailangan niyang maging malakas. Nabili na siya nito at bayad
na siya.

Ramdam na ramdam niya ang naghuhumindig na pagkalalaki nito dahil sa pagkakaupo

niya.

Agad siya nitong hinalikan sa labi pababa sa may leeg niya. Agad naman siyang
yumakap dito dahil na rin sa kiliting nararamdaman.

"Fvck, Sam! You're making me hard" Mahinang bulong nito sa tenga niya na lalong
nagpadagdag sa sensasyong nararamdaman niya.

Napaungol siya nang bigla itong tumayo habang buhat-buhat siya, agad naman naman
siyang napayapos dito.

Dinala siya nito sa may kwarto at mabilis na ibinaba.

"Go stand on top of bed, then strip!" Utos nito sa kanya habang hindi tinatanggal
ang tingin.

Kahit labag sa kalooban niya ay umakyat siya ng kama at nagsimulang maghubad.

"Strip while dancing, baby! Tease me"

Dahan-dahan siyang naghubad habang gumigiling at direktang nakatingin kay Allen.

"Stop!" Galit na sabi nito at hinawakan siya sa isang braso at hinila pababa. Agad
siya nitong isinandal sa pader dahilan para mapaigik siya.

"Did you done this before infront of those fvcking men in that club?!" Galit na
tanong nito sa kanya.

Dahan-dahan siyang tumango.

"From now on, ako lang ang dapat makakita ng katawan mo! akin lang ito, Sam!" Sabay
pisil nang mariin sa kaliwang dibdib niya.

Agad naman siyang napaungol nang malakas.

"Even this!" At pinunit ang short na suot niya na hindi niya pa nahuhubad kanina at
mabilis na ipinasok ang isang daliri sa loob ng pagkababae niya.

"Ouch!" Agad siyang napadaing sa pagkabigla.

"Akin ka lang Sam, maliwanag?!" Mariing sabi nito habang naglalabas-pasok ang isang
daliri nito sa kaselanan niya.

"Ahhhh--- oo, Allen" Napapadaing na sabi niya habang nakahawak sa magkabilang

balikat nito.

"Good! I hate you slut!" At sinibasib na siya nang halik sa mga labi. Halos mapunit
ang mga labi niya sa tindi ng paghalik nito

Bumaba nang bumaba ang mga halik nito sa mga dibdib niya. Salitan nito iyong
sinisipsip nang bigla nalang itong tumigil ay nagulat siya.
Niyakap siya nito nang mahigpit bago magsalita. "Magpahinga ka na" At binitawan na
siya nito.

Akmang lalabas na ito nang magsalita siya.

"Hanggang kailan tayo magiging ganito, Allen? Kailan ako makakauwi sa amin?"

Hindi ito lumingon pero sumagot ito. "Hindi pa sa ngayon, Sam. Bayad ka na.
Makakalaya ka lang sa akin hanggang sa magsawa ako sayo, sa katawan mo." At tuluyan
na itong lumabas.

Napaupo siya sa may kama habang naglalandas ang kanyang mga luha. Miss na miss na
niya ang pamilya niya.

Chapter 3
Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya sa kakaiyak. Pagkagising niya ay dali-
dali siyang naligo at lumabas.

Kailangan pa pala niyang ipagluto ng almusal si Allen.

Patapos na siya sa pagluluto nang maramdaman niyang may pumasok sa loob ng kusina.

"From now on, doon ka na sa kwarto ko matutulog" Biglang sabi nito at mabilis na
umupo sa may upuan.

"Pero---"

"Are you allowed to complain, Samantha?!" Inis na sabi nito.

Yumuko na lamang siya at ipinagpatuloy ang pagluluto.

"Pagkatapos mo riyan ay simulan mo na ang paglilipat ng mga gamit mo. Gusto kong
magkasama tayo sa kwarto para mas madali para sa akin kapag gusto kitang gamitin.
Now, give me a cup of coffee," Dire-diretsong sabi nito.

Gamitin? Isa na lang ba talaga siyang bagay ngayon na kung ituring nito ay parang
hindi isang tao?

"Are you done day dreaming?! I said, make me a cup of coffee!" Inis na sabi nito at
kinuha ang diyaryo na nasa lamesa at nagbasa.

Bahagya pa siyang nanginginig nang ibigay dito ang kape.

"Allen.."

"What?" Sagot nito ng hindi man lang tumitingin sa kanya.

"Gusto ko sanang magpaalam sayo, gusto ko sanang dala--"

Hindi pa siya natatapos magsalita ay sumagot na ito.

"No!"
"Pero Allen, kahit sandali lang pangako babalik din ako kaagad" Pagpupumilit niya
pa rito.

"No. Hindi ka pwedeng lumabas." Mariing sabi nito at pinakatitigan siya.

"Please Allen, gusto ko lang kumustahin kung okay na si Mama" Naiiyak na sabi niya.

Naningkit ang mga mata nito nang tumingin sa kanya.

Bigla itong tumayo at hinapit siya sa may bewang at siniil ng mariing halik.

Magproprotesta pa sana siya pero mabilis na hinawakan nito ang dalawang mga kamay
niya at dinala sa may likuran.

"Uhmm.. All---een hindi a--ko," Kahit siya ay hindi maintindihan ang mga gustong
sabihin.

Binuhat siya nito at dinala sa may sala. Iniupo siya nito sa may sofa habang walang
tigil sa paghalik sa kanyang mga labi.

Nagulat siya nang bigla nitong punitin ang damit niya at sipsipin ang isang tayong-
tayong dibdib niya.

"Oooohhhh!" Mahabang ungol niya.

Pababa nang pababa ang halik nito. Halos sabunutan niya ito nang ipasok nito ang
dila sa may butas ng pusod niya.

"A--lllen.. Ahhhh Ahhhhh"

"You like this huh?" Tanong nito at mas lalo pang pinagbuti ang ginawa.

Kagaya sa ginawa nito sa damit niya ay pinunit din nito ang shorts at underwear na
suot niya.

"Beautiful baby, beautiful" At bigla nitong sinalakay ang pagkababae niya.

Sa puntong iyon ay talagang sinabunutan na niya si Allen, dahil sa sarap na

nararamdaman.

"Ahhhh.. Ohhhh..."

Bigla ay naramdaman niyang malapit na niyang maramdaman ang sukdulan ay halos

mapasigaw siya. "Oooooooohhhhhh!"

"That's my girl," Ngisi nito sa kanya habang nakatingin sa mukha niya.

Tumayo ito at tinanggal ang suot nitong shorts. Nanlaki ang mga mata niya nang
makita ang alaga nito.

Itinaas nito ang dalawang paa niya at bigla siyang pinalo sa may pwetan.

"Ahhhh," Daing pa niya

"That's what you get pagsinusuway mo ang mga utos ko, Samantha" At itinutok na ang
pagkalalaki nito sa basang-basa na niyang pagkababae.

Halos mapasigaw pa siya nang unti-unting pumapasok ito sa may kaselanan niya.
"Shhhhh. That's okay, baby" At hinalikan siya sa bibig at dahan-dahan itong
gumagalaw.

Hanggang masanay siya sa ginagawa nito. Ang sakit kanina at hapdi ay napalitan ng
kiliti.

"Uhmmm, Allen" Ungol pa niya.

"Ahhh, baby you're so wet!" At ito naman ang umupo sa sofa habang hinihimas nito
ang pagkalalaki nito.

"Ride me on," Utos nito sa kanya.

Kahit nag-aalangan ay sinunod na lang niya ang utos nito.

Dahan-dahan ang ginawa niyang pag-upo sa may pagkalalaki nito.

Halos mapasigaw siya nang hilahin siya nito pababa dahilan para sumagad ang buong
pagkalalaki nito sa kaloob-looban niya.

"Fvck you, baby! You're so tight!" And he started to thrust more deeper and deeper.

"Ahhhhh Uhhhhmmm, Allen" Puro ungol na lamang ang maririnig na tinig mula sa kanya.

Patuloy lang ito sa ginagawa habang hinahalikan siya nang bigla nanaman siya nitong
paluin.

"Ahhh!" Ungol niya.

"Susundin mo na ba ang gusto ko ha, Samantha?" Hinihingal na sabi nito habang

nakatutok ang bibig sa isang tenga niya.

Nang hindi siya sumagot ay pinalo nanaman siya nito.

"Ahhhh. Yes!" Sagot niya

"Promise me you will be a good girl, huh?!"

"Yes, Allen!" Hindi na niya mapigilan ang sarap na nararamdaman.

"Good!" At itinodo na nito ang ginagawang paglalabas-masok sa loob niya.

Halos tumirik ang mga mata niya nang maabot ang langit.

Ilang sandali silang nanatili sa ganoong pwesto bago ito nagsalita. "Stand up,
magsimula ka nang maglipat."

At tumayo na rin ito. Balewalang iniwanan siya nito sa sala na hindi man lamang
siya magawang tignan.

Panginoon, bigyan niyo po ako ng lakas.

Kahit masakit pa ang katawan niya lalo na sa may parteng ibaba ay pinilit pa rin
niyang gumalaw at ilipat ang mga gamit sa kwarto ni Allen.

"Samantha" tawag nito sa kanya nang pumasok ito sa kwarto

Nang lapitan niya ito ay may ibinigay ito sa kanya. Hula niya ay mga gamot iyon.
"Inumin mo iyan. Ayokong magka-anak lalo na't kung manggagaling sa iyo. Aalis na
ako, wag na wag kang aalis dito" At lumabas na ito.

Parang paulit-ulit na nag-replay sa utak niya ang sinabi nito.

Pinunasan niya ang mga luhang hindi niya namalayang tumutulo na pala sa may mga
pisngi niya. Kaya mo yan, Samantha! Alam kong malakas ka! Pagkumbinsi niya sa
sarili.

Nang maalala niyang wala na pala silang stock sa bahay. Baka magalit si Allen, pag
nadatnan nitong walang pagkain.

Sasaglit muna siya sa grocery. Hindi na siya tumawag kay Allen, para mag paalam.
Sandali lang naman siya at isa pa binigyan siya nito ng credit card para sa iba
pang mga gastusin.

Nagbihis siya ng isang simpleng skinny maong black pants at isang plain white
shirt.

Halos patapos na siyang mag grocery nang mabangga niya nang push cart ang isang
lalaki.

"Sorry, Sir" Hinging pahumanhin niya.

"That's fine" Ngiti nito sa kanya at parang nahulog ang puso niya. Ang ganda at ang
puti ng mga ngipin nito. Parang model ng toothpaste.

Humingi ulit siya ng tamad bago umalis. Tapos na niyang bayaran ang mga pinamili
pero hindi naman siya magkanda-ugaga dahil sa dami ng biniling groceries. Good for
a week na kasi ang binili niya para hindi na siya lumabas ulit at baka mapagalitan
pa siya ni Allen.

"Mind if I help you?" Nagulat siya sa nagsalita sa may likuran niya. Pero nang
lumingon siya ay si Mr. Toothpaste pala.

"Ahh ehh. Nakakahiya naman po, Sir"Nahihiyang sabi niya rito.

"That's fine. Tara?" At kinuha na nito ang mga pinamili niya. Halos ito nga ang
magbuhat ng lahat dahil isang plastic lang ang hawak niya.

"Diyan na lang sa may sakayan. Maghihintay na lamang ako ng taxi. Thank you, Sir"
Pagpapasalamat niya rito.

"Taga saan ka ba? Hatid na kita." Alok nito sa kanya.

"Ahh hindi na---- ohh eto na pala ang taxi" Sabi niya at pinara iyon. Tinulungan
nanaman siya nitong ipasok sa loob ang mga pinamili. "Salamat ulit" At pumasok na
siya sa loob ng taxi.

Nang makarating sa Condominium na tinitirhan ni Allen, ay namataan niya nanaman

doon si Mr. Toothpaste, saktong kabababa lang nito sa sasakyan nito.

Dito rin ba ito nakatira o sinusundan siya nito?

Chapter 4
"Sinusundan mo ba ako?" Hindi mapigilang tanong niya rito.
"Woaaw. Lakas ng self confidence!" Nakangiting sagot nito

Nang hindi siya sumagot ay lumapit ito sa kan'ya. "Alam ko kasing hindi mo kayang
dalhin ang lahat ng 'yan"

"So sinusundan mo nga ako?"

"Bakit artista ka ba?" Seryosong tanong nito sa kanya.

Nang tignan niya ito nang mariin ay bigla nalang itong bumunghalit ng tawa. "I'm
just kidding! I know you need help. Pero diyan din kasi ako nakatira. May unit ako
sa may 4th floor, so tara na" At mabilis nitong nakuha ang mga pinamili niya.

"Saang floor ka ba?" Tanong nito sa kan'ya.

"Diyan din sa may 4th floor"

"Kita mo nga naman, pinaglalapit tayo ng tadhana" At kumindat pa ito sa kan'ya.

Agad siyang namula.

Nang nasa tapat ng unit ay huminto siya. "Dito nalang ako, Thank you pala ah?"

"No probs. Basta pagkailangan mo ulit nang tagabitbit, diyan lang iyong unit ko"
Nakangiting sabi nito at itinuro ang isang unit.

Napangiti siya rito.

"Pero sa susunod may professional fee na ah?" Biro pa nito sa kan'ya.

"Ano papasok ka pa ba o makikipaglandian ka nalang diyan?!"

Nagulat siya nang paglingon niya ay nasa pinto si Allen at galit na galit.

"Ah---- oh sige mauna na ako salamat ulit" Pilit ang mga ngiti niya nang balingan
niya si Mr. toothpaste.

Pagpasok niya sa loob ay agad siyang hinila ni Allen, halos magkanda subsob na siya
dahil sa dami at bigat ng pinamili.

"Gaano ba kahirap sundin ang utos ko na h'wag kang aalis o lalabas ng bahay ha
Samantha?!" Galit na galit na sabi nito.
"Sorry Allen, wala na kasing stock ng groceries kaya naisipan kong bumili" Naiiyak
na sabi niya.

"Eto ba?" Turo nito sa mga pinamili niya at pinagsisipa iyon. "Damn! Edi sana
nagsabi ka sa akin! Pero mas pinili mong huwag sabihin sa akin? Para ano? Para
malaya kang makalandi?! Gan'yan ka na ba talaga kakati?!"

Nang akmang sasampalin niya ito ay napigilan siya nito. "Why samantha?! Does the
reality hits you? Gan'yan ba talaga ang nature mo? Hindi ka makuntento sa isang
lalaki gaya ng ginawa---"

Pero napatigil ito sa pagsasalita at hindi na iyon itinuloy.

Nakakunot noong nakatingin siya rito.

"H'wag mo nang uulitin ito Samantha! Pagbibigyan kita sa pagkakataong ito, at h'wag
na h'wag ka na ring makikipag usap pa sa lalaking iyon. Naiintindihan mo?!" Inis na
sabi nito.

Bahagya siyang tumango.

Nakahinga siya nang maluwag nang tumunog ang cellphone nito at may kinausap.

Inayos na niya ang mga pinamili niya at nagluto. Hindi sila nagpapansinan ni Allen
kahit sa harap ng hapag-kainan.

Gusto niyang magsorry dito dahil hindi siya nagpaalam. Pero pag-naaalala niya ang
mga pinagsasabi nito sa kan'ya ay gusto niyang humagulgol ng iyak.

Hindi siya ang klase ng babaeng iniisip nito. Kahit nga maraming nanliligaw noon sa
kan'ya sa lugar nila ay hindi siya nagkaroon kahit na isang boyfriend.

Biglang nagbalik tanaw sa kan'ya ang mga nangyari. Kung paano niya nakilala si
Allen.

Flashback.

"Ate! Ate!" Sigaw ng kapatid niya

Kinakabahang lumapit siya rito. "Bakit Sally? Si mama bakit iniwan mong mag-isa?"

"Eh kasi, si mama ate" Umiiyak na sabi nito

"Ano sally?!"

"Dalian natin si mama inaatake na naman ng sakit ng ulo niya!"

At nagmamadali silang umuwi ng bahay.

Naabutan nila ang mama niyang nakahandusay sa sahig at wala ng malay.

Agad nila itong dinala sa hospital.

"She really needs operation. Bago lumala at kumalat ang tumor sa may utak niya"
Sabi ng doctor na tumitingin sa mama niya.

Napahagulgol siya ng iyak. Ano ang gagawin niya? Wala silang kahit na anong pera.
Napagpasyahan niyang umuwi muna at kumuha ng mga gamit.

Matapos kumuha ng mga kakailanganin ay nagpasya na siyang bumalik ng hospital.

Pero pasakay palang siya nang tawagin ni Andrea.

"Psst. Hoy!"

"Ako ba?" Turo niya sa sarili.

"Gaga ikaw nga. May iba ka pa bang taong nakikita riyan?! Lumapit ka rito"

Nang makalapit ay tsaka ito nagsalita

"Tinakbo niyo raw sa hospital si Aling Sinang?"

Bahagya siyang tumango.

"Sakto! Alam ko kakailanganin mo ng malaking pera. May alam akong pwede mong
pagkakitaan" At sinipat-sipat siya nito. "Ikot ka nga dali"

Nagtatakang umikot naman siya.

"Naku matutuwa si Mama Susan sayo nito!" Nakangiting sabi nito at pumapalakpak pa.
"Ano sama ka muna sa akin"
"A--anong trabaho ba 'yan Andrea?" Kinakabahang tanong niya.

"Basta halika na!" At hinila na siya nito.

Sa isang malaking building siya nito dinala. Ang dami dami nilang dinaanang
pasikot-sikot bago nakarating sa lugar na pupuntahan.

Parang gusto niyang kumaripas ng takbo. Isa kasi itong bar. Pero hindi isang
simpleng bar. Highclass ang mga babae rito. Pati na rin ang mga customer.

Hinila siya nito sa loob.

"Mama Susan ito nga pala si Samantha" Nakangiting sabi nito sa babaeng punong-puno
ng gold sa katawan "Maganda hindi ba?"

Tumawa naman ito. "Tama ka. Ilang taon ka na hija?"

"24 po"

"Batam-bata! Virgin ka pa ba?"

Bahagya siyang tumango pagkatapos ay yumuko.

"Nakajackpot tayo diba Mama Susan?" Tuwang-tuwang sabi ni Andrea.

"Pasensiya na po pero hindi ko po magagawa" At bigla siya tumakbo palabas. Mabuti

nalang at wala naman pumigil sa kan'ya.

Dumiretso na siya ng hospital.

"Ate si mama. Sinusumpong na naman. Kailangan na kailangan na raw siyang maoperahan

sabi ng doktor" Salubong sa kan'ya ng kapatid habang umiiyak.

Dali-dali niyang pinuntahan ang ina. Parang hindi niya maatim na makita ang ina sa
ganoong klase ng kalagayan.
"Sally, h'wag kang mag-alala gagawa ako ng paraan, maooperahan si mama pangako ni
ate yan. Hintayin mo ako lang ako rito" At dali-dali na siyang umalis.

Sa mga oras na iyon ay tiyak ang destinasyong pupuntahan niya.

Mama kapit ka lang gagawa ko ng paraan. Mahal na mahal kita. Habang hilam ng mga
luha ang buong pisngi niya..

Madali niyang napapayag si Mama Susan na bigyan siya ng isang million. Ganito ka-
bongga ang club na ito. Pero sa isang kondisyon. Kapalit ng malaking perang
kailangan niya ay ang pagta-trabaho niya rito sa club sa loob ng isang buong taon.
Kapit man sa patalim ay wala siyang magagawa.

Mabilis na naisaayos ang operasyon ng kan'yang ina. Iyon din ang unang araw niya sa
club na iyon. Ang unang araw niya roon ay hindi niya malilimutan. Habang unti-unti
niyang tinatanggal ang mga saplot sa kan'yang katawan ay unti-unti ring nahuhulog
ang mga luha sa kan'yang mga mata.

Pero nagulat siya nang bigla siyang patigilin ni Mama Susan at palitan sa
pagsasayaw. Dinala siya nito sa isang kwarto na parang ktv room. May nagbayad daw
ng serbisyo niya ngayong gabi.

Doon niya nakilala si Anthony. Matangkad. Gwapo. Mabait. Mayaman. Pero parang ang
laki-laki ng problema nito. Araw-araw ay nagpupunta ito sa club at nirerequest at
binabayaran ang serbisyo niya. Pero hindi para painitin at paligayahin ito hindi
para sa samahan itong uminom buong gabi. Parang napakalaki ng problema nito.

Kaya nagtaka siya ng tatlong araw ng hindi ito pumupunta ng club. Nang mga panahon
namang iyon ay ang pagsulpot ni Allen. Nagulat nalang siya nang sabihin ni Mama
susan na kailangan niya raw sumama rito. Dahil siya na raw ang kanyang magiging
bagong amo.

"Samantha!"

Nagbalik siya sa kasalukuyan nang marinig niya ang pagsigaw ni Allen.

"Are you deaf?! Ilang beses na kitang tinatawag hindi mo ba ako naririnig?!" Galit
na sabi nito nang makalapit siya.

"Pasensiya na, ano nga ba kasi iyon?"

"Give me a back massage" At inihagis nito sa kan'ya ang isang bote ng oil.

Halos maglaway siya ng unti-unti itong maghubad. Kitang-kita niya kasi ang mga
muscles nito sa katawan.

"Iyong laway mo!"

Wala sa sariling nakapa niya ang bibig.

"Stupid!" Bulong pa nito na narinig naman niya.

Humiga na ito padapa sa may kama. Pagkatapos ay minasahe na niya ito.

"Ano ba Samantha?! Minamasahe mo ba ako o tinatapik?! Diinan mo naman! Parang wala

kang buto!" Inis na sabi nito.
Ang arte! Pasalamat ka gwapo ka! Aniya sa isip.

"Atsaka pwede ba, umupo ka kasi sa likod ko para may powers!"

Parang bata na sabi ni Allen. Ang cute-cute niya tuloy sa paningin niya.

"Faster! I don't want to wait!"

"Eto na po Master!" At bigla siyang umupo nang pabigla.

Ouch! Daing nito habang napaubo pa.

Buti nga sayo! Yabang! At humagikgik siya.

"What's funny?" Galit na sabi nito.

Nang hindi siya tumigil ay pabigla itong humarap sa kan'ya. Kaya magkaharap na sila
ngayon habang nakaupo siya "doon" ramdam niya ang unti-unting pagkabuhay nito.

"Oh bakit hindi ka na makatawa ngayon?" Ngising tanong ni Allen.

"Ahh-- may nakalimutan pala ako" Akmang tatayo na siya nang mabilis siyang
nahawakan nito sa magkabilang bewang.

Sa isang iglap lang ay nagkabaligtad na sila nito ng pwesto mula sa pagkakahiga.

"Samantha! Alam mo bang galit na galit dapat ako sa'yo?" Seryosong sabi nito habang
nakatingin sa mga mata niya.

"Huh? Bakit?" Nagtatakang tanong niya.

Matagal siya nitong tinitigan bago nagbago ang ekspresyon ng mukha nito. "Wala! I
hate you slut!" Mariing sabi nito.

Gusto niyang maiyak tinawag na naman siya nito sa ganoong paraan.

"Gusto kong malaman Allen, bakit mo ako kinuha sa club?" Seryoso rin tanong niya
rito.

"Binili Samantha, binili is the exact word."

"Ba--kit mo ko binili?" Garalgal na tanong niya.

"Wala, gusto ko lang na may paglalaruan. Tsaka lalake ako. Ayoko namang iba't
ibang klase ng babae ang nakakasiping ko. So, I just decided to stick with one
slut, and that is you" At mabilis na umalis na ito mula sa pagkakapatong sa kan'ya
at lumabas ng kwarto.

Bakit tila napakalaki ng galit mo sa akin, Allen? Ano bang nagawa kong kasalanan sa
iyo? At napahagulgol ng iyak.

Nagising siya nang may maramdamang humahalik sa may leeg niya at pumipisil sa isa
niyang dibdib.

"Uhmm Allen, inaantok pa ako" Nakapikit na sabi niya.

"You are not allowed to complain, Samantha" bulong nito sa kan'ya na naging dahilan
upang makiliti siya.

Uumpisan na sana nitong tanggalin ang damit niya nang tumunog ang cellphone nito.

"Damn!" Mura nito bago tuluyang tumayo at lumabas ng kwarto.

Nang lumabas ay wala na roon si Allen, siguro ay may emergency na kelangan

asikasuhin ang lalaki kaya nagluto na lamang siya ng hapunan.

Pasado alas-otso na ng gabi pero hindi pa rin ito dumarating. Para siyang asawa
nito na naghihintay sa pagbabalik ng asawa nito

Lumamig na ang niluto niya pero hindi pa rin ito dumarating, hindi niya alam kung
ano ba ang pumasok sa kukote niya at hindi pa rin kumakain kahit na nagugutom na
siya.

Hindi niya namalayang nakatulog siya habang nakasubsob sa may lamesa.

Nang maalimpungan ay tinignan niya ang orasan. Alas Onse na ng gabi. Tumayo na siya
at ililigpit na sana ang lamesa nang marinig niya ang pagbukas ng pintuan.

"Bakit ngayon ka lang?" Hindi mapigilang tanong niya.

Naningkit at mata nito sa kan'ya. "Why do you care?!" Inis na sagot nito.

Nang mapabaling ang tingin nito sa dining table ay mas dumoble ang inis nito "Hindi
ka pa kumain, Samantha?!"

"Ahh? A-Ano kasi busog pa kasi ako" Nakayukong sabi niya.

Naramdaman niyang lumapit ito sa kan'ya at hinila siya nito palabas ng condo.

Pumunta sila sa parking area at sumakay ng kotse.

"Saan ba tayo pupunta, allen?"

"Shut up!" Inis na sagot nito

Huminto ang sasakyan nila sa isang fine dining na resto.

"Get out"
"Pero, Allen nakakahiya itong suot ko" Sabi niya habang nakaturo sa sarili.

"Hindi ba mas nakakahiya kung wala kang suot?" Igting na pangang sagot nito at
lumabas na.

Napabuntong-hininga siya, oo nga pala wala ng mas nakakahiya pa ang magtrabaho sa

club habang hubo't hubad na sumasayaw sa harap ng mga taong hayok sa laman.

Lumabas na siya ng sasakyan.

Daming arte! Bulong ni Allen na narinig niya bago siya nito hinila sa loob.

Chapter 5
"What do you want?" Tanong nito habang nakatingin sa hawak nitong menu.

"Kahit ano nalang, Allen" Nahihiyang sagot niya.

"Alright, I bet mga pulutan lang sa club ang alam mo" Nang-uuyam na sabi nito sa
kan'ya.

Hindi siya nakaimik sa sinabi nito at yumuko nalang, nang dumating ang pagkaing
inorder nito ay tahimik lang silang dalawang kumain.

Hanggang makauwi sa condo ay hindi sila nag iimikan ng lalaki.

Nang pumasok na si Allen sa kwarto ay pinili niyang mag-stay muna sa may sala.
Ilang sandali palang siyang nandoon ay narinig na niya ang sigaw nito.

"Samantha!"

Dali-dali siyang lumapit dito "May iuutos ka pa ba?" Kinakabahang tanong niya

"Who told you na pwede kang mag-stay diyan? Nandito ako sa kwarto kaya dapat ay
nandito ka rin!" inis na sabi nito.

"So..sorry" At pumasok na rin siya.

Pumasok siya ng banyo at naglinis ng katawan. Kinakabahan siya, gagamitin kaya siya
ni Allen ngayon?

Nang lumabas siya ng banyo ay naabutan niya pa itong nakaupo sa may kama habang
nakapatong ang isang laptop.

"Uhmm A-Allen, ano kasi.. uhhm pwede--"

"What?!" Iritableng sagot nito na tumingin sa kan'ya.

"B-Baka kasi.. pw..pwede--"

"What the f*ck, Samantha! Can you just tell me straight to the point what you
fcking want?!" Sigaw nito sa kan'ya.

"Kelan kaya ako pwedeng bumisita sa amin?" Matapang na sabi niya.

"I already told you the answer" Malamig na sabi nito.

"Pero, gusto ko lang silang kumustahin lalo na ang nanay ko" Giit niya.

"You can call them" Walang emosyong sabi nito habang nakatutok pa rin sa may laptop
nito.

"Pero gusto ko silang mayakap, kahit sandali lang Allen, parang awa mo na"
Nagsisimula ng mangilid ang mga luha niya sa mga mata.

"Bakit ba ang kulit mo?! Gusto mo ba talagang masaktan ha Samantha?!" Nanlilisik na

ang mga mata nito nang humarap sa kan'ya.

Parang bigla siyang kinabahan sa nakikita niya rito. Kaya pinili niyang manahimik
nalang.

"Just sleep" At tumayo na ito dala-dala ang laptop nito at mabilis na lumabas.

Nang mahiga ay palihim siyang umiyak. Miss na miss na niya ang pamilya niya.

Hindi na niya namalayan kung anong oras na bumalik ng kwarto si Allen dahil
nakatulog na siya.

Kinabukasan nang magising ay naramdaman niyang may mabigat na kamay ang nakayakap
sa may bewang niya.

Nagkaroon siya nang pagkakataon para pag-aralan ang mukha ni nito. Napakagwapo
nito, napaka pula ng labi nito kahit laging sumisigaw, tangkang hahawakan niya ang
labi nito nang bumukas ang mga mata nito.

"Are you taking advantage of me?" Paos na sabi nito sa kan'ya at hinawakan ang
isang kamay niya na ipanghahawak sana dito.

Bigla siyang napabalikwas ng upo. "Ahh..ehh hindi no!" At tumayo na siya at mabilis
na lumabas

Minabuti niyang maghanda na ng agahan para sa pag pasok ni Allen.

Pero nagtaka siya nang lumabas ito ay nakapambahay lang ito. Isang white v-neck
shirt at 6 pockets brown short.

"Uhm. Hindi kaba papasok ngayon, Allen?" Tanong niya rito.

Tinaasan lang siya nito ng kilay at umupo na sa dining table. Akmang uupo na siya
nang marinig niya ang doorbell.

Pagbukas ng pinto ay nagulat siya.

"What are you doing here, Ashley?" Tanong ni Allen na nasa likuran na pala niya.

"Can you invite me inside first, Jade?" Pasupladang sabi ng babae.

Niluwangan niya ang pinto at pumasok na ito, pero huminto ito sa tapat niya at
tinignan siya mula ulo hanggang paa pagkatapos ay ngumisi. Nilampasan lang siya
nito at sumunod kay Allen sa may kusina.

Minabuti niyang huwag ng sumunod sa kusina at hayaan na lamang ang dalawang mapag-
isa.

"Samantha!" Dinig niyang sigaw ni Allen.

Dali-dali siyang bumalik ng dining. Naabutan niyang parehas nang nakaupo ang dalawa
sa harap ng hapag-kainan.

"Sit. Kumain na tayo" Sabi nito.

Nang mapatingin kay Ashley ay nagtaas ito ng isang kilay.

"Really, Jade? Isasabay mong kumain sa atin itong muchacha na ito?!" Diring-diri
tanong nito kay Allen.

"My house, my rules. If you don't like that idea you are free to go" Balewalang
sagot nito at nagsimula ng kumain.

Nakita niyang lalong tumalim ang tingin ni Ashley sa kan'ya.

Nang biglang ibagsak ni Allen ang hawak nitong kutsara at tinidor sa may plato
nito.

"Hindi mo ba narinig ang sinabi ko? Ha Samantha?!" Galit na sabi nito.

Kaya dali-dali siyang umupo sa isang upuan malayo sa mga ito.

Hindi na ito umimik at tahimik na silang kumain.

"Uhmm Jade, I am here pala because daddy wants to meet you."

Pero hindi siya pinansin ni Allen.

"Daddy want to know if you already changed your mind about merging your company
with us"

Nang hindi parin ito pinansin ni Allen ay napatayo na ito.

"Jade ano ba?! Are you listening?" Inis na sabi nito

"Can you please fucking leave Ashley? Ang ingay mo!" Sabay tayo nito at pinunasan
at bibig bago mabilis na umalis.

Pagkaalis ni Allen ay siya ang pinagbalingan nito.

"What are you looking at bitch?!" Galit na sabi nito sa kan'ya.

"Wala po maam" Nakayukong sabi niya.

"Bwiset! Makikita mo, Jade mapapasakin ka rin!" At nagmartsa na ito palabas ng

condo.

"Samantha!" Narinig niyang sigaw na naman ni Allen.

Nang pumasok siya sa loob ng kwarto ay nakita niya itong nakahiga sa may kama, naka
boxer shorts lang ito. Muntik na siyang mapalunok sa nakkita. Nagpupumutok ang mga
muscle nito at abs sa katawan.

"Come here!"
"Ah, Allen ano kasi magliligpit pa ako ng pinagkainan natin" Kinakabahang sabi
niya.

"Are you complaining again Samantha?!" Galit na sabi nito.

"Hindi" At sumampa na rin siya ng kama.

Hinila siya nito paibabaw sa katawan nito at malaya nitong tinitigan ang buong
mukha niya. Nakaramdaman siya ng pagkaasiwa.

"You want to know why I hate you so much, Samantha?" Habang nakatitig nang diretso
sa mga mata niya.

"Oo, Allen gusto kong malaman kung bakit galit na galit ka sa akin" Seryosong sabi
niya rito.

"Because you're a slut, a bitch, a whore and a fucking cheater!" At bigla siya
nitong sinakal.

Nagulat siya at hindi makahinga.

Nagpumiglas siya mula rito "A-Allen"

Ilang sandali lang ay bigla na siya nitong binitiwan habang siya naman ay hinahabol
ang kan'yang paghinga. Hindi niya lubos akalain na gagawin nito iyon sa kan'ya.

