Λίγες, πολύ λίγες συμβουλές προς τους αγαπητούς δρομείς

Από τον Κώστα Τσαγκαράκη

Αγαπητοί δρομείς παίρνω το θάρρος και την πρωτοβουλία να γράψω λίγες συμβουλές,
που, ίσως, σας φανούν χρήσιμες, Απευθύνομαι προς τους δρομείς που έχουν επιλέξει να
τρέχουν μεγάλες αποστάσεις και σας μεταφέρω τις δικές μου εμπειρίες που είμαι ένας
απλός Μαραθωνοδρόμος, χωρίς ρεκόρ και νίκες.
Ο δρομέας μεγάλων αποστάσεων αρκετές φορές τρέχει μόνος του, γιατί οι συνθήκες της
ζωής του, οι οικογενειακές και λοιπές υποχρεώσεις του δεν του επιτρέπουν να γυμνάζεται
με άλλους δρομείς. Έτσι τρέχει μόνος του «με φίλο του και συναθλητή του» τις σκέψεις
του και το χρονόμετρό του. Είναι ο μοναχικός δρομέας που διανύει, εκτός από τα
χιλιόμετρα, τις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς του.
Ο κάθε δρομέας έχει βρει διαδρομές που να τον εμπνέουν ή να τον ευχαριστούν. Έχει βρει
ώρες που να είναι προσαρμοσμένες στο ημερήσιο πρόγραμμά του.
Παρατηρώ αρκετούς δρομείς (κοπέλες και άνδρες) που τρέχουν τη νύχτα. Σε κεντρικούς
δρόμους της Αθήνας, κάνοντας σλάλομ ανάμεσα σε αυτοκίνητα (παρκαρισμένα και μη), σε
στύλους, κάδους, καθίσματα, ανεβοκατεβαίνοντας πεζοδρόμια. Νομίζω ότι θα τους άρεσε
περισσότερο να τρέχουν σε χώρους χωρίς όλα αυτά τα εμπόδια. Η ανάγκη και ο
περιορισμένος χρόνος τους αναγκάζουν να τρέχουν με τέτοιες συνθήκες.
Με δεδομένη λοιπόν αυτή την κατάσταση (δηλαδή ότι πρέπει να τρέχουν τα βράδια),
προτείνω να φορούν πολύ ανοιχτόχρωμα ρούχα, ειδικά λευκές φανέλες. Διάβασα σε άρθρο
του RUNNING NEWS, για τα φωσφοζίζοντα ρούχα. Είναι απόλυτα αναγκαία. Μη
βγαίνετε για νυχτερινή προπόνηση με μαύρες φανέλες. Διακινδυνεύετε άμεσα. Οι οδηγοί,
στους υποφωτισμένους δρόμους, δεν πρόκειται να σας δουν και να σας αποφύγουν.
Επίσης, ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ, μην βάζετε ακουστικά στα αυτιά σας. Η μουσική μπορεί
να σας κρατάει συντροφιά, αλλά σας αποξενώνει από τους γύρω θορύβους, που μπορεί να
είναι πολύ επικίνδυνοι. Καλύτερα να έχετε συνείδηση της ευχάριστης ενασχόλησής σας με
το τρέξιμο. Να συζητάτε με τον εαυτό σας και να καμαρώνετε που και αυτό το βράδυ, θα
κλείσετε με μία δρομική απόσταση.
Εάν προπονείσθε πρωινές ώρες, την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος, ή και απογευματινές, όταν
δύει ο ήλιος, προσέξτε την πλευρά του δρόμου στην οποία τρέχετε. Συνηθίζουμε να
τρέχουμε αντίθετα με το ρεύμα των αυτοκινήτων. Αυτές όμως τις ώρες: πολύ πρωί και
απόγευμα, να λάβετε υπόψη σας ότι ο ήλιος τυφλώνει τους οδηγούς και δεν σας βλέπουν,
οπότε είναι προτιμότερο να τρέχουμε στο ίδιο ρεύμα των αυτοκινήτων. Δηλαδή εμείς και
οι οδηγοί να έχουμε τον ήλιο πίσω, στην πλάτη μας.
Είναι χρήσιμο να έχουμε μαζί μας μία «ταυτότητα» με όλα τα προσωπικά μας στοιχεία.
Φτιάχνουμε «μία ταυτότητα» με ονοματ/νο, διεύθυνση, χρήσιμα τηλέφωνα (το δικό μας
και άλλων φίλων ή συγγενών). Την ταυτότητα αυτή την πλαστικοποιούμε και την κρεμάμε
με ένα κορδόνι στο λαιμό μας. Σε περίπτωση ατυχήματος τότε αυτά τα στοιχεία θα είναι
χρήσιμα σε κάποιους που θέλουν να μας βοηθήσουν.
Επειδή η «ώρα της εκκίνησης του Μαραθωνίου» πλησιάζει, προτείνω κάτι σε όλους τους
αγαπητούς Μαραθωνοδρόμους. Γνωρίζουμε ότι τα σοβαρά προβλήματα σε όλους μας
εμφανίζονται περίπου στο ύψος της ΕΡΤ και της Αγίας Παρασκευής. Οι ειδήμονες το
έχουν ερευνήσει και έχουν αποφανθεί ότι αυτό οφείλεται στην έλλειψη (κύρια) υγρών.
