WIELKI CZWARTEK – RUBRYKI

UROCZYSTĄ MSZĘ WIECZERZY PAŃSKIEJ NALEŻY ODPRAWIĆ WIECZOREM, O DOGODNIEJSZEJ

GODZINIE, ALE NIE WCZEŚNIEJ NIŻ KWADRANS PO POŁUDNIU ANI PO DZIEWIĄTEJ.

ZAKAZUJE SIĘ ODPRAWIANIA MSZY OŁTARZOWEJ W CZASIE WIECZERZY PAŃSKIEJ. ALE TAM, GDZIE
WYMAGA TEGO RACJA DUSZPASTERSKA, MIEJSCOWY ORDYNARIUSZ CZYTA JEDNĄ LUB DRUGĄ MSZĘ
W KAŻDYM KOŚCIELE LUB MÓWCA CZYTA JEDNĄ OKREŚLONĄ MSZĘ W PÓŁPUBLICZNYCH; WŁAŚNIE
Z TEGO POWODU, ABY WSZYSCY WIERNI MOGLI W TYM ŚWIĘTYM DNIU UCZESTNICZYĆ WE MSZY
OFIARNEJ I ZANURZYĆ CIAŁO CHRYSTUSA. ALE TE MSZE SĄ DOZWOLONE MIĘDZY TYMI SAMYMI
GODZINAMI DNIA, KTÓRE SĄ PRZEZNACZONE DLA MSZY UROCZYSTYCH, JAK WSPOMNIANO
POWYŻEJ.
 WIELKA SOBOTA – RUBRYKI
UROCZYSTA WIGILIA PASCHALNA MUSI BYĆ ODPRAWIONA O WŁAŚCIWEJ GODZINIE, CO OCZYWIŚCIE
POZWALA NA ROZPOCZĘCIE UROCZYSTEJ MSZY TEJ SAMEJ WIGILII OKOŁO PÓŁNOCY MIĘDZY WIELKĄ
SOBOTĄ A NIEDZIELĄ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO.JEŻELI JEDNAK ZE WZGLĘDU NA WARUNKI
WIERNYCH I MIEJSCOWE WARUNKI OSĄDU MIEJSCA ZWYCZAJNEGO TRZEBA UPRZEDZIĆ GODZINĘ
SPRAWOWANIA CZUWANIA, TO NIE POWINNO SIĘ ONO ROZPOCZĄĆ PRZED ZMIERZCHEM DNIA, A
PRZYNAJMNIEJ NIE PRZED ZMIERZCHEM ZACHODZĄCE SŁOŃCE.

1.
O WŁAŚCIWEJ GODZINIE OŁTARZE SĄ ZASŁONIĘTE, ALE ŚWIECE POZOSTAJĄ ZGASZONE AŻ DO ROZPOCZĘCIA
MSZY. W MIĘDZYCZASIE OGIEŃ JEST CHRONIONY PRZED KAMIENIEM, A WĘGLE SĄ DODAWANE Z NIEGO.

2.
CELEBRANS MA NA SOBIE SZATĘ BIAŁĄ, PAS, STUŁĘ I PLUVIUM KOLORU FIOLETOWEGO, SZAFARZ
SZATY LITURGICZNEJ BIAŁĄ SZATĘ DIAKONA Z FRĘDZLAMI I DALMATYKĘ, TUNIKĘ SUBDIAKONA W
TYM SAMYM KOLORZE

2.a
KAPŁAN NOSI BIAŁĄ SZATĘ, PAS, SZATĘ I PURPUROWY PLUVIUM LUB POZOSTAJE BEZ ORNATU.

3.
W OBECNOŚCI DUCHOWNYCH LUB ASYSTUJĄCYCH, Z KRZYŻEM, ŚWIĘCONĄ WODĄ I KADZIDŁEM, CZY TO PRZED
BRAMĄ, CZY TEŻ PRZY WEJŚCIU DO KOŚCIOŁA LUB W ŚRODKU, GDZIE OCZYWIŚCIE LUD MOŻE LEPIEJ ZACHOWAĆ
ŚWIĘTY OBRZĘD, CELEBRANS BŁOGOSŁAWI NOWY OGIEŃ, MÓWIĄC:

[...]

POTEM TRZYKROTNIE SKROPIŁ OGIEŃ, NIC NIE MÓWIĄC

4.
AKOLITA LUB JEDEN Z POMOCNIKÓW, BIORĄC POŚWIĘCONE WĘGLE, UMIESZCZA JE W KADZIELNICY; ALE
CELEBRANS WKŁADA KADZIDŁO DO KADZIELNICY, BŁOGOSŁAWI JĄ JAK ZWYKLE I TRZYKROTNIE ROZPALA OGIEŃ
KADZIDŁEM

5.
POBŁOGOSŁAWIONY NOWYM OGNIEM, AKOLITA LUB JEDEN Z POMOCNIKÓW NIESIE PASCHAŁ POŚRODKU, PRZED
CELEBRANSEM, KTÓRY WYCINA RYLCEM KRZYŻ MIĘDZY SKRAJNYMI OTWORAMI PRZEZNACZONYMI DO WŁOŻENIA
ZIAREN KADZIDŁA. NASTĘPNIE NADPISUJE GO GRECKĄ LITERĄ ALFA; POD SPODEM NATOMIAST LITERA OMEGA, A
POMIĘDZY RAMIONAMI KRZYŻA CZTERY CYFRY OZNACZAJĄCE ROK BIEŻĄCY, MÓWIĄC JEDNOCZEŚNIE:
5.POBŁOGOSŁAWIONY NOWYM OGNIEM, AKOLITA LUB JEDEN Z ASYSTUJĄCYCH NIESIE PASCHAŁ
POŚRODKU, PRZED CELEBRANSEM, KTÓRY RYSIKIEM WYCINA KRZYŻ MIĘDZY ZEWNĘTRZNYMI
OTWORAMI PRZEZNACZONYMI DO WŁOŻENIA ZIAREN KADZIDŁA. NASTĘPNIE CZYNI NAD NIM
GRECKĄ LITERĘ ALFA, A POD NIĄ LITERĘ OMEGA, A MIĘDZY RAMIONAMI KRZYŻA CZTERY CYFRY
OZNACZAJĄCE BIEŻĄCY ROK, MÓWIĄC:

UPADŁ NA PODNIESIONĄ WŁÓCZNIĘ

[...]

6.PO NACIĘCIU KRZYŻA I INNYCH SYMBOLI, KTÓRE MOŻNA WCZEŚNIEJ PRZYGOTOWAĆ KOLORAMI LUB W INNY
SPOSÓB, DIAKON LUB INNI USŁUGUJĄCY DAJĄ CELEBRANSOWI ZIARNA KADZIDŁA, KTÓRE TEN SAM CELEBRANS,
JEŚLI NIE SĄ POBŁOGOSŁAWIONE, KROPI TRZYKROTNIE I PALI TRZY RAZY KADZIDŁO, NIC NIE MÓWIĄC.
NASTĘPNIE WSADZIŁ W OTWORY PIĘĆ ZIARENEK, MÓWIĄC PRZY TYM:

7.NASTĘPNIE DIAKON LUB JEDEN Z ASYSTUJĄCYCH PODAJE PODCZAS CELEBRACJI MAŁĄ ŚWIECĘ ROZPALONĄ Z
NOWEGO OGNIA, KTÓRĄ ZAPALA ŚWIECĘ, MÓWIĄC: [...]

8.WKRÓTCE, CELEBRANS, BŁOGOSŁAWI ROZPALONĄ CERREUN, MÓWIĄC : […] ORACJA

9.W MIĘDZYCZASIE GASNĄ ŚWIATŁA W KOŚCIELE

DE SOLEMNI PROCESSIONE ET DE PRAECONIO PASCHALI

10.NASTĘPNIE CELEBRANS PONOWNIE UMIESZCZA KADZIDŁO W KADZIELNICY; NASTĘPNIE DIAKON, ZDJĄWSZY

SZATY FIOLETOWE, UBRANY W STUŁĘ I BIAŁĄ DALMATYKĘ, BIERZE ZAPALONY PASCHAŁ I ZARZĄDZA SIĘ
PROCESJĘ: RUSZNIKARZ POPRZEDZA, ZA NIM SUBDIAKON Z KRZYŻEM, DIAKON Z ZAPALONĄ ŚWIECĄ , ZARAZ PO
NIM ODPRAWIAJĄCY, POTEM KOLEJNO DUCHOWIEŃSTWO I LUD.