"Kulang pa 'yan, Samantha! Sa laki ng kasalanan mo sa akin, kulang na kulang pa

'yan!" Galit na sabi nito at bigla itong tumayo at lumabas na ng kwarto.

Napahagulgol siya paglabas nito, wala siyang matandaang naging kasalan niya rito
para gawin nito iyon sa kan'ya.

Ilang oras na ang nakakaraan ay hindi pa rin bumabalik si Allen.

Naisipan niyang lumabas at abangan ito sa may lobby ng condo. Ilang oras na siyang
nakaupo roon ay wala pa rin siyang nakikita ni anino nito.

"Hey" Nang may biglang magsalita sa likuran niya.

Nang tignan niya ito ay parang pamilyar ito sa kan'ya. Tama! Si Mr. Toothpaste.

"What are you doing here? Are you waiting for someone?" Nakangiting tanong nito sa
kan'ya.

"Ah oo e" Nahihiyang sabi niya.

"Umalis at nakabalik na ako pero nandito ka pa rin kanina pa kasi kita napansin, I
bet ilang oras ka ng naghihintay dito" Seryosong sabi nito sa kan'ya.

"Hinihintay ko kasi ang amo ko, ilang oras na kasi siyang hindi umuuwi" Kiming sabi
niya rito.

"Ah? Bakit mo naman siya kailangang hintayin? Matanda na iyon kaya na niya ang
sarili niya. Come on siguradong gutom ka na" Aya pa nito sa kan'ya.

"Ah hindi, busog pa kasi ako" Tanggi niya .

"It's already 8pm incase hindi mo napapansin"

Nang tignan niya ang orasan sa may lobby ay nagulat siya. Tama ito gabi na pala,
pero nasaan ba si Allen?

Tatanggi pa sana siya nang biglang tumunog ang tiyan niya. Nahihiya siyang
napangiti rito

"Lets go, merong restaurant dito sa tabi ng condo makikita naman natin kapag
dumating na siya, beside sandali lang naman tayo" Wala na siyang nagawa nang
hilahin siya nito.
Pumwesto sila sa may malapit sa entrance at since gawa naman sa salamin ang mga
nagsisilbing pader ng restaurant na iyon ay agad niyang makikita kapag dumating na
si Allen.

Nagulat siya sa dami ng pagkain na inorder nito.

"I don't know kung ano ang gusto mo kaya inorder ko na lahat ng nasa menu" Ngiti
nito sa kan'ya.

"Ano?" At napanganga siya.

Natawa lang ito ng mahina "Let's eat, kumain ka ng marami masyado kang payat baka
liparin ka ng hangin" Biro pa nito sa kan'ya.

Agad siyang napasimangot sa sinabi nito.

"By the way i forgot to introduce myself, I am Franco Javier and you are?" Sabay
lahad ng isang palad nito sa kan'ya.

"Samantha Samson" Ngiti niya rito sabay abot din ng isang kamay niya.

Agad niya itong nakapalagayan ng loob.

Nasa kalagitnaan siya ng pagtawa ng may humablot sa isang braso niya at marahas
siyang itinayo. Halos manlaki ang mga mata niya nang mapag-sino ito, si Allen iyon
na sobrang dilim ng anyo.

"P*tangina Samantha! Bakit ang landi-landi mo talaga!" Sabay hila sa kan'ya palabas
ng restaurant.

Pero biglang hinila ni franco ang isa niyang braso.

"Teka lang pare, pag usapan natin ito, wala kaming gi---" Nabitin ang sasabihin
nito nang bigla itong suntukin nang malakas ni Allen.

"Let go of her hand, asshole!" Sigaw nito.

Pero agad na nakahuma si franco at nagpalitan sila ng suntok. Nagkagulo sila sa

loob ng restaurant. Natigil lamang sila nang may dumating na dalawang security.

"Sorry Franco, okay ka lang ba?" Tanong niya rito nang makitang putok ang labi
nito.

"F*cking bitch lets go!" At hinila na siya ni Allen nang marahas pabalik ng condo
unit nito. Halos magkanda subsob na siya sa paraan ng paghila nito sa kan'ya.

Agad nitong ini-lock ang kwarto at isinalya siya sa sahig.

"P*tangna Samantha! Nawala lang ako ng ilang oras may ibang lalaki ka na namang
nilalandi!" At hinila pataas ang buhok niya at itinayo siya.

"Aray, Allen nasasaktan ako" Daing niya habang nagsisimula ng umiyak. Natatakot
siya sa nakikita niya sa lalaki.

"Talagang sasaktan kita! Dahil diyan sa kalandian mo kung bakit miserable ang buhay
ko ngayon!" At pinisil ang panga niya.

Agad siyang napahagulgol. Gulong-gulo na pati ang buhok niya at basang-basa na ng

mga luha ang buong mukha niya.

"Ano bang pinagsasabi mo, Allen please parang-awa mo na, huwag mo akong sasaktan"
Pagmamakaawa niya rito.

"Gagawin ko ang lahat ng gusto ko sayo Samantha dahil pag-aari na kita! Hubad!"

"Allen, please.."
"Ayaw mo? Sinusuway mo na ang utos ko? Bakit? Nag-s*x na ba kayo ng lalaki mo?
Ha?!" Sigaw nito sa kan'ya.

"Nagkakamali ka Allen, wala kaming ginagawang masama" Habang walang tigil sa pag-
iyak.

"Baka wala pa kayong ginagawang masama, may gagawin palang ganoon ba, Samatha?!
Hindi ko alam kung saan mo nakukuha 'yang kati mo at hindi ka pa makuntento sa
akin!" At bigla nitong pinunit ang damit na suot niya.

Chapter 6
"Please, Allen huwag!" Samo niya habang tinatakpan ang hubad na katawan.

"Remember what I told you, Samantha? Gagawin mo ang lahat-lahat ng gusto ko hindi
ba?! O baka gusto mo nalang makulong?" Ngisi nito sa kan'ya.

Hindi siya pwedeng makulong.

Dahan-dahan niyang inalis ang kamay mula sa pagkakatakip.

Wala siyang nagawa nang angkinin nito kung hindi ang umiyak nalang at lihim na
magdasal na sana ay matapos na rin ang lahat ng ito.

Nagising siya na wala na si Allen sa kwarto, akmang lalabas na siya nang mapansing
niyang nakakandado ang pintuan nang subukan niya itong pihitin pabukas.

Nang tumingin sa side table ay agad niyang nakita ang nakahandang pagkain.

Starting today you will be my prisoner.

Iyon ang naka sulat sa note na iniwan nito.

Agad siyang nakaramdam ng ibayong takot. Ano bang nagawa niyang pagkakamali at
nararanasan ang lahat ng ito? Hindi niya maintindihan kung bakit parang galit na
galit si Allen sa kan'ya. Kailangan niyang malaman ang buong katotohanan.

Buong araw ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang mag-mukmok at umiyak. Alas
sais na ng gabi nang marinig niyang bumukas ang pinto ng kwarto.

Agad naningkit ang mga mata nito ng tignan siya.

"What the f*ck Samantha?!"

Agad siyang tumayo ayaw niyang masaktan.

"B-bakit?" Kinakabahang tanong niya.

"Umiyak ka ba buong mag-hapon?!" Inis na tanong nito.

"Hindi" Iwas niya rito ng tingin.

"Liar! Look at your eyes! They are swollen!" Galit na sabi nito. "Ano ba ang
nakakaiyak ha Samantha?!"

"W-wala.."

"Dahil hindi ka makalabas at mapuntahan 'yang lalaki mo sa kabilang unit?!" Sabay

hablot ng buhok niya.

"Hindi Allen, aray nasasaktan ako please" Daing niya rito.

"Nahihirapan ka na ba, Samantha?" Bulong nito sa isang tenga niya.

Hindi siya agad nakasagot at napaiyak nalang.

"Ano sagot!" Sabay higpit nang pagkakahawak nito sa buhok niya.

"Oo Allen! Hirap na hirap na ako, miss na miss ko na ang pamilya ko, kaya please
pauwiin mo na ako" Pagsusumamo niya rito.

"What? Are you crazy? Sa tingin mo hahayaan kitang maging masaya pagkatapos mong
sirain ang buhay ko?! Ha?!"

"Ano bang pinagsasabi mo, Allen?" Naguguluhang tanong niya.

"You look innocent, yes. Pero sa likod ng inosenteng mukha mo ay nagtatago ang
nakakatakot mong pagkatao!" Sigaw nito sa kan'ya. Kitang-kitang niya ang galit sa
mga mata nito.

"Hindi kita maintindihan, Allen" Naguguluhan pa ring tanong niya, wala siyang idea
sa kung ano man ang pinagsasabi nito.

"Really? Ilang lalaki na ba ang naloko mo? Maybe you're still a virgin nang NABILI
kita, pero hindi pa rin mawawala ang madumi mong pagkatao!"

"Ano ba talagang pinagsasabi mo, Allen?" Gulong gulong sabi niya

"What I am saying is nakakadiri ka! I despise you! Eto ang tatandaan mo Samantha,
hindi ako titigil hangga't hindi ko nasusulit ang ibinayad ko sa iyo. You're mine!"
At binitawan na siya nito bago umalis.

Isang linggo siya nitong ikinulong sa loob ng kwarto, para siyang isang hayop na
dinadalhan lang nito ng pagkain. Halos mangayayat na siya dahil hindi niya halos
kinakain ang mga pagkain na dinadala nito, panay lang ang iyak niya.

Pero nagulat siya isang araw nanc pihitin niya pabukas ang pintuan at bumukas ito.

Agad siyang nakaramdam ng saya. Akmang bubuksan na niya ang pinto ng main door nang
bigla itong bumukas at iluwa nito si Allen at Ashley.
"We're you going bitch?" Singhal ni Ashley sa kan'ya.

"Parang-awa mo na Allen, gusto ko ng umuwi sa amin please" At hinawakan niya ang

isang braso nito.

Pero hindi siya nito pinansin at dire-diretso lang itong naglakad papunta sa may
sala.

"Hoy! Ipaghanda mo kami ng makakain at nagugutom na kami ng baby ko! Dalian mo,
ayoko ng babagal-bagal!" Bulyaw sa kan'ya ni Ashley.

Pero hindi niya ito pinansin at lumapit ulit kay Allen. "Please Allen, dadalaw lang
ako pagkatapos ay uuwi na rin ako kaagad"

Pero agad siyang napadaing ng may humablot ng buhok niya. "Hoy! Hindi mo ba ako
narinig?!" Galit na sabi ni Ashley sa kan'ya.

Nang mapalingon siya kay Allen ay walang emosyon ang mukha nito "Just do whatever
she say" Sabi nito pagtapos ay tumayo na at mabilis na umakyat na ng kwarto.

Wala siyang nagawa kung hindi ang ipaghanda ito ng pagkain. Ayaw niyang magalit na
naman sa kan'ya si Allen.

Pagkatapos ay umakyat siya agad ng kwarto at kumatok "Allen?"

Pero walang sumasagot.

Nang pihitin niya ang pinto ay bukas ito kaya kaagad siyang pumasok.

Muntik na siyang mapatalon sa gulat nang magsalita ito "From now on, Ashley will
going to stay with us"

Hindi siya nakasagot.

"Pero hindi ibig sabihin noon ay hindi mo na gagawin ang mga gusto ko, you will
still satisfy my needs, every time, every minute and every seconds that I like.
Understand, little slut?"

Dahan-dahan naman siyang napatango.

"Good. Ilipat mo na ulit ang mga gamit mo. Doon ka na ulit sa guestroom, Ashley
will going to stay with me" Pagkatapos ay nilampasan na siya nito at tuluyan ng
lumabas.

Naglagi muna siya sa kwarto bago bumaba. Naabutan niya ang mga ito na nanunuod sa
may sala.

"Hey trash!" Tawag sa kan'ya ni Ashley.

Napatingin lang siya rito.

"Pwede ba? Huwag kang kakalat-kalat dito? Nakaka irita 'yang pagmumukha mo!" Sigaw
nito sa kan'ya.

Habang si Allen ay walang pakialam sa kanilang dalawa.

"Ano? Aangal ka ba ha?!" Inis pa na sabi ni Ashley sa kan'ya.

"Hindi po" At umakyat na siya ng kwarto niya.

Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.

Nagising siya nang maramdamang may humahaplos sa isang hita niya.

Nang ganap na maidilat ang mga mata ay nakita niya si Allen na itinataas ang
paldang suot niya habang himas-himas nito ang isang hita niya.
"Allen..."

Hinalikan nito ang hita niya at ibinaba ang panty niya. "This is only mine
Samantha, only mine" At pinaghiwalay nito ang dalawa niyang mga hita

Agad siyang napaungol nang dilaan nito ang pagkababae niya.

"You want that?" At dinilaan pa ito ulit.

Napaungol na naman siya nang malakas.

"Tell me little slut, do you want more?"

Agad nanginig ang kalamnan niya nang maramdaman ang paglabas ng mainit na likidong
nagmula sa kan'ya.

"Bakit ang sarap-sarap mo, Samantha? Kaya ba nagagawa mong manloko ng ibang tao?!"
at hinila nito ang buhok niya dahilan para mapaigik siya.

Agad siyang napadaing sa sakit.

Sinakal siya ni Allen habang pisil-pisil nito ang isang dibdib niya.

"Alam mo bang kayang-kaya kitang patayin ngayon ha, Samantha?! Pero hindi ko 'yon
gagawin" Bulong nito sa isang tenga niya.

Agad siyang nakaramdam ng takot kay Allen.

"Gusto kong mahirapan ka muna, magdusa ka. Hanggang ikaw na rin mismo ang pumatay
sa sarili mo!" Mahinang sabi nito pero madiin na halos maglabasan na ang mga litid
sa may leeg nito.
Hindi niya ito maintindihan. Gusto niyang malaman kung saan nanggagaling ang galit
nito sa kan'ya.

"Allen please, h-hindi na ako makahinga" Nahihirapang sabi niya.

Agad siya nitong binitawan dahilan para magkanda ubo-ubo siya.

Tumayo ito. Akala niya ay aalis na ito pero tinggal nito ang belt at pantalon nito.

"Kneel down!" At hinila ang buhok niya

"Allen please, parang awa mo na" Umiiyak na sabi niya

"Don't cry bitch! Don't cry!" At hinawakan nito ang panga niya at tinulak siya
paluhod.

"Open your damn mouth!" Inis na sabi nito.

Pero nanatiling nakatikom ang bibig niya.

"Are you disobeying me, Samantha?!" Galit na sabi niyo

Kaya agad niyang ibinuka ang bibig. Mabilis naman nitong pinasok ang malaki nitong
pagkalalaki sa loob ng bibig niya. Halos mabilaukan na siya sa ginagawa nito.

"Yes baby! That's right!" Ungol nito habang nakatingala.

Ilang sandali pa ay inilabas nito ang pagkalalaki sa bibig niya. "Just open your
mouth and taste my cum!" At halos malunok na niya ito.

Isinara nito ang pantalon at lumabas na ng kwarto.

Awang-awa siya sa sarili. Bakit ko ba dinaranas ang ganito? Buong magdamag siyang
walang patid sa pag-iyak. Kaya mo 'yan, Samantha! Para sa pamilya mo! Pampapalubag
niya sa sarili. Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya sa kakaiyak.

Nagising siya sa malamig na tubig na sumaboy sa buong katawan niya.

Nang mag angat ng tingin ay nakita niya ang naka ngising si Ashley.

"Hey, bitch! Ano pang tinutulog-tulog mo r'yan?! Alas-sais na ng umaga! Ipaghanda

mo na ako ng almusal dahil nagugutom na ako!" At hinila nito ang buhok niya para
itayo.

"Aray! Ano ba?!" At pilit tinatanggal ang pagkakahawak nito sa may buhok niya.

"Lumalaban ka na?! Gusto mo bang isumbong kita kay Allen?! Ha?!" Galit na sabi nito
at sinampal siya.

Halos mapasubsob siya sa pagkakasampal nito dahil sa lakas at nanlalambot din siya.

"Ano?! Lalaban ka pa ha?!" Nanlilisik ang mga matang sabi nito dahil tinignan niya
ito ng masama.

Agad siyang umiling. Ayaw na niyang masaktan pa lalo.

"Dalian mo r'yan at magluto ka na!" At agad na rin itong lumabas ng kwarto niya.

Agad din siyang lumabas ng kwarto. Kahit nanghihina pa ang pakiramdam niya ng mga
oras na 'yon ay wala siyang magagawa.

Agad siyang nagluto ng almusal. Ilang minuto pa ay dumating na sina Allen at

Ashley.

"Lumayas ka muna sa harapan ko pwede ba? Ayoko munang makita ang mukha mo habang
kumakain ako, baka mawalan lang ako ng gana" Nakataas ang kilay na sabi ni Ashley.
Agad siyang napatingin kay Allen. Pero hindi siya nito pinapansin at diretso lang
sa pagkain.

Mabagal siyang naglakad paalis. Halos mahimatay na siya dahil sa bigat ng

pakiramdam.

Lumabas siya para magtapon ng basura. Pero halos nakakailang hakbang pa lamang ay
nakaramdam na siya nang matinding pagkahilo.

Hanggang sa biglang magdilim ang mga paningin niya.

Nagising siya na nanlalabo ang mga mata.

Nang ganap na maimulat ang mga mata ay nagulat siya.

Hindi pamilyar sa kan'ya ang kwartong hinihigaan niya. Inilibot niya ang paningin.
Hanggang sa bumukas ang pinto.

Nakangiting lumapit sa kan'ya ang lalaki. "Thanks God you're awake"

"Franco?" Gulat na sabi niya. "Anong nangyari?"

"Palabas ako ng unit ko nang makita kitang pasuray-suray. Mabuti nalang at nasalo
kita kaagad" Ngiti nito sa kan'ya. "Kumusta nang pakiramdam mo?" Biglang seryosong
tanong nito

Akmang uupo na siya mula sa pagkakahiga nang sumakit ulit ang ulo niya. "Salamat sa
pagtulong, pero kailangan ko ng umalis"

"Wait, I think you should rest" At tinignan ng mabuti ang kabuuan ng mukha niya.

Agad siyang nailang sa klase ng tingin nito.

"Tell me Samantha, sinasaktan ka ba niya?" Malungkot na tanong nito

"Hindi" Sabay iwas ng tingin.

"You don't need to hide it" Sabay hawak sa may kabilang pisngi niya. "Nakikita ko
pa ang marka mula rito, kaya hindi mo maitatago sa akin ang lahat"

"Please, kailangan ko ng umalis" At kahit nanghihina pa ay pilit pa rin siyang

tumayo. Kailangan niya ng makauwi dahil tiyak niya na masasaktan na naman siya ni
Allen.

"Are you sure?" Alalang tanong nito.

Agad siyang tumango.

Bago pa siya makalabas ay hinawakan nito ang isang braso niya. "If you need any
help Sam, don't hesitate to call me, please" Kita niya ang sensiridad sa mukha
nito.

Agad siyang tumango at ngumiti.

Pagpasok niya sa unit ni Allen ay isang malakas na sampal ang sumalubong sa kan'ya.

"Tangina, Samantha!" At kinaladkad siya nito papasok sa kwarto niya.

Kita niya ang nagdidilim na mukha ni Allen, parang kayang-kaya nitong pumatay ng
tao anumang oras.

Pabalibag nitong isinara ang pinto.

At tinanggal ang belt na suot nito. "Sinusuway mo talaga ako Samantha?!" At

hinampas sa kan'ya ang belt na hawak nito.
Agad siyang nakaramdam ng hapdi sa may balat.

"Nakipag-sex ka na naman ba sa lalaki mo ha, Samantha?!" At hinampas na naman siya

nito.

"Allen, please parang-awa mo na" Humahagulgol na sabi niya.

Linapitan siya nito at itinayo at itinulak sa may pader. Agad siyang napangiwi nang
tumama ang tagiliran niya sa may sulok ng isang kabinet.

Hinawakan nito ng mariin ang mga panga niya. "Ginagalit mo talaga ako!" At sinampal
siya ng malakas

"Allen, please wala akong ginagawang masama" Hahulgol niya. Hilong-hilo na siya.

"Talaga? Sinungaling!" At bigla na naman siyang sinampal ng malakas. "Alam kong

nasa unit ka ng lalaki mo! Kaya h'wag mo ng subukan pang magsinungaling dahil lalo
ka lang masasaktan!" Galit na galit na sabi nito.

Umiiling nalang siya habang umiiyak.

Bigla siya nitong hinila at inilabas. Ipinasok siya nito sa loob ng maliit nilang
bodega at ikinulong. Halos hindi siya makahinga sa sakit ng nararamdaman.
Diyos ko! Tulungan niyo po ako! Hanggang sa tuluyan na siyang mawalan ng malay.

Chapter 7
Nang magising kinabukasan ay nanghihina siya. Agad niyang naramdaman ang hapdi sa
balat at kitang-kita niya ang mga bakas na ginawa sa kan'ya ni Allen kagabi. Awang-
awa siya sa sarili pero wala siyang magawa.

Nang subukan niyang buksan ang doorknob ay bumukas ito. Dahan-dahan siyang tumayo
at naglakad palabas. Tahimik ang buong bahay.

Nang pumasok sa loob ng kwarto niya ay hinang-hina siya. Parang hinihila siya ng
kama pahiga. Sa sobrang sama ng pakiramdaman niya ay nahiga siya. Parang hindi niya
kayang tumayo ng matagal.

Nang salatin niya ang sarili ay mainit siya.

Gusto man niyang umiyak ng mga oras na iyon ay wala na siyang mailuha parang said
na said na ito kagabi.

Hindi niya namalayang nakatulog pala siya ng mahimbing.

"Ang kapal talaga ng mukha mong babae ka!"

Iyon ang tinig na nagpagising sa kan'ya. At naramdaman niya ang hapdi sa may anit
niya.

Hinihila pala siya patayo ni Ashley gamit ang mga buhok niya.

"Anong oras na! Gutom na gutom na ako galing mag shopping at wala man lang akong
daratnang pagkain!" Galit na sabi nito at sinampal siya nang malakas.

Wala siyang lakas para lumaban kaya tinanggap nalang niya ang mga sampal nito.

Nang biglang dumating si Allen. "What's going on here?!"

"Iyang tamad mong muchacha! Hindi nagluto ng pagkain! Feeling donya!" At simampal
pa ulit siya ng isa pang beses.

Agad siyang napadaing. "Pasensiya na, masama kasi ang pakiramdam ko"

"At nagdadahilan ka pa ha! Ang sabihin mo tamad ka lang talaga!" At akmang

sasampalin na naman siya nito nanc magsalita si Allen.

"That's enough!" Galit na sabi nito.

"Pero Allen! Kailangan turuan ng disiplana ito para matuto!" Inis na sabi ni
Ashley.

"I said that's enough! Kung gutom ka magluto ka ng pagkain mo!" At lumabas na ito
ng kwarto.

Agad siyang tinignan ng masama ni Ashley. "May araw ka rin sa aking babae ka!" At
pabagsak nitong isinara ang pinto paglabas.

Kahit nanghihina ay pinilit pa rin niyang bumangon.

Pumasok siya ng banyo at naligo. Napapadaing siya sa hapdi habang tumatama ang
tubig sa balat niya. Kailangan niyang magpakatatag para sa sarili niya. Walang
ibang tutulong sa kan'ya.

Pagkatapos maligo ay bumaba na siya para magluto ng hapunan kahit alas singko
palang ng hapon.

Dahan-dahan ang mga kilos niya dahil nahihilo at nanlalambot pa rin siya. Nagluto
siya ng Chicken Adobo.

"What are you cooking?"

Muntik na niyang mabitawan ang sandok dahil sa gulat.

Hindi niya namalayan na nakalapit na pala si Allen sa kan'ya. Napansin niyang

nakatingin ito sa may balat niya.

Nang magkatinginan silang dalawa ay agad siyang nag-iwas ng tingin.

"Malapit na itong maluto. Gusto mo na bang kumain?" Balewalang tanong niya rito.

Pero nakatingin lang ito sa kan'ya.

"Does it hurt?" Seryosong tanong nito

Pero hindi niya ito sinagot. Pagkatapos ay pinatay na niya ang stove. "Luto na po.
Pag gusto niyo na pong kumain ay tawagin niyo nalang po ako" Akmang lalampasan na
niya ito nang hawakan siya nito sa isang braso. Agad siyang napangiwi sa sakit.

Hinila siya nito hanggang sa may kwarto niya.

Pagkatapos ay mabilis nitong ni-lock ang pintuan.

Mabilis nitong hinubad ang suot niyang damit.

Pagkatapos ay tinitigan ang buong katawan niya.

Dahan-dahan nitong hinawakan ang mga balat niyang may mga latay. "Masakit pa ba?"

"Okay lang po ako. Unti-unti narin namang nasasanay ang buong katawan ko sa
pagmamaltrato niyo sa akin"

Kita niya ang kirot sa mga mata nito. Totoo ba itong nakikita niya na parang naaawa
ito sa kan'ya?

"Naaawa ka na ba sa akin, Allen?"

Agad napalitan ng ngisi ang kanina ay nag-aalala nitong mukha. "Ako? Maaawa sayo?
Never Samantha! Never! Deserve mo ang lahat ng nangyayari sa iyo dahil malandi kang
babae!" At iniwan siya nitong nakatulala.

Gustong-gusto niyang malaman kung bakit galit na galit sa kan'ya si Allen. Ngayon
lang niya ito nakilala pero bakit tila napakalaki ng kasalanang nagawa niya rito.

Agad niyang isinuot ang damit na hinubad nito. Agad siyang naghanap ng gamot nang
makita ang mga pills na ibinigay nito sa kan'ya noon. Agad siyang uminom nito. Ayaw
niyang mabuntis sa lalaking demonyo.

Agad siyang lumabas ng kwarto pagkatapos. Siguradong nagugutom na ang bruhang si

Ashley.

"Hoy buti naman at bumaba ka na, maghain kana tapos lumayas ka na sa harapan ko!"
Taas kilay na sabi sa kan'ya ni Ashley.

Tumalikod siya rito at dinuraan ang adobong niluto niya. Makikita mong babae ka!
Sumusobra ka na.

At hinapag na niya ito sa may lamesa.

Pagkatapos ay dahan-dahan siyang umalis. Bago tuluyang pumasok sa kwarto sy pasilip

niya itong tinignan at sarap na sarap ito sa kinakain.

Agad siyang napatawa. Sige lang kainin mo lang ang laway ko.

Mamaya na siya kakain pagkatapos nito. Si Allen ay hindi pa rin bumababa ng oras na
iyon.

Alas nueve na ng gabi nang makaramdam siya ng gutom. Lalabas na siya. Sigurado
siyang nasa kwarto na ang mga ito.

Agad siyang kumuha ng pagkain at parang gutom na gutom na kumain.

"Looking like a beggar"

Nagulat siya nang may magsalita kaya muntik na siyang mabulunan mabuti nalang ay
nakainom agad siya ng tubig.

Pero hindi niya ito pinansin at patuloy lang ito sa pagkain.

"Don't you have any decency while eating?!" Inis na sabi pa nito

Pati ba naman sa pagkain ay pag-iinitan siya nito.

"Damn! Samantha! I am talking to you!" Galit na sabi nito nang hindi niya ito
pansinin.

"Ang turo sa akin ng nanay ko ay h'wag akong magsasalita pag puno pa ng pagkain ang
bibig ko"

Lalong napakunot ang noo nito. "Sumasagot ka na Samantha?!"

"Alam mo? Ang gulo mo. Kaninang hindi kita kinakausap nagagalit ka, ngayon namang
sumagot ako nagagalit ka pa rin. Hindi na kita maintindihan" Sabi niya at tumayo
na.

Pero agad nitong hinaklit ang panga niya. "Very bad mouth, bitch!" At hinila siya
nito para maupo ulit sa upuan.

Agad nitong ibinaba ang suot na short at kumawala ang matigas nitong pagkalalaki.

Agad nitong ipinasubo sa kan'ya ang pagkalalaki nito. "That's what you get bitch!"
Sabi pa nito at lalong idiniin sa ngala-ngala niya ang pagkalalaki nito.

Halos masuka na siya sa ginagawa nito.

"That's it slut! More deeper! Ahhhh" at binilisan nito ang pag labas-pasok ng ari
nito sa bibig niya.

Ilang sandali pa ay sumabog na ito sa may bibig niya.

"Swallow it bitch!" Habang hawak ang panga niya.

Naiiyak na nilunok niya ito.

"That's what you get pag sinagot mo ako!" At pabagsak na binitiwan ang panga niya.
Nanghihina siyang napasandal sa upuan at tahimik na umiyak.

Pero hindi pa ito nakuntento dahil pagpasok niya ng kwarto ay nakahiga ito roon.
Bigla niyang naisip si Ashley. Ano nga ba ang relasyon ng dalawa? Okay lang ba sa
babae na may ibang babaeng sinisipingan si Allen?

Agad siyang humiga sa sofang naroroon. Doon nalang siya matutulog.

Pero biglang umangat ang katawan niya sa ere at pabalya siyang inihiga sa kama.

"Ginagalit mo ba talaga ako, Samantha?!"

Pero hindi siya sumagot. Pagod na siya. Patalikod nalang siyang humiga mula rito.

Pero naramdaman niya ang kamay nitong pumalupot sa may bewang niya pagkatapos ay
humagod sa dalawang mga dibdib niya. Rinig niya ang malalim nitong paghinga dahil
nasa may isang tenga na niya ang bibig nito. "You are mine Samantha, mine" At
kinagat nito ang isang tenga niya

Agad siyang napaungol.

At biglang bumaba ang kamay nito sa pagitan ng mga hita niya.

Halos mapaliyad siya nang maramdamang nilalaro nito ang pagkababae niya. At bumaba
pa ang mga halik nito sa may leeg niya.

"Ahhhh! Ahhhh! Allen, please!"

"You're soaking wet Samantha, don't deny it. Your body wants it" At inihiga siya
nito ng tuluyan sa kama.

Mabilis nitong inalis ang mga saplot niya sa buong katawan.

At mabilis nitong hinalikan ang mga sugat niya sa katawan

Pinagdikit nito ang dalawang mga dibdib niya at salit-salitang pinaghahalikan.

Agad siyang napaungol.

"Damn these tits, Samantha! Akin lang ito!" At lalong nilamas ang dalawang dibdib
niya.

Pero bigla silang nakarinig ng malalakas na katok. "Jade! Jade!"

"Damn!" Narinig niyang sabi ni Allen bago ito umalis mula sa pagkakapatong sa
kan'ya.

"What do you want?!" Dinig pa niyang sabi ni Allen bago ito tuluyang lumabas.

Agad siyang napabuntong hininga.

Kinabukasan ay maaga siyang nagising. Ayaw niyang mapagbuhatan na naman ng kamay.

Nagsasawa na nga siya sa paulit-ulit na nangyayari sa buhay niya. Kelan ba
matatapos ang kalbaryo niya?

"Hoy, Samantha! Pagkatapos mong maghugas ng plato ay linisin mo 'yong kwarto namin
ni Allen" At mabilis na itong lumabas ng condo. Si allen naman ng mga oras na 'yon
ay nagjogging sa may labas.

Pagpasok ng kwarto nito ay agad siyang nagpunas-punas ng mga gamit doon. Nang
biglang makita ang isang photo album. Parang may nag-uudyok sa kan'ya na buksan
ito. Dahan-dahan niya itong binuksan.

"What are you doing here?!"

Gulat na napatingin siya sa boses kaya bago pa niya makita ang loob nito ay naisara
na niya ito kaagad.

"Why are you holding that!" Galit na sabi nito at mabilis na inagaw sa kan'ya ang
photo album.

"Ah eh, maglilinis lang sana ako"

Agad nitong hinawakan ang panga niya "Always remember this, h'wag na h'wag mong
pakikialaman ang mga gamit ko! At wala kang karapatang pumasok dito ng wala akong
pahintulot understand?!"

Agad siyang tumango at binitiwan na siya nito "Get out!"

Agad siyang lumabas at pumasok ng kwarto niya.

Agad siyang napaisip. Bakit parang galit na galit si Allen na makita niya ang laman
ng photo album? May kinalaman ba ito sa dahilan kung bakit ito galit na galit sa
kan'ya? Naguguluhang tanong niya sa sarili.

"Samantha!"

Dinig niya mula sa labas. Mabilis siyang lumabas at pinuntahan si Allen.

"Serve me! I'm hungry!"

Mabilis niya itong ipinaghanda ng pagkain.

Akmang aalis na siya ng maiayos ang kakainin nito nanf tawagin siya nito. "Feed me"

Agad siyang nagulat. "Ano?"

"Tanga ka ba, Samantha?!"

Agad siyang lumapit dito.

Naiilang man ay ginawa niya ang gusto nito.

"Use your fingers for the bacon"

Nang isubo niya rito ang bacon ay sabay din nitong sinipsip ang daliri niya. Ramdam
niya ang init ng bibig nito. Napapaso siya sa klase ng tingin nito.

Nang halos hindi na makatiis ay bigla siya nitong kinuyumus ng halik.

Agad siya nitong binuhat at dinala sa may sofa sa sala.

"Damn you! Samantha!" At sinipsip ang leeg niya.

Agad siyang napaungol. Kinuha nito ang isang kamay niya at dinala sa pagkalalaki
nito. "Stroke it, slut!" At sinabayan nito ang kamay niya sa pagtaas baba sa
pagkalalaki nito.

"Yeah, slut! That's it! Goodgirl!" At lalo niyang binilisan ang ginagawa.

Mabilis naman nitong ibinaba ang suot nitong short at pinaghiwalay ang dalawang mga
hita niya. Hinagod nito ang pagkababae niya hanggang sa bumasa ito ng todo.
"Malibog ka rin Samantha, you're always ready for me huh?" Ngisi nito sa kan'ya at
ipinasok ang dalawang daliri nito sa kan'ya.

