Chasing Cold Heart (Completed)

!i Weng Cipriano

4.4K
FOUOW

50.7K
READ

Mula sa Amerika ay umuwi ang pamilya nila dahil sa kahilingan ng kanyang Lolo na
noo'y matanda na. They owned thirty percent share in Albano Airlines, one of
the leading airlines in the country. Noon din niya nakilala ang mga batang Albano
na anak ng kaibigan ng kanilang pamilya na nagmamay-ari ng mas malaking share sa
Albano Air. But one particular person caught her eyes� Ethan Albano, who was shy
and aloof most of the times. Mula sa kanyang murang isipan, isa itong gentleman,
mabait at mapagkakatiwalaan.

But Ethan changed into a playboy, cold-hearted and elusive over the years. Kahit
anong papansin niya'y wala pa ring epekto sa binata. Wala rin itong nagtatagal na
relasyon. Determined as she is, she dared him for a bet that he will become her
boyfriend if they kiss for longer than two minutes. At nanalo siya sa pustahang
iyon nang tila natangay ito sa paghalik sa kanya na kahit siya ay nabigla.

Ethan lost a bet and she wanted to claim her victory. "Fine. Pero sisiguraduhin
kong ibi-break mo din ako sa loob lang ng isang linggo Marga." Wika nito sa kanya.

"Oh no. That will never happen. I will make you fall in love with me instead."
Pangako niya dito.
Chapter 1

Alas onse ng tanghali lumapag sa Manila Airport ang eroplanong kinalululanan ng

kanilang pamilya- The Albano Air. Thirteen years ago nang magtungo si Alfred
at Margaux sa Amerika para maging malaya ang relasyon dahil noon ay tutol ang Lolo
at Lola niya sa amang si Alfred. Her father is an architect and applied for a job
in Seattle and they live comfortably without any help from her grandparents.

"Carry your baggage, Marga, and hurry up," wika ng inang si Margaux sa kanya nang
makitang wala pa siyang balak kumilos. Patamad niyang inabot ang backpack at
napilitang tumayo, nakipagsisikan na rin sa mga taong palabas ng eroplano. Tinungo
nita ang palabas ng terminal hanggang sa makasakay sila sa kotseng
pag-aari ng Lolo niya na naghihintay sa entrance. "Why don't you put a smile on
your face? Tila ka
pinagbagsakan ng langit at lupa," pansin sa kanya ng ina

habang pauwi sila sa bahay ng Lolo niya.

"Just a jet lag, Mom," she lied. Taon-taon naman silang nagbabakasyong mag-ina sa
Pilipinas pero iba ang dahilan ng pag-uwi nilang ito ngayon. This is for good. At
tutolsilang mag-amasa pasyang ito ng kanyang ina.

"I also have it, Marga, you're not alone," sang-ayon ng ama na alam niyang pareho
sila ng nararamdaman. Ilang beses nitong tinutulan ang pag-uwing ito ngunit nanaig
pa rin ang kagustuhan ni Margaux.

"Kayong dalawa'y lagi na lang magkakampi," ikinawit ni Margaux ang kamay sa asawa
at humilig. "Ako

pa rin naman ang nananalo."

Umikot naman ang mata niya sa iritasyon, hindi sa ina kundi sa kaalamang wala
siyang magawa kundi ang sumunod sa kagustuhan nito. Her life in Seattle was
perfect. She has a lot of friends, she was doing great in school, and the place was
perfect.

"You'll like it here, Marga, I promise." "How can I? I don't even have friends."
"Of course you have! You always play with Stacy and Zanya during summer." Ang
tinutukoy nito'y ang anak ng kaibigan ng ina na sila Selena at Hannah. "We'll be
having dinner with them tomorrow, hindi ka
mabo-bored dahilwalking distance lang ang bahay nila
sa bahay ng Lolo mo."

Hindi siya umumik sa halip ay ipinikit ang mga mata. Stacy and Zanya are her summer
friends dahil yoon ang mga panahong umuuwi silang mag-ina ng isang bwan. Pero
habang lumalaki ay magkakaiba sila ng mga interes. Si Stacy ay sobrang palaaralna
kahit
bakasyon na'y puro libro pa rin ang hawak, samantalang si Zanya naman ay sa sports
nahihilig at kung anu-anong martial arts. She doesn't like any of those.

Pumasok na ang sasakyan sa isang malaking gate hanggang sa huminto ito sa malaking
bahay na pag-aari ng Lolo niya. May tatlong katulong ang naghihintay na naka-
uniporme pa. Then her grandparents appeared from inside the house and welcomed them
gladly.

"You finally arrived," nakangiting wika ng Lolo niya, humalik siya rito at sa Lola
niya na katabi nito. Both of them are over eighty years old.
"It was a long flight, Dad, we're exhausted." Humalik din si Margaux sa mga
magulang na sinundan naman ni Alfred.

"Nakahanda na ang mga kwarto niyo, you take a

rest while we are preparing lunch," wika naman ng Lola

.
n1ya.

Pabagsak niyang inihiga ang katawan sa kama dahil

sa pagod. Makalipas pa ang ilang sandali ay tuluyan na siyang nakatulog.

Hapunan na siyang nakasalo sa hapagkainan at kahit paano'y nawala naman ang

pananakit ng ulo niya kanina dahilsa byahe. Pagkatapos ng hapunan ay nagawa niyang
tawagan ang mga kaibigan sa facebook messenger. Matapos ang halos isang oras na
pakikipagkwentuhan sa mga ito'y saka niya hinarap ang mga gamit at isinalansan sa
cabinet.

Pagkatapos niyang mailigpit ang huling gamit sa maleta ay lumabas siya sa

balkonahe. It was so quiet and peaceful, so different from her life in Seattle. She
should be in the neighborhood right now with Cindy and

Trisha; talking about movies, and boys and their crushes.

She laughed at the thought. Both of them have their boyfriends now, but her
mother was so skeptical of her having one. Masyado pa raw siyang bata. But at
twelve, she has so many crushes already; there's Sam Claflin, and Zac Efron to name
a few.

Kinabukasan ay dumalo nga sila sa isang dinner kasama ang ka-partner sa negosyo at
kaibigan ng kanilang pamilya. Their faces were familiar because they always visit
them whenever they were in the country and she would play or watch movies with
Stacy
and Zanya. Ang mga lalaking kapatid ng mga ito naman ay minsan din niyang
nakakalaro sa badminton.

"Hi, Marga! We're glad you're staying for good," wika ng Auntie Selena niya.
"I can't say the same, Auntie," biro niya na

ikinatawa ng lahat.

"Don't worry, you have everyone here to keep you company. Naalala ko dati'y hilig
niyong manood ng hollywood movies. You're always welcome in this house," wika naman
ni Hannah, ngumiti naman siya sa ginang bago itinuon ang atensyon sa pagkain.

Napuno ng kwentuhan ang halos tatlong oras nilang pananatili sa mansyon ng mga
Albano. She was so bored and sleepy and it seems that no one wants to keep her
company tulad ng sinabi ng Auntie Hannah niya kanina. Zanya went to her own room
while Stacey was in the library. Ang mga naiwan na lang doo'y ang mga lalaking
Albano.

She remembered some of their names; Jayzee and Laurenti, the son of her Uncle Zane
and Auntie Selena; Ethan and Renzo from her Uncle Ezekeil and Auntie Hannah. She
had no idea about two other younger boys who are the son of her Uncle Zandro and
Auntie Dani.

At dahil nagkakasayahan pa ang mga matatanda ay lumakad siya sa mahabang patio na

naaabot pa ng
liwanag ng poste. There were flowers, different ones. Sa Seattle ay bihira siyang
makakita ng ganito dahil sa nagtataasang building at mga establisyemento. Sa
paglalakad ay nahagip niya ng paningin ang isa sa mga
Albano- the most handsome among the Albano clan sa
. . .
panmgm n1ya.

"Why don't you join them?" Napapitlag ito nang magsalita siya. Umusog ito sa
kinauupuang parkbench para bigyan siya ng espasyo.
"Mmm.. It's too crowded," sagot nito. "lkaw? " "Sleepy." She paused. "And bored."
"I can see that."

"Okay lang bang naabala ko ang pag-iisa mo?"

"No problem. Would you like something to drink? " "Wine please," she answered
humorously. Hindi
niya maintindihan kung bakit siya kinakabahan mula

nang umupo siya sa tabi nito.

"Not a chance, young lady, you will not even taste it until you turned eighteen.
Juice or water?"

"Juice," she smiled. Nang tumalikod ito papunta sa kusina ay pinagmasdan niya ang
kabuuan ng binata. He must be twenty or twenty one, pero bakas na ang kakisigan at
gandang lalaki. He has darker skin compare with other Albano men,but dashingly
handsome nevertheless.

"How old are you?" tanong sa kanya nito matapos iabot ang isang baso ng juice.
"Thirteen by next month."

"So what do you want to be when you grow up?" "To marry the man of my dreams."
Tumawa ito ng malakas sa sagot niyang iyon na

ikinairita niya.

"It's every girl's dream, sweetheart, but I was referring to your career. I can't
believe at your age iniisip mona ang pag-aasawa."
Kinilig naman siya sa endearment na ginamit nito sa kanya at sa paraan ng
pagkakasabi nito.
"How about you? Do you have a girlfriend?" "Yes."
"Bakit wala siya ngayon dito?" "Kailangan bang nandito siya? "
"Of course. You should always be together, unless hindi mo siya gustong nakakasama.
Then you don't really love her."

Naningkit ang mga mata nito sa mga sinabi niya.

"You're not even thirteen pero ang dami mo nang alam pagdating sa relasyon. Are you
sure you don't have any boyfriend yet?"

"That's what we see in the movies with my friends." "Well, movies are totally
different from real life,
sweetheart. Libro ang atupagin moat hindi ang kung

ano anong napapanood mo sa pelikula. Pumasok na tayo, baka hinahanap ka na

nila." Hinila nito ang braso niya saka iginiya papasok sa loob ng bahay.

Chapter 2

Maaga pa lang ay tinawagan na ni Ethan si Betty para imbitahan ang kasintahan sa

nalalapit na birthday celebration niya na gaganapin sa makalawa. Betty is his long-
time girlfriend at balak niyang ipakilala na ito sa mga magulang at kamag-anak.
Kaklase nila ito ni Jayzee sa isang subject noong third year college sila at
matapos ang walong bwang panliligaw ay sinagot siya nito.

"Hey, love! May lakad ka ba today?"

"Baka pumunta lang kami sa mall ni Mommy. Why?"

"I want to see you. I will also invite you for a dinner two days from now.
lpapakilala kita kina Mommy."
"Hmmm.. may lakad kami ni Mommy bukas papuntang Batangas. Some other time maybe?"
Sagot nito sa kabilang linya na ikinadismaya niya. This isn't the first time that
she turned down his invitation na tila wala itong interes na maging malalim pa ang
relasyon nila matapos ang mahigit isang taon na.

"Okay, love, kapag nakabalik na lang kayo galing ng Batangas." Umoo naman ito saka
nagpaalam na ibababa na ang telepono. Dahil sa pagkadismaya ay muli siyang bumalik
sa kama at pabagsak na humiga. Hindi niya gustong isipin na hindi seryoso ang
kasintahan sa pakikipagrelasyon sa kanya. Mahal niya ito at marami siyang plano
para sa kanilang dalawa.

Betty is the daughter of Vice Mayor of Paranaque. Maganda, mahinhin, at matulungin

sa kapwa, na siyang
!along nagpaakit sa kanya. He loves women with a good heart. Mula nang manalo ang
amasa pagka bise ay

kabi-kabila na ang mga proyekto nito para sa mga

kabataang tulad nila. Kahit sa eskwelahang pinapasukan ay aktibo din ito at naging
popular.

Muli siyang bumangon at tamad na hinila ang twalya sa rack saka pumasok sa banyo.
Noong nakaraang buwan pa natapos ang graduation nila ni Jayzee at mula nang
magtapos ng BS Management ay nagsimula na silang magtrabaho ng full time magpinsan
sa kumpanya ng pamilya. Ang Albano Hotels at Albano Airlines.

He actually wants to shift to other business. Gusto niyang magtayo ng restaurant

dahilmahilig siya sa pagkain. Pero bilang panganay na anak ni Ezekeil at Hannah ay
kailangan niyang matutunan ang
pasikot-sikot ng negosyong ipinundar at pinalago ng

Lolo Julio niya. His Uncle Zane is now the CEO of Albano

Airlines and his father Ezekeilis the CEO if Albano Hotels, pero itinatatak nasa
mga isipan nila na sila ang papalit sa mga magulang kapag nagsi-retiro na ang mga
ito sa susunod na mga taon.

Pagbaba niya'y nasa komedor ang kapatid nasi

Elize at kumakain katabi ng yaya nito. "Hey, Princess, where's everybody?" "Mommy
and Daddy left already." "And how about Zanya and Renzo?"
"lsinama po nila Ma'am yung dalawa," sagot naman ng yaya nito. "Kayo na lang daw po
ang magsama kay Elize kasi tulog pa kaninang umalis sila."
"Okay, Manang. Pakiayos na lang po ang gamit niya pagkatapos kumain." Kumuha siya
ng kobyertos at nagsimula na ring mag almusal. Bago matapos ang isang oras ay
paalis na sila ng kapatid papuntang
. .
op1s1na.

lnayos niya ang seatbelt ng kapatid bago pinaandar

ang sasakyan. Last year he started to drive on his own when his father bought him
a Mitsubishi Lancer on his twentieth birthday. Mula noon ay araw araw niya na
itong gamit papasok ng eskwelahan at opisina.

Makalipas ng kalahating oras ay narating nila ang compound ng Albano Corp.

Dumeretso siya sa sariling opisina na pinaayos ng ama bago sila magtapos ng
kolehiyo ni Jayzee. They have their own offices now and have their own positions in
the company. Ang mga batang kapatid naman nila 'y tumutulong lang sa mga
paperworks ng mga magulang tulad ng typing job na ginagawa ni Zanya kapag
ganitong walang pasok sa eskwela. Zanya is sixteen years old, while their cousin
Stacy is fourteen years old. Ang ibang mga kapatid
nila'y sobra pang bata para magtrabaho. Elize is only ten, while Renzo is only
eight.

"Hi, 'Ma," Humalik siya sa ina pagpasok nito sa opisina niya. Kinuha nito ang dala
niyang bag ni Elize.
"Akala ko'y tatanghaliin pa kayo. Nasa conference room na ang Daddy, Lolo at Uncle
Zane mo, would you like to join them?"

"Wala namang schedule ng meeting ngayon, Ma," wika niya. Tuwing Lunes ang meeting
ng kumpanya para sa weekly report ng mga empleyado.
"Daylans are there to talk about Margaux's shares in the company." Narinig niya na
ang kagustuhan ni Darius na maging active ang anak nitong si Margaux sa
anumang posisyon sa Albano Airlines. Mula ang mga ito

sa Amerika at ngayo'y mamamalagi nasa Pilipinas matapos ang unang atake ni

Darius dalawang bwan na nag nakalipas.

"Si Jayzee ang dapat naroon, Ma, dahil sa airlines

lang naman may share ang mga Daylan." Ang hawak nila

ng ama ay ang Albano Hotels.

"Hindi ko pa nakikita si Jayzee. Babalik na ako sa opisina ng Daddy mo. Daanan mona
lang si Jayzee sa opisina niya." Kinuha na nito si Elize at tinungo ang pinto
palabas.
Nagpasya siyang puntahan ang opisina ni Jayzee na nasa sumunod na palapag pa.
Nakaawang ang pinto ng opisina nito ngunit wala doon ang pinsan, naisip niyang baka
nasa conference na rin ito. Palakad na siya pabalik ng opisina nang may naulinigan
siyang nag-uusap sa parteng fire exit. Out of curiousity, dahan dahan siyang
lumapit at pinakinggan ang dalawang nag-uusap.

"Believe me,Jayz, wala na kami ni Ethan. lkaw ang gusto ko."

Bumilis ang tibok ng dibdib niya nang makilala ang boses ng nagsalita.

"I don't know ,Betty, but I guess we should stop seeing each other." Narinig
niyang wika ng pinsan. "Tamana ang isang pagkakamali, I was just drunk the other
night."

"lkaw ang gusto ko kaya ko pinagkaloob ang sarili ko sa yo. It's you that I
wanted ever since, Jayz."

"But I don't have feelings for you, Betty, I'm sorry."

Nahimigan niya ang may kataasang boses ni Jayzee at kasunod ang pag-iyak ng
kasintahan dahil sa lantarang pagtanggi ng pinsan dito. Nagtagis ang mga bagang
niya ngunit nagpasyang bumalik na lang sa
sariling opisina. Napuno ng galit ang dibdib niya sa mga narinig mula sa dalawa.

"lkaw ang gusto ko kaya ko pinagkaloob ang sarili ko sa yo."

Tumatak sa isip niya ang sinabing iyon ni Betty.

Now he understood why she was avoiding any

circumstance to meet his family. Hindi ito seryoso sa relasyon nila at si Jayzee
ang gusto nito. But Jayzee doesn't look for a serious relationship right now. Mula
noong high school ay playboy na ito at lantarang manligaw ng kung sino sinong babae
na minsan ay sabay pa. Samantalang siya'y piling-pili kung manligaw ng babae at
hangga't maaari ay pangmatagalan na hanggang sa mauwi iyon sa kasalan. That was his
plan when he met Betty. Ngayon ay nasira lahat ng plano niya at nawasak pa ang puso
niya.

Hindi niya maintindihan kung bakit mas gusto ng mga babae ang badboy image kesa sa
mga seryosong taong katulad niya. Jayzee is undoubtedly handsome and oozing with
sex appeal. Pero playboy din ito at hindi iyon lingid sa kaalaman ng lahat.
Gayunpaman ay kinagigiliwan ito ng mga kababaihan na tila tropeyo kapag nasama ka
sa mga naging girlfriends nito. Samantalang siya na seryoso ay hindi siniseryoso ng
mga kababaihan kahit pa pang matagalang relasyon ang alay niya.
Damn woman and damn love!

Hindi niya alam kung paano haharapin ang pinsan na kung tutuusin ay wala namang
kasalanan dahil si Betty ang lumapit dito. But he hated the idea that his
girlfriend offered herself freely samantalang siya'y ingat na ingat dito.
Nakaramdam siya kaagad ng panibugho sa pinsan at galit sa babaeng minahal.

Chapter 3

Hindi siya nagpakita sa conference room maghapon dahilsa sama ng loob at ngitngit
kay Jayzee. Pagdating ng gabi ay tinawagan niya ang kasintahan at nakipagkita sa
club na pag-aari ng Uncle Zane niya.
"Bakit dito mo ako dinala. Ethan?" tanong ni Betty nang ipark niya ang sasakyan sa
gilid ng club.
Sa loob ng mahigit isang taong magkasintahan

sila 'y hindi pa niya ito nadadala sa ganitong Iugar. Kahit siya 'y bihira ditong
magpunta kung hindi lang nayayaya ni Jayzee at mga kaibigan.
"Let's celebrate, love, wala ka naman sa birthday ko kaya i-advance na natin ang
celebration." Ngumiti siya kay Betty at hinawakan ang kamay at hinalikan. Hindi
naman ito tumanggi kahit pang halikan niya ito sa labi. Lumalim pa ang halik niya
at ipinasok ang kamay sa tshirt nito at naglakbay doon. Makalipas ang ilang
sandali ay itinutulak na siya ng kasintahan nang magsimula nang bumaba ang halik
niya rito.

"Let's have sex tonight, love. I want you," bulong niya rito na lalong inilayo ang
katawan sa kanya.

"luwi mona ako, Ethan, hindi ka pa lasing ganyan ka na umasta."

"We've been together for more than a year, Betty. Anong masama kung may mangyari sa
atin?"
"Napag usapan na natin ito di ba? I don't wanna engage myself in pre-marital sex.
Alam mong mahalaga sa akin iyon."

Natawa siya sa sinabi nito. Kung hindi niya narinig

ang usapan nilang dalawa kanina ni Jayzee ay

malamang napaniwala nanaman siya nito. She was a good actress, and she played him
very well.
"Really? How about the other night that you went to bed with my cousin Jayzee?"
Hindi niya napigilang sabihin. sa ilalim ng maliwanag na ilaw ng poste ng club ay
nakita niya ang pamumula ng mukha nito.
"Kaya mo ba ako dito dinala ngayon?"

"Why, Betty?" tanong niya habang pilit iniiwas ng kasintahan ang mata sa kanya.

"I'm sorry.."

"I was serious about our relationship! Sa loob ng mahigit isang taon ni hindi kita
pinilit na mauwi tayo sa kama kahit ilang beses akong nagkaroon ng pagkakataon
dahil inaalagaan kita at nirerespeto! Then you'll end up throwing yourself to my
cousin for just one night? He doesn't even like you!"

Napasiksik sa upuan ang dalaga sa pagtaas ng boses niya na ngayon lang din niya
nagawa sa tanang buhay niya. All his life, his parents taught him to be patient,
understanding and even-tempered man. Kabaligtaran lahat ng personalidad ni Jayzee.
Pero ngayon ay nawalang lahat ng iyon dahil sa pagtataksil ng akala niyang babaeng
para sa kanya.

"Anong meron siya ng wala ako? Kung pera at gandang lalaki ay meron din ako nun,
Betty. So tell me my love.." Muli niyang pinaglandas ang mga kamay sa braso nito
hanggang sa balikat. lwinaksi naman ito ng dalaga.
"I'm really sorry, Ethan. Alam kong nasaktan kita." "You haven't answered my
question."
"I don't know. Siguro kasi masyado kang seryoso na minsan nakaka boring na. So
traditional."

"Hindi ba iyon ang dapat? I thought you want a

stable relationship. Kung alam ko lang sana'y noon ko pa nagawan ng paraan- ."
"Oh no, don't take me wrong, Ethan. It's just that Jayzee's personality is more
energetic and free-spirited and--."

"I wonder how you find womanizing energetic and free-spirited at kung ano pa ang
gusto mong sabihin. Pagkatapos ng isang gabi sa kama ay hindi kana muting tatapunan
pa ng tingin ni Jayzee, I bet you that."

Muli niyang pinaandar ang kotse at nagpasyang ihatid si Betty sa bahay ng mga
magulang nito. Wala nang salitang namutawi sa kanilang dalawa habang nasa daan.
Nang bumaba ang dalaga ay hindi niya na hinintay na makapasok pa ito sa bahay at
mabilis na nilisan ang lugar. He will never see her again after tonight.

Muli siyang bumalik sa club at kumuha ng matapang na maiinom. Habang nakaupo sa

bar stool ay nakita niya ang ilang kababaihang nakatingin sa gawi niya. Some are
trying to meet him eye to eye. Natawa siya sa sarili. Ganito na ba talaga ka
agresibo ang mga babae ngayon? Tyak siyang hindi niya gugustuhing maging ganito ang
mga kapatid at pinsang babae.
"Why are you drinking alone? You didn't even tell me you're here."

Tinapik siya sa balikat ni Jayzee na regular kung magpunta sa club na ito ng ama.

"Because I need my time alone," mapait niya sabi. "What's the matter? Hindi ka
nagpakita maghapon
sa opisina."

"I was there and I heard you and Betty talking." "Oh.. At iyon ang dahilan ng pag-
inom mo ngayon?"

"You know I like her, Jayz. Bakit kailangang

pakialaman mo siya?"

"She told me you were not dating anymore." "Not dating? We're together for more
than a year
now!" Muting napataas ang boses niya at naibagsak ang

hawak na baso sa bar counter.

"Siya ang lumapit sa akin, Ethan. She was here the other night with her friends.
Don't put the blame on me. At ang mga katulad niya'y hindi siniseryoso."
"Of course! Sino bang babae ang sineryoso mo? I can't believe that after hitting
your bed wala ka pa ring balak na seryosohin isa man sa kanila."

"We're still young Ethan para sa seryosong relasyon. She's not even virgin when I
took her."

"Hindi ko siya kailanman ginalaw, Jayz."

"Then she lied to you or cheated on you. C' mon, Ethan, kung narinig mo ang usapan
namin alam mong wala akong intensyong saktan ka. And don't waste your energy on
her, she's not worth it. Look around you, andaming kanina pa gustong lumapit pero
nakatungo ka lang dyan at nagmumukmok."
"I'm not like you, Jayzee."

"Fine. But forget Betty. Marami pang higit sa kanya. You're not even twenty one yet
for pete's sake. Enjoy life and enjoy girls." Muli siyang napamura sa sarili ng
hinila siya nito sa grupo ng mga kababaihang naroon. They are all beautiful, but
he wasn't interested.

But the night is young and the girls are inviting. Hindi rin maawat si Jayzee sa
karereto sa kanya ng kung sino sino sa club na iyon. Dahil sa sama ng loob ay
nagpakalasing siya at nagpatianod sa tudyo ng pinsan. Bago sumikat ang araw ay
nagising na lang siyang may katabing babae sa sofa ng VIP room ng club.

Chapter 4

"Bilisan mo, Marga, kahit kailan napakabagalmong kumilos. Nandiyan na ang driver ni
Uncle Zek mo." wika ng ina habang siya'y wala pa ring tigil sa kaaayos sa
sarili. Dalawang taon na mula nang magpasya angina na mamalagi sila sa Pilipinas at
ngayo'y nasa junior high school na siya. Dahil iisa lang ang eskwelahang
pinapasukan nila ni Zanya ay sabay silang inihahatid ng driver ng pamilya nito. Ang
Mommy niya ay sa opisina ng Albano Airlines nagtatrabaho at ang Daddy niya'y
nagtayo ng sariling Architecture Firm dahil tumanggi itong magtrabaho sa pamilya
ng Lolo niya.

Pagkatapos niyang maglagay ng manipis na lipstick ay nagmamadali na siyang bumaba.

Humalik siya sa ina bago lumabas at tinungo ang sasakyang nakaparada sa tapat ng
gate. Pagsakay niya'y nagulat siya nang ang makita sa driver 's seat ay si Ethan at
hindi ang driver ng mga Albano. Agad kumabog ang dibdib niya ngunit
hindi siya nagpahalata.

"Good morning," bati nito sa kanya at naglabas ng matamis na ngiti. She smiled
back. lnayos niya ang buhok at ang kwelyo ng uniform. Nakita rin niyang tinignan
siya nito mula sa salamin ng sasakyan at
dagling nagtama ang kanilang paningin.

"Good morning, crush," bati niya dito at naglabas din ng matamis na ngiti. Hindi
siya nahihiyang sabihin
na crush niya ang binata noon pa man na ikinatatawa ng mga magulang nila. "Buti
naman ikaw ang sumundo sa akin ngayon."
"I had no choice, sweetheart. Manong Bert is not
feeling well and Zanya has left early dahil may exams.

lsinabay siya ni Dad."

"Pwede ba akong umupo sa harap? Para naman hindi ka magmukhang driver ang gwapo mo
pa naman." Tumawa ito ng malakas saka iginilid ang sasakyan para makalipat siya.
"Susunduin mo rin ba ako mamaya?"

"No. Kapag hindi pa rin pwede si Manong Bert ay si

Mommy na ang susundo sa inyo ni Zanya." "Sayang naman," tila nalungkot niyang sabi.
Ngumiti naman ang binata pero hindi na nagsalita. "May

girlfriend ka na?" tanong niya ulit dito.

"Wala pa. And I don't plan of having one."

"Bakit naman? Sayang naman ang kagwapuhan mo kung wala kang girlfriend."
"Girls are complicated."

"Hindi ah. I am not complicated," pagmamalaki

niya saka muting tumingin sa binata pero seryoso ito sa pagmamaneho.

"Finish your studies first, Marga."

"Then I can be your girlfriend?" Namilog ang mata niya sa excitement.

"Then you can accept suitors. Hindi dapat ganyan ang iniisip mo ngayon, you're too
young for pete's sake."
Umirap siya at ibinaling sa bintana ang tingin hanggang sa maihatid siya nito sa
gate ng eskwelahan.
Pagkababa ni Marga sa sasakyan ay hinintay muna niyang makapasok ito sa gate bago
muting pinaandar ang kotse. Natatawa siya sa usapan nila kanina. At fifteen years
old ay hindi nito itinatanggi ang pagkakaroon ng crush sa kanya. Hindi niya
maitatangging maganda ito, a meztiza type. At mas

matangkad ito sa mga kaedarang kinse anyos. Kahit

ang pagtatagalog nito'y nakakaaliw dahil alam niyang sinanay lang ito ng ama na
magtagalog mula ng bumalik ang mga ito sa bansa. Pero masyado itong straightforward
at liberated. Hindi siya magtataka kung isang araw ay malaman niyang may
boyfriend na ito.

Kung ang kapatid niyang si Zanya ang umasta ng ganun at tiyak mapapalo ito ng
Mommy niya. And he couldn't imagine Zanya and Elize talking to other boys and
declaring their admiration for them.

Pagpasok niya sa opisina ay agad siyang pinuntahan ng ama at ibinalitang nasa

ospitalang Lolo niya na ama ng Mommy niya.

"Gustong umuwi ng Mommy mo sa !locos, Ethan. But I can't go dahil may annual
meeting ang mga stockholders bukas. Gusto kong ikaw muna ang sumama sa kanya, si
Zanya at Elize ay babantayan muna nina Uncle Zandro mo sa bahay habang wala kayo."
"Okay Dad, kakausapin kosi Mommy kung kelan kami aalis."

"Thank you, son. lpapasama kosi Manong Bert para may kahalili ka sa pagmamaneho.
Keep safe, okay?"

"Thanks Dad."

Makalipas ang isang oras ay nagpasya na rin siyang umuwi dahil ngayong araw din ang
byahe nila pauwi ng
!locos. Nang dumating siya sa bahay ay halos nakahanda na rin ang mga gamit ng ina.
Umakyat siya at nag empake ng kaunting damit. Naroon na ang Auntie Dani niya nang
bumaba siya. Matapos magbilin
sa mga katulong angina ay bumyahe na sila kasama ang driver nasi Manong Bert na
nasa likod muna umupo
dahil masama pa ang pakiramdam.

Nasa NLEX na sila nang walang humpay ang

pag-ring ng telepono niya. Hindi niya pinagkaabalahang sagutin dahil halos alam
niya na kung sino ang tumatawag.
"Who is Carry?" tanong ng ina nang tignan nito ang telepono niya.
"Just a friend I met at the club."

"Then why don't you answer? Kung hindi tumigil ng katatawag baka importante yan
Ethan."
"It's nothing, Ma."

"lsa lang sa mga babaeng naghahabolsa 'yo ganun

ba?''

Hindi siya sumagot. Carry is a college student he

met at the club. Mula nang maghiwalay sila ni Betty ay

nawalan na siya ng ganang makipag relasyon lalo at ilang beses na rin siyang
nagkaroon ng one-night stand sa club. Women today doesn't value their chastity
anymore. Nakikipagsabayan nasa mga lalaking ginagawang laro ang relasyon.

"Kailan ka ba magpapakilala ng girlfriend sa amin ng Daddy mo?"

"I'm twenty three, 'Ma. Dad married you when he was over thirty years old."

"Ang sabi ko'y girlfriend, hindi naman pag-aasawa. Of course I don't want you to
marry right now, napakabata mo pa. Pero maganda ring mayron ka nang inspirasyon sa
buhay, yung nakikita mo ang sarili mong kasama mo siyang lalagay sa tahimik balang
araw."
"Nothing special, and I don't think I will meet her soon."
"I want to meet that Carry,Ethan, dalhin mo sya sa bahay once."

"Oh no, Ma. Gusto mo bang doon na 'yon tumira?

Kapag dinala ko sa bahay yan baka tutukan ako ng

shotgun para makasal agad."

"Ganun ka-agresibo? I didn't know you were that conceited, anak."

"Why, Ma? Hindi ba ako gwapo? I'm a good catch, dahil bukod sa gandang lalaki
ay mayaman ang pamilyang kinabibilangan ko." Tumawa angina sa papuri niya sa
sarili.
"I know, Ethan, and that's all true. Pero hindi ko gustong tumatak sa isip mo yan.
Gusto kong maramdaman mona mahal ka ng isang babae hindi dahil mayaman ka o gwapo
ka."
Hindi niya sinalungat angina dahil hahaba pa ang usapan. Pero sa tingin niya'y
malabo nang magbago pa ang persepsyon niya sa mga babae ngayon na wala ng
pagpapahalaga sa sarili.

Nakita niyang pumikit angina at natulog sa byahe dahildose oras ang bubunuin nila
bago marating ang llocos. Si Manong Bert sa likod ay nakatulog na rin.

Chapter 5

Halos alas onse na ng makarating sila ng !locos at sa ospital kung saan dinaIa ang
Lolo niya sila tumuloy. Stable naman daw ang lagay nito ngayon ngunit kailangan pa
ring i-monitor ayon sa doktor dahil sa pabago-bago ang blood pressure nito.

"Kami na muna ang magbabantay sa kanya, Ma." Wika ng inang si Hannah sa Lola niya.
May isang mahabang sofa sa silid na iyon na pwedeng tulugan nito ngunit hindi
komportable, kaya ipinahatid niya ito kay Manong Berto sa bahay. Naiwan silang mag-
ina sa
ospital para magbantay.

Kinabukasan ay maaga siyang bumili ng almusal nilang mag-ina sa Iabas ng compound

ng ospital. May mga fastfood chain na rin naman ang bayang iyon pero pinili niyang
bumili sa isang maliit na restaurant na lagi nilang kinakainan kapag umuuwi sila ng
!locos. Noong maliit pa siya'y madalas silang dumadalaw dito ngunit naging madalang
na lang noong tuluyang maging abala ang ama sa pamamalakad ng Albano Hotels.
Pabukas na siya ng pintuan nang maulinigan ang ina na may kausap sa dulong pasilyo
ng ospital. Tatawagin na sana niya ito nang makitang tila ito umiiyak.

"Paano ko ipapaliwanag, Zek? And he is fine without knowing it,bakit kailangan pa

niyang malaman?"

Kumunot ang noo niya sa naririnig, lumalim ang koryusidad kung sino ang tinutukoy
nito.

"Pero mahina na ang Tatay, ayaw daw niyang

dalhin sa hukay ang mga lihim na iyon. But my heart

bleeds for Ethan. It would be hard for him."

Nanginig ang buo niyang katawan sa narinig. Alam niyang hindi niya ina ang Mommy
Hannah niya dahil may litrato siya ng tunay niyang ina na si Haley, at binibisita
nila ng Lolo't Lola niya ang punted nito kapag umuuwi sila sa !locos. Ano pa bang
lihim mayroon ang pagkatao niya?

Matagal nang walang salitang namutawi sa ina na tila nakikinig lang sa sinasabi sa
kabilang linya. He
knows it's his Dad that she is talking to. Nagpasya siyang lapitan na angina na
agad nagulat nang makita siya.

"Ethan's here." Wika nito sa kausap at ang mata'y nakatitig sa kanya. Pagkatapos ay
ibinaba na ang telepono.

May narinig silang nagkakagulo sa nurse station na nagpabalikwas sa kanila. Nurses

were running to and out of his grandfather's room. Sila man ay napatakbo. Nang
pumasok sila sa silid ay kasalukuyan na itong
nire-revive ng doktor. Nagsimulang mag panic angina at umiyak. Niyakap niya ito
habang patuloy sa pag-iyak. Matapos ang halos bente minutes ay i-dineklara na ng
mga doktor na tuluyan na itong binawian ng buhay.

Lumapit angina sa bangkay ng ama at patuloy na umiyak. Siya man ay hindi mapigilan
ang mga luha. He will miss his grandfather. Noong kabataan niya'y lagi siya dito
nagbabakasyon kapag summer. At hindi naputol ang ugnayan nilang mag Lolo dahilkapag
hindi sila nakakauwi ay ito ang lumuluwas kasama ng Lola

"I wish I had more time with you, 'Lo." Wika niya habang hawak ang isang kamay nito
na wala ng buhay. sumagi sa isip niya ang sinabi ng ina kanina na ayaw

nitong madala nito sa hukay ang isang lihim ng kanyang

pagkatao. He is willing to find out the truth. Pero sa ngayon ay panahon ng

pagluluksa.

Nahirapan silang aluhin ang Lola niya nang malaman ang pagkamatay ng asawa nito.
Walang maririnig sa silid na iyon kundi panaghoy ng dalawang babaeng nagluluksa.
Siya ang nag-asikaso sa ospital
para sa bayarin at pag-release ng bangkay ng Lolo niya

para

. .
ma1uw1

na.

Nagsiuwi ang Iahat ng myembro ng Albano sa libing

ng Lolo niya na ginanap anim na araw mula nang maiuwi ito mula sa ospital. At
dahilmatanda na ang Lola niya ay nahirapan silang kumbinsihin itong sumama sa
kanila sa Maynila pagkatapos ng libing. Gusto niyang
mapuntahan palagi ang punted ng yumaong asawa na hindi nito magagawa kapag sumama
ito sa kanila. May mga kamag-anak naman ito na pwedeng magbantay pero hindi
mapanatag ang Mommy niya dahil matanda na rin ito.
"I can stay here with her, Mom. Kahit isang buwan muna hangga't hindi pa siya
tuluyang nakaka-recover." Wika niya habang nasa veranda sila kasama ang mga kapatid
at ang Daddy niya. Ang mga pinsan niya 'y nag siuwian na rin pagkatapos ng libing.
"Are you sure?" "Yes, Mom."
Tinitigan siya ng ina at hinaplos ang mukha niya. Alam niyang kailangan nilang mag-
usap tungkol sa pagkatao niya pero marami pang pagkakataon para doon. Her mother
has lost her father and it is time for gnevmg.
"Ethan.."

"Pag-usapan natin yan pagbalik kong Maynila,

Mom. Not now."

Tumango naman ito at saka siya niyakap. Hindi niya napigilan ng muling pumatak ang
luha. He loved her mother so much even if she's not his real mother. Nang mamulat
ang isip niya'y ito na ang nakilala niyang ina. Walang panahong nagkaroon siya ng
panibugho sa mga kapatid dahil ni minsan ay hindi nito pinaramdam na hindi siya
tunay na anak. Minsan ay mas pabor pa nga sa kanya ang mga ginagawa nito kaysa sa
mas bata niyang mga kapatid, dahil siya daw ang panganay. He was even chosen by his
father to take the position of VP for operations ng Albano Hotels katulad ng kay
Jayzee sa Albano Airlines. Wala na siyang mahihiling pa kung tutuusin.

"I love you, son. We love you. Don't ever forget that."

"I won't, Mom. And I love you all."

"Kapag may problema kayo dito'y tumawag ka agad sa amin ng Daddy mo. And convince
your grandmother to go with you after a month." Wika naman ng Daddy niya.
"Yes Dad, I wiII."

"lpapaalala ko lang sayo, Ethan, isang bwan ka lang dito. We don't want to miss you
longer than that."

Ngumiti siya at niyakap ang ama. lsa isa rin niyang niyakap ang mga kapatid.
"lpapasundo ko kayo kay Manong Berto dito para may kahalili kang mag drive pagbalik
nyo ng Maynila."
"Sure, Dad. Drive safe."

Sumakay na ang mga kapatid sa van na dala ng Daddy niya at si Manong Berto na ang
nag drive. Pagkaalis ng mga ito'y niyaya niya na ang Lola niya na pumasok sa loob
ng bahay.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 6

Dalawang linggo na siya sa llocos at nanibago siya sa buhay probinsya dahil sobrang
tahimik ng paligid lalo kung dapithapon na. Namimiss niya ang mga magulang at mga
kapatid at ang kaabalahan niya sa trabaho sa Albano Corp.
"Hi, lnsan!"

lsa sa mga naging malapit niyang kaibigan dito ay si Benjie na second cousin niya.
Halos kapitbahay lang niya ito na lagi niyang kalaro sa basketball tuwing hapon na
siya lamang niyang libangan. Nagdadala ito ng iba pang kaibigan ngunit ngayon ay
isang magandang
babae ang kasama nito. Nakasakay ang pinsan sa bisekleta na mabagal lang ang takbo
habang ang babae ay naglalakad lang.

"Bestfriend ko, si Almira." Pagpapakilala nito. lnilahad niya ang kamay ay

tinanggap naman nito.
"I'm Ethan. Pinsan ako ni Benjie."

"Kaklase ko naman siya sa St. Lawrence." Ang tinutukoy nito'y ang eskwelahan na
pinapasukan ng
.
pmsan.

"BS Criminology ka din?" Nagulat siya dahil wala sa itsura nito ang may pagka-
boyish. Mahaba ang buhok nito na halos umabot nasa bewang. Pero hindi maikakailang
maganda ito at malakas ang atraksyon.
"Ah hindi, BS Commerce ako. Sa dalawang subject lang kami magkaklase." Sagot naman
nito sa kanya.

"Birthday ko bukas insan, may kaunting salu-salo sa bahay."

"Sure. Anong oras ba?''

"Mga alas tres,lnsan." Sagot ni Benjie. "Sige pupunta ako, isasama kosi Lola."
"Mag yayaya din ako kina Zaldy, iiwan ko muna dito

si Mira." Wika nito na pinaandar na ang bike at naiwan silang dalawa sa veranda ng
bahay ng Lola niya.
"San ka nakatira?" Tanong niya dahil wala pa

siyang alam kung ano ang pag-uusapan. Hindi ito typical na babaeng makikilala mo sa
club o party sa Maynila.

"Sa kabilang baryo pa, kinuha ko lang yung report namin ni Benjie na ipapasa sa
prof namin bukas. Hindi raw kasi siya makakapasok sa hapon."
"Yeah, cause it's his birthday. Hindi ka ba pupunta?"
"Baka hindi kasi may klase ako hanggang alas singko."

Nalibang din siyang kausap ang dalaga na inabot ng isang oras dahil natagalang
makabalik si Benjie. At dahil malapit nang dumilim ay nagpasya siyang ihatid na lng
nila ito sa kanilang bahay.

"lnsan, pag naka graduate kami pupunta kaming Maynila ha. Doon kasi namin balak
magtrabaho." Wika ni Benjie habang nasa daan sila.

"Sure. Kung BS Commerce si Mira pwede siyang mag-apply sa amin."

"May kumpanya kayo?" Tanong ni Mira na nasa backseat.

"Sila ang may-ari ng Albano Hotel at Albano

Airlines, Mira." Pagmamalaki naman ni Benjie. "Mayaman ka pala. Buti naisipan mong
magbakasyon sa Lola mo."

"She needs companion dahil kamamatay lang ni

Lolo. I'm still convincing her to live with us in Manila,

pero mukhang ayaw eh."

Ang bahay nila Mira ay may katamtamang laki, sementado pero hindi pa tapos dahil
wala pang pintura at kisame. Sandali silang bumaba nang ipakilala sila sa magulang
nito. Nalaman niyang tatlo silang magkapatid at ang kuya nito ay nasa Saudi na
siyang sumusuporta
sa kanilang pamilya. Ang bunso naman ay nasa high school pa lamang. Pagkatapos ng
kaunting kwentuhan ay umuwi na rin sila.

Kinabukasan ay dumalo sila ng Lola niya sa birthday ni Benjie. Mas marami siyang
nakilalang malapit nilang kamag-anak na mula sa ibang baryo. Pagdating ng gabi ay
nagkaroon pa ng inuman. Si Benjie ay nagpasama naman sa kanya na maghahatid ng
pagkain kina Almira dahil hindi nga nakapunta ang dalaga dahil may klase ito.
"Nililigawan mo basi Mira, lnsan? " Curious niyang tanong.

"Naku mahirap ligawan yun, lnsan, wala sa isip nun ang magpaligaw dahil marami
pang gustong mapuntahan at gusto pang magpayaman para daw sa pamilya nila.
"But you like her."

"Noong una oo, pero nung nag decide akong kaibiganin sya nawala na rin. Wala rin
naman kasi akong pag-asa dun sa dami ng manliligaw. Pero wala talaga sa isip nun
ang pakikipag relasyon. lkaw, lnsan? Baka gusto mong ligawan? Sa gwapo mong iyan at
sa yaman mo tiyak sasagutin ka nun."

"I'll be leaving in two weeks time Benj. Hindi siguro magandang manligaw ako tapos
iiwan ko din."
"Sabagay. Tsaka sa dami rin ng magagandang

babae sa Maynila tyak na may nililigawan ka din doon."

Aaminin niyang iba ang atraksyon ni Mira sa kalalakihan kumpara sa mga babaeng
nakikilala niya sa club. Simple lang ito at hindi niya nakitaan ng makeup sa mukha,
pero masarap titigan lalo kapag tumawa ito. She has a beautiful set of teeth, at
may maliit na dimple sa magkabilang pisngi. At ang mahaba nitong buhok ay tila
kaysarap paglandasin sa mga daliri. A typical
old-fashioned pretty woman.

"May girlfriend ka na nga ba,lnsan?" Tanong ulit ni

Benjie nang hindi siya sumagot.

"Wala. Masyado akong busy sa trabaho para manligaw, lnsan."

"Naku kung ako sayo liligawan kosi Mira. Jackpot ka diyan, lnsan. Mabait na maganda
pa."

"Pero ang sabi mo'y wala pang panahon sa pakikipag boyfriend 'di ba?''
"Pero maganda kung babakuran mona, lnsan. At least pag nakatapos na siya pwede mo
nang dalhin sa Maynila."
"lkaw talaga, nirereto mo ba ako sa bestfriend mo? Eh mukha namang hindi rin ako
type nun, baka pag nanligaw ako mabasted lang ako katulad mo."
"Naku hindi ka babastedin nun, lnsan, sa gwapo mong iyan?"

Natatawa siya kay Benjie dahil sa pagpipilit nitong ligawan si Almira. Matapos
nilang ihatid ang pagkain sa bahay ng dalaga ay ibinigay ni Benjie ang cellphone
number nito sa kanya. Sa pakikipag-usap nito sa kaibigan ay ipinahiwatig nitong
gusto niya itong ligawan, na hindi naman niya sinalungat. Mira answered them a
genuine smile, pero walang sagot kung okay ba
itong magpaligaw sa kanya o hindi.
They ended up being friends eventually. Minsan ay

sinusundo niya ito sa university at namamasyalsila sa magagandang tourist spots sa

llocos. Minsan ay sumasama si Benjie pero madalas ay hindi. Aaminin niyang isa sa
nagpawala ng pagkabagot niya ay ang dalaga. She's a bit of fresh air. At kung
magtutuloy tuloy ang komunikasyon nila'y hindi malayong gugustuhin niya itong
maging girlfriend balang araw.
Kapag handa na ito. At kapag handa na rin siya. Natapos ang isang buwang pamamalagi
niya sa llocos ngunit hindi niya nakumbinsi ang Lola niya na
sumama sa kanya sa Maynila. Kinausap ng Daddy niya

ang isa niyang pinsang babae para makasama nito sa bahay. Kumuha rin sila ng
katulong sa araw para sa pagluluto, paglilinis ng bahay ay paglalaba ng damit ng
Lola niya. Bago umalis ay tinawagan niya si Mira para magpaalam. Wala naman silang
usapan na kahit na ano. Pero nangako siyang hindi mapuputol ang komunikasyon nilang
dalawa.

Chapter 7

Gabi na silang nakarating sa mansyon ni Manong Berto na bumyahe ng llocos para may
kahalili siyang mag drive. Pagdating nila'y nakasalubong nila si Marga na palabas
ng pinto kasama ang yaya nito. May mga
dala itong notebook na malamang nagpaturo sa kapatid niyang si Zanya.
"Hi, crush! Buti na lang nandito kana. Na miss kita

a h."

Tumawa siya at ginulo ang buhok nito na ikinainis

naman ni Marga.

"Gabi na ba't ngayon lang kayo pauwi. lpapahatid ko kayo kay Manong Berto."

"No need, malapit lang naman ang bahay." Pagtanggi nito. "Pero kung ikaw ang
maghahatid papayag ako." Lumabi pa ito saka nagpakawala ng matamis na ngiti.

"Okay, come with me. lhahatid ko kayo." Binuksan niyang muli ang passenger's seat
at sumakay agad ang dalagita. Kung tutuusin ay dalawang block lang ang pagitan ng
mga bahay nila, pero mahirap paglakarin ito sa ganitong oras kahit pa kasama nito
ang yaya. She's almost sixteen,beautifuland rich. Sa dami ng masasamang tao ngayon
ay mahirap nang magpakampante.
"Saan ka gating? Bakit antagal mong nawala?" Tanong ng dalagita.
"Sa llocos. I had to take care of my grandmother." Maikli niyang sagot.

"Condolence nga pala."

"Thank you."

"Baka may naging girlfriend ka dun ha." Nilingon niya ito at saka muting natawa.

"So what kung nagka girlfriend ako doon?'' "Magseselos ako."

lpinarada niya ang kotse sa harap ng gate ng bahay nito saka tinanggal ang lock ng
kotse.

"It's true. May nililigawan ako doon at magiging girlfriend ko yun balang araw,
okay?" Sinabi niya iyon para tumigil na ito sa kakasabing may crush ito sa kanya.
Bumaba siya at pinagbuksan ang dalagita na
hindi na umimik at nagtuloy-tuloy sa pabukas nang gate ng mga Daylan. Natatawa na
lamang siya sa reaksyon nito nang sinabing may nililigawan na siya. A beautiful
face of Almira came to his mind.

Pagbalik niya sa mansyon ay niyaya na siyang kumain ng Mommy niya na ngayon pa lang
din maghahapunan dahil sa paghihintay sa kanya. Ang mga kapatid niya'y nasa mga
sariling silid na ng mga ito. Sa komedor ay napuno ng kamustahan ang pag-uusap sa
naging buhay niya sa llocos sa loob ng isang buwan.

Pagkatapos ng hapunan ay umakyat na siya at nagbihis. Bumalik sa isip niya ang

matagal niya nang dapat malaman na isinantabi niya sandali para pagbigyan ang
pagluluksa ng pamilya. But now is the right time.

Kumatok siya sa silid ng mga magulang at binuksan iyon ng Mommy niya.

"Isn't this the right time to talk, Mom?" Nilakihan nito ang pagkaka awang ng pinto
at
tinawag ang Daddy niya na may hawak na laptop

habang nakaupo sa kama. lsinara niya ang pinto at

tumayo doon.

"It's already late, son. Hindi ba pwedeng ipagpabukas na lang iyan?" Wika ng Daddy
niya na nakatingin pa rin sa laptop.
"If it's not late for you to do whatever you're doing on that screen,then I guess
it's not that late to talk about that secret that matters me."

lnalis ng Daddy niya ang laptop sa hita nito at inilapag sa bedside table. Sandali
itong tumingin kay Hannah na noo'y nakatanaw sa balkonahe.
"Hindi ko alam kung dapat mo pang malaman, Ethan. You are our son no matter how
you came into our lives." Panimula ng Daddy niya.

"But I want the whole truth, Dad. I know Mom is not my biological mother. Don't
tell me you're not also my biological father." May pait sa tinig niya ng sabihin
iyon. At nang hindi sumagot ang dalawa ay tila nakumpirma niya ang katotohanan.
"So who is he?"

"Hindi namin alam kung totoo ang sinabi ng Lolo mo, Ethan. Your mother never
mentioned it to us before she died."

"Akala ko'y naging kasintahan mo si Mommy Haley, Dad? Na may nangyari sa inyo kaya
siya nabuntis." lyon ang pagkakakwento sa kanya ng mga magulang sa matagal na
panahon.

"Kailangan pa bang ungkatin ang nakaraan,anak? Wala na ang Mommy mo. And you know
how much we love you." Singit ng ina sa pag-uusap nilang mag-ama.

"But if my father is still alive, then I should meet him. Alam ba niyang buhay
ako? Na anak niya ako?"
"Ethan..."

"I want the whole truth Mom! That piece of me that

I should know!" Umahon ang galit sa dibdib niya nang

tila walang balak sabihin sa kanya ang totoo. He needs to hear it whatever it
takes.

"Your Mom and I never had a relationship, Ethan. He was your Uncle Zane's secretary
at that time." Panimula ng Daddy niya. "Madalas kaming lumalabas kasama ng iba
pang staff ng Albano Corp. One day she stayed in my condo because of heavy rain.
Alam ko sa sarili kong walang nangyari sa amin, but she was in my bed when I woke
up. Months after that, she admitted she was pregnant with you."
"Did you reject her?"

"No. I even offered her marriage. Nang magpunta ako ng !locos para pormal na
kausapin ang Lolo at Lola mo ay nakilala ko ang Mommy Hannah mo. I didn't know they
were halfsisters dahilhindi rin sila tumandang magkasama. I got an instant feeling
for her but I had to
let go because of my responsibility to your mother. Nang tanggihan ni Haley ang
alok kong kasal ay nagkaroon
ako ng pag-asa para sa amin ni Hannah. But that hope

died again when you were born and found out that your mother had a cancer. Lumayo
ako kay Hannah para makasama kayong dalawa ni Haley."

Lumaki ang paghanga niya sa amasa mga sakripisyo nito sa kanila ng totoo niyang
ina. But the truth hasn't revealed yet.

"Then how did you know I am not your son?" "Magkaiba ang bilang ng mga buwan sa
pagkakaluwal sayo sa bilang ng buwan kung kelan
nangyari ang pagtulog ni Haley sa condo ko. Overdue ka nang ipanganak ni Haley
gayong ang bilang ko'y halos pitong buwan ka pa lang dapat. Again, I never
questioned your mother because she was already sick at

that time. Tulad ng sinabi ko sa'yo, regardless on how

you came into my life, you are my son, Ethan. With all my heart."

Naghilam ng luha ang kanyang mga mata sa mga sinabi ng ama. Kahit ang Mommy Hannah
niya'y wala ring tigilsa pagtulo ng luha. These two people showered him all the
love he needs. And he will be forever grateful for that.

"Who is my real father then?"

Matagal bago sumagot ang ama at humugot muna ito ng malalim bago nagsalita.
"Your Uncle Zane.." "What?!"
"Hindi pa namin alam ang totoo, Ethan. Ang sabi ng

Lolo mo'y ipinagtapat sa kanya ni Haley ang totoo bago

ito binawian ng buhay. He never mentioned it to us until last month, dahil hindi
niya na raw kayang dalhin pa sa hukay ang sekretong iyon."
"Aiam ba ni U-uncle?"

"No. Ang sabi ng Lolo mo'y nang balak sabihin ni Haley kay Zane ay nakatakda na
itong ikasalsa Auntie Selena mo. Naisip namin na baka kaya sa akin ka ipinaako ni
Haley ay para manatili kang isang Albano, because it is your birthright."

Walang salitang namagitan sa kanilang tatlo. Nanginginig ang buo niyang katawan sa
pagkatuklas niya ng buo niyang pagkatao. It should've been easier if Ezekeil was
his real father kahit sabihin pang wala itong naging totoong relasyon sa Mommy
Haley niya. But realizing his Uncle Zane is his biological father is more
complicated than he think it is. That Jayzee and Laurenti are his halfbrothers and
Stacy is his halfsister.

"Now my existence becomes complicated."

"Of course not, Ethan. Walang magbabago sa ating

lahat. You are our son. Sa amin ka lang Ethan." Matigas na wika ng ama. Lumapit ito
at niyakap siya. Hindi niya napigilang humagulgol. sa buong buhay niya'y ngayon
lang siya nagulo ng ganito.
"Have we failed to become real parents to you, son?" Madamdaming tanong ni Ezekeil
sa kanya. Nang iangat niya ng mukha ay nakita niya ang kislap ng luha sa mata nito.
His father is an honorable and lovable father he could ever know.

"Thank you, Dad, para sa mga sakripisyo mo sa amin. How can I repay you?"

"Just be a good man, Ethan. Kung anuman ang nangyari sa nakaraan, ayokong magtanim
ka ng galit sa Mommy Haley at Uncle Zane mo. I know if Zane only knew your
existence he would have done something."
Tumango siya ng wala sa sarili. Lumapit din si Hannah sa kanya pagkatapos at
mahigpit siyang niyakap.
"Don't tell Uncle Zane about me, Dad." Pakiusap
.
n1ya sa ama.

