?? The Heiress and The Pauper (Frozen - Delights)

The Heiress and the Pauper
44.1K 1.1K 46
by frozen_delights
Prologue
AYAW ng patagalin pa ni Annika ang paghingi ng tawad kay Walter. She already wasted
four years. She
couldn't wait another four years to ask for his forgiveness. Mula sa school at sa
part-time job na pinapasukan
ng binata ay sinundan niya ito. Wala pa siyang ideya kung saan ito umuuwi. Nang
makita niya itong pumara ng
jeep ay inutusan niya ang kanyang driver na buntutan lang ito.
Nanlumo siya nang matuklasang bumalik ito sa dating bahay. Malayo iyon sa
unibersidad na pinapasukan
nito. Nakaramdam siya ng awa rito. Ang oras na dapat ay ipinapahinga na lamang nito
ay nauubos pa sa
pagko-commute pauwi.
Bumaba siya ng sasakyan upang sundan ang binata.
"Ma'am, sasamahan ko na po kayo," may pag-aalalang wika ng kanyang driver.
"Huwag na ho, Mang Ernie. Ayos lang po ako."
www.ebook-converter
"Pero, Ma'am, napakarami hong tambay riyan sa dadaanan niyo. Baka kung mapaano
kayo," may pag-aalalang
wika ng may singkuwenta anyos na driver.
Hinayon nito ng tingin ang eskinitang dadaanan niya papasok bago makarating sa
bahay nina Walter.
Nginitian niya lang si Mang Ernie upang i-aasure ito.
"Harmless po sila, huwag kayong mag-alala. 'Yong kotse natin ang bantayan niyo at
baka 'yan ang mawala.
Lagot tayo kay Kuya Zeke."
Kahit mukhang atubili ay napatango na lang ang driver.
"Magte-text po ako sa inyo. Hintayin niyo na lang."
"Sige po."
Lumakad na siya. Tantiya niya ay may dalawang dipa ang luwang ng eskinita. Pero
kaliwa't kanan niyon ay
okupado ng mga tambay, babae't lalaki, bata at matatanda. 'Yong iba ay mukhang mga
nagtsi-tsismisan, may
nagkukutuhan at may mga nag-iinuman. Sinabi niya lamang sa driver na harmless ang
mga ito upang hindi
mag-alala sa kanya. Pero ang totoo ay natatakot din siya. Lalo na iyong mga
lalaking kung makatingin sa
kanya ay para na siyang hinuhubaran.
Wattpad Converter de
"Miss, saan ang punta mo?"
"D-d'yan lang po," natatakot niyang tugon bago dire-diretsong lumakad.

"Samahan na kita," wika no'ng isa na tumayo para sumabay sa kanya.
P 1-1
Napahigpit ang hawak niya sa kanyang sling bag at lalo pang tinulinan ang lakad.
"Uy, Miss."
Dinig niya ang paghabol nito mula sa kanyang likuran. Parang tinambol ang dibdib
niya sa kaba.
"Jepoy, ano ang problema?"
Muntik ng mabangga si Annika nang sukat sumulpot sa unahan niya si Walter.
"Uy, Boss Pogi. Bisita mo ba 'yan?"
Nang tingnan ni Walter si Annika ay parang napapasong napayuko ang dalaga.
"Pasensya na Boss Pogi. Ihahatid ko sana kaso mukhang natakot. Tagay ka muna."
"Dito ka lang."
Nang mag-angat ng tingin si Annika ay naglalakad na papunta sa umpukan ng mga
tambay si Walter.
Nakipaghuntahan ito saglit sa mga lalaking nag-iinuman at nakitagay. Pagkuwa'y
naglakad na itong pabalik sa
kanya.
www.ebook-converter
Napayuko na naman si Annika. Nagulat na lang siya nang abutin ni Walter ang braso
niya at hilahin siyang
papalayo roon. Binitiwan lang siya nito nang nasa harapan na sila ng bahay nito.
"Ano ba kasi ang ginagawa mo rito? Gusto mo bang tuluyang ma-rape?"
"G-gusto lang naman k-kitang makausap."
"Ano pa ba ang kailangan nating pag-usapan? Nadisgrasya mo ako four years ago at
tinakbuhan. Napilitang
magbenta ng katawan ang Ate ko para maisalba ako. Hindi birong kahihiyan at
panlilibak ang pinagdaanan ng
kapatid ko nang bigla na lang lomobo ang kanyang tiyan. Pero alam mo kung ano ang
pinakamalupit, iyong
halos dinudugo pa siya pero pinipilit niyang maghanap-buhay para lang may
maipangtawid kami sa arawaraw. Tapos ano? Ini-expect mo bang kapag humingi ka
ngayon ng sorry ay magiging maayos na ang lahat?"
Napahikbi si Annika. "I'm sorry. I am so sorry."
"Umuwi ka na," parang pagod na sabi ni Walter pagkaraan ng ilang saglit na
katahimikan.
Ngunit hindi tuminag si Annika sa kinatatayuan.
Napapabuntong-hiningang tumalikod na si Walter at pumasok sa loob ng bahay. Naiwan

si Annika na panay
ang tulo ng luha.
~0~
MARIING napapikit ng mga mata si Walter nang isandal ang sarili sa pinto. Pagod ang
isip at katawan niya
sa maghapong trabaho at eskuwela. Sa totoo lang ay humihingi na ng pahinga ang
kanyang katawan. Pero
paano siyang makakatulog kung ganoong alam niyang nasa labas si Annika?
P 1-2
Hindi siya dapat maawa rito. Walang puwang ang emosyong iyon sa dibdib niya para sa
babaing muntik ng
sumira sa buhay nilang magkapatid. Na matapos siyang masagasaan ay basta na lamang
siyang tinakbuhan.
Kaya dapat lamang na magdusa ito.
Sa isiping iyon ay inilatag na niya ang sarili sa papag na kawayan. Kumpleto pa rin
ang gamit nila roon kahit
matagal-tagal ding nabakante ang kanilang bahay. May nagtatanong na nga raw kung
balak nilang paupahan
iyon. Noong una ay naisip ng Ate Willa niya na paupahan iyon tutal ay fully paid na
ang lote mula sa may-ari.
At kahit papaano ay presentable na iyong tingnan kumpara sa dati na kahit malakas
na hangin lang ay parang
tatangayin na pati haligi.
Ngayon ay half-concrete na iyon at sawali ang dingding. Magandang klaseng yero na
rin ang bubong at hindi
na basta-bastang ililipad ng hangin kahit bumagyo.
Umayos siya ng higa at pinagsalikop ang dalawang kamay sa ilalim ng kanyang ulo.
Nakipagtitigan siya sa
five watts na flourescent habang nagpapaantok. Pero sa malas panay ang bulong ng
lamok sa kanyang tenga.
Buwisit!
Tinatamad na bumangon si Walter para maghanap ng kulambo. Habang naghahalughog sa
kabinet ay parang
may sariling isip ang mga mata niyang napadako sa pinto. Isinantabi niya ang
paghahanap ng kulambo.
Hindi ako nag-aalala sa kanya, iyon ang sinasabi niya sa sarili nang buksan ang
pinto para tingnan kung
nasa labas pa si Annika.
www.ebook-converter
Medyo madilim doon dahil wala naman siyang ilaw na nakalagay sa labas. Kaya naman
akala niya ay wala
na ito. Hanggang sa may marinig siyang bumahing. Nang tingnan niyang mabuti ang
pinagmulan niyon ay
tahimik siyang napamura. Naroroon pa rin si Annika. Doon sa mismong kinatatayuan
nito nang iwanan.
Putsa! Ano ba ang gagawin ko sa babaing ito?
Natitiyak niyang magiging kargo niya ito sa kapatid sa sandaling may mangyari rito.
Huwag ng idagdag ang
magiging galit ng nakatatanda nitong kapatid na si Zeke na bayaw niya.
"Ano ba talaga ang gusto mo? Bakit ang hirap mong kausap?" galit na nilapitan niya
ito.
Gusto niya itong alugin nang malakas kung natutulog man ang utak nito. Pero
pinigilan niya ang sarili dahil
ayaw niyang makasakit ng babae.
"P-pinauwi ko na a-ang driver ko."
"At sa palagay mo maaawa ako sa'yo dahil balak mong mag-vigil dito sa harapan ng
bahay ko?"
Hikbi lang ang sagot nito.
"'Tang-na naman, o!"
Nakita ni Walter ang pagpitlag ni Annika sa malutong na murang pinawalan niya.

Napangisi siya. Mas
masahol pa nga ang mura ng mayayaman kumpara sa murang alam niya. Sosyal lang
pakinggan ang mura ng
mga ito kaya parang hindi masagwang pakinggan.
P 1-3
Napahinga siya nang malalim at may ilang sandaling pinagmasdan ito. Kahit madilim
sa kinaroroonan nila ay
yukong-yuko ito na parang natatakot na ewan na tumingin sa kanya. Isang ideya ang
biglang pumasok sa isipan
niya. Kinapitan niya ang braso nito at hinila itong papasok sa bahay.
"Gusto mo ba talagang makuha ang kapatawaran ko?"
"O-oo."
"Kung gano'n ay maghubad ka."
"A-ano?" Napataas ng tingin ang luhaang mga mata ni Annika kay Walter. Bakas doon
ang kalituhan at
pangamba.
"Gusto kong bayaran mo ng iyong katawan ang kapatawarang hinihingi mo sa akin."
Napakurap-kurap ang dalaga. Sa isang saglit ay naisip ni Walter na iiyak na naman
ito.
"Hindi mo kaya? Puwes, makakaalis ka na."
Tinalikuran na niya ito. Itinuloy na niya ang paghahanap ng kulambo. Halos
natitiyak niyang sa mga oras na
iyon ay naiisip na nitong kumaripas ng takbo. Ngunit unti-unting kumunot ang
kanyang noo nang may marinig
siyang kaluskos mula sa kanyang likuran. Nang dahan-dahan siyang lumingon ay
nagulat siya nang makita
kung ano ang ginagawa ni Annika. Naghuhubad ito ng damit!
www.ebook-converter
comments, comments! more feed backs, the better.
vote ka na rin at follow para mas nakakaganang magsulat :)

salamat!
frozen_delights
Feeling ko masyado lang natatabunan ng galit at awa sa kalagayan nila dati si
walter when the accident happened kaya hindi nya pa nakikita
yung pagsisisi ni annika. Hindi pa sya napapasukan ng logic kumbaga. Im not saying
na hindi sya dapat nagagalit pero once makapag-isip tong
si walter marerealize nya na mabuting tao naman talaga si annika kung anuman ang
nangyari noon was purely accident and she was too young
that time. Oo nga mahirap yung nangyari sakanila at hindi siguro maiintindihan ng
mga hindi naka-experience first hand pero if he’ll only look at
the brighter side and open his mind matatanggap nya rin at mapapatawad si annika.
Hindi naman kasi mahirap ibigay ang kapatawaran sa taong
totoong nagsisisi at likas na mabait. Shit...heehee hi author
P 1-4
The New Boarder
23.2K 899 37
by frozen_delights
Chapter One
"ARE you crazy? Ano na naman bang kalokohan ang pumasok d'yan sa kukote mo?" kulang
na lang ay bumuga
ng apoy ang bibig ni Zeke sa mungkahi ni Annika.
Desperada itong makuha ang kapatawaran ni Walter. Sukdulang pagsilbihan ang binata
ay gagawin nito.
"That's the only way, Kuya. Think of it like a community service. Di ba sa ibang
bansa iyon ang parusang
ginagawa nila. It is a very light punishment kung iisipin ang kasalanang nagawa ko
sa kanya."
"This is crazy!"
"Kuya, please."
"No!"
"Kuya..."
www.ebook-converter
Nakita ni Zeke ang desperasyon sa mukha ng kapatid.

"Fine. I'll give you a month."
Napangiwi ito. "Three months."
"What? Community service lang ba talaga ang pakay mo o gusto mong magbahay-bahayan
kasama si Walter?"
"Kuya?!" namumula ang mukhang pinandilatan siya ng kapatid.
"Siguruhin mo lang, Annika Myles, na walang ibig sabihin ang balak mong pagtira
roon kasama ni Walter."
"Mas gusto mo bang ginawa ko na lang ito nang hindi nagpapaalam sa'yo?" tila may
pagdaramdam na wika ng
dalaga.
Isang masamang tingin ang natanggap nito mula kay Zeke.
"Hon, from time to time naman ay bibisita ako ro'n. At sisiguruhin kong walang
mangyayaring lihis sa
propriety," ani Willa sa asawa.
Isang ungol ang tanging lumabas sa bibig ni Zeke sa sinabi ng kabiyak. At kapag
ganoong nagsalita na si
Willa ay wala ng dapat pag-usapan pa, tapos na ang diskusyon.
Nang araw ring iyon ay nag-impake ng mga damit si Annika at inihatid ng driver sa
dating tahanan nina Willa
na ngayo'y okupado na ng nakababatang kapatid nito. Si Walter.
P 2-1
~0~
"HI! Welcome home."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing,
please
remove it or upload a different image.
Ang pagpasok ni Walter sa bahay ay naudlot nang bumulaga sa kanya ang nakangiting
si Annika.
"You look tired. Gusto mo na bang kumain? I brought some food."
"Ano ang ginagawa mo rito?" nang makabawi ay tanong niya.
"I told you, babalik ako, remember? At dito na muna ako titira."
"Sino ang may sabi?" gustong umusok ng ilong niya sa sinabi nito. "Alam ba ito ni
Kuya Zeke, ni Ate?"
"Yeah. Ipinahatid niya ako rito kanina."
"Anak ng...!" napatalikod siya rito at bugnot na nahagod ang buhok. "Bakit?"
"What do you mean?"
www.ebook-converter
"Bakit dito ka titira? E, di ba ang laki-laki ng mansion ng Mommy mo. Kahit ilang
condo ang hingiin mo sa
mga kapatid mo ay kayang-kaya ka nilang bigyan maski sampu. Kaya bakit dito ka
titira?"
"Because you're here. Pagsisilbihan kita."
"Ano'ng sinabi mo?"
"P-pagsisilbihan kita."
"Alam mo ba kung ano ang sinasabi mo? Gusto mo ba talagang magkagulo ang mga
kapatid natin?"
"I-I don't know w-what you mean?"
"Hindi mo alam o nagtatanga-tangahan ka lang?"
"Walter..."
Mabilis niyang tinawid ang distansyang nakapagitan sa kanilang dalawa. Napaatras

ito. Sa kaaatras nito ay
nasukol niya ito sa dingding. Nakita niya ang hirap nitong paglunok habang pilit na
sinasalubong ang kanyang
mga mata. Itinuon niya ang isang kamay sa dingding upang i-trap ito.
Napokus ang kanyang mga mata sa labi nito nang kumibot-kibot iyon na parang gusto
nitong magsalita. Pero
bago pa ito makabuo ng pangungusap ay mabilis siyang yumuko at sinakop ang mga labi
nito.
Ahh, parang noong nakaraang gabi lamang nang halos durugin niya ang mga labing iyon
sa isang mapusok na
halik.
P 2-2
Tuksong naglandas sa kanyang alaala ang tagpong iyon nang maghubo't hubad ito gaya
ng utos niya...
Pinilit niyang ipako ang kanyang mga paa sa kinatatayuan upang hindi ito lapitan.
Pero nakakatukso ang
alindog na inihain sa kanyang harapan. At pakiramdam niya ay mababaliw siya kung
hindi niya iyon
matitikman. Kaya naman bago pa niya napaglabanan ang kaway ng tukso ay inabot niya
ito. Tinikman
niya ang mga labing parang laging nag-iimbita ng halik. Dinama niya at pinasadahan
ng haplos ang
makinis nitong balat na ngayon ay wala ni anumang saplot.
Mariin at mapusok niyang hinalikan ang mga labi nito. Halos durugin niya iyon sa
labis na panggigigil.
Gusto niyang iparamdam dito na wala itong kuwenta. Na kahit anong gawin nito ay
hindi lalambot ang
loob niya. Hanggang sa may marinig siyang hikbi.
Ang anumang pag-iinit niya ay parang biglang binuhusan ng malamig na tubig.
Binitiwan niya ito at
tinalikuran.
"Magbihis ka na."
"I-I'm sorry. Y-you can do a-anything you want. I promise I wo--"
"Put...'na! Magbihis ka na!"
Naghalo-halo ang nararamdaman niya. Init ng katawan, frustration at galit. Hindi
biro ang mabitin,
putsa! Pero sa sandaling pakialaman niya si Annika, malamang hindi lang bitay ang
kahahantungan niya.
www.ebook-converter
Inis na lumabas siya ng bahay. Wala siyang ibang mapupuntahan. Puwede siyang
makipag-inuman sa
kanto para maibsan ang nararamdaman niya. Pero hindi naman niya gustong pumasok ng
eskuwela na
may hangover. Sa kawalang-magawa ay naupo na lang siya sa labas ng bahay.
Malalim na ang gabi. At kung gaya ng sabi ni Annika pinauwi na nito ang driver,
wala siyang ibang
mapagpipilian kundi ang patulugin doon ang dalaga. Kargo pa niya ito kapag may
nangyari sa sandaling
pilitin niya itong umuwi.
May isang oras na yata siyang pinapapak ng lamok nang bumalik siya sa loob ng
bahay. Pagpasok niya
ay ayos na ang higaan. Si Annika ay nakaupo sa may paanan ng papag at nakasandal sa
dingding.
Nakabihis na ulit ito at mukhang naiidlip na sa pagkakaupo. Kinuha niya ang kulambo
at ikinabit iyon sa
dingding. Mukhang pinapapak na rin ito ng mga lamok. Patunay ang maya'tmaya nitong
pagkakamot sa
leeg at braso.
Nang maayos na maikabit ang kulambo ay tinapik niya ito.
"Walter," parang naalimpungatan itong napadilat.

"Pumasok ka na sa loob ng kulambo."
Parang maamong paslit itong sumunod sa utos niya. Nang makapasok ito ay i nayos
niya ang
magkakabilang gilid niyon para hindi makapasok ang lamok.
"I-ikaw? Hindi ka pa ba matutulog?"
P 2-3
"Huwag mo akong intindihin. Matulog ka na." Kumuha siya ng unan at kumot. Matinding
parusa talaga.
Maalinsangan na ang gabi, malamok pa. Wala pa naman siyang bentilador.
"W-Walter, maluwag naman itong papag--"
"Kapag tinabihan kita d'yan, siguradong hindi pagtulog ang mangyayari sa ating
dalawa."
Natahimik ito.
Sa kabila ng mga gumugulo sa isipan ni Walter ay hindi niya akalaing makakatulog
siya. Nang gumising
siya kinabukasan ay wala na si Annika. Maayos na ang hinigaan nito at may almusal
na ring naghihintay
sa kanya sa mesa. Breakfast meal from Starbucks.
Sa ilalim ng cup ay may nakasipit na maikling note.
Good morning! Eat your breakfast and have a good day. I'll see you soon!
Annika
www.ebook-converter
Hindi niya masyadong pinag-ukulan ng pansin ang note na iniwan nito. Iyon pala ay
totoong magbabalik
ito...
Nang umawang ang mga labi ni Annika ay natukso si Walter na tawirin ang mapuputing
bakod na
naghihiwalay sa kanilang mga dila. Halos sabay pa silang napaungol nang magdaiti
ang dulo ng kanilang mga
dila at maging mas malalim ang pinagsasaluhan nilang halik. Nang yumakap ang isang
braso nito sa leeg niya
ay muntik ng humulagpos ang kanyang kontrol.
Kaagad niya itong inilayo sa kanya.
"Ngayon, naiintindihan mo na?" aniya sabay pakawala ng isang hirap na paghinga.
"T-that you are sexually a-attracted to me?"
"Oo. Sa susunod na halikan kita baka magsisi ka. Hindi ganoon kalakas ang kontrol
ko."
Napakagat-labi ito.
Sa isip ay napamura si Walter habang nakatingin sa mga labi nito. Para na naman
siyang kinakawayan niyon.
"Huwag ka nga'ng gumanyan. Parang nananadya ka pa, eh," paasik niyang sabi.
"A-anong sinasabi mo?"
"'Yang lips mo, nakakagigil tingnan."

Bigla itong napayuko.
P 2-4
"Ano ba 'yang ginawa mo rito sa bahay?" para maitaboy ang isip sa ibang bagay ay
pinansin niya ang
kurtinang ikinabit nito sa dingding.
"N-naglagay ako ng kurtina para mas magmukhang homey. Isn't it nice?"
"Nice? Ayaw kong magdadala ka ng kung anu-ano rito sa bahay. Kung ano ang dinatnan
mo ditong gamit 'yon
lang ang dapat na naririto. Kung gusto mong tumira rito ay sumunod ka sa mga
regulations ko."
Nakita niya ang panlulumong bumakas sa mukha nito.
"T-tatanggalin ko na lang."
"Huwag na. Pero sa susunod ayaw kong pakikialaman mo ang bahay nang hindi nagsasabi
sa akin.
Maliwanag?"
"M-maliwanag."
-
sungit ni baby Walter. pero huwag ka, hmn.

kapag ikaw ang na-in love kay Annika, who u ka?
www.ebook-converter
votes and comments kayo, ha? huwag kaliligtaang i-save ang story sa inyong reading
list or library :)
frozen_delights
My gusto din si Annika ky Walter.. obvious na man ndi lng sorry ang gusto pati
attention din nya... Lizkook??as in liza in bp??
P 2-5
The Maid
21.1K 857 32
by frozen_delights
Chapter Two
"ABA'Y nag-asawa ka na pala, Walter. Kainam na bata, ano? Mahusay kang pumili."
Nilingon ni Walter ang kasabay na si Annika. Papunta sila ng talipapa para bumili
ng pang-ulam nang
mapadaan sila sa grupo ng matatanda sa kanilang lugar. Isa sa mga iyon si Lolo
Tiyago, ang may-ari ng
kapirasong lupa na nabili nila.
"Hindi ko ho asawa 'yan, 'Lo. Maid ko."
"Kainam namang maid niyan. Mahusay ba namang mangusina?"
"Hindi nga ho, eh. Konting-konti na lang at malapit ko na itong masisante."
"Aba'y huwag. Iyong ganyan kaganda, kahit tutong ang araw-araw ipakain sa akin ay
ayos lang."
Nagkatawanan ang grupo. Si Annika ay mabilis na naglakad at iniwan siya.
www.ebook-converter
"Nakow, habulin mo at mukhang nagtampo na ang Misis mo. Awtsayd de kulambo ka

n'yan, bata."
Tatawa-tawang nagpaalam na siya sa mga ito.
Malapit na sa talipapa si Annika nang maabutan niya. kaagad niya itong dinikitan
nang mapansin niya ang
grupo nina Brando.
Bagama't hindi siya binabangga ng mga ito ay kilalang maloko ang mga ito pagdating
sa mga bagong mukha.
Alam niya dahil minsan na siyang napag-trip-an ng mga ito noong bagong lipat pa
lang sila ng Ate Willa niya.
Akala yata wala siyang ibubuga. Ang hindi alam ng mga ito, sanay siyang
makipagbasag-ulo.
"Huwag kang masyadong dumikit sa akin at baka mapagkamalan na naman tayong mag-
asawa," sikmat sa
kanya ni Annika.
"Napikon ka dahil do'n?"
Inismiran lang siya nito.
Napangiti siya.
"Boss Pogi."
please
P 3-1
Kumaway siya sa grupo nina Brando.
"Tss. Boss Pogi."
"Bakit? Pogi naman talaga ako, ah?"
Umismid lang ulit ito at ipiniksi ang braso palayo sa kanya.
"Huwag kang lumayo sa akin kung ayaw mong mapag-trip-an dito ng mga tambay."
Mukhang natakot naman ito sa babala niya. Bigla itong nag-menor sa mabilis na
paglalakad. Inabot niya ang
kamay nito at pinagsalikop ang kanilang mga palad.
"Boss Pogi, ganda ng bebot natin, ah," sigaw ng isa sa mga katropa ni Brando, si
Egay.
"Ulol, huwag kang maki-natin," sagot niya.
Tawanan ang grupo.
"Sabi ko nga, sa'yo lang."
"At hindi ko 'to bebot. Maid ko 'to," tiningnang mabuti ni Walter ang magiging
reaksyon ni Annika. At hindi
siya nabigong makita ang panlilisik ng mga mata nito sa kanya.
www.ebook-converter
Pero kahit ganoong nanlilisik ang mga mata nito ay maganda pa rin. Nagkukulay-
makopa ang mga pisngi nito
sa tila tinitimping inis. At siguro kung hindi lang ito nag-aalala sa sinabi niya
kanina, bumitaw na ito sa
pagkakahawak niya.
"Naks naman, Boss Pogi. Asensado ka na talaga. Ang ganda naman ng maid mo. Arbor ko
na lang," kantiyaw
ni Hapon. Para kasing ginilitan lang ng blade ang mga mata nito.
"Gago, baka gusto mong mang-arbor ng mukha sa aso."
Nagkatawanan na naman ang mga ungas. Nang magkatinginan sila ni Brando ay
sinaludohan lang siya nito
saka isa-isang pinagbabatukan ang mga nangangantiyaw sa kanya.
"Matuto kayong gumalang sa babae, mga timawa!"
Pagdating sa talipapa ay namili na sila ng bibilhing ulam. Alam ni Walter na sanay
si Annika sa karne at
mamahaling isda. Pero pasensya na lang ito kung ano ang kayang bilhin ng hawak
niyang pera. Isa rin sa mga
rules na inilatag niya rito ay bawal itong gumastos ng sariling pera nito, lalo na
kung para sa kanya. Ayaw
niyang pag-isipan siya ng pamilya nito na piniperahan niya ito.
Dinampot niya ang isang balot ng tinapa, isang taling okra at dalawang pirasong
kamatis.
"Heto, bayaran mo," binigyan niya ito ng singkuwenta pesos.
"I-ito ang ulam na gusto mo?" parang hindi makapaniwalang tanong nito habang
nakatikwas ang mga daliri sa
pagkakahawak sa plastik ng tinapa.
P 3-2
"Oo. Hindi ka ba kumakain n'yan?"
Hindi ito sumagot.
"Kaya nga sabi ko sa'yo doon ka na sa mansion ng Mommy mo, di ba?"
"This is okay," sabi nito at binayaran na sa tindera ang pinamili nila. "Salamat
po."
"Salamat din. Napakaganda mong bata," puri rito ng may-ari ng tindahan na si Aling
Osang. "Buti na lang
pogi iyang si Walter. Kung hindi'y inireto na kita sa anak ko."
Nagsalubong ang mga kilay ni Walter sa sinabi ng babae.
"Tara na," kinuha niya ang plastik na pinaglagyan ng kanilang binili sabay hagip sa
kamay ni Annika.
"Ito 'yong sukli."
"Itabi mo. Mula ngayon, ikaw na ang magba-budget ng pagkain natin. At dapat kada-
meal, hindi lalampas sa
kuwarenta pesos ang presyo ng ulam."
"Forty pesos?"
www.ebook-converter
"Oo. Hindi ka nakakaintindi ng Tagalog?"
Tumikom lang ang bibig nito. Muli nilang nadaanan ang grupo nina Brando ganoon din
ang grupo ng
matatanda. Hindi na siya nakipaghuntahan sa mga ito katulad ng madalas niyang gawin
kapag nagtutungo siya
sa talipapa. Pagdating sa bahay ay inutusan niya itong magsaing.
May isang linggo na rin silang magkasama sa bahay. Sa loob ng mga araw na iyon ay
mukhang natuto na itong
magsaing nang maayos. Iyong una ay hilaw. Ang sumunod, tutong hanggang ibabaw. Sa
ikatlo, lugaw. Sa
ikaapat at ikalimang saing, medyo sablay pa rin pero napagtiyagaan. 'Yong sumunod
ay ayos na. Talagang
binantayan nito nang husto.
Ang nakakatawa ay parang ignorante ito sa kalan noong una. Palibhasa siguro iyon pa
lamang ang unang
pagkakataong naharap ito sa kalan sa buong buhay nito. Pero matiyaga niya itong
tinuruan. Mahigpit din ang
bilin niya rito na titiyaking sarado parati ang tangke ng gasul para maiwasan ang
aksidente. Anupa't para
itong estudyante na matamang tinandaan ang lahat ng sinabi niya.
"Pagkatapos mong magsaing iprito mo 'yong tinapa," aniya. Single burner lang kasi
ang kalang naipundar
niya. Naisip niya, mag-isa lang naman siya kaya ayos na iyon.
"Okay."
"'Yong okra, alisan mo ng ulo saka mo isapaw sa kanin habang ini-in-in."

"H-how will I do that?"
Napabuntong-hininga siya atsaka kumuha ng kutsilyo. Tinanggal niya ang gomang tali
ng okra saka ipinakita
rito kung ano ang tinutukoy niya.
P 3-3
"Oh. Okay, I get it."
"Hiwain mo na rin 'yong kamatis at budburan mo ng kaunting asin."
"Okay."
Pinanood niya ito sa ginagawa.
Paminsan-minsan ay napapailing siya.
"Ang alam ko, sabi mo ay pagsisilbihan mo ako. Pero sa nakikita ko daig pa natin
ang nasa training camp.
Lahat kailangan ko pang ituro sa'yo."
Napayuko ito sa parunggit niya. Hindi naman niya intensyong ganoon ang maging
dating. Pero lumabas pa
ring parang naiinis ang tono ng pagsasalita niya.
Napansin niya ang likidong pumatak sa kamay nito. Kasunod noon ay nakita na lang
niyang daliri na nito ang
nakatapat sa kutsilyo at hindi na ang okra! Bago pa niya itong naagapang mapigilan
ay nahiwa na ang
hintuturo nito!
Napasinghap ito sabay bitaw sa ginagawa.
www.ebook-converter
"Patingin."
"Hindi na," mabilis itong tumalikod sa kanya.
"Patingin sabi," sapilitan niyang kinuha ang kamay nito at tiningnan ang nahiwang
daliri. Medyo malalim iyon
at dumudugo.
Hindi na nag-isip si Walter at isinubo ang daliri ni Annika. Napasinghap ito sa
ginawa niya. Tinangka nitong
bawiin ang kamay ngunit mahigpit niyang hinawakan iyon. Habang nakasubo ang daliri
nito sa bibig niya ay
nagkatagpo ang kanilang mga mata. Parang may sariling isip ang isang kamay niya na
tumaas sa mukha nito at
pinalis ang bakas ng luha sa magkabila nitong pisngi.
Nang sa palagay niya ay ampat na ang pagdurugo ng daliri nito ay tinanggal niya
iyon sa kanyang bibig.
Pinaupo niya ito sa silya.
"Dito ka lang. Huwag kang kikilos."
Tumango lang ito.
Lumabas siya ng bahay at kumuha ng talbos ng bayabas. Nginuya niya iyon hanggang sa
maging pino. At dahil
may punit na rin naman ang damit niya, pumunit siya ng kapiraso sa laylayan niyon.
Itinapal niya sa sugat ni
Annika ang nginuyang talbos ng bayabas atsaka iyon tinalian ng pinunit niyang tela.
"Huwag mo munang babasain."
"T-thank you."
P 3-4
"Sige, maupo ka na lang. Ako na ang magluluto."
"No, ako na. I need to learn these things so I can serve you better."
"E, di panoorin mo na lang ako. Mabilis ka namang matuto, eh."
"Walter."
"Huwag matigas ang ulo," sabi na lang niya. Pero sa totoo lang ay gustong-gusto
niya ang paraan ng
pagkakabigkas nito sa pangalan niya. Parang paungol na malambing ang dating.
At may nagre-react na kung ano sa katawan niya.
Anak ka ng teteng, Walter. Umayos ka!
-
haha! Walter is at war against hormones.

votes and comments po!
frozen_delights
www.ebook-converter
Tengenee bebeee koo Jungkook!!!
P 3-5
Silver Spoon
19.5K 932 41
by frozen_delights
Chapter Three
SI Walter na ang nagtuloy ng pagluluto. At katulad ng sinabi nito, attentive na
pinanood ni Annika ang lahat
ng ginagawa ng binata. Tumitilamsik ang mantika habang nagpi-prito ito ng tinapa
kaya bahagya siya nitong
pinalayo.
"Ang technique d'yan para hindi ka mag-shower sa kumukulong mantika, tatakpan mo
nito," kumuha ito ng
takip ng kaldero at itinakip sa kawali.
Tumango lang siya, ina-absorb ang lahat ng nakikita at sinasabi nito.
Everything was all new to her. Para bang nang matira siya sa bahay na iyon kasama
nito ay parang napunta
siya sa ibang mundo. Lahat ay bago sa kanyang paningin. She grew up with a nanny.
Halos lahat ng
pangangailangan niya ay inihahain na lang sa kanyang harapan. Nagka-interes man
siya sa pagluluto, hindi
siya kailanman pinahawak ng kanilang mga kasambahay ng mga kitceh utensils para
makaranas ng
pangungusina.
www.ebook-converter
Ngayon lang. At si Walter, he seemed like a different person. He's far from the
sweet and gentle guy that she
met. Was it because of her? O dati na itong ganoon. She never saw this bad boy side
of him. Hindi niya alam
kung lalong maa-attract dito o matatakot. Oo, aminado naman siya na nagka-crush
siya sa binata mula nang
una silang magkita nang personal. Pero ang nakilala niyang Walter ay malambing,
parating banayad magsalita
at hindi nagmumura. Iyon nga yata ang dahilan kaya siya nagka-crush dito. Pero sa
loob ng isang linggong
iyon ay nakita niya ang ibang side ng pagkatao nito.
Will she like him more or fear him?
Napatingin siya sa kanyang daliri. Isang ngiti ang unti-unting nagkaporma sa
kanyang mga labi saka palihim
na sumulyap dito.
please
He's still the same sweet guy that she knew. Maalalahanin pa rin ito sa kabila ng
kasungitang ipinapakita nito
sa kanya.
"Kakain na tayo."
Namumulang nagbawi siya ng tingin at naghanda na ng dalawang plato, baso at

kubyertos.
"Mas masarap kumain ng tinapa kapag nakakamay."
Lagi nitong sinasabi sa kanya na masarap kumain nang hindi gumagamit ng kubyertos.
But force of habit, lagi
pa rin siyang naglalagay ng kutsara't tinidor. Noong una nga naghanap pa siya ng
place mat. Pinagtawanan
P 4-1
lang siya nito.
Nang maupo si Walter ay naupo na rin siya. Hindi niya alam kung anong isda iyong
nakahain sa harapan nila.
Ang kilala niya lang na isda ay tuna at lapu-lapu.
"Kain na," ipinaglagay siya nito ng tinapa sa kanyang plato.
Nagsandok na ng sariling kanin si Annika. Pasimple niya itong pinanood kung paano
kumain.
"Kamatis at okra para lalo kang kuminis at gumanda."
Pinigilan ni Annika ang mapangiwi. Piling-pili lang ang kinakain niyang gulay.
Mostly all the veggies on
vegetable salad. But not okra, for heaven's sake. Madalas din siyang pilitin ng mga
kapatid niya na kumain ng
iba't ibang gulay. Lalo na ang kanyang Kuya Vincent. Sa dalawa niyang kapatid ay
ito ang health buff
palibhasa model. Kaso kapag ayaw ng bibig niya, ayaw rin ng kanyang tiyan. Sumisipa
ang sikmura niya.
Nakita niyang isinawsaw ni Walter sa kamatis na may asin ang steamed okra. Parang
sarap na sarap nito
iyong nginuya sabay subo ng kanin at kapirasong laman ng isda. Nakakamay lamang
ito. Ang sarap nitong
panooring kumain. Magana at walang kaarte-arte.
Naisip niyang gayahin na lang ito at baka magalit na naman sa kanya. Iisipin niya
na lang na parte ng parusa
nito sa kanya ang pagkain ng okra.
www.ebook-converter
Kumurot siya ng isda. Pero mabilis na napaurong ang kamay niya nang mapaso.
Napapalatak si Walter saka kinuha ang plato ni Annika. Hinimay nito ang isda nang
walang kahirap-hirap.
"Hayan, ayos na?"
"Hindi mo naman kailangang gawin 'yon," halos pabulong lamang na sabi ng dalaga.
"E, baka abutin na tayo rito ng almusal kung paghihimay lang ng isda ay hindi mo pa
matapos-tapos."
Hindi na lamang siya kumibo at tahimik ng sumubo ng isda at ulam. It was her first
time to eat tinapa or
smoked fish. Masarap naman pala, lalo na kapag isasawsaw sa kamatis.
"Ayaw mo ng okra?"
Alanganin siyang umiling o tumango.
"Kung ayaw mo, okay lang. Paborito ko 'to. Ako na lang ang kakain."
Nakahinga si Annika ng maluwag. Akala niya talaga magagalit ito.

"Anu-ano bang gulay ang kinakain mo?"
"Uhm, carrots, broccoli, cabbage--"
"Teka, teka. Wala bang pang-masa?"
P 4-2
"Pang-masa?"
"Oo. Talbos ng kamote, talong, kangkong, sitaw o sigarilyas."
"Sigarilyas?" Ano ba ang hitsura ng gulay na iyon? saloob-loob ng dalaga. Bukod sa
bago lang sa pandinig ni
Annika ang pangalan ay duda siyang nakatikim na siya ng ganoong gulay.
Umiling siya.
"Patay na. Paano kita bubuhayin n'yan?"
"Ha?" Did he mean what she thinks he means?
"Ibig kong sabihin," nilunok nito ang kinakain. "Sa liit ng sinasahod ko, kulang na
kulang 'yon kung mga
ganyang gulay lang ang kinakain mo."
"I-I can adjust."
"Kaya mo kaya?"
"You know what they say, if there's a will there's a way."
www.ebook-converter
"Okay. Sabi mo, eh."
Nang matapos silang kumain ay magkatulong silang nagligpit. Ito na ang naghugas ng
mga plato dahil bawal
daw mabasa ang sugat niya sa daliri. Pinunasan na lang niya ang mesa at inayos ang
ginamit nilang upuan.
Tapos ng maghugas ng mga plato si Walter nang may maramdamang kakaiba si Annika sa
kanyang mga labi.
Parang nangangati ang lips niya.
Naisip ng dalaga na kailangan niya lang sigurong magsepilyo. Inilabas niya ang
kanyang mga toiletries at
pumasok na siya ng banyo. Pagkatapos ng isang linggo niyang pagtira sa bahay ni
Walter ay nasanay na
siyang gumamit ng tabo at timba. Mabuti na lang at ang tubig sa bahay nito ay hindi
iniigib katulad ng mga
nakikita niya sa ilang kabahayan doon.
Nag-body wash lang siya. At gaya ng bilin ni Walter, iniwasan niyang mabasa ang
daliring may sugat.
Sa mga pagkakataong ganoon ay nami-miss ni Annika ang bath tub sa kanilang bahay.
Minadali niya ang
pagbubuhos ng katawan nang pakiramdam niya ay nangangapal na ang kanyang mga labi.
Doon na rin siya
nagsepilyo. Ilang beses siyang nagmumog ng mouthwash para mawala ang after taste ng
tinapa.
Pagkatapos mag-toothbrush ay medyo naginhawahan ang bibig niya. Lumabas na siya ng

banyo habang
nakasuot ng roba. Sa kuwarto na siya nagbihis. Kahit kurtina lang ang pinakapinto
ng kuwarto ay hindi naman
basta-bastang pumapasok si Walter kapag alam nitong nagbibihis siya. Oversized tee
at pajama ang suot niya.
Ipinusod niya ang buhok para maglagay ng moisturizer sa mukha. It is her nightly
ritual. Dinampot niya ang
maliit na salamin para tingnan kung pantay ang apply niya ng moisturizer nang bigla
siyang magulat.
Namamaga ang kanyang mga labi!
"Walter!"
P 4-3
~0~
NAGULAT si Walter sa biglang pagtili ni Annika mula sa loob ng kuwarto. Tarantang
napasugod siya roon.
Hindi na naisip kung hubad ito o ano.
"Ano ang nangyari?" nag-aalalang tanong niya sa dalaga.
Nakita niyang nakatakip ang dalawang kamay nito sa bibig.
"Annika?"
Dahan-dahan nitong ibinaba ang dalawang kamay.
Napamaang si Walter.
"Ano ang nangyari riyan?"
"I don't know," parang maiiyak na sagot nito.
Naupo siya sa tabi nito at sinipat sa malapitan ang namamagang mga labi ng dalaga.
"Tsk. Allergic ka sa isda? O sa tinapa?"
www.ebook-converter
"It was my first time to eat tinapa."
Napapalatak siya. Bakit ba hindi niya naisip na ang katulad nitong ipinanganak na
may gintong kutsara sa
bibig ay posibleng ma-allergy sa pagkain ng tinapa?
"Halika," kinuha niya ang kamay nito at hinila patungo sa kusina.
Pinaupo niya ito habang kumukuha siya ng asukal. Iyon ang ginawa sa kanya ng tatay
niya noong bata pa siya
at nakakain siya ng makating isda.
"Teka, hindi kaya bilasa na 'yong tinapang nakain mo?" iyong pinakamalaki pa naman
ang ibinigay niya rito
dahil tingin niya ay hindi talaga ito kumakain ng okra. Mukhang napasama pa.
"Bihasa?"
"Bilasa. Ibig sabihin hindi na fresh."
"Ah."
Gusto niyang matawa habang nakatingin sa bibig nito. Ang cute tingnan ng mapula at
namamaga nitong mga
labi.
"Heto, kainin mo," nagtakal siya ng kalahating kutsarang asukal.
"Lahat 'yan?"
"Oo."
P 4-4
"Wait. I think I have a medicine for this."
"Ano?"
"Sorry. I overreact. May baon akong antihistamine. I think that will do."
"Ayaw mo lang kumain ng asuka."
"Nagtitipid. Mababawasan ang pangkape mo."
"Hindi ako kumbinsido. Pero sige na, uminom ka na kung meron kang gamot. Tinakot mo
ako."
"Natakot ka?"
Natigilan siya at hindi kaagad nakasagot. Siyempre, natakot talaga siya. Akala niya
ay kung ano na ang
nangyari rito.
"Siyempre. Kargo kita, eh. Isipin ko pa lang ang magagastos natin kapag itinakbo
kita sa ospital, para na
akong aatakehin sa puso," biglang kambiyo niya kahit hindi naman iyon nagdaan sa
isip.
Napansin niyang parang nalungkot ito.
www.ebook-converter
"I'll take my medicine. Ihahanda ko na rin ang higaan mo."
Napahinga na lang siya ng malalim habang sinusundan ito ng tingin.

-
hello! happy weekend.

can I have 50/15? 50 votes and 15 comments per succeeding chaps?
I hope it's not too much to ask :)
frozen_delights
Kilig overload ?? gusto din ni Walter boy ?????? Hahahah effective nga ba talaga
yung asukal? Kasi ganon din ginagawa ko kahit nung bata
ako. Kahit yung mga naging alaga naming aso pinapakain ko ng asukal kapag parang
nakakain ng bawal skanila.
P 4-5
Dope
17.9K 932 30
by frozen_delights
Chapter Four
"TITO Walt!"
Nagulat si Walter nang pagdating niya ay sumalubong ang pamangking si Samantha.
"Prinsesa ko." Mabilis niya itong binuhat at inikot. Napahagikhik ang paslit. "Ano
ang ginagawa mo rito? At
sino ang kasama mo?"
"Si Nanay po."
"Ang bigat mo na, ah. At parang ang laki-laki mo na yata. Ikaw pa ba ang prinsesa
ko? Parang hindi na ikaw
'yon, ah."
"Tito Walt, ako pa rin po 'yon."
Naaaliw na pinisil ni Walter ang maliit na ilong ng pamangkin. Na-missed niya ito.
At ganoon din ang
kanyang kapatid.
www.ebook-converter
"Ibaba mo na ako, Tito. Paiinumin ko pa ng juice ang mga langgam."

"Ano?"
Ibinaba niya nga ito at pinanood ang ginagawa nitong laro nang dumating siya.
Pinapatakan nito ng juice ang
bahay ng langgam na nasa may pintuan ng bahay nila.
"Prinsesa, ingat ka sa mga langgam na 'yan, ha? Masakit mangagat ang mga 'yan."
please
"Hindi nila ako kakagatin, Tito Walt. Gagawin ko silang pet."
"Pet? Sa dami ng puwedeng maging pet, bakit naman langgam pa?"
"Ayaw akong ibili ni Tatay ng pusa or dog," parang nagsusumbong na sabi nito.
Nangingiting naupo siya sa tabi nito. "Kasi nga, Prinsesa, bawal sa'yo ang
mababalahibong hayop dahil sa
sakit mo. Kapag magaling na 'yang asthma mo, sigurado ako maski sampung pusa o
kahit anong aso na
magustuhan mo ay bibilhin ng Tatay mo para sa'yo. Mahal ka lang namin kaya kapag
bawal, bawal talaga,
okay?"
"Okay."
P 5-1
"Pansamantala, magtiyaga ka na nga lang muna sa mga langgam. Pero huwag kang
magpapakagat, papangit
ang kutis mo. Magkakapeklat ka."
"Opo."
"Pasok na ako sa loob. Huwag kang lalayo."
Iniwan na niya ang pamangkin at pumasok sa loob ng bahay.
Pagbukas ng pinto ay saglit na napatda si Walter sa kinatatayuan.
please
Mukhang nagkamali siya ng bahay na napasukan. Lalabas sana ulit siya nang marinig
niya ang boses ng
kanyang Ate Willa.
"Walter."
"Ate. Ano ang nangyari sa bahay? Nilooban ba kami? Bakit nawala 'yong dalawang
pilay na monoblock?"
"Baliw. Dito raw matutulog ang pamangkin mo. Nagdagdag lang ako ng ilang muwebles
at ilang appliances
para naman maging komportable siya."
www.ebook-converter
"Ilang muwebles at appliances? Meron pang ref at oven. Ate, alam mo ba kung magkano
aabutin ang electric
bill namin n'yan?"
"Ako ang magbabayad."
"Wow. Iba na talagang magsalita ang mga mayayaman."

"Gano'n? Kung pinipingot kaya kita para umayos-ayos 'yang tabas ng dila mo, ha?"
Bago pa nakailag si Walter ay naabot na ng panganay na kapatid ang tenga niya at
napingot.
"Aray, aray, Ate. Masakit."
"Masakit talaga para ramdam mo."
"Tama na, tama na."
Nakita niya sa Annika na lumabas mula sa kuwarto. Bahagya itong nakangiwi habang
nakatingin sa kanya.
"I have nothing to do with it," sabi nito na para bang inaakusahan niya.
"Alam ko." Nakiskis ni Walter ang tenga nang bitiwan iyon ng kapatid. "Pero bilib
ako sa'yo, Ate, ha?
Kalahating araw lang akong nawala naayos niyo nang mabilisan ang mga gamit."
"Kailangan talagang bilisan. Dahil kung dumating ka na hindi pa ayos ang lahat,
malamang ipabuhat mo sa
P 5-2
akin pabalik."
"Magagawa ko ba naman sa'yo 'yon," malambing na nahipo ni Walter ang malaking umbok
ng tiyan ng
kapatid. "Ilang buwan na ba 'to? Sumisipa na?"
"Six months."
"Lalaki o babae?"
"Lalaki."
"Mabuti at may lawit. Sana magmana sa kapogian ko."
"Aysus, ang yabang mo talaga."
"Pogi naman."
"Oo na."
~0~
NANGINGITI lang si Annika habang pinagmamasdan ang pag-uusap ng magkapatid.
Natutuwa siyang tingnan
si Walter habang hinihipo ang tiyan ng kanyang hipag. Maging ganoon din kaya ito
kalambing sa magiging
asawa nito?
www.ebook-converter
Nag-init ang mga pisngi niya nang biglang makita ang sarili na buntis at ito ang
ama.
OMG.
But she doesn't mind. Not at all. Because deep down she knows he will be a good
father to his own child.
Hindi na rin naman nagtagal si Willa. Ibinilin na lamang nito si Samantha. Ang mga
vitamins na dapat inumin
ng bata at ang mga bagay na ipinagbawal dito ng doktor.
"Magbabait anak, ha? Pag-uwi mo may surprise sa'yo si Tatay."
"Opo, Nanay."
"'Yong mga reviewers mo nai-save ko sa USB. Patulong ka kina Tito Walt o kahit kay
Tita Annika. Puwede
mo 'yong panoorin sa halip na cartoons. Nagkakaintindihan ba tayo, my life?"
"Yes po."
"Good. Kiss na kay Nanay. Kapag gusto mo ng umuwi, patawagan mo na lang ako kay
Tita. Susunduin kita."
"Puwede namang ako na lang ang maghatid, Ate, para hindi ka na mapagod," ani
Walter. "Matatagtag ka pa sa
biyahe."
"Aba'y sige. Isama mo si Annika."
P 5-3
Nang lumingon sa dako ni Annika si Walter ay tumango lang ang dalaga.
"Sige."
Inihatid ni Walter hanggang sa sasakyan ang kapatid.
~0~
HABANG naglalakad patungo sa sasakyan ay ilang kakilala ang nangumusta at bumati
kay Willa. Lalo raw
gumanda ito. Mukha raw sinuwerte ito sa napangasawa. Ang alam lang ng mga kakilala
nila ay simpleng
maykaya ang napangasawa ng kanyang Ate Willa. At hindi na iyon itinuwid ni Walter.
Sari-saring klase ng
tao ang naninirahan sa lugar nila. Baka malagay pa sa alanganin ang buhay ng
pamangkin niya at ni Annika
kung malalaman ng lahat na kabilang sa pinakamayamang tao sa Pilipinas ang
apelyidong nakakabit sa mga
ito.
"Hanggang kelan mo ba pahihirapan si Annika?" malapit na sila sa sasakyan nang
ungkatin iyon ni Willa sa
kapatid.
"Ate, ano bang pinahihirapan ang sinasabi mo? Mukha ba siyang minamaltrato?"
"Alam mo kung ano ang sinasabi ko? Hindi mo pa rin ba siya napapatawad?"
www.ebook-converter
"Two weeks, Ate. Two weeks pa lang siyang nakatira sa bahay. Ilang taon ba tayong
naghirap bago tayo
nakabangon? Ikaw, hindi mo na ba naaalala ang panlilibak sa'yo ng mga tao noon?"
"Walt," sinapo ng kapatid ang mukha niya sa pagitan ng dalawang palad nito. "Kahit
maaga tayong naulila sa
mga magulang, hindi nila tayo tinuruang magtanim ng galit sa kapwa. Matuto kang
magpatawad."
"Iisipin ko."
"Walter," pinandilatan siya ng kapatid.
Nginitian niya lang ito.
"Sige na. Uwi ka na. Gumagabi na, o. Baka hinihintay ka na ni Kuya Zeke."
"May nakita akong sariwang paso sa kamay ni Annika. Tingin ko rin nagsugat ang mga
daliri niya sa
paglalaba."
"Huwag mo ng alalahanin 'yon. Malayo sa bituka."
Muli na naman siyang pinandilatan ng kapatid.
Mabilis niya itong hinagkan sa noo atsaka ipinagbukas ng pinto ng kotse.

"Ingat."
Umiling-iling na lang ito nang ilapat niya ang pinto ng sasakyan.
P 5-4
Naglakad na siyang pauwi. Sa isip ay nagpapabalik-balik ang mga sinabi ng kapatid.
Sariwang paso sa kamay...nagsugat ang mga daliri niya sa paglalaba.
"Walter."
Nang lingunin niya ang tumawag ay nakita niya si Ruschelle.
"Kumusta?" matamis ang ngiting bati nito.
Ngumiti siya. "Kumusta rin. Matagal-tagal din kitang hindi nakita, ah. Saan ka
nagsuot?"
"D'yan lang sa tabi-tabi," pa-misteryosang sagot nito.
Magkasing-edad lang sila nito. Maganda, morena at may nagmumurang future. At sa
lugar nilang mga tagasquatter, balitang may reputasyon ito. Dinig niya ay
ibinabahay ito ng isang matandang mayaman. Kung ano
ang nangyari at muli itong sumulpot sa lugar nila ay hindi niya alam. At wala
siyang interes na alamin.
Bagaman hindi miminsang nagpakita ito sa kanya ng motibo. Kaso hindi niya type.
"Sige, uwi na ako."
"Daan ka muna. Inuman tayo. Kuwentuhan na rin."
www.ebook-converter
"Hindi puwede, eh. May naghihintay sa akin."

"Kung gano'n ay totoo pala ang bali-balita."
"Balita?"
"Na nag-asawa ka na."

"Ah." Hindi siya tumanggi. Mas mabuti na ring isipin nito na may asawa na siya para
mawalan na ito ng
interes sa kanya. Lalo pa nga at alam niyang pinormahan ito dati ni Brando. Hindi
naman sa takot siyang
makipagbangasan ulit ng mukha. Respeto na lang sa isang kabaro.
"Totoo nga?"
"Oo. Sige, kanina pa naghihintay ang Misis ko. Baka magalit 'yon. Alam mo na, baka
sa labas ako ng kulambo
matulog."
"Takosa?" parang nang-aasar na sabi ni Ruschelle sa kanya.
Pero hindi niya ito pinatulan. Wala siyang pakialam sa iniisip nito. Nang maharang
siya sa tagayan ay
nakitagay siya at mabilis ding nagpaalam.
Pagdating niya ng bahay ay magkatulong ng naghahanda ng hapunan sina Annika at

Samantha. Natuwa siyang
pagmasdan ang mga ito.
"Tito Walt."
P 5-5
Nilapitan niya ang pamangkin at pinanggigilan itong halikan sa pisngi.
"Eww, amoy-alak ka."
"Ang suplada naman ng prinsesa ko."
Kinusutan lang siya nito ng ilong. Pumunta na siya ng lababo para magmumog at
maghilamos. Pag-angat niya
ng tingin ay inabutan siya ni Annika ng maliit na tuwalya.
"Salamat."
Misis na Misis talaga ang dating nito. At kahit hindi aminin, gusto niya iyon.
Gusto niya ang pakiramdam na
para silang mag-asawa.
Shit! Isang shot lang ng alak, kung ano-ano na ang pumapasok sa utak ko. Umayos ka,
Walter!
-
hello, po!
salamat sa mga regulars ko. alam niyo na kung sino-sino kayo :)
www.ebook-converter
anyways, more votes and comments po sana. at huwag kalilimutang i-save sa inyong
reading list ang
story na ito.
mwah, mwah!
frozen_delights
????????????..pakainin mo na din ineng ng asukal para maubos asukal ni tito walt

hahaha Behbeh gurl????????
P 5-6
Fire
19K 830 38
by frozen_delights
Chapter Five
MATAPOS nilang maghapunan ay nag-volunteer na si Walter na magligpit ng kanilang
kinainan. Sina Annika
at Samantha ay sabay ng naghilamos at nagpalit ng pantulog. Dinig ni Walter ang
tawanan at masayang paguusap ng dalawa. Annika is really good with kids. Nakikita
niya kung gaano ito kaalaga sa kanilang
pamangkin. At maging sa ibang bata sa squatter ay magiliw rin ito. Minsan pa nga ay
naabutan niya itong
namimigay ng pagkain. Nang makita siya nito ay para itong batang nahuling nang-
uumit.
Kaagad itong humingi ng dispensa nang sa akala nito ay pagagalitan niya. Pero sabi
niya ay ayos lang, huwag
lang nitong dadalasan at baka sila naman ang mawalan ng pagkain.
Inilagay ni Annika ang USB sa flat screen TV. Habang sinusuklayan nito ng buhok si
Samantha ay narereview ang bata sa reviewer na naka-save sa USB. Si Walter naman ay
pumasok na ng banyo at naghilamos
at sepilyo. Hindi na siya nagulat nang makitang pinakabitan ng ate niya ng hand
shower ang kanilang gripo.
Napailing na lang siya. Natitiyak niyang maraming trabahador ang dinala nito sa
bahay nila para maisagawa
at maikabit ang lahat ng gamit na dala nito. Ang dati nilang papag sa kuwarto ay
napalitan na rin ng malaking
kama na kakasya para sa tatlo katao. Mayroon ding malaking ceiling fan sa tapat ng
kama para kahit papaano
ay hindi masyadong mainit. Natitiyak niyang hindi lamang para sa comfort ni
Samantha kaya iyon ginawa ng
kanyang Ate. Sigurado siyang mas na para iyon kay Annika na alam naman nilang
pareho na lumaki sa
maalwang pamumuhay.
www.ebook-converter
Nang lumabas si Walter ng banyo ay pareho ng nakahiga ang magtiya sa sala set na
nakaharap sa telebisyon.
Sinusundan ng mga ito ang araling pinapanood sa TV. Siya naman ay pumasok na ng
kuwarto para magbihis
ng pambahay. Pagbukas niya ng kabinet ay napangiti siya nang makitang maayos na
nakapatas ang kanyang
mga damit. Iyon marahil ang mga damit niyang nilabhan ni Annika kaya nagsugat ang
mga kamay nito.
Nagpalit siya ng maluwang na kamiseta at shorts. Pagkatapos ay inilabas niya ang
kanyang mga aralin.
Kailangan din niyang mag-review dahil finals na nila.
Napokus na nang husto ang pansin niya sa pag-aaral na hindi na niya namalayan ang
oras. Nang mag-angat
siya ng tingin ay nangangawit na ang kanyang likod at batok. Saglit siyang nag-
inat. Nang tingnan niya ang
dalawa nina Annika at Samantha sa sala ay nakatulog na ang mga ito.
Pinatay niya ang telebisyon. Saglit niyang pinagmasdan ang dalawang natutulog.
Napatingin siya sa mga
kamay ni Annika na nakayapos kay Samantha. May paso nga iyon at namumula ang ilang
daliri sa maliliit na
sugat. Dahan-dahan niyang binaklas iyon at maingat na binuhat ang bata para ipasok
sa kuwarto. Pagkatapos
maiayos si Samantha ay kinuha niya ang first-aid kit na nakita sa ibabaw ng ref.
Naupo siya sa tabi ni Annika at inabot ang kamay nitong may paso. Banayad niya
iyong pinahiran ng burn
ointment. Manaka-naka ay ini-ihipan niya para ma-absorb kaagad ng balat nito ang
gamot. Kapag pumutok
iyon ay nasisiguro niyang napakahapdi niyon. Nilagyan niya ito ng medyo malapad na
band-aid strip para
maiwasang masundot at mapisa. Matapos iyon ay ang sugat naman nito sa mga daliri
ang nilagyan niya ng
P 6-1
gamot.
Danas niya ang maglaba. Lalo na nang makapanganak ang kanyang Ate Willa. Kaya naman
alam niyang ang
mga sugat ni Annika sa daliri ay dahil sa matapang na sabon at klorox. Parang
naluto ang hugis-kandila nitong
mga daliri.
Sa loob ng dalawang linggo na nakasama niya ito, ang buong akala niya ay makakaya
nitong mamuhay sa
isang payak na tahanan. Mukhang nagkamali siya.
Yumuko siya at maingat itong binuhat upang ilipat sa tabi ni Samantha.
"Walter," naalimpungatan ito.
Pero parang walang narinig na hindi niya ito pinansin at itinuloy na itong papasok
ng silid.
Nang ilapag niya ito sa tabi ng nahihimbing na si Samantha ay kumawit ang isang
braso nito sa kanyang leeg.
Kamuntik na siyang masubsob dito kung hindi niya kaagad naitukod ang isang kamay sa
kama.
"Annika."
Ang iba pa niyang sasabihin sana rito ay bumara sa kanyang lalamunan nang lumapat
ang bibig nito sa
kanyang mga labi. Gumalaw iyon at parang nag-aalangan pa nang banayad na siilin ang
kanyang lower lip.
Kusang gumalaw ang kanyang bibig at siniil niya naman ang upper lip nito. Palitan
nilang ginawa iyon
hanggang sa umawang ang mga labi ni Annika.
www.ebook-converter
Parang marinong sinisid niya ang kalaliman ng bibig nito at hinuli ang matamis
nitong dila. Sinipsip niya
iyon. Gustong-gusto niya ang lasa ng bibig nito. Matamis at mabango. At ang katawan
nito, ilang beses na
itong naging laman ng mga panaginip. Na minsa'y nagigising siya sa hatinggabi na
nag-iinit.
"Annika," paungol na lumabas sa bibig niya ang pangalan nito. Kapwa sila suminghap
ng hangin sa matagal
na paglalapat ng kanilang mga labi.
Naramdaman niya ang kamay nito sa ilalim ng kanyang kamiseta. Hinahagod nito ang
kanyang katawan.
Partikular ang parte ng kanyang tiyan.
Shit, mariing naglapat ang kanyang mga bagang.
Mukhang hindi ito naiiba sa ibang babae na gustong-gusto ang mga lalaking may abs.
At hindi sa
pagmamalaki, maganda ang porma ng kanyang mga abs. Firm.
Pero, takte! Ano ba ang ginagawa niya sa akin?
Pinagmasdan niya si Annika. Wiling-wili yata ito sa paghipo sa abs niya. Pero hindi
kaya nananaginip lang
ito?
"Annika..." hindi ba nito alam kung ano ang epekto ng ginagawa nito sa kanya?
"Hindi ako estatwa."
"I know. But how come you're so stiff and hard like a marble statue," pabulong na
sagot nito.
P 6-2
"Stiff and hard?" bigla niyang naiurong ang ibabang bahagi ng katawan.
Niyuko niya ang sarili at tiningnan kung may nakatayo ng tolda sa kanyang harapan.
Pero wala naman. Ngunit
hindi niya maitatangging may naiipong init sa puno ng kanyang pagkalalaki. At kung
hindi titigil si Annika sa
ginagawa nito, siguradong hindi na niya mapipigilan pa ang sarili.
Nahigit niya ang paghinga at kahit gusto niya ang ginagawa ng kamay nito sa kanyang
katawan ay inalis niya
iyon.
"Don't you want me?" parang masama ang loob na tanong nito.
"Want you?" kinuha niya ang kamay nito at dinala sa kanyang harapan.
Namilog ang mga mata ni Annika.
"Hayan, ano ang tawag mo riyan?"
Hindi ito nakapagsalita.
"I want you so bad I feel like my body is on fire every time you're close to me
like this." Putek. Nakapagingles siya nang dire-diretso dahil lang sa pagnanasang
nararamdaman niya para rito.
www.ebook-converter
"Then let me do something about it," bumangon ito mula sa pagkakahiga.
"Annika," muntik na siyang mahulog sa pagkakaupo sa gilid ng kama nang dakmain nito
ang harapan niya!
Hinagod nito ng kamay ang harapan niya na nagsimula ng magising ang hindi dapat
magising! At nang
pumasok ang kamay nito sa loob ng shorts niya ay parang gusto na niyang takasan ng
sariling katinuan!
Putsa!
Mainit at malambot ang kamay na humahaplos sa kanyang simbolo. At parang baga na

unti-unting kumalat sa
buo niyang katawan ang init na nagmumula roon. Hanggang sa ang baga ay maging apoy.
His penis is very
much erect. And Annika's thumb is drawing circles around its head. She leaned down.
Her lips was a breath
away from his shaft when he spoke.
"Ginagawa mo rin ba ito kay Trevor?"
She froze. Ang apoy na tila bumabalot sa kanila ng mga sandaling iyon ay parang
binuhusan ng malamig na
tubig. Nanginginig na bumitaw sa kanyan ni Annika.
Nang tangkain niya itong hawakan ay para itong napapasong napaigtad palayo sa
kanya. Napamura si Walter
at parang gustong dagukan ang sarili ng mga sandaling iyon. Tahimik na umayos ng
higa si Annika sa tabi ni
Samantha. Nang ipikit nito ang mga mata ay nakita ni Walter ang mga butil ng luhang
malayang naglandas sa
magkabila nitong pisngi.
Gusto niyang palisin ang mga iyon. Ang humingi ng tawad sa katangahang nagawa niya.
Ngunit alam niyang
kahit ano ang gawin niya sa mga oras na iyon ay hindi mare-repair ang damage ng
ginawa niya.
P 6-3
Tahimik na lumabas ng kuwarto si Walter.
-
paano aamuin ang nagtatampong puso?

chos!
ako nagtatampo rin :(
votes and comments naman kayo d'yan. salamat sa mga nag-save ng stories ko sa
kanilang reading list.
I love you. mwah, mwah!
frozen_delights
Basta kailangan lang ipakita at iparamdam ni walter ang kanyang matigas at
mahabang.... paninindigan at pasensya hahahahaha Naalala q si
paige dahil dyan sa tanong mo...
www.ebook-converter
P 6-4
Boy In-love
18.5K 840 44
by frozen_delights
Chapter Six
"HINDI ka ba kakain?" tanong ni Walter nang matapos maghain ay tumalikod na si
Annika at nagtungo sa
sala.
"Sasabayan ko na lang si Sammy. Natutulog pa siya," malamig pa sa yelong sagot
nito.
Marahang napabuga ng hangin ang binata saka naupo. Maaga ang pasok niya sa araw na
iyon. Hindi niya
gustong umalis nang hindi sila nagkakaayos ni Annika. Pero hindi niya alam kung
paanong magsisimulang
humingi rito ng dispensa.
Ang tanga-tanga mo naman kasi, asik ni Walter sa sarili.
Pinilit ni Walter ang sariling kumain. Nagtitipid siya kaya naman bago umalis ng
bahay ay tinitiyak niyang
full pack ang tiyan niya. Kaya lang paano naman siyang magpapakabusog kung ganoong
wala siyang kaganaganang kumain?
www.ebook-converter
Pero may exam siya. Hindi siya puwedeng pumasok nang walang laman ang sikmura.
Napahinga siya nang
malalim saka nagsimulang sumubo. Nguya. Lunok. Inom ng tubig. Kahit halos hindi
nalalasahan ang kinakain
ay nagpatuloy lang siya.
Kailangan niyang mag-pokus sa exam niya. Mamaya na lang pag-uwi niya poproblemahin
si Annika. Walang
mangyayari kung pagsasabay-sabayin niyang isipin ang lahat.
"Aalis na ako," paalam ni Walter kay Annika.
Hindi ito nagsalita o tumingin man lang sa kanya. Napabuntong-hininga na lang ulit
ang binata. Hindi na siya
nag-review kagaya ng madalas niyang gawin habang lulan ng jeep papuntang school.
Sigurado siyang wala
rin namang papasok sa utak niya dahil okupado iyon ni Annika.
Pagdating ng unibersidad ay kanya-kanyang tanong ang mga kaklase niya kung sino ang
nag-review. Kanyakanyang hanap na rin ang mga ito ng makokopyahan. Walang pakialam
na naupo lang si Walter sa isang
sulok.
Nang magsimula ang exam ay tahimik lang na sinagutan ni Walter ang pagsusulit.
Hindi na importante sa
kanya kung mataas o mababa ang makuhang grade. Gusto niyang matapos nang mabilis
ang exam sa buong
maghapong 'yon para makauwi na siya. Hindi na rin muna siya papasok sa trabaho.
Hindi siya mapapakali
hangga't hindi niya naaayos ang gusot sa pagitan nila ni Annika.
"Walter, hindi ka papasok?" tawag ng kaklase niya nang makita siyang palabas ng
gate. Si Sachi, kasamahan
din niya ito sa trabaho.
"Hindi, eh. Pakisabi na lang kay manager na sumama ang tiyan ko," tinutop pa ni
Walter ang sikmura para
P 7-1
mas magmukhang convincing ang alibi niya.
"Ah, gano'n ba? Kaya pala parang alumpihit ka kanina."
"Sige, brod. Baka dito pa ako magkalat."
"Sige, ingat."
Nagmamadaling kinawayan na niya si Sachi. Nag-aabang na siya ng jeep nang bumuhos
ang malakas na ulan.
please
Bad trip naman.
Naalala niyang tingnan ang kanyang cellphone.
Putsa, dead bat pa. Dahil sa nangyari kagabi ay nakaligtaan niyang i-charge bago
matulog.
Nang may dumaang jeep ay kaagad niyang pinara iyon at sumakay. Mabuti na lamang at
kahit malakas ang
ulan ay mabilis ang kanyang naging biyahe. Palibhasa patay na oras, walang trapik.
Kung hindi siya umuwi
nang maaga pihadong maiipit siya mamaya sa trapik lalo at mukhang walang balak na
humina ang buhos ng
ulan.
www.ebook-converter
Pagdating ni Walter ng bahay ay nagtaka siya nang makitang saradong-sarado iyon.

"Annika?" Kumatok siya pero walang sumasagot.
Siguro'y tulog o ayaw lang siyang pagbuksan ng pinto. Napapabuntong-hiningang

inilabas niya ang sariling
susi at binuksan ang pinto. Medyo madilim na ang loob ng bahay. Binuksan niya ang
ilaw bago dumiretso sa
kuwarto. Inaasahan niyang nagsi-siesta ang magtiya kaya walang sumalubong sa kanya.
Pero natilihan siya
nang hindi makita sina Samantha at Annika.
Hinayon niya ng tingin ang silid. Wala na roon ang mga gamit ng pamangkin.
Kumakabog ang dibdib na tsinek
niya ang mga damit ni Annika. Nakahinga siya ng maluwag nang makitang walang
nagalaw sa mga gamit nito
sa kabinet. Kumpleto rin ang toiletries nito na maayos na nakalagay sa isang maliit
na carry-all.
Naalalang i-charge ni Walter ang cellphone. Baka tumawag o nag-text ang mga ito sa
kanya kanina. Hindi
niya lang natanggap dahil dead bat.
Habang nagtsa-charge ang cellphone ay pumasok siya ng banyo at nagpalit ng suot na

basang mga damit.
Paglabas ng banyo ay ini-on niya ang cellphone para tingnan kung may mensahe roon.
Merong tatlong missed
calls at limang messages. Ang dalawang missed calls ay galing kay Annika, ang isa
sa Ate Willa niya. Sa
limang mensahe isa lamang ang kay Annika at apat mula sa kapatid.
Kuya Zeke ftched us this mornng. He wnts me 2 stay over for the nyt, text iyon ni
Annika.
Napabuga siya ng hangin sa bibig.
P 7-2
Naka-off ang cp mo. Hnd kta ma-contact, unang text ng Ate Willa niya.
Cnundo n nmin c Samantha. Nami-missd na ng Tatay nya. Icnama n rn nmin c Annika.
Alam qng bc k dhl finals na. Pro txt mo ako kpg libre k. Ingat.
Ang lkas ng ulan. Umalis c Annika @ mkhang pauwi jan. Twgan mo ako kpg anjan n xa.
Binaha ng pag-aalala ang dibdib niya. Tinawagan niya ang kapatid.
"Ate, ano'ng oras pa siyang umalis?"
"Siguro may dalawang oras na. Wala pa ba?"
"Wala pa," tiningnan niya ang malakas na ulan sa labas. Tahimik siyang napamura
dahil parang binabayo ang
dibdib niya sa pag-aalala.
Bakit kasi umuwi pa ito? Tutol man ang loob niyang hindi ito makakasama sa gabing
iyon ay hindi naman
niya gustong sagasain nito ang masamang panahon para lang umuwi sa kanya.
"May service ba siya?" kung ipinahatid ito ng kapatid sa sariling sasakyan ay medyo
mapapanatag ang loob
niya.
www.ebook-converter
"Wala. Kasi nga sabi ni Zeke ay dito na muna siya matulog ngayong gabi at bukas na
lamang umuwi."
Lalo ng nadoble ang pag-aalala ni Walter. Nagpaalam na siya sa kapatid. Tatawagan

na sana niya si Annika
nang tumunog ang cellphone niya.
Annika calling.
"Hello, Annika? Nasaan ka na?"
"I-I just got here. I-I think someone's f-following me."
Hindi na niya tinapos ang pakikipag-usap dito at mabilis siyang tumakbo palabas ng
bahay. Maputik na ang
daan at madilim na rin ang paligid. Mangilan-ngilan pa lang kasi ang posteng may
ilaw sa kanilang lugar.
Malayo pa ay natanaw na niya ang pamilyar na pigura ni Annika. At tama nga ang
sinabi nito. May taong
sumusunod dito.
"Annika!"
"Walter." Basa na ito ng ulan habang yakap sa dibdib ang maliit na shoulder bag at
cellphone.
Nanginginig itong yumakap sa kanya. Kung sa takot o lamig ay hindi siya sigurado.
Tiningnan niya kung sino
ang taong sumusunod dito. Namukhaan niya ang isa sa mga bata ni Brando.
"'Tang 'na ka, Egay!" saglit niyang binitiwan si Annika at sinugod ang lalaki.
P 7-3
Suntok at tadyak kaagad ang natanggap nito kay Walter.
"T-teka, teka lang, Boss Pogi. Bibigyan ko lang naman ng payong ang syota mo."
Nakita ni Walter ang hawak nitong payong.
"Anak ka ng...! Mukha ka kasing psycho killer d'yan sa bihis mo."
Ang suot ni Egay ay kulay itim na kapote. May hawak pa itong pala at itak.
"Sorry naman. Nagmamagandang-loob lang, eh," parang batang naiiyak na katwiran
nito.
"Sorry rin. Nabigla lang ako. Bakit ka ba may dalang pala at itak?"
"Barado ang kanal namin nang mapadaan si Miss Byutipol. Dahil alam kong malayo-layo
pa ang lalakarin
niya, bibigyan ko sana ng payong. Napasama pa."
"Sorry talaga. Sige, uwi ka na."
Susukot-sukot na tumalikod na si Egay.
Inakay ng pauwi ni Walter si Annika. Napaika siya nang may maramdamang masakit sa
paa.
www.ebook-converter
"B-bakit wala kang tsinelas?" pansin ni Annika.
"Sa katarantahan ko hindi ko na naisip na wala pala akong suot na pamaa."
Pagdating sa bahay ay pinapasok na niya ito ng banyo para magbanlaw ng katawan.

Siya naman ay tiningnan
ang paa. Meron siyang malaking hiwa sa gitna ng talampakan. Sa sobrang pag-aalala
niya kanina ay hindi na
niya maalala kung napaano iyon. Marahil ay may naapakan siyang basag na bagay sa
daan.
"Oh, my God. What happened to your foot?" Paglabas ni Annika ng banyo ay nakita
nito ang sugat niya sa
paa.
"Ayos lang 'to," pigil ang pagngiwing sagot niya.
"Kailangang mahugasan natin 'yan at malagyan ng gamot."
"Ako na lang. Magbihis ka na at baka magkasakit ka pa."
Nakasuot ito ng robe habang nakabilot sa ulo ang ginamit niya kaninang tuwalya.
"Kailangan mo ring magpalit ng damit dahil nabasa ka na ng ulan. Pasok ka na ng

banyo at ikukuha kita ng
bihisan."
Sinunod niya na lang ang sinabi nito. Hinugasan niya munang mabuti ang sugat niya
sa paa bago mabilis na
naligo.
"Iiwanan ko na rito ang tuwalya at bihisan mo."
P 7-4
Pagbukas niya ng pinto ay nakahanda na nga ang isang tuwalya, kamiseta, briefs at
shorts. Napangiti siya nang
wala sa loob. Sa mga ganoong pagkakataon ay naiisip ni Walter na daig pa nila ang
mag-asawa.
"Sit here," itinuro ni Annika ang upuan sa kanya.
Nakaupo ang dalaga sa lapag katabi ang bukas na medicine kit. Bihis na rin ito ng
maikling cotton shorts at
black racer back top. Nakabilot pa rin sa basang buhok ang tuwalya.
Naupo siya sa upuang itinuro nito. Inabot ni Annika ang paa niyang may sugat at
ipinatong sa hita nito habang
pinapahiran ng gamot. Sa isip ay lihim siyang napabuntong-hininga habang pinapanood
ang ginagawa nito.
Nakakatukso ang makinis at parang labanos nitong mga legs. Maya'tmaya ring
napapatutok ang mga mata niya
sa puno ng dibdib nito.
"Have you eaten?" narinig niyang tanong nito habang maingat na nilalagyan ng
medicated plaster ang kanyang
sugat.
"Hindi pa. Ikaw?"
"Hindi pa rin. There, it's done. I'll prepare us something to eat," tumayo na ito
at nagligpit ng mga ginamit.
"Annika," hinawakan niya ito sa braso bago pa makalayo sa kanya. Tumayo siya at
kinabig ito sa kanyang
dibdib. "I'm sorry sa nasabi ko kagabi."
www.ebook-converter
May ilang saglit na hindi ito kaagad kumilos sa pagkakayakap niya.

"Sorry talaga. Puwede mo akong sapakin ngayon kung gusto mo."
Narinig niya ang paghikbi nito. Pagkatapos ay yumakap ang isang braso nito sa
kanya.
"You're forgiven. But for the record, I have never done that with Trevor. Or any
man, for that matter."
-
hee-yooo!
here's the late update :)
don't forget to vote and comment.
again, thank you sa aking mga regulars. i love you, guys, to the moon and back!
mwah, mwah-hugs!
frozen_delights
P 7-5
Hahahaha kawawang egay napagkamalan hi author,.are you a fan of BTS? if yes,i
purple you na ??????
www.ebook-converter
P 7-6
Chocolate
18.1K 861 36
by frozen_delights
Chapter Seven
TAHIMIK na naghanda ng pagkain si Annika. May ilang luto na silang pagkain, mga
padala ng hipag
kaninang sunduin ng kapatid si Samantha. Ito-thaw niya na lang habang nag-i-inin ng
kanin.
"Gusto mo ba ng sandwich? Igagawa kita, baka nagugutom ka na," alok niya kay
Walter.
"Hindi na. Ayos lang ako. Kakain na rin naman tayo."
"Okay."
Inilahad nito sa kanya ang isang kamay. Nagtatakang inabot niya iyon. Nakaupo ito
sa sofa habang nanonood
ng telebisyon. Nang banayad siya nitong higitin ay napaupo siya sa tabi nito.
Humilig itong pahiga sa armrest
ng sofa hanggang sa mapahiga ito sabay kabig sa kanya.
"Walter."
www.ebook-converter
"Malamig. Payakap."
Walang pag-aatubiling iniyakap niya ang mga braso rito. Nang yakapin pa siyang lalo
nito sa dibdib ay
napangiti siya. May kasiyahang inilapat niya ang pisngi sa dibdib nito.
"Hindi ka kaya mahirapang pumasok bukas dahil sa sugat mo sa paa?" may pag-aalalang
tanong niya rito.
"Wala 'yon, malayo sa bituka."
"I should call my driver para ihatid ka ng school bukas. Mahihirapan kang mag-
commute niyan, eh."
"'Yan ang huwag mong gagawin."
"Why not?"
"Annika, sanay ako sa hirap. Sanay ako sa sakit. Itong sugat ko sa paa, minor pa
'yan. Kahit pumasok ako ng
school nang may tungkod ay walang kaso. Hindi ko kailangan ng service at driver mo,
maliwanag?"
"I-I just want you to be comfortable."
"Komportable ako. Komportable ako sa kung ano lang ang meron ako. At sana... sana,
mapagtiisan mo 'yon.
Kasi sa ngayon, walang-wala pa ako, eh. Wala pa akong maipagmamalaki sa'yo."
Napaawang ang mga labi ni Annika. Ramdam niya rin nang kumabog nang pagkabilis-
bilis ang puso niya at
biglang mag-init ang kanyang mga mata.
Siya lang ba ang nag-iisip niyon o may ibig ipahiwatig ang sinabi ni Walter?
P 8-1
Muli siya nitong hinigit palapit. Nang banayad na dumantay ang mga labi nito sa
tuktok ng kanyang ulo ay
napangiti siya. Kuntentong-kuntento ang pakiramdam niya habang nakabilanggo sa mga
bisig nito. She
wouldn't mind staying in his arms forever even if it means leaving everything
behind--including her life in
luxury.
Sa isip ay inilalarawan na ni Annika ang magiging buhay nila ni Walter sa hinaharap
nang may maamoy
siyang parang nasusunog.
"Oh, my God," napabalikwas siya ng bangon. "Ang sinaing ko, nasusunog!"
~0~
PANGITI-NGITI lang si Walter habang kumakain. Samantalang si Annika ay pulang-pula
na halos ang buong
mukha. Ang kinakain kasi nila ay sunog na kanin.
"Ang sarap," ani Walter.
Napasimangot si Annika. "Nang-aasar ka naman, eh."
"Masarap nga, peks man."
Napaingos lang ang dalaga.
www.ebook-converter
"Kain nang kain. Akin na lang 'yong tutong."
"Ayaw. Kasalanan ko kaya hayaan mong ako na lang ang kumain ng lahat ng tutong."
"Gamot daw 'yan sa pasma, sabi ng tatay ko. At hindi ka naman pasmado kaya ako na
lang ang kakain ng
sunog," kinuha ni Walter ang sunog na kanin sa plato ni Annika at iniwan ang
parteng maputi.
"Walt," protesta ng dalaga.
"Kain lang. Ayaw kong magda-diet ka. Hindi bagay sa'yo ang maging payat."
"Skinny is the 'in' thing with most guys."
"Puwes, hindi ako. Mas gusto ko ay may laman ang aking niyayakap pagtulog."
Napakagat-labi si Annika habang namumula. Ipinagsandok ito ng ulam ni Walter.

Paborito ng binata ang
ulam. Lechon paksiw. Nabanggit ni Annika na padala iyon ng Ate niya at ininit
lamang nito. Bagay lamang
ipangsabaw sa sunog na kanin.
Gusto pa sana niyang tuksuhin si Annika. Pero nakikita niyang parang maiiyak na ito
sa hiya. At naisip niya,
sana ang buhay nilang dalawa ay katulad sa sunog na kanin at lechon paksiw. Bagay
pagsamahin.
Inabot niya ang gilid ng lips nito at kinuha ang mumo ng kanin na nakadikit doon
sabay subo.
Namula na naman ito.
P 8-2
Ang cute lang, naisip niya. Ito ang mukhang hindi niya pagsasawaang makita
paggising tuwing umaga.
"Kumain ka lang. Baka matunaw na ako," namumulang wika ni Annika.
"Sa susunod kapag ganitong masama ang panahon at alanganing oras na, huwag kang
bibiyaheng mag-isa.
Naiintindihan mo?"
Nanulis ang mga labi nito. "Opo."
Grabe talaga 'yong nerbiyos niya kanina. Dinaig pa iyon noong kabuwanan ng Ate
Annika niya kay Samantha.
Pakiramdam niya ay hindi na tumatapak ang mga paa niya kanina sa lupa habang
tumatakbong palabas para
sunduin ito. Sa buong buhay niya ay ayaw na ulit niyang maranasan ang ganoong
takot. Lalo pa nga at may
history na ito sa tangka rito ni Trevor. Ayaw na niyang pagdaanan pa nito ang
ganoong klase ng trauma.
"Mabait naman 'yon si Egay kahit hindi kainaman ang karakas ng pagmumukha," nasabi
niya para ipalagay
ang loob nito.
"I guess I overreact. Natakot lang kasi talaga ako."
"Understandable. Hihingi na lang ulit ako ng dispensa sa kanya."
"Isama mo ako. Magso-sorry rin ako sa kanya."
www.ebook-converter
"Sige. Nandoon lang naman sila parati sa tambayan. Puntahan natin bukas pagkagaling
ko ng school."
"Okay."
Nang makakain ay si Annika na lang ang nagligpit ng kinainan nila. Siya naman ay
inilabas ang reviewer at
sinimulang mag-review, tatlong subject ang exam niya kinabukasan.
"Here," isang chocolate bar ang ibinigay sa kanya ni Annika.
"Hindi ako mahilig sa matamis," tanggi niya. "Sa'yo na lang."
"It's chocolate with nuts. Maganda ito kapag nagre-review para mas tumalas ang
memory mo."
"Ows?"
"It's true. Come on, take it."
"Sige na nga. Baka umiyak ka pa, eh."
Napasimangot ito sabay irap sa kanya.
please remove it or upload a different image.
"Huwag ka ng sumimangot. Heto nga at kinakain ko na."
"You need help?" Nakangiting tanong nito nang maupo sa katabi niyang upuan.
P 8-3
"Hmn, meron sana," mabilis niyang nilunok ang kinakaing tsokolate.
"Ano?"
"Lapit ka ng kaunti."
Umisod naman ito sa kinauupuan niya. Sinapo niya ng isang kamay ang kanang pisngi
ni Annika sabay higit sa
dalaga at inilapat ang mga labi sa bibig nito. Hindi kaagad ito nakagalaw.
Nakiramdam siya. Naghintay ng
magiging reaksyon nito. Nang kumibot ang mga labi nito at bahagyang umawang, naakit
siyang palalimin ang
halik. He slipped his tongue between her pearly white teeth to taste her. Napaungol
ito bago kusang
sinalubong ang kanyang dila at tinugon ang kanyang halik.
Hindi siya mahilig sa matamis. Pero kung ang mga labi nito ang titikman niya bawat
segundo, ayos lang sa
kanya kahit magkaroon pa siya ng diabetes. Ang tamis ng mga iyon ay hindi
nakakaumay. Sa halip ay nakakaaddict.
Kapwa kinakapos ng paghingang marahan silang nagbaklas makalipas ang ilang saglit.
Nahaplos niya ng
thumb finger ang upper lip ni Annika dahil parang namamantal iyon matapos niyang
panggigilang halikan.
"Hayan, natanggal na ang umay ko sa chocolate."
"A-ano?"
www.ebook-converter
"Nauumay nga kasi ako sa matamis. Pero dahil sa lips mo, nawala na ang umay ko."
"E-ewan ko sa'yo," namumulang tumayo na ito at lumayo sa kanya.
Ngumiti lang si Walter. Hindi siya nag-aalala dahil hindi naman ito mukhang totoong
galit. Nagpatuloy na
siya sa pagre-review. Si Annika naman ay naglabas ng laptop nito at inabala na ang
sarili roon. Sa sumunod
na sandali ay wala ng namagitang pag-uusap sa kanila. Pareho na silang naging busy
sa kani-kanilang
ginagawa.
Hatinggabi na rin nang matapos siyang mag-review. Nang sulyapan niya ang kasama ay
nakasubsob na ito sa
tabi ng laptop nito. Naiiling na iniligpit na ni Walter ang kanyang mga gamit at
isinara na rin ang laptop ni
Annika bago binuhat ang dalaga papasok ng kuwarto.
Maingat niya itong inilapag sa kama.
"Hmn, Walt..." parang nananaginip na ungol nito sa pangalan niya.
Napangiti siya. Inayos niya ito ng higa at kinumutan dahil medyo malamig ang gabi.
Patayo na siya nang maramdaman niya ang pagpigil nito sa laylayan ng suot niyang
kamiseta.
"Where are you going?" tila inaantok na tanong nito sa kanya.
"Magsesepilyo. Pinakain mo kasi ako ng chocolate."
"Balik ka kaagad," parang naglalambing na ungot nito.
P 8-4
"Oo naman. Tulog ka na. Ido-double check ko lang ang mga kandado natin."
"'Kay," pumikit na nga ito.
Tulad ng sabi niya ay nag-double check lang siya ng mga locks at nagsepliyo. Nang
tabihan niya si Annika ay
awtomatikong yumapos ang mga braso nito sa kanya bago nagsumiksik sa dibdib niya.
May kasiyahang bumalot sa puso niya nang kabigin ito at hagkan sa noo.
He could easily get use to it.
Pero ang tanong: hanggang kailan niya ito mapapanatili sa piling niya...?
-
hello!
I missed my babies and I'm sure 'yong mga regulars ko rito, missed na rin sila.
don't worry, darlings. slowly but surely. kapit lang, ha? may saltik ang laptop ko,
eh.
shout out sa mga bago kong followers! mwa-hugs :)
www.ebook-converter
thank you sa mga silent readers, voters at mga regular na nagko-comments. I really
appreciate it. I
love you to the moon and back!
frozen_delights
Asus.... Yun lang hanggang kilan kayo ganyan..mahirap din sanayin ang
sarili..haist....hehe
P 8-5
I Need You
19.7K 800 40
by frozen_delights
Chapter Eight
MATAAS ang lagnat ni Walter nang umuwi mula sa paaralan. Worried itong sinalubong
ni Annika.
"My God. Ang taas ng lagnat mo," halos mapaso siya nang idampi ang isang kamay sa
balat nito.
Inalalayan niya ang binata papasok ng kuwarto. Mabuti na lamang at kahit masama ang
pakiramdam nito ay
nakauwi pa ito nang maayos.
"You should have texted me para nasundo kita."
"Nilalamig ako," nanginginig ang buong katawan na sabi ni Walter.
Mabilis niya itong inalisan ng sapatos. Narinig niya ang parang nasaktang pag-ungol
nito. Nagmamadaling
kumuha siya ng kumot at kinumutan ito nang doble.
"Sandali at ikukuha kita ng gamot," natatarantang paalam ni Annika nang lumabas ng
silid at kumuha ng
paracetamol at tubig. "Gutom ka ba?"
www.ebook-converter
"H-hindi. Kinain ko 'yong ipinabaon mo sa aking sandwich k-kanina," pati baba nito
ay nangangatal sa
sobrang pangingiki.
"Here, drink this," maingat na inalalayan ni Annika ang binata para makainom ito ng
gamot na dala niya.
Nang muli itong bumalik sa pagkakahiga ay hindi nalingid sa kanya ang pagngiwi ni
Walter.
"May masakit ba sa'yo? Saan banda?"
"Ang paa ko, kumikirot."
"Let me see," maingat niyang inangat ang kumot sa may bandang paanan nito. Nakasuot
pa ito ng medyas kaya
maingat niya iyong hinubad dito. "Oh."
Namamaga at namumula nang husto ang sugat nito sa talampakan.
"Walt, I think you need to see a doctor," labis ang pag-aalalang sabi ni Annika.
please
Mukhang na-infect ang sugat nito. Or worst, baka may kalawang ang bagay na naapakan
nito kagabi nang
sumugod sa ulanan para sunduin siya.
P 9-1
"D-dahil lang 'to sa u-ulan kagabi. Hindi l-lang ako nakapagbanlaw n-nang mabuti."
"No! You need to see a doctor. Paano pala kung may kalawang na lata o yero ang
naapakan mo kagabi? This
can cause you a serious damage."
"Annika, h-hayaan mo lang muna akong matulog. M-mamaya lang ay a-ayos na ako. L-
lagnat laki l-lang 'to."
"What are you--a kid? My God, Walt. You're killing me here."
"Shh, a-ako ang mamamatay sa p-pagna-nag mo." Kinuha nito ang kanyang kamay at
ginawang unan.
"S-sorry," mangiyak-ngiyak na sagot niya. "B-basta mamaya kapag hindi pa rin bumaba
ang lagnat mo
itatawag na kita ng doctor, ha?"
"Hu-hmn."
"Walt, baby. Please? Makinig ka naman sa akin, ha? Itatawag kita ng doctor."
Kahit mukhang nahihirapan ay isang ngiti ang nakita niyang gumuhit sa mga labi
nito.
"Are you delirious already?" mahinang bulong niya rito at nahagod ito sa noo.
www.ebook-converter
"Siguro nga... baby."
Namula ang mga pisngi niya. That was just a slip of the tongue. Sa sobrang pag-
aalala niya ay hindi na niya
namalayan ang lumalabas sa kanyang bibig.
"Baby?" tawag ni Walter habang nakapikit.
"O, b-bakit? May masakit ba sa'yo? Gusto mong hilutin kita?"

"Wala. Dito k-ka lang sa t-tabi ko. Huwag kang l-lalayo."
"Of course. Rest and get some sleep, okay?"
Pinisil nito ang kamay niya at pahapyaw na dumampi ang mainit na labi sa likod
niyon habang ito'y nakapikit.
Wala sa loob na napangiti si Annika sa kabila ng pag-aalala.
"Baby?" muling tawag nito.
"O?"
"Baby na ba talaga kita?"
Namula ang magkabilang pisngi niya at hindi kaagad nakasagot.

"Baby, sagutin mo naman ako, o. Baby na ba talaga kita?"
"G-gusto mo ba?"
P 9-2
"Gusto. Gustong-gusto."
"Then, yes. Baby mo na ako," nag-iinit ang mga pisnging sagot niya.
Akalain ba niya iyon. Nagkasakit lang ay sobrang lambing na. Samantalang noong
unang araw niya rito ay ang
sungit-sungit. Ipinagtabuyan pa siya.
"Baby Nik-nik."
Napangiti siya. "Bakit naman Baby Nik-nik?"
"Gusto ko lang, para unique."
Hinaplos niya ang pisngi nito. Gusto sanang tumayo ni Annika para kunin ang
thermometer at nang mamonitor niya ang taas ng lagnat nito. Kaso baka magreklamo
ito ganoong ang higpit ng hawak sa kamay niya.
Hihintayin niya na lang itong makatulog.
"Baby Nik-nik."
"O?"
"A-ayos lang ba sa'yong maging boyfriend a-ang isang katulad ko?"
www.ebook-converter
"At ano ba ang isang katulad mo?" nangingiting tanong niya. Kinikilig siya, sa
totoo lang. Ganito bang
manligaw ang isang Walter Ocampo? Kahit inaapoy ng lagnat ay dumidiga?
"Mahirap, i-isang hamak na working student, pogi, minsan barumbado pero malambing
at mapagmahal."
"Ayos lang naman. Hindi naman ako naghahanap ng boyfriend na mayaman. Working
student? Mas gusto ko
nga ang mga gano'n, nakakabilib dahil marunong silang magsumikap. At siyempre,
dahil isa akong diyosa,
kailangan namang hindi pahuhuli ang hitsura ng magiging boyfriend ko, di ba? Dapat
pogi. And you may not
know this, but I really had a thing for bad boys. Sila kasi kadalasan 'yong
malambing at mapagmahal."
Nakita niya ang marahang pagngiti nito habang nakapikit.
"I love you."
Hindi nakagalaw si Annika sa kinauupuan. Parang nayanig ang buong sistema niya.
Totoo ba ang narinig niya
o nabingi lang siya?
"Walt, ulitin mo nga 'yong sinabi mo."
Hindi na ito nagsalita. Mukhang nakatulog na ito.
"Baby? Baby Walt ko, uy." Narinig niya ang banayad nitong paghihilik. "Ang daya."
~0~
NANG muling magmulat ng mga mata si Walter ay nasa loob na siya ng isang puting
silid. Medyo nanghihina
P 9-3
pa siya pero pinilit niyang bumangon at isandal ang sarili sa ulunan ng hospital
bed. Napansin niya ang
dextrose na nakakabit sa kanya.
Nag-iisa lang si Walter sa silid. At nang ilingap ng binata ang tingin sa buong
silid ay napabuntong-hininga
siya. Sa hitsura pa lang ng kinaroroonan niyang kuwarto ay halatang mamahalin na
iyon.
Gusto niyang mainis kay Annika. Sinabi ng hindi niya kailangang magpa-ospital. Ano
na lang ang ibabayad
niya roon? Aasa na naman siya sa tulong ng Ate Willa niya? At kanino manggagaling
ang pera? Sa bayaw
niya, sa kapatid ni Annika.
Muli ay isang buntong-hininga ang umalpas sa mga labi ng binata. Nasa ganoon siyang
ayos nang bumukas
ang pinto at pumasok si Annika.
"Walt," isang matamis na ngiti ang kaagad na sumilay sa mga labi nito. Ngiting
unti-unting napalis nang
malamig niya itong tapunan ng tingin.
Napayuko ito.
"O, mabuti at gising ka na," 'ika ng kanyang Ate Willa na hindi niya kaagad
napansing kasunuran ng dalaga.
www.ebook-converter
"Ahm, l-lalabas muna ako, Ate," paalam ni Annika. "M-may nakalimutan lang akong
bilhin."
Bago pa nakasagot si Willa ay pumihit ng palabas si Annika.
Naninita ang tinging ipinukol ni Willa sa nakababatang kapatid.

"Ano ang ginawa mo?" anito kay Walter.
"Ano ang ginawa ko? Nakita mo naman at tahimik lang akong nakaupo rito, di ba?"
"Nakaupo ka nga lang pero 'yang mga mata mo talo pa ang bloke ng yelo kung
makatingin. Ano ba ang
masama kung dinala ka namin dito sa ospital? Alam mo bang halos nagdidiliryo ka na
ng sunduin ka namin ng
ambulansya?"
Napasimangot si Walter. Kung ang mga mata niya ay bloke ng yelo, ang mga mata naman
ng kapatid ay
parang apoy, naglalagablab. Konti na lang at malapit na siyang magbaga.
"Sabi ng doktor, mabuti na lang daw at nadala ka kaagad ng ospital. Kung hindi ay
baka lumala pa ang sugat
d'yan sa paa mo. Tinurukan ka nila ng anti-tetano."
Kung ganoon ay tama pala si Annika. Siguro nga ay may naapakan siyang lata o yero.
"Paminsan-minsan ay ilagay mo naman sa lugar 'yang taas ng pride mo. Alam kong ayaw
mong humingi ng
tulong sa akin financially dahil gusto mong magsumikap sa sarili mong pamamaraan.
Pero sino ba ako? Ano
ba tayo? Para que pa at naging Ate mo ako kung sa oras na nagigipit ka ay hindi ka
lalapit sa akin? Noong
walang-wala ako, sino ba ang naging karamay ko? Hindi ba't ikaw? Magkapatid tayo,
Walter. Sana huwag
mong kalilimutan 'yan."
P 9-4
Napayuko ang binata at hindi na lamang nagsalita.
"Aalis na ako. Kung nagagalit ka kay Annika ay isasama ko na lang muna siya pauwi.
Pababantayan na lang
kita rito sa maid. Babalik ako bukas para alamin sa doktor kung kelan ka puwedeng
lumabas."
"Huwag."
"Ano?"
"H-huwag mong isama si Annika."
"Kung aawayin mo lang siya at sasaktan--"
"Hindi ko siya aawayin," naiinis na sagot ni Walter sa kapatid. Masama lang naman
ang loob niya. Pero
ngayong humupa na ang tampo niya ay natatakot siyang mapalayo ito sa kanyang
paningin. "Kailangan ko
siya."
"Pakiulit."
"Kailangan ko siya!"
"Kailangan para ano? Para pasakitan? Hanggang kailan mo ba pahihirapan 'yong tao?
Bata pa siya noon. At
minsan, dala ng kabataan ay marami tayong nagagawang pagkakamali. Patawarin mo na
siya."
www.ebook-converter
"Tapos na 'yon. Napatawad ko na siya."

