Xhaner po priste me padurim ti tregonte disa gjera vajzes .

per
shperthmin qe ndodhi ne shkolle -

Hajde te shohim ke liber ka mare ilhami .zumruti u sikletos ne

biblioteke pasi nuk dinte se ke liber te merte . As nga xhaneei nuk
priste nje pergjigje .

Mori librin Kibritci kizi

Zumrut fiks sic beri Xhaneri me pare me nje buzeqeshje pa tek Ilhami.

Ilham je I cmendur apo cfare eshte vetem nje faqe libri.

Libri eshte liber ,faqa eshte nje faqe nuk ka rendesi ajo qe duhet eshte
qe nxenesi ta thote vete. Por ai nuk tha shko edhe lexoje si perralle
para klases

Ik nderroje sepse mesuesja nuk e pranon kete .do e besh klasen te

qeshe me ty . Xhaneri duke ikur per tek bibliteka I del drejtori .

Tani nuk nderrohet ,ai qe punon ketu po iken .brendesia e Ilhamit u

erresua shume . te lexonte liber nuk ishte gjeja me e mire qe bente
sepse lodhej duke lexuar . nese e pyesin se cfare eshte vdekja per te
do te pergjigjet qe te lexoje nj liber .

Kibritci kizi e bleu edhe sepse eshte I holle edhe sepse I pelqente
pamja e rruges me bore ne kopertinen e librit . Punteori tek biblioteka
e pyet se mos e mori per velllain por ai nuk nxorri asnje ze vetem tundi
koken.Krah tij ishte Xhaneri qe me zor po mbante te qeshuren dhe
rrinte I nenqeshur. Ilhami nuk kishte vella . Brenda tij that e pakten te
mos ja tregonin Zumrutit dhe ashtu e kaloj .Por shoku nuk dinte te
heshte . E din se cfare I tha punonjesit te bibliotekes ,po e marre per
vellane.

Ilhami filloj ta shikonte keq . une nuk thash dicka te tille ,ai burri e
tha vete .

Ca ndryshimi ka edhe ti I mbajte krahun sikur nuk e pashe une.

Nuk e perplasa koken gjekundi ashtu do te jete dukur ty.

Zumruti u ul nga mori tek trotuari . Hajde hajde se flasim rruges. 3
shoketngaqe jetonin ne te njejtin vend iknin e vinin bashke. 15 minuta
I zgjati rruga pa qeshur pa bere shaka por atyre I dukej vetem 5
minuta.

Ndoshta ashtu sic tha dhe mesuesja si zgjerimi ose tkurrja e

kohes ,qeka e vertete .Afer shtepise Xhaneri ktheu hunden e tij nga
ana e parkut. Si nje qen ,ashtu pa ze nuhati ajrin .Sot ariu nuk vjen ere
te ndotur . Si gjithmone Zumruti filoi te qeshte .Do I kene bere pastrim
tha vajza .Te gjithe ishin ankuar tek keshilli,dhe babai im I
telefonoi.Situata per te cilen po flisnin ishte per cirkun e ngritur pas
kodres ne mes te parkut .Ato kishin ardhur me 5 kamiona nga Rumania
.Nje nate kishin krijuar nje tende cirku , te nesermen kane shperndare
njoftime dhe kane varur postera nper rruget e qytetit. Muzika e forte qe
buronte nga cadrat dhe automjetet e tyre shqetesoi shume te
moshuarit e lagjes .

Ate te premte 3 shoket se kishin kuptuar akoma se nga vinte muzika .

Te tre kishn bileta per te shtunen. Me pare femijet I kishin treguarper
kete shfaqje. Madje kishte edhe magjistar . Nje elefant gjigand po
ngrinte ne ajer vajzen qe kercente me trungun e saj – majmunet
qendronin mbi super e nj-tj dhe benin shaka. Ponit po kercenin .Qente
po kalonin neper unazen e zjarrit. Arinjte po ecnin si budallejn me
kanace teneqeje ne koke.Vetullat e Xhanerit u ngriten papritmas
ndersa ai imagjinonte se cfare do shihnin te nesermen . Flamujte nuk
jane te dukshem .U ngrit ne maje te gishtave dhe po shihte pas kodres.
Ai e goditi ne shpatull dhe e ktheu ne formen e tij origjinale .

Ketej nuk shikohet – thane –

A duhet ter ngjitemi ne koder dhe te shohim

Ndoshta shikojme dhe majmunet, tha Ilhami .

Zumrut nuk ishte aq shume I entuziastmuar Ne tashme kemi bileta

per neser , pse te shkojme tani nese nuk mund te futemi brenda cadres

Edhe Xhaneri kembenguli sepse ata do te ishin kthyer ne shtepi 10

minuta me vones
Zumrut donte apo nuk donte I ndoqi nga pas

Hne ne park dhe nisen te ecnin drejt kodres se gjelbert .

Ata nuk kishin arritur ende ne piken me te larte ,por Xhaneri ndaloi
sepse kupola duhet te ishte e dukshme ,por pa flamur pa kube poa
muzike … apo pyetjes qe I erdhi ndermend femijes mori pergjigje kur
ata arriten majen ne vend te cadres se cirkut frynin ererat ,eeeee- tha
Xhaneri

-paskan ikur keta na yu digjen ne biletat domethen

Ndoshta do e kene krijuar nga ana tjeter- tha Ilhami duke vrojtuar te
gjithe zonen .

Megjithate , ne anet e tjera te parkut nuk kishte gje tjeter vec gjelberimit dhe
shetitores . Por vazhdonte ti bante shpresat, nuk donte q biletat te digjeshin
sepse me zor ja kishte mbushur mendjen prinderve

Mund te kene ikur dhe ne ndonje lagje tjeter

A mund te ndodhe kjo gje

Githe ky cirk I madh te ndertohet ne nje vend tjeter eshte kaq e thjesht

Sikur e eshte nje cader kampingu – tha Zumruti .

Kujdestari I parkut ju afrua femijeve dhe ata menduan se do te merrnin

pergjigjen e duhur nga ai

Xhaneri thirri – vella cirku eshte vendosur ne ndonje vend tjeter

Kujdestari I shikoi femijet , pastaj posht shpatit pa mbetjet e cirkut

-Nuk degjuat bashkia ka vendosur ta mbyll ne ligjin e ri tashme ndalohet

shfaqja e kafsheve . shume njerez u ankuan , ne menmgjes mblodhen cadren

, mblodhen gjerat e tyre dhe iken .

Burrat e ndyre , paskan ikur pa pastruar .

Ilham pa nga larg mbetjet e asaj tende . Tuba , pelhura , kashte … Pervec

kesaj nje dollap si I kuq ishte aty . Nga larg nuk dallohej se cfare kishte

ndodhur . Ilhami donte ta shikonte nga afer .

Hajde te shohim , ndoshta magjistari do kete harruar disa gjera .

Do ngaterroni plehrat e atyre burrave – tha Xhaneri – sikur e morren bileten

per te .

Zumruti po tregonte nga larg ate gjen e kuqe – ngjaka si nje kabine

telefonike.

Vajza e kishte krahasuar sakte ; jo vetem qe kjo gabine ishte e drejte por dhe

e permbysur .Zumruti dhe Ilhami kur u drejtuan poshte asaj gjese se kuqe

edhe Xhaneri u detyrua ti shkonte pas .

Asgje me vlere nuk mbeti nga ajo cader . Shishet plastike te ujit , tuba te

perthyer , jashtqitje kafshesh dhe nje doreze xhakete me shkelqim . e vetmja

gje q vlente ishte vetem ajo kabine . Zumrut fshiu pelhurin e xhamit te

kasolles me dore , ka dhe nje telefon brenda

Eshte I prishur tha Xhaneri perndryshe do ta kishin marre me vete . Ilhami u

perpoq te drejtonte kasollen por I vetem nuk ja dilte dot . Nga nje ane ju

mbeshtet dhe Xhaneri , kurse Zumruti po mbante anen tjeter . Tashme

kabina e kuqe e telefonit ishte ne kembe .

A perdornin lete valle , perse nuk e moren me vete – pyeti Zumrut

Xhaneri tregoi anen e demtuar te kasolles se hekurt . Shikoje qeka e

shtremur dhe xhamat I paska te thyer , kjo kabine ne stilin anglez nuk eshte

ne gjendje te perdoret . Kiahte shume probleme te cilat nuk mund te

rregulloheshin .

Gjithsesi Zumruti e hapi deren e kabines dhe para se te hynte Brenda pa nga

shoket e tij .

Une kam pare te njejten gje ne librin tone anglez . Hyri brenda e mori

telefonin nga vendi I tij dhe e coi ta rregullonte , per argetim ai shtypi disa

butona . Alo…Alooo!

Xhaneri e shikoi vajzen perms xhamit te thyer dhe qeshi nuk punon pa nje

shenje . Zumruti , nga ana qe nuk shihte Ilhami I shkeli syrin Xhanerit , - vjen

zeri nga ketu . Ilhami u afrua ,Xhaneri e mbajti veten me zor qe te mos

qeshte .Ilhami pa permes xhamit te thyer ..cfare zeri Xhaneri ulerinte si

kale .Zumruti dol inga kabina , po deshe hyj degjoje edhe tit ha ilhamit.ilhami

e kishte kuptuar qe ishte nje shaka por perseri beri ate qe I tha Zumruti .Hyri
brenda dhe e vendosi telefonin ne vesh .Ai degjoi nje zhurme sikur dallget

perplasenin me shkembijte dhe ngrenin shkume .Dukej si 100 metra larg.

Ilhami ne vesh degjoi zhurmen e nje tingulli si qelq dhe qeshi me vete.

DEGJO….

Sikur ti ishte djegur dora e vendosi telefonin ne vend I panikosur .

Jashte ishin dy shoket e tij te cilet nuk e pane ate qe I ndodhi atit , ai uli

koken dalloi q I ishte zgjidhur lidhesja e atleteve , u perkul per te lidhur

atleten dhe ju deshen 3 deri ne 5 sekonda . Kur u cua ne kemb kishte

mbledhur veten dhe kuptoi qe zerat q kishte degjuar nuk ishin te verteta por

I kishin bere veshet , keshtu I beri ti besoj vetes . Xhaneri dhe Zumruti per tu

kthyer ne shtepi ishin larguar 7 deri ne 8 hapa larg kabines , dhe ishin

drejtuar per te kodra .

Ai thirri nga pas

-Per ku

Dy djemte qe qendrojne prane kabines se kuqe ne kemb pane nga Ilhami

-Ne shtepi sigurisht hajde dhe ti -Tha Zumruti .

Ilhami ishte I pavendosur sepse donte ta provonte perseri telefonin . Por ai

nuk mund ta bente kete kur miqt ishin Akoma atje pasi do te talleshin me

te .
Pra Xhaneri e afroi veten ne vendin e vajzes sepse e kishte bere zakon kete

gje .

-Ju ikni , une do te vij me mbrapa

-Cfare do besh ketu

-Hajde – tha Zumruti .

Dhe shkelqimi I syve te tij jeshil I beri pershtypje . Por ai nuk do te shkonte .

-Ikni pra se do te vij me vone .

Dy djemte nuk kembengulen me , vazhduan rrugen drejt kodres

Ilhami per nje kohe te shkurter ishte futur ne cader dhe ecte kot m kot

mendjen e kishte tek zhurmat q degjonte ne telefon . Veshtroi qershite

perreth pastaj ktheu koken drejt kodres . Dhe pa qe Xhaneri me Zumrutin

iahin ngjitur ne koderr . Me pak hezitim hapi deren e kabines telefonike dhe

hudhi nje hap brenda e vendosi ne vesh telefonin .

Fershferimat e gjetheve , zhurma e motorrit , gumzhimat … pastaj keto u

ndalen dhe nje zhurme e paster erdhi ne veshet e tijh .

Degjo… kam nje histori per ty

Ilhamit filloi duke I rrahur zemra , mbylli telefonin me shpejtesi dhe doli

jashte nga kabina .

