ANG ASO AT ANG LOBOMatalik na magkaibigan sina aso at Lobo.

Ngunit, nasira anglahat ng ito dahil sa

ginawa ni Lobo. Ninakaw niya ang mga pagkain niAso. At dahil doon nagalit si Aso sakanya at
kinamumuhian na siyanito.Isang gabi, naghahanap ng pagkain si Lobo sapagkat gutom nagutom na ito.
Sa kanyang paghahanap sa isang madilim atmapanganib na gubat ay nakakakita siya ng isang puno na
hitik sabunga. Dali-dali niya itong inakyat upang makakuha ng mga bunga.Nang nakarating siya sa
pinakadulo ng puno, pumitas siya ngnapakaraming prutas na halos lahat ay pitasin niya na. Dahan-
dahangbumaba ang lobo, ngunit nasangit ang kanyang buntot na siyangnaging hadlang sa kanyang
pagbaba. Hindi niya maalis ang kanyangbuntot kaya, kaya’t napilitan siyang tapunin nalamang ang
kanyangmga napitas na bunga. Nakalipas na ang isang oras, ngunit hindi parinnakakababa ang Lobo.
“Saklolo! Tulong! Tulong” ang sigaw ngnagmamakaawa na lobo. Nakita siya ng kanyang mga kaibigan
nakapwa Lobo ngunit hindi siya tinulungan ng mga ito. Ngunit ng narinigito ni Aso, dali-dali niya itong
pinuntahan. Nakita niya na nahihirapanna ang kanyang dating kaibigan at naawa siya dito. Tinulungan
niyaito sa pagbaba sa puno.Nang makababa ang Lobo at Aso, ay nalaman niyang si Aso pala ang
tumulong sakanya. Nagpasalamat naman ito at nangakong di niyana uulitin ang ginawa niya kay Aso at
simula ngayon ay mamimigay naraw ito at hindi na magiging madamot. Pinatawad naman ito ni
Aso,dahil ay mukhang pinagsisihan naman nito ang ginawa niya kay Aso.Kaya’t muling nanumbalik ang
pagkakaibigan ng dalawa, si Aso at siLobo.
Kaya ang ral ng kwento ay; Ang iyong tunay na kaibigan lang ang hadlang tumulong saiyo sa oras ng
problema.