Patlang.
"At hindi ko siya kayang pahirapan. Paano ko pahihirapan ang babaing iniikutan
ngayon ng buhay ko?"
Mula sa parang galit na inahin kani-kanina lang ay unti-unting napangiti si Willa
habang nakatingin sa
bunsong kapatid.
"Huwag mo nga akong tingnan ng ganyan," nag-iinit ang mukhang pagsusuplado ni
Walter sa Ate.
"Naku, naku, naku. Nahiya pa ito. Nagbibinata na ang kapatid ko."
"Ate!"
Napahalakhak ang kapatid niya. Parang galak na galak sa nakikitang pagka-asiwa
niya.
"Hmp! Iwanan na nga kita. Naririyan lang sa labas si Annika. Matitiis ka ba naman
no'n?"
Sa sinabi ng kapatid ay parang lalong nag-init ang buong mukha ni Walter. Narinig
kaya nito ang mga sinabi
niya sa nakatatandang kapatid?
"Annika, balik ka na rito. Aalis na ako."
Nakayukong pumasok si Annika nang buksan ni Willa ang pinto.
P 9-5
At bago umalis ay muli siyang nilingon ng kapatid. "Behave."
Sasagot pa sana si Walter pero lumabas na si Willa.
Naghari ang nakakaasiwang katahimikan nang maiwan sila. Pareho silang nangangapa
kung sino ang
mauunang magsalita.
"S-sorry," halos bulong lamang na sabi ni Annika.
"Ang layo mo. Hindi kita marinig," ani Walter.
Nasa may pinto kasi ito. Nang sumara iyon pagkaalis ng Ate niya ay nanatili na
lamang itong nakatayo roon
na parang natatakot lumapit sa kanya.
Dahan-dahan itong humakbang palapit at tumigil sa may paanan ng hospital bed.
"Malayo ka pa rin."
Muli itong lumapit, may isang dipa ang layo mula sa kanya.
"Malayo pa rin."
www.ebook-converter
Narinig niya ang paghinga nito ng malalim bago humakbang ng isa. Nang abot-kamay na
niya ito ay marahan
niya itong hinigit sa bewang at niyakap.
"Sorry rin."
Napahikbi ito nang sumubsob ng yakap sa balikat niya. Napangiti lang si Walter.
"Narinig mo ba ang lahat ng sinabi ko kay Ate?"
"Alin do'n?"
"Lahat."
Naramdaman niya ang paggalaw ng ulo nito tanda ng pagtango.
"Ano ang masasabi mo?"
"A-ano ba ang sasabihin ko?"
"Mahal mo rin ba ako?"

"R-rin?"
"Oo. Mahal kita kaya mahal mo rin ba ako?"
Patlang. Malapit ng mainip si Walter sa tugon ni Annika nang bumaklas ito sa kanya.
"Akala ko nagdidiliryo ka lang sa taas ng lagnat mo nang sabihin mo sa akin 'yon."
P 9-6
"Aling 'yon?"
"You whispered I love you before you fell asleep."
"And I do. Mahal kita."
"M-mahal din naman kita," misty-eyed na sagot nito.
"Totoo?"
Sunod-sunod ang naging tango nito. "Totoo."
Iyon lang at mahigpit silang nagyakap.
"Baby Nik-nik ko."
"Baby Walt ko."
Nagkabungisngisan na lang sila na parang timang. Mayamaya lang ay sabay pang napawi
ang ngiti sa kanilang
mga labi bago unti-unti iyong naglapat sa isang banayad na halik.
"I love you, Baby Nik-nik ko."
www.ebook-converter
"I love you, too, Baby Walt ko."

-
and they live happily ever after. haha!
just kidding! siguro hanggang chapter ten lang 'to. haha. biro lang.
siguro mga hanggang one hundred chap. biro lang ulit. bahala na si Rapmon kung
hanggang saan aabot
ito :)
votes, comments and follow. iyon lang naman ang kaligayahan ko kaya pagbigyan niyo
na. nasa military
pa si bebe wookie ko. haha!
frozen_delights
P 9-7
Ehhhh ??????
www.ebook-converter
P 9-8
The New Neighbor Named Dy
19.5K 651 20
by frozen_delights
Chapter Nine
MABUTI na lamang at nang magkasakit si Walter bakasyon na siya sa eskuwela.
Nagpaalam na rin siya sa
pinapasukang fast food chain dahil magsisimula na siyang mag-OJT. Isa sa mga
professor niya ang
nagrekomenda ng pribadong kompanya na papasukan niya. Pagbutihan niya lang daw at
kung papalarin,
puwede na rin daw siyang makapagtrabaho sa kompanyang iyon pagkatapos ng kolehiyo.
Graduating na si Walter sa susunod na taon. Dalawang semestre na lang ang bubunuin
niya sa kursong BSEE.
At hindi pa man ay nasasabik na siyang planuhin ang bukas na kasama si Annika.
Magsusumikap siya nang
husto upang makahabol kahit na papaano sa yaman ng mga ito. Hindi man siya
makapantay, iyon man lang
maibigay niya ang isang maalwang buhay sa kasintahan ay masaya na siya.
"Baby ko, andito na ako," excited na umuwi si Walter matapos na kumpletuhin ang mga
requirements sa
papasukang kompanya. "Baby Nik-nik, nasaan ka?"
Bukas ang bahay ngunit walang tao. Ibinaba niya sa sofa ang dalang bag at umikot sa
likod-bahay kung saan
may ginawa silang taniman ng gulay. Ilang araw ng iyon ang pinagkakalibangan ni
Annika.
www.ebook-converter
"Dagdagan mo pa kaya ng ilang sanga? Ayan, ganyan nga. Perfect."
Curious na sumilip si Walter kung sino ang kausap ng girlfriend niya. Isang
lalaking nagmumura sa mga siksik
na kalamnan ang nakita niya. Tinutulungan nitong ayusin ang balag ng tanim na
ampalaya ni Annika.
Pero putsa, sino ba ang lalaking 'to? gustong umusok ng ilong niya sa inis.
Ang lagkit makatingin sa kanyang girlfriend!
please
"Annika!"
Gulat na napalingon sa kanya ang kasintahan. Pagkatapos ay matamis iyong napangiti.
"Hi, baby."
please
Gusto sanang sitahin ito ni Walter sa pakikipag-usap sa isang estranghero kaso

biglang nalusaw ang inis niya
sa tamis ng ngiting sumalubong sa kanya.
"By the way, baby, this is Dylan or Dy for short. He's our new neighbor. Dylan,
meet my boyfriend, Walter."
P 10-1
"Bagong kapitbahay?"
"Nagbo-board ako kina Lolo Tiyago habang ginagawa 'yong lilipatan kong bahay,"
esplika ng lalaki.
"Nakita niya ako kaninang inaayos 'yong paggagapangan ng ampalaya kaya tinulungan
niya na ako."
"Sabi ko naman sa'yo ako na ang gagawa no'n, di ba? Hinintay mo na lang sana akong
makauwi," salubong
ang kilay na sabi niya rito.
"I know. Pero naayos na ni Dy, hindi ka na mapapagod."
Napapalatak siya. Wala namang kaso sa kanya ang mapagod kung para sa ikasisiya
nito. Pero sa halip na
sabihin iyon ay ipinasya niyang yayain na sa bahay si Annika. Naiinis siyang hindi
maintindihan sa lalaking
kausap nila.
"Sige, Dylan. Salamat sa tulong mo. Halika na," ipinihit ng patalikod ni Walter ang
kasintahan. "Iniwan mong
bukas ang pinto ng bahay. Baka maubos ang mga gamit natin sa loob."
"Safe naman dito kasi halos looban na itong sa atin."
"Mas mabuti pa rin 'yong nag-iingat," napipikong sagot niya sa nobya. "Katulad
ngayon. Hindi mo pa nga
masyadong kilala 'yong kausap mo pero masyado ka ng palagay sa kanya."
www.ebook-converter
"He seemed like a nice guy."
"Hindi komo may hitsura nice guy na."
Natigilan si Annika at napatitig nang matagal sa kanya.

"Bakit mo ako tinitingnan ng ganyan?"
"Nagseselos ka ba?"
"Nagseselos? Hah! Bakit naman ako magseselos sa lalaking kumakain ng steroids?"

"Walt!" Halatang hindi nagustuhan ni Annika ang sinabi niya. "That's not nice."
"Ang hindi nice ay 'yong makita ko ang ibang lalaki na kulang na lang ay tunawin sa
malagkit na tingin ang
girlfriend ko."
"Right. And you are not jealous."
"Hindi ako nagseselos! Selos na selos!"
Para itong na-freeze sa kinatatayuan. Siya naman ang nahagod ang batok sabay
talikod dito. Nagsisisi siya sa
naging outburst niya. Maging siya ay nagulat sa masidhing emosyon na bigla na lang
umalpas sa dibdib.
"Sorry. Hindi ko--"
P 10-2
Hindi niya natapos ang sinasabi nang mabilis na lumapit sa kanya si Annika at
bigyan siya ng smack sa lips.
"You're forgiven."
Natigilan si Walter at hindi kaagad nakakilos.
"Are you hungry? Ipaghahanda kita ng pagkain."
"Annika."
"Hmn?"
Sinenyasan niya itong lumapit.
Nagtatakang kinunutan siya nito ng noo. "Why?"
"May dumi ka sa mukha."
"Oh, maghihilamos na lang ako."
www.ebook-converter
Naiiling na inilang hakbang ni Walter ang distansya sa pagitan nila ng nobya at

mabilis itong kinawit sa
beywang. Napasinghap sa gulat si Annika. At bago pa ito nakakilos ay mabilis na
bumaba ang mga labi ni
Walter sa bibig ng kasintahan at mainit itong hinagkan. Matagal, mapusok at
nakakapaso. Nang iawang nito
ang mga labi ay malayang nanghimasok ang dila ng binata at nanunuksong hinagod ang
dila ng kasintahan.
Napaungol si Annika. Kusa nitong iniyapos ang mga braso sa leeg ng nobyo at
nakipagtagisan ng init sa halik
na pinagsasaluhan nila. Nang pareho na silang halos pangapusan ng paghinga ay
marahang naglayo ang
kanilang mga labi.
"I love you," ani Walter. Pakudlit na hinagkan ang tongki ng ilong ng nobya.
"I love you, too," tugon ng dalaga saka mahigpit na iniyapos ang mga braso kay
Walter.
Tumugon ng kaparehong higpit ang mga braso ng binata.
"Ayaw ko ng makikipag-usap ka ulit sa lalaking 'yon, ha?"
Nagtaas ng tingin si Annika mula sa pagkakasubsob sa dibdib ng nobyo.
"Baby, huwag ka ng magselos kay Dy. He's a good guy, okay? Wala ka namang dapat
ipagselos sa kanya kasi
ikaw lang naman talaga ang love ko."
"Sa'yo, may tiwala ako. Pero sa lalaking 'yon na parang muscle na tinubuan ng
mukha, wala."
Tinakpan ni Annika ang kanyang bibig.
"That's mean, don't say things like that. And besides, it's not like we're gonna
see each other very often. May
P 10-3
ipinapagawa siyang bahay, remember? At kaya siya nangupahan ng kuwarto kina Lolo
Tiyago ay para
personal niyang mai-supervise ang ipinapagawa niyang bahay."
"Binata pa ba 'yon o may asawa na?"
"I don't know. It's not like we talked that long for me to know his personal
details."
"Hmn."
"It's true."
"Basta ayaw ko na uling makipag-usap ka pa sa kanya."
"You are such a jealous guy."
"'Yon lang naman ang hinihiling ko, Baby Nik-nik. Kaya sundin mo na lang ako. Dahil
sa susunod na makita
ko pang tinititigan ka nang malagkit ng lalaking 'yon ay baka bigla kong madukot
ang kanyang mga mata."
"Possessive."
"Sa'yo lang naman kasi mahal kita."
www.ebook-converter
"Aww. Kinikilig ako," natakpan ni Annika ng dalawang kamay ang buong mukha.
Natatawang kinabig ni Walter sa dibdib ang kasintahan.
"Hindi ko pa naririnig ang pangako mo."
"Oo na po. I promise hindi ako makikipag-usap sa kanya."

"Mabuti naman."
"Let's cook dinner. I'm hungry. I only eat a club sandwich over lunch."
"Ano? Sana sinabi mo kaagad. Upo ka na lang at ako na ang magluluto. Uli-uli huwag
kang masasanay ng
sandwich lang. Iba pa rin 'yong kanin ang inilalaman mo sa iyong tiyan."
"Wala kasi akong gana kanina dahil mag-isa lang naman akong kakain."
"Kahit na. Ayaw kong hindi ka kakain ng tama sa oras. At lalong hindi puwedeng
tinapay lang. Hindi naman
tayo mga Kano para masanay sa tinapay."
Ngumiti lang si Annika atsaka nangalumbaba sa mesa habang abala na sa paghahanda ng

lulutuin si Walter.
"Nakikinig ka ba sa akin?"
"Of course, baby."
Samantalang abala si Walter sa pagluluto ay tumunog ang cellphone ni Annika. Ngunit

parang walang narinig
na ni hindi iyon pinagkaabalahang tingnan ng dalaga.
P 10-4
"May tawag ka yata. Hindi mo ba sasagutin?" hindi nakatiis na tanong ni Walter nang
hindi tumitigil sa
pagtunog ang cellphone.
"No. That's probably Kuya Vincent. Kukulitin niya na naman ako."
"Tungkol saan?"
"Studies."
Nabitin sa ire ang kamay ni Walter na akmang kukuha ng pantimpla sa niluluto. Tila
noon lamang naalala ng
binata ang tungkol sa pag-aaral ni Annika. Bagaman sa pagkakaalam niya ay tapos na
ito ng isang two-year
course sa New York. Sa loob ng halos isang buwan na nilang magkasama sa bahay, ni
minsan man ay hindi
nila napag-usapan ang tungkol doon. Masyado ba siyang naging makasarili na ni hindi
niya man lang ito
naalalang tanungin kung ano ang plano nito para sa sarili?
"Ah, a-ano nga pala ang plano mo tungkol doon? Gusto ba nilang bumalik ka sa US
para ipagpatuloy ang pagaaral mo?"
"Sort of. But I don't want to think about that right now."
Hindi niya alam kung makakahinga siya nang maluwag sa sagot nito o mas lalong mag-
aalala. Isipin pa lang
niya na magkakahiwalay sila ni Annika ay parang hindi na niya kaya.
www.ebook-converter
medyo pabebe ang theme ng story na ito kasi compare sa Billionaire's Trilogy, medyo
bata pa ang
dalawang main character ng story.
sa mga ayaw ng pabebe theme, feel free to drop Annika and Walt's love story. baka
maging OA sa
panlasa niyo ang mga upcoming chapters :)
the other two upcoming side story after this ay story nina TJ at LJ then iyong kay
Krista at Vincent.
hindi ko lang sila mapagsabay-sabay kasi lalo kayong mabibitin sa update.
and again, thank you for your patience. busy po dahil kaliwa't kanan ang Christmas
party.
frozen_delights
Kahit sbhin pbebe i like it.. cute kya ng gnyan ?? d p mxdo heavy un life issues
Mga totoy pa yung karakter dito...tama c otor
P 10-5
Tomorrow
17.2K 603 33
by frozen_delights
Chapter Ten
"WHAT'S wrong?" tanong ni Annika sa nobyo.
Pagkatapos nilang kumain ay magkatulong silang nagligpit ng mga kinainan. Napansin
ni Annika ang
pananahimik ni Walter.
"Nagseselos ka pa rin kay Dylan?" nag-aalalang tanong ni Annika. Iniyakap niya ang
isang braso sa braso
nito at bahagya itong dinunggol-dunggol sa balikat. "Baby? Promise ko na nga, di
ba?"
"May iniisip lang ako."
"Sigurado ka?"
"Oo naman," pakudlit siya nitong hinagkan sa noo. "Sige na. Maghilamos ka na at
magpalit ng damit, baka
kumapit na sa katawan mo 'yong maliliit na tinik ng mga halaman doon sa vegetable
garden mo."
www.ebook-converter
"Okay. Magbihis ka na rin. Ikukuha kita ng bihisan."
Tumango lang ito at nagpokus na sa pagpupunas ng mga hinugasan nilang pinggan.

Parang masyadong malalim
ang iniisip nito. Pero dahil mukhang nakaligtaan na ng nobyo ang selos kay Dylan,
hindi na lang niya ito
masyadong kinulit. Siguro nga ay may iniisip lang itong ibang bagay.
Nang makakuha ng sariling bihisan ay ikinuha na rin niya ito ng damit-pambahay.
Pagkatapos ay pumasok na
siya ng banyo at nag-half bath. When she came out of the bathroom thirty minutes
later ay nakaupo na sa
harapan ng telebisyon si Walter. Pero tingin niya ay wala naman sa pinapanood ang
atensyon nito. Lagusan
lang itong nakatingin sa TV.
Kinuha niya ang mga hinubad nito at inilagay sa lagayan nila ng mga labahin kasama
ng kanyang mga hinubad
na damit. Bukas habang nasa OJT si Walter ay haharapin naman niya ang mga labahin.
Marunong na rin
siyang maglaba kahit na papaano. At malaking bagay ang washing machine na dala ng
hipag niya para mas
mapadali ang paglalaba niya. Pang-heavy duty iyon. Isasalang niya lang at paglabas
ay tuyo na. Naka-timer
din kaya hindi siya mag-aalalang gula-gulanit na ang mga damit nila paglabas ng
washing.
"Baby," malambing niyang tinabihan ang kasintahan. Dala niya ang kanyang
moisturising cream at kung anuano pang pampahid sa balat upang mapanatiling maganda
ang kanyang kutis.
"Maganda ka na. Bakit kung anu-ano pa ang inilalagay mo sa balat mo?" inusisa nito
ang beauty kit niya.
Inisa-isang tingnan ang mga nasa maliliit na sisidlan na para bang mga kakatwang
bagay iyon.
"Because I'm a girl. And girls are supposed to take good care of their physical
appearance to look nice."
"You already look nice. Sa katunayan ay perfect na nga ang ganda mo," ikinulong
nito sa dalawang palad ang
P 11-1
kanyang mukha at pinagmasdan siyang mabuti. "Magandang mata, matangos na ilong,
perpektong hubog ng
mukha at kissable lips na hindi nakakasawang halikan."
Sa mabilis nitong pagyuko ay kaagad itong nakanakaw ng halik.
"Thank you. Lay down, lalagyan kita ng facial mask."
"Ayoko. Hindi naman ako babae. Ikaw na rin ang nagsabi, normal lang sa inyong mga
babae ang magpaganda.
At hindi ako babae. Isa pa, pogi na ako."
"Ang dami pang sinabi. Kailangan mo rin ito. Higa na."
Kaagad naman itong sumunod.
please
"Sigurado kang lalagyan mo lang ako ng facial mask, ha?" nanunuksong sabi nito.
"Oo naman, ano?" pinandilatan niya ito at tinampal sa dibdib.
Inihanda niya ang facial cleanser at nilinis muna ang mukha at leeg ni Walter.
www.ebook-converter
"Hinakot mo ba ang pollution ng buong Metro Manila?" nakangiwing tanong niya rito
habang nililinis ang
buong mukha ng nobyo. Ang itim ng bulak na ginamit niya. "Mauubos mo yata ang isang
balot ng bulak ko."
"Ibibili na lang kita," nangingiting sagot nito.
Tingin niya ay siyang-siya na ito sa libreng facial treatment na ginagawa niya

rito. At dapat lang naman.
Bukod sa Kuya Vincent niya ay ito pa lang ang nakatikim ng libre at espesyal na
beauty treatment mula sa
kanya. Oo nga't mayaman sila at afford nila ang pumunta kahit araw-araw sa spa.
Pero simpleng-simple lang
ang bonding nila kadalasan.
"Baby Nik-nik."
"Hmn?"
"Alam mo na ba kung ano ang mga gusto mong gawin o pangarap mong gawin dalawang
taon mula ngayon?"
Nabitin sa ire ang kamay ni Annika na akmang kukuha ng panibagong bulak sa lagayan.
"W-what do you mean?"
"Naisip ko lang kasi, paano kung pilitin ka ng pamilya mo na bumalik ng US para

magpatuloy ng pag-aaral?"
Hindi siya kaagad nakasagot.
"Is that what's been bothering?" mahinang tanong niya rito pagkaraan saka muling
ipinagpatuloy ang
pagpapahid dito ng cleanser.
P 11-2
"Mahal kita at ayaw kong mapalayo ka sa akin. Pero ayoko rin namang maging selfish.
Kung may plano ka o
kung may pangarap ka man para sa sarili mo para sa hinaharap, gusto kong malaman mo
na nakahanda akong
suportahan ka. Hindi kita pipigilan o itatali sa tabi ko."
That is the reality between them. She tried to ignore it for as long as she could.
Pero alam din naman niyang
kahit ano ang gawin niya ay hindi niya iyon matatakasan. She had to face it sooner
or later.
"Pinag-iisipan ko na rin naman 'yon. Ayaw ko ng mag-aral sa States. Malungkot ang
mag-isa ro'n. I will
surely missed my family--and you." Alam niyang napakaikling panahon pa lamang nang
sila'y magkalapit.
Ngunit pakiramdam niya ay hindi na siya mabubuhay nang hindi ito kasama o nakikita.
"Kung gano'n ay lumipat ka na lang dito. Dito ka na mag-aral sa Pilipinas. Kahit
mag-Ateneo ka ay
puwedeng-puwede naman, di ba?"
Kumuha ng isang facial mask si Annika.
"Don't talk and lay still," aniya. Maingat niyang inilapat sa mukha nito ang mask.
"I'll talk to my brother about
it."
At sana nga ay makumbinsi niya ang kanyang Kuya Vincent na sa Pilipinas na lang
siya magpatuloy ng pagaaral.
www.ebook-converter
Kinuha niya ang maliit na petroleum jelly jar matapos maiayos ang facial mask sa
mukha ni Walter. Nilagyan
niya ang kanyang mga paa at talampakan bago iyon marahang minasahe. Nakita marahil
ng nobyo ang kanyang
ginagawa. Bumangon ito sa pagkakahiga at ito na ang nagpatuloy ng kanyang foot
massage. Minasahe nito ang
ibabaw ng kanyang mga paa bago ang kanyang talampakan. Ang sarap sa pakiramdam,
very relaxing.
"Anuman ang maging desisyon mo, o ng pamilya ninyo ay asahan mong igagalang ko
'yon," narinig niyang
sabi nito.
Hindi niya masyadong makita ang mukha nito dahil nakayuko ito habang nagmamasahe sa
kanyang paa. Pero
tulad niya, naroon ang lungkot. Lungkot sa possibility na magkakalayo sila.
"Hindi ako aalis. I'm old enough to decide for myself."
Wala siyang narinig na sagot mula kay Walter.
Ng gabing iyon ay natulog silang mahigpit na magkayakap. Na para bang sa
pamamagitan niyon ay
mapipigilan nila kung anuman ang pagsubok na darating sa kanilang relasyon.
~0~
"WALTER Ocampo?"
Napalingon si Walter sa tumawag sa pangalan niya. Hindi niya ito kilala. Isang
lalaki iyon na medyo mayedad na.
"Ako nga ho," magalang niyang tugon. Pauwi na siya mula sa OJT niya.
P 11-3
"Gusto kang makausap ng amo ko."
"Sino ho?" bahagyang kumunot ang noo ng binata.
"Si Sir Vincent."
Sir Vincent?
"'Tol, una na ako," wika ng kasamahan ni Walter nang sa palagay nito ay maaantala
pa ang binata sa kausap.
"Sige, 'tol. Ingat."
Itinuro ng may-edad na lalaki ang isang sasakyan na nakaparke hindi kalayuan sa
pinanggalingnang gusali ni
Walter. Nang bumaba ang bintana sa backseat ng sasakyan ay kaagad na namukhaan ng
binata ang lalaking
sakay niyon. Si Vincent, ang pangalawang nakatatandang kapatid ni Annika.
Tahimik na sumunod si Walter sa lalaking kausap nang magpatiuna na itong maglakad
patungo sa nakahimpil
na sasakyan.
Bumukas ang pinto sa backseat niyon at napilitang lumulan si Walter. Nauunawaan
niya kung bakit hindi ito
ang personal na kumausap sa kanya paglabas ng kompanya. Sikat na modelo si Vincent.
Halos lahat ng
naglalakihang billboards sa Metro Manila ay mukha nito ang naka-pronta.
www.ebook-converter
"I want to talk to you about my sister," walang paligoy-ligoy na sabi nito nang
humantong sila sa tabing dagat
na medyo malayo sa karamihan.
Ang driver ay inutusan nitong bumili ng kape sa malapit na coffee shop habang
sila'y nag-uusap.
"Ano ang pag-uusapan natin tungkol kay Annika?" sa isip ay naisip na ng binatang
marahil ay uutusan siya
nitong layuan si Annika. Gagamitan ng kung anu-anong pananakot upang isuko ang
kasintahan.
"Do you love her?"
Natigilan siya sandali bago nilingon ang kausap.
"Yes. Mahal ko si Annika."
"Kung gano'n ay gusto kong kumbinsihin mo siyang bumalik ng Amerika."
"Hindi niya gustong bumalik do'n. Puwede naman siyang mag-aral dito sa Pilipinas,
di ba? Bakit kailangan
niyo pa siyang piliting mag-aral sa malayo? Malungkot daw siya ro'n dahil malayo
siya sa pamilya."
"Malayo sa pamilya--o sa'yo?"
"Mahal ko ang kapatid niyo. Kung iniisip niyong pera niya lang ang habol ko sa
kanya ay magpagawa kayo ng
kasulatan na nagsasaad na hindi ako puwedeng tumanggap maski na isang sentimo mula
sa kanya at
pipirmahan ko 'yon ora mismo."
P 11-4
"Annika has nothing to her name, yet. Ang tanging meron lamang siya ay ang
allowance na natatanggap niya
monthly. And she will lose that, too, kung patuloy siyang magmamatigas na manatili
rito sa Pilipinas."
"Kaya ko siyang buhayin," matigas na sabi ni Walter.
"That's not the point, Walter. Kailangang bumalik ng Amerika ni Annika para
maipagpatuloy niya ang pagaaral sa university na pinili ng Daddy niya noong
nabubuhay pa ito. It was stipulated in his will that Annika
will only inherit her father's wealth once she earned a bachelor's degree."
Lihim na napailing si Walter. Iyon ang hindi niya maintindihan sa mga mayayaman.
Ipamamana na lamang ang
naiwang kayamanan ay kung bakit may mga kaakibat pang kundisyones.
"Hindi ko maipapangako kung makukumbinsi ko siya. Pero kung ako ang tatanungin,
anuman ang maging
desisyon ni Annika sana igalang na lang natin."
"Even if it means she will lose everything, ganoon ba?"
"Pera lang ba talaga ang mahalaga sa inyong mayayaman?"
"Pera lang? 'Yon ba ang tingin mo? We're talking about millions of dollars of old
money here, Walter. And it
was her father's legacy. Kung ikaw ba ang nasa posisyon ni Annika ay ipapamigay mo
na lang iyong bastabasta? She's only nineteen years old. Maaaring ngayon ay hindi
pa importante sa kanya ang pera. Pero bukas,
o sa mga susunod na araw, paano na? Time changes people. But the need for money is
constant."
www.ebook-converter
update for tomorrow kaya Tomorrow rin and title, hehe. dyowk!
again, happy new year, everyone!
kung kayo ang tatanungin, ano ang importante: pera o pagmamahal?

'yong totoo lang. dahil katulad ng sinabi ni Vincent, ang tao ay binabago ng
panahon. pero ang
pangangailangan ng tao sa pera ay hindi nagbabago.
sana may sumagot :)
frozen_delights/Calixta Monroe
P 11-5
Bakit ba ang brilliant ng mga arguments ditey? Money move mountains.. basta gamitin
sa maganda. Pag walang pera nkakaawa ang isang tao.
Real talk. Experience ko to
www.ebook-converter
P 11-6
Miss Right
15.9K 563 11
by frozen_delights
Chapter Eleven
HINAGKANG isa-isa ni Walter ang mga daliri ni Annika. Natutulog ito nang dumating
siya. Lampas ng alasnueve ng gabi nang siya'y makauwi. Sa sofa ay nakita niya ang
mga tiniklop nitong damit. Mukhang napagod
ito sa paglalabada at nakatulog na habang naghihintay sa kanya.
Tahimik siyang kumilos at kusang iniligpit ang mga nilabhang damit sa kanilang mga
lalagyan. Pagkatapos ay
nagpalit na siya ng pambahay at tiningnan kung may pagkain na sa kusina. Mainit-
init pa ang kalderong
nakasalang sa stove. Nang buksan niya iyon ay nakita niya ang bagong sinaing na
kanin. Wala pang bawas. Sa
mesa ay may natatakpang ulam. Ginisang monggo at pritong isda. Saka lamang niya
naalalang araw ng
Biyernes noon.
Bumalik siya ng sala at maingat na tinabihan si Annika. Tukso namang nagbalik sa
kanyang alaala ang huling
bahagi ng pag-uusap nila ni Vincent bago sila nito naghiwalay.
"...Time changes people. But the need for money is constant."
www.ebook-converter
Naalala niya ang madalas na pangaral noon ng kanilang ina sa kanyang Ate Willa. Na
kung mag-aasawa ito
ay huwag magpapadalos-dalos sa bugso ng damdamin. Dahil ang pag-ibig daw ay
tumatakbong palabas ng
pinto sa sandaling kumakalam na ang sikmura.
Marahan niyang kinabig sa dibdib ang nahihimbing na kasintahan. He's twenty-one
years old. Bagaman
natitiyak na niya sa kanyang sarili na si Annika na ang babaing napili niyang
makasama sa habambuhay ay
alam din naman niyang marami pa ang puwedeng mangyari. Annika is nineteen. Ano ang
malay niya, baka
dahil sa guilt kung kaya't hindi nito magawang iwan siya?
Napahinga nang malalim si Walter sa naisip.
"Baby?" naalimpungatang nagtaas ng tingin si Annika mula sa pagkakayupyop sa dibdib
ni Walter.
"Nagising ba kita?"
"Hmn, not really. Bakit ginabi ka yata?" mahigpit nitong iniyapos ang mga braso sa
beywang niya.
"May kinausap lang ako."
"Babae?"
Napangiti siya sa nahiwatigang selos sa tono nito.

"Oo."
"Co-worker mo?"
P 12-1
"Hmn, oo."
"Bata pa?"
"Siguro nasa late twenties."
"Bakit ka kinausap?"
"Niyaya niya akong makipag-date."
Mabilis itong napabangon sa pagkakahiga. "Nakipag-date ka kaya ka ginabi?"
Unti-unting napangiti si Walter. Ngiting nauwi sa halakhak nang makita niya ang
pamumula ng magkabilang
pisngi ni Annika. Para itong torong galit na galit!
please
"Binibiro lang kita. Hindi 'yon totoo."
"Ewan ko sa'yo!" padabog itong tumayo para mag-walk out.
www.ebook-converter
Pero bago pa ito nakalayo ay mabilis itong nahabol ni Walter at niyakap.
"Huwag ka ng magalit. Binibiro lang kita, hindi 'yon totoo. 'Yang ganda mong 'yan,
ipagpapalit ko sa iba?
Bah, para akong tumanggi sa isang diyosa."
"Talaga!"
"Huwag ka ng magtampo. Ikaw na ang Miss Right ko kaya hindi na ako maghahanap o
titingin pa sa iba."
"Totoo?"
"Totoo. Cross my heart and hope to die," itinaas pa ni Walter ang kanang kamay
tanda ng panunumpa.
"I don't want you to die. Just don't lie to me. Kung ayaw mo na sa akin ay sabihin
mo lang. You don't have to
lie. I can take a hint so you don't have to worry, I will leave as quietly as I
came."
"Joke nga lang. Tampo kaagad ang Baby Nik-nik ko," malambing na niyakap ni Walter
ang nobya.
Niyakap niya ito mula sa likuran at ipinatong ang baba sa kanang balikat nito.
"Hinding-hindi ko magagawang ipagpalit ka sa iba. Promise 'yan."

"Bakit ka ginabi?"
"Overtime."
"But you're just a trainee. Isn't it against the rules?"
P 12-2
"Hayaan mo na. Nagpapakitang-gilas ako para kapag naka-graduate ako at nag-apply sa
kanila, hindi na ako
mahihirapan."
"Hindi ka nakipag-date?"
"Hindi nga po."
Mukhang duda pa rin ito. Marahan itong iniharap ni Walter at hinagkan sa noo, sa
ilong, sa magkabilang
pisngi, sa baba at pagkatapos ay sa labi. Magaan lang, dampi sa una bago banayad na
siniil ang upper lip. He
suckled it like a sweet candy, then in turn he nipped her lower lip, nibbled it and
tasted it like a delicious
treat.
"Hmn, baby..."
"Ikaw lang, Annika. Ikaw lang," anas ni Walter bago mainit na sinakop ang mga labi
ng kasintahan.
Boluntaryong yumakap ang mga braso ni Annika sa leeg ni Walter. May ilang sandaling
nagtalik ang kanilang
mga hininga, nagtagpo ang kanilang mga dila sa mainit at mapusok na halik. Kapwa
sila napaungol. Mainit na
naglakbay ang isang kamay ni Walter at dinama ang kaumbukan ng isang dibdib ni
Annika. Napapitlag ito.
Noon naman parang biglang natauhan si Walter at marahang kumalas sa nobya.
www.ebook-converter
"Sorry," mahinang anas niya sa tenga nito bago ito kinabig at hinagkan sa ibabaw ng
ulo.
"You're sorry that you kissed me?"
"Never. Kahit kailan ay hindi ako magsisisi na paulit-ulit na halikan ang mga
labing ito," Walter brushed his
thumb along her lower lip.
"Then what are you sorry for?"
"That I got carried away."
"I don't mind you getting carried away. It only means I'm desirable enough to
arouse you."
Napaungol lang siya sabay yakap nang mahigpit dito.
"I love you."
"I love you, too."
"Tara, kain na tayo. Nagugutom na ako," inalalayang patayo ni Walter si Annika.

"Hindi ka pinakain ng ka-date mo?"
"Ang kulit," pinisil ni Walter ang ilong ni Annika. "Hindi nga ako nakipag-date,
kain na tayo. Malamig ng
tiyak ang ulam. Ikaw ba ang nagluto ng monggo?"
P 12-3
"Nope. Bigay sa akin ng bago nating kapitbahay."
Na-freeze ang paghakbang ni Walter papuntang komedor.
"'Yong lalaking kumakain ng steroids?"
"You are so rude." Galit na tumalikod si Annika at nauna na sa komedor.
"Sandali nga. Nakipag-usap ka na naman sa lalaking 'yon?"
"Hindi ako ang lumapit sa kanya para kausapin siya. I was frying the fish nang
kumatok siya sa pinto na may
dalang ulam. What am I supposed to do? Throw it away?"
"Oo."
Manghang napatitig ito sa kanya.
"You're being unreasonable."
"Unreasonable? Alam mong nagseselos ako sa kanya pero tinanggap mo pa rin ang
ibinigay niyang ulam."
"Because I was too tired to cook other than frying the fish. And I know how you
love to eat with veggies,"
parang maiiyak na paliwanag nito.
www.ebook-converter
Hindi malaman ni Walter kung matatawa, maiinis o maaawa sa kasintahan. Sa huli'y

napahilamos na lamang
siya sa mukha sabay yakap kay Annika.
"Sorry na. Wala lang talaga akong tiwala sa lalaking 'yon. Mamaya n'yan may gayuma
pala 'yong monggong
ibinigay sa'yo."
"Kaya nga hindi ko muna kinain. Hinintay kita para dalawa tayong magayuma."
"Ang wais ng Baby Nik-nik ko."
Naramdaman niya ang pagsuntok nito sa kanyang likuran. Sa halip na awatin ito ay
hinayaan niya lang itong
suntukin siya hanggang sa kusa ring tumigil.
Inilayo niya ito at pinahid ang bakas ng luha sa magkabilang pisngi. Palagi niya na
lang itong pinaiiyak.
"Kain na tayo. Nagugutom na talaga ako. At dahil pagod ka, susubuan na lang kita."
"I'm not invalid," nakalabing sagot nito.

"Gusto ko lang, bakit ba?"
Kumuha ng plato si Walter at nagsandok ng kanin. Tinikman niya ang monggo. Masarap
naman. O siguro kung
hindi lang siya asar sa nagbigay ay masasarapan siya sa pagkakaluto lalo at may
kasama iyong dahon ng
ampalaya at pritong tokwa. Sinabawan niya ng kaunti ang kanin atsaka siya naghimay
ng isda.
P 12-4
"A," aniya kay Annika.
Napilitan itong ngumanga. Isang plato lang talaga ang kinuha niya para magkasalo na
lang sila. Tahimik
silang kumain. Paminsan-minsan ay napapansin niyang titig na titig ito sa kanya.
"Baka matunaw ako," aniya.
"Lapit ka sandali."
Lumapit naman siya kahit halos dalawang dangkal lang naman ang layo nila sa isa't
isa.
Inamoy nito ang magkabilang side ng leeg niya. Hindi pa nakuntento at ibinaba nito
ang neckline ng suot
niyang damit. Sinilip ang dibdib niya.
"A, gusto mong maghubad ako?"
"Bakit nagpalit ka kaagad ng damit?" puno ng pagdududang tanong nito.
"Kasi tinabihan kita kanina. Maaamoy mo 'yong alikabok na nakadikit sa damit ko.
Naro'n sa laundry basket
ang mga hinubad ko. Pero suot ko pa ang brief ko, puwede mong tingnan mamaya."
Namula ang buong mukha nito. Natawa lang siya.
www.ebook-converter
"Pagpasok ko sa Lunes, ire-record ko ang bawat minuto simula paglabas ko ng bahay

para hindi ka
magduda."
Sumimangot lang ito. Ngumiti siya at ipinagpatuloy na itong pakainin. Naaaliw

siyang isipin na magiging
napaka-suspetsyosa nitong asawa pagdating ng araw. Ngunit ang tanong, darating kaya
ang araw na iyon?
Hindi niya magawang banggitin dito ang tungkol sa naging pag-uusap nila ni Vincent
dahil natitiyak niyang
sasama ang loob nito sa kapatid. Pinag-iisipan pa niya kung ano ang gagawin sa
kanilang sitwasyon. Ayaw
niyang magkalayo sila ni Annika. Pero sa nakita niya pa lang ngayon--ang madatnan
itong pagod sa paggawa
ng mga gawaing-bahay--paano pa kaya sa mga susunod na araw? Makatagal kaya ito sa
piling niya nang
walang katulong, walang aircon at walang bath tub?
Mahal niya ito at magsusumikap siya para maibigay rito ang isang maalwang
pamumuhay. Pero kailan pa
mangyayari 'yon? Hindi kaya bago pa mangyari 'yon ay manghinawa na ito sa kahirapan
at basta na lang
siyang iwan?
Iniisip pa lang niyang mangyayari iyon ay parang hindi na siya makahinga...
hello! early update, may pupuntahan po kasi ako.

busy again. but I will try to update again soon.
votes, comments and follow :)
P 12-5
paki-recommend na rin po ang mga stories ko sa mga friends niyo. thanks a lot!
frozen_delights
www.ebook-converter
Aww!!! Sweet!!! Ganda!!! Whoaaaaah, same saakin, I'm 19 years old tus si hubby ko
21, Peru kinaya paren nmn
P 12-6
Just One Day
15K 563 9
by frozen_delights
Chapter Twelve
"BABY Nik-nik."
"Hmn, baby. Inaantok pa ako," nagtalukbong ng kumot si Annika upang patigilin sa
paglilikot sa mukha niya si
Walter.
"Gising ka na, Baby Nik-nik ko. Punta tayo sa palengke."
"What?"
"Punta tayo ng palengke."
"Palengke?" dahan-dahan niyang ibinaba ang kumot at kinusot ang mga mata.
"Uh-hmn. Palengke. Bili tayo ng ulam. Pero kung inaantok ka pa--"
www.ebook-converter
"Sasama ako."
Dali-daling bumangon si Annika upang gumayak papuntang palengke. Kamuntik pa siyang

matalisod sa
pagmamadali. Mabuti na lamang at maliksi siyang nasalo ni Walter bago pa siya
lumagapak sa sahig.
"Tsk. Hindi naman aalis ang palengke masyado kang nagmamadali."
"Hmp! Nakakainis ka. Minamadali mo kasi ako."
Tatawa-tawang iniyakap ni Walter ang mga braso sa beywang niya. Kinudlitan siya
nito ng halik sa tongki ng
ilong.
"Sorry na. Sige, take your time. Ako na ang magliligpit ng hinigaan at magtitimpla
ng kape. Hilamos ka na at
magbihis."
"You're a dear. Thank you," she peck his nose and head straight to the bathroom.
Paglabas ni Annika ng banyo ay may nakahanda ng kape at pandesal.
"Yummy," isa iyon sa mga paborito niyang parte ng kanilang umaga.
Sa tuwing magigising siya ay may kape at pandesal ng nakahain sa mesa. Hindi siya
mahilig sa kape, pero
simula ng matira siya sa bahay nito ay walang araw na lumilipas na hindi siya nito
ipinaghahanda ng kape sa
umaga.
"Thank you, baby."
P 13-1
Bilang sagot ay itinuro ni Walter ang mga labi. Nakangiting hinagkan ito ni Annika.
They usually drink their
coffee in one cup. Nakuha niya ang habit ng pamangking si Samantha na kinakagat ang
dulo ng pandesal saka
isinasawsaw iyon ng lubog na lubog sa kape. Ayaw na ayaw ni Walter na may naiiwang
himaymay ng
pandesal dahil nasasamid ito kapag lumulunok. But he doesn't have a choice.
Kalaunan ay parang nasanay na
rin ito at hindi na nagrereklamo.
"We should buy a bigger cup," aniya sa nobyo. Sa ikalawang pandesal kasi na
isinawsaw niya sa kape ay
halos maubos na niya ang laman ng tasa.
"Sa palagay ko nga rin," amused na tugon ni Walter.
"Naninilaw na ang ngipin ko. I think I need to set an appointment with my dentist."
Parang natigilan ito sandali pagkatapos ay marahang tumango.
"Sabihin mo sa akin kung magkano ang magagastos mo," sabi nito pagkatapos lumagok
ng kape.
"Gastos? I don't need to pay for my dental check-up. My brothers take good care of
those things. All I need to
do is walk up in there and everything will be taken cared of."
"Ah, gano'n ba? Ahm, bilisan na natin. Tapos ka na ba?"
www.ebook-converter
"Uh, y-yeah. I'm done. I'll get our bags,"tumayo na siya at kinuha ang dalawang
reusable bags na ginagamit
nila pamamalengke.
Twice na sila nitong namalengkeng magkasama. Hindi sa talipapa kundi roon sa

malaking pamilihan talaga
na pinag-aangkatan ng mga gulay at isda. It was a refreshing experience for her the
first time she went there.
Sa buong buhay niya kasi ay hindi niya pa naranasang mamalengke sa ganoong lugar.
Maputik, mabaho,
mainit, siksikan ang mga mamimili at ang tanging transportasyon nila ay traysikel
na ang sakay ay hanggang
bubong. Pero kung nagmamadali sila ay maaari silang mag-rent. Iyong tinatawag na
special. Isandaan ang
bayad.
"Isuot mo 'to," sinuutan siya ni Walter ng sumbrero.
"Thanks."
"Ang ganda talaga ng Baby Nik-nik ko."
"Bolero. Let's go."
Kinuha nito ang kamay niya at ikinawit sa braso nito paglabas nila ng bahay.
~0~
EVERY day with Annika is like their last. Kaya naman habang kasama ito ni Walter ay
tila ginto ang bawat
sandali. Habang naglilibot sa pamilihan ay mahigpit na magkabuhol ang kanilang mga
daliri. Manaka-naka ay
nililingon niya ito. Hindi pa masyadong katirikan ang araw. Kaya niya rin ito
minadaling gumayak dahil ayaw
P 13-2
niya itong mabilad sa initan. Alam niyang sanay itong mamili sa mga de-aircon na
supermarket. O baka nga
hindi ito namamalengke. Sa buong buhay nito ay malamang na sa piling niya pa lang
nito naranasan ang
mamalengke. Katulad ng paglalaba, pagluluto, pamamalantsa at paglilinis ng bahay.
He wish he could give her all the luxury she deserves. All the luxury that she grew
up with. Pero nagsisimula
pa lang siya. Matagal-tagal na panahon pa bago mangyari iyon.
"Baby, look."
Nilingon niya ang nobya at tiningnan ang itinuturo nito.
"I think this cup is perfect for us."
Napangiwi si Walter nang makita ang cup na tinutukoy ni Annika. Halos kasinlaki
iyon ng isang maliit na
pitsel.
"Hindi naman kaya malunod tayo sa laman ng tasang 'yan?"
"It's okay. Dalawa naman tayo."
www.ebook-converter
Naiiling na dumukot ng pera si Walter. Ang tamis ng ngiti ni Annika. Binayaran nito
ang tasa. Nang maibalot
iyon ng tindera ay nag-ikot-ikot pa sila. Kahit pawisan ay mukhang wiling-wili ito
sa pagtingin ng mga
paninda.
"Sabihin mo lang sa akin kapag may gusto kang bilhin," aniya rito.
"Hmn, none."
Kunsabagay, naisip ni Walter. Hindi ito tiyak nagsusuot ng mga immitation at hindi
branded na mga damit.
"Baby?"
"Hmn."
"May ipapabili pala ako sa'yo."
"Ano?"
Itinuro nito ang batang may dalang bilao na may panindang mga aksesorya sa buhok.
"A, 'yan lang? Pili ka na. Kahit isang dosena."

"Silly you. I'm okay with two."
Lumapit sila sa bata.
"Pumili ka na," aniya sa nobya.
P 13-3
"Ikaw na."
"Baka hindi mo magustuhan ang mapipili ko."
"Kahit ano'ng piliin mo ay magugustuhan ko. Alam mo kung bakit?"
"Bakit?"
"Because you're the one who gave it to me."
Parang binaha ng mainit na emosyon ang puso ni Walter sa sinabi ng nobya. Pumili
siya ng dalawang
bulaklaking pantali sa buhok. Kapag isusuot iyon sa braso ay mukha iyong bracelet
at hindi pantali sa buhok.
"Heto."
Inilahad nito ang kaliwang braso. "Isuot mo sa akin 'yong isa. 'Yong isa ay itali
mo sa buhok ko."
"Yes, Ma'am." Nang mabayaran ang binili ay pumunta sila sa isang tabi upang hindi
makasagabal sa hugos ng
mga mamimili. Tinalian niya ang buhok ni Annika gamit ang hair ribbon na binili.
Ang gamit niyang suklay ay
ang mga daliri. "Hayan, ayos na."
"Thank you," hinagod ni Annika ang buhok matapos niyang maipusod iyon. "I wonder,
why are you so good at
this?"
www.ebook-converter
"Dahil po kay Samantha."

"Oh."
Natawa si Walter nang magkulay-rosas ang magkabilang pisngi nito.

"Selosa," pinalis niya ang pawis sa tongki ng nito.
Kinulutan lang siya nito ng ilong.
"Tara na at baka abutin na tayo ng sobrang init," hinagip niya ang kamay ng nobya.
Kung wala lamang sila sa publikong lugar ay mahahalikan na naman niya ito. Tumuloy
muna sila sa
pamilihan ng gulay. Ito ang pinapili niya ng gulay na gusto nito. Siya kasi, kahit
anong gulay kinakain niya.
Pagdating sa pamilihan ng isda at karne ay ito rin ang pinapili niya. Kahit mahal
ang presyo, ayos lang.
Basta't kung ano ang gusto nito.
Matapos nilang mamili ay yayayain niya sana itong kumain sa Jollibee. Pero umiling
ito at itinuro ang
nagtitinda ng banana cue at turon. Mas gusto raw nito niyon atsaka isang basong
gulaman. Bumili siya ng tigisang stick ng banana cue at gulaman. Habang kumakain ay
naglakad na sila papuntang sakayan ng traysikel.
"Sana lagi tayong ganito."
Nilingon ni Walter ang kasintahan. Ngumiti. "Siyempre naman."
P 13-4
"Kahit uugod-ugod na tayo, gusto ko magkasama pa rin tayong namamalengke."
"Kahit nirarayuma na tayong pareho, magkasama pa rin nating gagawin 'to."
"Promise?"
"Promise."
-
love is long-suffering and kind.

naniniwala ba kayo?
early update for tomorrow :)
frozen_delights
www.ebook-converter
?????????????????? No..love is a journey..
P 13-5
2U
14.5K 538 8
by frozen_delights
Chapter Thirteen
"ANO ang gusto mong ulam?" tanong ni Walter.
"Ikaw ang magluluto?" nangingislap ang mga matang tanong ni Annika. Napagod siya sa
pamamalengke nila
ni Walter. Kahit ito halos ang nagbuhat ng mga pinamili nila ay nahapo siya sa
paglalakad at
pakikipagsiksikan sa dami ng mga mamimili. Ang lagkit na rin ng pakiramdam niya
dahil na rin siguro sa
halu-halong amoy na dumikit sa kanya at sa kapwa mga mamimiling nakakakiskisan niya
sa siksikang hugos
ng mga tao.
"Siyempre naman. Service de luxe para sa Baby Nik-nik ko. Buong weekend wala kang
ibang gagawin kundi
ang maupo at magpahinga. Ako ang magluluto, maglilinis at magdidilig ng mga tanim
mo."
Matamang tiningnan ni Annika ang nobyo.
"Bakit mo ako tinitingnan ng ganyan?"
www.ebook-converter
"Siguro may ginawa ka talagang kasalanan sa akin, ano?" siningkitan niya ito ng mga
mata.
"Anong kasalanan naman?"
"Isipin mo."
"Hmn, wala akong maisip."

"Sigurado ka?"
"Wala nga. Peks man, mamatay man ang bago nating kapitbahay."
Pinandilatan ni Annika ng mga mata ang nobyo.
"Bakit ka ba galit na galit do'n sa tao? Wala naman siyang ginagawang masama
sa'yo."
"Tsk. Magluluto na nga lang ako," parang nagtatampong sabi nito.
Napangiti si Annika. "I want chicken adobo with pine apple."
please
"Oki."
"Can I make a request?"
P 14-1
"Oo, bah."
"Can you sing for me while you cook?"
"Wow, napaka-demanding naman ng Baby Nik-nik ko."
"Hindi mo kaya?"
"Ano bang hindi kaya? Sisiw."
Tumikhim ito nang makailang ulit. Tila bumubuwelo.
"No limit in the sky that I won't fly for you.
No amount of tears in my eyes that I won't cry for you, oh no."
Naramdaman ni Annika ang kilabot na unti-unting naglakbay sa kanyang mga braso. Sa
unang linya pa lang ng
kanta ay may kung ano ng mainit na emosyong humaplos sa puso niya. Idagdag pa ang
matiim na pagkakatitig
ni Walter sa kanyang mga mata habang kumakanta ito. It felt as if he was singing it
from the heart, as if he
owned the song. And his voice, well, it doesn't sound bad. Malambing at may emosyon
ang rendition nito ng
kanta.
"With every breath that I take,
I want you to share that air with me.
There's no promise that I won't keep,
I'll climb a mountain there's none too steep.
When it comes to you, there's no crime.
Let's take both of our souls and intertwine.
When it comes to you, don't be blind.
Watch me speak from my heart when it comes to you."
www.ebook-converter
Confirmed. She is madly in love with Walter Ocampo.

Nakangiting nilapitan ni Annika ang nobyo at mahigpit na niyakap.
"I love you so darn much, Walter Ocampo."
"I love you, too, Baby Nik-nik ko."
"Sige, luto ka na. Nagugutom na ako. Pero teka, di ba sabi ko sa'yo you sing for me
while you cook?"
"Oo nga, 'no? Uulitin ko na lang."
"Wait. I got another idea."
"Akala ko ba nagugutom ka na?"
"I just wanna know how talented you are."
"Tsk. Lalo kang mai-in love sa akin kapag natuklasan mo ang mga hidden talents ko."
P 14-2
Nagdududang tiningnan ni Annika ang nobyo.
"Sige nga. Show me kung paano akong--"
"I want to break free," itinaas ni Walter ang laylayan ng suot na tee at gumiling
na parang macho dancer. "I
want to break free."
"Oh, my God!" ang inisyal na gulat ni Annika ay nauwi sa malakas na pagpalakpak.
Daig pa niya ang
nanonood ng floor show! "More, more, more!"
"Haist. Sabi ko na nga ba, maaakit ka sa mga pandesal ko."
"Stop talking. Dance some more, baby. Please, please, please?"
"I've fallen in love
I've fallen in love for the first time
And this time I know it's for real
I've fallen in love, yeah
God knows, God knows I've fallen in love."
Parang kinikilig na ewan ang pakiramdam ni Annika habang pinapanood ang mahusay na
pagsayaw ng nobyo.
Ang lambot ng katawan nito at ang galing gumiling. Then she remembered what they
say about men who were
good at dancing. That they, too, were excellent in bed.
www.ebook-converter
Natutop niya ang magkabilang pisngi nang biglang mag-init iyon.

"Okay, stop," biglang sabi niya sa nobyo.
"Sigurado ka?" gumiling-giling pa ito habang iniikutan siya sa kinauupuan. "Ayos

lang sa akin kahit
maghapon kitang sayawan."
"I said stop already," natakpan niya ang mga mata dahil iba na talaga ang naglalaro
sa utak niya.
Kahit sinasabing mapusok ang generation nila, may natitira pa rin naman siyang
inhibitions sa katawan. At
pagkatapos ng gabing iyon na muntik ng may mamagitan sa kanila ni Walter, naging
maingat na siya sa
kanyang mga actions. Isa pa, kahit naman magkasama silang natutulog sa iisang kama
ay yakap at halik lang
naman ang kadalasang namamagitan sa kanila.
"Okay. Napatunayan ko na na magaling kang sumayaw, so stop already," aniya pa sa
nobyo.
"Sige na nga. Sinabi mo, eh."
Ibinaba na niya ang mga kamay.
Pero mukhang iyon lamang ang hinihintay ni Walter. Muli itong gumiling at parang
nang-aakit siyang
sinayawan.
"Oh, stop," idinaan niya na lang sa halakhak, kahit ang totoo ay akit na akit siya
sa panghaharot nito. "I'm
really hungry, baby. Magluto ka na."
P 14-3
Nakangisi itong lumapit sa kanya atsaka mabilis siyang ninakawan ng halik.
"Sige, mabilis lang 'to kaya sit back and relax."
"I will."
~0~
KATULAD ng pangako ni Walter, siya ang gumawa ng lahat ng gawaing-bahay sa buong
araw ng Sabado at
Linggo. Paggising ni Annika sa umaga ay kakain na lang ito. Ni ang pagliligpit ng
hinigaan ay si Walter na rin
ang gumagawa. Kulang na lang ay paliguan at pakainin niya ang kasintahan. Gusto
niyang i-spoil ito sa lahat
ng sandaling magkasama sila.
"This is very nice," nasisiyahang pinagmasdan ni Annika ang duyan na ikinabit ni
Walter.
Duyan iyon dati ng pamangking si Samantha. May isang taon din iyong natambak sa
taguan dahil nagkaroon ng
malaking butas sa gitna. Hindi kaagad naremedyuhan ni Walter kaya hindi na nagamit.
Isa iyon sa mga
pinagka-abalahan niya habang walang pasok. Pagkatapos niyang magdilig ng halaman ay
tinahi niya ang
duyan at ikinabit sa pagitan ng magkaharap na puno ng kaimito at mangga.
"Puwede na ba?" excited na tanong ni Annika.
www.ebook-converter
"Teka," binanat ni Walter ang magkabilang gilid ng duyan. "Hayan, sakay na."
Parang batang sabik itong naupo sa duyan. "Kaya ba nito ang dalawa?"
"Oo naman. Pang-heavy duty yata 'to." Naupo siya sa tabi ng nobya. Iniakbay niya
ang isang braso sa balikat
nito at magkasabay silang nahiga sa duyan. Sabay rin nilang isinikad ang mga paa sa
lupa para umugoy iyon.
"Sing it to me again, baby."
"Alin do'n? 'Yong kanta ni Freddie Mercury?"
"Freddie Mercury? Hindi ba si Justin Bieber ang kumanta no'n?"
"Justin Bieber? Baka nga hindi pa fetus si Justin nang mauso ang kantang 'yon."
"The song goes something like this: No limit in the sky that I won't fly for you."
"Ah."
"Sing it to me again, please?"
"Cupid ain't a lie

Arrow got your name on it, oh yeah
Don't miss out on a love
And regret yourself on it, oh
Open up your mind, clear your head
Share my life, it's yours to keep
P 14-4
Now that I give to you all of me, oh."
Inihilig ni Annika ang ulo sa balikat ng nobyo saka ipinikit ang mga mata.
"When it comes to you, there's no crime
Let's take both of our souls, and intertwine
When it comes to you, don't be blind
Watch me speak from my heart
When it comes to you, comes to you."
"I love this song. It's going to be our song."
"Oo, bah. Sinabi mo, eh."
"Sing it again and again."
"Alin ba ang mas gusto mo, 'yong boses ko o 'yong kanta?"
"Your voice, of course. Your voice gives life to it. At nagkataong maganda rin ang
lyrics."
"Good answer."
www.ebook-converter
Itinuloy ni Walter ang pagkanta. Itinaas naman ni Annika ang mga paa at isiniksik
ang sarili sa mga bisig niya.
"When it comes to you, there's no crime
Let's take both of our souls, and intertwine
When it comes to you, don't be blind
When it comes to you, comes to you..."
-
hello! wattpad is still undergoing maintenance.

hopefully hindi magkaproblema ang update na ito.
enjoy! and don't forget to leave me some votes and comments. follow is very much
appreciated, too. :)
frozen_delights
Grabe ang tamis nakakalagkit!!!! Hahaha Golden maknae kookie????
P 14-5
Hold Me Tight
13.9K 547 6
by frozen_delights
Chapter Fourteen
"GOOD morning, baby. Breakfast is ready."
Ang mukha ng kasintahan ang unang nabungaran ni Walter pagmulat na pagmulat ng mga
mata.
"Good morning. Ang aga mo namang nagising."
"Kasi po, maaga ang pasok mo ngayon. Bangon na. Inihanda ko na rin ang bihisan mo."
"Salamat, Baby Nik-nik. Mami-miss ko 'tong tiyak."
"Mami-miss? Bakit naman, eh, naririto lang naman ako?"
Sa halip na sagutin iyon ay bumangon na si Walter at dumiretso ng kusina. Nagmumog
at naghilamos para
mawala ang nalalabing antok.
www.ebook-converter
"Halika na. Kain na tayo," yaya niya sa tila natutubigang kasintahan. "Baby ko?"
Lumapit ito at naupo sa upuang hinila niya para rito. Inalisan niya ng takip ang
mga natatakpang pagkain.
Pritong itlog at tuyo, sinangag at tasty. At siyempre pa, may timpla ng mainit na
kape sa kanilang tasa.
"Dapat ginising mo ako para naibili kita ng pandesal," aniya sa nobya.
"May tinapay na tayo. Ayos na ito."
"Sigurado ka? Alam kong paborito mo ang pandesal na isasawsaw sa kape."
"No, this is okay."
"Ang bilis mong nakapagsangag, ah. Ang aga mo sigurong gumising."
"Dinurog mo na kasi 'yong kanin kagabi, di ba? Kaya hindi na ako nahirapan pagpi-
prepare."
Nagsandok na siya ng kanin at ulam. Alam ni Annika na mas gusto niya ang tuyo at
itlog kaysa hotdog o ham
kaya iyon ang kadalasang ipinapares nito kapag ito'y nagsangag ng kanin. Weekly ay
nagpapadala ng
processed meat products ang Ate Willa niya, ham at hotdog o di kaya ay bacon at
breaded chicken and pork.
Hindi nawawalan ng laman ang ref. Kaya lang ay hindi siya sanay sa mga ganoong
pagkain kaya naman
namimili pa rin sila ng sariwang isda at gulay.
"Gusto mo bang ipagluto kita ng bacon o ham?"tanong niya bago sumubo.

"No. I'm good. You should start eating now. Baka ma-late ka."
P 15-1
Tumango na lang siya at nagsimulang sumubo. Kumakain na rin ito. Pero tinapay lang.
Isinasawsaw sa kape.
"I know we haven't discussed it yet, but..."
Nilingon ni Walter ang nobya nang hindi nito tapusin ang gustong sabihin.
"Ano 'yon?"
"I-I want to stay with you. Here."
"Siyempre naman."
"No. I mean, not just now. I don't wanna go back home like I promised my brothers.
I want to stay with you,
for the rest of our lives."
Speechless. Mixed emotion si Walter. Natutuwa siya, hindi niya maipagkakaila ang
bagay na iyon dahil iyon
din naman ang gusto niya para sa kanila ni Annika. Sa kabilang banda ay masyado pa
silang mga bata para
pagpasyahan nila nang maaga ang bagay na iyon. Isa pa, kahit wala siyang binitiwang
pangako kay Vincent,
alam niyang umaasa itong kukumbinsihin niya si Annika para magpatuloy ng pag-aaral
sa Amerika.
"You love me, right?"
www.ebook-converter
"Oo naman."
"Will you fight for me?"
"Kailangan ba talagang umabot sa gano'n? I'm sure maiintindihan din naman tayo ng
pamilya mo. Moderno na
ang panahon ngayon. Mayaman kayo, alam ko 'yan. Pero hindi naman kayo royalty para
obligahing
magpakasal sa kauri niyo, di ba?"
"No. Sina Kuya siguro maiintindihan nila. But my Mom is another matter."
Isang ngiti ang ibinigay ni Walter sa nobya bago mahigpit na hinawakan ang kamay
nito.
"Huwag na muna nating alalahanin ang mga bagay na hindi pa naman nangyayari."
"Are you going to marry me?"
"Someday."
"How soon is that someday?"
"Um, puwede bang hanggang sa makapag-ipon ako para mabigyan ka ng magarbong kasal?"
"That's good enough for me. But just so you know, I'm not asking for a grand
wedding."
Nakangiting pinisil ni Walter ang tongki ng ilong ng nobya.
P 15-2
"Kain nang kain para may lakas ka pagbubunot ng mga damo," biro niya.
Kinulutan lang siya nito ng ilong. He chuckled. Gustong-gusto niya kapag ginagawa
nito iyon. Ang cute nitong
tingnan.
Matapos nilang kumain ay itinaboy na siya nitong maligo. Ito na rin ang nagligpit
ng kinainan nila. Paglabas
niya ng banyo ay nagliligpit naman ito ng hinigaan.
"Iniwan mo na sana 'yan. Maaga pa naman kaya ako na ang magliligpit," aniya habang
kinukuskos ng tuwalya
ang kanyang buhok.
"It's okay. I'm almost done, anyway. You need help with your hair?"
Natawa siya. "Maiksi lang naman ang buhok ko, kaya ayos lang. Matutuyo na 'to sa
biyahe."
"Sige, ikaw ang bahala. I'm offering but you're refusing."
"Baby, ayaw ko lang kasing mapagod ka. Mamaya pag-alis ko magpapagod ka na naman
doon sa taniman
mo."
"I won't. Doon lang ako sa duyan natin. I will use my laptop and surf the net.
Besides, halos binunot mo na rin
naman ang lahat ng damo kaya ano pa ang bubunutin ko? Magre-relax lang ako
maghapon."
www.ebook-converter
"Mabuti naman. Ayaw ko lang na pinapagod mo ang sarili mo, okay?"

"Call it practicing."
"Practicing?"
"How to become a good homemaker."

Marahang hinigit ni Walter ang nobya at niyakap.
"Nasabi ko na ba sa'yo?"
"Na mahal mo ako?"
Napangiti siya bago lalo pang hinapit ang nobya.
"I love you and thank you for loving me, too. O-ha, English 'yon, ha?"
"Sira ka talaga. Ano naman kung English? Dapat nga masanay ka na para hindi ka
maging awkward sa
pakikipag-usap sa mga superiors mo. And by the way, I love you, too and I'm
thankful I found you. My only
regret is that we met in--"
"Shh. Someday, I will tell you a secret."
"You're keeping a secret from me?"
P 15-3
"Hindi iyon katulad ng secret na iniisip mo," hinagkan ni Walter sa noo ang nobya
pababa sa ilong bago
saglit na nagtagal sa mga labi. Kung hindi lamang siya nag-aalalang kapwa sila
matangay ng silakbo ng
kanilang mga damdamin ay hindi pa niya titigilan ang matamis na mga labi ng nobya.
Kapwa sila napaungol nang magbaklas.
"Aalis na ako."
"Uh-hmn. Go."
"Bye."
"Bye."
They were saying goodbye ngunit ang mga labi nila ay bantulot pa ring maghiwalay.
In the end, they
compromise. Isang malalim at mainit na halik ang kanilang pinagsaluhan bago sila
tuluyang naghiwalay.
"I love you," sabay pa nilang nabigkas.
"Sige. Pasok na ako."
"Mag-iingat ka."
www.ebook-converter
"Huwag kang masyadong magpapagod. Tatawagan kita mamaya. Huwag kang magpapalipas ng
pagkain."
"Aye, aye, captain."
"Hindi ako nagbibiro."
"Neither am, Sir. At huwag kang makikipag-date sa iba," mariing bilin nito.
Nakataas pa ang isang hintuturo.
Pinigilan ni Walter ang mapangiti nang maluwang. "Hindi po ako nakipag-date at
hindi ako makikipag-date
sa kahit na sino. Boy's scout promise."
"Good. I'll see you later, Baby Walt."
Didiretso na sana siya sa pinto nang may bigla siyang maalala.
"Bago ko makalimutan, bawal makipag-usap sa bago nating kapitbahay."
Itinirik lang nito ang mga mata.
"Annika."
"What happened to Baby Nik-nik?" nakalabing tanong nito.
"Mangako ka muna na hindi ka makikipag-usap sa lalaking 'yon."

"Oo na po."
P 15-4
"Very good. Aalis na ako."
Isang flying kiss ang ibinigay nito sa kanya na kunwari'y sinalo niya at itinago sa
kanyang dibdib bago
lumabas ng bahay.
-
ang sweet nila. ano kaya ang magiging kapalit. isang baldeng luha kaya?
four am update :)
'cant sleep.
I hope I can get fifteen followers today :)
don't forget my votes and comments!
frozen_delights
www.ebook-converter
???????????? Parang kinikinita ko n ang si nasabi mong isang baldeng luha

........wag naman isang balde, isang tabo n lng please.
P 15-5
Rain
13.7K 526 16
by frozen_delights
hello to @Lhoenatic29 @aiw025 @ShamsaTuguePalon
Chapter Fifteen
"HAVE you talked to her yet?"
Napahinga nang malalim si Walter saka ipinukol ang tingin sa labas ng sasakyan.
Paglabas niya mula sa
pinapasukang kompanya ay sadyang nag-aabang na si Vincent, ang kapatid ni Annika.
"Puwede bang bigyan niyo pa ako ng sapat na panahon? Hindi ko naman siya puwedeng
ipagtabuyan na lang
para mapabalik siya ng Amerika," gusto niyang makaramdam ng paghihimagsik.
Kahit naipaliwanag na sa kanya ni Vincent ang dahilan kung bakit kailangang
pansamantalang lumayo ni
Annika ay naiinis pa rin siya. Ayaw niyang magkalayo sila. Siyempre naroon 'yong
takot. Takot na kapag
nagkalayo sila ay magbago ang damdamin ng kasintahan. O hindi kaya, ma-realized
nito na isang malaking
katangahan ang pumatol sa kanya. Mga ganoong isipin. Na marahil ay mababaw lang o
masyadong negatibo
pero nakakatakot.
www.ebook-converter
"Hindi mo ba kayang sumugal?"

"Ano?"
"Lahat ng bagay sa mundong ito ay isang sugal. Mas malaki ang pusta, mas malaki ang
talo. Hindi mo ba
kayang ipusta ang pagmamahal mo sa kapatid ko para sa mas ikatatatag ng relasyon
niyo?"
please
May ilang sandaling napatitig si Walter sa kausap.
"Naiintindihan ko kung ano ang ikinatatakot mo. Alam kong nasa legal age na kayo
pareho ni Annika, pero
napakabata pa rin kung iisipin para magseryoso sa isang relasyon. Sa sandaling
magkalayo kayo, maaaring
isa sa inyo ang mabaling ang atensyon sa iba. Or worst, ang makalimutan niyo ang
isa't isa. Whichever the
case, it will benefit you both. Time and distance will tell if you're really meant
for each other."
Alam niyang may punto ang lahat ng sinasabi ng kausap. Pero, putsa, mabigat sa loob
magpasya. Isipin pa
lang niya na milya-milya ang layo ni Annika, na hindi niya ito puwedeng makita
anumang oras na gustuhin
niya ay para ng nagpapasikip sa kanyang paghinga.
"You can call and e-mail each other. Hindi ko iaalis sa inyo ang magkaroon ng
communication. Ang gusto ko
lang ay bumalik ng Amerika si Annika at tuparin niya ang nasa provision na iniwan
ng Daddy niya."
P 16-1
"P-paano kung hindi pumayag si Annika?"
"It's up to you to convince her. And I hope you can do it, soon. She should be on
the plane next month."
Wala sa loob siyang napatango.
Next month.
Parang may biglang bumara sa daluyan ng paghinga ni Walter. Bilang na bilang na
lang pala ang mga araw.
"Kung nag-aalala ka sa safety niya, huwag kang mag-alala. I will be keeping an eye
on her. May sariling
dormitoryo ang campus na papasukan niya. Pero dahil malapit lamang sa eskuwelahan
ang bahay ng Daddy
niya, magiging hatid-sundo siya ng driver. And her bodyguard will always be close
by."
"M-mabuti naman. Sige, uuwi na ako."
"Ihahatid na kita."
Pumayag na lang siya at hindi na umibis pa ng sasakyan.
"Graduating ka na this year, tama?" basag ni Vincent sa kumakapal na katahimikan sa
loob ng sasakyan.
www.ebook-converter
"Oo."
"Ano ang plano mo pagka-graduate?"
Tumaas ang isang sulok ng kanyang mga labi sa isang mapaklang ngiti.
"Interesado ka ba talagang malaman?"
"Let's just say, for the sake of conversation."
Ikinibit niya ang mga balikat at sinagot na lamang ito.
"Plano kong maghanap ng trabaho habang nagre-review. Kung papalaring magka-lisensya

kaagad, gusto kong
mag-abroad. Magtrabaho at mag-ipon para sa hinaharap." Para sa amin ni Annika.
Pero iyong huli'y sinarili na lamang ni Walter. Hindi siya sigurado kung ano ang
opinyon ni Vincent tungkol
sa kanya. Kung pabor ba ito o hindi sa relasyon niya kay Annika. Alam niyang ang
habol nito ay isang
secured na buhay para sa nakababatang kapatid. At magiging posible iyon kung
makakapag-asawa ito nang
kapareho nito ng estado sa buhay.
"To tell you the truth, naiinggit ako sa'yo. Bata ka kaysa sa akin pero magtatapos
ka na ng kolehiyo.
Samantalang ako, hanggang second year college lang ang inabot ko."
"S-seryoso?"
"Sa palagay mo ba nagbibiro ako? I was in high-school nang ma-discover ako ng isang
talent scout. Pumasok
ako ng modeling at the age of thirteen. Since then, naging irregular student na
ako. Nang pumasok ako ng
P 16-2
kolehiyo, mas lalong hindi na ako nakapag-concentrate sa pag-aaral. Alam mo na,
kaliwa't kanan ang, um,
extracurricular activities."
Lihim siyang napangiti at napailing sa huli nitong sinabi. Hindi naman
nakapagtataka 'yon dahil sa estado
nito. Sikat, may hitsura at higit sa lahat, may pera.
Nang matanaw ang lugar na tinitirhan ay kaagad na isinukbit ni Walter ang kanyang
bag. Squatter ang bungad
ng lugar nila. Ang gara ng sasakyan ni Vincent, mukhang mamahalin. Nag-aalala siya
na baka mapag-trip-an
ng mga tambay ang sasakyan nito kaya naman ayaw niyang magtagal ito roon.
"Salamat," aniya bago bumaba ng sasakyan.
"Walter."
Nilingon niya ito.
"Hindi ako kaaway, okay?"
Isang tipid na ngiti at tango ang tanging itinugon ni Walter.
"Naiintindihan ko. Sige, ingat."
www.ebook-converter
"Ikaw rin. Let's have some beer sometime."

"Ikaw ang bahala."
Hinintay niya munang makaalis ang sasakyan nito bago siya pumasok sa eskinitang
papasok sa kanilang
lugar.
Mga pribadong lupain kasi ang nasa likuran ng squatter. Mabuti na lamang at kahit
dayo sila roon ay
pinagbilhan sila nina Lolo Tiyago ng kapirasong lote. At nang pakiusapan ng kapatid
niya na idagdag ang
loteng katabi ng tinitirhan nila ay hindi rin ito nagdalawang salita.
Nakapangalan sa kanya ang bahay at lupa. Para raw anumang oras niya balaking mag-
asawa ay meron silang
bahay na mauuwian.
Nang malapit na siya ay binanat niya ang magkabilang gilid ng mga labi. Prinaktis
siyang ngumiti nang
makailang ulit. Ayaw niyang makahalata si Annika sa nangyayari sa kanya. May ilang
hakbang na lang ang
distansya niya sa bahay nang biglang umambon. Dali-dali siyang tumakbo.
"Baby ko, yu-hoo."
Sarado ang pinto. Iyon naman ang bilin niya sa nobya. Kapag mag-a-alas sais na at
wala pa siya ay pumasok
na ito sa loob ng bahay at mag-lock ng pinto.
"Just a sec, baby."
P 16-3
Mukhang nagluluto na ito dahil naaamoy niya ang iginigisang sibuyas at bawang.
"Hey," ang tamis ng ngiting isinalubong nito sa kanya. Mabilis itong humalik sa
kanyang pisngi.
Bago pa siya nakaganti ng halik ay tumakbo na itong pabalik ng kusina.
"Baka masunog ang niluluto ko," paliwanag nito.
Nangingiting sinundan niya na lang ito sa kusina.
"Ano ba ang niluluto mo?" inusyuso niya ang ginagawa nito matapos niyang ilapag ang
bag sa upuan.
"Stir fry kangkong with tofu. May natira pang adobo kaya gulay na lang ang niluto
ko."
"Wow, sarap. Maghahanda na ako ng mesa."
"Wash your hands first at maghilamos ka na rin."
Ninakawan niya ito ng halik sa pisngi saka dinampot ang kanyang bag at inilagay sa
ibabaw ng kanyang study
table. Pagkatapos ay naghugas na siya ng kamay at naghilamos.
"Babe, the fresh towel is on the rack."
www.ebook-converter
"Nakuha ko na. Thanks."
Nagpalit lang siya ng pambahay at siya na ang nagprepara ng mesa.

"Maghahain na ba ako ng kanin?"
"Yes, please. I'm almost done with the kangkong. Baby, pakihain na rin 'yong
natirang chicken."
"Oki."
Nang makapaghain na sila ay ipinaghila ni Walter ng upuan ang nobya. Ipinaglagay na
rin niya ito ng kanin at
ulam sa plato.
"Thank you. How's your day?"
"Ayos naman. Ikaw?"
"I did some accounting. Ate Willa sent some files this morning and looks like our
business is doing well. I
know it's too early to tell but I think we're getting there. And who knows, maybe
after a year or so, we could
open another branch."
"Magandang balita 'yan. Congrats."
"Its all thanks to Ate Willa. She did all the hard work for Samantha's Sweet
Bites."
"Siyempre dahil 'yon sa pagtutulungan niyo."
P 16-4
"We both know its not true but thank you."
Pinisil niya lang ang kamay ng nobya. "Kain na."
Hindi niya alam kung paanong sisimulan ang paksa tungkol sa pagbalik nito sa
Amerika. Pero naisip niyang
after dinner na lang, kapag matutulog na sila.
Matapos nilang maghapunan ay siya na ang nagligpit habang si Annika naman ay nag-
half bath. Paglabas ng
banyo ay ginawa nito ang nakagawiang beauty regimen habang siya ay lnakapuwesto sa
harapan ng telebisyon
at lagusan ang tingin sa pinapanood.
"Mukhang lumalakas ang ulan," narinig niyang wika ng nobya.
"Oo nga."
"It's cold."
Inilahad ni Walter ang braso, kaagad itong tumabi sa kanya. Isinandal niya ito sa
kanyang dibdib at iniyakap
ang mga braso sa beywang ng kasintahan.
"Baby ko."
www.ebook-converter
"Hmn," bahagyang ikiniling ni Annika ang ulo para lingunin siya.

"Um, wala ka bang balak mag-aral?"
"What do you mean?"
"Naisip ko lang kasi, sayang naman ang sinimulan mo kung hindi mo ipagpapatuloy, di
ba?"
"Are you suggesting o gusto mo akong bumalik ng school?"
"Hindi ba parang pareho lang 'yon?"
"Well," muli itong umayos ng puwesto sa pagkakasandal sa dibdib niya saka iniyakap
ang mga braso sa mga
braso niyang nakapalibot dito. "Pag-aaralin mo ako?"
"Kung puwede lang ba, eh. Pero bakit hindi ka na lang bumalik ng Amerika?"
Ramdam ni Walter nang tila manigas ang nobya sa mga bisig niya.
"Y-you want me to leave?"
Parang nagsikip ang dibdib niya nang mahimigan ang pagdaramdam sa tinig ng nobya.
Pero dahil nabuksan na
niya ang topic, itinuloy na niya ang dapat sabihin.
"Oo. Gusto kong bumalik ka ng Amerika."
-
P 16-5
why is there always sad in goodbye?
'can't sleep again.
votes, comments and follow :)
frozen_delights
ahahhaah shet na malagket ?? tama ako nong 18 plng ako ngka bf ako first bf... 5mos
lng kmi dating... nghiwalay kmi and after 2yrs
ngkabalikan kmi hnggng ngaun kmi pdin 33 nko sya 37 hehe kmi tlg cguru kht ofw ako
now hahhaah hay may forever b tlg? ahahhahah
www.ebook-converter
P 16-6
Lost
12.3K 571 14
by frozen_delights
hello to @Jaydenkyle1517 @JamitaLuna @enegra143
Chapter Sixteen
"OO. Gusto kong bumalik ka ng Amerika."
Pakiramdam ni Annika ay dinukot ni Walter ang puso niya at dahan-dahang piniga
hanggang sa hindi na siya
makahinga. Kumalas siya mula sa pagkakayakap nito at umisod ng upo.
"Baby."
When he reached for her she flinched and moved away.
Nayakap niya ang sarili nang makaramdam ng lamig. Patuloy pa rin ang ulan sa labas.
Medyo lumakas pa nga
iyon habang papalalim ang gabi. Bahagya na ring marinig ang volume ng telebisyon sa
maingay na patak ng
ulan sa bubong.
www.ebook-converter
Suddenly, she found herself feeling lost. Not Walter. Ito ang kahuli-hulihang tao
na inaasahan niyang
magtataboy sa kanya para bumalik ng Amerika. She hates living there. Malungkot at
parati siyang nag-iisa. Ni
wala siyang maituturing na kaibigan. Kahit noong nabubuhay pa ang kanyang ama ay
madalas din siyang
maiwang mag-isa. Nanny at bodyguard lamang ang kadalasan niyang kasama. Noong
pauwiin siya ng Kuya
Zeke niya mula sa Amerika, akala niya ay tuluyan na siyang maninirahan sa
Pilipinas. Isang malaking
pagkakamali.
Her father made a second will. Nalaman lamang nila ito nang ikontesta ng mga
kapatid niya ang guardianship
niya mula sa kanilang ina. Nalipat sa mga kapatid niya ang custody ng pagiging
guardian niya. Ngunit kasabay
nito ay nalaman din nilang hindi mapapasakanya ang mga ari-arian ng amang si Wyatt
Ambrose kung hindi
siya magtatapos ng kolehiyo.
She already completed her two-year prerequisites. Apat na taon pa ang kailangan
niyang bunuin para sa
bachelor's degree.
"S-sinabi ba nila s-sayong kumbinsihin akong bumalik ng Amerika?" mahinang tanong
niya kay Walter.
Nakaupo ito sa sofa, nakatukod ang magkabilang siko sa magkabilang hita habang
walang tinag at lagusang
nakatingin sa telebisyon.
"Ayaw ko lang na dumating ang araw na may pagsisihan ka," sagot nito sa bahaw na
tinig.
Malungkot siyang napangiti.
P 17-1
"Bakit ako magsisisi? Mahal kita. I didn't choose to love you, Walter. I fell in
love with you that's why I
chose to stay."
"Sa ngayon."
"What do you mean?"
please
"Annika, bata ka pa. Bata pa tayong pareho para maging padalus-dalos sa ating mga
desisyon. Paano kung
dumating ang araw na magsawa ka sa simpleng buhay na kaya kong ibigay sa'yo?"
"Nagdududa ka sa feelings ko? O sa feelings mo?"
"Mahal kita. At alam kong mahal mo rin ako. Pero hahayaan kong ang panahon ang
magpasya para sa ating
dalawa kung talagang para tayo sa isa't isa."
"Hindi ka ba natatakot?" halos bulong lamang na tanong ni Annika.
"Natatakot. Ang totoo, takot na takot," his eyes were misty nang magkasalubong ang
kanilang mga mata.
"Paano kung ma-in love ka sa isang tisoy ro'n, paano na lang ako?"
www.ebook-converter
"Walter."
She wants to beg him to make her stay. Pero sa nakikita niya ay buo na ang loob
nitong magkalayo sila.
"Paano kung ikaw ang ma-in love sa iba?" mahinang tanong niya.
Mabilis na tumayo si Walter at sa isang iglap lamang ay nasa harapan na niya ito.
Mahigpit siya nitong
kinabig at ikinulong nang napakahigpit sa isang yakap.
"Mahal kita. Mahal na mahal. Hindi ko alam kung ano ang puwedeng mangyari bukas o
sa mga darating na
araw. Pero hangga't mahal natin ang isa't isa ay wala tayong dapat na ikatakot.
Walang diperensya kahit dagat
pa ang maging pagitan nating dalawa."
Napahikbi si Annika. Tumaas ang dalawang braso niya at mahigpit na yumakap sa
nobyo.
She couldn't bear the thought of being apart from him. Pero wala rin naman siyang
choice. Nang marahang
bumaklas sa kanya si Walter ay napilitan siyang ilayo ang sarili rito. Tumayo ito
at ini-off ang telebisyon.
"Matulog na tayo."
"Dito lang muna ako."

"Annika."
"Go. May pasok ka pa bukas."
P 17-2
"Hindi rin naman ako makakatulog kaagad nang hindi ka katabi."
"Pilitin mo. Dapat ka ng masanay na wala ako sa tabi mo."
Narinig niya ang mahina nitong pagmumura.
Nang tumalikod ito sa kanya ay dalawang butil ng luha ang tumakas sa magkabila
niyang mata. Itinaas niya
ang mga binti sa upuan at niyakap. May kaunting tampo sa puso niya. Pero tampo lang
'yon. Magpapaantok
lang siya habang nag-iisip.
Tumunog ang cellphone niya. Hindi niya iyon pinansin.
Baka si Kuya Vincent, naisip ni Annika.
Kahit hindi sinagot ni Walter ang tanong niya kanina. May palagay siyang ang Kuya
Vincent niya ang
nakipag-usap dito para kumbinsihin siyang bumalik sa pag-aaral.
Napasinghot siya sabay palis sa muling pagtulo ng luha. Nang muling tumunog ang
cellphone niya ay napilitan
siyang damputin iyon.
3 unread messages.
www.ebook-converter
Pinalis niya ang mga luha at binasa ang message.

Baby ko.
Natutop niya ang bibig nang bigla siyang mapahikbi.

I love you.
Hindi na niya napigilan ang pagtulo ng masaganang luha.

I love you so much, Baby Nik-nik.
Tatayo na sana siya para sumunod kay Walter, nang dalawang braso ang marahang
yumakap sa kanya mula sa
likuran.
"Mahal na mahal kita," garalgal na bulong ni Walter.
Nang pumihit siyang paharap dito ay nakita niya ang tahimik na pagluha ng nobyo.
"Hindi ko rin kaya ang magkalayo tayo. Pero pasensya ka na, ganito lang ako.
Hanggang dito pa lang ang kaya
ko."
"Baby..." Kaagad siyang napatayo at mahigpit na napayakap dito.
Naramdaman niya ang basa nitong pisngi sa kanyang leeg. Masyado niyang inisip ang
nararamdaman niya.
P 17-3
Pero ang nararamdaman nito ay hindi niya naisip.
"I'm sorry."
Umiling ito. "Ako ang dapat na humingi ng sorry."
"Don't say that. Masyado kong pinairal ang pagka-bratty ko."
"Hindi ka bratty."
Napangiti na lang siya atsaka pinalis ang luha sa magkabilang pisngi nito. Ganoon
din ang ginawa ni Walter.
Pagkatapos ay pinangko siya nito. Ikinawit na lang niya ang mga braso sa leeg ng
nobyo. Nang ilapag siya
nito sa ibabaw ng kama ay kaagad itong tumabi sa kanya. Umunan siya sa braso nito
at agad na yumakap.
"Don't forget to text me everyday, ha?"
"Kahit oras-oras pa."
"No, once a day is okay with me. Baka maubusan ka ng allowance."
"May Skype at Facebook naman. Mas matipid pa. Kahit oras-oras tayong magkausap ay
ayos lang."
www.ebook-converter
"There's thirteen hours time difference."
"Ibig sabihin, kapag umaga sa'yo, gabi sa akin?"
"Yup. Eleven ng gabi sa'yo, ten pa lang ng umaga sa akin."
Tumango si Walter at tila in-absurb ang impormasyong sinabi niya.

May ilang sandali ang nagdaan na pareho silang nanatiling tahimik. Pareho silang
okupado ng kanya-kanyang
isipin.
"Baby?"
"Hmn."
"Kiss me."
Hindi siya sigurado kung hindi siya narinig ng nobyo o sadyang hindi lamang nito
gustong pansinin ang sinabi
niya. Tinalikuran na lang niya ito.
"Baby Nik-nik?"
"O?" masama ang loob na sagot niya.
"Malamig ang gabi. Masarap ang may kayakap at..."
"A-ano?" parang may kung anong bumara sa lalamunan niya.
P 17-4
Kiss lang naman ang hinihingi niya pero bakit may mga paru-parong nagliliparan sa
kanyang sikmura?
"Baby?"
May gumapang na kilabot sa batok ni Annika nang dumapyo roon ang mainit-init na
hininga ni Walter.
Kasunod niyon ay dumapo ang mga labi nito sa kanyang balikat. Nagtayuan ang mga
pinong balahibo niya sa
katawan.
"W-Walt, w-what are you d-doing?"
"Kissing you."
"K-kissing me?"
"Sabi mo i-kiss kita."
She gasped when his lips went up to her ear. May kilabot na nagsimulang mamaybay sa
bawat parte ng
kanyang katawan. She felt tingly and hot.
"Babe--" before she could utter another word, his lips gently descended on hers.
A helpless sigh just came out of her lips. Nagpaubaya na lamang si Annika sa nobyo
kung hanggang saan
aabot ang kanilang kapusukan.
www.ebook-converter
She returned his kiss with passion and hunger...

-
hala. pause muna.

let's see how far they'll go from here.
don't forget to drop a vote and comment. I would love to hear your thoughts, my
darlings :)
by the way shout out sa mga bago kong followers!
frozen_delights
Kookie! nakalagay din ba sa will na kailangang sa eskwelahan sa amerika makapgtapos

si annika? bakit tahasan nilang pinipilit na bumalik na
sya ng amerika? kung hindi naman naka-specify bakit di nila mapagbigyan si annika
na dito sa pilipinas sya makapag-aral kung saan
pakiramdam nya may pamilya sya which is a basic need other than that she has been a
good girl.
P 17-5
Goodbyes Are Not Forever
13.2K 532 20
by frozen_delights
by the way, hello @MsBluejay, it's been a while :) and hello to you, too
@ChristinaBuban I'm glad you
liked this story.
Chapter Seventeen
THEY kissed with hunger. It was as if the impending time of separation channel to
their kiss. They were both
frantic and frustrated. They kissed, they rubbed and fondled each other. But in the
end, Walter summoned all
his control. He slowed down.
Malamig ang gabi at nakakatukso ang mahalumigmig na panahon. Idagdag pa roon ang
nalalapit na sandali ng
kanilang paghihiwalay.
Kinalas ni Walter ang tali sa buhok ni Annika. Isinuklay niya ang mga daliri sa
buhok nito. Binakas niya ng
hintuturo ang perpektong kurba ng mga kilay ng nobya, ang matangos na ilong at
mapulang mga labi. Hinagkan
niya ito sa noo pababa sa bridge ng ilong, unti-unti hanggang sa maabot niya ang
upper lip. He kissed it
gently, so gently like a wings of a butterfly brushing softly against a rose petal.
www.ebook-converter
"Walt..."
"Shh," banayad niyang sinakop ang lower lip nito. He nips it between his teeth
before sucking it.
Sweet. Her lips will probably the last lips he will kiss for a very long time. He
kissed her chin down to her
neck then down to the base of her throat. His kiss went lower to the center of her
chest. He stopped there and
inhaled her scent.
Naramdaman niya ang dalawang kamay nito sa likuran ng kanyang ulo. Her fingers
brushed the silky strands
of his hair. Marahan siyang humugot ng paghinga. They were both panting from
unspent passion.
Umayos siya ng higa at muling hinapit sa dibdib ang nobya.
"Distract me."
"Ha?"
Napangiti siya atsaka hinagkan ang tuktok ng ulo nito.

"Ano nga pala ang magiging course mo?"
"I'll be taking up Business Administration."

"Mahirap ba 'yon?"
P 18-1
"Medyo. But I think mas mahirap pa rin ang course mo."
"Ayos lang."
"Ayos lang? Pa-humble. Your grades are good. Hindi na ako magugulat kung ga-
graduate kang Magna Cum
Laude."
"Wow. Ganoon kataas ang expectation mo sa akin?"
"Of course. I feel kind of sad, though."
"Bakit naman?"
"Wala ako rito pagka-graduate mo."
Natigilan siya. May umahong lungkot sa kaibuturan ng puso niya pero pinilit niyang
huwag pansinin iyon.
"Tatawagan mo naman ako, di ba? Masaya na ako ro'n."
"What do you want for a graduation gift?"
"Ang aga naman."
www.ebook-converter
"I want to motivate you to keep you more inspired."
"Ikaw lang ang kailangan kong isipin at inspired na ako."
"Aww," parang kuting na lalo itong nagsumiksik sa dibdib niya. She sniffed his
scent and kissed his chin.
"Don't ever changed, okay?"
"Puwede ba 'yon? Tatangkad pa ako, hahaba pa siyempre ang buhok ko, mabi-build up
pa nang husto ang mga
muscles ko at higit sa lahat, marami pa ang puwedeng lumaki at humaba sa ak--aray!"
Nakatikim siya ng kurot sa kasintahan.
"You know what I am trying to say. By changing, I don't mean physical changes."
Tumawa siya nang maikli sa sinabi nito. Of course, he knows what she's trying to
tell him. Gusto niya lang
pagaanin ang kanilang pag-uusap sa pamamagitan ng pagbibiro. Kung sasabayan niya
kasi ang kaseryosohan
ng kanilang pag-uusap ay lalo lang mabibigyang-diin ang lungkot ng nalalapit nilang
paghihiwalay.
"Ikaw rin."
"You don't want me to change?"
"Oo. Huwag kang masyadong magpapaganda dahil maganda ka na. Ayaw ko ring magda-diet
ka kasi ayaw
kong pagbalik mo puro buto ang makakapa ko."
"Can I go to the gym?"
P 18-2
"Puwede. Pero huwag namang masyadong hard core at baka maging magkasingkatawan na
kayo ni Incredible
Hulk."
"And you won't like me anymore."
"Oo. Kasi hindi ka na mukhang diyosa."
Napalabi ito.
Natatawang niyapos ni Walter ang kasintahan.
"Huwag kang mag-alala. Kapag magkasingkatawan na kayo ni Incredible Hulk, magpapa-
sexy naman ako
para bagay tayo. Isang macho girlfriend at sexy boyfriend."
She giggled in amusement. "You're crazy."
"Ikaw rin naman."
"I know, right? Kasi pumatol ako sa'yo."
He tsked and pulled her closer.
www.ebook-converter
"Baby, walang biro. Kapag nalaman kong nakikipag-date ka sa iba puputulin ko ang
lahat ng puwedeng
putulin sa'yo."
"Pati 'yong Incredible Hulk ko?"
"Incredible Hulk?"
"Oo. Lumalaki rin kasi siya kapag nagagalit."

Muli siya nitong kinurot. Kinuha niya ang kamay nito at isa-isang hinalikan ang
daliri. Then he kissed the
center of her palm.
"Ang mga labing ito ay sa'yo lang. At ito," ibinaba niya ang kamay ng nobya sa
tapat ng kanyang dibdib.
"Sa'yo rin 'yan. At kahit walang titulo, pati si Incredible Hulk ay sa'yo rin."
"Kulay green din ba siya?"
Napaungol siya sa tanong ng nobya. Distracted na nga siya, eh. Ipinaalala pa.
"Kapag may nanligaw sa'yo, sabihin mo kaagad na may boyfriend ka na, ha?" pag-iiba
niya ng topic.
"Of course. At dapat ikaw rin, kapag may babaing nagpapakita ng motibo sa'yo
sabihin mo kaagad na taken
ka na."
"Opo."
Hindi matapos-tapos ang bilin nila sa isa't isa. Hanggang sa pareho na lang silang
makatulog.
P 18-3
Ang sumunod na mga araw ay inubos nila sa pagba-bonding. Palaging maagang-maaga
kung umuwi si Walter.
They cooked and watched movies together. May ilang pagkakataong muntikan na silang
madala ng kanilang
mga damdamin dahil parati silang magkadikit, pero sa huli ay si Walter ang parating
may kontrol.
Darating din ang pagkakataong 'yon sa kanilang dalawa. Pero gusto niyang kapag
dumating ang araw na iyon
ay meron na silang basbas ng pari. And when that time comes, it will be very
special.
Dalawang araw bago ang nakatakdang flight ni Annika ay sinundo ito ng kapatid na si
Vincent. Nakikita ni
Walter ang lungkot sa mga mata ng nobya habang naghahanda ng mga gamit, pero
pinipilit niyang huwag
pansinin iyon. Kung malungkot ito, doble niyon ang sa kanya. Pero hindi niya iyon
gustong ipakita sa
kasintahan.
"Don't ever skip a meal, ha?" malambing na bilin nito.
"Opo. Ikaw nga itong parating nagpapalipas ng kain."
Nang dalhin niya ang mga bagahe nito sa sasakyan ay parang ang bigat-bigat niyon.
"You will see me off on Sunday, right?"
"Oo naman."
www.ebook-converter
"I love you," mahigpit itong yumakap sa kanya.

"I love you, too."
Ipinagbukas niya ito ng pinto sa backseat. Naroroon na si Vincent at nakaupo.

