Professional Documents
Culture Documents
Rzeczownik
Rzeczownik
Rzeczownik odmienia się przez przypadki i liczby. Dlatego w zdaniu występuje w różnych formach.
np.
Przypadek | Liczba pojedyncza (l. poj.) | Liczba mnoga (l. mn.)
Uwaga! W narzędniku liczby pojedynczej w rodzaju żeńskim zawsze piszemy -ą, a w celowniku liczby
mnogiej -om.
Przyimek to nieodmienna część mowy. W zdaniu wraz z rzeczownikiem tworzy wyrażenie przyimkowe.
np.
w sklepie, nad rzeką, przy parku
• własne i pospolite
- rzeczowniki własne - nazywają konkretne, jednoznacznie zidentyfikowane osoby, zwierzęta, krainy
geograficzne itp., np.: Ania, Reksio, Grecja, Wisła. Rzeczowniki te piszemy wielką literą.
- rzeczowniki pospolite - oznaczają osoby, zwierzęta, rzeczy i miejsca w sposób ogólny, jako jedne z wielu
osób, rzeczy, zwierząt, miejsc tego samego rodzaju, np.: dziewczynka, pies, państwo, rzeka. Rzeczowniki te
piszemy małą literą.
• żywotne i nieżywotne
- rzeczowniki żywotne - nazywają ludzi i zwierzęta, czyli istoty żyjące, np.: nauczyciel, babcia, myszka,
Burek.
- rzeczowniki nieżywotne - nazywają wszystko, co jest nieożywione oraz rośliny, np.: ławka, słońce, róża,
liście.
• osobowe i nieosobowe
- rzeczowniki osobowe - nazywają ludzi oraz istoty fantastyczne, np.: tata, piekarz, kosmita, Zosia.
- rzeczowniki nieosobowe - nazywają wszystko oprócz ludzi, np.: komin, kwiatek, papuga, tulipan.
W liczbie pojedynczej biernik jest równy dopełniaczowi, jeśli rzeczownik jest żywotny. Rzeczowniki
nieżywotne mają biernik równy mianownikowi.
W liczbie mnogiej biernik jest równy dopełniaczowi, jeżeli rzeczownik jest osobowy. Rzeczownik
nieosobowe mają biernik równy mianownikowi.
1.
Niektóre rzeczowniki nazywają cechy. Rzeczowników tych używamy zamiast przymiotników.
np.
Rycerze charakteryzowali się odwagą. (rzeczownik)
Rycerze są zawsze odważni. (przymiotnik)
2.
Wyrazy zakończone na -anie lub -enie, choć mają znaczenie podobne do czasowników, są jednak
rzeczownikami odczasownikowymi. Odmieniają się tak jak rzeczowniki.
np.
spanie, chodzenie, robienie