Tinitigan siya nito at nakaramdam siya ng insekyuridad.

"That's the reason why we don't want to tell you the truth, Ethan. Ayaw naming
makaramdam ka ng kahit anong pagmamaliit sa sarili mo."
"Goodnight, Dad and Mom..." Wika niya bago binuksan ang pinto at lumabas ng silid
ng mga ito. Narinig pa niya ang pagtawag ng amasa kanya pero hindi na siya
lumingon.

Chapter 8

Halos hindi siya nakatulog magdamag mula nang malaman ang tungkol sa tunay niyang
pagkatao. Alas sais ay lumabas na siya ng silid at nadatnan ang amasa komedor na
humihigop ng kape.

"Hindi ka natulog, Ethan." Tila pagalit na wika ng amasa kanya.

"Nanibago siguro, Dad. lsang bwan din ako sa llocos." Pagdadahilan niya. Kailangan
niyang magpanggap na madali niyang natanggap ang katotohanan upang hindi mag-alala
ang ama.

"Balak kong magkaroon ng expansion sa Boracay at

Baguio anak. Will you look at the feasibility study later?" "Sure, Dad."
Tumayo ang ama at lumapit sa kanya. Tinapik siya nito sa balikat saka sandaling
titigigan. ltinuon niya ang mata sa pagkaing hinain ng katulong para iwasan ang
tingin ng ama.
"Welcome home, son. I'm really glad you're back." Tumango siya bago tuluyang
lisanin ng ama ang komedor.

Wala pang alas syete ay nasa opisina na siya. Pagpasok niya'y nabungaran niya ang
Uncle Zane at ang pinsang si Jayzee na nag-uusap habang hinihintay na bumaba ang
elevator. Agad umahon ang selos sa dibdib niya. He is Zane's eldest son. Siya dapat
ang nasa posisyon ni Jayzee ngayon.
"Ethan, you're back!" Tila siya nagising sa winika ng Uncle Zane niya. Tinapik
siya nito sa balikat
gayundin si Jayzee na nakangiti ng makita siya.

Napilitan siyang gumanti ng ngiti kahit kinakain ng panibugho ang dibdib niya.

"How are you, bro? Panay ang hanap sayo ni Milet sa bar kaya 't sinabi kong
nagtanan ka na at nasa Ilocos." Biro ng pinsan.

"Kayong dalawa ha, hanggang ngayon wala pa ring ipinapakilalang girlfriend sa amin
ni Ezekeil. Bente kwatro na kayong pareho ngayong taon, it's about time to have
stable relationships."
"We're having the time of our lives, Dad." Sagot ni

Jayzee sa ama.

"lkaw ba, Ethan? Wala ka bang nakilala sa llocos?" "I met someone, U-uncle."Halos
magbara sa
lalamunan niya ang tawag dito. "But it's too early to

tell. Besides,nag-aaralpa siya." Marahan namang natawa si Zane sa sinabi

niya.

"You're becoming like your father, lho. Did you know that your mother was still in
college when she met Ezekeil for the first time? ln-offeran pa ng Daddy mo ng
scholarship para mapalapit sa kanya."

"I heard so, Uncle. Pero hindi siguro ganun ang sa amin ni Almira."

"So, Almira's her name. lpasyal mo dito minsan ng makilala namin ng Daddy mo."
Tumango naman siya bago lumabas sa nakabukas ng pinto ng elevator at nagtuloy
tuloy sa opisina niya.

Humilig siya sa swivel chair at ipinikit ang mata. The image of his Uncle Zane and
Jayzee came to his memory. Bumukas ang pinto at naputol ang pag-iisip

"I saw the sadness in your eyes when you saw Zane and Jayzee at the elevator,
Ethan."

Hindi niya napansin na naroon din ang ama dahil

nakatuon ang tingin niya sa totoong ama at sa kapatid. "Hindi madali ang
matuklasang halos abot kamay
mo lang ang totoo mong ama, Dad. But I'll get used to
�It.II

"We could tell Zane about it, he should know. Hindi

ko maintindihan kung bakit tutol kang malaman niya." "I don't want to cause any
confusion with my
brothers and sisters with you and with Uncle Zane's

family. Malaki na ako, I can handle it."

Narinig niya ang buntung hininga ng ama saka tumayo at nagpaalam sa kanya.

"lpapahatid ko sa sekretarya ang feasibility studies sa Boracay at Baguio. Take a

look at it today." Wika nito bago tuluyang lumabas ng pinto.

lnabala niya ang sarili sa trabaho na natambak dahil sa pagbabakasyon niya sa

llocos. Pagdating ng alas singko ay bumukas ang pinto ng opisina niya at tumambad
ang dalagitang !aging nangungulit sa kanya.

"Hey, crush! I bought you hamburger."

"First, I did not tell you to buy me hamburger. Second, will you learn to always
knock on my door? " Hindi niya itinago ang iritasyon sa tinig.
"Third, will you just say thank you?" Dugtong nito sa sinabi niya. Padabog itong
umupo sa harap na silya habang nakatitig pa rin sa kanya.

"You're very stubborn Marga. Why are you here anyway? Wala ka bang pasok sa
school?"

"Yayayain ko sana si Mommy mamili ng gown ko para sa prom pero nasa meeting daw sa
Makati." Lumabi ito na tila nadismaya. "Are you going home? Pwedeng sumabay? "

"No, hindi pa ako uuwi. Pwede kang sumabay kay

Daddy."

"Why? Hanggang alas singko lang ang opisina di

ba?"

"I'm going to the club." "Can I go with you?"

"No!" Mabilis niyang sagot. "Wala ka pang disesais

Marga. That place doesn't accept minors. Go home and

read books." Hindi niya rna-imagine na pupunta ito sa club at magsimulang

matutong uminom tulad ng ibang kabataang nakikita niya doon.

"Bakit yung mga classmates ko nagpupunta naman sa club? Maganda nga daw doon
tska maraming boys
na makikilala." Naningkit ang mga mata niya sa sinabi

nito.

"Girls that go to clubs are promiscuous young

lady, and you don't want yourself to be like them. Do you? Bakit ba lagi na lang
nasa isip mo ang kalalakihan?"
"Well, kung mababaling sa iba ang pagtingin ko sayo why not? Ayaw mo naman sa
akin hindi ba?''

"Are you serious?" Wala siya sa mood

makipag-usap dito dahil sa dala-dala niyang suliranin sa tunay niyang pagkatao. He

wanted to throw this girl out of his office right away. "You are like a family,
Marga, I treat you like my younger sister. At kahit hindi magkalapit ang mga
pamilya natin hindi ko pa rin papatulan ang flirtations mong tulad niyan. You don't
beg someone to like you. Hintayin mong magkagusto sa'yo ang lalaki."
"Wow, that hurts huh." Nagbago ang anyo nito at umiwas ng tingin sa kanya.
"I'm sorry. Look, I know you're a good girl. Pero sa edad mong iyan ay hindi mo
dapat iniisip ang mga

lalaki."

"Am I not beautiful? Marami namang nagkakagusto sa akin sa school ah."

Pagmamaktol nito na tila ayaw pa ring tumigil sa kakukulit sa kanya. She is
starting to irritate him.

"I have so many girlfriends waiting for me at the club, Marga. Those women are a
lot older than you. Hindi ako kailanman pumatol sa nga neneng katulad mo. Go to my
Dad's office now baka maiwan ka pa, walang maghahatid sayo pauwi." Pagtataboy
niya. Tumayo naman itong walang sabi-sabi at pabagsak na isinara ang pinto ng
opisina niya.

"Stubborn kid." Naiiling niyang wika sa sarili.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 9
Nanggagalaiti sa inis si Marga ng lumabas sa opisina ni Ethan. The nerve of him to
insult her like that. Hindi naman siya ganun na kung kani-kanino
nagpapahayag ng pagkagusto kung hindi sa kanya lang. Ewan ba kasi niya kung bakit
hindi mawala ang pagkagusto niya kay Ethan. Ang hindi rin niya maintindihan ay ang
init ng ulo ngayon ng binata na dati naman ay !aging mahinahon kahit nakukulitan
nasa kanya.

Alam rin niyang pa-iba iba ito ng dini-date ngayon ayon sa mga kwento ni Zanya. But
until he is settled down with someone ay wala siyang balak sukuan ito hanggang sa
magustuhan siya ng binata. He can date anyone for now, kapag nakapagtapos siya ng
kursong gusto niya ay sisiguraduhin niyang sila ang magkakatuluyan. She dreamed of
becoming a licensed civil engineer at patutunayan niya dito na hindi lang siya
spoiled brat na tulad ng inaakala nito.

lmbes na tumuloy sa opisina ng ama ni Ethan ay ang kaklaseng si Bridgette ang

pinuntahan niya na hindi kalayuan ang tinutuluyan sa building ng Albano Corp.
Naabutan niya itong kasalukuyang sinisipat ang sarili sa salamin, nakapusod ang
buhok at matapang ang makeup sa mukha.
"Didn't you know it's Donna 's 16th birthday?" Ang isang kaklase nila ang
tinutukoy nito na lantaran ang pagpapakita sa kanyang hindi siya gusto. Kaya hindi
niya alam ang tungkol sa birthday party nito ay dahil hindi siya imbitado.
Nagsimula ang tensyon sa kanila ni

Donna nang makipag-break ang boyfriend nito para

ligawan siya. Though she made sure she won't associate herself with her ex, hindi
nawala ang insecurities nito sa kanya hanggang sa hindi na lang sila nag-usap.

"Okay, I have to go home." Wika niya para hindi na lang ito abalahin.

"You should come. Baka nakalimutan ka lang imbitahan nun."

"Aiam naman natin kung bakit." Tamad niyang

sabi.

"The venue of the party is near the Zenclub.

Pagkatapos ay doon kami dederetso." Excited nitong

wika nang banggitin ang club na pa-aari ng Uncle Zane ni Ethan. Alam niyang doon
patungo ang binata nang sinabi nito kanina nasa club ito tutuloy imbes na uuwi na
ng bahay.
"I thought that club doesn't accept minors?" "Sinong maysabi? Nirentahan pa nga
ng family ni
Donna ang buong second floor for two hours. At saka
halos bakasyon na rin naman kaya pwede na tayong pumunta doon."

Nang marinig iyon ay may nabuo sa isip niya. Tumawag siya sa Mommy niya at sinabing
pupunta siya sa party ni Donna kasama si Bridgette. Sosorpresahin nya si Ethan
dahil alam nitong hindi siya makakapasok sa club na iyon.

Humiram siya ng makeup kay Bridgette at muting inayos ang sarili. Hindi naman niya
kailangan ng magarang damit dahil hindi naman talaga sa party ni Donna ang punta
niya. Ang usapan nila ni Bridgette ay hihintayin niya ito roon para sabay na silang
uuwi galing sa club. Ang suot niyang black denim na hapit sa

katawan at tank top na halos kita ang pusod ay tamang

tama lang sa pupuntahan niya. Hinayaan lang niyang nakalugay ang lampas balikat na
buhok pero naglagay ng makapal na makeup. Kailangan niyang maakit si Ethan at
pumayag itong maging girlfriend nito.

Hindi naman kalayuan ang club mula sa bahay nila Bridgette. Six thirty ay naroon na
sila at tumuloy ito sa venue ng party ni Donna habang siya'y sa club nagpunta.
Madilim na ang paligid at pagpasok niya'y madilim rin sa loob kung hindi lang sa
ilaw na blue at green na umiikot sa itaas para bigyan ng liwanag ang loob ng club.
Pagpasok niya'y may narinig siyang sumipol at nang lingunin niya'y nakatingin ang
mga mapanuring mata ng ilang kalalakihang naroon. She tried to ignore them and went
straight to the bar counter.

Napamura si Ethan nang makita kung sino ang pinagtitinginan ng isang grupo ng
kalalakihan doon. Marga was still wearing the same clothes she wore this afternoon,
katunayang hindi ito sumabay sa Daddy niya imbes ay pumunta dito. May kinse minutes
na siya rito pero kapapasok lang ng dalaga. Nasaan ito ng halos isang oras?

Hinintay muna niya ang ilang minuto baka sakaling may kasama ito para hindi niya na
kailangang puntahan pero lumipas pa ang ilang sandali ay mag-isa pa rin
itong nakaupo sa may counter. He lied when he told her that this club doesn't
accept minors, dahil marami rito
ay mga kabataan. There's actually an after-party later that was booked months ago
para sa isang sixteen years old at mga kaklase nito. And looking at Marga with her
5'5" height, she doesn't look like a fifteen year old high

school student. She's attractive and seductive actually. Pero hindi siya papatolsa
mga flirtations nito kahit ilapit

pa ang sarili. She's too young bukod pa sa kaibigan ang

pamilya nito ng pamilya niya.

Nakita niyang tumayo ang isang lalaki mula sa grupong kanina pa sumisipol sa
dalaga. Nakipagkamay ito at naningkit ang mga mata niya nang imbes na
tinanggap ng binata ang kamay ni Marga ay humalik ito sa pisngi ng dalaga na
ikinasindak ng mata nito lalo nang inilapit pa ng lalaki ang katawan. He
instinctively walk towards her and grabbed her hand away from the other man.

"What are you doing here, Marga? Alam ba ng

Mommy mona nandito ka"

"Hey, pare, that's my girl." Pagalit na wika ng lasing na lalaki.

"She's my cousin and we owned this bar young man. Stay away from her kung ayaw mong
mapalabas ng security." Madiin niyang wika sabay hila kay Marga palabas ng club.
"Ano ba, Ethan! Let me go!" Hindi niya ito pinansin at dere-deretsong tinungo ang
kotse sa VIP parking kaladkad ang dalaga.
"Sakay!"

"Hindi ako uuwi! I am meeting a friend later at nagpaalam ako kay Mommy!"
"Gusto mo talagang bumalik doon? I saw how they approached you Marga! Ganyan ka
ba talaga kababang babae? You'll allow strangers to touch you and make passes
at you?"
"Wala kang pakialam!"

"May pakialam ako dahil para na rin kitang kapatid." Nagpipigil sa inis niyang
wika.

"Really? Kaya ba ipinakilala mo akong pinsan sa mga iyon? I will never want
you to be a cousin or an

older brother a million times, Ethan. Never!"

Naningkit lalo ang mga mata niya sa pagmamatigas nito lalo na't wala pa itong balak
sumakay sa kotse. Lumapit siya at itinaas ang mukha nito.

"Kaya ka ba pumunta dito dala ang mukhang singkapal ng mga babaeng nagsasayaw sa
cabaret ang makeup? You want to seduce me? liang libong beses ko bang
sasabihin sayo Marga, I don't like you and I will never like you. Tigilan mona yang
kabaliwang yan."
Binitiwan niya ang mukha nito at tumuwid ng tayo. "Sasakay ka ba o security ng club
ang maghahatid sayo sa bahay nyo?"

Napilitan itong sumakay. Umikot siya sa driver's seat at pinaharurot ang sasakyan.
Halos kinse minutos
lang ay narating na nila ang mansyon ng mga Daylan ng walang namutawing salita sa
kanilang dalawa.

Chapter 10
Mula nang mangyari ang pagpapauwi ni Ethan kay Marga sa club ay lalo siyang
dumistansya dito para hindi na ito umasa pang magkakaroon sila ng tsansang
magkaroon ng relasyon. She was young and will eventually outgrow her feelings for
him.

Lumipas ang mga taon, natutunan niyang pakibagayan ang paninibugho niya kay Jayzee,
bagama't minsan ay kinakain pa rin sya ng ganoong damdamin tulad ngayon. His Uncle
Zane appointed him as the new CEO of Albano Airlines on his twenty ninth birthday.
Aaminin niyang pagdating sa trabaho ay hindi matatawaran ang gating ng kapatid sa
ama. Even he himself cannot compete. Minsan pa ay nasa Malaysia ito dahil nag-iwan
din si Fredrick Rusco ng shares sa shipping line doon sa kanilang mag-ina na ngayon
ay pinamamahalaan ng Uncle Jack nito na isa rin sa
may-ari ng One Logistics Corp. His half-brother is now a

multi-billionaire.

Tulad niya ay wala din itong panahon sa isang seryosong relasyon, though every
woman wanted him na kahit naging karelasyon na niya'y nagagawa pa rin nitong
maakit. One example is Roxanne, a daughter of one of the countries business
magnate. They dated for three months,pero matapos makilala at makasalamuha si Zane
ay nauwi ang mga ito sa kama. lniwasan siya ni Roxanne dahilnabaling ng husto ang
pagtingin kay Jayzee ngunit sa huli ay hindi rin naman nagkamabutihan.

Jayzee seemed to excelin everything he does. At

tuwing mapupuri ito ng ama nasi Zane ay may kirot sa

puso niya. Deep inside of him, he also wanted the same appreciation from his
biological father. Pero lumipas ang ilang taon ay pinilit niyang maging lihim ang
lahat at
itago ang tunay niyang pagkatao.

Tumunog ang telepono niya ngunit hindi niya nakilala ang numerong naka register sa
screen. Tamad niyang sinagot ito.

"Hi, lnsan! Nasa Maynila kami ni Almira ngayon. Pwede ka ba naming puntahan?"

He sighed in frustration, not because he doesn't want to see his cousin. Pero wala
siya sa mood ngayon matapos ianunsyo ang pagiging CEO ni Jayzee.

"Sure. lbibigay ko ang address," wika pa rin niya dahil hindi niya magawang
tanggihan ang pinsan. At kasama nito si Almira na minsan niyang itinangi sa puso
niya bagama't sa huli at nawalan siya ng oras at nawalan siya ng komunikasyon dito.

Kumatok ang amang si Ezekeilsa nakaawang na pinto saka ipininid iyon.

"Can we talk?" Wika nito sa mababang tono. Nanatili itong nakatayo at nakapamulsa
ang mga kamay ngunit ang mata nito'y nakatuon sa kanya. Halos alam niya na ang
gusto nitong ipakausap sa kanya.
"What is it, Dad?"

"Your Mom and I decided to tell your Uncle Zane about you." Nagulat siya sa sinabi
ng ama na tila pinal na ang desisyon nito.
"Ang sabi ko'y gusto kong manatili ang sekretong iyon, Dad."

"It's high time to tell him, Ethan. Tulad ng sabi ko'y napag desisyunan na namin ng
Mommy mo. Hindi namin gustong nakikita ang lambong sa mga mata mo

tuwing nakikita mo sila ni Jayzee. Do you think you can

hide it from us?"

"It doesn't matter, Dad." He swallowed a lump in his throat.

"It does to me, Ethan. Limang taon na halos mula ng malaman mong si Zane ang ama
mo, mula noon ay may nakita kaming pagbabago sa'yo. A cold and distant most of the
time. Masakit iyon sa amin, lalo nasa Mommy Hannah mo."

Hindi niya napigilan ang pagtulo ng luha kahit pa tumingala siya para pigilan
iyon. He was unfair to his parents. Pero kahit anong gawin niya'y hindi mawala ang
damdaming namayani sa kanya. He is rich and living a comfortable life, but he is a
bastard.

"You know that when I retire, you will also be the CEO of Albano Hotels. Pero tila
hindi iyon sapat para maging masaya ka. Because all you want is acknowledgement
from Zane, at kung ano ang ibibigay nya sayo maliit man iyon o malaki."
"Dad..."

"I understand you, Ethan. Na kahit gaano namin iparamdam na mahal ka namin ay iba
pa rin ang pagtingin ng isang tunay na magulang. That's why we decided to end your
misery."

"I am not miserable." Lumapit ang ama-amahan at itinukod ang mga braso sa mesa saka
sya tinitigan.

"Look at me, son, and tell me you're not miserable. You are not happy with your
achievements. You always try to compete with Jayzee sa mga lihim na paraan.
Kahit sa mga babae tila kayo nagpapaligsahan. I may not

be your biological father, but I can tell what you're going through just by the
look on your face."

"That won't change anything, Dad."

"That will change how you look at things, Ethan.

Kakausapin kosi Zane isa sa mga araw na ito. By the way, next week is your Uncle
Zandro and Auntie Dani's wedding anniversary. Sa bahay gaganapin ang maliit na
party. I'd be happy if you could bring someone along." Lumakad na ang ama palabas
ng pinto at naiwan siyang nakatanaw sa kawalan.

Alam niya kung ano ang ibig nitong sabihin, kahit ang Mommy niya'y pilit na siyang
pinag aasawa. But that's not his priority right now, bukod pa sa wala siyang
maisip na babaeng nagpapabago sa pananaw niya sa pag-ibig. Baka sa huli ay mauwi
lang kay Jayzee ang sinumang ipapakilala niya. That would be a big blow on his ego.

Hapon na dumating ang pinsang si Benjie at kasama nga nito si Almira. Nagulat siya
sa bagong anyo nito na mas maiksi ang buhok kaysa dati. Mas gumanda
ito ngayon ngunit hindi pa rin nawawala ang pagiging mahinhin nito. If she would
bring someone at their house, Almira would be perfect.

"I'm glad you came. Pasensya na hindi na ako nakabalik ng !locos dahil sa dami ng
trabaho." Kay Almira siya nakatingin imbes na kay Benjie. Muli niyang
nasilayan ang magandang ngiti nito na nakalimutan niya sa mahabang panahon.

"Nag resign nasa munisipyo si Almira kaya niyaya ko na dito naman maghanap ng
trabaho sa Maynila. Baka may hiring ka dito sa inyo?"

"Sure, may dala ka bang resume? HR will find a place for you." Inabot naman
nito ang resume sa kanya at inilagay niya sa drawer. "Tara kain tayo sa labas. My
treat."

Nagbilin siya sa sekretarya na i-cancel ang

anumang appoi ntment n iya ngayong araw. Di na la n iya

ang dalawa sa isang restaurant sa Resorts World.

Chaperll

"What's your order?" Tanong ni Ethan sa dalawa nang dalhin niya ang mga ito sa
isang restaurant. Katulad ng dati ay tahimik lang si Almira at halatang nahihiya.
"lkaw na'ng bahala." Sagot nito na hindi tinignan ang menu card.
"ltong steak, lnsan, mukhang masarap." Sagot naman ni Benjie kaya nag desisyon
siyang umorder ng tatlong steak. Hindi pa rin naman siya nakakain ng maayos sa
opisina kanina dahil sa samut-saring emosyon.
"So, kumusta kayo?"

"Okay naman. Dalawang bwan na akong naka destino sa Quezon City. Si Almira naman ay
kaluluwas lang kahapon."
"Really? Where are you staying?" Kay Almira siya nakatingin.
"Sa tiyahin ko sa Pasay."

"Malapit na rin sa opisina kung sakaling magustuhan mong magtrabaho sa amin. You
can report tomorrow, sasamahan kita sa HR."
"Talaga, lnsan? Bigtime ka nga pala talaga dito." "Hindi naman. Pag-aari ng Lolo ko
ang kumpanya,
empleyado lang din ako."

"Humble ka talaga, lnsan, mabait ka pa. Kaya di ako nahihiyang lumapit sayo kasi
hindi ka tulad ng ibang mayaman na hindi na kilala ang mga kamag-anak." Tumawa siya
sa sinabi nito.

"lkaw talaga. Tara kumain na tayo. At dahil binola

mo ako, ihahatid ko rin kayo pauwi."

"Hanggang sa Quezon City? Malayo yun, lnsan." "lkaw nga nakarating sa akin eh,"
"Sabagay. Tsaka may kotse ka, lnsan, mas mabilis tayo makakarating. Kanina eh apat
na oras yata kami bumyahe, na-trapik pa kasi kami."
"I know. Traffic is terrible lalo kapag rush hour na." Matagal pa silang nakapag
kwentuhan ni Benjie
kaya nalibang siya at inabot siya ng gabi nakauwi dahil

hinatid pa niya ang dalawa. Hindi na rin siya nagpunta sa club dahil may usapan
sila ni Almira na isasabay niya ito pagpasok sa opisina kinabukasan.

"Hindi ka na ba kakain, anak?" Salubong ng ina sa kanya nang makitang paakyat siya
ng silid imbes nasa komedor tutuloy.

"We had early dinner,Mom. Pumunta si Benjie at

Almira sa opisina kanina."

"Benjie na pinsan mo sa !locos?"

"Yes. Naghahanap ng trabaho si Almira, sasamahan ko sa HR bukas."

"Who is Almira? Pinsan mo rin?"

Ngumiti siya sa ina. Hindi niya naikwento si Almira dito dahilnawalan na siya ng
oras noong mga panahon na iyon. Bukod pa sa nag-aaral pa ang dalaga nang makilala
niya.
"No. Bestfriend ni Benjie."

"Is she beautiful? lba yata ang ngiting nakikita ko ngayon sayo."
Marahan siyang natawa sa sinabi ng ina. Alam niya kung gaano kagusto ng mga ito na
magkaroon na siya ng seryosong relasyon. Kahit paano'y itinangi naman niya

minsan sa puso ang dalaga. Maybe it's the right time to

think about getting into a relationship. "Yes, Mom, she's beautiful."

"Uhmmm.. okay. I want to meet her one day."

Hindi siya sumagot bagama't hindi rin napalis ang ngiti niya sa mga labi. Halos
maghapon siyang kumimkim ng panibugho na nawala nang dumating si Benjie at Almira.
She's destruction from all of his negative thoughts.
Kinabukasan ay maaga siya sa apartment na pinaghatiran niya kahapon kay Almira. lba
ang ayos nito ngayon na naka semi-formal attire. Naka hairpin ang buhok nito at may
suot nasalamin sa mata. One of her assets is her eyes, pero ang salamin nito'y
nakadagdag pang lalo sa personalidad nito.

"You look different today, you're prettier." Wika niya dito na nagbigay naman ng
tipid na ngiti.
"Salamat. lkaw rin naman, gwapo pa rin kahit naka pormal. Hindi intimidating."

"Thank you. Sabay na tayong mag lunch mamaya." Wika niya dito.

Pagdating sa Albano Tower ay tumuloy muna siya sa sariling opisina bago sinamahan
si Almira sa HR.

"What vacant position do we have now, Judy?" tanong niya sa sekretarya sa HR.

"Wala pa sa ngayon, Sir Ethan. Pero iwanan mo ang resume niya para kapag may
bakante ay matawagan
siya agad." Nakatingin ito kay Almira.

"I need her to start right now."

"It's okay, Ethan, pwede naman akong maghintay." Sala ni Almira sa sinabi niya.

Nagulat sila ng biglang bumukas ang pinto at

bumungad ang Uncle Zane niya at si Jayzee.

"Hi, Ethan,maaga ka yata?" Wika ng Uncle niya. Bumaling naman ito kay Judy at
kinausap ang sekretarya. "Post a job vacancy for Jayzee's secretary. We need one
right away."

"Ito po, Sir Zane. Recommended ni Sir Ethan." Napaungol siya ng lihim ng iabot
ng sekretarya ang
resume ni Almira dito. Ang dalaga naman ay tahimik

lang na nakamasid, si Zane ay abala sa hawak na telepono.

"Pwede kong ibigay si Rosie kay Jayzee, Uncle. I already hired Almira to be my
assistant." Agad niyang wika para hindi mapunta si Almira sa Albano Airlines.

"No, Ethan, matagal nasi Rosie sayo." Nilingon nito ang dalaga at kinausap. "Come
with me at my office."

Sandaling napatingin si Almira sa kanya saka mabilis na sumunod kay Zane ay Jayzee.
Wala siyang nagawa kundi ang bumalik sa sariling opisina dala ang
InIS.

Almira is beautiful. Hindi man niya maamin ay

natatakot siyang kapag napalapit ito kay Jayzee ay isa ito sa mga babaeng
mahumaling sa kapatid sa ama. Almira is decent, innocent and naive. Hindi ito
sanay sa tulad ni Jayzee na hindi sumiseryoso sa relasyon.
lsa pa'y balak niyang ligawan ito kapag tumagal na ito sa Maynila.

Matapos ang isang oras ay pinuntahan niya ang opisina ni Jayzee at nakita si
Almira na kausap nito. Nakita rin niyang nakalagay na ang bag nito sa bakanteng
mesa sa harap ng opisina ni Jayzee. Hindi niya na inabala ang dalawa na malamang
binibilinan ng kapatid ng mga dapat gawin.

Bago mag alas dose ay muli niya itong pinuntahan.

Wala si Jayzee sa opisina nito at ang sabi ni Almira ay may meeting sa labas.

"Okay ba sayo ang maging assistant ng pinsan

ko?"

"Okay naman. Mas mataas lang sa inaasahan ko.

was expecting a simple clericaljob. Sana'y magawa ko

ng maayos ang trabaho ko dito para hindi ka naman mapahiya."

"Of course you can. I trust you. Come with me, sa labas tayo mag lunch."
"Pwede bang mamaya konti? Wala pa kasing alas dose, baka may tumawag at walang
sumagot. Kailangan kong maayos ang schedule ni Sir Jayz, baka may ma miss ako."

"Okay, I understand. Puntahan mona lang ako sa opisina kapag free kana."
"Sure. Salamat ulit sa pag recommend mo sa akin." "No problem." Bumalik siyang
muli sa opisina nang
may sagutin na ito sa telepono. Fifteen minutes later ay

kumatok nasi Almira sa opisina niya. Dinala niya ito sa restaurant na malapit lang
din sa opisina para makabalik sila kaagad.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...
Chapter 12

Pabagsak na umupo si Marga sa swivel chair pagdating sa opisina. Alas syete siya
umalis ng bahay pero halos alas dyes na siyang nakarating sa Makati dahil sa
traffic. Kung bakit dito napili ng amana magtayo ng opisina para sa
Architectural Firm nito ay hindi niya alam.

Kalahating taon na mula ng grumaduate siya ng Civil Engineering at pasado sa board

examination. Ngayon ay dalawa na sila ng ama na nagma-manage ng business nito
bagama 't ang ama pa rin ang General Manager at siyang nagdedesisyon sa lahat ng
bagay. Nagsimula ang negosyong ito ng ama sampung taon na ang nakakaraan. Ngayon ay
malago na ito dahil na rin
sa isa sa hawak nilang kliyente ay ang Albano Corp. na sunod sunod ang ginagawang
expansion.

"Kaaalis lang nila Mr. Pablo,Marga. I was supposed to introduce you. Anong oras
na?'' Tila frustrated na wika ng ama. Sa tuwina ay lagi nilang pinagtatalunan nila
ang pagpasok niya ng tanghali.

"I left early, Dad, pero talagang traffic." "Pareho tayo ng inuuwian, Marga. I left
home
before six a.m. lkaw ay halos kakatulog lang."

Hindi niya na sinagot ang ama para hindi na humaba pa ang usapan. Gating siya sa
party ni Joshua kagabi at inumaga siya ng uwi. Si Joshua ay ang ex ni Bridgette
noong high school sila na labis nitong ikinaselos sa kanya. But Joshua and she are
best of friends now.

"Did we close the deal?'' Tanong niya sa ama na

ang tinutukoy ay ang bahay na ipagagawa ng

mag-asawang Pablo sa Antipolo.

"Yes. Thanks to Bradley, he covered up for you dahil may iba din akong inasikaso.
Mag-usap kayo sa naging discussion nila kanina. And Marga, please..." Alam niya na
ang kasunod na sasabihin nito.
"Yes, Dad. Last nato. Promise." His father rolled his eyes in frustration.

"I heard that many times." Wika nito bago lumabas

.
ng oprsma nrya.

"Hi Ma'am Marga." Wika ni Bradley nang ito naman ang pumasok sa opisina niya. Alam
niyang binibiro lang siya nito kapag tinatawag siyang ma'am or madame dahil
tinatawag nila ang isa 't isa sa unang pangalan. Bradley was her college classmate
and bestfriend. Siya rin ang humikayat dito na magtrabaho sa kanila dahil alam
niyang magaling ito.
"Thanks for the job well done Brad, alam na alam mo ang kiliti ng mga kliyente."
"Well, you owe me a date this time. Akala mo ba'y makakaligtas ka sa akin?"
Tumawa siya ng malakas. Matagalito nanligaw sa kanya bago ito sumuko dahil wala
talaga itong pag-asa. She's not over with her childhood crush- yet. At hanggang
sa hindi pa niya nakikilala ang hihigit kay Ethan sa puso niya 'y hindi siya magbo-
boyfriend.

Mula nang kaladkarin siya ni Ethan sa club halos anim na taon na ang nakakalipas ay
umiwas na ito sa kanya. Kahit sa mga family event ay mabilis itong umaalis. Noong
graduation niya ay hindi ito dumalo sa inihandang party ng parents niya kung saan
imbitado ang buong angkan ng Albano. But according to Zanya, kahit sa kanila ay
ganoon na ito. He seemed distant

sometimes from everyone. Marami ang babaeng

nauugnay dito pero hanggang ngayon ay wala pa naman daw itong dinadala sa bahay
para ipakilala sa mga magulang.
"Tonight? At Zenclub?" Tanong ni Bradley na nagpabalik sa diwa niya. Zenclub
again. Mula nang matuto siyang mag party overnight ay iniwasan niya ang lugar na
iyon.
"Sure." Wika niya kay Bradley habang ang mukha ni Ethan ang nasa isip. Siguro
naman ay wala na itong karapatan para kaladkarin siyang muli palabas.

Pagdating ng alas sais ay sabay silang umuwi ng amasa bahay. lpinaalam niya ang
pagpunta nila sa club ni Bradley.

"I told you Marga,tigilan mona ang ganyang hobby. You're our only daughter. Ayokong
mapahamak ka dahil hindi natin alam ang panahon ngayon."

"I promise Bradley this one Dad, dahilsa pag closed niya ng deal kay Mr. Pablo.
Maaga kaming uuwi."

"Susunduinat ihahatid ka ba niya? I don't understand how you find clubbing fun.
Why don't you just have a decent date in a fancy restaurant?"

"This is not a date Dad."

"Why not? Bente dos ka na, Marga. Kung noon ay tutol ako na magkaroon ka ng
boyfriend, ngayon ay panahon na para harapin mo ang mga manliligaw mo."

Hindi na siya sumagot dahil tama naman ito. Hanggang sa makarating sila ng bahay ay
paulit-ulit ang Daddy niya.

Alas otso siya sinundo ni Bradley sa bahay. Wala pang kalahating oras ay nasa club
na sila. Wala pang gaanong tao dahil maaga pa. Karamihan ng mga nagpupunta doon ay
alas dyes o alas onse pa ang dating

Chapter12 4/5
hanggang abutin ng mag umaga. But she promised her

Dad that she will go home early.

"What's your drink? " Tanong ni Bradley sa kanya habang nakaupo sila sa pang
dalawahang mesa.

"Margarita, please." lnikot niya ang mata para hanapin si Ethan pero wala kahit
anino ng binata. Nang iabot ng waiter ang order nila'y agad niyang dinaIa ito sa
labi.

"So, you went out with Joshua last night." Hindi

niya alam kung tanong ito o kunklosyon ng binata. "Dumalo lang ako sa debut ng
kapatid niya na siya
ang nag organize. But we didn't go out for a date, if

that's what you mean." Paglilinaw niya.

"Wala pa rin bang nakaka-akit sa puso mo? Parang gusto kong pagdudahan kung
lalaki ba talaga ang gusto mo." Tumawa siya ng malakas sa sinabi nito. "I'm
serious Marg,you never run out of good looking suitors pero tinataboy mong Iahat."

"Hindi ko rin alam, Brad. Basta sigurado akong lalaki pa rin naman ang gusto ko.
lkaw? Any lucky woman?"

"Aiam mo naman kung sino ang gusto ko." Saka palihim siya nitong tinignan.
"Oh! Brad, don't make things complicated for us. I

don't mix business with pleasure."

Nagulat siya ng lumapit si Jayzee sa kanila at nagpakilala kay Brad.

"They owned this club by the way." Dagdag niya nang tinanggap ni Brad ang
pakikipagkamay ni Jayzee. "So, where's your cousin?" Tanong niya sa binata na ang
tinutukoy ay si Ethan.
"lsang linggo nang hindi 'yon nagpupunta dito. Do you know that he's dating
someone? "

Hindi niya inaasaan iyon at may kirot sa puso niya

sa sinabing iyon ni Jayzee.

"So, finally. Who's the lucky girl? Kaya ba hindi na siya nagpupunta dito?"
"I guess so. Gating iyon !locos na nakilala niya dati pa noong minsang nagbakasyon
siya doon. That girl is now my personal assistant."
"Oh! Is she beautiful?" "Yes, very beautiful."
"That hurts." Biro niya nang may halong katotohanan dahil alam naman nito ang
pagtatangi niya sa pinsan nito noong high school pa siya.

"Mahina ka pala talaga, Marga. I thought you're gonna win his heart." Wika
pa rin ni Jayzee.
"I'm curious about this girl."

"Come to my office tomorrow. May bagong project para sa Tagaytay, I want you to
handle it." Kumindat ito bago sila iniwang dalawa ni Brad.

"I'm lost. Sino ang pinag-uusapan niyo?" Tanong ng binata pagkaalis ni Jayzee.

"His cousin that I was eyeing on when I was in high school." lsang mapanuring mata
naman ang ibinigay sa kanya ni Bradley.

"Why do I have this feeling na siya ang dahilan ng pagiging pihikan mo sa

manliligaw."

"Oh no, matagal na iyon, Brad. Ni hindi na kami nagkikita ng ilang taon."

Hindi niya alam kung nakumbinsi niya si Bradley sa sagot niya pero hindi rin niya
maiwasang malungkot tuwing sasagi sa isip ang mga sinabi ni Jayzee kanina.
Makalipas ang kalating oras ay nagyaya nasi Bradley na
ihahatid na siya.

Chapter 13

Nagulat ang ama ng maaga siyang gumising kinabukasan. Pero sa halip nasa Daddy
niya sumabay pagpasok ay sa Mommy niya dahil may usapan sila ni Jayzee na magkikita
ngayon sa opisina nito. Wala naman silang usapan sa oras pero ipinasya niyang
puntahan ito ng alas otso.

Dumaan muna siya sa coffeeshop para bilhan ng kape si Jayzee. Wala pa namang alas
otso kaya doon niya na inubos ang inorder para sa sarili. Pagdating sa opisina ng
Albano Corp. ay agad siyang dumeretso sa opisina ni Jayzee at nagbakasaling
pumasok ito ng maaga. It's still seven forty five in the morning.

Walang tao sa table na dapat ay sa assistant nito pero may gamit nang nandoon kaya
alam niyang dumating na rin ang tinutukoy ni Jayzee na nililigawan ni Ethan ngayon.
lpinasya niyang sumilip sa opisina ni Jayzee na bahagyang nakaawang ang pinto.
Kung nagulat ang dalawa sa presensya niya ay lalo na siya. She was sure Jayzee was
about to kiss the girl in front of him kung hindi lang siya natanaw sa pintuan.
Agad naghiwalay ang dalawa at nakita niyang yumuko ang babae at agad nagpaalam.
Nakita niya ang pag-iling ni
Jayzee sa kanya habang nakangiti. She came right on time.
"You're right, she's beautiful. Pero akala ko ba'y ---" "Yes. And thank you for
coming right on time."
Putol nito sa sasabihin niya.

I thought so, wika niya sa sarili.

"So, hindi lang pala si Ethan ang nabighani ng

babaeng iyon.11

11 lt's not what you think. Hindi ko sinasadya. It's just that -- 11

11Coffee?11 lnabot niya ang binili sa binata nang mapansing hindi nito alam kung
ano ang sasabihin.
11 Pampakalma.11 Tumawa naman si Jayzee.

11 Hindi ko inaasahang maaga kang pupunta.11

11 l'm glad I did.11 Muli namang natawa ang binata.

11You look beautifulin your business suit. And I'm glad na muli kang tumapak
sa building na ito.11
11Yeah, it's been a long time. Naging busy sa trabaho, lalo at malayo ang Makati at
nakakaubos ng oras ang traffic. So, ano ba ang project na pag-uusapan natin?n

11 Kailangan ng expansion sa casino sa Tagaytay.11

11That's Albano Hotel's project, Jayz. Hindi ba't sa

Airlines ka?''

11Yes. Kaya't alam mona kung saan ka susunod na pupunta pagkatapos mo dito. Napag-
usapan namin iyan kahapon sa conference room at ako lang ang nagbanggit sayo
kagabi. But eventually malaIaman nyo rin dahil gusto ni Lolo na maumpisahan
agad sa !along madaling panahon. Ethan's might be in his office right now.11

110kay then, pupuntahan ko sa office niya.11 Tumayo na siya para lumabas.

11Wala ka bang dalang kape para sa kanya?n Biro nito bago pa siya makarating ng
pinto.
11Wala. Baka !along nerbyusin pag nakita ako.11

Lalong lumakas ang tawa nito na rinig niya hanggang tuluyan siyang makalabas.

Nahagip niya ng tingin ang bagong sekretarya nito

na mahaba pa sa tuhod ang paida at ang salamin sa

mata'y aabot yata sa three hunrdred ang grado sa kapal. Hindi nito suot ang
salamin kanina nang abutan niya ito sa silid ni Jayzee. Ngumiti ito ng tipid nang
makitang nakatitig siya dito. Gumanti siya ng ngiti at lumapit para pormal na
ipakilala ang sarili.

"I'm Marga Daylan Mortel. My mother works here." In-assume niyang kilala nito
angina dahil isang linggo na itong nagtatrabaho dito.
"Almira Corpuz." Tipid nitong sagot na tinanggap ang pakikipagkamay niya.

Dumaan siya sa opisina ng ina pero may

ka-meeting din itong supplier kaya tumuloy na siya sa opisina ni Ethan. Tulad ng
inaasahan niya'y nabigla ito nang makita siya.

"What a surprise." Tumayo ito at sumandal sa cabinet na nasa likod ng mesa

nito, sa ibabaw ay ang iba't ibang picture frame ng binata kasama ang pamilya.
"Good morning, Mr. Albano. Jayzee actually sent me here for the expansion of your
Tagaytay branch. It's nice to see you again after a long time." Wika niya na
pilit itinago ang kaba. This man never fails to make her heart beats faster and her
knees weak.

"I plan to talk to your father about it, Marga. Siguro ay makabubuting kami
ng Daddy mo ang mag-usap tutalwala pa naman akong konkretong plano."

"Dad's hands are full already, Ethan. Ako na ang tumatanggap ng mga bagong
proyekto." Pormal niyang sabi sa lantaran nitong pagtataboy. Hindi pa rin ito
nagbabago. " Don't you trust me?"

"Hindi iyon ang ibig kong sabihin."

"I heard you're eyeing on someone right now. She's beautiful. Sinagot ka na ba?''

"Kaya mas gusto kong ang Daddy mo ang

ka-transaksyon para maiwasan ang ganitong usapin, Marga."

"Ganoon nga ba, Ethan? o baka natatakot kang mahulog din ang loob mo sa akin?"

lsang sarkastikong tawa ang pinakawalan nito. "I never knew that you still have
that confidence you had before."

"For the sake of argument, Ethan, ano ang meron siya na wala ako?"

"This conversation is useless. lpapadala ko ang requirement namin sa email nyo para
makagawa kayo ng proposal." Umupo ito sa executive chair at hinarap ang laptop na
nasa mesa nito.
"I'm waiting, Mr. Loverboy." Nilagkitan niya ng tingin dito at umirap ang binata
tanda ng pigil na inis. Sumagot naman ito dahil alam nitong hindi rin naman siya
aalis nang hindi nito sinasagot ang tanong niya.
"Malayo ang katangian nyong dalawa, Marga, she's

a decent woman and not liberated like you. I don't want to be rude, pero may mga
kailangan pa akong tapusin dahil may meeting ako ng alas dyes."

"lniisip ko kung ano ang pamantayan mo ng salitang desente, Ethan. But anyway,
goodluck sa inyo." Tumayo siya at nagpasya nang umalis dahil hindi nasa kanya
nakatuon ang tingin ng binata. "Bilisan mo lang, Mr. Loverboy, baka maunahan ka ng
pinsan mo." Wika niya bago tuluyang isara ang pinto.

Masama ang loob niyang lumakad palabas ng building ng Albano Tower at nagpatawag ng
taxi sa guard. Sa inis ay nakalimutan niyang muling dumaan sa opisina ng ina. Tulad
ng dati ay lantaran siyang ipagtabuyan ng binata,but now is even worst dahil pati
usaping negosyo ay ayaw ipagkausap sa kanya.

Pagdating niya sa sariling opisina ay mainit pa rin ang ulo niya.

"What happened to your meeting? " Tanong ng ama nang makita siyang nakasimangot.

"Ethan wants you work with you instead of me, Dad. Pero kung ayaw nilang ako ang
humawak ng project na ito'y maghanap na lang sila ng ibang contractor." Pinal
niyang sabi dahil sa sobrang inis. Alam niyang hindi naman gagawin ng Albano Corp.
na ibigay sa iba ang proyekto dahil part owner sila ng Albano Airlines at kaibigan
sila ng pamilya. It's Ethan against her now. "Hindi ako nagpaka dalubhasang
maging engineer at ipasok ang sarili ko sa top ten board passer para maliitin lang
ni Ethan Albano."

Hindi na sumagot ang ama dahil sa nakitang galit sa mga mata niya. Damn Ethan to
even think Almira is more decent than her gayung muntikan pa itong makipaghalikan
kay Jayzee kaninang dumating siya.

Chapter 14

Naiwang nag-iisip si Ethan nang umalis si Marga. Bago ito nagtungo sa opisina niya
ay dumaan muna ito sa opisina ni Jayzee at alam niyang nagtagalito doon. Nakita
niya ito kanina dahil balak niyang kausapin si Almira at yayaing mag dinner mamaya,
pero napigil
nang makitang pasilip-silip si Almira sa opisina ni Jayzee habang kausap nito si
Marga.

Hindi niya alam kung ano ang ibig nitong sabihin na baka maunahan siya ng pinsan.
Mas lalo niyang gustong yayain si Almira mamaya para umpisahan na ang panliligaw
dito. At dahil hindi mapakali sa iniwang salita ni Marga ay pinuntahan niya ang
opisina ni Jayzee para kumustahin.

"Hi, Ethan, nakapag usap na ba kayo ni Marga tungkol sa Tagaytay project?"

"Hindi pa. And I want her father to handle it instead of her."

"Why not? Marga's ideas could be more interesting. She might have fresh ideas.
Moderno ang kailangan nating design para doon."
"I know. But you know her, hindi nanaman ako nun titigilan."
"So? Anong problema doon? Napansin mo bang mas maganda siya ngayon? And a lady
engineer? That's hot." Napapailing na lang siya sa sinasabi ni Jayzee.
"E di ikaw na lang ang manligaw dun. She's a family bro. At ayoko ng babaeng mas
agresibo pa sa akin."

"It's up to you. May kailangan ka ba?'' Tanong nito

dahil nanatili siyang nakaupo sa couch sa gilid ng opisina nito.

"Gusto ko sanang irequest na pauwiin mo si Almira ng maaga mamaya. I want to take

her out for a dinner." Wika niya na biglang ikinatahimik ni Jayzee.

"Sure." Sagot nito pagkaraan ng ilang sandali. "What time?''

"Five o'clock." "Sige, no problem."

Lumabas na siya sa opisina nito at dumaan naman

sa table ni Almira para sabihin na susunduin niya ito ng alas singko. Tumango naman
ang dalaga bilang pagsang-ayon.

Tumawag siya sa isang flower shop at umorder ng bulaklak para kay Almira mamaya.
lnilagay niya muna sa kotse para sa restaurant niya na lang ibibigay iyon.
Nangingiti siya sa sarili. It's been a long time since he courted a girl, ngayon na
lang ulit at naninibago siya.
But Almira is worth the wait. Mula nang magtrabaho ito sa kumpanya nila ay
tumigil na rin siya sa pagpunta sa club dahilgusto niya nang mag seryoso. Sa
kauna-unahang pagkakataon ay mayroon siya na wala si

Jayzee.

A serious relationship.

Eksaktong alas singko ay pinuntahan niya si Almira na nakapag ligpit na rin ng mga
gamit sa mesa. Habang palabas ng building ay hawak niya ito sa siko at hindi naman
ito tumanggi. Pagsakay nila sa kotse ay inabot niya ang bulaklak.
"Ano ito,Ethan? Nanliligaw ka ba?" Nakangiti nitong tanong bagama 't iniiwas
ang mata kapag tinititigan niya ito.

"Sort of. Ayaw naman kitang biglain,but since

natanong mo naman na, yes I am courting you."

Hindi ito sumagot at nanatiling tahimik hanggang sa makarating sila sa restaurant.

Pagkatapos niyang umorder ay muli niyang hinarap ang dalaga.

"May problema ba kapag nanligaw ako?" "Wala naman. Pero wala pa sa isip ko ang
pakikipag relasyon, bago pa lang ako dito Ethan."

"We've know each other years ago, Mira. Kahit noon ay may gusto na ako sayo. Naging
abala lang talaga ako sa trabaho."

"Hindi ko pa kasi iniisip ang mga bagay na iyan, Ethan. Pasensya na." Hindi niya
alam kung
pambabasted na ang sagot nito o hindi pa lang talaga ito handa. One of the things
he hates is guessing.

"Are you falling for Jayzee, Almira?" Nagulat ito sa tanong niya pero mas
nagulat siya nang hindi ito sumagot. Hawak nito ang isang baso ng tubig at doon
itinuon ang tingin. "He's a player, Mira, he never gets into a serious
relationship."

"Wala akong balak makipag relasyon sa kanya, Ethan."

"But you like him." It was a statement na hindi naman nito sinalungat.

"I don't know. He's attractive and intimidating and domineering---"

"I don't believe this." Wika niya sa sarili na napalakas at nagulat si Almira.

"I'm sorry, Ethan, ayoko lang na paasahin ka. Pero wala akong balak makipag
relasyon kay Jayzee kung yun ang ikapapanatag ng loob mo. I don't want to be one of
his women."

Hindi na siya sumagot. Kung pwede lang mag walk

out ay ginawa nya na but it's ungentlemanly. Matapos

ang dinner nila ay hinatid niya na ang dalaga sa apartment nito saka tumuloy sa
club. Tulad ng dati ay bumalik nanaman siya sa walang direksyon.

Sa opisina ay naroon pa si Zane at katatapos lang basahin ang mga reports ng iba't
ibang departamento. Marahang kumatok si Ezekeil bago tuluyang pumasok ng silid.

"It's past seven o'clock, malayo pa ang Greenhills."

Wika ng kapatid sa kanya.

"I know, I just have to finish this bago ko ibigay kay

Jayzee bukas."

"Can we talk?" "Aren't we talking?"

"No, I mean a serious talk." "Bakit? May problema ba?"
Tumigil ito sandali kaya't kinabahan siya sa

nakikita niyang anyo nito. Whatever he wanted to say must be very important.
"It's about Ethan, Zane." "What about him?"
"Hindi mo ba napapansin ang pagiging seryoso niya nitong mga huling taon? "
"Yes, I noticed. Baka dahil sa trabaho Zek. Kahit tayo noon ay nagbago nang
nagkaroon na ng mga responsibilidad."
"Pero hindi ito tungkol doon, Zane." "Anong ibig mong sabihin?"
"Aiam na ni Ethan na hindi namin siya anak ni Hannah." Sumandalsiya sa
executive chair at nakatuon ang tingin sa kapatid.
"I know he's Haley's son, pero ang hindi ikaw ang

ama ay hindi ko alam, Zek. Hindi ba 't nabuntis mo si Haley?" Wika niya habang
nagsisimulang kabugin ang dibdib.

"lyon ang pinalabas ni Haley. Pero alam ko sa sarili kong walang nangyari sa amin.
When she delivered Ethan at the hospital, dalawang bwan na siyang overdue
samantalang ang bilang ko'y dapat pito pa lang halos."
"I didn't know..."

"Before his grandfather died, ipinagtapat nito kay Hannah kung sino ang totoong ama
ni Ethan. A month after,we have to finally tell him the truth."

Pinanlamigan siya ng buong katawan sa mga narinig. Suma tutal ay alam niya na ang
kasunod na sasabihin ni Ezekeil.

"Nagbunga ba ang isang gabing nakalimot kami, Zek?" Nang marahan itong tumango ay
tuluyan na siyang binagsakan ng langit at lupa. He is Ethan's biological father.
Ni wala siyang kamalay-malay na anak nya ito.

"What happened, Zane? She's your secretary. Malinaw pa sa company rules noon na
hindi magkakaroon ng affair ang sinumang empleyado. That's why I gave up my
position and gave it to Selena when I thought I was really the one that got her
pregnant."
"Hindi ko alam, Zek. It was a one-night-stand. Umpisa pa lang ay alam kong ikaw na
ang gusto ni Haley pero hindi mo siya pinapansin. Nang may nangyari sa amin ay wala
rin naman siyang hinabol sa akin kaya naisip kong baka okay lang naman sa kanya ang
nangyari. I was never into a serious relationship at that time alam mo yan."

"Nalaman niyang buntis siya'y ikakasal kana kay

Selena kaya hindi na siya naghabol."

Tila bumigat ng bumigat ang pakiramdam niya sa mga rebelasyon ni Ezekeil. "Now I
understand his unexplainable silent competition with Jayzee. Kung susumahin
natin ay siya ang panganay kong anak, Zek." Marahang tumango ang kapatid. Humugot
siya ng malalim na buntung hininga.

"Bakit ngayon mo lang sinabi sa akin?" Lumunok siya nang tila may nagbara sa
lalamunan niya. Kahit ang mga luha ay nagbabadya nang tumulo ngunit kailangan
niyang pigilan.
"Because Ethan doesn't want you to know his existence. Akala ko'y mawawala din
ang panlalamig at ang pader na inilagay niya sa sarili. Pero sa pagdaan ng mga taon
ay hindi nabago iyon at nababahala na ako. Noong nakaraang linggo na inanusyo mo
ang pagiging CEO ni Jayzee ay nakita ko ang inggit sa mga mata niya, lalo kapag
nakikita niya kayo ni Jayzee na magkasama. I know deep in his heart, he also wanted
the same appreciation and attention that you give to Jayzee."

"Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon. All along he's been watching me
from afar. Kung sana'y sinabi na lang ni Haley ang totoo noon pa."
"Start from introducing yourself as a father, Zane, kapag handa ka na. Alam kong
hindi rin ito madali sayo."
lsang mahabang katahimikan ang namayani bago siya muting nagsalita.
"Thank you for being a good father to my son, Zek. Kahit noong una mo pa nalaman ay
hindi ka ang dalawang isip na akuin pa rin siya bilang tunay na anak."
"Maybe because deep in my heart he's truly an

Albano."

"Yeah, right." Ngumiti siya bagama't may luha na ang mga mata. Tumayo naman si
Ezekeil at tinapik siya sa balikat bago ito nagpaalam.
"Talk to Selena and tell me when you are ready to talk to Ethan. Hindi ko muna
sasabihin sa kanya na sinabi ko na sayo."

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 15

Tanghali na pumasok si Ethan kinabukasan dahil halos inumaga na siya sa club.

Pagdating niya'y agad siyang pinuntahan ni Ezekeil.

"It's almost lunch time, Ethan, tinanghali ka yata?" Tamad siyang umupo sa
executive chair at sinapo
ang ulo dahilsa hangover. lbinunton niya ang inis kay
Jayzee sa pag-inom at naparami siya kagabi. He remembered he was with someone but
he can't even recall her name.

"Why are you here, Dad?"

"To see you. Hindi ka namin nakasama sa hapunan kagabi, gayung isang linggo ka nang
!aging umuuwi ng maaga. What happened?"

Hindi niya gustong ipagkausap sa ama iyon. When he thought he could change himself
for the better, Jayzee stole his moment again with Almira. Wala na siyang alam na
maaari niyang ikalamang sa kapatid sa ama.

"I just missed clubbing." Maiksi niyang sagot. "Naumpisahan mona ba ang plano
para sa
expansion sa Tagaytay? We need to present a concrete

plan with your grandfather next week."