-Si mund te ndodhe kjo , telefoni nuk kishte lidhje kabllore , kur e gjeten ate

ishte ne gjendje te keputur pervec kesajt , kush do ta lidhte telefonin e cirkut

me kabllo , ne fund te fundit ishte e qarte qe do te qendronin disa jave aty

dhe do te largoheshin . Ky telefon mund te ishte thjesht nje telefon dekorariv

, por cfare ishte ai ze qe degjova .

Ilham inga habia e tij dhe frika e tij filloi te qeshte . Sigurisht si nuk e paskam

menduar me perpara kete , kishte vetem nje mundesi zeri ne telfon ishte I

rregjistruar . Ata mund ta ken perdorur kete mekanizem per te argetuar

femijet ne shfaqje , ndoshta do te hidhnin nje monedhe ne ted he do te

degjinin historin , por makina ishte e prishur dhe ata nuk e kishin marre me

vete . Ishte shume fat per te qe punonte atni do te degjonte histori falas .

Ilhami ishte lehtesuar dhe hyri perseri ne kabinen e kuqe e vuri telefonin

perseri ne vesh ,

Degjo do te tregoje nje histori . Ja pra I njejti ze , filloi me te njejten fjali

esigurt qe eshte e rregjistruar por …A ishte kjo fjalia qe degjova per here te

pare , a tha qe kam njwe histori per ty .Ilhami nga frika e mbylli perseri

telefonin , por kete here nuk doli nga kabina . Ndoshta fjalen q tha n fillim

nuk e mbante mend mire . Pervec kesaj kushdo q e ben kete rregjistrim

mund te kete then dy fjali te ngjashme njera pas tjetres

-E sigurt q ashtu do te jete zemer , Ilhami pa nga ana tjeter e telefonit madje

mendoi te merrte nje kacavid nga shtepia , ta vendoste Brenda makanites

dhe mendoi se do te lidhej me zerin , por kete nuk do ta bente . Ne qofte se

ajo histori do te ishte e rregjistruar ai donte ta degjonte , por nqs do ti hiqej

kaseta cfare do te degjonte ne shtepi . Ne ate moment nje mendim I erdhi ne

kok . Histori Ta degjonte edhe me pas tia tregonte klases sikur e kishte

lexuar ne nje liber .Ne kete menyre ai nuk do te kishte bere askend te qeshte

me veten e tij me perrallen e KIMBRITCI KIZ kjo kabin ishte shpetimi I tij .

Zgjati doren tek telefoni nje fjali krejt e re I erdhi ne vesh .

Historia q do te tregoj eshte USTU CIZILIMISH COCUKLAR

 Ustu cizilmis cocuklar

Ne oren 11 te asaj dite ne librarin e vetme te qytetit do te kishte nje autograf

autori , nje ngjarje e tille nuk ishte perjetuar asnjeher me pare ne historine e

qytetit .Nese libraria dhe shkrimtari nuk do te ishin miq ne ushtri dita e

firmes nuk do te kishte ardhur kurre . Nje jave para ngjarjes ai u kujtua per

librarian , I telefonoi shokut te tij ushtarakl dhe e ftoi ne qytet

Ai tha – nese eshte keshtu rregullo nje dite te nenshkrimit te librit q edhe te

frmos dhe te te vizitoj ty . Ishte nje njeri qe shkruante per femije dhe kisjte

shume libra ishte saktesisht 50 vjec . ketu eshte libraria Halil keshtu qe

heret ne mengjes beri nje fotokopje te dites se nenshkrimit qe ta varte ne

rruget e qytetit . Ai ishte I vetedijshem q ishte pak vone por duke qene se

nuk ishte organizuar kurre nje dite nenshkrimi me par nuk dinte se cfare

duhej te bente dhe kur . Edhe pse qyteti ishte I vogel ai do te kishte mesuar

se ne cdo dyqan shtepi , library kishte nje shkrimtar edhe sikur te bente nje

njoftim nga xhamia .

Njoftimin e pare Halili e ngjiti ne librarine e xhamise me pas shkoi ne

shkollen fillore me hapa te shpejte , pastaj shkoi ne shkollen e mesme q

ishte ngjitur , ne xham te shkollave jane varur dy shpallje ai u tha me krenari

mesueseve te interesuar qe – ai ishte miku im kur ishte ne ushtri .Kur mbaroi

pune tek shkolla u nis duke menduar te varte dhe disa njoftime te tjera ne

Pazar . Faktikisht nuk ishte nevoja te varenin njoftime se kibrat e autorit

ishin per femije , por Halili kishte gjera q nuk I dinte. Ne te dyja shkollat

drejtori hoqi nga ndertesa njoftimet . Per cdo rast atit filloi ti dhimbte koka .

A ja vlente te merrnin paralajmerim nga arsimi kombetar per shkak ten je

autori te panjohur , sic ndodh ne cdo qytet dhe ne kte qytet kishte

shqtesime te cuditshme . Kur Halili arriti ne Pazar te qytetit ndalesa e pare

ishte tek berberi dhe aty vari nje njoftim , si gjithmone dhe ketu kishte

kundershtim , nuk kishte as zgjidhje tjeter sepse nuk kishte berber tjeter ne

qytet . Me pas kaloi trotuarin dhe qendroi perball dyqanit te piteve , mendoi q

ta varte dhe ketu . Ata qe vinin per drake ketu dhe ata q kalonin e shihnin

lehtesisht I ra deres se dyqanit Brenda nuk kishte klient vetem nje djal 10n

vjec q po pastronte tavolinat .

- Ku eshte pronari juaj

Djali tregoi pjesen e biznesit . Halili thirri nga ajo ane filloi te therriste

Raif , une do te vendos nje njoftim ne vitrin , as as tha zeri nga Brenda ,

nqs Raifi do te dilte jashte Halili do ti thonte – jam shkrimtar miku im

ushtarak- ama ai nuk e jetoi dot kete krenari . Piteberesi nuk dol inga

kuzhina dhe as nuk pyeti cfare reklame ishte . Halili mori nje fotokopje
nga canta , me pas nxorri nga xhepi nje shirit dhe po ja jepte me avash

djalit q po e shikonte .

-Ndaje kete gje dhe ma jep mua . Njoftimin e futi nga Brenda q te dukej

jashte , ishte e veshtire q te gjeje nje vend te lire ne xham sepse emrat e

variateteve te bukes ishin ne cdo vend por ai gjeti nje hapsire ku munt e

vendiste njoftimin . Pasi shkrimtari doli Baran doli jashte te shikonte se

cfare shkruhej ke njoftimi , ai pa nje fotografi te nje burri me mjekerr ,aty

shkruhej DITA E NENSHKRIMIT . Shkrimtari Erdal Sumer miku I shkrimtarit

dhe posht data dhe ora .

Duke qene se dicka e tille nuk I kishte ndodhur me pare , Barani nuk e

dinte se cila ishte dita e nenshkrimit , ai as nuk kishte degjuar per kete

autor . Ai e shikoi serish fotografine edhe pse plaku dukej I moshuar syte I

qeshnin si femije . Ndersa ai po lexonte njoftimin I zoti doli nga dyqani dhe

I shkoi prane

Kete vari ,cfare eshte kjo ,pastaj filloj ta lexoj me emocion….

Ndersa Baran po merrte lecken qe la ne tryeze edhe po lante por pranari e

paralajmeroj . – do ta fshish me elcken e vajit apo me sapun .

-Cdo gj une duhet te ta them nuk ke mend vet . Barani u drejtua

drejtkuzhines lagu lecken me pas hodhi detergjent q te shkumonte , te

shikoje ngjyrat ne shkume por ajo nuk zgjati shume e shtrydhi lecken ne
uje dhe uji u be I verdh . Ishte mesuar me kete pune dhe me sharjet e

zoterise studionte ne klasen e 6 vinte ne mengjes qekur ishte nxenes

pastronte derisa I vinte orari I shkolles dhe bente cfare ju thonte . Para se

te shkonte ne shkolle hante dreken ketu , dhe pse parate q fitonte ishin te

pakta nena e keshillonte ashper duke I thene te mos e shperfill pronarin e

tij . Djali filloi te fshinte dritaren e dyqanit me nje lecke ,per disa arsye

syri I tij shkoi tek shkrimtari sikur ai burre po e shikonte gjate gjithe

kohes . Per ta provuar ai u perkul shume ne te djathe dhe e pa autorin me

bisht syri . Ashtu ai merrte kenaqesi nga nxenesit e tij , kete here nga ana

e majt u terhoq dhe e njejta gje ndodhi perseri nga cfaredo lloj ane te ikte

syte e shkrimtarit ishin ke djali , I zoti I tij doli me nje karrige jashte dhe

shikoji Baranin duke bere levizje te cuditshme djathtas majtas .

-Cfare po ben keshtu

- Hic

-Kete karrige mere dhe fshije dhe nga ana mbrapa – Barani hoqi kepucet

dhe hypi ne karrige .

Piteberesi Raif usta ishte shkruar me shkronja te medha blu ne xhamin e

siperm . Barani ndonjeher leviste rastesishtlecken ne drritare dhe sa here

kalonte shkronjat shpikte lojera . Me ne fund u pastrua dritarja e ndotur

 nga pelhuri I rruges dhe nga tymerat e makinave , pronari I tij e shikoi

xhamin dhe nuk I pelqeu

-Laje dhe fshije perseri sepse nuk eshte pastruar

Pikerisht aty u shfaq djali I tyre Mehemeti I cili duhet te ishte ne shkolle ne

kete ore .

-Cne – tha babai . – Ke ikur nga shkolla gje

-Mesuesi ishte me raport , drejtori I dergoi te gjithe te dilnin nga shkolla .

-Gjithmone keshtu e bejne ato – tha babi .Mehmetit I shkuan syte tek njoftimi

-Ceshte kjo

-Ka ardhur shkrimtari do te nenshkruaj librat

Mehmeti hap canten e tij dhe nxjerr nje liber

-Une e kam librin e ketij shkrimtari

Barani pa librin PERBINDESHAT NE LIQEN dhe shkruan me te vertet emrin e

autorit

-Okej ateher ik firmose libin tend -tha babi

Mehemeti ngriti shpatullat , - do iki ne shtepi , - kam detyra per te bere , dhe

I shkeli syrin Baranit

Barani e kuptoj q do te lunate me kompjuterin e tij ne shtepi

Raifi ja mori librin djalit nga duart . -hajde atehere direct ne shtepi , Barani do

te ike ta firmos per ty .

Mehmeti u largua me makin drejt shtepise ndersa Barani u bnis per ne library

me librin ne dore , mendonte se cfare do ti thonte autorit kur ta shihte , si do

ta firmoste dhe qe nga ai moment e kapi emocioni .

Shkrimtari do ja tregonte vet rrugen , kur doli perpara librarise Shoku u

befasua sepse mendoi se do te ishte e mbushur me njerez por nuk kishte

asnje prane deres , ndoshta ata prisnin Brenda , por as Brenda nuk kishte

njeri

Duke pare qe nje burre me mjekerr ishte ulur vetem ne tavolin kuptoi se ishte

autori , tek foto ne njoftim dukej me I vjeter dhe shkrimtari e kishte vene re

djalin dhe pa drejt deres duke qeshur

OOO, jane monstrat e liqenit ato sille ketu firmen e pare te ta japim ty

Barani u afrua dhe I zgjati librin

-Si e ke emrin

-Baran – tha djali me ze te ulet .

Shkrimtari shkroi dick ate pakuptueshme ne faqen e pare te librit dhe ja

ktheu librin . Barani nuk dinte se cfare te thoshte dhe cfare te bente prandaj

donte te ikte sa me shpejte te ishte e mundur . Pasi mori librin doli jashte u
drejtua per tek dyqani , I zoti ishte ne krye te furres dy pitet q kishte future

ne furre ishin per dy klientet e ulur ne tavoline , pastaj fshiu dy duart ne

perparse dhe mori librin qe mbante ne dore Barani .

