Staś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza.

Ma
czternaście lat. Opiekował się nim ojciec, ponieważ mama zmarła przy jego
narodzinach . Nazywany był on „ dzieckiem pustyni „ , ponieważ urodził się i
wychował w Port Saidzie .

Staś był wysokim ,szczupłym , blondynem o niebieskich oczach. Na co

dzień chodził ubrany w ciemną koszulę na którą ubierał bluzę spiętą szerokim
skórzanym pasem. Nosił, spodnie, zwężane od kolan w dół oraz wysokie buty.

Chodził do szkoły angielskiej, był bardzo zdolnym uczniem. Znał różne języki
w tym : polski, angielski, francuski, arabski a nawet język kiswahili. Odznaczał
się od swoich rówieśników wyjątkowym sprytem, doskonale strzelał z
sztucera , pływał a przede wszystkim wspaniale jeździł konno.

Był bardzo wierzący, odrzucił wiarę Mahadiego a bronił chrześcijaństwa.

Staś był towarzyski, szybko nawiązywał kontakty, lubił rozmawiać z

pracownikami którzy budowali kanał Sueski.

Wyróżniał się odwagą w czasie podróży przez pustynie. W czasie porwania

przez Beduinów okazał się bardzo dobrym i odpowiedzialnym opiekunem
małej Nel. Troskliwie się nią opiekował. Nel traktował jak siostrę.

Staś lubił pomagać innym . Pomagał WA-himom nie chcąc nic w zamian.

Wykazywał się pomysłowością i zaradnością kiedy wymyślił latawce z rybich

pęcherzy. Miał silną wolę kiedy nic nie jadł i nie pił. Oddawał Nel jedzenie,
wodę, chininę. Umiał sobie radzić w bardzo trudnych warunkach i różnych
sytuacjach.

Staś to wzór do naśladowania dla innych ludzi. Wykazał się mądrością,

odwagą ,sprytem.Jestem dla niego pełna podziwu za jego zachowanie od
momentu porwania, aż do odnalezienia.

Chciałabym mieć takiego przyjaciela jak Staś Tarkowski.