Muli siyang napapikit sandali nang maalala ang dapat sana'y uumpisahan niyang gawin
kahapon kundi lang naubos angoras niya sa pag-iisip kung paano uumpisahan ang
panliligaw kay Almira, nasa huli ay wala rin siyang napala.
"I will call Alfred now." Wika niya sa ama at

dinampot ang telepono sa mesa. Nakatatlong ring ang

sa kabilang linya bago ito sinagot ng sekretarya nito. "May I speak with Mr. Alfred
Mortel? This is Ethan Albano."

Agad namang sinagot ni Alfred ang telepono at humingi siya ng appointment sa ama ni
Marga.

"My daughter was in your office yesterday, Ethan. She was supposed to discuss that
matter with you. I'm sorry but she handles your account now and I have other
ongoing projects. May problema ba kung si Marga ang haharap sa inyo? I guarantee
you, Mr. Albano, kahit fresh graduate ang anak ko'y hindi ako mapapahiya sa kanya."
"I know, Mr. Mortel. It's just that I feel more comfortable working with you, taon
na ang pinagsamahan natin."
"Kung babawiin ko sa kanya ang account nyo'y para ko na ring sinabing wala akong
tiwala sa kakayahan ng anak ko."

"Naiintindihan ko, Sir." Wika niya bago nagpaalam at ibinaba na ang telepono. His
father looks at him with animosity in his eyes.
"What's wrong?"

"Alfred wants his daughter to work with us."

"I like Marga's determination, she knows her ways and she doesn't give up easily."
Wika ng amasa nangingiting mga mata. Siya nama 'y lalong naiinis. "Ano naman
ang problema kung si Marga ang makakatrabaho mo sa project na 'to?"

"I'd rather work with men than women, they're complicated."Tamad niyang sagot.
"Wrong, Ethan. They're more exciting. At si Marga'y para na ring pamilya, lho.
Hindi magandang tanggihan mo ang makatrabaho siya. Anyway, tomorrow is Zandro
and Dani's wedding anniversary. Nabanggit mo dati na

may ipapakilala ka na. Did you invite her?"

"I changed my mind." Bumalik muli ang inis niya kay Jayzee. Tumayo ang ama at
tangka ng aalis nang muli siyang magsalita. "Kalimutan nyo na ang pagkakaroon kong
commitment,Dad. Hindi niyo na ako maaasahan pagdating sa ganyang bagay."
Sandali siyang tinitigan ng ama saka tuloy-tuloy na lumabas ng
silid.

Pagdating sa sariling silid ni Ezekeil ay naroon na

ang asawang si Hannah at mga anak nasi Elize at Renzo dahil balak nilang bumili ng
regalo para sa kapatid at asawa nito sa anibersaryo ng dalawa bukas. Humalik siya
sa asawa at mga anak bago umupo sa executive chair at dinampot ang telepono.
Matapos
makipag-usap ay niyaya niya na ang asawa at mga anak na lumabas ng silid. Hindi
kalayuan sa building ng Albano Tower ay nakipagkita muna sila kay Marga na siyang
kausap niya kanina.

Si Marga ay nagtataka sa biglaang pagtawag ng ama ni Ethan at gustong makipagkita

sa opisina nila sa Makati. Nagkataon na katatapos lang nila ng meeting ni
Bradley sa isang kliyente na malapit lang sa Albano Tower kaya't sa isang fastfood
na lang siya makikipagkita dahilkasama daw nito ang dalawang anak. ltinawag sa
kanya ng ama kani-kanina lang na
kinausap na ito ni Ethan para ang ama ang humawak ng proyekto na talagang
ikinainis niya.

Pagdating niya ay naroon nasi Ezekeil at asawa nito at dalawang anak. Humalik ang
mga ito sa kanya pagkatapos ay umupo siya sa bakanteng silyang
naroon. Ang dalawang bata ay bumalik sa playpen na naroon kasama ng yaya ng mga
ito.

"I'm sorry, Uncle. Pero tila walang balak ang anak

nyo na ipahawak sa akin ang account na iyon. He's free to find another contractor
anyway."

"Forgive my son's manners, Marga. May pinagdadaanan lang ang anak kong iyon ngayon.
Are
you free on Friday? Siya na ang pupunta sa opisina mo." "Your son doesn't trust
me. I'm sorry, but I don't
allow other people underestimate my capability."

"I know, and I trust you. Naalala kong maliit ka pa'y may pagtatangi kana sa anak
ko. Do you still have that affection towards him? If you don't mind me asking."
Pinamulahan siya ng mukha at iniwas ang tingin sa kausap.
"This is not about our personal relationship, Uncle. Kung iyon ang pinoproblema
niya'y propesyunal akong kausap."
"I want to know your feelings towards my son, Marga."

"Your son kept his distance from me years ago. Tulad ng sabi ko'y malaya kayong
kumuha ng ibang contractor---"
"I want you to make him fall in love with you." "What?!"
Kung nagulat siya'y tila nagulat din ang asawa nito, ngunit nagpatuloy pa rin si
Ezekeil sa totoong pakay nito sa kanya.

"He's being skeptical into a commitment and it worries me. Kung napapansin mo ang
pag distansya niya'y hindi lang siya sa'yo ganoon kundi pati sa amin, though he
tried his best not to make it obvious. Tulad
ng sinabi ko kanina ay may pinagdadaanan iyon ngayon, one of these days ay
malalaman mo rin."

"I'm the last woman on earth he would want to

commit with, Uncle." Natatawa niyang sabi. "Anumang

pag-asa ko na magkakagusto ang anak niyo sa akin ay naiwala ko na sa matagal na

panahon."

"Are you with someone now?" Umiling siya at muling sumilay ang ngiti sa mukha ng
kausap. "Willyou give it a try again?"

"Hindi ko mapaniwalaan ang mga naririnig kong iyan sa inyo ngayon."

"I like you for my son, Marga." "What happened to Almira?"

"Who's Almira? Jayzee's secretary?"

"Yes, Uncle. Nabanggit ni Jayzee sa akin na balak niyang manligaw sa babaeng iyon.
She's beautiful and
'decent' according to your son." lpinagdiinan niya ang

huling sa!ita ng may pait. He thought she wasn't decent enough.

"Nabanggit niya minsan na may ipapakilala na siya sa amin sa mga susunod na araw.
Siguro nga'y si Almira
'yun." Wika ng ina nito na kanina 'y nakikinig lang sa kanilang dalawa.

"Pero binawi rin niya kani-kanina lang, sweetheart. Maaaring may pangyayari na
nagpabago ng desisyon niya." Wika ni Ezekeil.

Hindi niya na binanggit sa dalawa ang nahuli niyang muntikan nang halikan ni
Jayzee at Almira. Maaaring may iba namang dahilan kung bakit nagbago ang desisyon
nito. 0 kung totoong nagbago na nga.

"Sana 'y pumayag ka, Marga. I'd be happy to be your father-in-law."

"Masyadong malayo ang nararating ng imahinasyon niyo, Uncle. I can't even

convince him to work with me with this Tagaytay project."
"What Marga wants Marga gets, hindi ba?''

Paghahamon nito sa kanya. Nangiti siya nang maalala

ang kakulitan niya noon kay Ethan.

"I was young, Uncle. Pero natutunan ko na ring pakawalan ang mga bagay na hindi
para sa akin."

"I always admire your confidence and determination. Kakailanganin natin yan sa mga
susunod na araw." Wika pa rin nito na tila binalewala ang sinabi niya.

"You don't give up, do you?"

"For the sake of my son's happiness, no."

Tila nagkaroon siya ng pag-asa bagama't hindi pa rin nawawala ang inis kay Ethan.

"Prepare your red carpet, Uncle. Your future daughter-in-law is on your way."
Tumayo na siya at kinuha na ang bag at humalik sa pisngi ng mga ito.
"That's my girl." Wika nito at tumayo na rin pati ang asawa nito. "See you
tomorrow at Zandro and Dani's wedding anniversary."
"I have an urgent meeting in the afternoon, Uncle. But I will be there." Smiles
were on their faces.

Chapter 16

Pagkatapos ni Marga sa meeting sa isang kliyente sa Makati ay bumalik siya sa

opisina para iwan ang ilang gamit doon. Alas singko pa lang ng hapon at aabot pa
sya ng alas otso sa bahay ng mga Albano. Ang Daddy niya ay kanina pa umuwi dahil
alas sais syete angoras
ng party.

Alas otso na siya nakauwi ng bahay at mabilis na nagpalit ng suot na akma sa

okasyong iyon. lsang beige sleeveless v-neck chiffon dress ang isinuot niya na
bumagay sa maputi niyang kutis. Naglagay siya ng manipis na make-up at iniladlad
lang ang lagpas balikat na buhok.

Marami din ang bisitang dumalo dahil halos mapuno ang hardin ng mansyon na ang
karamihan ay mga kasosyo sa negosyo. Pagkatapos batiin ang Uncle Zandro at Auntie
Dani niya ay tumuloy na siya kung saan naka pwesto ang mga magulang. lnikot niya
ang mata para hanapin si Ethan at nakitang kasama nito ang mga pinsan, pero wala
doon si Almira kaya nakatanaw siya
ng pag-asa. Nang maalala ang pag-uusap nila ng ama ng binata ay nagkaroon siyang
muli ng dahilan para umasam na mapansin siya nito.
Pagkatapos kumain ay muli niyang hinanap ang binata pero wala na ito sa pwesto
nito kanina. lnilibot niya ang mata at natanaw niya ang likod nito sa may dulong
bahagi ng hardin, malayo sa karamihan ng tao at halos hindi na naaabot ng ilaw ng
poste sa mansyon. Nagpaalam siya sa ina na magpapahangin habang ang mga ito'y
abala pa sa kwentuhan sa iba pang bisitang

naroon.

Si Ethan nang mga sandaling iyon ay tumayo at tinungo ang dulong bahagi ng patio
kung saan hindi na halos naabot ng ilaw. Nagsindi ng sigarilyo at pinaglaruan ang
usok nito. Naiinis siya sa sarili dahil hindi mawala ang panibugho kay Jayzee na
nadagdagan nang tila pati si Almira ay naakit nito. Kung tutuusin ay hindi naman
nagkulang ang Daddy Ezekeil at Mommy Hannah niya sa pagpaparamdam ng walang
katumbas
na pagmamahal, pati na rin ng inaakala niyang mga kapatid kay

"Hello loverboy." lsang anino ang nagpapitlag sa kanya mula sa malalim na pag-
iisip. He groaned in frustration dahilsa pag gambala nito sa katahimikan

"Why do you keep on bothering me Marga?" Naiirita niyang tanong. Hindi pa niya ito
tinawagan mula nang magpunta ito kahapon na dapat ay pinag-uusapan na nila ang
proyekto.

Marga is one adorable woman, that's fine. Pero hindi niya gusto ang mga babaeng
agresibo at lantaran kung magpahayag ng pagkagusto sa lalaki. He always adores
how her Mommy Hannah brought his two sisters Zanya and Elize to be a fine young
lady. Though Zanya acted like a boy most of the times, dahil lumaki itong puro
barako nang mga panahon na iyon, hindi naman ito kasing agresibo ng isang ito.

Nakita niya ang anino nitong papalapit sa kanya at ang pabango nito'y agad pumasok
sa ilong niya na nagdulot ng kung anong pakiramdam. sa ilang libong beses na umiwas
siya dito mula nang hindi ito tumigil nang pagpapahayag ng pagka crush sa kanya ay
nagtagumpay siya. But now, he is alone with her in the

middle of the dark and with his alcohol and a cigarette

on his hand, kung bakit kumakabog ang dibdib niya ay hindi niya alam.

"And why do you keep on walking away? ' Nakatayo na ito sa harap niya at lalo
niyang nasasamyo ang amoy nito. It was like a drug to him. Naninibago siya sa
damdaming dulot nito ngayon na dati ay hindi niya naramdaman.

"Bumalik ka nasa loob Marga," Wika niya sa mababang tono.

"Are you afraid of me Ethan?"

Tumawa siya ng pagak. Hinaluan niya ng may pang uuyam. "Why should I be afraid of
you?"

"Because I can make you fall in love with me."

"I admit you are one desirable woman Marga, and you can turn me on right now. But I
don't want to be associated with promiscuous woman like you na walang ginawa kundi
ilapit ang sarili sa mga lalaki."
"Sayo ko lang inilalapit ang sarili ko Ethan." Kung may gumuhit na sakit sa tinig
niyang iyon ay hindi niya alam. He doesn't care.

"I don't like you."

"Just one kiss loverboy." Halos paanas nitong sabi na halos hindi dumaan sa
pandinig niya, ngunit kung paano iyon nagdulot ng init sa kanyang katawan ay hindi
pa rin niya maintindihan. He had never been close
to her as he is right now, and she was tickling his senses.

Naaamoy din niya ang alak sa hininga nito dahil sa talagang inilalapit nito ang
mukha sa kanya.
"Don't bring me to the edge where we will both regret later young lady. Hindi mo
gugustuhin ang mangyayari."
"Just one kiss Ethan, kung talagang hindi mo pa rin

ako gusto'y hinding hindi na kita gagambalin."

"What made you think nasa isang halik ay magkakagusto ako sayo?"

"Hindi nga ba?'' "I wiII never." "Then prove it." "No."
"You're afraid. "Afraid of what?"
"Na matalo kita. Na kapag nahalikan mo ako'y bibigay rin ang damdamin mo sa akin."

"I don't have feelings for you Marga."

"Hindi ako aalis dito nang hindi mo napapatunayan

Ethan. Kiss me and we will find out. Kapag huminto ka sa paghalik, hinding hindi na
kita gagambalain. Pero kapag nagtagal sa isang minuto ang halik na iyon, then you
will be my boyfriend from now on."
"I didn't know you're that crazy."

"Just shut up and kiss me." Halos magdikit na ang labi nila na sinadya ni Marga at
tuluyan siyang nagpadala sa buyo nito.
Hinawakan niya ang likod ng ulo nito at siniiing halik dahil hindi rin naman ito
titigil. lkinawit naman nito ang mga kamay sa leeg niya at tumugon sa kung paanong
paraan. She doesn't know how to kiss, na buong akala niya'y eksperto nasa
larangang iyon. Sandali siyang nawala sa katinuan at lumalim na ang halik niya.
Naghahanap ng tugon. Ang kamay niya'y nagsimulang maglakbay sa likod ng dalaga
habang patuloy pa rin siya sa paghalik.

He should stop. Pero tila may bato balaning humihila sa kanya para idikit ang
katawan kay Marga.

Her lips are sweet and her breath smells a mixture of

mint and wine. Pinaglandas niya ang kamay sa dibdib nito at nagsimulang maghanap.
Her skin is smooth and soft and he is burning. Tila tumataas ang temperatura niya
habang tumatagal. Nang ilapat ng dalaga ang kamay sa dibdib niya'y lalo siyang
nawala sa matinong kaisipan. He groaned in satisfaction. Lumipat ang halik niya sa
pisngi nito at gilid ng tenga, hanggang bumaba pa sa leeg nito. Her perfume is even
more inviting and intoxicating him. Nang ibinaba niya ang mukha sa dibdib nitong
halos nakalantad niya ay bigla nitong inilayo ang sarili.
"You're my boyfriend now Ethan. Nanalo ako sayo." Wika nito na habol din ang
hininga. Napamura sya sa sarili. He wanted her right here, right now. Kung
paanong nadala siya sa panunukso nito ay hindi nya lubos maisip. But god, he
wanted more!

"Kalokahan. Hindi mo ako makukuha sa isang pustahan Marga." Pagalit niyang sabi.
"You're an honorable man Ethan. Huwag mong sabihing wala kang isang sa!ita."
Wala siyang mahagilap nasa!ita matapos niyang matangay sa pang-aakit nito. Hindi
rin naman siya
santo at nagkataong natyempuhan nito ang kahinaan
.
n1ya.

"Fine. Pero sisiguraduhin kong ibi-break mo din ako

sa loob lang ng isang linggo Marga."

"Oh no. That will never happen. I will make you fall in love with me instead."
Pinaglandas nito ang mga daliri sa dibdib niya saka naglakad pabalik sa hardin.
Hinabol niya ito ng tingin at noon niya napagmasdan ang kabuuan nito.

"Damn!" Mura niya sa sarili. He just lost a bet

Chapter 16 6/6

because of one kiss. At nakapagtatakang gusto niyang mas higit pa doon ang mangyari
kung hindi lang ito mismong lumayo. At ngayo'y galit siya sa sarili sa pagkawala sa
sandaling katinuan. He never liked her at ngayon ay tinalo pa siya sa isang
pustahan.

"I'll be your worst boyfriend Marga, I bet you

that." Kung hamon niya iyon sa dalaga o sa sarili niya ay hindi niya alam. Lumakad
siyang pabalik sa party at iniwasan ang tingin nito ngunit sa anong kadahilanan ay
lalo lang nagtatama ang paningin nila. Hindi man niya aminin ay may napukaw itong
damdamin sa kanya na hindi niya kayang pangalanan.
Nang matapos ang party ay isa isa nang nagsiuwian ang mga bisita pero naroon pa rin
si Marga at mga magulang nito. Umiwas siya ng tingin at pumasok nasa loob ng
mansyon. Sa balkonahe ay nagawa niyang pagmasdan ang dalaga na noo'y kausap pa ang
mga magulang niya. Nakatawa ang mga ito at nagkakasarapan pa ng pag-uusap. Nakita
rin niyang dumako ang tingin nito sa dako ng kinaroroonan niya, kung nakita siya
nito'y hindi niya tiyak dahil hindi niya binuksan ang ilaw sa kwarto niya.
Nagpasya na rin siyang pumasok dahil hindi pa rin nawawala ang
pag-iinit ng katawan na dulot nito kanina.

He badly needed a cold shower.

Chapter 17

Maagang kinatok ng ama ang pinto niya kaya't napilitan na siyang bumangon.
Pagkatapos niyang maligo ng napakalamig kagabi ay tumuloy pa siya sa mini bar para
uminom habang nanonood ng sports news. Kung bakit umuulit-ulit sa isip niya ang
paghalik kay Marga ay hindi niya lubos maisip. Her soft and slender body, her
sweet kisses and the way she touched him, make his blood boilagain today. He
wasn't supposed to feelthis way. Hindi na rin siya dapat pang matangay muli kapag
nagkaroon pang pagkakataong akitin siya.

"Make an appointment with Marga today, Ethan. liang araw na ang dumaan pero wala
ka pang plano para sa expansion. What's happening with you?" Seryosong wika ng
ama habang sabay silang nag-aalmusal.
"Okay, Dad. We'll do it today." Tamad niyang sagot. Wala rin siyang choice
kundi harapin ang dalaga dahilsa trabaho. But he needed distruction para hindi
tuluyang mahulog sa bitag nito.
"I called Marga this morning to see you and she said she could drop by at your
office. Huwag mong paghintayin ang kasosyo mo sa negosyo." Napabuntung
hininga siya at mabilis na tinapos ang pagkain. Kanina'y halos maubos angoras niya
kakaisip kung paano ito iwasan, ngayo'y ito pa mismo ang pupunta sa opisina niya.
But knowing Marga, gagamitin nito ang pangyayari kagabi para tuluyan siyang makipag
relasyon dito.
Stubborn woman!

Pagdating niya sa opisina ay nakasabay niya sa

paghihintay sa elevator si Almira na bahagya lang

ngumiti. Hindi niya gustong magkaroon ng distansya sa kanilang dalawa dahil sa

pagtanggi nito sa panliligaw niya. Maaaring nagulat lang ito, o baka masyado pang
maaga dahil bago pa lang ito sa trabaho. He should take things slowly with her.
Mali ang isipin niyang si Jayzee ang dahilan kaya tumanggi ito sa panliligaw niya.
"Hi! Kung alam kong magkakasabay tayo'y niyaya sana muna kitang magkape. It's
still seven thirty." Wika
.
n1ya.

"Sige. Hindi pa naman ako nag-aalmusal." Sagot

naman nito, kaya imbes na sumakay nasa elevator na bumukas ay lumakad sila palabas
ng building at tinungo ang katapat na coffee shop.
"You look beautiful today. Sana'y ikaw na lang ang sekretarya ko nang ma inspire
naman akong magtrabaho." Puri niya sa dalaga.

"Kung pwede nga lang sana." Sagot naman nito nang nakatawa. Napakunot noo naman
siya sa sagot
nito.

"Why? May problema ba kay Jayzee?"

"Wala naman. Minsan lang masyadong dominante ang pinsan mong 'yun. Baka hindi ko
ma-meet yung standards niya."

Napaisip siya sa sinabi nito. He would admit, Jayzee is perfectionist pagdating sa

trabaho, dahilan para umalis ang mga nagiging sekretarya nito. And now, Almira is
having the same problem.

"I will talk to Jayzee. Kung papayag siya 'y kukunin kita sa kanya."

"Ethan, I don't think that's a good idea. Nakakahiya sa sekretarya mo kung aalisin
mo siya dahilsa akin."
"Hindi ko naman tatanggalin si Rosie. May mga

expansion ang hotels at kailangan kong additional staff.

Don't worry about it."

Muli siyang nagkaroon ng pag-asa na maging malapit kay Almira. Siya ang tamang
babae para sa kanya at hindi si Marga. At ito rin ang magiging daan para tapusin na
ni Marga ang ilusyon nitong magkakaroon sila ng tyansang dalawa.
He would never fall for a stubborn woman like her. Pagbalik nila sa opisina ay
agad niyang tinungo ang
pinsan para kausapin ang paglipat ni Almira sa kanya.

"What?!" Nakita niya ang pagkagulat sa mukha nito at pigil na inis.

"Hindi iilang sekretarya na ang umalis sayo, Jayz. Sigurado namang maayos
magtrabaho si Almira para pakawalan ng kumpanya."
"Who says we're letting her go?"

"We will not, Jayz. Pero kung nadesisyon siyang mag resign ay wala tayong
magagawa."

"Dalawang linggo pa lang siyang nagtatrabaho sa akin, Ethan. Nangangapa pa kami sa

isa 't-isa. Kakausapin ko siya at hihingi ako ng pasensya kung yun ang
ikapapanatag ng loob mo."

"No. I'm taking her. lhahanap kita ng bagong sekretarya mo."

"You can't do that!" Tumaas ang boses ni Jayzee sa kanya.
"I can, Jayzee! Sa akin naman talaga siya dapat magtatrabaho kaya ko siya dinala sa
kumpanya!" Sagot niya dito sa mas mataas na boses. This time ay hindi na siya
papayag na lagi nitong kukunin ang para sa kanya.
"What's happening here?"

Nagulat silang dalawa nang sumungaw si Zane at

pinaglipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa. Hindi rin

nakaligtas sa kanya ang mas matagal nitong pagtitig sa kanya na agad siyang umiwas
ng tingin. Kasunod nito ang asawang si Selena.
"Ethan wants Almira to be his secretary now. Kailan pa tayo nagkaroon ng
reshuffling of employees?" Naiinis pa ring wika ni Jayzee.
"She was supposed to be mine in the first place. At kanina'y nagpahayag siya na
nahihirapan siyang pakitunguhan ang ugali mo." Wika niya sa pinsan. Si Zane ay
tahimik lang na nakikinig sa kanilang dalawa.
"So, now she confides with you."

"Magkaibigan kami Jayzee. Kaya't bago pa siya magpasyang mag resign ay kukunin ko
na siya sayo."
"No!" Tutol pa rin ng pinsan. "I am her boss, Ethan."

"Let her go, Jayzee. We'll find you your new secretary." Pumagitan si Zane sa
kanilang dalawa ng ikinagulat nilang pareho.
"What?" Hindi mapaniwalaan ni Jayzee ang sinabi ng ama.
"Tamasi Ethan, we can't afford a good employee because of your behavior towards
your employees. liang sekretarya na ba ang umalis sa loob lang ng ilang bwan?"

"I can't believe this. Ni hindi ko pa nakakausap si Almira tungkol sa sinasabi

mo,Ethan." Bumaba ang boses nito na tila nadismaya sa desisyon ng ama.
"Sa Lunes na magsisimula si Almira sayo, Ethan. Kakausapin ko ang HR ngayon. Go
back to your office. May pag-uusapan lang kaming mahalaga ni Jayzee." Wika ni Zane
kaya nagpasya na siyang bumalik ng sariling opisina. Kahit paano'y gumaan ang loob
niya sa

naging pasya ng Uncle Zane niya. Magkakasama na sila

ni Almira ng mas madalas at mailalayo niya ito pinsan.

Si Jayzee naman ay nagngingitngit sa ginawang desisyon ng ama. Alam niyang sa

maraming pagkakataon ay nangingilag si Almira sa kanya dahil madalas niya itong
nakakagalitan nitong mga nakaraang araw. Naninibago marahilsa trabaho dahil
dalawang linggo pa lang naman ito sa kanya. And he would admit, pagdating sa
trabaho ay perfectionist siya. But he was
willing to compromise with her kung hindi lang ito biglang kinuha ngayon ni Ethan.
"What was that Dad? " Tanong nito sa ama. "Ni wala pa siyang isang bwan, marami pa
siyang dapat matutunan. Kung ang ugali ko ang problema'y kaya
kong mag adjust."

"Maraming aplikante,Jayzee. Madali lang humanap ng kapalit niya."

Hindi niya ito masalungat dahil totoo namang maraming aplikante silang makukuha sa
isang paskil lang sa peryodiko. But that wasn't the reason why he can't let her go.
May napupukaw itong damdamin sa kanya na hindi niya kayang pangalanan.
"I am now the CEO of this company, Dad. Alam nyong kapag sinalungat ko kayo'y pwede
kong baliin
ang binitawan nyong salita kanina para hindi mapunta si
Almira kay Ethan."

"I'm sorry, son. I hope you I did not offend you. May malalim akong dahilan para
pagbigyan si Ethan sa pagkakataong ito."
"Yeah, I'm sure you do. Bakit nga ba?"

Matagalbago sumagot ang ama na tila malalim ang iniisip. Angina ay tahimik lang na
nakaupo sa sofa. Pagkatapos ang mahabang sandali ay muli itong

nagsalita.

"I don't know how to say this, but your Mom and I

decided to talk to you first bago si Ethan."

Lalong kumunot ang noo niya nang mabanggit muli ang pangalan ng pinsan na may
kinalaman sa pagpunta ng mga magulang sa opisina niya.

"Mukhang mahalaga ang pag-uusapan natin dahil sa nakikita kong itsura nyong
dalawa. Bakit hindi niyo pa simulan?" Umupo siyasa executive chair at
pinaglaruan ng kamay ang ballpen sa mesa.

Nakatayo ang amasa gitna ng silid at ipinamulsa ang mga kamay. Ang mata nito'y
itinuon sa salaming dingding ng opisina niya, tila tinatanaw ang nakaraan.

"Long time ago, I was like you. Hindi ako sumiseryoso ng relasyon dahil mula ng
tumuntong kami ng high school ng Uncle Ezekeil at Uncle Zandro mo'y hindi na
mabilang kung ilang babae ang lumapit sa amin. After a few failed relationships, I
realized that I don't need commitment because I can bed them anyway. Kasama doon
ang mga sekretaryang pumapasok sa kumpanya. I was thirty three when your
grandfather wants someone to take over the company, bilang panganay ay karapatan ko
iyon. lsa sa kondisyon ng Lolo mo para ilipat sa akin ang pamamahala ay ang
mag-asawa ako. I didn't understand why. But of course,

now I know already." Tumingin ito sa Mommy niya at sandaling ngumiti bago
nagpatuloy. "lsa sa mga nagkaroon ako ng one-night affair ay ang matagal ko nang
sekretarya nasi Haley, Ethan's biological mother. Months after that, your
grandfather introduced me to Selena as my future wife. Three days after, we got
married and I started to fall in love with your mother. Hindi ko alam na nagbunga
ang minsang pagkalimot

namin ni Haley. And you could guess who is that child,

Jayzee."

"Ethan..." Halos sumabog ang dibdib niya sa halu-halong emosyon. Napasapo sya sa
ulo at may mumunting luhang gusto niyang ilabas lalo nang makitang nagpunas din ng
luha angina. Ethan is his brother. Ito ang panganay ng ama at hindi siya. "When did
you learn all of these? "
"More than a week ago. lpinagtapat ni Ezekeil ang totoo dahil sa distansyang
inilalagay ni Ethan sa ating Iahat. He must have tried not to make it obvious, but
Ezekeil loved Ethan so much that he would know if something was going on with him.
He suspected that he was jealous of you lalo nang italaga kita bilang CEO ng
airlines."

"Aiam rin ni Ethan? "

"Yes. Taon na ang lumipas mula nang malaman niya at siya ang nakiusap kay Ezekeil
na huwag nang sabihin sa akin. Now I understand why it seems that there was a
competition between you. Na bawat achievement mo ay kailangan niyang pantayan. Kaya
sana'y maintindihan mo kung bakit kailangan ko siyang pagbigyan kanina."
"Then you should give him the title, Dad. Hindi pala ako ang dapat na CEO ng
Airlines."
"No. It's yours. Malaki rin ang shares ng Mommy mo dahil sa iniwan ng Lolo Fredrick
mo. At siya rin naman ang magiging CEO ng Hotels kapag nagretiro ang Uncle Ezekeil
mo. What I want from you is understanding and acceptance. Kayo ng mga kapatid
mo."

"I love Ethan, Dad. Magkapatid naman ang

turingan namin kahit dati pa. But you were right, may

nagbago sa kanya sa mga nakalipas na taon na hindi ko

rin gaanong pinansin."

Lumapit ang ama at sandali siyang niyakap habang punas ang luhang nalalaglag sa
mata nito.
"Salamat, anak. I know you're arrogant and domineering most of the times. Pero
maaasahan kita sa mga panahong kailangan kong pang-unawa."
"Because your blood runs through me, Dad."

Hinaluan niya ng biro ang sagot at muling ngumiti ang ama.

"I haven't formally announced you as the new CEO to the Board, Jayzee. Minsan
naisip kong pag-asawahin ka muna bago ko tuluyang ibigay ang titulong iyan."
"Subukan mo, Dad. Bukas na bukas din ay iti-turn over ko kay Ethan ang posisyong
ito." Tumawa ng malakas ang ama dahil sa pagtanggi niyang mag-asawa.

"Selena, convince your son to get married. Nang maranasan naman niya ang sayang
nararanasan ko mula nang makilala kita." Lumabi naman angina sa sinabi ng ama at
tumayo para yakapin siya.

"Ang corning Daddy mo, but he is right Jayzee. Matagal ko nang hinihintay na may
ipapakilala ka sa amin."

lsang mahinang tawa ang isinagot niya at kung bakit lumabas sa balintataw niya si
Almira ay hindi rin niya alam. Hanggang sa makalabas ang ang mga
magulang sa opisina niya'y marami pa ring gumugulo sa
.
1s1p n1ya.

Ethan is his older brother.

And Almira will not be his secretary anymore.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 18

"Hi, love!" Nagulat si Ethan nang pagpasok niya sa opisina 'y naroon nasi
Marga at nakaupo sa receiving chair sa harap ng mesa niya. Tumaas ang kilay niya
nang makita ang suot nitong mini skirt na lalong umiksi nang pinagkrus nito ang mga
hita. In fairness, magaling
itong magdala dahil naging mas kaakit-akit pa ito ngayon. At mula kagabi hanggang
ngayon ay nagbabago ang temperatura niya kapag naiisip niya ito. Something that
never happened to him in ages. Hindi siya kailanman naligalig ng babae kahit pa si
Almira na
siyang balak niyang seryosohin.

"Anong ginagawa mo dito?" Seryoso niyang tanong para itago ang excitement.
Umupo siya sa mesa sa
harap nito at lalo lang niyang napagmasdan ang maputi nitong hita. Napamura siya
sarili.

"Ganyan mo ba salubungin sa umaga ang girlfriend mo?"

Tumawa siya ng bahagya at inilapit ang mukha sa tenga nito. "No. I usually welcome
her with a savage kiss like this.." lnilipat nito ang mukha sa dalaga at mabilis
na siniil ng halik. He tasted mint and raspberry. A good combination, he thought.
Hinawakan nito ang batok ng dalaga para lalong dumiin ang halik niya, playing
his tongue inside her mouth and chased hers. Naramdaman niya ang pag-atras bahagya
ng ulo nito na marahil ay natakot na tila bago ang lahat dito. Nang binitawan niya
ang batok nito'y nagpakawala siya ng
naka-uuyam na ngiti. Now he knows how to dismiss her in his life, he will just
play dirty and show the dark side
of him.

"You don't look satisfied, sweetheart. Didn't you like it?" Wika niya na umupo
sa executive chair habang ang mata 'y nakatuon pa rin sa dalaga. Nakita niya ang
pamumula ng mukha nito at hindi rin ito ngumingiti. "Since you are my girlfriend
now, I expect you to please me, hindi yung para kang tuod na hindi kumikilos."
"I- i didn't expect t-that.." Nakita nitong inayos nito ang pagkakaupo at
sinalubong siya ng tingin.
"You know me, Marga. I'm a healthy man, hindi ko kailangan ng lalamya-lamya. I
expect my woman to be as feisty, competitive and bold as I am when it comes to sex.
Siguro naman ay hindi ako mabibigo sa'yo."
"Yan ba ang batayan mo sa pakikipag relasyon, Ethan? No wonder hanggang ngayon ay
hindi ka pa nakakahanap ng seseryosohin."
"Bakit, ano ba dapat ang batayan? Love? I'm not capable of that emotion, Marga.
Never expect it from
me."

"We'll see." Wika nito na tila sigurado itong

mapapaibig siya nito. "Anyway, kailangan ko ang detalye ng gagawing expansion nyo
sa Tagaytay. The size and the structure." lnilapag nito ang maliit na
notebook at ballpen sa mesa at nagsimulang magsulat.
"How about my size, hindi mo ba aalamin?" May pilyong ngiti nyang wika. Kung bakit
nasisiyahan itong makipag-usap sa dalaga ng ganito ay hindi niya alam. They never
talked for years dahiliniiwasan niya itong talaga. Pero dahilito ang lapit ng lapit
ay hindi niya ito bibiguin. And he was enjoying it, actually.

Nakita niya ang matalim nitong tingin at pabagsak na isinandal ang likod sa
kinauupuan.
"I didn't come here to have obscene talk with you,

Mr. Albano."

"Why not? Napapaligiran ka ng kalalakihan, Marga. Mula high school ka'y hindi ka
nawalan ng manliligaw. Most of your friends are men, at hindi ko alam kung ilang
relasyon na ang pinagdaanan mo. Don't you enjoy having sex?It's one of the most
interesting subject any man ang woman can ever do or talk about." Nakangisi
nitong sabi para lalo itong inisin. Sandali itong tumitig
sa kanya at pilit ding ngumiti. He knew she would never give him a chance to win in
any discussion.

Tumayo ito at unti-unting naglakad patungo sa likuran niya habang tinitignan isa-
isa ang mga picture frame na nasa ibabaw ng office cabinet niya. Pagkapos suriin
ang mga iyon ay isinandal ang katawan. lnikot naman niya ang executive chair para
harapin ito.

"So, you want to play fire..." Wika nito nang hindi inaalis ang tingin sa
kanya. "Are you ready to get burned?"

"It's my game, Marga. I don't get burned." "Alam mo kung gaano kita kagusto,Ethan."
Lumapit ito sa kanya pero imbes nasa harap ay sa gilid

ng executive chair ito tumayo. ltinapat nito mismo ang dibdib sa mukha niya at ang
kamay ay pinaglandas sa buhok niya, making him uncomfortable with their closeness.
"I can give you what you want." Bulong nito sa tenga niya at umahon ang kaba at
antisipasyon sa dibdib niya. Bumaba ang kamay nito sa batok niya at ang mukha'y
hindi pa rin nito inilalayo, making her breath touched his face.

Agad uminit ang pakiramdam niya kaya't dagli niya itong pinangko at iniupo sa
office cabinet at hinalikang muli. This time, she responded with equal passion and
he felt satisfied. Lalo siyang nawala sa katinuan nang

mahawakan ang hita nito na halos malapit nasa

maselang bahagi ng katawan nito, making an easy access if he would touch her. And
he did. lpinasok niya ang isang kamay sa paida nito habang ang isa niyang kamay ay
nasa likod ng dalaga para ilapit ang katawan nilang dalawa. Pinagdikit naman ng
dalaga ang mga hita nito para hindi siya tuluyang makapasok.

"Easy, loverboy.. Magkaibigan ang mga pamilya natin. Baka gusto mong mapaaga ang
pagpapakasal mo sa akin."

Tila siya binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi nito na agad siyang lumayo at
bumalik sa executive chair. Si Marga ay inayos ang sarili dahil naitaas niya ang
paida nito at ang damit ay nabuksan sa bandang
dibdib nito. lniwas niya ang tingin dahil sa pagkawala ng katinuan kanina. She
could easily seduce him. Magkalapit lang sila'y tila siya kerosene na biglang
aapoy. And she was right, kapag may nangyari sa kanila'y gagamitin ito ang dalaga
para makasal sa kanya.

And that would be the end of his happy days. "Do you always do that with your
clients?" Wika
niya para bumawi sa pagkapahiya. "Hindi ako

magtataka kung bakit marami kayong kliyenteng nakukuha."

"Don't insult me, Ethan. Hindi ako nagpakadalubhasa sa larangang ito para
insultuhin mo lang. I could easily turn down this project if I want to. Pumayag
akong maging girlfriend mo, hindi para palakihin yang ego mo." Hindi siya nakapag
salita sa mga sinabi nito. Tila nasobrahan siya ng pagbibiro.

"So, pwede na ba tayong mag-usap ng matino? I

don't want your size," ipinagdiinan nito ang salita,

"because it doesn't matter to me. Professional akong

kausap at hindi ko dinadala ang personal kong buhay sa trabaho. Give me the details
so we can move forward."

"lpapadala ko ngayong mamaya sa e-mailmo ang blueprint ng unang structure pati ang
mga detalye para magawan mo ng plano. How soon can you make it? "

"One week." Agad itong nagbago ng anyo at ngumiti ng malagkit na ginantihan niya ng
isang irap. Now, she was the one enjoying it.
"That's too long. Three days."
"Hindi lang ikaw ang kliyente ng kumpanya, my love."

"I'm your boyfriend. Make me your priority."

Nakita niya ang malapad nitong ngiti pero nanatili pa rin

.
s1yang seryoso.

"Two days, kasama na ang blueprint ng bagong plano." Kumindat ito at inilagay na
ang gamit sa bag at tumayo.

"That would be on Monday. Kung wala pa ako'y idaan mo kay Almira at siya na ang
bahala."

Naningkit ang mga mata nito sa narinig. "Bakit kay

Almira?"

"Because she will be my new secretary starting

Monday. Lahat ng bagong project ay sa kanya dadaan." "She's Jayzee's secretary,

Ethan."
"Well, nagawan kong paraan para mapunta sya sa akin. You don't mind sharing your
boyfriend with other women, do you?"

lsang pilit na ngiti ang pinakawalan nito. "Try your luck, my love. Pero sinasabi
ko na sayo, you don't want to see me furious." Wika nito saka tuloy tuloy na
lumabas sa opisina niya.

Muli siyang napasandal sa upuan nang makalabas

si Marga. Hindi niya lubos maisip na tinutoo nito ang relasyon nila, at siya nama'y
dalawang beses nawala sa sandaling katinuan. She made his world spin at three
hundred sixty degrees. Sa tingin niya ngayon ay hindi ito papayag na matapos sila
sa isang linggo lang. He would try to play dirty tricks on her, pero lagi itong
nakakabawi at nalalamangan siya sa bandang huli.

But he will never accept defeat over Marga. Hindi siya papayag na tuluyan siyang
mapaikot sa mga palad nito. Kung mayroon man siyang balak na bigyan ng oras at
pag-ibig ay si Almira iyon. And he will do everything
to make Almira fall in love with him.

Chapter 19
Pagsakay ni Marga sa kotse ay isinandal muna ng katawan sa leather seat at huminga
ng malalim. Ethan took all her energy away; from his being conceited and self-
important, hanggang paghalik nito sa kanya ng dalawang beses. Kung halik bang
matatawag iyong halos ipagduldulan na ang sarili nito para angkinin siya. If
there's one thing that she was sure of, Ethan desires her. Napatunayan nya na iyon
mula nang buyuhin niya
ito sa party hanggang kaninang muntik nanaman silang madala sa damdamin. Kung siya
ay sigurado sa nararamdaman sa binata, hindi niya tiyak kay Ethan dahil simula pa
lang ay nilinaw na nito na wala itong gusto sa kanya.
She was just taking her fat chance.

Pinaandar niya ang kotse at agad bumalik ng opisina. She needed to work triple
time to finish the design in two days time. sa sobrang inis sa pang mamaliit ni
Ethan sa kakayahan niya'y napasobrahan naman siya ng bilib sa sarili. She sighed
in frustration. Nawawala ang lahat ng tamang disposisyon niya sa buhay kapag
kaharap ang binata..

"Hindi ka man lang ba magpapahinga? Sabado na bukas at Linggo'y hindi ka dapat

nagtatrabaho. I was about to ask you for a dinner on Sunday night." Himutok ni
Bradley nang ipinakansel niya ang ilang appointment ngayong araw at ang iba 'y
ipinasa niya
rito.

"Ayokong mapahiya dito Brad, I have to prove

myself to Ethan."

"Gusto ko nang magselos sa Ethan na yun." May

himig pagtatampo nitong wika. Hindi niya na sinabi ang tungkol pagkakaroon niya ng
relasyon dito dahil sa isang pustahan.

"I could use some help here. Sabay na lang tayong mag lunch." Wika niya para
mapalubag ang loob nito.

Nang matanggap ang e-mail mula sa binata ay inumpisahan niya na ang pagagawa ng
floor plan. Expansion lang naman iyon at hindi ang buong structure. May nakalatag
na rin inilagay si Ethan kung ano ang gusto nitong kalalabasan na kailangan na
lang niyang bigyan ng execution. Gayumpama'y naubos pa rin ang maghapon niya sa
pag-iisip pa lang ng floor plan. Hindi niya kailangang mapahiya kay Ethan. She
knows him very well, hahanap at hahanap ito ng butas para pintasan ang trabaho
niya.

Si Ethan ay hindi umalis ng opisina kahit pa naipadala na ang lahat ng kailangan

ni Marga para sa paggawa ng plano, sa halip ay ipinaayos niya ang cubicle na para
kay Almira na siyang gagamitin nito simula sa Lunes. He laughed silently. Nakita
niya ang sandaling pagtahimik ni Marga kanina nang sinabi niyang magiging
sekretarya niya si Almira.

Pagdating ng hapon ay pumasok ang amasa opisina niya habang abala siyang kausap si
Rosie para
sa paghahati nila ng trabaho ni Almira. Tumaas ang kilay ni Ezekeil habang
nakikinig at agad siyang sinalungat pagkaalis ni Rosie.
"Rosie can handle all those things, Ethan. Hindi mo kailangan ng dagdag na
sekretarya."
"Hindi lang Tagaytay ang gusto kong magkaroon ng expansion, Dad. And I also want to
venture in another business. Of my own." Binigyang diin niya ang huling

sinabi.

"Hindi kaya pag-aasawa muna ang pagtuunan mo ng pansin sa ngayon? In few

months time ay trenta ka na, Ethan. Pinag-iisipan ko na ring i-turn over sa'yo ang
pagiging CEO. Pero ang gusto ko'y magkaroon ka muna ng panahon sa sarili moat sa
magiging pamilya mo, hindi biro ang maging ama ng isang kumpanya. Believe me, it
will take most of your time."

"You don't have to, Dad. Alam kong nag-eenjoy ka pa sa pagpapatakbo ng negosyo ni
Lolo. Hindi rin ako sanay na hindi ka makita sa boardroom na kinokontra lahat ng
desisyon ko."

"I didn't mean to upset you---"

"I know, Dad. Gusto mo lang pigain Iahat ng kakayahan ko kaya mo ginagawa 'yun. And
I'm not offended. I like it, actually. Pagdating sa ganoong bagay ay magkaiba kayo
ni Uncle Zane, dahil siya'y
hinahayaan lang si Jayzee sa mga desisyon nito." Sandali siyang napaisip nang
mabanggit ang tunay na ama. Kapag nasa conference room sila'y hindi niya ito
nakakaringgan ng pagsalungat sa anak; dahil tulad ng lagi niyang sinasabi, Jayzee
seemed to be good in everything he does.

"Speaking of your Uncle Zane, darating siya ngayon para kausapin ka."

Mabilis ang pagkabog ng dibdib niya at ang mata'y hindi inaalis kay Ezekeil, nang
tumango ito ay lalo siyang kinabahan.

"W-when did you tell him?"

"Bago pa ang anibersaryo ng Uncle Zandro at

Auntie Dani mo."

He was stunned; unable to think properly. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang
maramdaman sa

mga oras na iyon. Lahat ng insekyuridad ay bumalot sa

kanya. "Ethan.."
"I don't know what to say..."
"Just listen. You don't have to say anything." Masuyong wika ng ama. Nang may
kumatok sa pinto ng opisina niya'y gusto niyang tumakbo palayo. Ito ang isa sa
mga panahong nawawalan siya ng tiwala sa sarili.
Bumungad ang mukha ni Zane at hindi niya nagawang salubungin iyon. Agad bumalong
ang luha sa mata at kailangan niyang itukod ang dalawang kamay sa mesa para kumuha
ng lakas. Narinig niya ang
pag-uusap ng magkapatid saka lumabas ng silid ang

kinalakihang ama.

lsang nakabibinging katahimikan ang namayani sa silid na iyon sa mahabang sandali.

Nanatili si Zane malapit sa pinto ay siya'y nakayuko pa rin sa mesa,sa gilid ng
mga mata ay ang pinipigilang mga luha.
"Why did you just silently watched me from a distance, son? When you can come
to me and tell me the truth? " Walang paninisi sa tinig nito kundi ang
panghihinayang sa matagal na panahong nawala sa kanilang dalawa. Lumapit ito sa
kanya at tumuwid siya ng tayo. Katulad niya'y may kumikislap ding mumunting luha
sa mata nito.
"It's not easy to be a bastard, Uncle Zane. Akala ko kapag matanda na ako'y mas
madali ng dalhin sa dibdib, that I could just get away with it and live my life as
it is. Hindi naman nagkulang sina Dad na iparamdam sa akin ang pagmamahal ng
totoong pamilya."

"I'm sorry, Ethan, sa mga panahong wala ako sa tabi mo. Have I known this years
ago, I could 've done something."

"Like marrying my biological mother?" He asked

him straight in his eyes.

"No, hindi sa ganoon." Bumaba ang tingin nito at may pait ang ngiti. "Your mother
was a fine woman, Ethan. Pero dahil ngayon mo ako tinatanong ay malinaw na kaya
kong sagutin ang mga tanong mona
may kinalaman sa damdamin ko. I just couldn't imagine

myself having married to someone else, you know how I loved your Mommy Selena.
Katulad ng pagmamahal ng Daddy Ezekeil mo sa Mommy Hannah mo." Tumango siya
ng wala sa sarili.
"Mas masakit malaman na bunga ako ng dalawang taong wala namang pagmamahalsa isa
't-isa."
"Don't get it wrong. Si Ezekeil ang mahal ni Haley noon. While I was just playing
around, at ang Daddy Ezekeil mo nama'y masyadong pihikan pagdating sa pag-ibig.
Pero anuman ang nangyari sa nakaraan ay mananatili ang katotohanang anak kita,
Ethan. Please don't deny me as your father."

Nagsisikip ang dibdib niya sa samut-saring emosyon. Kung bakit tila may kulang pa
rin sa pagkatao niya'y hindi niya alam.

Ngayon ko narealized kung bakit lagi kong gustong magkasama kayo ni Jayzee kahit
sa eskwelahan." Tila pagbabalik tanaw nito noong kabataan nita ng kapatid sa ama.
Sa Paranaque sila nakatira samantalang ang
mga ito ay sa Greenhills, sa bahay ng mga Rusco. Pero si Zane ang nagdesisyon na sa
iisang exclusive schoolsila mag-aral dahil bwan lang ang tanda nya kay Jayzee.
"Malapit ka sa puso ko, Ethan. At ngayong nalaman
natin ang katotohanang ito ay gusto kong tumayong tunay na ama sayo. Hindi pa huli
ang lahat, hindi ba?''

Tumango siya at naramdaman niya ang biglang

pagyakap ng ama na hindi niya nagawang gantihan.

Maybe, he stillhas that scar that needed to be healed - in its due time.

"lkaw ang panganay kong anak, Ethan." Napalunok siya sa sinabi ng tunay na ama.
Tila may humaplos sa puso niya sa mabilis nitong pagtanggap sa katotohanan,
samantalang siya'y kinakain pa rin ng panibugho at pait sa sirkumstansya ng kanyang
pagkatao. "Ngunit sana'y maintindihan mona hindi ko na mababawi kay Jayzee ang
pagiging CEO ng Airlines."
"I understand..."

"Your Mommy Selena organized a dinner within the family tomorrow night, ipapakilala
kita sa mga kapatid mo bilang kuya nita."
Marahan siyang tumango habang lalong nagsisikip ang dibdib sa takotna harapin ang
pamilya nito bilang siya na isang anak sa labas. Lalong lumalabas lahat ng
insekyuridad sa kanya.

"It will be alright. Selena and Jayzee knew already, wala ka nang dapat ipag-
alala." Wika nito nang mabasa ang mga agam-agam niya. "And please... call me
Daddy from now on." His father cleared a lump on his throat and he saw the
tears in his weary eyes.

"Yes.. D-dad.."

Muli siya nitong niyakap at sa pagkakataong iyon ay gumanti siya at naramdaman niya
ang pagtapik nito sa likod niya. Nagpaalam na ito at tuluyang lumabas ng silid niya
habang siya'y hindi pa rin mapaniwalaan na tuluyan nang matutuklasan ng buong
pamilya ang totoo niyang pagkatao. Tumingala siya para pigilan ang
luhang kanina pa gustong umalpas.

Chapter 20

Kanina pa siya paroo't parito sa silid kahit nakabihis na siya at dapat nang
bumaba. Nasa hardin na ang lahat at ngayong gabi siya pormal na ipakikilala bilang
anak ni Zane kay Haley. His Auntie Selena and Jayzee already knew, at kahit ang
Daddy Ezekeilat Mommy Hannah niya'y naipaliwanag nang mga ito kagabi sa mga anak.
Pero ang humarap sa buong myembro ng pamilya ay nagpapahina ng tuhod niya.

"Are you ready, son?" Narinig niyang tawag ng amang si Ezekeilat binuksan niya
ang pinto ng silid para bumaba na. "You look tensed." Pansin ng ama na tumigil
sandali para titigan siya. "lpapaalala ko lang sayo, anak pa rin kita at sa bahay
ko pa rin ikaw uuwi." Tumango siya at sandaling niyakap ang ama.

"Thank you for everything, Dad."

Pagbaba nila'y agad siyang sinalubong ng amang si Zane. Sa harap ng lahat ay pormal
siyang ipinakilala bilang panganay na anak nito. Lahat naman ay isa-isang yumakap
sa kanya bilang tanda ng suporta at pagmamahal. Si Jayzee ay mahigpit din siyang
niyakap at hindi niya napigilang maging emosyonal.

Pagkatapos ng dinner ay naiwan silang matatanda sa komedor habang ang mga bata ay
dinala sa mga silid para matulog. Nagkasayahan pa silang uminom ng alak habang
itituloy ang kwentuhan.

"I knew in my heart that you're my brother, Ethan. We're inseparable since we were
kids."

"Yeah, maliban na lang nung nasa kolehiyo tayo dahilpuro na babae na ang kasama
mo." Wika niya na

nagka tawanan ang lahat.

"Malapit na rin naman ang ika tatlumpung kaarawan mo, I want to give you my advance
gift." Inabot sa kanya ng amang si Zane ang susi ng isang condo na malapit pa rin
sa Albano Tower.

"Kakabilin ko pa lang sa kanya na dito pa rin siya uuwi sa bahay, Zane." Wika
ni Ezekeil.

"C'mon, Zek. Our son needs his personal space. Magkalapit lang sila ng unit ni
Jayzee."

"Thanks, D-dad." Naninibago pa rin siya sa pagtawag dito. "I will take it. Pero sa
ngayon ay hindi ko pa maiiwan sina Mommy."

"It's okay, lho. Kapag nag-asawa ka'y maaari ka nang bumukod dahil malaki ang unit
na iyan kumpara sa unit ni Jayzee."

"Speaking of pag-aasawa, malapit na kayong maging trenta anyos na dalawa." Singit

ni Selena sa usapan. "Wala man lang ba kayong ipapakilala sa amin? Masyado
niyong ini-enjoy ang pagiging single.

Parehong silang ngumiti ni Jayzee pero pareho ring hindi sumagot. Sa balintataw
niya ang sumulpot ang mukha ni Almira at nangiti siya. Kapag nagtuloy tuloy ang
magagandang nangyayari sa kanya'y muli niyang aalukin ng panliligaw ang dalaga. She
could be a
perfect girlfriend.

"Kumusta ang project sa Tagaytay, Ethan?" Tanong ni Ezekeil. Agad namang sumagi
sa isip niya si Marga at ang nangyari sa kanila kahapon. He dismissed the thought
right away.
"Sa Lunes ipapasa ng Mortel Engineering ang floor plan. Let's see if they could
meet our expectations." Sagot niya.

"I believe they will. Bilib ako sa batang iyon,

determinado at malakas ang loob. And she's beautiful,

right?"

"Hindi ko pa masang-ayunan hangga 't hindi ko pa nakikita ang trabaho, Dad."

"Oh, c'mon. Don't tell me you're not attracted to

Gusto niyang matawa sa sinabi ni Ezekeil. Kung atraksyon lang ang pag-uusapan
ay nahigitan na ni
Marga iyon. She could turn him on even just the way she walk or smile or just stare
at him.

"She's a spoiled brat and stubborn woman, Dad. Masakit sa ulo." Wika niya.

"She's a good woman, Ethan." Wika naman ng amang si Zane. "I remember having the
same thoughts about her mother long time ago. Pero nang makilala ko ng lubusan si
Margaux ay nagbago ang pagtingin ko sa kanya. They are both carefree and
independent women."

"Hindi mo ba gusto si Marga, Ethan?" Tanong naman ni Jayzee. "Maliit pa lang

yun lantaran na ang pagkagusto sayo. Kung ako lang ang gusto nun matagal ko nang
niligawan. A lady engineer? She's intelligent. Not to mention sexy and attractive
too."

Umahon naman ang inis niya kay Jayzee sa sinabi nito. From Betty to Roxanne to
Almira, ngayon ay kay Marga naman. Hindi pwedeng lahat ng babaeng mauugnay sa
kanya 'y mauugnay rin sa kapatid sa ama. And knowing how liberated Marga is, hindi
malayong pumatol ito kay Jayzee.

Halos alas onse na nag-alisan ang pamilya ng Daddy Zane at Uncle Zandro niya.
Paakyat na sila ng amang si Ezekeil nang magpasalamat siya dito.

"Thank you for always understanding, Dad. I wish I

could be more like you when I grow older."

"You will, son." Tinapik siya nito sa balikat. "At

sana 'y pagkatapos ng gabing ito'y ang sarili mo namang kaligayahan ang asikasuhin
mo. I want you to find that special someone that you can share your success
with."

"Nakita ko na siya, Dad. One of these days ipapakilala ko sya sa inyo ni Mommy."
Pag-amin niya.
"Really? Who? " "Almira.
"Jayzee's secretary?"

"Not anymore. sa Lunes ay sa akin na siya magtatrabaho." Excited niyang wika.

Tumango tango naman ang ama na tila may malalim na iniisip. "Goodnight, Dad."

"Goodnight, son."

Pagpasok niya sa sariling silid ay nakangiti pa rin siya. Bukas ay susubukan niyang
yayain si Almira na kumain sa labas para magkakilala sila ng lubusan. He needed
someone like her. Kapag si Almira ang kasama niya'y tahimik ang mundo niya, kumpara
kay Marga na nagririgudon lagi ang dibdib niya sa inis sa dalaga. She's attractive,
alright. But lust isn't his idea of a perfect relationship. Katulad lang ito ng
mga babaeng nakikilala niya sa bar na pagkatapos ng isang gabing pagbigyan ang
tawag ng Iaman ay wala nang patutunguhan.