-Te shohim se cfare ka shkruar , njeriu qe I cili mezi lexonte shkrimin normal

kishte veshtiresi ne shkrimin e dores , ngushtoi syte futi gjuhen Brenda dhe e

nxorri ate q kishte per Brenda

Ai u vrenjos dhe shikoi djalin

-Cfare bere ti e paske firmosur vete librin , shiko ketu shkruan Baran

Femija u be I kuq , shkrimtari e pyeti ate per emrin , por nuk e dinte qe e

kishte shkruajtur ate tek libri .

U hodh ai qe ben pitet duke thene

Jo ashtu nk vehet dore tek libri I tjetrit te cilin e ka falas.

Vrapo , rregulloje kete .

Cfare ti them zoter si ta rregulloj

Shiko cfare thua nuk ke pike inteligjence Barani te fshije dhe te vendose

emrin Mehmet

Duke menduar se se 2 klientet ne tavoline e degjuan kete qortim djalit ju

skuq fytyra
Djali donte te shkonte ne shtepi.Ai nuk donte te shkonte as ne library edhe

as ne shkolle.Por si thonte nena e tij

Mos e shperfill pronarin tend.

Ateher perse pronari I tij nuk tregonte respect edhe dashuri .

Ai e qortonte ne sy te te gjitheve gje qe e bente gjithmone .

Duke menduar keto e gjeti veten tek dera e librarise .

I shqetesuar se nuk dinte si ta shpjegonte situaten ai shtyu deren edhe hyri

Brenda .

Kete here ne tavolinen ku ishte ulur ishte edhe shkrimtari Halil .

Barani u afrua dreht ti me ngurrje te madhe .

Filloj ti drudhej zeri duke I thene se kete e keni nenshkruar gabim.

Gabim tha shkrimtari I habitur …POR sim und te firmoset libri gabim.

Keni shkruar Baran

Eeee pse si e kishe emrin .

Bara tha femija .

Mire atehere e kam shkruajtur sakte .

Ky nuk eshte I imi esht libri I Mehmetit .

Autori qeshi ateher duhet te thoje emrin e Mehmetit .

Pastaj shikoj shokun e tij Halilin

Si mund te rregullohet valle .

Zoteria ime tha qe duhet te vizatonit siper emrit Baran

Zoteria yt… kush qenka ky

Shkrimtari Halil ja shpjegoi

Ai punon ne dyqan dhe ben pite

A keshtu ne do te veme kryq tek e ri yt apo jo

Djali tundi koken

Po pastaj do shkruash emrin Mehmet

Po Mehmeti kush eshte

Djali zotterise

Shkrimtari po I binte me stilolaps tavolines por nuk e kishte vene re .

Po tik e liber

JOOO

Shkrimtari zgjodhi nje nga librat qe kishte ne tavoline .

Libri ishte ne anen e kundert te djalit po ai mund te lexonte FEMIJET QE

FITUAN NE TUNEL

Shiko ky eshte libri im I preferuar kete do ta firmos e do ta jap ty .

Ate qe tha ate beri .Shkruajti buran dhe firmosi

Pastaj ne librin qe ishte shkruar Buran e fshiu dhe shkroi Mehmet .

Tani cdo gje u rregullua I zgjati dy librat djalit .

Buran inga nje ane me librine vet nga ana tjeter me te mehmetit doli I lumtur

drejt deres.

Me pas djali nga dera qe po drejtohej pa Halilin

Disa njerez nuk e meritojne titullin usta tha

Duket qe eshte pitaberes a e degron njeriu djalin ne moshe te djalit te tij

perte mare firmen per te edhe nuk I thote te bleje nje liber per vete .

Kjo do te thote se disa femije jane te demtuar ne jete . Por letrat jane zeri I

femijeve si ai.

Halil edhe pse tundi koken nuk kuptoi shume nga fjalia e fundit e autorit

Barani ne ate dite sa dol inga shkolla filloj te lexoj librin .

Te nesermen ne mengjes ,kalimtaret po shikonin vitrinat e dyqanit te

hutuar .sepse shkrimet ne xham ishin me kryq .

Kur mjeshtri erdhi tek dyqani ai u terbua …. Kush eshte ai I paedukat qe ka

vendosur kryqe ne shkrimet.

Kur hyri Brenda u perball me gjera me te keqija..

Te gjithe menute ne tavolina ishin me kryq .

Moren policine ne telefon .

Dikush I kishte demtuar dyqanin nuk kishin vjedhur gjee,por duhenin para per

te rregulluar demin.

Policiaa u perfshi menjehere . Por askush smundi te zbulonte se si ishte

sekreti I asaj nate .

Ne vendin e tij per here te pare ndodhte kjo gje ne qytet ishte eshte edhe

hera e pare e nenshkrimit ne qytet

Zeri ne telefon ndaloii.Dora qe mbante telefonin po dridhej.

Atehere kush e zhgarrraviti emrin

Baran , apo shkrimari

Nuk I erdhi ze mrapa.

Edhe po te pyesje ilhamin do habitej se si fliste nje kabine

Nuk kishte njeri atje ishte nje regjistrim

Perderisa nuk kishte me ze atehere historia kishte mbaruar .

Dhe krahu I ishte lodhur .Historia qe degjoi I pelqeu ai mund te bente

pershtypjee ne klase dhe mund te kishte nje rezultat te larte. Por a sdo te

pyeste mesuesja kush eshte autori .Nuk do pyesi si eshte tituli librit …

As shkrimtari dhe as Barani nuk mund te hynin ne dyqan naten .

Por letrat ishin gjithmone aty .

Pra si do te ishte emri I autorit. Ai duhet te thonte nje emer te huaj. Mesuesi

duhet te njihte shume shkrimtare turk .Pyes veten nese duhet te thonte se

ka harruar emrin e autorit .

Jo sepse do I ulnin noten .Ilhami donte te merte piket e plota ne kete

histori…

Ndersa mendonte per kete , filloi ta leviste telefonin majtas djathtas ne disa

vende kishte fjale kineze dhe japoneze .E sigurt qe ky telefon ishte mall kinez

, ai vendosi qe te gjente nje emer kinez .Po sikur te zgjedh nje film me lufte

nga ato qe shikoj une , ai hoqi dore nga ky vendim menjehere sepse ndoshta

femijet e klases mund ta kishin degjuar si emer . Ai vuri re pasi uli koken te

rrinte ne telefon qe aty kishte nje pjate te vogel me shkelqim , per me teper

mbi te kishte dhe shkronja jo te dukshme .Ilhami mund te dalloj tek pjata qe

shkruhej grupi YUAN HUAN .

Meqe pa fjalen grup mendoi se mund te ishte emri I nje kompanie .Por Yuan

Huan . A ngjan si emer njeriu. Ilhami doli nga kabina I lehtesuar epse kishte

ne mendje nje histori dhe autorin e njihte .Eci drejt kodres .

Ftohtesia e nates se shtatorit kishte filluar te zbriste ,por ajri qe djali kishte

Brenda ishte sip rill ose maj. Kur prinderit u kthyen nga puna ne mbremje e

pane djalin me humor pranveror .

Mesa duket nuk ke detyra per neser - I tha babai

Jo kam por njeren e kam bere tanime

Cilen bere edukimin fizik .. tha me shaka

Ilhami e pa babane me sy te ofenduar. -jo un kisha nje detyre shtepie leximi

dhe e bera. Cfare ndryshimi ka nese e kam degjuar apo lexuar -tha me vete .

Nena e tij nuk mund te besonte ate qe degjoi ,syte e saj u hapen shume

Ti… ti lexon nje liber ,nese kjo eshte nje enderr une nuk du ate zgjohem

kurre .

Eshte e verte nene, eshte nje histori e bukur ka te beje me hakmarrjen e

letrave.

Babai I tij psheretiu gjithsesi kudo qe flitet per hakmarrjen juve I ju pelqejne .

Gruaja pa burrin dhe I shkeli syun qe ta paralajmeronte te heshte.

Ai e perkedheli tek floket .Ku e ke marre librin? Ilhami su pergjigj direkt …

Cfare do I thonte? Qe e degjova tek nje kabine e kuqe ne cirkun e

braktisur .A nuk do te zhdukej gezimi I nenes nga fytyra ?… Librin e gjeta ne

park tek ai cirku … Dhe keshtu Ilhami e coj temen tek organizimi I cirkut .

Sepse babai do kujtonte humbjen e parave dhe do e harronte punen e librit .

Edhe pikerisht ashtu u be.. “Do te doja qe qyteti te kthente leket e

biletave!”..tha burri. Ne kete ceshtje ishte perfshire edhe mamaja .Por nuk I

shiti bashkia biletat por nje kompani . Por askush nuk u merakos per kete

liber dhe nuk tha ma sill ta shoh. Ilhamit nuk I pelqenin te henat. “Pse

fundjavat nuk zgjasin tre ose kater dite?” Pushimi dy ditor I dhene ne kembim

te te vajtures ne shkolle per pese dite ishte shume I shkurter. Po sikur te

ishte e kunderta 2 dite shkolle dhe pese dite pushim? Atehere do te kishte

njerez qe do ta donin dhe dashuronin shkollen, por kete fundjave Ilhami nuk e

mendoj kete. Ai kurre nuk e kishte pritur kete te hene , te ishte ka e ngrohte.

Ai mendoj se do ti surprizonte ata sepse kishte nje histori per t’ju treguar. Ai

e nisi te henen me Zumrutin dhe Xhanerin.

“Ne nuk mund ti blejme biletat sepse 50 lirat e mija u harxhuan!”-tha Xhaneri.

Ilhami nuk e mendonte kurre se ato para do harxhoheshin per gjera te kota

sepse ata kishin lene pas dicka qe I kishte shpetuar qe mos ta lexonin librin.

Djemte , rruges per ne shkolle, filluan te flisnin per gjerat qe kishin luajtur ne
fundjave. Ilhami donte sa me pare qe te fillonte oren e turqishtes , sepse

priste me pa durim qe te bente oren e trete te mesimit por ai kurre nuk e dha

veten per here te dyte. Ai imagjinonte sesi do ta ngrinte gishtin dhe sesi te

gjithe do habiteshin me te . Kur ra zilja femijet hyne me te bertitura ne klase.

Xhaneri erdhi dhe I’u ul prane.

“Nuk dole per pushimin e gjate?”-tha Xhaneri. Ilhami iu pergjigj nga dera

–“JO!”

Zumruti u ul menjehere pas tyre dhe u afrua drejt tyre-“Do te doja most e

lexoja liber sot !”

“Une do te iu shpetoj ju.”-tha Ilhami me ze te ulet.

Ne fakt ai donte te thonte qe do te shpetonte Zumrutin. Pse ta shpetonte

Xhanerin kur atij sa here I vinte mundesia, tallej dhe kete gje e bente kur

ishte prania e Zumrutit.

“Vajza e vogel ndezi nje shkrepse, pastaj ndezi dhe nje shkrepse tjeter…”

Prape Xhaneri filloj te tallej me te duke menduar se llhami do te tregonte

historine e Vajzes se shkrepseve. Pas pese minutash mesuesja u fut ne

klase. Ndodhi ajo qe pritej, Zumruti u frikesua. Zonja Berrin , pa filluar

mesimin donte te kontrollonte detyrat e javes se kaluar.

“E lexoj ndokush librin ne fundjave?”

Ilhami ngriti gishtin. Xhaner dhe Zumrut, per te qeshur dhe tallur llhamin u

futen poshte bankes . Pas pa kata menduan se do te degjonin historine e

vajzes se shkrepseve. Sigurisht qe kjo nuk ishte dicka komike por e

trishtueshme; gjeja me qesharake ishte se libri qe llhami kishte lexuar nuk

ishte per moshen e tij. Kjo perralle nuk do te bente per te qeshur vetem

klasen por te gjithe shkollen.