Bahagya itong tumango sa
kanya at walang tinig na ibinuka ang dalawang kataga: thank you. Tumango lang siya
at isinarado na ang
pinto.
Idinikit ni Annika ang kamay sa bintana ng sasakyan. Idinaiti niya roon ang
sariling palad.
"Bye," aniya.
Umiling ito. At kahit hindi niya naririnig ay naunawaan niya ang ibinuka ng bibig
ni Annika.
"See you."
Tumango siya na may pilit na ngiti.
"See you."
Iyon lang at tumakbo na ang sasakyan. Hindi umalis si Walter sa kinatatayuan

hangga't hindi nawawala sa
paningin niya ang puwetan ng kotse ni Vincent.
Goodbyes are not forever.
Goodbyes are not the end.
P 18-4
They simply mean I'll miss you until we meet again.
-
the end.
or...
www.ebook-converter
to be continued :)
frozen_delights
Puteeeek HAHAHHAHAHAHAH Cause baby goodbye doesn't mean forever.Let me tell you
goodbye,doesn't mean we'll never be together
again.If you wake up and I'm not there I wont be long away.Cause the things you do
my goodbye girl will bring me back to you...
P 18-5
Begin
12K 522 16
by frozen_delights
hello! alam ko, may ilan sa inyo na nag-panic. haha! sorry for pulling that prank
on you, darlings. by the
way, hello to @whimsypink @trishamanuelpaburian @tigercupid @blackphoenix23
without further ado, here's the second part of The Heiress and the Pauper story.
enjoy!
Chapter Eighteen
THREE months later...

"HELLO, baby!" masayang bungad ni Annika sa inaantok pang nobyo. Nangangalahati na
siya ng Spring
Semester sa Berkeley College samantalang ito naman ay nagsisimula pa lang ang unang
semestre sa huling
taon sa kolehiyo.
Matutulog na siya pero ito ay naghahanda na para pumasok ng eskuwela.
www.ebook-converter
"Hello," matamlay na sagot nito.
"Sorry na. Huwag ka ng magtampo. Hindi ko naman balak na itago sa'yo."
Iyon naman talaga ang totoo. Ang dati nilang kapitbahay na si Dylan Villegas--na
sobrang pinagseselosan ng
nobyo--ay bodyguard niya. Dahil nag-aalala ang mga kapatid niya sa pagtira niya sa
bahay nina Walter nang
walang ibang kasama, nagtalaga ang mga ito ng isang taong magbabantay sa kanya nang
lingid sa kaalaman
niya. At iyon nga, si Dylan o Dy. Coincidentally, may nabili itong property malapit
sa area ng tinitirhan nina
Walter. Iyon ang naging front nito upang hindi sila magduda sa totoong pakay nito
sa pagtira malapit sa
kanila.
Ngayon ay nalaman ng nobyo niya ang tungkol doon. Nakita nito ang isa niyang post
sa facebook kung saan
aksidenteng nahagip ng kamera ang kanyang bodyguard. Nang magtanong ito kung bakit
parang pamilyar ang
lalaking nakatayo sa likuran niya ay hindi na siya nakapagkaila.
"Baby ko, sorry na," nag-puppy face siya. Pero mukhang hindi man lang ito apektado.
Busy ito sa paghahanda ng pagkain. Salita siya nang salita pero hindi man lang ito
sumusulyap sa camera.
"Walty, Walty," naiiyak na siya. Hindi siya mapalagay kapag alam niyang masama ang
loob nito. Malayo sila
sa isa't isa at hindi niya ito basta malalambing. "Baby ko..."
"So, kung hindi ko pa aksidenteng nakita, hindi mo pa sasabihin?"
"Hindi ko inisip na importante kasi wala naman siyang lugar sa buhay ko."
P 19-1
Hindi ito nagsalita. Pero nakikita niyang umaalon ang dibdib nito habang bahagyang
nakadukwang sa kamera.
Nakuskos niya ang isang mata nang bahagyang mag-init iyon.
"He's...he's just my brother's employee," hindi niya napigilang mapasinghot. Ramdam
niyang namamasa na
ang kanyang mga mata. Ang layo na nga nila sa isa't isa ganoon pa ito.
Nakita niya itong tumalikod. At kahit mahina lamang ay narinig niya itong nagmura.
Hindi na niya napigilang
umiyak. Alam niya kapag galit na ito. Nagmumura. Kahit parang outlet lamang nito
iyon para maglabas ng
galit ay hindi niya maiwasang maapektuhan.
"T-tatawagan na lang ulit kita."
Tatapusin na sana niya ang kanilang video call nang bigla itong humarap.
"Annika."
Mabilis niyang tinakpan ang kanyang mukha. Namumula na kasi ang ilong niya dahil sa
pag-iyak.
"Tahan na. Huwag ka ng umiyak. Kamukha mo na si Rudolf."
"Ikaw k-kasi," napapahikbing sagot niya.
www.ebook-converter
"Oo na, ako na. Ako na ang naglihim. Hindi ko sinabing 'yong lalaking obvious na
patay na patay sa akin ay
kasama ko sa bahay twenty-four-seven."
Napakagat-labi siya. Nakuha naman niya ang point nito.
"Sorry," aniyang dahan-dahang ibinaba ang neckline ng suot na ipinantakip niya sa

mukha.
Napabuntong-hininga ito. Pagkatapos ay matagal silang nagkatitigan. She missed him
so much. At kung tama
ang basa niya, iyon din ang nakikita niya sa mga mata ng nobyo.
"I missed you," halos bulong lamang na sabi nito.
Napasinghot siya. "Me, too."
"One thousand three hundred seventy."
"What?"
"'Yong araw na ipaghihintay ko."
"It doesn't necessarily have to be that long. I can come home and see you after two
years. Or, you can come
here and visit me after graduation," na-excite siya bigla sa naisip. "Tama. Ganoon
na lamang ang gawin natin.
Prepare all your documents, then after graduation dalawin mo ako."
"Hmn, tingnan natin."
P 19-2
"Babe..."
"Baby ko, planuhin na lang natin ang mga bagay na 'yan kapag malapit na, okay?"
Lumungkot bigla ang mukha niya. "Okay."
Nakita niyang tumaas ang kamay nito. His forefinger brushed against the screen as
if he was touching her
face.
"Matulog ka na."
"No. Gusto pa kitang makausap. What are you cooking?"
"Nag-iinit ako ng ulam. Pagkatapos ay magsasangag ako ng bahaw."
"Maraming bawang?"
"Oo."
"I'm salivating. I missed your sinangag, baby. 'Yong housekeeper dito ni Daddy
hindi marunong magluto ng
Filipino dishes."
www.ebook-converter
"Sino-sino nga pala ang kasama mo sa bahay?"
"Daddy's housekeeper--si Mrs. Nelson, our butler Mr. Sloan, Pete Santos--Kuya
Vince's PA and siyempre, si
Kuya. Nabanggit ko na sa'yong magkasama kami sa school, di ba? Dito niya na
tatapusin ang natitira niyang
dalawang taon sa college. And I am so happy, at least hindi na ganoon kalungkot."
"Mabuti naman. Pero may nakalimutan ka yatang isang pangalan."
"Oh, of course. Dy stays with us. He stays on the ground floor with Pete, me and
Kuya Vince occupies the
second floor and the top deck. I'll give you a tour of the house tomorrow para ma-
picture mo kung ano ang
hitsura ng buong bahay."
"Sige."
Habang nagluluto si Walter ay kung saan-saan pa napunta ang kanilang usapan.
Kinumusta niya ang taniman
nila ng gulay, ayos pa naman daw.
"Pinalibutan ko na ng bakod para hindi pasukin at hukayin ng mga naliligaw na aso."
"Aww, thank you, babe."
Nang makita niya itong naghahain na ng pagkain ay bigla na naman siyang nangulila.
Kung sana ay
magkasabay sila ng timezone, masasabayan niya itong mag-almusal. Natakam siyang
magkape nang makita
niya ang kanilang baso na may umuusok na kape.
"Kain na tayo," yaya nito.
P 19-3
"Magpakabusog ka."
"Unang subo para sa'yo."
"Yum."
Buong pagmamahal niya itong pinanood habang maganang kumakain. Paminsan-minsan ay
sinusubuan pa siya
kunwari.
"Baby, may kasalanan ako sa'yo," naalala niya nang mapansin niya ang suot nitong
kamiseta.
"Ano?" parang naalarmang tanong ni Walter.
"Kinuha ko ang dalawa mong t-shirt."
"Ah, akala ko naman kung ano na."
"You're not mad?"
"Bakit naman ako magagalit? Kahit pa dinala mo itong buong bahay, ayos lang."
Napangiti si Annika saka bahagyang lumayo sa monitor ng laptop niya upang ipakita
sa nobyo ang kamisetang
suot.
www.ebook-converter
"See?"
"Bagay sa'yo."
"Thank you."
Nang magsimula na siyang maghikab ay pinilit na siya ni Walter na matulog. Magaan

na ang loob niyang
nagpaalam dito.
"I love you."
"I love you, too."
-
cheesy ng mga bagets :)
it's good to be young again.

frozen_delights
P 19-4
Mahirap talaga ang LDR. Pucha!!! Relate much!!! Hai.. so sweet kakaiyak!!
www.ebook-converter
P 19-5
Reflection
11.6K 488 17
by frozen_delights
hello! @Pinkandpurplestar @PKsecrets @SallyNisar @RodenaBalanquit
Chapter Nineteen
NAGLALAKAD si Walter papasok ng campus nang may bigla na lang bumangga sa balikat
niya.
"Aray."
Kaagad na tumigil sa paglalakad ang binata. Nakita niya ang isang babaing nakauklo
at abala sa pagsamsam
ng mga nagkalat na gamit sa lupa. Mabilis niyang isinilid ang cellphone sa loob ng
bag at dinaluhan ito.
"Sorry," aniya sa babae. Nakayuko ito at bahagyang natatakpan ng buhok ang mukha.
"Text ka kasi nang text kaya hindi mo napansing may mababangga ka na pala."
www.ebook-converter
Dahil guilty ay hindi na lamang siya sumagot sa pagtataray ng babae. Kasalanan niya
naman talaga.
Kasalukuyan siyang gumagawa ng good morning message sa nobyang si Annika. Natitiyak
niya kasing
paggising nito ay iyon kaagad ang hahanapin nitong mensahe mula sa kanya.
"Sorry ulit," aniya na iniabot sa babae ang huling librong pinulot.
Saglit na tila napamaang ang babae sa kanya bago nito inabot ang libro.
"Ah, sige," paalam niya rito.
please
May klase pa siya. Kahit maaga pa naman ay tatambay muna siya sa bleacher habang
kumakatha ng message.
Naroon din kadalasan ang ilan sa mga kaklase niya.
"Sandali."
Nilingon niya ang babae.
"P-pasensya ka na kung natarayan kita."
"A, ayos lang," bahagyang kumunot ang kanyang noo. Sa unang tingin kasi paglingon
niya sa babae ay parang
bigla niyang nakita ang kasintahan.
Napailing siya sa naisip. Sa sobrang pangungulila sa nobya ay kung anu-ano ang
nakikita niya.
P 20-1
"Sige," tipid siyang ngumiti sa babae.
"Ako nga pala si Annie," lumapit ito sa kanya at naglahad ng kamay.
Napilitan siyang tanggapin iyon. "Walter."
"Walter lang?"
"Walter Ocampo."
"Julianna Madrigal. But I prefer to be called Annie."
"Nice meeting you," aniya. Sa unang tingin lamang ito hawig sa nobya. At naisip
niya, siguro ay dahil
kapareho itong manamit at kumilos ni Annika.
"Likewise. I'm just new here. Transferee."
"Gano'n ba? Ano'ng course?"
"Accounting."
"Wow, magaling ka siguro sa Math."
www.ebook-converter
Natawa ito. "Bakit lahat yata ng makilala ko ang impression sa mga Accounting
student na gaya ko ay
magaling sa Math?"
"E, totoo naman, di ba?"
"So-so. Passable lang."
Tumango siya at ngumiti. "Ahm, pasensya ka na, Annie. May klase pa ako."
"Oh, sorry. I guess I'll see you around."
Bahagya lang niyang ikiniling ang ulo.
"Brod," tawag kay Walter ng kaibigang si Sachi.
Ito ang pinakamatatag niyang kaklase mula first year. Sa section nila ay ilan na
lang silang natira, 'yong iba
kung hindi mga nagsipag-asawa na ay tinamad ng magpatuloy ng pag-aaral at naghanap
na lang ng trabaho.
Naupo siya sa tabi nito.

"Nag-review ka na?"
"Oo," halos inaasahan na niyang itatanong nito iyon. May short quiz kasi sila.
"Pahiram ng notes mo."
Inilabas niya ang notebook sa bag. Habang nagre-review ito ay nasa cellphone naman
ang atensyon niya.
P 20-2
"Hanep ka talaga. Seryoso na ba talaga 'yan?" tanong nitong pabirong sumilip sa
ginagawa niya.
"Huwag ako ang pakialaman mo. Mag-review ka na riyan."
Sa mga oras na iyon ay natitiyak niyang malalim pa ang tulog ni Annika. Kinunan
niya ng ilang picture ang
school mula sa kinauupuan. Ang lugar kung saan siya madalas na umupo habang
naghihintay ng klase. At
siyempre, ilang selfie. Hindi siya dating active sa social media. Pero dahil iyon
ang means of communication
nila ng nobya, naging tambayan na rin niya ang facebook.
Napangiti siya nang may mag-pop na mensahe mula sa pamangking si Samantha. Nag-
aaral na ito. At siguro
ay iba talaga ang mga melennial kids, mahusay na itong kumatha ng messages.
T2 Walt. mis u, mis u!
Prnsesa ko. mis u, mis u.
Mayamaya pa ay tumunog ang cellphone niya. Tumatawag ang kanyang kapatid.
"Ate."
"Daan ka dito mamaya sa bahay. Dito ka na maghapunan."
www.ebook-converter
"Yes, 'Te."
Bagong panganak ito. At matagal-tagal na rin silang hindi nagkikitang magkapatid.

Busy kasi siya sa OJT at
pagpasok sa eskuwela. Ito naman ay hindi pa pinapayagang lumabas ng bahay ng bayaw
niya.
"Ipapasundo kita kaya huwag ka ng mag-commute."
"Opo."
Matapos alamin ang oras ng labas niya ay nagpaalam na ito. Oras na rin ng klase
niya.
"Brod, salamat," ibinalik na sa kanya ni Sachi ang notes niya.
Dumating na ang guro nila at nagsimula na ang klase.
~0~
"TITO Walt!" tuwang sumalubong kay Walter ang pamangking si Samantha.
"Prinsesa ko," natatawang binuhat ni Walter ang bata. "Wah, ang bigat mo na, ah."
"Kasi po big sister na ako."
"Gano'n? Kapag pala big sister na ay biglang bumibigat."

"Opo."
Natatawang pumasok na sila sa loob ng bahay. Pagpasok niya ay nadatnan niya sa sala
ang bayaw na si Zeke,
P 20-3
buhat-buhat nito at ipinaghehele ang bunsong anak na si Isaiah.
"Kuya."
"Walt, oh, looky there, Isaiah. Tito Walt is here."
Napangiti siya at nilapitan ang mag-ama. Ang lusog ng pamangkin niya. Sa unang
pasada pa lamang ng tingin
dito ay kamukhang-kamukha na ito ng ama.
"My little prince," kumaway-kaway si Samantha sa kapatid upang magpapansin.
Kaagad itong binuhat ni Walter upang makapantay sa bata.
"Little prince?"
"Opo. Kasi di ba ako ang prinsesa?"
"Oo nga naman pala."
Noon lumabas mula sa komedor si Willa.
www.ebook-converter
"Ate."
"Hmp, kung hindi pa kita tawagan hindi mo pa ako maaalalang bisitahin," may himig
paghihinampong sabi
nito.
Napakamot na lang si Walter sa batok.
"Pasensya na talaga, Ate. Busy lang."
Mayamaya pa ay tumawag na ang katulong para i-anunsyong nakahanda na ang hapag.

Sama-sama na silang
dumulog sa komedor. Si Isaiah ay buhat pa rin ni Zeke kahit nakaupo na sa kabisera.
"Sinasanay mo kasi ng buhat," narinig niyang sita rito ng Ate Willa niya. "Hayan
tuloy, kapag naamoy ka na
ayaw ng magpabuhat sa iba."
"Hayaan mo na. Bumabawi kay Tatay dahil maghapon akong nasa trabaho. Subuan mo na
lang ako, hon."
"Ano pa nga ba?"
Nangingiti lang si Walter habang pinapanood ang magandang relasyon ng kapatid at

bayaw. Alam niyang
bago ang masayang samahan sa pagitan ng mga ito ay may ilang pagsubok ding
pinagdaanan ang dalawa. At
piping dasal niya, sana maging ganoon din ang relasyon nila ni Annika pagdating ng
araw. Na kahit ilang
pagsubok ang dumating ay maging matatag sila at manatiling nagmamahalan.
-
P 20-4
hello, darlings!
kapit lang kayo at tiwala lang :)
frozen_delights
argh! i don't believe this. if this is not fate i'd say may tumesting or
pinaglalaruan sila ng isang tao. sus! porket pogi... my jowa n yan.. wag kn
mangarap...
www.ebook-converter
P 20-5
The Rival
11.9K 430 15
by frozen_delights
hello to @Judesis @letsjam @arkiyno24

Chapter Twenty
"BABY, make sure to buy all the ingredients, ha? Igagawa kita ng sandwich mo
bukas."
"Opo," nangingiting sagot ni Walter.
Pauwi na siya nang mag-video call ang nobya. Kagigising lang nito. Pinadadaan siya
ng supermarket para
bumili ng sangkap sa 'gagawin' nitong chicken pesto panini. Kung meron daw mahusay
lutuin ang cook na
kinuha ng housekeeper ng mga ito, iyon ay ang paggawa ng iba't ibang klaseng home
cooked sandwich. Ideal
na pambaon sa trabaho at eskuwela para sa mga taong laging on the go.
"Brod, una na ako," senyas sa kanya ng kaibigang si Sachi.
"Sige."
www.ebook-converter
"Bye, Annika," umeksena pa ang loko sa usapan nila ng nobya.

"Bye."
Napailing na lang siya. Kilala na ito ni Annika dahil ito lang naman madalas ang
kadikit niya sa school.
"I'm telling you, babe, kahit hindi ka kumain ng kanin kuntento ka na sa sandwich
na gagawin ko para sa'yo."
Napangiti siya sa huli nitong sinabi. Kung magsalita ito ay parang magkasama lang
sila at ito nga ang gagawa
ng sandwich na babaunin niya.
"Walter!"
Napatingin siya sa taong tumawag sa kanya. Si Annie. Nakaupo ito sa bench na
nakahanay sa gilid ng daan
palabas ng campus.
"Who was that?"
"A, bagong kakilala. Transferee."

"A girl?"
"Um, oo."
"Let me see."
P 21-1
Eksakto namang may lumapit kay Annie. Kaya nang itapat dito ni Walter ang kamera ay
nakatagilid ang
mukha ng babae at bahagyang natakpan ng mahabang buhok ang mukha.
"Hmn, maganda?"
"Mas maganda ka."
"Bola."
"Classmate mo--wait, may girl ba na kumukuha ng Electrical Engineering?"
"Noong first year ako may isa kaming kaklaseng babae. Pero noong pumasok ang second
sem, nag-shift siya
sa Civil Engineering."
"So, hindi mo classmate?"
"'Yong transferee?"
"May iba pa ba tayong pinag-uusapan?"
Pinigil ni Walter ang mapangiti. May nahihiwatigan na kasi siyang selos at
pagdududa sa mga tanong ng
nobya. Ganoon yata talaga kapag LDR--long distance relationship. Parati kang on-
guard sa mga taong
nakakahalubilo ng taong mahal mo. Katulad na lamang niya, hindi siya komportableng
kasama ni Annika sa
bahay si Dylan.
www.ebook-converter
"Hindi ko siya classmate. Aksidente ko lang na nakabunggoan last week."

"Bakit parang close na close kayo?"
"Ano bang close?"
Nilampasan na ni Walter si Annie. Mahirap na. Baka hilingin ulit ng nobya na makita
ito. Kahit naman
sigurado siya sa kanyang sarili na hindi papatol sa iba, mas maganda ng huwag
niyang bigyan ng dahilan si
Annika ng puwedeng ikapagselos nito.
"Walter," ginaya nito ang paraan ng pagtawag sa kanya ni Annie.
Natawa siya. Nagseselos nga ang nobya.
"Tatawa-tawa ka pa riyan. I don't like the sound of her voice. Parang may
something."
"Ikaw lang ang nag-iisip no'n, ano ka ba?"

"Siguraduhin mo lang."
"Tsk. Titingin pa ba naman ako sa iba kung ang girlfriend ko ay isang diyosa?"
That brought a wide smile on her face.
P 21-2
"Buti naman at alam mo."

Habang nag-aabang siya ng masasakyan ay nagkukuwento ito ng mga ginawa nito sa
school. Tulad niya ay
may daily update ito sa kanya ng mga activities nito. Masaya siya dahil kahit
papaano ay mukhang nakakaadapt na ito sa college life. Kuwento nito ay may ilan din
itong kapwa Asyanong kamag-aaral. May isang
half-Chinese, dalawang Japanese-American, isa ring half-Pinay at isang Thai-German.
Bagama't may
pagkakaiba sila ng kultura, nakakasundo naman daw nito.
Mayamaya pa ay nagpaalam na rin ito para maghanda pagpasok ng eskuwela.
"Walter."
Paglingon ng binata ay nakita niya si Annie. Sa palagay niya ay pauwi na rin ito.
"Pauwi ka na ba?" tanong nito na tumabi sa kinatatayuan niya.
"Hindi. May bibilhin pa ako."
"Puwedeng sumama?"
www.ebook-converter
"Pupunta ako ng supermarket," kaagad niyang sabi.
Baka kasi iniisip nitong pupunta siya ng mall para maglibot. Iyon ang madalas na
ginagawa ng mga kaklase
niya, lalo na si Sachi. At hindi niya trip ang mga libangan ng kaibigan niyang
iyon. Masyado itong easy go
lucky. Pagkatapos ay parating magrereklamo na walang pera.
"It's okay. I just want to kill time bago umuwi."
Hindi na siya nag-isip bago marahang tumango. Wala naman sigurong masama. Isa pa,
kasama lang naman
niya ito pero hindi ibig sabihin noon ay magka-date sila. O nililigawan niya ang
babae.
"Saang supermarket ka ba pupunta?" tanong nito at nakiabang na rin ng jeep na
sasakyan.
"D'yan lang sa Clover Leaf," isa iyong kilalang supermarket chain na kumpleto sa
mga paninda mula sa mga
grocery items, gamot, RTW's at mga gulay at iba pang lutuin.
By standard ay sosyal iyong pamilihan dahil airconditioned ang malawak na
establishment. Kung hindi lang
sa request ni Annika ay hindi siya papasok doon. Kaso doon niya lang makikita ang
kumpletong sangkap ng
mga ingredients na ipinabibili nito.
"Ah, okay. Naalala ko, kailangan ko na nga rin palang bumili ng cleanser. Tamang-
tama ang pagsabay ko
sa'yo."
Tumango lang siya. Nang may mapadaang jeep na walang masyadong sakay ay kaagad niya
iyong pinara.
Pinauna niyang maupo si Annie. Nang makaupo ito ay mabilis itong dumukot ng
pambayad.
"Mama, bayad. Dalawa. D'yan lang sa Clover Leaf."
P 21-3
"Nakakahiya sa'yo. Ako na ang magbabayad."
"Ano ka ba? Ako itong sumabit sa lakad mo, kaya ako ang magbabayad."
Hindi siya sanay ng ipinagbabayad ng babae. Lalo pa nga at hindi naman niya ito
kaanu-ano. Pero naando'n
na. Hindi na lang siya nakipagtalo.
"Mamaya ako na ang magbabayad."
"Hindi ka maka-move on? Grabe ka," malambing nitong hinampas ang kanyang braso.
Tipid lang siyang ngumiti.
Mabilis lang ang kanilang biyahe dahil hindi naman kalayuan ang Clover Leaf. Nauna
siyang bumaba saka
niya hinintay si Annie. Pagkatapos ay sabay na silang pumasok sa loob. Iniwan niya
ang kanyang bag sa
baggage counter at ganoon din ang kasama. Kinuha lamang nila ang kanilang mga
cellphone at pitaka.
"Marami ka bang bibilhin?" tanong ni Annie sa kanya nang papunta na sila sa lagayan
ng mga push cart.
"Kaunti lang naman."
"Pagsamahin na lang natin ang bibilhin mo at bibilhin ko."
www.ebook-converter
"I-ikaw ang bahala," ang akala pa naman niya ay hihiwalay na ito ng lakad sa kanya.
Iyon pala ay magkasama
pa rin silang mamimili.
Minadali na lang niyang hanapin ang mga ingredients na kakailanganin niya. Chicken
breast, bell pepper,
focaccia bread--
"Anu-ano ba ang bibilhin mo?" sinilip ni Annie ang binabasa niya sa cellphone. "Oh,
I think I can help you
find them."
Para mapadali ang pamimili ay hinayaan na lamang niya si Annie na samahan siya sa
bawat section na
kinaroroonan ng mga kailangan niyang sangkap. Ang siste, kung may titingin sa
kanila mula sa malayo ay para
silang magnobyo na namimili.
~0~
HELLO, Annika. How are you? I heard you're back in New York.
Sa pag-aakalang ang nobyo ang nag-message ay kaagad na binuksan ni Annika ang
Messenger. Pero nagulat
siya nang makita kung kanino nanggaling ang message. Kay Julianna Madrigal. Ang
mahigpit niyang karibal
sa lahat ng bagay.
Pati na kay Trevor.
Babalewalain na sana niya ang mensahe. Ngunit parang naalarma ang lahat ng senses
niya sa sumunod nitong
mensahe.
P 21-4
Guess who I am with right now?
Natigilan siya.
You don't want to make a guess?
Sa halip na patulan ang pang-iinis nito ay ipinasya niyang isara na lamang ang
kanyang Mac. Kung bitter pa
rin ito at hindi ito pinatulan ni Trevor kahit binitiwan na niya ang dating nobyo
ay wala na siyang magagawa.
Walang gamot sa mga taong bitter.
-
comvofol :)
comments, votes and follow.
thanks! mwahugs.
frozen_delights
ooohhh the juliana na naghahabol sa ex nya, i dont think papatulan ni walter yun.
that juliana might even be trying to copy nik's way pf dressing
up on purpose para makuha nya ang pansin ni walter. Ay Pushit
www.ebook-converter
P 21-5
Annie's Scheme
12.5K 476 19
by frozen_delights
Chapter Twenty One

NAKANGITING kinawayan ni Annie ang papalayong jeepney kung saan nakalulan si
Walter. Nang mawala
ito sa kanyang paningin ay inihagis niya sa trash bin ang dalang pinamili na mga
pampahid sa mukha. She
doesn't use cheap beauty products on her skin, least of all on her face. Ang mga
ginagamit niya ay pawang
imported from Paris. And she has her own personal shopper who do the shopping for
her.
Saglit pa at isang puting Mercedes Benz ang tumigil sa mismong tapat ng kanyang
kinatatayuan. Mula sa
driver seat ay bumaba ang isang naka-unipormeng driver at ipinagbukas siya ng pinto
sa backseat.
"Bakit ang tagal mo?" galit na sita niya sa singkuwenta anyos na driver.
"Pasensya na po, Ma'am Julie, err--Ma'am Annie po pala. Sabi niyo ho kasi ay huwag
ko muna kayong
lapitan hangga't kasama niyo ang binatang iyon."
"Nangangatwiran ka pa? Let's go, pinag-iinit mo ang ulo ko."
www.ebook-converter
Magalang na yumukod ang driver at nagmamadaling bumalik sa driver seat.
Napairap sa hangin si Annie nang umusad ang sasakyan. She hates dealing with the
hired help. They're a
bunch of morons. Ang tanging nakakasundo niya lamang ay ang kanyang Yaya Magenta.
Ang yayang siya ring
nag-alaga sa kanyang ina.
Solong anak lamang si Annie at laki sa layaw. Ang pamilya nila ang nagmamay-ari ng
Clover Leaf, ang
pinakamalaking chain of supermarket sa buong Pilipinas. They have more than two
hundred stores
nationwide.
Dati silang malapit na magkaibigan ni Annika Myles. Pagkakaibigang nauwi sa

kumpetisyon nang sila'y
magdalaga. It seems that they both wanted the same thing, particularly the same
type of boys. First, there was
David, then Chris, Jason and lastly, Trevor. She wants them all to herself.
Unfortunately for her, they only
have eyes for Annika Myles. Para sa mga ito ay si Annika ang maganda, ang perpekto,
diyosa ito ng
kagandahan at walang sinuman ang puwedeng makapantay sa kagandahan nito.
Well, fuck them. Fuck them all to hell. Mukha lamang hindi makabasag-pinggan si
Annika. Pero halos
nakasisiguro siyang pinagsawaan na ito ni Trevor bago pa man nito naging boyfriend
si Walter. She know the
likes of her. Nasa loob ang kulo. At titiyakin niyang maaagaw niya rito si Walter,
by hook or by crook.
Sinadya niyang lumipat ng paaralan upang mapalapit dito. She knew about Walter
before she meet him in
person.
The pictures didn't do him justice, Annie's thought from the very first time she
laid her eyes on him.
Alam niyang may hitsura ito sa pictures. Pero nagulat pa rin siya nang makita ito
sa personal. He's cute. At
P 22-1
tila nakadagdag sa appeal nito ang rugged na porma at pagiging aloof. Na sa totoo
lang ay tila lalong nakachallenge sa kanya para maagaw ito kay Annika.
Tumunog ang cellphone na hawak ni Annie. Napangiti siya nang makita kung sino ang
kanyang caller.
"Hello, Ninang Sandra."
Sandra Lee. Ang Mommy ni Annika at ninang niya sa binyag. Hindi maituturing na best
of friends ito at ang
kanyang ina. Pero gusto niya si Sandra. Gusto niya ang pagdadala nito sa sarili na
tila pag-aari nito ang
lupang tinatapakan nito saanman ito magtungo.
"Hello, Julianna. How's our plan going along?"
She could almost picture her godmother with that wicked grin on her sophisticated
face.
"Everything's going well according to plan, Ninang."
Sa kanyang Ninang Sandra mismo nanggaling ang planong pagkasirain sina Annika at
ang current boyfriend
nito. Noong una ay wala siyang interes na gawin ang mungkahi nito. Una sa lahat ay
hindi pa siya nasisiraan
ng bait para pumatol sa isang hampas-lupa. Kung iyon ang bagong trip ni Annika--ang
pumatol sa lalaking
isang kahig, isang tuka--ay bahala ito. Hindi siya interesado.
www.ebook-converter
Pero isang bagay ang nakapukaw sa interes niya nang sabihin ni Sandra na nakahanda
si Annika na talikuran
ang lahat ng meron ito alang-alang sa bagong nobyo. At alam niya kung ano ang
katumbas niyon, a multimillion dollar worth of real estate properties and bank
assets. Hindi lingid sa kanyang triple o baka nga
quadruple pa ang lamang ni Annika sa kanya kung net worth ang pag-uusapan. Tapos ay
itatapon lamang nito
alang-alang sa isang lalaki? That's preposterous. Dahil kahit siya ay hindi siya
siguradong magagawa niya
iyon kung sakaling umabot man siya sa ganoong sitwasyon.
Her curiosity was piqued. Bigla siyang nagkaroon ng interes na kilalanin si Walter.
And long before she
knows it, she ditched her exclusive school to transfer to a state university.
Wala siyang planong magpakabaliw kay Walter Ocampo. Na-challenge lamang siya sa
tila panghahamon ng
Ninang Sandra niya na hindi niya ito magagawang agawin kay Annika.
Well, everything remains to be seen. Hindi na siya ang dating pangit na anino ni
Annika na madalas ikumpara
sa perpektong kagandahan nito. She's no longer wearing her braces and nerdy
eyeglasses. The latter was
taken cared of by a Lasik surgery. Gone is the ugly duckling. Isa na siya ngayong
magandang swan. At
gagamitin niya ang kagandahang iyon para maakit si Walter. After that, sa sandaling
mahumaling ito sa kanya,
she will drop him like a hot potato.
"I hope so, my dearest goddaughter. At sana'y hindi ka matulad kay Annika na
nahulog nang husto sa kanya."
"That's not gonna happen, Ninang. Mark my words."
"Consider it marked."
~0~
P 22-2
"THAT looks delicious."
Gulat na napabaling ang tingin ni Walter sa nagsalita. Si Annie. Mabilis niyang
nginuya ang laman ng bibig at
agad-agad din iyong nilunok. Muntik pa siyang mabulunan kaya kaagad niyang hinagip
ang bote ng iniinom na
tubig.
"Sorry. I didn't mean to startle you."
Nagtatanong ang tingin ng kaibigan niyang si Sachi. Palipat-lipat ang tingin nito
sa kanila ni Annie.
"A, si Annie nga pala. BS Accounting, bagong transfer. Annie, kaibigan ko. Si
Sachi."
"Hello."
Nagkamay ang dalawa.
"Vacant period mo rin ba?" tanong ni Sachi na niyayang maupo ang dalaga.
"Yup. Is it okay if I join you, guys? Wala pa akong masyadong ka-close sa mga
classmates ko, eh."
"Walang problema," mabilis na sagot ni Sachi. "Di ba, 'tol?"
www.ebook-converter
"Uhm, oo naman," napilitan siyang umurong ng kaunti nang maupo sa tabi niya si
Annie.
Nakita niya ang obvious na disappointment sa mukha ng kaibigang si Sachi. Lihim

siyang napangiti dahil
mukhang tinamaan ang kaibigan niya kay Annie. Kunsabagay, hindi naman nakapagtataka
'yon. Maganda ang
babae. Noong una pa nga ay muntikan na niya itong mapagkamalang si Annika. Kahawig
kasi ito ng girlfriend
niya sa biglang tingin.
"Is that home made?" tukoy ni Annie sa kinakain niyang sandwich.
"Oo. Gawa ng girlfriend ko."
"Girl...friend mo?" mukhang nagulat ito sa sinabi niya.
"Oo, may girlfriend na 'yang kaibigan ko," ani Sachi.
"Well, I thought...uhm, never mind. Can you watch over my things? Bibili lang ako
ng food ko."
"Sige, ayos lang," sagot niya.
Nang tumayo ito ay sinenyasan ni Walter si Sachi. Hindi kaagad nakuha ng kaibigan
ang gusto niyang sabihin.
Nang maglakad na papunta sa counter ng cafeteria si Annie ay sinipa niya sa ilalim
ng mesa ang paa ni Sachi.
"Aray."
"Sundan mo na."
Saka lamang nagkumahog na tumayo si Sachi para sumunod kay Annie.
P 22-3
"Annie, sandali. Samahan na kita."
Napailing siya. May hitsura ang kaibigan niya at higit ding matangkad kaysa sa
kanya. Pero kung anong
tangkad nito ay siya namang kakulangan nito ng lakas ng loob para manligaw.
Ipinagpatuloy na niya ang pagkain. Masarap ang 'pagkakagawa' ni Annika sa baon
niyang sandwich. Kaso ay
medyo maalat. Siguro ay nasa kanya rin ang pagkakamali dahil nai-marinade niya pa
ang manok. Dapat ay
hindi na dahil ang magbabalanse ng timpla niyon ay ang cheese.
Next time.
Kinunan niya ng picture ang pinagbalutan niya ng baong sandwich.
Simot sarap. Thank you, Baby Nik-nik ko. At thank you rin daw sabi ni Sachi,
nakatikim siya ng
napakasarap na sandwich.
He pressed send.
Paggising ng nobya ay iyon ang bubungad na mensahe rito. Sabi nito ay kumpleto na
ang araw nito basta may
mensahe mula sa kanya. At siya rin naman ay ganoon dito. Kahit inaantok pa siya,
makita niya lang ang mukha
nito paggising ay buo na ang araw niya.
www.ebook-converter
"Very sweet."
Gulat na napaangat ng tingin si Walter. Nakatayo na pala sa likuran niya si Annie.

Dala ni Sachi ang tray ng
binili nitong pagkain.
"So, your girlfriend is overseas?"
"Oo."
"LDR, huh?"
Ikinibit niya ang mga balikat.
Naupo na ito sa dating kinauupuan. Siya naman ay inihanda na ang kanyang bag. Para
makadiskarte ang
kaibigan ay kailangan niyang bigyan ang mga ito ng pagkakataong magkasarilinan.
"Here, this is for you," my inilapag itong cup ng fruit salad sa harapan niya. "I
forgot to ask you first, but I
hope you like it."
"Sorry, hindi ako masyadong mahilig sa matamis. Si Sachi, paborito niya ang mga
ganitong pagkain," inusod
niya sa harapan ng kaibigan ang cup ng fruit salad. "Brod, mauuna na ako."
"Wait, akala ko ba wala na kayong klase?" si Annie.
"Tumawag ang Ate ko, may ipapagawa raw sa akin," palihim niyang sinenyasan si
Sachi.
Mukhang nakuha naman nito kaya agad na napailing. Kabado ang loko.
P 22-4
"Sige."
Hindi na niya hinintay na makapagsalita pa ang mga ito at lumabas na siya ng
cafeteria.
-
hmn, hanggang saan kaya ang gagawin ni Annie para masira sina Annika at Walter?
votes and comments po :)
frozen_delights
Maiinis sana aqo syo Annie..pro dhil me story ka iintidihin kita d2?????? Good
boy!!! Bait ko walter!!! Love u@@
www.ebook-converter
P 22-5
His Goal
11.5K 523 29
by frozen_delights
hello to @hiedz01 @trishamanuelpaburian @meldzeu @user35738841 @mayabagni

@caraheavenlein @toneth902251 @dallasroarke @Dhyne31@bLackHMD21
Chapter Twenty Two

"SO, when are you planning to tell Annika?" ani Sandra Lee bago dinampot ang
mamahaling china ware ng
iniinom nitong green tea.
"Not too soon, Ninang," tugon ni Annie. "Although I already sent some hints. Ayaw
ko lang masyadong
dagdagan ang pagdududa niya sa ngayon dahil baka masira ang plano ko na mapalapit
nang husto kay
Walter."
"Hmn, I like how your mind works, my dear."
"Great minds think alike."
www.ebook-converter
"True." Sandra raised her cup at ipiningki roon ni Annie ang sariling tasa.
Kapwa nabahiran ng nasisiyahang ngiti ang mga labi ng mga ito.
Napailing-iling si Evita, ang ina ni Annie.
"Hindi ka ba nag-aalala man lang sa damage na gagawin mo sa sarili mong anak,

Sandra?" hindi ito
komporme sa masyadong pagiging malapit ng unica hija sa babae, ngunit wala itong
magawa dahil minsan ay
hindi nito kayang rendahan ang tigas ng ulo ni Annie.
"I'm doing this for her own good, Evita. Kahit naman siguro ikaw ang nasa posisyon
ko ay gagawin mo rin
ito. Because I'm sure, hindi ka makapapayag na ang makatuluyan ng anak mo ay isang
hampas-lupa at
oportunistang lalaki. And besides, I know my daughter. She's as tough as me.
Makakalimutan niya rin ang
lalaking 'yon."
"I hope you're right," matabang na tugon ni Evita.
"Relax, Mom. Ninang Sandra knows what she's doing," wika ni Annie sa ina.
"Can you say the same thing for yourself, anak? What if this whole thing backfired
and you fell for that young
man?"
"Me?" Inilapat ni Annie ang kamay sa dibdib. "Don't be ridiculous, Mommy. That is
so not gonna happen.
Trust me."
"Annika must have seen some good qualities in that young man to fall head over
heels in love with him.
P 23-1
Paano kung makita mo rin ang mga katangiang iyon at ma-in love ka sa kanya?"
"Oh, stop it already, Evita. I won't ask for Julianna's help in this matter had I
known she's as gullible as my
daughter," mabilis na pakli ni Sandra. Nag-aalala itong mapagbago ni Evita ang
takbo ng utak ng anak at
biglang umurong sa kanilang usapan.
"Absolutely. I won't let my heart overrule my brain, Mom."
"Hear that? There's no need to worry."
May pagdududa man sa isip ni Evita ay hindi na lamang ito nagsalita pa. Some
lessons are better learned thru
experience. At alam nitong nasa hustong edad na ang anak upang matuto ng mga bagay-
bagay sa buhay.
~0~
"HI, Walter!"
"Annie."
Gustong mainis ni Annie sa kaswal at walang kabuhay-buhay na pagbati ni Walter sa
kanya. Sino ba ito sa
akala nito para tratuhin siya nang ganoon? Kung ang mga kaklase niya nga--mapababae
o lalaki ay halos
mangayupapa sa kanya--pero ito ay para lamang siyang hangin na dumaan sa harapan.
The nerve! Even his
friend Sachi is so obviously taken by her. What is the matter with him?
www.ebook-converter
"Walter?"
Lumingon ito sa kanya.
"Are you avoiding me?"

"Ha? B-bakit ko naman gagawin 'yon?"
"Exactly. Kaya nga ako nagtataka kasi sa ilang beses na sumabay ako sa inyong
kumain ni Sachi ay madalas
kang nagmamadaling umalis."
"Ah, 'yon ba. Busy lang. Alam mo na, midterms, eh."
"Bakit naman si Sachi? Hindi ba't classmates kayo?"
"Wala kasing pressure sa kanya. Ako kailangan kong i-maintain ang grades ko."
"Oh. I heard isa ka sa mga posibleng makakuha ng may pinakamataas na karangalan sa

batch niyo."
"Napakaaga pa para masabi kong sigurado na 'yon."
"But Sachi is already vouching for it."
P 23-2
"Huwag kang maniwala ro'n," nakangiting sabi nito.
For some reason, her heart skips a beat. Lumiliwanag ang mukha nito kapag ito'y
ngumingiti. At naiinis siya
sa kanyang sarili dahil hindi niya mapigilang sumikdo ang kanyang dibdib.
"So, uhm. Kumusta naman ang girlfriend mo?"
Mas lalong lumawak ang ngiti nito sa tanong niya. At nang kumislap ang mga mata
nito ay nakaramdam siya
ng ngitngit. What's so special about Annika that guys seemed to fall helplessly
over her?
"Ayos naman siya. Mukhang masaya na ulit siyang nakabalik ng school."
"You mean, nag-aaral siya sa Amerika?" kunwari'y walang ideyang tanong niya rito.
"Oo."
"She must be rich. Hindi birong halaga ang kakailanganin mo para makapag-aral sa
ibang bansa. Unless of
course she was sent there thru scholarship program."
"Hindi. Mayaman talaga sila."
Nang tingnan niya ito ay nakita niyang may nakaguhit na mapaklang ngiti sa mga labi
nito.
www.ebook-converter
"Really? Then you must be one lucky guy, huh?"

"Lucky?"
"Hindi ba?"
"Mahal ko si Annika. Pero alam kong dahil sa malayong agwat ng katayuan namin sa
buhay ay nabibigyan ng
ibang kulay ang feelings ko sa kanya."
"And you hate that."
"Sino ba ang hindi? Wala pa akong ginagawang masama parang alam na alam na nila
kung ano ang tumatakbo
sa isipan ko."
"Nila? You mean, her family, right?"
"Hindi lang naman ang pamilya niya. Halos lahat ng tao kapag nalamang isang
heredera ang girlfriend ko,
ganoon kaagad ang tumatakbo sa isipan nila. Na isa akong oportunista."
How right you are, saloob-loob ni Annie. Dahil iyon mismo ang sinabi ni Sandra.
"Pero magsusumikap ako. Gusto kong pagbalik ni Annika ay maibigay ko sa kanya ang
buhay na nakasanayan
niya. Hindi ko man mapantayan ang kayamanan nila--na alam kong imposibleng
mangyari--gusto kong kahit
na paano ay hindi siya magkulang sa anumang bagay na kakailanganin niya."
She saw the determination in his eyes. And there's no doubt in her mind that one
day he will achieve all the
P 23-3
great things he envisioned.
"Does Annika know?" Lihim na lihim ay gusto niyang mapaismid.
"Siya ang inspirasyon ko. Siya ang goal ko four to six years from now."
Hindi kaagad nakapagsalita si Annie. Ang sarap marinig sa isang lalaki ang mga
ganoong pangungusap lalo
pa nga kung manggagaling iyon sa taong labis na nagmamahal sa'yo.
"Siya ang inspirasyon ko. Siya ang goal ko four to six years from now."
"By the way, this is for you." Inilabas niya ang isang maliit na food container. "I
know you said you don't like
sweet stuff, kaya hindi ko masyadong tinamisan ang pagkaka-bake n'yan."
"Ah, salamat."
"It's peanut and dark chocolate cookies. Puwede mo siyang kainin habang nagre-
review ka sa gabi. Maganda
raw ang peanut at chocolate, nakakapagpatalas ng memory."
Napangiti ito. "Ganyan din ang sabi sa akin ni Annika."
"Talaga? I'm curious. Puwede ko bang makita ang picture ng girlfriend mo. She must
be very pretty."
www.ebook-converter
Kaagad naman itong nagpaunlak at inilabas ang cellphone. Hindi na siya nagulat na
mukha ni Annika ang
wallpaper ng cellphone nito. The bitch looks so pretty and glowing. Nangingislap
ang mga mata nito habang
nakangiti sa kamera. At hindi na niya kailangang manghula kung sino ang kumuha ng
picture nito.
"She's very pretty," pinilit niyang langkapan ng pagkamangha ang tono ng
pagsasalita. Kahit ang totoo ay
gusto niyang masuka.
"Diyosa."
"What?" Muntik na niyang masinghalan ang kausap. Mabuti na lamang at maagap niyang
napigilan ang sarili.
"Para sa akin ay isa siyang diyosa. Inside and out."
"Wow. I would love to hear that from my man one day."
"Maganda ka naman, ah."
"Naman?"
Natawa ito nang maikli. "Okay, i-rephrase ko. Maganda ka. Bawat tao ay may kanya-
kanyang natatanging
kagandahan. At hindi imposibleng isang araw ay darating ang taong magsasabi sa'yo
niyan. Na kahit pawisan
ang iyong mukha, walang bahid ng make-up at nakasabog ang buhok ay sasabihin niya
pa rin sa'yo na ikaw
ang pinakamagandang nilalang na nakita niya sa balat ng lupa."
Napalunok si Annie habang nakatitig sa mga mata ni Walter.
P 23-4
"N-no wonder she fell for you."
Tipid lang itong ngumiti bago pinagmasdan ang larawan ni Annika.
"I love her, hindi dahil mayaman siya o maganda. I fell in love with her soul."
-
so sweet ni Walty :)
who wants someone like him--anyone?
comvofol, my darlings!
frozen_delights
In short: "Antayin mong sabhin ni Sachi??" Magcocomment sana ako ng "Pahingi ng

isang Walter" kaso naalala ko may Walter na taga sa amin.
Binawi ko nalang baka siya ang ibigay e. HAHAHAHAHA
www.ebook-converter
P 23-5
Intuition
10.8K 432 13
by frozen_delights
Chapter Twenty Three

"WOW, I missed this!" natutuwang dumulog sa hapag si Annika nang makita ang mga
nakahaing pagkain sa
mesa. Sinangag, pritong tinapa, longganisa at itlog na may kasamang hiniwang
kamatis.
Akala niya nang maamoy sa kabahayan ang pini-pritong tinapa ay nananaginip lang
siya. Iyon pala ay totoo.
At 'yong sinangag na kanin, perfect. She's been craving for it. Lalo na kapag
naiisip niya ang nobyo.
Napakasarap kasi nitong magsangag ng bahaw.
Hindi na naghintay si Annika ng mga kasama at nagsimula na siyang magsandok sa
plato niya. Kung sino man
ang nagluto niyon ay baka mahalikan niya sa sobrang tuwa. Nakakailang sunod-sunod
na subo na siya nang
may tumikhim mula sa kanyang likuran.
"Oh, good morning, Kuya Vince. Maupo ka na. The sinangag is so masarap," halos
mamuwalang sabi niya sa
kapatid.
"Talaga?" naupo si Vincent sa katapat niya. "Hindi mo man lang ba yayayain ang
nagluto?"
www.ebook-converter
"Ay, sorry. Kuya Pete, kain na tayo," aniya sa PA ng kapatid.
"Salamat. Pero hindi ako ang nagluto n'yan," tugon ng PA. Gayunma'y naupo na rin
ito matapos ipagsalin ng
kape sa tasa si Vincent. "Dylan, halika na."
Mula sa kusina ay lumabas ang tinawag ni Pete. May dala itong hiniwang hinog na
papaya. Bahagyang
napaawang ang mga labi ni Annika nang ma-realized na mukhang ito ang nagluto ng mga
pagkaing
nilalantakan niya. At nakasuot pa talaga ito ng apron.
"Good morning, Miss Annika."
"G-good morning," nag-init ang mukha niya sa pinagsamang hiya at inis. Ngingiti-
ngiti kasi ang kapatid niya
na parang nang-aasar. "K-kain ka na. I didn't know na may stock tayo ng mga
Filipino dishes na puwedeng
lutuin."
Kung alam niya lang sana ay siya na ang nag-intindi ng sarili niyang breakfast.
"Ahm, binili ko lng po 'yan kanina nang mapadaan ako sa downtown. May nadaanan kasi
akong tindahan ng
mga Filipino goods."
please
"Oh, really? Can you show me?"
P 24-1
"Oho, walang problema."
Napangiti si Annika at ipinagpatuloy na ulit ang pagkain. Masarap ang sinangag.
Pero siyempre, walang makakatalo sa sinangag ng Baby Walt ko, saloob-loob niya.
Nang makaramdam ng busog ay tumigil na si Annika sa pagkain. She hates the thought
na tila siya nagtataksil
sa nobyo dahil sarap na sarap siya sa luto ng lalaking pinagseselosan nito nang
husto.
"Ayaw mo na?" ani Vincent.
"Yep, I'm full."
"Kunsabagay, tumataba ka na nga."
"Kuya, you're so rude." Namumulang pinandilatan niya ang kapatid.
Tumawa lang ito.
Nakasimangot na tumayo na siya.
"Hindi ka man lang magpapasalamat sa nagluto?" tila pang-aasar pa nito.
www.ebook-converter
"Thanks, Dy," aniya sa bodyguard.

"Anytime, Miss Annika."
"If you'll excuse me, gentlemen--except you," ingos niya sa kapatid. "You are not a
gentleman and I hate you."
"I know you don't."
"Oh, you bet I do," iningusan niya ito sabay talikod.
"I love you, Bunso. But seriously, though. You have to watch your weight."
"I really hate you, Vicente!" nagdadabog na pumasok na siya sa kanyang silid.
Masama ang loob na kaagad na humarap si Annika sa salamin. Tumataba na raw siya.
Napalabi siya sa
sariling repleksyon. Tabain naman talaga siya simula pagkabata lalo pa nga at
napakahilig niya sa
chocolates.
Mataba na ba ako? Ilang beses niyang tiningnan ang katawan at mukha sa iba't ibang
anggulo. Mukha ngang
nadagdagan ang kanyang timbang. Panay fastfood kasi lately ang kinakain niya. Lalo
at nagka-cram siya sa
mga nakaraang exams. Ang mga kaibigan pa naman niya ay napakahihilig sa pizza at
burger.
Bigla niyang naalalang i-video call ang nobyo. Mabuti pa siguro kung ito na lang
ang tatanungin niya.
"Baby ko." Nakangiting bungad sa kanya ni Walter.
Parang pinahid ang inis ni Annika pagkakita rito.
P 24-2
"Hi, baby. Looks like you're busy," napansin niyang nagkalat ang mga notes nito sa
mesa katabi ng kinakain
nito. "Is that your dinner?"
Mukhang natigilan ito sa pagnguya ng kinakain. Tinanggal din nito ang food
container na nasa mesa at inilipat
kung saan.
"Hindi. Ah, nag-i-inin pa ako ng kanin."
"Oh, then what are you eating?"
"A, may nag--ah, may nadaanan akong nagtitinda ng cookies. Naawa ako kaya bumili
ako ng isang box."
"That's very kind of you."
"Ikaw, kumain ka na ba?"
"Uhh, yeah. Nagluto ng breakfast si Dy, sumabay na ako sa kanila nina Kuya."
Natigilan ito.
"Baby, don't be mad, please? Hindi ko naman alam na siya ang nagluto, I swear.
Nakita kong may nakahaing
sinangag at tinapa sa mesa. Ikaw kaagad ang naisip ko. I missed your sinangag. But
don't worry, the best pa
rin ang sinangag mo."
www.ebook-converter
Nang ilang segundo itong hindi kaagad nagsalita ay nag-alala na siya. Baka nagalit
na naman ito.
"Babe--"
"Mabuti naman at may Filipino food na nabibili riyan."

Nakahinga siya nang maluwag.
"Yes, meron sa downtown," hindi na lamang niya idinugtong na si Dylan din ang naka-
discover ng tindahang
iyon. "Mamaya ay balak kong bumili ng sarili kong stock at ako na ang magluluto ng
sarili kong pagkain."
"Mag-iingat ka sa pagpi-prito ng tinapa. Atsaka, huwag mo namang araw-arawin ang
pagkain ng tinapa.
Masama raw 'yon sa baga."
"Opo."
Kinulutan siya nito ng ilong. Natawa siya.

"Baby?"
"Hmn."
"Do you think I'm fat?"
P 24-3
"Ha? Sino ang nagsabi?"
"Si Kuya Vincent," parang batang nagsumbong siya rito. "Sabi niya tumataba na raw
ako."
"Inaasar ka lang no'n. Atsaka, model 'yon. Ang parati niyang nakakahalubilo ay
'yong mga babaing halos
buto't balat na rumarampa sa catwalk. Kaya natural lang na ang tingin niya sa'yo ay
mataba."
"You think so?"
"Oo naman. Atsaka, kahit maging plus-size ka, diyosa ka pa rin para sa akin."
"Aww," hindi niya mapigilang kiligin. "Thanks, baby. I feel better now."
"Ano ka ba? Huwag kang magpapa-apekto sa kung anumang sinasabi sa'yo. Especially
kung tungkol sa
katawan mo. As long as komportable ka, huwag mong dibdibin ang sasabihin ng mga
taong nakapaligid
sa'yo."
"Thank you."
"I love you."
Medyo nagulat siya at matagal itong tiningnan.
www.ebook-converter
"O, b-bakit ganyan kang makatingin?"

"May ginawa ka bang kasalanan?"
"Kailangan bang may gawin akong kasalanan bago mag-I love you?" parang nagtatampong
tanong nito.
"Kasi naman parang out of the blue." Nangingiting nakagat niya ang ibabang labi.
"Sige, binabawi ko na."
"I love you, too."
Natutop nito ang bibig at parang shock na napatingin sa kanya.
"Muntik na akong atakehin sa puso."
Napabungisngis siya.
Naudlot lamang ang pag-uusap nilang magkasintahan nang katukin ng Kuya Vincent niya
ang pinto.
"Bunso, ready ka na ba?"
Naitirik niya ang mga mata. Hindi niya pa rin ito napapatawad sa pagsasabing
tumataba siya.
"'Got to go, babe. I'll talk to you later."
"Sige."
P 24-4
~0~
ITINABI ni Walter ang natirang cookies. Bigla siyang dinuro ng guilt sa paglilihim
sa nobya. Iyon ang unang
pagkakataon na direkta siyang naglihim dito. Kung seloso siya ay alam niyang selosa
rin ito. Para sa kanya ay
walang malisya ang pagtanggap niya sa cookies na ibinigay ni Annie. Pero kung
sinabi niya sa nobya na may
nagbigay sa kanya ng cookies, siguradong pagmumulan iyon ng selos nito. Na malamang
ay ikasama ng loob
nito. At dahil nga guilty siya, hindi na rin niya ito napagsabihan na uli-uli ay
huwag itong basta kakain ng
iniluluto ni Dylan. Samantalang siya nga ay kumakain ng pagkaing bigay ng ibang
babae.
Napahinga siya nang malalim at muling inayos ang pagkakasara ng food container.
Pagpasok niya ng
eskuwela ay ibibigay na lamang niya iyon kay Sachi. Sasabihin niyang bigay ni Annie
para paghatian nila.
Paniguradong matutuwa ang kaibigan niya. Lalo pa nga at mukhang patay na patay ito
kay Annie.
-
helloww :)
I was so busy kaya medyo late ang update.
pasensya na po sa mga naghihintay.
frozen_delights
www.ebook-converter
Un kya kht maliit n bgay wag maglie sa hule maggging start ng d mganda?? Good
job!!!
P 24-5
Secrets, Lies and Deceits
11.8K 438 17
by frozen_delights
Chapter Twenty Four

"SACHI."
"Uy, 'tol. Nariyan ka na pala."
"Hindi, ah. Aparisyon lang ako."
"Gago!"
Napahalakhak ng maikli si Walter sa reaksyon ng kaibigan.
"Ang lalim ng iniisip natin, ah. Mahirap hukayin 'yan." Iniabot niya rito ang
maliit na box container ng
natirang cookies.
"Ano 'yan?"
www.ebook-converter
"Cookies. Bigay ni Annie, hati tayo."
"Para lang naman yata sa'yo 'yan, eh. Bakit ibinibigay mo sa akin?"
"Hati nga tayo. Nakaalis ka na kasi kahapon kaya hindi ko naiabot sa'yo ang kaparte
mo. Nabawasan ko na
'yan."
Matamlay nitong inabot ang box.
"Ayaw mo ba talaga sa kanya?" tanong nito na parang nahulog na naman sa malalim na
pag-iisip.
"Ano bang klaseng tanong 'yan?" matawa-tawa pang buwelta ni Walter sa tanong ng
kaibigan. "Nagseselos ka
lang, eh. Relax, okay? Wala akong gusto sa kanya maliban sa pakikipag-kaibigan.
Pansin ko kasing parati
siyang mag-isa kaya hinahayaan ko na lang siyang sumama sa atin. Pero kung hindi ka
komportable, ako na
lang ang iiwas para mas magkaroon ka ng chance na makadiskarte."
"Hindi ako nagseselos, ano ka ba?" defensive na tugon ni Sachi.
Napangiti lang si Walter. Isinalpak niya ang earphones sa tenga at pinakinggan ang
theme song nila ng
kasintahan.
No limit in the sky

That I won't fly for ya (for ya, for ya, for ya)
No amount of tears in my eyes
That I won't cry for ya (for ya), oh no
With every breath that I take
I want you to share that air with me
P 25-1
There's no promise that I won't keep
I'll climb a mountain, there's none too steep
"Kung... k-kung sakali ba na wala ka pa ring nobya, may pag-asa kaya na magustuhan
mo siya?"
"Ano ba 'yang mga pinagsasabi?"
"'Tol, hindi ako manhid. May gusto sa'yo si Julianna."
"Umayos ka nga. Friendly lang 'yong tao, masyado mong binibigyan ng malisya.
Magtapat ka na kasi kung
gusto mo siya. Para hindi kung anu-ano ang iniisip mo."
"Hindi mo sinagot ang tanong ko."
Napailing si Walter sabay tanggal ng earphones sa tenga. Gusto ng mapikon kay
Sachi. Pero sinagot na rin
niya ito para lang matigil na sa katatanong. At para bigyan na rin ito ng assurance
na anuman ang mangyari ay
hindi niya ito tataluhin sa puso ng babaing nagugustuhan nito.
"Hindi ko siya gusto, okay? At walang pag-asang maging kami kasi isang babae lang
ang nakatatak dito,"
itinuro pa niya ang tapat ng dibdib upang bigyang-diin sa kaibigan ang kanyang
punto. "Hindi man siguro
naging kami ni Annika, alam kong magku-krus pa rin ang mga landas namin."
www.ebook-converter
"Ang mais mo, brod."
"Corny nga sigurong pakinggan. Pero mula nang makita ko siya, alam kong siya na
talaga ang babaing
nakatadhana para sa akin. Kaya kahit sampung Annie pa ang dumating, hindi na
magkakaroon ng puwang.
Because I already found the one. Kaya kung ako sa'yo, at feeling mo ay siya na
talaga, huwag ka ng
magpatumpik-tumpik pa. Diskartehan mo na bago pa mapormahan ng iba."
Matapos sabihin ang mahaba-habang litanya sa kaibigan ay muling ibinalik ni Walter

ang earphones sa tenga.
Hanggang sa magsimula na ang klase ay hindi na sila ulit nakapag-usap na
magkaibigan.
~0~
"SABIHIN mo nga sa akin. Ano ba ang nakita mong espesyal kay Walter?" diretsahang
tanong ni Sachi kay
Annie.
Hindi siya makapaniwala sa proposal na inihain nito nang kornerin siya nito ng
nakaraang araw sa mall. Ang
isang lihim na pinakatatago niya sa lahat lalo na sa matalik na kaibigan ay hindi
niya akalaing alam nito.
Parati siyang nasa mall hindi dahil sa iniisip ni Walter na naglalamyerda siya.
Nasa mall siya para
makipagtagpo sa kanyang mga regular customer na naghahanap ng panandaliang ligaya.
It was a well-kept secret. Isang sikretong alam na alam ni Annie. At base sa mga
larawan niyang ipinakita
nito sa kanya bago inilatag ang proposal nito, pina-imbestigahan siya ng babae. Ang
buong akala niya ay ibablackmail siya nito. Pero nagulat siya nang ilahad nito ang
gustong ipagawa sa kanya.
"Gusto kong tulungan mo akong pagkasirain si Walter at ang girlfriend niya. Hindi
ko ibubunyag ang sikreto
mo at babayaran pa kita."
P 25-2
Hindi kaagad siya nakasagot.
"Isipin mo na lang na isa ako sa mga kustomer mo. But compare to them, I'm more
generous. Babayaran kita
ng limang doble sa ibinabayad nila sa'yo."
"Bakit?"
"Bakit ikaw o bakit gusto kong magkasira sina Walter at Annika?"
"Pareho."
"I like him. At hindi ako makapapayag na hindi siya makuha. Bakit ikaw? Simple
lang. Mahigpit ang
pangangailangan mo sa pera dahil sa nanay mong may sakit. Aside from that, ikaw ang
pinakamalapit na tao
kay Walter."
Hindi kaagad siya nakasagot.
"May tanong ka pa ba?"
Wala sa loob siyang napailing.
"Very well, hindi ko ini-expect na tatanggapin mo kaagad ang proposal ko. I'll let
you sleep on it.
Meanwhile, take this. Consider it your payment. I took your time, after all." May
inilapag itong ilang lilibuhin
sa mesa.
www.ebook-converter
Insultong-insulto man ang pagkalalaki ni Sachi, wala siya sa posisyon para

magmalaki. Kinuha niya ang pera
at ibinulsa.
At ngayon ay muli silang magkaharap ni Annie.
"Espesyal? Hmn, do you know why someone else's cake always look appetizing than
yours?"
His brows furrowed, but he indulges her, anyway.
"Why?"
"Because the cake is not yours. At ganoon si Walter. Pag-aari siya ng iba kaya
gusto ko siya. Gustong-gusto."
"Sa madaling sabi, isang kapritso." Ang anumang paghanga na una niyang naramdaman
sa babae ay tila untiunti na ngayong naglalaho.
Aminado siyang maganda ito. Mukhang mayaman base sa nakikita niyang porma at
pagsasalita nito. Nakita pa
nga niya ito noong minsan na inihatid ng isang magarang kotse. Hindi lang siya
nagpakita rito dahil totoong
natotorpe siya kapag kaharap ito. At dahil nga hinala niya mayaman ito, lalo na
siyang natiyope. Idagdag pa
ang sikreto niyang pagbebenta ng aliw sa mga matrona at bading. Oo, isa siyang call
boy, isang male
prostitute. Napilitan siyang magbenta ng laman dahil sa hikahos na pamumuhay at
dahil sa pagnanais niyang
makatapos ng kolehiyo.
May sakit ang kanyang ina. Kung konsolasyon mang maituturing mayroon silang barung-
barong na tinitirhan.
P 25-3
Pero kapos sila sa pananalapi. At dahil sakitin ang kanyang ina, nasa bahay na
lamang ito kasa-kasama ang
pinsan niyang si Ria. Dati itong labandera at plantsadora. Noong malakas pa ang
Mama niya ay wala silang
problema sa mga gastusin nila sa araw-araw. Siya naman tuwing bakasyon ay ume-
ekstra siya sa pagkoconstruction kaya nakakapag-ipon siya ng panggastos at pang-
enroll sa eskuwela. Nito na lamang kung kailan
siya nasa huling taon na sa kolehiyo nagkaletse-letse ang pamumuhay nila.
Na-opera sa sakit sa bato ang kanyang ina. Bagama't magaling naman na ito ay
mayroon na itong maintenance
meds na kailangang inumin. Bukod doon ay lumala ang hika nito na dati ay pasulpot-
sulpot lamang. Kaya
kung dati'y napupunan ng kanyang ina ang mga daily expenses nila, ngayon ay
kailangan niyang magdoble
kayod para hindi sila magutom o mawalan ng pambili ng gamot ang Mama niya.
"I don't care how you perceive it. What I need is your cooperation. Tulungan mo
akong mapaghiwalay sina
Walter at ang girlfriend niya."
"At paano ko gagawin 'yon?"
"Social media."
"Ano?"
"I want you to take some incriminating photos of me and Walter. Subtly, you will
post it on social media. I
assumed you're friends with his girlfriend?"
www.ebook-converter
"Yes."
"There, that will be a start. Malayo sila sa isa't isa. And you know what they say,
distance doesn't ruin a
relationship. Doubts do."
"Mahal na mahal ng kaibigan ko ang girlfriend niya. I don't think tearing them
apart will make him fall for
you."
"Let me worry about that."
Napailing si Sachi. Gusto niyang bumilib sa tiwala nito sa sarili. Oo nga't maganda
ito, artistahin ang
pangangatawan at kutis. Pero hindi lahat ng lalaki ay tumitingin sa pisikal na
anyo.
-
hello!
na-missed niyo rin ba sina Baby Walt at Baby Nik-nik?

magtagumpay nga kaya si Annie na makuha si Walty?
frozen_delights
P 25-4
???? bwisit na annie yan.. wag lang magpakita sa a n at baka mabigyan ko ng LEP N
RYT ????
www.ebook-converter
P 25-5
In Motion
11.1K 408 21
by frozen_delights
Chapter Twenty Five

NG mga sumunod na araw ay parehong naging busy sina Annika at Walter sa eskuwela.
Ang usapan na lang
madalas sa pagitan nila ay good morning o good night. Ganoon pa man ay hindi nila
nakakaligtaang magsabi
ng 'I love you' sa isa't isa.
Naging constant companion na rin nina Sachi at Walter si Annie. Madalas itong
magdala ng pagkain.
Madalas ay luto nito. Iyon daw kasi ang libangan nitong gawin.
"Mabuti at hindi ka tumataba," ani Walter na pinahapyawan ng tingin si Annie.
"Sa amoy pa lang ng mga ibini-bake kong pastries ay busog na ako."
"Kunsabagay nga."
Napansin ni Walter na tahimik lang si Sachi at panay ang kuha nito ng picture ni
Annie. Ang loko, mukhang
dinadaan sa pagkuha ng picture ang katorpehan. Hinayaan niya lang ito.
www.ebook-converter
"Walter, open your mouth."
"Ha?" paglingon niya ay bigla siyang sinubuan ni Annie ng isang maliit na piraso ng
cookies.
Wala siyang choice kundi ang nguyain iyon.
"That's a different flavor. Did you notice the difference?"

"Ah, cashew nuts?"
"Wrong. That's Pili nuts."
"Masarap."
"I know, right?"
Nilingon ni Walter ang kaibigan. Naisip niyang dumistansya kay Annie. Naisip niyang
kaya hindi ito
makadiskarte ay dahil laging nakadikit sa kanya ang dalaga.
"Excuse lang, ha? Magsi-CR lang ako sandali. Usap muna kayo ni Sachi."
Nang patalikod na nga siya ay nakita niyang si Annie mismo ang lumapit kay Sachi at
nakipagkuwentuhan sa
kaibigan niya. Lihim siyang natuwa.
~0~
P 26-1
"CAN I see the pictures?"
Matamlay na iniabot ni Sachi ang kanyang cellphone kay Annie. Masaya itong in-
scroll ang bawat larawan.
"Do you have a picture editor apps?"
Kinuha niya rito sandali ang cellphone at pagkuwa'y itinuro niya ang apps na puwede
nitong gamitin.
"Sorry. Iba kasi sa iPhone."
Hindi na lang siya kumibo. Wala naman sa tono nito ang nagmamayabang. Mukhang hindi
lang talaga ito
sanay gumamit ng mumurahing unit ng cellphone. Saglit pa at naging busy na ito sa
pag-e-edit ng mga
pictures.
"This one," ipinakita ni Annie iyong picture na sinusubuan nito ng cookies si
Walter. "This one will be
perfect."
"Bakit parang blurred ang mukha mo? Malinaw naman ang pagkakakuha ko nito kanina,
ah."
"In-edit ko."
"Bakit?"
www.ebook-converter
"Para magkaroon ng mystery."
Matamang tiningnan ni Sachi ang kausap. Pakiramdam niya ay may itinatago ito sa
kanya.
"What? Don't look at me like that. Gawin mo na lang kung ano ang ipinapagawa ko
sa'yo. Understand?"
Kapag ganoon na ang tono ng pananalita nito ay hindi mapigilang makaramdam ng inis
ni Sachi. Masyado
itong bossy.
"Opo, mahal na kondesa," sarkastikong tugon ni Sachi. Pahablot niyang kinuha ang
cellphone dito. Muntik pa
iyong mahulog. Mabuti na lamang at naagapan niya, kung hindi ay baka nagkalagas-
lagas na iyon.
"Tss. Don't forget that I'm paying you."
"Babayaran mo nga ako pero hindi ibig sabihin no'n ay makokontrol mo kung ano ang
nasasaloob ko."
"I know that. Pero sana ay hindi mo maisipang sumira sa usapan natin dahil masama
akong kaaway."
"Pinagbabantaan mo ba ako?"
"Yes."
Sarkastikong napangisi si Sachi. "Huwag kang mag-alala, mahal na kondesa. Meron

akong isang salita."
"Mabuti naman."
Tiim-bagang na napailing na lamang si Sachi. Ang mayayaman talaga ay walang

kasiyahan. Kasehodang
P 26-2
manipulahin ang mga tao sa paligid nila makuha lang ang gusto.
Tsk.
~0~
NANG makita ni Walter na mukhang nagkakaigihan ng usapan sina Sachi at Annie ay
hindi na muna siya
lumapit sa mga ito. Kinutingting niya ang kanyang cellphone at in-scroll ang mga
nasa newsfeed niya sa
facebook.
Nangingiti siya habang binabasa ang mga post ng pamangkin niyang si Samantha. Alam
niyang mino-monitor
ng Ate niya ang paggamit nito ng social media dahil sa mga napapabalitang sex
predators sa ganoong social
networking service. Pulos picture ng kapatid nitong si Isaiah ang naka-post. Naa-
amaze siya sa totoo lang.
Kasi mahusay na itong mag-construct ng mga salita. At magaling na rin ito sa social
media lingo.
Napahapyawan niya rin ng basa ang mga post ng kasintahan. Panay kuha sa school ang
post nito. Halos lahat
ng mga kaibigan nito sa picture ay kilala niya na. Alertado siya kapag nakitang may
kasama itong lalaki sa
post. Hindi lumilipas ang bente-kuwatro oras at nagtatanong siya kaagad. Kaagad
naman siyang ina-assure
nito na wala itong manliligaw. Bago pa man daw kasi makapagtangkang magsabi rito
ang isang lalaki ay
ipinakikita na nito ang kaliwang kamay kung saan meron itong suot na singsing--
isang props na engagement
ring.
www.ebook-converter
"So, rest assured na hindi ako magpapaligaw at wala sa aking manliligaw, okay?"
iyon pa ang minsang sinabi
nito sa kanya.
Alanganin siyang matuwa-mahiya sa sinabi ng nobya. Dapat bago ito umalis ay naalala
man lang niya itong
bilhan maski silver na singsing. Para gaya nga ng suot nito ay nagkaroon ito ng
props na engagement ring
mula mismo sa kanya.
Pero siya na rin ang komontra sa naisip. Nakakapangunting pagsuutin niya ito ng
mumurahing singsing.
Samantalang base sa nakita niyang singsing na ipinakita nito sa kanya, bagama't
simpleng-simple lamang iyon
ay hindi iyon birong halaga.
Bigla na naman siyang inatake ng pangungulila kay Annika. Tatawagan niya sana ito.
Kaso, sa mga oras na
iyon ay pihadong himbing na himbing pa ang tulog nito. Busy rin kasi ito sa
eskuwela.
Hihintayin ko na lang ang video call niya, saloob-loob ng binata nang isilid sa
bulsa ng pantalon ang
cellphone.
Binalikan na niya ang dalawa. Naroroon kasi ang bag niya. Kung nagkataong sukbit
niya iyon ng mag-CR ay
iti-text na lang sana niya si Sachi na nauna na siya sa huling klase nila sa hapong
iyon para mas magkaroon pa
ito ng time sa pakikipag-usap kay Annie. Mukhang nagkakahulihan na ng loob ang
dalawa, eh. Makakaistorbo pa siya.
"Una na ako sa inyo," aniya sa mga ito sabay sukbit ng bag.
"Saan ka pupunta? May klase pa tayo, di ba?" ani Sachi.
"Oo nga. Sinabi ko bang uuwi na ako?"
P 26-3
"Tsk," tugon ng kanyang kaibigan.
"May dadaanan lang ako sa library bago pumasok sa last subject natin. Iwan ko na
muna kayo ni Annie," may
panunuksong sabi niya.
"He's right. Let's talk some more," sang-ayon bigla ni Annie.
Mukhang nabigla ang kaibigan niya sa sinabi ng dalaga. Palihim niyang pinikitan ng
mata ang kaibigan saka
pasimpleng nag-thumb's up sign.
Napailing na lang ito sa ginawa niya.
~0~
"I WANT you to take his cellphone."
Nang makalayo si Walter ay iyon ang sinabi ni Annie kay Sachi. Mula naman sa
nakasunod na tingin sa
kaibigan ay pabiglang nilingon ni Sachi ang kausap.
"Nagbibiro ka ba?" may iritasyong tanong niya rito.
"No. The minute you post that picture, I'm sure magtatanong ang girlfriend niya.
Mas maganda kung
pagkatapos na makita ng girlfriend niya ang picture ay ilang araw munang maputol
ang kanilang
communication."
www.ebook-converter
Napangisi si Sachi. "'Langya. Daig mo pa ang scripwriter, ah. Galing magplano ng

utak mo."
"Don't mock me. Babayaran ko ang lahat ng pagod mo."
"Oo nga naman pala. Pero napapansin ko lang, ha, mahal na kondesa. Mukhang
papatindi nang papatindi ang
iniuutos mo sa aking gawin. Parang noong isang araw lang nang lumapit ka sa akin
para utusan akong
traydorin ang kaibigan ko. Ngayon naman ay gusto mong pagnakawan ko siya? Ayos ka
rin, ha? Ano pa kaya
ang susunod?"
Sa bawat sandaling nakakasama niya ang babaing ito ay pasama nang pasama ang tingin
niya rito. Kung hindi
lang talaga siya gipit sa pera, ibabalik niya rito ang karma, eh. Ang ganda ng
relasyon ng kaibigan niya at ng
girlfriend nito, gusto nitong sirain nang ganoon na lang?
"Madali naman akong kausap kung hindi ka interesado," nagngingitngit na sabi nito.
"Puwede akong kumuha
ng ibang tao and I'm sure hindi pa ako mahihirapang makipag-usap sa kanila."
"Talaga? Sigurado ka ba sa sinasabi mo? Huwag na tayong magbolahan, mahal na

kondesa. Kaya ako ang
nilapitan mo bukod sa gipit ako sa pera, iyon ay dahil alam mong magkaibigan kami
ni Walter. Kumbaga sa
warfare, ako ang pinaka-best pawn mo to infiltrate the enemy's camp."
"Wow, ha? May utak ka rin pala. Bakit hindi na lang 'yan ang paganahin mo kaysa
putak ka nang putak? Para
kang inahing manok."
Naningkit ang mga mata ni Sachi at padukwang na inilapit ang mukha kay Annie.
P 26-4
"I'm not a hen, dearest countess. I'm a cock."
Bago pa naka-react si Annie ay mabilis ng tumayo si Sachi upang iwanan ang dalaga.
Kung hindi siya lalayo
rito ay baka kung ano pa ang magawa niya.
"Sachi!"
"Gagawin ko ang ipinag-uutos mo, mahal na kondesa."
Iyon lang at iniwan na ni Sachi ang kausap.
-
helloww :)
hmn. pasensya na po, nata-trangkaso ako
frozen_delights
www.ebook-converter
Grabe ka Annie..ur biggest Karma is Sachi..i can feel it..excited aqo kung pano
uusad ang Ship nio???? Ship ko annie at sachi.bet ko talaga
mga bitchesang heroine.
P 26-5
A Seed of Doubt
10.4K 408 18
by frozen_delights
Chapter Twenty-Six
NAPAKURAP-KURAP si Annika para tiyaking tama ang nakikita niya. Si Walter
sinusubuan ng pagkain ng
kung sinong babae. Ang post na iyon ay mula sa account ni Sachi na kaibigan ni
Walter. At dahil friends sila
nito sa facebook, nakikita niya ang mga post nito sa fb.
What's the meaning of this, Walt? Kaagad na kinain ng selos ang puso niya.
Kagigising niya pa lang at balak sanang makipag-video call dito dahil for sure ay
nakauwi na ito from
school. Pero ang unang tumambad sa newsfeed niya ay ang larawan nito na sinusubuan
ng pagkain ng babae.
Nakikipaglandian ba ang babae rito o nakikipaglandian din ito sa babaing 'yon? She
wanted to ask Sachi
about it. Pero mas gusto niya munang kunin ang panig ng nobyo. Nai-screenshot niya
ang picture para may
pruweba siya. Ngunit wala pa mang sampung segundo ay binura rin niya ang kopya.
Parang hindi niya kayang
tingnan ulit ang picture na iyon.
Kinontak niya si Walter. Tinawagan na niya ang cellphone number nito dahil hindi
talaga siya mapakali.
Ngunit pagkaraan ng ilang ring ay bigla iyong naging unattended. Nasa biyahe pa
kaya ito kaya hindi nasagot
ang tawag niya? O nasa school pa at nakikipaglandian sa babaing 'yon?
www.ebook-converter
Kung anu-anong pagdududa ang pumapasok sa utak niya.
"No, no, stop it, Annika. Magtiwala ka sa boyfriend mo," pangungumbinsi niya sa
sarili.
Kahit masakit sa loob ay muli niyang binalikan ang post ni Sachi. Tingin niya kasi
sa picture ay nagulat si
Walter nang subuan ng babae. So, baka naman ang babae lang ang lumalapit at
lumalandi sa nobyo niya? Pero
kataka-taka, wala na 'yong post. Ano 'yon, aksidente lang na na-post ni Sachi? That
when he realized his
mistake, he instantly removed his post? Lalong lumaki ang pagdududa ni Annika.
"Sleepyhead, are you still sleeping?" her Kuya Vincent knocked outside her bedroom
door.
Pilit na pinayapa ng dalaga ang sarili.
"I'm up. I'll take a shower first, Kuya," tugon niya.
"'Kay. I'll be in the breakfast room."
Nang marinig ang papalayong yabag ng kapatid ay ilang malalalim na paghinga ang
pinawalan ni Annika
upang papagluwagin ang paghinga. Her tears threatened to fall but she held them
back.
"I trust him. I love Walter and he loves me. He won't betray my trust."
Ilang ulit niya iyong sinabi sa sarili. Nang kumalma ay pumasok na siya ng banyo at
naligo.
"What's wrong?" Pagkaupo ni Annika ay iyon kaagad ang bungad ni Vincent. "May sakit
ka ba?"
P 27-1
"W-wala, Kuya. I'm okay."
please
"Are you sure? You look harassed. Nag-away ba kayo ni Walter?"
"Bakit naman si Walter kaagad ang naisip mo?" nakalabing tugon ng dalaga, pilit na
pinagtatakpan ang
pananamlay na nararamdaman.
"Simple lang naman kasi kayong mga babae, que blooming o bitter, lalaki ang
dahilan."
"Speaking like a true connoisseur of women," may bahid sarcasm na tugon ni Annika
sa sinabi ng kapatid.
"I'm flattered."
"FYI, it was an insult."
"I'm not insulted."
Napasimangot lang si Annika. Sa dalawa niyang kapatid, lumalabas na mas palikero
ang kanyang Kuya
Vincent kaysa sa kanyang Kuya Zeke. Para lang itong nagmo-modelo ng damit kung
magpalit ng girlfriend.
Hindi pa man lang yata nag-iinit sa katawan nito ang damit ay hinuhubad na at
nagpapalit ng iba.
www.ebook-converter
"Mahal ka no'n, huwag kang mag-alala. Hindi 'yon katulad ko," biglang sabi nito na
nagpaangat ng tingin ni
Annika mula sa pagkain.
Napatitig siya rito.
"O, bakit ganyan ka kung makatingin?"
"Thank you. I feel reassured."
"O, di inamin mo rin na si Walter nga ang dahilan ng pananamlay mo," parang
nakakalokong sabi nito.
Napaawang ang mga labi ni Annika. Hinuhuli lang ba siya nito? He chuckled.
"Seriously, though. He loves you, okay? You should trust each other."
Hindi na siya nagpasalamat sa sinabi nito at baka kung ano na naman ang isagot sa
kanya.
~0~
SA kabilang dako ay ilang beses ng hinalughog ni Walter ang kanyang bag sa

paghahanap ng kanyang
cellphone.
P 27-2
"Shit naman. Bulok na nga nawala pa."
Segunda-mano lang ang cellphone niya. At dahil natitiyaga pa naman, kahit
binibigyan siya ng bagong unit ng
Ate Willa niya ay tinanggihan niya.
Napamura siya nang maalala si Annika. Baka tumatawag na ito. Hinalughog niya ang
hinubad na pantalon.
Wala. Pati ang lagayan niya ng labahin ay ibinaliktad niya na rin sa pag-aakalang
nahulog lamang doon ang
kanyang cellphone. Kaso wala talaga. Tiningnan niya ang oras sa wallclock, ala-
siyete na ng gabi. Sa mga
oras na iyon ay natitiyak niyang nag-aagahan na ang nobya.
Lumabas siya ng bahay at ikinandado ang pinto. Maghahanap siya ng computer shop.
Kapag hindi kasi siya
kaagad naka-reply sa message nito ay nagwo-worry ito, kung anu-ano ang iniisip.
"Boss Pogi," bati sa kanya ng tagapagbantay ng computer shop na si Jestoni. Iyon
daw ang ipinangalan dito
ng nanay nito sa pag-asang makakamukha nito ang aktor na pinagkuhanan ng pangalan.
Kaya lang hindi
umubra. "Magrerenta ka?"
"Oo, eh. May available ba? Thirty minutes lang naman."
Halos puno ang shop dahil sa mga naglalaro ng video games. Addict din siya ro'n
dati. Pero tinigilan niya
pati na ang pagbabarkada. Naawa kasi siya sa Ate Willa niya. Bukod sa ito ang
solong naghahanap-buhay,
naging pabigat pa siya.
www.ebook-converter
"Naku, Boss Pogi. Mainit ang laban, eh," tukoy nito sa mga naglalaro.
"Pansin ko nga rin, eh. Sige, balik na lang ako."
"Try mo rin sa kabila."
Medyo malayo-layo ang computer shop na sinasabi nito. Pero nilakad na rin niya.
Makalipas ang sampung
minuto, ganoon din ang nadatnan niyang eksena. Halos puno ang computer shop ng mga
gamers. Nanlulumong
lumabas na lang siya.
"Pogi, saan ka pupunta?" si Brando, sakay ng motorbike nito.
"Pauwi na."
"Angkas ka na sa akin."
Hindi ito nagdalawang-salita at umangkas na nga siya. "Saan ka galing?"
"Diyan lang sa bahay ng tiyo ko. Mukhang problemado ka, ah."
"Nawala cellphone ko. Nalaglag yata nang hindi ko napansin," alangan naman kasing
pag-interesan pa iyon
ng mga magnanakaw.
"Nakow, malabo mo ng mahanap 'yon kung nalaglag sa computer shop."
"Hindi naman do'n. Mukhang sa school nahulog. O baka sa jeep."
P 27-3
"Ah. Bili ka na lang ulit ng bago."
"Kulang pa ang ipon ko." Balak naman talaga niyang bumili. Pero laptop sana para
mas malaki ang screen
kapag nagbi-video call sila ng nobya. Ang kaso dahil sa nangyari mukhang
mapupurnada pa.
"Teka, malapit na ang birthday mo, ah. May inuman ba?"
"Kapag natapat na weekend, meron. Pero kung may pasok, pass muna."
"Puwede naman nating i-celebrate ng weekend kung tumapat na may pasok. Kahit ako na
ang sumagot ng
inumin, pa-place ka na lang," anito na ang ibig sabihin, siya na ang bahala sa
lugar na pag-iinuman nila.
"Sige, walang problema."
Inihatid siya ni Brando hanggang sa bahay niya. Nang makauwi ay naisip na naman
niya ang problema. Hindi
siya nakapag-message kay Annika. Nagluto na siya ng pagkain niya. Nang makakain ay
nag-review ng mga
aralin. Nang mapansin niya ang oras ay mag-a-alas onse na.
Ipinagpabukas na lang niya ang pag-message kay Annika.
-
www.ebook-converter
natagalan.
medyo nakalimutan ko na kasi. nagbakasyon din ang brain cells ko :)

frozen_delights
ay palikero si vincent? akala ko ba 7 years syang tigang sa story nila ni Krista?

Patay na simula na to
P 27-4
Invalid Password
9.8K 384 14
by frozen_delights
Chapter Twenty Seven

NAPAMURA si Walter nang paggising niya ay tanghali na. Dali-dali siyang bumangon at
naligo. Ni hindi na
niya nagawang ipaghanda ng almusal ang sarili at paspas ng naghanda para pumasok ng
eskuwela. Sana ay
hindi trapik. Kapag nagkataon ay male-late siya sa unang klase, may exam pa naman
siya. Kaagad niyang
hinagilap ang cellphone upang mag-message sa nobya. Nang maalala niyang nawawala
ang cellphone ay
napabuga na lamang siya ng hangin sa bibig sa kawalang-magawa. Naisip niya,
maiintindihan naman siguro
ng nobya ang sitwasyon kung hindi kaagad siya makaka-kontak dito. Kahit paano ay
napanatag ang isip niya.
Magpapaliwanag na lang siya kay Annika.
Late ng limang minuto si Walter sa una niyang klase. Mabuti na lamang at
nagsisimula pa lang ang exam nang
dumating siya.
"Na-late ka yata," ani Sachi na tinanggal ang bag na nakapatong sa upuang
inireserba nito para sa kanya.
"Tinanghali ako ng gising," maikling tugon niya.
www.ebook-converter
Tahimik siyang nagsimulang mag-exam. Kahit medyo tuliro ng nagdaang gabi sa

pagkawala ng cellphone ay
pumasok naman ang lahat ng ni-review niya. Nauna pa siyang makatapos sa mga kaklase
kahit late siyang
dumating. Hinintay niyang makatapos si Sachi para makahiram ng cellphone nito. Sana
lang ay may load ito
para makapag-send siya kahit isang mensahe kay Annika.
"Cellphone ko?" Naghalughog si Sachi sa bag nito. "Shit, 'tol. Naiwan ko yata sa
bahay. Muntik na rin kasi
akong ma-late kanina."
Mukhang wala talaga siyang choice kundi ang lumabas at mag-rent sa computer shop.
Nang dumating ang
vacant period nila ay nakasalubong nila si Annie.
"Lalabas kayo?" anito na nagpalipat-lipat ang tingin sa kanila ni Sachi.
"Ako lang. Kayo na muna ni Sachi ang sabay mag-lunch, pupunta lang ako ng computer
shop."
"Why?"
"Nawala ang cellphone ko, eh. Mag-iiwan lang ako ng message sa girlfriend ko."
"Oh, you are so sweet. I could lend you my phone kaya lang low batt na. I forgot my
power bank."
"Ayos lang. Magre-rent na lang ako sa labas."
"Okay. Go ahead, may itatanong nga rin pala ako kay Sachi."
Lihim na natuwa si Walter. Mukhang nagkakaroon na talaga ng progress ang ugnayan ng

dalawa. Iniwan na
niya ang pareha at lumabas siya ng campus. Mas maganda siguro kung madalas niyang
pagsosolohin ang mga
P 28-1
ito para mas ma-develop sa isa't isa.
~0~
ISANG nasisiyahang ngiti ang gumuhit sa mga labi ni Annie. At hindi iyon nakaligtas
sa paningin ni Sachi.
"Ano ang ginawa mo?" nagdududang tanong niya sa dalaga.
"It's nothing that you should be concern about."
"Ano ang ginawa mo sa cellphone niya?" pag-iiba ni Sachi sa tanong. Konting-konti
na lang at mapipilipit
niya na ang leeg ng kausap.
Nagsisisi siya kung bakit nagpasindak siya rito at hinayaan itong manipulahin siya.
Kung sana ay hinayaan na
lang niya itong gawin ang banta sa kanya. Tutal naman ay naitatawid niya kahit na
papaano ang mga
pangangailangan nila sa bahay. Wala pa siyang naa-agrabyadong tao. Hindi paris
ngayon, hindi matahimik
ang kunsensya niya sa katraydorang ginawa niya sa taong higit pa sa isang kaibigan
ang turing niya. Kapag
gipit na gipit siya ay si Walter ang unang nahihingian niya ng tulong. Tapos dahil
sa babaing ito. Mariing
nagtagis ang kanyang mga bagang sa timping inis.
"Bakit? Nagi-guilty ka na ba?"
www.ebook-converter
Sa biglang sulak ng galit ay mariin niya itong hinawakan sa braso at hinatak palayo
sa karamihan ng mga
naglalakad na estudyante sa campus.
"You, brute! Let go of me," tinangka nitong hatakin ang braso ngunit hindi niya ito
pinawalan.
"Kung gusto mong gumawa ng eksena, sige lang. Dalawa tayong pupunta sa guidance
counselor. Tingnan ko
lang kung paano kang magpapaliwanag doon."
Tumigil ito sa pagpiglas. Nang makarating sa medyo kubling bahagi ng campus ay

padarag na binitiwan ni
Sachi si Annie. Napangiwi ito nang bahagyang humampas ang likuran sa pader. Saglit
na saglit lamang ang
pagkakunsensyang naramdaman ni Sachi. Dahil nang makabawi ang babae ay kaagad na
tumaas ang kamay
nito patungo sa pisngi niya. Pero bago pa man iyon lumapat ay maagap iyong nahagip
ng binata. Susundan pa
sana iyon ng isang kamay ni Annie pero maging iyon man ay naagapan din ni Sachi.
Kaybilis ng sumunod na eksena. Hawak ang dalawang kamay ni Annie ay itinaas iyon ni
Sachi at itinulak
pasandal sa pader ang dalaga. Namilog ang mga mata ni Annie sa pinagsamang takot at
galit. Samantalang
ang mga mata ni Sachi ay halos mag-apoy naman sa magkahalong inis at pagnanasa. At
malinaw iyong
nabakas ni Annie. Bagay na lalong ikinapanlaki ng mga mata nito!
"Don't you da--!"
Bago pa man nakumpleto ni Annie ang babala nito ay kaagad bumaba ang ulo ni Sachi
at mapagparusahang
ginawaran ng halik ang mga labi ng dalaga! Bigla itong nanigas sa kinatatayuan
nito. Ganoon pa man ay hindi
iyon nakapigil kay Sachi upang ituloy ang mapagparusang halik. He kissed her deep
and hard and with so
much heat. Tinantanan lamang ni Sachi ang paghalik dito nang may malasahan siyang
mainit-init at medyo
maalat na likido.
P 28-2
Nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niya ang tahimik na pag-iyak ni Annie.
Dahan-dahan niya itong
binitiwan. Diyata at ang mapagmataas at sutil na kaparis nito ay marunong ding
umiyak?
Dinampot ni Sachi ang nabitiwang bag. For a minute there he was stunned. His mind
went blank. Ang lahat ng
naiisip niyang sabihin dito kanina ay tuluyang naglaho. Inayos nito ang sarili.
Kahit umiiyak ay may poise pa
rin. Nagpahid ito ng luha bago huling pinahiran ang mga labi na parang diring-diri.
Napaismid ang binata. Paulit-ulit na pinahiran ni Annie ang mga labi na akala mo'y
may ketong ang humalik
dito.
"Ibalik mo sa akin ang cellphone ni Walter."
"Wala na."
"Ano ang ibig mong sabihing wala na?"
"I dispose it."
"Siraulo ka ba? Hindi komo may kakayahan kang bumili ng sampung iphone ay may
karapatan ka ng basta
magtapon ng mumurahing gamit ng iba. May sentimental value 'yon kay Walt dahil
dugo't pawis ang pinatulo
niya para makapagpundar ng gamit."
www.ebook-converter
"Kung gano'n ay hanapin mo sa pinagtapunan kong junk shop. Kapag nakuha mo ay

ibalik mo kay Walter saka
mo i-explain sa kanya kung paanong napunta sa'yo ang pinakamamahal niyang
cellphone."
Marahas na napabuntong-hininga si Sachi. Kung hindi lamang siya nakakapagpigil sa
sarili ay baka kung ano
na naman ang nagawa niya rito. Naiiling na tinalikuran na niya ito bago pa siya
mapikon.
Ang hindi alam ni Sachi ay nasa pag-iingat lamang ni Annie ang cellphone. Lihim na
nagdiwang ang kalooban
nito na tila nakaganti sa ginawang panghahalik ng binata habang sinusundan iyon ng
tingin. She kept Walter's
phone and change his password on his social media accounts.
~0~
SA computer shop ng mga oras na iyon ay gusto ng pukpukin ni Walter ang kaharap na
computer.
Shit. Inis na naihagod ng binata ang mga daliri sa buhok. Sa ilang beses na
sinubukan niyang mag-log in sa
kanyang facebook account ay hindi siya makapasok. Sinubukan din niyang buksan ang
kanyang e-mail ad
ngunit maging iyon man ay hindi niya rin mabuksan.
Naalala niya, hindi nga pala siya nagla-log out sa kanyang mga social media
accounts sa gamit na cellphone.
Sa kabilang banda ay hindi naman niya inakalang mawawala na lamang iyon basta.
Putsa naman, saloob-loob ni Walter. Mukhang kakailanganin pa niyang gumawa ng

bagong e-mail ad at fb
account.
Mabuti na lamang at bihirang-bihira niyang gamitin ang e-mail niya. Sa pagkakatanda
niya rin kaya lamang
siya nagkaroon niyon ay para gumawa ng fb account. Nang tingnan niya ang oras ay
naisip niyang wala na
siyang time para gumawa ng panibagong account. Matatapos na ang vacant period niya.
P 28-3
Naisip niyang iyon ang unahin pagkatapos na pagkatapos ng kanyang klase. Mahirap na
at baka magamit sa
kung anong modus ang dating account niya.
Shit. Kapag mamalasin ka nga naman.
-
hello, sorry for the delay :)

be patient with me, darlings. malalampasan din natin 'to. kapit lang. haha!
frozen_delights
Pride din ksi minsan smisira imbes lmpit s ate o ke kuya zeke eh panindigan on his
own way pra sknya pagmmhal..hala siya cge npatgal tuloy
pag uusap niyo ni baby niknik?? Sachi and Annie please! ???
www.ebook-converter
P 28-4
Misery loves company
9.9K 406 25
by frozen_delights
Chapter Twenty Eight

"NAMPUTSA naman," nagsalubong ang mga kilay ni Walter. Hindi siya aware na ganoon
na ka-kumplikado
ang gumawa ng bagong e-mail account. Kailangan pang maglagay ng cellphone number.
Eh, cellphone nga
wala siya.
Mapipilitan na talaga yata siyang bumili ng bagong unit.
"O, Boss Pogi, problemado ka yata," pansin ni Jestoni nang mag-out na si Walter sa
nire-rentahang computer.
"Hindi ako makagawa ng bagong e-mail. Ang daming arte. Kailangan pala ngayon
maglalagay ka na ng
cellphone number."
"A, oo. For security. Para kapag na-hack ang account mo, automatic mapadadalhan ka
ng notice na may
gumagamit ng social media account mo. Pero bakit naman gagawa ka pa ng bagong e-
mail? Ano ang nangyari
ro'n sa existing mo?"
www.ebook-converter
"Hindi ko na mabuksan, eh."