Kinabukasan ay maaga niyang tinawagan si Almira at niyayang mamasyal sa mall at

manood ng sine. Pumayag naman ito at nagkita sila sa isang mall na malapit sa
dalaga.

"You're stunning." Papuri niya dito nang makitang naka sunday dress ito at
flat shoes. Malayo sa itsura nito kapag nasa opisina na mahabang paida ang suot at

makapal na salamin sa mata.

Habang naglalakad ay hawak niya ang kamay nito na hindi naman tumanggi. Kumain sila
sa isang restaurant na kakaunti lang ang kumakain. Alas kwatro pa lang ng hapon at
marami pang tao sa mall.

"Gusto mong manood ng sine?" Tanong niya sa dalaga.

"Sige. Anong palabas ba ang maganda ngayon?"

"I don't know. We'll check later. Alam mo namang lagi akong nakakulong sa opisina."
Biro niya.
"Oo nga eh, mahirap din ang maging boss ano? Kaya naiintindihan ko kung minsan
mainit ang ulo ni Sir Jayzee."

"Well, sa aming dalawa, mas mainitin talaga ang ulo nun. Don't worry about it,
starting tomorrow you will be working for me."

"Nagalit kaya siya na bigla mo akong kinuha? Hindi na kasi siya nakipag-usap sa
akin mula nun." Nakita
niya ang paglungkot ng mukha nito na gusto niyang bigyan ng kahulugan.
"Nabigla lang marahil, but he won't be mad at you. It's my decision to take you
away from him."
Hindi na ito sumagot bagama't napansin niya ang biglang pagtamlay nito mula nang
pag-usapan nila si Jayzee. Hindi niya gustong isipin na nagkagusto na ang dalaga sa
kapatid sa ama.

"Tara, i-check na natin ang palabas." Yaya niya rito nang matapos silang
kumain.

Pagdating sa sinehan ay kaunti lang ang tao dahil halos isang buwan nang
pinapalabas ang pelikulang pinili niya. May dala silang popcorn at softdrinks.
Sinubukan niyang akbayan ang dalaga at hindi naman
ito tumutol.

Alas nueve na niya naihatid ang dalaga dahil

paglabas nila ng sinehan ay niyaya ulit itong kumain. Pagdating sa gate ng

apartment ng tiyahin nito'y agad siyang bumaba at pinagbuksan ito ng kotse.
"Thank you sa treat." Nakangiti nitong wika habang nakatayo pa sa harap ng gate.
"It's a date, actually. And I hope you enjoyed it." "Hmm.. okay naman."
"Sige, I'll go ahead." Lumapit siya sa dalaga at akmang hahagkan ito sa pisngi
pero sa gulat nito'y napabaling sa kanya at sa labi nito tumama ang labi niya. It
was a brief kiss, dahil agad lumayo ang dalaga. Nagulat din siya sa reaksyon nito
at hindi siya nakapagsalita.
"P-apasok na ako. lngat sa pagda-drive." Wika nito na nagmadali nang pumasok sa
gate.
Pagsakay sa kotse at agad niyang pinaandar ang makina at umalis sa Iugar na iyon.
Hindi mawala sa isip niya ang mukha ni Almira nang maglapat ang kanilang mga labi.
Kung si Marga ay tinugon kaagad ang halik niya noong isang araw, si Almira ay
tila natakot at gustong tumakbo palayo.

At hindi rin niya maintindihan ang sarili kung bakit nagsisi siya sa ginawa niya
kanina kay Almira. Hindi nga naman ito katulad ni Marga na sanay makipaglaro sa
mga tulad niya. Hindi niya gustong takutin ito. Baka iyon pa ang maging dahilan
para tumanggi itong muli na manligaw siya.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 21
Kinabukasan pagpasok niya 'y nakasabay pa niya si Marga sa elevator habang siya'y
may hawak na bungkos na bulaklak para kay Almira.
"Are those for me?" Nakangiti nitong tanong. "They are for... Almira." Halos
hindi niya masabi
ang pangalan ng sekretarya. Nakita niyang namula ang

pisngi nito na agad namang bumawi ng composure. Hindi niya alam kung matutuwa siya
o hindi.

"Too early for infidelity, huh. Wala pa tayong isang linggo'y nangangaliwa ka na."

"I told you, wala pang isang linggo'y ibi-break mo na ako."

"We'll see, my love." Wika nito na tila balewala dito kahit pa lantaran siyang
manligaw sa iba.
Paglabas nila ng elevator ay nauna siyang naglakad para agad puntahan si Almira at
ibigay ang bulaklak. Ngumiti lang naman ito at nagpasalamat. Pagkatapos ng mga
bilin niya ng mga gagawin nito'y sinabi niyang nasa meeting siya at huwag munang
abalahin sa mga
tawag sa telepono. Kailangan niya nang may

mai-presenta sa Daddy niya sa Tagaytay project. Si Marga ay tuloy tuloy naman sa

opisina niya at doon na lang naghintay.

"Hindi mo man lang ba papapasukin ang sekretarya mo para mag take down ng notes?"
Tanong sa kanya
nito.

"No, I can manage. Where's your floor plan?''

lniladlad nito ang dala at umikot ito sa tabi niya

dahilan para masamyo niyang muli ang pabango nito.

Umatras siya ng bahagya ngunit yumuko pang lalo si Marga nang ilatag sa mesa ang
blueprint. Habang nagpapaliwanag ito'y sadya pa nitong dinidikit ang katawan sa
kanya. His blood started to boil again and his throat is getting dry. Napapalunok
siya sa bawat pagdidikit ng kanilang braso. She was definitely seducing him.

"I don't like it. Too expensive for an expansion project." Tila pagalit niyang
sabi at tumayo mula sa executive chair para lumayo dito.

"Don't worry, loverboy, I have a backup plan." Kumindat ito sa kanya at kinuha
ang isa pang blueprint at inilatag din sa mesa. Nagpasya siyang tumayo na
lang sa harap nito para umiwas pero nakahanap pa rin
ito ng paraan para akitin siya. Sa bawat pagyuko nito'y sumisilip naman ang bahagi
ng dibdib nito na lalong nagpainit sa pakiramdam niya. He looked away.

"Yan na ba ang ipinagmamalaki mo?" Wika niya ng matapos itong mag presenta. "I
don't like it either." Nakita niya ang inis sa mukha nito.

"Well,I only give two chances, Mr. Loverboy. Kung hindi ka rin nasiyahan, baka sa
Daddy o sa Lolo mona lang ako magpresenta. It seems that you don't want a
complex one, ang gusto mo ay yung simple lang."
Natahimik siya sa sinabi nito na tila ang tinutukoy ay ito mismo at si Almira.
Pero ang mas nababahala
siya 'y ang sinabi nitong sa Daddy o sa Lolo ito dederetso pag hindi siya pumili sa
dalawa.
"Fine. The first one is better." Wika niya bandang huli. Kanina pa naman
niya iyon nagustuhan pero gusto lang niya itong inisin. She certainly knows how
to win a client.

Tumunog ang telepono at nag excuse ito para

sagutin iyon. Sa pakikipagusap nito'y tila pumayag ito sa anyaya ng kung sinuman
ang kausap sa isang lunch date. Napakunot pa ang noo niya nang humahalaklak pa ito
habang nakikipagusap sa telepono.

"Totoong magaling ka, I am actually impressed." Pag-amin niya dito nang matapos
itong makipagusap sa telepono. "But you are wrong in handling your
clients, you're giving them an impression that you're easy to bed with kaya
napapapayag mo sila imbes na
rna-appreciate nila ang kagalingan mo." Nakita niya ang pamumula nito.
"I don't need your opinion, Mr. Albano." Sagot nito na biglang pumormal.
"As your boyfriend, I will tell you what you need to hear."

"A boyfriend who gives flowers to another instead of his girlfriend?" lnirolyo na
nito ang hindi niya inaprobahang blueprint at inayos ang gamit. Tila naman na
konsenya siya sa nakikita nitong anyo ng dalaga kaya 't lumapit siya dito.
"I'm sorry. But I intend to pursue her ---. "

"Do you kiss her like the way you kissed me? " Putol nito sa sasabihin niya.

Hindi siya nakasagot dahil ang pumasok sa isip niya ay ang anyo ni Almira nang
halikan niya ito kagabi. Pero kailangan niyang panindigan na isang linggo lang ang
relasyon nilang iyon.

"You don't, Ethan. Dahil kung tumugon siya sa halik mo'y malandi siyang babae."

Umahon ang inis sa dibdib niya sa sinabi nito. "Huwag mong ikukumpara si Almira
sayo, Marga. She's a fine woman! Unlike you who flirts with everyone, and

god knows how many men you have bed with."

lsang sampal ang pinakawalan nito sa pisngi niya at nagulat dn siya sa mga
binitiwan niyang salita sa
dalaga. But she was wrong about Almira.

"I saw she was about to kiss by your cousin last week, Ethan. Napigillang ng bigla
kong pagpasok sa opisina ni Jayzee. Pero tama ka, hindi ko dapat ikinukumpara ang
sarili ko sa kanya. Because I will never kiss a man and accept flowers from
another. Siguro
nga'y iba ang pamantayan mo ng fine woman." Binigyang diin nito ang huling sinabi
bago tuloy-tuloy na umalis ng opisina niya.
Ilang minuto nang nakakaalis si Marga ay nakatayo pa rin siya sa harap ng mesa.
Naalala niya ang lungkot sa mukha ni Almira kahapon nang mabanggit ang pangalan ng
kapatid sa ama. Marahilay nagkakagusto nga ito kay Jayzee at tama lang na
inilipat niya ito kaagad para mabaling pa sa kanya ang pagtingin nito.

Si Marga ay nanggagalaiti sa inis sa mga sinabi ni Ethan. Tumuloy siya sa opisina

ng ama nito para umatras nasa usapan nilang paiibigin niya si Ethan.
"Hi Uncle! Can I talk to you for a minute?

"Sure! Kahit isang oras pa yan." Nakangiti nitong wika. "How are you?"

"I'm fine. lpinasa ko na kay Ethan ang floor plan, Uncle."

"Wow, ang bilis ha. Kumusta naman kayong dalawa?"

"Nag desisyon na akong umatras sa pinag-usapan natin, Uncle. He's pursuing Almira
and he even bought her flowers this morning." May kirot sa puso niya nang sinabi
iyon.
"I never thought of that. Ngayong araw na ang

simula ng pagtatrabaho niya kay Ethan. Pero ikaw ang

gusto ko para sa anak ko, Marga. I will do something about this Almira girl, huwag
ka munang sumuko."

"But--- '

"Gusto ko nang mag-asawa si Ethan, Marga. Can you imagine him marrying someone
else?"

Napaisip siya sa sinabi ng ama nito. All her life, she dreamed of becoming Ethan's
girlfriend. At kung sa Almira lang na iyon ito mauuwi ay hindi rin siya papayag.
Napabuntung hininga siya.

"Go to Tagaytay tomorrow and look for Vangie, siya ang manager sa Albano Hotel. You
and Ethan should
visit the site. " Wika nito at ngumiti na tila may planong
. .
nasa 1s1p.

"Kapag nalaman ni Ethan na kasama ako'y iiwas lang iyon, Uncle. Ginagawa niyang
lahat ng paraan para iwasan ako." Naalala niya ang ginawang pagsampal kanina na
pareho nilang ikinagulat. Alam niyang pagkatapos niyon ay hindi na siya kakausapin
pa ng binata.

"Huwag kang mag-alala dahil kasama ako bukas. Bring extra clothes dahil dalawang
araw tayo doon." Wala siyang nagawa kundi ang tumango. Maya maya'y nagpaalam na rin
siya dito dahil may susunod pa siyang appointment.

Paglabas niya'y nakita niyang kausap ni Jayzee si Almira sa dulo ng pasilyo sa may
fire exit. Obviously, may namamagitan sa kanilang dalawa lingid sa
kaalaman ni Ethan. Nang makita siya ng dalawa ay agad itong naghiwalay. Napailing
na lamang siya.

Pagkalabas sa compound ng mga Albano ay tumuloy naman siya sa lunch date kay Mr.
Reyes. lsa itong mayamang negosyante na lantaran kung
magpakita ng interes sa kanya kaya't kapag
nakiki pagkita siya rito'y tanghali lang at sa lugar na marami ang tao.

Ethan wou ld think the worst about her, pero ki lala niya ang sarili n iya.

Chapter 22

Kinabukasan ay maaga siyang nagpunta sa Tagaytay gamit ang sariling sasakyan. Wala
silang pinag-usapang oras ni Uncle Ezekeil at kahit si Ethan ay hindi niya kinausap
tungkol dito. Alas nueve nang dumating siya sa hotel at hinanap kaagad si Vangie.
lbinigay naman nito ang susi ng magiging silid niya at
pagkatapos ilagay ang gamit ay pinuntahan niya na ang site na ginawan nya ng plano.
Mabuti ng pagdating nila Ethan ay ma-idiscuss niya ang ilang mga bagay. Maaari
naman sigurong umuwi kahit mamayang gabi at hindi
na kailangan pa ng dalawang araw.

Ala una na ay wala pa ni anino ni Ethan o ni Uncle Ezekeil niya. Dahil sa puyat
nang mga nagdaang gabi ay nagpasya siyang umidlip muna habang wala pa ang dalawa.

Si Ethan ay agad umakyat sa silid na !aging ginagamit kapag nasa Tagaytay siya.
Dalawa ang suit sa hotel na iyon na hindi ipinapagamit sa mga guests, ang isa ay
ang tutuluyan ng Daddy Ezekeil at Mommy Hannah niya ngayon kasama ang kapatid na si
Renzo. Kung bakit kailangang sumama ng mga magulang niya sa pagbisita sa site ay
hindi niya alam. Nabanggit ng ama na kahit si Marga ay pinapunta rin niya rito.

Pagbukas niya ng silid ay agad inilapag ang gamit sa sofa. Kumunot ang noo niya
nang makitang may isa pang bag na naroon at nang makita si Marga na masarap ang
tulog ay napamura siya sa sarili. Nakalantad ang hita nito sa maiksing short at
nakalilis rin ang tank top nito dahilan para lumantad din ang bewang ng dalaga.

Chapter 22 2/6

Ang buhok nito'y nakatabing sa mukha nito, a natural dark brown hair. Ngayon lang
niya napagmasdan ng husto ang dalaga dahil mula nang magpahayag ito ng pagkagusto
sa kanya'y lagi niyang iniiwas ang mata para hindi ito pansinin. Pero ngayong
nasa harap nya ito sa ganitong ayos ay mahirap yatang hindi niya ito mapansin.
 Tumuloy siya sa banyo para mawala ang
pag-iinit ng katawan na mula pa kahapon nang ipresenta nito ang floor plan.

Halos kinse minutos siyang nagtagal doon dahil nauwi sa pagligo ang dapat sana'y
paghihilamos lang. Kung bakit ito dito pinatuloy ni Vangie ay hindi niya alam, pero
kailangan niyang humiwalay ng silid dito kung ayaw niyang tuluyang bumigay.

Paglabas niya'y nagulat siya sa biglang pagsulpot nito sa harap niya na halos
mawalan ito ng panimbang dahil tumama ito sa katawan niya. He was half-naked and he
instantly felt her hand on his chest that made him groaned. He was holding her
body and their faces almost touching each other, hindi niya napigilan ang sarili na
hagkan ito.

He intended to kiss her in a savage way to hurt her, ngunit ang pagtugon nito'y !
along nagpawala sa kanya sa matinong kaisipan. Ang kamay niya'y hawak ang bewang
nito na pinaglandas hanggang umabot sa dibdib, lalo siyang napamura nang
mapagtantong wala
itong suot na bra.

"You little witch, gusto mo talagang ipain ang sarili mo?" Anas niya rito na pilit
namang pumiglas nang masaktan sa ginawa niyang pagmasahe sa dibdib nito sa marahas
na paraan. "I will give you what you want..." Wika niya na muling siniil ng halik.
Binuhat niya ang dalaga at inilapag muli sa kama pagkatapos ay tinaggal ang
twalyang nakasabit sa bewang. Tila naalarma

naman ito at mabilis tumayo pero mabilis din niyang

nakabig ito sa bewang.

"L-let me go,Ethan. Bakit ka nasa silid ko?" "Wrong question, Marga, because this
is my room."
Bulong niya rito habang pilit pa ring kumakawala. At

dahil nakatalikod ito sa kanya 'y malaya niyang namamsahe ang dibdib nito habang
hinahalikan niya ito sa batok at tenga. "Ganito mo ba tinatrato ang mga kliyente
mo? You're good in handling your business, dahil kahit ako'y madadala mo."

Naramdaman niyang buong takas itong kumakawala sa kanya pero mas hinigit niya ang
yakap sa bewang ito at muting pinaglandas ang isang kamay. Mabilis niyang natanggal
ang zipper ng shorts nito at naipasok ang kamay doon. She was wiggling, trying to
remove his hand but he already felt her dampness. He stroked his fingers and he
felt her knees become weak. Lumuwag din ang pagkakayakap niya sa bewang nito at
lumapat muli ang isa niyang kamay sa dibdib nito.

She turned around to meet his kisses and her hands wrapped around his neck, giving
him full access to her body. Tuluyan na nitong inilaglag ang shorts sa sahig.
lnilakad niya ito palapit sa dingding ng silid at patuloy na hinahalikan pabababa
ng leeg nito. Ngunit bago pa niya maitaas ang damit nito'y bumukas ang
pinto ng silid at narinig niya ang malakas na pagmumura ng ama at muting pagsara
ng pinto. Tila pareho naman silang binuhusan ng malamig na tubig. Si Marga ay agad
isinuot ang shorts at nagtuloy ng banyo.

Napahilamos siya sa mukha sa kahihiyan at galit sa sarili. He was set up. Alam
niyang sinadya ng mga ito na ipagamit sa kanila ang iisang silid. Ngayo'y natitiyak
niyang kasabwat na nito ang ama para mapaikot siya sa
mga palad nito. At kasalanan niya dahil mabilis siyang

natatangay sa mga panunukso ni Marga.

Nakita niyang lumabas si Marga mula sa banyo at kumuha ng damit na maisusuot.

Pinagmamasdan niya ang bawat kilos nito habang ang dalaga ay umiiwas na
magtama ang kanilang paningin.
"I like your style. Alam na alam mo talaga ang kahinaan ko." Sarkastiko niyang
wika habang nakasandalsa dingding. He was stillhalf-naked and he never bothered to
cover his body with a towel, na kahit naka briefs pa siya 'y lantad pa rin ang
pang-ibaba niya.
"Hindi ko alam na silid mo ito," maikli nitong sagot. "Did you plan all these? "
"Ang pagsamantalahan mo ako? I don't need to be ravished, Ethan."

"Liar! Sinadya mong banggain ako sa pinto ng banyo dahil alam mong madali mo
akong maaakit!"

"I can't believe you are blaming me for losing your self-control."

"Lalaki ako, Marga! And you were obviously flirting with me since yesterday!"

Nakita niya ang pagbabago ng anyo nito mula sa pagkainis ay naging mahinahon. This
girl can easily gain her compusure in split seconds habang siya'y hindi pa
rin nakakabawi sa pagkapahiya. Kahit ang pag-iinit ng katawan ay pilit pa rin
niyang pinaglaabanan.

"lsipin mona Iahat ng gusto mong isipin, ibato mo na Iahat sa akin ang sisi, pero
simulan mona ring isipin kung ano ang idadahilan mo sa ama mo." Wika nito na
tumanaw sa bintana ng hotel.

"Madali lang gumawa ng dahilan, Marga. Kahit sinong lalaki ay ganoon ang reaksyon
kapag may babaeng madadatnan sa sariling silid. lkaw, ano ang

idadahilan mo?" Paghahamon niya. Ngumiti naman ito

at tumitig sa kanya.

"You are my boyfriend, Ethan. Normal lang sa magkasintahan ang ginawa natin."
Tinungo nito ang gamit at inilagay sa shoulder bag ang suklay at makeup nito
na nasa bedside table. Bago ito tuluyang lumabas ng pinto ay nagsalita itong muli.
"I want to correct your statement a while ago, my love. Na kahit sinong lalaki ay
ganoon ang magiging reaksyon. If Jayzee happened to be in your place, would he
ravish me? I don't think so." Wika nito bago tuluyang lumabas ng silid.

"Damn!" Mura niya sa sarili at nagsimulang magbihis. Ang sabi ng ama ay

dalawang araw silang mamamalagi rito para matapos ang lahat ng inspeksyong
kailangang gawin. Hindi niya alam kung paano haharap sa ama pagkatapos nitong
makita kung paano niya halos angkinin si Marga. If he was being setup, agad nag
tagumpay ang mga ito sa halos mahigit isang oras pa lang. At kung hindi ito
sumulpot ay malamang na tuluyan niyang naangkin ang dalaga. She was responding to
everything that he did. Kahit nang mahawakan niya ang maselang bahagi ng katawan
nito'y narinig niya ang mahina nitong pag-ungol. He was lost and arousal
consumed him. Kahit ngayon ay nararamdaman pa rin niya ang pangangailangan.

But he has to think properly. Again, he would not accept defeat over Marga.

Pagbaba niya sa site ay naroon na ang mga magulang sa site kasama si Marga.
Nagsisimula na ang mga ito na i-discuss ang mga gagawin. Tahimik lang siyang
nakikinig at sumasagot lang kapag tinatanong ng ama. He kept his safe distance from
her. Pagkatapos

nilang pag-usapan ang pagsisimula ng construction ay

tumalikod na siya. Agad naman siyang tinawag ni

Ezekeil kaya't napilitan siyang lumingon. "Do you still want to stay overnight?"
"No." Mabilis niyang sagot. Hindi na nila kailangan pang magkasama ni
Marga kahit pa lumipat siya ng
ibang silid.

"Good. Kailangan na nating bumalik sa Maynila para pag-usapan ang tungkolsa inyo
ni Marga."

Agad umahon ang kaba sa dibdib niya at nagkunwaring walang alam sa sinasabi nito.

"Ano ang pag-uusapan tungkol sa amin?" "You should marry her, Ethan."
"What?!"

Pinaglipat lipat niya ang tingin sa dalawa. Si Marga ay bahagya ring nagulat pero
agad ding nakabawi.
"I am not marrying her, Dad." Wika niya na

nag-iwan ng matalim na tingin kay Marga bago tuloy tuloy na lumakad palayo sa
mga ito.

Chapter 23

Si Marga ay nagulat din sa desisyon ng Uncle Ezekeil niya at hindi rin nakaimik.
Hindi rin nakaligtas ang matalim na tinging ipinukol ni Ethan bago ito tumalikod at
lumayo sa kanila. Nang papuntahin siya rito ng ama ng binata ay malayo sa hinagap
niya na ganito ang plano nito.

"Vangie gave me the key to Ethan's room. Did you do it on purpose?" Tanong niya
rito habang nanatili silang nakatayo. Si Auntie Hannah niya'y nakamasid lang din sa
kanilang lahat.
"Yes. At sa nakita ko kanina'y may namamagitan na sa inyo."

Wala siyang naisagot dahil kapag naalala niya ang nadatnan nito kanina'y gusto
niyang lumubog sa kahihiyan.

"Sa gusto niyong mangyari ay tila pipikutin ko ang anak niyo. Hindi umaabot sa
ganoon ang pinangarap ko. I want him to fall in love with me, not to force him into
marrying me."
"He might have fallen in love with you, Marga. Baka natatakpan lang iyon ng
pagiging arogante ng anak ko. Nevertheless, I want you to get married. Kakausapin
namin ang magulang mo para mapag-usapan ang kasal. II

Napasuklay siya sa buhok at kalituhan ang lumukob sa kanya. Hindi niya rin alam
kung handa na siyang magpakasal at hindi rin niya alam kung ano ang sasabihin sa
mga magulang.

Umakyat siya sa silid para kunin ang gamit at

nadatnan si Ethan na paalis na rin data ang gamit nito.

"Congratulations, Marga! Hindi ko alam na ganito ka katuso. Maaaring nakalamang ka

ngayon,but I will not make this easy for you."

"Maniwala ka man o hindi ay hindi ko kagustuhan ito, Ethan. If you don't wish on
marrying me, walang problema. Walang nangyari sa atin at wala kang dapat
panagutan."

Hindi ito sumagot at tuloy-tuloy na lumabas. Napaupo siya sa gilid ng kama at

muting pinagtagni-tagni ang mga nangyari. Nang walang
maisip na solusyon sa kinasangkutan niyang suliranin ay nagpasya siyang umalis na
rin sa lugar na iyon.

Tumuloy siya sa opisina para mawala sa isip ang mga nangyari sa Tagaytay. Maraming
project ngayon ang kumpanya at magandang distruction ang trabaho
para hindi siya makapag-isip. Alas syete na ng gabi ay
. . . .
nasa op1sma pa nn s1ya.

"Hindi yata maganda ang resulta ng pagpunta mo sa Tagaytay?" Wika ni Bradley na

sinamahan pa siya roon hanggang gabi. Ang Daddy niya ay kanina pa umalis dahilmay
ka meeting ito sa labas. Napabuntung hininga siya at saglit na tumitig sa kaharap
at
pinag-isipan muna kung dapat niyang sabihin dito. She needed a friend right now.
Kung sa ina niya iyon sasabihin ay kakagalitan lang siya nito.
"Ethan and I almost lost our sanity, Brad. At hindi ko inaaasahang madadatnan kami
ni Uncle Ezekeilsa ganoong ayos. Now, he wanted us to get married."
Nagulat ito sa ipinagtapat niya pero dagli ding nagbago ang anyo.
"Alam ko naman kung gaano mo kagusto ang lalaking iyon mula pa noon. Sumang-ayon
basi Ethan

na pakasalan ka?''

"No. Kung nakakamatay lang ang matalim niyang tingin sa akin ay hindi na ako aabot
dito ng buhay." Nagpakawala siya ng mapait na tawa.

"Hindi ko alam kung ano ang ikinaayaw ni Ethan sayo. You have all the qualities a
man could ever wish
for."

"Aiam ko kung ano ang gusto niyang babae,

Brad, my exact opposite. Mahabang paida, makapal na salamin, mahinhin at mababa

kung magsalita." Sa lahat ng sinabi niyang iyon ay si Almira ang pumasok sa isip
niya. Narinig niya ang malakas na pagtawa ni Bradley.
"Para sa isang lalaking halos araw araw nasa club ng Uncle mo'y hindi ko
mapaniwalaan ang sinasabi mo, Marg. I beg to disagree. Alam mo kung ano ang
conclusion ko sa Ialaking iyon? He doesn't want to be manipulated; he is too
arrogant to accept that a woman like you could defeat him. It's not that he doesn't
want you, pero nag-eenjoy siya sa presensya mona hinahabol habol mo siya."

"Napakagaling na analization, Mr. Bradley Montalbo. Pero paano kung sasabihin ko sa

iyong ang mga katangiang sinabi ko kanina'y nahanap niya na? He's already courting
his old-fashion and 'decent' secretary."

"Then, accept my proposaL Matagal na akong nanliligaw, Marga. Hindi ba't oras
na para kalimutan mo ang anumang pagtinging meron ka sa Ethan na yan?"
"I can't,Brad. Ngayon pa ba ako susuko?" Napapailing si Bradley sa pag-uusap nila.
Kanina 'y
malinaw sa kanyang hindi siya magpapakasal kung

Iabag rin lang sa kalooban ni Ethan. Pero kung ngayon siya aatras ay lalo lang
siyang matatalo sa laban. Ethan

will do everything to avoid her, and she can't imagine

him being with Almira.

"Bahala nasi batman." Wika niya na tumayo na at inayos ang gamit. "I'll send
you wedding invitation." Tila may kumpyansya sa sarili niyang sabi kay Bradley.
Pagdating niya sa bahay ay laking gulat niya dahil naroon si Ethan kasama ang mga
magulang nito. Fears consumed her as she looked into her father's eyes. Ang ina
naman niya'y hindi mo kakikitaan ng pagka dismaya, na tila inaasahan na nito ang
mga nangyayari. Sa napakatagal na panahong hinahabol-habolniya si
Ethan dati ay naroon si Margaux na nasasaksihan iyon. "Hello, sweetheart."
Nakangising wika ni Ethan at
sinalubong siya ng mainit na halik sa harap ng mga

magulang. Siya ang nahiya sa ginawa nito. "We are here to talk about the wedding.
Come and join us." Hinila nito ang kamay niya at umupo silang magkatabi.
Umakbay ito sa kanya at naramdaman niya ang madiin
nitong pagpisil sa balikat niya. Alam niya ang ibig nitong sabihin; kailangan
nilang magpanggap.

"I didn't realize that something was going on between you two." Panimula ng ama.
"At ikaw pa ang mas agresibo, mabuti na lang at may paninindigan itong si Ethan
para panagutan ka."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ng ama na hindi niya alam kung saan nito nakuha
ang ganoong kaisipan. Tila naman nabasa ni Ethan ang kalituhan sa mukha niya dahil
ito ang sumunod na nagsalita.

"I don't mind my girlfriend doing the first move, Uncle. Kung hindi niya ako
pinuntahan sa Tagaytay ay hindi ko pa maiisip na mag-asawa." Nakangisi pa nitong
wika. Napagtanto niyang pinalabas nitong sumunod
siya kay Ethan sa Tagaytay para akitin.

"Kailan nyo gustong idaos ang kasal?" Tanong ng

ama n1ya.

"Sa lalong madaling panahon, Alfred." Si Ezekeil ang sumagot. "Four months from
now is Ethan's 30th birthday. Balak ko nang ianunsyo ang pagiging CEO niya oras na
makasal sila ni Marga."

"Very good, then. Margaux will help them about wedding preparations."

"We want a simple celebration, Uncle. Kung pwede ay sa hardin ng mansyon gaganapin
katulad ng mga okasyong ginaganap sa amin. What do you think, sweetheart?"

"S-sure." Maikli niyang pagsang ayon. Alam niyang hindi gusto ni Ethan na
ianunsyo ang kasal nila dahil labag ito sa kalooban ng binata.

Makalipas ang halos dalawang oras na pag-uusap ng mga magulang nila'y nagpaalam na
ang mga ito. Nagulat pa siya nang sumunod sa kanya si Ethan paakyat at hinapit ang
bewang niya papasok ng silid. Agad din naman itong bumitaw pagkasara nito ng
pintuan.

"Let me make it clear to you, Marga. lkasalman tayo'y wala tayong pakialamanan.
Alam mo kung sino ang gusto kong pakasalan, pero dahilikaw ang ginawang kundisyon
ni Daddy para ilipat sa akin ang pamamahala ng Albano Hotels ay wala akong
magagawa." Tumaas ang kilay niya sa sinabi nito at agad naglabas ng nakauuyam na
tawa.
"You should know me better than that,Ethan. What is mine is mine alone; I don't
share it with someone
else. Hindi ko inaasahan ang pagpayag mo sa pagpapakasal sa akin, pero kung sa
tingin mo'y kaya mong gumawa ng mga kundisyon ay nagkakamali ka."

Mabilis nitong hinawakan ang siko niya sa marahas

na paraan at halos bumaon ang daliri nito sa braso niya. Agad din naman itong
bumitiw nang makitang agad namula ang maputi niyang balat.
"Kung init lang naman ng katawan ay kaya kong ibigay sa'yo un. Napatunayan na natin
yan ng ilang beses, my love." Nilambingan niya ang pagkakasabi at tumalikod
siya dito para magsimulang magbihis.
"I don't love you."

"Then don't marry me. Simple lang naman yun, Ethan. But once marry me, you will
remain to be
faithful." Humarap siya dito habang patuloy na naghuhubad ng damit at isinuot ang
robang nasa rack. Nakita niya ang paglunok nito at ang pag-iwas ng tingin.

"You'll regret this, Marga. I will make your life miserable." Pagbabanta nito
saka pagalit na lumabas ng silid niya.

Tila siya pinanghinaan ng tuhod ng makalabas si Ethan. This is not her idea of
engagement and wedding. Ni wala man lang siyang engagement ring, kahit ang paghayag
ng pag-ibig ng binatang pakakasalan ay wala. Hindi niya maiwasan ang maiyak.

She is Marga Daylan Mortel; an engineer and a billionaire. Pero kung tratuhin siya
ni Ethan ay tila siya masamang babae. She wondered if it is worth loving
him.

Pero sa huli ay pinili pa rin niyang sumugal.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 24

Maagang pumasok sa opisina si Ethan kinabukasan at nadatnan namang maaga din si

Almira sa cubicle
nito. Mula sa malayo ay nagawa niyang pagmasdan ang kabuuan nito; the usual blazer
and eyeglasses, pagdating sa modernong kasuotan ay salat ito. Pero sa kabila niyon
ay hindi maitatanggi ang kagandahan
nito. He always admires her simplicity, na kahit yata lipstick ay tipid pa kung
maglagay. Pero nakapagtatakang sa kabila ng pagkagusto niya rito'y hindi nito
napupukaw ang dugo niya kahit pa noong nakaraang halos nahalikan niya na ito sa
labi, while Marga can wake his senses just by smelling her perfume.

Muling bumalik sa isip si Marga at desisyon ng amang si Ezekeil na ipakasal sila

matapos ang nangyaring nawala siya sa katinuan. Nakapagtatakang kaninang umaga'y
magaan ang pakiramdam niya at agad pumasok sa isip ang mapapangasawa. Kagabi ay
nakita niya ang pagka dismaya nito habang
pinag-uusapan ang kasal na hiniling niyang simple lang. Any woman would want a
grand wedding, lalo na at hindi naman ordinaryong babae si Marga.

She owns a company and she is a billionaire. Naalala rin niya ang pag-uusap
nilang mag-ama
kahapon bago sila nagpunta sa bahay nina Marga para

ipahayag ang pagpapakasal nila.

"Marga loves you, Ethan. Hindi aka papayag na pagsamantalahan mo ang damdamin
niya sayo para sa init ng katawan. You should learn how to be honorable.

Will you marry her? o mapipilitan akong ibigay kay

Zanya ang pagiging CEO pagdating ng panahon?"

"It's your fault, Dad. lkaw ang nagpapunta sa kanya sa silid ko para ipain. I am a
healthy man, at aminin ko man o hindi ay talagang kaakit-akit si Marga."

"Yes, I did it to test you. Gusto kong makita kung hanggang saan ang tuksong kaya
mong labanan, at dahil kumagat ka sa pain ko'y kailangan mong tanggapin ang
sirkumstansya."

Wala siyang nagawa nang sinabi ng ama na pupuntahan nita ang mga Daylan para pormal
na hingin ang kamay ni Marga sa mga magulang kahit naghihimutok siya sa sarili.

Bumukas ang pinto at sumungaw ang Daddy Zane niya. Hawak nito ang dalawang kapeng
binili sa isang sikat na coffee shop na halos tapat lang ng Albano Tower.

"I heard you're getting married, son."

lsang mapait na ngiti ang binigay niya sa tunay na ama bago humigop ng kapeng da ta
nito.

"I was set up into marrying someone I didn't imagine growing old with."

"Alam mo bang tatlong araw bago ng kasalko'y saka ko pa lang nakilala ang Mommy
Selena mo?"
"Yeah, I heard that stories many times."

"Noong una'y galit na galit ako kay Papa. I didn't want to be manipulated, and at
that time I thought I didn't need a woman to be happy. But it turned out that
marrying her was the happiest and the most important thing that happened in my
life. Kung hindi sa Mommy Selena mo'y hanggang ngayon ay wala pa ring dereksyon ang
buhay ko."

"That's your fate, Dad. Pero hindi

nangangahulugan na iyon din ang para sa akin."

"I've known Marga since she was a kid. She's like a daughter to us. Try to make
it work, Ethan. Minsan ay nabubulag lang tayo ng pride. She's a modern woman,
sophisticated and determined. Pero hindi nangangahulugang gusto ka niyang
manipulahin. Try to compromise."
"I don't know." lnihilig niya ang likod sa kinauupuan at nakatingin sa kawalan.
"You have a strong attraction with each other, magandang panimula iyon. Keep that
fire burning, Ethan. Hihilingin kong magiging masaya ka sa magiging asawa mo
katulad namin ng Daddy Ezekeil mo."
Nang makaalis ang ama ay pumasok si Almira para ipakita ang mga appointment nya
ngayong araw. Kasama doon ang pagpapasukat niya ng damit pangkasal at pagsama niya
kay Marga para sa pagpili ng wedding ring. Napabungtung hininga siya.
"Who made that schedule?" Naiirita niyang tanong.

"And Daddy Zek mo." Sagot naman nito.

"I can't believe this. Pati ang schedule ko ngayo'y hindi ko na rin hawak? "

"lkakasal ka na pala." Umupo ito sa receiving chair dala-dala ang organizer nito.

"Yeah, it was arranged by my father. Pero pwede pa akong umatras sa kasalang ito,
Almira. Kung sana 'y tinanggap mo ang panliligaw ko sayo."

"I'm sorry, Ethan. Boss kita, hindi magandang tignan na magkakaroon tayo ng
relasyon."

"So, what? Matagal nang wala sa company policy na magkaroon ng relasyon ang mga
empleyado dito, Almira. Just tell me you like me and I will call this

wedding off."

"Siyanga naman, Almira, bakit hindi mo matanggap ang panliligaw niya sayo? He's a
good catch; rich and good looking, not to mention a good kisser too. Wala ka ng
hahanapin pa." Dere-deretsong wika ni Marga na hindi nila namalayang biglang
pumasok. Si Almira ay halatang natakot sa pagiging pranka nito.

"Why are you here so early?" Tanong niya dito para iiwas si Almira sa pagkapahiya.
"Your father asked me to come here. Gusto niyang tayo ang mag-asikaso ng mga
kakailangin sa kasal."
"Why don't you go with my father? Tutal kayo naman ang may kagustuhan nito!"
Pagalit niyang sabi.

"I am also a busy person, Ethan." Nakita niya ang pagtimpi nito ng galit.
"Sabihin mo lang kung ayaw mo ng kasalang ito at nang hindi tayo nagsasayang
pareho ng oras!"
"I don't want to marry you! Okay na ba yun?" Nakita niya ang sakit na gumuhit sa
mga mata nito
at ang pamumula ng mata na agad tumalikod para hindi

niya makita. Sa isang iglap ay nakalabas na ito ng silid. Napahilamos siya sa

mukha at kinain siya ng guilt. Si Almira ay nagulat din sa mga nasaksihan.

"I'm sorry you have to see that," wika niya rito para humingi ng paumanhin.

"Hindi ba't kay Marga ka dapat humingi ng paumanhin?" Sagot nito at napapipil
siya. "Pwede bang malaman kung bakit ka pumayag na magpakasal? Mukha namang hindi
mo gusto."

"Because my father threatened me to give the CEO position to someone else if I

refused to marry her. Tell me, what should I do? "

"Para sa akin ang tamang dahilan lang ng

pagpapakasal ay kapag ang dalawang tao ay

nagmamahalan."

"Yan din ang paniniwala ko, Almira. That's why I was asking you a while ago.
Matagal na kitang gustong ipakilala sa pamilya ko."

"Pero hindi kita mahal, Ethan. lba ang mahal ko, kaya pasensya ka na."

Hindi nya mapaniwalaan ang narinig niya rito at agad pumasok sa isip si Jayzee.

"Si Jayzee ba?'' Bahagya lang itong tumango at napamura siya sa sarili. "He's
a womanizer, Almira. Hindi sa sinisiraan ko siya sayo."

"I know. At wala akong balak makipag relasyon sa kanya. Kailangan ko lang maging
tapat sayo kaya ko sinabi."

Hindi siya nakasagot at bahagya lang tumango sa dalaga. Sa pagkakataong ito'y

naungusan nanaman siya ng kapatid sa ama. He wondered if he ever tried his charms
with Marga.

"Clear my appointment this afternoon. Dalawang bwan lang ang preparasyon ng

kasalko, I still need to do a lot of things." Utos niya rito bago ito lumabas ng
silid. Tinawagan niya ang guard kung nakaalis na basi Marga at ang sabi nito'y
kanina pa ito nakaalis at paharurot
itong lumabas ng compound. Alam niyang nagalit ito sa naging pag-uusap nila kanina.
Sinubukan niyang tawagan ito pero hindi nito sinasagot ang telepono. Tinawagan niya
angina para alamin nito kung nasaan si Marga. Nang balikan siya ng ina ay sinabi
nitong umatras na ang dalaga sa pagpapakasal sa kanya. Tinanong ng ina kung ano ang
nangyari pero sinabi niyang nagkaroon lang sila ng munting pagtatalo.

Sandali siyang natulala pagkababa ng telepono.

Kung bakit may kirot sa puso niya ang pag atras nito'y hindi niya maintindihan.
Hindi niya ngayon alam kung paano ito mapapayag muli pagkatapos niyang
harap-harapang sabihin na hindi niya gusto ang makasal

dito.

Tinungo niya ang opisina ng ama at sinabi ang pag

atras ni Marga sa kasal. Tinawagan nito ang dalaga at nakumpirma dito mismo na
totoo ang sinabi ng ina.

"I am disappointed with you, Ethan. Pero para hindi mo naman sabihing unfair ako
sayo, sige. I will give you the chance to look for a wife. Hindi ako tututol kung
sinuman ang gusto mong pakasalan, hindi naman ako nagmamadaling mag retiro. But I
will not appoint you as a CEO until you are married."

Pagbalik niya sa opisina ay hindi pa rin siya mapakali, na dapat ay nabunutan na

siya ng tinik dahil hindi niya na kailangang magpakasal kaagad. He can take his
time looking for a wife dahil wala namang binigay na timeline si Ezekeil.

Pero mas !along bumigat ang pakiramdam niya. At ang kaalamang galit si Marga sa
kanya'y lalo lang dumadagdag sa pagdagan sa dibdib niya.

Tumayo siya mula sa executive chair at pinilit kalimutan si Marga. Tinungo niya
ang opisina ni Jayzee para kausapin ang tungkol kay Almira.

"Congratulations! Napaka swerte mo kay Marga, ilang beses kong niligawan yun pero
ni hindi ako sinulyapan man lang." Pagtatapat nito na ikinagulat

"You did? When?"

"High school siya noon, at nito ring nasa kolehiyo siya. But she's head over heels
in love with you,

napasagot ka rin pala niya sa wakas." Natatawang wika

nito. Hindi niya binanggit dito ang pag atras nito sa kasal nila, at kung bakit may
pagmamalaki siyang naramdaman na siya lang ang pinag-tuunan nito ng pagmamahal ay
hindi niya alam. Sa kabila ng lahat ng pagtataboy niya kay Marga ay ito lang pala
ang babaeng maituturing niyang sa kanya; na hindi ito maaagaw ni Jayzee kahit
kailan.
"I actually came here to talk about Almira." Wika niya nang maalala ang totoong
pakay.
"What about her?"

"May namamagitan ba sa inyong dalawa? " "Ano ba ang sinabi niya sayo?"
"lkaw ang tinatanong ko, Jayzee." Naiinip niyang wika nang ayaw umamin ng
kapatid.
"Hindi ko alam, Ethan. 1 am attracted to her, but I am not pursuing her kung yun
ang gusto mong malaman."

"Why not?''
"I don't know. Hindi ko pa tiyak ang totoo kong damdamin at ayokong pumasok sa
isang relasyon na hindi ako sigurado."
"You're right. But I hope you don't make her cry, Jayz."
"Bakit mo ba naitanong? Why are you so concern about her?"

"I planned to court her kung hindi man matuloy ang kasal namin ni Marga." Wika
niya ng may kirot sa dibdib sa sinabi niyang iyon.

Si Jayzee naman ang natigilan sa sinabi niya. Pagkaraan ng ilang sandali ay

nagsalita ito.

"May alinlangan ka pa sa pagpapakasal kay Marga?

If I had given the chance to pursue her, I will. Hindi ko

mapaniwalaan na ang tsansang meron ka ay pakakawalan mo lang. But it's your

decision." Wika nito bago nito sinagot ang teleponong kanina pa nai-hold ng
sekretarya.

Chapter 25

"Kanina pa tunog ng tunog ang telepono mo, bakit hindi mona lang sagutin?" Tanong
ni Bradley habang may dinidiscuss silang plano para sa ibang kliyente.
"I called the wedding off, wala na kaming dapat pang pag-usapan." Matabang
niyang sagot.

"Oh. Napaka agang lover's quarrel naman niyan." "We were not lovers, Brad. We were
not even
friends."

"Kaya ka ba malungkot?" Hindi siya sumagot. "So what's your plan now? "
"Forget him, move on, and take a new life. I am actually thinking of having a
vacation."

"Sana sinama mo naman sa mga plano mo ang tumanggap ng ibang manliligaw."

Ngumiti siya at pinilit pasiglahin ang tinig. "Yeah, I guess so. Matagal na ring
umikot ang mundo ko sa kanya."
"Sa wakas, natauhan ka rin. Give me a chance, Marg. Hindi ko gagawin sayo ang
ginawa ng IaIaking iyon." Marahan siyang tumawa at tumango dito. Siguro nga'y
dapat niya nang bigyan ang sarili ng pagkakataong magmahal nama ng iba.

"Dinner tonight?" Agad nitong paanyaya na tinanguan niya naman.

Kung sa itsura ay magandang lalaki din naman si Bradley. Lumaki ito sa Quezon pero
nagsikap at nakapagtapos sa tulong ng amang may sariling bukirin at nang makatapos
ang mas nakatatandang kapatid nito

at nakapag trabaho sa abroad ay umalwan ang buhay ng

mga ito. Masipag ito at matyaga. Matagal na rin silang magkaibigan at palagay na
ang loob niya rito.

lsinubsob niya ang sarili sa maraming trabaho para mawala sa isip si Ethan. Sa
labas na rin sila kumain ng lunch nang magpilit itong ilibre siya sa malapit na
restaurant. She's a cheese lover. At alam nitong kapag ganitong marami siyang
iniisip ay iyon ang nagiging comfort food niya.

Pagbalik nita sa opisina'y nagulat siya nang makitang naghihintay si Ethan sa

visitor's lounge na tila naiinip na. Naningkit ang mga mata nito nang makita nitong
kasama niya si Bradley at masayang nagkukwentuhan habang naglalakad. Agad naman
siyang pumormal nang sumunod ang binata sa opisina
.
n1ya.

"I've been calling you for hours." Madiing wika nito

pero sa mababang tono.

"I was busy. What brings you here?" lniwas niya ang tingin dito at itinuon ang
atensyon sa mga blueprint na nakakalat sa mesa na hindi niya naligpit kanina.

"Kanina pa naghihintay ang magsusukat ng damit. I have an appointment at five

o'clock kaya kailangan kong makabalik agad ng opisina."

Naningkit ang kilay niya sa mga sinabi nito. "Hindi ba sinabi ng Mommy mona wala
nang kasalang magaganap?"
"So, just because you want to call it off lahat ay susunod sayo? You started this,
Marga!"

"You clearly told me that you don't want to marry me. Anong pinuputok ng butse mo
ngayon? "

"Dahil tulad ng sinabi ko'y ikaw ang kundisyon ni

Daddy. So, sasama ka sa akin ng maayos o bubuhatin

kita dyan sa kinauupuan mo?"

"Huwag mo akong takutin, Ethan. This is my territory, baka nakakalimutan mo."

Pagmamatigas din
"Please..." Pakiusap nito na nagbago ang anyo. "Marami na akong nai commit ngayong
araw para sa kasal." Nagdalawang isip muna siya bago nagdesisyon. Tinawagan niya
si Bradley at pinapunta sa opisina niya.
"I have to leave now, Brad. lkaw na muna ang bahala dito."

"Makakabalik ka pa ba mamaya?" Sandali itong sumulyap kay Ethan na nakipagsukatan

din ng tingin dito. "How about our dinner tonight?"

"I am having my dinner with my future wife, Mister." Mabilis na sala ni Ethan na
ikinagulat niya dahil wala silang usapang ganoon. "Let's go,sweetheart. Mamimili pa
tayo ng wedding ring." Pahabol nito bago naunang lumabas ng silid.

"I'm sorry, Brad." Paghingi nya ng paumanhin dito. "Ni hindi man lang nagtagal
ng isang araw ang
pag-asa ko sayo." Naiiling nitong wika na ikinangiti
.
n1ya.

Pagbaba niya'y nakasandal si Ethan sa kotse nito na

tila naiinip, samantalang halos dalawang minuto pa lang ito doon. Pagkakita sa
kanya'y agad itong nagtungo sa passenger's seat at binuksan iyon pero tumanggi
siya.

"Dadalhin ko ang kotse ko, mag convoy na lang tayo."

"lpapakuha ko sa iba ang kotse moat ihahatid sa bahay niyo. Get in." Utos nito.
Napabuntung hininga siya bago nagdesisyong sumunod dito.

Wala silang imikan habang binabaybay ang kahabaan ng Ayala Avenue. Tahimik lang
itong

nagmamaneho pero walang bakas na galit ang mukha

nito tulad ng kanina. Makalipas ang ilang sandali ay may tumawag sa telepono nito.
"Yes, Rosie? ''

Matagalitong nakinig sa kausap bago nagsalita. "Make sure to hire a florist to

arrange flowers from church to the hotel. Pakilagay sa table ko ang mga
kailangang bayaran. Thank you, Rosie." Wika nito bago ibinaba ang telepono.

"Will you tell me what's happening?" Naiinis niyang wika.

"I decided to give you a church wedding. Si Mommy ang nag suggest nasa hotel na rin
gaganapin ang reception para marami ang makadalo." Kaswalna sagot nito.

"You don't have to, Ethan." Mapait niyang wika. Alam niyang kaya ito nagdesisyong
pakasalan siya ay dahiltumanggi si Almira dito. She's nothing but a second choice
bride. Pumikit siya para itago ang
lungkot na nararamdaman. She used to be strong and

confident, pero ngayon ay nagiging vulnerable siya.

Si Ethan ay nanibago sa nakikitang lungkot sa mukha ni Marga. Nasanay siyang lagi

itong
nakikipag-away sa kanya para lang huwag matalo sa diskusyon. Now, she's quiet and
just going along with everything that he says, na ikinabibigat din ng pakiramdam
niya.

lnihinto niya ang kotse sa opisina ng isang sikat na fashion designer sa bansa. Sa
harap ng building ay ang shop nito na may iba't ibang display ng evening gowns at
suit. Sinulyapan niya si Marga na tila nakatulog dahil sa traffic. Manipis lang ang
makeup nito ngayon at kitang kita ang naturalnitong ganda; malantik ang mga

pilikmata, maliit ang ilong at manipis ang mga labi.

Napaungol siya ng lihim nang maalala kung ilang beses niya na itong nahalikan,
muting umahon ang init sa katawan. Nagpasya siyang gisingin ito bago pa siya
madala ng damdamin.

Hinawi niya ang buhok nitong tumatabig sa mukha nito. Agad naman itong nagmulat
ng mata at inikot ang mata sa paligid.
"We're here." Wika niya. lnayos naman nito ang sarili sa vanity mirror ng
sasakyan. Bumaba siya at umikot sa gawi nito pero bumaba na ito hindi pa man siya
nakakarating. Kinuha niya ang bag nito at hinawakan ang kamay, nang balak nitong
magprotesta ay may dumating ng guard at binati sila.
"I'm glad you made it." Wika ng fashion designer na kausap niya para sa
gagawing gown ni Marga. Bumeso ito sa kanilang dalawa at nakita niya ang pagngiti
ni Marga. "You have a lovely bride, Mr. Albano."

"Kaya sayo ko siya dinala,I know you can make exquisite gown for her."
"Oh no," mabilis namang tanggi ni Marga. "I'm fine with ready-made gowns,
marami ka bang available
dito?"

" No, sweetheart, nakapag-usap na kami. She can finish it in two months."
Pinisil niya ang kamay nito para hindi na ito tumanggi. Inakay naman ito
ng desinger kaya't wala na itong nagawa. One thing that he noticed about her, she
wasn't rude to other people kahit pa labag sa kalooban nito ay sumusunod huwag
lang mapahiya ang kaharap.

Mahigit kalahating oras lang ay tapos na itong sinukatan at siya naman ang sumunod
para sa suit niya. Hanggang sa makabalik sa sasakyan ay tahimik pa rin

ito.

"Where do you want to spend our honeymoon, my

love?" Tudyo nya dito at ginamit ang endearment na

ginagamit nito sa kanya. Nakita niya ang pag-irap nito at pag-iwas ng tingin.
"Why do I have this feeling that you're enjoying now being married to me?"
Sarkastiko nitong wika.

"Sabi nga nila, if you are in a situation, just make the most out of it."

"Yeah, right. Nasa iyo lahat ng pabor hindi ba? Dahil kung yaman lang ang pag-
uusapan ay pareho lang tayo, Ethan. What do I get from marrying you?"
"You will marry one of the most formidable men in the country, my love. I was the
man of your dreams, wasn't I? " Hinawakan niya ang baba nito na agad naman
nitong iniwas. "At kahit ilang beses mo pang
itanggi, alam kong gusto mo pa rin akong mapangasawa."

"Not anymore, Ethan. As a matter of fact, I just accepted Bradley's dinner

invitation." Ngumiti ito dahil nakahanap ito ng butas para inisin siya.

"Yung tukmol na yun? He will not have a chance, my love. Sisiguraduhin kong may
kalalagyan siya kapag lumapat anumang parte ng katawan niya sa mapapangasawa ko.
As your saying goes, what is mine
is mine alone. Remember?"

Hindi ito sumagot pero alam niyang nagkikimkim

ito ng inis. lpinasok niya ang kotse sa parking ng isang kilalang mall sa Makati.
Nang pinatay niya ang makina'y agad itong umakmang lalabas agad ng kotse.
"Unlock the door, Ethan." Wika nito nang hindi ito makalabas. He did it on
purpose. Kanina pa niya ito gustong hagkan kung hindi lang sila nasa kalsada.

Hinawi niya ang buhok nito na agad naman pinalis ang

kamay niya.

"W-what are you doing?"

"I have kissed you a thousand times pero kanina ko lang natitigan ang mukha mo.
You're undeniably beautiful." Halos pabulong niyang wika habang nakaharap pa rin
dito. Hinawakan niya ang batok nito at minasahe.

"Let's go, Ethan. Ang sabi mo'y may meeting ka pa." Umiwas ito pero mas lalo
niyang inilapit ang mukha. Bago pa ito makapalag muli ay inangkin niya na ang
mga labi nito.

Marga tried to push him but he wrapped his arm around her waist. Diniinan niya ang
paghalik at tumugon din ito pagkaraan ng ilang sandali. Tumaas ang kamay nito sa
likod niya nang lumipat ang halik niya sa punong tenga nito. Muli niya itong
hinagkan sa labi bago siya nagdesisyong ihiwalay ang katawan. Kapag hindi pa
siya huminto ay baka kung saan sila mauwi.

"You will get that kind of love and more kapag kasal na tayo, sweetheart. " Wika
niya at inayos ang sarili.

"Too cheap kung kapalit ay ang pagiging CEO mo." Sagot nito na ikinahalakhak niya.
Kung bakit kanina pa masaya ang puso niya'y hindi niya alam.
Chapter 26

Si Marga ang pinapili niya ng singsing pero dahil simple lang ang pinili nito'y
humingi pa siya ng ibang pagpipilian. He chose the elegant one that costs half a
million. Hindi ito tumanggi pero hindi rin niya nakita ang kasiyahan sa mukha
nito.

"Hindi mo ba gusto ang singsing na pinili ko?" Tanong niya rito nang makasakay sila
sa kotse. May meeting siya ng alas singko sa isang supplier kaya kailangan nilang
makabalik pa sa Albano Tower.
"It's beautiful." Tipid nitong sagot.

"What's the problem?" Naiinis niyang tanong nang hindi pa rin ito gaanong
umiimik. Naisip niyang baka inaalala nito ang pagkansela niya sa dinner date nito
sa kasama sa trabaho kanina. But he'll be damned if he would allow her to go out
with that man.

