SIMULA

ONE NIGHT, SON

SIMULA

"My lawyer just sent this over. I need your signature on it" itinapon nito ang
dala-dalang envelop sa mesang nasa pagitan naming dalawa.

"Ano yan?" walang ganang tanong ko. Tinitigan ko lang ito saglit bago tumingin ng
diretso sa kanya. Hindi ko na pinagkaabalahan pang tingnan ang laman nito dahil
nakakasiguro akong hindi ko magugustuhan ang kung ano mang laman nito.

"Why don't you get it and read?" nakadekwatro itong umupo sa bangkong katapat ko.
Nakahilig ito sa upuan habang himas-himas ng kanang kamay ang pag-ibabang labi
nito. Napatingin ako doon at napalunok bago nag-iwas ng tingin.

"Bakit di mo nalang sabihin para mas madali?" saad ko habang nakatingin sa ibang
direksyon. Nahagip ng paningin ko ang pagtayo nito mula sa pagkakaupo at ang
paglapit nito sakin, yumukod ito upang magpantay ang aming mukha. Hinawakan nito
ang aking baba at pilit na ipinaharap sa kanya.
"You're still the same Megan Buenaflor I used to know before. Nothing change" saad
nito at inilapit ang mukha sakin. Nag-iwas ako ng tingin at iwinaksi ang kamay
nitong napahawak sa baba ko dahilan para mapahalakhak ito.

"Oh! believe me governor. I've change a lot. I guess. Now, can we make this quick?
my son is probably waiting for me"

"Our son Meg. OUR.SON"

"I don't give a damn governor. Now make me understand this shit, I don't have the
intire day to chat with you." pinanatili kong matatag ang mukha ko sa kabila ng
pagkabalisang nararamdaman.

"Oh! you cussed too much honey, i guess that was the change you are talking about.
By the way this is a prenuptial agreement" napataas ang kilay ko sa sinabi nito,
mahina itong napahalakhak sa naging reaksyon ko "---It has a lot of fancy words but
basically, it says that if there's a divorce then you can walk out of the marriage
the way you came in with nothing" pagpapatuloy nito.

"And?"
"And it says that if we divorce, I get the sole custody of any children" saad nito
na nagpahalakhak sakin. Kagat-kagat ko ang pag-ibabang labi sa pagpipigil ng tawa.
Gosh! it's the lamest joke I've ever heard for the past 22 years of my existence.

"And what made you think na magpapakasal ako sayo? yung pagkababae ko lang ang
nawasak mo gob. at hindi ang utak ko. Hindi pa ako sira para gawin ang ka
istupiduhang iyan" hindi makapaniwalang saad ko. Muli itong umupo sa bangko at
ipinatong ang mga paa sa lamesa.

"You have my child. Isn't that enough?"

"It's not enough governor, hindi ako magpapakasal sayo at hindi mo makukuha ang
anak ko, end of the discussion."

"Again ms. Buenaflor. It's OUR son. Our son."

---mimi
VOTE, COMMENT AND BE A FAN...
KABANATA 1

KABANATA 1

HILA-HILA ko pababa ang laylayan ng suot kong maiksing damit. Hindi ako komportable
sa ganito ngunit ito ang pilit ipinapasuot ni ina sa akin. Lulan kami ng taxing
inarkila ni ama para maghatid at magsundo samin sa dadaluhang kasiyahan. Hindi ako
mapakali dahil sa suot kong damit, inayos ko ang mahaba kong buhok at pilit na
tinatabunan ang dibdib kong nakalantad dahil sa baba ng neckline. Napapakagat ako
sa aking pang-ibabang labi habang panay ang pangaral ni ina sakin sa kung ano ang
dapat kong gawin na taliwas naman sa aking kagustuhan. Halos mapatalon ako ng
biglang tapikin ni ina ang aking kamay na pilit ibinababa ang laylayan ng aking
damit sa kadahilanang umaangat ito kada gagalaw ako.

"Wag mo akong artehan dyan Megan ha! Ayusin mo yang galaw mo at nang mapansin ka ni
gov." saad nito at tiningnan ako ng masama dahilan para mapayuko ako.

"Ina, hindi po kaya masyadong maiksi itong damit ko? Hindi po kasi ako komportable
sa ganito"

"Anong hindi komportable-komportable dyan! Huwag mong pansinin iyang suot mo, ang
kailangan mong pagtuunan ng pansin ay kung pano mo lalandiin si gov.!" galit na
utas nito at dinuro-duro pa ako.
"Ina naman---"

"Huwag mo akong maartehan dyan Megan! Matuto kang tumulong sa amin ng ama mo at
nang magkasilbi ka naman sa pamilyang ito!" muling saad nito at mas minabuti ko na
lamang na huwag nang magsalita. Isang trabahador sa rancho ng mga Romualdez na
syang gobernador sa aming lugar ang aking ama at gusto ni mama na mapalapit ako kay
gov. upang tumaas ang posisyon ni papa sa rancho. Hindi ako sang-ayon sa balak ni
ina ngunit wala akong magawa dahil sa iginigiit nitong silbi ko sa aming pamilya.

Kilala ang mga Rumualdez sa buong lungsod maging sa mga karatig lungsod dahil sa
maayos na pamamalakad nito sa pulitika. Ilang ulit itong hinirang bilang gobernador
sa aming lugar at walang sino man ang nakakatalo dito sa kadahilanang lahat ng mga
mamamayang sakop nito ay pabor sa kanyang pamamahala at isa na ang ama ko doon.
Matagal ng iginigiit ni ina na mas bubuti ang aming pamumuhay kong makakapag-asawa
ako ng isang mayamang lalaki na mag-aahon sa amin sa kahirapan at si gov. ang gusto
ni ina para sakin. Nang makarating na kami sa pagdadausan ng kasiyahan ay marahas
akong hinila ni ina palabas sa taxi.

"Umayos ka Meg. Huwag mo akong gagalitin at hindi mo magugustuhan ang gagawin ko

sayo. Ngumiti ka!" madiin saad nito bago naglakad papasok. Nasa gilid lang ako nito
at pilit na ngumingiti sa kabila ng pagkabalisang nadama. Hindi ko mapigilang
hilain ang damit ko pababa dahil umaangat ito. Napapiksi ako ng mariin akong
hawakan ni ina sa braso.

"Ayan na si gov. Umayos ka!" bulong nito at may ininguso sa bandang likuran ko.
Pumihit ako upang tingnan ito at halos mapako ako sa kinatatayuan ko ng magtama ang
mga mata namin. Hindi ko alam kong nagkataon lang ba na pareho kaming nagkatinginan
o sadayang kanina pa ako nito pinagma-masdan. Ipinilig ko ang ulo ko upang iwaglit
ang isiping iyon. Nag-iwas ako ng tingin at muling napatingin kay ina na unti-
unting ngumingisi, marahil ay nakita nito ang titigan namin ni gov. Hinila ako ni
ina papunta sa direksyon ni gov. at kahit gusto kong magprotesta ay mas minabuti ko
na lamang na sumunod rito.

"Magandang gabi po Gov." bati ni ina dito at hinila ako palapit dito.

"Magandang gabi rin ho sa inyo, masaya ako't nakadalo kayo" saad nito kay ina
ngunit nakatuon ang mga mata nito sakin. Nakakaintimida ang bawat titig nito at
hindi ako makatingin ng diretso dito.

"ah, ito po pala ang anak ko gov. Si Megan." pagpapakilala nito sakin at bahagya pa
akong itinulak rito. Bumundol ang kakaibang tambol ng puso ko.

"Magandang gabi ho." magalang na saad ko at bahagyang yumukod. Sa pag-angat ng

aking ulo ay muling nagtama ang aming mga mata. Hindi ko maiwasang humanga sa
angking kagwapuhan nito, matikas ang kanyang pangangatawan at napaka respetadong
tingnan sa suot nitong itim na coat na tinirnuhan ng kulay abong kurbata. Hindi
nagkakalayo ang edad naming dalawa, sa pagkakaalam ko ay bente singko pa lamang
ito.

"Hindi ko alam na may anak pala kayo maliban kay Stacy aleng Josana. "
"Hindi ko lang po nababanggit sainyo gov. lumaki rin ho kasi sya sa tiya nya sa
maynila at ngayon lang naparito" saad nito bago tumawa. Tipid akong napangiti at
bahagyang hinila pababa ang aking damit, nahagip ng paningin ko ang bahagyang
pagtingin nito doon kaya mas lalo ko itong ibinaba na nagpataas sa kilay nito.

"Naku, maiwan ko muna kayo gov. at pupuntahan ko na muna ang aking mga amiga doon."
saad nito kay gov. na nagpatango dito. Pumihit si ina paalis at bahagya pa akong
tinitigan ng matalim. Nakarinig ako ng mahinang pag-ubo kaya napatingin ako kay
gov. na nakatingin rin sakin. Hinila kong muli pababa ang aking damit at tinabunan
ng buhok ang aking dibdib.

"Naaasiwa kaba sa suot mo?"

"Huh?"

"Pansin kong hindi ka komportable sa suot mo."

"Ay naku hindi naman po gov. Medyo umaangat lang kasi pero okay lang naman po"
pagsisinungaling ko dito kahit na ang gusto ko na lamang gawin ay balutin ang aking
katawan.
"Rake nalang ang itawag mo sakin at wag mo na akong i 'po' kasi pakiramdam ko ay
sobrang tanda ko na kapag ganun. Sa palagay ko naman ay hindi nagkakalayo ang edad
nating dalawa. Ilang taon ka na nga pala?" saad nito bago sumimsim sa hawak nitong
basong naglalaman ng alak. Inalok ako nito ng alak na sya namang tinanggihan ko.

"Twenty-one" saad ko at muling hinila pababa ang damit ko. Lumipad roon ang tingin
nito at hindi ko maiwasang maasiwa sa paraan ng pagtitig nito. Bahagya itong
tumango.

"Hindi ka umiinom?" umiling ako dito at bahagyang ngumiti. Nahagip ng paningin ko

ang pagkahulog ng paningin nito sa dibdib ko bago ito nag-iwas ng tingin at muling
uminom.

"H-hindi ka pa ba nakakainom ng alak? Hindi ko akalaing sa panahon pa pala ngayon

ay may babae paring hindi umiinom ng alak. That's good." nakangiting saad nito,
inilapag nito ang dalang baso sa maliit na mesang naroon.

"Hindi kasi ako pinapahintulutan ni amang uminom ng alak."

"Maganda nga iyong ganun. Hindi naman talaga bagay sa isang magandang dilag na
kagaya mo ang uminom. Marami nang mga naglipanang kalalakihan ngayon ang
nasasangkot sa mga krimeng may kinalaman sa mahahalay na bagay at ang katulad mo ay
kailangang ilayo sa mga iyon." seryosong saad nito. Uminit ang pisngi ko sa sinabi
nito. Nang maramdaman ko na naman ang pag-angat ng damit ko ay muli ko itong
ibinaba ngunit laking gulat ko ng maramdaman ang pagdausdos ng mainit na bagay sa
balikat ko. Halos malaglag ang panga ko ng makita ang coat nitong nakapulupot sa
katawan ko. Napalapit ang katawan nito sa katawan ko at naamoy ko ang mabango
nitong pabango. Sunod-sunod ang mga naging paglunok ko ng bumulong ito sa tenga ko.

"You should not wear something like that Megan. Everyones attention is on you and I
hate it."

Nanindig ang mga balahibo ko sa sinabi nito lalo na nang banggitin nito ang
pangalan ko. Makahulugan itong ngumiti bago lumayo at uminom muli. Nahagip ko si
inang malapad na ngumiti. Nag-iwas ako ng tingin at pinaypayan ang aking sarili.
Ba't parang bigla atang uminit?

---mimi
VOTE, COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 2

KABANATA 2

ISANG masigabong palakpakan ang umugong sa buong paligid ng tawagin si gov. upang
magbigay ng minsahe. Nakatuon ang atensyon ng lahat dito lalong-lalo na ng mga
kababaihan na hindi maipagkakailang may pagtingin sa gobernador. Nakitawa rin ako
sa mga nakakatawa nitong linya at hindi ko mapigilang maintimida sa mga titig na
ipinupukol nito habang ito ay nagsasalita. May iilan na ring napapasulyap sa gawi
ko, marahil ay napansin ng mga ito ang panaka-nakang pagsulyap ni gov. sa
kinatatayuanko. Hindi rin lingid sa aking kaalaman ang matatalim na mga titig na
ibinabato ng ilan sa mga kababaihang nakapansin sa mga nakaw na tingin ni gov.
dahil halatang-halata ang pagkainis ng mga ito.

"Hi"

Napatingin ako sa isang lalaking nakatayo sa harapan ko. Matipuno ang pangangatawan
nito at kapansin-pansin ang matangos na ilong ngunit may kapayatan nga lang.

"ah hi"

"Megan Buenaflor right?" tanong nito na nagpatango sakin "---nice to meet you
Megan, by the way I'm Lorenzo" inilahad nito ang palad na sya namang tinanggap ko.

"May I have this dance?" dugtong nito. Hindi ako agad nakasagot sa paanyaya nito.
Nilingon ko si inang nakataas ang kilay habang nakatingin sa lalaking kausap ko,
nahagip rin ng paningin ko ang pagtingin ni gov. sa gawi ko ngunit sandali lamang
iyon.

"Wala naman sigurong magagalit kung isasayaw kita diba?" muling tanong nito.
"W-wala naman, pero kasi hindi ako marunong sumayaw baka mamantal lang ang mga paa
mo kung sakaling maaapakan ko" saad ko na nagpatawa rito. Kinuha nito ang kamay ko
at dinala sa gitna ng mga nagsasayawan.

"I don't care about my feet Megan, as long as walang magagalit ay isasayaw kita"
pinihit ako nito palapit sa kanya at dinala ako sa bawat galaw ng mga paa nito.
Ilang beses ko na syang natatapakan ngunit hindi nito ininda iyon at patuloy lang
sa pagsasayaw.

"S-sorry, naku sorry talaga di ko sinasadya" hinging paumanhin ko ng muli kong

maapakan ang paa nito.

"No, it's okay. I guess i need to endure it if i want to dance you." saad nito at
ngumiti ng malapad na kaagad ko rin namang sinuklian. "---so, ngayon lang kita
nakita sa matagal kong pamamalagi dito. Kung hindi ko pa narinig noong ipinakilala
ka ng iyong ina sa aking kapatid ay hindi ko pa malalaman ang iyong pangalan. It's
great to know you" muling saad nito sa kabila ng aming pagsasayaw. Bahagya akong
nabigla sa sinabi nito.

"K-kapatid mo si Gov.?"
"Oo, alam kung hindi kapani-paniwala for the fact that I am more attractive than
him but yes, he's my brother and he's two years older than me" natatawang saad
nito. Dahan-dahan akong tumango. Another Romualdez huh?

"Ah, so are you in politics just like your brother?"

"No, wala akong hilig sa ganyan. I want to live in peace. Becoming a politician is
like stepping the botton of danger. Hindi nawawala ang gulo sa mundo ng politika
and I just hate it" saad nito at hinigit ako palapit dito ngunit hindi ko iyon
nabigyan ng pansin dahil okupado ang isip ko sa sinabi nito.

"Ano ang ibig mong sabihin?" nagtatakang tanong ko dito.

"Kani-kanina lang on the way here ay tinadtad ng bala ang sasakyan ni Rake"
napasinghap ako sa sinabi nito at nanlaki bahagya ang mga mata.

"T-tapos anong nangyari?" hindi ko mapigilang mapatanong dito. Hindi ko alam kong
bakit nagkainteres akong bigla dito.
"Some maggots tried to kill him and I guess may kinalaman ito sa politika. Dalawang
motor ang sumalubong sa sasakyan nya at buti nalang ay bullet proof yung kotse nya
" muling saad nito.

"Asan yung mga bantay niya? Dapat sa panahong iyon ay nakabantay sa kaligtasan nya
ang mga bodyguards nya" giit ko rito. Dapat kung aware na syang posibleng mangyari
sa kanya ang nangyari dahil nasa mundo sya ng politika ay dapat may marami itong
tagabantay. Dapat ay pinagtutuonan nito ng pansin ang kasiguraduhan sa kaligtasan
nito.

"Belive me, hindi na nya kailangan ng bodyguards. He doesn't want shits like that.
Kaya na nya ang sarili nya, he's a monster with guns" natatawang saad nito na kung
aanalisahin ko ay hindi naman talaga nakakatawa. Nagsisimula na akong mainis sa
kanya sa hindi malamang dahilan.

"Hindi naman ibig sabihin na kung magaling sya sa baril ay kaya na nya ang sarili
nya. Is he stvpid or what?!" galit na saad ko na nagpatigil sa pagsasayaw nito.
Natigilan ito kaya nakagat ko na lamang ang sariling mga labi bago napayuko. "---I
mean, hindi dapat sya makampante kasi buhay na nya yung pinag-uusapan diba?"

"I guess so---teka bakit ba si Rake yung pinag-uusapan natin dito? So, Meg do you
have a boyfriend already?" pilyong tanong nito at ngumiti ng bahagya.
"W-wala pa" saad ko dito dahilan kung bakit mas lumapad ang pagkakangiti nito.
Biglang bumundol ang kakaibang kaba sa puso ko sa di malamang dahilan. Para bang
may kanina pa na nanunusok sa likod ko. Tiningnan ko si Lorenzo at ngumiti bago ko
iginala ang paningin sa mga kasama naming nagsasayaw. Napawi ang ngiti ko ng
huminto ang tingin ko sa lalaking may nakakaintimidang titig. Napako ang paningin
ko sa kanya, nakita ko ang madiing paglapat ng mga labi nito na wari'y nagpipigil.
Muli itong uminom ng alak bago sumilay ang kakaibang ngiti sa mga labi nito.

"So, are you free this saturday? Mamasyal tayo sa rancho kung gusto mo---wait!
Nakapunta ka na ba sa rancho?" tanong nito. Umiling ako.

"Kakauwi ko lang galing sa maynila at hindi pa ako nakakagala sa buong luga---"

"Excuse me" natigil ako sa pagsasalita at sabay kaming napatingin ni Lorenzo sa

nagsalita. Standing in front of us was Governor Rake with a glass of champagne in
hand. "---can I have this dance with you Megan?"

"Can't you see Rake? Nagsasayaw pa ka---"hindi na nito natapos ang pagsasalita ng
biglang ibinigay ni Rake ang dalang baso sa kapatid at hinapit ako sa bewang.

"Shut up and leave Lorenzo. You've had enough" saad nito sa kapatid na napailing
nalang bago tumalikod at umalis. Hinigit ako nito palapit at idinikit ang bibig
nito sa tenga ko.

"Is Lorenzo handsome" biglang saad nito na nagpakunot sa noo ko.

"O-of course he is" utal na sagot ko dito. Naglakbay ang mga daliri nito sa braso
ko dahilan para mapalunok ako ng sunod-sunod. Hinawakan nito ang mga kamay ko at
dinala sa batok nito. Gumapang ang mga kamay nito sa bewang ko at hinapit ako
palapit dito na ikinagulat ko. Naramdaman ko ang pagdikit ng pangharap ko sa
malapad nitong dibdib at hindi ako mapakali sapagkat alam kong nasa aming dalawa
ang atensyon ng lahat.

"What do you think of me? Am i handsome?" bahagyang napaawang ang mga labi ko sa
naging tanong nito. Nalukot ang noo ko at napalunok. Hindi ko makuha ang tamang
sagot kaya tanging tango na lamang ang naging tugon ko dito.

"Handsome enough to be your man Megan?" tuluyan ng nalaglag ang panga ko sa sinabi
nito kasabay ng sunod-sunod na pag click ng camera. Oh Jesus Christ! he's fast!

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN
KABANATA 3

KABANATA 3

NATIGIL ang musika kasabay ng pagtigil ng mga tao sa ginagawa.

"Answer me Megan, am I handsome enough to be your man?" muling tanong nito. Umugong
ang mga bulong-bulungan kasabay ng pagpalakpak ni inang nagpabalik sa akin sa
katinuan. Napatingin ako dito na sa ngayon ay pinandidilatan na ako ng mata habang
nakaplaster ang malapad na ngiti sa mga labi nito.

"I-I don't know. I just dont know" kandautal-utal na saad ko. Panay ang kuha ng
camera sa aming dalawa at hindi ko alam kung bakit hinahayaan lang nya ang mga
itong kunan kami ng litrato. Ayon sa pagkakatanda kong sinabi ni ina ay ayaw nitong
pinakikialaman ang sariling buhay at pribado ito sa mga medya. Bakit wala itong
ginagawang aksyon ngayon?

"It's just a yes or a no question Megan." bulong nito sakin na sa palagay ko ay

hindi rinig ng mga taong nakapaligid samin.

"Pwede ba nating pag-usapan ito sa pribadong lugar. Yung tayo lang dalawa kasi sa
palagay ko ang usaping ito ay hindi nababagay pag-usapan sa ganitong lugar" ganting
bulong ko.
"And why is that?"

"A lot of cameras are on us at ayokong ako ang maging usapin sa mga tabloids bukas"
saad ko dahilan para pagak itong napahalakhak.

"That's what I want" saad nito sa mahinang boses na nagpakunot sa noo ko.

"A-ano?"

"I said let's go" sagot nito at hinila ako sa kung saan. Hindi ako kumawala sa
pagkakahawak nito, nagpatianod lamang ako dito. Umakyat kami sa isang engrandeng
hagdanan hanggang sa makarating kami sa kulay abong double doors. Binuksan nya ito
at itinulak ako papasok.

Maganda ang interior design ng silid na pinagdalhan nito sakin, lahat ng mga gamit
na nakikita ko ay sumisigaw ng karangyaan at kaayusan. Kulay abo ang couch nito na
may kulay lupang linings, may malaking litratong nakasabit sa dingding nito.
Litrato ni gov. na naka suit at respetadong tingnan. Marami ring mga libro ang
makikita roon kaya sa palagay ko ay hilig nitong magbasa.

Napadako ang tingin ko kay gov. na niluluwagan ang suot nitong kurbata at tumihaya
sa couch na naroon. Nilapitan ko ito at tumayo sa harapan nito ngunit hindi ako
nito binalingan. Nanatiling nakapikit ang mga mata nito na wari'y natutulog.

"May gusto ka ba sakin?" hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at tinanong ko na ito ng

diretsahan kahit na lumalabas na makapal ang mukha ko para tanungin ito ng ganun.
"---kanina mo pa ako tinitingnan"

Hindi ito sumagot ngunit nakita ko ang bahagyang pagyugyog ng mga balikat nito at
ang mumunting tawang naiisatinig nito.

"Yes I like you" diretsong saad nito. Kahit na alam ko na ang isasagot nito ay
hindi ko parin maiwasang magulat ng lumabas mismo sa mga labi nito ang mga salitang
iyon.

"So, anong plano mo ngayon?" saad ko. Nag-angat ito ng tingin at nagtama ang aming
mga mata. May kakaiba sa mga titig nito at hindi ko mawari kung ano iyon. "---are
you going to court me?" napatawa ito ng pagak sa tanong ko bago nagseryoso.
"I don't do courting honey."

"So, what's your plan then?" tanong ko dito. Tumayo ito mula sa pagkakahiga at
tinungo ang maliit na lamesang gawa sa kahoy na naroon. Nagsalin ito ng alak na
kaagad naman nitong tinunga. Nakikinita kong mahilig ito sa mga inumin dahil sa
iba't- ibang uri ng mga inuming maayos na nakahilera sa mumunting aparador nito.
So, the great governor is fond of guns, reading books and collecting wines huh!
quite weird!

"That was my question Megan, what is you and your mom's plan?" seryosong saad nito
dahilan para mawalan ako ng kulay sa mukha. I was taken aback by that question.
Bahagyang napaawang ang bibig ko sa gulat. Hindi ko mahanap ang tamang sagot sa
tanong nito, nilaro-laro ko ang mga daliri ko at ibinaling sa ibang direksyon ang
atensyon ko.

"A-ano namang klaseng tanong yan gov. " hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko kaya
tinalikuran ko ito at tinungo ang mga litratong maayos na nakasabit sa kulay lupang
wall nito. "---w-wala naman kaming plano ni ina" saad ko at nagpakawala ng mahinang
tawa.

"2 years ago ay ipinakilala rin ng iyong ina ang iyong kapatid sakin. They plan to
seduce me and I guess it's because of money " saad nito dahilan para mapatingin ako
sa gawi nito ngunit kaagad rin namang napatalikod ng makita ang mga nanunusok
nitong mata. Hindi ko alam ang tungkol sa sinasabi nito, kung ganon ay ibinugaw rin
ni ina si ate kay gov?
"H-hindi ko alam ang bagay na iyan gov." nauutal na saad ko. Nakaramdam ako ng hiya
sa ginagawa ko ngayon at alam kong alam nito ang plano ni ina. Siguro ang tingin
nito sa akin ngayon ay isang mababang uri ng babaeng handang ibugaw ang sarili
para sa kakarampot na salapi. Napakagat ako ng labi sa isiping iyon.

"Iyon ba ang dahilan kung bakit ganyan ang ayos mo ngayon? Tatapusin mo ba ang
hindi natapos ng iyong kapatid? Are you going to seduce me?" sunod-sunod na tanong
nito. Nag-init ang dugo ko sa narinig at galit itong hinarap ngunit napahakbang ako
paatras ng mapagtantong sobrang lapit na pala namin. "---it's your damn plan
right?"

"Hindi mo alam kung gaano ko kaayaw ang ginagawa ko ngayon kaya wala kang
karapatang bastusin ako!" galit na sigaw ko rito sa kabila ng maliit na espasyong
nakapagitan sa aming dalawa. Hindi ko na ipagkakaila dito ang katotohanan dahil
matagal na pala nitong alam at alam kong ang galit ni ina ang mag-aabang sa akin
pagkalabas ko rito.

"It's not your will to do it but you actualy make the move! wearing that shitty
dress and being so damn pretty is enough to caught someone's atention and dammit!
Akala ko ako ang lalandiin mo? Bakit pati kapatid ko? " saad nito. Natigilan ako sa
sinabi nito, pinuri nya ba ako o binastos? Nag-abot ang mga kilay ko at hindi
nakapagsalita dito.

Napabalik ako sa realidad ng makita ko ang pagkahulog ng paningin nito sa dibdib

ko kaya dala ng pagkabalisa ay akma ko sana itong sasampalin ngunit mabilis ang
naging galaw nito. Hinuli nito ang kamay kong nasa ire at dinala sa balikat nito at
ipinulupot doon. Bahagya ako nitong itinulak at ikinulong sa mga braso nito at sa
malamig na pader. Tila nahipnotismo ako sa mga titig nito na hindi ko magawang
maialis ang paningin ko sa nagkikislapan nitong mga mata.

"Flirt with me Megan. Only me. Not with my brother, not with anyone else. Just me."

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 4

KABANATA 4

HINDI maproseso ng aking utak ang mga sinabi nito. Naguguluhan ako sa nagiging
takbo ng isip nito at sa mga lumalabas sa kanyang bibig. Hindi ko alam kong galit
ba ito o ano? Hindi ko alam.

"A-anong pinagsasabi mo gov." nauutal na saad ko at itinukod ang kamay sa dibdib

nito upang dumistansya ng konti na wala namang nangyari dahil hindi ko ito matulak-
tulak. Sa laki ba naman ng katawan nito ay malabong mangyari iyon.
"Drop the governor Megan. It's Rake for you" seryosong saad nito. Pinilit kong
makawala sa pagkakakulong sa mga bisig nito ngunit hindi ko magawa.

"K-kailangan ko na atang umalis. Baka hinahanap na ako ni ina. A-aalis na po ako

gov." saad ko dito at itinulak ito ngunit hindi ako nito hinayaang makaalis. "---
Rake ano ba! Pakawalan mo na ako! Kailangan ko nang umalis!" galit na sigaw ko
dito. Malalim itong napabuntong hininga bago ako pinakawalan. Itinulak ko sya
papalayo, hinubad ko ang coat na nakapulupot sa balikat ko at isinauli dito. Aalis
na sana ako ng pigilan ako nito. Dumapo ang paningin ko sa kamay nitong nakahawak
sa kamay ko.

"Just take this" saad nito at muling isinuot sa akin ang coat na kaagad ko namang
inalis.

"I don't neet it"

"Don't start with me Megan. Take this or else hindi ka aalis at---" hindi na nito
natapos ang sasabihin ng tumunog ang telepono nito. Hindi nito binitiwan ang kamay
ko habang inis na sinagot ang tawag. "---what!" napapiksi ako sa lakas ng boses
nito. Napakunot rin ang noo ko ng makita ang pagkunot ng noo nito habang
pinapakinggan ang kausap sa kabilang linya.

"SHIT!" nagulat ako ng bigla itong magmura. Madilim ang mukha nito habang
nakatingin sakin "---thanks, just keep me updated" muling saad nito at ibinaba ang
telepono.
"Stay here" ma awtoridad na saad nito bago ako tinalikuran.

"Wait!" tawag ko dito, nilingon naman ako nito "---hindi ako pwdeng manatili rito.
Uuwi na ako samin"

"Don't make me repeat my words Megan. You're staying for a night, i'll talk to your
mother" mabilis na saad nito bago umalis. Hindi ko na nagawa pang umapila sa
sobrang bilis nitong lumabas. Napabuntong hininga ako at napaupo sa couch. Iginala
kong muli ang paningin ko sa buong kwarto. Ngayon ko lang napagtantong nasa
pribadong silid pala ako nito. Nahagip ng paningin ko ang nameplate na gawa sa
kahoy na maayos na nakalapag sa lamesa nito. Tumayo ako at nilapitan ito.

"governor Rake Enrique Romualdez" basa ko sa nakasulat dito. Pinasadahan ko ng

haplos ang pagkakaukit sa bawat letra nito at napangiti sa hindi malamang dahilan.
Napatigil ako sa ginagawa ng makarinig ng kalabog sa labas ng pintuan. Nagdugtong
ang mga kilay ko habang maingat ang bawat hakbang na tinungo ang pinto, itinapat ko
ang aking tenga sa pinto at pinakinggan ang nangyayari sa labas.

"You made a mistake Rake! It's already in the news! Sana inisip mo munang
mangyayari to bago mo sya idinamay sa kaguluhang ito!" rinig kong sigaw ng isang
pamilyar na tinig.
"What's done is done Lorenzo at sinisiguro kong mahuhuli ko sila bago pa sila
makagawa ng aksyon!" saad ni Rake. Base sa tono ng boses ng mga ito ay nakikinita
kong may pinag-aawayan ang mga magkapatid.

"You drag her into this mess Rake. Just make sure that she's safe"

"You don't have to tell me that Lorenzo. I have my ways on it and stay out of this.
Huwag ka na munang maglalalabas and please don't run from your bodyguards. I will
deal with Megan on this and just do your part" saad ni Rake. Kumunot ang noo ko sa
narinig, paano napasok ang pangalan ko sa usapan ng mga ito?

Nasa ganoon akong posisyon ng biglang bumukas ang pintuan at iniluwa ang nakakunot-
noong si gov. Nagpalinga-linga ako sa ibang direksyon sapagkat hindi ko kayang
salubungin ang mga nanunusok nitong mga mata. Umatras ako ng mga ilang hakbang
upang bigyan ito ng daan para makapasok.

"What are you doing?" tanong nito sa nakitang ayos ko. Umiling ako.

"W-wala naman" pagdadahilan ko ngunit hindi ako nilubayan ng mga titig nito "W-wala
nga" muling saad ko dito. Nag-iwas lang ito ng tingin at pumasok. Umupo ito sa
couch at ipinikit ang mga mata habang bahagyang hinihilot ang tungki ng matangos na
ilong nito.

Ngayon ko lang mas napag-aralan ang detalye ng mukha nito. Mataas ang mga
malalantik na pilik mata nito at makinis ang kutis ng mukha nito. Mapula-pula rin
ang mga labi nito at makakapal ang mga kilay nitong parating nagdudugtong kapag
naiinis ito. Napailing ako sa mga pinag-iisip at nagpasyang lumisan na. Maingat
kong pinihit ang siradura upang hindi makalikha ng ingay ngunit hindi ko pa nga ito
nabubuksan ng muli itong magsalita.

"And where do you think you are going Megan?" saad nito na nagpatigil sakin.
Hinarap ko ito at napakunot ang noo ko ng matagpuan itong nakapikit parin. May mata
ba ito sa likod? "---i am asking you Megan, where are you going?"

"A-aalis na ako, uuwi na ako samin"

Bigla itong napadilat at tinitigan ako gamit ang mga nanunusok nitong mata. Ewan ko
ba pero kada magtatama ang mga mata namin ay kinakabahan ako sa hindi malamang
dahilan.

"At sino ang nagsabi saiyong pwede kang umuwi ngayon?"

"Wala pong nagsabi saking pwede akong umuwi ngayon gov. at wala ring magsasabi
saking manatili rito. Sarili ko pong kagustuhan ang pagpasyahang umuwi ngayon dahil
marahil ay hinahanap na ako ni ina sa labas at naghihintay na po si ama sa amin sa
bahay" litanya ko rito. Hindi ko alam kung bakit pa ako nag-e-explain sa kanya
gayong wala naman itong pakialam sa personal kong buhay.

"No, you're not going anywhere Megan. You're staying here for a night. Nagkausap na
kami ng iyong ina, ihahatid kita sa inyo bukas ng umaga " saad nito dahilan para
masindihan ang inis ko rito. Padabog kong hinubad ang suot kong sandal at ibinato
dito.

"Fvck it!" sigaw nito, galit ako nitong hinarap habang himas-himas ang ulo nitong
natamaan. "---why the fvck did you do that woman!" napaatras ako sa malakas na
sigaw nito ngunit pinanatili ko parin ang malakas kong postura. Para sa isang
respetadong gobernador ng bayan na ito? Ang dumi ng bibig nya, puro mura ang
lumalabas.

"May masama kang balak sakin ngayong gabi ano? Kaya ba hindi mo ako pinapaalis ay
dahil may balak kang pagsamantalahan ako? " nanindig ang balahibo ko sa isiping
iyon "---napangalanan ka pa man ding isang respetadong gobernador sa bayan na ito
ngunit ganyan pala ang mga aktibidades mo! Napakasam---" hindi ko na natapos ang
sasabihin ko ng bigla itong nagbasag ng baso at galit na binalingan ako. Parang
gusto kong tumakbo sa nakikitang galit mula rito, sadyang nakakatakot ang aura
nito.
"Huwag na huwag mong questionin ang pagka gobernador ko sa bayang ito! Kung iniisip
mong gagahasain kita ay wag kang mag-alala, hindi pa ako ganun kasama at wala akong
balak na dungisan ang reputasyon ko sa bayang ito! Yes i fvck pero hindi ako
namimilit. I fvck pero sa mga piling babae at hindi ako basta-basta na lamang
pumapatol. So, suite yourself because I am not thinking of bedding you! " sunod-
sunod na patutsada nito. Tinalikuran ako nito at lumabas sa silid. Ilang minuto rin
akong natigilan sa sinabi nito. Nakaramdam ako ng hiya sa mga pinagsasabi ko at
parang natapakan ang paninindigan ko sa mga salitang ibinabato nito. Hinila ko
pababa ang damit kong umangat at napahilamos sa kamay. Megan naman! Nakakahiya ka!

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 5

KABANATA 5

NAGPABALIK-BALIK ako sa paglalakad dahil hindi ako mapakali sa natamong

pagkapahiya. Hindi ko rin alam kong ano ang gagawin ko sa silid na ito, hihintayin
ko na lamang bang mag-umaga? O pupuslit nalang ako palabas at umuwi? Muli na namang
umugong sa pandinig ko ang sinabi nito kanina at halos sabunutan ko na ang sarili
sa kahihiyan.

Tinanggal ko ang coat na nakapulupot sa akin at umupo ako sa couch, idinantay ko

ang aking paa sa arm rest nito at inilapag ang coat sa hita ko. Hinawakan ko ang
aking pang-ibabang labi at pinisil-pisil ito upang may pagbalingan ng atensyon.

"Anong gagawin ko ngayon?" bored na saad ko sa sarili. Tinitigan ko ang isa kong
paa na sa ngayon ay wala nang sapin. Nasa ganon akong posisyon ng biglang tumunog
ang telepono dahilan para gulat na mapabaling ako roon. Nag-dadalawang isip ako
kung sasagutin ko ba ito o ipagpapawalang bahala nalang ngunit napagpasyahan tumayo
at sagutin na lamang ito ng hindi matigil- tigil sa pag-ring.

"Hello?" bati ko dito, napakunot ang noo ko ng walang sumagot . Bahagya kong
inilayo ang telepono sa tenga ko at nawi-weirduhang tinitigan ito bago muling
idinikit sa tenga ko"---hello?" muling saad ko. Narinig ko ang pagtikhim ng nasa
kabilang linya bago ito nagsalita.

"Is Mr. Romualdez available now? " saad ng isang baritonong tinig.

"Naku sorry po sir, wala po kasi dito ngayon si Gov. pero kung makakapaghintay po
kayo at importante po talaga ang sadya nyo ay bababa po muna ako upang hanapin si
Gov."

"No need, by the who is this?"

"Ah! Ako po pala si Meg---" natigilan ako ng makarinig ng mga bulong-bulungan sa

kabilang linya. "---hello?"

" Kaano-ano mo si Mr. Romualdez" tanong nito.

"Hindi ko po kaano-ano si Gov. napadpad lang po ako dito sa opisina nya at
nagkataong tumawag kayo kaya ako po yung nakasagot" saad ko dito.

"Ah okay may importante lang sana akong sasabihin kay Mr. Romualdez"

"Kung hindi nyo po mamasamain ay pupwede nyo pong sabihin sakin ang sadya nyo at
ako na po mismo ang magsasabi kay Gov. by the way, ano nga po pala ang pangalan
nyo?" saad ko dito.

"You can adress me Mr. L at pakisabi kay Mr. Romualdez na tantanan na nya ang
pagpapaimbestiga dahil wala syang mahihita dun " saad nito dahilan para mapakunot
ang noo ko "---sabihin mo sa kanya na wag syang makialam sa mga bagay na hindi nya
dapat pinakikialaman dahil kapag hindi sya sumunod ay hindi lang tadtad ng bala ang
aabutin nya at baka sa impyerno na sya susunod na umabotbot. Please tell him that
Ms. Megan Buenaflor" saad nito bago naputol ang linya. Naramdaman ko ang pagtakas
ng kulay sa mukha ko at natigilan ako sa narinig. Dali-dali kong ibinaba ang
telepono at sunod-sunod na napalunok. A-ano ang ibig sabihin ng tawag na iyon. Is
that a threat? at bakit alam nito ang buong pangalan ko? Hindi ko naalalang sinabi
ko rito ang buo kong pangalan. Natutop ko ang bibig ko sa nabuong sapantaha.

Buong gabi akong ginambala ng tawag na iyon. Pabaling-baling ako sa pagkakahiga sa

malambot na kama rito sa silid na pinagdalhan sakin. Nang matapos ang tawag ay
dumating ang isa sa mga tagapagsilbi ni Gov. at iginiya ako sa magiging silid ko
ngayong gabi. Hindi ko maapuhap ang sanhi kong bakit pa ako narito, malabo ito
ngunit mas minabuti ko na lamang na sundin ang bilin nito upang hindi na humaba pa
ang paksa.

Kanina pa akong nakahiga ngunit hindi ako madalaw-dalaw ng antok, marahil ay

namamahay ako. Hindi ko na muling nakita si Gov. matapos ang nakakahiyang sagutan
namin kanina sa opisina nito. Tumingala ako sa puting kisame ng ilang segundo bago
napagpasyahang lumabas upang lumanghap ng hangin, nagbabakasakaling makatulog
pagkatapos.

Lumabas ako sa maliit na veranda sa aking silid. Kanina habang nagkakasiyahan ay

nakuha na ng malaking swimmingpool sa tapat ng mansyon ng mga Romualdez ang
atensyon ko at gusto kong masilayan ito sa gabi. Sumalubong sakin ang malamig na
simoy ng hangin pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto. Mula rito sa kinatatayuan ko
ay kitang-kita ko ang malaking pool na napapalibutan ng maraming ilaw.

Iginala ko ang paningin ko sa kabuuan ng lugar at napakunot ang noo ko ng mamataan

ang mga tauhan ni Gov. na nagpalakad-lakad sa bungad ng mansyon, tumigil ito ng
makatagpo ang isang pamilyar na lalaki. May pinag-usapan ang mga ito at nanlaki
ang mga mata ko ng sabay ng lumingon ang mga ito sa gawi ko.

Sa paglingon nito ay nakilala ko ang kausap nito. Si lorenzo. Kahit malayo ay

natanaw ko ang pag-angat ng labi nito at bahagya pang kumaway na ginantihan ko
naman kaagad.

"Why are you still up?" nagulat ako sa pagsulpot ni Rake sa gilid ko. Napahawak ako
sa dibdib ko at napahalukipkip.

"Nakakagulat ka. Akala ko kung sino" hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagdilim
ng mga mata nito kaya napakunot ang noo ko dito. May nasabi ba akong mali.

"Sino ang kinakamayan mo?" may diin ang pagkakabigkas nito sa bawat salita.
Nilingon ko muna ang gawi ni Lorenzo na sa ngayon ay wala na roon bago binalingan
si Gov. na napadungaw rin sa ibaba.

"Si sir. Lorenzo ho Gov. Nandyan lang ho sya kanina tapos ewan ko na kung saan
nagpunta" pagpapaliwanag ko dito na sa tingin ko naman ay wala naman talagang
silbi.Pumailanlang ang katahimikan sa pagitan namin. Hindi na ito muli pang
nagsalita at tinabihan na lamang ako. Itinukod nito ang mga braso sa railings at
bahagyang yumukod. Nagdaop ang mga palad nito habang nakatingin sa kawalan.

"Y-yun palang mga sinabi ko kanina Gov. pagpasensyahan nyo na." basag ko sa
katahimikan. Nakaramdam ako ng ginaw dahil sa suot kong manipis na tela na
ipinahiram sa akin ng tagapagsilbi nito. Bahagya kong hinimas ang nagsitindigan
kong balahibo sa braso. Nahagip ng paningin ko ang pagdapo ng tingin ni Rake sa
braso ko.

"Just don't accuse me with those stvpid words again Megan. Ayaw ko ng
pinangungunahan ako at ayaw ko ng binibigyan ng masamang kahulugan ang mga
ginagawa ko lalo na ang pagka governador ko sa bayang ito. " saad nito dahilan
para mapayuko ako kasabay ng marahang pagkagat sa pang-ibabang labi. "---are you
cold?" napaangat ang paningin ko dito at dumako sa mga labi nito. Hindi ako sumagot
bagkus ay marahang napangiti at bahagyang hinimas ang mga braso.
Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang pagkahulog ng paningin nito sa mga hita kong
nakalantad dahil sa maliit na saplot pang tulog. Hindi naalis ang titig nito roon
kaya bahagya ko itong pinagtabi dahilan para mapabalik ang tingin nito sa mukha ko.
Marahan itong umiling na para bang hindi makapaniwala.

"Come on Megan, you can do better than that. Better than what your sister did" saad
nito kasabay ng pagsilay ng isang nakakalokong ngiti sa mga labi nito na nagpakunot
sa noo ko. "--- gusto mo bang malaman kong ano ang ginawang hakbang ng iyong
kapatid para akitin ako?" hindi ako sumagot dito ngunit hindi nawala ang mga titig
ko sa mga nakakaintimida nitong mata. "She took off her clothes infront of me. "
Hindi ko maitago ang pagkagulat sa sinabi nito, ako ang nahihiya sa ginawa ni ate
kaya napako ang tingin ko sa sahig.

"Pagpasensyahan mo na ang ginawa ng aking kapatid Gov. ako na ang humihingi ng

paumanhin sa kapangahasan nito. " saad ko at napabuga ng hininga. Lumapit ito
sakin ngunit naroon parin ang maliit na ispasyo sa pagitan naming dalawa. Hinawakan
nito ang baba ko at inangat ang paningin ko.

"Ganun rin ba ang gagawin mo Meg? maghuhubad ka rin ba sa harapan ko para akitin
ako at makuha ang gusto nyo? Ganun ba Meg? Ganun ba?" umiling ako sa akusasyon nito
at parang sasabog ang mukha ko sa kahihiyan. Humakbang ako paatras ngunit hindi ako
nito pinahintulutan. Namuo ang kakaibang emosyon sa kaibuturan ko.

"Makakaasa kang hindi ko gagawin ang bagay na iyan. I-im sorry for this mess."
hinging paumanhin ko dito. Nahigit ko ang hininga ko ng tinawid nito ang ispasyo sa
pagitan naming dalawa at isinandal ako sa railing. Napatingin ako sa likod ko bago
tumingin sa kanya.

"Hindi ko sinabing huwag mong gawin iyon Meg. You can do it if gusto mo, as what
I've said ay hindi ako namimilit" saad nito. Nag-abot ang mga kilay ko sa pagkalito
sa narinig lalo na ng maglaro ang makahulugang ngiti sa labi nito. Is he flirting
with me?

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN...

KABANATA 6

KABANATA 6

MADALING-ARAW na akong nakatulog kagabi dahil hindi maalis-alis sa isipan ko ang

naging pag-uusap namin. Matapos niyang sabihin iyon sakin ay umalis na kaagad ito
sa aking silid at ni ultimo isang sulyap bago lumabas ay hindi na nito
pinagkakaabalahan pang gawin.

Nag-inat ako ng katawan at pinilit ang mga matang magising dahil pasado alas otso
na ng umaga at may mga gawain pa ako sa bahay na kailangang atupagin. Marahil ay
isang kurot at maaanghang na salita na naman ang bubusisi sa bibig ni ina pag-uwi
ko. Isang katok ang tuluyang nagpagising sa diwa ko. Mula sa pinto ay bumungad
sakin ang isa sa tagapagsilbi ni gov. dala ang damit ko kahapon na sa palagay ko ay
nilabhan nito.

"Ito na po yung damit nyo ma'am, kanina pa po kayo hinihintay ni gov. sa baba.
Kakain na ho daw muna kayo bago tumulak pauwi sa inyo." magalang na saad nito at
bahagyang ngumiti bago umalis. Nagtungo ako sa banyo at madaling naligo pagkatapos
ay nagbihis na. Sinuklay ko ang aking basang buhok at naglagay ng kaunting polbo sa
mukha, hinila ko pababa ang laylayan ng aking damit sa kadahilanang umaakyat ito
kada konting galaw ko bago pumanhik pababa.
Nadatnan ko ang mga katiwala ni gov. na busying-busy sa mga gawain ngunit hindi
naman nakakaligtaan ng mga ito ang bumati ng magandang umaga kada makikita o
makakatagpo ako. May isang lumapit sakin at inakay ako papunta sa kusina. Doon ay
natagpuan ko ang tahimik na si Rake, nagbabasa ito ng dyaryo habang may nakalapag
na kape sa harapan nito.

"M-magandang umaga gov." bati ko dito na nagpaangat sa paningin nito. Sinuri nito
ang mukha ko pababa sa damit ko, pababa sa nakalantad kong mga hita, napakunot ang
noo nito at binalingan ang personal na tagapagsilbi nitong lalaki na nasa tabi
nito.

"Lumabas ka na muna Kean. Prepare the car, aalis tayo pagkatapos mag-agahan ni
Megan." utos nito na kaagad namang sinunod noong Kean. Hinatid ko ng tingin iyong
Kean bago binalingan si Rake na sumisimsim sa kape nito.

"S-sa bahay nalang siguro ako kakain, nakakahiya naman kung hihintayin nyo pa ako.
" utas ko rito ngunit nagtaas lamang ito ng kilay at padabog na inilapag ang dyaryo
sa mesa. Napapiksi ako sa iritang nakikita sa mukha nito.

"Just sit down and eat Megan. Hindi ka nga nahiyang magsuot ng ganyan kaiksing
damit kaya lubos-lubusin mo na." saad nito. Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko sa
inis dito. Relax Megan, gobernador ang kausap mo kaya manahimik ka! Ilang buntong
hininga ang pinakawalan ko bago umupo sa bangkong katapat nito. Samu't saring mga
putahe ang inihanda ng mga katiwala nito at halos mapairap ako sa inis dito. Napako
ang tingin nito sakin na wariy inuutusan akong kumain. Lihim akong napairap sa mga
titig nito at kahit na naiintimida ay sinubukan kong kumain.
Kumuha ako ng isang pancake at dinala sa pinggan ko. Dahan-dahan ko itong kinain at
hindi alintana ang nakakunot noong si Rake.

"Yan lang ang kakainin mo?" tanong nito na hindi ko sinagot. Narinig ko ang
pagbuntong hininga nito ngunit pinanatili ko lamang ang atensyon sa kinakain at
inignora ang presensya nito dahil sa inis. Nagulat na lamang ako ng kunin nito ang
plato ko at pinalitan ng isa pa na punong-puno ng pagkain. Madiin akong napapikit
sa pagpipigil ng galit. Alam kong hindi ako dapat magalit o mainis man lang dito
ngunit sobra na ang pangingialam nito.

"Hindi maganda sa katawan ang puro pancakes nalang Megan. You should eat heavy
meals." saad nito. Padabog kong inilapag ang hawak na tinidor at marahas na tumayo
ng hindi ko na mapigilan ang pagkairita dito.

"Uuwi na ako at hindi mo na ako kailangan pang ihatid. Kaya kong umuwi mag-isa at
paki-ubos narin yang inihain mo dahil hindi naman ako baboy na kayang papakin lahat
ya---"

"Goddarnit Megan! Sadya ba talagang matigas ang ulo mo o nagtitigas-tigasan ka

lang?! " putol nya sa sinabi ko. Nakatiim bagang ito at makikinita mo talaga ang
galit sa mukha nito na kung aanalisahin kung mabuti ay wala naman syang dapat
ikagalit. "---just, just fvcking sit and eat. Ano ba ang mahirap intindihin dun?"
mahinahon na ang boses nito ngunit nandun parin ang inis at diin nito. Pinasadahan
ako nito ng tingin at galit na sinabunutan ang sarili at namura ng nagmura.
Gobernador ba talaga ito?

"Alam mo ba kung ano ang mahirap intindihin sayo Rake? Yang takbo ng utak mo? Why
are you doing this? Hindi naman siguro kita sinagip kay kamatayan sa past life mo
kaya wala ka namang utang na loob sakin kaya hindi ko alam kong bakit mo ako
binibigyan ng atensyon." giit ko rito ngunit isang nanunuyang ngiti lamang ang
naging tugon nito at bahagya pang kinagat ang braso nito na wariy nagpipigil ng
halakhak.

"You're impossible woman. Ikaw lang ang kilala kong babae na ayaw ng atensyon.
Everyone is pleading for my atention and I can't get your fvcking point!" bulyaw
nito at pabalibag na tumayo dahilan para matumba ang bangkong inuupuan nito. Halos
mapalundag ako sa gulat ng nilikhang tunog nito.

"Pwede bang wag kang mura ng mura! hindi ko alam kong gobernador ka bang talaga
dahil sa mga hindi kanais-nais na salitang lumalabas dyan sa bibig mo" ganting saad
ko rito ngunit pinanatili kong mababa ang aking boses. Afterall, he's still a
governor kahit palaisipan sakin ang pagkagobernador nito.

"We already talked about this Megan and just drop that topic! at kung iniisip mong
ang lahat ng mga nakahanay sa pamamahala ng pamahalaan ay mabubuti then think twice
honey. I'm not a saint so don't brag me with that stvpid words!. Eat!" litanya nito
kaya kahit na gusto kong umangal ay mas minabuti ko na lamang umupo ulit at
pinilit ang sariling kumain. "--- may ipinakuha akong jacket kay Lordes, isuot mo
iyon bago tayo umalis. You're showing too much skin." muling saad nito.
"Ikaw na rin ang nagsabing uuwi na tayo so bakit pa ako magbibihis eh sa bahay lang
naman tayo pupunta" mahinang usal ko na nakaabot sa pandinig nito.

"Wag nang matigas ang ulo Megan."

"Sa pagkakaalam ko ay labas na sa trabaho mo bilang gobernador ang pakialaman ang

damit na susuotin ko. I hope you get my point governor." saad ko na binigyang diin
ang huling salita.

"Alam ko. Pero labag naman sa batas pangtao ko ang ginagawa mo." sabi nito na
nagpatigil sa akin sa pagkain. Nag-angat ako ng tingin dito at napakunot ng noo.
Gusto ko syang batuhin ng mga salita ngunit wala naman ako sa posisyon para gawin
iyon. Marami syang pera at kaya nyang paikutin ang batas kaya baka madehado pa ako
sa katabilan ng dila ko.

"At ano naman ang ginawa ko na labag sa batas pantao mo gov.?" saad ko habang hindi
inaalis ang tingin dito. Nakataas ang noo ko itong hinarap at nabigla na lamang ako
ng lumapit ito sa kinauupuan ko, bahagya itong yumukod upang magpantay ang mga
mukaha naming dalawa. Nagulat ako ng bigla nitong punasan ang gilid ng labi ko
gamit ang kanyang hinlalaki at mas ikinagulat ko nang dilaan nya ito matapos ipunas
sa gilid ng aking labi. Napaawang ang labi ko sa ginawa nito at hindi nakaligtas sa
paningin ko ang pagbaba ng paningin nito sa bibig ko. Nagtaas-baba ang bukol sa
kanyang leeg dahilan para mapalunok ako ng wala sa oras na ikinabinat ng mga labi
nito. Isang naglalarong ngiti ang sa ngayon ay sumisilay sa mga mapupulang labi
nito.
"Ginugulo mo ang sistema ko Megan. Ginulo mo ang sistema ko sa hindi malamang
dahilan. "

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN.

KABANATA 7

KABANATA 7

HOLY SHIT OF PANCAKES! hindi agad ako nakahulma sa sinabi nito, parang saglit na
tumakbo ang utak ko sa rehas ng mga ugat sa ulo ko dahilan para literal akong
mapatulala. Hindi ko pansin ang pagkalaglag ng panga ko at nagulat na lamang ako ng
itikom nya ang bibig ko. Nahanap ng aking mga mata ang nakakaintimida nitong mata
kaya gayon na lamang ang naging paglunok ko.

"Eat Megan, hihintayin kita sa labas" saad nito at nagmartsa palabas. Naiwan akong
kasalukuyan paring tulala. Hinatid ko sya ng tingin palabas at bigla na lamang nag-
init ang aking pisngi ng bumalik akong muli sa tamang pag-iisip. Ghad! I look so
stvpid!

Hindi ko na nagawa pang kumain kaya napagpasyahan ko na lamang na sundan ito sa

labas. Saktong pagkalabas ko ay sya rin namang pagtapon nito sa kakaupos pa lamang
na sigarilyo habang nakasandig sa pintuan ng kotse nito. Napadako ang paningin ko
sa upos ng sigarilyo bago sya binalingan habang nakakunot ang noo.
"Naninigarilyo ka?" gulat na tanong ko dito kahit na halos ipakain na sakin ng mga
upos ng sigarilyo ang sagot ay hindi ko pa rin napigilan ang sarili kong magtanong.

"What? Don't look at me that way Megan. Galing kang kang maynila kaya alam kong
hindi na bago sayo ang lalaking naninigarilyo" saad nito habang kumukuha ng mint.
Marahil ay pampawala ng baho ng sigarilyo.

"Madali kalang mamamatay nyan gov. One stick is equivalent to one year of your
life. Baka at the age of fourty eh sumakabilang-buhay kana" saad ko dito dahilan
para mapatawa ito ng pagak.