"Na-hack?"
"Nawala ang cellphone ko."
"Naku, problema 'yon. Mamaya n'yan baka may gumamit ng mga importanteng files mo
ro'n."
"Wala naman masyado. Mga pictures lang," karamihan ay mga pictures ni Annika at ng
pamangkin niyang si
Samantha. Nothing incriminating. May ilang kuha roon si Annika na natutulog ito.
Pero wala namang
masagwa na dapat niyang ipag-alalang baka kumalat. "Sige, Jes, 'alis na muna ako."
"Sige, Boss Pogi."
Ilang araw na silang walang kontak ng nobya. Sana lang ay busy rin ito na katulad
niya para hindi nito
masyadong mapansin ang kawalan nila ng komunikasyon.
~0~
I'M sorry.
Kumabog ang dibdib ni Annika sa reply ni Walter.
Sorry? Bakit ito nagso-sorry sa tanong niya kung sino ang babaing nakita niya sa
picture na tila aksidenteng
nai-post ni Sachi? Was it an admittance of guilt?
Why are you sorry? Are you cheating on me? mabilis na tumipa ang mga daliri niya.
Hindi nito sinasagot
P 29-1
ang mga video call niya. Guilty ba talaga ito kaya hindi siya kinakausap?
Ang isiping may ibang babae na nakakasama ito at naglalambing dito ay nagpapasikip
ng dibdib niya. Sa mga
oras na iyon ay parang gusto na niyang bumalik ng Pilipinas para makasama ito. Para
siya na lang ulit. Siya
lang ang puwedeng maglambing at maging sweet dito.
Wala itong reply. Pero nakita niyang nabasa na nito ang kanyang message.
Walt.
Baby.
Panay seen lang. Mayamaya pa ay nag-log out na ito.
Bumuhos ang mga luha ni Annika.
~0~
KUMATOK si Vincent sa silid ni Annika. Pangatlong katok na niya iyon pero hindi ito
sumasagot. Usually sa
unang katok pa lamang niya ay tumutugon na ito o kaya ay may maririnig na siyang
kaluskos sa loob ng
kuwarto.
www.ebook-converter
"Bunso," muli niyang inulit ang pagkatok.

Wala pa rin.
"Annika, hindi ka ba papasok?" pinihit niya ang seradura. Naka-lock. "Ten minutes.
Kapag hindi ka pa
lumabas ay papasukin na kita sa kuwarto mo."
Tatalikod na sana siya nang biglang bumukas ang pinto.
"I want to go home, Kuya. Please, take me back home."
"Annika." Gulat na gulat si Vincent sa hitsura ng kapatid. Halatang hindi pa man

lang ito nakakapaghilamos.
Mugto ang mga mata at namumula ang tongki ng ilong. "Bunso..."
"Uuwi na ako. I want to be with Walter. Please, Kuya, please..."
Mahigpit na kinabig ni Vincent ang kapatid dahil halos maglupasay na ito.
"Hush," her sobs wracked her body like a helpless child.
Sa bawat hikbi ng kapatid ay dama niya ang panginginig nito. Banayad na hinagod ni
Vincent ang likuran ni
Annika upang payapain ito.
"Tell me what happened," nang medyo kumalma ito ay sabi niya.
"S-si Walter. I think he's s-seeing someone else. Hindi ko kaya, K-Kuya. I can't
lose him, please, please let
me go home."
P 29-2
Habang pinagmamasdan ang lumuluhang kapatid ay parang may kung anong nadudurog sa
kalooban ni
Vincent.
Is this my karma?
"Kuya..."
"Kakausapin ko si Walter."
"No. I want to go home!"
"You are not going anywhere! Hindi ka babalik ng Pilipinas hangga't hindi ka tapos
ng pag-aaral mo.
Nagkakaintindihan ba tayo?"
Muli itong napaiyak sa sinabi niya.
"I will deal with Walter, alright? Pull yourself together and stop crying."
~0~
"ANG totoo ay may palagay akong na-guilty lamang ang anak ko dahil sa nangyari sa
lalaking 'yon."
www.ebook-converter
Annie was half-listening to Sandra Lee's rant. Kasama niya itong naghahapunan at ng
kanyang inang si Evita.
Bago sila nagsimulang kumain ay kinumusta nito ang plano nila kay Walter at Annika.
She said everything is
going as planned. Sa katunayan ay isang mensahe ang ipinadala niya kay Annika na
natitiyak niyang
nagpapaikot na sa ulo nito. Idagdag pang panay seen lang ang ginagawa niya sa mga
messages nito.
Pero hindi niya sinabi ang lahat ng iyon kay Sandra. Mukhang kung kelan naman
gumaganda na ang mga plano
nila ay saka naman panira itong si Sachi. Hindi mawala sa isip niya ang ginawa
nitong panghahalik sa kanya.
That Neanderthal! Kung kaharap niya lamang ito sa mga oras na iyon ay baka natusok
niya ang mga mata
nito.
"Ano ang ibig mong sabihin, Sandra?" tanong ni Evita. Parang na-curious ito sa
katatapos lamang sabihin ng
kausap.
"Aksidente niyang nabangga ang lalaking 'yon. Ito namang anak ko, nakunsensya yata.
Tinulungan niya at
sinubukang mapalapit sa pamilya no'ng lalaki and then eventually, naging boyfriend
niya. But I don't think it's
love. Hindi ako naniniwalang nahulog nang husto ang damdamin niya sa lalaking
'yon."
Nabalik ang atensyon ni Annie sa pinag-uusapan.
"Was it severe--the accident?" tanong ni Annie sa kanyang Ninang Sandra.

"I believe so, yes."
"Hindi sila nag-demanda?"
"Tinakbuhan ni Annika ang nangyari. What do you expect? She was only fourteen years
old, then. Natakot
P 29-3
siya."
"Alam kaya ni Walter ang nangyari?" parang sa sarili lamang iyon naitanong ni
Annie.
"I think so. And that's what bothers me also about their relationship. Parang
kaydali naman niyang
magpatawad. Kaya nga naisip kong pera lamang ng anak ko ang habol niya. Dahil ang
ganoong pangyayari ay
hindi madaling kalimutan."
Napaisip nang malalim si Annie sa huling sinabi ni Sandra. Nang sumunod na araw na
magkita sila ni Walter
ay tinanong niya ito tungkol sa aksidenteng nabanggit ni Sandra.
"Oo. Pero matagal na 'yon. Fully recovered na rin ako at ayos naman na ang lahat."
"Pinanagutan ka ba ng taong nakadisgrasya sa'yo?" kunwari ay walang alam na tanong

niya.
He just smiled.
"Anong sagot 'yon?" inirapan niya ito. Kahit sa loob niya ay lihim na kinikilig sa
ngiti nito.
"Tapos na 'yon. Matagal na. Pero bakit bigla mo namang naungkat?"
www.ebook-converter
"Ahm, w-wala lang. Besides, magkaibigan tayo, di ba? Normal lang siguro na alamin
ko 'yong ilang bagay
tungkol sa'yo."
"Kunsabagay."
May sasabihin pa sana siya kay Walter nang makita niya si Sachi. Nagkasalubong ang
mga tingin nila.
Tumaas ang isang sulok ng bibig nito sa tila nanunuyang ngiti. Nanggigil na naman
siya rito at biglang kumulo
ang kanyang dugo. Lumihis ito ng daan palabas ng campus.
"Sachi, saan ka pupunta?" tanong dito ni Walter.
"Dating gawi, magpapalamig sa mall."
"Ikaw talaga."
Itinaas lang nito ang isang kamay bilang pamamaalam kay Walter at umalis na.
Bigla ay parang gustong habulin ito Annie. Hindi niya alam kung saan nanggaling
iyong mariing pagtutol sa
loob niya sa nahuhulaan niyang gagawin nito sa mall. Maghahanap na naman ito ng
kustomer. Hindi pa ba
sapat ang perang ibinigay niya rito?
Matapos nitong ibigay sa kanya ang cellphone ni Walter ay binigyan niya ito ng
bente mil. Imposible namang
naubos kaagad nito ang pera sa loob lamang ng ilang araw. Hindi mapakali si Annile,
nagpaalam na siya kay
Walter. Habang papalabas ng campus ay tinawagan niya ang kanyang personal driver.
Pagdating ng kanyang
sundo ay nagpahatid siya rito sa mall na madalas puntahan ni Sachi. Kaagad niyang
sinuyod ng tingin ang
lugar na madalas puwestuhan ng binata.
P 29-4
"Where the hell is that bastard?"
"Ako ba ang hinahanap mo, mahal na kondesa?"
Muntik ng mapatalon sa gulat si Annie nang paglingon niya ay makita ang taong
hinahanap.
"Ano ang ginagawa mo rito? Huwag mong sabihing sinusundan mo ako?"
"H-hindi, ano? At bakit naman kita susundan?"
"Oo nga naman pala. Patay na patay ka nga pala kay Walter. Pasensya na, nakalimutan
ko, mahal na kondesa."
"Nagseselos ka ba?"
Eksaheradong nanlaki ang mga mata nito.
"Ako, magseselos?" parang nakakalokong itinuro pa nito ang sarili. "Hah. Kung
nagseselos ako, ibig sabihin
may gusto ako sa'yo, tama?"
Aroganteng napataas ang noo ni Annie. "Tama. Dahil kung wala kang gusto sa akin ay
hindi ka basta-bastang
manghahalik."
www.ebook-converter
"Nakalimutan mo na ba kung ano ang trabaho ko?" nakangising tanong nito. "Kahit ang
pinakapangit na bakla
ay pinapatos ko may maipantawid lang kami ng aking ina, ikaw pa kaya? O, baka naman
ikaw ang may gusto
sa akin? Deretsahin mo na ako. O, nasarapan ka ba sa halik ko, gusto mong humingi
ng encore?"
Bago pa nakapagpigil si Annie ay lumipad ang isa niyang kamay at malakas na dumapo
sa pisngi ni Sachi.
Hindi na niya hinintay na makabawi ito at dali-daling tumakbo paalis ng mall.
Pinanlalabo ng luha ang
kanyang mga mata nang maupo sa backseat ng sasakyan. Galit na galit siya kay Sachi.
Pero higit sa lahat,
nagagalit siya sa kanyang sarili dahil hindi niya maipaliwanag ang kanyang
nararamdaman.
Out of boredom, kinagabihan ay sumama siyang maglibang sa kanyang mga kaibigan.

Sumayaw siya at pinilit
lunurin ng maharot at malakas na music sa dance club ang lahat ng kanyang
alalahanin.
He's a nobody. Hindi ako dapat maapektuhan sa kanya. He's a fucking prostitute, for
Pete's sake,
Julianna Madrigal! paulit-ulit iyong sinasabi ng dalaga sa sarili.
Habang nagpapalipas ng tama ng alak ay inilabas ni Annie ang cellphone ni Walter.
Napangisi siya nang
buksan ang facebook account nito. Ang daming messages doon ni Annika. Panay ang
pagmamakaawa nito na
sagutin ni Walter ang tawag sa nobyo.
Misery loves company, she thought bitterly. Nagsimulang tumipa ang mga daliri niya
sa cellphone.
Forget about me.
Nabasa kaagad ni Annika ang message na ipinadala niya. Muntik na niyang mabitiwan
ang cellphone nang
tumunog iyon. Tumatawag si Annika. Ni-reject niya ang tawag. Mabilis siyang tumipa
ng panibagong
mensahe sa facebook account ni Walter.
P 29-5
It's over. I've had my fun. Patas na lang tayo. Nakaganti na ako sa ginawa mong
pagtakbo sa akin
matapos mo akong mabangga.
Matapos mai-send ang message ay ini-off na niya ang cellphone.
-
committed po ako kina Walter at Annika. 'yan lang po ang masasabi ko. pasensya na
kung sa palagay
mo ay "ganoon katamad" akong mag-update.
frozen_delights
www.ebook-converter
akala ko ba 19 years old sya that time?? HAYP ka annie
P 29-6
Happy Birthday
11.1K 398 19
by frozen_delights
Chapter Twenty Nine

NAKAGAYAK na si Walter para pumunta sa bahay ng kapatid na si Willa nang maharang
siya sa daan ng
grupo nina Brando. Kumpleto ang barkada nito, may dalang alak at pulutan. Napilitan
siyang bumalik sa
bahay kasama ang mga ito. Birthday niya sa araw na iyon. At dahil natapat na
Sabado, natuloy sa inuman ang
selebrasyon ng kanyang kaarawan.
Medyo nag-lie low na siya sa pagbabarkada mula nang mangyari ang kanyang aksidente.
Kung napapainom
man siya ay occasional na lang o kaya ay tatagay lang siya ng isa bilang
pakikisama. Pero ngayon ay
mapapasubo yata talaga siya sa inuman.
"Wow, asensado na talaga 'tong haybol mo, Boss Pogi," impressed na sabi ni Egay
habang iginagala ang
tingin sa loob ng bahay.
"Hindi lang naman akin 'to, pundar namin ito ng Ate ko," aniya na naglabas ng yelo.
"Nakakabilib nga kayo ng Ate mo," ani Hapon. "Ang sisipag niyong mga tao. Naalala
ko pa dati, ang aga
niyang pumupunta sa simbahan minsan kasama pa si Sam."
www.ebook-converter
"At naaalala ko pa dati, p're, kras na kras mo 'yong si Ate Willa," sabad ng isa pa
sa tropa na si Nognog-mula sa palayaw nitong Sunog. Ang totoo talaga nitong
pangalan ay Peter.
"Puta. Walang bukingan," kakamot-kamot sa ulong sabi ni Hapon. Namumula itong

napasulyap kay Walter.
Natawa lang ang binata.
Sinimulan ng ilatag ng mga ito ang mga dala-dalang pulutan at inumin sa mesa.
"Boss Pogi, puwede ba tayong magpatugtog?" si Egay.
"Oo naman. Huwag lang masyadong malakas at alam niyo na. Matanda na si Lolo Tiyago,
ayaw niya ng
masyadong maingay."
Nag-okay sign lang si Egay atsaka naglabas ng USB. Isinaksak nito ang speaker ng
television saka isinalang
ang dalang USB sa port ng speaker.
Sandali pa at tumugtog na ang kanta ng BTS.
"Pusang gala naman, 'tol. K-pop pa talaga," angal ni Nognog.
"Wala bang OPM? Hindi naman natin maiintidihan ang kanta ng mga 'yan, eh," reklamo
ni Brando.
"Darren Espanto, Bossing," ani Egay.
P 30-1
"Wala bang Martin Nievera o kaya Gary Valenciano?"
Napakamot sa batok si Egay. "Nilulumot na ang mga 'yon, Bossing."
"Ulol! Ano'ng nilulumot? Bago pa dumating 'yang mga kinababaliwan niyong kipap-
kipap na 'yan at 'yang si
Darren Espanto ay meron ng Mr. Energy at Concert King. Sila ang mga naging haligi
ng OPM."
"Bossing Brando, ilang taon ka na nga ulit?" si Hapon.
"Twenty-two. Pero ano naman ang kinalaman ng edad ko ro'n? Mas maganda pa ring
pakinggan ang sariling
atin. Lalo na 'yong mga lumang tugtugin, mas damang-dama, mas may dating."
"Bossing, may pinagdadaanan ka ba?" 'ika naman ni Nognog. "Itagay na natin 'yan."
Pumalatak ito sa sinabi ni Nognog. "Sige, simulan na. Nang makarami."
Kaagad na binuksan ng mga ito ang mga dalang alak. Si Hapon ang mahusay magtimpla
ng inumin kaya
ipinaubaya na nila rito ang paghahalo ng dalang gin at juice. May dala ring
malaking bangus ang mga ito,
pang-ihaw.
"Teka, wala akong uling dito. Pero maraming siit diyan sa likod. Mangunguha muna
ako ng panggatong," ani
Walter.
www.ebook-converter
"Huwag na. Sindihan na lang natin 'tong si Nognog," biro ni Egay.

Tawanan sila.
"'Tado! Baka ikaw ang sindihan ko para magkaroon ng silbi 'yang maiitim mong buto."
"Bili ka na lang ng uling, Nog," ani Brando bago pa magkapikunan ang dalawa.
Si Walter na ang dumukot ng pambili. Nahihiya na kasi siya sa dami ng dala ng mga
ito.
"Ano ka ba, Pogi, ayos lang," sabi ni Brando. "Idagdag mo na lang 'yan para sa
isang bote pang Emperador,
pambanlaw natin mamaya."
Dinagdagan na niya ang pambili. Bihira lang namang mangyari ang ganoong
selebrasyon. Siguro kung
magkakasama pa sila ng Ate Willa niya at ng pamangking si Samantha, magluluto lang
ito ng spagghetti at
puto. Ganoon lamang kasimple.
Nang makaalis si Nognog ay nagsimula namang magparikit ng apoy sa labas si Egay.
Inilabas na rin ni Walter
ang ihawan. Nag-marinade na rin siya ng pork chops. Weekly ay nagpapadala ng
pagkain niya ang kapatid.
Kahit sinasabi niya ritong kaya naman niyang suportahan ang sarili ay madalas pa
rin itong magpahatid ng
kung anu-anong pagkain para sa kanya. Dahil nga roon kaya medyo nakatipid siya at
nakaipon ng pambili ng
laptop.
Pero mukhang maisasantabi ang pagbili niya ng laptop, uunahin na lang niya ang
cellphone dahil mas
kumbinyenteng gamitin iyon. Kahit nasaan siya at kahit anong oras ay puwede niyang
makausap ang nobya.
P 30-2
Napahinga nang malalim si Walter pagkaalala kay Annika. Siguradong nag-aalala na
ito sa ilang araw na
wala silang komunikasyon.
Bukas. Bukas na lang ako bibili ng bagong cellphone, wika niya sa sarili.
Nang dumating si Nognog mula sa pagbili ng uling ay may kasama ito na ikinagulat
nilang lahat.
"Ruschelle."
"Ang daya mo, Pogi, ha? Hindi ka man lang nang-iimbita. Birthday mo pala."
"Sinorpresa lang ako nina Brando. A, pasok ka," binuksan niya ang pinto upang
patuluyin ito.
"Ito lang ang nabitbit ko, pasensya ka na," iniabot nito ang isang bote ng mojito
at dalawang malalaking
tsitsirya bago pumasok.
"Ayos lang. Nag-abala ka pa."
"Para sa'yo hindi kaabalahan 'yon."
Nakita ni Walter ang palitan ng makahulugang tingin nina Egay at Hapon bago iyon
tumingin kay Brando.
Naupo sa kaharap na upuan ng lalaki si Ruschelle.
www.ebook-converter
"Kumusta?" bati ni Ruschelle sa binata.
"Ayos lang," matabang na tugon dito ni Brando. "Ba't nandito ka?"

"Kasi wala ako sa amin."
"Tsk. Pulos kami lalaki rito, ang sagwang tingnan na nag-iisa kang babae na
makikipag-inuman sa amin. Para
kang pokpok."
"Ano'ng pake mo, eh, hindi naman ikaw ang dahilan ng pagpunta ko rito."
"'Yon pa nga ang isa, eh. Hindi ka na nga pinatos no'ng wala pang sabit si Pogi,
ngayon pa kaya na ni
talampakan ng syota niya ay hindi ka man lang aabot."
"Ang kapal ng mukha mo. Eh, ikaw nga, kahit suwelas ng pudpod kong sapatos ay hindi
ka man lang papasa."
"Prrt, time out. Birthday ko naman kaya ceasefire muna. Kantahan niyo na lang ako,"
mabilis na namagitan si
Walter sabay dampot sa laruang gitara ni Samantha na naiwan nito. "Happy birthday
to me--c'mon, children,
sing with me. Happy birthday--"
"--to you." Nang simulan niya ang kanta ay nagsisunuran na rin sina Nognog, Egay at
Hapon. Tulad niya ay
mukhang natensyon din ang mga ito sa sagutan nina Brando at Ruschelle.
Ilang saglit pa at napuno na ng kantahan nila ang bahay. Pagkatapos niyon ay

pinasimunuan na ni Walter ang
P 30-3
pagtatagay. Dahil niluluto pa ang kanilang pulutang bangus at pork chop, tsitsirya
muna ang ginawa nilang
pulutan. Nagsalang na rin siya ng kanin para kapag nagkagutuman ay puwede silang
kumain ng kanin. Sa
tantiya niya ay aabutin ng gabi ang kanilang inuman. Hindi na rin siya makakapunta
sa kapatid kahit pa
kabilin-bilinan ng kanyang Ate Willa na puntahan niya ito sa araw ng kanyang
birthday.
~0~
"WHOSE phone is that?"
Pahablot na kinuha ni Annie sa mesa ang phone ni Walter na kanina pa niya
tinititigan. Hindi niya akalaing
mapapansin pa iyon ng kanyang ina samantalang busy ito sa pagtipa sa laptop nito.
Nasa ibang bansa ang
kanyang ama at kasalukuyang kausap ito ng Mama niyang si Evita sa Skype.
"Did you hear me, Julianna?"
"It's not mine," tipid na tugon ng dalaga.
"Obviously," matamang sinipat ni Evita ang mukha ni Julianna sa likod ng ginagamit
na computer glasses.
Animo specimen sa ilalim ng microscope nitong pinag-aralan ang unica hija. "If it's
not yours, kaninong
cellphone iyang hawak mo?"
Nasusuyang napabuga ng hangin sa bibig ang dalaga. Kayrami ng gumugulo sa isip niya
ay dumadagdag pa
itong kanyang ina.
www.ebook-converter
"It's Walter's."
"'Yong nobyo ni Annika?"

"Yes."
"Bakit nasa iyo?"
"Mama."
"Answer me."
"I-I paid someone to steal it."

Gumuhit ang disappointment sa mukha ni Evita. "Ganyan ka ba naming pinalaki? I'm so
disappointed,
Julianna. You better end this foolishness now before you get hurt. And stay away
from Sandra."
"Mama?"
"Handa akong makipagsaulian ng kandila kay Sandra kung iyon ang kailangan para
mailayo kita sa kanya. Do
you think she cares what will happen to you? Kung ang sarili niyang anak ay handa
niyang sirain ang
kaligayahan para sa pansarili niyang intensyon, sa palagay mo ay tutulungan ka niya
kapag ikaw ay nasaktan?
Tigilan mo na ang kalokohang ito o makakarating ito sa iyong ama. Alalahanin mong
masama pa rin ang loob
niya dahil sa bigla-bigla mong paglilipat ng eskuwelahan. Sa sandaling matuklasan
niya ang kalokohan mong
ito ay hindi ko siya mapipigilan kapag ipinadala ka ng Papa mo sa mga abuela mo sa
London."
P 30-4
Napasimangot si Annie sa sinabi ng ina. Pero alam niyang tama rin naman ang
sinasabi nito. Dahil ang totoo
nang humulas ang tama ng alak sa kanya ay parang bigla siyang kinunsensya sa
ipinadalang mensahe kay
Annika. She didn't deserve it. Lalo na si Walter dahil alam niyang loyal ito sa
girlfriend.
Without giving it so much thought she grabbed her bag.
"At saan ka na naman pupunta?" sita ng kanyang ina.
"Ibabalik ko na sa may-ari ang cellphone."
Biglang lumambot ang ekspresyon ni Evita. "Good. I know you're better than this,
anak. Dahil sa akin ka
nanggaling. Be home before dinner, okay?"
"Yes, 'Ma, bye."
At dahil alam niya kung saan nakatira si Walter, hindi na sila nahirapang
ipagtanong pa ito ng kanyang driver.
Gayunma'y gabi na silang nakarating sa tirahan nito dahil medyo malayo-layo rin
iyon. Bago umibis ng
sasakyan para puntahan ang bahay ng binata ay nag-ipon muna siya ng sapat na lakas
ng loob. Hindi niya alam
kung paanong ipagtatapat ang lahat ng kaguluhang dinala niya sa buhaynito. Sana
lang ay hindi pa huli para
maayos niya ang lahat.
Nagpahatid lang siya sa kanyang driver malapit sa bahay. Parang iskwater kasi ang
daan papunta sa tirahan
nina Walter. Nang matanaw na niya ang half-wood half-concrete na bahay ay
pinaghintay na lamang niya ang
tsuper. Isang lalaki ang natanaw niyang lumabas mula roon.
www.ebook-converter
"Tao po," kumatok siya nang mahina sa bukas na pinto. Nakita niya ang ilang
nagkalat na bote ng alak, mga
plato at kubyertos.
Kakatok sana ulit siya nang may marinig siyang umuungol. Urong-sulong ang mga paa
ni Annie kung papasok
o mananatili na lamang sa labas ng bahay hanggang sa lumabas ang okupante niyon. Sa
huli ay nanaig ang
kanyang curiosity. She went inside the house and followed the groaning sound.
Naisip niya na baka si Walter
iyon at may kung anong nangyari rito. Pero nagulat siya nang ang tumambad sa kanya
ay ang nakadapang si
Walter habang hinahalikan ng isang hubo't hubad na babae!
For a minute there she stood motionless. Ngunit nang makabawi ay isang bagay lang
ang naisip niya. He
didn't deserve Annika, after all. Hindi na siya nag-isip nang ilabas ang kanyang
iPhone at kunan ng picture
ang napakalaswang eksena.
You deserve someone better, ang mensaheng ipinadala niya kay Annika kasama ng
larawan.
Pagkatapos ay inilabas niya ang cellphone ni Walter at iniwan na lamang doon. Sa

pagmamadali niyang
lumabas ng bahay ay muntik pa niyang makabangga ang isang lalaki na papasok doon.
Wala itong suot na
pang-itaas. Isang malaswang eksena ang kaagad na pumasok sa isip niya. Ito at si
Walter habang nagsasalo sa
nakahubong babae.
"Pigs!" diring-diri na nilampasan na niya ang lalaki.
Nakukunsensya na pa naman siya. Iyon naman pala ay nasa loob ang kulo ng Walter na
'yon!
P 30-5
~0~
"UY, Miss, sino ang...?" ang tanong ni Brando sa babae ay walang anumang tinangay
ng hangin nang dirediretso lamang iyong lumakad papalayo. "Sino kaya 'yon?"
Sigurado itong hindi iyon si Annika dahil nasa abroad ang nobya ni Walter.
"Pero parang hawig sila," aniya sa sarili.
Pagpasok niya sa loob ay kaagad niyang nabungaran si Ruschelle na sinasamantala ang
nahihimbing na si
Walter.
"Hoy, anak ka ng...! Umihi lang ako sinalakay mo na 'yong tao. Halika rito, tayo
ang magtutuos." Sinambitla
niya sa beywang ang lasing na babae at ipinasan sa balikat na parang isang sako ng
bigas.
"Bossing, mauuna na ako sa inyo," si Hapon na kalalabas lamang ng banyo. Nasa loob
ito ng CR kaya sa
labas umihi si Brando. Sina Nognog at Egay ay nauna ng umalis dahil may mga trabaho
pa kinabukasan.
"Sige," sagot ni Brando na kapapasok pa lamang sa loob ng kuwarto ni Walter. Abala
na siya sa paghuhubad
ng pang-ibabang damit. Si Ruschelle naman ay nakahiga na sa sahig at nakahain ang
hubad na katawan. "Pakilock ang pinto."
www.ebook-converter
Hustong lumapat ang pinto paglabas ni Hapon ay naglapat din ang mga katawan nina
Brando at Ruschelle.
Mahimbing naman ang tulog ni Walter sa pagkakadapa sa sala at walang kamalay-malay
sa mga nangyayari
sa kanyang paligid.
Shweeet. Hayyyyy andun n eh nkonsensyan n c annie tpos gnun ngyri
P 30-6
Guilty or Not Guilty
10.2K 468 29
by frozen_delights
Chapter Thirty
NAGISING si Walter na mabigat ang ulo. Pakiramdam niya ay isang mabigat na buko ang
nasa ibabaw ng
kanyang mga balikat. Hangover. Nanibago yata siya sa pag-inom. Palibhasa matagal-
tagal na rin mula nang
huling beses siyang mapainom nang ganoon karami. Naiiling pa siyang bumangon nang
makita ang note na
iniwan ni Brando sa mesita. Pero hindi ang note ang nakatawag ng pansin niya kundi
ang bagay na nakapatong
sa sulat para hindi ilipad ang papel.
Ang cellphone ko!
Kahit isang malaking puzzle sa kanya kung paanong lumitaw ang cellphone niya ay
natuwa pa rin siya.
Kaagad niyang binisita ang kanyang facebook account. Tiningnan niya ang kanyang
inbox. Nakakapagtaka,
maski isang message, wala. Pero naisip niya, kung sino man ang naglaro sa kanya ay
malamang na
pinakialaman ang inbox niya.
Kaagad siyang nag-type ng message para kay Annika. Abot-abot ang paghingi niya ng
dispensa. Sana ay hindi
pa ganoon kalaki ang tampo nito. Matampuhin at selosa pa naman ang Baby Nik-nik
niya. Agad niyang
ipinadala ang message.
www.ebook-converter
Sending failed.
Natigilan si Walter sa lumabas sa screen. Nang maisip na baka wala na siyang load
ay mabilis siyang nagcheck ng balance. May load pa naman siya. At hindi pa iyon
expired. Sinubukan niyang muling magpadala ng
message kay Annika. Ngunit nang hanapin niya ang pangalan nito ay hindi na niya
makita.
Ano ang nangyari?
Mabilis siyang napabangon at naghilamos. Pahapyaw niyang binasa ang note na iniwan
ni Brando na inipit
nito sa ilalim ng kanyang cellphone. Ang nakasulat doon ay pasensya na raw siya
kung nakigamit ito at si
Ruschelle ng kanyang kuwarto. Bagaman tiniyak nitong hindi raw gumamit ng kama ang
mga ito bilang
paggalang sa kanya. Napailing lang siya sa bahaging iyon.
Muli niyang hinarap ang cellphone at hinanap ang pangalan ng nobya sa friendlist
niya. Pero wala. Ano 'yon?
Naka-block siya o deactivated? Ganoon na lang ba 'yon? Hindi lang siya nakapag-
message ng ilang araw sa
nobya ay iba-block na siya?
Hindi. Hindi gano'n kababaw ang Baby Nik-nik ko.
Pero kahit ilang ulit pa siyang sumubok na muling makausap ito ay wala. Sinubukan
pa niyang tawagan ang
mobile number nito. Pero sadyang wala. Maghapong hindi siya mapakali.
Bandang alas-singko ay tumunog ang cellphone niya. Kaagad niya iyong sinagot sa
pag-aakalang ang nobya
ang tumatawag.
P 31-1
"Annika, baby ko, sorry na."
"Sorry? Kung gano'n ay totoo ba?"
"Ate?" mabilis niyang inilayo sa tenga ang cellphone. Saka lang niya nalamang ang
kapatid niya pala ang
tumatawag.
"Pumunta ka ngayon din dito sa bahay. Mag-uusap tayo," galit na sabi nito bago
naputol ang linya.
May kung anong takot na biglang bumaha sa dibdib ni Walter.
Ano ba ang nangyayari? tulirong tanong niya sa sarili.
Sa katarantahan ay ni hindi na niya nagawang makapaligo para puntahan ang kapatid.
"Ate, Kuya Ze--" ni hindi natapos ni Walter ang pagbati sa mag-asawa nang bigla na
lang lumipad ang kamao
ni Zeke at lumapat sa mukha niya!
"Zeke!" napatili si Willa at kaagad na inawat ang asawa.
"Tarantado ka! Pinagkatiwalaan kita, akala ko hindi mo gagaguhin ang kapatid ko!"
www.ebook-converter
"A-ano ba ang sinasabi niyo?" nahilo siya sa lakas ng suntok na dumapo sa kanya.
Pero mas nahilo yata siya
sa ibinibintang ng bayaw. "Ate, ano ba 'to?"
"Si Annika, nasa ospital. Tinangka niyang magpakamatay."
Napaawang ang bibig ni Walter at parang biglang nanlaki ang ulo!

"H-hindi. Bakit? Ano ang nangyari?"
"Nagmamaang-maangan ka pang tarantado ka!" muli na naman sanang susugod si Zeke

ngunit mabilis na
iniharang ni Willa ang sarili.
"Tama na, puwede ba?! Pinapunta ko siya rito para malinawan natin kung ano ba
talaga ang nangyari. Hindi
para bugbugin mo!"
"Hindi pa ba malinaw sa'yo ang picture na nai-forward ni Vincent?"
"Picture? Anong picture?"
Inilabas ni Willa ang cellphone nito at ipinakita kay Walter ang larawang tinutukoy
ni Zeke.
"Ate, w-wala akong alam dito. N-nakita mo naman, di ba? Tulog ako," hindi napigilan
ni Walter sa pag-agos
ang luha sa matinding frustration. Diyata at dahil sa larawang iyon ay tinangkang
mag-suicide ng kanyang
nobya. "Wala akong alam d'yan, Ate, maniwala ka. Lasing na lasing ako kagabi dahil
pinuntahan ako nina
Brando. Si Ruschelle, pumunta lang siya sa bahay para maki-celebrate. Pero wala
kaming relasyon. Please
naman, Ate, o. Hindi ko talaga alam 'yan."
P 31-2
~0~
NAKARAMDAM ng habag si Willa sa kapatid. Kung siya ang tatanungin ay naniniwala
siyang hindi ito
guilty. Pero sa mga ebidensyang ipinasa ni Vincent kay Zeke mula sa mismong fb
account ni Annika ay
madidiin talaga ang kapatid niya.
"Heto, galing 'yan sa mismong account mo," ipinakita niya rito ang mensaheng
ipinadala ni Walter bago ang
larawang natanggap ni Annika.
Forget about me.
It's over. I've had my fun. Patas na lang tayo. Nakaganti na ako sa ginawa mong
pagtakbo sa akin
matapos mo akong mabangga.
"Ate, h-hindi ako 'to. Hinding-hindi ko magagawang sabihin sa kanya 'to. Mahal na
mahal ko si Annika, alam
mo 'yan, Ate."
"Kung gano'n ay paano mo ipaliliwanag 'yan?"
"Nawala ang cellphone ko."
Nawala? Napatingin siya sa cellphone na hawak nito. Kung nawala ay bakit nakontak
niya pa rin ito sa dating
numero?
www.ebook-converter
"Hindi ko alam kung ano ang nangyari, Ate. Puwedeng pinag-trip-an ako nina Brando o
ano. Pero maniwala
ka, nawala ito ng ilang araw. Tapos kanina paggising ko ay nakita ko na lang sa
mesa. Ate, Ate, please,"
humahagulhol na nanikluhod si Walter.
Parang pinupunit ang puso ni Willa sa nakikitang paghihirap ng kapatid.
"Bakit hindi mo ipinaalam sa akin?"
"Busy ako sa school. Sunod-sunod ang exam at maraming projects. Papunta sana rito
kahapon, kaya lang
naharang na nga ako nina Brando. Ate..."
Tinawag ni Willa ang isang kasambahay at hiningi ang medicine kit dito. Itinayo
niya ang kapatid at pinaupo
sa sofa ng pribadong opisina ni Zeke. Doon nito napagpasyahang komprontahin si
Walter para maging
pribado ang lahat.
Sa buong buhay nilang magkapatid ay ilang beses niya pa lang nasaksihang umiyak
nang husto si Walter. At
bukod sa pagkamatay ng kanilang mga magulang, iyon pa lamang ang pagkakataong
nakita niyang bumuhos
nang husto ang emosyon nito.
Matapos gamutin ang putok nito sa labi ay tumayo siya.

"Let's go," aniya sa kapatid.
"And where do you think you're going?" sita ni Zeke.
P 31-3
"Maghahanap ng ebidensya para patunayan sa'yo at sa pamilya mo na hindi manloloko
ang kapatid ko."
"No. Gabi na, hahanapin ka ng mga bata."
"Ate, a-ayos lang ako. Ako na ang--"
"Hindi. Hindi kita puwedeng pabayaan, aayusin natin 'to."
"Willa."
"Mapipigilan mo lang akong lumabas sa pamamahay na ito kung itatali mo ako,"
matigas na sagot ni Willa sa
pagkontra ng asawa.
"Fine! Sasamahan na kita."
Alanganing matuwa-mainis ni Willa sa naging aktuwasyon ng asawa. Pinauna na niya si
Walter dahil ayaw
niyang makita ito ni Samantha na may pasa sa mukha. Silang mag-asawa naman ay
nagpaalam muna sa mga
bata saka ibinilin ang mga ito sa punong-kasambahay na si Manang Sol.
Sa biyahe ay wala silang kibuan. Nasa backseat si Walter at halos tulala na
nakatingin lamang sa kanilang
dinadaanan. Silang mag-asawa ay nasa front seat, si Zeke ang nagmamaneho ng
sasakyan. Medyo mahabahaba ang biyahe. Nang makarating sila sa bahay nina Brando ay
mag-iikasiyam na ng gabi.
www.ebook-converter
"Ako na lang ang lalabas," ani Willa nang ihinto ni Zeke ang sasakyan sa harapan ng
sadya nilang bahay.
"No. Sasamahan kita, napakaraming tambay, o. Baka bastusin ka ng mga 'yan," worried
na sabi ni Zeke.
"Mukha lang silang nakakatakot, pero harmless ang mga 'yan."
"No. Sasamahan kita o hindi ka lalabas ng kotse."
Naiiritang napabuga na lamang ng hangin si Willa. "Oo na. Sumama ka na kung gusto
mo."
Bumaba na silang mag-asawa at naglakad papunta sa bahay nina Brando. Si Walter ay

hindi nila napansing
sumunod na rin sa kanilang likuran.
"Ate Willa," halatang nagulat si Brando pagkakita sa kanila. "Napadaan yata kayo?"
"Ikaw talaga ang sadya ko, I mean, sadya namin kaya kami pumunta. May itatanong
sana ako sa'yo."
"Tuloy po kayo. Pasok. Pasensya na kayo sa bahay namin, medyo makalat."
Maraming bata ang paroo't parito at may ilang nagsusugal sa harapan ng bahay na
akala mo ay may lamay.
Pamilyar kay Willa ang mukha ng mga magulang ni Brando dahil minsan na niyang
nakaharap ang mga iyon
nang mapag-trip-an din nito dati ang kapatid niya. Nagreklamo siya at nagka-
barranggayan sila. Mukha
namang walang pakialam sa mundo ang mga iyon na ni hindi man lang sila nagawang
tanguan.
"Upo, upo kayo. A, gusto niyo ba ng maiinom? Softdrinks."
P 31-4
"Hindi na," mabilis na tanggi ni Willa. "Hindi rin naman kami magtatagal. Itatanong
ko lang sana sa'yo kung
may kinalaman ka sa pagkawala ng cellphone ni Walter."
Maang na napatingin ito kay Walter. "'Tol, ano 'to?"
"Sabi ko sa'yo nawala ang cellphone ko, di ba? Tapos kaninang umaga, paggising ko
ay nakita ko na lang
'yong cellphone ko na nakapatong sa note na iniwan mo."
"Nakita ko na lang din 'yon do'n nang lumabas kami ng kuwarto ni Ruschelle."
"Teka lang," ani Willa. "Ano ang ginawa niyo ni Ruschelle sa kuwarto?"
"E, p-pribado, Ate. Puwede bang huwag ko ng iditalye, censored, eh," naaasiwang
sabi ni Brando.
Nanlaki ang mga mata ni Willa. "Huwag mong sabihin na kayong tatlo--err, kayong
dalawa ay nag-share sa...
sa isang babae?"
"Ha? Hindi, ah. Ako lang. Kaming dalawa lang ni Ruschelle. Lasing na lasing kasi
'yong babaing 'yon, eh.
Muntik na ngang gapangin si Walter."
"Gapangin?" Inilabas ni Willa ang cellphone at ipinakita kay Brando ang picture na
ipinakita kanina kay
Walter.
www.ebook-converter
"Hala, scandal 'to, ah."
"'Yan ba 'yong sinasabi mo?"
"Oo, 'Te. 'Yan na 'yan nga 'yon. Pero teka, paano kayong nagkaroon nito? E, wala
naman--teka, siguro kaya
nagmamadaling umalis 'yong syota mo kagabi kasi nga nakita niya 'yong ginagawa
sa'yo ni Ruschelle."
"Syota? May iba ka pang girlfriend?" halos manlaki ang butas ng ilong ni Willa.
Mukhang sa halip na malinis
niya ang pangalan ng kapatid ay palala nang palala ang mga natutuklasan niya.
"Wala, Ate. Brando, linawin mo nga ang sinasabi mo."
"Malinaw naman--este, ang ibig kong sabihin, parang 'yong syota mo na parang hindi.
Kamukha kasi. Eh, di
ba nga nasa Amerika ang syota mo."
"Kamukha?" malalim na napakunot ang noo ni Walter.
Binalingan ni Willa ang asawa.
"Sino ang nagpadala ng picture na 'to kay Annika."
"Si Julianna. Julianna Madrigal, inaanak ni Mommy sa binyag."

-
hello! ayan, nagkaalaman na.

P 31-5
baka may mali sa details ko dito. hindi kasi ako sure kung tama ang ginawa ko. na
kapag nai-block ka
ng isang fb user ay hindi ka na makakapag-message sa taong ito. then kapag
deactivated na 'yong
account, hindi mo na siya mase-search sa facebook.
kung may mali man paki-correct na lang. base on my research kasi "there is no chat
box"--which is I'm
not sure what it means. so, kung may mga experience kayo sa ganito, mas may alam
kayo sa akin kaya
paki-comment naman kung ano ang ibig sabihin no'n. parang magkaiba kasi sa
cellphone at pc, tama
ba? sira ang cellphone ko kaya hindi ako makapag-experiment. aside from that marami
na sa inyo ang
naiinip sa update ko, hehe.
comment your thoughts, my frozen darlings. I need your input :)
frozen_delights
Ccxç Honestly napatulo luha ko dito..
www.ebook-converter
P 31-6
Broken and Betrayed
12.4K 553 59
by frozen_delights
Chapter Thirty-One
"SI Annie?" Parang natigalgal si Walter nang marinig ang pangalang binanggit ni
Zeke.
"You know her?" baling sa kanya ng bayaw.
"Transfereee siya sa school na pinapasukan ko," marahang napakuyom ang kamay niya.
Ito ba ang may
kagagawan sa lahat ng gulong nangyari sa buhay niya? Nag-init ang kanyang mga mata
nang maalala ang
tangkang pagpapakamatay ng nobya. Hinding-hindi niya ito mapapatawad sa ginawa
nito.
"Hindi ko na sana gustong magtanim ng sama ng loob sa Mommy mo. Pero sa palagay ko
ay may kinalaman
siya sa lahat ng ito," ani Willa.
"Hindi pa natin alam ang kabuuan ng mga pangyayari," tugon ni Zeke.
"So, kapag pamilya mo ang dawit, may due process? Pero ang kapatid ko, inupakan mo
na kaagad bago ka pa
nagtanong."
www.ebook-converter
"Willa," nagtiim ang mga labi ni Zeke.
"Ate," kaagad na namagitan si Walter. "Ako na lang ang aayos nito. Huwag na kayong
makialam ni Kuya."
Bago pa man maging pormal ang relasyon nila ni Annika, isa iyon sa mga ikinunsidera
niya. Na baka kapag
nagkaproblema sila ng nobya ay maapektuhan din ang pagsasama ng mga ito.
"Umuwi na tayo," pormal na sabi ni Zeke.
Nagpaalam na sila kay Brando.
"'Tol, kapag kailangan mo ng tulong 'andito lang ako," ani Brando kay Walter nang
ihatid sila nito hanggang
sa sasakyan.
"Salamat. Pasensya ka na, ha? Kung napagdudahan kita."
"Ayos lang. Maski naman ako, magdududa sa mukhang 'to."
"'Tado," nag-fist bump muna sila bago siya lumulan sa backseat.
Nagulat pa siya nang makitang naroon ang kapatid. Nakahalukipkip ito habang hindi
maipinta ang mukha.
Nang sulyapan niya ang bayaw ay kita ang pamumula ng mukha niyon na parang
nagtitimpi lamang kumawala
ang galit.
Nang umusad ang sasakyan ay nagmukhang driver si Zeke dahil pareho silang nasa
backseat na magkapatid.
P 32-1
"Ah, Kuya. D'yan na lang ako sa kanto," binalingan niya ang kapatid. "Ate, pangako.
Aayusin ko 'to. Huwag
na sana kayong magkasamaan ng loob ni Kuya."
"Huwag mo kaming alalahanin. Umuwi ka na at magpahinga. May pasok ka pa bukas."
"Si... s-si Annika. Kumusta siya?"
"Ligtas na siya. Mabuti na lang at naagapan ni Vincent."
Bigla na naman siyang naluha.
"S-sige, Ate, Kuya."
"Walter."
Nahinto ang akmang pagbubukas niya ng pinto nang tawagin siya ng bayaw.
"Pasensya ka na sa akin kanina. May kapatid ka ring babae kaya siguro mauunawaan mo
kung bakit gano'n
ang naging reaksyon ko," buong pagpapakumbabang sabi nito.
"A-ayos lang 'yon, Kuya. Naiintindihan ko."
www.ebook-converter
Bumaba na siya ng kotse. Hindi na niya nilingon ang mga ito at tuloy-tuloy na
siyang pumasok sa eskinita
patungo sa kanilang bahay. Habang naglalakad ay parang puputok ang dibdib niya sa
labis na sama ng loob,
pagsisisi sa tiwalang ibinigay niya sa taong tumraydor sa kanya, kawalang-magawa at
awa sa muntik ng
mangyari sa nobya.
please
Hinding-hindi niya mapapatawad ang kanyang sarili kung may masamang nangyari rito.
Pasimple niyang
pinahiran ang luha nang may makasalubong siya. Kung totoo ang hinala ng kapatid
niya na may kinalaman ang
Mommy nina Annika sa kaguluhang naganap sa pagitan nila ng nobya, posibleng may iba
pang kasangkot ang
mga ito para maisagawa ang mga plano.
Ang tanong ay sino?
~0~
"LUMIPAT ka na rito," ani Zeke sa asawa.
Ngunit parang walang narinig na hindi man lang tuminag si Willa sa kinauupuan.
"Honey, please."
Padabog na bumaba ng sasakyan si Willa at lumipat sa front seat. Napabuntong-

hininga na lang si Zeke atsaka
inabot ang seatbelt upang ikabit sa asawa. Sa inis nito sa kanya ay nakaligtaan
nitong magkabit ng seatbelt.
Pero ayos lang. Pasimple siyang dumikit sa asawa at hinagkan ito sa labi.
P 32-2
"Huwag mo akong daanin sa halik," sikmat nito. Pagkuwa'y umirap ng pagkatalim-
talim.
Muli ay napabuntong-hininga na lang si Zeke. Kapag nagmamatigas nang ganoon ang
asawa ay tumitiklop
talaga siya. Bihirang-bihira naman kasi itong magalit. Ang pinakamalala nilang away
ay noong mag-alsabalutan ito kasama ang anak nilang si Samantha. Hindi pa sila
kasal noon. Pero ang takot niya na baka hindi
na ito bumalik sa kanya ay ganoon na lamang.
"Gusto kong makausap ang Julianna'ng sinasabi mo. May palagay akong siya ang susi
sa gulong nangyari kina
Annika at Walter."
"Of course. Bukas na bukas din ay makikipag-ugnayan ako sa mga magulang niya."
Pagkatapos ng sinabi nito ay hindi na ito muling nagsalita. Pero mayamaya lamang ay
napansin niya ang
pasimple nitong pagpapahid ng luha. Tahimik na napamura na lamang si Zeke. Aminado
siya sa kanyang
pagkakamali. Pero sana maunawaan din nito na muntik na siyang mawalan ng kapatid.
At bilang Kuya ay
natural lamang ang naging reaksyon niya.
Gustong-gusto niyang itigil ang kotse para kabigin ang asawa. Ang patahanin ito sa
dibdib niya. Ngunit sa
estado ng emosyon nito ay baka lalo lang itong magalit sa kanya. Pagdating nila sa
bahay ay hindi na nito
hinintay ang pagbaba niya. Nauna na ito sa kanyang bumaba at tuloy-tuloy na pumasok
ng bahay.
Naihagod ni Zeke ang mga daliri sa buhok sa matinding frustration.
www.ebook-converter
"Ipaghahain ko ho ba kayo ng pagkain, Sir?" bungad ng kasambahay na si Manang Sol.

"Si Willa ho?"
"Naroroon sa kuwarto ni Isaiah. Naramdaman 'ata ang pagdating ni Ma'am Willa,

nagising. Pero ang sabi
niya ay hindi raw po siya nagugutom kaya kayo na lang ang ipaghain ko."
"Huwag na ho, ayos lang ako. Matulog na kayo." Parang biglang kumirot ang sentido
niya.
Nagpalipas lang siya ng ilang saglit sa kanyang pribadong opisina bago umakyat sa
master's bedroom.
Inaasahan na niyang wala roon ang kanyang asawa. Pero nagulat siya at parang
biglang tumalon ang puso
nang makita itong nakahiga sa ibabaw ng kanilang kama. Sigurado siyang gising pa
ito bagaman nang tingnan
niya ay nakapikit na ito habang nakatalikod sa puwesto niya. Mabilis siyang pumasok
ng banyo at nagshower. Paglabas niya ay boxers lang ang kanyang suot. Tinuyo niya
muna ang kanyang buhok bago maingat
na tumabi sa likuran ni Willa. Ingat na ingat siya sa pagkilos sa takot na baka
mabuwisit ito at bigla siyang
palayasin ng kuwarto.
Nakiramdam siya. Daig pa niya ang magnanakaw na humahanap ng tiyempo. Malapit na

siyang mangawit sa
posisyon niya nang dahan-dahan niyang iangat ang isang braso at ipatong sa beywang
ng asawa. One, two,
three--walang violent reaction. Nang silipin niya ang asawa ay nahihimbing na ito.
Kaya pala.
Sinamantala na rin niya ang pagkakataon. Marahan niya itong kinabig sa kanyang
dibdib. Ilang saglit pa at
nakatulog na rin siya habang mahigpit na yakap ang asawa.
P 32-3
~0~
DAHAN-DAHANG iminulat ni Willa ang mga mata nang marinig ang banayad na paghihilik
ni Zeke.
Malungkot siyang napangiti habang pinagmamasdan ito. Nauunawaan naman niya kung
bakit nito nasaktan si
Walter. Hindi niya lang mapigilang masaktan para sa kapatid dahil alam niyang mahal
na mahal nito si
Annika. Sa takbo ng mga pangyayari, nag-aalala siya na wala siyang magagawa kung
mauuwi sa hiwalayan
ang relasyon ng dalawa.
Alam niyang mahal din ito ni Annika. Ang problema ay hindi pa iyon ang tamang
panahon para sa kanilang
dalawa.
~0~
MAAGA pa ay nakaabang na si Walter sa gate ng campus. Alam niyang may pang-umagang
pasok si Julianna
sa araw na iyon.
"Walter."
Nilingon niya ang tumawag. "Sachi."
"Sino ang hinihintay mo?"
www.ebook-converter
"Si Annie. Nakita mo ba siya?"
"Hindi pa. Kadarating ko lang, eh. Bakit? May usapan ba kayong dalawa?"
"Siya ang kumuha ng cellphone ko."
"A-ano? Bakit naman niya p-pag-iinteresan ang cellphone mo, eh, ang yaman-yaman
no'n. May pruweba ka
ba?"
Inilabas ni Walter ang kanyang cellphone. "Iniwan niya 'to sa bahay no'ng Sabado ng
gabi. At hindi lang 'yon.
Mukhang pinakialaman din niya ang facebook account ko."
Nagngangalit ang bagang ni Walter sa poot habang sinasabi ang mga ditalye kay
Sachi. Eksakto namang
tumigil sa harapan ng campus ang service car ni Julianna. Lalapitan na sana ito ni
Walter nang maagap siyang
pigilan ni Sachi.
"Sandali lang, 'Tol. Ako na. Kung makikita ka niya sa ganyang hitsura ay baka
makahalata kaagad 'yon,
biglang umiwas. Chill ka lang, sundan mo na lang kami ro'n sa Cafeteria de Asis
after ten minutes. Madalang
ang mga kustomer na pumapasok do'n kaya makakapag-usap kayo."
Nagngingitngit man ay sinunod na lamang ni Walter ang suggestion ni Sachi. Pinilit

niyang i-relax ang
kanyang facial muscles. Sampung minuto ang pinalipas niya bago sumunod sa Cafeteria
de Asis. Kaagad
niyang nakita sina Sachi at Annie na halos nasa pinakasulok ng cafeteria. Mukhang
kabubukas pa lang ng
cafeteria kaya sila pa lang ang mga naroroong kustomer.
Halatang nasorpresa si Annie nang makita siya. Kung dati'y matamis ang ngiti nitong
sumasalubong sa kanya,
ngayon ay parang nakaismid ito na nag-iwas ng tingin.
P 32-4
"Ano ang kailangan mo?" supladang tanong nito. Magka-krus ang dalawang braso sa
tapat ng dibdib. Ni hindi
kakikitaan ng pagsisisi ang anyo sa kasalanang ginawa.
"Ikaw? Ano ang atraso ko sa'yo para sirain mo kaming dalawa ni Annika?"
"Sirain? Ikaw mismo ang gumawa ng bagay na ikasisira mo."
Nakuyom ni Walter ang kamao. "Kung hindi ka lang babae..."
"Kung hindi lang ako babae ay ano--susuntukin mo ako? Go ahead. Tinitiyak ko sa'yo,
walang matinong
eskuwelahan ang tatanggap sa'yo sa sandaling saktan mo ako."
"Napakabulok pala talaga ng pagkatao mo," nagngingitngit-naluluhang sabi ni Walter.
"Alam mo bang dahil
sa ginawa mo ay muntikan ng mamatay si Annika?"
Natigilan ito. "K-kalokohan. Gusto mo lang akong k-kunsensyahin."
"Meron ka ba no'n?" nanginginig ang dalawang nakatikom na kamao ni Walter sa hindi
mapakawalang galit.
"'Tol." Hinawakan ni Sachi ang magkabilang braso niya.
"Tinangkang magpakamatay ni Annika dahil akala niya... a-akala niya pinagtaksilan
ko siya."
www.ebook-converter
"I-I saw you with my own two eyes."
"Puwes, hindi lahat ng nakikita ng mata ay totoo!"
"N-no. Gusto mo lang i-ibunton sa akin ang sisi sa nangyari kay Annika."
"Put...'na! Sana nga, sana nga ako ang may kasalanan. Sana nga guilty ako sa
iniisip niyang ginawa ko. Pero,
putsa. Malinis ang kunsensya ko. Missed na missed ko na siya. Kung puwede ko lang
tawirin ang
kinaroroonan niya araw-araw, ginawa ko na. Bawat araw na dumadaan ay bilang na
bilang ko. Sa tuwing
sasapit ang hapon ay natutuwa ako, dahil ibig sabihin malapit na namang gumabi.
Panibagong araw na naman
ang darating. Mababawasan na naman ng isang araw ang ipaghihintay ko sa kanya bago
ulit kami magkita.
Kaso ang lupit mo, muntik pang mawala sa akin ang babaing mahal na mahal ko..."
"Walter, 'Tol. May kasalanan din ako. Ako ang kumuha ng cellphone mo."
Hindi kaagad naka-react si Walter sa sinabi ni Sachi.
"Pakiulit nga ang sinabi mo?"
"Ako ang kumuha ng cellphone mo. Kung galit ka kay Annie ay dapat ka ring magal--!"
malakas na bumiling
ang mukha ni Sachi nang dalawang magkasunod na suntok ang pinadapo ni Walter dito.
Napatili si Annie sa pagkagulat. Susundan pa sana ni Walter ang ginawa kay Sachi
ngunit humarang na si
Annie.
"Enough, enough! Binayaran ko siya para gawin 'yon. I also blackmailed him kaya
wala siyang choice kundi
P 32-5
ang sumunod sa utos ko."
Hindi na natagalan ni Walter na makasama ang dalawa. Sa galit niya ng mga oras na
iyon ay baka makapatay
siya. Sukbit ang bag ay lumabas na siya ng cafeteria. Hindi siya makapaniwala na
ang taong itinuring niyang
matalik na kaibigan ay isa palang ahas.
-
anoher update, my frozen darlings :)

salamat sa mga feedbacks doon sa previous chapter.I really appreciate it, muah,
muah!
frozen_delights
www.ebook-converter
aba willa gusto mo atang magkaron ng baby number 3 ngayong gabi. ????????????
P 32-6
Let Her Go
21.4K 741 231
by frozen_delights
"Well, you only need the light when it's burning low. Only miss the sun when it
starts to snow. Only
know you love her when you let her go." P assenger
.
Chapter Thirty-Two
"ZEKE, this is a very pleasant surprise," nakangiting sumalubong sa kanila ang
isang babae na humigitkumulang ay nasa early forties marahil ang edad.
Magiliw iyong bumeso kay Zeke. Sinasadya man o hindi ay parang nainis si Willa nang
bahagyang dumikit
ang dibdib ng babae sa kanyang asawa.
"Look at you. How long has it been?" sinipat pa nito ang kausap na tila may
pagkamangha. O pagnanasa?
"Six years?"
www.ebook-converter
"Yes, you're right."
Gusto ng tumikwas ng kilay ni Willa sa usapan ng dalawa. Para yatang nakalimutan na

ng mga ito na naroroon
siya. Nakakahiya naman, mukhang kalabisan na siya sa eksena.
"Oh, by the way, this is my wife, Willa."
Uy, naalala siya.
Pinagdaop ni Zeke ang kanilang mga palad. Na kung hindi niya lamang naawat ang
sarili ay muntikan na
niyang iwaksi.
"Honey, si Mrs. Evita Madrigal."
"Hello," nakangiting bati ng babae.
Hindi magawang ibalik ni Willa ang magiliw nitong ngiti kaya tipid lang siyang
tumango matapos nitong
ibeso.
"Have a seat," she welcomed them in her very spacious living room.
Isang naka-unipormeng katulong ang lumapit dito. Kaagad itong humingi ng

refreshments para sa kanila.
"So, to what do I owe the pleasure of your presence in my humble home?" anang
kanilang host.
In fairness, the older woman looks so graceful and elegant. She sits on her chair
like it was a throne instead
of an expensive armchair.
P 33-1
"Si Julianna. Gusto sana namin siyang makausap."
Ang kanina'y magiliw na ekpresyon ng babae ay biglang naging guarded.
"Is this about Sandra?" tanong nito.
"No, I--"
"Paano niyo ho naisip na may kinalaman kay Mrs. Sandra Lee ang pakay namin sa
inyo?" deretsang tanong ni
Willa.
Saglit na parang pinag-aralan ng babae ang ekspresyon niya bago ito sumagot.
"She came to my daughter several months ago. Inutusan niya ang anak ko na gumawa ng
paraan upang
pagkasirain si Annika at ang kanyang nobyo. Naniniwala si Sandra na oportunista ang
nobyo ng anak niya at
sinasamantala nito ang pagkahumaling ni Annika."
Napakuyom ang mga palad ni Willa. Hindi na nila kailangang marinig ang panig ni
Julianna.
Tumayo na siya at magalang na nagpaalam kay Evita Madrigal. Sa mga oras na iyon ay
gusto niyang puntahan
si Sandra upang komprontahin. Ayos na iyong nilait-lait nito ang pagkatao niya.
Pero iyong pati ang kapatid
niya ay makatikim ng kawalanghiyaan nito ay hindi na yata tama. Hindi ito patas
kung lumaban. Palibhasa ba
mahirap lang sila. Isang krimen na ba ngayon ang maging dukha?
www.ebook-converter
Sa sobrang galit ay hindi niya namalayang umiiyak na pala siya.

"Honey, it's okay, it's okay. Let it all out," kinabig siya ni Zeke.
She was shaking uncontrollably. Ang mga impit niyang hikbi ay nauwi sa ungol. Galit
na galit siya. At sa
parehong pagkakataon ay naaawa siya kay Walter. Nakakuyom ang mga kamay niya habang
mahigpit siyang
yakap ng asawa.
"I will tell Annika. Ako na mismo ang maglilinaw sa kanya ng mga nangyari."
"No."
Nagtaka si Zeke sa sagot niya. Kinalma niya ang sarili. Inabot ni Zeke ang kanyang
mukha at tinuyo ang
kanyang mga luha.
"Sa palagay ko ay tama lang na matapos na ang lahat sa kanila."
"Willa."
"Kahit ano pang pagpupursige ang gawin ng kapatid ko, alam kong walang ibang
patutunguhan ang kanilang
relasyon. Napakayaman ni Annika. Malampasan man nila ang pagsubok na ito, alam kong
isang araw ay
makakagawa pa rin ng paraan ang Mommy mo para tuluyan silang magkalayo. Kahit nga
ako ay natatakot na
isang araw, paggising ko ay tapos na rin tayo..."
"Don't say that!" marahas siyang kinabig ng asawa.
P 33-2
Halos madurog ang mga buto niya nang buong higpit siya nitong yakapin.
"I love you. At kahit anong mangyari ay walang puwedeng maghiwalay sa ating dalawa.
Tandaan mo 'yan."
Napahagahulhol si Willa sa dibdib ng asawa.
"I love you. I love you so much. And nothing will tear us apart, not even my own
mother."
~0~
DUROG na durog ang pakiramdam ni Walter. Gusto niya sanang makausap si Annika. Ang
i-comfort ito at
tiyaking kailanman ay hindi niya ito magagawang ipagpalit sa iba. Pero alam niyang
sa mga oras na iyon ay
baka nasa ospital pa ito at nagpapagaling.
Hindi siya makapaniwala na may mga taong kaparis ni Julianna. O ni Sachi. Kung
pinuwersa lamang ni
Julianna si Sachi para gawin ang utos nito, isang palaisipan sa kanya kung ano ang
naging motivation ni
Julianna para sirain ang relasyon nila ni Annika. Talaga nga kayang may gusto ito
sa kanya tulad ng madalas
sabihin ni Sachi? Pero siya na rin ang umawat sa sarili na pag-isipan pa ang bagay
na iyon. May mga tao nga
yatang sadyang hindi masaya kapag nakikitang maligaya ang iba.
www.ebook-converter
Napatingin siya sa hawak na cellphone. Muli na naman siyang dinalaw ng

pangungulila. Dati, sa mga oras na
iyon ay magkausap na sila ng nobya. Ito ay bagong gising habang siya ay naghahanda
na ng kanyang hapunan.
Malambing pa itong magtatanong sa kanya kung ano ang ihahanda niya. Na kapag
nalamang mga paborito nito
ang niluto niya ay malulukot ang ilong. Magrereklamo na nami-missed na nito ang
luto niya at gustong-gusto
na nitong umuwi upang magkasama na sila.
Ah, sana ay hindi na lang niya ito kinumbinsing umalis. Sana ay masaya pa silang
magkasama...
Napasubsob siya sa dalawang palad at tahimik na umiyak. Dahil kahit sinasabi niya
iyon sa sarili, alam
niyang kung muling mauulit ang mga pangyayari ay iyon pa rin ang magiging desisyon
niya.
"Walter."
Mariing ipinikit ng binata ang mga mata nang marinig ang boses ng Ate Willa niya
kasabay ng mga katok sa
labas ng pinto ng bahay.
"Walter, alam kong naririyan ka sa loob. Buksan mo ang pinto. Mag-usap tayo."
Ayaw na sana itong pagbuksan ni Walter. Gusto niyang mapag-isa. Pero dahil gabi na
ay naisip niyang hindi
ito aalis hangga't sila nagkakausap.
Huminga siya nang malalim at pinahiran ang luha sa magkabilang pisngi. Inut-inot
siyang tumayo mula sa
pagkakasalampak sa sahig. Kanina pa siya nakauwi. Hindi niya pinasukan ang lahat ng
klase niya sa araw na
iyon pagkatapos niyang komprontahin sina Julianna at Sachi. Wala pa ring laman ang
sikmura niya mula
almusal. Pero parang hindi siya makaramdam ng gutom. Mas nangingibabaw kasi ang
sakit sa loob niya kaysa
sa pagkalam ng tiyan.
P 33-3
"Walter."
Binuksan niya ang pinto. Tulad niya ay parang galing din sa pag-iyak ang
nakatatandang kapatid. Mabilis na
pumaikot ang mga braso nito sa kanya at mahigpit siyang niyakap. Sinikap niyang
kontrolin ang emosyon para
maipakita rito na ayos lang siya. That somehow, he's coping.
"G-gabi na, Ate. Baka hanapin ka n-ng mga bata."
"Ayos lang sila. Naroroon si Zeke. Kumain ka na ba?" may pag-aalalang tanong nito
nang sipatin ang mukha
niya.
"Busog pa ako."
"Busog? Bakit, ano ba ang niluto mo?"
"Ate."
Dumiretso ito sa kusina at nagbungkal doon.
"Eh, wala ka namang lutong pagkain dito, paano kang nabusog?" Nagsimula itong
maglabas ng mga lulutuin
mula sa fridge.
www.ebook-converter
"Ate."
"Relax ka lang. Na-missed kita. Kahit ngayon lang ulit, hayaan mong ipagluto kita
ng pagkain."
Hindi na lang siya komontra. Alam naman niyang masama itong kinokontra. Nampipingot
ng tenga.
"N-nag-away ba kayo ni Kuya?"
"Nag-away? Hindi. Kasi ako lang naman ang nang-aaway sa kanya," bahagya itong
napangiti. "Atsaka,
kailangan bang mag-away kami para puntahan kita rito at ipagluto?"
Tumahimik na lang siya. May ilang sandali na ang ingay lamang na maririnig ay ang
pagtsa-chop ni Willa ng
mga sangkap na gagamitin sa putaheng inihahanda nito. Nakasalang na ang kanin at
hinintay na lamang nito
iyong kumulo.
"Pumunta nga pala ako kanina sa school niyo. Hindi ka raw pumasok."
"N-ngayon lang naman, Ate."
"Sana hindi na maulit 'yon. Ayaw kong pabayaan mo ang iyong pag-aaral. Kahit anong
mangyari ay gusto
kong makapagtapos ka. Gawin mo ang lahat ng pagpupursige para makarating ka sa
itaas. Dahil gusto kong
pagdating ng araw, ay maging karapat-dapat ka sa babaing mahal mo."
"Ate..."
"Sa palagay ko ay hindi pa ito ang panahon para sa inyo ni Annika," mahinang sabi
nito na bahagya lamang
nakaabot sa pandinig ng binata.
P 33-4
Maang na napatingin si Walter sa kapatid.
"A-ano ang ibig mong sabihin."
"Let her go, Walter. Kalimutan mo na muna siya."
"Hindi. Hindi ko kaya, Ate. Iba na lang, iba na lang ang hilingin mo sa akin. Huwag
lang ang kalimutan si
Annika."
"I think it's for the best. Hayaan mong ang panahon ang magpasya kung talagang para
kayo sa isa't isa."
"Hindi ko kaya..."
Tinawid ni Willa ang mesang naghihiwalay sa kanila at mahigpit siyang niyakap ng
kapatid. Ito man ay
umiiyak na rin.
"Kayanin mo. Sa ngayon ang pagmamahal na sinasabi mo para kay Annika ay maituturing
na salita lamang.
Magsumikap ka. Patunayan mo na kaya mong makarating sa itaas para maging karapat-
dapat sa kanya."
"Paano kung hindi ko magawa?"
www.ebook-converter
"Then you are not really worthy of her love..."

-
the end.
or not :)
next chap is the third part. hinati-hati ko po talaga siya. first part 'yong
development ng love story nina
Annika at Walt. second part, 'yong separation at challenges. then last part ay
'yong pagkikita nila
P 33-5
after several years. pasensya po kung ma-hold muna ang story na ito, depende pala
kung may mga
mentions dito ng event sa buhay ni Vincent. supposedly, sa present time nina Annika
at Walt ay
concluded na ang story nina Vincent at Krista. the question is, however, will it be
a happy ending or
sad?
frozen_delights
www.ebook-converter
?????? aaaawww na-touch ako sa eksena ng magkapatid. ate na nanay parin si willa
kay walter kahit damulag na. nagrerebelde ang kalooban
ko hindi ko matanggap yung point ni willa kahit na a part of me agrees andami kong
naiisip na arguments. unang una bakit yung status pa rin ng
buhay nila ang main reason? bakit parang ang dating hahayaan na lang nila si sandra
lee to win over them? sabihin na nating magsumikap si
walter and becomes rich, sa description ng riches ni annika parang kailangan mong
maging henry sy para matapatan sya. isn't it enough that
walter is an honorable young man with a bright future ahead. tingin ko malalampasan
nya sa sariling sikap ang kahirapan, might even become a
businessman but let's face it kung hihingin nilang pamantayan ay yung katulad ng
estado ni annika that's just too unfair. besides hinihingi ni willa
na hayaan na lang ang time na magdecide for them, my mind said nooooooo, at least
man lang sana ma-clear ni walter na hindi sya nag-cheat
kay annika hindi lang para kay walter para na rin sa peace of mind ni annika.
P 33-6
Fake Love
11.4K 743 105
by frozen_delights
"For you, I could pretend like I was happy when I was sad
For you, I could pretend like I was strong when I was hurt."
BTS
.
Chapter Thirty-Three
SEVEN years later...

PAGKARAAN ng pitong taon ay hindi makapaniwala si Annika na nakabalik na rin siya
ng Pilipinas. Painful
memories came rushing back inside her head. But she mentally shakes them off.
According to her shrink,
rumination increases emotional distress. Pagkatapos ng muntikan na niyang
pagpapatiwakal seven years ago
ay sumailalim siya sa counseling. Nag-focus din siya sa kanyang pag-aaral. Pagka-
graduate ay nag-tour siya
sa buong Europe, regalo niya sa kanyang sarili. After touring Europe ay inasikaso
naman niya ang mga
ipinamanang ari-arian ng kanyang ama. She also owns a private jet, a winery in
California, three apartment
buildings--one in New York, in Los Angeles and in London--and a private estate in
Italy.
www.ebook-converter
She decided to sell her private estates in Italy and her apartment building in
London. She's a New Yorker,
after all. Somosyo siya sa kapatid na si Vincent sa modeling agency nito na ang
main base ay nasa Manila.
Meron din sila sa Milan at sa New York. Siya ang namamahala sa branch nila sa New
York. Sa loob ng
dalawa't kalahating taon isinubsob niya ang atensyon sa pangangasiwa ng agency. And
now, utang niya iyon
sa kanyang sarili. Ang umuwi sa Pilipinas para harapin ang multo ng kanyang
kahapon. Kasama na siyempre
roon ang bakasyon. At the same time, para mamahagi ng tulong sa mga less fortunate
sa ilang lugar sa
Pilipinas na tila nakaligtaan na ng gobyerno.
Matagal na niyang plano ang bagay na iyon. Ang pinagbentahan niya ng private
estates sa Italy ay balak
niyang ipamudmod sa kawanggawa. Ganoon din ang gawain ng kanyang ama noon.
Sinusundan niya lamang
ang mabuting halimbawa nito. Nakahanda na ang lahat bago pa man siya bumalik ng
Pilipinas.
Balak niyang pagkalooban ng libreng pabahay ang limampung pamilya sa isang mahirap
na sitio. Katulong
niya sa programang iyon ang dalawang kapatid. Si Zeke ay magbibigay ng libreng
medical check-up at
tulong-pangkalusugan sa limampung pamilyang iyon. Samantalang si Vincent naman at
ang mga kaibigan
nitong sina Sean at Teagan ay tutulong para sa isang sustainable livelihood project
upang may mapagkunan ng
maayos na mapagkakakitaan ang mga pamilyang napili nilang tulungan.
Malaking proyekto iyon. Kaya ang maikling bakasyon niya ay posibleng tumagal ng
anim na buwan. O baka
higit pa.
Nagpalinga-linga siya sa paghahanap ng mga pamilyar na mukha sa arrival area. Alam
ng pamilya niya na
uuwi siya ngayon.
"Annika."
P 34-1
Parang saglit na itinulos si Annika nang makita ang tumawag sa pangalan niya.
"M-Mommy."
For seven years ay tatlong beses pa lamang itong nakabisita sa kanya. Dati naman
siyang malapit sa kanyang
ina. Pero nagbago ang lahat magmula nang mangyari iyong incident sa buhay niya na
may kaugnayan kay
Trevor.
"How are you, darling?" Sinalubong siya ng isang mainit at mahigpit na yakap ni
Sandra.
"Hi, Mom. I'm good, you?"
"Better than good," nakangiting tugon nito.
Hinayon niya ng tingin ang kabuuan nito. She looked older, pero hindi maikakailang
maganda at sopistikada
pa rin itong tingnan. Taglay pa rin nito ang pambihirang elegance at grace na
bihira ng makita sa mga babaing
kaedaran nito.
"Let's go. The car is waiting."
"Sina Kuya Zeke?" Hindi naman sa ayaw niyang sumama sa kanyang ina, pero ayaw naman
niyang
maghagilap ang mga ito sa kanya tapos wala siya.
www.ebook-converter
"They already know I'm picking you up. Huwag kang mag-alala, isang araw lang naman
ang hiningi ko sa
kanila para makasama ka. I heard you want to have your own place. Don't worry
because they already
prepared everything down to the last detail."
"Okay."
Sumama na nga siya sa ina. Kinuha niya mula sa kanyang shoulder bag ang shades
dahil nakita niyang
katirikan na ang araw sa labas. Nang magtaas siya ng tingin ay isang pamilyar na
mukha ang nasulyapan niya
kasabay ng mga passengers na papalabas ng arrival area.
Napaawang ang mga labi ni Annika. Saglit na tumigil ang kanyang paghinga. Tila
maging ang pintig ng
kanyang puso ay tumigil din.
Walter...?
Nanlabo ang kanyang paningin at biglang nagsikip ang kanyang dibdib sa biglang
dagsa ng magkakasalungat
na damdamin.
"Annika, are you okay?" worried na tanong ng kanyang ina. "Nahihilo ka ba, anak?"
Sa muli niyang pag-angat ng tingin ay naglaho na ang taong 'yon. Tulirong

nagpalinga-linga siya. Nasaan na
ito? O ilusyon lamang ba ito kagaya ng mga nararanasan niya noong nasa America pa
siya?
Not again, saloob-loob ni Annika.
P 34-2
Ilang beses na bang nangyari sa kanya iyon, ang maipagkamali si Walter sa karamihan
ng mga tao?
Bigla niyang natutop ang noo.
"Anak?"
"U-umalis na po tayo, Mommy," mabilis niyang isinuot ang kanyang shades upang
maitago ang pangingilid ng
kanyang mga luha. Get a grip! paalala niya sa sarili.
Nang makalulan sa naghihintay sa kanilang sasakyan ay isinandal ni Annika ang
sarili sa upuan at huminga
nang malalim.
"I know you're tired from the long flight. Mahaba-haba ang biyahe natin, get some
sleep para
makapagpahinga ka."
Tumango na lang siya. Sinasabi ng utak niya na imposibleng si Walter ang nakita
niya kanina. Pero ang puso
niya ay makulit na ibinubulong na totoo iyon. Na tulad niya ay nakabalik na rin ng
Pilipinas si Walter. Ang
huling balita niya kasi rito ay sa Japan ito nagtatrabaho at may ilang taon na rin
itong hindi umuuwi ng bansa.
Palagi niyang sinasabi sa sarili na hindi na niya ito dapat pang isipin o ang
alamin ang mga bagay-bagay na
may kinalaman dito. Dahil ang pag-ibig na ipinakita nito sa kanya ay huwad at tulak
lamang ng paghihiganti.
Na gaano man kaganda ang alaala ng mga pinagsamahan nila ay hindi naman iyon totoo.
He played her.
Mariin niyang kinagat ang kanyang lower lip para mapigilan ang paghikbi.
www.ebook-converter
Naramdaman niya ang paggagap ng kamay ng ina sa isa niyang palad.
"Mukhang pumayat ka mula nang huli tayong magkita. Ipagluluto kita ng paborito mo."
"Y-you will?" muntik ng pumiyok ang kanyang boses. "I thought you hate the smell of
garlic and onions."
"For my baby, I won't mind. Ngayon na lang kita maipagluluto ulit."
Hindi na lang siya nagsalita pa at baka mapansin ng ina ang nangyayari sa kanya.
Ipinikit niya ang mga mata
at hinayaan ang sariling kumuha ng comfort sa mainit nitong kamay nakahawak sa
nanlalamig niyang palad.
~0~
"TITO Walt!"
"Prinsesa ko," tuwang sinalubong ni Walter ang tumatakbong si Samantha.
Muntik ng humulagpos ang pagkakasukbit ng knapsack sa balikat niya nang humampas

ang may kanipisang
katawan ng pamangkin nang dambahin siya nito ng yakap. Ang laki na ng pamangkin
niya. Five years old pa
lang ito mula nang umalis siya at mangibang-bansa para magtrabaho. Ngayon ay halos
dalagita na ito.
"I've missed you, Tito Walt," nangunyapit ang mga braso ni Samantha sa leeg ng
tiyuhin.
"Ako rin, prinsesa." Pinupog ni Walter ng maliliit na halik sa mukha ang pamangkin
saka ito marahang
ibinaba.
P 34-3
Hindi naman nagtagal at nakita niya ang papalapit na mag-asawang Willa at Zeke.
Kasama ng mga ito ang
magpipitong taong gulang na si Isaiah at ang five year-old na si Jessica. Halos sa
social media na lamang
niya nasubaybayan ang paglaki ng dalawang bata. Hindi tulad ni Samantha na mula
baby hanggang sa
magkaisip ay kilala siya.
"Welcome home, little brother," nakangiting bati ni Willa sa bunsong kapatid.
Masayang kinabig ni Walter ang kapatid at mahigpit na niyakap.
"Na-missed kita," maluha-luhang sambit ni Willa nang hagurin ang mukha ng kapatid
matapos pawalan nito.
"'Sus, drama naman talaga ng Ate ko. Kahapon lang magkausap tayo sa Skype."
"Tse. Siyempre, iba pa rin 'yong personal. Grabe, lalo ka yatang pomogi, ah."
"Tsk, pogi naman na talaga ako kahit noon pa. Ikaw lang 'tong walang kabilib-bilib
sa pinakapaborito mong
kapatid."
"Pinakapaborito? Siraulo, may choice ba ako?"
"Kaya nga, di ba? Nag-iisa lang 'to kaya itodo mo na ang boto."
www.ebook-converter
"Baliw." Pagkatapos ay muli na naman itong tumitig sa kanya at hinagod ang kanyang
mukha.
"Ate, tama na. Baka magselos na si Kuya Zeke."
Nakurot siya nito sa tenga.
"Aray, aray. Ate, wala ka pa ring pagbabago."

Nakangiting lumapit sa kanila si Zeke buhat ang bunsong si Jessica. Ang cute ng
pamangkin niya, para rin
itong si Samantha. Ang kaibahan lamang ay mukhang pampered nang husto ang isang ito
dahil limang taon na
may nakasalpak pang feeding bottle sa bibig. Ang batang si Isaiah naman ay mukhang
little Einstein.
Napakabata pa ay may suot ng salamin. Tahimik lang din at mukhang aloof pa sa
kanya.
"Welcome back. Are you staying here for good?" tanong ng bayaw niyang si Zeke na
banayad siyang tinapik
sa likuran.
"Hindi pa ako sigurado, Kuya. Six months lang ang ibinigay na bakasyon sa akin ng
kompanya. Hindi pa
naman ako pumipirma ng panibagong kontrata pero nasa akin na ang desisyon kung
babalik pa ako sa kanila."
"Looks like you're doing well."

"Ayos lang."
Napangiti ang brother in-law niya na parang sinasabing higit pa sa 'ayos lang' ang
takbo ng buhay niya.
Financially, masasabi niyang nakaaangat na siya sa isang middle class na Filipino.
Pero kung ikukumpara sa
P 34-4
estado ng bayaw niyang sina Zeke at ng kapatid nitong si Vincent, wala pa rin siya
sa kalingkingan ng mga
ito.
"Tayo na, para makapagpahinga ka. Sa bahay na natin ituloy ang kuwentuhan."
"Gusto ko sanang dumeretso sa bahay," ang sarili niyang bahay ang ibig niyang
tukuyin. Iyong bahay na
pundar nila noon ng kanyang Ate Willa, na eventually ay pinalakihan niya habang
nasa ibang bansa siya.
"Sure, sure. Doon ka naman talaga namin balak na ihatid dahil maraming bisita ang
naghihintay sa'yo."
"Bisita?"
"You'll see."
Napangiti lang siya ng tipid. Isang tao lang ang gusto niyang maging bisita sa mga
oras na iyon. Isang tao na
sa palagay niya ay malapit na niyang makita.
-
hayan, patikim na chapter :)

vomments, ha? a token of appreciation man lang. haha!
www.ebook-converter
napaka-demanding naman ng author na itow, saloob-loob ni reader.

I'm a little under the weather because of migraine.
'nyways, thanks in advance!
frozen_delights
Army ka ba, author? Hahaha. Naiintriga po ako. Si Jungkook protrayer. Tapos po yung
ibang chapter titles names ng songs nila like dope, fire,
love maze, fake love, truth untold. Hahahahaha. S isang sulyap mo ay nbihag aq..??
P 34-5
I'm Fine
12.8K 660 88
by frozen_delights
"I'm feeling just fine, fine, fine. I'll yell it out myself. Casting a spell on
this repeating nightmare. I'm
feeling just fine, fine, fine."
BTS
.
Chapter Thirty-Four
MAHABA ang biyahe. Tatlong oras na mahigit. Pero dahil Linggo at hindi rush hour,
maluwag ang daloy ng
mga sasakyan sa gitna ng kalsada. Habang tumatakbo ang sasakyan ay paminsan-minsang
kinakausap ng
bayaw at ng kanyang Ate Willa si Walter. May driver na kasama ang mga ito at isang
yaya. Magkatabi sa
unahan ang dalawang empleyado habang nasa gitna naman ang mag-asawa at
napapagitnaan si Isaiah. Ang
bunsong si Jessica ay kapit-tuko sa ama. Katabi niya sa likuran si Samantha.
Nakasandig ang ulo sa balikat
niya na mukhang naiidlip na hindi pa man nangangalahati ang kanilang biyahe.
Natutuwa siya dahil sa kabila ng layo nila sa isa't isa ay nanatili ang closeness
nila ng pamangkin.
Kunsabagay ay parang siya na rin ang naging tatay nito noong hindi pa nito
nakikilala ang amang si Zeke.
Naaalala pa niya kung paano siyang mataranta kapag nilalagnat ito at itatakbo niya
sa kanilang brgy. health
center. Tandang-tanda pa niya nang ito'y magngipin. Na sinabayan ng pagtatae't
suka. Na-confine ito ng ilang
araw sa ospital. Nang ilabas nila ay halos buto't balat na. Akala nila ay iyon na
ang pinakagrabeng sakit ng
bata. Pero sumunod doon ay inatake naman ito ng hika.
www.ebook-converter
Pero ngayon, wala sa loob na nilingon ni Walter ang pamangkin. Mukhang malusog na
ito at alaga nang husto.
Kapansin-pansin din ang lalong paghawig nito kay Annika habang lumalaki.
May lungkot at pait na nagpasikip sa kanyang dibdib bago muling ipinukol ang tingin
sa kanilang dinadaanan.
Kumusta na kaya siya? Balita niya ay marami itong manliligaw. Meron pa ngang anak
ng isang Prime
Minister at isang Hollywood actor.
Napangiti siya nang mapakla. Lumayo siya at nagsumikap. Aral sa gabi at trabaho sa
araw para mas tumaas
ang kanyang posisyon at mas maging malaki ang suweldo. Pero mukhang ang isang
hakbang niya para
makaabot man lang sa katayuan ni Annika ay katumbas ng isang milya. Yagit pa rin
siya kung ikukumpara
rito.
A winery in California, tatlong apartment building na ang upa sa bawat unit ay mas
malaki pa sa suweldo ng
isang bigating executive sa Pilipinas, a private jet at isang malawak na lupain sa
Italy. Saan ka pa? 'Tang-'na,
kahit yata pumuti na ang lahat ng buhok niya sa katawan ay imposibleng makaipon man
lang siya kahit na onefourth ng mga ari-arian nito.
"So, Walt, makakuha kaya kami ng diskwento kapag umorder kami ng mga bagong
machines sa Xavier and
Sons Automation through you?" tanong ni Zeke na pumutol sa malalim na pag-iisip ng
binata.
P 35-1
"Wala akong maipapangako, Kuya, pero susubukan ko kung may magagawa ako."
please
"That's good enough for me."
Tipid lang siyang napangiti. Xavier and Sons Automation is an American provider of
industrial automation
and information products headquartered in Dallas, Texas. He works as a robotics and
automation engineer.
Ngunit bago niya nakuha ang posisyong iyon ay kinailangan niyang muling mag-aral
upang mas mapataas ang
antas ng kanyang edukasyon at makasabay siya sa kumpetisyon. Hindi birong hirap ang
pinagdaanan niya.
Maraming beses na naisip niyang sumuko na lang. Pero sa tuwing maiisip niya ang
dahilan kung bakit siya
nagpupursigeng umangat ay kinakalimutan niya ang hirap, pagod at pangungulila.
He's earning one hundred-fifty thousand dollars a year. Lahat ng kita niya ay ingat
na ingat siyang galawin.
Parati niyang sinasabi sa sarili, konti pa. Ilang taon pa at bakasakali,
bakasakaling makahabol din siya.
Nang maka-graduate siya sa kolehiyo ay ipinadala siya ng kompanyang pinag-OJT-han
niya sa Japan.
Nagtrabaho siya roon nang wala pang isang taon. Nagkaroon kasi ng recession at isa
siya sa mga nanganib na
mawalan ng trabaho. Naisip niya, hindi siya puwedeng umuwi ng Pilipinas. Hindi pa.
Then his manager Mr.
Yumizawa put a good word to his friend in Xavier and Sons Automation. Mabilis
nitong ipinaasikaso ang
mga dokumento niya at kaagad siyang lumipad patungong US para sa kanyang bagong
trabaho.
www.ebook-converter
Malungkot na mahirap ang naging buhay niya. Minsan, kapag hindi na niya kayang
tiisin ang lungkot
bumibiyahe siya ng anim na oras para lang mabawasan ang nararamdamang pangungulila.
"Naku, baka manibago ka sa madadatnan mo," ani Willa na pumukaw sa daloy ng isipan
ni Walter. "Malinis
na 'yong lugar natin. Marami ng kabahayan doon na magaganda at concrete. Nag-
improve na ang mga kalsada
at malinis na ang mga eskinita na dati ay marami kang makikitang istambay na nag-
iinuman at mga babaing
nagtsitsismisan."
"Mabuti naman at mukhang natutukan na ng local government," aniya. Inayos niya sa
pagkakasandal si
Samantha nang bahagyang lumungayngay ang ulo ng pamangkin.
"'Yon ang nangyayari kapag bago na ang mga nakaupo sa posisyon. Akala ko nga noong
una, pakitang-gilas
lang ang mga pagbabago ro'n, eh. Pero so far, nagtuloy-tuloy naman. May curfew na
rin kaya wala na
masyadong pakalat-kalat na kabataan sa kalye."
Patangu-tango lang si Walter sa mga ikinukuwento ng kapatid. Hindi nagtagal at
lumiko ang sinasakyan nila
sa isang kalsada mula sa main road. Pumasok iyon sa isang one-way street. Unti-
unting naging pamilyar kay
Walter ang mga dinadaanan nila. Pero tulad nga ng sinabi ng Ate Willa niya, nag-
improve na ang dati'y
maituturing na iskwater na tinirhan nila.
"We're here," anunsyo ni Zeke.
Humimpil ang sasakyan sa tapat ng isang bahay. Ang kanyang bahay.

P 35-2
Simple ngunit moderno. Malalaking salaming bintana ang gusto niya dahil mas gusto
niyang maliwanag ang
loob ng bahay.
Naunang umibis ang mag-asawang Zeke at Willa. Inalalayan ni Walter si Samantha.
Hinaplos pa niya ang
mukha ng pamangkin dahil parang naiidlip pa ito.
"Prinsesa, 'andito na tayo."
"I'm awake now, Tito Walt."
Ibinaba ng driver ang katamtaman niyang luggage kasunod nilang mag-tiyo.
May munting ngiti sa labi na hinayon ng tingin ni Walter ang kabuuan ng bahay.
Hindi na niya mabakas ang
dating hitsura ng kubo nila roon. Malaki na nga ang naging improvement ng lugar
nila. Wala na iyong ilang
giray na kabahayang malapit sa kanila. Ang dating bahay ni Lolo Tiyago ay parte na
ng propriedad niya.
Nabili na niya ang kabuuang lupa ng matanda. Namatay ito three years ago. At dahil
sa ibang bansa na
naninirahan ang mga anak nito, ipinagbili na lamang ang mga naiwang lupain ng
yumao. At iyon ngayon ang
malawak na lupaing nasasakupan ng bakuran niya.
Pantay-dibdib lamang ang taas ng konkretong bakod kaya tanaw ang mga punong
nakatanim sa loob.
May bigla siyang naalala.
www.ebook-converter
"Ate, 'yon bang punong sinabi ko sa'yo ay hindi mo ipinaputol?"

"Bakit hindi muna tayo pumasok sa loob para makita mo?"
They went inside the house gaya ng mungkahi nito. Pagpasok nila ay sinalubong siya
ng isang malaking
banner.
Welcome back, Boss Pogi!
Tuwang iniligid ni Walter ang tingin sa mga pamilyar na mukhang naroroon. Same
faces but definitely, older.
At hindi tulad niya, karamihsn sa mgs ito ay mukhang mga pamilyado na.
"Egay, Hapon," nakangiting kamayan at tapikan sa likod ang naging bati niya sa mga
ito. "Nog-nog,
wa alanganin na yata sa'yo ang tawaging Nog-nog."
"Tisoy na, Boss Pogi," natatawang sabi nito.
Nagkatawanan sila.
"Brando," mahigpit niyang niyakap at tinapik sa balikat ang kaibigan. "Pusang gala
ka, sabi mo pupunta ka ng
Cebu?"
"Pumunta nga ako ng Cebu. Ibinili kita ng lechon."
Tawanan na naman sila. Sina Egay at Brando ay pareho ng may asawa. Samantalang sina
Hapon at Nog-nog
ay searching pa raw.
P 35-3
"Mukhang tatanda ng binata ang mga 'yan," pambubuska ni Egay.
"Bakit naman?" tanong niya.
"Kasi 'yong hinahanap nila, nagtatago na. Malabo na nila 'yong makita."
"Ulol, parang hindi pa namin alam. Tinutukan mo lang 'yang misis mo," sabi ni Nog-
nog.
Natawa lang ang asawa ni Egay, si Leny. Maganda ang babae. Walang mag-aakala na
makakagusto ito sa
isang tulad ni Egay na mukhang laging sabog kahit hindi naman drug addict.
"Kaya nga huwag ka ng maghanap, manutok ka na lang din," pakiki-ayon ni Egay sa
biro.
"Mas malupit ang teknik ni Boss Brando, hokage moves," ani Hapon.
"Hindi, ah. Pinikot lang ako nitong si Chel," tukoy ni Brando sa asawang si
Ruschelle.
"Loko mo. Kung hindi ka nga umiyak hindi mo pa ako mapapa-oo."
"Nagkakabukingan, ah," kantiyaw ni Egay.
"Chel, naman, huwag mong sirain ang image ko," naggalit-galitan kunwa si Brando sa
asawa.
www.ebook-converter
"Ay, sorry, labs. Para sa kaalaman niyong lahat, tigasin 'yang asawa ko."
"Tigasing tagaluto, tagalaba at tagalinis," ani Nog-nog.
Hagalpakan na naman sila ng tawa.
Natutuwa si Walter dahil ang dalawa rin ang nagkatuluyan sa hinaba-haba ng taguan
ng damdamin ng mga ito.
At sa kasalukuyan nga ay buntis na naman sa ikatlong anak ng mga ito ang babae.
Inaanak niya sa binyag ang
panganay ng mga ito. Nagpa-proxy lang siya. Nagpatuloy at mas lumalim ang
friendship nila ni Brando
through facebook. Ito at ang mga kaibigan nila ang tumulong sa kanya para kahit
papaano ay mabawasan ang
homesickness niya.
Masayang nagpatuloy ang kanilang kuwentuhan sa gitna ng masaganang pagkaing
nakahain sa isang mahabang
mesa. Naka-puwesto iyon sa likuran ng bahay kung saan may pahabang pergola na
ginagapangan ng mga
yellow bell flower. Naroroon din ang ilan nilang mga kapitbahay. Nang ipakilala ni
Walter ang mga kaibigan
niya kay Zeke, akala niya ay maiilang ang mga ito sa kanyang brother in-law. Pero
nagkamali siya. Palagay
na ang mga ito sa bayaw niya na para bang hindi iyon ang unang pagkakataon na
nakasama ng mga ito si
Zeke.
"Nakaka-inuman namin 'yan si Kuya Zeke no'ng ginagawa pa itong bahay mo," paliwanag
ni Hapon. "Siya
raw muna ang sa-sub habang wala ka."
"Cowboy rin pala 'yang si Kuya. Akala namin noong una, eh, suplado," ani Egay.
"Pero no'ng makilala namin
ay ayos din. Marami na nga ang natulungan niyan dito sa lugar natin. 'Yong mga
walang pampagamot ay
tinutulungan niya. Hindi na rin nagkakaubusan ng gamot sa center dahil may regular
silang supply mula sa
pharmaceutical company mismo nina Kuya Zeke."
P 35-4
Tahimik na pilantropo ang pamilya nina Zeke.
Lalo na si Annika, tahimik na dugtong ng isip niya.
Inabot ng gabi ang kasiyahan. Pero bago pa man mag-alas otso ay nagpaalam na ang
kapatid niya at ang
pamilya nito. Pinipigilan pa sana ito ni Walter dahil tatlo naman ang available na
kuwarto sa bahay niya
ngunit babalik na lamang daw ang mga ito sa susunod na araw. May importante raw
kasing meeting ang
bayaw niya kinabukasan.
"Babalik ako sa weekend, Tito Walt, ah. Dito ako matutulog," sabi ni Samantha.
"Oo naman, prinsesa. Ikaw pa ba?"
"Ba-bye."
Hinagkan niyang isa-isa ang mga pamangkin. Ang Ate Willa niya ay mahigpit siyang
niyakap at hinagkan sa
magkabilang pisngi. Napangiti na lang siya.
"Mag-iingat kayo," aniya. Inihatid niya ng tingin ang sasakyan hanggang sa lumiko
iyon sa dulong eskinita.
Hindi naman nagtagal at nagpaalam na ring isa-isa ang mga bisita niya. Pinakahuli
ang apat niyang kaibigan
na tumulong pa sa pagliligpit ng mga kalat bago umalis. At siyempre pa, may kani-
kanyang take home na
lechon ang mga ito.
www.ebook-converter
"Next week na lang ang pasalubong niyo. On the way pa lang 'yong Balikbayan box
ko."
"Walang problema, Boss Pogi," ani Hapon.
"Araw-araw ka naming bibisitahin para hindi mo makalimutan," dagdag pa ni Egay.

"Walang kaso."
"Puwera bukas," sabi ni Brando. "Pagod ka, kaya pahinga ka muna."
"Ayos lang."
"'Yong mga may sabit, hindi na talaga makakabisita sa'yo araw-araw. Kaya kami na
lang nitong si Hapon ang
dadalaw-dalaw sa'yo rito," 'ika ni Nog-nog.
"Malayo pa ang to dos los santos, uy," ani Egay.
"Gago!"
"Basta, susulpot na lang kami rito," sabi naman ni Hapon.

"Ano kayo, kabute?" buska ni Egay.
Hanggang sa makalabas ng bahay ang mga ito ay nag-aasaran pa rin.
P 35-5
"'Tol, text ka lang, ha?" bilin ni Brando. "O, kaya tawag ka na lang kapag me
kailangan ka, marami ka namang
panload, eh."
"Ayos lang ako, huwag kayong mag-alala."
Nang makaalis na ang lahat ay binalot ng katahimikan ang buong kabahayan. Pagod
siya at nakakaramdam ng
jet lag. Pumasok siya sa kanyang silid at nag-shower. Pagkapaligo ay lumabas siya
ng terrace na nakasuot ng
robe habang nagpapatuyo ng buhok. Tinanaw niya ang kanyang paligid. May distansya
mula sa karamihan ang
bahay niya, may pagitan ang mga bahay na malapit. Palibhasa malaking lupain ang
nasasakupan ng property
ni Lolo Tiyago. Ngunit bukod sa bahay niya ay may isa pang bahay na tila nasa may
hangganan ng property
niya. Kung hindi siya nagkakamali, iyon ang bahay na noo'y ipinapagawa ni Dylan.
Ang lalaking pinagselosan
niya nang husto noon at naging bodyguard ni Annika.
Bigla siyang napaisip kung ito ang ngayo'y umo-okupa ng bahay na natatanaw niya.
May ilaw kasi roon.
Naisip niyang maglakad-lakad kinabukasan at bisitahin ang paligid ng nasasakupan
niyang lupain. Isasabay
na niya ang pag-jogging.
-
pambawi sa matagal niyong paghihintay :)

frozen_delights
www.ebook-converter
Ehem . Saan kaya ????????
P 35-6
Her
12K 638 62
by frozen_delights
"All of my wonder, you're the answer. I call you, her, her."