Ang lakas ng ungol niya sa ginagawa nito. Aaminin niya sa sarili na sobra siyang
nasasarapan sa ginagawa nito.

Habang mabilis na lumalabas pasok ang daliri nito sa pagkababae niya ay mabilis din
ang kamay niya sa pagtaas baba sa pagkalalaki nito. Minsan ay humihigpit pa ang
pagkakahawak niya rito pag lalong binibilisan ni Allen ang ginagawa.
"You really want this huh?" At ipinasok pa ang isang daliri nito sa kan'ya.

Lalong lumakas ang ungol niya. Magkahalo ang sakit at sarap.

Isang mahabang ungol ang pinakawalan nilang dalawa nang sabay silang labasan.

"That was great bitch!" At iniwanan na siya nito sa sofa habang nakahiga at
nanghihina.

Ilang minuto pa ay umalis na si Allen at pumasok na ng trabaho kaya naiwan na naman

siya roon na mag-isa nang biglang tumunog ang doorbell.

Pag bungad niya ay ang nakangiting mukha ni Franco ang nakita niya. "Hi!"

Agad siyang ngumiti rito. "Hi! Ikaw pala"

"Yeah, and I was waiting for him to leave bago kita puntahan" Seryosong sabi nito

Agad siyang nag-iwas ng tingin.

"How are you?" Kita niya ang nag-aalalang mukha nito

"Okay na ako, pasensiya ka na kung hindi kita mapapapasok ah, baka kasi magalit na
naman ang amo ko" Nahihiyang sabi niya rito.

"That's fine, I understand. Can I ask you some personal question if you don't
mind?"

Agad naman siyang tumango.

"Bakit nagtitiis ka rito? I mean alam nating pareho na hindi maganda ang trato niya
sa iyo. Pero bakit hindi ka pa umaalis?"
Hindi siya agad nakasagot.

"It's okay kung ayaw mong sagutin"

"Malaki kasi ang pagkakautang ko sa kan'ya. Kaya hindi ako pwedeng basta-basta
nalang umalis" Malungkot na sabi niya.

"Uhm, maybe I can help you with. Magkano ba ang pagkakautang mo sa kan'ya?"
Seryosong sabi nito.

"Nako Franco, salamat pero hindi mo naman obligasyon na tulungan ako. At isa pa
hindi biro ang perang pagkakautang ko sa kan'ya. Hindi rin kita mababayaran"
Nahihiyang sabi niya.

"Pero hindi tama ang ginagawa niya sa iyo, Sam" May bahid ng pagkainis ang boses
nito.

Akmang sasagot na siya nang tumunog ang telepono sa may sala. Agad siyang nagpaalam
sandali rito.

Pag-angat niya ng telepono ay ang malalim at may diing boses ni Allen ang narinig
niya. "Gusto mo talagang nasasaktan ha, Samantha?! Paalisin mo 'yang lalaki mo kung
ayaw mong magkagulo tayo rito!" Galit na sabi nito.

Agad siyang nagulat at nang ilibot ang mga mata ay kitang-kita niya ang mga
nakapalibot na CCTV sa buong unit. Sinusundan nito ang bawat mga galaw niya.

"Ready yourself later bitch! That's for being a badgirl slut!" At pabagsak nitong
ibinaba ang telepono.

Agad siyang kinabahan.

Chapter 8
SPG
Kinakabahan siya sa pwedeng mangyari. Natatakot siya na baka saktan na naman siya
ni Allen.

Alas-singko na ng hapon nang mapagpasyahan niyang magluto na ng hapunan. Pagkatapos

magluto ay agad siyang pumasok sa kwarto niya.

Halos mapatalon siya sa gulat nang biglang bumukas ang pinto at pabalabag itong
isinara.

Kita niya ang nandidilim nitong mga paningin.

Agad siyang tumakbo sa isang sulok.

Agad itong napangisi sa kan'ya. "Why so scared, Samantha?"

"Allen please, mali ka ng iniisip. Kaibi--"

Nabitin ang sasabihin niya ngang sampalin siya nito ng malakas. Halos mamanhid ang
pisngi niya sa lakas ng pagkakasampal nito.

"H'wag mo akong gaguhin! Inaaya ka ba niya sa condo niya para roon kayo magsex ha,
Samantha?!"

"H-h-hindi Allen, please" Hagulgol na sabi niya habang nanginginig.

"Gustong-gusto mo talagang nasasaktan!" Hinila nito ang buhok niya at pabalya

siyang pinaupo sa may sofa na naroroon.

Mabilis nitong pinunit ang damit na suot niya.

"Play yourself slut!"

"Ha?" Gulat na sabi niya

"Wag kang tanga! Laruin mo ang sarili mo!"

"Please, Allen h'wag namang ganito" Pagmamakaawa niya rito

"Are you allowed to complain? Remember what I said? Lahat ng gusto ko ay gagawin
mo! Now, put your hand on your fucking pussy!"

Nanginginig ang kamay niya nang hawakan ang pagkababae. Awang-awa siya para sa
sarili.

"Spread your legs wider!"

Umiiyak siya habang hinahawakan niya ang pagkababae niya. Sobrang panliliit na niya
sa sarili.

"Damn, Samantha! Don't cry! Insert your one f*ng*r!"

Agad siyang napaungol nang ipasok niya ang isang daliri sa pagkababae niya.

"Slower slut, slower! Then moan my name!"

"Ahhhh, Allen ooohhh!" Ungol niya

"That's it Samantha. Insert more finger!"

Gusto niyang humagulgol pero pinipigilan niya ang sarili.

Dahan-dahan niyang ipinasok ang isa niya pang daliri sa pagkababae niya. Agad
siyang napaungol, ramdam niya ang pagkabasa niya.
"Move faster slut!"

At binilisan niya ang ginagawa.

"Then moan louder! Say my name!"

"Ahhhhh! Allen! Ahhhhh!" Lalo niyang naramdaman ang pagkabasa niya.

"Talk dirty Samantha, while moaning my name!"

"Allen! Ahhhh! Ahhhh!"

"I said talk dirty! Do you want me to lick your pussy?!"

"Yes Allen! Ahhh please! Ahhh ahhhh!"

"Do you want me to f*ck you hard?"

"Ahhh! Yes yes! Please Allen hindi ko na kaya! Ahhhh" Ramdam niya na malapit na
siyang labasan.

"Damn you, slut!" Sabi nito at mabilis siyang nilapitan. Tinanggal nito ang kamay
niya at mabilis nitong dinilaan ang pagkababae niya.

Halos manginig na ang kalamnan niya. Hindi man niya aminin sa sarili pero bakit
parang nagugustuhan ng katawan niya ang ginagawa nito.

"Is this what you want? Huh, slut?" At lalong binilisan ang paghagod nito sa
pagkababae niya. Halos masabunutan na niya ito.

Ngunit pinigil nito ang kamay niya.

Ipinasok nito ang mainit nitong dila sa kan'ya at halos magdeliryo na siya. "This
pussy is only mine! Tang*na mo! Ang sarap mo, Samantha!" Sabi nito ngang bigla
nitong ipasok ang dalawang daliri nito sa kan'ya.

"Ahhhhhhhhhhh! Allleen!"

At mabilis na nanginig nang labasan siya ng mainit na likido. Hinang-hina siya.

Agad itong napangisi. Itinayo siya nito at pinatuwad sa sofa.

Bago pa siya makaangal ay mabilis nitong naipasok ang pagkalalaki nito sa kan'ya.

Agad itong napaungol. "So fucking tight!" At binilisan nito ang ginagawa habang
pinipisil ang dalawang mga dibdib niya.

Itinayo siya nito habang nakapasok pa rin ang pagkalalaki nito sa kan'ya.

Halos panawan siya ng ulirat sa ginagawa nito.

Nagulat siya nang bigla siya nitong binuhat at dinala sa kama.

Itinaas nito ang dalawang binti niya sa balikat nito.

Halos mapasigaw siya nang mabilis nitong ipasok ang pagkalalaki nito sa kan'ya.
"Ahhhh Allen! Ahhhhh!"

"Masarap ba, Samantha? Maghahanap ka pa ba ng iba ha?!" At lalong binilisan

"Ahhhhh! Allen!"

"Damn! So fucking tight! Ahhhh! I'm gonna cum, slut! I'm gonna cum!"
At naramdaman niya ang pagsabog nito sa kaloob-looban niya.

Nanghihina itong bumagsak sa tabi niya.

Siya naman ay tumalikod dito.

"Ang sarap mo!" At bigla siya nitong niyakap habang hinihimas ang tiyan niya pataas
sa mga dibdib niya.

Agad niyang tinggal ang kamay nito. "Please Allen, pagod na ako"

Nagdadabog itong tumayo at pabagsak na isinara ang pinto.

Biglang bumuhos ang mga luha niya. Nandidiri siya sa sarili dahil nagustuhan niya
ang ginawa nito.

Naalimpungatan siya at nang makita ang orasan ay alas-diyes palang ng gabi. Nang
tignan ang sarili ay nakahubad pa rin siya.

Agad siyang nagbihis. Kumakalam ang sikmura niya.

Nang lumabas ay nagulat siya sa nakita. Nakapatong si Ashley kay Allen sa safa sa
may sala habang naghahalikan ang mga ito.

Agad siyang bumalik ng kwarto.

Hindi niya alam pero parang nakaramdam siya ng inis sa nakita. Matapos niya akong
gamitin ay naghanap pa ito ng ibang babae.

Tiniis nalang niya ang gutom at bumalik nalang sa pagtulog.

Nang magising siya kinabukasan ay mabilis siyang tumayo.

Nagulat siya nang makita si Ashley na nagluluto sa kusina. Mukhang good mood ito
dahil pakanta-kanta pa ito.

Nang tignan niya ang mga pagkain sa lamesa ay nagulat siya. Sunog ang hotdog, ang
itlog ay lusaw ang ham ay hindi pa luto.

"Uhm, bakit hindi mo nalang ako hinintay" sabi niya rito

Agad itong nagtaas ng isang kilay. "Why?! I'm practicing to be a good wife. Dahil
soon to be, Jade and I will get married. And beside, sa tingin mo ba ay hindi ko
kayang magluto?!"

Agad siyang napangiwi nang tignan muli ang mga niluto nito, nang mag angat siya ng
tingin ay masama ang tingin nito sa kan'ya. "Are you insulting my cooking skills?!"

"Ah eh, hindi naman--"

"Iligpit mo ang lahat ng 'yan!" At iniwan na siya nito

Nang tignan niya ang lababo ay daig pa ang may naglaban ng giyera sa sobrang dumi
at gulo.

Napapailing nalang siya habang inililigpit iyon.

"Damn! Samantha! Do you expect me to eat this kind of garbage?!" Inis na sabi ni
Allen sa kan'ya nang makita ang mga sunog na hotdog at itlog

"Ahh Allen ano kasi--"

"Oo nga, Samantha! Ano bang klaseng pagluluto 'yan! Nananadya ka ba?!" Inis na
sagot ni Ashley.
Agad nanlaki ang mga mata niya. Pero hindi naman siya ang luto niyon.

Nang tignan niya si Ashley ay pinanlalakihan siya nito ng mga mata.

"Ganyan na nga lang ang trabaho mo hindi mo pa magawa ng maayos! Sabagay, sa

paglalandi ka lang naman talaga magaling. Specialty mo 'yon hindi ba?! Useless
slut!" At padabog itong tumayo at umalis.

Si Ashley naman ay nakangisi lang sa kan'ya at parang tuwang-tuwa pa sa nangyari.

Pabalik-balik siya sa kwarto. Nagdadalawang isip siya kung kakausapin niya si

Allen.

Pero sa huli ay pinuntahan niya ito sa sarili nitong opisina sa bahay.

"What?!" Bungad nito sa kan'ya matapos niyang kumatok.

"Uhm Allen, medyo matagal na rin kasi. Baka pwede ko ng dalawin ang nanay ko"
Kinakabahang sabi niya rito.

Tinitigan lang siya nito.

Please pumayag ka.

Pumayag ka.

Mahinang dasal niya.

"No." Maikling sabi nito at bumalik na sa ginagawa.

"Please--"
"Damn!" Inis na sabi nito sabay tayo. "Do you forget the rule in this house? Lahat
ng sasabihin ko ay susundin mo!"

"Pero--"

"When I say no, that's really a no!" Hindi niya namalayan na nakalapit na ito sa
kan'ya at hinawakan ang buhok niya "Do you understand?!"

"Parang-awa mo na Allen, gustong-gusto ko na silang makita miss na miss ko na sila"

Pagmamakaawa niya.

Agad itong napangisi sa kan'ya. "Do you know now the feeling of missing someone but
can't do anything about it?!"

"Please Allen, kahit isang oras lang. Kahit ano ay gagawin ko, please" Umiiyak na
sabi niya.

"Kahit ano? Are you sure?"

"Oo Allen, kahit ano please payagan mo lang ako"

"Then kill yourself first, then you can be with your family!" At lalo nitong
hinigpitan ang paghawak nito sa may buhok niya bago siya pabiglang binitawan.

Agad siyang napasubsob sa may sahig habang umiiyak.

"Cut your dramas bitch and get out!" Inis na sabi nito at bumalik na sa ginagawa.

Agad siyang lumabas. Miss na miss na niya ang pamilya niya. Hindi niya alam kung
paano niya ang mga ito makikita.

"Anong drama na naman yan ha, slut?!"

Nang mag-angat ng tingin ay nakita niya si Ashley na nakangisi sa kan'ya.

Pero hindi niya ito pinansin at dire-diretso lang na naglakad. Papasok na sana siya
ng kwarto niya nang hablutin nito ang buhok niya.

"Damn you bitch! I am talking to you!" Galit na sabi nito at hinila siya papuntang
banyo.

Agad na inilublob nito ang mukha niya sa isang timba na puno ng tubig.

Halos mainom na niya ang tubig na naroroon.

Nanlalaban siya pero malakas ang pagkakahaklit nito sa may buhok niya.

Nang i-angat nito ang ulo niya ay isang malakas na sampal ang ginawa nito.

"Tama na!" Sigaw niya rito at halos hindi na siya makahinga.

"Tama na?! No bitch! Hindi pa ako tapos sa iyo! Hanggat naririto ka sa buhay namin
ni Jade hinding-hindi ko siya masosolo!" At inilublob na naman nito ang ulo niya sa
may timba.

Hindi na siya makahinga.

Nahihirapan na siya.

Siguro nga mas mabuting mamatay nalamang siya.

Pagod na pagod na siya.

"Damn! Ashley what are you doing?!"

Agad niyang naramdaman na inalis nito ang kamay nito sa ulo niya at nag-angat siya
agad ng mukha. Hinihingal siya.

Nakita niya ang nagbabagang tingin ni Allen dito.

"I'm just teaching her a lesson" Balewalang sagot nito.

Agad nitong kinaladkad si Ashley palabas.

Nakaramdam siya ng matinding panghihina. At napahagulgol. Diyos ko ano bang nagawa
niyang kasalanan para pahirapan siya ng ganito?

Tumayo na siya at nagbihis. Basang-basa na ang suot niyang damit. Hindi pa siya
ganap na nakakapagbihis nang pumasok si Allen.

"What the fuck is that, Samantha?!"

Pero hindi niya ito sinagot. Parang pagod na pagod siya.

"Damn you! I'm asking you!" At hinablot ang isang braso niya.

"Nakita mo naman hindi ba? Hindi ko na kailangan pang sumagot o magpaliwanag pa sa

tanong mo dahil siya lang din naman ang pakikinggan mo" Walang emosyong sabi niya.

"Are you really trying my patience?! Kaya ka laging nasasaktan dahil sa ugali mo!"
At halos bumaon na ang kuko nito sa hawak nitong braso niya.

"Allen ano ba!" Galit na galit na siya, gusto na niyang sumabog sa galit.

"Are you shouting at me?!"

"Oo! Dahil pagod na pagod na pagod na ako! Sabihin mo! Ano ba talaga ang naging
kasalanan ko para parusahan niyo ako ng ganito!" Sigaw niya sabay hagulgol.
Pero hindi ito sumagot at madilim lang na nakatingin sa kan'ya.

"Wala akong alam na kasalanang nagawa ko sa inyo Allen, kaya hindi ko alam kung
bakit kailangan kong maranasan ang lahat ng ito! Dahil sa totoo lang konting-konti
nalang at mababaliw na ako!" At lalong lumakas ang hagulgol niya.

"You don't know what you're talking about slut! Hindi mo alam ng dahil sa
paglalandi mo may pamilyang nagdurusa at nangungulila ngayon!" At marahas siyang
itinulak sa pader at sinakal. "Gustong-gusto kitang patayin ngayon Samantha!
Gustong-gusto, pero gusto ko mahirapan ka muna ng sobra! Iyong hindi ka na
makakabangon sa sobrang hirap at sakit!" Kita niya ang galit sa mga mata nito at
bigla siyang binitawan at mabilis na iniwanan.

Napaubo siya dahil halos mawalan na siya ng hininga.

Simula nang nangyari ang insidenteng iyon ay hindi na niya masyadong pinapansin ang
mga ito. Pagkatapos niyang maghanda ng pagkain ay agad na siyang papasok sa loob ng
kwarto. Kaya nagtataka siya nang hindi na rin siya ginagamit ni Allen. Pero para sa
kan'ya ay napakalaking kaluwagan iyon sa dibdib.

Kasalukuyan siyang naglilinis nang dumating si Ashley.

"Ipaghanda mo ako ng pagkain" Parang pagod na pagod na sabi nito at dire-diretso sa

may kusina.

Agad siyang naghapag ng pagkain para rito.

"Ah Ashley?" Tawag niya rito.

Tinaasan lang siya nito ng isang kilay.

"Pagkatapos mong kumain pwede ba tayong mag-usap?"

"Inuutusan mo ba ako?" Taas kilay na sabi nito

"Naku hindi, gusto lang talaga kitang makausap"

"Then tell it to me now"

"Uhm, alam ko galit ka sa akin--"

"If you're being sorry then you are not forgiven" Putol nito sa sasabihin niya.

"No, hindi iyon ang gusto kong sabihin"

Lalong tumaas ang kilay nito. "Then what's it?!"

"Alam kong ayaw mo sa akin Ashley, dahil feeling mo inaagaw ko ang atensiyon sa iyo
ni Allen"

"Exactly! Mabuti naman at alam mo!"

"Kaya Ashley, gusto ko sanang humingi ng tulong sayo. Tulungan mo akong makatakas
dito" Seryosong sabi niya rito

"At bakit ko naman gagawin iyon?!"

"Pag nawala na ako, masosolo mo na si Allen. Magiging sa iyo na siya. Please

Ashley, ikaw lang ang makakatulong sa akin"

"Poor Samantha, kahit gustong-gusto kitang mawala. Hindi ko kayang gawin iyon. Jade
is so powerful. Sa labas ng building na ito. Madaming nagbabantay na mga tauhan ni
Jade. Hindi ka basta-basta makakatakas. Unless, kung gusto mo ng mamatay"

Agad bumagsak ang mga balikat niya sa narinig. Nang biglang maisip si Franco, pero
agad niya rin itong binura sa isip. Hindi niya hahayaang madamay ito sa problema
niya.
Chapter 9
Warning: This episode contains explicit scene that is not suited for very young
readers. Read at your own risk.

Kinagabihan ay nakaramdam siya ng mainit na palad na humahaplos sa may isang dibdib

niya.

"I miss your body, Samantha" Bulong nito at hinalikan ang leeg niya.

Agad siyang nakaramdam ng kuryenteng gumapang sa buong katawan niya.

Agad siyang kinubabawan ni Allen.

Parang nagmamadali ito at pinisil ang dalawang dibdib niya. At halos mapasigaw siya
nang bahagya nitong kinagat ang tuktok ng isang dibdib niya.

"Aahhhhh Allen!"

"That's it, moan for me" At lalo nitong sinipsip ang isang tuktok ng dibdib niya
habang dumadausdos pababa ang isang kamay nito.

Agad nitong ipinasok ang kamay nito sa loob ng panty niya at marahas na pinaglaruan
ang pagkababae niya habang patuloy pa rin ito sa pagsisipsip sa isang dibdib niya.

"Ahhhhh!" Wala siyang ibang nagawa kung hindi ang umungol nang umungol.

"Do you want this, Samantha? Do you want me to finger fuck your fucking pussy?"
Puno ng pagnanasang tanong nito.

Tanging ungol lang ang naisagot niya nang ipasok nito ng sabay ang dalawang daliri
nito sa pagkababae niya.

"Masarap ba ha, Samantha? Do you like what I'm doing?" At lalo nitong binilisan ang
paglabas pasok ng mga daliri nito sa pagkababae niya.

Nang malapit na siyang labasan ay tiyaka ito huminto at ngumisi sa kan'ya.

Agad siyang natulala.

Sinipsip nito ang daliri na ginamit mula sa kan'ya. "Sweet" At ngumisi ito sa
kan'ya. Hindi siya makapaniwala.

"What's with the face, slut? Nabitin ka ba?" Ngisi nito sa kan'ya at biglang tumayo
na at lumabas na ng kwarto.

Hindi niya alam kung bakit parang nakaramdam siya ng inis kaya dinaan niya nalang
ito sa tulog.

"Ah Allen, wala na kasi tayong stock ng grocery" Kinabukasan ay sabi niya rito
habang nag-aagahan ang mga ito.

"Okay" Balewalang sagot nito

"Ibig mo bang sabihin ay pwede akong lumabas?" Masayang tanong niya rito.

"Yes, pero huwag mo ng isiping tumakas pa, Samantha. Kasi magpapagod ka lang"

Hindi siya nakaimik.

Pagkaalis nina Allen ay nagbihis na siya papuntang supermarket.

Paglabas niya ng pinto ay saktong paglabas din ni Franco sa unit nito.

Agad itong ngumiti sa kan'ya. "I'm glad nakalabas ka rin diyan sa lungga mo" Biro
nito sa kan'ya.
"Oo nga e, ang sarap pala sa pakiramdam" Sabi niya sabay ngiti.

Nasa baba na sila ng mga oras na iyon. Nang mapansin niyang nakatitig ito sa
kan'ya.

"You look beautiful when you're smiling" Seryosong sabi nito sa kan'ya.

Hindi siya nakaimik. Pakiramdam niya ay namula ang buo niyang mukha.

"Saan ka nga pala pupunta?" Takang tanong nito.

"Ah diyan lang sa may grocery, ikaw?"

"Sa office, tara sabay na kita"

"Naku hindi na. Magtataxi nalang ako" Tanggi niya rito.

"Tss. I insist. Since doon din naman ang daan ko. I will not take no for an answer"
Ngiti nito sa kan'ya.

Nag-alangan siyang sumama rito pero sa huli ay pumayag na rin siya. Bahala na, wala
naman siyang ginagawang masama.

"Are you okay now, Sam?" Biglang tanong nito sa kan'ya hahang nagmamaneho ito.

Agad siyang napayuko at tumango.

Nagulat siya nang hawakan nito ang isang kamay niya na nasa may kandungan niya.

"Basta kapag hindi mo na kaya, nandito lang ako. I can help you" Ngiti nito sa
kan'ya at pinisil ang kamay niya.
Agad siyang napangiti rito. Meron pa rin pala siyang maituturing na kaibigan.

Ilang minuto lang ay nakarating na sila sa pupuntahan. Agad siyang nagpasalamat

dito.

Matapos ang halos isang oras na pag-iikot sa supermarket ay nabili na niya ang
lahat ng kailangan niya.

Mag-aalas dose na nang makabalik siya sa unit ni Allen.

Nagulat siya nang madatnan niya itong madilim ang mukha habang nakaupo sa may sofa.

"What took you so long?!" Inis na sabi nito.

"Pasensiya na, binili ko kasi lahat ng kailangan para dito sa bahay"

Agad itong tumayo at hinaklit ang isang braso niya. "Are you telling the truth?!"

Agad siyang tumango. "O--o naman, saan naman ako pupunta?"

"Siguraduhin mo lang na hindi ka nakipagkita sa lalaki mo, dahil alam mo kung ano
ang kaya kong gawin!" At binitawan na siya nito at iniwan.

Agad niyang inayos ang mga pinamili niya.

"Samantha!"

Narinig niyang sigaw nito.

Agad siyang pumunta sa may kwarto nito "Bakit Allen?"

"What's this?!" At ipinakita sa kan'ya ang litrato ng paglabas niya sa kotse ni
Franco.

"Ahh Allen kasi--"

Agad siya nitong itinulak sa may pader na halos mapaigik siya sa sakit.

"Ginagago mo ba ako ha, Samantha?!" Galit na sabi nito.

"Hindi Allen, nagmagandang loob lang naman iyong tao na isabay ako" Kinakabahang
sagot niya.

"Nabitin ka ba kagabi kaya sa iba ka nagpakamot ha?!" At pinisil nito ang mga panga
niya.

Agad siyang umiling.

"Wala ka talagang kadala-dala! Ayaw mo talagang lubayan iyang kalandian mo!" At

bigla siya nitong pinatalikod habang nakaharap sa may pader.

"Please Allen, pakinggan mo ako. Wala akong ginagawang masama" Umiiyak na sabi
niya.

Napaigik siya nang paluin nito ng malakas ang puwitan niya.

Agad nitong ibinaba ang pang-ibabang suot niya.

"No little whore! You deserve this punishment!"

At itinaas nito sa ulunan niya ang dalawang kamay niya habang nakatalikod siya mula
rito.
Kulang nalang ay mawalan siya ng malay nang pilit nitong ipinapasok ang pagkalalaki
nito sa may puwitan niya.

"Ahhhh! Allen, tama na masakit! Parang awa mo na!" Daing niya habang umiiyak.

Parang pinupunit ito, hindi niya mapaliwanag ang sakit na nararamdaman.

"No bitch!" At lalo pa nitong ipinilit iyon ipasok.

Napasigaw siya sa sakit. Halos maghalo na ang sipon at luha niya sa mukha.

"Parang awa mo na Allen, tama na please" Pagmamakaawa niya rito

Pero parang wala itong naririnig. Kitang-kita ang galit sa mga mata nito, habang
ipinapasok nito ang pagkalalaki nito sa puwitan niya ay ipinasok din nito ang
dalawang daliri nito sa pagkababae niya.

"Aaaaaaaaaah! Alleeeen! Maawa ka sa akin!"

"This two holes are so tight, slut!" Bulong nito sa isang tenga niya.

Ni sa panaginip ay hindi niya naisip na mangyayari ito sa kan'ya. Awang-awa siya sa

sarili sa pangbababoy nito sa kan'ya. Pag nakawala siya rito, ipinapangako niya
hinding-hindi niya ito mapapatawad.

Wala siyang nagawa kung hindi umiyak nang umiyak hanggang sa matapos ito. Tumutulo
pa sa binti niya ang inilabas nito.

"Get out! Baka maabutan ka pa rito ni Ashley!" At itinulak siya nito palabas

Kahit nanghihina ay pinilit niyang makalakad pabalik ng kwarto.

Doon niya ibinuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman niya. Agad siyang naligo at
pilit binubura sa katawan ang bakas ng ginawa nito sa kan'ya.

Matapos ang insidente ay madalang na lamang niyang kausapin si Allen. Parang

natatakot na siya rito. Kinakausap lamang niya ito kapag may inuutos at itinatanong
ito sa kan'ya. Hindi na rin siya ginamit nito.

Kasalukuyan siyang nagwawalis at naglilinis nang makita ang wallet ni Allen sa may
sala.

Balak niya sana itong habulin dahil kaaalis lamang nito pero tila parang may
nagtulak sa kanyang buksan ito.

Nang ganap na buksan ay bumungad sa kan'ya ang isang litrato nang dalawang lalaki
na mag-kaakbay. Si Allen ang isa, at nang titigan niya ang isa ay parang pamilyar
na pamilyar ang mukha nito.

Pero halos manlaki ang mga mata niya nang maalala kung sino iyon. Hindi siya
pwedeng magkamali. Ito si Anthony! Ang lalaki sa bar na madalas niyang maging
customer.

Bigla siyang kinabahan. Ano ang kaugnayan nito kay Anthony?

Nang bumukas ang pinto ay mabilis niyang isinara ang wallet at binalik sa
pinagkuhanan at nagkunwaring nagpupunas.

Nagmamadali nitong kinuha ang wallet at mabilis na umalis, ni hindi siya nito
tinapunan ng kahit konting tingin.

Agad siyang napaupo. May kinalaman ba si Anthony sa galit sa kan'ya ni Allen? Pero
bakit? Sa pagkakaalam niya ay wala siyang naging atraso sa kahit kanino sa kanila.

Agad siyang nagpunta sa opisina ni Allen sa bahay. Mabuti na lamang at hindi ito
naka lock.

Agad siyang nagkalkal roon ng mga gamit.

Pero mukhang wala siyang makikita. Palabas na sana siya nang mapahinto sa isang
book stand. May nakita siyang isang pambatang libro.

Nang iangat niya ito ay may nahulog na isang papel. Nanginginig ang kamay niya nang
pulutin iyon.

Dahan-dahan niya itong binuksan. Isa pala iyong sulat.

To My One and Only Brother,

I am writing you this letter to give you my final words and goodbye, I cannot live
another day of this life anymore. I am so tired living the life I am not
comfortable with. I am not happy anymore. I can't be with the person I love the
most. All I can do is to go with the bar where that person is working. I love that
person so much even though we can't be together. That person loves someone else now
and that breaks my heart. I just want to save the happy memories we had until
eternity, not the pain I am feeling right now and it's slowly killing me everyday.
Please forgive me kuya, I am such a disgrace in our family. Please do take care mom
and dad for me.

Love,
Anthony

Natutop niya ang bibig sa nabasa. Hindi siya makapaniwala. Suicide letter ba ang
nabasa niya? Kaya ba bigla nalang itong nawala at hindi na nagpakita sa bar na
pinag tratrabahuhan niya? Pero sino ang taong tinutukoy nito sa sulat? Iniisip ba
ni Allen na siya ang dahilan ng pagpapakamatay nito?

Bakit parang nanghihina siya sa nabasa. Mabilis niya itong ibinalik sa

pinanggalingan dahil baka biglang dumating si Allen at maabutan siya nito.

Kailangan niyang linawin ang lahat dito. Hindi niya deserved lahat ng nangyayari sa
kan'ya. Wala siyang kasalanan dito.

Mabilis niyang tinapos ang ginagawang paglilinis.

Nang biglang dumating sina Ashley at Allen na tila nagtatalo.

"Who's that fucking man?!" Dinig niyang tanong ni Allen. Siya naman ay mabilis na
nagpunta sa may kusina.

"I don't know him, Jade"

"Just make sure that your telling the truth at hindi mo ako ginagago! Dahil sa oras
na nalaman ko ang totoo, you will be kick out from this house!" Inis na sabi nito
at pumasok na sa kwarto.

Dinig pa niya ang lakas nang pagkakabalibag nito sa may pinto.

Nang makita siya ni Ashley ay madilim siya nitong tinignan. "What are you looking
at bitch?! Eavesdropping?!"

"Nako hindi Ashley, hindi ko naman sinasadyang makinig" At mabilis na siyang

pumasok ng kwarto niya. Baka mamaya siya pa ang mapagbalingan nito ng galit.

Hindi niya pa pwedeng kausapin si Allen dahil siguradong mainit ang ulo nito.

Kinabukasan ay maaga siyang nagising. Nagulat siya nang makita si Allen na

nakabihis na at may dalang maleta.

"Samantha, I'll be out for a week. Huwag kang magkakamaling tumakas dahil alam mo
na kung anong mangyayari sa iyo" At akmang aalis na ito nang magsalita siya

"Ahh Allen, gusto sana kitang makausap importante--"

"Crop it Samantha, can't you see I am in a hurry?!" Inis na sabi nito at mabilis ng
lumabas.

Malungkot siyang napabuntong-hininga.

Agad siyang nagluto ng agahan. Pero nang igigisa na niya ang bawang ay bigla siyang
nakaramdam ng pamamaliktad ng sikmura.

Baka dahil sa nalilipasan siya ng gutom.

Ipinagpatuloy niya ang pagluluto kahit na tila mabigat ang pakiramdam.

Sa makalipas na anim na araw ay tila gustong-gusto niyang makita si Allen, hindi

niya maintindihan ang sarili. Takot na takot siya rito kapag nandito ito pero
ngayong wala ito ay tila namimiss niya naman ito.

"Hey, slut! I am talking to you!" Galit na sabi sa kan'ya ni Ashley.

Agad siyang natauhan. "Ah pasensiya ka na Ashley, ano nga iyong sinasabi mo?"

"I said, make me a cup of coffee!" Inis na sabi nito sa kan'ya.

Agad naman niya itong ipinagtimpla.

Pero agad siyang nagulat nang itapon nito iyon sa may dibdib niya.

Agad siyang nagpunta sa lababo at nilagyan iyon ng tubig. Hindi niya maipaliwanag
ang sakit at hapdi.

"Bakit mo nilagyan ng creamer, stupid bitch?!" At sinabinutan siya nito at

pinagsasampal.

"Tama na Ashley, ano ba!" Ilag niya rito pero patuloy pa rin ito sa pagsabunot sa
kan'ya.

"No slut! You're stupid! Bobo ka!"

"Sumusobra ka na talaga!" Inis na sabi niya nang sumabog na ang kinikimkim niyang
pagtitimpi. Sinampal niya rin ito ng malakas at biglang naitulak.
Napaupo ito sa may sahig.

"What's happening here?!" Dumagundong ang boses ni Allen na saktong kadarating

lang.