"Hindi mo inaasahang magtatalon ako sa tuwa dahil sa singsing na iyon,Ethan. We

both know that if Almira agreed to marry you, I wouldn't be here."

Sandali niya itong tinitigan at umiwas itong salubungin siya ng tingin. Ni minsan
ay hindi sumagi sa isip niya si Almira mula nang magdesisyon siyang ituloy ang
kasalnila ni Marga. Pero tama ito, kung pumayag si Almira sa alok niya 'y ito ang
kasama niya ngayon. Binigyan naman siya ng kalayaan ni Ezekeil na mamili ng babaeng
gusto niya.

Wala na silang imikan hanggang sa makarating sa

. .
op1sma.

"Dadaan ako kay Mommy, sasabay na ako sa kanya pauwi." Wika nito pagkababa nito
ng kotse at tuloy tuloy

na naglakad patungo sa elevator.

"We have a dinner later, remember?"

"Wala akong maalalang tinanong mo ako, at wala rin akong maalalang pumayag ako."
Sagot nito. Hindi rin ito lumabas ng elevator nang dumating sa 18th floor, sa
kasunod na palapag pa ito tumuloy kung saan ang opisina ng Albano Airlines. Siya
naman ay agad na nagtungo sa opisina niya dahil naghihintay na ang kausap niya
kanina pa.

Si Marga ay tumuloy sa opisina ng ina na hindi naman abala nang mga oras na iyon.

"Hi, Mom!" Humalik siya sa pisngi nito na halatang nagulat na naroon siya. "Gating
kami ni Ethan sa designer. Bumili na rin kami ng wedding ring." Wika
niya para sagutin ang nagtatanong nitong mga mata. "Yun naman pala eh, bakit parang
hindi ka naman
masaya?"

She shrugged off her shoulders. "Wedding jitters." Pagdadahilan niya. "Pauwi kana
ba? "

"May hinihintay pa akong report sa isang staff ko." Tinignan nito ang orasan sa
bisig. "Baka isang oras pa yun. Knowing you, maiinip ka kaya't mauna ka nasa
bahay."

Nanatili pa siya sa opisina ng ina ng kalahating oras nang maisip niyang pumayag na
lang sa imbitasyon ni Ethan nasa Iabas mag dinner, kung imbitasyon man iyong
matatawag. Nagpaalam siya sa ina na
pupuntahan si Ethan sa opisina nito.

Habang naglalakad sa pasilyo ay nakasabay niya si

Jayzee.

"Hey, future bride. Anong ginagawa mo dito? "

"Ga ting ako sa opisina ni Mommy." Nang matapat sila sa opisina nito'y binuksan
nito ang pinto at

inanyayahan siyang pumasok.

"Congratulations! Napaka swerte ni Ethan." lsang mapait na ngiti ang

pinakawalan niya. "Bakit ganyan ang mukha mo?"
"You know how we got here, Jayz." "So, bakit ka pumayag?"
"Hindi ko rin alam."

"Liar." Natatawang wika nito. "Kung pumayag ka lang sa panliligaw ko dati

hindi ganyan ang itsura mo ngayon." Siya naman ang natawa sa sinabi nito.
Naalala niyang nagpadala minsan ito ng bulaklak at niyaya siyang lumabas pero
hindi niya sineryoso.
"lkaw? Kelan mo naman balak mag-asawa?" "Wala pa akong nakikilalang
magpapabago ng
pananaw ko. And I hate it dahil kaninang umaga'y

kinulit na rin ako ni Daddy na pag-isipan ang

pag-aasawa. Kasalanan niyo itong dalawa ni Ethan." Biro nito sa paninisi nito sa
kanila.
"I should go now, salamat sa time."

"It's still early. Kain muna tayo sa labas." "Nagyaya rin si Ethan. Next time
maybe?"
"Sure. Pupuntahan ko rin siya, I need him to sign
something." May kinuha itong folder sa drawer saka sumabay sa kanya sa
paglalakad.
"May mga tumawag pa ba sa akin, Almira?" Tanong ni Ethan sa sekretarya pagkaalis
ni Mr. Gallos. Kumunot ang noo niya nang makitang tila gating ito sa pag-iyak. "May
problema ba?''

Umiling naman ito at pilit itinago ang mukha. But tears are still in her eyes and
he can't help but to wipe them with his thumb.

"lligpit mona ang mga gamit mo, I'll take you out

for a dinner."

"I thought you're going out with Marga?" Wika ni Jayzee mula sa likod niya at nasa
likod nito ang babaeng pakakasalan. Hindi siya nakapagsalita at agad niyang
nabanaag ang galit sa mukha nito. Marahil ay nakita pa nito ang paghawak niya ng
mukha ni Almira para pahirin ang luha nito. He cursed himself silently.

"Kayo na lang. Marami pa akong gagawin." Mabilis namang sagot ni Almira sa

kanya.
"No. You should go." Wika ni Marga kay Almira na pinasigla ang tinig. Bumaling
ito kay Jayzee at ngumiti. "Open pa ba ang invitation mo? Wala naman pala akong
kasamang kakain sa labas."
"Marga!" Pigil niya rito nang tumalikod ito kasama ni Jayzee. Hindi na ito
lumingon pa na humawak pa sa braso ng kapatid habang papunta sa
elevator. Napahilamos siya sa mukha sa inis. Pumasok

siyang muli sa opisina at ibinagsak ang katawan sa executive chair.

"I'm sorry." Wika ni Almira na sumunod sa kanya sa silid. "Bakit mo kasi ako
inimbitahan kung may usapan naman pala kayo?"
"I didn't ask her out, I demanded. Pero hindi siya pumayag kanina."
"Uuwi na ko." Paalam nito at napansin niyang dala na nito ang bag.

"No. This time ay kailangan mo akong samahan dahil wala rin akong kasamang kakain
sa labas." Niligpit niya ang mga gamit at sabay silang nagpunta sa parking lot.
Dinala niya ito sa restaurant na malapit lang sa Albano Tower. Mula nang
umalis sila sa opisina hanggang makaorder siya ng pagkain ay nagngingitngit ang
kalooban niya.

Marga is with Jayzee at this moment. At dahilsa

galit ni Marga sa kanya'y hindi niya alam kung saan nagpunta ang dalawa.

"So, tell me. Why were you crying a while ago?" Tanong niya sa dalaga para ibaling
sa iba ang isip. Kanina pa siya nagbabakasaling makita sa paligid ang kapatid at
ang fincee pero wala ang mga anino ng mga
ito doon.

"Naoperahan kasi si Kuya sa Saudi, kailangan niya ng maiuwi ng Pilipinas dahil

walang mag-aalaga sa kanya doon."
"What about his wife?" Ang alam niya'y parehong nagtatrabaho ang dalawa
doon.

"Maiiwan doon dahil hindi pa tapos ang kontrata niya. Ang problema'y hindi pa tapos
ang kontrata ni Kuya kaya kapag umuwi siya'y siya pa ang magbabayad sa employer
niya."

Napatango siya ng wala sa sarili. Pinilit niyang matapos agad kumain para
maihatid na ito sa kanila. Gusto niyang tawagan si Marga pero knowing her, hindi
nito sasagutin ang telepono kahit pa umusok ang daliri niya sa pag-dial.
Pagkatapos nito'y gusto niyang pumunta sa club. He needed to calm his nerves.

"Easy." Wika ni Jayzee kay Marga nang sunod sunod na lagok ang ginawa niya sa
martini. Sa Zenclub siya nito dinaIa nang sinabi niyang gusto niyang
.
ummom.

"Relax, Jayz. Alam ko kung hanggang saan ang kaya kong inumin."
"Why don't you just call off the wedding?"

"Para magpursige siyang muli kay Almira? No way." "Kung kay Almira lang ay di
hamak na malayo ang

ikinalamang mo, Marg."

"Don't patronize me, Jayz. Alam kong kahit ikaw ay may pagtatangi sa sekretaryang
'yun. Ilang beses ko na kayong nahuling magkausap ng palihim."
"I admit that. But if I had given a chance to marry you, hindi na ako susulyap pa
sa iba." Tumawa siya ng malakas sa sinabi nito. "I'm serious."

"Huwag na tayong magbolahan, samahan mona lang akong uminom."

"Hanggang alas dyes lang tayo dito, Marg. Ayokong magkaroon kami ng pagtatalo ng
kapatid ko. If you
could see his face a while ago, kulang na lang ay kainin niya ako ng buhay."

"Sinong kapatid? Ethan's your brother?" "Yeah. Anak siya ni Dad kay Auntie Haley,
his
former secretary."

"So, history repeats himself, huh. Sa tingin mo,

sino ang uulit sa inyo ni Ethan na magkaroon ng anak sa sekretaryang iyun?"

"Oh, don't count me on that. Kung ang pag-aasawa ay wala pa sa plano ko, mas lalo
ang pagkakaroon ng anak."

"Did your mother know about it?" Ang tinutukoy niya'y ang pagiging magkapatid
nita ni Ethan.
"Yes. Nalaman lang din namin two weeks ago. That's the reason why Ethan was cold
and distant sometimes, because he knew it all along."

Naalala niya ang sinabi ni Uncle Ezekeil na may pinagdadaanan ito dati. Ethan
never mentioned it to him. They never talked as friends anyway.

"C'mon, ihahatid na kita." Wika ni Jayzee makalipas ang kalahating oras.

"It's still eight thirty, Jayz. Let's enjoy the night."

"Marami ka nang nainom. Besides, wala pa tayong hapunan. Kakain muna tayo bago kita
ihatid."
"Sa bahay na ako kakain. Just another hour, Jayz." "Ako na ang maghahatid sa
fiancee ko, Jayzee."
Wika ng baritonong boses na biglang sumulpot sa

kalagitnaan ng pag-inom niya. Hindi niya ito nilingon bagkus ay dinala pang muli sa
labi ang hawak na kopita.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 27

"Where's your date?" Pinilit nitong maging kaswal sa kanya. Alam niyang marami na
itong nainom dahil mapungay na ang mata nito. But her anger was visible enough to
make him cursed himself.
"Ako na ang bahala sa kanya." Wika niya kay Jayzee na hindi pa tumatayo sa
kinauupuan nito.

"He's with me, Ethan. Siya ang maghahatid sa akin, kung hindi ay magtataxi na lang
ako pauwi."

"I'm sorry. I thought you refused to have dinner with me." Paghingi niya ng
paumanhin.

"So, if I refused to marry you you'll marry her instead? Because that's what I
want right now. Wala akong pakialam kung ano pa ang gawin nyong dalawa."

"Marga, please..."

"I don't want to see you, Ethan." Tumalikod ito at sumunod siya. "Let's go home,
Jayzee." Wika nito sa kapatid at nagtuloy tuloy sa parking kung saan naroon ang
kotse nito.

"Ako na ang maghahatid sa kanya, Jayzee." Wika naman niya dito.

"Bukas na kayo mag-usap, Ethan." Pakiusap naman ni Jayzee.

"Huwag kang makialam dito, she's my fiancee!" Pagpipigil niya ng inis.

Nakipagsukatan naman ng tingin ang kapatid.
"Kung sana'y hindi mo piniling makasama si Almira, hindi magkakaganyan si Marga!
That was unacceptable, Ethan. lkakasalkana for pete's sake!"

"That's why I am fixing things right now, kaya

huwag kang umeksena!"

"I will because you are hurting her! Hindi mo ba nakikita? Kung ako lang ang
nagustuhan ni Marga'y hinding hindi ko gagawin sa kanya ang mga ginagawa mo!"

"Huh! The same old Jayzee. Lahat na lang ba ng sa akin kukunin mo?''

"What are you talking about? Are we still talking about Marga here?"

Lumingon silang pareho nang lumabas si Marga sa kotse at lumakad palayo. Agad niya
itong hinabol at hinila pabalik.

"Kung mag-aaway lang kayong magkapatid magtataxi na lang ako. To hell with with you
both!" Galit na wika nito. Napansin niyang wala na ito sa panimbang kaya't inakay
niya na ito papunta sa kotse
n1ya.

"Kung kaya ko siyang agawin sayo ay gagawin ko,

Ethan. Naturingan kang mas matanda sa akin pero mas malinaw ang mga katwiran ko
sayo." Galit na wika ni Jayzee bago tinungo ang sariling sasakyan. Padabog
naman niyang binuksan ang kotse at pilit na ipinasakay si Marga. Pagkaupo nito'y
agad namang sumandal sa upuan ng kotse na sapo ang noo.

Pagsakay niya ng kotse ay tinitigan niya itong muli. Hindi niya mabanaag ang mga
nasa mata nito. He couldn't blame her, dalawang beses niya itong nasaktan ngayong
araw.
"Hindi ka dapat umiinom ng marami. I can't let your parents see you like that."
"Wala kang pakialam, Ethan. luwi mo na ako." "I was wrong, and I'm sorry." Gusto
niya itong

yakapin pero sinlamig ng gabi ang tinig nito.

"It's okay. Pero tulad ng sinabi ko kanina'y si Almira na lang ang pakasalan mo.
I'm calling this wedding off. Mali na sumama pa akong mamili ng wedding ring
kanina."

"ltutuloy natin ang kasal, Marga. Bukas na bukas din ay ibabalik ko na si Almira
kay Jayzee."

"Kung ang inaalala mo'y ang pagiging CEO mo'y kakausapin ko si Uncle Zek bukas,
Ethan. Let's forget we ever had plans of marrying each other."

"May kinalaman basi Jayzee sa desisyon mo?" Tumingin ito sa kanya at nakita niya
ang pait sa mga mata nito. Sandaling pumikit at saka itinuon ang mata sa labas.

"Wala ng silbi kong sagutin ko man ang tanong na iyan. My decision is final."

"What happened for the love that you had for me?" Mapait niyang tanong, halos hindi
na siya huminga sa paghihintay ng sagot nito. Lumipas ang ilang sandali na tahimik
ang namayani sa loob ng sasakyang iyon.

"I was young when I fell in love with a man I thought could love me back. Buong
buhay ko isa lang ang pinangarap kong mamahalin. But now, I am giving up
for that dream."

"Why? "

She shrugged off her shoulders and gave him a weary smile. "I got tired of chasing
cold heart, I guess."
"What if that man would ask for a second chance?" "I just gave it this afternoon,
Ethan. And he
screwed it up again. luwi mona ako." Wika nito at

pumikit na, senyales na ayaw na nitong makipag-usap. Nagpasya siyang paandarin ang
sasakyan at lisanin ang club.

Nakatulog ito sa byahe dahil na rin sa kalasingan.

Hindi niya ito inuwi sa bahay ng mga magulang bagkus ay sa condo niya ito dinala.
Dahilsa dami ng nainom ay hindi ito gumising hanggang sa maiakyat niya ito sa unit

n1�

ya.
Nang mailapag niya ito sa kama ay nag-iwan siya ng

mensahe kay Margaux na magkasama sila ni Marga at

baka bukas na ito makakauwi. Muli niya itong tinitigan habang mahimbing na
natutulog. Narinig niya kaninang hindi pa sila kumain ni Jayzee at deretsong
nagtungo sa club.

Umorder siya ng pagkain sa isang restaurant sa ibaba ng condo at ipinahatid sa unit

niya. Halos wala pang alas dyes, kung gigising ito ng madaling araw ay pwede niya
nang initin ang pagkain. Sandali siyang naligo at nagbihis. Lumipas ang mahigit
isang oras ay tulog pa rin ito. Nagpasya siyang umidlip dahil alas onse na ng gabi.

Nagising si Marga na masakit ang ulo at mabigat ang pakiramdam. Nakita niyang
katabi niya si Ethan sa kama at agad siyang tumayo at lumabas ng silid. Mukhang
condo unit ang pinagdalhan ng binata sa kanya. Hindi niya mapaniwalaang wala siyang
malay hanggang sa madala sya ng binata dito. Sinadya niyang
magpakalasing dahil may tiwala siya kay Jayzee na hindi siya nito pababayaan. Hindi
niya inaasahang dadating si Ethan sa club.

"Why am I here? Bakit hindi mo ako sa bahay inihatid?"

"This is my place. Nakatulog ka sa kotse kaya hindi kita maiuwi sa inyo.

Magtatanong sila kung bakit ka nagpakalasing."

"Kaya kong sagutin ang sarili ko sa kanila, Ethan."

Tumingin siya sa orasang nasa dingding. Alas dos pa

lang ng madaling araw.

"Do you want coffee?" Masuyo nitong tanong. Naninibago siya dahil madalas ay lagi
itong pormal kung hindi ito galit. "Black or with cream?"

"Black, please."

Tinungo nito ang komedor at wala pang dalawang minuto ay inabot nasa kanya ang
tasa.

"Pasenya ka na, bihira akong umuwi dito dahilmas gusto nila Dad nasa mansyon pa
rin ako umuuwi. I only have ready to drink supplies here."
"Okay lang." Maikli niyang sagot. Katahimikan naman ang namayani sa kanila
pagkatapos. Yumuko siya at sapo ang ulo. Si Ethan ay nakasandalsa divider wall at
nakaharap sa kanya.
"Dito tayo titira pagkatapos ng kasal." Wika nito na hindi inaalis ang tingin sa
kanya.

"Lasing ako kanina pero alam kong nasabi ko sayong hindi na ako magpapakasalsayo,
Ethan."
"Why? "
"Dahil wala namang dahilan para magpakasal." Lumapit ito sa kanya at umupo sa tabi
niya.
Suddenly, she can't breath. Naka sando lang ito at boxer

shorts. Nakalantad ang mumunting balahibo sa hita nito. His masculine smell
captivated her senses. Nang hawiin nito ang buhok niya'y nagsimulang mag rigudon
ang dibdib niya.
"Then I will make a reason for you to marry me." Gusto niyang itanong kung ano ang
ibig nitong
sabihin pero naangkin na nito ang labi niya. Sinikap

niyang labanan ang damdamin pero kinabig siya nito papalapit at ang pagdidikit ng
katawan nila'y nagpawala sa pagtutol niya. His arms wrapped around her, his

kisses went deeper. Tila siya nalalasing muli sa mga

halik nito.

Hindi niya namalayang naihiga na siya nito sa armrest ng sofa at ang kalahati ng
katawan nito'y nakadagan nasa kanya. Lumipat ang halik nito sa punong tenga niya at
ang kamay ay pumailalim nasa pang itaas niyang suot. He is hot and she is also
burning. Natanggal nito ang hook ng bra niya dahilan para madama nito ang kahubdan
niya, massaging her breast and toying her n****e. She was lost with his kisses and
his touch. Bumaba pa ang halik nito sa leeg niya hanggang sa tuluyan nitong
matanggal ang mga butones ng blouse niya.

Nang bumaba ang halik nito sa dibdib niya ay tila siya lulubog sa kahihiyan. But
she liked what he was doing. Kinapa naman ng kamay nito ang zipper ng skirt niya
at agad ibinaba. Dinama nito ang pagitan ng kanyang mga hita at nagsimulang
gumalugad doon. Napaungol siya sa sarap na naramdaman. Nagpatuloy
ito at lalo siyang nawala sa sarili.

Binuhat siya nito pabalik ng silid at bago pa siya makapag-isip ng tama ay mabilis
nitong inangkin ang mga labi niya. His hand went inside her panties and made
explorations that made her moan. Ang kamay niya'y nagsimula na ring maglakbay para
tugunan ang init na binibigay nito sa kanya. lnakay naman nito ang isa niyang kamay
para damahin ang kahandaan nito. His clothes are still on, but the heat of his body
is warm enough to keep her burning.

Tinanggal nito ng mabilis ang lahat ng saplot nito sa katawan at mabilis ding
bumalik sa ibabaw niya, giving him no chance to change her mind. Bumaba ang mga
halik nito hanggang sa tyan niya at pababa pa hanggang sa dumako sa pagitan ng
kanyang mga hita.

Sensation consumed her and she lost all her inhibitions.

sa mga oras na iyon ay handa niya nang ipagkaloob ang sarili. Pagkatapos nitong
iparanas sa kanya ang nakaliliyong pakiramdam ay inangkin nitong muli ang mga labi
niya sa marubdob na paraan.

"I am going to make love to you, Marga. I will make a reason for you to marry me."
Bulong nito sa kanya bago nito pinaghiwalay ang dalawa niyang hita. Muli siya
nitong hinagkan at naramdaman niya ang unti unti nitong pagpasok sa maselang bahagi
ng kanyang
katawan. Napapa-atras siya sa bawat pagtatangka nito. The pain gets stronger with
his thrust, but he wouldn't stop. She tried to push him but he was in the heat of
paSSIOn.

"I could not be able to stop now, my love. Bear with me please." He said in agony.
Na tila ba ito ang nasasaktan sa ginagawa sa kanya. Lumakas pa ang pwersa nito para
tuluyang makapasok at tila siya hihimatayin sa sakit.

"Stop now, please.."

"I can't. Please hold on." Wika nito at nagpatuloy hanggang sa tuluyang siyang
maangkin.
Hindi niya napigilang umiyak pagkatapos ng maiinit na sandali. Niyakap siya ni
Ethan at hinalikan sa batok.

"Magpahinga ka muna, babawi ako sayo mamaya. Pangako." Wika nito bago siya kinabig
muli at isiniksik ang sarili. Dahil sa pagod ay nakatulog din siyang muli.

Chapter 28

Nagising si Marga na masakit pa rin ang ulo at pati na rin ang katawan. She
remembered Ethan took her again the second time and she was carried away with the
love she has for him. Kung ilang beses siyang dinaIa
ni Ethan sa sukdulan ay hindi niya alam. Kung kanina'y pwede niyang isisi sa
alak ang pagtugon niya sa mga halik nito, ngayon ay hindi niya alam.

Nang tumayo siya'y napansing damit ni Ethan ang tshirt niyang suot. Nakita niya
sa salamin ang mga bakas ng halik ni Ethan sa buo niyang katawan at napapikit siya,
umupo siyang muli sa kama at sinapo ang ulo. She can't believe she surrendered
herself that easy when she had to turn her back at him instead.

"You're awake. Tamang tama dahil nainit ko na ang pagkaing binili ko kagabi."
Wika ni Ethan na hindi niya namalayang nakapasok nasa kwarto.

"Kailangan ko nang umuwi, nasaan ang mga damit ko?" Hindi niya pinansin ang
sinabi nito. Lumakad siya papuntang sala at nakitang nakatupi ang mga ito sa isang
sulok.

"Hindi ka naghapunan kagabi at agahan kaninang umaga at ngayo'y alas onse na. Let's
eat."

"Alas onse!" She exclaimed. Nagmamadali siyang pumasok sa banyo nang hapitin
siya ni Ethan at hinalikan ng masidhi.
"Good morning, my love, kanina pa ako nagugutom. Kakain ka ba o ikaw ang kakainin
ko?" Bulong nito na may pilyong ngiti. Pilit naman siyang kumakawala at inignora
ang init na dala ng pagdidikit

nila ng katawan.

"Kailangan kong pumasok, maraming trabaho sa opisina." Sagot niya. Kinuha naman
nito ang hawak niyang damit at inilagay sa pasamano.

"You have kissmarks all over your body, kaya mo bang humarap sa mga magulang mo sa
ng ganyan?"

"No. Pero kailangan ko pa ring umuwi." "lpinaalam na kita sa Mommy mona may mga
aayusin pa tayo sa kasal kaya hindi ka papasok sa

opisina ngayon. Kumain na tayo dahillumalamig ang pagkain." Napilitan siyang

sumunod sa komedor. Agad niyang hinigop ang kapeng nakahain sa mesa.

"I heard your phone ringing this morning. It was Jayzee." Seryoso nitong wika at
sandali siyang napatingin dito. "Hindi ko alam na nanligaw siya sayo dati."

"I believed that I am beautiful and desirable enough to attract men, Ethan. lkaw
lang ang lalaking hindi nagkagusto sa akin." Sarkastiko niyang wika at sinimulan
ang pagkain.
"Pero sa akin ka nagpapapansin dati pa." Kung may pagmamalaki ito sa sinabi ay
hindi niya tiyak. Pero nakangiti ito na tila naaaliw sa kanya. "I'm sorry, I was
too blind to see that."

"Because you thought I was a flirt and promiscuous, samantalang ang gusto mo'y naka
paldang hanggang sakong at naka tshirt nang hanggang siko." Pag-aanalisa
niya. "Hindi ako umabot sa ganoong pagpapanggap
para lang magustuhan mo."

"And I didn't want you to do that either. Gusto ko ring humingi ng paumanhin sa
mga nasabi ko dati."
"It's okay. I got used to it."

Hindi na ito muling nagsalita hanggang sa matapos

silang kumain. Ito ang nagligpit sa kusina at siya'y

nagtuloy nasa banyo para maligo. Makalipas ang bente minutes ay lumabas siya sa
banyo nang nakabihis na.

"Sinabi ko sa Mommy mona tayo na lang ang pupunta sa hotel ngayon para pumili ng
pagkaing
ihahain sa kasal. Dadaan tayo sa inyo para makapagbihis ka."

"liang beses ko bang sasabihing wala ng kasalang magaganap, Ethan? Don't act
like you really want to marry me."

"I want to marry you Marga. I took you several times, last night and this morning.
Hindi pa ba sapat yun para pakasalan ka?''
"We screwed, so what? I was drunk, Ethan."

Agad itong lumapit sa kanya at madiing hinawakan siya sa siko para hindi siya
tumalikod. She saw anger and pain in his eyes.

"Aiam nating pareho na halikan lang kita ngayon ay magsisinding muli ang apoy sa
ating dalawa, Marga. We didn't screw, we made love! At kung kinakailangang
kaladkarin kita sa simbahan ay gagawin ko para lang matuloy ang kasal.
Naiintindihan mo?"

Nang bitawan siya nito'y tila naman natauhan ito na nadala ito ng galit.
Tumingin ito sa siko niya na bahagyang namula at napahugot ito ng hininga.
Katahimikan ang namayani sa ilang sandali bago ito nagtungo sa banyo at naligo.
Paglabas nito'y nakatapis lang ito ng twalya at tumutulo pa ang tubig sa buhok
nito. Nagtangka siyang lumabas ng silid ngunit agad din siya nitong napigil sa
ilang hakbang lang.
"Mababasa mo ang damit ko..." Halos paanas niyang sabi. Ramdam din niya ang
bilis ng paghinga nito. Hinalikan siya nito sa batok at tila nanghihina ang

mga tuhod niya.

"I want you again, Marga. Hindi yata matapos tapos ang pangangailangan ko sayo.
You're making me crazy." Wika nito sa pagitan ng paghalik sa batok at tenga
niya.
"That's lust, Ethan. Lahat ng babae kayang gawin yun sayo knowing your reputation
with women. Pero dapat ay si Almira ang dinala mo dito." Pilit niyang pinatigas
ang tinig pero nawawala rin ang paninindigan niya sa huli. Ethan's hand started to
explore again and massaged one breast to another. lniharap siya nito dito at
pinaglapit ang kanilang mga mukha.

"On the contrary, Almira failed to ignite me like you do. Kahit sino ay hindi
kinaya ang ginawa mo sa kin. Forget her."

Wala na siyang nagawa nang tuluyan nitong angkinin ang mga labi niya at nagsimulang
maglandas ang mga kamay para mahubad agad ang kanilang mga suot. Anumang
pagtutol niya ay nauuwi lang sa ungol dahil sa dulot nitong sensasyon. Matapos ang
mainit na sandali ay nanatili silang nakahiga at nakayakap ang mga bisig nito sa
kanya.

"Kung pwede ko lang hilahin ang mga araw para matapos na ang kasal natin ay ginawa
ko na, sweetheart. I realized how good it felt to have you in my bed every
morning."
"Lust is not a good reason to get married."

"But I can't imagine marrying someone I am not sexually attracted to." Tumayo
ito at nagbihis. Tumayo na rin siya para damputin ang damit na nakakalat sa sahig.
Hanggang sa makaalis sila ng condo ay hindi na siya nagsalita. Si Ethan ay tahimik
ding nagmamaneho
hanggang makarating sila sa bahay nila para

makapagpalit siya ng damit. lsang gray turtle neck long sleeve ang napagpasyahan
niyang isuot para matakpan ang mga bakas sa katawan niya. lsang pilyong ngiti ang
ibinigay ni Ethan pagkakita sa kanya.
"Bakit nakasimangot ka pa rin? You used to send me smiles every time I come to
pick you up." Umirap siya rito at itinuon ang mata sa kalsada. Kalahating oras
ay nasa opisina na sila ng Albano Corp. Hindi niya balak sumama sa opisina nito
pero hindi nito binitawan ang kamay niya at hinila siya nito ng bumukas ang
elevator.
"Where's Rosie?" Tanong nito kay Almira nang makitang bakante ang mesa ng isang
sekretarya.
"Hindi pumasok, maysakit daw ang anak." Sagot nito na napatingin sa kamay ni Ethan
na nakahawak sa kamay niya. Hinila naman siya ni Ethan papasok ng silid nito.
Tinawagan nito si Rosie at nakumpirmang hindi ito makakapasok ng isang linggo.

"Kukuha ako ng bagong sekretarya sa HR, but it will take a week to be trained by
Almira dahil wala si Rosie." Wika nito na ikinagulat niya.

"Hindi mo kailangang tanggalin sa trabaho si

Almira. I don't mix personalissues with work,Ethan."

"llilipat ko lang siya sa ibang departamento. Ayoko lang na magkaroon pa tayo ng

hindi pagkakaunawaan dahil sa kanya."
"Why? Asan na yung 'you don't mind sharing me with other women' mo? Because
certainly, I don't mind sharing you with Almira." Pinatigas niya ang tono at
tinitigan ito. lnilapit naman ang mukha nito sa kanya
lalo.

"Para magkaroon ka rin ng pagkakataong mag

entertain ng ibang lalaki? Not a chance, my love. Sa

akin ka lang." lsang mabilis na halik ang ginawa nito sa

labi niya saka agad ring bumitaw. "lhahatid kita sa office ng Mommy mo habang
makikipag-usap ako sa HR."

"Kaya kong pumunta mag-isa roon, hindi mo ako kailangang ihatid."

"I will not give you a chance to talk to Jayzee, Marga. Kung anuman ang dahilan ng
pagtawag niya sa'yo kanina ay sigurado akong walang kinalaman sa trabaho."

"Huwag mo akong gawing bata, Ethan." Tumayo siya at lumabas ng silid nito at
wala itong nagawa. Narinig niya ang pahabol nitong pagtawag sa pangalan niya pero
hindi siya lumingon.
lmbes nasa opisina ng Mommy niya siya tumuloy ay sa opisina ng Daddy ni Ethan
siya nagpunta. Naabutan niya itong nagpapahinga sa sofa dahil katatapos lang ng
tanghalian.
"Hi, Uncle!" Humalik siya sa pisngi nito at nagulat ito sa presensya niya.

" Natutuwa akong nagkaayos kayong muli, Marga. Akala ko'y tuluyan nang magbabago
ang isip mo."

"I did. Pero mas mahal ng anak nyo ang pagiging CEO kaysa ang kalayaan niya."
Sarkastikong wika nito at umupo sa receiving chair ng opisina nito.

"Or maybe, he realized he wanted you after all." "Oh, no. I refused to believe
that. Kahapon lang ay
malinaw na sinabi niya sa Almira na yun na pumayag

lang itong magpaligaw ay kakanselahin niya ang kasal namin." Napakunot ang noo
nito sa sinabi niya.

"Binigyan ko siya ng pagkakataong maghanap ng ibang mapapangasawa after you had

backed out, Marga. Pero ikaw pa rin ang pinursige niya."

"Dahil ako lang ang habol ng habol sa kanya dati

pa, Uncle. Kung sa aming dalawa ni Almira ay mas kaya

nya akong pasunurin. I wonder why Almira did not fall for his charm."

"I don't know. Pero kung si Almira ang makakasira sa inyong dalawa 'y kaya ko
siyang tanggalin anumang oras."

"No, I am not threatened by her presence. Hindi rin naman niya kasalanan kung si
Ethan ang mapilit. I have to go now, pupunta pa ako sa office ni Mommy." Paalam
niya dito at lumabas ng opisina nito. Pagdating niya sa opisina ng Mommy niya'y
kausap nito si Jayzee. Hindi naman nakapagtataka dahil parehong sa airlines ito
nagtatrabaho. Humalik siya sa ina at binati si Jayzee.

"I was calling you this morning. Ngayon ko lang nalaman na hindi ka pala umuwi sa
inyo."

Pinamulahan siya ng mukha nang titigan siya ni

Jayzee.

"Bakit ka nga pala napatawag?"

"To invite you out. Hindi tayo nakapag dinner kagabi."

"I will let you know kung available ako mamaya." Nakangiti niyang wika habang may
planong nasa isip. Kahit si Jayzee ay nakangiti rin sa kanya na tila nababasa nito
ang ibig niyang sabihin.
Chapter 29

Pagbalik ni Ethan mula sa HR ay kinausap niya si Almira para sa paglilipat nito sa

ibang departamento. Nagulat ito sa desisyon niya at nakita niya ang sandaling galit
na gumuhit sa mata nito bago nagbago ang anyo at nagmg maamo.

"Katatapos ko lang ilipat dito galing kay Jayzee, tapos ililipat nanaman ako?"

"I'm sorry, Almira. Kailangan ko lang gawin to." "Bakit?"

Hindi niya masagot ang tanong nito dahil kung tutuusin ay mababaw na dahilang
magiging sanhi ito ng pag-aaway nila ni Marga.

"Hindi pa muna matutuloy ang ibang expansion dahil magiging abala ako sa nalalapit
naming kasal ni Marga." Pagdadahilan niya. Naging ka awa-awa naman
ang mukha nito nang mabanggit niya ang pagpapakasal

n1�

ya.

"Ambilis naman ng pagpapakasal nyo. Hindi ba't

hindi mo naman siya gustong pakasalan?"

"I had no choice but to embrace the situation my father put me into, Almira."
"Pero ang sabi mo kung pumayag lang akong manligaw ka'y iuurong mo ang kasal. Paano
kung pumayag na ako?"

Sandali siyang natigilan at tinitigan ang dalaga na nasa harap niya. Ngayon lang
niya napansing mas malapit ang distansya nila ngayon at ang palda nito'y halos
hindi na umabot sa tuhod. Bahagya siyang

umatras para bigyan ng agwat ang pagkakalapit nita.

"I'm sorry, Almira. Naiplano na ang kasal at nakahanda na ang lahat. Hindi ko na
kayang umatras pa sa ngayon."

Nakita niyang tumulo ang luha nito na agad pinunasan ng palad.

"Totoong nagulat ako nang magpahayag ka ng panliligaw, Ethan. Masyado kasing

mabilis dahil halos dalawang bwan pa lang ako dito. Pero kung gusto mong malaman
ang totoo'y mahal kita. Kahit noong una pa lang tayong nagkakilala sa !locos."
"Almira..."

"Ayoko lang basta basta pumapasok sa isang relasyon kaya hindi muna ako pumayag.
Gusto ko kasing kapag sigurado na ako saka ako susugal dahil gusto kong 'yon na rin
ang lalaking mapapangasawa ko.
At ngayon ay sigurado na ako, Ethan. Mahal kita."

Hindi siya makasagot dahil niya inaasahang ito na mismo ang magpapahayag ng
damdamin nito. Kung dati pa siguro nito ginawa ay matutuwa siya. Pero tila wala
nang halaga ng sinabi niyang ito ngayon.
"I'm sorry, but it's too late. Makakahanap ka rin ng lalaking mamahalin mo ulit."

lnayos ni Almira ang sarili at muting pinunasan ang luha sa mata.

"Pwede bang magrequest na lang?" "Sure. What is it?

"Huwag mona akong ilipat ng ibang department. Magpapasa rin ako ng resignation
letter sa HR na tatapusin ko na lang ang dalawang bwan. Hindi ko kayang makitang
ikakasal ka sa iba. Sana maitindihan
mo."

May awa siyang naramdaman sa sinabi nito kaya't

marahan siyang napatango. Maganda naman ang

pinagsamahan nila kaya't wala siyang dahilan para hindi ito pagbigyan sa huli
nitong kahilingan.

"No problem. Pero kung magbago ang isip mo'y hindi mo naman kailangang mag resign.
This company always has a place for an employee like you."
"Salamat." Wika nito bago lumabas ng silid niya. Napatitig siya sa kawalan matapos
umalis ni Almira
sa silid. Kakatwang hindi siya nakaramdam ng

kasiyahan sa ipinagtapat nitong pag-ibig. Hindi naman pala ganoon kalalim ang
pagkagusto niya sa dalaga. It was more of her simplicity that attracts him, because
he thought that she is different from other women he had bedded with. Pero hindi
iyon pagmamahal. Hindi rin nito napukaw kahit minsan ang sekswal niyang
pangangailangan tulad ng ginagawa sa kanya ni Marga.
That wild future wife of him is actually his match when it comes to heat of
passion. Pero bukod doon ay napukaw rin nito ang protective instinct niya na kahit
siya ay hindi mapaniwalaan ang sarili. He doesn't want her hurt, jealous or
furious. Kapag nasasaktan ito'y higit siyang nasasaktan, at kapag galit ito'y
natatakot siyang magdesisyon itong muting umatras ng kasal.

Marga is definitely a complex woman.

Tumayo siya at inayos ang gamit sa mesa na dala mula sa HR. Kailangan nilang
pumunta sa Hotelngayon para mai-final na ang pagkaing ihahanda para sa kasal. He
laughed at himself silently. Todo tanggi siya noong una na pakasalan si Marga, pero
ngayo'y siya pa ang aligaga sa preparasyon. He wanted their wedding to be perfect.

Pagkalabas niya ng opisina ay tumuloy siya sa opisina ni Margaux. Naningkit ang mga
mata niya nang
makita si Jayzee na nakaupo sa dulong mesa ng ina ni

Marga at si Marga ay nakaharap dito dahil nakaupo ito sa receiving chair sa harap
ng mesa ng ina. They were laughing. Marga is sitting cross-legged and he noticed
Jayzee's stare at his future wife. Nagpigil siya ng inis.

"Hi, Auntie! Kailangan ko nang sunduin ang mapapangasawa ko. We have an appointment
with the chef at the hotel." Paalam niya sa ina nito.

"Masarap pa ang kwentuhan namin, why don't you join us for a while." Anyaya naman
ni Jayzee ngunit agad siyang tumanggi.

"Kailangan pa naming makabalik kaagad dahil wala si Rosie."

"Okay then, babalik ka naman pala mamaya. Baka pwede na nating ituloy ang dinner?
Pwede nating isama si Auntie." Nakangiti pang wika ni Jayzee na tumingin
din kay Margaux.

"Oh, no. Kayo na lang Jayz. May kikitain din kaming mga kaibigan mamaya ni Alfred."
Pagtanggi nito. Siya naman ay hinila nasi Marga na tila wala pang balak
tumayo.
"Let's go, Marga. Maiiwan na namin kayo." Wika niya sa dalawa at agad tumalikod
hawak ang kamay ng dalaga. Hanggang sa makasakay sila ng elevator ay hindi siya
nagsasalita. Nagrerebulusyon ang dibdib niya sa inis at panibugho. Marga seemed to
enjoy Jayzee's company kung ang basehan ay ang ngiti nito nang dumating siya.

"Bakit ang init ng ulo mo?" Tanong ng dalaga nang pabagsak niyang isara ang pinto
ng kotse.

"Bakit ba hindi ka tigilan ni Jayzee kakayaya ng dinner?" Hindi niya itinago ang
inis sa tinig.
"What's wrong with that? Bukod sa kapatid mo

naman yun, magkakaibigan ang mga pamilya natin."

"You are not going." Utos niya dito. Ang mata niya'y nakatuon sa daan pero
nakita niya ang pag-irap
nito.

"Hindi ko tinutulan ang pakikipag dinner mo kay

Almira, bakit kailangan mong tutulan ang pakikipag dinner ko sa kapatid mo?"

"Bakit napunta si Almira sa usapan? For your information, Almira will not be
transferred anymore dahildalawang bwan na lang siya sa kumpanya. Hindi mo na siya
makikita pa pagkatapos."

Natahimik nasi Marga at hindi na rin siya umimik pa. Makalipas ang limang minuto ay
tinawagan niya ang manager ng Hotel.
"Prepare a table for two at the penthouse. Serve the best dishes. We'll be there
in thirty minutes."
Pagdating nila sa Hotel ay nakahanda na rin pati ang chef para sa food tasting. Si
Marga ang pinapili niya sa menu na ihahain sa kasal. Pagkatapos ng meeting nila sa
chef ay tumuloy sila sa penthouse. Pagbukas ng pinto ay tumambad sa kanila ang
ipinahanda niyang mesa at espesyal na mga pagkain ng Hotel.

"You have a nice place here. Dito mo ba dinadala ang mga bababe mo?"

Natawa siya sa sinabi nito at naniningkit ang mga mata niya sa pagkaaliw.
"To answer your curiousity, I never allowed anyone invade this privacy of mine.
Noong wala pa akong condo, dito ako tumutuloy kapag marami akong iniisip. lkaw pa
lang ang kauna unahang babaeng tumapak sa Iugar na ito." Nakita naman niya ang
kasiyahan sa mga mata nito at siya man ay nasiyahan.

"Mahirap ka palang hulihin, Ethan. May condo ka

na'y may penthouse ka pa."

Agad niya itong hinapit sa bewang at hinalikan sa punong tenga.

"Hindi mo ako kailangang hulihin dahil lagi lang akong nasa tabi mo, sweetheart.
Tulad ng sinabi ko'y walang makakalapit sayo sinuman."

Pilit itong kumawala pero hindi niya ito binitawan bagkus ay lalo niyang inilapit
ang katawan para iparamdam dito ang pangangailangan niya. Nagsimula maglandas ang
mga kamay niya sa dibdib nito.

"I'm still sore, Ethan.." Wika nito sa paanas na paraan. Dagli naman siyang
bumitaw at palihim na minura ang sarili. Kung bakit kayang kaya nitong sindihan
ang init sa katawan niya'y hindi niya masagot.
"I'm sorry." Bumitaw siya rito at naglagay ng alak sa kopita. "Nakapag
desisyon kana ba kung sino ang maid of honor mo? " lnabot niya ang isang kopita
dito at naupo sila sa sofa.
"Si Zanya lang ang naiisip ko. Puro lalaki ang mga kaibigan ko."

"I noticed that, at doon nanggaling ang unang perception ko sayo. Bakit nga ba?''
Curious niyang tanong.

"Well, during high school, marami ang galit sa akin dahil inaagaw ko daw ang mga
boyfriend nila. I remember one time, I wasn't even invited to my classmate's
sixteenth birthday dahildoon. Pero dahil ang kasunod ng cotillion ay ang party sa
Zenclub, doon na lang ako nagpunta. But that was not actually the reason why I
went to the club that day. I went there to see you." Tila naman natawa ito sa pag-
alala sa nakaraan.
"And that was the time that I dragged you out of

that club." Wika niya na tila siya ngayon ang

nakonsensya sa ginawa niya rito.

Tumango ito at ngumiti ng pilit ngunit may pait

ding gumuhit na tila nasasaktan pa rin ito kapag inaalala kung paano sila nagtalo
nung gabing iyon. Because from that day on, he started to avoid her in every way he
can.

"Pagtuntong ko naman ng college, puro naman

lalaki ang kaklase ko kaya 't hindi na ako nahirapang makisama. Mas masaya silang
kasama, actually. Bradley is one of those. We built good friendship over the
years."

"Pero hindi maitatangging may gusto din si Bradley sayo, Marga." Tila pagalit
nitong sabi nang maalalang niyaya rin nito ng dinner ang dalaga nang magpunta siya
sa opisina nito.

"Our friendship is more important to us than anything else, Ethan. Minsan ay mas
masarap na may nasasabihan ka ng mga problema, mga bagay na nakakabigat sa loob
mo."

Tila may humaplos sa dibdib niya sa sinabi nito. Alam niyang isa sya sa
nagpapabigat ng kalooban nito dati pa dahil sa ilang taon din niya itong iniwasan.
Marga is tough on the outside. Pero ngayon ay unti unti nang natatanggal ang
maskarang inilalagay nito kapag magkasama sila.
"I'm here now." Mahina niyang wika at hinawakan niya ang kamay nito. Muli namang
gumuhit ang pilit na ngiti sa mga mata nito.
"We were never friends, Ethan. We're actually strangers with each other."

Hindi niya nakaya ang pait na nakikita niya sa mga mata nito. Marahil ay nakatulong
ang alak para

magkausap sila ng ganito. Lumapit siya at inihilig niya

ito sa dibdib.

"That will change from now on, Marga. We will share our bad times and good times in
every day of our lives." Pangako niya rito.

The Fox in the Pack House

Christine Fox
When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 30

Pagkalabas ni Almira sa compound ng Albano Corp. ay sinalubong siya kaagad ni

Benjie at inihatid ng
service nitong motorcycle. Niyaya siya nitong kumain sa fastfood na malapit sa
apartment ng Tita niya sa Pasay. "0 ano, Almira. Naatras mo basi Ethan sa kasal
niya?"

"Hindi na eh. Mukhang nagkakamabutihan na nga sila ng Marga na yun." Wika niya
nang may inis. Hindi niya akalaing ang pagpapakipot niya'y agad susukuan ng among
binata. Nitong nakaraang araw lang ay nakita niya ang pagka disgusto nito sa
pagpapakasal. Pero ngayon ay ito pa mismo ang nag aasikaso. "Balak pa
nga akong ilipat ng ibang department. Malamang yung

Marga na yun ang nagsabi."

"Nag inarte ka pa kasi, imbes na ikaw na yung pakakasalan."Paninisi ni Benjie sa

kanya.

"Alam mo namang yung pinsan niya ang gusto ko. Kaso wala ding balak mag seryoso sa
buhay." Panghihinayang niya. lmbes na pareho niyang natuhog ang magpinsan ay
parehong nawala sa kanya.

"Mayaman ka na sana, Almira. Hindi mo ginamit ang utak mo."lnirapan niya ang kausap
dahil sa pagiging pranka nito.

"Umuwi na lang tayo ng Ilocos, Benjie. Dalawang bwan na lang ako sa kumpanya dahil
sinabi kong hindi ko kayang makita siyang ikakasal. Hindi man lang ako
pinigilan." Lalong lumalalim ang galit niya kay Marga dahilsa nasira niyang
plano. lmbes na tuluyan niyang napaibig si Ethan ay nawala pa ito dahil sa babaeng

.
1yon.

"Hindi ako pwedeng umuwi ng !locos, wala akong trabaho doon. 'Tsaka mas masarap ang
buhay dito sa Maynila."
"Wala ka ding trabaho dito Benjie. Ako lang ang sumusuporta sayo."
Malaki ang sahod niya bilang executive secretary ni Ethan at nakakapagbigay siya ng
pera kay Benjie na kasintahan niya ngayon ng may isang taon na. Ito ang humikayat
sa kanya na lumuwas ng Maynila dahil nasangkot ito sa iba 't ibang gulo kasama ng
mga kaibigan. Natanggal ito sa pagka pulis, taliwas sa sinabi nito kay Ethan na na-
destino ito sa Quezon City.

Totoong minahalniya si Benjie noong nasa !locos pa sila. Matagalsilang naging

bestfriends hanggang nanligaw ito pagka graduate niya ng college. Matyaga rin siya
nitong hinahatid-sundo sa pagpasok niya sa munisipyo bilang sekretarya ng Mayor
doon. Pero nagbago ang ugali nito nang mapasama sa kasamahan nitong pulis na masama
ang reputasyon sa kanilang bayan. Nasangkot ito sa gulo hanggang tuluyang mawala sa
serbisyo.
"May trabaho na ako dito, Almira. Hindi natin kailangang umuwi ng !locos. Lalaitin
lang ako ng mga kamag-anak namin doon. At kung inaalala mo ang pera, kahit anong
oras ay pwede akong lumapit sa pinsan kong iyon."
"Yun naman pala eh, bakit pilit mo pa akong ipapakasaldoon?Paano tayo kapag nakasal
kami kung sakali?"

"Walang problema sa akin yun, Almira. Kung

malaki naman ang makukuha mong pera sa pinsan kong iyon ano naman kung kahati kita
sa kanya?"

Nanghilakbot siya sa sinabi nito dahil hindi umabot

sa ganoon ang isip niya. Kung sakaling nagbago ang isip ni Ethan ay iiwan niya si
Benjie. Pero iba pala ang plano ng kasintahan.
"Sorry ka, dahil wala na akong magagawa doon. Maghahanap na lang ako ng ibang
trabaho."
"Tanga ka ba? Ang ganda ganda na ng kalagayan mo sa kumpanya bakit kailangan
mong iwanan."

"Nasabi ko nang mag reresign ako. Hindi ko na pwedeng bawiin yun."

"Kung ganun ay may dalawang bwan ka pa para akiting muli ang pinsan ko, Almira.
Siguraduhin mo lang na magtatagumpay ka. Kailangan nating yumaman at yun lang ang
tanging paraan." Matigas nitong utos sa kanya. Hindi niya alam kung paano niya
gagawin yun, pero hindi rin siya papayag na tuluyang mabaling kay Marga ang
lalaking gusto niya. Kapag nagtagumpay siyang sirain ang relasyon ng dalawa ay
babalik sa kanya si Ethan.

Alas syete na ng gabi ay nasa penthouse pa sila ni Ethan. Sa kasalukuyan ay may

kausap ito sa telepono na mga kasosyo sa negosyo at paminsan minsan ay si Rosie na
tinatanungan nito ng ibang bagay sa opisina. Halos apat na oras na sila dito at
hindi nila namalayan angoras. They talk anything and everything under the
sun for the first time at sa pagkakataong iyon ay wala na ang cold-hearted and
distant Ethan na kilala niya. Paminsan minsan ay nagiging dominante pa rin ito pero
kaya niya nang pakibagayan.

Tinitigan niya ang binata habang nakasandalsa salaming dingding kung saan
matatanaw mo ang buong siyudad. Lahat yata ng Albano sa pamilya nito ay
magagandang lalaki at hinahangad ng sinuman na

mapansin ng mga ito. Their broad shoulders, mascular arms, whiskers and baritone
voices attract women and sweep them off their feet. At kasama na siya roon dahil
sunud-sunuran siya sa gusto ni Ethan.
Her heart is actually overwhelmed by his gestures. He used to hate her, pero ngayon
ay daig pa nito ang asawa kung maging possessive sa kanya. Kung bakit biglang
nagbago ang pakikitungo sa kanya ng binata ay wala siyang ideya. She could dream
that he finally loves her, pero hangga't wala itong sinasabi ay mananatili iyong
pangarap. Because he could possibly give her
wrong signals and she doesn't want to hurt herself
.
agam.

"You were staring at me like you want to eat me, sweetheart." Wika nito nang
makabalik sa sofa. Umirap siya para itago ang damdamin.
"In your dreams, Ethan. Hindi pa ba tayo uuwi?" Tanong niya sa binata dahil
sumandal pa ito sa sofa at inihilig ang ulo.
"No. Dito na tayo matutulog." Nakangiti nitong sabi at kumindat pa sa kanya.
"Don't be cute Mr. Albano. Let's go, maaga pa ako sa opisina bukas dahil wala ako
ngayon doon."
"Sa opisina ko ka muna pumasok bukas at sa mga susunod na araw."

"At bakit?"

"We have to work on Tagaytay project as well as some details on our wedding."

"Can we take a break? Magkasama na tayo maghapon."

"Hmmm.. Dati kulang na lang tumambling ka mapansin ko lang. Tila ngayon ay ayaw
mona akong

makasama." Tila naman nagtatampo nitong sabi.

"Maraming trabaho sa opisina, Ethan."

"As far as I know, you have six engineers bukod pa kay Bradley na assistant mo.
You are not answering my question, ayaw mona nga ba akong makasama?" Lumapit ito at
hinawakan siya sa baba habang hinihintay ang sagot niya. Umahon ang kaba sa dibdib
niya at nagdadalawang isip kung dapat ba niyang sagutin ang tanong nito. Kung bakit
mas mahirap aminin ngayon ang damdamin niya kaysa noong teenager pa siya ay hindi
niya alam.

"Baka magsawa ka kaagad sa akin." Sagot niya

"I will never." Hinapit siya nito at inilapit nito ang mukha sa kanya at tuluyang
inangking ang mga labi niya. Awtomatiko namang tumaas ang kamay niya sa leeg nito
at ang isa ay sa dibdib nito, feeling his warm and firm chest. Pagkatapos ng
ilang sandaling paghalik sa kanya ay inilayo ang mukha pero nanatili pa rin itong
nakadagan sa kanya.
" Pwede na ba ulit?" Tanong nito na tila nahihirapan sa paghinga dahil sunod
sunod ang pagtaas at baba ng dibdib nito. She could feel his hardness and his mouth
breaths flame that burns her sanity. She reached for his lips and kissed him
voluntarily, giving him a clear
answer to his question.
"Oh Marga.. What is it that you do to me.." Agad nitong hinubad ang tshirt na suot
at muting bumalik sa paghalik sa kanya. Siya man ay agad nadala ng damdamin at
nakipag paligsahan sa paghalik at pagdama dito. lnilapat niyang muli ang kamay sa
dibdib nito at narinig niya ang marahas nitong paghinga. Naitaas na nito ang blouse
niya at bumaba ang halik sa dibdib niya, sipping from one to another.

Tumayo ito at binuhat siya papunta sa kama at

muling hinalikan sa dibdib habang nagsisimula na ring tanggalin ang pang ibaba
niyang suot. Pagkatapos ay
ito naman ang naghubad sa harap niya at tumayo sandali para bigyan siya ng
kalayaang pagmasdan ang kahubdan nito. She looked away but he cupped her face and
made a silly grin.
"Why can't you look at me, my love? " Bulong nito sa kanya. His eyes is
burning with passion and desire. Kinuha nito ang isa niyang kamay at pinaglandas
bagay na nasa pagitan ng mga hita nito. "Tignan mo kung ano ang ginagawa mo sa
akin."

Tila umakyat ang lahat ng dugo niya sa mukha at ikinainis niyang tila natutuwa pa
ito.
"I want you to touch me, love." Wika nito at iginaya ang kamay niya para itaas
baba ang pagmasahe. She obeyed him and he groaned like a wounded beast. He
kissed her savagely and passionately and she
responded with the same intensity. Pagkatapos ng tila

walang hanggang paghalik sa buo niyang katawan ay pumosisyon ito sa ibabaw niya at
inihiwalay ang kanyang mga hita. He reached for her lips again and stare at her
like memorizing her face while making his ways to enter. Nang magsimula itong
gumalaw ay nawala na siya sa sarili. He is making her his slave and she is blinded
by the sensation that he gives her. Bumilis ng bumilis ang paggalaw nito para
dalhin siya sa kakaibang pakiramdam.

"I love you, Ethan." Hindi niya napigilan nang halos kapusin na siya ng hininga.
Naramdaman niya ang bahagya nitong paghinto at kalituhan. Pagktapos ay
ipinagpatuloy ang ginagawa hanggang pareho nilang maabot ang sukdulan.

lsang nakabibinging katahimikan ang namayani

pagkatapos ng mainit na sandali. Nakayakap si Ethan sa katawan niya pero tila

gusto niyang lumayo. Kaninang hindi niya napigilang ipahayag ang damdamin niya ay
wala itong naging tugon. Ngayon ay malinaw na na
hindi umabot sa ganoon ang damdamin ng binata.

Tumayo siya at isa isang isinuot ang damit. Kung masakit muli ang katawan niya
at mas masakit ang puso niya. Nakita niyang nag-ayos na rin ito ng sarili. Nagtungo
siya sa banyo at naghilamos. Pinuno ng tubig ang mga mata para humalo sa luhang
gustong
pumatak. Paglabas niya ay nakatayo ito sa pinto ng banyo.

"We need to go home." Wika niya na hindi ito nilingon. Sumunod naman ito sa kanya
hanggang sa elevator. Nang hawakan nito ang kamay niya ay hindi siya tumanggi,
pero iniwasan niyang magtama ang kanilang mga mata.

Habang nasa daan pauwi ay hindi rin siya

kumikibo. Kahit si Ethan ay nakatuon lang ang pansin sa daan. Nang dumating sa gate
ng mansyon nila ay saka
ito nagsalita.

