Alla Alicja Chrzanowska

Misterium Tarota
Arkana Wielkie
Z miłością:
dziadkowi Filipowi, który pokazał świat;
dziadkowi Joannowi, który nauczy³ kochać Boga i ludzi;
mężowi Andrzejowi, za cierpliwość;
córce Marcie, za to, ¿e jest.
Alla Chrzanowska
 Spis treści
Podziêkowania.................................................................................................................................................    7

Czêœæ I
Od G³upca do Oœwieconego............................................................................................................................    9
1. Archetyp Głupca........................................................................................................................................    9
2. Archetyp Maga ......................................................................................................................................... 11
3. Archetyp NajwyŻszej KapŁanki................................................................................................................ 13
4. Archetyp Cesarzowej ................................................................................................................................ 15
5. Archetyp Cesarza....................................................................................................................................... 17
6. Archetyp Arcykap³ana............................................................................................................................... 18
7. Archetyp Kochanków................................................................................................................................ 20
8. Archetyp Rydwanu.................................................................................................................................... 22
9. Archetyp Sprawiedliwoœci......................................................................................................................... 24
10. Archetyp Eremity....................................................................................................................................... 26
11. Archetyp Ko³a Fortuny.............................................................................................................................. 28
12. Archetyp Mocy.......................................................................................................................................... 30
13. Archetyp Wisielca..................................................................................................................................... 32
14. Archetyp Œmierci....................................................................................................................................... 34
15. Archetyp Równowagi................................................................................................................................ 36
16. Archetyp Diabła........................................................................................................................................ 38
17. Archetyp Wieży Boga................................................................................................................................  40
18. Archetyp Gwiazdy ....................................................................................................................................  42
19. Archetyp KsiêŻyca....................................................................................................................................  44
20. Archetyp SŁoñca.......................................................................................................................................  46
21. Archetyp SĄdu BoŻego.............................................................................................................................  48
22. Archetyp Œwiata........................................................................................................................................ 50

Czêœæ II
Znaczenia Wielkich Arkanów Tarota.............................................................................................................. 51
Wprowadzenie................................................................................................................................................. 51
1. GŁupiec – Arkan 0...................................................................................................................................... 52
2. Mag – Arkan 1............................................................................................................................................. 53
3. NajwyŻsza KapŁanka – Arkan 2................................................................................................................ 54
4. Cesarzowa – Arkan 3................................................................................................................................... 55
5. Cesarz – Arkan 4......................................................................................................................................... 56
6. Arcykapłan – Arkan 5................................................................................................................................. 57
7. Kochankowie – Arkan 6.............................................................................................................................. 58
8. Rydwan – Arkan 7....................................................................................................................................... 59
9. SprawiedliwoϾ РArkan 8.......................................................................................................................... 60
10. Eremita – Arkan 9..................................................................................................................................... 61
11. Koło Fortuny – Arkan 10.......................................................................................................................... 62


12. Moc – Arkan 11......................................................................................................................................... 63
13. Wisielec – Arkan 12.................................................................................................................................. 64
14. Œmieræ – Arkan 13.................................................................................................................................... 65
15. Równowaga – Arkan 14............................................................................................................................ 66
16. Diabeł – Arkan 15..................................................................................................................................... 67
17. Wieża Boga – Arkan 16............................................................................................................................ 68
18. Gwiazda – Arkan 17.................................................................................................................................. 69
19. Ksiêżyc – Arkan 18................................................................................................................................... 70
20. Słoñce – Arkan 19..................................................................................................................................... 71
21. SĄd Boży – Arkan 20................................................................................................................................ 72
22. Œwiat – Arkan 21....................................................................................................................................... 74

Czêœæ III
Zasady i sposoby prognozowania.................................................................................................................... 75
1. Uwagi wstêpne............................................................................................................................................ 75
2. Początki........................................................................................................................................................ 76
3. Etyka pracy.................................................................................................................................................. 77
4. Rozwój osobisty........................................................................................................................................... 78
5. Warsztat pracy............................................................................................................................................. 79
6. Technika wróżenia....................................................................................................................................... 81
7. Sposoby układania kart............................................................................................................................... 82
7.1. „Trzy karty”............................................................................................................................................... 83
7.2. „Szeœæ kart” – wg Barbary Antonowicz.................................................................................................... 84
7.3. „Dwanaœcie domów Zodiaku”................................................................................................................. 85
7.4. „Krzyż”...................................................................................................................................................... 87
7.5. „Siedem pereł Izydy”................................................................................................................................ 88
7.6. „Przełom”.................................................................................................................................................. 90
7. 7. „Siedem czakramów”.............................................................................................................................. 91
7.8. „Podkowa”................................................................................................................................................ 93
7.9. „Nieskoñczonoœæ”..................................................................................................................................... 94
7.10. „Dołek życiowy”..................................................................................................................................... 95
7.11. „Decyzja”................................................................................................................................................ 96
7.12. „Analiza dnia”........................................................................................................................................ 97
7.13. „Krzyż kabalistyczny”............................................................................................................................. 98
7.14. „Krzyż celtycki A”................................................................................................................................... 99
7.15. „Krzyż celtycki B”................................................................................................................................. 100
7.16. „Zegar”.................................................................................................................................................. 101
7.17. „Zakrêt życiowy”.................................................................................................................................. 102
7.18. „Tajemnica Najwyższej Kapłanki”....................................................................................................... 103
7.19. „Cztery strony œwiata”.......................................................................................................................... 104
7.20. „Poprzednie wcielenie”........................................................................................................................ 105
8. Kilka koñcowych rad................................................................................................................................. 106

Bibliografia..................................................................................................................................................... 108
Spis talii Tarota.............................................................................................................................................. 109



 Podziękowania

Gdybym mia³a podziêkowaæ wszystkim, którzy przyczynili siê do powstania tej ksi¹¿ki powsta³aby
druga i to grubsza od tej. Dlatego ograniczê siê do tych, bez których ona nie mog³aby w ogóle zaistnieæ.
Serdecznie dziêkujê wszystkim moim klientom za ich zaufanie i inspiracjê do pracy – wszyscy jesteœcie
wspaniali i niepowtarzalni. Jestem ogromnie wdziêczna Bogu za mo¿liwoœæ pracy z Wami. Dziêki Wam
zdobywa³am doœwiadczenie, którym dzielê siê w tej ksi¹¿ce.

Alla Chrzanowska



 Część I

Od Głupca do Oświeconego
1. Archetyp Głupca
Zawsze jest „jakiœ” pocz¹tek.

Przed wieloma wiekami by³ sobie na Ziemi cz³owiek: nagi, bezbronny, ods³oniêty i samotny. Wszystko
go przera¿a³o. Wydawa³o mu siê, ¿e w ka¿dym miejscu i o ka¿dej porze coœ na niego czyha, a on nie zna³
¿adnych metod ani sposobów, przy pomocy których móg³by siê broniæ. Niebezpieczeñstwo czai³o siê
wszêdzie, tak on to w ka¿dym b¹dŸ razie odczuwa³. Jego ¿ycie polega³o na przetrwaniu, a wrogów mia³
ogromn¹ iloœæ: dzikie, g³odne zwierzêta, które polowa³y na niego, ch³ód, który przynosi³ choroby oraz upa³,
który powodowa³ to samo, brak po¿ywienia, które trzeba by³o zdo­bywaæ z nara¿eniem ¿ycia i si³y natury,
które zdawa³y siê byæ ¿ywe i w przera¿aj¹cy sposób niszcz¹ce jego schronienie, a nawet ¿ycie. Nie móg³
spodziewaæ siê pomocy znik¹d, nawet od swoich pobratymców, którzy byli tak samo bezbronni i nara¿eni
na niebezpieczeñstwo, jak on.
Oto uderza piorun w drzewo rosn¹ce obok jaskini, które do tej pory os³ania³o przed dzikimi zwierzêtami
i dawa³o cieñ w upalne dni. P³omienie rozrasta³y siê i poch³ania³y poczucie bezpieczeñstwa, zabieraj¹c to,
co znane i oswojone, przy akompaniamencie dziwnych szumów i trzasków, parzy³y, gdy ktoœ usi³owa³ siê do
nich zbli¿yæ. Zadawa³y ból fizyczny i psychiczny, by³y czymœ nieznanym i dlatego strasznym. Nagle z niebios,
zazwyczaj nios¹cych s³oneczne ciep³o lub ksiê¿ycowy blask, zaczyna sp³ywaæ woda. Jest jej coraz wiêcej
i wiêcej, z chmur p³yn¹ ju¿ wrêcz potoki. Towarzyszy im pomruk grzmotów i jeszcze bardziej przera¿aj¹cy
b³ysk piorunów. Choæ ci¹gle trwa dzieñ, œwiat ogarn¹³ mrok. P³on¹ca pochodnia drzewa zaczyna przygasaæ,
ale towarzyszy temu walka – p³omienie sycz¹, skrêcaj¹ siê poczernia³e ga³êzie drzewa, ale wody przybywa:
ogieñ zosta³ pokonany, lecz nie przywróci³o to poczucia bezpieczeñstwa cz³owiekowi, gdy¿ widzi on, jak
rzeczka, z której codziennie pi³ wodê i próbowa³ ch³odziæ siê w upalne dni, staje siê rw¹cym potokiem,
który podchodzi ju¿ do wejœcia jaskini. Trzeba uciekaæ. Woda zalewa dotychczasowe schronienie.
Strach przekszta³ca siê w przera¿enie: dok¹d mam iœæ, jeœli wszêdzie jest ciemnoœæ, a b³yskaj¹ce raz po
raz pioruny ukazuj¹ w swym upiornym blasku jedynie niebezpieczeñstwo, szczególnie, ¿e jeszcze dodat-
kowo zrywa siê gwa³towny wicher, przygniataj¹cy i drzewa, i cz³owieka do ziemi, przeszywaj¹cy ch³odem
do szpiku koœci, wstrz¹saj¹cy nêdznie okrytym cia³em i wywo³uj¹cy dreszcze. Na domiar z³ego, do tej
pory, twardy grunt pod nogami zaczyna dr¿eæ, ziemia ko³ysze siê. Z nik¹d nie mo¿na spodziewaæ siê
pomocy. Dr¿enie ziemi nasila siê, z jej wnêtrza wydobywa siê g³uchy ³oskot. Cz³owiek czuje, ¿e to ko-
niec. Ziemia rozstêpuje siê z trzaskiem, a on spada w nieznanym kierunku. Rozszala³e ¿ywio³y pastwi¹
siê nad nim, ale on tego ju¿ nie czuje, padaj¹c – straci³ œwiadomoœæ.
Kiedy rano, ca³y obola³y, wróci³ do przytomnoœci, jego œwiat zmieni³ siê nie do poznania. Na miejscu
jaskini, która dotychczas by³a jego domem pozosta³o tylko rumowisko kamieni, zaœ rzeka prawie ca³kowicie
zmieni³a swój bieg, jej brzegi sta³y siê urwiste, woda w niej – mêtna, a tam, gdzie dotychczas by³a ma³a
wysepka, piêtrzy³ siê potê¿ny wodospad. Ca³¹ okolicê wype³nia³y wiatro³omy, a nad ca³oœci¹ unosi³y siê
dymy z dopalaj¹cych siê pogorzelisk. Wszêdzie pe³no by³o te¿ trupów zabitych podczas kataklizmu zwierz¹t.
Wszystko wygl¹da³o przera¿aj¹co, strach by³ prawie fizycznie namacalny.


 Cz³owiek poczu³, ¿e nie mo¿e tu pozostaæ, ¿e nadal grozi mu niebezpieczeñstwo i w taki sposób narodzi³a
siê intuicja, mia³a ona wiele wspólnego z instynktem, którym kieruj¹ siê zwierzêta. Cz³owiek pierwotny
korzysta³ z niej i dziêki temu przetrwa³, zaœ cywilizacja uzna³a j¹ za coœ gorszego od intelektu i dlatego
wspó³czesny cz³owiek z trudem unika zagro¿eñ. To intuicja kaza³a owemu biedakowi wstaæ i iœæ, chocia¿
cia³o odmawia³o pos³uszeñstwa, posiniaczone nogi nie chcia³y go nieœæ, rany krwawi³y, a po³amane ¿ebra
bola³y. Jednak G³upiec zmusi³ siê do tego, by wstaæ i ruszyæ w drogê.
Zaledwie zd¹¿y³ on opuœciæ zagro¿one miejsce i znaleŸæ tymczasowe schronienie w dziupli jedynego
ocala³ego w okolicy drzewa, na miejscu jego poprzedniego pobytu zjawi³y siê dzikie zwierzêta szukaj¹ce ¿eru.
By³y groŸne i rozdra¿nione. Próbowa³y zwêszyæ jego œlad. Wiedzia³, ¿e pozostawanie tu jest niebezpieczne.
Trzeba by³o szukaæ nowego schronienia, miejsca, gdzie móg³by ¿yæ. Jak tylko zwierzêta nasyci³y siê le¿¹c¹
obficie w okolicy padlin¹, G³upiec opuœci³ swoje schronienie i wyruszy³ w niebezpieczn¹ drogê w nieznane,
za ca³y dobytek maj¹c nik³e doœwiadczenie, jakie zd¹¿y³ do tej pory nabyæ i naiwn¹ wiarê, granicz¹c¹ z bez-
trosk¹, ¿e teraz ju¿ bêdzie dobrze.
W swojej wêdrówce widzia³ piêkno œwiata, ptaki, które wi³y gniazda, zwierzêta opiekuj¹ce siê swoimi
ma³ymi i beztrosko bawi¹ce siê na ukwieconej ³¹ce, bujnie rosn¹ce roœliny oraz potê¿ne, zielone drzewa
i nie widzia³ w nich przera¿enia, które sam niedawno prze¿y³. Zaczê³o go to zastanawiaæ. Poczu³, ¿e ¿ycie
samo w sobie jest znacznie potê¿niejsze, ni¿ ¿ywio³y. Chcia³ wiedzieæ dlaczego. Chcia³ wiedzieæ coraz wiêcej.
Zrozumia³, ¿e tylko poznanie otaczaj¹cego go œwiata pozwoli unikn¹æ w przysz³oœci tych niebezpieczeñstw,
które niedawno sta³y siê jego udzia³em. Dok³adniej zacz¹³ siê przygl¹daæ temu, co mija³ w swojej wêdrówce,
obserwowa³ jak radz¹ sobie w trudnych sytuacjach zwierzêta, czasami korzysta³ nawet z metod stosowanych
przez roœliny i powoli uczy³ siê, jak omijaæ gro¿¹ce mu niebezpieczeñstwa i jak przetrwaæ w trudnych sytua­
cjach. Systematycznie zacz¹³ zbieraæ doœwiadczenia i choæ wielu spraw jeszcze nie rozumia³, a innych nie
umia³ nazwaæ, zaœ niektórych nawet nie dostrzega³, to niczego nie zapomina³, wszystko skrzêtnie zbiera³ do
swojej sakwy wêdrowca. Niepokoi³o go co prawda to, czego nie by³ w stanie poj¹æ, ale nie ustawa³ w swojej
wêdrówce, która prowadzi³a do poznania mechanizmów rz¹dz¹cych œwiatem, wci¹¿ d¹¿y³ do przodu, do
rozszerzenia swojej wiedzy, poniewa¿ zrozumia³, ¿e jest G³upcem, który dopiero poznaje miejsce, w którym
przysz³o mu ¿yæ i poj¹³, ¿e jest gdzieœ wielka M¹droœæ, któr¹ zapragn¹³ poznaæ i posi¹œæ. Pragnienie to by³o
tak silne, ¿e kontynuowa³ swoj¹ drogê, chocia¿ nadal na niej grozi³o mu wiele trudnoœci i niebezpieczeñstw.
On jednak nie ustawa³ w swoim trudzie zbierania wiedzy i doœwiadczeñ. W³aœnie ta determinacja pozwoli³a
mu z G³upca przemieniæ siê w Maga.

10
2. Archetyp Maga
Bacz, byœ nie zosta³ uczniem czarnoksiê¿nika.

Cz³owiek w swej wêdrówce poznawa³ wszystko, co go otacza: œrodowisko, w którym musi ¿yæ, prawa
rz¹dz¹ce œwiatem, regu³y, którym trzeba siê podporz¹dkowaæ, sprawy, które mo¿na spo¿ytkowaæ z korzyœci¹
dla siebie. Krótko mówi¹c to, co by³o przed nim ukryte, powoli przestawa³o byæ tajemnic¹. Wêdrowiec
zaczyna³ rozumieæ czym s¹ potê¿ne ¿ywio³y, które tak go przestraszy³y i stara³ siê je wykorzystaæ do
swoich potrzeb. Cieszy³o go to, ¿e ogieñ zamiast parzyæ oraz przera¿aæ, daje ciep³o, ogrzewa i pozwala
przyrz¹dziæ smakowite jedzenie, woda, która wczeœniej zalewa³a miejsce schronienia, nawadnia pustynne
pola dostarczaj¹ce ¿ywnoœci, której teraz ju¿ nie trzeba zdobywaæ z nara¿eniem ¿ycia, a powietrze, które
nios³o wichry i huragany, porusza wiatraki miel¹ce ziarno na chleb, zaœ ziemia, która dr¿a³a pod nogami
i zasypywa³a prowizoryczne schronienie w jaskini, zaczê³a rodziæ po¿ywienie, karmiæ hodowlane zwierzêta,
mo¿na te¿ by³o budowaæ na niej domy, które pozwala³y ukryæ siê przed niebezpieczeñstwem, dziêki temu
sta³a siê ona symbolem posiadania i bogactwa.
Cz³owiek zacz¹³ te¿ zg³êbiaæ samego siebie, a to pozwoli³o mu poznaæ równie¿ tajemnicê swojej duszy.
Zrozumia³, ¿e najpotê¿niejsza moc znajduje siê w³aœnie w niej. Poj¹³ najwiêksze prawo swojej psyche,
mówi¹ce o tym, i¿ jest ona wieczna, niezniszczalna, ¿e w niej tkwi¹ nieograniczone pok³ady mo¿liwoœci
i si³y. Po raz pierwszy poczu³ ile mo¿e uczyniæ, jak nieograniczone s¹ jego mo¿liwoœci. Wbi³o go to w dumê.
Zacz¹³ myœleæ o sobie: „ja potê¿ny, ja w³adca œwiata, ja mag”. Wydawa³o mu siê, ¿e wszystko mu wolno
i jedyne bariery, jakie przed nim stoj¹, to te, które sam sobie zbuduje.
Bardzo szybko zapomnia³, jakim by³ G³upcem ruszaj¹c w swoj¹ wêdrówkê, jak ba³ siê, niczego nie
wiedz¹c, nie maj¹c doœwiadczenia i nie rozumiej¹c praw rz¹dz¹cych otaczaj¹cym go œwiatem. Przyswajaj¹c
zaledwie pocz¹tkowe pierwiastki wiedzy poczu³ pewnoœæ siebie i ukryt¹ w swoim wnêtrzu moc. Og³osi³
siê panem œwiata i stworzenia. Zacz¹³ budowaæ sobie coraz wiêksze i piêkniejsze domy, okrywaæ swoje
cia³o wci¹¿ dro¿szymi ubraniami, ozdabiaæ klejnotami i spróbowa³ wykorzystaæ swoj¹ wiedzê, ukrywaj¹c
j¹ przed innymi ludŸmi. Czyni³ tak, by mieæ z tego wymierne, materialne korzyœci. Tak wiêc ³askawy Bóg
ulitowa³ siê nad swym najbardziej bezbronnym tworem i da³ mu wiedzê, by móg³ siê broniæ, a on, kiedy
j¹ posiad³, od razu spróbowa³ j¹ zmaterializowaæ, nazywaj¹c magi¹ i ¿¹daj¹c od wspó³bratymców op³at za
jej posiadanie i zastosowanie w ¿yciu.
I tak pojawi³ siê Mag-Naukowiec, który zdobywa³ wiedzê o prawid³ach wystêpuj¹cych w naturze,
regu³ach przyczyny i skutku, zasadzie „jak na górze, tak i na dole”. Obserwowa³ niebo i ludzi, a umiej¹c
wyci¹gaæ wnioski, gromadzi³ doœwiadczenia i wiedzia³, kiedy nale¿y siaæ ziarno, by dobrze obrodzi³o
zbo¿e, kiedy wyleje rzeka, by nawodniæ wysychaj¹ce pola, kiedy wyruszaæ na polowanie, by zaopatrzyæ
spichrze i jak rozmna¿aæ hodowlane zwierzêta. Wiedzia³, gdzie szukaæ dobrego drewna i kamienia do
wznoszenia domów i jak wydobywaæ rudy metali, a potem je przetwarzaæ, by robiæ narzêdzia do budowy
i uprawy roli oraz broñ, która pozwala³a zwiêkszyæ poczucie bezpieczeñstwa. Doskonale te¿ rozumia³
ludzkie zachowania oraz lêki i umia³ je wykorzystaæ materialnie. Sta³ siê najwa¿niejszy w swoim plemieniu
i najbogatszy, ale zap³aci³ za to ogromn¹ cenê, której nie mo¿na wymierzyæ materialnie, cenê samotnoœci,
kontaktu z tajemnic¹, obarczenia odpowiedzialnoœci¹ i ci¹g³ym stawaniem przed koniecznoœci¹ wyboru,
jaki musi dokonaæ w sobie: czy ma siê odwo³aæ do dobra czy do z³a, które w równych czêœciach wype³niaj¹
jego duszê. W³aœnie poprzez jego wybór dokona³ siê podzia³ na czarn¹ i bia³¹ magiê.
Tak wiêc tajemnice nie dla wszystkich s¹ tajemnicami, dla Magów staj¹ siê wtajemniczeniem, dla
pozosta³ych – przera¿aj¹cym nieznanym, ale dziêki opiece tych pierwszych, nie tak niebezpiecznym, jak
to by³o w przypadku G³upca. Ludzie chêtnie oddaj¹ siê pod opiekê Maga, wierz¹c mu bez zastrze¿eñ
i ufaj¹c jego m¹droœci. To tak przyjemnie przerzuciæ odpowiedzialnoœæ za swoje problemy na kogoœ innego.

11
I Mag umia³ j¹ przyj¹æ, staraj¹c siê zrównowa¿yæ w sobie i na œwiecie si³y czterech ¿ywio³ów. By³ uwa¿ny
i dobrze obserwowa³ nie tylko otaczaj¹cy go œwiat, ale i ca³y kosmos. A to, na ile mu siê udawa³o osi¹gn¹æ
i zachowaæ równowagê, by³o zale¿ne od wyboru, który dokona³ w swoim wnêtrzu i od tego czy zachowa³
w swoim sercu pokorê.
Œwiat staje siê oswojony, ale nie jest jeszcze w pe³ni bezpieczny, a Bóg patrzy na to z Niebios tak, jak
my wspó³czeœnie patrzymy na dzieci bawi¹ce siê w piaskownicy i kiedy zachowanie ludzi przekracza Jego
prawa, przywo³uje ich do porz¹dku. Mag jest dostatecznie inteligentny, by zdawaæ sobie sprawê z tego, ¿e
nie ma wp³ywu na wszystko, ¿e jego wiedza, chocia¿ ci¹gle rozszerzaj¹ca siê, nie obejmuje ca³okszta³tu.
Powoli kie³kuje w nim myœl, ¿e jest ktoœ, kto w³ada ziemi¹, a mo¿e i wszechœwiatem, ktoœ od kogo zale¿y
znacznie wiêcej, ni¿ od niego. Próbuje kierowaæ do niego swoje b³agania i proœby ludzi ze swego plemienia.
Mniej lub bardziej udolnie kreuje to, w co wierzy, tworz¹c na ziemi lub szukaj¹c na niebie wizerunku istoty
potê¿niejszej od siebie – Boga. Dochodzi do wniosku, ¿e ludzie potrzebuj¹ wyspecjalizowanego poœrednika
z tak potê¿n¹ istot¹, kogoœ, kto bêdzie zajmowa³ siê wy³¹cznie takim kontaktem, a wiêc osoba taka zostaje
wy³oniona spoœród cz³onków plemienia i nazwana Najwy¿sz¹ Kap³ank¹.

12
3. Archetyp Najwyższej Kapłanki
Spieszmy siê kochaæ ludzi,
tak szybko odchodz¹…
(J. Twardowski)

I oto pojawia siê ona, kobieta wiedz¹ca, intuicyjnie rozumiej¹ca œwiat i potrzeby ludzi, umiej¹ca nawi¹zaæ
kontakt z Istot¹ Najwy¿sz¹ i z ofiarn¹ mi³oœci¹ wstawiæ siê za wspó³plemieñcami. Zosta³a wybrana, poniewa¿
by³a „czysta” psychicznie, nieska¿ona materializmem, który wkrad³ siê w duszê Maga i gotowa do poœwiêceñ.
Sta³a siê stra¿niczk¹ ludzkiego sumienia i ³¹czy³a to, co ziemskie, z tym, co Boskie. Wiedzia³a tyle, co
Mag, a mo¿e i wiêcej, ale nie wykorzystywa³a tego ani przeciwko ludziom, ani przeciwko Bogu. By³a tylko
przekaŸnikiem pomiêdzy, ci¹gle jeszcze zlêknionymi i nie rozumiej¹cymi siebie oraz otaczaj¹cego œwiata,
ludŸmi, a Bogiem. Dobrze zrozumia³a naturê cz³owieka i ca³ej ziemskiej przyrody i ukocha³a wszystko, co
¿yje na ziemi. Wiedzia³a jak mêcz¹ siê rodz¹ce kobiety, ale i nie zapomina³a o suce szczeni¹cej siê w krza-
kach, rozumia³a te¿ potrzeby rzuconego w ziemiê ziarna, które z powodu suszy nie mog³o wykie³kowaæ.
Tak ukocha³a ¿ycie, ¿e sama nim sta³a siê.
Doskonale te¿ pojê³a meandry ludzkiej psychiki, jej pragnienia i d¹¿enia. Wiedzia³a, ¿e mê¿czyŸni
pragn¹ w³adzy i splendoru, a kobiety mi³oœci i bezpieczeñstwa. Ka¿dy móg³ do niej przyjœæ i powierzyæ
swoje troski, obawy i niepokoje, ka¿dy by³ wys³uchany, pocieszony i podtrzymany na duchu, ka¿dy od-
chodzi³ od niej z przekonaniem, ¿e powierzy³ swoje sprawy w dobre rêce, a ona zebrawszy ludzkie troski
oddala³a siê na pustkowie, w miejsce, gdzie nie ma ludzi i rozmawia³a z Bogiem, prosi³a o Jego ³askê dla
swoich podopiecznych, przekazywa³a ich troski, zanosi³a ich proœby przed Jego oblicze, a czasami mo¿e
siê i targowa³a o ich dobro.
Kiedy iloœæ penitentów zaczê³a w ogromnym tempie rosn¹æ, zaczê³a uk³adaæ modlitwy i uczyæ ich, jak
sami maj¹ prosiæ Boga o ³askê. Przekonywa³a przera¿onych ludzi, ¿e Bóg jest mi³oœci¹ i dobroci¹, a nie
potworem, który tylko czeka na to, by ich skrzywdziæ. Objaœnia³a im prawa natury i ujawnia³a to, co od-
kry³ Mag, ale zachowa³ dla siebie. Pomaga³a ¿yæ wszystkim, nie czyni³a rozró¿nieñ pomiêdzy bogatymi
i biednymi, kobietami i mê¿czyznami, brzydkimi i ³adnymi. Nikt tak jak ona nie umia³ wczuæ siê w innego
cz³owieka, zwierzê, roœlinê. Dziêki niej cz³owiek dowiedzia³ siê, ¿e ma najcenniejszy skarb – nieœmierteln¹
duszê, któr¹ mo¿e doskonaliæ w tym ¿yciu, jak i poprzez nastêpne wcielenia.
Doskonale rozumiej¹c naturê, staj¹c siê jej patronk¹ i opiekunk¹, nauczy³a siê wykorzystywaæ jej dobro-
dziejstwa na korzyœæ istot ¿ywych. Z zió³ robi³a leki, które pomaga³y zarówno ludziom, jak i zwierzêtom.
Wiedzia³a, ¿e „podobne leczy siê podobnym”, mo¿na by j¹ by³o uznaæ za patronkê homeopatii i m¹drej
medycyny, opieraj¹cej siê na zasadzie, i¿ lekarz po pierwsze powinien nie szkodziæ. Wiedzia³a, ¿e kobiety
s¹ piêkne, wiêc nauczy³a je podkreœlaæ swoj¹ urodê. Rozumia³a, i¿ mê¿czyŸni chc¹ byæ silni i m¹drzy,
dlatego dawa³a im narzêdzia do zrealizowania tego celu.
Ukocha³a dzieci i wszelkie inne bezbronne istoty, dlatego s³u¿y³a im zawsze swoj¹ wiedz¹ oraz mi³oœci¹.
Nie mia³a swoich dzieci, gdy¿ sta³a siê matk¹ wszystkich istot. Choæ tak dobrze zna³a mi³oœæ, nigdy nie
zosta³a niczyj¹ kochank¹ ni ¿on¹, lecz nie z przymusu, a z wyboru – zbyt mocno kocha³a ludzi, by ograniczyæ
siê w tej mi³oœci do jednej osoby.
By³a te¿ kobiet¹ m¹dr¹, zaœ wiedzê zbiera³a, by przekazaæ j¹ swoim nastêpczyniom, ale nikomu nie
narzuca³a siê z ni¹, rozumiej¹c, ¿e nie wszyscy musz¹ j¹ przyj¹æ, ale równie¿ i dlatego, ¿e zabrania³ jej
tego Mag, w obawie, ¿e nadmiar tej wiedzy u profanów uszczupli zakres jego oddzia³ywañ. Rozpoczê³a
siê, trwaj¹ca do dziœ, bezsensowna walka, pomiêdzy miêkk¹, ksiê¿ycow¹, bezinteresown¹ i pacyfistyczn¹
mi³oœci¹ Najwy¿szej Kap³anki do ludzi, a w³adcz¹, s³oneczn¹, materialistyczn¹ i dominuj¹c¹ agresj¹ Maga.
Na przestrzeni dziejów by³o ró¿nie, raz zwyciê¿a³a jedna strona, raz druga, by³ okres matriarchatu, bywa³o,

13
¿e Mag doprowadza³ do spalenia na stosie Najwy¿szej Kap³anki, ale nigdy do koñca ¿adna ze stron nie
zwyciê¿y³a. I nie zwyciê¿y! Tylko zgodne istnienie S³oñca i Ksiê¿yca, tylko po³¹czenie pierwiastka ¿eñskiego
i mêskiego przyniesie ludzkoœci harmoniê.
Jednak na pocz¹tku zapanowa³ matriarchat. Dziêki opiece Najwy¿szej Kap³anki, jej m¹droœci medycz-
nej i modlitwom plemiê liczy³o coraz wiêcej osób. Zaczê³y tworzyæ siê pewne struktury, którym nale¿a³o
zapewniæ nale¿yte funkcjonowanie. Plemiê potrzebowa³o silnego przywódcy. Nie móg³ nim zostaæ Mag,
a nawet i nie chcia³, wola³ byæ „szar¹ eminencj¹” i zza kulis, nie ponosz¹c odpowiedzialnoœci, decydowaæ
o wielu sprawach. Tym bardziej nie mog³a nim zostaæ Najwy¿sza Kap³anka, duchowo zaœlubiona z Bogiem
i za bardzo kochaj¹ca ludzi, by cokolwiek im narzucaæ, zbyt równie¿ kocha³a wolnoœæ i niezale¿noœæ, by
podporz¹dkowaæ siê sztywnym strukturom. Na tyle jednak mocno zaszczepi³a ludziom ze swego plemienia
przekonanie o wyj¹tkowej wartoœci kobiety-rodzicielki jako dawczyni ¿ycia, ¿e do sprawowania w³adzy
wybrano Cesarzow¹, ale to Najwy¿sza Kap³anka pierwsza zasiad³a na tronie jako w³adczyni ludzkich serc
i sumieñ.

14
4. Archetyp Cesarzowej
Daj rz¹dy m¹drych, dobrych ludzi.
(J. Tuwim „Kwiaty polskie”)

Rozrastaj¹ce siê liczebnie plemiê, tworz¹ce pomimo sprzeciwu Najwy¿szej Kap³anki, pod wp³ywem
Maga, powoli struktury i klasy, potrzebowa³o przywódcy i zosta³a nim Cesarzowa. By³a kobiet¹ m¹dr¹ i doj-
rza³¹, spe³nion¹ w macierzyñstwie, ale nadal gotow¹ dawaæ ¿ycie, ceni¹c je tak, jak Najwy¿sza Kap³anka,
ale z zupe³nie innych powodów. Chcia³a, by jej lud sta­wa³ siê coraz bardziej potê¿ny i silny, aby nikt nie
móg³ mu zagroziæ. Pragnê³a rozwoju dla swego plemienia. Troszczy³a siê o to, by nie zagrozi³ mu g³ód, wiêc
jako w³adczyni i matka towarzyszy³a pierwszym zasiewom, wrzucaniu ziarna w ziemiê. Zabiega³a o rozwój
liczebny swego ludu, dlatego srogo kara³a kobiety, które nie chcia³y rodziæ dzieci, a te które nie mog³y tego
czyniæ, usuwa³a poza nawias spo³ecznoœci, chyba ¿e ju¿ spe³ni³y ten obowi¹zek i ich funkcje rozrodcze
usta³y. Wtedy zostawa³y jej doradczyniami, otacza³a siê nimi i s³ucha³a ich g³osu we wszystkich sprawach
zwi¹zanych z obyczajami oraz tradycj¹, a nawet polityk¹, któr¹ musia³a prowadziæ. Wiedzia³a, ¿e jest silna
m¹droœci¹ pokoleñ, sumiennie zbieran¹ przez kobiety – stra¿niczki tradycji i przechowywan¹ przez nie.
By³a niechêtna wszelkim nowinkom i z du¿¹ ostro¿noœci¹ je wprowadza³a, ale robi³a to, jeœli widzia³a ich
przydatnoϾ dla swego ludu.
Przyrost naturalny w plemieniu by³ bardzo wa¿ny, gdy¿ zapewnia³ si³y obronne. Zdarza³o siê, ¿e
zagro¿enie przychodzi³o z zewn¹trz, jakieœ inne plemiê chcia³o zagarn¹æ ziemiê, porwaæ kobiety, aby
zwiêkszyæ przyrost naturalny u siebie i z tych wzglêdów nale¿a³o zadbaæ o obronê. I choæ Cesarzowa by³a
ko­biet¹ i matk¹, nauczy³a siê w³adaæ broni¹, a przede wszystkim broniæ przed inwazj¹. Z czasem zapragnê³a
odrzuciæ swoj¹ kobiecoœæ, na pierwszym miejscu stawiaj¹c w³adzê. Zniknê³a bezgraniczna mi³oœæ Najwy¿szej
Kap³anki, a na jej miejscu pojawi³y siê twarde, choæ m¹dre rz¹dy silnej kobiety – Cesarzowej.
Mê¿czyŸni w jej pañstwie zostali odsuniêci na bok, ich rola ogranicza³a siê do dwóch funkcji: rozrodczej
i obronnej, na co dzieñ nie mieli nic do powiedzenia, byli we wszystkim podporz¹dkowani jej w³adzy, musieli
s³uchaæ swej w³adczyni, a dodatkowo pilnowa³y tego stare kobiety, którymi siê otoczy³a, ale kiedy nastêpowa³
stan zagro¿enia, niejako w³adza przechodzi³a w ich rêce. Mê¿czyŸni szli i walczyli w obronie plemienia,
jego dzieci oraz dorobku. A kiedy wracali po walce, w nagrodê byli dopuszczani do ³o¿a najpiêkniejszych
dziewcz¹t, aby sp³odziæ nowych wojowników. Tak na ziemi zapanowa³ matriarchat.
Cesarzowa z natury by³a kobiet¹ w³adcz¹, siln¹ psychicznie, doskonale panuj¹c¹ nad sob¹, umiej¹c¹
podporz¹dkowaæ swoje osobiste potrzeby dobru ca³ego plemienia. Czêsto zdarza³o jej siê stawaæ przed
koniecznoœci¹ dokonania trudnego wyboru pomiêdzy dobrem pañstwa a dobrem osobistym i zawsze na
pierwszym miejscu stawia³a to pierwsze. Szybko te¿ polubi³a splendor, jaki dawa³a jej w³adza, chêtnie
zasiada³a na tronie, zdobi¹c siebie najpiêkniejszymi szatami, a swoje domostwo najpiêkniejszymi przed-
miotami. Zaczê³a otaczaæ siê œwit¹, w sk³ad której wchodzi³ i Mag, i Najwy¿sza Kap³anka, jak te¿ m³ode
dziewice, dawane w nagrodê zwyciêskim wojownikom i stare kobiety – stra¿niczki tradycji.
Niestety, zapomnia³a o G³upcu, który kiedyœ przera¿ony wyruszy³ w œwiat i przeniós³ swój strach poprzez
Maga i Najwy¿sz¹ Kap³ankê a¿ do niej. St³umi³a swoje obawy i przera¿enie, wierz¹c, ¿e w³adza chroni j¹
przed nimi. Zapomnia³a te¿ o Magu i jego przekonaniu o swojej wyj¹tkowoœci, korzysta³a z jego wiedzy, nie
zdaj¹c sobie sprawy, ¿e on mo¿e jej wystawiæ rachunek za to. Nie umia³a równie¿ skorzystaæ z rad Najwy¿szej
Kap³anki zafascynowana swoj¹ w³adz¹. Czu³a siê niezagro¿ona w swoim panowaniu, potrzebna swemu
ludowi, wybrana ³ask¹ Boga na w³adczyniê i nie przysz³o jej do g³owy, ¿e ktokolwiek zechce odebraæ jej tê
w³adzê. W którymœ momencie przesta³a ju¿ nawet byæ kobiet¹, tak mocno uto¿sami³a siê z w³adz¹, któr¹
reprezentowa³a, ale nigdy nie przesta³a byæ matk¹. Tego nie by³a w stanie zrobiæ. Kocha³a swoje dzieci,

15
tak jak Najwy¿sza Kap³anka kocha³a wszystko, co ¿yje. Umacnia³a dla nich swoj¹ w³adzê, po to, by oddaæ
im we w³adanie królestwo jeszcze potê¿niejsze, ni¿ sama objê³a.
Nie by³a to polityka ekspansywna, Cesarzowa nie prowadzi³a wojen agresywnych, maj¹cych na celu
zajêcie cudzych ziem, ale broni³a ka¿dej pêdzi swego kraju, rozwija³a rolnictwo, wiedz¹c, ¿e ono zapewni
dostatek w jej pañstwie. Popiera³a rzemios³o, gdy¿ rozumia³a potrzebê wymiany towarów z innymi luda-
mi, nie szczêdzi³a na nauce, popieraj¹c wszelkie badania Maga ani na zdrowiu swego ludu, zachêcaj¹c
Najwy¿sz¹ Kap³ankê do troski o nie. By³a surowym, ale m¹drym i dobrym w³adc¹. Przewidzia³a wszystko
oprócz odruchów matczynego serca, które doprowadzi³o do obalenia matriarchatu i wprowadzi³o na tron
mê¿czyznê.
Oto Cesarzowej oprócz córek urodzi³ siê syn, którego pokocha³a gor¹c¹ matczyn¹ mi³oœci¹ i nie umia³a
siê pogodziæ z tym, ¿e bêdzie jednym z wielu wojowników, którzy id¹ na wojnê broniæ swego ludu. Wszak
móg³by tam zgin¹æ, a tego jej serce by nie wytrzyma³o, wiêc zaczê³a powoli swój lud przygotowywaæ do tego,
¿e to on obejmie po niej w³adzê. Znalaz³a w owym d¹¿eniu sprzymierzeñca, by³ nim Mag, który widzia³ w tym
korzyœci dla siebie. Sprzeciwia³a siê temu Najwy¿sza Kap³anka, boj¹c siê rezultatów mêskiej agresywnoœci,
ale sama kochaj¹c wszystkich jednakowo, nie umia³a przewidzieæ si³y egoistycznej mi³oœci skierowanej ku
jednej osobie i dlatego przegra³a, powoli odchodz¹c w cieñ. I tak Najwy¿sza Kap³anka pozosta³a z prostym
ludem, staj¹c siê jego pociech¹ i podpor¹, zaœ przy tronie zosta³ Mag, powoli ulegaj¹c metamorfozie, a na
tronie zasiad³ mê¿czyzna – syn Cesarzowej i przyj¹³ tytu³ Cesarza.

16
5. Archetyp Cesarza
W³adza nie jest dla s³abych.

Na tronie zasiad³ m³ody i ekspansywny w³adca, który kocha³ i szanowa³ swoj¹ matkê, ale widzia³ w niej
tylko s³ab¹ kobietê i nie chcia³ w³adaæ tak jak ona. Przyzna³ jej tytu³ królowej-matki, a wraz ze sw¹ koronacj¹
zacz¹³ wprowadzaæ zmiany. Mo¿na je by³o dostrzec wszêdzie. Nawet tron siê zmieni³. Kiedy siedzia³a na
nim Cesarzowa, by³ otoczony go³êbiami symbolizuj¹cymi mi³oœæ i dobroæ oraz ksiê¿ycami zapewniaj¹cymi
p³odnoœæ. Kiedy na tronie zasiad³ m³ody w³adca go³êbie zosta³y zast¹pione lwami oznaczaj¹cymi walecznoœæ
i agresjê, a ksiê¿yce – s³oñcami symbolizuj¹cymi si³y witalne i ekspansjê. Nie by³o tu miejsca dla Najwy¿szej
Kap³anki z jej pe³nym mi³oœci oddaniem dla ludzi, pacyfizmem, tolerancj¹ i ide¹ równoœci wszystkich istot
¿ywych w obliczu mi³uj¹cego Boga.
Za to szerokie pole do popisu uzyska³ Mag, wywieraj¹c ogromny wp³yw na m³odego w³adcê i imponuj¹c mu
swoj¹ wiedz¹ oraz umiejêtnoœciami, które znacznie rozszerzy³ korzystaj¹c z poparcia poprzedniej w³adczyni.
To w³aœnie on rozdmuchiwa³ ego w³adcy, wychwalaj¹c go pod niebiosa, to za jego sprawk¹ zaczêto budowaæ
Cesarzowi pomniki i grobowce-piramidy, to on zrówna³ go z Bogiem zaliczaj¹c do panteonu niebieskiego. Z tych
to powodów Cesarz wyniós³ siê ponad swych poddanych na niebotyczn¹ wysokoœæ, tworz¹c przepaœæ, która
do dziœ nie zosta³a zasypana i choæ dba³ o dobro swego kraju, pojedynczy obywatel nic dla niego nie znaczy³.
Tu jednoznacznie na pierwszym miejscu zosta³a postawiona w³adza, jej splendor i osobiste korzyœci z niej
p³yn¹ce dla Cesarza i jego doradców. Od tego momentu równie¿ zaczê³a siê walka o stanowiska, które
w³adca czêstokroæ wyznacza³ nie na miarê zas³ug, a na miarê pochlebstw.
Z kolei, by zapewniæ wiêkszy splendor swemu panowaniu, Cesarz musia³ budziæ podziw. Z czasem
jednak by³o to za ma³o. M³ody w³adca pragn¹³, by go szanowano, ale jego, rozdmuchane przez Maga ego,
pomyli³o szacunek ze strachem. Cesarz chcia³, ¿eby wszyscy czuli do niego respekt. Aby sta³o siê to mo¿liwe,
trzeba by³o stworzyæ armiê wyszkolonych, twardych ¿o³nierzy. I oto dawni obroñcy granic, wojownicy Ce-
sarzowej, powo³ywani do s³u¿by tylko w przypadku zagro¿enia, przekszta³caj¹ siê w regularn¹ armiê, której
najwa¿niejszym zadaniem jest chronienie Cesarza, zaœ jego w³adza staje siê w³adz¹ absolutn¹, której nic i nikt
nie mo¿e zagroziæ, natomiast wszystko ma jej s³u¿yæ. Ka¿dy cz³owiek winien jest coœ swemu w³adcy: czas,
pieni¹dze, pracê. Wszyscy musz¹ mu coœ daæ, ale robi¹ to w sposób uzale¿niony od pozycji spo³ecznej, któr¹
zajmuj¹, a Cesarz jest ponad tymi wszystkimi pozycjami. W swoim odczuciu zrówna³ siê z Bogiem, buduje
sobie œwi¹tynie, ka¿e siê modliæ do siebie. Dla wielu prostych ludzi sta³ siê nim zreszt¹, gdy¿ ten prawdziwy
Bóg jest daleko, a nie ma Najwy¿szej Kap³anki, odepchniêtej od tronu, która tak umiejêtnie poœredniczy³a
pomiêdzy nimi a Niebem, zaœ ten ziemski bóg jest blisko i ka¿de niepos³uszeñstwo mo¿e srogo ukaraæ, gdy¿
znacznie mniej jest w nim mi³osierdzia, ni¿ u Tego, który jest w Niebie.
Cesarz, to potê¿na osobowoœæ, która si³¹ swej woli potrafi zapanowaæ nad poddanymi i podporz¹dkowaæ
ich sobie ca³kowicie. Zapomnia³, ¿e ka¿dy, nawet on nosi w sobie archetyp G³upca – zagubionego dziecka
wszechœwiata. Chce panowaæ niepodzielnie w swoim pañstwie. Umie w tym celu wykorzystaæ zdobycze
wiedzy i popiera rozwój nauki, ale nie chce, ¿eby owa nauka sta³a siê powszechnie dostêpna dla ka¿dego.
Razem z Magiem d¹¿¹ do tego, by utajniæ najistotniejsz¹ czêœæ wiedzy przed wiêkszoœci¹ poddanych i da-
remne s¹ wysi³ki Najwy¿szej Kap³anki, aby do tego nie dopuœciæ. Jednak Cesarz boi siê jej wp³ywów, nie-
pokoi go jej bezinteresowna mi³oœæ do ludzi, chêæ s³u¿enia im rad¹ i pomoc¹. I choæ Cesarzowa korzysta³a
z jej doœwiadczenia i wiedzy, nowy w³adca odsuwa j¹ coraz bardziej od tronu, a jednoczeœnie zdaje sobie
sprawê z tego, ¿e prosty lud potrzebuje przewodnika, który bêdzie nim kierowa³, ale tak jak chce tego Ce-
sarz i pos³uguj¹c siê metodami, które on wspólnie z Magiem wypracowa³. Osob¹, która zosta³a powo³ana do
pe³nienia tej funkcji zosta³ Arcykap³an.