10.A NASTĘPNIE KAPŁAN, ZDEJMUJĄC SWOJE FIOLETOWE SZATY, UBRANY W SZATĘ I DALMATYKĘ KOLORU
BIAŁEGO, PONOWNIE UMIESZCZA KADZIDŁO W KADZIELNICY, NASTĘPNIE OTRZYMUJE ZAPALONĄ PASCHAŁ I
ZOSTAJE ZARZĄDZONA PROCESJA: NAJPIERW IDZIE KADZIELNICA, POTEM KRUCYFIKS , ZARAZ PO NIM KSIĄDZ Z
ZAPALONĄ ŚWIECĄ, POTEM INNI USŁUGUJĄCY I LUD.

11.GDY DIAKON WSZEDŁ DO KOŚCIOŁA, STOJĄC SAMOTNIE, ŚPIEWAŁ: -LUMEN CHRISTI-

NA CO WSZYSCY INNI, Z WYJĄTKIEM SUBDIAKONA I RUSZNIKARZA, KLĘCZĄC, ODPOWIEDZIELI NA

BŁOGOSŁAWIONY WERSET -DEO GRATIAS-

PODCZAS CELEBRACJI ZAPALA WŁASNĄ ŚWIECĘ OD POŚWIĘCONEJ ŚWIECY. PRZECHODZĄC DO ŚRODKA KOŚCIOŁA,
TAM DIAKON ŚPIEWA GŁĘBIEJ W TEN SAM SPOSÓB – LUMEN CHRISTI-

KTÓREMU WY WSZYSCY, KLĘKAJĄC W GÓRZE, ODPOWIADACIE = DEO GRATIAS =. A ŚWIECE DUCHOWIEŃSTWA

ZAPALAJĄ SIĘ OD POŚWIĘCONEJ ŚWIECY. ZA TRZECIM RAZEM, IDĄC PRZED OŁTARZ, POŚRODKU CHÓRU, ŚPIEWA
JESZCZE GŁĘBIEJ = LUMEN CHRISTI =

I ZBLIŻĄ SIĘ ŚWIECE LUDU, ŚWIECA BŁOGOSŁAWIONA I ŚWIATŁA KOŚCIOŁA

I ZAPALAJĄ SIĘ ŚWIECE LUDU OD ŚWIECY BŁOGOSŁAWIONEJ, I ROZŚWITLA SIĘ KOŚCIÓŁ.

11.A

KIEDY KSIĄDZ WCHODZI DO KOŚCIOŁA, STOI I ŚPIEWA SAMOTNIE -LUMEN CHRISTI- NA CO ODPOWIADAJĄ WSZYSCY INNI,
Z WYJĄTKIEM KRZYŻOWCA I RUSZNIKARZA, KLĘCZĄCYCH DO WERSETU POŚWIĘCONEJ ŚWIECY – DEO GRATIAS -.
NASTĘPNIE JEDEN Z MINISTRANTÓW ZAPALIŁ ŚWIECĘ DLA KSIĘDZA OD POŚWIĘCONEJ ŚWIECY.
PRZECHODZĄC DO ŚRODKA KOŚCIOŁA, TAM INNY KSIĄDZ ŚPIEWA W TEN SAM SPOSÓB - PODCZAS GDY WSZYSCY
ODPOWIADAJĄ JAK WYŻEJ, KLĘCZĄC -. A OD POŚWIĘCONEJ ŚWIECY ZAPALAJĄ SIĘ ŚWIECE SŁUG

PO RAZ TRZECI, IDĄC PRZED OŁTARZ, POŚRODKU CHÓRU, ŚPIEWA JESZCZE GŁĘBIEJ — — NA CO WSZYSCY,
KLĘKAJĄC, JAK WYŻEJ, ODPOWIADAJĄ PO RAZ TRZECI. A ŚWIECE LUDU ZAPALAJĄ SIĘ OD BŁOGOSŁAWIONEJ
ŚWIECYI ŚWIATŁA KOŚCIOŁA

12.
NASTĘPNIE CELEBRUJĄC IDZIE NA SWOJE MIEJSCE W CHÓRZE, PO STRONIE LISTU; SUBDIAKON Z KRZYŻEM STOI
PO STRONIE EWANGELII, WBREW PRAWU-CONTRA LEGILE -; DUCHOWNI ZAJMUJĄ SWOJE MIEJSCA W ŁAWKACH.

DIAKON STAWIA PASCHAŁ NA ŚRODKU CHÓRU, NAD NIEWIELKĄ PODSTAWKĄ, A CELEBRANS- DIAKON PO ZŁOŻENIU
KADZIDŁA W KADZIELNICY, BIORĄC KSIĘGĘ, PROSI O BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, MÓWIĄC: = IUBE, DOMNE
BENEDICERE =

12.A

KAPŁAN UMIESZCZA PASCHAŁ NA ŚRODKU CHÓRU, NA NIEWIELKIEJ PODPÓRCE, A NASTĘPNIE PRZENOSI GO DO

LICZYDŁA: KRUCYFIKS STOI W LITERZE EWANGELII, WBREW PRAWU; RESZTA ASYSTENTÓW JEST ROZMIESZCZONA
TU I TAM.ALE KSIĄDZ, PO WŁOŻENIU KADZIDŁA DO KADZIELNICY I WZIĄWSZY KSIĘGĘ, MÓWI : IUBE DOMINE
BENEDICERE

13.

POTEM DIAKON PODCHODZI DO PULPITU NAKRYTEGO BIAŁYM ŁÓŻKIEM - COOPERTUM-, KŁADZIE NA NIM KSIĘGĘ I
PALI JĄ- INCENSIT - ; NASTĘPNIE OKRĄŻAJĄC ŚWIECĘ PASCHALNĄ, RÓWNIEŻ JĄ ZAPALA.

NASTĘPNIE, GDY WSZYSCY WSTAJĄ I WSTAJĄ, JAK TO SIĘ DZIEJE W PRZYPADKU EWANGELII, DIAKON ŚPIEWA
ZAPOWIEDŹ PASCHALNĄ, MAJĄC PRZED SOBĄ PASCHAŁ, OŁTARZ PO PRAWEJ STRONIE I SALĘ KOŚCIOŁA PO LEWEJ
STRONIE. PODCZAS ŚPIEWANIA ZAPOWIEDZI PASCHALNEJ USTALA SIĘ, ŻE DUCHOWNI I LUD POWINNI NIEŚĆ
ZAPALONE ŚWIECE.

13.A

POSTEA SACERDOS VADIT AD LEGILE, STRATO ALBO COOPERTUM, ET PONIT SUPER EO LIBRUM, ET INCENSAT;
DEINDE, CIRCUMIENS CEREUM PASCHALEM, ETIAM ILLUM THURIFICAT. TUNC SURGENTIBUS OMNIBUS,ET
STANTIBUS, UT FIT AD EVANGELIUM, IPSE SACERDOS CANTAT VEL LEGIT PRAECONIUM PASCHALE, HABENS
ANTE SE CEREUM PASCHALEM, A DEXTRIS ALTARE, A SINISTRIS AULAM ECCLESIAE.

POTEM KSIĄDZ PODCHODZI DO PULPITU NAKRYTEGO BIAŁYM ŁÓŻKIEM, KŁADZIE NA NIM KSIĘGĘ I PALI JĄ;
NASTĘPNIE, MIJAJĄC PASCHAŁ, RÓWNIEŻ GO ZAPALA. NASTĘPNIE, PRZY WSZYSTKICH POWSTAJĄCYCH I
STOJĄCYCH, JAK TO SIĘ DZIEJE PRZY EWANGELII, SAM KAPŁAN ŚPIEWA LUB ODCZYTUJE OBWIESZCZENIE
PASCHALNE, MAJĄC PRZED SOBĄ PASCHAŁ, OŁTARZ PO PRAWEJ STRONIE, SALĘ KOŚCIOŁA PO LEWEJ STRONIE.