Δηλαδή έχουμε χάσει, κατά τη διάρκεια του αγώνα, πολλά υγρά και μαζί με αυτά και όλα
τα άλλα στοιχεία που είναι πολύ χρήσιμα για να φτάσουμε στο Στάδιο.
Η γνωστή έκφραση των Μαραθωνοδρόμων είναι: «ξαφνικά, ήταν σαν να κτύπησα σε ένα
τοίχο». Τι έγινε; Γιατί είχαμε αυτήν την απρόσμενη εξέλιξη; Δεν θα αναφερθώ στα
επιστημονικά θέματα. Θα σας πω μια πρακτική συμβουλή, την οποία πρέπει να την
δοκιμάσετε από σήμερα. Πριν να ξεκινήσετε την προπόνηση μιας μεγάλης απόστασης
(10, 15, 20 ή 30 χιλιομ.) να ζυγιστείτε. Γράψτε τα κιλά σας. Μετά την προπόνηση να
ζυγιστείτε πάλι.. Θα βρείτε μία διαφορά. Αυτή η διαφορά οφείλεται στον ιδρώτα που
χάσαμε, στα υγρά που δεν αναπληρώσαμε με το νερό, που πιθανόν, να λάβαμε κατά τη
διάρκεια της προπόνησης. Πρέπει λοιπόν να λαμβάνω περισσότερα υγρά, τα οποία πρέπει
να καταναλώνω σταδιακά και όχι απότομα. Εάν καταφέρουμε να έχουμε ισοζύγιο, τότε θα
έχουμε ελάχιστα προβλήματα. Βέβαια το νερό μόνο του δεν αναπληρώνει τα ιχνοστοιχεία
και τους υδατάνθρακες που μας είναι απαραίτητα στοιχεία για μια ομαλή συμμετοχή στον
κοπιαστικό αλλά μοναδικό Μαραθώνιο. Τα υπόλοιπα στοιχεία θα τα αναπληρώσετε με τα
συμπληρώματα που θα έχετε φροντίσει να έχετε μαζί σας ή θα λαμβάνετε από τους
σταθμούς εφοδιασμού της διοργάνωσης. Αυτά τα συμπληρώματα πρέπει να τα έχετε
δοκιμάσει στις προπονήσεις σας, για να δείτε ότι δεν σας δημιουργούν προβλήματα. Ένα
συμπλήρωμα, το οποίο είναι απόλυτα φυσικό, είναι το μέλι. Υπάρχει στην αγορά με
μορφή σωληναρίων. Με λίγο μέλι και με λίγο νερό, παίρνω αμέσως ενέργεια και την
αναπλήρωση αρκετών στοιχείων. Εάν πάρω και κάτι αλμυρό (με αλάτι) τότε έχω βοηθήσει
πολύ τον οργανισμό μου.
Αγαπητοί Μαραθωνοδρόμοι, όλα τα πιο πάνω εάν τα συμπληρώσετε και με την θετική
ψυχολογία σας, δηλαδή ότι θα φτάσετε στο ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ
ΣΤΑΔΙΟ, να είσαστε σίγουροι ότι έχετε προετοιμάσει όλες τις προϋποθέσεις για ένα
Μαραθώνιο ονειρικό. Υπερβάλλω λίγο, γιατί γνωρίζω ότι ο κάθε Μαραθώνιος γράφει τη
δική του ιστορία. Ας κάνουμε όμως εμείς τα βασικά και απαραίτητα και μετά θα ριχτούμε
με εφόδια στη «μάχη των μαχών».
Εύχομαι να βρεθείτε στην αφετηρία του Μαραθωνίου την Κυριακή 12 Νοεμβρίου χωρίς
τραυματισμούς, που ελλοχεύουν τον τελευταίο καιρό. Να θεωρήσετε τον εαυτό σας ότι
είναι τυχερός, που είναι Έλληνας και είναι πιο εύκολο, χωρίς τις μεγάλες δαπάνες των
αλλοδαπών δρομέων, να τρέξει στη μοναδική σε όλον τον κόσμο ΚΛΑΣΙΚΗ,
ΑΡΧΕΓΟΝΗ, ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ.
Και φυσικά εύχομαι να τερματίσετε στο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΣΤΑΔΙΟ.
Σας μεταφέρω μια μοναδική εικόνα. Την στιγμή που τελειώνει η κατηφόρα της Ηρώδου
Αττικού και στρίβουμε λίγο αριστερά. Δεξιά μας είναι το άγαλμα του δισκοβόλου και στο
βάθος το ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ. Εκεί και οι φίλαθλοι και οι φίλοι και οι συγγενείς. Εκεί και
τα χειροκροτήματα και οι επευφημίες. Εκεί και η αψίδα και η γραμμή του τερματισμού.
Εκεί τελειώνουν τα βάσανα και εκεί βάζουμε πλώρη για τον επόμενο Μαραθώνιο του
2024.
Εκεί βέβαια μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε ούτε ένα βήμα. Μπορεί για κάποιες
μέρες να έχουμε πόνους παντού, στα πόδια, στη μέση. Αυτά είναι συνηθισμένα. Να
θυμόσαστε ότι θα έχετε πετύχει μεγάλη νίκη. Όλες «οι γλυκιές γεύσεις» θα
εμφανιστούν τις επόμενες στιγμές και μέρες.