17
6. Archetyp Arcykapłana
Tradycja, tradycja...
(„Skrzypek na dachu”)

Pocz¹tkowo mia³ wiele wspólnego z Najwy¿sz¹ Kap³ank¹, powo³ano go, aby s³u¿y³ ludziom jako prze-
wodnik i poœrednik pomiêdzy nimi a Bogiem, ale nie mia³ jej mi³oœci w sercu, ani jej oddania. Poza tym
by³ bardzo œciœle zwi¹zany z tronem i Cesarzem. Sankcjonowa³ jego w³adzê twierdzeniem, i¿ pochodzi
ona od Boga i nikt na ziemi nie mo¿e jej odwo³aæ. Z kolei od Cesarzowej przej¹³ umi³owanie tradycji i sam
mianowa³ siê jej stra¿nikiem, choæ w nieco innym znaczeniu ni¿ rozumia³y to stare kobiety, doradczynie
w³adczyni. W taki sposób na ziemi pojawi³ siê Dogmat – rzecz, w któr¹ nale¿a³o wierzyæ bez zastrze¿eñ
i która nie podlega³a dyskusji. Arcykap³an próbowa³ pe³niæ rolê surowego, ale sprawiedliwego ojca.
Niestety, by³ to ojciec, który coraz bardziej oddala³ siê od swoich dzieci. Przyczyn¹ tego by³ fakt, i¿ zamiast
s³u¿yæ ludowi, Arcykap³an zapragn¹³, by to jemu s³u¿ono. Zepchn¹³ w cieñ Maga, przej¹³ od niego zbieran¹ przez
lata wiedzê, rozwija³ j¹ i pog³êbia³, dziêki temu stan¹³ przy Cesarzu jako jego najwa¿niejszy doradca. Majestat
w³adcy popiera³ jego autorytet, a on popiera³ w³adzê Cesarza mówi¹c ludowi, i¿ jest to namiestnik Boga na
Ziemi. Mag zrozumia³, jak¹ pope³ni³ pomy³kê, ale by³o ju¿ za póŸno. Musia³ ukryæ siê i odejœæ w cieñ z resztk¹
wiedzy, której nie zdo³a³ mu wydrzeæ ani Arcykap³an, ani Cesarz i w tajemnicy j¹ pog³êbiaæ i rozwijaæ. Tak by³o
przez setki lat i choæ dziœ nic nie zmusza nikogo do ukrywania tej wiedzy, stare nawyki powoduj¹, i¿ nazywa
siê j¹ nauk¹ dla wtajemniczonych i jest ona kontynuowana przez ludzi wywodz¹cych swój ród od Maga.
Jeszcze gorszy los spotka³ Najwy¿sz¹ Kap³ankê. Obwo³ano j¹ heretyczk¹ i wiedŸm¹, palono na stosach,
nazywano z³ym duchem i kochank¹ diab³a. Rzeczywiœcie, by³a wiedŸm¹, bo s³owa wiedzieæ jak najwiêcej
by³y dla niej drogowskazem w ¿yciu. Ca³a reszta zarzutów zosta³a spreparowana przez Arcykap³ana, który
widzia³ w niej zagro¿enie. Ba³ siê on po prostu o swoj¹ pozycjê, gdy¿ zdawa³ sobie sprawê, ¿e Kap³anka lepiej
rozumie prosty lud, jest bezinteresowna w swoich dzia³aniach i umie rozmawiaæ z Bogiem nie u¿ywaj¹c do
tego celu sztywnych Dogmatów.
Arcykap³an g³êboko wierzy³ w Boga, ale nie rozumia³ jego istoty. Wydawa³o mu siê, ¿e Bóg, który stworzy³
ca³y wszechœwiat, wszelkie piêkno Ziemi i Kosmosu, potrzebuje materialnych dowodów wiary cz³owieka.
Uwa¿a³, ¿e je¿eli stworzy schematy i regu³y wyznawania wiary, jeœli zbuduje ogromne katedry i œwi¹tynie
to zadowoli Boga. I na nic zda³y siê ostatnie argumenty Kap³anki, ¿e œwi¹tynie trzeba budowaæ w ludzkich
sercach, a wyznawaæ wiarê tak, jak umie to czyniæ ludzka dusza. Arcykap³an postawi³ na swoim, a Najwy¿sza
Kap³anka tak, jak i Mag musia³a ukryæ siê przed œcigaj¹cymi j¹ jego s³ugami.
W taki sposób Arcykap³an pozby³ siê swoich przeciwników, uzyska³ ca³kowity wp³yw na Cesarza i móg³
decydowaæ o wielu sprawach w pañstwie. Bóg sta³ siê w jego rêku narzêdziem do straszenia ludzi, a posiada-
na wiedza o œwiecie zjawisk przyrodniczych i fizycznych pomaga³a mu siaæ przera¿enie. By dodaæ splendoru
religii (lub sobie) zacz¹³ budowaæ ogromne koœcio³y, zaœ ¿eby móc rozwijaæ naukê, a jednoczeœnie ukrywaæ
j¹ przed ogó³em spo³eczeñstwa kaza³ stawiaæ klasztory. I choæ na pocz¹tku by³ cz³owiekiem bardzo g³êboko
wierz¹cym z czasem jego wiara zamieni³ siê w suchy Dogmat, któremu wszystko zosta³o podporz¹dkowane.
Bóg, zamiast byæ bli¿ej cz³owieka, oddali³ siê od niego, a wiedza, kiedyœ reprezentowana przez Maga oraz
mi³oœæ i wiara dawniej g³oszona przez Najwy¿sz¹ Kap³ankê, choæ zjednoczone w osobie Arcykap³ana,
przesta³y byæ osi¹galne dla przeciêtnego œmiertelnika. I tak G³upiec pozosta³ dalej samotny i bezbronny.
Arcykap³an stworzy³ swoj¹ w³asn¹ tradycjê i sta³ siê jej surowym stra¿nikiem. Ka¿dy, kto g³osi³ co-
kolwiek innego ni¿ on, by³ og³aszany heretykiem lub zdrajc¹ ojczyzny. ¯ycie ludzkie, które Najwy¿sza
Kap³anka ceni³a jako najwiêksz¹ wartoœæ na ziemi przesta³o byæ takie cenne. Znów nasta³y ciê¿kie czasy
dla zwyk³ych ludzi. Kto chcia³ coœ osi¹gn¹æ musia³ podporz¹dkowaæ swoj¹ indywidualnoœæ w³adzy Cesarza
lub Arcykap³ana. Obaj oni uzurpowali sobie prawo do bycia nauczycielami i przewodnikami ludzkoœci.

18
Bez ich aprobaty nie wolno by³o wprowadzaæ jakichkolwiek zmian. Na szczêœcie ziarno zasiane przez Maga
i Najwy¿sz¹ Kap³ankê, chocia¿ nieœmia³o i w uk­ryciu, nie przesta³o kie³kowaæ. Ludzie nauczyli siê myœleæ
samodzielnie i choæ nie zawsze mieli odwagê jawnie wyra¿aæ swoj¹ dezaprobatê, to bardzo czêsto w g³êbi
serca czuli, i¿ nie wszystko jest tak, jak twierdz¹ Cesarz i Arcykap³an.
Z czasem i obaj w³adcy, duchowny i œwiecki, zaczêli rozumieæ, ¿e metoda si³y nie zawsze przynosi najlepsze
rezultaty. Zaczêli nieco ³agodziæ swoje despotyczne rz¹dy. Og³osili siê mecenasami sztuki i protektorami
nauki, choæ oczywiœcie w wyznaczonych przez siebie granicach. Zaowocowa³o to jednak prawdziwym
rozkwitem talentów artystycznych. Cz³owiek spróbowa³ wyraziæ swoje troski i niepokoje poprzez muzykê
i malarstwo, pragn¹³ wielbiæ Boga i piêkno œwiata poprzez s³owa. Ofiarowywa³ coœ od siebie, spontanicznie
innym ludziom. Niestety i Cesarz, i Arcykap³an szybko zorientowali siê, jak du¿e zagro¿enie ich w³adzy
niesie swobodna i nieskrêpowana twórczoœæ artystyczna. I choæ nadal g³osili siê protektorami sztuki,
wprowadzili system jej kontroli – cenzurê. Wszystkie ich dzia³ania mia³y na celu przejêcie i sprawowanie
ca³kowitej w³adzy nad ludzk¹ dusz¹. Nie uwzglêdnili jednak pewnej regu³y: ludzka dusza jest z natury
rzeczy wolna i nic, ani nikt nie mo¿e jej zniewoliæ. Mo¿na kontrolowaæ cia³o, mo¿na nawet kontrolowaæ
umys³, ale nie mo¿na przej¹æ kontroli nad ludzk¹ dusz¹, bowiem w³aœnie w niej jest zamkniêty pierwiastek
Boski i to czyni j¹ nieskrêpowan¹.
Cz³owiek zapragn¹³ znaleŸæ takie miejsce czy taki moment w swoim ¿yciu, gdzie móg³by swobodnie
wyra¿aæ siebie. Tym czymœ sta³a siê Rodzina lub mo¿liwoœæ dokonywania wyboru i podejmowania decyzji.
Cz³owiek otrzyma³ namiastkê wolnoœci w momencie wybierania ukochanej, zak³adania rodziny, b¹dŸ te¿
w chwili dokonywania wyboru, jak ma ¿yæ i jak¹ iœæ drog¹. Symbolem tego stali siê Kochankowie.

19
7. Archetyp Kochanków
Mi³oœæ, a nie filozofia niemiecka, jest
rzeczywistym wyjaœnieniem tego œwiata.
(O. Wilde)

Obserwuj¹c to, co siê dzieje w otaczaj¹cym go œwiecie cz³owiek zrozumia³, ¿e musi sam zacz¹æ
podejmowaæ decyzje dotycz¹ce swego ¿ycia, bowiem ci, których uwa¿a³ za przewodników i opiekunów
albo odeszli w cieñ, jak Mag i Najwy¿sza Kap³anka, albo postawili siê tak wysoko, ¿e stali siê groŸnymi
i niedostêpnymi, jak Cesarz i Arcykap³an. Pierwsze, z czym zetkn¹³ siê G³upiec w tej sytuacji, by³a
koniecznoœæ dokonania wyboru drogi ¿yciowej. Cz³owiek sam sobie musia³ odpowiedzieæ na pytanie czy
chce swoje ¿ycie podporz¹dkowaæ dyrektywom i zarz¹dzeniom wydawanym przez obu w³adców, czy te¿
pragnie pójœæ w³asn¹ drog¹, z ca³¹ pewnoœci¹ trudniejsz¹ i niebezpieczniejsz¹, ale swobodn¹ i niezale¿n¹.
Nie by³ to prosty wybór, a podjête decyzje dzieli³y ludzi na praworz¹dnych i nieprawomyœlnych. Œwiat znów
spróbowa³ siê podzieliæ na czarne i bia³e, zapominaj¹c o tym, ¿e nie jest to takie proste. Nic nie jest jedno-
znacznie dobre, ani nic nie jest jednoznacznie z³e. Aby istnia³ pozytyw, musi byæ negatyw. Jak moglibyœmy
stwierdziæ, ¿e coœ jest dobre, jeœli nie moglibyœmy tego porównaæ do jego z³ego odpowiednika. Tak wiêc
nic nie by³o ani tylko dobre, ani tylko z³e.
Cz³owiek, czuj¹c ogromn¹ presjê ze strony w³adzy, jej ingerencjê w ka¿d¹ sferê swego ¿ycia, zapragn¹³
stworzyæ sobie ja­kiœ azyl, miejsce, gdzie bêdzie móg³ byæ swobodny i zachowywaæ siê wed³ug w³asnego
uznania. Takim miejscem sta³ siê Dom. G³upiec pamiêta³ jeszcze swoje przera¿aj¹ce prze¿ycia, gdy ¿ywio³y
zniszczy³y jego schronienie, wiêc stara³ siê bardzo starannie wybraæ miejsce, w którym mia³o zostaæ zbu-
dowane jego domostwo. Dba³ o to, by wykorzystaæ warunki naturalne do podniesienia jego obronnoœci
przed dzikimi zwierzêtami i… innymi ludŸmi, pragn¹³, by jego domowi sprzyja³y dobre duchy i próbowa³
¿yæ w zgodzie z si³ami natury. Czêstokroæ instynkt podpowiada³ mu, w którym miejscu jego Dom bêdzie
bezpieczny, a gdzie nie wolno stawiaæ ¿adnych budynków, nawet gospodarczych, bo temu, co bêdzie w nich
¿y³o, gro¿¹ choroby i inne nieszczêœcia. I tak, ka¿dy stara³ siê postawiæ sobie Dom, a im kto by³ bogatszy,
tym jego Dom by³ wiêkszy, ³adniejszy i bezpieczniejszy.
G³upiec nie zapomnia³ równie¿ swego uczucia osamotnienia, które towarzyszy³o mu w chwili katakli-
zmu niszcz¹cego jego dotychczasowe ¿ycie, jak równie¿ i póŸniej, w pocz¹tkach wêdrówki i poznawania
œwiata. Uwa¿nie te¿ patrzy³ na Cesarza, któremu towarzyszy³a œwita, dworzanie i ma³¿onka, która rodzi³a
mu synów. Widzia³ tak¿e hierarchów towarzysz¹cych Arcykap³anowi i poj¹³, ¿e cz³owiek nie powinien
byæ samotny. Zrozumia³, ¿e si³a cz³owieka tkwi¹c w jego duszy, znajduje swoj¹ realizacjê w mi³oœci, któr¹
mo¿na obdarzyæ drug¹ osobê i któr¹ mo¿na od niej otrzymaæ. St¹d ju¿ by³ tylko krok od potrzeby posiadania
Rodziny, która zamieszkiwa³aby wspólnie Dom. G³upiec kocha³ mi³oœci¹ czyst¹ i naiwn¹, ale Kochanko-
wie to ju¿ nie jedna osoba, to para. Dwoje ludzi, którzy wybrali siebie wzajemnie, kierowani ogromnym
pragnieniem bycia razem, wpierania siê w trudnych chwilach, poczuciem lojalnoœci i wzajemnego od-
dania. Stali siê symbolem prawdziwego partnerstwa, zaufania i konsekwentnego trwania przy podjêtych
przez siebie decyzjach. Dom wype³ni³ siê ¿yciem, pojawi³y siê dzieci, za które oboje Kochankowie czuli
siê odpowiedzialni i darzyli je mi³oœci¹. Chcieli oni daæ swemu potomstwu jak najwiêcej, zabezpieczyæ
ich przysz³oœæ. I tu znów trzeba by³o podejmowaæ decyzje, których konsekwencje w jednakowym stopniu
spada³y na obydwoje partnerów.
Najwiêkszym problemem Kochanków stali siê jednak inni ludzie, którzy za wszelk¹ cenê chcieli ingerowaæ
w ich ¿ycie. Najmocniej na ich sprawy próbowali wp³ywaæ starzej¹cy siê Cesarzowa i Cesarz, matka i ojciec,
którzy sami prze¿ywszy ju¿ wiele lat, byli przekonani, i¿ ich doœwiadczenie i autorytet upowa¿nia do tego,
by wtr¹caæ siê w ¿ycie m³odych. S¹dzili oni, i¿ w taki sposób uchroni¹ ich przed b³êdami, które kiedyœ sami

20
pope³nili. Nie rozumieli tego, ¿e m³odzi maj¹ prawo pope³niaæ b³êdy i na nich siê uczyæ. Chcieli zachowaæ
œwiat niezmieniony, próbowali byæ stra¿nikami tradycji, ale rozumianej w sposób bardzo konserwatywny,
a Kochankowie pragnêli postêpu, zmian, które uczyni³yby ich ¿ycie lepszym i piêkniejszym. Byli gwarancj¹
tego, i¿ œwiat pójdzie do przodu, gdy¿ rozumieli, ¿e nic nie mo¿e trwaæ wiecznie i byæ niezmienne. Tak
wiêc Kochankowie bardzo czêsto stawali przed koniecznoœci¹ podjêcia decyzji czy podporz¹dkowaæ siê
woli starszych, czy te¿, nara¿aj¹c siê na ich gniew, pójœæ swoj¹ drog¹, kieruj¹c siê przy tym g³osem serca.
Mi³oœæ jest tak potê¿n¹ si³¹, i¿ jednak czêœciej wybierali to drugie. Wtedy napotykali na kolejny opór, tym
razem ze strony Arcykap³ana, który ich zwi¹zek obwarowywa³ ciê¿kimi warunkami, powo³uj¹c siê na
Dogmat i prawa Koœcio³a. Wiele przeszkód i barier musieli pokonaæ Kochankowie, aby osi¹œæ w swoim
Domu i stworzyæ Rodzinê, udawa³o siê to tylko najwytrwalszym i tym, którymi kierowa³a prawdziwa mi³oœæ,
bowiem to ona by³a, jest i bêdzie najwiêksz¹ si³¹, która istnieje w naszym œwiecie.
Jeœli Kochankom uda³o siê pokonaæ wszelkie trudnoœci, jakie pojawi³y siê na ich drodze, to wtedy
sprzyja³y im dobre duchy tu, na Ziemi, a Bóg w Niebie uœmiecha³ siê z zadowoleniem, ¿e Boski pierwiastek
mi³oœci, zaszczepiony przez niego w cz³owieku, zatryumfowa³, zaœ Najwy¿sza Kap³anka, choæ z ukrycia,
stara³a siê im pomóc, ciesz¹c siê tym, i¿ nie wszyscy ludzie zachorowali na cierpienie zwane „w³adz¹”
i nie wszystkie serca zamrozi³ surowy Dogmat.
Niestety, ukrywanie siê ze swoimi uczuciami ludzi w Domach i pielêgnowanie mi³oœci w Rodzinie zaczê³o
niepokoiæ Cesarza i Arcykap³ana. Poddani wymykali siê im spod kontroli, coraz trudniej by³o sprawowaæ
w³adzê nad ich cia³ami i umys³ami. W³adcy postanowili przedsiêwzi¹æ pewne dzia³ania, by ukróciæ ow¹
samowolê ludzi. Wiedza Arcykap³ana na temat ludzkiej psychiki dostarczy³a sposobu. By³a nim Ambicja.
Wprowadzono hierarchiê, nagradzano pos³usznych i wywy¿szano pokornych. Wywo³ano pomiêdzy ludzi
niezgodê, nau­czono ich porównywania siê ze sob¹. I cz³owiek zapragn¹³ sukcesu i zwyciêstwa, coraz bar-
dziej do tego d¹¿y³, nie zwa¿aj¹c na to, i¿ czêsto dzieje siê to z krzywd¹ dla innych, w tym nawet Rodziny.
Symbolem ambitnego d¹¿enia cz³owieka do tryumfu i zwyciêstwa sta³ siê Rydwan.

21
8. Archetyp Rydwanu
Czy by³o komu walczyæ z kim?
(W. Szymborska „Atlantyda”)

Kierowany przez Ambicjê podsycan¹ umiejêtnie przez Arcykap³ana oraz odpowiednio wzmacnian¹
posuniêciami personalnymi Cesarza, cz³owiek zapragn¹³ wyró¿niæ siê spoœród wspó³obywateli. Zaczê³o
rosn¹æ ego i przejmowaæ kontrolê nad naiwnym G³upcem, który chcia³ otoczyæ siê chwa³¹ i splendo­rem,
wzoruj¹c siê na swoich w³adcach i nauczycielach. Arcykap³an, wykorzystuj¹c swoj¹ wiedzê psychologiczn¹,
z coraz wiêksz¹ ³atwoœci¹ popycha³ cz³owieka do dzia³añ, które by³y zgodne z jego zamierzeniami, lecz
przedstawiano je jako takie, które zaspokoj¹ Ambicjê G³upca. Wszystkie dotychczasowe plany i zamierzenia
cz³owiek odsun¹³ na plan dalszy. Znikn¹³ czu³y Kochanek, troskliwy opiekun Rodziny i wnikli­wy obser-
wator œwiata. Na jego miejscu pojawi³ siê ambitny dworzanin, ortodoksyjny obroñca wiary wyznawanej
wed³ug wzorca wytyczonego przez Arcykap³ana i groŸny rycerz ze œwity Cesarza. Nawet z idei Domu uczyni³
argument, który pozwoli³ mu siêgn¹æ po orê¿: coœ mo¿e zagra¿aæ Domowi i trzeba go broniæ.
Na pró¿no Najwy¿sza Kap³anka t³umaczy³a, ¿e siêganie po broñ i kierowanie jej na ludzi tylko dlatego, ¿e
inaczej wyznaj¹ Boga czy pielêgnuj¹ inne tradycje jest z³em i nie przyniesie niczego dobrego cz³owiekowi.
Jej s³owa wypowiadane z ukrycia nie do wszystkich dociera³y, a ci, do których trafia³y nie chcieli ich s³uchaæ.
Nawet g³osu Cesarzowej, uprzedzaj¹cej o niebezpieczeñstwie wojen najeŸdŸczych, nikt nie chcia³ braæ
pod uwagê, traktuj¹c je jak objaw s³aboœci kobiety. I kiedy pierwszy cz³owiek zostawi³ domowe pielesze
i z Kochanka zamieni³ siê w wojownika, chwyci³ miecz do rêki i zaprz¹g³ swe konie do Rydwanu, zaraz
poszli za nim inni, pchani przez Ambicjê, nie chc¹c zostaæ z ty³u.
Idea mi³oœci, Domu i Rodziny by³a bardzo silna, wiêc nale¿a³o dla przeciwwagi znaleŸæ coœ nowego,
co bêdzie równie mocno oddzia³ywaæ na cz³owieka i przes³oni mu dawne wartoœci. Arcykap³an, jako
g³ówny ideolog pañstwa, umiejêtnie zabra³ siê do pracy i na ogromnych sztandarach, haftowanych na
jego rozkaz, pojawi³y siê takie has³a, jak Bóg, ojczyzna i honor. Nie by³y to negatywne has³a, w swej
istocie kry³y piêkno i g³êbiê, ale sposób w jaki wykorzystywali je w³adcy, s³u¿y³ wy³¹cznie ich celom,
z ca³kowitym pominiêciem owej g³êbi. Nie przeszkadza³o to im jednak w zebraniu ogromnej armii
m³odych i starszych ludzi pchanych Ambicj¹ do czynu, w nadziei, ¿e przyniesie on s³awê i pozwoli
pomno¿yæ maj¹tek. Ca³e szeregi Rydwanów ozdobionych chor¹gwiami i sztandarami z wyhaftowanymi
has³ami ruszy³y tam, gdzie mo¿na by³o dokonaæ podboju. A Bóg ze zgroz¹ patrzy³ z nieba, jak jego imiê
wykorzystuje siê do rzezi i morderstw, do zniszczeñ i gwa³tów.
Cz³owiek na szczêœcie posiada nie tylko cia³o i rozum, ale te¿ duszê i chocia¿ te pierwsze szala³y na
Rydwanie siej¹c zniszczenie i po¿ogê, a dusza na pocz¹tku cierpia³a w milczeniu widz¹c t¹ zgrozê, z cza-
sem zaczê³a wzmacniaæ siê, twardnieæ i krzepn¹æ. Brutalnoœæ wojen nie za³ama³a jej, a pozwoli³a siê
zahartowaæ. I oto na Rydwanie pojawi³ siê wojownik, który nie tylko umia³ doskonale w³adaæ broni¹, ale
te¿ prze¿ywa³ rozterki moralne. Przesta³ ju¿ widzieæ tylko jedn¹, jedyn¹ drogê i to tak¹, któr¹ toruje siê
sobie mieczem. Zrozumia³, ¿e dróg jest wiele i on sam musi dokonaæ wyboru, któr¹ musi iœæ. W dodatku
w ferworze walki przypomina³a mu siê jego Kochanka, któr¹ zostawi³ w domu i wtedy ogarnia³a go fala
nieprzebranej têsknoty do niej. Czasami równie¿ jego wyobraŸnia przywo³ywa³a mu przed oczy jego Dom,
co powodowa³o, ¿e zalewa³a go nostalgia, ale Ambicja, tak umiejêtnie w nim rozbudzona i dumne ego, nie
pozwala³y z³o¿yæ orê¿a i kaza³y wci¹¿ walczyæ. Rydwan zaprzê¿ony w r¹cze konie, wióz³ go dalej i dalej,
od zwyciêstwa do zwyciêstwa.
M³ody rycerz opracowa³ swój w³asny kodeks moralny, gdzie Bóg, ojczyzna i honor faktycznie postawione
zosta³y na pierwszym miejscu. Przesta³ siê ju¿ baæ, umiej¹c doskonale w³adaæ broni¹ nie czu³ siê zagro¿ony,
coraz mniej w nim by³o G³upca, który stopniowo zamienia³ siê w cz³owieka cywilizowanego. Zdarza³o siê

22
mu jednak coraz czêœciej odczuwaæ wyrzuty sumienia, kiedy ogl¹da³ trupy i zgliszcza bêd¹ce jego dzie³em.
Nie chc¹c byæ nimi nadmiernie obci¹¿ony, spróbowa³ znaleŸæ coœ na swoje usprawiedliwienie. Twierdzi³,
¿e walczy w obronie swoich najbli¿szych, po to, by zapewniæ bezpieczeñstwo swemu Domowi i Rodzinie, by
uchroniæ swoj¹ ojczyznê przed obc¹ agresj¹, by dodaæ splendoru Cesarzowi i Bogu. A metody którymi siê
pos³ugiwa³? No có¿, wszak „cel uœwiêca œrodki”. Dziêki jego dzia³aniom faktycznie rós³ splendor i Cesarza,
i Arcykap³ana, ale czy korzysta³a z tego jego rodzina, ojczyzna…? I czy potrzebowa³ tego Bóg?
Trudno by³o odpowiedzieæ na te pytania, gdy¿ Rydwan pêdzi³ coraz szybciej, nios¹c kolejne zwyciêstwa,
które dodawa³y s³awy, chwa³y i blasku. Rycerz powo¿¹cy Rydwanem zasmakowa³ w tym. Stara³ siê byæ
prawy i szlachetny. Móg³ ju¿ sobie pozwoliæ na to, by nie zabijaæ bezbronnych i nie równaæ z ziemi¹ ludz-
kich domostw. Uznanie, jakim cieszy³ siê jako triumfator i zwyciêzca, pozwala³o mu ju¿ samemu wybieraæ
cele, z którymi trzeba walczyæ i które trzeba zdobyæ. Podoba³o mu siê to, ¿e inni odnosz¹ siê do niego
z szacunkiem i podziwem. Bardzo tego pragn¹³ i potrzebowa³. Nie widzia³, ¿e ukrywa siê za tym po prostu
strach. Czu³ siê silny i po raz pierwszy przesta³ siê baæ. Wydawa³o mu siê, ¿e œwiat, w którym ¿yje zosta³
wreszcie ob³askawiony. Tym samym pope³ni³ jednak b³¹d, gdy¿ ¿adna w³adza nie lubi pewnych siebie
i silnych poddanych. To prawda, ¿e i Cesarz, i Arcykap³an musieli siê z nim liczyæ, zbyt silny by³ blask jego
s³awy, by mo¿na by³o siê z nim rozprawiæ po cichu, Rydwan wyniós³ rycerza za wysoko, sta³ siê zbyt znany
i nale¿a³o jego samowolê ukróciæ w inny sposób. Do tego celu postanowili oni wykorzystaæ Sprawiedliwoœæ,
która ju¿ i wczeœniej s³u¿y³a cz³owiekowi, ale tym razem ubrano j¹ w majestat Prawa.

23
9. Archetyp Sprawiedliwości
Niech prawo zawsze prawo znaczy,
A sprawiedliwoϾ РsprawiedliwoϾ,
(J. Tuwim „Kwiaty polskie”)

Sprawiedliwoœæ by³a towarzyszk¹ Najwy¿szej Kap³anki, s³u¿y³a ona ludziom i kierowa³a siê wewnêtrznym
prawem, które by³o w ka¿dym cz³owieku. Przynosi³a rozstrzygniêcia sporów i nieporozumieñ, jakie wynika³y
pomiêdzy ludŸmi, stara³a siê godziæ zwaœnione strony tak, aby zapanowa³a harmonia i równowaga. By³a
tak¿e stra¿niczk¹ tradycji, ale rozumia³a, ¿e postêp jest nieunikniony i nie sta³a mu na drodze, a raczej
próbowa³a go godziæ z dawnymi obyczajami.
Oczywiœcie, bywa³a równie¿ i surowa, ale tylko wtedy, gdy wymaga³y tego okolicznoœci. Kiedy ktoœ naru-
szy³ ustalone wspólnie regu³y, pogwa³ci³ obowi¹zuj¹cy porz¹dek z wyrozumia³ej i m¹drej kobiety zamienia³a
siê w surow¹ i bezwzglêdn¹ stra¿niczkê praw, ale nigdy nie by³a okrutna i oceniaj¹c ludzie postêpki za-
wsze rozwa¿a³a wszelkie za i przeciw, zanim wyda³a swój os¹d. Ludzie cenili Sprawiedliwoœæ i kiedy nie
umieli sami rozwi¹zaæ swoich konfliktów z ufnoœci¹ powierzali je pod jej rozwagê. By³a bezinteresowna
i niektórzy nazywali j¹ œlep¹, gdy¿ niczego nie czyni³a dla w³asnych korzyœci. Jednakowo os¹dza³a i boga-
tych, i biednych. Jej dostojeñstwo i naturalny majestat wszystkich zmusza³ do szacunku. By³a wsparciem
skrzywdzonych, ostoj¹ nieszczêœliwych, wprowadza³a ³ad i porz¹dek w nie zawsze jeszcze bezpieczny œwiat.
Szanowa³a ¿ycie, choæ w inny sposób ni¿ Najwy¿sza Kap³anka, koncentruj¹c siê na ludzkim bycie, chroni¹c
go przed zagro¿eniami. Ustala³a regu³y jakie powinny obowi¹zywaæ w kontaktach miêdzy ludŸmi, rozwija³a
w nich poczucie sprawiedliwoœci i w³asnej, cz³owieczej godnoœci. Ceni³a sobie, tak jak i Mag, wiedzê, choæ
koncentrowa³a siê bardziej na naukach zewnêtrznych, nie wnika³a w g³¹b ludzkiej psychiki, za to chcia³a,
by te dziedziny, którymi siê zajmuje by³y dostêpne dla wszystkich. Mia³a te¿ wiele wspólnego z Cesarzow¹,
wp³ywaj¹c na ludzi surowo, ale maj¹c na uwadze ich dobro.
Tak by³o do momentu, w którym Cesarz i Arcykap³an postanowili wykorzystaæ Sprawiedliwoœæ do
swoich celów. Chcieli, by pos³u¿y³a im ona jako œrodek w walce z dzielnym i s³awnym rycerzem, triumfal-
nym zwyciêzc¹ na Rydwanie, jak te¿ i wieloma innymi ludŸmi, którzy byli niezale¿ni w swoich d¹¿eniach
i choæ byæ mo¿e jawnie nie walczyli z w³adz¹, to mieli w³asne zdanie na temat wielu spraw, które dzia³y siê
w pañstwie. Oczywiœcie Sprawiedliwoœæ w swojej pierwotnej postaci nie mog³a im s³u¿yæ jako narzêdzie
do rozprawienia siê z nieprawomyœlnymi osobami, dlatego przy jej boku postawiono Prawo: surowe, bez-
duszne i okrutne, œciœle podporz¹dkowane w³adzy, która powo³a³a je do ¿ycia.
Prawo bardzo czêsto sta³o w jawnej niezgodzie ze zwyk³¹ ludzk¹ Sprawiedliwoœci¹, nagina³o j¹ do po-
trzeb w³adzy, inn¹ miar¹ mierzy³o zwyk³ych obywateli, a inn¹ tych, którzy byli poplecznikami Cesarza lub
Arcykap³ana. I choæ Sprawiedliwoœæ nadal panowa³a na œwiecie, by³a to w³adza in nomine, o wszystkim
decydowa³o Prawo. To ono pozwoli³o powo³aæ Wielk¹ Inkwizycjê, zape³niæ setkami niewinnych ofiar
wiêzienia i kamienio³omy, rozpali³o stosy, na których palono ludzi, którzy myœleli inaczej ni¿ ¿yczy³aby
sobie tego w³adza. Na jego rozkaz powsta³a policja i ¿andarmeria, która œciga³a nieprawomyœlnych lub tylko
niewygodnych, zaœ szpiegowanie swoich bliŸnich oraz donosicielstwo podnios³a do rangi cnoty. Czêstokroæ
niewinni ludzie cierpieli, gdy jednoczeœnie prawdziwi przestêpcy chodzili na wolnoœci, chronieni przez
fa³szywe Prawo. S¹dy, które w czasach, gdy przewodniczy³a im Sprawiedliwoœæ, by³y uczciwe i rzetelne,
mia³y faktycznie na celu ujawnienie prawdy i dotarcie do istoty sprawy, a nastêpnie wydanie sprawiedliwego
wyroku, teraz sta³y siê parodi¹ owych dzia³añ. Procesy wygrywa³ ten, kto sta³ bli¿ej w³adzy lub mia³ czym
przekupiæ sêdziów. I choæ G³upiec ju¿ przez pewien czas s¹dzi³, ¿e jest bezpieczny, a œwiat, w którym ¿yje
– oswojony, jeszcze raz uzmys³owiono mu, ¿e tak wcale nie jest.

24
 Prawo s³u¿y³o w³adzy, a nie zwyk³emu cz³owiekowi, gdy¿ do tego zosta³o powo³ane, ale Sprawiedliwoœæ
nie chcia³a patrzeæ na to biernie. I chocia¿ na pocz¹tku podporz¹dkowa³a siê zaistnia³ej sytuacji, po pew-
nym czasie otrz¹snê³a siê i podjê³a walkê o sam¹ siebie. Nie chcia³a sankcjonowaæ sob¹ dzia³añ Inkwizycji,
okrutnych i niesprawiedliwych wyroków koœcielnych hierarchów skazuj¹cych ludzi na stos. Odcina³a siê od
parodii procesów, na których w jej imiê zapada³y wyroki œmierci lub do¿ywotniej pracy w kamienio³omach.
G³oœno protestowa³a przeciwko torturom i znêcaniu siê psychicznym nad cz³owiekiem w celu wydobycia
z niego zeznañ. Nie od razu jej protesty przynosi³y pozytywne rezultaty, zdarza³o siê, ¿e i Sprawiedliwoœæ
zamykano za kratami i wtedy nastêpowa³y okresy ca³kowitego bezprawia, a niesprawiedliwe wyroki zapada³y
raz za razem, ale dziêki temu, ¿e by³a wszystkim potrzebna, nawet Cesarzowi i Arcykap³anowi, nie mo¿na
jej by³o d³ugo trzymaæ w zamkniêciu. A kiedy wychodzi³a na wolnoœæ znów g³oœno i otwarcie protestowa³a
przeciwko niesprawiedliwemu wykorzystywaniu oraz wykonywaniu Prawa.
Dziêki niej G³upiec zrozumia³, ¿e Sprawiedliwoœæ jest jednakowa dla wszystkich, nie traktuje inaczej pro-
stego cz³owieka, a inaczej w³adcê. Poj¹³, ¿e Prawo stanowi¹ ludzie stoj¹cy u w³adzy i czyni¹ je wygodnym dla
siebie, ale Sprawiedliwoœæ jest jedna i nie czyni wyj¹tków, albowiem jest œlepa i bezinteresowna. Uœwiadomi³
sobie te¿ to, ¿e to on powinien wspomóc Sprawiedliwoœæ w walce o jej s³uszne idea³y, ale ponownie ba³ siê.
¯a³owa³ te¿ bardzo, i¿ pozwoli³ okrutnemu Prawu œcigaæ i przeœladowaæ Najwy¿sz¹ Kap³ankê i Maga, gdy¿
czu³, ¿e w³aœnie oni byliby jego sojusznikami w walce o Sprawiedliwoœæ. Nie móg³ przeboleæ tego, ¿e nie
popar³ Cesarzowej, kiedy stara³a siê ona zachowaæ stare prawa, jeszcze z czasów jej rz¹dów, jak te¿ tego,
i¿ nie skorzysta³ z wiedzy, któr¹ w jej czasach, a nawet i póŸniej proponowa³a mu Sprawiedliwoœæ. Pozosta³
G³upcem, mimo licznych doœwiadczeñ, jakie zdoby³ w swojej wêdrówce, rozpoczêtej po zburzeniu przez
kataklizm jego jaskini i wiedzy, jak¹ przez ten czas zgromadzi³. Znów nie wiedzia³ co ma czyniæ i nie mia³ do
kogo zwróciæ siê po wsparcie i radê. Œwiat zewnêtrzny nie przynosi³ mu odpowiedzi na nurtuj¹ce go pytania
i problemy.
G³upiec przypomnia³ sobie Maga i jego wiedzê o cz³owieku, ludzkiej psychice i mocach drzemi¹cych we
wnêtrzu duszy. Czu³, ¿e w³aœnie tam s¹ odpowiedzi na wszystkie interesuj¹ce go zagadnienia, ale bez prze-
wodnictwa Maga nie wiedzia³, jak ma dotrzeæ do tych g³êboko ukrytych Ÿróde³. Intuicyjnie jednak wiedzia³,
¿e musi je odnaleŸæ, wiêc ponownie ruszy³ w wêdrówkê, tym razem ju¿ bogatszy o zebrane dotychczas
doœwiadczenia, nie tak przera¿ony i zagubiony, jak to by³o na pocz¹tku, chocia¿ tak samo samotny, ale tym
razem z wyboru, rozumiej¹c, ¿e tak¹ podró¿ mo¿na odbyæ tylko w pojedynkê. Symbolem tej wêdrówki sta³
siê Eremita poszukuj¹cy œwiat³a wiedzy o cz³owieku.

25
10. Archetyp Eremity
Najtrudniejsza z dróg prowadzi
do wnêtrza cz³owieka.

Pomimo ¿e G³upiec d³ugo szuka³ odpowiedzi na nurtuj¹ce go pytania w œwiecie zewnêtrznym i przemie-
rzy³ w ich poszukiwaniu wiele dróg, ci¹gle czu³, ¿e b³¹dzi i nie znajduje tych rozwi¹zañ, do których chce
dotrzeæ. Zaczê³o mu siê nawet wydawaæ, ¿e na pocz¹tku swojej wêdrówki by³ bli¿ej prawdy, ni¿ znajduje
siê w chwili obecnej. Spróbowa³ w myœlach przeœledziæ ow¹ drogê, by odkryæ moment, w którym pope³ni³
b³¹d. Trudno mu by³o tego dokonaæ, gdy¿ droga by³a bardzo trudna i d³uga. Czasami przypomina³a spiralê
– cz³owiek wychodzi³ z pewnego miejsca, szed³ i wraca³ do punktu wyjœcia, zataczaj¹c tylko coraz wiêksze
krêgi. Uœwiadomienie sobie tego z jednej strony przygnêbi³o cz³owieka, ale z drugiej da³o mo¿liwoœæ bar-
dziej œwiadomego wyboru kierunku, w którym trzeba mu iœæ.
Tym razem wyrusza³ w swoj¹ podró¿ nieco inaczej, ni¿ za pierwszym, by³ znacznie bardziej przygotowa-
ny do niej, dojrzalszy o zebrane do tej pory doœwiadczenia i obserwacje, m¹drzejszy o swoje przemyœlenia
i wyci¹gniête z nich wnioski. Wiedzia³, ¿e musi siê skoncentrowaæ na poznaniu siebie, swego wnêtrza, na
ustaleniu systemu wartoœci, które mu bêd¹ przyœwiecaæ w póŸniejszym ¿yciu i dziêki którym proœciej mu
bêdzie tym ¿yciem kierowaæ. Rozumia³, ¿e poznanie œwiata zewnêtrznego nic mu nie da, jeœli nie bêdzie
zna³ i rozumia³ swego wnêtrza. Przypomnia³ sobie Maga i jego d¹¿enie do tego, by zbadaæ i zrozumieæ
ludzk¹ psychikê. Zgodzi³ siê z nim teraz, ¿e w³aœnie w niej tkwi klucz do wszystkiego, to znaczy do zro-
zumienia œwiata, jego natury, do Boga i jego praw oraz do energii, które z Jego polecenia przepe³niaj¹ ten
œwiat, wszechœwiat i jego malutk¹ cz¹steczkê: cz³owieka. Œwiadomie zacz¹³ poszukiwaæ tej wiedzy, któr¹
gromadzi³ i zabra³ ze sob¹ do swojej kryjówki Mag. Wspomina³ te¿ to, czego uczy³a go Najwy¿sza Kap³anka,
z mi³oœci¹ i oddaniem s³u¿¹ca ludzkoœci i poœrednicz¹ca pomiêdzy cz³owiekiem i Bogiem, zacz¹³ rozumieæ
motywy jej postêpowania i podœwiadomie pragn¹æ obok jej obecnoœci oraz opieki nad sob¹.
Nim jeszcze naprawdê rozpocz¹³ wêdrówkê po now¹ wiedzê i poznanie, odkry³ istnienie w swojej psy-
chice dwóch ró¿nych warstw: œwiadomoœci i podœwiadomoœci. Niestety nie wiedzia³, której z nich oddaæ
w³adzê nad sob¹: czy racjonalnej i logicznej œwiadomoœci, która kierowa³a jego umys³em i umia³a z po-
zoru wszystko wyt³umaczyæ, czy irracjonalnej i nieuchwytnej podœwiadomoœci, która czêsto wiele spraw
gwatma³a i kierowa³a jego intuicj¹.
Bywa³y momenty, ¿e nie chcia³ wyruszaæ w t¹ drogê, próbowa³ pogodziæ siê z istniej¹cymi okolicznoœciami,
przystosowaæ siê do nich i nauczyæ siê w nich ¿yæ. Nie udawa³o siê mu to jednak. Przychodzi³ taki moment,
kiedy coœ pcha³o go do przodu, wskazywa³o kierunek, w którym trzeba iœæ, nie pozwala³o znaleŸæ spokojne-
go miejsca do wytchnienia. Szarpany w¹tpliwoœciami G³upiec postanowi³ spróbowaæ poszukaæ rady i opieki
u Boga. Nie chcia³ jednak¿e ko­rzystaæ w swej rozmowie z Nim z poœrednictwa Arcykap³ana, do Najwy¿szej
Kap³anki ukrywaj¹cej siê przed przeœladuj¹cym j¹ Prawem nie móg³ dotrzeæ, wiêc musia³ zdobyæ siê na
odwagê i spróbowaæ zrobiæ to bez ¿adnych poœredników.
Pomimo ogromnego strachu i trwogi, która ogarnê³a ca³e jego jestestwo, wzniós³ oczy do nieba i tam
skierowa³ swoje s³owa. Nie mo¿na ich nawet by³o nazwaæ modlitw¹, by³y raczej st³umionym przez lêk
wo³aniem o radê i pomoc. Jakie¿ by³o zdumienie G³upca, gdy us³ysza³, ¿e jego s³owa zosta³y wys³uchane
i udzielona zosta³a mu na nie odpowiedŸ. Bóg, który do tej pory wydawa³ siê przera¿aj¹cy, odleg³y i wrêcz
okrutny okaza³ siê byæ kochaj¹cym ojcem, troszcz¹cym siê o swoje dzieci i nie pozostawiaj¹cym ich bez
opieki. Jego rady rozwia³y w¹tpliwoœci G³upca i u³atwi³y podjêcie decyzji. Bóg nie akceptowa³ bezprawia
panuj¹cego na œwiecie, nie pragn¹³ te¿, by cz³owiek siê ba³ i w trwodze pada³ przed nim i jego kap³anami
na kolana, On tylko chcia³, ¿eby cz³owiek sam odnalaz³ swoje miejsce na œwiecie, zrozumia³ siebie oraz
wprowadzi³ harmoniê i mi³oœæ na Ziemi.

26
 Kieruj¹c siê Boskimi radami G³upiec zak³ada prost¹ szatê, bierze w rêce kij wêdrowca i latarniê, która
ma przyœwiecaæ mu w drodze i wyrusza w sw¹ kolejn¹ wêdrówkê, ale ju¿ nie jako G³upiec, a jako Eremita,
czyli cz³owiek, który z w³asnego wyboru samotne poszukuje odpowiedzi na pytania dotycz¹ce ludzkiego
bytu. Samotnie, gdy¿ tylko tak mo¿na dotrzeæ do swego wnêtrza. Nikt za nas tej drogi nie odbêdzie i nikt
nie mo¿e nam w niej towarzyszyæ. Ka¿dy z nas jest Eremit¹ w wêdrówce do g³êbin w³asnej duszy. Jedy-
nym, kto mo¿e nam w niej towarzyszyæ jest mi³uj¹cy Bóg, który wspiera ka¿dego, kto wchodzi na œcie¿kê
duchowego rozwoju i samopoznania.
Po ró¿nych drogach wêdrowa³ Eremita, zniszczy³ nie jedn¹ szatê, zdar³ nie jedne buty i po³ama³ nie jeden
kij, ale nic go nie by³o wstanie powstrzymaæ w jego wêdrówce. Ludzie mówili mu, ¿e móg³by odpocz¹æ,
urz¹dziæ siê i wygodnie ¿yæ, ale on ich nie s³ucha³. Szed³, kierowany g³osem Boga, czêstokroæ dla innych
nies³yszalnym i coraz wiêcej dowiadywa³ siê o sobie, o tym jaki jest, jakie energie go przepe³niaj¹, jakimi
si³ami i mo¿liwoœciami dysponuje. Poznawa³ te¿ swoje s³aboœci. Odszuka³ podczas wêdrówki i Maga,
i Najwy¿sz¹ Kap³ankê, rozmawia³ z nimi i zrozumia³ ich oraz to, co oni g³osili i wyznawali. Zrozumia³ te¿
i ca³¹ trójkê w³adców oraz motywy nimi kieruj¹ce, jak równie¿ i prostych ludzi, którymi rz¹dzi³a chêæ
posiadania Domu oraz Rodziny czy te¿ Ambicja daj¹ca nadziejê na zdobycie s³awy.
Dziêki temu Eremita móg³ wznieœæ siê ponad wszystkie ziemskie sprawy i chocia¿ Cesarz prosi³ go,
by zosta³ jego doradc¹, a nawet Arcykap³an uzna³ jego wyj¹tkowoœæ i nie poddawa³ w w¹tpliwoœæ jego
bezpoœrednich rozmów z Bogiem, choæ sam Eremita wiedzia³, ¿e zgromadzi³ ju¿ ogromn¹ wiedzê, wêdrowa³
i szuka³ wci¹¿ dalej i dalej. Nauczy³ siê godziæ z tym, czego nie móg³ zmieniæ, próbowa³ i stara³ siê zmieniæ
to, co móg³, a co wa¿niejsze nauczy³ siê odró¿niaæ jedne sprawy od drugich. ¯ycie tu, na Ziemi nie mia³o
ju¿ przed nim tajemnic. Maj¹c œwiadomoœæ, ¿e pozna³ ziemskie prawa, podœwiadomie czu³, ¿e jest jesz-
cze coœ, czego nie pozna³, co móg³ najwy¿ej przeczuwaæ. Gotów by³ wêdrowaæ nieskoñczon¹ iloœæ dni, by
to zg³êbiæ, tym bardziej, ¿e czu³, i¿ czasu mu w jakiœ dziwny sposób wystarczy. Chocia¿ odpowiedzia³ na
pytania nurtuj¹ce go tu, na Ziemi, chcia³ znaleŸæ te¿ odpowiedzi dotycz¹ce tego, co jest dalej, co znajduje
siê po tamtej stronie „smugi cienia”. Dalsz¹ jego wêdrówkê symbolizuje Ko³o Fortuny.