"Hindi mo ba ako tatanungin kung bakit hindi ko sinagot ang pagpapahayag mo ng pag-
ibig sa akin?"
"No. I clearly know the answer from the start. There's no need to pretend or give
me false answers. Goodnight, Ethan." Wika niya bago binuksan ang kotse at
pumasok sa gate nang hindi na hinintay pa ang sagot nito. Pagdating sa silid ay
saka niya pinaglandas ang mga luhang kanina pa gustong umalpas.

Chapter 31

Maagang dumating si Ethan sa opisina kinabukasan dahilwala pa rin si Rosie at

matatambakan si Almira ng tawag sa telepono. Agad naman niyang napansin ang
kakaibang pananamit nito ngayon dahil wala na itong blazer na suot at naka v-neck
blouse ito na makikita ang hubog ng katawan. He knew she was trying to catch his
attention. Pero napupuno ang isip niya ng alalahanin dahil sa lungkot na nabanaag
niya sa mata ni Marga kagabi bago sila naghiwalay.

"Heto ang mga appointment mo ngayong araw, Ethan." Wika nito na inabot sa kanya
ang isang sheet ng bond paper kung saan naka type written ang sunod sunod na
schedule niya ngayon. Bahagya itong yumuko at nakikita na ang cleavage nito. It
doesn't affect him, pero gusto niyang sabihan itong umayos sa harap niya. He just
decided to ignore her.

Kumatok si Jayzee sa pinto at pumasok. Nakita niya ang mapanuring tingin kay Almira
at ang dalaga ay nakatayo lang sa tabi niya dahil hindi pa naman sila tapos mag-
discuss.
"Hi, Almira! You look different today." Wika nito sa sekretarya.
"For a change. Kailangan ko nang ma-adopt ang fashion dito sa Maynila." Mabini
nitong sagot.
"It suits you." Wika nito kay Almira bago ito bumaling sa kanya. "I'm going to
Mortel's Engineering. May ipagbibilin ka ba kay Marga?"
"Anong gagawin mo dun?" Naningkit ang mga mata niya.
"I have a meeting with Uncle Alfred."

"Leave Marga alone,Jayzee."

"Anong sinasabi mo? We're friends."

"You don't have to go out on a dinner. She's my fiancee." Mahinahon niyang wika
pero ang totoo'y kinakain na siya ng inis.
"What's wrong with that? Don't act like a jealous boyfriend, Ethan. Hindi ba't
napilitan ka lang namang pakasalan siya?"
"Hindi ka ba talaga titigil? Tama nang napunta na sayo sina Betty at Roxanne. I
won't let you take Marga from me. Huwag mo akong subukan ngayon, Jayzee."
Pagbabanta niya dito at itinuon sa papel na hawak ang atensyon. Si Jayzee ay agad
namang umalis nang makita ang galit sa mga mata niya.
"Clear my meetings at five o'clock onwards, Almira. May importante akong lakad."
Utos niya sa sekretarya bago ito pinalabas ng opisina niya.
Pagdating ng tanghali ay tinawagan niya si Marga. Naririnig niya sa background ang
boses ni Jayzee at napamura siya ng lihim. Hindi niya alam kung ano ang pakay ng
kapatid sa amasa dalaga pero ngayon pa lang ay nagseselos na siya. Jayzee knows how
to charm women in one snap of his fingers.
"Have a dinner with me later, sweetheart." Yaya niya kay Marga.
"Naka oo nasi Dad kay Jayzee na may dinner kami kasama rin si Mommy. Why don't you
just join us?" Sagot naman nito.

"Never mind. Bukas na lang tayo mag dinner." Tamad niyang sagot. Nawala na
rin siya sa mood makipag-usap kaya 't nagpaalam na siyang ibababa na ang telepono.

Pagkatapos ng tanghalian ay isang tawag naman

galing kay Benjie ang natanggap niya. Nag iimbita itong makipag inuman. Wala siya
sa mood lumabas, pero kailangan niya ding mapalis ang init ng ulo kaya pumayag na
rin siya. Niyaya niya na lang ito sa club.

"lsabay mona lang si Almira, lnsan. lsama na lang natin siya." Wika nito. Wala na
siyang nagawa kundi umoo na lang.

Pagdating ng hapon ay umalis siya sandali para bumili ng engagement ring para kay
Marga. Balak niyang magtapat sana ngayong gabi pero imbes na sila ang magkasama ay
si Jayzee ang kasama nito.
Pakunswelo na lang na kasama rin ang mga magulang ni Marga, pero duda pa rin siya
sa totoong pakay ng kapatid.

Nagpunta siya sa isang sikat na jewelry store at bumili ng magandang engagement

ring. They never had a proper engagement and he knew Marga was frustrated about
it. Pagkatapos ay bumalik siya sa opisina para sunduin si Almira papunta sa club.

Pagdating nila doo'y naroon nasi Benjie at nakangiti silang sinalubong. May hawak
na itong alak at sigarilyo. Umorder siya ng mababang klase ng alcohol dahil
wala siya sa mood uminom, bukod pa sa maaga niyang planong puntahan si Marga
bukas. Si Almira ay light beer lang din ang inorder.
"Kumusta ka na, lnsan? lkakasal kana pala." Wika ni Benjie
"Yeah, in less than three months." Tipid niyang sagot. "So, kumusta?"

"Okay naman. Naka leave ako ngayon sa trabaho kaya naisipan kitang yayain. Uuwi
ako sa !locos sa susunod na bwan baka gusto mo sumama."
"I can't. Maraming trabaho sa opisina, and I have a

wedding to prepare."

"Oo nga pala." Wika naman ni Benjie. Kumuha pa ito ng dagdag na inumin at mas
matapang na beer para kay Almira habang

nagkukwentuhan. Nag-request pa itong magpakuha silang tatlo ng larawan para ipakita

sa mga kamag-anak nila sa Ilocos. Makalipas ang mahigit isang oras ay napansin
niyang inabot na ng kalasingan si Almira doon.

"Hindi nga pala yan sanay uminom ng marami, lnsan." Wika ni Benjie nang halos
sumandal na lang ang sekretarya sa katawan niya.

"Hindi mo siya dapat pinapainom ng marami." Pagsita niya dito dahil mamumroblema
lang ito ngayon kung paano ihahatid kung halos tulog na ito sa club.

"Sige,lnsan. Ako na lang maghahatid sa kanya." Presenta naman nito.

"Hindi ba't nakamotor ka lang?"

"Oo, itataxi ko na lang pauwi tapos babalik ako dito."

"Never mind. Samahan mona lang akong ihatid siya." Binuhat niya si Almira
hanggang sa likod ng kotse at pinasakay din si Benjie doon para alalayan ang
dalaga. Halos isang oras din bago nila narating ang apartment na tinutuluyan nito.
Binuhat nila ang dalaga hanggang sa silid nito sa apartment at nasermunan pa sila
ng tiyahin nito na may-ari ng bahay kung bakit nila hinayaang malasing ito ng
ganoon. Pagkatapos ihatid si
Almira ay si Benjie naman ang hinatid niya sa club para kunin ang motor na dala
nito papunt roon.
"Maraming salamat, lnsan. Next time ulit ha."

Tumango siya dito saka muling sumakay ng kotse at

umuw .

na.

Alas sais kinabukasan nang puntahan niya si Marga

sa bahay ng mga magulang. Ang mag-asawa ay nasa komedor na at nag-aalmusal.

Binigyan naman siya ng pahintulot ng mga ito na puntahan na ang dalaga sa
kwarto. Dala ang mga bulaklak na binili niya kahapon at ang singsing ay kumatok
siya sa pinto ng silid nito.
"A-anong ginagawa mo dito?" Halata ang pagkagulat nang mabungaran siyang nakatayo
roon. Inabot niya ang bulaklak at agad hinapit ang dalaga.
"Good morning, my love." Agad nag-init ang katawan niya nang makapang wala
itong panloob at manipis na nighties lang ang suot. "You're driving me wild
again."
"Bakit ba kasi ang aga mo?" Kumawala ito at inilapag sa bedside table ang mga
bulaklak.
"I missed you. Dapat kahapon pa yan pero si

Jayzee ang pinili mong makasama sa dinner." May himig pagtatampo niyang wika.
"It was more of a business meeting not a dinner, Ethan." Pinagkrus nito ang mga
braso at sumandal sa tokador. "Anong pakulo niyang mga bulaklak mo?" Bumalik sa
pormal ang anyo nito. Ngumiti siya at nilapitan ito.

"I asked you the other night kung hindi mo ba ako tatanungin kung bakit hindi ko
sinagot yung !love
you mo habang nasa rurok ka ng kaligayahan." May

pilyong ngiti sa mga labi niya at ang dalaga naman ay tila napikon at pinamulahan
ng mukha.
"Dekada na akong nagpapahayag ng damdamin sayo, hindi pa ba ako sanay? I know you
don't feel the same way. Hindi na bago iyon sa akin."
"You're making your own conclusions, sweetheart." ltinaas niya ang baba nito at
pilit pinagtama ang mga

mata pero panay pa rin ang iwas nito. 11 1 didn't want to

answer because I don't want to make an impression that I said that just because I
was at the height of my passion. I want to do it in a proper way.11
11Y-you do... love me? 11 Tanong nito nang may

pag-aalinlangan. Binuksan niya ang maliit na kahon sa harap nito at binuksan. Agad
nangilid ang mga luha sa mata nito na hindi mapaniwalaang nagtatapat siya ng pag-
ibig.

11 llove you, Marga Daylan Mortel. Will you marry me?11

Tuluyan nang nalaglag ang mga luha nito sabay tumango. 11 Ngayon mo pa ako
tatanungin nakahanda na nga ang Iahat sa kasalnatin.11 Tumawa naman siya at
inabot ang kamay nito para isuot ang singsing.

11Since when did you learn that you love me?11

Curious nitong tanong.

11Since you kissed me at Uncle Zandro and Auntie Dani's wedding anniversary.11
Lumabi naman ito at umiling na tila hindi ito naniniwala sa sagot niya.
11 Lagi mo pa nga akong pinagtatabuyan noon.11

11 Because I hate to be manipulated, sweetheart. Hindi ko rin matanggap na natalo

ako sa pustahan. Pero niligalig mo na ako gabi-gabi mula noon.11

Nakita niya ang kasiyahan sa mga mata nito at siya man ay nasiyahan.

11 Maliligo kana ba? Pwede sumabay? 11 Wika niya nang may pilyong ngiti. Agad
naman itong lumayo at isinuot ang robang nasa paanan ng kama.

11 Nasa ibaba ang Mommy at Daddy, baka kumatok ang mga iyon.11
Hinapit niya ito at hinalikan sa batok. 11 1 missed you.11
"E-ethan..."

"That sounds inviting." Wika naman nito nang halos hindi lumabas sa bibig
niya ang pagtutol. Nang iharap niya ito at marubdob na hinalikan ay tuluyan na
itong nagpaubaya. Agad niyang natanggal ang strap ng

nighties nito at tumambad sa kanya ang malusog nitong dibdib na nagpainit lalo ng
kanyang pakiramdam. Mabilis din niyang nahubad ang kasuotan at inihiga ito
sa kama. Bumaba ang mga halik niya sa dibdib nito at

nagtagal doon, pagkatapos ay bumaba pa hanggang sa pagitan ng mga hita nito.

"I will make you scream my name, sweetheart.." wika niya bago pinaglandas ang mga
halik sa maselang parte ng katawan nito. His expert hands and tongue made her
moaned, whispered and screamed his name. Nang umabot ito sa sukdulan ay muli
siyang umibabaw para angkinin ito ng tuluyan.

Pagkatapos ng pagtatalik ay tumayo ito at naligo sa banyo. Nakabihis na rin siya

paglabas nito.

"lhahatid kita sa opisina nyo." Wika niya habang nagbibihis ito.

"You don't have to, Ethan. Baka marami kang commitments."

" Nothing is more important than my commitment with my future wife. Hihintayin kita
sa ibaba." Wika niya at iniwan ito para makapag-ayos sa sarili.

Si Marga ay walang mapagsidlan ang tuwa ngayong araw. Akala niya'y wala pa ring
pagtugon ang binata sa damdamin niya gayung ilang beses na siya nitong naangkin.
Tinitigan niya ang engagement ring na suot, umaapaw ang kasiyahan sa puso niya.
Hindi siya nagsisisi na minahal niya ang binata sa napakatagal na panahon.

Pagbaba niya ay kausap pa nito ang mga

magulang. Magalang itong nagpaalam nang paalis na sila.

"How do you find my proposal, sweetheart?"

Tudyo nito habang nasa sasakyan sila.

"Bibigay ka din pala pinahirapan mo pa ako." Sagot niya na ikinatawa nito ng

malakas.
"At bilib din ako sa determinasyon mo, hindi ka sumuko hangga't hindi kita
pinapakasalan." Kumindat ito sa kanya na lalo niyang ikinakilig. Hinawakan
nito ang kamay niya habang ang isang kamay ay nagmamaneho.
Chapter 32

"Are you sure you don't want to transfer your office at my place?'' Tanong ni
Ethan sa kanya pagkahatid nito sa opisina niya. Hindi nakaligtas sa kanya ang
palihim nitong tingin kay Bradley nang mapadaan sila kanina sa pwesto nito.
"I'm fine, Ethan."

"Why did you stop calling me'my love?" Napangiti siya dahil tila ito parang
batang nagtatampo.
"I'm fine, my love." Pag-uulit niya na ikinangiti ni Ethan. "Umalis ka na at
marami pa akong trabaho." Tumango naman ito at ginawaran siya ng halik bago lumabas
ng opisina niya.

Pagkaalis ni Ethan ay si Bradley naman ang pumasok sa opisina niya dala ang ibang
project na kailangan nilang i-discuss.

"Mukhang tuluyan nang naglaho ang pag-asa ko sayo ah." Wika nito. "Nice ring."
Napatingin din siya sa suot na singsing at napangiting muli.
"Pumuti ang uwak, Brad. He finally told me he loves me."

"I see. Kaya pala abot tenga ang pagkakangiti mo. I'm happy for you, Marg."

"Thank you, Brad. Gusto ko ring makahanap ka ng babaeng para sayo. Wala pa ba?''

"I just had my heart broken by you, kailangan ko munang maka-recover." Biro nito
na alam niyang hindi naman totoo. Brad may tried several times to pursue her, pero
alam niyang mababaw lang ang pagtinging

meron ito sa kanya. And she wished he could find

someone that is truly meant for him. "Ano bang sisimulan nating project ngayon? "
Pag-iiba niya ng usapan. lnilatag naman nito ang mga ongoing projects
niIa.

"Where's Zenclub Pasay project?" Tanong niya

dito. May balak magtayo si Jayzee ng club sa Pasay na branch ng club ng ama nito at
iyon ang pinag usapan nita sa dinner kagabi.

"And Daddy mo ang nagsabi na huwag nang ibigay ang proyektong 'yun dahil may kasal
ka ding inaasikaso. Si Albert at Daddy mona dawa ang bahala doon." Ang isang
engineer ang tinutukoy nito na assistant naman ng Daddy niya.
"No. I want to handle it myself." Wika niya kay

Brad. "Kakausapin ko si Dad." "Okay." Sagot naman nito.

Si Ethan ay naging abala sa trabaho at bago mananghalian ay naroon si Mr. Castro
para sa isang proposal ng sinusupply nitong toiletries sa Hotel. Habang kausap
ito'y naririnig niya ang mga tawag sa telepono pero wala ni isa doon ang iti-na
transfer sa kanya ni Almira. Nang makaalis si Mr. Castro ay saka nito ibinigay ang
listahan ng mga tumawag. Umahon ang inis nang makita ang pangalan ni Marga.

"Transfer the call all the time kapag si Marga ang tumatawag, Almira."
"Akala ko kasi importante ang meeting niyo ni Mr. Castro."

"No. At kahit nasa conference ako'y kakausapin ko siya. No one is more important
than my fiancee, okay?"

Hindi ito sumagot at nakita niya ang sandaling pagsimangot nito pero hindi niya
pinansin. Agad niyang

tinawagan ang kasintahan.

"Miss me already, my future wife?" Nakangiti niyang tanong. The image of her
wearing nighties this morning made his groin ache. Hindi niya napansin ang madilim
na anyo ni Almira palabas ng silid.
"I was about to invite you for lunch dahil pupuntahan kosi Jayzee mamaya para sa
pagtatayo ng Zenclub Pasay." Wika nito sa kabilang linya.

"So, you can't avoid talking to Jayzee." He said helplessly. Hindi pa rin niya
maiwasan ang panibugho
sa kapatid kahit pa nagkaayos na sila ni Marga. lsa iyong

bagay na hindi pa niya kayang pakibagayan hanggang ngayon.

"This is all about work, Ethan. Anyway, dadaan ako diyan mamaya bago ako pumunta
kay Jayzee."
"No. We'll meet halfway for lunch then sabay na tayong bumalik dito sa opisina."

"I'm sorry, my love. But I'm having my lunch already with Brad. Pagkatapos ko
dito'y dederetso na lang ako diyan."
Napamura siya ng lihim nang ibaba ni Marga ang telepono. Kung naibigay lang ni
Almira ang tawag sa kanya'y kasama sana niya ito ngayong kakain sa labas. Mabigat
ang loob na kinuha niya ang bag at lumabas ng opisina. Paglabas niya'y naroon pa
rin si Almira na tila abala pa rin sa mesa.

"Take a break, Almira. Makakapag hintay ang mga iyan mamaya."

"Marami kasing gawain dahil wala pa si Rosie." Pagdadahilan nito. Tila na
konsensya naman siya dahil wala pang ibinibigay na bagong empleyado na dapat ay
tinuturuan na nito ngayon. "I'm sorry. Mamaya ay
itatanong ko sa HR kung bakit wala ka pang trainee."

"Okay lang kahit wala pa kasi baka hindi ko rin siya

maturuan kapag ganitong marami akong ginagawa." "I understand. Pero makakatulong
din siya kahit
man lang pagsagot ng telepono o pag xerox ng kung

anu-ano."
"Kakain kana ba?'' Pag ignora nito sa sinabi niya. "Sabay na lang ako sayo."

"I'm going out to fetch Marga in her office. Kumain ka na muna, I will let Dina
answer the phone calls while you're away." Wika niya bago siya tuluyang iniwan
ito. Dumaan muna siya sa HR para i-follow up naman ang bagong empleyado.

"Sige po, bukas ipapadala ko yung bagong aplikante sa opisina nyo. Pero Sir, over
staff po tayo ngayon, wala po akong paglalagyan kay Almira kung
ita-transfer n'yo siya ulit."

"No need, she will be resigning by the end of the month." Nagpasalamat siya dito
at lumabas na siya ng HR department. Habang nasa kotse ay tinawagan niya si Marga
pero on the way na rin ito sa Albano Corp. kaya sa isang malapit na restaurant na
lang siya naghintay. Pagkaraan lang ng kalahating oras ay naroon na ang kasintahan.

"What dessert do you want?" Tanong niya nang umupo ito. Agad naman itong
tumanggi.
"Kailangan kong ma-maintain ang figure ko kundi ay hindi kakasya ang wedding gown
ko." Pagbibiro
nito.

"I missed having lunch with you, kahit man lang sa

dessert pwede ba?" Tila naiinis niyang sabi. Tumawa naman ito at lumipat sa
tabi niya.
"You're the sweetest dessert I have ever tasted." Bulong nito sa kanya na ikinainit
ng pakiramdamam

niya. He knew she was just teasing him. "Pineapple

cheesecake, please." Wika nito pagkatapos.

"Tease.." lniyakap niya ang braso sa bewang nito at hinalikan ito sa ulo.
"Thank you, love."

"For what?"

"For keeping that love you have for me. Kung sinukuan mo ako 'y hindi ko
mararamdaman ang klase ng saya na nararamdaman ko ngayon." Seryoso niyang pahayag.
Ang totoo'y ilang araw nang nag-uumapaw ang puso niya sa saya. "I can live the
rest of my life just holding you like this."

"Without making love? " Tudyo ulit nito. lsang matunog na tawa ang
pinakawalan niya.
"I'm making serious declarations here, huwag mo akong guluhin baka sa condo kita
dalhin imbes na sa opisina. " Wika niya. Tinawag niya ang waiter at inorder
ang gusto nitong dessert.

"Honestly, hindi ko rin alam ang aasahan ko nang magpasya ang Daddy mona ipakasal
tayong dalawa. Lahat na yata ginawa mo para itaboy ako. "

" Pwede bang huwag na natin pag-usapan 'yan? don't want to remember anymore how I
treated you wrong, kung ilang beses kitang nasaktan,"
"But you have to. Kailangan mong pagbayaran ang lahat ng iyon no!"

"Sure, my love. Gusto mo bang makuha na pati interes mamaya?" Bulong niya dito
at pinaglandas ang daliri sa leeg nito pababa.

"Antagal ng dessert ko, Mr. Albano." lniwas nito ang katawan at muli siyang
napahalakhak.

Si Almira ay !along nagngingitngit sa galit dahil sa tuluyang pagkakaayos ni Ethan

at Marga. Hindi niya akalaing maapektuhan siya ng ganito kung kailan

ikakasal na ang dalawa. Tamasi Benjie, ang laki niyang

tanga para tanggihan pa si Ethan. Akala niya kasi dati ay seseryosohin siya ni
Jayzee. Pero ngayon ay tila pareho pang nakuha ni Marga ang atensyon ng dalawa
kung ang batayan ay ang pagsasagutan ng dalawa kahapon.

Mabilis niyang tinapos ang pagkain para makabalik sa pwesto niya. liang araw nang
wala si Rosie at pagkakataon niya nang magpakitang gilas kay Ethan para hindi siya
tuluyang tanggalin sa trabaho. Kung kelan naman kasi wala si Rosie ay saka rin
maghapong wala si Ethan, o kung andito man ay lagi itong abala. Sinubukan nila ni
Benjie na ilabas ito noong isang gabi para maakit niya pero tila wala naman ito sa
sarili at panay lang ang tingin nito sa orasan. Nang magpanggap
naman siyang lasing ay hindi rin siya naka-diskarte dahil hindi nito pinauwi si
Benjie hangga't hindi nila siya naihahatid.

Tila mahihirapan siyang magpapansin dito dahil nakuha na ni Marga ng tuluyan ang
loob nito. Kailangan niyang umisip ng ibang paraan. Laking panghihinayang niya
talagang nakawala pa ito sa kanya. Nang buhatin siya noong isang gabi sa club ay
gusto niya itong yakapin. Kung kay Benjie lang na kasintahan niya ngayon ay
napakalayo ng katangian nito; pisikal man o katayuan sa buhay. Hindi nasi Benjie
ang gusto niyang makasama sa buhay. Ethan is the perfect man for her.

"Wala pa ba ang boss mo, Almira?" Napapitlag siya nang makita si Jayzee na
nakasandal sa cubicle niya at nakapamulsa ang mga kamay. Ito ang unang lalaking
nakaakit sa kanya dito pero wala ring pinatunguhan ang pagkagusto niya rito dahil
isa itong certified playboy. Wala sa vocabulary nito ang relasyon at pag-aasawa.
"Wala pa. Bakit mo hinahanap?"

"I have to discuss something."

"Napag-iiwanan ka na yata ng pinsan mong iyon? Napaka swerte niya dahil mayroon na
siyang Marga." Ngumiti naman ito ng bahagya. "Hindi mo ba nakikitang nakikipag
kompetensya si Ethan sa'yo?"

"Saan mo naman nakuha ang ganyang kaisipan?" Naningkit ang mga mata nito at
nakahanap siya ng pagkakataong inisin ito.
"0 c'mon, Jayzee. Sa lahat ng bagay ay mas angat ka sa kanya. CEO ka na ngayon
samantalang siya'y nasa anino pa rin ng Daddy niya. Kaya niya ako kinuha sa'yo
dahil ayaw niyang inaagaw mo ang sa kanya."
"You were never his, Almira." Pagtatama nito. "Ngayon na lang iyon, dahil
tinanggihan ko ang
pag-ibig niya. lbinaling lang naman niya ang atensyon

kay Marga dahil nakikita niya ang pagkagusto mo sa babaeng ipapakasal sa kanya.
But I doubt if he loves her, dahil sinabi niya sa aking kapag pumayag akong makipag
relasyon sa kanya'y hindi niya itutuloy ang kasal." Tuloy-tuloy niyang wika.

Nakita niya ang sandaling pagkatahimik nito at pag-iisip ng malalim. Nakahanap

kaagad siya ng ibang paraan para sirain ang magandang samahan ni Ethan at ni Marga.
Kailangang hindi matuloy ang kasal ng dalawa.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 33

Pagdating nila ng opisina ng Albano Corp. ay dumeretso na siya sa opisina ni

Jayzee para i-discuss ang planong gusto nito. Nagulat ito pagkakita sa kanya.

"What a surprise. Ang sabi ni Uncle ay siya ang hahawak ng project na 'to."

"Marami pang inaasikaso si Dad." Umupo siya sa receiving chair at si Jayzee naman
ay sa gilid ng mesa nito umupo.
"So, how are you and Ethan?"

"Okay na kami. He finally realized I am the one for him. lkaw, kelan ka ba mag-
aasawa? "
Ngumiti ito sa kanya at lumipat sa executive chair para isandal ang likod doon.
"Ethan and I were inseperable during our younger years. He's idealistic just like
Uncle Zek, hindi yan
basta-basta pumapasok sa isang relasyon. Nang magkaroon siya ng unang girlfriend,
I didn't know that was serious. That girl and I had a one-night-stand thing
hanggang sa makipag-break siya kay Ethan para seryosohin ang pakikipag-relasyon sa
akin, which I turned down. That caused Ethan's first heartbreak. Makalipas nang
ilang taon ay nakilala naman niya si Roxanne at naging ka-relasyon, naghiwalay rin
sila dahil nabaling sa akin ang pagtingin ni Roxanne."

"What are you trying to say? Anong kinalaman nang nakaraan ni Ethan sa amin
ngayon." Nagtataka niyang tanong.
"You are aware that he liked Almira, right?"

"Maybe. Huwag mong sabihing may relasyon sila,

Jayzee."

"No. Pero nang malaman niyang tila nagkakaroon kami ng unawaan ni Almira ay pilit
niyang kinuha sa poder ko at inilipat sa kanya."

"I still don't get it."

"Nabanggit ko sa kanya na nanligaw ako sa'yo dati. Nang malaman niya iyon ay
napansin ko ang pagbabago ng pakikitungo niya sa'yo."
"So, it's a competition." It was a statement that made her wanted to cry. Hindi
niya alam kung paniniwalaan niya si Jayzee, hindi rin niya gustong paniwalaan kung
ang basehan ay ang pakikitungo ngayon ni Ethan sa kanya. Everything seemed real.
"Hindi naman ako sigurado, Marga. It was an analization on my part, knowing how he
tried to avoid you all these years and just suddenly he's into you now. Pero hindi
rin malabong matutunan ka rin niyang mahalin dahil kung ganda at katangian lang ay
hindi iyon matatawaran sa 'yo."

Hindi niya alam kung ano ang dapat isipin sa mga sinabi nito. Biglang naglaho ang
lahat ng saya na naramdaman niya ngayong araw. Ngayon niya naiintindihan ang palagi
nitong pagtanggi na magkausap at magkasama sila ni Jayzee.

"Hindi lang kita gustong masaktan, Marga. But if you think he really loves you,
then maybe he does. Hindi ka naman talaga mahirap mahalin."
"Thanks for the concern, Jayz. Pero wala akong

ibang pinangarap kundi ang mahalin siya. If that's the only way that we could be
together, so be it. I will take the risk." Wika niya sa kabila ng agam-agam.
Hindi niya nagawang itago sa kaharap ang namumuong luha.

Chapter 33 3/8

"I still wish you both a successful marriage, Marg. He's my brother. Hangad kong
lagi ang kaligayahan niya."

"Shall we start?" Pinasigla niya ang tinig at sinimulang i-discuss dito ang
proposal niya.
Pagkatapos ng mahigit isang oras ay sumulpot naman si

Ethan para kumustahin kung tapos na sila.

"Yeah, I guess that's it. Ipadala mona lang sa

e-mail ko ang finalproposal para rna-review namin ni

Dad." Sagot ni Jayzee.

"Dadaan ka ba sa opisina ng Mommy mo?" Tanong nito sa kanya nang makalabas sila
sa silid. Agad siyang umiling.
"I need to go home." "Why?"
"Masakit lang ang ulo ko." Pagdadahilan niya. Nagtataka naman itong napatitig sa
kanya.

"Is something wrong? Nakausap mo lang si Jayzee sumama na agad ang pakiramdam mo.
Hindi ka naman ganyan kanina."

Pilit naman siyang ngumiti dito para hindi na madagdagan ang animosity sa pagitan
ng dalawa.
"Ano naman ang kinalaman ni Jayzee sa sakit ng ulo ko."

"Okay, then. I will send you home."

Hindi na siya nakatanggi nang ito ang nag-drive ng kotse niya pauwi ng mansyon.
Pagdating doon ay hindi rin ito umalis bagkus ay nagpakuha ng paracetamol sa
katulong.

"lpapahinga ko lang ito, hindi ko na kailangan ng gamot." Nang umakyat siya ay

nakasunod din ang binata sa kanya.

"Wala ka bang gagawin sa opisina? Okay na ako

dito, Ethan."

"Tinapos ko na lahat ng meetings ko kanina at hindi rin ako tumanggap ng mga

appointments ngayong hapon. Take a nap para mawala ang sakit ng ulo mo. I'll stay
here with you." Wika nito na umupo sa kama habang suot pa ang medyas. Tuluyan
namang nawala ang agam-agam niya sa damdamin nito dahil sa
ikinikilos nito. Pero kung sana'y hindi na lang sinabi ni

Jayzee ang mga sinabi nito kanina ay mas masaya sana

.
s1ya ngayon.

Pinilit niyang matulog dahil abala na rin naman si Ethan sa panonood ng pelikula sa
tv na nasa silid niya. Narinig niyang kumatok ang katulong at nagpasok ng isang
tray na may baso ng tubig at baso ng juice. Hindi niya namalayang tuluyan nga
siyang nakatulog.
Paggising niya ay madilim nasa labas at ang nagsisilbi na lang na ilaw ang ang
liwanag na nagmumula sa tv. Nakita niyang nakapikit si Ethan na marahil ay
nakatulugan na rin ang palabas. Halos alas syete na ng gabi. Pinagmasdan niya
ang mukha nito habang natutulog. Kahit kailan ay nabibighani nito ang puso niya.
Ngayong ikakasal na sila'y tatanggapin niya anuman ang kaya nitong ibigay. Hangga't
alam niyang siya lang ang babae sa buhay nito ay kakalimutan niya ang mga
ipinagtapat ni Jayzee sa kanya.

"Ethan..." Niyugyog niya ang balikat nito at nagising naman ang binata. "It's
almost seven o'clock."

"Good evening, then." Ngumiti ito sa kanya. "Akala ko'y bukas ka na gigising.
Kumusta ang pakiramdam mo?"

"Okay na ako. Umuwi ka na."

"Hindi mo ako pakakainin man lang? Thank you,

miss sleeping beauty. Tatlong oras ako halos naghintay

para pauwiin mo lang pagkatapos." Tila nagtatampo nitong wika.

"I'm sorry, how inconsiderate of me. Tara sa ibaba, tignan natin kung ano ang
niluto ni Manang."

Agad siyang hinapit nito at nawalan siya ng panimbang. Sa kama naman siya bumagsak
at sa mga bisig nito.

"Pwede bang ikaw na lang ang hapunan ko?" Wika nito nang may pilyong ngiti. Pero
bago pa siya tuluyang matangay nang magsimula itong halikan siya ay kumatok na ang
katulong. Agad itong tumayo para buksan ang pinto.

"Kakain na daw po sabi ni Ma'am Margaux." "Susunod na po kami, Manang." Sagot

niya sa
katulong saka tumayo mula sa kama nang natatawa

dahil sa pagsimangot ni Ethan.

"Sabi ko na dapat sa condo ko kita dinaIa eh." Wika nitong naiiling. Natawa naman
siya ng malakas na lalo nitong ikinainis.

Pagbaba sa komedor ay naroon na rin pati ang

Daddy niya.

"How are you, Ethan? Kailan niyo ba balak simulan ang construction sa Tagaytay?"
Tanong nito sa binata.
"Maybe next week,Uncle. Babalik kami doon ni Marga para actual na rna-
inspection ang mga materyales."

"Leave it to Bradley, lho." Sala naman ng ina. "lkakasal kayong dalawa at hindi
magandang bumabyahe kayo bago ang araw ng kasal."
"Hindi ko alam na naniniwala kayo sa pamahiin, Mommy." Natatawang wika niya sa
ina.

"Mabuti na ang nag-iingat. Dalawang buwan na

lang, bakit hindi niyo na lang i-postpone at pagkatapos

na lang ng honeymoon niyo 'yon umpisahan?" "Maantala masyado, Mommy. Gustong

matapos ni
Uncle Zek iyon bago sumapit ang 'ber' months."
"Hay, kayo nga ang bahala. Basta't lagi kayong mag-iingat kapag bumabyahe."
Paalala ng ina.
"I will make sure she's always safe, Auntie. Simula bukas ay ihahatid-sundo ko
siya sa opisina." Wika naman ni Ethan at agad ding sumang-ayon angina.
"That's absurd, kakain ka ng dalawa hanggang tatlong oras dahilsa traffic sa
Makati. Hindi na ako bata, Ethan." Pagtanggi niya.
"Did you see how stubborn she is? " Dagdag ng binata.
"Like mother, like daughter." Wika naman ng ama

na ikinairap ng ina. Sabay naman silang nagkatawanang tatlo.

"So, how is your wedding preparation going?" Tanong ni Margaux sa kanila.

"Nakausap ko na ang wedding coordinator para siya na ang bahalang mag follow-up sa
ibang suppliers, Auntie."

"Mabuti kung ganoon." Sagot naman ng ama. Pagkatapos ng hapunan ay pinauwi niya
nang pilit
si Ethan. Nagpasundo na lang ito sa driver ng pamilya

dahil naiwan ang sasakyan nito sa opisina ng Albano

Corp.

Kinabukasan ay tinotoo nito ang pangako sa ina na ihahatid at sundo siya nito. Alas
otso na halos nang marating nila ang opisina niya. Narinig niyang tumawag
ito kay Almira para baguhin ang schedule nito.

"No meetings after four o'clock, Almira. Lahat ng appointments ko ay hanggang alas
tres lang." Utos nito

Chapter 33 7/8

sa sekretarya.

"You don't have to do that, Ethan. Puwede naman akong sumabay kay Daddy."
"Tapos na ang diskusyon natin diyan. Nandoon din naman si Dad para kumausap sa
kanila kapag wala ako."
"Pero dadami ang trabaho ng Daddy mo." "You are my first priority, Marga. Kahapon
ay
pinagsabihan kosi Almira dahil hindi niya ibinigay sa

akin ang telepono nang tumawag ka." Tila pagalit na wika nito. "Huwag ka nang
kumontra dahil pinal na ang desisyon ko, okay? Now, give me a kiss." lnikot nito
ang mga braso sa bewang niya at itinapat ang mukha sa kanya. lnilapit naman niya
ang mga labi para halikan ito sandali pero bago pa siya humiwalay ay muli siya
nitong hinalikan ng mas malalim. Pinaglaruan pa nito ng ilang sandali ang dila niya
bago ito tumigil.
"That's carnal kiss,Mr. Albano."

"So? I always have a carnal desire for you future Mrs. Albano. Kung opisina ko
lang ito'y inihiga na kita sa mesang iyan." Halos pabulong nitong sabi.
Natatawa siya dahil sa inis na nakikita niya sa mukha nito. "Bakit ba kasi frosted
glass ang buong dingding ng silid mo?"
"Para sa'yo yan, Ethan. Na-envision ko na darating ang araw na ito at hindi ako
makatatanggi. So, I made it like that instead." Pang-iinis niya lalo.
"Really?" May pilyong wika naman nito. "Huwag ka lang maka pasok-pasok sa opisina
ko, my love. Padadapain talaga kita doon!" May pagbabanta nitong wika.
Napahalakhak siya ng malakas.

"Umalis kana, Ethan. Baka alas dose ka pa makarating sa opisina mo."

Nagngingitngit naman ang kalooban nito nang lumabas sa silid niya.

Maghapon naman siyang naging abala dahil

dumagdag sa project niya ang branch ng Zenclub sa

Pasay. Tumawag si Ethan na mali-late ito ng pagsundo sa kanya dahil may dumating na
isang supplier ng alas kwatro.

"It's okay, love. Marami din kaming tinatapos ngayon kaya kahit alas syete kana
dumating. Sa labas na lang tayo mag dinner." Suhestiyon niya na agad namang
sinang-ayunan ng kasintahan.
"I'm glad you're learning to compromise." Tudyo niya dito.

"Pauwiin mona lahat ng staff mo, my love. I am curious how it feels to make love
to you on your table."

"At inisip kong marunong ka nang

makipag-compromise sa akin, may hidden agenda ka pala." Humagalpak naman ito ng

tawa sa kabilang linya.

Eksaktong alas syete naman ay naroon na ito sa opisina niya. Nakita niya ang
pagkadismaya nito nang makitang nandoon pa si Bradley at dalawa pang engineers at
nakakalat pa ang mga blueprints sa mesa niya. Tumayo naman ang mga ito at nagsimula
ng magligpit nang makita si Ethan.

"Hindi mo talaga pagbibigyan ang kuryusidad ko, huh." Nangingiting wika niya.
"Not a chance, my love."

Hinapit siya nito sa bewang at hinalikan ng mariin. "Tara nang umuwi, may sorpresa
ako sa'yo." "Hmm.. Saan ba ang dinner natin?" Kumawala siya
mula rito at kinuha ang bag.

"Sa condo ko." Tinignan niya ito ng masama at humalakhak naman ito dahil sa
reaksyon niya.
Chapter 34

"Anona ang nangyari sa'yo, Almira? lsang buwan na ang nakalipas hindi mona ba
talaga maaakit ang pinsan ko? Hindi puwedeng walang mangyari sa mga plano natin
dahil wala akong balak bumalik pa ng Ilocos."

"Ano ang gagawin ko? Hindi na ako halos kinakausap ni Ethan dahil yung bagong
empleyado na ang kinakausap niya ngayon. At bihira na siyang mamalagi sa opisina
dahil hinahatid at sundo niya ang Marga na 'yon araw-araw."

"Kailangan na nating makaisip ng ibang paraan." Wika ng kasintahan na tila nasa

malalim na pag-iisip. "limbitahan ko siya sa birthday ko bukas at alam kong hindi
iyon tatanggi. lhanda mo ang sarili mo. Kapag lumagpas pa ang pagkakataong iyon
nang hindi mo siya naakit ay hindi ko na alam."

Kahit siya ay na-excite nang banggitin ni Benjie ang plano nito. Matagalna rin
niyang hindi gaanong nalalapitan si Ethan dahil tatlo na sila ngayong sekretarya
niya. Kahapon ay tumawag ang HR dahil
wala pa siyang ipinapasang resignation letter. Kung maaakit niya si Ethan ay baka
i-retain siya nito bilang sekretarya. At baka sakaling magkagustong muli sa kanya
ang binatang amo.

"Kailangan kong mawala sa pagitan namin si Marga." Wala sa sarili niyang sabi
habang iniisip kung paano aakitin ang binata.

"Gusto mo ba talaga? Gagawan natin ng paraan iyan." Sagot naman ni Benjie na

hindi niya gaanong

napansin dahilsa malalim din na pag-iisip. May inilabas

itong mga larawan na kuha nito noong una silang nagpunta sa club na nagpakalasing
siya para kunin ang atensyon nito.

"Saan mo nakuha ang larawang iyan? " Nagtatakang wika niya.

"May tao akong naghihintay doon para kumuha ng larawan niyo kung sakaling halikan
ka niya. Pero dahil hindi mo nagawa iyon ay iyan lang ang puwede kong panghawakan."

Sinipat niya ang mga larawan at karamihan doon ay nakasandalsiya sa balikat ng

binata at ang iba ay buhat siya nito palabas ng club. Napangiti siya nang maalala
ang gabing iyon. Kung wala si Benjie nang iakyat siya
nito sa silid sa apartment ng Tita niya ay hihilahin niya ito at aakitin. Pero
tuso ito dahil pati si Benjie ay pinaakyat nito sa silid.

"Gagalingan ko na bukas, Benjie. Hinding-hindi na siya makakatakas pa sa akin.

Kung kailangan ko siyang pikutin ay gagawin ko." May ngiti sa mga labi
niyang wika.

Kinabukasan ay maagang tinawagan ni Benjie ang pinsan para imbitahan sa birthday

nito. Naghanda na siya ng magarbong inuman kasama ang mga
kasamahan niya sa apartment. Dalawa doon ay kasama niyang natanggalsa serbisyo sa
Ilocos. Ngayon ay kasama na sila sa isang samahang nagbebenta ng droga dito sa
Quezon City. Hindi alam ni Almira ang trabaho niyang ito at wala siyang balak
ipaalam. Wala siyang balak bumalik sa Ilocos para laitin lang ng mga
kamag-anak niya doon dahil hindi na siya pulis. Dito ay

nagagawa niyang malaya ang gusto niya at mas maayos ang kita niya. Gabi-gabi ay
nasa bar sila ng mga

kasamahan para aliwin ang sarili.

"Hindi ako makakapunta,lnsan." Agad sagot ni Ethan pagkatapos niyang sabihin

ang pakay niya. "I am with my girlfriend later. lpapadala ko na lang ang regalo ko
sa'yo, just give me the address." Dagdag pa nito. Tila naman na insulto siya sa
pagtanggi nito at pagsasabing magbibigay na lang ng regalo. Kahit mayaman ito'y
kaya naman niyang bumili ng bagay na maibigan dahil malaki na ang kita niya sa
pagiging pusher.

"Nakakapagtampo naman, lnsan. Pero kung iyan na ang pasya mo'y wala na akong
magagawa." Wika niya at agad nang nagpaalam. Nang maibaba ang telepono ay
nagngingitngit ang kalooban niya. Hindi nila maisasakatuparan ang plano nila ni
Almira.

Agad niyang tinawagan ang kasintahan para sa bagong ideya na nabuo sa isipan.
Hindi siya puwedeng maisahan ni Ethan. Kailangan itong mapangasawa ni Almira
dahil gagamitin niya ang yaman nito para makabili pang mas maraming droga. Si
Almira ang manghuhuthot dito at siya ang makikinabang.

Agad niyang tinawagan si Almira para sa bago niyang plano.

"lbigay mo ang address nang girlfriend ng amo mo. May ipapadala akong importanteng
regalo." Wika niya.

"Yung mga litrato ba? Matagalna 'yan Benjie. Kailangan may iba pang dahilan para
pag-awayin ang dalawang iyan."

"lkaw na ang mag-isip ng iba pa. Pero sigurado akong hindi ito babalewalain ng
babaeng iyon. Siguraduhin mong hindi masusundo ni Ethan ang babaeng iyon ngayon.
Magpadala ka ng litrato sa akin para makilala ko."

"Ano'ng pinaplano mo?"

"Surprise-surprise..." Nakangisi niyang sabi sa

kausap na tila kaharap lang niya ito.

Si Almira naman ay napapaisip kung paano lalapitan si Ethan. Pinilit niyang

paiyakin ang sarili at bago dumating si Ethan ay namumula na ang mga mata niya.
Kailangan niyang maging effective ngayon dahil malapit na siyang paalisin nito sa
kumpanya. Habang abala ang dalawang kasamang sekretarya ay nag-type siya ng
resignation letter.

"Are you crying?" Tanong naman ni Ethan nang iabot niya ang resignation letter
pagdating nito. Kunwari ay iniwas pa nito ang mukha dito. "What's wrong, Almira?"

"Gusto ko sana'ng mag-apply ng car loan para may pamasadang taxi na lang 'yong kuya
ko pero hindi naman ako ma-aprobahan dahil mawawalan na ako ng trabaho."
Pinalungkot niya ang boses nito at agad namang nagbago ang anyo ng kaharap.
Abot-abot naman ang kaba niya na pilit niyang pinaglalabanan.

"I can help you with that." Sagot nito. "Sasabihin ko sa HR na hanapan ka ng
ibang posisyon sa kumpanya."
"Hindi ko na kailangang mag-resign?" Nagkaroon siya ng pag-asa sa sinabi nito.
"No need. Tatawagan ko din ang kakilala ko para rna-approve ka sa car loan."

Tuwang-tuwa naman siya sa dagdag nitong magandang balita.

Si Ethan ay agad namang tinawagan ang kakilalang car dealer.

"I'm sorry, Ethan. Pero kung wala pa siyang three months sa kumpanya 'y malabo
siyang ma-aprobahan." Wika ng kausap. Napabuntung-hininga siya.

"Okay, Glen. Fill-up the form under my name. Ako

na ang bahala sa empleyado ko."

Agad naman niyang tinawag si Almira para sa resulta ng car loan nito.
"Call this person and ask for the documents. Nasa pangalan ko 'yan pansamantala
dahil bago ka pa lang. Kakausapin ko na lang ang accounting para sa payment
arrangement mo."

"Maraming salamat talaga, Ethan."

"No problem." Sagot niya. "I will be having a

closed-door meeting with my father at baka hindi na ako makabalik dito."

Tuwang tuwa naman si Almira na ibalita kay Benjie

. .
ang gmawa n1ya.

"lpadala mona ang litrato kay Marga ngayon din, Benjie. Siguradong tatawag yun kay
Ethan kapag natanggap niya. Sisiguraduhin kong ako ang tatanggap ng tawag niya,
let' see what she has to say." Nakangiti siya na tila magtatagumpay siya sa
plano niya. Hindi man mapunta ng tuluyan si Ethan sa kanya 'y hindi rin siya
papayag na magiging masaya si Marga.

Si Marga ay nagulat nang inabot ng gwardiya ang isang brown envelope na walang
nakasulat kung kanino galing. Halos katatapos lang niyang nag tanghalian
dahil sa dami ng kailangan niyang tapusin. Balak niyang mag-leave dalawang linggo
bago ang kasal nila ni
Ethan. Mayroon pa siyang dalawang linggo para mabawasan ang mga trabahong iiwanan
niya sa Daddy niya at kay Bradley.

Alanganin niyang binuksan ang envelope na agad ding nagulat nang tumambad sa kanya
ang larawan ni Ethan at Almira na kuha sa Zenclub. Bumilis kaagad ang tibok ng
dibdib niya at ang biglang pagtulo ng mga
luha. Walang date kung kailan iyon nangyari, pero kung

nitong nakaraang isang buwan lang ito ay malabo dahil umaga at hapon silang
magkasama. Maliban na lang kung tumutuloy ito sa club pagkatapos siyang ihatid.

Matagal siyang nakatulala, pilit pinananaig ang matinong kaisipan. Wala silang
naging problema matapos magtapat si Ethan ng totoong damdamin nito sa kanya. She
should talk to him straight at hindi magpadalos-dalos ng desisyon. Pero hindi
mawala ang sakit sa dibdib niya at kailangan niyang umiyak. Si Bradley ay nagtaka
nang datnan siyang hilam ng luha ang mga mata.

"Ano'ng problema?" Agad nitong tanong. Puno ng pag-aalala ang mukha nito.
lpinakita niya ang mga larawan sa binata.
"I don't know what to think, Brad. I'm blinded with my emotions."
"Talk to him first. Kailangan n'yo ng maayos na pag-uusap."
"Paano kung magsinungaling siya?"

"Higit kaninuman ay ikaw ang nakakakilala sa kanya ng lubos, Marga. You will know
if he's lying or telling the truth. Nabanggit mona dati siyang may pagtingin sa
babaeng 'yan. But what if that photo was taken before you even planned your
wedding? Sa nakikita ko naman sa kanya'y malinis ang intensyon niya sa'yo."

"You think so?" "Yes."

Agad niyang pinahid ang luha at dinampot ang telepono. Umahon din ang galit sa
dibdib niya nang si Almira ang nakasagot.

"He's in the meeting right now, Marga." Wika nito

na tila hindi ito empleyado at hindi siya stockholder ng

Albano Corp.

"Did he not tell you to give him the phone when I

call?" Sarkastiko niyang wika.

"No. At ang sabi niya'y nasa closed-door meeting siya ngayon." Matigas pa rin
nitong sabi na lalo niyang ikinaiinis.

"Are you having an affair with my fiance, Almira?" "Wala akong gusto kay Ethan pero
siya itong lapit
ng lapit, Marga. Sa katunayan ay bumili siya ng

sasakyan para ipagamit sa akin."

Tumaas yata lahat ng dugo sa ulo niya sa sinabi nito. Kahit ang kamay niya'y
nanginginig nasa dami nang natutuklasan ngayong araw. She composed herself and
tried to hide the pain in her voice.

"Nangangarap ka bang gising, Almira?"

Narinig niya ang sarkastikong tawa nito sa kabilang linya at naninibago siya sa
pakikipag-usap dito. liang beses na silang nagkita sa opisina ni Ethan at lagi lang
itong tahimik at mababa ang tono kapag
nakikipag-usap. Tila ibang Almira ang kausap nito ngayon.

"Call this number, Marga, nang malaman mo kung totoo ang sinasabi ko. Kung ako
sayo'y hindi ako magpapakasalsa IaIaking iba ang gusto."

Nang ibaba ni Almira ang telepono ay tila siya kakapusin ng hininga. She wanted
fresh air. Tinawagan niya ang ibinigay nitong numero at nakumpirma nitong totoong
nagpahayag ito na kukuha ng sasakyan at ipapadala agad ang form sa e-mail nito para
pirmahan. Hindi niya na itinago kay Brad ang paghagulgol.

"Kailangan mo pa rin siyang makausap, Marga. If these are all true, then call off
the wedding. Maya maya

ay narito na rin naman 'yon."

Umiling siya at iniligpit ang mga gamit sa mesa. "Ayaw ko muna siyang makausap,
Brad. Kapag dumating siya'y ibigay mo 'yan sa kanya. Pakisabi na ring hindi na
matutuloy ang kasal."

"Saan ka pupunta?"

"I need to clear my mind." Wika niya at iniwan na ito sa opisina niya. Humugot
siya ng malalim na paghinga habang nag-aabang ng masasakyan. Gusto niyang umiyak ng
umiyak pero hindi niya gustong makita iyon ng Mommy at Daddy niya.

lsang taxi ang pinara niya at nang tumapat sa kanya'y agad siyang sumakay.

"Saan po tayo, Ma'am?" Tanong ng driver.

"Sa Paranaque po, Manong." Sagot niya habang nakatingin sa kawalan. Hindi niya
napansin ang pagngisi ng driver na agad ini-lock ang sasakyan.

"Saan siya nagpunta, Bradley!" Tanong ni Ethan nang hindi niya abutan si Marga
sa opisina. Kahit ang ama ng dalaga ay naroon at nag-aalala dahilhindi makontak
ang telepono nito. Hawak niya ang mga larawang ipinadala ng kung sino, obviously
para sirain ang relasyon nilang dalawa.
"She should've called me." Halos hindi lumabas sa bibig niya ang sinabi.
"She did, Ethan." Sagot ni Bradley at agad siyang napatingin dito. "I was
here when she opened that envelope. Ang sabi ko'y linawin niya muna sa'yo ang mga
larawang iyan bago gumawa ng anumang konklusyon. That Almira answered the phone and
refused to give it to you. May sinabi pa itong ikaw ang lapit ng lapit doon at
binilhan mo pa ng sasakyan ngayong araw. Nakausap niya ang ahenteng 'yon at

nakumpirma ang mga sinabi ni Almira."

"That's not true, Uncle! Oh,God..." lnihilamos niya ang kamay sa mukha. "Almira
planned all of these." Napagtagni-tagni niya ang mga pangyayari. "Kasama ko ang
pinsan kong si Benjie diyan sa litratong iyan. Nakatulog siya sa kalasingan kaya ko
binuhat para ihatid sa aparment niya. Pero walang nangyari sa amin, I
swear to God."
"At ano naman ang dahilan para bilhan mo siya ng sasakyan?"Tanong ng ama nito. "I
did not. Kaninang umaga'y nadatnan ko siyang umiiyak. Nagkasakit ang kuya niya
sa ibang bansa kaya kailangan niyang umuwi ng Pilipinas. Balak nila ngayong kumuha
ng sasakyan para gawing taxi pero hindi siya ma-apbrobahan dahil bago pa lang siya
sa kumpanya. Dahil sa awa ay tinulungan ko siyang ma-aprobahan. Pero dahil negative
pa rin ang resulta sa kausap ko'y pumayag akong sa akin na lang ipangalan at
babayaran niya sa akin tuwing sahod. Sinabi kong ihahanap ko siya ng ibang puwesto
sa kumpanya para may trabaho pa rin siya." Napaupo siya sa sofa dahil sa
panghihina ng tuhod. Tinawagan niya ang telepono ni Almira pero hindi niya ito
makontak. Nang tinawagan niya si Benjie ay ganoon din. Agad umahon ang kaba sa
dibdib niya.

"I think we need to call the police to help us find Marga."Halos hindi na siya
makahinga sa sunod-sunod na kaba ng dibdib. Ayaw niyang mag-isip ng masama pero
ayaw din niyang magpakampante.

"What do you mean, Ethan? " Agad namang wika ng ama nito.

"Ayokong mag-isip ng masama, pero pareho kong hindi makontak si Almira at Benjie sa
ngayon. Even Marga's phone is out of reach."

"Huwag lang nilang masasaktan ang anak ko,

Ethan." Pagbabanta n i Alfred.

Chapter 35

"Ethan.." Wika ng amang Ezekeil nang hindi pa rin siya tumatayo mula sa
receiving area ng police station. Nakausap na nita ang hepe na kakilala ng ama at
nangakong sisimulan na ang paghahanap kay Marga kahit wala pang bente kwatro oras.
Alas sais na ng umaga at magdamag siyang hindi nakatulog kahit anong pilit ng mga
magulan. Naroon din ang mga magulang ni Marga na hindi niya kayang salubungin ng
tingin. Walang bakas kung saan tumuloy ang kasintahan mula nang sumakay ito sa
isang taxi kahapon. Hindi na makontak ang telepono nito. Matibay ang paniniwala
niyang may kinalaman si Almira at Benjie sa pagkawala nito, dahilkung galit lang
ito sa kanya 'y hindi naman
nito titiisin ang mga magulang at hayaang mag-alala.

Kagabi ay pinuntahan niya ang apartment na tinutuluyan ni Almira pero hindi pa raw
ito umuuwi. Pinuntahan din niya ang tinutuluyan ni Benjie pero puro kaibigan nitong
nag-iinuman ang nandoon at hinahanap rin ang pinsan ng mga ito. Sumagi sa isip niya
ang pagtanggi niyang pumunta sa birthday celebration nito, maaaring may iba itong
plano pero dahil hindi siya dumalo ay si Marga ang napagdiskitahan ng mga ito.
"Why didn't I see this coming?" Wala sa sarili niyang sabi. Umupo ang Daddy
niya sa tabi niya at humugot ng malalim na hininga.
"Hindi natin hawak ang isip ng ibang tao, Ethan. Hindi ko lang lubos maisip na si
Benjie pa ang gagawa sa'yo ng ganito."
"I trusted them. Puro kabutihan ang ipinakita ko sa

kanila."

"Na-check na ang records ng pinsan mo, anak. lsa siyang tiwaling pulis sa llocos
at dalawang taon nang wala sa serbisyo. lsa rin siya sa watchlist ng mga pulis
dahil sa pagkakasangkot sa droga."

Nanghilakbot siya sa narinig. Kung totoo ang sinabi ng ama ay hindi malayong may
gawin itong masama kay Marga. Lalo siyang kinakapusan ng hininga sa
pag-aalala.