BTS
.
Chapter Thiry-Five
"I'LL be okay, Mom. Tatawagan ko na lang po kayo." Mabilis na hinagkan ni Annika sa
pisngi ang ina nang
sunduin siya ng kanyang Kuya Vincent para ihatid sa bahay na titirhan niya.
Her mother wants to come with her to see her place. Pero tumanggi siya. Malayo iyon
at hindi pa siya
sigurado kung ano ang madadatnan niya. She lived in luxury since she was a child.
Ngayong balak niyang
sundan ang yapak ng kanyang ama ay nakahanda rin siyang mamuhay nang simple kaparis
ng ginawa nito
habang nagsisilbi sa kanyang kapwa.
Habang nagmamaneho si Vincent ay nakatanggap ito ng tawag mula sa asawa.
www.ebook-converter
"Hello, sweet bun. Nakalabas na ba ang mga bata? Yes, we're on our way. See you in
a bit, I love you."
Napangiti si Annika sa sweetness ng Kuya Vincent niya sa asawa nito. Kunsabagay ay

pareho naman ang
dalawa niyang Kuya sa mga asa-asawa ng mga ito. Gayong kung tutuusin bago nakapag-
asawa ang mga
kapatid niya ay kaliwa't kanan ang mga naging babae. Tama rin siguro 'yong nabasa
niya sa isang libro. Na
kapag ang isang lalaking babaero ay napatino ng isang babae, forever na itong loyal
at hindi na maghahanap
ng iba dahil natikman na nito ang laya bago pa man nagpagapos sa kasagraduhan ng
matrimonyo.
Saglit pa at narating nila ang exclusive school na pinapasukan ng bunsong kambal ni

Vincent. Yes, kambal
ulit ang ipinanganak ni Krista. Dalawang cute na cute na batang lalaki, sina Viktor
at Vaughn. Ang buong
akala ng mga hipag niya ay magkakasabay ang mga ito sa panganganak. Ngunit nauna ng
isang linggo si Willa
sa pagsisilang sa bunsong si Jessica.
Hindi pa sila natatagalan sa paghimpil sa harapan ng paaralan ay lumabas na ng gate
si Krista. Kapit sa
magkabilang kamay ang limang taong gulang na kambal.
"Tay-tay, Tay-tay!"
Kaagad na umibis ng sasakyan si Vincent upang salubungin ang kanyang mag-iina.

Bumaba na rin si Annika.
"Annika," masayang nakipagbeso sa kanya ang hipag. "How's your trip?"
"It was okay, Ate Kris. Hi, Vik!" bati niya sa isa sa kambal.
"I'm not Viktor, I'm Vaughn."
P 36-1
"Ay, sorry naman po. Mali-mali si Tita," yumuko si Annika at pinanggigilan ng halik
ang mamula-mulang
pisngi ni Vaughn. Ganoon din ang ginawa niya sa kakambal nitong si Viktor.
Sa totoo lang ay hirap siyang i-differentiate ang kambal. Identical kasi ang mga
ito. Bukod doon ay hindi
naman niya regular na nakakasama ang mga ito. Nakikita niya lang ang mga pamangkin
kapag bakasyon sa
eskuwela, nagbabakasyon ang mga ito ng isang buwan sa New York.
"Let's go." Binuksan ni Vincent ang pinto sa backseat.
"Lipat na ako sa likod, Kuya," aniya. "D'yan na si Ate Kris sa unahan."
"I want to sit with Tay-tay," ani Vaughn. May head sweatband itong suot kaya iyon
ang tinandaan ni Annika.
Parehong nakaputing PE uniform ang kambal. And they both look so adorable.
"Anak, hindi pa puwede, okay? Kapag big boy ka na like Kuya Kristoff, puwede ka ng
maupo sa tabi ni Taytay," malumanay na paliwanag ni Krista.
"How about tomorrow?"
"Hm, not yet."
"Aww. How long, Nay-nay?"
www.ebook-converter
"You'll need plenty of sleep," ani Annika. Noon kapag nangungulit siya sa mga
ganoong bagay ay iyon ang
sinasabi ng nanny niya.
Lihim silang nagkangitian ng hipag.
"Really?" inosenteng tanong ng paslit.

"Yeah. And you need to eat your veggies, too," dagdag pa niya.
"Yuck. I hate veggies," nalukot ang mukha ni Vaughn. "And milk, too."
"I hate veggies, too. But I love milk, like Jess," ani Viktor. Ang huli nitong
tinukoy ay ang pinsang si Jessica.
"Don't worry, kids. May kilala akong ganyan, she also hates veggies," makahulugang
sabi ni Vincent.
Sinimangutan ni Annika ang kapatid. Obviously, siya ang pinatutungkulan nito.
Natawa si Krista. Inayos na nito ang seatbelt ng mga anak.
"Sit and behave, okay? Sasamahan natin si Tita Annika sa magiging house niya,"
bilin pa ni Krista sa kambal
bago lumipat sa front seat katabi ng nagmamanehong si Vincent.
Naupo na rin si Annika sa tabi ng kambal.
"Can we eat first? I'm hungry," ani Vaughn.
P 36-2
"Again? Anak, wala pang fifteen minutes mula nang kumain ka ng bacon sandwich.
Hindi kaya may alaga ka
ng sawa riyan sa tiyan mo?"
"I want kanin, Nay-nay."
"Me, too, Nay-nay. 'Tsaka chicken."
"'Yan naman ang namana sa'yo ng dalawang 'yan. Hindi mabubuhay nang walang kanin,"
naiiling na sabi ni
Vincent sa asawa habang may naaaliw na ngiti sa mga labi. "Daan muna tayo sa
Max's."
Mula sa school ng mga bata ay dumaan sila sa Max's Restaurant.
"Tamang-tama lang ang kain natin dahil mahaba-haba rin ang biyahe. Lunch na," ani
Vincent habang
naghihintay ng kanilang order.
Ang kambal ay nakaupo na. Si Viktor ay inilapat ang mukha sa brasong nakapatong sa
mesa.
"What's wrong, Vik?" hinagod ni Annika ang buhok ng pamangkin.

"I'm tired, Tita. Ang dami naming exercise kanina."
www.ebook-converter
"You're just lazy, easy lang naman ang mga ipinagawa ni teacher, eh," sabi ni
Vaughn.
"Hindi kaya. Ang sakit nga ng paa ko."
"Really, baby? Patingin, baka masikip na ang shoes mo," worried na nilapitan ni
Krista ang anak. "Tanggalin
na lang muna natin ang shoes mo para makapagpahinga ang 'yong mga paa, okay?
Maluwag pa naman atsaka
kabibili lang natin nito last month."
May malambot na emosyong lumukob sa damdamin ni Annika habang pinagmamasdan ang
pag-iintindi ni
Krista sa anak. Bente-sais anyos na siya. Gusto niya sanang bago siya mag-thirty ay
meron na rin siyang anak.
Napangiti siya nang mapakla sa naisip. Ang ibang babae sa edad niya ay magandang
career at makulay na
lovelife ang iniisip. Pero siya, gusto niya ng anak.
"Kain na tayo," inasikaso ni Vincent ang pagkain ng mga anak. "Babykins, kain na."
Napangiti si Annika dahil kung tratuhin siya minsan ng kapatid ay parang isa sa mga
anak nito.
May ilang kustomer siyang napansin na patingin-tingin sa mesa nila. Naisip ni
Annika na marahil ay
namumukhaan ang kapatid niya. Semi-retired na si Vincent sa pagmomodelo. Pili na
lamang ang projects na
kinukuha nito.
"Sweet bun, kain na. Ako na ang bahala sa mga bata," ani Vincent, oblivious sa
atensyong nakukuha sa
kanilang paligid. Kahit sabihing celebrity ang kapatid niya, kapag kasama nito ang
pamilya ay wala na itong
pakialam sa iba. Although hindi naman ito maituturing na snob.
Itinutok na rin ni Annika ang pansin sa pagkain niya.
P 36-3
Nang matapos sila ay muli na silang bumiyahe. Nakatulog ang kambal.
"By the way, Kuya. You forgot to mention kung sino ang may-ari ng bahay na
tutuluyan ko," naalalang
banggitin ni Annika.
"Hindi ko ba nasabi sa'yo?"
"You only said he's a close acquaintance or something."
"Si Dylan."
"Dylan? As in Dylan Villegas, 'yong dati kong bodyguard?"
"Yup."
"Oh." Dylan resigned two years ago. Nag-asawa na ito. Ang napangasawa nito ay
former classmate niya
noong college at isang half-Filipina. Inimbitahan pa nga siya ng mag-asawa sa
kasal. Pero dahil busy siya ng
mga panahong iyon, nagpadala na lang siya ng regalo.
"Malapit sa site ang bahay niya. Kaysa araw-araw ka pang magpabalik-balik sa
biyahe, mas mabuti kung
doon ka na lang. Nire-rentahan ko nga sana, pero tumanggi siya. Ipinalinis na niya
iyon sa kanyang katiwala.
Nakapunta na rin kami roon ng Ate Krista mo kaya kumpleto na ang stocks mo ng
pagkain. Nakausap ko na
rin 'yong katiwala, sila na rin ang makakasama mo sa bahay dahil pamilyar na sila
sa lugar at parehong
mapagkakatiwalaan."
www.ebook-converter
"Thanks. I appreciate it."

"You're welcome."
Nahulog siya sa malalim na isipin. May gusto pa sana siyang itanong sa kapatid.
Pero sa huli ay hind na lang
niya itinuloy. Kung hindi siya nagkakamali, malapit lamang sa dating bahay nina
Walter ang bahay na
ipinatayo noon ni Dylan. Maliban na lang kung may iba pang lugar na pinagtayuan ng
bahay nito ang dati
niyang bodyguard.
Ang location ng project nila ay sa Sitio Amihan. Nabasa na niya ang overview
tungkol sa project. May mga
makakatulong naman siya. Nangunguna sa maasahan niya ang dalawang nakatatandang
kapatid. May
sekretarya na ring kinuha ang Kuya Zeke niya para sa kanya. Magkakaroon sila ng
meeting sa darating na
Lunes. Pupulungin nila ang contractor at arkitektong mangangasiwa sa pagsisimula ng
construction para sa
pabahay na ipapatayo niya. No press and absolutely no politician involve, iyon ang
mahigpit na bilin niya.
Ayaw nilang magamit sa kung anong propaganda ang proyektong gagawin nila.
Sa pagitan ng malalim na pag-iisip ay nagsimulang maging pamilyar kay Annika ang

lugar na kanilang
dinadaanan. May napansin siyang ilang pagbabago. Ngunit sa isip ay natiyak na niya
kung saan sila patungo.
Pumasok sila sa isang pamilyar na eskinita. Kumabog ang kanyang dibdib. Banayad
lamang ang
pagmamaneho ni Vincent. Para siyang ipinapasyal ng kapatid sa memory lane. At
bagaman marami na ang
nagbago sa lugar na iyon, tandang-tanda pa niya iyong parte ng daan kung saan
sinundo siya ni Walter noong
gabing umuulan. Hindi pa ganoon ka-pulido noon ang kalsada. Rough road pa at
nagpuputik kapag umuulan.
Kaya nga nasugatan ang paa ni Walter at muntikan na itong ma-tetanu. Sa sobrang
pag-aalala raw nito noon
P 36-4
ay tumakbo itong palabas ng bahay nang walang suot na tsinelas.
Napahugot siya ng malalim na paghinga nang may sumigid na kirot sa kaibuturan ng
puso niya.
"Are you alright?" si Vincent. Nakatingin ito sa headview mirror at tila pinag-
aaralan ang reaksyon niya.
"Y-yah, I'm alright," pinilit niyang lakipan ng ngiti ang sagot.
Isang magandang bahay ang nadaanan nila. May kabang bumundol sa dibdib niya nang
maisip na ang
kinatitirikan ng magandang bahay na iyon ay ang dating kinatatayuan ng kubo nina
Walter.
Could it be...? Napapikit siya nang mariin.
Sa nakalipas na mga taon ay tila naging isang unspoken rule ng mga taong
nakapaligid sa kanya ang huwag
banggitin ang pangalan ni Walter. Maging ang hipag niyang si Willa ni minsan ay
hindi bumanggit ng anuman
tungkol sa kapatid nito. Aksidente niya lamang na nasilip sa facebook account ni
Samantha na nagpunta ng
Japan si Walter pagkatapos nitong maka-graduate ng kolehiyo. After that ay iniwasan
na niyang makasagap ng
anumang may kinalaman dito. Natakot kasi siya. Natakot siya na ang sunod niyang
mabalitaan tungkol dito ay
muling dumurog sa kanyang pagkatao.
Nang tumigil ang sinasakyan nila ay hinamig ni Annika ang sarili.
www.ebook-converter
"Here we are."
Bumaba ng sasakyan si Annika at pinagmasdan ang kabuuan ng magandang bahay.

"Wow, she's a beauty," aniya.
"I know, right?" sang-ayon ng hipag niya.
Mayamaya pa ay may lumabas na isang babae mula sa loob ng bahay. Tantiya ni Annika
ay nasa late forties
na iyon.
"Ma'am, Sir," magiliw na bati ng mga ito sa mag-asawang Vincent at Krista.
"Kumusta po, Manang Loreta?" ani Vincent.
"Ayos lang naman po, Sir."
"A, siya nga ho pala. Ito ang kapatid ko, si Annika. Siya ang pansamantalang
maninirahan dito kasama niyo."
"Naku, napakaganda po pala ng kapatid niyo, Sir. Lahi siguro kayo ng magaganda at
guwapo."
Natawa sila sa kuwelang babae. Mayamaya pa ay lumabas din ang isang lalaki na tila
kaedad nito.
"Kayo ho pala 'yan, Sir," nakangiting bati ng nakatatandang lalaki.
P 36-5
Ipinakilala rin ito ni Vincent kay Annika, si Manong Teban, asawa ni Manang Loreta.
"Puwede ka rin niyang ipag-drive kapag may lakad ka."
"Opo, Ma'am. Kahit anong oras."
Pagkatapos ng maikling introduction sa mag-asawang katiwala ay pumasok na sila. Si
Vincent ay binuhat ang
inaantok pang si Viktor at si Vaughn ay kaagad na kumapit sa kamay ng ina. Binitbit
ni Mang Teban ang
luggage ni Annika. Ang carry-all niya ay siya na lang ang nagdala. Inihatid siya ni
Manang Loreta sa
magiging silid niya. Dalawa lang ang kuwarto, isa sa itaas at isa sa ibaba. Ang
kuwarto sa itaas ay may
terrace, kita ang maberdeng tanawin at ang mangilan-ngilang kabahayan sa di-
kalayuan. Natigilan siya nang
mapansing tanaw rin pala mula roon ang magandang bahay na nadaanan nila.
Naisip niyang tanungin ang mag-asawang katiwala tungkol sa bahay pag-alis ng
kapatid.
Bandang hapon ay nagpaalam na rin sina Vincent.
"Call me if you need anything, alright?" bilin ni Vincent sa kapatid.
"I will."
Hinagkan siya nito sa noo at mahigpit na niyakap. "I'm happy that you're here. Kung
puwede nga lang magstay ka na rin dito for good."
www.ebook-converter
"You know my life is in New York now."

"Is it?"
"Tss, go. Baka nakauwi na sina Kristoff at Kristal, maghahanap ang mga 'yon. 'Yong
pasalubong ko sa kanila
puntahan na lang nila dito."
"We'll spend the weekend here. Magugulo na naman ang mundo mo."
"I don't mind. Go."
Tinungo na nito ang sasakyan. Kinawayan na lang siya ni Krista. Nagliligalig kasi
si Viktor, naghahanap ng
milk.
She waved back at inihatid ng tanaw ang mga ito patungo sa pinanggalingan nilang
direksyon kanina. Nang
ga-tuldok na lamang ang sasakyan ay pumasok na siya sa loob para mag-ayos ng
kanyang mga gamit.
Nakasalubong niya si Manang Loreta.
"Manang, kanino pong bahay 'yong nasa may bungad?"

"'Yon bang magandang bahay sa Mallari Street?"
Hindi siya sigurado sa street na nabanggit nito. Pero dahil nag-iisa lang naman ang
namumukod-tanging bahay
na iyon na moderno ang pagkakagawa, naisip niyang siguro ay pareho lamang sila ng
tinutukoy.
P 36-6
"Ang alam ko ay pag-aari dati ng mag-asawang Lolo Tiyago at Lola Nelia ang malawak
na lupain sa parteng
iyon. Kaya nga iyon tinawag na Mallari Street, apelyido ng angkan nina Lolo Tiyago.
Pero nang
magkasunurang mamatay ang dalawang matanda, ibinenta na iyon ng mga anak na nasa
abroad at binahaginan
na lamang ng maliit na lote si Concha na dating nag-aalaga sa dalawang matanda. Ang
bagong may-ari ay
parang taga-Maynila. Teka, Tebaaan! Teban, parine ka nga saglit," tinawag nito ang
asawang nasa garahe.
"O, nasaan ang sunog?" hangos na tanong ng lalaki sa kabiyak.
"Damuho ka," hinataw ni Manang Loreta sa braso ang asawa. "Walang sunog."
"Mangyari kasi'y grabe kang makatawag. Para kang sirena ng bumbero."
"Heh, may itatanong lang kami sa'yo. Kilala mo ba kung sino ang nakabili sa lupain
nina Lolo Tiyago?"
"A, 'yon ba? 'Yong magandang bahay sa bungad?"
"Oo, 'yon na nga."
"Ang alam ko'y nasa abroad ang me-ari no'n. 'Yong kapatid na babae lang ang
magkaminsa'y nagpupunta
riyan para bumisita. Bakit niyo naitanong?"
"A, w-wala naman ho. Nagandahan lang ako sa bahay," tugon ni Annika.
www.ebook-converter
"A, oo. Marami nga'ng nagagandahan sa pagkakayari ng bahay na iyon."

"Sige ho. Akyat na muna ako sa kuwarto ko."
"May gusto ka bang ipalutong ulam?" tanong ni Manang Loreta.

Naudlot siya sa paghakbang.
Pagkuwa'y, "Tinapa ho. Tinapa at kamatis. Samahan niyo na rin ng okra, isapaw niyo
sa sinaing."
-
good influence si Baby Walt, kumakain na si Baby Nik-nik ng gulay :)

frozen_delights
Nakakamiss si Kristaaa Ano tittle ng story n vincent
P 36-7
Paradise
12.8K 675 96
by frozen_delights
"Now let's try to smile every day, in that paradise." BTS

.
Chapter Thirty-Six
DAHIL kakaunti lang naman ang damit na kailangang ayusin, mabilis na natapos ni
Annika ang pagliligpit.
Panay panlakad lamang halos ang dala niya. Naisip niyang mamili na lamang ng ilang
kakailanganin
pagdating sa bansa. Tutal ay hindi naman niya puwedeng isuot iyong mga ginagamit
niyang damit sa New
York para ipang-araw-araw sa Pilipinas.
Pumasok siya ng banyo. Natuwa siya nang makitang may bath tub doon. Kaagad niyang
inihanda ang kanyang
pampaligo. She thought she'd be living in a simple house with a simple aminities.
Pero sa nakikita niya sa
buong bahay ay walang simple roon. Hindi iyon kasinlaki ng isang mansion ngunit
naroroon pa rin ang
karamihan sa luxury na nakasanayan niya.
www.ebook-converter
She took off her clothes at inilubog ang sarili sa bathtub na may Lavender oil. Sa
pahapyaw na kuwentong
narinig niya tungkol sa may-ari ng bahay, hindi ito simpleng sundalo lamang. Dylan
was on top of his class
when he graduated in Philippine Military Academy. At isang saradong libro sa
publiko na anak ito sa labas
ni Governor Sonny Villegas, ang gobernador sa mismong lalawigang iyon. Nang kunin
ito ng Kuya Vincent
niya para maging bodyguard niya ay kasalukuyan itong nasa bakasyon. Nagka-problema
yata ito sa superiors
nito sa AFP at pinili na lang na maagang umalis sa serbisyo.
Hindi sila maituturing na close sa isa't isa kahit pa sabihing matagal-tagal din
itong nagsilbing bodyguard
niya. Gayunma'y masasabi niyang mahusay ito sa trabaho nito. At sa bagay na iyon ay
masasabi rin niyang
very professional ito.
Matapos makapag-relax sa bathtub ay nag-shower na siya at nag-shampoo. Tinuyo niya

ng tuwalya ang
kanyang buhok at naka-robang lumabas ng banyo. Palitan niyang kinuskos ng tuwalya
at sinuklay ang buhok
para mabilis na matuyo. Bihira siyang gumamit ng hair dryer maliban na lang kapag
nagmamadali siya at may
lakad. Lumabas siya ng terrace habang kinukuskos pa rin ng tuwalya ang buhok.
Habang ginagawa iyon ay
nakatingin siya sa magandang bahay na tinanong niya kanina sa mag-asawang katiwala.
More or less ay
natitiyak na niyang kay Walter nga ang bahay na iyon. At ayon na rin kay Manong
Teban, nasa ibang bansa pa
ang may-ari ng bahay.
Kung gano'n ay hindi pa rin pala siya nakakauwi.

She's curious. Naroroon pa rin kaya ang dalawang puno na kinakakabitan noon ng
duyan?
Hindi siya sigurado kung tama ang gagawin niya. Pero alam din naman niya sa sarili
na hindi siya
mapapakali hangga't hindi nagagawa ang gusto. Mabilis siyang nagbihis ng simpleng
blouse, jeans at
sneakers. Hinayaan niya lamang na nakalugay ang buhok dahil medyo mamasa-masa pa
iyon. It was only five
in the afternoon. The sun is just about to set. Bumaba siya ng bahay.
P 37-1
"Ma'am, may lakad ho kayo?" si Manang Loreta.
"Wala ho, Manang. Maglalakad-lakad lang ako."
"Pasasamahan ko kayo kay Teban."
"There's no need, Manang. Kaya ko po ang sarili ko." Marunong siya ng self-defense,
taekwando at judo.
Iyon ang ginawa niyang form of exercise instead of yoga or pilates na karaniwang
ginagawa ng mga friends
niya.
"Aba'y hapon na, Ma'am. Hindi pa ninyo kabisado ang lugar dito."
"Don't worry, Manang. Babalik po ako bago maghapunan. May titingnan lang po ako."
Wala ng nagawa ang pagpo-protesta ng katiwala nang tuloy-tuloy na ngang lumabas ng
bahay si Annika.
Naulinigan pa ng dalaga ang pagtatanong ni Manong Teban sa asawa. Ang kaputol ng
usapan ng mga ito ay
hindi na niya narinig nang bagtasin ang gilid ng kalsadang dinaanan nila kanina.
Napansin niya ang pantay-dibdib na concrete fence na nakabakod sa paligid ng
property.
Ano kaya ang meron sa loob? saloob-loob ng dalaga.
www.ebook-converter
Napatingin siya sa dulo ng binabagtas na kalsada. Tingin niya ay abot hanggang sa

nasasakupan ng
magandang bahay ang bakod na tinitingnan niya. At sa palagay rin niya ay mas
interesting ang tanawin sa loob
kaysa sa mga talahib na nasa gilid ng tinatahak na kalsada.
Nagpalinga-linga si Annika sa paligid. Nang sa tingin niya ay walang makakakita sa
kanya ay sumampa siya
ng bakod. Kung tama ang hula niya na pag-aari ni Walter ang lupaing 'yon,
magpapaliwanag na lang siya sa
hipag kapag may nanita sa kanya ng trespassing. Pagkababa sa kabilang side ay
nagsimula na siyang
maglakad.
Napangiti siya sa sarili dahil tama nga ang naisip niya. Mas maganda at maaliwalas
ang tanawin sa loob
kaysa sa may gilid ng kalsada. Maraming nakatanim na puno sa paligid, mga puno ng
mangga, sampalok,
kaimito at santol. 'Yong iba ay hindi pamilyar sa kanya ang hitsura. Mukha iyong
isang orchard. Pinagsalikop
niya ang dalawang kamay sa likuran habang palinga-linga sa paligid at naglalakad.
Ang nilalakaran niya ay
mistulang green carpet. Nakalatag sa malawak na lupain ang berdeng carabao grass.
Tingin niya ay may
regular na naghahawan doon dahil malinis ang paligid. Hindi nakakatakot na baka may
bigla na lang
sumunggab sa kanya mula sa likod ng matataas na talahib.
Nalibang na siya sa pagtingin-tingin sa napakalawak na taniman.
It must be mango season, naisip niya dahil halos lahat ng puno ng manggang
nadadaanan niya ay hitik sa
bulaklak.
Malayo na ang nalalakad ni Annika nang maalalang tsekin kung nasaan na siya.
Naliligaw na yata ako, saloob-loob ng dalaga.
Pero ang alam niya ay diretso lang naman ang lakad niya. Kaya for sure ay
mararating niya ang dulo nang
P 37-2
hindi naliligaw. Pilit niyang inabot ng tanaw ang gilid ng bakod. Iyon ang
palatandaan niya na nasa tamang
direksyon pa rin siya.
"Darn it." Masyado yata siyang nalibang, hindi na niya maapuhap ng tingin ang
bakod.
Ang kanina'y mabagal niyang paglalakad ay unti-unti niyang binilisan. She must find
her way out of there
bago pa siya abutin doon ng gabi. Wala pa naman siyang dalang cellphone. At dahil
medyo tuliro na rin siya,
kung saan-saan na siya nasuot. Hiningal siya kaya sandali siyang tumigil.
She was still catching her breath nang may marinig siya mula sa kanyang likuran.
Para iyong ingay ng tuyong
sanga na naapakan.
"Sino ka?" ma-awtoridad na tanong ng isang lalaki mula sa kanyang likuran.
Para siyang ipinako sa kinatatayuan. Hindi kaagad siya nakagalaw. And for a minute
there she thought she's
hallucinating again. Pamilyar ang boses ng nagsalita.
"Annika."
Pumitlag ang puso niya. Iyong paraan ng pagkakabigkas sa pangalan niya ay tila puno
ng pangungulila. O
likha pa rin ba iyon ng kanyang imahinasyon?
www.ebook-converter
"Baby Nik-nik."
Pinaghalong antisipasyon, pananabik at takot ang naramdaman niya nang marahang

ipihit ang ulo sa nagsalita
mula sa kanyang likuran.
"Walter...?"
~0~
TINANGHALI ng gising si Walter. Ang plano niyang pagdya-jogging kinabukasan ay
hindi natuloy. Mabigat
ang pakiramdam niya nang magising. Hindi naman siya masyadong uminom, siguro ay
nanibago lang sa klima.
Bumangon siya at nag-init ng kanyang pagkain. Ni hindi niya napangalahati.
Pagkatapos ay uminom siya ng
gamot at muling bumalik sa higaan. Nang muli siyang magising ay lampas ng alas dos
ng hapon. Parang lutang
ang pakiramdam niya. He got up and took a shower. Nagsepilyo atsaka nagbihis. Nang
makaramdam ng
gutom ay naghanda siya ng makakain.
Six months, naisip niya habang kumakain.
Inilabas niya ang kanyang phone at nag-check ng mga messages. Napangiti siya sa mga
makalokohang chat ng
mga kaibigan niya sa kanilang group.
TEAM EMPRANING LIGHTS

9:46 AM
Nog: Boss Pogi, gising ka na ba?

P 37-3
Nog: Inuman na para makarami!
Nog: Nga pala si Hapon nakagat daw ng aso.
Egay: Aso ba talaga ang kumagat?
Egay: Ang balita ko si Hapon ang kumagat do'n sa aso.
Hapon: 'Tangina niyo!
Hapon: Anong aso ang pinagsasabi niyo?
Hapon: Huwag kang maniwala, Boss Pogi.
Hapon: Ayos lang ako. Itong dalawang 'to ang ipapalapa ko sa aso kapag nakita ko!
Brando: Mga timawa!
Brando: Hayaan niyo munang makapagpahinga si Pogi!
www.ebook-converter
Nangingiting nag-reply siya sa chat.
Haha! Walang problema.
Kung libre kayo, puntahan niyo ako rito mamaya.

Marami pang natirang pampulutan.
Tinapos na niya ang pagkain. At tulad ng nakagawian, iniligpit niya ang kinainan at
mga ginamit sa kusina.
Balak sana siyang padalhan ng maid ng Ate Willa niya para raw may mag-intindi sa
kanya. Pero katwiran
niya ay nagawa niya ngang mamuhay nang halos anim na taon sa Texas nang walang nag-
aasikaso, ngayon pa
kaya na nasa sariling bayan siya? Isa pa ay nagprisinta ang kapitbahay niyang si
Ate Concha, iyong
pamangkin ng sumakabilang-buhay na si Lolo Tiyago. Bisita rin nila ito kahapon.
Kung gusto niya raw ay ito
na lamang ang magpa-part time na kasambahay niya. Stay-out maid. Tagalinis at
tagalaba't plantsa.
Pagkatapos ng mga gawain ay uuwi na ito. Sumang-ayon naman siya. Parang tulong na
rin niya sa babae dahil
alam niyang hikahos ang mga ito sa buhay. Nagkasundo silang mag-uumpisa ito sa
Lunes.
Pagkatapos magligpit ay inikot niya ang buong kabahayan. Dalawa ang guest room na
may common toilet and
bath. Doble ng laki ng guest room ang master's bedroom na may sariling banyo.
Malaki ang bath tub at may
separate glass enclosure ang water closet at shower. Meron ding walk-in closet na
sa laki ay parang aalogalog ang mga dala niyang gamit. Sa ibaba ay may isa pang
banyo o powder room para sa mga bisita. Malaki
ang sala na accessible sa lanai, maluwag din ang dining room na may magandang view
sa back garden,
kumpleto sa modernong kagamitan ang kusina na makaka-engganyo sa sinumang misis na
mahilig magluto.
P 37-4
Matapos sa loob ay naglakad-lakad naman siya sa labas, sa malawak na loteng
nasasakupan ng concrete
fence. Binalikan niya iyong magkaharap na puno ng kaimito at mangga. Pareho ng
malaki ang puno ng mga
iyon. Kabilin-bilinan niya sa kanyang Ate Willa na kahit ano ang mangyari ay huwag
iyong gagalawin habang
itinatayo ang bahay. Sentimental iyon sa kanya dahil doon nakakabit ang dati nilang
duyan ni Annika. Muli ay
dinalaw na naman ng pangungulila ang puso niya.
Malungkot niyang tiningala ang dalawang puno. Once upon a time, that place was like
paradise, their
paradise. Hinayon niya ng tingin ang lugar na iniikutan ng araw-araw na buhay ni
Annika noon habang
hinihintay nito ang pag-uwi niya galing sa eskuwela. Iyong dating taniman nito ng
gulay ay may pergola na.
Ano kaya ang masasabi nito kung makikita nito ang lugar na iyon?
Just then, Walter heard some hurried footsteps. Parang galing sa manggahan.
Nagkubli siya sa isang puno
para silipin kung sino ang trespassing na pumasok sa loob ng bakuran niya.
Natigilan siya nang makita ang
isang babae na lumabas mula kung saan. Nakatalikod ito sa kanya kaya hindi siya
sigurado kung kakilala niya
ito.
"Sino ka?"
Biglang tumuwid ang likuran ng babae na parang nagitla sa pagtatanong niya. May
kung anong pumitik sa
loob ng dibdib niya nang mapunang parang pamilyar ang likuran nito sa kanya.
"Annika," puno ng pangungulilang tawag. Ke aparisyon o ano ay gusto niyang
papaniwalain ang sarili na ito
nga ang babaing missed na missed niya na. "Baby Nik-nik."
www.ebook-converter
Tila slow motion, dahan-dahan itong humarap sa kanya.
"Walter...?"
-
to be continued...
masakit na ang ulo ko.
until Thursday :)
frozen_delights
?????? Shiit si Nognog!!! Haha tawa much ako langya
P 37-5
Crystal Snow
12K 616 63
by frozen_delights
" Even a hundred years in the future, I want my next step to be next to you."
BTS
.
Chapter Thirty-Seven
KAPWA parang na-estatwa sa kinatatayuan sina Walter at Annika. Ang mga mata'y puno
ng pangungulilang
hinagod ng tingin ang isa't isa. They both struggled for words but nothing came out
of their lips. Hanggang sa
basta na lamang tumulo ang mga luha ni Annika. Tila iyon mga mumunting bubog na
bumagsak nang sunodsunod.
Parang may sariling isip na kusang humakbang ang mga paa ni Walter at tinawid ang
distansyang nakapagitan
sa kanilang dalawa. Marahan niya itong kinabig at parang mababasaging kristal na
dahan-dahang ikinulong sa
kanyang mga bisig. Isang hikbi ang narinig niyang umalpas sa mga labi ni Annika
nang sumubsob ito sa
dibdib niya. Hikbing nauwi sa mga impit na hagulhol. Naramdaman niya nang mahigpit
na kumuyumos ang
dalawang kamay nito sa likuran niya.
www.ebook-converter
Kasabay nang impit na pag-iyak ni Annika ay naramdaman ni Walter ang pag-iinit ng

magkabilang sulok ng
kanyang mga mata. Halos ayaw na niyang pawalan ito. Kung puwede lang na manatili na
lamang sila sa
ganoong ayos ay hindi na niya gusto pang sila'y maghiwalay. He missed her so damn
much. He missed her
scent, her warmth, her touch, the feel of her arms hugging him back and the way she
buried her face in the
crook of his neck.
Naramdaman niya ang init ng luha nito na bumasa sa kanyang balat. Wala sana siyang
balak na pawalan ito
dahil gustong-gusto pa niya itong yakapin ngunit kusa na itong lumayo sa kanya.
"S-sorry," basag ang tinig na sabi nito habang nagpapahid ng luha sa magkabilang
pisngi. "I-I wet your shirt."
"I don't care. Kahit mabasa mo pa ang lahat ng suot ko ay walang problema."
Parang naaasiwa itong nag-iwas ng tingin. Tinangka niyang abutin ang mukha nito
para tulungan itong palisin
ang bakas ng luha sa magkabilang pisngi ngunit para itong napapasong umiwas.
Nasaktan siya. Bumaba ang
tingin niya sa pulsuhan nito. Pero kaagad nitong ikinubli ang dalawang kamay sa
likuran.
Gusto niyang sabihin dito na wala siyang kasalanan. Na ang nangyari sa kanila seven
years ago ay dahil
lamang sa paninira ng ibang tao. Ngunit hindi siya sigurado kung paniniwalaan siya
nito. Lalo pa nga at lahat
ng pruweba ay sa kanya nakaturo.
Baby Nik-nik , piping daing ng puso niya. They were just at arm's length but he
felt as though they were
ocean's apart.
"I-I thought you're still in Japan," mahinang sabi nito.
P 38-1
"Japan?" Nagtaka siya. "Sino ang nagsabi sa'yo na nagpunta ako ng Japan?"
"I... uh, I overheard them talking about you."
Naisip niyang ang mag-asawang Willa at Zeke marahil ang tinutukoy nito.
"That was six years ago."
"Oh."
"Nagkaproblema ang kompanyang pinapasukan ko roon kaya lumipat ako sa iba."
"I... I see. K-kelan ka pa umuwi?"
"Kahapon lang."
Natigilan si Annika sa sagot niya.
"And here I thought you were just a product of my imagination," halos bulong lamang
na sabi nito.
"What do you mean?"
www.ebook-converter
"I saw you yesterday. K-kauuwi ko lang din from New York."
Wala sa loob siyang tumango. Alam niya ang tungkol sa pagbabalikbayan nito. Ang
hindi nasabi ng Ate Willa
niya ay magkakasabay pa sila ng araw. Kunsabagay, kahit naman nalaman niya ang araw
ng pag-uwi nito,
malamang na hindi ito lululan sa commercial flight. She owns a freakin' private
jet, after all. At alangan
namang sabihin niya ritong makikiangkas siya para magkasabay sila. Ano 'yon, parang
public utility vehicle
lang?
"Uhm, i-it's nice to see you again, Walter. I'm going home."
Nataranta siya.
"Saan ka uuwi? Ihahatid na kita." Ayaw pa niyang magkahiwalay sila. Gusto pa niya
itong makasama,
makausap. Ang kumustahin ito.
"No need. Malapit lang naman dito ang bahay ko, I can manage."
"Papagabi na. Hindi kita hahayaang umuwing mag-isa."
"No, really. It's okay. Wala na--"
"Boss Pogi! Yuhoo, 'andito na kami!"
Ang pag-uusap nila ay nabulahaw ng sigaw ni Nog-nog mula sa labas ng gate. Sa isip
ay tahimik na napamura
si Walter, gustong tsinelasin ang istorbong si Nog-nog.
"Pogi, 'andiyan ka ba? Papasok na kami, ha?"
P 38-2
"M-may mga bisita ka yata. I'll go ahead, harapin mo na sila," nagmamadali itong
nilampasan siya.
Mabilis siyang sumunod dito. Pagpasok nila ng sala ay siya namang magkakasunod na
pasok nn mga kaibigan
niya. Napa-preno ang nauunang si Hapon. Bumangga sa likuran nito ang nakasunod na
sina Egay at Nog-nog.
Panghuli ay si Brando na sumilip mula sa likuran ng tatlo.
"Uy, 'tol May bisita ka pala. Babalik na lang kami sa--"
"Dito muna kayo," hindi na pinatapos ni Walter sa pagsasalita si Brando at mabilis
niyang hinagip ang isang
kamay ni Annika. "Ihahatid ko lang siya."
Bago pa man makapagsalita ang sino man sa mga kaibigan niya ay lumabas na sila ni
Annika ng pinto. Hindi
niya binitiwan ang kamay nito kahit ilang beses nitong tinangkang bawiin iyon.
"Walter."
"I prefer Baby Walt, Baby Nik-nik."
Wala siyang natanggap na sagot. Nang lingunin niya ito ay nakapikit ang mga mata
nito at nangangatal ang
mga labi na parang nagpipigil ng pag-iyak.
"I-I don't think that's a-appropriate anymore."
www.ebook-converter
"Sino ang may sabi? As far as I know, ikaw pa rin ang Baby Nik-nik ko."
"Nauntog ba ang ulo mo? Wala ng tayo. O nakalimutan mo na ba?" puno ng hinanakit na
sabi nito.
"Hindi ako 'yon."
"Yeah, right."
"Iyon ang totoo."
"Pitong taon ang lumipas. In those seven years ay umasa ako na isang araw ay
susulpot ka at magpapakita sa
akin para magpaliwanag. Pero hindi mo ginawa. Tapos ngayon sasabihin mo sa akin na
hindi ikaw 'yon? Do
you really think I'm that stupid to believe everything that comes out of your
mouth?"
May kirot na sumigid sa puso ni Walter. Ngunit ang sakit na nararamdaman niya ay
hindi para sa kanyang
sarili kundi para kay Annika.
"Tara, ihahatid na kita." Igigiya na sana niya ito sa Wrangler pick-up na nasa
garahe nang hatakin siyang
pabalik ni Annika. "Pasensya ka na. Hindi pa ako nakakabili ng bagong kotse. Pero
maganda pa naman daw
ang kundisyon ng makina n'yan sabi ni Brando kaya siguradong safe kitang maihahatid
sa inyo."
"Idiot."
"Ano?"
P 38-3
"Wala akong pakialam kung bago o luma ang sasakyan mo. Mas gusto ko ang maglakad."
"Maglalakad tayo hanggang White Plains?"
"Sino ba kasi ang nagsabi sa'yo na doon ako uuwi?"
Oo nga naman.
"E, saan ka ba kasi uuwi?"
"Doon," itinuro nito ang bahay na nasa may dulo ng hangganan ng lupain ni Lolo
Tiyago.
"Sa'yo ang bahay na 'yon?"
"Kay Dylan."
Parang umusok ang isang tenga ni Walter sa narinig.
"Boyfriend mo ba ang lalaking 'yon?"
"You and your dirty mind. Paano ko magiging boyfriend 'yon e, may asawa na siya."
www.ebook-converter
"Sorry. Nagtatanong lang naman."

"Nagtatanong? Tss," umismid ito.
Napangiti si Walter sa kabila ng kanilang sitwasyon.
It still felt surreal. Magkasama sila at hawak niya ang isang kamay nito. Nagsimula
na silang maglakad.
"Kapag pagod ka na sabihin mo lang sa akin," aniya.
Hindi ito kumibo.
"Ano nga pala ang ginagawa mo ro'n kanina?"
"N-naligaw ako."
"Naligaw ka?"
"Kung ayaw mong maniwala, huwag."
"Sinabi ko bang hindi ako naniniwala? Tsk, balita ko nga ang daming naliligaw ro'n.
At balita ko pa, panay
magagandang babae ang naliligaw ro'n sa loob ng bakuran. Hindi kaya may malignong
naninirahan sa lupain
ni Lolo Tiyago?"
Nagsawalang-kibo na naman ito.
P 38-4
Talk to me, please. Nauubusan na ako ng mga panghirit. Gustong-gusto ko pang
marinig ang boses mo.
Missed na missed kasi kita. Sobra.
Humahaba ang katahimikan. Tantiya ni Walter ay may twenty minutes na silang
naglalakad. Ilang sandali pa
ay mararating na nila ang bahay na tinitirhan ni Annika.
Ang daming naglalarong katanungan sa isip ni Walter. Pero isa man sa mga iyon ay
hindi siya magkalakas ng
loob na itanong kay Annika. Katulad ng: May boyfriend ka na ba? Balita ko
nililigawan ka ng anak ng
Prime Minister ng Australia. In-stalk ko ang profile no'n sa facebook. Hindi naman
guwapo, manipis na
ang hairline. Nabalitaan ko rin, pinopormahan ka raw ni Bryan Hauser. Huwag kang
papatol do'n,
chickboy 'yon. Artista, eh. Paglalaruan ka lang no'n.
At lumipas na naman ang ilang minuto.
"Ahm, babalik ka pa ba ng New York?" iyon ang pinaka-safe na naisip niyang itanong.
"Yes."
"Bakit?"
"Because I live there, naroroon na ang buhay ko. Isa pa, di ba't ikaw pa nga ang
nag-convince sa akin na
pumunta ro'n?"
www.ebook-converter
"Para mag-aral. Hindi para tuluyang lumayo sa akin."

She laughs humorlessly. "Whatever."
Siya naman ang hindi nakakibo. Nasa kanya nga ba ang pagkakamali na kinumbinsi niya
itong umalis para
mag-aral?
"Kung maibabalik ang panahon ay gagawin ko pa rin ang naging desisyon ko noon dahil
alam kong iyon ang
makabubuti para sa'yo."
"Good for you."
Bigla siyang napipi at hindi na nakapagsalita hanggang sa makarating sila sa bahay
na tinitirhan nito.
"We're here now."
Kahit tutol ang kalooban ni Walter ay napilitan siyang bitiwan ang kamay ni Annika.
"Sige," anito na tumalikod na.
"Sandali. Hindi mo man lang ba ako aalukin ng maiinom?" Pakapalan na 'to, Walt,
aniya sa sarili.
Akala niya ay tatanggihan na naman siya ni Annika. Pero isang mabigat na buntong-
hininga ang pinawalan
nito bago tila napipilitang tumango.
"Okay, you can come in."
P 38-5
Mabilis pa sa alas-kuwatrong sumunod kaagad siya rito. Mahirap na, baka magbago pa
ang isip.
"Manang, pahingi nga pong isang basong tubig," pagkapasok na pagkapasok ng bahay ay
tinawag ni Annika
ang kasambahay.
"Sandali lang," sagot mula sa kusina.
Mayamaya pa ay lumabas ang isang medyo bilugan at maliit na babae. May dalang isang
baso ng malamig na
tubig.
"Ay, may bisita ka pala, Ma'am Annika. Tamang-tama, nakapagluto na ako. Ipaghahain
ko na ba kayo?"
"Hindi ko ho siya bisita. At aalis na rin po siya pagkainom ng tubig."
"Ah," iniabot ng kasambahay ang baso ng tubig kay Walter.
Hindi naman talaga siya nauuhaw. Pero dahil ayaw niyang sumimangot na naman si
Annika kapag na-bad trip
ito sa kaya, inunti-unti niya na lang ang paglagok sa tubig. Baka kasi hindi siya
makapagpigil, bigla niya itong
mahalikan. Ang cute-cute pa naman ng lips nito kapag nakausli.
'Langya, bakit naman kasi napakaliit ng baso? saloob-loob ni Walter nang maubos
agad ang tubig.
www.ebook-converter
"Manang, pakihatid na lang ho siya sa may gate. Aakyat lang ako sa kuwarto ko."
Bago pa man sila nakasagot ng kasambahay ay tumalikod na nga ito.
Mabigat man sa loob ay napilitan na ring magpaalam si Walter.
~0~
NATUTOP ni Annika ang dibdib hustong makubli sa itaas ng hagdan. Halo-halo ang
kanyang nararamdaman.
Natutuwa siya na muling makita si Walter. But at the same time parang dinudurog ang
puso niya. Acceptance.
For seven years ay iyon siguro ang hindi pa rin nagsi-sink in sa kanya. Hindi pa
rin niya matanggap na tapos
na ang lahat sa kanila.
Napatingin siya sa kanyang kamay. Sa mga sandaling iyon ay parang nararamdaman pa
niya ang init ng palad
ni Walter.
"As far as I know, ikaw pa rin ang Baby Nik-nik ko."
Nahipo niya ang pilat sa kanyang palapulsuhan. The scar is almost fading. At kung
hindi pagmamasdang
mabuti ay hindi iyon magiging kapansin-pansin. Katulad ng pilat na iyon ay nasa
puso pa rin niya ang sakit.
Sana lang kapag tuluyang nabura iyon ay maglaho na rin ang lahat ng nararamdaman
niya para kay Walter...
next month na ang susunod na update :)

frozen_delights
P 38-6
p.s.
may sumpong na naman si wattpad :(
Pucha naman walter!! Next time sabihin mo manang pitsel!! Hahahah ????????
www.ebook-converter
P 38-7
Love Maze
12.4K 651 60
by frozen_delights
"We run and run endlessly, but all the fake noise
can't tear us apart, it's true, baby."
BTS
.
Chapter Thirty-Eight
PANAY ang hingi ng dispensa nina Brando kay Walter.
"Pasensya na talaga, 'tol. Hindi namin inaasahan na kasama mo pala si lab-op-yur-
layp."
"Kalimutan niyo na 'yon. Inom pa tayo. Teka, may alak pa ba?"
"Marami pa," kinuha ni Nog-nog ang selyado pang Emperador.
"Tagay pa para makarami," aniya.
www.ebook-converter
Binuksan ni Nog-nog ang bote at sinalinan ang baso ni Walter hanggang kalahati.
"Punuin mo, Nog. Hindi ako tinatablan, eh."
Nagkatinginan ang mga kaibigan niya. Sa huli ay pinuno nga ni Nog-nog ang baso
niya. Mabilis niyang
tinungga iyon. Gumuhit ang pait at init sa lalamunan niya ngunit pinilit niya iyong
lunukin. Kailangan niya ng
pampatulog ngayong gabi. Ngayong alam niyang nasa malapit lamang si Annika ay baka
hindi niya maawat
ang sarili at magkampo siya sa labas ng tinitirhan nito para masilayan oras-oras
ang minamahal na dalaga.
"Nasabi mo na ba sa kanya ang totoo?" tanong ni Brando.
"Oo. Pero ayaw niyang maniwala."
Inabutan siya ni Egay ng chaser pero tinanggihan niya. Dumampot na lang siya ng
isang ubas.
Iba't iba ang nakahain sa harapan nila kasama ng alak. May prutas, lechon manok at
lechon kawali, adobong
pusit at isang bandehadong kanin. Inuman at hapunan.
"Puwede kitang tulungan para magkaayos kayo. Kung gusto mo isasama ko pa si Chel
para siya ang
magpaliwanag sa mga nangyari noon," suggestion ni Brando.
"Hayaan mo na. Maaayos ko rin 'to. Isa pa, ayaw ko rin namang biglain siya at
piliting makinig. Baka sa halip
na makumbinsi ko siya na wala akong kasalanan sa mga nangyari ay lalo pa siyang
magalit sa akin."
"Sigurado ka?"
P 39-1
"Oo naman. Ako pa ba?"
Nakangiting tinapik ni Brando ang likuran niya. "Basta kapag hindi na kaya, tap out
ka lang."
"Ha-ha. Parang UFC lang, ah," ani Hapon.
"Kayo rin. Kapag hindi na kaya, tap out lang at 'andito lang ako para sa inyo.
Kahit anong problema, maliban
sa pera, dadamayan ko kayo."
"'Yan si Boss Brando, ang uragon ng Purok Tres," sabi ni Egay.
"Ikampay na 'yan," sunod naman ni Nog-nog.
"Kampai, tukmol. Hindi ikampay," pagtatama rito ni Hapon.
"Gano'n na rin 'yon, pareho ng tunog."
"Kampai," natatawang itinaas ni Walter ang kanyang baso.
"Ikampay!"
Parang mga timang na naghagalpakan sila ng tawa.
www.ebook-converter
"Pero 'yong totoo, Boss Pogi. Lalong gumanda si LOYL, 'no?" sabi ni Egay.
"Sino?"
"Si LOYL--as in lab-op-yur-layp."
Hagalpakan na naman sila ng tawa. Makalokohan talaga 'tong mga kaibigan niya.
"At hanep ang kutis, kahit gabi na kumukuti-kutitap. Parang 'yong mga mata lang ni
Boss Pogi kanina,
puwedeng gawing ilaw mula Purok Uno hanggang Purok Kuwatro," segunda naman ni Nog-
nog.
"Putragis ka. Dapat pala sa susunod na makita mo ulit si LOYL," putsa, naki- loyl
na rin siya! "Takpan ko ang
mga mata mo."
"Boss Pogi, walang halong pagnanasa 'yon. Paghanga lang. Ikaw naman, masyado kang
seloso. Ikaw talaga
ang type ko."
"Ano?!"
"Joke lang. Ang totoo kami talaga nitong si Hapon ang may secret affair. Nahihiya
lang kaming umamin,"
kinipit pa nito ang mga hita na parang kinikilig na dalaginding.
"Shitheart, bakit mo naman ibinulgar? Secret affair nga, eh," pakikisakay naman ni
Hapon. "Pa-kiss nga."
"Lintek!"
Hagalpakan na naman sila ng tawa.
P 39-2
"Pero usapang-seryoso, Boss Pogi," sabi ni Egay. "Kung talagang mahal mo, suyuin mo
ulit. Ipakita mong
desidido kang masungkit ang matamis niyang oo. Sa palagay ko naman napakalaki pa ng
pag-asa mo."
"Agree ako riyan," ani Brando.
"Sama rin ako ng sampu," si Hapon.
"Ako, 'sandaan. Todo na," ani Nog-nog. "At para sa iyong tagumpay, Boss Pogi,
ikampay na 'yan."
"Kampai!"
"Ang taong may pag-ibig ay mapagtiis, mabait, hindi marunong mainggit, hindi hambog
o mapagmataan, hindi
bastos ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim ng sama ng
loob sa kapwa, hindi
natutuwa sa kasamaan, kundi nagagalak sa katotohanan, matiyaga, laging nagtitiwala,
laging may pag-asa, at
tinitiis ang lahat," mahaba-habang litanya ni Brando.
"Amen?" si Egay.
"Amen!"
"Siyanga pala, 'andun pa ba 'yong bakery ni Mang Demit?" mayamaya ay naalalang
itanong ni Walter.
www.ebook-converter
"'Yong bakery, 'andun pa. Si Mang Demit, sumalangit na. Nainggit yata kay Lolo
Tiyago, sumunod na rin,"
patawang sagot ni Egay.
"Gusto mo ng tinapay?" ani Brando.
"Pandesal."
"Bukas pa 'yon. Mga bandang alas-kuwatro, meron na."

Tumango-tango siya. Kinuha niya ang cellphone at nag-alarm ng alas-kuwatro.
Nagpatuloy ang kanilang masayang inuman. Nakakatuwang isipin na ang sisiga-sigang
tropa ng mga ito noong
araw ay magiging malalapit niyang mga kaibigan ngayon. Pinag-trip-an pa siya ng mga
ito noon komo dayo
lang siya. Akala wala siyang ibubuga. Walang kaalam-alam ang mga ito na sanay rin
siya sa basag-ulo bago
siya tumino.
Inabot na sila ng hatinggabi sa inuman. Halos gumapang na sa kalasingan ang mga
kaibigan niya. Sina Brando
at Egay ay nagpilit na umuwi kahit hindi na tuwid ang mga lakad.
"Bakah ishang linggo hakong hindeh palabashin ng bahay ni Chel kapag hindeh hako
nakahuwi," pilipit na ang
dilang paliwanag ni Brando.
"Hako rin. Mukha lang maamong tupah mishes ko, pero tigre 'yon khapag nagalet," ani
Egay.
Pareho ng sumusuray ang dalawa palabas ng pinto. Tawa sila nang tawa sa hitsura ng
mga ito. Sina Nog-nog
at Hapon ay pareho na ring may tama. Pero dahil parehong binata ay napigil ni
Walter ang mga ito na sa
bahay na lamang niya matulog.
P 39-3
"Ubusin na lang natin 'to," tukoy ni Hapon sa natitirang alak sa isang bote ng
Emperador.
Sinang-ayunan naman nila iyon ni Nog-nog. Hindi nila namalayang makakatulog na
silang pare-pareho
habang tumatagay. Alas-kuwatro ng madaling-araw ay ginising si Walter ng pag-iingay
ng alarm sa kanyang
cellphone. Kahit hazy pa ang pakiramdam ay bumangon siya at pumanhik sa kanyang
kuwarto. Sa sala na sila
nakatulog nina Hapon at Nog-nog. Nagkalat pa roon ang mga tira nilang pulutan at
mga basyo ng alak.
Mabilis siyang naghilamos at nagsepilyo para mawala ang parang sinisilabang
pakiramdam sa kanyang bibig.
Nagpalit siya ng hooded sweat atsaka lumabas ng bahay. Hindi na niya ginising ang
mga kasama. Ini-lock na
lamang niya ang pinto bago umalis.
Nag-warm up siya sandali at pagkatapos ay nagsimulang mag-jogging. Isang direksyon
ang kanyang
pinatutunguhan. Ang bakery ni Mang Demit. Ibibili niya ng mainit-init pang pandesal
ang kanyang Baby Niknik.
~0~
DESPITE all the emotional turmoil ay nagising nang maaga si Annika at may maayos na
disposisyon.
"Good morning," masiglang bati ni Manang Loreta.
www.ebook-converter
"Good morning din po."

"Gusto mo ba ng kape?"
"Hmn, sige po."
"Saan ka magkakape, sa hardin o sa breakfast room?"

"Sa garden na lang po."
"Pandesal?"
"Meron po?" ewan kung bakit para siyang biglang naglaway. Na-missed niya ang
pandesal sa umaga.
Bagaman meron naman siyang nabibilhan niyon sa New York pero sa panlasa niya ay
parang iba ang timpla.
"Aba'y meron. Special delivery, ang aga nga ng naghatid, eh," tila may bahid
panunuksong turan ng
kasambahay.
"S-sino ho?"
"'Yong poging naghatid sa'yo kagabi."
Parang may naglagabugan sa loob ng dibdib ni Annika. Si Walter, hinatiran siya ng

pandesal?
"Siya magtitimpla na ako ng kape mo, ihahatid ko na lang sa'yo sa hardin. Teka, may
gusto ka bang palaman?"
"W-wala ho."
P 39-4
"Hmn, tama pala ang binatang 'yon. Mas gusto mo raw na isinasawsaw sa kape ang
pandesal."
"S-sinabi niya ho 'yon?"
"Oo. Alam niya rin na ang ulam mo kagabi ay tinapa at okra. Ibinilin niya sa akin
na kapag pakakainin ka ng
tinapa ay tiyaking hindi bilasa ang isda. Dati raw kasi ay na-allergy ka 'ata."
Gusto niyang mainis kay Walter sa pagsasabi ng mga bagay na iyon kay Manang Loreta.
Ano ba ang gusto
nitong palabasin?
"Huwag ka sanang magagalit dahil mukhang concern lang naman siya sa'yo. At kung
hindi ako nagkakamali ng
basa sa mga kilos niya, malakas ang tama sa'yo ng binatang 'yon, Ma'am."
"Huwag ho kayong maniwala sa panlabas na hitsura. Mapandaya ang lalaking 'yon."
"Ay, ganoon ba? Hayaan mo at sa susunod na pumunta siya rito ay ipagtatabuyan ko
na."
Parang gustong pagsisihan ni Annika ang sinabi. Siya lang naman ang pinaglaruan at
niloko nito. Tama bang
pati sa ibang tao ay siraan niya ito?
"Sige ho, Manang. Hihintayin ko na lang 'yong kape."
www.ebook-converter
"E, 'yong pandesal?"
"I-isama niyo na rin po. Sayang naman."
Tumalikod na siya at tinungo ang back garden. Hindi na nakita ni Annika ang tila
kinikilig na ngiti ni Manang
Loreta. Romantiko itong tao at may naaamoy itong love story sa paligid niya.
-
as promised :)
sa Sunday naman ang kasunod, ha? 'wag makulit.
frozen_delights
! M! !
P 39-5
One Plus One Equals Three
13.9K 769 52
by frozen_delights
hello to cheababhe :)
.
Chapter Thirty-Nine
SUMAPIT ang weekend. Napuno ng ingay ang buong bahay sa pagdating ng mga pamangkin
ni Annika.
Napakalikot ng bunsong kambal nina Vincent at Krista. Kulang ang tig-isang yaya ng
mga ito kapag
sinusumpong ng pagka-hyper. Ang panganay na kambal na sina Kristal at Kristoff ay
mga dalagita at binatilyo
na kaya iba naman ang pinagkaka-abalahan ng mga ito. Isang hoverboard ang
pasalubong ni Annika sa
pamangking si Kristoff dahil iyon ang matagal na nitong iniuungot sa kanya at Apple
watch naman kay
Kristal.
Sa kanya madalas dumaing ng luho ang mga pamangkin dahil kuripot daw ang kanilang
mga ina. Pareho ang
dalawang hipag niya. Iyon siguro ang epekto ng parehong sa hirap nagmula kaya ang
mga hipag niya ay
istrikto sa pananalapi. Maging ang mga kapatid niyang lalaki ay hindi nakakareklamo
kapag komontra na ang
asa-asawa ng mga ito.
www.ebook-converter
"Sammy's here!" mula sa terrace ng kuwarto ni Annika ay excited na kumaway si

Kristal sa paparating na
SUV.
Napangiti si Annika. Dumating na rin ang pamilya ng Kuya Zeke niya. Mas bata ng
dalawang taon sa
panganay na kambal si Samantha. Gayunma'y magkakasundo ang magpipinsan.
"Tita, sasalubungin ko si Sammy," kaagad na lumabas ng kuwarto niya si Kristal para

sumalubong sa mga
bagong dating.
Inihanda ni Annika ang kanyang mga pasalubong. Sinuklay niya lang ng mga daliri ang
buhok bago lumabas
ng silid at sumunod sa pamangkin.
"Tita Nika!" masayang sumalubong sa kanya si Isaiah. Sa tatlong anak ni Zeke ay ito
ang pinakamalambing sa
kanya.
"Hello, my Prince Charming!" sinalubong ng mahigpit na yakap ni Annika and
pamangkin. "Aw, lalo ka
yatang pomogi."
Alam niyang likas na mahiyain ito at pinipili lamang and binibigyan nito ng ngiti
ngunit pagdating sa kanya ay
at ease itong makipag-usap. Ibinigay niya rito ang pasalubong niyang Ozobot bit.
"Wow, cool. Thanks, Tita Nika."
"You're most welcome, my Prince Charming."
P 40-1
Matapos humalik sa kanya ay kaagad itong tumakbo sa ina para ipakita ang pasalubong
niya.
"Tita Nikki," si Jessica. Ang mga pamangkin niya ay magkakaiba ang tawag sa kanya.
Nagpababa ito mula sa
pagkakabuhat ng ama at lumapit sa kanya, may nakasalpak pang tsupon sa bibig.
Sa magkakapatid ay ito ang bunsong-bunso sa ama.
"Hello, honey bunny," pinupog niya ng halik ang pisngi nito. Tulad sa kambal na
Viktor at Vaughn ay
nakakagigil ang mamula-mula at mapintog na mga pisngi nito.
"Where's my choc-late?" wika nitong tinanggal sa bibig ang subong tsupon para mag-
demand ng pasalubong
na chocolate.
"Oh, my goodness. I forgot my honey bunny's chocolate."
please
Nanulis bigla ang nguso nito sabay kamot sa ulo na parang isang napakasamang balita
ang natanggap nito.
"Just kidding. Kiss mo ng marami si Tita Nikki."
www.ebook-converter
"How many?"
"One hundred."
"That's too much."

Natawa siya.
"Ok, five will do. One here, here, here, here and here," itinuro niya ang noo,
baba, magkabilang pisngi at
ilong.
"Okay," inilapag nito sa marble floor ang hawak na tsupon bago inabot ng dalawang
kamay ang magkabila
niyang pisngi.
Pigil ni Annika ang mga hagikhik habang pinupupog ni Jessika ng halik ang kanyang
mukha.
"Done."
"Ang sweet naman ng aking honey bunny. At dahil d'yan, may two Toblerone ako for
you," dalawang
Toblerone ang ibinigay niya rito na mas malaki pa sa mga braso nito.
"Thank you."
Naiiling-nangingiti ang Kuya Zeke niya nang lumapit ito sa kanya.

"Hello, blossom butt."
P 40-2
"Ugly face."
Natatawang hinapit lang siya nito at niyakap nang mahigpit. Iyon na ang ganti niya
sa tawag nito sa kanya. Na
ikinangingiti lang naman nito parati.
"Annika."
"Ate Willa," masayang nakipagbeso si Annika sa hipag.
"It's good to see you back."
"Thanks. Na-missed ko kayong lahat."
"Kami rin naman. We really hope you can stay here for good."
Sa bagay na iyon ay tipid na ngiti lamang ang naging sagot niya.
"Samantha," tawag ni Willa sa panganay na anak. "Nakalimutan mo na yata ang Tita
mo. Ang batang 'to
talaga, akala mo hindi nagkikita at si Kristal."
"Hello, Tita Annika," isang mahigpit na yakap ang naging salubong ni Samantha sa
tiyahin.
www.ebook-converter
"Hello, angel. Gosh, ilang buwan ko pa lang kayong hindi nakita bakit parang ang
lalaki niyo na?"
"I wish I could grow taller like you, Tita Annika."
"I'm sure, angel. By the way, how's Maddy?"
Biglang nalukot ang mukha ni Samantha sa tanong niya. Annika giggled in amusement.
May isang beses kasing
nabanggit sa chat ng kanyang pamangkin na nagpalipat daw ng school si Maddox--ang
anak ng kaibigan ng
Tatay nito na si Rafael Stamos--para makasama si Samantha. Parati raw itong
nangungulit at nang-aasar. Inis
na inis ang pamangkin niya base sa kuwento nito.
"Ugh, I hate him to the highest level, Tita Annika. I want to punch his face.
Isinusumbong ko nga lagi kay
Kuya Kristoff. He's so thick-skinned talaga."
Aliw na aliw si Annika. Hindi pa niya nakikita nang personal si Maddox Andrew
Stamos but she's getting
curious about that boy.
Isang Apple watch din ang pasalubong niya kay Samantha. Sa kambal na Viktor at
Vaughn ay hindi siya
makapag-decide kung ano ang dapat na iregalo sa mga ito. Gusto ng kambal ng
scooter. Matagal na raw iyong
hinihingi ng mga ito. Komokontra lang ang hipag niya dahil parehong malikot ang mga
anak.
Matapos ang kumustahan at batian nilang magkakapatid at dalawang hipag ay

nagkatipon sila sa malawak na
front yard kung saan may maluwag na solar na matatakbuhan ang kambal na Viktor at
Vaughn. May garden set
doon at outdoor bean bags. Maaga pa at mag-iikasiyam pa lamang ng umaga kaya
malilim at maaliwalas pa
ang kanilang kuwentuhan. Ipinaglabas sila ng lemon juice ni Manang Loreta. May
dalang muffin at ilang
kakanin mula sa Samantha's Sweet Bites sina Willa. Iyon ang masayang pinagsalo-
saluhan nila. Bagama't
ibinigay na niya ang full control sa hipag na si Willa sa pagpapatakbo ng kanilang
cafe--na may limang
P 40-3
branch na sa kasalukuyan--ay madalas pa rin siya nitong i-update sa magandang lagay
ng kanilang negosyo.
Kung siya ang tatanungin ay wala na siyang anumang parte sa negosyong sinimulan
nila dahil si Willa naman
ang nagpaka-pursigeng palaguin iyon. Masyado lang mataas ang pride ng hipag niya.
Sa halip na ipakipagtalo
pa rito ang tungkol doon ay inilagay na lamang niya sa isang trust fund para kay
Samantha ang parte na
natatanggap niya.
Nagkakatawanan sila sa kuwento ni Kristoff tungkol sa pambabakod na ginagawa ni
Maddox kay Samantha
sa private school na pinapasukan ng mga ito nang pumunit sa paligid ang isang tili
ng bata.
"Oh, my God! Nasaan ang kambal?" alertong napatayo si Krista at mabilis na in-scan
ang paligid.
"We're here po, Nay-nay," ani Kristal.
"I mean, Viktor and Vaughn."
"Where is Jess?" worried na ring tanong ni Willa.
"Uh-oh," mabilis na napatayo ang magkapatid na Vincent at Zeke.
"Tatay, Tatay, help!" mula sa likod ng bahay ay tumatakbong lumabas si Jessica.
www.ebook-converter
Habang papalapit sila sa likod-bahay ay may naririnig silang ingay ng motor.

"Oh, shit! Viktor, Vaughn!" sigaw ni Vincent.
Ang kambal ay nakita nilang mahigpit na nakakapit sa hawakan ng lawn mower habang
iyon ay tumatakbo!
"Inakupo, por Dios!" gulat na gulat namang lumabas mula sa kusina si Manang Loreta
para tingnan ang
pagkakaingay ng magkakapatid. "Teban, bakit hindi mo iniligpit nang maayos ang
panggamas na iyan?"
"Nakow, pasensya na, mga Sir, Ma'am. Hindi pa kasi ako tapos, sinaglit ko lamang
iyong mga bagahe ninyo
sa sasakyan."
Kaysa naman pagalitan si Manong Teban ay pinagtulungan na lamang nina Vincent at
Zeke na takbuhin ang
kambal. Pinagtig-isahan ng magkapatid ang dalawang bata atsaka ini-off ang makina
ng lawn mower.
"Jesus!" habol-hiningang reaksyon ni Vincent nang makuha ang anak, kitang-kita ang
pamumutla nito dala
marahil ng nerbiyos.
"We told you to stay put and behave, right?" kastigo ni Krista sa anak nang iabot
dito ni Zeke ang isa sa
kambal.
"It was Jess who pushed the button," tugon ng bata.
"Vaughn told me to," itinuro ni Jessica ang batang lalaki na buhat ni Vincent.
"I did not!"
P 40-4
"Did, too!"
"Enough," banayad na saway ni Willa. "Whoever is at fault here, you did your share.
So, no chocolate for
today."
"No, no. It's not my fault, Tatay," tila nagpapasaklolong tiningala ni Jessica ang
ama.
Nakangiwing ngumiti si Zeke nang pandilatan ito ng asawa.
"As for you two," ani Krista sa kambal. "No television for one week."
Parehong napabusangot ang mukha ng dalawang bata. Parang ibig pang mangatwiran ni
Vaughn ngunit
binulungan na ito ng ama.
"Be a man and accept that you're at fault here, alright? Paano na lang kung
napatulan kayo ng paa o kamay?
Gusto niyo ba 'yon?"
"No, Tay-tay."
"Say sorry to Nay-nay for making her worry."
"Sorry, Nay-nay," sabay na sabay na wika ng kambal.
www.ebook-converter
"You are both on probation. Pag-iisipan ko kung tatanggapin ko ang sorry niyo."
Napapigil na lamang ng pagtawa ang mga nakatatanda sa nagaganap na negosasyon.
Habang nagpapahupa ng katatapos lamang na tensyon ay muli silang bumalik sa front

yard.
"Nagutom yata ako, ah," ani Vincent. "Manang, anong ulam natin for lunch?"
"Mag-iihaw po ng pork chops, Sir. Nagpabili rin ng malaking bangus si Ma'am Annika.
Ipinapasigang niya sa
bayabas at sampalok."
"Ah, gusto ko 'yan. Pero mas gusto ko kapag puro fresh ang sangkap na gagamitin
niyo, mas healthy 'yon sa
mga bata."
"May makukuhaan pa naman po siguro ng sampalok at bayabas dito sa paligid, Sir,"
malugod na tugon na
kawaksi.
"Hon, di ba't maraming puno ng bayabas at sampalok doon kay Walter?" baling ni Zeke
sa asawang si Willa.
"Ah, oo. Patapos na actually ang pamumunga ng sampalok. Pero sigurado akong marami
pang mapapanguha
ro'n."
Si Annika na nakikinig lamang sa usapan ay parang biglang binayo ang dibdib
pagkarinig sa pangalan ng
dating kasintahan.
"Saan ho ba 'yon, Sir, at papupuntahin ko roon ang aking kabahay?" ani Manang
Loreta.
P 40-5
"Huwag na ho. Tatawagan ko na lang ang may-ari ng puno para siyang umakyat at
maghatid dito," 'ika naman
ni Zeke na tila natatawa.
Binato ni Annika ng tingin ang panganay na kapatid. Papupuntahin talaga nito roon
si Walter? Parang walang
napuna ang kapatid niya na inilabas ang cellphone nito at tinawagan ang bayaw.
Sunod-sunod ang pintig ng puso ni Annika. Daig pa niya ang tumakbo nang
napakalayong distansya na halos
pumutok na ang dibdib niya sa lakas ng pintig nito!
"Sampalok at bayabas. Yes, meron pa ba? Kung puwede'y pakisamahan ng kaunting bilis
at naglilihi si
Vincent, baka makunan 'to kapag hindi nakakain ng sinigang na bangus in fresh guava
at sampalok. Okay,
okay, we'll wait. Thanks, bro."
"Ako pa talaga ang idinahilan mo?" ani Vincent sa kapatid.
"Eh, sino ba kasi ang nagki-crave sa sinigang na may bayabas at sampalok?"
"Sige na nga, ako na. Ako na naman."
"Modelo ka, hindi artista. Hindi bagay sa'yo ang umarte."
Napamaang na lang si Annika sa mga kapatid. Are they serious?
www.ebook-converter
yes, Annika dearest. they are very serious :)

frozen_delights
Napangiti ako sa kwentong samantha-maddox. I woudn’t be surprised if maddox would

turn out a naughty territorial young man, parang
expected na sa tatay pa lang eh. Twng twa aq s mga ank nla....ang cucute!
P 40-6
Stupid Cupids
13.3K 753 109
by frozen_delights
Chapter Forty
"BRING some ripe guava and tamarind. Kapag kulang ang dala mo, kalimutan mo na si
Annika," mariin
at medyo pabulong na sabi ni Zeke sa cellphone nang tawagan nito si Walter.
Pagkatapos ay tila sadya
nitong inilakas ang sumunod na sinabi. "Sampalok at bayabas. Yes, meron pa ba? Kung
puwede'y
pakisamahan ng kaunting bilis at naglilihi si Vincent, baka makunan 'to kapag hindi
nakakain ng
sinigang na bangus in fresh guava at sampalok. Okay, okay, we'll wait. Thanks,
bro."
Sandaling parang na-estatwa si Walter pagkatapos maputol ang tawag. At nang ma-
realized niya ang
katatapos lamang sabihin ng bayaw ay mabilis siyang napatayo at tarantang lumabas
ng bahay.
"Lintek. Lipas na yata ang pamumunga ng sampalok, bakit naman ngayon pa naisipan ng
mga 'yon ang
magsigang?"
Pero ano ba ang inirereklamo niya? Pagkakataon na niya iyon para muling masilayan
ang Baby Nik-nik niya.
Isang pabor na nga ang ginagawa ng bayaw kung tutuusin kaya dapat niya iyong
samantalahin. Nagpalingalinga siya sa paghahanap ng puno ng sampalok. May ilang
puno ng sampalok sa loob ng kanyang bakuran.
Pero sa kuwento ni Ate Concha, madalas akyatin ng mga bata ang mga puno roon kapag
panahon ng
pamumunga. Mula bayabas, mangga, sampalok at lahat ng punong puwedeng akyatin. Baka
nga kung may puno
ng kawayan doon ay inakyat na rin ng mga tinamaan ng magagaling.
www.ebook-converter
"Ayun," halos mapalundag si Walter sa tuwa nang makita ang huling puno ng sampalok.
Ang problema'y nasa
pinakatuktok ang bunga!
Kaya siguro hindi naubos pitasin ng mga nangunguha, buwis-buhay bago mapitas. At
ang pag-ibig niya,
mukhang buwis-buhay rin ang kalalabasan kapag pinilit niyang akyatin iyon. Naisip
niyang tumawag ng
reinforcement. Kaya lang baka bago pa dumating ang saklolong kailangan niya ay
bilasa na ang lulutuing
bangus. Napaantada na lamang siya bago umakyat sa puno. Na sana ay makababa siyang
hindi bali-bali ang
buto.
Nangangalahati na siya sa itaas ng puno nang maalalang wala siyang dalang lalagyan.
"Putragis naman talaga." Nabanggit lang kasi ng bayaw ang pangalan ni Annika ay na-
blangko na ang utak
niya.
Tumigil siya sandali sa isang malaking sanga at nai-tuck-in ang suot na t-shirt sa
sweatpants. Sa loob na
lamang ng t-shirt niya ilalagay ang mapipitas na bunga. Nagpatuloy na siya sa pag-
akyat. Para namang
nananadya talaga ang lahat ng kabuwisitan. Umihip ang malakas na hangin at inugoy
ang maliit na sangang
kinakapitan niya habang inaabot ang kumpol na bunga ng sampalok.
"Huu, 'langyang pag-ibig 'to!" pinanindigan siya ng balahibo. "Kapit lang, Walter."
Sa wakas ay nagsawa rin sina Habagat at Amihan. Nang makakuha ng sapat na bunga ay
bumaba na siya ng
P 41-1
puno. Napamura siya nang paglapat ng mga paa niya sa lupa ay nangangatog ang
kanyang mga binti. Ganoon
na lang din ang kabog ng kanyang dibdib. Nang muli niyang balikan ng tingin ang
pinagmulang tuktok ng puno
ay hindi siya makapaniwalang nakababa pa siya nang buhay.
Pagkatapos ay naghanap naman siya ng puno ng bayabas. Mabuti na lamang at merong
malapit sa bahay. Hitik
sa hinog na bunga. Pero lintek naman sa dami ng higad! But no choice, iyon lang ang
passes niya para makita
si Baby Nik-nik.
Nang makumpleto na ang mga kailangan ay inilagay niya ang mga iyon sa isang plastic
bag. Gusto pa sana
niyang mag-shower kahit kapapaligo niya pa lang dahil nangangati ang buong katawan
niya. Ngunit naalala
niyang pinagmamadali siya ng bayaw. Para yata sa pananghaliang ulam iyon kaya
kailangan niyang madala
kaagad.
Nagpalit lang siya ng kamiseta at shorts at lumabas na ng bahay matapos maikandado
iyon. Nagulat pa siya
nang mabuglawan paglabas niya si Tata Teban na tila sadyang nag-aabang sa kanya.
Nakilala niya ito sa
dalawang magkasunod na umagang nagdala siya ng pandesal para kay Annika. At tulad
ng asawa nitong si
Manang Loreta ay mabait din ito sa kanya.
"Ipinasusundo ka nina Sir Zeke, sa bahay ka na raw mananghalian," sabi nito.
Nakalulan ito sa tricycle na
walang bubong.
Lumulan na siya roon. Hindi na sila masyadong nakapag-usap ni Tata Teban dahil
malapit lang naman ang
bahay na pinagsisilbihan nito. Wala pa yatang sampung minuto iyong tinakbo ng
tricycle. Bagaman kung
lalakarin ay malayo-layo rin, tamang ehersisyo.
www.ebook-converter
Hustong tumapak ang mga paa ni Walter sa loob ng bakuran ay parang may kulog at
kidlat na dumagundong sa
dibdib niya. OA sigurong pakinggan pero iyon ang pakiramdam niya nang magkasalubong
ang tingin nila ni
Annika.
Ang ganda talaga ng Baby Nik-nik ko. Tama nga si Nog-nog, kumukuti-kutitap ang
kanyang kagandahan
kahit mukha siyang bagong gising.
"Manong T, pakikuha na nga po niyang dala ni Walt at baka maglakad na papunta sa
barbecue grill 'yong
bangus. Mauwi sa inihaw ang pinaglilihihang sinigang nitong si Vincent!" hiyaw ni
Zeke.
Sabay pa silang napaiwas ng tingin ni Annika.
Pamatay-saya rin 'tong si bayaw, sarap ipako sa krus, saloob-loob ni Walter.
Tatawa-tawa lang si Vincent. Nasa harapan ito ng barbecue grill at nag-iihaw ng

karne.
"Join us, Walt. May beer d'yan sa cooler, kuha ka na lang," sabi nito sa kanya.
Naroroon ang asawa nitong si Krista at ang bunsong kambal ng mga ito kalaro si
Isaiah. Na matapos humalik
sa kanya ay bumalik na sa dating puwesto. Dumaan na sina Willa at Zeke sa bahay
niya kanina bago tumuloy
kay Annika. Iniwan na nga roon ang gamit ni Samantha dahil doon daw matutulog ang
pamangkin niya.
P 41-2
Panakaw siyang sumulyap kay Annika. Tahimik lang itong nagtutuhog ng hotdog at
marshmallow. Kung galit o
ano ay mahirap hulaan dahil blangko lang ang mukha nito.
"Ahm, may maitutulong ba ako?" medyo naaasiwa niyang tanong.
"That's music to my ears," ani Vincent. "Take over. I'm sure marunong ka namang
mag-ihaw."
"Kayang-kaya."
"Perfect. Sweet bun, samahan mo nga akong magpalamig. Totoo pala 'yong sabi nila,
na ang mga buntis ay
maalinsangan ang pakiramdam. Shower tayo."
"Ano bang buntis ang...?" hindi natapos ni Krista ang sinasabi nang itayo na ito ng
asawa at igiyang papasok
ng bahay. "Teka, ang kambal. Baka mamaya 'yong traysikel naman ni Manong Teban ang
patakbuhin ng mga
'yan."
"Vik, Vaughn, Isaiah, come inside. Sa sala niyo na ituloy ang paglalaro niyang
Ozobot. Naroroon sina Ate
Sam at Ate Kristal. It will be more fun to play it with them."
"Okay," korong sagot ng tatlong bata.
"Laters, Tito Walt."
www.ebook-converter
Nakipag-fist bump si Walter sa pamangkin. Nakigaya rin ang kambal na Viktor at

Vaughn dito. Napangiti
siya, naaaliw sa mga batang ubod ng ku-cute. Balang-araw sana magkaroon din siya
maski isa sa tatlong
batang ito. Kahit isa lang dahil ayaw naman niyang mahirapang manganak ang magiging
misis niya.
Masayang nagtakbuhang papasok sa bahay ang tatlong bata kasunod ang mag-asawang
Krista at Vincent.
Tumayo na si Walter at tiningnan ang iniihaw sa barbecue grill. Muli siyang
nagnakaw ng sulyap kay Annika.
Sakto namang nagtaas ito ng tingin, nagtama na naman ang kanilang mga mata.
"Ehem, ipinapaalala ko lang baka maging uling 'yong pork chops," si Zeke. Akala mo
busy sa cellphone 'yon
pala ay nagmamasid at nakikiramdam.
Pasaway talaga 'to si bayaw. Sarap iihaw. Kung hindi ka lang mahal ng Ate ko, he
cut his thoughts when
he starts feeling itchy all over his upper torso.
Pinipigilan niya sanang magkamot pero ang kati-kati talaga. Nadale pa yata siya ng
higad.
"Heto pa ang sugpo at pusit." Lumabas mula sa loob ng bahay si Willa dala ang isang
tray na naglalaman ng
iihawing seafoods. Ipinatong nito ang dalang tray sa tabi ng mga tinutuhog ni
Annika na hotdog at
marshmallows. "Hello, little brother. Mabuti at may napanguha ka pang... teka, ano
ang nangyari sa leeg mo?
Ang dami mong pantal!"
"Nahigad yata ako, Ate."

"Ano? Patingin."
~0~
P 41-3
GUSTO na sanang umalis doon ni Annika para makaiwas kay Walter. Hindi niya
maintindihan ang mga
kapatid niya kung paanong pagkatapos ng ginawa nitong panloloko sa kanya ay
nagagawa pa itong
pakiharapan nang maayos ng mga Kuya niya. Wala bang pakialam ang mga ito sa
damdamin niya?
"...teka, ano ba ang nangyari sa leeg mo? Ang dami mong pantal!"
"Nahigad yata ako, Ate."
"Ano? Patingin."
Pigilan man ang sarili ay kusang dumako ang tingin ni Annika sa magkapatid na Willa
at Walter. Ayaw
niyang maging concern dito. Tapos na sila. Sinaktan siya nito nang labis na muntik
ng ikadurog ng kanyang
pagkatao. Pero bakit gano'n? Why couldn't she stop caring, damn it?!
"Naku, paano ba ito? Basa ang buhok ko. Sina Samantha naman at Kristal, naliligo,"
puno ng pag-aalalang
sabi ni Willa.
"What's wrong?" Tila hindi nakatiis na lumapit na si Zeke.
"Buong katawan mo ba?" si Willa.
"Oo, Ate. Hanggang tiyan."
www.ebook-converter
"Hubarin mo ang suot mong pang-itaas," utos ni Willa.
She wasn't supposed to look. Pero parang ipinako ang mga mata ni Annika sa
direksyon ni Walter nang itaas
nito ang suot na kamiseta. Alam niyang maganda ang katawan ni Walter dahil nakita
na niya iyon noong
sayawan siya nito. Hindi pa nga lamang ganoon ka-define ang six-pack abs nito na
kaparis ng nakikita niya sa
kasalukuyan. Nakaka-TL, as in tulo-laway, mouth-watering six-pack abs na mukhang
natural ang pagkakadefine at hindi iyong tipong batak sa gym.
" Geez, saan mo nakuha 'yan?" concern na tanong ni Zeke na nagpabalik sa lumipad na
katinuan ni Annika.
"Saan pa nga ba? Di ba't pinakuha mo ng sampalok at bayabas? Parehong kuta ng higad
ang mga punong
'yon," ani Willa.
"Crap, I'm sorry. Hindi ko naman alam."
"I... I have some ointment in my room," hindi nakatiis na sabi ng dalaga dahil
tadtad nga ang buong katawan
ni Walter ng pantal. Meron din ito sa leeg at magkabilang braso.
"Zeke, ikaw na ang kumuha," utos ni Willa sa asawa. "Annika, lapit ka rito sandali.
Kailangan ko ang buhok
mo para ipaspas sa katawan ni Walter."
"Haa?" parehong naguluhan ang magkapatid na Annika at Zeke.
"Ang higad kasi may mga pinong balahibo 'yan na naiiwan sa katawan ng tao. 'Yon ang
nagiging dahilan ng
pangangati sa balat. Ngayon kailangan nating matanggal 'yon bago lagyan ng gamot
para mawala ang
pamamantal," paliwanag ni Willa.
P 41-4
"Aah," si Zeke. "Go ahead, blossom butt. Mahaba ang buhok mo, ihampas mo na sa
mukha ni Walter, I mean,
sa mga pantal niya. It's your time to vent out all your pent-up emotions. Isipin mo
na lang na latigo 'yang
buhok mo at pinarurusa--"
"Zeke!"
"Yes, honey! Kukunin ko na, right away," mabilis na tumalikod na si Zeke para
tunguhin ang bahay. Ngunit
mabilis din itong napabalik. "Saan nga pala nakalagay 'yong gamot?"
"Nasa dresser," sagot ni Annika.
Napailing na lang si Willa. Iginiya siya nitong paupo sa upuang malapit kay Walter.
Inipon nito sa isang
kamay ang kanyang buhok at bahagya siyang pinatagilid habang si Walter ay nakatayo
sa tabi niya.
"Teka, Ate. 'Yong iniihaw, masusunog na."
"Ay, sandali babaliktarin ko. Heto, hawakan mo ang buhok ni Annika at ikaw na ang
magpaspas."
Pakiramdam ni Annika ay tumalon ang puso niya palabas sa kanyang rib cage. Iyon ang
ikalawang
pagkakataon na nagkalapit sila ni Walter mula nang sila'y muling magkita. At kahit
sabihing hinihingi lamang
ng pagkakataon ang sandaling iyon ay hindi niya maawat sa pagtutumalon ang puso
niya. Pero teka, hindi ba't
galit siya rito? Ipinangako pa nga niya sa sarili na kalilimutan na ito. Ano na ang
nangyari?
www.ebook-converter
"W-what are you still waiting for?" she hates stammering. Ngunit pagdating sa
lalaking ito, lahat ng
composure niya ay tinatangay ng hangin.
"B-baka kasi masaktan ka?"
"S-show me, then. Ako na lang ang g-gagawa."

Inipon nito ang buhok niya sa batok. Bagay na ikinapitlag niya nang dumantay ang
palad nito sa kanyang balat.
"Sorry," mahinang bulong nito.
"The damage has been done," mahina ring tugon niya.
"Baby Nik-nik," parang hinugot sa kaibuturan ng kaluluwa ni Walter ang
pagkakabigkas sa endearment nito sa
kanya.
Napapikit siya at pilit na pinaglabanan ang nakapanghihinang damdamin.
"For God's sake, just do it already!" nilangkapan niya ng inis ang tono para
mapagtakpan ang totoong
nararamdaman.
Sumunod naman si Walter. Inipon nito sa isang kamay ang kanyang buhok at sinimulang
ipaspas sa mga pantal
nito.
"I-I'll do it."
P 41-5
"Ako na lang, hindi mo nakikita kung saan banda, eh."
Itinikom na lang niya ang bibig. Bakit ba ang bango-bango nito? Noon at ngayon,
gustong-gusto niya ang amoy
ng balat nito. Kaya nga gusto niya laging isinisiksik ang ilong sa leeg ni Walter,
ang sarap kasi nitong
singhutin. Perfect ang combination ng natural scent nito sa ginagamit nitong
panlalaking cologne.
How she wished they could go back in time. Iyong time na malaya niya pa itong
mayayakap at mahahalikan.
Iyong puwedeng-puwede siyang maglambing anumang oras niyang gustuhin. Ang sakit
lang dahil for sure sa
ngayon ay may iba ng gumagawa noon dito.
"Who is she? What's her name? Na-missed mo lang ba ako kaya pumatol ka sa iba? O,
dahil hindi mo talaga
ako minahal?" Hindi niya napigilan sa pagpatak ang mga luha niya.
"Mahal na mahal kita, Baby Nik-nik. Noon hanggang ngayon, ikaw lang, walang iba. At
hindi nagkaroon ng
iba."
-
the end.
susunod na ang special chapter. haha!
www.ebook-converter
frozen_delights
ahahahahaha weehhhhh
P 41-6
The Truth Untold
14.7K 914 158
by frozen_delights
ang daming patola, ha? isasama ko kayo sa nilagang baka. masarap 'yon, promise.
dami nang-away sa
akin. akala niyo naman papatulan ko kayo, haha!
frozen_delights
.
Chapter Forty-One
HILAM sa luha na nag-angat ng tingin si Annika. Hindi naniniwalang totoo ang mga
narinig niya.
"Iyon ang totoo. Kailanman ay hindi kita niloko o pinagtaksilan. Hindi ko 'yon
magagawa sa'yo, hindi ko
kayang magmahal ng iba."
"Don't lie to me, please?" napahikbi siya. Kahit sinasabi ng matinong isipan niya
na nagsisinungaling lamang
ito, tanga ang puso niya na gustong maniwala.
www.ebook-converter
"He's not lying."
Natigilan si Annika nang marinig ang boses ng kanyang Kuya Zeke.