27
11. Archetyp Koła Fortuny
Krêæ siê, krêæ wrzeciono,
Wiæ siê tobie wiæ!
(J. Czeczot „Prz¹œniczka”)

Eremita bardzo mocno zbli¿y³ siê do Boga, nauczy³ siê rozmawiaæ z Nim bez poœrednictwa Arcykap³ana,
a nawet Najwy¿szej Kap³anki. Przez bezpoœredni kontakt móg³ lepiej zrozumieæ Jego Bosk¹ naturê, zaœ
s³uchaj¹c dawanych mu przez Boga rad, wiedzia³ co ma robiæ w ¿yciu i dok¹d iœæ. Wie­dzia³ ju¿, ¿e Bóg nie
jest ani okrutny, ani obojêtny na ludz­kie cierpienie. Poj¹³, ¿e On nie chce, ¿eby cz³owiek by³ nieszczêœliwy,
a odwrotnie, pragnie by ludzie nauczyli siê ¿yæ w zgodzie z sob¹ i w harmonii ze œwiatem zewnêtrznym. Zacz¹³
wg³êbiaæ siê w nauki, które g³osili wysy³ani tu, na Ziemiê wys³annicy Boga: Jezus, Budda, Mahomet. Syste-
matycznie poznawa³ prawdy zawarte w poszczególnych religiach panuj¹cych w ró¿nych regionach i czêœciach
œwiata, poczynaj¹c od hinduizmu i judaizmu poprzez chrzeœcijañstwo i buddyzm, a¿ do islamu. W ka¿dej
z nich, po g³êbszych studiach, odkrywa³ to samo – wskazówki i instrukcje dla cz³owieka, jak ma ¿yæ, by
osi¹gn¹æ zadowolenie w ¿yciu doczesnym i zbawienie po œmierci. Ka¿da z nich g³osi³a te same zasady ¿ycia
w zgodzie z innymi ludŸmi, zrozumienia dla innych, prawoœci oraz wstrzemiêŸliwoœci w zaspokajaniu swoich
zachcianek i kierowa³a na drogê rozwoju duchowego. ¯adna nie namawia³a do agresji, nienawiœci i z³a.
Z tego powodu Eremita nie rozumia³, jak to siê sta³o, ¿e wci¹¿ wybucha³y wojny religijne, ¿e w imiê tego
samego Boga, choæ byæ mo¿e nazywanego innym imieniem, ruszali ludzie do walki, choæ On kaza³ ceniæ
ka¿de ¿ycie, jego wyznawcy, niezale¿nie od religii, z jego imieniem na ustach mordowali i gwa³cili, twierdz¹c,
¿e czyni¹ tak dla Jego chwa³y. On chcia³, by ludzie szanowali siê wzajemnie, a oni wyruszali na krucjaty,
¿yczy³ sobie, ¿eby na Ziemi panowa³a mi³oœæ, a zamiast niej konkwistadorzy mieczem szerzyli religiê. Ka¿dy
w³adca, pod pretekstem krzewienia swojej wiary, próbowa³ zdobyæ wiêksz¹ w³adzê dla siebie.
Eremita, zebrawszy ogromn¹ wiedzê o cz³owieku, motywach jego dzia³ania i duchowych s³aboœciach,
móg³ na to patrzeæ z dystansem, choæ nie bez trwogi. Wiedzia³ ju¿, ¿e ludzki los „ko³em siê toczy”, ¿e jest on
zmienny i nie zawsze zale¿ny od cz³owieka. Usi³owa³ t³umaczyæ swoim wspó³obywatelom zasadê dzia³ania
przyczyny i skutku. Mówi³ im, ¿e nie ma czynu, który pozosta³by nie zauwa¿ony. Próbowa³ wyjaœniaæ innym
te prawa, sam rozumiej¹c zasadê ich dzia³ania. Wiedzia³, ¿e Bóg, który powo³a³ cz³owieka do ¿ycia, da³
mu woln¹ wolê, ale te¿ i na³o¿y³ w zwi¹zku z tym na niego odpowiedzialnoœæ za czyny i dzia³ania, jakich
on dokonuje.
Arcykap³an straszy³ wyznawców oficjalnej religii ogniem piekielnym i wiecznym potêpieniem. Eremita
dotar³ g³êbiej i zrozumia³ zasadê dzia³ania Ko³a Losu – Ko³a Fortuny. Wiedzia³, i¿ Bóg nie by³ tak okrutny,
by daæ cz³owiekowi tylko jedn¹ szansê na osi¹gniêcie zbawienia. Wszak Bóg zdawa³ sobie sprawê z te­go,
¿e tworzy istotê niedoskona³¹, która dopiero na Ziemi ma osi¹gn¹æ szczyt swoich mo¿liwoœci duchowych
poprzez swój rozwój osobisty, jak te¿ i przez rozwój ¿ycia spo³ecznego. Eremita bardzo chcia³ przekazaæ
ludziom ow¹ wiedzê oraz informacjê o tym, ¿e ka¿dy z nas ma do wype³nienia misjê i dopóki jej nie wype³ni
nie mo¿e odejœæ z Ziemi na zawsze. Ko³o Fortuny kolejnym nawrotem zmusi go do ponownego przyjœcia
na œwiat, po to, by cz³owiek móg³ dokoñczyæ misjê, do wype³nienia której zosta³ powo³any.
Tak Eremita dotar³ do pradawnych nauk, które mówi³y, ¿e ludzki byt jest uwarunkowany postêpkami
z poprzedniego wcielenia – inkarnacja w nowym ¿yciu by³a zale¿na od tego, jak ¿yliœmy i co robiliœmy
w starym. Ko³o Fortuny ukrywa pod sob¹ znacznie starsze pojêcie: Ko³a Samsary, wci¹¿ obracaj¹cego siê
krêgu ¿ycia i œmierci, kolejnych wcieleñ, które mog¹ niczego nie zmieniaæ lub nawet przynosiæ gorsze ¿ycie
ni¿ by³o albo te¿ wznosiæ cz³owieka na coraz wy¿sze szczeble drabiny spo³ecznej i rozwoju duchowego,
jeœli jego postêpki w danym wcieleniu by³y szlachetne, intencje czyste, a praca prowadzi³a do wypracowa-
nia dobrej karmy i wype³nienia powierzonej cz³owiekowi misji. Bóg chcia³ powiedzieæ ludziom poprzez

28
Eremitê, ¿e tylko ¿ycie w zgodzie z samym sob¹, praca nad swoim charakterem, ale i godzenie siê z tym, co
jest nieuniknione w ¿yciu, z przeznaczeniem, przyniesie cz³owiekowi spokój wewnêtrzny i radoœæ ¿ycia.
Ko³o Fortuny symbolizuje przeznaczenie, los, jaki czeka cz³owieka, ale nie jest on odgórnie zdetermi-
nowany i ca³kowicie niezale¿ny od cz³owieka, wszak Bóg da³ mu najpierw woln¹ wolê, a dopiero potem
odpowiedzialnoœæ. Tak wiêc jeœli cz³owiek w poprzednim wcieleniu zebra³ z³¹ karmê, teraz mo¿e j¹ „odrobiæ”,
pracuj¹c nad swoimi b³êdami, wadami charakteru, rozwijaj¹c siê duchowo i d¹¿¹c do poznania samego
siebie oraz naturalnych praw rz¹dz¹cych œwiatem i Boskich zamys³ów odnoœnie swojej osoby. Prze¿yæ ¿ycie
nie rozwijaj¹c siê, nie wykorzystuj¹c potencja³u, jaki przynosi cz³owiekowi Ko³o Fortuny, stoj¹c na pozycji
„jakiego mnie Panie Bo¿e stworzy³eœ, takiego mnie masz”, to gwarancja kolejnego odrodzenia siê na Ziemi,
ale w znacznie gorszych warunkach ni¿ tym razem. To tak, jak w przyrodzie, gdzie s³abe lub zbyt pewne
siebie osobniki kar³owaciej¹ lub gin¹. Jeœli jednak cz³owiek bêdzie pracowa³ na sob¹, doskonal¹c swój
charakter i w zgodzie ze sob¹ i œwiatem wype³ni swoj¹ misjê, mo¿e dost¹piæ zbawienia lub odrodziæ siê na
wy¿szym szczeblu, pozwalaj¹cym na dalszy rozwój. Symbolem pracy nad sob¹, doskonalenia charakteru
i przyjêcia pe³nej odpowiedzialnoœci za swój los i swoj¹ misjê jest Moc.

29
12. Archetyp Mocy
Jednak zostanie po mnie ta si³a fatalna,
co mi ¿ywemu na nic … tylko czo³o zdobi
(J. S³owacki „Testament mój”)

Tak wype³ni³ siê pierwszy obrót Ko³a Fortuny, cz³owiek przeszed³ po raz pierwszy pe³ny kr¹g ¿ycia, zebra³
podstawow¹ wiedzê oraz doœwiadczenia. Spróbowa³ oswoiæ œwiat zewnêtrzny, wykorzystaæ i opanowaæ
¿ywio³y, tak by s³u¿y³y do jego celów, nauczy³ siê budowaæ trwalsze i bezpieczniejsze schronienia, ni¿ to, które
dawa³a mu niegdyœ jaskinia, umia³ ju¿ broniæ siê przed dzikimi zwierzêtami i innymi niebezpieczeñstwami.
Potrafi³ pomóc sobie korzystaj¹c z wiedzy medycznej, pos³uguj¹c siê modlitw¹ i wiar¹. Nie obca te¿ mu
by³a religia i w³adza, która nauczy³a go funkcjonowaæ w systemie spo³ecznym, którego sta³ siê sk³adow¹
czêœci¹. Wzbogaca³ siebie, swój ród i pañstwo pos³uguj¹c siê rzemios³em lub orê¿em. Dotar³ równie¿ do
g³êbin swojej psychiki, odkrywaj¹c w niej wiele cennych informacji, które u³atwia³y mu ¿ycie i rozwój
duchowy. W taki sposób zam­kn¹³ siê pierwszy kr¹g Ko³a Fortuny – kr¹g ludzkiego losu.
Miejscem, w którym ca³¹ t¹ wiedzê oraz wszystkie dotychczasowe doœwiadczenia przechowywano
by³a zbiorowa podœwiadomoœæ ludzkoœci. Z niej ka¿da nowa istota, przychodz¹ca na œwiat, poprzez
symbole i archetypy zawarte w baœniach, mitach i legendach, czerpa³a wiedzê nieœwiadom¹, przyjmuj¹c
j¹ bezpoœrednio do swojej indywidualnej podœwiadomoœci. W tym samym miejscu mieszka³a równie¿
intuicja, której racjonalny rozum odmawia racji bytu, wra¿liwoœæ i nieograniczone ludzkie mo¿liwoœci. To
drugi nawrót Ko³a Fortuny pozwala cz³owiekowi rodziæ siê silniejszym i m¹drzejszym, a doœwiadczenia
poprzednich pokoleñ lub wczeœniejszych wcieleñ pozwalaj¹ iœæ dalej, rozwijaæ siê i osi¹gaæ wiêcej. To, co
zbiorowa podœwiadomoœæ poprzez archetypy przekazuje indywidualnej podœwiadomoœci ka¿dego z nas,
pozwala drogê, która zajê³a G³upcowi wiele setek lat, pe³ny obrót Ko³a Fortuny, pokonywaæ we wczesnym
dzieciñstwie. Szkoda tylko, ¿e nie potrafimy równie szybko przyswoiæ wiedzy, któr¹ posiad³ w swojej
wêdrówce Eremita. Niestety t¹ drogê ka¿dy z nas musi przejœæ sam.
W kolejnym obrocie Ko³a Fortuny cz³owiek ponownie rusza w drogê, tym razem jednak nie czuje on
lêku ani strachu, kieruje nim chêæ poznania, przekonanie, ¿e œwiat kryje jeszcze przed nim tajemnice, a on
po to jest na Ziemi, aby je poznaæ, ods³oniæ i pokazaæ innym ludziom. Jego towarzyszk¹ podró¿y staje siê
Moc, przekonuj¹ca go o tym, ¿e wszelkie granice i bariery, na jakie cz³owiek napotyka w swojej wêdrówce,
s¹ po to, by je z³amaæ lub pokonaæ. Wydawa³o by siê, ¿e nic nie mo¿e zahamowaæ ludzkoœci w jej ekspansji
i rozwoju. Sukcesywnie znikaj¹ bia³e plamy z map wszystkich kontynentów, ludzie coraz wiêcej podró¿uj¹,
skracaj¹ siê odleg³oœci miêdzy miejscowoœciami, zaczynaj¹ pomiêdzy nimi kr¹¿yæ informacje. Cz³owiek
dr¹¿y ziemiê w poszukiwaniu ukrytych w niej bogactw, rozwija przemys³ i handel oraz tworzy sobie nowe-
go boga. Staj¹ siê nim pieni¹dze. Wymyœla sobie równie¿ coraz bardziej wyszukane rozrywki i bawid³a,
chce przyæmiæ innych swoim bogactwem, swoj¹ wiedz¹ lub s³aw¹. W niczym nie zna umiaru, nie umie
znaleŸæ z³otego œrodka – linii, która pozwoli³aby mu zachowaæ równowagê oraz unikn¹æ przesady. Moc,
która na pocz¹tku zachêca³a cz³owieka do czynu, teraz sama z przera¿eniem obserwuje skutki swoich
zachêt. Nie takie bariery i granice chcia³a ona, by ludzkoœæ prze³ama³a. Niestety, nie w t¹ stronê, co trzeba
posz³a ludzka ekspansja. Znów wszelkie dzia³ania zosta³y skierowane na zewn¹trz, z prawie ca³kowitym
zaniechaniem rozwoju wewnêtrznego.
To, co nale¿a³y rozwijaæ i w czym tkwi prawdziwa Moc le¿y w ludzkim wnêtrzu. Jest to ludzka dusza
i ludzki umys³. Intensywnie rozwijaj¹ca siê ekspansja zewnêtrzna nie pozwala cz³owiekowi od pocz¹tku
jego egzystencji na Ziemi nale¿ycie skoncentrowaæ siê na tych dziedzinach, zaj¹æ siê ich rozwojem. To
prawda, ¿e ci¹gle siê kszta³cimy, ¿e ludzkoœæ jest coraz m¹drzejsza i bogatsza, ale w bogactwa materialne,
takie które mo¿na policzyæ, kupiæ lub wymieniæ, a w g³êbi nas le¿¹ nieznane i niezbadane ¿adnymi me-

30
todami pok³ady mo¿liwoœci. Czasami pozwalamy im zaistnieæ na marginesie realnego ¿ycia, traktuj¹c je
z przymru¿eniem oka i nazywaj¹c psychotronik¹ lub naukami „para”, czasami odkrywamy je w sobie, ale
rzadko kiedy kojarzymy, ¿e na przyk³ad to astronomia wywodzi siê z astrologii, a nie odwrotnie, z kolei nu-
merologia le¿y u podstaw matematyki i … filozofii, zaœ Tarot jest obrazkow¹ ksi¹¿k¹ naszych wewnêtrznych
symboli i archetypów.
Moc jest w ka¿dym z nas i na najprostszym poziomie odnosi siê do intuicji, wra¿liwoœci i nie wykorzysta-
nych mo¿liwoœci ludzkiego umys³u, zaœ na wy¿szym pozwala na rozwój duchowy i osi¹ganie doskona³oœci
w dziedzinach tak chêtnie wyœmiewanych przez tych ludzi, którzy nazywaj¹ siê racjonalistami. W³aœnie
ta Moc, tkwi¹ca w ka¿dym cz³owieku, pozwala otwartym umys³om zatrzymaæ siê nad niezwyk³ymi zja-
wiskami, o których ju¿ Szekspir powiedzia³, ¿e „s¹ na Ziemi rzeczy, o których filozofom siê nie œni³o”,
badaæ je, poznawaæ i zg³êbiaæ. Jeœli naukowcy stwierdzili, ¿e ludzki umys³ wykorzystywany jest zaledwie
w oko³o 5%, to co dzieje siê z ca³¹ reszt¹, do czego ona s³u¿y cz³owiekowi? Odpowiedzi w realnym œwiecie
nie otrzymamy, gdy¿ jest to owa Moc, która bêd¹c w nas, pozwala ka¿demu rozwin¹æ siê duchowo, badaæ
i poznawaæ to, czego nie widaæ w œwiecie zewnêtrznym, to, co jest ukryte pod iluzj¹ tak zwanej realnoœci.
Do tej wiedzy nie trzeba g³êbokich studiów, tytu³ów naukowych, ni grubych ksi¹¿ek. Wystarczy mieæ sze-
roko otwarte oczy, uwa¿nie obserwowaæ œwiat i ludzi oraz nie lekcewa¿yæ tego, co siê dzieje we w³asnym
wnêtrzu, a wtedy Moc, któr¹ ka¿dego z nas obdarzy³ Bóg, zacznie przynosiæ wiedzê i doœwiadczenie.
Niestety, nie wszyscy chcieli to zrozumieæ, wielu siê nawet nad tym nie zastanawia³o i dlatego ludzkoœæ
ponownie siê podzieli³a. Wiêkszoœæ posz³a drog¹ zewnêtrzn¹, szukaj¹c sukcesów i pieniêdzy, d¹¿¹c do
opanowania œwiata materialnego, mniejszoœæ wybra³a trudn¹ drogê rozwoju wewnêtrznego i wype³niania
misji, któr¹ otrzyma³a z r¹k Boga. Moc przebywaj¹ca w tych nielicznych jest wci¹¿ przekazywana z pokole-
nia na pokolenie poprzez zbiorow¹ podœwiadomoœæ, z której ka¿dy mo¿e czerpaæ, ale nie ka¿dy chce, gdy¿
nie jest to ³atwa droga, a i na niej mo¿na pope³niaæ b³êdy lub zatrzymaæ siê w rozwoju, czego symbolem
sta³ siê Wisielec.

31
13. Archetyp Wisielca
Dajcie mi wszyscy œwiêty spokój.

Sama decyzja wejœcia na œcie¿kê rozwoju duchowego, zg³êbiania swego wnêtrza i odwiecznych praw
kieruj¹cych wszechœwiatem jest bardzo trudna. Przecie¿ du¿o ³atwiej jest ¿yæ w œwiecie zewnêtrznym, gdzie
wszystko jest podporz¹dkowane utartym regu³om, panuj¹ znane wszystkim prawa oraz nie ma ¿adnych
„bia³ych plam” i choæ nie jeden biznesmen powiedzia³by, ¿e rz¹dzi tu prawo silniejszego, a jest to efekt
nieprawid³owego wykorzystania Mocy, to jednak prawdziwie trudne zadania staj¹ przed cz³owiekiem,
który próbuje poznaæ œwiat wewnêtrzny. Dzieje siê tak dlatego, ¿e ludzie zapomnieli lub zagubili w swoim
rozwoju historycznym wiedzê, któr¹ zebra³ i stosowa³ w praktyce zarówno Mag, jak i Najwy¿sza Kap³anka,
bardzo czêsto j¹ wyœmiewali i nazywali przes¹dem lub zabobonem to, czego nie mogli poj¹æ swym racjonal-
nym rozumem. Sprawy materialne, w których uczestniczy³ cz³owiek wymaga³y od niego coraz wiêkszego
zaanga¿owania, a tempo ¿ycia wci¹¿ siê nasila³o, zmuszaj¹c do poœpiechu i nie pozostawiaj¹c chwili czasu
na zastanowienie siê oraz refleksjê nad sob¹ i otaczaj¹c¹ rzeczywistoœci¹.
Pierwszym warunkiem wejœcia na drogê rozwoju duchowego, prowadz¹cego do odnalezienia samego
siebie, swojej zagubionej Boskiej iskierki, jaki powinien wype³niæ cz³owiek by³o zatrzymanie siê i prze-
rwanie szalonego pêdu w jakim ¿yj¹ wspó³czeœni ludzie. Zamiast wci¹¿ siê spieszyæ, goni¹c za sukcesem
i pieniêdzmi, cz³owiek powinien spokojnie rozejrzeæ siê doko³a siebie, obserwowaæ swoich bliskich i innych
ludzi, skoncentrowaæ siê na przyrodzie i spróbowaæ ¿yæ zgodnie z jej rytmem. Po prostu postawiæ swoje
dotychczasowe ¿ycie na g³owie, przyjmuj¹c pozycjê Wisielca. Burz¹c styl ¿ycia jakiemu ho³dowa³ do tej
pory, odcinaj¹c siê od poœpiechu i pogoni za materialnymi dobrami, zmieniaj¹c priorytety i wartoœci mo¿e
on przygotowaæ grunt pod swój w³asny rozwój. Wisielec symbolizuje skoncentrowanie siê cz³owieka na
swoim wnêtrzu, poznawanie samego siebie oraz spojrzenie na œwiat i swoje wartoœci z zupe³nie innej per-
spektywy.
Nie s¹ to jednak umiejêtnoœci, które pojawiaj¹ siê same z siebie. Tu nie wystarczy chêæ czy ¿yczenie
zg³êbiania samego siebie. Tak móg³ czyniæ cz³owiek w dawnych czasach, kiedy jego dusza nie nios³a na
sobie tylu obci¹¿eñ, ile dŸwiga wspó³czeœnie. Wspó³czeœni ludzie, chc¹c poznaæ siebie, najpierw musz¹
oczyœciæ siê z wielu nalecia³oœci, kompleksów i zahamowañ, ¿eby odnaleŸæ drzwi do swego wnêtrza. Naj-
lepiej do tego s³u¿y modlitwa i medytacja, pozwalaj¹ca nawi¹zaæ bezpoœredni kontakt ze swoj¹ dusz¹ i jej
Boskim pierwiastkiem, zrozumieæ go i poszerzaæ swoje widzenie œwiata dziêki temu.
Obie te formy zanurzania siê w g³¹b siebie, oczyszczania siê z nalecia³oœci i brudów cywilizacyjnych,
pozwalaj¹ na pozbycie siê iluzji dotycz¹cych rzeczywistoœci, w której ¿yjemy. Ustawiaj¹ one œwiat i nasze
dotychczasowe problemy w odpowiednich proporcjach oraz umo¿liwiaj¹ nabranie do nich dystansu. Nie
mija wcale du¿o czasu, gdy cz³owiek dostrzega, ¿e to, do czego do tej pory z takim uporem d¹¿y³, za co by³
gotów oddaæ, jeœli nie swoj¹ duszê, to przynajmniej ca³y swój czas, wszystkie si³y, energiê, a nawet zdrowie
– nie jest tego warte. Zwolnienie tempa ¿ycia pozwala lepiej dostrzegaæ jego piêkno. Teraz mo¿na zatrzymaæ
siê nawet po to, by podziwiaæ zachód S³oñca, kwitn¹c¹ ró¿ê, pos³uchaæ œpiewu s³owika czy skowronka,
otrzeæ ³zy z buzi cudzego lub swojego dziecka. Dawniej cz³owiek uwa¿a³ to za stratê czasu, obecnie Wisielec
wie, ¿e w³aœnie to s¹ najcenniejsze chwile, one nadaj¹ wartoœæ ¿yciu i s¹… nie do kupienia.
Modlitwa i medytacja zbli¿a równie¿ cz³owieka do Boga, zgubionego w pewnym momencie w nat³oku
spraw do za³atwienia, pieniêdzy do zarobienia, w d¹¿eniu do sukcesu. Wisielec, odzyskuj¹c równowagê
wewnêtrzn¹ i spokój duchowy, wynikaj¹cy z niej, docieraj¹c do Boskiego pierwiastka w swojej duszy, odnaj-
duje równie¿ i Boga oraz potrzebê g³êbokiego kontaktu z Nim. Prze¿ywa ogromn¹ radoœæ, kiedy odkrywa
to, ¿e chocia¿ cz³owiek zapomnia³ o Bogu, On nie zapomnia³ o cz³owieku. Dziêki temu Wisielec pozbywa
siê zgie³ku i ha³asu, jaki panowa³ w jego zmêczonej i udrêczonej duszy oraz zaczyna dostrzegaæ, jak g³êboki

32
spokój mo¿e byæ w ciszy. Coraz mocniej zag³êbia siê w modlitwê i medytacjê, powoli trac¹c ca³kowicie
kontakt ze œwiatem zewnêtrznym, bo i po có¿ siê nim interesowaæ, skoro z niego przychodzi z³o i zamêt do
ludzkiej duszy? Czy¿ nie lepiej ¿yæ w œwiecie wewnêtrznym, otoczonym kokonem modlitwy i medytacji?
I to jest w³aœnie pierwsze niebezpieczeñstwo, które czyha na cz³owieka na œcie¿ce rozwoju duchowego.
Cz³owiek mo¿e tak dobrze poczuæ siê w pozycji Wisielca, skoncentrowanego na sobie, odgrodzonego od
bólu i cierpienia modlitw¹ i medytacj¹, zadowolonego z odzyskanego spokoju, ¿e zapragnie pozostaæ w ta-
kiej sytuacji na zawsze. Jednak tkwi¹c w jednym miejscu nie bêdzie siê rozwija³ i nie po to dana zosta³a
cz³owiekowi droga duchowa, by po zrobieniu pierwszego kroku on na niej stan¹³ i stwierdzi³: jest mi tu
dobrze i nigdzie dalej nie idê. Ka¿dy z nas ma do wype³nienia tu, na Ziemi, swoj¹ misjê, a ludzie którzy
wstêpuj¹ na œcie¿kê rozwoju wewnêtrznego, s¹ szczególnie za ni¹ odpowiedzialni. ¯adne z g³êbokich
i autentycznych prze¿yæ, których doœwiadcza cz³owiek nie jest sztuk¹ dla sztuki, one wszystkie czemuœ
s³u¿¹. Tym bardziej rozwój duchowy ma swoje konkretne cele. Jednym z nich jest bezsprzecznie wznie-
sienie siê na wy¿szy poziom, ale nie mniej wa¿nym jest wype³nienie misji, choæby nie wiem jak ona by³a
ma³a i s³u¿enie innym ludziom rad¹, pomoc¹ i wsparciem. Nie mo¿e tego wype³niæ cz³owiek, który wci¹¿
pozostaje Wisielcem. Do tego konieczna jest prawdziwa przemiana wewnêtrzna, transformacja, której
symbolem sta³a siê Œmieræ.

33
14. Archetyp Śmierci
Œmieræ by³a jeszcze piêkniejsza
(K. I. Ga³czyñski „Ballada o dwóch siostrach”)

Rozwój duchowy, który rozpocz¹³ Wisielec poprzez modlitwê i medytacjê oraz odnalezienie kontaktu
z Bogiem, by³ drog¹ prowadz¹c¹ do poznania siebie, swego wnêtrza. Pozwala³ on na odnalezienie i zrozu-
mienie swojej misji. Jednak by³o to za ma³o, by j¹ wype³niæ oraz staæ siê cz³owiekiem w pe³ni oœwieconym.
Do tego niezbêdna by³a ca³kowita transformacja, Œmieræ dawnych pogl¹dów, zapatrywañ i pragnieñ, na
miejscu których powinny pojawiæ siê nowe, ca³kowicie przekszta³cone.
Cz³owiek od pocz¹tku swego istnienia ba³ siê Œmierci, uwa¿aj¹c, ¿e jest ona ostatecznym i przera¿aj¹cym
doznaniem, czymœ definitywnym oraz nieodwracalnym. Nie chcia³ wg³êbiaæ siê w jej proces i nie zadawa³
sobie trudu, ¿eby j¹ zrozumieæ, a jednoczeœnie nie chcia³ pogodziæ siê z tym, ¿e Œmieræ jest koñcem wszyst-
kiego. Ka¿da z istniej¹cych na Ziemi religii zak³ada istnienie ¿ycia pozagrobowego i g³osi wiarê w istnienie
nieœmiertelnej duszy. Nie ma narodu, który nie czci³by pamiêci swoich zmar³ych, nie wyprawia³ ceremonii
pogrzebowych i nie otacza³by trosk¹ miejsc pochówku. Tak od wieków próbowano przeb³agaæ Œmieræ. S¹
jednak narody, które na pogrzebach swoich bliskich nie wylewaj¹ morza ³ez i nie rozpaczaj¹, a ciesz¹ siê
i raduj¹ wierz¹c, i¿ oto dusza bliskiej im osoby przesz³a kolejn¹ transformacjê i osi¹gnê³a kolejny szczebel
rozwoju duchowego.
Œmieræ towarzyszy nam przez ca³e ¿ycie i to nie tylko w sensie utraty bliskich osób, ich odejœcia fizycznego,
ale przede wszystkim w formie ci¹g³ych zmian. ¯ycie jest procesem, w którym ci¹gle coœ obumiera, po to, by
mog³o narodziæ siê nowe. Doskonale jest to widoczne w rocznym cyklu natury, kiedy to po kwitn¹cej wioœnie,
bujnym i upalnym lecie oraz obfitej i bogatej w plony jesieni przychodzi zima, która przynosi Œmieræ wszelkiej
roœlinnoœci, uœpienie lub spowolnienie wiêkszoœci procesów ¿yciowych, po to, by mog³y one odrodziæ siê
w przyrodzie kolejnej wiosny. Równie¿ i cz³owiek doœwiadcza procesów Œmierci, czyli inaczej transformacji,
podczas ¿ycia. Oto przychodzi na œwiat ma³e i bezradne dziecko, gdzie ono jest po 20 latach? Na jego miejscu
widzimy m³odego cz³owieka, który bawi siê i beztrosko cieszy ¿yciem. Gdzie nale¿y go szukaæ po kolejnych
20 latach? Czy na pewno jest nim dojrza³y mê¿czyzna, g³owa rodziny, powa¿ny i ceniony pracownik, cz³owiek
m¹dry i rozwa¿ny? A có¿ dzieje siê z nim po nastêpnych 20 latach? Nabiera dystansu do wielu spraw, koñczy
swoj¹ karierê zawodow¹, nie ma ju¿ tylu si³ co dawniej i czas najchêtniej spêdza w towarzystwie swoich wnu-
ków. Transformacja trwa jednak nadal i kiedy mija jeszcze 20 lat widzimy starca przygniecionego wiekiem
do ziemi, ale wzniesionego na wy¿yny doœwiadczeniem i m¹droœci¹. Czy ka¿de z nich: dziecko, m³odzieniec,
dojrza³y mê¿czyzna, starszy cz³owiek i starzec s¹ jedn¹ i t¹ sam¹ osob¹? Przemiany zachodz¹ w nas przez ca³y
czas trwania naszego ¿ycia, transformacja jest podstaw¹ rozwoju i to zarówno fizycznego, jak i duchowego
czy cz³owiek siê na to godzi, czy nie.
Cz³owiek rzadko kiedy o tym myœli i nie zawsze potrafi zdaæ sobie z tego sprawê. Szczególnie niechêtnie
zastanawia siê nad sprawami ¿ycia i œmierci wtedy, kiedy jest mu dobrze, kiedy czuje siê bezpieczny i nie ma
w¹tpliwoœci odnoœnie swoich spraw i tego, co siê z nim dzieje. Tak w³aœnie by³o z Wisielcem, który po latach
rozterek i chaosu odnalaz³ spokój i równowagê poprzez modlitwê i medytacjê. Wydawa³o mu siê, ¿e jest to
szczyt tego, co mo¿e osi¹gn¹æ cz³owiek. Bardzo chcia³ zachowaæ ten stan na zawsze, niezmiennie trwaæ w nim
po kres swoich dni. Pragn¹c tego ca³kowicie nie liczy³ siê z prawami transformacji, które powoduj¹, ¿e ka¿de
¿ycie jest procesem podlegaj¹cym ewolucji, czyli przemianom i rozwojowi. Wisielec nie wiedzia³ równie¿ tego,
¿e wstêpuj¹c na œcie¿kê rozwoju duchowego musi przejœæ przez Œmieræ swoich starych pogl¹dów, których
nie mo¿na pogodziæ z nowymi doœwiadczeniami i now¹ wiedz¹. WeŸmy za przyk³ad choæby takie pojêcie,
jak przypadek. Ile¿ to razy cz³owiek t³umaczy³ nim wydarzenia, które dzia³y siê w jego ¿yciu: spotka³em j¹
przypadkiem, to przypadek sprawi³, ¿e tu jestem, przy­padkiem uda³o mi siê to zrobiæ. Badaj¹c swoje wnêtrze

34
i szukaj¹c w nim odpowiedzi na nurtuj¹ce go pytania odkrywa prawo, które mówi, ¿e nie ma przypadków
w ludzkim ¿yciu, ¿e wszystko ma swoj¹ przyczynê i swój skutek. I teraz ju¿ niczego nie mo¿na t³umaczyæ
przypadkiem, za wszystko trzeba przyj¹æ odpowiedzialnoœæ na siebie.
Tak umieraj¹ jedne po drugich stare pogl¹dy, a na ich miejsce pojawiaj¹ siê nowe. Cz³owiek zaczyna
na samym sobie obserwowaæ proces zmian i choæ na pocz¹tku mo¿e czuæ siê nieswojo, to jednak jeœli
œwiadomie wybra³ drogê duchowego rozwoju, akceptuje j¹ i pod¹¿a ni¹, to Œmieræ przestaje byæ straszna,
odczuwa siê j¹ wtedy wy³¹cznie jako transformacjê, nieuniknion¹ i konieczn¹, jeœli chce siê osi¹gn¹æ
wy¿szy szczebel rozwoju duchowego, nie ma ona wtedy nic wspólnego z fizycznym umieraniem. Jest
oœwieceniem rozszerzaj¹cym nasz¹ œwiadomoœæ, samodoskonaleniem wewnêtrznym i motorem w rozwo-
ju duchowym. Jednoczeœnie, na planie fizycznym, jest przeznaczeniem ka¿dej ¿ywej istoty, ale cz³owiek
na wysokim szczeblu rozwoju duchowego, nie bêdzie postrzega³ jej jako procesu nieodwracalnego, gdy¿
on wie, ¿e jest to transformacja prowadz¹ca na wy¿szy poziom. Jak wysoki? To ju¿ zale¿y od tego, w jaki
sposób cz³owiek wype³ni³ swoj¹ misjê, z któr¹ przys³ano go tutaj. Jakie to proste, prawda? Wiêc dlaczego
jest tylu nieszczêœliwych ludzi na Ziemi, czemu wci¹¿ nasz¹ planetê nazywamy „pado³em ³ez”?
Najtrudniej jest zrozumieæ i praktykowaæ to, co najprostsze. Ludzie usi³uj¹ zapewniæ sobie szczêœcie
wype³niaj¹c zawi³e rytua³y, próbuj¹ przekupywaæ i przeznaczenie, i Œmieræ, gdy¿ nie mog¹ uwierzyæ, ¿e
wszystko jest znacznie prostsze. Wystarczy zrozumieæ, ¿e ¿ycie jest procesem polegaj¹cym na ci¹g³ych
zmianach i transformacjach, skoncentrowaæ siê na rozwoju duchowym oraz zrozumieæ i wype³niæ swoj¹
misjê. S¹ na Ziemi ludzie, którzy to zrozumieli i wcielili w ¿ycie, nazywa siê ich osobami zrealizowanymi,
zaœ symbolem tego sta³a siê Równowaga.

35
15. Archetyp Równowagi
Kiedy ktoœ jest oœwiecony, jego s³owa
s¹ jak nasiona, pe³ne ¿ycia i energii.
(A. de Mello „Œpiew ptaka”)

Osób, które pozna³y, zrozumia³y i próbuj¹ wype³niæ swoj¹ misjê jest wiêcej na Ziemi, ni¿ mo¿na by by³o
s¹dziæ. Jedni s¹ znani i na swój sposób s³awni, jak chocia¿by Matka Teresa z Kalkuty czy Albert Shweitzer,
choæ nie zabiegali o popularnoœæ, inni realizuj¹ swoje zadanie na mniejsz¹ skalê. Wszyscy oni wyró¿niaj¹
siê z t³umu przeciêtnych zjadaczy chleba. Wœród zgie³ku i zamêtu wspó³czesnego œwiata, w którym ludzie
wci¹¿ gdzieœ siê spiesz¹, oni maj¹ czas na refleksjê i zastanowienie, umiej¹ patrzeæ i uwa¿nie obserwowaæ
to wszystko, co ich otacza. Wiedz¹, ¿e przyszli na Ziemiê nie tylko po to, by prze¿yæ ¿ycie, ale ¿eby coœ
z siebie daæ. D¹¿¹ do tego, aby zostawiæ po sobie œlad odciœniêty w umys³ach i duszach sobie wspó³czesnych
i nastêpnych pokoleñ. Niczego nie zmieniaj¹ na si³ê, obca jest im agresja i ideologia krucjat. Czyni¹ to
poprzez swój w³asny przyk³ad, przekonuj¹c nie tylko s³owami, ale i czynami. Nie udaj¹ te¿ œwiêtych, gdy¿
nimi nie s¹. To ludzie z krwi i koœci, nie obce s¹ im b³êdy, nie twierdz¹, ¿e s¹ nieomylni i bezgrzeszni, ale
odnalaz³szy drogê wewnêtrznego rozwoju i wypróbowawszy j¹ w praktyce, wiedz¹c jak po niej iœæ i co mo¿na
uzyskaæ, próbuj¹ przekazaæ to innym, maj¹c nadziejê, ¿e inni te¿ odnajd¹ Równowagê.
Spokój duszy, ale nie obojêtnoœæ; dystans do codziennych spraw, ale nie ich ignorowanie; pogoda ducha,
ale nie wynios³oœæ; rozwaga, ale nie brak spontanicznoœci; m¹droœæ ¿yciowa, ale nie ortodoksyjna wiedza;
poczucie bezpieczeñstwa, ale nie beztroska – to wszystko kryje siê pod pojêciem Równowagi. Cz³owiek od
pocz¹tku swoich dziejów w³aœnie to chcia³ osi¹gn¹æ i d¹¿y³ do tego za wszelk¹ cenê. Próbowa³ wyb³agaæ
u Boga, wywalczyæ orê¿em, kupiæ za towary czy pieni¹dze. Tworzy³ iluzjê Równowagi w swoim ¿yciu
próbuj¹c kontrolowaæ œwiat zewnêtrzny. Wszystko to by³o jednak bardzo zwodnicze i nawet jeœli Równo-
waga zapanowa³a na jakiœ czas w ¿yciu cz³owieka, nie mia³ on ¿adnej gwarancji, i¿ jest ona czymœ sta³ym.
Tylko droga rozwoju duchowego zainicjowana przez Eremitê, prowadz¹ca przez wiele krêgów ludzkiego
losu, przez wiele obrotów Ko³a Fortuny, pozwalaj¹ca dok³adnie poznaæ siebie i Moc ukryt¹ we w³asnym
wnêtrzu, ods³aniaj¹ca wartoœæ medytacji i modlitwy oraz bezpoœredniego kontaktu z Bogiem, stawiaj¹ca
dotychczasowe widzenie œwiata na g³owie, w pozycji Wisielca i prowadz¹ca poprzez transformacjê do
Œmierci wielu wyznawanych do tej pory pogl¹dów mo¿e doprowadziæ do Równowagi.
Jest to pierwszy szczebel w drabinie prowadz¹cej do oœwiecenia, odnosz¹cy siê przede wszystkim do
planu bytowego. Cz³owiek, który go osi¹gn¹³ nie musi ju¿ martwiæ siê o to, za co kupi chleb, jak zaspokoi
swoje podstawowe potrzeby i nie dlatego, ¿e jest ponad to, bo ka¿dy z nas tu na Ziemi musi jeœæ, ubieraæ
siê i mieæ schronienie. Tego szuka³ G³upiec i tego potrzebuje ka¿dy cz³owiek. Z ca³kiem innego powodu
ludzie, którzy osi¹gnêli Równowagê nie musz¹ siê ju¿ o to troszczyæ. Odkryli oni prawo powszechnej
obfitoœci, z którego mog¹ korzystaæ. Wiedz¹, ¿e ile dadz¹ z siebie, tyle samo otrzymaj¹ z powrotem i dlatego
im wiêcej daj¹, tym wiêcej otrzymuj¹. Najtrudniej by³o zrozumieæ to, ¿e nie musz¹ dawaæ tego, co chc¹
otrzymaæ. Wi¹¿e siê to ju¿ bezpoœrednio z wype³nieniem misji. Cz³owiek powinien daæ œwiatu to, co umie
robiæ najlepiej, do czego zosta³ powo³any i co jest jego misj¹. Jeœli ktoœ przyszed³ na œwiat po to, by leczyæ
ludzi, a upar³ siê, ¿e bêdzie budowaæ samochody, nigdy nie zaspokoi swoich potrzeb, gdy¿ daje œwiatu nie
to, co powinien, wiêc jak mo¿e oczekiwaæ, ¿e dostanie to czego pragnie.
Osi¹gniêcie stanu Równowagi pozwala cz³owiekowi w ciszy i skupieniu zastanowiæ siê nad swoim ¿yciem,
rozwa¿yæ problemy w³asnej realizacji, prawid³owoœci dokonywanych dotychczas wyborów, ws³uchaæ siê
we w³asn¹ duszê i tam odnaleŸæ odpowiedzi na wszelkie pytania, bo tam one w³aœnie siê znajduj¹.
Wewnêtrzna Równowaga pozwala cz³owiekowi odwa¿niej iœæ przez ¿ycie, to ona pokonuje strach, który
od czasów G³upca zosta³ przeniesiony a¿ do wspó³czesnoœci, daje poczucie bezpieczeñstwa wyp³ywaj¹ce

36
ze œwiadomoœci, i¿ si³a cz³owieka tkwi w nim samym, a œwiat tak jest urz¹dzony, ¿e odp³aca ludziom tym,
co od nich otrzymuje. Im wiêcej w ludziach jest agresji, z³a i nienawiœci, tym czêœciej spotykaj¹ ludzkoœæ
wojny, kataklizmy i nieszczêœcia, lecz ci, którzy zrozumieli t¹ zasadê i kieruj¹ siê w ¿yciu mi³oœci¹ i tole-
rancj¹ s¹ spokojni, gdy¿ do nich wróc¹ te same energie. Nie oznacza to, ¿e cz³owiek, który osi¹gn¹³ stan
Równowagi prze¿ywa wy³¹cznie radosne chwile, nie spotykaj¹ go ¿adne problemy, ani nie doœwiadcza on
nieszczêœæ. Zdarza siê, ¿e i ktoœ taki cierpi, prze¿ywa trudnoœci, musi rozwi¹zaæ trudne ¿yciowe sytuacje.
Jednak zdarza siê to w jego ¿yciu znacznie rzadziej, ni¿ w przypadku innych ludzi i du¿o ³atwiej, w³aœnie
dziêki Równowadze i sile wewnêtrznej, któr¹ ona daje, ów cz³owiek znajduje wyjœcie z takiej sytuacji,
budz¹c jednoczeœnie podziw i zdumienie w ca³ym swoim otoczeniu.
Równowaga uczy te¿ ¿ycia w harmonii ze swoim œrodowiskiem, dostrzegaæ piêkno natury i dobre strony
w ka¿dym cz³owieku, oddzielaæ to, co ziemskie oraz materialne od tego, co duchowe i Boskie, pozwala ¿yæ
w zgodzie z Bogiem, sob¹ i œwiatem zewnêtrznym, wnosz¹c w to element twórczy i kreatywny. Jest wielu
ludzi, którzy osi¹gnêli ten stan, dziêki temu umiej¹ spokojnie ¿yæ, s¹ te¿ tacy, którzy rozumiej¹c, i¿ nie
jest to koniec drogi duchowego rozwoju, pod¹¿aj¹ dalej i tu napotykaj¹ najtrudniejsz¹ przeszkodê, poko-
nanie której otwiera nieograniczone mo¿liwoœci w samodoskonaleniu siê i osi¹ganiu wy¿szych szczebli
oœwiecenia, ale która te¿ potrafi zniszczyæ cz³owieka lub choæby to, co do tej pory osi¹gn¹³, zmuszaj¹c do
rozpoczynania drogi od pocz¹tku. T¹ przeszkod¹ s¹ pokusy symbolizowane przez Diab³a.