DUM CANITUR PRAECONIUM PASCHALE, CONVENIT UT CLERUS ET POPULUS CANDELAS ACCENSAS GESTENT.

PODCZAS ŚPIEWANIA ZAPOWIEDZI PASCHALNEJ DUCHOWNI I LUD ZWYCZAJOWO NIOSĄ ZAPALONE ŚWIECE.

PRAECONIUM PASCHALE
14.

POST PRAECONIUM PASCHALE, DIACONUS DESPOSITIS PARAMENTIS ALBIS, ASSUMIT VIOLACEA, ET VADIT AD
CELEBRANTEM.

PO OGŁOSZENIU PASCHALNYM DIAKON ZDEJMUJE SZATY BIAŁE, ZAKŁADA SZATY FIOLETOWE I PODCHODZI DO
CELEBRANSA.
14.A

POST PRAECONIUM PASCHALE, SECERDOS DEPONIT DALMATICUM ET STOLAM ALBI COLORIS, ET INDUTUS ITERUM
STOLA ET PLUVIALI VIOLACEIS, REDIT AD LEGILE.

PO OGŁOSZENIU PASCHALNYM KAPŁAN ZDEJMUJE DALMATYŃCZYK I BIAŁĄ SZATĘ I PONOWNIE UBRANY W PURPUROWĄ
SZATĘ I PŁASZCZ PRZECIWDESZCZOWY WRACA DO LITURGII.

15.

POSTEA LEGUNTUR LECTIONES, SINE TITULO, NEC IN EARUM FINE RESPONDETUR DEO GRATIAS. LEGUNTUR VERO
A LECTORE, IN MEDIO CHORI, ANTE CEREUM BENEDICTUM, ITA QUIDEM UT LECTOR HABEAT A DEXTRIS
ALTARE, A SINISTRIS AULAM ECCLESIAE. CELEBRANS ER MINISTRI, CLERUS ET POPULUS, SEDENTES
AUSCULTANT.

POTEM CZYTA SIĘ LEKCJE BEZ TYTUŁU, A NA ICH ZAKOŃCZENIE NIE SKŁADA SIĘ BOGU ŻADNYCH
PODZIĘKOWAŃ. CZYTA JE LEKTOR, NA ŚRODKU CHÓRU, PRZED POŚWIĘCONYM ŚWIECĄ, W TAKI SPOSÓB, ABY
LEKTOR MIAŁ OŁTARZ PO SWOJEJ PRAWEJ STRONIE, A SALĘ KOŚCIOŁA PO LEWEJ STRONIE. ŚWIĘTUJĄC,
MINISTROWIE, DUCHOWIEŃSTWO I LUD SIEDZĄ I SŁUCHAJĄ.

15.A

POSTEA LEGUNTUR LECTIONES, SINE TITULO NEC IN EARUM FINE RESPONDENTUR DEO GRATIAS. LEGUNTUR VERO
A SECERDOTE, IN MEDIO CHORI, ANTE CEREUM BENEDICTUM, ITA EQUIDEM UT SACERDOS HABEAT A DEXTRIS
ALTARE, A SINSITRIS AULAM ECCLESIAE. MINISTRANTES ET POPULUS SEDENTEM AUSCULTANT.

POTEM CZYTA SIĘ LEKCJE BEZ TYTUŁU, A NA KONIEC SKŁADA SIĘ DZIĘKI BOGU. W RZECZYWISTOŚCI SĄ ONE
ODCZYTYWANE PRZEZ KSIĘDZA NA ŚRODKU CHÓRU, PRZED POŚWIĘCONYM ŚWIECĄ, W TAKI SPOSÓB, ŻE KAPŁAN MA
OŁTARZ PO SWOJEJ PRAWEJ STRONIE, A SALĘ KOŚCIOŁA PO LEWEJ STRONIE. MINISTROWIE I LUDZIE SIEDZĄCY
SŁUCHAJĄ.

SI VERO ADSIT CLERICUS LECTOR, OMNIA PEREGANTUR, UT SUPRA N.15

ALE JEŚLI OBECNY JEST LEKTOR DUCHOWNY, WSZYSTKO ODBYWA SIĘ JAK POWYŻEJ N.15

16.

IN FINE LECTIONIS, VEL POST CANTICUM, DICUNTUR ORATIONES HOC MODO : OMNES SURGUNT; CELEBRANS
DICIT OREMUS, DIACONUS FLECTAMUS GENUA, ET ONES, UNA CUM IPSO CELEBRANTE, FLEXIS GENIBUS, PAR
ALIQUOD TEMPORIS SPATIUM IN SILENTIO ORANT; DICTO A DIACONO LEVATE, OMNES SURGUNT, ET CELEBRANS
DICIT ORATIONEM, IN TONO FERIALI, ET IUNCTIS MANIBUS.

POD KONIEC CZYTANIA LUB PO PIEŚNI ODMAWIA SIĘ MODLITWĘ W TEN SPOSÓB: WSZYSCY WSTAJĄ; CELEBRANS
MÓWI MÓDLMY SIĘ, DIAKON POZWALA NAM ZGIĄĆ KOLANA, A ONI RAZEM Z CELEBRANSEM KLĘKAJĄ I MODLĄ SIĘ
W CISZY PRZEZ PEWIEN CZAS; KIEDY DIAKON MÓWI: WZNIEŚCIE SIĘ, WSZYSCY WSTAJĄ, A CELEBRANS
ODMAWIA MODLITWĘ W TONIE ŚWIĄTECZNYM I ZE ZŁOŻONYMI RĘKOMA.

16.A

IN FINE LECTIONIS, VEL POST CANTICUM, DICUNTUR ORATIONES HOC MODO: OMNES SURGUNT; SACERDOS STANT
ANTE LEGILE, DICIT :OREMUS, FLECTAMUS GENUA, ET OMNES UNA CUM IPSO SACERDOTE, FLEXIS GENIBUS,
PER ALIQUOD TEMPORIS IN SILENTIO ORANT; DICTO A SACERDOTE LEVATE, OMNES SURGUNT, ET IPSAE DICIT
ORATIONEM, IN TONO FERIALI, ET IUNCTIS MANIBUS.

POD KONIEC CZYTANIA LUB PO PIEŚNI ODMAWIA SIĘ MODLITWY W TEN SPOSÓB: WSZYSCY WSTAJĄ; KSIĄDZ
STAJE PRZED MÓWNICĄ, MÓWI: MÓDLMY SIĘ, ZEGNIJMY KOLANA I WSZYSCY RAZEM Z SAMYM KSIĘDZEM, ZGIĘCI
KOLANA, MODLĄ SIĘ PRZEZ JAKIŚ CZAS W MILCZENIU; KIEDY KSIĄDZ POWIEDZIAŁ: PODNIEŚCIE, WSZYSCY
WSTAJĄ, A ONA SAMA ODMAWIA MODLITWĘ, UROCZYSTYM TONEM I ZE ZŁOŻONYMI RĘKAMI.

17.

LEGUNTUR VERO QUATOR SEQUENTES LECTIONES, CUM SUIS CANCTIS, ET ORATIONIBUS.

ALE NASTĘPUJĄCE CZYTANIA SĄ CZYTANE CZTERNASTEGO DNIA, Z ICH PIEŚNIAMI I MODLITWAMI. -?-

LECTIO PRIMA, SECUNDA, TERTIA, QUARTA

DE PRIMA PARTE LITANIARUM

18.
HIS EXPLETIS, A DUOBUS CANTORIBUS, IN MEDIO CHORO GENUFLEXIS,CANTATUR LITANIAE SANCTORUM( QUIN
TAMEN DUPLICENTUR) USQUE AD INVOCATIONEM PROPITIUS ESTO, OMNIBUS GENUFLEXIS ET RESPONDENTIBUS.

KIEDY TO SIĘ SKOŃCZY, LITANIA DO ŚWIĘTYCH JEST ŚPIEWANA PRZEZ DWÓCH ŚPIEWAKÓW, KLĘCZĄCYCH
POŚRODKU CHÓRU (ALE NIE DO POWIELENIA), AŻ DO WEZWANIA, KTÓRE BĘDZIE BARDZIEJ SPRZYJAJĄCE, DO
WSZYSTKICH KLĘCZĄCYCH I ODPOWIADAJĄCYCH.