Pero nagulat siya nang biglang umiyak si Ashley. "Jade! Jade! Ang baby natin!"
Umiiyak na sabi nito at kitang-kita niya ang pag-agos ng dugo sa mga hita nito.

Agad nanlaki ang mga mata niya at natutop ang bibig. Buntis ito? Agad siyang
kinabahan. Hindi niya alam. Bigla niyang nilapitan si Ashley.

"Putang-ina mo huwag mo siyang hahawakan!" Galit na galit si Allen at sinakal siya

sa may leeg.

Sa sobrang higpit ng pagkakasakal nito ay pulang-pula na ang buong mukha niya.

"Jade! Jade!" Iyak ni Ashley.

Doon lamang tila natauhan si Allen at binitiwan siya. Dali-dali nitong binuhat si
Ashley, pero bago ito lumabas ay nagbanta pa ito. "If anything happens to my child
I swear, I'll make your life a living hell!"

Nang makalabas na ito ay napaupo siya sa may upuan. Diyos ko! Ano ba itong nagawa
niya. Hindi niya ito sinasadya. Hindi niya alam na buntis pala ito. Kung alam niya
lamang ay hinding-hindi niya ito papatulan.

Chapter 10
Halos isang oras na nang makaalis sina Allen at Ashley pero hindi pa ang mga ito
bumabalik.

Dali-dali siyang nag-impake nang mga gamit niya. Ito na siguro ang pagkakataon para
makatakas siya. Hindi pa siya halos nakakalimang hakbang mula sa pinto ng unit ni
Allen nang palibutan siya ng limang malalaking katawan na lalaki.

"Saan po kayo pupunta ma'am?"

"Ah eh, diyan lang po at mag-grogrocery" Kinakabahang sabi niya

Pero tinignan lang siya nito mula ulo hanggang paa, napangisi ito nang makita ang
bag na dala niya.

"Hindi po kayo pwedeng umalis ma'am, bumalik na po kayo sa loob kung ayaw niyong
malintikan kay boss"

"Please kuya, parang awa mo na. Patakasin niyo na po ako" Umiiyak na sabi niya sa
mga ito.

"Hindi po pwede ma'am, bumalik na po kayo sa loob" At hinila na siya nito pabalik
sa unit ni Allen.

Nanghihina siyang napaupo sa may sofa. Nang biglang bumukas pabalya ang pintuan.

"Trying to escape after what you've done bitch!" Galit na galit na sabi ni Allen
pagkatapos ay sinampal siya ng malakas.

Agad siyang napahawak sa may pisngi niya. Pakiramdam niya ay namanhid ito ng sobra.

"A--allen" Natatakot na sabi niya "Si Ashley k-kumusta na siya?"

"You still have the courage to ask?!" At itinayo siya nito habang pisil ang braso
niya. "My child is gone and this is your fucking fault Samantha!" Galit na galit na
sabi nito. Halos mawalan na ng kulay ang brasong pisil-pisil nito.

"A-allen masakit" Nasasaktang sabi niya

"Wala pa iyan sa impyernong ipaparanas ko sa iyo!"

"Allen, hindi ko naman sinasadya, patawarin mo ako hindi ko alam na buntis siya"
Umiiyak na sabi niya

"Patawarin?! Kahit kailan hinding-hindi kita mapapatawad! You ruined my life!" Nang
parang mag-viviolet na ang braso niya ay tiyaka siya nito binitawan.

Mabilis itong umalis ng unit.

Patawarin mo ako Allen, hindi ko sinasadya.

-------

"Samantha! Samantha!" Dinig niyang sigaw mula sa labas ng kwarto niya.

Nang buksan niya ang pinto ay kita niya ang lasing na lasing na si Allen.

"Putang*na bakit ang tagal mong buksan ang pinto!" At pasuray-suray itong naglakad
at bumagsak sa kama niya.

Agad niya itong inayos sa pagkakahiga. Akmang bubuksan na niya ang butones ng polo
para mapunasan ito nang hawakan nito ang pulsu-pulsuhan niya habang nakapikit.

"I hate you so much, Samantha" At dahang-dahan iminulat ang mga mata.

"Alam ko Allen, alam ko"

"Bakit hindi ka nalang mamatay Samantha?" Seryosong sabi nito sa kan'ya habang
nakatitig ito sa mga mata niya.

"Pag namatay ba ako Allen, sasaya ka na?"

Agad itong nag-iwas ng tingin sa kan'ya.

"Hindi ako ang dahilan ng pagkamatay ni Anthony"

Bigla itong napatingin sa kan'y at galit na biglang napatayo.

Itinayo siya nito at itinulak sa may pader. "Huwag na huwag mong babanggitin ang
pangalan niya! Ikaw ang pumatay sa kapatid ko!" Galit na galit na sabi nito

"Allen makinig ka, wala akong ginawang kasalanan. Nagkakamali ka ng iniisip. Hindi
ako ang dahilan--"

"Shut up!" Sigaw nito sa kan'ya at sinampal siya at pinisil ng mariin ang mga panga
niya "Kitang-kita ko ang paghatid mo sa kan'ya sa kotse niya ng gabing sundan ko
siya! He even kissed you on your cheek! Don't you ever deny it!"

Bigla niyang naalala ang pangyayaring iyon, iyon ang unang pagkakataon na kinausap
at nagsalita ito sa kan'ya. Nagpasalamat ito sa kan'ya at hinalikan siya sa may
pisngi. Hinatid niya ito sa kotse nito dahil lasing na lasing ito noon. Iyon na rin
ang huling beses na nakita niya ito.

"Mahal na mahal ka ng kapatid ko! Pero anong ginawa mo?! Niloko mo siya kaya siya
nagpakamatay dahil malandi ka! You're a slut! A whore! A bitch!"

"Allen, maniwala ka. Wala kaming relasyon ng kapatid mo"

"Sinungaling!" At lalo nitong hinigpitan ang hawak sa panga niya. "Lagi ka naman
walang kasalanan hindi ba?!"

Pilit niyang inaalis ang pagkakahawak nito sa panga niya pero hinawakan lang nito
ang dalawang kamay niya gamit ang isa nitong kamay.

"Pagbabayaran mo ang lahat ng ginawa mong kasalanan sa kapatid at anak ko,

Samantha! Mula ngayon pagsisisihan mong nabuhay ka pa rito sa mundo!" At pabigla
siya nitong binitiwan at lumabas.

Agad siyang napaupo sa kama nang makaramdam ng hilo. Natatakot siya sa pwedeng
gawin sa kan'ya ni Allen.
Kinabukasan ay nagising siya na masama ang pakiramdam. Halos hindi siya makabangon
para siyang magkakatrangkaso. Mabigat ang katawan na pinilit niyang tumayo.
Kailangan niyang maghanda ng almusal para kay Allen.

Nagluto lamang siya ng sunnyside-up egg at bacon at itinimpla ito ng kape.

Nang bumaba ito ay nakapambahay lang ito. Mukhang hindi ito papasok ng trabaho.

"Kain na" Mahinang sabi niya rito

"Umalis ka sa harapan ko, baka mawalan ako ng gana" Balewalang sabi nito at tuloy-
tuloy na umupo.

Nagpunta nalamang siya ng sala at nagwalis.

Nang bigla na naman siyang nakaramdam ng pagkahilo at napahawak sa may sofa.

"Ano na namang drama iyan?!" Inis na sabi sa kan'ya ni Allen nang maabutan siya
nitong nakakapit sa may sofa at nakapikit.

Agad siyang napailing. "Wala ito huwag kang mag-alala"

Agad itong napangisi "What? Are you crazy? Ako mag-aalala sa iyo? Kahit mamatay ka
pa sa harapan ko, hinding-hindi ako mag-aalala sa iyo. Baka matuwa pa nga ako" At
nilamapasan na siya nito. "Ilusyunada!" Dinig pa niyang pahabol nito.

Sabagay sino nga ba naman siya? Siguradong matutuwa pa iyon pag namatay siya, baka
nga magpaparty pa ito.

Pinilit niyang kumain kahit wala siyang gana pagkatapos ay uminom ng biogesic. Iyon
lang kasi ang gamot na meron siya. Hindi naman siya pwedeng lumabas ng bahay.
Agad siyang nahiga at nakatulog. Mabuti nalamang ay walang inuutos sa kan'ya si
Allen.

Nang magising siya ay mabuti-buti na ang pakiramdam niya.

"Punyeta naman, Samantha! It's already 1pm at hindi ka pa nagluluto?!" Bungad nito
sa kan'ya pagbaba niya ng kusina.

"Pasensiya ka na, nakatulog ako kanina dahil sumama ang pakiramdam ko"

"I don't fucking care kung may sakit ka basta gawin mo ang obligasyon mo! Palibhasa
sa paglalandi ka lang magaling!"

Agad siyang napayuko.

"Ano tatanga-tanga ka nalang diyan?!"

Mabilis siyang kumilos at binuksan ang ref para maghanap ng lulutuin.

"Useless slut!" Inis na sabi pa nito bago siya nito tuluyang iniwan.

Agad siyang napabuntong-hininga. Kaya mo iyan Samantha. Hindi ka pwedeng sumuko.

Darating ang araw nakakaalis ka rin sa impyernong bahay na ito. Kausap niya sa
sarili.

--------

Halos isang linggo ng pabago-bago ang nararamdaman niya, panay ang pananakit ng ulo
niya at pagkahilo.

Si Ashley naman ay hindi na ulit bumalik ng unit ni Allen.

Hindi niya na rin sinubukan pang tumakas, dahil nang subukan niya ay isang malakas
na sampal lang ang inabot niya mula kay Allen.
Habang naglalaba ay nakaramdam na naman siya ng pagkahilo, pero binalewala niya
lang ito.

Nang dumating si Allen ay halos putlang-putla na siya.

Nang makita ni Allen ang itsura niya ay parang lumambot ang ekpresyon ng mukha
nito.

"Go to your room" Balewalang sabi nito.

"Mamaya nalang ipaghahanda pa kita ng pag--"

"I said go to your room and rest!"

Agad siyang nagulat sa sinabi nito. Nag-aalala ba ito sa kan'ya?

"Don't look at me like that woman, I am not concern to you. Hindi ka pa pwedeng
mamatay dahil malaki pa ang kasalanan mo sa akin!" At umalis na ito sa harapan
niya.

Agad siyang napabuntong hininga. Akala niya ay nag-aalala na ito sa kan'ya.

Dahil sa nanghihina na ay agad siyang pumasok ng kwarto niya at nahiga at mabilis

siyang nakatulog.

Nang magising ay parang medyo madilim na sa labas. Ang tagal pala niyang nakatulog.

Akmang tatayo na siya nang mapatingin sa side table.

Agad nanlaki ang mga mata niya nang makitang may isang maliit na supot ng isang
sikat na drug store at isang basong tubig. Agad siyang napangiti. Pero agad din
iyong nabura nang maalala ang sinabi nito sa kan'ya kanina.
Akmang iinumin na niya iyon nang bumaligtad na naman ang sikmura niya.

Agad siyang nagpunta ng banyo at doon sumuka nang sumuka.

Nanghihinang napaupo siya sa may toilet bowl.

Nang makarinig siya ng katok.

Nabungaran niya si Allen na nakakunot noo. "What are you doing?"

"Ah gutom ka na ba? Pasensiya ka na kung nakatulog na naman ako, hindi pa ako
nakakapagluto--"

"That's fine. Nagpadeliver nalang ako ng pagkain. Let's eat" At tuloy-tuloy na

itong naglakad.

Inaya siya nitong kumain? Totoo ba ito? Si Allen ba talaga iyon? Pero nang maalala
na naman ang sinabi nito ay nakaramdam siya ng lungkot.

"Eat, you're too thin"

Nahihiyang kumuha siya ng pagkain.

Pero nakatitig lang ito sa kan'ya. Halos hindi niya manguya at malunok ang
kinakain.

"Ahm, Allen may problema ba?" Kinakabahang tanong niya.

Pero bigla siya nitong sinunggaban at hinalikan.

Binuhat siya nito at dinala sa may sofa.

Parang sabik na sabik ito sa kan'ya. Pero sa pagkakataong ito ay dahan-dahan ang
ginawa nitong pag-angkin sa kan'ya.

Eto ang unang pagkakataon na pakiramdam niya ay espesyal siya para rito.

Nang matapos ay mabilis siyang tumayo. Namumula kasi ang mukha niya, agad siyang
nagbihis. Nakakailang hakbang pa lamang siya nang makaramdam na naman ng matinding
pagkahilo at biglang nawalan ng malay.

Nang magising siya ay nandoon na siya sa kama niya.

Matamang nakatingin sa kan'ya si Allen at tila hinihintay siyang magising.

"Are you pregnant?" Seryosong tanong nito sa kan'ya.

Agad nanlaki ang mga mata niya. No! Hindi siya buntis.

Agad siyang umiling dito at pekeng ngumiti "Paano naman mangyayari iyon Allen,
nagtatake ako ng pills" Kinakabahang sabi niya.

Pero biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha nito at nagalit "Kahit kailan talaga
napakasinungaling mong babae ka!" At biglang ipinakita sa kan'ya ang hawak nito sa
isang palad.

Lalong nanlaki ang mga mata niya.

"Ni walang nabawas sa ibinigay ko sa iyo!" Galit na sabi nito habang hawak ang
pills na ibinigay nito noon sa kan'ya. "Try this!"

Nagulat siya nang may hinagis sa kanyang isang box. Nang basahin niya ito ay
nagulat siya. Pregnancy Test Kit.
"Ahh Allen, hindi na yata ito kailangan hindi naman ako buntis--"

"Can you damn use it to confirm!" Inis na sabi nito.

Agad siyang pumunta ng banyo. Akmang isasara na niya ang pinto nang pigilan siya
nito.

"Huwag mong isara. I want to see it, baka mamaya tubig lang ang ilagay mo"

Agad siyang napabuntong hininga. Nanginginig siya. Hindi niya maipaliwanag ang
nararamdaman. Nang makakuha ng urine sample sa isang cup ay agad niyang inilapag
ang test kit at pinatakan.

Halos pagpawisan siya habang hinihintay ang resulta. Nakapikit siya nang kunin ito.
Nang buksan ang mga mata ay natutop niya ang bibig. No! Hindi pwede.

Bigla niya itong nabitiwan.

Agad naman itong pinulot ni Allen.

Nakangunot itong nakatingin sa test kit.

Agad nitong inagaw sa kan'ya ang box at binasa ang instruction. At nanlaki ang mata
nitong napatingin sa kan'ya. "So, you're pregnant?!"

Dahan-dahan siyang tumango pagkatapos ay mabilis na yumuko.

Agad siya nitong hinaklit sa isang braso. "Tell me! Kanino ang batang iyan?!" Galit
na sabi nito

"Allen!" Hindi makapaniwalang sabi niya rito.

"Sigurado ako na hindi sa akin ang batang iyan!"

"Allen ano bang pinagsasabi mo? Sa iyo ang batang ito!"

"No! I will not accept that child! Isa kang malanding babae! I am much sure na doon
iyan sa lalaki mo sa kabilang unit!" Galit na galit na sabi nito.

Hindi niya mapigilan ang sarili na masampal ito. "Sumusobra ka na! Kaya kong
tanggapin ang galit mo sa akin pero huwag mong idamay ang anak ko!"

Mahigpit siya nitong hinawakan sa braso at akmang sasampalin pero pinigilan nito
ang sarili. "Damn you, bitch! That will be the first and last time you'll gonna
slapped me because I swear, hindi mo alam kung ano pang kaya kong gawin!"

"Kung hindi mo kayang tanggapin ang anak ko. Please Allen, pakawalan mo na lang
ako. Para nalang din sa bata parang awa mo na" Umiiyak na sabi niya

"No! Para ano? Para maging masaya ka? A bitch like you doesn't deserved to be
happy!"

"Ano bang gusto mong gawin ko para lang makaalis dito?!"

"Are you sure you're asking me that question?" Ngisi nito sa kan'ya.

"Oo sabihin mo kahit ano gagawin ko, kung gusto mo lumuhod pa--"

"Abort that child" Seryosong sabi nito

"Ano?!" Gulat na gulat na sabi niya. Hindi siya makapaniwala sa narinig.

"Abort that child and you will be free"

"Ikaw ang pinakamasamang taong nakilala ko! No, hindi ka pala tao! Isa kang
demonyo! Paano mo nagagawang sabihin iyan sa dugo't laman mo?!" Galit na galit na
sabi niya.

"I told you! That child is definitely not mine!"

"Kaya kong tiisin ang lahat Allen! Huwag mo lang idamay ang anak natin!"

"Anak mo lang Samantha! Anak mo lang!" Akmang lalabas na ito nang magsalita siya.

"Sana huwag dumating ang araw na pagsisihan mo lahat ng ginagawa at sinasabi mo"
Mahinang sabi niya.

Napatigil ito saglit pero agad ding lumabas.

Kapit lang anak ko, hinding-hindi kita pababayaan. Mahinang usal niya habang
hinahaplos ang sinapupunan.

Chapter 11
Mula nang malaman niyang buntis siya ay naging ingat na ingat siya sa bawat kilos
niya. Madalas pa rin siyang makaramdam ng hilo at pagsusuka.

Kahit nahihirapan ay pilit pa rin niyang ginagawa ang mga obligasyon niya para kay
Allen.

"What?!" Tanong nito sa kan'ya nang mapansin nitong kanina pa siya nakatitig dito.

"Uhm Allen, baka pwede akong lumabas para makapag pacheck-up para sa mga vitamins
ni baby"

"No."

"Pero Allen, kung galit ka sa akin ako nalang huwag mong idamay ang anak natin"
Nakikiusap na sabi niya.
Agad itong tumayo mula sa pagkakaupo at hinaklit ang isang braso niya. "How many
times do I need to tell you that, that fucking child is not mine!"

"A-allen" Nagugulat na sabi niya rito.

"Mas mabuti pa nga mawala na iyang batang iyan! Kung hindi ka sana malandi hindi ka
mabubuntis!" Galit na sabi nito.

Agad niya itong nasampal.

"Paano mo iyan nagagawang sabihin Allen?! Anak mo ito!" Galit rin na sabi niya

"Kahit kailan hinding-hindi ko matatanggap ang batang iyan lalo na kung galing sa
iyo!" At binitiwan na siya nito ng pabalya.

"Tama ka, hindi mo nga anak ito" Seryosong sabi niya na nagpakunot sa noo nito.

"Dahil walang demonyong tatay ang anak ko! Kung pwede lang sana na hilingin sa
Diyos na hindi sa iyo ang batang ito ginawa ko na! Sana nga kay Franco nalang ako
nagpabuntis at hindi sa walang pusong demonyong kamukha mo!" Galit na galit na sabi
niya habang umiiyak. Sobrang sakit ng puso niya.

Kita niya ang pagdilim ng mukha ni Allen.

"What did you say?!" At dahan-dahan itong lumapit sa kan'ya hanggang sa mapasandal
siya sa may pader.

Pero tinitigan lang niya ito sa mga mata. Pagod na pagod na siyang maging sunod-
sunuran dito. Kailangan niyang maging matapang para sa anak niya.

"Sana doon sa Franco ka nalang nagpabuntis?! Putangina ka Samantha! Wala kang

kasing landi!" At malakas siyang sinampal at at hinila sa may buhok.

Pero hindi siya natinag. Ipinakita niya ritong malakas siya. "Sige! Saktan mo ako!
Tutal iyan lang naman ang kaya mong gawin! Diyan ka lang magaling, ang saktan ako!
Kung iyan ang ikasasaya mo! Sige pagbabayaran ko lahat ng kasalanang ibinibintang
mo!"

Tila nagulat si Allen. "Matapang ka na ngayon?! Bakit? Dahil may ipinagmamalaki ka

na?! Iniisip mo bang matutulungan ka ng lalaki mo?! Tandaan mo Samantha, hinding-
hindi ka na makakaalis dito kahit anong mangyari!"

"May awa ang Diyos Allen, alam kong hindi niya ako pababayaan" Seryosong sabi niya
rito. Sa mga oras na ito tanging ang Diyos nalang ang makakapitan niya.

"Matagal ka ng pinabayaan ng Diyos mo, Samantha" At marahas siyang binitawan at

tinalikuran.

Sorry anak, konting tiis nalang makakaalis din tayo dito.

-------

Alas dos ng hapon nang makaramdam siya ng gutom. Si Allen ng mga oras na iyon ay
nasa opisina nito dito sa bahay. Nitong mga nakaraang araw ay dito nalamang siya sa
bahay nagtratrabaho at tila binabantayan siya.

Nang biglang bumukas ang pinto ng main door. Isang galit na galit na Ashley ang
bumungad sa kan'ya. Agad itong lumapit sa kan'ya at sinabunutan siya.

"Mamamatay tao ka! Pinatay mo ang anak ko!" Galit na galit na sabi nito.

"Ashley sandali lang please, patawarin mo ako hindi ko sinasadya!"

"Hindi sinasadya?! Sabihin mo inggit ka lang dahil buntis ako at ikaw hindi, kaya
mo sinadyang pinatay ang anak namin ni Jade!" At pinagsasampal siya nito
magkabilaan. Halos mamanhid at pulang-pula na ang pisngi niya. Gulong-gulo na rin
ang buhok niya.

Ramdam din niya ang mga kalmot nito sa balat niya. Pero hindi na siya lumaban.
Naiintindihan niya ito sa galit nito. Kung ito ang tanging paraan para mapatawad
siya nito ay hahayaan niya ito.
Halos mamanhid na rin ang anit niya dahil sa ginagawa nitong pagsabunot sa kan'ya.

"Stop that Ashley!"

"Jade?" Baling ni Ashley sa likod niya. Tumakbo ito at yumakap kay Allen.

"Leave!" Galit na sabi ni Allen.

Gulat na gulat sila ni Ashley sa sinabi nito.

"Ba-bakit ako Jade?" Naguguluhang sabi ni Ashley

"Don't show your ugly face to me ever again!"

"I don't understand, kay Samantha ka dapat magalit at hindi sa akin! Siya ang
pumatay sa anak natin!" Galit na sabi nito at tinitigan siya ng masama.

Pero ngumisi lang si Allen at hinaklit ang isang braso ni Ashley. "Anak mo lang
Ashley, anak niyo ng lalaki mo!"

Agad nangunot ang noo ni Ashley "A-ano bang pinagsasabi mo, Jade?" Kinakabahang
tanong nito

"Doon sa hispital nang balikan kita, I heard you two talking about your child.
You're doing this for money. Now, i-alis mo sa harap ko ang mukha mo habang hindi
pa ako nakakapag-isip ng masama at huwag na huwag ka ng magpapakita pa sa akin
kahit na kailan!"

"Pero J-jade please let me expla--"

"Fucking leave!" Sigaw ni Allen.

Agad naman umalis si Ashley at matalim siyang tinitigan nang mapadaan ito sa
kan'ya.

Nakita niyang tinitigan siya ng matagal ni Allen. Bumaba pa ang tingin nito
hanggang sa may braso niya, pero agad din itong tumalikod pagkatapos at mabilis
siyang iniwan.

Nang pumasok sa banyo ng kwarto ay napabuntong hininga siya nang makita ang sarili
sa salamin. Sobrang dami niyang kalmot sa may braso at leeg. Pulang-pula rin ang
pisngi niya at sobrang gulo ng buhok niya.

Kaya ba siya tinitignan ni Allen dahil naaawa ito sa kan'ya? O baka masaya ito sa
nangyari sa kan'ya?

Nang makarinig ng katok ay mabilis siyang lumabas ng banyo.

Nang buksan niya ang pinto ay may iniabot si Allen sa kanya na health kit.

"Gamutin mo ang mga galos mo" Balewalang sabi nito.

Agad nanlaki ang mga mata niya.

"Don't think that I care for you" At tumalikod na ito.

"Ah Allen" Mahinang tawag niya rito.

Nang humarap ito ay ngumiti siya. "Salamat"

Nakatitig lang ito sa kan'ya at mabilis na tumalikod. Narinig pa niya ang mahina
nitong pagmumura bago ito mabilis na naglakad paalis at pumasok ng opisina nito.

Habang nilalagyan ng betadine ang mga galos ay napangiti siya. Kahit hindi sabihin
ni Allen, alam niya kahit konti ay nag-alala ito. Umaasa siya na balang araw ay
magbabago ito. Na ma-rerealize nito na mali lahat ng bagay na ibinibintang nito sa
kan'ya. At matatanggap na rin nito ang batang nasa sinapupunan niya.
Anak, huwag kang mag-alala. Kung dumaan man ang panahon at hindi ka pa rin
matanggap ng tatay mo, nandito lang ako lagi para sa iyo. Hinding-hindi kita
pababayaan.

------

Mabilis lumipas ang mga linggo. Tatlong buwan na rin siyang buntis at may maliit na
umbok na siya sa kanyang tiyan.

"Samantha!"

Agad siyang nagpunta sa kwarto nito. "Ano iyon, Allen?"

"Anong ano iyon?! Humiga ka rito sa tabi ko!"

Wala siyang nagawa kaya humiga siya sa tabi nito.

"I miss your fucking body, Samantha" At hinalikan siya sa may leeg. Bumaba ang
halik nito sa balikat niya at ang isang kamay naman nito ay minamasahe ang isang
dibdib niya.

Agad siyang napaungol.

"Did you missed this, Samantha?" Bulong nito sa isanf tenga niya at bahagyang
kinagat iyon.

Mabilis nitong tinggal ang duster na suot niya. "You're not wearing any bra?"
Amused na amused na tanong nito.

Agad naman siyang napailing.

"Damn! They are getting fuller and bigger. Damn these tits!" At mabilis na dinilaan
at sinipsip ang isang tutok ng dibdib niya.
Napaungol siya ng bahagya, nitong mga nagdaang araw ay palaging sumasakit ang mga
dibdib niya.

Magkabila nitong hinalikan at dinilaan ang mga dibdib niya.

Nang dumausdos ito pababa ay hinalikan nito ang tiyan niya pababa sa may pusod
niya. Pababa sa sentro ng pagkababae niya. Mabilis ang ginawa nitong pag-alis sa
huling saplot niya sa katawan. Pinaghiwalay nito ang dalawang mga hita niya at
sinisid ang nagluluwa na niyang hiyas.

"You're so fucking wet, Samantha!" Kita niya ang matinding pagnanasa sa mga mata
nito.

Mabilis itong pumwesto at parang may panggigigil ito nang biglang ipasok ang
kahandaan.

"Ahhhhh!" Sigaw niya.

"Damn! I miss this feeling inside you, you're so fucking tight!" At mabilis ang
naging pag-ulos nito.

"Allen, Ahhhhh! Dahan-dahan lang please" Pagil niya rito. Nag-aalala siya para sa
anak niya.

Bumagal naman ito pero malalim ang bawat ulos nito.

Isang mahabang ungol ang narinig niya rito pagkatapos maramdam ang mainit na likido
na ipinasok nito sa kan'ya.

Nanghihinang napahiga ito sa tabi niya.

Akmang tatayo na siya nang pigilan nito.

"Where are you going?" Kunot noong tanong nito

"Babalik na ako sa kwarto ko" Hindi na niya hihintaying palayasin siya nito. Sanay
na kasi siyang paalisin nito pagkatapos siya nitong gamitin.

"No, just stay here" At niyakap siya nito at pumikit.

Nagulat siya sa ginawa nito. Pero dahil na rin sa matinding pagod ay mabilis din
siyang nakatulog.

Nang maalimpungatan ay nakayakap pa rin sa kan'ya si Allen, pinagmasdan niya ito

habang natutulog. Napaka-amo ng mukha nito. Hindi mo iisipin na kaya siya nitong
saktan.

Hindi niya alam pero bigla nalang tumulo ang mga luha sa mga mata niya, nanginginig
ang isang kamay niya nang dahan-dahan niyang haplusin ang mukha nito. Sana, buksan
mo ang puso at isip mo, Allen. At maramdaman mo na wala talaga akong kasalanan.
Mahinang bulong niya. Mabilis niyang pinahid ang mga luha niya nang gumalaw ito at
dahan-dahang iminulat ang mga mata. Matagal silang nagkatitigan. Pero siya ang
unang sumuko.

"Ang mabuti pa magluto na ako, siguradong nagugutom ka na" At mabilis na siyang

tumayo at lumabas.

Bakit ganito ang nararamdaman niya, bakit parang kumakabog ang dibdib niya sa mga
tingin nito?

Nang matauhan ay agad siyang nagluto pagkatapos ay tinawag na ito. Nang kumakain na
ito ay lakas loob niya itong kinausap.

"Uhm Allen, tatlong buwan na kasi ang tiyan ko. Baka pwede naman akong magpacheck-
up kahit sandali lang. Kung gusto mo ipasama mo pa ako sa mga bodyguard mo"
Kinakabahang sabi niya

"When?"

"Bukas sana kung pwede"

"Okay."

Agad nanlaki ang mga mata niya "Talaga?!" Masayang sabi niya. Kulang nalang ay
mapasigaw siya "Thank you, Allen!" Dahil sa pagkagulat ay naiyakap niya ito nang
tumayo ito.

Ramdam niyang sandali itong nanigas. Pero agad din nakahuma. "Pasensiya ka na
Allen, hindi ko sinasadya" Nakayukong sabi niya.

Pero wala itong sinabi sa kan'ya at dire-diretso lang umalis.

Kinagabihan ay lalo siyang na-excite. Bukas ay makikita na niya ang anak niya.

--------

Kinabukasan ay maaga siyang nagluto para sa breakfast ni Allen. Pagkatapos ay

naligo na siya at nagbihis. Nang lumabas ng kwarto ay nakabihis din si Allen.

"Are you ready?"

"Ah oo Allen, papasok ka na ba sa opisina?" Tanong niya rito.

"No, I'll go with you" Balewalang sabi nito

"Huh?" Gulat na sabi niya.

"Sasamahan kita, mabuti na ang sigurado at baka tumakas ka pa" At dire-diretso na

itong lumabas. Mabilis niya itong hinabol.

Nang makarating sa parking lot ng clinic ay naging kabado naman siya.

"Allen, okay na ako rito. Huwag mo na akong samahan sa loob. Huwag kang mag-alala,
hindi naman ako makakatakas"

Nang hindi ito umimik ay bumaba na siya. Pero nagulat siya nang bumaba rin ito.

"Allen?"

"Don't you dare think na tinatanggap ko na ang batang iyan, gusto ko lang
makasigurado na hindi ka talaga tatakas" At nauna pa itong naglakad.

Nang makahiga na sa loob ng clinic ay parang tinatambol ang dibdib niya.

"Relax lang po misis, may ilalagay lang po akong gel sa puson niyo. Is this your
first baby?" Ngiti sa kan'ya ng OB.

Agad siyang tumango "Opo, doktora"

"Okay there it is" At itinuro ang monitor.

Halos maluha siya nang makita ang baby niya. Buong-buo na ito, gumagalaw-galaw pa
ang mga paa nito. At kitang-kita niya ang tibok ng puso nito.

"Are you the father, sir?" Ngiting baling nito kay Allen.

"Ay hindi po, doktore" Maagap na sabi niya, inunahan niya na itong magsalita. Ayaw
na niyang marinig mula sa bibig ni Allen ang tahasang pagtanggi nito sa anak nila.

Nakita niya ang pagdilim ng mukha ni Allen, pero agad iyon napalitan ng kislap nang
tumingin ito sa monitor. Nararamdaman din kaya ni Allen na siya ang ama nito?

"Congratulations misis, you are 12weeks and 1 day pregnant. Bumalik ka rito every
4th of the month for your monthly check-up" Sabi ng OB at binigyan siya ng mga
vitamins.
"Ah magkano po pala lahat, dok?"

"Ah okay na, binayaran na lahat nang lalaking kasama mo roon sa assistant ko"

Agad siyang nagulat. Binayaran ni Allen?

Nang lumabas siya ay naroroon na ito at tila hinihintay siya.

Nang makita siya ay nauna na itong naglakad pabalik ng parking lot, nang makapasok
ay pabalibag nitong isinara ang pinto ng kotse nito.

Napatingin siya rito.

"Bakit mo sinabing hindi ako ang ama ng dinadala mo?!" Galit na sabi nito.

Napakunot naman ang noo niya. "Teka, diba iyon naman ang gusto mo? Ang sabi mo pa
nga, hindi mo matatanggap ang anak ko. Kaya hindi ko na siya ipagpipilitan sa iyo"
Seryosong sabi niya rito.

"Damn you, Samantha!" At mabilis na pinaharurot ang sasakyan nito.

Chapter 12
Pag-uwi sa condo ay hindi pa rin nawawala ang inis sa mukha ni Allen.

"Gutom ka na ba? Gusto mo bang ipaghanda--"

"May sinabi ba akong gutom na ako?!"

"Ah sige, pasensiya na" at nagyuko ng tingin, dinig pa niya ang pabalya nitong
pagsara ng pinto ng kwarto nito.

Mabilis din siyang pumasok ng kwarto niya, agad niyang kinuha ang copy ng
ultrasound scan sa kan'ya kanina. Kahit siguro buong araw niya itong titigan ay
hindi siya magsasawa.

Napapangiti siya habang tinitignan ito at hinahalik-halikan. Kaya hindi niya

napansin na nasa may pintuan na pala si Allen.

"You look stupid" Seryosong sabi nito sa kan'ya.

Agad siyang napatingin dito at nagulat. "Ah pasensiya ka na" At mabilis na ipinasok
sa envelop ang mga ito

"You look very happy by just staring that damn pictures?" Taas kilay na tanong nito
sa kan'ya.

Agad siyang nakaramdam ng inis. "Hindi lang ito simpleng pictures, picture ito ng
anak ko" Diniinan niya ang salitang anak ko.

Agad tumalim ang tingin nito sa kan'ya "So ngayon, anak mo nalang?!"