37
16. Archetyp Diabła
I nie wódŸ nas na pokuszenie
(„Ojcze Nasz”)

Nikt z nas ¿yj¹cych na Ziemi nie jest wolny od pokus, spotykaj¹ one ka¿dego, zarówno cz³owieka
o wysokim poziomie rozwoju duchowego, jak i tego, kto nawet ni razu nie pomyœla³ o tym, by wejœæ na
drogê prowadz¹c¹ do oœwiecenia. Tylko te pokusy znacz¹co ró¿ni¹ siê od siebie. Ka¿dy z nas ma swego
Diab³a, który doskonale znaj¹c s³aboœci i niedoskona³oœci charakteru swego gospodarza, odpowiednio do
tego bêdzie dobiera³ pokusy. Tak wiêc zupe³nie czym innym i w inny sposób Diabe³ bêdzie kusi³ prostego
cz³owieka sk³aniaj¹c go do zawiœci i zazdroœci, obmawiania bliŸnich, którym lepiej w ¿yciu siê powiod³o,
ni¿ biznesmena, któremu roztoczy wizjê oszustwa i defraudacji przynosz¹cej mu w znacz¹cy sposób wzrost
dochodów. Inaczej bêdzie prowokowa³ m³od¹ dziewczynê czy ch³opca wykorzystuj¹c lekkomyœlnoœæ ich
m³odoœci i mami¹c narkotycznymi wizjami czy zrealizowaniem mi³oœci poprzez seks, a inaczej dojrza³ych
ludzi buntuj¹c przeciwko wype³nianiu obowi¹zków rodzinnych i ponoszeniu odpowiedzialnoœci za w³asne
decyzje. Pokusa to sprawdzian naszej dojrza³oœci, odpowiedzialnoœci za podjête wybory i decyzje oraz stanu
samoœwiadomoœci, poniewa¿ jeœli wiem, ¿e coœ jest dla mnie pokus¹, to mogê z tym œwiadomie walczyæ,
zaœ jeœli jestem nieœwiadomy, podjêcie takiej walki jest po prostu niemo¿liwe.
Diabe³ oprócz pokus podsuwa te¿ cz³owiekowi racjonalizacje, czyli na pozór logiczne wyt³umaczenie
i znalezienie przyczyn, dla których warto ulec pokusie: bo inni tak robi¹, przecie¿ nic siê nie stanie, wszak
zas³u¿y³em na odrobinê przyjemnoœci, dziœ sobie odpuszê, odrobina luksusu te¿ mi siê nale¿y, teraz so-
bie pozwolê na odrobinê zapomnienia itp. Cz³owiek uleg³ pokusie: zdradzi³ partnera, ukrad³ pieni¹dze,
sfa³szowa³ dokumenty, zagra³ w ruletkê, siêgn¹³ po alkohol i … nic siê nie sta³o. Aby tak by³o, czuwa³ nad
tym Diabe³, gdy¿ jemu nie zale¿y na jednorazowym doœwiadczeniu, które nawet Prawo traktuje z wiêksz¹
wyrozumia³oœci¹, on chce, by cz³owiek zasmakowa³ w pokusie, by nie móg³ bez niej ¿yæ, gdy¿ wtedy bêdzie
ca³kowicie nale¿a³ do niego. Tak wiêc bezkarnoœæ pierwszego kroku poci¹ga za sob¹ drugi i trzeci, i nastêpne.
Cz³owiek niezauwa¿alnie pogr¹¿a siê coraz bardziej, brnie w bagno, z którego sam nie zdo³a ju¿ wyjœæ. Potrzeb-
na bêdzie mu do tego pomoc profesjonalisty, cz³owieka stoj¹cego wy¿ej na drodze rozwoju duchowego.
Czy jednak pokusy nie dotycz¹ ludzi d¹¿¹cych do oœwiecenia? Niestety, oni s¹ jeszcze bardziej na nie
nara¿eni, ni¿ zwykli zjadacze chleba. Cz³owiek rozwijaj¹cy siê duchowo jest szczególnie ³akomym k¹skiem
dla Diab³a, tylko skala i zakres roztaczanych przed nim pokus jest zupe³nie inna ni¿ ta, któr¹ kuszono pro-
stych ludzi. Wynika to zarówno z innego poziomu wiedzy, z wiêkszej samoœwiadomoœci i innych mo¿liwoœci
osób pracuj¹cych nad swoim rozwojem duchowym. Tutaj ju¿ nie wystarczaj¹ proste sztuczki, tu Diabe³
kusi obietnic¹ rz¹dów nad ludzkimi duszami, nieograniczonymi mo¿liwoœciami w kreowaniu w³asnego
losu, ods³oniêciem tajników czarnej magii, ca³kowitej wolnoœci i bycia ponad wszelkimi ograniczeniami.
Znacznie wiêksze mo¿liwoœci, jakie ma taki cz³owiek, przynosz¹ te¿ i znacznie wiêksze szkody, jeœli ulegnie
pokusie. Z³o, które on dokona, czêsto bywa nieodwracalne w skutkach, a on sam nie mo¿e ju¿ nigdy powróciæ
na drogê rozwoju duchowego, sam na siebie wydaj¹c wyrok. Bo chocia¿ Bóg jest mi³osierny i litoœciwy dla
zb³¹kanych owieczek i ³atwo wybacza b³êdy pope³nione z nieœwiadomoœci, jeœli ¿al grzesznika jest szczery,
nie mo¿e wybaczyæ cz³owiekowi, który œwiadomie ulega pokusie i pope³nia grzech bêd¹c przekonany, ¿e
jego poziom rozwoju duchowego pozwala mu czyniæ to, co mu siê ¿ywnie podoba.
Cz³owiek, który chce byæ oœwieconym, przyjmuje na siebie ogromn¹ odpowiedzialnoœæ za wszystko co
myœli, mówi i czyni. Musi zdawaæ sobie sprawê z tego, ¿e bêdzie nara¿ony na znacznie bardziej wyrafino-
wane pokusy, ni¿ ktokolwiek inny, dlatego ¿e jego rozwój duchowy dostarczy³ mu lepszej broni do walki
z tymi pokusami. On wie, ¿e odpowiada za swoje wybory i decyzje, ale te¿ ma œwiadomoœæ, ¿e jeœli nachodz¹
go chwile zw¹tpienia i s³aboœci, mo¿e ze swego wnêtrza wydobyæ Moc, w niej szukaj¹c wsparcia, gdy to

38
bêdzie za ma³o, pomoc¹ mu bêdzie s³u¿yæ sam Bóg, z którym mo¿e skontaktowaæ siê bezpoœrednio poprzez
modlitwê i medytacjê, poprzez nie otrzymuj¹c opiekê i podtrzymanie. Dziêki temu znów mo¿e powróciæ do
stanu Równowagi i oprzeæ siê pokusom.
Nale¿y jednak dodaæ, ¿e nikt nie zosta³ Oœwieconym, kto nie nauczy³ siê walczyæ z pokusami. Nikogo
nie omin¹³ ten etap, poniewa¿ jest on czêœci¹ sk³adow¹ rozwoju duchowego ka¿dej osoby, która wesz³a
na t¹ drogê. ¯adne inne doœwiadczenie nie daje tyle si³y wewnêtrznej co to, jeœli koñczy siê zwyciêstwem.
Doœwiadczali tego wszyscy œwiêci i mistycy ka¿dej religii. Umiejêtnoœæ walki z pokusami, pokonywanie ich
umo¿liwia póŸniej patrzenie na nie z pob³a¿liwoœci¹. Na pró¿no wówczas wysila siê Diabe³ roztaczaj¹c przed
cz³owiekiem pod¹¿aj¹cym ku oœwieceniu ró¿norakie wizje radosnego ¿ycia dziêki uleganiu pokusom. Ich
pokonanie przynios³o radoœæ i pewnoœæ, ¿e zmierza siê w dobrym kierunku. I nie chodzi tu o to, by zostaæ
œwiêtym, ¿yæ w celibacie i wyrzec siê wszelkich radoœci ¿ycia, a wrêcz odwrotnie – cieszyæ siê ka¿d¹ chwil¹,
najmniejszym nawet drobiazgiem, dziêki œwiadomoœci, ¿e nie p³aci siê za to okrutnej ceny potêpienia lub
wypracowania z³ej karmy. ¯ycie jest piêkne i bez ulegania pokusom, a cz³owiek mo¿e zrealizowaæ siê tylko
nie maj¹c na sumieniu czynów niemoralnych.
Dlatego, jeœli chcemy pod¹¿aæ œcie¿k¹ rozwoju duchowego i sukcesywnie wchodziæ coraz wy¿ej,
powinniœmy podj¹æ walkê ze swoim Diab³em i chocia¿ nie od razu j¹ wygramy, ju¿ samo jej podjêcie wzno-
si nas wy¿ej i daje wiêksze mo¿liwoœci. Kiedy natomiast ca³kowicie uwolnimy siê od pokus, osi¹gniemy
mo¿liwoœæ g³êbszego kontaktu z w³asn¹ dusz¹ i Bogiem oraz otoczeni Jego ³ask¹ bêdziemy mogli poprzez
pracê nad sob¹ coraz pe³niej siê rozwijaæ i doskonaliæ, czego symbolem jest Wie¿a Boga.

39
17. Archetyp Wieży Boga
Có¿ warte jest szukanie Boga w miejscach œwiêtych,
jeœli zgubi³eœ Go w swoim sercu?
(A. de Mello „Œpiew ptaka”)

Wejœcie na drogê rozwoju duchowego, odkrycie w sobie Mocy i umocnienie siê dziêki niej na tej drodze,
poznanie i zastosowanie w ¿yciu dobrodziejstw modlitwy i medytacji symbolicznie przedstawionej przez Wi-
sielca i przejœcie wewnêtrznej transformacji ukazanej przez Œmieræ, pozwala³o na osi¹gniêcie wewnêtrznej
Równowagi. Natomiast oparcie siê pokusom, które roztacza³ Diabe³, umiejêtnoœæ œwiadomej walki z nimi
wprowadza cz³owieka na kolejny szczebel rozwoju, wznosi na wy¿yny ca³kiem niedostêpne dla zwyk³ych
ludzi, którzy nie czyni¹ nic, aby rozwijaæ siê i doskonaliæ duchowo. Pozwala osi¹gn¹æ poziom bezpoœredniego
kontaktu z Bogiem, zamieszkaæ w symbolicznej Wie¿y Boga i bezpoœrednim ogl¹dem poznawaæ Go.
Cz³owiek, który doszed³ do tego poziomu, uczy siê dostrzegaæ Boga w wielu jego przejawach, w ka¿dej
rzeczy i istocie. Pojmuje, ¿e Bóg jest raczej taki, jakim Go widzia³a Najwy¿sza Kap³anka, pe³en mi³oœci i do-
broci, a nie taki, jakim postrzega³ lub tylko pokazywa³ Jego osobê wiernym Arcykap³an. Z tego te¿ powodu
musi zweryfikowaæ wiele pogl¹dów, z którymi siê do tej pory zgadza³. Zaczyna widzieæ relacje cz³owieka
i Boga w innym wymiarze, ni¿ dotychczas. Naprawdê zaczyna siê przekonywaæ, ¿e dla Boga nie ma znacze-
nia kolor skóry, wysokoœæ dochodów, poziom spo³eczny osi¹gniêty na Ziemi ani nawet religia wyznawana
w materialnych œwi¹tyniach. Tym, na co patrzy Bóg, jest serce. Jeœli cz³owiek nauczy³ siê kierowaæ w ¿yciu
odruchami serca, jeœli s³u¿y³ innym wype³niaj¹c swoj¹ misjê i kierowa³ siê nie tylko swoim dobrem, ale
stara³ siê czyniæ dobro, jeœli nie dzieli³ ludzi, a ich ³¹czy³, to ju¿ sta³ siê Oœwieconym.
Wielu ludziom trudno jest przyj¹æ punkt widzenia, który mówi, ¿e wszystkie religie prowadz¹ do jed-
nego Boga, wszak tyle istnieñ ludzkich by³o oddanych w imiê tej jednej, jedynie s³usznej wiary, ale Bóg
nigdy nie ¿¹da³ byœmy zabijali w Jego imiê. Ka¿da z panuj¹cych religii g³osi³a mi³oœæ, uczy³a ¿yæ w praw-
dzie i spokoju, zachêca³a do zrozumienia i wybaczania, nawet wrogom. To ludzie czynili i czyni¹ z religii
narzêdzie pomocne w realizacji ich materialnych celów. Natomiast cz³owiek, który wzniós³ siê w swoim
rozwoju do poziomu Wie¿y Boga ponownie styka siê z czyst¹ wersj¹ wiary, odbiera bezpoœrednie przes³anie
od Boga, z którym ma powróciæ do œwiata materialnego. Teraz jego misja staje siê znacznie trudniejsza
i jeszcze bardziej odpowiedzialna, gdy¿ jej celem staje siê przekonanie ludzi, ¿e religie nie dziel¹, lecz ³¹cz¹
poprzez mi³oœæ, która jest podstaw¹ ka¿dego wyznania, a Bóg jest jeden dla wszystkich, choæ znany pod
wieloma imionami, zaœ na Ziemi nie powinno byæ ¿adnych podzia³ów, gdy¿ jest na niej tylko jedna rasa,
jeden klan, jedna kasta РludzkoϾ.
Nie prosto jest cz³owiekowi, nawet pod¹¿aj¹cemu œcie¿k¹ duchowego rozwoju, przyj¹æ te prawdy, a jesz-
cze trudniej zejœæ z Wie¿y Boga, wróciæ do œwiata materialnego i rozpowszechniaæ je poprzez swoje czyny
i dzia³ania. Tam, wysoko, gdzie móg³ on rozmawiaæ z Bogiem, czu³ przepe³niaj¹ce go szczêœcie i spokój,
oderwa³ siê ca³kowicie od codziennych problemów powszechnych w œwiecie zewnêtrznym, nie drêczy³y go
niepokoje i w¹tpliwoœci, uwolni³ siê od chaosu i zamieszania, a wszystkie k³opoty wydawa³y siê z³udne i nie-
istotne. Jednak rozwój duchowy nie jest sztuk¹ dla sztuki i trzeba o tym pamiêtaæ, kiedy cz³owiek decyduje
siê na pójœcie t¹ drog¹. Polega on na doskonaleniu w³asnego charakteru i nawi¹zaniu kontaktu ze swoj¹
dusz¹, ale jego g³ównym celem jest realizacja misji, któr¹ na³o¿y³ na nas Bóg i pomoc innym w odnalezieniu
siê w tym ¿yciu.
Wejœcie na ten szczebel rozwoju nie uwalnia cz³owieka od pokus, choæ s¹ one odmienne od
doœwiadczanych wczeœniej. Tu cz³owiek najczêœciej doœwiadcza chêci pozostania na Wie¿y Boga. Zejœcie
z powrotem do œwiata zewnêtrznego jawi mu siê jako bardzo bolesny proces, wszak nikt z nas nie chce
dobrowolnie doœwiadczaæ bólu i cierpieñ, ani nie bêdzie z w³asnej woli pogr¹¿aæ siê w k³opoty. A tak z per-

40
spektywy Wie¿y Boga wygl¹da ¿ycie w œwiecie zewnêtrznym. W dodatku cz³owiek, który osi¹gn¹³ ju¿ ten
szczebel rozwoju lepiej widzi swoj¹ przysz³oœæ, zaœ rozbudzona w nim ponownie intuicja mówi mu, jak
bêdzie wygl¹da³ rozwój wydarzeñ, a nie zawsze bywa on pomyœlny. Spowodowane jest to tym, i¿ rozwijaj¹c
siê wewnêtrznie, nawi¹zuj¹c kontakt ze swoj¹ dusz¹ cz³owiek zmienia siê, zaœ nastêpuj¹ce w nim zmiany
czêstokroæ nie znajduj¹ aprobaty lub choæby zrozumienia w jego otoczeniu. Zdarza siê, ¿e dotychczasowe
¿ycie takiej osoby zaczyna siê rozsypywaæ, wali siê, a¿ w koñcu ca³kowicie legnie w gruzach. Nic wiêc
dziwnego, ¿e pokusa pozostania na Wie¿y Boga, w ca³kowitej izolacji od spraw œwiata materialnego jest
bardzo silna, jednak lepiej jest dobrowolnie do nich powróciæ, ni¿ ulec namowom Diab³a i zaprzepaœciæ
wszystko, co zosta³o do tego momentu osi¹gniête w rozwoju duchowym.
W œwiecie zewnêtrznym czekaj¹ obowi¹zki zwi¹zane z wype³nieniem misji, trzeba te¿ odbudowaæ
z ruin swoje w³asne ¿ycie, daj¹c mu solidniejsze ni¿ dotychczas fundamenty. Zaœ ¿eby nie by³o tak, jak
w przys³owiu: „szewc bez butów chodzi”, naprawianie œwiata zaczynamy od siebie. Patrz¹c na ruiny dotych-
czasowego ¿ycia poddajemy je szczegó³owej analizie, zastanawiamy siê nad tym, co by³o w nim dobre, a co
opiera³o siê na b³êdnych za³o¿eniach, jakie wartoœci, a mo¿e i urazy wynieœliœmy z domu rodzinnego, jak
wygl¹da³y nasze relacje z bliskimi, czego poszukiwaliœmy i pragnêliœmy w sferze uczuæ, jak realizowaliœmy
siê jako osobowoœæ, do czego d¹¿yliœmy w œwiecie zewnêtrznym. Dopiero, gdy dokonamy takiego posu-
mowania i wyci¹gniemy wnioski, bêdziemy mogli rozpocz¹æ odbudowê swego ¿ycia. Patrz¹c na nie przez
pryzmat dokonanych w nas przemian, sami dojdziemy do wniosku, i¿ pierwsz¹ spraw¹, z któr¹ nale¿y siê
zmierzyæ s¹ nasze w³asne uczucia. T³umione b¹dŸ nadmiernie wybuja³e czêstokroæ drêczy³y nas ponad
miarê, zabiera³y spokój i wprowadza³y chaos. Teraz mo¿emy dotrzeæ do ich Ÿród³a, zrozumieæ je i nauczyæ
siê z nimi ¿yæ. Symbolem ludzkich zmagañ z emocjami jest Gwiazda.

41
18. Archetyp Gwiazdy
By³bym wystarczaj¹co dobry,
gdybym tylko zechcia³ otwarcie byæ sob¹.
(C. Rogers)

Zebrawszy doœwiadczenia, które przyniós³ los na drodze rozwoju wewnêtrznego, nauczywszy siê walczyæ
z pokusami i nie ulegaæ im, wzbogaciwszy siê o m¹droœæ i wiedzê wyp³ywaj¹c¹ z g³êbi serca i wspieran¹
przez ³askê Boga, cz³owiek móg³ z zupe³nie innej pozycji spojrzeæ na siebie i swoje wnêtrze. Ju¿ od naj-
dawniejszych czasów najwa¿niejszym oraz najtrudniejszym problemem z jakim styka³ siê by³y jego w³asne
uczucia i emocje. Przysparza³y mu one mnóstwa problemów i k³opotów zarówno wtedy, kiedy nie móg³
nad nimi zapanowaæ, jak i wtedy, gdy próbuj¹c je kontrolowaæ, t³umi³ je nadmiernie.
Kiedy tylko ludzie uzmys³owili sobie, ¿e coœ czuj¹ lub prze¿ywaj¹ i ubrali to w s³owa nadaj¹c nazwy swoim
stanom emocjonalnym, od razu spróbowali podzieliæ je na dwie przeciwstawne grupy: uczucia dobre i z³e,
znów zapominaj¹c, ¿e na Ziemi nic nie istnieje w czystej, wysublimowanej postaci, dlatego uczucia nie mog³y
byæ ani dobre, ani z³e. One po prostu by³y, a skutki jakie za sob¹ poci¹ga³y zale¿a³y od tego, jak cz³owiek do
nich podchodzi³ i jak sobie z nimi radzi³. Najczêœciej jednak uczucia sprawia³y problemy, dlatego ¿e cz³owiek
nie umia³ nawi¹zaæ z nimi kontaktu, trudno mu by³o precyzyjnie okreœliæ czy to co czuje jest na przyk³ad
lêkiem, obaw¹ lub strachem, czy emocje, które nim targaj¹ to mi³oœæ, namiêtnoœæ, a mo¿e po¿¹danie. Nie
umia³ rozmawiaæ ze sob¹, swoj¹ dusz¹, swoim wnêtrzem. Sam dla siebie pozostawa³ zagadk¹. Czasami ju¿
mu siê wydawa³o, ¿e rozszyfrowa³ siebie i dotar³ do motywów kieruj¹cych jego uczuciami i emocjami, ale
wystarczy³o drobne i ma³o znacz¹ce wydarzenie, by ca³a jego koncepcja runê³a, a on sam pogr¹¿y³ siê z po-
wrotem w zamêcie swoich prze¿yæ. Z czasem zacz¹³ u¿ywaæ specyficznych okreœleñ na te trudne do sprecy-
zowania stany psychiczne. Kiedy by³o mu Ÿle i nie rozumia³ samego siebie mówi³, ¿e ma chandrê, prze¿ywa
spleen, jest w depresji lub spotka³o go za³amanie psychiczne. W istocie rzeczy owe wszystkie stany wynika³y
z trudnoœci w nawi¹zaniu kontaktu z w³asnymi emocjami oraz kompleksów wywo³anych nieadekwatnymi
podzia³ami na dobre i z³e uczucia.
Jak cz³owiek móg³ czuæ siê dobrze, je¿eli prze¿ywa³ gniew, a ju¿ we wczesnym dzieciñstwie mówiono
mu, ¿e nie ³adnie jest siê gniewaæ, b¹dŸ czuj¹c z³oœæ t³umi³ j¹, bo tak go nauczono, mówi¹c, ¿e to uczucie
cechuje ludzi z gruntu rzeczy z³ych. W ramach przyk³adów mo¿na by³oby przywo³aæ wiêkszoœæ uczuæ,
które prze¿ywa cz³owiek.
Wychowanie, jakie odbieramy w dzieciñstwie i to, czego oczekuje od nas otoczenie, bardzo skutecznie
zabija w nas spontaniczne prze¿ywanie tego, co w danym momencie czujemy i nie wa¿ne czy bêdzie to
z³oœæ, czy radoœæ. Wt³acza siê nas w ramy obowi¹zuj¹cych konwencji, od dzieciñstwa otaczaj¹c sloganami
typu: „prawdziwy mê¿czyzna nie p³acze”, „kobiety to s³abe istoty”, „lepiej nie okazuj tego, co czujesz, bo
inni to wykorzystaj¹” itp. Wiêc co ma zrobiæ silna kobieta, która nie siedzi bezradnie zalana ³zami w k¹cie,
a walczy o wa¿ne dla niej sprawy, jak ma ¿yæ wra¿liwy mê¿czyzna, któremu nap³ywaj¹ do oczu ³zy, gdy
prze¿ywa swoj¹ lub patrzy na cudz¹ krzywdê?
T³umi¹c swoje uczucia cz³owiek zabija najsubtelniejsz¹ czêœæ swojej psychiki – spontaniczne i natu-
ralne dziecko, które jest w ka¿dym z nas. W taki sposób rodz¹ siê lêki i obawy, a my przestajemy byæ sob¹,
umiera w nas radoœæ ¿ycia, umiejêtnoœæ dostrzegania piêkna w drobiazgach i cieszenia siê nimi. Pojawia
siê bardzo mylne wra¿enie, ¿e jeœli spe³niê oczekiwania swoich bliskich, zaspokojê wymagania otoczenia,
to wreszcie bêdê szczêœliwy. Cz³owiek tak bardzo pragnie zadowoliæ innych, ¿e przestaje zaspokajaæ swoje
potrzeby i nie widzi, ¿e nie têdy droga.
Tylko osoba, która przesz³a drogê rozwoju duchowego i popatrzy³a na swoje ¿ycie z wysokoœci Wie¿y Boga,
umie odnaleŸæ z³oty œrodek – zapomnian¹ umiejêtnoœæ ¿ycia w zgodzie z innymi, ale i ze sob¹. Schodz¹c

42
z powrotem do œwiata zewnêtrznego otrzymuje ona przewodnika – Gwiazdê, po to, by wskazywa³a mu
jak nawi¹zaæ kontakt z w³asnymi uczuciami, jak odszukaæ wewnêtrzne dziecko i pozwoliæ mu zaistnieæ
poprzez spontaniczne wyra¿anie siebie.
Do czego potrzebne jest cz³owiekowi na drodze do oœwiecenia rozumienie siebie i swoich uczuæ?
OdpowiedŸ jest prosta: do tego, ¿eby zrozumieæ i wype³niæ misjê z jak¹ zosta³ przys³any na Ziemiê oraz po
to, by móc pomagaæ innym ludziom. Cz³owiek Oœwiecony, to osoba zrealizowana miêdzy innymi dziêki
wype³nieniu na³o¿onych na niego przez Boga zadañ oraz niesieniu pomocy i wsparcia tym wszystkim,
którzy jeszcze nie weszli na drogê rozwoju duchowego i nie umiej¹ radziæ sobie z w³asnymi problemami.
Jeœli ktoœ ci¹gle pogr¹¿a siê w depresje lub prze¿ywa za³amania psychiczne na pewno jest daleki od stanu
bycia Oœwieconym, jego g³ównym zadaniem pozostaje uporanie siê ze swoimi uczuciami i uporz¹dkowanie
emocji i to nie przez st³umienie ich czy zepchniêcie do podœwiadomoœci, a wrêcz odwrotnie poprzez otwarte
wyra¿anie swoich stanów i prze¿yæ oraz spontaniczne reagowanie na wszystkie bodŸce docieraj¹ce do duszy.
W³aœnie po to otrzyma³ cz³owiek pomoc w postaci Gwiazdy – przewodnika po œwiecie uczuæ, trzymaj¹cego
klucz do wnêtrza i wskazuj¹cego drogê do osi¹gniêcia równowagi emocjonalnej.
Zdarza siê jednak, ¿e przyczyna braku kontaktu z naszymi uczuciami tkwi znacznie g³êbiej, ni¿ na
pocz¹tku siê wydaje. Jego Ÿród³em nie jest ani chwila obecna, ani tkwi¹ce w nas kompleksy. Nie umiemy
i nie potrafimy znaleŸæ praprzyczyny tego problemu w naszym œwiadomym ¿yciu. Wtedy nale¿y wejœæ
jeszcze g³êbiej, dok³adnie zanalizowaæ nasze dzieciñstwo, zastanowiæ siê jak wówczas wygl¹da³y relacje
z rodzicami i innymi ludŸmi, zg³êbiæ wp³ywy jakie by³y na nas wywierane w szkole i przez m³odzieñczych
kolegów. Je¿eli nie potrafimy zrobiæ tego bazuj¹c na danych zachowanych w œwiadomoœci, siêgnijmy do
ukrytej warstwy naszej psychiki, czyli do podœwiadomoœci, a kiedy i to nie daje odpowiedzi na drêcz¹ce
nas pytania nale¿y siêgn¹æ do ca³kowicie niewidocznych warstw, zastanowiæ siê nad swoimi poprzednimi
wcieleniami i wypracowan¹ wówczas karm¹. Te badania nad samym sob¹ s¹ podstawowym warunkiem
odbudowania na ruinach dawnego ¿ycia nowej szczêœliwszej egzystencji, a ich symbolem jest Ksiê¿yc.

43
19. Archetyp Księżyca
Samowiedza jest pierwszym krokiem
do osi¹gniêcia m¹droœci.
(D. Kindersley)

Chc¹c dociec przyczyn, które wp³ywa³y na zaburzenie kontaktów z naszymi uczuciami i próbuj¹c
uwolniæ siê od okresowych depresji czy tzw. „do³ków psychicznych” czêsto musimy siêgn¹æ do informacji
ukrytych w podœwiadomoœci. Bardzo wa¿ne jest, by cz³owiek, który wszed³ na drogê rozwoju duchowego
umia³ dotrzeæ do g³êbin swojej podœwiadomoœci i korzysta³ z jej pomocy, gdy¿ dziêki niej mo¿e on lepiej
zrozumieæ samego siebie, swoje uczucia i reakcje, rozwin¹æ swoj¹ wra¿liwoœæ i intuicjê oraz rozszerzyæ
zdolnoœæ do pojmowania tego, co dzieje siê z innymi ludŸmi.
Czêsto dzieje siê tak, ¿e prze¿ywamy coœ wewn¹trz siebie, czujemy siê Ÿle i mêczy nas niczym
niewyt³umaczalny smutek. ¯adnych racjonalnych przyczyn ku temu nie ma: jesteœmy zdrowi, nikt nas
nie skrzywdzi³ ani nie obrazi³, nie zosta³o naruszone nasze bezpieczeñstwo materialne, jak te¿ nie gro¿¹
nam ¿adne straty. S¹dz¹c na podstawie okolicznoœci powinniœmy tryskaæ radoœci¹ ¿ycia, a tak nie jest.
Gdzie powinniœmy szukaæ przyczyny tego, je¿eli nie umiemy jej dostrzec w œwiecie zewnêtrznym? Co tak
naprawdê nas drêczy, jeœli w naszym ¿yciu w chwili obecnej jest wszystko w porz¹dku?
Odpowiedzi na te pytania bez trudu znajdziemy w podœwiadomoœci. Czêsto drêcz¹ nas smutne lub
wrêcz tragiczne prze¿ycia z dzieciñstwa, kiedy nasze relacje z rodzicami czy innymi doros³ymi osobami
uk³ada³y siê na tyle niepomyœlnie, ¿e zostawi³y trwa³y uraz w naszej psychice. Nasze wewnêtrzne dziec-
ko, jeœli tylko pozwolimy dojœæ mu do g³osu, powie nam czy byliœmy nadmiernie krytykowani i teraz nie
wierzymy w siebie, a ka¿da nowa sytuacja, nawet pozytywna wyzwala w nas stres i obawê, ¿e sobie nie
poradzimy, mo¿e byliœmy nie akceptowani przez któregoœ z rodziców i teraz brakuje nam wiary w siebie
lub te¿ bardzo wczeœnie obarczono nas odpowiedzialnymi obowi¹zkami, wiêc teraz nie umiemy cieszyæ
siê ¿yciem. Byæ mo¿e, ¿e kompleksy tkwi¹ce w nas wi¹¿¹ siê z czymœ innym, na przyk³ad nie znaleŸliœmy
zrozumienia w grupie rówieœniczej lub te¿ któryœ z nauczycieli z³oœliwie poddawa³ w w¹tpliwoœæ nasz¹
inteligencjê. Dlaczego tak g³êboko trzeba siêgaæ, by odkryæ takie sprawy? Przecie¿ je¿eli te wp³ywy s¹ tak
powa¿ne powinniœmy je pamiêtaæ.
Nie jest to takie oczywiste. Ludzka psychika ma swoje mechanizmy obronne, które pomagaj¹ nam uporaæ
siê z k³opotami spotykaj¹cymi nas w ¿yciu. Je¿eli problem przerasta nasze mo¿liwoœci poradzenia sobie
z nim, a czêsto mo¿e tak dziaæ siê w przypadku dziecka, w³¹cza siê mechanizm zwany wypieraniem i wtedy
wszystkie wydarzenia zwi¹zane z tym zagadnieniem zostaj¹ zepchniête do podœwiadomoœci, a cz³owiek po
prostu nie pamiêta tego, co siê z nim dzia³o. W zwi¹zku z tym jednak, ¿e problem nie zosta³ rozwi¹zany,
w podobnych sytuacjach cz³owiek reaguje podœwiadomie i choæ jako osoba doros³a móg³by ju¿ sobie
poradziæ z dan¹ spraw¹, on zachowuje siê tak samo, jak robi³ to bêd¹c dzieckiem, wiêc aby wyzwoliæ siê
od takich reakcji musi dotrzeæ do praprzyczyny i „przepracowaæ” j¹, czyli prze¿yæ raz jeszcze w sposób
dojrza³y. Dojœcie do takiego poziomu rozwoju wewnêtrznego, na którym mo¿na, a nawet trzeba to uczyniæ
symbolizuje Ksiê¿yc, obrazuj¹c sob¹ ukryt¹, wewnêtrzn¹, czyli podœwiadom¹ naturê cz³owieka.
Nawet jeœli z pozoru nie mamy ¿adnych problemów z naszym wnêtrzem, jeœli nie prze¿ywamy za³amañ
i depresji oraz nigdy nie drêczy nas chandra, cz³owiek powinien, po to, by lepiej zrozumieæ siebie, dokonaæ
analizy swego ¿ycia pocz¹wszy od relacji z rodzicami i stosunków panuj¹cych w szeroko rozumianej rodzinie
(dziadkowie, rodzeñstwo, ciocie i wujkowie), poprzez ocenê kontaktów z rówieœnikami i a¿ do tego, co siê
dzia³o w szkole. Pobyt we wspó³czesnej placówce oœwiatowej jest nie mniej stresogenny ni¿ ¿ycie w rodzinie
rozbitej lub dotkniêtej alkoholizmem. I nie chodzi tu o to, by na si³ê szukaæ dramatów czy urazów psychicz-
nych. Jest to potrzebne do tego, by lepiej zrozumieæ siebie i pokonaæ wkodowane w nas stereotypy.

44
 Wychowanie jakiemu s¹ od wielu wieków poddawane dzieci ma na celu wykszta³cenie w nich pew-
nych cech ogólnie uwa¿anych za pozytywne, ale t³umi¹cych spontanicznoœæ, twórcze podejœcie do ¿ycia,
kreatywnoœæ i kontakt z uczuciami. Nie chodzi tu o to, by wychowywaæ ludzi ³ami¹cych wszelkie normy
i regu³y, gdy¿ cz³owiek powinien ¿yæ etycznie, a raczej o walkê z pewnymi wmówionymi w nas w dzieciñstwie
sloganami typu: „lepiej siê nie wychylaj”, „pokorne cielê dwie matki ssie”, „wlecia³eœ miedzy wrony, kracz
jak i one” itp. Rozpoznanie tego typu warunkowania w nas i przepracowanie go, czyli pozbycie siê, pozwa-
la ¿yæ bardziej twórczo i w znacznie wiêkszym stopniu wykorzystaæ dany nam potencja³, uwalnia nas to
równie¿ od wielu obaw i lêków. Cz³owiek zaczyna wtedy kierowaæ siê swoim wewnêtrznym kompasem
moralnym danym ka¿demu z nas przez Boga i nie próbuje ju¿ podporz¹dkowaæ swego ¿ycia tzw. opinii
publicznej. ¯yje dla siebie oraz w sposób jaki mu odpowiada i nie rz¹dzi nim obawa na temat tego „co
ludzie powiedz¹”.
Nabycie tej umiejêtnoœci ods³ania wra¿liw¹, ksiê¿ycow¹ stronê natury cz³owieka, przywo³uj¹c z g³êbin
podœwiadomoœci ukryte w niej zdolnoœci i talenty, wydobywaj¹c na œwiat³o dzienne twórczy aspekt ludzkiej
osobowoœci. Jest to kolejny etap w rozwoju wewnêtrznym ka¿dego, kto chce dojœæ do szczebla Oœwieconego.
Poniewa¿ taka osoba jest nie tylko cz³owiekiem m¹drym, obdarzonym ³ask¹ bezpoœredniego kontaktu
z Bogiem, ale te¿ kimœ, kto jest pogodzony zarówno ze œwiatem zewnêtrznym, jak i samym sob¹ oraz
realizuj¹cym swój potencja³, czyli wype³niaj¹cym misjê, zaœ do tego ostatniego niezbêdne jest kreatywne
podejœcie do ¿ycia i to realizowane tu, na Ziemi, a nie na abstrakcyjnych wy¿ynach, dlatego Oœwieconym
nie móg³ zostaæ ktoœ pozostaj¹cy na poziomie Wisielca, ani Wie¿y Boga.
Œwiat³o wydobyte z g³êbin w³asnej duszy poprzez osobisty rozwój wewnêtrzny cz³owiek powinien
przekazaæ innym, rozœwietlaj¹c ich ¿ycie. Do tego celu powinien byæ wykorzystywany dar, który ka¿dy
z nas otrzyma³ od Boga. Dar, nad którym powinniœmy pracowaæ, rozwijaj¹c go przez ca³e ¿ycie i nie wa¿ne
czy bêdzie on wielki, czy ma³y, byle by³ zrealizowany. Jedni bêd¹ to czyniæ tak jak Matka Teresa z Kal-
kuty lub ksiê¿na Walii Diana, nios¹c ludziom bezpoœredni¹ pomoc na wielk¹ skalê, inni bêd¹ czyniæ to
poprzez sztukê, jak Leonardo da Vinci czy Chopin, jeszcze inni rozwijaj¹c naukê i poszerzaj¹c wiedzê, jak
Einstein. Mo¿na to czyniæ równie¿ i w inny sposób: dobrze naprawiaj¹c samochód, wychowuj¹c dzieci na
porz¹dnych ludzi albo pomagaj¹c rozwi¹zywaæ problemy innych przy pomocy kart Tarota. Wa¿ne jest, by
cz³owiek wiedzia³ do czego zosta³ powo³any i wykorzystywa³ z po¿ytkiem dla innych swój dar. Symbolem
takiego cz³owieka, cz³owieka zrealizowanego jest S³oñce.

45
20. Archetyp Słońca
¯ycie nie jest dla mnie ma³ym ogarkiem œwiecy,
jest raczej rodzajem pochodni, któr¹ otrzyma³em na chwilê
i któr¹ muszê rozpaliæ do granic mo¿liwoœci
zanim nie przeka¿ê jej nastêpnym pokoleniom.
(B. Show)

Nie prosto jest spe³niæ wszystkie wymogi jakie napotyka cz³owiek w swojej wêdrówce od poziomu
G³upca do poziomu Oœwieconego. Wiele jest przeszkód i utrudnieñ na tej drodze, s¹ sprawy i sytuacje,
które zniechêcaj¹ do jej kontynuowania, pojawia siê ca³y ogrom pokus sk³aniaj¹cych do porzucenia jej
lub pozostania na którymœ z wielu mijanych etapów. Trzeba rozwijaæ siê nie tylko wewnêtrznie, ale i zrobiæ
porz¹dek w swoim ¿yciu zewnêtrznym. Nale¿y poznaæ nie tylko siebie i nawi¹zaæ kontakt ze swoimi uczu-
ciami, ale i zrozumieæ innych ludzi i poj¹æ motywy nimi kieruj¹ce, po to, by pomóc sobie i im, ale kiedy
osi¹gnie siê to wszystko, ju¿ tylko krok dzieli nas od stania siê cz³owiekiem Oœwieconym.
Realizacja zadañ, którym patronuje symbol S³oñca polega na pe³nym wykorzystaniu otrzymanego od Boga
potencja³u, na realizowaniu misji, z któr¹ przyszliœmy na ten œwiat oraz niesieniu mi³oœci wszystkim istotom
jej potrzebuj¹cym. Przejœcie przez etap Gwiazdy i Ksiê¿yca pozwala nam na dotarcie do naszych uczuæ
i najg³êbszych pok³adów podœwiadomoœci, a to pozwala nam ujawniæ informacjê na czym ma polegaæ nasza
w³asna, indywidualna misja. U jej podstaw zawsze le¿y s³u¿enie innym ludziom, poszanowanie ka¿dego
¿ycia i rozpowszechnianie wiedzy na temat rozwoju duchowego jako drogi prowadz¹cej do szczêœliwego
i harmonijnego ¿ycia. Pozosta³e elementy sk³adowe tego, do czego zostaliœmy powo³ani s¹ ró¿ne u ka¿dej
osoby, zale¿ne od jej predyspozycji.
Wydawa³oby siê, ¿e cz³owiek, który tak daleko zaszed³ na drodze rozwoju duchowego i uleg³ daleko
id¹cym przemianom od razu powinien zajmowaæ siê tzw. wielkimi rzeczami, lecz wcale tak nie jest. Nie
mo¿na byæ wielkim mistrzem i nauczycielem ludzkoœci, jeœli nie uregulowa³o siê swoich spraw osobistych,
nic nie da ofiarowywanie mi³oœci ca³emu œwiatu, jeœli nie umie siê kochaæ siebie i swoich najbli¿szych,
nie mo¿na nazywaæ siê Oœwieconym, jeœli nie widzi siê bólu i cierpienia, które s¹ udzia³em wielu ¿ywych
istot na Ziemi. Tak wiêc cz³owiek na tym szczeblu rozwoju umie ju¿ rozwi¹zaæ swoje problemy oraz
usun¹æ troski i zmartwienia swoich bliskich. Wie, ¿e poprzez swoje dzia³ania mo¿e wp³yn¹æ na poprawê
bytu innych osób ¿yj¹cych w jego otoczeniu, nie poddaje siê z³ym nastrojom psychicznym, umiej¹c sobie
z nimi radziæ i rozumie jak wiele zale¿y od jego pozytywnego nastawienia do œwiata i ludzi. Pojmuje te¿
jak wielk¹ moc maj¹ s³owa i to zarówno w formie myœli, jak i wypowiadane na g³os, dziêki temu kreuje
swój œwiat, buduj¹c poprzez pozytywne myœlenie w³asne bezpieczeñstwo i wp³ywa na ¿ycie innych nios¹c
przes³anie mi³oœci. Mo¿e powiedzieæ tak, jak bohaterka dramatu Sofoklesa – Antygona: „Wspó³kochaæ
przysz³am, nie wspó³nienawidzieæ”.
Znaj¹c swoje w³asne uczucia, maj¹c dobry kontakt z nimi, lepiej rozumie innych ludzi. Nie ocenia ich
i nie os¹dza. Wie, ¿e ka¿dy mo¿e pope³niaæ b³êdy, a tym bardziej cz³owiek, który nie wszed³ jeszcze na
œcie¿kê rozwoju duchowego i ¿yje wy³¹cznie w œwiecie materialnym, gdzie obowi¹zuj¹ca skala wartoœci
jest zupe³nie ró¿na od tej, która obowi¹zuje ludzi d¹¿¹cych do oœwiecenia. Dlatego te¿ mo¿e byæ bardzo
pomocy, ofiarowuj¹c bezinteresowne wsparcie i zrozumienie. I tu, nawet na tym szczeblu, czai siê pokusa,
gdy¿ maj¹c takie mo¿liwoœci cz³owiek bardzo ³atwo mo¿e poczuæ siê „prorokiem” i „nawracaæ” wszyst-
kich wokó³. Tak ³atwo pomyliæ informowanie o mo¿liwoœciach rozwoju duchowego czy wskazywanie tej
drogi z postaw¹ konkwistadora, si³¹ zmuszaj¹cego do pójœcia w tym kierunku. Ka¿dy cz³owiek ma prawo
wolnego wyboru i dobrze jest, kiedy osoba, która przesz³a ju¿ wewnêtrzne przemiany i wie jakie dobro-
dziejstwa spotkaæ nas mog¹ jeœli przejdziemy taki proces, ukazuje na swoim przyk³adzie to innym, ale

46
mija siê z celem i nie jest zgodne z zasadami tego procesu zmuszanie ludzi na si³ê, by wstêpowali w nasze
œlady. Zreszt¹, gdyby Bóg chcia³, ¿eby wszyscy pod przymusem szli t¹ drog¹, to tak ukszta³towa³by ludzki
los, ¿e dzia³oby siê to automatycznie, zaœ skoro tak nie jest, pozostawmy ka¿demu mo¿liwoœæ podjêcia
decyzji w tym zakresie.
Na tym szczeblu rozwoju duchowego cz³owiek ma mo¿liwoœæ pe³nego rozwijania i realizowania swojej
osobowoœci. To, co jeszcze na etapie Ksiê¿yca pozostawa³o w sferze marzeñ, teraz siê spe³nia. Oddalaj¹ siê
troski materialne, cz³owiek korzysta z prawa powszechnej obfitoœci i daj¹c to, co mo¿e najlepszego z siebie
œwiatu, otrzymuje w zamian to, co jest mu potrzebne, nawet jeœli jego potrzeby wzros³y. Obce staj¹ mu siê
takie cechy, jak sk¹pstwo, bo wie, ¿e jest to niezgodne z prawem powszechnej obfitoœci; odk³adanie na czarn¹
godzinê, gdy¿ ¿adnej czarnej godziny nie bêdzie; zach³annoœæ, poniewa¿ zdaje sobie sprawê, ¿e otrzyma to,
co mu bêdzie w danym momencie potrzebne. Dlatego wiele czasu, który poœwiêca³ na gromadzenie dóbr
materialnych, mo¿e teraz zagospodarowaæ w inny sposób, zaœ praca, któr¹ wykonywa³ tylko po to, by zarobiæ
pieni¹dze, przekszta³ca siê w dzia³alnoœæ przynosz¹c¹ satysfakcjê, zaœ gratyfikacje finansowe staj¹ siê produk-
tem ubocznym. Krótko mówi¹c jest to cz³owiek, który robi rzeczy, które sprawiaj¹ mu przyjemnoœæ i jeszcze
w dodatku dostaje za to pieni¹dze. W taki sposób staje siê cz³owiekiem zrealizowanym, wykorzystuj¹cym
w pe³ni swój potencja³, kreatywnie id¹cym przez ¿ycie.
I nie chodzi tu o to, ¿e ¿ycie takiego cz³owieka jest us³ane ró¿ami, a k³opoty i troski pozostaj¹ wspo-
mnieniem. On, tak jak i wszyscy inni, prze¿ywa dramaty, problemy, cierpi i bywa w rozterce, ale stopieñ
rozwoju duchowego, na którym siê znajduje dostarcza mu si³y i umiejêtnoœci rozwi¹zywania trudnych
sytuacji oraz wykorzystywania ich do zdobycia nowych doœwiadczeñ, ostatecznie ju¿ wznosz¹cych go do
poziomu cz³owieka Oœwieconego. Jego symbolem jest S¹d Bo¿y, który zamyka drugi kr¹g ludzkiego, losu
odnosz¹cy siê do rozwoju duchowego.

47
21. Archetyp SĄdu Bożego
Na ulicy zobaczy³em dziewczynkê dr¿¹c¹ z zimna,
w cienkiej sukience i bez widoków na posi³ek.
Zdenerwowa³em siê i rzek³em do Boga:
– Dlaczego pozwalasz na coœ takiego? Dlaczego nie robisz nic, by to zmieniæ?
Bóg na razie milcza³. Tej samej jednak nocy odpowiedzia³ mi:
– Ale oczywiœcie, ¿e coœ zrobi³em. Zrobi³em dla ciebie.
(A. de Mello „Œpiew ptaka”)

Cz³owiek, który wzniós³ siê na ten poziom sta³ siê Oœwieconym, a wiêc osob¹ na najwy¿szym z dostêpnych
ludziom poziomie rozwoju duchowego. Ca³a jego osobowoœæ przepe³niona jest mi³oœci¹ do ludzi, wspó³czuciem
i zrozumieniem. G³ówn¹ przyczyn¹ tego, oprócz skutków procesu zmian i rozwoju, jakie w nim zasz³y, jest
doskona³y kontakt z Bogiem, powierzenie siê Jego ³asce i zrozumienie otrzymanego od Niego pos³annictwa.
Cz³owiek Oœwiecony wie, ¿e s¹ sprawy, które nale¿¹ do niego i którymi on sam kieruje. Jednak¿e zdaje
sobie równie¿ sprawê z tego, i¿ s¹ rzeczy z góry mu przeznaczone i z tymi nie powinien walczyæ. To w³aœnie
ró¿ni Oœwieconego od G³upca, ¿e potrafi dokonaæ takiego rozró¿nienia i nie traci daremnie si³ na walkê
z tym, czego i tak zmieniæ ani pokonaæ nie da rady.
S¹d Bo¿y to symbol tego, ¿e wszystkie nasze uczynki bêd¹ wczeœniej czy póŸniej poddane ocenie, co
prawda nie tej krytycznej i surowej, a dokonanej z mi³oœci¹ i sprawiedliwej oraz adekwatnej do tego, co
dostaliœmy schodz¹c na Ziemiê, otrzymuj¹c takie, a nie inne wcielenie i cz³owiek taki nie boi siê owego
S¹du. Jeœli jednak ktoœ pojawi³ siê na œwiecie z misj¹ uczenia dzieci pisania i czytania, a uparcie tego uni-
ka, chwytaj¹c siê tysi¹ca innych zawodów i choæ w ¿adnym z nich nie osi¹ga sukcesu, ci¹gle odwraca siê
od swego pos³annictwa, na pewno nie bêdzie ani cz³owiekiem zrealizowanym, ani Oœwieconym, a ocena
jego uczynków w¹tpliwe czy przyniesie nagrodê, poniewa¿ nie wykonuje tego do czego ma predyspozycje
i nie rozumie swojej misji. Tak nie czyni cz³owiek Oœwiecony, gdy¿ on wydoby³ ze swojej podœwiadomoœci
informacjê, jak nale¿y ¿yæ i co jest najwy¿szym celem jego istnienia.
Znajduj¹c odpowiedzi na wszystkie uporczywe i drêcz¹ce pytania cz³owiek nie tylko odzyska³ utracon¹
równowagê wewnêtrzn¹, ale odkry³ sposób na to, by ona towarzyszy³a mu stale. Uzyska³ wysoki stopieñ
samoœwiadomoœci, realnie oceniaj¹c swoje mo¿liwoœci, talenty i uzdolnienia. Przesta³ pragn¹æ byæ kimœ
innym, zaakceptowa³ siebie rozumiej¹c to, ¿e w³aœnie taki jakim jest naprawdê, ze wszystkimi posiadanymi
cechami, tylko odpowiednio rozwijanymi, do czegoœ siê przyda na Ziemi, s³u¿¹c wiêkszemu celowi, realizuj¹c
zamiary Boga, byæ mo¿e dla nas œmiertelników nie zawsze do koñca jasne, ale cz³owiek Oœwiecony wie, ¿e
œwiat, dziêki Bo¿ej opiece, zmierza w dobrym kierunku i nie poddaje tego w w¹tpliwoœæ. Z kolei wznosz¹c siê
ponad wszelkie podzia³y rasowe, wyznaniowe, narodowoœciowe i wszelkie inne sta³ siê obywatelem œwiata,
bez ograniczeñ korzystaj¹c z kultury i wiedzy wszystkich narodów, szanuj¹c ka¿d¹ tradycjê i czerpi¹c z jej
dorobku.
W osobie Oœwieconego, który dotar³ do poziomu S¹du Bo¿ego, znalaz³y miejsce nauki g³oszone przez
dawnych mistrzów: Maga, Najwy¿sz¹ Kap³ankê, Eremitê. Nabra³y one jeszcze bardziej duchowego aspek-
tu, ale spaja³a je mi³oœæ do wszystkiego, co ¿yje, pocz¹wszy od Matki-Ziemi, poprzez roœliny i zwierzêta,
a skoñczywszy na cz³owieku, wiedz¹c, ¿e we wszystkim jest zamys³ Bo¿y, a my ludzie powinniœmy go
szanowaæ, nawet jeœli nie zawsze wszystko jest dla nas jasne. Czuj¹c tak potê¿n¹ opiekê nad sob¹ cz³owiek
przesta³ siê baæ i bêd¹c Oœwieconym bez strachu patrzy w przysz³oœæ, pamiêtaj¹c, ¿e nawet tak przera¿aj¹ce
doœwiadczenie, jak Œmieræ jest kolejnym etapem rozwoju, transformacj¹, przejœciem do bardziej doskona³ego
stanu. I niewa¿ne, jak bêdzie go nazywa³, a mo¿e to czyniæ ró¿nie, w zale¿noœci od tradycji, któr¹ wyznaje:

48
reinkarnacj¹, zmartwychwstaniem, wcieleniem, nirwan¹, ¿yciem w raju i tak bêdzie mówi³ o tym samym:
o odrodzeniu siê na jeszcze wy¿szym poziomie rozwoju ni¿ osi¹gn¹³ do tej pory.
Droga od G³upca do Oœwieconego przekonuje nas, ¿e mo¿na osi¹gn¹æ szczêœcie tu, na Ziemi, i¿ nie
jest ono iluzj¹, mrzonk¹ i ka¿dy z nas mo¿e go doœwiadczyæ, ale wiêkszoœæ z nas szuka go w œwiecie ma-
terialnym, ³udz¹c siê, ¿e znajdzie je w kolejnym zarobionym tysi¹cu, w nastêpnej kupionej rzeczy: nowym
samochodzie, urlopie na Karaibach, futrze z norek, pierœcionku z brylantem, jachcie cumuj¹cym w porcie
na Morzu Œródziemnym i nie by³oby to takie z³e, gdybyœmy zdobywali to dla siebie. Najgorsze zaœ w tym jest
to, ¿e osi¹gamy te rzeczy po to, by zaimponowaæ lub wzbudziæ zazdroœæ w innych ludziach. A szczêœcie du¿o
³atwiej jest znaleŸæ w uœmiechniêtej buzi dziecka, w ko³ysaniu siê ³anu dojrzewaj¹cej pszenicy, w wietrze
szumi¹cym wœród drzew w lesie, w wiernym psim spojrzeniu i we w³asnym sercu, jeœli tylko pozwolimy
mu dojœæ do g³osu. Umiejêtnoœæ odnajdywania w ¿yciu takiego szczêœcia posiad³ cz³owiek Oœwiecony. Jego
dusza jest dusz¹ dziecka, spontaniczn¹, radosn¹, nieskrêpowan¹ kompleksami i stereotypami; jego serce
jest dojrza³e i widzi niedostatki tego œwiata, ból oraz cierpienie innych ludzi i wiedz¹c, jak im pomóc, czyni
to z radoœci¹, nios¹c radê, wsparcie, podtrzymanie w ciê¿kich chwilach; jego rozum to doœwiadczenia wielu
pokoleñ, zebrane w jednym cz³owieku, dlatego umie on rozwi¹zywaæ problemy przekraczaj¹ce mo¿liwoœci
przeciêtnej osoby.
Cz³owiek Oœwiecony to nie filozof, wielki „guru”, niedoœcig³y mistrz, on nie stawia siebie na piedestale,
nie narzuca swego zadania innym, nie przekonuje si³¹ do swych racji, a stylem ¿ycia, sposobem obcowania
z innymi ludŸmi, serdecznoœci¹ i zrozumieniem daje przyk³ad, jak powinno siê ¿yæ. Umie otoczyæ mi³oœci¹
zarówno swoich bliskich, jak i obcych ludzi, nie przejdzie obojêtnie równie¿ wobec bezpañskiego psa czy
bitego konia. On sam staje siê mi³oœci¹ uniwersaln¹, kosmiczn¹, nieograniczon¹ i mo¿e przynosiæ jej
œwiat³o wszystkim, dla nikogo nie czyni¹c wyj¹tku.
Ktoœ, kto osi¹gn¹³ taki poziom rozwoju mo¿e rozpocz¹æ wêdrówkê po kolejnym, trzecim krêgu Ko³a
Fortuny, bez obaw, ¿e energie duchowe, z którymi siê tam spotka, zniszcz¹ go. Symbolem trzeciego krêgu
ludzkiego losu jest Œwiat.