Xhaneri ndjeu meshire dhe u perpoq t’I ulte krahun, sepse nuk donte qe e

gjithe klasa te qeshte me shokun e tij. Zumruti ndante te njejtin mendim dhe

e terhoqi djalin nga prapa, por llhami ishte I vendosur. Do ta tregonte

historine. Per te hequr qafe Zumrutin dhe Xhanerin , llhami u cua ne kembe

pa rradhe dhe dora e tij ishte ende e ngritur. “Do me thene ti e paske lexuar,

hajde atehere!” – tha mesuesja.

Ilhami filloj te fliste-“Emri I historise qe do tregoj eshte Hakmarrja e letrave.”

Djemte pane njeri tjetrin te habitur, sepse nuk ishte kjo perralla qe ata

prisnin. “Cfare I ka ndodhur llhamit?” Ne fundjave ndaloj se pari televizor , te

lunate per te lexuar nje liber?

Per kete gje, e vetmja qe nuk u habit ishte zonja Berrin, sepse nuk e njihte

llhamin. Edhe pasi mbaroi historia heshtja ne klase vazhdoi. Sikur nuk ishin

ngopur por pjata I ishte hequr ishte e dukshme … Zonja berrin e pergezoi

djalin dhe mori fletoren e Ilhamit edhe shkruajti 100 .Me pas u cua nga
tavolina . dhe qendroi prane derrises .Si kjo histori e bukur pres te beni te

gjithe ju.-tha edhe eci drejt Ilhamit

Kush eshte autori I kesaj historie interesante ?

Perderisa ka emra turq ne te do te thote qe eshte shkrimtar turk apo jo ?

Ilhami filloj te dridhej nga koka tek kembet .Ai nuk mendoj kurre per kete

pjese, nje shkrimtar kinez pse te thonte emer turk .Por nje dite me pare

kishte pare ne lajme se atje jetonin dhe turq …

Mori fryme thelle .

Jo mesuese ,I huaj .

Pra do te thote qe gjate perkthimit kane pershtatur emra te pervetshem ne

turqisht. Ndonjehere shtepite botuese I bejne librat keshtu qe femijet ta kene

me te lehte. Ne rregull, po emri I shkrimtarit eshte ne mendjen tende? Ilhami

u shtang. Si ishte , Yuan Huan apo Huan Yuan? Kush vinte I pari si renditje?

Po cfare rendesie kishte , ne fund nuk kishte pasur kurre nje shkrimtar te

tille. “Yuan Huan mesuese eshte nje shkrimtar kinez.” “Nuk e kam degjuar

ndonjehere,”-tha zonja Berrin- “paska histori te bukur!”

Zumruti dhe Xhaneri e nxorren djalin gjate pushimit, dhe e pyeten se ku e

gjeti ate liber. “ Ti do te lexoje Vajza e shkrepseve.”-tha Zumruti.

“Ju thate qe ajo perralla nuk ben, une gjeta nje tjeter ne shtepi dhe ate

lexova.” – tha Ilhami.

Ne zilen e fundit , tre shoket u nisen bashke rruges per ne shtepi. Duke u

afruar afer shtepise llhami ndaloj dhe tha: “Une do ndaloj pak tek parku.”

Djemte ja ngulen syte njeri tjetrit,dhe u habiten pse nuk I thirri. “ Do te vime

dhe ne “ – tha Xhaneri. Nuk mund ti thonte dot jo por, nuk mund te hynte

bashk me to tek kabina e telefonit. Nese ata do e kuptonin qe ai nuk kishte

lexuar por kishte degjuar, jo Zumruti, por Xhaneri e sigurt qe do ia thonte

mesueses, sepse edhe ai e donte 100 pikeshin tek fletorja e tij. Ne fakt

llhami kishte edhe nje frike tjeter. Nese ai telefon do tregonte historira te

tjera dhe edhe djemt do ishin me te dhe do e degjonin…. Ata do benin njesoj ,

sikur dhe ata do e kishin lexuar diku. Keshtu llhamit nuk do I mbeste me nje

histori per te treguar. Zumruti dhe Xhaneri nuk jane femije qe lodhen duke

lexuar por , llhami nje liber qe pati lexuar nuk e mbante mend. Pra duke e

pare veten te pashprese, nuk mundi t’ia thoshte dot sekretin atyre. Ilhami me

keto mendime ne koke , eci ne park pese minuta me shoket e tij dhe me pas

u kthye nga Zumruti dhe tha – “ Hajde tani le te kthehemi!” “Kaq ishte?,” –

thane te habitur- “ nuk ngjitem as kodren!”

“Jam I uritur”- tha llhami – “per kete arsye!”

Xhaneri gjithashtu nuk mund te kuptonte se cfare po I ndodhte shokut te tij.

“Keti djali I ka ndodhur dicka, por , cfare?”

Pas kesaj shetitje ne park te gjithe u shperndan ne shtepi. Dera llhamit u hap

10 minuta me vone, zbriti shkallet avash, la canten ne shtepi, hengri pak

ushqim dhe kur u largua nga ndertesa ishte I shqetesuar se mos djemte do e

shihnin nga dritarja, por me pas u rehatua. Per momentin ata duhet te jene

ose duke pare televizor ose duke ngrene sepse dhe nese ai do qendronte ne

shtepi te njejten gje do bente. Por tani gjerat ishin ndryshe sepse ai po I

mbante shokeve nje sekret qe do ta ndihmonte te vazhdonte te merte 100

pike ne lenden e turqishtes. Ai shpejtoj prane dy grave te moshuara te ulura

ne stolin e parkut. Roja po krasiste barin. Ilhami arriti ne maje te kodres, dhe

filloje te shihte poshte. Kabina e kuqe e telefonit qendronte ne kembe

kryelarte. Roja pa se ne cfare ane po shkonte ai , sepse ate dite nuk e njohu ,

dhe I beri ze llhamit – “Jo cirk , jo, u zhvendosen!” “Ata e kane lene per skrap

dhe per disa dite bashkia do ta leviz nga aty.”

Pas ketyre fjaleve, llhamit filloj ti qarkullonte nje ankth I papritur. Atehere,

nese bashkia e zhvendos nga aty , si do vazhdonte llhami te merte

informacione mbi librin. Duhet te gjente shpejt nje zgjidhje per kete. Valle sa

histori jane te regjistruara ne kaste ? Ne nje kohe te shkurter ai duhet ti

degjonte te gjitha historite. Hapat e tij shpejtoheshin nga kodra ne koder.

Nga ana e majte nje qen vrapoi drejt tij sikur donte te lunate por llhami nuk I

kushtoj rendesi. Hapi deren e kabines dhe u fut brenda. Nuk e pati mendjen

qe qeni I lehte sikur po donte ta therriste e ti thoshte dicka, dhe xhamat e

kabines se kuqe po I thonin “PUSHO TANI”, duke qorutar qenin. Ai duhet te

degjonte me shume kujdes historite qe thuheshin ne telefon. Vendosi

telefonin ne vesh , dhe zeri I paster qe ai donte foli. “Kam nje histori per ty,

me degjo.” Pyes veten nese a do te tregonte perseri historine e se premtes,

sepse hyri serisht me te njejten fjali. Ndoshta ishte regjistruar vetem ajo

histori. Ai priti me ankth fjaline e rradhes. “ Emri I historise eshte : Femijet qe

gerrmonin tunelin!” llhami u qetesua, kjo eshte nje histori e re por kete

histori e kishte degjuar me pare sepse libri qe shkrimtari I dha Baranit dhe e

firmosi ishte pikerisht ky. “ A nuk ka nje ngjashmeri midis historive?” Nuk I

doli koha te mendohej sepse telefoni filloj te nxirrte fjalet.

“ Ne burgun me te madh te qytetit , kishte nje seksion qe ishte vetem per

femije dhe adoleshente. Ketu qendronin kriminel te moshes 15-17 vjec.

Masat e sigurise ne burg ishin shume te larta, edhe pse krimet e atyre qe

rrinin ketu nuk ishin aq te renda. Kishte kamera dhe sisteme alarmi kudo ,

kulla roje , tela me gjemba , dysheme prej betoni, qe nuk ishin te

pershtatshme per gerrmim , brenda dhe jasht godines. Dyert nuk I njihnin as

gjurmat e gishtave e as syte e asnjerit prej femijeve, dhe ata nuk mund te

kalonin dot nga nje hyrje ne tjetren pa pasur nje gardian burgu ne krahe.
Esma , nje nga gardianet qe punonte ne kete burg, pasi shkoj ne shtepi teper

e lodhur nga puna, vuri re qe vajza e saj kishte nje liber te hapur. Ajo

studjonte ne lice . Pasi vajza fjeti , mamaja, u be kurioze per ate liber dhe

hudhi nje sy tek faqja e pare, dhe me pas nuk e hoqi me nga dora ate. Deri ne

faqen e fundit te librit, mengjesi do te vinte. Per fat nuk do te shkonte ate

dite ne pune, sepse ishte roje dhe e kishte marre lejen. Kur vajza e saj u

kthye nga shkolla, ajo ndau mendimin qe kishte ne mendje. “ Kete qe

shkruan kete liber , si thua ta ftoj ne burgun tone? Mendon se do pranoje?

Une kontrollova ne shkolla te tjera dhe shkoka.” “ Mami, atje nuk eshte nje

shkolle eshte nje vend I frikshem!” “Mos e tepro, nuk eshte fare e frikshme,

ne sillemi mire me femijet! Ti e din shume mire , nuk eshte si neper filma.” “

Edhe pse ju silleni mire eshte e frikshme te kesh femije te denuar. Ne fund te

fundi ata jane te mbyllur dite e nate.”

Nena e saj pushoj se degjuari komentet e vajzes. Ishte e vendosur se do ta

takonte shkrimtarin me femijet ne burg. Por si do ta arrinte? Duke menduar

kete telefoni u drrodh. Nje njoftim I erdhi ne rrjetet sociale. Kur mer telefonin

per ta lexuar I shkon mendja se mund ta kontaktoje autorin ne saj te ketij

programi. Ashtu si te gjithe edhe ai do te kete nje llogari te veten. Shkruajti

emrin e autorit ne shiritin e kerkimit, dhe nuk ju desh as edhe nje second per

ta gjetur. Ajo I dergoi nje mesazh te gjate. Ate dite cdo 30 minuta ajo shihte

nese I kishte ardhur apo jo nje mesazh, por edhe mesazhi qe ajo kishte
derguar vet I dilte I pa lexuar. Kur erdhi ne vendin e punes foli me shefin per

kete ceshtje dhe shefi I saj foli me drejtorin. Ky I fundit e miratoj si kerkese.

Por ende gardianes Esma nuk I kishte ardhur nje pergjigje. Ajo as me femijet

nuk e kishte diskutuar, sepse mendoj t’ia tregonte si fillim shefit. Ky lajm

femijeve nuk I dha aspak emocion, jo sepse kishte dicka me librat, por sepse

disa prej tyre e kane braktiksur klasen e peste, dis ate tjere nuk kan mundur

as ta nisin shkollen fillore , dhe disa kane braktisur shkollen e mesme. Burgu

kishte edhe biblioteke, edhe femijet shkonin aty me orar, por ata nuk lexonin

asnje liber. Ata diskutonin me njeri tjetrin, enderronin diten qe do dilnin. Ate

dritare ta shikonin nga jashte, dhe nese moti do te ishte shume I nxehte ata

do ti perdornin librat per te bere fresk. Per kete arsye , ardhja e nje

shkrimtari ne burg, I shqetesoje, ne vend qe ti emociononte. “ Cfare do te na

tregoje? Drejtori I burgut na bente cdo jave kete bisede por valle, per cfar na

sherbente? Per asgje!!” Ata qe do te dilnin nga burgu ishin femije qe nuk e

dinin se ku do te shkonin atje jashte dhe pse e enderronin kaq shume diten.