"Bakit? Natatakot kang maagang ma byuda?" utas nito na ikinainit ng pisngi ko.
Bahagya kong kinagat ang pang-ibabang labi ko at nag-iwas ng tingin ngunit nahagip
ng paningin ko ang pagkahulog ng mga mata nito sa labi ko kaya napabitaw rin ako
kaagad. "---you're biting your freaking lips" dugtong nito.

Nag-iwas ako ng tingin at tinungo ang kabilang pintuan ng kotse nito. Hindi ko sya
magawang sagutin sapagkat parang nasupalpal ako sa pagkakasabi nya sa mga salitang
iyon. Shit he's hot! Nakaupo na ako sa frontseat nang buksan nito ang driver seat
at naupo. Naamoy ko ang mint na nginuya nya pagkapasok nya and i find it sexy.
Shit!

"Seatbelt" utos nito na sinunod ko naman. Pinanatili ko ang aking paningin sa labas
ng bintana upang iwasan ang mga titig nito. Nahagip ng paningin ko ang isang kulay
puting sasakyan na nakasunod sa amin, mga bodyguards.

Hindi ito nagsasalita kaya hindi narin ako nag-ungkat ng pupwdeng pag-usapajm dahil
baka kung saan pa umabot ang paksa namin. Mas mabuti na nga itong ganito. Nasa
malalim akong pag-iisip ng biglang umalog ang sinasakyan namin. Agad akong
napatingin sa direksyon nya, nakadugtong na naman muli ang mga makakapal nitong
kilay. Kitang-kita ko ang paggalaw ng mga muscle nito sa braso sa paghigpit ng
hawak nito sa manibela. Madilim ang mukha nito habang nakatingin sa kalsada,
napapansin ko rin ang biglaang pagtulin ng takbo ng sasakyan kaya hindi ko
maiwasang matakot.

"Close your eyes Megan" mahinahon ngunit may diing utos nito sakin. Mas lalong
napakunot ang noo ko dito.

"B-bakit? May problem---"

"I SAID CLOSE YOUR FVCKING EYES MEGAN!" putol na sigaw nito sa sinabi ko. Kaagad ko
namang ipinikit ang mga mata ko kahit naguguluhan sa nangyayari. Naramdaman kong
mas lalong bumilis ang takbo namin kaya napahawak na lamang ako sa aking seatbelt
habang nakapikit. Biglang umalog ang sasakyan kaya kinabahan na ako. Anong
nangyayari? Hindi kalaunan ay nakarinig ako ng mga tunog ng sasakyan sa hindi
kalayuan. Nanindig ang balahibo ko sa sumunod na narinig, dalawang magkakasunod na
screech ng sasakyan ang umalingaw-ngaw kaya dala ng kuryusidad ay ibinuka ko ang
aking mga mata upang matigilan sa nakita.
Dalawang itim na sasakyan ang sa ngayon ay nasa magkabilang gilid namin. Sumasabay
ito sa bilis ng takbo namin at halos mapatalon ako sa gulat ng bigla na lamang
itong bumusina. Parang nakikipagkompetensya ang mga ito sa karera ngunit alam kong
hindi iyon ang pakay ng mga ito.

"Fvcking cars!" saad nito na nasundan at nasundan pa ng ilang mura. Dumako ang
paningin ko sa rearview mirror at napansing wala na ang mga bodyguards nito.

"Asan na ang mga bodyguards mo?" tanong ko dito habang madiin na kumapit sa
seatbelt. Binundol kami nung isang itim na sasakyan sa banda ko kaya bahagyang
umalog ang aming sinasakyan dahilan para mauntog ang ulo ko sa katabing salamin.
Sapo-sapo ko ang noo ko at bahagyang napapikit sa sakit ng pagkakauntog nito.

"Yuko Megan!" muling saad nito sa malakas na tono ngunit hindi ako agad nakagalaw
dahil napako ang atensyon ko sa dalawang sasakyang nasa magkabilang gilid namin.
Hindi ko mapigilang manginig sa nabubuong sapantaha sa utak ko. Papano kung
paulanan kami ng mga bala nito tulad ng ginawa nito sa sasakyang sinasakyan ni Rake
kamakaylan lang?

"FVCK IT MEGAN! YUKO!" halos mapalundag ako sa sigaw nito kaya walang
pagdadalawang-isip na yumuko ako at panay ang dasal sa kaligtasan naming dalawa.
Diyos ko!
Hindi ko na nasundan pa ang mga sumunod na nangyari, basta ay nakarinig lang ako ng
palitan ng mga putok ng baril kasabay ng isang malakas na pagsabog sa hindi
kalayuan. Nag-angat ako ng mukha ng tuluyan ng huminto ang kotseng sinasakyan
namin. Lumabas sya at umikot papunta sa gawi ko. Binuksan nito ang pintuan sa gilid
ko, nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago lumabas. Hindi na ako
nito hinintay at nauna nang pumasok sa loob ng isang malaking bahay.

"T-teka! Hindi ito ang bahay namin! " saad ko ng mapagtantong hindi ako nito
inihatid sa bahay. Napapadyak na lang ako sa inis ng hindi man lang ako nito
nilingon upang magpaliwanag gayong alam ko namang narinig nito ang sinabi ko.
Iginala ko ang paningin ko sa malawak na lawn, nakuha ng atensyon ko ang isang
parehabang tabas ng kahoy na nakapako sa isang nakatindig na kahoy; isang karatula.
Napapalibutan ito ng maliliit na bato at kapansin-pansin ang kasaganaan ng mga
bulaklak na maayos na nakatanim sa bungad nito.

"Hacienda Romualdez?" basa ko sa nakaukit dito. Bakit naman kaya ako nito dinala
sa hacienda ng mga Romualdez? Tinalunton ko ang daang dinaanan nito at nakita ko
itong nakapamaywang habang may kausap sa telepono. Nakakunot ang noo nito at
madiing naglapat ang mga labi. Mas lalong nagdilim ang paningin nito ng mamataan
akong palapit. Pabagsak nitong ibinaba ang telepono at hinilot ang sentido.
Nakaramdam ako ng takot ng mabungaran ang galit nitong mukha at alam kong pareho
kami ng nararamdaman ng mga katiwalang narito.

"Rake bakit dito mo ako dinala sa hacienda"

"Dont start with me Megan, just shut up!"

"Y-yung nangyari kanina, yung dala---"

"DAMMIT MEGAN! JUST FVCKING SHUT UP! YOU'RE AN HEADACHE FVCK IT!" galit na sigaw
nito at tinalikuran na ako. "---dalhin mo ang mga papeles sa kwarto ko marie and
please, wag kayong magpapapasok ng kahit sino sa kwarto ko. I want time alone"
habol na bilin nito sa babaeng katabi ko ngunit nakatingin naman sa gawi ko. Ako ba
ang pinariringgan nya? What the heck? Galit na sya nun?

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 8

KABANATA 9

KABANATA 9

TULAD nga ng sabi nito ay nanatili ako sa kubong kasama ito. Itinuloy nito ang
paggamot sa sugat kong hindi naman talaga kalakihan. Dahan-dahan nitong dinadampian
ng halaman ang sugat ko at napapalingon naman ito sakin kada dadaing ako. Hindi
naman talaga sya gaanong masakit ngunit ewan ko ba, gustong-gusto kong tinititigan
ako nito kaya pinipeke ko na lamang ang pagdaing ko. Lihim akong napapangiti habang
tinititigan itong seryosong ginagamot ang sugat ko.

Ngunit saglit lamang ang ngiting iyon ng muling magbalik sa isipan ko ang natanggap
na tawag mula sa isang misteryosong taong nagngangalang mr. L.
"Rake, kahapon nga pala may tumawag sa personal line mo sa opisina" tumigil ito sa
pagbebenda ng sugat ko at nakakunot noong binalingan ako.

"You answered my personal calls?" tinaasan ako nito ng kilay at saka tumayo,
hinarap ako nitong nakapamaywang. Dugtong na naman ang mga kilay nito.

"Bakit?"

"Really Megan? You just fvcking take my personal call and you are asking me why? !
" kitang-kita ko ang pagkainis sa mukha nito. Nakakuyom ang mga kamao nito na tila
ba sa isang kalabit lang ay manununtok na.

"Nagring yung line mo kaya sinagot ko sa pag-aakalang importante iyon. I'm just
concerned and what's the big deal if i answered your personal call? Bakit may
tinatago kaba kaya ka ganyan kung magreact?" bato ko dito ng mga salita. Natigagal
ito at saglit na natigilan bago ito madiing pumikit at nagmura.

"That's not my point!"

"Oo na hindi iyon ang punto mo! Mali ako! Okay ka na?" mabilis na saad ko dito.
Tinitigan lamang ako nito at napabuntong hininga. Hindi parin nawawala ang inis na
nakabalandra sa mukha nito.

"Shit!" umupo ito sa kabilang dulo ng bangkong kawayan na inuupuan ko. "---sino ang
tumawag?"

"Mr. L" saad ko ngunit wala itong naging tugon kaya nagtataka akong napalingon
dito. Nakapikit ito habang nakatukod ang siko sa sandalan at hawak-hawak ang
sentido. Hindi ito umimik kaya ipinagpatuloy ko ang pagsasalita.

Idinetalye ko dito ang naging pag-uusap namin ni mr. L ngunit hindi ko na isinali
iyong part nang pagkakakilala nito sakin. Hindi man lang ito natinag at nakapikit
parin na tila hindi nakikinig sa mga sinasabi ko.

"Let's talk about you, answering my damn calls Megan" seryosong saad nito. Lihim
akong napairap, pagkatapos ng sinabi ko ay iyon lamang ang reaksyon nya? Ang punain
ang kamalian ko? "---never take any of my damn personal calls because that's none
of your fvcking business Megan. You have no right on that part."

"Oo na, inamin ko na ngang kasalanan ko diba? Ba't kailangan pang ulit-ulitin?"
hindi ko narin mapigilan ang kaunting inis ko sa kanya.

"Hindi ko uulitin kung--" marahas akong tumayo at tinalikuran ito na nagpatigil sa

sasabihin nito. "---Megan"
"Rake. Umalis na tayo, makulimlim na sa labas at baka maabutan pa tayo ng ulan"
saad ko dito habang nakadungaw sa maliit na bintana. Narinig ko ang pagbuntong
hininga nito at halos mapugto ang aking hininga ng maramdaman ang paggapang ng mga
kamay nito sa bewang ko payakap sa tyan ko. Nakaramdam ako ng kiliti roon ngunit
nangingibabaw parin ang pagkabalisang nadama ko ng maramdaman ito sa likod ko.

"R-rake ano ang g-ginagawa mo?"

"Hugging you Megan. I want to feel you. " saad nito na nagpatigil sakin. Parang may
kung anong insekto ang pilit na kumikiliti sa puso ko, pilit akong ngumiti at
humarap dito. Nakakulong ako sa mga braso nito habang hindi mawala-wala sa mga mata
ko ang titig nito. Ngumiti ako sa kanya at ipinulupot ang mga kamay ko sa kanyang
leeg.

"Tatanungin kitang muli Rake. Hindi ikaw bilang ang gobernador ng bayang ito, hindi
ikaw na senior ng hacienda Romualdez. Tatanungin kita bilang ikaw, Rake? Gusto mo
ba talaga ako?" deretsang saad ko dito.

"Yes I like you Megan."

"Bakit mo ako nagustuhan gayong dalawang araw pa lamang tayong magkakilala. Alam mo
kung saang pamilya ako nabibilang Rake at alam mo ang plano ni Ina"
"Bakit Megan? Kailangan ba talaga ng batayan para magustuhan mo ang isang tao?"

"Para sa pamilya ko Oo. Ewan ko lang sayo."

"It doesn't matter to me Megan, i like you and that's all" tuloy-tuloy na patutsada
nito. Tulala ako ng ilang segundo, tanging sa mga mata nito lamang ako nakatuon.
Napukaw ako sa pagtitig sa kanya ng biglang kumulog ng malakas kasabay ng pagbuhos
ng ulan. Tila dinuduyan ng hangin ang mga puno sa sobrang lakas ng hangin. Kumawala
ito sa pagkakayakap sakin at isinara ang bintana. Ramdam na ramdam ko ang malamig
na haplos ng hangin.

"May bagyo ba? ang lakas ng hangin" saad ko. Nilingon ako nito habang inaayos ang
pagkakasara ng bintana.

"I don't know. Maghintay nalang muna tayong tumila ang ulan bago tayo umuwi sa
hacienda" lumapit ito sakin at umupo sa inupuan namin kani-kanina lang. "---sit"
aya nito sakin na sinunod ko naman. Magkatabi kami habang himas-himas ko ang mga
braso ko.
"Nilalamig ka?" napatango ako dito sapagkat talaga namang giniginaw na ako. Nagulat
ako ng bigla nitong tinawid ang espasyo sa pagitan naming dalawa at ikinulong akong
muli sa mga braso nito.

"R-rake" usal ko, ramdam na ramdam ko ang init na dala ng katawan nya lalo pa't
wala itong damit pang-itaas.

"You need heat Megan and this is what i can offer you this time." hindi na ako muli
pang nagsalita. Napapasiksik ako sa katawan nya sa tuwing kumukulog ng malakas.
Nagsisimula naring dumilim ang paligid.

"R-rake dumidilim na, wala tayong ilaw" saad ko sa kabila ng mga yakap nito. Wala
akong narinig na kahit ano sa kanya bagkos ay mas humigpit lamang ang pagkakayakap
nito sakin. Hinanap ng mga mata ko ang mukha nito at natagpuan ko itong
kasalukuyang nakapikit.

"Rake?" tawag ko dito ngunit hindi ito sumagot kaya dahan-dahan akong kumawala sa
yakap nito upang tingnan ang mukha nito ngunit hindi ako nito pinahintulutan, mas
humigpit ang yakap nito sakin kaya hindi na ako nag-atubili pang gumalaw.

Sunod-sunod ang pagkulog at pagkidlat kaya mas lalo akong napasiksik sa katawan
nya, naramdaman ko syang gumalaw saglit ngunit hindi naman ito nagdilat ng mata.
Tuluyan ng nilukob ng kadiliman ang buong kapaligiran at wala na akong maaninag na
kahit ano. Hindi ako takot sa dilim ngunit kapag ganito namang kumukulog pa sabayan
ng malakas na kidlat ay hindi ko maiwasang matakot. Umaalog ang bubong ng kubo na
wari'y kahit anong oras ay bibigay na. Niyugyog ko si Rake ngunit wala parin itong
imik. Tulog na?
Napabuntong hininga ako at tinignan syang natutulog. Naaaninag ko ang payapa nyang
mukha sa tulong ng ilaw mula sa kidlat. Hinuli ko ang ulo nya at dinala sa balikat
ko. Bahagya akong napangiti ng masilayan ang mukha nya ngunit agad rin naman iyong
nawala ng mapansing mainit ito. Hinawakan ko ang noo nya at nakumpirmang nilalagnat
nga ito. Kaagad akong napalayo dito ng kaunti at bahagya itong niyugyog.

"Rake?" panay ang yugyog ko dito ngunit tanging daing lamang ang naging tugon nito.
Pinahiga ko sya sa upuan at ibinalot dito ang damit nitong kanina ay hinubad nito
upang upuan ko. Muli kong hinawakan ang noo nya at nagsimula na akong mataranta ng
mas lalo itong uminit. "Rake?"

Hindi ako mapakali ng magsimula na itong manginig. "Shit it's so damn cold! " utas
nito habang yakap-yakap ang sarili.

"Malamig ba? t-teka" kiniskis ko ang aking magkabilang palad upang ni kaunti ay
lumikha ng init tsaka ko ito idinantay sa magkabila nyang pisngi. Kinuha ko ang
dalawang kamay nya at hinipan ito upang bigyan ng kakarampot na init.

"Fvck!" mura nito at ganun na lamang ang panlalaki ng mga mata ko ng bigla ako
nitong higitin papalapit dito dahilan kung bakit ako napadagan sa kanya. Akma na
sana akong lalayo upang dumistansya sa kanya ngunit mas lalo lamang humigpit ang
yakap nito sakin.
"Stay still Megan" utas nito at umusog ng kaunti. Ipinahiga ako nito sa maliit na
espasyo sa upuan at wala akong nagawa kundi sundin ang utos nito. Humiga ako sa
tabi nya at ipinulupot ko ang mga braso ko sa kanya. Nakahinga ako ng maluwag ng
nawala ang panginginig nito. Nanumbalik ang mahimbing na tulog nito at pati ako ay
dinalaw narin ng antok.

KINABUKASAN ay nagising akong mag-isang nakahiga sa bangko habang nakabalabal sakin

ang damit nito. Dahan-dahan akong bumangon at nagulat ako ng bigla na lamang may
naghagis sakin ng isang supot. Tinignan ko kung sino ito at natagpuan si Rake na
tinutupi ang suot nitong long sleeve. Iba na ang damit nito. Umuwi ba ito sa
hacienda?

"Get dress" saad nito at saka lumabas. Nalukot ang noo ko sa malamig na tono ng
pananalita nito. Kinuha ko ang supot at tiningnan ang laman. Isa iyong mga damit
pambabae. Nagkibit balikat na lamang ako at isinuot ang mga damit bago lumabas.
Nadatnan ko ang ilan sa mga tagapagsilbi sa haciendang nasa labas. Lahat ng mga ito
ay napatingin sa gawi ko, hindi alintana sa kaalaman ko ang pagtaas ng kilay ng mga
babaeng naroon.

"Megan" tawag ni Rake sakin at iminuwestrang lumapit ako sa kanya na sya ko namang
ginawa. "---makakauwi kana ngayon, ihahatid ka nila sa inyo" saad nito. Napatingin
ako sa mga sinabi nitong maghahatid sakin pauwi. Tatlong lalaki at isang babae.
Bumalik ang tingin ko sa kanya.

"Bakit hindi nalang ikaw ang maghatid sakin?" saad ko ngunit nag-iwas lamang ito ng
tingin na mas lalong ikinakunot ng noo ko. Umugong ang mga bulong-bulungan at gusto
kong mapamura dahil nakalimutan kong may nakikinig pala sa usapin naming dalawa.
"May importante akong pupuntahan. " saad nito at may iminuwestra dun sa isang
lalaking maghahatid sakin. Lumapit iyong lalaki sa akin at inakay ako pasakay sa
isang magarang sasakyan. Nagtama ang mga mata naming dalawa bago ako pumasok.
Parang may kakaiba sa tinging iyon. Ipinilig ko ang aking ulo upang iwaksi ang
isiping iyon.

Bago tuluyang magsara ang pintuan ay may narinig akong tuluyang nagpatulala sakin.

"Susunduin raw ni senior si seniora Maria sa paliparan"

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 10

KABANATA 10

Isang mahigpit na yakap mula kay ina ang bumungad sakin pagkatapak na pagkatapak ko
pa lamang sa bakuran ng aming bahay. Naroon rin si ama at maging si ate na kapwa
parang nagtatanong.

"Bakit ngayon ka lang umuwi? Alalang-alala kami ng iyong ama sayo" saad ni ina
ngunit sa halip na sakin tumingin ay sa kotseng nasa likuran ko nakapako ang tingin
nito.

"Paumanhin ina" hindi parin nawawala ang tingin nito sa likod ko kaya lumingon
narin ako sa mga ito.

"Aalis na ho kami ma'am" saad nung babaeng naghatid sakin.

"Salamat sa paghatid"

"Walang anuman po ma'am" saad nito bago tumulak papasok sa kotse. Agad akong
hinaklit ni ina papasok sa bahay ng tuluyan ng makaalis ang sasakyan. Inupo ako
nito sa bangkong naroon at tsaka pumalibot sina ama at ate sa akin. Kapwa nakakunot
ang mga noo nila.

"Sa hacienda ka nagpalipas ng gabi?" tanong ni ate. Alam kung kanina nya pa iyan
gustong itanong. Nag-aalangan akong tumango dahil sa hiya. Kaagad na napalakpak si
ina at hindi maitago ang ngiting bumabalandra sa mukha nito.

"Magaling Megan! Tama iyang ginawa mo. Katawan ang kahinaan ng mga lalaki kaya iyon
ang armas na gamitin mo." masiglang saad ni ina. Nakita ko sa gilid ng aking mata
ang pag-ismid ni ate sa salita ni ina habang ako naman ay napapayuko.
"Kung kailangan mong bumukaka para maakit si Gov. ay wag kang magdadalawang isip na
bumukaka, isipin mo nalang ang magiging buhay natin kapag umangat na tayo." utas ni
ina na kaagad namang sinalungat ni ate.

"Nakalimutang nyo na po ba iyong ipinagawa nyo sa akin ina? Hindi ang pagbukaka ang
sulosyon dyan. Ayaw ng senior ng nilalandi at saksi ako roon" bahagya akong
natigilan at kumunot ang noo sa narinig, malinaw na malinaw pa sa akin ang sinabi
ni Rake ng gabing iyon. 'Flirt with me Megan. Only me. Not with my brother, not
with anyone else. Just me' naninindig parin ang mga balahibo ko sa tuwing naaalala
iyon. San nga ba banda roon ang sinasabi ni ate na ayaw magpalandi ni gov?

"Sinasabi ko lang naman ang maaaring mangyari kung sakaling dalawin ng pagnanasa sa
katawan iyang si gov. Kung nagkataon na ikaw ang matira ni gov kung sakali ngang
mangyari iyon ay tibatiba tayo sa yaman nun!"

"Ina!" suway ko dito ngunit pinandilatan lamang ako nito ng mata. Hindi ko lubos
malunok ang sinabi ni ina. Papano nya nasasabi ang ganong bagay? Paano nya nasasabi
ang mga salitang iyon na para bang natural na gawain lang iyon.

"Ito ang sinasabi ko sa iyo Megan, maging praktikal ka! May ganda ka kaya hindi
malabong magustuhan ka ni gov. Sa panahon ngayon, kayamanan na ang mas mahalaga at
normal na ang seks sa inyong kabataan ngayon. Ano naman kung ialay mo ang katawan
mo kay gov? Kung may datong naman ay okey na."

"Ina naman!" gusto kong sumalungat sa mga sinasabi nito ngunit katulad lang din
nina ate at ni ama ay napapatikom ako sa tuwing pinandidilatan ako ng mata nito.
Ganyan talaga magsalita si ina, kung ano ang laman ng isip nito ay sya rin nitong
isinasatinig. Ngunit ang hindi ko kayang unawain ay bakit kailangan pa akong ibugaw
nito kay gov, upang umangat? Hindi ko maaatim na gawin ang mga sinasabi nito
sapagkat hindi ako ganoong klase ng babae. Tumayo ako at nagpaalam sa kanila upang
magbihis. Nagsuot ako ng isang bulaklaking bestida bago pumanhik pababa. Naabutan
ko sina inang busy sa paghahanda ng pagkain.

"Pumarini ka na Megan, tulungan mo ang ate mo sa pagbabalot ng mgapagkaing niluto

ko na dadalhin sa tubuhan mamaya" saad ni ina ng makita akong pababa na. Tulad nga
ng sinabi nito ay dinaluhan ko nga si ate sa paghahanda ng pagkain. Isinilid ko sa
baunan ang mga pagkain at tinakpang mabuti upang hindi lumamig. Magkasama kami ni
ate na tinatahak ang daan patungo sa tubuhan. Naroon na si ama at hahatiran namin
ito ng pagkain maging ang mga kasama nito.

"Darating raw iyong santa santitang Maria mamaya sa hacienda" biglang saad ni ate
na nagpatigil sakin sa paglalakad. huh? Kaagad rin naman akong tumakbo para
maabutan ito at para narin makiusyoso sa sinasabi nito.

"Sinong Maria?"

"Sa tingin ko ay kasintahan iyon ni Gov. pero ayon naman sa sinabi nito ay
magkaibigan lang raw sila. Walang may alam ng totoong ugnayan ng dalawa. Malihim si
Gov. kapag yung Mariang yung na ang pinag-uusapan" natigagal ako sa nalaman.
Umusbong ang kuryosidad ko sa mukha ng sinasabi nitong maria.

"Ate, malayo pa ba ang tubuhan?" pagwawala ko sa paksang aming pinag-uusapan. Ayaw

ko na ng karagdagan pang impormasyon.
"Malapit na, konting lakad nalang" sagot nito, napatango ako dito at walang imik na
sinundan ito. Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa tubuhan. Maraming mga
magsasaka ang nakatampisaw sa init ng araw habang inaani ang mga tubo. Inilapag
namin ni ate ang mga pagkaing dala namin sa kubong naroon. Kinawayan ko si ama ng
mahagip ito ng mga mata ko. Nagpunas ito ng pawis at lumapit sa kinaroounan ko.

"Bakit kayo ang naghatid nito? San ang inyong ina?" kaagad na tanong nito ng
makalapit na sakin. Nagmano ako bago sinagot ang tanong nito. Tumango ito at
tinawag ang mga kasamahan nito upang kumain na. Malakas ang hangin kahit na mainit
ang araw, hawak ko ang bestidang suot sapagkat tinatangay ito ng hangin.

"Ang gaganda talaga nitong mga anak mo Roberto, san kaya namana ng mga ito ang
kagandahan nila" biro ng isa sa kasamahan ni ama.

"Hindi ko lang nababanggit sayong habulin din ako ng mga chix nung kapanahunan ko
kaya malamang sakin nagmana ang mga iyan Tado" ganting biro ni itay dahilan para
umingay ang lahat sa tawa at halakhak. Nkitawa narin ako.

Nililipad ng hangin ang buhok ko kaya isinusukbit ko ito sa tenga ko ngunit

kumakawala parin ito at tinatabunan ang mukha ko. Kumuha ako ng panali at tatalian
na sana ang buhok ko ng may biglang umagaw nito at ito na mismo ang nagtali sa
buhok ko. Nanindig ang mga balahibo ko sa leeg ng malanghap ang pamilyar na
pabango. Nang natapos nitong matali ang buhok ko ay nilingon ko ito upang
magpasalamat sana ngunit nabitin sa ire ang sana'y sasabihin ko ng mahagip ng
paningin ko ang isang balingkinitan ngunit sexyng babae sa suot nitong
mabulaklaking bestida na katulad ng sakin ngunit di hamak na mas maganda iyong sa
kanya. Maputla ang kulay nito at sing pula ng rosas ang mga labi. Malalantik ang
pilik mata nito at talaga namang maganda ito sa ngiting nakabalandra sa kanyang
mukha.
"Magandang tanghali sa iyo Megan, ikaw pala ang naghatid ng pagkain ngayon?" saad
nito at gusto ko syang tadyakan ng dumapo ang paningin nito sa dibdib ko.
Napatingin ako sa babaeng kasama nito at tiningnan ang bandang dibdib nito.
Napaismid ako, atleast mas malaki yung akin kumpara sa kanya.

"Oo, kaming dalawa ni ate ang naghatid ng mga pagkain" lumagpas ang tingin nito
sakin at sa palagay ko ay tiningnan nito ang ate ko bago bumalik ang tingin sakin.
"---may tatapusin pa raw si ina kaya kami na ang inutusan nya" tumango ito ng ilang
beses bago sinipat ang suot kong bestida .

"Hindi ka ba natatakot na masunog ang balat mo sa bestidang iyan? Masyadong lantad

ang balikat mo at mainit rito sa tubuhan. Baka gusto mo namang takpan iyan?" utas
nito. Napatingin iyong babae kay Rake ng may pagtataka sa mukha bago nakangiting
bumaling sakin. Gusto kung magmura at murahin ito hanggang sa kapusin ako ng
hininga. Talaga namang yung suot ko pa ang pinuna nya imbes na iyang babaeng kasama
nya, di hamak na mas mababa ay laylayan ng damit ko kumpara sa suot ng kasama nito
na hanggang kalahati ng hita lamang. Iihim akong napairap ngunit hindi ko alam kung
lihim pa ba iyong ag-irap ko sapagkat kita ko ang pagkabigla nung babae sa ginawa
kong pag-irap.

"Hindi na kailangan, hindi naman ako magtatagal rito. Pagkatapos nilang kumain ay
aalis na agad ako." saad ko. Nagpalipat-lipat ang tingin nang babae saming dalawa
ni Rake.

"Rake? Sino sya?" rinig kong tanong nung babae kay Rake.

"Oh yes I forgot. Maria, si Megan anak ng katiwala ko rito sa hacienda. Megan si
Maria" saad nito. Ngumiti ito sakin at naglahad ng kamay na sya ko namang
tinanggap. Gusto kong magtaray sa hindi ko alam na dahilan ngunit masyado syang
mabait para tarayan.
"I'm glad to meet you Megan." masiglang saad nito. Hindi ko maalis ang tingin ko sa
kanya. Nakaramdam ako ng inrecurities sa katawan ko ngayong kaharap ko sya. 'Tyak
na wala akong panama sa kanya'. piping usal ko habang tinitingnan sya bago
nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 11

KABANATA 11

Hindi ko mapigilan ang sarili kong mapalingon sa gawi nina Rake habang hinihintay
na matapos kumain ang mga trabahador upang makapagbalot na para umalis. Magkasama
ang mga ito habang nangunguha ng tubo. Binabalatan ni Rake ng tubo si Maria at
ipinapatikim rito. Nagngitngit ang mga ngipin ko ng tinikman ng huli ang tubo na
hinahawakan ni Rake, lumalabas na sinusubuan sya nito. Kailangan ba talagang
magsubuan pa sa ilalim ng init ng araw? Napairap ako sa kawalan at pinapak ang
tubong kanina ko pa hawak-hawak.

"Aray! Ang tigas!" daing ko. Nasapo ko ang bibig ko, pakiramdam ko ay natanggal ang
ngipin ko sa tigas nito.

"Hindi naman kasi ganyan ang tamang pagkain ng tubo" saad ng isang pamilyar na
boses. Gulat na nilingon ko ang pinagmulan ng tinig at napangiti na lamang ng
mamataan ang nakangiting mukha ni Lorenzo.
"Huh?"

"Kailangan mo munang balatan iyan Megan. Talagang matigas 'yan sukat ba namang
kainin mo pati yung balat" utas nito at bumunghalit ng tawa. Tinitigan ko lang ito
habang nanliliit sa mga sinabi nito, napakalaki ko naman talagang tanga. Napanguso
ako at sinimulan itong balatan.

"Pano ba'to?"

"Hatiin mo muna" utas nito at pumwesto sa likod ko. Nasa magkabilang gilid ko ang
mga braso nito na nakaalalay sa kamay ko. Hinati nito ang tubo sa maliit na piraso
tsaka binalatan. Hiniwa nya muna ito ng ikalawang beses bago isinubo sakin,
nagdadalawang isip pa ako nung una ngunit kaagad ko rin naman itong tinangap ng
pilitan na nitong isinubo sa bibig ko ang tubo. Sinipsip ko ang katas nito at napa
thumbs up ng malasahan ang tila asukal na katas ng tubo.

"Lorenzo" sabay kaming napatingin sa biglaang nagsalita.

"Oh Rake, Maria " bati ni lorenzo sa mga dumating. Gumanti ng bati si Maria ngunit
nanatiling walang imik si Rake. Naasiwa ako ng mapagmasdan ang mga mata nitong
tutok na tutok sa kinakain ko. Nag-igting ang panga nito sabayan pa ng pagkuyom ng
mga palad na wari'y nagpipigil.
"Pumapasyal kayo?" tanong ni lorenzo.

"Ipinasyal ako ni Rake rito sa tubuhan, araw ng ani daw kasi ngayon at gusto kong
pagmasdan ang tubuhan." sagot ni Maria na nasa kay Rake ang buong atensyon. Parang
may kung anong nagbara sa lalamunan ko ng magtama ang mga tingin naming dalawa,
bumaba ang paningin ko sa pagbaba't pagtaas ng bukol sa leeg nito dahilan para
pilit akong mapalunok. Nagulat na lamang ako ng bigla nitong inagaw ang tubong
kinakain ko at isinubo ang parteng sinipsip ko kani-kanina lang.

"R-rake" magpoprotesta pa sana ako ngunit huli na sapagkat nakagat na nito ang
parte ng tubong kagat-kagat ko kanina. Hindi ko mahanap ang tamang salita na
sasabihin ko. Kapwa nanlaki ang mga mata namin ni Maria pwera nalang kay Lorenzo na
kunot na kunot ang noo.

"It's sweet" komento ni Rake dahilan para uminit ang pisngi ko. Wala namang kakaiba
sa sinabi nito, talaga namang matamis iyon ngunit ang mismong tinikman nito ay ang
sya ring tinikman ko kaya wala na masyado iyong katas. Alin ang matamis roon?

Nag-iwas ako ng tingin ng dumapo ang tingin ni Maria sakin na wari'y may kung anong
binabasa sa mga mata ko. "Ba't di kayo bumisita sa tabon? maganda roon, tyak na
mag-eenjoy ka Maria" putol ni Lorenzo sa katahimikan. Napabaling kaming lahat sa
kanya at kaagad rin namang sumang-ayon si Maria roon.
"Sige, sige. Dun tayo Rake. Hindi ko pa nakikita ang tabon." nasasabik na saad
nito. Pinagdaop niya ang magkabilang palad at humarap kay Rake dahilan para
matabunan ako sa paningin nito.

"Mabuti pa nga at ipasyal mo si Maria sa Tabon Rake tiyak na magugustuhan ni Maria

ang iba't ibang isda na naroon, ako na ang bahala kay Megan. Tutungo kami sa ubasan
ngayon. " saad ni Lorenzo sabay akbay ng braso nya sa balikat ko. Hindi nakaligtas
sa paningin ko ang pagdapo ng paningin ni Rake sa braso ng kapatid. Kaagad na
kumuyom ang mga palad nito at biglang nagdilim ang paningin nito kaya dahan-dahan
kong inialis ang pagkakaakbay ni Lorenzo sakin dahilan para mapatingin ito sakin.
Bakas sa mukha nito ang pagtataka kaya hindi na lamang ako tumingin sa kanya bagkos
ay inatubili ko ang sarili ko sa galit na mukha ni Rake.

"Maria, sumama ka kay Lorenzo. Sasamahan ka nya sa Tabon." maawtoridad na saad

nito. Gulat na napatingin si Maria rito at akmang sasalungat sa sinabi nito ngunit
hindi na sya binigyan pa ng pagkakataong magsalita ni Rake dahil kaagad ako nitong
hinaklit palapit sa kanya."---may pag-uusapan tayo" utas nito at bumaling sa
kapatid nito. "Ikaw na muna ang bahala kay Maria. Take care of her."

Hinila na ako nito sa hindi-ko-alam-kung-saan, basta na lamang akong nagpatangay

rito. Ramdam ko ang init na dala ng araw at halos basa na ang damit ko sa dami ng
pawis ngunit hindi parin kami tumitigil sa paglalakad. Nadaanan na namin ang
manggahan at kahit na gusto kong tumigil upang saglit na magliwaliw roon ay hindi
ko na lamang ginawa bagkos ay nagpatianod na lamang ako sa kung saan ako dadalhin
ng mga paa ni Rake.

"Rake. sa'n ba ang punta natin? pagod na ako. Kung malayo pa ang pupuntahan natin
pwede bang magpahinga na muna tayo?" pagmamaktol ko sa kadahilanang sumasakit na
ang mga binti ko sa kakalakad. Tumigil ito at saglit akong binalingan bago
nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Sinuyod nito ang buong lugar bago ako
muling kinaladkad at ipinaupo sa malaking bato na naroon.

"Sa'n ang punta natin? gusto ko ring pumasyal sa ubasan, nadaanan na natin ang
manggahan."

"Wher'e going somewhere else Megan. yung tayong dalawa lang." utas nito dahilan
kung bakit nanikip ang dibdib ko sa kaetchosan ng puso ko. Ewan ko ba kung ako lang
yung medyo deep kung mag-isip o sadyang may ibang kahulugan lang talaga yung sinabi
nya. Sinalubong ko ang mga tingin nya ngunit saglit lamang iyon ng bigla akong
nakaramdam ng pagkabalisa.

Ilang minuto pa kami roon bago muling naglakad. Nadaanan na namin ang pastulan ng
mga kabayo nila sa rancho, dumaan narin kami sa malawak na manukan ngunit tila
walang balak na tumigil sa kakalakad si Rake. Sadya nga namang napakalaki ng rancho
nila at sa dami ng pananim at hayop nila rito ay hindi ko lubos maisip kung ilan
ang perang pumapasok sa rancho. Sandali pa kaming naglakad ng bigla itong tumigil
at hinarap ako.

"Wer'e here" pinal na utas nito. Napabuga ako ng malalim na hininga, sa wakas ay
nakarating narin. Isinuyod ko ang aking paningin at halos malaglag ang panga ko sa
natanaw. Nasa tuktok kami ng isang burol at mula rito ay tanaw na tanaw ko ang
buong rancho.
"It's beautiful right?" saad nito at kaagad naman akong napatango dahil talaga
namang maganda ang tanawin mula rito.

"Sa'n banda rito ang ubasan o ang tabon na sinasabi ni Lorenzo kanina? gusto ko
ring makapunta ro---" hindi ko na natapos ang sana'y sasabihin ko ng bigla na lamng
nag-iba ang timpla ng mukha nito. Hindi ko mawari kung ano na naman ang isiping
tumatakbo sa isipan nito. Dugtong na dugtong ang mga kilay nito at halos manliit
ako sa mga tinging ipinupukol nito.

"Ayaw mo bang kasama ako Megan?" nahimigan ko ang kakaibang tono ng pananalita nito
at ako na naman ngayon ang napakunot noo sa mga katagang iyon.

"Huh? h-hindi naman sa ganoon. Ang ibig kong sabihin ay gusto ko ring mamasyal
roon. Nandun sina Loren---"

"Do you want to be with Lorenzo then?" utas nito at tuluyan na ngang nalaglag ang
panga ko sa sinabi nito? saan ba patungo ang usapang ito?

"H-hindi ko sinabi iyan ah!" panay ang iling ko dito at halos ipukpok ko ang
sariling ulo sa bato ng makita ang mumuting ngiti na sumisilay sa mga labi nito.
Fvck! may nasabi ba akong mali? o nakakatawa? do I look like a stvpid girl again?
"Then don't bring up someone else name when you are with me Megan. Just keep it
for yourself because it actually boils my temper" ma awtoridad na saad nito dahilan
kung bakit tila tinahi ang bibig ko sa pagkatulala. Ok. Madali naman akong kausap.

---mimi
(Promise kapag tapos na yung prelim namin tuloy-tuloy na yung update nito)
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 12

KABANATA 12

Hindi ko na nga muli pang binanggit ang sino paman sa usapan naming dalawa tulad
nga ng sinabi nito. Nagtagal kami roon sa burol at halos sakupin na ng kadiliman
ang kakarampot na liwanag ng napagdesisyonan naming umuwi na. Inihatid ako nito sa
bahay at halos di magkandauga-uga sa pagtatanong sina mama sa bawat detalye ng
naging pagsasama naming dalawa at ngayon nga ay hindi ako tinigilan ng bungangerang
bibig ni ate. Talaga pang sinadya ako nito sa aking silid.

"Kinausap kami ni ina kanina" saad nito. Hindi ko sya nilingon at ipinagpatuloy ang
ginagawang pagtitiklop sa mga bagong labang damit.
"Ano naman ang pinag-usapan ninyo?"

"Si Rake." sa pagkakataong ito ay napatigil ako saglit ng marinig ang pangalang
binanggit nito ngunit kaagad rin naman akong nagpatuloy sa ginagawa upang hindi
nito mahalata ang pagkabalisa ko sa patutunguhan ng usapang ito.

"Ano ang tungkol kay Rake?" payak na tanong ko rito. Binuhat ko ang mga tapos ko
nang tikluping mga damit at isa-isang isinilid sa aking maliit na kabinet.

"Mainit na usapin sa buong hacienda ang kawalan ng susunod na tagapagmana ni

gob---" hindi ako umimik at hinintay lang ang susunod na sasabihin nito. Abot-abot
ang kaba ko sa kahahantungan ng usapang ito "---at ang sabi ni ina ay itodo mo na
raw ang pang-aakit mo kay gob. mas mabuti raw kung umabot na kayo sa kama para
mayroon ng tagapagmana" utas nito.

Madiin kong kinagat ang aking pang-ibabang labi at marahas itong

hinarap."Nahihibang na ba si ina ate? Ba't kailangang umabot pa sa ganito? Hindi ko
maaatim na gawin iyan. Hindi ko gagawin!" sigaw ko rito at muli itong tinalikuran
upang itago ang inis na namumuo sa mukha ko.

"Naiintindihan kita Meg dahil umabot na rin ako sa ganyan. Pero kilala mo naman si
ina diba? Kung ano ang gusto nya yun ang sya ring igigiit nito. "
 "Pero hindi ko na kaya ang ganun! Hindi ko gagawin ang karahasang iy---" hindi ko
na natapos ang pagsasalita ng biglang bumukas ang pintuan. Sabay kaming napatingin
ni ate sa dumating at napayuko na lamang ako ng masilayan ang madilim na mukha ni
ina. Nakataas ang isang kilay nito na talaga namang nakakatindig balahibo. Bata pa
ako ay takot na talaga ako kay ina at hanggang sa ngayon ay hindi parin nawawala
angtakot na iyon.

"Susundin mo ang lahat ng sasabihin ko simula sa oras na ito Meg, dadalhin mo sa

iyong sinapupunan ang magiging tagapagmana ng buong rancho. Kung kailangan kong
daanin sa dahas ang lahat ay gagawin ko. Ang apo ko sa iyo ang magiging susunod na
tagapagmana!" maawtoridad at pinal na saad nito, pulidong-pulido na ang balak nito
at hindi ko makuha ang tamang salita na maaring makapagpabago sa desisyon nito.

"Ina hindi ko kaya iyon"

"Pwes kayanin mo! Simple lang naman ang gagawin mo Meg, kailangan mo lang ibukaka
iyang mga binti mo at ako na ang bahala sa iba. Ako na ang gagawa ng paraan para
umabot kayo sa kama!" sunod-sunod na saad nito. Natigilan ako sa narinig, mahigpit
ang pagkakakapit ko sa damit ko. Madiin ang pagkakagat ko sa labi ko upang supilin
ang mga hindi magandang salita na gustong kumawala sa aking mga labi
"H-hindi pa ako handa s-sa ganyang bagay ina. Masyado pa pong maaga para pag-usapan
natin ang pagbubuntis ko sa hinaharap."

"Sa ayaw o sa gusto mo ay ipagbubuntis mo ang anak ni gob. Isang Buenaflor ang
susunod na tagapagmana at sisiguraduhin ko iyan." saad nito bago nagmartsa palabas.
Napasalampak ako sa aking kama ng tuluyan na itong nawala. Inalo ako ni ate ng
hindi ko na napigilan ang sarili ko sa pag-iyak. Hinagod nito ang likod ko at
tiningnan ako ng tingin na puno ng awa. Gusto kong magwala pero wala na akong lakas
pa para doon.

Buong gabi akong umiyak kaya mugtong-mugto ang aking mga mata pagkagising ko.
Maagang tumungo si ina't ama sa bukirin upang ipagpatuloy ang pag-aani. Si ate
naman ay nasa mansyon para tumulong sa paghahanda sa gaganaping kakaunting salo-
salo. Ako lang ang mag-isa ngayon kaya napagpasyahan kung pumunta sa batis na nasa
pinakadulong bahagi ng hacienda. Nagdala ako ng mga kakanin bago tumungo.

Mahigit dalawang oras at kalahati rin akong naglakad bago nakarating sa batis.
Napangiti ako ng mabungaran ang isang malinis at napakalinaw na batis, sa sobrang
linaw ay kitang-kita ko ang mga maliliit na batong nasa ilalim. Napapaligiran ito
ng mga malalaking bato at ang tunog ng pag-agos ng tubig ay sadya namang
nakakahalina.

Inilapag ko sa di kalayuang bato ang aking mga dala at dali-daling naghubad, wala
akong tinira ni kaunting saplot sa katawan pagkat mas masarap sa pakiramdam ang
hubo't hubad habang nakalublob sa maginaw na tubig batis. Ang saad ni ate ay bihira
lang magawi ang mga tao sa lugar na ito sapagka't malayo ito sa mansyon. Wala naman
sigurong pupunta rito ngayon lalo pa't ting-ani.

Sabik na sabik akong tumalon at sinalubong ang malamig na tubig. Masyado akong
naaliw sa paglangoy at hindi ko na namalayan ang oras. Malapit ng magtanghali at
nagugutom narin ako. Napagpasyahan kong umahon na upang magbihis ngunit nagimbal
ako ng makita ang nakataob na basket na kanina ay nilagyan ko ng mga kakanin.
Nanlaki ang mga mata ko ng hindi ko mahagilap ang aking mga damit at tanging ang
bra na lamang ang natira.

Bigla akong dinalaw ng kaba. Papaano ako ngayon uuwi? Natigilan ako ng makarinig ng
kaluskos na sinundan ng tunog ng kabayo. Tila ako isang uod na binudburan ng asin
sa pagmamadaling bumalik sa batis at muling inilublob ang aking katawan sa tubig
upang sana'y itago ang hubad kong katawan ngunit sinong poncho pilato ang niloko
ko? sobrang linaw ng tubig at walang itong maitutulong sakin.

Ramdam ko ang pagtakas ng kulay sa mukha ko lalo na ng bumungad sakin ang mukha ng
huling lalaking gugustuhin kong makita sa oras na ito. Nakasakay ito sa kanyang
kulay lupang kabayo. Iginala nito ang paningin sa buong lugar at nalaglag ang panga
nito at nanlaki ang mga mata ng mahagip ako ng paningin nito. Mabilis kong tinakpan
ang dapat na takpan. Itinakip ko sa aking dibdib ang isa kong kamay habang yung isa
naman ay sa pang-ibaba ko. Malamig ang tubig ng batis ngunit ramdam na ramdam ko
ang pag-iinit ng mukha ko.
"WHAT THE FVCKING HELL MEGAN!"

---mimi
VOTE COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 13

KABANATA 13

Hinagod ako ng mapanuri nitong mga mata. Hindi ko alam kung papaano ito haharapin,
hindi ko kayang salubungin ang mga titig na ipinupukol nya. Madiin akong napapikit
sa kahihiyang natamo. Ano na naman bang kagagahan ito Megan? Mabilis itong bumaba
sa kabayo at inilang hakbang lamang ang kinalalagyan ko.

"Damn it Megan! what the fvck are you doing? where's your damn clothes?" nakatiim
bagang na saad nito. Hinarap ko sya habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi ko.
Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagtaas-baba ng mga mata nito at alam na alam
kong wala na akong maitatago pa.

"H-hindi ko alam"
 "Oh Jesus! wag mong sabihin saking hubo't hubad kang pumunta dito Megan!"
napaigtad ako sa pagtataas nito ng boses na hindi naman nito madalas ginagawa.

"A-ang ibig kong sabihin ay n-nawala yung mga damit ko. Dyan ko lang iyon nilagay
kanina pero nawala nalang syang bigla" paliwanag ko rito at ininguso ang
pinaglagyan ko kanina. Dumako ang paningin niya doon at muli akong tiningnan.
Madiin itong pumikit at ilang ulit na nagmura.

Yumukod ito at naglahad ng kamay, tiningnan ko lang ang kamay nito at bahagyang
umiling.

"Come on Megan, iuuwi na kita and don't you ever dp this again. Lalo na pag wala
ako" saad nito. Kumunot ang noo ko sa narinig at napabuntong hininga bago dahan-
dahang inabot ang kamay nito. Hindi ko alintana ang paglantad ng aking dibdib sa
mga mata nito. Akmang iaahon na sana ako nito ng makarinig kami pareho ng mga
kaluskos.

Muli akong lumublob sa tubig. Si Rake naman ay hinarap ang mga dumating. Apat na
lalaking kapwa nakasakay sa kabayo ang bumungad sa paningin naming dalawa na
pakiwari ko'y kasamahan nito. Hindi pa sila tuluyang nakakalapit ng patigilin sila
nito.
"Senior nahan---"

"Leave!" putol nito sa sinasabi nung lalaki. Kapwa nagkatinginan ang mga ito at
tila naguguluhan sa naging utos ni Rake. Hindi pa ako nakikita ng mga ito at sana
nga ay hindi na ako mahagip ng kanilang mga paningin dahil kong hindi ay talagang
papasanin ko ang kahihiyang dulot nito. Akmang lalapit sana ang mga ito ngunit
umugong ang galit at maawtoridad na tinig ni Rake.

"I SAID GO BACK AND FVCKING LEAVE! " nagkandauga-uga sa pag-alis ang mga ito at
muli akong tinitigan. Sa pagkakataong ito ay hindi na ako nag-abala pang takpan ang
aking katawan. Ano pa ang saysay niyon? wala na akong maitatago pa. Hinubad nito
ang sariling damit at iniahon ako bago ipinasuot sakin. Malaki sakin ang damit nito
ngunit kita parin ang ilang parte ng dibdib ko sa mababa nitong neckline.

Dumako ang paningin nito sa mga hita ko at nagmura ng nagmura. Madali ako nitong
isinakay sa kabayo at tumungo sa mansyon. Mabilis ang pagpapatakbo nya kaya ilang
minuto lamang ay nakarating na kami sa mansyon. Maraming mga katiwala ang nag-
aabang sa kanya sa bungad ng mansyon at kapwa nalaglag ang mga panga nito ng makita
akong sakay-sakay ng kabayo. Nagsibati silang lahat kay Rake ngunit hindi man lang
ito tumugon bagkos ay hinapit ako nito pababa at kinaladkad papasok. Nahagip rin ng
paningin ko si Maria sa taas ng hagdan, nanlalaki ang mga mata nito at laglag ang
panga. Mabilis ang bawat hakbang nito at isinasabay ako nito paakyat sa hagdan.

"Rake---"
"Later Maria" putol nito sa sana'y sasabihin ng huli. Naiwan ang tingin ko kay
Maria na nakakunot-noo kaya hindi ko napansin ng hilain ako nito papasok sa isang
silid. Tulala ako habang tinitingnan itong marahas na hinalungkat ang malaking
kabinet na nito. Sinuyod ko ang bawat sulok ng silid at hangang-hanga ako sa kung
sino man ang nag desinyo rito. Napadako ang tingin ko sa isang litratong nasa
maliit na lamesang naroon. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. May
sumiklab na kakaunting kirot sa kaloob-looban ko nang mamukhaan ang mga ito. Si
Rake na nakayakap kay Maria. Luma na ang litrato at sa palagay ko ay ilang taon na
ng kuhanin ang litratong ito subalit kitang-kita ang sayang nakaukit sa kanilang
mga labi.

"Wear this" lahad sakin nito ng isang damit na may mahahabang manggas at isang
mahabang pants. Napangiwi ako ng makita kung gano ito kalaki.

"Hindi m-magkakasya sakin to" saad ko at bahagyang itinaas ang pants. Umismid lang
ito at tinalikuran ako.

"E'di pagkasyahin mo. I don't have any girly clothes." nagkibit balikat nalang ako
at hinintay na lumabas ito upang makapagbihis na ngunit hindi ito gumalaw at
nanatiling nakatalikod.

"Asan ako magbibihis?"

"Right in where you are right now Megan. Wag kang mag-alala hindi ako maninilip"
saad nito at kahit nagdadalawang isip ay sinunod ko na lamang ito. Dali-dali akong
nagbihis at tumikhim upang ipaabot ditong tapos na ako. Nilingon ako nito at
isinilid ang mga kamay sa bulsa ng suot nitong pantalon.

"Now we need to talk" maawtoridad na saad nito "---ano ang ginagawa mo sa batis?"

"Naliligo?"

"And you're naked huh Megan?"

"Ipinaliwanag ko na kanina diba? nawala yu---"

"Hindi iyan ang sinasabi ko Megan! ang punto ko dito ay bakit ka naliligong mag-isa
ng nakahubad? you should just wear your fvcking clothes kung gusto mong maligo!
hindi ba nasagi sa isip mong may maaaring makakita sayo??!"
"Ang sabi ni ate---"

"Fvck your sister!" inis na sigaw nito at halos mapalundag ako sa gulat. Ramdam ko
ang pagtakas ng kulay sa mukha ko dahil sa takot. Ilang ulit akong napalunok. Inis
na sinabunutan nito ang sarili at madiing napapikit na wari'y nagpipigil ng galit.
"---you should learn your lesson Megan! don't do that again at baka sa susunod na
gawin mo iyan ang kung sino nang nilalang ang makakita sayo? pano kung wala ako
dun? ano ang gagawin mo ha! damn!" nagpalakad-lakad ito sa harap ko. "---papano
kung hindi ako yung nakakita sayo? and fvck Megan! your naked!" hindi ko alam kung
ano ang tamang salita na maaaring sabihin ko upang kalamahin ito.

"I'm sorry"

"Fvck!"

"Sorry na. Hindi na mauulit, hindi na ako maghuhubad sa susunod na dumayo ulit ako
sa batis. Pangako"

"No. You won't go there again Megan. Hindi ka na pupunta sa batis." pinal na saad
nito at kahit na gusto kong magprotesta ang tila nawalan na ako ng boses. "Come
here" utas nito at sa ngayon ay mahinahon na ang pagkakasabi nito. Kahit nag-
aalangan ay sinunod ko ang utos nito. Lumapit ako dito ngunit laking gulat ko ng
hinigit ako nito palapit sa katawan nito. Nanlaki ang mga mata ko ng lumapat ang
dibdib ko sa kanya at isang malakas na boltahe ng kuryente ang nanalantay sa bawat
himay-may ng aking katawan lalo na ng gumapang ang kamay nito sa likod ko at
niyakap ako.
"Megan"

"R-rake?" kandautal-utal na banggit ko sa pangalan nya. Hindi ito sumagot at

nanatiling nakayakap lang sa akin. Sa paglapat ng aming mga katawan ay rinig ko ang
bawat pintig ng kanyang puso na katulad rin ng saakin. Yung mabangong amoy nya na
talaga namang nakakaliyo. Sa kabila ng pagkabalisang nadama ay biglang sumingit sa
isipan ko ang malapat na ngiti ni ina. Madiin akong napapikit. Siguro nga ay
magbubunyi si ina kapag nalaman nito ito.

"Bumaba na tayo Megan. Let's eat. You need to eat."

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 14

KABANATA 14

Inakay ako nito papunta sa kusina habang hindi matangal-tangal ang mga kamay nito
sa bewang ko na wari'y nakaagapay sa bawat galaw na gagawin ko. Nasa bungad pa
lamang kami sa pinto ng kusina ay rinig ko na ang tila bubuyog na mga bulong-
bulongan sa loob at nang tuluyan na nga kaming nakapasok ay naabutan namin ang mga
kawani sa kusinang abala sa paghahanda sa hapagkainan. Kapwa napatigil ang mga ito
sa ang gawain at sabay na napatingin sa direksyon na kinatatayuan namin, partikular
ay sa kamay ni Rake nagtagal ang mga nagbabaga nitong tingin. Nahagip ng paningin
ko si Mariang nasa hindi kalayuan, bahagyang nakaawang ang mga labi nito at hindi
nakatakas sa paningin ko ang pagkahulog ng paningin nito sa braso ni Rake na
nakalapat sa bewang ko na kaagad naman nitong tinanggal.

"Maupo na kayo at ng makakain na" mabining saad ni Maria, tumango si Rake at

ipinaghila ako ng bangko bago umupo sa upuan nitong katabi ng kay Maria. Ramdam ko
ang mapanuring mga mata nito at ng mga kawani sa kusinang naroon upang pagsilbihan
kami.

'Hindi ba ay iyan iyong bagong salta rito?'