49
22. Archetyp Świata
Gdybym mówi³ językami ludzi i aniołów, Wszystko znosi,
a mi³oœci bym nie mia³, wszystkiemu wierzy,
sta³bym siê jak miedź brzęcząca we wszystkim pok³ada nadziejê,
albo cymba³ brzmi¹cy. wszystko przetrzyma.
Gdybym te¿ mia³ dar prorokowania Mi³oœæ nigdy nie ustaje,
i zna³ wszystkie tajemnice, jak proroctwa, które siê skoñcz¹,
i posiada³ wszelk¹ wiedzê, albo jak dar jêzyków, który zniknie,
i wszelk¹ mo¿liw¹ wiarê, tak i¿bym góry przenosi³, lub jak wiedza, której zabraknie.
a mi³oœci nie mia³, Po czêœci bowiem tylko poznajemy,
by³bym niczym. po czêœci prorokujemy.
I gdybym rozda³ na ja³mu¿nê ca³¹ majêtnoœæ moj¹, Gdy zaœ przyjdzie to, co jest doskona³e,
a cia³o wystawi³ na spalenie, zniknie to, co jest czêœciowe.
lecz mi³oœci bym nie mia³, Gdy by³em dzieckiem,
nic bym nie zyska³. mówi³em jak dziecko,
Mi³oœæ cierpliwa jest, czu³em jak dziecko,
³askawa jest. myœla³em jak dziecko.
Mi³oœæ nie zazdroœci, Kiedy zaœ sta³em siê mê¿em,
nie szuka poklasku, wyzby³em siê tego, co dzieciêce.
nie unosi siê pych¹; Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
nie dopuszcza siê bezwstydu, wtedy zaœ zobaczymy twarz¹ w twarz.
nie szuka swego, Teraz poznajê po czêœci,
nie unosi siê gniewem, wtedy zaœ poznam tak, jak i zosta³em poznany.
nie pamiêta z³ego; Tak wiec trwaj¹ wiara, nadzieja, mi³oœæ – te trzy:
nie cieszy siê z niesprawiedliwoœci, z nich zaœ najwiêksza jest mi³oœæ.*
lecz wspó³weseli siê z prawd¹. (1 List do Koryntian 13)

* Wszystkie cytaty pochodzą z Biblii wg „Biblii Tysi¹clecia”, Poznañ–Warszawa 1976, Wydawnictwo Pallotium.

50
 Część II

Znaczenia
Wielkich Arkanów Tarota

Wprowadzenie

Karty Tarota funkcjonuj¹ na bardzo wielu poziomach. My tutaj ograniczymy siê do kilku podstawowych.
Przede wszystkim podamy wró¿ebne, czyli prognostyczne ich znaczenia z uwzglêdnieniem rozró¿nienia
na po³o¿enie proste i odwrócone, jako ¿e jest to najbardziej popularne znaczenie tych kart i od wieków
w taki sposób by³y one wykorzystywane przez ogó³ osób zajmuj¹cych siê nimi. Nawi¹¿emy równie¿ do
relacji z astrologi¹, gdy¿ zwi¹zki pomiêdzy tymi dwiema dyscyplinami zajmuj¹cymi siê analiz¹ ludzkich
mo¿liwoœci i sposobów ich realizacji s¹ bardzo g³êbokie, jak te¿ okreœlimy kabalistyczne, okultystyczne
oraz czysto fizyczne znaczenie ka¿dego Arkanu, postaramy siê te¿ przywo³aæ najbardziej wyrazist¹ postaæ
historyczn¹, która odpowiada³aby symbolicznie poprzez swoj¹ osobowoœæ oraz prze¿ycia, których do­
œwiadczy³a danej karcie.
Ka¿da z kart Major Arkanów oprócz znaczeñ dotycz¹cych bezpoœrednio wydarzeñ z naszego ¿ycia,
b¹dŸ stanu naszego umys³u, symbolizuje jeszcze pewne osoby, które mog¹ na nas oddzia³ywaæ w sposób
pozytywny lub negatywny. To znaczenie tak¿e podamy pod okreœleniem typ osoby. Ka¿da z tych 22 kart
odnosi siê do okreœlonego miejsca, wiedza o tym na pewno u³atwia interpretacjê, dlatego informacjê o tym
równie¿ tu zamieœcimy.
Przywo³amy równie¿ znaczenie psychologiczne ka¿dej karty, które bêdzie szczególnie przydatne przy medy-
tacjach lub próbach skorzystania nie z prognostycznych mo¿liwoœci kart, a terapeutycznych, poniewa¿ ka¿dy
mo¿e pomóc samemu sobie posi³kuj¹c siê kartami Tarota. Mo¿na to czyniæ w nastêpuj¹cy sposób: wybraæ
losowo jedn¹ kartê z Wielkich Arkanów, w spokoju i ciszy skoncentrowaæ siê na tym, co ona przedstawia.
Przeczytaæ poœwiêcony jej tekst z czêœci pierwszej i przemyœleæ go, a nastêpnie zapoznaæ siê ze znaczeniem
psychologicznym podanym w tej czêœci i zastosowaæ je. Jeœli w krótkich odstêpach czasu (tydzieñ) jakaœ karta
powtarza siê, jest to bardzo wa¿na informacja, sugeruj¹ca, ¿e zagadnienia, których ona dotyczy s¹ w nas
nie przepracowane i pozostaj¹ Ÿród³em k³opotów, problemów czy kompleksów ukrytych w podœwiadomoœci,
a owa karta wydobywa je stamt¹d na œwiat³o dzienne. W takim wypadku nale¿y skorzystaæ z pomocy pro-
fesjonalisty: psychologa, terapeuty czy tarocisty, gdy¿ samemu sobie z tym mo¿na nie poradziæ. W innych
przypadkach, dziêki informacji uzyskanej poprzez kartê, bêdzie mo¿na dowiedzieæ siê na czym trzeba siê
skoncentrowaæ, co w danym dniu uznaæ za sprawê priorytetow¹, gdzie pope³niane s¹ b³êdy, a co robione
jest dobrze. Dziêki temu mo¿na u³atwiæ sobie ¿ycie, podejmowanie decyzji i unikn¹æ wielu denerwuj¹cych
w¹tpliwoœci.

51
1. GŁupiec – Arkan 0
Inne nazwy: B³azen, Bezmyœlny, Duch Eteru.
Nazwa w innych jêzykach: Il Matto, Le Mat, The Fool, Der Narr*.
Odpowiedniki astrologiczne: Merkury i BliŸniêta.
Znaczenie kabalistyczne: ¿ycie materialne.
Znaczenie okultystyczne: strza³a w ruchu wahad³owym**.
Znaczenie fizyczne: materia.
Postaæ historyczna: Joanna d´Arc.
Miejsca: impreza o beztroskim charakterze, bez konkretnego powodu,
czêsto w plenerze; podró¿ autostopem; pobyt w nowych miejscach.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: niefrasobliwoœæ,
ekstrawagancja, przygody, nowe zdarzenia, entuzjazm, brak wewnêtrznej
dyscypliny, niedojrza³oœæ, bezmyœlnoœæ, bli¿ej nieokreœlone nowe
mo¿liwoœci, nie przywi¹zywanie wagi do spraw materialnych,
sk³onnoœci do psychicznego lub fizycznego ekshibicjonizmu, zapomi-
nanie wa¿nych szczegó³ów, imprezy towarzyskie i podró¿e o beztroskim
charakterze, chêæ do eksperymentowania, do uczenia siê na drodze
doœwiadczeñ, naiwnoœæ, dzieciêcy idealizm, brak samokrytycyzmu,
sk³onnoœæ do rozpoczynania nowych spraw bez wczeœniejszego ich
przemyœlenia. W s¹siedztwie innych kart Wielkich Arkanów oznacza koniecznoœæ podjêcia decyzji odnoœnie
spraw poruszanych przez te karty lub rozpoczêcie nowego cyklu ¿ycia w sferze przez nie oznaczonej.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: ekstrawagancki m³ody cz³owiek, który ceni przede wszystkim niezale¿noœæ,
nie wchodzi w ¿adne uk³ady; dziecko, które uczy siê na w³asnych b³êdach.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: komplikacje, z³a rada, z³y doradca, ktoœ g³upi
i bezmyœlny mo¿e decydowaæ o naszym losie, z³y, niedojrza³y wybór, nieprzemyœlane decyzje, ucieczka od
realnoœci, bezsensowne wydatki, niedyskrecje, ucieczka przed odpowiedzialnoœci¹, osoba zachowuj¹ca
siê kapryœnie, kieruj¹ca siê zachciankami, niechêæ do nowoœci i postêpu, brak zaanga¿owania we w³asne
sprawy, niechêæ do brania odpowiedzialnoœci za siebie i innych, ¿ycie w œwiecie iluzji, z³y kierunek dzia³ania,
impulsywnoœæ, nieostro¿noœæ, niepotrzebna strata energii, czasu i si³, rozpoczynanie wielu spraw na raz,
z których ¿adnej nie mo¿na doprowadziæ do pomyœlnego koñca, brak mo¿liwoœci pomyœlnego rozwi¹zania
problemów, problemy zdrowotne typu skaleczenia, z³amania. W s¹siedztwie innych Wielkich Arkanów
sugeruje ukryte problemy w sferze wskazanej przez nie.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: oszust, hochsztapler, ktoœ, kto chce wykorzystaæ nasz¹ naiwnoœæ
czy ufnoϾ.
Znaczenie psychologiczne: pocz¹tek nowego cyklu – to dziœ jest pierwszy dzieñ z reszty Twojego ¿ycia i Ty
mo¿esz wybraæ dowolny kierunek swego rozwoju, iœæ dok¹d chcesz, robiæ to, co Ci odpowiada, wiêc nie
rezygnuj z tej mo¿liwoœci, ruszaj przed siebie, nawet jeœli masz spotkaæ siê z nieznanym. O tym, czym siê to
wszystko zakoñczy bêdziesz myœleæ póŸniej i nie ogl¹daj siê za siebie, pozwól odejœæ przesz³oœci i z lekkim
sercem patrz w przysz³oœæ. To, co jest nieznane, w istocie rzeczy, wcale nie jest tak straszne, jak to, co dobrze
znamy i czym siê drêczymy. IdŸ przed siebie i nie obawiaj siê upadku w przepaœæ. G³upiec niezale¿nie od
okolicznoœci jest weso³y, wiêc i Ty nie bierz wszystkiego nazbyt serio. Ucz siê œmiaæ z siebie i rozwijaj swoje
poczucie humoru. Jeœli to zrobisz, sam zrozumiesz, ¿e ¿ycie w du¿ym stopniu jest gr¹, a Ty nie jesteœ tu,
na Ziemi za karê, a po to, by doskonaliæ siê i cieszyæ tym, co Ciê spotyka.
* Nazwy w innych jêzykach podano w kolejnoœci: w³oski, francuski, angielski i niemiecki.
** Wszystkie znaczenia okultystyczne podano za: D¿. Beins i S. Wronskij, Sudba na stupieniach zo³otowo Taro, Moskwa 1995.

52
2. Mag – Arkan 1
Inne nazwy: Magik, Kuglarz, Mag Si³y, Sztukmistrz.
Nazwa w innych jêzykach: Il Mago, Le Bateleur, The Magican,
Der Magier.
Odpowiedniki astrologiczne: Plu­ton, Mars i Skorpion.
Znaczenie kabalistyczne: panowanie nad samym sob¹.
Znaczenie okultystyczne: ojciec, duchowy, mistrz.
Znaczenie fizyczne: cz³owiek.
Postaæ historyczna: A. Einstein
Miejsca: instytut naukowy, biblioteka, gabinet s³u¿¹cy do pracy na-
ukowej; gie³da; gabinet lekarski; miejsce, w którym mo¿na odzyskaæ
harmoniê.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: aktywnoœæ,
zdolnoϾ do kreacji, tworzenie, witalnoϾ, dobre zdrowie, poszukiwanie
nowych idei, si³a celowego dzia³ania, wynalazczoœæ, ciekawoœæ œwiata,
oryginalnoœæ, wolnoœæ, spontanicznoœæ, umiejêtnoœæ oddzia³ywania na
innych, silna wola, silny charakter, poznanie siebie, poznanie swoich
mo¿liwoœci, przyjêcie na siebie odpowiedzialnoœci za siebie i swoje
¿ycie, ustalenie zdrowych relacji z innymi ludŸmi, nauka, racjonalizacja,
poznanie swego otoczenia, inicjatywa, poznawanie œwiata, penetracja spraw duchowych, o¿ywcze pomys³y,
potêga myœli, zdolnoœci adaptacyjne do nowych warunków, pocz¹tek nowego i wa¿nego przedsiêwziêcia.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: cz³owiek nios¹cy wiedzê, dokonuj¹cy badañ naukowych dla dobra
ludzkoœci, odkrywca, profesjonalny doradca.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: oszustwo, wykorzystywanie ludzi, brak wyczu-
cia, wyobraŸni, nie ukierunkowane dzia³ania, koniecznoœæ uczenia siê cierpliwoœci, nauka umiejêtnoœci
realizowania podjêtych dzia³añ pomimo napotykanych przeszkód, niespokojny umys³ nie umiej¹cy dostrzec
problemów we w³aœciwych proporcjach, brak przezornoœci, utrata pewnoœci siebie, niezdecydowanie,
niew³aœciwy os¹d, kompleks ni¿szoœci, ryzykowne przedsiêwziêcia, Ÿle ukierunkowane dzia³ania, wyko-
rzystywanie si³y do celów destrukcyjnych lub przynosz¹cych z³e skutki, utrata zdrowia, energii, brak silnej
woli, nieostro¿noœæ w postêpowaniu, gadatliwoœæ, plotki, oszustwa, brak umiejêtnoœci wykorzystania swoich
zdolnoœci i talentów, problemy zdrowotne w sferze zmys³ów, tzn. dotycz¹ce s³uchu, wzroku itd.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: szarlatan, cz³owiek wykorzystuj¹cy wiedzê do w³asnych celów, na-
ukowiec pracuj¹cy na zgubê ludzkoœci.
Znaczenie psychologiczne: jesteœ swobodnym, wolnym oraz niezale¿nym cz³owiekiem i dlatego sam
powinieneœ podejmowaæ wa¿ne decyzje dotycz¹ce Twojego ¿ycia. Wyjœcia z Twojej obecnej sytuacji nikt
nie pomo¿e Ci znaleŸæ, musisz zrobiæ to sam. Si³ do tego masz dosyæ, dziêki nim osi¹gniesz to, o czym
marzysz. Najwa¿niejsze tutaj jest to, ¿eby Ci siê chcia³o chcieæ. Twoja silna wola, mistrzostwo, spryt,
zdolnoœci w nawi¹zywaniu kontaktów z ludŸmi, zdolnoœæ do podejmowania ryzyka i wykorzystywania
w³asnych uzdolnieñ s¹ gwarancj¹ sukcesu w tej dziedzinie, o której marzysz. Dobrze rozumiesz innych
ludzi i potrafisz te¿ zadbaæ o w³asne sprawy, wiêc wykorzystaj to, a osi¹gniesz harmoniê.

53
3. Najwyższa Kapłanka – Arkan 2
Inne nazwy: Papie¿yca, Wrota Œwiat³oœci, Kap³anka Srebrnej Gwiazdy.
Nazwa w innych jêzykach: La Science, La Papesse, The Popess, Die
Wissenschaft.
Odpowiedniki astrologiczne: Rak i Ksiê¿yc.
Znaczenie kabalistyczne: myœl, nauka, intuicja.
Znaczenie okultystyczne: ludzkie usta.
Znaczenie fizyczne: matka duchowa.
Postaæ historyczna: Matka Teresa z Kalkuty.
Miejsca: miejsce s³u¿¹ce do nauki, medytacji; las, swobodna
przestrzeñ nie tkniêta cywilizacj¹.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: intuicja,
wra¿liwoœæ, nadzieja, rozwój uczuæ wy¿szych, poœwiêcenie, subtelnoœæ,
zdolnoœæ do empatii, do wczuwania siê w sytuacje innych, sk³onnoœæ
do zamykania siê w sobie, mi³oœæ platoniczna, nauka w dowolnym tego
s³owa znaczeniu, nauczanie, przyjaŸñ, powiernictwo, wtajemniczenie,
czu³oœæ, subtelnoœæ, brak podzielnoœci, zespolenie, podœwiadomoœæ,
ods³oniêcie czegoœ dotychczas ukrytego, kobieca kreatywnoœæ,
uczciwoœæ, uczuciowoœæ, du¿a wyobraŸnia, zdolnoœæ do bezintere-
sownej mi³oœci.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: kobieta, która uczy ¿ycia, opiekunka, terapeutka, osoba ods³aniaj¹ca
tajniki ¿ycia, kobieta „wiedz¹ca”.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: biernoœæ, poddawanie siê losowi lub innym lu-
dziom, brak zrozumienia dla otaczaj¹cego œwiata, akceptowanie informacji o niepewnym pochodzeniu, plotki,
niew³aœciwa ocena sytuacji, p³ytkoœæ, pró¿noœæ, zarozumialstwo, wiedza powierzchowna, fatalizm, zabu-
rzenia psychiczne, fobie, znerwicowanie, ignorancja i brak zdolnoœci do poœwiêcania siê lub zrozumienia
innych, nieprzewidziane okolicznoœci, na które nie ma siê wp³ywu, zmiennoœæ w kontaktach personalnych,
niechêæ do przyjmowania rad, sztucznoœæ w zachowaniu, hipokryzja, potajemne dzia³ania, wystawianie
siê na niebezpieczeñstwo, fatalizm, nieuczciwoœæ w postêpowaniu lub problemy bêd¹ce rezultatem braku
przenikliwoœci, problemy zdrowotne w sferze moczop³ciowej.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: z³a kobieta, osoba wykorzystuj¹ca czarn¹ magiê do swoich celów,
prostytutka, osoba sprzedajna.
Znaczenie psychologiczne: spróbuj odkryæ ukryte czynniki, które wp³ywaj¹ na Twoje ¿ycie, zerknij do swojej
duszy i sprawdŸ czy nie s¹ Ci obce takie cechy, jak wra¿liwoœæ, czu³oœæ, uczuciowoœæ. Jesteœ cz³owiekiem,
który byæ mo¿e nieœwiadomie wywiera du¿y wp³yw na swoje otoczenie – pamiêtaj o odpowiedzialnoœci.
Nie zapominaj równie¿ o intuicji, rozwijaj j¹, a bêdzie Ci pomocna w wielu sytuacjach. Wtedy nie bêdziesz
musia³ szukaæ ani wyjaœnieñ, ani t³umaczeñ dla decyzji, które podejmiesz. Podporz¹dkuj siê wewnêtrznemu
g³osowi, on Ciê nie oszuka. Posiadasz ogromn¹ si³ê wewnêtrzn¹, dziêki której mo¿esz pomagaæ innym,
jeœli byœ tego chcia³. W ka¿dym b¹dŸ razie nie roztrwoñ tej si³y na drobiazgi dnia codziennego, ceñ ka¿d¹
minutê, któr¹ mo¿esz poœwiêciæ dla siebie lub innych. B¹dŸ godny samego siebie, ale nie stawiaj siê na
piedestale. Postaraj siê zachowaæ szczeroœæ uczuæ i myœli, ale unikaj ch³odu w stosunkach z innymi.

54
4. Cesarzowa – Arkan 3
Inne nazwy: Gospodyni, W³adczyni, Córa Wszechmocy.
Nazwa w innych jêzykach: ¼Imperatice, ¼Impératrice, The Empress,
Die Fruchtbarkeit.
Odpowiedniki astrologiczne: Byk i Wenus.
Znaczenie kabalistyczne: potrzeba uwielbienia.
Znaczenie okultystyczne: bior¹ca d³oñ, rêka.
Znaczenie fizyczne: odrodzenie.
Postaæ historyczna: królowa Wiktoria.
Miejsca: du¿e skupiska ludzi, pa³ace królewskie, wszelkie festiwale
i inne imprezy o tym charakterze.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: umiejêtnoœæ
kierowania innymi i motywowania ich do dzia³ania, pewnoœæ siebie
oraz swoich dzia³añ, praktycyzm, samodzielnoœæ i niezale¿noœæ
po³¹czona z ambicjami i szansami na karierê zawodow¹, wp³ywowa
kobieta, zakoñczenie, którego oczekujemy, podjêcie w³aœciwej decyzji
na podstawie poznania i analizy faktów, po¿¹dana ci¹¿a, kobiecoœæ,
harmonia, bezpieczeñstwo emocjonalne, wdra¿anie nowych planów,
ale i zbieranie plonów z wczeœniejszych dzia³añ, bogactwo, sukces
materialny, dobry gust, wdziêk, poczucie piêkna, zmys³owoœæ, p³odnoœæ, usuniêcie przeszkód, stabilizacja
w sprawach rodzinnych.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: matka, starsza siostra, ¿ona; osoba w³adcza, wp³ywowa, ale ¿yczliwa
i pomocna, kobieta na stanowisku.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: trudnoœci w okazywaniu uczuæ, wulgarnoœæ, brak
gustu, egoizm, niepunktualnoœæ, niewiernoœæ, trudnoœci w koncentracji, nerwowoœæ, zbyt wolne dzia³ania,
zak³opotanie, zmieszanie, niedocenianie faktów, lekkomyœlnoœæ, trudnoœci w podjêciu decyzji, brak postêpów
w pracy, chwiejnoœæ, zagubienie i bezradnoœæ, niepowodzenia w sprawach zawodowych, upór, zaborczoœæ,
z³oœliwoœæ, sk¹pstwo, brak mi³oœci macierzyñskiej lub macierzyñska tyrania, trudnoœci z zajœciem w ci¹¿ê,
walka o w³adzê w domu, nieumiejêtnoœæ wykorzystania posiadanych zdolnoœci.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: kobieta negatywnie wp³ywaj¹ca na nasz¹ psychikê, próbuj¹ca
dominowaæ, Ÿle wykorzystuj¹ca swoj¹ w³adzê, d¹¿¹ca za wszelk¹ cenê do zdobycia w³adzy.
Znaczenie psychologiczne: powinieneœ dok³adnie uœwiadamiaæ sobie wszystko, co jest zwi¹zane z Two-
imi dzia³aniami. Mo¿liwe, ¿e mocno zmêczy³y Ciê wszelkie sprawy zwi¹zane z codziennym ¿yciem, ¿e
pragniesz zmiany lub choæby dodatkowej inspiracji, ale nie wprowadzisz zmian, nie podejmuj¹c dzia³añ.
Lecz najpierw, nim ich dokonasz spytaj siê siebie: czego pragnê?, czy do tej pory nie dokonywa³em dzia³añ
wymuszonych, niezgodnych z moimi pragnieniami?, czy nie st³umi³em w sobie twórczego pierwiastka? i czy
panujê nad swoim ¿yciem? Trzeba zaakceptowaæ samego siebie i uwierzyæ, ¿e wszystko, co potrzebne jest
do bycia szczêœliwym tu, na Ziemi otrzyma³eœ ju¿ przy narodzinach, a teraz trzeba to tylko wykorzystaæ.
O nic nie trzeba walczyæ, b¹dŸ jak Cesarzowa, w spokojnej pozie przyjmuj to, co przynosi Ci los.

55
5. Cesarz – Arkan 4
Inne nazwy: Gospodarz, Syn Jutra, W³adca Wœród Wszechmoc-
nych.
Nazwa w innych jêzykach: ¼Imperadore, ¼Empereur, The Emperor,
Der Weise.
Odpowiedniki astrologiczne: Baran i Mars.
Znaczenie kabalistyczne: w³adza.
Znaczenie okultystyczne: pierœ (karmi¹ca).
Znaczenie fizyczne: w³adza, patronat, opieka.
Postaæ historyczna: Boles³aw Chrobry.
Miejsca: miejsce stare i zabytkowe, ale nadal solidne, forteca, zamek,
najstarsza czêœæ miasta, ratusz.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: dojrza³oœæ,
autorytet, wytrwa³oœæ w d¹¿eniu do celu, ambicje, kontrolowanie
emocji przez rozs¹dek, kierowanie siê w ¿yciu rozs¹dkim, inteligencja,
w³adza, kierownictwo, przywództwo, chêæ podporz¹dkowania sobie
innych, sprawiedliwa ocena, mêskoœæ, odwaga, inicjatywa, domina-
cja, powaga, stabilnoœæ, wprowadzanie trwa³ych uregulowañ w ¿ycie,
przestrzeganie ustanowionego porz¹dku, pomys³owoœæ, czujnoœæ,
umiejêtnoœæ dokonywania wyboru, presti¿, silna wola, przekonanie o s³usznoœci w³asnych racji, powaga.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: ojciec, m¹¿, w³adca, osoba o du¿ym autorytecie i silnej woli, mê¿czyzna
ciesz¹cy siê presti¿em spo³ecznym.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: niedojrza³oœæ emocjonalna, egocentryzm, brak
kontroli nad uczuciami oraz brak sukcesów, nieograniczona w³adza, tyrania, negatywne wp³ywy zewnêtrzne,
utrata w³adzy, wp³ywów, przewrót polityczny, kierowanie siê niskimi pobudkami, z³e rezultaty, chaotycznoœæ,
niecierpliwoœæ, porwanie, wygórowane ambicje nieadekwatne do mo¿liwoœci, arogancja, niezdolnoœæ do
zrealizowania projektu na skutek braku zapa³u lub wytrwa³oœci, nietolerancja, k³ótliwoœæ, sprzeczki i nie-
porozumienia na skutek przyjmowania pozycji „wiem lepiej”, bezczynnoœæ, wypadki odniesione poprzez
urz¹dzenia mechaniczne i problemy zdrowotne zwi¹zane z g³ow¹ – bóle, urazy itp.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: mê¿czyzna, które chce dominowaæ, posiadaæ w³adzê za wszelk¹
cenê, tyran, despota.
Znaczenie psychologiczne: jeœli Twoja walka z przeciwnoœciami losu nie przynosi po¿¹danych rezultatów
powinieneœ pogodziæ siê z realiami ¿ycia i przystosowaæ do nich swoje dzia³ania, ale nie wolno Ci t³umiæ
swoich uczuæ i emocji. Pos³uchaj swego wewnêtrznego g³osu, on skieruje Ciê w t¹ co trzeba stronê. Nie
upieraj siê przy tej drodze, któr¹ pod¹¿a³eœ do tej pory, mo¿e nadszed³ ju¿ czas, by j¹ zmieniæ. Daj sobie
wolny wybór! Ale nie zapominaj, ¿e s¹ na œwiecie sprawy i rzeczy znacznie wa¿niejsze ni¿ Ty sam i Twoje
„napoleoñskie” plany. Dlatego nie zapominaj, ¿e nawet jeœli pope³nisz b³¹d czy pob³¹dzisz w wêdrówce
przez ¿ycie, zawsze mo¿esz zawróciæ i wejœæ na prawid³ow¹ drogê.

56
6. Arcykapłan – Arkan 5
Inne nazwy: Papie¿, Pierwszy Kap³an, Hierofant, Mag Wiecznoœci.
Nazwy w innych jêzykach: Il Papa, Le Pape, The Pope, Die Einge-
bung.
Odpowiedniki astrologiczne: Kozioro¿ec i Saturn.
Znaczenie kabalistyczne: uspokojenie (pragnienie spokoju).
Znaczenie okultystyczne: oddech.
Znaczenie fizyczne: religia.
Postaæ historyczna: papie¿ Grzegorz IX.
Miejsca: koœció³, klasztor oraz inne usankcjonowane miejsca kultu
religijnego wszelkich wyznañ, dom o starych tradycjach, dworek szla-
checki.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: nauka, pobo¿noœæ,
poszukiwanie wy¿szych wartoœci, przywi¹zanie do jednej idei, jednego
pomys³u i celu, rytualizm, ceremonialnoœæ, przywi¹zanie do tradycji,
tradycjonalizm, konserwatyzm, utajona si³a lub energia, klucz do
wewnêtrznych mocy, si³y drzemi¹ce w podœwiadomoœci, ortodoksyj-
ne podejœcie do spraw wiary, zdolnoœæ do udzielenia pomocy innym
w oparciu o tradycyjne wartoœci, surowy ojciec wymagaj¹cy poszano-
wania obowi¹zuj¹cych w rodzinie zasad, wyrzeczenie siê dóbr mate-
rialnych, poszukiwanie wy¿szych wartoœci, surowe zasady moralne, ocenianie ludzi bez wnikania w motywy
nimi kieruj¹ce.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: autorytet moralny, szanowany duchowny, ksi¹dz z powo³ania, osoba
o nieskazitelnej moralnoœci.
Znaczenia prognostyczne w po³o¿eniu odwróconym: brak tolerancji, fanatyzm religijny, narzucanie swoich
pogl¹dów innym, pewnoœæ siebie i przebieg³oœæ, niezdolnoœæ do zaakceptowania nowych idei, ortodoksyjny
sposób myœlenia i oceniania, brak cierpliwoœci do ludzi, poczucie wy¿szoœci i nieomylnoœci, sk³onnoœæ do
przesady, fa³szywoœæ, k³amstwa, naginanie faktów do swoich potrzeb, cynizm, fa³szywa religijnoœæ, ob³uda,
brak umiaru, wyci¹ganie fa³szywych wniosków, brak taktu, nie uznawanie jakichkolwiek innych racji
ni¿ w³asne, brak zainteresowania wartoœciami wy¿szymi, zainteresowanie sektami, uleganie wp³ywom
fa³szywych proroków, zainteresowanie czarn¹ magi¹ lub uzale¿nienie od niej, problemy zdrowotne w za-
kresie koœæca i krêgos³upa.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: fa³szywy prorok, guru, przywódca sekty, kap³an bez powo³ania,
dewotka.
Znaczenie psychologiczne: na pocz¹tku spróbuj uto¿samiæ siê z któr¹œ z postaci przedstawionych na karcie.
Jeœli bli¿szy bêdzie Ci jeden z mnichów to powinieneœ poszukaæ nauczyciela, przewodnika duchowego,
dojrza³eœ do tego, by rozpocz¹æ rozwój duchowy i jest Ci potrzebny ktoœ, kto wska¿e drogê do prawdy. Mo¿e
tak zdarzaæ siê w Twoim ¿yciu, ¿e nie jesteœ w stanie sam rozwi¹zaæ swoich problemów, nie bój siê wtedy
zwróciæ z proœb¹ o pomoc do osób, które uwa¿asz za autorytet, chyba, ¿e uto¿sami³eœ siê z centraln¹ postaci¹
karty, a to oznacza, ¿e sam jesteœ zdolny nauczaæ innych oraz rozwi¹zywaæ nie tylko swoje problemy, lecz
równie¿ i ich, ale zastanów siê wówczas czy to nie pró¿noœæ wynosi Ciebie tak wysoko. Pamiêtaj równie¿
o tym, ¿e przyjmuj¹c tak wysok¹ pozycjê bierzesz na siebie ogromn¹ odpowiedzialnoœæ. Staraj siê unikaæ
wp³ywów „nawiedzonych” guru i sam dbaj o to, by siê kimœ takim nie staæ.

57
7. Kochankowie – Arkan 6
Inne nazwy: Zakochani, Dzieci G³osu, Wyrocznia Wszechmocnych
Bóstw.
Nazwa w innych jêzykach: ¼Amore, ¼Amoureux, The Lovers, Die
Wahl.
Odpowiedniki astrologiczne: Waga i Wenus.
Znaczenie kabalistyczne: dusza poszukuj¹ca.
Znaczenie okultystyczne: oczy i uszy.
Znaczenie fizyczne: wolnoϾ.
Postaæ historyczna: Marylin Monroe.
Miejsca: dom rodzinny, mieszkanie, sypialnia, posiad³oœæ, miejsca
spot­kañ zakochanych osób, ustronna kawiarnia, garsoniera, miejsce
schadzek.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: wybór miedzy
dwiema kobietami lub dwoma mê¿czyznami, optymizm oparty na
wierze, ¿e bêdzie lepiej, mi³oœæ, pragnienie, po¿¹danie, przygotowania
do ma³¿eñstwa, œlub, d¹¿enie do po³¹czenia siê z kimœ, kogo siê kocha,
wybuch uczuæ, emocji, partnerstwo, koniecznoœæ dokonania wyboru,
zdolnoœci artystyczne, umi³owanie piêkna, poczucie estetyki, wa¿ny
moment w ¿yciu osobistym, w którym nast¹pi prze³om, wzajemna si³a przyci¹gania, równowaga, jednoœæ
i harmonia w uczuciach, wspólny wysi³ek, czas spêdzony z sympatycznymi osobami, rozwijanie i umacnianie
przyjaŸni.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: ukochany/a, partner, m¹¿ lub ¿ona szanuj¹cy niezale¿noœæ swego part-
nera.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: z³y wybór w uczuciach, niesta³oœæ partnera,
zazdroœæ, zawód mi³osny, separacja, rozwód, podjêcie zbyt szybkiej decyzji o fatalnych skutkach, wy-
jazd ukochanej osoby, koniec mi³oœci, brak po¿¹dania, zdrada, niedojrza³oœæ, plotkarstwo, mieszanie
siê w sprawy innych, wygodnictwo, lenistwo, niezadowalaj¹cy uk³ad towarzyski, konflikty, antagonizmy,
rywalizacja, walka pomiêdzy namiêtnoœci¹ a sumieniem, nieszczêœliwy w skutkach romans, ostrze¿enie
przed nierozs¹dn¹ decyzj¹, zaœlepienie, narcyzm, nieliczenie siê z potrzebami partnera, brak poczucia
bezpieczeñstwa w zwi¹zku, problemy zdrowotne w odniesieniu do podwójnych narz¹dów: p³uca, nerki,
u kobiet jajniki, u mê¿czyzn j¹dra.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: partner, który zniewala lub zdradza, oszust matrymonialny.
Znaczenie psychologiczne: dlaczego obawiasz siê zaanga¿owania? Ono i tak wczeœniej czy póŸniej jest
nieuniknione. Przyjmij jab³ko, którym kusi Ciê Ewa, albowiem mi³oœæ jest jedyn¹ si³¹ zdoln¹ uchroniæ Ciê
przed cierpieniem. Zakochasz siê i sam zobaczysz, jak wszystko wokó³ siê zmienia: kolory staj¹ siê jaskraw-
sze, powietrze – czystsze, a ludzie okazuj¹ siê lepsi. Mo¿e zdarzyæ siê tym razem, ¿e tak g³êboko poznasz
cz³owieka, i¿ zjednoczysz siê z jego dusz¹ i wtedy Twoje troski i odczucia bêd¹ Ciê mniej zajmowaæ ni¿ jego
biedy i prze¿ycia. Pozwól odpocz¹æ swojemu rozs¹dkowi i poddaj siê na jakiœ czas w³adzy uczuæ, naucz siê
sam okreœlaæ co czujesz, nie wstydŸ siê tego i nie ukrywaj przed blisk¹ Ci osob¹. Ucz siê te¿ s³uchaæ tego, co
mówi¹ na ten temat inni i nigdy nie drwij z niczyich uczuæ, tym bardziej w³asnych.

58
8. Rydwan – Arkan 7
Inne nazwy: Powóz, W³adca Tryumfu Œwiata, Dzieciê Potêgi Wód.
Nazwa w innych jêzykach: Il Caro, Le Chariot, The Chariot, Der Wa-
gen.
Odpowiedniki astrologiczne: Wodnik i Uran.
Znaczenie kabalistyczne: d¹¿enie do zwyciêstwa, tryumf.
Znaczenie okultystyczne: strza³a lec¹ca prosto.
Znaczenie fizyczne: w³asnoœæ.
Postaæ historyczna: Ryszard Lwie Serce.
Miejsca: pomniki, dworce, lotniska, wszelkiego rodzaju œrodki loko-
mocji; koszary i jednostki wojskowe.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: wiadomoœæ,
telefon, list, telegram, wa¿na rozmowa, niespodziewane wieœci,
zapowiedŸ podró¿y, wyjazd, umiejêtnoœæ wytyczenia kierunku dzia³añ,
wytrwa³oœæ w d¹¿eniu do osi¹gniêcia postawionego sobie celu, sukcesy,
praca, wytê¿ony wysi³ek, ekspansja, ruch, nat³ok zdarzeñ, brak czasu,
zmiana miejsca pracy, pokonanie przeszkód lub utrudnieñ, pozytywna
motywacja, doskonalenie siê, mo¿liwoœæ polegania na samym sobie,
wejœcie na wy¿szy etap rozwoju, poskromienie namiêtnoœci, godnoœæ,
szczeroœæ w kontaktach z ludŸmi, optymizm, otwarcie siê na nowe mo¿liwoœci i propozycje, umiejêtnoœæ
szybkiego podejmowania decyzji, umacnianie swojej pozycji materialnej, niezale¿noœæ finansowa, odwaga,
tryumf, narodziny oczekiwanego dziecka.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: ¿o³nierz, przywódca, szef firmy, pracodawca, cz³owiek sukcesu.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: opóŸnienie w realizacji planów, utrudnienia,
zniechêcenie, niechêæ do stawienia czo³a rzeczywistoœci, sprzeczki, straty spowodowane upieraniem siê
przy swoim stanowisku, nieumiejêtnoœæ zmodyfikowania swoich dzia³añ, niecierpliwoœæ, utrata panowania
nad sob¹ oraz nad wypadkami, zamieszanie, przegrana, klêska, z³e skutki podjêtych wczeœniej dzia³añ,
niedobra wiadomoœæ, nag³e za³amanie siê planów, brak odwagi do podjêcia radykalnych decyzji, odwo³anie
wyjazdu, utrudnienia w podró¿y, mœciwoœæ, utrata stanowiska, zmiany w pracy na gorsze, strata pracy,
obni¿enie siê statusu finansowego, bezwzglêdnoœæ w postêpowaniu, mœciwoœæ, przegrana, os³abienie,
problemy zdrowotne zwi¹zane z nerwami, niepo¿¹dana ci¹¿a.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: cz³owiek korzystaj¹cy z uk³adów, robi¹cy karierê czyimœ kosztem,
naci¹gacz, osoba przyjmuj¹ca ³apówki, tchórz.
Znaczenie psychologiczne: przepe³nia Ciê energia i sk³ania do podejmowania nowych dzia³añ, do zajêcia
siê tym, czego do tej pory nie robi³eœ. Szukasz czegoœ nowego, ekscytuj¹cego, czym móg³byœ wype³niæ czas.
I bardzo dobrze! Ruszaj wiêc w drogê i niech ten etap Twojej wêdrówki przez ¿ycie stanie siê dla Ciebie
odkrywaniem nowego œwiata. Ale pamiêtaj, ¿e Rydwan toczy siê szybko, a droga pe³na jest nag³ych zakrêtów
i niebezpiecznych wyboi. Z tego wzglêdu niech kieruje Tob¹ m¹droœæ i rozs¹dek, ale nie ignoruj uczuæ
i emocji, dla nich te¿ musi siê znaleŸæ miejsce w tej podró¿y, gdy¿ bez nich Twój Rydwan nie bêdzie móg³
zachowaæ równowagi i wywróci siê. Korzystaj z szans, które niesie ¿ycie i niczego nie odrzucaj tylko z tego
powodu, ¿e jest to coœ nowego – w³aœnie teraz los daje Ci nowe mo¿liwoœci rozwoju i ekspansji w ka¿dej
dziedzinie, równie¿ materialnej.

59
9. SprawiedliwoϾ РArkan 8
Inne nazwy: Prawodawstwo, Cór­ka W³ad­cy Prawdy, W³adczyni
Równowagi.
Nazwa w innych jêzykach: La Giustizia, La Justice, The Justice, Die
Gerechtigkeit.
Odpowiedniki astrologiczne: Waga i Kozioro¿ec oraz Wenus i Sa-
turn.
Znaczenie kabalistyczne: sprawiedliwoϾ.
Znaczenie okultystyczne: pole u-prawne.
Znaczenie fizyczne: prawodawstwo.
Postaæ historyczna: Alfred Dreyfus.
Miejsca: trybuna³, s¹d, notariat, Urz¹d Skarbowy oraz wszelkie urzêdy,
w których obowi¹zuj¹ uregulowania prawne.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: czysty, jasny
os¹d, sprawiedliwoœæ, porada prawna, stabilizacja ¿yciowa, uregu-
lowanie siê spraw na po¿¹danym poziomie, sta³oœæ, dobre intencje,
koniecznoœæ dokonania oceny, odciêcie siê od starych spraw poprzez
ich zrozumienie i os¹dzenie, aktywnoœæ spo³eczna, dobra ocena wyni-
ków pracy, docenienie starañ i wysi³ków, uznanie, samodzielnoœæ, tole-
rancja, zrozumienie innych poprzez analizê motywów ich postêpowania, zdolnoœæ do wybaczania, rozs¹dek,
pewnoœæ siebie, pomyœlne za³atwienie spraw s¹dowych lub urzêdowych, zawieranie formalnych umów
i kontraktów, rozs¹dna rada, pomoc ze strony ¿yczliwych osób, zgoda w rodzinie, pojednanie, naprawienie
krzywdy, œlepa sprawiedliwoœæ, poznanie prawdy bez wzglêdu na jej nastêpstwa i skutki.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: cz³owiek o du¿ym poczuciu sprawiedliwoœci, prawnik, cz³onek Trybuna³u
Konstytucyjnego, osoba opieraj¹ca siê wy³¹cznie na faktach.
Znaczenia prognostyczne w po³o¿eniu odwróconym: biurokracja, tendencyjnoœæ, nietolerancja, brak rów-
nowagi, nies³uszny os¹d, pomy³ka s¹dowa, bezpodstawne podejrzenie, fa³szywe oskar¿enie, nies³uszne
potêpienie, dyskryminacja, trudnoœci w za³atwieniu spraw s¹dowych, zemsta, nielegalna dzia³alnoœæ, Ÿle
ulokowane zaufanie, wyrzuty sumienia, niemo¿noœæ dokonania obiektywnej samooceny, ostra krytyka,
niesprawiedliwoœæ, chaos, ba³agan, wykrycie przestêpstwa, dogmatyzm, brak poczucia realizmu, fanatyzm,
uparte trwanie przy swoim os¹dzie, choæ realia mówi¹ co innego, trudnoœci w za³atwieniu spraw urzêdowych,
protekcjonizm lub ³apownictwo, nie docenianie wyników pracy, brak wyrozumia³oœci, brak zdolnoœci do
wybaczania, problemy zdrowotne zwi¹zane z b³êdnikiem, gard³em lub krêgos³upem.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: cz³owiek, który nagina sprawiedliwoœæ do swoich potrzeb, przekupny
urzêdnik, nieobiektywny sêdzia.
Znaczenie psychologiczne: ka¿da istota ma prawo do samowyra¿ania siê i rozwoju, do poszukiwania
wolnoœci i niezale¿noœci – Ty równie¿. Musisz tylko byæ uczciwy wobec samego siebie, tym bardziej, ¿e
Ty ju¿ wiesz, i¿ za wszystko, co dzieje siê w Twoim ¿yciu przyjmujesz na siebie odpowiedzialnoœæ. Sam
d¹¿y³eœ do tego, ¿eby poznaæ prawdê, wiêc co nale¿y czyniæ, jeœli ona pozbawi³a Ciê ostatnich iluzji? Jest
to bolesne, ale nie nale¿y poddawaæ siê zw¹tpieniu. Lepiej weŸ siê w garœæ i przyjmij œwiat takim jaki jest,
a na temat samego siebie warto dokonaæ g³êbszych przemyœleñ: czy faktycznie warto nadal prowadziæ
¿ycie takie jak dotychczas? Mo¿e powinieneœ coœ zmieniæ? Czy nie nale¿a³oby wprowadziæ wiêcej harmo-
nii? Zanim jednak wprowadzisz innowacje rozlicz siê ze starymi d³ugami, aby nie obci¹¿a³y Ciebie i nie
utrudnia³y wprowadzenia zmian.