Nuk kishin shume njerez qe I vizitonin. Familjet e tyre ishin te lidhura ne

rrjete sociale. Administrate e burgut do t’I jepte zgjidhje problemit. Nga diku

u mblodhen donacionet e veshjeve, dhe u perpoqen qe t’I siguronin cfare I

duhej kujtdo. Ndersa femijet ishin ketu, ata mendonin , se edhe nese dicka

mungonte ata e ndjenin se jasht nuk do ta gjenin , dhe kjo ishte arsyeja pse

ata nuk buzeqeshnin dhe aq shume. Nga ftohtesia dhe erresira e rruges, nuk
do te kalonte shume kohe dhe ata do te futeshin serisht ne ndonje telash.

Pavaresisht nga I gjithe ky pesimizem, ata nuk do te hiqnin dore nga endrra e

tyre per te dale jashte ketyre mureve.”

Ilhami tha –“Une mendoj se keta jane femije te kryqezuar!” Me pas qeshi me

veten e tij sepse po fliste me vete. Zeri ne telefon vazhdoi te thoshte:

“ Gardiana Esma e kuptoi pas darkes se neserme se mesazhi I saj ishte

lexuar dhe kishte marre nje pergjigje. Kishte pranuar dhe do te vinte se

bashku me librat e tij. “ Do te jete kurioz per burgun.” – tha vajza me te qete.

Ndoshta ai donte thjesht te shikonte aventuren e tij te re. Esma, pyet veten

se pse vajza e saj nuk ishte e lumtur si ajo?! Ndaloi se fshiri tavolinen dhe

tha – “ Une nuk e kuptoj fare brezin tuaj, pse ai nuk mund te vij thjesht per te

diskutuar me fmijet?” “ Cfare vlere do te kete mami?- thote vajza. “ Nese ata

nuk do te duan t’ia mbathin ateher po do te kete vlere.”

“Nga aty nuk do tja ,mbath askush!!”- thote Esma.

“E di , prandaj kjo vizite eshte e kote” – tha vajza.

Dy dite me vone, kamjoni I mallrave solli nje pako te vogel ne burg. Siper saj

shkruhej emri I Esmes. Shkrimtari I kishte derguar 20 libra. Dhe nese kete

pako e ka derguar I ftuari , me patjeter kerkohej masa e sigurise. Esma se

bashku me kolegen tjeter fillaun te kontrollonin librat nje per nje. Hapen

librat dhe I shkunden sepse mund te kishte vene dicka midis faqeve. I
vendosen serisht librat ne kuti pas kontrollit dhe Esma hapi syt cuditshem ,

dhe kaloi per te shkuar tek biblioteka dhe hyri nga dera e hapur ne korridor.

Duke ecur ne korridor telefonoj kolegun tjeter qe te sillte femijet ne

biblioteke. Kur femijet hyne ne biblioteke , ajo kishte vene librat mbi tavoline

dhe pa nga femijet- “ Pepara se te vije shkrimtari do ishte shume e bukur ta

lexonit dhe ndoshta mund ti beni ndonje pyetje rreth librit. Ai pas tre ditesh

do te jete ketu.”

Femijet e moren librit sa per te mos u ndjere ne turp, dhe I kalonin faqet sa

per te thene. Dy gardianet ishin hutuar duke lexuar saqe kur erdhi koha e

drekes bashke me femijet u ndane nga biblioteka. Dhe pas kesaj ato

kopertina librash nuk u hapen me.

Diten qe erdhi shkrimtari Esma e priti ne stacionin e trenit. Te dy shkuan ne

burgun jashte qytetit. Kur ju afruan deres se burgut ajo tha se cdo gje mbi

shkrimtarin duhet te qendronte jashte, gje qe ishte nje rregull I rrepte per

burgun , madje edhe stilolapsin per te firmosur duhet ta merte nga brenda.

Me pas shkrimtari la telefonin, canten , cadren qe kishte me vete ne rast se

mos fillonte shi, si dhe dy stilolapsa qe kishte ne xhep , ne porten kryesore te

sigurise se burgut. Skaneri kaloj permes tij tri here ne pika te ndryshme.

Shkrimtari u befasua.-“Masat e sigurise jane te teperta!”

Gardiania Esma e priste kete reagim. “Po sepse keta femije nuk rrijne ketu

per nje faj te lehte, por per faje te renda.” Kur behej fjale per dyer qe lexonin

retinen e syrit, mekanizmi I lexok syrin dhe e la shkrimtarin te hyje brenda.

Roja tjeter e shoqeroj ne korridorin ku po ecnin . korridori shkonte nepermjet

nje mjedisi me ngjyre gri. Dritat ishin te bardha dhe te ftohta,

“Femijet ju presin ne biblioteke!”

“Mund t’ju kerkoj nje nder?” -tha shkrimtari-“A mund te qendroj I vetem…

prane jush ata nuk do te ndihen rehat.Nuk mund te pyesin dhe te pergjigjen

lehtesisht.”

Gardiania Esma ne fillim e kundershtoj kete kerkese por me pas shtoi – “ Po

siguria juaj?” Shkrimtari qeshi dhe tha – “Nuk ka pse te me bejne gje, nuk e

kam canten prane meje qe te mund te me marin para, sepse ata e dine qe

nese tentojne te bejne dick ate tille ndeshkimi I tyre do te rritet.”

Kishin mberritur tek dera e bibliotekes dhe Esma shihte kolegun tjeter. Djali I

ri , nuk shihte shqetesim nese shkritmari do te ishte I vetem brenda. Aty

kishte nje kamer sigurie keshtuqe mund te prisnin ne korridor. Shkrimtari

hyri brenda dhe ata ndejten jasht. Kur dera u hap , 20 femijet donin apo jo, I

kthyen syte nga shkrimtari dhe ne fytyren e tyre nuk kishte asnje shprehi.

Nga te dyja palet nuk pati ndonje pershendetje. Autori ngadal u drejtua drejt

tavolines, ku ishin dhe librat e tij.

“Kam ardhur te gerrmoj tunele me ju!” – tha ai me nje ze pershperites.

Dy nga femijet qeshen por kjo zgjati shume pak dhe biblioteka ra ne qetsi.

Ky autor, nuk kishte humbur mendjen. Te thyente betonin dhe te hapte nje

tunel, ku ne kete burg nuk sherbeheshin as luge metalike. Cfare tuneli do te

gerrmonin?

“ Me te vertet doni te shpetoni nga ky vend?”

Nje I ri I cili dukej me I vjeter se te tjeret u pergjigj ne menyr ironike- “ kush

nuk do?”

“ Atehere zgjidhni nje liber te cfaredoshem , nuk eshte e detyrueshme te jete

I imi. Ne do te bejme nje prove.”

Femijet tashme kishin filluar te mendonin se ai nuk ishte nje shkrimtar ,por

thjesht nje I cmendur mendor. Per ta do te ishte kenaqesi te bashkpunonin

me nje te cmedur keshtuqe, disa prej tyre u afruan tek banka dhe raftet dhe

zgjodhen nga nje liber, dhe I shkelnin syrin njeri tjetrit ose benin lloj lloj

shenjash me duar, por shkrimtarit nuk I beri shume pershtypje kjo gje.

Disa njerez duke lexuar historine e librit dhe duke pare karaktere nuk do

duan me te dalin nga dhoma , ai e ndjente kete, keshtuqe gjithcka do te

behej e shikueshme sin je film 3D.

Kishte nje ose dy pershperitje , dhe 3 ose 5 te qeshura. Shprehia e fytyres se

autorit nuk ndryshoj , por ai vazhdoi – “ e kunderta eshte gjithashtu e

mundur!”

“ Si keshtu? Ne do ti lexojme ato - tha dikush .

Do te kete me shume .Jo vetem qe do te lexoni por do vazhdoni edhe te

shetisni neper dhomat e tyre . I bie fjala dhome .Do te shkoni deri tek rruget

lagjet edhe kudo qe ato ndodhen.

Nese lexon historine e nje bariu ai do t iu marre nga ketu dhe do ju coje ne

majen e malit .Ai do te shpetoje nga vetmia ndersa ti do te shpetosh nga keto

mure .

Shkrimtari mori nje liber nga tavolina edhe e perplasi 3 here tek kopertina e

saj .Ishit duke menduar se si ta thyenit betonin e ta kthenit ne tunel,por

tuneli tani eshte neper gishtat tuaj.

Njeri nga femijet pa emrin e librit .Lufterat e Lindjes shkruhej… Ai e kishte

marre rastesisht nga rafti edhe ektheu menjehere ne vendin e vet . Le te

ndodhte c te ndodhte ai nuk donte ta gjente veten ne nje lufte . Zgjati doren

tek libri Burri I padukshem. Ai nuk e besonte vertete te pakten do te duhej

prane njeriut te padukshem .ndoshta ai do ta mesonte se sit e eshti edhe ai I

padukshem …
Tani hapni librin .

Vetem 20 veta e kishin besuar ate qe tha shkrimtari. Ai ishte ulur prane nje

luleje afer dritares se bibliotekes . Ai mbante nje dore nje liber me emrin cop

plaza . Libri qe kishte zgjedhur djali kishte tek kopertina nje njeri qe I ngjantr

vellait te tij .

Mos e ngrini koken nga libri perqendrohuni me ore te tera ,ata ngelen pese

minuta ashtu . Disa femije po ngulnin syte pa kuptuar tek rreshtat sepse do

ishin po aty , ne te njejtin burg ne te njejten karrige dhe ne te njejtat dyer

gri .Tju kontrollojme tani -tha shkrimtari – te shikojme a jeni ketu apo jo

Nuk dolem as ne korridor - tha dikush aty

Por dikush iku – tha shkrimtari , duke qeshur .

Te gjithe pane njeri tjetrin kush kishte ikur , dhe a kishte ikur vertet ?

A ishte e mundur te dilje pa pasur tunele ,pa u hudhur nga muret , pa u zire

me nje roje dhe pa dal I lenduar nga aty?

Me ne fund e vune re , Xhemili nuk ishte .

Karrigia qe ishte ulur ai ishte bosh .

-Ta provojme dhe njehere – tha shkrimtari – ne qofte se ka ikur ai ikni dhe ju .

Dikush belbezoi sikur do ti shperthente zemra nga gezimi

-Mire ne regull do te perpiqemi , por cfare duhet te bejme qe te qendrojme

jashte dhe te mos kthehemi brenda

-Shume e thjeshte , te njejten gje qe po bejme dhe tani

19 femijet e mbetur happen me shume emocion faqen e pare te librit . Syte e

tyre ishin me ore te tera zig-zag ishin te paduruar dhe te strresuar .Shikuam

faqet e librit dhe fjalet dukeshin sikur kishin ikur nga letra dhe ishin duke u

hedhur neper ajer . Pas pese minutash askudh nuk mbeti ne biblotek ,

shkrimtari u ul mbushi ne gote me uje dhe piu gjysmen . Dy rojet ne korridor

po flisnin per problemet me femijet e tyre , syri I Esmes shikon brenda per

pak momente . Syte I shkuan ke monitori shtyne deren e biblotekes dhe

hyne brenda , kur e pane qe pervec autorit nuk ishte asnjeri tjeter ato iken

dhe fiken alarmin .

-Ku jane femijet ?- tha gardianja me nje shkop ne dore duke I bertitur .

Shkrimtari I qete – Iken – tha

Siper ne karrige kishin mbetur vetem librat .\

-Si , ku – tha duke bertitur Esma .

Roja tjeter ju afrua tavolines kishte nje shkop kercenues ne dore .

-Ne ishim prane deres , drritaret ishim te mbyllura nuk kishtr dalje tjeter .

-Ata iken – tha autori me qetesi .

Alarmi vazhdonte te binte , tete apo dhjet roje u drejtuan drejt biblotekes ,por

nuk pane asnje femije ne korridor . Ata e ngriten autorin ne kembe dhe e

kapen nga krahet

-Cfare u bere atyre , ku iken ata ?

-Une I thash se mund te hapnin nje tunel duke lexuar nje liber dhe ata ashtu

bene .

-I paska humbur mendja – tha njeri nga rojet .