'Oo, sya iyong pangalawang anak ni Josana. Iyong laking maynila'
'Naku, hindi na talaga nadala iyang mga iyan. Dahil hindi nagtagumpay sa balak
iyong isa ay ito na namang isa ang gagawa ng hakbang'

Madiin ang pagkakakagat ko sa aking pang-ibabang labi dahil sa mga naririnig,

mahina lang ang boses ng mga ito at pakiwari ko ay hindi na umabot pa sa pandinig
ni Rake. Si Maria naman ay napatingin sa gawi ko bago dumako ang paningin sa
kawani ng kusina na sa ngayon ay inihahain na ang mga sabaw. Narinig nito. Iyon ang
sigurado ako. Tipid akong napangiti sa kanya na kaagad naman nitong sinuklian.

Nagbingi-bingihan na lamang ako sa mga naririnig ko at isinasabay na lamang sa

paglunok ko sa pagkain ang paglunok ko sa mga paratang nito.

"Tumawag nga pala kanina iyong sekretarya mo. May kailangan ka rawng pirmahan kaya
ipinakuha ko nalang kay mang Andong ang mga papeles upang dito muna gawin. Araw pa
ng ani ngayon kaya malamang ay abala ka sa mga gawaing bukid" utas ni Maria at
dahan-dahang sinimsim ang tubig nito.

"Thank you Maria. I'll just sign it later, nga pala kumusta ang pamamasyal mo sa
ubasan?"

"Matatamis ang ubas roon Rake---wait, you're not allowed to eat chicken. You have
your allergy remember?" napataas ang boses nito kaya hindi ko mapigilang dungawin
ito bago napatingin kay Rake na patuloy lang sa paghihiwa sa karneng nasa pinggan
nito.

"I know Maria. This is not for me"

"Ha---" nabitin sa ere ang sanay sasabihin nito ng bahagyang yumukod si Rake at
halos malaglag ang panga ko ng ipagpalit nito ang sariling pinggan na may lamang
gutay-gutay na karne sa pinggan kong kanin palang ang laman.

"This is for Megan" saad nito at nagsalin ng pagkain sa pinggan nito. Hindi ko alam
kung para saan ang kabutihang ipinapakita nito, wala ako ni kaunting ideya . Mulat
ito sa katotohanang maaari ko nga itong landiin o pikutin ngunit para saan ang
lahat ng ito? Nagdugtong ang mga kilay ko lalo na ng muling tumama saakin ang mga
tingin ni Maria bago marahang tumawa.
"That's so sweet of you Rake. Megan? Saan pala kayo galling kanina? Naligo ba kayo?
Hindi nyo man lang ako isinama ah" saad nito at bahagyang tumawa ngunit hindi
maiatatago ng mga pilit nitong tawa ang kakaibang ekspresyon ng mga mata nito.
Napainom ako ng tubig at napatingin kay Rake na Magana kung kumain bago sinagot ang
tanong nito. Isinalaysay ko ditto ang nangyari at tanging tango lamang ang nagging
tugon nito.

"Mabuti na lang talaga at nagkrus ang landas nyo kanina Megan. Nga pala, hindi pa
ako nagagawi sa batis,why don't we hang-out togrther Megan---"

"No one is going there again Maria. Not you. Not Megan." Buong diin na saad nito na
nagpahalakhak kay Maria.

"Then go with us. Pwede naman siguro iyon diba? Nandun ka naman kaya hindi naman
siguro kami mapapahamak" saad nito. Napatingin ako kay Rake na nakatingin rin sa
gawi ko. Tumikhim ito at bahagyang tumango na nagpairap sakin ngunit sinigurado ko
namang walang nakakita ng ginawa ko.

Naputol ang pag-uusap namin ng muling pumasok iyong mga kawani sa kusina at inihain
ang inumin. Lumapit sa gilid ko iyong babae kanina at sinalinan ng inumin ang aking
baso bago bumalik sa pwesto nito. Sa kasamaang palad ay aksidente kong natabig
iyong basong may lamang alak dahilan para mabasa ang damit ko. Napasinghap si Maria
sa nangyari, napatayo ako kaagad at pupunasan n asana ang basing parte ng aking
damit ngunit hindi pa ako nakakakuha ng pampunas ay naunahan na ako mg mga kamay ni
Rake. Marahan nitong pinunasan ang damit na suot ko ngunit imbes na ang lamig ng
alak ang aking maramdaman ay ang bugso ng init ang nanalantay sa aking tiyan.
"A-ako na, okay lang" nauutal na saad ko dahil sa pagkabalisang nadama lalo pa't
muli na namang umugong ang tila bubuyog na bulong-bulongan sa buong silid.

"We need to get you wash Megan"

"HA?" nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nito dahil sa mapusok na isiping
gumagambala sa isipan ko. Nanlaki rin ang mata ni Maria at nagpapalit-palit ng
tingin sa aming dalawa ni Rake. Kagat-kagat ko ang aking dila upang supilin ang
sarili kong bibig sa pagsasalita ng hindi maganda.

"Let's go" saad nito at hinawakan ako sa braso at akmang kakaladkarin ng pinigilan
ito ni Maria. Napatingin ako sa kamay nitong mahigpit na nakahawak sa braso ni
Rake.

"A-ako na ang t-tutulong sa kanya. S-sa kwarto ko nalang sya magpapalit ng damit. I
have spare dress." Tuloy-tuloy na saad nito. Hindi mawala-wala ang paningin ko sa
kamay nitong nakahawak sa braso ni Rake na nakahawak naman sa braso ko. Halos
mapugto ang hininga ko ng unti-unti ako nitong binitawan habang ang kay Maria naman
ay nakapulupot parin sa braso nya. "---ako na ang bahala sa kanya Rake"
pagpapatuloy nito bago bumitaw. Tinanguan ako nito at nagpatiuna sa papaalis.
Tumingin muna ako kay Rake bago sinundan si Maria.
Tinungo namin ang hagdan papataas at pumasok sa pintong kasunod ng kwarto ni Rake.
Hindi ito kumikibo ng kumuha ito ng damit sa closet nito at iniabot sakin.

"Nandyan ang banyo" tipid ang ngiti nito ng itinuro ang pinto sa banyo. Tiningnan
ko ito at tipid na ngumiti bago tumalikod at pumasok sa banyo. Hinubad ko ang
basang damit na pinahiram ni Rake sa'kin at naglinis ng katawan bago isinuot ang
malinis na damit. Nang okey na ako ay napagpasyahan ko nang lumabas at naabutan ko
si Mariang nakaupo sa kama nito. Lumipad sa gawi ko ang paningin nito at muli ay
bumalandra sakin ang pilit na ngiti.

"San ko nga pala ito maaaring ilagay?" tanong ko dito at bahagyang itinaas ang
hinubad na damit. Nagtagal ang tingin nya sa hawak ko at may kung ano akong nakita
sa mga mata nito ngunit iwinaglit ko kaagad iyon sa isip ko.

"You can put it in that basket." saad nito at iminuwestra ang basket na nasa gilid
ng banyo. Inilagay ko doon ang basang damit at hinarap ito .

"Salamat nga pala sa damit, wag kang mag-alala ibabalik ko rin ito."

"No need, nga pala---" lumagpas ang tingin nito sakin na pakiwariy koy sinulyapan
nito ang basket na nasa likod ko. "---damit ni Rake?" dugtong nito. Saglit akong
natigilan at may kung anong sumigid na kakaibang kirot sa puso ko sa naging tanong
nito. Dahan-dahan akong tumango at pilit na ngumiti. Mabait si Maria ngunit hindi
ko mapigilan ang sarili kong punahin ang bawat galaw nito, ang mga ekspresyong
ipinapakita nito.
"I see, matagal na kayong magkakilala ni Rake? don't get me wrong pero---kasi
naninibago lang ako. He never give so much attention to a girl before except me.
We're friends and I just want to know the real score between the two of you." saad
nito habang iniiwas ang tingin saakin. Nahigit ko ang aking hininga sa narinig mula
sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang tamang sagot sa tanong nito, Oo wala kaming
relasyon ni Rake ngunit hindi ko magawang sabihin iyon sakanya at hindi ko rin
mawari kung bakit ako nito tinatanong.

"H-hindi, ang ibig kong sabihin ay wala kaming relasyon kung iyan ang ibig mong
sabihin sa tanong mo."

"Thanks, it's good to know that. To be honest, gusto ko si Rake simula pa noon at
nababahala lang ako sa inyong dalawa. Hindi ko sinasabing ayokong magkasama kayo
pero gusto ko lang ipaalam na nagseselos ako. I'm not being bitch here and i am
actually trying to build a friendship with you." saad nito sa isang malapad na
ngiti.

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN...

KABANATA 15

KABANATA 15
Gusto ni Maria si Rake. Sa mga sinabi nito ay iyon lamang ang tumatak at
nagpabalik-balik sa isipan ko. Sa totoo lang? Hindi ko nga rin alam kong bakit pa
ako narito gayong halata namang ayaw nito sa presensya ko, hindi man nito direktang
sinabi iyon ngunit ramdam na ramdam ko. Wala akong karapatang bakuran si Rake
ngunit may parte saking gusto syang ipagdamot at ariin. Alam kong hindi dapat. Alam
kong mali ngunit iyon ang tawag at bulong ng aking damdamin.

"Huwag mong isipin na hinaharangan kit---"

"Hindi ko iniisip iyon Maria at wala rin sa isipan ko ang makipaglapit pa kay Gov."
putol ko sa sinabi nito.

"Y-yung katiwala kanina--- " kinagat nito ang kanyang labi at malalim na bumuntong
hininga na kitang-kita dala ng pagtaas-baba ng balikat nito. Nag-angat ito ng
paningin. Narinig nito ang sinabi ng mga katiwala kanina. "---I know Stacy,
magkaibigan kami at hindi ko inasahanng magagawa nya iyon, hindi iyon kailanman
sumagi sa isipan ko. Were friends, so I did told her all my caprice about Rake, on
how I feel towards him and I just cant accept the fact that she betrayed me."

"Saan patungo 'tong usapang 'to Maria?" saad ko na nagpatigil dito saglit. Nakuha
ko ang punto nya ngunit ang hindi ko makuha ay kung bakit kailangan pa nitong
ungkatin ang lahat ng nangyari sa kanila ng kapatid ko noon.
"Hindi ko alam na kapatid mo pala si Stacy" malumanay ang pagkakabigkas nito ng
salita ngunit rinig na rinig ko ang diin nito. Gusto kong matawa, gusto kong
magmura ngunit hindi ko magawa. Hindi ko alam na kailangan ko pa palang ibahagi sa
kanya ang impormasyong iyon sa pagkatao ko. Tinanggap ko ang pagkwestyon nito sa
katayuan ko sa buhay ni Rake subalit hindi mo makuha kung bakit pati detalye sa
buhay ko ay kailangan pa nitong pakialamanan.

"Oo, magkapatid kami" maigsing saad ko na bahagyang nagpatango dito "Maria, alam
kong labas na ako sa inyong dalawa ni Rake ngunit---" naputol ang sasabihin ko ng
umugong ang sunod-sunod na pagkalabog sa baba na sinundan ng pagkabasang ng hindi
ko alam kung ano. Nagkatinginan kaming dalawa at kapwa nagtataka kaya dali-dali
kaming lumabas.

"Hindi nyo ba naisip kung anong gulo ang dala ng ginawa nyo?!!!" malayo palang ay
rinig ko na ang sigaw ni Rake. Tinakbo ko ang hagdan pababa at napatigil sa paanan
nito ng bumungad sa paningin ko si Rake na nagpupuyos sa galit, madiing nakatiklop
ang mga kamao nito at dugtong na dugtong ang dalawang makakapal na kilay. Kaharap
nito ang dalawang babae na todo ang yuko at paghingi ng tawad. Nagkalat ang mga
basag na plorera at wasak na salamin mula sa sirang lamesa . Bigla akong kinabahan
sa nagyayari.

"Patawad po senior hindi na po talaga mauulit."

"Paumanhin po senoir. Paumanhin po" magkasabay na wika ng mga ito at halos di

magkamayaw sa gagawin.
"Ano ang pumasok sa mga kokote nyo at nagawa ninyo ang bagay na iyon?! Alam nyo ba
na pwede ko kayong tanggalan ng trabaho sa kapangahasan ninyo?!"

"RAKE!" hindi ko alam kong ano ang nag-udyok sakin para tawagin ito. Bumaling sya
sakin at ang madilim nitong mga mata ay biglaang pumungay.

"Patawad po senior."

"What's happening here?" gulat na tanong ni Maria. Lumipad ang tingin ko sa

dalawang babae na kaagad nag-iwas ng tingin.

"A-ano ang nagawa nila para makapagdesisyon kang sibakin sila sa kanilang mga
trabaho?"

"Sa akin wala pero saiyo meron Megan" napakunot ang noo ko sa sinabi nito.
"Ano---" nabitin sa ere ang mga salitang sana'y sasabihin ko ng biglang lumapit
sakin ang dalawang babae at lumuhod sa paanan ko dahilan para manlaki ang mga mata
ko."A-anong ginagawa ninyo? Tumayo kayo"

"Patawarin nyo po kami madam, ang buong akala po namin ay si Bebang iyong naliligo
kaninang umaga sa batis kaya napagdisketahan naming kunin iyong mga damit nya upang
makaganti sa kanya" mangiyak-ngiyak na paliwanag noong isa.

"H-hindi po talaga namin alam na kayo p[o pala iyon madam, nawa'y tulungan ninyo
kami. Wala napo kaming ibang mapapasukang trabaho, ito lang po talaga ang bumubuhay
saamin kaya buong puso po akong humihingi sa inyo ng kapatawaran. Paumanhin po"
tuluyan na ngang bumuhos ang butil ng luha sa mga mata ng dalawa. Hindi ko makuha
ang sarili kong magalit sa kabila ng nalamang ginawa ng dalawa. Napatingin ako kay
na kunot ang noong nakatingin sakin.

"Pwede ba tayong mag-usap Gov.?" Tanong ko dito na kaagad naman nitong pinaunlakan.
Bumaling ako kay Maria na walang kaekspre-ekspresyon "Mag-uusap lang kami saglit
Maria" saad ko dito at nagtungo sa pinakamalapit na silid na syang kusina, hindi ko
na hinitay ang sagot nito at hindi ko rin alam kung bakit pa ako humihingi ng
permiso rito. Ilang segundo lang ay sumunod na si Rake saakin.

"Ano ang pag-uusapan natin Meg?"

"Sa tingin ko ay hindi naman tamang tanggalin mo sila sa kanilang mga trabaho dahil
lang sa isang simpleng pagkakamali."

"Really Megan? Ikaw ang naagrabyado dito, I am actually giving you a favor and what
now? Magdidilang anghel ka?" madiing saad nito.

"Hindi ako nagdidilang anghel dito Rake---"

"Then what are you doing now? Stop being too kind! "

"Totoo ba talaga itong naririnig ko ngayon? Papaano mo nasasabi ang bagay na iyan?
Hindi ako makapaniwalang narinig ko ang mga nakakasuklam na salitang iyon mula sa
isang respetadong senior at gobernador."

"Stop it Megan. Don't push my limits."

"Stop it too Rake. Masyado kang nabubulagan dyan sa galit mong hindi naman
makatarungan. Katulad nga ng sinabi mo, ako yung naagrabyado dito at hindi ikaw
kaya hindi ko maintindihan kung saan galing yang galit mo. " utas ko na
nagpahalakhak dito.

"Shit!" kitang-kita ko ang pagkairita nito sa naging paksa ng aming usapan.

Pinasadahan nito ng palad ang kanyang buhok at bahagyang kinagat ang pang-ibabang
labi nito. Nahulong ang paningin ko sa mga labi nya ngunit kaagad ko rin namang
ibinaling sa iba ng mahuli ako nito. "You do the decision then" saad nito at
akmang tatalikuran na sana ako.

"R-rake teka nga lang" hinawakan ko ang braso nito upang pigilan ngunit iwinaksi
lamang nito "Teka lang---ano ba Rake!"

Tumigil ito sa paglalakad ngunit ganon paman ay hindi na ako nito nilingon.

"Ayusin natin to please"

"Bakit? ano ba ang aayusin natin? may dapat bang ayusin?" saad nito at dahan-dahang
humarap sakin. Malamig ang bawat titig nito at may halong galit.
"Galit ka alam ko pero kasi mali parin iyong sinabi mo sa kanila. Everyone deserves
a second chance."

"I already told you right? do all you want! ano pa bang mali doon!" bigla itong
nagtaas ng boses.

"P-pero galit ka naman."

"Yes, I am so fvcking mad right now but so what? so fvcking what?!" madilim ang
mukha nito at madiin ang bawat bato nito ng mga salita.

"S-sorry" hinging paumanhin ko dito ngunit mas lalo lamang nalukot ang mukha nito,
Narinig ko ang malalim na pagbuga nito ng hangin sa sinundan ng mura. "Ano ba ang
gusto mong gawin ko para mapawi iyang galit mo?" saad ko dito upang matigil na ito
dahil kahit ako ay nagsisimula naring mainis sa usapan naming ito.

"Don't ask me that question Megan, you won't like my answer"

"Bakit? ano ba ang nasa isip mo? baka magawan natin yan ng paraan." saad ko.
Bahagya akong natigilan ng sumilay ang kakarampot na ngiti sa mga labi nito.

"Fine. Alas otso ng gabi bukas sa kubo magkita tayo. Sasabihin ko sayo kung ano ang
magagawa mo sa galit ko." saad nito bago naglakad paalis.

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 16

WARNING: SPG!
The next scene is filled with explicit content. if you are uncomfortable with
sexual scenes then just skip this chapter for your own sake. I am a writer with no
limits so, there is gonna be a lot of description . Do not read if that is too
extreme for you due to the fact that I don't want my readers to feel like creeps
and started judging this story with what is written in this chapter. I hope were
all open minded, and please don't report this. I'm not good in writing bed scenes
at napaka--err pakinggan lalo na't pure tagalog ang ginmit ko.

KABANATA 16

Alas-syete pa lamang ng gabi ngunit hinila na ako ng aking mga paa patungo sa
kubong nasa dulo pa ng rancho. Nasabi ko sa kapatid ko ang mangyayaring pagkikita
namin ni Rake at ang payo nito ay huwag na akong pumunta at baka kung ano pa ang
mangyari roon ngunit hindi ko mawari kung ano itong nararamdaman ko.

May parte sa aking sinasabing huwag na lamang pumunta gaya ng sabi ni ate ngunit
mas malaki ang parte sa isipan kong bumubulong na pumunta ako kaya heto ako ngayon
at hindi magkamayaw sa paglalakad. Tila may mga kabayong nagsisiunahang tumakbo sa
puso ko sa malakas na pagbundol nito. Hindi ako mapakali habang naglalakad,
palinga-linga ako sa paligid upang suriin kung tama ba itong nilalakaran ko.

Napahinto ako ng mabungaran ang kubo at napakunot-noo ng mapansing may ilaw na ito
sa loob. Mukha yatang mas nauna pa sa'kin si Rake. Inayos ko ang pagkakatali ng
maliit na laso sa bewang ko at inilugay ang nakatali kung buhok. Pinasadahan ko ng
aking dila ang nanunuyo kong mga labi at Napabuga ng hangin. Nagtuloy ako sa
paglalakad at muling inayos ang buhok ko bago pumasok.

"Ang aga mo yata" saad ko habang titig na titig sa nakalatag na banig sa lapag.
Dumako rin ang paningin ko sa maliit na lamparang naroon at sa isang basket na sa
palagay ko ay naglalaman ng mga pagkain. Hindi ako nito sinagot, abala ito sa
paghahanda ng mga pagkain. Mula sa basket ay inilabas nito ang mga chichirya at
dalawang bote ng---brandy?

"Come here Megan. Sit." utas nito sa pa'utos na tono at iminuwestra ang espasyo sa
tapat nito. Umupo ako at patagilid na ipinagdikit ang mga binti. Dumapo ang tingin
nito sa mga binti ko at halos mapamura ako ng nagtagal ang tingin nito dito.
Sinabunutan ko ang sarili ko sa isipan ko, bakit pa kasi ako naka saya.

"I-iinom ka?" tanong ko dito ng nagsalin ito ng alak sa isang maliit na baso.
"Tayo Megan. Iinom tayo." maawtoridad na saad nito, sinuyod ko ng tingin ang mga
nakalatag sa banig ngunit iisang baso lang talaga ang naroon.

"H-hindi ako umiinom ng alak Rake"

"No. Drink Megan" muling saad nito. Napatingin ako sa hawak nito at napabuntong
hininga bago kinuha ang baso at dahan-dahang nilagok. Napangiwi ako sa pagsigit ng
init na may kaunting pait sa lalamunan ko.
"Good. Now,tie your hair. I want to see your neck" utos nito at inisang lagok ang
laman ng baso nito. Tila isang aso akong napapasunod nito. Itinali ko ang buhok ko
at agad na nagsitindigan ang aking mga balahibo sa paraan ng pagtitig nito.

"Necklace?" nakakunot-noong tanong nito. Dumapo ang kanang kamay ko sa kwintas na

suot."Regalo sakin ng kaibigan ko noong highschool " paliwanag ko dito ngunit hindi
natanggal ang mga linya sa noo nito.

"Key pendand? Drink" tanong nito sabay abot sakin ng baso. Nagdadalawang-isip ako
sa pagtanggap dito ngunit base sa pagkakasabi nito ay wala na akong magagawa kaya
tinunga ko na ito at napapikit sa pait.

"M-may problema ba sa pendant?" tanong ko dito ng hindi mawala-wala ang titigNito

sa suot kong kwintas.

"Take it off" maawtoridad na saad nito at muling uminom ng alak. Hindi ko nagawang
sundin ito kaagad dahil sa hindi maproseso ng utak ko ang sinabi nito.

"Pero---bakit? " nagtatakang tanong ko rito. Sunod-sunod ang pagtunga nito ng

alak.

"Walang bakit bakit Megan. I want you to take that off" marahan lamang ang
pagkakasabi nito ngunit rinig na rinig ko ang bawat bagsak ng mga salita. Inabot ko
ang lock at hinubad ang kwintas, akmang ibu'bulsa ko na sana ito ngunit inilahad
nito ang kanyang kamay sa harapan ko kaya iniabot ko dito ang kwintas. Hindi
maalis-alis ang tingin ko sa aking kwintas ng inilagay nya ito sa basket.

"Don't you ever try to get that junk Megan. It doesn't suit you" muli ako nitong
inabutan ng alak at napapansin kong napaparami ang paglagay nito ng alak sa baso
ko. Tinunga ko ito. Tulad nga ng sabi ko ay hindi ako umiinom ng alak kaya madali
lamang akong nalasing. Nagsisimula na akong mag-init sa damit na suot ko kaya
niluwagan ko ang pagkakatali ng sintas ng aking damit. Hindi nakaligtas sa
paningin ko ang pagsulyap nito sa leeg kong namamawis. Muli na naman ako nitong
inabutan ng alak na kaagad ko namang ininom, hindi ko na masyadong malasahan ang
pait ng alak bagkos ay tamis ang aking natikman.
 Nasundan pa ng nasundan ang pag-inom ko ng alak at halos tumiklop na ng kusa ang
aking mga pilik mata dahil sa banyagang pakiramdam na ngayon ko lamang naranasan.
Yung pakiramdam na umiikot na ang paningin mo kasabay ng pag-iinit ng katawan.
Inabutan ako nito muli ng alak ngunit hindi ko ito tinanggap.

"B-bakit ako n-nalang yung u-umiinom? Kanina pa kita n-napapansin ah! Nilalasing mo
ba ako?" saad ko habang hirap sa pagbigkas sa bawat salita. Sa kabila ng
nanlalabong paningin dala ng kalasingan ay kitang-kita ko parin ang bahagyang pag-
angat ng gilid ng labi nito.

"What do you think?"

"Wag m-mo akong ma english e-english ngayon Rake u-umiikot ang paningin ko" sita ko
dito.

"Lasing ka na?" saad nito. Napatingin ako sa ka nya ng umusog ito sa tabi ko.
Kinuha nya ang mga nakalatag sa banig at inilagay sa bangko .

"What do you think?" pinatigas ko ang aking tinig at ginaya ang tono ng pananalita
nito. Tipid itong ngumiti at muling iniabot sa akin ang baso. Umiling ako bilang
pagtanggi ngunit inilapit nya ito sa bibig ko kaya napilitan akong lagukin ito
ngunit ang ikinabigla ko ang ang biglaan nitong pagsiil ng halik sa mga labi ko.

Hindi ko pa tuluyang nalulon ang alak ngunit nagpumilit ng pumasok ang mumunting
dila nito na kaagad ko naman ding pinahintulutan. Kusang napapikit ang aking mga
talukap at hindi malamang pakiramdam ang umusbong sa kaloob-looban ko ng sinipsip
nito ang alak na nasa aking bibig. Hindi makuhang mandiri. Hindi ko makuhang
tumutol sa ginagawa nito sapagkat maging ang aking mga kamay ay tila may sarili ng
pag-iisip sa ginawa nitong paghaplos, pagpisil at pagdama sa malapad at mabatong
dibdib ng kaharap.

"M-maaari mo bang tanggalin to?" wala sa katinuang sambit ko habang hawak-hawak ang
laylayan ng suot nitong kulay abong V-neck shirt. Sumilay ang makatindig
balahibong ngiti nito habang tinalunton ng mga kamay ang aking labi pababa sa
aking leeg.

"Sure honey? kung gusto mo ikaw na ang maghubad" napahagikhik ako sa naging sagot
nito. Hindi ko mapigilan ang sariling manggigil ng mabungaran ang bawat bitak ng
tiyan nito nang tuluyan ko nang mahubad ang kanyang pang-itaas. Tuluyan na akong
nalunod at natangay sa kakaibang pakiramdam na nag-aalsa sa kaibuturan ko.

"Oh fvck it Megan! don't make the first move or else i'll come before you!"
pasinghal na saad nito. Kahit na hindi ko maintindihan ang sinasabi nito ay
inihinto ko ang paglalakbay ng aking mga kamay sa katigasan ng kanyang tiyan at
itinuon na lamang ang buong atensyon na nagbabagang mga halik nito.

Bumaba ang mga halik nito sa leeg ko at tinalunton ng mga labi nito ang kaninang
dinaanan ng kanyang mga daliri. Nagtagal ito sa leeg ko habang pababa naman
paparuon ang maiinit nitong haplos. Naphalinghing ako ng maramdaman ang daliri
nitong pumipisil sa kasilanan ko.

"R-rake! stop!" tila napugto ang aking ugat dahilan para tumigil ang aking paghinga
ng tuluyan ng marating ng mga daliri nito ang syang pakay.

"Should I stop then huh Megan? should I stop?" nanunuyang saad nito habang todo
halik sa leeg ko, ramdam ko ang bahagyang pagsipsip nito sa bahagi ng aking katawan
roon na tila ba gigil na gigil. Napasinghap ako ng tuluyan ng pumasok ang mga kamay
nito sa kasulok-sulukan ng aking pagkababae. He's teasing me. Drawing circles ang
gently biting the soft spot on my neck leaving me no choice but to moan his name
due to the uncontainable pleasure that is starting to build up. Napakagat-labi ako
nang magpasok ito ng isang daliri sa kaselanan ko dahilan para mapatigil ako at
madiing napapikit. Masakit.

"Tell me Megan? Should I stop?" muling tanong nito nbg walang nakuhang sagot mula
sa akin. Tumango ako ngunit kaagad napailing ng gumalaw ang daliri nito sa loob ko
lalo na ng dinagdagan pa nito ng isa. Ngayon ay dalawang malalaking daliri na ang
sa ngayon ay nasa loob ko. Madiin akong napakagal-labi upang supilin ang sarili.
Napasinghap ako ng kaagad na bumilis ang tempo ng paglabas masok ng mga daliri nito
kaya napahawak ako sa kamay nito upang patitigil ito na sya naman nitong ginawa.

Nagtagpo ang aming mga mata at kitang-kita ko ang atraksyon sa mga mata nito na
nahahaluan ng makamundong pagnanasa. Umiling ako ngunit imbes na hugutin ang daliri
nito ay mas lalo nitong idiniin dahilan para mapaliyad ako sa hindi ko matukoy na
pakiramdam. May kaunting kirot at sarap na pinaghalo. Pakiramdam na ngayon ko lang
naramdaman.

"I want to taste you." saad nito at inilapit ang mukha nito doon. Pinigilan ko ito
ngunit iwinaksi lamang nito ang kamay kong pumipigil dito at ipinagpatuloy ang
balak. Tuluyan na ng akong nalunod sa mga halik nito doon. Ang pakiramdam ng init
at kiliti na dala ng dila nito ay sadyang nakakahalina. Naramdaman ko ang kung
anong mayroon sa tyan kong gustong kumawala. Tila mga bubuyog na nagsiliparan sa
kaloob-looban ko.

"Should I stop Megan?"

"N-no! wag kang tumigil please"

"Then what do you want me to do then?" saad nito habang hindi nilulubayan ang
bahagya nitong pagkagat sa leeg ko. "Speak Megan.I want you to speak. What do you
want?" sunod-sunod ang mga naging tanong nito at todo tango lamang ang naging tugon
ko rito dahilan para mainis ito at bahagyang tinigil ang ginagawa. "Tell me the
fvck up Megan! tell me what you want" maawtoridad na saad nito na tila ba may
gustong marinig mula sa bibig ko.
"y-you" saad ko habang nakapikit. Nrinig ko ang mahinang pagtawa nito na para bang
nagtagumpay na sa gustong marinig. Mabilis na nangyari ang mga sumunod na
kaganapan. Natagpuan ko na lamang ang aking sariling humahalinghing sa bawat ulos,
pasok at diin ng pagkalalaki nito sa aking kaselanan.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 17

Kabanata 17

Naalimpungatan ako sa komosyong nangyayari sa labas. Puro palitan ng mga salita ang
bumungad sa aking pandinig ng tuluyan na akong magising. Ang nakapatay na lamparang
nakasabit sa kawayang dingding ang una kong nasilayan. Sariwa sa isipan ko ang
nangyari kagabi, hindi ako nakatulog roon. Papasikat na ang araw ng matapos kami.
Umupo ako at hinilot ang aking sentido ng makaramdam ng pagkahilo. Nandun parin ang
sakit sa parteng iyon ng aking katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagwasak nito sa
kaselanan ko. Ipinagtabi ko ang aking mga binti sapagkat tila nararamdaman ko parin
ang kalakihan nya sa gitna ko.

"Why did you do it Rake? You're going way too far! This is too much!"

"For godsake tone down your'e voice! She's just inside and you might wake her up!"
Napabaling ako sa nakabukas na pintuan ng marinig ang palitan ng mga matitigas na
ingles.

"So what! So what Rake!" mas lalong lumalakas ang tinig kaya napagpasyahan kong
bumangon. Wala akong saplot sa katawan kaya isinuot ko ang damit ni Rake na sadya
yata nitong itinupi at inilagay sa bangko upang masuot ko. Tumayo ako at nahiya sa
mismong sarili ng mahagip ng paningin ko ang mumunting patak ng dugo na nasa banig.
Nakita ko ang aking kwintas na nasa basket ngunit hindi ko na ito pinagkaabalahan
pang kunin bagkos ay tinungo ko ang pinto palabas.

Nabungaran ko sina Maria at Rake na nag-uusap, kapwa sila napatingin sakin.

Natigilan si Rake ng makita ako ngunit mas natulala si Maria. Sinipat ako ng tingin
nito mula ulo hanggang paa at tumigil ang paningin nito sa leeg ko. Kaagad akong
nanliit ng bahagya itong tumawa ng pagak.

"Really Rake? You actually did it here!" hysterical na utas nito. Nanatili akong
walang imik sapagkat hindi ko alam kong ano ang gagawin.

"It's not what you think it is Maria, I can explain just fvcking listen!" saad nito
kay Maria at hindi man lang ako dinalaw ng tingin nito. Hindi ko maapuhap ang
tamang tawag sa kakaunting kirot na nagsisimulang umusbong sa puso ko.

"Don't you cussed on me Rake! You have a lot of things to explain!" utas nito at
muli akong tiningnan bago nagmartsa paalis. Hinarap ako ni Rake ngunit hindi ako
makaharap sa kanya. Hindi ko alam kung bakit. Sa hiya?
 "Stay here. Babalik ako. Just stay here" saad nito at lakad takbong sinundan sa
Maria. Akmang tatawagin ko sana ito ngunit mas minabuti ko na lamang na manahimik
at unti-unti analisahin ang naganap.

Bumalik ako sa loob at naupo sa bangko. Tulad ng sinabi nito ay naghintay ako.
Naghintay akong bumalik sya. Ngunit walang Rake na dumating. Malapit ng magdapit
hapon ngunit tanging ang malalakas na ihip ng hangin lamang ang karamay ko sa mga
oras nato.

Sinikop ko ang aking dibdib ng maramdaman ang tila punya na tumirik roon. Isang
punyal na ako mismo ang nagtarak. Isang punyal na hindi ko alam kung mahuhugot ko
pa ba. Nagsiunahang magsi-agos ang mga sariwang luha sa aking pisngi. Nang halos
umagaw na ang dilim sa liwanag ay napagpasyahan ko ng umuwi at kausapin si Rake.
Hindi dito magtatapos ang Lahat. May nangyari sa amin at hindi iyon basta-basta na
lamang. Kailangan kong makausap si Rake.

Lakad takbo kong tinungo ang daan pabalik sa mansyon. Hindi alam kung ano ang
tamang gagawin. Panay ang bati ng mga trabahador sakin at hindi ko makuha ang
sariling suklian ang bati ng mga ito sapagkat okupado ang aking isipan sa bagay na
gagawin. Kailangan kong makausap si Rake.

Nang nasa bungad na ako ng nakasarang malaking pintuan ay marahas akong kumatok at
hindi na alintana ang mga nagtatakang tingin ng mga nakakakita sa ginagawa ko.

"R-rake? Rake lumabas ka dyan mag-usap tayo!" sigaw ko at sunod-sunod na kumatok.

"Rak---" biglang bumukas ang pintuan at bumungad sakin ang nakakunot noong katiwala
sa mansyon.

"Oh Megan, gabi na bakit ka naparine?"

"Si Rake po?"

"ay! Naku umalis kanina si senior kasama si seniora. Nag-away kanina ang dalawa
kaya nagpalamig muna siguro" utas nito habang sinisipat ako ng tingin. "---bakit
may kailangan ka ba kay senior Megan?"

"M-may kailangan lang po kaming pag---" naputol ako sa pagsasalita ng marinig ang
ugong ng sasakyang paparating. Tumigil ito sa harapan ko at sabay na lumabas ang
dalawa. Naninikip ang aking dibdib sa tuwing napapadako ang tingin ko kay Rake.
Nakakunot-noo itong lumapit sakin at hinawakan ako sa braso.

"Ano ang ginagawa mo rito Megan? I said wait for me there!" saad nito. Iwinaksi ko
ang kamay nito sa braso ko ngunit hindi ito matanggal-tanggal.

"Kailangan nating mag-usap tungkol sa nangyari R-rake"

"Dammit Megan! Oo mag-uusap tayo kaya nga sinabi kong maghintay ka diba! Look at
what you are wearing! Everyones eye is feasting in your---fvck!" inis nitong
sinabunutan ang sarili.

"Nangyari na ang nangyari Rake at kailangan mo akong panagutan." ilang singhap ang
narinig ko ngunit nakatuon lamang ang atensyon ko sa natigilang si Rake.

"Fvck virgins--hey Maria wait!" tawag nito sa tumatakbong si Maria papasok sa

mansyon. Akmang susundan sya ni Rake ngunit pinigilan ko ito.

"Rake"

"Megan look, I need to explain everything kay Maria okay?" saad nito ngunit mas
hinigpitan ko lamang ang pagkakahawak ko sa braso nito sapagkat sa palagay ko ay sa
oras na makawala sya sakin ay habangbuhay na syang malalayo sa mga kamay ko.

"Pano naman ako? Hindi maaari 'tong ganito Rake. Hindi pwdeng may ako at may
Mariang sabay. "

"What do you mean by that? Are you making choose between you and her?" saad nito
habang mataman akong tinitingnan. Hindi ako sumagot sapagkat nakuha na nito ang
gusto kung ipahiwatig.

"Kailangan kita Rake. Paano kung magbunga ang nangyari. Anong gagawin ko?" saad ko
rito, napapalakas na ang boses ko ngunit hindi ko na alintana iyon. Gusto kong
magbuhos ng nararamdaman. Titig lang ang ginawa nito. Walang sagot. Unti-unti ko
nang naaanalisa ang magiging sagot nito kaya kaagad na nagsibagsakan ang aking mga
luha at madali itong tinalikuran upang umalis ngunit hindi pa ako tuluyang nakaalis
ay hinigit na nito ang braso ko.

"Fvk! Damn! Fvck Megan! calm down. Listen. Hindi ko pinagsisihan ang nangyari ng
gabing iyon. It's my will to do it kaya kung may mabubuo edi meron. Pananagut---"

"Yun naman pala eh! Then leave her and be with me!" hindi ko alam kung ano ang
pumasok sa kokote ko at iyon ang lumabas sa bibig ko. Sari-saring kutya at
panghuhusga ang narinig ko sa mga taong nakasaksi at nakapaligid sa amin maging si
Rake ay nagulat sa Salitang lumabas sa aking bibig. Namumuo ang luha sa mga mata ko
ng bahagya itong umiling na wariy hindi mapaniwala.

"Pananagutan kita kung sakaling mabuntis ka Megan, ngunit hindi ibig sabihin nun na
ikaw na ang pinipili ko"

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 18

KABANATA 18

"My lawyer just sent this over. I need your signature on it" itinapon nito ang
dala-dalang envelop sa mesang nasa pagitan naming dalawa.

"Ano yan?" walang ganang tanong ko. Tinitigan ko lang ito saglit bago tumingin ng
diretso sa kanya. Hindi ko na pinagkaabalahan pang tingnan ang laman nito dahil
nakakasiguro akong hindi ko magugustuhan ang kung ano mang laman nito.

"Why don't you get it and read?" nakadekwatro itong umupo sa bangkong katapat ko.
Nakahilig ito sa upuan habang himas-himas ng kanang kamay ang pag-ibabang labi
nito. Napatingin ako doon at napalunok bago nag-iwas ng tingin.

"Bakit di mo nalang sabihin para mas madali?" saad ko habang nakatingin sa ibang
direksyon. Nahagip ng paningin ko ang pagtayo nito mula sa pagkakaupo at ang
paglapit nito sakin, yumukod ito upang magpantay ang aming mukha. Hinawakan nito
ang aking baba at pilit na ipinaharap sa kanya.

"You're still the same Megan Buenaflor I used to know before. Nothing change" saad
nito at inilapit ang mukha sakin. Nag-iwas ako ng tingin at iwinaksi ang kamay
nitong napahawak sa baba ko dahilan para mapahalakhak ito.

"Oh! believe me governor. I've change a lot. I guess. Now, can we make this quick?
my son is probably waiting for me"
"Our son Meg. Our son."

"I don't give a damn governor. Now make me understand this shit, I don't have the
entire day to chat with you." pinanatili kong matatag ang mukha ko sa kabila ng
pagkabalisang nararamdaman. Hindi parin nagbago ang pagka makisig nito.
Nakakaintimida parin itong tingnan ngunit hindi ako nagpadala sa mga titig nya at
sinuklian ang matitigas na titig nito.

"Oh! you cussed too much honey, i guess that was the change you are talking about.
By the way this is a prenuptial agreement" napataas ang kilay ko sa sinabi nito,
mahina itong napahalakhak sa naging reaksyon ko "---It has a lot of fancy words but
basically, it says that if there's a divorce then you can walk out of the marriage
the way you came in with nothing" pagpapatuloy nito.

"And?"

"And it says that if we divorce, I get the sole custody of any children" saad nito
na nagpahalakhak sakin. Kagat-kagat ko ang pag-ibabang labi sa pagpipigil ng tawa.
Gosh! it's the lamest joke I've ever heard for the past 22 years of my existence.

"And what made you think na magpapakasal ako sayo? yung pagkababae ko lang ang
nawasak mo gob. at hindi ang utak ko. Hindi pa ako sira para gawin ang ka
istupiduhang iyan" hindi makapaniwalang saad ko. Muli itong umupo sa bangko at
ipinatong ang mga paa sa lamesa.

"You have my child. Isn't that enough?"

"It's not enough governor, hindi ako magpapakasal sayo at hindi mo makukuha ang
anak ko, end of the discussion." saad ko dito at padabog na tumayo upang ng sa
ganon ay makaalis na.

"Again ms. Buenaflor. It's OUR son. Our son." pahabol na saad nito ng tuluyan na
akong makaalis sa apat na sulok ng kanyang opisina.

Halos mapunit na ang aking mga labi sa madiing pagkakakagat dala ng galit at inis
sa naging pag-uusap namin. Mahigit na anim na taon na ang nakalipas simula noong
gabing iyon. Noong gabi na halos lunukin ko na ang hiya at panghuhusga na ibinato
sakin ng mga taga rancho. Umalis akong walang pasabi at tinalikuran ang lahat ng
kahihiyang natamo ko. Linggo ang binilang ko sa pag-iyak lalo na ng malaman kong
ang pinakakinatatakutan kong mangyari ay nangyari na. Nabuntis ako. Dinala ko sa
aking sinapupunan ang bunga ng isang gabi ng pagkakamali ngunit ang akala kong
madilim at miserableng buhay ay unti-unting nagkaroon ng liwanag at saya ng
isinalang ko ang aking anak. Si William Buenaflor.

Nagsumikap ako para sa anak ko, pinasukan ko ang kahit na anong trabaho para
mabigyan ng maayos na buhay ang aking anak at ngayong okay na ang lahat ay
magpapakita sya upang guluhin uli ang sistema ko? Fvck him!

Padabog kong nilakad ang elevator at bumaba na sa ground floor ngunit ng Papalabas
na sana ako ay dalawang guards ang humarang sa dinaraanan ko. Napakunot ang noo ko
lalo na ng hindi makatingin sakin ang mga ito.

"Anong ibig sabihin nito?" tanong ko habang todo ang bigkas ng mga maaanghang na
salita sa aking isipan.

"Paumanhin ho ma'am pero utos po kasi sa taas na huwag raw ho kayong palabasin.
Pababa na po si sir"

"I don't have any business with your boss so step back ang let me pass!"

"Pasensya na po talaga ma'am ginagawa lang po namin ang mga trabaho namin" saad ng
mga ito. Halos murahin ko sila dala ng inis ngunit sinupil ko ang aking sarili
sapagkat wala naman talagang kasalanan ang dalawang ito.
"Listen, your boss is just para--- " hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng may
humatak sa braso ko papalabas ng building na iyon.

"Ano ba Rake! Let me go!" iwinawaksi ko ang kamay nito ngunit mahigpit ang
pagkakakapit nito sa braso ko kaya wala akong magawa kundi ang magpatianod
dito.Ipinasok ako nito sa isang kulay abong sasakyan bago umikot at sumakay sa
Driver seat.

"This is kidnapping" saad ko ng binuhay na nito ang makina. Binalingan ako nito at
iniayos ang seatbelt.

"Give me your address"

"That's invasion of privac---"

"Stop it Megan! State your address so i can drive all the way to my son!" saad nito
habang tumataas ang tono ng pananalita. Tuwawa ako ng pagak at may halong panunuya
at pagkauyam sa pinag-uusapan namin.
"Bakit? May ibinilin ka bang anak sakin"

"Stop this childlike act Megan. Gusto kong makita ang anak ko at sa ayaw o sa gusto
mo ay dadalhin mo ako sa lugar kung nasaan ang anak ko" saad nito. Napatingin lang
ako sa kanya. Hindi ko inaasahan to, hindi ko inaasahang sa paglipas ng anim na
taon ay hahanapin pa nito ang anak ko. Ni hindi ko alam kung papaano nito nalaman
ang tungkol sa anak ko.

"After six long fvcking years ay hindi ka parin nagbabago Rake. Arogante ka pa rin.
Bakit ba ako ang kinukulit mo? Asan ba si Maria? Bakit di nalang kay Maria mo
hanapin ang sinasabi mong anak."

"Stop dragging someone's else name in this conversation! May karapatan ako sa
anak natin Megan! I am his father!"

"Karapatan ba ang pinag-uusapan natin dito Rake? Fine! Magkwentahan tayo nyang
karapatang sinasabi mo. Asan ka noong halos ipakain ko na sayo ang karapatan mo sa
anak ko? Asan ka nung halos sisihin ko ang presidente ng pilipinas ng hindi ako
makahanap ng lansones sa dis oras ng gabi dahil sa naglilihi ako. Asan ka noong
ipinanganak ko sya? Nasan ka nung unang iyak, tawa at hakbang nya? Nasan ka noong
mga panahong iyon Rake? You werent there so don't brag me with your so called
rights on my son!"
"Sa tingin mo ba hindi ko gustong makita ang mga unang ginawa ng anak natin? No
Megan! I'm dying to witness his first in everythin! But you deprive me of that
happiness! You take our son away from me for six long years! I am his father! I
fvcked you and spilled my seed inside you so i have the full rights of our son!"
ganting sigaw nito at mahigpit ang pagkakakapit nito sa steering wheel.

"You chose her over me! Ano sa tingin mo ang gagawin ko?" muli ay bumalik sakin ang
mga salita nito six years ago.

"I never chose anyone!"

"You did Rake, you chose her!"

"Fvck it Megan! Hindi ako namili. Is that why you leave that night?You though i
chose her over you? Then dammit Megan! You should have waited for m---"

"Pwede ba Rake itigil na natin to? Okay na ako. Okay na kami ng anak ko. Everything
is fine, please don't make it hard for me"natigilan ito sa naging pakiusap ko.
Madiin itong napapikit at niluwagan ang kurbatang suot na para bang nahihirapang
huminga. Nanatili kaming walang imik. Kapwa may iniisip. Napapiksi ako ng sinuntok
nito ang dashboard na nasundan ng mga malulutong na mura.
"Anak ko parin ang pinag-uusapan natin dito Megan. Dugo at laman ko kaya may
karapatan ako at kukunin ko ang karapatan ko Megan---" napatingin ako sa kanyang
nakatingin rin sa gawi ko. Wala akong mabasa sa mga mata nito. Hindi ko inililihis
ang paningin ko sa mga mata nya at hinihintay angSusunod na sasabihin nito."I will
summon this to court and get the sole custody of my child" nanlaki ang mga mata ko
sa sinabi nya. Ito ang kinatatakutan ko sa lahat. Ang kunin nya ang anak ko sakin,
wala akong laban. Maimpluwensya syang tao at kaya nyang paikutin ang lahat sa mga
palad nya. May pera sya at wala akong ilalaban sa kanya.

"How dare you!"

"You have the choice Megan. Accept my offer and marry me so this whole fvcking
thing will end or else I will use my power over everything against you in the
court " muling saad nito.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 19

KABANATA 19
HALOS sumabog ang ulo ko dahil sa galit at poot na nanoot sa kahuli-hulihang hibla
ng aking buhok ng marinig ang sinabi nito. Hindi ko alam kung papaano ko
pakakalmahin ang sarili ko. Hindi ko makuhang pangalanan ang nararamdaman ko sa
ngayon, halo-halo ang emosyong nakapaloob sa dibdib ko. Poot, galit at pagkamuhi.

"Open this damn car" mahinahon ngunit may diin ang bawat salitang saad ko. I just
want to go.

"No megan. You listen to me this time" titig na titig ito sakin habang nakahawak
ang kaliwang kamay sa manibela habang ang isa naman ay nasa likod ng upuan ko
nakadantay. "---marry me and you'll be with our child."

"Open this damn door " muling saad ko. Ayoko ng makarinig ng kahit ano pa mula sa
kanya. Madiin kong kinagat ang aking pang-ibabang labi upang ibaling roon ang
atensyon ko. Hindi ko magawang titigan ito.

"Megan---"

"I said open this fvcking car!"

"No. You will never win to this stvpid coversation Megan. You can't run from me
just like what you did years ago. I won't let you."
"Bubuksan mo ba o babasagin ko 'tong bintana ng kotse mo!"

"Bakit ba ang hirap mong pakiusapan? I am actually giving you a damn favor!" saad
nito sa malakas na boses.Alam kung napupuno na ito ngunit hindi parin ako
nagpadaig dito, hinubad ko ang suot kong sapatos na may takong at akmang ihahampas
sa bintana ng kotse nito ngunit mabilis ang naging galaw nito. Hawak-hawak nito ang
braso ko at pilit na inaagaw ang hawak kong sapatos ngunit hindi ko naman ito
binitiwan.

"Megan!" saway nito at patuloy na nakikipag-agawan sakin.

"I won't let you take away my son! Magkakamatayan tayo Rake!" hysterical na sigaw
ko. Hinawakan nito ng mahigpit ang palapulsuhan ko dahilan para mapadaing ako sa
kirot na naramdaman. Walang pagdadalawang isip na kinagat ko ang braso nito upang
makatakas sa pagkakahawak, ngunit wala akong nagawa. Walang bakas ng sakit ang
mukha nito, tila ba walang hatid na kirot ang naging pagkagat ko. Madiin lamang
nakalapat ang mga labi nito. Nanatili ako sa pagkagat sa braso nya ngunit ng
mapagtantong wala itong magagawa ay napatulo na lamang ang luha ko at unti-unting
kumawala. I feel so stupid. So small. So fvcking weak!

"Megan please, let's talk like a two civilized person. Alam mo kung ano ang
kahahantungan ng lahat ng ito kung makikialam na ang husgado. Hindi ko gustong
umabot pa ito sa korte dahil kung may mas madaling paraan para makasama ko ang anak
natin, gagawin ko. Pero kung patuloy kang magmamatigas ay mapipilitan akong gawin
ang isang bagay na ikakagalit mo." saad nito gamit ang maawtoridad na boses. Bukas
sa isipan ko ang iginigiit nito ngunit hindi ko magawang sumang-ayon sa kanya.
Nanatiling nakayuko ang ulo ko at panay ang pakikipag-usap sa sarili.
"Bubuksan ko ang pintuan ng kotse kung iyan ang gusto mo ngunit asahan mong hindi
pa rito nagtatapos ang usapan nating ito. Bibigyan kita ng oras para pag-isipan ang
sinabi ko. Bukas, aasahan ko ang presensya mo at ng anak natin sa opisina ko. Pag-
isipan mong mabuti Megan." saad nito bago ko narinig ang pag klik ng lock. Mabilis
ko itong binuksan at hindi na nag-abala pang lingunin ito. Naglakad ako palayo sa
kotse nitong nakahinto langAt tila ba hinihintay ang pag-alis ko. Mabibigat ang
bawat hakbang ko na sinabayan pa ng bigat ng dibdib. Tumakbo ako ng matanaw ang
paparating na taxi at desperadang pumara sa kagustuhang makalayo. Isang malutong na
mura ang lumabas sa bibig ko ng tuluyan ng makasakay dahilan para mapatingin ang
driver ng taxi sa gawi ko.

"Okay lang po kayo maam?" nagtatakang tanong nito. Napalingon ito sa gawi ni Rake
bago ako muling binalingan.

"Okay lang po ako manong. Nga pala sa Villa verde tayo kuya." saad ko dito. Hindi
ako makampante sa inuupuan ko. Sari-saring ideya ang pumapasok sa utak ko. Hindi ko
hahayaang makuha nito ang anak ko, kung kailangang gamitin ko ang lahat ng naipon
ko sa mahigit apat na taong pagtatrabaho ay gagamitin ko. Ngunit, paano kung matalo
ako sa huli? Hindi ko kayang ipaubaya ang anak ko. Paano kung kapag nakuha nya ang
kustodiya ng anak ko ay ipagbawal na nya akong makita ito? Umusbong ang kakaibang
takot sa dibdib ko sa isiping iyon. Tila may kung anong dumagan dito. Sa dinami-
dami ng mga ideyang pumasok sa isip koAy isa lamang ang syang tumatak at nanatili
rito.

Hindi nya makukuha ang anak ko kung mailalayo ko ito dito. Tama. Ilalayo ko ang
anak ko. Nakaya naming umalis noon kaya walang magbabago kung lalayo ulit kami.
Tuluyan ng nabuo ang desisyon ko.Madali akong lumabas sa sasakyan ng tuluyan na
itong huminto sa tapat ng apartment na inuukupa naming dalawa ng anak ko.
"Ma!" lahat ng gumugulo sa utak ko ay naglaho na lamang bigla ng marinig ang
munting tinig nito. Tumakbo ito sakin at niyakap ang bewang ko. Pagod akong ngumiti
at umupo para magpantay ang mukha namin.

"Pagod ka po mama?" inosenteng tanong nito. Tipid akong ngumiti at bahagyang

tumango. "---gusto mo po halikan kita para mawala ang pagod mo mama?" saad nito.
Muli akong tumango bilang pagsang-ayon. Hinawakan nito ang magkabilang pisngi ko at
hinalikan ng maraming beses.

"Okay ka na po mama? " saad nito. Tango lang ulit ang naging sagot ko. May sariling
isip na si will at alam kung maiintindihan na nito kung saka-sakalingSabihin ko
rito ang tungkol sa ama nito ngunit, ngunit hindi ko kaya. Hindi ko pa kaya. Ginulo
ko ang buhok nito at sinibasib ng halik ang malalaman nitong pisngi.

"Mama may problema po ba? " puno ng pag-aalala ang mukha nito. Matalino si Will
kaya alam kung mahihirapan akong itago dito ang totoo.

"Baby makinig ka sa sasabin ni mama ah?" hinaplos ko ang pisngi nito habang
tumatango ito. "---gusto kung pumunta ka sa silid mo and pack your things." saad ko
na nagpakunot sa noo nito at bahagyang tinagilid ang ulo na wari'y sinusuri ako.

"Sa'n po tayo pupunta mama? Pinapaalis na naman po ba tayo nung babaeng mataba?"
"Basta, mamaya sasabihin ko sayo pero ngayon magbalot ka muna ng mga gamit mo
dali!" tumango ito at tinakbo ang hagdan paakyat sa silid nito. Napaupo ako sa
upuang nasa gilid ko at inihilamos ang mga palad sa mukha. Ilang ulit akong
nagpakawala ng buntong hininga bago nagpunta sa silid ko at nagbalot narin.
Pagkatapos ko ay pinutahan ko na si will sa kwarto nito at naabutang pilit
isinisilid ang laruang unicorn sa maliitNa back pack nito.

"Baby, tayo na. Kailangan nating magmadali." kinuha ko ang bag na may lamang damit
nito.

"Mama ayaw pong masara ng bag ko" naiiyak na saad nito. Nilapitan ko ito at
napansing naipit ang zipper sa sungay ng laruan nito. Inilabas ko ang laruang iyon
bago isinara ang maliit nitong backpack ."---mama papano po itong unicorn ko?"

"Bitbitin mo nalang Will. Hindi na magkasya sa bag eh" tumango ito at niyakap ang
laruan nito habang suot-suot ang backpack nito. Hinawakan ko ang kamay nito at
lakad takbong bumaba. Buo na ang desisyon ko. Lalayo kaming muli. Mamumuhay kami ng
kami lang ulit.

"Ma, mag babye muna tayo kay princess. Hahanapin ako nun bukas " saad nito habang
pababa kami sa hagdanan. Si princess ay anak ng kapitbahay namin na naging kaibigan
ni Will.
"Baby wala na tayong oras. Tatawagan nalang natin sya kapag nakasakay na tayo ng
bus ha?" saad ko dito. Hindi ko alam kung tama ba itong ginagawa pero ito lamang
ang tanging ideyang pumapasok sa utak ko sa ngayon.Pinihit ko ang seradura ng
pintuan at binuksan ito.

