Stijlperiodes in de westeuropese klassieke muziek

Oudheid ?-476

Middeleeuwen 476-1450

Renaissance 1450-1600 (Guillaume Dufay, Johannes Ockeghem,

Josquin Des Prez, Adriaan Willaert, Nikolaas Gombert, Clemens non Papa)

Barok 1600-1750 (Johann Sebastian Bach, Tomaso Albinoni, Corelli,

Händel , Claudio Monteverdi, Henry Purcell, Antonio Vivaldi)

Classicisme 1725-1800 (Haydn, Mozart, de jonge Beethoven)

Romantiek 1800-1900 (Beethoven, Brahms, Chopin, Dvorak, Edward

Elgar, Fauré, Liszt, Grieg, Mahler, Moussorgski, Shubert, Sibelius, Camille
Saint-Saëns, Smetana, Tsjaikovski, Verdi, Wagner)

Impressionisme 1870-1920 (Claude Debussy, Maurice Ravel, Gabriel

Fauré, Erik Satie)

Expressionisme en neoclassicisme 1910-1950 (Arnold Schönberg,

Alban Berg, Igor Stravinski)

Na 1950 (Gyorgy Ligety, Olivier Messiaen, Stockhousen, John Cage,

Steve Reich, Philip Glass)

Een nieuwe stijlperiode komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht gevallen.
De overgang is altijd geleidelijk, er is een overgangsperiode.

Zo hoor je bijvoorbeeld in de muziek van de beginnende romantiek nog

heel wat stijlelementen uit het classicisme.

Igor Stravinsky schreef zowel expressionistisch als neoclassicistisch.

En in 1930 componeerde iemand als Richard Strauss nog helemaal in de

stijl van de romantiek.