60
10. Eremita – Arkan 9
Inne nazwy: Pustelnik, Poszukiwacz, Prorok Wiecznoœci, Mag G³osu
Si³y.
Nazwa w innych jêzykach: ¼Eremita, ¼Eremite, The Heremit, Der
Einsiedler.
Odpowiedniki astrologiczne: Panna i Merkury.
Znaczenie kabalistyczne: m¹droœæ.
Znaczenie okultystyczne: szczyt czegoœ, dach.
Znaczenie fizyczne: ostro¿noœæ.
Postaæ historyczna: Budda.
Miejsca: samotnia, miejsce dobrowolnej izolacji, pustelnia, pra­cownia
naukowca, artysty, miejsce kultu nie usankcjonowane panuj¹c¹ re-
ligi¹.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: poszukiwanie
wy¿szych wartoœci duchowych, m¹droœæ nabyta w wyniku nauki
i doœwiadczeñ, samotnoœæ, dyskrecja, spokój wewnêtrzny, cierpliwoœæ,
roztropnoœæ, rozwaga, ucieczka od œwiata, okres kontemplacji, zg³êbianie
swojej duchowoœci, poszukiwanie prawdy, d³ugofalowe plany, rezygna-
cja ze starych przyzwyczajeñ, zainteresowania okultyzmem i ezoteryk¹,
pomyœlny czas w pracy, awans, ale przynosz¹cy samotnoœæ wœród ludzi, przejœcie na zas³u¿on¹ emeryturê,
profity finansowe z wczeœniej dokonanych dzia³añ lub inwestycji, perfekcjonizm w dzia³aniu, pracowitoœæ,
sceptycyzm, dobre zdrowie, czerstwoϾ.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: œwiêty, mêdrzec, samotnik, osoba na wysokim poziomie rozwoju ducho-
wego, surowy, ale sprawiedliwy szef, emeryt.
Znaczenia prognostyczne w po³o¿eniu odwróconym: niedojrza³oœæ, trudnoœci we wspó³¿yciu z innymi,
brak ekspresji swoich potrzeb i emocji, trudna sytuacja ¿yciowa spowodowana brakiem aktywnoœci, brak
œwie¿oœci uczuæ i radoœci ¿ycia, fa³szywa ocena sytuacji, b³êdna ocena faktów, z³y wybór, zagubienie siê,
niesprzyjaj¹cy czas do podejmowania dzia³añ, ograniczenia, pedanteria, osch³oœæ, wymuszone przejœcie na
emeryturê, renta, osamotnienie, ok³amywanie samego siebie, podejrzliwoœæ, opóŸnienie lub zahamowanie
realizacji planów, brak postêpów w rozwoju duchowym, rozczarowanie mistrzem lub nauczycielem, nic
nie wnosz¹ce rozmowy lub dyskusje, koniecznoœæ zweryfikowania dotychczasowych celów ¿yciowych,
problemy ze zdrowiem w obrêbie przewodu pokarmowego, szczególnie jelit.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: odludek, dziwak, kloszard, ¿ebrak, cz³owiek ogarniêty mani¹
przeœladowcz¹.
Znaczenie psychologiczne: czas ju¿ odrzuciæ drobne problemy i troski dnia codziennego, one przeszka-
dzaj¹ Ci skoncentrowaæ siê na w³asnej duszy, a teraz w³aœnie ona domaga siê od Ciebie zainteresowania.
Ka¿demu cz³owiekowi potrzebny jest okres odizolowania siê od codziennoœci i innych ludzi. Spróbuj
pobyæ trochê pustelnikiem, ¿eby w koñcu poznaæ samego siebie i swoje potrzeby, zanalizowaæ drêcz¹ce
Ciê problemy. Wszystko to po to, by móc spojrzeæ na siebie z dystansu, oceniæ realnie miejsce, do którego
doszed³eœ i polubiæ siebie. Pamiêtaj, ¿e kto nie umie kochaæ siebie, nie jest w stanie pokochaæ innych. A jeœli
obawiasz siê, ¿e czas, który poœwiêcisz na przemyœlenie swego ¿ycia w odosobnieniu, bêdzie stracony to
pamiêtaj o tym, ¿e miecze zwyciêstw wykuwa siê w samotnoœci. Zanalizowanie i przemyœlenie w spokoju
swoich planów pozwala unikn¹æ b³êdów w dzia³aniu.

61
11. Koło Fortuny – Arkan 10
Inne nazwy: Ko³o Losu, Ko³o Szczêœcia, W³adca Si³ ¯ycia.
Nazwa w innych jêzykach: La Routa, La Roue de Fortune, The Wheel
of Fortune, Das Glücksrad.
Odpowiedniki astrologiczne: Strzelec i Skorpion oraz Jowisz i Plu-
ton.
Znaczenie kabalistyczne: wiara.
Znaczenie okultystyczne: wskazuj¹cy palec.
Znaczenie fizyczne: sukces.
Postaæ historyczna: Helen Keller.
Miejsca: kasyna gry, miejsca rozrywki, podró¿ turystyczna z przygoda-
mi, wiêzienia, szpitale; wszelkie miejsca zwi¹zane z ruchem.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: odwrócenie
biegu wydarzeñ przynosz¹ce poprawê w wa¿nej dziedzinie ¿ycia,
szczêœliwy obrót sytuacji, niepowtarzalna szansa, koniec obecnych
trudnoœci, postêp, realizacja planów, awans, korzystna zmiana, ruch,
dzia³anie, koniec jednego cyklu i pocz¹tek nastêpnego, sukces, zado-
wolenie, powodzenie, obfitoϾ, zmiana losu, nieoczekiwana pomoc,
aktywnoœæ, przyp³yw gotówki, podró¿ dla przyjemnoœci, huczna zaba-
wa, szczêœcie, wykorzystanie ¿yciowej szansy, powodzenie w interesach, w pracy, w ma³¿eñstwie, szczêœliwy
traf, ¿yciowa okazja, wytrwa³oœæ, koncentracja, dobra karma z poprzednich wcieleñ, dobre przeznaczenie,
nieuniknione zdarzenia, które skoñcz¹ siê pomyœlnie, przeobra¿enie.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: ekspert w swojej dziedzinie; osoba, która umie pokonywaæ przeciwnoœci
losu; cz³owiek, którego dobre przeznaczenie postawi³o nam na drodze ¿yciowej.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: pech, negatywny wp³yw wydarzeñ losowych,
brak równowagi emocjonalnej, fizycznej, duchowej, materialnej; niekorzystna zmiana losu, trudnoœci,
konflikty, szereg nieszczêœliwych wypadków, przegrana, niepowodzenie, niemo¿noœæ unikniêcia k³opotów,
stagnacja, marazm, problemy w relacjach z ludŸmi, podejrzliwoœæ, zazdroœæ, okrucieñstwo, mœciwoœæ, z³y
los, z³a karma z poprzednich wcieleñ, fatalizm, problemy w ¿yciu towarzyskim, przeniesienie do nowego
cyklu problemów ze starego, straty finansowe, nieumiejêtnoœæ wykorzystania ¿yciowej szansy, uwik³anie
siê w zdarzenia, które skoñcz¹ siê Ÿle, konsekwencje dawnych z³ych poczynañ, niepokój, niemile widziana
prawda, narzucenie czyjejœ woli, problemy zdrowotne zwi¹zane z uk³adem moczop³ciowym.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: amator, laik, cz³owiek, którego z³y los postawi³ nam na drodze ¿ycio-
wej; osoba, która biernie poddaje siê losowi.
Znaczenie psychologiczne: mo¿e wydawaæ Ci siê, ¿e w Twoim ¿yciu wszystko siê popl¹ta³o i wymiesza³o,
a Ty ju¿ niczego nie rozumiesz. Nie zapominaj jednak, ¿e w ¿yciu wszystko siê powtarza – myœli, uczucia,
wydarzenia. Ko³o Fortuny nabiera rozpêdu, wiêc pamiêtaj, by nie wk³adaæ kija w szprychy, nie wyko-
nuj zbêdnych ruchów, bo Ciê poniesie! Staraj siê d¹¿yæ do centrum Ko³a, do jedynego sta³ego punktu,
a jest nim Twoje w³asne Ja. Zatrzymaj siê i obserwuj samego siebie. W Twoim wnêtrzu s¹ odpowiedzi na
wszystkie nurtuj¹ce Ciê pytania, tylko w sobie znajdziesz rozwi¹zania w³asnych problemów. Pamiêtaj, ¿e
czasami warto poddaæ siê losowi i iœæ tam, gdzie on Ciê prowadzi. Opór i przeciwstawianie siê w niektórych
wypadkach bêdzie tylko pog³êbia³ trudnoœci, wiêc nie bój siê pop³yn¹æ z pr¹dem, on zawsze wyniesie Ciê
na szersze wody.

62
12. Moc – Arkan 11
Inne nazwy: Si³a, Potêga, Córa P³omiennego Miecza.
Nazwa w innych jêzykach: La Forza, La Force, The Strenght, Die
Kraft.
Odpowiedniki astrologiczne: Lew i S³oñce.
Znaczenie kabalistyczne: si³a.
Znaczenie okultystyczne: mocno zaciœniêta d³oñ.
Znaczenie fizyczne: ludzka si³a.
Postaæ historyczna: Ludwik XIV.
Miejsca: parlament, miejsca zwi¹zane z w³adz¹, komisariat, siedziby
w³adz wojskowych.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: aktywnoœæ
fizyczna, zwyciêstwo, opanowanie, pewnoœæ siebie, kontrolowanie
sytuacji, determinacja pomocna przy rozwi¹zaniu problemu, zdolnoœæ
do przeciwstawienia siê niesprzyjaj¹cym okolicznoœciom, myœlenie
pozytywne, skuteczna walka z przeciwnoœciami oraz utrudnieniami,
si³a moralna i fizyczna, energia, witalnoœæ, wytrzyma³oœæ, wytrwa³oœæ
wobec przeciwnoœci losu, poskromienie z³ych instynktów, si³a woli,
zas³u¿ona pochwa³a lub nagroda, zdolnoœci twórcze, odkrycie nie-
ujawnionych dotychczas talentów i mo¿liwoœci, pasja, umiejêtnoœæ rozró¿niania prawdy i k³amstwa, praca
fizyczna, uprawianie sportu, dobre zdrowie, chêæ posiadania potomstwa.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: cz³owiek, który lubi pracê fizyczn¹, sportowiec, kulturysta, osoba dbaj¹ca
o w³asn¹ kondycjê; ktoœ d¹¿¹cy w³asnym wysi³kiem do wysokiego stanowiska.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: brak opanowania, zawziêtoœæ, wykorzysty-
wanie w³asnych zdolnoœci i talentów do niecnych celów, brutalnoœæ, wœciek³oœæ, agresywnoœæ fizyczna
i psychiczna, atak, nienawiœæ, uleganie z³ym instynktom, sadyzm, pesymizm wynikaj¹cy z braku wiary
w siebie, niebezpieczna sytuacja wymagaj¹ca ostro¿nego postêpowania, z³e wykorzystywanie posiadanych
wp³ywów lub uleganie z³ym wp³ywom, utrata dobrej reputacji, dekadencja, niechêæ do przyjmowania
odpowiedzialnoœci, niezdolnoœæ do podjêcia wysi³ku w celu pomyœlnego ukoñczenia spraw, walka z kimœ
potê¿niejszym i m¹drzejszym, zwyciêstwo si³ czysto fizycznych nad duchowymi, problemy zdrowotne
z sercem i uk³adem kr¹¿enia, niep³odnoœæ.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: ten, kto u¿ywa przemocy, z³oczyñca, przestêpca, osoba przesadnie
dbaj¹ca o swoj¹ kondycjê; cz³owiek opanowany ¿¹dz¹ w³adzy.
Znaczenie psychologiczne: nie s¹dŸ, ¿e rozum jest najwa¿niejsz¹ czêœci¹ Ciebie. Do tego, byœ móg³ z niego
korzystaæ potrzebne jest te¿ Ci zdrowe, sprawne cia³o i dlatego nie zapominaj o tym ostatnim, s³uchaj czego
od Ciebie chce, o co Ciê prosi i staraj siê zaspokoiæ jego ¿yczenia. Zatroszcz siê o swoje cia³o, pozwól mu
zgromadziæ potrzebn¹ iloœæ energii, ¿eby mog³o ono zapewniæ odpowiednie warunki rozumowi. Wtedy
zaœ rozum bêdzie móg³ pokonywaæ ogarniaj¹ce go w¹tpliwoœci i znaleŸæ kontakt z podœwiadomoœci¹,
w której kryj¹ siê wskazówki jak ¿yæ i dalej postêpowaæ. Dziêki temu bêdziesz móg³ równie¿ dotrzeæ
do nieujawnionych dotychczas zdolnoœci oraz mo¿liwoœci i staniesz siê cz³owiekiem bardziej twórczym
i kreatywnym. Tylko harmonijny rozwój Ciebie jako ca³oœci, a wiêc i cia³a, i duszy, i umys³u pozwoli Ci na
szczêœliwe i d³ugie ¿ycie.

63
13. Wisielec – Arkan 12
Inne nazwy: Duch Wszechmocnych Wód, Powieszony.
Nazwa w innych jêzykach: Il Pendiuto, Le Pendu, The Hanged Man,
Die Selbstlosigkeit.
Odpowiedniki astrologiczne: Ryby i Neptun.
Znaczenie kabalistyczne: doœwiadczenie.
Znaczenie okultystyczne: otwarta rêka.
Znaczenie fizyczne: ofiara fizyczna.
Postaæ historyczna: Witkacy.
Miejsca: te, w których jesteœmy z koniecznoœci, nudny wyk³ad, nielu-
biana praca czy wymuszone spotkanie rodzinne lub towarzyskie.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: samopoœwiêcenie
siê, rezygnacja, pokuta, zdanie siê na innych, rozumienie cierpienia
jako koniecznoœci oraz tego, ¿e z czasem przyniesie nam korzyœci,
odciêcie od œwiata, powstrzymanie aktywnoœci, kontemplacja, me-
dytacja, modlitwa, penetracja w³asnej jaŸni, d¹¿enie do uspokojenia
i harmonii, rezygnacja z rozwi¹zywania problemów ¿yciowych, po-
godzenie siê z losem, zdanie siê na innych, rozwój duchowy i inte-
lektualny, osi¹gniêcie wysokiego szczebla rozwoju, ale zatrzymanie
siê na nim, dokonanie œwiadomej zmiany w podejœciu do ¿ycia, bezinteresowne poœwiêcenie siê, s³u¿ba,
wspó³praca, takt i dyplomacja w postêpowaniu, samopoznanie i zrozumienie siebie oraz w³asnych mo-
tywów, osi¹gniêcie wewnêtrznego spokoju, odcinanie siê od dotychczasowego stylu ¿ycia, zmiana stylu
¿ycia, zaduma, refleksyjnoœæ.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: osoba podchodz¹ca kontemplacyjnie do ¿ycia, sumienny, ale ma³o twórczy
pracownik, uczeñ oddany swemu mistrzowi.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: niemo¿noœæ zachowania spokoju, szarpanina,
przeszkody w realizowaniu marzeñ i pragnieñ, ciê¿ka praca i niezadowolenie ze statusu spo³ecznego lub zawo-
dowego, praca wykonywana z koniecznoœci, niechêæ do podejmowania wysi³ku, utrata zaufania, strata czasu,
pieniêdzy, oszukiwanie samego siebie, ob³uda, ucieczka od rzeczywistoœci, ca³kowita odmowa zaakceptowania
zobowi¹zañ, bezu¿yteczne rozproszenie energii, nierealne plany, pretensjonalnoœæ, pró¿noœæ, zdrada, choro-
bliwa zazdroœæ, niemo¿noœæ zachowania spokoju, nerwowy tryb ¿ycia, brak szczeroœci w kontaktach z innymi,
formalizm, nadmierne zwracanie uwagi na drobiazgi, brak metodycznoœci w dzia³aniu, zaburzona równowaga
wewnêtrzna, problemy zdrowotne w sferze psychicznej, ucieczka od rzeczywistoœci w œwiat narkotycznych wizji
lub w alkohol.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: cz³owiek, który ¿yje wed³ug okreœlonego, sztywnego planu, osoba
wyrachowana lub bardzo ortodoksyjna; ktoœ próbuj¹cy stymulowaæ siebie u¿ywkami.
Znaczenie psychologiczne: w Twoje ¿ycie wkroczy³o coœ nowego. Teraz wydaje Ci siê to dziwnym, trudnym
do zrozumienia. Dziej¹ siê z Tob¹ nieoczekiwane i trudne do objaœnienia rzeczy, nastêpuje to, co w zasadzie
nie powinno siê wydarzyæ. Nie powinno Ciê to jednak martwiæ, b¹dŸ otwarty na wszystkie nowoœci, spójrz na
œwiat nieco inaczej. Je¿eli Twój œwiat stan¹³ na g³owie, pamiêtaj, ¿e i Ty mo¿esz zrobiæ to samo. Ucz siê, ob-
serwuj i staraj siê przy tym zachowaæ jasnoœæ umys³u i spokój ducha, a na pewno przyniesie to dobre rezultaty.
Najwa¿niejsze, abyœ nie utraci³ spokoju wewnêtrznego i równowagi miêdzy tym, co w Tobie i tym, co na zewn¹trz
Ciebie. Unikaj zamykania siê w sobie, zasklepiania wy³¹cznie w œwiecie w³asnych prze¿yæ i spokojnie oczekuj
na rozwój wypadków. Byæ mo¿e przystan¹³eœ na chwilê, ale nie obawiaj siê, ¿ycie ponownie ruszy do przodu,
b¹dŸ psychicznie przygotowany do tego.

64
14. Œmieræ – Arkan 13
Inne nazwy: Kosa, Dzieciê Wielkich Przemian, Transformacja,
W³adca Braterstwa Œmierci.
Nazwa w innych jêzykach: La Morte, La Mort, The Death, Der Tod.
Odpowiedniki astrologiczne: Skorpion i Pluton.
Znaczenie kabalistyczne: mi³oœæ oraz zniszczenie.
Znaczenie okultystyczne: kobieta.
Znaczenie fizyczne: zmiana rodzaju si³.
Postaæ historyczna: ojciec Maksymilian Kolbe.
Miejsca: nowe miejsce zamieszkania, nowy kraj lub miasto, w³asny
dom, w którym dokonujemy rewolucyjnych zmian.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: transformacja,
przejœcie z jednego etapu ¿ycia w drugi, odciêcie siê od starych pro-
blemów i k³opotów, odnowienie, odrodzenie, regeneracja si³, zmia-
na systemu wartoœci, przemiana wewnêtrzna, radykalne zmiany
w œwiatopogl¹dzie, zakoñczenie realizacji dawnych planów i projektów,
niezale¿noœæ, nowe perspektywy, mo¿liwoœæ nag³ej, nieprzewidzianej
zmiany, niepewnoϾ sytuacji, dojrzewanie emocjonalne i psychiczne,
uwolnienie siê od starych obci¹¿eñ i obowi¹zków, nowe perspektywy,
wizjonerstwo, niekonwencjonalnoœæ, pocz¹tek czegoœ nowego i nieoczekiwanego, zakoñczenie ma³o kon-
struktywnych zwi¹zków, wyzdrowienie, rekonwalescencja, polepszenie stanu zdrowia.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: osoba po ciê¿kich prze¿yciach, ktoœ, w kim dokona³y siê ogromne zmiany,
stary cz³owiek.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: stagnacja, zastój, brak postêpów w dzia³aniu,
pasywnoœæ, utrata pracy lub pozycji, odwo³anie ze stanowiska, zerwanie kontaktów towarzyskich, brak
poczucia bezpieczeñstwa, pora¿ka, znudzenie, depresja, problemy nie do rozwi¹zania, konserwatywny
œwiatopogl¹d, niemo¿noœæ zaakceptowania nowych rzeczy, brak harmonii, strach przed œmierci¹ lub kalec-
twem, rutyna, upieranie siê przy starym, negowanie postêpu, kradzie¿, strata materialna, koniecznoœæ rozstania
siê z bliskimi i przystosowania do niechcianych warunków, przymusowa zmiana miejsca zamieszkania, brak
harmonii i równowagi wewnêtrznej, konflikty ze starszymi ludŸmi, myœli samobójcze, groŸba powa¿nego
wypadku, w zdrowiu nieuleczalne lub przewlek³e choroby, ryzyko zara¿enia siê powa¿n¹ chorob¹ zakaŸn¹,
w pewnych uk³adach – œmieræ.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: ciê¿ko chory lub nie¿yj¹cy krewny b¹dŸ dobry znajomy.
Znaczenie psychologiczne: jeszcze jeden etap Twego ¿ycia zbli¿a siê do koñca, a jednoczeœnie dojrzewa
w Tobie ca³kowicie nowa osobowoœæ. Zmieni siê Twój sposób myœlenia, odczuwania, reagowania oraz Twoje
pogl¹dy. Wydobêdziesz z siebie now¹ osobê. Bêdziesz nadal sob¹, ale ca³kowicie odmieniony. Pojawi siê
inna skala wartoœci, nowi znajomi i przyjaciele oraz ca³kiem ró¿ne od dotychczasowych zainteresowania.
Zmianom nie ulegnie tylko ta cz¹stka Ciebie, któr¹ czêsto nazywa siê dusz¹. W istocie rzeczy w³aœnie ona
jest t¹ twórcz¹ si³¹, która potrafi stworzyæ coœ ca³kiem nowego i odrzuciæ stare, gdy¿ tylko ona jest tak silna,
by dokonaæ transformacji i zmusiæ nas do wejœcia na wy¿szy stopieñ rozwoju. To jedyna nieœmiertelna
w nas cz¹stka, która przechodzi z jednego wcielenia w drugie.

65
15. Równowaga – Arkan 14
Inne nazwy: Umiarkowanie, Córa Pojednania, WstrzemiêŸliwoœæ.
Nazwa w innych jêzykach: La Temperanza, La Tempérance, The
Temperance, Der Geist.
Odpowiedniki astrologiczne: Waga i Strzelec oraz Jowisz i Wenus.
Znaczenie kabalistyczne: umiarkowanie.
Znaczenie okultystyczne: p³ód.
Znaczenie fizyczne: umiarkowanie.
Postaæ historyczna: Albert Shweitzer.
Miejsca: du¿e gospodarstwo, piêknie urz¹dzony dom, posiad³oœæ,
majêtnoœæ, rzetelna oraz rozs¹dnie i i dobrze zarz¹dzana firma.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: umiar,
cierpliwoœæ, zdolnoœæ do adaptacji, to, co mo¿na osi¹gn¹æ poprzez
wytrwa³oœæ i cierpliwoœæ, powrót do domu, do rodziny, domatorstwo,
dokoñczenie starych spraw, wstrzemiêŸliwoœæ, opanowanie zmys³ów,
dobre wp³ywy ¿yczliwych osób, przystosowanie, kontakty z praw-
dziwymi przyjació³mi, odnowienie starych przyjaŸni, skromnoœæ,
perfekcja, mistrzostwo, przywi¹zanie, powolny rozwój uczuæ, poczu-
cie bezpieczeñstwa, umiejêtnoœæ patrzenia na sprawy obiektywnie,
z dystansem, udany zwi¹zek partnerski, wzajemne zrozumienie w parze, dba³oœæ o stan posiadania, dobre
zarz¹dzanie maj¹tkiem, wyniesienie na wy¿sz¹ pozycjê spo³eczn¹, presti¿, witalnoœæ, odzyskanie dobrej
kondycji fizycznej, osi¹gniêcie stanu równowagi wewnêtrznej.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: osoba zrównowa¿ona, œwiecki przewodnik duchowy, osoba rozwijaj¹ca
siê duchowo.
Znaczenia prognostyczne w po³o¿eniu odwróconym: marnotrawstwo energii, rozrzutnoœæ, marnotrawstwo si³
i œrodków, nadmierna i nieuzasadniona hojnoœæ, wewnêtrzna dysharmonia, niecierpliwoœæ, sprawa ci¹gn¹ca
siê od dawna i nie rokuj¹ca nadziei na pomyœlne rozwi¹zanie, cel osi¹gany bardzo powoli, walka z prze-
szkodami i utrudnieniami, zaniechanie wysi³ków, konflikt interesów nie do pogodzenia, wrogie nastawienie
kogoœ z bliskiego otoczenia, wspó³praca z ludŸmi nie przynosz¹ca ¿adnych rezultatów i nie daj¹ca nikomu
satysfakcji, trudnoœci w zrozumieniu innych, konflikty z otoczeniem, bezczynnoœæ lub przepracowanie,
stracone szanse, niewykorzystane okazje, pob³a¿anie i dogadzanie sobie, nieporozumienia w domu, z³oœæ,
napiêcie, przewra¿liwienie, nadwra¿liwoœæ, problemy zdrowotne z w¹trob¹ lub nerkami.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: cz³owiek niezrównowa¿ony, chory psychicznie, ktoœ, kto w ogóle nie
radzi sobie z ¿yciem, osoba neguj¹ca potrzebê rozwoju duchowego.
Znaczenie psychologiczne: zastanów siê czy Twoje podejœcie do ¿ycia i bliskich Ci ludzi jest takie, jak po-
winno byæ, czy swoim zachowaniem nie naruszasz czyjejœ równowagi lub sam sobie nie burzysz spokoju?
Skoncentruj siê na tym, rozwa¿ dok³adnie, a potem zbierz wszystkie si³y i oka¿ trochê mi³oœci swoim bliskim
i sobie samemu. Ci¹gle jesteœ w drodze, któr¹ popularnie nazywa siê ¿yciem. Teraz jest dobry moment do
tego, by na chwilê siê zatrzymaæ i zastanowiæ siê, co ze swojej przesz³oœci chcesz wzi¹æ ze sob¹ w dalsz¹
podró¿. Dobrze to rozwa¿, ¿eby nie obci¹¿aæ siê niepotrzebnym balastem i nie przenieœæ do przysz³oœci
zbêdnych obci¹¿eñ i kompleksów. Nie ulegnij te¿ pokusie, aby spróbowaæ zostaæ na zawsze w stanie za-
wieszenia miedzy przesz³oœci¹ i przysz³oœci¹, bo wtedy ¿ycie popchnie Ciê do przodu, a mo¿e uczyniæ to
w sposób bardzo bolesny. I pamiêtaj, ¿e nie jesteœ jedyny na œwiecie, wokó³ Ciebie te¿ s¹ ludzie.

66
16. Diabeł – Arkan 15
Inne nazwy: Szatan, Bafomet, Dzieciê Czasu.
Nazwa w innych jêzykach: Il Diavolo, Le Diable, The Devil, Der Teufel.
Odpowiedniki astrologiczne: Skorpion i Ryby oraz Pluton i Neptun.
Znaczenie kabalistyczne: nauki tajemne, okultyzm.
Znaczenie okultystyczne: strza³a lec¹ca po okrêgu.
Znaczenie fizyczne: ¿ycie fizyczne.
Postaæ historyczna: Markiz de Sade.
Miejsca: cmentarze, domy pogrzebowe, podejrzane restauracje, domy publiczne, agencje towarzyskie,
miejsca spotkañ narkomanów i za³atwiania interesów mafii.
Znaczenie prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: namiêtnoœæ, huczna zabawa, z³y wp³yw œwiata
materialnego, du¿a iloœæ energii, która mo¿e wyzwoliæ siê nawet wbrew naszej woli, przeb³ysk geniuszu
pozwalaj¹cy na realizacjê ambicji, wzrost poczucia w³asnej wartoœci, walka z pokusami, egoizm, materia-
lizm, brak wyobraŸni i intuicji, sukces osi¹gniêty w sposób nie do koñca uczciwy, ujawienienie siê nowych
mo¿liwoœci, których wykorzystanie mo¿e przynieœæ ró¿ne skutki, mo¿liwoœæ osi¹gniêcia korzyœci poprzez
cudz¹ stratê lub nieszczêœcie, skoncentrowanie siê na sobie i niemo¿noœæ dostrze¿enia k³opotów innych
ludzi, brak szerszej perspektywy, bardzo swobodny styl ¿ycia, nie liczenie siê z konwenansami, fanatyzm,
rasizm, ortodoksyjne postawy ¿yciowe.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: piêkny, ale pusty cz³owiek, Miss Polonia, Mister Uniwersum.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: czarna magia, satanizm, poddanie siê wp³ywom
sekt, nadu¿ywanie si³y, gwa³t, wypadek, wybuchowe uzewnêtrznianie emocji, uleganie wszelkim pokusom,
nienawiœæ, bezwzglêdnoœæ, okrucieñstwo, sadyzm, niekontrolowane si³y, tendencje destrukcyjne, plotki,
z³oœliwe pomówienia, nieodpowiedzialne dzia³ania, korzyœci z dzia³alnoœci przestêpczej, narkotyki, handel
¿ywym towarem, prostytucja, niebezpieczeñstwo, którego trudno bêdzie unikn¹æ, uwiedzenie, kl¹twa,
utrata wolnoœci, autodestrukcja, nienawiœæ do ludzi, emanacja niszczycielskiej energii, rabunek, kradzie¿,
z³a przygoda, zwi¹zek z destrukcyjnym partnerem, powa¿ne odchylenia od norm seksualnych, groŸba
przemocy fizycznej, brak wiary w wy¿sze wartoœci, tyrania totalitaryzm, problemy zdrowotne w sferze
psychicznej i neurologicznej.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: przesadny moralista, osoba neguj¹ca cia³o, seks lub satanista, de-
wiant seksualny, cz³onek mafii, alkoholik, narkoman, hazardzista.
Znaczenie psychologiczne: myœlisz, ¿e to szatan wzi¹³ w niewolê Twoj¹ duszê. Wydaje siê Tobie, ¿e nie
sposób wyrwaæ siê z zaklêtego krêgu, ¿e jeœli pope³ni³eœ b³¹d, zrobi³eœ jakieœ g³upstwo to bêdziesz musia³
dalej w nie brn¹æ. Nie prawda! Ulegaj¹c pokusie i pope³niaj¹c grzech sam na³o¿y³eœ na siebie okowy, ale
równie¿ Ty sam mo¿esz je zdj¹æ. Uwierz w moc, która jest w Tobie i przekonaj siê jak jesteœ silny. Po prostu
zerwij krêpuj¹ce Ciê kajdany, zrzuæ je i stañ siê wolnym cz³owiekiem. Pokusy bêd¹ towarzyszy³y Ci przez
ca³e ¿ycie, lecz jeœli nauczysz siê z nimi walczyæ, staniesz siê naprawdê wolnym cz³owiekiem. Czym by one
nie by³y: hazardem, alkoholem, seksem, nieuczciwoœci¹, Ty sam temu uleg³eœ i Ty sam mo¿esz siê z tego
wyzwoliæ. Oczywiœcie cz³owiek w ¿yciu musi doœwiadczaæ równie¿ przyjemnoœci, ale musi te¿ oceniaæ ich
poziom i pilnowaæ, by nie sta³y siê tym, co jest dla niego najwa¿niejsze.

67
17. Wieża Boga – Arkan 16
Inne nazwy: W³adca Wszechmocnej Armii, Przytu³ek.
Nazwy w innych jêzykach: La Casa del Diavolo, La Maison de Dieu, The Tower of God, Der Turm.
Odpowiedniki astrologiczne: Ryby i Neptun.
Znaczenie kabalistyczne: strach, obawa Boga.
Znaczenie okultystyczne: materialne przywi¹zanie.
Znaczenie fizyczne: upadek w œwie­cie materialnym.
Postaæ historyczna: Fridtjof Nansen.
Miejsca: szczyty górskie, wysokie wzniesienia, wielopiêtrowe biurowce, minarety, dzwonnice, ale i ruiny,
pogorzeliska, zgliszcza.
Znaczenie prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: rozwój osobisty, pog³êbianie swojej duchowoœci,
zdolnoœæ do poœwiêcenia siê innym, humanitaryzm, nag³a zmiana biegu wydarzeñ, niespodziewana zachêta
lub pomoc w trudnej sytuacji, m¹droœæ zdobyta na drodze doœwiadczeñ, œmia³e plany na przysz³oœæ, na-
dzieja i zapa³, umiejêtnoœæ opierania siê pokusom, walka z pokusami, mo¿liwoœæ nowego startu w ¿yciu,
rozpoczêcia wszystkiego od nowa, zburzenie starego porz¹dku i zbudowanie nowego, zmiana opinii,
uœwiadomienie sobie tego, ¿e to co najgorsze ju¿ minê³o, regeneracja si³, czas na weryfikacjê systemu
wartoœci, prawdziwa duchowoœæ, opieka Si³y Wy¿szej, osi¹gniêcie wysokiego szczebla samoœwiadomoœci,
umiejêtnoœæ patrzenia na problemy dnia codziennego z dystansem, doœæ si³, by pokonaæ nawet powa¿ne
problemy i trudnoœci.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: cz³owiek prze¿ywaj¹cy rozwój duchowy, osoba zdolna do najwy¿szych
poœwiêceñ.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: kataklizm nios¹cy wielkie straty osobiste oraz
materialne, nag³e nieszczêœcie ca³kowicie uniemo¿liwiaj¹ce realizacjê planów, tragedia, ruina, dramat,
niebezpieczeñstwo, utrata stabilizacji ¿yciowej, przygnêbienie, niezdolnoœæ do walki z przeciwnoœciami
losu, wstrz¹s psychiczny, trudnoœci nie do przezwyciê¿enia, projekt fa³szywy w za³o¿eniu, za³amanie siê
dotychczasowego systemu wartoœci na skutek zachodz¹cych wydarzeñ, powa¿ne k³opoty materialne, fru-
stracja, zw¹tpienie w siebie i innych, rozwód, utrata rodziny, rozpacz spowodowana katastrof¹ ¿yciow¹,
ustawiczne k³opoty, stagnacja, monotonne ¿ycie, wstyd, klêska, izolowanie siê od ludzi, ucieczka od œwiata,
problemy zdrowotne w sferze psychicznej oraz zwi¹zane z koñczynami dolnymi.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: ktoœ, kto doœwiadcza wielkiego cierpienia, prze¿ywa upadek
i za³amanie; osoba nie umiej¹ca dostrzegaæ problemów innych ludzi.
Znaczenie psychologiczne: czas, byœ pozna³ prawdê o sobie i t¹ dobr¹ i t¹ z³¹. Tylko uczciwe i odwa¿ne
spojrzenie na siebie pomo¿e Ci wybrn¹æ z k³opotów i uwolni Ciê od frustracji. To, co zbudowa³eœ do tej
pory, Twoje ¿ycie, Twój dom, to by³a budowla na piasku. Okazuje siê, ¿e to, co dotychczas uwa¿a³eœ za
podstawy swego bytu by³o iluzj¹ i w ka¿dej chwili mo¿e rozpaœæ siê jak domek z kart, a wtedy wszystkie
Twoje wysi³ki pójd¹ na marne. I jeœli tak siê stanie, nie próbuj odbudowywaæ tego, co leg³o w ruinach,
gdy¿ to i tak siê nie uda. Lepiej przeczekaj, prze¿yj swoj¹ rozpacz, wejdŸ w kontakt ze swoimi uczuciami,
nie bój siê tego co czujesz, ale nie poddawaj siê. Pamiêtaj, ¿e nie jesteœ sam. Tam na górze Ktoœ czuwa
nad Tob¹ i nie zostawi Ciê samego. Kiedy minie pierwszy ból, nie ogl¹daj siê na innych, bierz narzêdzia,
nawet jeœli s¹ stare oraz zniszczone i zaczynaj budowaæ nowy dom, swoje nowe ¿ycie. A jeœli tak uczynisz,
sam poczujesz, jak sp³ywaj¹ na Ciebie nowe si³y, o ile jesteœ m¹drzejszy dziêki zdobytym doœwiadczeniom,
o ile trudniej by³oby Ciê teraz za³amaæ. Przemiany, które dokona³y siê w Tobie pozwoli³y Ci rozwin¹æ siê
duchowo i staæ siê silniejszym.

68
18. Gwiazda – Arkan 17
Inne nazwy: Córa Niebios, ¯yj¹ca Poœród Wód.
Nazwa w innych jêzykach: La Stella, ¼Etoile, The Star, Der Stern.
Odpowiedniki astrologiczne: BliŸniêta i Merkury.
Znaczenie kabalistyczne: piêkno.
Znaczenie okultystyczne: usta oraz jêzyk.
Znaczenie fizyczne: p³odnoœæ.
Postaæ historyczna: Brigitte Bardot.
Miejsca: ukwiecone sady i ogrody, oran¿eria, wieœ, zaciszne oraz ustronne zak¹tki, galerie sztuki, wernisa¿e,
wystawy, filharmonia, teatr, kino i inne miejsca zwi¹zane ze sztuk¹.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: mi³oœæ duchowa, platoniczna, nadzieja, uzasadniony
optymizm, inspiracja, przyjemnoœæ, ukojenie, zas³u¿ony odpoczynek, pe³na zrozumienia i ciep³a mi³oœæ,
zami³owania artystyczne, korzystanie z rezultatów wczeœniejszego wysi³ku, przyjemne spêdzanie czasu,
relaks na ³onie natury, na wsi, z dala od ludzi, umiejêtnoœæ znalezienia z³otego œrodka na rozwi¹zanie
ka¿dej sprawy, zdolnoœæ do ³¹czenia i rozumienia przeciwstawnych si³ rz¹dz¹cych œwiatem, oczekiwanie,
zwiêkszenie mo¿liwoœci w ka¿dej dziedzinie, rozwój intuicji, dobre wiadomoœci, nawi¹zanie kontaktu
z w³asnymi uczuciami, lepsze zrozumienie siebie i innych, kosmiczna harmonia.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: cz³owiek zakochany, osoba rozumiej¹ca w³asne uczucia, artysta, ktoœ
utalentowany.
Znaczenia prognostyczne w po³o¿eniu odwróconym: brak wiary w siebie, jednostronne widzenie problemów,
niezaspokojone nadzieje, zagubienie, nadwra¿liwoœæ, zmêczenie, brak spokoju i wypoczynku, nadzieje bez
pokrycia, niezadowolenie, pesymizm, okresowe zahamowania i rozczarowania, Ÿle ulokowanie zaufanie, brak
przezornoœci, wydawanie b³êdnych s¹dów i opinii, lenistwo lub brak motywacji uniemo¿liwiaj¹ce podjêcie
dzia³añ i w³aœciwych kroków, niechêæ do zmian, s³abe zrozumienie siebie i swojej psychiki, pesymizm, za-
gubienie siê, niezadowalaj¹cy zwi¹zek mi³osny, rodzinny, przyjacielski, towarzyski, brak postêpów w pracy,
w interesach, ekstrawagancja, ekscentrycznoœæ, problemy zdrowotne w sferze dróg oddechowych i koñczyn
górnych.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: gadu³a, osoba trwoni¹ca pozytywne energie na drobiazgi, ktoœ, kto
„rozmienia siê na drobne” i nie rozumie siebie, cz³owiek nie wykorzystuj¹cy swoich talentów.
Znaczenie psychologiczne: dobra znajomoœæ siebie samego i swojej psychiki pozwoli Ci lepiej wykorzystywaæ
Twoje wrodzone zdolnoœci i talenty. Nie dziw siê, ¿e po zag³êbieniu siê w siebie odczujesz przyp³yw si³
twórczych, natchnienie, jakiego do tej pory nie zazna³eœ. Zafascynuj¹ Ciê nowe pomys³y i idee. Sam do-
skonale ju¿ wiesz czego pragniesz, co chcesz stworzyæ, do czego d¹¿ysz. Próbujesz stworzyæ harmonijne
relacje pomiêdzy Tob¹ i otaczaj¹cym Ciê œwiatem. Jesteœ gotów, by dzieliæ siê sob¹ i tym co potrafisz ze
swoim œrodowiskiem. Czasami mo¿esz zauwa¿yæ, ¿e to, co dajesz nie wszystkim jest potrzebne, ale niech
Ciê to nie zniechêca. Kontynuuj pomaganie innym, dlatego, ¿e si³ Ci na takie dzia³ania nie zabraknie, a to,
co Ty dasz innym, wróci do Ciebie zwielokrotnione. Tylko sprawy, które zatai³eœ, pozostawi³eœ wy³¹cznie
dla siebie zgin¹ na zawsze, nie przynosz¹c po¿ytku ni Tobie, ni innym.

69
19. Ksiêżyc – Arkan 18
Inne nazwy: Luna, Dzieciê Synów Wszechmocy.
Nazwa w innych jêzykach: La Luna, La Lune, The Moon, Der
Mond.
Odpowiedniki astrologiczne: Rak i Ksiê¿yc.
Znaczenie kabalistyczne: odbicie.
Znaczenie okultystyczne: przykrycie.
Znaczenie fizyczne: ukrywaj¹cy siê wrogowie.
Postaæ historyczna: ksiê¿na Walii Diana.
Miejsca: jeziora, morze, rzeki, bagna; kobiecy buduar, pokój dziecinny;
atelier, studio filmowe lub telewizyjne.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: zwiastun
wa¿nych zmian w postawie i pogl¹dach, co mo¿e przynieœæ korzyœci,
wejœcie intuicji na wysoki poziom, inspiruj¹ca wyobraŸnia, odkrycie
lub te¿ niespodzianka, która sprawi radoœæ, nieoczekiwany podarunek,
sugestia podjêcia ryzyka, nowe podejœcie do wykonywanej pracy,
osi¹gniêcie innych poziomów dzia³ania energetycznego, wg³êbianie
siê w naukê tajemn¹, poznanie prawdziwych intencji, skoncentro-
wanie siê na sprawach domu, rodziny, dokonanie rozliczeñ ze z³ymi
wp³ywami z przesz³oœci, uwolnienie siê od kompleksów, dobre relacje z kobietami, g³êboka wiêŸ z matk¹
lub ¿on¹, kobiecoœæ, nawi¹zanie dobrego kontaktu z podœwiadomoœci¹, wykorzystywanie podœwiadomoœci
do w³asnego rozwoju.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: matka, ¿ona, kochanka, osoba oddana rodzinie lub pracy na rzecz innych
ludzi.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: iluzje, rozwianie z³udzeñ, spe³nianie ¿yczeñ
innych prowadz¹ce do rozczarowania, podstêp, oszukañcze dzia³ania, uleganie kompleksom, negatywne
wp³ywy z przesz³oœci, niepraktyczne plany lub marzenia niemo¿liwe do zrealizowania, rozwianie nadziei
z powodu niemo¿noœci sprostania wyzwaniom losu, b³êdy w ocenie ludzi lub sytuacji, brak satysfakcji
z ¿ycia, nadmierne uleganie wp³ywom matki lub ¿ony, plotki, zwi¹zek uczuciowy, który nie mo¿e byæ ujaw-
niony, smutek, lêk, z³y wp³yw innych ludzi, oszukiwanie samego siebie, niechêæ do spojrzenia prawdzie
w oczy, biernoœæ umys³owa, wyrzuty sumienia, uleganie na³ogom, ukryci wrogowie, brak wyobraŸni, intu-
icji, biernoœæ umys³owa, brak kontaktu z podœwiadomoœci¹, problemy zdrowotne zwi¹zane z przewodem
pokarmowym, szczególnie z ¿o³¹dkiem.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: macocha, neurotyk, osoba bardzo dra¿liwa na swoim punkcie, ktoœ,
kto nie rozumie w³asnych uczuæ.
Znaczenie psychologiczne: pojawiaj¹ siê u Ciebie obrazy, myœli, wizje id¹ce z g³êbin Twojej podœwiadomoœci.
Nie obawiaj siê ich. Dziêki nim wreszcie bêdziesz móg³ odpowiedzieæ na drêcz¹ce Ciê od dawna pytania: kim
jestem?, sk¹d i dok¹d idê?, co mam czyniæ, aby byæ cz³owiekiem szczêœliwym? oraz odnajdziesz harmoniê
i wiêŸ z Si³¹ Wy¿sz¹, która kieruje tym œwiatem. Zbli¿asz siê do poznania prawdy i tylko strach przeszkadza
Ci przekroczyæ jej próg. Przestañ siê baæ i szerzej otwórz drzwi do swojej podœwiadomoœci. Przeszed³eœ ju¿
zbyt d³ug¹ drogê, by teraz siê wycofywaæ i wracaæ z powrotem. Teraz mo¿esz ju¿ iœæ tylko dalej, w g³¹b, aby
dojœæ do sedna rzeczy. Pamiêtaj, by nie ograniczyæ siê do ich powierzchownego ogl¹du.

70
20. Słoñce – Arkan 19
Inne nazwy: W³adaj¹cy Œwiatowym Ogniem.
Nazwa w innych jêzykach: Il Sole, Le Soleil, The Sun, Die Sonne.
Odpowiedniki astrologiczne: Lew i S³oñce.
Znaczenie kabalistyczne: topór.
Znaczenie okultystyczne: rozum.
Znaczenie fizyczne: owocna prawda.
Postaæ historyczna: prezydent Abraham Lincoln.
Miejsca: p³odne, ¿yzne ziemie; bogate firmy, dobrze zaopatrzone sklepy;
dziekanaty i rektoraty na uczelniach wy¿szych; piêkne mieszkania.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: dobre zakoñczenie
sprawy, sukces, satysfakcja, spe³nienie ¿yczeñ, szczêœliwe ma³¿eñstwo,
ciep³o rodzinne, czu³oœæ, dobry kontakt z osob¹, któr¹ kochamy, radoœæ
¿ycia, witalnoœæ, energia, przyjemnoœci dnia codziennego, powodze-
nie, nagroda za w³o¿ony wczeœniej wysi³ek, zadowolenie z realizacji
planów, dojrza³oœæ, wysoki status spo³eczny, uznanie i poszanowanie,
pomno¿enie maj¹tku, zaspokojenie ambicji, w³adza i wp³ywy, try-
umf, uzasadniona duma, swoboda w korzystaniu z owoców w³asnej
pracy, jasnoœæ myœli, nawi¹zanie nowych obiecuj¹cych znajomoœci
i kontaktów, ukoñczenie wa¿nego etapu nauki, akceptacja ¿ycia i tego, co niesie los, odkrycie nowych idei
inspiruj¹cych do dzia³ania oraz tworzenia, kreatywnoœæ, twórczy stosunek do ¿ycia, nagroda, zwyciêstwo,
dobre zdrowie, doskona³a kondycja fizyczna i psychiczna, pe³na akceptacja siebie.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: naturalny przywódca, osoba zrealizowana, pe³na si³ ¿yciowych i energii;
ktoœ s³usznie zajmuj¹cy wysokie stanowisko.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: nieszczêœcie, samotnoœæ, trudnoœci w okazy-
waniu uczuæ w sposób spontaniczny, brak si³ witalnych i chêci do ¿ycia, brak przyjació³ i dobrych wiêzi
w rodzinie, chwilowy sukces, a potem klêska, rozbicie zwi¹zków uczuciowych lub rozpad ma³¿eñstwa,
rezygnacja z planów, zgorzknia³oœæ, niepewna przysz³oœæ, pozory szczeroœci w kontaktach z ludŸmi, brak
zrozumienia ze strony przyjació³ i znajomych, przygnêbienie, brak widoków na pomyœlne za³atwienie
sprawy, trudnoœci w szczerym wypowiadaniu siê, pe³ny egoizm i egocentryzm, wykorzystanie w³adzy lub
maj¹tku do czysto egoistycznych celów, pró¿noœæ, arogancja, dominacja, nadmierne zaufanie do siebie
prowadz¹ce do g³upich b³êdów i pomy³ek lub do strat finansowych, przywi¹zywanie zbyt du¿ej wagi do
spraw materialnych, zastój w sprawach zawodowych, brak motywacji lub bodŸca do dzia³ania, problemy
zdrowotne zwi¹zane z uk³adem kr¹¿enia, a szczególnie z sercem.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: psychopata, osoba o sk³onnoœciach samobójczych, cz³owiek ¿yj¹cy
w ca³kowitej niezgodzie z sob¹ i swoimi mo¿liwoœciami.
Znaczenie psychologiczne: osi¹gn¹³eœ ju¿ bardzo wysoki stopieñ samoœwiadomoœci, znasz swoje dobre i z³e
strony, wiesz jak pog³êbiaæ zalety i jak walczyæ z wadami. Masz bogat¹, m¹dr¹ i star¹ duszê, która ju¿ nie
jedno widzia³a i prze¿y³a, zarówno w tym, jak i w ubieg³ych wcieleniach. Wiesz ju¿ te¿ czym jest szczêœcie.
Jesteœ cz³owiekiem, który pozostawi³ po sobie œlad na naszej Ziemi. Dobrze ju¿ te¿ wiesz na czym polega
Twoja misja, z któr¹ tym razem przyszed³eœ na ten œwiat, nie uchylasz siê od jej wype³nienia, tylko realizuj¹c
j¹, realizujesz siebie. Rozliczy³eœ siê te¿ ze swoimi karmicznymi d³ugami, odpracowa³eœ to, co powinieneœ
w tym wcieleniu. Twój charakter nie z³amie siê pod byle przeciwnoœciami losu i nie ulegniesz trywialnym
pokusom. Teraz mo¿esz wypracowywaæ dobr¹ karmê, jak równie¿ pomóc w tym innym. O takich jak Ty
w ezoteryce mówi siê: cz³owiek d¹¿¹cy do oœwiecenia.