Agad siyang tumango. "Ayoko nang ipilit sa iyo ang anak ko"

"Ayaw mo ng ipilit o dahil hindi ko naman talaga anak iyang batang iyan?!"

Agad siyang tumayo, ayaw na niyang makipag-away dito. Masyado siyang masaya ngayong
araw para sirain ang mood niya. Akmang lalabas na siya nang haklitin nito ang isang
braso niya.

"I'm still talking to you! Huwag mo akong tatalikuran!"

"Ano pa bang gusto mong sabihin ko Allen?!" Galit na sabi niya. "Kung hindi sayo
edi hindi! Tapos!"

"So you're admitting now that you're a slut?!"

"Oo na! Malandi na kung malandi! Hindi mo anak ito! Nakipag-sex ako sa iba! Masaya
ka na ba?!" Inis na inis na siya rito.

Agad siya nitong sinampal dahilan para mapasandal siya sa pader. "Do you think
hindi kita kayang saktan dahil buntis ka?! I don't care about that child! Sagabal
lang iyan! Yes, I am very much happy na hindi sa akin ang batang iyan! Dahil
ayokong magkaanak sa babaeng katulad mo! Desperate Bitch!" At mabilis na itong
umalis.

Ang kaninang masayang mood niya ay napalitan na naman ng pagkamuhi. Ipinapangako ko

Allen, makaalis lang ako rito, hinding-hindi mo na ako makikita at ang anak ko!

-----

Mula ng mangyari ang insidenteng iyon ay iniwasan na niyang sagutin ito, para na
rin hindi na siya nito maisipan pang saktan.

Nitong mga nakaraang linggo ay palagi itong umuuwing lasing at nag-uuwi pa ito ng
iba't-ibang babae. Dinig pa niya ang mga ungol ng mga ito sa kabilang kwarto.

Saktong palabas siya ng kwarto nang lumabas din ito at ang babae sa kwarto.

"Who is she Allen?" Tanong ng babae rito.

"Some slut and rug, don't mind her." At inakay na ang babae. "Ipaghanda mo kami ng
pagkain, nagutom kami" Baling nito sa kan'ya.

Agad siyang nagpunta sa kusina at naghanda ng makakain ng mga ito.

"Ano bang tinutunganga mo diyan?!" Sita sa kan'ya ni Allen.

Mabilis siyang umalis ng kusina. Ayaw nga pala siyang makita ni Allen habang
kumakain ito. Naupo siya sa may sofa. Hihintayin niyang matapos ang mga ito.
Nagugutom na rin kasi siya.

Baby, tiis muna tayo rito ha. Pangako, proprotektahan ka ni mama. Mahinang sambit
niya habang hinihimas ang tiyan.
"Tsk. Masyadong maarte" Dinig niyang sabi pa ni Allen bago siya lampasan.

Hindi kasi niya namalayan na may tumulo na namang luha sa mga mata niya.

Pagkalabas ng mga ito ay agad siyang nagpunta ng kusina. Hindi niya maintindihan
pero parang gutom na gutom siya. Gusto niyang kumain ng tuyo at lagyan ng mainit na
tubig ang kanin niya. Ganoon kasi ang lagi nilang kinakain nang mga bata pa sila.

Sarap na sarap siya sa pagkain. Napadighay pa siya pagkatapos at napangiti.

Agad niyang niligpit ang pinagkainan at naghugas ng plato. Nang makarinig ng

mabibilis na doorbell.

Nang buksan niya ito ay nakita niya si Franco. Mabilis siyang hinila nito sa unit
nito. Tingin niya nasa may lobby ang mga bodyguard ni Allen.

"Bakit, Franco?" Takang tanong niya.

"Kumusta ka na? Nakita kong maraming nakabantay na lalaki sa harap ng unit niyo
nang isang araw. Are you okay?" Alalang tanong nito.

Agad siyang tumango. "Okay lang ako Franco, huwag mo akong alalahanin" Ayaw niyang
idamay ito. Makapangyarihan si Allen. Baka kung anong gawin nito.

"Are you sure? Basta lagi mong tatandaan ang sinabi ko sa iyo. I am always here,
pag kailangan mo na ako. Tutulungan kita"

Agad siyang napangiti. Pero agad din napalitan iyon ng pangamba. Kailangan na
niyang bumalik ng unit nila dahil baka bumalik na si Allen at wala siya roon.

"Salamat Franco, pero kailangan ko na talagang bumalik" At mabilis na bumalik ng

unit.
Pero halos matigagal siya nang makita ang madilim na mukha ni Allen.

"Ginagalit mo ba talaga ako, Samantha?!" Sigaw nito sa kan'ya at idinikit siya sa

may pader.

"A-Allen, please wala kaming ginagawang masama" Kinakabahang sabi niya rito.

Kinuha nito ang cellphone sa bulsa at may tinawagan. "Iyong lalaki sa kabilang
unit, kayo na ang bahala. You know what to do!" Galit na sabi nito at inihagis sa
may sofa ang cellphone nito.

"Huwag Allen, please huwag. Huwag niyong sasaktan si Franco wala siyang ginagawang
masama please, Allen" Umiiyak na sabi niya rito.

"I already warned you before Samantha! Dahil diyan sa kakatihan mo!" Galit na galit
na sabi nito.

"Please, parang awa mo na hindi na ako makikipagkita sa kan'ya, huwag mo lang

siyang sasaktan please" Nagmamakaawang sabi niya rito. Walang kasalanan si Franco,
hindi siya dapat madamay.

"Concern na concern ka talaga sa lalaki mo?!" At hinawakan siya sa may panga.

"Bakit ka nagpunta roon? Nagbabalak ba kayong tumakas? O baka naman nag-quicky
kayo?!" Matalim na tingin nito sa kan'ya.

"Hindi Allen! Nagkakamali ka ng iniisip--"

"Let me see!" At ibinalya siya nito sa may sofa. Agad nitong itinaas ang duster na
suot niya at mabilis na tinggal ang panty niya.

Nagulat siya nang tignan nito ang pagkababae niya.

"Allen please, parang awa mo na! Wala kaming ginagawang masama!"

Halos mapasigaw siya sa gulat nang biglang ipasok nito ang dalawang daliri sa
pagkababae niya.

"Did he finger fucked you like this ha?!" At mabilis na nilabas pasok ang mga
daliri nito sa pagkababae niya.

Pilit niyang isinasara ang dalawang mga hita niya. "Punyeta Samantha! Umaayaw ka
na?!"

"Tama na, Allen! Please maawa ka naman!" Hagulgol niya.

At tila parang natauhan ito at mabilis itong tumayo at iniwan siyang luhaan sa may
sala.

-------

Nag-aalala siya kay Franco, gusto niya itong puntahan pero natatakot siya. Baka
siya na naman ang pagbuntunan ng galit ni Allen. Inaalala niya ang batang nasa
sinapupunan niya.

"Nag-aalala ka na ba sa lalaki mo?!"

Pero hindi niya ito pinansin at nilampasan niya lang ito at dire-diretso nang
pumasok ng kwarto.

"Putang-ina! I'm talking to you, Samantha!" Nang puntahan siya nito sa may kwarto
niya.

Nang lumapit ito sa kanmya ay napangiwi siya at agad tinakpan ang ilong.

Nagtatakang napatitig ito sa kan'ya.

"Ang baho mo! Lumabas ka nga rito!"

Agad nagsalubong ang mga kilay nito. "What?! Ako mabaho?!"

"Oo! Ang baho-baho mo! Amoy imburnal ka!"

"What the fuck! Kaliligo ko lang! Ikaw palang ang bukod tanging nagsabi sa akin na
mabaho ako!" Inis na sabi nito sa kan'ya.

Agad siyang lumayo rito, hindi niya maintindihan basta nababahuan siya sa amoy
nito. Parang gusto niyang masuka.

"Are you fucking serious?!"

"Oo Allen! Please ang baho mo talaga lumabas ka muna please!"

Pinakatitigan muna siya nito bago nagmura at agad na lumabas.

Agad siyang nakahinga ng maluwag. Ang baho-baho niya talaga. Amoy kanal!

Nang lumabas siya para magpunta ng kusina para magluto ay nasa sofa si Allen at
busy sa panunuod.

Nang makita niya ito ay pinakatitigan niya ito ng matagal. At parang naramdaman
nitong may nakatitig dito kaya palingon ito sa may gawi niya.

"Staring is rude" Ismid nito sa kan'ya.

Pero nakatitig lang siya rito.

"What?!" Inis na tanong nito.

"Ah ano kasi Allen e, ano kasi--"

"The fuck! Ano ba iyon, Samantha?!"

"Gusto ko kasing kumain ng singkamas, baka pwede--"

"The fuck! Anong tingin mo sa akin utusan mo?! Wala akong pakialam sa gusto mo!"
Inis na sabi nito at bumalik na sa panunuod.

Biglang bumagsak ang mga balikat niya, gustong-gusto niyang kumain ng singkamas
naglalaway siya roon.

Agad siyang napaupo sa may kusina at parang gustong maiyak. Hindi niya namalayan na
tumutulo na pala ang mga luha niya. Bakit ba parang nagiging OA na siya?

"Damn Samantha! Iniiyakan mo ang singkamas?!" Nakakunot noong tinignan siya ni

Allen habang kumukuha ito ng tubig. Hindi niya namalayan ang presensiya nito.

"Gustong-gusto ko kasi talaga iyon, Allen" At lumakas ang hikbi niya.

Biglang kinuha nito ang cellphone sa bulsa. "Ibili niyo ko ng sampung kilong
singkamas! Within 5 minutes kailangan nandito na kayo! Kung hindi, you are all
fired!" At mabilis na pinatay ang tawag.

Agad nangningning ang mga mata niya. Seryoso ba ito? Agad siyang napangiti.

"You look stupid!" At mabilis na itong umalis.

May konting-konting bait din naman palang tinatago ang demonyo. Agad siyang
napangiti.

Nagulat siya nang ilapag nito sa harap niya ang sangkatutak na singkamas.

Agad siyang napapalakpak.

"Can you please stop doing that?! You look stupid! Para singkamas lang!" At mabilis
na pumasok na ito ng kwarto nito.

Hindi niya ito pinansin. Agad siyang kumuha ng suka, eto ang gagawin niyang
sawsawan.

Para siyang idinuduyan sa alapaap nang matikman ang singkamas. Alam niyang
nagmumukha na siyang tanga pero hindi niya talaga mapigilan ang sarili.

Matapos maubos ang limang piraso ay busog na busog siya. Nakangiting hinimas niya
ang tiyan.

Napakaganda ng mood niya ngayon. Nang mapadaan sa kwarto ni Allen ay sakto namang
bumukas iyon. Agad siya nitong hinila papasok doon.

"Are you fucking done?!" Inis na sabi nito

Nakangiti siyang tumango.

"What happened to your lips?! Bakit ang putla?!"

Napakunot ang noo niya, pero nang maisip na kumain siya ng suka ay napangiti siya.

Pero naisip niya itong lokohin. Pinapasok kasi siya nito sa kwarto nito. Siguradong
gagamitin na naman siya nito.

"Ano kasi Allen, pwede na ba akong mahiga? Sobrang sama kasi ng pakiramdam ko,
parang hilong-hilo ako" At hinawakan niya pa ang noo niya.

Tinitigan lang siya ni Allen ng masama. "Are you kidding me?!"

"Hindi Allen, gusto mo magpunta pa tayo ng hospital--"

"Okay! Get out! I don't need you here!" At itinulak na siya palabas.

Agad siyang napangiti. Pwede na pala siyang maging artista.

Pagpasok ng kwarto niya ay agad siyang nahiga. Bakit parang bumait ng konti si
Allen sa kan'ya? Pero agad din niyang ipinilig ang ulo. Hindi kaya may brain
disorder ito?

-----

Kinabukasan ay maagang umalis si Allen. Nang bigla niyang maisip si Franco.

Kailangan niya itong makamusta.

Agad siyang sumilip sa labas ng pinto ng unit. Pero nakita niyang may nagbabantay
na isang lalaki. Sigurado siyang tauhan iyon ni Allen.

Agad siyang napabuntong hininga.

Makaraan ang isang oras ay sumilip ulit ito. Nakatalikod ito. Tama! Katabi lang
naman ang unit ni Franco. Mabilis siyang lumabas at mabilis kumatok sa unit ni
Franco. Dumadalangin siya na huwag itong haharap.

Biglang bumukas ang pinto at mabilis siyang pumasok. Natutop niya ang bibig nang
makita ang itsura nito.

Putok ang dalawang mga mata nito. Halos nakasara na nga ang isa. Madami rin itong
mga sugat sa kamay. Agad siyang napaiyak.

Dahan-dahan niyang hinaplos ang isang pisngi nito.

"Franco.."

"Ssssh. Don't cry, Samantha" At pinahid nito ang mga luha niya.

"Kasalanan ko, nadamay ka--"

"This is not your fault. Demonyo lang talaga iyang amo mo!" Inis na sabi nito.
"Samantha, run away with me"

Nagulat siya sa sinabi nito.

"Tutulungan kita. Sabihin mo lang"

Pero paano kung malaman ito ni Allen, at sa susunod ay patayin na nito si Franco?
Hindi niya kakayanin na may madamay na inosenteng tao dahil sa problema niya.

Agad siyang napailing. "Salamat Franco, pero kaya ko na ang sarili ko, sorry kung
pati ikaw nadamay pa sa galit ni Allen" Malungkot na sabi niya

"Basta Sam, like I always say. I'm always here. Kapag dumating ang oras na
kailanganin mo na ang tulong ko. Nandito pa rin ako. My offer is unlimited" Ngiti
nito sa kan'ya.

Bakit ba ang gwapo-gwapo nitong ngumiti.

Nagpumilit siya rito na gamutin ang mga sugat at mga pasa nito. Hindi naman siguro
agad uuwi si Allen.

Halos isang oras din siya roon. Bago lumabas ay sumilip muna siya sa may pinto.
Nang tumalikod ang tauhan ni Allen ay nagmamadali siyang bumalik ng unit. Nakahinga
siya ng maluwag nang mapagtantong wala pa si Allen. Agad siyang napangiti.

Sakto siyang nagluluto nang dumagundong ang boses ni Allen. "Samantha!" At mabilis
itong pumasok ng kusina.

"Saan ka galing?!"

"Huh?! W-wala, nandito lang ako sa bahay buong maghapon" Kinakabahang sabi niya.

"Punyeta! Nakalimutan mo na ba Samantha?! Merong CCTV ang buong bahay na ito! Akala
mo ba ay hindi ko malalaman na pinuntahan mo na naman iyan putang-inang lalaki
mo?!" At hinaklit nito ang isang braso niya ng mahigpit.
"A-allen please" Kinakabahang sabi niya, bakit ba nakalimutan niyang may cctv nga
pala sa buong bahay.

"Oh baka gusto mong patayin ko nalang siya?! Mamili ka, papatayin ko ang lalaki mo
o ikaw at anak mo ang papatayin ko?!" Galit na sigaw nito na nagpatigagal sa
kan'ya.

Chapter 13
Agad niya itong sinampal ng dalawang beses. "Wala kang kasing sama!"

"Damn you bitch!" At galit na sinakal siya.

Agad siyang nanlaban hanggang sa bitawan siya nito. "Demonyo ka!" Umiiyak na sabi
niya

Hinawakan siya nito sa may panga. Sabog-sabog na ang buhok niya sa pinagsamang mga
pawis at luha sa mukha "I can be friends with demon lalo na kapag ginagago ako!"
Sigaw nito sa kan'ya.

Malakas niyang tinggal ang pagkakahawak nito sa panga niya. "Sakin ka galit hindi
ba?! Kaya pabayaan mo na si Franco, wala siyang ginagawang masama!"

"At pinagtatanggol mo pa talaga ang putang-inang lalaki mo ha, Samantha?!" Sigaw

nito sa kan'ya habang nakaduro.

"Isipin mo na ang gusto mong isipin, wala na akong pakialam! Tutal wala ka naman
pakikinggan kung hindi ang sarili mo!" Sigaw din niya rito. Sumosobra na ito.

"Talagang lumalaban ka na ha?!" At mabilis siya nitong hinaklit sa buhok"

Ramdam niya ang sakit ng anit niya.

"Sige! Isisi mo sa akin ang lahat! Lahat-lahat nang kasalanang ibinibintang mo na

hindi ko naman talaga ginawa! Hindi ako ang may kasalanan sa nangyari sa kapatid
mo! Pagod na pagod na ako Allen!"
Lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa buhok niya at napangiwi siya.

"Sinungaling! This is all your fucking fault! Dahil madumi ka! Malandi ka!
Nakakadiri ka!"

"Nandidiri ka?! Sabagay, nandidiri ka rin naman dito sa anak ko. Hindi mo matanggap
na nabuntis mo ang isang malandi! Madumi! At walang kwentang babaeng katulad ko!"

"The hell I care with that child! Hindi ko iyan anak! Hinding-hindi ko iyan
matatanggap!" Malakas na sigaw nito sa kan'ya.

Kahit nasasaktan ay itinulak niya ito nang malakas. Mabilis siyang pumunta ng
lamesa at kinuha ang kutsilyo roon.

"Sige! Tutal eto naman ang gusto mo hindi ba?! Ang mawala ako?! Ang patayin ko ang
sarili ko?! Sige!" At nanginginig na itinutok niya ang maliit na kutsilyo sa may
dibdib niya.

Pagod na pagod na siya, hindi na niya kaya. Patawarin siya ng Diyos, pero siguro
naman ay maiintindihan siya nito. Mas mabuti pa sigurong sa langit nalang sila
magsama ng anak niya.

Kita niya ang pagkagulat sa mukha ni Allen.

"Sabihin mo Allen, kapag ba nawala kami ng anak mo magiging masaya ka na?"

Malumanay at mahinang tanong niya rito habang walang patid ang tulo ng mga luha
niya.

"Damn you, Samantha! Bitawan mo iyan!"

"Sagutin mo ako Allen! Kapag ba nawala ako magiging masaya ka na? Ang buhay ko ba
ang kabayaran sa buhay ng kapatid mo?" Nanlalabo na ang mga paningin niya, at
nakakaramdam na naman siya ng matinding pagkahilo.
"Hindi pa sapat ang buhay mo kapalit ng buhay ng kapatid ko. You're a worthless
whore. Wala kang halaga" Seryosong sabi nito sa kan'ya.

Napangiti siya ng mapait sa sinabi nito.

Nang mabilis itong nakalapit sa kan'ya at inagaw ang kutsilyo.

Narinig niya pa ang mahinang mura nito bago niya narinig ang pagkahulog ng kutsilyo
sa may sahig. At bago nagdilim ang paningin niya.

------

Nagising siya na parang pagod na pagod ang katawan. Nang ganap na maimulat ang
paningin ay purong puti ang nakikita niya.

Patay na ba siya? Nasa langit na ba siya? Asan ang anak niya? Agad siyang
napatingin sa tiyan at nandoon parin ang umbok nito. Agad siyang nakahinga ng
maluwag nang mapagtantong nasa ospital pala siya nang makita ang dextrose sa isang
kamay niya.

Nang biglang bumukas ang pinto.

Agad uminit ang ulo niya at nag-iwas ng tingin.

"We can go home tomorrow" Balewalang sabi nito sa kan'ya sabay upo sa sofang
naroroon.

Bakit parang tila walang nangyari kung umasta ito?

Nang mapasulyap dito ay kita niya ang malaking benda sa may braso nito. Agad siyang
mapakunot noo.

"Nasugatan mo ako kanina, if you're curious what happened to my arm" Seryosong sabi
nito sa kanya.

"Bakit hindi mo nalang ako hinayaang mamatay?"

"Not now Samantha!"

"Gusto kong malaman! Dapat hinayaan mo nalang akong mamatay para matapos na ang
paghihirap ko sa iyo!"

"Like what i'ved just said, hindi pa sapat ang buhay mo"

Agad siyang nakaramdam ng sakit sa sinabi nito. "Kung hindi mo ako matatanggap
Allen, pwede bang huwag mo nalang idamay ang anak ko? Wala siyang kasalanan dito"
At mabilis na tumulo ang mga luha niya.

"Can you please shut the fuck up Samantha?! Sawang-sawa na ako sa mga kadramahan
mo!" Inis na sabi nito sa kan'ya.

Pinakatitigan niya ito ng matagal. "Huwag sanang dumating ang panahon na pagsisihan
mo ang lahat ng ginagawa mo sa akin, samin ng anak ko. Pag nagkataon na nalaman mo
ang totoo. Ako naman ang hindi makikinig sa mga paliwanag mo. Mula ngayon. Wala ka
na talagang anak. Kahit dugo mo pa ang nananalaytay dito. Hinding-hindi na kita
bibigyan pa ng karapatan!" Mahina pero madiing sabi niya rito.

"I don't fucking care! That child is all yours!" At mabilis itong tumayo at
ibinalya pasara ang pinto.

Ipinapangako niya. Ito na ang huling pagkakataong magiging mahina siya.

Pagsisisihan mo Allen lahat ng kahayupang ginawa mo sa akin!

Kinabukasan ay walang Allen na nagpakita sa kan'ya. Isa lang sa mga tauhan nito ang
umalalay sa kan'ya pauwi ng unit nito.

Pagdating sa condo ay agad siyang nagpunta ng kwarto at nahiga. Parang nanghihina

pa rin siya hanggang ngayon. Pagod na pagod siya physically at emotionally.

Agad niyang hinawakan ang maliit umbok niya sa tiyan. Pasensiya ka na anak kung
laging stress at umiiyak si mama ha? Huwag ka na rin mag-alala kung hindi ka
tanggap ng tatay mo, nandito naman ako. Hinding-hindi kita pababayaan pinapangako
ko iyan, Basta kapit ka lang ng mabuti kay mama ha? Kakayanin to ni mama lahat
basta para sa iyo. Mahal na mahal kita. At mabilis na pinunasan ang naglandas na
mga luha sa may pisngi.
Alas-otso na ng umaga nang magising siya.

Agad siyang lumabas para kumuha ng gatas. Nagtataka siya dahil parang hindi rin
umuwi si Allen. Dahil siguradong maghahanap iyon ng agahan at ginising na siya.

Nang biglang bumukas ang pintuan. Kita niya ang magulong buhok at damit ni Allen at
namumulang mga mata nito. Umiyak ba ito? Pero impossible. Bakit naman ito iiyak?
Hindi naman marunong umiyak ang demonyo.

Nagulat ito nang makita siya, agad lumambot ang ekspresyon ng mukha nito. Parang
may nakikita siyang lungkot sa mga mata nito. Matagal silang nagkatitigan. Pero ito
rin ang unang sumuko at nag-iwas ng tingin.

Mabilis siya nitong tinalikuran at pumasok ng kwarto nito. Wala man lang itong
sinabing masasakit na salita sa kan'ya?

Nitong mga nagdaang mga araw ay parang malaki ang ipinagbago ni Allen. Ni hindi
siya nito magawang tignan. Kumuha rin ito ng isang may edad na kasambahay. Bawal na
raw siyang gumawa sa mga gawaing bahay doon. Anong nangyayari rito? Naguguluhan
siya.

Pero kahit ganoon ay hindi pa rin nawawala ang galit niya rito. Pinapangako niya,
sa oras na makaalis siya sa bahay na ito. Hinding-hindi na siya magpapakita pa rito
kahit na kailan.

Ilang araw na ring umuuwing lasing si Allen.

"Samantha.."

Tawag sa kan'ya nito habang kumakatok ito sa kwarto niya.

Walang emosyong binuksan niya ang pinto.

Mabilis siya nitong niyakap. Dama niya ang mahigpit na yakap nito sa kan'ya.
"Ano ba Allen! Bitawan mo nga ako!" At kumawala mula sa pagkakayakap nito.

"Sam.."

Wala na ang dating galit sa mga mata nito. Punong-puno nalang ito ng lungkot at
pag-aalala. Ano na naman kayang palabas nito?

"Allen, lasing ka. Pumasok ka na sa kwarto mo, inaantok na ako" Mabilis siyang
tumalikod dito pero mabilis nitong nahawakan ang pulso-pulsuhan niya.

"Sam, can I sleep beside you? Please wala akong gagawin sa iyo" Seryosong sabi nito
sa kanya

Agad siyang nagulat dito. Dati pasigaw ito lagi kung magsalita, pero bakit ngayon
ay napakalambing ng tinig nito?

"Sorry pero hindi ako sanay ng may katabi" At mabilis na siyang kumawala rito at
isinara ang pinto.

Ano bang nangyayari kay Allen? Bakit ito nagkakaganon?

Alas onse na ng gabi nang lumabas siya para uminom ng tubig. Nasa may kusina si
Allen at busy'ng umiinom.

Ramdam niya ang pagtitig nito sa may likod niya habang kumukuha siya ng tubig.

"I'm sorry" Mahinang sabi nito at mabilis na umalis.

Hindi siya kaagad nakahuma. Totoo ba itong narinig niya? Humingi ng tawad sa kan'ya
si Allen? Ano ba talagang nangyayari? Parang nang isang araw lang ay galit na galit
ito sa kan'ya at halos isumpa siya nito. Pero ngayon ay nag-sorry pa ito sa kan'ya.
Dahil sa nangyari ay hindi siya masyadong nakatulog kinagabihan.

Pagkagising ay naamoy niya ang mabangong amoy ng pinipritong tuyo. Agad kumalam ang
sikmura niya.

"Manang, ang sarap naman po ng amoy na iyan!" Nakangiting sabi niya rito.

"Nako anak, alam ko naman na gustong-gusto mo ito kasabay ng sinangag at kamatis"

Ngiti rin nito sa kan'ya, anak ang tawag nito sa kan'ya. Masaya siya na may kasama
na siya rito sa bahay. Hindi na siya masyadong maiinip. "Umupo ka na at luto na ang
lahat ng ito"

"Ah eh Manang, si Allen po?"

"Nako e maagang umalis. Mukha ngang may malaking problema ang batang iyon, may
hindi ba kayo pagkakaunawaan?" Takang tanong nito sa kanya.

"Po?"

"Nako, kayo talagang mga kabataan kayo. Pag-usapan niyong mabuti iyan. Normal lang
talaga sa mag-asawa ang nag-aaway. Lalo pa e magkakaanak na kayo"

Malungkot siyang napangiti rito. Akala pala ni manang e mag-asawa sila ni Allen.

"Osiya, kumain ka na. Siguradong gutom na kayo ng baby mo"

"Sabay na po tayo, manang" At inaya na rin itong umupo. Masaya siya dahil sa unang
pagkakataon ay may nakasabay siyang kumain sa pamamahay na iyon.

Nagkwekwentuhan sila ni manang sa sala nang dumating si Allen.

Agad itong nagulat nang makita siya.

"Ahm Samantha, If you're free come to my room. I have something to say" At mabilis
na itong dumiretso sa kwarto nito.

"Sige na anak, ayusin niyo na iyang problema niyo" At pinisil ang kamay niya at
ngumiti.

Nginitian niya rin ito bago siya tumayo at umalis.

Nakakailang katok palang siya nang bumukas na ang pinto. Isang seryosong mukha ni
Allen ang bumungad sa kan'ya. "Come in"

Parang alam na niya ang kailangan nito sa kan'ya. Sabagay, isa nga lang pala siyang
parausan para rito.

Dahan-dahan niyang hinubad ang duster na suot niya. Hindi niya na ito hinintay na
utusan siya. Nang malalag ito sa paanan niya ay mabilis na rin sana niyang
huhubarin ang bra na suot niya nang pigilan siya nito.

"The fuck are you doing, Samantha?!"

"Naghuhubad, hindi ba ito naman ang dahilan kaya pinapunta mo ako rito? Hindi ba
ito naman talaga ang silbi ng isang maruming babaeng kagaya ko?" Walang emosyong
sabi niya rito.

"Wear your clothes now! Gusto kitang makausap ng maayos, it's not what you think"

Nagulat siya sa sinabi nito. Agad niyang isinuot ang duster na tinanggal niya.

"Sam.." At hinawakan nito ang dalawang mga kamay niya. "Gusto kong magsimula tayo
ng bago, I want you to forget all the things that I'ved done to you"

Natigilan siya sa sinabi nito. Nagpapatawa ba ito? Agad siyang napangiti ng mapait.
"Sabihin mo nga Allen, nagda-drugs ka ba?"

"Damn Samantha! I'm freakin' serious this time!" Frustrated na sabi nito.
"Allen, pwede ba? Isa rin ba ito sa mga plano mo?! Hindi ka pa ba nagsasawang
saktan ako?!" Galit na sabi niya.

"No! No! Samantha, listen to me first. I'm so sorry for all the--"

"Sorry?! Sa tingin mo sa isang sorry mo lang at sa isang salita mo lang

makakalimutan ko ang lahat-lahat ng ginawa mong pananakit sa akin? Lahat ng
kababuyang ginawa mo sa akin?!" At mabilis na kinuha ang kamay mula sa pagkakahawak
nito

"I know, mabigat ang naging kasalanan ko sa iyo. And I'm so sorry for everything"
Malungkot na sabi nito habang nakatitig ito sa mga mata niya.

"Anong nangyari sa demonyong Allen na kilala ko? Bakit bigla-bigla ka nalang

nagbago? Ano na naman bang pakulo to ha Allen?!"

"No Sam, this is not what you think. I'm really serious this time, please"

"Balak mo ba akong pa-ibigin? Tapos kapag hulog na hulog na ako sa iyo, tsaka mo
ako iiwan? Ganoon ba ang plano mo ha Allen?!"

"No Sam!" Tila nahihirapan itong sabihin sa kan'ya ang lahat.

"I hate to admit this, but I was wrong. Gusto kong bumawi sa iyo, sa magiging a-
anak natin" Halos pabulong lang ang pagkakasabi nito sa salitang anak natin.

"Anak mo?!" Gulantang na sabi niya at natawa "May anak ka na ngayon?"

"Please Sam, if that baby is really mine then allow me to be a father to my child"
Seryosong sabi nito, kita niya ang lungkot sa mga mata nito.

"Huli ka na Allen, huling-huli ka na. Nang mga oras na halos magmakaawa ako sa iyo
para tanggapin mo lang ang anak ko, anong ginawa mo? Halos isumpa at mandiri ka pa!
Simula noong oras na itakwil mo siya, nawalan ka na ng karapatan para maging ama sa
kan'ya. Wala ka ng anak dito Allen, at hinding-hindi kita mapapatawad!" At mabilis
na siyang lumabas ng kwarto nito.

Hindi siya makakapayag, at hinding-hindi niya ito mapapatawad. Lahat ng sakit at

hirap na dinanas niya rito ay hinding-hindi niya makakalimutan habang buhay!

Chapter 14
ALLEN'S SIDE (THIRD PERSON'S POINT OF VIEW)

Ang Nakaraan...

Ilang araw na niyang sinusundan ang kapatid niyang si Anthony. Ilang araw na niyang
napapansin na parang malaki ang problema nito. Araw-araw itong pumupunta sa bar. At
isang babae lang ang lagi nitong pinupuntahan. In-love ba ang kapatid niya?

Kagabi ay nakita niya ang babaeng lagi nitong pinupuntahan. Inihatid nito sa kotse
si Anthony at hinalikan naman ito ni Anthony sa may kabilang pisngi. Hindi niya
maipagkakailang maganda nga ang babae at may maamong mukha. Idagdag pa ang maganda
rin nitong pangangatawan.

Kinabukasan ay hindi ito umuwi ng mansiyon nila. Kaya agad siyang nag-alala.

Mabilis siyang naligo at nagbihis. Pupuntahan niya ito. Siguradong nasa condo nito
iyon.

Nagmamadali siyang bumaba. Palabas na siya nang tawagin siya ng kasambahay nila.

"Ipinabibigay po, sulat daw po para sa inyo ser"

Agad siyang nagpasalamat at nagpunta na ng kotse niya. Iniwan niya lang ang sulat
doon at hindi pinagkaabalahang basahin.

Bakit parang kinakabahan siya?

Mabilis siyang nagmaneho papunta sa condo unit ng kapatid niya, habang papalapit sa
unit nito ay mas dumodoble ang kaba niya.
Nakakailang doorbell na siya pero walang nagbubukas ng pintuan. Nang maisip niya
ang password ng unit nito. Napangiti siya nang agad iyong bumukas.

Tumambad sa kan'ya ang magulong unit nito at ang amoy ng kulob na alak.

Nang may mapansin siya sa kusina. Halos manlumo siya sa nakita. Nakahiga sa sahig
si Anthony habang bumubula ang bibig nito.

"The fuck! Anthony!" Pilit niya itong ginigising pero parang lantang gulay lang
ito. Agad niyang tinawag ang security ng condo unit at dinala sa hospital ang
kapatid niya. Pero halos pagsakluban siya ng langit at lupa ng ideklarang dead on
arrival na ito.

Ilang araw na siyang naglalasing, hindi niya matanggap ang nangyari sa nag-iisa
niyang kapatid.
Gusto niyang malaman kung bakit nito nagawa iyon. Nang biglang ma-alala ang sulat
na natanggap niya. Agad niya itong kinuha sa may kotse.

Halos matutop niya ang bibig sa nabasa. Suicide letter iyon ni Anthony. Agad siyang
nakaramdam ng galit. Ang babae palang iyon ang naging dahilan ng kamatayan mo?
Huwag kang mag-alala Anthony! Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa iyo! At hindi
niya namalayan na nailamukos na pala niya ang papel.

Halo-halo ang emosyong nararamdaman niya ngayon habang tinitignan mula sa malayo
ang babaeng naging dahilan ng kamatayan ng kapatid niya. Pagkamuhi at suklam ang
nangingibabaw dito.
Pagbabayaran mo ang ginawa mo sa kapatid ko! Pagsisisihan mo lahat ng ginawa mo!