-Nuk ka rendesi a humbi mendje , ai humbi femijet -tha nje tjeter .

-Cfare do te bejme si do te japim llogari per kete , kush do na besoje?

-Mblidhni librat – tha shefi I rojeve – nese femijet kane hyre brenda ketyre

faqeve , ne fund do te dalin .

Ata I mblodhen librat tek e tek , I cuan ne shtrreterit ku rrinin femijet , por

cfare do behet me shkrimtarin ?

Per alarmin ishte ne dijenin dhe drejtori , ai qendroji me te gjithe arrogance e

tij perball shkrimtarit qe mbahej ne korridorin e biblotekes . T njejten pytje

beri dhe te njejten pergjigje mori -Iken - .

Drejtori u kthye nga rojet – Nuk mund ta arsyetojme kete ne ministry , do

presim qe femijet te kthehen perseri .

Dhe shkrimtarin lejenu ne te njejtin vend , sa te kthehen femijet do ti kete

ardhur mendja dhe do te na japi nje arsyetim me llogjik .

E futen autorin ne vendin e 20 femijeve te zhdukur dhe e mbyllen me tre

shifra te ndryshme , qe situata te mos perhapej ata iken ne dhomen qe benin

mbledhje . Shkrimtari ne vendin qe e cuan qendroji pak ne kembe , pastaj I

hodhi nje sy librave ne shtreter . Ai mori librin qe kishte lexuar Xhemili hapi

faqen e pare dhe filloi ta lexonte . Pasi mbaroi fjaline e tete ai nuk ishte me

duke e lexuar por ishte ne shtepine e tyre ne Cop Plaza u perbal me Firatin ,

djali nuk u habit fare sikur e dinte qe do te beheshin keto kalime . Shkrimtari

I perkedheli floket djalit dhe doli nga dera e thyer ne oborr dhe me pas doli

ne rruge . Mbeldhja ne burg kishte perfunduar dhe nuk ishte vendosur Akoma

se cfare do te behej per kete ceshtje .Drejtori dergoi Esmen per te

kontrolluar nese femijet ishin kthyer , ajo duhet te ndizte perseri alarmin pasi

poashtu si femijet dhe shkrimtari ishte zhdukur .

-Te pelqeu ?

Kur Ilhami e degjoi keto fjale e perplasi telefonin – zeri ne telefon pyeti veten

e vet apo ishte nje vazhdim I nje rregjistrimi ?

-Sigurisht qe ishte . Cfare tjeter kishte ne keto kasolle te kuqe pervec nje

telefoni te prodhuar nga nje kompani YUAN HUAN , ishte e pamundur qe te

kishte dike perballe . I pelqeu historia dhe ishte I bindur qe edhe te tjeret ne

klase do ta pelqenin

Mos valle duhet ti kishte degjuar dhe historite e tjera ?

Ai pa jashte permes xhamave te thyer dhe kishte filluar te erresohej , ai

duhet te ishte kthyer ne shtepi para prinderve te tij .

Mos valle duhet te vinte ne mengjes para se te ikte ne shkolle , po a kishte

kohe ta degjonte dhe nje histori tjeter ? Cfare tha roja ?

-Pas disa ditesh do ta ngrej bashkia .

Por pastaj Ilhami nuk do te kishte me shans , po ashtu do ta bente do te ikte

neser heret ne mengjes . I rehatuar nga vendimi qe mori u ngjit me nxitim te

kodra per te arritur tek telefoni . Nje ere e forte vjeshte ju perplas ne fytyre ,

sikur donte ta kthente nga rruga . Dy gra po shetisnin qenin njera I thirri

djalit – Cfare po beje gjysem ore brenda asaj kabine ?

-Gjysem ore ?

Ilhamit I ishte dukur me e gjate , ne burge librat qe u derguan ne shtepine e

rojes Esma dhe me pas ne biblotek ishin sin je mrekulli .

-Keto kane zgjatur vetem gjysem ore ?

Dhe me pas ju kujtuan fjalet e zonjes Berrin .

-Koha hapet nese ju deshironi .

Historia qe Ilhami degjoi e beri ta ndjente kete gje , ai iu pergjigj gruas qe

kishte nxjerrur qenin.

-HIIIIIC

Me pas ai vrapoi drejt eres qe po perpiqej ta ndalte , per nje moment ai u ndje

si nje hero ne lufte qe mundi mundi kundershtarin .

Ai ngriti grushtin ne ajer , kur hyri ne shtepi nga kuzhina degjonte

duartrokitje dhe ishte I inatosur perse nuk erdhi para tyre . Brre e grua po

pergatisnin dareken

-Ku ishte ?- e pyeti nena

-Shetita pak ne park – ja ktheu ai .

Tek ai erdhi Zumruti – ti ke nje liber YUAN HUAN , sepse nuk e kuptova mire .

Fytyra e Ilhamit u ngrys pasi nuk kishte nje liber per ta tja treguar , sepse

dhe nese ai thonte ma jep ta lexoje un kete liber cfare do ti thonte atit .

-Mos u relaksoni ne park , I bete detyrat ju? – tha babai

-Tani do ti beje I - tha Ilhami -, njeriu e gjen kohen kur don .

Babai qeshi – UAU -tha – ku I mesove ti keto fjale te medha ?

-I kam degjuar nga mesuesja .

Pasi Ilhami hengri buke dhe iku te shkruaj historine ne nje flete qe te mos e

harronte . Kete here nuk do tia ndryshonte titullin .

Ne mengjes mamaja e zgjonte perhere Ilhamin .

-Mos dil pa ngrene mengjes !

Kur ata dolen nga shtepia , Ilhami deri ne oren tete mund te arrinte rehat

por ate dite nuk ndodhi keshtu nuk hengri as mengjes , sepse nuk donte te

humbte aspak kohe . Canten e kishte bere gati ne mbremje meqe nuk

kishtene mendje te hante mengjes ai futi ne vanten e tij disa lajthi dhe nje

molle . U vesh me nxitim vuri canten ne shpatulla dhe doli me nxitim , nuk e

thirri ashensorin sepse ishte I sigurt qe ishte me I shpejte se ai . Ai zbriti

shkallet sikur te ishte dicka e lehte , ishte historia e re qe ai deshironte qe

atit ti jepte lehtesim . Ai hyri ne park , duhet te ishte aq heret sa dhe roja

mos ta shikonte hypi ne koder dhe kabina e telefonit ishte si gjithmone

posht me kot u shqetesua sepse bashkia kishte ardhur naten dhe e kishte

marre ate . Ai zbriti me nxitim .

Grate e moshuara benin ushztrime ne mengjes dhe nuk ngjanin si njerez qe

do ti prishnin rehatin Ilhamit , pa fryme hapi deren e kabines dhe vendosi

telefonin ne vesh .

-Pse me kaq nxitim ? – tha zeri

Ilhami u pergjigj duke mos kuptuar se cfare po bente . Pa filluar mesimin du

ate degjoj nje histori . Djali nuk e perfndoi fjaline e tij , ishte I habitur por nuk

ishte frikesuar aq shume sa te mbyllte telefonin . Ndoshta zeri nuk e kishte

bere ate pyetje ai do te tregonte nje histori . Sigurisht sepse ishte I

rregjistruar nuk mund ta kishte pare nxitimin e tij , tani emri I historise eshte

NATA . Ilhami mendoi se fjalia qe duhet te degjonte duhet te ishte nje fjali

pyetese . A kishte telefoni nje kamer te vogel sa maja e stilolapsit ? A po

tregonte dikush histori duke e pare ? Por ne ate moment nuke lodhi veten

sepse zeri filloi te tregonte . Ilhami nuk donte te humbiste asnje detaj .

Netet

Kohe me pare ishte nje here nje djale qe jetonte me nenen dhe gjyshen e tij

ai ishte ne moshen tende .

Ilhamit ju shfaq njhe pyetje gjigande ne koke .?

-A donte te thonte zeri ne telefon per vetene tij ?

- A ishte rreth moshes tende ?

-A nuk ishte nje kaset para atij apo ishte nje person I vertet ?

- Jo kjo ishte e pamundur .

Ky rregjistrim ishte bere per femijt prandaj ai e tha ate fjale . Ilhami ja

mbushi mendjen vetes dhe vazhdoi ta degjonte .

Nje dite gjyshja u semure , kishte temperature , ethe dhe nuk mund te ecte

deri tek tavolina . Ne spitalin ku iken mjeku shkroi shtate ilace ne recete .

Nga keto shtate ilace 6 gjeten , por nuk mund te gjenin nje ku me I

rendesishmi ishte ky I shtati . Ata pyeten gjithahshtu 9 farmaci dhe te gjithe I

dhane te njejten pergjigje – JO .

U kthyen ne shtepi te pashprese dhe te moshuares ja dhane me duart e tyre

ilacin , ne darke gjyshja filloi te permisohej pak . Ata moren doktorrin ne

telefon per ta informuar dhe doktorri I tha qe duhet e gjejne ilacin e shtate qe

te permisohej plotesosht qe semundja te mos perseritej .Mamaja pa nga djali

-Nuk e di se ku duhet ta gjejme , nuk ka farmaci qe nuk kemi pyetur . Djalit I

erdhi ne mendje magazina e farmacise rruges se shkolles . Meqe ishte

magazine aty gjendeshin ilace qe nuk gjendeshin ne vedne te tjera . Kete ja

tha mamase se tij . Gruaja ne fillim pa oren ne mure me pas qiellin nga

dritarja ; qenka erresuar . \

-Do jete mbyllur me kohe dhe nese do te ishte ne magazine farmacistet do te

thonin qe duhet ta marrim tek magazine , nuk gjendet askund . Jemi te

detyruar ta marrim jashteshtetit . Fola me komshijen vajza e saj eshte

stjuardeze ajo mund ta sjelle , por do te vonoj tre ose kater dite .
Djali prap do te pyese tek magazine -une kur te iki ne shkolle do te pyes

njehere aty .

-Mire – tha mamaja

Dhe ashtu beri , diten tjeter hengri mengjes ne oren 7 veshi atletet mori

receten ne cante dhe u nise per rruges . Rruga ishte gjithe kohes me re , por

ai enderroji qe do te gjente ilacin dhe keshtu gjyshja e tij do te sherohet , dhe

shqetesimi ne fytyren e nenes se tij d o te fshihej . Hapat e tij u shpejtuan kur

pa qe po afrohej drejt magazines . Hapi deren e xhamit dhe hyri brenda , e

nxorri receten nga canta dhe ja dorezoi shitesit , ai I tregoi ilacin e shtate me

buzet me kryq te kuq .

-A e keni kete valle ?

Farmacisti mezi e lexoi shkrimin dhe I tha – mendoj qe kutine e fundit do ta

jap ty .

Djali u hodh ne ajer nga gezimi, ata nuk do te prisnin sa te vije stjuardeza .

Dje ne darke nga kola e gjyshes se tij ai nuk mundi te flej mire , tani qe u

plotesuan te gjithe ilcet te gjithe ne shtepi do te merrnin fryme lirisht .

Farmacisti mori shishen e kapsulave roze e futi ne nje qese dhe ja dha

femijes – Merre .
Djali e futi shishen ne cante e falenderoj dhe doli jashte . Dielli kishte dale

duke filluar te tregonte te gjithe gjallerit dhe ngjyrat , djali ishte I pavendosur

. Te ikte dhe tja ipte ilacin tani apo pas shkolle , por ne qofte se do kthehej

do te vonohej per oren e pare dhe mesuesi ishte shume I serte as nuk do ta

besonte dhe sikur ti thonte qe kishte marre ilace per gjyshen , prandaj

vendosi te shkoje ne shkolle . Mesimet ne shkollle , trazirat ne pushime ,

ndeshja e volejbollit e bene femijen te harroje qe kishte nje ilac ne cante ,

Nuk I shkoi ne mendje as kur ra zilja , madje para se te ikte ne shtepi ndaloi

ne park dhe luajti tre raunde tenis . Ishte erresire kur ra zilja e shtepise dhe

dera u hap pak me vones , kur hyri brenda degjoi kollitjen dhe ju kujtua ilaci .