Hindi ko inasahan ang makikitang nag-aabang sa pagbukas ko nito. Sinalubong ako ng

mabangong pabango nito. Nakakuyom ang mga kamao nito at nakaigting ang panga. Tila
tinakasan ako ng kulay sa aking mukha sa nabungaran. Matalim ako nitong tinitigan.
Tinalunton ng paningin nito ang mukha ko pababa sa braso ko pababa sa kamay kong
nakahawak sa anak ko pababa kay Will. Nagtagal ang tingin nito doon bago muling
dumako sa mukha ko.

"Where the fvck do you think you're going?"

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 20

KABANATA 20

"I never expect you to do this again Megan."

Dinig na dinig ko sa tinig nito ang diin ng pagkakabangit nito sa bawat salita na
wari'y ba gusto nitong isampal sa mukha ko ang bawat letra. Napahigpit ang
pagkakahawak ko sa kamay ni Will at bahagya itong itinago sa likod ko. Hindi
mawala-wala ang tila nanunusok na mga titig nito. Tila nalulon ko ang aking dila sa
pagkagulat. Hindi ko makuha ang sariling magsalita lalo na at kitang-kita ko ang
madiing pagkuyom ng mga kamao nito na nagdidipina sa matitigas nitong braso.

"Pinalampas ko ang unang pagkakataong ginawa mo ang kahangalang ito Megan. Sinabi
ko na saiyo nung una palang tayong magkita, hindi ako isang santo para palampasin
ang kagaguhang ito sa ikalawang pagkakataon." sunod-sunod na sabi nya. Hindi ko
gusto ang patutunguhan ng usapang ito. Natatakot ako sa hakbang na gagawin nito.

Napabaling ang paningin ko sa mga lalaking biglang sumulpot sa likod nito. Nakasuot
ang mga ito ng puting polo na tinernuhan ng itim na slacks. Kapwa malalaki ang mga
katawan. Lumapit ang isa sa kanila kay Rake. May ibinulong si Rake dito habang
hindi parin tinatanggal ang paningin samin ng anak ko. Napatango ang lalaki at
tumingin sakin bago sa anak kong nagtatakang nakasilip mula sa likuran ko.
Sinenyasan nung lalaki ang mga kasamahan nitong lumapit.

Napahigpit ang pagkakahawak ko kay Will ng papalapit ang mga ito.

"A-anong ibig sabihin nito Rake?"

"Dinaan na kita sa pakiusap, ayaw mo naman. Now this is the consequence. Ito ang
desisyong pinili mo Megan kaya huwag kang magagalit sa magiging desisyon ko. Sa
akin muna titira ang anak natin hangga't hindi pa nagbabago ang isip mo" pinal na
saad nito. Nanlaki ang mga mata ko. Kaagad na lumapit ang mga lalaki samin ng anak
ko. Hindi ako nakapalag ng marahas na hinaklit ng mga ito ang anak ko.

"NO! RAKE ITIGIL MO TO! ano ba! Bitiwan nyo ako! Bitiwan nyo ang anak ko!" malakas
na sigaw ko ngunit tila walang narinig ang mga ito. Dalawang lalaki ang kapwa
nakahawak sa magkabilang braso ko habang ang isa naman ay karga ang anak ko at
dinala sa hindi-ko-alam-kung-saan.

"Mama! Mama!" rinig kong sigaw ni Will. Pinilit kong kumawala sa mahigpit na
pagkakahawak ng mga ito ngunit wala akong magawa.

"M-mama!" muling sigaw nito. Kitang-kita ko ang pagpasok nung lalaking may dala kay
Will sa isa sa mga kotseng nakaparada sa di kalayuan. Sa kabila ng mga nanlalabo
kong mata dahil sa pagbuhos ng mga luha ay malinaw parin sa aking balintataw ang
pagpipilit nitong ipasok ang anak ko sa kotse.

Sinipa ko na sa paa ang isa't sa hita naman ang isa pa ngunit hindi parin ako
nakatakas sa tila posas na pagkakahawak ng mga ito. Namuo ang kakaibang takot sa
kaibuturan ng aking dibdib. Yung takot na tuluyan na ngang mawala sakin ang anak
ko. Yung takot na baka--baka hindi ko na sya makuha pang muli.

Galit kong tiningnan ang nakatayong si Rake. Nakaigting ang panga nito at madilim
ang mukha.
"Wala kang karapatang ilayo sakin ang anak ko! Ako parin ang ina nya---bitiwan mo
nasasaktan ako! ano ba!" sigaw ko habang nagpupumiglas. Tila may kung anong
ipinahiwatig si Rake sa mga nakahawak sakin, kapwa ito bumitaw. Sinulit ko ang
pagkakataong iyon para lapitan ito. Dinakmal ko ang suot nitong shirt.

"Hindi mo pwdeng gawin 'to Rake! Ako ang ina, sakin sya ng mahigit anim na taon
kaya wala kang karapatang kunin sya! Ibalik mo na sya please. " pinagdaop ko ang
mga palad ko at mataman itong tinitigan. Kaya kung magpakababa para sa anak ko.
Para sa anak ko.

"Tapos na tayo sa usaping ito Megan. Ako ang ama kaya may karapatan akong kunin
sya, bigyan ng maayos na edukasyon, ng maayos na kinabukasan. Ngayon kung gusto
mong maging parte kinabukasan ng anak natin alam mo na ang gagawin mo." saad nito
at akmang aalis na sana ngunit maagap ko itong pinigilan. Hawak-hawak ko ang mga
kamay nito. Napatingin sya roon bago ako hinarap.

"Rake nakikiusap ako sayo. Huwag mo 'tong gawin. Pag-usapan natin to. Huwag naman
ganito."

"Huwag mo ng pahirapan pa ang sarili mo Megan. Alam mong kapag nag desisyon ako ay
iyon na ang paninindigan ko."

Nanlumo ako sa narinig mula dito. Napaupo ako. Naipikit ko ang aking mga mata at
hinayaang umagos ang mga luha sa mata ko. Nasa ganoon akong posisyon ng maramdaman
ang mainit na palad na syang tinutuyo ang aking mga luha. Unti-unti akong
napadilat. Nagtagpo ang aming mga mata. Ang kanyang pagod na mga mata.

"Hinding-hindi ko isusuko ng basta na lang ang anak ko. Lalaban ako sa korte.
Tandaan mo yan Rake. Lalabanan kita sa korte." nanghihinang saad ko dito.

"Nagsasayang ka lang ng pera at lakas Megan. Kahit papano mo pa baliktarin ang

mundong ginagalawan mo hindi mo parin maipagkakailang mataas ang porsyentong makuha
ko ang kustodiya ng anak natin. Ako ang may pera sating dalawa, sakin
ipagkakatiwala ng husgado ang anak natin dahil kaya kong ibigay ang buong mudo sa
kanya, yang ang bagay na maibibigay ko sa anak natin na alam natin parehong hindi
mo maibibigay sa kanya"

SUNOD-sunod ang paglagok ko ng inumin. Kanina pa nagpabalik balik ang eksenang

nangyari kanina sa isipan ko. Nanliit ako sa sarili ko ng isumbat nito ang kaya
nitong ibigay sa anak ko na hindi ko kaya. Hindi ko kayang makipagbatuhan ng salita
dito sapagkat tama ang sinabi nito. Mas magkakaroon ng magandang kinabukasan ang
anak ko sa poder ng tatay nito. Tipid akong napangiti at muling lumagok ng inumin.
Nandito ako ngayon sa isang bar at nilulunod ang sarili sa alak. Gusto kong kahit
sa maikling panahon ay makalimot.

Maingay ang buong paligid. Nagkalat ang mga lasing. Iginala ko ang aking paningin
sa kabuuan ng lugar. May mga naghahalikan na sa madilim na sulok, kitang-kita ko
ang paglalakbay ng kamay ng lalaki sa parte ng katawan ng babae. Napairap lang ako
dito. Napalingon ako sa isang lalaking mag-isang umiinom sa gilid ng mga ito.
Nakapako ang kanyang paningin sa gawi ko.
Kakaibang kilabot ang nanalantay sa katawan ko sa paraan ng pagtitig nito. Gumuhit
ang isang makahulugang ngiti Sa mukha ng estranghero at bahagya pang itinaas ang
baso nito na wari'y nag-aalok ng inumin. Dahil sa pagkabalisa ay nagpagdesisyunan
kung umuwi na. Napahawak ako sa aking noo ng biglang umikot ang paningin ko sa
aking pagtayo. Kahit pasuray-suray ay pinilit kung maglakad papalabas.

Medyo nahirapan pa ako sa suot na takong. Nang nasa labas na ako ay tumunong ang
aking cellphone, kinuha ko ito at tiningnan kung sino ang tumatawag.

Rake calling~

Mabilis ko itong sinagot ng makita kung sino ang tumatawag.

"W-where is my son fvcker!" wala sa sariling bungad ko dito.

"Don't talk dirty words on me Megan. Where are you? Wala ka sa apartment mo" saad
nito. Malutong akong napahalakhak sa tinuran nito. Papikit pikit na ang mata ko sa
kalasingan. Fvck! Ilang baso ba ang nainom ko?
"Nandito ako s-sa maingay na lugar. Napakaingay na lugar" napasandal ako sa poste
at napatingala habang naghihintay ng masasakyan.

"Tell me the exact address of that damn place! Anong maingay ang pinagsasabi mo"

"I don't know---wait bakit alam mong w-wala ako sa apartment? Where are you?"
kandautal-utal na tanong ko dito. Napapalakas narin ang tinig ko na sinundan pa ng
mahinang tawa.

"Fvck! Are you drunk?" mura nito at medyo napalakas ang tinig nito kaya bahagya
kong inilayo ang hawak na cellphone.

"Huwag mo akong sigawan hindi ako bingi! And no hindi ako lasing nakainom lang"
saad ko dito kahit na ang totoo ay nahihirapan na akong tumayo ng tuwid dahil
umaalon na ang aking paningin dahil sa kalasingan. Damn brandy!

"Ilang baso ba ang nainom mo? Asan ka ba kasi?"

"Five? Six? I lost my count" sagot ko dito. Rinig ko sa kabilang linya ang sunod-
sunod na pagmumura nito. May kinausap ito bago ako nito muling kinausap
"Wait for me there and don't fvcking go with any fucker understand?" maawtoridad na
sabi nito bago ako binabaan.

-mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 21

KABANATA 21

Nanatili akong nakahilig sa posteng naroon. Hindi naman sa hinihintay kung

dumating ang hinayupak na Rake na iyon, sa katunayan ay hindi ko na ninais pang
makita ito kung hindi lang dahil sa anak ko.

"Hi" bati ng isang baritonong boses na nagmumula sa gilid ko. Nilingon ko ito at
natagpuan ang lalaki kanina sa loob. Nakapaskil parin sa mukha nito ang nakakairita
nitong ngiti. Nagbitaw ako ng tingin dito at inabala ang sarili sa pagtingin sa mga
pusang gala na tumatawid sa kalsada. Madalang lamang ang dumadaang sasakyan sa
parteng iyon sapagkat isa lamang itong pipitsuging bar. Tumikhim ang lalake ngunit
binalewala ko lamang ito. Oo, medyo malabo na at paalon-alon ang aking paningin
ngunit kaya ko pa naman sigurong maglakad papunta sa paradahan ng mga sasakyan sa
hindi kalayuan.

Nagsimula akong maglakad kahit na nahihirapan ngunit nakatatlong pa lamang ako ng

higitin ako pabalik ng isang magaspang na kamay.
"A-ano ba!" iwinaksi ko ang braso ko upang ng sa ganon ay makawala sa pagkakahawak
nito ngunit ayaw nitong bumitaw.

"Usap naman tayo miss" nakangiting saad nito. Hinuli nito ang isa ko pang kamay at
madiing hinawakan. Napangiwi ako sa naging asta nito. Mas lumapad ang ngiti na
kanina ko pa gustong burahin sa mukha nito.

"Bitiw sabi!" buong tapang na sigaw ko ngunit imbes na bitawan ako ay isinandal
lang ako nito sa posteng nasa aking likod.

"Mag-uusap lang naman miss. Huwag ka nang pumalag. Ang mabuti pa ay doon tayo sa
kanto, tyak na magugustuhan mo ang pag-uusapan nating dalawa" inilapit nito ang
mukha nito sakin kaya bahagyang nanlaki ang aking mga mata. Sinubukan kung sipain
ang binti nito ngunit inipit ako nito kaya hindi ako makagalaw. Naamoy ko ang alak
sa hininga nito.

"B-bitiwan mo sabi ako!" bulyaw ko rito. Ngumisi ito at inilapit ang mukha sa leeg
ko at sininghot ito. Nagsimula na akong tubuan ng takot sa maaaring mangyari.

"P*ta! Ang bango ng leeg! Ang sarap mong paliguan ng halik!" nanindig ang balahibo
ko sa narinig dala ng takot.Buong lakas ko itong itinulak at dahil sa nakahawak ito
sakin ay kapwa kami muntik ng matumba."---P*ta!" mura ng lalaki at bigla na lamang
akong kinaladkad patungo sa hindi ko alam kung saan. Sa kabila ng kalasingan ay
nagawa ko paring sumigaw ngunit agad rin naman akong napatigil ng itinaas nito ang
nakakuyom na kamao at akmang susuntukin ako.
 "Tumahimik ka kundi susuntukin kita!" saad nito at muli akong kinaladkad.Nasa
ganoon kaming posisyon ng may biglang humintong sasakyan sa gilid namin. Halos
matawag ko na ang lahat ng santo ng nakita kong lumabas si Rake mula dito. Madilim
ang mukha nito at nakaigting ang panga. Mahigpit ring nakakuyom ang kamao nito kaya
kitang kita ang bitak ng muscle sa suot nitong puting long sleeve botton up shirt
na nakarolyo ang sleeve.

Natigilan kami pareho ng lalaki. Malaki ang bawat hakbang ni Rake papunta sa
kinatatayuan ko at ganun nalang ang pagkagulat ko ng biglang lumipad ang kamao nito
sa mukha ng lalaki. Natumba ito na kaagad naman nitong pinatungan . Nakatayo lang
ako doon na tila hindi makagalaw sa bilis ng pangyayari. Ni hindi ko kayang awatin
ito sa sunod-sunod na pagsuntok nito. Dumudugo na ang mukha ng lalaki ngunit hindi
parin nito ito tinigilan.

Saka lang ako natauhan at nakahulma sa pagkakagulat ng makarinig ng pito.

"R-rake yung security guard" mahinang saad ko na nakaabot naman sa pandinig nito.
Nilingon nya ako bago tumayo at hinila ako papasok sa sasakyan nito. Binuksan nito
ang shot gun seat at marahas akong ipinasok. Napatingin ako sa kamay nitong may
bahid ng dugo na alam kung hindi kanya kundi sa lalaki kanina. Ikinabit nito ng
seatbelt at pabalyang isinarado ang pintuan bago umikot at sumakay sa driver seat.

Kaagad nitong pinaandar ang sasakyan palayo sa lugar na iyon. Nakakabinging

katahimikan ang namayani sa loob ng sasakyan. Mabilis ang pagpapatakbo nito kaya
napahawak ako ng mahigpit sa seatbelt bago ito nilingon. Ang kaninang umaalon-alon
na paningin ay ngayo'y naging malinaw na.
"R-rake dahan-dahan lang" saad ko rito ngunit tila wala itong narinig. Napansin
kong hindi nakakakabit ang suot nitong seatbelt kaya mas lalo akong natakot."---
yung seatbelt mo hindi mo suot" madiin nitong inapakan ang break ng maging kulay
pula ang ilaw ng trapiko. Pumihit ito paharap sakin at madilim ang mukha. Hindi ko
alam kung dapat ko bang ipagpasalamat ang pagpula ng traffic light dahil sa wakas
ay huminto ito sa mabilis na pagpapatakbo o mas dapat ko itong murahin dahil alam
kung sa mga oras na ito ay puputok na ito sa galit.

"Palagi mo bang ginagawa yan?" napatingin ako dito. Hindi nakaligtas sa aking
paningin ang nandidilim nitong mga mata.

"A-ang alin" sunod-sunod ang naging paglunok ko. Nakaramdam ako ng init kaya
napatingin ako sa aircon ng sasakyan nitong naka-on naman. Napadako rin ang tingin
nya sa tinitingnan ko at bigla na lamang nitong nilakasan ang aircon.

"Ang pag-inom at paggala mo sa gabi Megan, lagi mo ba iyang ginagawa?" nararamdaman

ko ang diin ng pagkakasabi nito. Umiling ako dahilan para mahampas nito ang
manibela. "---hindi ko maisip kung papano mo inaalagaan ang anak natin. Sa inasta
mo ngayon para kang walang anak!" sigaw nito.

Napatingin ako dito at nagdungtong ang mga kilay. Hindi ako makapaniwala sa narinig
mula rito. Umayos ako ng upo.
"Ano ang gusto mong palabasin Rake? Na hindi ko inaalagaan si Will?"

"Tingnan mo nga yang sarili mo Megan! Ganyan ba magsuot ang babaeng may anak na? At
talagang naglasing ka pa? Ganyan ka ba sa harap ng anak natin? "

"Anong gusto mong gawin ko Rake? You forcely took my son away from me, so how do
you think I would react? At wala kang karapatang kwestyunin ang pagpapalaki ko kay
Will!"

"Alam mo ba na sa ginagawa mo ngayon mas nababawasan ang tiwala kong maaalagaan

mong mabuti ang anak natin! Look at yourself! You look damn wasted at talagang
mababastos ka sa klase ng pananamit mo? Where is the innocent Megan I know
before?"

Nag-iwas ako ng tingin dito "She's long gone so don't fvcking bring that up
again!"nag-iinit na ang gilid ng mata ko sa mga pinagsasabi nito. Madiin kong
kinagat Ang pang-ibabang labi ko upang maibaling doon ang kirot na nararamdaman ko
sa ngayon.

"Ah! Winala mo ang mahinhin at inosenteng Megan because you fvcking choose to be a
slutty no--- " hindi ko na ito pinatapos pa sa pagsasalita at mabilis na dumapo ang
kamay ko sa pisngi nito. Tumabingi ang mukha nito at umigting ang panga.

"TAMA NA!" mariing sigaw ko. Lumandas ang mga luha sa pisngi ko at hindi na ako
nag-abala pang tuyuin ito. Hinayaan ko lamang itong umagos. "---nasa'yo na si Will
diba? Alam mong wala akong laban sayo kaya ba ginagawa mo ito? Naghihirap na nga
ako mas pinapahirapan mo pa ako. Yes, i made a mistake that night because I give in
to you! I cut all my ties from you, i left my family kasi gusto kong makalayo and
now here we are again! " hindi ko na napigilang humagulhol.

"---po kaya mong ibigay ang buong mundo kay Will, oo magiging maganda ang
kinabukasan nya sa poder mo kasi mayaman ka, ikaw yung may pera sating dalawa. Kaya
nga minsan nga napapaisip rin ako na siguro--siguro Siguro nga mas makakabuti sa
kanya ang marangyang buhay na kaya mong ibigay sa kanya." napatawa ako ng mapakla
at humugot ng malalim na hininga. "---hindi naman ako baog kaya pwde parin akong
magkaanak kung gugustuhin ko at sisiguraduhin kong walang ni katiting na bahid ng
dugo mo ang mananalantay sa dugo ng anak ko " pagkasabing-pagkasabi ko noon ay
lumabas ako sa sasakyan, sakto namang paglabas ko ay ang pag green ng traffic
light.

Tumakbo ako palayo ngunit hindi pa ako tuluyang nakakalayo ay may brasong humawak
sakin at hinila ako pabalik. Nanlaban ako ngunit marahas ako nitong ipinasok sa
sasakyan nito. Sunod-sunod ang pagbusina ng mga sasakyan sa likod namin. Umikot ito
sa driver seat at pinaharurot ang sasakyan hanggang sa makarating kami sa isang
matayog na gusali. Lumabas ito at inihagis ang susi sa valet na nakaabang. Marahas
ako nitong hinila papasok. Sumakay kami ng elevator at ng makarating sa ikahuling
palapag ay muli ako nitong kinaladkad. Mahapdi na ang paa ko sa suot na takong.
Mabilis ang mga sumunod na pangyayari. Natagpuan ko na lamang ang aking sariling
nakahiga sa isang malambot na kama habang nakadagan ito sakin. Nakalilis paitaas
ang laylayan ng suot ko habang nakahawak sa gitna ng mga hita ko ang mainit nitong
kamay at pinaulanan ng halik ang leeg ko.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN
KABANATA 22

KABANATA 22

NATIGILAN ako ng naging malikot ang kamay nito sa parte ng katawan kong iyon.
Ikinulong nito ang mga kamay ko sa itaas ng aking ulo gamit ang isa pa nitong
kamay. Kung pano nito iyon nagawa ay hindi ko alam. Tinigilan na nito ang paghalik
sa leeg ko at umakyat sa labi ko ang mga labi nito. Kaagad nitong kinagat ang pang-
ibabang labi ko at sinipsip ito.

Mabilis at marahas ang paggalaw ng kamay nito. Hindi nagtagal ay nasa loob na ng
aking panloob ang kamay nito at hinahaplos ang ibaba ko. Hindi parin nito
nilulubayan ang mga labi ko kahit kapwa na kami kapos sa paghinga.

"Huwag mong mabanggit-banggit sakin ang bagay na iyon muli Megan. Ito ang tandaan
mo, namarkahan na kita kaya walang sinuman ang pwdeng pumasok dito" saad nito at
idiin ang daliri nito doon. "naiintindihan mo ba ang sinasabi ko ha Megan? Itong
nakikita, nahahawakan at natitikman ko ngayon ay akin lang. Sakin mo lang
ipagkakaloob ang katawan mo, sakin mo lang ipapatikim ang mga labi mo at sakin mo
lang din Ibubuka ang mga hita mo. Naiintindihan mo ba ako Megan?" pinadaan nito ang
dila nito sa likod ng aking tenga pababa sa gilid ng aking leeg pababa sa balikat
ko.

Masuyo ang bawat halik nito doon ngunit hindi nito natangay ng tuluyan ang aking
katinuan. Inipon ko ang natitirang pasensya at lakas para itulak ito ng marahas ng
unti-unting lumuwag ang pagkakahawak nito sa mga kamay ko. Nagawa ko itong maitulak
ngunit hindi parin sapat para makawala ng tuluyan sa mga haplos nito. Sinbukan kong
bumangon ngunit itinulak lang ako nito pabalik sa kama.
"Hindi mo ako kayang kontrolin Rake. I have the full rights to decide on my own. I
can engage myself into things na walang kinalaman sayo, this is a free country
afterall" pagkasabi ko sa mga salitang iyon ay mas lalo lang nitong idiniin ang
sarili nito sakin. Hinawakan nito ang pisngi ko at pinilit akong tumingin sa mga
mata nito.

"Bawiin mo ang sinabi mo!" nagulat ako sa biglaang pagtaas ng boses nito.

"At bakit ko gagawin--fvck you!" napamura ako at napapikit ng bigla nitong ipasok
ang isang daliri sa loob ko. Muli kong naramdaman ang bagay na iyon.

"Yes I will fvck you honey, i will fvck you hard!" sambit nito at iginalaw ang
daliri nito doon. Madiin kong nakagat ang kamay nitong nakahawak sa pisngi ko.
Hindi nito ininda iyon. Muli na naman ako nitong natangay sa pagnanasa nito. Ngunit
hindi nagtagal ang pagkatangay kong iyon dahil muling bumalik sa isipan ko ang
unang gabi naming dalawa. Tama na ang isang pagkakamali at wala sa isipan ko ang
sundan ito ng isa pa. Kahit nanlalambot sa sensasyong dulot ng mga kamay nito ay
nagawa ko parin itong maitulak at sa puntong ito ay nagawa ko ng makawala sa mga
bisig nito.

"Tama na please" mahinang pakiusap ko dito. Hinila ko ang comforter at ibinalot ito
sa katawan ko.
 "Damn!" mura nito na nasundan at nasundan pa. Napasabunot ito sa sariling buhok
bago tumayo at pumasok sa banyo.

"That was close" bulong ko sa sarili. Ipinagtagbi ko ang aking mga binti dahil
ramdam na ramdam koParin ang mainit na haplos nito roon. Ilang minuto lamang ang
lumipas ay lumabas na ito. Maayos na ang buhok nitong kanina lang ay magulo.

"Get dress we're going home" malamig na saad nito. Pinasadahan muna ako nito ng
tingin bago lumabas sa veranda at may kung sinong tinawagan.Nagtungo ako sa banyo
at muling isinuot ang aking mga damit. Ilang ulit akong naghilamos bago inayos ang
sarili. Pagkalabas ko ay hawak-hawak parin nito ang telepono habang nakikipag-usap
sa kabilang linya. Sinipat ako nito ng tingin at dumapo ang tinghn nito sa leeg ko,
nag-iba ang ekspresyon nito at nag-iwas ng tingin."...okay thank you, my secretary
will send you the details and I hope you'll deliver it as soon as possible...yes."
tinapos nito ang tawag at ibinulsa ang cellphone. "---let's go" saad nito at nauna
nang lumabas.

Dali-dali rin naman akong lumabas at sumunod dito. Bawat nakaunipormeng madaanan
namin ay binabati ito kaya nagtataka ako kung ano ang posisyon nito sa naturang
gusali. PagkalabasNamin ay mabilis ring pumarada sa harap namin ang kotse nito.
Nauna itong pumasok at ang valet na mismo ang nagbukas ng pinto para sakin.

"Salamat" pagpapasalamat ko dito na kaagad naman nitong sinuklian ng tango at

ngiti. Ipinaandar na nito ang makina at pinihit ang manibela kasabay ng pag-apak
nito sa aselerador. Hindi ito nagsasalita kaya hindi narin ako nag-abala pang
kausapin ito. Napansin kong papalabas na kami sa lungsod ng iligan. Nilingon ko ito
ngunit nasa daan ang mga mata nito kaya muli ay pinili ko na lamang manahimik.
Mahigit dalawang oras rin ang naging byahe namin bago kami tumigil sa tapat ng
isang engrandeng bahay.

"We're here" tipid na saad nito at lumabas na. Lumabas narin ako at bahagyang
napangiti ng malanghap ang sariwang hangin na sumalubong sakin.

"Mama!" napatingin ako sa pinagmulan ng mumunting boses. Ang kaninang ngiti ko ay

mas lalong lumapad ng makita ang tumatakbong si Will palapit sakin. Umupo ako at
sinalubong ang yakap nito. Hindi ko mapigilang matuwaNg muli itong mayakap.
Napatingin ako kay Rake na nag-iwas lamang ng tingin.

"Mama, may malaki akong bed sa loob tapos ni wait kita kahapon pero hindi ka po
dumating" saad nito. Ikinulong ko ang mukha nito sa mga palad ko at hinalikan ang
tungki ng ilong nito.

"Sorry naman baby, nandito na naman si mama diba?"

"Dala mo po yung unicorn ko mama? May malaki po sa loob kaso mas gusto ko yung
bili mo" ginulo ko ang buhok nito.
 "Naku pano ba yan, nakalimutan kong dalhin yung laruan mo " saad ko dito.
Sumimangot ito ngunit kaagad rin namang ngumiti ng hinalikan ko ang magkabilang
pisngi nito." ---huwag ng magtampo kay mama ha? Babalikan ko nalang iyon bukas at
dadalhin ko dito okay ba sayo iyon" pag-aalo ko dito na mas lalong nagpanguso dito.

"Huwag na po mama baka po kasi matagalan na naman kayo." saad nito at halos gusto
kong maiyak sa narinig. Pilit akong ngumiti at muli itong hinalikan bago tumayo at
hinarap si Rake na matamang nakatingin saming dalawa. Ngayon ko lang din napansin
ang isangLalaki at tatlong babae sa likod nito. Pinasadahan ako ng tingin ng mga
ito at kitang-kita ko ang paghinto ng mga mata nito sa leeg ko. Napahawak ako doon
at nagtataka sa reaksyon ng mga ito.

"Aling lukring, pakidagdagan ng dalawang unan ang silid ko" utos nito sa babaeng
may kaedaran na. Kaagad naman din itong tumalima at pumasok na sa loob.

"Mama!" napatingin ako kay Will na hila-hila ang laylayan ng damit ko. Lumuhod ako
upang magpantay kami.

"Ano yung baby? May gusto ka ba?" nagdugtong ang mga kilay nitong nakatingin sakin.
 "Nakagat po ba kayo ng malaking ipis
ang leeg ko. Ako naman ang nagtaka sa
nitong sabihin. Tumayo ako at humarap
sinasabi nito. Nanlaki ang aking mata
bahagi ng aking leeg.
mama? Masakit po ba?" saad nito at hinawakan
sinabi nito. Hindi ko alam kong ano ang ibig
sa salamin ng sasakyan upang silipin ang
ng makita ang apat na marka sa magkabilang

What the hell? Kaagad na dumapo ang tingin ko kay Rake na nag-iwas ng tingin.

"Mama?" muling tawag ng anak ko."---nakagat ka po mama?"Hindi ko alam kong ano ang
isasagot ko. Damn Rake! Hindi ko naman pwdeng sabihin na kinagat ako ng hudas
nitong ama. Yumuko ako at kinarga ito bago tumango.

"Nakagat nga ako baby, kinagat ako ng isang malaking ipis" paliwanag ko dito. Mula
sa gilid ng aking mata ay hindi nakaligtas sakin ang pagguhit ng ngiti sa mukha ng
hinayupak na Rake. Damn lovebites!

-mimi
MERRY CHRISTMAS FOLKS!

KABANATA 23

KABANATA 23
Kinuha ni Rake si Will sa mga braso ko at ito na mismo ang nagbuhat dito papasok
habang ako naman ay sumunod nalang sa mga ito.Pagkapasok namin ay inilapag nito ang
anak sa matt na nakalatag sa tapat ng TV.

"Give me your keys" saad nito at inilahad ang kanang kamay sa harapan ko.

"What key?"

"Susi ng apartment mo. I will let my driver get your stuffs packed" saad nito
habang nilalaro ang buhok ni Will na tutok na tutok sa pinapanood nito.

"For what?" nag-abot ang mga kilay ko sa pagtataka. Binalingan naman ako nito at
nagtaas ng kilay.

"Don't play stvpid here Megan. Hindi nakatulog ang anak natin kahapon kasi nasanay
syang binabasahan mo ng kung ano-anong kabaklaan bago matulog. Now I want you here
to accompany him at night at wala naman akong nakikitang mali doon, afterall you're
his mother"

"Hindi natin to napag-usapan Rake" saad ko. Tumayo ito at tinawid ang maliit na
espasyo sa pagitan naming dalawa. Kapwa nag-iwas ng tingin ang mga naroon pwera
nakang kay Will na nakatingin na saming dalawa.

"Kailangan pa ba nating pag-usapan ang bagay na iyan Megan? It's your

responsibility"

"I know, hindi yung responsibilidad ko dito yung problema. I want to take care of
my son, yes. Pero yung pagtira natin sa iisang bubong? I think that is a problem"

"Anong problema sa pagtira natin sa iisang bahay. Ganyan naman dapat diba? A mother
and a father should live together"

"But we are not together Rake" giit ko dito. Nag-iba ang kanyang ekspresyon at
muli akong nakaramdam ng kakaibang takot.

"At magbabago iyan sa oras na pakasalan mo ako Megan. Let's make this clear. Lahat
nang mga ito ay pabor sayo kaya wala akong ibang maisip na dahilan kung bakit
umaayaw ka pa."natahimik ako sa sinabi nito at nag-iwas ng tingin. "---now give me
the keys or i'll let them break your fvcking door" mahina lang ang pagkakabanggit
nito at marahil ay ayaw nitong iparinig kay Will. Ibinigay ko rito ang mga susi
bilang pagsuko.
 "Now, go to upstairs and fix yourself. Change your clothes and be sure to erase
that fvcking make-up" saad nitong may halong inis. Lumapit ako kay Will at
hinalikan ito bago pumanhik pataas. Napatigil ako saglit ng may napagtanto.

"Nga pala, aling silid ang gagamitin ko?" tanong ko rito. Hindi ako nito
binalingan ng tingin ngunit iminuwestra naman nito sa katiwala na ituro sakin ang
magiging pansamantalang silid ko. Napatingin ako sa katiwala na ngumiti naman
kaagad saakin. Nagpatiuna na ito sa pag-akyat. Binuksan nito ang isang pinto at
tumambad sakin ang napakaplain na silid. Kulay lupa at puti ang pintura ng
dingding, may isang malaking kama sa gitna at isang malaking TV sa paanan nito. May
malaking aranya sa itaas na napapalibutan ng maliliit na ilaw.

"Maiwan ko na po kayo ma'am" paalam ng katiwala. Tumango lang ako bilang pagtugon
dito at ginawa ang mga dapat kung gawin. Hinubad ko ang aking mga damit at wala ni
isang saplot ang itinira. Tinahak ko ang banyo at naglinis ng katawan. Pagkatapos
maligo ay inisa-isa kong buksan ang mga pintong naroon upang maghanag ng maisusuot.
Nang mahanap ko ang walk-in closet nito ay isa-isa kong binuksan ang salaming
aparador na naroon at naghanap ng mainam na maisusuot hanggat hindi pa dumadating
ang mga gamit ko. Nakontento na ako sa isang malaking Tshirt na malapit ng umabot
hanggang sa tuhod at isang boxer shorts. Sinuklay ko ang aking basang buhok at
naglagay ng pabango sa magkabilang gilid ng aking tenga. Nasa ganoon akong ayos ng
mapagdesisyunang pumanhik pababa.

Habang pababa sa mataas at malaking hagdan ay kaagad akong naasiwa ng humagod ang
mga mata nito mula sa hubad kong binti pataas sa mukha ko at pababang muli sa aking
mga binti. Umupo ako sa kabilang dulo ng sofa at nakinood sa pinapanood ni Will.
"I have PJ's sa kwarto. Better wear one" saad nito. Nakadantay sa armrest ng sofa
ang siko nito habang pinaglalaruan naman ng mga daliri nito ang pang-ibabang labi.

"Mamaya nalang siguro kapag matutulog na"

"Gustong-gusto mo talagang ibandera iyang katawan mo ha Megan?" saad nito at

mataman akong tinitigan. Tiningnan ko si Will bago tumingin sa nakataas ang kilay
na si Rake.

"May damit pa naman ako Rake. I'm not totally naked."

"Magkaiba tayo ng depinasyon sa salitang hubad Megan. Kasi para sakin nakahubad na
kapag nakikita na ang mga parte ng katawan na dapat ay ibinabalot" Nag-abot ang
kilay ko sa sinabi nito. Bahagya kong itinagilid ang aking ulo upang iklaro ang
lahat ng lumalabas sa bibig nito.

"Anong gusto mong palabasin?" Unti-unting sumilay sa mukha nito ang isang tipid na
ngiti. Nag-iba ito ng posisyon at nakapako lamang sa mukha ko ang mga mata nito.
"May gusto talaga akong palabasin Megan, but I will deal with that later."
naramdaman ko ang biglaang pag-init ng mukha ko. Akma ko sana itong hahampasin ng
unan ng biglang kumandong sakin si Will na halatang inaantok na.

"Sleepy sleep sleep na mama" saad nito at ikinawit ang mga braso nito sa leeg ko.
Tipid akong napangiti at tumayo ngunit hindi pa ako nakakahakbang ay kinuha na ni
Rake sakin ang anak nito at sya na mismo ang kumarga dito. Pumanhik kami paitaas at
dumiretso sa silid ni Will. Ako na ang nagbukas ng pintuan, punong puno ng laruan
ang kwarto nito at karamihan sa mga iyon ay ang mga laruang character sa pelikulang
star wars.

Inilapag nito si Will sa kama nito na kaagad namang napayakap sa unan nito.
Hinaplos ko ang noo nito at hinalikan . I guess no more stories for tonight.
Hinalikan rin ni Rake ang noo nito at magkasabay kaming lumabas ng silid.
Pagkalabas namin ay kaagad nitong hinigit ang braso ko at hinila papasok sa
kabilang kwarto na sa pagkakaalam ko ay silid nito. Itinulak ako nito sa kama at
dinaganan na nagpalaki sa mga mata ko. Kaagad ko rin namang itinukod ang mga palad
ko sa malapad at mabato nitong dibdib upang sa ganun ay magkaroon naman ng kahit
kaonting distansya sa aming dalawa.

"R-rake ano na naman ba to?" pagod kong saad dito. Sagad na sagad na ako sa mga
pakulo nito.

"You use my perfume and I'm so fvcking turn on right now Megan, specially when I
can smell myself all over your goddamn body." saad nito at pinagapang ang daliri
nito sa leeg ko. Bumaba ang kanyang mukha sakin. Hinayaan ko syang halikan ako at
kahit na natatangay ako sa sensasyong dala ng mga experto nitong labi ay nanatili
akog nakatikom.
 "Open up baby" saad nito at nagpumilit na pumasok ang mumunting dila nito sa bibig
ko. Dumantay narin sa kaliwang dibdib ko ang isa nitong kamay. Bago pa ako tuluyang
mawala sa katinuan ay kinagat ko ang labi nito dahilan para matigil ito sa
ginagawa.

"Damn! Did you just bite me?"

"Labas na ako sa tawag ng pagnanasa mo Rake. Kaya kung kating kati ka na, matuto
kang magsarili hindi yung pati ako ay idadamay mo sa kamanyakan mo. Akala ko pa
naman hindi ka namimilit."

"What the fvck?"

"Inaantok na ako kaya matulog ka narin" saad ko at itinulak ito. Hinila ko ang
comforter at ibinalot sa sarili ko bago tumalikod dito at pinilit ang sariling
matulog. Narinig ko ang pagbaba nito sa kama at ang padabog na pagsara nito sa
pintuan ng banyo. Nilingon ko ito at tipid na napangiti. Aba't nagsarili nga siguro
talaga. Napailing lang ako at ipinikit na ang mga pagod na mata. Ilang minuto pa ay
naramdaman ko na ito sa likod ko. Muling gumapang ang kamay nito payakap sa tyan
ko.
"Rake!" suway ko dito ngunit imbes na bumitaw ay mas humigpit lang ang yakap nito.

"Let's sleep Megan. You frustrate me tonight so atleast let me hug you." saad nito
at isinuksok ang mukha nito sa leeg ko. Napabuntong hininga ako bilang pagsuko at
unti-unting pumikit.

-mimi
I don't know kung anong nangyari sa update ko yesterday. I'm sorry guys. I am not
in good terms with watty.
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 24

KABANATA 24

Pagkagising ko ay wala na si Rake sa tabi ko. Nag-inat ako bago bumaba sa kama.
Pumasok ako sa banyo at nag-ayos ng sarili. Naghanap akong muli ng maayos na damit
sa damitan ni Rake ng mapansin ko ang mga damit kong maayos na nakatupi katabi ng
mga damit nito. Napakunot noo ako ng makita ang mga damit pangloob ko kasama ang
mga briefs nito sa drawer. Nagkibit balikat na lamang ako at nagsuot na ng damit.
Pagkatapos kong mag-ayos ay dumiretso na ako sa silid ni Will ngunit wala ito doon.
Nakarinig ako ng mahinang pag-uusap na nagmumula sa isa pang silid na naroon.
Sinundan ko ang mumunting halakhak at natagpuan ang nakaupong si Rake habang busy
sa pagtipa ng kung ano sa harap ng computer nito habang nasa gitna naman ng kanyang
hita ang anak nitong hawak-hawak ang cellphone ng ama na nakalapag sa sliding tray
na lagayan ng keyboard. Tipid akong napangiti sa nasaksihan at nagtuloy papasok.
Kapwa nag-angat ng tingin ang dalawa ng mapansin ako.

"Mama!" sigaw ni Will at dali-daling bumaba sa pagkakakandong sa ama nito at

nagpakarga sakin na kaagad ko rin namang ginawa.

"Mabuti naman at gising ka na. Magbihis ka at may pupuntahan tayo." Napabaling ang
atensyon ko mula sa aking anak papunta kay Rake na mataman kaming tinitigan habang
nakahilig sa upuan nito. Ngayon ko lang napansing maayos itong nakabihis, pati na
rin si Will na mayroon pang maliit na kurbata.

"Mama, magbihis ka na po. Kanina ka pa namin ni wait ni papa" pagsang-ayon nito sa

ama. Tumango ako sa sinabi nito at kahit na gusto ko pang magtanong kung saan kami
pupunta ay mas minabuti ko na lamang magbihis muli upang nang sa gano'y makaalis
na. Nakontento ako sa isang kulay puting bestida. Hapit na hapit ito sa aking
katawan na nagdidipinang mabuti sa hubog ng aking pangangatawan. Pinarisan ko ito
ng itim na takong na malimit ko lamang isuot. Nang makontento sa aking napiling
isuot ay tinungo ko na ang hagdan pababa. Natagpuan ko ang dalawa sa sala na
nakaupo sa couch na naroon. Sinusuotan ni Rake ng medyas ang anak.

"Let's go?" saad ko dahilan para mapatingin silang dalawa sakin. Malaki ang ngiti
ni Will habang si Rake naman ay nahinto sa ginagawa nito. Ngumiti lamang ako at
napakamot sa leeg ng makita ko ang bawat paghagod ng mga mata ni Rake sa aking
suot. Nanumbalik ang kakaibang pag dagundong ng aking kalooban sa pagkaasiwa rito.
Tumikhim ito at tumayo.
"Let's go" pagsang-ayon ni Rake na kaagad kinarga ang anak at nagpatiuna sa
paglabas. Ako naman ay sunod lang ng sunod dito. Napapatigil ito at panay ang
lingon sakin na nasa likod lang nito, wari'y sinisiguro nitong nakasunod nga ba
talaga ako. Nang nasa tapat na kami ng sasakyan nito ay ako na ang nagbukas ng
pintuan para maipasok nito si Will. Nang maipasok na nito ang anak ay sumunod naman
ako dito at umupo sa front seat.

Inayos ko ang pagkakakabit ng seatbelt at napatingin kay Rake ng hindi pa nito

isinasara ang pintuan. Nasa tapat ko lamang ito at nakakunot ang noong nakatingin
sa mga hita kong bahagyang lumantad dahil sa pag-angat ng laylayan ng aking damit.
Nagulat ako ng yumukod ito at marahas na hinila pababa ang aking damit na nasundan
ng mahinang mura bago umikot papunta sa driver seat. Kumandong naman sakin si Will
na malapad ang ngiti.

"My mama's pretty" tipid na saad nito.

"My baby is also handsome." Malambing na saad ko na nagpahagikhik sa kanya.

Ikinulong nito ang magkabilang pisngi ko sa palad nito at ginawaran ako ng isang
matamis na halik sa labi. Mahina lang ang pagpapatakbo ni Rake sa sasakyan. Marahil
ay nag-iingat ito dahil kasama nito ang anak.

"Saan nga pala tayo pupunta?"

"Sa kompanya" tipid nitong saad na nagpakunot sa noo ko.

"Sa kompanya? Eh bakit pa kami kasama ni Will?" nagtatakang tanong ko dito. Ano
naman ang gagawin namin roon? Tiningnan lang ako nito at hindi na sumagot. Itinuon
nitong muli ang atensyon sa pagmamaneho. Huminto kami ng maging pula ang kulay
trapiko.

"Come here kiddo" biglang saad ni Rake. Napatingin ako dito at akmang magpoprotesta
ngunit wala na akong nagawa ng umalis sa kandungan ko ang anak at pumunta sa ama
nito.

"Rake, nagmamaneho ka. Mahihirapan ka nyan" pagtutol ko sa gusto nitong gawin

ngunit isang matalim na tingin lamang ang natanggap ko dito.

"Sa tingin mo ipapahamak ko ang anak natin Megan?" saad nito na nagpatahimik sakin.
Naging malapad ang ngiting bumalandra sa mukha ni Will ng ipahawak ng ama nito ang
manibela sa anak. Napabuntong hininga ako at nag-iwas na lamang ng tingin.
Nagsimula ng umusad ang sasakyan. Nasa ganoon parin kaming posisyon, ako na tahimik
na nakaupo sa front seat habang kandong naman ni Rake ang anak nito sa driver seat
at kapwa nakahawak ang mga kamay sa manibela. Si Will lamang ang tanging
nagsasalita sa amin hanggang sa tuluyan na kaming huminto sa tapat ng isang matayog
na gusali.

Lumabas ako sa kotse kasabay rin ng paglabas ni Rake na karga ang anak nitong hindi
magkamayaw sa pagtanaw sa mataas na gusali. Lumapit ang valet sa'min at tinggap ang
susi ng kotseng iniabot ni Rake dito. Nasa bungad pa lamang kami ay kaagad na
kaming binati ng mga empleyado. Yumukod ang mga ito ngunit nakaangat naman ang mga
ulo. Palipat-lipat sa aming dalawa ng anak ko ang tila nagtatanong na mata ng mga
ito. Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang ilan sa kanilang marahang nagbubulungan.
Pinasadahan ako ng tingin ng mga ito mula ulo haggang paa, ganoon rin ang ginawa
nila kay Will sa mahigpit na nakayakap sa ama nito.
"P-papa" wika ni Will, marahil ay natakot ito sa tinging ipinupukol sa kanya ng mga
naroon. Napasinghap ang lahat ng nakarinig sa pagbanggit ni Will sa mga salitang
iyon. Nagkaroon ng bulong-bulongan. Hinalikan lamang ni Rake ang noo ng anak bago
gumanti sa pagbati ng mga empleyado nito.

Nagulat ako ng hinapit ako nito sa bewang, napasunod rin ang mausyusong mata ng
ilan sa braso ni Rake na naglakbay sa bewang ko. Tumikhim lang si Rake na tila ba
walang napapansin sa mga ibinabatong sulyap ng mga taong naroon. Inalalayan ako
nito papasok sa elevator. Pagdating namin sa panghuling palapag ng gusali ay tulad
ng nagyari kanina, nanlalaking mga mata ang bumungad sa amin.

"Nag-asawa na pala si sir?"

"At may anak na?" rinig kong bulong ng mga naroon. Naulit pa ng naulit ang bulungan
na iyon. Nakahinga lang ako ng mabuti ng nakarating na kami sa opisina nito. Kaagad
akong napasalampak sa couch.

"That is quiet a scene." Bulyaw ko ng tuluyan ng makahinga ng maluwag. Inilapag

nito ang anak sa tapat ng bintanang salamin upang matanaw nito ang buong syudad.

"and what do you mean by that?" taas noong tanong nito. Nakadekwatro itong umupo sa
tabi ko at nagsalin ng maiinom sa dalawang baso, ibinigay nito ang isa sakin na
kaagad ko namang inimon lahat. "Do you want water? You seems thirsty"
"Anong eksena ang gusto mong ipalabas kanina Rake? They're talking about us. Kay
Will. Sakin " pagod na tanong ko dito. Hanggat maari sana ay ayaw kong maging
komplikado ang buhay naming dalawa ng anak ko ngunit magiging komplikado nga yata
talaga ang buhay naming mag-ina sa poder ni Rake.

"Anong pinagsasasabi mo?"

"Oh please! Can't you see? Lahat ng taong nakakita satin kanina nagugulat.
Nagtataka. As much as possible, I don't want to tamper with your life as a
batchelor but-but fvck!" napasabunot ako sa buhok ko dahil sa inis. Kaagad ko naman
ding pinagalitan ang sarili ko sa biglaang pagmumura dahil sa pagtingin ni Will sa
gawin namin. Tipid akong ngumiti dito.

"Watch your mouth Megan. Naririnig ka ng anak natin. At tungkol sa sinabi mo? Pwes,
you don't have any other choice. Kahit ano pang pagiinarte ang gawin mo, you are a
part of my life now. Parte na kayong dalawa ng anak natin sa buhay ko. You have to
deal with it" sagot nito. Madiin kong nakagat ang labi ko at palihim na umirap
dito. DAMN ROMUALDEZ! DAMN RAKE!

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN
KABANATA 25

KABANATA 25

Nagpigil ako ng galit sa mga sandaling ito. Ni ang makipagplastikan ng ngiti sa mga
kakarating lamang na kung hindi ako nagkakamali ay malaki ang parte sa pangangalaga
at pagpapatakbo sa kompanya ay mahirap ng gawin. Nakipagkamay ako sa kanilang lahat
bago nagtuloy sa bilugang mesa na napapalibutan ng maraming upuan. Nagsiupo ang
lahat, ako naman ay kinandong si Will na sinusuri isa-isa ang mga naroon.

"Hindi ko alam na nag-asawa ka na pala Mr. Romualdez, and you have a son" hindi
makapaniwalang saad nung lalaking puti na ang mga buhok sa ulo.

"Forgive me for not informing you Mr. Banguez, hindi kasi ako napagsabihang
kailangan ko pa palang ipaalam sa iyo ang mga pangyayari sa personal kong buhay."
sagot ni Rake. Malapad ang ngiti nito ngunit hindi parin maitatago ng mga ngiting
iyon ang pagiging sarkastiko sa pananalita nito. Napatikhim iyong lalaki at umayos
ng upo. Sa napapansin ko ay nagkakairingan ang dalawa, bakat na bakat iyon sa mga
mata ni Mr. Banguez.

"Hindi naman sa gan---"

Hindi pa tuluyang nakakapagsalita iyong lalaki ngunit kaagad na itong pinutol ni

Rake.
"Well everyone, I would like you to meet Megan Buenaflor and our son, William
Buenaflor Romualdez." pagpapakilala nito sa aming dalawa. Nginitian ko lamang
silang lahat, ganon na rin lang ang ginawa ni Will.

"Buenaflor, Rake? Is she related to the Buenaflor five years ago? Iyong matandang
babaeng saksakan ng tapang at kakapalan ng mukha?" saad nung isang balingkinitang
babae. Sa lahat ng mga narito ay siya lamang ang mas bata. Sa palagay ko ay hindi
nagkakalayo ang edad naming dalawa. Kulay violet ang lipstick na gamit nito at
maiksi ang buhok na abot hanggang sa gitna ng leeg. Siya lamang ang bukod tanging
tumawag kay Rake sa pangalan nito kaya nakuha kaagad nito ang atensyon ko. Kaagad
kong naalala si ina base sa description na sinabi ng babae. Posible bang pumunta si
ina rito? Nanlaki ang mukha ko sa isiping pinuntahan nga ni ina si Rake sa mismong
kompanya nito. Kaagad kong tiningnan si Rake upang maghanap ng kasagutan sa mga
mata nito.

"Yes. Sya ang ina ni Megan" saad nito. Napuno ng bulong-bulungan ang silid.
Napatango ang babae at mapakla itong ngumiti.

"Kaya pala ganun nalang ang pagpayag mo ng sapilitan nitong hiningi ang lupang
kanilang sinasaka" saad nung isa pang lalaking katabi ng lalaking puti ang buhok.

"Wala naman akong nakikitang mali doon. Lupa ko naman iyon at labas na ang kompanya
dun. It's a thing between me and the Buenaflor" saad nito at makahulugan akong
tiningnan. Hindi ko alam kung paano ko ikukubli ang kahihiyang nadarama sa ginawa
ng aking ina. Hindi ako makapaniwalang kaya niyang gawin iyon. "---well, hindi iyan
ang gusto kong pag-usapan natin kaya ko kayo ipinatawag..."
Nagpalitan na sila ng salita patungkol sa negosyo. Hindi mawala-wala sa sistema ko
ang ginawang iyon ni ina. Limang taon ko na silang hindi nakikita, ni ang
magparamdam ay hindi ko nagawa. Umalis akong walang pasabi, at ngayon ay nangangati
na ang dila kong kausapin ito. Napatingin ako sa anak ko ng mahulog ang ulo nito sa
balikat ko. Nakatulog na. Tiningnan ko si Rake na nakatingin rin kay Will.

"Excuse me" sabi ko sabay tayo at lumabas sa silid na iyon. Inilapag ko si Will sa
couch at nilagyan ng unan ang magkabilang gilid nito. Umupo naman ako sa paanan
nito at hinubad ang suot kong takong at hinilot-hilot ang sumasakit kong paa.

"Megan"

Nataranta ako sa pagsuot muli sa takong at agad na tumayo ng mabungaran iyong babae
kanina. Nasa mga paa ko ang tingin nito at parang napangiwi pa bago ako tiningnan
sa mga mata.

"Ah...hi?" nag-aalangang bati ko. Mas matangkad ito kaysa sakin at mas
sopistikadang tingnan kaya ganun nalang ang pagbaling ko ng atensyon sa ibang
bagay upang makaiwas ng titigan dito.

"A-anong ginagawa mo rito? Tapos na ba kayo sa loob?"

"Actually matagal pa bago matapos ang meeting"

"Then why are you here? I mean, don't get me wrong p-pero ano nga ba ang sadya mo
sakin?" diretsang tanong ko dito. Tipid itong ngumiti at naglahad ng kamay.

"Hindi pa ako pormal na nakapagpakilala sayo. My name is Shiendy Aragon, kapatid ko

si Maria. Kilala mo naman siguro siya hindi ba?" saad nito. Nakangiti ito ngunit
mataas namang nakaarko ang kilay. Tumabingi ang pekeng pagkakangiti ko ng banggitin
nito ang pangalan ni Maria ngunit kahit ganoon ay tinanggap ko ang nakalahad nitong
kamay.

"Megan...Buenaflor"

"I will not beat around the bush Megan. I just want to ask you something" sadyang
ibinitin nito ang sasabihin at tiningnan akong mabuti na para bang tinitimbang an
gang mga balak sabihin. "---anak ba ni Rake ang anak mo?" parang sinapak ako ng
kawali sa narinig. Kaagad na tumayo ang mga nakatago kong sungay. Mapakla akong
tumawa at tuwid na tumayo sa harap nito.

"Oo, anak nga ni Rake si Will. Anak naming dalawa"

"Kilala ko ang mga magulang mo Megan. Maliit palang kami ay naninilbihan na ang
iyong ina't ama sa hacienda Romualdez. Matagal na rin simula ng mapagbintangan
silang nagnakaw ng mga alahas ni seniora, hindi ko alam kung alam mo ba ang bagay
na iyan"

"I'm aware of that Shiendy. At gusto ko lang linawin sayo na walang ninakaw ang
pamilya ko sa mga Romualdez. Hindi ko alam kong bakit mo pa inuungkat ang bagay na
iyan"

"Five years ago, sumulong dito mismo ang iyong ina. She was hysterical. Ang sabi
nya, dapat raw na magbayad si Rake sa paggalaw niya sayo. May nangyari daw sa inyo
at kailangan raw nyang bayaran ang nawala sa iyo. They bargain your virginity para
sa pera. Pinagbigyan sila ni Rake, he withdraw 500,000 pesos on his account and he
give the cold cash to your mother. But then, hindi pa nakontento ang iyong ina. She
demand to give them a piece of land. Hinihingi nila ang lupang sinasaka nyo and
then, Rake was too good to give them what they want" mataas na litanya nito.

Nanikip ang dibdib ko sa narinig. Hindi ko makuhang tumingin dito ng diretso,

hindi ko maatim na ipagpawalang bahala na lamang ang nalaman. Mas lalo akong
nanliit sa pagkapahiya lalo na ng idinitalye nito ang kahihiyang ginawa nina ina.

