Ασκήσεις σε δευτερεύουσες προτάσεις

1.Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις, το συντακτικό τους

ρόλο, τον τρόπο με τον οποίο εισάγονται και εκφέρονται.

• Πρωταγόρας ἐρωτᾷ εἰ οὐκ αἰσχύνομαι τά ἀγαθά δεινά καλῶν.

• Ὁρᾶτε μή πάθωμεν ταῦτα.
• Ἀπορεῖς εἰ διδακτόν ἐστί ἡ ἀρετή.
• Ἔλεγεν ὅτι λύσοι τάς σπονδάς.
• Ἡρακλῆς ἠπόρει ποτέραν τῶν ὁδῶν τράπηται.
• Νῦν δέ φοβοῦμαι μή τινες ἐπιτιμήσωσι ἡμῖν.
• Φοβοῦμαι μή ἀληθές ἐστι.
• Δῆλόν ἐστιν ὅτι οὐκ ἄν προύλεγεν εἰ μή ἐπίστευεν ἀληθεύσειν.
• Εἰπέ μοι, ποιόν τι νομίζεις εὐσέβειαν εἶναι.
• Ἐκ τούτου ἐρωτῶσι, εἴ τις ἐθέλοι συμπορεύεσθαι.
• Ξενοφῶν ἔδεισε μή κακά γένοιτο τῇ πόλει.
• Ὅρα μή ὁ σοφιστής ἐξαπατήσῃ ἡμᾶς.
• Κίνδυνός ἐστιν μή μεταβάλωνται καί γένωνται μετά τῶν πολεμίων.
• Νῦν δή φοβούμεθα μή ἀμφοτέρων ἅμα ἡμαρτήκαμεν.
• Μενέλαον ἔχει τρόμος, μή τι πάθοιεν Ἀργεῖοι.
• Οἶδα ὅτι ἕψονται πολλοί.
• Ὁρᾷς ὅτι σύ πρῶτος αἰτιᾷ τόν κλέπτοντα καί ἁρπάζοντα.
• Φανερόν ἦν ὅτι οὐδέν κακόν ἐγεγόνει.
• Ἔλεγεν ὅτι ἀδικοῖεν.
• Οὔποτε ἐρεῖ οὐδείς ὡς ἐγώ προδούς Ἕλληνας τήν τῶν βαρβάρων φιλίαν εἱλόμην.
• Ὅν οἱ θεοί φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει νέος.
• Ὁ Φίλιππός ἐστιν ὅ,τι ἄν εἴποι τις.
• Καί Βοιωτῶν παραχρῆμα συνέλαβον ὅσοι ἦσαν ἐν τῇ Ἀττικῇ.
• Ἐγώ καί ὧν κρατῶ μενοῦμεν παρά σοι.
• Οὐκ αἰσχύνεσθε οὔτε θεούς οὔτε ἀνθρώπους οἵτινες προύδοτε ἡμᾶς.
• Κῦρος ἔχων οὕς εἴρηκα ὡρμᾶτο.

2.Να αναγνωρίσετε τις επιρρηματικές δευτερεύουσες προτάσεις, να πείτε πώς

εκφέρονται και τι δηλώνουν.

• Ἐφάνη κονιορτός, ὥσπερ νεφέλη λευκή ηὔξηται.