Agad niyang pinuntahan ang may ari ng bar at kinausap, binigyan niya ito ng 2
Million kapalit ng babaeng kailangan niyang makuha. Mukhang umaayon sa kan'ya ang
plano dahil malaki pala ang pagkakautang ng babae sa may -ari ng Club. Agad siyang
napangisi. It's pay back time bitch!

Agad niya itong kinuha at dinala sa sarili niyang unit.

Nang mismong gabing iyon ay hindi niya napigilan ang sarili na angkin ito. Ngunit
ang mas ikinagimbal niya ay birhen pa ito, ibig sabihin wala pang nangyayari sa
kanilang dalawa ni Anthony? Pero nang ma-isip na naman ang kapatid ay agad na
umusbong ang galit sa puso niya. I will make your life miserable! Ginagamit niya si
Samantha kahit anong oras niya gustuhin. Nagagawa niya rin itong saktan. Lalo na
nang malaman niyang nakikipagka-ibigan ito sa lalaki sa kabilang unit ay lalong
dumoble ang galit niya rito.

Nang biglang pumasok si Ashley sa eksena. Ang kababata niya. Sinabi nito na buntis
ito at siya ang ama, kaya kahit hindi siya naniniwala ay wala siyang nagawa dahil
magkaibigan rin ang pamilya nilang dalawa.

Hindi lingid sa kaalaman niya ang pananakit nito kay Samantha, pero ipinagsawalang
bahala niya lang ito. Iyon lang ang nararapat sa babaeng kagaya nito! Kung siya
lang ang masusunod ay siya na mismo ang papatay dito, pero pinipigilan niya lang
ang sarili.

Dumaan pa ang ilang buwan at patuloy pa rin ang pananakit niya sa babae hanggang sa
malaman niyang buntis ito, hindi siya naniniwalang anak niya ang dinadala nito.
Anong malay niya kung may nangyayari rin dito at sa lalaki sa kabilang unit.

Hindi niya rin ito pinapayagan mag pa check-up. Wala siyang pakialam kung mawala
man ang batang dinadala nito dahil hindi naman niya ito anak. Kahit magpumilit pa
itong lumabas ay hindi rin ito makakatakas. Napapalibutan ng mga tauhan niya ang
buong paligid ng building ng condominium na tinitirhan nila.

Nang malaman niyang nagpunta ito sa unit ng lalaki sa kabila ay biglang sumiklab
ang galit niya. Pero mas nagulat siya sa ginawa nito. Itinutok nito ang kutsilyo sa
may dibdib nito. Kung tutuusin ay dapat hinayaan niya na itong magpakamatay. Pero
parang may nagtutulak sa kan'ya na pigilan ito. Aaminin niya. Hindi siya makasagot
sa tanong nito sa kan'ya na kung mamamatay ba ito ay sasaya na siya. Wala siyang
makapang kahit na anong kasiyahan sa sarili.

Ang Kasalukuyan..

Pagalit siyang umalis ng hospital dahil sa naging pagtatalo nila ni Samantha.

Mabilis siyang sumakay ng kotse at pumunta sa lugar kung saan nahihimasmasan siya.

Agad siyang bumaba ng kotse kasunod ang mga tauhan niya.

Nang mapansin ang isang lalaki na may dalang bulaklak at kandila.

"Who are you?!" Kunot noong tanong niya rito.
Nang humarap ito sa kan'ya ay kita niya pa ang bakas ng mga luha sa mukha nito.

Agad nanlaki ang mga mata nito nang makita siya. "Nagkamali lang ako ng puntod na
pinuntahan, pasensiya na" At nagmamadaling tinalikuran siya.

"Go get him!" Sabi niya sa mga tauhan niya.

Agad nila itong hinawakan. At iniharap sa kanya. "Please, pakawalan niyo ako"

"Not until you tell me, who are you and what are you doing here in my brother's
grave?!"

Pero hindi ito umimik. Nang bigla niya itong sinuntok sa may sikmura. Agad itong
napa-igik. "Hindi ka ba magsasalita?!"

Akmang susuntukin niya na naman ito nang bigla itong magsalita "Stop, tama na
please. Magsasalita na ako" Kinakabahang sabi nito.

"Sige, bitawan niyo siya" Baling niya sa mga tauhan niya. "Who are you?!"

"I-im Julius Garcia.." Kinakabahang sabi nito.

"At ano ang ginagawa mo sa libingan ng kapatid ko? Magkakilala ba kayo?!"

Nakita niya ang pagtulo ng pawis sa mukha nito.

"Magsasalita ka ba o hindi?!"

"H-his my e--exboyfriend"
Parang bigla siyang nabingi sa narinig. "Damn! What non-sense are you saying?!
Paano ka magiging boyfriend ng kapatid ko e pareho kayong lalaki?!" Galit na sabi
niya rito at hinaklit ito sa kwelyo.

"Anthony is G--gay" Pautal na sinabi nito.

At para iyong bombang sumabog sa buong pagkatao niya.

ALLEN'S SIDE CONTINUATION

Are you kidding me?!" Galit na sabi niya habang mas lalong hinigpitan ang
pagkakahawak niya sa kwelyo nito.

"Hindi kita pinipilit maniwala. Pero iyon ang totoo" Seryosong sabi nito sa kan'ya.

"How come? He even introduces his ex-girlfriends to us before"

"Palabas lang lahat ng iyon ni Anthony para hindi kayo magtaka kung bakit wala pa
siyang pinapakilalang girlfriend"

"I don't fucking believe you!" Galit na galit na sabi niya.

Inilabas nito ang cellphone nito at pinakita sa kan'ya ang mga sweet na larawan
nila noong Anniversaries, Travels etc.

"Damn shit!" At pabagsak itong binitiwan. "Sa burol ni Anthony, why didn't you
showed up?"

"Nandoon ako sa malayo, pero hindi ako lumalapit. Dahil hanggang ngayon ay sinisisi
ko pa rin ang sarili ko sa nangyari sa kan'ya. Kung hindi ako nakipaghiwalay sa
kan'ya ay baka hindi siya magpapakamatay!" Bigla itong umiyak at napaluhod at
hinawakan siya sa may isang binti.

Agad nagsalubong ang dalawang kilay niya na tinitigan ito.

"Doon sa bar na pagmamay-ari ng mama ko, alam kong lagi siyang nagpupunta roon para
lang makita ako sa malayo. Lagi nitong nirerequest si Samantha para samahan siya
nitong uminom. Kahit halos hindi naman talaga sila nag-uusap. Patawarin mo ako,
hindi ko hinangad ang nangyari kay Anthony. Sa maniwala ka o sa hindi. Mahal na
Mahal ko siya, hanggang ngayon. Natakot lang ako sa tatay ko dahil itatakwil niya
ako at sasaktan niya si Anthony. Pinilit niya akong mag-asawa at pumatol sa babae.
Kahit ang totoo, si Anthony lang ang laman ng puso't isip ko" At lalo itong
umiyak.

"Putangina! Bakit ngayon mo lang sinasabi iyan?! Bakit hindi mo kami pinuntahan
noong mga panahong gulong-gulo kami sa nangyari sa kapatid ko?!"

"Patawarin niyo ako, naduwag ako"

"That's bullshit! Dahil sa kaduwagan mo ang laki ng kasalanang nagawa ko sa ibang

tao!" Mabilis niya itong hinila patayo at sinuntok ng malakas. "Sinira ko ang isang
inosenteng babae! Winasak ko ang buo niyang pagkatao!" At pinagsusuntok ito. Hindi
niya mapigilan ang maiyak. "Umalis ka na sa harapan ko bago pa kita mapatay! Alis!"
Sigaw niya rito.

Nanghihina itong tumayo at dahan-dahan naglakad palayo.

Mabilis siyang sumakay ng kotse niya at pinaharurut ito.

Nagpunta siya sa mansiyon at doon naglasing. Habang hawak ang kopita ng alak ay
gusto niyang patayin ang sarili! Nagpadala siya sa galit niya! Nagpadala siya sa
konklusyon niya na maling-mali! Napaka gago niya! Gustong-gusto niyang puntahan si
Samantha pero hindi niya pa ito kayang makita.

Na-aalala niya ang inosenteng mukha nito, ang mukha nito habang umiiyak at
nagmamakaawa na huwag niya itong sasaktan. Ang pambababoy niya rito. Ang pang-
gigiit nito sa kan'ya na wala itong kasalanan pero putangina hindi niya ito
pinakinggan! Binato niya ang hawak na kopita sa pader at lumikha iyon ng ingay.

Galit na galit siya sa sarili! Napakalaki niyang gago! Nang biglang maisip ang
pagbubuntis ni Samantha, ibig bang sabihin nito siya talaga ang ama ng batang
itinatakwil niya?! Damn! Muntik pang mawala sa kan'ya ang mag-ina niya dahil sa
kagaguhan niya. Kailangan niyang makabawi rito, gagawin niya ang lahat mapatawad
lang siya nito.
Kinabukasan ng umaga ay nagpasya na siyang umuwi. Pagbukas niya sa pinto ay nakita
niya agad si Samantha sa may kusina. Agad niya itong tinitigan, namumutla pa ang
mukha nito. Agad siyang nakaramdam ng lungkot. Pero mabilis din siyang nag-iwas ng
tingin at pumasok na ng kwarto niya.

Ilang gabi siya halos umuuwing lasing. Nang maisipan niyang puntahan si Samantha at
katukin sa kwarto nito.

Pero itinaboy siya nito. Ramdam niya ang galit sa mga mata nito.

Ipinapangako niya. Gagawin niya ang lahat mapatawad lang siya nito.

End of Allen's Side..

----------

Ramdam niya ang mga titig sa kan'ya ni Allen, hindi niya maintindihan kung anong
nagyayari rito.

"Sam.."

Tawag nito sa kan'ya nang akmang papasok na siya ng kwarto. Agad siyang napahinto
at humarap dito.

"Do you know Julius Garcia?" Seryosong tanong nito sa kan'ya

"Bakit?" Kunot-noong tanong niya rito.

"Just answer my question please, do you know him?"

Agad siyang tumango. "Oo kilala ko siya, anak siya ni Mama Susan, iyong may-ari ng
club na pinagtratrabahuhan ko. Pero huwag kang mag-alala, hindi ko siya lalaki kung
iyan ang iniisip mo. May asawa na iyong tao" Inis na sabi niya. Baka mamaya
pagbintangan na naman siya nito ng kung anu-ano.
"I know Sam, He's Anthonys ex-boyfriend" Mahinang sabi nito sa kan'ya.

Agad niyang natutop ang bibig. Anong ibig nitong sabihin? May bulong-bulungan dati
sa club na binabae ito pero hindi niya ito pinansin dahil lalaking-lalaki naman ang
itsura at kilos nito.

"I know you are shocked. Kahit ako ay hindi rin makapaniwala"

Nang bigla niyang maalala ang sulat. "Ang ibig mo bang sabihin ay siya ang
tinutukoy ni Anthony sa sulat nito?"

Malungkot itong tumango.

Nang maisip ito ay biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Bigla niya itong
nilapitan at sinampal ng malakas. "Para iyan sa lahat ng akusasyong ibinintang mo
sa akin!" Galit na sabi niya.

"Yes Sam I know, I'm such an asshole for doing that to you. Please Sam hear me out.
Ngayong alam ko na ang totoo. Gusto kong humingi ng tawad sa iyo sa lahat-lahat ng
kasalanang nagawa ko" At bigla nitong hinawakan ang isang kamay niya.

Bigla niyang binawi ang kamay. "Ngayon pa Allen?! Huli na ang lahat! Masyado mo na
akong sinaktan!"

"Please Sam, napakalaki kong gago sa lahat ng ginawa ko sa iyo. Nagpadala ako sa
galit ko na hindi naman talaga dapat!"

"Maibabalik ba lahat ng sorry mo ang pasakit at paghihirap na naranasan ko mula sa

iyo?!"

"Sam, I promise I will make it up to you, babawi ako. Para sa magiging anak natin
please"

"Ilang beses ko bang uulitin sa iyo Allen?! Wala ka ng anak dito! Ikaw ang nagturo
sa akin nito! Tinuruan mong maging bato ang puso ko! Alam mo bang nasusuklam ako sa
iyo ha, Allen?! Suklam na suklam ako sa iyo! Pag-naaalala ko lahat ng pananakit mo
sa akin, lalong dumodoble ang galit na nararamdaman ko para sa iyo! Muntik ko pang
mapatay ang sarili at ang anak ko nang dahil sa iyo!"

"Sam please, I was blind to see the truth at malaki ang pagsisisi ko. Please Sam,
just give me one last chance para patunayan ang sarili ko, please" At bigla itong
lumuhod sa kan'ya.

Gulat na gulat siya sa ginawa nito.

"One last chance Sam, I will do everything para lang mapatawad mo ako"

"Lahat?" Seryosong tanong niya

"Yes, everything" Titig nito sa kanya.

"Then set me free, pakawalan mo na ako, Allen" At matamang nakipagtitigan din dito.

Chapter 15
"No Sam, please! You can ask me everything pero hindi ang pakawalan ka" Mariing
sabi nito.

"Hindi pa ba sapat ang lahat ng paghihirap ko mula sa iyo, Allen?"

"Please Sam, para sa anak natin. Let's fix this" Pakiusap nito sa kan'ya.

"Sorry pero wala na tayong maaayos dahil unang-una palang sirang-sira na ang lahat.
Hindi ko na kaya pang makasama ka sa iisang bubong, Allen"

"Kahit para nalang sa anak natin, gusto mo bang lumaki siya ng walang buong
pamilya? Nang walang ama?"

"Kaya kong maging ama at ina sa anak ko Allen, hindi kailanman kailangan ng anak ko
ng isang lalaking katulad mo!"
"Give me another chance Sam, Marry me" Seryosong sabi nito na nagpagimbal sa
kan'ya.

"Nagpapatawa ka ba?! Kahit kailan hindi ko pinangarap maikasal sa isang demonyo,

lalong-lalo na at kagaya mo!" At mabilis niya itong iniwanan para pumasok sa
kwarto.

Napasandal siya sa likod ng pinto. Ngayong nalaman na nito ang katotohanan. Dapat
lang na pakawalan na siya nito. Gusto niyang mamuhay ng mapayapa. Kasama ng
magiging anak at pamilya niya.

Nang mga sumunod na araw ay hindi siya lumalabas ng kwarto. Nagpapahatid lang siya
ng pagkain kay Manang. Kahit anong pilit nito na lumabas siya ay hindi siya nito
mapilit. Hindi na rin siya ginambala pa ni Allen at tinangkang kausapin.

Mabuti lang iyon dahil galit siya rito. Ayaw niya rin naman itong makita. Hinding-
hindi niya ito mapapatawad kahit ilang sorry pa ang sabihin nito sa kan'ya.

Halos isang linggo na siyang nagkukulong sa kwarto nang makarinig ng mahihinang

katok.

Walang gana niya itong binuksan. Nagulat siya nang mabungaran si Allen. Eto ang
unang beses na makikita niya ito matapos ang isang linggo.

"Can we talk? Come to my office" Seryosong sabi nito sa kan'ya at bigla na siya
nitong tinalikuran.

Napakunot ang noo niya.

Agad niya itong pinuntahan sa opisina nito sa bahay.

"Come here and sit down" Seryoso itong nakatitig sa kan'ya.

"Ano bang sasabihin mo?" Walang ganang tanong niya.

Nang biglang may iniabot itong papel sa kan'ya. Nang tignan niya ito ay nagulat
siya. Isa itong cheke, at nang tignan niya ito ay halos manlaki ang mga mata niya.
5Million Pesos.

"P-para saan ito?" Gulat na tanong niya

"That's for my child, gusto kong maging maayos ang buhay niya kahit wala ako"
Seryoso pa rin ang mukha nito at walang ka ngiti-ngiti.

"Teka, anong ibig mong sabihin?"

"Ayokong nakikita kang nalulungkot Samantha, lalo na kung ako ang dahilan. Malaki
ang pagkakasala ko sa iyo at alam ko na dapat ko iyong pagbayaran"

"Ang ibig mo bang sabihin--"

"Yes, Samantha.. I am now setting you free" Malungkot na sabi nito sa kan'ya.

----------

Malungkot siyang nakatitig sa may bintana ng kanyang kwarto, gawa lang iyon sa
kahoy. Halos mag-iisang buwan na pala nang umalis siya mula sa buhay ni Allen.

Nang araw na sinabi nito sa kan'ya na pinapalaya na siya nito ay mabilis na siyang
nag-impake ng mga damit niya. Aaminin niyang nakaramdam siya ng kasiyahan pero
hindi niya maintindihan ang sarili nang makita ang malungkot na mga mata ni Allen
habang tinitignan siya nitong paalis.

Hindi niya maipagkakaila sa sarili na kahit malaki ang naging kasalanan sa kan'ya
ni Allen ay nahulog na rin ang loob niya rito nang hindi niya namamalayan. Wala
naman itong ipinakitang kabutihan sa kan'ya, pero hindi talaga niya maipaliwanag
kung bakit. Baka dala lang ito ng pagbubuntis niya.

Hinawakan niya ang umbok ng kanyang tiyan. Halos maglilimang-buwan na rin pala ito.
Ngumiti siya ng mapait. Hindi man lang mararanasan ng anak niya ang magkaroon ng
isang masaya at buong pamilya. Pasensiya ka na anak ko, hayaan mo bubusugin nalang
kita sa pagmamahal ko.

Nang magising siya kinabukasan ay nakita niya ang nanay niya na nagluluto sa may
kusina.

"Magandang umaga po nay, bakit ikaw ang gumagawa niyan? Magpahinga na lamang po
kayo roon" Alalang sabi niya rito at pilit kinukuha ang sandok mula rito.

"Nako anak, malakas na ako huwag mo akong alalahanin, ikaw ang magpahinga. Maupo ka
nalang diyan at malapit na akong matapos" Ngiti sa kan'ya ng nanay niya.

"Salamat po, nay" Ganting ngiti niya rito.

"Pasensiya ka na anak ha?" Biglang lumungkot ang mukha nito.

Agad nangunot ang noo niya.

"Kung hindi dahil sa akin ay hindi mangyayari sa iyo ang lahat ng iyan, hindi mo
mararanasan maging dalagang ina. Kasalanan ko ang lahat ng ito"

"Nay" At hinawakan ito sa magkabilang balikat. "Wala kang kasalanan, kasalanan

itong lahat ni Allen. Huwag mong sisihin ang sarili mo" Ikinuwento niya kasi ang
lahat ng nangyari sa nanay niya pag-uwi niya ng bahay nila. Ayaw niyang maglihim
dito.

"Napakaswerte ko sa iyo anak, kung hindi dahil sa iyo ay malamang matagal na akong
nasa hukay ngayon"

"Nay, huwag mong sabihin iyan, pamilya tayo. Lahat ay gagawin ko para sa inyo"
Masayang sabi niya at niyakap ito.

"Wow! Ang aga naman ng telenovelang iyan!" Biglang sabi ng kung sino.

Nang bumaling sila ay nakita nila si Franco na nakangiting nakatayo sa may pintuan
ng maliit nilang bahay.
"Oh ikaw pala Franco, halika pumasok ka. Saktong-sakto ang dating mo. Mag-aalmusal
na tayo" Imbita ng nanay niya kay Franco.

Nang araw na umalis siya ng unit ni Allen ay tumanggi siya sa alok nito na ihatid
siya. Habang naghihintay ng taxi ay sakto naman ang paghinto ng sasakyan ni Franco
sa harapan niya.

Naikwento niya rin lahat ng pinagdaanan niya kay Franco kaya galit na galit din ito
kay Allen, lalo na nang malaman nitong buntis siya.

Mula noon ay halos lagi siya nitong pinupuntahan sa bahay nila at lalo silang
napalapit sa isa't-isa. Pati na rin sa pamilya niya.

"Wala ka bang trabaho? Ang aga mo naman dumadalaw" Ngiti niya rito nang makaupo na
sila sa harap ng hapag-kainan.

"Halos isang linggo rin akong hindi nakadalaw dito, siyempre gusto ko kayong
kumustahin" Masayang sabi nito.

"Ang sabihin mo namiss mo lang ang luto ni nanay" Biro niya rito.

Agad siyang natawa nang mapakamot ito ng ulo.

Nang matapos ang masayang agahan ay naupo sila sa maliit nilang sala.

"Kumusta ka na, Samantha?" Seryosong tanong nito sa kan'ya.

"Heto, sa awa naman ng Diyos ay patuloy na lumalaban" Malungkot na sabi niya.

Agad nitong hinawakan ang isang kamay niya. "Don't worry Sam, I'm always here.
Hindi kita papabayaan"
"Ano ka ba Franco, hindi mo naman kailangan gawin iyan. Hindi mo naman ako
obligasyon"

"Mahalaga ka para sa akin Sam, alam kong alam mo iyan. Huwag kang mag-alala hindi
naman kita pipilitin sa ngayon, kuntento na akong maging kaibigan mo" Ngiti nito sa
kan'ya at marahang pinisil ang palad niya na nagpagaan ng loob niya.

"Salamat, Franco.."

-------
Pagkaraan ng ilan pang mga buwan..

"Sige mommy! One more push!"

Isang mahabang ire ang ginawa niya bago marinig ang iyak ng anak niya.

Maluha-luha siyang napangiti.

"Congratulations, mommy! It's a healthy baby boy!" Ngiting sabi sa kan'ya ng

doktor.

Agad nitong ipinatong ang anak sa may dibdib niya. Hindi niya maipaliwanag ang
sayang nararamdaman.

Ipinapangako niya na magiging mabuti siyang ina rito.

Nang makabalik sa kwarto niya ay masayang naghihintay ang nanay at mga kapatid
niya. May dala ring bulaklak si Franco.

"Kumusta ka na, anak?" Tanong ng nanay niya.

"Medyo nahihilo lang po ng konti nay, pero okay na ako at sa wakas nakaraos na"
Ngiti niya rito.

"Congratulations Sam, this is for you" At iniabot sa kan'ya ang isang bouquet ng
bulaklak.
"Salamat, Franco" Ngiti rin niya rito.

"Lalaki pala ang anak mo, ano ang ipapangalan mo sa kan'ya? Tanong ng nanay niya.

"Alexander nay, Alexander po ang gusto kong ipangalan sa kan'ya" Nakangiting sabi
niya.

Kinabukasan ay nakalabas na rin siya ng hospital. Kahit papaano ay may ipon na rin
naman siya para sa panganganak dahil suma-sideline siya ng online selling.

Hindi niya kailanman ginalaw ang perang ipinagpilitan ni Allen sa kan'ya, kaya
niyang buhayin ang anak niya gamit ang sarili niyang pagsisikap. Hindi niya
kailangan ang pera nito.

Naging mahirap ang unang tatlong buwan niya, halos puyat siya sa pag-aalaga sa anak
niya dahil wala naman siyang kapalitan. Ayaw naman niyang magpatulong sa nanay niya
dahil ayaw niya rin itong napupuyat lalo na at hindi pa talaga ito lubusang
magaling.

Nang titigan ang anak niya ay malungkot siyang napangiti. Habang tumatagal ay lalo
itong nagiging kamukha ni Allen. Halos lahat yata ay namana nito sa ama, siguro ay
dahil inis na inis siya rito mula noon kaya ito ang pinaglihian niya.

Kinabukasan ay laking gulat niya nang dumating ang isang taong ni kailanman ay ayaw
na niyang makita.

"A-allen?" Gulat na gulat na tanong niya

Siya kasi ang nagbukas ng pintuan. Nasa sala silang dalawa ng anak niya habang
karga niya ito. Ang nanay niya ay namalengke. Habang ang mga kapatid naman niya ay
pumasok na sa eskwela.

"Sam.." Mahinang sabi nito at agad napatingin sa sanggol na hawak niya.

"S-siya n-na ba?" Nauutal na tanong nito.

"Anong ginagawa mo rito?!" Galit na sabi niya.

"Sam, please I just want to see my child" Pakiusap nito sa kanya.

"Huwag kang papasok! Kung hindi kakasuhan kita ng tresspassing!" Galit na sabi
niya. Agad niyang dinala sa may crib ang anak niya at doon ibinaba bago muling
hinarap si Allen. "Umalis ka na kung ayaw mong tumawag ako ng pulis!"

"Please Sam, kahit ngayon lang. Gusto ko lang siyang makita--"

"Nakita mo na siya! Kaya pwede ba?! Umalis ka na at huwag ka na ulit magpapakita

rito!"

"Sam.. please don't do this to me, hanggang ngayon ba hindi mo pa rin ako
napapatawad?"

"Nakakalimutan mo na ba ang sinabi ko sa iyo noon ha Allen?! Kahit kailan, hinding-

hindi kita mapapatawad kaya pwede ba?! Umalis ka na!"

"No Sam, please mag-usap tayo ng maayos. Huwag mong idaan sa init ng ulo.
Nakikiusap ako sa iyo"

"Isa! Hindi ka ba talaga aalis?!"

"Alam mong may karapatan ako sa kan'ya, huwag mo naman sana iyong ipagkait sa akin"
Malungkot na sabi nito.

"Ang kapal talaga ng mukha mo! Hindi ba pinalaya mo na ako?! Bakit nang-gugulo ka
na naman?!"

"Pinalaya lang kita noon Sam, dahil buntis ka. Ayokong ma-stress ka. But it doesn't
mean na pinabayaan na kita" Nang akmang hahakbang ito palapit sa kan'ya ay
awtimatiko namang umurong siya.
"Dalawa! Huwag kang lalapit kung hindi sisigaw ako!"

"Sam! Anong nang-yayari rito?!" Gulat na tanong ni Franco at mabilis siyang

nilapitan. "Ginugulo ka ba ng gagong ito?!" Galit na tukoy nito kay Allen.

"Asshole! Huwag kang makialam dito! Pampamilyang usapan lang ito! This is between
me and Sam! So back-off!"

"Pwede ba, Allen?! Umalis ka nalang please, baka magising pa ang anak ko please
huwag kang mang-gulo rito!" Nakiki-usap na sabi niya rito.

Matagal siya nitong tinitigan bago muling nagsalita. "I will let this pass. But
remember this Sam, babalik ako at babawiin ko kayo ng anak ko" Seryosong sabi nito
at mabilis na tumalikod.

Akmang susundan pa ito ni Franco nang pigilan niya ito. "Franco please, hayaan mo
na siya"

"Lagi ka ba niyang pinupuntahan dito?" Inis na sabi ni Franco

Agad siyang umiling. "Ito ang unang pagkakataon na pinuntahan niya ako"

"Hindi na kayo ligtas dito Sam, siguradong babalik siya rito. Umalis na kayo rito"
Seryosong sabi nito.

"Pero Franco, alam mo naman hindi ba? Hindi namin pwedeng iwan ang bahay na ito.
Ito nalang ang nag-iisang ala-ala na iniwan samin ng tatay ko" Malungkot na sabi
niya rito.

"Pero paano kayo? Paano kung sapilitan niyang kunin mula sa iyo ang anak mo?"

"Hinding-hindi mangyayari iyon Franco, dahil magkakamatayan muna kami bago niya
magawa iyon!" Galit na sabi niya rito at pagod na napaupo sa upuang gawa sa
kawayan.
"Huwag kang mag-alala Sam, hindi niya magagawa iyon hangga't nandito ako.
Proprotektahan ko kayo"

Napangiti siya rito ng mapait.

-------

Mula ng mangyari ang insidenteng iyon ay hindi na ulit bumalik pa si Allen, aaminin
niya natatakot siya sa mga pwedeng gawin nito. Makapangyarihan ito, at baka gamitin
nito ang pera nito para mapaikot siya sa mga palad nito.

Isang simpleng salu-salo lang ang hinanda niya para sa 1st Birthday ni Alexander.
Napakabilis lumipas ng mga araw at isang taon na pala ang cute na cute niyang anak.

Nandoon ang buo niyang pamilya at siyempre hindi mawawala si Franco na siyang may
dala ng cake at ice cream.

"Sam, isang taon na si Alexander ano na ang balak mo?" Tanong sa kan'ya ni Franco
pagkatapos nilang kumain.

"Gusto ko sanang maghanap ng trabaho. Gusto kong makaipon para sa anak ko. Gusto
kong maibigay sa kan'ya lahat ng pangangailangan niya"

"Kung gusto mo ay doon ka sa kumpanya ko, I can hire you as my personal secretary"

"Naku! Hindi na Franco, masyado ng nakakahiya sa iyo. Ang dami mo ng naitulong sa

amin, at isa pa wala akong alam sa mga office works na iyan. Hindi naman ako
nakapagtapos ng pag-aaral, unfair naman para sa mga taong mas qualified para sa
posisyon na iyan"

"Pero, Sam--"

Agad niyang hinawakan ang isang kamay nito. "Salamat Franco, pero hindi ko
matatanggap ang alok mo. Ayokong mabaon sa utang na loob sa iyo dahil baka hindi
kita mabayaran at lumubog ako. Basta pinapangako ko, pag nakahanap na ako ng ibang
trabaho ikaw ang unang-unang taong ililibre ko sa una kong sweldo" Ngiti niya rito.

Ngumiti lang ito sa kan'ya at tumango.

Chapter 16
Iniwan niya muna si Alexander sa nanay niya, eto ang unang araw ng paghahanap niya
ng trabaho.

Marami siyang pinuntahang lugar pero hirap siyang matanggap dahil hindi naman siya
nakatapos ng pag-aaral. Hanggang 4th year highschool lamang siya.

Halos sumuko na siya sa tindi ng sikat ng araw. Idagdag pa na tinitipid niya ang
pera niya para sa pang-gatas ng anak niya kaya naglalakad na lamang siya.

Saglit siyang naupo at nagpahinga sa isang harap ng restaurant para uminom ng

tubig.

Nang makitang biglang idinikit ng isang security guard ang karatula na

nangangailangan sila ng waitress.

Agad siyang tumayo. Pinunasan muna niya ang pawis at agad nagtanong sa guard.
Pinapasok siya nito at sinabing maghintay na lamang na tawagin siya.

Nang makapasok sa loob ay namangha siya. Mukhang mamahalin pala ang restaurant na
iyon.
Nang tawagin ang pangalan niya ay agad siyang pinapasok sa opisina ng may-ari.

"Goodafternoon, please do take a sit" Seryosong sabi nito.

Agad siyang umupo at binati rin nito.

"You're applying for?" Kunot noong tanong nito sa kan'ya. Ngayon lang niya napansin
na gwapo pala ang lalaki.

"Waitress po sana, sir"

"According to your resume, you've worked as a waitress in a highclass barclub here
in town"

"Yes sir"

"What happened? Bakit ka umalis sa trabaho?"

Agad siyang kinabahan, ano ang sasabihin niyang dahilan? Hindi siya agad nakaimik.

"Are you still single, Ms. Samson?"

"Single mother po, sir" Nahihiyang sabi niya

"Well I'm sorry Ms. Samson, but we are looking for a single applicant. This
restaurant is open 24 hours. We are looking for an indivual who has less priority.
Ayaw namin maging dahilan ang anak mo ng pagiging absent mo. But thank you for
trying, have a nice day"

Agad siyang nalungkot at tumango. "Salamat din po sa oras, sir"

Agad siyang tumayo. Dinig pa niya ang pagtunog ng cellphone nito. Malapit na siya
pintuan nang tawagin nito.

"Excuse me, Miss Samson"

Agad siyang napalingon dito.

"Do you really want to work here?" Seryosong tanong nito

Agad siyang napatango.

"Okay. Then you can start tomorrow" Ngiti nito sa kan'ya.

Agad niyang natutop ang bibig. "Ibig niyo po bang sabihin sir, tanggap na po ako?"

Agad itong tumango. "Yes"

Kulang nalang ay mapatalon siya sa saya. "Salamat po sir, pangako po hindi po kayo
magsisisi" Ngiting-ngiting sabi niya. Sa wakas may trabaho na siya.

Pag-uwi ay masaya niyang ibinalita sa nanay niya na natanggap siya sa trabaho.

"Nay, sigurado po ba kayo na okay lang na iwanan ko sa inyo si Alexander? Hindi po

kaya kayo mapagod?" Nag-aalalang tanong niya rito.

"Nako anak, huwag mo akong alalahanin, hindi ako mapapagod mag-alaga rito sa apo
ko, lalo na kung ganito ka cute at kagwapo" At hinalikan pa nito ang anak niya.

Agad siyang napangiti. "Salamat Nay"

--------

Kinabukasan ay maaga siyang pumasok. Pinatawag siya sa HR at pinapirma ng kontrata.

Binigyan din siya ng uniform. Nagtataka nga siya dahil naka-skirt lahat ng babae
roon sa restaurant at tanging siya lang ang naka slacks.

Isa si Jane sa mga nag-train sa kan'ya sa lumipas na tatlong araw at agad niya
itong nakagaanan ng loob.

"Goodmorning, sir" Sabay nilang bati nang dumating ang boss nila na si Sir Damien
eto rin iyong nag-interview sa kan'ya noon.

"Ang gwapo talaga ni sir, no?" Kinikilig na sabi ni Jane.

"Ano ka ba Jane, baka marinig ka ni sir" Sita niya rito.

"Hayaan mo siya, para malaman niyang crush ko siya. Ang tagal-tagal ko ng
nagpapapansin sa kan'ya pero lagi niya lang akong sinusungitan mula pa noon" Sabay-
irap nito sa kan'ya.

"Ikaw talaga, trabaho ang ipinunta natin dito" Ngiti niya rito.

"Haay nako Sam, kung alam mo lang na siya ang dahilan kung bakit ako nandito. I
don't care about those money. All I want is him! At tignan ko lang kung hindi
malalaglag ang panty mo kapag nakita mo ang isa pa nating boss"

"May isa pa tayong boss?" Takang tanong niya rito.

