კლასი:7

სახელი გვარი:ლუკა გაგნიძე

შემაჯამებელი2
19ნოემბერი 2021

რევაზ ინანისვილი ,,ლამაზი ცრემლები’’

რევაზ ინანიშვილი ამ მოთხრობაში თბილ, კეთილ და
ერთმანეთზე მზრუნველ ოჯახზე მოგვიტხრობს. თინას მამა
მზრუნველი ადამიანია, როცა შვილის წერილი მიიღო და
იგრძნო რო დახმარება სჭირდებოდათ, ‘’წერილი ჯერ
სოფელშიც არ ეგონათ ჩასულ, ერთ ღამეს,პირველის
ნახევარზე,თინას მამა დაადგათ თავს,-ადექით, შვილებო,
შეშა ჩამოვიტანე და მაჩვენეთ სად ჩამოვცალოო შეშის
ღირებულებაზე ხმაც არ ამოაღებინა, მაღლაც კი არ აჰყვა
რომ სუფრის გაშლით არ შეეწუხებინა ოჯახი;
გია და თინაც თბილი ადამიანები არიან, შეშა, მისი სითბო და
მასზე სემწვარი მწვადი სხვებსაც გაუნაწილეს, ‘’რამდენჯერმე
კარგი ხორციც იშოვეს, ამხანაგები დაჰპატიჟეს, მწვადი შეწვეს
ყველანი ნაღვლიანი აქებდნენ შეშას და მის ცეცხლს. როცა
გია მივლინებაში წასასვლელი აღმოჩნდა უფულობის არ
შეშინებია, გულმა ახლობლისკენ გაუწია. იმედი ღქონდა,
დეიდამისი დისშვილისთვის სხვასაც შეაწუხებდა და ხელს
მაინც გაუმართავდა: ორმოცდათი მანეთი გიას დეიდასგან
ესესხნა, დეიდას თუ არ ექნებოდა, სხვაგან უსესხებდა’’. ასეც
მოხდა-გიას დეიდამისმა ფული მართლაც ასესხა ‘’სამოცი
მანეთი მონეტა’’., შეშის დახერხვისას გიამ საგანგებოდ
შეარჩია ბერიკაცი რომ მისთვის ეშოვნებინა ლუკმაპურის
ფული თან მოეწონა თან იფიქრა იქნებ როგრო უჭირსო,
წაიყვანა ჯერ გაათბო შემდეგ გაუმასპინძლდენ ავტორი აქ
ასევე გვეუბნება რომ ძალიან სტუმართ მოყვარე ოჯახი არის
როგორი კეთილები და მზრუნველები არინ. თინამ მოხუცს
გაუმასპინძლდა თვითონაც დალია მოხუცსაც დალევინა და
როცა გაიგო რომ შვილი ავარიაში დაღუპვოდა თანაგრძნობა
გამოხატა. ასე ეფერებიან და ანაგრიშს უწევენ ეს ადამიანები
ერთმანეთს. კარგი საზოგადოება ღირსეული და ნამუსიანი
ადამიანებისგან შედგება.მწერალი თვის პერსონაჟებს
საგანგებოდ ‘’უწყობს გამოცდა’’. სანახევროდ გაკეთებული
საქმის შემდეგ მოხუცი ქრება და მთელი გასამრჯელო მიაქვს.
გულნატკენი თინას სიტყვების მოსმენის შემდეგ: ‘’აი, ისე ქნა
იმ შენმა მოლაღურივით ბერიკაცმაო’’ მივლინებიდან
დაბრუნებული გია მხოლოდ ერთი წუთით კარგავს
წონასწორობას: ‘’დაჯდა გამტკნარებული როგორღაც
გაუგებრად იღიმებოდა’’. მაინც რამდენი იქნებაო დახერხილი
ჰკითხა გაიმ თინას ნახევარზეწ ცოტა მეტიო მიუგო თინამ.
შემდეგ გია ეუბნება მაშ, იცი რა ჩემო მაგარო გოგოვ, მოდი,
შვიდი მანეთის გულისთვის ნუ გავიმეტებთ კაცს, იქნებ რა
მოუხდა , იქნებ რა დაემართაო . მოხუცს სასიკვდილო
სარეცელზეც კი ახსოვს თავისი დაუმთავრებელი საქმე და
დაუმსახურებელი გასამრჯელო, მისი შვილიშვილი კარდაკარ
ეძებს პაპისგან ‘’დაღალატებულ’’ ოჯახს და შეშის
დანახვისთანავე ‘’გჩქარებული ხერხავს’’. პაპის სულს რომ
მოუფონოს. გიას დასკვნა:’’- აი, ხომ ხედავ რა კარგია რომ
კარგები ვართო! და თინას ლამაზი ცრემლები იმის
მიმანიშნებელია, რომ ასეთი ხახლი ჭეშმარიტად უყვარს
უფალს. ნოველაში წვრილმანი ზუსტად გათვლილია,
მწერალი არ ღლის მკითხველს ზედმეტი წერილმანებითა თუ
სჯა-ბაასით. კალმის ერთი გასმით გვამცნობს გიას და თინას
რიგით, საშუალო შეძლების ოჯახს, თითოელ მანეთს რომ
ანგარიშობენ, მაგრამ სიყარულითა და სიამტკბილობით
ცხოვრობენ. დახასითება თინა და გია სტუმართმოყვარე
ოჯახი არიან კეთილები კარგი დამოკიდენულება აქვთ
ერთმანეთთან და სითბოს და სიყვარულს გამოხათავენ
არამარტო ერთმანეთის მიმართ არამედ სხვებთანაც
გამოხატავენ. გიაც ასევე მზრუნველია კეთილი ფიქრობს
ოჯახზე და ასევე მხერხავზეც ლუკმა პურის ფულიც არაქოდა
მე წავიყვანო გიას ძალიან კეთილი კარგი და პატიოსანი
ადამაინი გონია ბერიკაცი მაგრამ თავის საქმე რომ არ
გააკეთა არუნდა გაუცრვდეს იემდები და ბერიკაცს თავისი
საქმე ბოლომდე ახსოვს და მის მაგივრად თავის
შვილიშვიულს აბარებს ანდრძად რომ მის მაგივრად შეშა
დახერხოს და თავისი სამე ბოლომდე მიიყვანოს. ასევა
შვილიშვილიც ძალიან კარგი ადამიანია რადგან ასრულებს
ბაბუასგან ტატოვებულ ანდერძს. ამ მოთხრობაში ყველანი
კეთილ განწყობილები არიან ერთმანეთის მიმართ კეთილები
და ყველა ძალიან კარგი ადამიანები არიან.