"Maaari ko bang malaman kung bakit mo pa sinasabi sakin ang lahat ng ito?. Nandito
ka ba para isampal sa pagmumukha ko ang ginawa ng aking pamilya?"
 "Hindi ko iniisip yan Megan, ang gusto ko lang naman ay pagkasabihan mo ang
pamilya mong tumigil na sa kakahingi ng kung ano-ano kay Rake. Inaabuso na nila ang
kabaitan nito. Tutal ay kadugo mo naman sila, marahil ay makikinig sila sayo. And
please. Huwag mong hayaang gamitin ng mga magulang mo ang pagkakamali mo ng gabing
iyon, kung may nangyari nga ba talaga sa inyo. You are dragging him down." parang
nasupalpal ako sa sinabi nito.

"Huwag kang mag-alala, kakausapin ko sila tungkol sa bagay na iyan"

"Pakidalian lang Meg. The sooner the better. Baka kasi pati anak mo ay
pagkakwartaan na ng pamilya mo."

"Shiendy, oo nagkamali sina ina sa bagay na iyan. Pero huwag mo naman silang
pagsalitaan ng masama. Ako yung naiinsulto eh."

"Oh i'm sorry. Hindi ko gustong insultuhin ka. Pero may mga bagay lang talagang
sadyang nararapat na isatinig Megan. Siguro naman ay nakuha mo ang punto ko Meg."
saad nito. Napatango lamang ako bilang tugon dito. "---by the way. My sister would
be happy to see you again. Bye." tinalikuran na ako nito at bumalik sa silid na
pinanggalingan nito. Parang naupos na kandila akong napaupo sa couch. Madiin kong
nakagat ang aking mga labi upang supilin ang paghagulgol. Tinutuyo ko ang mga
mumunting takas na luha ngunit dahil sa bigat na aking dinadala ay hindi ko na
nakayanan. Napaiyak ako sa kahihiyan. Hindi ko alam kung ano pa ang mukhang
ihaharap ko kay Rake. Kay Shiendy. At sa mga taong nakakaalam.
 "What the fvck happened to you?!" matigas ang bagsak ng tinig na iyon at alam na
alam ko kung sino ang may-ari ng makapangyarihang tinig. Mabilis kong tinuyo ang
mga luha ko at hinarap ito. Nang mag-angat ako ng paningin ay kitang kita ang
pandidilim ng mukha nito. Nakaigting ang panga at madiing nakatikom ang mga labi.
Hinawakan ako nito sa braso at inangat nito ang mukha ko. Sinuri nito ang bawat
sulok ng aking mukha at alam kong hindi nakaligtas sa mga mapanuri nitong mata ang
aking mga luha.

"Sabihin mo sakin kung ano ang dahilan ng pag-iyak mo Megan. Huwag mong hintaying
ako pa ang tumuklas sa dahilang iyan." maawtoridad na saad nito ngunit umiling lang
ako. Napadiin ang pagkakahawak nito sa braso ko kaya napangiwi ako. Nakita nito ang
pagngiwi kong iyon kaya kaagad ako nitong binitawan.

"T-totoo ba?" tanong ko dito. Hindi ito sumagot na tila naghihintay pa sa susunod
kong sasabihin. "--totoo b-bang humingi ng pera sina ina sayo?" tanong ko sa kabila
ng mahinang paghikbi. Marahan itong tumango.

"Binigyan mo sila ng pera?" muli itong tumango at marahas na bumuntong hininga.

"Binigyan mo sila ng lupa?"

"Sino ang nagsabi sayo nito?"

"Huwag mo akong tanungin gago! Yung tanong ko ang sagutin mo! Binigyan mo sila ng
lupa? Why because you're guilty? Ganon ba?"
"Fvck it hinaan mo ang boses mo Megan. Natutulog ang anak natin!" saway nito sakin.
Napatigil ako at napatingin kay Will na mahimbing ang tulog. Napasabunot ako sa
sariling buhok. Pumunta ako sa isang sulok na malayo kay Will. Sumunod naman din si
Rake sakin.

"Yes. I'm guilty. So fvcking guilty. Nilasing kita ng gabing iyon. I drugged you so
I can get in between your thighs. Call it rap3, I don't care. Take all my money, I
don't fvcking care. Ito ang tandaan mo Megan. Hindi ko pinagsisihang nagpadala ako
sa kasamaan ng gabing iyon because I have Will now. Our son Megan. Yung anak nating
dalawa. Ngayon kalimutan mo na ang lahat ng iba pa, ang mahalaga ay ang anak natin.
Ang anak ko. "

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN.

KABANATA 26

KABANATA 26

Hindi ako kaagad nakahulma sa sinabi nito. Ilang minuto kaming nagtitigan at
naputol lamang ito ng biglang magising si Will. Kaagad kong dinaluhan ang anak ko.
Sumunod naman din si Rake at umupo sa kabilang sofa.

"Mama, gutom na po ako" saad nito na hinimas-himas pa ang tyan. Napatingin ako kay
Rake. Nakuha naman nito ang gusto kong iparating. Tumikhim ito at dinampot ang
telepono sa katabi nitong mesa at may kung sinong tinawagan. Isang minuto lang ay
dumating na ang mga pagkaing inorder nito. Maganang kumain si Will.
"Bakit hindi ka kumakain? Ayaw mo ba sa mga pagkain? Sabihin mo kung ano ang gusto
mo at ipapahanda ko." saad nito ng mapansing hindi ko pa ginagalaw ang pagkain ko.
Marahan akong umiling. Hindi ko alam kung kaya ko pa ba munang kumain ng pagkain
ngayon sa dami ng mga isiping gumugulo sa utak ko.

"Hindi. Huwag ka nang mag-abala pa. Hindi naman kasi ako nagugutom"

"Kahit na. Kailangan mo paring kumain Megan. Not for yourself but for our son.
Hindi mo siya maaalagaan kung wala kang tamang lakas" giit nito. Kinuha nito ang
plato ko at nilagyan ng pagkain. Napangiwi ako sa dami ng kanyang inilagay.

"Hindi ko mauubos yan Rake at hindi ko alam kung makakaya ko pa ba iyang lunukin.
Hangga't may gumugulo sa aking isipan ay hindi mapapanatag ang aking kalooban.
Kailangan kong makausap sina ina." litanya ko dito. Inilapag nito ang plato sa
tapat ko at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.

"Kailangan mong ubusin iyan Megan. Bukas na bukas ay kakausapin natin ang mga
magulang mo kaya kumain kana."

"No, kailangan ko silang makausap ngayon."

"Bukas Megan. Bukas tayo pupunta sa inyo"

"Hindi Rake. Gusto ko silang makausap ngayon. Ngayon na ang gusto ko!" saad ko
dito. Padarag nitong inilapag ang hawak na kutsara. Napatigil lang ito ng
magpalipat-lipat saming dalawa ang paningin ni Will."Ubusin mo na ang pagkain mo
Will" saad ko dito. Tiningnan muna ako nito at si Rake bago nagpatuloy sa pagkain.

"Huwag mong hintaying mainis ako Megan. Nasa harapan tayo ng pagkain at ng anak mo
kaya maghinay-hinay ka sa pananalita mo."

"Rake---"

"Kapag sinabi kong bukas. Bukas na. " pinal na saad nito at nagpatuloy na sa
pagkain. Napabuntong hininga na lang ako at kumain na. Bukas. Bukas ko makakausap
si ina. Mabilis na lumipas ang oras. Pagkatapos naming kumain ay inilibot kami nito
sa buong kompanya at ipinakilala sa mga empleyado nito. Kapwa gulat at pagtataka
ang makikita sa mga mukha nila. Naging mahaba para sakin ang araw na ito. Para
akong lantang gulay ng makauwi sa bahay ni Rake na sa ngayon ay syang magiging
tirahan namin sa hindi ko alam kung hanggang kailan.

Hindi lang ako ang pagod na pagod dahil pati si Will ay nalulunod narin sa antok.
Inihatid ko na si Will sa silid nito, binihisan at pinatulog. Nang nakatulog na ito
ay nagtungo na ako sa kwartong nakalaan sakin ngunit laking gulat ko ng pagbukas ko
sa pinto ay ang malapad, mabato at hubad na likod nito ang bumungad sakin.

Tumikhim ako upang ipaalam dito ang presensya ko. Pagod ako nitong nilingon at
itinaas ang kilay na wari'y nagtatanong."Tapos na akong maligo. Kung gusto mong
maglinis ng katawan ay maaari mo ng gamitin ang banyo. Alam mo naman siguro kung
saan iyon" dire-diretsong saad nito at sumalampak na sa kama.
 Nakalantad ang likod nya dahil tanging ang pang-ibabang parte ng katawan lamang
nito ang kanyang kinumutan. Tinungo ko ang banyo at naglinis ng katawan bago
nagpalit ng damit. Ilang minuto ko ring tinitigan si Rake na nakapikit na. Akmang
hihiga na sana ako sa sofa ng bigla itong magsalita at bahagya akong nilingon.

"What are you doing there?" nakakunot noong tanong nito. Bahagya itong umupo at
humilig sa mga patong patong na unan.

"Ginulat mo ako dun ah. Akala ko tulog ka na" sagot ko at bahagya pang napatawa sa
pagkagulat.

"Actually, I'm waiting for you. Alam ko kasing hindi ka tatabi sakin"

"About that, maybe I should sleep here. Hindi kasi magandang pakinggan kung
magsasama tayo sa iisang kama"

"May limang taong gulang na tayong anak Megan. We already fvcked so, theres no
point with that damn sh!t "

"Tumigil ka nga Rake! Napakabastos mong pakinggan." nahihiyang suway ko dito.

Kahit kailan talaga ay walang patawad itong si Rake. Napakadumi ng bibig. Ramdam ko
ang pag-init ng pisngi ko.
 "Just come here Megan dahil kung hindi ay mapipilitan talaga akong bastusin ka.
Sakin hindi problema iyan. Ikaw lang naman ang inaalala ko dahil sa ayaw mong
magpabastos." nakaplaster na sa mukha nito ang mapanuyang ngiti. Hindi ko alam kong
dapat ba akong mainis o matawa dito. Umangat ang gilid ng kanyang mga labi Oh fvck!
I so want to rip that smile on his face!

"Pano ako makakatulog nyan kung alam kong ibat-ibang kabulastugan naman ang
tumatakbo dyan sa malumot mong utak? "

"E'di huwag na tayong matulog. I can keep you awake all night" bato nito sa
nakakataas ng dugong salita. Dala ng inis ay binato ko ito ng unan ngunit hindi
sapat ang unan para sa mabato nitong katawan.

"Ewan ko sayo Romualdez! Matulog ka na nga lang!" saad ko at inayos ang magiging
tulugan.

"I'm serious now Megan. Dito ka na." nawala Na nga ang mapaglarong ngiti sa mukha
nito at napalitan ng karaniwan nitong ipinapakitang ekspresyon. The serious side of
Rake. Sa kadahilanang ayaw ko nang makipagbangayan pa rito dahil talaga namang
naubos ang lakas ko sa araw na ito ay tinugon ko na lamang ang sinabi nito. Tumabi
ako dito. Sa paggapang ng mga braso nito sa katawan ko ay tuluyan na akong dinalaw
ng antok. Sa puntong ito ay tila naramdaman ko ang pagkawala ng linyang nakapagitan
saming dalawa. At sa kaunting oras ay nawaglit din ang hindi kanais-nais na isiping
gumugulo sa aking isipan.

KINAUMAGAHAN ay nagising akong yakap yakap parin ni Rake. Ilang ulit kong kinusot
ang aking mata bago umalis sa mga braso nito. Tumayo ako at dinungaw ang natutulog
na pigura nito ngunit kaagad nan ding nag-iwas ng tingin. Sh!t. Wala na itong kumot
sa katawan kaya lantad na landad ang mapanukso nitong katawan. Boxer brief lang ang
tanging suot nito at uminit ng husto ang aking pisngi dahil sa napansing bukol sa
gitna ng kanyang mga hita. Hindi ito pangkaraniwang bukol lamang, isa itong
malaking bukol. Dali-dali ko itong tinakluban ng kumot.

Ginawa ko na ang pangkaraniwang ginagawa ko sa umaga. Naligo. Nagbihis at naghanda

ng pagkain kay Will at pati narin kay Rake. Napatigil ako sandali sa pagpiprito ng
itlog ng muling bumalik sa ala-ala ko ang kahindik-hindik na tanawin. "Tumigil ka
Meg. Ang aga-aga pa ngunit puro kalaswaan na ang nasa isipan mo " suway ko sa
sarili ko. Tinitigan ko ang itlog na nasa kawali at napailing nalang.

Nang matapos ako sa paghahanda ng umagahan ay sya rin naman pagbaba ni Rake. Naka
short na ito ngayon at naka black sleeveless shirt.

"Good morning" bati ko dito ngunit tanging tango lang ang naging sagot nito.
Bumalik na naman ito sa pagiging seryoso at wari'y merong mabigat na pasan sa
balikat nito dahil sa palaging nakakunot nitong noo.

"Oo nga pala, maya-maya ay pupunta na ako sa amin. Malayo-layo rin iyon kaya mas
maaga, mas mabuti" saad ko.

"Ihahatid na kita"

"Di wag na. Kaya ko namang umuwi samin ng mag-isa atsaka hindi ko maisasama si
Will kaya kung pupwede ay ikaw na muna ang magbantay"
"You don't need to tell me that Megan. Babantayan ko ang anak natin kahit hindi mo
pa sabihin. Huwag mo akong insultuhin, and no. Ihahatid na kita." maawtoridad na
wika nito.

"Rake naman. Pwde bang kahit ngayon lang ay ako naman iyong masusunod. Gusto kong
pumunta dun ng mag-isa. I want to talk to them alone."

"Ihahatid lang kita Meg. Kung gusto mo talagang kausapin sila ng ikaw lang, edi
sige papayagan kita ngunit kailangan mo rin akong pahintulutang ihatid ka. Pero
kung ayaw mo talagang magpahatid e'di huwag ka nalang ring pumunta. You choose."
giit nito. Wala na akong nagawa at tumango nalang. Alam kong hindi matatapos ang
bangayan namin kung hindi ako papayag sa gusto nito. Dahan-dahan akong tumango at
laglag ang balikat na ipinagpatuloy ang ginagawa.

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 27

KABANATA 27

TULAD ng sinabi niya ay inihatid nga ako nito sa tapat ng aming bahay. Hindi na rin
ito nagpumilit pang pumasok at hinayaan na lamang ako sa gusto ko. "Call me when
you're done. Dito lang ako sa labas" saad nito. Kahit na gustuhin ko mang
komprontahin ito at hikayating umuwi na lang o di kaya'y pumasok sa trabaho nito
sapagkat kaya ko namang mag commute ay hindi ko na lamang ginawa. Alam ko kasing
kung ano ang lalabas sa bibig nito at kung ano man ang magiging desisyon niya ay
wala na akong magagawa pa. Hahaba lang ang usapan at sa huli ay ako lang naman din
ang titikom.
Tumango ako dito bilang pagsang-ayon at lalabas na sana ng pigilan ako nito.
Nahulog ang paningin ko sa kamay niyang nakadantay sa braso ko. Dahan-dahan akong
nag-angat ng tingin sa mapupungay nitong mga mata."Call me" muling saad nito na
wari ay gustong itatak sa utak ko ang bawat letra nito. Tipid akong ngumiti at
tumango.

"I'll call you." pagbibigay ko ng assurance dito. Tuluyan na akong lumabas at

pumasok sa bakuran namin. Muli kong dinungaw ang sasakyan ni Rake na sa ngayon ay
nakababa na ang bintana. Ngumiti ako dito at bahagyang kumaway at tanging tango
lamang ang isinukli nito.

Nagkaroon na ng pangalawang palapag ang bahay namin na noon ay isa lang naman.
Napansin ko ring gawa na sa bakal ang gate namin na noon ay kawayan lang. Naging
mas malapad rin ang bakuran namin at may mga bulaklak ng nakalagay sa tansya ko ay
mamahaling paso. Marami na nga yata talagang nagbago ng mawala ako. Napabuntong
hininga na lamang ako at tumulak na papasok.

Bukas ang pinto kaya hindi na ako nag-abala pang kumatok. Ang unang bumungad sa
akin pagkapasok ay ang nanlalaking mata ni ate. Tulala itong nakatingin sakin na
para bang kay hirap paniwalaang nasa harapan ako nito. Unti-unti itong tumayo at
bahagyang nakatagilid ang ulo at nakakunot ang noo. Mula sa kusina ay lumabas si
ina na nakakunot rin ang noo, kasunod naman nito si ama na katulad kay ate ang
naging reaksyon.

"Magandang umaga tay, nay ate--"natigil ako sa pagsasalita ng mapadako ang tingin
ko sa tyan nitong may maliit na umbok, na napansin ko lamang ng tumayo ito "---ate
hindi ko a-alam na nag-asawa ka na pala" saad ko dito na sinundan ng isang tipid na
ngiti. Bigla itong nag-iwas ng tingin at yumuko na wari'y ba nahihiya. Tinabunan
rin nito ang tiyan gamit ang mga braso nito. Tumikhim si ama kaya ganun na lamang
ang pagkakunot ng noo ko.

"Asawa? Eh muntik na nga yang takasan nung kano na nakabuntis sa kanya. Kasi naman
itong babaeng to hindi naninigurado, buka lang ng buka. Ayon dinala sa motel at
doon nagpatira sa kano, binuntis at iniwan. Buti na lang at nadala pa namin sa
pananakot na ipapakulong kung hindi nito pananagutan ang inilabas nitong katas.
Ayun! Nagpapadala na ng sampong libo kada buwan. Mag-aabroad na nga itong kapatid
mo Megan. Ibabahay na ng kano roon." mataas na litanya ni ina at parang proud pa sa
ginawa nito. Nanlaki ang mata ko sa nalaman at nakaramdam ng matinding awa para kay
ate. Namanipula na naman ito ni ina.

"Tumahimik ka na nga Josana. Huwag mo nang ulit-ulitin iyon" saway ni ama kay ina
na nakapamaywang na.

"Aba't totoo naman ang sinabi ko ah! Kaya ikaw Megan, huwag kang magkakamali dyan
sa mga Romualdez at baka mapurnada pa itong lupa natin."

"Iyan nga ho ang ipinunta ko rito ina. Iyong pagpunta nyo sa kompanya ni Rake,
iyong panghihingi nyo ng pera at lupa, gusto ko lang pong sabihin sa inyong hindi
ko nagustuhan ang ginawa ninyo". Nagkaroon saglit ng katahimikan. Naglikot na ang
mga mata ni ina, pati narin si ama na umiiwas na ng tingin.

"Ina." kuha ko sa atensyon nito. Tumikhim ito at tinaasan ako ng kilay.

"O bakit? May masama ba roon? Dapat lang iyon. Hindi naman pupwdeng sya lamang ang
nagpapakasarap sayo, gusto rin naming makatikim ng kaginhawaan sa buhay." giit
nito.

"Ina naman, mali ho iyon!"

"Mali? Talaga Megan? Tungkulin mo bilang anak ang tulungan kami sa kahirapan ng ama
mo bilang ganti sa pagpapalaki sa iyo. Huwag kang maging makasarili Megan, tingnan
mo ang sarili mo. Nakakaangat ka na ngayon kaya oras na para ibalik mo sa amin ang
pinaghirapan namin. Atsaka, kakarampot lang naman iyon kung ikukumpara sa
matatamasa mo sa poder ng mga Romualdez." saad nito sa malakas na tinig. Sumakit
bigla ang ulo ko dahil sa dami ng mga isiping tumatakbo sa isipan ko. Kahit ano pa
ang sabihin ko ay hindi ko na mababago ang paniniwala ni ina sa takbo ng buhay.
Masyado itong nabulag sa pera kaya kahit ano na lamang ang ginagawa nito para
makaangat, kaya pati si ate ay nadadamay na.

"Mapalad ka pa nga kung ikukumpara sa kapatid mo. Sya iniwan ng malamang buntis,
ikaw itinali ng malamang may anak ito sayo!" pagpapatuloy nito. Napatigil ako sa
narinig. Napailing ako ng bahagya at napaatras ng isang beses.

"A-alam nyo? Alam niyong may anak na ako ina?" hindi makapaniwalang tanong ko. All
this time, akala ko ay nagtagumpay ako sa pagtatago sa anak ko sa lahat ng taong
may koneksyon sakin, yun pala hindi. They knew it.

"Huwag mo akong tignan ng ganyan Megan. Nakita ko iyong PT na ginamit mo noon. May
anak ka. May anak kayo ni Rake. May anak kang Romualdez. Isang Romualdez ang apo ko
Megan." saad nito ng may kakaunting ngiti sa mga labi. Napasabunot ako sa sariling
buhok dala ng inis at galit.

"Kaya ba malakas ang loob nyong humingi ng kung ano-ano sa kanila ina? Kasi alam
nyong may anak kaming dalawa? "

"Huwag kang magmalinis dito Megan! Bakit mo pa ba iyan inuungkat? Matagal na iyon!
Ang atupagin mo ay iyang asawa mo, siguraduhin mong hindi maliligaw ng daan iyan
lalo pa't ngayong may kapit ka na sa kany---"
"Ina!" suway ni ate kay inang hindi matigil tigil sa gusto nitong Iparating.

"Oo ina may anak ako. Pero wala ho akong asawa dahil hindi kami kasal. Kaya itigil
na ninyo ito! Hindi ako mangbabakod ina, dahil kaya kung mabuhay at buhayin ang
anak ko ng ako lang. Hindi ko kailangan ng kung sino. Kung may pagkakataon lang ako
ay ilalayo ko ang anak ko. Nagawa ko na iyan noon kaya makakaya ko rin iyong gawin
ngayon."

"At talaga namang hindi ka nag-iisip Megan! May anak kayo kaya kahit ano pang
kaik-ikan ang igiit mo, asawa ka parin sa kanya sa mata ng mga tao! Kaya huwag mong
paandarin sakin iyang katigasan ng ulo mo ha! gamitin mo yang ulo mo!"
nanggagalaiting sigaw nito sa mukha ko. Magkakasunod na buntong hininga ang
pinakawalan ko at napadiin ang pagkakakuyon ng mga kamao ko.

"Ina hindi nyo alam kung ano ang pinagdaanan ko sa loob ng anim na taon.
Nagtatrabaho ako para sa kakarampot na pera, yung kalahati ng kita ko ibinabayad ko
sa nagbabantay sa anak ko habang nagtatrabaho ako. Yung natitirang pera ay para upa
ng bahay, pagkain at kung ano ano pa. Ganyan lang ka simple ang buhay namin ng anak
ko ina. Kahit mahirap ay okey lang. Kaya, ate...ama...ina...kontento na ho ako ng
mag-isa ." saad ko at tinahak ang daan palabas. Walang lingon lingon. Sa ngayon ay
disidido na akong tuluyang lumayo. Nang makalabas ay napahawak ako sa aking dibdib
dahil sa naramdamang paninikip roon na dulot ng matinding pagpipigil sa pag-iyak.

Napatuwid ako ng tayo ng marinig ang pagbusina ng sasakyan. Tinuyo ko ang mumunting
butil sa aking pisngi at inayos ang sarili. Tipid akong ngumiti at lumapit kay Rake
na nakasandal sa sasakyan nito. Tumuwid ito ng tayo ng nasa harapan na ako nito. Sa
unti-unti kong paglapit sa kinatatayuan nito ay unti-unti ko ring naaaninag ang
pag-iiba ng timpla ng mukha nito. Nakaigting ang bagang. Nakakuyom ang kamao at
matalim kung tumingin.

"You're crying" saad nito. Hindi iyon naging tanong dahil hindi ko maitatago ang
panginginig ng bibig ko sa pagpipigil ng luha. "---now this fvcking whole thing is
a big mistake. Letting you talked to your fool parents is indeed a mistake." saad
nito at matalim akong tinitigan. "Come here" iminuwestra nitong lumapit ako sa
kanya na sya ko namang ginawa ng walang pagdadalawang isip. I need someone right
now. And he's here. Rake is here. Niyakap ako nito at hinagod hagod ng kamay nito
ang ulo ko. Yes, i left my home. I left my family at alam ko na mali iyon ngunit
taliwas naman ito sa totoong nararamdaman ko. Because now, I need to face a new
chapter in my life. With my son. And with Rake.

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 28

KABANATA 28

PAGKATAPOS ng pagtatagpong iyon ay iniuwi na ako ni Rake sa bahay nito. Sinalubong

kaming dalawa ni Will na suot ang batman costume nito. Hinalikan ko lamang ito sa
noo at nagpasyang pumanhik pataas upang magpahinga sapagkat nararamdaman ko na ang
pagod sa bawat himaymay ng aking katawan. Hindi pa ako nakakahakbang ng may humawak
sa braso ko. Nilingon ko ito at ganun na lamang ang panlalaki ng mga mata ko ng
sobrang lapit na ng mukha namin ni Rake. Kitang-kita ko ang pagbagsak ng mga itim
nito sa mukha pababa sa mga labi ko.

"Hintayin mo ako sa kwarto. Alam kong pagod ka but don't sleep yet, may pag-uusapan
tayo. I will just get....something" saad nito. Bumuntong hininga ako at pagod na
tumango. Papanhik na sana ako ngunit hindi parin ako nito binibitiwan. "Don't sleep
yet." pag-uuli nito.

"Yeah. Alam ko, hindi mo na kailangan pang uli---" natigil ako sa pagsasalita ng
dumampi sa labi ko ang labi nito. Mabilis lang iyon. Hindi rin matanggal-tanggal
ang tingin nito sa labi ko kaya wala sa sariling nakagat ko iyon."Mag-uusap tayo"
muling saad nito bago ako tinalikuran at pumasok sa personal na opisina nito dito
sa mismong bahay. Hindi na ako nagtataka kung bakit pati rito ay may opisina ito.
Hindi kasi yata nito maiwan-iwan ang trabaho kaya dinadala nalang rito.

Nagkibit lang ako ng balikat at tiningnan si Will na naglalaro kasama ang mga
kasambahay. Tipid akong napangiti at nagpatuloy na sa pag-akyat. Nagpalit ako ng
komportableng damit at sumalampak na kaagad sa kama. Amoy na amoy ko si Rake sa
kahit na saang sulok sa kwartong ito. Humilig ako sa headbord ng kama at tiningnan
ang mga personal account sa phone ko. Hindi man kamahalan ang teleponong ginagamit
ko ay nakakapangtext, tawag at facebook pa rin naman ito.

Nasa ganoon akong posisyon ng biglang bumukas ang pintuan. Iniluwa nito si Rake na
may dalang dalawang kulay brown na folder. Inihagis nito iyon sa kama at tinanggal
ang suot nitong kurbata. Nagtagal ang tingin ko sa dalawang folder bago nag-angat
ng tingin sa kanya na unti-unting tinatanggal ang pagkakabutones ng suot nitong
puting botton down long sleeve.

"Ano ang mga ito?" nagtatakang saad ko at kinuha ang dalawang folder.

"Read it." sabi niya. Kumunot ang noo ko ng unti-unti kong binasa ang laman ng
isang folder. Napatawa ako ng mapakla ng matapos itong basahin. Halos lumabas ang
pangil ko sa pagpupuyos ng galit.

"Ano na naman to Rake? Bakit may ganito!" hysterical na saad ko at itinapon sa

sahig ang folder na hawak.
"Basahin mo yung isa" utos nito, ngunit imbes na sumunod ay marahas akong tumayo at
sinugod ito.

"Nangako ka diba! Ang sabi mo ay hindi mo kukunin ang anak ko kapag tumira kami
kasama mo sa iisang bubong. Is this one of your scam?!" bulyaw ko sa kanya at
pinagsusuntok sya. Hindi sya gumawa ng aksyon para pigilan ako.

"Stop it." mahinahong utos nito ngunit hindi kaya ng salitang iyon na pakalmahin at
paamuhin ako. Patuloy ako sa pagsuntok sa kanya na parang hindi naman tinatablahan,
napapaatras lang ito ngunit wala man lang kahit na kaunting bakas ng sakit sa mukha
nito

"Bakit may ganito ha Rake?! We talked about this! But what?! You fvcked up our
damn---" hindi ko na natuloy ang gustong sabihin ng bigla ako nitong itinulak
pahiga sa kama at pinatungan. Hawak nito ang magkabilang kamay ko.

"I.said.stop.it!" maawtoridad sa saad nito. Nanayo ang balahibo ko sa likod ng leeg

sa tono nito. "---now. Read this fvcking thing!" sabi nya at marahas na binitawan
ang kamay ko ngunit hindi ito umaalis sa pagkakadagan sakin. Lihim ko syang
inirapan ngunit hindi pala iyong nakaligtas sa paningin nito.

"Don't roll your eyes on me woman." saad nito. Hindi nalang ako nagprotesta at
binasa na lamang ang laman ng isa pang folder. Nag-abot ang kilay ko sa unang
pagtingin pa lamang.

"M-marriage contract?" hindi ko alam kung dapat ba akong matawa in a sarcastic way
dito. Sinalubong ko ang mga mata nito kahit na nanliliit ako satwing nagtatagpo ang
mga mata namin.

"Pirma mo nalang ang kulang. "

"Rake---"

"Ngayon mamili ka Megan. Lalabanan mo ako sa korte o haharap ka sa judge upang

maging asawa ko. I want my son to be legally mine Megan. At pirma mo lang ang
kailangan ko para maging legal na akin na ang anak ko." saad nito na nagpatigil
sakin. Hindi ko alam kung papaano ito sasagutin. Hindi ko alam kung ano ba dapat
ang maging reaksyon ko."---I want our son to bear my name Meg. "

"It can be arrange Rake. Pwde din naman nating papalitan ang apleyedo ni Will. You
have the money kaya, kaya mong gawin iyan. Hindi naman natin kailangan pang
magpakasal para lang dyan."

"Oo, tama ka Megan. Kaya ko ngang gawin iyan, pero taliwas sa kagustuhan mo ang
gusto kong mangyari. Hindi lang naman kasi ang apleyedo ng anak natin ang gusto
kong baguhan. I want yours too." may diing saad nito. Nakipaglaban ako ng titigan
dito. Kahil na nagulat sa narinig ay nanatili parin akong kalmado.

"Rake---"

"I want you to have my name Megan. Iyan ang gusto ko. I want to have the full
rights on you, sa inyong dalawa ng anak natin. I want to be a father and a husband,
did you get my point? " saad nito. Umiling lang ako bago itinulak ito para makawala
sa pagkakakulong sa katawan nito. Napatihaya sya sa tabi ko habang ako naman ay
nasa ganoong posisyon parin. Nakahiga habang hawak-hawak ang dibdib ko. Malakas ang
kabog nito at halos rinig ko na ang marahas na pagpintig nito.

"I have the money, the name and the fame Megan. We have a son, so I can't
understand why you keep on rejecting my proposal. Is it because of my way of
asking? Do i need to buy flowers and chocolates? Huh megan? Do I need to do those
damn shits?!" saad nito na may halong pagalit. Nagpakawala ako ng isang malalim na
hininga at tumagilid upang humarap dito.

"B-bakit ako Rake? Bakit kailangang ako? You can flaunt your money and all to the
other girls out there. They will be more than willing to be yours. Is it because of
our son? Well Rake, you don't need to have a wife, you don't need to marry me just
to be a father kay Will. "

"H-hindi ba pwdeng yun ang gusto kong mangyari Megan? Ang hirap kasi sayo, masyado
mong pinag-iisipan ang lahat. Why can't you just say yes?!"

"What do you mean Rake? Na oo at oo nalang ako? Now you're forbidding me to have my
own decission!" ganting sigaw ko rito.
"You know what? This is fvcking shit dimwit!" mura nito at marahas na tumayo.
Natahimik ako sa biglaang pag-alboroto nito. Tinabig nito ang orasan sa bedside
table na lumikha ng ingay. Napapikit ako sa pagkabigla at gulat na napatingin sa
kanya. Hindi ako nito tinapunan ng tingin, pumasok tio sa banyo at padabog na
isibarado ang pinto. Nagpakawala ako ng isang malalim na hininga at napailing na
lamang sa inasta nito.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 29

KABANATA 29

Pagkatapos ng pag-uusap na iyon ay hindi na ulit ako nito kinausap pa. Malimit
narin kami kung magkita. Madalas itong nasa trabaho na sa palagay ko ay sinasadya
nito. Hindi namang lingid sa kaalaman ko na iniiwasan nya ako, malinaw naman na
umiiwas nga ito. Maaga sya kung umalis at gabing gabi narin kung umuwi. Ganyan
nalang palagi ang asta nito sa mga nagdaang araw, simula noong gabing iyon.

Nagtungo ako sa kusina upang uminom ng tubig. Nagulat ako ng naabutan ko si Rake
sa hapag. Hindi ito nagtaas ng tingin at tuloy lang sa pagkain nito. Tiningnan ko
ang orasan, alas tres na ng hapon pero narito na ito. Ang aga naman yata? Dumiretso
ako sa ref at kumuha ng malamig na tubig. Halos mabitawan ko ang pitcher na hawak
ng bigla itong magsalita.
 "Ikaw na ang sumundo kay Will, may meeting ako mamaya. I can't take him"

Dahil sa kagustuhang mag-aral ni Will ay ipinasok ito ni Rake sa isang private

school. Kadalasan ay si Rake ang sumusundo dito.

"S-sige" pagsang-ayon ko. Wala rin naman akong masyadong ginagawa.

"Magpahatid ka nalang kay mang Rene." tipid na saad nito. Ramdam na ramdam ko ang
distansya sa aming dalawa at may kung anong bumikig sa puso ko. Malalim akong
huminga at tumango. Nag-angat ito ng tingin sakin ngunit dagli rin namang umiwas.
Tumayo na ito ng matapos kumain at umalis. Umugong ang sasakyan hudyat na umalis na
nga ito. Nagbihis ako at lumabas na. Naabutan ko si mang Rene na nagkakamot sa ulo
nito. Tila may bumabagabag dito.

"Hi mang Rene, may problema po ba?"

"Aalis na po tayo ma'am?"

"Opo sana"

"Naku ma'am, sira po yung gulong ng sasakyan, butas ho eh." problemadong saad
nito.
 "Sira? Naku pano yan?" tiningnan ko ang oras at mag-a-alas kuatro na. Uwian na
nina Will ngayon.

"Sinadya po yatang butasin ma'am" saad ni mang Rene. Nakuha nito ang buong atensyon
ko. Lumapit ako sa kinatatayuan nito at umupo upang tingnan ang gulong. Butas
nga!"Kutsilyo po yata ang ginamit dito ma'am" muling saad nito. Nanlamig ako. Sino
naman ang may gawa nito?

"Sasakay nalang po ako ng taxi manong, uwian na po kasi ni Will ngayon eh."

"Nako ma'am huwag po. Magagalit po si sir nyan eh. Papalitan ko lang po ito ng
gulong, mabilis lang po ito." saad nito. Magsasalita pa sana ako ngunit tumakbo na
ito sa likod ng bahay. Ilang minuto lang ay may hawak na itong tire na ipinagulong-
gulong nito. Nagsimula na itong magkumpuni. Napatingin ako sa oras. Naku, late na
ako nito. Mga kalahating oras rin ang itinagal ng pagkukumpuni nito sa sirang
gulong. Kapansin-pansin ngang sinadya itong butasin dahil sa parihabang linya nito.

"Sister, si Will ho?" tanong ko sa isang madre ng makarating sa skwelahan. Kumunot

ang noo nito at parang nagtataka.

"Ha? Naku kanina pa iyon lumabas. Ang buong akala ko'y sinundo mo na iyon" saad ni
sister. Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Nakaramdam ako ng takot at pag-aalala
para sa anak. Sinuyod ko ang buong eskwelahan upang hanapin si will ngunit hindi ko
ito mahanap.Nataranta na ako sa paghahanap. Hinanap ko na ito sa canteen,
playground at sa mga bench pero hindi ko talaga ito makita.Pumunta ako sa guard at
nagtanong kung nakita ba nito si Will. Kilala ng mga ito si Will dahil anak ito ni
Rake. Tuluyan na akong tinakasan ng kulay sa naging sagod nito.
"Naku. May sumundo na kay Will kanina pa. Lalaki iyon at di kotse"

"H-hindi po ba si Rake manong?"

"Naku. Hindi si Gov iyon misis. Ibang lalaki po"

Halos maupos ako sa kinatatayuan ko. Nanginginig ang mga binti ko. Nasaan ka na ba
Will. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko sa sobrang takot. Takot sa posibleng
nangyari kay Will.....Kidnap? Nanlaki ang mga mata ko sa naisip at dali-daling
pumunta sa sasakyan kung saan naghihintay si mang Rene.

"Oh ma'am, asan na po si Will? Bakit hindi nyo po sya kasama?" tanong nito.
Nakabalandra sa mukha nito ang pagtataka.

"N-nawawala po si Will mang Rene. Wala sya sa loob." tarantang saad ko. Pati ito ay
nataranta narin.

"Kailangan po natin itong ipaalam kay sir ma'am" suhestyon nito. Nanayo ang
balahibo ko sa takot. Nakikinita ko na ang galit ni Rake.
"K-kay Rake po?"

"Opo kay sir nga po---"

"HUWAG! Tiyak na magagalit iyon mang Rene"

"Ma'am nawawala po si Will. Kailangan po natin si sir ngayon" malumanay na saad

nito. Tama. Si Rake. I need to call him. Kinapa ko ang laman ng aking bag at
dinukot ang aking cellphone at tinawagan ang opisina ni Rake. Nang sumagot ang
sekretarya nito ay hindi ko na ito binigyan ng pagkakataong bumati dahil sa
pagmamadali.

"Nandyan ba si Rake? Can I talk to him?"

"May I know who's this ma'am? Do you have an appointment?" magalang na tanong
nito.

"No I don't. This is Megan Buenaflor and I need to talk to Rake. This is important,
please connect me to him"

"Ah yes. Good Afternoon ma'am Megan. Please wait for a second." saad nito. Sinuyod
ko ng paningin ang kabuuan ng eskwelahan habang naghihintay sa pagsagot ni Rake,
nagbabakasakaling makita ko si Will.
"Hello Megan" sabi ng nasa kabilang linya. Bumundol ang puso ko sa kaba. He's going
to shout at me for sure.

"R-rake si Will. Nandito ako sa school niya p-pero wala sya. Hinanap ko na sya sa
buong skwelahan pero hindi ko sya m-makita. Ang sabi ni sister ay may sumundo na
daw sa kanya kanina. Rake nawawala si Will " mabilis na sumbong ko sa kanya.
Pumikit na ako at inihanda ang sarili sa bulyaw nito. Narinig ko ang paghinga nito
ng malalim. Nagbukas ako ng mata ng hindi dumating ang inaasahan kong galit nito.

"Megan. Kasama ko si Will---" napabuga ako ng hangin. Tila nabunutan ako ng tinik
sa narinig. Thanks God. "---at si Maria. Sinundo sya ng butler ni Maria at dinala
dito. I forgot to tell you" pagpapatuloy nito. Hindi ako agad nakasagot dahil sa
pagkabigla. Si Maria? Ibig sabihin ay dumating na ito? Ang pagkakaalam ko kasi ay
nasa France ito. Bumalik ang bigat na naramdaman ko kanina sa pag-aakalang nawawala
si Will. Hindi ko alam kong ano ang dapat kong sabihin o kung ano ang dapat kung
maramdaman. He's with her again. Should I be angry? Piss? Damn!

"Megan? Nandyan ka pa ba?"

"Ah yes. Ahm ano s-susunduin ko pa ba dyan si Will. You said you have a meeting."

"No wag na. Hindi natuloy ang meeting kaya uuwi na rin kami. Ihahatid ko lang si
Maria sa kanila and then home" saad nito.
"Hmm" sagot ko dito. Tila nawalan ako ng lakas magsalita. Sinenyasan ko si mang
Rene na umuwi na kami. Tumango ito bilang tugon. Pumasok na ako sa sasakyan.

"M-megan?"

"Ano yun?"

"Goodbye"

"hmmm"Ibinaba ko na ang cellphone at pinahid ang butil ng luhang kumawala sa aking

mga mata.

"Uuwi na po ba tayo ma'am?" tanong ni mang Rene.

"Huwag na muna manong. Ihatid na lang muna niyo ako sa kyla's bistro."Tiningnan
ako nito ng nakakunot ang noo.

"Magagalit po si sir kung maglalasing kayo ma'am. Sa mansyon na lang po tayo."

suhestyon nito ngunit umiling lamang ako.

"Hindi naman po ako maglalasing mang Rene. Iinom lang ako ng kaunti. Hindi ako
maglalasing at tsaka, nasa kay Rake lang pala si Will." saad ko dito. Pilit itong
tumango at ipinaandar na ang sasakyan. Ilang minuto lang ay kaharap ko na ang baso
ng alak. Malumanay ang musikang ipinapatugtog. It's very relaxing. Ilang ulit na
akong nilalapitan ni mang Rene upang ipaalam ang pagtawag ni Rake ngunit nagkibit
balikat lamang ako. Dalawang baso pa lang nga ang naiinom ko.

"Ma'am galit na po si sir. Kailangan na po talaga nating umuwi."

Pang anim na yata itong inulit-ulit ni mang Rene. Kahit na aya ko pa sanang umuwi
ay napilitan nalang ako dahil sa bakas ng takot sa mukha ni manong. Pagdating namin
sa bahay ay nag-aabang na si Rake sa pinto. Tumikhim ako at inayos ang sarili bago
lumapit dito.

"Uminom ka" sabi nito ng makalapit ako. Hindi iyon patanong. Nakatiim bagang ito.

"Hindi ako lasing" depensa ko sa sarili ko.

"Hindi ka nga lasing pero uminom ka parin."

"Uminom ako pero hindi naman ako nalasing."

"Huwag mong paikot-ikutin ang salita Megan! Nalasing man o hindi, uminom ka parin.
Alam mo naman ayaw ko ng umiinom ka diba."
 "Dalawang baso lang naman ang ininom ko" pangangatwiran ko dito.

"Na nasundan pa sana kung hindi ka napilit ni mang Rene na umuwi. And then what?
You'll get drunk! Alam mo namang hindi mo kaya ang malasing!" galit na saad nito.

" Yes I'm aware of that. Hindi ko kayang dalhin ang katinuan ko kapag lasing ako,
kaya nga nilasing mo ako noon sa kubo diba?! You're aware of the fact that I can't
handle myself if I'm drunk!" gigil na saad ko dito. Nanlaki ang mga mata nito sa
sinabi ko. Now, this bastard is guilty.

"That's in the past! Bakit mo pa binabalikan ang nakaraan!"

"What about Maria? She's already in the past kaya bakit mo pa sya binabalikan!"
Now I spill it. Natigilan sya at kumunot ang ulo. Bahagya ring tumagilid ang ulo
nito na wari'y tinitimbang ang sinabi ko.

"Bakit nasama sa usapan nating ito si Maria?"

"Because we're talking about the past and Maria is your past and yet magkasama
parin kayo! With my son!"
 "So this is all about Maria? "

"For pete sake! This is not all about Maria Rake! This is about you! About me!
About us! We're always fighting, shouting! Nakakaumay na! You know what? Fvck shit"
hindi ko na napigilan ang sarili kong magmura.

"Ikaw Megan tigil tigilan mo iyang pagmumura mo dahil nag-iinit ang ulo ko sa mga
mura mo!"

"Well, hindi ko na problema iyan. Go and fvck your shit dimwit!" bulyaw ko sa
harapan nya.

"Now I am confuse if hindi ka nga ba talaga lasing. You're acting like a brat!"

"I.am.not.drunk!" pagbibigay linaw ko dito. Kitang-kita ko ang pandidilim ng mga

nya at ang pag-igting ng bagang nya. Inisang hakbang lang nya ang pagitan naming
dalawa at hinawakan ang panga ko. Galit ito. Iwinaksi ko ang kamay nya dahil
humihigpit na ang hawak nya dito at nasasaktan na ako ngunit hinawakan lang ng
isang kamay nito ang ang dalawang kamay ko. His hands are big. Big enough to
shackle my both hands.

"One of this days, I'm going to do something about your delectable mouth and sinful
tounge Megan. "
---mimi
HAPPY VALENTINES DAY!
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 30

KABANATA 30

Kasalukuyan akong naghahanda ng pagkain sa hapag ng marinig ko ang tinig ni Will

at ni Rake na pababa sa hagdan. Karga ng huli ang anak nito. Halatang kagigising
lang nilang dalawa dahil kapwa naka sleeping pants and shirt lang sila. Kinususot
pa nga ni Will ang mata nito at humihikab pa. Nang mapansin ako ng mga ito ay dali
daling bumaba si Will sa mga braso ng ama at patakbo akong sinalubong ng maliliit
na halik.

"Good moning mama. I want hotdog for my breakfast" humihikab pa ito habang
nagsasalita.

"How about egg and ham? Naubusan kasi tayo ng hotdog baby at masama ring puro
nalang hotdog ang breakfast mo" saad ko. Sumimangot ito ngunit tumango parin naman
din.

"Where are you going?" Nagtaas ako ng tingin kay Rake ng magsalita ito. Tumayo ako
at hinarap sya. Tinaasan ako nito ng kilay. Kunot na kunot rin ang kanyang noo ng
maglandas ang mga mata nito sa katawan ko.
 "Grocery. We're out of stock." simpleng saad ko at iniupo ang anak sa stool at
ipinaghanda ng makakain.

"Bakit ikaw ang mag-go-grocery? Where's manang Fe?" nakakunot noong tanong nito.
Umupo ito sa tabi ng anak at hinila ang plato nito palapit sa kanya. Nilagyan ko ng
kanin at ham ang plato nito at tipid na ngumiti. He's a heavy eater kaya sinisiguro
kong may kanin every morning.

"Inutusan ko si manang na labhan ang bedsheets kaya hindi sya makakapaggrocery

atsaka wala rin naman akong ginagawa kaya ako nalang". Nakatingin lang siya sakin
habang pinagsisilbihan ko sila. Napansin ko ang pagbaba ng tingin nito sa pang-
ibaba ko.

"Pupunta ka sa labas ng naka shorts?"

"Okay lang namang mag shorts, sa mall lang naman ako pupunta". Mas lalong kumunot
ang noo nito at madiin ring nagkalapat ang mga labi nya hudyat na hindi ito sang-
ayon sa sinabi ko. Hindi na ito nagsalita pa at nagpatuloy nalang sa pagkain.
Tinutulungan rin nito ang anak kapag iinom ito ng tubig.

NAMILI na ako ng mga kakailanganing gamit sa bahay. Mula sa mga pagkain, personal
things at pati na rin toiletries. Hirap na hirap ako sa pagdala ng mga pinamili.
Hindi ko kasama si mang Rene dahil inutusan ko itong ihatid si Will sa school
kasama ang bago nitong Yaya. Papauwi na sana ako ng may nahagip ang paningin ko.
Nagtagal ang titig ko doon bago nagdesisyong pumasok.
 "Good morning and welcome ma'am. Ano po ang hinahanap nyo at baka ay matulungan ko
kayo" bati ng saleslady na may malaking ngiti na nakaguhit sa mukha nito. Hindi ko
ito sinagot bagkos ay lumapit ako sa glass cabinet na naglalaman ng ibat-ibang
disenyo ng mga kurbata. Yumukod ako at itinuro ang isang kulay maroon na kurbata,
simple lang ito at pero maganda.

"Pwde ko bang mahawakan to?" tanong ko sa saleslady na nasa gilid ko.

"Of course ma'am" ngumiti ito at kinuha ang itinuro ko. Inilahad nya ito sakin.
Malambot ang tela nito at napakapulido ng pagkakagawa. Babagay kaya ito sa kanya?

"Meg?".

Nagulat ako ng may tumawag sa pangalan ko. Nilingon ko ang pinagmulan ng tinig at
malapad na ngumiti ng makilala ito.

"Lorenzo?"

Walang pagbabago sa mukha nito simula noong huli ko itong makita. Matipuno parin
ang pangangatawan nito at hindi maipagkakaila ang pagkakahawig nito sa kapatid na
si Rake. Nakasuot sya ng isang three piece suit. Lumaki ang ngisi nito at niyakap
ako pero kaagad rin namang bumitaw. Tumabingi ang pagkakangiti ko sa biglaang
pagyakap nito.
 "Ikaw nga Meg. Mas lalo ka yatang gumanda. Tingnan mo nga ang pagkakataon oh. Sa
muling paglapag ko dito sa Pilipinas ay ikaw agad ang nakita ko." saad nito na
nasundan ng tawa. Tipid akong napangiti. Hindi parin nagbabago ang ugali nito.

"Kumusta ka na pala Meg? Ang balita ko ay tuluyan mo na ngang naikulong si Rake sa

mga palad mo? Lucky bastard"

"Okay lang naman heto nga't humihinga pa. Ikaw? Kumusta ang states? May nakasukbit
na ba sayo?" ganting biro ko dito. Natahimik ako sa pagtawa ng sumeryoso ito at
itinaas ang kaliwang kamay.

"I don't have a ring, I don't have a wife kasi babalikan pa kita" seryosong saad
nito. Nanlamig ako sa sinabi niya. Mga limang segundo lang ang itinagal ng
katahimikan bago ito muling humalakhak.

"Breath Megan. I'm just kidding." Hindi ko alam na nahigit ko na pala ang hininga
ko. Natawa nalang ako at hinampas ito sa dibdib na nagpahalakhak dito.
Pinagtitinginan narin kami ng mga taong naroon.

"Ano nga pala ang ginagawa mo rito?" tanong nito at inusisa ang mga dala ko. "---
grocery?" muling tanong nito. Tumango ako bilang tugon. Tinulungan ako nito sa mga
dala ko, hindi na ako nagpaka maria clara pa dahil talagang kailangan ko ng tulong.
Nag-alok rin itong ihahatid ako. Pumayag naman ako. Sino namang may ayaw sa free
ride diba?

Binili ko ang tie at lumabas na kami sa mall. Pinagbuksan ako nito ng pinto bago
ito umikot sa driver seat. Sa buong byahe pauwi ay panay lamang ito salita tungkol
sa mga nangyari six years ago. Tahimik lang din naman akong nakinig dito. Ilang
minuto lang ay nasa tapat na kami ng bahay. Bigla akong kinabahan ng makita si Rake
na nakasandal sa may pintuan. Mataman itong nakatingin sa gawi namin.

Kita ba kami sa labas?

Dali-dali akong lumabas at kinuha ang mga pinamili sa likod ng sasakyan. Tinulungan
pa ako ni Lorenzo sa mga dala ko kaya nagpasalamat ako dito. Habang papalapit kay
Rake ay mas malinaw na sakin ang reaksyon ng mukha nito. Tulad ng dati ay madilim
ang mukha niya at kitang kita ang kunot nito sa noo. Lumagpas sakin ang paningin
nya at nagtagal sa likod ko.

"Oh! It's been a long time big brother. What's up?" nakangiting bati ni Lorenzo kay
Rake sabay tapik sa balikat nito.

"What are you doing?" formal na saad ni Rake pabalik at kinuha ang mga pinamili ko
na bitbit ni Lorenzo.

"And what do you mean by that?"

Kapwa nasa kay Rake ang atensyon naming dalawa ni Lorenzo. Masungit na umirap lang
samin si Rake at naunang pumasok sa loob. Nilingon ko si Lorenzo na nagkibit
balikat lang. Sumunod naman kaming dalawa sa kanya.
 "Kailan ka dumating?Ni wala kang pasabi na dadating ka." tanong ni Rake habang
nilalapag sa lamesa ang mga pinamili ko.

"Kanina lang ako dumating at dumiretso sa mall dahil may bibilhin ako and then I
saw.....Meg." tumingin ito sakin "---she bought something for you. A gift maybe."
Nag-init ang pisngi ko ng makahulugan akong tiningnan ni Rake.

"Gift?"

"Ah! Aayusin ko lang yung mga pinamili ko." iwas ko dito. Dumiretso ako sa
kitchen at inayos ang dapat ayusin. Nagtimpla na lang din ako ng juice para sa
kanilang dalawa. Lumabas ako at ganun parin ang ayos ng dalawa, kaya nga lang ay
parang may naistorbo akong isang importanteng pag-uusap dahil tumigil sila at
tumingin sakin. Nagtataka man ay inilapag ko na ang tray sa lamesa na nasa gitna ng
dalawa.

"Megan" seryosong tawag ni Rake.

"Ha?" para naman akong timang sa naging asta ko. Hindi ko alam kung ano ang susunod
na gagawin. Hindi parin natanggal ang titig ng dalawa sakin.

"Magbihis ka sa taas" maawtoridad na utos nito. Magsasalita pa sana ako ngunit

nabitin sa lalamunan ko ang sana'y sasabihin ng biglang tumawa ng pagkalakas-lakas
si Lorenzo. Napabaling ako dito. Kita ko ang inis na kaagad bumalandra sa mukha ni
Rake.

"You're so territorial Rake. So possessive"

"Shut up Lorenzo!" inis na saad ni Rake. Natigil si Lorenzo sa pagtawa ng may

nagdoorbell. Nagkatinginan kaming tatlo bago tumingin sa nakasarang pinto.

"Ako na ang magpapapasok" saad ko at tumayo na upang alamin kung sino man ang nasa
labas. Pinindot ko ang puting button sa touch screen na nakadikit sa dingding.
Nakakonekta ito sa guard house na malapit sa gate. Nakita ko ang mukha ni manong
guard sa screen. The use of technology.

"Ma'am may naghahanap po kay sir, Maria raw po ang pangalan" saad nito. Natigilan
ako ng marinig ang pangalan nito. Pati ba naman dito? Tiningnan ko muna sina Rake
na may kung anong seryosong pinag-uusapan bago muling binalingan ang guard.

"Sabihin mong wala si Rake dito. Shoo her if possible" saad ko dito at pinatay ang
screen. Napabuga ako ng malalim na hininga bago bumalik sa sala. Umupo ako sa tabi
ni Rake at uminom ng juice.

"Sino ang naroon?" tanong ni Rake.

"W-wala nagkamali lang ng bahay na pinuntahan" pagsisinungaling ko. Muli akong

uminom ng juice. Tila ba nanuyo ang lalamunan ko sa kasinungalingang sinabi. Bad
Megan.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 31

KABANATA 31

HINDI maalis sa isip ko ang pagpunta ni Megan dito mismo sa bahay ni Rake. Para
ano? Ano ang kailangan nito kay Rake? Are they having an affair behind my back? I
can't help myself to create questions in my head. It keeps on bugging me.

Napailing ako upang iwaglit sa isipan ko ang mga tanong na iyon. Hindi ko alam kung
bakit hanggang ngayon ay nandito parin yung pamilyar na pakiramdam sa puso ko. Yung
parang may mabigat kang dinadala, sobrang bigat na may halong kirot. This feeling
is not new to me. Hindi ako baguhan sa pakiramdam na ito. Ito yung lagi kong
nararamdaman sa tuwing nasisilayan si Rake na kasama si Maria noon. I hate this! I
hate this feeling! Dapat ay wala na sakin ang pakiramdam na ito. Pero bakit nandito
parin. Bakit patuloy parin akong ginugulo ng akaraan kong gusto ko ng itago sa
limot.

"Megan?" napukaw ako sa malalim na pag-iisip ng marinig ang pagbanggit ni Rake sa

pangalan ko. Nakasandal ito at nasa akin ang kanyang atensyon.

"B-bakit?" nauutal na tanong ko. Nagkatinginan silang dalawa bago bumaling sakin.
"You're spacing out" wika ni Lorenzo. Mataman ako nitong tiningnan na wari'y
binabasa ang nasa isip ko. Nag-iwas ako ng tingin at tumikhim.

"Pasensya na. May iniisip lang" pagdadahilan ko. Tipid akong ngumiti. Akmang
magsasalita sana si Rake ng biglang tumunog ang cellphone nitong nakalapag sa mesa.
Magkasabay na napadako doon ang mga mata namin.

