You are on page 1of 1

Temat: Tadeusz Różewicz - motyw porażenia wojną.

1. Tadeusz Różewicz był typowym przedstawicielem pokolenia kolumbów. Przed wybuchem II wojny światowej zdążył skończyć
gimnazjum. Zajął się poezją, nie mając wuczonych podstaw uniwersyteckich, polonistycznych.

2. Motyw porażenia wojną. Człowiek został w czasie wojny porażony, czyli oślepiony. Żadne jego zmysły nie funkconują teraz, w
realiach po zakończonej wojnie, w taki sposób, jaki przedtem. Nie ma powrotu do pełnej normalności po wojnie. Wojna stała się
granicą, której nie da się zniwelować. Oddziela świat, który był wcześniej, od późniejszego, powojennego. Poezja się także
zmieniła. Musi zmienić się język, wiersz, bo wzorce też się zmieniły, zdezaktualizowały - nie pasują do nowych reali. Jest to wiersz
różewiczowski. Jest to wiersz wolny, czyli poszczególne wersy mają różną ilość sylab, są strofoidy (nieregularne strofy),
wykorzystuje małe litery, unika znaków interpunkcyjnych, jest bardzo mało środków artystycznych.

3. W 1947 Rózewicz wydaje tomik poetycki pt. „Niepokój”. Pochodzi z niego wiersz „Ocalony”.

 Podmiot liryczny - ja liryczne: „mam”, „ocalałem”, „widziałem”,


 Wojna została określona, jako „rzeź”.
 Człowiek i zwierzę, miłość i nienawiść... - antonimy. Nie ma już dawnego podziału. Wszystko się zlało w jedno, zatarła się
granica. To jest właśnie ten motyw porażenia wojną. Nie było różnic między zabijaniem człowieka i zwierzęcia.
 „Furgony porąbanych ludzi, którzy nie zostaną zbawieni” - Różewicz sam doświadczył dramatu utraty wiary. Po wojnie, jak
zawaliło się wszystko, to stracił wiarę.
 Każde słowo ma swoje desygnaty. Słowo „okulary” to określenie przedmiotu, który poprawia wzrok itd. Zostały same słowa,
w rzeczywistości nie mają już odniesienia, desygnatu - wszystko stało się nijakie.

Zadanie: Tadeusz Różewicz „Przyszli, żeby zobaczyć poetę”. Spróbuj na podstawie wiersza określić, napisać, wytłumaczyć, jaką
diagnozę stawia poeta odnośnie współczesnej kultury. Zrób dodatkowo taką analizę wiersza, cechy wiersza różewiczowskiego,
charakterystyczna budowa stroficzna, język, brak znaków interpunkcyjnych. Do końca przyszłego tygodnia. Na kartce.

Temat: „Lament” - Tadeusz Różewicz

Podmiot liryczny: osobowe formy czasowników, zaimki osobowe - ja liryczne. Utwór należy do liryki filozoficzno-refleksyjnej,
wyznania. Wiersz jest skierowany do wszystkich. Powtarza, że nie jest młody, ale jednocześnie ma lat dwadzieścia. Ma tak duży
bagaż doświadczeń, jak starzec.

You might also like