Ai bertiti ,e gezim – mami un mora ilacin .

-A kishte ? Shyqyr – tha mamaja

Djali hoqi canten nga shpatullat dhe futi doren ne cant , shishja e ujit ishte

aty , copat e gomes dhe fletorja por jo nje shishe me ilac .

-Mos te ka rene rruges ?

-Jo mami , zinxhiri eshte gjithmon I mbyllur .

-Mos ta ka marre njeri nga canta ?

-Pse ta marrin ilacin ?

Nena degjoi dhe pyetjen qe beri vet dhe ju duke nje budallik .
-E vertete – me pas djali u kujtua ai kishte nxjerrur disa gjera dhe I kishte

lene ne tavolinen ne klase qe te gjente ate qe I duhej , por nuk I kishte vene

mbrapsht gjerat .

- E sigurt qe eshte ne klase .

- Oh jo – tha mamaja – a ka nje roje nate ne shkolle ?

- Jo ka vetem diten .

Zhurma e kollitjes erdhi nga dhoma e nones , me nje ze te mbytyr therret

vajzen e saj ne dhome .

Djalit I erdhi shume inat me veten e tij . Si mumd ta bente nje veprim te tille?

Njeriu nuk kontrollon poshte tavolines kur del nga shkolla ? Po nena sot ?

Ai hyri ne kuzhine supa qe hante me qef sot ju duk thjesht si nje uje ne pjate .

Nena hyri ne kuzhine dhe e vuri re merzitjen e djalit

-Mos u shqeteso do te shkosh dhe do ta marresh ne mengjes .

E zbrasi supen dhe shkoi ke dhoma e mamase se tij . Djali nuk e mabroi

supen dhe nuk preku as ushqimet e tjera dukej sikur donte te ndeshkonte

veten e tij , u mbyll ne dhome por denimi qe I dha vetes nukk do te kishte

ndikim tek nena e tij sepse kola I filloi perseri . Ne oren 11 nen e tij hyri en

dhime duke I perkedhelur floket .

-Hajde mos u merzit , neser ne mengjes iken dhe e merr .

Pastaj e puthi djalin ne faqe I tha naten e mire . Kur nena dol inga dhoma ai

hoqi pizhamet dhe veshi pantallonat dhe doli ne korridor . I vetmi ze qe

degjoj ishte I nenes se tij qe po kollitej , mori celsin e varur ne mur , veshi

kepucet dhe doli me qetesi nga shtepia pasi nuk I pritej deri ne mengjes .

Dritat e shkalleve filluan te prishen poashtu dhe drritat e rrugeve , pastaj u

shfaqen dy qen rrugesh . Njeri ecte ne te majte njeri ne te djathte sikur te

kishin marrur persiper ta mbronin nga cdo e keqe .

Kur arriti ne shkolle te tre u hodhen mbi murin e oborrit , djali kishte filluar te

planifikonte si te hynte ne shkolle qe kur po hante lugen e pare te

supes .Ndersa qente vazhdonin detyren e tyre si roje djali pp hipte ne

peme .Hipi ne dritaren e klases se tij.E dinte qe ishte e mbyllur dera,Frynte

nje ere e ftohte ,kur ata ishin ne klase edhe dritarja hapej vete .A mund ta

ndalonte era djalin qe te kerkonte kuren? Engriti dritaren me duar ,nuk u be

gje ,e provoj dhe njehere edhe kete here u hap.Djali u fut brenda ishte

erresire por ai e dinte permendesh se ku ishte tavolina e ,esueses dhe

dritat .sepse ajo ishte klasa e tij.Me rradhe duke I prekur te gjithe u perpoq

te arrinte tek dera. TIK…Syte e tij u mbyllen pak kur u ndez drita. Ju afrua

rreshtit te tij dhe aty ishte ilaci dhe dy fletoret nuk I intteresonin fletoret ,

kapi qesen dhe sa u be te dal inga penxherja degjoi nje tingull te cuditshem.
Dukej si nje tingull kembaneje qe mban cjapi , ky cjap mund ta kete tundur

shume koken sepse degjohej zhurma e tingullit .

-Mos ishte gje alarm zjarri ? Por nuk kishte as tym dhe as ere …

Ky ishte nje ze tjeter , kureshtja dhe frika tek ai nuk e lente te dilte nga

drritarja dhe u drejtua per tek dera . Doren e coi per tek drrita ama drrita u fik

, tashme po drejtihej per tek dera e pare e korridorit .

Degjoi se ishte dikush atje dhe llambat qe nuk ishin te djegura I kishte djegur

ai , degjonte hapa qe afroheshin dhe zemra e tij I erdhi tek veshi . Kishte

njerez qe vraponin qe qeshnin dhe nje stilolaps qe I binte nga duart .

-A eshte goma ime tek ti ? – pyeti dikush . Cfare benin nxenesit ne shkollle

natenm ? Djali u afrua me frike tek dera dhe e afroi koken dhe e nxorri koken

avash per te pare . Dukeshin si student por ishin shume te cuditshem . Ishin

me perparse te zeza dhe me jake te bardhe . Vajzat kishin floket e bardha

ndersa djemte te prera shkurt ,ata kishin varur goma ne qafen e tyre . Po

vraponin edhe kepucet ishin te cuditshme sikur disa ishin si cizme plastike .

Ndoshta ata po bejne nje film mendoi djali , nje film per shkollen e vjeter , por

pa qe nuk kishte as kamera dhe as regjizor . Me pas vendosi titherriste frika

I kishte kaluar .

-Kush jeni ju ?
Askush nuk e degjoji ate , apo ndoshta e ksihim degjuar por nuk e kishin

kuptuar ?Apo ndishta kishin ardhur nga nje vend I huaj dhe nuk dinin

turqisht ,por fjalia GOMA IME A ESHTE TEK TY ? Perderisa ishte dikush qe

me pyeti nuk jane te huaj . – kush jane keto femije ? Femija doli ne korridor

kete here pa pasur frike nje turme studentesh me perparse te zeza kishin

hyre ne fund te klases dhe djali u drejtua per andej . Ne dere te klases ishte

perseri nje djale me perparse te zeze q I doli tek dera dhe ne krahe kishte

dhe te kuqe , ai kishte dhe nje kasete . Shiriti kishte te shkruar ne krahun e

tij “Studente ne detyre “ .

-Dhe ju nxenes jeni ? – tha femija . Ishin nje hap larg njeri-tjetrit . Djali I tha

- A jam I padukshem ? Kaloi prane rojes se tij qe nuk e pa dhe hyri ne klase

perballe bankave te studenteve kishte nje derrase te zeze , shkumesa te

medhenj dhe te vegjel . Ne kete shkolle kishte vetem tabela te bardha dhe

nuk shkruhej me shkumesa . Mos valle ishte ne enderr ? Apo nishte enderr qe

ai kishte marre ilacin e gjyshes , futi doren ne xhep dhe shishja e ilacit sihte

aty ishte e sigurt qe nuk mund ti zgjidhte keto cudira dhe duhej te kthehej ne

shtepi pa humbur kohe . U kthye ne klasen e tij perseri qe te dilte nga aty .

Ai pa varur ne mur personazhe historike ata duhet ta kene ditur sepse vinin

ketu cdo nate . Djali tha me vete – sikur te vinin dhe te me tregonin te

verteten . Ate nate cdo qenie e gjalle dhe jo e gjalle ishin bere bashke per ti

realizuar deshirat djalit . Automati , llambat e rruges , qent dhe tashme dhe
vizatimet ne mure . Fjalene pare e mori Evlia Celebin . A e dini kush jane

keta , ata qe jane prane jush , jane ata femije qe kane dashur ta fillojne

shkollen por nuk kane mundur dhe prandaj vijne ketu cdo nate .Jane ata qe

nuk ngopen me studentin qe e nisin jeten heret dhe qe dergohen ne lufte ne

moshen pesembedhjet vjecare . Vajza qe martohen heret dhe femije qe jane

dhene qe dymbedhjet vjec, keta femije naten…. Ata vijne cdo nate . Ti

ndonjehere do te shpetosh nga shkolla ndersa ata duan te kunderten .

Shkolla do te ishte shpetim per ta por ata nuk munden . Kushedi cfare po

bejne tani ? E lane emocionin e te lexuarit dhe iken nga ketu , djali I kuptoi

fjalet nga fotot ne mur , por se kishte kuptuar a ishte enderr apo realitet .

Hyri ne klasen e tij dhe u hodh nga dritarja tek oema , dy qente ne erresire

nuk kishin shkuar gjekundi e kishin pritur ate . Tet re ecen me nxitim ne

drejtim te shtepise djali hapi deren pazhurme .Gjyshja e tij kollitej ended he u

degjonte deri ne kuzhine , djali u fut ne kuzhine nxorri shishen nga xhepi dhe

ja dha nenes . Mami kuptoi gjithcka dhe e pa djalin e saj te tmerruar .

Mos e bej me ,mos guxo ta besh me,mund te kishte thene me shume por nuk

vazhdoi per shkak te zhurmave qe vinin nga dhoma.Mbush menjehere nje

gote uje mori ilacin dhe shkoj menjehere tek dhoma e gjyshes .Dhe djali I

shkoi pas.Gjyshja piu dy kapsula -Sikur e kishe harruar ne shkolle ilacin …

Ika e mora gjyshe.

Gjyshja qeshi.Sikur ato qe piu I bene pune direct.

Gjyshe -tha djali ,ti pas shkolles fillore nuk studiove me?

Tundi koken gruaja e moshuaar, -nuk me derguan

Pra merzitesh,ke enderruar ndonjeher te jesh ne nje shkolle?

Sigurisht,ndonjehere enderroj sikur ulem ne stola me nje vrime nje qafe ,te

ngrihem ne derras dhe te shkruaj me nje shkumes .

Gjyshja zgjati duart e saj te rrudhura tek djali,djali ngeli duke pare tek duart

e gjyshes.Bardhesia ne duart e saj nuk I ngjante dickaje tjetre vecse

shkumesit te bardhe .

Ilhami u terhoq nga historia ,por kishte shume pytje ne koke te cilat nuk

mund ti gjente pergjigje.

Si keshtu ,gruaja e moshuar ishte valle ne shkolle ate nate?

Si femije domethene?

Kjo ishte e pamundur.Normal qe e pamundur sepse nuk ka nje makine kohe.

Por historite kane ,tha zeri I telefonit,ne histori mund te shkosh kudo .Ilhami

u skuq ne fytyre sepse kishte kuptuar qe beri pyetje dhe mori pergjigje nga

telefoni. Edhe ne fund te botes nuk mund te kishte nje regjistrim te tille. \

Ti…. Ti je I vertete?
Perderisa flas I vertete jam.

Kush je atehere ? Si quhesh?

Jam ai qe ka bere historite .

Shkruan domethene ?

Dikur shkruaja ndersa sot vetem tregoj histori ..

Do te me pelqente po te me therrisje historian.

Po tani ku je ,nga ku flet me mua?

Ketu jam …une quhenm YUAN HUAN …

Kedo qe kishte perballe po tallej sepse emri I tij nuk ishte ashtu sepse ai e

kishte lexuar emrin e tij ne ate pjate edhe ishte emer kompania…

Emri yt nuk mund te jete keshtu sepse ate emer e gjeta une .

I erdhi nje ze duke qeshur.

Ne keto rrethana do te thote qe edhe ti je nje historian?

Jo une e urrej te lexoj.

A mund te quhet dikush shkrimtar kur urren te lexojee?

Me pas pa oren, po behem vone per shkolle tha edhe doli nga kabina .
Nuk e kishte vendosuer telefonin ne vend dhe kablloja filloj te varej 3 4 here

Ilhami filloj te vraponte jo ngaqe ishte vone por ngaqe kishte frike mos

harronte historine. Te kishte nje njeri me emrin YUAN HUAN ISHTE KOMPLET

E PAKUPTIMTE.