"W-what are you saying?"
"Kagagawan ni Mommy ang lahat. Ginamit niya si Julianna para paghiwalayin kayo ni
Walter."
"J-Julianna? Julianna Madrigal?"
"Yes."
Napaawang ang mga labi niya. And then she remembered, galing kay Julianna ang
picture ni Walter na may
kasamang hubo't hubad na babae.
"W-was it all just a photo manipulation--is that what you're saying?" Did she try
to commit suicide over a
photo manipulation? Parang mabibiyak ang dibdib niya sa pagbaha ng magkakasalungat
na emosyon.
"Hindi," sagot ni Walter. "Lasing ako ng gabing 'yon at totoo 'yong babae."
Napasinghap si Annika nang para na namang hiniwa ang dibdib niya sa sobrang sakit.
"Pero wala akong relasyon sa babaing 'yon at walang nangyari sa amin. I was so
wasted and sleeping that
night na wala akong ideya sa mga nangyayari sa paligid ko. Dumating ng araw na 'yon
sina Brando para
maki-celebrate ng birthday ko. 'Yong babae sa picture, that was Ruschelle. Hindi
siya maituturing na bahagi
ng barkada pero kaibigan ko rin siya. Naki-celebrate siya sa amin. Nang malasing
ako ay hinayaan na lang
nila akong makatulog. Ang naiwan noon sa bahay ay sina Brando at Ruschelle. 'Yong
iba sa barkada ay isaP 42-1
isa na ring nag-uwian. At nang gabing 'yon nga nagpunta sa bahay si Annie--si
Julianna. Naabutan niya si
Ruschelle na hubo't hubad na nakadikit sa akin at hinahalikan ako. Paalis na siya
nang makita ni Brando.
Hindi ko alam ang mga nangyari ng gabing 'yon, Annika, maniwala ka sa akin.
Kinabukasan ko na lang
nalaman kay Ate Willa ang mga nangyari. At ang muntik ng mangyari sa'yo..."
"Naniwala ako dahil galing mismo sa account mo ang mga messages na natanggap ko.
You broke up with me.
Sabi mo ay kalimutan na kita. Sabi mo pa: It's over. I've had my fun. Patas na lang
tayo. Nakaganti na ako
sa ginawa mong pagtakbo sa akin matapos mo akong mabangga." Napasigok si Annika sa
bahaging iyon ng
kuwento.
"Hindi ako 'yon. Kahit kailan ay hindi ko masasabi sa'yo ang mga bagay na 'yon.
Dahil paano kitang sisisihin
sa aksidenteng partly ay may kasalanan din ako?"
"What do you mean?"
"Naalala mo pa ba 'yong sinabi ko sa'yo dati? Na balang-araw ay may sasabihin ako
sa'yong isang sikreto?
Ito 'yon. Nang araw na mabangga mo ako ay hinahabol ko talaga ang sasakyang
minamaneho mo dahil
gustong-gusto pa kitang makita sa malapitan. You see, I think I have fallen in love
with you that day."
"F-for real?" Hindi yata siya makahinga sa sobrang tuwa at kilig.
"For real. Kaya 'wag mong isipin na kailanman ay gagantihan kita o ano. Sachi stole
my phone, sa utos ni
Julianna. Ilang araw kitang hindi makontak no'n dahil sa pagkawala ng cellphone ko.
Nang subukan kong iopen ang account ko sa computer shop ay hindi ko na mabuksan.
Pinakialaman ni Julianna ang accounts ko."
www.ebook-converter
"Why didn't you try to get in touch with me, to explain your side? Bakit hinayaan
mo akong kamuhian ka sa
loob ng pitong taon?"
"Vincent thought you are not yet ready," sagot ni Zeke. "You were so fragile back
then."
"At sinabi ko rin kay Walter na pakawalan ka. Na hayaan niyang ang panahon ang
magpasya para sa inyong
dalawa. He needs to prove himself. Not just to you and to your family, kundi lalong
higit sa kanyang sarili
para maging karapat-dapat para sa'yo," ani Willa.
"He didn't have to. I loved him, and I still do..." Hilam na hilam sa luha ang mga
mata ni Annika nang
tingalain si Walter.
Nang abutin ni Walter ang kamay ni Annika ay hindi iyon tinutulan ng dalaga. Walter
trace the fading scar on
her wrist using his thumb.
"I'm sorry you had to go through all that pain because of me," mahinang sabi nito
sa basag na tinig. "God,
gustong-gusto na kitang yakapin, baby ko."
"Ako rin. Pero marami ka pang ipapaliwanag sa akin, kayong lahat," nilingon ni
Annika ang kapatid at ang
hipag.
"No problem. You will have my full cooperation. Meanwhile, gamutin na muna natin
'yang mga pantal ni
Walter bago pa 'yan maging bato d'yan sa kinatatayuan niya."
P 42-2
Parehong namula ang pareha.
"Asin. Honey, kumuha ka ng asin sa loob," utos ni Willa sa asawa. "Nakalimutan kong
puwede nga rin pala
iyong ipangkuskos sa mga pantal ni Walter."
"Sigurado ka, hon?"
"Oo nga."
"Rock salt o iodized?"
"Kahit ano."
Nang tumalikod si Zeke ay mabilis na yumuko si Walter at nagnakaw ng halik kay
Annika. Patay-malisya na
lang si Willa na kunwari'y abala sa pag-iihaw. Nag-uumapaw naman ang kaligayahan sa
puso ng dalaga.
Hindi niya inakalang madudugtungan pa ang nakaraan nila ni Walter, pero hayun at sa
isang iglap ang
madilim niyang mundo ay biglang nagliwanag. All because of this one man standing
right next to her. Now
she could say that she's home, finally.
Itinaas ni Walter ang kanyang kamay at isa-isang hinagkan ang kanyang mga daliri.
Pagkatapos ay ang pilat sa
kanyang pulsuhan. Nang hagkan ni Walter ang gitna ng kanyang palad ay parang may
kuryenteng dumaloy roon
patungo sa kaliit-liitang himaymay ng kanyang laman.
www.ebook-converter
"M-mabaho ang kamay ko," aniya nang maalalang nagtutuhog nga pala siya ng hotdog at
marshmallow.
"Hindi, ah. Ang bango-bango mo nga, eh. Kung hindi lang ako nag-aalalang madikit
sa'yo at baka mahawa ka
sa pangangati ko--"
"Careful, Walter. I can hear you," 'ika ni Zeke na hindi nila namalayang nakabalik
na pala dala ang lalagyan
ng iodized salt.
Napalabi si Annika. Naisip na sobra naman itong Kuya niya, parang lalaking sinauna.
Gayong ito at ang Kuya
Vincent niya ay pareho ng nauna ang honeymoon bago pinakasalan ang kanilang mga
asawa. Malalaki na nga
ang anak ng mga ito bago nagpakasal.
"Don't give me that face, blossom butt."
"I told you to stop calling me that," nakairap na wika ni Annika sa kapatid.
"Why not? It sounds cute."
"Sa'yo lang."
"Zeke, tigilan mo na nga ang katatawag ng ganyan kay Annika. Kapag narinig ka ng
mga bata gagayahin ka ng
mga 'yon," saway ni Willa sa asawa. Kinuha nito ang iodized salt at sinimulang
kuskusan ang mga pantal sa
katawan ni Walter.
"Kaya nga. Nakakapikon talaga 'yang si Kuya. Baka kahit may baby na ako ganyan pa
rin ang tawag sa akin."
P 42-3
"Ano, ano? Pakiulit nga. Anong baby ang sinasabi mo riyan?"
"I'm of legal age, Kuya. And besides..."
"What?" Halos lumuwa ang mga mata ni Zeke nang pandilatan ang kapatid.
"Gusto ko na ring magka-baby."
Pare-parehong natahimik ang tatlo.
"Kailan mo pa naisip ang kalokohang 'yan?" Parang gustong maghuramentado ng Kuya
niya.
"Kalokohan na ngayon ang magkaroon ng baby?"
"Huwag mong iliko ang usapan. Ang tanong ko ang sagutin mo, Annika Myles."
"Matagal na. And besides, I'm already twenty-six, this is the appropriate age for a
woman to get pregnant."
"Says who?!"
"My OB."
www.ebook-converter
"At kumonsulta ka na talaga ng OB, huh?"
"Kuya, babae ako. Hindi lahat ng nagpupunta sa OB-GYN ay dahil gustong magpabuntis
o buntis."
~0~
HABANG nagtatalo ang magkapatid na Annika at Zeke ay para namang sasabog ang dibdib
ni Walter sa
sama ng loob. Gusto ng magka-baby ni Annika? Kung matagal na nitong plano ang
tungkol sa bagay na iyon,
ibig sabihin ay meron na rin itong napiling maging ama. Ang tanong: sino? May
boyfriend na ba ito na lingid
sa pamilya?
Ang lahat ng sayang naramdaman niya ay parang biglang pinahid. Kung alam niyang
ganito ang senaryong
mangyayari pagpunta niya, sana pala ay nagpatihulog na lang siya mula sa itaas ng
sampalok.
Tangina this!
"Ayos ka lang ba?" untag ni Willa sa natitigilang si Walter.
"A-ayos lang, Ate. Uuwi na muna ako para makapag-shower. Magpapalit na rin ako ng
damit," sa totoo lang
ay gusto na yata niyang maglupasay sa mga oras na iyon.
'Tragis naman kasi, naayos nga ang issue nila after seven years. Pero gusto namang
magka-baby sa iba. May
makina rin naman siya, bakit hindi na lang sa kanya magpaanak? Able and very much
willing naman siya. At
hindi sa pagmamalaki, may 'maipagmamalaki' rin naman siya kahit six and a half lang
ang length niya. Isa pa,
it's the girth that counts daw. At pagdating doon ay sigurado siyang may ilalamang
siya sa karamihan.
Haisst! Ano bang katarantaduhan ang mga pinag-iisip mo, Walter Ocampo?!
P 42-4
"Tatlo ang banyo rito, dito ka na maligo," anang kapatid niya. "Marami naman akong
dalang extra shirts d'yan
ng Kuya mo, isuot mo na lang. I'm sure may kakasya naman sa'yo."
Magdadahilan pa sana si Walter. Ngunit nakita niyang nakakunot na ang noo ng
kanyang Ate Willa.
"Ah, sige. Saan ba ako puwedeng maligo?"
"Annika, puwede bang makigamit ng banyo mo sa kuwarto? Gamit nina Vincent ang banyo
sa ground floor,
eh. Ang mga bata naman naliligo doon sa kabila."
"Sure, Ate. Go ahead," matamis pang nginitian ni Annika ang magkapatid. Pagkuwa'y
binalikan na nito ang
pagtutuhog ng mga iihawin.
"Hon, 'yong iniihaw bantayan mo muna," bilin ni Willa sa asawa.
"Sure, honey."
Mabigat ang loob ni Walter nang sumunod sa kapatid. Ni hindi man lang siya
sinulyapan. Mukhang nagkamali
ng assessment ang lahat ng tao sa paligid ni Annika, pati na siya. She must have
moved on already. Siguro ay
isa lamang siyang 'unfinished business' dito. At ngayong tila nagkaroon na sila ng
closure, masaya na itong
makapagpapatuloy sa mga plano nito nang wala siya. Kahit pa nga sinabi ni Annika
kanina na mahal pa rin
siya nito ay may alinlangan din sa puso niya na baka hindi na kasinlalim ng
nararamdaman niya ang
nararamdaman nito.
www.ebook-converter
"Babalik na lang ako para dalhan ka ng damit," sabi ni Willa pagkahatid sa kanya sa
silid ni Annika.
Bahagya na niyang natanguan ang kapatid nang tunguhin nito ang pinto at lumabas.
Sandali niyang inikot ang tingin sa kabuuuan ng silid. Babaing-babae ang interior
niyon. Isang bahagi niya
ang nagseselos na baka dating silid iyon ng may-ari ng bahay. Pero sa klase ng
furnitures at gayak sa kabuuan
ng silid, mukhang si Annika pa lamang ang occupant niyon o kung hindi man ay
sinadyang baguhin ang
interior design niyon para umakma sa personalidad ng dalaga.
Nang mapasulyap siya sa kama ay parang gusto niyang humilata roon at matulog. Pero
mabilis niya ring
sinaway ang sarili. Baka bangungutin siya sa isiping may ibang yayakap sa Baby Nik-
nik niya para gumawa
ng baby.
Nasusuyang hinanap na niya ang banyo at pumasok doon. Hubo't hubad siyang tumapat
sa shower. Nang
tumingala siya ay nakita niya ang napaka-aliwalas na kalangitan. Fiber glass ang
bubong ng banyo kaya para
kang naliligo sa labas ng bahay sa ilalim ng liwanag ng araw o buwan kapag gabi.
Mabuti na lamang at
mataas ang bubong ng bahay na iyon at nasa second floor. Hindi siya mag-aalalang
habang naliligo ang Baby
Nik-nik niya ay may namboboso rito. Makakapatay siguro siya kapag nangyari iyon.
Narinig niyang bumukas ang pinto ng kuwarto. Hindi na siya sumilip ng pinto dahil
natitiyak niyang ang Ate
Willa niya iyon. Ipinagdala na marahil siya ng bihisan. Nakigamit na siya ng
naroroong sabon at shampoo.
Kahit ngayong araw man lang maging kasing-amoy niya si Annika para sisinghutin na
lang niya ang kanyang
balat at iisiping kasama niya ito.
Teka, ano ba ang brand ng shampoo niya at sabon? Makabili nga para kapag nami-miss
ko siya laklakin
P 42-5
ko na lang ang shampoo para pati hininga ko amoy-Baby Nik-nik.
Napailing siya sa mga kabaliwang naiisip. Binilisan na niya ang paliligo at baka
isipin pa ng mga tao roon ay
kung ano ang ginagawa niyang milagro sa kuwarto ni Annika. Isinara niya ang shower
valve. Aabutin na
lamang sana niya ang tuwalya sa towel rack nang may kung sinong nag-abot niyon sa
kanya.
Para siyang natuklaw ng ahas nang makita ang ngiting-ngiting si Annika na nakatapi
ng puting tuwalya!
"Hello, baby. Can I join you?"
-
to be continued...
tsk, bitin na naman?
ganoon po talaga kasi on-going :)
frozen_delights
www.ebook-converter
?????????? Putspaaaaaa
P 42-6
Reunited
15.3K 834 125
by frozen_delights
Chapter Forty-Two
SAGLIT lang dumaan sa isip ni Walter ang pag-aalala sa presensya ng mga kasama nila
sa bahay. Tinawid
niya ang espasyo sa pagitan nila ni Annika at mainit na sinakop ang mga labi nito.
Sabay pa silang napaungol
nang sabik na maglapat ang kanilang mga labi. Mariin at mapag-angkin. Sa kasabikan
nila sa isa't isa ay hindi
na nila namalayan nang humulagpos ang tuwalyang nakatapi sa katawan ni Annika.
Naramdaman na lamang
nila na balat sa balat na naglapat ang kanilang mga katawan.
Isang ungol na puno ng pagpipigil ang umalpas sa mga labi ni Walter nang isandal si
Annika sa dingding ng
banyo. Mahigpit na kumawit ang isang kamay nito sa kanyang batok at ang isa'y sa
kanyang likuran. Lalo tuloy
lumapat ang kalambutan nito sa matigas niyang kalamnan. Hindi birong pagpipigil ang
ginagawa niya sa
sarili. Gustong-gusto niya ang mga nangyayari. At kung ang kagustuhan ng katawan
niya ang masusunod, he
would take Annika right there and then. To hell with everyone outside that room.
Pero mataas ang respeto niya sa mga taong 'yon. Lalo na sa mga kapatid ni Annika at
sa babaing ito na mahal
na mahal niya. Isa pa uling halik na puno ng alab at pagkasabik bago marahang
bumitiw si Walter sa dalaga.
www.ebook-converter
"Walt..." Annika's eyes were heavy-lidded from unspent passion. Nagkukulay-rosas

din ang
magkabilang pisngi nito habang may pagtatakang nakatingala sa kanya. And her lips,
they were very swollen
from their torrid kissing. "Don't you want me?"
Mahihimigan sa tono nito ang tila pagtatampo.
"Want you?" Kinuha niya ang kamay ni Annika at dinala sa puno ng kanyang
pagkalalaki.
Napasinghap ito at bahagyang napaigtad na parang nagitla sa nahawakan. Napayuko ito
at unti-unting namilog
ang mga mata nang makita ang matigas niyang sandata na handang-handa na sanang
lumusob sa giyera.
"B-bakit para yatang biglang lumaki?"
"'Yon ba ang tingin mo?" gusto niyang matawa sa kanilang sitwasyon. Pero sa totoo
lang ay mabigat na ang
kanyang puson lalo pa nga at parang nakakuha ng laruan ang Baby Nik-nik niya na
fascinated na humagod ang
kamay nito roon.
At mukhang hindi pa nasiyahan, bahagya pa itong yumuko at pinagmasdan iyon sa
malapitan.
"Your Incredible Hulk is not green, baby. He's all pinky and hard. And my, why is
it pulsating?"
"Shit," mahina siyang napamura. "Baby, layo ka ng kaunti at baka manuklaw 'yan."
"Hmp, you're all talk. I want to kiss Incredible Hulk, baby."
Muli na namang napamura si Walter sabay ungol. Bago pa lamang silang nagkaayos pero
mukhang hindi na
P 43-1
siya makakalabas pa sa bahay na iyon ng buhay. Dahil malamang sa malamang, paglabas
niya ng kuwartong
iyon ay may sasalubong na sa kanyang baril kung hindi man itak. Ang masama pa nito
baka matagpas nang
wala sa oras ang kanyang Incredible Hulk.
"Baby, huwag muna ngayon. Sa ibang araw na lang. Makapaghihintay naman si
Incredible Hulk."
"Ayaw mo pa bang magka-baby?"
"Aba, baby ko. Gustong-gusto. Kahit nga isang dosena, kung kakayanin mo sa isang
irihan lang, eh, I am more
than willing. Pero nasa labas ang mga Kuya mo, baka isipin nila masyado akong
nakakalalaki."
"So, takot ka sa mga Kuya ko?"
"Magkaiba 'yong takot at paggalang. Iginagalang ko lang ang mga kapatid mo. At
ayokong isipin nila na
binabastos ko sila sa gagawin natin. Nakita mo naman, di ba? Matigas na matigas ang
ebidensya, at parang
awa mo na, baby ko. Tigilan mo na ang paghimas at baka biglang pumulupot 'yan
sa'yo, bigla kang sagpangin,
patay tayong pareho."
Sasagot pa sana si Annika ngunit bigla silang nabulabog ng mga katok sa labas ng
silid.
"Tita Annika, Tito Walt, kakain na raw po!" malakas na sigaw ni Samantha mula sa
labas ng silid. "You
only have ten minutes. Kapag hindi pa raw kayo lumabas ng kuwarto after ten minutes
ay aakyat dito si
Tatay."
www.ebook-converter
Napasimangot si Annika. "Si Kuya talaga. Nakakainis!"

"Tita, Tito!"
"Susunod na kami, prinsesa. Magbibihis lang ako."

"Okay, if you are not yet out within ten minutes, aakyat na rito si Tatay."
"Understood."
Hindi na sumagot si Samantha kaya hula nila ay umalis na ito sa labas ng pinto.
Mabilis na hinila ni Walter si
Annika sa tapat ng shower at muling nag-shower doon kasabay ang dalaga. Limitado
lamang ang oras nila
kaya kahit tuksong-tukso na si Walter na pisilin at isubo ang pinkish na mga
nipples ni Annika ay kinontrol
nito ang sarili. Nakuntento na lamang siyang pisilin ang matambok at very firm
nitong puwetan.
"Ito na siguro ang pinakamabilis kong paligo," nakalabing sabi ni Annika habang
tinutulungan ito ni Walter na
tuyuin ang mahabang buhok sa pamamagitan ng pagkuskos ng malaking tuwalya.
Walter just chuckled. Pagkatapos ay pareho silang nakatapi ng tuwalya na lumabas ng

banyo.
"Nasaan kaya ang bihisan ko?" parang sa sarili lamang iyon naitanong ni Walter.
"Don't bother looking. May yellow tee ako rito sa closet ko at boxers. Kakasya 'yon
sa'yo."
Nang ipakita ni Annika ang t-shirt at boxers na sinasabi nito ay ang sama ng tingin
ni Walter sa dalaga.
P 43-2
"Kaninong mga gamit 'to?"
"Mine, of course. Alangan namang ninakaw ko 'yan?"
"Malay ko. Baka may iniwan kang boyfriend sa New York at gamit niya ang mga ito."
"Is that your way of asking me indirectly kung nagka-boyfriend ako ro'n?"
Nagsalubong ang mga kilay niya. "Meron ba?"
Kahit tiniyak ng mga kapatid nito na walang naging nobyo sa ibang bansa si Annika
ay mas gusto pa rin
niyang marinig ang kumpirmasyon mula mismo sa mga labi ng dalaga.
"Wala. Na-traumatized yata ako ro'n sa huling boyfriend kong Pinoy. Ilang buwan pa
lang akong nakakaalis
ng Pilipinas nilalambutsing na ng iba."
"Baby..."
"Magbihis ka na. Nag-iinit ang ulo ko kapag naaala--umph!"
Hinaklit ni Walter sa beywang si Annika at sinelyuhan ng mariin at makaputol-
hiningang halik ang mga labi
nito. Nang makabawi sa gulat si Annika ay iniawang nito ang mga labi at nakipag-
eskrimahan sa dila ni
Walter. Tangay na tangay na sila pareho ng mainit nilang halikan nang muli silang
bulabugin ng mga katok.
www.ebook-converter
"Babykins, lumalamig na ang sabaw. Palabasin mo na ng kuwarto si Walter kung ayaw

mong maglakad
'yang pauwi nang may saklay," boses ni Vincent.
Napilitang magbaklas ang pareha saka nagmamadaling nagbihis. Ipinasuot ni Annika
ang isang cargo pants
kay Walter bilang pang-ibaba. Nagtatanong na naman ang mga tingin ni Walter.
"Binili ko talaga 'yan kahit hindi ako sigurado kung may pagbibigyan ako."
"Parang nagdududa na ako, ha? Baka naman may iniisip ka talagang pagbigyan?"
"Meron nga."
"Sino?"
"Ikaw."
Unti-unting nagkahugis ang malapad na ngiti sa mga labi ni Walter. At muli na naman
sana nitong hahapitin si
Annika para atakehin ng halik ngunit mabilis na tumalikod ang dalaga.
"Pakikabit naman ang bra ko."
Parang maamong kordero na napasunod na lamang si Walter. Kahit pa nga habang

ikinakabit ang pang-itaas
na undergarment ni Annika ay halos tumulo ang laway ng binata. Ang puti at ang
kinis naman kasi ng Baby
Nik-nik niya. Kung wala lang talagan ibang tao sa bahay na iyon, baka twenty-four-
seven silang nakakulong
sa kuwarto. Maghapon-magdamag nilang paglalaanan ng panahon ang paggawa ng mga
little Annika at little
P 43-3
Walt.
Hustong kalalabas lamang ng pareha nina Walter at Annika sa silid ng huli nang siya
namang pag-akyat ni
Zeke.
"Akala ko hindi pa kayo lalabas, eh. Magpapatawag na sana ako ng doktor."
"Doktor?" maang na tanong ni Annika.
"Oo, dahil kung nahuli pa kayo nang kaunti, sa orthopedic na didiretso 'yang si
Walter."
"Ang morbid mo, Kuya. Isusumbong kita kay Ate Willa."
Hindi na lamang nagsalita si Walter at baka kung ano pa ang idagdag na parusa ng
kanyang bayaw.
~0~
"DON'T tell me, nahigad ka rin," parang nang-aasar na sabi ni Vincent kay Annika
nang magkakasalo na sila
sa hapag-kainan.
Sa back garden na nagpahain si Willa dahil mas malilim na roon at mas maganda ang
tanawin. Meron ding
adjustable na mesa para ma-accommodate silang lahat kasalo ang mag-asawang Teban at
Loreta.
www.ebook-converter
"Bakit naman?"
"Mukha kasing pinanggigilan ng higad 'yang lips mo."
Binato lang ng masamang tingin ni Annika ang kapatid. Si Zeke naman ay napapailing.
"By the way, Vince. Wala bang maire-recommend na bodyguard si Dylan?"
"Para kanino?"
"Para rito kay Annika. Nakakatakot ang mga ikinikilos ng babaing ito, eh."
"Ang sabihin mo, Kuya, double standard ka lang. Alin, kung naging lalaki ako I'm
sure hindi magiging issue
sa inyo ang kagustuhan kong magkaroon na rin ng baby."
Biglang nasamid si Vincent sa sinabi ng kapatid. Kaagad naman itong inabutan ng
tubig ng asawang si Krista
habang hinahagod ang likod. Magkakatabi ang tatlong pares. Sina Zeke at Vincent ay
nasa magkabilang dulo
ng mesa. Nakaupo sa kanan ng mga ito ang kani-kanilang maybahay. Sa kaliwa ay ang
mga anak na
magkakatabi. Sina Walter at Annika ay magkatabi naman sa bandang gitna ng mesa.
"Okay, mukhang nag-shutdown yata ang mga braincells ko," ani Vincent. "Sinasabi mo
ba 'yan dahil may
kandidato ka na ngayong maging ama ng magiging baby mo?"
"Nope. Even when I was in New York ay pinag-iisipan ko na 'yon. Whether by normal
conception or
artificial insemination ay gusto ko ng magkaroon ng baby."
P 43-4
"Correct me if I'm wrong, ha?" ani Krista. "Pero di ba't ang artificial
insemination ay para lang doon sa mga
nanay na nahihirapan ng mag-conceive or may problema sa matris?"
"Not really, Ate. In fact, 'yong iba na nagpapa-consult sa mga ganoong special
clinic ay mga single na
umiiwas sa complicated na relasyon o di kaya mga gay couples na gustong magka-baby
na galing mismo sa
kanila."
"I see."
"Looks like you've been considering this idea for a very long time," ani Vincent.
"Yes."
"And what can you say about this, Walter?" Tanong ni Zeke sa bayaw.
Nilingon ni Annika ang katabi na abala sa pagbabalat ng sugpo para sa kanya.
"Ahm, naniniwala akong matalino si Annika at alam niya ang mga desisyong ginagawa
niya."
Parang gustong madismaya ng dalaga sa sagot nito. Pero ano nga ba ang inaasahan
niyang magiging reaksyon
ni Walter? Na kokontra ito tulad ng mga kapatid niya?
www.ebook-converter
He should have, saloob-loob niya. Dahil wala naman siyang ibang gustong maging ama
ng mga anak niya
kundi ito.
Ipinasya niyang ibahin na lamang ang topic.
"Ano ang kinalaman ni Mommy sa mga nangyari seven years ago?"
Sinulyapan muna ni Zeke ang mga kasalo nila sa hapag, especially ang mga anak nito
at nina Vincent na
natitiyak nitong maririnig ang kanilang pag-uusapan. May isip na sina Samantha at
Isaiah at ganoon din ang
panganay na kambal na sina Kristoff at Kristal. Sa kabila ng ginawa ng kanilang ina
ay gusto pa rin nitong
manatili sa isip ng mga bata ang respeto sa kanilang lola.
"Let's talk about this after lunch," ani Vincent.
Tumango na lang si Annika.
"Gusto mo pa ng kanin?" Masuyong tanong ni Walter.
Umiling siya. 'Yong gana niya kanina ay nabawasan na.
"Kaya pala ang payat-payat mo na. Ang hina mong kumain."

"Hindi ako payat, 'no? Slim lang," nakalabing sagot niya.
"Kumain ka pa. Ayaw kong puro buto ang makakapa ko," ang huli'y pabulong nitong
sinabi.
"Hmp, all talk," iningusan niya ito.
P 43-5
"Can I be excused now, Tatay? I'm done eating," pasintabi ni Samantha.
"Sure, sweetheart. Go. Maghugas na mabuti ng kamay."
"Will do."
"Can I go, too?" si Kristal.
"Go ahead, sunshine. Brush your teeth," bilin ni Vincent.
"I will."
"Me, too, Tay-tay. Tapos na akong kumain," ani Vaughn.
"Ako rin," si Viktor.
"You didn't eat your veggies," sita ni Krista sa kambal.
"I don't like," korong sagot ng dalawang bata.
Sinenyasan ni Vincent ang asawa na hayaan na lang ang mga ito.
www.ebook-converter
"Alright, just this once I will let you off the hook. Pero si Tay-tay ang kakain ng
natira niyong gulay."
Napakamot sa ulo si Vincent sa sinabi ng asawa. Isa-isa na ring nagpaalam ang mga
bata. Si Kristoff na ang
nagboluntaryong maghugas ng kamay ng kambal na Vaughn at Viktor para hindi na
maabala sa pagkain ang
ina.
Proud na nasundan ng tingin ni Krista ang panganay na anak.
"Mom personally approached Julianna para tulungan siyang pagkasirain kayo ni
Walter," ani Zeke nang
makapasok na sa loob ng bahay ang mga bata.
Ang mag-asawang katiwala ay disimulado ring umalis pagkakain para mabigyan ng
privacy ang
magkakapatid.
"I can't believe she'd do that to me," masama ang loob na sabi ni Annika.
Ang buong akala niya ay wala itong alam sa relasyon nila ni Walter, nagkamali siya.
Kunsabagay ay hindi na
dapat siyang nagtaka dahil hantaran nga nitong tinutulan ang relasyon noon ng Kuya
Zeke niya at ng hipag na
si Willa sa puntong pineke pa nito ang DNA test result ng mag-amang Samantha at
Zeke.
"And of all people, si Julianna pa talaga?"
"I think I know why she approached Julianna," ani Vincent. "Magkahawig kayo."
Nilingon ni Annika si Walter. "Nagkagusto ka ba sa kanya dahil lang magkahawig

kami?"
"Hindi. Bakit naman ako kukuha ng immitation kung meron na akong original? Sa
biglang tingin, oo.
P 43-6
Mapagkakamalan kayong kambal. Pero maliban doon, magkaibang-magkaiba kayo."
"Siya ba 'yong nagbigay sa'yo ng cookies?"
"C-cookies?"
"You stuttered. Madalas ka ba niyang binibigyan ng cookies?" halos manlaki ang mga
butas ng ilong ni
Annika sa galit.
"Uh, hindi ko na masyadong matandaan."
"Umayos ka ng sagot!"
"Mukhang magkakaroon ng bagong Katipunero rito si Andres Bonifacio," side comment
ni Vincent.
"Palagay ko nga rin," sang-ayon naman ni Zeke.
Napakamot sa leeg si Walter kahit mukhang hindi naman talaga ito nangangati.
"Isang beses lang yata 'yon. Hinatian ko pa nga si Sachi dahil alam mo namang hindi
ako mahilig sa matamis.
At oo, ramdam ko na gusto niyang magkalapit kami pero umiwas ako sa kanya. Alam
kong wala akong ibang
pruweba para paniwalaan mo ang sinasabi ko. Pero never akong nakipaglapit sa kanya
dahil alam kong ubod
ka ng selosa. At isinusumpa ko, kahit katiting hindi ako nagkagusto sa kanya. Kahit
crush."
www.ebook-converter
"Totoo?"
"Totoong-totoo. Kahit maging kulay green pa si Incredible Hulk."
"Pinagloloko mo ba kami? Eh, kulay green naman talaga si Incredible Hulk, di ba?"
ani Zeke, naaaliw sa
panonood ng nakikitang eksena ng dalawa.
"Hindi, ah. 'Yong Incredible Hulk ni--hmp," hindi natapos ni Annika ang sasabihin
nang mabilis na takpan ni
Walter ang bibig niya. At kung hindi lamang may takip ang bibig niya ay
mapapahalakhak siya nang malakas
dahil pulang-pula ang magkabilang punong-tenga ni Walter!
"Sa palagay ko hindi 'yong Marvel character na mahilig mag-amok ang pinag-uusapan
nila," singkit-matang
nagpalipat-lipat ang tingin ni Vincent sa reunited couple.
Itinikom na lamang ni Annika ang bibig bagaman napapangiti pa rin kapag
napapasulyap kay Walter na hindi
pa rin humuhupa ang pamumula ng mukha. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay nito. As
if to assure him
that whatever happens, she will never let go. Ever.
"So, Mom planned everything and Julianna became her pawn. I bet, nagkagusto siya
sa'yo."
Walter shrugged his shoulders as if to say he doesn't give a damn.
"Ikaw ang gusto ko, ikaw ang mahal ko," buong katiyakang sabi nito, walang kurap.
Nag-init yata ang buong mukha niya sa kilig. 'Yong ibang lalaki ay hindi bastang
makapagsasalita ng mga
P 43-7
ganoong linya lalo at kaharap ang ibang tao. And in their case, naroroon ang mga
Kuya niya.
"I told her what happened to you," sabi ni Vincent. "At sa palagay ko, na-guilty
rin siya pagkatapos niyang
malaman ang ginawa mo. After seven years, I'm sure malaki na rin ang ipinagbago
niya."
"She's a mother," ani Krista. "Kapag buhay na ng anak ang sangkot, kahit siguro
gaano katigas ang puso ng
isang ina, magiging malambot din 'yon."
"Sana nga, Ate Kris."
Sa mga oras na iyon ay masama pa ang loob niya sa kanyang ina. At hindi niya alam
kung paano itong
haharapin sa susunod na muli silang magkita.
-
huwag mainip sa espedyi :)

kayo naman, haha! ang awkward kaya gumawa ng baby lalo na't alam mong may brgy.
tanod sa paligid.
LOL!
frozen_delights
www.ebook-converter
AHAHAHA PUTSPAAANG Even after 7yrs tiis tiis pa rin si the hulk heheheheh
P 43-8
Duyan
13.9K 780 70
by frozen_delights
Chapter Forty-Three
SA pagpasok ng sumunod na linggo ay naging napaka-busy ni Annika.
please
They had a groundbreaking ceremony para sa pagpapasimula ng limampung bahay na
proyekto ng dalaga para
sa mga kapuspalad na walang kakayahang magpatayo ng sariling bahay. Dinaluhan iyon
ng mga kaibigan ng
mga Kuya niya na parang nakatatandang kapatid na rin niya kung ituring. Naroroon si
Rafael Stamos,
Redentor Madrid, Teagan James Cordova at si Sean Machts. Tulad sa mga kapatid niya,
ang bawat isa sa
mga ito ay may ambag sa proyektong iyon kahit hindi naman niya hinihingi.
It was a very warm affair for a great cause. No politicians and no media coverage
gaya ng nais niya. Ang
tanging naroroon lamang ay ang mga taong involve sa likod ng proyekto at ang
limampung pamilyang
recipient ng pabahay. Kung may mga kuha man siyang larawan iyon ay dahil may
makulit siyang personal
photographer.
www.ebook-converter
Si Walter. Bawat kibot niya ay nakakuha ito ng picture.
And yes, they're officially back together. Hindi nga niya inaasahang pormal pa siya
nitong tatanungin kung
tatanggapin niya raw ulit itong maging boyfriend. She thought it was already
understood that they're back
together. Kailangan pa pala ng formal confirmation. Pero siyempre, choosy pa ba
siya? Hindi naman lingid
sa kaalaman ng lahat kung gaano siya kabaliw rito to a point na magagawa niyang
magpatiwakal nang akala
niya ay ipinagpalit siya nito sa iba.
Sa tuwing maiisip niya ang sandaling iyon ay napapahiya siya sa kanyang sarili. At
higit sa lahat, sa Dios.
Nakaligtaan niyang ang buhay ng isang tao ay ipinagkaloob ng Maykapal. Na walang
sinuman ang puwedeng
kumuha nito maliban sa Dios na nagbigay.
Masamang-masama rin ang loob ni Annika sa ina dahil hindi niya inakalang magagawa
nitong sirain ang
pinakamagandang nangyari sa kanyang buhay dahil lamang sa palagay nito ay hindi
bagay sa kanya si Walter.
At hindi niya masisisi ang hipag niyang si Willa kung may hinanakit man ito sa
Mommy niya. She's not very
forgiving kapag ang mga taong malalapit dito ang nasaktan. Nalaman pa niyang
napagbuhatan ng kamay ng
Kuya Zeke niya si Walter nang mangyari ang gulong 'yon. At naisip niya, kung hindi
siya naagapan ng Kuya
Vincent niya ay baka nakasira pa siya ng relasyon. Masyado siyang naging padalus-
dalos sa desisyon niya
noon na muntikan pang madamay ang mga tao sa paligid niya.
Naging mahina siya. At aminadong nagkulang siya ng tiwala kay Walter at kaagad
nagpadala sa bugso ng
damdamin.
Now, she's older. And hopefully, she's wiser enough not to make the same mistake.
Na-realized niya na sa
P 44-1
bawat desisyon na kanyang ginagawa, hindi lang ang sarili ang kailangang isipin
kundi maging ang mga
taong nakapaligid sa kanya. What happened to her seven years ago, hurts Walter,
too. Naiyak siya nang
ikuwento ni Willa kung paanong humagulhol dito ang kapatid nang sabihin nitong
bitiwan na muna siya dahil
hindi pa iyon ang tamang panahon para sa kanila. Walter suffered, too, as much as
she did. O baka nga higit
pa dahil tinaglay nito ang guilt sa kasalanang hindi naman nito ginawa.
Napahinga siya nang malalim at itinaboy na ang malulungkot na alaala. Tinanaw niya
sa kinaroroonan nito si
Walter. Habang busy siya sa binabasang reports sa opisina ng foreman na siyang
nangangasiwa sa
construction site ay abala naman ito sa pagkuha ng mga larawan sa labas. Tiningnan
niya ang oras sa suot na
wristwatch, quarter to four ng hapon. Tinapos na niya ang ginagawa at ipinaubaya na
lamang sa sekretaryang
si Jaye ang mga kailangan pang ayusin.
Saglit niyang inilibot ang tingin sa buong construction site. Magdadalawang linggo
na ang construction sa
housing project na ipinapagawa niya. Natutuwa siya dahil kahit magdadalawang linggo
pa lamang mula nang
simulan ang construction ay kitang-kita na kung gaano kabilis ang trabaho ng mga
manggagawa. Palibhasa'y
maraming boluntaryong trabahador. Karamihan ay miyembro ng mga pamilyang tatanggap
ng pabahay. At
'yong mga nanay-nanay naman, madalas maghatid ng kung anu-anong kakanin. Malimit ay
nakakalibre pa siya
ng kain. Marami rin siyang natatanggap na regalo. Mga simpleng bagay lang pero
nakakataba ng puso. Minsan
nga siya na ang tumatanggi. Alam niya kasing karamihan sa mga ito ay halos
nagdidildil lamang ng asin para
makatawid sa araw-araw. At hindi naman niya kailangan ng sobra-sobrang pasasalamat
na kulang na lamang
ay ipagpagawa siya ng mga ito ng rebulto. Masyado kasi siyang nao-overwhelm.
www.ebook-converter
Pero sabi naman ni Walter, ganoon daw talaga ang mga taong walang-wala. Sila
kadalasan 'yong sobra-sobra
kung tumanaw ng utang na loob.
May narinig siyang click ng camera. Napangiti siya nang malingunan ang nobyo.
"Hindi ka pa ba nagsasawa sa mukha ko?"

"Hindi naman ikaw ang kinunan ko ng picture. Si Mang Vener na naghahalo ng
semento."
Namula siya. Napahiya.
"Joke lang," mabilis siya nitong nilapitan at niyakap.
"Tse! Bitiwan mo nga ako," hiyang-hiya talaga siya lalo pa nga at may ilang
trabahador na nakatingin.
Tinalikuran niya ito at naglakad ng pabalik ng opisina para kunin ang kanyang bag.
"Baby ko," habol nito.

"Nakow, nagtampo na. Amuin mong mabuti, Pogi," kantiyaw ni Mang Vener.
Halos lahat ng manggagawa roon ay kakilala na ni Walter. Sa unang linggo kasi ay

tumulong ito sa
paghahakot ng semento at buhangin kasama ng mga kapatid niya. Nabanggit pa nito sa
kanya na naranasan na
raw nito ang mamasukang construction worker para may maipandagdag sa panggastos
nito noon sa pag-aaral.
P 44-2
Napabilib na naman tuloy siya rito. Maliban sa mga oras na iyon. Pahiyang-pahiya
talaga siya.
"Jaye, tapos ka na bang ayusin ang mga files?" bungad niya sa sekretaryo na ang
totoong pangalan ay Jayson
Lagdameo. He's openly gay. Pero hindi naman ito iyong tipong nagsu-sway ang
balakang kapag naglalakad.
"Yes, Ma'am. May ipag-uutos po ba kayo?"
"Wala. Pero sasabay ako sa'yo pauwi," aniyang mabilis na isinukbit sa balikat ang
shoulder bag.
"Ho? E, paano si...?" Natutok ang mga mata nito sa taong kasunuran niyang pumasok
sa pinto ng opisina.
"Bahala siya sa buhay niya."
"Baby ko, sorry na nga. Joke lang naman 'yon."
"Jaye, let's go." Kunwa'y walang narinig na pumihit na siyang patalikod para
layasan si Walter.
Ngunit napatili siya nang mabilis na umuklo ang binata at pinasan siyang parang
sako ng bigas sa balikat nito!
"Put me down, you brute!" Nagpapasag siya at pinagpapalo ang likuran nito.
"Huwag kang masyadong malikot, tumataas ang blouse mo. Baka mandukot ako ng mga
mata rito, marami ang
mabubulag," seryosong sabi ni Walter. Hindi man lang apektado sa ginagawa niyang
pambubugbog sa likuran
nito.
www.ebook-converter
"I hate you," maktol niya, nag-iinit ang mukha dahil sa maraming matang nakatingin
sa kanilang munting
palabas.
"I love you. Sorry na nga," ubod ng lambing na sabi nito.
Nagsawalang-kibo lang siya. Maingat siyang ibinaba ni Walter sa passenger seat ng

Wrangler Jeep. Inilapag
nito sa lap niya ang camera habang ikinakabit ang kanyang seat belt. Sigurista.
Para nga naman hindi siya
basta-bastang makakawala kung tangkain man niyang bumaba ng sasakyan. Pagkatapos ay
mabilis itong
pumakabila sa driver seat at agad na binuhay ang makina ng sasakyan.
Nakasimangot pa rin siya nang tumakbo na ang sasakyan. Unang madadaanan ang bahay
niya mula sa
construction site. Malapit lang kasi roon ang Sitio Amihan. Twenty-minute drive
lang. Pero sa halip na ibaba
siya roon ay tuloy-tuloy lang na nagmaneho si Walter.
"Gusto ko ng umuwi sa bahay ko," aniya kahit nakalampas na sila sa bahay.
"Hindi mo bahay 'yon, doon tayo sa magiging bahay natin."
"Masakit ang ulo ko, Walter, kaya wala akong time makipagbiruan sa'yo."
"Sino ba ang nagsabing nakikipagbiruan ako? Dapat nga hindi ka na nakikitira riyan
sa bahay ni Dylan,
nagseselos ako. Lumipat ka na sa bahay natin. At kung masakit ang ulo mo, may gamot
ako sa bahay. Hihilutin
kita."
P 44-3
"Hindi mo ako madadaan sa ganyan," ingos niya. Pero ang totoo ay inaawat niya lang
ang sarili na kiligin-puwede pala 'yon.
Saglit pa at natanaw na niya ang bahay nito.
Papasok na sa garahe ang sasakyan ni Walter nang mamataan nilang palabas naman sa
pedestrian gate si Ate
Concha. Kaagad itong kumaway at ngumiti sa kanila.
"Pauwi ka na, Ate Concha?" ani Walter.
"Oo, katatapos ko lang maglaba. Gusto mo bang ipagluto ko kayo?"
"Huwag na, Ate. Pahinga ka na, kaya ko na 'to," dumukot ito ng pera sa bulsa at
iniabot sa babae.
"Salamat."
Nginitian ni Annika ang babae nang magpaalam ito sa kanya. Bumaba na ng sasakyan si
Walter at lumigid sa
passenger seat para alalayan siyang umibis ng Jeep. Kaagad nitong pinagsalikop ang
kanilang mga kamay at
ipinagbukas siya ng gate. Diretso sila sa loob ng bahay.
"Nauuhaw ka ba, gusto mo ng tubig o juice?"
www.ebook-converter
"No."
"Ah, masakit nga pala ang ulo mo. Ikukuha kita ng gamot. Upo ka lang, huwag kang
aalis."
Paalis na sana si Walter para ikuha siya ng gamot pero hindi siya bumitaw sa kamay
nito kaya muli itong
napabalik.
"Don't bother, I'm okay."
"Sigurado ka?"
"Oo. Heto na ang precious camera mo," inilipat niya sa leeg nito ang strap ng
mamahaling camera.
"Precious talaga 'to. Pero alam mo, mas precious ang laman nito. Come, may surprise
ako sa'yo."
Nagpatangay na lang siya rito nang maglakad ito patungo sa sliding glass door na
naglalagos sa back garden.
Halos saulado na niya ang buong kabahayan dahil nang sumunod na weekend pagkatapos
ng pananghalian na
pinagsalu-saluhan nila almost two weeks ago ay sa bahay na iyon naman sila
nagkatipon-tipon. At tulad
noong una, hindi rin sila nagkaroon ng pagkakataong magsolo ni Walter. Parating
alerto ang dalawa niyang
guardia civil.
"Look what I got for you, baby ko."

Napasinghap siya. Duyan!
"Ginawa mo lang ba 'yan?" Sa pagkakatanda niya kasi ay wala pa iyon noong mag-get
together sila.
P 44-4
"Yup."
Kahoy ang frame niyon sa ilalim na pinatungan ng foam. Nakakabit iyon sa pagitan ng
dalawang puno na
dating kinakakabitan ng duyan nila noon na lambat.
"Sakay na. Don't worry matibay 'yan." Inayos pa ni Walter ang iba't ibang shape ng
throw pillow na nasa
ibabaw.
Nagtanggal siya ng sandals at kaagad ngang sumakay ng duyan.
"Wow, this is so nice."
"Mas maganda 'to sa dati. At mas matibay," ani Walter na tumabi ng upo sa kanya.
"Higa tayo."
Bago pa siya nakakontra ay iginiya na nga siya nitong pahiga. Inayos nito ang
pagkakasalansan ng mga throw
pillow sa ilalim nila saka siya pinaunan sa isa nitong braso. Para lang silang nasa
ibabaw ng isang maliit na
papag na may foam. Ang kaibahan lamang ay umuugoy iyon.
"Tingnan mo 'to," kinutingting ni Walter ang camera at ipinakita sa kanya ang mga
pictures na mukhang
matagal ng naka-save sa memory card ng camera nito.
She saw familiar places. Streets, restaurants, mall scenes, ilang kuha sa school na
pinapasukan niya noon...
www.ebook-converter
"Walt," naluluhang nilingon niya ang kasintahan. Humihingi ng kumpirmasyon. Nakita

niya ang mga stolen
shots sa kanya na mukhang kinuha mula sa malalayong distansya. "I-ikaw ba ang
kumuha ng mga pictures na
ito?"
"Yes."
"Oh, you," nasuntok niya ito sa dibdib kasabay ang pagbuhos ng masaganang luha.
"Pumunta ka ng graduation
day ko?"
"Yes. Hindi ko puwedeng palampasin ang espesyal na araw na 'yon para sa Baby Nik-
nik ko."
"Nakakainis ka! Dapat nagpakita ka man lang sa akin, 'yon pa naman ang silent wish
ko."
"Wala pa akong masyadong napapatunayan, eh."
"Kailan ba naging issue sa akin 'yon?" sunod-sunod ang naging patak ng luha niya.
Masyado siyang naoverwhelm sa mga natuklasan.
"Gusto ko kasi kapag nagkita tayo, ready ka na. Ready na tayong pareho."
"You're so unfair. Have you been stalking me all these years?"
Natawa ito ng maikli sa tanong niya. "Oo, ganoon nga siguro ang ginagawa ko. Ako
ang stalker mo na baliw
na baliw sa'yo."
Umiiyak na sumubsob si Annika sa dibdib ni Walter. "Akala ko pa naman nababaliw na
ako kasi parati
P 44-5
kitang nakikita kung saan-saan."
"Hindi ko kasi matiis na hindi ka makita kahit man lang isang beses sa loob ng
isang buwan. Kaya kapag
araw ng pahinga ko, pinupuntahan kita sa New York."
Naghahalo ang inis niya at kilig. Grabe naman kasi, bumibiyahe pa ito ng anim na
oras o baka nga higit pa
para lang i-stalk siya.
"Kung nalaman ko lang kaagad na nasa Dallas ka, ii-stalk din kita," aniya. Panay
ang pahid niya ng luha sa
magkabilang pisngi habang isa-isang tinitingnan ang mga pictures niya. Nakakalunod
namang magmahal itong
Baby Walt niya. "Sayang lang pala 'yong mga session ko kay Dr. Brown."
"'Yong psychiatrist?"
"I'm not surprise that you know her."
"Alam ko lahat-lahat. Bukod sa ini-stalk kita, may mga informant din ako."
"At sinu-sino naman ang mga 'yon?"
"Sino pa ba? Ang mga tagapagmana ni Andres Bonifacio."
www.ebook-converter
Napahalakhak siya. "Sina Kuya Zeke at Kuya Vince?"
"Yes. At may palagay akong malapit na nila akong ma-recruit."

"Exclusive lang 'yon sa mga may-asawa."
"E, di magpakasal na tayo?"
Napasinghap siya. "S-seryoso ka ba?"
"Oo naman."
Para siyang naputulan ng dila at hindi nakapagsalita.
"A-ayaw mo pa ba?" Naguhitan ng pag-aalala ang mukha ni Walter. "Okay lang kung
hin--"
Mabilis niyang inabot ang mga labi nito at binigyan ito ng smack.
"Yes na yes. Payag na payag akong magpakasal sa'yo. Where is the ring?"
Bigla itong napakamot sa ulo. "Sorry. Hindi pa ako nakakabili."
Medyo na-disappoint siya. Medyo lang naman. Para kasing out of the blue lang din
ang pagkaka-alok sa
kanya ni Walter ng kasal. Pero ganoon pa man ay masaya siya. Naroroon 'yong
assurance na gusto siya nitong
makasama sa habambuhay.
"Sorry, Baby Nik-nik. Bukas na bukas din bibili tayo ng singsing mo," ani Walter na
mahigpit siyang niyakap
P 44-6
at hinagkan sa noo. "Sino ba ang mas gusto mo, si Tiffany o si Harry?"
Napangiti si Annika na naluluha na naman sa galak at kilig. Alam niyang jewelry
brands ang mga pangalang
binanggit nito.
"Kahit 'yong nabibili lang sa mga gilid-gilid na jewelry shop ay masaya na ako."
"Aba-aba, hindi naman yata ako papayag no'n. Kaya nga ako nagsumikap nang husto
para kahit papaano ay
maibigay ko 'yong the best para sa'yo."
"Ikaw lang, sapat na. Ikaw lang kasi 'yong the best na kailangan ko."
Si Walter naman ang parang naumid at hindi kaagad nakapagsalita. Tingin pa nga ni
Annika ay biglang
namasa ang mga mata nito.
"Dios ko, huwag niyo po akong gisingin kung panaginip man ang lahat ng ito," basag
ang boses na sabi nito
bago siya niyakap nang mahigpit na mahigpit.
Napangiti siya habang lunod na lunod sa tuwa ang puso.
"I love you so much, Annika Myles."
www.ebook-converter
"I love you, too."

-
frozen_delights
True!!! Haaay annika hindi ko maisip kung bakit ganon ang nanay nyo. Pogi??
P 44-7
Homecoming
14.1K 792 87
by frozen_delights
Chapter Forty-Four
"TELL me something honestly," ani Vincent nang tabihan si Annika sa garden bench na
kinauupuan ng
bunsong kapatid. "May sakit ka ba?"
Gulat na nilingon ito ni Annika. "What are you talking about?"
"Yes or no?"
"No," mariing tugon ng dalaga. "My God, Kuya. Kinakabahan ako sa mga tanong mo. I'm
not sick or anything.
And I'm sure you can easily confirm that with my doctor."
"There is such thing as confidentiality, you know."
"I don't think it will stop you from digging all the information you want to know,
be it legal or otherwise."
"Tsk."
www.ebook-converter
Inirapan niya ito.
Malambing siya nitong kinabig pasandal sa balikat nito. Iniyakap naman niya ang
dalawang braso sa
beywang nito.
"If that's not the case, bakit gusto mo ng magka-baby?"
"Natatakot kasi ako."
"Natatakot saan?"
"Na baka mawala na naman sa akin 'yong taong mahal na mahal ko."
"Bakit mo naman naisip 'yan? As long as mahal niyo ang isa't isa, hindi mangyayari
'yang kinatatakutan mo.
And besides, naririto kami ni Kuya Zeke. We'll never let anything happen to you.
Pangako 'yan."
"Thanks, Kuya. I love you."
"I love you, too, babykins."
"You and Kuya Zeke will always be my hero, you know."

"I know. How about Walter?"
"He's my prince, my future king."
P 45-1
"Nagtanong pa ba ako?" Natatawang sabi ni Vincent.
"Ano'ng secret meeting ito?" si Zeke.
Itinaas ni Annika ang isang braso. Nakangiting lumapit si Zeke. Pinagitnaan ng
dalawa si Annika.
"I love you, guys," aniya.
"We love you, too, blossom butt."
"Kuya!"
Nagtawanan na lamang ang dalawa.
"Last na 'yon, promise," amused na sabi ni Zeke.
As usual, it's weekend. Sabado ng umaga ay naroroon na ang buong pamilya ng dalawa
niyang Kuya. Linggo
ng hapon ang kadalasang uwi ng mga ito sa kani-kanyang bahay.
"By the way, hindi ko pa nakikita ang ipinagmamagaling mong prinsipe," ani Vincent.
"May sakit yata. Nagka-hangover," tugon ni Zeke. "Magdamag ba namang kainuman sina
Brando."
www.ebook-converter
"He's sick?" nagulat si Annika.
Ang paalam nito sa kanya ay may pupuntahan lang ito at baka gabi na makapunta sa
weekend get together
nilang buong pamilya. Pati nga 'yong plano nilang pagluwas ng Maynila para tumingin
ng engagement ring ay
ipinagpaliban muna nila dahil sa lakad nitong iyon. Iyon naman pala'y nakipag-
inuman lang itong magdamag
sa mga kaibigan nito?
"Oops," natakpan ni Zeke ang bibig. "You're not supposed to know that, right?"
"Lagot kang Walter ka, tsk, tsk," naiiling na reaksyon ni Vincent.
Galit siyang napatayo. Lagot talaga sa kanya ang lalaking 'yon. May pupuntahan daw,
'yon pala may hangover
lang!
"Bunso, hinay-hinay lang ang pang-aaway kay Walter, ha? Kawawa naman," pahabol na
sabi ng kanyang
Kuya Vincent. Hindi niya alam kung concern talaga ito sa boyfriend niya o nang-
aasar lang.
"Bunsong mahal, ihahatid na kita," habol naman ng Kuya Zeke niya.
Mariing naglapat ang mga labi ni Annika, naiinis talaga siya. Kahit ang Kuya Zeke
niya ay hindi nag-attempt
na magbukas ng usapan hanggang sa maihatid siya sa harapan ng bahay ni Walter.
"Annika Myles," tawag ni Zeke nang pababa na siya ng sasakyan nito.
Nilingon niya ang kapatid.
P 45-2
Kinabig siya nito at hinagkan sa tuktok ng ulo. "I love you. Always remember that."
"I know, Kuya."
"Go. Baka namimilipit na sa sakit ng ulo si Walter."
"Dadagdagan ko pa 'kamo," nakalabing sabi niya.
Natawa na lang ang Kuya niya. Hinintay muna siya nitong makapasok sa loob ng gate
bago nito inilikong
pabalik sa pinanggalingan ang sasakyan. Nang marating niya ang front door ay
nagtaka siya nang mapansing
bahagyang nakaawang iyon. Dahan-dahan niya iyong itinulak. Tatawagin niya sana si
Walter nang
mabungaran niya ang nakasabog na mga talulot ng bulaklak at nakasinding kandila sa
sahig pagpasok na
pagpasok niya ng pinto.
"Oh," natutop niya ang bibig at kaagad na nanubig ang mga mata.
Kahit may idea na siya kung ano ang nangyayari ay gusto pa rin niyang makatiyak.
"Walter, baby..." Nagsimula siyang maglakad papasok ng bahay. Ayaw pa halos niyang
apakan ang mga
talulot ng puting bulaklak sa sahig.
www.ebook-converter
As if on cue, may narinig siyang soft music. Kasunod noon ay ang isang boses na
kilalang-kilala niya.
No limit in the sky
That I won't fly for you
No amount of tears in my eyes
That I won't cry for you, oh no.
"Oh, my God." Parang gustong pumutok ng puso niya sa sobrang kaligayahan.

Ang lalaking kanina lamang ay sobra niyang kinaiinisan ay hayon at nakaupo sa high
chair, may hawak na
mic.
With every breath that I take

I want you to share that air with me
There's no promise that I won't keep
I'll climb the highest mountain there's none too steep
When it comes to you

There's no crime
Let's both take off our souls
And intertwine
Don't be blind
P 45-3
When it comes to you, comes to you.
Hmm...
Want you to share that.
Hmm...
When it comes to you.
Nakatanga na lang siya at umiiyak. Walter is singing their song. Akala niya ay
nakalimutan na nito.
Cupid ain't a lie

'Got your name on it
Oh, yeah.
Don't miss out on a love
And regret yourself on it.
Open up your mind
Clear your head
Ain't gonna wake up to an empty bed
Share my life, it's yours to keep
Now that I give to you all of me.
www.ebook-converter

There's no crime
Let's both take off our souls
And intertwine
Don't be blind
Hmm...
Want you to share that.
Hmm...
When it comes to you,
There's no crime.
Let's take both off our souls
And intertwine.
When it comes to you,
Don't be blind.
Watch me speak from my heart.
When it comes to you...
Nang ilahad ni Walter ang isang kamay ay saka lamang nakakilos si Annika sa
kinatatayuan.
P 45-4
Walter meet her halfway at kaagad na pinahiran ang luha sa magkabila niyang pisngi.
Pagkatapos ay
ginawaran siya ng masuyong halik sa noo.
"Surprise?"
Sunod-sunod na tango na lang ang naisagot ni Annika dahil hindi na halos siya
makahinga sa sobrang
kaligayahan. May dinukot si Walter sa bulsa ng pantalon nito. Nangatal ang mga labi
niya nang makita ang
isang maliit na pelus box. Nang buksan iyon ni Walter at matambad sa paningin niya
ang isang
napakagandang singsing ay muling namalisbis ang kanyang mga luha.
"Will you marry me, Baby Nik-nik ko?"
Isang sigok ang lumabas sa bibig niya.
Natawa si Walter. "Is that a no?"
Tinampal niya ng isang kamay ang dibdib nito.
"Y-yes," pahikbing sagot niya.
Kinuha ni Walter ang singsing at isinuot sa kaliwa niyang ring finger.
www.ebook-converter
"Beautiful," nahihirinan sa emosyong sabi ni Annika.
"Bagay na bagay sa kamay mo."
"This probably worth a million."

Ngumiti lang si Walter sa sinabi niya. Namilog ang mga mata niya nang maisip na
mahigit pa sa isang milyon
ang halaga niyon. Tantiya niya ay naglalaro ang presyo niyon sa two point five.
Pamilyar na siya sa kilatis ng
mga diyamante dahil maraming mahahalagang alahas siyang nakatabi sa isang safety
deposit box sa New
York.
"Baby, sabi ko naman sa'yo hindi ko kailangan ng masyadong expensive. Paano ko
isusuot ito?"
"Natural, sa daliri mo. Hindi mo naman 'yan puwedeng gawing relo."
"Sira!" Hinampas niya ito sa braso.
Tumawa lang si Walter at niyakap siya nang mahigpit. "I love you. Pagdating sa'yo,
hindi importante ang
presyo ng isang bagay."
"Last na 'to, ha? Ayoko ng bibili ka pa ng kung anu-anong mamahaling bagay. Hindi
naman ako materialistic,
eh."
"Areglado, baby ko."
P 45-5
"And by the way, I love you, too, baby."
"Pa-kiss naman."
"Smack lang."
"Ano? Gusto ko torrid, sipsipan ng dila at ngala-ngala."
"Grabe ka. May sipon ako, eh. Pinaiyak mo kasi ako."
"Ayos lang 'yan. Sisipsipin ko pa kung gusto mo."
"Eww!" Pero bago pa siya nakaiwas ay nakabig na siya ng nobyo sa batok at sabik na
sinakop ang kanyang
mga labi.
He sucked her lips and alternately nibbled them for a good couple of minutes. Her
lips felt thick and
throbbing when he let them go.
"The sweetest lips, ever. Lasang sipon."
"Ugh, baby. You're so gross!"
www.ebook-converter
Humalakhak lang ito. Hinawakan nito ang kanyang kamay at iginiya siyang paupo sa
sofa. May fruits,
chocolates at cake sa ibabaw ng center table. Meron ding champagne na nakababad sa
ice bucket at
dalawang flute glass.
"Alam ba nina Kuya na magpo-propose ka sa akin?" aniya nang buksan nito ang
champagne.
"Hiningi ko muna ang permiso nila. Parang pamanhikan minus the presence of my
future bride."
"Kaya pala inaasar nila ako kanina kasi alam nilang magpo-propose ka."
"Bakit, ano ba ang sabi nila sa'yo?"
"May hangover ka raw."
"Meron nga. Pinainom nila ako kagabi."
"Ano? Tapos iinom ka pa ngayon ng champagne?"
"Isang baso lang naman. Para lang i-celebrate ang ating engagement."
"Fine, isa lang, ha?"
"Yes, baby ko. Alam mo namang pagdating sa'yo napakamasunurin ko."

"Masunurin daw."
Isang halik ang mabilis nitong ninakaw sa mga labi niya saka sinalinan ng champagne
ang dalawang flute
glass. Pagkatapos ay ibinigay nito sa kanya ang isa.
P 45-6
"Love shot?" anito.
"Okay."
He pulled her close at ipinaikot ang braso sa kanyang batok at ganoon din ang
ginawa niya. "Bottom's up?"
"Bottom's up." Bahagya siyang napapikit nang malasahan ang pinaghalong tamis at
asim ng inumin.
Pagkatapos ay gumuhit pababa sa kanyang lalamunan ang malamig na likido. "Done."
Akala niya ay bibitiw na ito. Pero naramdaman niya ang pagdampi ng mga labi ni
Walter sa gilid ng kanyang
leeg.
"B-baby..."
Nagpatuloy ito sa paghalik sa kanya. Dampi lamang at parang ingat na ingat pa ito.
Ngunit ang mainit na
sensasyong unti-unti nitong binubuhay sa katawan niya ay halos magpaikot ng kanyang
huwisyo. Pero
mayamaya lamang ay tumigil ito at bahagyang lumayo sa kanya. Kinuha nito ang flute
glass mula sa kamay
niya at ipinatong iyon sa center table kasama ng baso nito.
Huminga nang malalim si Walter bago sumandal sa sofa. Kinabig siya nito, ang
likuran niya ay nakasandal sa
dibdib nito.
www.ebook-converter
"Masakit ba ang ulo mo?" nag-aalala niyang tanong dito.

"Medyo."
"Saan nakalagay ang gamot mo, ikukuha kita."
"Huwag na. Masama raw 'yong sinasanay ang sarili sa inom ng gamot sa kaunting
sakit. Bearable naman,
kiss-pirin na lang at yakap-sule."
"Are you sure?" Nilingon niya ito.
"Opo." Pinatulis nito ang nguso para sa halik.
Natatawang binigyan niya ito ng smack. Pagkatapos ay isinampa niya ang dalawang paa
sa sofa at yumakap
dito.
"This is my best day, ever," aniyang kuntentong iniyupyop ang mukha sa dibdib ng
nobyo.
"Ako araw-araw, oras-oras. Basta't kasama kita."
Kinilig na naman ang puso niya sa tuwa. Nang tingnan niya ito ay parang may magnet
na muling naglapat ang
kanilang mga labi.
Banayad at tila puno ng pag-iingat na hinagkan siya ni Walter. Pagluwa'y dahan-

dahan siya nitong inilapat
pahiga sa sofa. Unti-unting lumalim ang halik. Naging mainit, mapaghanap. Kusang
kumawit ang dalawang
braso ni Annika sa leeg ng nobyo. She could feel her heart hammering inside her
chest. But there's no turning
back now...
P 45-7
-
frozen_delights
Naaaaaa na na nanananana~ Baka magpopropose na kamo si Walter sheeet ay ken fil iit
www.ebook-converter
P 45-8
Euphoria
15.1K 810 615
by frozen_delights
reyted espedyi :) charot!

some of you will probably get disappointed about this chapter so, magpapaalala na
po ako. when I
started writing The Heiress and the Pauper wala po talaga akong balak na gawing
"kasing-explicit"
at "kasing-hot" ng mga nauna kong story ang bed scenes sa kuwentong ito. may bed
scene pero light
lang. hindi ko kasi kayang i-imagine si baby kookie sa mga scenes na tulad ni Red
or Rafe, haha!
so, hayun. read on and prepare yourselves to be disappointed :)
frozen_delights
.
Chapter Forty-Five
MALINAW na mababakas sa mga mata ni Walter ang pagnanasa, ang paghahangad na
maangkin si Annika.
Hindi pa siya naghangad ng ganoon katindi sa kahit na sinong babae. At kahit
nakikita niya ang willingness ng
nobya na magpa-angkin sa kanya ay naroon ang pagsasaalang-alang niya. He wants
their first to be perfect,
gentle and slow. He's no longer a virgin. He lost his virginity at the age of
fourteen. Pero sa mga sandaling
iyon pakiramdam niya ay bumalik siya sa unang beses na naiwala niya ang kanyang
virginity. He's feeling
nervous and unsure. He doesn't want to disappoint Annika or to cause her pain.
www.ebook-converter
"Baby," Annika cupped his face gently. "No pressure. We can--"

He stopped her words by kissing her fully on the mouth. Matagal at mainit. They
were both panting when he
raised his head and gazed lovingly into her eyes. Muli siyang yumuko at hinagkan
ito sa tongki ng ilong at
pagkatapos ay sa noo. Inabot niya ang dalawang kamay nito at hinagkang isa-isa ang
mga daliri. Then he
kissed the center of her palm. Isang mahinang singhap ang narinig niya mula sa mga
labi ng nobya.
He kissed her chin. His lips went down her neck, at the base of her throat and
lower still until he reached her
collar bone. He buried his nose between the v-line of her chest. She smells
wonderful. Minsan kahit pawisan
ito ay ang bango-bango pa rin. Naaaliw siyang isipin na ang pawis mismong
inilalabas nito ay ang brand ng
gamit nitong pabango.
"Walt..." Naramdaman niya ang dalawang kamay nito na humahaplos sa kanyang katawan.
Inabot niya ang laylayan ng kanyang pang-itaas at hinubad iyon. Nakita niya ang
paghanga sa mga mata ni
Annika nang hagurin nito ng tingin ang kanyang katawan. Her hands roam up and down
his upper torso. At
nang mapako ang tingin nito sa pagitan ng kanyang hita ay parang biglang nanuyo ang
kanyang lalamunan.
Ilang beses na nag-akyat-panaog ang kanyang Adam's apple. Suot pa niya ang kanyang
pantalon ngunit parang
gusto na niya iyong habluting pahubad to satisfy his Baby Nik-nik's curious eyes.
Tumaas ang isang kamay nito sa kanyang leeg. Hinaplos nito ang nunal niya roon
pagkatapos ay ang kanyang
P 46-1
Adam's apple.
"You look so sexy, baby," mahinang anas nito sa medyo malat na boses.
"Talaga?" Tuksong-tukso na siya sa kagandahan nito, sinabayan pa ng tila bagong
gising na boses. "Tara sa
kuwarto. Doon tayo magkaalaman kung gaano ako ka-sexy."
Pinangko ni Walter ang nobya at iniakyat sa kanyang silid sa second floor ng bahay.
please
Iyon pa lamang ang unang pagkakataon ni Annika na makakapasok ng kuwarto niya.
Bukod sa naging busy ito
sa mga nakalipas na araw ay ang higpit pa ng mga bantay nila. Bihirang-bihira
silang mapagsolo. At kung
magsolo man, madalas ay siya ang nagtitimpi sa sarili. Maliban sa mga oras na iyon.
Hindi na yata niya kaya.
She looks so tempting in her little black dress. Her lips are so sweet that he'd go
nuts kung hindi niya iyon
paulit-ulit na matitikman. And her scent is quite intoxicating. Mas nakakalasing pa
ito sa kahit na anong
pinakamatapang na espiritu ng alak.
"Your room looks very pristine."
Maingat niya itong ibinaba. Tulad niya ay nakapaa na lamang ito.
www.ebook-converter
Parquet ang sahig ng buong silid maliban sa banyo. Black and white ang dominanteng
kulay ng mga furnitures
sa silid pati na ang mga bed sheets at kurtina.
"Ayos lang ba sa'yo kung dito tayo titira pagkatapos ng kasal?" Hindi pa nila
napag-uusapan kung babalik pa
ito ng New York o kung muli niyang tatanggapin ang trabaho sa Dallas. Pero para sa
kanya, hindi masyadong
importante ang mga bagay na iyon dahil alam niyang mag-a-adjust sila sa isa't isa
kung kinakailangan.
"You know the answer to that already. Naririto ang lahat ng sweet memories natin. I
love this place,
especially the owner." Pumihit itong paharap sa kanya at ikinawit ang dalawang
braso sa kanyang leeg.
"Kung gano'n ngayon pa lang ay binibigyan na kita ng karapatang baguhin ang lahat
ng gusto mong baguhin sa
bahay."
"Uh-uh, I like your taste, baby. Magdadagdag na lang siguro ako ng personal touch
sa kuwarto mo--"
"Natin."
"Right. Sa kuwarto natin para magkaroon naman ng kulay."

"Gawin mo kahit anong gusto mo."
"Can I?" Idinikit nito ang sarili sa kanya. She purred like a kitten when she
pulled down his head and kissed
his lips. Her tongue passed between his teeth and brush with his tongue for a
sensual play.
Kusang dumako ang isang kamay ni Walter sa likuran ni Annika at ibinaba ang zipper
ng suot nitong bestida.
Walang anumang dumausdos pababa ang tela sa paanan nila. Magkahinang pa rin ang
kanilang mga labi nang
P 46-2
umatras si Annika sa direksyon ng kama. Inalalayan niya ito sa likuran nang
bumunggo ang likuran ng binti
nito sa gilid ng kama. Iginiya niya itong pahiga kasunod ang katawan niya.
Sabay silang napasinghap ng hangin nang maghiwalay ang kanilang mga labi. He nips
her chin saka dahandahang gumapang pababa ang kanyang mga labi sa leeg nito patungo
sa dibdib. Kusang tinanggal ni Annika
ang suot nitong bra. Hindi napigilan ni Walter ang pagmasdan nang may paghanga ang
kagandahang
tumambad sa harapan niya. She is so beautiful, isang diyosa. At natagpuan na lamang
niya ang sariling
nakaluhod sa paanan nito at hinahagkan ang magkabila nitong paa.
"Walt..."
He kissed her toes, her legs up to her thighs.
"Baby," Annika whimpered.
He kissed her lace-covered softness, her navel, and her cute belly button. His lips
went upward until he
reached her twin peaks. He took one turgid tip and sucked it gently while kneading
the other.
Annika writhed and groaned in broken gasps as he rubbed, nipped and sucked her
pinkish tips.
"Walter... ah, baby."
www.ebook-converter
Malalim na napahugot ng hininga si Annika nang dumausdos pababa ang mga labi ni
Walter mula sa dibdib
nito. He took off the last piece of garment that's covering Annika's most delicate
area at ekspertong dinama
ang bahaging iyon. Pasinghap na nabigkas ng dalaga ang pangalan ng nobyo. At hindi
nagtagal, his hands and
mouth expertly explored and do wonders in her most intimate part.
"Aah..."
~0~
HALOS mawindang ang katinuan ni Annika sa ginagawa ng kasintahan sa sagrado at
pinaka-pribadong
bahagi ng katawan niya. Hindi niya alam kung magseselos siya o magpapasalamat sa
kung sinumang mahusay
na nag-initiate kay Walter sa larangan ng sexual act. Because she can say for
certain that he knows his way
around a female anatomy and what to do with it, expertly and in the most
pleasurable way.
"Ooh, baby...!" Napa-arko ang likuran niya. At hindi nagtagal, bigla siyang
pinanginigan ng mga kalamnan.
Her inner muscles spasmed in a powerful release. "Oh, gosh!"
Naghahabol pa si Annika ng paghinga nang tumayo si Walter at mag-alis ng lahat ng
saplot sa katawan.
Napatingin siya rito. And my, her man is absolutely gorgeous. Incredible Hulk
already looked rock hard and
ready. And pink.
Maingat itong pumaibabaw sa kanya, nakatukod ang magkabilang kamay sa kama upang
hindi siya maipit ng
katawan nito. Nanuyo ang lalamunan niya habang hindi pa rin matanggal ang tingin
kay Incredible Hulk. Will
it fit?
Walter brushed his fingertips along her silken folds. Napasinghap siya. His thumb
rubbed her little bundle of
nerve endings before he guided his rock hard member at her portal.
P 46-3
"This will hurt a little, baby," parang hirap na anas nito sa kanyang tenga.
"I-I know."
"Ready?"
"Ready as I'll ever be."
Nakita niya ang isang munting ngiti sa mga labi ng nobyo. Hinagkan nito ang kanyang
noo bago masuyong
sinakop ang kanyang mga labi. And then slowly, and very, very gently, he fused
their bodies into one.
Nakulong ang daing sa lalamunan ni Annika nang madama ang hapdi sa sentro ng
katawan niya. Parang saglit
na tumigil ang oras, nawalan din ng tinag si Walter. Gayunma'y dama ang tensyon sa
mga kalamnan nito.
Mariin siyang napapikit at sinikap na itaboy sa isipan ang kirot. Dalawang butil ng
luha ang pumuslit sa
magkabilang sulok ng kanyang mga mata. Na mabilis na tinuyo ng mga labi ni Walter.
Maingat at puno ng
pagsuyo nitong ginawaran ng maliliit na halik ang kanyang mukha. Bumaba ang isang
kamay nito at marahang
dinama ang kanyang dibdib. Natutok doon ang kanyang atensyon. Hanggang sa ang kamay
nito ay napalitan ng
mga labi.
Unti-unting bumigat ang paghinga ni Annika. Naglakbay ang masarap na sensasyon
pababa sa katawan niya.
Kusang tumaas ang dalawang binti niya at kumawit sa balakang ni Walter. Napakapit
ang kamay niya sa
likuran nito habang ang isa'y napahawak sa bisig ng nobyo na nakatukod sa may
tagiliran niya.
www.ebook-converter
"Kaya mo na?" malambing ngunit may pag-aalalang tanong ng nito.

"Y-yes, I guess."
"Baby, kahit mahirap kung hindi mo kaya ay ayos lang nam--"
"I'm okay," mabilis na sagot niya dahil kitang-kita naman kung gaanong pagpipigil
ang ginagawa nito sa
sarili. At kung ayaw nitong nasasaktan siya ay ganoon din siya rito.
"Sure?"
"Walter?!"
Natawa ito. Ang cute lang.
Nang magsimulang gumalaw si Walter ay pinigilan ni Annika ang mapadaing sa sakit.
Para sa lalaking ito ay
titiisin niya. Tutal, ginusto rin naman niya iyon. At mahal na mahal niya ito.
But soon, the pain was forgotten. His hands and lips worked together to make the
pain go away. Hindi
nagtagal at magkasabay na sila ni Walter na naghahabol ng paghinga. They were both
gasping and groaning
from escalating pleasure. Na halos magkasabay din nilang nakamit.
"Baby Nik... hmm," siniil ni Annika ang mga labi ng kasintahan.
Nilunod nila ang ungol ng isa't isa sa mariing paghihinang ng kanilang mga labi.
Halos bumaon ang mga kuko
ni Annika sa braso at likuran ni Walter sa higpit ng pagkakayakap niya rito. She
even bit his shoulder when
P 46-4
she reached that overwhelming climax. Kasabay niyon ay ramdam niya nang tila may
bumahang init sa loob
niya.
May ilang sandaling kapwa sila nawalan ng tinag ni Walter habang mahigpit lamang na
magkayakap,
savoring the after glow of their union.
Napapikit si Annika. Despite the throbbing ache between her thighs ay masaya siya.
Masayang-masaya. Nang
kumilos si Walter ay kaagad na yumapos ang isa niyang kamay rito.
"Baby..."
"Shh, hindi ako aalis. Baka lang nangangalay ka na."
Napangiti siya nang ayusin nito ang kanilang puwesto. Pinaunan siya nito sa
kaliwang braso habang
nakasandal ang likuran niya sa dibdib nito at yakap siya mula sa likuran.
"Break, mamaya ulit ang round two," pilyong bulong nito.
"Loko mo. Masakit pa nga, eh."
"Ha? Masakit na masakit? Ikukuha kita ng gamot," parang nataranta naman ito.
www.ebook-converter
"Relax. Sabi mo nga kapag bearable naman ang sakit ay hindi kailangang inuman ng
gamot."
"Sigurado ka?"
"Oo nga. Kaya bigyan mo muna ako ng break para sa round two," pakikisakay niya sa
kapilyuhan nito.
Narinig niya lang ang mahina nitong pagtawa bago siya muling hinapit at hinalikan
sa batok.
Pero kung sa akala nila ay makakapag-round two pa sila, hindi iyon natuloy.
Nagising sila pareho mula sa
pagkakaidlip sa mainit na temperature ni Annika. Nilalagnat siya.
-
ewan ko kung totoo o tsismis lang 'to, ha? pero merong ibang babae raw na after
their first time ay
nilalagnat. who can relate?
hehe. ibulong niya na lang sa akin, hindi ko ipagkakalat. LOL!
frozen_delights
tue.pg first time Euphoria ??
P 46-5
Don't Panic
14.3K 816 208
by frozen_delights
ngayon ako naniniwalang mahal niyo talaga ako, haha! kinabagan yata ako katatawa sa
mga comments
niyo. thank you so much for indulging me. I really appreciate it. I love you to the
moon and back, guys.
marami-rami rin kayo kaya hindi ko na kayo iisa-isahin. but I am really soooooo
touched! mwah, mwah,
mwah! para sa inyong lahat ito????????
"Take my hands now, you are the cause of my euphoria."
Jeon Jungkook
.
Chapter Forty-Six
"DALHIN na kaya kita sa ospital," worried na sabi ni Walter habang panay ang haplos
sa pisngi ni Annika.
Nagkukulay-rosas na ang mukha nito sa taas ng lagnat. Pati buga ng hininga nito ay
mainit na mainit.
"Eeh," parang bata itong nagsumiksik sa dibdib niya. "Nakakahiya."
www.ebook-converter
"Ano ang nakakahiya ro'n? Nilalagnat ka."
"Nilalagnat ako dahil malaki masyado si Incredible Hulk. Nabigla, gano'n.

Nakakahiya kung makikita 'yon ng
mga doktor."
Natawa si Walter. "Ang sabihin mo masyado ka lang masikip. At anong 'mga doktor'
ang sinasabi mo. Isa
lang ang puwedeng sumuri riyan. At babaing doktor ang titingin sa'yo, siyempre.
Hindi yata ako papayag na
tingnan 'yan ng ibang lalaki."
"Ayoko pa rin. Tawagan mo na lang si Ate Willa. I'm sure she knows what to do. Pero
dapat i-secret niya
lang kina Kuya Zeke."
"S-siyempre naman," para yatang pinagpawisan ng malapot si Walter nang marinig ang
pangalan ng bayaw.
Oo nga't may basbas ng mga ito ang relasyon nila ni Annika, pero sigurado siyang
hindi matutuwa ang mga ito
na malamang pinitas na niya ang dalaga bago pa man sila maikasal.
Putragis naman kasi, seven years na siyang tigang at sabik na sabik sa babaing ito.
Kahit puwede niya iyong
iraos sa iba ay hindi niya ginawa dahil pakiramdam niya ay isa iyong pagtataksil
kay Annika. Kaya hayun,
nang mabigyan ng pagkakataon ay hindi na niya napigilang palayain ang nararamdaman.
Nasobrahan nga yata
siya sa pananabik na hindi niya masyadong naihanda ang katawan ng nobya kaya ito
nasaktan nang husto.
Patunay ang pulang mantsa sa kubrekama. At worried na talaga siya dahil ngayon ay
nilalagnat pa ito.
"Tatawagan ko lang si Ate," aniyang maingat na kinalas ang mahigpit na pagkakayakap

ng braso ng nobya sa
katawan niya.
P 47-1
Bihis na silang pareho. Pinunasan niya ng basang bimpo si Annika bago binihisan ng
kanyang kamiseta at
boxers. Siya naman ay naka-drawstring pants at puting tee. Kinuha niya ang kanyang
cellphone sa sidetable at
kaagad na tinawagan ang panganay na kapatid. Nakakadalawang ring pa lang ay sinagot
na kaagad iyon ng
Ate Willa niya.
"Hello, little bro. How did it go?"
Hindi naman ito mukhang excited. Napangiti na lang siya saka nailing. Alam din nito
ang gagawin niyang
pagpo-propose kay Annika.
"A-Ate, may problema."
"Problema?"
"Shh, nariyan ba si Kuya Zeke?"
"Nasa shower, naliligo."
Medyo nakahinga siya nang maluwag.
"Ahm, puwede ka bang sumaglit dito sa bahay? Pero kung puwede huwag mo na lang
ipaalam sa iba."
www.ebook-converter
"Bakit ba? Ano ang problema?"

"Si Annika, may sakit."
"Ano'ng sakit? Mukhang ayos naman siya kanina nang umalis dito, ah. Teka, huwag
mong sabihing...?"
"Hindi ko sasabihin."
"Siraulo," angil ng kapatid niya. "Sige na, papariyan kaagad ako."
~0~
SAKTONG katatapos lamang ng pakikipag-usap ni Willa kay Walter nang lumabas sa

banyo ang asawang si
Zeke. Nakatapi lang ito ng tuwalya at tumutulo pa ang tubig sa buhok. Pilyo ang
pagkakangisi nito nang
hagurin siya ng tingin mula ulo hanggang paa. At saulado na ni Willa ang mga
ganoong tingin ng asawa.
Kunsabagay ay kanina pa ito nagpapahiwatig. Naging busy lang sila ng bilas na si
Krista sa kitchen.
Nagpaturo ito sa kanyang gumawa ng empanada dahil paborito raw iyon ng kambal na
Viktor at Vaughn.
Napakagat-labi siya. Kahit akit na akit na siya sa asawa ay kailangan niya muna
itong tanggihan.
"Honey, puwedeng mamaya na lang? Nagpapasama sa akin si Krista, eh. Sasaglit kami
sa palengke,"
nilapitan niya ito at malambing na ikinawit ang dalawang braso sa leeg nito.
"Sa oras na ito?"
Quarter to five na kasi ng hapon. Sana lang hindi aware ang asawa niya na sa mga
oras na iyon ay sarado ang
karamihang puwesto ng mga tindahan sa palengke.
P 47-2
"What can I say? Mukha ngang buntis ulit si Krista," kahit alam niyang hindi iyon
totoo ay nakapagsinungaling
siya sa asawa. Kailangan niya kasing puntahan ang kapatid dahil alam niyang
emergency ang tawag nito.
Kakausapin niya na lang si Krista.
"Ano ba ang bibilhin niyo? Iutos mo na lang kay Manang o di kaya kay Manong T,"
atat na naman talaga.
Pinapak nga kaagad ang leeg niya, ang isang kamay ay nakasapo na kaagad sa kanang
dibdib niya.
"Bibili na rin ako ng whipped cream," sadya niyang nilandian ang pagkakasabi niyon.
"At ano naman ang gagawin mo sa whipped cream?"
"Used your imagination, hon."
Natigilan ito. Pagkatapos ay mainit siyang tinitigan. Gusto niyang kiligin sa klase
ng tingin nito. Ilang taon na
silang kasal pero ang pagkahumaling nito sa kanyang bibingka ay walang kupas.
Bagkus ay parang lalo pa nga
itong nagiging mainit sa pagdaan ng mga araw.
"We don't need props, hon. Ikaw lang at ako. Kahit nga walang kama, nag-iinit ako
sa'yo."
"Naman, eh," parang gusto na niya itong pagbigyan. Pero hindi puwede. May emergency
sa kabilang bahay.
"Gusto ko nga ng whipped cream."
www.ebook-converter
"Teka nga. Si Krista ba talaga ang buntis o ikaw?"
Hindi nalingid kay Willa ang pagkislap ng mga mata ng asawa. As much as she hates
to disappoint him, hindi
naman niya ito puwedeng paasahin sa isang bagay na hindi totoo.
"Hindi ako buntis. Pero malay natin, mamayang gabi makabuo ulit tayo," puno ng
kahulugang sabi niya.
Itinodo na niya ang kanyang alindog.
"S-sigurado ka?" napalunok ito nang ilang ulit.
Lihim na nagbunyi ang kalooban ni Willa. "Subukan natin hanggang umaga."
"Sinabi mo 'yan, ha? Walang bawian."
"Siyempre naman, hon. Play with our kids, para kapag pinatulog mo mamaya, bagsak
kaagad sa kama.
Libreng-libre tayo magdamag hanggang umaga." At para hindi na ito makaangal pa ay
mariin niya itong
hinagkan sa labi. Humabol pa ito nang kumalas siya at tunguhin ang pinto ng
kinaroroonan nilang silid.
"Hurry back," pahabol pa nito bago niya tuluyang naisara ang pinto.
"I will." Hindi na niya ito nilingon pa at baka matukso pa siyang hindi na nga
umalis. Ang hot pa naman ng
asawa niya kahit nasa forties na ito.
Kaagad niyang hinanap si Krista. Nasa sala ito at nanonood ng telebisyon kasama ng
mga bata. Ang asawa
nitong si Vincent ay nakaunan sa lap nito habang hawak ang isang kamay ng asawa at
hinahagkan-hagkan ang
mga daliri. Napangiti siya sa sweetness ng mag-asawa. Parang sila lang ng asawang
si Zeke.
P 47-3
Nang mapalingon sa gawi niya si Krista ay sinenyasan niya ito. Kaagad itong
nagpaalam sa asawa. Ang
kambal na Viktor at Vaughn ay kaagad namang sumakay sa tiyan ng ama. Naglaro na ang
mga ito.
"Quiet, please?" reklamo ni Isaiah na seryoso sa panonood.
"Oo nga, Tay-tay. Ang ingay niyo," reklamo ni Kristal.
Nagkakaingay na sa sala nang yayain ni Willa sa labas si Krista. Sinabi niya rito
kung ano ang problema.
Kaagad itong sumang-ayon na samahan siya matapos niyang maipaliwanag ang sitwasyon.
Bumalik ito sa
loob at nagpaalam sa asawa. Nang sumilip siya sa sala ay mukhang kabababa lang doon
ni Zeke. Kaagad na
lumapit dito si Jessica at may ibinulong sa ama. Parang nahuhulaan na ni Willa kung
ano iyon.
Nagpapatimpla ito tiyak ng gatas. Hindi na siya pumasok para magpaalam pa sa mga
bata. Nag-aalala siyang
baka may bumuntot pa sa kanila ni Krista, mabulilyaso pa ang kanilang lakad.
Nauna na siya sa sasakyan at hinintay na lamang ang bilas. Ang gagamitin nilang
sasakyan ay ang service
nilang SUV. Wala silang kasamang driver at yaya. Dahil naging weekly ritual na nila
ang magtipon-tipon
kapag weekend, naisip niyang huwag ng magsama ng mga kasambahay para mas maging
hands-on parents
sila. At para na rin mas maging independent ang mga anak at hindi parating umaasa
sa assistance ng mga
maids.
"Let's go," nakangiting lumulan sa passenger seat si Krista.
www.ebook-converter
"Mabuti at pinayagan ka kaagad ni Vince," aniya nang patakbuhin na ang sasakyan.

"May kapalit 'yon."
Natawa siya dahil parang nahuhulaan na niya kung ano.
"Iniisip niya talagang buntis ako," naiiling na sabi ni Krista.

"Buti sana kung gano'n lang kadaling umiri, eh," aniya.
"Sinabi mo pa."
At dahil hindi naman kalayuan ang bahay na pakay nila, hindi nagtagal at kaagad
nila iyong narating. Tila
sadyang nag-aabang na si Walter dahil bago pa lamang siyang kakatok sa front door
ay bumukas na iyon.
Bakas ang labis na pag-aalala sa mukha nito.
"Tuloy kayo. Nasa kuwarto si Annika, akyat na lang kayo. Ipinagluluto ko siya ng
noodles."
Hindi nalingid kay Willa ang tila guilt at hiya sa mukha ng kapatid na parang
nahuli niya itong may
ginagawang kapilyuhan. Nakita pa niya ang pulang marka sa leeg nito sa parteng may
nunal. Napailing siya.
Si Krista ay patay-malisya lamang na nginitian si Walter at sumunod na rin kay
Willa pagpanhik ng hagdan.
"Ate Willa, Ate Kris."
Mula sa namumulang mukha ng hipag ay pahapyaw na iniligid ni Willa ang tingin sa

silid. More or less ay
parang alam na niya kung ano ang nangyari. At naisip na kung malalaman iyon ng
asawa niya ay baka kung
ano na naman ang gawin nito kay Walter. Nakita niya nang pasimpleng takpan ni
Annika ng kumot ang pulang
P 47-4
mantsa sa bedcover. Sinupil na lang niya sa pagsilay ang amused na ngiti.
"So, ano ang nangyari? O dapat pa ba kaming magtanong?" aniya, wala naman sa tono
ang paninita o
anupaman. Isa pa ay pareho ng nasa hustong gulang ang edad nito at ni Walter.
Atsaka--napatingin siya sa
kaliwang kamay nito. Na-impress siya sa kapatid. Ang ganda ng singsing na suot ni
Annika.
"Wow, that's a pretty rock, ha?" sabi ni Krista na napansin din pala ang suot na
singsing ng hipag.
Proud namang itinaas ni Annika ang kaliwang kamay para mas ipakita sa kanila ang
suot nitong singsing.
"Congratulations," halos sabay pa nilang sabi ni Krista.
"Thank you, mga Ate."
Hindi na inulit ni Willa ang tanong. Nalaman na lang nila na nilagnat si Annika
pagkatapos ng namagitan dito
at kay Walter.
"Well, no'ng first time namin ni Vince, hindi ako nilagnat. Pero nahirapan akong
maglakad for a few days,"
sabi ni Krista.
"Pareho lang tayo. Pero may ganyang case na akong narinig sa kaklase ko no'ng high-
school ako. Nilagnat din
siya ng dalawang araw," ani Willa.
www.ebook-converter
"I already told Walter that there's no need to worry but he's still insisting that
I should see a doctor. Ayoko
nga, nakakahiya."
Sabay pang natawa sina Krista at Willa.
"Ano ba kasi ang nararamdaman mo?" ani Willa. "Hindi kami mga doktor but I'm sure
sa mga karanasan
namin kahit papaano ay may idea kami kung dapat ka ngang magpa-doktor o hindi."
"It's a little sore down there and yes, nahihirapan akong maglakad kasi parang...
p-parang naroon pa rin
'yong, ahm..."
"Hindi mo na kailangang sabihin ang ditalye," natatawang putol ni Willa sa sinasabi
ng hipag. "Kung after
twenty-four hours at walang pagbabago, sasamahan ka namin ni Krista sa ospital."
"Puwede ring may kinalaman ang climate. Kasi, di ba, madalas kang nasa construction
site. Ibang-iba ang
klima sa New York kaysa rito sa Pilipinas. And since wala ka pang isang buwan dito
sa bansa, baka hindi pa
masyadong nakakapag-adjust ang katawan mo. Plus, hayan na nga."
"I think you're right, Ate Kris."
"Anyways, may mga gamot naman dito si Walter," 'ika ni Willa na pumasok sa
bathroom. Paglabas ay may
dala na itong tableta. "Wala ka namang allergy sa gamot, di ba?"
"Wala, Ate."
"Here, this is one of the best over the counter analgesic na galing mismo sa
Infinite Pharmaceuticals. Pero
P 47-5
kumain ka muna bago mo inumin."
"Okay, thanks."
Nagpapaalam na sina Willa at Krista kay Annika nang pumasok si Walter dala ang tray
ng pagkaing niluto
nito para sa nobya.
"A-aalis na kayo?"
"Hindi, paparating pa lang kami," pilosopong sagot ni Willa.
"Hindi ka naman kalbo, Ate, kaya waley," ani Walter.
"Ano'ng waley? Alagaan mo si Annika, kung hindi mananagot ka sa akin."
"Opo, alam ko naman 'yan."
"Hmp," inirapan ni Willa ang kapatid. Papalabas na ito ng silid nang may maalala at
hilahin sa isang tabi si
Walter. "A piece of advice, little brother, habaan mo naman ang foreplay."
Namula nang husto ang magkabilang punong-tenga ni Walter.
www.ebook-converter
may nabasa ako last week. hindi raw lahat ng virgin ay nagbi-bleed on their first
time. especially kung
well-lubricated before the "grand entrance" LOL! in Annika's case, masyadong na-
excite si Incredible
Hulk, kaya hayun... hehe.
frozen_delights
hahaha same with krista..ipit ipit p ang hita pra d msyadong msakit pg
nahakbang????
P 47-6
All For You
12.5K 763 258
by frozen_delights
give me lots and lots of vomments :) after 200 comments, post ko na ang next chap.
.
Chapter Forty-Seven
"KAILANGAN mo ba ng sanitary pads?" may pag-aalalang tanong ni Walter nang maingat
na buhatin si
Annika papunta sa loob ng banyo. Naiihi raw kasi ito.
"I-I think so."
Pinigilan ni Walter ang mapangiti. Nagba-blush kasi ito. Kung hindi niya lang
nakikita ang discomfort sa
mukha ng nobya ay matatawa talaga siya. Para kasing lalo yata itong gumanda sa
paningin niya.
"Sige. Bibili lang ako sandali sa labas. Okay lang ba kung iiwanan kita rito?"
"Yes, I'll be fine, baby. Go."
www.ebook-converter
"Mabilis na mabilis lang ako," patalikod na sana si Walter nang muling bumalik at
mariing siniil ng halik ang
mga labi ni Annika. "Huwag ka na munang masyadong kumilos, okay? Babalik kaagad
ako."
Mabilis siyang lumabas ng banyo. Dali-daling hinagip ang pitaka sa ibabaw ng bureau
at halos lakad-takbong
lumabas ng bahay. Mabuti na lamang at dikit-dikit na halos ang tindahan sa may
labasan.
"Ate April, isang balot nga'ng sanitary napkin," tawag niya sa tindera.
"Uy, Pogi. Hanggang ngayon ba ikaw pa rin ang tagabili ng napkin ng Ate mo?"
Natawa siya. "Oo, eh."
"Teka, anong brand ba? Nakalimutan ko na yata kung anong brand ang binibili mo
dati."
Napakamot siya sa ulo. Ano nga bang brand 'yong madalas ipabili ng Ate Willa niya
noon? Nakaligtaan
niyang tanungin si Annika kung ano ang ginagamit nito. Pero hindi naman puwedeng
bumalik pa siya.
Kailangang-kailangan na nito iyon dahil para raw dinatnan ito ng monthly period.
"Bigyan mo na lang ako ng lahat ng klaseng nariyan, Ate."

"Sigurado ka?"
"Oho."
Limang balot ng iba't ibang brand ng sanitary pads ang ibinigay ng tindera kay
Walter. Wala ng marami pang
usapan, kaagad iyong binayaran ng binata at nagmamadali ng umuwi. Alam niyang hirap
pang kumilos si
P 48-1
Annika. Kanina nga'ng papunta ito sa banyo ay nakakagat-labi pa ito na parang hirap
na hirap humakbang.
Mabuti na lamang at napasukan niya kaya binuhat na lang niya.
"Baby ko, 'andito na ako." Nag-warning knock muna siya bago pumasok ng banyo.
May narinig siyang lagaslas ng tubig. Napabilis ang pasok niya ng banyo. Nakita
niya ang silhouette ng
katawan ng nobya sa loob ng frosted glass shower enclosure. Naliligo ito. Isa-isa
niyang pinulot ang
pinaghubaran nito sa sahig.
"Baby Nik-nik, huwag kang masyadong magbabad sa tubig. Baka malamigan ka. Naririto
na ang mga sanitary
pads. Ikukuha lang kita ng bagong bihisan."
Lumabas na siya ng banyo. Kumuha siya ng bagong boxer briefs para medyo fitted kay
Annika saka isa uling
kamiseta. Muli siyang pumasok ng banyo. Eksakto namang bumukas ang shower enclosure
at lumabas mula
roon ang nobya nang wala ni anong takip sa katawan. Napalunok na lang si Walter
saka mabilis na kumuha ng
tuwalya at ibinalot iyon sa katawan nito.
"Thank you, babe."
"Bakit naligo ka? Di ba may lagnat ka pa?" may pag-aalalang sinipat niya ito sa
mukha.
"Mainit naman ang ipinampaligo ko. I feel better, actually. Mas nakabuti pa nga
yata ang paghuhugas ko ng
maligamgam na tubig."
www.ebook-converter
"Okay, bihis ka na. Heto 'yong sanitary pads na binili ko," kinuha niya 'yong
plastic bag at ipinakita sa nobya.
"Bakit naman ang dami?"
"Hindi kasi ako sure kung anong brand ang gamit mo, eh. Atsaka, baka may allergy ka
sa isang particular
brand e, mabuti na 'yong maraming choices. Itong bihisan mo."
"Labas ka na," pagtataboy nito.
"Kaya mo na bang kumilos na mag-isa?"
"Eeh, nakakahiya namang m-magpa-assist pa ako sa'yo."
"Tsk, ikaw naman. Pipikit ako para hindi ka mahiya. Kakapain ko na lang," pilyong
sabi niya.
Namula na naman ito. "Parang wala ring ipinagkaiba 'yon."
"Ano bang wala?" Kinuha niya ang boxer briefs atsaka kinalkal ang pinamiling
sanitary pads. "Pili ka na ng
brand, baka lamigin ka na. Wala ka pa namang suot na tsinelas, tsk."
"This one."
"With wings? Huwag mo akong iiwan, ha?"