Nahigit ko ang aking hininga ng makita ang pangalan ni Maria doon. She's calling
him. Dinampot ni Rake ang telepono nito at dinala sa tenga.

"Hello Maria? Napatawag ka?" saad nito sa nasa kabilang linya. Napatigil ito ng
ilang segundo bago kunot ang noong binalingan ako. Galit. Iyon ang nakikita ko sa
mga mata nito. Alam ko na kung para saan ang ekspresyong iyon. Dumilim ang mga mata
nito habang nakatingin sakin.

"Okay...don't worry I'll be there" saad nito at ibinaba ang cellphone. Napakagat
ako sa aking pang-ibabang labi. Hawak-hawak ko rin ang dulo ng aking suot na short
at pinisil-pisil ito upang kahit papaano ay maibsan ang kaba na kasalukuyang
nararamdaman. Guilt is poking on me.

" What is it Rake? Any problem?" busisi ni Lorenzo. Nagpalipat-lipat saming dalawa
ni Rake ang tingin nito. Tila nagtataka sa biglaang pag-iiba ng aura ni Rake. Alam
kong may nararamdaman na rin itong tensyon sa pagitan naming dalawa.
"Mag-usap tayong dalawa mamaya Megan" saad nito sabay dampot sa jacket nito at
lumabas. May diin ang bawat bitaw nito sa salita. Nanghina ako at nagpabuga ng
hangin na kanina ko pa pinipigilan.

"Okay. What happened? Bakit parang galit yun? Sino yung tumawag" pag-uusisa ni
Lorenzo. Lumapit ito sakin at tinabihan ako. "---who is it Megan. Tell me"
seryosong tanong nito.

"M-maria. Pumunta sya kanina dito." simpleng saad ko. Tumango ito at alam ko na
alam na nito ang kasunod ng sasabihin ko. Hindi na ito nagtanong pa. Hindi na
nagtagal pa si Lorenzo dahil may importante pa raw itong gagawin kaya umalis narin
sya.

Mabilis na umikot ang kamay ng orasan. Lumipas ang tanghali at hapon ngunit hindi
pa ito nakakabalik. Dumating na lang si Will ay wala parin ito.

"Mama, si papa?" inosente nitong tanong. Hinaplos ko ang buhok nito at pilit na
ngumiti.

"M-may pinuntahan lang. Babalik rin yun mamaya" saad ko. Dinungaw ko ang orasang
nasa aking bisig bago tumingin sa labas. Madilim na ngunit hindi parin ito umuuwi.
May hinala na ako kung nasaan ito ngunit kinumbinse ko parin ang sarili kong may
importante lang itong ginawa.

Nang nakatulog na si Will ay bumaba ako sa sala at doon nagpasyang hintayin ang
pagbabalik ni Rake. Umupo ako sa couch at niyakap ang unan. Bigla na lang naglandas
ang luha ko sa aking pisngi sa hindi malamang dahilan. Sinuri ko ang oras. 10:48 pm
. Napabuntong hininga ako at napapikit. Hinayaan kong mahulog ang aking katawan sa
malambot na couch. Hinayaan kong lamunin ako ng katahimikan. Nasa ganoon akong ayos
ng marinig ko ang busina ng sasakyan. Kaagad akong napatayo at biglang lumabas.
Natagpuan ko itong kalalabas pa lamang sa kanyang sasakyan.

"Bakit gising ka pa" walang buhay na saad nito. Nauna itong pumasok. Sumunod naman
ako sa kanya.

"H-hinintay kita. Mag-uusap tayo d-diba" pagpapaalala ko rito. Tinanggal nito ang
kanyang kurbata at itinapon sa mesa.

"Bukas nalang tayo mag-usap. Masyado nang gabi" wika nito. Tinalikuran ako nito at
akmang aakyat na sana sa kwarto nito.

"Ngayon tayo mag-uusap Rake. Gusto rin kitang makausap" pigil ko dito. Pagod nya
akong tiningnan. Kitang-kita ko ang pagod sa mga mata niya. Nagbuga ito ng hangin
at marahas na umupo sa couch.

"Asan ka galing?"pagsisimula ko sa usapan. Peke itong humalakhak at tinampal-

tampal pa ang mesa na wari'y may nasabi akong nakakatawa. Sumandal sya sa sandalan
at nakadekwatrong umupo. Iba ang asta nito ngayon at ramdam na ramdam ko iyon.

"You sounds like a wife"

"Nagtatanong lang"
"Mali ang pagkakatanong mo Megan. Dapat ang itanong mo ay kung kasama ko ba si
Maria. Alam kong yan ang tanong na nasa utak mo" saad nito na may halong panunuya.

"So, magkasama nga kayo?" paninigurado ko.

"To answer that question. Yes. Magkasama kami."

Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi at pilit na ngumiti.

"You're with her all day?"

"Na hindi naman sana mangyayari kung pinatuloy mo lang sya. May problema iyong tao
Megan. She's depress because her father had an attacked. She's hysterical! She even
cut her wrist because she blame herself for what happened! and yet ganyan ka
umasta! You're not even my wife because you refuse to be one."

Hindi ako nakasangga sa sinabi nito. Tila naparalisa ang aking mga paa.
"I'm sorry for crossing the line. I'm sorry for acting like a nagging wife. I'm
sorry for what happened this morning. Hindi ko alam na may ganun pala syang
problema"

"Hindi mo alam kasi hindi mo naman kasi sya pinakinggan!" galit na sigaw nito. May
kung anong dumapo sa puso ko. It suffocates me.

"H-hindi mo naman ako kailangang pagtaasan ng boses Rake. Alam kong may mali ako.
Inaamin ko iyon. I'm sorry na nga diba?" I'm guilty. Ang bilis naman ata ng karma?

" You know what Megan? Tama ka. We're always fighting, nakakasawa na! " Tumayo ito
at hinarap ako. Kakaunting distanya lamang ang nasa pagitan namin. Hindi ako
makatingin sa kanya. Nanatiling nakapako ang paningin ko sa sahig. Hinawakan nya
ang baba ko at pilit na pinaharap sa kanya. His eyes were dark. "I just realize
Megan. This thing between us won't work out this way. You're a poison Megan.
Nakakagago ka."

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 32

KABANATA 32

KASALUKUYAN akong nakaupo at hinihintay si Maria dito sa Forbes diner. She texted
me last night. Gusto nyang makipag-usap. Hindi ko alam kung saan nya nakuha ang
number ko pero may hinala na akong kay Rake. Lumipad ang isip ko sa nangyari
kagabi. Hindi ko alam kung papaano ko sya haharapin. He became colder. The relation
between us is getting worst. Kung noon ay kinakausap pa ako nito sa harap ni Will,
ngayon ay hindi na. He became more distant. Hindi ako aware na sobra na pala yung
ginawa ko. Hindi ko rin alam na may problema pala si Maria that time. I am bitter.
Maybe he's right. Lumagpas na nga ako sa dapat kong kalagyan. It's my fault. Always
my fault.
 "You're early"

Napukaw ako sa malalim na pag-iisip ng marinig ang pamilyar na tinig. Nag-angat

ako ng tingin. Nakatayo sa harapan ko si Maria. Nakasuot ito ng damit na hanggang
tuhod ang haba. It perfectly hug her body. She looks more sexy than before pero may
nag-iba sa kanya. Her eyes. There's something in it and I can't point it out.

"Sorry I'm late." muling sabi nito at umupo na sa katapat kong upuan. Pinagkrus
nya ang kanyang mga hita at tipid na ngumiti. Sa loob ng mga nagdaang taon ay ito
ang una naming pagkikita. Hindi ko alam kung papaano kko siya kakausapin. Should I
be friendly? cold?

"No it's okay. Kararating ko pa lang naman din" pasisinungaling ko. Ang totoo ay
kanina pa nga ako rito ngunit hindi ko iyon sasabihin. I won't let her think na
nagtyaga talaga akong maghintay sa kanya.

"Well, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa Megan. Hindi ko hihilingin sayong layuan

mo si rake because he'd do it eventually." taas noong saad nito. Kumuyom ang mga
kamay ko na nakalapat sa mga hita ko. Kinagat ko ang aking dila upang pigilan ang
sariling magsalita "---Kahapon ay napag-usapan namin ang tungkol sa anak nya. He's
worried. Knowing Rake, he'd do everything to give his son the satisfaction at
kasama na doon ang isang kompletong pamilya. " pagpapatuloy nito. Hindi ako
nagsalita at hinayaan lamang syang sabihin ang lahat ng gusto nitong iparating.

"I love Rake Megan, at kaya kong punan ang butas sa kaligayahan niya. Ang isang
bagay na hindi mo kayang gawin"
Nagdugtong ang aking mga kilay. Hindi ko na napigilan ang sarili kong magsalita.
Hindi ko maintindihan ang mga lumalabas sa bibig nito. Tila isa itong puzzle na
kailangan ko munang kompletuhin bago ko ito maintindihan.

"San ba patungo ang usapan nating ito Maria? Diretsuhin mo na ang pakay mo at
huwag mo nang patagalin pa. "

"I can be a wife and a mother kay Will Megan. Nabanggit rin kasi ni Rake yung
about sa proposal. You rejected it, hindi naman siguro nasagi sa isip mo na
hahabulin ka pa nya after what you did. He's not stvpid to force someone who's not
interested where infact, marami namang willing na pumuno sa pagkukulang mo"

Nagtagis ang mga ngipin ko sa narinig. Such a thick face.

"And you're one of those willing participant Maria? Nakikinita ko na ang punto mo.
Kung may balak kang sulutin si Rake, then do it! Huwag mo nang idadamay pa ang anak
ko. He's out of this."

"I'm sorry to say this Megan pero hindi ko maipapangakong hindi ako papasok sa
buhay ng anak mo. If I wan't Rake to be mine then I should accept his full package
at kasama na dun ang anak mo " wika nito. May bahid ng ngiti ang mga labi niya.
Ngiting nangangalaiti akong burahin sa kanyang mukha.
She crossed her limits.

Galit akong tumayo at ibinuhos sa kanya ang tubig na kanina ko pa hawak hawak.
Nanlaki ang mga mata nito sa pagkabigla. Wala na akong pakialam kahit na
pinagtitinginan na kami dito.

"Napakawalang hiya mo Maria. Hindi ko akalain na ganito ka na pala kababa ngayon.

You're a self centered bitch! Hindi ka bagay at hindi ka kailanman babagay sa buhay
ng anak ko. Kung gusto nyo ng anak. Gumawa kayo ng sa inyo! You can never snatch my
son away from me kahit gamitin nyo pa ang batas" saad ko. Hindi maitatago ng mga
kolorete nito sa mukha ang sobrang pagkainis. Nawala ang kaninang kalmado nitong
mukha. Tumayo rin sya dahilan para magpantay ang tingin naming dalawa.

Nilapitan kami ng isa sa mga waiter at naglahad ng tissue kay Maria. Galit na
binalingan ito ni Maria at marahas na tinabig ang tissueng ibinigay nito. Namutla
ang kawawang waiter, yumuko ito at pumihit paalis.

"Sino satin ang mas mababa ngayon Megan? Sino ba ang nagpilit sa sarili nya kay
Rake para makahuthot ng pera? Sino ba ang nagpagamit at nagpabuntis para magkaroon
ng karapatan sa mana ng mga Romualdez? Ngayon sabihin mo sakin, sino ba ang mas
mababa sating dalawa?" malakas na saad nito. Nagkaroon ng mga bulong bulungan sa
paligid, lahat ng kanilang mata ay nakasentro sakin. Ngunit sa kabila ng mga
tinging iyon ay hindi ako nakaramdam ng kahit katiting na hiya.

"Kahit kailan ay hindi iyan nasagi sa isip ko Maria. Hindi ganyan ang intensyon ko
kaya wala kang karapatang pangunahan ako dahil wala kang alam! You were just a
desperate bitch! " inis na saad ko. Kung wala lang kami sa mataong lugar ngayon ay
kanina ko pa hinila ang buhok nito. Nangangalaiti akong sabunutan sya. Nangangati
na ang ang mga palad kong manampal. I'm not a bitch but I can be one if I wan't
too.
"Hindi mo intensyon pero iyon ang ipinagtulakan ng mga magulang mo sayo. And being
their obedient daughter, ginawa mo naman. Anong pinagkaiba mo sa ina mo Megan?
you're cut in the same cloth kaya parepareho lang kayo ng dagta. Ngayon, sino ang
desperado sating dalawa?! " wika nito. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at
lumipad na ang palad ko sa pisngi nya. Tumabingi sa ibang direksyon ang kanyang
mukha. Kaagad kaming dinaluhan ng mga security guard. Hinawakan ako ng isa ngunit
iwinaksi ko ito at binalingan si Mariang kulay pula ang kabilang pisngi. I hit her
hard huh! Magsasalita pa sana ako ngunit natigil ako ng magring ang kanyang
cellphone na nakalapag sa mesa. Magkasabay kaming napatingin roon.

Napamura ako sa sarili ng makita ang pangalan ni Rake sa screen ng cellphone nito.
Kaagad na nag-iba ang timpla ng mukha nito at malapad na ngumiti. Kinuha niya ito
at tiningnan ako. Nakabalandra sa mukha nito ang isang ngiti ng tagumpay. Iniangat
nito ang cellphone sa ere at ipinakita sakin.

"Rake is calling. I need to take this" pang-uuyam na saad nito. Hindi ko alam kong
ano ang nararapat kong maramdaman. Parang may kung anong humahalukay sa tiyan ko.
May kung anong pakiramdam na humihiwa sa kalamnan ko. It's the same feeling that I
felt before. It's happening again. The hurt. The betrayal. Tinalikuran nya ako
ngunit ilang hakbang pa lang ang nagagawa nito ng tumigil ito at muli akong
tiningnan. "---wait. I forgot something"

Mabilis syang lumapit sakin at sinampal ako ng pagkalas-lakas. Hindi ko

napaghandaan ang sampal na iyon kaya hindi ako kaagad nakasangga. Napabaling ang
paningin ko sa ibang direksyon. Ramdam ko ang hapdi niyon.

"Bitch!" saad nito bago tuluyang umalis. Hinawakan na naman ako ng guard na dumalo
saamin ngunit iwinaksi ko itong muli at galit itong binalingan.

"I can go on my own. There's no need drag me" saad ko at tumakbo na paalis. Kaagad
akong pumara ng taxi. Mabilis na tumulo ang luha ko. Hindi ko alam kong para saan
ang luhang ito. Sa hiya? sa hapding dala ng pagsampal nito o sa sakit ng kalooban
ko. I can't contain my tears. Nahihirapan akong huminga dahil sa hindi mapigilang
paghikbi. This is shit. Nakagat ko ang labi ko at tinabunan ng mga palad ang
luhaang mukha. Napansin ko pa ang panaka-nakang pagtingin ng driver sa salaming
nasa harapan. I lost. I lost again.
---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 33

WARNING: SPG

KABANATA 33

KANINA pa nakatigil ang taxing sinasakyan ko sa harap ng bahay ni Rake. Hindi ko

magawang lumabas. Ramdam ko pa rin ang pagkawala ng lakas sa mga tuhod ko.
Pakiramdam ko ay hindi ko kayang maiangat ang sariling katawan mula sa pagkakaupo.

"Hindi ho ba kayo bababa ma'am?" nagtatakang tanong ng driver.

"Just give me a minute please. I need to breath for a while." saad ko. Ipinikit ko
ang aking mga mata at pagod na sumandal sa upuan. Ilang ulit akong huminga ng
malalim at ilang ulit ring nagpabalik-balik sa utak ko ang nangyari kamakaylan
lang. Nang medyo maayos na ang pakiramdam ko ay tyaka ako nakapagdesisyong lumabas
na. Dumukot ako ng pera at ibinigay sa driver.

Nakita ko ang sasakyan ni Rake sa tapat ng mismong bahay nito. Ang ibig sabihin ay
hindi ito lumabas ng bahay. Hindi ito nagpakita kay Maria. Inipon ko ang aking
buong lakas at pinilit ang sariling pumasok. Nadatnan ko si Rake na nakupo sa sofa.
Nakaharap ito sa TV. Basketball ang pinapanood nito. Pinaikot-ikot nya rin ka
kanyang kamay ang remote control. Hindi sya lumingon. Hindi nya ako biniyayaan ng
kahit saglit na sulyap.

Hindi ko alam kong dapat ko bang ipagpasalamat iyon. Gusto ko ring umiwas. Gusto
kong labanan ang atraksyon na humihila sakin palapit sa kanya. Pero nakapagdesisyon
na ako. Isang desisyong walang kasiguraduhan. Isang desisyong nabuo dahil sa
katangahan. At bilang pamamaalam, susundin ko kahit ngayon lang ang tawag ng aking
katawan. Gusto kong maramdaman muli ang pakiramdam ng mahalin muli. Gusto kong
ibalik sa aking ala-ala kahit saglit lang, ang Rake na pag-aari ko noon. Ang Rake
na abot kamay ko noon.

Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago lumapit dito. Pinilit kong
ngumiti ngunit hindi ako nagtagumpay dahil napapangiwi ako sa bawat hakbang ko
palapit. Tinabunan ko ang paningin nya sa pinapanood. Kunot ang noong nakatitig ito
sakin.

"Anong ginagawa mo?" may bahid ng inis nitong saad. Hindi ako nagsalita. Hinayaan
ko syang kainin ng sariling inis nya. Lumapit ako at kumandong paharap sa kanya.
Nagulat siya sa ginawa ko.

"What the fvck!" malutong na mura nito ngunit hindi naman ako nito pinaalis. Kinuha
ko ang remote sa kanya at pinatay ang telebisyon. Lalong kumunot ang noo nito na
wari'y naguguluhan sa nangyayari. Hindi ko sya masisisi, kahit rin naman ako ay
naguguluhan din. Pagbibigyan ko muna ang sarili ko ngayon, kahit ngayon lang dahil
pagkatapos nito ay susuko na ako. Tuluyan ko nang iiwan ang koneksyong nagdudugtong
sakin sa nakaraan. Ngayon ko lang rin narealize na nakakapagod na pala. Napapagod
na ako sa mga bagay-bagay na pilit humihila sakin sa kumunoy ng sakit. Sa tubig ng
pighati at sa apoy na dala ay hapdi.

"What do you think you're doing Megan?"

 Dahan-dahan kong tinanggal ang pagkakabutones ng suot ko. Sumunod ang mga mata
nito sa galaw ng aking mga kamay. Kitang-kita ko ang hirap nito sa paglunok. Nang
tuluyan ko ng natanggal ang pang-itaas ay sinunod ko naman ang aking shorts.
Tanging ang mga panloob na damit nalang ang natira sakin. Hindi ako nakaramdam ng
hiya ng hagurin nito ng tingin ang bawat kurba ng aking katawan. Nagtagal ang
tingin nya sa pang-ibaba kong natatabingan lamang ng kakarampot na tela.

"Para 'san to Megan?" tila ba kay hirap banggitin ng katagang iyon. Alam kong
nagpipigil ito. Pare-pareho lang naman ang lahat ng mga lalake. Pare-pareho ng
kahinaan. Pare-parehong hayok sa laman.

"P-para s-sayo. Bakit ayaw mo?" saad ko. Kitang-kita ko ang pagdadalawang isip
nito. Para bang may bumabagabag dito.Sinubukan kong tumayo ngunit pinigilan ako
nito. Hinuli nya ang paningin ko. Mataman nya akong tinitigan na wariy may gustong
makita sa mga mata ko. May gustong basahin.

"Is this a trap Megan? Na pag kumagat ako ay ikapapahamak ko?" paninigurado nito.
Tipid ako ngumiti at umiling.

"No it's not" saad ko. Sa palagay ko ay iyon lang ang hinihintay nitong marinig.
Sinunggaban ako nito ng halik. Tila ay uhaw na uhaw ito sa halik. Naglakbay ang mga
kamay sya sa tiyan ko. Hinahaplos-haplos nya ito. Napadaing naman ako ng makaramdam
ng kiliti.

"Undress m-me completely Rake. Take me" Sinunod naman ako nito. Tinanggal nya ang
pang-itaas ko at lumuwa ang aking dibdib. Tila naman nagpipyesta ang mga mata nito
sa nakita. Hinawakan nya ito at hinaplos haplos habang ang isang kamay naman ay
nasa aking pang-ibaba. Dinadama nito ang nasa gitna ng aking mga hita.
 "Fvck!" mura nito "You're already wet for me baby!" pinagtuunan nito ng pansin ang
aking dibdib. Nilaro ng dila nito ang aking mga korona na parang isang batang uhaw
na uhaw sa kalinga ng ina. Tumigil ito sa paghalik sa dibdib ko at itinuon naman sa
mga labi ko ang labi nito. Nagulat ako ng inangat nya ako. Nakapulupot ang mga
binti ko sa bewang nya kung kaya't naramdaman ko ang bukol nito sa ibaba.
Nakasentro ito sa gitna ng aking mga hita na natatabunan parin ng kakarampot na
tela.

"Let's do it upstairs. Any minute now ay dadating na si manang. I'm pretty sure na
hindi mo magugustuhan kong madadatnan nya tayo sa ganitong posisyon" saad nito.
Tanging tango lang ang naging tugon ko. Mabilis kaming nakarating sa kwarto. Kaagad
nya akong inilapag sa kama at hinubad ang mga damit nito. Tanging ang boxer brief
na lamang ang nakatabing sa kanya. Ipinagtabi ko ang aking magkabilang hita.
Napansin nya iyon kaya hinawakan nya ang hita ko at ipinagparte iyon.

"R-rake" angal ko ng makaramdam ng hiya pero hindi ako nito pinansin.Pinaglandas

nya ang gitnang daliri sa pagitan ng aking mga hita. Hindi naging hadlang ang
kakarampot na tela para maramdaman ko ang pamilyar na sensasyon. Ang kuryenteng
dumaloy mula sa pinakagitna patungo sa bawat himaymay ng aking katawan. This is so
damn familiar.Tuluyan na nitong tinanggal ang saplot na natitira kaya bumalandra sa
mukha nito ang gitna ko.

"Rake!" suway ko dito ng amoyin niya ito. Ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng
aking pisngi, ngunit imbes na tumigil ay ipinagpatuloy lang nito ang ginagawa.
Napapikit ako sa kiliting nararamdaman. Napadiin ang pagkakakagat ko sa aking labi
upang supilin ang paparating na ungol.

"R-rake! Ah!" daing ko ng maramdaman ang mga labi nya doon. Hinawakan ko ang buhok
nya at inilayo ang ulo nito. Umiling ako.
"I'm not comfortable" saad ko. Tumango naman ito bilang tugon. Muli niya akong
hinalikan sa labi bago tinanggal ang natitira nitong saplot. Tulad ng dati ay
nahigit ko ang aking hininga ng makita ang pagkalalaki nito.His huge and hard. Damn
hard.

"You won't leave me after this right?" saad nito. Natigil sya sa ginagawa.
Pumaibabaw sya sakin dahilan para magdikit ang pagkalalaki nito sa akin.

"J-just take me Rake. Take me" saad ko ngunit hindi parin ito gumalaw. Nasa may
tyan ko ang pagkalalaki nito.

"Bakit pakiramdam ko parang may mali dito sa gagawin ko" pag-aalinlangan nito. Ako
na mismo ang humalik sa kanya. Kaagad naman itong tumugon sa bawat galaw ng aking
mga labi. Naramdaman ko na ang pagkalalaki nito sa sentro ko kaya napatigil ako.
Bahagya ko syang itinulak at inabot ang drawer sa gilid. Kumuha ako ng condom at
ibinigay sa kanya. Nagkunot lamang ito ng noo at iwinaksi ang kamay ko. Tumilapon
sa sahig ang condom.

"If you're afraid to get pregnant. I can do withdrawal" saad nito bago ako
sinalakay. In and out. Fast. Fast and fast.

---mimi
Gusto kong ibahin ang takbo ng storya sa susunod na kabanata pero ang problema ay
naisulat ko sa siya. I don't want to edit. Masakit rin sa part ko ang ginawa ko sa
kabanata 34. Poor Megan.
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 34
 KABANATA 34

Hindi ko maalis ang paningin ko kay Rake na mahimbing na natutulog. Nakadapa ito at
nakabaon ang kaliwang mukha sa malambot na unan. Hinaplos ko ang kanyang noo pababa
sa pisngi nito. Iniingatan kong hindi ito magising. Marahan itong humilik kaya
tipid akong napangiti na nauwi sa impit na iyak. Nag-uunahan ng tumakas ang mga
luha ko na tila ba may sarili itong mga paa. Na tila ba pati ang mga ito ay gustong
kumawala. Na tila ba ay pati ito'y nakakaramdam din ng pangungulila. Maingat kong
hinalikan ang noo niya at mataman itong tinitigan.

"Marahil nga ay nagkamali ako Rake. Marahil nga ay sa simula pa lang, mali na ako.
Mali nga sigurong tumingin ako sayo. Maling nilapitan kita. Maling pinakawalan ko
ang puso ko at hinayaang tumakbo sayo. Mali nga sigurong minahal kita, kaya siguro
ngayon ay sinisingil na ako ng tadhana sa lahat ng mga pagkakamaling iyon"
suminghot ako at humugot ng malalim na hininga. Hindi na ako nag-atubili pang
punasan ang aking luha. Hahayaan ko ang sarili ko ngayong makawala.

"Ang hirap huminga Rake. Sa dami ng pagmamahal na ibinigay ko ay naubusan na yata

ako ng para sa sarili ko." bahagya akong tumawa. Muli kong hinaplos ang mukha nito.
"Patawad sa gagawin ko pero ito lang ang naiisip kong paraan para matakasan ang mga
hindi kanais-nais na pakiramdam dito" tinuro ko ang aking dibdib. "---sobra mo
akong nasaktan Rake but don't worry. I will not blame you for this. I will not
blame you for the tears and heartaches. I will not blame you for everything."

"Alam kong ikagagalit mo itong gagawin ko. At alam ko na balang araw ay

ipagbubuklod uli tayo ng tadhana ngunit sisiguraduhin kong sa oras na iyon ay handa
na akong lumaban at maging matatag. I never regret loving you Rake. Always remember
that."saad ko bago tumayo at nagbihis. Kinuha ko ang malaking maleta at nilagyan ng
mga damit. Kinuha ko rin ang susi ng sasakyan ko. Mabilis ngunit maingat ang aking
bawat galaw.

Sa gitna ng pag-eempake ay nahagip ng mata ko ang biniling kurbata para kay Rake.
Muli kong nilingon ang natutulog na pigura ni Rake. Isinarado ko na ang maleta at
lumapit sa kama. Inilapag ko dito ang maliit na kahong naglalaman ng regalo ko para
rito.

Walang lingon-lingon ay tinungo ko ang labasan. Muli akong lalayo. Muli ay

tatakasan ko ang hagupit ng latigo ng kapalaran. Sabihin man ng iba na napaka
istupida ko dahil sa gagawin kong paglayo, lumayo na ako noon at gagawin ko na
naman ito ngayon.

Buong ingat kong inilock ang pinto. Hindi ko alam pero parang may mali. Parang may
kung anong pumipigil saaking umalis. Tila may boltaheng humihila sakin pabalik sa
mga bisig nito. Tila may kung anong bumubulong sa puso kong hintayin ang paggising
nito. Madiin akong pumikit at kinalaban ang sarili sa ibinubulong ng aking katawan.
Nagbuga ako ng hangin at tinakbo ang hagdan pababa.

Nakatagpo kami ni manang sa may sala. Bumaba ang tingin nito sa dala ko at nanlaki
ang mga mata na para bang nababasa na nito ang kung ano mang gagawin ko. Nilagpasan
ko sya at tumakbo palabas. Narinig ko pa ang pagtawag nito sakin ngunit
nagbingibingihan lamang ako at pumasok na sa kotse. Kaagad ko itong pinaandar at
umalis.

Hindi ako mapakali habang nagmamaneho. Maraming mga isiping gumugulo sa utak ko.
Mga isiping nagpabagabag sa nararamdaman ko. Mabilis ang naging pagpapatakbo ko.
Tinahak ko ang daan papunta sa skwelahan ni Will. Ilang minuto lang ay nakarating
na ako. Sakto namang uwian na ng mga ito. Hinanap ng mga mga ko ang anak at ng
makita ito ay kaagad ko itong nilapitan.

"M-mama" masayang saad nito ng makita ako. Sinalubong nya ako habang hawak-hawak
ang strap ng bag nito. Malapad ang pagkakangiti niya ngunit hindi ko ito masuklian
ng kahit tipid na ngiti man lang. Malakas ang kabog ng dibdib ko.
 "Ma'am" bati ng kasama nitong katulong. Bahagya pa itong yumukod bilang respeto.

"Ah--Yna, mauna na muna kayo ni mang Rene sa bahay. M-may pupuntahan lang kami ni
Will" mabilis na utos ko dito. Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya at dali-
daling binuhat si Will at ipinasok sa frontseat. Umikot ako sa driver seat at
inayos ang pagkakakabit ng seatbelt nito. Mabilis ang bawat galaw ko dahil alam
kong sa ngayon ay nasabi na ni manang kay Rake ang pag-alis ko. Malamang ngayon ay
papunta na ito rito.

"Sa'n tayo pupunta mama? Nagmamadali po ba ikaw?" walang kamuwang muwang na tanong
ni Will. Hinaplos ko ang kanyang pisngi at hinalikan ang noo nito.

"Yes baby, mama's in a hurry". Inayos ko ang pagkakalapag ng bag niya sa likod.

"Kasama ba natin si papa mama?" napatigil ako sa ginagawa at napatingin ditong

mataman akong tinitigan. Huminga ako ng malalim at hinarap ito. Hinawakan ko ang
kanyang mga maliliit na kamay at dinala sa akingLabi. Masuyo ko itong hinalikan.

"Do you trust me Will? Do you trust mama?" tanong ko sa kanya. Tumango-tango ito.
Alam kong mali ang gagawin ko. Mali na ipagkait kong muli ang pagkakataong
magkaroon ng kinikilalang ama ang anak ko. Maling-mali. Pero wala akong ibang
magawa. Wala akong ibang choice kundi ang umalis dahil kung mananatili ako, buhay
man ang katawan ko pero patay naman ang nasa kalooban ko.

"Hindi mo pa ako maiintindihan Will. Kaya magtiwala ka nalang muna sakin okay?"
Muli itong tumango bilang pagtugon at ngumiti.
"I love you mama"

"I love you more baby" naiiyak na saad ko. Sorry Will. I'm sorry for doing this.
Kaagad akong napahiwalay sa pagkakayakap dito ng marinig ang malakas na pagbusina
sa bandang likod ng sasakyan ko. Napatingin ako dito at kaagad na napasinghap ng
makilala ang sasakyang nakahinto sa likod namin. Ang itim na sasakyang kadalasang
ginagamit ni Rake. Bumukas ang driverseat at lumabas ang galit na galit na si Rake.

"Papa!" masiglang tawag ni Will sa ama nito. Bago pa ito makalapit ng tuluyan samin
ay mabilis ko nang pinasibad ang sasakyan. Narinig ko pa ang pagmumura ni Rake
bago patakbong bumalik sa sasakyan nito at sinundan kami. Nakasentro lamang sa
kalsada ang aking atensyon. Mabilis ngunit maingat ang aking pagpapatakbo. Inapakan
ko ng madiin ang aselerador ng nasa highway na kami.

"Mama? Dahan-dahan lang sa pagpapatakbo, baka hindi tayo maabutan ni papa" saad
nito. Napamura ako sa isipan ko. Bahagya pa nitong kinawayan ang sasakyang
nakabuntot samin. Hindi tinted ang sasakyan ko kaya alam kong nakikita ni Rake ang
anak nito.

"Faster papa!" sigaw nito sa ama na para bang maririnig ito ni Rake.Gusto kong
pagsabihan si Will, ngunit hindi ito ang tamang panahong para doon. Inuunahan ko na
ang mga sasakyang nauna samin. Tiningnan ko ang rearview mirror upang tingnan ang
distansya nito samin. Napamura ako ng makitang malapit na kami nitong maungusan.
Inapakan kong muli ang aselerador. Kung pupwde lang paliparin ang sasakyan ay
kanina ko pa sana ipinalipad ito. This is fvck!

"Mama. We're running too fast. Natatakot po ako mama." saad ni Will. Panaka-naka
ko itong tiningnan. Nakatingin ito sakin. Hinawakan ko ang kamay nito habang ang
isa ay hawak-hawak ang manibela.
"Hindi ba sinabi kong magtiwala ka lang baby? Just trust mama okay?" saad ko dito
at hinigpitan ang pagkakahawak dito upang iparating na nasa tabi lang ako nito. Sa
totoo lang ang gusto kong sampalin ang sarili ko sa mga oras na ito. Hindi ko
maatim na makita ang natatakot na mukha ni Will. Mabilis ang takbo ng sasakyan.
Nawala sa kalsada ang atensyon ko. Hindi ko namalawan ang paparating na sasakyan.
Kakaibang takot ang nabuo sa puso ko lalo na ng hindi ko maramdaman ang brake.

Parang slowmo ang nangyari.

Nabangga ang sasakyan namin sa paparating na sasakyan. Parang libo-libong mga tinik
ang tumarak sa puso ko ng marinig ang naging pagsigaw ni Will. Isang malakas na
pagkabangga ang nangyari. Naramdaman ko ang sakit sa noo ko ng malakas itong tumama
sa manibela. Ngunit wala lamang iyon kung ikukumpara sa sakit na nararamdaman ng
puso ko ngayon ng makita ang duguang mukha ni Will. Wala itong malay. Kitang-kita
ko ang pag-agos ng sariwang dugo sa pisngi nito mula sa kanyang noo. Kusa ng tumulo
ang luha ko. Maybe this is another mistake. Running away is a mistake.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 35

KABANATA 35

Malakas ang tunog ng paparating na ambulansya. Maingay ang mga taong nakikiusyuso.
Mga busina ng sasakyan na nakakahilo. Iyan ang mga tunog na naririnig ko. Hindi ko
magawang pumikit. Masakit sakin ang nakikita. Ang nakapikit na mata ng anak ko, ang
duguan nitong mukha at ang mga sugat nito ay tila isang nakakatakot na halimaw sa
paningin ko.
Takot na takot ako. Kakaibang takot na ngayon ko lang naramdaman. Ang takot na
unti-unting pumapatay sa mahina kong puso. Ang takot na kinatatakutan ko. Tila
tumigil sa paggalaw ang kamay ng orasan. Gustuhin ko mang yakapin ito at humingi ng
tawad ngunit pinipigilan ako ng aking katawan. Ang paa kong hindi ko maiangat. Ang
katawan kong tila naparalisa dahil sa pagkabigla. Tumulo ang mga luha ko, hindi
dahil sa sakit kundi dahil sa pagsisisi. I'm a bad mother. I really am bad.Bumukas
ang pinto sa tabi ni Will at iniluwa nito ang namumutlang si Rake. Nanlalaki ang
mga mata nitong nakatingin kay Will. Binuhat nito si Will at inilabas sa Nayuping
sasakyan. Sinilip muna ako nito sa loob. Marahan akong tumango. Tumakbo sya palayo
sa kinaroroonan ko at nilapitan ang ambulansya.

Tatlong lalaki ang kumuha sakin at ipinahiga sa stretcher. Kapwa kami isinakay sa
loob ng ambulansya. Ang nag-aalalang mga mata ni Rake ang aking huling nasilayan
bago tuluyang nawalan ng malay.

NAGISING ako ng makarinig ng mga bulong-bulungan sa paligid. Tila mga bubuyog itong
nagkakagulo. Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko. Bumungad sakin ang isang
malaking flourescent at puting ceiling.

"Damn it Rake! This is not the right time for that shit!" sigaw ng isang pamilyar
na boses. Tuluyan na nga akong nagising sa pagsigaw na iyon. Nakita ko sa gilid ko
si Lorenzo na kinikwelyuhan si Rake.

"When is the right time Lorenzo? Kapag napahamak na naman ang anak ko?" saad ni
Rake sa kapatid nito. Kitang-kita ko ang inis sa mukha ni Lorenzo. Mas humigpit ang
pagkakahawak nito sa suot ni Rake.

"Hindi ka talaga nag-iisip Rake. Sa ginagawa mong ito ay itinutulak mo lang sya
palayo at sa pagkakataong ito ay buong pagkatao nya ang pinakikialaman mo! " galit
na saad nito at pabalikwas na binitiwan si Rake.

"You're out of this Lorenzo so keep your balls inside your brief and don't meddle
in my affairs. This is my choice and no matter what happened, your'e out of this"

"Siguraduhin mo lang Rake na wala ng urungan iyang gagawin mo dahil kaya kong
pulutin ang isinayang mo" makahulugang saad ni Lorenzo. Kaagad naman syang
kwinelyuhan ni Rake.

"What do you mean?!"

"Alam mo ang ibig kong s---Meg?" naputol ang sana ay sasabihin ni Lorenzo ng
mahagip ako ng paningin nito. Kaagad nya akong dinaluhan ngunit ang buong atensyon
ko ay nasa kay Rake lang na nag-iwas ng tingin. "Are you okay Meg? M-may masakit ba
sayo? Wait. I will just call a doctor" saad nito at patakbong lumabas.

Tila may nagbara sa lalamunan ko. Ang hirap magsalita. Naramdaman ko ang benda sa
ulo ko. Kakaiba ang tingingIpinukol nito sakin. Tila wala itong emosyon, mas
natatakot ako sa kanya ngayon. Hindi ko sya mabasa. Kumirot ng kaunti ang ulo ko
kaya napapikit ako. Nang magmulat ako ay nakita ko ang nakalahad na kamay nito. May
hawak syang envelop. Nanginig ang mga labi ko at napatingin sa kanya. Iniwasan kong
mapatinging muli sa hawak nito.

"S-si W- will?" nahihirapang tanong ko sa kanya. Nagsimula na namang mamuo ang mga
tubig sa aking mata ng muling bumalik sa aking ala-ala ang duguang pigura ni Will.
"He's unconscious" tipid na sabi nito. Tuluyan na akong napaiyak. May masakit sa
dibdib ko. Napatakip ako sa sariling bibig at nag-iwas ng tingin upang iwasang
humagol-gol sa harap nito.

"I'm sorry. H-hindi ko sinasadya. Sorry" hirap na hirap ako sa pagbanggit sa bawat
salita. Tila humihigpit ang kapit ng mga ugat sa puso ko. Nahihirapan akong huminga
sa labis na pag-iyak."I'm sorry. I'm really sorry" paulit-ulit na saad ko ngunit
hindi sya natinag. Inihagis nya ang envelop sa harap ko. Nagtagal ang tingin ko don
ngunit natatakot akong buksan.

"Walang magandang maidudulot ang paghingi mo ng tawad Megan. Nangyari na ang lahat.
Naipahamak mo ang sarili mong anak. He's unconscious for five days at hindi ko alam
kong kailan sya magigising."

"A-alam ko na ako ang sinisisi mo sa nangyari. Magalit ka sakin Rake. Hahayaan

kitang gawin ang lahat ng gusto mo. Pagbuhatan mo ako ng kamay. Kahit ano. Wala
kang maririnig na reklamo sakin kasi kasalanan ko ito. Kasalanan ko." hindi ko na
napigilan ang luha ko. Hindi ko lubos maisip ang kalagayan ni Will. Hanggang ngayon
ay hindi parin nawawala ang takot sa puso ko. Napakalaki ko kasing tanga!

"Basahin mo at pirmahan." saad nito at iminuwestra sakin ang envelop. Nanginginig

ang aking kamay habang inaabot ko ito. Binuksan ko ito at napatulala. Gumuho na ng
tuluyan ang sira-sira kong pagkatao.

Gusto nitong kunin ang kustodiya ni Will.

Napatingala ako sa kanya ng hindi makapaniwala. Umiling-iling ako na sinabayan pa
ng pagbuhos ng aking mga luha. Naramdaman ko ang paghina ng aking katawan at ng
pagtibok ng aking puso. Pakiramdam ko ngayon ay para akong uod na binudburan ng
asin. Unti-unting nanghihina. Unti-unting nalulusaw at unti-unting namamatay.
Nakatulala lamang ako sa papel.

"Ito ang makakabuti kay Will Megan. The thing between us is not healthy for him.
Dadalhin ko sya sa ibang bansa at ilalayo ko na muna sya dito." saad nito at
inabutan pa ako ng ballpen.

"I-i can't live without him Rake. You know that"

"Megan, don't let your selfishness eat you. Tingnan mo kung saan ka dinala ng
pagiging makasarili mo. Napahamak si Will. Sana naman ay magkaroon ka ng
konsiderasyon. Mas mabilis makakarecover si Will kung dadalhin ko sya sa ibang
bansa. Just think of Will this time Megan. Sign it." saad nya at ito pa mismo ang
nagpahawak sakin sa ballpen. Hindi ko na mabasa ang nasa papel dahil nanlalabo na
ang aking mga mata dahil sa luhang nagbabadyang tumulo.

Sa mga taong mag-isa kong pinalaki si Will ay hindi kailanman ako nagreklamo sa
hirap. Hindi ako sumuko. At hindi ako napagod. Ngunit ngayong nasa harapan ko ang
papel na ito ay parang kaagad akong nawalan ng lakas, nakakapagod, yung puntong
gusto mo nang sumuko sa sobrang bigat ng dinadala mo. Yung pakiramdam na parang
pinagsakluban ka ng tadhana. Na parang ikaw yung pinakamasamang tao sa buong mundo
dahil sayo napadpad ang lahat ng ka letchehan sa buhay. Alam ko na masamang
kwestiyonin ang Diyos ngunit hindi ko maiwasang tanungin ito. Why does my life's
svck? Is there a favoritism between me and the others? Why is it so hard for me.
Gusto kong tumakas. Takasan ang mga prolemang kinahaharap. This is not healthy
anymore.
Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Lorenzo bago ang doctor. Nakakunot ang
noo ni Lorenzo at nanlaki ang mga mata nito ng mamataan ang hawak ko. Kita ko ang
pag-igting ng bagang nito at ang nakakuyom nitong kamao. Mabilis ang naging hakbang
nito at sinuntok si Rake. Kwenilyuhan nito ang huli at muling sinuntok. Kita ko ang
dugo sa gilid ng bibig nito.

"Fvck you Rake! you're damn heartless! damn you!" galit na mura ni Lorenzo sa
walang emosyong si Rake. Mas lalo akong nanghina sa mga nangyayari at wala na akong
lakas para awatin ang mga ito.

"What's your problem Lorenzo?! You're fvcking out of this! wrap your balls with
you!" ganting mura ni Rake at sinuntok si Lorenzo dahilan para mapaupo ito sa
malamig na sahig. Sumakit ang ulo ko sa nakikita. Madiin akong napapikit ng
maramdaman ang pagkahilo. Unti-unti na ring nanlalabo ang aking paningin.

"If you wan't to kill each others then do it outside!" galit na sigaw ng doctor.
Napatigil naman ang dalawa ngunit nandoon parin ang mga tingin nitong nakakamatay.
"--the patient needs to rest and the two of you should go out and leave! iyon ang
makakabuti sa pasyente." muling saad nito at sinuri na ako. Madiin akong napapikit
ng makaramdam ng pagsakit sa ulo. Napahawak ako sa aking noo.

"Ms. Buenaflor, are you okay?" saad ng doctor. Sinubukan kong dumilat ngunit
talagang nanlalabo na ang aking mga mata. Ngunit sa kabila ng panlalabong iyon ay
hindi parin nakaligtas sa paningin ko ang mukha ni Rake na puno ng pag-aalala.
Bakit Rake? Para saan ang pag-aalalang iyan?

--mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN
KABANATA 36

KABANATA 36

Life isn't fair. Hindi lahat nakukuha mo. Hindi lahat naaayon sa ikakasaya mo.
Hindi lahat ng mga sitwasyong pabor sayo ang syang makakamtan mo. Hindi lahat ng
mga pangyayari ay ikakasaya mo kasi sa buhay ng tao hindi naman kasi puro saya,
hindi naman kasi mawawala dyan ang sakit, ang pagkabigo, ang pagluha at ang
pagkatalo. That's a part of our life. But is it normal if you feel it too much? Too
much pain and tears? Normal pa ba yun? Kasi sa puntong ito. Wala nang space sa puso
ko dahil okupado na ito ng mga masasakit na nangyari sa buhay ko.

I feel like I'm in a cliff and I'm holding a tiny piece of rope that any minute, I
am going to feel tired of holding on and decided to let go. Na marerealize ko na
kailangan ko nang bumitaw dahil alam kong hindi ako kayang sagipin ng taling iyon,
maghahatid lamang ito ng mga sugat sa kamay ko, sugat na dala ay sakit. Sugat na
magdadala ng peklat at peklat na hindi kayang burahin ng kahit ano. Iyon ang
ikinakatakot ko, na kapag kumapit pa ako ay mas lalo lamang akong masasaktan. Mas
lalo lamang akong maghihirap kaya isang ideya ang nabuo sa isipan ko. Maybe I
should let go.

Unti-unting bumukas ang mga talukap ng aking mata. Napatulala lamang ako sa ilaw na
nasa ceiling. Nag-iisa lamang ako sa silid ngayon. Rinig ko ang mga yabag ng paa sa
labas. Bumukas ang pinto at pumasok ang isang lalaking nurse. Malapad itong ngumiti
at lumapit sakin. Kung sa ibang pagkakataon ay gagantihan ko rin ito ng ngiti
ngunit hindi ngayon. May dala-dala itong gamot na ipinainom sakin. I hate meds.
Ayaw ko sa lasa nito pero pinilit ko ang sariling uminom. Tinanong pa ako nito kung
may kakaibang nararamdaman ba daw ako, kung masakit ba daw ang ulo ko. Umiling ako.
Tumango naman ito at akmang aalis na sana.

"Wait!" pinilit kong umupo. Nilapitan naman ako nito.

 "May kailangan po ba kayo miss?" magalang na tanong nito.

"San ba ang kwarto ng anak ko?" Kita ko ang pag-aalangan sa mukha nito ngunit
kaagad rin naman niton sinabi.

"Room 228 ma'am, third floor"

"Bring me there." saad ko. Akmang sasalungat sana ito ngunit nagpumilit ako kaya
pumayag narin ito. Hinikayat pa ako nitong gumamit ng wheel chair pero tinanggihan
ko.

"Kaya kong maglakad, hindi naman ako baldado" tumango ito at iminuwestra sakin ang
daan. Sumakay kami ng elevator at naglakad sa mahabang hallway hanggang sa tumigil
kami sa tapat ng isang silid na sa palagay ko ay syang kinaroroonan ng anak ko.
Muli na namang dinalaw ng kaba ang puso ko. The familiar feeling when things turn
down. Nilingon ko ang nurse na nasa likod ko.

"I wan't to go alone. Just wait me here" tumango naman ito bilang tugon. Pinihit
ko ang siradura pabukas at bumungat sakin ang nakakaawang kalagayan ni Will. Tila
kay bigat ng mga paa ko. Kay hirap maglakad lalo na't kitang-kita ko ang tubong
nakapansak sa bibig nito. I tried to refrain myself from crying but I just can't. I
slowly walk towards him and held his small hands. I can see the heartbeats of my
son through the monitor. It pains me to witness this. His eyes are close and his
face is pale. And it pains me more knowing that this is my fault.

"I'm sorry baby. Alam ko na masakit ang ulo mo ang mga sugat mo and I'm really
sorry about that. I became so careless." hinalik halikan ko ang mga kamay nito
habang hindi magkamayaw sa pagtulo ang mga luha ko.

"I-i remember that time when y-you said you wanted to eat a snow. T-that you
wanted to taste it" napangiti ako ng maalala ito. Iyon yung mga oras na sabay
kaming tumitingin nung disney movie. Frozen. At sinabi nya na gusto nyang kainin si
olaf at gusto nyang i dip sa chocolate moist. Nauwi sa paghikbi ang ngiti sa mga
labi ko.

"Alam mo ba Will. M-may ganun sa States and guess what?" kahit na alam kong wala
itong malay at nagmumukha akong tanga sa pagkausap ko rito ay nagbabakasakali parin
ako na maririnig nya ako. Na maiintindihan nya ang pinili kong daan para sa kanya
pagdating ng araw na lumaki na sya."---you're going there with your d-dad.
Magpakabait ka dun at gusto kong sa paglaki mo ay maiintindihan mo kung bakit ko
nagawa ito. Mas makakabuti sayo kung nasa poder ka ng papa mo. Mas mababantayan nya
ang kalusugan mo. You'll have everything you want at alam ko na magiging masaya ka
dun."

Ang sakit pala. Sobrang sakit kapag naiisip ko ang buhay ng anak ko ng wala ako.
Na hindi ko masusubaybayan ang paglaki sya, ang pagbibinata nya at maging ang
pagbuo nya ng sariling pamilya. Hindi ko alam kung papaano ko lulunukin ang
pangungulila sa kanya. Naiisip ko pa lang ang mga iyon ay para nang pinutulan ng
mga ugat ang puso ko sa sobrang sakit.

Alam kong sa pagpunta nila sa labas ng bansa ay kasama si Maria. She clearly said
it. That she wants a family with my family. Na gusto nyang punan ang tungkulin ko
sa buhay ni Rake at Will. It hurts me big time! And I feel like I am a disable
person because I can't do anything about it. Pakiramdam ko ay pipi ako sapagkat
hindi ko kayang magsalita upang ipaglaban ang karapatan ko. Pakiramdam ko ay para
akong pilay na hindi kayang humakbang para makuha ang nararapat ay akin at
pakiramdam ko ay para akong bulag na nagbubulag-bulagan sa mga nangyayari. Pero
hindi ako magpapakasarili ngayon. Minsan na akong nagkamali, minsan ko nang sinunod
ang gusto kaya tama na siguro iyon. I had enough.

"Megan" napukaw ako sa malalim na pag-iisip ng marinig ang baritonong boses na

iyon. Hindi na ako nag-abala pang tuyuin ang mga luha ko at hinayaan na lamang
syang makita iyon. Hindi ko na kailangan pang itago ito. Nilingon ko sya at tumayo.
Kita ko ang pagkunot ng noo nito ng makita ako, bahagyang umawang ang kanyang mga
labi. Nagtagal ang tingin nya sa mga mata ko bago dumako ang tingin nito kay Will.

"Rake, pwde ba tayong mag-usap?" tumingin muna ito sa cellphone nito bago tumango.

"Let's talk outside" suhestyon nito at nauna nang lumabas. Sumunod naman agad ako
sa kanya. Hindi ko alam kung saan nya kami gustong mag-usap kaya sumunod lamang ako
sa kanya.Mabilis at malalaki ang kanyang bawat hakbang habang ako naman ay mabagal
lang na nakasunod sa kanya, napansin yata niya nito kaya tumigil sya at hinarap
ako. Hindi ako nag-angat ng tingin sa kanya. Hinawakan nya ang kamay ko at hinila
papunta sa hindi-ko-alam-kung-saan. Napatingin ako sa kamay naming dalawa at
napangiwi sa pagpipigit ng iyak ng may maalala.

Our hands perfecly fits. Hindi ko kayang hindi mapuna ang pagiging maliit ng mga
daliri ko sa malalaki nyang daliri. This is insane. Nararamdaman ko ang malakas na
pagkabog ng aking dibdib ngunit kaakibat rin nito ang nararamdamang sakit. Nang
makarating kami sa parking lot ng hospital ay kaagad nitong binitawan ang mga kamay
ko.

"Ano ang gusto mong pag-usapan Megan?" nakatalikod sya sakin at nakaharap sa isang
itim na kotse na sa palagay ko ay sa kanya. Nakasuksok ang mga palad nito sa bulsa
ng suot nitong pantalon.

"Pumapayag na ako" tipid kong sabi. Kaagad naman syang humarap sakin, kumunot ang
noo nya na wari'y sinasabi kong anoAng ibig kong sabihin kaya nagpatuloy ako. "---
pumapayag na akong dalhin mo si Will sa states pero hindi ko pipirmahan ang papel
na iyon. I hope it's okay with you." mataman nya akong tiningnan. May dumaang
lungkot sa mukha nya pero kaagad rin namang nawala. Tumango ito at nag-iwas ng
tingin.
 "As soon as posible ay kailangan kong ilipat si Will sa states. Mas maaga ay mas
mapapadali ang recovery nya at salamat dahil naiintindihan mo ang punto ko Megan."

"Rake gusto kong mangako ka sakin" saad ko. Muli nya akong binalingan. "---mangako
ka sakin na hindi mo pipilitin si Will na kalimutan ako bilang ina nya. Mangako ka
Rake" nabasag ang boses ko sa huling salita. Kita ko ang intensidad ng mga titig
nya, parang may gusto itong sabihin na pinipigilan nitong ihayag base sa pag-iiwas
nito ng tingin.

"Megan, hindi ko gagawin iyon. Dadalhin ko si Will sa ibang bansa ngunit hindi
ibig sabihin nun ay gusto kong mawala ka sa buhay ng anak natin Megan. Ikaw ang ina
nya at hindi ko na iyon mababago pa"

"You're going with Maria right?" tanong ko. Nag-iwas sya ng tingin at matagal pa
bago sumagot.

"Ang totoo nyan ay sya ang nag suggest na dalhin ko si Will sa States." kumuyom
ang mga palad ko sa narinig.

"Are you going to marry her?" hindi ko napigilan ang magtanong. Alam ko na
nagmumukha akong tanga sa naging tanong ko, pero iyon ang tanong na nangangati
akong marinig ang sagot. Hindi nya ako sinagot bagkos ay tinitigan lamang ako nito.

"Sa makawala ay tutulak na kami palabas ng bansa." pagbibigay nito ng impormasyon.

Nililihis nya ang usapan kaya hindi ko na binalikan pa ang usapang iyon. Tumango
ako at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.Nag-iwas ako ng tingin.
Nakaramdam ako ng ginaw dahil sa suot kong manipis na hospital gown. Mula sa gilid
ng aking mga mata ay kita ko ang pagpasada nito ng tingin sa kabuuan ko. Narinig ko
ang pagbuntong hininga nya at nagulat ako ng hinakbang nya ang espasyo sa pagitan
naming dalawa.
 Hinaplos nya ang pisngi ko kaya pagod akong napatingin sa kanya. Mapupungay ang
kanyang mga matang nakatingin sakin. Sinuri nya ang mukha ko at hinalikan ang noo
kong may benda. Hindi ko alam kung bakit imbes na mga paro paro Sa tyan ang aking
maramdaman ay nakakabaliw na sakit ang tumama sa aking kalamnan na nanoot sa bawat
ugat sa aking katawan. Ayaw kong umasa. Ayokong umasa na naman.

"I know that this.really,hurts" saad nya at muling hinalikan ang noo ko. Hindi
Rake, wala lamang iyan kung ikukumpara sa emosyonal na sakit na naidulot mo.
Kumalas na sya sa pagkakayakap sakin. Kitang-kita ko ang pagod sa kanyang mga mata.
"---ang rami ng nangyari Megan. Ang tagal na nito. Hindi ko na nga maalala kung
kailan tayo nagsimula. Kung bakit tayo humantong sa ganito. Kung bakit nagkaganito.
It's pretty fvcked up!" saad nya at bahagyang tumawa. Natigil lamang ito ng tumunog
ang kanyang cellphone dinukot nya ito mula sa kanyang bulsa at tiningnan ang
caller. Kitang-kita ko ang pagkunot ng kanyang mukha bago ako tiningnan. Hindi ko
na kailangan pang alamin kung sino ang tumawag dahil nababasa ko na ito sa kanyang
mata. It's Maria.

