ANG ASO AT ANG LOBO

Matalik na magkaibigan sina aso at Lobo. Ngunit, nasira anglahat ng ito dahil sa ginawa ni Lobo.
Ninakaw niya ang mga pagkain niAso. At dahil doon nagalit si Aso sakanya at kinamumuhian na
siyanito.Isang gabi, naghahanap ng pagkain si Lobo sapagkat gutom nagutom na ito. Sa kanyang
paghahanap sa isang madilim atmapanganib na gubat ay nakakakita siya ng isang puno na hitik
sabunga. Dali-dali niya itong inakyat upang makakuha ng mga bunga.Nang nakarating siya sa
pinakadulo ng puno, pumitas siya ngnapakaraming prutas na halos lahat ay pitasin niya na.
Dahan-dahangbumaba ang lobo, ngunit nasangit ang kanyang buntot na siyangnaging hadlang sa
kanyang pagbaba. Hindi niya maalis ang kanyangbuntot kaya, kaya’t napilitan siyang tapunin
nalamang ang kanyangmga napitas na bunga. Nakalipas na ang isang oras, ngunit hindi
parinnakakababa ang Lobo. “Saklolo! Tulong! Tulong” ang sigaw ngnagmamakaawa na lobo.
Nakita siya ng kanyang mga kaibigan nakapwa Lobo ngunit hindi siya tinulungan ng mga ito.
Ngunit ng narinigito ni Aso, dali-dali niya itong pinuntahan. Nakita niya na nahihirapanna ang
kanyang dating kaibigan at naawa siya dito. Tinulungan niyaito sa pagbaba sa puno.Nang
makababa ang Lobo at Aso, ay nalaman niyang si Aso palaang tumulong sakanya. Nagpasalamat
naman ito at nangakong di niyana uulitin ang ginawa niya kay Aso at simula ngayon ay
mamimigay naraw ito at hindi na magiging madamot. Pinatawad naman ito ni Aso,dahil ay
mukhang pinagsisihan naman nito ang ginawa niya kay Aso.Kaya’t muling nanumbalik ang
pagkakaibigan ng dalawa, si Aso at siLobo.
Kaya ang ral ng kwento ay; Ang iyong tunay na kaibigan lang ang hadlang tumulong saiyo sa
oras ng problema.

分享