"Bakit naman kita iiwan?"
P 48-2
"May wings, eh. Baka paggising ko wala ka na sa tabi ko at lumipad ka na."
"You're crazy talaga. Marunong ka ba n'yan?"
"Hindi nga, eh. Hindi pa kasi ako dinadatnan."
Namumulang nahampas siya nito sa braso. "Sira. Give it to me."
Ibinigay naman niya iyon dito. Iniladlad niya ang kamiseta at isinuot sa ulo nito
ang laylayan.
"Taas ang isang kamay." Sumunod naman si Annika, isinuot niya iyon sa sleeve.
"'Yong isa pa."
Para lang siyang nagbihis ng bata. Nang maisuot ang damit ay kinalas niya ang towel
na nakabalot sa katawan
nito at idiniretso iyon sa tumutulong buhok ng nobya. Ibinalot niya iyon sa ulo
nito.
"Salawal naman," alam niya kasing hirap pa itong yumuko.
Ibinigay nito sa kanya ang boxer briefs na may nakalagay ng sanitary pads. Sinilip
pa niya ang loob.
"Ganito pala ang paglalagay," wala sa loob na nasabi niya.
"Baby, hurry."
www.ebook-converter
"Ay, sorry po, Ma'am. Heto na," iniluhod niya ang isang tuhod at in-stretch ang
garterized na panloob sa
harapan ni Annika, sapat lamang ang taas para hindi lumapat sa tiles ng banyo.
Kumapit sa magkabilang balikat niya ang dalawang kamay nito at bahagyang inangat
ang isang paa,
pagkatapos ay ang isa pa. Nang parehong nakasuot na ang magkabilang leg hole ay
dahan-dahan niyang
inangat ang boxer briefs. Ramdam niya, pinagpawisan siya sa napakadaling trabahong
iyon.
Sweet torture, saloob-loob ng binata nang tumuwid ng tayo. Muntik pa niyang mapalis
ang imaginary sweat
sa kanyang noo.
Nang tingnan niya ang nobya ay nakita niyang nakakagat-labi ito na parang
pinipigilan lamang ang sarili na
mapangiti.
"You, ha? You, smiling, smiling. I-kiss kita riyan, sige ka."
"Ang tagal naman."
"Aba't nanghahamon ka, ha? Magandang binibini," sa isang iglap ay tinawid ni Walter
ang ilang pulgadang
pagitan ng kanilang mga mukha at mariin niyang siniil ng halik ang mga labi ng
kasintahan. Hmm, ang tamis
talaga. Sobra. Nakakaadik.
Kaagad na pumulupot ang mga braso ni Annika sa batok niya. Maingat niya itong
binuhat at inilabas ng
banyo. Kahit gustong-gusto pa niya itong halikan ay nagpigil siya. Iniupo niya ito
sa armchair.
"Dito ka muna, baby ko. Magpapalit lang ako ng kumot at bed cover. Madugo ang
naganap na digmaan dito
kanina kaya aayusin ko muna."
P 48-3
Namumula itong kinurot siya sa tagiliran. Tatawa-tawa lang siyang lumapit sa kama
at sinimulan na ngang
tanggalin ang mga kailangang tanggalin doon, kumot at bedcover.
"Babe, ibabad mo na lang 'yan doon sa tub. Lalabhan ko na lang kapag maayos na ang
pakiramdam ko.
Nakakahiya kay Ate Concha," ani Annika.
"Bakit ka naman mahihiya kay Ate Concha, ako ang maglalaba ng mga 'to. Atsaka, sino
ang may sabing
paglalabahin kita? No puwede. Kayang-kaya kong gawin ang mga 'to."
"Sigurado ka?"
"Siguradong-sigurado, baby ko. Chill ka lang, oki?"
"Oki."
"Ano ang gusto mong ulam? Malapit na ang dinner, baka nagugutom ka na."
"Hmn, gusto ko 'yong niluluto mo dati."
"Alin do'n? Refresh my memory, may memory gap na yata ako," natanggal na niya ang
kubrekama.
Ibinalunbon niya iyon kasama ang kumot. "Sandali lang, baby ko. Kukuha lang ako ng
pamalit sa linen
storage. Magsasalang na rin ako ng kanin sa rice cooker."
www.ebook-converter
"Do you want some help?"
"Nope. Sitting pretty ka lang, ako na ang bahala sa lahat." Lumabas na siya ng
silid kipit ang kumot at
kubrekama. Balak niyang idiretso na iyon sa laundry machine at ibabad muna sa sabon
at tubig. After dinner
ay saka niya lalabhan.
Ngunit saktong paglapat ng mga paa niya sa ground floor ay para siyang natulos sa
kinatatayuan nang mula sa
front door ay makitang papasok si Vincent.
Shit! Pakiramdam niya ay tinakasan ng kulay ang buo niyang mukha!
"You look like you've seen a ghost," sabi nito sabay abot ng food container na
dala.
"A-ano 'to, Kuya?"
"Bomba, malamang."
"Hehe," hindi siya sigurado kung ngising-aso o ano ang tawang lumabas sa bibig
niya. Muntik pa siyang
mapaso nang mahawakan ang inabot nito. Mukhang bagong luto iyon.
Halos takbuhin niya ang komedor at mabilis na inilapag sa ibabaw ng mesa ang food
container. Hindi niya
kasi mabitiwan ang dala-dala niya dahil baka makita nito ang ebidensya ng madugong
digmaan.
"Where is Annika?" ani Vincent na inilibot ang tingin sa kabahayan.
"Ah, n-nasa kuwarto." Pusang gala! Anumang oras pakiramdam ni Walter ay dadanak ang
dugo niya sa
P 48-4
sahig.
"Sa kuwarto mo?"
"O-opo, Kuya."
"Ano ang ginagawa niya sa kuwarto mo?"
"Ahm--"
"I was sleeping, what else?" dumungaw ang ulo ni Annika mula sa itaas ng hagdan.
Hindi alam ni Walter kung makakahinga siya nang maluwag na pinatungan ni Annika ng
robe ang suot nito o
mas lalong mag-aalala. Dahil ano na lang ang iisipin ni Vincent at nakasuot ng roba
ang kapatid nito?
"Why are you wearing a bathroom robe? What happened to your clothes?"
"May bloodstain."
Mabilis na lumipad ang tingin ni Vincent kay Walter.
Patay na ako, saloob-loob ng binata.
www.ebook-converter
"I have my period, silly. Hayan nga at nagpalit ng bedcover ang Baby Walt ko. Stop
glaring at him, Kuya,
like you want to strangle my fiance."
"Nag-propose na 'to?" nakakuwit ang thumb finger ni Vincent sa direksyon ni Walter

habang nakatingala ito
sa itaas ng hagdan.
"As if you didn't know," nakalabing tugon ni Annika sa kapatid. "Here, see my
ring?"
Saglit na nanatili ang pagkakakunot ng noo ni Vincent habang tila pinag-iisipan

nito ang susunod na sasabihin.
"Fine. Bumaba ka na at uuwi na tayo. Hinatiran ko lang ng ulam si Walter dahil sabi
ni Will ay may hangover
pa kaya hindi makakasalo sa dinner."
"Ayoko nga. Dito ako matutulog."
"Annika Myles."
"Please, Kuya. Besides, ano ba ang iniisip mong gagawin namin?"
"No."
"Kuuuya."
"No means--"
"Pakakasalan ko na si Annika ASAP," mabilis na sabi ni Walter bago pa siya

panghinaan ng loob.
P 48-5
"I want a grand wedding for my sister. Ayaw ko ng minadali."
"It's my wedding. Ako ang magde-decide," kontra ni Annika.
"I want a grand wedding for you, too, baby," buong pagmamahal na sabi ni Walter.
Para namang na-touched nang husto si Annika sa sinabi ng nobyo.
"O-okay. But it will take a while to prepare a grand wedding."
"Ayos lang sa akin. Basta 'wag lang abutin ng isang taon," tugon niya.
"Kuya Vince will hire the best wedding planner in town para mabilis na maihanda ang
lahat."
"Ano? Bakit ako?"
"It will be your gift to us."
Napaawang ang mga labi nito na parang napapantastikuhan bago napailing.
"Oo na, sige na. Sagot ko na ang wedding planner."
www.ebook-converter
"You're the best. I love you!"
"Nambola ka pa." Naiiling na pumihit na si Vincent para tunguhin ang pinto. Ngunit
bigla rin itong tumigil at
humarap kay Walter. "You take good care of my sister, you hear? Dahil sa susunod na
masaktan ulit 'yan,
hindi ako magdadalawang-isip na bahiran ng dugo ang mga kamay ko. You feel me?"
"Loud and clear, Kuya."
"Good."
~0~
SA kabilang dako ay kinakabahang naghihintay si Krista sa sasakyan. Nang makita
nitong lumabas na ng
bahay si Vincent ay andap pa rin ang kalooban niya sa ginawang pakikipag-usap ng
asawa sa bunsong
kapatid ni Willa.
"What happened? Did you hurt him?" worried na tanong niya sa asawa nang maupo ito
sa driver seat.
"Hurt who?" inosenteng sagot nito.
"Who else?"
"I'm not a violent person, sweet bun. Hindi ako basta-bastang nananakit ng tao.
Tinawagan mo si Annika,
ano?"
"H-hindi, ah."
"Sweet bun, nagiging habit mo na yata ang magsinungaling sa akin."
P 48-6
"Uy, uy, uy. Magtigil ka nga. Hindi naman ganoon kadalas. Kapag hinihingi lang ng
pagkakataon."
"Tulad ng pagsisinungaling mo sa totoong sex orientation ni Edward?"
"A-alam mo na?"
"Aksidente ko lang natuklasan nang makita kong lihim silang nagkikita no'ng bago
nating contract model na si
Aaron Jacobs."
Namilog ang mga mata ni Krista. "Totoo?"
"Na proven ko ng bakla siya?"
"No. Na nagdi-date sila ni Aaron Jacobs?"
"Yeah. I saw them kissing torridly."
"Aw, I'm happy. At least now, kampante na ako na naka-move on na talaga siya sa ex
niya."
Naiiling na binuhay na ni Vincent ang makina ng sasakyan.
"Nabanggit mo na rin lang 'yan, marami akong sisingilin sa'yo ngayong gabi,"
makahulugang humayon ang
tingin ni Vincent sa katawan ni Krista.
www.ebook-converter
Mapang-akit na bumiling lang paharap si Krista sa asawa.
"Willing na willing akong magbayad, honey bunch. Kahit samahan mo pa ng tatlong

dobleng interest."
"May malapit na talahiban dito. Mag-short time tayo."
"Loko-loko!"
-
ipinaglihi yata sa siling labuyo ang tatlong magkakapatid na 'to. pare-parehong

mainit :)
frozen_delights
di ko kinaya ubg talahiban..winner k author. Hahahahhahah
P 48-7
So In Love With You
15K 785 191
by frozen_delights
Chapter Forty-Eight
"BABY," malambing na binakas ni Annika ng hintuturo ang mga labi ng natutulog na si
Walter.
please
He looks so cute while he sleeps, bahagya pang nakaawang ang bibig. Napangiti siya.
Nakayakap ang isang
braso nito sa kanya habang himbing na himbing sa pagkakatulog.
Gusto niyang maawa rito dahil naglaba ito ng makapal na bedcover at kumot
pagkatapos nilang maghapunan.
Isinama pa ang mga hinubad niya na may bloodstains. Tapos bago iyon ay dumating pa
ang Kuya Vincent
niya. Alam niyang ninerbiyos ito. Sino ba ang hindi? Minsan lang magpakita ng
authority ang kapatid niyang
iyon. At kapag nangyayari iyon ay tumitiklop din talaga siya.
Mabuti na lamang at nakapag-text sa kanya ang hipag na si Krista bago pa man
pumunta ang mga ito. Mukha
raw nakatunog ang Kuya Vincent niya kaya kahit nilalambing ito ng hipag ay hindi
kumagat. Ang ulam na
dapat ay ipapahatid ng Ate Willa niya kay Manong Teban ay ito raw ang
nagboluntaryong maghatid. Nagpilit
nga lang daw sumama ang hipag dahil baka kung ano ang maisipan nitong gawin sa
kanyang nobyo. Mabuti na
lamang at mabilis na gumana ang utak niya. Kaagad siyang nakaisip ng palusot. Nang
maulinigan niya itong
dumating ay dali-dali siyang lumabas ng kuwarto at dumungaw sa itaas ng hagdan. Sa
totoo lang ay halos
maihi siya sa kirot sa feminine area niya pero pinilit niyang magmadali at baka
mapahamak ang Baby Walt
niya. Nilagnat na naman tuloy siya. After dinner ay muli siya nitong pinainom ng
gamot.
www.ebook-converter
The things she does for love. She smiled at bahagyang inangat ang sarili at magaang
na hinagkan sa labi ang
natutulog na nobyo.
Naalimpungatan ito.
please
At kahit mukhang nasa dreamland pa ang diwa ay tumaas ang kamay nito sa kanyang
noo. Nang hindi pa
makuntento ay bumaba ang palad nito sa kanyang leeg.
"Mainit ka pa. Ikukuha kita ng gamot."
Babangon na sana ito ngunit mabilis niyang iniyakap ang braso sa nobyo.
"No, stay. I'm okay. Just hug me, I'm cold."
Inayos nito ang kanilang kumot at hinapit siya sa dibdib. Kinapa pa nito ang
kanyang likuran para alamin kung
P 49-1
basa siya ng pawis.
"I already removed the towel you put in there," aniya. She buried her face into his
chest and snuggled closer,
inhaling his manly scent. "Baby?"
"Hmm."
"I want to ask you something."
Umungol ito. "History ba 'yan, o current events?"
"Baby naman, eh. I'm serious."
"Seryoso rin naman ako, ah. Suot mo na nga ang pruweba, di ba?"
"Nakakainis ka. Matulog ka na nga."
Narinig niya ang mahinang tawa nito saka hinapit pa siya nang husto at hinagkan ang
ibabaw ng kanyang ulo.
"Sige, magtanong ka na. Kahit medyo mapurol ang utak ko sa History at current
events, huhulaan ko na lang
ang tamang sagot."
www.ebook-converter
Magpapabebe pa sana siya pero hindi na lang niya itinuloy. Naistorbo na nga niya
ang tulog nito, mag-iinarte
pa siya.
"Sabi mo noon pa gusto mo na ako."
"Totoo 'yon. Gusto ko na ngang magpasagasa ulit kung may nangyaring masama sa'yo
dahil sa kagagawan ng
babaing 'yon."
"Hindi 'yon ang sinasabi ko. I mean no'ng time na, you know. Noong m-masagasaan
kita. Sabi mo na-love at
first sight ka sa akin. Pero bakit parang hindi mo kaagad ako nakilala noong unang
araw na magkita tayo sa
bahay nina Kuya Zeke at Ate Willa?"
"Naalog yata ang utak ko kaya medyo nakalimutan kita. Pero kahit gano'n, gandang-
ganda na ako sa'yo no'n.
Parang na-starstruck pa nga ako pagbukas mo ng pinto."
Nag-init ang mukha ni Annika. Kinikilig siya, grabe. Ngayon niya lang nalaman ang
bagay na iyon. Sanay
siyang masabihang maganda. Pero ang sabihin ng lalaking mahal na mahal niya na na-
startstruck ito sa kanya
ay sobrang nakakataba ng puso.
"So, when did you realize that I was that girl?"
"Ang totoo, palagi ko ngang iniisip kung bakit parang pamilyar ang mukha mo. And
then, 'yon nga. Narinig ko
'yong usapan niyo noon sa office. Parang dam na biglang nabuksan 'yong memory ko."
"And then you got mad," malungkot na naidugtong niya.
"Nagsama-sama na kasi. 'Yong sacrifices na ginawa ni Ate para lang maipagamot ako,
then nagbuntis siya
P 49-2
kay Samantha. Pagkapanganak niya, doon mas naging matindi ang kalbaryo namin. Bukod
sa may baby
kaming dapat alagaan ay wala kaming regular na mapagkukunan ng pagkain namin sa
araw-araw."
Napaiyak siya. Ngayon ay naiintindihan na niya kung bakit ganoon na lang katindi
ang galit ni Walter noon sa
kanya. Kahit siya man siguro noon ay magagalit din. Siya ang naging puno't dulo ng
lahat ng paghihirap ng
mga ito.
"I'm sorry. I am so sorry."
"Shh, tama na. Tapos na 'yon."
Panay ang haplos ni Walter sa likuran niya. Siya naman ay iyak nang iyak. Kung
maibabalik niya lang ang
nangyari noon, hindi siya tatakbo. Matapang niyang haharapin ang lahat.
"Shh, tahan na sabi. Tataas na naman ang lagnat mo. Bukas talaga kapag hindi ka pa
tinantanan ng letsugas na
lagnat na 'yan, dadalhin na kita sa ospital."
Humihikbi pa rin siya.
"S-sorry tala... ga, baby. I-I was such a co... ward." Sa bawat salita niya ay
pumapagitan ang hikbi.
"Tapos na nga 'yon, ang kulit. Nagkapatawaran na tayo, di ba? Huwag na nating
sariwain."
www.ebook-converter
Humikbi lang siya. Pinipigilan na rin naman niya ang umiyak, pero ang luha niya ay
ayaw paawat. Parang
gripo na tulo nang tulo.
"Isa. Titigil ka pag-iyak o iiyak na rin ako?"
"I'm tr... ying," hikbi ulit. "I'm so sor--umph." Sinarhan ni Walter ang mga labi
niya.
Na-divert siguro ang lahat ng focus ng utak niya. Biglang nagsara ang kanyang tear
ducts. Na-focus ang lahat
ng atensyon niya sa mga labi ni Walter na ngayo'y mariing nakalapat sa bibig niya.
He even brought his
tongue into play. Hindi niya napigilan ang sariling mapaungol. She loves the feel
of his tongue against hers,
it's silky smooth and hot.
"Hmm, baby."
Kusang bumaklas si Walter. Para itong tumakbo ng milya-milya na naghahabol ng
paghinga.
"Time out muna. Kapag itinuloy natin 'to baka hanggang sa araw ng kasal natin ay
may lagnat ka pa. Paborito
ko pa naman ang dinuguan."
"Eww. You're so..."

"Ano?"
"Hot."
Pumuno sa silid ang malakas na halakhak ni Walter.
P 49-3
"Akala ko sasabihin mong bastos."
"Bastos nga, but hot. Super hot."
"Naman, baby ko. Nagba-blush pati dulo ng mga kuko ko."
Si Annika naman ang napahalakhak sa sinabi ng nobyo. Nakakakilig talaga ang
lalaking ito. Mukhang sa
nakalipas na pitong taon ay nadagdagan ang pagiging mapagbiro nito.
"Baby, I have another question," malambing niyang inilapat ang pisngi sa dibdib
nito.
"History ulit?"
Napangiti siya. "Bakit ba masyado kang allergic sa History?"
"Naaalala ko kasi ang mga dati kong teacher sa subject na 'yan. Panay terror kaya
ang ginagawa ko, lagi
akong nagka-cutting."
"Grabe ka. As in?"
"As in. Kaya kung may record pa 'yong mga grades ko mula elementary hanggang high-
school, panay pasangawa ang grades ko sa mga subject na 'yan."
www.ebook-converter
"Kung gano'n ay dapat ka palang magpasalamat sa mga teachers mo noon kahit terror
sila. Kahit pasang-awa
ay pumasa ka."
"Salamat sa kanila. Ano ang tanong ng Baby Nik-nik ko?"
"Ilan ang naging girlfriend mo?"
"Ah, puwedeng mag-pass or call a friend?"
Hinampas niya ito sa tiyan. "Sasagutin mo ba o hindi?"
"Sasagutin na nga. Tsk, delaying tactic pa kasi, Walter. Alam mo namang hindi ka
lulusot. Dalawa lang po,
Ma'am."
"Lang? Mukhang nakulangan ka pa, ha?"
"Nakilala kasi kaagad kita. Pero kung hindi ka dumating sa buhay ko, malamang
maging two hundred 'yon."
Nahampas na naman niya ito sa tiyan. Pero hindi naman sa inis, gusto niya lang
talaga itong hampasin sa
tiyan, ang tigas kasi ng mga pandesal. Kaya nga akit na akit siya at hindi
napigilan ang sariling damahin iyon
nang halikan siya nito.
"Bakit kayo naghiwalay? At gaano katagal naman?"
"Hmm, teka lang. Isipin ko. Tsk, sabi ko sa'yo mahina ako sa History, eh."
P 49-4
Alam niyang hindi mapurol ang utak ni Walter. Sadya lang sigurong hindi nagkaroon
ng ganoon kalalim na
investment ng emosyon sa mga ito ang kanyang nobyo kaya hindi na nito masyadong
maalala ang mga ditalye.
"'Yong una, biro-biruan lang. Tuksuhan ng barkada, gano'n. Two months lang yata
'yon, wala raw kasi akong
kuwentang boyfriend. Mas nakababad pa raw ako sa DOTA kaysa sa kanya. Hinamon ako
ng break, sabi ko,
okay."
"Wow, ikaw na."
"Itutuloy ko pa ba ang kuwento o hindi na?"
"Sige, tuloy ang kuwento. What happened to the second girlfriend?"
"Ayos naman sana. Campus princess, maganda. Crush ko. Sabi ng tropa, malaki raw ang
pag-asa kung
liligawan ko. Niligawan ko nga. After a month, naging kami. Pero ilang linggo lang
nalaman kong hindi lang
pala ako ang boyfriend niya. Hayun, nakipagkalas ako."
"Nasaktan ka?"
"Siguro, ewan. What do you expect? Tutang-pag-ibig lang 'yon, hindi pa gano'n
kalalim."
"You mean, puppy love."
www.ebook-converter
"Iyon na nga, nai-translate mo lang."

"So, sino sa kanila ang first mo?"
"First na ano?"
"Oh, you know what I mean."

"Wala sa kanilang dalawa. Ikaw kaya ang first ko."
"Walter, huwag mo akong pinaglololoko, ha? I'm sure hindi ka na virgin nang mag-ano
tayo."
"Mag-ano?"
"Walter, isa."
"Nakakadalawa ka na. Walter ka nang Walter, masakit sa tenga. Walang kalambing-
lambing."
"Sagutin mo na lang kasi."
"Lagyan mo muna ng lambing."

"Baby Walt, please?"
"Hayan, ganyan."
Tinampal niya ulit ito sa tiyan. Hinuli nito ang kamay niya at dinala sa labi.
P 49-5
"Itong kamay na 'to, nakakarami na rin. Pero bago mo ako mabugbog nang tuluyan,
yes. You are not my first
but you will definitely my last. At alam kong ang sunod na tanong mo riyan ay kung
sino 'yong babae, kung
tagasaan siya, kung may communicaton pa kami o kung regular pa kaming nagkikita.
The girl is a few years
my senior. Hindi ko alam kung saan na siya nakatira ngayon dahil matagal ng naputol
ang communication
namin."
"Is she married?"
"Sa ngayon siguro, baka."
"Is she pretty?"
"Yes. Pero sa mga mata ko ay mas maganda ka pa rin ng sampung beses."
Napangiti na lang siya at kuntentong inihilig ang pisngi sa dibdib ng nobyo.
"Wala ka ng tanong?" parang nang-aasar na sabi nito.
"Wala na po. Matulog na tayo."
"Akala ko may tanong ka pa, eh. Na-refresh na 'yong utak ko, game na game na siya."
www.ebook-converter
"Tapos na ako. Sa susunod na lang."

"May part two pa?"
"Iisipin ko pa."
"'Yong mga ganyang sagot ang kinakabahan ako."

"Kabahan ka kung meron kang itinatago sa akin."
"Wala na akong puwedeng itago pa sa'yo. Pati nga si Incredible Hulk, nakita mo na."
Namula siya. Mabuti na lamang at hawak nito ang kanyang kamay. Bigla niya kasing
na-missed si Incredible
Hulk...
-
frozen_delights
Imagine this, tas si kookie pa nagsssabi hahhha so cuteee hahahaha i can definitely
relate to annika, at wag ka walter lahat ng sagot mo sa
tanong nya naka-save and filed na yan sa utak nya for future use hahahah. mabait pa
nga annika at hindi masyadong maungkat sa history at
nadadala sa mga pambawing sagot nya
P 49-6
Insomnia
12.9K 688 100
by frozen_delights
Chapter Forty-Nine
TATLONG araw na nagpabalik-balik ang lagnat ni Annika. Pero makalipas ang isang
linggo ay maayos na
ulit ang pakiramdam niya. Hindi muna siya pinabalik ni Walter sa construction site
dahil baka raw mabinat
pa siya. Ang alam din ng mga kapatid niya ay natrangkaso siya kung kaya't minabuti
ng mga ito ang maghalili
sa pagsubaybay sa ipinapatayong pabahay. Nang muli silang magkatipon-tipon ay
napag-usapan na ng buong
pamilya ang tungkol sa pag-aayos ng kasal nila ni Walter--minus the presence of her
mother. Hindi pa rin
niya alam kung paanong kakausapin ito sa sandaling magkita sila. Gusto niyang
ibalita rito na ikakasal na
siya. At sabihin dito na sana ay matanggap nito ang lalaking napili niya dahil
mahal na mahal niya ang taong
iyon. Na sana'y igalang nito ang desisyon niya dahil karapatan niya ang piliin ang
lalaking makakasama niya
sa habambuhay.
All-out ang suportang nakuha niya sa dalawang hipag. Sa katunayan ay parehong
excited ang mga ito. Ang
target date nila ay within three months, sana. Pero dahil fully booked sa susunod
na dalawang buwan ang
gusto niyang wedding dress designer, naurong ang petsa ng apat na buwan. Magpapalit
na lang sana siya ng
designer dahil marami namang mahuhusay na wedding dress designer sa Pilipinas, pero
komontra si Walter.
Kung si Chantal Karan daw ang gusto niya, so be it.
www.ebook-converter
She wants a custom-made wedding gown. But Chantal Karan requires a minimum of five
months time to
produce a wedding gown for her clienteles. Mabuti na nga lamang at hindi na niya
kailangang lumipad pa
patungong New York para makipag-meet dito. Pagkatapos daw kasi ng mga natanguan
nitong appointments ay
magbabakasyon ito. And her destination is the Philippines.
Chantal Karan is known for being a recluse despite the fact that her creations are
always in the limelight.
Twice pa lamang itong na-meet in person ni Annika. Una ay sa isang fashion show
kung saan inilunsad
ang winter collection of wedding dresses na gawa nito at iyong ikalawa ay sa isang
social function na para
sa mga elites ng New York. She attended that gathering together with her Kuya
Vincent. At bagaman maikli
lamang ang naging pag-uusap nila, natitiyak niyang natatandaan pa siya nito. After
all, may dugong Pinay rin
ito na katulad niya.
Ng mga sumunod na araw ay naging busy na sina Annika at Walter sa paglalakad ng mga
dokumento para sa
kanilang kasal. They were both consenting adults kaya wala na silang dapat pang
isaalang-alang na tututol
para sa kanilang pag-iisang dibdib. Full support ang dalawang nakatatandang kapatid
ni Annika para sa
pagpapakasal niya kay Walter. May isang bagay lang na hiniling ang nobyo. Gusto
nitong magpagawa ng
prenuptial agreement na wala itong karapatan sa anumang ari-arian niya.
Sa bahaging iyon ay sumama ang loob ni Annika. Tiwala siya na hindi isang
oportunista si Walter. Pero bakit
kailangang magkaroon pa ng ganoong isyu bago sila magpakasal? Talaga bang hanggang
sa huli ay magiging
sagabal sa kaligayahan nila ang pagiging isa niyang heredera? O dahil pakiramdam
nito ay natatapakan niya
ang pride nito dahil higit na mas mataas ang kinalalagyan niya?
"Baby Nik-nik."
P 50-1
"Go home. Ayaw ko munang makipag-usap sa'yo." Nagmamadaling umibis ng sasakyan si
Annika pagdating
na pagdating nila sa kanyang tinitirhan.
"Baby, mag-usap muna tayo," dali-daling sumunod si Walter.
"I'm tired and I am so mad right now to talk to you."
"Baby Nik-nik."
"Leave, please? Sa dami ng tumatakbo ngayon sa utak ko ay baka kung ano pa ang
masabi ko sa'yo. Saka na
tayo mag-usap."
please
Gumuhit ang matinding frustration sa mukha ni Walter. Nakikita niya ang pagtutol sa
mukha nito na iwan siya.
Ngunit buo na sa loob niya ang magmatigas.
"Sige, magpahinga ka na. Bukas na lang tayo mag-usap," parang nahahapong sabi nito.
Tinalikuran na niya ito.
www.ebook-converter
"Kumain ka muna bago ka matulog."
Nang lingunin ni Annika ang nobyo ay naglalakad na ito patungo sa Jeep. A part of
her wants to call him
back. Ngunit pilit niyang ipinako ang sarili sa kinatatayuan.
Mabigat ang loob na inihatid niya ito ng tanaw. Nang malayo na ito ay pumasok na
siya ng bahay. Wala
siyang ganang kumain. Nang salubungin si Annika ni Manang Loreta at tanungin kung
maghahain ito ay
umiling lang ang dalaga at sinabing magpapahinga na siya sa kanyang silid. Ang nasa
isip pa naman niya
kanina ay magkasalo silang maghahapunan ng nobyo kaya siya nagpaluto kay Manang ng
mga paborito nilang
putahe, iyon pala ay uuwi silang masama ang kanyang loob dito.
Hindi kailanman naging big deal sa kanya ang katayuan nito kahit noong walang-wala
pa ito. Bakit ngayong
kung kelan naroroon na sila sa puntong iyon ay saka pa ito maglalagay ng border sa
kanilang relasyon? Iyon
ang pakiramdam niya, eh. Magpapakasal sila, buong puso niyang tinatanggap na
taglayin ang apelyido nito at
lahat ng kung ano ang mayroon si Walter. Pero bakit pagdating sa kanya ay kailangan
nitong magtakda ng
ganoong rules? Sino ba ang pino-protektahan nito sa pagpapagawa ng pre-nuptial
agreement? Ang pride nito
o siya?
Naligo na siya at nagbihis ng pantulog. Nang tingnan niya ang kanyang cellphone ay
may talong missed calls
si Walter. Meron din itong message.
Don't forget to eat your dinner. I love you.
Gustong-gusto na itong i-text back ni Annika. O kaya ay tawagan dahil natitiyak

niyang hindi siya kaagad
makakatulog nang hindi naririnig ang boses nito. Nasanay na rin siya sa amoy ng
nobyo. Kung matulog kasi
siya ay laging nakasiksik sa leeg ni Walter. Ito ang kanyang human blanket and
pillow.
P 50-2
Just one call, aniya sa sarili.
Lumabas siya ng terrace at tinanaw ang silid nito. Walang ilaw roon. Nakatulog na
kaya ito? His phone is
ringing but he's not picking up.
C'mon, c'mon, pick up.
After several rings at hindi pa rin ito sumasagot ay pinatay na ni Annika ang
tawag. Lalong nagkukot ang loob
ng dalaga. Heto siya at nagtatampo pero ito ay mukhang nakatulog na kaagad. Hindi
man lang siya nilambing.
Nagdadabog na pumasok na siya ng kanyang silid at pabagsak na isinara ang sliding
glass door ng terrace.
Napapitlag pa sa gulat si Manang Loreta na noo'y tsine-check ang lock ng mga
bintana at pinto. Napailing ito
sa isiping ang mabait na amo ay may itinatago rin palang topak. Nasilip nito ang
pagdating ng magkasintahan.
At sa naging paghihiwalay ng dalawa ay nahulaan na ng kasambahay na may tampuhan
ang pareha.
"Haay, young love, sweet love, hmm, hmm..."
Sa kawalan ng ibang makakausap ay idinayal ni Annika ang number ng kanyang Kuya
Vincent.
"Hmm, sweet bun, lower... hmn, that feels good, ah..."
Nanlalaki ang mga matang pinutol ni Annika ang tawag.
www.ebook-converter
"Shocks. What did I just hear?" Para yata siyang pinagpawisan ng malamig. Nagtayuan
ang mga balahibo niya
sa braso. "Ugh, Kuya Vince, you are so gross."
She needs someone to talk to. Kahit marami siyang naging kaibigan noong college ay
wala naman siyang
maituturing na close friends talaga sa mga ito, iyong tipong puwede niyang
pagtapatan ng kanyang problema.
Tanging ang mga kapatid at hipag lamang ang mayroon siya.
Kuya, can we talk? iyon ang message na ipinadala niya sa kapatid na si Zeke. Just
in case na nakikipagloving-loving din ito sa hipag niya ay hindi na ito magugulat
pagtawag niya.
Pero paano kung hindi mabasa?
If you're not busy, can you call me, please?
Nang mai-send ang ikalawang text ay naghintay siya ng ilang saglit. Tumunog ang
kanyang cellphone.
Kuya Vince calling...
Muntik na niyang maihagis ang cellphone nang makita ang pangalan ng kapatid na si
Vincent.
"Hello."
"Babykins, tumawag ka ba?"
Naitirik niya ang mga mata sa ceiling. "Yes. But it's obvious you're busy so don't
mind me."
P 50-3
Narinig niya itong tumawa sa kabilang linya. "Sorry, nagpapa-massage ako.
Aksidenteng na-tap ni Vik ang
answer button nang iabot sa akin ang CP ko."
"Palusot mo, Kuya. Para kang ginagahasa."
"Gano'n talaga, ang sarap manggahasa--este, mag-massage ng sweet bun ko. Aray!"
Napailing si Annika. Hula niya ay nakatikim ito ng upak mula sa hipag niya.
"So, what's up? Bakit bigla kang napatawag?" bigla itong nagseryoso sa kabilang
linya.
Huminga muna siya nang malalim bago nagsalita. "Kuya, ano ang magiging reaction mo
kung bago kayo
ikinasal ni Ate Kris ay sinabihan ka niyang kailangan niyong magpagawa ng
prenuptial agreement?"
Mukhang natigilan ang kausap niya dahil hindi kaagad ito nakasagot.
"I'll get mad, that's for sure. I'll be sharing my life with her and that goes vice
versa. What's mine will
become hers and what's hers will also become mine. Wala kaming kailangang ibukod
dahil bakit pa kami
magpapakasal kung ganoon din naman pala. Teka, bakit bigla mong naitanong? Iyon ba
ang gustong
mangyari ni Walter?"
"Yes."
www.ebook-converter
"Uh, well. Have you discussed it with Walt? I mean, other than he wants a
prenuptial agreement did you
at least listen to his reasons?"
"What reasons could there be? You said it yourself, marriage is sharing each
other's lives. And I agree with
you on that. It is a one hundred percent commitment, all in. No limits, no
boundaries. Kaya bakit kailangan pa
ng mga ganoong kasulatan?"
Narinig niya ang banayad na pagbuntong-hinga ng kapatid sa kabilang linya.
"You need to talk to him. Dahil kung hindi ako nagkakamali ng pagkakakilala kay
Walter, he's doing this
to protect you."
"Protect me, or protect his pride? Talaga bang masyadong mataas ang ego niyong mga
lalaki na nahihirapan
kayong tanggapin kapag mas nakatataas sa inyo ang babae? Kung nagkataong mas
mayaman sa'yo si Ate Kris,
sasabihin mo rin ba sa kanya na magpagawa kayo ng kasulatan na labas sa conjugal
properties niyo ang
anumang ari-arian niya?"
"Siguro."
"Men and your double standard."
"Talk to Walter, okay? Nalampasan niyo na ang pinakamahirap na pagsubok sa inyong

relasyon, ngayon
pa ba kayo magkakasira?"
Mariing pinahid ni Annika ang mga luhang naglandas sa magkabila niyang pisngi.
Isipin pa lang na muli
silang magkakahiwalay ng nobyo ay para ng hinahati sa gitna ang puso niya.
P 50-4
"S-sige, Kuya. Thank you and goodnight. Pasensya na kung naka-istorbo ako."
"Don't say that, babykins. Anytime. At lagi mo sanang tatandaan, sa kahit na anong
klaseng relasyon,
napaka-importante ng communication."
"I-I'll keep that in mind, Kuya Vince. Thanks, bye."
"Bye."
~0~
ILANG buntong-hininga ang pinawalan ni Walter habang nakatingin sa kawalan. He
missed a call from
Annika. Nasa banyo siya at naliligo nang tumawag ito. Nang subukan naman niyang
mag-callback ay busy na
ang linya nito.
Mali nga ba siya nang sabihin niya rito na gusto niyang magpagawa sila ng
prenuptial agreement?
Pinoprotektahan niya lang naman ito at ang kanilang relasyon. At oo, kasama na roon
ang pride niya bilang
isang lalaki. Sa sandaling magsimula na silang magpamilya ni Annika ay gusto niyang
siya ang mag-provide
ng lahat ng pangangailangan ng kanyang asawa at magiging mga anak nila. Ayos lang
sa kanya na magtrabaho
ito at magkaroon ng career. Hindi niya aalisin ang ganoong kalayaan kay Annika lalo
at nakikita niyang
masaya ito sa trabaho nito sa modeling agency.
www.ebook-converter
Tiningnan niya ang kanyang cellphone. Nagdadalawang-isip siya kung muling tatawagan
ang nobya. Lampas
ng hatinggabi. Nang tanawin niya ang kinaroroonan ng silid nito ay madilim na roon.
Posibleng natutulog na
ito. Pero siya, ni pikit ay hindi niya yata magagawa sa buong magdamag.
Naihagod niya ang mga daliri sa buhok. Tulirong nagpalakad-lakad siya sa kanyang
silid. Nangangati ang
mga paa niya na puntahan si Annika. Pero sa huli ay naisip niyang kailangan nila
pareho ng oras at space para
mag-isip.
Minsan pa ay isang malalim na buntong-hininga ang pinawalan ni Walter bago pabagsak
na inilatag ang sarili
sa ibabaw ng kama. Ipinailalim niya ang dalawang kamay sa ulo saka lagusang
napatingin sa ceiling.
Kumain kaya siya ng hapunan...?
-
okay, question and answer portion ulit tayo?
tama ba si Walter sa sinabi niya kay Annika na kailangan nila ng prenuptial

agreement?
kung ikaw si Annika ano ang mararamdaman mo?
sa mga wala po masyadong idea sa prenuptial agreement, ito po 'yong kasulatan na

nilalagdaan ng
magnobyo bago sila magpakasal. nakalagay sa kasulatan 'yong mga assets at
properties ng both
parties na kailangan nilang pagkasunduan. next chapter ko na ipapaliwanag 'yong
side ni Walter :)
P 50-5
comments and votes, my frozen darlings.
frozen_delights
ud n po pls Nakabasa din sa wakas. Hayst!
www.ebook-converter
P 50-6
To love and to protect
14.4K 758 88
by frozen_delights
a prenuptial agreement is not applicable to our culture as Filipino. kapag nagmahal

kasi tayo, todotodo. no holds barred. kaya 'yong nagsasabing walang forever,
nakikiuso lang 'yang mga 'yan.
naniniwala pa rin ako sa salitang forever. ako nga "forever" na yatang maghihintay
kay Ji ChangWook, eh. o di bah, may forever?????? .
but kidding aside, ang prenup kasi minsan ay protection din sa respective partners.
hindi lahat ng
nagpapagawa ng prenup ay iniisip kaagad 'yong kapag nagkahiwalay ang mag-asawa ay
hindi
magkakaroon ng lamangan sa hatian ng properties. may mga instances po kasi na for
example, nabaon
sa maraming pagkakautang ang isa sa mag-asawa. dumarating 'yong point na lahat ng
ari-arian nila
nabebenta or nasasamsam ng mga creditors. pero kung may prenup, hindi 'yon basta-
bastang
mangyayari. actually, nabasa ko lang po ito??????. if you're interested here's the
link:
https://www.weinmanfamilylaw.com/blog/2017/05/how-can-a-prenuptial-agreement-
protect-me-from-mypartners-debt.shtml
I put the backup source. kung may mali man po at saulado niyo ang Philippine Law
about this topic, you
can correct me.
www.ebook-converter
frozen_delights
.
Chapter Fifty
MALIWANAG na sa labas ng bahay nang tuluyang bumigay ang mga mata ni Walter sa
antok. Kaya nang
gisingin siya ng ingay ng doorbell ay mabigat ang pakiramdam na bumangon siya sa
pagkakahiga. Tantiya
niya ay wala pang dalawang oras siyang napipikit. Tutop ang ulong lumabas siya ng
silid at bumaba ng bahay
para tingnan kung sino ang dumating.
please
"Baby Nik-nik."
"C-can I come in?"
"Siyempre naman," mabilis niyang niluwangan ang bukas ng pedestrian gate at

pinapasok ito. "Nag-breakfast
ka na ba?"
"Hindi pa."
"Teka, magluluto muna ako. Upo ka lang muna sa sala at manood ka ng tv o kaya--"
hindi niya natapos ang
sasabihin nang mabilis itong yumapos sa kanya at sumubsob sa kanyang dibdib.
P 51-1
Hindi ito nagsalita ng kahit na ano. Basta't yumakap lang ito sa kanya. Siya naman,
kahit magdamag lang
silang hindi nagkita ay puno ng pangungulilang yumakap ang mga braso rito. May
ilang sandali rin silang
nanatiling magkayakap nang maalala niyang hindi pa nga pala siya naghihilamos at
nagmumumog.
Mabilis niyang inilayo ang kasintahan at tumakbo sa pinakamalapit na banyo.
Nagmamadaling naghilamos
siya at nag-toothbrush. Nang balikan niya ang nobya ay nakasimangot na ito at
masama ang tingin sa kanya
habang nakahalukipkip. Pero hindi iyon nakapigil sa kanya para kabigin ito at
muling ikulong sa kanyang mga
bisig.
"Sorry. Kagigising ko lang kasi at hindi pa ako nakakapag-toothbrush man lang.
Nakakahiya sa'yo, ang bangobango mo pa naman," mabilis na paliwanag niya.
Mukhang na-pacify naman kaagad ito at tumugon na ng yakap sa kanya. Pagkatapos ay
bahagya niya itong
inilayo at ilang sandaling pinagmasdan ito. Bahagyang nangangalumata ito pero ni
hindi man lang nabawasan
ang ganda. Dinampian niya ito ng halik sa noo.
"Magluluto na ako ng breakfast. Saan mo gustong maghintay? Sa sala o sa kitchen?"
"I'll help."
Tumango na lang siya at magkahawak-kamay na pumasok na sila ng kusina.
www.ebook-converter
"Ano ang gusto mong breakfast?" ani Walter sa nobya.

"Fried rice and scrambled eggs."
"Ah," napakamot siya sa batok. "Wala akong kanin. Magsasaing muna ako."
Napasimangot na naman ito. "Hindi ka nag-dinner, 'no?"
Magsisinungaling pa sana siya. Pero alam niyang kitang-kita naman ang ebidensya.
Malinis na malinis ang
kusina.
"Ikaw, naghapunan ka ba?" buweltang tanong niya sa nobya.
Ito naman ang napa-lip bite.
"Tsk, ang tigas ng ulo. Tapos pumunta ka rito hindi ka pa nagbi-breakfast. Gusto mo
bang magkasakit?"
"Look who's taking," pamaktol na sagot nito. Lumapit ito sa ref at nagsimulang
maglabas ng lulutuin.
"Magsaing ka na. Ako na ang magluluto ng ulam natin."
Napailing na lang si Walter. Ito lang yata ang nag-iisang babae na hahayaan niyang
i-boss around siya
habambuhay. Tahimik silang naghanda ng kanilang agahan. Kumuha ng tatlong itlog si
Annika, inilagay iyon
sa mixing bowl at nilagyan ng cheese at mayo pagkatapos ay nagtadtad ito ng
kaunting puting sibuyas at
inihalo sa mixture.
"May dinaing na bangus d'yan si Ate Concha, gusto mo?"
P 51-2
"Okay."
"Ako na ang magpi-prito. Matilamsik 'yon."
"No, I'll do it."
"Baby, matilamsik nga 'yon. Baka matalsikan ka ng mantika."
Bigla itong humarap sa kanya, seryoso ang mukha. "You can't always protect me, you
know. You have to let
me do things my way. My brothers babied me all through my life. And when you came,
you also did the same.
Pero minsan ay darating din sa buhay ko ang pagkakataong kailangan kong tumayo sa
sarili kong mga paa
nang wala ang tulong ng kahit na sino sa inyo."
Magsasalita sana si Walter para biruin ang nobya na pagpiprito lang naman ng bangus
ang pinag-uusapan nila
kung saan-saan na nadako ang mga sinabi nito. Pero sa kaseryosohang nakikita niya
sa mukha ni Annika ay
alam niyang magiging wrong timing ang anumang sasabihin niya rito. She's trying to
make a point. At alam
niyang ang sinabi nito ay parang introduction lamang sa bagay na nakatakda nilang
pag-usapan.
Lihim siyang napahinga ng malalim. Halos nahuhulaan na kasi niyang magiging mahirap
na kumbinsihan ang
mangyayari sa kanila mamaya. Nakahanda siyang pagbigyan ito sa lahat ng gusto nito
maliban sa bagay na
hiniling niya rito. Mahirap man sa loob niya na pagmatigasan ito, pero buo na sa
loob niya ang kanyang
desisyon. They will have a prenuptial agreement.
www.ebook-converter
"Ah, sige. Kukunin ko lang sa chiller ang dinaing na bangus."
Nagsalang na ito ng frying pan. Nang mainit na iyon ay naglagay ito ng kaunting
mantika. Pinanood lang ito ni
Walter habang nagluluto. Sa obserbasyon niya ay hindi ito asiwa sa harapan ng gas
range. Hindi kaparis noon
na para itong nangangapa sa mga gagawin.
"Instead of watching me, why don't you set the table?" sabi nitong hindi lumilingon
sa kanya.
"Yes, Ma'am."
May breakfast nook ang kusina kaya doon na lamang siya nag-set ng dalawang plato at
mga kubyertos, tutal
ay silang dalawa lang naman ang kakain.
"Gusto mo ba ng kape?" aniya.
"Wala ng pandesal."
"Titingin ako sa bakery, baka meron pa."
"It's past nine. Mapapagod ka lang." Isinalin na nito sa isang plato ang nalutong
scrambled eggs. Pagkatapos
ay isinunod na nito ang pagpi-prito ng bangus.
Pigil-hininga pa si Walter nang ilagay ni Annika sa kumukulong mantika ang isang

bangus. Bahagya lamang
tumilamsik ang mantika. Gayunma'y alerto nitong tinakpan ang frying pan. Para
siyang nakahinga nang
maluwag. Napailing siya sa sarili dahil para siyang nabalik noong panahong
pinapanood niya ang
pamangking si Samantha na humakbang mag-isa. Naninimbang siya na baka ito madapa at
magasgasan. Ngunit
P 51-3
nag-alala lang siya sa wala.
Inilabas niya ang isang malaking tasa at nagtimpla na ng kape. Nakita na niyang
kumulo ang sinaing niya sa
rice cooker. Tantiya niya pagkaluto ng isda ay in-in na rin iyon.
"That's our cup." Parang nagliwanag ang mukha ni Annika nang makita ang tasang may
umuusok na kape.
Napangiti siya. Mabuti at natatandaan pa nito ang tasang binili nila noon sa
palengke.
"Mainit," babala niya nang itaas nito ng dalawang kamay ang tasa para humigop ng
kape.
"Hmm, sarap." Parang nag-advertise lang ito ng kape. Humigop pa ulit ito ng isa
bago nito ibinaba ang tasa.
Hindi na inawat ni Walter ang sarili nang kabigin ang nobya sa beywang at sakupin
ang mga labi sa isang
sabik na halik. Buong pagpapaubaya naman itong tumugon. Kusang yumapos ang mga
braso nito sa kanyang
batok. Pero kaagad din itong kumalas bago pa lumalim ang kanilang halikan.
"'Yong prito ko, baka masunog."
Nahagod na lang niya ng hintuturo ang mga labi. Bitin. Dapat yata iniluto na lang
nila sa oven 'yong bangus.
www.ebook-converter
"I'm super hungry na," ani Annika sabay hagod sa tiyan.
"Hindi ka kasi kumain kagabi. Pero teka, may tasty pa yata rito," binuksan ni
Walter ang pantry. Tiningnan
niya muna ang expiration date ng tinapay. Hindi pa naman expired. Kumuha siya ng
magkatakip at nilagyan
iyon ng bagong lutong scrambled eggs. "Heto na muna ang kainin natin habang nag-i-
inin ng kanin."
Kumagat ito sa tinapay nang subuan niya ito. Kumagat na rin siya.
"Wow, sarap ng palaman, ha?" aniya matapos namnamin ang kinakain.
"Bola."
"Tsk, wala ka bang bilib sa luto mo? Ang sarap nga."
"Oo na."
Muli niya itong pinakagat sa tinapay. Ang natira ay siya na ang umubos. Mayamaya pa
ay ini-off na ni Annika
ang gas range at hinango ang pini-pritong isda. Nang ma-in-in ang kanin ay siya na
ang naglagay sa plato.
Isang plato na lang ang ginamit nila sa suhestyon na rin ng nobya. Hindi na rin
sila gumamit ng kubyertos at
pareho na lamang nagkamay. Matinik ang bangus kaya mahirap kumain ng naka-tinidor.
Tahimik lang si Annika habang kumakain. Si Walter ay pinakikiramdaman lamang ang

nobya. Kahit
ngumingiti ito ay makikita sa mga mata nito ang lungkot. At naisip niya, ganoon ba
talaga kahirap para rito
ang hinihiling niya?
Pagkatapos nilang kumain ay siya na ang nag-volunteer na magligpit. Si Annika ay

nagpaalam na pupunta ng
P 51-4
banyo para magsepilyo. At dahil kakaunti lang naman ang kailangang imisin, mabilis
na natapos ni Walter
ang trabaho. Nang hanapin niya ang nobya ay nasa likod-bahay ito, sa kanilang
duyan. Tinabihan niya ito saka
inabot ang isa nitong kamay at ikinulong sa dalawa niyang palad.
May ilang sandali ang lumipas na tahimik lang silang pareho. Mayamaya ay si Annika
ang tila hindi nakatiis
na hindi basagin ang katahimikan.
"Can you tell me why you want a prenup?"
"Bago ko sagutin 'yan, puwede ko bang malaman kung bakit ayaw mo ng prenup?"
Nang magbaling ito ng tingin ay nakita ni Walter ang pangingilid ng luha sa mga
mata ng nobya.
"Pakiramdam ko kasi, hindi pa man tayo nagsisimula ay meron na kaagad what-ifs,
that our marriage is bound
to fail. For me, marriage is a sacred contract. We'll be exchanging our vows in
front of God. At sa mata ng
Dios ay hindi importante kung sino ang mas may pera sa dalawang taong nagsusumpaang
magsasama ng
habambuhay. In my opinion, a prenup is like a safety net. Na kapag gusto ng kumalas
ng isa ay malaya itong
umalis."
"Baby ko, hindi gano'n," masuyong kinabig ni Walter ang lumuluhang kasintahan. "I'm
not talking about
complete separation of property. What's mine is yours. Ang gusto ko lang naman,
lahat ng ari-arian mo
maliban sa mga personal mong gamit habang dalaga ka pa ay maging excluded sa
conjugal properties natin.
Alam mo kung bakit? Dahil ayaw kong bigyan ng dahilan ang Mommy mo na muli tayong
pagkasirain."
www.ebook-converter
"You know I will fight for you," humihikbing sagot nito.
"Alam ko. Pero iyon ang iniisip ko kaya gusto ko ng prenup at hindi dahil
pinaghahandaan ko na na
magkakahiwalay tayo. Hindi ako papayag. Mahal na mahal kita, Baby Nik-nik, alam mo
yan."
"I love you, too, baby. Pero aminin mo, kalahati ng dahilan no'n ay dahil umaaray
ang pride mo?"
Inilayo ni Walter ang nobya at tinuyo ang mga luha nito. "Oo, hindi ko itatanggi.
Ako ang lalaki, at gusto ko
ako ang magtataguyod sa'yo at sa mga magiging anak natin. Dahil unang-una sa lahat,
ikaw ang dahilan kung
bakit ako nagsumikap nang husto."
"I want to hate you dahil napakataas ng pride mo. Pero parte 'yon ng pagkatao mo na
minahal ko."
"Thank you, baby ko."
"Can I still work?" tanong nito na namumula ang tongki ng ilong.
"Siyempre naman. Sino ang magpapakain sa akin kapag hindi ka nagtrabaho?"

Napalabi ito. "Hindi nga?"
"Oo nga. Pero siguro sa loob ng isang taon six months ka lang papasok sa trabaho."
"Bakit naman?"
P 51-5
"Kasi, taun-taon ka ring magbubuntis."
Namula nang husto ang buong mukha ni Annika. Ang lakas ng halakhak ni Walter!
"Puro ka biro."
"Anong biro? Totoo 'yon. At kada-taon, dapat triplets."
"Ano?! Ikaw na lang ang magbuntis."
Tawa nang tawa si Walter. Lalo kasing namula ang buong mukha ng nobya.
"Baby?"
"Hm?"
"Gawa na tayo ng baby."
Automatic na naputol ang tawa ni Walter. Nang itulak siya ng nobya pahiga ng duyan
ay nagpatianod na lang
siya. Pumaibabaw ito sa kanya at unti-unting bumaba ang ulo para paglapatin ang
kanilang mga labi.
Their lips were a breath's apart when they heard a honking sound.
www.ebook-converter
"Walter, open the gate!"
They both groaned in frustration when they heard Zeke's voice. Saka lamang nila
naalala kung anong araw ng
umagang iyon. It's Saturday. Dalawang araw na naman silang walang privacy ng nobya.
Kapwa napilitang bumangon ang magkasintahan upang salubungin ang mga bagong dating.
-
galing ng timing ni Zeke :)

frozen_delights
Update plssss ?????????? update po plss. i love this story
P 51-6
No Matter What
11.2K 646 533
by frozen_delights
to be honest, ilang chapter na lang talaga ito. pero may mga unresolved issues pa.
si
inang reyna ???????? dati, max ko na ang thirty-five chapters. pero ewan ko ba,
masyado yata akong
ginanahan dito sa mga bagets.
kaya ang advice ko ro'n sa mga naiinip na, mamasyal muna kayo????
.
Chapter Fifty-One
"MOMMY?"
Nagulat si Annika nang pagbungad niya ng sala ay madatnan ang bisitang tinutukoy ng
kasambahay na
naghihintay sa kanya, ang inang si Sandra Lee.
"W-what are you doing here?"
www.ebook-converter
Tumayo ito at sinalubong siya ng yakap at halik.
"Ano bang tanong 'yan? The last time I checked, I am still your mother. Karapatan
ko naman sigurong
alamin kung kumusta na ang kalagayan mo."
"Iyon lang ba talaga ang dahilan ng pagpunta niyo dito?" puno ng pagdaramdam na
tanong niya.
"I'm starting to hate your tone, young lady. Ayaw mo bang naririto ako, is that
it?"
"It depends with your agenda, Mom."
"What do you mean by that?"
"I know what you did seven years ago."
Nakita niya ang guilt kasunod ang tila paglambot ng ekspresyon sa mukha nito nang
muling maupo sa
armchair.
"I only did what a mother thinks is best for her daughter."
"Are you really after my well-being, Mom? I almost died when I thought Walter
betrayed my trust. Iyon ba
ang proteksyong sinasabi niyo? Even if he's after my money, I would still love him
with all my heart, Mom.
You know why? Dahil mas naramdaman ko sa kanya ang pagmamahal at pag-aarugang
hindi niyo ipinaramdam sa akin. Ang tanging mahalaga sa inyo ay pera at social
status. From Kuya Zeke to
Kuya Vincent, wala na kayong ginawa kundi i-manipulate ang buhay namin. Hindi ba
kayo masaya na
makitang maligaya ang mga anak niyo kahit pa sabihing hindi kapantay ng social
standing nila ang mga napili
P 52-1
nilang kapareha?"
"I already regret everything. Sa maniwala ka o hindi, pinagsisisihan ko na ang
lahat ng 'yon, anak. I'm sorry.
Alam kong hindi sapat na humingi ako ng tawad sa lahat ng kasalanang ginawa ko sa
inyo kaya nga minabuti
ko ng dumistansya. Sa dami ng kasalanang nagawa ko, alam kong hindi magiging madali
ang kapatawarang
hinihingi ko. Wala na akong planong manggulo o makialam sa buhay ng mga kapatid mo.
All I want is to
make sure that you're safe and being taken care of."
"I'm fine. At makakaasa kayong ang lahat ng taong nakapaligid sa akin ay totoong
nagmamahal at
nagmamalasakit sa aking kapakanan."
"I'm happy to hear that."
"Masasabi niyo pa kaya 'yan kung sasabihin ko sa inyong ikakasal na ako? Ikakasal
na ako sa lalaking pilit
niyong inilayo noon sa akin. This may sound a little bit harsh, but I don't want
you to be there on my wedding
day."
"Annika." Kitang-kita ni Annika ang sakit na rumehistro sa mga mata ng Mommy niya.
Ngunit sa halip na bawiin ang mga salitang binitiwan ay pinatigas niya ang
damdamin. Ng gabing muntikan na
siyang mapagsamantalahan ni Trevor ay nag-umpisa ng lumayo ang loob niya sa ina.
Hindi siya
makapaniwala na magagawa nitong ipahamak siya dahil sa pansariling ambisyon.
www.ebook-converter
"If... if that's how you feel, I'll respect it."
please
Sandra stood up with her head held high. Sa kabila ng lahat ay gusto itong hangaan
ni Annika. No matter how
tough the situation is, she never loses her composure. Sometimes she even wonders
if her mother's heart is
made of iron because she doesn't crack under pressure.
"Rest assured that you won't be hearing anything from me."
Nakakailang hakbang na si Sandra nang muling magsalita si Annika.
"Is it true? Na sinabi mo kay Trevor na gawin ang lahat ng paraan para
makipagbalikan ako sa kanya?"
"Yes. Ngunit hindi ko sinabi sa kanya na pagsamantalahan ka para mangyari iyon.
Masama nga siguro akong
ina, pero hindi ko gugustuhing pagdaanan mo ang parehong impiyerno na nangyari sa
akin."
"Ano ang ibig niyong sabihin?"
Her mother didn't reply. Nanatiling tikom ang bibig nito hanggang sa muli itong
pumihit patungo sa direksyon
ng front door.
"Explain it to me."
Ngunit parang walang narinig na nagtuloy-tuloy lamang ang kanyang ina sa pinto.
P 52-2
"Oh, I get it. This is just one of your ploy, right? Right?!"
Ngunit tanging ang pagsasara lamang ng pinto ang naging sagot sa tanong niya.
~0~
NADAKLOT ni Sandra ang dibdib hustong lumapat ang pinto sa kanyang likuran.
Bumalong ang mainit na
luha sa kanyang mga mata.
You only reap what you sow, paalala niya sa sarili.
Matapos ipagtapat sa kanya ni Vincent ang muntikan ng pagpapatiwakal ni Annika noon
ay tila nagising siya
sa sariling kahangalan. Nang magtanong si Vincent kung masisiyahan ba siya kapag
namatay ang isa sa
kanilang magkakapatid ay tila siya pinanlakihan ng ulo. Isipin pa lamang niya na
mawawala ang isa sa mga
anak niya ay para ng pinipiga ang kanyang puso. Malamig. Walang puso. Ice queen.
Iron lady. Iyon ang mga
lihim na taguri sa kanya. Pero ang hindi alam ng marami, ang mga anak niya ang
kanyang kahinaan. That's
why she went through all those length to protect them. Pero sa halip na
maprotektahan ang mga ito ay
nasaktan pa niya ang kanyang mga anak. At hindi niya masisisi ang kanyang bunso
kung magtanim man ito ng
malalim na hinanakit sa kanya.
"...I don't want you to be there on my wedding day."
www.ebook-converter
Wala na sigurong mas sasakit pa sa damdamin ng isang ina ang sabihan ng kanyang
anak na huwag dumalo sa
mismong kasal nito. Pinili niyang dumistansya sa nakalipas na pitong taon sa mga
anak niya, lalo na kay
Annika. Dahil sa tuwing nakikita niya ang pilat sa palapulsuhan nito ay para siyang
dinuduro ng kanyang
kunsensya.
She almost lost her daughter because of her selfishness and arrogance. The least
she can do now is to respect
her wishes. For the last seven years, she spent her time reflecting on the things
she did to her children. The
bad choices she made in her life and how she went out of control in manipulating
her children's lives
according to her will. At pagsisihan man niya ang lahat ng iyon ay huli na. Masyado
ng malaki ang pinsalang
nagawa niya. Kumbaga sa sugat ay malala na iyon at nagkaroon na ng impeksyon.
She stopped in her tracks when her legs wobbled. She breathed deeply and filled her
lungs with air.
Pinahiran niya ang kanyang mga luha at isinuot ang sunglasses bago tuwid ang
gulugod na tinungo ang
naghihintay na sasakyan.
"Take me home," ani Sandra sa kanyang driver.
~0~
NASAKSIHAN ni Walter ang lahat ng iyon. Bagaman hindi niya kaagad nakilala si
Sandra dahil nakayuko
ito at tutop ang dibdib nang makita niya. Nang magtaas ito ng tingin ay saka pa
lamang niya ito namukhaan.
Hindi pa niya ito nakaharap nang personal ngunit kilala niya ito sa mga larawan.
On the surface, she looks tough, intimidating and her mere presence is quite
overwhelming. Ngunit nang
magtaas ito ng tingin ay hindi iyon ang nakita niya. She's crying like a wounded
warrior after losing an
indomitable battle. Minabuti niyang magkubli kung saan hindi siya nito makikita.
She put on her dark
P 52-3
sunglasses and headed to her waiting car.
Nang makaalis ito ay saka pa lamang kumatok si Walter sa front door. Pinatuloy siya
ni Manang Loreta na
mukhang balisa ang mukha. Hindi na nagtanong si Walter dahil nakita niya ang nobya
na tahimik na umiiyak
sa kinauupuan nito.
"Baby," kaagad niya itong nilapitan.
"Babe," humihikbi itong sumubsob sa kanyang dibdib.
Kinabig niya ito at hinagod ang likuran.
"Shh," sa loob ng ilang sandali ay panay hikbi at impit na hagulhol lamang ni
Annika ang maririnig. Wala
pang idea si Walter sa nangyari. Ngunit sa palagay naman niya ay hindi sinaktan
nang pisikal ng ina si
Annika.
Mula sa kusina ay pumasok si Manang Loreta, may dala itong isang basong tubig.
Tahimik na pinasalamatan
ni Walter ang kasambahay. Nang medyo kumalma na ang kasintahan ay pinainom niya ito
ng tubig.
"Ano ang nangyari? Nag-away ba kayo ng Mommy?"
Marahang umiling si Annika.
www.ebook-converter
"I-it's the other way a-around," humihikbing tugon nito. "I told her I'm g-getting
married. And t-that I don't
want to see her on my w-wedding day. I should hate her considering all the bad
things she did to us. B-but I
feel bad instead. Masama ba akong anak?"
"Sh, huwag mong isiping 'yan. Dahil kung masama kang anak ay hindi ka makukunsensya
sa sinabi mo sa
kanya. Huwag mong masyadong pahirapan ang sarili mo dahil I'm sure naiintindihan ka
ng Mommy mo sa
kabila ng lahat."
Parang naguguluhan itong nagtaas ng tingin.
"Galing ako sa site. Nasira 'yong Jeep ko riyan sa malapit kaya nilakad ko na lang
hanggang dito. Sakto
namang natanawan kong lumabas galing dito ang Mommy mo. Umiiyak siya. Sa palagay ko
ay magiging
awkward kung magpapakita ako sa kanya sa ganoong sitwasyon kaya hinintay ko na lang
siyang makaalis."
"S-she was crying?"
"Oo. Sa kabila ng lahat ng mga nangyari at sa mga ginawa niya, naniniwala akong
mahal ka ng Mommy mo."
"Are you trying to defend Mom?"
"Baby ko, bago ka magpinta ng imahen ng isang santo sa pagkatao ko, ay gusto kong
malaman mo na masama
ang loob ko sa Mommy mo at masasabi kong nasa dibdib ko pa rin 'yong galit sa
ginawa niyang pagsira sa
relasyon natin noon. Sa kabilang banda, Mommy mo siya. Despite everything, walang
mababago sa
katotohanang sa kanya ka nanggaling. Kaya naman ayaw kong magtanim ka ng galit sa
kanya, nanay mo 'yon,
eh. Buti ka nga may nanay ka pa."
P 52-4
Matagal na napatitig sa kanya ang kasintahan.
"Hindi ako nagpapaka-good boy image. Isang araw ay magiging mga magulang din tayo.
At hindi ako
sigurado kung hanggang saan ang kaya nating gawin para sa kapakanan ng ating mga
anak."
Isang ngiti ang sumilay sa mga labi ni Annika. "Thank you, baby. I feel better
now."
"Mabuti naman. Kagigising mo lang ba?"
"Yes."
"So, hindi ka pa kumakain?"
"Nope."
"Tara, tingnan natin kung ano ang inihanda ni Manang," inabot ni Walter ang kamay
ng kasintahan at niyaya na
ito sa kusina. "Manang, may pagkain po ba para sa baby ko."
"Aba'y siyempre naman, Sir."
"Si Manang talaga. Walter na lang ho."
www.ebook-converter
"Sige na nga, Walter kung Walter. Marami akong niluto. May tocino, tinapang
galunggong at kamatis, pritong
itlog at dalawang klaseng kanin--sinangag at bagong saing."
"Sinangag po siyempre, paborito namin 'yan ng baby ko," ipinaghila ni Walter ng
upuan ang nobya nang
ipaghain sila ng kasambahay sa komedor. "May kape ho ba kayo? Ako na ang
magtitimpla."
"Meron," itinuro ni Manang Loreta ang lagayan.
"Manang sumabay na ho kayo sa amin," anyaya ni Annika.
"Nakow, pareho kami ng asawa ko na hindi sanay mag-agahan, Ma'am Annika. Kapag
nasayaran na ng kape
ang aming mga sikmura ay ayos na. Tanghalian na ang sunod naming kain."
"Kayo talaga. Masama rin 'yon. Dapat bago kayo magkape ay kumakain muna kayo maski
isang slice ng
tinapay."
"Tatandaan ko ho 'yan, Ma'am. Nasa laundry room lang ako kapag may kailangan kayo."
"Thanks, Manang."
"Coffee, coffee for my baby. O, ano ang nangyari kay Manang?" takang hinanap ni
Walter ang kasambahay
matapos ilapag sa mesa ang isang tasa ng kape.
"Pinasasabay ko na nga, ayaw. Sanay na raw sila ni Manong Teban sa kape."
"Ah, akala ko tinakot mo."
P 52-5
Napasimangot si Annika.
"Joke lang, ito naman. Umagang-umaga, napaka-seryoso."
"Am I intimidating?"
"Joke nga lang," mabilis na kinudlitan ng halik ni Walter sa labi ang nobya. "Ikaw
ang pinaka-approachable
at napakabait na diyosa sa balat ng lupa. Wala ni katiting na kasungitan sa
katawan."
"Hm, puro ka bola."
"Pambobola na ba ngayon ang pagsasabi ng totoo?"

Biglang nag-blush si Annika.
"Nagba-blush ang Baby Nik-nik ko."
"H-hindi kaya."
Naaaliw na muling kinudlitan ng halik ni Walter ang mga labi ng kasintahan.
www.ebook-converter
"Kain nang kain. Kailangan marami kang energy mamaya."

"E-energy para saan?"
"Magtutulak ng Jeep."
Malakas na umigkas ang isang kamay ni Annika at hinampas si Walter sa braso.

"Sindihan mo na ang Jeep mo. Sagot ko na ang posporo!"
-
the best talaga mambabasag 'tong si Baby Walt ????????

frozen_delights
???????? Hahahaha naeexcite na si baby nik-nik binasag mo naman ??
P 52-6
I'll Protect You
13.1K 702 554
by frozen_delights
@frost_fjord @CherylManuel @numerhus salamat sa maingay niyong combo. I love you,

girls.
pinasaya niyo ang madaling-araw ko??????
.
Chapter Fifty-Two
NANONOOD ng balita si Zeke nang matanggap ang tawag ng inang si Sandra.Hininaan
niya ang volume ng
telebisyon bago sinagot ang tawag.
"Have you watched the news?" ang kaagad na bungad nito.
"Yes, Mom."
Ang balita'y tungkol sa pagtakas ni Trevor sa piitan.
"You must look after your sister. Kumuha ka ng mga taong magbabantay sa kanya para
matiyak ang
kaligtasan ni Annika."
www.ebook-converter
"He's a wanted criminal, Mom, an escapee. Sa palagay niyo pagkaka-abalahan niya

pang puntahan at guluhin
si Annika kaysa ang unahin ang kaligtasan niya?"
"I'm not sure how a criminal mind's work, okay? I'm just saying you should keep an
eye on your sister
para mas matiyak ang kaligtasan niya. Lalo na ngayon at mag-aasawa na siya. Lapitin
daw ng disgrasya
ang mga malapit ng ikasal."
"That's just superstitions. Kailan pa kayo naging mapapaniwalain sa mga pamihiin?"
"Que totoo man iyon o isa lamang kalokohan ay mas mabuti ng nag-iingat," frantic na
sabi ng kanyang
ina sa kabilang linya.
Gusto sana itong sumbatan ni Zeke na ito ang may ideya na paglapitin noon sina
Annika at ang takas na
bilanggong si Trevor Constantinople. Ngunit hindi na lamang niya itinuloy.
Natitiyak niyang sinusurot na rin
ito ng kunsensya nito sa mga sandaling iyon. For the last seven years, pagkatapos
ng muntikan ng
pagpapatiwakal ng kanyang bunsong kapatid ay mabibilang lamang sa daliri ang
pagkakataong tumawag ito o
nakipagkita sa kanilang magkakapatid. Vincent said, their mother is probably
reflecting on her past mistakes.
"How did you know that Annika is getting married?"
"She told me a couple of months ago when I visited her. A-at ayaw niyang dumalo ako
sa araw ng
kanyang kasal."
"Can you blame her?"
P 53-1
"No. Anyway, I just called to make sure that your sister is well-protected."
"You don't have to remind me, Mom. Hindi lang kaming dalawa ni Vincent ang
nakahandang protektahan siya
ng aming buhay, naririyan din si Walter."
Isang buntong-hininga ang narinig niya mula sa dulong linya. "I know."
Iyon lang at nagpaalam na ito.
Halos katatapos lang ng pag-uusap nilang mag-ina nang muling tumunog ang cellphone
niya. Si Vincent ang
caller. Pareho lamang ito ng bungad na tanong pagkasagot niya.
"Yes, brother mine. Napanood ko na ang balita."
"Do you think he'll go after Annika?"
"Alam mo bang halos pareho lang kayo ng bungad at tanong ni Mommy?"
"Nagkausap kayo ni Mommy?"
"Yup. She's very concerned about the situation. At gusto niyang kumuha ako ng taong
magbabantay sa
seguridad ni Annika."
www.ebook-converter
"Ako na ang kukuha ng tao para magbantay kay Annika. But knowing our little sister,
alam mong ayaw
no'n na parating may nakabuntot sa kanya."
"Hayaan mo siyang magreklamo. Hindi natin siya mababantayan ng twenty-four-seven."
"Natawagan mo na ba si Walt?"
"No, not yet. But I will inform him right away in case he hasn't seen the news
yet."
"Okay. Bibilinan ko na lamang ang magbabantay sa kanya na maging inconspicuous."
Pagkatapos ng pag-uusap nilang magkapatid ay tinawagan nga ni Zeke si Walter. As

expected, napanood na
rin pala nito at ni Annika ang balita.
"Huwag kang mag-alala, Kuya. Babantayan ko si Annika."
"I know you will. But just to be safe, Vincent will be sending some people to watch
over Annika."
"Sasabihin ko sa kanya."
"I don't think she'll be comfortable. She hates having bodyguards."

"Para rin naman iyon sa kaligtasan niya."
"You know how stubborn she is."
"Ako na ang bahalang magpaliwanag sa kanya."
P 53-2
"Sige, ikaw na ang bahala kay Annika. By the way, Walt."
"Yes, Kuya?"
"Babantayan mo lang si Annika, hindi sasalakayin. You two can do everything you
want after the wedding,
not before, alright?"
Hindi kaagad nakasagot ang kausap niya.
"Walter, hey. Are you still there?"
"Y-yes, Kuya."
"Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko?"
"Y-yes, Kuya. Understood."
"Good." When Zeke ended the call ay hindi niya alam kung alin ang mas ikakatakot
niya. Ang mapahamak si
Annika sa bantang dala ng tumakas na si Trevor o ang mapaaga ang pagdadalantao nito
bago pa man
dumating ang araw ng kasal.
Nakuskos niya ang likuran ng ulo. Kay Walter may tiwala siya, eh. Pero sa kapatid
niya ay medyo tagilid. At
alam niyang kapag palay na ang lumapit sa manok hindi puwedeng di-tumuka.
www.ebook-converter
Salubong pa ang mga kilay ni Zeke nang pumasok sa master's bedroom. Ngunit ang
anumang isipin na
gumugulo sa utak niya ay kaagad na lumipad nang dumapo ang kanyang tingin sa
naghihintay na asawa.
"Bakit ang tagal mo?"
Wow, walang tinig na naibuka ng kanyang bibig.

Kumukuti-kutitap ang makinis na balat ng kanyang asawa. Mukhang kanina pa ito
naghihintay. At kahit may
ilang dipa pa ang layo niya rito ay langhap-langhap na niya ang mabango nitong amoy
na talaga namang labis
niyang kinababaliwan.
"Teka, I thought the red flag is up."
"Delayed ako, hon."
"Really?" Bigla yata siyang na-excite.
Sa dalawang beses na nasubaybayan niya ang pagdadalantao ni Willa, alam niyang mas
mainit ito kapag
buntis. At gustong-gusto niya iyon. Nagkaroon pa nga yata siya ng fetish sa buntis.
But in all fairness, sa
kanyang asawa lang naman. Tingin niya kasi ay parang mas sexy at kaakit-akit ang
kanyang asawa kapag
meron itong baby bump. Kaya hangga't puwede ay nagtatalik sila nito. And his wife
is the last person to
complain.
P 53-3
"Maka-really ka naman d'yan," irap nito.
Pilyong nag-up and down ang mga kilay ni Zeke saka nagsimulang maghubad ng suot na
damit. Napakagatlabi si Willa. Halos mapunit ang damit niya sa pagmamadali. Talop
na talop na siya nang mabilis na
dambahin ang asawa na kaakit-akit ang pose sa ibabaw kama. Napatili ito. Mabuti na
lamang at
soundproofed ang kanilang silid. Ang tili ng kanyang asawa ay mabilis na nauwi sa
ungol nang siilin niya ito
ng mainit na halik.
Sa sumunod na sandali ay pansumandaling nalimutan ni Zeke ang alalahanin tungkol sa
kapatid. Napuno ang
silid ng kanilang mga ungol at magkasaliw na mga halinghing. Na sinasabayan ng
banayad na langitngit ng
kanilang matrimonial bed.
~0~
"BODYGUARDS?" Nagsalubong ang mga kilay ni Annika matapos sabihin iyon ng nobyo.
"Is it really
necessary? I can protect myself. And besides, naririyan ka naman. Puwede mo akong
bantayan day and night.
I'm sure papayag 'yon sina Kuya kung doon na ako titira sa magiging bahay natin."
"Ahm, kasi," parang asiwang napakamot sa batok si Walter. Napansin din ni Annika
ang ilang beses na
pagtaas-baba ng Adam's apple nito.
Pilit na sinupil ni Annika ang ngiti dahil ang hot nitong tingnan kapag ganoon.
www.ebook-converter
Katatapos lang nilang maghapunan. Naglambing siya rito na ipagluto siya ng

pininyahang manok. After dinner
ay nanood sila ng tv sa sala. Doon nga nila natiyempuhan ang balita tungkol sa
diumano'y pagtakas ni Trevor
sa kulungan. With his father's money and connection, that was no longer surprising.
Bukod sa tangka nitong
panghahalay sa kanya noon ay naglabasan din ang ilang kaso nito related to drugs.
Ang anumang tsansa nitong
mapagaan ang sentensya para makalaya ay naging imposible na. Lalo pa nga at ang
kasalukuyang
administrasyon ay galit sa mga kasong may kinalaman sa droga. Kaya siguro naisip na
lamang ni Trevor ang
tumakas para hindi ito mabulok sa bilangguan.
"Kasi'y ano? May sinabi ba sa'yo si Kuya Zeke bukod sa pagpapadala ni Kuya Vince ng
mga bodyguards?"
Nilapitan niya ito.
"W-wala naman."
"Anong wala? Mukhang meron. Look at me," inipit niya sa pagitan ng dalawang kamay
ang mukha nito at
iniharap sa kanya. Tinitigan niya ito nang mata sa mata. "Well?"
"Bantayan lang daw kita at huwag salakayin."
"Hmp! Dapat sinabi mong matagal mo na akong sinalakay," nakalabing sagot niya rito.
"Baby ko, gusto mo ba talaga akong mabalian ng buto? Alalahanin mo, dalawa 'yong
kapatid mong barako."
"As if naman they followed the traditional protocol. Eh, mas nauna pa ngang
nagsilabasan ang mga
pamangkin ko bago nila pinakasalan sina Ate Willa at Ate Kris."
"Ayaw lang siguro ni Kuya na ganoon din ang mangyari sa atin."
P 53-4
"A, so agree ka kay Kuya? Fine, uwi ka na."
"Baby ko..."
"Matutulog na ako kaya umuwi ka na. Baka mabalian ka ng buto, hindi ka makatayo sa
araw ng ating kasal.
Kawawa naman ako, baldado ang aking groom. Hmp!" mabilis siyang nag-walk out at
umakyat na sa kanyang
silid.
Bukod sa paglalambing niya ritong ipagluto siya ng pininyahang manok ay balak niya
talaga itong i-seduce sa
gabing iyon. Pero napakalakas talaga ng radar ng Kuya Zeke niya, nabalaan kaagad
nito si Walter. Pabagsak
niyang isinara ang pinto. Parati na lang silang MOMOL. Akala pa naman niya at may
nangyari na sa kanila ay
muli pa iyong masusundan. Pero hindi, lagi siyang bitin. Napapahiya na nga siya sa
sarili dahil sa pagitan
nilang dalawa ng nobyo ay siya pa itong parating atat. Ang lakas ng self-control ni
Walter, mahirap tibagin. O
siguro ay talagang malaki lang ang takot nito sa mga kapatid niya.
Napabuga siya ng hangin saka naghubad ng damit at dumiretso ng banyo. Magbababad na
lang siya sa bath
tub. Bahala na si Walter sa buhay nito. Halos natitiyak niyang uuwi na ito. Mabait
kasi ito at masunuring
bayaw. Naiinis na inilubog niya ang sarili sa tub. May ilang sandali rin siyang
nakalubog sa tubig. Sinuklay
niya patungo sa likuran ang mahabang buhok saka sumandal sa tub.
"Baby ko?"
www.ebook-converter
Napatuwid siya ng upo nang may kumatok sa labas ng pinto ng banyo.

"W-what are you still doing here? Di ba sabi ko umuwi ka na?"
"Ayaw ko nga. Ang laki ng takot ko sa'yo, eh."
Napangiti siya sa sinabi nito. She covered her mouth para hindi mapabunghalit ng
tawa.
"Matagal ka pa ba?"
"Medyo. Why don't you come in and join me?"
Saglit lang at bumukas na nga ang pinto. Her mouth almost watered nang masilayan
niya ang magandang abs
ng nobyo. Nakabukas na kasi ang pang-itaas nito kaya lantad na lantad ang mga
pandesal.
"Hmn, yummy," pilyang nginitian niya ito.
Nang tuluyan nitong hubarin ang pang-itaas napaawang na lang ang bibig niya. Para
siyang nanonood ng live
show. Malibang ang nagpe-perform sa harapan niya ay hindi gumigiling. Gayunma'y
akit na akit siya sa
kabuuan nito. At nang muli niyang masilayan si Incredible Hulk ay dahan-dahang
namilog ang mga mata niya.
"Hello, my pink Incredible Hulk."
-
P 53-5
????????????
ano ba itong mga pinaglalagay ko rito? na-pressure talaga ako. as in pinagpawisan

pati talampakan ko.
hahaha!
ay, credit nga pala sa owner sa mahusay na pagkaka-edit sa pic. aylabit!
???????? perv-noona here.
frozen_delights
Hahahaha hahaha
www.ebook-converter
P 53-6
Sublime
12.5K 671 176
by frozen_delights
simplehan lang ulit. don't expect much??????

.
Chapter Fifty-Three
WALTER scooped Annika up from the tub. Dinala niya ito sa tapat ng shower at
ibinaba sa tiled floor
saka pinihit ang shower valve. Bumuhos ang tubig na tila patak ng ulan sa mga hubad
nilang katawan. He
hugged Annika from the back and nuzzled her neck.
"I love you," he whispered softly habang bumubuhos ang tubig. He cups her bosom and
kneaded her pink tips
against the palm of his hands.
Annika arched her back and groaned. Tumaas ang isang kamay nito at napakapit sa
kanyang batok while her
other hand wanders between his thighs. "Baby..."
Sa isip ay malutong na napamura si Walter nang maramdaman ang mainit na palad ng
nobya, petting
Incredible Hulk. He tried to take his mind off from the wandering hand between his
legs. He focussed his
attention solely on Annika. He went on caressing her, feeling her and rubbing her
in places that make her
moans in pleasure.
www.ebook-converter
Tumingala si Annika at pumihit paharap sa kanya. She pulled down his head for a
kiss, a searing kiss that
ignites their mutual passion. Hinapit niya ang kasintahan upang lalo pang magdaiti
ang kanilang mga katawan.
He felt and rubbed her sides up and down, kneading her luscious curves and the soft
globes of her buttocks.
please
With Annika, he always wants to take things slow, gentle and sweet. Dahil para sa
kanya ay napaka-espesyal
ng bawat sandaling nakakasama niya ito pagkatapos ng matagal nilang pagkakalayo.
Isinandal niya ito
sa dingding atsaka inabot ang sabon. Her kiss-swollen lips smiled when he started
soaping her skin. Mula sa
leeg nito, balikat, sa magkabilang braso, dibdib at tiyan.
"Babe," napasinghap ito nang bumaba ang kanyang kamay. He soaped her intimate area,
her inner thighs
down to her legs and feet. Pagkuwa'y pinatalikod niya ito at ganoon din ang ginawa
sa buo nitong likuran.
Tinulungan niya itong magbanlaw. Nang kukunin niya ang shampoo para i-shampoo ito
ay kaagad na umiling
si Annika.
"Once a day is enough. Nakakasira 'yan sa buhok," anito. "Ikaw naman, baby."
He braced himself nang abutin ni Annika ang sabon at siya naman ang tulungan nitong
magsabon ng katawan.
Iyon ang unang pagkakataon na nagsabay silang mag-shower na tila mag-asawa. Gusto
niyang kontrahin iyong
P 54-1
nagsabi na kung gustong makatipid sa tubig ay dapat na magsabay sa paliligo ang
pareha ng magsing-irog.
Bull. Dahil sa tingin niya ay lalo yatang magastos sa tubig kapag sasabayan niya
ang kasintahan. Para kasing
naglalagablab ang kanyang katawan sa bawat hagod ng kamay nito sa kanyang balat. Na
kahit ilang drum ng
tubig ay hindi basta-bastang mapapawi.
"B-baby ko, palagay ko malinis na 'yan si Incredible Hulk. Huwag mo ng masyadong
sabunin, galit na galit
na, o. Baka m-mag-amok na 'yan. Ah, shi... it."
"Okay, done. Mukhang sinisipon na si Incredible Hulk, kawawa naman," tila
nanunuksong nai-tap pa nito ang
kanyang rosy warrior.
"Pilya," kinabig ni Walter sa tapat ng shower ang nobya.
"Yay! Huwag kang manusok." Napahagikhik ito nang yapusin niya.
"Ginalit mo kasi." Sinadya niyang ikiskis sa likuran nito ang galit na si
Incredible Hulk.
"Walter!"
Tawa siya nang tawa. Napuno ng harutan nila ang banyo. Pareho ng kulubot ang mga
balat nila sa
pagkakababad sa tubig nang pihiting pasara ni Walter ang shower valve. Lumabas siya
ng banyo at kumuha
ng tuwalya. Magkatulong nilang tinuyo ang katawan ng isa't isa. Pagkatapos ay
binuhat ni Walter ang
kasintahan at lumabas na sila ng banyo. Magkasunurang bumagsak ang mga katawan nila
sa ibabaw ng kama.
www.ebook-converter
Nakangiting tinunghayan ni Walter ang napakagandang mukha ng nobya. Tumaas ang

isang kamay nito at
pinaglandas ang hintuturo sa kanyang mukha.
"I love you so much, Walter Ocampo."
"Mahal din kita, Mrs. Walter Ocampo-to-be."

Parehong may ngiti ang kanilang mga labi nang banayad na maglapat. Agad na yumakap
ang dalawang braso
ni Annika sa kanyang batok. Unti-unting naging mainit at mapusok ang pagkakahinang
ng kanilang mga labi.
Bahagya siyang itinulak ng kasintahan sa dibdib hanggang sa mapatihaya siya at
kaagad itong pumaibabaw.
"Baby Nik-nik..." mahinang anas ni Walter nang bumaba ang mga labi nito sa kanyang
leeg.
"You smell good, baby. I want to taste you."
"Shiii--"
"Sh," mabilis nitong inilapat ang hintuturo sa kanyang mga labi. "No cussing."
Napaawang na lamang ang mga labi niya sa kawalan ng masabi. Ipinagpatuloy ni Annika
ang 'pagtikim' sa
kanya. Napapakurap-kurap na lang siya at napapalunok. Literal na tikim kasi talaga
ang ginagawa sa kanya ng
nobya, with tongue, teeth and lips. Natitiyak niyang tadtad ng marka nito ang
kanyang balat kinabukasan.
Para itong batang sabik na mag-explore sa playground. And he's like a very
indulging parent, he allowed her
all the access she needs to explore his entire body. At sa tuwing may mahahagip
itong sensitibong parte sa
P 54-2
kanyang katawan ay napapahugot na lamang siya ng malalim na paghinga at timping
napapaungol.
Soon, her wandering hands and mouth went downward. Bago pa siya tuluyang mawalan ng
kontrol ay
marahan niya itong hinigit pataas. He took the rein and captured her lips and
kissed her torridly. Pinigilan
niya ang magkabilang pulsuhan ng nobya at banayad na idiniin sa kama. She groaned
in protest. Ngunit
nilunod niya lamang iyon ng mainit na halik.
Pinaglandas niya ang kanyang kamay sa katawan nito. He touched her pleasure spots.
Making her squirm and
moan in broken gasps.
"Baby..."
He keeps on feeling her, kneading her hot zones and rubbing her where she most
wanted to be rubbed. Nang
makawala sa pagkakapigil niya ang pulsuhan ni Annika ay naging abala na uling
manlalakbay ang mga kamay
nito. She's very eager and a very responsive lover. At bagaman nakakatuwa iyon sa
parte niya ay siya ang
komokontrol sa sarili dahil ayaw niyang mabigla ito.
Hinagkan niya ito sa tiyan pababa sa sentro ng katawan nito.
"Walter..." pasinghap nitong nabigkas ang kanyang pangalan.
He loves the sound she made at the back of her throat. She purred like a kitten as
he paid homage to that
secret place. Sex is just an act when you're doing it for pleasure. Ngunit kapag
ginagawa mo ang aktong iyon
kasama ng taong mahal mo, it made a whole lot of difference. He worships her. He
licked and sucked and
explored her lovely petals with reverence. He made her writhe and moan over and
over and over again in
excruciating pleasure...
www.ebook-converter
~0~
HINDI halos maigalaw ni Annika ang mga binti sa labis na panginginig. Walter took
her to the highest
pinnacle of release. The foreplay in itself was mindblowing. But the moment they
became one it was all the
more glorious. Naroon pa rin ang bahagyang hapdi, pero bahagyang-bahagya lamang
iyon na kaagad din
niyang nalimutan nang ganap na maging isa ang kanilang mga katawan.
Pakiramdam niya ay para siyang nagkaroon ng out of the body experience. Walter took
her higher and higher
until their breaths suspended in that wonderful millisecond. It was sublime. No
exact words could describe
it. Malibang nang maabot niya ang sandaling iyon ay kasabay niya si Walter at
mahigpit sila nitong
magkayakap.
And with heavy-lidded eyes, she found her fiance staring lovingly at her face. She
smiled. And he did, too,
before capturing her lips for a gentle kiss. Inabot ni Walter ang kumot at ibinalot
iyon sa hubad nilang mga
katawan.
She's tired and a little sore. But it still took a while before sleep finally
claimed her...
P 54-3
ano nga ba ang sasabihin ko? ah! 'yong paang gumagalaw, huwag niyo ng
pansinin????????
atsaka, bahala na kayo. kung hindi katanggap-tanggap sa inyo ang mga eksenang
inyong nabasa wala
akong magagawa???? 'yon ang feel kong isulat. kung may mas maganda kayong idea,
gawa kayo ng
sarili niyong story????????.
pasintabi na rin sa mga "offended" sa ginamit kong visual inspiration. I LOVE MY
PAIRING. inspired
ako sa pairing na 'to kaya nabuo ko ang concept ng story ng THATP--"The Heiress and
the Pauper"
kung trip niyo ang ibang pairing gawa ulit kayo ng sarili niyong story, haha!
hindi ako nang-aaway, nagpapaliwanag lang????????. ang bait ko kaya, tanungin niyo
pa ang mga
kapitbahay ko????????.
frozen_delights
ahahahaha Nkktuwa po kau author..godbless po sau lge..mgnda po tong story nyo
www.ebook-converter
P 54-4
The Encounter
12.6K 604 79
by frozen_delights
Chapter Fifty-Four
"DAAN tayo ng supermarket," ani Walter kay Annika pagkagaling nila sa pagpi-fitting
ng wedding gown ng
nobya
Napakadaling lumipas ng mga araw. In less than a month ay ikakasal na ang
magkasintahan. At walang
pagsidlan sa tuwa ang puso ni Annika. Halos patapos na rin ang pabahay na
ipinapagawa ng dalaga. Mabilis
ang trabaho dahil marami ang gumagawa. Sa nakaraang dalawang buwan lamang ay
tumulong pa ang mga
kapatid niya at nagdagdag ng mga tauhan para raw mas mapabilis ang trabaho. Hindi
kasi siya maawat ng
mga ito na bumisita sa site. Nag-aalala pa rin ang pamilya niya sa banta sa kanyang
buhay dahil hanggang sa
kasalukuyan ay hindi pa rin nahuhuli si Trevor. May mga nagsasabing nakapuslit na
ito palabas ng Pilipinas.
Ngunit may mga haka-haka rin naman na pinalabas lamang na wala na ito sa bansa para
hindi na ito
pagpursigehan pang hanapin ng batas.
Kung si Annika ang tatanungin ay kampante siyang walang anumang mangyayaring masama
sa kanya. Pero
dahil worried lagi ang pamilya niya, pumayag na lang siyang parating may nakabuntot
na bodyguard. Katulad
na lamang ng mga oras na iyon. Dinaig pa yata niya ang presidential daughter sa
dalawang bodyguard na
nakasubaybay sa lahat ng lakad nila ni Walter. Nakakaasiwa dahil alam niyang ang
bawat kilos nilang
magkasintahan ay inire-report ng mga ito sa mga kapatid niya.
www.ebook-converter
Napatingala si Annika sa malaking signage ng tinigilan nilang supermarket. Clover

Leaf. Ang malaking chain
of supermarket na pag-aari ng pamilya nina Julianna.
"Why here?" kunot ang noong baling niya sa nobyo.
"Kumpleto kasi rito."
"Kumpleto rin naman sa palengke, di ba? Mas fresh pa nga ang isda sa atin dahil
malapit ang mga
palaisdaan."
"Kasi mainit at maputik sa palengke kung doon pa tayo mamamalengke. At least dito
hindi ka maaarawan.
Aircon pa."
"I don't remember complaining kapag doon tayo namimili. Mas enjoy ko nga ro'n, eh.
Sa palengke, puwede
tayong mambarat. Lagi pang may tawad. Dito fixed price," nakasimangot na sagot
niya.
"Ikaw lang naman kasi ang inaalala ko. Isa pa ay alanganing oras na para dumaan pa
tayo ng palengke. By
this time, wala na tayong maaabutan doong sariwang gulay at isda."
Hindi siya sumagot. Nakasimangot lang siyang sumunod sa nobyo. Hawak kasi nito ang
kamay niya hanggang
sa kumuha ito ng grocery pushcart.
"Ah, parang alam ko na kung bakit nakasimangot ang Baby Nik-nik ko," ani Walter na
nakatingin sa logo ng
P 55-1
pushcart. "Nagseselos ba ang baby ko, hm?"
"Hindi, 'no?" namumulang iningusan niya ang nobyo.
"Hindi raw. Hayan nga, o. Kahit ang lamig-lamig dito namamawis ang dulo ng ilong
mo," kinuwit nito ng
hintuturo ang dulo ng kanyang ilong.
Sumimangot lang siya. Naniniwala siya nang sabihin ni Walter na hindi ito nagkaroon
ng anumang espesyal
na damdamin kay Julianna. Na kahit gumawa ng paraan ang babae para mapalapit dito
ay hindi nito iyon
itinuring na iba maliban sa pagiging isang kaibigan. Pero isipin pa lang niya na
nakalapit si Julianna sa nobyo
niya ay may umaahong selos sa kanyang dibdib.
Natigilan siya. Si Walter na kasabay niya sa paglalakad habang patingin-tingin sa
mga item na bibilhin ay
takang napalingon sa kanya. Iniwan nito ang pushcart at binalikan siya.
"Huwag ka ng magselos. Ito naman, sige huwag na tayong mamili rito kung ayaw mo
talaga."
Sa halip na sagutin ito ay may itinuro siya kay Walter. Tulad niya ay natigilan din
ito nang makita ang isang
babae at isang bata na hindi maipagkakamaling mag-ina. Si Julianna.
"Saschia, please. Huwag ka ng mag-tantrums. Promise, bukas ay ipapasyal ka ni
Mommy."
www.ebook-converter
Nakalupasay sa sahig ang bata at panay ang hikbi. Tantiya ni Annika ay hindi ito
nalalayo sa edad ng
pamangking si Jessica. Nakaluhod sa tabi nito si Julianna na mukhang stressed na
dahil marami-rami na ring
mamimili ang napapatingin sa dako ng mga ito. Kabilang na silang magnobyo. At nang
mapalingon ito sa
direksyon nila ay kaagad na rumehistro ang gulat sa mukha nito.
She looks older. Kumpara sa dating Julianna ay wala na ang ire ng isang spoiled
brat sa mukha nito.
Simpleng-simple lang din ang bihis nito at ni walang suot na alahas sa katawan
maliban sa isang pares ng
hikaw.
"Come here."
"No! Let's go to the mall, Mommy, let's go to the mall."
"Okay, okay. Come na, we're already causing a scene. Mapapagalitan na naman tayo ni
Grandpa."
"Papasyal na tayo?"
"Of course, sweetie."
Matapos ang mahaba-habang negotiation ay nagpabuhat na rin ang bata. Napilitang

sumunod si Annika kay
Walter nang hawakan nito ang kamay niya.
"Walter, Annika."
Sabay pa silang napahinto ng nobyo sabay lingon sa tumawag. Si Julianna. Hinabol pa

nito ang paghinga
dahil mukhang pinilit talaga sila nitong maabutan.
P 55-2
"K-kumusta?" parang nahihiyang sabi nito.
Imboluntaryong napahigpit ang hawak ni Annika sa kamay ng nobyo. At hindi iyon
nalingid kay Julianna na
naguhitan ng matipid na ngiti ang mga labi bago tila apologetic na tumingin sa
kanilang magkasintahan.
"Alam kong huli na, pero g-gusto ko sanang humingi ng tawad sa lahat ng ginawa ko
noon sa inyong dalawa.
Wala akong excuse malibang naiinggit ako sa'yo, Annika. I'm sorry. Sa'yo rin,
Walter. Napakalaki ng
kasalanan ko. Pati friendship niyo ni S-Sachi ay nadamay."
Pareho silang hindi kaagad nakapagsalita ni Walter.
"S-sige. It's nice to know that your love for each other stayed strong. I wish you
both happiness." Iyon lang at
tumalikod na ito habang buhat ang nangungulit na anak.
Saglit na nag-usap ang mga mata nilang magkasintahan bago nagawang tawagin ni
Annika ang dating kamagaaral at karibal.
"Julianna."
Tumigil ang babae at dahan-dahang lumingon sa kanila.
"You're forgiven," nang lumabas ang dalawang katagang 'yon mula sa mga labi ni
Annika ay tila kaylaki ng
pabigat na nawala sa dibdib niya.
www.ebook-converter
Ngumiti ito kasabay ang pangingilid ng mga luha. "Thank you."
Tahimik nilang nasundan ng tingin ang papalayong babae habang buhat-buhat ang anak
nito. Napansin ni
Annika na parang natitigilan si Walter. Nakatingin pa rin ito sa direksyong
nilabasan ni Julianna kahit may
ilang sandali ng wala roon ang babae. Kinailangan pa niyang tantangin ang kamay
nito para tawagin ang
pansin.
"Babe?"
"Ah, tara na," anito patungo sa direksyon ng exit.
"Mamimili pa tayo, di ba?" takang tanong niya.
"Eh, akala ko kasi ayaw mo na," parang nanunuksong sagot nito.
"Okay na ako."
"Sigurado ka?"
"Oo nga. Hurry, 'yong pushcart natin baka kunin na ng iba," dali-dali na niyang
hinila ang nobyo sa pinagiwanan nito ng kanilang pushcart.
Habang namimili ay napansin ni Annika na parang ang lalim ng iniisip ng nobyo.
"Baby?" tawag-pansin ni Annika kay Walter.
P 55-3
"Hm," tila wala sa loob itong lumingon sa kanya.
"May dapat na ba akong ipagselos? Kanina ka pa, ang tahi-tahimik mo at parang
kasinlalim ng Pacific Ocean
ang iniisip mo."
Naaaliw na kinabig siya nito sabay halik sa kanyang sentido. "Napapaisip lang kasi
ako. Parang may
kamukha 'yong anak ni Julianna."
Natigilan si Annika saka unti-unting namilog ang mga mata.
"Don't tell me--" isang smack ang mabilis na dumapo sa mga labi niya.
"Baby ko, sa ibang pagkakataon gusto ko kapag nagiging wild ang imagination mo.
Pero bago mo ako pagisipan ng hindi maganda ay sasabihin ko na sa'yo kung ano 'yong
iniisip ko na posibleng hindi malayo sa
katotohanan."
"Ano?"
"Hindi kaya anak ni Sachi 'yong anak ni Julianna?"
Pareho silang napatigil na magkasintahan sa pagtutulak ng cart.
www.ebook-converter
"Julianna and Sachi?" parang nahihirapan siyang i-picture.
"It sounds farfetched, I know. Pero kahawig ni Sachi 'yong bata. Kung pagtatabihin
nga sila, mukhang girl
version ni Sachi, eh."
"Wala ka na bang balita sa kanya?" Hindi man sabihin ng nobyo, ramdam ni Annika na
dinamdam din ni
Walter ang pagkasira ng friendship nito at ni Sachi.
Nakuwento na kasi nito sa kanya ang naging partisipasyon ng huli sa ginawang

pagsira noon ng ina sa
kanilang relasyon. Masaya ito sa barkada nina Brando. Pero alam niyang iba ang bond
na nagbibigkis dito at
kay Sachi. Sayang at sa isang iglap ay bigla iyong nasira.
"Iniwasan ko na siya pagkatapos ng mga nangyari noon. After graduation, nagpokus na
ako sa paghahanap ng
trabaho at review. Hindi na ako nakibalita sa kanya. Siya rin naman, hindi gumawa
ng paraan para
magkausap pa kami. Hanggang sa umalis na nga ako papuntang Japan."
Nagpatuloy na ulit sila sa pamimili.
"Babe, parang natatakot na yata akong magka-baby," out of the blue ay naibulalas
niya.
Nag-hang sa ire ang kamay ni Walter na akmang may aabuting de-lata.

"Bakit naman?" napuno ng pag-aalala ang mukha nito.
"Nakita mo naman 'yong anak ni Jules, di ba? She's so bratty. Naku, baka kapag
ganoon ang naging anak natin
ay bigla akong malosyang."
P 55-4
Natawa ito sa sinabi niya.
"Don't worry. Hindi ka malolosyang dahil hindi magkukulang sa disiplina ang
magiging mga anak natin. Isa
pa ay magkatuwang tayo sa pagpapalaki sa kanila."
Napangiti siya sa sinabi ng nobyo. Natutuwa siya kapag nagsasalita ito ng mga
malalalim na Tagalog phrase.
"Pero alam mo, napapaisip ako, eh," sabi nito na ikinalingon niya sa nobyo.
"Ano?"
"Kung tama ang hinala ko na anak ni Sachi ang batang 'yon, may palagay akong hindi
papayag ang mga
magulang ni Julianna na magkapangasawahan ang dalawa."
"Babe, what made you so sure naman na nagkaroon ng relasyon ang dalawa?"
"May gusto sa kanya si Sachi."
"Really?"
"Oo. At ano ang malay natin, habang pinagpaplanuhan nila ang pagsira sa ating
dalawa ay mayroon naman
palang nabubuo sa kanilang pagitan?"
www.ebook-converter
"It seems farfetched. Pero wala namang imposible sa pag-ibig, di ba? Look where it
got us?" kaytamis ng
ngiting sabi niya sa nobyo.
Napangiti rin ito bago siya muling kinabig sa balikat at hinagkan sa sentido.
~0~
LINGID sa kaalaman ng magkasintahan ay dalawang pares ng mga mata ang matamang

nakasubaybay sa mga
kilos nila. Sa nakalipas na dalawang buwan ay matiyagang nakabantay ang mga ito sa
mga lakad ng
magkasintahan. Kilala na rin ng mga ito ang mga taong nakapaligid sa kanilang pakay
kung kaya't hindi sila
basta-bastang makagawa ng hakbang.
Nang matapos mamili sina Walter at Annika ay disimuladong sumunod ang dalawang
lalaki sa hindi
mahahalatang distansya. Ang utos sa kanila ay tugaygayan ang regular routine ng
magnobyo. At sa tamang
pagkakataon ay dukutin si Annika Myles Ambrose.
-
hayan, medyo seryosong usapan.
sa nagtatanong, yes, may story rin si Sachi. binubuo ko pa lang ang story :)
"The Heiress and the Manwhore" puwede na kayang title 'yan?
iisipin ko pa. 'yong mga naiinip na po, malapit-lapit na tayo sa ending. pero kung
talagang inip na inip
na kayo, pasyal muna kayo sa wattpad. ang lawak ng playground dito, promise. pili
na lang kayo ng trip
P 55-5
niyong genre :)
laters, matutulog na muna ako.
frozen_delights
Hala nauna pa sya syo mars????Sachi wer u na?? Ang harsh nmn po kung manwhore.
Pwedeng gigolo n lng po.
www.ebook-converter
P 55-6
Unforeseen Enemy
10.1K 508 236
by frozen_delights
Chapter Fifty-Five
NAPANSIN ni Walter ang lagusang tingin ni Annika sa cellphone nito. Pagkatapos ay
nakita niya itong
napakurap-kurap na parang maiiyak. Narinig niyang tumunog ang message alert tone ng
cellphone ng nobya
bago nito iyon binuksan. Lumapit siya rito at marahang pinisil ang isa nitong
kamay.
"Babe," parang nagulat pa ito nang mag-angat ng tingin.
"Kanina ka pa natitigilan. Sino ang nang-away sa'yo? Sabihin mo at reresbakan
natin."
"Si Mommy."
Hindi kaagad siya naka-react.
Humilig ito sa dibdib niya. Kusa namang yumapos ang mga braso niya rito.
"Sorry, hindi ko kayang resbakan ang nanay mo," aniya saka hinagod ang likuran nito
bilang pangongonsola.
"Ano ba ang sinabi? Pina-uurong ka na ba sa kasal natin? Itatanan na lang kita para
sure na. Ready na rin
naman ang mga papel natin, diretso na tayo sa Mayor's office."
www.ebook-converter
"Sira. Wala siyang sinabing gano'n. Ni-remind niya lang ako na kung hindi rin lang
importante ay huwag na
raw muna tayong umalis ng bahay at magpunta pa kung saan-saan. May secretary naman
daw ako, iutos ko na
lang kung hindi naman kailangan ang presence nating dalawa."
"Ah, mabuti naman pala ang intention ni Mommy. Dito na nga lang tayo sa bahay."
"Thank you," ani Annika. Inangat nito ang sarili mula sa dibdib niya at hinaplos ng
isang kamay ang kanyang
pisngi. "Thank you dahil kahit ganoon si Mommy ay parang napakaluwag sa dibdib mo
ang patawarin siya."
"Hindi naman sa gano'n. Mahal na mahal ko kasi ang anak niya."
"Sino sa tatlong anak niya? Si Kuya Zeke?"
"Hindi. Si Kuya Vincent, ang pogi, eh. Type na type ko talaga siya."
Ang lakas ng halakhak ni Annika, litaw ang magagandang ngipin. Buong pagmamahal
lang itong pinagmasdan
ni Walter. Minsan ay hindi niya mapigilang ma-amaze. Na ang isang mayaman at almost
perfect na
kagandahang nasa harapan niya ay iibig sa isang tulad niya na pobre lamang.
Bago pa niya naawat ang sarili ay banayad niya itong kinabig sa batok at mainit na
sinakop ang mga labi.
Saglit lamang itong tila nagulat sa kanyang ginawa. Ngunit kaagad din itong tumugon
at pumaikot ang
mga braso sa kanyang batok.
"Hm, I love you," nakangiting sabi niya habang magkalapat ang kanilang mga labi.
P 56-1
"Hm, love you, love you, love you."
Ilang ulit na naglapat at naghiwalay ang kanilang mga labi. Hanggang sa makuntento
na lamang silang
magkayakap habang nakahiga sa paborito nilang tambayan, ang duyan.
"Baby Nik-nik ko."
"Yes, Baby Walt ko?" Pinagtaklob ni Annika ang dalawang kamay sa dibdib niya saka
itinukod doon ang
baba at nakangiting tumingin sa kanya.
"Ano kaya kung personal nating i-invite ang Mommy mo?"
Tila saglit na na-freeze ang ngiti sa mga labi ni Annika.
"Ayaw mo ba?"
Muli nitong inilapat ang pisngi sa dibdib niya. "Of course I want Mom to be there
on our wedding day. Pero
sa palagay mo kaya magiging comfortable sina Ate Willa at Ate Kris na naroroon
siya?"
"Bakit kailangan mo silang isipin? Kasal natin 'yon, espesyal para sa'yo ang araw
na 'yon. Siguro naman
hindi maiisip nina Ate na pagtulungan ang Mommy mo habang nagpapalitan tayo ng 'i
do'."
www.ebook-converter
"Tss."
"Sigurado akong nami-miss mo na siya."