"So, this is goodbye Rake. I-i guess I gotta go" sabi ko at tinalikuran na ito.
Hindi ko na hinintay ay naging sagot niya. Sa bawat hakbang ko palayo sa kanya ay
unti-unti na ring lumalabo pa ang mga ala-ala namin sa nakaraan. The dance. The
kiss. And that night turns into a blur. I guess this is really the end.

---mimi
MALAPIT NANG MATAPOS...
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 37

KABANATA 37

Maybe having the best ending is not for me. Sa dami ng mga nangyari ay ngayon ko
lang lubusang naintindihan ang lahat. Hindi kami kusang ipinagbuklod ng tadhana. We
were pushed to be together by the people around us. Hindi para sakin ang kapareha
ng panang tumama kay Rake kaya kahit anong gawin ko, may tali paring nakapagitan
saming dalawa.

Isang tali na nagsisilbing boarder line sa pagmamahal ko. Isang boarder line na
nagpapaalala sa akin na bawal akong lumagpas sa dapat na kinalalagyan ko. And that
is to be away from him. Kailangan ko nang tanggalin ang pana na tumama sakin at
itarok ito sa karapat dapat na babaeng nararapat sa pagmamahal ni Rake. Cupid made
a mistake. And I need to correct that mistake myself. Kaya ngayon ay malinaw na
sakin ang lahat. We're not destined to be together kay hindi kami ang
magkakatuluyan sa huli. That' s the painful fact.

Sa mabibigat kong hakbang palayo kay Rake ay unti-unti ring tumutulo ang luha ko.
Nakikisabay ito sa pagkabigo ko. Nakikisimpatya ito sa puso ko. It's hard. Mahirap
pilitin ang sariling kumalimot. Napatigil ako sa paglalakad ng may mapagtanto.
Tipid akong napangiti sa sarili ko. Hindi ko kayang lumimot ng mag-isa. I need
help. I badly need help.

Muli akong humarap sa kinatatayuan ni Rake. Nagtama ang mga mata naming dalawa.
Nasa tenga nito ang cellphone ngunit ang mga mata nito ay nakapako sakin. Unti-unti
kong tinakbo ang distansya sa pagitan naming dalawa at niyakap sya dahilan para
mabitawan nito ang hawak na cellphone.

"You don't hate me right? Kahit naman siguro umikot pabaliktad ang mudo natin ay
tutulungan mo parin ako diba?" inihilig ko ang ulo ko sa dibdib nito. Naramdaman ko
ang paghawak niya sa balikat ko at pilit akong nilalayo ngunit mas hinigpitan ko
ang pagyapos sa kaya.

"Let go Megan. I wan't to see your face" saad nito ngunit kaagad rin naman akong
umiling. Ayaw kong kausapin sya ng nakaharap sa kanya. Madiin akong pumikit at
kasabay noon ang pagragasa ng aking mga luha.
 "Rake I wan't you to help me. Please help me to get over all of this" pumiyok ang
tinig ko sa huling salita. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap nya. Nababasa ko na
ang suot nitong damit dahil sa mga pesteng luha ko.

"Kapag pinuntahan kita, huwag mo akong pagbubuksan ng pinto. Kapag tinawag ko ang
pangalan mo ay huwag na huwag kang lilingon. Kapag kinukuha ko ang atensyon mo,
huwag mo akong pagbibigyan. At kapag tumawag ako. Huwag ka nang mag-abala pang
sagutin" pahigpit ng pahigpit ang naging yakap nya. He's crushing me towards his
body.

"Megan"

"In that way ay makakahakbang na ako ng hindi lumilingon. Please help me Rake. That
will be my last piece." saad ko bago kumalas sa pagkakayakap dito. Mabilis akong
tumakbo at nilisan ang lugar. Nang medyo malayo-layo na ako ay kaagad akong napaupo
habang tinatakpan ang bibig ko. Ipinalabas ko ang sakit na nararamdaman. Tanging
ang mga sasakyang naka parke lamang ang kasama ko. Pakiramdam ko ngayon ay nakawala
na ako mula sa isang mahigpit na pagkakatali. Yung pakiramdam na parang nagawa mo
na kung ano yung tama. Na sa wakas ay may ginawa kang tama. This is not just for
myself. This is for Will. This is for Rake. This is for the people around us. This
is for the better.

Natigil ako sa malalim na pag-iisip ng may kaluskos na narinig. Nag-angat ako ng

tingin. Dahan-dahan akong tumayo at kaagad na nagpalinga-linga. Nasundan ang
kaluskos ng mga tinig na wari'y nag-uusap. Maingat kong dinungaw ang pinaggalingan
ng ingay. Nakita ko ang dalawang lalaki. Nakatalikod sakin iyong isa habang ang isa
naman ay malaya kong nakikita ang mukha. Hindi ko sana papansinin ang mga ito
ngunit nahagip ng paningin ko ang baril na nasa likod noong lalaking nakatalikod.

"Huwag nyo munang patayin yung bata. Wait for my signal. Ayokong magpadalos-dalos"
kaagad kong naitakip ang kamay ko sa aking bibig upang pigilan ang pagsinghap.
They're probably goons. Rinig na rinig ko ang kanilang pag-uusap. Nasa likod ako ng
isang itim ng kotse habang sila naman ay nasa unahan nito.

"Boss, ano po ang gagawin natin dun sa babae?"

"I will deal with her. Just focus on Rake and his son. Ako na ang bahala kay
Megan."

Napasinghap ako sa narinig. Huli na ng matakpan ko ang aking bibig. Nagtagpo ang
mga mata namin noong lalaki habang yung isa naman ay nanatili lamang nakatalikod na
para bang itinatago nito ang mukha. Dumilim ang mukha noong lalaki at humakbang
palapit sa kinaroroonan ko. Bago pa ito tuluyang makalapit ay mabilis na akong
tumakbo.Rinig ko ang yapak ng mga paa na humahabol sakin. Marami ito. Nagtawag na
yata sila ng kasama.

Nagpatuloy ako sa pagtakbo. Hindi parin nila ako nilulubayan. Nilingon ko sila at
nanlaki ang mga mata ko ng mapansing nasa likod ko lamang ang mga ito. Lima silang
lahat na humahabol sakin at kapwa malalaki ang katawan. Nakaramdam ako ng
pagkapagod ngunit pinilit kong tumakbo.

Nagtago ako sa gitna ng dalawang kulay abong sasakyan ng tila hindi na ako
makahinga sa pagtakbo. Nagtakip ako ng bibig ng marinig ang mga yabag ng paa nilang
unti-unti ring humihinto malapit sakin. Sumiksik ako at nagdasal hindi para sa
sarili kundi para kay Will. Ang usapan nito kanina ay nakapagpausbong sa kabang
nararamdaman ko sa mga oras na ito. Sigurado akong kilala ko ang lalaking
nakatalikod kanina base sa tinig nito ngunit hindi ko mahagilap sa utak ko kung
saan at kailan ko ito narinig.

Nahigit ko ang aking hininga ng marinig na papalapit ng papalapit na ang mga ito sa
kinaroroonan ko. Tagaktak na ang pawis ko ngunit hindi na ako nag-abala pang
pahirin ito sa takot na lumikha ng ingay.

"Punyeta! Siguraduhin nyong mahuhuli ninyo iyong babae kundi ay malilintikan tayo
ni boss. Magwatak-watak tayo para mabilis ang trabaho! Dun kayo sa kabila!" rinig
kong saad ng pinakalider yata nila.

"Masusunod po!" sabay na sagot ng ilan. Mga yabag ng paang paalis ang aking sunod
na narinig.

"Kayong dalawa dyan! Halughugin nyo naman iyong kabila at huwag na huwag kayong
titigil hangga't hindi nyo sya nahahanap! Takbo na mga gago!" Iyon ang huli kong
narinig bago biglang tumahimik. Napabuntong hininga ako. Natatarantang dinukot ko
ang cellphone sa bulsa ng suot na hospital gown at madaling dinial ang numero ni
Rake.

"Answer please. Rake please." nagdasal akong sana ay sagutin nito ngunit walang
Rake na sumagot. Malutong akong napamura sa isipan ng muling makarinig ng mga yabag
ng paa. Napapikit ako sa tindi ng takot na lumulukob na dibdib ko. Muli kong dinial
ang numero nito, nagbabakasakaling makahingi ng tulong. I'm fvcking desperate. I
need help right now. Kailangan kong puntahan si Will. Oh God please help me.
Napasiksik ako sa sasakyan ng marinig na papalapit ito sakin.

Gusto kong ngumawa sa iyak. This is killing me!. Muli kong dinial ang numero nito
ngunit halos maitapon ko na ang cellphone sa inis dahil sa hindi nito pagsagot.
Unti-unti nang namuo ang mumunting luha sa gilid ng aking mata. Nanginginig na
nagtext na lamang ako.

'Rake I need help. Someones following me.'

Nayakap ko ang cellphone ng maisend ko na ito. Pinipilit kong huwag lumikha ni
kaunting ingay. I don't want to be found. Muli ay dinial ko ang numero ni Rake
ngunit ilang ring palang ay natigilan na ako ng may maalala sa naging pag-uusap
namin kanina.

'---kapag tumawag ako. Huwag ka nang mag-abala pang sagutin'

Unti-unti kong nabitawan ang pagkakahawak ko sa cellphone at nalulumong napaiyak.

Everything has an end and I guess my time has come. I am afraid. not for myself but
to those people around me. Nasa ganoon akong ayos ng may humintong paa sa harapan
ko. Nanayo ang mga balahibo ko sa batok at bigla akong nanlamig. Tinalunton ko ng
tingin ang mga paa nito pataas sa tuhod, sa bewang, tiyan, dibdib at sa mukha.
Kaagad na tumulo ang luha ko ng makilala ang lalaking nasa harapan. Tumayo ako at
hinarap ito. I feel relieve that he's here.

"L-lorenzo" nanghihinang saad ko bago ito niyakap. Napahagulgol na ako ng

maramdaman ang mga bisig nito. I feel safe. Yes. I'm safe---or not. Naramdaman ko
ang pagpalo ng kung aong matigas na bagay sa likod ko dahilan para mapadaing ako sa
sakit. Napahigpit ang yakap ko kay Lorenzo. Unti-unti ng nanlalabo ang paningin ko
kasabay ng mga luhang patuloy na umaagos.

"I'm sorry Meg. Nadamay ka pa. Sleep now"

---mimi
VOTE. COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 38
 KABANATA 38
RAKE POV

Malalakas na tawanan ang bumungad sakin pagkauwing-pagkauwi sa bahay mula sa isang

mahaba at nakakabagot na meeting. Isang pagtitipon ang kasalukuyang nagaganap.
Pagtitipong inoorganisa taon-taon, nakasanayan na ito ng mga naunang gobernador
kaya mahirap ng iwala tsaka gusto rin naman ito ng mga taong bayan kaya pinaunlakan
ko na. Puro pagbati ang umalingangaw sa aking pandinig ng tuluyan na akong
makapasok. I'm fvcking tired and this is pretty boring. I'm going to head out right
after I'm done with my part in this party.

Kumuha ako ng isa sa mga pinagpatong patong na baso na naglalaman ng maiinom.

Dahan-dahan akong uminom ngunit kaagad na napatigil ng mamataan ang papasok na
babae. She's beyond gorgeous. Beautiful hair with curl in the tips and a fvcking
very fine legs that would perfectly wrapped around my waist. Naramdaman ko ang
panunuyo ng aking lalamunan lalo na ng mapansin ko kung gaano kaiksi ang suot nito
na umaangat kada gagalaw sya. Sumimsim ako sa hawak na Inumin habang nakapako parin
ang paningin sa babaeng tanging nakakuha sa aking atensyon ngayong gabi.

I'm not easy to pleased. I have a fair share into women but...just damn! I can feel
how hard I am just by looking at her. Sinusuri ko ang bawat galaw nito, kung paano
nya dalhin ang mga takas na buhok sa mukha at ipitin ito sa likod ng tenga, kung
pano nya hilain pababa ang laylayan ng kanyang damit at kung paano sya pilit na
ngumingiti. Nakita kong kinausap sya ng kanyang kasama bago sya kaagad na pumihit
paharap sakin. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang bahagyang paglaki ng kanyang mga
mata ng magtama ang aming paningin. Yeah! That's right baby, I need your damn
attention. Give me your fvcking attention.

Bumati sakin ang kasama nito at ipinakilala ang sarili bilang ina bago ipinakilala
ang babae."Magandang gabi ho" bati nito at bahagyang yumukod dahilan para masilipan
ko ito sa dibdib. Fvck! . Naglandas ang mga mata nito sa mukha ko pababa sa aking
katawan na wari'y sinusuri ako.Ngayon lang ako nakaramdam ng pagkabalisa! Damn
Rake! You didn't even change your clothes!. Nakipag-usap ako kay aleng Josana
ngunit hindi ko magawang balewalain ang patuloy na paghila ni Megan sa kanyang
damit pababa na wari'y naaasiwa. Nagdugtong naman ang kilay ko ng magbaba ito ng
paningin lalo na ng tabunan nito ang dibdib gamit ang kanyang buhok. Nagpaalam muna
ang ina nito na syang hinihintay ko.
"Naaasiwa ka ba sa suot mo?" tanong ko na halata na naman ang sagot dahil muli na
naman nitong hinila pababa ang damit. Alam kong hindi sya komportable sa suot kaya
napatawa ako sa isipan at napailing na lamang ng maalala ang pangyayari noon.
Ganito rin ang suot ni Stacy ng ipinakilala sya ni aleng Josana sakin. Ang kaibahan
nga lang ay hindi ako sexually attracted kay Stacy, while Megan? Damn! I wan't to
put her on my bed and pump myself in and out of her wetness.

"Huh?"

"Pansin kong hindi ka komportable sa suot mo."diretsang saad ko. She's too innocent
at pakiramdam ko ay mamamantsahan ko ang kainosentehan nya sa simpleng paghawak ko.
Virgins don't usually arouse me. Yes I wan't tight but fvck commitments! They don't
understand the phrase fvck and leave. Gusto nila ng may kapit. Rings. Marriage.
That was stvpid!

"Ay naku hindi naman po gov. Medyo umaangat lang kasi pero okay lang naman po"
Tumango na lamang ako. I hate her addresing me po's. I'm not some kind of a bald
man! Keep saying that and I will put that mouth of yours into work. Inalok ko sya
ng alak pero tinanggihan lamang nito which is good. Nasundan pa ng nasundan ang
pag-uusap namin at panay parin ang pagbaba nito sa suot. I don't want her to be
uncomfortable around me so I took off my coat and slide it in her shoulders.
Ginamit ko rin ang pagkakataong iyon para ilapit pa sa kaya ang sarili. She smell
so good that I want so stick my toungue out ang taste her. Damn! I'm not a fvcking
maniac!

Hours passed and I was making my way to Megan. Hindi naman ako nahirapan dahil ang
ina na mismo nito ang nagtutulak kay Megan sakin. I knew their plan. Ganyan naman
talaga ang habol ng lahat. Money. Ngunit ang hindi ko maintindihan ay kung bakit
hindi ko magawang iwasan ito knowing the fact the she might use me. I even kissed
her and I'm not satisfied with that. I want more. I want her under me, scratching
my back with her nails as I fvck her hard. I want her to scream my name as he came.
I want her to be addicted with me. I want to do her everynight. And that's what I
did.

Nilasing ko sya and make my move. I like the feeling of her skin against me and It
was the first time that I lost my control. I spill my seeds inside her and it feel
so damn good. I don't have any single idea that she's pregnant when she makes me
chose between her and Maria. I never chose anyone and that doesn't mean that I
chose Maria over her. It was just a fvking misunderstanding. I chose no one.

I hurt her so bad. I was clouded with anger and the only idea in my mind is getting
my son and claiming my rights. But it change right after I saw her tears, begging
me not to take away our son from her. I considered her feelings. I ask her to marry
me. and what did I get? a damn fvcking rejection. I wan't my rights to be legal kay
Will and of course kay Megan. I have this weird feelings inside me! I am not
contented of what we have. It's an on off relationship. Walang eksaktong pangalan.
Walang eksaktong karapatan and that fact irritates me.

I am watching a basketball game trying to get rid of everything that bothers me. I
can't even concentrate in my work! everything is messed up! and there she is,
humarang sya sa harapan ko at mataman akong tiningnan. Maiinis na sana ako ngunit
ng kumandong sya sakin paharap ay tila lumipad na sa kung saan ang utak ko.
Probably in between her damn sexy legs!

"What the fvck!" malutong na mura ko ng unti-unting nabubuhay ang nasa pagitan ng
mga hita ko at nakasentro na sa kanya. Inagaw niya ang hawak kong remote at pinatay
ang TV which I find it hot. but there is something in her eyes na hindi ko magawang
pangalanan. Napakunot ang noo ko dahil doon. "What do you think you're doing
Megan?" muling tanong ko sa kanya ngunit hindi na sya nag-abala pang sagutin ako.
Dahan-dahan nyang tinanggal ang mga butones ng suot at napalunok ako ng tumambad sa
paningin ko ang mga malulusog na dibdib nito. Nahigit ko ang hininga ko ng isunod
nito ang suot na shorts. Nahihirapan ako sa paglunok sapagkat kating-kati na ang
mga daliri kong maglakbay sa bawat himaymay ng kanyang katawan.

"Para 'san to Megan?" naguguluhan paring saad ko. I know that there is something
wrong at natatakot ako sa pupwedeng mangyari pagkatapos nito.

"P-para s-sayo. Bakit ayaw mo?"

 "Is this a trap Megan? Na pag kumagat ako ay ikapapahamak ko?"

"No it's not" and that line cut down all of my controls. I take her hard. Hard and
fast. Nagising ako sa tunog ng sasakyang paalis. Iminulat ko ang aking isang mata
at tiningnan ang orasan. Napakunot ang noo ko at mabilis na tiningnan si Megan sa
tabi ko. I found nothing!. Nagtangis ang mga ngipin ko sa galit. What the fvck now
Megan. Dali-dali akong tumayo at nagsuot ng damit. Pababa na ako ng salubungin ako
ni manang. Mas lalong kumunot ang noo ko ng mapansin ang pagkabalisa nito.

"Sir."

"Where's Megan?" galit na saad ko habang abala sa pagbubutones sa suot.

"U-umalis po si ma'am sir. May dala pong malaking bag. Hindi ko po alam kung saan
ang punta nun. Nagmamadali po eh!" saad nito. FVCK! FVCK! FVCK! galit kong hinampas
sa sahig ang pigura ng anghel sa sahig. Lumikha ito ng ingay. Tinakbo ko ang daan
palabas at mabilis na sumakay sa kotse. Alam ko kung saan ang punta nya ngayon.
She's going to get Will. Mabilis kong pinasibad ang sasakyan patungo sa eskwelahan
ni Will and I was right! There she is, with our son. lumabas ako sa sasakyan at
naglakad palapit sa kanila.

"Papa!" tawag ng anak ko. Napalingon si Megan sakin at nanlalaki ang mata. Yes.
that's it Megan. Magsimula ka nang matakot dahil pagkatapos nito ay sisiguraduhin
ko nang sakin ang bagsak niyo. Kaagad na kinarga ni Megan si Will at mabilis na
ipinasok sa sasakyan. Napasabunot ako sa aking buhok at muling sumakay sa sasakyan.
Mahigpit na ang pagkakahawak ko sa manibela dahil sa galit na nararamdaman. Madiin
kong inapakan ang aselerador at itinodo na ang takbo ngunit ganun nalang ang takot
ko ng ginaya nya ang ginawa ko. She's in full speed. Nagsisimula na rin syang
unahan ang mga sasakyang nauuna sa kanya. Ganun rin ang ginawa ko. I wan't her to
stop. But the next thing that happened was so unpredictable.

Kitang-kita ng mga mata ko kung pano sumalpok ang sinasakyan ng mga ito sa
paparating na sasakyan. Nanlabo ang paningin ko. Tinakasan ako ng kulay sa
nangyari. Malalakas na tambol ang naririnig ko sa aking dibdib. Halo halong emosyon
ang nakapaloob sakin. Nandon ang pagkabigla at ang takot. Natatakot ako sa
posibleng mangyari sa mag-ina ko. Kaagad akong bumaba at tinakbo ang sasakyan nila.
Binuksan ko ang pinto sa front seat at nakita si Megan na duguan. Ganun rin si
Will, duguan ito at walang malay. Buong pag-iingat kong kinarga ang anak at
tiningnan muli ang duguang mukha ni Megan, nanindig ang mga balahibo ko ng makita
ang unti-unti nitong panghihina. Wait baby. I'll be back for you. Hold on.

Doon ako nakaramdam ng matinding kaba at takot. I'm not afraid of anything but
right at that moment, I realized two things. That I love her and that I am a poison
to her. My son is in a critical condition and Megan is unconscious. Kung hinayaan
ko lang sana muna sila at hindi ako nagpadala sa galit at hinabol sila, hindi sana
aabot sa ganito ang lahat.

"Rake I wan't you to help me. Please help me to get over all of this" hinila ko
sya palabas sa parking lot ng hospital sa kagustuhan nyang mag-usap kami. Hindi ko
inasahan ang mga lumabas sa bibig nya. It feels like someone throw a dagger in my
heart. And it damn hurts! Hinigpitan ko ang pagkakayap sa kanya, natatakot akong
ito na ang huling yakap ko.

"Kapag pinuntahan kita, huwag mo akong pagbubuksan ng pinto. Kapag tinawag ko ang
pangalan mo ay huwag na huwag kang lilingon. Kapag kinukuha ko ang atensyon mo,
huwag mo akong pagbibigyan. At kapag tumawag ako. Huwag ka nang mag-abala pang
sagutin" hindi na ako nakagalaw sa sinabi niya. Tila literal na naparalisa ang
aking katawan. May kung anong sumusuntok sa puso ko sa narinig. She don't want me
anymore. She want's to be free from me. She want's me out of her life.

"Megan"

"In that way ay makakahakbang na ako ng hindi lumilingon. Please help me Rake.
That will be my last piece." saad nito bago tumakbo palayo sakin. Pagak akong
tumawa na nauwi sa galit na sigaw. Sinuntok at tinadyakan ko ang sasakyang nasa
gilid. Shit! ano ang gagawin ko ngayon? balisang nagpabalik-balik ako sa paglalakad
hanggang sa unti-unti nang pumapasok sa utak ko ang nangyari. Napaupo ako at
isinandal ang likod sa sasakyan. Sinabunutan ko ang sarili dahil sa inis at
napapikit. Nasa ganoon akong ayos ng may tumawag sa cellphone ko. Pagod ko itong
kinuha at tiningnan kung sino ang caller. Unti-unting nanlabo ang paningin ko dahil
sa nagbabadyang luha ng makita ang pangalan ni Megan.

"Damn!" muli ay sinabunutan ko ang sarili at nagpasyang tumayo. If that's what you
wan't Megan then I will do it. Fvcking do it. Pumasok ako sa sasakyan at inihagis
ang cellphone sa backseat. Madiin akong napapikit ng muli itong tumunog sa
panagtlong beses. "Fvck!" galit na mura ko at inabot ang cellphone. I can't Megan.
I can't let you go that fast. Kung kailangan kong gumapang para maabot ka ay
gagapang ako. Akmang sasagutin ko na sana ang tawag ngunit naputol na ito.

Napailing lang ako at pinatunog na ang sasakyan. Aalis na sana ako ng makatanggap
ako ng isang mensahe. Mabilis ko itong binasa ng makitang kay Megan ito galing.
Nanlaki ang mga mata ko at muling napamura sa nabasa.

Rake I need help. Someones following me.'

Galit kong kinuha ang baril na lagi-lagi kong dala at lumabas sa sasakyan. Wait
baby. Damn wait for me.

--mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 39

KABANATA 39
MGA kalampag ng kadena at mga yabag ng paa ang nagpagising sakin mula sa
pagkakatulog. Napangiwi ako ng maramdaman ang sakit sa likod ko. Kasabay ng
pagbukas sa talukap ng aking mga mata ay ang unti-unting paglinaw ng aking
paningin. Nanlaki ang aking mga mata at nanayo ang aking mga balahibo sa kaba at
takot. Tila isang lumang bodega ang pinagdalhan nila sakin dahil sa mga kartong
nasa gilid ko. Nakaupo ako sa isang bangko habang nakatali ang aking magkabilang
paa at mga kamay. May nakatakip ring tela sa aking bibig. Sinubukan kong igalaw ang
aking mga kamay ngunit dahil sa mahigpit na pagkakagapos dito ay tanging sakit
lamang ang naidudulot ng bawat galaw ko.

Marami ang mga nakabantay sakin. Nasa mahigit siyam silang lahat at kapwa may
ginagawa. May naglalaro ng cards sa gilid habang ang iba naman ay naglilinis ng
kani-kanilang mga baril. Naramdamam ko ang pagtulo ng pawis sa noo ko ng makita ang
iba't-ibang klase ng baril na hawak nila.

"oh, gising na pala iyong chix brad" saad noong isa sa kanila at siniko iyong isa
pa. Napatingin naman sakin iyong siniko nya at ngumiti. Itinapon nito ang hawak na
telang ipinampunas nito sa baril at tumayo palapit sakin. Naghila sya ng bangko at
umupo paharap sakin, nagpantay ang paningin naming dalawa kaya kitang-kita ko kung
gaano ito kapangit sa balbas nitong hindi ata inaahit.

"Kumusta ang tulog miss ganda? Hanep ah di halatang may anak ka na. Sexy mo!"
parang abnoy na saad nito habang hinahagod ako ng tingin. Nagsilapitan ang mga
kasama nito at inabutan pa ng sigarilyo iyong lalakeng puno ang mukha ng balbas.
Kinuha naman ito ng huli at sinindihan. Hinawakan ng isa pa ang buhok ko kaya
napapiksi ako. Tinanggal naman nito ang nakatakip sa bibig ko kaya malaya na akong
makapagsalita.

"Don't touch me!" galit na saad ko ngunit hindi naman natinag ang mga ito.
Tiningnan ko sila ng masama.

"Englishera pare" saad nito na nasundan ng isang malutong na tawa. Nahigit ko ang
aking hininga ng bumuga ito ng usok sa mukha ko.
"A-anong kailangan nyo? Where's Lorenzo?"

"Ang totoo nyan miss, hindi naman kami ang may kailangan sayo. Sa katunayan nyan ay
napag-utusan lang kami kaya makiayon ka nalang at huwag ng pumalag." bulong noong
isa sa tenga ko.

"Lumayo ka nga!...Pakawalan nyo ako dito!" bulyaw ko sa kanila at pumalag pa ng

magtangka itong halikan ako sa pisngi. Dumapo rin ang kamay ng isa sa hita ko kaya
mas lalo lang akong kinabahan. Buti na lamang at iwinaksi nang kasama nito ang
kamay nya.

"Pare naman. Huwag rawng gagalawin sabi ni boss. Tayong lahat ang malilintikan nyan
eh."

"Tumahimik ka Berto. Hinimas ko lang puta! Ano? Si boss lang ang makikinabang dito?
Hindi pupwde iyon! Tang!na para himas lang eh!" pangangatwiran ng isa pero
kwinelyuhan ito noong si Berto raw.

"Tumahimik ka Islaw! Buti sana kung ulo mo lang ang pasasabugin! Tang!na damay
kaming lahat dito!" ganting sigaw noong si Berto. Kumalma naman iyong si Islaw at
dumistansya na kay Berto. Bumalik naman ang huli sa ginagawa nito, ganon rin ang
iba pa nitong kasama ngunit si Islaw ay nanatili lamang sa harapan ko. Humihithit
ito sa hawak na sigarilyo at ibinubuga ang usok sa mukha ko dahilan para bahagya
akong mapaubo.
"Get away from me! Hintayin nyong makatakas ako dito at talagang sa kulungan ang
bagsak nyo!" tumawa lang ito at nilingon ang mga kasamahang busy na sa kanya-
kanyang gawain. Nang mapansin nitong wala sa amin ang atensyon ng kasamahan nito ay
makahulugan itong ngumiti at muli akong binalingan. Hinila nya ang inuupuang bangko
palapit sakin.

"Alam mo miss, mabait naman talaga ako. Sa katunayan nyan ay hindi ko gustong
pahirapan ka" saad nito at muling itinakip sa bibig ko ang tela. Nanlaban ako
ngunit madiin nyang hinawakan ang panga ko. Sinubukan kong gumawa ng ingay ngunit
kaagad rin naman akong napatigil ng maramdaman ang pagdiin ng isang matigas na
bagay sa tagiliran ko.

"Subukan mong mag-ingay at ipuputok ko to." banta niya. Napapikit ako at huminga
ng malalim. Gusto kong manlaban ngunit hindi iyon ang nararapat kong gawin. I need
to live. Will needs me. Napaigtad ako ng muling dumapo ang mga kamay nito sa leeg
ko, nandidiri ako sa bawat haplos niya ngunit nanatili akong walang imik. Nasa
ganoong ayos kami ng may biglang pumutok.

Kaagad akong napadilat sa narinig at kasabay noon ay ang panlalamig ng aking

katawan sa nasaksihan. Duguang nakaratay sa semento iyong lalaki. Nanlalaki ang mga
mata nito at bahagya pang nakaawang ang bibig habang naliligo sa sarili nitong
dugo. Binalingan ko ang may gawa at mas lalong sumiklab ang takot ko ng mamataan si
Lorenzo na hawak-hawak ang baril na sa palagay ko ay syang ginamit nito.

Kaagad namang nagsilapitan ang mga tauhan nito palapit at mabilis na niligpit ang
walang buhay na katawan noong lalaki. Dala ng hindi matawarang gulat sa nangyari ay
tila naparalisa ang aking katawan. Namalayan ko na lamang si Lorenzo na nasa
harapan ko na pala. Hindi ko mapigilan ang manginig ng yumukod ito at pumantay
sakin. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakasaksi ako ng patayan sa harapan ko.
Ang malala pa nyan ay may bahid ng dugo ang damit ko dahil tumalsik ang dugo nito
sakin.
"Hey, sweety. Don't be afraid. Magkaibigan parin naman tayo kaya relax ka lang.
Makakaasa kang walang mangyayaring masama sayo basta ba'y marunong ka lang sumunod
sa utos ko. Nagkakaintindihan ba tayo?" saad nitong my bakas ng ngiti sa labi.
Ilang ulit akong umiling dahil tila nawalan na ako ng tinig lalo na't hawak pa nito
ang baril nya.

"Don't be like that Megan. I hate hard headed cats at alam mo ba kung ano ang
ginagawa ko sa mga pusang matitigas ang ulo?" lumapit sya sakin at tinanggal ang
taling nakatakip sa bibig ko. "--I kill them with my own precious hands. " muling
saad niya. Pinaglandas niya ang kanyang daliri sa leeg ko at tinalunton ang aking
mga butones, pinaglaruan niya ito. Hindi ako umimik sa kadahilanang hindi ko pa
tuluyang nagising ang sarili mula sa pagkakatulala. Humaplos ang mga palad niya sa
pisngi ko at tinabing ang mga takas na buhok. Iniwas ko ang ulo ko sa kanya.

"Don't touch m-me with y-your dirty blooded hands Lorenzo." saad ko kahil na utal-
utal ang pagkakabanggit ko noon. Nagtaas naman sya ng kamay at agad na tumango.

"You finally got your tongue huh?" saad niya at tumayo. Umikot sya papunta sa
likuran ko. Naramdaman ko ang kanyang hininga sa leeg ko at hindi nyo alam kung
gaano ako nagpipigil ng galit. Hangga't maari ay ayaw ko siyang galitin. Him being
angry is not a great help. I hope Rake had already read my message, dahil kung
hindi ay wala na akong pag-asa pang makatakas dito.

"Bakit Lorenzo? For godsake magkapatid kayo ni Rake." pinipigilan ko ang sarili
kong magtaas ng boses. Nanindig ang balahibo ko ng halikan nito ang tenga ko.
Nanindig ang mga balahibo ko, hindi dahil sa kiliti kundi dahil sa nakakasukang
halik nito. Hindi ito natinag at ngumiti lamang.

"Yeah I know that Meg. That is my problem actually. Magkapatid nga kami pero nasa
kanya naman ang lahat. At ano ang itinira niya sakin? wala! I loath him for being
the first born! nakakagago Meg! Nakakagago lang na magkapareho kami ng dugong
pinagmulan pero hindi kami pareho ng karapatan?." angil nito. Hinaplos niya ang
buhok ko at bumalik sa harap ko. Madilim ang mga mata nito at hindi ko na halos
makita ang Lorenzong nakilala ko noon. Tuluyan na siyang kinain ng insecurity niya.

"Dahil lang doon kaya ka nagkaganyan Lorenzo? Hindi ko alam na ganyan ka pala
kababaw at---" hindi ko na naituloy pa ang sana'y sasabihin ko ng hawakan nito ng
madiin ang panga ko.

"YUN LANG? naririnig mo ba ang sarili mo Meg? I was deprive of power and wealth!
kaya ngayon ay kukunin ko ang bagay na mahalaga sa kanya. I saw how he stared and
cared for you. Iyon ang gagamitin ko laban sa kanya. You were my greatest weapon to
reach the peak of my dreams. At dahil diyan ay magbibigay ako ng konsiderasyon
sayo." saad nito. Nanatili akong nakatingin sa kanya. I see the monster inside of
him. The monster that is eating his soul. Malutong syang tumawa at itinagilid ang
ulo. Mataman nyang sinuri ang aking mukha mula sa aking mga mata pababa sa aking
mga labi.

"You're so damn pretty Meg, kaya huwag kang mag-alala dahil pagkatapos ng lahat ng
ito ay isasama kita sa magiging mundo ko. Oh! How I love to see you pregnant with
my child." nanindig ang mga balahibo ko sa sinabi nya. Iniisip ko pa lang ang
sinasabi nito ay gusto ko nang sumuka ng dugo sa harapan nito upang ipakita sa
kanya kung gaano ako nasusuklam sa mga pinagsasabi nya.

"Hinding-hindi mangyayari iyan Lorenzo. Ni sa isipan ay ayaw kong sumama sa

impyerno mong mundo. At kung mabubuntis man uli ako, sisiguraduhin kong iisa lang
ang magiging ama ng mga anak ko. Too bad at hindi ikaw iyon. I prefer Rake than a
beast like yo---" naputol ang sasabihin ko ng bigla ako nitong sinampal. Napabaling
ang ulo ko sa kabilang direksyon at ramdam ko ang hapding dulot nito.

"Don't you fvking dare to mention his name again! He will be buried in a cold hell
and I will make sure of that." tila ay wala na ito sa tamang huwisyo. Nanginginig
ang mga palad nito at natatakot akong ako ang pagbuntungan nito ng galit.
"Hindi ko inakalang aabot ka sa ganito Lorenzo. You we're so gentleman back then.
And now? hindi na kita kilala. Oo tama ka. Magkapareho kayo ng dugong painagmulan
ni Rake ngunit nakasisiguro akong hindi kayo magkapareho. Rake is too good compare
to you at hindi na nakakapagtaka kung bakit nasa kanya ang lah---" napapikit ako ng
akmang sasampalin na naman sana ako nito ngunit nabitin sa ere ang palad nito ng
dumagundong ang isang putok ng baril. Kaagad akong napadilat at napatingin sa
pintuan. Puro palitan ng bala ang maririnig sa labas. Kaagad na tumayo si Lorenzo
at mabilis na dinukot ang baril nito. Nawala na ang ngiting kanina lang ay
nakabalandra sa mukha nito.

"Ano pa ng hinihintay nyo mga gago! salubungin nyo sa labas!" utos nito sa kanyang
mga tauhan. Kaagad namang tumalima ang mga ito ngunit ilang hakbang lamang amg
kanilang nagawa ng biglang bumukas ang pinto. Iniluwa nito ang isang bulto ng
katawang lalaki.

"Damn!" rinig kong mura ni Lorenzo ng makita kung sino ang dumating. Unti-unti
akong nag-angat ng tingin at sa tuluyang pagtaas ng aking ulo ay kaagad na nagtama
ang mga mata naming dalawa. Hindi mababakasan ng kahit anong ekspresyon ang mukha
nito. Mula sa kanyang likod ay nakita ko ang mga lalaking nakaitim na kapwa may mga
dalang baril. He is with his goons. Thanks God! Rake is here to save me. He's here
for me.

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 40

KABANATA 40

"Try to touch her and I am going to shoot you brother" saad ni Rake. Nakatutok ang
hawak nitong baril sa kapatid niya. Naglakad sya papasok sa silid kaya mas lalo
lamang naging malinaw sakin ang kanyang mukha. Madilim ang kanyang anyo at madiing
nakadiin ang pagkakasara ng kanyang mga labi na wari'y napipigil sa galit. Sumunod
naman ang mga tauhan ni Rake sa kanya at pinalibutan ang mga tauhan ni Lorenzong
hindi na maitsura ang mga mukha. Mabilis ang naging hakbang ni Lorenzo palapit
sakin at marahas akong hinawakan sa braso at hinila patayo. Nahirapan pa ako sa
pagbalanse sa aking katawan sapagkat nakatali parin ang mga ito.

"Go on and shoot me Rake. Tingnan natin kung sino ang unang babagsak saming dalawa
ni Megan. You try and I will pull this fvcking trigger." saad nito at idiniin sa
sentido ko ang kanyang hawak na baril. Hindi nakaligtas sakin ang dumaang emosyon
sa mga mata ni Rake. Ngunit saglit lang iyon dahil kaagad na nagdilim ang mga mata
nito.

"Ganyan ka na ba kaduwag Lorenzo? You're hiding behind a girls back?" saad nito at
hinagod ako ng mga mapanuri nitong mga mata. Nagtagal ang kanyang paningin sa kamay
at paa kong parehong nakatali. Nag-igting ang panga niya at matalas na ang mga
mata. He's furious!

"Stop talking shits Rake! Kung may duwag man sa ating dalawa, nakakasigurado akong
hindi ako iyon. Why don't try to ask yourself? I bet you know what I mean." ganting
saad ni Lorenzong nasundan pa ng isang halakhak. Ramdam na ramdam ko ang tensyong
nakapalibot sa apat na sulok ng silid na kinalalagyan namin. Ang mga tauhan nilang
kapwa nakatutok ang mga baril sa isa't isa. Ang mga palitan ng salita ni Rake at
Lorenzo na nagpatindi sa nakakatakot na aurang nagpalibot-libot sa bawat taong
narito. Hindi ako makapagsalita sapagkat madiing nakatakip ang kamay ni Lorenzo sa
bibig ko.

"Kung hindi ka nga duwag Lorenzo, patunayan mo. Pakawalan mo si Megan at

kakalimutan ko ang kahangalang ginawa mo. I will let you slip this time."
maawtoridad na saad ni Rake. Mababakas sa tinig nito ang bawat diin sa mga salita.
Umiling lamang si Lorenzo at binalingan ako bago muling tiningnan si Rake. Inilapit
ni Lorenzo ang kanyang mukha sa leeg ko habang hindi tinatanggal ang tingin sa
kapatid. Nanliit naman ang mga mata ni Rake at madiing nakatiklop ang mga kamao
nito ngunit hindi parin nag-iba ang kanyang ekspresyon.

"Hindi ako tanga Rake. I won't fall for your tricks. Hmmm. You're woman smells
good. I bet she taste sweet too." mapanuyang saad nito. At pinadaan nito ang dila
sa mismong leeg ko. Nanlaban ako ngunit idiniin lamang nito ang pagkakahawak sakin
dahilan para mapangiwi ako sa hatid na sakit. Humakbang si Rake ng isang beses kaya
mas idiniin pa ni Lorenzo ang dulo ng baril nito sa leeg ko.
"Isa pang hakbang Rake at siguradong babaha ng dugo dito. Kilala mo ako at hindi
ako nagbibiro sa mga seryosong bagay " banta nito. Tumigil naman sa paghakbang si
Rake. Wala akong nababakas na takot sa mukha nito. Hindi ko alam kung sadyang wala
lang ba syang pakialam o itinatago lang nito ang totoong nararamdaman. Si Rake yung
taong hindi mo alam kung ano ang tumatakbo sa isipan nito. Mahirap syang basahin
kaya mahirap din syang kalabanin. Iyan ang napagtanto ko sa mga panahong namalagi
ako sa bahay nito.

"Oo tama ka Lorenzo. Kilalang-kilala na kita. You're a coward and a stvpid man who
captured my girl and hide it in my own property. In my own warehouse. Akala mo
hindi ko malalaman? I have my eyes on you since you started to flirt with my Megan.
At huwag mo akong gagalitin Lorenzo. Alam mo kung papaano ako magalit. Kahit
kapatid pa kita ay hindi kita bibigyan ng konsiderasyon sa parusang nararapat
sayo." ganti nito sa banta ng kanyang kapatid. Napahigpit ang kapit ni Lorenzo
sakin kaya napadaing ako sa dalang sakit ng pagkadiin ng tali sa balat ko. Tila ay
hinihiwa ako ng mga taling iyon. Nakagat ko ang aking pang-ibabang labi upang kahit
papaano ay mabaling roon ang ang sakit na nararamdaman ko. Napatingin ako kay Rake
na may kung anong sinasabi gamit ang mga mata nito. Hindi ko iyon maintindihan kaya
napakunot lang ang noo ko. Madiin itong napapikit na wari'y ay naiinis na.

"This is also my property Rake. Isa akong Romualdez. Kung ano ang sayo ay akin
rin!" galit na sigaw nito. Kitang-kita ang bahid ng pagkainis sa mukha niya.

"Diyan ka nagkakamali Lorenzo. Kung ano ang akin ay akin lang. Ayoko ng may kahati
sa lahat ng bagay ngunit ang mas ayaw ko ang iyong mga nakikihati. Kaya kung ako sa
iyo ay papakawalan ko na si Megan. Don't push me to use my force on you Lorenzo.
Sigurado akong hindi mo magugustuhan ang mangyayari sayo." makahulugang saad nito.
Itinaas nya ang kanyang kanang kamay at may kung anong iniutos sa kanyang mga
tauhan.

"Sige! Isang maling hakbang lang Rake. Hindi ako magdadalawang isip na patayin ang
mag-ina mo! I have my men to look after your son! At isang tawag ko lang ay tapos
na ang usapan." nanatili ang isang kamay nitong nakahawak sa baril na nakatuon
sakin habang angIsa pa nitong kamay ay dinukot ang cellphone sa bulsa nito."Fvck!
Where's that fvcking phone!" galit na mura nya at iginala ang paningin sa paligid
nya. Hinila nya ako paatras sa lamesang kinalalagyan ng kanyang cellphone.
Hahawakan na sana nito ang cellphone ngunit naunahan sya ni Rake. Pinaputukan nito
ang mesa dahilan para pareho kaming mapapiksi ni Lorenzo. Muli na naman itong
nagmura.

"Damn!"

"Huwag ka nang mag-abala pa Lorenzo. Walang magagawa ang mga tauhan mo. I have my
men in the hospital. 24/7 silang nakabantay sa anak namin. Minamaliit mo yata ang
kakayahan ko Lorenzo. I am smarter than you in every fvcking ways. Damn retard!"
Napuno na yata ang kinalalagyan ng galit ni Lorenzo kaya sumabog na ito. Binaril
nya si Rake ngunit kaagad naman itong yumuko. Naramdaman ko ang paghila sakin ng
kung sino. Tiningnan ko ito at natagpuan ang isa sa mga tauhan ni Rake. Pinaputukan
kami ni Lorenzo ngunit kaagad namang sinalo nung lalaki ang balang para sakin.
Nakita ko ang pagngiwi nya kayaNataranta na ako. Nagtago si Lorenzo sa mga
nakahilerang karton habang si Rake ay nanatili lamang nakatayo.

"Alam mong hindi ka maililigtas ng mga kartong iyan Lorenzo. You pushed me to my
limits by pointing a gun to my girl and I tell you, hindi ko nagustuhan iyon."
nakakatakot na banta nito sa kapatid. Malakas ang pintig ko dahil sa mga
nangyayari. Nagpalitan ng putok ang mga tauhan ng bawat isa ngunit kitang-kita ko
kung paano bumagsak isa-isa ang mga tauhan ni Lorenzo. Napapasigaw ako tuwing may
matatamaan. May lumapit saakin at binuhat ako na parang sako. May mga nagpapaputok
sa gawi namin kaya naging mas mabilis pa ang galaw ng lalaking may karga sakin.

"Mga gago! Kumilos kayo!" rinig kong sigaw ni Lorenzo sa kanyang mga tauhang
namimilipit sa tama ng baril. Nakarating kami sa kinaroroonan ni Rake. Maagap nya
akong kinuha at kinarga pabaliktad.

"Take care of this mess. Don't kill him. I wan't him alive" utos nito sa lalaki na
kaagad namang tumango. Muling nagpaputok si Rake atMaingat na inialis ako sa dagat
ng mga putokan. Malalaki ang mga hakbang nya palabas. Unti-unti na ring humihina
ang ingay ng putokan sa aking pandinig. Pinatunog nya ang kanyang sasakyan at
binuksan ang pinto sa front seat. Pinaupo nya ako roon at lumuhod sa harapan ko
upang tanggaling ang pagkakatali ko roon. Hindi sya nagsasalita kaya hindi narin
ako nagbukas pa ng usapan.

"Ah!" daing ko ng maramdaman ang paghapdi noon ng tuluyan ng matanggal. Tiningnan

nya ako kaya nag-iwas ako ng tinging. Ang tali sa kamay ko naman ang sunod nyang
tinanggal. Nang matapos nya nang tanggalin ang pagkakagapos ko ay umikot na sya sa
driver seat at pinaandar ang makina. Noon ko lang nakita ang sugat nito sa braso.
Binundol ako ng kaba sa nakitang marka ng dugo sa kanyang damit.

"R-rake may sugat ka" saad ko at nag-aalalang tiningnan sya ngunit saglit na sulyap
lang ang iginawad nya sakin bago nagpatuloy sa pagmamaneho."P-punta tayo ng
hospital. Kailangang magamot iyang sugat mo" puno ng pag-aalala kong suhestyon sa
kanya. Muli nya akong sinulyapan bago tiningnan ang kanyang sugat.

"I don't need doctors Megan. Daplis lang naman to. Konting linis lang okay na."
malamig nyang saad habang binabaybay ang daan. Kaagad naman akong napatingin sa
kanya ng makita ang pamilyar na daang tinatahak nito.

"Why are we going home Rake? sa hospital na lang sana tayo dumiretso. Will is there
and besides--- " tiningnan ko ang sugat nito "Kailangan nang magamot niyan."Wala
akong nakuhang sagot mula sa kanya. Nagpatuloy lang ito sa pagmamaneho. Hindi ko
nakitaan ng bahid ng sakit ang kanyang mukha. Alam kong malalim ang sugat nito.
He's terribly bleeding for god sake!

"Rake, sa hospital na please" saad ko. ipinasok na nya ang sasakyan sa gate at
inihinto sa tapat ng bahay. Nilingon ako nito gamit ang kanyang mapupungay na mga
mata. Kita ko ang pagod dito, pagod na gustong-gusto kong pawiin ngunit hindi ko
alam kung papaano gawin.

"Maliligo lang ako sandali, magbibihis and then we're off to go. Don't worry about
Will. Pinabantayan ko na sya sa mga tauhan ko. No one will harm our son.And I think
you need to change also." saad niya at nauna ng lumabas sa sasakyan. Sumunod naman
ako kaagad. Dumiretso sya sa pangalawang palapag habang tinatanggal ang suot nitong
damit. Nilingon muna nya ako ng nasa tuktok na sya sa hagdan.

"Maliligo ka?" tanong nya. Tumango naman ako kaagad. Nanlalagkit na ako dahil
hindi pa ako nakakaligo and I feel so dirty. "Gusto mong mauna?" Nakataas ang kilay
na saad nito. Kaagad naman akong umiling.

"No, you go first" tumango sya at tinalikuran na ako. Ilang minuto lang ay umakyat
na rin ako sa kwarto namin. Rinig ko pa ang lagaslas ng tubig mula sa banyo kaya
marahil ay hindi pa ito tapos. Umupo ako sa kama at nakayukong tiningnan ang aking
mga kuko. Hindi ko akalaing babaliktad ang mundong ginagalawan ko. Lorenzo became
an enemy, Will is in the hospital and in need of medication. Nag-away kami ni Rake,
I told him to stay away from me but now? I don't know if I still wan't to go.

After what happened, naisip ko na....maybe....maybe we should calmly talk. Maybe

we can still fix everything and I am hoping for it. Marami nang nanyari. Mga
pangyayaring hindi ko alam kung normal pa ba. Mga pangyayaring nagpamulat sakin sa
mundong ginagalawan ko. Na hindi biro ang bumuo ng pamilya. Tears and pain is
always present. At diyan ako nagkamali. Ang inisip ko lang ay kapag tuluyan ko ng
pinasok ang mundo ng pag-ibig, tanging sakit at luha lamang ang makikilala ko. Na
masasaktan ako along the way. Hindi ko sinubukang ayusin ang lahat. I isolate my
self in thinking about negative thoughts at hindi ko sinubukan ang ibang daan. Kaya
ngayon I wan't to give it a try. I wan't to be completely happy.

Nagising ako mula sa malalim na pag-iisip ng bumukas ang pintuan sa banyo. Kaagad
na dumirekta roon ang mga mata ko. Nag-iwas naman ako ng tingin ng makitang tanging
ang towel lamang ang nakatabing sa kahubadan nito. Naglakad sya palapit sa closet
at naghanap ng maisusuot. Nanatili akong nakayuko habang pinaglalaruan ang daliri
ko. I should make the first move. Kung gusto kong ayusin ang relasyon namin ay
kailangan kong gumawa ng hakbang. Nilabanan ko ang hiya sa aking katawan at tumayo.
Nilapitan ko sya at niyakap sya mula sa likod. He suddenly become stiff. Hindi pa
sya nakakapagbihis kaya ramdam ko ang unti-unting pagkabasa ng harapan ko. Tumahip
ang dibdib ko ng hindi sya nagsalita. Nanatili lamang syang walang imik at hindi
ako sanay sa ganoon. Kadalasan kasi ay sya ang gumagawa ng unang hakbang para
umabot kami doon.
 "Rake I wan't to fix everything about us. I'm tired of our fights.And...I wan't us
to start. What I mean is...I mean...You know...I..." nauutal ako at hindi ko alam
kung papaano ko ito sasabihin. Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi ng kinalas
nya ang pagkakayakap sakin at hinarap ako. Muli nyang ipinulupot ang aking mga
braso sa kanyang katawan kaya paharap na akong nakayakap sa kanya. Naramdaman ko
ang pag-iinit ng aking pisngi.

"What is it Megan?" iba na ang tuno ng pananalita nito. I can see a small smile in
his lips. Nag-iwas ako ng tingin sa malapad niyang dibdib.

"Can we...uhm...I don't know how to say it. But.. I wan't...do you wan't to kiss
me?" hindi ko alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko. Tuluyan ng lumapad ang
ngiti nito. Gumapang ang mga daliri niya sa pisngi ko.

"That is so tempting Megan. But I don't want to kiss you" saad niya habang may
kung anong nagllaro sa kanyang mga labi. "I want more than just a kiss. I want a
make up sex."

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 41

KABANATA 41

"Maybe that make up sex can wait Mr. Romualdez. I need a bath now and I guess...a
kiss will do" saad ko. Hinayaan kong magliwaliw ang aking mga mata sa ibang bagay
dahil kitang-kita ko mula sa gilid ng aking mata ang nakakapangilabot nitong ngiti.
Inabot ko ang towel na nakatupi sa likod nito upang sana ay magtuloy na sa banyo
ngunit pinigilan nya ang aking kamay at ipinulupot ito sa kanyang leeg. Hinawakan
niya ang baba ko at iniharap ako sa kanyang mukha.

"Why are you avoiding me? I demand your attention baby. Look at me." utos nito na
kaagad ko namang sinunod. Nagtagpo ang aming mga mata at nakita ko ang kakaibang
emosyong namalagi doon. Tumahip ng malakas ang aking dibdib lalo na ng makita ang
bahagyang pagtaas ng gilid ng mga labi nito.

"I'm not a-avoiding you Rake." saad ko at kaagad na kinagat ang aking dila.
Nagtaas sya ng kilay at inilapit ang kanyang mukha sa akin. Nahigit ko ang aking
hininga ng padaanan nito ng dila ang kanyang pang-ibabang labi. Bumaba ang tingin
ko doon at napalunok ako ng maramdaman ang panunuyo sa aking lalamunan. I'm craving
for that lips!

"Kung hindi mo nga ako iniiwasan ay bakit hindi mo ako matingnan sa mga mata? Ba't
umiiwas ka ng tingin." kaagad naman akong tumingin sa mga mata nito. Nanghihina ang
aking mga tuhod sa klase ng tinging ipinupukol nya. Hindi pa rin nawala ang
kakarampot na ngiti sa mga labi nito na nagpakunot sa noo ko. What's funny?

"A-ano ka ba, hindi naman ako nag-iiwas ng tingin ah! I just want to take a wash
and---"

"Hmmm. Bad mouth baby. I'm not happy to hear your lies. Maybe we could put that
mouth of yours into work." makahulugang saad nito. Nag-init ang aking pisngi at
bahagya syang sinuntok sa balikat.

"aw! Megan masakit pa yan " daing nya. Kaagad ko namang nakagat ang daliri ko at
napangiwi sa nangyari.
"Sorry. Sorry " sinulyapan ko ang kanyang sugat ngunit kaagad akong napasigaw ng
pagpalitin niya ang aming posisyon. Nakasandal na ako sa closet habang tinatabunan
nya ng kanyang katawan ang akin. Mahina akong napaungol ng magtama ang aming
katawan lalo na't ramdam ko ang katigasan nya sa parteng iyon. Dumidiin iyon sa
puson ko. Mas lalo lamang akong nag-init ng magsimula siyang gumalaw. Pakiramdam ko
ay napakagaspang ng suot kong pang-ibaba. I badly want to take it off.

"Rake!"

"Ano yun Megan? What does my baby want? Huh?" narinig ko ang dalang pang-uuyam sa
tinig niya. Tila ba ay tuluyan na akong tinakasan ng hiya sa katawan sapagkat imbes
na itulak sya ay mas lalo ko lamang idinidiin ang sarili ko sa kanya. Napatigil sya
bigla kaya tiningnan ko naman siya ng may pagtataka.

"Shit Megan! Don't initiate the move! Baka di ko mapigilan ang sarili ko at sumabog
na'to bigla. I don't want to leave you unsatisfied!" kita ko ang pagngiwi nito.
Tila ba ay may dinaramdam ito. Tumingin ako sa sugat nya at nakita ko ang kaunting
dugo roon. Siguro ay nasasaktan sya dahil sa sugat nya. Bahagya ko syang itinulak
upang magkaroon ng kahit kaunting distansya sa pagitan namin ngunit hindi nya ako
pinahintulutan.

"Seriously Rake. Tama na, we can't do this. Dumudugo pa ang sugat mo. Gamutin muna
natin" Itinukod ko ang aking mga kamay sa dibdib nya. Nagtaas-baba iyon at madiin
syang napapikit bago nagmura.

"Son of a coward Megan! That fvcking wound can wait but my damn hard on can't! "
sigaw nya. Natawa naman ako sa sinabi nya. Dinungaw ko ang pang-ibaba nya at nakita
ko ang malaking bukol sa suot nitong tuwalya. Nag-abot naman ang kanyang mga kilay
habang tinitingnan ako.
 "What the fvck is funny? Damn woman! Heto ako at namimilipit sa sakit sa puson and
you dare to laugh at me? Do you even have a heart?" kaagad kong naitikom ang aking
bibig at pinipigilan ang matawa. Kinurot kurot ko ang aking hita upang matigil sa
pagtawa.