71
21. SĄd Boży – Arkan 20
Inne nazwy: S¹d Ostateczny, Duch Prapocz¹tkowego Ognia.
Nazwa w innych jêzykach: ¼Angelo, Le Jugement, The Judgment,
Die Wiedergeburt.
Odpowiedniki astrologiczne: Strzelec i Kozioro¿ec oraz Jowisz i Sa-
turn.
Znaczenie kabalistyczne: nieœmiertelnoœæ, ¿ycie wieczne.
Znaczenie okultystyczne: ludzka g³owa, czaszka.
Znaczenie fizyczne: zmiana istniej¹cego stanu.
Postaæ historyczna: Dalaj Lama.
Miejsca: pustynia, klasztory ró¿nych wyznañ; ulice i place wielkich
miast; miejsca, do których têsknimy, miejsca z naszego dzieciñstwa.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: wyrozumia³oœæ,
przebaczenie, moment rozliczenia siê ze sposobu wykorzystania
swoich mo¿liwoœci, z wype³nienia misji, z któr¹ przyszliœmy na œwiat,
uczciwoϾ wobec samego siebie jako gwarancja sukcesu, rozmowa
prowadz¹ca do zgody lub zrozumienia sensu problemów, rozwi¹zanie
konfliktu bez ura¿enia ¿adnej ze stron, zdolnoœci mediacyjne, pozna-
wanie œwiata lub systemu fiolozoficzno-religijnego bez fanatyzmu,
zdolnoœæ rozumienia innych, szczêœcie rodzinne, dobroæ, dobre wiadomoœci, wa¿ne informacje, os¹d, ocena
w³asnych dotychczasowych dokonañ, otrzymanie dobrej pracy, prze³om, podjêcie decyzji, które zmienia
¿ycie na lepsze, zrealizowanie d³ugoterminowych planów, nieoczekiwane ³aski, wy¿sza forma jaŸni, rozwój
œwiadomoœci i jej wejœcie na wy¿szy szczebel, chêæ s³u¿enia ludziom, powo³anie kap³añskie, wêdrówka ku
Bogu, ingerencja Si³y Wy¿szej, Boska opieka, rozwój duchowy, d¹¿enie do oœwiecenia, dobra karma.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: idealista wcielaj¹cy w czyn swoje idee, ktoœ mocno wierz¹cy w to, co robi;
cz³owiek oœwiecony, ktoœ, kto osi¹gn¹³ szczyt rozwoju duchowego.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: lêk i obawa przed ocen¹, z³a ocena, zlekcewa¿enie
otrzymanej wiadomoœci i k³opoty z tym zwi¹zane, brak wiadomoœci, niekomunikatywnoœæ, niemo¿noœæ
rozwik³ania problemu, niechêæ do skorzystania z pomocy innych, nieumiejêtnoœæ spojrzenia prawdzie w oczy,
problemy rodzinne, separacja, brak dobrego kontaktu z dzieæmi, lekcewa¿enie innych, ciê¿kie obowi¹zki
do wykonania oraz chêæ unikniêcia tego, utrata statusu spo³ecznego lub materialnego zabezpieczenia,
ostrze¿enia przed przedwczesnym ferowaniem wyroków, brak kompetencji, niemo¿noœæ zrealizowania
planów z powodu nierealnych oczekiwañ, brak osi¹gniêæ, rozczarowania, przeszkody, utracone szanse,
trudnoœci w podejmowaniu decyzji, brak wy¿szej jaŸni i samoœwiadomoœci, ateizm, odwrócenie siê od Boga,
po³owiczne ¿ycie, zaniechanie rozwoju duchowego, z³a karma, problemy zdrowotne zwi¹zane z koœæcem,
nerwami, w¹trob¹ lub trzustk¹.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: szaleniec, nawiedzony, fanatyk, osoba narzucaj¹ca si³¹ swoje pogl¹dy
i przekonania.
Znaczenie psychologiczne: w Twoim ¿yciu znów pojawia siê coœ nowego, dziêki czemu wszystko zaczynasz
widzieæ w innym wymiarze. To, co do tej pory uwa¿a³eœ za problematyczne i trudne, nagle odbierasz jako
b³ahe i bez znaczenia. Twój sposób widzenia œwiata rozszerza siê. Przestajesz ju¿ ograniczaæ siê wy³¹cznie
do swego „ja”, a myœlisz znacznie bardziej globalnie. Wiesz ju¿, ¿e w³o¿y³eœ swoj¹ w³asn¹ cz¹stkê do dzie-
jów ludzkoœci i kiedy bêdziesz musia³ odejœæ, by przejœæ kolejn¹ transformacjê, pozostanie po tobie œlad
na Ziemi. Przesta³eœ byæ tylko okruchem, którym mog³a targaæ ka¿da zawierucha, a sta³eœ siê dzieckiem

72
wszechœwiata, czêœci¹ wielkiej ca³oœci, przewodnikiem i przekaŸnikiem kosmicznej energii. Uwa¿nie
s³uchaj jej sygna³ów, tego, co ona Ci przekazuje, s³uchaj g³osu Bo¿ego, który rozbrzmiewa w Tobie, albo-
wiem teraz jesteœ Jego pos³annikiem, narzêdziem Si³y Wy¿szej. Pamiêtaj tylko o tym, by rozumieæ wagê
oraz sens na³o¿onego na Ciebie pos³annictwa i staraj siê wype³niæ je godnie i z honorem. Nie zapominaj,
¿e tym boleœniejszy jest upadek, im z wiêkszej wysokoœci siê spada.

73
22. Œwiat – Arkan 21
Inne nazwy: Wielki Poœród Nocy Czasu, Korona Magów.
Nazwa w innych jêzykach: Il Mondo, Le Monde, The Word, Die Krone.
Odpowiedniki astrologiczne: Wodnik i Uran.
Znaczenie kabalistyczne: prawda.
Znaczenie okultystyczne: pierœ.
Znaczenie fizyczne: œwiêtoœæ, najwiêksza z mo¿liwych.
Postaæ historyczna: Jezus.
Miejsca: zagranica, inny kraj, obce pañstwo, œwiat, niebo, inny wymiar,
kosmos, wszechœwiat, odmienna czasoprzestrzeñ, miejsce daj¹ce
poczucie bezpieczeñstwa.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu prostym: wiedza, wia-
ra, najwy¿sze szczêœcie, m¹droœæ i wyrozumia³oœæ, pe³nia, koniec
zmartwieñ, wyzwolenie z dotychczasowych trosk, osi¹gniêcie celu,
jaki siê sobie wczeœniej wytyczy³o, spotkanie z kimœ kogo siê kocha,
a kogo siê dawno nie widzia³o, pe³nia cz³owieczeñstwa, olœnienie,
nag³e zrozumienie, spe³nienie marzeñ, realizacja planów, praca, któr¹
siê lubi i wykonuje nie tylko ze wzglêdów materialnych, zadowolenie
czerpane z tego, co otacza, korzystne sprawy mieszkaniowe, zaspokoje-
nie ambicji, sukces przynosz¹cy publiczn¹ aprobatê i korzyœci materialne, poczucie bezpieczeñstwa, pe³ni
i harmonii ze œwiatem i kosmosem, trwa³y oraz szczêœliwy zwi¹zek, satysfakcjonuj¹ce ¿ycie rodzinne, dobrze
wykorzystywana wiedza zdobyta poprzez doœwiadczenie, poszerzenie horyzontów umys³owych, podró¿e
i badania naukowe, satysfakcjonuj¹ce kontakty z obcokrajowcami, dobre zdrowie, zwyciêstwo ducha nad
materi¹, wolnoœæ duchowa, wysoki szczebel rozwoju duchowego, oœwiecenie, wejœcie na szczyt.
Typ osoby w po³o¿eniu prostym: cz³owiek, który przekroczy³ ogólnie dostêpne ramy rozwoju, idea³,
doskona³oœæ w ludzkiej postaci, Oœwiecony.
Znaczenia prognostyczne karty w po³o¿eniu odwróconym: przeszkody, k³opoty, b³êdy, zawód, brak swobody,
skrêpowanie, k³opoty mieszkaniowe, brak miejsca zamieszkania, niepotrzebne poœwiêcenie w mi³oœci lub
dla rodziny, rezygnacja z czegoœ tu¿ przed osi¹gniêciem celu, strata, gorycz, pora¿ka z w³asnej winy, brak
radoœci ¿ycia, sukces, który przychodzi za póŸno i nie cieszy, zbyt du¿y wysi³ek w proporcji do osi¹gniêæ,
brak cierpliwoœci do ludzi, niechêæ do pomagania innym, stawianie siebie w centrum œwiata, ignorancja,
brak uznania i akceptacji, obawa przed zmianami, niechêæ do podejmowania decyzji, pragnienie zacho-
wania dotychczasowego stanu rzeczy, pob³a¿anie samemu sobie, odwracanie siê od mo¿liwoœci rozwoju
duchowego, fascynacja sektami i fa³szywymi prorokami, uparte trzymanie siê œwiata materialnego, brak
wiary, nadziei i mi³oœci.
Typ osoby w po³o¿eniu odwróconym: silna osobowoœæ w negatywnym sensie, fa³szywy prorok, osoba
sk³aniaj¹ca innych do wst¹pienia na drogê z³a.
Znaczenie psychologiczne: Twoje ¿ycie osi¹gnê³o doskona³¹ ostateczn¹ formê. Jesteœ pewien swojej misji
i nie masz w¹tpliwoœci do czego Ciê powo³ano, w zwi¹zku z tym robisz to, co powinieneœ. Uwolniwszy siê od
zbêdnych iluzji, przyj¹³eœ œwiat takim jakim jest i odnalaz³eœ w nim swoje w³asne, wyj¹tkowe miejsce. Wiesz,
¿e wszystko we wszechœwiecie jest mi³oœci¹, ¿e Bóg nie dzieli³ nas ze wzglêdu na kolor skóry, p³eæ, nacjê
i pochodzenie. Zrozumia³eœ, ¿e wszystko jest jednoœci¹ i tam, na górze, nie ma ¿adnych podzia³ów. Sta³eœ
siê Cz³owiekiem, Bo¿ym dzieckiem, które z radoœci¹ idzie przez ¿ycie nios¹c mi³oœæ, wiarê, nadziejê. Niech
Twoje œcie¿ki opromienia Bo¿a ³aska.

74
 Czêœæ III

Zasady i sposoby prognozowania

1. Uwagi wstêpne

Wró¿enie przy pomocy kart Tarota, choæ lepszym okreœleniem by³oby tutaj sformu³owanie: progno-
zowanie, jest obecnie najbardziej rozpowszechnion¹ metod¹ analizy przysz³oœci. Na Zachodzie jest ona
znana stosunkowo od niedawna, podobnie jak inne „czyste”, to znaczy nie opieraj¹ce siê na czarnej ma-
gii, techniki wró¿biarskie. Wyt³umaczenie tego jest proste. Karty Tarota znane s¹ w Europie zaledwie od
szeœciu wieków, a ich pochodzenie wywodzi siê z ró¿nych Ÿróde³. Jedni twierdz¹, ¿e wymyœlili je kap³ani
w staro¿ytnym Egipcie, aby w ten sposób przechowywaæ swoj¹ wiedzê tajemn¹ i uczyniæ j¹ niedostêpn¹
dla profanów, inni szukaj¹ ich praŸróde³ na Dalekim Wschodzie – w Chinach czy Indiach, a jeszcze inni
na Bliskim Wschodzie – w krajach arabskich, s¹ te¿ tacy, którzy ich pierwowzorów szukaj¹ w kulturze
¿ydowskiej czy przekonuj¹ o cygañskim rodowodzie tych kart. Nic, co mo¿na by by³o udowodniæ nauko-
wo, na ten temat nie wiadomo, poza tym, ¿e najstarsze zachowane w Europie karty Tarota s¹ pochodzenia
w³oskiego i datuje siê je na pierwsz¹ po³owê XV w.
Jest te¿ legenda zwi¹zana z pochodzeniem kart Tarota, która mówi, ¿e dawno, dawno temu, przed wie-
loma wiekami, kiedy cz³owiek nic jeszcze o sobie nie wiedzia³ i czu³ siê ca³kowicie bezbronny i zagubiony
w œwiecie, w którym musia³ ¿yæ, wznosi³ modlitwy do bogów, w których wierzy³ i prosi³ ich o opiekê oraz
wskazanie drogi, któr¹ powinien pod¹¿aæ, aby osi¹gn¹æ szczêœcie. Modlitwy zosta³y wys³uchane i pewnego
piêknego wieczoru z nieba spad³y obrazki ukazuj¹ce drogê do pomyœlnoœci i szczêœcia, ale niestety, jak
zawsze w takich wypadkach, wtr¹ci³ siê w to diabe³ i sprawi³, ¿e powia³ silny wiatr, który porozrzuca³ po
ca³ym œwiecie owe karty. Cz³owiek wiele lat ich szuka³, a¿ w koñcu odnalaz³ je wszystkie, ale nie wie do
tej pory w jakiej kolejnoœci by³y one u³o¿one, kiedy bogowie zrzucali je na Ziemiê. Od wieków szuka tej
prawid³owej kolejnoœci i nie mo¿e jej znaleŸæ, dlatego w kartach Tarota jest tyle ró¿nych uk³adów i ka¿dy
z nich jest dobry, ale s³u¿y do rozwi¹zania innego problemu. Trudno jest w kartach Tarota odkryæ ca³y
ludzki los od narodzin do œmierci, za to mo¿na bardzo dok³adnie zanalizowaæ pewien, nawet doœæ d³ugi
wycinek czasu, omówiæ konkretny problem, dowiedzieæ siê jak u³o¿¹ siê relacje z innymi ludŸmi, zrozumieæ
co dzieje siê w ludzkiej duszy.
Od wielu lat, a¿ do chwili obecnej, karty Tarota s³u¿¹ wy³¹cznie do prognozowania przysz³oœci, nie gra
siê nimi ani dla przyjemnoœci, ani dla pieniêdzy, nie mo¿na te¿ nimi postawiæ pasjansa. Wiele osób boi
siê kart Tarota i s³usznie, gdy¿ w rêkach szarlatana lub ignoranta staj¹ siê niebezpieczne i mog¹ pokazaæ
swoje „czarne” oblicze, ale profesjonalista, osoba, która wie jak z nimi postêpowaæ, mo¿e w znacz¹cy spo-
sób pomóc odnaleŸæ drogê, któr¹ powinien iœæ jego klient, dokonaæ analizy osobowoœci cz³owieka, ukazaæ
sposoby i mo¿liwoœci rozwi¹zania problemu, a ka¿dy z Czytelników tej ksi¹¿ki stosuj¹c siê do wskazówek
w niej zawartych mo¿e, przynajmniej w podstawowym zakresie, pomóc samemu sobie w rozwi¹zywaniu
problemów dnia codziennego.

75
2. Początki

Ka¿dy od czegoœ musi zacz¹æ. Mówi siê, ¿e najtrudniejszy jest pierwszy krok. W przypadku Tarota wcale
tak nie jest, poniewa¿ zacz¹æ musisz od… zakupów, a to przecie¿ robisz co dzieñ. Wystarczy wygospodarowaæ
pewn¹ sumê i pójœæ do sklepu z artyku³ami ezoterycznymi lub zamówiæ w sprzeda¿y wysy³kowej taliê kart*.
Mo¿e tu co prawda pojawiæ siê dylemat, na jak¹ taliê siê zdecydowaæ, gdy¿ wybór jest ogromny. Autorka
ksi¹¿ki pos³uguje siê obecnie Tarotem Rosyjskim, ze wzglêdu na szczególny sentyment do tej talii, ale
zaczyna³a od Tarota Marsylskiego, Czytelnikom zaœ poleca któr¹œ z polskich talii, ze wzglêdu na mo¿liwoœæ
szybkiego zapoznania siê z nazewnictwem dziêki polskim podpisom na ka¿dej z kart, co na pewno u³atwi
pocz¹tkuj¹cemu adeptowi poruszanie siê w œwiecie magicznych wizji Tarota.
Tak wiêc masz ju¿ swoj¹ pierwsz¹ taliê. Pamiêtaj, ¿e musi byæ ona nowa, taka, której nie trzyma³y inne rêce.
Zanim j¹ kupisz przygotuj odpowiednie miejsce do jej przechowywania. Najlepsza do tego jest drewniana lub
metalowa kasetka czy szkatu³ka, ustawiona w pokoju w takim miejscu, by w³aœnie na ni¹ pada³y pierwsze
promienie wschodz¹cego S³oñca. Nale¿y trzymaæ w niej ca³¹ taliê u³o¿on¹ w odpowiedniej kolejnoœci, to znaczy
od karty z numerem 0 (1) do karty z numerem 77 (78), owiniêt¹ w czerwony lub czarny materia³ pochodzenia
naturalnego, najlepiej jedwab lub bawe³nê, obrazkiem do góry, a koszulk¹ do do³u.
Zaopatrzy³eœ siê ju¿ w karty, spoczywaj¹ bezpiecznie w przygotowanym dla nich miejscu i co dalej?
Wczesnym rankiem, kiedy wszyscy jeszcze w domu œpi¹ lub póŸnym wieczorem, gdy ustanie ca³odzienna
krz¹tanina, usi¹dŸ w odosobnionym miejscu, gdzie nikt nie bêdzie Ci przeszkadza³, zapal œwiecê, wycisz
siê i weŸ pierwsz¹ kartê z talii, t¹ oznaczon¹ numerem 0 (1), przygl¹daj siê jej, puœæ wodze wyobraŸni,
pozwól swobodnie p³yn¹æ myœlom, medytuj i kontempluj to, co widzisz oraz próbuj zapamiêtaæ wszystko,
co kojarzy Ci siê z t¹ kart¹. Poœwiêæ na to oko³o 15 minut, a jeœli nie ufasz swojej pamiêci to zanotuj swoje
skojarzenia, ale po zakoñczeniu medytacji, nigdy podczas jej trwania, gdy¿ nie bêdzie to ju¿ medytacja.
Nastêpnego dnia weŸ drug¹ kartê, kolejnego trzeci¹ i tak dzieñ po dniu, a¿ do wyczerpania wszystkich kart
z talii, a potem zacznij od pocz¹tku. Robiæ tak bêdziesz musia³, dopóki bêdziesz mia³ w domu karty. Po to,
by nie wymknê³y siê one Tobie spod kontroli musisz wymieniaæ z nimi energiê: jeœli ofiarujesz im swoj¹,
one oddadz¹ Ci w³asn¹, a to pozwoli rozszerzyæ Twoj¹ œwiadomoœæ i m¹drzej kierowaæ w³asnym ¿yciem,
a z czasem, gdy nabierzesz praktyki, bêdziesz móg³ pomagaæ innym.
Karty Tarota dziel¹ siê na dwie grupy. Pierwsza, w której jest 22 karty numerowane w zale¿noœci od talii
od 0 lub 1 do 21 lub 22, to Major Arkana, czyli Wielkie Wtajemniczenie, o których szczegó³owo opowia-
da ta ksi¹¿ka. Na nich opiera siê ka¿dy rozk³ad prognozuj¹cy przysz³oœæ. Pozosta³e karty, a jest ich 56, to
Minor Arkana nazywane s¹ Ma³ym Wtajemniczeniem, o nich bêdzie opowiadaæ kolejna ksi¹¿ka.
Proces poznawania Tarota to po prostu nieustanna praca z kartami i próby ich interpretacji. Najwa¿niejsze
jest rozbudzenie uœpionej dot¹d intuicji i umiejêtnego jej wykorzystania oraz przynajmniej ogólnej orienta-
cji w archetypach jakim podlega ludzkoœæ. Jeœli chcesz je dobrze poznaæ czytaj baœnie i legendy, siêgnij do
poezji, tam z ³atwoœci¹ je odnajdziesz. Nie mo¿na jednak zapominaæ, ¿e ¿yjemy tu i teraz, w konkretnych
realiach, a karty w³aœnie je opisuj¹, wiêc jeœli chcemy zrozumieæ ich jêzyk, musimy siê trzymaæ regu³ i za-
sad obowi¹zuj¹cych we wspó³czesnym œwiecie, ale nie wolno pomijaæ praw uniwersalnych, kosmicznych,
a naczeln¹ z nich jest prawo istnienia i dzia³ania we wszechœwiecie dwóch przeciwstawnych, a jednoczeœnie
uzupe³niaj¹cych siê si³: pozytywnej i negatywnej, jang i in. Z tego powodu, ¿e tak jest, osobie interpretuj¹cej
nie wolno oceniaæ moralnie niczego, co widzi w kartach, nie wolno wartoœciowaæ.

76
3. Etyka pracy

Jeœli decydujesz siê ods³aniaæ innym przysz³oœæ, dokonywaæ analizy ich osobowoœci i drêcz¹cych ich
problemów, to bierzesz na siebie odpowiedzialnoœæ i Ty bêdziesz ponosiæ konsekwencje swojej decyzji.
Zawsze musisz pozostawaæ bezstronny i obiektywny, nie wolno wydawaæ Ci swoich w³asnych s¹dów, a dys-
krecja, która Ciê obowi¹zuje powinna byæ wiêksza ni¿ ksiêdza i lekarza razem wziêtych, gdy¿ cz³owiek,
który idzie do gabinetu lekarskiego czy konfesjona³u mówi tyle, ile chce powiedzieæ, a Ty o swoim kliencie
bêdziesz wiedzia³ znacznie wiêcej, czêsto nawet to, co on chcia³by skrzêtnie ukryæ. Nie wolno Ci oceniaæ
ani sprawy, ani cz³owieka. Ty pe³niæ mo¿esz tylko rolê poœrednika pomiêdzy klientem a kartami. Oczywiœcie
masz prawo przestrzec przed skutkami z³ych uczynków, jeœli o tym mówi¹ karty, nie wolno Ci tego robiæ,
gdy jest to Twoje zdanie. Zadaniem osoby wró¿¹cej jest pomaganie ludziom w zrozumieniu wartoœci ich
doœwiadczeñ ¿yciowych, nie zaœ leczenie objawów.
Nigdy negatywnie nie wyra¿aj siê o kolegach po fachu i nie b¹dŸ ignorantem w innych dziedzinach wie-
dzy ezoterycznej, zreszt¹ zarówno numerologia, jak i astrologia s¹ naukami, z których i Ty mo¿esz wiele
skorzystaæ i zastosowaæ je w pracy z kartami.
Pamiêtaj, ¿e cz³owiek, który do Ciebie przychodzi jest za¿enowany i przestraszony. Zapewne szuka³
wczeœniej ju¿ gdzieœ pomocy i nie uzyska³ jej, trochê siê krêpuje, bo wiedza o tym czym jest Tarot w naszym
kraju jest bardzo nik³a, a osoby zajmuj¹ce siê kartami, kojarz¹ siê ludziom z Cygankami lub okutanymi
w chusty starowinkami. Wiedz¹c o tym pomó¿ klientowi na pocz¹tku siê rozluŸniæ, daj mu czas na oswo-
jenie siê z sytuacj¹. Dobrze by by³o, gdybyœ na wstêpie o nic go nie pyta³, a sam spróbowa³ coœ powiedzieæ
o nim, pomocny w takim wypadku jest rozk³ad „6 kart”, o którym piszê ni¿ej.
Tarot uczy mi³oœci do ludzi i pokory, jeœli nie ma tego w Tobie, nie rozpoczynaj praktyki wró¿biarskiej,
gdy¿ zrobisz krzywdê sobie i innym. Nie wbijaj siê w dumê, jeœli potrafisz odczytaæ z kart ludzki los. Pamiêtaj,
¿e w takiej chwili spoczywa na Tobie ogromna odpowiedzialnoœæ. Nigdy nie podawaj gotowych recept, za
to staraj siê ukazaæ mo¿liwoœci, zaœ wyboru niech dokonuje sam klient, pamiêtaj, ¿e za nikogo ¿ycia nie
prze¿yjesz. Nie zapominaj jednak o tym, ¿e ludziom czasami ciê¿ko przyznaæ siê do prawdy. Mog¹ byæ ta-
kie sytuacje, kiedy pomimo Twojej bezb³êdnej i precyzyjnej interpretacji, osoba, której wró¿ysz, zaprzeczy
temu, co mówisz lub uzna wszystko za niemo¿liwe. Nie denerwuj siê, nie wpadaj w panikê i nie przekonuj
na si³ê. Klient ma do tego prawo. Musisz zrozumieæ, ¿e nie ka¿dy potrafi sprostaæ prawdzie, gdy¿ nie ka¿dy
do tego dojrza³.
Jeœli na prawdê chcesz pomagaæ ludziom przy pomocy kart Tarota powinieneœ najpierw szczerze
odpowiedzieæ sobie na poni¿sze pytania:
– czy w ogóle, w jak najszerszym tego s³owa znaczeniu, lubisz ludzi?,
– czy masz zdolnoœæ empatii, czyli wczuwania siê w innych?,
– czy jesteœ dyskretny?,
– czy jesteœ cierpliwy?,
– czy jesteœ tolerancyjny?,
– czy jesteœ zrównowa¿ony psychicznie i opanowany?,
– czy jesteœ pracowity?
Tylko odpowiedŸ twierdz¹ca na wszystkie siedem pytañ predystynuje Ciê do takiego rodzaju pracy. Jeœli
w dodatku masz dobrze rozwiniêt¹ intuicjê i Tarot jest Twoj¹ misj¹ – bêdziesz mistrzem, a karty Tarota
stan¹ siê Twoj¹ mi³oœci¹ i sposobem na ¿ycie.

77
4. Rozwój osobisty

Pamiêtaj, ¿e Tarot nie s³u¿y wy³¹cznie do wró¿enia, dziêki niemu poznasz lepiej siebie i innych ludzi,
prawa rz¹dz¹ce tym œwiatem i kosmosem, zdobêdziesz wiedzê niedostêpn¹ zwyk³ym œmiertelnikom,
staniesz siê wtajemniczonym. Rozpoczynaj¹c pracê z Tarotem przyjmujesz na siebie obowi¹zek ci¹g³ego
rozwoju osobistego, a jest on gwarancj¹ osi¹gniêcia wysokiego stopnia profesjonalizmu. Wiesz ju¿, ¿e
istnieje prawo wzajemnej równowagi dobra i z³a, energii pozytywnych i negatywnych, wywodz¹ce siê
z filozofii chiñskiej: jang i in. Drug¹ istotn¹ regu³¹ panuj¹c¹ we wszechœwiecie jest zasada: „jak na górze,
tak i na dole”, g³osz¹ca, ¿e to, co na górze jest odzwierciedleniem tego, co na dole i odwrotnie, przy czym
nie jest to równowarte, lecz analogiczne. Dziêki temu, ¿e to prawo dzia³a mo¿esz zagl¹daæ w przysz³oœæ,
przewidywaæ skutki obecnych dzia³añ, widzieæ perspektywy rozwoju sytuacji czy osoby.
Dziêki pracy nad w³asnym rozwojem poprzez karty Tarota lepiej te¿ bêdziesz móg³ rozszyfrowaæ swoje
przeznaczenie, karmê, pojmiesz, ¿e pewne wydarzenia w Twoim ¿yciu s¹ nieuniknione i ³atwiej siê z nimi
pogodzisz, kiedy zrozumiesz, ¿e s³u¿¹ one do Twego rozwoju, do wype³nienia misji, z któr¹ przyszed³eœ
na Ziemiê. Poczujesz wiêksz¹ harmoniê z si³ami Nieba i Ziemi, a to z kolei u³atwi Ci ¿ycie, a o to przecie¿
g³ównie wszystkim nam chodzi.
W miarê zdobywania doœwiadczenia i wiedzy o kartach ogarnie Ciê pokusa, by myœleæ o sobie jako o kimœ
wielkim, niemal¿e równym Bogu, pamiêtaj, ¿e jest to najlepsza droga do upadku, tak jak zosta³o to opi-
sane w „Archetypie Wie¿y Boga” (str. 70). Jeœli chcesz osi¹gn¹æ profesjonalny poziom pracuj codziennie
z kartami i uwa¿nie s³uchaj tego, co one Ci mówi¹. Tarot potraktowany z mi³oœci¹ i szacunkiem stanie siê
czêœci¹ Twojej osoby, a Ty szczebel po szczebelku wzniesiesz siê na wy¿yny rozwoju duchowego.
Bardzo wa¿ne jest równie¿ uporz¹dkowanie w³asnego ¿ycia, staraj siê by Ciebie nie dotyczy³o przys³owie:
„szewc bez butów chodzi”. Nie mo¿esz przecie¿ pomóc kobiecie, któr¹ zdradza m¹¿, jeœli w Twoim zwi¹zku
dzieje siê Ÿle, nie wska¿esz dróg wyjœcia rodzicom, którzy maj¹ problemy wychowawcze z dzieæmi, jeœli Twoje
nastoletnie dziecko rzuci³o szkolê i zadaje siê z podejrzanym towarzystwem, nie pomo¿esz komuœ wyjœæ z de-
presji, jeœli sam ci¹gle wpadasz w do³ki psychiczne. Tak wiêc weŸ miot³ê i zrób porz¹dek na swoim podwórku,
przeprowadŸ niezbêdne zmiany we w³asnym ¿yciu, a Tarot bêdzie Ci s³u¿y³ pomoc¹ przy tych dzia³aniach.
Bardzo wa¿ne jest, aby te niezwyk³e karty wykorzystywaæ we w³aœciwy sposób, nigdy nie u¿ywaj ich do
zabawy lub z pró¿nej ciekawoœci. le u¿yte odbij¹ siê na Tobie lub Twojej rodzinie. Na pewno spotkasz te¿
ludzi, którzy bêd¹ chcieli Ciê sprawdziæ. Nigdy nie traæ czasu na udowadnianie im czegokolwiek. Tarot
nie jest zabawk¹, a w Twoich rêkach mo¿e staæ siê narzêdziem osobistego rozwoju i œrodkiem s³u¿¹cym
do pomocy innym.
Czêsto na kartach tej ksi¹¿ki mog³eœ spotkaæ siê ze s³owem „misja”. Zwi¹zane jest ono z darem, jaki ka¿dy
z nas otrzyma³ rodz¹c siê na tym œwiecie. Co to jest i z czym siê wi¹¿e? OdpowiedŸ znajdziemy w jednej z naj-
starszych ksi¹g, w Biblii: „Ka¿demu zaœ z nas zosta³a dana ³aska wed³ug mia­ry daru Chrystusowego. (…) I On
ustanowi³ jednych aposto³ami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami
dla przysposobienia œwiêtych do wykonywania pos³ugi, (…) a¿ dojdziemy wszyscy razem do jednoœci wiary
i pe³nego poznania Syna Bo¿ego, do cz³owieka doskona³ego, do miary wielkoœci wed³ug Pe³ni Chrystusa.”
Tak wiêc ka¿dy z nas obowi¹zany jest do rozwijania daru, który otrzyma³, do wype³niania misji, z któr¹
przys³ano go na Ziemiê, a uczyniæ to mo¿e wy³¹cznie poprzez w³asny rozwój i doskonalenie siê w dziedzi-
nach, do których ma wrodzone predyspozycje. Jeœli tak¹ dziedzin¹ w Twoim wypadku jest Tarot na pewno
osi¹gniesz w pracy z nim doskona³oœæ, a jeœli nie, to przynajmniej dziêki niemu odkryjesz t¹ dziedzinê ¿ycia,
w której mo¿esz siê zrealizowaæ. Po prostu zrozumiesz, co jest Twoj¹ misj¹. Natomiast misj¹ wszystkich
ludzi powinno staæ siê, wed³ug s³ów Biblii, d¹¿enie do osi¹gniêcia doskona³oœci i pe³ni cz³owieczeñstwa.

78
5. Warsztat pracy

Praca z kartami Tarota wymaga odpowiednich warunków, musi te¿ byæ zachowany odpowiedni rytua³.
Bardzo wa¿ne jest miejsce, w którym stawiamy karty i przyjmujemy klientów. Musi ono spe³niaæ warunki
szczególnej intymnoœci, poniewa¿ w trakcie seansu dochodzi bardzo czêsto do ujawnienia sekretów czy
wyj¹tkowo osobistych spraw klienta. Na miejsce wró¿by nale¿y wybraæ miejsce odosobnione, sprzyjaj¹ce
koncentracji, odizolowane od otoczenia, tak by nie dociera³y do niego ha³asy, ani nikt nie móg³ tam wejœæ.
Nale¿y zadbaæ o to, by wró¿bie nie przys³uchiwali siê tak zwani kibice, ich obecnoœæ nie sprzyja koncen-
tracji, mo¿e za to wp³ywaæ deprymuj¹co zarówno na klienta, jak i na osobê interpretuj¹c¹ karty, która te¿
mo¿e czuæ siê skrêpowana, gdy na przyk³ad wró¿bie córki przys³uchuje siê matka.
Nale¿y równie¿ wiedzieæ, ¿e to analityk (wró¿ka) decyduje komu stawia karty, a komu nie. Pamiêtaj, ¿e
zawsze masz prawo odmówiæ i lepiej to zrobiæ, ni¿ stawiaæ karty na si³ê, gdy¿ i tak wtedy nic nie powiedz¹,
Ty stracisz czas, a klient wyjdzie z uczuciem rozczarowania albo i z³oœci. Pamiêtaj, ¿e osoba odczytuj¹ca
znaczenie kart bierze w pewnym sensie odpowiedzialnoœæ za obiekt wró¿by, dlatego jeœli nie jesteœ czegoœ
pewien, przyznaj siê do tego, nie udawaj wszechwiedz¹cego, bo mo¿esz zrobiæ komuœ krzywdê. Staraj siê
raczej pokazywaæ w takim wypadku ró¿ne znaczenia jakie s¹ ukryte w karcie, a klient lepiej je dostosuje
do swego ¿ycia, ni¿ Ty, robi¹c to na si³ê.
Czêsto w¹tpliwoœci budzi czas wró¿by. Czy zawsze mo¿na wró¿yæ? Czy s¹ lepsze i gorsze dni do wró¿enia?
Komu wolno, a komu nie wolno wró¿yæ? Czy s¹ tu jakieœ zakazy i ograniczenia? Wró¿yæ mo¿na ka¿demu, o ile
karty wyra¿¹ zgodê. Jak siê dowiedzieæ czy karty zezwalaj¹ na wró¿bê? Ka¿dy tarocista wybiera sobie kartê
zamykaj¹c¹. Najczêœciej jest to Mag, którego czêsto nazywa siê stra¿nikiem tajemnic. W tej roli wystêpowaæ
mo¿e jeszcze G³upiec, jako symbol naiwnoœci i braku doœwiadczenia lub Najwy¿sza Kap³anka – symbol in-
tuicji. Zawsze przed przyst¹pieniem do pracy dok³adnie tasujemy karty i dajemy je klientowi do prze³o¿enia,
jeœli ostatni¹ z kart po prze³o¿eniu oka¿e siê wybrana przez nas karta zamykaj¹ca, wiemy, ¿e nie nale¿y tej
osobie wró¿yæ. Powodem mo¿e byæ na przyk³ad brak koncentracji interpretatora, Ÿle sformu³owane pyta-
nie, zbyt wiele pytañ i problemów do zanalizowania jednoczeœnie, niepowa¿ne podejœcie klienta, zbyt du¿y
problem w odniesieniu do umiejêtnoœci osoby odczytuj¹cej karty, st¹d na pocz¹tku praktyki wró¿biarskiej
nale¿y stosowaæ proste i czytelne rozk³ady, zaœ precyzja i jasnoœæ stawianego pytania u³atwi interpretacjê
i zrozumienie odpowiedzi, któr¹ daje Tarot.
Jeœli chodzi o porê i czas wró¿by, nie ma ona wiêkszego znaczenia. Nie wolno tylko wró¿yæ w niedzielê
i œwiêta religijne, gdy¿ s¹ to dni przeznaczone na modlitwê, rozwój duchowy i odpoczynek, natomiast czy
jest to wtorek, czy te¿ pi¹tek nie stanowi to ¿adnej ró¿nicy. Umiejêtnoœci i zdolnoœci profesjonalnego ana-
lityka (wró¿ki) pracuj¹cego z kartami Tarota s¹ takiej samej natury jak na przyk³ad lekarza czy kierowcy
– nie zale¿¹ od dnia tygodnia, a od poziomu opanowania zawodu. Tutaj, jak i w ka¿dej innej dziedzinie,
liczy siê profesjonalizm. Podobnie nie ma wiêkszego znaczenia pora dnia, mo¿esz j¹ wybraæ dowolnie,
uwzglêdniaj¹c w³asne preferencje. Jeœli jesteœ skowronkiem i lepiej Ci siê pracuje rano – mo¿e to byæ ra-
nek, gdy zaœ jesteœ sow¹ i przyp³yw energii odczuwasz dopiero po po³udniu i wieczorem – wybierz t¹ porê
dnia. Wa¿ne jest byœ przystêpuj¹c do pracy nie by³ zmêczony. Nigdy nie stawiaj kart pod przymusem albo
gdy Ÿle siê czujesz, a tym bardziej gdy jesteœ chory.
Praca z kartami Tarota jest bardzo wyczerpuj¹ca, wymaga du¿ego nak³adu si³ i wyczerpuje energiê.
Zdarza siê równie¿ czêsto, ¿e problemy klientów przejmuje na siebie osoba dokonuj¹ca analizy. Aby
unikn¹æ zbêdnych obci¹¿eñ, nale¿y stosowaæ pewne zabezpieczenia. Podstawowym jest praca w miejscu,
gdzie czujesz siê bezpieczny, w otoczeniu przedmiotów, które lubisz i które s¹ swego rodzaju talizmanami
czy amuletami zapewniaj¹cymi ochronê. Równie¿ warto trzymaæ w swoim gabinecie pewne odmiany
roœlin doniczkowych, które bêd¹ poch³aniaæ z³e energie emitowane przez klientów podczas seansów.

79
Nale¿¹ do nich paproæ, kroton i wszelkiego rodzaju pn¹cza. Podstawowym zabezpieczeniem podczas
seansu jest zapalona œwieca, która tworzy barierê ochronn¹ pomiêdzy Tob¹ i klientem, tylko pamiêtaj
by nie zapalaæ jej zapa³k¹, gdy¿ wydzieliny siarki nie pozwalaj¹ na wytworzenie siê owej bariery oraz
o tym, by nie gasiæ jej przez zdmuchniêcie, poniewa¿ nast¹pi rozproszenie tej¿e bariery. Œwiecê zapa-
lasz na pocz¹tku seansu i nie gasisz jej jeszcze przez okres 20-30 min. po jego zakoñczeniu, by mog³y
w jej p³omieniu oczyœciæ siê i spaliæ problemy Twego klienta. Pozosta³e zabezpieczenia ka¿dy tarocista
wypracowuje sobie z biegiem czasu sam.
Mo¿e zdarzyæ siê tak, ¿e ktoœ zachce byœ powiedzia³ mu kiedy on umrze lub Ciebie samego najdzie
ochota, by takie pytanie postawiæ kartom. Nigdy tego nie rób. Jest to jedyne pytanie, którego nie nale¿y
stawiaæ kartom Tarota. OdpowiedŸ na nie zna tylko Bóg, a my, œmiertelni nie powinniœmy tego dociekaæ,
aby zbêdnie nie prowokowaæ losu. Zreszt¹ tam, na górze, te¿ mog¹ zmieniæ zdanie i komuœ skróciæ lub
wyd³u¿yæ jego ¿ycie na miarê jego zas³ug.
Ka¿dy, kto powa¿nie siê zajmuje siê Tarotem ma co najmniej dwie talie kart. Jedna z nich s³u¿y do nauki
oraz medytacji i w ¿adnym wypadku tak¹ tali¹ siê nie wró¿y ani sobie, ani innym i generalnie nie powinny
dotykaæ jej ¿adne inne rêce oprócz Twoich, ona powinna byæ jak najbardziej Twoj¹ intymn¹ w³asnoœci¹,
zaœ drugiej u¿ywa siê do analizy i przewidywania przysz³oœci. Odnoœnie samej talii obowi¹zuje jeszcze
jedna ogromnie wa¿na zasada: nie wyrzuca siê jej, ani nie odstêpuje innym. Jeœli znudzi³y Ci siê te karty
lub zniszczy³y od d³ugiego u¿ywania – spal je! W ogniu zginie ich moc, a do Ciebie wróci, oczyszczona
przez p³omienie, cz¹stka duszy, któr¹ zawsze Tarot pobiera od swego w³aœciciela.

80
6. Technika wróżenia

Masz ju¿ wiêc taliê kart Tarota, których znaczenia znasz, przygotowane miejsce, w którym mo¿esz
przyjmowaæ klientów, zapaln¹ œwiecê, a na przeciwko Ciebie siedzi cz³owiek, który chce od Ciebie uzyskaæ
poradê. Co nale¿y dalej robiæ? Przede wszystkim wybraæ kartê, która bêdzie symbolizowa³a Twego klienta.
Metod jest kilka, a Ty mo¿esz tak¿e wypracowaæ sobie swoj¹ w³asn¹. Dwie s¹ bardzo popularne. Pierw-
sza z nich polega na poproszeniu klienta o wylosowanie trzech kart, nastêpnie o odkrycie ich, obejrzenie
i wybranie tej, która podoba siê najbardziej. Ta bêdzie sygnifikowaæ klienta, a Ty dziêki niej bêdziesz móg³
siê ju¿ czegoœ dowiedzieæ o jego osobowoœci, na przyk³ad na pewnym seansie zosta³y wylosowane takie
karty: Mag, Ksiê¿yc i G³upiec, wybran¹ kart¹ okaza³a siê ta ostatnia. Dziêki temu dowiadujesz siê, ¿e Twój
klient stoi na rozdro¿u, pojawiaj¹ siê przed nim nowe mo¿liwoœci, które przynios¹ zmiany w jego ¿yciu,
ale on siê ich obawia, gdy¿ nie wie jak ma sobie z nimi poradziæ.* Drugi sposób nawi¹zuje do astrologii
i wymaga znajomoœci znaku Zodiaku klienta. I tak poszczególne figury z Minor Arkanów odpowiadaj¹
konkretnemu znakowi:
Baran – Królowa Bu³aw,
Byk – Rycerz Denarów,
BliŸniêta – Giermek Mieczy,
Rak – Królowa Kielichów,
Lew – Rycerz Bu³aw,
Panna – Giermek Denarów,
Waga – Królowa Mieczy,
Skorpion – Rycerz Kielichów,
Strzelec – Giermek Bu³aw,
Kozioro¿ec – Królowa Denarów,
Wodnik – Rycerz Mieczy,
Ryby – Giermek Kielichów.
Nie musisz trzymaæ siê wy³¹cznie jednej metody, Twoja intuicja podpowie Ci, co zastosowaæ w danym
momencie i w odniesieniu do konkretnego klienta.
Maj¹c wybran¹ kartê, która symbolizuje klienta, przechodzisz do kolejnego etapu, a jest nim tasowanie kart.
Musisz zrobiæ to dok³adnie, ale nie ma tu ¿adnej regu³y. Najwa¿niejsze jest to, co Ty czujesz. Jeœli po jednym
przetasowaniu uznasz, ¿e jest doœæ, to tak bêdzie, a jeœli uwa¿asz, ¿e siedmiokrotne przetasowanie to za ma³o,
to te¿ bêdziesz mia³ racjê. Kiedy skoñczysz tasowanie, nastêpn¹ czynnoœci¹ jest podanie kart klientowi do
prze³o¿enia. Powinien on zrobiæ to lew¹ rêk¹, poniewa¿ symbolizuje ona nieœwiadomoœæ, rozk³adaj¹c karty
na trzy stosiki w swoj¹ stronê, chyba, ¿e stawiamy na osobê nieobecn¹, wtedy klient powinien przek³adaæ
karty od siebie, w Twoj¹ stronê. W tym czasie Ty decydujesz, jaki uk³ad nale¿y zastosowaæ w odniesieniu
do danego klienta. Kartê symbolizuj¹c¹ klienta najczêœciej k³adzie siê w centrum wybranego uk³adu. Je¿eli
stosujemy rozk³ad ogólny, maj¹cy dostarczyæ informacji o tym, co czeka klienta w nadchodz¹cych latach
lub dokonujemy analizy osobowoœci, wtedy po prze³o¿eniu rozk³adamy odpowiedni¹ iloœæ kart, bior¹c je
z wierzchu, natomiast w przypadku analizy konkretnego problemu prosimy klienta o wylosowanie potrzebnej
do wybranego uk³adu iloœci kart. Nastêpnie rozk³adamy je, zawsze wizerunkiem do do³u, a koszulk¹ do góry
i nigdy nie odkrywamy przed u³o¿eniem ca³ego rozk³adu.
Bardzo wa¿ny jest te¿ sposób odwracania kart, ze wzglêdu na to, ¿e przybieraj¹ one inne znaczenie
w pozycji prostej, a inne w odwróconej, z tego powodu powinniœmy w danym uk³adzie odwracaæ je zawsze
tak samo, czyli albo z lewa na prawo, albo z do³u do góry.
Po wykonaniu tych czynnoœci mo¿na ju¿ przystêpowaæ do interpretacji.