"Yes. Pero okay lang ba talaga sa'yo?"
"Oo naman. Hindi naman siya ang pakakasalan ko, eh. Ikaw."
Natampal siya nito sa braso. Napangiti lang siya at lalo pang hinapit ang nobya sa
kanyang dibdib.
Mayamaya ay napilitan silang magbaklas nang marinig ang nag-iingay na doorbell.
Marahang inilayo ni Walter ang kasintahan. "Dito ka lang. Titingnan ko kung sino
ang istorbong dumating."
Pumasok siya sa bahay at iniwan ang nobya sa duyan. Nasa labas ng gate ang nagdo-
doorbell kaya dumiretso
siya sa harapang gate. Sumilip siya sa peephole ngunit wala siyang nakitang tao.
Binuksan niya ang gate sa
isiping baka nasa labas ang mga kaibigan niya at ginu-gudtaym lang siya. Pero wala
talagang tao. Tumingin
pa siya sa kaliwa't kanan para tiyaking hindi isa kina Brando ang nanloloko sa
kanya, pero wala. Isasara na
sana niya ang gate nang mapansin niya ang isang maliit na box. Kunot-noong dinampot
niya iyon. Ang gaan
noon at kung iisipin ay parang hangin lamang ang laman.
Hindi naman siguro ito bomba, saloob-loob ng binata. Isinarado na niya ang gate at
muling bumalik sa loob
ng bahay.
Bitbit ang maliit na kahon ay binalikan ni Walter ang nobya sa may duyan.
"Baby ko?" Wala si Annika. Naisip niya na baka nagbanyo ito saglit.
P 56-2
Nagtatalo ang isip niya kung ano ang gagawin sa box. Nang maisip na baka patay na
daga ang laman niyon ay
ipinasya niyang buksan ang kahon bago pa iyon makita ni Annika. Pero laking gulat
niya nang ang tumambad
sa kanya ay ang larawan ng nobya na may malaking ekis na pula!
"Annika!" biglang binalot ng takot ang dibdib niya.
Muli siyang pumasok ng bahay at sinuyod ang bawat sulok niyon sa paghahanap sa
nobya.
"Annika?!" Parang pinupukpok ng maso ang dibdib niya sa sobrang kaba. "Annika,
nasaan ka?"
Inilabas niya ang cellphone at tinawagan ang nobya. Her cellphone is ringing.
Bumaba siya ng bahay at
muling bumalik sa may duyan. Naroroon ang cellphone ni Annika.
Wala sa loob na napatingin siya sa direksyon ng maliit na orchard sa likod ng
kanyang bahay. Andap ang
kaloobang nagpalinga-linga siya. Para siyang masisiraan ng bait sa labis na pag-
aalala.
"Annika..." Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyaring masama rito. At
naisip niya, posibleng
may nakapasok sa loob ng bakuran nang hindi nila namamalayan. Mababa lang kasi ang
bakod kaya kahit sino
ay puwedeng umakyat nang walang kahirap-hirap.
www.ebook-converter
Tulirong nagpalinga-linga siya sa paligid. Hindi niya alam kung kakaliwa siya o
kakanan o didiretsuhin na
lang ang duluhan. Natawag ang pansin niya ng isang bagay sa lupa. Ang panali sa
buhok ni Annika. Dinampot
niya iyon. Halos nakakatiyak siyang hindi pa nakakalayo ang mga dumukot sa kanyang
nobya!
~0~
PILIT na pinaglabanan ni Annika ang takot. As soon as Walter entered the house
dalawang lalaki ang bigla na
lamang lumabas mula sa kung saan at sinunggaban siya nang malingat ang nobyo.
Tinangka niyang manlaban
at humingi ng saklolo pero mabilis na binusalan ng dalawang lalaki ang bibig niya.
Parehong malalaking
lalaki ang mga ito at may mga katawang tila mga wrestler. Ang sipang pinawalan niya
ay para lamang tapik
ng bata na lumapat sa matitigas na muscle ng mga ito. Napangisi pa nga iyong
lalaking bigotilyo na kamukha
ni Danny Trejo bago walang kahirap-hirap siyang ipinasan sa balikat na parang isang
sako ng bigas.
"Ang ganda pala talaga ng babaing ito, ano? Patikimin man lang kayo tayo ni Boss?"
Pakiramdam ni Annika ay gustong umurong ng balat niya sa sinabi ng lalaking may
pasan sa kanya.
"Tiyak 'yon. Uod lang din naman ang makikinabang sa babaing 'yan pagkatapos ni
Boss, maanong patikimin
man lang tayo bago natin ibaon sa lupa."
Humalakhak ang lalaki, tila excited na ito sa mangyayari.

"Kahit patay na 'to, p're, yayariin ko pa rin ito, bah. Ang kinis at ang puti. At
ang bango pa, hm," parang may
panggigigil nitong sininghot ang parte ng hita ni Annika na malapit sa ilong nito.
Muling nagpapasag ang dalaga at sumigaw sa kabila ng busal na nakatakip sa bibig.
Nandidiri siya. Mabuti
na lamang at nakasuot siya ng skinny jeans. Bagama't may kanipisan ang malambot na
tela ay hindi lumapat
P 56-3
ang bibig ng lalaki sa balat niya. Isipin pa lang na mahahawakan nito ang
maseselang parte ng katawan niya
na ang nobyo pa lang ang nakakahawak ay gusto na niyang maduwal.
"Huwag kang malikot at baka dito pa lang ay papakin na kita. Ang sarap pa naman ng
halikan niyo ng
boyfriend mo."
Tinampal ng lalaki ang puwetan niya at pinisil. She cringed. Kung hindi lamang
nakatali ang kamay niya sa
bandang likuran ay pinagbabayo na niya ito. Nalaglag ang panali niya sa buhok.
Nagkaroon siya ng idea.
Pasimple niyang hinubad ang suot na sapatos. Tinantiya niya ang layo saka iyon
pinawalan. Ganoon din ang
ginawa niya sa isa pa. Natitiyak niyang maghahanap si Walter. At dapat ay may
maiwan siya ritong
palatandaan para masundan nito ang kanilang direksyon. Mabuti na lamang at hindi
napansin ng dalawang
lalaki ang kanyang ginawa. Nauuna kasi 'yong isa at parehong nagmamadali ang kilos
ng mga ito.
Walter, please, baby. Find me, naiiyak na dasal niya.
Kaya niyang manlaban sa sandaling makawala siya sa pagkakatali. Ngunit sa sandaling
mawalan siya ng
malay ay alam niyang katapusan na niya.
Narating na nila ang dulo ng orchard. Walang kahirap-hirap na pumakabila sa bakod
ang dalawang lalaki.
Hapon na at sa ilang sandali pa ay lalatag na ang dilim. Mula sa balikat ng lalaki
ay bumagsak si Annika sa
backseat ng isang sasakyan. Sandali niya lamang napagmasdan kung anong klaseng
sasakyan iyon. Isa iyong
kulay itim na kotse.
www.ebook-converter
Nang umandar ang sasakyan ay kamuntik pa siyang malaglag. Mabuti na lamang at

nahagip niya ng kamay ang
seatbelt at nakakapit siya roon. Sinikap niyang iupo ang sarili. Sa pagyuko niya ay
napatingin siya sa suot na
kuwintas. Bigay iyon ng kanyang Kuya Vincent.
"Gusto kong palagi mo iyang isusuot. Kahit ano ang mangyari ay huwag na huwag mo
'yang aalisin sa
katawan mo," mahigpit na bilin nito.
"Ano 'to, pangontra sa bad spirit?" biro niya dahil sa maliit na crucifix na
palawit niyon.
"Oo. Benditado 'yan."
"Seryoso?"
"Oo nga. Kaya 'yong bilin ko, ha?"
"Opo."
Napapikit siya sa alaala.
Kuya, help me. Gusto niyang umiyak pero alam niyang walang magagawa iyon sa kanyang
sitwasyon.
Huminga siya ng malalim at pilit na tinatagan ang loob. Tumingin siya sa unahan
para makita ang dinadaanan
nila. Nagtaka siya. Ang daang tinatahak nila ay ang diversion road malapit sa
ipinapatayo niyang pabahay
para sa mahihirap. Saan siya dadalhin ng mga ito?
Inaasahan niyang paluwas ng Maynila ang kalsadang tatahakin nila. O umiiwas lang ba
ang mga ito sa
P 56-4
checkpoint? Naisip niyang posible iyon. At siguro'y para mailigaw na rin kung
sakali ang sinumang susunod
para iligtas siya.
Baby Walt, wala sa loob na napalingon siya sa kanilang likuran.
Parang lumubog ang puso niya. Paano kung iniisip ng nobyo na nasa loob lamang siya
ng bahay? Tumulo ang
kanyang luha sa desperation.
Hindi nagtagal at tumigil ang kanilang sinasakyan. Nagulat pa si Annika nang ma-
realized kung nasaan sila.
Sa mismong construction site ng pabahay na ipinapagawa niya! Bigla siyang nabuhayan
ng loob. Wala na
roon ang mga manggagawa dahil halos gabi na. Ngunit may dalawang katiwala roon na
nagbabantay sa
barracks at sa imbakan ng mga tirang materyales.
"Baba!"
Muntik ng mauntog si Annika nang walang ingat siyang hilahing pababa ng lalaking
bigotilyo. Nagpalingalinga siya sa paligid sa pag-asang makita roon ang isa man
lang sa mga nakabantay na trabahante. Pero bigo
siya.
"Kung hinahanap mo ay ang mga tauhan niyo rito para humingi ng tulong,"
nakakalokong sabi no'ng isang
lalaki. "Sori na lang, Miss Ambros, pinatay na namin sila kanina pa."
www.ebook-converter
Impit na napaiyak si Annika sa narinig. Kilala niya ang mga tauhang naiiwan doon,
sina Mang Lito at Tata
Poldo. Parehong mid-forties ang mga ito at maraming mga anak.
Mga walanghiya! sa isip ay mura niya. Sa pagitan ng galit ay nakaramdam siya ng awa
sa dalawang
trabahante na nadamay dahil sa kanya.
Kinaladkad siya ng dalawang lalaki at dinala sa ginagamit niyang opisina kapag
bumibisita sa site.
"Boss, heto na ang hinihintay niyong bisita."
Inaasahan ni Annika na mabubuglawan doon si Trevor, ang animal niyang ex. Pero
ganoon na lamang ang
panlalaki ng mga mata niya nang makita ang kahuli-hulihang tao na inaasahan niyang
makikita roon.
"You look surprised, my dear. Were you expecting my son?" tanong ni Senator
Constantinople na nakangisi.
Tigagal na napatitig si Annika sa kaharap. Sa mga campaign posters nito ay mukha
itong maamong tupa na
hindi makapatay ng lamok. Iyon pala'y kasing-buhong din ito ng anak nito!
-
nagulat din ba kayo? ako rin, eh.
at mas magugulat pa kayo sa susunod :)

frozen_delights
namamasko po!!!!! Kahit kalahating update okey na daw miss author ?????? sa New
Year n ata ang kasunod pasyal pasyal muna
P 56-5
Save Me
11.1K 668 247
by frozen_delights
Chapter Fifty-Six
DESPERADONG hinarang ni Walter ang paparating na motorsiklo. Nakatikim siya ng mura
sa galit na galit
na driver.
"Tang 'na ka! Nagpapakamatay ka ba?!"
"Pasensya na. Nakidnap ang girlfriend ko, kailangan ko ng sasakyan para masundan
sila."
"Niloloko mo ba akong tarantado ka?"
"Kahit bugbugin mo ako mamaya, ayos lang. Basta tulungan mo lang akong makahabol
do'n sa kotseng kaaalis
lang. Tinangay nila ang girlfriend ko."
"Putragis! Kapag mamalasin ka nga naman oo. Sakay!"
"Salamat, pare."
www.ebook-converter
"Huwag mo akong tawaging pare, hindi tayo magkumpare."
Sa ibang pagkakataon ay baka pinatulan niya ito. Pero wala siya sa posisyon para
magbalat-sibuyas.
Kailangan niya ang tulong nito kahit pa nga masyadong barumbado ang dating ng
tarantado.
"Saan tayo?" tanong nito.
"Sa diversion road."
Iyon lang at pinaharurot na nito ang motorsiklo patungo sa direksyong itinuro niya.
Ang lakas ng kabog ng
dibdib niya. Sana ay hindi pa nakakalayo ang mga ito. Papagabi na pa naman. Pero
tanda niya ang hitsura ng
sasakyan at plate number niyon. Tumunog ang cellphone niya. Si Vincent ang
tumatawag. Alam na ng mga ito
ang nangyari. Tumawag siya kanina habang sinusundan niya ang mga palatandaang
iniwan ng nobya. Natitiyak
niyang nag-iwan ng palatandaan si Annika para masundan niya ito. Sa katunayan ay
nakasuksok sa back
pocket ng suot niyang pantalon ang pares ng sapatos nito at mariin niyang kuyom sa
kamay ang pantali nito sa
buhok.
"Kuya Vince, ano ba ang nangyari sa mga bodyguards na ipinadala mo? Akala ko ba
highly-trained ang mga
'yon, bakit hindi nila naprotektahan si Annika?" Hindi niya napigilan ang galit na
bungad sa magiging bayaw.
Nang i-report niya rito ang nangyari kanina ay hindi siya naka-buwelo dahil pinutol
kaagad nito ang tawag
para i-alerto ang mga bodyguards. Putsa! Naturingang may mga military background
kuno nalusutan pa rin ng
mga kidnappers.
"Relax, okay? Naka-standby na sila."
P 57-1
"Relax? Paano mo nasasabi sa akin 'yan? Dinukot nila si Annika sa loob ng mismong
bakuran ng bahay ko?
Pero 'yong mga taong inaasahan kong dapat ay naka-alerto sa pagsulpot ng mga
hinayupak na kidnappers ay
wala!"
"Fuck! Sinisisi mo ba ako sa mga nangyari?"
"Hindi naman sa gano'n, Kuya. Pero nagtiwala kasi ako sa mga taong ipinadala mo
kaya masyado akong
nakampante na walang masamang mangyayari kay Annika!"
"Everything's under control, Walter. Walang masamang mangyayari kay Annika.
Magtiwa--"
"'Andito na kami," hindi na niya pinakinggan ang iba pang sinasabi ni Vincent nang
matanaw niya ang kotse
di-kalayuan. "Dito na lang ako, brod. Pakibaba ako sa tabi."
Sumunod naman ang inangkasan niya. Inihimpil nga nito ang motorsiklo sa gilid ng
rough road. Grabe ang
kabog ng dibdib ni Walter nang makitang bukas ang pinto sa backseat. Wala na roon
ang mga pasahero ng
kotse. Nahuli na ba siya?
"Kailangan mo ba ng tulong?" tanong ng lalaking kasama niya.
"Kung puwede, ipagbigay-alam mo na lang ito sa mga pulis. Iyon na lang ang tulong
na hihilingin ko,
salamat." Hindi na niya ito nilingon at maingat na nagpakubli-kubli sa mga
nakatayong temporary structures
sa paligid ng ginagawang construction habang mailap ang mga mata. Iniisip niya kung
ilan ang mga taong
dumukot sa kasintahan at kung saan dinala ng mga ito si Annika.
www.ebook-converter
"May armas ka bang dala?"
Muntik ng masapak ni Walter ang lalaki nang malingunan ito sa likuran niya.
"Ano ang ginagawa mo rito? Umalis ka na. Kapag nakaligtas ako, saka mo na ako
balikan. Tatanggapin ko
kahit ano ang gusto mong gawin sa akin."
"Tsk, ayoko. May kunsensya pa naman ako kaya tutulungan na kita. May balisong ako
rito."
Lintek.
Naisip niya, mabuti pa ito may baong armas. Samantalang siya, cellphone lang ang
hawak niya at ang pares
ng canvas shoes ng nobya na nakasuksok sa likurang bulsa ng kanyang pantalon.
Mabilis na naghagilap ang
kanyang mga mata kahit dos por dos. Nasulyapan niya ang isang maikling tubo. Hindi
siya sigurado kung
naroroon na ang mga bodyguards na sinasabi ni Vincent. Pero hindi siya puwedeng
tumunganga lamang at
maghintay sa gagawin ng mga ito.
Natigilan siya nang may maulinigang mga boses na nagsasalita. Nanggagaling iyon sa
opisinang ginagamit ni
Annika. At kung hindi siya nagkakamali, isa roon ay boses ng nobya! Papalapit na
sana siya roon kasunod ang
lalaking hindi pa rin niya kilala ang pangalan, nang makita niya ang paglabas ng
isang maskuladong lalaki.
Naglakad iyon papunta sa may tagiliran ng drum na pinagkukunan ng tubig ng mga
trabahante. Nang dumako
ang isang kamay niyon sa pundilyo ng pantalon ay nahulaan niyang iihi marahil ito.
Ngunit bago pa man niyon
magawa ang tawag ng kalikasan ay bigla na lamang itong bumulagta sa kinatatayuan!
P 57-2
"Putragis, mukhang may SWAT team na, ah. Bigatin ba 'yang siyota mo?"
Hindi na niya nasagot iyon dahil isa pang lalaki ang kasunurang lumabas mula sa
opisina. Nang makita nitong
nakahandusay sa lupa ang kasama ay mabilis nitong dinaluhan iyon. Ngunit bago pa
man nito malapitan ang
kasama ay isang bala ang naglagos sa pagitan ng mga mata nito.
"Wa."
Hindi na pinansin ni Walter ang kasama at sumugod na rin siya. Wala siyang pakialam
anuman ang mangyari
sa kanya. Ang mahalaga'y matiyak niya sa sarili na ligtas ang nobya.
~0~
"I'VE always wanted you for my son. With my connections and your inheritance, you
and my son would have
made a power couple. Ngunit masyadong pakialamero ang mga kapatid mo. Bukod sa
sinira nila ang aking
mga plano ay ipina-rape pa nila sa bilangguan ang anak ko!" Galit na galit na sabi
ni Senator Constantinople.
Natigalgal si Annika sa narinig. Hindi siya naniniwalang magagawa iyon ng mga
kapatid niya. Oo nga't
parehong may pera ang mga ito, pero ang magkaroon ng ganoong kakayahan para gawin
ang ganoong krimen
ay hindi siya naniniwala. They were both good people despite their flaws.
"Kaya ipinangako ko sa aking sarili na igaganti ko siya. Igaganti ko si Trevor sa
impiyernong sinapit niya sa
kulungan. And you, Annika Myles, will pay for it dearly." Sinenyasan nito ang
dalawang goons na dumukot sa
kanya.
www.ebook-converter
No, no, no! Nagpipiglas si Annika nang hawakan ng dalawang lalaking dumukot sa
kanya. Kinalas ng mga ito
ang tali niya sa likuran at inilipat iyon sa harapan. Kakapiglas niya ay lumuwag
ang busal na nakatali sa
kanyang bibig. "Parang awa niyo na. Huwag niyong gawin sa akin ito."
"Awa? Hindi 'yan natikman ng anak ko habang paulit-ulit siyang hinahalay ng mga
kapwa niya preso sa
bilangguan. Kaya titiyakin kong lulurayin kita at pagsasawaan para matikman ng mga
kapatid mo ang sakit ng
loob na ibinigay nila sa akin."
"S-sinungaling! Mabuting tao ang mga kapatid ko!"
"Hindi kita pipiliting maniwala. Put her on the table," utos ng senador sa mga
goons.
"Noo! Pakawalan niyo ako!" nagpipiglas siya, nangalmot at nanipa.
Ngunit walang silbi iyon sa lakas ng dalawang maskuladong tauhan ng senador. Walang
kahirap-hirap siyang
ipinatong ng mga ito sa ibabaw ng ginagamit niyang mesa. Ang dalawa niyang kamay ay
itinali ng mga ito sa
kanyang ulunan. Naiiyak na siya sa takot at matinding sindak. Pagkatapos itali ang
kanyang mga kamay ay ang
dalawang paa naman niya ang tinalian ng mga ito. Matapos iyon ay sinenyasan na ng
senador ang dalawang
tauhan na lumabas.
"Magbantay kayo. Siguraduhin niyong walang makakalapit dito na kahit sino. Mahirap
ng may lumitaw na
witness. Pagkatapos ko ay kayo naman. Hahayaan ko kayong magpakasawa sa katawan ng
babaing ito
hanggang sa siya na mismo ang magmakaawang patayin ninyo."
P 57-3
"You're a monster!" Dinuraan niya ito sa mukha nang lumapit ito at hagurin ang
kanyang braso.
Nanlisik ang mga mata ng senador sa ginawa ni Annika. Pagkuwa'y tumaas ang kamay
nito at binigyan ang
dalaga ng mag-asawang sampal. Namanhid ang magkabila niyang pisngi at pumutok ang
kanyang lower lip.
"I hate to ruin this pretty face of yours, Annika," nakangising sabi nito sabay
haplos sa kanyang pisngi.
Gustong gumapang ng balat ni Annika sa labis na pandidiri.
"But after tonight, hindi ka na makikilala ng mga kapatid mo. Worst, they won't
even find your body. Dahil
dito mismo sa lugar na ito kita ipalilibing pagkatapos kang pagsawaan ng mga tauhan
ko."
"Hindi nakapagtatakang mag-asal-dimonyo si Trevor dahil dimonyo rin ang tatay
niya!"
Muli siyang nakatikim ng sampal mula sa senador. Halos umikot ang tingin niya sa
lakas ng impact.
"Don't ever mention my son's name, you bitch! Dahil sa bangungot na pinagdaanan
niya sa kulungan ay
minabuti niya na lang ang magpatiwakal kaysa ang magpahuli at muling ibalik sa
impiyernong lugar na 'yon.
The authorities will probably look for him thinking he took you. But how can they
accuse my son if he's
already inside his coffin? As for me, it will be easy to play innocent. Dahil paano
ko pa maiisip na gumawa
ng kahit na ano habang ipinagluluksa ko ang kamatayan ng pinakamamahal kong anak?"
www.ebook-converter
"Hayop ka, dimonyo!"
Isang malutong na halakhak ang naging sagot ng senador. "Titiyakin kong bago pa man
ilibing ang anak ko ay
pauunahin na kita sa hukay. Pero bago 'yon ay pagsasawaan muna kita. Matagal-tagal
na rin mula nang huling
beses akong makatikim ng sariwang laman."
Napasigaw si Annika nang sunggaban ng senador at hiklasin ang suot niyang blouse.
Napuno ng pagnanasa
ang mga mata nito nang mahantad ang maputi at makinis na balat ng dalaga. Akmang
muling dadaluhungin nito
ang dalaga nang malakas na bumukas ang pinto at iluwa niyon ang galit na galit na
si Walter! At dahil nagulat
sa hindi inaasahang saklolo ay hindi kaagad nakailag ang senador nang hambalusin
ito ni Walter ng hawak na
tubo!
Sunod-sunod na hambalos ang ginawa rito ng binata na sinusundan pa nito ng tadyak.
Hindi nito iyon
tinantanan hanggang sa duguan na ang senador at halos malugmok na sa isang sulok.
Ang lalaking kasama ni
Walter ay mabilis na dinaluhan si Annika at kinalagan sa pagkakatali sa ibabaw ng
mesa.
Nanginginig na pinagsalikop ni Annika ang harapan ng damit.
"B-baby, stop. D-don't kill him," kahit nangangatal ay bumaba ng mesa si Annika at
mahigpit na niyakap ang
nobyo mula sa likuran. Sa kabila ng kahayupan ng senador ay hindi niya gustong
patayin ito ng kanyang
nobyo. "Baby, please, please. Hindi mo dapat dungisan ang kamay mo sa ganyang klase
ng tao."
Balot ng matinding tensyon ang buong katawan ni Walter. Tulad ni Annika ay

nanginginig din ito nang isalya
ang hawak na tubo at harapin ang nobya. Halos mag-apoy ang mga mata nito sa galit
nang makita ang putok na
labi ng kasintahan. Nakatiim ang mga labi nito nang masuyong hagurin ng palad ang
mukha ni Annika.
"I-I'm okay, I'm okay, baby. Thank you."
P 57-4
Isang impit na ungol ang umalpas sa mga labi ni Walter nang kabigin siya at
mahigpit na yakapin.
"Tinakot mo ako," nangangatal ang boses na sabi nito.
Napasigok siya sa dibdib ng nobyo.
"Akala niyo ba ay ganoon kadali niyo lang akong matatapos?"
They both froze nang paglingon nila ay sumalubong sa kanila ang hawak na baril ng
senador.
Mabilis na ikinubli ni Walter ang nobya sa likuran.
"Huwag kang mag-alala, bata. Uunahin ko kayo ng kasama mo bago ko isusunod 'yang si
Annika."
"Babe..." mahigpit na yumakap si Annika sa braso ng nobyo. Hindi siya makapapayag
na may mangyaring
masama kay Walter.
Ikinasa ng senador ang baril nito at mabilis na kinalabit ang gatilyo. Isang putok
ang umalingawngaw sa loob
ng opisina.
Pakiramdam ni Annika ay tumigil ang pintig ng kanyang puso.
www.ebook-converter
"Walt...?" Takot na nagtaas siya ng tingin.
Walang katinag-tinag ang kanyang nobyo. Tulad niya ay nawalan din ng kulay ang
mukha nito sa matinding
sindak.
"Baby?"
"Ayos lang ako," ani Walter.

Nang muli nilang lingunin si Senator Constantinople ay nakita nilang sapu-sapo nito
ang duguang balikat.
Mula naman sa pinto ay pumasok ang isang matangkad na lalaki at dinis-armahan ang
senador saka pinosasan
at halos pakaladkad na hinilang palabas.
"Everything is clear," narinig nilang sabi ng lalaki nang salubungin ito ng isa
pang lalaki paglabas.
"Bitiwan mo ako! Hindi niyo ba alam kung sino ako?!" nagwawalang sabi ng senador
habang iginigiya ito ng
lalaking may hawak dito patungo sa isang police car.
"We'll take good care of everything here, Miss Ambrose. Pai-eskortehan ko na kayo
pauwi, on the way na
sina Sir Vincent," 'ika ng ikalawang lalaki. Mukhang mga militar ang mga ito.
"T-thank you. Puwede bang p-pakihanap niyo kung saan nila dinala ang mga taong
nagbabantay rito? I'm sure
their family will look for them," mabigat ang dibdib na sabi niya. Naaawa siya sa
pamilya ng mga tauhang
nadamay.
"Kami na po ang bahala."
P 57-5
Hinubad ni Walter ang suot na jacket at isinuot iyon sa nobya. Paglabas nila ay
naghihintay na ang isang
black SUV.
"Teka, nasaan na 'yon?"
"Sino ang hinahanap mo?" ani Annika sa nobyo.
"'Yong lalaking kasama ko."
"Kaibigan mo ba 'yon?"
"Hindi. Hinarang ko lang para may maangkasan ako."
Lumulan na sila sa sasakyan. Papaalis na sila nang madaanan nila ang lalaki na
naglalakad malapit sa
kinahihimpilan ng isang motorsiklo.
"Sandali," ani Walter sa driver.
Huminto ang sasakyan sa tabi ng lalaki.
"Ah, brod."
www.ebook-converter
Lumingon ang lalaki. Akmang magsasalita ito nang maunahan ni Walter.
"Oo, hindi tayo mag-brod. Pero salamat. Maraming-maraming salamat sa tulong mo.
Tatanawin kong
napakalaking utang na loob 'yon. Ako nga pala si Walter. Walter Ocampo."
"Jethro. Jethro Duque."
"Jethro Duque, 'yong taga-Purok 6?"

"Oo. Sige, Pogi."
Nang makipag-fist bump ito ay nakangiting nakipag-fist bump dito si Walter.
"You look stunned," puna ni Annika sa nobyo nang muli itong maupo sa tabi niya at
muling tumakbo ang
kanilang sasakyan.
"Hindi kasi ako makapaniwala na sa lahat ng taong puwede kong maka-engkuwentro ay
si Jethro pa. Ang
kilalang hoodlum ng Purok 6."
introducing Jethro Duque "The Heiress and the Hoodlum"

kelan ko kaya masisimulan 'to?
2019 will be a very busy year for me :)

P 57-6
frozen_delights
Grabe. Putangina? Tao pa yon? Paangkas din aqo beb????
www.ebook-converter
P 57-7
The Aftermath
11.5K 652 92
by frozen_delights
Chapter Fifty-Seven
"KUYA!" Hintakot na napasigaw si Annika nang dumapo sa mukha ni Vincent ang kamao
ng panganay na
kapatid na si Zeke.
"You fucktard!"
"Zeke, enough!" niyakap ni Willa ang asawa bago pa nito tuluyang mabugbog si
Vincent.
Kaagad namang dinaluhan ni Krista ang asawa.
"What is going on here?" nalilitong tanong ni Annika.
Kabababa niya pa lang ng sala kung saan naroroon ang mga kapatid niya. Pagkauwi
nila ni Walter sa bahay
na tinutuluyan niya ay sinamahan siya nito sa kanyang silid at inasistihang maligo
at magpalit ng damit. Lahat
ng suot niya ng araw na iyon ay tinipon nito at ibinalot sa plastik para itapon.
Iyon din ang gusto niyang
mangyari dahil ayaw niyang magkaroon ng anumang bagay na makapagpapaalala sa kanya
sa sandaling iyon.
www.ebook-converter
"Ask that fucktard," galit na turo ni Zeke sa direksyon ni Vincent na nagpupunas ng

gilid ng labi dahil sa
dugong pumuslit doon.
"I'm sorry, bunso. It's all my fault you had to go through all that," puno ng
pagsisising sagot ni Vincent.
"Kuya, ano ba ang sinasabi mo? It wasn't anyone's fault. Nangyari ang lahat ng iyon
dahil sa isang masamang
tao."
"I know that sooner or later they will take you. Alam kong lahat tayo ay parang
nakabitin lagi ang paghinga
kung susulpot nga ba si Trevor o hindi para maghiganti. Kaya para matapos na
hinayaan ko silang makuha ka
para matunton ang taong 'yon. Who turned out to be Senator Constantinople."
"Son of a bitch...!" muling galit na singasing ni Zeke. Kung hindi ito pigil-pigil
ng asawa ay muli na
naman nitong susugurin si Vincent.
"I put a tracker on you. And your bodyguards were alerted right away."
Wala sa loob sa napahawak si Annika sa krusipiho ng suot na kuwintas. Natitiyak

niyang iyon ang tinutukoy
ng kapatid.
"Trevor is dead."
Parehong natigilan ang mga kapatid niya.
"Nagpakamatay siya sa takot na mahuli at muling ibalik sa kulungan. Ipinadukot ako

ni Senator para
makaganti sa nangyari kay Trevor. Sabi niya... s-sabi niya ay ipinagahasa niyo raw
si Trevor sa kulungan. Is
P 58-1
it true?" nagpalipat-lipat ang tingin ni Annika sa dalawang nakatatandang kapatid.
Kapwa nag-iwas ng tingin ang mga ito.
"So, it's true," disappointed na sabi niya.
"No. I only paid someone inside na turuan siya ng leksyon," ani Zeke. "Hindi ko
sinabing gahasain siya."
"Iyon ang madalas na ginagawa ng ilang preso sa mga new inmates na may kasong
related sa rape," ani
Vincent. "Not to mention, Trevor is a pretty boy. Marami talaga ang magkaka-interes
sa kanya."
Sa kabila ng sinabi ng mga kapatid ay hindi gumaan ang pakiramdam ni Annika. It
pained her to think that in a
way they contributed to what happened to Trevor that led to his death. Sa kabila ng
tangkang panghahalay at
pananakit sa kanya noon ng dating nobyo ay hindi naman niya gugustuhing sapitin
nito ang mga nangyari rito
sa kulungan.
"I'm sorry, babykins."
Niyakap ni Annika ang kapatid.
"You're forgiven. But you should have warned me," hindi biro ang naging takot niya
sa nangyari.
www.ebook-converter
"I know, I know."
Pilit niyang pinagbati ang dalawang nakatatandang kapatid. Ayaw niyang magkaroon ng
tensyon sa pagitan ng
mga Kuya niya na kaparis noon. Masaya siya na sa nakalipas na mga taon ay naging
malapit silang
magkakapatid sa isa't isa. Ayaw niyang nang dahil sa nangyaring pagka-kidnap sa
kanya ay muling magkaroon
ng gap ang mga Kuya niya.
So far ay mukhang na-pacify naman si Zeke. Nag-bear hug ang mga ito. Papaumaga na
nang magpaalam ang
mga ito. Mga kasambahay lang kasi ang kasama ng mga pamangkin niya. Nang malaman ng
mga ito ang
nangyari ay kaagad na kumuha ng chopper ang Kuya Zeke niya at nagpahatid sa bahay
na tinitirhan niya para
alamin ang kanyang kalagayan. Gusto pa nga siyang dalhin ng mga ito sa doktor
ngunit siya na ang tumanggi.
Ayos lang naman siya, bukod sa putok na labi at ilang pasa at galos ay wala naman
siyang matinding pinsala
para mangailangan pa ng atensyon ng doktor.
"Magpahinga ka na," napapitlag si Annika nang hawakan ni Walter.
"Annika..."
"N-nagulat lang ako. I'm okay," kumapit siya sa kamay ng nobyo at niyaya na itong
umakyat sa kanyang silid.
~0~
SHE flinched. At alam ni Walter na hindi isang simpleng pagkagulat lamang ang
naging reaksyon ng nobya.
Mukhang dumaranas pa ito ng shock sa katatapos lamang na ordeal. Nang humiga ito ay
alanganin pa siyang
tumabi rito.
"Baby," parang nagtataka itong tumingin sa kanya.
P 58-2
Ngumiti siya at maingat na tinabihan ito. Kaagad na inabot ni Annika ang braso niya
at umunan doon.
Dalawang magkasalungat na emosyon ang sabay niyang nadama nang mapagmasdan ang
putok na labi at
medyo nakaalsang pisngi ng nobya. Awang-awa siya sa sinapit nito. Kung posible niya
lang ulit balikan ang
senador ay uulitin niya ang lahat ng ginawa rito hanggang sa hindi na ito makakilos
at tuluyang malumpo.
Banayad niyang dinama ang pisngi ni Annika.
"Masakit na masakit ba?"
"Not much," yumakap ito sa kanya at parang batang nagsumiksik sa kanyang dibdib.
"Babe."
"Hm."
"Sing me a song, please? Our song."
Ipinaikot niya ang isang braso sa beywang nito at marahan itong hinapit. Tumikhim
siya at nag-alis ng bara sa
lalamunan bago kumanta.
"No limit in the sky that I won't fly for you.
No amount of tears in my eyes that I won't cry for you, oh no.
With every breath that I take,
I want you to share that air with me.
There's no promise that I won't keep,
I'll climb a mountain there's none too steep.
When it comes to you, there's no crime.
Let's take both of our souls and intertwine.
When it comes to you, don't be blind.
Watch me speak from my heart when it comes to you."
www.ebook-converter
Banayad na kinantahan ni Walter ang nobya hanggang sa makatulog ito. Nang matiyak
na nahihimbing na ito
ay bumangon siya para magbanyo. Saglit lang siyang nawala sa tabi ni Annika. Ngunit
nang bumalik siya ay
umuungol na ito at pabiling-biling sa pagkakahiga na parang balisa.
"No. No, please."
"Baby," mabilis na tinabihan ni Walter ang dalaga.
"Parang awa niyo na, no..."
"Annika."
"Pakawalan niyo ako, please, please..."
"Annika," hindi maalaman ni Walter kung paano gigisingin ang nobya. Mukhang
binabangungot ito. "Baby
ko..."
"Huwag...!" pawisang napabalikwas si Annika.
Kaagad itong niyakap ni Walter. "Sh, ligtas ka na, ligtas ka na. Nandito ako,
walang puwedeng makapanakit
P 58-3
sa'yo."
"Walt," nanginginig itong napayakap sa kanya. Humagulhol ito sa dibdib niya.
Hinayaan lang ito ni Walter. Sa palagay niya ay makakaluwag iyon sa dibdib nito.
"Sh, shh. Hindi ka na niya puwedeng saktan. Nandito ako, hindi kita iiwan." Hinagod
niya ang likuran nito at
patuloy na binulungan ng masuyong salita para kumalma ang kalooban nito.
"Please, kiss them all away, baby. Make me forget, erased the bad memories..."
Marahang inilayo ni Walter ang kasintahan. Basa ng luha ang magkabila nitong
pisngi. Bumaba ang mga labi
ni Walter at buong ingat na hinagkan ang mga labi ng nobya. Ramdam niya ang
pangangatal ng mga labi nito.
"It's me, baby. Ako lang ang isipin mo, walang iba."
Tila kumalma ito. Dahan-dahan niya itong inihiga. Mula sa mga labi nito ay hinagkan
niya ang matangos
nitong ilong, ang talukap ng magkabilang mga mata at pagkatapos ay ang noo at
sentido.
"Tell me where he touched you."
Itinuro nito ang magkabilang braso.
www.ebook-converter
Inabot niya ang dalawang kamay ng nobya at isa-isang hinagkan ang mga daliri nito
habang magka-ugnay ang
kanilang mga mata. Tahimik na nangungusap ang kanyang tingin dito na parang
sinasabing wala itong dapat
ikatakot. Na siya ang lalaking aangkin dito. Ang tanging lalaki na aangkin dito
habambuhay.
"I love you," puno ng sinseridad niyang bigkas sa tatlong kataga. Pagkuwa'y
gumapang sa magkabilang braso
nito ang kanyang mga labi. Habang ginagawa iyon ay nanatili ang tingin nila sa
isa't isa. Umabot ang mga labi
niya sa balikat nito. "Where else?"
"Here," bahagya itong kumiling, itinuro ang pisngi.
Buong ingat na hinagkan ni Walter ang buong mukha ng kasintahan.
"He saw my chest," nangangatal na sabi nito.
Dahan-dahang itinaas ni Walter ang suot na oversized tee ni Annika. Pinatakan niya
ng mumunting halik ang
bawat sentimetro pulgada ng balat nito mula sa leeg pababa sa dibdib. Kusang nanuot
sa hibla ng kanyang
buhok ang mga daliri ng kasintahan. Naramdaman niya ang unti-unting paglalim ng
hininga nito. Inangat ni
Walter ang sarili at muling hinagkan ang nobya. May ilang saglit na naglapat ang
kanilang mga labi. Nang
iangat niya ang sarili ay nakita niya ang unti-unting pagbalik ng kinang sa mga
mata ni Annika. Hinawi niya
ang buhok nito at inipit sa tenga saka ito muling hinagkan sa noo.
"I love you, Baby Walt."
"I love you, too, Baby Nik-Nik."
Sumiksik ito sa leeg niya saka sumuot ang isang kamay sa kanyang kamiseta at dinama
ang balat niya.
P 58-4
"Thank you, baby."
Mayamaya pa ay mahimbing na ulit itong natutulog na parang batang munti. Nakasiksik
ang ilong sa kanyang
leeg habang ang kamay ay nasa loob ng kanyang damit. Napangiti na lang siya
hanggang sa igupo na rin siya
ng antok.
~0~
KINABUKASAN ay nagising si Annika sa banayad na haplos sa kanyang mukha.
"Baby Walt," kinapa niya ang katabi sa pag-aakalang ang nobyo ang naroroon. Ngunit
pagmulat niya ng mata
ay isang sorpresa ang nagisnan niya. "M-Mommy?"
"I'm glad you're safe, anak."
"W-what are you...?"
"A-aalis din ako. Gusto ko lang makatiyak na maayos ang lagay mo."
Pinagmasdan ni Annika ang ina. She looks thinner than the last time they saw each
other.
"How's your sleep? Hindi kaya dapat ay nagpa-check ka sa doctor? Your cheeks are a
bit swollen," worried
na sabi nito.
www.ebook-converter
"I'm okay, Mom. Walter is taking good care of me."
"Of course, of course. I'm not trying to nag, anak." Muli nitong hinagod ang
kanyang mukha na parang
maiiyak. "I'm sorry. Kung hindi dahil sa akin ay hin--"
"Enough, already, please. Kagabi lang ay panay rin ang hingi ng sorry sa akin ni
Kuya Vincent. I'm okay,
everything's okay, Mom. I was rescued in one piece. Aside from my busted lip and
some bruises, I'm
perfectly okay. I had a nightmare pero saglit lang 'yon dahil nanatili sa tabi ko
ang taong kayang burahin ang
lahat ng aking takot."
Isang ngiti ang sumilay sa mga labi ng kanyang ina.
"I'm glad, really," tumayo na ito.
"Are you leaving?"
"Y-yes, of course. I'm sure iyon ang gusto mo."
"No, Mom. Stay. I missed you."
Ang sumunod na nakita ni Annika ay ang sunod-sunod na pagpatak ng luha ng kanyang

ina.
"I missed you, too, my princess."
Bumangon siya at mahigpit na yumakap sa ina.
P 58-5
When she was taken yesterday, isa sa maraming bagay na nagdaan sa isipan niya ang
hindi pa rin naaayos na
isyu sa pagitan nilang mag-ina. Natakot siya sa posibilidad na hindi na makita ang
mga taong mahalaga sa
kanya at mamatay siyang may sama ng loob dito. Kaya naman naisip niyang patawarin
na ito at ilibing na
lamang sa nakaraan ang lahat. Life is too short to be wasted on negative emotions.
Life should be celebrated
and enjoyed every second. Upang pagdating ng huling sandali ay wala ni katiting na
pagsisisi.
-
frozen_delights
Ano po ba title ng kantang yan? ?? kahit hindi naman nila bayaran gagahasain pa rin
naman si Trevor ng kapwa niya preso lalo na at
makinalaman sa rape ang kaso.
www.ebook-converter
P 58-6
Bridal Shower
12.3K 702 454
by frozen_delights
Chapter Fifty-Eight
MIXED emotions si Annika habang pinagmamasdan ang sarili sa harapan ng malaking
salamin. Napakaganda
ng kanyang wedding gown.
"This is so beautiful, Chantal."
"I only drew the wedding gown you dreamed of," tugon ng mahusay na wedding dress
designer.
She looks younger than she thought. Sa edad na dalawampu't pito ay may pangalan na
ito sa fashion industry
at hinahangaan ng marami ang taglay na talento sa pagguhit ng magagandang damit.
"What can you say, Mom?" ani Annika sa ina. Ito ang kasama niya sa huling fitting
ng kanyang wedding gown
dahil sa pamahiing bawal daw makita ng groom ang bride na suot ang damit-pangkasal
at baka hindi matuloy.
Hindi man sila mapapaniwalaing magnobyo sa mga pamahiin ay minabuti na lamang
nilang sumunod. Isa pa
ay mukhang gusto rin naman ng kanyang ina na makita siyang suot ang custom-made
niyang traje. Lalo pa nga
at alam nitong paborito niya ang wedding dress designer na gumawa ng kanyang damit.
www.ebook-converter
"It's so beautiful, anak. You look like a real princess," nangingilid ang luhang
sagot ni Sandra Lee.
"Oh, Mom."
"Oops, don't cry. Masisira ang make-up mo," babala nito sa kanya na parang ito man
ay nagpipigil ng luha.
"Kukunan ka pa nila ng picture. Kaya huwag kang iiyak."
Kahit emosyonal na rin ay inawat ni Annika ang sarili na mapaiyak. Tinulungan siya
ni Chantal at ng mga
assistant nito para makuha ang magandang anggulo ng buong gown.
"Don't forget to give your best smile," paalala pa ng ina.
please
Automatic na gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Annika. Naisip ng dalaga, kung nag-
showbiz pala siya hindi
malayong magkaroon siya ng stage mother. Matapos makunan ng ilang shot ang suot
niyang traje ay niyaya
niya ang ina na magpa-picture silang magkasama. Kaagad naman itong nagbigay. She
seemed proud and very
happy. Ikinawit pa nito ang isang kamay sa kanya at buong tamis na ngumiti sa
kamera.
Everything went well. Araw na lamang ang bibilangin nila at magiging isa na siyang
ganap na Mrs. Walter
Ocampo. Natanggap na rin niya ang personal copy ng mga kuha nilang larawan ng nobyo
sa kanilang prenup
photoshoot. Ang gaganda ng mga pictures. At ang pogi-pogi ng fiancé niya. Sa bawat
kuha nila ay hindi halos
humihiwalay ang tingin nito sa kanya. Natatawa siya dahil may ilang shots sila roon
na sa pagkakatanda niya
P 59-1
ay hindi ito dapat nakatingin sa kanya. Pero parang hindi nito mapigilan ang sarili
na parating nakatingin sa
direksyon niya na tila siya laging maglalaho sa mga mata nito.
Ang dami nilang wacky pics. Kitang-kita sa kanilang mga pictures na enjoy na enjoy
sila sa mga poses nila.
But there's this one particular picture that caught her attention. The cameraman
caught it so perfectly that
when she looked at the following shots, it made her heart swell. Walter was talking
to someone and listening
to that person intently. His eyes were so focused on that person as if there are no
other people around them.
At alam na alam niya kung sino ang kausap nito ng mga sandaling iyon. Siya. They
were on a break at that
time and went to a cafe to get some refreshments. Pareho silang hindi aware na
kinukunan sila ng picture
habang nagmi-miryenda kasama ng videographer team.
"Oh, he looks so adorable."

"'Sus! Para namang may makakapantay sa kapogian 'yang boyfriend mo," panunukso ng
hipag niyang si Krista.
"Meron naman, Ate. Ang mga Kuya ko."
"Sabi ko nga."
"Pero siyempre, pinakapogi sa kanila ang baby ko."
www.ebook-converter
"That's not debatable dahil para sa akin siyempre'y wala ng mas popogi pa sa asawa
ko."
"Narinig ko 'yon," ani Willa. "At hindi ako papayag na may mas hihigit pa sa
kaguwapuhan ng asawa ko."
Nagkatawanan sila.
Kasama niya ang dalawang hipag dahil may sorpresa raw ang mga ito sa kanya.
Mahigpit ding ipinagbawal
ng mga ito ang makipagkita siya sa nobyo dahil exclusive lamang daw sa kanilang mga
babae ang araw na
iyon. Isinama siya ng mga ito sa isang beach resort. Na sa pahapyaw na banggit ng
hipag na si Willa ay pagaari ng mag-asawang Evangeline at Red.
Papagabi na nang makarating sila ng resort. May mga sasakyang nakaparada sa labas.
Pinauna siya ng mga
hipag pagpasok ng pinto. Nagulat pa siya nang bigla siyang salubungin ng confetti.
"Welcome to the bride of the year!" sabay-sabay na bati ng mga bisitang naroroon--
ang kanyang mga
bridesmaids at ang mga asa-asawa ng mga kaibigan ng dalawa niyang Kuya.
"Oh, my God, this is so sweet. Thank you so much!"
She was greeted by familiar faces. Mostly family friends, si Anja, Rafael Stamos's
wife. Si Evangeline na
asawa ni Redentor Madrid atsaka asawa nina Sean at TJ. Naroroon din si Chantal
Karan at si Summer
Monasterio na parehong ka-age bracket niya. Ang huli'y ang kinikilalang Phenomenal
Acoustic Princess in
the music industry sa kasalukuyan. Ang hipag niyang si Krista ang dating nagma-
manage ng career nito.
Ngunit magmula nang mag-full time ang hipag sa pagtulong sa Kuya Vince niya sa
kanilang modeling agency
ay iba na ang humahawak ng career ng magandang singer.
P 59-2
Nilapitan siya ng asawa ni TJ. Binigyan siya nito ng isang flower bouquet at
sinuotan ng belo with flower
crown. Ito rin ang tila nagsilbing host ng pagtitipong iyon--her bridal shower.
They started with an
icebreaker how-well-you-know-the-bride questions. Pinaupo siya ng mga ito sa gitna
ng bulwagan malapit sa
pahabang buffet table na may iba't ibang 'naughty' pastry treats and drinks.
Napangiti siya.
"When did the bride meet her groom?"

"Eight years ago?" one of the bridesmaids answered.
"No," iling ng host pagkatapos tingnan ang hawak nitong note. "Anyone?"
"Ten years ago," sagot ni Evangeline.
"Nope."
"Aw, mali naman ang bulong mo, sinta," reklamo ni Evangeline sa katabing si Krista.
"You misheard me, irog."
"Ladies, no cheating," sabi ng host.
www.ebook-converter
Nagkatawanan sila. Pati si Annika ay natawa sa pagbubulungan ng magkaibigang Krista

at Evangeline.
"Let's ask the bride. What's the answer, Annika?"
"Twelve years ago, when I was only fourteen years old."

"OMG, really?"
"Yep. But it was a long story," makahulugan silang nagkatinginan ng hipag na si

Willa. Ngumiti lang ito.
"Alright, next question. Where are they going to spend their honeymoon?"
"Palawan," sagot ni Chantal.
"Correct."
Nagpalakpakan ang mga guests.
"What's her shoe size?"
"Eight, US measurement," tugon ng isa sa mga abay, college friend ni Annika na

umuwi pa mula sa Amerika
para sa kasal ng kaibigan.
"Tumpak. Next question, what is the bride's favorite song?"
"2U by Justin Bieber," ani Summer.
P 59-3
"Annika?" baling ng host sa dalaga.
"That's correct, but I prefer my future husband's version."
Umugong ang tudyuhan. Napangiti lang si Annika.
"Speaking of Annika's future husband, what's her most favorite part of his body?"
"Kailangan pa bang itanong 'yan?" pabirong tanong ni Krista.
Tawanan ang lahat pati na ang host.
"I guess most of us here don't know that tidbit of information, Annika. Enlighten
us, please?"
"His neck."
"Sigurado ka?"
"Aside from the unmentionable, yes," pilyang tugon ng dalaga. "And his back."
"Sige na nga. Next, let's see how well the bride knows her future husband. Sa bawat
tanong na hindi niya
masagot nang tama ay kailangang magpalobo ni Annika ng isang condom."
www.ebook-converter
"Seriously?" natutop ni Annika ang bibig.

"Seriously."
"Oh, what the heck. Go ahead, ask away."
"What's the most memorable day he spent with you?"

"Uh," she paused. Ano nga ba? "Hm, every day whenever we're together?"
Hindi siya sigurado pero iyon ang tanda niyang sinabi nito sa kanya dati.
"Aw, how sweet. Correct."
Napakagat-labi si Annika. Nakaligtas siya sa condom.
"What's his shoe size and height?"
"Uhm, ten US conversion. Height, five feet and eleven."

"Whoa, mukhang sukat na sukat mo na talaga, ha?"
She giggled.
"What's the last movie that you watched together?"
P 59-4
"Movie. Hm, let me think. Rampage? I'm not sure because we are not very fond of
watching movies."
"Tomb Raider."
"Oh, right." They watched it on-line kaya nakalimutan niya na.
"Condom, please?"
Kaagad na lumapit ang asawa ni Sean dala ang isang box.
"Pili ka na ng flavor," tudyo pa ng host.
"May flavor pala 'to," inosenteng komento niya.
Nagkabungisngisan ang mga naroroon.
"Yes, dear. May edible pa nga n'yan, eh."
"Really?"
Lalong lumakas ang tawanan. Kumuha ng isa si Annika, strawberry flavor. Pinunit
niya ang packet at inilabas
ang rubber.
www.ebook-converter
"Wow, this smells sweet."
"Imagine it on your man's unmentionable region."

"Yummy."
Muling napuno ng tawanan ang kanilang pagtitipon.

Sinimulan ng palobohin ni Annika ang condom. Hindi pa niya naranasang gamitan niyon
ng nobyo kaya
talagang inosente pa siya sa mga ganoong bagay. Ngayon niya nga lang din nalaman na
may edible palang
ganoon.
"There," pakiramdam niya ay nangawit ang kanyang panga pagkatapos palobohin ang
rubber.
"Dapat masanay ka na," wika ng stylist host habang iginagalaw-galaw ni Annika ang
nananakit na panga.
"Masanay magpalobo ng condom? Dapat ba pinapalobo muna 'yon bago ipasok sa--" hindi
na niya natapos
ang sinasabi dahil muling sumabog ang tawanan. Pinakamalakas ang tawa ng mga babae
na may asawa.
"Sure, why not? At least makakasiguro kayo kung butas o hindi."

The women giggled some more.
Nagpatuloy ang question and answer portion nila.

"What part of your body is Walter's favorite?"
P 59-5
"Oh, gee. Uh, my lips."
"Correct."
"What's the most expensive gift Walter bought for you?"
Itinaas ni Annika patalikod ang kaliwang kamay upang ipakita ang suot na engagement
ring.
She heard a lot of ohs from the guests.
"Correct. What's the most prized possession Walter has?"
"Ah, his Jeep?" Ilang beses na kasi niyang sinabi sa nobyo na sindihan na ang Jeep
nito pero tawa lang ang
parating sagot ng loko-loko.
"Wrong. Condom, please?"
"Really?" hindi siya makapaniwala.
"You are his most prized possession, sweetie."
"Aw," kinikilig na reaksyon ng mga kababaihan.
www.ebook-converter
Pati naman siya ay biglang kinilig habang pinupunit ang packet foil ng vanilla
flavored condom. Pagkatapos
magawa ang utos ng host ay nagpatuloy ang tanong. Sa limang sumunod na mga
katanungan ay tatlo pa ang
hindi niya nasagot. Paano naman kasi ang iba roon ay hindi nila napag-usapan kahit
na kailan. Katulad ng ano
ang kauna-unahang trabaho na pinasok ni Walter. Ano ang pangalan ng school na
pinasukan nito noong highschool. At sino ang itinuturing nitong role model. Ang
hirap pa namang magpalobo ng condom.
"Now, for the most special part, let's call on the bachelorettes. Pagpahingahin
muna natin ang ating bride na
mukhang nangawit nang husto ang panga."
Tumawa lang si Annika. Dahil kahit ngawit ang panga niya sa pagpapalobo ng condom
ay nag-i-enjoy siya sa
pagtitipong iyon.
Pinaupong iisa ang anim na kadalagahan sa unahan. Binigyan ng tig-iisang talong ang
mga ito. They all looked
clueless kung ano ang purpose ng mahabang talong.
"Ladies, iipitin niyo 'yan sa pagitan ng inyong mga hita. Lalagyan namin kayo ng
blindfold at itatali ang isa
niyong kamay sa likod. After that, bibigyan namin kayo ng tig-iisang condom. Gamit
ang isang kamay, unaunahan kayo na lagyan ng rubber ang mahiwagang talong na
nakaipit sa pagitan ng inyong mga hita. Malinaw
ba?"
"Yes."
"Ang magwawagi ay puwedeng i-take out ang nakuha naming male stripper na dead
ringer ni Channing
Tatum."
"Ay, like!"
P 59-6
Muling sumabog ang masayang tawanan.
Katulad ng ibinigay na instruction ng host ay tinalian ng scarf sa mga mata ang mga
kadalagahang participants
kabilang ang wedding dress designer na si Chantal at singer na si Summer. Lahat ay
kakikitaan ng excitement.
After the blindfold ay itinali ulit ng scarf ang kaliwang kamay ng mga ito sa
sandalan ng upuan. Habang
nakaipit sa pagitan ng hita ng mga ito ang talong ay binigyan ng tig-iisang
selyadong condom ang mga ito at sa
go signal ng host ay nag-unahan sa paglalagay ng rubber sa talong.
"My God, why is it so icky?"
Nagkakatawanan na lamang ang mga nanonood sa nangyayari. Nakakaaliw panoorin ang
mga participants.
Makikita sa mga ito kung sino iyong obvious na may karanasan na sa ginagawa at kung
sino iyong mukhang
wala pang kamalay-malay.
"Ay, ano ba 'yan? Bakit biglang lumambot 'yong talong ko?" protesta noong isa.
"Himasin mo, dear, para tumigas ulit," birong sulsol ni Willa.
Tawanan sila.
"Alanganin yata 'yong size ng condom ko," reklamo ng isang bridesmaid. "Mukhang
extra large itong aking
talong, mahirap ipasok."
www.ebook-converter
"It's a snugger fit, kakasya 'yan."
Habang nanonood ay tawanan sila nang tawanan. Nakakaaliw naman kasing panoorin.
"Okay, we have a winner!"
Nang i-announce iyon ng host ay nagpasintabi si Annika. Naiihi siya. Saglit siyang
nagpasintabi sa mga ito
para magbanyo. Nakakatuwa ang palaro. Habang nagbabanyo ay hindi mawala-wala ang
ngiti sa mga labi
niya.
Pabalik na siya sa gathering nila nang tumunog ang cellphone niya.
Baby Walt calling...
"Hi, baby." Nagtaka pa siya dahil mukhang maingay ang background sa kabilang linya.
"Hello, baby ko. Nasaan ka?"
"Kasama ko sina Ate. Ikaw? Bakit maingay? Nasa bar ka ba?"
"Bar? Hindi, ah. 'Yong kapitbahay natin 'yon nagpapatugtog."
"It's past nine o'clock, babe. Napakalakas naman ng tugtog na 'yan."
"Huwag kang mag-alala, itatawag ko na nga 'to sa baranggay. Teka, nasaan ba kayo?"
P 59-7
Sasagutin na sana niya iyon nang may marinig siyang mga boses sa background.
"Yeah, boy! Igiling mo pa!"
"More, more!"
"Ang lupit mo, baby!"
"Whooo."
May sumisigaw at nagsisipulan. At kung hindi siya nagkakamali, parang naririnig
niya ang boses ng kanyang
mga Kuya!
"Walter, magsabi ka ng totoo. Nasaan ka?"
"N-nasa bahay nga, baby ko."
"Don't lie to me!"
"Naririto kami sa kabilang resort ni Red."
Mabilis na pinatay ni Annika ang tawag at nagmartsang pabalik sa bulwagan.
www.ebook-converter
"What happened?" nagtatakang tanong ng hipag niyang si Krista.
"Alam niyo bang kasama ngayon ni Walter sina Kuya Zeke at Kuya Vince?"
"Yes. Magkakasama sila para sa stag party ni Walter."
"Well, guess what? Mukhang may mga kasama silang stripper."

Sa sinabi niya ay sabay-sabay na napabaling ang tingin ng mga maybahay ng mga
kaibigan ng dalawa niyang
kapatid.
"Where are they?" aniya.
"I know where they are," naniningkit ang mga matang sagot ni Evangeline.
-
hayan, super haba :)
bakit ba kasi pahaba nang pahaba nang pahaba?

frozen_delights
P 59-8
www.ebook-converter
Si Summer at Jethro kaya? ?? Pano kang lalapitan ni Walter? ??
P 59-9
Stag Party
13.3K 676 209
by frozen_delights
suggest ko lang, panoorin niyo 'yong video ng kanta ni Beyonce para mas malinaw
niyong ma-imagine
sa Rapmon, este 'yong dancer na pinagkakatuwaan ng mga kalalakihan sa chapter na
ito.
pero kung ayaw mo, wala naman itong pilitan :)
enjoy!
.
Chapter Fifty-Nine
NASA parking pa lamang ng resort ay maririnig na ang malakas na hiyawan at sipulan
ng nag-i-enjoy na mga
kalalakihan sa loob. It wasn't really a resort, according to Evangeline. Balak daw
iyong gawing resto-bar ng
asawa nitong si Red dahil hindi naman iyon masyadong pinapasok ng mga bakasyunista.
At dahil tabingkalsada, plano iyong ipa-renovate sa isang seafood resto-bar na may
bandang nagpe-perform every weekend.
www.ebook-converter
Habang papalapit ang mga babae ay lalong lumalakas ang ingay. Halos iisa ang
damdamin ng mga ito. Hindi
pa man nakikita ang nangyayaring stag party sa loob ay sinasapian na sila ng
matinding selos. Sino nga naman
ang hindi? Bawat isa sa mga kababaihang ito ay kilalang-kilala ang boses ng
kanilang mga asa-asawa na
pakiramdam nila'y siyang mas nangingibabaw sa karamihan.
"Whoooa! Ang galing!"
"That's Rafael," gigil na sabi ni Anja kahit hind pa nakikita ang asawa.
"Fuck, yeah, baby! Awoooo, woof-woof!"
"No mistake, that's my husband," 'ika naman ni Krista.
"Ang husay gumiling, 'tang i-juice! Puwedeng-puwede ang mga 'to sa live stage sa
Vegas."
"And that tang i-juice is definitely Teagan James," galit na sabi ng asawa ni TJ.
Halos magtunugan ang mga
bagang nito sa gigil at nai-imagine na hitsura ng asawa.
"Dito naman, dito! Yeah, boy! You are so fucking hot! "
"That's Zeke," kumuyom ang kamay ni Willa.
Kulang na lang ay literal na umapoy ang bumbunan ng mga kababaihan nang magmadaling
pumasok ng restobar. Dinig na dinig kasi ang enjoy na hiyawan ng mga kalalakihan sa
loob habang tumutugtog ang kanta ni
Beyonce na 'Dance For You'. Walang kamalay-malay ang mga kalalakihan sa loob sa
naka-ambang paglusob
ng kanilang mga commander-in-chief.
P 60-1
Medyo dim ang lighting pagbungad ng mga babae sa loob ng resto-bar. May pausok pang
effect sa paligid
kaya sa unang tingin ay mukhang maraming tao kahit ang totoo ay wala pang dalawampu
katao ang naroroon.
Merong isang upuan sa gitna at nakaupong patalikod doon ang isang seksing babae na
kulay orange ang buhok
at nakadamit ng maiksing palda at blouse. Kung ano ang step na ginawa ni Beyonce sa
music video ng kanta
nitong 'Dance For You' ay kuhang-kuha iyon ng dancer na malantik na malantik ang
paggiling ng balakang.
Hindi kataka-takang halos ma-ulol ang mga kalalahihan sa paghihiyawan at pagsipol.
Daig pa ang mga
inasinang bulate.
Isa-isang nilalapitan ng dancer ang mga kalalakihang paikot na nakapaligid dito.
Nang-aakit nitong ginilingan
ang mga iyon.
Kahit medyo dim ang ilaw ay nakilala ni Evangeline ang asawang si Red. Enjoy na
enjoy ang walanghiya!
Ggigil din ang babaing katabi nito na asawa naman ni Sean. Nasa gitna ng dalawang
lalaki ang dancer at
malanding hinaharot ang kanilang mga asawa! At mukhang game na game naman ang
dalawang lalaki. Si Red
ay tinapik ang puwetan ng dancer at si Sean ay hinawakan pa ang kamay habang
malantik iyong umiimbay. At
nang sa palagay ni Evangeline ay ila-lap dance ng babae ang kanyang asawa ay hindi
na siya nakapagtimpi!
"Redentor Madrid!"
"Sebastian Andrei Machts!"
Parang biglang na-freeze ang lahat ng taong naroroon nang parang kulog na
dumagundong ang boses ng
dalawang babae sa buong resto-bar.
www.ebook-converter
"Angel?" si Red.
" Schatz?" si Sean.
Sabay na napatayo ang dalawang lalaki habang ang dancer na gumigiling sa gitna ng
mga ito ay nawalan ng
balanse at natumba sa nagulantang na pagtayo ng dalawa.
"Aray!"
"Holy crap," mahinang reaksyon ni Rafe. "Sweetheart, naririto ka rin?"
"Yes, honey. Ang lakas ng sigaw mo, dinig na dinig sa labas. Hindi ka naman
halatang nag-i-enjoy, eh, no?"
sarcastic ang ngiti ni Anja sa asawa.
"Sweet bun," kaagad na tumayo si Vincent pagkakita sa asawa.
"Woof-woof pala, ha?"
"Honey ko," alertado naman si Zeke.
"Huwag mo akong ma-honey-honey riyan, Zechariah. Pupusta ako, ikaw ang pasimuno ng
lahat ng ito."
"Ako? Hindi, ah. Inosente ako, hon. At ngayon pa lang sinasabi ko sa'yo, matatalo
ka sa pustahan."
"Mrs. Cordova," ang lapad ng ngiti ni TJ.
P 60-2
Kanya-kanyang lapitan ang mga kulukoy sa mga maybahay nila.
Si Annika ay mabilis na hinanap ng tingin ang kasintahan. Grabe ang tibok ng puso
niya sa alalahaning baka
kung nasaang sulok ito at may kandong ng babae. Her imagination is already running
wild. Hindi niya alam
kung ano ang gagawin sa sandaling mahuli niya ito sa akto. May pinag-aralan siyang
tao pero baka makalimot
siya sa kanyang sarili kapag nakita niyang may babae si Walter. Huwag nitong
ikatwirang stag party nito iyon
at talagang maghahalo ang balat sa tinalupan!
" Schatz, it's not what you think," natatarantang paliwanag ni Sean sa asawa. His
wife is pregnant to their
second child. Bagaman sa ganda ng figure nito ay hindi pa iyon masyadong halata.
"Guys, light please!" utos ni Red. Kulang na lang kasi ay magbuga ng apoy ang mga
mata ni Evangeline sa
pagkakatingin dito.
Kaagad na bumaha ang liwanag sa buong paligid. Nawala ang smoky effect at malamlam
na lighting na
sinamahan pa ng disco ball sa gitna.
"Baby ko."
Nakita ni Annika ang nobyo na nakatayo sa tabi ng switch ng ilaw. Mabilis niyang
nilapitan ito at sinuring
mabuti ang mukha. Hindi pa nakuntento inamoy ito sa magkabilang side ng leeg. Amoy-
alak pero walang
ibang kakaibang amoy maliban sa natural nitong scent at amoy ng pabango.
www.ebook-converter
"Nasaan ang babae mo?"
"Loyal ako. Isa pa, wala namang babae rito."

"Anong wala? Sino 'yong...?"
"Aray, 'yong balakang ko, nabugbog yata," ungol ng dancer na dahan-dahang tumayo
mula sa
pagkakasalampak sa sahig.
Parang iisang tao na napatingin dito ang mga kababaihan. Iisa halos ang naiisip,
ang sabunutan ang malanding
stripper na kanina lamang ay malantik na gumigiling sa harapan ng kanilang mga
asawa.
"Brando?!"
Laglag ang panga ng mga babae nang mapagmasdang mabuti ang kanina'y inaakala nilang
stripper. Na walang
iba kundi ang tigasing siga sa lugar nina Walter, si Brando!
"A-anong...? Kelan ka pa, I mean," parang naglabu-labo ang utak ni Willa. Gulat na
gulat kasi siya sa kanyang
nakita. Malayo iyon sa inaasahan niya. At sa tingin niya sa kanyang mga kasama,
hindi lang siya ang nag-iisa
sa ganoong reaksyon. "I-ikaw ang dancer na kinuha nila para mag-perform ngayong
gabi?"
"Ganoon na nga, Ate Willa. Walang panggatas si bunso, eh. Tinuruan ako ni Chel para
sumaydlayn ngayong
gabi," pabirong sagot ni Brando. Pulang-pula ang tuka sa makapal na lipstick!
P 60-3
"At hindi siya nag-iisa, hon. Kasama niya sina Hapon, Nog-nog at Egay," ani Zeke na
kaagad nakalingkis ang
braso sa beywang ng asawa. Naglilihi pa naman ang misis niya, baka bigla itong mag-
walk out. Maghahabol
siyang tiyak sa tambol-mayor.
Ang tatlong binanggit nito ay tulad din ni Brando na naka-palda at blouse na suot.
"We are the Sailor Moon Warriors," nakapogi-pose na sabi ni Nog-nog.
"Pati ikaw, Egay?" matawa-tawang reaksyon ni Annika. Nakasuot ng makulay na wig ang
mga ito at kuntodo
heels pa! "Ang sexy pala ng legs mo, itataob ang kaseksihan ni Catriona Gray."
"Ehem."
Natatawang hinarap ni Annika ang kasintahan. "Siyempre, mas sexy ka pa rin, baby."
"Sinasabi niyo bang magmula pa kanina ay sina Brando lang ang kasama niyo?" parang
hindi naniniwalang
tanong ni Krista sa asawang si Vincent.
"Yes, sweet bun. Guys, pakitaan niyo nga ng sample 'tong mga misis namin."
Mabilis na kumilos ang apat at kumuha ng kani-kanyang upuan. Pumuwesto ang mga ito
sa gitna.
www.ebook-converter
"Music, please!" signal ni Brando sa nag-o-operate ng sounds.

Once again, Beyonce's sexy dance song filled the resto-bar.
"Woooo," hindi napigilang sigaw ng mga kababaihan nang masaksihan ng mga ito kung
gaano kahuhusay ang
apat na kaibigan ni Walter.
Kuhang-kuha ng mga ito ang choreography ng sayaw ni Beyonce. Lalo na ang pag-alon
ng katawan. And that
pelvic thrust move, winner na winner! Ang husay ng imbay at galaw ng mga ito. Sa
dilim ay walang magaakala na mga lalaki ang apat na nakasuot lamang ng pambabaing
costume. Hindi mapigilang tumawa at
tumili ng mga kababaihan nang bumuka-sara ang hita ng mga sumasayaw at gumiling-
giling na parang nasa
isang sexual act.
"Oh, my God! Ang galing!"
"More, more!"
"Wala, uwian na!" sigaw ni TJ.
"Tse, umuwi kang mag-isa," mataray na sagot dito ng asawa.

"Sabi ko nga dito na tayo tumira. Giling pa, 'tang i-juice!"
Sumabog ang malakas na tawanan.
Nag-enjoy ang lahat sa all-out performance nina Brando. Ang biro pa nito, may pang-
isang taon ng panggatas
ang bunso nito pagkatapos ng gabing iyon. Tawa nang tawa ang lahat. Nalaman ng mga
babae na isang buwan
P 60-4
bago ang gabing iyon ay todo ensayo ang apat bilang regalo sa gabi ng stag party ni
Walter. Alam daw kasi
ng mga ito na walang makakalusot na stripper para sa groom na magse-selebra ng
huling gabi ng pagkabinata
nito. Not that the groom would want to. Alam naman kasi ng buong barkada kung gaano
ka-loyal si Walter
kay Annika. Pero hindi ibig sabihin noon ay hahayaan na lang nilang maging boring
ang celebration ng
pamamaalam ni Walter sa pagka-binata. Kaya naman naisip ng mga ito ang pakulong
iyon. At wala namang
kahirap-hirap iyon sa barkada. Dahil bago naging sigang grupo ang tropa nina Brando
ay dating mahuhusay
na mananayaw ang mga ito.
At nang malaman nina Zeke at Vincent ang balak ng magkakabarkada, naki-join force
na rin ang mga ito at
niyaya ang kanilang mga kaibigan na sina Rafe, Red, Sean at TJ. Sila na rin ang
sumagot ng venue at lahat ng
expenses. May bonus pa ang apat na magkakaibigan sa effort ng mga ito.
The party that was intended for the groom became a pre-celebration for the pair.
Ang mga naiwang guests ni
Annika sa kabilang resort para sa bridal shower ay ipinasundo nina Willa para maki-
celebrate na rin doon.
Naging napaka-memorable ng gabing iyon. 'Yong selos ng mga kababaihan na baka
nagtataksil ang kanilang
mga asawa ay napalitan ng kasiyahan. Each couple partied and danced the night away
together with the bride
and groom. It was a very lovely evening filled with love and happiness.
"Happy?" tanong ni Walter sa nobya.
Tumiyad si Annika at iniyakap ang mga braso sa leeg ng nobyo saka idinampi ang mga
labi sa labi nito.
"Very happy."
www.ebook-converter
when I introduced Brando into the picture, si Rapmon talaga ang nai-imagine ko sa
karakter niya. the
rest of the gang ay wala akong malinaw na visual inspiration, pero naiisip ko si
Hapon between Jimin
and Suga dahil sa kanilang mga mata. the inspiration behind the scene in this
chapter was BTS dancing
to a girl group dance track. nakakaaliw kasing panoorin, especially Rapmon dancing
to Exid. it was
hilarious!
alam kong wala kang pake, pero share ko lang. haha!
frozen_delights
Haha,,,pinanood ko talaga... ?????? Hahahaha ayan woof woof ka sa asawa mo. Kung
anong ibig sabihin nun alamin mo kung kakausapin ka
pa.
P 60-5
The Vow--Finale
15.4K 877 154
by frozen_delights
HAPPY NEW YEAR!!! plano ko talagang tapusin ito bago sana makipagghiwalay kay 2018.
kaya lang
mahal na mahal ako ni 2018, pinabaunan pa ako ng trangkaso, o di ba ang sweet niya?
without further ado, finale na talaga ito at wala ng hihirit! sa aking mga admins,
thank you for the love
and friendship. warm hugs and kisses!
sa masisipag na readers na hindi nakakalimutang mag-vote at comments--thank you, my
warmest
regards. sa mga silent readers na ipinapakita ang support sa pamamagitan ng votes,
salamat din. I
really appreciate it. doon sa mga nakikiraan at nakikibasa lang, sana nag-enjoy
kayo. daan kayo ulit,
ha?
.
Chapter Sixty
NAPAKAGANDA ng panahon. Maaliwalas ang langit at tila nakikiayon sa masayang
okasyon ng pag-iisang
dibdib nina Annika at Walter. Lahat ay masaya at nakangiti habang abala sa
preparasyon.
www.ebook-converter
There will be two wedding receptions. Ang una ay para sa pamilya at malalapit na
kaibigan at ang ikalawa
ay para sa mga kapuspalad at mga manggagawa sa ipinatayong pabahay ni Annika.
Kumpleto na iyon at
parang pagpapasinaya na rin sa paglipat ng mga bagong residente ng Happy Village--
ang pangalang
napagkaisahang ibigay ng lahat sa bago nilang tirahan. Bagama't dalawang buhay ang
nabuwis doon dahil sa
nangyaring pagpapadukot sa kanya ni Senator Constantinople, ay tiniyak ng mga
bagong residente na hindi
nila malilimutan sina Tata Poldo at Manong Lito. Dahil tulad ng lahat, tumulong
sila at nagkaisa sa pagtatayo
ng village na iyon nang may kagalakan at positibong pananaw para sa hinaharap.
Isang napakalaking bagay
para sa mga ito ang magkaroon ng sariling bahay sa buong buhay nila.
Nangako si Annika na ihahanap ng katarungan ang sinapit na pagkamatay ng dalawa

hanggang sa makamit nila
ang katarungan. Nakakulong na ang senador. At non-bailable ang mga kasong nakasampa
rito kaya hindi ito
basta-bastang makakalaya. Bukod pa sa tinututukan ng media ang lahat ng galaw nito.
Nakumpirma na rin nila
na patay na nga si Trevor at nailibing na rin ito kamakailan lamang.
Despite everything that happened, Annika still feels so blessed. Sa kabila ng
matinding pagsubok na
pinagdaanan ng relasyon nila ni Walter ay masasabi niyang mapalad siya dahil hindi
siya pinabayaan ng
Dios. At sa araw na iyon ay ganap na makukumpleto ang kaligayahan niya dahil ganap
na silang
pagbubuklurin sa matrimonyo ng kasal saksi ang Maykapal at ang kanilang pamilya at
mga kaibigan.
Isa rin sa malaking ipinagpapasalamat niya sa Dios ang malaking pagbabago ng
kanyang ina. A day before
her wedding ay buong pagpapakumbaba itong lumapit sa mga hipag niya at humingi ng
tawad. Alam daw nito
na hindi ganoon kadaling mapatawad ang kasalanang nagawa nito. Pero sana raw
dumating ang araw na
mapatawad ito nina Willa at Krista. Parehong mabuting babae ang mga hipag niya. At
naniniwala si Annika
na darating ang panahong magkakasama-sama ang mga hipag niya at ang kanyang ina
nang walang tensyon o
P 61-1
pagkailang sa isa't isa. Isa pa ay naririyan ang mga Kuya niya. Pagbali-baliktarin
man ang mundo, permanente
ng parte ng buhay nilang magkakapatid ang kanilang ina.
"I want you to wear this."
Napasinghap si Annika nang makita ang bagay na inilapag ng ina sa ibabaw ng kanyang
dresser.
please
"Mom...?"
"You need to wear something old, right?"
"A-are you sure? This is one of your favorite jewelry."
"And I am giving it to you as a wedding present."
"Oh, Mom!" Mahilig sa alahas ang kanyang ina. At alam niyang isa sa pinaka-
importante at paborito nitong
alahas ang diamond set na iyon. Na kung hindi siya nagkakamali ay iniregalo iyon
dito ng Daddy niya nang
ipagbuntis siya.
www.ebook-converter
"Don't cry. Your eyes will become puffy. Papangit ang mga wedding pictures mo."
"This is so beautiful."
"For my princess, I want everything to be beautiful and perfect."
"Thank you so much, Mommy." Mahigpit niyang niyakap ang ina. Ito ang naunang
bumaklas sa kanya na
parang nagpipigil ng emosyon.
"Let's stop all this drama. Ayusan niyo na siya at baka mahuli pa ang anak ko sa
kanyang kasal," anito sa
kilalang make-up artist na mag-aayos sa kanya.
Napangiti na lang si Annika nang tila mataranta ang make-up artist. Aligaga ang
kanyang ina. Sa pagitan
nilang dalawa ay parang mas ito pa ang kabado kaysa sa kanya.
"Ang mga apo ko ba ay nabihisan na?"
"Opo, Madam," sagot ng assistant nito. "Nasa kabilang suite na rin po ang isa pang
team ng make-up artist na
mag-aayos ng mga abay. Ready na rin po ang inyong personal stylist para kayo ay
ayusan."
"Oh, Renee is here na?"

"Yes, Madam."
"I have to go, princess. I'll see you later."

"Yes, Mom. Please, don't worry too much. Magkakaroon ka ng wrinkles."
P 61-2
Nakita pa niyang nag-inhale-exhale ang ina bago lumabas ng silid. Alam niyang
conscious ito sa hitsura nito
kaya regular ito sa mga day spas.
"Madam Lee still looks young and elegant. Hindi ko nga akalaing may dalawang
dalagita na pala siyang
apo," sabi ng make-up artist ni Annika.
Ang dalawang dalagita na tinukoy ng kausap ay sina Kristal at Sammy. Parehong abay
ang dalawa niyang
pamangkin. Ring bearer si Vaughn at flower girl ang anak na panganay ni Sean. Ang
maid of honor niya ay
ang college friend niyang si Anastacia Kent na umuwi pa ng Pilipinas para dumalo sa
kanyang kasal. Ang
kakanta ng kanilang wedding song ay si Summer, walang TF iyon dahil na rin sa
kanyang hipag na si Krista.
Walter's bestman is Hapon. Nagpalabunutan ang apat na kaibigan nito at si Hapon ang
nakabunot ng
pinakamahabang stick. At dahil wala na siyang ama, ang panganay niyang kapatid ang
maghahatid sa kanya sa
altar.
Finally, she is set to walk down the aisle. Nang pumasok ang Kuya Vincent niya ay
isang masuyong ngiti ang
ibinigay nito sa kanya.
"You look gorgeous, babykins."
"Thank you, Kuya Vince. You look dashing yourself."
"I know, right. Ayaw ko na ngang lumabas minsan, eh. Pogi problem, napakaselosa pa
naman ng asawa ko."
www.ebook-converter
"Ang hangin, grabe. Baka kabagan ka," pakli ni Zeke.

"Tsk, na-insecure ka na naman sa kapogian ko."
"Dream on, bro. Alin, kung pinili ko ring maging model na tulad mo baka mas marami
pa ang modeling offers
ko kaysa sa'yo."
"Wow, ha-ha. I'm speechless."

"Gentlemen, please. Ang ganda-ganda ng panahon, baka biglang bagyuhin ang kasal
ko," pumagitan na si
Annika sa dalawang kapatid at baka humaba pa nang humaba ang pagpapayabangan ng mga
ito.
Kahit pa nga ang totoo ay kinikilig ang buong team ng make-up artist na naroroon,
mapababae man o binabae.
Wala naman kasing itulak-kabigin sa dalawa. Mabuti na lamang at pareho ng nakatali
ang mga ito. Kung hindi
ay baka sumasakit ang ulo niya sa kaliwa't kanang mga babae na naghahabol sa
kanyang mga Kuya.
"Okay, let's go, let's go."
Ikinawit niya ang magkabilang braso sa tig-isang braso ng kanyang mga Kuya. Kaagad
na may umalalay sa
mahabang train ng kanyang gown habang patungo sila sa parking lot kung saan
naghihintay ang puting
Mercedes Benz na bridal car.
P 61-3
~0~
"ON the way na ang bride."
Parang nakahinga ng maluwag si Walter nang sabihin iyon ng kanyang Ate Willa.
Pinaghanda na rin ang lahat
ng wedding coordinator para sa bridal procession. Inayos ng kapatid ang bulaklak na
nasa dibdib niya
pagkatapos ay inayos ang suot niyang bow tie. Kahit nakayuko ito ay hindi nakubli
sa kanya ang pangingilid
ng mga luha nito.
"Ate, kasal ko 'to, hindi libing."
"Gago," natampal nito ang bibig niya. "Huwag ka ngang magsasalita ng ganyan.
Naiisip ko lang kasi ang
parents natin. Sigurado akong saan man sila naroroon ngayon ay proud na proud sila
sa'yo."
"Alam ko 'yon, Ate. Pero nasisiguro kong mas proud sila sa'yo. Sa kabila ng lahat
ng katarantaduhang ginawa
ko noon ay hindi mo ako pinabayaan."
"Tss."
"O, huwag kang iiyak."
"Hindi talaga, 'no?"
www.ebook-converter
Nang papuwestuhin na sila ng kanyang bestman malapit sa may altar ay bumalik na ang
Ate niya sa puwesto
nito.
"'Lanya, hindi kaya ako galisin pagkatapos ng kasal mo?" ani Hapon na nakatayo sa
tabi niya.
"Bakit naman?" hindi lumilingon ditong tanong niya. Halos ayaw niyang alisin ang
tingin sa pinto ng
simbahan sa takot na may ma-missed siyang moment sa pagdating ng kanyang bride.
"Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nagsuot ako ng ganitong pormal na damit, eh.
Pakiramdam ko talaga
gagalisin ako nito."
"'Tado. Tumahimik ka nga," nangingiting sagot niya. Pero ang totoo ay pilit niya
lang pinagtatakpan ang tila
paghahabulan ng mga kabayo sa dibdib niya.
Nakita niya si Samantha. Nakasimangot ito habang nagma-martsa. Bakit nga hindi, ang
kapareha nito ay si
Maddox. Ang anak ni Rafael Stamos na kinayayamutan nito simula't sapul. Nang
mapasulyap sa kanya ang
pamangkin ay awtomatikong nabahiran ng ngiti ang mga labi nito. He blew her a kiss.
Iyon lang at permanente
ng nakapaskil ang ngiti nito hanggang sa ito'y maupo kahanay ng ibang abay.
Ikaw ang bigay ng Maykapal
Tugon sa aking dasal
Upang sa lahat ng panahon
Bawat pagkakataon
Ang ibigin ko'y ikaw
P 61-4
Dama ni Walter nang tila magtaasan ang mga balahibo sa kanyang batok nang
pumailanlang ang malamyos na
boses ni Summer Monasterio. Kasabay kasi noon ang pagpasok ng napakagandang bride.
She took his breath
away just like the first time he had a glimpse of her from a distance more than a
decade ago.
Ikaw ang tanglaw sa 'king mundo
Kabiyak nitong puso ko
Wala ni kahati mang saglit
Na sa iyo'y may papalit
Ngayo't kailanma'y ikaw
Si Annika ang naging tanglaw sa pinakamadilim na sandali sa kanyang buhay. Sa
kabila ng lahat ng hirap at
sakit, kung maibabalik ang sandali na muling mauulit ang lahat ng iyon ay wala
siyang babaguhin sa nakaraan.
Dahil sa dulo ng lahat ng iyon, alam niyang ito ang kanyang magiging reward. And
what a beautiful reward
his bride is.
Ang lahat ng aking galaw
Ang sanhi ay ikaw
Kung may bukas mang tinatanaw
Dahil may isang ikaw
Kulang ang magpakailan pa man
Upang bawat sandali ay...
Upang muli't muli ay...
Ang mahalin ay, ikaw...
www.ebook-converter
Pigil na pigil ni Walter ang emosyon nang abutin ang kamay ni Annika mula sa pareha
ng mag-inang Sandra
Lee at Zeke na naghatid dito.
"Walter, I have done a lot of mistakes in my Iife which I am not very proud of,"
ani Sandra Lee. "And you, of
all people know that. I am entrusting you my daughter on behalf of my two sons who
think very highly of you.
I agree with them, there's no other man who can love and cherish my daughter better
than anyone but you.
Take care of my princess, son. I have neglected her as a mother, makes sure that
every moment you stay
together counts."
"Thank you, Mommy, Kuya Zeke. Umasa ho kayong hindi ko kayo bibiguin. Mahal na
mahal ko po si Annika,
higit pa sa buhay ko," may garalgal ang tinig na idinugtong niya ang huling mga
pangungusap.
"Congratulations, little bro."
"Salamat, Kuya."
Mahigpit na niyakap ni Annika ang ina at kapatid bago tinanggap ang kamay niya.
Inalalayan niya itong
maupo sa upuang nakahanda sa harapan ng paring magkakasal sa kanila. Hindi maalis-
alis ang matamis na
ngiti sa kanilang mga labi. Sa kabila ng manipis na belo ay kitang-kita ang kinang
sa mga mata ni Annika. At
natitiyak niyang reflection lamang iyon ng damdaming nakasalamin sa kanyang mga
mata.
Ilang beses pang tumikhim ang pari para tawagin ang kanilang atensyon. Nagtawanan
tuloy ang mga nasa
simbahan. Pero karamihan sa mga ito ay kinikilig. Kitang-kita naman kasi kung gaano
kamahal ng pareha ang
P 61-5
isa't isa.
Nagsimula ang misa. Kahit medyo may kahabaan ang sermon ng pari ay hindi iyon
naging kainip-inip sa
magkasintahan. Bagkus ay taimtim nilang pinakinggan ang bawat salita. Hindi lang
ang pag-ibig nila sa isa't
isa ang gusto nilang maging sentro ng kanilang pagsasama kundi higit ang pag-ibig
ng Dios. Dahil kapag ang
Dios ang nasa sentro ng isang relasyon, nothing could wrong.
At nang dumating sa hulihang bahagi ng seremonya ang kasal ay kapwa nangilid ang
kanilang mga luha.
Exchange of vows.
"Baby Nik-nik, you are a very wonderful woman. You could have married a prince but
you chose a pauper
instead. Up to this moment, it still felt surreal that I am marrying the most
beautiful girl that only existed in a
fairy-tale. When I met you, I have nothing to offer you but my name. And yet you
accepted me despite all my
flaws and my social standing. Akala ko noon suntok sa buwan ang magkaroon tayo ng
happy ending. Hindi
pala. We've been through some hurdles but instead of breaking us down, it made us
both stronger. Baby ko,
noon at ngayon, wala akong ibang gustong pagbigyan ng pangalan ko kundi ikaw lang.
Please wear this ring,
as a sign of my undying love and fidelity," hindi napigilan ni Walter nang tuluyang
kumawala ang ilang butil
ng luha sa kanyang mga mata.
Pinunasan ng nobya ang kanyang luha kahit ito man ay luhaan na rin habang isinusuot
niya rito ang singsing.
Karamihan sa mga saksi sa kasalang iyon ay napaiyak na rin sa napaka-touching na
sandaling iyon.
www.ebook-converter
May ilang sandaling hindi kaagad nakapagsalita si Annika sa labis na emosyon. Tila
lunod na lunod ang puso
sa mga pangungusap na binitiwan ni Walter.
"Baby ko, huwag ka ng umiyak. Ayos lang naman sa akin kung nakalimutan mo na 'yong
vow na inihanda mo.
Promise, hindi kita ibabalik kina Mommy, no return no exchange daw, eh, sabi nina
Kuya," pabulong na sabi
ni Walter.
Pero dahil may mic, narinig din iyon ng lahat. Kaya kahit naluluha ang karamihan sa
mga naroroong dumalo
ay napuno ng tawanan ang simbahan. Natatawa-naluluhang nahampas ni Annika sa braso
ang groom.
"Baby, you know how much I love you. And I won't trade you for a prince. Because
I'd rather kiss a pauper
that turned into a magnificent prince than to kiss a prince who turns out to be a
frog. And yes, we've been
through a lot. But I'm happy that despite everything you stood up for our love. You
believed in it, fought for
it. You proved to me that no matter what happens our love will stand the test of
time. I couldn't ask for a
better partner in life other than you. You're my rock, my man of steel, my personal
joker, my confidant, my
everything. It is my greatest pleasure to take your name in this Holy matrimony. So
take this ring as a pledge
of my undying love and fidelity," Annika put the ring on his finger.
"May the blessings of the Father, the Son, and the Holy Spirit be your constant
guide and companion, now
and forever as husband and wife. Groom, you may now kiss the bride."
Sinalubong ng masigabong palakpakan ang pronouncement ng pari. Itinaas ni Walter
ang belong suot ni
Annika bago masuyong sinakop ang mga labi ng babaing ngayon ay kanya ng asawa.
"I love you."
P 61-6
"I love you, too, baby."
"Mabuhay ang bagong kasal!" masayang sigaw ng mga kaibigan ni Walter.
"Mabuhay!"
Sinalubong sila ng masayang pagbati ng kanilang pamilya at mga kaibigan. Sumunod
ang hindi halos
magkamayaw na kuhanan ng pictures. Kahit may official videographer at photographer
ang kasal ay gusto pa
ring magkaroon ng sariling pictures ng mga guests kasama ang mga bagong kasal.
Napakasaya ng pagdiriwang. Ang lahat ay may ngiti sa mga labi. Maging ang panahon
ay tila higit na mas
naging maaliwalas. Isang magandang indikasyon ng magandang bukas para sa mga bagong
kasal.
.
.
.
.
.
www.ebook-converter
.
.
Honeymoon pictures :)
The End
-
thank you sa lahat ng nakisabay sa mga kalokohan ng author na sumulat ng akdang

ito, haha!
it's been a long and very wonderful journey for this couple. I hope you enjoyed it
as much as I enjoyed
writing it. and again, I wrote this story without meaning to offend anyone.
at dahil kagagaling ko lang po sa sakit, magpapahinga muna ako ng two weeks bago
buksan ang tatlong
panibagong istorya para sa taong ito. don't forget to leave your comments. I love
you all!
??????
frozen_delights
Sana po may special chapter.. Nice po yung story po
P 61-7

?? The Heiress and The Pauper (Frozen - Delights)

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

?? The Heiress and The Pauper (Frozen - Delights)

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

The Heiress and the Pauper

"Miss, saan ang punta mo?"

"D-d'yan lang po," natatakot niyang tugon bago dire-diretsong lumakad.

Napapabuntong-hiningang tumalikod na si Walter at pumasok sa loob ng bahay. Naiwan

Nakita ni Walter ang pagpitlag ni Annika sa malutong na murang pinawalan niya.

comments, comments! more feed backs, the better.

vote ka na rin at follow para mas nakakaganang magsulat :)

Nakita ni Zeke ang desperasyon sa mukha ng kapatid.

Napangiwi ito. "Three months."

Mabilis niyang tinawid ang distansyang nakapagitan sa kanilang dalawa. Napaatras

"Walter," parang naalimpungatan itong napadilat.

"'Yang lips mo, nakakagigil tingnan."

sungit ni baby Walter. pero huwag ka, hmn.

"Nakow, habulin mo at mukhang nagtampo na ang Misis mo. Awtsayd de kulambo ka

"Oo. Hindi ka nakakaintindi ng Tagalog?"

"'Yong okra, alisan mo ng ulo saka mo isapaw sa kanin habang ini-in-in."

"Hindi na," mabilis itong tumalikod sa kanya.

haha! Walter is at war against hormones.

Tengenee bebeee koo Jungkook!!!

Namumulang nagbawi siya ng tingin at naghanda na ng dalawang plato, baso at

Nakahinga si Annika ng maluwag. Akala niya talaga magagalit ito.

"Teka, teka. Wala bang pang-masa?"

"Okay. Sabi mo, eh."

Pagkatapos mag-toothbrush ay medyo naginhawahan ang bibig niya. Lumabas na siya ng

"It was my first time to eat tinapa."

"I'll take my medicine. Ihahanda ko na rin ang higaan mo."

Napahinga na lang siya ng malalim habang sinusundan ito ng tingin.

hello! happy weekend.

"Ibaba mo na ako, Tito. Paiinumin ko pa ng juice ang mga langgam."

"Wow. Iba na talagang magsalita ang mga mayayaman."

Muli na naman siyang pinandilatan ng kapatid.

Mabilis niya itong hinagkan sa noo atsaka ipinagbukas ng pinto ng kotse.

Umiling-iling na lang ito nang ilapat niya ang pinto ng sasakyan.

"Hindi puwede, eh. May naghihintay sa akin."

"Na nag-asawa ka na."

Pagdating niya ng bahay ay magkatulong ng naghahanda ng hapunan sina Annika at

????????????..pakainin mo na din ineng ng asukal para maubos asukal ni tito walt

"Then let me do something about it," bumangon ito mula sa pagkakahiga.

Mainit at malambot ang kamay na humahaplos sa kanyang simbolo. At parang baga na

paano aamuin ang nagtatampong puso?

Pagdating ni Walter ng bahay ay nagtaka siya nang makitang saradong-sarado iyon.

Siguro'y tulog o ayaw lang siyang pagbuksan ng pinto. Napapabuntong-hiningang

Habang nagtsa-charge ang cellphone ay pumasok siya ng banyo at nagpalit ng suot na

Lalo ng nadoble ang pag-aalala ni Walter. Nagpaalam na siya sa kapatid. Tatawagan

"B-bakit wala kang tsinelas?" pansin ni Annika.

"Sa katarantahan ko hindi ko na naisip na wala pala akong suot na pamaa."

Pagdating sa bahay ay pinapasok na niya ito ng banyo para magbanlaw ng katawan.

"Kailangan mo ring magpalit ng damit dahil nabasa ka na ng ulan. Pasok ka na ng

May ilang saglit na hindi ito kaagad kumilos sa pagkakayakap niya.

"Kain nang kain. Akin na lang 'yong tutong."

Napakagat-labi si Annika habang namumula. Ipinagsandok ito ng ulam ni Walter.

Napasimangot ito sabay irap sa kanya.

"Huwag ka ng sumimangot. Heto nga at kinakain ko na."

"Balik ka kaagad," parang naglalambing na ungot nito.

"Siguro nga... baby."

"O, b-bakit? May masakit ba sa'yo? Gusto mong hilutin kita?"

"Baby na ba talaga kita?"

Namula ang magkabilang pisngi niya at hindi kaagad nakasagot.

Hindi na ito nagsalita. Mukhang nakatulog na ito.

Naninita ang tinging ipinukol ni Willa sa nakababatang kapatid.

"Tapos na 'yon. Napatawad ko na siya."

Nakayukong pumasok si Annika nang buksan ni Willa ang pinto.

"Mahal mo rin ba ako?"