18.A
HIS EXPLETIS, A DUOBUS CANTORIBUS,SEU, HIS DIFICIENTIBUS, AB IPSO SACERDOTE, GENUFLEXO IN INFIMO
GRADU ALTARIS , A LATERE EPISTOLAE, CANTATUR LITANIAE SANCTORUM(QUIN TAMEN DUPLICENTUR) USQUE AD
INVOCATIONEM PROPITIUS ESTO, OMNIBUS GENUFLEXIS ET RESPONDENTIBUS.

PO ICH ZAKOŃCZENIU PRZEZ DWÓCH ŚPIEWAKÓW LUB, GDY ICH BRAKUJE, PRZEZ SAMEGO KAPŁANA, KLĘCZĄCEGO
NA NAJNIŻSZYM STOPNIU OŁTARZA, PO STRONIE LISTU, ŚPIEWA SIĘ LITANIĘ DO ŚWIĘTYCH (ABY NIE
POWIELAĆ) AŻ DO WEZWANIA, BĄDŹ ŁASKAWSZY, ABY WSZYSCY KLĘKALI I ODPOWIADALI.

19.

POSTEA, SI ECCLESIA HABET FONTEM BAPTISMALEM, RITUS PROSEQUITUR UT INFRA N.20 P.201, SECUS
VERO UT INFRA N.24.P.211.

NASTĘPNIE, JEŚLI W KOŚCIELE ZNAJDUJE SIĘ CHRZCIELNICA, OBRZĘDY SĄ KONTYNUOWANE JAK PONIŻEJ N.20
S.201, W PRZECIWNYM RAZIE JAK PONIŻEJ N.24 S.211.

LITANIA SANCTORUM

DE BENEDICTIONE AQUAE BAPTISMALIS

20.
DUM CANTATUR LITANIAE SANCTORUM, VAS AQUAE BAPTISMALIS BENEDICENDAE, ET CAETERA OMNIA QUAE AD
BENEDICTIONEM REQUIUNTUR, PRAEPARANTUR IN MEDIO CHORI, VERSUS LATUS EPISTOLAE,IN CONSPECTU
FIDELIUM. VAS AQUAE BENEDICENDAE CONVENIENTER ORARI DECET.

PODCZAS ŚPIEWANIA LITANII DO WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH, NA ŚRODKU CHÓRU, PO STRONIE LITERY,

PRZYGOTOWYWANE SĄ NACZYNIA Z WODĄ DO CHRZTU I WSZYSTKIE INNE RZECZY POTRZEBNE DO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
WIERNY. NACZYNIE ZE ŚWIĘCONĄ WODĄ POWINNO BYĆ ODPOWIEDNIO MODLONE.

21.

IN BENECIDENDA AQUA BAPTISMALI CELEBRANS, STAN CORAM POPULO, ANTE SE HABEAT VAS AQUAE
BAPTISMALIS BENEDICENDAE, A DEXTRIS CEREUM BENEDICTUM, A SINSTRIS ALIUM SUBDIACONUM, VEL
CLERICUM SEU MINISTRANTEM, STANTEM CUM CRUCE.

CELEBRANS, IUNCTIS MANIBUS, IN TONO FERIALI DICIT:

ODPRAWIAJĄC W ŚWIĘCONEJ WODZIE CHRZCIELNEJ, STOI PRZED LUDEM, MAJĄC PRZED SOBĄ NACZYNIE Z WODĄ
CHRZCIELNĄ DO POŚWIĘCENIA, PO PRAWEJ ŚWIECĘ ŚWIĘCONĄ, PO LEWEJ INNY SUBDIAKON, KLERYK LUB
SZAFARZ, STOJĄCY Z PRZECHODZIĆ.

ŚWIĘTUJĄC ZE ZŁOŻONYMI RĘKAMI MÓWI ODŚWIĘTNYM TONEM:

HIC SACERDOS IN MODUM CRUCIS AQUAM DIVIDIT MANU EXTENSA, QUAM STATIM LINEO EXTERGIT, DICENS :

KAPŁAN TEN ROZDZIELA WODĘ W KSZTAŁCIE KRZYŻA WYCIĄGNIĘTĄ RĘKĄ, KTÓRĄ NATYCHMIAST WYCIERA LINIĄ,
MÓWIĄC:

QUI HANC AQUAM REGENERANDIS HOMINIBUS ...

AQUAM MANU TANGIT

DOTYKA WODY RĘKĄ

SIC HAEC SANCTA, ET INNOCENS CREATURA, … CONSAQUANTUR.

FACIT TRES CRUCES SUPER AQUAM DICENS:

ROBI TRZY KRZYŻE NA WODZIE, MÓWIĄC:

UNDE BENEDICO TE CREATURA AQUAE, . . . SUPER TE FEREBATUR.

HIC MANU AQUAM DIVIDIT, ET EFFUNDIT EAM VERSUS QUATOR MUNDI PARTES,DICENS:

DZIELI WODĘ RĘKĄ I WYLEWA JĄ NA CZTERY STRONY ŚWIATA, MÓWIĄC:

QUI TE DE PARADISI FONTE . . . IN NOMINE PATRIS, ET FILII ET SPIRITUS SANCTI.

MUTAT VOCEM ET PROSEQUITUR RECTO TONO :

ZMIENIA GŁOS I KONTYNUUJE WŁAŚCIWYM TONEM:

HAEC NOBIS PRAECEPTA . . . TU BENIGNUS ASPIRA.

HALAT TER IN AQUAM IN MODUM CRUCIS, DICENS:

TCHNĄŁ TRZY RAZY W WODĘ W KSZTAŁCIE KRZYŻA, MÓWIĄC:

TU HAS SIPLICES ... MENTIBUS EFFICANCES.

HIC SACERDOS PAULULUM DEMITTIT CEREUM IN AQUAM: ET RESUMENS TONUM PRAEFATIONIS, DICIT:

KSIĄDZ WRZUCA DO WODY MAŁĄ ŚWIECĘ I WRACAJĄC DO TONU WSTĘPU, MÓWI:

DESCENDAT IN HANC PLENITUDINEM FONTIS, VIRTUS SPIRITUS SANCTI.

DEINDE EXTRACTUM CEREUM DE AQUA, ITERUM PROFUNDIS MERGIT, ALIQUANTO ALTIUS REPETENS:
DESCENDAT IN HANC

NASTĘPNIE, WYJMUJĄC ŚWIECĘ Z WODY, PONOWNIE ZANURZA JĄ W TONI, POWTARZAJĄC NIECO GŁĘBIEJ:

POSTEA CEREUM RURSUS DE AQUA EXTRACTUM, TERTIO IMMERGENS USQUE AD FUNDUM, ALTORI ADHUC VOCE
REPETIT: DESCENDAT IN HANC

PO CZYM, PONOWNIE WYJMUJĄC ŚWIECĘ Z WODY, ZANURZAJĄC JĄ PO RAZ TRZECI NA DNIE, CICHYM GŁOSEM
POWTARZA DO OŁTARZA:

UT SUPRA. ET DEINDE SUFFLANS TER IN AQUAM SECUNDUM HANC FIGURAM Ψ PROSEQUITUR

NASTĘPNIE KONTYNUUJE DMUCHANIE TRZY RAZY DO WODY ZGODNIE Z TYM RYSUNKIEM Ψ.

HIC TOLLITUR CEREUS DE AQUA, ET PROSEQUITUR:

TUTAJ ŚWIECA JEST WYJMOWANA Z WODY I KONTYNUUJE:

[ . . .]

SEQUENTIA DICIT LEGENDO :

CZYTAMY, CO NASTĘPUJE:

PER DOMINUM NOSTRUM IESU CHRISTUM ...