"Oo naman, dalawa silang may-ari rito. Magpinsan sila ng Damien ko at Sir Aj, nako
gwapo rin iyon girl!" At para itong uod na binudburan ng asin sa kilig. Mukha lang
itong masungit at antipatika, pero mabait din naman si Jane habang tumatagal.

Naputol ang pag-uusap nila nang may dumating na bagong customer.

Agad niyang natutop ang bibig nang makilala ang pumasok sa restaurant. Allen!

Dali-dali siyang tumalikod. Mabuti nalang at nauna na si Jane sa kan'ya na lapitan

ang mga ito.

May naka-abistre ritong isang maganda at sexy'ng babae, eto ang unang pagkakataon
na makikita niya ulit ito pagkatapos siya nitong puntahan sa bahay nila, halos mag-
iisang taon na rin ang nakakaraan.

Nang bigla siyang lapitan ni Jane "Samantha, pwede bang ikaw muna ang kumuha ng
order sa may table 8, bigla kasing sumama ang tiyan ko please"

"Huh, pero--"

Pero bigla na itong tumakbo at nagmamadaling pumunta ng cr.

Kinakabahan siya, paano niya lalapitan ang mga ito.

Dahan-dahan siyang naglakad at lumapit sa mga ito.

"Goodafternoon, may I take your order?" Malumanay na tanong niya sa mga ito pero sa
babae nakatingin.

"What is your specialty here?" Masungit na sabi ng babae.

"Mushroom Rissotto and Pasta con pomodoro e basilico" Seryosong sagot ni Allen.

"Hey! I am not talking to you, I am asking her!" Inis na sabi ng babae kay Allen
"What are the ingredients of that dish?" Taas kilay na baling nito sa kan'ya.

Nako! Ano ang isasagot niya, hindi pa niya kabisado lahat ng putahe roon dahil
tatlong araw palang siya mula ng mag-simula. Sasagot na sana siya nang biglang
magsalita si Allen.

"Damn Charisse! Why are you still asking that question? Are we going to eat or
you're going to cook?!" Inis na baling dito ni Allen.

"Bakit ba kanina mo pa ipinagtatanggol ang babaeng iyan?!" Inis na sabi nito. "And
you!" Baling nito sa kan'ya. "How could Damien hired a stupid idiot like you?! Ni
hindi mo nga alam ang mga pagkaing inihahain dito!"

"Damn Charisse, that's enough!" Galit na sabi ni Allen at hinila na nito ang
babaeng kasama lalo na nang makita nitong nakakalikha na sila ng eksena.

Napayuko siya at pinunansan ang mga luhang hindi niya namalayang tumulo.

"Uy girl! Anong nangyari?" Biglang baling sa kan'ya ni Jane nang lapitan siya nito.

Agad siyang napailing "Wala Jane, hindi ko kasi nasasagot iyong tanong nang babae
kanina"

"Aba't! Nasaan siya at susugurin ko!" Galit na sabi nito.

"Jane!"

Agad kaming napalingon at nakita namin ang galit na mukha ni Damien. "You two, come
to my office now!" At tinalikuran na sila nito.

Agad silang nagkatinginan ni Jane. Agad siyang nalungkot, pangatlong araw palang
niya at mukhang mawawalan na siya kaagad ng trabaho.

"What happened there, Ms. Samson?!" Inis na tanong ng boss nila sa kan'ya.

"Eh kasi itong bruhang kasama ni Sir--"

"Shut up, Jane! I'm not even talking to you!"

"Sorry po sir, itinanong po kasi ng customer kung ano po ang specialty natin dito
at kung ano po ang mga ingredients" Nakayukong sagot niya rito.

"And then, I guess hindi mo nasagot?"

Nahihiya siyang tumango.

"As far as I remember, si Jane ang trainor mo tama?"

"Yes po sir pero wala naman po siyang--"

"Then, this is negligence on Jane's part right? Siya ang dapat nagtuturo sa iyo ng
lahat ng bagay dito. Pero dahil puro pagpapacute lang ang inaatupag niya sa mga
customer dito, hindi ka niya natututukan ng maayos!" Biglang baling nito kay Jane.
Kita niya ang inis sa mukha ni Jane at galit na tumitig sa boss nila. "Hindi ko
kasalanan kung lagi akong napupuna ng mga customer dito!"

Gulat na napatingin siya kay Jane, paano nito nasasagot ng ganoon ang boss nila?

"Paanong hindi ka mapupuna ng mga customer dito, halos isang dangkal lang iyang
haba ng palda mo! Let me remind you Ms. Mendoza, this is a wll-known restaurant and
not some cheap night club!"

Nagulat siya nang biglang nagwalk-out palabas si Jane.

Agad siyang napakunot-noo. Ano bang nangyayari rito?

"Go back to your work Ms. Samson, don't mind her" At bumalik na ito sa pagkakaupo
sa may mesa nito.

Nang makalabas ay hindi na niya nakita si Jane, kasalanan niya ang lahat, pero ito
tuloy ang napagbalingan. Nahihiya tuloy siya rito.

Halos alas-diyes na ng gabi at patapos na ang shift niya pero hindi na bumalik si
Jane.

Paglabas niya ng restaurant ay kakaunti nalang ang mga taong nagdadaan. Maglalakad
na sana siya papunta sa terminal ng mga jeep nang biglang may humila sa kan'ya mula
sa madilim at isinandal siya nito sa may pader.

Akmang sisigaw siya nang takpan nito ang bibig niya. Halos manlaki ang mga mata
niya nang makilala kung sino ito.

"Don't shout, It's me"

Pilit niyang tinanggal ang kamay nito sa bibig niya. "Ano ba! Bakit ka ba
nanghihila at ano na naman bang kailangan mo?!"
"I miss you, Sam" Malumanay na sabi nito at tinitigan siya sa mga mata.

Agad siyang nakaramdam ng kilabot. Bakit parang may paru-paro siyang naramdaman sa
may sikmura niya sa paraan ng pagkakasabi nito niyon sa kan'ya.

"Kailangan ko ng umuwi" At akmang aalis na siya nang hilain na naman siya nito.

"Tell me Sam, are you still mad at me?"

"Hindi mo na kailangan pang magtanong Allen, dahil alam na alam mo na ang sagot!
Bitawan mo na nga ako! Hinihintay na ako ng anak ko!"

"Anak natin Sam, can I see him?"

"Hindi!"

"Sam please, huwag mo naman idamay ang anak natin sa galit mo sa akin. Ilang
panahon nalang at hahanapin din niya ako"

"Sasabihin ko sa kanyang patay na ang tatay niya" Matatag na sabi niya rito.

"Damn you! Paano mo nasasabi iyan?!"

"Ikaw ang may kasalanan ng lahat ng ito Allen, ikaw ang nagtulak sa akin para
maging ganito!"

"How many times do I need to apologize, Sam? Nagpadalos-dalos ako noon oo, at
inaamin ko iyon at matagal ko ng pinagsisihan ang lahat ng nagawa kong kasalanan sa
iyo. Kaya please, forgive me" Nagmamakaawa pati ang mga mata nito.

"Allen please, huwag mo ng guluhin pa ang buhay naming dalawa ng anak ko. Maayos at
nananahimik na kami"
"Anak ko rin Sam, anak ko rin!" Matigas na sabi nito. "Nagsisisi ka ba na nakilala
mo ako?"

"Sino ba ang gustong makakilala ng isang tao na mas masahol pa sa isang demonyo?!"

"Kung ganoon Sam, pinagsisisihan mo rin ba ang pagdating ng anak natin sa buhay mo?
Kahit ilang beses mo siyang ipagkait sa akin Sam, hindi magbabago ang katotohanan
na akin din siya, na anak ko rin siya, na dugo ko ang nananalaytay sa buong
pagkatao niya!"

"Wala akong pakialam sa iyo, Allen!" Akmang aalis na siya nang hawakan nito ng
mahigpit ang isang braso niya.

"Huwag mong hintaying gumawa ako ng isang bagay na hindi mo ikatutuwa Samantha,
tandaan mo may karapatan din ako sa anak ko!" At binitawan na siya nito at mabilis
na iniwanan.

Nanlalambot siya na naglakad. Natatakot siya sa banta ni Allen, paano kung biglang
kunin nito sa kan'ya ang anak niya? Hinding-hindi niya kakayanin.

Pagdating ng bahay ay payapang natutulog ang anak niya katabi ng nanay niya.

Agad siyang umupo sa may kama at tinignan ang anak. Hinding-hindi ka makukuha sa
akin ng tatay mo anak ko, pinapangako ko iyan.

"Oh anak, nandito ka na pala kumain ka na ba?"

Mabilis siyang tumango at mabilis pinunasan ang mga tumulong luha.

Agad umupo mula sa pagkahiga ang nanay niya. "May problema ba anak?" Alalang tanong
nito.

"Wala nay, na-miss ko lang si Alexander" Ngiti niya sa nanay niya.

Agad itong tumango pero kita niya pa rin ang nagdududa nitong tingin.

------------

Kinabukasan ay day-off niya. Busy siya sa pakikipaglaro sa anak niya nang dumating
si Franco. May dala itong mga kung anu-anong klase ng laruan.

"Hello baby!" At masaya nitong kinuha sa kan'ya ang anak. "Kumusta naman ang
trabaho?" Baling nito sa kan'ya.

"Iyon okay naman, ikaw kumusta ka na?"

"Eto maraming problema sa opisina kaya halos hindi na ako halos nakakadalaw dito"
Malungkot na sabi nito.

"Ano ka ba Franco, hindi mo naman kailangan pumunta lagi rito. Alam ko naman na
busy ka rin" Nakangiting sabi niya habang pinagpapalaman ito ng sandwich.

Nang biglang mapatingin sa gawi nina Franco at Alenxander. Masayang itong buhat-
buhat ni Franco at pinapatawa. Kitang-kita niya ang masayang mukha ng anak niya na
parang sabik na sabik sa isang ama.

Ganyan din kaya kasayang tignan pag si Allen na ang bumubuhat sa anak nila? Tama
nga kaya ang naging desisyon niya na ipagkait sa anak niya ang ama nito?

Pero agad din niyang binura ang nasa isip. Bakit niya ba iniisip ang lalaking iyon?
Matagal na niyang kinalimutan ang nakaraan.

"Sam?" Kunot-noong tanong ni Franco sa kan'ya nang hindi niya namamalayan na

nakalapit na ito.

"Ahh?" Takang tanong niya rito.

"Punong-puno na ng mayonnaise iyang tinapay" At inginuso ang hawak niya.

Nang tignan ay nagulat siya. Halos makalahati na nga niya ang lalagyan ng
mayonnaise sa iisang tinapay.

"May problema ba, Sam?" Seryosong tanong nito sa kanya.

Ayaw niyang magsinungaling dito. "Nagkita kami"

Hindi ito agad nakapagsalita. "Anong gusto niya?"

"Gusto niyang kunin ang karapatan niya kay Alexander"

"Gago ba siya?! Ang lakas ng loob niyang sabihin iyon matapos lahat ng ginawa niya
sa iyo!" Galit na sabi nito.

"Sandali Franco, naririnig ni Alexander ang pagmumura mo" At mabilis na kinuha nito
ang anak at dinala sa crib.

"Sorry Sam, nabigla lang ako, at ano naman ang isinagot mo?"

"Alam mo naman ang sagot ko hindi ba? Pero nagbanta siya na may gagawin siyang
hindi ko magugustuhan kapag hindi ko ibinigay ang karapatan niya" Malungkot na sabi
niya.

"Don't worry Sam, proprotektahan ko kayong dalawa, hinding-hindi niya makukuha ang
anak mo" Seryosong sabi ni Franco.

Sana nga Franco, sana nga..

Chapter 17
Maaga ang shift niya ngayong araw na ito. Pagdating niya ay wala pa si Jane. Hindi
pa pala siya nakakahingi ng tawad dito.

Halos magsalubong ang mga kilay niya nang makita si Allen na kausap ang isa sa mga
kasamahan niyang empleyado.

"Ano na naman bang ginagawa mo rito?!" Galit na bungad niya rito.

Kita niya ang panlalaki ng mga mata ng mga kasama niyang empleyado, pero
pinanlakihan lang din ito ng mga mata ni Allen at sumenyas na umalis na.

"I am just here to take some coffee" Balewalang sabi nito sa kan'ya.

"Allen pwede ba? Napakadami namang lugar kung saan pwede ka makabili ng kape bakit
dito pa?!"

"You know Sam, this place have the most delicious coffee in town" Ngiti nito sa
kan'ya.

Agad siyang nagulat. Bakit parang ito yata ang unang beses na nakita niyang ngumiti
si Allen.

"Sinusundan mo ba ako?" Inis na tanong niya rito.

Akmang sasagot na si Allen nang biglang may magsalita.

"Good morning po, Sir Aj"

Nang lingunin niya ang likuran niya ay kita niya ang nakangiting si Jane.

Aj?

"Ahm sir, this is Samantha Samson bago pong waitress dito and Sam this is Sir Aj,
one of the owners of this restaurant. Siya iyong sinasabi ko sayong pinsan ni Sir
Damien" Ngiting sabi nito sa kan'ya.

Halos himatayin na siya sa gulat. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa dalawa. Tama
ba siya ng rinig? Kapag tinamaan ka nga naman ng swerte. Sa taong iniiwasan mo pa
ikaw dadalhin.

"Nice to meet you, Ms. Samson" Ngisi nito sa kan'ya at iniabot ang isang palad.

Nag-aalangan pa siya kung aabutin niya ito pero baka magtaka si Jane. "Nice too
meet you din po, sir" Alanganin niyang ngiti rito at inabot ang palad. Halos
mapapitlag siya nang pasilin nito iyon. Pilit niya itong hinihila pero lalo lang
nito iyon hinihigpitan.

"Ahm sir, pwede niyo na pong bitawan si Sam" Ngiti ni Jane.

Agad siyang nakahinga ng maluwag nang umalis ito ay ngumiti ng napalaki sa kan'ya
si Jane.

"Uy, ikaw ah. Mukhang type ka ni Sir Aj ang lagkit ng tingin sa iyo e at halos ayaw
ng pakawalan iyang kamay mo! Iba ang kamandag mo girl nanunuklaw!" Biro sa kan'ya
ni Jane.

"Ikaw talaga Jane, puro ka kalokohan, teka nga pala kumusta ka na? Bakit hindi ka
na bumalik nung isang araw? Nag-alala ako sa iyo. Tsaka sorry kung dahil sa
akin----"

"Hoy ano ka ba! Hindi ako galit sa iyo no, bwiset lang ako diyan sa boss mong
feeling gwapo! Akala naman niya kung sino siyang--"

"Ms.Mendoza! To my office now!" Inis na sabi ni Sir Damien na hindi nila namalayan
na dumating na at mabilis na pumasok ng opisina nito.

Ngumiti lang sa kan'ya si Jane bago siya iniwan at sinundan ang boss nila.

Halos hindi siya mapakali buong maghapon. Wala kasing ibang ginawa si Allen kung
hindi matyagan ang kilos niya habang nagseserve ng pagkain sa mga customer.

Kanina pa kasi niya pinag-iisipan kung kailangan na niyang umalis ng trabaho. Hindi
siya komportableng isa si Allen sa mga boss niya.
"Hi, miss! Kanina ka pa kasi namin tinitignan, we find you cute, maybe you can sit
beside us--"

"This is a fucking restaurant and she's not a GRO here. So if you don't mind, you
can fucking leave this place before I burn you all in hell!" Galit na sabat ni
Allen na hindi niya namalayan na nakalapit.

Mabilis na nagsialisan ang mga ito at parang natakot sa madilim na anyo ni Allen.

"And you, come to my fucking office right now!" At mabilis na siyang tinalikuran.

Hindi niya sana ito susundin pero nang maalalang boss niya pala ito ay wala siyang
nagawa.

"What are you doing?!" Iritang tanong nito.

"Ha? Ano pa po ba? Hindi mo po ba nakikita? Ginagawa ko lang po ang trabaho ko,
sir" Madiing sabi niya rito.

"Don't be sarcastic! Masyado kang nakaka-agaw ng atensiyon ng mga customer,

ililipat kita ng pwesto sa may kitchen" Balewalang sabi nito.

"Ano?! Pero anong gagawin ko sa kitchen?"

"Panuorin mo iyong mga chef's habang nagluluto, kumain ka doon, tumambay ka, utusan
mo sila basta! I don't fucking care basta doon ka lang sa loob at huwag ka sa may
dine-in area!" Inis na sabi nito.

"Alam mo? Ang gulo-gulo mo, kung ayaw mo akong makita mag-reresign nalang ako!"
Inis na sabi niya at tinanggal ang name plate na suot.

"Don't you dare remove that! May pinirmahan kang kontrata, kapag umalis ka ay pwede
ka naming kasuhan ng breeching of contract and you need to pay for all the
damages!" Sita nito sa kan'ya.
"Hindi talaga ako makapaniwala! Hanggang ngayon ay sinusundan pa rin ako ng
demonyo!" Inis na sabi niya at mabilis na lumabas ng opisina nito.

Inis na pumasok siya sa loob ng stock room, gagamitin muna niya ang break time
niya, masyado siyang nainis.

"Oh girl! Anong nangyari sa iyo? Bakit busangot iyang mukha mo?"

"Paano gusto akong ilipat ni Allen sa may kitchen are!" Inis na sagot niya

"Allen? You mean si Sir Aj?"

Agad naman siyang napatango, oo nga pala Aj nga pala ang tawag nila rito kay Allen.
"Ah oo si Sir Aj pala"

Agad siya nitong pinaningkitan ng mga mata.

Kinakabahan siyang napatingin dito. "Ikaw ba girl may tinatago sa akin?" Taas kilay
na tanong nito.

"Ha? Ako? Wala ah" Ngiti niya rito ng alanganin.

"Joke lang! Masyado ka namang kabado, hayaan mo na iyon girl, mas okay sa kitchen
lagi ka pang busog and you know what, mas mababait ang mga tao doon sa may kitchen"
Malakas na tawa nito.

"Ikaw talaga!" Ngiti niya rito "Oh siya sige na Jane, tapos na yata iyong 15
minutes break ko. Balik na ako" Paalam niya rito na tinanguan lang nito.

Natapos ang buong shift niya parang binugbog siya, masyado siyang napagod sa
presensiya ni Allen.

Halos kalalabas lang niya ng restaurant nang tumigil sa harap niya ang isang puting
kotse.

"Hop in! Hatid na kita" Seryosong sabi nito.

"At sino naman ang nagsabi sa iyong sasabay ako?" Inis na sabi niya at nilampasan
ito.

Pero habang naglalakad siya ay sinasabayan siya ng sasakyan nito.

Nang biglang bumubuhos ng paunti-unti ang ulan. Agad niyang binuksan ang bag niya.
At ngayon pa talaga niya hindi nadala ang payong niya. Kapag binubwenas ka nga
naman! Inis na bulong niya sa sarili.

"Sam! Lumalakas na ang ulan! Sumakay ka na!" Sigaw nito sa kan'ya.

Pero hindi niya pa rin ito pinapansin. Sige lang hanggang mapaos ka sa kakasigaw.

Nang biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Nagulat siya nang bigla itong bumaba ng may kotse nito. "Damn you stubborn woman!"
At binuhat siya nito papasok ng kotse nito.

"Ano ba Allen! Ibaba mo ako rito" Akmang bababa na siya nang mabilis nitong ini-
lock ang mga pintuan ng kotse nito.

"Don't be too stubborn! Paano kung magkasakit ka?" Kitang-kita niya sa mga mata
nito ang pag-aalala.

"Pwede ba, Allen? Tigilan mo na iyang pangingialam mo sa akin! Nandito na tayo sa

labas hindi na kita boss, kaya mawalang galang nalang lalabas na ako" Inis na sabi
niya pero mabilis nitong pinaandar ang kotse nito.

"Kapag hindi ka huminto sisigaw ako!" Banta niya rito.

Tinignan muna siya nito bago napangisi. "Feel free"

Nagulat siya nang mapansin na hindi ito ang daan papunta sa bahay nila.

"Allen?! Hindi ito ang daan pauwi sa amin! Kung out of the way ka mag-cocommute
nalang ako"

Pero hindi siya nito pinansin at dire-diretso lang itong nagmamaneho.

Huminto sila sa isang malaking bahay sa loob ng isang exclusive subdivision.

"Bumaba ka muna"

Pero hindi siya tumitinag sa kinauupuan.

Narinig pa niya ang malakas nitong buntong hininga bago ito tuluyang bumaba. Akala
niya ay tuluyan na siya nitong iiwan pero binuksan nito ang pintuan sa may gilid
niya.

"Let's go" At inilahad nito ang palad sa kan'ya, pero hindi niya pa rin ito
pinapansin.

"Samantha!" Inis na sabi nito.

Nagulat siya nang bigla siya nitong buhatin at nagpupumiglas siya. "Ano ba, Allen!
Bitawan mo nga ako! Ano ba!" At pinagsusuntok ito sa may dibdib pati na rin sa may
mukha nito.

"Stop it!" Galit na sabi nito at bigla siya ibinaba sa may sofa.

"Uuwi na ako! Naghihintay na sa akin ang anak ko!" Akmang tatayo na siya nang
kubabawan siya ni Allen.
"We need to talk" Mariing titig sa kan'ya ni Allen.

Agad naman niya itong itinulak "Ano ba! Umalis ka nga diyan!"

"Napaka-arte mo!" Inis na sabi nito sa kan'ya at mabilis na tumayo. Umalis ito at
pumasok sa isang kwarto.

Mabilis siyang tumayo at pumunta sa may pinto nang hindi niya ito mabuksan.

"Nagpapagod ka lang Samantha, I just want to talk to you, after that iuuwi na kita"
Balewalang sabi nito at inihagis sa kan'ya ang isang tuwalya.

"Magpunas ka, baka magkasakit ka"

Agad siyang nagpunas ng buhok.

"Ano bang sasabihin mo? Dalian mo at gusto ko ng umuwi"

"Alam mo kung ano ang kailangan ko, Samantha" At dahan-dahan siya nitong
nilalapitan. Siya naman ay patuloy na umaatras hanggang sa maramdaman niya ang
malamig na pader sa may likuran niya.

"Ano ba Allen, lumayo ka nga!" Pero inilagay nito sa magkabilang gilid niya ang mga
kamay nito. Para tuloy siyang nakakulong sa mga bisig nito.

"Really scared of me ha? Don't worry Sam, hindi na kita sasaktan" Kita niya ang
lungkot sa mga mata nito.

"Ano ba talagang gusto mo?!"

"Ikaw" Mabilis na sagot nito.

Agad siyang pinamulahan ng mukha at napayuko.

"You're blushing!" Tudyo nito sa kan'ya.

"Pwede ba, Allen! Diretsuhin mo na ako" At mabilis itong tinulak para makaiwas sa
hiyang nararamdaman. Mabilis siyang umupo sa sofa'ng naroroon.

"Okay, I'll be honest with you. Since hindi ka naman nakikipag cooperate sa akin.
Gusto kong kunin ang buong karapatan ko bilang ama ng anak ko" Seryosong sabi nito
at umupo sa may harapan niya.

"Ang kapal naman ng mukha mo!" Galit na galit na sabi niya.

"Sam, hinayaan na kita ng halos isang taon diyan sa pagiging selfish mo. It's time
for me to get my rights!"

"Sa pagkakatanda ko Allen, simula umpisa palang ay hindi mo ginustong akuin ang
anak ko at binalak mo pa siyang ipalaglag noon! Kaya anong karapatan ang babawiin
mo?!"

"Gusto kong magkaroon ng kompletong pamilya ang anak ko, gusto ko siyang magkaroon
ng ama"

"Huli ka na Allen, hindi na niya kailangan pa ng ama" Seryosong sabi niya at

tumingin rito.

"What do you mean?" Kunot-noong tanong nito

"Andyan naman si Franco--"

"That's bullshit Samantha! Let me remind you Samantha, I am the real father--"

"Pero hindi ka kailanman nagpaka-ama sa kan'ya!" Galit na sabi niya.

"Because you didn't gave me any fucking chance!" Ganting sigaw din nito sa kan'ya.
Kita niya ang galit sa mga mata nito.

"Kahit ano pang sabihin mo, hinding-hindi mangyayari ang gusto mo!" At bigla na
siyang tumayo. "Buksan mo ang pinto at uuwi na ako"

"No!" Matigas na sabi nito.

"Hindi ka makaka-alis dito hangga't hindi mo ibinibigay ang gusto ko" At iniabot
nito sa kan'ya ang isang papel.

Padabog niya itong kinuha at binasa. Isa iyong custody agreement. Nakasaad doon na
kailangan ay hati sila ng karapatan sa anak niya.

Mabilis niya itong pinunit at itinapon sa mukha nito. "Managinip ka! Hinding-hindi
ko pipirmahan iyan! Pag ginawa ko iyan ay parang binigyan na rin kita ng karapatan
para guluhin muli ang buhay namin ng anak ko!"

"Huwag mo akong subukan Samantha, I'm being kind and considerate to you. Huwag mong
hayaang ibalik ko ang pagiging demonyo ko!"

"At ano ha Allen?! Sasaktan mo na naman ako?!"

"Like I told you, huwag mo akong subukan!"

"Sige subukan mo! Pwede kitang idemanda dahil sa mga ginawa mo sa akin noon!"

"Go on. Feel free to do that. Magdemanda ka kahit kailan mo gusto. Huwag mo akong
tatakutin, Samantha"

"Napakawalang-hiya mo talaga!" Galit na sigaw niya rito.

"At huwag mo na rin subukang ilayo o itago mula sa akin ang anak ko, dahil kahit
saang sulok ka pa ng mundo makarating mahahanap at mahahanap pa rin kita,
Samantha!"

Tinitigan niya lang ito ng matalim at hindi niya namalayan na tumutulo na pala ang
mga luha niya sa sobrang galit dito.

"Bakit mo ako kailangan ganituhin, Allen?!" Umiiyak na sigaw niya rito.

"I'm just claiming my rights!"

"Hindi pa ba sapat lahat ng ginawa mo sa akin noon?! Lahat ng pananakit at

pagpapahirap mo sa akin?! Kulang pa ba ha?! Kulang pa ba?! Alam mo bang madalas
akong nananaginip na sinasaktan at pinagmamalupitan mo pa rin ako? Hanggang ngayon
Allen! Dala-dala ko pa rin dito sa puso ko lahat ng sakit na ginawa mo! Ngayon
sabihin mo! Ngayon mo sabihing dapat kitang bigyan ng karapatan para panghimasukan
ulit ang buhay namin ng anak ko! Sa tuwing nakikita kita bumabalik lahat ng sakit
na dinanas ko mula sa kamay mo! Lahat ng kasalanang ibinintang mo sa akin na hindi
ko naman talaga ginawa! Ang sama-sama mo!" Hagulgol niya at napaupo sa may sahig.

"Sam.." At mabilis siya nitong hinawakan.

"Huwag mo akong hahawakan!" Galit na sabi niya.

"Tangina naman, Samantha! Nagsisisi na ako sa lahat ng ginawa ko noon sa iyo! Just
give me one more chance, please!"

"Ang isang demonyong katulad mo ay hindi deserved magkaroon ng isa pang

pagkakataon. Wala kang karapatang maging masaya!"

Na-aalala niya ang lagi nitong sinasabi noon sa kan'ya na hindi niya deserved
maging masaya. Ngayon Allen, alam mo na ba ang pakiramdam ng isang taong
kinasusuklaman ka?

Chapter 18
Kinabukasan ay midshift and schedule niya sa trabaho.

Halos kulang nga siya sa tulog dahil sa nangyari.

Gaya ng sinabi nito ay nalipat nga siya sa may kitchen area. Mababait naman ang mga
kasama niya roon at wala siyang naging problema. Saktong breaktime niya ng tawagin
siya ni Jane.

"Ikaw ah, may hindi ka sinasabi sa akin" Ngiting sabi nito sa kan'ya.

"Ha? Ano ba iyon?" Takang tanong niya.

"Ayun oh" At ngumuso ito.

Nagulat siya nang makita si Franco na nakaupo sa isang table at kumaway nang makita
siya.

"May jowa ka rin palang gwapo, kaya pala hindi mo pinapansin si Sir Aj" Tukso nito
sa kan'ya.

"Ano ka ba Jane, kaibigan ko lang iyan. Teka lang ha lalapitan ko lang siya" Ngiti
niya rito.

Nang makalapit kay Franco ay bigla itong tumayo at nagulat siya nang maglabas ito
ng isang bouquet ng bulaklak.

"P-para saan ito?"

"It's my way of congratulating you here, masyado na nga akong late dahil busy sa
trabaho" Ngiti nito sa kan'ya.

Nahihiyang tinanggap niya ang mga bulaklak. "Salamat, pero hindi ka na dapat nag-
abala pa, grabe naman pang-congratulate ito parang napromote naman ako bilang
manager" Ngiti niya rito.

Nang bumukas ang pinto ng restaurant ay nakita niya ang pagpasok ni Allen.

Bahagya itong nagulat nang makita siya pero agad din itong nag-iwas ng tingin. Buti
na lamang at hindi ito napansin ni Franco.
Nang matapos ang shift niya ay nagulat siya nang makita si Franco sa labas.

"Let's go?" Tanong nito sa kan'ya.

"Anong ginagawa mo rito? Hindi ka pa umuwi?" Takang tanong niya.

"Nope, galing akong opisina. Kaya naisipan na kitang daanan, isa pa miss na miss ko
na si Alexander" Ngiti nito.

Nang makapasok sa kotse ni Franco ay kita niya pa ang madilim na tingin ni Allen sa
kan'ya sa may gilid ng pinto. Agad siyang nag-iwas ng tingin.

Nang sumunod na mga linggo ay bihira nalang magpunta sa may restaurant si Allen.
Hindi na rin naulit ang pag-uusap nila simula ng mangyari ang pag-uusap nila sa may
bahay nito.

"Uy girl, alam mo ba may chismis ako sa iyo" Hila sa kan'ya ni Jane sa may stock
room. Break time kasi nila ng mga oras na iyon

"Ano na namab ba iyan, Jane? Ikaw ah nagiging chismosa ka na" Biro niya pa rito.

"Okay sige, kung ayaw mong malaman that's fine. Tungkol lang naman kasi to kay Sir
Aj" Mahinang sabi nito.

Nang bigla siyang nagkaroon ng interes. "Sige na nga, ano ba iyon?" Kunwari ay wala
niyang pakialam na tanong.

"Kaya pala madalang na pumupunta dito si sir ay dahil busy siya sa pag-aayos ng
kasal nito" Bulong nito sa kan'ya.

Pero parang bomba iyong sumabog sa pandinig niya. Si Allen magpapakasal?

"Kanino mo naman nalaman iyan?" Pilit na ngiti niya kay Jane.

"Kay Damien ko, narinig ko nang kausap niya ito sa may telepono. Kinukuha kasi
nitong bestman si sir"

"Sigurado ka ba diyan, Jane?" Nanginginig na tanong niya.

"Oo naman no! 100% sure! Hindi pa ako nagkamali sa mga nalalaman ko" Seryosong sabi
nito.

Nanghihina siyang napaupo.

"Ayos ka lang ba girl?" Tanong nito sa kan'ya nang makitang nanginginig siya.

Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Bakit parang nanghihina siya? Bakit
parang nalungkot siya? Bakit hindi siya makapaniwala? Bakit ganito ang nararamdaman
niya.

Agad siyang ikinuha ng tubig ni Jane. "Eto girl uminom ka muna. May sakit ka ba?"
At hinawakan nito ang noo at leeg niya. "Normal naman ang temperature mo" Takang
tanong nito.

"Ano ka ba Jane, okay lang ako medyo nahilo lang ako ng konti" At dahan-dahan
siyang tumayo.

"Gusto mo bang ipagpaalam muna kita kay boss?"

"Hindi na Jane, salamat. Teka lang mag c-cr lang ako" At mabilis siyang lumabas at
pumasok ng comfort room.

Pumasok siya sa isang cubicle at doon umupo. Hindi na niya pinigilan ang nagbabadya
niyang mga luha. Bakit biglang sumikip ang dibdib niya? Bigla niyang tinakpan ang
bibig nang lumalakas ang paghagulgol niya. Tama na Sam, huwag mo siyang iyakan.
Hindi ka dapat umiiyak. Sinaktan ka niya at hindi mo dapat iyan nararamdaman.

Pagkaraan ng ilang minuto ay naisipan na niyang lumabas.

Agad nanlaki ang mga mata niya nang pagbukas ng pinto ng cubicle ay ang
nakapamewang na si Jane ang nabungaran niya. Agad siya nitong pinaningkitan ng mga
mata.

"Ikaw nga Samantha ay magsabi sa akin kung anong problema?"

"Wala Jane, napuwing lang ako"

"Huwag mo na akong lokohin, alam kong may tinatago ka. Bigla ka nalang nagka ganyan
nang binanggit ko si Sir Aj, sabihin mo nga girl matagal na ba kayong magkakilala?
Naalala ko nang tinawag mo siyang Allen nung nakaraan"

Hindi na talaga siya makakapaglihim pa kay Jane.

"Siya ang ama ng anak ko, Jane" Mahinang sabi niya.

Agad nitong natutop ang bibig at nanlaki ang mga mata. "Seriously?!"

Agad siyang tumango.

"Sorry girl, hindi ko alam. Paano na iyan? Ikakasal na si sir" Malungkot na sabi
nito.

"Jane, eto lang ang lagi mong tatandaan. Hindi lahat ng gusto natin ay pwede. May
mga dahilan kung bakit nangyayari ang lahat ng ito" Malungkot na sabi niya.