Ai filloi te mendonte per anen positive te kesaj gjeje,Ai mund te tregonte

histori pa pasur nevoje te lexonte .

Kur hyri ne oborrin e shkoles zilja nuk kishte rene ende .Xhaneri dhe Zumruti

I dolen perpara .

Ti je bere I cuditshem.-tha Zumruti .

Nuk vjen ne shkolle me ne ,ne mengjes te moren nuk e hape.

Nuk isha ne shtepi ..

-Ku ishe ?

-Dola heret ne park .

Xhaneri qeshi – U be I semure pas pas parkut ku , cfare po beje ne park ?

-Kishte qen luajta pak me to . Nuk mundem te merrnin m shume infromacion

nga Ilhami pasi ra zilja . Bashke me te tjeret u futen duke vrapuar ne klase ,

mesimi I pare nisi me zonjen Berrin qe si gjithmone donte ta fillonte mesimin

me nje liber te lexuar nga femijet.

-Ateher femije ka ndokush qe do te flase per librin qe ka lexuar ?

Ilhami ngriti doren qe para se te behej pyetja .

-Ti e ke treguar me para – tha zonja Berrin – a ka ndonje tjeter qe do ta thot?

Askush nuk e ngriti doren dhe Ilhami e ngriti perseri.

-Perderisa askush nuk do ta trregoj hajde Ilham po te degjojme ty .

- A mund te tregoj dy mesuese ? Zumruti dhe Xhaneri pane nga njeri -tjetri

-Ky djal paska luajtur mendsh , ate nuk e shohim te lexojme as edhe nje liber

nga I din gjithe keto histori ?

-Perse nuk shkonte ne mengjes me ta ne shkolle ? Cfare pune kishte ne park

ne mengjes ? Kur zysha kembengulte per nje ai kembengulte te tregonte dy

histori . Zonja berrin qeshi

- Okej atehere , por shkurt qe te fillojme mesimin .

Ilhami tha – ne fillim djemte qe gerrmuan tunelin dhe me pas netet . Ne klase

nuk doli asnje ze . Zonja Berrin tha mos e lexo gjate , por ai nuk pushoi dhe

ajo nuk nxorri ze . Duke degjuar NETET u emocionua sepse dhe mamaja e saj

ishte nga ata qe donte te shkonte ne shkolle por nuk mundte . Kur mbaroi

trregimin klasa heshti sikur kishte Akoma per t ethene zonja Berrin mblodhi

veten dhe e pyeti se kush eshte autori I ketyre trregimeve.

-I njejti shkrimtare mesuese YUAN HUAN . Ai nxorri fletoren dhe Berrin I

vendosi 100 pike tek fletorja .

-Brravo Ilham dhe te tjeret duhet te marrin informacion per kete autor edhe

sikur te marrim disa libra te ketij per bibloteken nuk do te ishte keq . Zonjes

Berrin I erdhi dicka ne mendje – ky eshte shkrimtar kinez apo jo Ilham ?

-Po mesuese ashtu eshte .

-Po si ka mundesi qe perparsja e zeze , gomat me vrima jaka e bardhe jan ne

histori , sikur tregon per shkollen e vjeter te turqeve ?Ilhami nuk dinte sit e

pergjigjej , me pas u kujtua se I kishte thene qe shtepia botuese kishte

perstatur emrat .

-Mund ta kete pershtatur botuesi ne turqi mesuese - u hodh Xhaneri .

- Por mesuese historia e EVLIYA CELEBI clidhje ka me kinen ?

Zonja Berrin nuk e kishte vene re kete detsj dhe e pa Ilhamin me sy dyshues .

-Xhaneri ka te drejte , a je I sigurt qe emri I shkrimtari eshte YUAN HUAN ?

-Po mesuese eshte nje shkrimtar kinez .

-Kur te vish neser ma sill librin me vete sepse u bera kurioze .

Ai filloi duke u drridh , do te ishte fatkeqesi te thonte te verteten . Pasi po te

thinte qe e ka degjuar jo vetem klasa por te gjithe shkolles do ti shkonte ne

vesh dhe pervec kesaj mesuesja do ja hiqte 100 piskshin qe I kishte

vendosur . Po si do e gjente zgjidhjen ? Filloi te kryqezonte gishtat qe

mesuesja te mos e kujtonte neser . Ne qoftese do ta pyeste do ti thonte qe e

ka harruar dhe ne qoftese do e pyeste diten tjeter qe djali I mysafirit me grisi

librin ,-POPO djali I mysafirit do te ishte nje super justifikim . Pas daljes nga

shkolla zumruti vuri ne siklet Ilhamin , - Na e sill kete liber ta shohim dhe ne .

Xhaneri nuk e zgjati shume por tha – Gjithesesi neser do ta sjellesh ne

shkolle ateher do ta shikojme te gjithe

- Po nuk e harrova do ta sjelle /.

- Mos e harro pra fute ne darke ne cante .

Ilhami tundi koken .- Cfare ta merrte kabinen ne cante dhe ta merrte ne

shkolle ?Duke iu afruar shtepise Zumruti tha - Hyme tek parku rrime pak

dhe me pas ikim Xhaneri u be pjese . Ilhami ishte kurioz a ishte apo jo

kabina e telefonit dhe pranpi . Te tre hyne nga dera e parkut dhe filluan te

ecnin neper koder , disa gjethe te bukura vjeshte I mori nga toka dhe me

pas I vendosi brenda nje libri . Po ben zbukurim tha Xhaneri ?\

- Kur thahet behet shume e bukur , po bej nje koleksion me gjethe .

Kur u ngjiten ne koder pane kabinen e kuqe te telefonit qe ishte e

copetuar por po aty .

Xhaneri kembenguli te shkonte tek kabina e telefonit , tregetaret e marrin

e oferten e pare peer ta dhene per skrap pasi eshte shume e mire dhe

fiton shume para .

-Nuk e kuptojne – tha Ilhami – duket e bukur .

Xhaneri dhe Zumruti plasen se qeshuri – Nese e do kaq shume mere ne

dhome . Ilhami ne nje moment u emocionua – pse jo ? Qe nga ajo dite nuk I

kishte shkuar ndonjehere ne mendje kjo gje keshtu ai nuk do te ngelte pa

histori . – Do me ndihmoni ta marre me vete ? Zumruti pa I habitu nga djali

– me te vertete do ta vendosesh ne dhome kete ?

-Po e bej sin je library ose sin je dhome veshjesh .

- Mos ja fut kot nuk ka as rafte as vende ku ti varesh .

- Le te jete une I vendos brenda nje raft .

- Nuk mund ta mbajme – tha xhaneri .

- Pse jo tre veta avash avash e ngrejme , hajde ju lutem ta provojme .

- Nuk do te acarohet babai? – tha zumruti

- Do te perpiqem tja mbush mendjen , nese jo do ta vendos tek depo

3 femijet per ta provuar kete zbriten poshte .Kabninen e telefonit e

kthyen per drejte sepse heren e pare qe e bene kete nuk ishte e

veshtire. E ngriten edhe degjuan nje ze dhe ndaluan ne vend te

kuptonin nga vinte zeri . Roja ishte siper dhe po I shihte nga poshte.
-Cfare beni ju ,lereni aty ate.

Keto nuk jane te askujt , I kane hedhur tha Zumruti.

Roja beri 5 a 6 hapa drejt tyre.Bashkia do ta bleje une as tregtaret si le

te hyne ketu,sepse ka hekur dhe baker.

E pane njeri tjetirn te pashprese.Cojeni ne vendin e vet tha.aty nuk

eshte nje vend lojrash.

3 shoket e lane telefonin tek vendi I vet.Ilhami duke pare qe YUAN

HUANI ishte shtrire ne toke I tha ta vendosnin ne vedin qe ishte.

Xhaneri shfryu ,-Nese do ta heqin pse ta kthejme sic ishte une jam I

lodhur .I vetem Ilhami u perpoq ta ngrente .Zumruti kur e pa djalin qe u

mundua ju dhimbs edhe e vendosen te dyy ne vend.

Atij ju kujtuan shakate e tij dhe hyri brenda.Ekapi telefonin nga ana e

kabllos .

Ilhami pa me kujdes fytyren e nje vajze .

Mos valle?

Vajza tundte koken -okej e kuptoj do te shohim per ndonje zgjidhje.

Me pas e la aty edhe doli jashte .

Me ke fole -tha Ilhami duke e bere kete pyetje si shakandhe pse brenda

vetes kishte nje pyetje shume serioze.

A fliste YUAN HUANI me njerez te tjere?

Fola ne lidhje me ty,ai me tha se ku I kishte gjetur keto histori.

 Me te vertete fole me dike?

Ajo nuk I doli koha te pergjigjej sepse Xhaneri dhe Zumruti erdhen

Te 3 filluan te ngjisnin kodren per tu kthyer ne shtepi.Ilhami donte te

rrinte aty por nuk donte qe ti terhiqte vemedjen atyre.

Keshtu do bej planin e djeshem,do hynte ne shtepi dhe pas 10

minutash do dilte perseri.Kur arriten Xhaneri dhe Zumruti se kishin

harruar per librin.

Kur djali hyri ne shtepi la canten dhe me nxitim nxorri nga frigoriferi

byrek . E hengri piu nje gote te madhe me uje dhe veshi kepucet , dol

inga shtepia dhe u drejtua drejt parkut . Duke zbritur kodren roja e thirri

nga pas duke e lajmeruar – shiko nuk do marresh asgje – Ilhami tuni

koken nuk do merrte asgje vetem do te degjonte historite . A do te

mund te degjonte te gjitha historit e YUAN HUAN ? Hyri ne kabin

celulari nuk ishte ne vendin e vet por ishte duke u varur nga frika se

mos ishte prishur e levizi dhe njehere duke I dhene pamjen e zakoshme

. Mos ki frike historite nuk humbin . Ilhami u tremb pasi telefonin nuk e

kishte ne vesh por I vetmi person qe I thonte keto fjale sihte YUAN

HUAN-I . -Si e bene kete ? AI flet me mua pa pasur nje telefon ?

- Sepse jam ketu brenda telefonit dhe telefoni mund te kete ende bateri ,

por nuk do te zgjase shume pasi bateria e telefonit po mbaron . Ti dhe

ajo vajza e keni lene hapur dhe keni harxhuar histori sa per te treguar
 pese histori . Tani ne kete gjendje me kan ngelur vetem dy histori per

te treguar .

- Atehere nese ti je me bateri ti nuk je njeri . Atehere je robot atehere

pse te kane lene ketu ? Cfare je ti ? A je me te vertete rregjistrim ?

Nese je atehere si I pergjigjesh pyetjeve te mija ?

- Nese je I duruar do ta tregoje tek nje nga historite qe tituli eshte ;

HISTORIA E HISTORIANIT .

- Gjerat qe me ke treguar ti me kane pelyqer shume sikur te mundesha

te degjoja me shume .

- Mund te vazhdosh eshte e njejta gje vetem jo me ze por me faqe .

- Jo ashtu nuk behet merzitem duke lexuar.

- Akoma je shume I ri nuk I ke gjetur librat e duhur , por nese kerkon do

ti gjesh

Ilhami nuk mendoi ta beje kurre kete gje . U be sikur pa te ardhmen e tij .

Kur te merrnin kabinen e telefonit nga ketu gishti nuk do te ngrehej me ne

oren e turqishtes .

- Tani a je gati ta degjosh historine ?

Ilhami e vendosi telefonin ne veesh – po jam gati .- Kete here behet

fjale per nje ashensor dhe nje shkrimtare dhe quhej KATI I
 NDERMJETEM . A ka ende femije te kryqezuar ne te ? Te kryqezuarit

mund te mos jene gjithmine njeri

- Mendoj se kete here nuk do te flasim per nje autor te kryqezuar

Kabin

Yuan

Huan