DEINDE ALIQUIS CLERICUS, VEL MINISTRANS, ACCIPIT IN VASE ALIQUO DE EADEM AQUA, AD ASPERGENDUM
POPULUM POST RENOVATIONEM PROMISSIONUM BAPTISMATIS, UT INFRA N.25, DICETUR, ET AD ASPERGENDUM
IN DOMIBUS ET ALIIS LOCIS. HIS PERACTIS, CELEBRAN, QUI BENEDICIT AQUAM, INFUNDIT DE OLEO
CATECHUMENORUM IN EAM IM MODUM CRUCIS, INTELLEGIBILI VOCE DICENS:

NASTĘPNIE JAKIŚ DUCHOWNY LUB PASTOR BIERZE TROCHĘ TEJ SAMEJ WODY DO NACZYNIA, ABY POKROPIĆ LUD
PO ODNOWIENIU PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH, JAK TO ZOSTANIE POWIEDZIANE W N. 25, ORAZ POKROPIĆ DOMY
I INNE MIEJSCA. PO DOKONANIU TYCH CZYNNOŚCI CELEBRANS, KTÓRY POBŁOGOSŁAWIŁ WODĘ, WLEWA DO NIEJ
TROCHĘ OLEJU KATECHUMENÓW NA WZÓR KRZYŻA, MÓWIĄC ZROZUMIAŁYM GŁOSEM:

SANCTIFICETUR, ET FECUNDETUR ... IN VITAM AETERNAM. AMEN.

DEINDE INFUNDIT DE CHRISMATE, MODO QUO SUPRA, DICENS:

NASTĘPNIE WYLEWA KRZYŻMO, JAK WYŻEJ, MÓWIĄC:

INFUSI CHRISMATIS DOMINI NOSTRI ... IN NOMINE SANCTAE TRINITATIS. AMEN.

POSTEA ACCIPIT AMBAS AMPULLAS DICTI OLEI SANCTI, ET CHRISMATIS, ET DE UTROQUE SIMUL IN MODUM
CRUCIS TER INFUNDENDO, DICIT:

NASTĘPNIE BIERZE OBIE AMPUŁKI WSPOMNIANEGO ŚWIĘTEGO OLEJU I KRZYŻMA I WYLEWA JE TRZY RAZY NARAZ
NA KSZTAŁT KRZYŻA, MÓWI:

COMMIXTIO ... IN NOMINE PATRIS, ET FILII ET SPIRITUS SANCTI. AMEN.

TUNC MISCET IPSUM OLEUM CUM AQUA. SI ADERUNT BAPTIZANDI, EOS BAPTIZET MORE CONSUETO.

NASTĘPNIE MIESZA OLEJ Z WODĄ. JEŚLI PRZYJDĄ DO CHRZTU, OCHRZCI ICH W ZWYKŁY SPOSÓB.

SED, SI PLURES SINT, PERMITTUR CAEREMONIAS RITUALIS ROMANI, QUAE IPSAM BAPTISMI COLLATIONEM
PRAECEDUNT,ID EST, IN BAPTISMATE INFANTIUM USQUE AD VERBA CREDIS IN DEUM, ET IN BAPTISMATE
ADULTORUM USQUE AD VERBA QUIS VOCARIS, EODEM MANE, TEMPORE OPPORTUNO, PRAEMITTERE.

ALE JEŚLI JEST ICH WIĘCEJ, WOLNO POPRZEDZAĆ CEREMONIE RYTU RZYMSKIEGO, KTÓRE POPRZEDZAJĄ
UDZIELENIE SAMEGO CHRZTU, TO ZNACZY CHRZEST NIEMOWLĄT AŻ DO SŁÓW, W KTÓRE WIERZYSZ W BOGA, ORAZ
CHRZEST DOROSŁYCH AŻ DO SŁÓW, KTÓRYMI JESTEŚCIE WEZWANI, TEGO SAMEGO PORANKA, O WŁAŚCIWEJ PORZE.

22.

BENEDICTIONE PERACTA, AQUA BAPTISMALIS DEFETUR PROCESSIONALITER AD FONTEM, HOC MODO: PRAECEDIT
THUREFARIUS, SEQUIUTR ALIUS SUBDIACONUS, VEL CLERICUS, CUM CRUCE, ET CLERUS; DEINDE DIACONUS CUM
VASE AQUAE BAPTISMALIS, NISI CONVENIAT IPSUM AB ACOLYTHIS PORTARI;ET CELEBRANS, CEREUS VERO
PASCHALIS REMANET IN SUO LOCO; ET INTERIM CANTATUR SEQUENS.

PO ZAKOŃCZENIU BŁOGOSŁAWIEŃSTWA WODA CHRZCIELNA JEST POBIERANA PROCESOWO DO ŹRÓDŁA W TEN SPOSÓB:
PIERWSZY IDZIE TRĘBACZ, ZA NIM INNY SUBDIAKON LUB DUCHOWNY Z KRZYŻEM I DUCHOWNI; NASTĘPNIE
DIAKON Z NACZYNIEM Z WODĄ CHRZCIELNĄ, CHYBA ŻE UZGODNIONO, ŻE AKOLICI NIOSĄ GO SAMEGO, A
PODCZAS ODPRAWIANIA PASCHAŁ POZOSTAJE NA SWOIM MIEJSCU; A TYMCZASEM ŚPIEWA SIĘ TO, CO NASTĘPUJE.
ET INCENSAT FONTEM.
TUNC REDEUNT OMNES IN SILENTIO IN CHORUM, ET DATUR INITIUM RENOVATIONI PROMISSIONUM BAPTISMATIS.

I NIECH SPALIŁ FONTANNĘ.

NASTĘPNIE WSZYSCY W MILCZENIU WRACAJĄ DO CHÓRU I ROZPOCZYNA SIĘ ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ
CHRZCIELNYCH.

22.A

BENEDICTIONE PARACTA,AQUA BAPTISMALIS DEFERTUR PROCCESIONALITER AD FONTEM, HOC MODO: PRAECEDIT

THURIFERARIUS,SEQUUNTUR CRUCIFER ET MINISTRANTES;DEINDE UNUS VEL PLURES MINISTRANTIUM, QUI VAS
AQUAE BAPTISMALIS GESTANT, ET SACERDOS; CEREUS VERO PASCHALIS REMANET IN SUO LOCO. CETERA FIUN
UT SUPRA.

PO PRZYGOTOWANIU WRAZ Z BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM WODA CHRZCIELNA JEST NIESIONA DO ŹRÓDŁA W PROCESJI W

NASTĘPUJĄCY SPOSÓB: RUSZNIKARZ IDZIE PIERWSZY, KRUCYFIKS I USŁUGUJĄCY ZA NIM, NASTĘPNIE JEDEN
LUB KILKU USŁUGUJĄCYCH, KTÓRZY NIOSĄ NACZYNIE Z WODĄ CHRZCIELNĄ, A KAPŁAN; ALE PASCHAŁ POZOSTAJE
NA SWOIM MIEJSCU. RESZTA JAK WYŻEJ.

23.

SICUBI VERO BAPTISTERIUM EXTAT AB ECCLESIA SEPARATUM, ET PRAEFERATUR BENEDICTIONEM AQUAE

BAPTISMALIS IN IPSO BAPTISTERIO FIERI, POST INVOCATIONEM SANCTA TRINITAS, UNUS DEUS, MISERERE
NOBIS, DESCENDITUR AD FONTEM HOC MODO: PRAECEDIT CLERICUS CUM CEREO BENEDICTO, SEQUITUR ALIUS
SUBDIACONUS CUM CRUCE, VEL CRUCIFER, MEDIUS INTER ACOLYTHOS CUM CANDELABRIS ACCENSIS, DEINDE
CLERUS PER ORDINEM, DEMUM CELEBRANS CUM MINISTRIS SACRIS. CANTORES VERO ET POPULUS REMANENT IN
LOCIS SUIS, ET PROSEQUUNTUR CANTUM LITANIARUM, REPETITIS, SI OPUS EST, INVOACTIONIBUS INDE A
SANCTA MARIA, ORA PRO NOBIS.