"Basta girl, nandito lang ako at huwag kang mag-alala hindi ko ipagkakalat iyang
sekreto mo" At mahigpit siya nitong niyakap.

----------

Pauwi na siya nang makita niyang naghihintay si Allen sa may labas ng restaurant.
Mabilis siyang naglakad at nilampasan ito. Pero hinawakan siya nito sa isang braso.

Nakakatitig lang siya rito at hindi nagsasalita.

"Sam.. I'm sorry" Seryosong sabi nito.

Agad siyang nakaramdam ng galit dito. "Hindi ka ba nagsasawang sabihin iyan?! Pwede
ba, tigilan mo na ako at huwag mo na akong kausapin!" At malakas niyang hinila ang
braso at tumalikod na para maglakad.

"Patawarin mo ako, alam kong malaki ang pagkakamali ko sa iyo. At hindi kita dapat
pilitin na patawarin agad ako. Hindi biro ang lahat ng sakit na pinagdaanan mo mula
sa akin. At naiintindihan ko iyang galit mo. Kaya makakaasa ka Sam, na simula
ngayon hindi na kita pipilitin na patawarin agad ako. Pero umaasa ako na balang
araw, mangyayari pa rin iyon at mabibigyan mo ako ng pagkakataon na maging ama sa
anak ko." Mahabang sabi nito na nagpahinto sa kan'ya.

"Huwag ka rin mag-alala, ito na ang huling pagkakataon na lalapitan kita. Isa lang
ang pakiusap ko sa iyo, Samantha. Alagaan mo ng mabuti ang anak natin"

Pinunasan muna niya ang mga luhang tumulo sa mga mata niya nang humarap dito. Kita
niya ang lungkot sa mga mata nito.

"Hindi mo na kailangang sabihin iyan Allen, mahal na mahal ko ang anak ko at

hinding-hindi ko siya kailanman pababayaan"

"That's good to hear Samantha, at huwag mo ring pababayaan ang sarili mo" At
malungkot na ngumiti ito sa kan'ya.

Matagal niya itong tinitigan bago magsalita. "Congratulations pala, mahalin mo sana
ang mapapangasawa mo" Seryosong sabi niya.

Kita niya ang pagkagulat sa mukha nito pero agad ding napalitan ng malungkot na
ngiti. "Salamat"

Matagal din silang nagkatitigan bago sabay na tumalikod sa isa't-isa.

Pagka-uwi sa bahay ay agad niyang pinuntahan ang anak niya. Malungkot niya itong
niyakap at umiyak.
Sorry anak kung hindi mo nakilala ang tatay mo. Pero ipinapangako ko sa iyo na
bubusugin kita sa pagmamahal na higit pa sa ama't ina. Mahal na mahal kita anak ko.

Ngayon niya lang aaminin sa sarili niya na tuluyan ng nahulog ang loob niya kay
Allen kahit noon pa. Pero kahit anong gawin ay nandodoon pa rin ang sakit. Ngayon
niya napatunayan na madali lang magpatawad, pero napakahirap MAKALIMOT. At hindi
kailanman naging mabuti ang paghihiganti.

End of Book 1.

Chapter 19- Book 2

"Nanay!" Masayang tawag sa kan'ya ng anak niya.

Agad na ipinakita nito ang drawing nito ng family tree.

"This is me and you!" Masayang turo nito sa dalawang picture na nakasabit sa

nakadrawing na puno. "But teacher said, I need to put the picture of tatay too"
Biglang lumungkot at itsura nito.

Nagulat siya sa sinabi nito. Limang taon na nga pala ang mabilis na nagdaan,
matalino ang anak niya at alam niyang naiintindihan na nito ang lahat. Lagi man
nagtatanong sa ama, ipinapaliwanag niya rito na kahit wala ang tatay nito ay
nandito naman siya.

"Mama, can we just put Tito Ninong's picture here?" Tanong nito sa kan'ya. Agad
naman siyang napangiti, mabuti na lamang at laging nandito si Franco sa tabi nila.

"Tawagan muna natin ang Tito Ninong mo para magpaalam kung pwede mong ikabit ang
picture niya okay?"

"Okay Nanay, hurry up" Ngiti nito sa kan'ya.

"Bakit kaya nagriring ang cellphone ko, sino kaya ang cute na tumatawag" Sabay
silang napalingon ng anak niya sa nagsalita.
"Tito Ninong!" At tumakbo ito papunta kay Franco.
Agad naman itong binuhat ni Franco. "Tito Ninong, why are you so pogi today?"
Bibong sabi ng anak niya.

"Naku! Kilala ko na iyang style mo na yan. May kailangan ka sa akin ano?" Ngiting
biro nito kay Alexander.

Agad naman tumango ang anak niya at ngumiti.

"Can I put your picture to our family tree?" Pa-cute pa na sabi ng anak niya.

Agad niyang nilapitan ang mga ito.

"Ofcourse baby, soon magiging totoong family na talaga tayo. Right, hon?" Ngiting
sabi nito sa kan'ya at humawak sa bewang niya at kinintalan siya ng halik.

Dalawang taon na ang nakakaraan nang magtapat si Franco sa kan'ya, dahil mabait
naman ito at alam niyang hindi sila nito iiwan ay napasagot na rin siya nito. Hindi
naman siya nagsisisi dahil talagang napakamaalaga ni Franco sa kanilang dalawang
mag-ina, ang isa pa sa nagustuhan niya rito ay tanggap na tanggap nito ang anak
niya at kung ituring niya ito ay para na niya itong tunay na anak.

Napangiti nalang siya sa sinabi ni Franco, matagal na kasi siya nitong inuungot
magpakasal. Pero sinabi niya ritong hindi pa siya handa.

"Bumaba ka na muna anak at baka nangangawit na ang Tito Ninong mo"

Agad naman itong bumaba. "Thank you Tito Ninong you're the best!" At tumakbo na ito
para gawin ang family tree nito.

"Salamat, Franco" Nakangiting baling niya rito.

Agad naman itong napatingin sa kan'ya. "Thank you for what?"

"Sa lahat, lagi kang nandyan para sa amin ni Alexander"

Agad siya nitong hinawakan sa may kabilang pisngi. "You know how much I love you
right? And I will do everything just to make you happy. At ikaw, wala kang ibang
kailangan gawin kung hindi ang manatili lang sa tabi ko" Ngiti nito sa kan'ya.

Agad naman siyang tumango rito.

Nang may marinig silang parang nahulog. Nang mapalingon ay nakita niya ang anak na
bigla nalang natumba.

"Alexander!" Kabadong sabi niya at agad itong dinaluhan.

Mabilis naman itong binuhat ni Franco at isinakay sa kotse nito. Abot-abot ang
dasal niya habang papuntang hospital.

Agad naman nilang dinala sa emergency room ang anak niya.

Napahagulgol siya ng iyak. Agad naman siyang niyakap ni Franco.

"Don't worry hon, walang mangyayaring masama sa kan'ya. Malakas ang anak mo" Pag-
aalo sa kan'ya nito.

"Sana nga Franco, sana nga" Nanginginig pa na sabi niya.

Halos tatlumpong minuto ang nakaraan bago lumabas ang doktor ng anak niya.

"Misis, can I talk to you in private?" Seryosong sabi ng doktor.

Agad silang nagkatinginan ni Franco, hinagod muna nito ang likod niya bago ito
tumango.
Sumunod siya rito sa loob ng clinic nito.

"Tatapatin na kita misis, hindi naging maganda ang resulta ng chemotherapy ng anak
mo nitong mga nakaraang anim na buwan"

"Diyos ko po!" Agad na hagulgol niya. "Ano po ang mangyayari dok?" Kinakabahang
tanong niya

"Na-damage na ang bone marrow ng anak mo dahil sa chemotherapy. Dahil dito, huminto
na sa pag gawa ng red blood cells ang marrow niya na kailangan nang katawan natin.
I highly suggest a bone marrow transplant as soon as possible. This is between life
and death"

Halos pagsakluban siya ng langit at lupa.

"Ako dok. Willing akong mag-donate, nanay niya ako kaya sigurado ako na ka-match ko
siya. Dok, please huwag mong pababayaan ang anak ko" Hagulgol niya.

"Kumalma ka misis, hindi makakatulong iyan. Sige, bukas na bukas din ay may mga
ipapagawa akong test sa iyo para malaman natin kung pwede kang mag-donate. Sa
ngayon, wala tayong ibang magagawa kung hindi magdasal" At pinisil nito ang isang
palad niya at ngumiti.

Nang lumabas sa clinic ay parang lutang siya. Hindi niya alam kung anong dapat
maramdaman ng mga oras na iyon. Ang anak niya ay naka-confine na sa mga oras na
iyon. Parang hindi niya ito kayang makita.

Halos anim na buwan na rin silang nakikipaglaban sa sakit nitong Lymphoma. Hindi
niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyaring masama sa anak niya.

Kinabukasan ay agad siyang ginawan ng kung anu-anong test.

Halos araw-araw ay walang patid ang pagdadasal niya na sana ay maging okay ang
resulta. Dumaan ang halos tatlong linggo at pinatawag siyang muli ng doktor. Sa
pagkakataong iyon ay isinama niya si Franco.

"Goodmorning, please do take a sit"

Agad naman silang umupo ni Franco, hawak nito ang isang kamay niya at mariing
pinipisil. Doble ang kabang nararamdaman niya.

"I already have the result, but please let me remind you that this can be a good or
bad news. I want you to prepare yourself" Seryosong sabi ng doktor.

Nanginginig ang kamay niya nang abutin ang resulta. Nang buksan niya ito at basahin
ay hindi niya maintindihan.

"I'm sorry misis, but your HLA test result did not passed the qualification of a
bone marrow transplant donor"

Gulat na gulat siya at halos hindi nakapagsalita. Parang gumuho ang buong mundo
niya. "Dok, please! Ulitin natin iyong test, baka nagkamali lang" Hagulgol na sabi
niya. Hinawakan siya ni Franco at pilit na pinapakalma.

"I am sorry misis, but it will just prolong the process, wala bang kapatid si
Alexander?" Tanong nito sa kan'ya.

Agad siyang umiling. "Nag-iisang anak ko lang po siya kaya dok, hindi siya pwedeng
mawala, parang-awa mo na dok please" Hindi matigil ang pagpatak ng mga luha niya.

"How about the father?"

Agad siyang natigilan. "Dok, wala na po bang ibang paraan?"

"Kung hindi ka nag-match, maaaring 50% ay mag-match sila ng tatay niya. At 70-90%
ang success rate pag related sa patient ang donor. Maybe you can re-consider it,
misis"

Hindi siya nakasagot. Ito na ba ang tamang pagkakataon para magkita silang muli ni
Allen?

"Ano na ang balak mo?" Seryosong tanong sa kan'ya ni Franco habang nasa loob sila
ng kotse.
"Kung ano ang mas makabubuti, maiintindihan mo naman ako hindi ba?"

Agad nitong ginagap ang isang palad niya. "Oo hon, wala ka naman nang nararamdaman
para kay Allen hindi ba?"

Inamin kasi niya rito noon na minahal niya si Allen sa kabila ng pagmamalupit nito
sa kan'ya.

"Oo naman, matagal nang nawala iyon. At hindi naman iyon ang pakay ko sa kan'ya.
Para ito kay Alexander"

Agad itong ngumiti sa kan'ya. "Naiintindihan ko, pero pwede ba akong humiling ng
isang bagay mula sa iyo, hon?" At seryosong tinitigan siya nito sa mga mata.

"Ano naman iyon?" Takang tanong niya.

"Promise me, after ng successful operation ni Alenxander ipangako mo sa akin na

papakasalan mo na ako"

Agad siyang natigilan. Handa na nga ba siyang magpakasal kay Franco? Pero, alam
niyang mas mapapabuti siya sa piling nito.

"O-Oo Franco, pakakasalan kita pagkatapos ng lahat ng ito"

Agad siya nitong hinila para yakapin "Salamat hon, I love you!"

"I-I love you too" Bahagyang ngiti niya, kahit ang totoo ay hindi siya sigurado sa
desisyon.

Mabilis siyang bumaba ng kotse ni Franco nang huminto sila sa harap ng restaurant.
Halos Limang taon na rin nang huli siyang nagpunta rito.

Nang pumasok ay nakita niya agad si Jane. Pero nagulat siya nang makita ang tiyan
nito.

"Sam!" Masiglang bati nito nang makita siya.

"Jane!"

Nagulat siya nang bigla siya nitong yakapin. "Na-miss kita, girl! Ang daya mo, bkit
ngayon ka lang nagpakita?!" Naka-labing sabi nito.

"Alam mo naman ang dahilan hindi ba?" Malungkot na sabi niya. "Teka nga, buntis
ka?" Takang tanong niya rito.

"Yup! At napikot niya ako" Nagulat siya sa boses na nagsalita.

Nang lingunin ay nakita niya ang seryosong mukha ni Sir Damien.

"Ang kapal naman ng mukha mo! Ako pa talaga ang pumikot sa iyo ha?! Sige, huwag
kang tatabi saking matulog mamaya!" Inis na sabi ni Jane.

Agad naman siyang nagulat. Nagkatuluyan ang mga ito? Hindi mo talaga masasabi ang
mga mangyayari sa hinaharap. Pero masaya siya para sa mga ito.

"Teka nga, mabuti at napadalaw ka pala dito, Sam?" Takang tanong ni Jane

"Uhm, ano kasi. May kailangan kasi akong malaman"

"Gaya ng?" Kunit-noong tanong nito

"Maaari ko bang kunin ang Address ni Allen?"

Nakita niya ang gulat sa mga mata ni Jane. "May nangyari ba, girl? Bakit mo
hinihingi ang address niya?"
"Tiyaka ko nalang ipapaliwanag Jane, okay lang ba kung kunin ko ang Address niya?"
At napatingin din siya kay Sir Damien.

"I'll give you his address. Alam ko importante iyang kailangan mo sa kan'ya, pero
nextweek pa ang dating niya. Nasa Canada pa siya ngayon" Baling sa kan'ya ni
Damien.

May alam ba ito tungkol sa nakaraan nilang dalawa ni Allen?

"Salamat po, sir" At maluha-luhang nagpaalam siya sa mga ito matapos nilang ibigay
sa kan'ya ang address at number nito.

Apat na araw pa ang hihintayin niya bago ito makauwi. Aaminin niya, nakakaramdam
siya ng takot. Pero para sa anak niya ay kakayanin niya ang lahat.

-------

Martes. Ito ang araw ng pagdating Allen, halos limang taon din daw itong namalagi
sa Canada at ngayon palang uuwi ng Pilipinas ayon na rin sa dati niyang boss. Agad
siyang nagpunta sa address na ibinigay ni Sir Damien, hindi ito ang bahay na
pinagdalhan nito noon sa kan'ya. Hindi nakasama si Franco sa kan'ya dahil may
mahalaga itong meeting sa opisina.

Nakakasampung doorbell na siya pero walang lumalabas sa gate.

Aalis na sana siya nang bigla itong bumukas. "Ano po ang kailangan nila, ma'am?"
Tanong ng isang may edad at may katabaang babae na nakasuot ng unipormeng
pangkatulong.

"Gusto ko sanang itanong kung ito ang bahay ni Allen?" Kinakabahang tanong niya

"Ay opo ma'am, may kailangan po ba kayo sa kan'ya?"

Agad siyang huminga ng malalim. "P-pwede mo bang sabihin sa kan'yana nandito si

Samantha at gusto siyang makausap?"
"Pero ma'am, kadarating lang kasi ni sir, ang bilin kasi niya na huwag munang
tatanggap ng kahit sinong bisita"

"Nakikiusap po ako sa inyo, pakisabi lang po na importante ang sadya ko" Hinawakan
niya ang dalawang kamay ng katulong.

Nag-isip muna ito sandali bago tumango "Sige sandali lang at susubukan ko, nako
huwag sana akong mapagalitan at mainit pa naman ang ulo ni sir ngayon" Narinig pa
niyang sabi nito bago tuluyang umalis.

Matindi ang panalangin niya na sana ay pumayag ito. Ilang sandali lang ay lumabas
na ulit ang babae.

"Halika, pasok ka" At inaya siya nito sa loob.

"Salamat po sa pagtulong niyo sa akin, napakalaking bagay po ng ginawa niyo"

Nakangiting sabi niya rito

"Nako wala iyon, basta mag-ingat ka lang ah. Mainit ulo ni sir ngayon" Babala nito
sa kan'ya.

Inihatid siya nito sa may library.

"Hintayin mo nalang daw si sir dito, sige ah marami pa akong gagawin sa labas"
Nagpasalamat siya muli rito bago ito umalis.

Habang nakaupo ay hindi niya maipaliwanag ang kabang nararamdaman.

Nang marinig ang pagbukas ng doorknob ay lalo siyang kinabahan.

Nang ganap itong bumukas ay nagulat siya.

Pagkaraan ng limang taon ay hindi pa rin ito nagbago, nag-matured lang siguro ang
itsura nito pero lalo itong nakadagdag sa kagwapuhan nito. Lalo rin gumanda ang
pangangatawan nito base na rin sa fitted white plain shirt na suot nito.

"Done eye-rapping me?" Taas kilay na tanong nito.

Agad siyang natauhan. "A-allen" Kinakabahang sabi niya.

"What brought you here? How's my son?" Seryosong tanong nito.

"A-allen, k-kailangan ko ang tulong mo" Nanginginig na sabi niya rito. Kulang
nalang ay humagulgol siya nang maalala na naman ang kundisyon ng anak.

"How much?" Mabilis na tanong nito.

Agad siyang nagulat sa tanong nito. "Hindi ito tungkol sa pera!" Inis na sagot
niya. "Kailangan ka ng anak natin!"

Agad itong napangisi sa kan'ya "Hindi ko alam Samantha na limang taon muna pala ang
kailangang lumipas bago mo ma-realized na kailangan talaga ako ng anak ko!"

"Please Allen, huwag ngayon. May sakit si Alexander" Umiiyak na sabi niya.

"What? Damn it Samantha! bakit ka umiiyak?! Anong sakit ng anak ko?!" Galit na
tanong nito.

"Lymphoma, at kailangan na kailangan na niya ng bone marrow transplant" Hagulgol

niya rito.

"Bullshit!" At hinaklit siya nito sa isang braso. "Kailan pa ito nagsimula?!"

"Allen, please nasasaktan ako" Pilit niyang binawi ang braso niya mula rito.

"Answer me!"
"6 months ago" Lalong lumakas ang iyak niya.

"At ngayon mo lang ito sinasabi sa akin kung kailan malala na ang anak ko?!" Galit
na galit na sabi nito at halos bumaon na ang mga kuko nito sa may braso niya.

Chapter 20
"Sorry Allen, hindi ko naman akalain na aabot sa ganito. Akala ko kasi ay okay
naman iyong mga chemotherapy niya" Walang ampat ang tulo ng mga luha niya.

"Shit! Ito na nga ba ang sinasabi ko! Isa lang ang bagay na hiniling ko sa iyo
Samantha, mula nang araw na pagbigyan kita sa gusto mo hindi ba?!"

Hindi siya makasagot dito.

"Hiniling ko na alagaan mong mabuti ang anak ko! Napakayabang mo pa noon! Na hindi
mo siya pababayaan pero anong nangyari ngayon ha?!"

"Maniwala ka Allen, ni minsan hindi ko pinabayaan ang anak natin, hindi ko ginusto
itong nangyayari, please"

"From now on ako naman ang magdedesisyon para sa kan'ya! Kukunin ko siya at
dadalhin sa ibang bansa! Doon ko siya ipagagamot!"

"Huwag Allen, please! Huwag mo naman ilayo sa akin ang anak ko please, nagmamakaawa
ako sa iyo" At mabilis na lumuhod.

Kita niya ang pagkagulat sa mga mata nito.

"Wala kang karapatang maging isang ina! Pabaya kang ina!" Kita niya ang galit sa
mga mata nito.

"Nakikiusap ako, siya nalang ang meron ako. Allen, please huwag mo siyang kukunin.
Gagawin ko ang lahat ng gusto mo please huwag mo lang siyang kukunin!" Hagulgol
niya habang nakahawak sa mga paa nito.
"Gagawin mo ang lahat?"

Biglang napaangat ang ulo niya rito at napatango. "Oo Allen, lahat-lahat. Hiwag mo
lang ilayo sa akin ang anak ko"

"Stand up. Pumapayag na ako na rito siya ipagamot at maging donor ng bone marrow"
Seryosong sabi nito sa kan'ya.

Agad nagliwanag ang mukha niya at tumayo. "Talaga Allen? Salamat!" At bigla niya
itong niyakap. Naramdam niya ang pagkagulat nito. Nang mapagtanto ang ginawa ay
agad din siyang napabitiw.

"Kailangan niyong tumira rito sa bahay ko ng anak ko" Seryosong sabi nito na
ikinagulat niya.

"Ano?!"

"Why? Is there any problem? I am much sure na wala ka pang-asawa" Taas kilay na
sabi nito at tinignan siya mula ulo hanggang paa.

Aaminin niya na hindi talaga siya palaayos. Sobrang simple niya lang kung
ikukumpara sa ibang mga babae.

"Oo, pero--"

"No more buts! At ngayon mismong araw na ito, gusto kong dalhin mo ako sa anak ko.
Gusto ko siyang makita"

Alanganin siyang napatingin dito "Allen, baka pwedeng bigyan mo muna ko ng ilang
araw para maipaliwanag sa anak ko ang pagbabalik mo?" Nakikiusap na sabi niya.

"Masyado ng mahaba ang palugit kong limang taon sa iyo Samantha, panahon na para
makasama ko naman ang anak ko" Seryosong sabi nito sa kan'ya.
Sakay ng sasakyan nito ay hindi mawala ang kaba na nararamdaman niya. Eto na,
magkikita na sila ng anak niya. Hindi niya alam kung anong magiging reaksiyon ng
anak niya.

Halos pawalan siya ng ulirat nang makita si Alexander at Franco na nakaupo sa labas
ng bahay nila. Masayang nagkwekwentuhan ang mga ito habang nakakandong dito ang
anak niya.

Agad napatingin ng masama sa kan'ya si Allen.

"Tell me Sab, are you with that fucking guy?!" Galit na sabi nito.

"Huwag mong pakialaman ang personal kung buhay, Allen" Matigas na sabi niya "Halika
na at bumaba na tayo" At mabilis na siyang bumaba sa may sasakyan nito.

Kita niya ang pagningning ng mga mata ng anak niya. "Nanay!" Sigaw nito at tumakbo
papalapit sa kan'ya.

"Alexander, dahan-dahan lang at baka madapa ka" Sabi niya sa anak pero nakatulala
lang ito at nakatingin sa may likuran niya.

Kita niya rin ang pagtayo ni Franco mula sa pagkakaupo.

"Nanay, sino po siya?" Takang tanong ng anak niya at wala itong kurap na nakatingin
sa likuran niya.

"Ah anak, pasok muna tayo sa loob ha? May inportante kasing sasabihin si nanay" At
hinawakan na niya ito sa may isang kamay nito at iginaya papasok.

Kita niya ang palitan ng matatalim na tingin nina Franco at Allen.

Lalong nagliyab ang mga mata ni Allen nang lapitan siya ni Franco at hawakan sa may
gilid ng bewang.
Agad na bumulong sa kan'ya si Franco "So he agreed?"

"Mamaya ko na ipapaliwanag sa iyo"

"Ano maglalampungan nalang ba kayong dalawa diyan?!" Inis na baling sa kanila ni

Allen.

Agad silang nagkatinginan ni Franco, hinawakan niya ang isang braso ni Franco para
ipahiwatig na huwag na itong patulan.

"Sa pagkakaalam ko this is a family matter, and that man shoudn't be here"

"Allen, please" Pakiusap niya rito.

"Nanay, ano pong nangyayari? Sino po siya? Bakit parang magka-look a like po kami?"
Takang tanong ng anak niya.

Kita niyang napabaling ang tingin ni Allen sa anak niya.

Agad naman niyang nilapitan ang anak niya. "Baby, hindi ba lagi mong tinatanong
kung nasaan na si Tatay?" Malumanay na sabi niya sa anak.

Agad nanlaki ang mga mata ng anak niya. "Nanay ibig mong sabihin" Nabitin ang
pagsasalita nito, alam niyang matalino ang anak niya at madali nitong naiintindihan
ang lahat.

"Yes baby, I am your Daddy" Masayang sabi ni Allen sa anak niya.

Agad na lumapit si Allen dito at lumuhod.

Agad hinawakan ni Alexander ang mukha ni Allen.

"Are you for real, Tatay? Am I not dreaming? Ikaw talaga ang tatay ko?" Gulat na
gulat na tanong nito.

Agad naman na tumango si Allen. "Yes baby, and you are not dreaming. I'm real"
Ngiti pa nito.

Agad naman itong niyakap ni Alexander gamit ang maliliit nitong mga braso at
ipinalupot sa may leeg ng ama.

"Totoo ka nga Tatay, hindi na ko bubully'hin ng mga classmates ko kasi wala raw
akong daddy" At lalo nitong hinigpitan ang pagkakayakap nito mula kay Allen.

Kita niya ang pagpatak ng mga luha ni Allen. "No one will ever bully you again,
anak. Promise iyan ni Daddy" At hinalikan sa may isang pisngi si Alexander. Nang
tumayo si Allen ay karga-karga nito ang anak.

Agad niyang pinunasan ang mga luhang pumatak sa kan'ya. Ganito pala kasarap sa
pakiramdam kapag nakita mo kung gaano kasaya ang anak mo.

Agad siyang inakbayan ni Franco habang pinipisil ang balikat "Are you happy, Sam?"

Agad siyang tumango. "Kaligayahan kong makita ang anak ko na masaya"

Nang bumaling sa kanila si Allen ay kita niya pa ang matalim nitong titig sa kamay
ni Franco na nasa may balikat niya.

"Pack all your clothes, sasama na kayo ngayon sa akin sa mansiyon" Walang emosyong
sabi nito.

Kita niya ang gulat sa mga mata ni Franco.

"Ah Allen, pwede bang bigyan mo muna kami ng kahit ilang araw? Hindi pa kasi alam
nina Nanay--"

"No. I'll wait for you outside" At lumabas na ito bitbit ang anak nila.
-----

Matamang nakamasid sa kan'ya si Franco paglabas nina Allen at Alexander ng pinto.

Agad niya itong hinarap at hinawakan sa dalawang mga kamay. "Naiintindihan mo naman
ako hindi ba?"

Pero nakatitig lang ito sa kan'ya.

"Please Franco, naiintindihan mo naman ang desisyon ko hindi ba? Ginagawa ko ang
lahat ng ito para kay Alexander"

"I just want to know kung bakit kailangan niyo pang tumira sa bahay niya?" Naka
kunot noong tanong nito.

"Iyon kasi ang kundisyon niya kapalit ng pagtulong niya sa anak ko at hindi pagkuha
nito mula sa akin" Malungkot na sabi niya.

"Damn Samantha! I don't get it! Bakit kailangan pang may kondisyon e anak din naman
niya iyon!" Galit na sabi nito. "Unless, may iba pa siyang pakay mula sa iyo"

"Franco! Hindi ito tungkol sa akin o sa amin, gusto niya lang makasama ang anak
namin, please. Nangako naman ako sa iyo hindi ba?" Alo niya rito.

Agad naman itong napabuntong-hininga. "Basta magkikita pa rin tayo lagi okay?"

Agad naman siyang tumango.

Mabilis niyang inayos ang mga ilang gamit nila ng anak niya, hindi naman siguro
sila doon masyadong magtatagal.

Nang lumabas ng kwarto ay agad na kinuha sa kan'ya ni Franco ang mga bitbit niya.
"Nay" Tawag niya sa nanay niyang nakatalikod.

Agad niya itong niyakap at naramdaman niya ang pagyugyog ng mga balikat nito.
Dahan-dahan itong humarap sa kan'ya. "Alagaan mong mabuti ang apo ko roon ha? Ma-
mimiss ko siya, basta ipangako mo sa akin pag-uwi niyo rito ay dapat magaling na
magaling na ang apo ko" At bigla siya nitong niyakap nang mahigpit.

Ilang minuto rin sila sa ganoong ayos nang matauhan. Baka naiinip na si Allen.

Matapos magpaalam sa ina ay lumabas na sila ni Franco.

"Let's go" Masungit na sabi ni Allen at pumasok na ito at ang anak niya sa loob ng
sasakyan.

Inilagay ni Franco sa backseat ang dala niyang mga bag.

"Mag-iingat kayo roon, hon" Malungkot na sabi ni Franco at mabilis siyang niyakap
at hinalikan sa may labi.

Isang malakas na busina ang nagpagulat sa kanilang dalawa.

"Sige na Franco, sasakay na ako" At binuksan ang passenger seat nandoon din kasi
ang anak niya. Nang biglang magsalita si Allen.

"Damn you woman! Dito ka sa may frontseat!" Inis na sabi nito.

Pagkasakay ay napabuntong hininga siya.

"Hindi ka ba nahihiya?" Mahinang sabi nito.

Tinignan muna niya ang anak na nasa likuran na busy sa paglalaro sa tablet na hawak
nito.
"Anong ibig mong sabihin?" Takang tanong niya.

"You're flirting infront of my son! Ano nalang ang iisipin ng anak ko?!" Salubong
ang mga kilay na sabi nito.

"Allen please, huwag muna ngayon. Madami akong iniisip" Ang totoo kasi ay
napakasakit ng ulo niya. Masyadong naging mabilis ang mga naging pangyayari at
hindi niya iyon napaghandaan.

"Mamaya ka sa akin, Samantha!" Madiing sabi nito sa kan'ya.

"Nay, nag-aaway po ba kayo ni Tatay?" Biglang tanong ng anak niya.

"Naku hindi anak, may pinag-uusapan lang kami ng Tatay mo" Ngiti niya sa anak.

"Ah okay po, Nanay" At masayang bumalik na ito mula sa paglalaro ng tablet nito.

Agad niyang sinamaan ng tingin si Allen.

Ilang minuto lang ay nakarating na sila sa mansiyon nina Allen.

Pagbaba ay kita niya ang pagkamangha sa mukha ng anak niya.

"Nay, dito na po ba talaga tayo titira?"

Agad siyang tumango, "Oo Anak, sa ngayon dito muna--"

"Yes, from now on you will live here. Pagmalaki ka na, this house will be yours"
Ngiting sagot naman dito ni Allen.

"You mean Tatay rich po kayo? Kasi ang laki po ng house niyo" Nakangiting sagot ng
anak niya.
Ginulo lang ni Allen ang buhok ng anak at inakay na ito papasok ng bahay nito.

Umakyat sila sa may second floor at pumasok sa isang kwarto.

"Alexander, this will be your room. Do you like it?"

Mabilis na iginala ng anak ang mga mata nito sa loob ng kwarto. "Are you sure this
will be my room Tatay? Nanay, ang laki na ng room natin hindi na tayo magsisiksikan
doon sa bed natin na maliit" Nakangiting sabi nito.

"No baby, your mom has different room"

"Pero Tatay, doon sa bahay ni lola tabi kami matulog ni Nanay. Minsan nga
pinapatulog din ako ni Tito Ninong doon, kahit big siya nagkakasya rin siya roon"
Proud na proud pa na sabi nito.

"Who's Tito Ninong?" Kita niya ang inis sa mukha ni Allen.

"Yung guy po kanina, alam mo Tatay mabait iyon, lagi niya pa--"

"Okay, don't worry si Daddy na ang laging makakasama mo from now on. Tsaka you're a
big guy na hindi ba? Kaya dapat mag-isa ka na matutulog"

"Oo naman Tatay! Hindi na ako baby"

"Okay very good. Pahinga ka muna diyan sa room mo ha? Papakita ko lang sa mommy mo
iyong bago niyang room" Ngiti ni Allen at tinawag ang isang kasambahay para
bantayan si Alexander.

Agad siyang hinila ni Allen papunta sa isang kwarto.

"Is that true?!"

"Ha?"

"Doon din natutulog sa kwarto niyo iyong lalaking iyon?!"

Agad niyang binawi ang braso niya mula rito. "Gaya ng sinabi ko, huwag mong
pakialaman ang personal kong buhay"

"Do you think that's good?! Ano nalang ang iisipin ng anak ko? Na may boyfriend
pang iba ang nanay niya habang iba naman iyong tatay niya?!"

"Matalino ang anak ko, naiintin--"

"Damn you Samantha! Nakakahiya ka! May anak ka ng tao!"

"Teka nga, oo alam ko may anak ako. Pero ang alam ko, wala akong asawa. Kaya
tigilan mo ang pangingialam sa buhay ko!" Inis na sabi nya.

"Tandaan mo, hangga't nandito ka sa pamamahay ko papakialaman kita hanggang sa

gusto ko!" At mabilis na itong lumabas.

Agad siyang napaupo sa may kama. Ano ba itong nangyayari? Magugulo na naman ba ang
buhay nilang mag-ina? Eto ang kinatatakutan niya. Ang dumating ang araw na magkita
silang muli ni Allen.

Agad niyang inilibot ang mga mata. Malaki ang kwartong iyon. Kompleto sa gamit, may
closet, may banyo, may split type aircon, may sofa. Iba talaga ang mayayaman.
Kwarto palang pero parang buong bahay na.

Malungkot siyang napangiti. Ganito dapat ang natatamasa ng anak niya noon pa man
pero ipinagkait niya ito. Pinilit niyang bigyan ito ng magandang buhay pero
nabigyan sila ng napakalaking pagsubok.

Matagal siyang napapikit at nanalangin na sana matapos na ang lahat ng ito at

gumaling na ang anak niya. Hindi niya kakayanin kapag may nangyaring masama rito.
Siya ang buhay niya. Mahal na mahal niya ang anak niya.