"I can't breath, Dad. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung tuluyang mawawala
si Marga. I will give up my millions kung 'yon lang ang paraan para ibalik nila
siya sa akin."
"Huwag kang mag-isip ng masama, Ethan. Mahahanap ng mga pulis ang kasintahan mo,
ipagdasal na lang natin ang kaligtasan niya."

Tumingala siya dahilsa namumuong mga luha sa mata. He could die right now to ease
the pain that consumes him. Now, he realized one thing - he loves Marga more than
his life itself.

"Hindi ka pwedeng panghinaan ng loob. Marga needs you now more than ever. Kailangan
mong kumain, Ethan."

Yumuko siya at sinapo ang ulo. Kung nakita man ng ama ang paglaglag ng luha niya
sa paanan ay wala siyang pakialam. Tinapik ng ama ang likod niya nang
simulang yumugyog ang balikat niya sa pag-iyak.

Tumawag si Ezekeil sa mga kamag-anak sa llocos dahil sa pangyayaring iyon.

Nakausap niya ang ama ni Benjie at nangakong makikipagtulungan sa paghahanap dito.
Pagkababa sa telepono ay nawalan din siya nag pag-asa dahil alam niyang hindi
kokontakin ni Benjie sinumang kamag-anak nito sa llocos. Kung may

kinalaman ito sa droga ay tiyak marami itong

kasamahan. And Marga is in real danger.

Lumapit ang hepe ng pulis at nagbigay ng paunang report sa kanila. Sumakay si

Marga sa isang taxi ngunit na-report sa Quezon City na na-carnap iyon kahapon ng
tanghali at ang driver ay agaw-buhay sa ospital. Kinakalap nang mga ito ang mga
cctv footage na maaaring magbigay lead kung saan ang tungo ng sasakyan.

She was abducted. Dahil sa galit ni Marga sa kanya ay hindi nito napansin ang
sariling kapahamakan. Nagbilin siya kay Almira kahapon na nasa closed-door meeting
siya pero ibinilin niyang kakausapin niya si Marga anumang oras kapag tumawag ito.
Now, he realized that Almira took that chance to execute their plans. Tumawag si
Marga sa kanya pero si Almira ang sumagot at kung anu-ano ang pinagsasabi nito.

"Bakit ganito ang nangyari kay Marga, Ethan? We trusted you!" Galit na wika ng
ina nito.

"This is not his fault, Margaux." Alo naman ng asawa nito. Si Ethan ay
nakalunglong pa rin sa upuan at walang tigil sa pag-iyak.
"I want my daughter back, Alfred. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala siya."
"Hsssshh.. Hindi siya pababayaan ng Diyos, Margaux." Niyakap nito ang asawa
na wala ring tigil sa pag-iyak.
Tumayo si Ethan at nagtungo sa sasakyan. Hindi niya alam kung saan ngayon pupunta.
Gusto niyang mapag-isa. Pero kung sa penthouse at condo ay lalo lang siyang
kakainin ng sakit. Both of those places will always remind him of Marga and
their happiness together. Sa huli ay sa mansyon siya dinala ng mga paa.

Bago siya makapasok sa silid ay sinalubong siya ng ina.

"Kumusta ang paghahanap sa kanya?" Nag-aalalang wika ng Mommy Hannah niya.

"Negative. Sa mga oras na ito'y gusto kong pumatay ng tao, 'Ma. Subukan lang
nilang saktan si Marga, makakalimutan kong pinsan kosi Benjie." Puno ng galit
niyang wika.

"Paano kang nakasisiguro na may kinalaman si

Benjie dito? "

Sinimulan niyang i-kuwento sa ina ang mga pangyayaring nagbigay sa kanya ng

konklusyon.

"Tinanggal siya sa pagkapulis at ngayon ay sangkot siya sa droga. Those kinds of

people has no place in this world. llalagay ko sa mga kamay ko ang batas kapag may
nangyaring masama kay Marga, pagsisisihan nila ang ginawa nilang ito."

"Ethan..."

Yumuko siya at tumukod sa balustre para kumuha ng lakas, agad pumatak ang luha niya
na sana'y gusto niyang itago sa ina. Yumakap si Hannah sa kanya at tuluyan na
siyang bumigay. The pain gets stronger each minute.

"I can't live without her, 'Ma." Wika niya sa pagitan ng paghikbi. Tila siya
batang nawala sa gitna ng kadiliman. "I need to find her. Please find her for
me."

"We will find her, Ethan." Pinunasan nito ang pisngi niya. Yumakap siya dito ng
ilang sandali para dito kumuha ng lakas. "Magpahinga ka muna at matulog. Hayaan
mo muna ang Daddy Zek at Daddy Zane mo sa paghahanap."

Pumasok siya sa silid pero lutang pa rin ang isip dahil sa pag-aalala at magdamag
na walang tulog. Pero kahit ipikit niya ang mga mata ay hindi siya dalawin ng
antok. Nagtungo siya sa balkonahe at tumingala sa

langit. If prayers can move mountains, then it could also bring his love back
in his arms again.

"How are you, brother?" Mahinang wika ni Jayzee na hindi niya namalayang nakatayo
sa hamba ng pinto palabas ng balkonahe. Hindi siya lumingon dahil anumang oras ay
bibigay na siya.
"Hanging on the cliff; torn between holding on or just give up and die."

"Wala pang bente kwatro oras, Ethan."

"Yeah, but I don't know how long I can still hold

on."

"Hindi ko alam na ganyan kalalim ang pagmamahal

mo kay Marga. Nakausap ko pa si Almira noong isang

araw at sinabing hinahabol mo pa rin siya."

Agad niyang nilingon ang kapatid nang may galit sa mga mata.

"Nakausap mo si Almira? Anong mga sinabi niya sa'yo?"

"Na hindi mo naman talaga gustong pakasalan si Marga. Sinabi niyang kung hindi niya
tinanggihan ang alok mo'y siya dapat ang nasa posisyon ni Marga ngayon na siyang
pakakasalan mo."

"Yeah, I was so stupid to even think she's a good person. Ngayon ay nanganganib
ang buhay ng mahal ko dahil sa kasamaan nita ni Benjie."

"I'm sorry, Ethan. Kahit ako'y nagduda sa pagmamahal mo kay Marga. Almira
mentioned that you only pursued her when you realized that I also like her. I
thought na na-challenged ka lang dahil kaisa-isa si Marga sa mga babaeng hindi
nabaling ang pagtingin sa akin."

"Sinabi mo ba sa kanya 'yan nang magpunta siya sa

opisina mo? Hindi ko makakalimutan ang lungkot na

nabanaag ko sa kanya ng araw na iyon." "Yes."

Napailing siya at muling gumuhit ang sakit sa dibdib niya.

"Kinain ako ng mga panibugho ko sa'yo. You are good in everything you do; Dad's so
proud of what you have become,you can get anything you want, at kahit sa mga
babaeng gusto ko'y sa'yo nauuwi ang atensyon. Only Marga failed to be taken by your
charm." Ngumiti siyang pilit pero mas nauna ang luha sa kanyang mga mata.

"Pagkatapos ng pag-uusap namin ay nagdesisyon pa rin siyang sumugal sa'yo. That she
will accept whatever you can give her."

"I will give her the world,Jayz. Kahit buhay ko'y ibibigay ko."

"Keep that love for her, Ethan. I will be the proudest brother and best man in the
whole world."

"Help me to find her first, Jayzee. Dahil kung hindi ay paglalamayan niyo ako imbes
na ikasal."

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 36

Nagising si Marga sa narinig na nag-uusap na mga kalalakihan sa dulong bahagi ng

bahay na hindi pa yari. Masakit ang ulo niya at mahapdi na rin ang sikmura niya.
Nakatali ang mga kamay niya sa likod at may panyo sa bibig niya para hindi siya
makagawa ng
anumang ingay. Nilulukob ang sistema niya ng takot pero kailangan niyang maging
matapang. Hindi niya alam kung ano ang pakay sa kanya ng mga ito.

Muli niyang binalikan ang nangyari kahapon pagsakay niya ng taxi para umiwas kay
Ethan.
Pagdating nila sa bandang Paranaque ay iba ang tinahak na daan ng driver na hindi
niya nabigyang pansin. Nang makitang coastal road na ang tinatahak niya'y saka niya
ito sinita. Nakita niya ang pagngisi nito at pagbukas ng bintana sa driver 's side.
Kung ano ang inispray nito sa gawi niya ay hindi niya alam. Patuloy siya sa
pagsasalita dahil umaahon na ang kaba sa dibdib niya samantalang ang driver ay
nakatakip ng panyo ang ilong at bibig. She was in danger. Wala pang limang minuto
ay hinihila na siya ng antok hanggang sa makatulog siya.

Hindi niya alam kung ilang oras siyang natulog. Nagising siyang nakatali na ang
kamay at nasa sulok ng bahay na ito at madilim na ang paligid. Ang lalaking
driver ng taxi ay may kasama pang tatlong lalaki na may hinihithit mula sa foil na
hawak. Napaiyak na lang siya sa sinapit. She was being kidnapped and these people
only want her money or her body. Or both.

Naisip niya si Ethan at ang pagtataksilnito sa kanya. Kung hindi siya makakaligtas
ng buhay dito'y

malaya na silang magkakasama ni Almira. Umahon ang

galit sa dibdib at ang kagustuhang maghiganti. lbinigay niya ang Iahat kay Ethan
kahit pa ang dignidad niya, pero nagtaksilpa rin ito sa kanya sa huli. Kung
makakaligtas siya rito'y babalik na lang siya sa Amerika para magbagong buhay. She
can't live with deception and lies.

Pero kung paano siya makakaligtas dito ng buhay ay hindi niya alam. Lulong sa droga
ang mga kumidnap sa kanya at hindi niya alam kung ano ang pakay ng mga
ito. If this is for ransom, her parents would give all their fortune just to make
sure she's safe and will survive. Napapikit siya nang maalala ang Mommy niya. Sa
ngayon ay baka nag-iiiyak na iyon dahil sa nawawala
.
s1ya.

"Gising na, boss." Wika ng isang lalaki na

napalingon sa kanya. Sumiksik pa siya sa sulok dahil sa takot. Lumapit ang

tinawag nitong boss at nakilala niyang ito ang driver ng taxi na nasakyan niya.

"Hindi ako magtataka kung bakit nabaling ang tingin sa'yo ni Ethan imbes na kay
Almira. Napakaganda mo nga talaga." Wika nito na nakangisi sa kanya.
Nagsalubong ang mga kilay niya nang marinig ang pangalan ni Ethan at Almira. Who is
this guy?
"Ano ba 'ng plano niyo boss?" Tanong ng isang lalaki.

"Ang unang plano'y itago lang ang babeng ito para hindi matuloy ang kasalsa pinsan
ko." Lalong lumalim ang kuryusidad niya sa mga naririnig sa lalaki. "Kailangang si
Almira ang pakasalan ni Ethan para makapamuhay kami ng marangya. Pero ngayo'y
nagbago na ang isip ko." Umupo ito ng nakaluhod ang isang paa at hinawakan ang
mukha niya na agad niyang

iniwas. "Kung ito ang mabubungaran ko sa araw-araw

ay iiwan kosi Almira."

"Paano na ang perang paghahatian natin niyan? Akala ko ba'y kidnap for ransom 'to?"
Pagalit na wika ng
.
1sa pa.

"May problema ba kung hindi?" Tumayo ito at hinarap ang lalaki.

"Oo, Benjie! Hindi iyan ang usapan natin. Napakaraming babae sa bar kung init
lang ng katawan ang problema mo. Pera ang habol natin sa babaeng iyan."

Nakita niya ang isang babaeng bumaba mula sa ikalawang palapag ng bahay at agad
niyang nakilala ito. So, hindi sila magkasama ni Ethan ngayon.

"Anong pinag-uusapan niyo? " Tanong nito sa tinawag ng lalaki na Benjie.

"ltong syota mo naghangad pa ng ibang babae. Tawagan mona ang mga magulang niyan at
hingan mo ng fifty million!" Pagalit na wika ng lalaki kay Almira. Lumingon ito sa
gawi niya at nagtama ang kanilang mga mata. lsang matalim na tingin ang ibinigay
niya rito.

"Gising ka na pala." Wika nito at lumapit sa kanya at tinanggal nito ang tela sa
bibig niya. Hindi niya alam kung bakit wala siyang nadamang takot dito. Marahil ay
dahil kapareho lang niya itong babae at kung susukatin ang kakayahan nila'y kayang-
kaya niya ito. Now, she was grateful for Zanya for encouraging her to take martial
arts when they were younger. Hindi man niya nahubog ang kaalamang iyon ay marunong
din naman siya sa self-defense. Huwag lang gumamit ng anumang armas ay kaya yang
iligtas ang sarili sa mga lalaking tango sa droga.

"Anong kailangan mo sa akin, Almira? Sa tingin mo

ba'y mababaling ang tingin sa 'yo ni Ethan sa ginagawa

mo?"

"Aiam kong hindi, dahil ngayon ay pinaghahanap na kami ng pulis." Kalmadong

wika nito. "Sa akin siya, Marga. Kung hindi nanghimasok ang ama niya'y alam kong
hindi titigil si Ethan sa panliligaw sa akin."

"Kung ganoon naman pala'y bakit tinanggihan mo siya? He loves you, Almira." Wika
niya kahit halos hindi niya masabi iyon. Kailangan niyang mapaikot ang babaeng ito
dahil ito ang magliligtas sa kanya sa kamay ng mga lalaking ito.

"Kung hindi ka dumating sa buhay niya'y maaari pa, Marga. Pero mula nang itinakda
ang kasal niyo'y nagbago siya ng pakikitungo sa akin. Puro ikaw ang bukambibig
niya, puro ikaw ang iniisip niya. And I hate you!" Nagbago ang anyo nito na
naging mabalasik. Gusto niyang mawalan ng pag-asa pero kailangan niya pa rin niyang
subukan.
"Kasintahan mo ba ang Benjie na 'yon?" Tanong niya ulit dito.
"Oo. Ang gusto niya'y pakasalan kosi Ethan para yumaman kami at bibigyan ko siya
ng maraming pera. Pero nungkang babalikan ko pa iyan kung pakasalan ako ni Ethan."
Lumingon ito kay Benjie na noo'y
nakikipag-usap sa mga lalaking kasama.

"I will give you a chance to be with Ethan, Almira. Kailangan nating makatakas
dito."
"lnuuto mo ba ako?" Tumawa ito ng may

pang-iinsulto. "Wanted na kami sa mga pulis, Marga." "Kunin mo ang engagement ring
sa daliri ko. lkaw
ang dapat may suot niyan, Almira. That ring costs half a

million. Pumunta ka kay Ethan dahil ikaw naman talaga ang dapat na pakakasalan
niya. Sabihin mong kahit

ikaw ay na-kidnap lang din dito."

Nag-isip ito ng malalim at muting tumingin sa kinaroroonan ng mga lalaki.

Nakatalikod ang mga ito sa kanila kaya't nagagawa niya itong i-reverse psychology.
Abot-langit ang dasalniyang magtatagumpay siya.

Lumapit ito sa kanya at kinuha ang singsing, sinipat muna ng husto bago isinuot sa
daliri. Namilog ang mata nito sa pagkinang ng singsing. Nakita niyang tumayo
ang mga lalaki at patungo nasa gawi nila, nawalan siyang muli ng pag-asa lalo nang
itinayo siya ni Benjie at pinaglakad papunta sa isa pang silid.

"Sa akin ka na ngayon magandang prinsesa." Wika nito na inilapit ang mukha sa
kanya. Pilit siyang nagpupumiglas pero nakatali ang mga kamay niya. Pilit siyang
pinaupo sa kamang papag at naghubad ng suot na damit. Nanghilakbot siya sa maaaring
sapitin sa lalaking kaharap lalo at hindi sya makakalaban kapag nakatali pa rin ang
mga kamay niya. Nang itangka nitong ilapat ang labi sa leeg niya'y biglang sumulpot
si Almira at itinulak ang lalaki.

"Anong ginagawa mo, Benjie! Wala sa usapan na gagalawin mo siya! Taksil ka! Ako
ang kasintahan mo hindi ba?'' Galit na pinagsusuntok nito ang lalaki at isang
sampal naman ang iginanti nito para tumigil si Almira.

"Kasalanan mo yan, Almira. Nagkagusto na sa'yo si Ethan naghangad ka pa sa pinsan

niya. Sino ang taksil sa ating dalawa? Ha?''

"Dahil sawa na ako sa ugali mo! Panay ang hingi mo ng pera sa akin, lagi kang nasa
bar kasama ang iba't-ibang babae!" Sagot naman nito.

"Oo! Wala kang kaalam-alam sa pakikipagtalik, Almira. Ang pakinabang ko na lang

sayo'y makasal ka

kay Ethan para makakuha ng pera pumalpak ka pa!"

"Hayup ka!" Pinagsusuntok din nito ang lalaki pero isang malakas na sampal
muli ay tuluyan itong napaupo sa sahig. Nanghilakbot siya sa pagiging bayolente ni
Benjie dahil na rin sa pagkalulong sa droga. Bumaling
ito sa kanya at napaatras siya sa takot.

"Kung pera lang ang gusto niyo kay Ethan ay kaya kong ibigay. I am rich as him.
Pakawalan niyo lang ako dito." Pakiusap niya.

"Ganoon na nga ang mangyayari mahal na prinsesa. Pero pagsasawaan muna kita bago
kita ibalik sa mapapangasawa mo." Nakangiti nitong sabi. ltinaas niya ang mga paa
para sipain ito pero agad siyang naunahan. ltinaas nito ang mukha niya sa
marahas na paraan pero nagpumiglas pa rin siya at nagawa niyang makatayo mula sa
higaang kawayan. Halos magkasintaas lang sila ni Benjie pero droga ang nagbibigay
ng lakas dito na mahihirapan siyang labanan.

"Hindi ka patas lumaban, Benjie." Wika niya rito na may paghahamon. "Nakagapos
ako kaya ka matapang. Bakit hindi mo tanggalin ang tali sa mga kamay ko at subukan
ang kakayanan mo? Hanggang ganyan lang ba ang kaya mo?"

"Hinahamon ka pare!" Wika ng isang kasamahan. Tumingin ito ng masama sa

nagsalita bago nito ibinaling ang tingin sa kanya.

"Gusto mo talaga nga madugong
itong swiss knife sa bulsa at
nito ang tali sa kamay niya'y
siya sa takot. Nang ilapat
napaluha. Hindi
laban mahal ko?" Nakangising wika nito. May kinuha
lumapit sa kanya. Nang akala niya 'y tatanggalin
itinapat nito ang kutsilyo sa leeg niya. Napalunok
ng lalaki ang labi sa leeg niya at tuluyan siyang

niya akalaing nasa ganito siyang kalagayan ngayon;

helpless and in danger.

Minasahe ng lalaki ang dibdib niya sa marahas na paraan habang nakatapat pa rin sa
leeg niya ang patalim na hawak. Tuloy-tuloy nang umagos ang luha niya sa
kasasapitan. All her life, her love for Ethan brought her misery and put her life
in danger.

Nabuksan na nito ang blouse na suot. lnipon niya ang lahat ng takas at tinuhod
ang maselang bahagi ng katawan nito na ininda nito ng todo. Napasigaw ito ng
malakas na agad namang dinaluhan ng mga kasamahan.

"lkulong niyo dito sa silid ang babaeng 'yan at hindi yan pwedeng makatakas!"
Utos nito sa mga kasamahan dahil sa pagkapahiya. Alam niyang iniinda pa rin
ito ang sakit dahillumakad itong paika-ika palayo sa kanya. lkinandado naman ng mga
ito ang pinto at pinatay ang ilaw, binalot ng kadiliman ang buong silid.
Napahagulgol siya sa kawalan ng pag-asa.

Makalipas ang ilang sandali ay tumayo siya at tinanaw ang bintana na nasisinagan
lang ng kaunting
liwanag mula sa poste. Hindi niya alam kung anong oras na. Wala rin siyang
natatanaw na malapit na kabahayan kaya't wala ring silbi kung sumigaw siya ng
sumigaw.

Bumukas ang pinto at bumukas ang ilaw, nakita niya si Almira na may dalang pagkain.
lniwas nito ang tingin sa kanya kaya 't nakita niya ang pasa sa mukha nito na
dulot ng pagsampalsa kanya ni Benjie kanina.
"Kumain ka na." Mahinang wika nito.

"Bakit ka pumayag na tratuhin ka ni Benjie ng ganoon, Almira?" Matagalito bago

sumagot.

"Tulad mo'y nabulag din ako sa pagmamahal, Marga. Huli na para iahon ang sarili ko.
Alam kong
pagkatapos nito'y sa kulungan ang bagsak naming

pare-pareho."

"You can still save your life, Almira. I will help you if you will help me too.
May mga pamilya tayong naghihintay sa atin." Tuluyan na siyang umiyak at
nakatayo lang si Almira sa may pinto. "Kung si Ethan lang ang hangad mo'y lalayo
ako, sa Amerika ako maninirahan. Hindi kita isasama sa mga kakasuhan."
"Hindi ako naniniwala sa'yo."

"Wala kang ibang choice kung hindi ang magtiwala sa akin. Did you see how Benjie
treated you? Hindi ka niya mahal, Almira. Madadamay ka pa sa lahat ng
masasamang gawain niya. Wala na siya sa matinong kaisipan dahil sa droga. How
about your family? Your parents? Hindi mo ba sila iniisip?"

Umiyak na rin ito kaya 't muli siyang nakatanaw ng pag-asa. Wala ang mga lalaki sa
paligid, maaari pa silang makatakbo kahit pa sa kadiliman ng gabi.

"Stop crying, Almira. We need to get out as soon as possible. Tanggalin mo ang
tali sa mga kamay ko para makakilos ako ng maayos. Hindi ka madadamay sa
kaso nila, I promise you that."

Agad naman itong tumalima at mabilis na tinanggal ang tali sa kanyang kamay.
Nakahinga siya ng maluwag nang maigalaw ng malaya ang mga kamay.
"Natatakot ako, Marga."

"Don't be." Hinila niya ito palabas ng silid at

sumilip kung saan sila maaaring lumabas ng bahay nang hindi sila mapapansin.
"Aiam ko kung saan ang susi ng kotse." Wika nito at nilakad nito ang isang
pinto ng silid dala ang susi. Maingat ang mga hakbang ay nakalabas sila ng bahay.
Paglabas nila 'y dalawa ang sasakyang naroon. Pilit

niyang inaninag ang tatak ng susi pero madilim ang

paligid. Pumikit siya at kinapa ang pagkakaukit, nang imulat niya ang mata ay ang
nasa kaliwang bahagi ang pinili niya.

Napalingon ang lahat nang mapaandar niya ang sasakyan at mabilis na pinaatras.
Narinig niyang nagmura si Benjie at mabilis na tinungo ang isa pang sasakyan.
Nanginginig ang mga kamay ay pinilit niyang magpakahinahon. Hindi sila dapat abutan
dahil buhay nila ang nakasalalay.

"Do you have a phone with you?" "Naiwan Iahat ng gamit ko doon eh."
"Never mind, saang parte ba tayo ng Pilipinas?" "Nasa Quezon Province tayo, bahay
'yon nung isang
lalaki kanina na isang pulis sa Quezon City."

"Nadala nila ako dito nang wala akong kamalay-malay?"

"Noong isang gabi ka pa nandito, ilang oras pa'y magliliwanag na ulit."

"Kung ganoon ay mahigit bente kwatro oras na akong nawawala." lsang putok ng
baril ang tumama sa sasakyan at agad niyang kinabig para hindi sila tamaan.
Binilisan pa niya ang takbo na halos nasa 180kph na, si Almira ay napahugot ng
hininga at napapakapit sa upuan. Hindi siya dapat kabahan o mawalan sa
konsentrasyon. Malayo na ang tinatakbo ng sasakyan pero wala pa rin siyang matanaw
na kabahayan.

"Aabutan nila tayo, Marga." Naiiyak na wika ni Almira habang panay ang lingon sa
humahabol na sasakyan. Hindi niya pinansin ang takot nito para hindi siya
panghinaan ng loob. Tinapakan pa niya ang accelerator nang maramdamang dumidikit
ang sasakyan ng mga ito sa minamaneho niya. Pa-zigzag na

ang kinaroroonan nila at anumang oras na may

makasalubong ay bangin ang kauuwian nila. Panay ang usal niya ng panalangin. Lalong
lumalapit ang sasakyan at pilit silang binabangga. lsang putok ng baril muli ang
narinig niya at gumewang ang sasakyan. Nawala siya sa konsentrasyon dahil bumalot
na ang takot sa katawan niya. Nang may malaking trak na sumulpot mula sa kabilang
lane ay nabulag siya sa ilaw nito at naikabig niya ang sasakyan pakaliwa para
iwasan ito. Pero dahil gumegewang na sa takbong 180kph at nawalan na siya ng
kontrol.

Sigaw ni Almira ang pumuno sa kadiliman ng gabi.

Chapter 37

Malakas na hangin at pag-anggi ng ulan ang nagpagising kay Ethan kinabukasan.

Tumayo siya at isinara ang pinto palabas ng balkonahe. Masama ang panahon
dahilmay bagyo. Tinitigan niya ang salamin ng sliding door na tinatamaan ng ulan
ngunit wala doon
ang diwa. It's been more than twenty four hours but

traces of Marga are still vague. Habang tumatagal ay gusto niya nang mawalan ng
pag-asa.

Tinungo niya ang banyo at naligo. Pagkababa ay sa komedor ang tuloy niya at
humigop ng kape. Naroon ang Daddy at Mommy niya na hindi rin siya iniwan mula nang
magsimula ang paghahanap kay Marga.

"Kumain ka naman kahit kaunti, Ethan. Tila anumang oras ay bibigay na ang katawan
mo." Puna ng ina sa kanya. Alam niyang kahit ang mga ito'y nahihirapan sa
kalagayan niya. But no matter how he tried, he is getting weaker every minute. Hope
is starting to desert him.

"Babalik kaming muli sa police station para kumuha ng update, anak. But you can
stay home and we'll call you as soon as we can."

Hindi siya sumagot alinman sa mga sinabi ng mga magulang. If he could only vanish
in the air, he would. Mababaliw na siyang kakaisip kung nasaan si Marga ngayon.

Tumunog ang telepono ng ama at agad umahon ang antisipasyon sa kanya lalo nang
malamang ang hepe ang tumatawag. lnilagay ni Ezekeilsa loud speaker ang telepono
nang sagutin niya ito.

"Mr. Albano, may mga nakalap kaming report na

may aksidenteng naganap sa parte ng Quezon Province kaninang madaling araw. Apat na
kalalakihan ang sakay ng isang kotse na tumama sa isang truck sa may zigzag. All of
them are dead on the spot dahil halos madurog ang kotseng sinasakyan. Nakilala ang
mga ito ayon sa mga identification cards na nakalap ng pulisya. One of them is Mr.
Benjie Bautista."

Nagimbal siya sa narinig at halos hindi na huminga sa mga susunod na pag-uusap ng

hepe at ng ama.
"How about my daughter-in-law? Hindi ba nila kasama sa kotse?"

"No. Pero ayon sa report ng mga pulis ay may isa pang sasakyang nabangga ang trak
na iyon na nahulog sa bangin at sumabog pagkatapos. They are now on search and
rescue operation para mahanap kung sino ang sakay ng kotseng iyon, pero ayon sa mga
nakarinig ng aksidente ay isang tili ng babae ang narinig nila bago sumabog ang
sasakyan. Though I don't want to make conclusions, ipanalangin nating hindi iyon si
Ms. Marga Mortel."

Parahas siyang tumayo at pinagsusuntok ang dingding hanggang awatin siya ng ina. He
couldn't stop himself from crying. Hindi maaaring si Marga ang nasa kotseng nahulog
sa bangin. He can't live without her.
He needed to see her alive.

"Kailangan kong makita ang pinangyarihan ng aksidente. Stay here,Ethan. Wala ka

nasa kundisyon, kailangan mong magpahinga."

"No, Dad. Gusto kong makita kung totoong patay nasi Benjie, dahil kung hindi ay ako
ang papatay sa kanya."

"Huwang mong panaigin ang silakbo ng damdamin

mo, Ethan."

"They made me suffer like this, Dad!" Galit niyang wika. "And what if.. what
if... " Tumingala siya dahil hindi kaya ng dibdib niyang isipin nasi Marga ang
nasa kotseng nahulog sa bangin.

"Don't loose hope, son." Wika ng ama. Tinapos na nito ang pagkain at tumayo.
Sumunod siya dito at mabilis nilang narating ang Albano Corp. kung nasaan ang
chopper na ginagamit ng pamilya sa mga pambihirang pagkakataon. Masama man ang
panahon ay nakipagsapalaran sila para lang makumpirma ang report ng mga pulis.

Wala pang kalahating oras ay nasa Quezon na sila at nagimbal siya sa nasaksihan.
Sarado ang kalsadang
iyon dahil humarang ang trak at nasa silong na nito

halos ang kotseng kinalululanan ng apat na lalaki. Wala na ang mga bangkay doon
dahil nililinis na lang ang pinangyarihan ng aksidente. Nang makita ang nasirang
metal barrier ay napaluha siya. sa lalim ng banging kababagsakan ay walang
makakaligtas, lalo at sumabog pa ang kotse ayon sa report ng mga pulis.

Tumuloy silang mag-amasa morgue kung saan dinala ang lahat ng nasawi sa aksidente.
Naroon din ang hepe ng pulisya doon. Matapos nilang isa-isahin
ang mga bangkay ay nakumpirma niyang si Benjie ang
. .
1sa sa mga nasaw1.

"Nakuha na rin ang bangkay ng isang babaeng nahulog sa bangin, Mr. Albano. Nasa
loob siya ng sasakyan nang sumabog ito. Hindi na makikilala pa kung hindi sa DNA,
ito lang ang nakuha namin sa kanya." Nagimbal siya sa nakita nang itinaas nito
ang
singsing sa nasa loob na ng isang plastic. Namanhid ang buo niyang katawan.

"No, Dad. No..." Sunod-sunod ang pag-iling niya

habang nakatitig pa rin sa singsing. "Tell me this is not happening, Dad."

"Ethan..."

"No!!!" Lumabas siya ng silid at tumakbo palayo. Hindi niya alintana ang malakas
na ulan na tila nakikipagsabayan sa damdamin niya. He wanted to die at that
moment. Hindi maaaring mawala si Marga sa buhay niya.

Umiyak siya ng umiyak sa gitna ng ulan hanggang

sa sundan siya ng ama pagkatapos nitong makipag-usap sa hepe doon. Bago pa siya
madaluhan nito ay tuluyan na siyang bumagsak sa lupa.

Sa ospital ng Paranaque na siya nagkamalay. Naroon na angina at ang Daddy Zane

niya. Agad lumapit angina nang pinilit niyang tumayo.
"Kumusta ka, anak?" Halos sabay na wika ni Zane at Hannah. Hindi siya sumagot
bagkos ay tinanaw ang labas habang patuloy ang paghagpas ng hangin at ulan sa mga
puno sa likod ng ospital.
"Tell me how to live without her." Halos pabulong niyang wika.
"You'll find a way, Ethan. Nandito kaming lahat sa tabi mo." Lumapit angina at
yumakap sa kanya. Wala siyang nagawa kundi gumanti ng yakap dito at umiyak sa
balikat nito.

"I can't 'Mom. Hindi ko kaya..."

"Kaya mo, Ethan. Kayanin mo. Hindi

magugustuhan ni Marga na maging miserable ang buhay mo. Hindi siya magiging masaya
kung saan man siya ngayon."
Kumalas siya sa pagkakayakap sa ina at pilit pigilan ang luha. Sumandal siya sa
salamin at tumingin sa

kawalan.

"Kung alam ko lang na maiksi lang ang pagsasamahan namin sana'y matagal ko na
siyang minahal. She had loved me since she was almost thirteen years old. Sampung
taon kong binalewala ang pagmamahal na iyon na nasuklian ko lang ng mahigit isang
buwan. Life is unfair..."

"Don't live with regrets, Ethan."

"I caused her pain, sufferings, and even death. How could I forgive myself?"
"Oh, Ethan... Stop blaming yourself."

"And tell me how to live without her, Mom." Wika

pa rin niya na tila hindi nakikinig sa ina. Lumapit naman si Zane at niyakap din
siya. Namanhid na ang dibdib niya sa ilang araw na pag-iyak. Ngayong nahanap na
ang bangkay ni Marga ay natapos na rin ang lahat ng pag-asa n1ya.

Pagkalabas ng ospitalay sa isang sanctuario na sila tumuloy ng ina at Daddy Zane

niya. Naabutan niya ang ina ni Marga na walang tigil sa pag-iyak. Lumabas siyang
muli dahil hindi kinaya ng konsensya niya ang kinasapitan ng kasintahan. Kung
puwede lang ibalik
ang mga panahon. He would trade his life to bring back

Marga into their lives again.

"lki-cremate na siya, Ethan. Sina Margaux na ang nag desisyon." Wika ng amang si
Ezekeilna nakasunod sa kanya. Marahan siyang tumango at napilitan siyang sumama sa
loob. Namanhid na ang damdamin niya,
wala na rin siya sa sarili. Nagpapatianod na lang siya sa
.
mga nangyayan.

Hindi niya nagawang humingi ng tawad sa mga magulang ni Marga dahil tila naglagay
ito ng pader sa pagitan nila. Sumakay siya sa sasakyan ng ama at inuwi

siya sa bahay. Kumuha siya ng isang bote ng whiskey at

dinala sa sariling silid. Hindi siya tumigil ng pag-inom hanggang hindi siya
mawalan ng malay. Kailangan niyang mamanhid at makalimot. Narinig niya ang
pagkatok ng ina pero hindi niya pinagbuksan. Makalipas ang limang minuto ay
nabuksan nito ang pinto gamit ang sariling susi.

"Huwag mong ilayo ang sarili mo sa amin, Ethan. I am your mother. Wala ba kaming
halaga sa'yo?" Pagalit nitong sabi. "Lunurin mo ang sarili mo sa alak at
kalungkutan, hindi mona maibabalik si Marga. Pero
may pamilya ka pa ring nag-alala sa'yo."
"Sinadya niya ito, Mom." Wika niya ng wala sa sarili. "Pinaparusahan niya ako
sa hindi ko pagbibigay ng pagmamahal sa kanya mula noon. Now, she wanted me to
suffer for the rest of my life."

"That's not true! Lahat tayo ay dadaan sa pagsubok, Ethan. We have to learn how to
fight and move forward."

Hindi siya sumagot, isinandal niya ang likod sa sofa at ipinikit ang mga mata. He
doesn't want to argue with his mother.
"I need to be alone, Mom. I am still mourning for the lost of my love, my source of
happiness. Kung gusto niyang magdusa ako, I will accept it."
"Tatanggapin ko ang pagluluksa mo ngayon. I know you need time to heal.
Pero pagkatapos nito'y aayusin mo ang buhay mo." Wika ng ina bago ito
lumabas ng silid niya. Muli niyang dinala ang alak sa bibig at inihagis sa dingding
pagkatapos.
Life is unfair. It teaches you how to love, then take it away from you to suffer
that pain for the rest of your life.

Chapter 38

Tinanaw ni Gabriel ang babae na nasa silong ng acacia habang nakatanaw ito sa ma
layo. Napagmasdan niya ang kabuoan n ito habang suot ang dam it ng pinsan nasi
Anika. H i nd i maikakaila ang angking ganda nito sa kabila ng maram i ng
pasa at sugat sa katawan. Halos isang linggo na mula nang makita ito ng amasa
gitna ng gubat, tumatakbo at ti la takotna takot.

Wala itong maalala ayon sa Tatang n iya nang tanungi n niya ito at sinaklolohan.
May sugat ito sa ulo na ma ra h i l ay tumama sa bato o kung anumang bagay.
Kahit paano'y napa lagay naman ang loo b n ito sa Tatang niya at sumama sa kanila.
Pero hanggang ngayo'y hindi ito pa ri n i to nagsasalita at nababahala sila.

"Ayos na ba ang tu lay sa ilog, Gabriel?" Tanong ng Tatang n iya. Nasira kasi ang
tulay na siyang tanging daan pa ra maka luwas sila sa bayan. Tatlong araw halos ang
walang tigil na ulan at malakas na hangin dahil sa bagyo. Ito rin ang naging dah i
lan para hind i nita
ma-i-report ang tungkol sa babaeng naligaw sa gubat na
baka hinahanap na ng pamilya n i to.

"Baka isang buwan pa abutin ang pag-gawa, 'Ta ng. Nasa kabilang ba ryo si Teban at
h in d i rin makatawid papunta dine." Ang tinutukoy n iya'y ang karpintero at
siyang taga-kumpun i sa mga nasisirang tu lay sa
kanilang baryo. Nasa isla si la ng Borawan na parte ng Pagbilao, Quezon. Bago
marating ang baryo nila'y tatawid pa ng ilog, at kung ma la li m ay sa tulay
kailangang dumaan. Sa ngayon ay parehong h i nd i madaraan ang mga iyon dah i l sa
kadadaan lang na

bagyo.

Lumingon siya kay Anikka na noo'y nagtitimpla ng kape sa kusina. "Sinubukan mona
ba siyang kausapin ulit?" Tanong niya dito dahil tila palagay ang loob ng babae
sa pinsan niya. Paminsan minsan ay nilulukob ito ng takot at si Anikka ang dumadalo
dito sa ganoong pagkakataon.
"Susubukan ko ulit ngayon." Sagot naman ng
.
pmsan.

Lumapit si Anikka sa babae at nginitian niya nang

lumingon ito. Nangingitim na ang mga sugat at pasa sa mukha at braso, tanda na
pagaling na ang mga ito. Ang hiling lang niya ay makaalala na ito.
"Kumusta ka?"

Ngumiti ang babae at tumango. Sa ilang araw nito sa kanila ay unti-unting nawala
ang pagkatakot sa mukha nito at ang pagsigaw nito sa gabi kapag binabangungot.
Ngayon ay payapa ang mukha nito na lalo nitong ikinaganda.

" Nagugutom kana?" Umiling ito kaya'y nag-isip pa siya ng ibang itatanong. Sa
unang pagkakataon ay nakikipag-usap na ito kahit man lang sa senyas ng kamay at
facial expression.

"Anong pangalan mo?" Naisip niyang itanong. Yumuko ito at lumungkot ang mukha.
"Okay lang kung hindi mo pa maalala. Huwag mong pilitin baka makasasama sa'yo.
Puwede bang umupo sa tabi mo?" Tumango naman ito kaya't lumapit siyang bahagya at
umupo sa nabuwal na punongkahoy.

"Kapag dumaan ang bagyo dito sa amin maraming puno ang nabubuwal. Marami ring
pananim ang nasasalanta." Kuwento niya. Ngumiti ito na tila nasisiyahan sa
pakikipag-usap sa kanya. "Masaya dito

Chapter 38 3/8

sa amin kahit payak lang ang pamumuhay. Minsan sa isang linggo pumupunta kami sa
bayan para mamasyal at magtinda ng mga naaning gulay."
"May masakit pa ba sa'yo?'' Umiling itong muli. "Kaya mo bang sabihing A," tanong
niyang muli.
Sinubukan nitong ibuka ang bibig at ilang beses

tinangkang magsalita. "Kaya mo 'yan." Pilit niya rito hanggang sa may lumabas
na boses sa bibig nito. Nasiyahan ito at inulit-ulit ang ginagawa.

"Wala ka bang kahit na anong dalang gamit?" Tanong niyang muli, baka sakaling
magkaroon man lang ng pagkakakilanlan dito.
"Wa... wa... la.." Sagot nito. Ngumiti siya at ngumiti rin ito. lpinagpatuloy
niya ang pakikipag-usap hanggang sa unti-unti na itong nakakapagsalita. Pagkaluto
ng agahan ay niyaya niya itong kumain at sumunod naman
ito sa kanya sa hapag-kainan.
Pagkatapos ng agahan ay muli itong bumalik sa silong ng acacia at tinanaw muli ang
kagubatan.

"Nakakapagsalita na siya, Gabriel," wika niya. "Paunti-unti ay baka bumalik

din ang memorya niya bago matapos ang tulay."

"Sana nga, Anikka. Alam kong masakit sa mga magulang niya ang pagkawala niya. Sa
tingin ko'y anak siya ng mayaman."

"Yeah, I think so too." Pagsang-ayon niya na lumamlam ang mga mata habang
nakatitig sa babae.

"Okay ka lang ba?'' Nag-aalalang tanong ni Gabriel

.
sa pmsan.

"I was once in her position, Gab. Mahirap mangapa sa dilim dahil wala kang
makakapitan."

"Nandito kami ni Tatang para protektahan ka, Anikka."

"Pero masusundan pa rin ako ng mga tauhan ni

Uncle Octavio, at hindi kayo dapat madamay." Mabigat sa loob niyang wika nang
maalala ang trahedyang gumimbal din sa kanyang pagkatao ilang buwan na ang
nakakalipas. Tulad din ng babaeng ito ay matagal siyang nabuhay sa takot hanggang
matunton niya ang bahay ng Tatang Wilfredo niya na pinsan ng ina. Hindi niya
maintindihan kung bakit nagagawa ng ibang tao ang gumawa ng masama para lang sa
salapi, at sa kanyang sitwasyon ay kapatid pa ng Daddy niya. Life can be
cruelsometimes.

"Kung malayo ka sa Uncle mo'y hindi ka na nita pagtatanggkaang hanapin pa, lalo at
sila ang tumatamasa ng yaman mo ngayon."
Tumango siya ng wala sa sarili. Kung tutuusin ay malayo na ang kinaroroonan niya
mula sa mansyon sa Camarines Norte kung saan sila din ang nagmamay-ari ng malaking
minahan sa bayang iyon. Pero kapag nauunahan siya ng takot ay gusto niyang
magpakalayo-layo pa. Alam ng Uncle Octavio ang malalayong kamag-anak ng pamilya
nita, at alam niyang isa sa mga araw na ito ay matutunton siya nito dito.

"Panatag ang loob ko ngayon dahilsira ang tulay at walang makakapasok sa lugar na
ito, Gabriel. But as soon as the bridge gets fixed, I need to go somewhere
else. Balak kong lumuwas ako ng Maynila at doon maninirahan.

"Wala kang kakilala doon, Anikka."

"Mas walang nakakakilala sa akin ay mas makabubuti, Gab. Kailangan kong magsimula
ng bagong buhay. I've been living in fears and uncertainty. Pagod na akong
matakot."

"Kung iyon ang pasya mo, basta't hindi mo

pababayaan ang sarili mo. Okay? At kung pwede ay

hintayin mong maayos namin ang kalagayan ng babae bago ka umalis sa Iugar na ito.
Sa 'yo lang palagay ang loob niya at ikaw ang higit na makakatulong sa kanya
ngayon."

"Walang problema. Araw-araw ko siyang kakausapin hanggang makilala niya kung sino
siya. Pero sana'y hindi magtagal dahillimitado lang angoras na kaya kong ibigay."
Lumingon siya sa mukha ni Gabriel na nakatitig sa babae. "Napakaganda niya."
Halos pabulong na wika
nito.

"Yes, she is. Huwag mong sabihing nagkakagusto

ka sa kanya, Gabriel." Ngumiti lang ito at hindi naman sumagot. "Wala ka pa bang
girlfriend dito?"

"Anikka naman, paano ka magkakaroon ng kasintahan dito sa Iugar na halos sampung

metro bago makakita ng kapitbahay?"
"0 c'mon! You're an Electrical Engineer. Kahit dito ka namumuhay ay malaya kang
nakakalabas sa bayan dahil sa propesyon mo. Hindi mo lang maiwan si Tatang kaya ka
dito nanunuluyan. I admire you on that, Gabriel, na isasakripisyo mo ang sarili
mong kagustuhan para sa magulang. Pero sana'y maisip mo ring hindi ka na
tumatanda. You're almost thirty years old, ni wala kang nililigawan."

"Paano kung hindi na siya makaalala?" Tanong nito sa kanya na ang tingin ay
nasa babae pa rin.

"Huwag mong panghawakan kung anuman ang atraksyong meron ka sa kanya, Gab. For all
we know may asawa na siya, though puwede ring wala pa. But the fact that she
doesn't even remember anything means she's not in a good condition. Ang kailangan

natin ay mahanap ang pamilya niya at sila na ang bahala

sa kanya."

"Nasasanay na ang mga mata kong magisnan siya araw-araw. I don't want this kind of
feeling and attachment for her, Anikka, but I can't help it."

"Oh, Gabriel. Sasaktan mo lang ang sarili mo." Tumalikod naman ang pinsan at
inihalamos ang
kamay sa mukha sa inis sa sarili. Hindi maaaring

magkagusto si Gabriel sa babae dahil wala ito sa sarili at hindi nita alam ang
tunay nitong pagkatao. Pero hindi niya masisisi ang pinsan dahil nakakulong ito sa
gubat
na iyon at ngayon lang marahil nakasalamuhang muli ng ibang babae bukod sa kanya.
And this woman is undoubtedly beautiful sa kabila ng mga pasa at sugat sa mukha.

But it is wrong to fall in love with a helpless woman who doesn't even know her own
name.

"Get a life, Gabriel. Lumuwas kayo ni Tatang at doon mamuhay sa bayan."

"Na para bang mapapasunod mo ang matandang iyan," sagot nito sa kanya. Napapailing
na lang siya sa pinsan. Lumabas siyang muli sa kubo at kinausap ang babae.

Lumipas ang mga araw ay unti-unti nang

nakaka-recover ang babae at nakikipag kwentuhan na sa kanila. Halos dalawang linggo

na ito dito at tuluyan nang napalagay ang loob kahit sa Tatang nila at kay Gabriel.
Hindi nakakaligtas sa kanya ang madalas na pakikipag-usap ni Gabriel ngayon
dito at hindi niya gustong mahulog ng tuluyan ang loob ng pinsan sa babae.

"Wala ka pa rin bang maalala?" Tanong niyang muli

dito.

"Wala pa, Anikka. But there were flashes of

memories, vague ones. At sa tuwina'y nilulukob ako ng takot."

"Anong napapanaginipan mo kapag sumisigaw ka sa hatinggabi?"

"Hindi ko rin alam. Basta ang alam ko takbo lang ako ng takbo, tapos may ilaw na
babangga sa akin kaya ako sumisigaw."

"It might be connected to what happened to you. Baka sa susunod na mga araw ay
dumami ang lumitaw sa balintataw moat makaalala ka ng tuluyan."

"Last night I saw a man in my dream, he was beautiful. Pero habang lumalapit ako'y
lumalayo siya hanggang tuluyang mawala. Hindi ko siya kilala pero tuwing dadaan
siya sa panaginip ko'y kinakapos ako ng hininga hanggang magising ako. Natatakot
akong tuluyang makaalala at maging totoo lahat ng nasa panaginip ko."
"Don't be afraid." Hinawakan niya ang kamay nito at nginitian at gumanti naman
ito ng ngiti. Hindi niya alam kung sino sa kanila ang mas komplikado ang sitwasyon
dahil siya man ay may tinatakasang suliranin.

"Sa tingin ko'y mayaman ka sa anyo moat pananalita. If your situation now has
something to do with money, mas lalong kailangan mong makaalala para alam namin
kung tama na i-surrender ka sa pamilya
mo."

"I will try. Sumasakit ang ulo ko kapag pinipilit

kong mag-isip. Minsan parang may pumipigil sa akin na makaalala ng tuluyan, na para
bang may tinatakasan akong makakasakit sa damdamin ko."

"Kung inaalala mo ang kaligtasan mo'y makakaasa

kang ligtas ka dito. Kadadaan lang ng malakas na bagyo

noong nakaraang linggo at nasira ang tulay na siyang pwedeng daanan papunta dito.
Matatagalan pa bago iyon maayos."

"Salamat sa pagmamalasakit niyo, Anikka. Kapag dumating ang araw na bumalik ako sa
normal kong buhay ay susuklian ko ang mga kabutihan niyo sa akin."
"Huwag mong alalahanin iyon. And take your time. Kapag may improvement sa'yo
sabihan mo kami kaagad. Kahit ano ang mapaginipan mo'y i-kuwento mo sa amin baka
sakaling doon unti-unting bumalik ang alaala mo." Tumango naman ang babae
ngunit bakas
pa rin ang lungkot sa mukha nito. Nang lingunin niya si Gabriel ay nakatitig itong
muli sa babae. Hindi man niya gustong isipin pero natatakot siyang masaktan
ang pinsan kapag umuwi na ang babae sa tunay nitong pamilya.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 39

The first time !loved forever

Was when you whispered my name And I knew at once you loved me For the me of who I
am
The first time I loved forever

I cast all else aside

And I bid my heart to follow

Be there no more need to hide

Kinuha niya ang larawang nasa ilalim ng unan na kinuha niya sa photo album ng
kapatid nasi Zanya. The photo was taken during Marga's college graduation that he
didn't attend,kahit sa maliit na party na ginawa ni Margaux para sa anak ay hindi
niya dinaluhan. Sa
tuwing maalala kung ilang beses niyang binigo ang damdamin ng minamahal dati ay
lalo siyang nasasaktan ngayon.
For all my life and forever

There's a truth I will always know When my world divides and shatters Your love is
where I'll go

"You're unfair, my love. Why did you have to leave so soon?" Wika niya sa larawan
habang nagsimulang muli ang pagluha. Hindi niya alam kung hanggang kailan ang
sakit pero kung iyon ang paraan para makasamang muli si Marga ay tatanggapin niya.

Tumayo siya at muling nagsalin ng alak sa baso at mabilis na ininom. Nang makitang
wala ng Iaman ang

bote ng alak ay marahas niya itong inihagis sa dingding.

lsang malakas na tunog ng nabasag na bagay ang narinig mula sa silid ni Ethan.
Nagkatinginan ang
mag-asawang Ezekeil at Hannah na sabay ding napadako ang tingin sa silid ng anak.

"Your son is getting out of hand, Hannah. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Hanggang
ngayon ay ayaw pa ring pumasok sa opisina na sana'y nagpapalibang sa kanya. Lagi
siyang lasing at nagmumukmok sa silid."

"Dalawang linggo pa lang ang nakararaan, Ezekeil. He is still mourning."

Pangangatwiran naman ni Hannah.

"Pero bumabalik siya sa malamig na pakikitungo sa atin, and it is becoming worst.

Gusto ko nang pagsisihang pinaglapit ko silang lalo ni Marga. This should've not
happened."
"Everything has its reason. Trust the process, sweetheart. There's a time for
mourning and weeping, and there will be a time for healing. Dadating din kay Ethan
ang sandaling maghihilom ang Iahat ng sugat sa puso niya."
"Hanggang kailan? He is still blaming himself for what happened. Ako ang nasasaktan
sa ginagawa niya sa sarili niya. He can't go on like this forever. lsasama ko siya
sa opisina ngayon kahit pa kaladkarin ko siya kung kinakailangan." Matigas na
wika ni Ezekeil. Si Hannah ay nakatingin lang sa asawa na bakas din ang
lungkot para kay Ethan.

Bumukas ang pinto ng silid ni Ethan at sandali siyang nasilaw sa ilaw na galing sa
Iabas. Sa loob ng dalawang linggo ay hindi niya pinagkakaabalahang hawiin ang
bintana patungo sa balkonahe. He has been living in the dark for forever.

"Get up, Ethan. Dalawang linggo ka nang wala sa

opisina. You can't hide in this room forever."

"I don't want to go, Dad."

"Your mother and I are worried about you, son. Hindi namin gustong makita kang
nagpapatalo sa laban ng buhay." Wika ng ama na halos pumiyok pa sa pagpigil ng
emosyon. "We love you. Aren't we important too?"

Kinain siya ng konsensya sa sinabi ng ama kaya't napilitan siyang tumayo. Nahagip
ng mata ni Ezekeil ang larawan sa kama na kanina'y hawak niya.

"Hindi mo ba mas lalong sinasaktan ang sarili mo sa ginagawa mo, anak?"

"That's the only way I can be with her. If I have to do that for the rest of my
life, I will."
Tinitigan siyang muli nang ama bago ito muting nagsalita.
"Marga would always want that kind of love that you give for her, son. But she
would also want you to let her go so you can live your life and move on."
Nang lumabas ang amasa silid ay napilitan siyang pumasok sa banyo at naligo.
Pagbaba niya ay sandali siyang nagpaalam sa ina bago tuluyang tinungo ang kotse sa
garahe. Dapat ay susunduin niya si Marga ng ganitong oras at ihahatid sa opisina
tulad. Muting bumalik ang sakit na nagpapahina sa kalooban niya. Tama ang ama, he
can't go on like this forever.

"Tell me how to live my life without you, sweetheart,"wika niya sa sarili nang
magsimulang maghilam ng luha ang mga mata. Pinaandar niya ang sasakyan at pilit
pinaglalabanan ang sakit na nararamdaman.
Nagulat ang lahat nang bumungad siya sa opisina. Agad namang lumapit si Rosie at
matapos siyang

kumustahin ay inilatag ang mga kailangan niyang gawin.

"Bakit dalawang meetings lang ako ngayong

araw?" Sita niya dito nang makitang isa sa umaga at isa sa hapon ang meeting
niya. Noong nandito pa si Marga ay siya ang nag-utos na hindi siya tatanggap ng
meeting sa hapon dahil sumusundo siya sa kasintahan. But he needs all the
distraction he needs right now to keep his sanity intact.

"lyan po ang mga ibinilin ng Daddy niyo." "Lahat ng tawag ay ako ang kakausap
ngayon,
Rosie. Kapag may humingi ng appointment kahit alas

nueve ng gabi ay kukunin ko."

Tumango naman ang sekretarya at lumabas ng silid niya. llang sandali pa ay si

Jayzee naman ang pumasok.
"I'm glad to see you back in the game, brother." Wika nito na sandaling yumakap sa
kanya. Tinignan din nito ang schedule na binigay ng sekretarya na dinagdagan niya
ng sulat kamay. "That's a lot para sa unang araw sa trabaho. Take it easy."

"Kahit isalang mo ako giyera ngayo'y hindi ko tatanggihan, Jayzee."

"I know. Alam kong matatag ka at hindi sumusuko sa laban, 'yan ang inilamang mo sa
akin, Ethan. Dahil isa sa dahilan kaya 't hindi ako pumapasok sa isang relasyon ay
takot akong magmahalat masaktan. "Tumayo na ito at nagpaalam. "Nasa itaas lang ang
opisina ko, if you need anything I will be there the whole

day." Tumango lang siya at muling ibinalik ang atensyon sa mga papel na
nakakalat sa mesa niya.
Pagdating sa tanggali ay nagpa-order lang siya ng pagkain kay Rosie sa cafeteria.
Kinuha niya ang larawan ni Marga sa bag at inilagay sa isang frame at ipinatong sa
office table niya. Matagal niyang iyong tinitigan. She

will live in his heart forever. He wonder if he could ever

love anyone the way he had loved Marga, or if anyone could ever love him like the
way Marga did.

True love would come to you just once in a lifetime, at agad niyang naiwala iyon sa
sandaling panahon.

Pagkatapos niyang kumain ay bumalik siya agad sa trabaho. Pinuntahan din siya ng
Daddy Zane niya nang malamang naroon siya sa opisina, at lahat ng tao doon ay
nagpahayag ng pagkatuwa sa pagbabalik niya.

Pero siya'y tila lantang dahon na umaaayon lang sa agos ng buhay.

"Sir Ethan, may kailangan pa po ba kayo?" Tanong ni Rosie pagdating ng hapon.

Alas sais na halos at aaminin niyang sandaling nawala sa sistema niya ang
pangungulila kay Marga.
"Wala na, Rosie, you may go home." Sagot niya rito bago itinuloy ang ginagawa.
Alas siyete naman ng dumaan ang amasa opisina at niyaya na siyang umuwi.
"May bukas pa, Ethan. Your mother set-up a dinner, doon tayo tutuloy."

"I don't feel like celebrating, Dad."

"We are not celebrating. We just want to be with you in a dinner, matagal ka nang
nami-miss ng mga kapatid mo. We are your family, and we deserve your attention
too." Pangungunsensya ng ama bago ito lumabas ng opisina niya.