ALE JEŚLI CHRZCIELNICA ISTNIEJE ODDZIELNIE OD KOŚCIOŁA I WOLI SIĘ, ABY BŁOGOSŁAWIEŃSTWO WODY
CHRZCIELNEJ ODBYWAŁO SIĘ W SAMEJ BAPTYSTERIUM, PO WEZWANIU TRÓJCY ŚWIĘTEJ, JEDYNY BOŻE, ZMIŁUJ
SIĘ NAD NAMI, SCHODZI DO ŹRÓDŁA W W TEN SPOSÓB: DUCHOWNY IDZIE NAPRZÓD Z POŚWIĘCONĄ ŚWIECĄ, ZA
NIM KOLEJNY SUBDIAKON Z KRZYŻEM, CZYLI KRUCYFIKSEM, ŚRODEK WŚRÓD AKOLITÓW Z ZAPALONYMI
ŚWIECZNIKAMI, NASTĘPNIE DUCHOWNI W KOLEJNOŚCI, WRESZCIE CELEBRUJĄCY Z WYŚWIĘCONYMI SZAFARZAMI.
ALE ŚPIEWACY I LUD POZOSTAJĄ NA SWOICH MIEJSCACH I KONTYNUUJĄ ŚPIEWANIE LITANII, POWTARZAJĄC W
RAZIE POTRZEBY WEZWANIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, MÓDL SIĘ ZA NAMI.

BENEDICTIO AQUAE BAPTISMALIS FIT UT SUPRA, HIS TANTUM MUTATIS: DUM PERGITUR AD FONTEM, CANTATUR
CANTICUM SICUT CERVUS, ET CELEBRANS, ANTEQUAM INTRET AD BENEDICTIONEM FONTIS, DICIT ORATIONEM
OMNIPOTENS AETERNE DEUS, RESPICE PROPITIUS N.22, UT SUPRA, POSTEA PROCEDIT AD BENEDICTIONEM
FONTIS N.21.

BENEDICTIONE PERACTA, OMNES REDEUNT IN SILENTIO IN ECCLESIAM, ET DATUR INITIUM RENOVATIONI

PROMISSIONUM BAPTISMATIS.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO WODY CHRZCIELNEJ ODBYWA SIĘ JAK WYŻEJ, Z TYMI TYLKO ZMIANAMI: IDĄC DO FONTANNY
ŚPIEWA SIĘ PIEŚŃ JAK JELEŃ, A CELEBRANS PRZED WEJŚCIEM DO POBŁOGOSŁAWIENIA FONTANNY ODMAWIA
MODLITWĘ WSZECHMOGĄCY BOŻE NA WIEKI, SPÓJRZ WIĘCEJ POMYŚLNY N. 22, JAK WYŻEJ, NASTĘPNIE
PRZECHODZI DO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA FONTANNY N. 21

PO BŁOGOSŁAWIEŃSTWIE WSZYSCY W MILCZENIU WRACAJĄ DO KOŚCIOŁA I ROZPOCZYNA SIĘ ODNOWIENIE

PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH.

DE RENOVATIONI PROMISSIONUM BAPTISMATIS.

24.

COMPLETA BENEDICTIONE AQUAE BAPTISMALIS, EIUSQUE TRANLATIONE AD FONTEM, VEL, UBI BENEDICTIO
LOCUM NON HABUERIT, POST ABSOLUTAM PRIMAM PARTEM LITANIARUM, PROCEDITUR AD RENOVATIONEM
PROMISSIONUM BAPTISMATIS, QUA PERDURANTE CONVENIT, UT CLERUS ET POPULUS CANDELAS ACCENSAS
GESTENT.

PO CAŁKOWITYM POŚWIĘCENIU WODY CHRZCIELNEJ I PRZELANIU JEJ DO ŹRÓDŁA LUB, GDY BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
NIE MIAŁO MIEJSCA, PO BEZWZGLĘDNEJ PIERWSZEJ CZĘŚCI LITANII, PRZECHODZI DO ODNOWIENIA PRZYRZECZEŃ
CHRZCIELNYCH, PODCZAS KTÓREGO NASTĘPUJE UZGODNILI, ŻE DUCHOWIEŃSTWO I LUD POWINNI NOSIĆ ZAPALONE
ŚWIECE.

25.

CELEBRANS, DESPISITIS PARAMENTIS VIOLACEIS, ASSUMIT STOLAM ET PLUVIALE ALBI COLORIS; DEINDE,
IMPOSITIO THURE, ET FACTA INCENSATIONE CEREI, STANS IUXTA ILLUM, FACIE VERSUS AD POPULUM, VEL
EX AMBONE SEU PULPITO, INCIPIT, UT SEQUITUR:

CELEBRANS, LEKCEWAŻĄC SWOJE PURPUROWE SZATY, ZAKŁADA BIAŁĄ SZATĘ I PŁASZCZ PRZECIWDESZCZOWY;
NASTĘPNIE, PO POSTAWIENIU POCHODNI I ZROBIENIU KADZIDŁA ZE ŚWIECY, STOJĄC OBOK NIEGO TWARZĄ DO
LUDU LUB Z AMBONY LUB AMBONY, ZACZYNA TAK:

ET ASPERGIT POPULUM AQUA BENEDICTA,EXTRACTA , ET SUPRA DICTUM EST N.21, IN BENEDICTIONE AQUAE
BAPTISMALIS; VEL, UBI BENEDICTIO AQUAE BAPTISMALIS NON LOCUM HABET, AQUA BENEDICTA ORDINARIA.

I KROPI LUD ŚWIĘCONĄ WODĄ, WYDOBYTĄ, JAK TO ZOSTAŁO POWIEDZIANE POWYŻEJ N. 21, W
BŁOGOSŁAWIEŃSTWIE WODY CHRZCIELNEJ; LUB TAM, GDZIE NIE MA MIEJSCA BŁOGOSŁAWIEŃSTWO WODY
CHRZCIELNEJ, ZWYKŁEJ WODY ŚWIĘCONEJ.

26.

HAEC ALLOCUTIO ET RENOVATIO PROMISSIONIUM BAPTISMALIS FLERI POTEST, UBIQUE LOCORUM, INGUA
VERNAQULA; VERSIONE TAMEN AB ORDINARIO LOCI APPROBATA.

TO PRZEMÓWIENIE I ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH MOŻNA ŚPIEWAĆ WSZĘDZIE W JĘZYKU NARODOWYM;

WERSJA JEDNAK ZATWIERDZONA PRZEZ ORDYNARIUSZA MIEJSCA.

DE ALTERA PARTE LITANIARUM

27.

RENOVATIONE PROMISSIONUM BAPTISMATIS PARACTA, CANTORES SEU IPSE SACERDOS, INCIPIUNT ALTERAM
PARTEM LITANIARUM, INDE AB INVOCATIONE PROPITIUS ESTO, USQUE AD FINEM, OMNIBUS GENUFLEXIS ET
RESPONDENTIBUS.

PO PRZYGOTOWANIU ODNOWIENIA PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH, ŚPIEWACY LUB SAM KAPŁAN ROZPOCZYNAJĄ DRUGĄ
CZĘŚĆ LITANII, OD WEZWANIA BĄDŹ ŁASKAWSZY, AŻ DO KOŃCA, ABY WSZYSCY KLĘKALI I ODPOWIADALI.

SI IN HAC SACRA VIGILIA PASCHALI ORDINES CONFERANTUR, CONSUETA ORDINADORUM PROSTRATIO ET

BENEDICTIO PERAGITUR, DUM HAEC ALTERA PARS LITANIARUM DECANTATUR.

JEŻELI W CZASIE TEJ ŚWIĘTEJ WIGILII PASCHALNEJ UDZIELA SIĘ ŚWIĘCEŃ KAPŁAŃSKICH, WYKONUJE SIĘ
ZWYCZAJOWY POKŁON I BŁOGOSŁAWIEŃSTWO WIERNYCH, ŚPIEWAJĄC DRUGĄ CZĘŚĆ LITANII.

28.

CELEBRANS VERO ET MINISTRI,ACCENDENTES AD SACRISTIAM, INDUUNTUR PARAMENTIS ALBI COLORIS PRO MISSA
SOLEMNITER CELEBRANDA.
CO WIĘCEJ, CELEBRANS I ASYSTENCI, IDĄC DO ZAKRYSTII, SĄ UBRANI W BIAŁE SZATY, ABY MSZA MOGŁA
BYĆ UROCZYŚCIE ODPRAWIONA.