"I'm sorry Rake but your wound really need attention. Gamutin ko na. Pwde ka namang
magkamay." saad ko at pagak na tumawa. Nagdilim ang mukha nito kaya kaagad akong
nagseryoso. Really Rake? Ganyan ka na talaga ka tigang?

"C'mon Megan! Yung braso ko ang may sugat at hindi ang pagkalalaki ko. I can make
love to you. Hindi ito baldado at kaya nitong paungulin ka sa sar---"bago pa nya
matapos ang sinasabi ay kinurot ko na ang tagiliran nito. Napadaing naman ito at
tiningnan lang ako. Oh god! Asan na iyong Rake na tila parang laging galit? He's
acting so different now. Para syang asong hindi nakakain ng ilang buwan!

"Stop it! Gagamutin ko iyang sugat mo and then maliligo na ako. Pagkatapos ay
pupunta tayo ng hospital. Huwag kang mag-alala ilista mo nalang ang utang ko.
Babayaran ko yan pag may oras ako. You can have me all day and night." saad ko
sabay kuha ng tuwalya. Bahagya ko syang itinulak upang makadaan ngunit hinuli nya
ang kamay ko at ginawaran ako ng mabilis na halik sa labi.

"Sounds good. You really know how to negotiate with me baby. Pero mag-ingat ka, may
interest ako magpautang. Set a whole week for me, hindi ako nakukuntento sa isang
araw lang." saad nya at kinindatan pa ako. Tumalim naman ang mga mata ko at nagtaas
ng kilay.

"One week? Ba't mas mataas pa yata ang interest kaysa sa utang ko?! That's not
fair!" utas ko at kinurot muli ang kanyang tagiliran. Umiwas naman sya kaagad at
hinuli ang aking kamay at dinala iyon sa kanyang bibig at hinalikan.
"Hindi ako patas maglaro Megan. Ako na mismo ang magsasabi sa iyo nyan." nakapikit
sya habang hinalik-halikan ang aking kamay. Tipid akong napangiti. Habang
tinitingnan ko syang nakapikit ay hindi ko maiwasang lumipad ang isipan sa mga
susunod na mangyayari. I'm giving him my heart, trust and loyalty. Nasa kanya na
iyon kung papaano nya pangangalagaan. Simula ng nakapagdesisyon akong ayusin ang
pagsasama namin ay pikit mata kong ipinauubaya sa kanya ang buong pagkatao ko.
Binibigyan ko siya ng karapatang saktan ako. Nang karapatang mahalin at pangalagaan
kami ng anak nito. Hindi ko ipagkakaila na hanggang ngayon ay may duda parin ako sa
pagmamahal nito. Lumaki ako na nakatatak sa isip ko na ang mga bagay na hawak ko ay
hindi panghabangbuhay na mananatili sa mga kamay ko. Pero kaakibat ng isiping ito
ang katotohanang iba si Rake. He's not a thing. May sarili syang utak para magisip
at magpasya, nasa kanya na iyon kung mananatili ba sya sa mga kamay ko tutulad sya
sa mga bagay na tinutukoy ko. Things that don't last long.

"Alam ko ang katotohanang iyan Rake. You used that trick to me before." Saad ko na
may halong biro ngunit hindi yata umabot sa pandinig nito ang tono ng pambibiro
dahil bigla itong natigil. Parang may naalala sya sa sinabi ko base sa kilay nitong
halos mag-abot na at sa noo nitong kumunot bigla. Umayos sya bigla ng tayo kaya
natakot ako na posibleng nagalit ko ito. Akala ko ay lulubayan ako nito at
magtatantrums na naman ngunit ikinabigla ko ang pagkarga nya sakin at ang paglapag
nya sakin sa bedside table. Nilingon ko ang kama sa gilid at napatanong sa sarili
kung bakit hindi nalang nya ako idiniretso sa kama.

"Bakit Megan?"biglang saad nya. Mula sa kama ay napabaling ang atensyon ko sa

kanya. Nawala na iyong mga ngiti sa mukha nito ngunit nanatili naman ang tingin
nitong parang uhaw sa halik at gutom sa laman. Ako naman ngayon ang napakunot noo
sa tanong nyang hindi ko mahanapan ng sagot.

"A-anong bakit? Hindi kita maintindihan Rake"

"Bakit hindi mo tinanggap ang alok kong kasal sa iyo noon?" muling tanong nito.
Napatingin ako sa mga kuko ko na wari'y ba ay nandun ang kasagutang pwede kong
maisagot sa kanya.
"Alam mo Megan, lumaki akong puro puri ang natatanggap sa mga taong nakaplaigid
sakin. I achieve my degree with flying colors. Napangalagaan ko ng maayos ang buong
lalawigan. Napalago ko ang kompanya ng pamilya namin sa kakayahan ko. And I thought
I am smart, not until that day when you rejected my proposal. Kasi putang!na Megan!
Hindi ko mabasa ang takbo ng utak mo. I was not smart enough to know kung ano ang
mga iniisip mo at gusto kong malaman mula sayo kung bakit? Kung bakit hindi mo ako
pinahintulutan na tuluyan kang maangkin bilang akin gayong iyon naman ang gusto ng
mga babae. Ang maging legal sa mga mata ng tao at ng diyos. " seryosong saad nito.
Nalunod ako sa lalim ng kanyang mga titig. Tila nahihipnotismo ako sa klase ng
tinging ibinibigay niya. Hindi ko alam kung ngingiti ba ako o ano? Gusto ko iyong
pakiramdam na nararamdaman ko ngayon. Yung pakiramdam na, atlast! Nalaman ko rin
ang nasa kalooban nya. Ang reaksyong matagal ko ng hinahanap sa kanya. Hinawakan ko
ang panga nya at tipid na ngumiti. Ipinatong rin nyaang kanyang malaking palad sa
maliit kong kamay.

"Ang totoo nyan ay nahihirapan akong magtiwala ng lubusan sayo Rake." Madiin syang
pumikit sa sinabi ko at hinintay ang susunod kong sasabihin kaya nagpatuloy ako.

"Mayaman ka at alam mo naman ang estado ng pamuuhay ko. Alam mo rin sa simula pa
lang ang plano ni ina sa ating dalawa. Gwapo ka at kaya mong tumanggap ng
pagmamahal mula sa lahat ng mga magagandang babaeng nakapaligid sayo ng hindi
pinagpapawisan. Ngunit bakit ako? Bakit sakin ka nagpaparamdam ng pagkagusto? Bakit
sakin ka nagpapakita ng intensyon?" naramdaman ko ang paghawak nya sa isa ko pang
kamay na wari'y gusto nyang ibuhos ko lahat ang mga gusto kong sabihin. Napangiti
ako at napakagat sa labi. Nahihirapan akong magbalik tanaw sa mga nanyari noon.

"Alam mo ba na hindi ko mapigilang kwestyonin ang sarili ko? Bakit kaya ako ang
pinagtitiisan ng isang mayaman at gwapong si Rake gayong marami namang
nagkakandarapa sa kanya na papantay sa estado ng pamumuhay niya. Ng isang katulad
mong mayaman." Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga at muling
napangiti. Humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Nang magmulat sya ng
paningin ay namungay ang kanyang mga mata.

"Kaya nung inaya mo ako ng kasal ay hindi ako pumayag. Naiintindihan kong gusto
mong maging legal na ama kay Wili pero Rake, yung sinabi mo na gusto mo ring maging
legal sakin? Iyon ang hindi ko mapaniwalaan. Bakit ako?"

"At bakit hindi ikaw Megan? Sa tingin mo ba may pakialam ako kung gamitin man ako
ng mama mo? Kung iba man ang antas natin sa lipunan? Hindi ako ganyan ka babaw
Megan---" mahinahong saad nito. NAramdaman ko ang kanyang hininga sa likod ng aking
tenga. " ---all that matters to me that time is that, I want to be a part of your
life. I want a secure relationship with you in the future. Kaya kahit maubos man
ang lahat ng pera't ari-arian ko para magpaka goodboy sa mama mo ay wala akong
pakialam. Wala akong pakialam basta ba ay ikaw ang kapalit. Mawala na ang lahat wag
lang ang maganda at sexing si Megan. Yun ang nasa isip ko ng mga oras na iyon. I am
madly ang deeply in love with you." saad nito. Hindi ko mapigilan ang maiyak sa
naging pahayag nito. Nararamdaman ko na ang bagong simula para sa aming dalawa.
Isang simulang bubuo sa mga pagkukulang namin sa isa't-isa. Isang simulang
magpupuno ng saya sa maliit naming pamilya. Kay Rake. Kay Will at sakin. Hinalikan
niya ang noo ko at niyakap ako.

---mimi
Please check out my new story. I'm working on it's plot. It will be soon updated
pagkatapos ng ONS.
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 42

KABANATA 42

Hindi ko mapigilan ang sariling mapalingon kay Rake habang nagmamaneho. Hindi kasi
matanggal tanggal sa mukha nito ang ngiti simula pa kanina. Nangyari nga ang gusto
nitong mangyari. He made me moan in pleasure when he enters me slowly but roughly.
Hindi na ako nakaangal pa doon dahil maging ako ay nadala narin sa mga mapaglaro
nitong mga kamay. Pangalawang beses nya akong hindi tinigilan. Kung hindi ko pa
pinaalala dito na kailangan pa naming pumunta sa ospital ay nunka at tumigil ito.

Hindi pa yata sya nakontento doon kaya maging dito sa loob ng sasakyan ay
nakadantay parin ang kanyang palad sa hita ko. Pinipisil nya ito tuwing makikita
akong tumitingin sa kanya. Napapangiti na lang din ako.
"Let's live abroad" biglang saad nito ng huminto ang sasakyan dahil nagkulay pula
ang ilaw trapiko. Nilingon ko sya at natagpuang seryoso ito sa sinasabi.

"Bakit bikit bigla mong naisipang tumira sa abroad? May problema ba kung dito
nalang tayo?" hinawakan nya ang kamay ko. Malapad itong ngumiti na nagpataas sa
kilay ko.

"I want us to start a new life, with a new environment. Gusto kong mamuhay ng
walang ibang iniisip kundi ang pamilya lang natin. Dito kasi, maraming nakakakilala
sakin. Ayaw kong hatiin ang oras ko sa inyo ng anak natin at sa katungkulan ko sa
mga tao. I'm leaving politics." walang padadalawang isip na saad nito na tila ba ay
napag-isipan na nito ng mabuti ang desisyon. He's giving all his time on us. Nawala
ang ngiti sa labi ko.

"Rake, you don't need to leave your position. Maraming umaasa sayo." hinawakan ko
ang kanyang kamay at pinisil ito. I want him to think about his decision again.

"Gusto kong bumawi sa inyo ng anak natin Megan. Gusto kong sulitin ang bawat oras
ko sa pag-aalaga kay Will at sa pagmamahal sayo. I want to be a good father and a
good husband." saad nito at tiningnan ang kamay naming magkadaop. Nilaro laro nya
ang aking daliri at ang aking mga kuko.

"Your a great father Rake and I know that you're going to be a good husband. Ayaw
kong ihinto mo ang mga nakasanayan mo na. Ayaw kong ikulong mo ang sarili mo samin
ni Will. Kasi gusto ko na, kung ano ang Rake na nakilala ko noon, iyon rin ang Rake
na makakasama ko simula ngayon. " ngumiti ako ngunit hindi ako nakatanggap ng kahit
tipid man lamang na ngiti mula sa kanya. Seryoso nyang kinabig ang manibela at
pinatakbong muli ang sasakyan. Nawala na sa mga hita ko ang kanyang kamay.

"No Megan. Pinag-isipan ko na itong mabuti. Mapanganib ang politika. Maraming isyu
at isipin kaya hanggat maari ay gusto kong magbitiw na. Iba na kasi ang sitwasyon
sa ngayon. I already have you and Will, I can't take the risk. I'm fvcking scared
to take a risk" saad nyang hindi tinatanggal ang paningin sa kalsada. Tumango lang
ako at hindi na nagsalita pa. Pumihit ako paharap sa kanya at tiningnan syang muli.
 Mababakas ang pag-iiba nito ng mood. Iyon ang napansin ko sa kanya. He has a short
temper at kapag nasagi iyon ay napakahirap ng paamuhing muli. Idinantay ko sa hita
nya ang aking palad upang sana ay iparamdam o ipaabot dito na naiintindihan ko ang
punto nya ngunit napasinghap na lang ako sa kaba ng biglang gumewang ang sasakyan.
Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa malakas na pagbundol nito. Gulat ko syang
tiningnan. Handa na sana akong sighalan sya ngunit naunahan niya ako.

"Damn! stay seated Megan! Mababangga tayo sa ginagawa mo!" pagalit na singhal nya
na nasundan pa ng mga malulutong na mura. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano.
I have that effect on him huh? Naging bugnutin sya sa buong byahe namin hanggang sa
makarating na kami sa ospital. Pero kahit na ganun ay pinagbuksan nya parin ako ng
pinto. Nagkibit balikat nalang din ako sa naging asta nya. Malapad akong ngumiti
ngunit umismid lamang ito. Ipinulupot nya ang kanyang braso sa bewang ko kaya lihim
akong napangiti. Kahit pala galit sya ay hindi parin nawawala sa kanya ang pagiging
territorial.

Inakay nya ako papasok sa loob ngunit ilang hakbang palang ang nagagawa ko ay
nahinto na ako sa paglalakad. Isang hindi mapaliwanag na amoy ang sumalubong sa
ilong ko. Napatakip ako sa aking bibig ng makaramdam ng pagsusuka. Tila ba ay
bumabaliktad ang sikmura ko. Napahinto rin si Rake at nag-aalalang tiningnan ako.

"Wha'ts wrong?" tanong nito. Hinawakan nya ako sa likod na para bang inaalalayan
ako. Hindi ko sya pinansin at dumiretso na sa gilid at inilabas ang mga kinain ko.
Hindi ko na alintana pa ang mga taong napapatingin sakin. Mangiyak-ngiyak na ako sa
pagsuka. Naramdaman ko na rin ang panghihina ng aking katawan.

"Hey. Are you sick?" muling tanong nya. Hinawakan nya ang aking buhok at hinagod-
hagod ang aking likod. I want to kick his balls right now! damn! kita ngang
sumusuka na eh nagtatanong pa ang hudas!. Nang mahimasmasan na ay napatuwid ako ng
tayo. Hinawakan naman nya ang magkabilang pisngi ko at sinuri ang mukha ko.

"A-ang putla mo. Halika't pumasok tayo sa loob at ng masuri ang kalagayan mo." saad
nya at muli akong inalalayan papasok. Tumango lang ako ngunit ng muli kong
malanghap ang amoy ng medisina ay napaduwal na naman ako. "Fvck! what's wrong?"
nagpapanic na tanong nito. Ilang ulit syang napapalingon sa loob ng ospital.

"Masama ang pakiramdam ko. Ewan ko pero nababahoan ako sa amoy ng ospital.
Bumabaliktad ang sikmura ko kaya naduduwal ako." saad ko sa kanya. Niyakap niya ako
at pinahid ang kakaunting luha sa gilid ng aking mga mata.

"Ano ang gusto mong gawin ko? Do you want me to call a doctor?...damn! what
happening to you." umiling ako sa suhestyon nya at madiing napapikit.

"I want to lie down." tumango tango naman sya at muling hinagod ang aking likod.

"Gusto mong umuwi? mas komportable ang kama sa bahay."

"What about Will?"

"Babalik rin ako rito kapag maayos-ayos na ang pakiramdam mo. Aayusin ko ang papers
ni Will at ng maihanda na ang paglipat nya ng ospital. Aayusin ko rin iyong sa iyo.
Bigla ka nalang nawala sa ospital kaya malamang ay nagkakagulo na doon. Sa ngayon
ay kailangan mo muna ng mahaba-habang pahinga." Tumango na lamang ako dahil iyon
rin naman ang kailangan ko. Bumalik kami sa sasakyan. Sya na ang nagkabit ng
seatbelt ko. Itinukod ko ang aking siko sa pinto at hinilot ang aking noo. Dahan-
dahan lang ang kanyang pagpapatakbo at napapansin ko ang panaka-nakang pagsulyap
nito sakin.

"Keep your eyes on the road Rake. Nahihilo ako sa kakabaling mo sa ulo mo!"
pagalit na saway ko sa kanya. Napakunot naman ang noo nya at umayos ng upo.

"Bili muna tayo ng gamot sa botika. Pain reliever? Paracetamol? Or what?" hindi ko
alam kung bakit tila inis na inis ako sa kanya ngayon. I want to kick his ass out
of here so I can drive myself home fast. Pagalit ko syang tiningnan.

"Ang sabi ko iuwi mo na ako kaya diretso na sa bahay!" singhal ko. Kaagad namang
syang tumawa na ikinakunot ng noo ko.

"Okay. Okay, easy. Uuwi na." hindi natanggal sa mukha nito ang ngiti kaya mas lalo
lamang akong nainis.

"Bakit ka nakangiti dyan? Baka gusto mong sipain kita palabas! Argh! Tumataas ang
dugo ko sayo Rake!"Dahil sa inis ay iniuntog ko ang noo ko sa bintana ng kanyang
kotse. Damn! What's happening to me?

"Fvck Megan! Huwag namang ganyan." pigil nito sa ginagawa ko. Galit ko syang
tiningnan at kitang-kita ko ang pagtaas baba ng bukol sa kanyang leeg.

"Minumura mo ako Rake? Ihinto mo ito at lalabas ako!"

"Megan naman. Hindi kita minumura. Uuwi na tayo sa bahay okay. Kailangan mo nga
yata siguro yang itulog." mahinahong saad nya ngunit hindi parin humuhupa ang inis
ko sa kanya kaya sinabunutan ko sya.

"Aw! Baby naman." iwas nya sakin. Inirapan ko lang sya at nanahimik nalang.
Tiningnan ko sya at kitang kita ko ang pinipigilan nitong ngiti. Muli ko syang
inirapan at ibinaling ang atensyon ko sa labas. Maraming mga maliliit na tindahan
ng mga prutas at kung ano-ano pa. May nahagip ang aking paningin kaya malakas ko
syang natampal.

"STOP THE CAR!" sigaw ko. Kaagad rin naman syang huminto at kunot ang noong
binalingan ako. "I want something to eat." mahinahong saad ko sa kanya. Bumuntong
hininga sya at hinalikan ako sa noo. Nalukot naman ang mukha ko sa halik nya at
itinulak sya. Napatawa sya sa naging asal ko.

"Fine. Saang restaurant mo gustong kumain?" casual na tanong nya. Umiling lang ako
at may itinuro sa labas.

"Ayaw ko ng heavy meal. Gusto ko yun" saad ko. Tinggal naman nya ang kanyang seat-
belt at dinungaw ang itinuro ko. Nalukot ang kanyang mukha ng makita ito.
 "What the hell is that?"

"Ewan ko. Basta gusto ko nun" saad ko at muling itinuro ang pagkaing gusto ko. Isa
itong bao nang nyog na may kulay pulang linya sa gitna. Tiningnan ko sya at nakita
ang pagkunot ng noo nito.

"What?...Bakit ganyan ka makatingin? Baka gusto mong tusukin ko ng tinidor iyang

mata mo! " singhal ko dito ngunit nanatili lamang syang walang imik. Kaagad syang
napatawa at napamura. Madiin syang pumikit habang ngumingiti. Nakita ko pa ang
kakaunting luha sa gilid ng kanyang mga mata. I don't know kung anong nangyayari sa
kanya. Nang magmulat sya ng mga mata ay kaagad nya akong hinalikan ng paulit-ulit.
Nainisko dun kaya muli ko syang sinabunutan. Hindi nya alintana iyon sapagkat
hinawakan lang nya ang aking magkabilang pisngi at matamang tiningnan.

"Damn Megan. I'm not sure about this pero may hinala ako. Ghad! Finally" masiglang
saad nya at niyakap ako. Umirap lang ako at itinulak sya.

"Bibilhan mo ba ako o hindi?" naiinip kong saad sa kanya. Malapad na ngisi ang
kanyang isinagot.

"Yes baby. I will buy you anything. You want that thing? Fine! We will buy it all"

---mimi
VOTE.COMMENT AND BE A FAN

KABANATA 43

KABANATA 43

Hinalikan nya akong muli bago lumabas sa sasakyan. Sumunod naman ako at lumapit sa
nagtitinda. Kaagad na pumulupot sa bewang ko ang braso nya. Napangiti ang aleng
nagtitinda kaya ginantihan ko rin ito ng ngiti. Nagpabili ako kay Rake ng tatlo,
gusto pa sana nitong dagdagan ngunit hindi ko na sya pinahintulutan.
"Three is enough Rake. Bibili pa tayo ng papaya. Yung medyo hilaw." saad ko sa
kanya. Kumunot naman ang noo nito ngunit saglit lang iyon dahil kaagad itong
napalitan ng isang malapad na ngiti.

"Aanhin mo iyon?" tanong nito habang dala dala ang supot na may lamang kalamay.
Iyon raw ang tawag doon. May free taste pa kami kanina kay aleng nagtitinda.
Tiningnan ko naman sya ng tingin na nagpapahiwatig kung nag-iisip ba ito o hindi.

"Syempre kakainin. I want to dip it in that kalamay." naramdaman ko ang paglalaway

ko sa iniisip. Where is that damn papaya?

"Ale saan po ang nagtitinda dito ng papaya?" tanong ni Rake. Malapad na ngumiti ang
tindera at inabutan kami ng isa pa sa tinda nito.

"Sainyo napo iyan sir. Mukhang naglilihi po ang misis nyo. Dumiretso lang din kayo
doon. May nagtitinda dyan ng papaya." saad nito at iminuwestra samin ang daan.
Natigilan ako sa sinabi nito. Inalalayan ako ni Rake na maglakad ngunit hindi ako
nakagalaw sa kinatatayuan ko. Biglang tumuyo ang aking lalamunan sa sinabi nito.
Napatingin ako kay Rake bago binalingan ang tindera at pagak na tumawa.

"I'm not pregnant. Pero salamat dito." pagtatama ko sa tindera. Hindi ko na

hinintay pa ang sasabihin nito at nagpatiuna ng maglakad sa kung saan ang sinabi
nitong may nagtitinda raw ng papaya. Bumili kami ng dalawa. Inilagay nya sa likod
ng sasakyan ang pinamili at muling nagpatuloy sa pagmamaneho pauwi.

"You're silent" saad nitong bigla sa gitna ng katahimikan. Bumaling ako sa kanya
at tiningnan syang mabuti. Hindi ako mapakali dahil sa hindi maalis-alis sa isipan
ko ang sinabi nung tindera.

"I'm not pregnant right? Ghad! Ni withdraw mo naman diba?" tanong ko sa kanya.
Hindi sya sumagot kaya hinampas ko sya sa braso. "Tell me Rake! Diba sinabi mong
iwi-withdraw mo? I'm not pregnant right?" muling tanong ko ng hindi ako
makatanggap ng sagot mula dito. Pinagbuksan kami ng gate ng guard at inihinto nya
ang sasakyan sa tapat ng bahay. Pinatay nya muna ang makina bago ako nilingon. Kita
ko ang pagbuntong hininga nya.
"Why Megan? Don't you like another child? Ayaw mo bang masundan si Will?" malumanay
na tanong nito. Galit ko syang tiningnan.

"You didn't answer my question Rake!" singhal ko sa kanya. Nagpuyos ako sa galit
ng lumabas ito at umikot sa banda ko. Pinagbuksan nya ako ng pinto ngunit hindi ako
bumaba. I want an answer! I badly want an answer!

"I accidentally spill my seeds inside you. And I am not sorry about that" iyon
lamang ang hinintay ko bago ako lumabas at sinipa sya sa binti. Napadaing sya at
napangiwi sa sakit.

"Napakatuso mo Rake!" galit na singhal ko sa kanya. Tumuwid sya ng tayo at

isinandal ako sa pinto ng kotse. Kinulong nya ako sa mga braso nya. Namungay ang
kanyang mga mata habang hinahagod ako ng paningin nito.

"Bakit ka galit na galit? Bakit Megan? Ayaw mo ba talagang magkaanak muli sakin?
We will get married soon. Dapat ay inasahan mo ng mabubuntis ka talaga sakin."

"Hindi naman kasi sa ganun Rake! I want babies but...but it's too soon. Maliit pa
si Will" nakasimangot na saad ko. Unti-unting sumilay sa mukha nito ang ngiti.
Ninakawan nya ako ng halik at iginiya ako papasok. Inalalayan nya ako paakyat sa
hagdan maging sa paghiga sa kama. Napairap ako sa kanya. Damn! I'm not fragile.
Umupo sya sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko.

"We should buy a bigger house sa States Megan. Para naman may malaking playground
ang mga anak natin. We should start looking for a house. I'll contact some agency"
saad nya habang hinihilot ang mga daliri ko at kinuha ang kanyang cellphone sa
bulsa ng suot nito. He's serious. Ipinikit ko ang aking mga mata at nakaramdam ng
kaginhawaan ng bumalot sakin ang malambot na comforter.

"Two-storey house? Hmm. Dapat carpeted ang floor para safe ang babies. We should
have a bigger lawn and a bigger pool. Dapat malaki ang masters bedroom. What do you
think Megan?" pagpapatuloy nya habang may kung anong tinitipa sa hawak na
cellphone. Tiningnan ko sya ng masama dahil sa mga pinagsasabi nya.
"Tumahimik ka Rake. Sumasakit ang ulo ko sayo. Ang mabuti pa ay ayusin mo na yung
papeles namin ni Will. Atsaka paki ayos narin yung papaya. Lakihan mo ang hiwa"
inis na saad ko at pumikit ulit. Natigil sya sa pagsasalita. Hinintay kong tumayo
sya ngunit hindi nya iyon ginawa. Nagmulat akong muli ng paningin at sumalubong
sakin ang malapad nitong ngiti.

"Tatayo ka dyan o sisipain kita palabas?!" tumayo naman sya kaagad at dumistansya.
Humalakhak sya habang nakatingin sakin kaya ibinato ko sa kanya ang unan ngunit
kaagad naman nito iyong nasalo at muling ibinalik sa gilid ko. Sumeryoso na ang
kanyang ekspresyon at hinalikan ako sa noo.

"You make me so damn happy Megan. So damn happy" muli nya na naman akong hinalikan
sa labi bago umalis. Nagtagal ang aking paningin sa nakasarang pinto at unti-unting
napangiti. Niyakap ko ang unan at pumikit muli.

NAGISING ako ng makarinig ng marahang yabag ng paa. Unti-unti kong iminulat ang
aking mga mata at bumungad sakin si Rake na dahan-dahang naglakad palapit sakin.
May dala itong tray na sa tingin ko ay naglalaman ng iniutos ko sa kanya. Kaagad
akong umupo at tiningnan ang dala nito. Inilapag nya ito sa harapan ko. Tulad nga
ng sinabi ko sa kanya ay malalaki ang hiwa ng papaya kaya mas lalo lamang akong
natakam.

"Sorry kung nagising kita." saad nito habang tinitingnan akong kumakain. Inalok ko
sya ngunit umiling lamang ito. Hindi ko na pinilit, kung ayaw nya edi wag. Nasa
ganun lang kaming posisyon. Ako na kumakain habang sya na binubusog na lamang ang
sarili sa pagtingin sakin. Nang maubos ko na lahat ay iniligpit naman nya ito
kaagad.

"How are you?" tanong nya habang inaayos ang comforter.

"I'm fine, I guess" maiksing sagot ko dito. Tumango naman sya.

"How's the baby doing?" muling tanong nya. Napairap ako sa kanya at pilit na
ngumiti.

"She's okay, she's been having some mercy on me with the morning sicknesses" saad
ko na may halong biro.

"Did you mean he? I think it's a baby boy" saad nya at ipinagdaop pa ang mga palad
naming dalawa. Napakunot ang noo ko at kaagad syang pinalo ng unan.

"Tumigil ka nga! that was supposed to be a joke! hindi pa nga tayo sigurado kung
may laman nga ba itong tyan ko inuunahan mo naman. And if ever it has.Then I prefer
a baby girl this time. May Will na tayo kaya baby girl naman" saad ko sa kanya.
Tumango lang ito at ngumiti. Umusog ako upang makahiga sya sa tabi ko. Niyakap nya
ako habang nakahiga kami sa malambot na kama. Ginawa kong unan ang kanyang braso.

"Ano nga palang nangyari sa lakad mo? Okay na ba?" sinulyapan ko ito. Nilalaro nya
ang aking buhok. Hinagod hagod nya at hinahalik-halikan.

"Naayos ko na. Pupwede na natin syang ilipat ng Hospital. Na contact ko na rin ang
hospital na paglilipatan niya sa States. Sa makalawa na tayo aalis." saad nito.
Tumango naman ako at inihilig ang ulo ko sa dibdib nya. This is where I belong.
Wrapped in his arms. In bed. Sa dami ng nagyari ay ngayon ko lang talaga masasabi
na kontento na ako sa takbo ng buhay ko. Hindi ko alam na may isasaya pa pala ako.
Noong magulo pa ang ikot ng mga mundo namin ay masaya na ako ng isilang ko si Will.
Masaya na ako na malayo kami kay Rake. Ngunit ngayon, nasa ayos na ang lahat.
Nawala na iyong takot sa puso ko. Iyong agam-agam na gumagambala sa isipan ko sa
tuwing maiisip si Rake. At natagpuan ko na ang tunay na kaligayahan sa piling ng
nag-iisang lalaking minahal ko. Iba pala talaga kapag nakalaya ka na sa mga bagay
na kinatatakutan mo. Na tuluyan ka nang nakausad sa putik na pinaglugmukan mo.

I am ready to build my Family now. Kahit saang parte man iyan ng daigdig ay handa
akong salubingin ng isang malapad na ngiti ang mga pagsubok na darating pa. With
Will and Rake by my side.

"Ahm. Nagkita pala kami ng mama mo kanina" biglang saad nito na nagpapukaw sa
malalim kong pag-iisip. Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at hinarap sya. Ngayon
ko lang din naisip sina ina at ama. Alam ko na hindi maayos ang huling pag-uusap
namin at umaasa parin akong mamumulat na ang mga ito sa totoong kahulugan ng buhay.
It is not about money.

"Saan kayo nagkita at ano ang sinabi nya sayo?" nag-aalalang tanong ko dito. Sana
nga lang ay hinsi na naman ito humingi ng pera. Kasi kung nagkataon ay wala na
talaga akong mukhang maihaharap pa kay Rake.

"Sa labas ng ospital. Monthly check up na papa mo." saad nito at muli akong
pinahiga sa dibdib nito. Iniyakap na naman nya ang kanyang braso sa katawan ko na
para bang ayw nitong mawala ako sa mga braso nito.

"O tapos? ano nga ang pinag-usapan nyo?"

"Nothing important." kibit baikat nitong saad. Tiningnan ko sya ng masama at

sinuntok ang dibdib nito. Napadaing naman sya kaagad ngunit hindi naman ako nito
itinulak palayo.

"Ayusin mo yang nothing important mo ha?! ano nga ang napag-usapan nyo?"
pangungulit ko dito. Humalakhak ito kaya bahagyang nagtaas baba ang dibdib nito
kasama ang nakahilig kong ulo.

"Ayun nga. Nagkita kami tapos sabi nya na....hindi pa raw niya nababayaran iyong
buwis sa lupa nyo kaya humingi sya ng kaunting tulong sakin. See? it's not that
important" Napaupo na ako sa narinig at hindi makapaniwala sa nagawa ni ina. Oo,
alam ko na kaya nya iyong gawin pero pati ba naman sa buwis ng lupa? at ang lupa pa
talagang ibinigay ni Rake sa mga ito. Napadiin ang pagkakapikit ko at napasabunot
sa buhok.

"Oh my fvk!" malutong na mura ko at nakasimangot na tiningnan sya. "I'm sorry.

Babayaran ko nalang iyon kapag nagkapera ako. Tsk! si ina talaga!" saad ko dito.
Umupo rin sya at niyakap ako mula sa likod.

"Megan. Magpapakasal rin naman tayo kaya ang pamilya mo ay pamilya ko na rin at
anong babayaran? may utang ka pa nga sakin. Pero pwede ko iyong idagdag. Ihanda mo
na ang dalawang linggo mo Megan. Susulitin natin yan pagkatapos ng kasal." saad nya
habang hinahalik-halikan ang leeg ko. Pumihit ako paharap sa kanya at hinawakan ang
magkabilang pisngi nito.

"Pera ang utang ko sayo kaya pera rin ang ibabayad ko! masyado naman yatang mahaba
iyong two weeks! pero di nga? ilan ang ibinigay mo kay ina?" saad ko dito ngunit
nag-iwas sya ng tingin at tumihaya sa kama. Nakapulupot ako sa kanya kaya pati ako
ay napahiga rin.

" Sssh. Let's not talk about that baby. Hahaba lang ang usapan natin." saad nito at
buong pagmamahal akong hinalikan sa mga labi. Marahan lang iyon ngunit ramdam na
ramdam ko ang intensidad sa bawat paghagod nito. Mas lalo lamang bumugso ang
nararamdaman namin ng lumalim na ang halik. His tongue is searching for entrance
and I gladly accept it. Ipinulupot ko ang aking mga binti sa kanyang bewang upang
mas palalimin pa ang halik.

"I'm yours and I'll be yours forever baby. I love you."

---mimi
Kindly check my new story entitled SEBASTIAN's CRUELTY. The next chapter would be
the last. Will, Megan and Rake will surely miss you.
VOTE. COMMENT AND BE A FAN.

WAKAS

WAKAS

Nagising ako mula sa isang mahimbing na tulog ng maramdaman ko ang mumunting kamay
na yumuyogyog sakin. Gusto kong mainis at sigawan ang may gawa ngunit kusa akong
napabangon ng makarinig ng paghikbi. Natagpuan ko si Althea, ang bunsong anak namin
ni Rake sa gilid ko. Puno ng luha ang mukha nito kaya kaagad akong dinalaw ng kaba.
Mas lalo lamang itong ngumawa at niyakap ako. Napangiti ako at hinagod ang kanyang
likod.

"Why is my baby crying?" Malambing na tanong ko dito. Mas lalong humigpit ang yakap
nito sakin at nararamdaman ko na ang pagkabasa ng suot kong night dress dahil sa
walang humpay nitong pag-iyak. Althea is three years old and she's a stubborn girl,
iniispoil kasi ni Rake kaya lumaki itong palaging nakukuha ang gusto. Ngunit kahit
na ganoon ay malambing pa rin naman ito.
"Kuya ruined my doll again! Let's go to daddy and I'll tell him this!" galit na
saad nito. Namumula pa ang magkabilang pisngi nito. Nagpabuga ako ng isang malalim
na buntong hininga. Ganito nalang palagi ang nangyayari sa dalawa. Si Althea ang
palaging umiiyak kapag nag-aaway silang dalawa ng kuya Will nito ngunit ito naman
ang laging nananalo. Sa tuwing nagkakairingan ang dalawa ay parati rin nitong
sinusumbong ang kapatid sa ama nito.

"Baby girl. Daddy's in the office already. Let's talk to kuya Will nalang okay?"
alo ko dito ngunit nalukot lang ang kanyang mukha.

"No! Let's go to his office and I'm gonna tell him how kuya ruined my doll." hindi
ito nagpapigil kaya wala akong nagawa kundi ang pagbigyan ito.

"Okay. I'm going to wash first and you go tell your nanny to dress you up" tumango
ito at tumakbo na palabas. Nagtungo ako sa banyo at naligo. Kasabay ng pagdampi ng
malamig na tubig sa balat ko ang pagbuhos ng mga alaala ko sa nangyari ilang taong
na ang nakalipas. Inilipat namin dito sa States si Will at di nagtagal ay naging
mabuti naman ang lagay nito. Dito narin kami bumuo ng pamilya ni Rake. Iniwan namin
ang mga mapapait na alaala sa Pinas at bumuo ng mga bagong ala-ala dito na babaunin
namin hanggang sa hukay. Dito na nag-aaral si Will at dito ko rin ipinanganak si
Althea. Hinding hindi ko makalimutan kung papaano umiyak si Rake habang karga karga
nito ang anak. Kung papaano kumukunot ang noo nito sa tuwing pinapalitan nya ng
diapers si Althea at kung papaano ito napapairap sa tuwing umiiyak ang anak nito sa
gitna ng mainit naming pagtatagpo.

Everything is in the right place. Tuluyan na ngang nagbaba si Rake sa posisyon nito
pagkagobernador ng mangibang bansa kami. Dito ay nagtayo sya ng isang kompanyang
pinalago nito. Isang taon lang ang binilang ko ng tuluyan na itong nakilala sa
matagumpay na pamamalakad nito sa negosyo. Sa ngayon ay kontento na ako sa ikot ng
buhay ko dahil sa mga oras na kasama ko ang pamilya ko ay natagpuan ko ang tunay na
kahulugan ng pagmamahal.

Minadali ko na ang pagligo ng marinig ang marahas na pagkatok ni Althea sa

pintuan. Nang lumabas ako sa banyo ay bumungad sakin ang nakahalukipkip na mukha
nito. Mahina akong napatawa bago kumuha ng damit at nagbihis. Hawak ko ang kamay
nito ng bumaba kami sa hagdan. Nakita ko si Will na inaayos ang sintas ng sapatos
nito. Nilapitan ko ito at tinulungan. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pag-irap
ni Althea sa kapatid bago nagmartsa palabas. Inayos ko rin ang buhok nito pati ang
pagsuot nito sa kanyang bag. Nang matapos ay tiningnan ko ito sa mga mata ngunit
nag-iwas ito ng tingin.
 "Will may sasabihin ka ba kay mama?" mahinahong saad ko dito. Ngumuso ito bago ako
tiningnan.

"Mama hindi ko sinira ang manika ni Thea. Inutusan nya akong ibraid ang buhok ng
laruan nya ngunit umayaw ako kasi hindi ko alam kung papaano gawin iyon. Nagalit
sya sakin at pinilit ako kaya ginawa ko. Ayaw nya naman sa naging resulta kaya
tinanggal nya. Natanggal rin iyong buhok ng manika nya at umiyak na sya. Huwag ka
sakin magalit mama. Si Thea naman kasi eh." pagpapaliwanag nito. Ngumiti ako at
hinalikan sya sa pisngi.

"Sinong may sabing galit ako?"

"Pupunta kayo kay papa diba? Magsusumbong na naman iyong si Thea." nakangusong
saad nito.

"Ganun naman parati diba? But don't worry. I will explain everything to your dad
and just prolong your patience and be considerate to your sister. Ano nga ulit yung
sinabi ko sayo tungkol sa kapatid mo?" saad ko dito. Kahit rin naman magsumbong si
Althea sa ama nito ay hindi naman din pinapagalitan ni Rake si Will. Naiintindihan
na naman nito ang away ng magkapatid.

"Love and protect Thea. Hindi ko naman nakakalimutan yun mama kaya kahit naiinis
na ako minsan sa kanya ay hindi naman ako nagagalit." napangiti ako sa sinabi nya
at muli syang hinalikan sa pisngi.

"Such a good and sweet boy" puri ko dito. Kaagad naman syang napangiti at
magkahawak kamay kaming lumabas at pumasok sa sasakyan. Magkasama ang magkapatid sa
likod habang ako naman ang nagdadrive. Naririnig ko kung paano inisin ni Althea ang
kapatid. Tinitingnan ko sila mula sa salamin at napapangiti na lamang ako sa
ginagawa ng bunsongAnak. Ginugulo niya ang buhok ng kapatid at pinipingot ang ilong
nito. Kitang kita ko ang inis at pagpipigil ni Will. He's a very good brother kay
Althea kaya kahit anong pangungulit nito sa kapatid ay pinagbibigyan lamang ito ni
Will. Inihatid muna namin sya sa kanyang paaralan bago kami tumulak sa kompanya ni
Rake. Hawak-hawak ni Althea ang kamay ko habang palundag-lundag na hinihila ako
papasok.
"Good morning ma'am. Morning princess" bati ng mga empleyado. Ngiti lang ang
tanging naging sagot ko sa kanila habang si Althea naman ay kumakaway pa. Pumasok
kami sa presidential elevator at nagtungo sa pinakahuling floor kung saan naroon
ang opisina ni Rake.

"Good morning Rhiana." bati ko sa secretary ni Rake. Malapad naman itong ngumiti
sakin."Good morning ma'am. Mr. Romualdez is in the conference room and currently in
a meeting with the elders. Do you want me to call him?" magalang na tanong nito
bago pa ako makasagot at nauna ng nagmartsa si Althea papasok sa opisina nito at
binuksan ang pinto kung nasaan ang ama nito. Hindi ko na ito napigilan kaya
napatampal nalang ako sa aking noo at pumasok na din.

"Daddy! I have something to tell you!" malakas na sigaw nito. Kitang kita ko ang
gulat na ekspresyon ng mga taong naroon. Nakakunot rin ang noo ni Rake ng makita
ang anak. Tumakbo si Althea sa ama nito at nagpakarga na ginawa naman ni Rake.
Lumipad ang tingin nito sakin kaya nagkibit-balikat lamang ako. Binati ako ng mga
naroon at tipid akong ngumiti bilang ganti. Lumapit ako kay Rake na nakatayo habang
karga ang bunso nito. Hinalikan nya ako at napangiti na.

"So, what's my princess want this time? Is it your kuya Will again?" natatawang
tanong nito na parang alam na ang sasabihin ng anak. Tumango naman kaagad ito at
nanggilid ang luha. Dyan nya kasi nakukuha ang loob ng kanyang ama. Bumuntong
hininga ito at binalingan ang mga ka meeting nito.

"Meeting is done. All of you can leave now " maawtoridad na saad nito. Kaagad
naman ding nagsilabasan ang lahat at kami na lamang ang naiwan.

"Daddy kuya ruined my doll again. I just asked him to braid my dolls hair but he
pulled it off! Now my doll is bald and she's not pretty anymore! Daddy I don't want
ugly doll" sumbong nito sa ama at bahagya pang suminghot. Alam talaga nya kung
paano kunin ang atensyon ng ama. Tiningnan ako ni Rake na para bang nagtatanong
kung iyon ba ang totoong nangyari. Bahagya akong umiling kaya natawa na lang din
ito. Alam na kasi nito kung saan patungo ang usapang ito.

"So, what do you want daddy to do? You know that I don't want my princess to cry
right? Do you want bigger and pretty dolls?" saad nito. Kaagad na tumigil sa pag-
iyak si Althea at malapad ng ngumiti na sinasabayan pa nito ng tango. Lihim akong
napairap at lumabas sa silid. Umupo ako sa swivel chair ni Rake at pinakialaman ang
papeles sa mesa nito. Sumunod naman agad si Rake na karga ang anak.
"Yes. Yes. Yes. I want a new doll daddy. A talking doll this time just like Angel's
doll" saad nito. Angel is her friend. Anak ito ng kaibigan ni Rake.

"Okay. We will buy a talking doll for you later. But for now, I have gummy bears
for you and your aunt Rhea will give it to you" kaagad na nagningning ang mga mata
nito at dali-daling lumabas upang puntahan ang sekretarya ni Rake. Napailing ako ng
lumapit si Rake sakin at pinatayo ako upang sya ang maupo bago ako hinila paupo sa
hita nito. Inamoy nya ang leeg ko at hinalik halikan.

"You should not spoil your daughter Rake." hindi ko alintana ang mga halik nito sa
pisngi ko at ipinagpatuloy ang ginagawa. Tinitingnan ko ang mga drawer nito.

"You cant blame me. Our daughter is just so sweet that I find it hard to say no. "
nasa tyan ko na ang kamay nito at humahaplos doon. It sent shivers on my entire
body. Hinarap ko sya at itinaas ang nahagilap ko ra drawer nito.

"Ba't may condom dito? Do you have mokey business in here?" pag-aakusa ko sa kanya
ngunit sa halip na sumagot at hinalikan lamang ako nito. Tinanggap ko ang halik nya
at pinaunlakan ang kanyang dila na pumasokSa bibig ko. Naging mailap narin ang
kanyang kamay na dumadapo na sa kung saan-saan. Bago pa ako tuluyang tangayin ng
pagnanasa ay ako na mismo ang pumigil sa mga kamay nitong nasa dibdib ko na.

"I dont want to have sex in here Rake. Mamaya mo na iyan ilabas sa bahay."
natatawang saad ko bago tumayo. Umangal ito ngunit hindi na rin nagpumilit. Alam
nya kung paano ako magalit kapag pinilit dahil talagang magkakamay sya ng isang
linggo tulad ng nagyari noon. Hindi ko mapigilang matawa ng maalala kung paano ito
naging bugnutin sa loob ng isang linggo.

Bumalik si Althea na may nginunguya at nagyaya ng pumunta ng mall. Tulad ng sinabi

ko ay sya talaga ang nasusunod pagdating kay Rake kaya ang nangyari ay cancel ang
lahat ng appointments ni Rake sa buong araw. Nagpakarga si Althea sakin paalis
ngunit ng makita ko ang mga nanglalagkit nitong kamay dahil sa gummy bears na
kinain ay ipinasa ko ito kay Rake. Umapela pa ito ngunit nilakihan ko sya ng mata
kaya wala rin syang nagawa.

Napapatawa ako sa tuwing dumadapo ang kamay ng anak nito sa kanyang pisngi.
Napapahalakhak rin si Althea sa kanyang ama. Nang makapasok na kami sa sasakyan ni
Rake ay nilinis ko na ang mga kamay ng anak. Nasa front seat kami ni Althea at
katabi si Rake na syang magmamaneho. Ilang minuto lang ng makarating kami sa mall
at dumiretso na sa toy factory store. Busying busy ang mag-ama sa pamimili ng
laruan kaya naglibot rin ako sa iba pang stall.

Napadpad ako sa baby's section. Naaalala ko pa noong sabay kaming bumibili ni Rake
ng mga baby stuff para kay Althea na hindi ko pa naipapanganak. He did buy a lot at
ang nangyari ay hindi naman nagamit ni Althea lahat. Nalibang ako sa pagtingin ng
mga damit pangbata kaya hindi ko namalayan ang babaeng namimili rin. Nagkabanggaan
kami at nagkatinginan. Nanlaki ang mga mata ko ng mamukhaan ang babae.

"Maria?" gulat kong saad. Maging ito ay nagulat rin at parang nahihiya. Bumaba ang
tingin ko sa tyan nito at napasinghap ng makita ang umbok dito. Hinawakan nya ito
na parang itinatago sakin kaya napakunot ang noo ko.

"M-megan ano ang ginagawa mo rito?" tanong nito at tiningnan ang hawak kong damit
pangbata. Tipid akong ngumiti at muling sinulyapan ang tiyan nito.

"Pumapasyal lang. Ikaw? I guess bumibili ka ng babay stuffs para sa anak mo?"
nakangiting saad ko sa kanya ngunit tila minasama nya ito.

"Don't mock at me Megan." napakunot ang noo ko sa naging reaksyon nya. Kita ko ang
galit sa mukha nya. Napailing ako at napairap.

"For the love god Maria! I am not mocking you. Hindi ko alam na hindi ka pa pala
nakamove-on sa nangyari noon. Maria matagal na iyon at kahit na inis na inis ako sa
iyo noon ay umaasa pa rin naman akong magkakabati tayo balang araw" pagak itong
tumawa at mas lalong namula sa galit. Kahit na gusto ko syang patulan ngayon ay
pinipigilan ko pa rin ang sarili ko dahil inaalala ko ang pagbubuntis nya.

"Huwag kang magdilang anghel sa harapan ko Megan. You ruined my life. You ruined
my future. Kung hindi mo sana nilandi-landi si Rake di sana'y may ama itong
dinadala ko!" sigaw nito. Nakaagaw na kami ng atensyon kaya nagsisimula narin akong
mawalan ng pasensya. Sisinghalan ko na sana sya ngunit naunahan ako ni Rake na
kakarating lang.
"What the fvck is going on here?" saad nya habang tinatakpan ang tenga ng anak.
Tiningnan nito si Maria at napataas ang kanyang kilay ng bumaba ang tingin nya.

"Buti naman at dumating ka. You didn't told me na may anak ka pa lang iniwan sa
tyan ng ibang babae. Maria's claiming you as the father of her child" taas ang
kilay kong sumbat kay rake na nagdilim ang anyo. Alam ko namang gawa-gawa lang ni
Megan ang sinasabi nya. She's good at lying pero hindi nya iyon nagawa ng maayos
this time.

"What the hell? I didn't even fvck you Maria kaya bakit ako nagkaroon ng anak
sayo?" disgust is visible in Rake's face. Nagpapalit palit naman ng tingin si
Althea sakin at kayMaria. Kita ko ang pagtaakas ng kulay sa mukha nya kaya napairap
ako at pagak na tumawa. Lumapit ako sa kanya at nagtaas ng kilay.

"Maliit na ang tingin ko sa iyo noon Maria ngunit mas lalong lumiit ngayon. Huwag
mo akong sisihin sa mga nangyari sa buhay mo at huwag mong masumbat-sumbat sakin
ang kawalan ng ama ng anak mo dahil in the first place ay hindi ko sinabing ibuka
mo ang mga hita mo sa lalaking hindi ka kayang panagutan. It's your choice. Sarili
mong kagustuhan ang sirain ang buhay mo" kita ko ang pagpupuyos nito ng galit kaya
kahit na galit rin ako ay nag-aalala pa rin ako sa kalagayan ng anak nya. The baby
is innocent. Huwag nga lang maging katulad ng ina nya. Akma nya akong sasampalin
ngunit mabilis ang kamay ni Rake na pinigilan ito.

"Don't lay your hands on my wife Maria. Not in front of me. Not in front of our
daughter" nakatiim-bagang banta nito. Natigilan si Maria at bumagsak ang tingin kay
Althea. Nanggilid ang mga luha nito at nagmartsa paalis. Nagpabuntong hininga ako
at nilingon si Rake na karga na ang anak nito.

"Hinanap ka namin kasi bigla kang nawala. I'm sorry for that." saad nito sa
mapupungay na mata. Ngumiti ako at hinalikan sya.

"Stop kissing daddy, mommy. We haven't buy my doll yet" masungit na saad nito kaya
napahiwalay kami kaagad. Bumili na kami ng mga laruan para kay Althea at Will. Si
Althea pa mismo ang namili ng laruan para sa kuya nito. Alam kong may pagka spoiled
sya ngunit sa kabila niyon ay alam kong mahal na mahal nito ang kapatid. Naglibot
pa kami bago nagdesisyon na sunduin si Will.
 "Oh. Daddy buy that for you. " saad ni Althea kay Will at ibinigay ang laruang
pinili nito para sa kapatid. Nakangiting tinanggap naman ito ni Will.

"Thank you Thea" saad nito. Sumakay na silang dalawa sa likod habang kami naman ni
Rake ang nasa unahan. Nakadantay sa hita ko ang isang kamay ni Rake habang ang isa
naman ay nakahawak sa manibela. Nakatingin ako sa harapang salamin at tinitingnan
ang makapatid. Ibinibida ni Althea ang bagongManika nito sa kapatid. Napabaling ang
atensyon ko kay Rake na nakangiti habang maingat na nagmamaneho. Ngumiti rin ako at
humilig sa balikat nito.

Mabilis kaming nakarating sa bahay. Tumakbo si Althea papasok habang nakasunod

naman si Will dito. Pati sa mga katulong ay panay ang pagbibida ni Althea sa manika
nito. Napailing lamang ako at umakyat na sa itaas. Sumunod naman agad si Rake
sakin. Hinubad ko ang damit ko at nagbihis ng mas komportableng damit. Hindi ko
alintana ang gutom na mga mata ni Rake na nakatingin sa katawan ko. Nasa
kalagitnaan ako ng pagbibihis ng pumulupot ang mga braso nito sa bewang ko. Hindi
ko na tinuloy ang ginagawa at hinarap na lamang ito. Napangiti ako ng makitang
nakahubad na ito ng damit at tanging ang boxer na lamang ang tanging saplot niya.
Makahulugan syang ngumiti at hinaplos ang tyan ko pataas sa aking dibdib. Hinawakan
ko ito para matigil.

"Baka pumasok bigla si Althea. Alam mo naman iyon. Hindi mahilig kumatok" saad ko
na nasundan ng isang halakhak ng bumalik sa ala-ala ko iyong pangyayari noon. Nasa
kalagitnaan kami ng isang mainit na pagtatalik ng biglang bumukas ang pinto at
pumasok ang naiiyak na si Althea. Hindi ko mabilang kung nakailang mura sya noon.

"Sinigurado kong nakalock ang pinto this time Megan. Walang Althea o Will ang
manggugulo ngayon" saad nito at hinahalik-halikan ang tenga ko. Nakikiliti ako at
napasigaw ng buhatin ako nito at inihiga sa kama. Makahulugan syang ngumiti at
buong pananabik akong hinalikan. Gumapang rin ang kanyang kamay sa dibdib ko at
nilaro ang mga ito. Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi ng maramdaman ang
sensasyong dala ng mga halik nito. Mas lalo pang tumindi ang pagnanasa ko ng
bahagya nyang hinihimas ang akin at idinidiin ang kanya sa sentro ko sa kabila ng
mga suot namin. Napahagikhik ako ng maramdaman ang pagmamadali sa mga kilos nito.
Ang kamay nyang mabilis na natanggal ang hook ng aking bra. Napatigil kami ng
makarinig ng pagpihit sa siradura. Sabay kaming napatinginDoon. Marahas na
mumunting katok ang aming sunod na narinig.

"Daddy? Open the door. I don't know how to make my doll talk. Kuya said it has no
battery. Daddy! If you're not going to open this door then I will going to sleep
with mom and you wont have your alone time with her!" ilang mura ang narinig ko kay
Rake. Sinabunutan nya muna ang kanyang sarili bago tumayo.
"Oh god. I have a very stubborn daughter!" rinig kong saad nito sa sarili. Muli
akong napangiti at napapikit. Ito ang buhay na pinili ko. Ang kasama si Rake at ang
mga anak namin. Kung tatanungin ako ngayon kung gusto ko bang ibalik ang panahon at
itama ang mga pagkakamali noon ay hindi ang magiging sagot ko. Sa ngayon ay
kontento na ako sa kinahantungan ng mga pangyayaring iyon. Nakulong si Lorenzo na
pinatawan ng parusa na naaayon sa batas. May sariling buhay na si Maria kasama ang
magiging anak nito. Sina mama naman ay pinapadalhan pa rin ng pera ni Rake,
nagkasagutan na kami sa bagay na iyan ngunit nagpumilit ito.Now, I have found my
happiness. The happiness because of my little family. The happiness that is full
with love. Malapad akong ngumiti at napatingin kay Rake na badtrip dahil sa anak
nito. Ngayon natin matetest ang pasensya mo sa mga anak mo Rake. Lalo na ngayong
may isa na namang paparating at makikigulo sa buhay natin. Napangiti ako at
napahawak sa tiyan ko. Our little Rake.

---mimi
SEBASTIAN'S CRUELTY WILL BE UPDATED SOON. HOPE TO FEEL YOUR PRESENCE THERE.
VOTE,COMMENT AND BE A FAN

Mimi's note

mimi's note.
I want to take this opportunity to thank you for spending your time reading One
night son until the end. Sana po ay samahan nyo parin ako sa pagbubukas ko ng
panibagong libro sa buhay ni Christina sa kamay ni Sebastian. I started drafting
Megan and Rake's story during the OBTML days. I will surely miss my characters here
and they will surely miss you too. Hope to still feel your presence and support in
Sebastian's cruelty. I will start to update it tomorrow. This is Megan and Rake
saying goodbye to all of you. God bless.

ONE NIGHT SON IS SIGNING OFF...