• Ἀθηναῖοι ἐνόμιζον λελύσθαι τάς σπονδάς, διότι εἰς χεῖρας ἦλθον.
• Δέομαί σου παραμεῖναι, ὡς ἐγώ οὐδ’ ἄν ἑνός ἥδιον ἀκούσαιμι ἤ σοῦ.
• Οἱ στρατηγοί ἐθαύμαζον, ὅτι Κῦρος οὐ φαίνοιτο.
• Ταῦτα πράττετε, ἵνα ἡ πόλις εὐδαιμονῇ.
• Κῦρος ᾤετο φίλων δεῖσθαι, ὡς συνεργούς ἔχοι.
• Κόλαζε τά πάθη, ἵνα μή ὑπό τούτων κολασθῇς.
• Ἐνταῦθα ἐπιπίπτει χιών ἄπλετος, ὥστε ἀπέκρυψε καί τά ὅπλα καί τούς ἀνθρώπους.
• Τίς οὕτω δεινός λέγειν, ὥστε σε πεῖσαι;
• Εἰ βούλει, μένε.
• Μή ἀπέλθητε, πρίν ἄν ἀκούσητε.
• Οὐκ ἄν ἐγώ ἐστασίαζον, εἰ ἄλλον εἵλεσθε.
• Ἐάν ἐμέ ἀποκτείνητε, βλάψετε ὑμᾶς αὐτούς.
• Τῶν ἐχθρῶν εἴ τινα λάβοιεν, ἀπέκτεινον.
• Ὅτε ἡ μάχη αὕτη ἐγένετο, Τισσαφέρνης ἐν Σάρδεσιν ἔτυχε ὤν.
• Μαινόμεθα πάντες, ὁπόταν ὀργιζώμεθα.
ksefteri.edu.gr
• Ἐκέλευσε πορεύεσθαι ἡσύχως, ἕως ἄγγελος ἔλθοι.
• Ὁσάκις κεχορήγηκε, πᾶσι τοῖς χοροῖς νενίκηκε.
• Ἅ μή προσήκει, μήτ’ ἄκουε, μήθ’ ὅρα.
• Οἵ ἀφίκοντο εἰς Πέλλαν. (Ὅς, ἥ, ὅ και παράγωγα επιρρήματα, οὗ, ὅπου, ὅθεν, ὁπόθεν,
στην αρχή περιόδου ή ημιπεριόδου εισάγουν κύριες και όχι δευτερεύουσες προτάσεις.)
• Ἀνεπαύοντο ὅπου ἕκαστος ἐτύγχανεν ὤν.
• Ξενοφῶν καί Χειρίσοφος διεπράξαντο, ὥστε λαβεῖν τούς νεκρούς.
• Αὐτοί δέ μεταχωρήσατε ὅποι βούλεσθε.
• Σίτῳ τοσούτῳ ἐχρῆτο Σωκράτης, ὅσον ἡδέως ἤσθιε.
• Ὅπως γιγνώσκετε, οὕτω καί ποιεῖτε.
• Ὅσῳ δέ ἡ τῆς πόλεως δύναμις ἐλάττων γέγονε, τοσούτῳ ἡ τούτων.
• Σῴζεσθε ὅπῃ δυνατόν ἐστι.
• Ἄρξομαι δ’ ἐντεῦθεν, ὅθεν καί ὑμεῖς ῥᾷστα ἄν μάθοιτε.
• Ὅμως δέ πειράσομαι ὑμᾶς ἐξαρχῆς διδάξαι, ὡς ἄν δύναμαι δι’ ἐλαχίστων.

3.Στις παρακάτω περιόδους να εντοπίσετε τις αναφορικές προτάσεις και για

καθεμία να αναφέρετε το είδος της, τη λέξη εισαγωγής, την εκφορά, καθώς και τη
συντακτική της θέση.

• Οἱ ἡγεμόνες, οὕς ἔχομεν, οὔ φασιν εἶναι ἄλλην ὁδόν.

• Ὅστις ἑαυτόν φιλεῖ μετ’ ἐμοῦ μαχέσθω.
• Οἶμαι ἄν ὑμᾶς παθεῖν τοιαῦτα, οἷα τούς ἐχθρούς οἱ θεοί ποιήσειαν.
• Συμβουλεύω ὑμῖν σῴζεσθαι ὅπῃ δυνατόν ἐστι.
• Θαυμαστόν ποιεῖς, ὅς ἡμῖν οὐδέν δίδως.
• Τῷ ἀνδρί, ὅν ἄν ἕλησθε, πείσομαι.
• Πρεσβείαν πέμπει, ἥτις ταῦτ’ ἐρεῖ καί παρέσται τοῖς πράγμασιν.
• Γιγνώσκουσιν ἅπανθ’ ἅ Φίλιππος παρασκευάζεται.
• Οὗτός ἐστιν ὅς ψεύδεται.
• Βούλομαι λαβεῖν τι ὧν ἔχεις.
• Ὅπως γιγνώσκετε οὕτω καί ποιεῖτε.
• Τήν ἑαυτοῦ ἀδελφήν δίδωσιν Σεύθῃ, ὥσπερ ὑπέσχετο.
• Διηγήσομαι τά πεπραγμένα ὅπως ἄν δύνωμαι.
• Οὐδείς ἦν οὕτω φαῦλος, ὅς οὐκ ἄν ἔπραττε ταῦτα.
• Ἐμέμνητο τῶν συμφορῶν ὧν ἔπαθεν.
• Ὅ σύ μισεῖς μή ποιήσεις.
• Ἠρχόμην τοῦ ἐπαίνου ἀπὸ τῶν προγόνων, ὃν νομίσαιμι κύριον τῷ παρόντι.

ksefteri.edu.gr