28.A

SACERDOS VERO ET MINISTRANTES ACCEDUNT AD SACRISTIAM, UBI SACERDOS INDUITUR PARAMENTI ALBI
COLORIS, MINISTRANTES VERO SUMUNT VESTES FESTIVAS PRO MISSA CANTATA.

VEL SI, CANTORIBUS DEFICIENTIBUS, IPSE SACERDOS LITANIAS SANCTORUM DECANTARE DEBEAT, HIS
ABSOLUTIS, AD SACRSISTIAM ACCEDAT, CUM MINISTRANTIBUS , AD PARAMENTA SUMENDA PRO MISSA CANTATA,
UT SUPRA DICTUM EST.

KSIĄDZ I ASYSTENCI ZBLIŻAJĄ SIĘ DO ZAKRYSTII, GDZIE KAPŁAN JEST UBRANY W BIAŁĄ SZATĘ, PODCZAS
GDY ASYSTENCI BIORĄ ODŚWIĘTNY STRÓJ NA ŚPIEWANĄ MSZĘ.

ALBO JEŚLI, GDY BRAKUJE ŚPIEWAKÓW, SAM KAPŁAN MUSI ŚPIEWAĆ LITANIE DO ŚWIĘTYCH, PO ICH
ROZGRZESZENIU POWINIEN UDAĆ SIĘ Z MINISTRANTAMI DO ZAKRYSTII, ABY WZIĄĆ SZATY DO ŚPIEWANEJ MSZY,
JAK TO WYŻEJ POWIEDZIANO.

29.

INTERIM CEREUS PASCHALIS REPONITUR IN CANDELABRO SUO, IN LATERE EVANGELII, ET ALTARE PARATUR PRO
MISSA SOLEMNI,LUMINARIBUS ACCENSIS ET FLORIBUS.

TYMCZASEM PASCHAŁ JEST PRZECHOWYWANY W SWOIM LICHTARZU, PO STRONIE EWANGELII, A OŁTARZ JEST
PRZYGOTOWYWANY DO UROCZYSTEJ MSZY, Z ZAPALONYMI LAMPAMI I KWIATAMI.

DE MISSA SOLEMNI VIGILIAE PASCHALIS

CELEBRATIO SOLIUS MISSAE VIGILIAE PASCHALIS SINE CAEREMONIS PRAECEDENTIBUS INTERDICITUR.

SACRA COMMUNIO FIDELIBUS DARI POTEST TANTUM MODO INTER MISSARUM SOLEMNIA, VEL CONTINUO AC
STATIM AB IIS EXPLETIS; EXCEPTIS IIS, QUI IN PERICULO MORTIS SUNT CONSTITUTI.

ZABRANIA SIĘ SPRAWOWANIA SAMEJ MSZY WIGILII PASCHALNEJ BEZ UPRZEDNIEGO OBRZĘDU.

KOMUNII ŚWIĘTEJ MOŻNA UDZIELAĆ WIERNYM TYLKO MIĘDZY UROCZYSTOŚCIAMI MSZY ŚW. LUB BEZPOŚREDNIO PO
ICH ZAKOŃCZENIU; Z WYJĄTKIEM TYCH, KTÓRYM GROZI NIEBEZPIECZEŃSTWO ŚMIERCI.

1.

IN FINE LITANIARUM, CANTORES SOLEMNITER INCIPIUNT KYRIE ELEISON, UT IN MISSA MORISEST. INTERIM
CELEBRANS CUM MINISTRIS, IN PARAMENTIS ALBIS, SEU CUM MINISTRANTIBUS, ACCEDIT AD ALTARE, ET,
FACTA EI DEBITA REVERENTIA, OMISSIS PSALMO IUDICA ME DEUS, ET CONFESSIONE, STATIM ASCEDENS,
OSCULATUR ILLUD IN MEDIO, ET INCENSAT MORE SOLITO.

POD KONIEC LITANII ŚPIEWACY UROCZYŚCIE ROZPOCZYNAJĄ KYRIE ELEISON, JAK W MSZY ŚMIERCI. TYMCZASEM
CELEBRUJĄC Z MINISTRANTAMI, W BIAŁYCH SZATACH LUB Z MINISTRANTAMI, PODCHODZI DO OŁTARZA I
UCZYNIWSZY NALEŻNĄ MU CZEŚĆ, POMIJAJĄC PSALM, OSĄDŹ MNIE BÓG I WYZNAJĄC, WSTĘPUJĄC NATYCHMIAST,
CAŁUJE GO W ŚRODKU I JAK ZWYKLE PALI KADZIDŁO.

2.

FINITIS A CHORO KYRIE ELEISON, CELEBRANS INCIPIT SOLEMNITER GLORIA IN EXCELSIS, ET PULSANTUR
CAMPANAE AC DISCOOPERIUNTUR IMAGINES.
PULSATIO COMPANARUM HOC MODO FIAT:

A) IN LOCIS,IN QUIBUS UNA TANTUM HABETUR ECCLESIA, COMPANAE PULSENTUR HORA, QUA DICTI HYMNI
INCIPIT CANTUS.

B) IN LOCIS, AUTEM, UBI PLURES ECCLESIAE EXTANT, SIVE IN OMNIBUS EODEM TEMPORE SACRAE
CAEREMONIAE PERANGATUR, SIVE TEMPORE DIVERSO, COMPANAE OMNIUM ECCLESIARUM EIUSDEM LOCI PULSENTUR
UNA CUM COMPANIS ECCLESIAE CATHEDRALIS, VEL MATRICIS AUT PRINCIPALIS. IN DUBIO QUAENAM ECCLESIA
IN LOCO SIT MATRIX AUT PRINCIPALIS ADEATUR ORDINARIUS LOCI.

PO ZAKOŃCZENIU CHÓRU KYRIE ELEISON CELEBRACJA ROZPOCZYNA SIĘ UROCZYŚCIE OD CHWAŁY NA

WYSOKOŚCIACH, BIJĄ W DZWONY I OTWIERAJĄ OBRAZY.
BICIE TOWARZYSZY ODBYWA SIĘ W TEN SPOSÓB:

A) W MIEJSCOWOŚCIACH, GDZIE JEST TYLKO JEDEN KOŚCIÓŁ, TRĄBY ZATRĄBIĄ O GODZINIE ROZPOCZĘCIA
ŚPIEWU WSPOMNIANEJ PIEŚNI.

B) W MIEJSCACH, GDZIE JEST KILKA KOŚCIOŁÓW, NIEZALEŻNIE OD TEGO, CZY WE WSZYSTKICH ODBYWA SIĘ
ŚWIĘTY OBRZĘD W TYM SAMYM CZASIE, CZY TEŻ W INNYM CZASIE, DZWONY WSZYSTKICH KOŚCIOŁÓW TEGO
SAMEGO MIEJSCA BIJĄ RAZEM Z DZWONAMI KATEDRY , LUB MACIERZYSTEGO LUB GŁÓWNEGO KOŚCIOŁA. W RAZIE
WĄTPLIWOŚCI, KTÓRY KOŚCIÓŁ W DANEJ MIEJSCOWOŚCI POWINIEN BYĆ MATRYCĄ, A KTÓRY GŁÓWNYM, NALEŻY
ZASIĘGNĄĆ OPINII MIEJSCOWEGO ORDYNARIUSZA.

POSTEA CELEBRANS DICIT :

ET TOTUM DECANTAT TER, ELEVANDO VOCEM GRADATIM : ET OMNES POST QUAMLIBET VICEM , IN EODEM
TONO , REPETUNTILLUD IDEM.
POSTEA CANTORES PROSEQUUNTUR:

NASTĘPNIE CELEBRANS MÓWI:

I ŚPIEWA CAŁOŚĆ TRZY RAZY, STOPNIOWO PODNOSZĄC GŁOS: I WSZYSCY PO KAŻDYM OBROCIE, W TYM SAMYM
TONIE, POWTARZAJĄ TO SAMO.
NASTĘPNIE ŚPIEWACY KONTYNUUJĄ:

ET DICITUR HAEC TANTUM ORATIO.

I TYLKO TA MODLITWA JEST ODMAWIANA.