Napilitan siyang iligpit ang mga gamit at sumunod sa amasa parking lot. Kapag
sumasagi sa isip niya si Marga'y muting umaaahon ang sakit sa dibdib niya at
sandali siyang natitigilan.
"You're the sweetest dessert I have ever
tasted." Sandaling sumagi sa isip niya ang pangyayaring iyon na tila kahapon lang
niya kasama ang kasintahan.

Paharurot niyang nilisan ang parking lot ng Albano Corp.

Chapter 40

"Handa ka na ba?" Tanong ni Anikka nang makitang nakabihis na ang babae. Mas
matangkad ito sa kanya ng kaunti kaya't halos hindi umabot sa tuhod ang
ipinahiram niyang sunday dress. Lalong lumitaw ang angkin nitong ganda at napansin
niya agad ang paghanga sa mga mata ni Gabriel.

Mahigit isang buwan na itong nasa poder nila pero hindi pa rin ito nakakaalala
maliban sa paminsan minsang flashbacks sa memory nito na agad din daw nawawala. Mas
panatag na ang mukha nito kaysa dati, pero ngayon ay bumalik ang takotna mababanaag
sa mukha nito. Ngayon nila ipinasyang dalhin ang babae sa bayan para itanong sa
pulisya kung mayroon bang naghahanap dito.
"Tama ba ang gagawin natin?" Tanong ni Gabriel sa kanya.
"Tinatanong mo ba 'yan dahil sa nakikita mong takot sa kanya ngayon? 0 dahil mas
gusto mong nandito siya s poder mo?''
"Paano kung pareho?" Sagot naman nito sa kanya. "Then, the more that we need to
send her home.
Minsan na lang kita makitang umibig masasaktan ka

pa."

Umiwas ng tingin si Gabrielpero napako naman

ang tingin nito babae.

"lkaw ang haharap sa mga pulis, Gabriel, I don't want too many exposures. Hindi ko
alam kung hanggang saan ang lawak ng paghahanap sa akin ni Uncle Octavio."

"Malulungkot kami ni Tatang kapag pareho kayong

umalis sa bahay na ito, Anikka."

Kahit siya ay nalungkot sa sinabi ni Gabriel. Pero tulad ng babaeng iyon ay

kailangan niyang harapin ang totoong hamon ng buhay nang hindi nagpapadala sa
takot.

"Malulungkot din ako, Gab. Pero kailangan naming harapin ang tunay naming mundo. If
you care for her, you'll help her find her way back home. Then, you will decide
from there."

lniwan niya ang pinsan at nilapitan ang babae na nakatayo sa silong ng punong
acacia. Alam niyang sa kaibuturan ng puso nito'y tinatanaw nito ang pabalik sa
kanyang pinagmulan.

"I saw flashes again this morning, Anikka.

Someone gave me a ring but someone also took it away from me. Then I saw myself
running, trying to save my
life."

"Hanggang diyan pa lang ba ang bumabalik sa

alaala mo?"

"lisa lang lagi ang Iaman ng panaginip ko, kung hindi ang mga taong humahabol sa
akin ay ang lalaking iyon na naglalakad palayo."
"Hindi kaya asawa mo siya? Or boyfriend?"

"That will change from now on, Marga. We will share our bad times and good times
in every day of our lives."
Napapikit ito at tila pilit inaalala ang nakaraan. "Marga..." Usa! nito.

"Who is Marga?"

"I guess that's my name. Tinawag ako ng lalaking iyon sa ganoong pangalan."
"May iba ka pang naaalala?" Umiling na ito.

"Mas makabubuti nga na maibalik ka namin sa

pamilya mo. It seems that you need to see your real world and see the people you're
with to help you regain your memory."
"Natatakot ako," humawak ito sa kamay niya at nabanaag niya sa mukha nito ang
sinasabi.
"Kukuha pa lang tayo ng impormasyon ngayon sa mga pulis. Hindi ka namin iiwanan
hangga't hindi namin nasisiguro na ligtas ka."

Tila napanatag naman ito at lumuwag ang pagkakahawak nito sa kamay niya.

Habang naglalakad sila papuntang tulay at nagsisimula na itong manginig. Hinawakan

niya ng mahigpit ang kamay nito para ituloy nito ang paglalakad. Pero pagdating sa
tulay na tatawirin ay sumigaw na ito.
"No!!!"

Umupo ito at itinakip ang mga kamay hanggang umiyak ito ng tuluyan. Napatingin siya
kay Gabrielna agad ding nag-alala sa reaksyon ng babae.
"You have to face your fears, sweetheart." Wika ni Gabriel na agad namang
tumayo at nagkaroon ng pagkalito sa mukha.
"Someone called me that in my dreams." "Must be your boyfriend." Wika niya
dito at
binigyan ng warning look si Gabriel. "Kailangan nating

matawid ang tulay na iyan. Can you make it?"

"No." Madiin nitong sagot at tumangging ihakbang ang mga paa.

"lpikit mo ang mga mata mo, huwag kang didilat hangga't hindi ko sinasabi." Wika
naman ni Gabriel. "Will you trust me, sweetheart?"

lpinikit nito ang mga mata at agad namang binuhat

ni Gabriel at itinawid sa hanging bridge. Makalipas ng

halos tatlong minuto ay natawid nila ang tulay ng maayos. Nilingon ng babae ang
tulay at naroon pa rin ang sindak sa mga mata nito.
"Let's go?" Hinawakan niya ang kamay nito at lumakad sila papuntang pampang
kung saan puwedeng sumakay ng banka papunta sa bayan.
"Hindi ka ba matatakot sumakay sa bangkang iyan? " Tanong niya ulit, umiling ito
at nahimasmasan siya. Wala siyang alam na ibang paraan para makaalis sa lugar na
iyon kung tumanggi itong sumakay ng bangka.
Halos kalahating oras silang nakasakay ng bangkand de motor hanggang marating ang
bayan ng Pagbilao. Naging payapa naman ang mukha nito kahit marami itong
nakikitang tao.

Hindi nila kaagad dinala ang babae sa police station, sa halip ay si Gabrielang
nagpunta roon para makibalita na nagkataon namang kakilala niya ang isang pulis
doon. Nasa bulletin board ng police station ang mga taong pinaghahanap ng mga
kaanak ng mga nasa larawan. Wala roon ang mukha ng babae.

"Nahanap mo po ba, Sir?"

"Wala eh. Yung mga lumang file meron ka pa ba?" Tanong nito, nagbabakasakaling
sinukuan na ng pamilya ang paghahanap dahil isang buwan na rin ang
nakalipas. Naglabas naman ito ng isa pang folder at

muli niyang inisa-isa ang mga nasa larawan. Tumambad naman ang mukha ng babae na
kasama sa naligpit nang files.

"May balita ka ba kung ano ang nangyari sa babaeng ito? " Kinakabahan niyang
tanong.

"Nakita na 'yan, Sir. Sumabog ang sinasakyan niyang kotse, naiuwi na ng pamilya
niya ang bangkay

isang buwan na ang nakalipas."

Pagkatapos niyang makipag-usap sa mga pulis ay bumalik siya sa kinaroroonan ng ni

Anikka at ng babae at ibinalita ang mga nalaman.

"So, they think you're dead? Sino ang kasama mo sa kotse?"

"Hindi ko alam. Wala akong maalala kundi mga lalaking humahabol, at bigla ang ilaw
na sisilaw sa akin hanggang mapasigaw ako."

"Paano natin masisigurong ligtas siya kapag bumalik siya sa dati niyang pamilya?"
Nag-aalalang tanong ni Gabriel.

"Nakuha mo ba ang buong pangalan ng relatives niya?"

"Here." lnilabas niya ang papel kung saan nakasulat ang pangalan at numero
doon.
"Margaux Mortel?"

"Kilala mo siya?" Tanong ng pinsan.

"lsa siyang modele noon, Gab. At kahit itong Ezekeil Albano ay kilala ko sa
pangalan." Bumaling siya sa babae na tahimik lang nakikinig sa kanila. "It's true,
your name is Marga. And you are rich. Oh, not just rich, you are a billionaire."

"Are you sure?"

"That explains the way you talk and your gestures.

I believe your family are good people, Marga. Kailangan na natin bumalik sa mga
pulis para tawagan ang pamilya mo."
"Are you sure? Hindi ba natin 'to pag-iisipan muna?" Pigil naman ni Gabriel.

"I think she was kidnapped," paliwanag niya sa pinsan dahilsa pagtutol nito. Hindi
maaaring lumalim

ang pagtingin nito sa babae dahil alam niyang ikakasal

na ito. "Maaaring pinag-interesan ang singsing mo kaya wala sa'yo." Sabi naman
niya kay Marga. "But you are getting married. Laman kayo ng fashion magazine
nitong nakaraang buwan. Hindi ko lang alam kung bakit hindi ko naalala ang mukha
mo, but I know your mother used to be a fashion model."

Nakita niya ang sandaling pagkabigla sa mukha ni

Gabriel, pero kailangan niyang malaman para hindi na ito umasa pa.

"Tara na, Marga. Kailangan na nating makausap ang pamilya mo."

"Puwede niyo baakong samahan hanggang doon? Hindi ko sila kilala sa ngayon at hindi
pa rin nawawala ang takot ko."

"Sure. Gusto rin naming masiguro ang kaligtasan mo." Hinawakan niya ang kamay nito
saka sila naglakad papunta sa police station.

Nasa conference room sina Margaux, Zane, Ezekeil at Jayzee nang umagang iyon para
sa importanteng anunsyo ni Margaux para sa lahat.

"Good morning, everyone. Pasensiya nasa biglaang pagpapatawag kong meeting."

Panimula nito. "But Alfred and I decided to go back in Seattle for a while."
Halos hindi pa nito natatapos ang sasabihin ay tumulo na ang luha nito.
Lumapit kaagad si Zane para yakapin ang kaibigan.
"I know this is hard for you. Kung 'yon ang makakatulong sa paghilom ng sugat ay
maghihintay kami sa pagbabalik niyo." Wika ni Zane. Sandaling umiyak si Margaux
sa balikat nito.
"Ethan also stopped living since Marga died." Wika naman ni Ezekeil. "Sinisisi
niya ang sarili niya sa

nangyari. I also want my son to move on in every way he

can, kahit pa umalis siya ng bansa. But he just wanted to stay here and torture
himself with the memories they had together."

"Hindi ko pa nakakausap si Ethan mula nang mangyari ang Iahat ng ito, Zek. Maybe he
thought that we also blamed him for everything. Kakausapin ko siya mamaya bago ako
umalis. We all need to forgive each other."

"Thank you, Margaux. Kahit man lang paano'y maibsan ang guilt na nararamdaman
niya."
"I'm sorry kung naibunton ko sa kanya ang sisi, Zek. Hindi ko na-realized na kahit
siya'y mabigat ang pinagdadaanan ngayon."

"Yeah, he kept on holding on from an old photo of Marga. I want to see him living
his life again the way he used to."

Pagkalabas ni Margaux sa conference room ay tumuloy siya sa opisina ni Ethan.

Naabutan niya itong may pinapagalitang staff na hindi nito dating ginagawa.
Natigilan ito ng makita siya at agad lumambong ang mga mata.

"Hindi ka sumama nang magpatawag ako ng meeting kanina." Mahina niyang wika.
Tumukod ito sa mesa at yumuko. Alam niyang pinipigilan nito ang nagbabantang mga
luha.

"I'm sorry if you think that I blamed you for what happened, Ethan. Nakalimutan
kong isa ka sa pinaka nasaktan sa mga nangyari."
"Because it was really my fault, Auntie. DinaIa ko sa opisinang ito ang mga taong
gagawa ng kasamaan kay Marga."
"I don't want you to think that way. Libo ang taong

paroo't-parito sa building na ito. We wouldn't know

who are dangerous and who are not. Wala tayong kasiguraduhan sa lahat ng bagay."

Hindi ito nagsalita hanggang nakita niyang tuluyan nang nalaglag ang luha nito sa
salamin ng executive desk nito. Lumapit siya at yumakap sa binata.

"We have to forgive ourselves, Ethan. You have to forgive yourself."

Yumugyog na lang ang balikat nito sa pag-iyak kaya't hinayaan niya itong ilabas ang
sakit na nararamdaman.

"We are leaving for a while, hindi ko alam kung kailan namin nanaising bumalik.
Give yourself a time to heal. Gusto ko ring maging masaya ka pagkatapos ng Iahat ng
ito."

Hindi ito sumagot at tumingin sa photo frame na nasa desk nito.

"Oh, Ethan.. Hindi iyan makakatulong sa'yo."

"I want to live with her. I don't want to forget her." "We will never forget her,
she will always be in our
hearts."

Hanggang sa makabalik si Margaux sa opisina ay patuloy rin siya sa pag-iyak dahil

sa nakitang larawan ni Marga sa mesa ni Ethan. Nagsimula na siyang magligpit ng
gamit nang isang tawag ang natanggap niya sa telepono. Wala sa sariling sinagot
niya ito.
"Mrs. Margaux Mortel?"

"Yes, who is this?" Sa mga nanginginig na kamay ay unti-unti ring umagos ang
mga luha sa kanyang mga mata. "Oh,God!"

"What happened, Margaux?" Nagtatakang wika ni Zane nang pagbukas ng pinto ng

opisina nito'y namumutla ang mukha nito at panay ang pag-iyak
habang hawak ang telepono at may kausap.

Nang ibaba nito ang telepono ay nakatingin din ito sa kawalan.

"Margaux, are you okay?" Nag-aalala nitong tanong dahil halos mawalan na ng
kulay ang mukha nito.
"Marga si alive, Zane..." she whispered.

Chapter 41

"This is not a joke, Margaux." Wika ni Zane. "Kung sinuman ang tumawag na 'yon
ay maaaring
pinagti-tripan ka lang o gustong kumuha ng salapi

sa'yo. Don't fall into a trap."

"I want to find out the truth. Kailangan kong pumunta sa Quezon Province, Zane. I
need your chopper." Wika nito sa pagitan ng pag-iyak. "May babae silang
natagpuan sa gubat at walang maalala. Kamukha raw siya ng larawang ipinakalat ng
mga pulis. Gusto kong umasang anak ko 'yon, Zane. Gusto kong umasang buhay pa ang
anak ko.."

Agad namang tinawagan ni Zane si Jayzee at

Ezekeil sa intercom nito at pinapunta sa silid ni

Margaux. Lahat ay nabuhayan ng pag-asa. Tinawagan ni Margaux ang asawa at mabilis

na pinapunta sa Albano Corp.

"I'll fly the chopper myself, Dad." Wika ni Jayzee sa ama.

"Don't tell Ethan yet, Ezekeil. Gusto ko munang masigurong si Marga iyon. Hindi ko
gustong mabuksan muli ang sugat na unti-unti nang naghihilom sa kanya. Sa ngayon ay
samahan mo siya at hintayin mo ang tawag namin." Agad namang sumang-ayon si
Ezekeilsa kapatid.

lsang oras lang ay dumating naman si Alfred at umalis na ang apat. Si Margaux ay
walang tigil sa
pag-iyak habang nasa himpapawid at yakap ng asawa. Kalahating oras ay narating nila
ang Pagbilao, sumakay sa trisekel at nagpahatid sa police station kung saan
naghihintay ang tumawag at si Marga.

Halos panawan ng ulirat si Margaux pagkakita sa anak, kahit si Alfred ay hindi

napigilan ang pagluha. Lumapit silang Iahat kay Marga pero nakita nila ang pag-
atras nito ng bahagya. Hinawakan naman agad ni Anikka ang kamay nito.

"She's your mother, Marga. Huwag kang matakot." Si Marga ay napuno naman ng
kalituhan ng mga
oras na iyon. Nakita niya na ang babaeng iyon sa

panaginip niya, who claimed to be her mother. Panay ang iyak nito hanggang sa
yumakap ito ng mahigpit sa kanya. Pero ang tatlo'y hindi pa rin niya maalala.

Hinaplos ng babae ang mukha niya at tinitigang mabuti. "Oh, God! I can't
believe you're in my arms now, Marga."

Hindi siya makasagot dahil kahit anong pilit niyang alalahanin ay walang pumapasok
sa balintataw niya.
But it feels good in her arms. Pamilyar sa katawan niya ang yakap nito, ang haplos
nito sa mukha niya. And she heard her voice before.

"luuwi na namin siya ngayon," wika ng ni Alfred kay

Anikka. Agad hinawakan ni Marga ang kamay niya na tila sinasabing huwag siyang
ibigay.
"Your daughter might be suffering from a trauma, Mr. Mortel." Wika niya sa
lalaki. "lpinangako naming hindi namin siya pababayaan hangga't hindi siya ligtas
at panatag."
"Then you should come with us." Inabot ni Jayzee ang kamay sa dalaga at
nagpakilala. "I'm Jayzee Albano, Marga's supposed to be brother-in-law." Wika
nito na tinanggap naman niya.
"Anikka." Matipid niyang sagot.

"Hindi ako pwedeng sumama sa Maynila, Anikka.

Walang makakasama si Tatang.11 Tutol naman ni

Gabriel.

11Then, I'll go with her.11 Mabilis niyang sagot. lnakay naman siya ni Gabriel
palayo para kausapin ng masmsman.

11You don't know these people.

11 Mukha naman silang mababait, Gabriel. No need to worry. Kung may mangyaring
masama sa akin ay puwede mo silang balikan. They have records here, remember?

11 Kung inaalala mo'y ang kaligtasan ni Anikka ay makakaasa kang hindi namin siya
pababayaan.' Wika ni Jayzee na naririnig ang pag-uusap nilang magpinsan.
11 Utang namin sa inyo ang buhay ni Marga, gusto rin naming gumanti ng utang na
loob.''
Walang nagawa si Gabriel nang magpilit siyang sumama kay Marga kasama ang mga
kamag-anak nito. Dinala sila sa isang kapatagan kung saan naghihintay ang chopper
ng Albano. Si Marga ay sandaling tumigil sa paglalakad nang matantong sasakay sila
doon.

11 1t's okay, Marga. Wala na ang masasamang taong nagtangka sa buhay mo. Sila ang
pamilya mo, trust them.'' Sa nanginginig na katawan ay pinilit nitong sumakay
doon na agad niyang tinabihan. Angina naman nito'y agad siyang inakbayan pagkasakay
nila.

Sa isang ospitalsa Makati nila dinala si Marga kung saan naka-destino ang Uncle
nitong Neurosurgeon para masuri ang dalaga. Pagkakita nito dito'y agad ding niyakap
habang si Marga ay nanatili ang kalituhan sa
mga nangyayari. Habang sinusuri ang dalaga ay nanatili sila sa opisina ng doktor.

11 Paano siyang napunta sa inyo?11 Tanong ng ina

nito.

"Nakita siya ng ama ni Gabriel isang umaga sa gitna

ng gubat na tumatakbo at takotna takot, puro galos at pasa sa mukha at katawan.

Bihira ang kabahayan doon kaya kinausap ni Tatang ng masinsinan hanggang sa sumama
ito sa kanya. Wala siyang maalala kahit ang pangalan niya."

"Bakit hinintay niyo ng ganito katagal bago niyo ibinalik sa amin?" Tila pagalit
na tanong ulit nito.

"I'm sorry Mrs. Mortel, pero tulad ng sabi ko'y nasa gitna kami ng gubat. Ang
tanging paraan para
makapunta sa bayan ay ang tumawid sa ilog at sumakay ng bangka. Pero dahil
katatapos lang ng isang malakas na bagyo ay nasira ang hanging bridge na puwede
naming daanan."

lsang mahabang katahimikan ang namayani. "Bakit niyo inakalang patay na si Marga?"
Siya
naman ang nagtanong.

"May bangkay na babaeng nakuha sa pinangyarihan ng aksidente kung saan sumabog ang
kotseng akala namin ay kinalululanan niya. That woman was wearing the ring that
her fiancee gave her. Hindi na namin pinagka abalahang ipa-DNA ang bangkay."
Sagot ni Alfred.

" Nabanggit niyang nanaginip siyang may nagbigay ng singsing sa kanya pero kinuha
rin pagkatapos. "

"Lagi ba siyang nananaginip?" Tanong ni Jayzee. "Yes. Sa unang mga gabi ay

parati siyang
napapasigaw hanggang sa magising. May mga

humahabol sa kanya hanggang sa masilaw siya ng ilaw. She was so afraid. Pero
habang tumatagal ay nawawala na rin ang masamang panaginip na iyon. But there's
one particular man that kept on chasing her on her dreams. Pero sa panaginip niya'y
lumalayo ang lalaking iyon na
nagpapabigat ng damdamin niya."

"Ethan..." Mahinang sagot ng ina nito.

"Yeah, heart never forgets." Pagsang-ayon naman ni

Jayzee habang nakatitig kay Anikka.

Makalipas ang halos isang oras ay bumalik si Marga kasama ang doktor na sumuri
dito.

"She might be having anterograde amnesia, a partial memory loss which is common.
Kailangan lang natin siyang obserbahan, pero bukod sa paminsan minsang pagsakit ng
ulo ay wala naman siyang ibang nararamdaman. Clear ang lahat ng examinations niya,
pwede na siyang iuwi. ltawag niyo na lang sa akin kung may mapansin kayong
kakaiba sa kanya."

"Hanggang kailan siya hindi makakaalala? " "We wouldn't know. Kaya mas mabuti na
nasa
Iugar siya na dati niyang pinupuntahan, at kausapin ang

mga taong lagi niyang kinakausap para mas mabilis ang pagbabalik ng alaala niya.
Sometimes, that happens
due to the trauma that she experienced. Dadaan na lang

ako sa inyo araw-araw para masuri siya." Nagdesisyon silang iuwi na ito sa bahay
ng mga
magulang nito.

"Okay ka na ba? Hindi ka na ba natatakot?" Tanong niya kay Marga dahil balak
niyang hindi na sumama pa sa mga ito. Maaari siyang mamalagi sa
isang hotel habang iniisip ang mga susunod na hakbang.

Nang inakay ito ng ina at sumunod naman ito. Nanatili siyang nakatayo habang
hinihintay na makalabas ang lahat.

"Sa akin ka na lang sumabay," wika ni Jayzee. "No. Hindi na ako kailangang
sumama. Nasa
mabuting kalagayan nasi Marga."

"Please give us a time to repay the goodness you

have done to her. Bukod pa sa dinala ka namin mula sa

Quezon kaya 't responsibilidad ka namin dito." Wala siyang nagawa kundi sumama sa
binata.
Habang naglalakad ay hawak siya nito sa bewang at

naiilang siya. This man isn't dangerous, but she can't help but to startle.
Pinagbuksan siya ng pintuan ng kotse at sumakay siya sa passenger's seat. Nang
sumakay ang binata ay pumuno sa loob ng sasakyan ang panlalaking pabango nito. He
must be 5'11" or so, matikas ang katawan at may baritonong boses. Pero kahit maamo
ang mukha nito'y tila may dala itong panganib sa kanya na hindi niya matukoy. But
it's not a danger that could harm her physically.

"Taga Quezon ka ba talaga?" Tanong nito. Tumango lang siya dahil hindi niya balak
i-kuwento ang suliraning kinalalagyan niya. She will not see him anyway after
today, dahil ang pakay lang naman niya ay masigurong ligtas si Marga.
"How old are you?" "Twenty three."
"You're a year older than Marga." Wika nito. Nanaig naman ang katahimikan
pagkatapos noon.
"May ideya ba kayo kung sino ang kumidnap kay

Marga?" Tanong niya rito.

"Ethan's cousin. Kung bakit ay hindi namin alam dahil kasama siyang nasawi noong
araw na iyon. Nabangga rin ang sinasakyan nila ng isang trak."
"Must be because of money." Wika niya na ang nasa isip ay ang sariling suliranin.
Nang hindi na nagsalita ang binata ay itinuon na nito ang tingin sa labas ng
kotse.
Si Ethan ay nagtataka sa amana kanina pa hindi

mapakali sa kinauupuan sa harap ng mesa niya. Alas

tres pa lang ng hapon pero kinansela na nito ang mga appointments sa hindi malamang
kadahilanan. Panay rin ang tingin nito sa telepono na tila may hinihintay na
importanteng tawag.
"What's wrong, Dad? Kanina ka pa balisa." "Nothing, son."
"Sino bang hinihintay mo? Your office is just three meters away." Wika niya
para itaboy ang ama. May nakita siyang mali ng sekretarya at gusto niyang pagalitan
ito pero hindi niya iyon magagawa ng nasa opisina ang ama. lnihilamos niya ang
mukha para magpigilng inis.

Tumunog ang telepono at agad nitong sinagot. Dahilsa nakatitig siya sa ama ay
nakita niya ang pagkagitla nito kasabay ng mabilis na pagbuo ng luha sa gilid ng
mga mata. Naningkit ang mga mata niya sa nakikitang reaksyon sa ama. Nang ibaba
nito ang telepono ay mariin siyang tinitigan.
"What is it, Dad?"

"Miracles do happen everyday, Ethan." Matalinghaga nitong wika sa kanya.

"Matagalko nang naiwala ang paniniwalang iyan, Dad."

"Hindi nasayang ang pagmamahal mo kay Marga, anak. Are you ready to receive the
biggest miracle of your life?"

"Stop the suspense, Dad. Ano ba'ng pinagsasabi niyo."

"Marga is alive, Ethan. Nagbalik siya sa'yo." Wika nito na tuluyan nang bumalong
ang luha. Siya ay
na-estatwa sa kinauupuan.

"Is this some kind of a joke?"

Chapter 41 8/8
Nang umiling ang ama ay nagsunod-sunod na ang kabog ng dibdib niya. Hindi niya
gustong umasam pero kailangan niya kahit ang katiting na pag-asa.
"Where is she...?'' Halos pabulong niyang sabi, na hindi niya alam kung dapat
niyang paniwalaan ang ama o hindi. But yes, miracles do happen everyday.
"Naiuwi na nila Margaux sa bahay." "Oh, God!"
"There's also one thing you should know, Ethan." Pigil ng amasa kanya nang tumayo
siya at dinampot ang susi sa mesa. "She is having memory loss. Wala siyang maalala
kahit ano." Saglit din siyang napatitig sa ama.
"She will remember me, Dad." Wika niya na tuluyan ng lumabas ng opisina.

The Fox in the Pack House

Christine Fox

When the pack adopts a lone fox pup no one knew what was to become of her b...

Chapter 42

Si Marga ay pilit inaaalala ang lahat sa kanya nang dalhin siya sa isang bahay na
tila pamilyar sa kanya. Pumipikit siya kapag may mumunting alaalang bumabalik sa
isip niya ngunit agad ding nawawala. Ang ina ay laging naka alalay sa kanya at
nagku-kuwento ng mga bagay na dapat niyang maalala. She should remember those
things. It seemed that everything was familiar in her heart, but she could not
reclaim them in her mind.

"Why couldn't I remember anything?" Napapaiyak niyang wika. Agad naman

siyang niyakap ng ina.
"Sssshhh.. Take your time, Marga. Maaalala mo din ang lahat."
Dinala siya ng ina sa sariling silid. lnikot niya ang kabuuan nito at isa isang
tinignan ang mga larawan sa dingding. Tumanaw siya sa balkonahe at nang makita ang
ibaba ay napapikit siya at sandaling nanginig ang tuhod at agad bumalik sa loob.
"She might be afraid of heights. Kahit nang itawid namin siya sa tulay ay kailangan
pa siyang buhatin ni Gabriel dahilsa takot niya." Kuwento ni Anikka.

Umupo siya sa kama at pinaglandas ang kamay sa mattress. Sandaling sumagi sa isip
niya ang lalaking parati sa panaginip niya.
"Good morning, my /ove."Wika ng lalaki sa isip niya. Agad siyang pumikit pero
naglaho din agad ang pangitaing iyon.

"Magpahinga ka muna anak, huwag mong pilitin kung wala ka pang maalala. Ang
mahalaga'y nakabalik

kana sa amin. Dadaan dito ang Uncle Zandro mo bukas

para suriin kang muli. Babalik at babalik din ang memorya mo, okay?"

Tumango siya sa ina at muting tumayo sa pintuan palabas ng balkonahe. Sumandalsiya

sa hamba nito at malalim pa rin ang iniisip. Natatakot siyang lumabas dahil hindi
niya kayang tanawin ang ibaba, pero tila nasisikipan siya sa dami ng taong
nakapalibot sa kanya na hindi niya maalala. The only persons she could remember are
her mother and Anikka. None of these men inside the room is familiar to her.

Si Ethan ay halos takbuhin ang bahay ng mga Daylan na tila naroon ang karugtong ng
buhay niya na kailangan niya nang maabot. Nakita niyang nakabukas ang pinto ng
silid ni Margaux at naroon ang Uncle Zane niya at si Jayzee sa hamba ng pinto. His
body is trembling with anticipation. God just sent him a miracle that could bring
his life back into this world again.

Tumayo siya sa pintuan at dahan-dahang lumakad papasok ng silid ni Marga. He saw

her standing at the back door, turned her face into his and stare at him for a
while. Nag-unahan na ang mga luha sa kanyang mga mata, at ang puso niya'y halos
mapatiran na ang ugat sa kaba. Hindi kumikibo si Marga at nanatili lang nakatitig
sa kanya kaya't pinigilan niya ang sariling lapitan ito.

"She is having memory loss. Wala siyang maalala kahit ana." Muting sumagi sa
isip niya ang sinabi ng ama.
"Please remember me, my love..." Halos paanas niyang sabi na halos hindi na
lumabas sa bibig niya dahil sa matinding kasiyahan. Nakita niyang tumuwid ang
tayo ng kasintahan at nagsimulang lumunok, hanggang nagsimula ring lumabas ang
mumunting luha

sa mga mata nito.

"YouI

re...

the man.m my

d reams...II
"Oh, God!" lnisang hakbang lang niya ang pagitan

nita at mahigpit itong niyakap. He was actually crushing her, feeling her warmth
body and believing that this is actually happening. Na hindi siya nananaginip lang.

Si Marga ay naguluhan nang yumakap sa kanya ang lalaki. It felt good and that
there's familiar feeling that she was in his arms before. But the dreams that
haunted her for so many nights kept her from believing that this man was a safe
haven. Sa panaginip niya'y lumalayo ito at ang kaisipang iyon ay nagpapasikip sa
dibdib niya.
"!lang libong beses ko bang sasabihin sayo Marga, I
don't like you and I will never like you."

Agad siyang bumitaw at lumayo sa binata. Nakita naman niya ang kalituhan at
pagguhit ng pait sa mata ito. His eyes were tearful.
"!don't like you." Napapikit siya nang bumalik sa balintataw niya ang salitang
iyon. Then she saw herself kissing this man in a garden. Then there were people
laughing and dancing, it was like a party.
Sunod-sunod na ang mga alaalang bumabalik sa kanya at lahat ng iyon ay lalong
nagpapasikip sa dibdib niya. Then she remembers herself in this room, where flowers
are in her hands and he put a ring on her finger. Then flashes of a woman that took
that ring from her.
"!don't want to marry you! Okay na ba yun?" "Hindi mo inaasahang magtatalon aka sa
tuwa
dahil sa singsing na iyon, Ethan. We both know that if
Almira agreed to marry you, I wouldn't be here."

"Wala akong gusto kay Ethan pero siya itong lapit ng lapit, Marga."

Dumilat siya para itigil na ang mga pagtanaw niya

sa masasakit na mga alaalang iyon. They take her breath away and making her
vulnerable.

"You hated me..." She whispered. Her eyes turned cold and strange.

"No, sweetheart. Oh, please... Alalahanin mo ang pagmamahal ko, huwag ang mga
masasakit na nagawa ko sa'yo. Please remember me them in your heart, Marga."
Hinawakan nito ang mukha niya at pilit pinagtatama ang kanilang paningin.
His presence suffocates her and her head is aching. Gusto niyang alalahanin ang
mga sinabi nito pero lalong tumitindi ang sakit ng ulo niya.
"Are you okay, Marga?" Tanong ni Anikka nang makitang sinapo niya ang ulo.
"Sumasakit ang ulo ko." Umupo siya sa kama at sinapo ang noo. Si Ethan ay nanlumong
napalabas ng balkonahe.

"Baka napu-puwersa kang mag-isip." Nag-aalalang wika ng ina. "Hayaan muna natin
siyang makapag pahinga." Wika nito sa mga taong naroon. lsa isa namang
nagsilisan ang mga tao sa silid. Matagal tinitigan ni Ethan ang kasintahan bago
nagpasyang lumabas na rin.

Si Ethan ay napasapo sa mukha paglabas ng silid ni

Marga. Tinapik ng ama ang balikat niya para kumalma. "Don't rush things, Ethan.
Ang mahalaga 'y buhay
siya at nasa piling na natin. Marami kang pagkakataong
itama ang mga pagkakamali."

Naiwan naman si Anikka at Margaux para samahan siya sa silid. Unti-unti namang
napanatag ang isip niya makalipas ang ilang sandali.
"Gusto mo bang kumain muna? " Tanong ng ina.

Umiling siya dahil hindi siya nakakaramdam ng gutom.

Ang isip niya ay nasa IaIaking yumakap sa kanya na nagbigay ng samut-saring

emosyong hindi niya kayang pangalanan. Kanina'y naramdaman niya ang lungkot nang
bumalik ang ilang alaala, pero mas nilukob ng kalungkutan ang puso niya nang
lumabas ito ng silid dala ang pait sa mga mata nito.

"Did he really love me? Bakit iba sa mga nanunumbalik na alaala ko?"

"Yes, he did. Huwag mo munang alalahanin lahat baka makasasama pa sa'yo."

"I want to remember him, Mommy. Siya lang ang paulit-ulit na bumabalik sa panaginip
ko. It seemed like I belonged to him."

"Dahil dala-dala mo ang damdamin mo sa kanya sa matagal na panahon, anak. Your

heart remembers what your mind forgets. Kung itatanong mo kung mahal ka ba talaga
niya, higit pa roon, Marga. He stopped living
since you were gone."

"I saw a vivid vision of a woman who took the ring from me."

"Siya siguro si Almira. She was one of the people responsible for your abduction.
Hanggang ngayo'y hinahanap pa rin siya ng mga pulis."
"Almira..." She closed her eyes again and the face of a woman appeared.
Nagda-drive siya ng mabilis kasama niya ang babae habang hinahabolsiya sa madilim
na parte ng daan. Umahon ang takot sa dibdib niya sa mga eksenang pumapasok sa
balintataw niya. lkinabig niya ang manibela nang masilaw siya sa papasalubong na
isang sasakyan hanggang sa mahulog sila sa malalim na parte ng Iugar na iyon.
"Kunin mo ang engagement ring sa daliri ko. lkaw

ang dapat may suot niyan, Almira."

"Sa akin siya, Marga. Kung hindi nanghimasok ang ama niya y a/am kong hindi titigil
si Ethan sa panliligaw sa akin."

"Si Almira ang mahal niya." Mahina niyang sabi. "No, Marga. Saksi ako kung
paanong nawalan ng
sigla ang buhay ni Ethan nang akala naming patay ka

na."

"Gusto ko munang magpahinga, Mommy."

Tumitig ng matagal si Margaux sa anak bago ito nagpasyang iwanan siya, kahit si
Anikka ay lumabas rin. Sunod-sunod na pag-iyak ang ginawa niya nang
mapag-isa sa silid.
Si Ethan ay nakatingin sa kawalan sa labas ng hardin ng nilapitan siya ni Margaux.
Nanatili lang siyang nakatingin sa malayo dahil hindi niya kayang salubungin ang
tingin nito. He caused her daughter's misery.
"Hinayaan ko muna siyang magpahinga. Unti-unti ay nakakaalala na siya, pero ayokong
madaliin." Mahinang wika nito.

"What she remembers is how I hurt her."

"Just give her enough time. That was her mind that spoke, pero iba ang nararamdaman
ng puso niya. She carried within her the love she has for you even when she was in
a state of amnesia. Your feelings for each other is rare and extraordinary, Ethan.
Naniniwala
akong iyon ang isa sa dahilan kaya nagawa niyang iligtas ang sarili sa kamatayan.
Thank you for loving her unconditionally."

Marahan siyang tumango at sunud-sunod pa rin ang pagpatak ng luha.

lpinagpapasalamat niya sa Diyos ang pagbabalik nito kahit ang kapalit ay ang
malamig na pakikitungo nito sa kanya.

He could make her fall in love with him again.

Chapter 43

Nakatulog ng ilang oras si Marga. Tumayo siya at muling tumanaw sa pintuan palabas
ng balkonahe. Halos padilim na ang paligid. Kanina'y mas marami na siyang naaalala
nang hindi na gaanong sumasakit ang ulo niya. May kumatok at bumungad ang mukha ng
ina na nakangiti.

"Kumusta na ang pakiramdam mo?"

"Mas okay na ho kaysa sa dati. Mas marami na rin akong naaalala,"

"That's good news." Yumakap angina na naluluha pa rin. "Hindi maubos-ubos ang
pasasalamat ko sa Diyos na bumalik ka sa amin, Marga." Gumanti siya ng yakap sa
ina. "Tara sa ibaba at hapunan na. Nandiyan pa rin ang Uncle Zane ag Uncle Ezekeil
mo."

Bumaba sila sa komedor kung saan naghihintay pati sina Anikka at Jayzee. Si Ethan
ay katabi ng Daddy niya. lniwas niya ang tingin.
"Hanggang saan na ang naalala mo?" Tanong ng

.
ma.

"Hindi ko pa alam, Mommy. Mga putol na alaalang

tila may parteng blanko, o baka tumatanggi ang isip

kong balikan. But I now clearly remember you and Dad, sina Bradley, sina Uncle
Zane."

"Si Ethan? " Tanong ng ina nang hindi niya binanggit ang pangalan ng
kasintahan. Umiling siya at nakita niya ang lungkot sa mukha nito. Lahat ay walang
gustong magsalita.
"I don't know if those memories were real or just

plain dream. Sa mga panahong blanko ang alaala ko'y

lagi siyang laman ng panaginip ko, pero sa lahat ng iyon ay sakit ang dulot sa
akin."

Narinig ng lahat ang malalim na paghinga ni Ethan ngunit hindi ito nagsalita.

"You love each other, Marga. That love kept him strong through the days that you
were gone, at naniniwala rin akong ang pagmamahal na iyon ang naging lakas mo para
matawid ang trahedyang iyon at bumalik sa amin." Tumingin si Margaux kay Ethan
na noo'y nakatitig kay Marga.
"About Almira---"

"Don't mind her. Pilit lang niyang sinisira ang relasyon niyo."
"She's dead." Nagulat ang lahat sa sinabi niya. "Siya ang bangkay na nakuha
niyo. I was with her at the car, siya ang tumulong sa akin para tumakas. Nahabol
kami ng grupo ni Benjie at naikabig ko sa kaliwa ang manibela nang may
makasalubong kaming trak na sumilaw sa akin. Nagawa kong tumalon at kumapit sa
bawat punong malaglagan ko. But she wasn't able to
get out of the car. Ako'y nagpagulung-gulong hanggang magising na lang akong nasa
gitna ng gubat at takotna takot." Halos hindi na lumabas sa bibig niya ang mga
huling salita dahil sa nagsisimulang pag-iyak.

"Kung ganoon, bakit si Almira ang may suot ng singsing mo?" Tanong ng ina.
"I remember telling her that she should be the one wearing that ring."

"No one would wear that ring except you, Marga. Sa'yo ko lang iaalay ang pangalan
ko at pagmamahal
ko." Malakas na wika ni Ethan. Marahas itong tumayo at

umalis ng komedor. Si Ezekeil ay sumunod sa anak.

Hinawakan ng ina ang kamay niya at pilit na

ngumiti. "Kumain ka na, anak. Mamaya'y maaga ka ulit magpahinga. lpapahatid na

lang namin si Anikka sa Hotel."

Tumango naman siya sa ina pero ang nasa isip ay si

Ethan na tuluyang lumabas ng bahay.

"You don't have to overreact, Ethan, hindi pa tuluyang magaling si Marga." Wika ni
Ezekeil nang sundan niya ang anak sa hardin ng mansyon.
"Pero bakit hindi ang magagandang alaala ang binaon niya mula sa akin. Have I not
loved her enough? Nagkulang pa ba ako sa pagpapakita kung gaano ko siya kamahal?"

"Narinig mo kung ano ang sinabi ni Margaux kanina, you both held on to that love
you have for each other. Ngayon ka pa ba susuko?"

Marahan siyang tumango ng tinapik siya ng ama. Nagpaalam siyang uuwi muna para
bigyan si Marga ng panahong makapagpahinga.

Nang matapos ang hapunan ay nagpaalam nasi Anikka kay Marga. "Maraming salamat.
Kailan ka uuwi ng Quezon?" Tanong niya dito.

"Baka dito na muna ako maghanap ng matutuluyan. Balak ko naman talagang

lumuwas ng Maynila kung hindi lang nasira ng bagyo ang tulay."

"Stay at the Hotel, pag-aari naman namin 'yon. At least until you found a new
place." Suhestyon ni Jayzee nang tila gustong tumutol ni Anikka.
"That's a good idea. Dalawin mo ako minsan, gusto kong hindi maputol ang
pagkakaibigan natin. Utang ko ang buhay ko sa inyo nila Tatang." Wika niya.
"Oo naman. Babalik ako dito kapag nakahanap na ako ng bagong apartment."

Yumakap siya kay Anikka at muling nagpasalamat.

Nagbigay naman angina ng calling card nito para magkaroon sila ng komunikasyon.

"Ako na ang maghahatid sa kanya." Wika ni Jayzee sa kanya.

"Mag-iingat ka diyan, he's a certified playboy, Anikka." Warning niya sa dalaga.

Napailing naman agad si Jayzee.

"Now I wish you haven't regain your memory," he said with a grin. Natawa naman
sila ni Margaux.

Maaga siyang pinagpahinga ng ina para makabawi ng lakas. Nakatulog naman siya ng
maayos nang hindi na muling nagkaroon pa ng masamang panaginip. Kinabukasan ay
maaga siyang bumangon at nagtuloy sa komedor. Naabutan niya ang ama na nag-
aalmusal.

"Hi, Dad. Puwede bang sumama sa opisina ngayon?"

"Kahapon ka lang dumating, Marga. Baka makakasama pa sa'yo. Why don't you just
enjoy the day with your mother?"

"Okay na ako, Dad. Mas gusto ko ang nalilibang, isang buwan na rin naman akong
nakapag pahinga."

"Mukhang okay kana nga anak. Mas maaliwalas na ang mukha mo ngayon," Wika ng ina
bumungad mula sa
sala.

"Yes, Mom. I guess kailangan ko lang makabalik

dito para maalala ang lahat."

"You remember everything now?" Manghang wika nito. Marahan siyang tumango.
"Thank God! How about... Ethan?"

lsang pagkibit balikat lang ang isinagot niya sa ina at sumandok na ng pagkain. Ang
totoo'y kagabi pa luminaw ang Iahat sa kanya. Naalala niya na rin kung

paanong pinaikot siya ni Almira para lisanin ang opisina

nang wala sa sarili at doon sinamantala ng mga ito na kidnapin siya.

Pero hindi pa rin mawala sa kanya ang kaisipang naglihim sa kanya si Ethan tungkol
sa pagsama nito kay Almira sa club at at kung bakit kailangang bilhan ito ng kotse.

"Ethan was devastated since the day he realized you were missing, and that Benjie
and Almira had something to do with it. Dalawang linggo siyang alak lang at tubig
ang Iaman ng tiyan pagkatapos matagpuan ang bangkay na akala namin ay ikaw. He
suffered enough, Marga."

Napalunok siya sa ipinagtapat ng ina. Sa loob ng mahigit isang buwan bago siya
dinukot ay hindi naman pumalya si Ethan na iparamdam sa kanya na mahalsiya nito.
Maybe that was the reason why Almira took revenge; inagaw niya ang akala nitong
pagmamahalni Ethan dito.

Maya maya ay dumating naman ang Uncle Zandro niya at Auntie Dani kasama ang mga
anak nito. Agad siyang sumalubong ng halik pati sa mga bata.

"It looks like you have totally regained your memory. Hindi na ba sumasakit ang ulo
mo?"

"Hindi na po, Uncle. Kagabi ko iyon huling naramdaman, pero nakatulog naman ako ng
maayos at hindi na rin ako dinalaw ng masamang panaginip."
"It was your sub-conscious mind that brought you those unwanted nightmares. Alam
niyang wala ka pa sa Iugar kung saan ka nararapat kaya ka binabalisa ng mga
panaginip."
Pagkatapos siyang suriin ni Zandro ay siniguro na nitong maayos na nga ang
kalagayan niya.

"We're glad that you have recovered fast. Ang iba 'y
inaabot pa ng halos isang taon bago tuluyang

maka-recover. Welcome back Marga Daylan Mortel, and soon to be Mrs. Ethan Albano."
Kumindat ito sa kanya at nagalak naman ang puso niya sa sinabi nito. Kung
hindi nangyari ang pagdukot sa kanya'y mahigit isang linggo na dapat silang kasal
ni Ethan.

Makaraan ang mahigit isang oras ay umalis na rin ang Uncle Zandro niya at pamilya
nito.

"Bukas, kung talagang gusto mo nang pumasok ay isasabay kita. But for now, take a
rest and enjoy the day with your mother. She misses you a lot." Wika ng ama.

"And you don't?" Kunyari ay pagtatampo niya. "I do, so much that you don't know
how. Pero
maraming trabaho sa opisina, anak. At gusto kong

lubusin niyo ang araw na ito sa inyong mag-ina. See you later." Wika nito na
humalik sa kanya at kay Margaux bago lumabas ng mansyon.

"So, what do you want to do today?" Tanong ng ina nang sila na lang dalawa.

"Dito lang sa bahay, Mommy, I want to stay with you. Kanina'y nagawa ko nang
tignan ang ibaba ng balkonahe ng hindi natatakot. Hindi malayong mabilis akong
makaka-recover ngayong nakabalik na ako sa inyo."

"Sure, anak. Ayaw mo bang mag grocery or mag shopping?"

"I have everything that I need, Mom." Tumango
.
naman ang ma.

Naubos angoras nila sa pagkukwentuhang mag-ina. Matapos ang tanghalian ay muli

siyang niyayang mag grocery pero tumanggi siya at sinabing magpapahinga na lang.
Pagkaalis ng ina ay nagpasya

siyang magbabad sa bathtub.

Nakabihis na siya nang may kumatok sa pinto at bago pa niya buksan ay bumungad na
ang mukha ni Ethan. Agad umahon ang kaba sa dibdib niya.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" Masuyo nitong tanong.

"M-mabuti naman. Anong ginagawa mo dito?" "Dinadalaw ka. You're my fiancee,
remember?"
"H-hindi ko alam." Pagsisinungaling niya. A twisted smile showed on Ethan's
face.

"You still don't remember everything? Hindi ko alam kung bakit ang
masasamang bagay pa ang naalala mo sa akin. But anyway, I am here to help you
remember."

"Makakaalala din ako, Ethan."

"We need you to recover fast dahil dalawang linggo ko lang nai-urong ang petsa ng
kasal."
"Two weeks?! That's too soon. Kailangan ko munang alalahanin kung pumayag talaga
akong magpakasal sa'yo."
Si Ethan ay lihim na natatawa sa ikinikilos ng kasintahan. Bago siya pumunta rito
ay kinumusta niya sa Uncle Zandro niya ang kalagayan nito. Kahit angina nito'y
nakausap niya kaninang umaga at sinabing naaalala na nito lahat.

"I proposed to you here, did you remember?" Dahan dahan siyang lumapit kay Marga at
nakita niya ang bahagya nitong pag-atras. Kinuha niya ang singsing sa bulsa at
ipinakita dito. "I gave you this ring because I want to marry you, and share the
lifetime with you.
Kahit kailan ay hindi ko nanaising ibigay ito sa iba kahit pa noong panahong akala
ko'y tuluyan ka nang nawala."
"May larawan kayong kuha sa club --"

"Yes, I will explain everything to you pati na rin ang

sinabi niyang binilhan ko siya ng sasakyan. That photo was when you decided to go
out on a dinner with Jayzee. Niyaya ako ni Benjie kaya't hindi na ako tumanggi.
Maaaring sinadya nilang malasing siya para makuhanan kami ng larawan. But I
never touched her.
Kinailangan ko lang siyang ihatid dahil nakatulog na siya sa kalasingan. But Benjie
was there the whole time,
kahit pa nang iakyat ko siya sa silid sa apartment niya.

And about that car, naabutan ko siyang umiiyak dahil hindi na-aprobahan ang car
loan niya para sa gagawing taxi ng kuya niya. Dahilsa awa at pagmamalasakit ay nag-
offer akong tutulungan ko siya at babayaran niya sa akin buwan-buwan. That was the
biggest mistake I've done that made our lives miserable for a while. "

"Y-you.. you loved Almira, iyon ang naaalala ko." Pautal nitong sabi. lniyakap
niya ang braso sa baywang nito at masuyong tinitigan.

"Hindi ko siya kailanman minahal. I admit, I was so fond of her. I realized why.
You are her exact opposite, tulad ng sabi mo'y simple lang siya at ikaw ay
kumplikado. Maaaring matagal na kitang mahal pero hindi ko lang maaamin dahil sa
pride ko, nasa tinagal tagal na pagpapahayag mo ng pag-ibig ay makukuha mo rin
pala ako sa huli. It took me just one kiss to realize that.You promised yourself
that I will fall in love with you. Here I am, Marga; deeply, hopelessly, and
completely in love with you."

He kissed her and she kissed him back. Hindi niya namalayang umagos ang luha niya
at nalasahan iyon ng dalaga. lni-atras nito ng bahagya ang katawan.

"Why are you crying?"

"Tears of joy, my love. Hindi ko akalaing nasa mga

bisig kita ngayon. Hindi ako magsasawang

magpasalamat sa Diyos sa pagbabalik mo."

"Hindi mo ba tatanungin kung mahal pa rin kita?" "No. sa tagalng pagmamahal mo sa

akin ay hindi
ko alam kung kaya mo iyong kalimutan kahit ilang beses
ka pang magka-amnesia." Biro niya sa kasintahan. "Wala akong maalalang nagyabang ka
ng ganyan,
Ethan Albano." Tumawa siya ng malakas.

"You have loved me long enough to carry me a

lifetime, my love. At kung sakali mang makalimutan mo iyon, I will always be here
to make you fall in love with me again."

Nang wala ng salitang namutawi sa bibig ni Marga ay muli niyan itong siniil ng
halik. Hindi siya magsasawang iparamdam dito kung gaano niya ito kamahal.

Chapter 44

Like autumn leaves falling

In the first light of morning

It came to my surpriseTrue love calls

Just once in a lifetime

Why should we wait

When now is the right time

lyon ang tugtog na puma-painlang sa bulwagan habang nagsasayaw ang bagong kasal
nasi Ethan at Marga. Lahat ng tao ay masaya sa pag-iisang dibdib ng dalawa matapos
ang unos na nalampasan ng mga ito. Kasama sa mga dumalo ay si Gabriel atAnikka.
"I noticed how Gabriellooks at you, sweetheart. Kung hindi pa tayo kasal ngayo'y
kanina ko pa pinalabas ang lalaking iyan." Wika ni Ethan sa kanya.
"They saved my life, love. At hindi ka dapat nagseselos, kahit tulog ako'y ikaw ang
laman ng panaginip ko." Tumawa naman ito.

"Napansin mo ba ang pag-iiwasan ng tingin ni

Jayzee at Anikka?" Pag-iiba nito ng usapan.

"Yeah. Hindi ko alam kung ano ang mayroon sa dalawang iyan. Akala ko ba'y kukuhanin
ni Uncle Zane si Anikka para maging empleyado ng Albano Air?"

"She's now Jayzee's secretary, sa susunod na linggo na siya magsisimula."

Nagsalita ang wedding host para sa pagbibigay ng mensahe ng mga Ninong at Ninang
nila sa kanilang dalawa. Bumalik sila sa upuan at isa isa namang nagbigay ng
mensahe ang mga tinawag.

"Sigurado ka ba sa desisyon mo, Anikka?" Tanong

ni Gabriel sa kanya habang hinihintay na lang matapos ang seremonya ng kasal ni

Ethan at Marga. "Hindi habang buhay ay makakapag tago ka sa Uncle Octavio
mo."

"Kailangan ko lang ng kaunti pang panahon, Gab.

At napagod din ako sa tagal na pagtatago kung saan-saan. Kailangan ko lang huminga
sandali."

"Pero hindi mo kailangang pumasok bilang isang sekretarya. You owned a whole
ranch,for pete's sake!"

"And that caused my life in danger. Mas gusto ko pang mamuhay ng simple, Gabriel.
Ano ang gagawin ko sa hacienda mag-isa?"

Hindi na nakasagot ang pinsan sa sinabi niyang iyon. Sa ngayon ay hindi niya rin
alam kung ano ang gagawin sa buhay niya. Minsan ay hiniling na lang niyang
magkaroon din siya ng amnesia katulad ng nangyari kay Marga. Hindi niya gustong
nadadaig siya
ng takot mula nang malaman niyang may kinalaman ang tiyuhin sa pagkamatay ng mga
magulang.
"May I dance with you?" Nagulat siya nang inilahad ni Jayzee ang kamay sa harap
niya habang siya'y nasa malalim na pag-iisip. Napilitan siyang tumayo at
nakipagsayaw sa binata. Sa gitna ng bulwagan ay marami ding nagsasayaw kabilang na
ang bagong kasal.
"You look lovelier today." Papuri sa kanya ni Jayzee. Ang braso nito'y halos
nakapalibot nasa baywang niya dahilan para mas maglapit pa ang kanilang mga
katawan. She sensed something dangerous but bewitching her at the same time.

"Lahat halos ng kababaihan dito ay magaganda, Jayzee."

"But you are different. They may catch my eyes,

Chapter 44 3/4

but it is you who catch my ---"

"Heart? Don't patronize me that much, Jayzee." Putol nito sa sinabi ng binata.

"Why not? At bakit napapansin kong tila hindi maganda ang pakikitungo mo sa akin
mula ng magkakilala tayo? Do I scare you?"

Napatingin siya dito at agad ding binawi nang tila napaso siya sa pagkakatitig nito
sa kanya. Hindi niya alam na napapansin ng binata ang pag-iwas nito sa kanya
simula nang ihatid siya nito sa Hotel. At kapag may pagkakataong nagkakausap
sila ay nagbibigay siya ng distansya nilang dalawa.
"No." Matipid niyang sagot.

"Then, be nice to me. Magkakasama tayo araw araw simula sa Lunes, sweetheart.
I promise to be good to you if you will be good to me too."

Hindi siya nakasagot. Ang totoo'y balak niyang pumasok ng trabaho dito sa
Maynila habang wala pa siyang konkretong plano para sa sarili at sa suliraning
tinakbuhan. Kaya't nang mag-offer ang Uncle Zane ni Marga ng trabaho sa kanya at
agad niya itong
tinanggap. Nagulat na lang siya nang tinawagan siya ng HR department na maaari na
siyang magsimula at ang posisyon niya'y Executive Assistant ni Jayzee Albano.
It seems like she's setting her foot in another dangerous situation. It is too
much to handle. Pero hindi rin niya magawang umatras.
Si Zane, Ezekeil at Zandro naman ay na-uusap sa isang sulok habang nakatingin sa
mga anak.

"Tumatanda na tayong talaga. Sino kaya sa mga iyan ang susunod na ikakasal? "
Wika ni Ezekeil.

"I hope it's Jayzee. Hindi ko gustong kung sino-sino ang kasama sa club." sagot
naman ng amang si Zane.

Chapter 44 4/4

"And do you think Anikka is the answer?" Tanong naman ni Zandro.

"What are you talking about?" Kunyari ay tanong

nito.

"Oh, c'mon. Akala mo ba'y maililihim mo sa amin

na sadyang pinaglalapit mo ang dalawang iyan?"

Hindi sumagot si Zane bagkos ay hinanap ng mata ang babaeng pinag-uusapan. Nang
makita niyang kasayaw ito ng anak ay napangiti siya habang may planong nasa isip.

----THE END---