81
7. Sposoby układania kart

Jest bardzo wiele sposobów uk³adania kart. Wiele z nich robi siê przy pomocy ca³ej talii, ale prawie
ka¿dy z nich mo¿na te¿ roz³o¿yæ korzystaj¹c wy³¹cznie z Major Arkanów. Od czego zale¿y wybór konkret-
nego rozk³adu? Na pewno od rodzaju problemu, z którym zwracamy siê do kart, ale równie¿ od nastroju
interpretuj¹cego, jak i od jego umiejêtnoœci. Na pocz¹tku powinieneœ stosowaæ proste uk³ady, gdzie nie
wykorzystuje siê zbyt du¿ej iloœci kart, poniewa¿ u³atwi Ci to interpretacjê, z czasem mo¿esz przejœæ do
trudniejszych rozk³adów.
Jak nale¿y interpretowaæ rozk³ad? Najpierw zanalizuj pojedyncze karty i przeka¿ klientowi ich zna-
czenie, nastêpnie sprawdŸ jak na siebie wp³ywaj¹ s¹siaduj¹ce ze sob¹ karty i pamiêtaj, by uwzglêdniæ tu
s¹siedztwo zarówno z góry i z do³u, jak i z obu boków. Na tym nie mo¿esz poprzestaæ, gdy¿ powinieneœ jeszcze
sprawdziæ w jakie triady, czyli ci¹gi po trzy, u³o¿y³y siê karty. A na koniec przygl¹dasz siê i interpretujesz
uk³ad w ca³oœci. Im wiêcej uk³adów zanalizujesz, tym wiêksza bêdzie Twoja wprawa i pewne rzeczy bêd¹
przebiegaæ prawie automatycznie. Do odczytywania uk³adów kart, oprócz doœwiadczenia, niezbêdna jest
intuicja i wyobraŸnia, bez nich nigdy nie bêdziesz wprawnym interpretatorem. Przy tej pracy konieczna
te¿ jest znajomoœæ psychologii, im wiêksza bêdzie Twoja wiedza w tej dziedzinie, tym lepiej bêdziesz móg³
pomóc swojemu klientowi, a o to przecie¿ w tym wszystkim chodzi.
Wszystkie podane tutaj rozk³ady mo¿na uk³adaæ ograniczaj¹c siê do kart Major Arkanów, ale mo¿na
te¿ wykorzystywaæ ³¹cznie obie grupy Arkanów.

82
7.1. „Trzy karty”
Jest to najprostszy z możliwych układów, ale umożliwiający uzyskanie odpowiedzi na podstawowe py-
tania. Możesz go stosować z powodzeniem i dla siebie, kiedy chcesz uzyskaæ prost¹ odpowiedŸ odnoœnie
jakiejœ konkretnej sprawy. Najpierw wybierasz obiekt wróżby, czyli kartê symbolizuj¹c¹ osobê, której
wróżymy, przy pomocy jednego ze sposobów opisanych w rozdziale 6. Potem tasujemy karty i dajemy
obiektowi do przełożenia. W dalszej kolejności polecamy mu losowo wyciągnąć trzy karty i rozkładamy
je następująco:

1 2 3

Znaczenie kart w uk³adzie analizuje siê w nastêpuj¹cy sposób:

S – obiekt wró¿by,
1 – to, co wp³ywa z przesz³oœci na dan¹ sprawê,
2 – stan sprawy w chwili obecnej,
3 – rezultat koñcowy.
Spróbujmy przeanalizowaæ to na przyk³adzie. Klientka, kobieta oko³o trzydziestki, przysz³a z pytaniem czy
powinna siê zdecydowaæ na jeszcze jedno dziecko. Wylosowa³a nastêpuj¹ce karty: 5.Papie¿, 3.Cesarzowa
i 16.Wie¿a Boga – odwrócona. Jak wygl¹da³a interpretacja? Klientka jest bardzo dobr¹ matk¹, posiadane
dziecko nie zaspokaja jednak jej instynktu macierzyñskiego i chcia³aby powiêkszyæ rodzinê, sama zreszt¹
by³a wychowywana w licznej rodzinie, o tradycyjnym œwiatopogl¹dzie. Niestety jej ma³¿eñstwo nie uk³ada
siê pomyœlnie, a m¹¿ nie wype³nia nale¿ycie swoich obowi¹zków. W ¿adnym wypadku kolejne dziecko
nie scementuje tego ma³¿eñstwa, a j¹ obarczy dodatkowymi obowi¹zkami. Rada kart Tarota brzmia³a
nastêpuj¹co: jeœli dziecko mia³oby siê pojawiæ na œwiecie ze wzglêdu na ratowanie ma³¿eñstwa nie nale¿y
siê na nie decydowaæ, jeœli zaœ urodzi³oby siê z powodu g³êbokiej wewnêtrznej potrzeby klientki, mo¿e siê
na nie zdecydowaæ. Nie zawsze mo¿na zweryfikowaæ prawid³owoœæ swojej interpretacji, ale w tym wypad-
ku by³a taka mo¿liwoœæ. Pó³torej roku po zasiêgniêciu porady owa m³oda kobieta mia³a kilkumiesiêczn¹
córeczkê i by³a ju¿ po rozwodzie.

83
7.2. „Szeœæ kart” – wg Barbary Antonowicz
Uk³ad ten s³u¿y przede wszystkim do analizy stanu obecnego klienta. Informuje o tym, co drêczy osobê,
która przysz³a do nas po poradê, na czym powinna ona siê w najbli¿szym czasie skoncentrowaæ i udziela
informacji o jej stanie psychicznym. Mo¿na go stosowaæ jako wstêp zarówno do rozk³adu ogólnego, jak
i przed analiz¹ konkretnego problemu. Tu nie wybieramy kar­ty symbolizuj¹cej klienta, lecz rozk³adamy
przed nim wszystkie karty Major Arkanów i prosimy o dok³adne ich obejrzenie, a nastêpnie o wybranie
trzech kart, które podobaj¹ siê najbardziej i trzech takich, które podobaj¹ siê najmniej. Wybrane przez
klienta karty uk³adamy w nastêpuj¹cy sposób:

1 2 3

1 2 3

gdzie górny rz¹d to karty, które siê podobaj¹. Przekazuj¹ one informacje ze œwiadomoœci klienta, czyli opo-
wiadaj¹ o tym, na czym dana osoba powinna siê skoncentrowaæ w najbli¿szym czasie, zaœ dolny, to karty,
które siê nie podobaj¹. One pozwalaj¹ dokonaæ analizy podœwiadomoœci, czyli ukrytych i nie zawsze nawet
uœwiadamianych problemów. Przy interpretacji tego uk³adu nale¿y równie¿ uwzglêdniæ relacjê pomiêdzy
rzêdem górnym i dolnym – one dostarcz¹ informacji o stanie psychicznym klienta i jego osobowoœci. Sposób
interpretacji najlepiej zobrazuje przyk³ad. Na seans przysz³a m³oda dziewczyna, wiek oko³o 22 lat. Prosi³a
o ogóln¹ analizê jej ¿ycia. Po obejrzeniu wszystkich kart Major Arkanów wybra³a:

19. S³oñce   6. Kochankowie    2. Najwy¿sza Kap³anka

   9. Eremita 16. Wie¿a Boga   18. Ksiê¿yc

Trzy górne karty œwiadczy³y o tym, ¿e owa dziewczyna niedawno zawar³a zwi¹zek ma³¿eñski, ale trzy dolne
mówi³y o jej poczuciu samotnoœci, konfliktach z partnerem i trudnoœci w zrozumieniu samej siebie. Razem
dawa³o to efekt ogromnego zamieszania w psychice, braku kontaktu z w³asnymi uczuciami i ich rozchwianiu
oraz niemo¿noœci znalezienia wyjœcia z tej sytuacji. W trakcie trwania seansu wyjaœni³o siê, ¿e owa m³oda
kobieta jest dwa tygodnie po œlubie, ale ¿a³uje podjêtej decyzji, w dodatku jej partner od dnia œlubu zacz¹³
traktowaæ j¹ jak swoj¹ w³asnoœæ, przesta³ jej okazywaæ swoje uczucia. Jej opowieœæ dok³adnie potwierdzi³a
to, co pokaza³ ten rozk³ad.

84
7.3. „Dwanaœcie domów Zodiaku”
Ten uk³ad stosuje siê, gdy chcemy dowiedzieæ siê co czeka nas w ci¹gu roku lub do analizy osobowoœci.
Stosowaæ go mo¿na w dowolnym momencie, choæ szczególnie jest wskazany pod koniec danego roku
kalendarzowego i na jego pocz¹tku. Mo¿na go równie¿ wykorzystaæ do pytania o stan ogólny w chwili
obecnej. Wybrane losowo przez klienta karty rozk³adamy w nastêpuj¹cy sposób, w kolejnoœci zgodnej
z numeracj¹:

10

11 9

12 8

1 S 7

2 6

3 5

Podstawowe znaczenia kolejnych kart:

S – sygnifikator, czyli karta symbolizuj¹ca obiekt;
1 – ogólny zarys osobowoœci cz³owieka, któremu wró¿ymy, jego styl dzia³ania, zamiary w sferze osobistej
(niematerialnej), jego samoocena;
2 – stan posiadania, zasoby materialne, dochody, ale te¿ i wartoœci moralne oraz etyczne wyniesione z domu
rodzinnego;
3 – relacje z najbli¿szym otoczeniem, rodzin¹, sposoby komunikowania siê z innymi;
4  – sytuacja w domu rodzinnym, stosunek do bezpieczeñstwa oraz ogólne poczucie bezpieczeñstwa
w ¿yciu;
5 – sposoby spêdzania czasu wolnego, szersze kontakty z ludŸmi, flirty, zwi¹zki pozama³¿eñskie, relacje
z w³asnymi dzieæmi;
6 – zdrowie i praca, relacje pomiêdzy sprawami domowymi i ¿yciem zawodowym;
7 – cz³owiek w uk³adach partnerskich, w ma³¿eñstwie, wœród ludzi, z którymi styka siê codziennie;
8 – nieœwiadomoœæ, to co wp³ywa na cz³owieka bez jego udzia³u, sprawy ukryte;
9 – wykszta³cenie, podró¿e, ¿ycie umys³owe, postawa ¿yciowa;

85
10 – status spo³eczny i zawodowy, aspiracje ¿yciowe, plany i d¹¿enia, rokowania dotycz¹ce kariery zawo-
dowej, sposób odbierania cz³owieka przez innych;
11 – uk³ady przyjacielskie, sposoby i zakres pomagania innym ludziom;
12 – wra¿liwoœæ, uzdolnienia i predyspozycje, sprawy karmiczne, przeznaczenie.

Przy interpretacji tego uk³adu, oprócz zwyk³ej analizy, trzeba jeszcze uwzglêdniæ powi¹zania pomiêdzy
nastêpuj¹cymi kartami: 1., 5. i 9., które tworz¹ trygon ognia oraz dostarczaj¹ informacji o osobowoœci
cz³owieka, nastêpnie rozpatrujemy trygon ziemi, czyli karty 2., 6. i 10. One opowiedz¹ o sytuacji material-
nej, perspektywach zawodowych i mo¿liwoœciach finansowych. W dalszej kolejnoœci koncentrujemy siê
na kartach 3., 7. oraz 11., czyli trygonie powietrza, szukaj¹c tam informacji o ¿yciu emocjonalnym danej
osoby. Pozosta³y nam karty 4., 8. i 12., one poinformuj¹ nas o przeznaczeniu klienta i jego sprawach kar-
micznych. Po zanalizowaniu pojedynczych kart oraz trygonów nale¿y zinterpretowaæ uk³ad ca³oœciowo,
uwzglêdniaj¹c po³¹czenia pomiêdzy kartami i ich wzajemne wp³ywy na siebie.

86
7.4. „Krzyż”
Czêsto zdarza siê, ¿e klient chce dowiedzieæ siê czegoœ o stanie zdrowia swoim lub kogoœ bliskiego. Naj-
prostszym, a jednoczeœnie najskuteczniejszym sposobem jest uk³ad o nazwie „Krzy¿”, nie nale¿y myliæ go
z uk³adem o nazwie „Krzy¿ celtycki”. Karty, po wybraniu sygnifikatora, przetasowaniu ich oraz prze³o¿eniu
przez obiekt uk³adamy w nastêpuj¹cy sposób, w kolejnoœci zgodnej z numeracj¹:

3 S 4

Znaczenia poszczególnych kart:

S – sygnifikator;
1 – czynniki dziedziczne, predyspozycje chorobowe;
2 – wp³yw psychiki na zdrowie;
3 i 4  – czynniki zewnêtrzne, œrodowiskowe;
5 – stan na dzieñ dzisiejszy;
6 – rozwój choroby b¹dŸ jej zahamowanie;
7 – ostateczny rezultat.

87
7.5. „Siedem pereł Izydy”
Czêsto zdarza siê, ¿e mamy problem, który chcemy zanalizowaæ dok³adnie. Chc¹c zdobyæ jak najwiêcej
informacji mo¿emy pos³u¿yæ siê rozk³adem, który nazywa siê „Siedem pere³ Izydy”. Oczywiœcie na
pocz¹tku wybieramy obiekt, czyli kartê symbolizuj¹c¹ osobê, której wró¿ymy. Potem tasujemy karty i da-
jemy do prze³o¿enia. Po tych czynnoœciach wstêpnych prosimy klienta o wylosowanie siedmiu kart. Potem
rozk³adamy je kolejno w taki sposób:

S 1

5 6

3 2

Znaczenie kart w uk³adzie analizuje siê nastêpuj¹co:

S – sygnifikator, czyli karta symbolizuj¹ca klienta,
1 – t³o problemu, jego uwarunkowanie, czyli to, co ukrywa siê pod spraw¹,
2 – okreœlenie aktualnego stanu problemu,
3 – zakoñczenie, rozwi¹zanie problemu,
4 – najbli¿sza przysz³oœæ zwi¹zana z problemem,
5 – wp³yw bliskiego otoczenia na sprawê, odbiór spo³eczny,
6 – si³y przeszkadzaj¹ce w rozwi¹zaniu problemu, które trzeba bêdzie przezwyciê¿yæ,
7 – ogólny rezultat koñcowy i jaki bêdzie jego wp³yw na przysz³oœæ klienta.
Spróbujmy przeanalizowaæ to na konkretnym przyk³adzie. Klient, mê¿czyzna oko³o szeœædziesi¹tki mia³
powa¿ny problem w interesach, który pojawi³ siê ca³kowicie niespodziewanie. W celu znalezienia sposobów
jego rozwi¹zania pos³u¿yliœmy siê tym w³aœnie uk³adem i wylosowane zosta³y nastêpuj¹ce karty:

5. Papie¿ (odwrócony)
10. Ko³o Fortuny (odwrócone) 7. Rydwan
1. Mag (odwrócony)
11. Moc 4. Cesarz
9. Eremita (odwrócony)

Co wynika³o z analizy? Przyczyn¹ niepowodzeñ jest starszy mê¿czyzna ciesz¹cy siê du¿ym autorytetem,
który znajduje siê w bliskim otoczeniu obiektu. Cz³owiek ten z premedytacj¹ chce zaszkodziæ mê¿czyŸnie,

88
który zwróci³ siê o poradê, naraziæ go na straty materialne. Trzeba cofn¹æ siê w czasie o oko³o 10–14 dni,
wtedy zosta³ pope³niony b³¹d, którego skutki s¹ odczuwane teraz. Problem mo¿e byæ rozwi¹zany pozy-
tywnie, gdy¿ w ci¹gu najbli¿szego tygodnia do klienta dotr¹ wa¿ne wiadomoœci przekazane przez m³odego
mê¿czyznê na stanowisku, w tych informacjach bêdzie tkwi³o sedno problemu, ale nie wolno nikomu
powierzaæ rozwi¹zania tej sprawy. Nale¿y zmobilizowaæ wszystkie si³y i zaj¹æ siê ni¹ osobiœcie, gdy¿ tylko
to gwarantuje powodzenie. Aby przyspieszyæ pomyœlne rozwi¹zanie, trzeba skorzystaæ ze znajomoœci wœród
osób urzêdowych. Rezultat koñcowy bêdzie pomyœlny, ale nale¿y pamiêtaæ o zachowaniu daleko posuniêtej
dyskrecji zarówno teraz, jak i po za³atwieniu sprawy, nie wolno o jej przebiegu mówiæ nawet osobom, do
których ma siê ca³kowite zaufanie.

89
7.6. „Przełom”
Przy rozwi¹zywaniu jakiegoœ problemu lub w razie koniecznoœci szerszego wgl¹du w aktualn¹ sytuacjê
mo¿na pos³u¿yæ siê uk³adem o nazwie „Prze³om”. Po dokonaniu czynnoœci wstêpnych klient wybiera
losowo dziesiêæ kart, a nastêpnie rozk³adamy je w nastêpuj¹cej kolejnoœci:

10

6 S 7

5 1 8

2 3

4 9

Znaczenie poszczególnych kart:

S – sygnifikator, czyli karta symbolizuj¹ca klienta,
1, 2, 3 – g³ówne si³y napêdowe zmian,
4, 5 – czynniki, które znacz¹co wp³yn¹ na sytuacjê,
6, 7 – to, co w tej chwili wp³ywa na sytuacjê,
8, 9 – to, co wp³ywa na sytuacjê w chwili obecnej, ale nie bêdzie mia³o znacz¹cego wp³ywu na ostateczny
rezultat,
10 –  karta losu, czyli ostatecznego rozwi¹zania.
Analiza tego uk³adu rozpoczyna siê od zinterpretowania pojedynczej karty, póŸniej obserwujemy jak
karty oddzia³ywuj¹ na siebie w s¹siedztwie. Nastêpnie sprawdzamy ci¹gi ukoœne kart, a dopiero potem
rozwa¿amy znaczenie karty 10, oczywiœcie nie zapominaj¹c przy tym, ¿e karty w Tarocie zmieniaj¹ swoje
znaczenie, jeœli s¹ odwrócone.

90
7. 7. „Siedem czakramów”
Bardzo ciekawym uk³adem, który mo¿na wykorzystaæ zarówno do analizy osobowoœci, jak i w sytuacji,
gdy klient chce poznaæ czyjœ stosunek do siebie jest uk³ad o nazwie „Siedem czakramów”. Ukazuje on
osobowoœæ cz³owieka i jego stosunek do otoczenia w ogóle, a do osoby zainteresowanej w szczególnoœci.
Aby go stosowaæ musi zostaæ spe³niony jeden warunek: osoba zainteresowana musi znaæ obiekt wró¿by
osobiœcie, a wiêc nie mo¿e to byæ piêkna nieznajoma czy szef wielkiej firmy, o wspó³pracy z którym klient
marzy, ale nigdy z nim nawet nie rozmawia³. Najlepiej, kiedy znany jest znak Zodiaku danej osoby, wtedy
wybieramy odpowiedni¹ kartê z talii, jeœli zaœ klient go nie zna, losowo wyci¹gamy kartê z talii i j¹ uznajemy
za symbolizuj¹c¹ obiekt wró¿by. Gdyby wyci¹gniêta zosta³a karta 13. Œmieræ, jest to znak, i¿ nie nale¿y
zajmowaæ siê t¹ osob¹, poniewa¿ jest ona pod ka¿dym wzglêdem negatywna w stosunku do klienta.
Jeœli ju¿ mamy wybrany obiekt wró¿by, tasujemy karty, dajemy je do prze³o¿enia i po kolei rozk³adamy
trzynaœcie kart w nastêpuj¹cy sposób:

S 8 1 9

10 2 11

12 13

Znaczenie kart w uk³adzie analizujemy w nastêpuj¹cy sposób:

S – sygnifikator, czyli karta symbolizuj¹ca obiekt wró¿by,
1 – idea³y ¿yciowe, plany i marzenia; to, co interesuj¹ca klienta osoba chcia³aby osi¹gn¹æ,
2 – sprawy najwa¿niejsze dla niego teraz i w najbli¿szej przysz³oœci,
3 – sposób realizowania celów ¿yciowych, ekspresji osobowoœci, uzewnêtrzniania stanu umys³u,
4  – stan emocjonalny, uczucia obiektu,
5 – sposób wyra¿ania uczuæ, ekspresja tego, co „w sercu”,
6 – ogólny stan zdrowia i samopoczucia,
7 – ogólny stan odczuæ zwi¹zanych z popêdem seksualnym, czyli energia seksualna, temperament,

91
8, 10, 12 – umo¿liwiaj¹ okreœlenie aktualnego stanu emocjonalnego w odniesieniu do osoby pytaj¹cej
o obiekt, gdzie:
8 – okreœla, jaki jest ewentualny problem,
10 – omawia najbli¿sze zdarzenia zwi¹zane z problemem,
12 – ukazuje ich ostateczne rozwi¹zanie,
9, 11, 13  – pozwalaj¹ oceniæ stan ¿ycia materialnego; tego, co kojarzy siê z prac¹, interesami i sprawami
finansowymi, gdzie:
9 – okreœla stan obecny i relacje danej osoby w tej dziedzinie w stosunku do klienta,
11 – mówi o rozwoju wydarzeñ i przebiegu ewentualnej wspó³pracy,
13 – ukazuje efekty koñcowe.
Uk³ad ten mo¿na równie¿ stosowaæ do autoanalizy, wtedy Ty jesteœ obiektem takiego rozk³adu kart. Nato-
miast nie wolno go stosowaæ, kiedy mamy ju¿ wyrobion¹ opiniê o danej osobie, nale¿y podchodziæ do niej bez
uprzedzeñ. Pos³u¿ê siê tu przyk³adem – klient, mê¿czyzna, zwróci³ siê z proœb¹ o zanalizowanie relacji pomiêdzy
nim, a jego ¿on¹. Karty ukazywa³y j¹ jako kobietê oddan¹ domowi i rodzinie, wiern¹, pracowit¹, wprost osoba
bez zarzutu, lecz na nic zda³y siê zapewnienia, ¿e ¿ona klienta jest mu wierna i nie ma dla niej wa¿niejszych
spraw ni¿ rodzina. Mê¿czyzna przyszed³ z przekonaniem, i¿ ona go zdradza, ma kochanka, a on i rodzina nic
dla niej nie znacz¹, chcia³ tylko potwierdzenia swojej teorii. Karty nie potwierdzi³y jej. Klient wyszed³ niezado-
wolony, a jego ¿onie pozostaje wspó³czuæ ¿ycia z cz³owiekiem chorobliwie zazdrosnym. Jeœli wiêc decydujesz
siê na ten rozk³ad, swoje mniemania i uprzedzenia zostaw na boku, gdy¿ bêd¹ one komplikowaæ interpretacjê.
Zdaj siê na to, co ods³oni¹ karty.

92
7.8. „Podkowa”
Uk³ad ten s³u¿y do zanalizowania bie¿¹cej sytuacji klienta. Pozwala zorientowaæ siê w tym, co dzieje siê
obecnie i okreœla ewentualne zbli¿aj¹ce siê problemy. Dziêki niemu klient mo¿e uczuliæ siê na pewne
sprawy i ³atwiej je prze¿yæ, a nawet czasami niektórych ca³kowicie unikn¹æ. Po czynnoœciach wstêpnych
wybrane losowo przez klienta siedem kart rozk³adamy w nastêpuj¹cy sposób:

1 S 7

2 6

3 4 5

Znaczenia poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1 – to, co wp³ywa z przesz³oœci na obecn¹ sytuacjê,
2 – sytuacja w chwili obecnej,
3 – sposób w jaki bêd¹ rozwijaæ siê sprawy,
4  – rada jak nale¿y postêpowaæ,
5 – wp³yw œrodowiska na sytuacjê,
6 – trudnoœci, na które mo¿na napotkaæ,
7 – ostateczny rezultat.

93
7.9. „Nieskoñczonoœæ”
Uk³ad „Nieskoñczonoœæ” stosujemy, gdy chcemy dowiedzieæ siê, jak bêdzie rozwija³a siê sprawa, która
interesuje klienta w zale¿noœci od podejmowanych przez niego dzia³añ. Po przeprowadzeniu czynnoœci
wstêpnych prosimy klienta o wylosowanie dziewiêciu kart, które nastêpnie rozk³adamy w nastêpuj¹cy
sposób:

4 S 8

3 7

1 6

2 5

Znaczenie poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1 – aktualna sytuacja,
2 – nadzieje i obawy,
3 – przeszkody zewnêtrzne i wewnêtrzne,
4  – punkt wyjœcia,
5 – rozwój danej sytuacji,
6 – co to da klientowi,
7 – nastawienie do klienta tego, o co pytamy,
8 – mo¿liwy rezultat,
9 – ostateczny rezultat.
Uk³ad „Nieskoñczonoœæ” mo¿na powtarzaæ w trakcie jednego seansu w przypadku, gdy klient ma wiêcej
ni¿ jedn¹ koncepcjê rozwi¹zania danej sytuacji, po to, by ustaliæ, które wyjœcie bêdzie w danym wypadku
najlepsze.

94
7.10. „Dołek życiowy”
Taki uk³ad jest bardzo pomocny w przypadku, gdy klient znajduje siê w trudnej sytuacji, która negatywnie
oddza³ywuje na jego psychikê. Tu równie¿ po dokonaniu czynnoœci wstêpnych prosimy klienta o losowe
wybranie, tym razem, siedmu kart. Nastêpnie rozk³adamy je kolejno w nastêpuj¹cy sposób:

1 7

2 6

3 S 5

Znaczenia poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1 – dalsza przesz³oœæ maj¹ca wp³yw na sprawê, uwarunkowania z dzieciñstwa lub m³odoœci,
2 – wydarzenia z ostatnich kilku tygodni maj¹ce wp³yw na sprawê,
3 – ostatnie wydarzenia,
4  – „do³ek”, czyli kryzys,
5 – co wp³ynie na wyjœcie z „do³ka”,
6 – co nale¿y uczyniæ, aby pomóc sobie w wyjœciu z kryzysu,
7 – ostateczny rezultat.

95
7.11. „Decyzja”
Czêsto zdarza siê, ¿e klient przychodzi z proœb¹ o pomoc w podjêciu decyzji, s³u¿y temu uk³ad o nazwie
„Decyzja”. Nale¿y tylko pamiêtaæ, ¿e jako osoba analizuj¹ca nie powinieneœ podejmowaæ za swego klien-
ta decyzji, Ty tylko mo¿esz mu w tym pomóc. W tym uk³adzie nie wybierasz sygnifikatora, a kartê, która
bêdzie symbolizowa³a problem czy sprawê, odnoœnie której trzeba bêdzie podj¹æ decyzjê. Po wybraniu
takiej karty i dokonaniu czynnoœci wstêpnych klient wybiera losowo szeœæ kart, które nastêpnie rozk³adamy
w taki sposób:

   II I

4 1 1

5 T 2

6 2 3

Znaczenia kart:
I – pierwsza alternatywa,
II – druga alternatywa,
T – karta symbolizuj¹ca problem,
1, 4 – stan obecny,
2, 5 – rada,
3, 6 – wynik po podjêciu decyzji.

96
7.12. „Analiza dnia”
Tego typu uk³ad stosujemy do zanalizowania konkretnego dnia. Dziêki niemu mo¿emy omówiæ to, co
w danym dniu siê wydarzy, okreœliæ sprawy, na których nale¿y siê skoncentrowaæ oraz zanalizujemy ten
dzieñ w aspekcie tygodnia i miesi¹ca. Uk³ad ten mo¿na rozk³adaæ korzystaj¹c wy³¹cznie z Major Arkanów,
jak i posi³kuj¹c siê Minor Arkanami. Po wykonaniu czynnoœci wstêpnych prosimy klienta o wylosowanie
piêtnastu kart. Rozk³adamy je w nastêpuj¹cej kolejnoœci:

14 9 15

10

S 1 2 3 4 5 6 7

11

12

13

Znaczenia poszczególnych kart:

1, 2, 3 – sprawy i wydarzenia maj¹ce miejsce rano,
4  – atmosfera ca³ego dnia,
5, 6, 7 – sprawy i wydarzenia maj¹ce miejsce w po³udnie,
8, 9, 10 – sprawy i wydarzenia maj¹ce miejsce wieczorem,
11, 12, 13 – najwa¿niejsze wydarzenia dnia,
14  – karta tygodnia,
15 – karta miesi¹ca.
Taki uk³ad mo¿na zastosowaæ równie¿ do analizy tygodnia i miesi¹ca. W przypadku tygodnia karta 14
bêdzie mówiæ o ca³ym miesi¹cu, a karta 15 o roku, zaœ w przypadku roku karta 14 bêdzie mówiæ o nastêpnym
miesi¹cu, zaœ 15 równie¿ o roku.

97
7.13. „Krzyż kabalistyczny”
Czasami zdarza siê, ¿e klient nie umie okreœliæ problemu, który go drêczy. Mo¿na wtedy zastosowaæ
uk³ad o nazwie „Krzy¿ kabalistyczny”, który okreœli stan klienta zarówno wewnêtrzny, jak i zewnêtrzny.
Po dokonaniu czynnoœci wstêpnych klient wybiera losowo czternaœcie kart, które nastêpnie rozk³adamy
w sposób podany na poprzedniej stronie:

10

11

S 1 2 3 S 5 6 7 7

12

13

14

Znaczenia poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1 – stan duchowy klienta,
2, 3, 4  – wp³ywy z przesz³oœci,
5 – stan zewnêtrzny klienta,
6, 7, 8 – co przyniesie przysz³oœæ,
9, 10, 11 – stan obecny,
12, 13, 14  – wp³ywy œrodowiska.

98
7.14. „Krzyż celtycki A”
Ten rozk³ad stosujemy w celu nakreœlenia ogólnego schematu przysz³ych zdarzeñ oczekuj¹cych klienta.
Po wykonaniu czynnoœci wstêpnych prosimy klienta o losowe wybranie dziewiêæ kart, które rozk³adamy
w sposób przedstawiony powy¿ej.

4 9

3 S 5 8

1 7

2 6

Znaczenia poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1 – to, co z zewn¹trz wywiera wp³yw na pytaj¹cego,
2 – uczucia, myœli, potrzeby i osobowoœæ klienta,
3 – wp³ywy z przesz³oœci maj¹ce znaczenie w obecnej sytuacji,
4 – prawdopodobny wynik sprawy,
5 – ostateczny wynik,
6 – dostarcza dodatkowych informacji o sprawie,
7 – ukazuje wp³yw klienta na sytuacjê i otaczaj¹cych go ludzi,
8 – to, co klient stara siê ukryæ,
9 – wp³yw sprawy na osobowoœæ klienta.

99
7.15. „Krzyż celtycki B”
Drugi rodzaj „Krzy¿a celtyckiego” stosujemy, kiedy klient staje przed konkretnym problemem do rozwi¹zania
czy te¿ ma do wykonania pewne zadanie i nie jest pewien jaki osi¹gnie rezultat. Po czynnoœciach wstêpnych
prosimy najpierw o wylosowanie oœmiu kart i  rozk³adamy je, a nastêpnie prosimy o wybranie jeszcze czterech.
Po roz³o¿eniu wszystkich schematycznie uk³ad powinien wygl¹daæ jak na powy¿szym rysunku.

2 3 4 5 6 7 8

A B C

Znaczenia kart podstawowych:

S – sygnifikator,
1 – obecny stan psychofizyczny klienta,
2 – przesz³e doœwiadczenia wp³ywaj¹ce na teraŸniejszoœæ,
3 – d¹¿enia i marzenia klienta zwi¹zane z problemem,
4, 5, 6 – mówi¹ o tym, co nast¹pi, jak bêdzie przebiega³ rozwój wypadków,
7 – wynik przedsiêwziêtych dzia³añ,
8 – ostateczny rezultat podjêtych wysi³ków.
Karty dodatkowe informuj¹ o skutkach ubocznych podjêtych dzia³añ i ich wp³ywie na dalsz¹ przysz³oœæ
klienta.

100
7.16. „Zegar”
Rozk³ad ten jest stosunkowo prosty i dlatego mog¹ go stosowaæ nawet osoby niezbyt zaawansowane
w technikach przepowiadania przysz³oœci. Swoim zasiêgiem obejmuje zaledwie jeden rok ¿ycia. Mo¿na go
stawiaæ zarówno na przesz³oœæ, jak i na przysz³oœæ. Po wykonaniu czynnoœci wstêpnych prosimy klienta
o losowe wybranie dwunastu kart i rozk³adamy je tak, by utworzy³y okr¹g.

12 2

11 3

10 S 4

9 5

8 6

Interpretacja tej wró¿by polega na tym, i¿ ka¿da cyfra odpowiada jednemu miesi¹cowi w roku. I tak 1 to
styczeñ, 2 – luty itd., zaœ S to jak zawsze sygnifikator, czyli osoba, której wró¿ymy.

101
7.17. „Zakrêt życiowy”
Rozk³ad o nazwie „Zakrêt ¿yciowy” stosuje siê, gdy klient oczekuje powa¿nych zmian w ¿yciu lub stoi
przed koniecznoœci¹ ich wprowadzenia. W tym uk³adzie klient wybiera dziesiêæ kart, które nale¿y roz³o¿yæ
w nastêpuj¹cy sposób:

1 2 S

4 8 9 10

7 5 6

Znaczenia poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1, 2 – sytuacja obecna; to, co dzieje siê obecnie w ¿yciu klienta,
3, 4, 5 – to, co wydarzy siê w najbli¿szym czasie,
6 – precyzuje czas nadchodz¹cych wydarzeñ i ich t³o spo³eczne,
7 – przeznaczenie, czyli to, czego nie sposób unikn¹æ,
8, 9, 10 – mówi¹ o ostatecznym rezultacie zaistnia³ych zmian.

102
7.18. „Tajemnica Najwyższej Kapłanki”
Ten schemat rozk³adu oparty jest na karcie 2. Najwy¿szej Kap³anki i stosuje siê j¹, gdy klient chce dowiedzieæ
siê o czymœ, co jest osnute mg³¹ tajemnicy. Pozwala on nie tylko ods³oniæ ow¹ tajemnicê, ale i znaleŸæ
odpowiedŸ na pytanie „dlaczego?” ona zaistnia³a. Po czynnoœciach wstêpnych klient losuje dziewiêæ kart,
dziesi¹t¹ jest wybrana wczeœniej karta 2. Najwy¿szej Kap³anki. Rozk³adamy je w nastêpuj¹cy sposób:

4 3 5

1 NK 2

6 8 7

Znaczenia kart:
N.K. – karta 2. Najwy¿szej Kap³anki,
1, 2 – ujawniaj¹ temat objêty tajemnic¹,
3 – podstawowe wp³ywy zwi¹zane z tajemnic¹, odczuwane tu i teraz,
4 – si³y, które pos³u¿¹ pomoc¹ w ujawnieniu tajemnicy,
5 – si³y, które bêd¹ oddzia³ywaæ negatywnie,
6 – to, co znajduje siê w cieniu, czyli jest ukryte,
7 – to, co zostanie ujawnione,
8 – droga, któr¹ nale¿y iœæ,
9 – odpowiedŸ na pytanie „dlaczego?”

103
7.19. „Cztery strony œwiata”
Uk³ad ten nale¿y do najprostszych i mo¿e go stosowaæ nawet pocz¹tkuj¹cy tarocista, wymaga on jednak
precyzyjnego postawienia pytania. Im precyzyjniejsze pytanie, tym dok³adniejsza odpowiedŸ. Po wyko-
naniu tradycyjnych czynnoœci wstêpnych prosimy klienta o wylosowanie czterech kart, które rozk³adamy
nastêpuj¹co:

1 S 2

Znaczenia poszczególnych kart:

s – sygnifikator,
1 – przybli¿enie zagadnienia, którego dotyczy sprawa,
2 – tego czyniæ nie wolno,
3 – to czyniæ nale¿y,
4 – rezultat ostateczny.
Rozk³ad ten doskonale nadaje siê do autoanalizy. Za przyk³ad niech pos³u¿y rozk³ad autorki, która na
pytanie: czy powinna prowadziæ prywatn¹ praktykê tarocistki wylosowa³a nastêpuj¹ce karty:

14. Równowaga

2. Najwy¿sza Kap³anka   9. Eremita 4. Cesarz

17. Gwiazda
Jak byœ zinterpretowa³ taki uk³ad? Jeœli zechcesz podzieliæ siê swymi uwagami na temat tego rozk³adu
z autork¹, na koñcu ksi¹¿ki znajdziesz jej adres.

104
7.20. „Poprzednie wcielenie”
Czasem zdarza siê, ¿e przychodzi klient, który nie interesuje siê ani przysz³oœci¹, ani teraŸniejszoœci¹, ani
nawet przesz³oœci¹, a chce dowiedzieæ siê czegoœ o swoich przesz³ych wcieleniach. Chcia³by wiedzieæ jak¹
karmê przeniós³ w to ¿ycie, co ma do odpracowania, na czym powinien siê obecnie skoncentrowaæ. I tutaj
pomoc¹ mog¹ s³u¿yæ karty Tarota dziêki rozk³adowi „Poprzednie wcielenie”. Po wybraniu sygnifikatora
i przetasowaniu kart dajemy je klientowi do prze³o¿enia na trzy czêœci. Powinien on robiæ to odwrotnie ni¿
w poprzednich uk³adach, czyli nadal lew¹ rêk¹, ale od siebie. Nastêpnie prosimy o wylosowanie dwunastu
kart i rozk³adamy je nastêpuj¹co zaczynaj¹c od ostatniej:

11 10 9 12

8 S 7

6 5 4 3 2 1

Znaczenie ogólne poszczególnych kart:

S – sygnifikator,
1 – wp³ywy starszych wcieleñ ni¿ ostatnie,
2 i 3 – to, przewija siê przez wiêkszoœæ wcieleñ, motyw ³¹cz¹cy reinkarnacje klienta,
4, 5, 6 – warunki i okolicznoœci ¿ycia w poprzednim wcieleniu,
7 – najwa¿niejszy problem przeniesiony z poprzedniego wcielenia,
8 – sposoby i mo¿liwoœci jego rozwi¹zania obecnie,
9, 10, 11 – to, co przeznaczone oraz nieuniknione w tym ¿yciu, zrozumienie czego pozwoli na wype³nienie
misji z tego wcielenia,
12 – prawdopodobne przysz³e wcielenie (prawdopodobne, gdy¿ jest to zale¿ne od tego, jak wype³nimy
przeznaczenie tego wcielenia).

105
8. Kilka koñcowych rad

Podstawowa rada dla osób, które faktycznie chc¹ wró¿yæ z kart Tarota brzmi: pracuj z nimi ile siê da,
uruchom ca³¹ swoj¹ intuicjê i wyobraŸniê, pokornie s³uchaj tego, co one Ci mówi¹, medytuj i æwicz. Nie
zaczynaj od razu od klientów, a wprawiaj siê na sobie i znajomych, lojalnie ich uprzedzaj¹c, ¿e dopiero siê
uczysz. Tylko æwiczenie czyni mistrzem. Nie myœl te¿, ¿e jeœli jesteœ osob¹ w starszym wieku, w jakikolwiek
sposób Ciê to dyskwalifikuje. W Tarocie wysoki poziom mo¿na osi¹gn¹æ tylko dziêki iloœci poœwiêconego
mu czasu, wiêc jeœli zajmie siê nim m³ody cz³owiek, ale bêdzie to robi³ od czasu do czasu, nie osi¹gnie
takiego poziomu jak starszy, ale praktykuj¹cy co dzieñ. Natomiast nie powinny otwieraæ praktyki i udzielaæ
porad przy pomocy kart Tarota osoby m³ode, nie maj¹ce jeszcze zbyt du¿ych w³asnych doœwiadczeñ ¿ycio-
wych. Kiedyœ, gdy Tarota praktykowa³o siê u mistrza, wyzwolenie z roli ucznia nastêpowa³o nie wczeœniej,
ni¿ ten ukoñczy³ tak zwane „latka Chrystusowe”, czyli 33 rok ¿ycia. Tak g³osi tradycja, œcis³e trzymanie
siê jej nie jest obowi¹zkowe, ale w³asne doœwiadczenie ¿yciowe zdobyte w miarê up³ywu lat na pewno jest
bardzo pomocne w pracy z Tarotem.
Z zasady nie powinno siê stawiaæ kart cz³onkom rodziny i bliskim znajomym, o których posiadamy du¿o
informacji, gdy¿ wtedy interpretacja mo¿e nie byæ obiektywna. Po prostu zaczniesz siê sugerowaæ tym, co
wiesz o danej osobie i nie bêdziesz móg³ ograniczyæ siê, tak jak to powinno byæ, wy³¹cznie do interpretacji
uk³adu. Poza tym mo¿esz dowiedzieæ siê czegoœ, co niepotrzebnie obci¹¿y Ciê psychicznie.
Najtrudniejsz¹ spraw¹ przy prognozowaniu przysz³oœci jest ustalenie czasu danego wydarzenia, gdy¿ nie
trudno jest okreœliæ co siê stanie, ale znacznie trudniej powiedzieæ kiedy. Jedn¹ z metod u¿ytecznych przy
okreœlaniu czasu wydarzeñ jest przyporz¹dkowanie poszczególnego koloru Minor Arkanów porom roku.
I tak Bu³awy jako, ¿e s¹ uto¿samiane z ¿ywio³em ognia oznaczaj¹ wiosnê, Kielichy odpowiadaj¹ wodzie,
wiêc ich por¹ roku jest jesieñ, Denary to ziemia, a wiêc ich por¹ roku jest zima, zaœ Miecze wspó³graj¹
z wiatrem i dlatego im przypisuje siê wiosnê. Wiêcej informacji na ten temat uzyskasz w nastêpnej ksi¹¿ce
o Minor Arkanach. Podobnie, jak wiadomoœci o tym w jaki sposób rozró¿niæ kolor w³osów i oczu, o których
mówi¹ karty. Tradycyjnie dzieli siê je tak: figury Bu³aw – osoby o doœæ ciemnych w³osach, ale jasnych
oczach (niebieskich, szarych, zielonych), figury Kielichów to ludzie o ciemno blond w³osach i jasnych
oczach, postacie zasygnalizowane przez Miecze s¹ brunetami o czarnych albo piwnych oczach, zaœ Denary
to jaœni blondyni o zielonych albo piwnych oczach.
Czêsto w¹tpliwoœci budzi zagadnienie jak czêsto mo¿na stawiaæ klientowi karty. Obowi¹zuj¹ca tu zasada
jest prosta: nie czêœciej ni¿ raz w miesi¹cu. Mo¿e jednak zdarzyæ siê taka sytuacja, ¿e ktoœ bêdzie potrze-
bowa³ porady przed up³ywem tego okresu czasu, wówczas mo¿emy postawiæ karty, ale stosuj¹c inny uk³ad
ni¿ poprzednio i nie mo¿e to ju¿ byæ porada ogólna, a ograniczona do konkretnego problemu lub pytania.
Natomiast jak d³ugo Ty mo¿esz pracowaæ z kartami – dopóki nie odczujesz zmêczenia. Kiedy ono siê po-
jawi powinieneœ przerwaæ pracê i zaj¹æ siê czymœ, co zregeneruje Twoje si³y, czasami wystarczy 10 min.
relaksu, by móc powróciæ do pracy, ale czasem bywa i tak, ¿e trzeba kilku dni, by w pe³ni zregenerowaæ
swoje si³y. To mo¿esz kontrolowaæ tylko Ty sam.
Nie próbuj posi¹œæ ca³ej wiedzy o Tarocie od razu, gdy¿ nie jest to mo¿liwe i tak postêpuj¹c – zniechêcisz
siê. Jedyna skuteczna metoda, to powolne i systematyczne wnikanie w tajniki tej najwiêkszej i najbardziej
szczegó³owej ksiêgi ludzkiego losu i przeznaczenia.
Jeœli postanowi³eœ zaj¹æ siê kartami profesjonalnie powinieneœ przestrzegaæ pewnych zaleceñ. S¹ one
dekalogiem ka¿dego szanuj¹cego siê tarocisty.
1. Zadawaj Tarotowi tylko takie pytania, do odpowiedzi na które doros³eœ.
2. Nie stawiaj kart po to, ¿eby pochwaliæ siê swoimi umiejêtnoœciami.

106
 3. Jeœli zada³eœ kartom pytanie i otrzyma³eœ na nie odpowiedŸ, niech Ci to wystarczy, nie sprawdzaj tego
ponownie i nie prowokuj losu.
4. Kiedy zacz¹³eœ rozk³adaæ karty nie zagl¹daj do ksi¹¿ek, zawierz tej m¹droœci, która jest w Tobie.
5. Pracuj z kartami codziennie, choæby trochê.
6. Obserwuj siebie i odkrywaj zwi¹zki pomiêdzy tym, co czujesz, a tym, co widzisz w kartach.
7. Zachowaj ca³kowit¹ i stuprocentow¹ dyskrecjê w stosunku do klienta.
8. Nie przekonuj nikogo na si³ê o zaletach Tarota i wartoœciach drogi duchowego rozwoju – mo¿esz tylko
informowaæ, ¿e coœ takiego istnieje.
9. Obdarzaj ludzi mi³oœci¹.
10. Zrezygnuj ca³kowicie z u¿ywania alkoholu, a tym bardziej narkotyków.

Niech moc i m¹droœæ bêd¹ z Tob¹.

Bia³ystok, 09.10.1996, g. 9.00–23.09.1997, g. 20.00

107
 Bibliografia

1. W jêzyku polskim:
Biblia Tysi¹clecia, Poznañ – Warszawa 1976, Wyd. Pallotinium.
Jaœniak A., Wró¿ba z kart Tarot, Kraków 1996, Drukarnia Narodowa.
Jung K. G., Archetypy i symbole, Warszawa 1993, Czytelnik.
Konaszewska-Rymarkiewicz K., Astrologia. Interpretacja horoskopu – podstawy, Bia³ystok 1997, Studio
Astropsychologii.
Karska M., Tarot – klucz do wnêtrza, £ódŸ 1994, Wyd. Ravi.
Olszewska M. K., Tarot – lekarz duszy, Bia³ystok 1997, Studio Astropsychologii.
Papus, Tarot Cyganów. Klucz do nauk okultystycznych, Warszawa 1994, Wyd. Alfa.
Sperling A. P., Psychologia, Poznañ 1995, Wyd, Zysk i S-ka
Suliga J. W., Biblia szatana, Warszawa 1996, Novum.
Suliga J. W., Tarot, Warszawa 1993, Wyd. Medium.
Suliga J. W., Tarot Magów, Warszawa 1994, Wyd. Dertor.
Wielobób J., Tarot ksiêga m¹droœci, Kraków 1994, NW Publications.

2. W jêzyku rosyjskim:
Beins D¿. i Wronskij S., Sudba na stupieniach zo³otowo Taro, Moskwa 1995.
Cigler G., Uczebnik Taro Elistera Krouli. Taro zierka³o duszi, Kijew 1996.
Simmach, Taro: lestnica mirow, Sankt-Petersburg 1997.
Taro ery Wodoleja. Ot Uczenika k Mastieru. Izdatatielstwo Me¿dynarodnoj Akadiemii Taro, Praha
1997.
¯andr A., Psichoanaliz licznosti posredstwom sistemy Arkanow Taro, Sankt-Petersburg 1997.

108
 Spis talii Tarota
The Sorcerers Tarot............................................. 52
Tarot of the Renaissance..................................... 53
Leonardo Da Vinci Tarot..................................... 54
Tarot of the Journey to the Orient....................... 55
Pagan Tarot.......................................................... 56
Tarot of the 78 doors........................................... 57
Celtic Tarot.......................................................... 58
Golden Tarot of the Tsar..................................... 59
Casanova Tarot.................................................... 60
Tattoed Tarot....................................................... 61
The Spirit of Flowers Tarot.................................. 62
Golden Tarot of the Tsar..................................... 63
Tarot Lenormand................................................. 64
Witchy Tarot........................................................ 65
Universal Tarot.................................................... 66
Tarot of the 78 Doors.......................................... 67
Universal Wirth Tarot.......................................... 68
Tarot of the Mermaids – Tarot Syren.................. 69
Vikings Tarot....................................................... 70
Tarot of the Renaissance..................................... 71
Tarot of Reflections.............................................. 72
Golden Botticelli Tarot........................................ 74
109