4.
FINITA EPISTOLA CELEBRANS INCIPIT.

SKOŃCZYWSZY LIST, ZACZYNA ŚWIĘTOWAĆ.

DEINDE DICITUR

WTEDY SIĘ MÓWI

5.

AD EVANGELIUM NON PORTANTUR LUMINARIA , SED TANTUM INCENSUM: PETITUR BENEDICTIO , ET ALIA
FLIUNT DE MORE.
ŚWIATŁA NIE SĄ NIESIONE DO EWANGELII, ALE TYLKO KADZIDŁO: PROSZONE JEST O BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, A
INNE RZECZY PŁYNĄ JAK ZWYKLE.

NON DICITUR CREDO, SED FINITO EVANGELIO CELEBRANS DICIT DOMINUS VOBISCUM , POSTEA :OREMUS. NON
DICITUR ANTIPHONA AD OFFERTORIUM. AD LAVABO DICITUR GLORIA PATRI.

NIE JEST POWIEDZIANE: „WIERZĘ”, ALE PO ODPRAWIENIU ZAKOŃCZONEJ EWANGELII PAN MÓWI: „BĄDŹCIE Z
WAMI, POTEM BĘDZIEMY SIĘ MODLIĆ”. NIE ODMAWIA SIĘ ANTYFONY NA OFIAROWANIE. CHWAŁA OJCU MÓWI SIĘ
DO KADZI.

6.

PREFATIO PASCHALIS, QUAE DICITUR TAMQUAM PROPRIA IN MISSIS DE TEMPORE A MISSA VIGILIAE PASCHALIS
USAQUE AD VIGILIAM ASCENSIONIS DOMINI INCLUSIVE, ET TAMQUAM DE TEMPORE IN CETERIS MISSIS, QUAE
EODEM TEMPORE CELEBRANTUR, ET PRAEFATIONE PROPRIA CARENT.

HAC NOCTE, PRAEFATIONE DICITUR : TE QUIDE DOMINE

REFACJĘ PASCHALNĄ, KTÓRĄ ODMAWIA SIĘ JAKO WŁASNĄ WE MSZACH OD CZASU PRZEZNACZONEGO NA MSZĘ
WIGILII PASCHALNEJ DO WIGILII WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO WŁĄCZNIE ORAZ JAKO WŁASNĄ W INNYCH
MSZACH, KTÓRE SĄ ODPRAWIANE W TYM SAMYM CZASIE I NIE MAJĄ ODPOWIEDNIEGO PRZEDMOWA.

TEJ NOCY W PRZEDMOWIE JEST POWIEDZIANE: TE QUIDE DOMINE

SACERDOS EXTENDENS , ELEVANS ALIQUANTULUM ET IUNGENS MANUS, ELEVANSQUE AD CAELUM OCULOS, ET

STATIM DEMITTENS, PROFUNDE INCLINATUS ANTE ALTARE, MANIBUS SUPER EO POSITIS, IDCIT SECRETO:

TE IGITUR

KAPŁAN WYCIĄGAJĄC, LEKKO PODNOSZĄC I SKŁADAJĄC RĘCE, WZNOSZĄC OCZY KU NIEBU I NATYCHMIAST JE
OPUSZCZAJĄC, KŁANIAJĄC SIĘ GŁĘBOKO PRZED OŁTARZEM, KŁADĄC NA NIM RĘCE, MÓWI POTAJEMNIE:

TE IGITUR

[ .. . ]

8.

POST SUMPTIONEM SACRAMENTI, DISTRIBUTIO COMMUNIONIS, PURIFICATIO ET ABLUTIO FLUNT MORE SOLITO;
DEINDE PRO LAUDIBUS DOMINICAE RESSURETIONIS IN CHORO CANTATUR ANTIPHONA:

ALLELUIA ALLELUIA, LAUDATE DOMINUM

PO PRZYJĘCIU SAKRAMENTU UDZIELANIE KOMUNII, OCZYSZCZENIE I ABLUCJA ODBYWAJĄ SIĘ W ZWYKŁY SPOSÓB;
NASTĘPNIE W CHÓRZE ŚPIEWA SIĘ ANTYFONĘ NA CZEŚĆ NIEDZIELNEGO ZMARTWYCHWSTANIA:

ALLELUIA ALLELUIA, LAUDATE DOMINUM

CAPITULUM HYMNUS ET VERSUS NON DICUNTUR, SED STATIM CELEBRANS IN CANTU INCIPIT ATIPHONAM AD
BENEDICTUS

NIE MÓWI SIĘ ROZDZIAŁU HYMNU I WERSETÓW, ALE CELEBRANS ROZPOCZYNA NATYCHMIAST ANTYFONĘ BENEDICTUS

DEINDE CANTATUR BENEDICTUS, CUM GLORIA PATRI IN FINE, ET FIT INCENSATIO, UT ALIAS IN LAUDIBUS
NASTĘPNIE ŚPIEWA SIĘ BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, NA KONIEC CHWAŁĘ DLA OJCA, I OFIARUJE SIĘ KADZIDŁO, JAK W
INNYCH POCHWAŁACH

9.

REPETITIA ANTIPHONA, CELEBRANS DICIT MORE SOLITO:

POWTÓRZEŃ ANTYFONY, CELEBRANS MÓWI JAK ZWYKLE:

ET CELEBRANS, DICTO PLACEAT TIBI, SANCTA TRINITAS, DAT BENEDICTIONEM , MORE SOLITO, ET OMISSIO
ULTIMO EVANGELIO , OMNES REVERUNTUR IN SACSRISTIAM.

I CELEBRUJĄC, POWIEDZIAWSZY, NIECH CI SIĘ PODOBA, TRÓJCA PRZENAJŚWIĘTSZA, JAK ZWYKLE UDZIELA
BŁOGOSŁAWIEŃSTWA I POMIJAJĄC OSTATNIĄ EWANGELIĘ, WSZYSCY WRACAJĄ DO ZAKRYSTII.

11.

SI CONTINGAT IN HAC SOLEMNI VIGILIA ORDINATIONES CONFERRI, PONTIFEX ULTIMAM ADMONITIONEM ( CUM
IMPOSITIONE SIC DICTI PENSI), QUAE IUXTA PONTIFICALE ROMANUM POST BENEDICTIONEM PONTIFICALEM ET
ANTE ULTIMUM EVANGELIUM LOCUM HABET, HAC NOCTE EIDEM BENEDICTIONI PONTIFICALI PRAEMITTAT.

EŻELI ZDARZY SIĘ, ŻE W TĘ UROCZYSTĄ WIGILIĘ BĘDĄ UDZIELANE ŚWIĘCENIA, TO PAPIEŻ UDZIELI
OSTATNIEGO NAPOMNIENIA (Z NAŁOŻENIEM TZW. TA NOC POPRZEDZA TO SAMO PAPIESKIE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO.

12.

SACERDOTES QUI MISSAM VIGILAE PASCHALIS CELEBRANT POST MEDIAM NOCTEM, POSSUNT IPSO DOMINICO DIE
RESSURECTIONIS MISSAM LITARE, ATQUE ETIAM, SI INDULTUM HABEATUR, BIS AUT TER. LOCORUM ORDINARII
VERO, SI EANDEM VIGILIAM PASCHALEM CELEBRAVERINT, POSSUNT, SED NON TENENTUR, MISSAM SOLEMNEM
IPSO DIE PASCHALIS LITARE.

KSIĘŻA, KTÓRZY ODPRAWIAJĄ MSZĘ WIGILII PASCHALNEJ PO PÓŁNOCY, MOGĄ ODPRAWIĆ MSZĘ W SAMĄ
NIEDZIELĘ, W DZIEŃ ZMARTWYCHWSTANIA, A NAWET, JEŚLI NASTĄPI ODWOŁANIE, DWA LUB TRZY RAZY.
ORDYNARIUSZ MIEJSCA, JEŚLI ODPRAWIŁ TĘ SAMĄ WIGILIĘ PASCHALNĄ, MOŻE, ALE NIE JEST ZOBOWIĄZANY,
ODPRAWIAĆ MSZĘ UROCZYSTĄ W TEN SAM DZIEŃ PASCHALNY.